Bir porsiyon yemek 250-300 gram arası oluyor. Buna göre 4 porsiyon sarma için 550 TL, 4 porsiyon köfte için 800 TL gayet makul. Hatta çok iyi. Tabii yemeklerin lezzetli olduğunu varsayıyorum. Çok kötü yemekler için her fiyat yüksektir.

uygun.

büyükşehirse normal. ortalama anadolu şehriyse pahalı.

Dışarıda yemek yemiyorum bir suredir fiyatlar için bir şey söyleyemeyeceğim ama nedense yaprak sarma bana fiyat olarak çok ucuz geldi. Yazın yaprağın kilosu Istanbul'da 300 - 350 liraydı. Bunun iç malzemesi ve sarmasıyla uğraşılması vs acısından fiyat çok makul.

karbonhidrat yeme. ekmek, şeker, börek çörek vs yasak.
her gün uyandığında 60 dakika, akşam da 60 dakika yürü.
10 gün içinde minimum 8 kilo verirsin.

Hyper ketoyu incele, bütün kurallarına uyarsan kısa sürede hızlı kilo veriyorsun.

karbonhidratı kes 1 ay yarım saat yürü 4 kg gider.

en iyi kilo verme yolu az kalori alıp daha çok harcamaktır.
ikinci en iyi kilo verme yolu karbonhidrat tüketimini kesmektir.
üçüncü en iyi kilo verme yolu belirli saat aralıklarında yiyip belirli saat aralıklarında yememektir.
dördüncü en iyi kilo verme yolu yukarıdakilere ek olarak hareket etmektir.
bunların hepsini aynı anda yapmak tünelin ucundaki ışığı gösterir.

Yukarıdakiler boş tavsiyeler değil. Biraz da açlık eklemek lazım.

16-8 if
Şeker, pirinç, patates, nişasta ve unu kesmek.
Günlük rutininize +1 saat yürüyüş eklemek.
Susuz kalmamak, en az günlük protein ihtiyacını sağlayacak kadar protein tüketmek.
Günlük yeşil çay içmek.

Bu şekilde çok kolay gidiyor genelde.

Stresin yüksekse gece uykusunu düzenlemek çok işe yarıyor. Gece saat 22.30'da yat 23.00'te uyumuş ol, sabah 4-5 gibi kalk, günün doğuşunu çıplak gözle izle. Bu dediğimi doktorlar tavsiye ediyorlar, romantizm değil yani. Melatonin ve sirkadiyen ritm ayarlaması için güneşin doğuşunu izlemek gerekliymiş. Gece uykusunu uyku hijyenik uyarak uyursan en geç 1 hafta içinde muazzam rahatlarsın, kiloyu da kolay verirsin.

kazanli ütü alin bence. isi inanilmaz kolaylastiriyor. philips ve tefal kullaniyorum, cok memnunum.

philips azure serisinden bütçenize uygun bir model seçin.

bence çok fazla ütü yapmıyorsa ya da bütün ütülerini haftalık yapmıyorsa kazanlı ütüye gerek yok. bir yere gidecekken iki parça bir şey ütüleyip çıkayım işi olmuyor çünkü kazanlı ütüde.
philips'inkiler iyidir evdeki modeli hatırlayamadım şimdi. çok pahalı olmasın diyorsanız bim, a101'e bakın ucuz modeller orada daha uyguna satılıyor.

Çok fazla ütü yapmıyorsa kazanlı ütüye gerek yok +1
İki parça ütü yapacağım diye kazanlı ütünün ısınmasını beklemekten bıktığım için 2-3 ay önce düz ütü aldım.
www.amazon.com.tr Ben bunu aldım, beklentimi karşıladı.

ütü tefaldir. gerisi yalan dolan.

Philips azur demeye geldim. Amazondan fiyatları takip et. uyguna alırsın.

anneyse direk bunu al üst tarafı gayet hafif ve müthiş bir buhar gücü var.keyifle ütü yapacaktır. yorulmaz.

www.hepsiburada.com

bahane yarat katılma

katıl daha çok bilenir, umrumda değilsin havası estirir

ben olsam katılırım, ondan daha çok eğlenmeye bakarım hatta.

kutlama kısmını atlayıp pasta yemeye gidilebilir sadece

katilin ve hic bir sey olmamis gibi davranin.

İş dünyasında böyle saçma sapan şeylere kafa takılmaz. iş yerindeki insanlar bizim arkadaşlarımız da degil. umursama pastanı ye kolanı iç geç

hangi takım?

aldırma hiçbir şey olmamış gibi çalışmaya doğum günü partilerine devam et. sıra ona da gelir elbet.

dünyanın en saçma şeyi iş yerinde doğum günü kutlanması bence. takılmaya gerek yok, istediğin arkadaşların kutlamalarına katıl istemediklerine katılma. bizim şirkette pasta işini iptal edip herkese doğum günü izni veriyoruz.

Böyle bir şey yaşanmamış gibi davran. Doğum gününe katıl ve kutla. İşi işte bırak.

Böyle ucuz hareketler yapan birine böyle biri değilseniz ve onun yaptığı şekilde cevap verirseniz kaybedersiniz.

Çirkef biri değilseniz hiç bir şey olmamış gibi davranın. Görmezden gelin.

Kutlatmadı derken, kutlamaları o mu organize ediyor yoksa organize edene (muhtemelen İK) mi engel oldu? Eğer öyleyse

d) İK'ya Mobbing konusunu götür, başlarını ağrıt.

Hayır, doğum günü kutlandı ama o seni kutlamadıysa he de geç. Onun kutlamasına git, kutlama pastanı ye +1 Kutlarsan pasif-agresif anlamak yerine "istediği kıvama getirdiği bir ezik" olarak bakması ihtimali daha yüksek. Milletin ego tatmini olmaya gerek yok.

İlk durum için Mobbing'i kullanmazsan da şirketten uzaklaştırılırken elinde bir şey olmaz. En kötü ihtimalle "düşük performansından dolayı çıkarılmasını gizlemek istiyor" denir.

cok uzun sure kadin agirlikli ama erkek egemen bir sektorde calistiktan sonra, kadin agirlikli ve egemen bir sektore gectim. is yerinizde 50+ kadar kisi varsa kadinlarin bu tarz hareketlerini gormemek, tepki vermemek ve benzer durumlarin dedikodu donmeye baslayinca "anlamam" diyip aptala yatmak ise yariyor. sizinle de mevzu yasamazlar, siz de kafanizi rahata erdirirsiniz. dogum gunu varsa gidin, usulen birkac laklak sonra ise devam zaten.

e/35

Sıkılınır
Bildik yerleri gezer oturursun. Konunun Ankara ile alakası da yok tek başına insan sıkılıyor hoş ben bunu da çoğu zaman tercih ederim ama öyle işte.

Resim ve heykel müzesine ve anne müzesine gitmiştik biz son gittiğimizde. TBMM'nin ilk binasını ziyaret edebilirsin, kaleye çıkabilirsin. Kızılay'da bira-kokorec yaparsın seviyorsan. Kızılay civarında şarap icebilecegin güzel mekanlar da var, isimlerini unuttum. Bir konser yakalayabilirsen Ankara'nın konser kitlesi sahanedir. Stand-uplar, heavy metal bar ve drag queen showlariyla da ünlü bir şehrimiz. Hava güzelse bol bol yürürsün. Şehri bilen bir arkadaşın varsa yarım gün neyin nerede olduğunu anlatabilir sana. Ankara simidi ye mutlaka. Ankara güzel yerdir, ben çok severim. İyi eğlenceler.

Ankara Kalesi'ne çıkın. Orada Anadolu Medeniyetleri Müzesi'ni muhakkak gezin. Rahmi Koç Müzesi, Erimtan, Kelime Müzesi'ni gezebilirsiniz. Bir gazozcu var oraya uğrayabilirsiniz.

ankara kalesinde napacan ya? arjantin tunalı vb takılcan yoksa çok sıkıcı bir yer. ankara arkadaşsız çekilmez.

Gün 1: Bir yerlerden metroya binip Ulus'ta in. Cumhuriyet caddesi üzerinden heykele doğru çıkarken sağda bir Mimar Kemaleddin eseri olan Ankara Palas'ı şöyle bir seyret. Sonra karşıya geçerek Birinci Meclis binasını ve bağımsızlık müzesini ziyaret et. Oradan bir müze kart satın al çünkü daha sonra lazım olacak. Müzeyi gezdikten sonra heykelin yanından geçerek doğru Hacı Bayram-ı Veli camisini ziyaret et yanındaki bir Roma kalıntısı olan Augustus tapınağı hakkında önce biraz bir şeyler oku sonra gez. Gün daha bitmedi. Çıkrıkçılar yokuşu üzerinden Anadolu Medeniyetler Müzesine ulaş ve buraya birkaç saatini ayır.

Gün 2: Bir yerlerden metroya ya da ankaraya bin ve eski adı Tandoğan olan Anadolu durağında in. Oradan Anıtkabire yürü. Aslanlı yoldan müzelerin tamamının gezilmesine kadar Anıtkabir deneyimini yaşa.

Gün 3: Metroya bin ve Kızılay'da in. Karanfil, Sakarya gibi caddelerde dolaş. Karanfil'de Dost'a gir bir kitap al eline yarım saat oku. Kocatepe'yi gez. Oradan Atakule'ye doğru Tunalı ve Cinnah caddeleri üzerinden ilerle. Atakule'de bir Ankara manzarası gördükten sonra Beykoz'da güzel bir çorba içebilirsin.

Gün 4: Metroya bin ve Kızılay'da in. Kolej üzerinden Kurtuluş parkına paralel bir şekilde yürüyerek Hamamönü'ne git. Hamamönü Ankara'nın "old town"ı. 500-1000 yıl önce yapılmış 8-10 tane cami var. Taceddin Dergah'ı ve Mehmet Akif Ersoy'un yaşamış olduğu evi ziyaret ettikten herhangi bir yerde bir kahve içebilirsin. Oradan Ulucanlar Cezaevi müzesine yürü ve müzeyi gez.

Gün 5: Dinlen. Hala enerjin varsa CerModern çağdaş sanatlar müzesi, Rahmi Koç müzesi, Ankara kalesi alternatiflerini değerlendirebilirsin. Doğa istiyorsan Eymir'e gidip bisiklet kiralayıp göl etrafında bir tur atabilirsin.

eskiden 3 ay kadar ankara'da kalmıştım.kızılay kuğulu park ve necati bey caddesinde dolaşıp kitapçıları gezmiştim.o dönemde aşırı büyük kitapevleri ve kitap grupları sohbetleri oluyordu ve ankaralılar kitaplara çok düşkündü. yakın zamanda gittiğimde aynı atmosferi bulamadım malesef .
yine de oralarda gezebilirsin @but that was just a dream çok güzel anlatmış .

kale ve cevresi
ulucanlar cezaevi muzesi
hacibayram
itfaiye meydani ve cikrikcilar carsisi
anadolu medeniyetleri muzesi
resim heykel ve etnografya muzeleri
rahmi koc ve erimtan muzeleri
cer modern
anitkabir
tunali, bahceli, kizilay
ankaranin sokaklarinda dolasmak keyiflidir ayrica sakindir de.
kugulu park, guven park, kurtulus parki, genclik parki, botanik parki.
1nci ve 2nci meclisler - karsisinda ankara palas.

sonuc olarak, gezecek insan illa ki bir seyler bulur. vakit ve bilet varsa bir aksam devlet opera balesi ya da ankara devlet tiyatrosunun bir temsiline mutlaka gidilmeli.

07.00 15.00 6 gün

07:30 - 17:00

08:15
11:30 gayriresmi
17:00 resmi

8.30-17.30

09:00 - 17:30
bazen müşteriye göre 15-20dk veya 30dk oynadığı oluyor

Ders saatine göre değişiyor. Bugün 19:00-23:00 dü, yarın tek dersim var. Para-cokomel eğrisi, ne kadar çok çalışırsam o kadar çok kazanıyorum.

Sabahları gidip bir dershanede mi çalışsam diyorum ama dünyanın en ağır emek sömürüsü dönüyor oralarda da

istediğim saatte başlayıp bitiriyorum.

genelde 9-5 arası.

9-6 çalışılıyor şirkette ama ben 10-6 arası ofisteyim genelde. Evdeyken daha erken açıyorum laptop'ı, daha erken kapatıyorum.

09.00-17.00
Ama sevdiğim için uyanık kaldığım saatler boyunca çalışıyorum.

08.00 - 17.30
Hafta sonu off

15:00-22:00

09.00-18.00
daily 10'da olduğu için çoğu zaman başlangıç 10

07:00-16:00
haftada 4 gün.

günlük mesai sürem normalde 8 saatti ama ekonomik krizden dolayı 7 saate düşürüldü. 45 dk. da öğle arası var. haftada 5 gün.

ne zaman olduğu ise çok ekstrem saatler olmadığı sürece flexible.

eğer uyarsa 07:00-14:45 de yapabilirim, 11:00-18:45 de.

ama toplantılar filan varsa genelde 09:00-16:45 arası.

Bu kısım ofisin kurallari;
Resmi olarak sabah 9 civarı işte olmam lazım.
12-2 arası öğle arası
Akşam da gene resmi olarak 4 mu 4.30mu ne isteyen çıkabilir. Ha ben 6-7 gibi çıkarim genelde.

Amma lakin harbici esnek çalışma saati var. Isini yaptığın sürece kimse kimsenin ne zaman geldigine gittigine bakmıyor. Misal doktor randevum varsa çıkıp gidiyorum. Sadece sigorta sebebiyle is yerinde olmayacaksam müdüre yazıyorum o kadar. Kart sistemi falan yok.
Onun dışında sözleşme gereği resmi çalışma saatim yok. Günde 20 saat de çalışsam 3 saat de çalışsam aynı parayı alıyorum ve yasal olarak ikisini de yapabilirim.

1. gün 08:00/20:00
2. gün 20:00/00:00>
3. gün <00:00/08:00
4. gün off

5. gün başa dönmüş oluyor. kısaca 12/24/12/48 düzeni diyoruz. sektör havacılık.

8-17. 8 de işe mi gelinir ............

7:45-17:45
5 gün

09.00-18.00 maalesef bıktım artık bu hayattan ag hayatı

08.45- 18,45
haftada 5 gün.

8:30-18:30
cumartesi pazar yok.

7-5, 5 Gün.
ev mesaisi var tabi

Resmiyette 8-5 herhalde ama bölümde kimse 8'de gelmiyor (belki personel hariç). Genelde 9 gibi gelinip 16.30 gibi çıkılıyor. 10'da gelip 16'da çıksan da kimse bi şey demez ki arada yapıyorum. Haftasonu deney falan yoksa gelmiyoruz, nöbet de yok bizim bölümde.

hafta içi sadece
10:00
18:00

08-16

Saha görevi yoksa sabah uyanınca başlar, akşam sıkılınca biter :)

Saha görevlerinde uçağa yetişmek için gece 3'te de başlar, akşam 8'de de başlar. Bitişi de genellikle belirsiz.

10:00 - 14:00 arasını kapsayacak şekilde istediğim zaman başlayıp bitirebiliyorum. Haftalık 40 saat çalışma süresine göre aylık toplam çalışma saatini tamamlamam yetiyor. Her gün 8 saat çalışmak zorunda değilim ama bir gün 7 çalıştıysam aradaki 1 saat eksiği diğer gün(ler) tamamlamam bekleniyor.

Rutinim 08:00 - 16:30.
Ama toplantım ve işim yoksa 14'ten sonra bilgisayarı kapatsam ve 16:30'a kadar çalıştım desem kimse sorgulamaz.

11-19 haftasonu yok. sabah geç gelmek çok güzel, uzun uyumak istersem uyuyabiliyorum. banka - hastane gibi işlerimi halledebiliyorum. gece erken yatmak zorunda kalmıyorum vs.

7/24

acil durumlarla ilgili bir iş yapıyorum:

1- telefonum 24 saat açık, sesi de açık.
2- ara ara beklenmedik yolculuklar yapıyorum, ne zaman döneceğim belli olmuyor. rekorum 35 gün. plansız bir şekilde evden çıktım, 35 gün sonra eve geri döndüm.

bence kadınlar zor, erkekler kolay gibi bir genelleme yapmak saçma. zor insan olur, zor kadın olmaz.

ünide tıpkı senin gibi %95’ini kızların oluşturduğu bir bölümde okudum. ofis hayatında da çoğunlukla etrafımda kadınlarla çalıştım. çalışması zor kadınlar olduğu gibi erkekler de gördüm. tek bir cinsiyet üzerinden genelleme yapamam. ünide ve iş hayatında en yakın arkadaşlarım da genelde kadınlardı.

şu anki iş yerimde 5 yıldır erkeklerin içinde çalışıyorum. bu sürenin çoğunda tek kadın çalışandım hatta. erkeklerin öfleyip püflemeyen, triplenmeyen canlılar olduğunu size düşündüren nedir, çok merak ettim. genellemeleri yanlış bulmakla beraber son 5 yıllık tecrübeme dayanarak erkeklerle çalışmak zor diyorum.

bence de genelleme yapılmaz ya kişi ile ilgili.
mesela ben kadınım ve benimle çalışmak zor bence çünkü hemen sinirlenen biriyim. tahammülüm düşük.
ama bence ofiste erkek bi çalışan var onunla da çalışmak zor. hiç öfleyip pöflemiyor ama iq seviyesi çok düşük. ona bir işim düştüğünde sinilenmeden sakince anlatmaya çalışmak, böyle defalarca anlatmaya çalışmak inanılmaz zor.

Çalıştığım errrkek gibi errkeklerden bazı örnekler:
Eskiden çalıştığım yerde bir patronum, eşi yan odadayken (veya iş yerindeyken), bir kadın çalışanla sürekli odasının kapısını kapatarak öğle yemeği yiyordu. Kadın çalışanlara "arkadaşlar biraz daha güzel giyinelim, makyajımıza dikkat edelim" diyordu. Kızı yaşındaki çalışanlara sarkıyordu, gecenin yarısında mesajlar atıyordu.
Başka örnek errkek çalışan yine gecenin bir yarısında kadın çalışanlara mesaj atıyordu, sadece kadın çalışanlara sürekli biçimde "gülüm, canım, birtanem" diye sesleniyordu ve tepki gösterince "alınmıyorsun değil mi, samimiyetten eheeheh" diyordu.
Bir başkasının bizzat bana sabahın 04.30'unda mesaj atmışlığı var.
Bir öteki, yine erkekti. Torun torba sahibi ama müdürle kırıştırıyordu ve bütün iş yeri bunu biliyordu. Bu adam bir de hayvan gibi vergi kaçırıyordu, çalışanlara bağırıyordu, izin istediğinde yalvar yakar veriyordu, suratımıza bakmıyordu. Hatta bir kere kızı ameliyat olan bir çalışana izin vermemişti çünkü "bakacak kimse mi yok?" diye çıkışmıştı. Aynı errkek gibi erkek adam, üç ay boyunca maaşını vermediği (ve zaten kayıt dışı çalıştırdığı) temizlik görevlisi en son ağlayınca "sen de amma paragözsün" demişti.

Kadınlarla neler yaşadım? Parada anlaşamayıp efendi efendi yolları ayrıldık. Bu kadar. Taciz edilmedim, hakkım yenmedi, hakaret edilmedi, zorla bir şeyler imzalatmaya çalışılmadı.

Ama aynen, kadınlarla çalışmak zor çok haklısınız.

Benim kendi deneyimim, kadınlarda sayıca daha çok ufak tartışmalar çıksa da genelde art niyetli olmuyorlar. Erkekler her türlü sinsi pislikliği yapıyor. (Erkeğim)

Benim için hep tam aksi oldu bu zamana kadar. Kadınların kendi arasında durum nasıl bilemiyorum ama erkekler bir arada olunca sınırları çok kolay kaldırıyor. Erkek muhabbeti de beni bayıyor. Bizim millette genel olarak yaparız abi, hallederiz hocam kafası hakim. Erkekler bir aradayken bu damar iyice kabarıyor. Kadınlarla çalışırken işe daha iyi yoğunlaşıyorum, daha sistemli gidiyor.

Çalıştığım yöneticiler açısından da kadınlar daha iyiydi. Örneğin erkek yöneticiler genel olarak olmazdan anlamıyor. Yan yatırın, çamura batırın, kenarından kırpın diye yan çiziyor, iş gerçekten olmayınca alelacele iki ayağı bir pabuca sokuyorlar. Kadın yönetici olmazdan anlıyor. İş adım adım ve tek seferde gidiyor.

Ayrıca erkek yöneticilerin odağı çok kolay dağılıyor. Yok hafta sonu şöyle yapalım, yok gidip bilmem ne gömelim, şuraya şunu alalım yolumuzu bulalım.... bir ton şey. Hariçten bir sürü şey çıkarıyor. Kadınlar bu tarz atraksiyonlara girmiyor pek.

En azından benim deneyimim bu yönde oldu hep.

Ben bir kadın olarak kadınların tepkiselliğinden ve çok konuşanlarından gerçekten çok rahatsız oluyorum, bunlardan ikisi benim annemle teyzem. Öf pöf etmek zaten en zıddıma giden şeyler, çekilecek dert değil. Haklısın.

Gerçekten zor bu arada.

Otu boku yanlış anlamalar, yokuşa sürmeler. Sıkıntılı.

Erkekler daha çok görev adamı, yapalım, bitirelim, gidelim.

Tedarik zinciri kadın daha fazla olan bir sektör ve genel olarak kadınlarla çalışmaktan memnunum. Özellikle onlarla olan farkı görmek enteresan (örnek verirsem ben işe alım yaparken çok daha analitik şeylere bakıyorum, benim müdürümse daha duygusal, karaktersel şeylere. O sebepten iyi bir takım oluyoruz).

Misal mevcut organizasyonda erkeklerin karakter kalitesi kadınlara oranla çok daha düşük. Yalnız yalan olmasın çalışanlarımın erkek olanları ile daha direkt olurken kadınlara bir tık daha indirekt yaklaşıyorum. Gene açık konuşmak gerekirse emekli olan eski müdürle futbol, rugby, araba konuşmayı baya özledim. Galiba kadınlarla çalışmadaki tek sorun bu benim için çünkü ilgi alanlarımız farklı.

şirketlerdeki kadın yönetici azlığının, kadın bürokrat azlığının vs. genel sebebi tam olarak budur. kadınlarla çalışmak çok zor, çünkü kadınlar pazarlığa açık kişiler değil. bunları idare edemiyorlar.

en basiti benim gözlemim olan site grupları.
bir sorun karşısında site grubundaki erkekler "şöyle şöyle bir durumla karşılaştık, bu konuda böyle böyle aksiyon alınması çok iyi olacaktır" tarzında temiz bir üslupla yaklaşırken, aynı konuyu kadınlar kavgaya, sataşmaya ve çekişmeye çekiyorlar anında.

hatta bu diyalogları gösterdiğim kadın çevrem de genelde "adam niye böyle yazmış ki" diye topa giriyorlar, daha sert, daha pazarlıksız daha tahammülsüz yaklaşılması gerektiğini söylüyorlar.

özet geçmek gerekirse;
tartışmaya kapalı bir şekilde kadınlarla çalışmak çok zordur. çünkü her olaya fazlasıyla tek boyutlu bakarlar. pazarlığa kapalıdırlar. bu genetik bir şeydir, buna kimsenin yapabileceği bir şey yoktur. erkeklerin testosteronunun fazla olması gibi bir şeydir yani.

Nacizane hayat tecrubem:
kadinlar cok fazla stres yapiyor, herhangi bir meseleyi cok buyutuyor, raporu nasil yetistirecegiz iki gun kaldi, o musteri niye hala donus yapmadi bilmemne cok fazla sinir, stres, gerginlik yayiyorlar cevreye. Erkeklerse "hallederiz, bir sekilde aradan cikartiriz, dunyanin sonu degil" kafasinda.

Kadinlarda dedikodu,ikiyuzluluk ve yapmaciklik da cok fazla. Kiskancliktan, fitneden birbirlerini bogazlayacak iki insan yuz yuze gelince bluzun, etegin cok yakismis diye yalandan gulumserler, muhabbet ederler, vicik vicik birbirlerini overler. Erkekler kimse bana bulasmasin, dertsiz basim agrisiz asim mantalitesinde genel olarak.

Kadinlarin ilgi acligi diye bilimsel bir olay da var sanirim,cogu erkek sadece yuzunu yikayip geliyor, kadinlar bir suru kombin, makyaj vs. Orasi benim ekmek yedigim yer ya, ben cinsiyetsiz takilmak herkesi ana baci kardes gibi gormek istiyorum ekmek yedigim yerde. Benim dikkatimi niye parfumunle, dekoltenle, suh kahkahalarinla, dagitiyorsun.

herkesin yorumuna saygılıyım sadece ben bireysel tecrübemi ilettim. erkeklerle çalışmadığım için kadınlarla olanı yazdım. kesinlikle amacım cinsiyetçilik değil.

ben feminist bir insan olarak yazıyorum:
çalıştığım bir devlet kurumunda kadınlar yüzünden ruh hastası oldum. çoğusu kafadan rahatsızdı. narsistler, dalkavuklar, neler neler...

2018'den beri %90'ı kadınlardan oluşan ekiplerle, yöneticilerle çalışan biri olarak şunu diyebilirim ki, kadınlarla çalışırken onlara adapte olmak gerekiyor. Buna adapte olmuş bir erkek olarak, erkek çoğunluklu ekiplerle çalışmaya başlasam bu sefer oraya adapte olmam gerekecek.

Neticede kadın ve erkeklerin belirli farkları var ve uyumlu olmaya çalışmak işleri kolaylaştırıyor.

Senin için demiyorum ama kadınlarla çalışmak zordur demek; normal olan erkeklerle ve onların atmosferinde çalışmaktır, kadınlar bundan farklı olduğu için anormal olan onlardır, anlamı taşıyor. Bu da erkek-merkezci bir bakış açısı.

altın düşmezse 17'de düşmez.

Düşmez. Al şimdi irene

19 çıkınca düşer

Muhtemelen Çin'e uygulanan vergi, yıl sonuna doğru altın ve doların yükselişine tepki olarak 82 civarı sabitleyecek. İndirim dusunmuyorum. Ytd.

yurtdışı al 8 ay kullan bütçe problemin varsa. son 4 ay çift telefon gezersin.

5 yıldır neyin fiyatı düşmüş ki onun düşsün. apple 3 ayda bir kur güncellemesi yapıyor zam gelir yine muhtemel.

Aile gevşek . Bu çocuk zaman ve nasıl uyuyor? kısmına daha gelmedik
Kimi ailelere bakın. onlar da farkında değiller belki ama çocukları onları yönetir. Onlar da bunu çocuk
büyütmek zanneder.

Tarlada çalışırken doğum sancısı başlayan, Sonra bebek ağaç gölgesinde uyurken tarladadaki işine devam eden kadının üçüncü kuşak torunu bu hale geldi.

Çocuk merkezli yaşayan bir garip aile modeli gelişti ülkede. O modeldir onlar. Hiç öyle bir şey yok yani.

3 saatte, beş dakikaya sığdırılamayacak ne yapıyorlar ki evden çıkarken.

Tamamen kisilere ve cocuga bagli. Ilk oglumuzu araba koltuguna oturtmak bile kucuk bir meydan muharebesi gibiydi. Adamin karakteri boyle, zor bir cocuk ve hala oyle. Daha sonra iki oglumuz daha oldu. Bunlari torbaya koyup sokaga cikarim, sikinti olmaz.

bir söz var ya “en iyi anne anne olmamış annedir” gibi. katılıyorum. en iyi anne ve babalar çocukları olmayan kimseler ki akıl vermekte çok iyiler :,)

15 aylık bir çocuk hala bakıma muhtaç. zamanla anne ve baba (daha çok anne tabii) kendisine vakit ayırabilmeyi başaracak ve çocuk (bebek) hayatlarına bu kadar hakim olmayacak. ama bu yaşlarda genellikle böyle, evet.

bizim anne babalarımız bizi çok rahat yetiştirmiş gibi hissediyorum ben ayrıca, şimdiki nesilde çocuk merkezli oluyor her şey. ben de isterdim çocuğum benim programıma uysun falan ama öyle olmuyor işte. aklı ermeye başlayınca daha kolaylaşıyor bazı şeyler.

soruyu ben tam anlayamadım. misafir size yardım etmedi diye takıldıysanız zaten olması gereken bu değil mi?

onun dışında 15 aylık bi çocuk varsa hayatın onun etrafında dönmesi normal o aile için.

3 saat derken abartı olduğunu düşünüyorum. zaten bir yetişkinin ceketini alıp evden çıkması ile 15 aylık bi çocuğun evden çıkması için gereken hazırlık tabi ki aynı olamaz.

bence çocuğu olmayan insanlar çocuklu durumlar için yorum yapmasınlar.

benim 75 yasinda kayinpederime, "cocuk gece teroru yasiyor, pek iyi durumda degiliz" dedigimizde, "ne olacak kabus goruyo iste, abartiyosunuz" demisti.
bizde misafir olduklari bir gece, gece terorune kendisi denk geldi, gozunu cikartacakti cocuk, odasina kacti pitir pitir koca adam.

baskasinin yasadigini yasamadan, o yasanan hakkinda gazel okumak kolay gelebilir de, genelde pek tutmaz. ben de yaptim cocugum olmadan once, yedik bi bok.

benim de çok sevdiğim arkadaşlarım çocukları ile bu durumda. ve ne yazık ki buna kendilerinin sebep olduğunu düşünüyorum. onlar o tablonun içinde en doğrusunu yaptıklarını düşünüyorlardır ki öyledir de ama ben dışardan bakınca hatalar görüyorum.

anneler ve babalar tabii ki siz bizi anlayamazsınız, çocuğunuz yoksa yorum da yapmayın demişler ama bir çocuğun 3 saat yemek yemesini beklemek, ikna etme çabaları, gerginlikler filan bence normal ve doğru davranış olamaz. Çok üzgünüm. bu örnekte 15 ay kucuk ama benim arkadaşlarımda bu yıllarca sürdü. Evlerine gitmek sırf bu yemek ve dışarı çıkma mevzularından beni çok daraltıyordu ki hala böyleler :(

bence duyuru sahibi de yemeği kendi hazırlaması toplaması kısmını 3 saat süren bu yemek sürecine dahil değil diye belirtmek için söylemiş. Arkadaşından bunu beklediği için değil de.

ben bu arkadaşımı bu yemek konusunda sorgulayıp ara ara eleştiriyorum. bunları yemezse hasta olur yine biz uğraşırız vesaire diyor ama her gün en az 2 saat süren yemek krizini yaşamak hasta olmasındansa tercih edilecek bir şey değil bana göre.

3 saat olmasada vakit alıyor doğru

Öncelikle çocuğu olmadan buraya yazan arkadaşlar buraya yazdıklarını eğer çocukları olursa; ondan sonra bir daha okusunlar. 3 saat 5 saat 5 dk on dk. Çocuk sahibi olmak dünyanın en zor işi. çocuk olana kadar, ne kadar özgür olduğunu anlamak dünyanın en acı şeylerinden. çocuğum olmadan önce çocuklu ailelere kızar laf ederdim. olunca anladım ki çok zor amkkkk.

3 saat veya 5 saat olması ailenin düzenine bağlı bir şey. artık çocuklar aileleri yönetir durumda.

ben er kişiyim, eşim ve benden başka çocuk bakımına yardımcı olan herhangi bir kimse yok. kendime dair bir hayatım kalmadı. eşimi zaten düşünemiyorum. gerçekten bilinçli ebeveyn olmak zor.

@a perfect lie beni çok iyi anlamış. derdim tabii ki bana yardım edilmemesi değil, durumu canlandırmak için yazdım ama yanlış anlaşılmış. Konu bir yemek yeme + yedirme sürecinin 3 saat sürmesinin normal olup olmaması. Aynı şey sabah hazırlanmak için de geçerli. 3 saat de hazırlanma süreci. Beraber etkinlik yapmak o kadar imkansız ki, hadi gidelim diyorlar tamam diyorum 3 saat geçiyor. Bireysel olarak onlara yardım edebileceğim her işi yapıyorum etraflarında ama yine de 3 saat.

3 saat çok fazla ama çocuğuna göre değişir, 5 yaş çocukla 45 dk falan alıyor benim oyuncaklarını toplayıp (bazılarını hala yanımızda gittiğimiz yere taşıyoruz işte bilinçsiz anne örneği ben) ve havaya göre giydirmekle, nereye gideceğimizi açıklamakla falan. yemek yemesi yarım saat gibi.

mecazen mi 3 saat dedin çok anlamadım ama gerçekten soruyorsan 3 saat çok abartılı. 14 aylık bebeğim var genelde gideceğimiz yerlere hesaplanan vakitten 20 dk sonra varırız. niye hep 20 dk geç kalıyoruz anlamıyorum ama genelde çocuk yürümek istiyor kucakta durmuyor filan yavaş yürüyor ondan kaynaklı sanırım.

yemek yedirmek ve kendimizin yemesi de max yarım saat olur, 3 saat kraliyet yemeği mi yiyorlar :D

aynısı durumu bizde de hala var, yani illallah ettiriyor, değişiklik filan istemiyorlar, biraz rutin çocuklara iyi geliyor. anne baba çalışıyorsa o yaşta kendi kurdukları oyunları oynamak istiyorlar, mesela dışarı çıkacaksak kuaför oluyoruz, pantolon giydirme makinesi oluyoruz bunları öğrendikçe 1 saat altına indik, tabi bizim hazırlanma sürecimiz de var.

yemek konusu ise şöyle, biz bir şeyler hazırlayıp arabada yemesini istiyoruz, sabah okula giderken kahvaltısı da öyle elinde çerezi, dışarı bakarak yiyor arabada, yemek yemesini beklemek de yanlış, zaten ben evde bakarken doğrudan kahvaltı hazırlamam, önce dışarı çıkarız, parkta acıktırır öyle kahvaltı kurarım.

mecazen 3 saat kullanılmış. kimse 3 saat çocuğa yemek yedirmeye çalışmaz.

ama dışarı çıkma konusu 3 saat alabilir.
altını değiştir.
yemek yedir.
bebek bakım çantası hazırla
dışarısı için hazırda mama yoksa onları yap.
bebeğin üzerini değiştir.
kendin tuvalete git
kendin hazırlan.
bu sırada bebek tekrar kaka yapmış mı diye kontrol et.
arabayı al kapının önüne getir.

ben eli yavas insana asiri kuruluyorum. böyle hadi dedikten sonra 3 saat evden cikamayan kisiler gercekten ömür törpüsü.
benim kayinvalidem öyle ve üc saati gercekten mecazen kullanip söylemiyorum. yani gercekten üc saat. benim uzun süre tolere edebilecegim bir sey degil.
bir yere gidilecek, kiyafeti giyiyor cikariyor, baska kiyafeti giyiyor cikariyor, baska kiyafeti... inanilmaz bir kararsizlik icinde. bu böyle on kere tekrar ediyor. banyo yapip cikmasi tam tamina 2 saat. millet onu beklerken altina isiyor. baska insanlar da var orada, en az 5-6 kisi, onlar da giyinecek, hazirlanacak, yikanip yumulacak degil mi? benim hayatimindan sen her gün nasil o kadar vakit calarsin ya? mecbur mu herkes seni beklemeye? cok cok cok düsüncesiz bir hareket. üc saat yemin ederim size mecazen ya da abarti degil, dosdogru. benim tahammülüm ilk gün sonunda sahiden bitiyor. kadinin yürümesi bile uyusuk uyusuk ya. bir km yolu 30 dkda yürüyemiyoruz ve hayir, yürüyemedigi icin degil, uyusukluktan amk.

bir senesi babamin kuzenine gitmistik izmir'e. hani bazilari ile dalga gecerler, yürürken sakiz cigneyemez diye. iste babamin kuzeni onun konusurken baska is yapamaz versiyonu ve inanilmaz geveze. hem kel hem fodul yani. köfte yapmaya basladi, aciz, yoldan gelmisiz. bir tane köfteyi avcunda sekilliyor, duruyor car car car arada 2 dk bir sey anlatiyor. diger köfteyi sekilliyor, duruyor car car car arada bir sey anlatiyor... her köfte arasina 2-3 dk laf molasi koyuyor. bir kilo kiymadan köfteyi yapmasi 2 saat sürdü.

hayir, cocuk büyütmek böyle bir sey degil. bu tamamen kisinin eli ne kadar agirsa o kadar basa gelir bir durum. allah sabir versin, ben bu insanlarin cok yaninda olsaydim kafayi siyirirdim. allahtan kayinvalideme uzak yasiyoruz. evliligimin en büyük sinavlarindan kendisi.

"Tarlada doğum sancısı tutan kadın" diyen arkadaşa çok katılıyorum. aynen kardeşim tarlada bebeğe bakmayıp işine devam ettiğinde bebeğin ve annenin fiziksel ve psikolojik sağlığında bir sorun olmuyordu. Ölüm oranları çok düşüktü bizim nenelerimiz zamanında, hele psikolojileri çok iyiydi kesinlikle damızlık gibi doğum yapıp bebeklerinin yarısı ölen ve kalan bebekleriyle bağ kuramayan nenelerimizin.
Onu da geçtim, kadının ne haddineymiş konforlu ve hijyenik ortamda bebeğe bakmak? Bu ne şımarıklık? Lütfen sevgili kadınlar, tıpkı nenelerimiz gibi yaşayın. Bir de utanmadan hayatınızdaki önceliği bebeğinize veriyorsunuz yahu! Mesela tek kullanımlık bezler de almayın, kakalı bezleri yıkayın çünkü nenelerimiz böyle yapıyordu biliyorsunuz ki. Allah allah ya!

Bir uçtan diğer uca fazla hızlı savrulduğumuzu anlatmak için verdiğim örnekten mağduriyet devşiren kronik mağdur arkadaşım,
Ne soruda ve ne de verdiğim cevapta aile yapısı içinde belirli bir cinse özel bir eleştri yoktur. 3 kuşak öncesindeki durumun doğru olduğuna dair de bir sözüm yoktur. Benim sözüm çocukerkil aile düzeninin abukluğunadır.
Yazdıklarım o gözle oku. Ya da okuma. Mağduriyetini doya doya yaşa. Sen bilirsin.
Bu arada mor kurdelalı bir eyleme katılırsan çağır ben de gelirim. Ama 7*24 dünyaya o gözle bakma. Mutlu olamazsın.

mor bembombom +1
tarladaki nenelerimiz örneği beni de çok rahatsız ediyor her defasında duyduğumda. dünyaya getirdikleri çocukların yarısı vefat ediyormuş zaten. yazık o kadıncağızlara. ve hala sömürülüyorlar emekleriyle.

bazı insanların götü ağır çocuktan bağımsız olarak. bence çocukla alakalı bir durum yok. ebeveynlerin karakteriyle alakalı bir durum.

Bazı insanların zaman algısı ve zamanı kullanma hızı çok tuhaf, çok yavaş olabiliyor. Annem de öyledir, onun sağlık sorunları da var ama öteden beridir annemin dikkati çok dağınık olduğundan bir işi yapana kadar saatler geçebilir evet. Olabilir, yapı.

İnsanlar abarttığımı düşünmüşler doğal olarak ama değil, maalesef. Neyse ki bu gözlemi yapan sadece ben değilmişim.

Kalori-makro hesabı yapılmış bir beslenme programı+250/300 seviyesinde kalori açığı+ağırlık çalışması+kardiyo+yeterli süre.

dayı göbek erimesi diye bir şey yok. 187 89 kg idim. 76 kgya kadar düştüm ama o şişlik yerinde durdu.

Karbonhidrat ve basit sekeri kesin.
Yapabiliyorsaniz ketojenik beslenmeyi arastirin. Bir süre bunu yapip kilonuzu indirip sonra düsük karb beslenerek devam edin. Haftada min 2 spor ekleyin.
Bölgesel zayiflama diye bir sey yok , yani direkt göbek gitmez. Ama düsük karb ya da keto beslenme gercekten vücuttaki sislik ödem atilmasi ve gereksiz karin sisliginin atilmasi konusunda cok iyi.

ayni olcu ve kosullardaydim, keto beslenerek ve biraz spor yaparak (kardiyo+sauna) 4-5 ayda gobegi erittim.

Bölgesel zayıflama yok.

Spor + diyet= sıkılaşma

Prof. Yardım alın

yemeyeceksin.

göbeğiniz iğrenç değil, sakin.

yapılacak şey de basit aç kalacaksınız.

ek olarak da günlük harcanan kalori alınan kalorinin önünde olması gerektiği için hareket vb. ek kalori yakıcılarla desteklemeniz lazım.

buradaki kilit de şu eğer çok aç kalırsanız vücut noluyo ya deyip yağ biriktiriyor.

ne yediğiniz de aşırı önemli. örneğin peynir çok yiyorsanız almanız gereken yağ miktarının çok ötesinde yağ alıyor olabilirsiniz.

çerez olarak fındık vs iyidir ama leblebi mesela daha iyidir, içinde %10 protein olduğu için.

ne yediğinizi kaydedip, günlük hedeflere uyunca metabolizmaya göre tabii çok hızlı kilo gidiyor.

ben myfitnesspal kullanmıştım 10 sene önce, 4 5 yıl önce bi daha kurduğumda her şeyi paralı yaptıklarını gördüm.

gerçi şimdi olsa para veririm. veri tabanı çok iyiydi. barkodu okutunca hemen yediğinizi tanıyordu.

Bunun doğrudan karşılık beklemekle ilgisi yok. İnsanlara iyilik yapmak istediğinde, bunu senin görevin olarak görmediğinden emin ol. İyilik yapıyorsan önce sadece kendin için yapmalısın çünkü iyilik iyidir. Eğer iyiliği yapmadan önce aklına bir karşılık beklemek geliyorsa o zaman sorunu kendinde arayabilirsin.

zaten senin her gün bol bol poğaçayla geldiğini biliyorlarsa abi sen de poğaça ister misin diye niye sorsunlar

@nahtoderfahrung: yukarıda "bu arkadaşlar erken geldiklerinde" diye belirtmiştim, mesaj diye bir iletişim şekli de var :)

tam olarak bu düşünce karşılık beklentisi düşüncesi. ben onlara alıyorum onlarda bana almalı beklentisi içindesin.
düğünde takı takmaylada aynı ben onların düğününe gittim tam taktık oda bana tam takmalı veya ben arkadaşımın doğum gününde hediye aldım oda bana almalı veya arkadaşımın babasının cenazesine gittim oda benimkine gitmeli hep bir yaptığı işin karşılığını bekleme beklentisi.

Abi sen davarlarla çalışıyormuşsun. Senin hislerin normal.

Sahipsin, sadece samimiyetin sınanıyor. Hani altını içindeki bakırdan ayırmak için yakarlarmış ya, iç dünyandaki bu sorgulama senin samimiyet hissini yakıyor, geriye ne kaldığını görmeni bekliyor kalbin. Bu anlamda kendine dikkat ediyorsun demek ki, güzel bir şey. Evet böyle düşünmek olayı samimiyetten uzaklaştırıyor ama sana bir rehber oluşturuyor bu durum, görmen ve birini seçmen kolaylaşıyor, öyle anladım. İç yolculuğun çok güzel 🌷

Düşüncen normal.

sana "m e b, fırına gidiyorum, bir şey ister misin?" diyen yoksa işte burada "mütekabiliyet esasları " devreye girmeli.

Temelde insani esaslarla değil, para kazanma için insanların bir araya geldiği yerlerden biridir iş yerleri. Bazı istisnalar dışında, samimi veya kalpten desteğe dayalı yakınlıklar pek olmuyor.
O nedenle "iş arkadaşı " kavramının yerine "iş yerinden biri " ifadesini kullanmak daha doğrusu benim için .

Bazen iş dışında içimden gelir kimi arkadaşları dışarıda çay vs. içmeye çağırırım. Maksat sohbet vs. İşleri vardır gelemeyeceklerini söylerler. Bunu anlarım ama davet etme sırası onlara geçmiştir. Bakıyorum bunu pek düşünen yok gibi .

Yine denk geldiğim hususlardan biri de klasik olarak biri diğerine "hanımı da al bize de bir gün gelin " ifadesi kadar saçma bir şey yok . Görünüşte misafirperverlik gibi görünse de
gerçekte öyle değil.
Abicim o hanımını yanına almasın sen de hanımı komşuya veya anne babasına gönder bir zahmet. Bizzat kendin o arkadaşına bir çay demle. Elin kolun bi zahmet arkadaşın için çalışsın. Pasta poğaça yapamazsın ama kaseye de biraz çerez koymayı unutma..
değil mi ama ?
Bir buluşma , ziyaret yapılacaksa, yakınlık gösterilecese kadınları bahane etmeyelim.

Önceleri ve hala var olan köylü şehirli (veya burjuva) ayrımının yanısıra, işyerlerinde de kadrolu /sözleşmeli / geçici işçi gibi hindistan'ın dışında ama toplum içinde gelişen, kendimize özgü kast sisteminde bu gruba mensup olanlar arasındaki iletişim dili , yakınlıklar da genelde bu çerçevede gelişiyor.

Çevrendekileri uzaktan izlemeye devam et, gerçekte ne sebepten yakın olduklarını anlamaya çalış. Belki biri diğerinin aracına biniyordur işe gelip giderken ona poğaca belki yemek ikramı düşünmüştür. Bu haklı anlaşılabilir bir durum yerine göre .
Belki bir başkası karşı cinse yakınlık tavırları sergiliyordur ikramlarıyla.
Bir başkası ise diğerinin sayesinde iş yerinde bazı avantajlar elde etmiştir. Bu nedenle yediği içtiği ondan ayrı gitmez.

Birlikte çalıştığınız insanlar hödük.
Hislerinizin karşılık beklemekle bir ilgisi yok. İnsan nezaketen ve sadece lafta kalacak bile olsa "Bir gün de poğaçalar benden olsun." veya "Kahve ısmarlayayım bi ara." gibi bir jest yapmalı.

acikcasi tam olarak anlattiginiz gibiyse ben de karsilik bekleyerek bir sey yapmadiginizi dusunuyorum, en azindan ilk etapta boyle baslamamissiniz, insanliginizdan almissiniz ve bence arada bir karsi tarafin da sizi dusunmesini beklemek ve bunu gormediginde kirilmak gayet insanca geldi bana. sadece ilk almaya basladiginizda karsilik beklemeden aldiginizdan emin olun (kendiniz icin) onun disinda karsi taraf(lar) tarafindan hic gozetilmediginizi gordugunuzde kirilmak cok insanca bence.

sen iyiliği görev edinip kendin beklenti oluşturmuşsun. alma başkan boş ver kimse senin istediğin gibi olmayacak.

Uzun uzun yazamayacağım haklı olduğunu düşünüyorum

ben fazla direkt bir insanım galiba, böyle düşünmek yerine muhatabı kişiye sorarım “gidiyorsan bana da sorabilirsin” diye. haklısın ama fazla düşünüyorsun, kendi hayatını zorlaştırırsın en fazla.

beklentiye girmen doğru mu değil mi bilmiyorum ama ben olsam ben de girerdim sanırım. üzülürdüm içten içe bana neden teklif etmiyolar diye.

seni sevmiyorlar. millete fazladan poğaca alma işini bırak. bir yere giderken sormayı da. kafanda da bu tür düşünceler bir daha olmaz. iyilik yaptığınla kal hayatına kaldığın yerden devam.

Samimiyetim olmayan bir iş arkadaşım bana ikide bir poğaça ya da başka bir şey ikram etse almaktan kaçınırım. Çünkü bilirim ki o ikram hesabıma borç olarak kaydedilecek. Ki siz de inanmak istemeseniz de aynen böyle yapmışsınız. Durduk yere üzerimde manevi bir borç yükü birikeceğine poğaçamı gider kendim alırım. Bu tip gizli borçlar birikip ileride mutlaka alakasız gibi görünen başka sorunlara yol açar.

Başka açıdan bakalım: Siz herkese ikram dağıtmaktan hoşlanıyor olabilirsiniz. Bense paylaşımları daha küçük ve samimi gördüğüm kişilerle yapmayı tercih ediyor olabilirim. O sizin tarzınız, sizin yaşam şekliniz, bu da benimki. Şimdi soru şu: Neden ben sizin yaşam tarzınıza uymak zorundayım?

"karşılık beklemeden insanlara yardım etme erdemine sahip değil miyim acaba?" sorunuza cevap:
Değilsiniz ama zaten bu erdeme gerçekten sahip olmak herkesin harcı değil. Muhtemelen şu soru altında görüş paylaşan hiçbirimiz bu erdeme sahip değiliz.

hayat bu kadar uzun değil.

sizi rahatsız ediyor belli. yapmayın kurtulun.

zaten poğaça yemek nedir? çok sağlıksız. yakında mide gidecek. gitmese bile göbek gelecek.

Denize girmek gibi. Başta zor gelir. Girince alışırsın.

2. soru için konuşursak eğer bebeğin huyu önemli. bebek arabasında durmayı seviyor mu? uykusu geldiğinde arabada uyuyabiliyor mu? günde kaç uyku yapıyor? ben bebekle bi yere gideceğim zaman ne yiyecek derdinden çok nerede ve nasıl uyuyacak diye plan yapıyorum.

yerinizde olsam önce diyarbakır'a giderdim. enerji varken özel olarak istenen yeri gezmek bence daha mantıklı. rotanın sonuna eklerseniz zaten yorulmuş olacağınız için zorlayabilir sizi. kaç gün ayırdınız diyarbakır'a bilmiyorum ama oradan araç kiralayıp mardin'e de geçebilirsiniz. biz tam tersini yapmıştık. gidişi uyku saatine denk getirmiştik mesela.

konya bu denklemde sadece karaman'a ulaşabilmek için bi durak sanırım. ben olsam gitmişken orayı da bi gezerdim.

bebekle ilk defa çıkıyorsanız evet yorucu olabilir ama iyi planlarsanız bence sorun olmaz. bir de beklentinizi de ona göre ayarlayın tabi. her yeri görecekseniz diye kendinizi zorlamayın. bebekli olunca gezi performansı illaki düşüyor.

2 yaşındaki çocuk bu kadar gezdirilir mi? 8 saati zaten 2 yaşındayken gidebilirsin 4 yaşından sonra 1 saat bile tablet telefon vermezsen eziyet olur. bu kışta bu kadar gezmeye ne gerek var. avrupa desen anlarım da konya diyarbakır geri kalmış şehirler.

benim kız araba yolculuğunu kaldıramıyor pek. o yaşlarda tatile vs uçakla gidiyorduk. 8 saat eziyet olur. arabayı süren zaten perişan olacak bi yandan.

eğer bu kadar gözünüz korkuyorsa duraklardan birini eleyin. yani yakın mesafeler olsa karamana gitmişken diyarbakıra da gidin denilir de öyle bi durum da yok. gözünüz kesmiyorsa birinden vazgeçin.

terapi almayı düşündünüz mü? belli ki kaygı bozukluğu var.

buradan gaza getirme ile olacak iş olmayabilir.

Gideceğin yere göre değişir. Biraz resmi bir yere gideceksem sade bir ayakkabı seçerim. Gündelik için trekking tarzı tercih ediyorum.

Linkteki ayakkabı da okey ama Decathlon'ada bir bak.

columbia facet 75 mid ya da camper peu pista giyiyorum yagmurlu veya camurlu havalarda. hava daha iyiyse normal spor ayakkabilar.

outdor ayakkabı alıcaksan pierre cardin alma. campera bir bak.

Kisin sketchers’in kislik ayakkabilarini giyiyorum. Rahat oluyolar baya

Hiç de çocukça değil. Gayet giyilir. Ben şunlar gibi şeyler giyiyorum: www.greyder.com.tr
42 e

Renkteki ayakkabı güzelmiş. Ama kalitesini bilmiyorum tabii. Bu tip bakıyorsan salomon marka olanlara da bi bak

pierre cardin ayakkabı ne alaka acaba

resmi giyinim için divarese desa vb markalardan alıyorum. haftasonu veya spor giyinimler için nike bot almıştım onları tercih ediyorum

ödemiş birlik arabalarına binersen gidersin.

@mika

izmir otogardan mı binmem gerek? Gaziemir den geçmez mi?

google haritalar ile farklı rotalar da bulabilirsiniz

maps.app.goo.gl

trenle aydına gidip oradan da binebilirsin. rotasını bilmiyorum.

Gönül rahatlığıyla alabilir. Tam teyze arabası
shbd.io

hatchback

i10 i20

corsa tam otomatik süper alternatif.

i20 kolay satılıyor. o da tam otomatik o da olabilir. kore japon daha iyi oluyor.

auris de güzel mesela. yaris çok ufak. auris daha iyi olabilir ama yarı otomatik.

olabildiğince yeni olsun. km de mümkün olduğunca düşük olsun.

kazasız belasız güzel günlerde kullanır inşallah.

suzuki swift

"tarlayı satsak da arabayı yenilesek" seviyesindeyseniz, bencillik kesinlikle değil.

"borçların geri ödemesi yüzünden her ay içeri giriyoruz, cepten yiyoruz" seviyesindeyseniz, bencillik diyemem.

"alacaklılar kapıda, icraya verecekler" seviyesindeyseniz, bencillik diyemem ama biraz daha anlayışlı olmaları gerekir derim.

Yatırımda bir anlamda kişisel harcama. Hastalık olur, iflas olur bunun gibi nedenlerden borca batarsınız tamamda sen yatırım yapacaksın diye adam kendi yatırımlık arazisini niye satsın.

Adam bu kafada olsaydi o tarla 50 kere satilmisti bugune kadar. Bu gibi tekliflere hayir diyebildigi icin su an tarla/tarlalari var.

ya bıktım mala göz diken evlat, gelin, damatlardan. abi vermek zorunda mı? senin şu anki yatırımın neyse onun tarlası da o. sen satsana yatırım dediğin şeyi? bizimkiler yaptı bunu her eline geçeni sattılar normalde geyikten öteye geçmez fakat bizim köy öyle bir değerlendi ki, gidince otelde kalıyorlar artık. ek olarak siz miras olarak bakıyorsunuz ama adam kendi malı sanıyor muhtemelen hala. belki sıkıntı o

Büyütmüş beslemiş, iş güç sahibi yapmış, evermiş, sonra da nankör damadı tarafından malına, mülküne göz dikilen biri olsam, o mülkü satıp beş yıldızlı otellerde çatır çatır yerim.

Bir daha mı geleceğim dünyaya ki nankör damada mülk bırakayım.

Yirmili yaşlarda bir karar vermiştim. Babamdan bana kalan tüm mülk çocuğumun olacak ben el sürmeyeceğim diye. Bu yaşa geldim aynı düşüncedeyim.

Toprak satılmaz, hele ki bu dönemde asla satılmamalı inancında olan kaz kafalılardanım, kazları da pek severim 🩷

Ayrıca kayın pederine kurulmaya gerek yok, sen istediğin kadar doğrusu şudur budur de, onun bugüne kadar görerek öğrendiği ve sonra yaşayarak kemikleştirdiği bir gerçeği var, bunu değiştirmek mümkün değil. Hem mecbur da değil. Herkes kendinden sorumlu, adam kaç yıl yaşayacağını bilmediği için o mülkü belki kendi güvencesi olarak görüyordur, belki gerçekten toprak satılmaz hele ki bu dönemde asla satılmamalı düşüncesindedir. Evlatlar gerçekten çok sıkışsalar gerçekten çok zor durumlar oluşsa elbet o da destek olur, yine olmak zorunda değil, yaşadığı yetiştiği şekillendiği kültür ne bilmiyoruz. Bence bunu aklından çıkarmak daha doğru. Eşin henüz ona ait olduğu ilan edilmemiş malını aklına takmamak lazım.

rahmetli keske serh koydurtsaydi mali mülküne, bunlar sadece cocuklarinma es hak olarak gececektir diye. kayinbaba simdi evlenip mali mülkü yeni kadina catir catir yedirir.

eğer çok zor durumda değilseniz arazi satmayın derim, araba üretilebilen bişi, ev üretilen bişi, (kat çıkarak) ancak dünyadaki toprak alanı belli, bunların içerisinden de tarım/hayvancılığa uygun olanlar,, fabrika vs olabilecek yerler hepsi belli ve sınırlı, toprağın üretimi mümkün değil.

tabii bunda arazinin durumu önemli, 100mt kare şekilsiz bir yer ise satın gitsin birisi değerlendirir.

baby boomer ve x kuşağının başında olan ebeveynlerimiz, mal satınca analarına sövülmüş gibi hissediyorlar. çünkü zor mal edinmişler. valla doğrusu ne bilmiyorum ama tarla takka bakılmaycaksa ve değerlenmiyecekse satılır.

Miras biri ölünce edinilen bir hak. Her ne kadar anne vefat ettiyse de yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla tarla resmi olarak kayınpeder üstüne ve o hala yaşıyor. Yani ortada henüz bir miras bile yok. Tarla onun, bize yanlış gelebilir ama hayatta olduğu sürece canı ne istiyorsa öyle davranabilir tarlayla ilgili. Henüz ölmemiş insanların mal mülkünün miras olarak konuşulması anlamsız.

mecbur mu adam satmaya?

size mi soracak?

öldükten sonra istediğinizi yaparsınız. adam istese satar çatır çatır kumarda, pavyonda yer.

ne tuhaf adamlarsınız. satmayın 25 sene, sonra çok dua edersiniz.

doğtaş.

istikbal, bellona ve mondi'ye kayyum atanmış sonrasında kalitesi düşmüş diye biliyorum.

doğtaş

saloni

Vivense

normod

kelebek. en sade kelebek git bak anlarsın.

Sipay, uption

Transfer go ile para gönderiyorum. Bankadan daha hızlı ve ucuz araştırmani tavsiye ederim

20 euro kesinti mi oluyor? hangi durumda aliyor bunu? nerden transfer ettiniz ve hangi currency?

yurtdisinda yasiyorum ve wise, revolut, n26 hepsi var.
en son lazim oldugunda revolut ile "enpara euro" hesabina "EUR" gonderdim. revolut 3 euro aldi, enpara da 1,5 euro gibi bir sey kesti.

Biz Wise ile gonderiyoruz, hem hizli hem de hesapli oluyor.

Simdi baktim, en son 620 Euro civari bir seyi Turk Lirasina cevirip yaklasik 30 bin TL gondermisim, sadece 100 TL (~2 Euro) kesmis. Hesaba da dakikalar icinde gecmisti.

Eger Wise hesabi acmak isterseniz davet kodu da gonderebilirim, sanirim ilk bir kac transfer ucretsiz oluyor o zaman.

@supergirl abn ambro ile gönderiyorum 9 euro abn masraf kesiyor tr euro enpara hesabıda 2,5 euroya yakın kesinti uyguluyordu normalde. Ne zaman ki bunlar qnb den ayrıldı ve swift değişti. Abn ambro yine 9 euro kesiyor türkiye giriş yine 2,5 euro civarı arada 18 euro daha gitti enpara bunun kendisi ile alakası olmadığını belirtti çıktı işin içinden. Talep oluşturuldu ama bu saçma sapan cevap bile bunlar ile devam etmemem için yeterli..

investing in general is a best alternative of saving money because when you save money you don't compensate for inflation which will catch up to your savings by the time you need it so invest to not only save but also beat inflation you can invest in mutual funds or invest in ETFs or invest directly in to stock market but i will advice you to first invest in mutual funds & ETFs they are beginner friendly

Abi salman lazım bırak gitsin eğer istemiyorsan komple söyle yoksa senden sürekli beklenti içinde olacak
ikimizin de iyiliği için komple bağları koparmak tek çare gibi

Ya öyle de o kadar şeyden sonra nankörlük gibi geliyor bana.

Bu toksik değil kanser ilişki. Ben en yakın arkadaşımı bile bu kadar çekmem. Dehle gitsin.

Bu uzaklaştırma aldığın değil mi?

@kahvedesu evet

ya gönder gitsin sen misin alemin enayisi? ortalık düzgün kız dolu.

"Hayatımdan da çıkarmıyorum, çıkarmam da." böyle düşündüğün ve devam ettiğin sürece. o rezillikleri ve küfür kıyamet halleri yaşayacaksın. hatta daha beterlerini.

Başkasının ardını toplayan, her derdine koşan bu "kurtarıcı" rolünden kendini sıyırman gerek

dilinde ya da değil "Ben yarın ilk gördüğüm adamın altına yatayım da sen beni kaybetmek ne anla" bu cümleyi kuran biri ne halde olursa olsun sokağa atmadığın sürece sana her şey müstahak kusura bakma.

Bütün bunları tam da senin hayatına yeniden girmek hatta gerçekten evlenmek için yapıyor olmasın, bu kadar öfkeler, kontrolsüzlükler, hır çıkarmalar, bu kadar içmeler, kendini kaybetmeler...

Hayatımdan çıkarmadım çıkarmam demişsin ama "hiçbir şeyin" olan birinin bütün bu davranışlarını çekmeye hazır mısın? Yeni bir ilişkin olsa neler olacak, yeni sevgiline zarar verebilir mi... bilmem, bence senin bağımlılık sorunun ondaki alkol bağımlılığı olup karşına gelmiş. O alkolden sen de ondan (ona olan bağımlılığından) kurtulmalısınız gibi.

muhayyer divan+1 , bence de konu evlilik olabilir. krizi bunun için kasten yaratmıştır diyemem , ama hayatında kötü giden her şeyin faturasını "istediği adamı" nikah masasına oturtamamasına bağlıyor olabilir.

hayatının neresinde tutacaksan o konuda açık olsan kadın da bu konuda netleşebilir diye düşünüyorum. son derece sağlıklı görünen kadınlarla bile evlenmek pek akıl kârı değil bu düzen içinde. bardak çanak kıran bir kadın, kimseden evlilik bekleyemeyeceğini gayet iyi bilir. maksat kötü giden hayatının faturasını kesmek, yükü "evlenmeyen" erkeğe aktarmak.

@muhayyer seni severim ama genelde cevapların aşırı iddialı ve keskin oluyor, tüm teşhisi koymuş gibi sanki Bi havalar. Alkol bağımlılığını nerden çıkardın şu sorumda cidden merak ediyorum.

Abi annenle kızkardeşin ne diyorsa onları dinle. Onları dinlemediğin sürece sen daha buralarda çok sürünürsün.

@i'm gonna start

Onlara kalsa ohooo bi kaşık suda boğarlar.

bence sen ilişkideki konumundan memnunsun her ne kadar rahatsız olduğunu yüzeysel olarak belirtsen de bu kişiyle bağını kopartmak istemiyorsun.

seninle evlense de memnun olmayacak ve onu kurtarmış, korumuş olmayacaksın bir şeylerden. hayatı böyle yaşayan biri demek ki.

iş yerinde neden küfürleşiyor en basitinden, bi insan profesyonel olmayı neden denemiyor (kesin başkaları suçludur bunda da, onu mecbur etmişlerdir vs) sonra kendisini alkole veriyor ve yazdığın diğer her şey.

hepimiz bi şeylerle oyalanmayı seçiyoruz işte yaşamak için, sen ve eski sevgilininki de bunlar.

@dearthrodosia çok güzel yazdın teşekkür ederim. Ama inan memnun değil de mecbur gibi hissediyorum ve bundan kurtulamıyorum.

Bu meselede sadece patron haklı. belli ki iş yerinde de bir uyumsuzlukları var.

Nuri alço'nun nevriye budak'a sahip çıkması bile daha anlaşılabilir:
m.youtube.com

@gobekliraki

Öğlenin 11'inde rakı içecem diye tutturmak, geceden beri içmek sarhoş olup sana bulaşması... bu kadar uzun süre içebilmek hem de bir kadın bedeni... bağımlılıktan başka bir şey değil ki bu? Anlamayacaz mı sanmıştın, onun bağımlı olduğunu sözle ifade etmek mi ağır geliyor (hem de sana), problem ne onu anlamadım. Bir teşhis koymuş veya kesinlik ifade etmiş gibi de konuşmamıştım. Tamam bana gıcık olabilirsin de onun bağımlı olduğunu düşünmemin nesi sorun? Bağımlı değil deyip çıkabilirsin?

Hicbir seye mecbur degilsiniz, esasinda sorumluluk almamak ve kendinizi kurban olarak nitelemek icin boyle bir hikaye uydurmus gidiyorsunuz. Oncelikle yaptiginizin sorumlulugunu alin, ben eski kiz arkadasimla bu sekilde bir iliskiyi yasamayi seciyorum demeyi ogrenin. Bu sekilde hem yaptiginizin sorumlulugunu almis olursunuz hem de baska bir secim yapabileceginizi idrak edeceginiz icin bu size guc verecektir. Su haliyle Irade Gucunuzu sizden bagimsiz unsurlara teslim etmis oluyorsunuz. Eger baska bir turlu iliski ya da yadam istiyorsaniz baska bir secim yapacaksiniz, ayni seyleri yaparak farkli sonuc beklemek bir tur delilik ve yazdiginiz seyin kolay/kisa bir cozumu yok. Ayrica Ofke Dansi'ni okumanizi da tavsiye ederim. Ve sinir sisteminizin, bedeninizin, psikolojinizin bu tur iliskileri sevgi/ask olarak nitelemeyi, bir tur dopamin olarak benimsemeyi nerede ve neden bu sekilde ogrendigine bakmak saglikli olacaktir.

Ne yapmalı diye kime sorarsan sor, sana ne derlerse desinler, sen yine gidip kendi bildiğini okuyacaksın. Aklın yolu bir, kimse böyle bir tavıra maruz kalmamalı. Sende biraz travma bağı oluşmuş, bazen böyle inişli çıkışlı ilişkilerden bu bağı koparamadığın için kurtulamıyorsun kolay kolay. Çocukluğunda sevgiyi kaybetme korkusu yaşadıysan böyle kaotik ilişkilere dayanıklı oluyorsun, gerçek aşk böyle olmalı diye düşünüyor olabilirsin, huzurlu ilişkiler sıkıcı geliyor olabilir. Bu tür ilişkiler insanın kendi içindeki bir tekrarı fark etmesi için yaşanıyor bence, bu ilişkiden bir ders alman lazım. O dersi alamazsan bu insanla ilişiğini kessen bile bir sonraki ilişkide yine benzer profilde birisine tutulabilirsin.

Bu kadarını asla yaşamadım, benim yaşadıklarım bunun çeyreği falan olabilir sadece ama lisede ve üniversitenin ilk dönemlerinde böyle ilişkilerim olmuştu. Kaosun aşk olmadığını fark ettim, sevgimin acıya katlanmakla ölçülmeyeceğini öğrendim. Sevginin karşındaki insanı değiştirmek değil, onun kendi yolunu bulmasına alan açmak olduğunu öğrendim. Bu kadın da senin içinde çözülmemiş bir duyguyu temsil ediyor. Onu bir şekilde bulman lazım, kafanda bir ışık yanması lazım, eureka moment lazım. O olunca özgür kalacaksın. Öbür türlü siz böyle kavga kıyamet devam edersiniz maalesef. Ahiretlik diyorsun, hep birbirimizin yanında olduk diyorsun anlıyorum ama huzur da lazım insana. böyle küfürleri böyle lafları kimse hak etmez

samsung s24 fe

Giriş seviyesinin bir adım üzeri olsun uygun fiyatlı olsun denirse 16.000 TL civarına A36, amiral gemisi kıvamında özellikleri olsun ama fiyatı amiral gemisi kıvamında olmasın denirse 28.000 TL civarında S24 FE alırdım.

Honor 400

A56 aslında güzel telefon ama fiyatları arttı, bence kasım dönemine hazırlık yapıyorlar, yani tekrar indirime girer. A56 ilk çıktığı zaman biraz daha verir s24fe alırız deniliyordu. şimdi s24 fe yükseldi. A56 daha az yükseldi.

3. cevap 'Honor 400' yazmış.

a serileri iyidir. a52 53 54

@abbaba

Yani?

Bu konuda tüm türkiye tek yüreğiz. 30 una kadar erkekler oyun ve maç muhabbeti, kadınlar dizi , saç ve kıyafet muhabbeti.
30 dan sonra çoluk çocuk çarşı pazar kurs kıl tüy. Hava iyi olursa kır yürüyüşü ve piknik. Hobi zart zurt hepsi bitiyor. Heves kalmıyor.

Olmuyoruz. Bütün günün kinini, kırgınlığını, öfkesini gece yatmadan önce "unutma, o bunu yaptı" diye diye uyuyoruz.

en çok spor ile. ağırlık kaldırma. yaparken müzik dinleme.

onun dışında gezmeler/seyahatler ve seyahatlerdeki deneyimlerim.

bazen gaming.

Eşimle dizi izlemek,arkadaşlarla online oyun oynamak. maç da izliyorum fakat beni deşarj etmiyor.

Yorgunluktan erkenden uyumak ve alarmsız kalkmak

Ben deşarj olabilen biri değilim maalesef, üzüntümü öfkemi dibine kadar kanırta kanırta yaşarım, içimden şöyle fırçalaya fırçalaya geçmeden bırakmaz.

Arkadaş bulursam belki müzik yaparım, yoksa yemek yerim evde iş yaparım şu bu. Çoğunlukla yalnız kalmayı tercih ederim, çünkü dışımdan belli olur olumsuz enerjim, bulaştırmak istemem.

Eskiden benim deşarj alanlarım festivallerdi, film festivali, tiyatro, bienaller… hepsini deli gibi takip ederdim excel listeleri hazırlardım o bile beni motive ederdi.
Artık keyif alabileceğim hiçbir şey kalmadı.
Bomboş bir hayat yaşıyorum bomboş…
Belki kitap diyebilirim buna o da eskisi gibi zaman ayırabildiğim bir şey değil maalesef.
Bir de müzik dinleyerek yürüyüş yapmak iyi geliyor.

Yürüyerek.

Çocuk olduğundan evde deşarj olma şansı olmuyor. İşim rahat işte dizi izliyorum, kitap okuyorum. Öğle araları yürüyorum. Haftasonları da evde premier lig ve F1 izleyerek deşarj olurum. Ayda bir arkadaşlarımla içerim.

Spor.
Is arkadaşlarım ile üst düzey yönetimlerin giybetini yapmak.
Northern exposure, mortimer and Whitehouse gone fishing, clarksons farm falan izlemek.

Pegasus' un en ucuz kampanyaları ile 2-3 günlük yurtdışı gezileri. cuma-pazar.

günlük hayatta da inanılmaz cringe şeyler izlemek beni çok rahatlatıyor. esra erol, müge anlı filan. bir de yemek yapmak.

Maalesef. Annem oyun indirmiş. Onu oynuyor. Kankileri var. Whatsapp'ta muhabbet. Babam Tiktok izliyor.

Bir bağımlılık var annemde

Annem 69 yaşında biriyle konuşurken bile netflixden kore dizisi izliyor. Babam 72 yaşında işi bittiğinde sürekli ya oyun oynuyor ya youtubeden siyaset videoları izliyor. Bir zamanlar aynen bana kızarlardı, ben şimdi torunları varken bile telefona bakmalarına kızıyorum. Çok üzücü çok.

Anne (76) trt haber
Baba (76) haber, sosyal medya, youtube
Bağımlı diyemem ama günde 3-4 saat harcıyorlar.

Hosteslerde çaycı zaten. Özel sektörde çalışsalar asgari ücret olacaklar.

Ama asgari ücret verdiğin birini, müşterilere karşı gülümsetemezsin. Her zaman alttan alan kişinin sen olacağına ikna edemezsin.

Ona yüksek maaş teklif edersin, hele yolculara gülümsemesin bakalım, direkt işten atarlar.

Uçak dediğin milyonlarca dolarlık taşıt. İçinde yüzlerce insan var. Hata yapma ihtimalin düşük değil hiç olmamalı. Pilotu tam olarak işe kendisini verebilmesi için büyük bir motivasyon gerek. Oda maaş işte.

Kapitalizm bu. Hatta bir araştırma vardı, insanların maaşı arttıkça verimliliği de artıyordu, işleri daha çabuk bitiriyorlardı. Kişi aynı işi yapmasına, aynı pozisyonda olmasına rağmen.

Şunu da ekleyeyim; pilot hata yaparsa, yaptığı hatayı düzeltemez. Velev ki uçağı düşürdü, paramparça etti. Firma ne yapacak milyon dolarlık uçağın faturasını pilota mı kesecek? Kesse pilot ödeyebilir mi? Mahkemeyle pilotun hayatını mahvedersin, ama uçak paramparça olduğuyla kalır.

Diğer yandan otobüs şoförünün yaptığı kazanın bedelini ödemesi daha olabilir bir şey. Otobüs şoförünün hata yapması kabul edilebilir yani

Aslında insanları mesleklerine göre değil de o meslekteki yetkinliklerine göre değerlendirmek lazım.
Benim için en “kutsal” meslek öğretmenlik, birini eğitiyorsun bunun kıymeti o kadar büyük ki belki ancak doktorlukla falan yarışabilir.
Ama işinde kötü olan öğretmenler yok mu vardır işte bilemiyorsun.

Pilotluk da cool bir meslek, bir de “üniforma etkisi” diye bir gerçek var, havalılar, yoksa iş olarak bilemedim şimdi.

Birinde sorun çıkarsa uyglulanacak yönergeler kitabı tuğla kalınlığında.

Diğerinde bir satır: Sağa çek Stop et.

Öeh. En zor mesleklerden biri.

pilotlara önyargılıyım çünkü casanova edalarında çoğu. kesinlikle abartılıyorlar. maaşları yüksek olduğu için bi grup tapıyor ve “avlamaya” çalışıyor, durum bundan ibaret.

Hayır abartılmıyor bence.

Pilotların sürekli girmek zorunda olduğu testler ve sağlık süreçleri var. Öncesinde aldıkları eğitim birkaç sene sürüyor ki başarısız olma ihtimalleri var. Koskoca uçağı kaldırmak ve indirmek kolay değil. İşin içine çeşitli risk faktörleri de var ayrıca.

Son birkaç senedir sıklıkla yurtdışına gidebilme fırsatım oldu. Bu süreçte fark ettim; Kabin memurların da işi zor. Pilot yolcuyla pek muhattap olmuyor iş gereği. Kabin memurları iş gereği sürekli yolcuyla muhattap olmak zorunda ve yüzlerce kişiden bahsediyoruz. Hem giderken hem dönerken.

Herkes siz biz gibi anlayışlı ve yapıcı insanlar değil ki. Saçma sapan bitmeyen istekleri olan, kural tanımayan, saçma sapan garip garip nedenlerden dolayı sorun problem çıkartan nice yolcu var. Sürekli muhattap oluyorsun bu tür cins insanlarla.

"Pay to play" bir iş haline geldi.

Ben pilotluğun değil de havayolu sektör kurallarının artık çok gereksiz abartıldığını düşünüyorum. Yani sene 2025 oldu her sektör gelişti. Yani neden 3 saat önce havalimanında olmak zorundayız ya. Artık şartlar gelişti yani.

evet haklısın abartılıyor. zannedildiği kadar zor bir iş de değil ayrıca. evet dikkat gerektiriyor ve hatayı affetmiyor. bin kere en zor şartlarda uçağa indirir, ölümden döndürürsün insanları, ama bir kaza her şeyi bitirir.

türkiye'de maaşlı çalışılabilecek en yüksek getirili işlerden biri. amerika'da millet 18 yaşında girince uçuş okuluna girip pilot alıyor.

savaş pilotu olsa neyse de yolcu uçağı pilotu olmak ve bunu sürdürmek çok zor bir iş değil.

Bazı açılardan evet abartı kısımlar var ama buna sebep gene pilotlar kimisi pilot olunca dünya kendi çevresinde dönüyor sanıyor. Lakin kurallar katı eğitimler sürekli ve sıkı başarısız olma lüksün yok.

her iş zor ama insan olan yerde her türlü saçmalık oluyor maalesef.

otobüs şöförü daha yorucu bir iş yapıyor, o açıdan daha zorlu. pilotlar bu anlamda yorulmuyor. otopilot denen bir şey var, sürekli direksiyon sallamıyorlar.

ANCAK

1- ben bugün bir otobüsün koltuğuna oturayım, iyi kötü kullanırım. konforlu bir yolculuk olmaz, ya da çok yavaş giderim, manevra zor yaparım ama otobüsü hareket ettirmek için teorik bilgiye sahibim. her gün bindiğim arabadan hallice bir araç. ama uçak öyle değil, kokpite girdiğimizde 1500 tane düğme var, mal gibi bakarız.

2- otobüste bir problem olsa, tehlikeli bir durum olsa, frene basıyorsun duruyor. motor patlasa, kendi kendine duruyor. acil durum prosedürleri yok gibi bir şey. "frene bas, dur, araçtan in." ya da dikkatsizlik yaptığında sonuçları çok büyük olmuyor. ama uçak öyle mi? en ufak bir hatada bir kaç yüz kişi ölebilir. "frene basarsın, durur" gibi bir durum yok. karmaşık sistemlerle, ani karar vermen gerekiyor. bu yüzden herkes pilot olamıyor, bu yüzden uçaklar ticari olarak kullanılana kadar 10 yıl testten geçiyor.

Abartıldığını düşünenlerdenim.

İnsanlar kullanmayı bilmedikleri kompleks bir cihaz gördüklerinde onu anlamlandıramayınca yapılan şeyin ekstrem zor bir iş olduğu algısına düşüyorlar. 2 sene boyunca eğitimini aldığın herhangi bir aracı geri zekalı değilsen ve motor becerilerin yerindeyse kullanabilirsin. Bir de şu "sürekli eğitim alıyorlar. sürekli sınava" giriyorlar diye savunan kitle var. İyi bir mühendisin kendini güncel tutabilmesi için kendini sürekli eğitmesi ve durmadan öğrenmesi gerekiyor. Sürekli teste giriyor olmak, sürekli öğrenmek bir kriter değil. Aldıkları ücretler tamamen arz talep dengesizliğinden dolayı yüksek. Ücretli çalıştığınız kapitalist sistemde kimse sizin yetkinlikleriniz ve aldığınız sorumluluklarla ilgilenmez. Daha fazla kişi pilotluğa ilgi duysun ve arz fazlası oluşsun, bak bakalım o aldıkları ücretler ne oluyor.

Bu işin benim için tek görünen zorluğu düzensiz çalışma saatleri. Gece uykumdan uyanıp saçma saatlerde işe gitmeyi istemem şahsen. Sürekli o hayatı sürdürmek çok yorucu.

bu seviyede performans anlaminda cok birsey bekleme. isini gorur mu gorur. ama oled kalitesi de yok yani. her iki urun de en baslangic panel. ama odaniza aliyorsaniz yeterli yine.

ben olsam google tv li olani alirim. grundig yani. ya da alternatif baska google tv li urun bakin. play store daki her uygulamayi yukleyebilirsin uygulama cesiti cok daha fazla olur. android tv yavas da olsa uygulama var mi var. bazi uygulamalar lg de ve samsungda vidaa da olmazken google play store da hepsi var.

google tv olan +1

toshibayı türkiyede vestel üretiyor. grundigde arçelik üretimi. bunları alacağına google tv tlc al. annemlere aldım gerçekten fp çok iyi.

google tv'll olması sebebiyle Grundig

şunu al seninkiler çöp
www.amazon.com.tr

mesela biri ortaya kötü bir laf salladı, "kesin beni kastetti" düşüncesi narsistik bir düşünce aslında. narsistik kişilik demiyorum düşünce diyorum farkındaysan. özgüvensizlikten kaynaklanıyor ama aslında özünde "herkes ve her şey benle alakalı olmalı"ya bağlanıyor. bu bilgiyi bi cebe atalım.

bu düşünce biçimi kişinin gerçeklikle bağını koparmaya başladığında paranoya oluyor. yani alınganlıkta içten içe aslında öyle olmadığını, "alındığımızı" veya kendimizi fazla önemseyip gereksiz kuruntu yaptığımızı biliriz. paranoyada ise o lafın gerçekten bize söylendiğine inanırız, söyleyen kişinin de bizi küçük düşürmeyi kafasına taktığına da.

Alınganlık azımsanmayacak kadar yanlış anlaşılan bir şey bence. Bir konuda sana söylenen şeye olumsuz veya üzülerek cevap vermen veya yanlış anlaman alınganlık değildir, konuyu farklı anlamandır, nedense alınganlık derler. Bence böyle diyenler üste çıkmak için böyle diyorlar.

Alınganlık, sana söylenmemiş bir sözü sana söylenmiş gibi algılayıp üzülmen yani üzerine alınmandır. Çoğunlukla olumsuz anlamda olur ama olumlu anlamda alınma olayı da vardır, onlara alıngan denmiyor nedense.

Kuruntuda herhangi bir tetikleyici yeter, illa birinin bir şey söylemesi gerekmez. Mesela biri dışarıdan geldi üzerinde kırmızı bir atkı vardı aynı seninkine benziyordu ve sana kıl olduğunu bildiğin biri. İçinde biri bu atkıyı gördü, yeni olduğunu fark edince başladı konuşmaya "yeni atkı almış, aynı benim atkım gibi. Benimkinin aynısını almış. Aynı renk almış. Kesin beni kıskanıyor. Bu kadar olmaz canım, hem bana sebepsiz gıcık ol hem git benimkiyle aynı atkıyı al bu ne ya..."

Bu kuruntudur işte. Çünkü asılsız bir şeye aslı varmış gibi yapışıp didiklemektir kuruntu. Halbuki o dışarıdan gelen muhtemelen senin böyle bir atkın olduğunu bilmiyor. Sen onun bu bilgiye sahip olup olmadığını bilmiyorsun, bu net. Bilmediğin konu hakkında neden olumsuz hatta kötü fikirler üretiyorsun, hem de durduk yere? Çünkü kendini ondan yana güvende hissetmiyorsun.

Paranoya olayları konuşmaları durumları çok büyüterek kötüye yormaktır. Mesela deminki dışarıdan gelen kişi seninkinin aynısı atkıyı almakla bir şekilde sana zarar vermenin peşinde diye düşünüyorsan bu paranoyadır. Ama sadece kıskanç olduğunu düşünüyorsan bu kuruntudur. Paranoya her şeyi büyük çapta kötülüklere yorma işidir. Bir ileri adımı psikopatlıktır.

paranoya aşırı kuşkuyla başlayıp artık hayatını devam ettiremiyecek şekilde seni meşgul eden düşünceler. alınganlık etkisi 1 2 saat sürüp geçebilecek bir şey. bunun net bir yorumu yok ancak paronaya net olarak belli olur.

internettekini bana diyor diyen bir kişinin tavrı hareketleri gözlemlenmeli uzaktan yorumla fark edilebilecek bir durum değil.

her gün her gün alınganlık yapıyorsa paranoyadı bence. ayda yılda bir yanlış anlama sonucu alınganlık yapıyorsa, hoşgörürsünüz, geçer gider.

""Ya da internette rastladığı bir yazı paylaşım vs.'yi kendisiyle ilişkilendirip "bana diyor" diye okuyan biri ne oluyor?""

Bunu sonradan eklemişsin, ben cevap yazdığımda yoktu. Bu dediğinle ilgili şöyle bir durum var;

Normal hayatında alıngan olmadığı halde sadece bir konuda hayatla/Allah'la/Yaradan'la/vs arasında kalan bir "bana mesaj veriyor" alışkanlığı geliştirenler var, hiç de az sayılmazlar diye düşünüyorum. Spiritüellerin hayatı seyran etme, gelişmeleri olanı biteni okuma alışkanlıkları var mesela, bu okuma anlayışı çok mantıklı bir bakış açısından son derece mantıksız, hayal ürünü bir bakış açısına kadar geniş bir yelpazede gerçekleşiyor. İşte sağda solda "melek sayıları" görmek, bunu kendine mesaj olarak algılamak, ya da ne bileyim, renkler üzerinden bir anlam çıkarmak ona göre hareket etmek gibi.

Bu tarz şeyler de var ve bunlara alınganlık denebilir, ilk cevabımda bahsettiğim "konuşmalardan olumlu bir anlam çıkaranlara alımgan demiyorlar nedense" cümlesine bunlar dahil mesela.

Tamamen materyalist bir bakış açısıyla değerlendirilirse bu davranışlar paranoya veya psikopati olabilir. Ama kişilerin tamamen bilinçli ve kimseye zarar vermeden yaptıkları bir davranışsa paranoya veya psikopati olarak adlandırılamaz. İşin bu tarafı da var. Her şeye dümdüz ve %100 materyalist bakmak taraftarı değilim, insanoğlu envai üssü envai çeşit, her birinin kendine göre bir tarzı var. Her şey alınganlık olmayacağı gibi her şey illa bir şekilde adlandırılmak zorunda da değil bence.

bence güzel. bende de 2 tane var. benimkilerin tek handikapı hafif suda bile kayıyo ya. yol tutuşu çok yok :D

edit: 7k etmez bana kalırsa

her ayakkabı markasında olduğu gibi modeline göre kalitesi fark eder.

bende yıllardır bir adet 574 var. eskisi kadar olmasa da hala arada bir giyerim. sağlam ve rahat bir ayakkabı.

New Balance 327 bence cok rahat ve güzel ama chanandler bong+1
Cok cok cok fena kayiyor.

beymen kendi güzel gömlekleri var, onlardan alin

new balance fiyatına göre fazla overrated. beymen erkek gömlekleri gayet güzel.

erkeklere yakistiriyorum nb

Su an nb'nin en pahali ayakkabisi var bende. Yurt disindan aldim. Kendi magazalarindan. Turkiyenin yari fiyatina. Rahat mi, harika. Ama turkiyedeki fiyatlari asla hak eden bir marka degil. Segment segment asiri fark ediyor kalitesi. 7 bin lira su an ortalama bir sey alir galiba nbden. Ben olsam baska seye harcardim o parayi beymende.

Çok fazla teknik bilgiye sahip olmamakla birlikte; Hibrit teknolojisinin elektrili araçlar gibi kullanım açısından henüz erken olduğu söyleniyor. Hibrit alacaksanız Japon olsun diyenler vardı. Çok fiyat farkı yoksa aynı modelin benzinlisine bakardım.

Babama techno paketini almıştık. alphine paket çok daha yakışıklı ve göz alıcı duruyor. ayrıca tam hibrit olması da avantaj. ben de kullandım aracı muhteşem değil ama gayet güzel araç yani.

yalnız fiyatlarına baktım da bunun yerine benim de 3000 km'dir kullandığım BYD seal dmi almanı kesinlikle tavsiye ederim. sıfır fiyatı 2.380 şu an. hem elektrikli hem benzinli araç gibi düşünebilirsin. gerçek hibrit araç yani. iki araç arasında hem sınıf hem donanım hem yazılım olarak o kadar fark var ki...

@heellkeeper +1 bu teknolojilerde risk alınacaksa japon kore çin grubuna gitmek lazım. fransızların araçları genel olarak sorunlu.

fransız (stellantis ve renault grubu) araç almam. hele hibrit gibi karmaşık teknolojili bir araç asla almam. ama bu benim tercihim, siz bilirsiniz.

Spor salonuna gidemiyorsanız en azından yürüyüş yapmanız şart.Sadece diyetle pek bi sonuç elde edemezsiniz.Ayrıca ekmek ve tatlıyı kesmek önemli değil günlük kaç kalori almanız gerektiğine göre vitamin ve minerallerce zengin bi beslenme düzeni oluşturmalısınız.

diyetisyen kontrolünde bu fark ediliyor. hassas tartıları var vücudunda su yağ vb oranlarını sana gösteriyor. egzersiz ve diyetle devam edersen yağ erir. ancak burda dikkat edilecek şey, vücuttaki yağ oranı düştükten sonra diyeti bırakıp kas koruyucu egzersize geçmek gerekiyor. yani diyetistyenle olur bu iş.

genel olarak patates, ekmek, pilav vb karbonhidratı kes. günde yarım saat yürü. ben 14 kgya kadar verdim.

Sistemi yağ kaybı için katabolik evreye soktuğunda kas kaybı da kaçınılmaz olur zira sen "ben diyete girdim" dediğinde vücut "ok. tüm yağları yakayım o zaman" demiyor, mesela diyete giren herkesin yaptığı gibi karbonhidratı keseyim dersen karbonhidrat kaynaklı enerji tüketen birimler için şekere dönüştürebildiği Alanin gibi karbon bazlı aminoasitleri şekere çevirerek kas kaybı yaşatabiliyor, bunun üstüne bir de ağırlık çalışmayıp kas uyarımı yapmadığında kayıplar çoğunlukla kastan oluyor, yani senin verdiğin senaryoda kas kaybı yaşamaman imkansız. Diyette kas kaybını minimumda tutarak yağ kaybı için başta ekmek ve tatlıyı keseyim gibi bi anlamı olmayan planlamalardan çok doğru oranda karbonhidrat yağ ve protein alabileceğin bir makro/kalori hesabı yapman, uygun kalori açığı vermen ve ağırlık çalışman gerekir, bunlar eksik olduğunda zarar da ona göre artar. Kas kaybı yaşamak istemiyorum dediğin için ağırlık çalışması üstünde özellikle duruyorum, yoksa yağ kaybı için ağırlık çalışmak şart değil yağ kaybının 1 numaralı kuralı diyet yapmak ama ağırlık çalışmak, dediğim gibi, kas kaybını minimumda tutar.

Su kaybetmek istemiyorum dediğin kısma özellikle girmedim görmezden geldim.

Bende de dün başladı. Dolunaya bağladım. Kurt adam olabilirim.

Bende de aylardır oluyor boşluk ve huzursuzlul

dolunaydan da oluyor. memleket yangın yeri. ne yazık ki türkiyenin ortaçağına denk geldik.

Deprem oldu demekki senin yuzundenmis

İnsanız, olur arada öyle. Ama uzun süredir devam ediyorsa ve devam etmenize engel oluyorsa, psikiyatri.

365 günümün 300 günü bu hisle yaşıyorum. Artık huzursuz olmadığım günler bugün çok güzel neden böyle kesin bir şey olacak hissine girip yine içine ediyorum günün.

vodka redbull gerisi yalan.

şehirler arası yol çok yapmıyorsan, özellikle evinde ya da iş yerinde şarj imkanın varsa elektrikli olabilir
bayramda bodruma giderim, tatillerde memlekete giderim şeklinde bir düşüncen varsa hibrit.

temelde yoğun dönemlerde şarj etmek ciddi problem. şarj cihazına erişiminiz kolay olmalı. (ev ya da ofis) gidip avm de şarj ederim diye düşünüyorsan sürdürülebilirliği zor.

Elektrikli pek istemiyorum ama altini dolduracak fazla argumanim yok. Yeni seyler ogrenmek istemiyorum, fazla moda olan seyleri istememe takintim var nedense, sarj beklemek istemiyorum. Bir de tabii nadir durumlardir falan ama arac yaniyor, bazi durumlarda kapiyi acamadiklari icin cikamiyorlar. Herhangi bir elektronik cihaz gibi birsey, sonucta siradan insanlariz ama isteseler arabayi kapatirlar bile.

Hibrit konusuna gelirsek. Toyota (Lexus dahil) ve belki Honda haric markalara guvenmiyorum. Mesela VW grubunda dinamo falan korkunc masrafli seyler duydum, bizzat tanidigim kisiler de dahil buna, kucuk bir grup ama son zamanlarda 3-4 kisi VW grubundan hibrit arac aldi, hepsi buyuk sorunlarla karsilasti. Hatta sifir Multivan alan biri var, araba aylarca serviste tamir edilmeye calisildi. Garantisi oldugundan para cikmadi sonucta ama ugrastirdi ve uzun vadede gene ayni durumlar olur diye dusunuyorum. Diger markalarda duzgun araclar vardir belki ama bilgisizlikten hic bulasmazdim.

ikisi de henüz oturmamış, gelişmeye devam eden teknolojiler. hangisinin alınması gerektiği ise aracı kullanacağınız koşullara göre değişim gösteriyor. en temelden gelelim.

elektrikli araçlar özellikle düşük süratlerde, dur kalkta çok verimliler. uzun yolda, yüksek süratte de verimliler ancak araçta taşıyabildiğimiz pil miktarı, ağırlık nedeniyle sınırlı. bir de pili şarj etmek zaman alıyor. bu sebeple uzun yolda kullanmak zor. pili şarj etme meselesi, pratikte elektrikli araçların tek dezavantajı. bir de elektrikli araçlar daha az bakım istiyor. daha çevreci. ve çoğunlukla çok güçlüler.

benzinle dizelle çalışan motorlar, aracın kalkışında ve düşük süratlerde verimsizler. yani şehir içinde, dur kalkın bol olduğu durumlarda verimli değiller. uzun yolda, yüksek süratte, sabit hızda daha verimliler. daha doğrusu, verimli demeyelim, kullanışlı diyelim. elektrikli araçlar uzun yolda da daha ucuzlar ama kısıtlı pil/menzil ve uzun şarj süreleri nedeniyle uzun yolda keyif kaçırabiliyorlar.

hibrit araçlar ise, elektrikli araçların ve benzinli araçların avantajlarını bir araya getiriyor. kısa mesafede, düşük süratlerde, dur kalkta elektrik motoru kullanarak verimi arttırıyor. yüksek hızlarda, sabit hızlarda, uzun mesafede benzin motoru kullanarak menzilinizi arttırıyorlar. bu arada araçtaki pil miktarı azalıyor, ağırlık da azalıyor.

şarj meselesi haricinde elektrikli araç almamak için bir sebep yok gibi. örneğin kendi evinizde şarj etme şansınız varsa, kesinlikle elektrikli araç ya da sabah işe gittiniz, hemen yan tarafta şarj etme şansınız var, kesinlikle elektrikli araç. yılda 1-2 kere tatile gidiyor olmanız sizi çok korkutmasın, onları da bir şekilde çözersiniz.

eğer sürekli olarak uzun yol yapıyorsanız, ancak o zaman benzinli araçlara dönebilirsiniz. bu durumda da saf benzinli araç yerine, hibrit araç yine daha mantıklı. tabii hibritlerin de bir kaç çeşidi var:

hafif hibrit: (mild hybrid falan diyorlar) bunlar genelde çok küçük bir elektrik motorla aracın kalkışına destek veriyorlar, benzin sarfiyatını ciddi düşürüyorlar.

tam hibrit: daha büyük bir elektrik motoru oluyor ama daha az pil oluyor. standart bir elektrikli araç yüzlerce kilometre gidebilirken, bu hibritler 3-5 kilometre falan gidiyor. şehir içinde yeterli oluyor. yüksek hızda ya da uzun mesafede benzin motoru devreye giriyor. (pili şarj etmek ve/veya doğrudan tekerlekleri çevirmek için)

şarj edilebilir hibrit: tam hibritle neredeyse aynı şey ama daha fazla pili var ve bu pilleri dışarıdan şarj etmek de mümkün. bana göre en gerçek muazzam süper hiper hibrit bu. çünkü pilleri dışarıdan şarj ederek, daha da ucuz kullanmış oluyorsunuz.

menzil arttırıcılı arabalar : şarj edilebilir hibritlerden farkı, bunlardaki benzin motoru sadece jeneratör olarak çalışıyor. yani tekerlekleri hep elektrikli motor çeviriyor. aslında benzin motorunun en verimli çalıştığı bir devir var. ara ara bu devirde çalışarak pilleri şarj ediyor. uzun mesafe gitmenizi sağlıyor.

elektrikli alıpta uzun yolda bayramlarda sarj sorunu çok yaşayan var, mesela eskiden eve giderken benzin alıp giderken şimdi kim elektrikliyi doldurcak diye aile içinde sen doldur ben doldurayım olayı yaşanıyor. arabayı aldıklarına pişman oldular sadece bu küçük olay yüzünden

kesinlikle hibrit. ama plug-in ya da mild değil, japonların tam hibrit modelleri.

hbyrid hakkı verilmeyen bir teknoloji ve en verimlisi.

hibrit tam bir saçmalık.
ya tam elektirkli ya da tam içten yanmalı alın.

banka kasasında.

Fiziki altınları bozup hesabınıza yatırmada sorun yok, iş fiziki çekime gelince ek ücretler devreye giriyor. Mesela Kuveyt Türk'ün altın veren ATM'leri var, günde en fazla 2gram çekebilirsiniz %4 komisyon alıyormuş.

IAR diye bir uygulama var, IAR yani altın rafinerisinin kendi platformu. Burada 24 saat uygun kur var, altını fiziki isterim diyorsanız anlaşmalı yerlerden fiziki altını alabiliyorsunuz ama bunun için de yüksek bir ücret isteniyor

banka kasasında tutuyoruz

altın sertifikası diye bişiy çıkmıştı bi ara ona baktınız mı

vichy dercos anti dandruff

Ducray kelual DS (mavi şeritli)
Sebamed kepek önleyici

(bkz: dermatit)

Bu saçla değil deri ile ilgili bir durum. Maalesef kesin bir çözümü de yok. evet yıl olmuş 2025 ve hangi doktora gidersen git bunun kesin bir çözümü olmadığını, hayatındaki stresi azaltmanı falan söyleyecekler.

Peki napıcaz? rutinde günlük kullanımda head and shoulders gibi kepek önleyici şampuan kullanılabilir. Onun dışında bazı önleyici şampuanlar var. Hepsi ilk birkaç kullanımda mucizevi şekilde durdurur ama sonra zamanla geri gelir. değiştire değiştire kullanmak süreyi epey uzatır. haftada bir bu şampuanlar geri kalanında da klasik kepek şampunaı ile yıkamak baya yardımcı olur. Birkaç şampuan ismi yazayım

(bkz: Davines Purifying) : baya etkili ama fiyatı biraz tuzlu
(bkz: Ketoral) : uzun süre ve sık kullanmamak gerek. başlarda haftada bir sonra daha seyrek. bu tarz etken maddeler karaciğerde tutulabiliyor
(bkz: loprox şampuan) arada değiştirerek kullanmak ideal. Listeye eklenebilir.

alpecin

amzn.eu

bu markaya bakabilirsin bir sürü şampuanı var

ben de ogx demeye gelmiştim. olaplex'ten önce coconut'ını kullanıyordum.

www.trendyol.com

www.trendyol.com

(bkz: dalan d'olive zeytinyağlı şampuan)

alpecin.

Hc care
Bunu 2.ye soruyor ihtimalin olabilir mi ?

saç uçlarınıza banyodan sonra hindistan cevizi yağı sürün. şampuan olarak da vichy kuru saçlar için olanını deneyin

Ben litrelik kuaf şampuanın içine e vitamini ekleyerek kullanıyordum iyi geliyordu geçenlerde yanlışlıkla ampul olarak aldığım başka vitaminleri de değerlendirmek için ekledim şampuana o kadar iyi geldi ki yumuşacık oldu parlıyor insanlar bile fark ediyor artık çok hoşuma gitti.
Krem olarak da yves rocher saç kremini kullanıyorum. Çok memnunum bu şekilde kullanmaktan pahalı olanı denemeden önce bunu bir dene bence.
Hangi vitaminleri eklediğimi yarın yazarım istersen.

alpecin

Eskiden emekli ikramiyesi ile ev alınabiliyordu. Şimdi emekli olunca verilen para 2.el araba almaya yetmiyor. Ev almak hayal değil ancak artık çok zor. Tatil yapmazsan, lüks yaşamazsan kısacası ot gibi yaşarsan düzenli birikim yaparak ev sahibi olabilirsin.

Miras durumları vs ayrı.

Ev almak parası olmayana hayal, parası olana neden hayal olsun ki?

Asgari ücret veya onun bir tık üstü alıp hem kira ödeyip hem aileyi geçindiren adam için para biriktirip ev almak hayal.
Ha alıyorsundur 100 bin lira maaş.Bekar adamsındır aielenin yanında takılıyorsundur. kira derdin yok. aldıgın maaşın 20 bin lirasını yiyip geri kalan 80 lirasını kenara atarsan tabiki birikir o para

soru bence şaka.

ayda kenara kırk bin tl koyabiliyorsun. ama mevcut maaşı 40 bin bile olmayan insanlar var.

bu mantıkla bakarsak uçak almak da hayal değil mesela.

50 60 yaşında insanların evinin olmaması neden garip olsun. bu ülkede bir sürü fakir insan var. günlük ekmeğini zor alıyorken nasıl ev alsın?

Kime göre, neye göre, nereye göre. Bence hiçbir şey hayal değil, herşeyin illaki bir limiti ulaşılabilitesi var, yeter ki iste ve ona göre finansal kontrolünü yap.

2-3 milyon tl’ye nerede güzel daire var?

Ev almak hayal değil ama standartlar dahilinde. Bazı metaların değeri artık toplumun büyük bir kısmının ulaşamayacağı noktada. Bir çok şey menzilden çıktı, hayallerin çapını biraz sınırlı tutmak gerektiğini düşünüyorum.

2013'te bedava kredi verilmişti. Takvimler 2016 sonunu gösterdiğinde ev almak artık hayal deniyordu, alan aldı gerisi kiracı olacak deniyordu. Haziran 2020 hem evler çok ucuzda kaldı hem de yine bedava kredi dağıtıldı. 3 sene olur, 5 sene olur, yine böyle imkanlar gelecek, önemli olan bu imkan geldiğinde senin durumun, hazırlıklı yakalanmak önemli.

Kaçırdığın nokta şu... yılda yarım milyon biriktiriyorsun da 3 milyonluk evi 5/6 yılda alana kadar o evler 10 milyon oluyor. Bankalar kredi vermiyor.

Kısaca senede yarım milyon miriktiren bile ev alamıyor.

Taktik: önce döküntü ev alınır. O değer kazanırken üstüne konup 1+1 alınır sonra...

Bu yolla 5 yılda evet alabilirsin ancak.

Arbre abi sen ailenle yaşamıyor musun? Ailenle yaşarken "ev almak kolay değil mi ya" demek biraz garip durmuyor mu?
Ben misal şu an ailemle yaşasam 1000-1200€ ekstra param olurdu. Bu şekilde senede 50 bin euro kenara koyduğumu ve 5 senede rahatça ev alacağımı derdim.
40 yaşına kadar ailenin yanında yaşayıp sonra ev alacaksan belki de luluki dediği gibi o evler de yerinde saymıyor.

"gercek" bir orta diregin duzgun bir muhitte duzgun bir daire almasi zaten kapitalist dunya duzeninde 50li yaslari bulur. bundan once alabilmisse ya aileden zengindir, ya alengirli islere girmistir, ya da finansal bir deha falandir.

bu asagi yukari butun birinci dunya ulkelerinde de boyle bu arada. mortgage ile verseler bile zaten 25-30 sene oduyorsun, ev bankanin.

hayat herkese farklı imkanlar sunuyor, 4-6 yılda ev alabilmek senin orta halli olduğunu gösterir ve kesinlikle sana tavsiyem bu süre boyunca biriktir paranı evini al. ama dediğim gibi hayat herkese farklı imkanlar sunuyor, ben ticaretle uğraşıyorum bir sene 3 ev satın alıyorum ertesi sene hayatta kalmak icin birini satıyorum. babamsa profesör adam 50 yaşında evini aldı o evde ölecek umrunda değil dünya.

bir çok kez yaşadım :) nereye gideceği belli olmaz. 3 yıl süren de oldu, 2 hafta süren de

konuş, ne olacaksa olsun.

film izlemeye filan çağır

dönüşmez.

yedekte tutuyordur?

konuş, birbirimize karşı ilgimiz olduğunu hissediyorum, ama yanlış hissediyorsam arkadaşlığımızı da kaybetmek istemiyorum de.

Dönüşür. Ama hepsi dönüşür diyemeyiz ya da dönüşen güzel bir ilişki olur da diyemeyiz sonucunda arkadaşlığı da kaybetmek var. dikkatli düşünmek gerek :)

dönüşür. evlendim. mutluyum.

erkekler çekingendir, sen konuşursan o da açılır.

@mikahakkinen +1

Bunlar boş işler. Olur mu'yla zaman kaybetme.

@arbre benim laflarımı çalıyorsun, farketmedim sanma.

KonuşaRRak çözülecek şeyler.

en pahalı enjektör 30 bin tl.(sizinki daha ucuz olabilir.) ikisi 60bin 10 binde işçilik olsa 70 bine halledilir.

@duyuruuser cevabını tikledim ama yeni versiyondan dolayı heralde tik yapmamış gibi görünüyor.

Alakasiz biri olarak ben de tikleyebildim ama sayfayi yenileyince kayboldu dogal olarak, normalde duyuru sahibi haric yapilamamali. Neyse 186 bin TL mi? Adamlar kafayi yemis diyorum. 10 yasina gelmis arac zaten servise elveda demek cok normal. Guvenilir ustalar var Istanbul'da, VW grubundan anlayan da biliyorum anadolu yakasinda, genel olarak guvenilir gordugum biri de var Maslak'ta.

Oncelikle bu durum triger seti degisiminden hemen sonra olduysa cok manidar. Triger ile alakali birsey boyle bir soruna yol acabilir mi emin degilim ama sonucta aracin mekaniginde onemli bir alan ve hataya da acik. Bence guvenebileceginiz bir ustaya sadece hasar tespiti icin tekrar inceletin. Yenilemek istiyorsaniz yaptirip sattiktan sonra yenilersiniz.

@mbond teşekkürler detay için. gerçekten kafayı yemişler bir daha doğuş grubuna da götürmem araç. biz de bir yer bulduk referansla atatürk oto sanayide vw yapan biri.

aracı teslim alacak usta ve 5.000 lira istemişler aracı teslim etmek için. bağırdım çağırdım 3500'e indiler.

eğer yaptıracaksan da fatura kesen bir servise yaptır. ben sanayide daha uygun diye motor yatak sarmasını yaptırdım. araç bir daha arıza yapsa hesap soracağım muhattap bulamam. enjektörde sıkıntı varsa ve eminsen değiştir. enjektörü değiştirip o kadar para bayıldıktan sonra araç motor arızası yaparsa masrafın daha da artar.

@mikahakkinen doğuş oto motordan şüphelendi ama temiz çıktı. motorda bir sorun yokmuş. dediğin gibi fatura kestirip yaptırmak lazım en azından elimde bir belge olsun. teşekkür ederim.

@mikahakkinen enjektörler pahalı olduğu için çalışıp çalışmadığı test edilmeden değiştirilmiyor.
bir makineye takılıp basınç testi yapılıyor.
fatura kesen yere yaptırmak tabi ki daha iyi.

merak edenler için söyliyim 45.000 TL tuttu sanayide ve parça değişimine gerek olmadığını söyledi usta. 6 ay da garantisi var dedi.

Üzgünüm klimada f/p diye bişey yok. İyi klima alırsın 20 sene cayır cayır kullanırsın. Ucuz klima alırsın çok yakar, 2 seneye bozulur masrafı çok olur.

Mitsubishi daikin fujıtsu gree dışında klima yoktur.

@mimikikili nin dedikelerinin haricinde istediğin klimayı al hepsi aynı birbirlerinden farkı yok.

İş yerine alacaksan gree al

Midea da iyi diyorlar Çinli büyük üreticiymiş herhalde.

Daikinı unutmuş arkadaş ama yüksek onlar. Baymak 5yıl garanti, midea 6yıl olanları var. Seer değerine bak bide garantiye

klimalar üçe ayrılır mitsubishi, daikin ve diğerleri :)

çinli midea ve gree en büyük üreticiler. fason mal üretiyorlar. mesela daylux, bosch, airfel, kaira ürünleri birbirinin aynısı. üretici midea. sadece üstündeki, logo değişir. bu ürünler kötü mü ? hayır bence yerli üreticilerden (vestel, arçelik) daha iyi koreliler ile (samsug, lg) kafa kafayadır. dolayısı ile bu markalardan ürün alacaksanız servisi hangisinin iyiyse onu alın. ben daylux (servisi daikin) ve bosch tercih ettim mesela.

hangisinin servisi daha iyiyse onu alırsın.

iyi diye bilinen markaların her modeli iyi değil. iyi olanlar fiyatından kendini belli ediyor. neredeyse piyasadakilerin 2 katı fiyatı var. iki katı para verdikten sonra az yaksa ne olur yakmasa ne olur. bozulsa ne olur, diğerinden bi tane daha alabilirsin.

youtu.be

Jack sparrow un da dediği gibi, dünya aynı dünya ama içinde artık daha az şey var bu yüzden tatsız

Abi bu sorudan neden Avrupa'ya geldin anlamadım.

Her anlamda ve her dakika sömürüldüğümüz bir ortamdayken yaşama enerjinin bitmesi, tükenmek, yokmuş gibi hissetmek çok normal bence. Herkes böyle diye düşünüyorum, böyle olmayanlar ya kendini uyuşturuyordur ya da tatmin duydukları, beslendikleri bir şeyler vardır.

ben bu tarz sorulara hep ayni cevabi veriyorum:
hayat kotu degil coco, paran yok.

Son zamanlarda canını sıkan bir şey olmuş. Avrupalı ya da dünyanın herhangi bir yerindeki insan da seninle aynı süreci yaşar. Öneri olarak kısa da olsa bir yolculuk yap

Türkiye'de sorun var.
yozlaşma, lumpenlik tavana vurdu.
sokakta insanlar cinnet hâlinde... şiddet gırla...
değerler erozyona uğradı.
hukuk, adalet, ekonomi, ahlak berbat...
toplum politik depresyon yaşıyor, çünkü hiçbir kötülük ve başarısızlık iktidarın değişmesini sağlayamıyor.
gerçi son yerel seçimdeki chp'nin başarısı topluma can suyu verdi ama iktidarın muhalefete uyguladığı düşman hukuku bir yandan KK'nın chp'yi bitirmeye çalışması falan insanları tüketmeye devam ediyor.

böyle bir ortamda -oğlak burçları mesela- yaşama tutunmakta zorlanırlar. ülkenin hâline ağlar durursun.

Tükenmişlik sendromu yaşıyor olabilirsiniz. hayatınızda başka sorunlar varsa bu sizi daha da aşağı çeker. kendinizi bir şeylerle beslemeye çalışın, daha aşağı çekilmemek için çok dikkatli olun.

çünkü dibe vurunca toparlanmak zor olabiliyor.

mutlaka ülke toparlanacak. böyle devam edemez.

pandemi belki tüm dünyayı olumsuz etkiledi. belki günümüzde birçok ülkeyi putin, trump gibi baskıcı insanlar yönetiyor ve savaş, soykırımlar gırla gidiyor ama avrupa'da ya da dünyanın diğer yerlerinde türkiye'deki kadar umutsuzluk, tükenmişlik yok; gidenler döndüğünde insanlar mutlu, hayatın tadını çıkarıyorlar falan diyorlar.

Türkiye'deyim. Tadım hiç kaçık değil şu sıralar. Çok kaçtığı zamanlarım da oldu. Bu biraz sizinle de alâkalı.

Hep söylerim, her çeşit kriz ortamında (sağlıksal, ekonomik, sosyokültürel, afet vs. ve hatta savaş) gerek ekonomik olarak büyüyen, gerek maddi/manevi üretebilen insanlar hep var olmuştur. İdeal koşulların oluşması için çok beklememek, adapte olmak, pozitif yaşamayı öğrenmek lazım.

Bugün 42 oldu yaş. Hayattan öğrendiğimden biri budur. Sakın "memleket güllük gülistanlık" anlaşılmasın. "Samanlığı seyran etmek" bahsettiğim şey.

Türkiye'den çok beter ve çok güzel yerler bolca mevcut dünyada.

Psikolojide dış etkenlerin katkısı bir ise, iç dünyamızın on...

sende böyle.

konunun avrupayla ne alakası var ki?

depresyondaki adam depresyonda işte.

ayrıca avrupa sanki tek ülke.

akdenizlisi ayrı, baltıklısı ayrı, britleri ayrı. her biri bambaşka hayatlar.

herhalde çocuğum olmasa çok da bu hayattan bir beklentim olmazdı. zaten o olsa da onla alakalı beklentilerim dışında farklı bir beklentim yok. bence dünya depresyonda. demokrasi cumhuriyet hayali patladı. zenginler törpülenir kaynaları bölüşürler diye düşünüldü ancak gene zenginler belirleyici konuma geldi. ekonomik açıklaması bu.

artık dünya çok hızlı, trendler çok hızlı, doyumlarımız çok hızlı. hiç bir şeyin tadını çıkaramadan yaşıyoruz.

avrupada da isteksizlik var ama akşam 1 kasa bira alıp çaktı mı kafası güzel gün geçiyor. burada 1 bira alsam mı almasam mı derken gün geçiyor.

degil. ayri olup bakim vermek mumkun, birbiriyle her an kavgaya hazir ve soguk iki bakim verenin sonradan terapi icin de cokca birikim yapmasi gerekir ki o da gozlerini kapatip ok atmaya benzer. kolayliklar dilerim.

Anne babanın bir arada olmasından maksat hem çocuğun hayata katılıncaya kadar öğrenmesi gereken ahlaki değerleri (saygı sevgi şefkat sınır çizme yardım etme bağ kurma vs vs) ve davranışları bilinciyle birlikte anneden babadan görerek öğrenmesi, hem de kendi cinsiyetinin davranışlarını, karşı cinsle iletişim kurmayı, denge bulmayı, biz bilincini anneden ve babadan görerek öğrenmesi.

Bunlar birbirine buz kesmiş anne babadan öğrenilmez. Bu anne baba ne verebilir çocuğa? Güvenli bir mesken, beslenme, sağlık ve eğitim takibi, iki başlı kontrol mekanizması. Bu çocuk kadın veya erkek olmayı soğuk, tepkili, tavırlı, kaprisli ya da işte konuyu sizin bildiğiniz benzer şeyler olarak öğrenir ve hayatına girecek insanlara da bunları yaşatır.

Evli kalınmasa, boşanılsa ne olur? Çocuk yine anne babasının iletişimini görür ama aralarında duygusal bağ olmadığını daha kolay anlar.

Bu konuda ninem boşanmaya çok karşıydı ama ninemin zamanı başkaydı şimdi o dönemle alakası olmayan şeyler yaşıyoruz. Yine de ninemin söylediklerinin pek çoğu geçerli, görüyorum.

Belki bir aile terapisi almak mümkün olsa, taraflardan biri hakikaten "kötü" değilse, sadece geçinmede sorun varsa belki biraz daha zorlanabilir ama... siz biliyorsunuz konuyu.

değil. ayrıl gitsin.

Kavga gürültü şiddet yoksa devam.

Aşır aşırı zorlanmıyorsanız ve çocuğa negatiflik yansıtmamayı başarıyorsanız, sıkın dişinizi okula başlayana kadar dayanın. Sonra mutlaka boşan; büyüdükçe her şeyi sezecek.
Benim anne babam keşke ben okula başlayınca boşansaydı, annem bizim için boşanmadı her şey daha kötüye evrildi

mimikikili +1

boşanınca hayat muhteşem algısı gerçekçi değil. mesela eşin başka erkeklerle görüşmeye başladığında ne yapacaksın, saygını koruyacak mısın? ya da nafakanı ödeyecek misin, çocuğunun ihtiyaçlarını evliyken olduğu gibi karşılayacak mısın?

hayatta mutluluk falan yok. birbirinizi idare ediyorsanız devam işte.

sözde cinnetlik bir durum yoksa düzen bozma sakın. Bakma sen boşan diyenlere.

sevmediginiz insana ayni evde senelerce nasil tahammül etmeyi düsünüyorsunuz?
o, "tartisma, kavga vs olmayacak" kismi koca bir yalan.

Başkan kayınpeder için boşanmaya deymez.

cocuk en kotu ilkokulu bitirene kadar devam derim.
bekara bosanmak kolay, isin icinde cocuk varsa fevri karar vermemek lazim.

Siz küçücük çocukları aptal zannediyorsunuz. Ama aptal değiller sadece dünyayı yeni tanıyorlar ama en çok tanıdıkları dünya anne ve babaları. Siz yüzlerce belki binlerce insan tanıyorsunuz çok fazla hayat tecrübeniz var. Ama onların yok onların tek tecrübeleri anne ve baba. Sizi sizden daha iyi tanıyorlar. Gerçekten bitmiş bir evliliği kağıt üzerinde devam ettireceksiniz ve onun anlamayacağını zannedeceksiniz. Böyle bir şey yok. Onun ruhunda çok çok daha derin yaralar açacaksınız. Ayrılsanız geçici bir travma yaşarlar doğru. Ama bir yalanı yıllarca devam ettirdiğinizi gördüklerinde kalıcı bir travmaya sebep olacaksınız. Bunu yapmayın.

tekrar evlenmeyecekseniz mantıklı

çocuk büyüklerdeki tüm duyguları hissediyor. birbirini sevmeyen anne babaya şahit olmak da kötü izler bırakabiliyor. tabii bu anne babanın o ortamda nasıl iletişim kurduğuna da bağlı. içten içe beslenen kötü duygular olacak mı, yoksa relaks olup ne de olsa geçici bir süre beraberiz diye takmadan mı davranılacak. bunları tartmak lazım. ve benze bir uzmana danışmak lazım.

Siz çok küçük şeylere takılıyosunuz bu takıntılarla yaşamak iyi değil doktora gitmek gerekiyor. Bu kadından ayrılsan da böyle yaptığın sürece kimseyle anlaşamazsın.

bence bunun "doğru" bir cevabı yok. insan her şarta uyum sağlayabiliyor, her koşulda büyüyebiliyor.

mimikikili +1, çocuğunuza huzurlu bir ortam sunabilecekseniz neden olmasın. ancak çocuğunuza huzurlu bir ortam sunabilmenin şartı, sizin de özel hayatlarınızda huzurlu ve sağlıklı olmanızdan geçiyor. en nihayetinde ikinizin de sevgilileri olabilmeli ve bundan ikiniz de arıza çıkarmamalısınız.

Kavga dövüş yoksa mantıklı. Anne veya babasız büyümenin ne demek oldugunu anlamanız için bunu yaşamanız lazım. küçücük yavrunun yüreğinde kocaman bir yük, bir hüzün.

Bu tür şeyler fikren akla yatıyor olabilir de pratikte olması, uzun süre sürdürülmesi çok zor. "Çocuk için yapılır" gibi düşünüyorsunuz da siz de bir insansınız; hayattan beklentileriniz, hayalleriniz, ihtiyaçlarınız, egonuz vb. var, tıpkı evli olduğunuz kişide de olduğu gibi...

O ev dar gelir birkaç hafta sonra; normal bir evlilik sürecinde farkına bile varmadığınız şeyler önce gözünüze batmaya, sonra aklınıza takılmaya başlar... Belli bir yaştan sonra insan ev arkadaşıyla bile yaşayamazken siz bir zamanlar aynı yatağı paylaştığnız insanla bunlar hiç yaşanmamış gibi aynı evin içinde yaşamaya çalışacaksınız. Hani birkaç ay olur da, 3-4 sene çok zor bence.

Boşanmak o kadar kötü bir şey değil; iki medeni insansanız işin duygusal yönünü de, maddi yönünü de halledersiniz çocuğa travma yaşatmadan.

Boşanmasan iki ayrı hayat yaşamayı başarsan bile (ki çok zor kavgasız tartışmasız aynı evde kalmak) çocuğa katabileceğin olumlu şeyler epey azalacak. Bunun avantajını göremeyeceksin.
Yine de boşanmayı tavsiye etmem, ayrı yaşamak ve çocuğa ayrı ayrı bakım vermekte hiç sorun yok hatta iyi bile olur ama ikinizden birisi evlenirse olan çocuğa oluyor. Baba genelde ilgilenmeyi bırakıyor yeni hayatına odaklanıyor yeni karısı ilk çocuğa para harcamak istemiyor, haftasonu bizimle kal görüşme diyor. O çocuk o saatten sonra babasız kalıyor.
Diğer tarafta kadın evleniyor o da problem elin adamı senin çocuğunu kabul edecek mi etse bile evin içinde nasıl güvenip tek bırakacaksın döver mi söver mi öz babası kadar merhamet eder mi bilemezsin.
Netice olarak boşanmayın ama boşanırsanız da sakın tekrar evlenmeyin.

çocuğunun evlilik denilen şeyin böyle soğuk ve sevgisiz bir şey olduğunu zannederek büyümesini ve onun sevgiye olan inancını şimdiden yok etmek istiyorsan evet. böyle bir ailede büyüdüm, hatta bir çok insan büyümüştür eski neslin "boşanmak ayıptır" mantığı yüzünden. şimdi hepimiz terapiye gidiyoruz :d

Levis'in elastan içermeyen modelleri.

en dayanıklı pantolonum levi's 501 oldu. 10 yıldır giyerim.

catch jeans de sağlam. kumaşı kalın.

bulabilirseniz bego oneririm. good4trust.org'da vardi bir donem.

liseden beri ltb kullanıyordum kalite düşünce mavi'ye geçmiştim mavi'den de benzer sebeplerden memnun kalmayınca en son levi's a geçiş yaptım şimdilik memnunum.

Maalesef bulabilmen çok zor, buldukların da uygun fiyatlı olmayacak.

Kot/denim pantolonlarda sağlamlığı belirleyen şey cm2 başı dokuma sıklığıdır. Artık pantolonlar hem hafif olsun, hem esnek olsun, kaba durmasın ve tabii ki ömrü daha kısa olsun gibi gerekçelerle düşük yoğunluklu ve esnek kumaşlardan üretiliyor.

12,5 ya da 14 oz jeans diye ararsanız bulduğunuz pantolonlar epey sağlam olacaktır. ama takdir edersin ki fiyatları mavi ile aynı olmayacak. geri kalan mavi levis armani şu bu marka hiç farketmez, hepsinin dayanıklılığı üç aşağı beş yukarı aynı olacak. markaya takılma bu yüzden.

random kot pantollar gayet dayanıklı. türkler tekstilde iyiler. markaya para vermeye lüzum yok. her taraf çarşı dolu, birine gir bak.

koton. hadi lan diyebilirsin ama 7-8 senedir giydiğim kotları var. daş gibin dimdik. halen alırım.

beymen network levis

Öyle saçma şey mi olur ya. İnsan hayatı bu.

bir barem var. yani kimisinin öyküsü 10 dakikalık bir muayenede teşhis koydurtacak kadar bariz ve generic olur, kimisi için bir süre takip gerekebilir.

makine yok ama bazı ölçek-test tarzı şeyler var. bir psikiyatrist yardımcı olacaktır.