Bence bende bu vardi, sonradan anladim kendi kendime. Neden kactiginizi ya da root cause'u bulmak lazim. Benimki asiri kaygi, anksiyete ve kontrol ihtiyacindan kaynakliydi, muhtemelen sizinki de benzerdir. Bununla basetmek icin basvurulan bi mekanizma genellikle. Kaygi halim normal seviyeye gecince o da bitti kendiliginden. Geriye donup bakinca ne oldugunu gordum.

Bir ruya gibi dusunup yorumlamaya calisiyorum kendimce. Böyle böyle olumsuz etkisi azaldi. Örneğin daydream olarak dalıp gittiğim şey plajda mojito içmeyi içeren bir şeyse, bunun günlük yaşamımda neye karşılık geldiğini düşünüyorum vb.

Son 7 günde de evde oturup tv izlerim ben olsam.

ben kendimi geliştirmek için bir eğitim vb. bakardım hobi de olabilir işle alakalı da olabilir.

eger bolemiyorsam, 2-3 hafta uzak bir yere giderdim, bali, tayland, guney amerika gibi, 1 hafta da dinlenir, normalde yapamadigim islerimi hallederdim

Off şu an bana o kadar iyi gelirdi ki bu.
Hemen hayal kurup yazayım.

Öncelikle bir hafta doğayla iç içe olabileceğim bir yere giderim.
Hiç fark etmez neresi olduğu yeşillik gören bir yer bulur orada kafa dinlerim. Evden çıkmam bile. (Buraya az bütçe ayırırım) Evde yer, yürüyüş yapar evin içinde takılırım daha çok.

Görmek istediğim bazı yerler var mesela Mardin, mesela Kapadokya bir haftamı bunlardan birine ayırıp gezip görmek isterim. Liste çıkarırım nerede ne yenir neresi görülmeli gibi.

Bir hafta da deniz tatili yaparım diyeyim, bir aylık tatile deniz eklenir normalde sevmem ben.

Son haftamı yaşadığım şehirde geçiririm arkadaşlarımla buluşup yemek yer, etkinliklere bakar, boş boş gezerim. Evde yatar dinlenirim.

kassiopeia +1

İznini bölmeden direkt 30 gün olarak kullanabilirsin deseler daha cümle tamamlanmadan güney amerika ya da asya biletlerini almış olurdum.

normal zamanda gidemeyeceğim uzak bir yere giderim. peru, japonya, avustralya, vs.
sonra dönünce de ailemle tatil yaparım biraz. illa bir yere gitmek değil bahsettiğim. ailemle yazlıkta falan otururum. hem dinlenirim, hem özlem gideririm. normalde yapamadığım işleri kesinlikle tatilimde yapmam :D normalde bitirmeye çalışırım.

Ben yeşilin bol olduğu bir kırsala gider inziva tatili yapardım.

Gezi tatili +1
Katmandu olur, tayland olur. 3-5 gün gitmeye değmeyecek uzun soluklu bir gezi planı rotası yapardım. Hatta o rotanın sonuna da deniz kum güneş tatili eklerdim, tatlı yorgunluğu atar dipçik gibi dönerdim yalnız ve güzel ülkeme.

Gulet, yazlık, iki farklı Avrupa şehir gezisi

Gezi tatili +2

Sonbahardaysa 30 gün Bozcaada.

Yazsa 30 gün evde film partisi akşamları sahilde takılma

Gezi tatili + Son bir hafta gelip evde dinlenme, ertelenen tamirat, bakim, temizlik vb isleri halletme

a.co

Bir şans verin.

sahip olunabilecek en kötü huy. kişisel yorumum bağımlılıklardan daha tehlike olduğu yönünde. tüm hayat enerjini emer, depresyona sürükler, hayat konforunu etkiler.

kisa’nın yazdığı gibi nedenlerini belirleyip üzerinde çalışmak gerekli.

İyidir ya kendine acımak. Duygu durum stabil hale gelir.

Utançtan sıyrılıp Ayrıntı verirsen sağlıklı geri bildirim alabilirsin

bir anda kurtulacaginiz bir sey degil, altinda cok fazla sey vardir muhtemelen. kendinize acima haliniz bir duruma hizmet ediyor, yasamla ilgili sorumluluk almaktan kaciyorsunuz, sucu baskalarina atarak kolaya kaciyorsunuz, elestirilme korkunuzu bastiriyor, gorunur olmamanizi sagliyor, gibi gibi bunlari her defasinda irdelemek ve ustune gitmek lazim. kurban ucgenini de inceleyebilirsiniz, iliskilerinizde de ayni dongu olma ihtimali yuksek. farkindalik guzel sey ama ilk adimi atmissiniz.

Birine acırız çünkü kendisi için yapabileceğimiz bir şey yoktur. Ama kendimiz için yapabileceğimiz şey çok. Hayatınızda memnun olmadığınız ve değiştirebileceğiniz şeyleri fark etme zamanı şimdi.

Farkına vararak.

Bende de var bu, kendimi tam olarak ifade edemediğim ve başkalarına bağımlı bir hayat sürdüğüm için içeriden bir şeyler bağırıyor bana "Hayırdır?" diye. "Sen bu değilsin, potansiyelin bu değil, sonsuza kadar da yaşamayacaksın, bir şeyler yap artık!" diyor.

Gerçi kendine acımak çok katmanlı bir his, altında bin tane şey olabilir.

Hevesinin kaçtığını gösterme derim. Böyle şeylerle yıkılabildiğine kanaat getirirlerse seni uzaklaştırmak istedikler zaman bu tarz şeylere başvururlar, kolay olur yani. Önemseme derim, güçlü ol. Yürüyerek git yürüyerek dön.

Gerçi düzeniniz nedir bilmiyorum, belki dönüşlerde arabası olan bırakıyordur, bir de belki arabalı bey c hanıma abayı yakmaktadır vs. İmkan vermek de lazım bir yandan. Özgür ol özgür, güçlü ol. Hiç üzmesin seni böyle şeyler.

belki özel bir muhabbetleri vardır bu ikisinin. yalnız kalmak istemişlerdir 5 dk. ben erken gidicem demiş belli ki bi iş dönüyor orada.

arabasız git nolcak.

bende sahildeyim gel beraber yürüyelim

muhayyer şiir gibi yazmış, onu dinle derim. hevesini kimsenin kaçırmasına izin verme, şurada yazın yarısı bitti bile zaten. tadını çıkar ne güzel yazlığınız varmış.

Geri dönüp alabileceklerini söylemişler daha ne yapsın görmemiş duymamış olabilir. Bu kadar tripli hayat sizi de çevrenizi de yorar. Daha sakin ve çok yönlü düşünün.

Hakkaten yaaa ilk defa bu kadar tuzu kuru derdim oldu. En azından buna sevineyim.
Sağolun. Gitmemeye karar verdim zaten çıkasım da yok gibiydi.
Zaten bi tek c olan kızla eğleniyorum. Onunlar da tek görüşürüm.

Sizin pencerenizden evet bi kötü hissettim ama gerçekte ne oldu bilmiyoruz.

O yüzden bu tarz şeylerde hemen bozulmak yerine bir süre gözlem yapmak daha iyi oluyor.

3-5 kere aynı tavrı görürseniz o zaman "ya bunlar beni istemiyor/sevmiyor/kıskanıyor/çekemiyor" vs. diye kurulursunuz. tek olaydan yola çıkıp alınganlık ediyorsanız çok saçma ve yorucu bir huy bu.

ama yok bu duygunuzu besleyen başka şeyler de yaşandıysa öncesinde, orasını bilmem.

hepsini geçtim, neden istenmeyeceğinizi/sevilmeyeceğinizi/telefonlarınıza bakılmayacağını/arabayla alınmayacağınızı düşünüyorsunuz? kendinize bunu da bir sorun. normalde sağlıklı bir egosu olan biri bunu düşünmez, özgüvensiz, eksik hisseden, farklı hisseden birisi bunu düşünür.

"zaten ben 3. kişiyle anlaşıyorum" diyerek zaten belli yargıları oluşturmuşsunuz. diğer 2 kişi espirinize gülmese de aynı şeyi düşüneceksiniz. veya başka x bir çok basit bir şey yaşansa da otomatikman kötü şeyler düşüneceksiniz.

A ve b kişisini diğer insanları etraflarına figüran olarak topladığını düşünüyorum. Öyle hissediyorum daha önceki tecrübelerimden de. Onları eğlendiresim gelmedi bugün.
A ve b ile ne zaman buluşsam sıkıntıdan peçete tiftikliyorum. Bi de böyle sinsilik çıkınca iyice soğudum.
C ve d ile hiç bi sorunum yok ama.

haksizsiniz, derdiniz baska, ben degersiz miyim'e gitmis olay, mutekebbir+1

Bence gayet haklısınız ama muhtemelen bu hareketin sebebi a kişisinin b'ye gönül işi mevzusunun olması.

B'nin durumdan haberdar olmaması bile mümkün çünkü muhtemelen b sizin yürüdüğünüzü gruptan görüp a'ya söyleyince onu da alalım ayıp olur demiştir. Olayda en net olarak sizi almamak üzerine plan yapan A kişisi.

Topu yıkarım öyle alırım içeri.

yıkarım.

Ben de aynısından alırım, alamıyorsam yıkarım.

Çocuk olarak eve girerken musluk altında yıkardım, çocuğum olsa bunu ona bir sorumluluk olarak verirdim

Eskiden umursamıyordum ama eskiden bu kadar çok yapay kimyasal vs bişey yoktu. Şimdi kıllanırım herhalde, çocuğum da yok, bilemiyorum.

abi siz ciddi misiniz? topu yıkamak mı?
annemin hiçbir zmana top yıkadığını falan hatırlamıyorum. aklınızı mı kaçırdınız cidden?

Bu topla evde oynanıyor mu getirildikten sonra?

Evetse siler/yıkarım, bir sonrakinde yine sokakta oynanacaksa hiçbir şey yapmam.

aynen yıkarım sonra da bir güzel masaj yaparım ki dışarının yorguluğunu atsın.

ya iyi misiniz arkadaşlar dışarı topu ayrı ev topu ayrı olur. dışarıdan top geliyorsa da yukarılara bir yerlere kaldırılır, balkona falan koyulur sonra yine dışarı çıkarken oradan alınır.

kedi köpek patisi siler gibi çocuğun her dışarı çıkarıp getirdiği şeyleri yıkayacak mısınız? 3-5 mecburu şey vardır yaparsın da top yıkamak nedir yahu?

soruya cevap: dışarıdan gelen topu yıkamam. evde başka temiz ev topunu kullansın. aynısını istiyorsa da aynısından 2 tane alınır.

ha diyelim ki evde olan topu biz fark etmeden dışarı çıkarmış ve tekrar gelmiş top. e o zaman temizlerim tabi ve bu bidaha dışarı çıkmayacak derim. çıkacaksa da evde oynanmayacak derim.

Benim yeğenler okul çantalarını bile halıya koymuyorlar, dışarıdaki topun eve girme ihtimalini düşünemiyorum. Topu poşete koyar kaldırırsınız, en temizi budur. Bir de apartmanda yaşıyorsak temiz bile olsa evde top oynanmamalı.

ben küçükken evdeki top dışarıdaki top ayrıydı. dışarıdan gelen topu balkona koyar ertesi gün oradan alıp çıkardık. içerideki koridora koyacaksam yıkadığımı hatırlıyorum ama. hala aynı şekilde yapardım çocuğum olsa.

Evde her yerde oynanacak o topla,mutfak tezgahına masaya zıplayacak, uğraşamam o kirle mikropla.

Yalayarak temizlerim

o an enerjim varsa yıkarım. ama böyle şeylere çok takılmıyorum. çocuğum da var, 2 yaşında.

parktan gelince el yüz yıkarım, yeter.

onun dışında ev ve dışarısı konusunda temizlik açısından aşırı bi ayrım yapmıyorum. yapmak da imkansız zaten. parkta ayakkabıyla basılan yere elini koyuyor, o elini ağzına sokuyor. hasta olsa o şekilde de olur.

bi noktada bi mikrop kapıp hasta olacak illaki. bunu engellemenin yolu yok.

burda soru bence top özelinde değil sanki. yani bu başka bi oyuncak da olabilir.

çocuğun gündüz bakıldığı ev müstakil. kapıyı açıyor, dışarı çıkıyor, o ayaklarla içeri giriyor, içeri/dışarı terliğini karıştırarak giyiyor. müdahale etmeye, öğretmeye çalışıyoruz tabi ki ama sürekli kuyruk gibi peşinde gezemeyiz ki.

yani tabi ki bazı şeylere dikkat edilir ama dışarıdan gelen topu yıkasan da iş bitmiyor ki.

mirty +1 ahahah hic boyle bir seyi dusunmemistim ya herhalde 2 top almak mantikli ama annemin de hic top mop yikadigini hatirlamiyorum yahu.

Talebinizi yöneticinizle konuşun. Kendi yaşadığınız sıkıntılardan da bahsedin ama öncelikle bu şekilde daha iyi performans vereceğinizi anlatın.
Hayır derse de öfkelenmeyin, öfkelenecek bir şey yok. Hiçbir konuda öfkelenmeyin, ne gerek var.
Hem yeni bir iş bakmaya başlarsınız hem de bu işi biraz daha az umursamayarak çalışmaya başlarsınız. Belki bazı günler geç kalırsınız, alarmınız çalmaz, yolda kaza olmuş olur vs.

O şekilde duygusal tepkiler size fayda vermez. Talebinizi tabii ki iletin ve kabul ettirmek için uğraşın. Kabul görmezse alternatiflerinize bakarsınız.

Masayı dağıtmak size hiçbir şey getirmez.

sirketle sorununuz yoksa, boyle bir seyi sormadan 'zaten hayir derler' diye is bakmaya baslamak gereksiz. gerekceniz, kendime zaman ayiramiyorumdan ziyade, diger ekiplerin bunu yaptigi ve sirket icinde halihazirda hibrit calismanin ise yaradigina dair ornek oldugu, trafikte gecirdiginiz zaman, yarattigi yorgunluk ve stres ve verimliliginizin dusmesi olmali. ve bunun sizin icin onemini sakin kalarak ve olgun sekilde anlatmaniz gerekli.
redderse de ofkeden kendinizi yemenize gerek yok,evet cevabi kadar hayir cevabi da olasi, bunda bir sey yok. hayir derse o zaman ne yapacaginizi dusunursunuz, is yasaminda ani restlesmelerin pek bir hayrini goremedim ben, hele de boyle bir konu icin. bu sekilde calismaya devam edemeyeceginizi dusunuyorsaniz is bakip sonra ayrilirsiniz.

Bence önce konuşun sonra olumsuz gelirse cevap öfkenizi içinizde susturur ve o zaman iş bakarsınız.

Fitlikten ziyade kondisyon lazım, siralamaya bakmaktan ziyade ön eleme için yaş aralığınızın süresine bakın. 30-35 için 14dk olması lazım 800 metre.

Düzenli yüzerek 1 senede yapılır bence

Katılan arkadaşım aşırı spor yapmıyor ama yıllardır yüzüyor

Hocam hiç tecrüben yoksa olmaz, mümkün değil. Ben son 20 yıldır dğüzenli antrenman yapan biriyim yüksek kondisyonlu antrenmanlar da yaptım yüksek yoğunluklu antrenmanlar da yaptım maraton da koştum ama denize girip yüzdüğümde aynı performansı gösteririm hevesiyle ne yaptıysam hep götüme bakıp geri döndüm sahile, olmuyor yani işin içine deniz su havuz vs girdiğinde çok farklı oluyor her şey, süre/mesafe oranını kafamızda su dışındaki birimlerle ölçüyoruz ama suda 2 km gidince allahım neler oluyor demeye başlıyorsun.

Cok tesekkurler her ikinize de. Duzenli yuzuyorum, her yuzdugumde 1500-2000metre civari ama hep havuzda, kontrollu ortam elbette. Dedigim gibi 1 yil var daha, bir fikir almak istedim. Gectigimiz yillarda birlikte yuzdugum ve yakin zamanlar yaptigimiz arkadasim katildi yapabildi ondan da biraz cesaretlendim.

8 günde dört sehir cok fazla.
prag-viyana-hallstatt-salzburg yapin bence.

gittiginiz günü 0. gün olarak sayarsak
1-2:Prag
3-4-5: viyana
6-hallstatt
7-8: salzburg - dönüs

avusturya'da yasiyorum. bahsettiginiz her sehri sayisiz defa gördüm ve hatta bazisinda senelerce yasadim. benim planim bu sekilde olurdu. münih'i daha sonra ayri bir tura katardim. mesela münih - neuschwanstein - konstanz - zürih ya da münih - rothenburg ob der Tauber - Nürnberg gibi.

Hangi mevsimde gideceksiniz?

Bu şehirlerin tamamına gitmiş birisi olarak, bana göre Prag Budapeşte Viyana bebekli bir aile için 8 günlük tatil süresi göz önÜne alınırsa daha uygun.

@kassiopeia eylül.

but that was just a dream +1

sihirli değneği yok ve zaten sihirli değneğe ihtiyaç da yok.
sizin çözüm dediğiniz şey her zaman mutlu beraberlik olmak zorunda değil, belki de çözüm mutsuz bir şekilde devam etmenin yanlış olduğunu anlamak da olabilir.
çift terapisi yetkin bir terapistte ve istekli çiftlerde işe yarar.
önemli olan birbirinizi anlamak, kendinizi tanımak, aslında küçük olan şeyleri büyük zannetmeden doğru değerlendirmeye tabi tutabilmek vs vs vs.
sonuçta kesinlikle faydasını görürsünüz ama bu sihirli değnek değil, çiftin de istek ve çabası olmalı.

Çift terapisi sorunları çözmüyor.

Sağlıklı iletişim kurmayı öneriyor.

Nasıl tartışacağınızı öğretmeye çalışıyor.

Bundan sonrası sizde bitiyor.

iki yakın çift tanıdım terapi alan, onun haricinde de deneyimi olan arkadaşlarım oldu aslında bana bu süreç bireylerin olgunlaşmak istememesi gibi bir durumdan kaynaklı gibi geliyor. genelde problem erkek tarafı; çözülemeyen problemler hep orada olsa da çocuk kaynaklı boşanmadan yürütmek gibi bi kaygıyla terapiye gidiliyor izlenimi uyandırdı bende. evet terapi yüzleşmek isteyenler için iyi, burada işe yarıyor. bildiğim kadarıyla ayrı ayrı görüşüp dinleniyorsunuz ve birlikte nasıl yapabilirizin cevabını arıyorsunuz. öneriler alıyorsunuz.

kesinlikle işe yarar. beraber yaşamanın bir yolunu bulamazsanız en kötü ayrılmanın bir yolunu bulursunuz.

iki tarafta "biz bu işin içinde çıkamıyoruz, hadi profosyonel destek alalım" demediği sürece işe yaramıyor. genelde bir taraf istekli oluyor bu da maalesef olumsuz sonuçlanıyor..

anlasmali bosanma icin iyi fikir

iki tarafin kafasi tutsa terapiste gerek kalmaz cok yanlis bir mantik, bu nedenle insanlar terapiye gitmekte cok gec kaliyor zaten, cok gec kalindigi icin de iliski fazlasiyla yipranmis oluyor. iki tarafin kafasi gayet uyabilir ancak nasil tartismayi ve sorunlari cozmeyi kisisel bilgi ve deneyim olarak bilemeyebilirler. terapi size kendinizi tanimanizi, karsinizdakini anlamanizi ve sorunlari kim hakli perspektifinden ziyade bir takim olarak cozmenizi ogretir. sadece iliskinizde degil kisisel yasaminizda da is yasaminizda da gayet faydali olur.

Bence elinde sigil cikinca nasil ki muz calip gomun diyolarsa bu da oyle

Kilit nokta iki tarafında istekli olması, kesinlikle ise yarar

Zorlamaya gerek yok yol ver gitsin

yemek götürülür genelde. onlar üzgün vs yapamaz diye. çay şeker saçma.

Yemek yapmakla uğraşmasınlar diye yemek götürülür diye öğrendim ben de hep.

Dondurucuda saklanabilir yemekler götürebilirsiniz. Tabi neyi ne kadar yapabilirsiniz bilmiyorum ama içli köfte çok elverişli bu iş için. Bir tepsi yapsanız birkaç gün götürür. Hem besleyici hem de pişirmesi kolay oluyor. Acıkınca ister haşlarlar ister kızartırlar. Börek türevleri de dondurmaya uygun. Bizim evde bulunur hep, özellikle sigara böreği falan şeyleri çözülmesini beklemeden yağda pişirebiliyorsunuz. Dondurmaya uygun yemeklere bir göz atın bence. Yapabileceğiniz bir şey bulursanız öyle yaparsınız. Mantı da buna uygun bir yemek. Daha basit olarak köfteler yine dondurmaya uygun. Çorba yapıp konserveleyebilirsiniz, birkaç kavanoz domates çorbası olabilir.

Verirken bunları dondurucuda bulundur, acıkınca hemen hazırlarsın diye belirtirsiniz.

Cenaze evine götürülür yemek, evdekiler uğraşmasın diye siz cenaze evine gitmiyorsunuz aradan 10 gün geçmiş bence bir şey götürmeyebilirsiniz garip kaçmaz.

Cenaze evine bişey götürülmez. Yemek de götürülmez. 10 kişilik götürürsün 20 kişi varsa ne olacak?
Oraya git, taziyelerini sun, yapacak bişey, herhangi bir eksik var mı diye sorarsın. Hatta hemen yemek yaptırıp geleyim diye teklifte bulunursun.
Allah rahmet etsin

çay şeker de götürülür, bu da bir imecedir. taziye nedeniyle gelen giden çok olur, ikramların (her ne kadar saçma gibi gelse de uzak yoldan geleni var, hastası yaşlısı bebeği var gibi gibi) tüm maliyeti ev sahibinin üstüne kalmasın mantığıyla yapılır. hatta yoğurt bile götürülür iç anadoluda, ayran yapılır misafirlere diye.

ben olsam güzel bir kolonya da eklerdim.

yemek ilk hafta doğrudan cenaze evine götürülür, sizin durum biraz farklı.

taziye evi olmadığı için yemek falan götürmeyin. ufak tefek badem şekeri tarzı özel bir atıştırmalık olabilir. size çay falan ikram eder yanında ağzınız tatlanır mantığı.

normal misafirliğe gidiyor gibi eli boş gitmemek adına bir şey götürebilirsiniz.

yani eğlenceye gidiyor gibi pasta almayın tabii ama ne bileyim börek, baklava, kuru pasta, çayın yanına ikram edilmelik bir şeyler götürebilirsiniz.

baklava maklava götürmeyin abi düğüne mi gidiyorsunuz?

çok uzak olmayan bir zamanda kayıp yaşadığım için cenaze evinde ne ihtiyaç olduğunu az çok biliyorum.

Bizim eve gelirken birileri yemek getirmiş olsa sevinirdim. yemek yapılmıyor zaten, o an yemek yemek de kimsenin aklına gelmiyor. dolayısıyla bi yemek olsa cenaze sahipleri karınlarını doyursa güzel bir jest olmuş olur.

bu arada bu yemek cenazenin sahiplerine kadar yapılsa kafi. dıdısının dıdısını düşünmeye gerek yok. elinizden geldiğince.

yemek goturulur. seker olayini bilmiyorum. amac gune gider gibi gitmek ya da bize koysunlar demek degil, o durumda insanin yemek yapma enerjisi ve hali olmuyor, hatta kendini sucluyor 'annem olmus bir de yemek dusunuyorum' diye. yardim olsun, iki isitip hemencecik yesin diye goturulur. ben cenazem oldugunda cok isterdim insanlar bana yemek getirsin acikcasi. cok koyuyor kendine bir sey yapmak, halimin olmamasindan ayri, acikmak bile koymustu bana, bu halde neden acikiyorum diye kendimden utanmistim bir de.
seker de herhalde cok gelen giden olur masrafa ortak olmak gibi sanirim.

Yemek hazırlama zahmetinden kurtulsunlar diye kır pidesi götürmüştüm. Yenir, yenmezse de dolaba atılır diye düşünmüştüm. Benden önce biri börek götürdü diye pide almıştım. Kolonya da iyi fikir. Başınız sağolsun.

arkadaşlar bu dedikleriniz cenaze evi için. yani olay taze iken ölü evine gidiyorsanız yemek götürülür, pide götürülür, yemek yapacak imkanları yoktur diye.

telaş bitmiş, acı bir miktar hafiflemiş, insanlar yavaş yavaş günlük hayatlarına dönmeye başlamış. siz taziye ziyaretine gidiyorsunuz artık ne yemeği? elinde zeytinyağlı dolma ile misafirliğe gidilmez ki.

siz artık normal misafirliğe gidiyorsunuz. cenaze olmasaydı ne götürecektiyseniz onu götürün, sadece eğlence içerikli olmasın. şampanya, viski, pasta falan götürmeyin. börek, tatlı vs götürün.

geçenlerde cevap verdiğim bu soru aklıma geldi ve yine bir ekleme yapayım istedim.

size ne ikram edilsin istiyorsanız onu götürün.

pazartesi günü babamı kaybettik. sağolsunlar her gelen börek, baklava türü şeyler getirdi. gelen misafirleri kendi getirdikleri baklava börek ile ağırladık.

aradan 5 gün geçti, ilk 2 gün gelen baklava börek bitti. şimdi ilk anda gelemeyen kişiler ziyarete geliyor ve ziyaret yoğunluğu ilk günkü gibi olmadığı için evde ikram edecek bir şey yok. şimdi çıkıp bir şeyler ayarlayacağım ama gelen kişinin getirdiği şey kendi ikramlıkları olacak.

eli boş gelirlerse sadece benim ayarladığım şeyi ikram edeceğim. börek çörek getirirlerse onu da koyarız tabağa.

kibrit başın sağolsun

ilk 2 hafta eğer yoğun bir cenaze eviyse peçete, havlu selpak, çay gibi o an bitebilen şeylerden alırız. Daha durulmuş zamansa da kuru pasta gibi ola ki gelen olursa ikram edilmesi için bir şeyler götürürüz.

Emre Belözoğlu. 43 yaşında. Ben 39.75

O yaşlandıkça ben de yaşlanıyorum.

Editlemeye üşendim: Sena Şener aynı şarkının sözlerini yazıp şarkıyı seslendirdiğinde 17 yaşındaymış.

Emre Belözoğlu. 43 yaşında. Ben 39.75

O yaşlandıkça ben de yaşlanıyorum.

Ahmet Kaya öldüğünde 42 yaşındaymış mesela, bana hep 50-60 vardır gibi geliyordu öğrenene kadar.

Che Guevara oldugunde 39 yasindaydi, yasli olmadigini biliyorum ama her dusundugumde sen ne ara buyudun de bu yaptiklarini yaptin diyorum.

Bu anlamdaki ilk şoku galiba Fatih'in İstanbul'u 21 yaşında fethettiğini öğrendiğimde yaşamıştım. Yani ben de 12-13 yaşındaydım, 21 yaşındakiler kocaman insandı. Ama yine de "O yaşta öyle şeyler yapılıyor mu?" demiştim bir taraftan.

Benim de en çok şaşırdığım kişi Ahmet Kaya olmuştu. O zaman kendim de çocuk olunca 50’lerinde ve “çok yaşlı” bir adam gibi geliyordu. 43 yaşında öldüğünü yakınlarda öğrendim ve bu kadar genç olmasına çok şaşırdım.

Ahmet kaya da fatih de yasliydi arkadaslar. Bugunun yasiyla dusunemezsiniz. Aklima gelmedi kimse su an ama bunu yazmak istedim. Ahmet kaya 43mus bilmiyordum ama o zamanlar icin genc bir yas sayilmiyordu. Insanlar da kendilerini dinamik hissetmiyordu. Biz cocuk oldugumuzdan oyle sanmiyorduk bence insanlari.

yargı dizisindeki pars savcı, bahar dizisindeki timur, yani mehmet yılmaz ak.

epey yaşlı gösteriyor. bir dizide savcı, bir dizide boyu kadar 2 çocuğu olan profesör doktoru oynuyor. ben 1970'lerin başında doğmuştur diye düşünürken 1986 doğumlu imiş.

@kibritsuyu: Benden 1 yaş büyük...

Şimdi aklıma geldi; Emrah Sefa Gürkan. 82 doğumlu.

George costanza.
Adam 29 yasindaymis seinfeld başladığında.

valla ne icin Macaristan'dasiniz ve Budapeste harici bir yere gidecek misiniz bilemiyorum ama gunubirlik Budapeste'den Bratislava'ya gidecek bir sey yok Bratislava'da, onu soylemeye geldim. Yani Viyana'da olsaniz ve cok ekstra bir gununuz varsa gidin derim (ki onun yerine Viyana su anda cok daha keyifli) hepi topu 45-50 dakika (Viyana-Bratislava) ama gidis gelis 4-5 saatimi ben Bratislava icin harcamazdim. Onun yerine Macaristan'da cok daha keyifli yerler var, oralara giderdim.

öneriniz varsa alabilirim 10 gün Budapeşte'deyim. Bratislava'yı görmüş olmak kafamdan çıkarmak istemiştim sadece :)

3 gün Bratislava da kaldım çok beğendim. Sakin, huzurlu, mültecisiz bir başkent. Gece hayatını görmeyeceksen günübirlik gitmenin anlamı yok bence.

TR'e dönmezdim.

Yurtdışı +1

Dönmeniz için sebep yok ama dönmemeniz için var.
O yüzden bilime önem veren emeklerinizi de alacağınız alanda kalın ve bence dönmeyin. Burada insan harcamak çok kolay.

Beni türkiyeye geri döndürebilecek tek şey akrabalarım. Sizin maalesef böyle bir bağınız kalmamış türkiyeyle. Bence siz avrupada çok mutlu ve rahat olacak insan profiline uyuyorsunuz.

Avrupada işinden evine evinden işine araştırmasını yapan insan türkiyede anlattığınız bu pozisyondan çok raha mutlu bir hayat vaadedilyor.

Türkiyede keşke tek problem torpil olsa. İnsanlar dürüst değil. Şehirler düzenli değil. Her yerde bir kaos.

yasiniz kac bilemiyorum ancak yasamdaki her sey kariyer degil. bunu sunun icin soyluyorum, cok guzel calismalar yapmissiniz guzel bir yere gelmissiniz ancak simdi yurtdisinda bir yasam kurarsaniz, gercekten yasamin is disinda nasil keyifli oldugunu, hobilerinize ve ailerde ailenize vakit ayirabilmenin, yaptiginiz isin 'unvaninizdan' bagimsiz olarak ve insan olarak saygi gormenin ne oldugunu deneyimleyebilme ve ayni zamanda guzel calismalara devam etme ve kariyerinizde gelisme ihtimaliniz var. turkiye'de hamster tekerleginde, trafikle, torpille, is bilmez insanlarla ugrasarak o is-ev cikmazindan siyrilma ihtimaliniz cok daha az. yurtdisinda da her sey toz pembe degil ama daha yuksek ihtimal var. eger turkiye'de gonul baginiz olan aileniz, arkadaslariniz cok yoksa, yurtdisi.

Gereğinden fazla iyi niyet, kendine ihanettir hocam. Bu pasif agresif moddan çıkıp çok önceden bu mesafeyi sen koymalıydın. 40 yıl sırtında taşı, bir teşekkür bile etmezler. Bi gün taşıma en kötü sen olursun. İnsanlar böyle maalesef. Emin ol o 8 ayı kendine kâr sanıyordur o. Uzak dur böyle insanlardan.

Ben bu yazınızı okuyunca daha önceki konuları da biliyorum ve maalesef adama hak verdim. Düşüncelerini açık şekilde dile getirmeyen insanlar gerçekten yoruyor. Yahu kardeşim ben şöyle böyle düşünüyorum, demek çok mu zor. Alınacaksa gucenecekse böyle olsun. Sessiz sessiz iş yapar gibi olması hoş değil. Madem adamı onca ay taşıdın şimdi niye taşımıyorsun? Sebebini söylesene adama.

Devamını merak ettiğim duyurulardandı bu. Geçen gün ilgili soruya da bunu yazmıştım.

Her iki duyurunuzda da burada epey bir insan olarak size iş arkadaşınızla açık açık konuşmanız gerektiğini söylemiştik.

Vicdanınız elbette rahat olsun ama bu tarz konularda pasif agresif tepkiler vermektense iletişimde kalıp derdinizi anlatmak ve sorunu konuşarak çözmek daha uygun olur diye düşünüyorum. Yine de karar sizin tabii.

Ne desem bilemedim ama şunu söylemeden olmaz.
Onun tekrar senin yanına işe gidip gelme konusında yeni bir teklifle gelmesinden ve senin de bu teklifi kabul etmenden çekiniyorum doğrusu.
Sorun kadar uzun sürmemeliydi.

Huysuz bir kiracının ev sahibine dert çektirmesini anlarım da böyle duyarsız birinin şöforlüğünü aylarca yapmak tam bir bela.
Ya hangi insan bu yaptıklarının karşılığında,
- bugün de yemeğini ben ısmarlayayım.. da demez?
avarelspor mudur nedir.

Artık bu zamandan sonra ilk düşünmen gereken, araca binecek başka bir aday varsa ki muhakkak biri çıkacaktır depoya ortak olmalı veya maaşın hemen ertesi günü aylık bir şekilde sana destek olmalı.
Başka yolu yok.
Yolda sorun yaşadığın bu kişiden de ona hiç bahsetme.

Salak gibi kargocuları peşinden koşturan, internetten aralıksız alış veriş yapan, gezmesinden, marka takıntısından geri kalmayan tiplerin "bu ay sıkıştım" sözlerini dinleme.
Alacağını al.

@dedeminhirkasi,
Hiç bir açıklama yapmak zorunda değil.Yolda aylarca kendisine destek olmayan kişi, yolda kaldığında yine o çok tasarruf etmekte kullandığı aklıyla cevabı zaten bulacaktır.

@dedeminhırkası açıkcası onun sponsoru yada şöforü degilim. iyi niyetimi suistimal etti. 8 ay boyunca aracını satılıga çıkardı sattı satamadı müşteri çıktı vazgeçti süreç böyle geçti.

Şuan gelip benle dönüşümlü gidelim yada sadece sabahları senle geleyim diye teklif etse cevabım net şekilde hayır. Biraz fazla zaman verdim kendisine ama bu onu sürekli ozel söförü ve ücretsiz servis hizmeti sunacagım anlamına hiç gelmedi.

kiyakciligin sonu ayakciliktir, bunun saglamasini yasamissin.
gecmis olsun, salla gitsin.

Kusura bakmayın ama sorun çözme yönteminiz yanlış oldu. Bir daha benzer bir olay olsa siz yine aynı şekilde içinizde biriktirip sonra pasif agresif davranırsınız. Sorun çözme yöntemi bu değil, yapmanız gereken gidip ilk rahatsızlık hissettiğinizde konuşmak. Sınırlarınızı doğru çizemediğiniz sürece "ben çok iyiyim onlar kötü" kafasından çıkamayacaksınız, kurban psikolojisine girmişsiniz ve olayları yanlış değerlendiriyorsunuz.

Abi seni bu hayatta çok üzerler be. lütfen bu kadar toleranslı olma hak etmeyene.
Ayrıca içinde bir yerde sanki hala rahat değilmişsin gibi geliyor ama ol yani hiç senlik bir şey yok. Herkes aynı amaç için yaşıyor, kimsenin çocuğu borcu vs seni ilgilendirmiyor. Tek eksiğin zamanında rahatsızlığını doğru şekilde ifade edememek olmuş. Bundan sonra öyle yapma.

@montreal eski duyurumda da bahsettigim gibi olaylar spontane gelişti, bir anda kendimi özel şöfor olarak buldum. Benden yaşca buyuk olması, ayni birimde calismamiz vs. Nispeten maaşınin dusuk olması.

En baştan aracını satıp yenileme durumu olmasaydı bu kadar beklemezdim. Kendide laf arasında aracımı satınca beraber gideriz gibi şeyler ima etti amma 0 araç alınca geri durdu.

Ben iyiyim onlar kötu demedim, kendisi bir karar verdi bende bir karar verdim. Evinin önünde sıfır araç varken hala birine yancilik yapiyorsa kendi karari.

Çok şükür o bir aksiyon almış da siz onu taşımaktan kurtulmuşsunuz. Yoksa siz bu adamı paşa paşa taşırdınız. “Dönüşümlü gidelim” demekten imtina ettiğiniz için aylarda adamı taşıdınız. Mutsuz olduğunuz halde “bu böyle olmaz” demediniz.
Şimdi de o sonunda iletişimi kesti de çok şükür sizin bir aksiyon almanız gerekmedi.

Kendi hayatını işte böyle başka insanların kararlarına bırakan insanlara bence müstahak.

Dedemin hırkası +15000

@zimbirik benim dönüşümlü gidelim yada benzin parası versin diye hic talebim olmadı. Madem benle geliyor kendi aracını çıkarsın diye icimden geçirmişligim vardı.

Ben zaten 8-9 ay boyunca aracimla gittim geldim benzin parası vs benim cebimden çıktı.

Ben istedim mi karsından bir efendilik anlayış bekledim ama olmadı. Yoksa tek basima yolculuk icin kafam daha rahat.

adamin iyi niyetinizi suistimal ettigini dusunmenizi anliyorum ancak burada insanlarin size anlatmak istedigi, 'zor konusmalardan' kacinarak yasamak ve sonra da 'vay bana bunu yapti' diyip bilenmek saglikli degil. sizin yaptiginiz bu olmus. karsi tarafa sinirlarinizi acikca anlatmadan, neden rahatsiz oldugunuzu soylemeden, sinirlariniza saygi duymasini, ya da tavrini degistirmesini beklemissiniz. kimse sizin aklinizi okuyamaz. insan iliskilerini ele almanin milyon tane yolu var, daha saglikli olani secebilecekken secmemissiniz. size anlatilmak istenen bu sanirim.
ha adamin yaptigi (benzine katki yapmamak vs.) kaba mi evet, hos bir davranis mi hayir, ancak sizin yaptiginiz da saglikli degil. adamin kabaligi, sizin yaptiginizi mesru kilmiyor olay bu. ikisi ayni anda ve birlikte var olabilecek durumlar.

kas camping var, su anki sartlarini ve ucreti bilmiyorum ama eskiden essiz bir yerdi.

Sarıgerme de belediye tesisi varmış bu ara arkadaşlar çok önerdi

Ek olarak,

Toplaniyoruz yemege gidecegiz misal param yok diyor bizler onu cekiyoruz.

Sanirim keriziz.

Kusura bakmayın ama biraz safsınız. böyle insanlara bişey ısmarlanmaz.cimri diyeceğim ama cimriler bu kadar alışveriş yapmaz. Kendini acındırarak insanların sırtından geçiniyor.

@komando kani var bende

hocam haklısın ama neden böyle oldu diye soracak olursan. bizler yaş olarak ondan kucuk oldugumuz ıcın utandık kendımızı kotu hıssettık dedık kı bız kahve ıcıyoruz oturup bızı ızlemesın. yemek yıyoruz bıze bakmasın. sonradan gorduk ki bu adamda utanma sıkılma yok.
bizde ona mesafe koyduk suan gorusmuyoruz

Bunu fark ediyorsanız niye söylemiyorsunuz? Ben olsam, kusura bakma param yok diyorsun benden iyi ayakkabı giyiyorsun derim, gittiğim yere davet etmem, gelse de masrafını üstlenmem.

@lamborcini

En son gorustugumuzde ona

Abi sende fakirim deme hastaligi var hicde fakir degilsin dedim gercek fakir benim dedim

Anlamistir o zaten bu saatten sonra herkesin yaptigi taktikleri yaparim

Normalde hic boyle bir insan degilim ama yedek kulubesi ve ihtiyac halinde kullanma seklinde konusursam konusurum. Malesef bende degistim bu ay.

(bkz: Yancı)

para ile ilgili bir sıkıntı olduğu kesin.
bir "varyemez" durumunda da değil, burası ilginç, kendisi için lüks harcamalar yapabiliyor.

bir diğer parametre; kendi için olan harcamalarında müsrif mi yoksa zaruri harcamalarını mı lüks olarak karşılıyor.

diğer bir ilginç parametre emekli maaşı ile geçinmek yerine "çalışıyor" olması.
işyerinde gerçekten kaydadeğer, kendinden beklenenleri asgari olarak yerine getiriyor mu bakmak lazım. çalışkanlığı ne seviyede yani.

diğer bir parametre eşi ve çocuklarına para verişindeki tutumu.

bunlar bile yeterli değil derim ancak, bunun gibi neredeyse 10 tane daha soru sorabilirim.
evvela tarihi. vs vs.

@withworth

İceriye normal disariya varyemez olmasin hocam

Bu tarz davranışların en son üniversite öğrenciliği sırasında sonlanması gerekirdi. Değişikmiş.

withworth güzel sorular sormuş, tam hayat hikayesibi bilmeden bir şeyler söylemek zor ama benim de ilk aklıma gelen narsisizm oldu.

narsisizm çok karışık bir şey.

benim de anlattığınıza benzer bir tanıdığım vardı. biraz köylü kurnazlığı, biraz da hani denir ya, yere düşse bir avuç toprak ile kalkar diye, biraz da öyle bir kafa yapısı. ve tabii ki olmazsa olmaz haklılık şeması.

benim tanıdığım da aynı sizinki gibi dışarıda mekanlarda pek bir şey sipariş etmez, öylece oturur, yapabiliyorsa yancılık yapar veya kendine ısmarlatır, yapamıyorsa da menüdeki en ucuz şeyi sipariş ederdi. aynı zamanda mekandan da sürekli bir şey isterdi. normalde ücretli olan şeyleri ikram olarak istemek gibi. işte sosu biraz bol olsun, biraz daha bilmemne koyar mısınız gibi. garsonlar efendim onlar ekstraya giriyor, menümüz de de görebilirsiniz diye cevap verince de ücretsiz koydurana kadar uğraşır, dil döker, laf salatası yapar, koydurmazsa sinirlenir ve trip atardı.

bunu yapmasının altında sanırım normalde hakkı olmayan bir şeye erişmenin verdiği haz. yani herhalde içten içe diyor ki, normalde bu hakkım değil ama ben bunu elde ettim, bana bunu sağladılar. burada iki his ihtiyacı var, biri kendini önemli hissetme ihtiyacı, diğeri de yakınlarını kontrol edebildiğini hissetme ihtiyacı. böylelikle birileri ona hesap ödetmeyince, garson ona ikramda bulununca arkadaşları veya garson üzerinden narsisizmi besleniyor.

sizin örnekte para harcadığı şeyler de hep statü sembolleri. onlara o paraları harcayarak yine narsisizmini besliyor.

Cunku sizden alacagini biliyor. Cagirmayin, ya da yuzune orada vurun, gariban degil birsey degil. Sizden enayi diye bahsetmiyorsa ben de birsey bilmiyorum.

bi nedeni yok abi, adam boyle iste. boyle adamlar duzelmez. neden boyle oldugunu da kimse bilemez bence.

karikaturistan.wordpress.com

@durgunfoton

Arkadas gecen ay cagirmis starbucksa gelmis bu buna demiski kahve al ic diye. Verdigi cevap su olmus "ben enayimiyim kahveye bu kadar para vereyim"

Arkadas baya bozulmus biz enayimiyiz diye falan bende dedim iyi olmus az kahve ismarlayaydin

Benim de kuzenlerden biri aynı. Masraf olacak diye adam araba bile almıyor, motosiklet kullanıyor. Evli, 2 küçük çocuğu var. Çocuklar hastalanıyor gece abimi arıyor, gel benim çocuk hasta diye. Bir araba al dimi:) Çok zor gezmeye çıkar ve birlikte bir yere gitsek hep kendine bir şeyler ısmarlatır. Bu yüzden kimse çağırmıyor onu artık. Belediyede çalışıyor, akşamları ve haftasonları ek iş yapıyor. Şehir merkezinde ikinci evini aldı.

yani gercekten cimri ve yanci da olabilir ve ona ismarlayan insanlari salak yerine koyuyor da olabilir ama baska bir acidan bakmak gerekirse kuzeniniz ciddi bir 'yokluk' hissi icinde yasiyor da olabilir. bunu mantikli olarak anlamak pek mumkun degil zira mantikli bir his degil. ne kadar parasi olursa olsun, ne kadar guvencede olursa olsun surekli bir yokluk hissi icinde yasayan insanlar var. bu sekilde kendilerince mantikli seylere para harcayip onlara mantikli gelmeyen ya da bu yokluk hislerini tetikleyen seyler karsisinda 'cimri'lesebiliyorlar. dedigim gibi varlik icinde o korku ile yasamak cok mantikli anlatilabilecek bir sey degil. baska bir ihtimal olarak aklima geldi.

@ sir gawain, sfksdfkg

bu tipte bir arkadaşım üniversite zamanlarında vardı. sürekli kanka sende vardır, kanka hallediver, kanka şuraya bırakır mısın falan diye uşak gibi kullanıyordu.

yani tamam yakın arkadaştı bir yaptık iki yaptık sonra çıkardık hayatımızdan.

arkadaş da olsan biraz karşılıklı bir şeyler olmalı bence. biz ondan hiç bişey istemiyoruz, sürekli o istiyordu. e ver ver ver hiç bişey alma, görme nereye kadar dedik. ama üniden sonra görmedim böyle bir tip.

sorsan parası yok ama son çıkan gtx 1080 Ti ekran kartı falan alıyordu gidip. kimisi paramı yerler beni kullanırlar diye öyle bir huy ediniyor bence çocukluktan beri de be pzvnk sen niye milleti kullanıyosun...

diğer bir örnek yurt dışındaki amcam var. kendisi ben doğduğumda yurt dışına gitmiş normalde üniversite mezunu ama orada bulaşıkcılık aşçılık derken şimdi lokantası cafesi falan var. Milyon poundları var adamın ama ne zaman sorsak "ya işler çok yoğun eşek gibi çalışıyoruz ama karşılığında hiç bişey yok" diye ağlıyor.

yahu senden bir şey isteyen de yok ama herhalde öyle düşünüyor. 20 yıllık kıyafetleriyle dolanıyor, 20 yıllık arabaya biniyor. güzel bişey alırsa zengin zannederler diye korkuyor.

özünde kendine yakıştıramıyor bence. amcam kimseyi kullanmaz gitseniz iyi bakar size ama onun dışında sürekli bir kendini acındırma hali var. adamın babası öldü uçakla şimdi gidene kadar zaten cenazeyi kaldırırlar diye masraf yapıp da gelmedi. Neden, dükkanları bırakamazmış başlarında durması lazımmış. kapalı durursa günde kaç bin pound zarar edermiş, sırf millet de "aa geldi adam" desin diye o kadar yolu ne diye gideyim demişti.

yani işin saçmalığına rağmen bu olayı halen kendini acındırmak için kullanır "ya benim babam öldü yoğunluktan ona bile gidemedim o kadar yoğun çalışıyoruz" diye.

bu yeni de değilmiş yani annem hatırlıyormuş küçükken de öyleydi diyor.

bir ara memlekete gelmiş köye araba bulamamış yürümüş 30km yolu. amca paran mı yoktu dedim taksi tutsatdın, o zamanlar işlerinin iyi olması lazımdı? yoo vardı ama benim babam çiftçiydi ben kim taksi tutucam şehirden köye demişti.

demek ki baştaki yokluk bir şekilde işliyor.

@ananiyimioguz

Babadan ogula nesil bunlar galiba babasida boyleymis

Bence yeni bir doktora gidip 1 yıl içinde hamile kalma mevzusunu gerçekten zayıf olup olmadığı hususunu netleştirin ve ona göre yol alın. Tamam eşinizle çocuk konusunda konuştunuz ama bir anda böyle bir kapının kapanacak olma ihtimali strese soktu demek ki. Ayrıca bu durumlar kadınlarda biraz da hormonal olduğu için net bir cevabı yok. Böyle bir hale girmiş sizinki de.

3 aylik evlilikte 3 yillik olay yasamissiniz.

cocuk konusunda farkli düsünmek bosanmak icin gayet iyi bir neden.
bosanan herkes sevmedigi icin bosanmiyor, hayatlari amaclari farkli oldugun icin de bosanmak saglikli bir durum.

bosanma meselesine aileleri karistirmak hata olmus. önce bosanip sonra haber vermeniz daha saglikli olurdu. süreci uzattiniz ve daha acili hala getirdiniz büyük ihtimalle. her kafadan bir ses cikacak.

@respect
Birlikte yaşamak ve hayatın devamını birlikte planlayacağımız için evleniyoruz sanıyordum. Eşimin "evlenelim ama çocuk yapmayı düşünmüyorum" dediğimde tamam demeden ileride isteme ihtimalini düşünerek hareket etmesi gerekmez miydi?
Ben keşke baştan hayallerini tam anlatsaydın hiç ilerleyip bu kadar acılı bir sürece girmezdik görüşündeyim.

@robert bosch
Evet o büyük hata oldu ama çok sıkışmıştım ve birilerine anlatıp ben mi abartıyorum veya bu şekilde bir reste üzülmem normal değil mi şeklinde bir cevap arayışındaydım. Her kafadan bir ses çıkmıyor aileler zaten sürekli tartışma olan bir evlilikte çocuk düşünülmemeli şeklinde düşünüyor.

Bir anda ciddi bir yol ayrımına gelince eşinizin ayarları bozulmuş. Bir de anlamadığım şey çocuk istiyor ama illa sizden mi olsun diye diretiyor yoksa bir an önce ayrılalım ben yeniden başkasıyla evlenip ondan çocuk mu yapayım diyor? İkincisiyse saçmaymış. Birini bulacak da sevecek de çocuğuna baba olacak kişiden bu stresli ruh halinde çocuk sahibi olacak da?

Kaçırdığım bir şey var ya da eşiniz de ne istediğini bilmiyor.

Bir de sizin çocuk istememe sebebiniz ezbere bir istek mi yoksa çok geçerli sebepleriniz mi var? Tanıdığım bazı kişiler de yıllarca çocuk istemiyorum asla diye gezdiler şimdi çocuk tuvaletteyken bile yanından ayrılmıyorlar.

@dedeminhirkasi
Evet hormonal birşey olduğu için bunu istemesine kızmıyorum. Her saniye bir sayacın çalıştığından bahsedip o üzüntüyle yaşayarak kendini de yıpratıyor.

@respect

Türkiye'de evlenmeden resmi olarak çift olduğun kabul edilmiyor. Herhangi bir hukuki hakkın olmuyor, yani sokaktan geçen A ve B kişisinden farkın yok istersen 30 sene birlikte yaşa. İnsanlara "Çocuk istemiyorsanız niye evleniyorsunuz" demek ve bu konudaki kendi düşüncelerini genel geçer kabul görmüş yasalar gibi dayatmak çok saygısızca ve yakışıksız. Kullanıcı adını kendine hayat ilkesi edinmeni ve başkalarına "respect" göstermeni temenni ederim.


soruya cevap olarak, zor bir durum ama bence de başka jinekologlara gidip iyice net sonuç edinin. Olmazsa boşanmayı düşünebilirsiniz

evlenen herkes cocuk icin evlenmek zorunda degil, ben buna katilmiyorum. gidin sevgili olarak ayni evde yasayin da herkes icin ayni degil. ayrica iyi gun var kotu gun var, basiniza bir sey geldiginde, hastane kapisinda 'sevgiliyiz, on yildir birlikte yasiyoruz' demeniz bir seye yaramiyor, ornegin sadece ailenin bilmesi gereken bilgileri, ya da ailenin almasi gereken kararlari alamiyorsunuz mesela. ona en yakin insansiniz ve o anda hicbir hukmunuz kalmiyor. dolayisiyla ben 'seviyorum, birlikte bir yasam gecirmek istiyorum ve evlenecegim ama cocuk istemiyorum' kararini gayet anliyorum.
ayrica cocuk yapmak icin evlenmeye de gerek yok mesela, bir de bu durum var bence. dolayisiyla evlilik ile cocuk karari, bence, dogrudan birbiriyle bagli degil.
bosanan herkes sevmedigi icin bosanmiyor +1 ve @robert'e fazlasiyla katiliyorum. ozellikle turk kulturunde aileler arkadaslar isin icine girince gercekten sacma bir hale geliyor olay. gerekirse terapist esliginde bu sureci yonetip bir karar vermeniz daha saglikli.
bunu su anda atlatabilmenizin bir yolu yok, once onu kabul etmek lazim. ne karar verirseniz verin zaman gerekiyor. ayrica bu tur kararlarin dogrusu ya da yanlisi da yok, o anda ihtiyaclariniz neyse ve yasam nasil gelisiyorsa genellikle o sekilde aliniyor kararlar. yani illa en dogru karari verecegim ve bu karar omrum boyunca ayni dogrulukta olacak seklinde de dusunmeyin. fikirlerimiz, dogrularimiz yanlislarimiz degisebilir, gelisebilir. yasamin kendinisi bir devinim zaten. boyle dusunmek kendi uzerinizde yarattiginiz baskiyi azaltabilir. yasam zaten siyah beyaz degil, grilerle dolu. su anda ihtiyaclariniz neler, hayat nasil bir surec sunuyor, sakin ve yavas hareket edin. ikiniz de olayin sicakligi ile bir karar almayin, buna bosanmak da cocuk yapmak da dahil.

@brkylmz
Çocukla ilgili hevesim hiç olmadı. Çocuk sahibi olmanın sorumluluğu bana hep korkutucu geldi. İyi bir aile yaşamı ve çocukluk dönemi de yaşamadım. Herhangi bir sorun veya gerginlik beni çok korkutur. Çocuk zaten dünyanın en geri dönülmez kararı. Benim genlerimi taşıyan bir canlıyı dünyaya getirmek ve onu iyi bir birey olarak yetiştirmek bana heyecanlı gelmiyor.

Bir de eşim de ben de soğukkanlı değiliz. O çok çabuk şekilde en kötü ihtimali düşünür ve dünyası başına yıkılır onu öyle görünce ben de çok kötü etkilenirim. Ben moralman düşsem o belki kaldırabilir ama o sürekli düşüyor ve ben kaldıramıyorum.

@edmond honda
o tarz bir yorum sürpriz değil önceden konuştuğumda çocuk yapmayacaksan niye evleniyorsun diyen yakın arkadaşım da oldu. Her fikri duymak lazım :)

@kassiopeia
evet bir anda köprüleri yakmak istemiyorum. O kadar hayal kurmuşken bunun bu kadar hızlı şekilde yok olmasını nasıl atlatacağım onu bilmiyorum.

@brkylmz
Eşim gerekirse başkasından yapmayı veya sperm bankasını da dile getirdiği için kötü bir noktaya gittik. Çocuğum olsa ben de severim bunu biliyorum ama çocuğun sorumluluğunu taşıyacak bir psikolojim yok. Hele ki kendimiz sürekli sürpriz tartışmalarla boğuşurken.

anladım hocam. uzaktan ahkam kesmek istemem ama eşiniz fevri bir kararla kendi hayatını karartabilir şu an, birinin onu sakinleştirmesi lazım. miyom ameliyetı sonrası çocuk sahibi olan çok kişi var. yaygın bir durum miyom. 50 tane çeşidi var ve artık kapalı ameliyetla bile kolayca çözülebiliyor. öncelikle başka doktorlarla da görüşüp olay hakkında tam bilgi sahibi olun. (acıbadem maslak canan genim ve aynı hastanedeki bi prof hocası var. gerekirse randevu alıp ikisiyle durumu masaya yatırın)

ve evet şu an yapacağınız en büyük hata çocuk yapmak olur. çocuk yuva kurtaran bir şey değil; aksine sağlam temelleri olan aileler tarafından yapılması gereken bir 'şey'. diğer türlüsü daha büyük bir yıkım oluyor genelde.

Yahu çocuk marketten domates alır gibi yapılacak bir şey mi? O market olmazsa şuradan alırım. Hele ki bir kadın diyor bu lafı. Senden olmazsa başkasından yaparım demek bana normal gelmedi ustad. Sizin sorununuz çocuk değil gibi. Bir kadın sevdiği adamdan çocuk yapmak ister hadi erkekler daha odun bu konuda tamam ama senden olmazsa bir başkasından yaparım bunu anlamadım valla ben.

@thetruenorthstrongandfree
olayın dışında olunca öyle de içindeyken sevgi öyle hızlı bitmiyormuş ve karar çabucak verilmiyormuş :( .

@arbre
Evet seçenekler bunlar ama risk alarak çocuk yapmak vs risk alarak boşanmak diye bakarsak boşanmak daha kabul edilebilir gibi geliyor ama karar vermek zor. Sonuçta anlaşabildiği kesin olmayan bir çift hamilelikte de ciddi gerginlik yaşayıp pişman olabilir.

@brkylmz
Aslında o alanda çok iyi olan iki doktora gittik. Sıkıntı şurda eşim sağlıkla ilgili travmalar sebebiyle ameliyat olamıyor çoğu muayeneyi bile zor oluyor. Çocuk olursa onun için dayanabilirim diyor. Ondan da emin değiliz tabii zamanı gelince krize dönebilir.

@brkylmz
Kapalı ameliyat ile çözülemeyeceği kesin gibi.

@dedeminhirkasi
bahsettiğim herşeyi uç noktalarda yaşama konusu bu tarz cümleler yaratıyor işte. Çocuğu o kadar çok istiyor ki benimle olmayacaksa başka bir yol arayacak kadar takıntı yapmış durumda. Konunun hormonal bir tarafı da olduğu için kınamıyorum ama bunları duymak üzücü oluyor.

arbre +1

Çok benzer durumda kalmıştım geçen sene. Çocuk istemiyordum veya istiyordum ama hemen istemiyordum, doktorlar çocuğun olmayacak diyordu. Son şansın diyordu. Zaten tek yumurtalığım alınmıştı.
Çok çaresiz hissettim kendimi yani hangi kararı verirsem vereyim pişman olacağım diye düşünüyordum. Of baya kötüydü yani.
Şu an 8 aylık hamileyim :) ve doğru kararı verdiğimi düşünüyorum. Bir insan ömür boyu asla anne/baba olmak istemiyorum diyemiyorsa böyle bir durumda çocuk yapmalı. Yoksa onun pişmanlığı daha büyük olur.

Ki sen ilk başlarda çok net konuşmayıp ileride belki isterim vs demişsin. Daha kesin ve net konuşsan belki evlenmezdi seninle. Ona da yazık.
Şimdi sana tamam çocuk yapmayalım dese 10 sene sonra artık anne olma şansını tamamen kaybetmişken başka başka sebeplerden boşanıp sen başkasıyla çocuk yapsan bu senaryoda kadının hayatı kararır. Ki böyle bir tanıdığım var. Çiftlerden birinin çocuğu olmuyor diye diğeri kabullenip uzun seneler bekledi sonra adam aldatıp boşandı kadın boşu boşuna anne olacağı seneleri kaybetti.

Netice olarak kadına hak veriyorum. Çocuk hiç istemiyorsan boşan, kadına haksızlık etme ama en ufak bir ihtimali varsa da yap çocuk. Başta korkunç geliyor ama şu an çocuğum olacak diye heyecandan duramıyorum ben iyi ki yaptım :)

@nundu
şuan kafasında sadece miyomun büyümesini geciktirici veya küçültücü tedaviler var ki çocuk şansı yok olmasın. Aynı anda beni de kaybetmek istemiyor ve seviyor inanıyorum ama konu biraz sadece ben istediğim için çocuk yap gibi bir mevzuya gitmiş oldu.

@kaptan maydanoz
Bu konuda ileride düşüncem ne olur bilemem şeklinde söylemiştim. Üzerine 1 yıl boyunca konusu geçtiğinde istemediğimi belirtmiştim. Ben ona ilk sorduğumda çocuk sahibi olma ihtimaline mani olmak istemem diye sormuştum. Hala daha çocuk sahibi olması öncelikliyse boşanma konusunda zorluk çıkarmam. Günaşırı tartışma ve gerginlik olan evlilikte çocuk yapıp onun da boşanma sonrası sorun yaşamasını istemem.

Karşınızdaki insandan emin olsaydınız çocuk konusuna olumlu bakardınız. Asla çocuk istemiyorum, çocuklardan nefret ediyorum vs. demiyorsunuz çünkü. Her insanın az ya da çok yaşadığı duyguları yaşayıp, bir kere bile olsa hissettiği şeyleri yazmışsınız.
Siz eşinizden emin değilsiniz. Anladığım kadarıyla da haksız da değilsiniz. Çocuk dünyaya gelirse bir daha ayrılamazsınız bu arada. Boşanmaktan vs. bahsetmiyorum. Eşinizle o çocuk olduğu sürece iletişim kurmak zorundasınız bu birincisi. Eşiniz çok büyük bir yardım alıp, farklı bir insana dönüşmeyecekse de o çocuğun tüm ağır sorumluluğu sizde olacak bu da ikincisi.
Eşiniz gerçekten zor bir olay yaşıyor, umarım en kısa zamanda en hafif şekilde atlatıp daha iyi olur. Ama karşınızdaki insan farklı olsaydı eminim ki çocuk konusunda farklı düşünürdünüz. Kendinize fazla yüklenmeyin.

daha dün eski kız arkadaşımı reddettim. en çekindiğim konu bu benim de.

tavsiye verebilecek durumda değilim ben. kararı kendiniz vermelisiniz.

ben olsam ihtimalleri kesinleştirirdim. gerçekten olamayacaksa ve 1 yılı varsa ve onu seviyorsam yapardım. nereden bilebilirim ki; hiç bilmediğim bir deneyimin bana kötü geleceğini? gerekirse gider terapi alırdım. psikoloğa görünürdüm. sorunun bende olup olmadığını da netleştirdikten sonra kesin bir adım atardım.

Birbirinizi yeterince tanımamışsınız hocam. Partnerini travma anlarında ne tepki verdiğini bilecek kadar tanımak lazım. Bir de insanların beyanlarından çok yaptıklarına bakmak lazım. Probleminiz çocuk mevzsu değil. Kişiliğinin değişmesi, söylediği sözünün arkasında durmak istememesi. Keşke orta yolu bulunacak bir şey olsaymış ama kategorik şeylerde orta yol olmaz. Yolları ayırmak gerek.

Çocuk konusunda geri adım atsa ve bir araya gelseniz tekrar, yine de 1 sene sonra "senin yüzünden çocuk sahibi olamadım, sen istemiyorsun diye o hakkımı çöpe attım ben. hayatımda en çok istediğim şeydi. Senin yüzünden hiç anne olamayacağım" deme ihtimali çok yüksek. Şu anda söyledikleri, bir miktar o zaman yapacaklarının habercisi. Söylememe gerek yoktur, böyle anlarda senin haklı olman hiçbir işe yaramıyor. Ona geçmişteki sözlerini hatırlatıp tutarlılık talep etmek de boş. Alamayacaksın o tutarlılığı. Yıpratıp biteceğine, yıpratmadan bitsin.

Çocuk için dediğin gibi, evlilik de hayatın amacı değil. İnsan birbirini sevmenin evlilik için yeterli olduğunu sanıyor. Fakat Gerçek bu değil.

@ mrvln a katılıyorum. Ben ilişkim olmadığı zamanlar özellikle de yeni ilişkiden çıktıysam "yok abi ne ilişkisi ya" diye takılıyordum hatta görüştüğüm kadınlara da istemediğimi söylüyordum, ona göre görüşüyorsa görüşüyordu.

fakat sonra eşim karşıma çıktı. dedim ki bu kadın taşı sıksa suyunu çıkarır, fabrikadan çıkma gibi diğer kadınlara da benzemiyor. hayatımda ilk defa evlilik kararı kaldım.

belli özelliklere tav olmasaydım hala ilişki düşünmüyordum. o yüzden karşındaki insan düşüncelerini değiştirebiliyor. çocuk konusunda da "ya ben ölsem gitsem bile eşim bakabilir tek başına" gibi bir güven olsa bence bu kadar diretmezdiniz. demek ki bir şeyler tam sağlanmamış.

çünkü konu sadece sizin hazır hissetmemeniz olsa, karşı tarafın hatrı için bir şekilde düşünceler değiştirilebilirdi. Belki zaten kafanızda eşinizle ilgili bazı acabalar, korkular var. üstüne de bu son dönemde yaptıkları sizi iyice korkuttu. belki çocuk düşünmeme konusunda ne kadar haklı olduğunuzu falan düşünüyorsunuz.

öte yandan eşinizin tarafından bakarsak, zaten çocuk isteniliyor, sizi de seviyor, sizden olmasını istiyor... mu? orası biraz gri kaldı bende. konu sanki senden olmazsa başkasından yaparıma kadar gelmiş. yani derdi sizden olmasından çok çocuk olması gibi duruyor. gerçi o tıbbı haberin sonucunda çoğu insan mantıksız davranabilir şimdi çok da eleştirmeyelim eşinizi ama...

açıkçası ben evlilik meraklısı veya çocuk meraklısı bir insanla yapamazdım.
saçma sapan bir takıntısı var. ya doktor deseydi ki bırakın 1 yılı şuandan itibaren çocuğunuz olmaz artık, geçmiş olsun... o zaman ne olacaktı? intihar mı edecekti? Tıbbı bir sorun olsun olmasın ölene kadar çocuğu olmadan yaşayan insanlar var. Çok da absürt bir şey değil. Millet kendine vakit ayırıyor, gezmeye tozmaya ayırıyor vaktini.

o yüzden bence önce şu çocuk ile ilgili olan takıntıyı çözmekte fayda var.

olmuyorsa yolları ayırmakta fayda var.

eşim mesela hiç çocuk istemiyor. ölürüm de yapmam demiyor ama genel olarak istememiş hiç oldu olalı. Ben de ileride olsa güzel olur diye bakan taraftayım. Şu an hiç çocuk yapmamak konusunda da birbirimizi ikna edebiliriz, birimiz çocuk yapmak isterse de yapmak konusunda ikna edebiliriz. Çünkü ben bu tarz büyük düşünceleri önemsiyorum. Tek başıma yaşamıyorum ki bu hayatı.

Öte yandan size gelirsek, çok fazla "ya aslında olsun istemiyorduk da yanlışlıkla oldu işte" diye çocuk yapan baba duydum ve genellikle çocuk büyüdükçe, yıllar geçtikte, o ilk günkü pişmanlık yerini sevgiye bırakıyor.

Yani korktuğunuz kadar kötü olmayabilir. Ama siz çocuktan ziyade eşinizden tam emin değilseniz yazıldığı gibi... orasını bilemem.

Çocuk isteyemeyen biri olarak yazıyorum. Bu durumu terapist ile konuşmalısınız. Çünkü bu kararınızın da nedenleri var ve çoğu zaman travmalara dayanıyor. Belki travmalarınızı aşabilirseniz gönül rahatlığı ile çocuk yapabilir ve sevdiğiniz insandan ayrılmak zorunda kalmayabilirsiniz. Eşiniz de siz de çok haklısınız ne yazık ki.

bence sen bir adım at ve çocuk iste, sandığınız kadar zor bir şey değil. bir daha düşündüm de siz bu kadar kısa zamanda bu kadar sorun yaşadıysanız bu ilişki yürümez, bence ayrılın.

@ananiyimioguz ve @mrvln
önceki yorumlar da genel olarak doğru olmakla birlikte özet olarak sizin yazdığınız şeyi yaşıyorum. Benim ailemde ve çevremde hep kadınlar güçlüydü tek başına herşeyi hallederdi paniğe kapılmazdı düşmezdi. Ben hep annem bu kadar zor geçen bir hayatta nasıl çıldırmadı diye düşünmüşümdür. Babalar görev verilirse yapardı yani anneler o kadar güçlüydü ama babalar da eşi üzülüyor diye kafayı yiyen tipler değildi. Yani düşününce biz benim kafamdaki anne baba profiline uyamıyoruz o yüzden çocuk ihtimali imkansız geliyor.
Yazdığınızı okuyunca çocuk isteseydim eşimle evlenmezdim diye düşündüğüm anı hatırladım. O da çocuk istemediği için onunla evlenmekten şüphe etmemiştim. Yoksa böyle anne mi olur ben zor topluyorum beni kim toplayacak diye düşünmüştüm.


Teşekkür ederim herkese. Gerçekten bir terapi seansı gibi iyi geldi.

yani isin icine zaman kisiti girince psikolojisini degistirmis ve "ya sansimi kaybedersem?" dusuncesine yenilmis gibi duruyor. oncelikli hedefiniz iyilesmesi olmali ve belki sure kisitinizi ortadan kaldirmak icin bir seyler yapmak mantikli olabilir. esinizi bir seyleri kacirmama psikolojisinden cikarmak icin, yumurta dondurmak mesela bir opsiyon olabilir. yumurtalar hazirda dururken acele etmem lazim dusuncesinden cikmis olur en azindan, tedavisine bakar. siz de kendinize cift olarak biraz zaman kazanmis olursunuz hem. bu surecte belki cocuk konusuna bakis aciniz da degisir cunku zaten asla istemediginizi dusunmuyormussunuz. ki bu cok anlasilabilir bir sey.

cocuk kesinlikle isteyerek sahip olunmasi gereken bir sey, evliligi kurtarmaz aksine bitirir. saglam temelli bir iliski yoksa gercekten gecmis olsun yani. psikolojisi kaldirmayacak insan kesinlikle kalkismamali. ama esinizin ilk adimi bir seyleri kacirmama psikolojisinden cikmak ve tedavisine odaklanmak olmali kesinlikle. her sey yoluna girdiginde hala isteyip istemediginizi anlamak icin bolca vaktiniz olacak zaten.

@ruhen hastayim ben ve @ravenudon
kendi eksiklerimizi giderip çocuk konusunu tekrar konuşma konusunda adım atacağım. Kestirip atmak istemiyorum. Onunla mutlu bir gelecek ihtimali %1 olsa bile denemeye değer.

Ben bu olayda hanım kızdan yanayım.

Her kadın anne olmak ister. İçgüdüsel bir olay bu. Saygı duymak lazım. Olayı anlatırken kullandığın cümlelerden anladığım kadarıyla bir kapı kapamak olayı yok. Üstünkörü konuşmuşsunuz. Ben seninle ancak çocuk yapmamak şartıyla evlenirim diye bir cümle kurulmadıysa kadın kişisinin şu anki ruh haline ve talebine saygı duyulmalı diye düşünüyorum.

Ha uzlaşıldı ve çocuk oldu diyelim. Bu evlilik yürür mü? O da muamma.

Başı sonu düşünülmeden, evliliğin ne olduğu, karşı tarafa ne fedakarlıklar yapıp karşıdan neler beklenileceği düşünülmeden yapılmış bir evlilik.

Hiçbir şey düşünülmeden yapıldığı için de incir çekirdeğini doldurmaz sorunlarla daha 1,5'uncu yılda debelenirken, kocaman bir sorun çıkması da ilginç olmuş.

Pardon yaa 1,5 yıl da değilmiş, 3 aymış.

tavsiyemi dinlemeni istiyorum kesinlikle yol yakınken dön bende 2 yıllık tanışma 4 yıllık evlilik.ve son dönemde çocuk isteyen biri tarafından hem iftiraya hemde boşanmak zorunda kaldım ayni sizin gibi bizimde kısa zaman içinde çok hızlı ve büyük sorunlar yaşandı bugün çocuk meselesi yarın başka inat o nedenle ne kadar hatıra eşya vs desende zarar kes uygula ve boşan yoksa büyük pişmanlıkların arkası kesilmeyecek

Bir kadın için çocuk yapamama ihtimalinin oluşmasının ne anlama geldiğini anlayamamışsınız. Sanki bu konuyu, eşinizin bu haber karşısındaki psikolojisini hiç düşünmemişsiniz gibi geldi. En çocuk istemeyecek kadın bile böyle bir haber aldığında ani bir şekilde fikir değiştirebilir, fevri olarak çocuk isteyebilir. Bekar, ilişkisi olmayan kadınlar bile regl olamadığında, regli geciktiğinde “ya ileride çocuk yapamazsam” korkusu yaşayabiliyor. Kadınlığın biyolojisinde olan bir şey bu. Ergenlikten beri vücudunuz her ay sizi çocuk yapmaya hazır hale getiriyor, aklınız reddetse bile bedeninizde bunun inkar edilemeyecek bir tarafı var. Ben maalesef eşinizi haklı buldum… Bir erkek olarak çocuk istemiyorum diyebilmek kolay ama bir kadının (kendi rızası dışında) çocuk sahibi olabileceği tek şansın elinden alınması ve üstelik böyle bir muamele ile karşılaşmak korkunç bir şey…

@silverleaf
kötü bir muamelede bulunduğumu sanmıyorum. Boşanmak zorunda kalacağım veya sprem bankası gibi seçenekleri değerlendirme cümlesi duyunca sinirli bir halde kaldım o da normal geliyor hala düşününce.

@Mirket
ben gerçekten evlilikten beklentilerimizi, hayallerimizi konuştuğumuzu sanıyordum. Sık görüşüyor ve ilişkilere dair birçok şeyi konuşuyorduk. Tartışma çıkan şeyler bana göre incir çekirdeğini doldurmayacak şeyler olsa da karşı taraf için korkularını tetikleyen birşey olabiliyor. Çocuk konusundan önce de birçok tartışmada ayrılalım boşanalım cümlesi duydum ama yine de mutlu olabileceğimize inancım vardı.

Çocuktan nefret eden kendini asla ebeveyn olarak görmek istemeyen biri değilsiniz. Eğer şuan çocuk için olumsuz bakıyorsanız eşiniz hakkında soru işaretleri var demek bence.
Çocuk çok ama çok büyük bir sorumluluk ve eşinden gerçekten emin olmak gerekiyor.

Ben eşimden emin olmadan çocuk sahibi oldum. Allah da belamı verdi tek başına büyütürken anam ağlıyor en kısa böyle ifade edebilirim.

Aldığı tanı sebebi ile eşinizin düşüncesinin değişmesi normal ama bu birbirinizi kırma dökme hakkı vermiyor ne size ne ona. Birbirinizin gelecekten beklentileri uyuşmuyor ise boşanmaktan doğal şey yok. Sakin sakin kırmadan dökmeden düşünerek karar verin.

Evliliğinizde başka sorunlar da varmış; daha çok yeni bir evlilik aynı zamanda. Tüm bunlar olurken, eşinizin bu ani haberle dengesi şaşmış olabilir. Bu anlaşılır.

Fakat sağlam bir zemini olmayan evlilikte, üstüne bir de çocuk gelince işler iyice sarpa sarıyor. Çocuk çok büyük bir sorumluluk, istemeden de o topa girmek hiç doğru değil. Ne olacağı belli değil. Üstelik hiç yaşanmasın tabii ama çocuğun sağlık problemi/ bakıma muhtaç vs olduğu bir durumda herkesin hayatı bir anda değişiyor.

Evlilik için çocuk şart mı? Asla değil. Türkiye'de "çocuk yapmayacaksaniz niye evleniyrosunuz?" Argümanı gerçekçi değil zira evlenmediginiz durumda dış kapının, dış mandalı oluyorsunuz. İki kişilik aile olur mu? Bal gibi olur fakat buna iki kişinin de gönüllü olması gerekiyor. Aynı şekilde çocuk için de iki taraf da gönüllü olmalı. Sırf biri istiyor diye ya da onu mutlu etmek için çocuk yapmayın.


Velhasıl önce diğer sorunlarınızı çözüp sonra bu konuya odaklanmalisiniz bence. Eşiniz bunu hiç istemiyorsa, o zaman boşanmak da dünyanın sonu değil. Herkes boşanıyor.

Bu arada olayi esime anlattim. ( Iletisimi artirmak adina artik bireysel dedikodularimdan uzaklasip hanimciliga agirlik vermeye basladim shdfj :( )

Hic aklima gelmemisti dedi ki, eşi şimdiki kendi korkusunun dışında, ileride olur da eşi de cocuk isterse, verebilecek bir pozisyonda olamayacagi icin eşi zaten benden sogur, uzaklasir, baska kadinlara gider veya bosanir gibi de dusunuyor olabilir dedi.

Boyle bakinca da yine eşiniz hakli dedim. Ama bunu soylerdi gerci yazmamis oyle bisey dedim. Bilmiyoruz yani esiniz bunu da dusundu mu ama bana mantikli geldi. Yani ileride onu eksik görürseniz ne olacak zaten simdiden goruyorsunuz. Belki aileniz arkadaslariniz vs. bir laf getirecek kulaginiza falan. Bir kadin bunu da düşünüyor olabilir.

Ote yandan hala sizin acinizdan dusundugumde sirf boyle bir sey oldu diye mecburen cocuk yapmak da bana cok mantikli gelmiyor. Iki ucu şey yani umarim ortak bir kararla cozerseniz.

Ve ben bu arada ben de eski kiz arkadaslarimi cok eksik gordugum oldu. Ama insan istedikten sonra gucsuz yanlarini gelistirebiliyor. Kaldi ki annelik icgudusel olarak otomatikmen belli skiller getirebilir. Yani maymunlar bile bakiyor afadersiniz en mıymıy en hassas en sakar en beceriksiz kadın bile bir sekilde cocuk bakabilirmis gibi geliyor.

Siz kendi sorunlarinizi cozduyseniz, bir sekilde birlikte yasamak istiyorsaniz biraz sıcak bakmakta da fayda olabilir.

Ama mantiginiza hislerinize oturtmadan bence sakin mecburiyetten falan yapmayin yani kedi kopek sahiplenmiyorsunuz ki. Kaldi ki o bile bence deneme yanilmayla yapilmamasi gereken bisey.

ben şu cümleye takıldım
"Ben mantıkla hareket eden bir insanken o sevgisini de siniri de çok uçlarda yaşayan, tamamen duygularıyla hareket eden, çok kaygılı şüpheci biriydi. Sanırım bu da bizi yakınlaştırdı."

bu nasıl bir yakınlaştırıcı sebep böyle anlamadım. çocukça bir şey. böyle ilişki olmaz. birbirinize hiç uyumlu değilsiniz, zaten hep kavga ediyor, çift terapisine gidiyorsunuz. çocuk isteği tek sebep değil. siz zaten uyumsuzsunuz.

@abelardo
Cümleleri düzenlerken yanlış yere yapıştırmışım.

"Aile ve çocukluk öykümüz birbirine çok yakındı.Sanırım bu da bizi yakınlaştırdı."

Olacaktı orası. Böyle çok tutarsız olmuş.

Bence boşanmanız şu açıdan mantıksız. Şimdi boşansanız eşiniz gidip hemen evlenip çocuk yapacağı ve sevebileceği birini bulabilecek mi bir sene içinde? Bu akla, mantığa ve sevgiye ters bir durum. Eğer zaten bu tıynette biriyse onu kaybetmeniz sizin için daha hayırlı olur. Öyle biri değilse zaten gene çocuk sahibi olamayacak ve bir de üstüne sizi kaybedecek. Kendisine bu şekilde açıklarsanız belki mantıklı tek yol olduğunu görür.

Ben de kadın tarafı olarak şu an çocuk istemiyorum ne zaman isterim ya da ister miyim bilmiyorum ona göre evlenme isteğini düşün dedim erkek arkadaşıma o da her kararıma saygı duyacağını söyledi ama bugün doktorumdan aynı şeyi duysam koşa koşa gidip çocuk yapalım diyebilirmişim gibi hissettim.

Bir şeyi tercihle yapmakla zorundalıkla yapmak arasındaki farkın bünyede yarattığı stres, duygu değişimleri vs hepsi evliliğinizin kısa ömründe sizi bulmuş.

Haddim olmayarak evliliğiniz için çabalamaya hazır olmanız çok takdir edilesi. Umarım eşiniz de bu çabanızı görüp kıymetini anlayacak biridir de en az hasarla uzlaşırsınız.

En büyük pay size düşüyor, bu denge ilişkisinde sizin sağduyunuz ve fevri olmayan yanınız sayesinde çözebilirsiniz.

Son olarak değinmeden geçemeyeceğim ama @nundu +1. İnsanlara evlilik = çocuk denklemini hangi kafalarla yazar ki birisi. çok garip.

eşin muhtemelen istemiyorum dedi ama ben onu her türlü ikna ederim diye düşünerek evlendi. ama sonra ikna süresi konusunda bi sürpriz yaşadı.

şu aşamada kadın çocuk istiyor mu evet. vakti kısıtlı mı, evet.

sen çocuk istiyor musun istemiyor musun? bence bu o kadar muallakta kalınacak bi durum değil.

çocuk asla istemiyorsun, ileride de istemezsin. o zaman herkes kendi yoluna.
şu an istemiyorsun, ileride istiyorsun. e bu şartlar altında beklemenin manası yok, çocuğu yaparsın.

aslında seçenekler belli. oyalanmanın bir manası yok. ha sen evliliğinden emin değilsen zaten o yola girme. bence asıl sorun burada. ikinizin de aileden kaynaklı problemleri var, bu da evliliğe yansımış. 3 aylık evlilikte hangi sorunu aşamadınız da terapiye gittiniz mesela? daha cicim aylarındasınız. bu dönemde aşamadığınız problemler varsa evlilik çok sağlam temelli değildir ki bu durumda zaten çocuk yapmanın manası yok.

bence bi evliliği ve kendi isteklerini gözden geçir.

Diyet için zararını mı soruyorsunuz? Aksi halde bir zararı olmaz, zaten diyetiniz yıllarca sürmeyecektir. Çok çok birkaç hafta boyunca her gün üç hurma yiyeceksiniz.

Ancak diyet açısından zararlı olabilir. "Kendimi frenliyorum" psikolojisinden çıkmak özellikle diyet sonrası kiloları geri almamak için daha faydalı olur. Bu halde önünüzdeki set kalktığında profiterol senin, künefe benim saldıracaksınız gibi duruyor :D Şaka bir yana, gerçekten tatlıya alternatif bir zevk bulmakta fayda var.

yaban mersini yiyorum ben ceviz ile güzel gidiyor.

Şimdi ben size açıkça konuşayım;
Dünyada herkeste işe yarayan bir diyet yok. Yani sunu kesin yeme, bunu kesin yapma gibi. Herkesin yapabildigi diyet farkli.

Ben sizin diyeti yapamam. Ben de kilo veriyorum (haftada 0.5 kg). Bazı günler çok kalori almış oluyorum (dondurma, tatli vs). Kalorileri takip edip sonraki gun esitliyorum vs.

Yani bu isi uzun dönem yapacaksaniz tatlı krizi olunca hurma yemek benim kendi goruslerimde ise yaramiyor. Caniniz tatlı istiyorsa yiyin. Her gün istiyorsa o zaman belki de aldığınız besinlerde sorun var ya da çok fazla tatlı goruyorsunuz.

Buna ek olarak ben canım tatlı isterse proteinli süt iciyorum; hem tatli istegimi bastiriyor hem de protein almis oluyorum.

Kısacası akhenaten+1. Bu kadar sert diyetleri yapınca sonrası kilolari geri almak olabiliyor.

Dan john'un sevdiğim bir yaklaşımı var; snickers yeme. Kitkat yeme. Ama annen, esin tatli yaptıysa ye. Bundan yillar sonra belki o tatliyi yapacak insan olmayacak ya da sen olmayacaksin. Hayatı bu kadar kisitlamaya gerek yok.

Bir muzu dilimleyip, dilimlerin üzerine minik minik kakao serpip yiyebilirsiniz.

hurma yerine bir meyvanin uzerine ya da yogurt-ceviz-meyva uzerine tarcin serpmek daha mantikli. Tarcin kan sekerini duzenledigi icin o tatli kriziyle gelen inis cikislari daha az yasarsiniz. tatli krizlerinin nedeni de o inis cikislar ztn. onlari regule etmeniz gerekiyor. instagram'da glucosegoddess diye bir hesap var, tavsiye ederim.

Çinko Pikolinat alacaksınız. Diyetisyenim bu supplementi almamı ve kullanmamı söylemişti. Akşam yemekten hemen sonra 1 tane yeterli olacaktır. Akşamları tatlı tuzlu her türlü krizimi dindirmişti.

not: kullanmadan önce doktorunuza sorunuz.

eatcravers.com
şöyle bir ürün var. içeriğini incele tamamen sağlıklı şeylerden oluşuyor.
tariş koop'ta satılıyor. başka yerde görmedim. internette de var. hem doyuruyor hem aburcubur ihtiyacın gidiyor hem de protein bar niyetine tüketiyorum ben.

Sadece hurma yeme, kayısı ye incir ye muz ye... meyve meyvedir, dengeli ve ölçülü olacak şekilde ye.

Hatta bizim evde ileri derece şeker hastası var, hepimiz de tatlıya fena düşkünüz (kilo sorunumuz yokmuşcasına yazıyorum) dışarıdan tatlı almaktansa evde tatlı yapmayı daha sağlıklı buluyoruz. Bol tarçınlı hibiskus şerbeti yapıyoruz mesela, şekerini fazla koyup sulandırmalı olacak şekilde yapıyoruz, 1 şişe maden suyu ile o miktarda şerbeti karıştırıp bi içiyosun var ya... şimdi fark ediyorum, benim tatlı isteğimi dengelemiş bu... aaaa. Sana tarifini yazarım.

Önemli olan gece uykusunu vaktinde de kaliteli uyumak. 23.00'te derin uykuya geçmiş olacak şekilde düzenle hayatını. Bir de odan havalandırılmış, kesinlikle karanlık ve hafif serin olsun. (Yazın köründe aşırı gerekmiyorsa klimayı açıp uyuma tabi).

Deliksiz ve sağlıklı uyunmuş bir gece uykusu ile şahane melatonin salgılanır ve vücudun bütün temizlik, çöp atma, tamir ve sonunda da bakım işlemleri yapılır. Hatta geriye melatonin kaldıysa serotonine dönüştürülür "biz senden razıyız sen de bizden razı ol" dercesine :) o melatonin işte günlük bütün işleyişi düzenlediği için sirkadiyen ritmi de düzenler ve birkaç gün içinde hem iştahı dengeler hem tatlı krizlerini nerdeyse yok eder hem de kaygıyı depresyonu çok azaltır.

Bunu yaşamış biri olarak söylüyorum.

Gece uykusunu sağlam uyu, bol suyunu hareketini bol güneş ışığını al, gıdanı çeşitli ve sağlıklı olandan ayarla, tamam bu iş.

Hem ömür boyunca tatlı yemeyecez diye bir durum da yok. Sağlıklı beden zaten tarlı bağımlılığındab uzaklaştığı için çok makul seviyelerde, çok makul zamanlamalarla tatlı yiyor. Rahat ol.

Her gun 3 adet hurma yemeniz tatli krizine engel olmadigi gibi tatli krizini de artirir. Neticede hurma da sonunda glikoza donusur ve insulin salinimini artirir.
Tatli krizine engel olmak icin berry cinsi meyveler, siyah cikolata, sekersiz sakiz, tarcin tercih edin.

olabilir tabii. neden ucuk olsun ki?
bence gayet mümkün.

ask bence hatta yaslandikca daha güzel yasaniyor. kendini anliyorsun, bencilligin törpüleniyor, korkular azaliyor...

bazı insanlar için kolay, bazı insanlar için zor. insan tek tip değil. erp değiliz, mal iade geldi, standart stok hareketi olsun.

Evet hayatta bunlar da var, aslında piyasanın bize dayattığı ideal ilişki ve kutsal aşk kutsal aile kavramlarını yedirmesi. Bu ideale ulaşmaya çalışıyoruz, bu idealin sarsılmaz değişmez hakikat tek doğru olduğunu kabul ediyoruz ve bu ideal bir sürü romantik kılıfla birlikte veriliyor

ask taniminizi nedir bilemiyorum ancak ozellikle uzun soluklu iliskiler emek ister ve farkindalikla (kendimize, karsimizdakine, iliskimize dair) yasanmadiklari takdirde gayet her sey olabilir. sevmek bir fiildir, eylemdir, her gun farkindalikla yaninda uyandiginiz kisiyi 'secmeniz' gerekir, iliskide bir ekip olmaniz gerekir. yani ben onu seviyorum o beni seviyor her sey super olacak teorisi bir copten ibarettir. ikili iliskiler, ozellikle partnerlerimizle olan iliskilerimiz, cocukluk travmalarimizin ve bunlarin sekillendirdigi kendimize ait bilinc alti inanclarimizin en cok tetiklendigi iliskilerdir, bunun ustune bir cogumuzun nedeninin bile farkinda olmadigi baglanma sekillerimiz eklendiginde, dunya nufusunun ciddi bir cogunlugunun bu konularda hic bir farkindaligi olmadan buyudugunu, buna ek olarak da insanlarin iletisim becerilerine iliskin yeterliligin ciddi derecede sinirli oldugunu dusundugumuzde ben aksine herhangi bir sorun ya da ayrisma olmadan bir iliski yurutulmesinin mucize oldugunu dusunuyorum. iliskilerin cogunlugu tek bir eylem neticesinde bitmiyor zaten, yillar icerisinde tek tek olan yuzlerce minik 'olay' neticesinde bitiyor.

evet düşündükçe iyice insanı varoluşsal krize sokacak bir konu. belki romantik ve hassas olmanın getirdiği bir hastalıktır bu da.
diyalektik gereği evrenle birlikte biz de değişiyoruz. gitmek isteyebiliyor insanlar, belki kendinden de gitmek istiyor.
akışta kalıp, güzelliklerin tadını çıkarabilsek vs ne güzel olur

bugün bir sebeple tam da buna benzer şeyler düşündüm

bazı insanlar senin gibi düşünüyor. bir kişiye bağlanmayı seviyor. her şeyi onunla yaşamayı, onunla büyümeyi. yanındaki insanla beraber büyüyüp değişiyor

bazı insanlar da değiştikçe yanındaki insanı da değiştiriyor, bir dönem beraber büyüdüğü insanı değiştirip yeni dönemde yeni insanla yaşıyor. bir insana bağlanmayı doğru bulmuyor

bu konuda tek bir doğru yok bence. kişiden kişiye göre değişen bir karar. herkes hayatını dilediğince yaşar.

İlk defa böyle davranıyorsa özel hayatında bir sorun olabilir, sağlık problemi vs. Biraz daha alttan alırdım ben olsam.

anlayamadığım üst yöneticiniz tüm ekibe yapıldığını söylediğiniz davranışını sadece size yapmış gibi neden değerlendirdiğiniz. yani toplantı sonrası siz aramışsınız, inisiyatifi geri mi alayım diye sorunca siz demişsiniz, siz birebir görüşme talep etmişsiniz, üstüne görüşmeyi reddederse istifayı bile düşünüyorsunuz. diğerleri de bu çabayı gösteriyor mu sizin gösterdiğiniz gibi? yoksa acaba sert çıkışlarını biraz da siz mi üstünüze alıyorsunuz?

istifa edin o zaman? yani daha once boyle davranmayan bir insan bir kac gundur bu sekilde davranmaya baslamis, daha ne oldugunu anlamadan kendi ustunuze fazla alinip yukselmissiniz? kendi ustleriyle sorunu olabilir, ozel hayatinda sorunu olabilir, ters tarafindan kalkmis bile olabilir.
bir insan yonetici oldu diye insanligini bir kenarda birakmiyor, herkesin binbir turlu derdi sorunu var. yetiskin insansiniz, kendi isinize bakin devam ederse dusunursunuz. kaldi ki sizinle ilgili bir durum yok diyorsunuz, tum ekibe yapiyor diyorsunuz. gercekten ekip dinlemiyor bile olabilir, yanlislar yapiyor olabilir. o da bu durumu nasil ele almasi gerektigini henuz kestiremiyor olabilir.

istifa et hocam adam sana iyi dayanmış.

Bir şey mobbing deniyordu buna ama sadece size olmadığı için üst yönetsel sıkıntılar vardır belki.

Sur Balık - terasta yer ayırtmak lazım.

Pandeli

@gabe tesekkurler ben de onu hatirlamaya calisiyordum. bir kere gitmistim cok guzeldi

Lacivert.

Therapia, Eleos, Firuze.

Aret'in Yeri var, mezeleri aşırı güzeldir.

Üsküdarda Kanaat Lokantası

6) viyana

3. almanyanin noel pazarlarini görmek lazim.

Nereye gideyim sorusuna değil, nereye gitmeyim sorusuna cevap vereceğim kendi kendime.

- Kopenhang.

Şahsen kış mevsimde Kopehang'a gitmem.

prag cok cok guzel oluyor noel'de. fakat cok da soguk, soguga dayanirim derseniz prag derim. madrid'de christmas'ta pek ozel bir sey yoktu fakat barcelona cok iyiydi bahar gibiydi hava. almanya'da da noel iyi geciyor bu arada. madrid disinda hangisine giderseniz guzel gececektir bence, sehirler guzel cunku.

Nürnberg ve Münih aynı zamanda gezebilirsin. Yakın 2 şehir.

Karadeniz’de yayla

24-28 aralık'ta artık noel pazarlarları kalmaz, çoğu yer sessizleşir, dükkanlar kapanır. buna göre plan yapmakta fayda var. ben madrid derdim diğer her yer çok soğuk olur

24-28 Aralik avrupa'nin sessiz zamanlari +1 noel pazarlarinin bir kismi tamamen kapanmis oluyor, herkes ailesiyle vakit geciriyor, dolayisiyla sehirler bosaliyor, kirsalda ailesi olan onun yanina gidiyor vs. Onun disinda Almanya ve Avusturya'nin noel pazarlarinin yanida Prag, Budapeste'ye gitmeye degmez bence.

Noel zamanı Avrupa'ya gidilmez +1 Dubai'ye git deniz kum güneş tatili yap.

Boyle seylerin evlilik veya nisanda olma sebebi, sana fazlasiyla alismasi ve bunun sonucunda artik rahatça isteklerini dile getirmesinde yatiyor.

Çünkü flört ve sevgililik sürecinde adi konmamis bir perde olur seninle karsi taraf arasinda. Evlilik vs is ciddiye binince bu perde kalkiyor haliyle.

valla sen sen ol, açık açık bu rahatsızlığından bahset.

belki strestendir bilinmez ama karakteri böyleyse eğer, evlilikten sonra geçmiş olsun, cehennemi yaşarsın.

Bunlar nişanlılık dönemlerinde normal bence. Sizinle ciddi bir yola girdiği için böyle davranıyor,

+1Yourcousinmarvinberry

vakit bitmeden ayrıl. şimdi böyle yapan düğün ve sonrasında kök söktürür. unutma evlenmek kolay boşanmak zor.

Bir erkek arkadaşım sırf bu yüzden nişan attı. Şimdiden böyleyse ömür boyu çekemem diye. Sürekli kararları o alıyor, emir verir gibi onu yap bunu yap şuraya gel bu alınacak şu alıcan falan diye baya topa tutar olmuş.

Kıza sorduk, e ne yapayım o da aksiyon almıyor ben yönlendiriyorum demişti.

Ama çocuk da kendimi toni köpeği hissediyorum tarzında bişey demişti, kaçar vaziyet ayrıldı bir anda herkesi hayatından çıkardı.

Kız biraz sorunlu bir tipti bu arada ben kızı daha uzun süredir tanıyorum hatta nasıl kandırmış boylu poslu efendi çocuğu diyorduk. Çocuk yeni tanıdığı için tam idrak edememişti sonrada dank etti demekki.

Yapmaniz gereken nisanlinizla bu rahatsizliklarinizi acik acik konusmak ancak muhtemelen bu yuzlesme olsa da sadece ustunu orteceksiniz.Nisanliniz en ufak streste evlilikten sonra da bu sekilde davranacak. Uzgunum ama bu sizin acinizdan bu kadar rahatsiz edici onemli bir seyse simdiye kadar onu tanimis olmaliydiniz.Nisani ertelemenizi tavsiye ederim.

Hem kendi mutsuz olan hem de çevresine mutsuzluk yayan bir insanla evlenip bir ömür geçiremezsin, yol yakınken ayrıl.

üniversitede hocam " nişanlandığın kişiyle evlenemezsin " demişti.
gerçek yüzünü sonra gösteriyor insanlar birbirine , sen ucundan azıcık görmüşsün

Evlilik hazırlıklarında bu tarz gerginlikler olur, doğaldır. Özellikle kadınlar bu dönemde biraz "şirret" bir hale bürünebiliyorlar.

Siz geçen sene de ilişkinizde sık sık tartışmalar yaşadığınıza dair bir soru sormuşsunuz. Bence o dönemki davranışlar ve yaşadıklarınız daha önemli.

Ne yapacağınıza en iyi siz karar vereceksiniz ama içinizde "bu saatten sonra nasıl ayrılırım, yapamam, olmaz" tarzında bir düşünce olmasın. Ayrılın demiyorum, ama şüpheleriniz varsa ayrılmanız için en uygun zaman şu an. Bir bakalım evlenince düzelir, yoluna koyarız diye düşünmeyin. Bir şey aklınızı kurcalıyorsa ve size problem yaratıyorsa evlilik o sorunu yok etmez, aksine sorunu çözmenizi zorlaştırır. İyi düşünün, emin olup karar verin. Bu hayat sizin. Kimsenin gönlü olsun diye istemediğiniz şeylere zorlamayın kendinizi. Bol şans.

Arkadaşım da katlanıp nişandan 2 gün sonra nişanı attı.

''sorun olduğunda alttan alan veya sorun çıkmasın diye susan taraf bendim''

bu bence bir problem.

sonunda senin de sabrının bir sonu var.
bulunmaz hint kumaşı gibi sanıyorsa kendini sanmaması lazım.

oturup konuşmak gerek. eğer stresten kaynaklı böyle davranıyorsa bilmem ama evvelden beri devam ediyorsa sıkıntı var demektir.

bu arada eski duyurunda kesin bu konuyla alakalı bir şey vardır diye baktım sen 1 senedir zaten bu sorunu yaşıyormuşsun.

her gün geriliyorum demişsin.

o yüzden bence ayrıl. yoksa çok çok daha zor olacak.

susmayip kendi sinirlarinizi belirlemeyi ve bunlarin arkasinda durmanizi ve nisanlinizla konusmanizi oneririm. aman sorun cikmasin diye kendinizden odun vererek yasayamazsiniz zaten kadin ya da erkek, insanlar buna saygi duymuyor, insanlar ozgun, kendi degerlerine bagli insanlara saygi duyar, baskalarini memnun etmek icin her seye evet diyen insanlara karsi zaman icinde saygi azaliyor. kendinden odun vermek baska orta yolda bulusmak baska bir sey. kendinizden odun vermeyin demek okuz gibi olur, cat cut dan dan biri olun, karsinizdakine kopek gibi davranin demek degil, sizin kirmizi cizgileriniz neler, bir iliskiden ne bekliyorsunuz, korumak istediginiz bagli oldugunuz degerler neler vs. bunlari belirleyip bunlara sagdik kalmak onemli. eger zaten halihazirda her gun gerildiginiz kisiyse bu kisi, isleri daha da agirdan almakta fayda var.

Sorunun yaşadığın hikayeden ziyade tepkisiz kalmayı seçmen gibi. İletişim problemini çözmezseniz zamanla birbirinizden soğumanız büyük olasılık. Evlilik zamanı streslidir evet. Birlikte Profesyonel destek almayı deneyin sürecimiz zor geçiyor diye. Düğün masrafının yanında hiç kalır, kendinize yapacağınız yatırım olarak düşünün.

nişanda kızın istedikleri olur, abartıyor olabilir misiniZ?

Nişan öncesi ve sonrasında bunun gibi bir sürü şey yaşayacaksınız çok normal.

Bence oturun bir konuşun derdinizi anlatın. Alttan almak güzel bir şey ama hep siz almayın.

kadınlar nişan nikah düğün vb etkinliklerde "bir kere yaşıyorum" moduna giriyor (sözlükte başlığı da var).. hayatının en hayati etkinlikleri. evli değilim, evlenmedim, birkaç evlilik sürecine tanık oldum. insanı dinden imandan çıkarıyorlar. sabrını zorluyorlar. ama ayrılma kararı almak biraz saçma olur. bu süreç harici duruma bak.. suyuna gitmeye çalış, sinirlendiginde dilini ısır:)

Son durum ne hocam nişanı atmamışsındır inşallah.

çift terapisi alın boşuna kavga etmeyin

inşallah atmıştır ya, belli ki anlaşamıyorlar

olayın nişan ile alakası yok ki. sen geçen eylül ayında da aynı şeyden şikayet ediyormuşsun. kız şirret, sen de eziksin. geçinemiyorsunuz işte. daha ne olması lazım anlaman için

"Ciddi düşündüğünüz adı henüz konulmamış bir ilişki de olabilir veya evlenmiş olabilirsiniz. Ne kadar sıklıkla tartışıyorsunuz? Ne kadar sıklıkla birinizin özür dilemesi gereken bir şey oluyor? Uzun süreli ciddi de düşündüğüm bir ilişkim var ama neredeyse her gün geriliyoruz ve çok sıkıldım bu durumdan. Çevremde bu konularda fikir alabileceğim birisi yok size sormak istedim."

Bunlara laf anlatılmaz, "Tamam, sensin." de, yapacağını yine yap.

@8-9-10 +1. böyle tiplere herhangi bişey açıklamam, anlatmam bile. böyle olup da ukala veya çokbilmiş olmamasına imkan yok. migrostan 1 kilo domates aldım desen, carrefourdan alsaydın oranın daha güzel ve daha ucuz der böyle tipler.

bir kere düzgünce uyarın, hep muhalefetsin tarzı hayırdır diye. belki bu konuda enayiliği vardır.

sonra salın.

@hops
Market örneği cuk oturdu.
Biraz daha gözlemleyeyim bakalım.

ben bozuyorum, ne o oyle fakir gibi arabayla mi gidecegim falan derdim.

ama bana bunu yapan kisinin fakir olmakla falan bir problemi var kendini ust sinif gostermek icin surekli cabaliyor, varsa boyle bir durumu oradan vur.

ay benim bi tanidigim vardi, bisi alirim mesela, gider incik cincik arar online daha ucuzunu bulur, buradan alsaydin niye oradan aldin, bilmem ne, surekli ayni terane. sal gitsin +1

hiçbir şeyinizi anlatmayın buna.size kendinizi kötü hissettiriyor. Ya da eğlenmek için örnekteki gibi durum olunca arabanı yada arabanın benzin parası verirsen giderim diye dalga geç

Sinir harbine gerek yok aslında. Bazı insanlar farkında olmadan default olarak her şeye itiraz ediyorlar. Bu insan hayatınızda bir yerlerde olmaya devam edecekse açık açık bu huyundan şikayetçi olduğunuzu belirtin. Yaptığının farkında bile olmayabilir.

aynen anlattıgın bir insan tanıyorum kendisi babam. muhalefet olmak için muhalefet oluyor. sen mesela bu güzel desen öbürü güzel der, öbürüne güzel desen bu güzel der. muattap olmuyorum. ayda yılda bir zorunluluktan görüşürüm.

pispinti +1, adamin sohbet sekli bu olmus, belki farkinda bile degildir. Ben de bazen yapiyormusum gibi hissediyorum. Kendimi durduruyorum sonra farkina varinca. Bunun farkli bir versiyonu da basina gelen her olayi anlattiginda, basina daha ilginci, tehlikelisi, guzeli gelmis olan kisi.

Bozacaksın +1
Muhalefet ettiği anda sakin ama net bir şekilde "sen niye böylesin" diye gir, sonra açıkla "hep böyle böyle yapıyorsun farkında değilsin galiba ama sinir bozucu bir durum, insanlara kendilerini salak hissettirmeye çalışır gibi görünüyor. Bir derdin varsa konuşalım"

soyleyis tarzina gore degisir. bir de bunlar ufak tefek seyler. cok onemli degil.

mesela ben biri boyle cok iddiali genellemeler yaptiginda normalde katilsam bile direkt muhalif pozisyona gecerim. belki sen de boyle bir insansindir bu adam da sana ayar oluyordur. otomatik olarak sana alternatif seylerin daha iyi olacagi dusuncesi olusuyordur kafasinda.

Aşmak yok, uyum sağlamak var. Kimse kendini kandırmasın, anlık yükselmeler olur da bundan sonrası monoton.

Kim kimi her gün görür de bıkmaz ağa düşününce bile bunaldım.

Hevesi ve merağı canlı tutmak için oldukça emek sarf etmek ve zaman ayırmak gerekiyor. Ben macera ve keşif hislerini canlı tutmanın önemli olduğunu düşünüyorum bu konuda. En basit yolu da doğada yürüyüş yapmak ve bisiklet sürmek, tercihen dağ zirvelerine ulaşmak. Konfor alanından çıkıp fiziksel bir mücadeleye ekip olarak girmek yanında eğlence ve başarı tatmini de getirecektir. Herkes doğayı sever. Yarışmacı olmak da çok keyiflidir. Challenge'ları tiktok yerine gerçek hayatta gerçekleştirmek tamamlanmış hissettirir.

Youtube-Dr. Gülcan Özer. Güzel tespit ve uygulanabilir önerileri var.
Beniö tecrübelerim; birbirimizi ihmal etmemek önemli. Çocuk, ezber bozduran bir durum. Güvendiğiniz biriyle işbirliği yapıp, çocuksuz bir hafta sonu iyi gelir diye düşünüyorum. Aranızdaki bağa dikkat çekmek istiyorum bir de. Zayıfladığında ya da koptuğunda, ilişkideki konumunuzu konforsuz duygular eşliğinde görebilirsiniz. O bağı canlı tutmak için tüm şeffaflık ve kırılganlığınızla kalbinizi açmak güven duygunuzu tazeler. Özlem duyduğunuz günler ya da spesifik bir gün seçip; serzenişte bulunmadan sadece o güne dair hislerinizi ve özleminizi dile getirmek, bir başlangıç olabilir.

beraber aktiviteler +1

mumkunse cocuksuz. cocuk kucukse neneye dedeye teyzeye vs. birakilabilir mesela veya basbaba biseyler yapilir. cocukla da tatil yapilabilir tabii...

gulumsemek, el tutusmak, kucuk surprizler gibi basit seyler de guzel. Turk kulturunde insanlar bu konularda daha "kasinti" oluyor ve muhafazakarlik da var. daha rahat olmak gerekiyor bazen. ya da yapabildiginiz kadar.

not: evli degilim. cocugum yok :)

ilişkide heyecan olması durumunu anlamıyorum. aynı heyecan döngüsünü yaşamaya devam etmek istiyorsa bir insan zaten evliliğe hazır değil demektir (sorunun yanıtı değil gibi ama). tekdüzelik de güzel bir şey.

Eger ingilizceniz varsa Esther Perel ve Gottman Institute cok guzel kaynaklar yayinliyor bu konulara iliskin, ozellikle uzun sureli iliskiler ve evliliklerle ilgili.

ortak aktivite vs. yalan dolan o işler. kısa vadede işe yarar, sabun köpüğü gibidir.

ilişkilerin doğası bu, bi noktadan sonra monotonluk kaçınılmaz. sevgi geçer, saygı baki kalır lafı var ya, çıkış noktası bu gibi durumlar işte.

ya bunu kabulleneceksin ya da bu diyardan göçeceksin. sanma ki herkes ilk günkü heyecanında, aşkında yaşıyor. hele çocuk olduktan sonra.

saygı çok önemli.

bizde çocuk yok, başladı böyle şeyler :D

bazen birlikte aktivite yapıyoruz.
bazen libido tavan yapıyor evden çıkmıyoruz.

ama genellikle ev arkadaşı gibi takılıyoruz herkes kendi kabuğuna çekiliyor.

normalde önceden daha sık birlikte vakit geçirirdik ama tükettik sanırım.

dedikleri gibi sıkılmak kaçınılmaz gibi duruyor. yani ilişkiler de hayat gibi sinüs dalgası gibi inişli çıkışlı. insan bazen kendinden bile sıkılıyor, sürekli gördüğün bir insandan da sıkılmak normal bence.

o yüzden başka arkadaşlar, hobiler falan olmalı.

Ayrılırım ağa bile bile neden lades diyeyim?

Alkol de bırakılmaz, kimse kusura bakmasın. Seni geçiştirmek için öyle söylüyor. Ben kimse için bırakmam yani, alkolü seven birinin bıraktığını da görmedim.

İtle köpekle uğraşmak istememekte de haklısın. Sonuna kadar.

Vakit kaybetme derim. Hayırlı işler

Bile bile neden lades +1 evlenme planiniz yok ztn, birlikte yasamayi denemek icin evlenilir mi bu kadar soru isaretini olan biri ile? Yasiniz kac bilmiyorum ama karakterinizin ve gelecek planlarinizin, degerlerinizin uyusmadigi biri ile neden bu kadar zamandir birliktesiniz, onu dusundunuz mu? Uzak iliski isinize mi geliyor acaba (duygusal olarak)?

Hocam insanlar bu kadar biricik değil sen de değilsin, bunlar daha çok temel konular ve 2 seneyi harcamışsınız, birbirinize daha uygun insanlar bulun

Ayrica Evlendiginizde sorunlar cozulmuyor, karakterler bir anda idare edilebilir hale gelmiyor, aksine boyut degistiriyor. Evlilik cok keyifli bir sey, dogru insan ile yapilirsa.

cevabını biliyorsun. nereden tutsan elinde kalır. olmayacak bir iş.

Yani evet gelecekte bu sorunlar hep aranızı bozacak. Neden sevdiğiniz hayat tarzından vazgeçesiniz ki? Bu da mutsuz eder yani. Ama başkasına olmaz demek kolay oluyor tabi.

yaslar kac?

kiz arkadasin bu parti parti hali dönemsel olabilir. 25'ten fazlaysa degisecegini sanmam ama.
bence burada en önemli mesela cocuk. bu konuyu konusmadiginiz icin hata yapiyorsunuz ve senin durumunda yasin gidiyor. cocuk istemeyene hava güzel zaten.

cocuk konusunda yumusama gösterdi demissiniz. benim cocugum yok ama cocuk yetistirmenin ne kadar zor oldugunu göremeyecek kadar kör degilim. israr kiyametle gazla hadiyle cocuk yapmaya okay olan biri sizce ne kadar iyi bir ebeveyn olabilir? cocugunuz olsa bile depresyona girecek, sizden soguyacak bir profil ciziyor bende karsidaki kisi. cocuk yetistirmeyle ilgili eline bir kitap alip okur mu yoksa sen istedin sen arastir, sen okula götür, sen ödevini yaptir falan mi der?

bence sizin en önemli sorununuz cocuk. bu konuyu netlestirin derim.

Benim yaşım 38, onunki de 35. Her gün içki içmesinin sebebi partileme değil de aslında anksiyetesini bastırmak ve yapacak başka bir şey bulamadığı için içiyor. Yani sigara bağımlılarındaki dudak tiryakiliği gibi. Aslında ilginç bir noktaya değindin, çünkü çocuk konusu açılınca "Sen çocuk istiyorsan ben de sana uyarım ve senin için çocuk yapmayı düşünürüm"e geldi olay. Yani dediğin gibi, benim gazlamamla yapılacak çocuğa ne kadar iyi bir anne olabilir onu sorgulamaya başladım

"2 senedir uzak ilişki yaşıyorum. Farklı ülkelerde, birbirimize 5 saat uzaklıktayız. Son 2 yılda yaklaşık 10 kere falan bir araya gelmişizdir. Ben 38 yaşındayım, o da 35."

şuradan sonrası zaten gerisi ne olursa olsun "olmaması" gerektiğini gösteriyor. o yaşta uzak ilişki çekilir mi? hem de bu kadar az görüşmeyle? diğer detaylara girmedim bile.

Bu yaştan sonra uzak mesafe ilişkisi mi çekilir +1
Bunu önlemenin yolu evlilikse baştan o da sakıncalı bir süreç. Bunun da üstüne bir de planlar uyuşmuyor.

Bu kadar ödün verme üstüne kurulan bir ilişkiyi yürütmek için çok şey lazım.

Genelde insanlar bu tip durumlarda "seviyorum" diyor devam etme sebebi olarak.

Sevgi ilişki için kuşkusuz vazgeçilmez bir şey. İlişkinin temelinde yer alıyor. Temel de çok önemli. Ancak bir ilişki sadece temelden ibaret değil. Sevgi olmazda ilişkiniz yürümez, yürüse bile ilişki denemez ancak "sosyal birliktelik" falan olur heralde.

Ne var ki sırf seviyorsunuz diye de ilişki yürümez. Sadece sevmek devam etmek için bir sebep değil. Bence önce bunu anlamak lazım.

Şimdi siz bunu göz önünde bulundurarak kendi yazdıklarınızı tekrar bir okuyun ve sonra neden hala bu ilişkiyi sürdürdüğünüzü kendinize bir sorun.

Ayrılırdım +1 bile bile kendine işkence etmek oluyor bu durum.

Bir de üzgünüm ama alkol, sosyal medya ve insanın beğenilme egosu bir araya geldiğinde libidoya dayalı ihtiyaçların da yükseldiğini unutulmamalı ve bu ihtiyacı kadınların sosyal medyada daha çok zaman geçirdiği için daha rahat giderebildikleri gerçeğini de göz ardı edemeyiz acı gerçekler maalesef...

instagram, tv, alkol, köpek, çok para harcama..

başınıza bela arıyorsanız devam edin.

Cevaplar ve yorumlar için herkese teşekkürler. Olması gerekeni yaparak ayrıldık ve çok mutluyum. Aşırı rahatlamış hissediyorum

hayirlisi olsun @sweet

2 senede 10 kere görüşmüş olan bir çiftin çott diye evlenip bir evde yaşamasının sonucunu olumlu ya da olumsuz tahmin etmek mümkün değil.

çocuk olayı ve içki problemi çözülür. çok daha temel, çok daha farklı problemleriniz olabilir. birlikte uzun süre geçirmeden evlilik bana mantıklı gelmiyor.

fuck buddy işte?

Kim fuckbuddysi ile 7/24 dip dibe, onu işe getiriyor, onu bütün ailesi ve arkadaşlarıyla yakın dost yapıyor yahu?

Faqbadi'den fazla arkadaşlık ilişkisi var ve birlikte vakit geçiriliyor ise "Friends With Benefits" o zaman. Kadın adama aşık ama adamın alakası yok. Kesinlikle sevgili de değiller, o yolda da değiller.

sevgililikten daha iyi bir iliski bicimi o yuzden bozmuyordur

Sado mazo bir şey dönüyor olabilir Allah korusun.

Burada birisi buna benzer bir duyuru açıp, biz şimdi neyiz diyordu galiba. FWB, adam birini bulana kadar onla. İki ay içinde başkasıyla evlenir muhtemelen.

aralarinda ne oldugunu bilemeyiz, bizi de pek ilgilendirmiyor bence. belki ikisi icin de cok nettir ne yasadiklari ve kimse de umurlarinda degildir. ayrica herkesin fuck buddy tanimi farkli olabilir, bu konuda uymamiz gereken yazili bir kural da yok.

ancak, eger taraflardan biri sizseniz, ozellikle de kadin olan, icinize attiginiz bir konusmayi iliskinin statukosu sarsilir diye yapamiyorsaniz, yani acik acik neyiz biz diye merak ediyor ve konusamiyorsaniz, o iliski hicbir seydir. cok net. birinin zamanini gecirdigi bir insandan fazlasi degilsiniz. saglikli ve gercek bir iliskide bu tur konular da konusulur, kimse parmak uclarinda gezerek 'vay ben ihtiyaclarimi karsi tarafa soylersem gider, en iyisi sesimi cikarmayayim, zamanla netlesir' demez.

yaşadıkları ilişkiyi isimlendirmeye gerek olmadığını düşünüyorum. neden bu kadar taktınız onu da anlamadım. sevgili dediğin şeyin net bir tanımı var mı?

bana göre yalnızca evlilik net tanımı olan bir şey. o da medeni kanunda geçtiği için.

onun dışındaki ilişki türlerinin hiç birisinin net bir tanımı veya bağlayıcılığı yoktur.

insanlar canları ne isterse nasıl isterse o şekilde yaşar

bence en güzelini yapıyor bu adam. kimseye hesap vermek zorunda değil.

Çünkü kadını kendine layık görmüyor, bir şekilde içine sinmiyor. Daha iyisini bulursa ona gidecek. Şu anki durum kendisi için risksiz, elindekini değerlendiriyor.

sorularını okumadım sevgili Mirabel ama sana ben kendi fikrimi söyleyeyim.
en önce sen geliyorsun.
en üste kendini koy.
eğer o insanlarla görüşmek seni yaralıyorsa görüşme.
eğer o insanlarla görüşmek sana travmalarını hatırlatıyorsa görüşme.
milletin sana ne dediğini umursama.
üstelik senin travmaların için "aman canım hala orada mısın" diyen kişilerle zaten görüşmesen de olur.

üstelik, bence sen haklısın.

güveniniz sarsılmış, konuyu bilmemekle birlikte çocuk sahibi olmak diyorsunuz ve sanırım travmatik bir olay var.

rahatsız oluyorsanız oluyorsunuzdur, normal mi anormal mi sorgulamayın bence. bana göre çok normal mesela ama arkadaşlarınıza göre anormal gibi görünüyor.

yine rahatsız oluyorsanız bu kişiyle görüşen arkadaşlarınızla da aranıza biraz mesafe koyun, kendinizi tartın. eğer halinizden memnunsanız devam, arkadaşlıklarını özlüyorsanız da o zaman tekrar gözden geçirirsiniz.

Rahatsiz oluyorsaniz gorusmeyin +1
Ancak bununla beraber sunlara bakmak iyi gelebilir;
Kalbiniz kirilmis, incinmissiniz. Bunu sadece siz degil baskalari da gorsun ve anlasin istiyorsunuz. Yani gorulmek istiyorsunuz gibi geldi bana. Bu cok insanca. Once bi kendinize sefkat gosterin. Bence cok zor bir olay olsa gerek yasadiginiz. Belki bu ihtiyaciniz, size bu kazigi atan kisinin sizi ne kadar kirdigini gormemesinden kaynaklaniyordur?
Bir diger nokta, ben kustum o da konusmasin, dilegi genellikle bagli degil bagimli iliskilerde olur. Siz boylesiniz ya da bu olay bunu yansitiyor kesinlikle demiyorum, dedigim gibi hislerinizi kimse inkar edemez. Ama illa bir seye bakmak istiyorsaniz yasaminizin baska alanlarinda, baska iliskilerinizde bu sekilde bir egilim var mi ona bakabilirsiniz.
Son olarak, yeteneklerimden muhabbetimden beslenmesinler istiyorum demissiniz. Bu da gorulme ve ayrica takdir edilme, degerim bilinsin, deger gorme ile ilgili olabilir. Sizde bir yansimasi var mi, ona bakabilirsiniz. Terapistiniz en dogru yolu gosterecktir.

Ayrica arkadaslariniz ikili oynamiyormus gibi geldi bana, yani size yalan soylemiyorlar (benim ikili oynamaktan anladigim bu), gorusuyorlar bilginiz dahilinde ve buna iliskin konusmussunuz. Neden boyle nitelemek ihtiyaci duydunuz onu da dusunebilirsiniz. Zira o kisiyle gorusmemek sizin siniriniz, onlarin degil. Sizin kendiniz icin koydugunuz sinira onlar da uysun istiyorsunuz. Elbette isteyebilirsiniz, sizin karariniz ama buralara bakmak bir seylere yardimci olabilir.

Ghosting yapmadan, bahane üretmeden taraflarını seçmelerini iste. Bitaraf olan bertaraf olur de.

bence rahatsiz olman normal,
bizim is yerindeki bir problemden dolayi arkadaslardan birine, benimle is disinda birsey konusma diye tavir aldim. onlarin aralarindaki problem beni ilgilendirmez ama onun digerine yaptigi hareket o kisinin karakterini gosterir.
ileride onlar iyi olsalar bile beni baglamaz.
tavrini koymayan insanla da merhaba-merhaba dan ileri gorusmem cunku guvenmem.

ama bir suru degisken var, belki o arkadaslarin o kisinin arkadasligina bir sekilde muhtac, is icin, vs. vs.

Ayrıntı bilmeden yeterince doğru ve adil bir değerlendirme yapamam ama onunla kikirdeyenlere kırılman incinmen haksız değil, durumumu biliyorlar diyorsun, yine ayrıntı öğrenme ihtiyacı duyuyorum ama bu kadar ağır bir şey yaşadıysan sen değil o kikirdeyenler yanlıştır bence.

Arkadaşlarınız ikili falan oynamıyor. Size göre haklı sebepleriniz olduğunu düşünüyor olabilirsiniz. Gerçekten haklı da olabilirsiniz. Ama kimsenin kiminle görüşüp kiminle görüşmeyeceğini belirleme hakkınız da yok. Bugün bu kişi ile diğer arkadaşlarınızın görüşmesi sizi rahatsız ediyor, yarın belki de bir başka ortak arkadaşınızla görüşmek istemeyeceksiniz. Ne yani, tüm arkadaşlarınız sizin hassasiyetlerinize göre mi hareket edecek, sosyal çevresini belirleyecek. Bu size gerçekçi geliyor mu?

@hacirotti: olabilir hocam. En iyisi iş hayatındakilerle arkadaş olmamak ama bizim sektör küçük ve herkes birbirini yedekliyor işim düşer diye. Benim spektrum bozukluğum var strateji yapamıyorum.

Ona hak veriyorlarsa benimle konuşmasınlar hiç sorun yapmam yemin ederim. Söylüyorum da onlara. Ama işleri bana da düşer diye beni de yedekte tutmak istiyorlar. Ben bu kadar stratejik ve politik yaşayamıyorum. Yoruluyorum, enerji kalmıyor.

sebebi kacak olmasi. orijinal alir misin bilmem ama kel olmadan elindekinden kurtul.

Dyson'in ozelligi isigi belli bir yerde tutmasi bildigim kadariyla, bir de o plakalar tabii ki ozel oluyor saci korumak icin. Kullandiginiz alet surekli daha cok isiniyorsa ve plaka kotu bir seyse sacinizin zarar gormesi normal. Bununla birlikte, hangi alet olursa olsun, mutlaka saciniza fon oncesi saci koruyan spreylerden sikin, kesinlikle ise yariyor ve hatta havuza/denize girdikten sonra, gunes altinda otururken filan, uv filtreliler var onlardan sikin (benim saclarim da ince telli ve farki cok iyi gozlemledim) ve ne kadar iyi olursa olsun sac duzlestirici uzun vadede saca iyi gelmeyen bir sey. Ayrica elinizin cabuk olmasi gerekiyor.

*isiyi

Eger kayit imkaniniz varsa Ank Uni havuzu muhtesemdir, tavsiye ederim. Saunasi da var. 50metre.

Pasaportta KKTC damgası varsa Yunanistan almıyor, o yüzden KKTC'ye kimlikle giriyor herkes, pasaportu karıştırmıyor. (Sakız adası için bizim taraftaki pasaport kontrolünde "Kıbrıs yok di mi?" diye sorup özellikle baktı polis.) Yunanistan aynı şekilde Makedonya damgası varsa da almıyor diye bir şey de diyorlar ama bu kesin bilgi değil, "yok öyle bi şey" diyen de var.

iran-israil

En sağlıklı bilgiyi dış işlerinden alırsın gerisi kulaktan duyma uydurma bilgiler.


Örneğin 2010’da böyle bi duyuru atılmış hala geçerli mi arayıp sorabilirsiniz. Onun haricinde her ülkenin seyahat bilgileri sayfasında yazar. Mesela KKTC damgasıyla Yunan’a gidilemeyeceğini yazmışlar

Pasaportlarında İsrail vizesi veya İsrail’e giriş-çıkış damgalarıyla seyahat eden yabancıların İran, Kuveyt, Libya, Lübnan, Suriye, Sudan, Suudi Arabistan ve Yemen’e girmelerine izin verilmemektedir.

www.mfa.gov.tr

Lubnan Israil var karsilikli, Lubnan damga basmiyor bu nedenle.

Iran-Abd hurafe.

azerbaycan - ermenistan

ayrıca şu makedonya olayında ben sorun yaşamadım. pasapotumda hem yunanistan hem kuzey makedonya damgası falan var. belki ülkenin ismi kuzey makedonya olmadan önce olan bir durum olabilir bilemiyorum.

kosova sonrasi sirbistan da almiyor diye biliyorum

bu arada rusya-amerika'da ben sorun yasamadim gerci ben vizesiz zamaninda girdim rusya'ya ama giris cikis vardi yani.

@kopuzchukız benim pasaportumda geçen ramazan bayramımdan Makedonya damgası var, sonrasında defalarca Yunanistan'a giriş çıkış yaptım günübirlik vs. Sıkıntı olmuyor, olmadı.
Kesin bilgi

Okulların hukuk alanındaki kıyaslamalarını yapamam ancak Viyana Üniversitesi genel anlamda çok iyi bir okul. Şehir olarak da keza, üç şehri de görmüş birisi olarak, Viyana diğerlerinin epey önünde.

Ben Bucerius diyorum ama ders programlarina bakin mutlaka, benim ilgimi cok cekmisti, ve elbette hocalarina. Ayrica Almanya, bence, 'kalmak' icin daha cok olanak sagliyor.

O üniversitelerden Türk öğrenciler bulup onlarla konuşmanızı şiddetle tavsiye ediyorum. Avusturya'da üniversite ve eğitim sistemi Türkiye'den çok farklı. Bu sebeple Master için buraya gelenler genelde ilk yıl sapır sapır dökülüyor. Okulun bir kampüsü yok, sınıf mantığı yok, ben önce bilgiyi veriyorum alın bu da ödev mantığı da yok. Almanya'yı bilmiyorum ama kesinlikle şehir bazında karşılaştırmaktan ziyade üniversite bazında karşılaştımanı öneririm. Sonuçta turistik gezi planlamıyorsun, okumaya geliyorsun. en büyük kriterin de okul olmalı.

almanya'da imkanlar daha fazla. sehir olarak viyana guzel tabii ama ben de almanya'yi tercih etmistim bu nedenle, arkadasim viyana'dan cagirmasina ragmen.

frankfurt ve hamburgu kiyaslarsak hamburg pahali bir sehir fakat daha guzel ve denize kiyisi var. frankfurt tirt.

bana yasam acisindan en mantikli hamburg gibi geldi.

benim babam da 38de başlayıp 44te bitirdi, 3 çocuklu haliyle hem de. normalde farklı bir mesleği vardı, akademisyen oldu. bu sene de profesör oldu.
tabi ki zor olmuştur ama isteyen insan için neden zor olsun.

Türkiye veya amerikan sisteminde hocayla çalışmak diye birşey yok. 2 sene ders alıp sonra 2 sene tez sürecin olacak. Ne üzerine çalışacağınız henüz belli değil, resmi olarak senin danışmanın olmayacak. Öncelikle bunu bil.

Bir diğer konu da doktoranın senin için anlamı ne olacak bunu sorgula derim. En az 3-4 yayın yapmadan boş cv ile bitirilen doktora tamamen zaman kaybı olur. Ders aşaması olan doktoralarda yayın yapmak zordur veya imkansızdır. Kullanıldığını hissediyorsan bırak.

Hocayla çalışma olayı iki şekilde olur: birincisinde hocanın ayak işlerini yaparsın ama seni hiçbir projeye dahil etmez, yayın yaptırmaz. Diğer türlüsünde seni yetiştirmek için çaba gösterir. Bu ayrımı bil derim.

Neden doktora yapmak istediğin kısmı eksik ya da yeterince ifade edilmemiş. Cevapta önemli olan o olacaktı bence.

prole +1. Bir de sartlarina bagli. Aileden zenginsen ve para kazanma baskisi yoksa istersen 50 yasina kadar doktora yap, postdoc yap vs. Ote yandan ne kadar "altin tepside sunulan firsat" olup olmadigi da su an nasil bir meslegin ve kariyerin olduguna gore de degisir.

Yapın tabi, neden moralinizi bozuyorsunuz?

Tek önemli husus vaktiniz var mı? Çünkü doktorayı bitirmek siz öylesine de yapacak olsanız ciddi bir iş, doktora tezi hiç neden olmasa bile kendi başına çok vakit alan bir süreç. Ayrıca 4 sene belki daha uzun süre hayatınızda olacak ve her zaman bu ilk hevesi taşımayacaksınız. Biraz yıpratıcılık payı olacak elbette.

Neticede profesyonel anlamda verdiğiniz emeğin karşılığını alamayacaksınız. Doktora akademik düzeyde işe yarayan bir şey. Özel sektörde doktoranız var diye hayatınızda büyük bir fark olmayacak. Emin değilim ama memuriyette belki birkaç şeyi etkiliyordur, zaten memursanız bunları biliyorsunuzdur. Ancak kendinize güveniniz artar, alanınızda gelişirsiniz. Hoşunuza gidecek bir şey yapmış olursunuz. Neden olmasın vaktiniz varsa?

Baktınız olmuyor, bitirmezsiniz. Ne yapacaklar bitirmediniz diye puh tüh diyecek hali yok kimsenin. Biterse de ne ala.

@yenibirgüzelnick, @ferenc teşekkür ederim.

@prole, evet doğru en önemli nokta sonuçta. şöyle açayım: ben şu an kamuda herhangi bir lise mezunun bile rahatça yapabileceği, eğitimim veya yeteneklerimle alakası olmayan bir işteyim. zaten kamunun kahir ekseriyeti böyle desek yalancı çıkmayız. peki neden oradayım ? orası uzun hikaye hiç bahsini açmayayım. işte bu kısır döngüyü kendimce kırmak için ilk olarak şahsi çabalarımla, sonrasında yüksek lisans yaparak VERİ BİLİMİ-GÖRÜNTÜ İŞLEME alanında bir noktaya kadar geldim. işte şimdi bunun doktora fırsatı önümde. eğer bitirirsem hem çalışmak istediğim alan, hem alanın gelişimi baş döndürücü ve bunun bir parçası olma ihtimali, hem bu doktoranın benim kariyerimi akademik olarak olmasa bile maddi olarak değiştirme ihtimali vb sebeplerden başlamak istiyorum. çünkü şu an bulunduğum konumda kalmam geçmişime, eğitimime ve birikimime -bence- ihanet gibi bir şey. ama işte diğer yanda da ucunun nereye gideceği ve benden neleri ne kadar zaman boyunca götüreceği belli olmayan bir süreç var. elbette mantık devam etmemi söylüyor ama fiziksel ve mental olarak bunu gerçekten kaldırabilir miyim ? mevzu sadece alanı sevmek ve orada çalışmak istemek mi, yoksa başka teşvik edicilere ihtiyaç var mı bunu kestirmeye çalışıyorum. misal araştırma görevlisi olarak başlama şansım olsa bu soruyu hiç sormazdım bile. ancak hem çalışıp hem bunu yürütmek söz konusu olunca benzer yollardan geçen/geçmiş insanların fikrini de mümkün olduğunca bilmek isterim.

Yaş 38, hala okumak.. ve ömür bitiyor.
Üniversite okumayı çok bir şeymiş gibi gösterdiler yıllardır ve ortalık üni mezunu kaynıyor.
Meslek lisesi mezunlarının geliri de daha yüksek.
Diploma almak, kariyer, ünvanlar bu kadar uzun zamana yayılmamalı.

Yıllar yılı kesinlikle yanlış uygulanan şu var ki ilkokuldan üniversiteye bu kadar uzun bir zaman aralığı sadece okumaktan ibaret olmamalı. Bu zaman aralığı, insanın en önemli zamanlardır ve yeteneklerinin de ortaya çıkacağı bir dönem olmalıdır. Çocukluktan itibaren bir çoğumuz gerçekten yeteneklerimizi bilmeden, tanımadan büyüdük veya büyütüldük.

Gelen fırsatı geri çevirmeniz çevrenizdekilerin bu konuda neler yaptıklarıyla o konuma verdikleri değer ile ilgili. İleride kendinizi suçlayacaksanız sürece devam edin. ama dediğim gibi bir ömrün sonuna da bu kadar yakın olmamalı bu eğitim dedikleri .

Okumaktan kusma derecesine gelmiş, aşırı yorulmuş bir insan olarak bence okumamalısın, çünkü bir an gelip emeklerini ve verdiğin vakti ve hatta harcadığın parayı yok sayacak bir hamle yapman mümkün, hatta buna mecbur kalman bile mümkün.

37 yaşındaydım, okuldan mezun olalı 14, memuriyete başlayalı 11 yıl olmuştu, sadece aklıma esti diye yüksek lisansa başvurdum, yeni mezunlar varken beni birinci seçtiler vs. Sonuç, bazı sebepleri kaldıramadığım ve ders çalışma kaslarımı yeniden çalıştıramadığım için devamsızlık marifetiyle okulu bıraktım. Çok da sağlam bir akademisyen kafamın olduğunu söyleyip duran hocalarım beni kaybetmekle epey üzüldüler ama ben kaldıramadım. Sebeplerim çok ağır sebepler değil ama ben yapabilecek halde değildim. Bunu bile bile girdiğim okuldan devamsızlıkla atıldım.

Senin de bu şekilde bir tepkiyle doktora hayatını kendin yıkma ihtimalin var, ki bahsettiğin yorgunluk da bunu gösteriyor bence.

Bu kadar yorulmayacak olsan, bu kadar tükenmemiş olsan derim ki yap doktoranı, hayatına anlam gelir. Ama şu halde öyle diyemiyorum.

yap yap

disiplinli çalışabilen, işleri ertelemeyen, araştırma yapmaktan heyecan duyan biriyseniz doktora size çok şey katabilir. mesleğiniz, işiniz, yaşamınız, kaderiniz değişebilir. güzel olur yani. ama düzenli çalışmazsanız duyacağınız kaygı ve vicdan azabı yaşamınızı kötü etkileyebilir. Ne yaşadıklarınızdan zevk alırsınız ne de doktorada ilerlersiniz. Bence başlayın, kendinizi tamamen adamaya da gerek yok, sadece disiplinli bir şekilde çalışarak yapın.

Doktoradan beklentin çok yanlış. Doktoranın amacı araştırmacı olmaktır. Sadece yayın yapmaktır. Yapamıyorsan veya yapmak istemiyorsan doktora yapmak doğru değil.

Doktorada bilgi edinme yok, bilgi üretme var.

Diyelim ki doktorayı tamamladın ama araştırma olanağın yok. Bu durumda kendini gol atamayan futbolcu gibi düşüneceksin. Hasta tedavi edemeyen doktor gibi veya. İşlevsizsin ve bu nedenle silinip gideceksin.

+ akademiden kovalanmayacaksa zaten bence doktoraya baslama yasi 40 civari olmali o yuzden bence yas problemin yok.

+ hakkiyla yapilan bir doktorayi zaten 5 seneden once bitirmek cok zor, senin part time yapacagini dusunursek tahminim 6-7 sene surecektir. Okul okumaktan kusma noktasinda olan birisinin bu sureci atlatmasi zor.

+ hocayla calismak yok denmis ama ben supervisor olmadan doktora yapan gormedim, hocayla calismadan nasil yuksek yapiliyor anlamis degilim.

+ eger tezini savunmadan once 2-3 tane tier 1 yayin yap(a)mamissan bence senin doktora yok hukmundedir, vakit kaybidir. Bunu da eklemek lazim.

+ maddi katmadeger kaygin sifira yakin olmali, ne kadar cok okul o kadar cok para devri kapanali cok oldu ama bunu ozellikle ortadogu insani hala anlamiyor. Yani kendini tatmin icin gireceksen gir, baska bir kazancin olmayacakmis gibi dusunmen lazim.

kesinlikle arkana bakmadan dön ve kaç bu fikirden.tr de doktora yapmak saçmalıktan başka birşey değil.

@ferenc,

Öncelikle cevabınız için teşekkürler. Bir noktayı açayım müsaadenizle: Başvuru öncesi şartlardan biri danışman hocadan alınacak kabul mektubuydu (bu belki zaten hep böyledir bilemiyorum) onun için de tezimi yazdığım, hatta makalesini de yayınlamak üzere olduğum alanla alakalı olarak bir hocayla irtibata geçtim. O da yüksek lisans tezimdeki alanın devamı sayılabilecek sahada doktora çalışması yapabileceğimizi söyledi. Ona istinaden de davet mektubu yolladı zaten.

Ne derece önemli bilmiyorum ama danışman olmak için bana tamam diyen hoca benden yaşça küçük. Ancak co-advisor olarak daha tecrübeli bir hoca da sürecin içinde olacak. Yani en azından sözlü kabul aşamasında konuşulan bu diyeyim.

Projede ayak işçisi olma konusu için zaten fazla yaşlı olduğumu ve bu duruma katlanmayacağımı söyleyebilirim. Sonuçta olmazsa olmaz değil. Gerekirse basar giderim diye kendimce hülyalardayım. Ama pratikte de bunun karşılığı böyle olur mu, bunu zaman gösterecek.

Valla yap yapma diyemem, cok zor konular ama tez yazmak gercekten cok yipratici bir surec, geri donup baktigimda full time ozel sektor calisirken nasil bir guc gelmis de yapmisim diyorum. Bunu soylemek isterim. Ote yandan icine girince yapiliyor, bir sekilde bitiyor. Bir suru insan gibi yapabilirsiniz yani. Son olarak, anladigim kadariyla isiniz rahat, baslayim hic olmayacak gibiyse birakmak da bir secenek, birakmak illa kotu bir sey olmak zorunda degil, denemeden sizin icin dogru sey olup olmadigini da bilemezsiniz.

Son sözümü başta yazayım: Ana amacınız şirketlerde iyi bir iş bulmak değilse ve başladığını bitirmeden de rahat edenlerdenseniz başlayın, devam edip etmeyeceğinize yolda karar verirsiniz.

Standartları yüksek, sağlam bir hocayla çalışacaksanız doktora tezi zorlu bir süreç. İyi bir okuldaysanız ders ve yeterlilik aşamaları da zor geçecek. Paraya dönüşecek bilgi peşindeyseniz birçok derse "ben bunun için burada değilim" diye bakmaya başlayacaksınız. Yani akademik kariyer dışında bir düşünceyle yapacaksanız gereksiz zorlanabilirsiniz.

Olur da doktorayı bitirirseniz birçok şirket için "overqualified" olacağınızı da unutmayın. Yani "bu insan bu işin doktoru, bizim şirket, maaş bunu yakın zamanda tatmin etmemeye başlar, kaçar, hiç bulaşmayalım" deme ihtimalleri çok çok yüksek. Bunu, "hem bu doktoranın benim kariyerimi akademik olarak olmasa bile maddi olarak değiştirme ihtimali" sözünüze cevaben yazdım.

İnsan görmediği şeyi gözünde büyütebilir. Bir de "kendimi bir ömür suçlayacakmışım gibi geliyor" yazmışsınız. Gereksiz zorlanırsanız, hocalardan kazık yerseniz (ki şimdi size çalışma sözü veren hocanın sonrasında cayma ihtimali çok düşük değil), akademik kaypaklıklar midenizi bulandırırsa "aman başladım, dişimi sıkıp bitirivereyim" demeden kaçabilecekseniz başlayıp bir görün, sonra aklınız geldikçe üzülmeyin derim.

turkiye'nin en iyi universiteleri bile ilk 500'de degil ki. bu bir sey ifade etmiyor bence. turkiye'deki tirt okullarda bununla zaman kaybetmezdim. akademi ortami zaten les.

@cosmicstring,

oldukça vurucu ve direkt bam teline basan bir mesaj olmuş hocam çok teşekkür ederim.

30 yaşına merdiven dayamış bir insan olarak neden birilerinden izin almak ya da birilerine hesap vermek zorunda hissediyorsunuz kendinizi?

Yetişkin bir insansınız ve bu hayat sizin. Keşke kıymetini bilseniz bunun.

@pispinti hesap verme gibi değil, normalde de arkadaşlarımla annemle tatil boyunca neler yaptığımız konuşuyoruz. Aslında insanlarla tanııştın mı sorusundan sonra kız arkadaş falan diye eklemese gayet anlatırdım. Annemle arkadaş ilişkimiz old düşünüyordum

Sonuçta bunların hepsi baskı. "eğer güvenmesem seni tek yollamazdım dedi" diyorsunuz. Bence bu cümle çok şey anlatıyor.

Sonuçta anneniz kendince sizin için en iyisini düşündüğünü zannediyor ama bu düşünce, onun yaptıklarının doğru olduğu ya da sizin için iyi olduğu anlamına gelmiyor.

Bu yaşta bir insan için ayarsız bir darlama. Abartmıyorsun. Fotoğraf istemek falan sıkıntılı işler. Üstüne bir de "yollamazdım" gibi laflar olacak şey değil.

Maddi durumunuzu bilemiyorum, onun parasiyla mi geziyorsunuz vs. Ama Ben bu darlamalardan sonra aksine hic anlatmamayi ve sinir koymayi secerdim. Bir de bu sinirlari netlestirmek icin ozellikle 'izin almadan' onceden haber vermeden tatil plani yapard, 'ben yarin gidiyorum' diye son anda haber verirdim. Sizin yerinizde olsam benim tercihim su asamada cok net keskin sinirlar koyup, anneniz tavrini duzelttikce esnetmek olurdu.
'Bana guvenmiyor musun' olayi pazarliga acik hale getiriyor, yasaminizla ilgili pazarlik yapmak isteyip istemediginize bagli.

hocam sanki eskiden herkes bilimin ışığnda yol alıyormuş gibi sormuşsun, dönüşüm geçirdiler diyerek.

nazar kurşun döktürme, fala inanan insanların devamı işte. e bir de refah olmayınca, insanlar sığınacak yer arıyor.

Saydıklarınızın çoğuna inanmasam da bilim dışı/akıl dışı olarak değerlendirilen bazı şeylere inanıyorum sanırım. Nasıl böyle şeyler düşünmeye başladım diye kafa yordum biraz çok net olmasa da sanırım biraz çevre ile ilgili. Bir de ben çok muhafazakar olmasam da müslümanım ve türkiyede bu durum sanki iki kampa ayrılmış gibi geliyor, nasıl anlatsam bilemiyorum ama "bilime inanan" insanlar sanki bilime bir dinmiş gibi yaklaşıyorlar gibi geliyor. Sözlükte okuduklarımdan hep böyle anlıyorum ve ben olayın diğer tarafında kaldığımdan komplo teorilerine inanma eğiliminde oluyorum. Bana göre abartılı olmayanlara tabii.

Bir de şu kısa ömrümde bile "bilimsel" olan şeylerde değişiklik oldu. Tabii belki herkes mutabık değildir bilemiyorum. Zaten bilimin doğası gereği bugün kötü olan şey yarın iyi görülebilir.

Kısaca 90'lara dönelim. Hayvansal doymuş yağlar kesinlikle kötüydü, çiftlikten alınıp evde pişirilen süt kötüydü. Oruç tutmak (islami veya değil farketmez, 2 kez yemek yemek de diyebiliriz) kötüydü. Bunlar hep bilimsel görüşlere dayandırılıyordu. Algılarımıza bir örnek vereyim. 2007 yılında üniversitede bölüm başkanı ders esnasında "bence çiftlikten alınıp evde yoğurt yapmak daha iyi" dedi, ben devletin okulunda bir öğretmenin bunu demesine şok oldum. Bugün büyük çoğunluk bunu normal görüyor. Oruçla ilgili ramazan öncesi tüyolar verilirdi, orada hep "çok sağlıksız ama hadi bunu mümkün olduğunca sağlıklı yapmaya çalışalım" tadında anlatılırdı. Bugün aynı durum aşılar için de geçerli, sanıyorum bilimsel olarak doğru olanın aşı olmak olduğunu düşünüyorsunuzdur. Bende buna doğal olarak e abi zamanında tereyağı kötüydü, şimdi iyi oldu, yarın da aşı kötü olabilir diyorum. Tabii bunlar bilimsel açıdan hep normal şeyler, zararlı olduğu kanıtlanırsa bilimsel olarak zararlıdır.

Kusura bakmayın çok dağınık oldu, hafiften konudan da saptım. Özetle bilimsel yaklaşıma bir garezim olmasa da, bazen çok güvenemiyorum.

@mbond selam,

"Bir de şu kısa ömrümde bile "bilimsel" olan şeylerde değişiklik oldu."
Her gün dünyayı daha iyi/doğru anlıyoruz. Bu da bilimsel yaklaşımla elde edilen sonuçları değiştirebiliyor. Kusurları da olsa bilim özeleştiri yapıyor ve ilerliyor. Bilim dışında ne var bu özellikler taşıyan? Hiçbir şey. Bilim kadar isabetli ne var elimizde? Yani en iyi çalışan aracımız bilim.

Oruç hala kötü bir şey. Onca zaman susuz kalmak zararlı. Aralıklı oruç (intermitent fastin) başka bir şey. Onda enerji kısıtlaması var. Enerjisi olmayan her sıvı içilebiliyor.

Şimdi zararlı bulunan bir şeyin bir zamanlar yararlı bulunması (veya tersi) bilimin çalışmadığını mı gösterir, yoksa bilimsel çalışmaların yetersiz yapıldığını mı, yoksa politikacıların ahlaksızlığını/vurdumduymazlığını mı, teknolojinin yetersizliğini mi? Bunların hepsi mümkün. Bilimden ne bekleniyor, anlamış değilim. İnsan ürünü olan bir şey bu. Bilimle bir anda evrenin sırrının çözülmesi mi? Kusurları olabilir, zamanla gelişir vs. Bu arada buna "ya hep ya hiç safsatası" deniyor literatürde.

mbond

sizin verdiğiniz örnekler ile pantepemberin verdiği örnekler aynı kulvarda değil bence.
astroloji vs tamamen zırva.

sıcakta o kadar susuz kalmak zaten zararlı

dinle enerji reiki astrolojinin ilgisi yok hocam zaten

İnsanların inanç ihtiyacından ileri geldiğini düşünüyorum. Bence de geleneksel dinlere olan ilgi azaldı, azaltmaya devam ediyor. Bilim bir insana nasıl yaşaması gerektiğini söylemez ya da insan hayatında çok önemli yeri olan iyilik, kötülük, aile, aşk, evlilik, hak gibi kavramları açıklamaz. Bunları anlamdirmak için din vardı bin yıllardır, şimdi o da çekiliyor sahneden. İnsanlar canhıraş new age akımlara,.uzak doğu dinlerine, spiritüalizme yöneliyorlar. Ama ben bunun böyle kalacağını da düşünmüyorum, bir geçiş dönemi bu. Bugünün insanını çok da avutmaz gibi geliyor bütün bu öğretiler. Buradan felsefe, sosyoloji, tarih, psikoloji okumaya geçeceğiz diye düşünüyorum.

@jülsezar evet, "dönüşüm" kelimesi uygun olmamış gibi. Şunu kastettim: Böyle adetlerimiz yoktu. Onun yerine islami versiyonları vardı, senin de dediğin gibi kurşun vb. Ne oldu da bu (sanırım) uzakdoğu hurafeleri bu topluma nüfuz etti?

Daha geniş sorarsam: Neden bazıları akılcılığı seçerken diğerleri (ezici çoğunluk) akıldışılığı seçiyor/buyur ediyor?

hocam etkileşim arttı, herkesin her şeyden haberi var. sosyal medyanın ilgisi var. biraz da hobi gibi. dinle ilgisi olmadığı için seküler tayfanın da hoşuna gidiyor bu tarz şeyler. ben reiki 1. seviye şeysine katıldım. lan harbi çalışıyor mu diye, çalışmadı.

aslında bu tayfa bunları hobi olarak yapıyoruz, biz de bunla eğleniyoz dese sorun yok benim gözümde ama, astrolojinin reikinin gerçekten doğru olduğuna falan inanıyorlar.

bir çok farklı alanda bir çok farklı şey nüfuz ediyor aslında topluma.

Kuantumun bilimden uzak olduğunu iddia etmek se bie tuhaf oldu şimdi. Bilim sadece bilinebilen şeyleri çalışmaz, bilinemeyeni de deşer sürekli ve sürekli yeni bilgiye ulaşır, doğru veya yanlış olduğunu ispat ettikçe yol alır. Yeni bilgilere "bilinmez"den hareketle ulaşmanın nesi acaip? Bir soru soruyor veya bir hayal kuruyor ve peşine düşüyor. Bunun kendisi üzerine çalışma süreci işte, insanların bu "üzerinde çalışma süreci"ni yaşamadıklarını ne biliyoruz?

Bir de astroloji bir istatistik arşividir, aynı zamanda istatistikî verileri yorumlama anlayışıdır. Bilimle karşılaştırmanın anlamı yok yani.

selam @pantepember,
Bilim ile alakalı söylediklerinizde esasında mutabıkız. Ben de onu da vurgulamaya çalıştım, bilim bu, bugün bir pratik insan sağlığı için kötüyken, yarın iyi olabilir. Bunu da deneye ve gözleme dayandırır, kulağa hoş geliyor sıkıntı yok. Ancak bilimin içinde olmayan biri olarak, söz gelimi covid aşıları mevzusunda, bir doktor negatif bir yorum yapıyor, direk aforoz ediliyor bilim dünyasından. Bilimle ilgili bir kişi böyle aforoz edilince ben de ister istemez herhalde bilimde de belli trendler var ve karşıt sesler susturuluyor diye düşünüyorum. Şahsen gözlem yapıp bilme şansım yok.

Beslenme konusunda da aynı şeyler geçerli. Bir bilimadamı çıkıp diyor ki 1 gram yağa ihtiyacınız yok, diğeri de keto yapın falan diyor. Her konuda çok da mutabık olunamıyor gibi geliyor.

Oruç konusunu, bilemiyorum azizim :) dini amaç olmaksızın susuz yapanlar da var, kendilerine göre sağlık için. Mesela bu örnekte bilim bunun iyi olmadığını söylüyorsa gerçekten, ben bunu dikkate alamayacağım.

jülsezar'ın dediği gibi örnekler de tam benzemiyor aslında biraz konunun dışına çıktık.

Ekşisözlük'ten bu tarz tartışmalı konularda ne zaman birşeyler okusam içimden geçen şey, insanların bilime fanatikçe bir bağ ile yaklaştığı yönünde. Sanki baştaki tanım ile uyuşmuyor gibi.

Cevabı pr'ın bu yönde yapılıyor olması.

Kuantum ve enerjinin bilimsel olmadigini iddia etmek enteresan, soylediginiz konular gayet uzerinde calisilan ve farkli cok sey kesfedilen alanlar. Bilmedigimiz cok sey var, bana aksine minnak beynimizle, bilim bile bir cok seye her sene bambaska bakarken o bilimsel bu bilimsel degil demek garip geliyor. Sadece son 4 yilda covid ile ilgili yasananlar bile kafanizda soru isareti olusturmuyorsa ben buna garip bakarim. Fanatikce bilime anladiginiz anlamda baglilik bana garip geliyor. Mbond'a katiliyorum bu anlamda. Son olarak bana insanlarin neye inanip, neyde huzur bulduklarini sorgulamak ve ayiplamak yargilamak da enteresan geliyor, siyasal islamcilar gibi yasam tarzini size empoze etmiyorsa nasil bir etkisi var size?

bilimsel açıklamaların anlaşılması zor ve insanlara tatlı gelmiyor, ilgi çekmiyor. o yüzden inanmak istedikleri şeylere inanıyorlar.

bir avuc insan misiniz? eskiden din mi vardi? kusura bakmayin ama bu cumleleri kurmak bence bir kopukluk gostergesi. oncelikle bir avuc insan degilsiniz, hatta bilim insani degilseniz buyuk oranda bilimi populer kulturden genis kitlelerle birlikte takip ediyorsunuz. fizikci, sinirbilimci olmayip bunlari makalelerden takip eden birini hic gormedim. belki istisnasinizdir. din dediginiz sey hala var. bu saydiklarinizla ilgilenenler, eskiden dindar olanlar degil genelde ateistler, deistler, agnostikler.

@muhayyer divan @kassiopeia,

"Kuantum bilim değildir" demek istemedim. Nasıl bunu anladınız? =) "Enerji yoktur" der mi bir insan? =)
"Kuantum beslenme", "kuantum şifa" vb her neyse, bunlar bilimdışıdır demek istedim.

@mbond selam,

"Beslenme konusunda da aynı şeyler geçerli. Bir bilimadamı çıkıp diyor ki 1 gram yağa ihtiyacınız yok, diğeri de keto yapın falan diyor. Her konuda çok da mutabık olunamıyor gibi geliyor."

Eğer bilimin ilkelerine ters bir şey yapıyorsa "aforoz" edilmesi normal.

"Ancak bilimin içinde olmayan biri olarak, söz gelimi covid aşıları mevzusunda, bir doktor negatif bir yorum yapıyor, direk aforoz ediliyor bilim dünyasından."

Bence burada sorun şu: Aslında bilimsel temelle bu iddialar incelense birçoğu (belki tamamı) çürütülecek. Elde yeterli veri ve düzgün bir metodoloji olmadan ortaya atılan iddialar olduklarını düşünüyorum. Yani burada sorun bilimin değil, bilimsel metodolojiyi uygulayan (veya doğru uygulayamayan) bilim insanlarının.

"Ekşisözlük'ten bu tarz tartışmalı konularda ne zaman birşeyler okusam içimden geçen şey, insanların bilime fanatikçe bir bağ ile yaklaştığı yönünde."

Ah keşke bilime (yani akılcılığa) fanatikçe bağlı olsak. =)

Soru: Bilim kadar isabetli başka ne var insanlığın elinde?

Türkiyede evrim konusu nedeni ile bilim hep sorgulanan ve bir grup insan tarafından “inanılan” bir şey oldu.
Aslında bilim inanılacak ya da inanılmayacak bir şey değil. Ama işte türkiyede sanki bir inanç sistemiymiş gibi bakılıyor. Böyle olunca bazı insanlar daha eğlenceli konulara kayıyor. Hayatlarına alacakları her oldunun şuana kadar edindikleri bilimsel tabana uyması gibi bir dertleri yok. Bilim de o oldulardan biri onların gözünde.
Maalesef bunun nedenini de evrime bağlıyorum ben. Sürekli bir tartışma, yalanlama. Halk ne yapsın.

Sonradan yanlışlanan konular konusunda da;
Bir konuda yapılan araştırmaların ilkleri kapitalist düzeni destekleyecek yönde ticari şirketler tarafından finanse edilebiliyor.
Mesela sigaranın boğazı yumuşatması için içilebilir denilen kısa bir dönem oldu. Ama ilk araştırmalar böyle hatalı sonuçlar çıkartabilirken sonra bağımsız araştırmalar yapılıyor konu hakkında ve doğruya ulaşılıyor. Bizim şu saatten sonra tekrar sigara aslında yararlıymış dememiz mümkün değil bilim camiasında.


Bir konu hakkında 20 tane yarar ve zarar keşfedilecekse ilk yapılan araştırmalar bir kaç yararını keşfeder nitelikte olabiliyor. Sonra zamanla çok daha doğru, nitelikli, tarafsız araştırmalar yapılıyor. Ve daha etraflı bir sonuca ulaşılıyor.

Bu durumu “bilim de fikir değiştiriyor” olarak değerlendirmek biraz kendini kandırmak biraz da medyatik aldatmalara kanmak gibi.

Zaten bilimsel verileri medyadan takip etmek bir dünya bilimsel olmayan ama “bilimsel” gibi verilen bilgiyi de bilgi dağarcığına katman demek. Sonra noluyor, bilim de aslında arada saçmalayan, inanılabilen ya da inanılmayan bir olgu haline geliyor

Şu evrim konusu islami camiada kendine oturacak bir düzlem bulsa aslında bence bu sahte bilim olarak nitelendirdiğimiz konular azalır. Çünkü bilim böyle inanılmayacak bir oldu olmaktan çıkar.

@Sour

Doğru bilgiye ulaşmak için bilimsel okur yazarlığı olan, bilimle sıradan insanları (örn. ben) buluşturan güvenilir insanları, yani bilim anlatıcılarını, örneğin Evrim Ağacı'nı, takip ediyorum. Bunu yeterli olduğunu düşünüyorum. Gazetelerdeki "falanca şeyin şu faydaları varmış!" başlıklı haberlerden değil.

Hatta güvenilir bulduğum bir kaynağın verdiği bilgiyi internette başka güvenilir bulduğum kaynaklardan doğruluyorum zaman zaman.

Konuşma "bilim güvenilir midir?"e döndü. Sorum şuydu:
Ne oluyor/oldu da bu toplumun "eğitimli" kesimi bu kadar çok hurafaye (reiki, şamanizm, şifa vb) inanır oldu?

Gülmeyin ama kimle flört etsem bu tür inançları olduğu ortaya çıkıyor ve (haydi kendime yakıştıramamayı, onu saçma sözler ederken gördüğümde saygımın azaldığını fark etmeyi geçtim) bu beni tedirgin ediyor çünki bir an gelecek, bu inançlarının "saçmalık" olduğunu söyleyeceğim ve büyük kavgalar yaşayacağız ve ilişki bitecek.

Veya hangi arkadaş ortamına girsem aptalca konuşmalara şahit oluyorum (yukarıda saydığım doğa üstü inanışlar olmak zorunda değil, mantıksız herhangi bir şey iddia/yaklaşım da olabilir.)

Hatta örnek vereyim: "Abi, dedem her gün 2 paket sigara içerdi, 95 yaşına kadar yaşadı." Genellikle de sonuç/çıkarım açıkça söylenmez bu tür ifadelerde. Üstü örtülüdür. Demiş olur ki, "bak, sigara o kadar da zararlı bir şey değil." Başka bir örnek de, mikrodalga fırının zararlı olduğunun iddia edilmesi. Burada bahsettiğim şey kritik/eleştirel düşünce eksikliği.

Ve bir noktada da, burada da olduğu gibi, bilim kötüleniyor, ona güvenilmez olduğu söyleniyor. Yukarıda da dediğim gibi, bilimden her şeyi bir anda tam doğru olarak yapmasını beklemek "ya hep ya hiç" safsatasına düşmektir.

neden kaymasın ki diyerek cevap vermek istiyorum

sen bunlara inanmıyorsun çünkü iyi bir eğitim almışsın.

ülkemizdeki insanların çoğun çok kötü bir eğitim aldılar. o yüzden inanıyorlar.

"biz aynı eğitimlerden geçmedik mi?" demişsin. geçmedik kardeşim.

Bu arada bilimin sınırları konusundaki görüşlerim şu videoyla birlikte değişmeye başladı dün gece itibarıyle :)

youtu.be

Ama şöyle de bir şey var; ben bu bilim adamının söylediklerini yogadaki birlik, tasavvuftaki vahdeti vücut kavramları üzerinden algılayabiliyorum. Yani buradan önce sezgi, sonra bilim oluşur gibi noktaya varıyoruz. Spiritüalizmi çok da boklamamak lazım.

Sana mantıksız gelen her şey aslında mantıksız olmayabilir. Yakın zamana kadar halk olarak kuantum bilmezdik internet bilmezdik vs, birileri düşündü akletti çalıştı yaptı, yaygınlaşınca bilmenin ötesinde yaşıyoruz. Sen anlamıyorsun ya da inanmıyorsun diye bu saydığın şeyler veya diğerleri yoktur ya da safsatadır anlamına gelmeyebilir. Biraz da insanların algı çeşitliliğine, anlama kodlarına saygı duymak lazım.

Düz yer bulabilirseniz jenga

her oyun rekabetçi satranç da rekabetçi değil mi ? tabu da ? ona çok takılmayın

scrabble da sahilde taşıması etmesi zor değil mi ? yoksa jenga da güzel olur 2 kişiyle.

onun dışında monopolynin kart oyunu var. monoply deal.

mikado olabilir : www.hepsiburada.com

Bence tabu olur, evet biri yasakli kelimelere bakiyor da yani yetiskin insanlar da yasakli kelimeleri soylediklerinde a pardon diyip kendilerini ifsa edebilmeliler yani diye dusunuyorum. Bir de Tavla cok keyifli bence :)

frizbi başkalarıyla oynanabilir iki kişiyken bocce olabilir

uno oynayabilirsiniz, hem kolay hem eglenceli, aslinda normal desteyle de oynaniyor ama kendi destesiyle daha eglenceli olur sizin icin.

Normal iskambil (52) destesi götürün. Hem taşıması kolay hem de pişti, 101 vb oynarsınız?