tahlilin malzemesi, yurtdışına döviz ödenerek alınıyo. herhangi bi şikâyeti olmayan, fizik muayenede herhangi bir belirti vermeyen kişiye, baştan ayağa ne var ne yok tetkik yaptırmak israf olur hak-ket-ten. ama o kişi zengindir, parasını kendi cebinden veriyodur, özel hastane satış yapar, devlet vergisini alır. kimse karışamaz o zaman. o bile câri açığı arttırıcı faktördür. harcamalar devlet kesesinden olursa, tam israf olur.
bu yüzden nokta atışı tahlil yapmak lâzım o yaşlarda. bi belirti, bi şikâyet, bi bulgu varsa yapmak lâzım.
ammaaaa wa laaqiynnn!
geçennerde burda bütün sonuçları normal olan ama glukozu sadece 101 mg/dL yani normalin tam üst sınırında olan ve yirmili yaşlarda bi duyurucuda, sırf hikâyesinden işkillenerek, bozulmuş glukoz metabolizması yakaladım. daha insülin direnci bile gelişmemişti. dediklerimi yaparsa, o kişinin hayâtı değişir ve diyabetten yırtar. o zaman da, devlete ciddi tasarruf ettirmiş yani koruyucu hekimlik yapmış oluruz.
göbeği olan, ailesinde şeker hastalığı hikâyesi olan, geceleri ağzı kuruyan, acıkınca elleri titreyen, yemeklerden sonra uykusu gelen ama ciddi uykusu gelen, iftarda, önce tatlıya saldıran kişilerde,
açlık kan şekeri,
açlık insülini,
hemoglobin a1c
yaptırmak anlamlı, değerli ve koruyucu olabilir. yaptırırsın, normal bulursun. bir 3 sene sonra gene yaptırıp bakarsın.
Tıpta altın bir kural var: Ne aradığını bilmiyosan, bi bok bulamazsın!
0