Sorman ayıp, ama bizbizeyiz. Uygun değil derim.

Daire başı tek araçlık otopark yeri bile düşmüyor insanlara. Haliyle zaten yetersiz olan otopark alanını, iki aracınızla doldurmanız birilerinin gözüne batacaktır. Hele ki bir tanesi uzun süre aynı yerde kalacak diyorsunuz. İlla sorun çıkar ve karşı taraf haklı olur bence.

Evet.
Ucuz olanı biraz dışarıya parkedin isterseniz.

Zamanında yoğun park sorunu olan
bir sitede kalan (şirket sahibi) birinden duymuştum :
- benim de üstüme kayıtlı 4 araç var onları da getireyim ozaman.. demişti araç parkı hususunda haksızlık yapanlar için.

2 aylık süre az hiç az değil.

Uzun süre tutmazdım ayıp olur. Günlük boş yer varsa park ederim ama

rahmetli gavur eniştemin de yaşadığı apartmanda böyle bir park yeri sorunu vardı. gündüz vakti otoparkta yer olmasına rağmen sokakta yer aramıştık. kendisi demişti ki ben emekliyim gündüz vakti gider en kötü 200 metre öteye park ederim, fakat bu apartmanda işten gelen insanlar da var onlar işten yorgun geldiklerinde park yeri bulamazlar.

uygunluğu bırak direkt ahlaksızlık bu. park yeri sıkıntısı olan bir binada neden bir daire olarak 7-8 araçlık otoparkta 2 araçlık yer kaplıyorsunuz? hele ki biri sabit duracak bunların?

bana denk gelse çizerdim.

1 aracınız olsa bile uzun süre kalacaksa otoparkta kalmamalı bana göre. otoparklar günlük giriş çıkış için kullanılmalı depo gibi değil.

Valla kadınların doğum sonrası hormonal ve psikolojik dengesizlikleri oluyor. Bende bir babayım anneler daha iyi cevap verir bu duruma.

çocuğun çorabı mı kirlensin yoksa kolu mu kopsun diyebilirsin.

Eşin aslında sana kızgın ve kırgın, bu tepkilerinin sebebi bu. Bir duyurunda çok dağınık olduğundan bahsetmiştin hatta kıyafetlerini yere çıkarttığını senin deyiminle "yerde unuttuğunu" yazmıştın. Kadın 1,5 yaşındaki bebeğin doktuklerini toplayıp akşama da eşinin doktuklerini topluyor. Bu huyuna devam ediyor musun?

Ben olsam, alırım elime bir çöp poşeti o kıyafetleri yerden alır poşete koyar, çöp konteynerine atarım.

Yaşanabilecek kazalardan dolayı korkuları olabilir.
Merdivenlerden yuvarlanma bunlar
arasında en çok yaşananlardan.

Ama çocuğun kolunu hızlı çekmemeye çalışsın.
Benzen o yaşlardaki çocuklar için kol omuz arası eklemde ağrılara belki çıkığa vs sebep olabilir.

Beterin beteri var
Ama neyse ki sonunda korkulan olmuyor:

www.dailymotion.com

Eş olarak onunla da sakin şekilde anlaşmaya bakın

Bir insan ne kadar yorulursa tahammül seviyesi o kadar azalır. Sabır falan kalmaz. Eşinize biraz yardım edin yükünü alın. Davranışlarının değişeceğini düşünüyorum.

yorulmuş, sabrı tükenmiş gibi.

Rocknroll+1

Kadini yipratan sensin büyük ihtimalle. Sabri kalmiyor olabilir.

Senin gibi kocam olsa ben de sinirden naptığımı bilmezdim herhalde.

Benim eşim çok yardımcıdır mesela o yüzden çocuğun yüzüne gülümsemeden baktığım bile olmamıştır, sert bir bakış bile atmadım. Ama eşimin işi oluyor yardım edemiyor o günler sabır çekerek geçiriyorum.

Kadın haklı.

çocuğu içeri sen al ikna ederek.

Bir de anneler şunu da demesin mesela eşim bana yardım ediyor, yardımcı oluyor falan. Arkadaşlar, çocuk, anne ve babanın ortak iradesi sonucunda dünyaya geliyor. Çocuğun sorumluluğu anne ve babaya aittir. Eğer, bana yardım ediyor derseniz bu sefer bu sorumluluk anneye aitmiş, baba da jest yapıyor eşinin hayatını kolaylaştırıyor gibi bir anlam çıkar. Aynı şey ev temizliği için de geçerli. " Eşim bana yardım etmiyor ya da yardım ediyor" demeyin. O hane içinde yaşayan herkes o evin her şeyinden sorumlu. Çocuklara bile yapabilecekleri, basit işler verilir. Oyuncaklarını toplatirsin falan.

Başlık dönüp dolaşmış, erkek tarafını linç mecrası olmuş yine.
Evlilik uzmanından evlilik dersleri falan.
Çok acayip cidden.

@ mirket

Benim tepki gösterdiğim erkek tipi belli. Bu tipe uymayan erkek zaten benim gibi düşünüyor. Kusura bakmasın bazı erkekler ama işlerine gelmeyince mantıklı, olması gereken tepkiyi veren insanlara tepki veriyorlar. Dün birisi duyuruya feminazi, pozitif ayrımcılık diye sacmalamış. Sonra kendi mi sildi yoksa makul mantıklı düşünen bir mod mu sildi cevabını bilmiyorum.

Feminizmin ne olduğunu bilen, bilmese bile öğrendiğinde anlayabilen herkes zaten feminizme çok saygı duyar.

o zaman çocuğunu içeri sen al. hem k*çınızı devirip yatıyorsunuz hem de suya sabuna dokunmadan eşlerinizi gözünün üstünde kaşı var diye eleştiriyorsunuz (şimdi ben neler neler yapıyorum biliyor musun sen yanıtı gelir).

islamcı plaj soruyorsanız bilmiyorum. ama yazları ido'nun bursa kumla seferleri başlıyor ve tam olarak 90'lar aile plajı havası oluyor. öneririm. herhalde 1,5 saat kadar sürüyordur ido ile.

adalardaki herhangi bir ücretli plaj. ücretli olunca denyo pek olmuyor.

Garanti cidden çöktü. Halen sürüyor mu bilmiyorum ama millet öğleden sonra hesabına ulaşamıyordu

x.com
x.com

Araba alım işlerindeki dümene benziyor doğrusu.
Bir bayide de bunları alacak kadar peşin para olur, olmalı
Olmaz diyen o dükkanı kapatsın bir zahmet.
Madem daha ucuza geri sattınız onlardan parayı eşyayı teslim etmeden önce peşin almalıydınız en azından.

garanti bankası harbiden çöktü.

Garanti Bankası internet uygulaması gerçekten çöktü. Yıllardır yerinde duran bir esnafsa dümene geldiğinizi sanmıyorum, ödeyecektir. Belki nakde sıkışmış ve Garanti Bankası'ndaki sorunu bahane olarak da kullanıyor olabilir ama ödeyecektir düzgün bir esnafsa.

ne tesadüf tamda garantinin çöktüğü güne denk gelmiş
bes belli dümen.
tipik dolandırıcı esnaf.

Aldığınız bayiye geri satmışsınız, neden herkes dümen demiş anlamadım.

Garanti çöktü doğru ama bu bahanae olabilir.
Adam belki parayı ayarlayamadı. Pazartesine sarkıtmak istedi, garantiyi bahane etti.

"cuma gunu 5'e kadar bir yerden para ayarlarim" lafinin alt metninde "sansin varsa haftaya alirsin, olmadi sonraki hafta artik kismet" yatar yaw.. bu global bir kural.

Cooperr +1 parayı görmeden asla alışveriş yapma

ilk konuda haklısınız, ikinci konuda haksızsınız.

randevunuz 11-13 arası. önceki evlerde işin uzama durumuna göre zaten saat değil saat aralığı veriliyor. bu her zaman böyledir. siz o saatler arası müsait olamıyorsanız onlar da sizin istediğiniz tam saatte getiremeyebilirler.

valla biz her seferinde tüm gün evde bekliyoruz.

İkinci olayda siz haksızsınız. 11-13 arası randevu alıp sonra 13'te gel denmez ki? O zaman 13-15 alsaydınız randevuyu. Millet servisler randevu saatinde gelmiyor, gecikiyor diye şikâyet eder, siz randevu saatinde gelecek diye olay çıkarmışsınız.

İlk olayı bilemedim, ikinizin de haklı tarafı var. Adam iki kez gelmeyip tek seferde halletmek isterken haklı sayılır, geldikten sonra surat yapmakta haksız.

isterseniz hepsini tek tek kurdurursunuz. hiç hesap verme, suyuna gitme zorunluluğunuz yok. zaten makina kurulumu dediğin, iki boru bağlayıp fişe takmaktan ibaret.

ustaya önce fırça atmak, sonra gönlünü almak lazımdır. fırçanızı atmışsınız. şimdi bir çay koyun, hemşeri çıkın.

2sinde de haklısın. sana satarken her şeyi ayarlarız diyorlar. müşteri hizmetlerini aradığında tabii diyorlar. o kadar para veriyorsun, sana uygun saatte getirmek zorundalar. işçiler ezildiğini düşünüyorsa haklarını arasınlar. işçiler haklarını aramadıkları için ülkedeki her türlü çalışma şartlarının kötülüğü altında eziliyorlar.

Yeni, çok katlı wins. Flawless victory.

Zemin çok belirleyici ve lokasyon. Bu veriler altında 1. Tabi alt katta dükkan yoksa.

Son büyük depremden benim çıkardığım iki ders, yeni binaların güvenilir bina anlamına gelmediği ve alk katta olmanın pek de avantajlı olmadığı.

Ve asıl ders de şu ki, Fay hattından ve dolgu topraktan uzak dur.

Yani, binadan önce zemin önemli.

Zemini kaya olan.

depremde en riskli binalar 5 ve 10 kat arası olanlar. eski de olsa 3 katlı bina. ama istanbuldaki her seçenek en kötü seçenek.

kikasworld.com

Yeni bina alıyorsanız, müteahhitle konuşun. Eğer eğitimsiz biri izlenimi verdiyse koşarak uzaklaşın.

Size örnek vereyim: yer esenyurt (beylikdüzünde de aynı dümen var). Müteahhit belediyeden gelen kazık projesini onaylayan belediyedeki mühendise rüşvet vermeyi kabul ediyor. Tabi bunu yaparken okka altına gitmemek için yapı denetim elemanının da görmezden gelmesi gerektiğini öğütlüyor müteahhide. Müteahhit buna itiraz eden yapı denetim mühendisinin üstüne yürüyüp arabasındaki silahla tehdit ediyor (kişi arkadaşım). Bu ortamda yeni bina alsanız ne olur almasanız ne olur.

istanbulda bir bina kentsel dönüşüme giriyor ancak apartman sakinlerinden biri güvenmiyor örnek aldırıp kontrole yolluyor. bina yeniden yapılırken bile yetersiz bulunuyor. bina işinde kendin hariç kimseye güvenme.

kombi, ocak, vs. taktırıp proje çizdiriyorsunuz. ondan sonra doğalgaz abonelik başvurusu yapıyorsunuz. sayaç veriyorlar taktırıyorsunuz. kontrole geliyorlar, onaydan sonra kombinin ocağın servisini arayıp çalıştırtıyorsunuz.

15 sene önce kiralık evde (kombi vardı ama proje ve sayaç yoktu) bu şekilde yapmıştım. şimdi süreçler değişmiş olabilir.

bir ay önce yaptırdım bu işi. başka bi duyuruya da yazmıştım.

tecrübelerim böyle;

inşaat henüz bitmemişken ön abonelik için ücret istendi. ev satılırken bundan bahsedilmişti. yanlış hatırlamıyorsam 3-4 bin civarıydı.
evi teslim aldıktan sonra saat, kombi ve ocak bana aitti.
saat taktırmak için önce kombi ve ocağı taktırmak gerekiyor.
kombici tarafından takılıyor, ama doğalgaz verilmeden açılmıyor. elektriğini onlar bağlamıyorlar.
ocak da yetkili servis tarafından kuruluyor.
kombi kurulduktan sonra doğalgaz firmasına başvuru yapmak gerekiyor (benimki agdaş'tı)
bir kaç ödeme isteniyor. sayaç bedeli, abonelik bedeli, vergiler, teminat vs 4-5 bin lira civarında oluyor. ön abonelik bina teslim alınmadan önce müteahhit tarafından yapılmıştı, onun ödemesini daha önce yapmıştım.

doğalgaz dağıtım firmasına bağlı mühendislik ekibi gelip ölçüm falan yapıp onay veriyor, saati takıyor.

bende sorun mu oldu, yoksa prosedür mü öyle bilmiyorum ama sayaç takıldıktan bir kaç gün sonra açmaya geldiler. bahsettiğim ödemeleri online olarak o aşamada yaptım.

doğalgaz verildikten sonra kombi kurulumu için servisi aramak gerekiyor.
onlar elektrik kablosunu vs takıyor, o şekilde hazır oluyor.

kısaca evet, ocak ve kombiyi taktırıp doğalgaz firmasını arayın ve mühendislik firmasını yönlendirecekler.

önce ocak ve kombi takılmalı, bağlanmalı. camda hava çıkışı olmalı.
sonra doğalgaz şirketine servis-bağlantı başvurusu yapıyorsun. sonra proje firmasıyla anlaşıp proje çizdiriyorsun. o firma projeni gaz şirketine sunuyor. gaz şirketi onay verince de abonelik başvurusu yapıyorsun.

Öncelikle hayırlı olsun. Elektrik ve su aboneliğin 1 günlük iş, önce onları hallet. Dask gerekecek tabii.

Sonrasında ankastreyi taktır. O arada bir doğalgaz firmasıyla anlaşın, onlar bütün süreci götürür. Hem projeyi çizer hem de konbiyi takar, gerekli izinleri alırlar. Doğalgaz firmasından gelip kontrol edip gaz açmaya onay alınca başka birşey kalmıyor.

değiştirdim, psikolog sayesinde

psikoloğum. deniyorum biraz törpülüyorum ama beynimde duruyor. olumsuz huylarım,düşünce tarzım var. bunları değiştirmek ve tamamen düzeltmek zor. düzeltmeye çalıştığım veya biraz törpülediğim olumsuz inançlarım var.

Değiştirebilmek tam anlamıyla mümkün değil önemli olan farkında olup müdahale edebilmek. 3 yıldır terapi alıyorum, kalıcı değişimler için hep tetikte olmalı diye tecrübe ettim.

iyi hissetmek dr. david burns'un kitabı bu amaçta yöntem öğreten kanıtlanmış bir kitap

www.nvi.gov.tr

iki ülke arasında "kimlik kartıyla girilebilir" şeklinde anlaşma yoksa evet gerekiyor. ukrayna, gürcistan gibi bazı ülkelerle bu tür anlaşmalarımız var ama oralarda bile bazı durumlarda pasaport ihtiyacı doğabiliyor. mesela (en azından savaştan önce) ukrayna'ya kimlik kartıyla girebiliyordunuz ama çernobil gezisi gibi spesifik bazı organizasyonlarda ısrarla pasaport soruyorlardı.

ben genelde pasaportçuyum çünkü ülkeye girerken memur durumu bilir ama ülke içinde bi problem yaşarsın, "kardeş biz sizin ülkenize kimlikle girebiliyoruz" dersin, oradaki görevli bundan haberdar değildir, uğraşırsın vs...

Gerekenler var, gerekmeyenler de var. Gitmek istediğiniz ülkenin şartlarını resmi kaynaklardan kontrol edin.

bir marka hangisi yaz ki millet almasın. tüketici haklarına başvurun incelemeye geliyorlar.

tüketici haklarına göre belli bir süre içinde aynı arızayı 2 defadan fazla yaparsa ücret iade hakkı vardı buna bi bakılabilir.

Borclanirken TL diye anlaştıysaniz süre de belliyse onun dışındaki her şey fırsatçılık

hayır paranın gerçek değerini istiyor
ama altın olarak değil de enflasyon oranında geri vermeniz lazım

örnek hesap
"Mart'ta aylık enflasyon yüzde 2,46 oldu"
3 hafta için 3/4ünü alınca 1,8

101.800TL

Anlaşma şartlarına bilemediğimiz için bir şey diyemeyiz.

100 bin olarak 3 hafta içinde anlaştıysanız ne istediğinin bir önemi yok. Sonuçta o şekilde anlaşmışsınız. Ama en başta "haftaya veririm" demenize rağmen 2-3 hafta geçtiyse haklılık payı var.

O adam tefeci

Altın düşmüş olsaydı daha az para kabul edecek miydi?

Enflasyona bakabilirsiniz ki ideali bu. Onun dışında anlaşmada böyle bir şey yoksa firsatcilik tabiki.

Siz de bakır/alüminyum üstünden hesap yapalım diyin.

Böyle alış veriş kafası mı olur?

Yukarda da denildiği gibi biraz daha detay iyi olurdu.

Örneğin iki hafta önce borçlanıp bugün 3 hafta içinde ödeyeceğim dediyseniz geçiştiriyor hissi uyandırmış da olabilirsiniz. Sonuçta böyle şeyler oluyor.

Diğer taraftan 2 hafta öncesinde 3 hafta sonra borcu ödeyeceğim demişseniz ve anlaşıp herkes vadenin dolmasını bekliyorsa şimdi borcu altına çevirip anlaşmayı değiştirmek doğru değil.

Bu iki senaryodan birinde fırsatçı var, diğerinde borcuna sadık olmama izlenimi uyandırmış birisi.

sanırım bu anlaşmada siz karlı oluyorsunuz, dünya piyasalarının farkında değil sanki.

borcu aldığınız sırada altın fiyatı (23 mart) 3679, bu gün 3664, 100 bin lira için, 27.18 gr altın borcunuz olsa, bu gün bu miktar altın 95bin lira yapıyor.

siz bu hesabı borcu aldığınız gün üzerinden yaparak gönderin, karşı taraf anında cayacaktır zaten.

aynı şeyi ben de düşünüyorum. çekirdek aile daha konforlu bir çok konuda. ama daha keyifsiz bence ya.

ama tabi geniş ailede laf söz karışan eden daha çok olur dezavantajı da çok.

Cevabı soruda kendiniz vermişsiniz aslında

Çekirdek ailenizle yalnız kaldığınız zamanlar istisna değil, akrabalarla toplanılan zamanlar istisna. Ayrıca sizin de belirttiğiniz gibi bunlar bayram, düğün gibi belirli günlerde oluyor daha çok. Yine sizin de belirttiğiniz gibi arada "uzun süreler" olabiliyor. Yani daha nasıl açıklanır bilemedim :D Çok bir sır yok aslında ortada.

Ek olarak çekirdek aileye ziyarete gelen herkes misafirdir, dolayısıyla bu buluşmalar bir "etkinlik" olur. Çekirdek aileyle birliktelik bir etkinlik değil. Bir eve misafir gelince ya da misafirliğe gidince farklı şekillerde davranış kalıpları, adetler ortaya çıkar. "Her günkü rutinden" çıkmanız gerekir.

Aynı enerjik hissiyatı giyinip süslenip bir şey yapmak amacıyla gittiğiniz çoğu yerde yaşayabilirsiniz. Akrabalarla buluşma bunlardan birisi ve herkes bundan aynı oranda zevk almıyor aslında. Burada önemli olan bir etkinlik içinde olmak, bu bir "aktivite", bir eğlence ortamı, insanlar iyi vakit geçirmek amacıyla bu etkileşimlerde bulunuyor.

Sizin de tanımladığınız şekliyle "standart" bir ortamdan çıkıp, değişiklik yapmak size olumlu etki eder. Bu gayet anlaşılır bir şey.

bence çekirdek aile birbirlerine karşı sorumluluk taşıdıkları için daha fazla dert sorun konuşuyor. bir de sık sık görüştükleri için öyle eğlenceli bişi olmuyor.

Spor ve örgü.

Kanaviçe yapıyorum, akşamları telefonu elime alıp doomscrolling'e düşmeyeyim diye başladım. Sonra kendi desenlerimi tasarlamaya başladım. O yüzden hem kanaviçe tasarımı hem kanaviçe yapıyorum bağlantılı ama iki ayrı hobi niyetine.

İspanyolca öğreniyorum (Duolingo + yeni online kursa başladım.)

Her gün değil ama bazı hafta sonları mutfağa kapanıp saatlerce hamurla oynuyorum, tabletten dizi izlerken ekmek, kurabiye, süslü pasta vs yapıyorum.

Kitap okumak ve yürüyüş yapmak bana iyi hissettiriyor. Hiçbir şey yapmayıp kanepede pineklesem bile telefonda vakit geçirmemeye çalışıyorum. Bir de şu bildirim kontrol etme takıntımdan kurtulsam harika olacak.

iskolik biriyim o farklı.
Ama stresten uzak durmak için;
- sigara yardim eder diye düşünüyordum ama fark ettim ki anksiyete yapıyor. O yüzden sosyal iciciligi de bıraktım.
- spor, özellikle strength training.
- dagda yürümek.
- bombos youtube twitch falan izlemek. Galiba beynimin durduğu tek zamanlar bunlar ve çok rahatlatiyorlar. Yoksa kitap vs derken beynim sürekli çalışıyor.

oyun oynamak ve kitap okumak gerçekten stresten uzaklaştırıyor.

Uzun mesafe koşmak, koşamadığım zamanlarda uzun mesafe yürümek.

kitap okuma bağımlısıyım. şu an hayata böyle tutunuyorsam okuyacak daha çok kitabım olması ve daha da bir sürü alacak kitabımın olması sayesinde. saat öğlen 3 gibi heyecanlanmaya başlıyorum eve gidip kitap okuyacağım diye.
onun dışında bilgisayar oyunlarını da seviyorum ama kitap okuma süremi azalttığı için son zamanlarda çok da oynamıyorum. ama arada arkadaşlarla sarıyor, oynuyoruz.
youtube, instagram reels falan kaydırmak da güzel ama onu akşamları ya da yoldayken yapıyorum. yolda kitap okuyamıyorum çünkü metrobüs çok kalabalık ve üstüme üstüme geliyolar kitap okuyacak alan kalmıyor.

psde oyun oynamak kafamı dağıtmaya çok yardımcı oluyor. akışta hissediyorum kendimi.
kitaplar, özellikle iyi bir bilim kurgu da aynı şekilde.
bir de bir bölüm film veya dizi izleriz eşimle. kızımla oyna vs derken dahasına da vakit kalmıyor.

Nasıl unuttum, bira içmek.

İlk olarak 1-2 İpa içmek mesela, sonrasında farkli 4-5 lager, en sona varsa dark bi' bira bırakıp kapanış yapmak.

Yemek yapmak.
Hayvan sevmek.
Yetiştirdiğim bitkileri budamak, toprağı temizlemek.

müzik dinliyorum,
kitap okuyorum,
spora gidiyorum (vücut geliştirme)
bazen dizi, bazen film
dışarda kafede içme,
konser, tiyatro
fırsat bulursam yurtdışı tatili
etkinlik çok bende.
hayat bana güzel.

kafadaki karmaşayı dindirmiş oluyor muhtemelen. kafadaki sesler birbirine girince insan nerden başlayacağını bilemeyip boğulabiliyor. ama ne yapacağını sıraya sokup aksiyon planı oluşturursa ortalık açılıyor. dağınık oda toplu oda farkı gibi düşünülebilir bence.

Oturup nasıl olacak diye gerilmek yerine harekete geçmek rahatlatıyor, huzursuz edici belirsizlik bir nebze azalmış oluyor, soruna değil çözüme odaklanmak ferahlık veriyor.

yapacağın işler ya da sırası kafanda belirsiz olduğu için strese giriyorsun zaten.

herkes icin gecerli degil. kimisi planlamadan haz duyar. kimisi planlamadan nefret eder, spontane yasar. strese iyi gelme tarafina gelirsek, BENCE!!!,

fazla planlama hali biraz gecmis travma, kotu tecrubelere karsilik verilmis bir tepki. hersey kontrol altinda olsun istiyor insan. bunun yaninda birseye baslayinca bilincaltinda herseyi kontrol altinda hissettigi icin haz duyuyor.

herkes için değil, ertelemek de iyi gelebilir bu sebeple erteleme hastalığı var.

Ben aldım iskanı 1 yıl sonra aldı müteahhit. eksikleri ancak tamamladı.

valla senin sonun müge anlı programı. kaynım, kayınpederim falan derken müge anlı'da bulacan kendini

Sorun çok karışan kayınpeder sorunu değil de,
Sizin kayınvalide ve kayınpedere karşı ekstradan bir tahammülsüzlüğünüzün olması sorunu gibi duruyor.

Daha önce de soğuk havada düğüne gitmek isteyen kayınvalideye karşı bir celallenme durumunuz vardı.

Büyüklere saygılı olmak gerek bence. Bırakın baba oğul, arabadaki arıza muhabbeti yapabilsinler.

siz ne tahammülsüz birisiniz ya. her hafta eşinizin ailesiyle ilgili ayrı bir duyuru açıyorsunuz. bin tane ayrı derdiniz var ama tüm öfkenizi boşaltmak için sadece bu konuyu seçiyorsunuz. biraz saygı duymayı ve her konuya müdahil olmamayı deneyin. zaten eşinize de iyi bir eş değildiniz, önceki sorularınızdan biliyoruz. keşke boşansanız da hem o hem bu sitedeki bizler kurtulsak sorularınızdan.

Bu konuda evli biri olarak taktik vereyim. Ic islerinize karismaya basladiklari anda o karistiklari mesele ile ilgili detaylari konusmayacaksiniz.Savunmaya gecmeyeceksiniz. Tek soylemeniz gereken sey: "Buna esimle oturup biz karar veririz". Biz kelimesini de ustune basa basa soyleyeceksin. Detaylara girip karsi taraflari ikna etmeye calisirsan altindan kalkamazsin. Daha en basta tavrini koyacaksin ve detaylarin tartisilma asamasina girmeyeceksin.

bence eşin 3+1 istiyor ve babasına söylettirip sonra öyle mi olsaydı acaba falan diyor. ayrıca madem rahatsızsın, neden söylüyorsun/uz? hiçbir şey söylemeyin. siz yetişkin olmamışsınız ki karı koca. bu arada bence de 3+1 al, adam haklı.

ayrıca eşle evlenmişsin ama yanında babasını da getirmiş, adamla da evlisin. iğrenç bi şey bu ya. ben de kendi “eski” evliliğimde yaşadığım için anlıyorum. insan kendi öz anne babasının karışmamasını istiyor. eşin hiç değişmeyecek, ya kayınpeder ölene ya da siz boşanana kadar böyle.

Olumlu olumsuz yorum yazan fikir veren herkese Teşekkürler

bu olaylar olduğunda sakin kalarak çok temiz biçimde onu susturman lazım.

örneğin arabada gidiyorsunuz senin arabana laf etti. bir dahakine sizin araba ile gideriz isterseniz.

annenin size aldığı eve laf sokuyor karışıyor, 3+1 alın vs. tamam çok iyi fikir 2-3 milyon fark eder onu da siz tamalayın hemen alalım.

bir süre sonra altta kalmamak için susmayı öğrenecektir.

Artmamasi için ben bir sebep göremiyorum

her şey artarken ev fiyatları neden sabit kalsın.
ihtiyaç varsa herhangi bir dönem doğru bi dönemdir ev için.

Mevcut koşullara bakıldığında isterse faizler %1000 olsun ev almak her zaman bir fırsattır

her seyin fiyatinin artacagi gibi ev fiyatlari da artacak. burada onemli olan artip artmamasi degil, ne kadar artip artmayacagi. bir sene sonunda %5-10 artacaksa ev almanin mantigi yok. evi eger bir yatirim olarak goruyorsaniz ev almak hicbir zaman bir firsat degildir. cunku her zaman icin daha yuksek getirili bir alternatifiniz vardir. eviniz yoksa alin o ayri.

Beklenen enflasyonun %30 olduğu yerde ev fiyatı artacak mı diye sormak bana biraz saçma geliyor. Hani beklenen enflasyon %5-10 olur tartışırız da.

Sour'un dediği gibi ne kadar artacak konu o. Geçen sene usd'yi geçti ama faize yenildi mesela. Ben bu sene dövize sepetine ve faize yenileceğini düşünüyorum mesela.

Oturacağınız ev alacaksanız bence alın bekletmeyin ama alayım kiraya vereyim karlı olmayabilir.

güvenmekten kastınızı tam anlamadım. adamlar size yalan söylemiyor. daha doğrusu her emlakçı ne kadar yalan söylüyorsa, onlar da o kadar yalan söylüyor.

Size o kadar yükümlülük yüklemenin size faydası var mı?
Satış garantisi vermiyor, herhangi bir yükümlülük altına girmiyorlar. Kurumsallarmış!
Sanırsınız ki ev-arsa alacak insanlar kurumsal diye bunların ofisinden çıkmıyor.
Bence uzak durun sizi yükümlülük altına sokanlardan

bu işi doğru firmalarla yapacaksanız sözleşmesiz hiçbiri yapmaz. zaten artık bu satış işleri vs e devletten onaylı sisteme filan geçti. sözleşmeyi iyi okuyun hatta bir avukattan destek alın. kaldı ki zaten matbu sözleşemeleri oluyor. neyse dediğim şu ki kendinizi bağlayacak süreleri ve rakamları kontrol edin. bunlarda tamamsanız bir sıkıntı çıkmaz.

sakın. sözleşme sadece sizin elinizi kolunuzu bağlar, malınıza ortak olur kansızlar.

pandemi, chip krizi, tedarik sıkıntıları bitti. arabaların ekstra değer kazanması için bir sebep yok. ayrıca arabadan yatırım olmaz.

2 sene once yasadigimiz olay nadir bir olaydi yukaridaki arkadasin bahsettigine ek olarak dusuk faizle kredi cekme ve dovizin yukselisini de ekleyince araba almak 2-3 sene karli gibi oldu.

Ama bir daha boyle bir durumun olacagini sanmiyorum. O yuzden araba alma bence yatirim icin.

Eylul 2020 Toyota Corolla 1.6 Vision 161.800 TL imis o zaman.

Su an ayni modelin ikinci eli 1.100.000 civarinda. Yani 5 yilda 6.8X yapmis TL olarak. Bunun icinde araba icin 5 yil boyunca odenen vergiler, bakim ve servis masraflari yok tabi. Onlari da katarsak belki iyi ihtimalle 6X yapmis diyebiliriz.

Gram altin ayni donemde 470 TL civarindaymis. Su anda 3.684 TL. Yani 7.8X yapmis.

Sonucta arabanin vergi/bakim masraflarini katmasak bile altin daha cok prim yapmis oluyor.

araba gibi surekli deger kaybeden bir tenekenin yatirim araci olarak goruldugu tek ulke turkiye galiba.

deger kazaniyor hissi paranin degerinin dusmesi ve batan ulkedeki vergilerin arttirilmasi ile alakali, sahte yani.

Biz 2019da düğünden gelen altınlarla polo alabiliyorduk, gene polo alabiliyoruz. Üç aşağı beş yukarı aynı.

arabayı bilmem ama konut diyebilirim.. pandemi başladığında mahallemdeki alabildiğim evleri aynı miktar altınla şu an alamıyorum.

son 5 senede altındı. araba da iyi kazandırdı ama pandemi + çip krizi + 2 defa ötv artışı + ucuz kredi + bayilerin aç gözlülüğü + ikinci el fırsatçılığı gibi sebeplerle araba da arttı. bir daha mümkün değil öyle bir şey.

İkiside değil arsa daha çok prim yaptı. Eğer imkan varsa o paraya ufak bir arsa alınabilir.

tapusu ve ruhsatı olmayan daha değerlidir

@sertac akin'in verdigi toyota corolla ornegine bir ek yapmak istiyorum:

2020'de dolar 5,85 tl. bugun dolar 37,96 tl.
2020'de 1 gram altin 470 tl. bugun 1 gram altin 3684 tl.

2020'de 161.800 tl olan arac, o gunun kuruyla 27.688 dolar. su an ise 1.100.000 tl olan arac, bu gunun kuruyla 28.977 dolar (dolar bazinda %4,65 artis).

2020'de 470 tl olan 1 gram altin, o gunun kuruyla 80,34 dolar. su an ise 1 gram altin, bu gunun kuruyla 97,04 dolar (dolar bazinda %20,78 artis).

aracin dolar bazinda %4,64 artisindan vergi, bakim masrafi, dediginiz gibi otopark masrafi vs. duserseniz buyuk ihtimalle zarardasiniz. ayrica hesaplamayi bugunun kuruyla 37,96'dan yaptim. fakat gectigimiz hafta icinde dolar 42, 43 liralara kadar cikti ki ondan hesaplasaydim buyuk ihtimalde eksi degerlere ulasacaktik. buna karsin altini da bugunun degeriyle hesapladim. ama gectigimiz hafta 4.000 tl'yi asti. ondan hesaplasaydim %20'nin daha uzerinde cikacakti. fakat 5 yil icin %20-25 dolar getirisi sizi zengin yapmaz, sadece paranizi korumus olursunuz cunku dolarin da enflasyonu var.

gordugunuz uzere cok basit bir matematikle bir yatirimi degerlendirmek cok kolay. eger gercekten para kazanmak istiyorsaniz, ne yazik ki hisse yatirimi yapmaktan baska care pek yok.

mesele tabii ki beyin. beyindeki dopamin serotonin dengen bozulduğunda psikolojik sıkıntılara daha açık oluyorsun. ilaçların etkisi etkili olduğu saatlerde geçerli. psikiyatrik ilaçların tedavi özelliği yok. yani senin dünyayla olan sorunlarını bitirmez. örneğin 500 bin borcun varsa bunu ödemez.

Mesele daha çok beyinle mi ilgili derken retorik bir sorudur bu inş; mesele tamamen beyinle ilgili, beyindeki kimyasal değişimlerle ilgili. 4-5 günde benim ilaç etki etmez mesela klasik SSRI grubu 4-5 günde hiçbir şey anlaşılmıyor ama 3-4 ay sonra farkını fark ettiriyor.

psikiyatrik ilaclar cogu zaman o kadar etkili degil, tek basina cozum de degil. cok fazla yan etkileri var bir de.

konu hakkinda johann hari'nin kaybolan baglar kitabini oneririm. bu konuda bircok arastirmayi incelemis, alaninda uzman kisilerle konusmus ve bunu kitaplastirmis. akici bir kitap.

Psikolojik ilaçlar tek başına çözüm değil ama kısa vadede dediğiniz gibi faydalı etkileri oluyor.

Bu yüzden her zaman terapi almalıyız. Kalıcı değişim ve çözüm ancak terapi ile geliyor.

Bro 5 milyon liralık Maserati'yi düşün muazzam bir araç şiir gibi adeta tanrının elinden çıkmış dersin ama uyarı işareti verdiğinde yağını değiştirmezsen 100 km sonra o Maserati de yatak sarmaya başlıyor motoru eline alıyorsun, ilaçları da o şekilde düşün her ne kadar muzzam bir yapı da olsak beyin salgıları bozulup uyarı vermeye başladığında ilaçlar motor yağı gibi yatak sarmanı önleyebiliyor.

sonuçta beyin dediğin şey analog bir bilgisayar. milyarlarca nörön birbirleri ile nörötransmitterler üzerinden iletişim kuruyor. bahsettiğin ilaçlar ise bu transmitterlerin miktarını etkiliyor. beynin belli bir bölgesinde yeterince aktif serotonin veya dopamin yoksa o bölgedeki elektriksel aktivite yavaşlıyor.

soru şuna benziyor anestezi nasıl bu kadar etkili olabiliyor. damardan bir ilaç veriyorlar ve beyin dediğin mekanizma tüm dünya ile olan ilişkisini kesiyor. ne birşey hissediyorsun, ne hatırlıyorsun.

30'da degil ama 50-60larda falan basliyor. ama her sey icin gecerli. anksiyete, tat alma vs her sey azaliyor. yaslilar o yüzden yemege daha fazla tuz koyar ve yemegi tuzsuz bulurlar.

bence sen depresyondasin. neden bir uzmandan yardim almiyorsun?
ya da beklentilerinde bir hata var. 29um ve 20llerin basini hic özlemiyorum. partilemek, belirsizlik, spontane seyler hicbiri cekici gelmiyor. kaotik ve cok riskli geliyor hatta.
aksamlari arkadaslarimla yemege cikmiyorsam evdeyim. icki icmeye zaten cikmiyorum ve aramiyorum da. böyle bakinca nine gibi yasiyorum ama ben cok mutluyum bu durumdan.

cocugunla parka gitmek mesela sana neden keyif vermiyor. ben simdi tek basima kaykaydan nasil kayayim. pedofil falan derler ama cocugun olunca dikkat cekmeden eglenebiliyorsun. parka git :D

Bence var. en basit örneği çocukken bile hediye alındığında verdiğimiz tepki ile şimdiki tepki çok farklı

Bunlarin hepsi para kardeş

Çok normal. Tamamen salgılanan hormon seviyeleri ile ilgili. Ergenlikte bir hormon denizi içinde yüzeriz. Bu yüzden tüm duygular çok daha yoğun, çok daha uçlarda yaşanır. Ancak yaşla birlikte salgılanan hormon seviyeleri de değişir. Bu yüzden artık duyguları gençliğinizdeki gibi coşkulu şekilde yaşamazsınız. Yani evet, ergenlikteki salgıladığınız hormonları aynı düzeyde salgılatsak şimdi de benzer şekilde hissedebilirsiniz ama bu sefer geri kalan organlar buna ne kadar ayak uydurabilir meçhul. Yani gençlik hissi başka şey, gençlik enerjisi başka şey.

Bu hevesi canlı tutanlar ise durumlarını kabul edip bundan şikayet etmek yerine yeni yollar arayanlar, bakış açılarını pozitif tarafta tutmaya çalışanlar oluyor genelde. Elbette bu, hayatta her şeyde olduğu gibi ekonomik şartlardan bağımsız değil. Ancak tamamen ekonomi de diyemeyiz. Bu tamamen hayatı nasıl algıladığınız, beklentileriniz, bakış açınızla alakalı. Doğada vakit geçirerek bundan keyif alan, huzur bulan biriyle hayal ettiği ülkedeki tatile gidemiyor diye hayata ve etrafına öfkelenen kişi aynı ekonomik şartlara sahip olabilir.

Valla ben 28 yasindayim. Benim inanilmaz azaldı keyif, mutluluk hislerim.

2 yıldır evliyim. Hicbir sey keyif vermiyor bana. Mesela eskiden FM oynardim deli gibi. 1 senedir girip bakmiyorum bile. Gecen bir bakayim dedim. 2 dk sonra kapattım. Bu sadece bir òrnek. Her şeyde böyleyim. Tükenmişlik sendromunda gibi hissediyorum kendimi.

Sürekli bir 5 dk uzanasım var. Bu moddayım.

Eşimle bir sorunumuz da yok çok sükür ama ne bileyim evlilik ister istemez hissizleştiriyor galiba insanı.

Yaş geçtikçe, bir şey de elde edemediyse insan, "ulan kaç yaşına geldik, bir baltaya sap olamadık" düşuncesi de keyifsizleştiriyor galiba insanı.

Aksine ben artık -ekonomik olarak daha rahat hissettiğim için de olabilir- bir şeyleri yapmak için daha heyecanlıyım. Bu saatlerce bir denizin kenarında müzik dinlemek de olabilir illa ki acayip bir aktivite olmasına gerek yok, sevdiğin birileriyle bir araya gelmek de olabilir, daha konforlu, daha sakin ama daha kaliteli yaşadığımı hissediyorum: yaş 38 (öf)
soruya cevap: bu bir başarı da değil bence hayata bakış açısı ve kendini iyi hissetmekle alakalı öncelikler neyse ona öncelik vermek. canlı tutamadığımız şeyler oluyor tabi, ya zamanla iyileşiyor ya da bakış açımızı buna göre şekillendirebiliyoruz.

Genel cerrah eliyle kontrol edecek, kanamanın sebebini göremezse kolonoskopi için gastroya yönlendirir. Önce genel cerrahi.

devlete gidecekseniz zaten direkt gastroya randevu alamazsınız.

genel cerrahiye gidilir.

acil bir isin yoksa istek makul ve karsilanmali

Nefret ediyorum milletin zaman çalmaca, iş kitlemecelerini amaaaa evlendiysen artık katlanacaksın abi. Düğüne katılın, git burgera bir şeyler ya, arabada uyu. Götür ki sonra trip yeme, laf yeme, sinir nöbeti yaşamasın. Kadınlar ve götürüleri abi...

bazı köylü problemleri diyeceğim de kardeşimin kumar borçlarını ödeyeceksin, annemle babama ev alıcaksın falan demiyor en azından. şükret ve götür düğüne. otobüse bırakmak yerine kadını da o saatte evine bırak bir zahmet.

'Ulugnı uluglasa kut bolur.' diye bir Göktürk arasözü var. 'Büyüklere saygı gösteren uğur bulur.' anlamında.

Kırk yılda bir bir iyiliğin dokunacak. Ne olur sanki bir akşam biraz sıkıntıya girse. Gerek var mı çocuğu, kışı bahane etmeye.

mirket +1

daha da güzel bir tavsiye vereyim, anneyi ve eşini düğüne bırak, çocuğu al evde bak. sonra çocukla birlikte düğünden eşini filan al otobüse bırak. mis gibi huzurlu plan.

Dengeyi tutturmak gerekiyor.
Kırk yılda bir olan bir şeyse olabilir.
Sorunuzdaki gibi "her isteğini yerine getirme" haline dönüşmüşse ne yazık ki evliliğin tadı kaçabiliyor.

bence sizinki de makul bir istek. karda sizin kaza yapmayacaginiz ne malum? hele arabada bebek varken?
cok istiyorsa kayinvalide taksi tutup gitsin dügüne. sizi niye zorda birakiyor?

küçük bebek ne olacak düğün kar kıyamet derken?

çocuğu hasta etmek mi, kayınbiraderin rahatı mı?

Ömür boyu trip çekmek mi
yoksa
bir seferlik uyuz olmak mi

Ikisi arasinda secim yap

Kırmama adına değil, erkek evlatlar annelerini ablalarını kız kardeşlerini kızlarını kız yeğenlerini yengelerini... eğer birinci öncelikli erkekleri yoksa (babaları kocaları abileri) veya koruma yeterliliği sahip değilse (yaşlıya hastaysa engelliyse vs) korumak ve güvenliğini sağlamak adına refakat etmeli. O anne o düğüne gidecekse (elbette gidecek) onu düğüne de otobüse de oğlu götürmeli. Hangi oğul daha müsaitse o götürmeli. Eğer anne kişisinin kocası bu davranışlara müsait değilse (ölmüşse yaşlılık zaafiyeti varsa engelliyse hastaysa) yani.

Nezaret edebilecek oğul ise, küçük çocuğu olan eşini öncelikli olarak koruyacak, en uygun durum mesela önce eşini ve bebeğini evine bırakıp anneyi otobüse götürmekse bunu yapmalı. Öncelik her zaman eştedir, varsa evlattadır. Erkek evliyse muhakkak öncelik eşindedir çocuğundadır. Annesinde değildir. Kendinden verecek erkek, zamanını ve imkanlarını ona göre kullanacak.

Ne annenin düğüne gitmemesi beklenir, koskoca kadın yani çocuk gibi gitmesin denmez. Ne de küçük çocuğu olan eş zor durumda bırakılır, üşütülür yorulur vs. İkisi de yapılmaz. Böyle bir durumda beyler duruma kendi zamanlarını ve imkanlarını seferber ederek müdahalede bulunurlar. Doğrusu budur.

her isteği deyince bende abartı bi durum var sandım. siz bebekle çıkmak zorunda değilsiniz ki ayrıca. eşin tabi ki annesini istediği yere götürüp getirmeli. sizin yerinizde olsam ben eşimi zorla yollardım götür kadını diye.

sadece el öpme dışında bir isteğini gerçekleştirmiyorum. bana ne kadar yardımcı olurlarsa o kadar yardımcı oluyorum.

Bence haksizsiniz.Turk toplumunda esler iste boyle sacma sapan nedenlerle kavgalar ediyorlar.Annesi icin dugune gitmesin demenizin ne kadar bencil ve sacma oldugunun farkinda misiniz? Ustelik bununla ilgili esiniz kendi capinda plan yapmis iken

kaç odaya çekilecek kaçıncı kattan çekilecek bu gibi degişkenlere göre fiyat degişir. apartman sakinlerinden de izin almanız gerekecektir.yukarıdan aşagıya topraklama hattı geçecek kırma delme işleri olur

İstanbul ise mesaj atın numaranızı. Sıkı çocuklar var bu işi yapan yönlendireyim

En büyük maliyeti, 'sıva altı mı olacak sıva üstü mü?' kısmı çıkarır sanırım.
Bitişik nizam apartmansa topraklama çubuğu nereye gömülecek kısmı dert olur.
Bir de tesisat tadilat durumu sözkonusu. Bu durumda Belediyeden onay almak gerekir mi? Gerekirse eğer Belediye, ben proje isterim der mi?

muhabbet etmeyi sevmek, düz geyik.

insanlıktan zerre tat almadığımda genelde milleti aramayı bırakyıroum o zamanda beni arayan insanlar ile görüşüyorum.

muhabbet etmeyi, goygoy yapmayı, yeri gelince dert paylaşmayı/dinlemeyi severim.

hayattan kopmak istediğim zamanlarda da düz düşünüyorum ve iletişimde kalmıyorum :)

Anne babanın hala ölmemiş olması.

Almam +1. Depremde yıkılırsa deger sıfıra düşer çok değerli bir lokasyon değilse tekrar tapılması o büyük depremde yıllar alır.

eski bina, hele hele kentsel dönüşüm ihtimali olan binaların da şöyle bir riski var; binadan vs biri "bu bina çürük" diye karot aldırıyor. binaya yıkım kararı çıkıyor (bu karot aldırma sürecinin geri dönüşü yok çünkü)

fakat binadaki ev sahipleri, binanın yeniden inşa sürecinde bir türlü anlaşamıyorlar. bina boşaltılmış şekilde senelerce duruyor.

yani sen bütün ömrün boyunca çalışmışsın kazanmışsın ama binadaki 3-5 bunak yüzünden emeğin senelerce çöp oluyor. satsan satamıyorsun, kiralasan kiralayamıyorsun, içinde zaten oturamıyorsun.

bu da bir ihtimal, hadi depremi mepremi mezar olmasını geçtim..

ben almam şahsen. hele ki elimdeki tek nakit para buysa.
vadelide aylık en az 120-130k arası alırsınız. enflasyon daha fazla artıyor diyebilirsiniz. en azından altın, döviz, vadeli gibi bi sepet yaparsanız en az riskli olanı olur gibi. yabancı hisse vs. de alırdım ben olsam.

Madem kiraya verme niyeti var, başka ilden alsanız? Daha temiz ve yeni binalar bulunur belki?

Türkiye'de kiralama kanunları çok sıkıntılı. Ev alıp kiraya vermek: yatırım değil, dert sahibi olmak demektir.

Hiçbir şey bilmiyorsanız, altın alıp köşeye atın. Daha çok kar edersiniz + başınız ağrımaz.

Kiraya verdiğiniz zaman 15 sene kiracıyı evden çıkartamazsınız. Kira ödemese 2-3 sen mahkemelerde sürünürsünüz vs. vs.

NOT: Yatırım tavsiyesi değildir. Sonra almadığınız yer çok değerlenir, kimse geleceği bilemez! Mevcut koşullar altında benim fikrim bu.

.

Amacınız yatırımsa farklı şehirlerde üniversite bölgelerine bakabilirisiz. hatta o paraya belki 3 daire bile alabilirsiniz. hem getirisi daha iyi olur hem de 2 3 daireniz olmuş olur. Çanakkale Bursa Balıkesir Edirne bu şehirler de üniversite bölgelerinde çok güzel 1+1 daireler bulabilirsiniz.

Istanbul'da 40-50 senelik daire = ARsa payi satin almak

Bu mantikla dairenin arsadaki payi iyiyse alinir.50 yillik dairenin tek ederi arsasidir artik.

Bildiğim kadarıyla stres durumunda vücut durumu dengelemek, bünyeyi korumak adına hormon üretiyor. Sürekli olarak strese, mutsuzluğa maruz kalmak üretilen hormonun dengesini haliyle de vücut/beyin kimyasını bozuyor bir süre sonra. Bu durum da depresyon olarak kendisini gösteriyor. Kimileri eski denge haline yaşam ve düşünce tarzında değişiklik yaparak dönebilirken kimileri için süreç daha zorlu olabiliyor. Bu yüzden ilaç desteğine ihtiyaç duyuluyor.

Stres yönetimi güçlü, uyum gücü yüksek ve kendini koruma becerisi olanlar haliyle depresyona daha uzak oluyor.

Depresyon sadece sıradan psikolojik bir olay değildir, psikiyatrik vaka haline gelebilen bir şeydir. Psikiyatrik vaka haline gelebilenlerde özellikle kan değerlerinde eksiklikler ve bozukluklar görülür. Bu da beynin ve/veya bağırsakların bazı dengelerinin bozulduğunu gösterir.

Depresyonda olmayanların önemli bir kısmı biyolojik olarak bu bozuklukları yaşamamalarıdır. Bir kısmı da bunları yönetebilmekte olduğu için depresyonda değildir.

Fakat ülkemizde depresyon yaşamayan çok az insan var. Ben en az 5,5 sene önce prozac kullanmayı doktor gözetiminde bıraktım, 11 ay sürdü ama şu anda gayet gülümseyen depresyon denen şeyi yaşıyorum, çünkü bunu sağlayan hem ailevi, hem sosyal, hem ekonomik hem de toplumsal sorunlar var. Elimin erişemediği, düzeltemediğim, düzeltmemin mümkün olmadığı ve asla kayıtsız kalamadığım pek çok şey var, bütün toplum için geçerli bu. Onun için de ciddi bir çoğunluk depresyonda.

Bu işin beslenme tarafı var, güneş ışığı göremeyişimiz var, bunun hava kirliliği var, gürültü kirliliği var medya kirliliği var, ekonomik darboğazlar var, özel hayat sorunları var, daha bunun kendine bilir bilmez teşhis koyması var, abartma meselesi var...

Depresyonu herkesin iyi öğrenmesi ve birbirine saygı ve şefkat göstermesi gerekir. Yoksa toplum birbirini yiyip kendini yok edecek.

sığınan vardır ancak nevrotik bir insanın ne yaşadığını anlamak zordur. yani psikiyatrik hastalığı olan kişilerin beyinlerindeki algısal bozuklukları sağlıklı bir insan hayal edemeyebilir.
ben bir ruh sağlığı çalışanı olarak nevrotik olanların bunu net olarak kaçınma olarak kullanabileceklerini düşünüyorum. psikoz olanlarda da vardır illa ki.

depresyona girmeyen çok azdır. burada önemli olan baş edebilmektir. yani depresyona girip girdiğini bilmeyen çok insan var.

genetik, çocuklukta yaşananlar, ebeveynlerinin karakteri, senin karakterin ve en etkilisi şu an içinde olduğun durumu algılama biçimin.

Birbirini pek tanımayan insanların denk geldiği (Mesela sözlük zirvesi, iş yemeği vb.) ortamlardan şahsi gözlemim her 4-5 kişilik gruba bir tane muhabbeti açan adam lazım. Çoğu grup "Naber, nasılsın, havalar da bozdu" dan öteye gidemiyor; birinin araya girip insanların üzerlerindeki gerginliği atıp üstüne bir şeyler söylemek isteyecekleri bir şey atması, gerekirse bir ufak anekdot anlatması, birinin bir şey söylemesine istinaden muhabbet sönmesin diye lafı "Peki sen ne düşünüyorsun" vb. gibi başka birine taşıyacak bir katalizör olması lazım. Sonra gerisi genelde geliyor.

Hayır. tadım kaçtı denir ya o tabiri kullanıyoruz bunun için. Yeni insanlar ve hayata güzel katkı sağlayarak aşılır. Gezme tozmayla hobiyle olmaz yanii.

Hocam benim bi arkadaşım var annesini babasını bi trafik kazasında kaybedince depresyona girip 6 ay falan duş almamıştı, bence depresyonun en önemli işareti kişisel temizlik anlayışının bırakılıp bırakılmaması, bırakılmamışsa o kişi depresyona girmemiştir diye yorumluyorum.

tek basina yeterli bir kriter degil. kisisel hijyenin olmadigi gibi. eger bir kac semptom daha varsa kuvvetle muhtemeldir. orn: sabah yataktan cikmama istegi, istahsizlik, tembellik vs..

Yaşlanmakla da alakası olabilir.

Bence dopaminle alakalı. dopamin orucu işe yarayabilir.

Yeni bir hayata Yol alma vakti gelmis hocam belkide

Yangın algılama, ihbar sistemleri var. Bunlar, bildiğimiz, tavandaki duman dedektörleri. Buna söndürme sistemleri entegre ediliyor. Mahal evrak gibi su görmemesi gereken malzeme deposuysa halonlu, diğer durumda sulu sistemler.

Bu sistem çalışmayacaksa, sulu müdahale sistemi var. Yangın dolapları içinde vana bir boy hortum ve nozul vardır. Açıp suyla müdahale edersin. Ya da CO2 li veya PKP toz söndürücüler vardır.

Kaçış için yangın merdiveni ve fosforlu kaçış yolu işaretleri gerekir.

Ama ben içerde kalıp kendimi koruyacağım diyorsan öncelikle kask, yanmaz tulum, göz kouyucu oksijen tüpü ve maske gerekir.

İlave: Bir de konu hakkında bilgi sahibi olman gerekir tabi. Elektrik yangınına su tutarsan çarpılırsın, akaryakıt yangınına su tutarsan patlatırsın, benzin dökmekten daha kötüdür. CO2 nozulunu alevin ucuna değil dibine tutman yakından uzağa doğru sürmen gerekir gibi detayları bilmelisin.

3 satır aşağıda cevabı var bunun.

Para ne zaman lazım, sizin risk algınız nedir sorularının cevapları da önemli.

Altın bir yatırım aracı değildir.

o kadar genel bir soru ki ne cevap verilse yanlış olur.
uzun vadeli ise altın genelde tercih ediliyor. çünkü doların kendi enflasyonu var. altın bu enflasyon artışı üzerinde artış gösterir genelde. ONS ya da gram bazında değerlendirilebilir.

Alabilirsiniz. Sürekli, imkan oldukça toplayın.

NOT: Yatırım tavsiyesi değildir!


.

mayısta 34 olacağım. 30 olunca bi tık moralim bozulmuştu. ama hiç bi zaman yaşımın insanı olmadım gibi düşünüyorum. yani hep daha çocuksuydum gibi. hala öyle. hayattan keyif de alıyorum yani mutluyum. yeni bi şey yemek, bi parça kıyafet almak, ailemle oturup kahve içmek filan inanılmaz keyif veriyor. yaşlanmaktan da ölesiye korkuyorum. sanki 40-50 olduğumda duyguların şiddeti ve önemi azalacak, beni heyecanlandıracak bir şey kalmayacak gibi. biraz da kendi ailemde gördüğüm yaşlı profili ile alakalı bu sanırım. eşimin ailesinde gördüğüm profil ise tam tersi mesela... neyse. 30 olmadan önce 30 yaş ile ilgili düşüncelerim korktuğum gibi olmadı. 40-50 için de aynı şey geçerli olur umarım.

yani özet olarak 20lerimde neye kızıp üzülüyor, neyden keyif alıyorsam hala aynı şeyler aynı boyutta geçerli gibi.

Aksine artti. 20’lerinde daha bi dikkafali, daha bi mucadeleci oluyorsun. Surekli bisilerle mucadele ve biseyleri oturtma cabasi, bir yandan genclik.. ama 30larla birlikte farkindalik artiyor, sakinlik geliyor, icindeki savaslar azaliyor. E bi de cevrende hastaliklar, olumler basliyor. Bunjnla yuzlesmek de kolay degil. Hayatin degerini de anlamaya basliyorsun. Bana bir sey olmaz tarzi hic olmeyecekmis gibi bakma isi azaliyor kisaca.

Kendi acimdan boyle.

evet benim biraz farklılaştı ama farklı yönlere de kaydı.
yaşamayı hala çok seviyorum sadece eskisi kadar neşeli değilim.
mesela oyun oynamak benim için tutkuydu ve sırf oyun oynamak için güzel bir oyuncu laptopu aldım o kadar az ve saçma oyunlar oynadım ki.. ama onun yerine kitap okumaya sardırdım mesela ve akşam olsa da kitap okusam diye bütün gün gözüm saatte.
kitap okumadığım her an boşa gidiyor gibi geliyor elimde olsa sabahtan akşama kadar kitap okurum. tutkularım değişiyor hayata karşı. daha tahammülsüzüm ama aynı zamanda daha az duygusalım. ölmekten daha çok korkuyorum. ailemden birilerinin ölmesinden çok korkuyorum.

onun dışında keyif aldığım şeyler aynı, sadece daha az tutkuluyum diyebilirim. eski neşem de her zamanki kadar yok. galiba enerjim de daha azaldı. yine de halimden ve hayatımdan memnunum çok şükür.

not: aralıkta 35 oldum.

küçük şeylere büyük değil küçük tepkiler veriyorum artık.

29.

daha makul oldum. önceden cok üzülüyordum, cok heyecanlaniyordum vs.
su an daha dengeli her sey.
hayatin nasil bir seye benzeyecegi, saglik vs problemi olmadigi sürece, beli oluyor bir de. onun verdigi bir huzur var.

20leri cok coskulu yasadim. özellikle 22-23 yasina kadar. cok calistim, cok partiledim, cok gezdim de. her türlü insani gördüm. tokat da yedigim oldu, attigim da.
20lerde yasadiklarimi yasamasaydim, su an mutsuz olabilirdim.

gelecek beni önceden cok korkuturdu. su an cok heyecanlandiriyor.

bunda bence biraz hayatimdaki insanin da etkisi var. birlikte yasanmayi bekleyen bir ömür var önümüzde oha diyorum.

bonus: analitik bir sekilde empati yapmaya basladim bir de. o da büyük farkindalik kazandiriyor. su an sen bana gelsen durduk yere tokat atsan, önceden neden ben neden ben derdim. su an biliyorum ki sana biri tokat attigin icin bana tokat atiyorsun.

anne olunca x2 arttı ama sevinç, mutluluk gibi şeylerde değil de panik, anksiyete, hüzün, korku gibi duygularda.

30 yaş benim için çok acayip bir dönüm noktasıdır. 30'umda evlendim. yönetici oldum. keyif almam azalmadı ama farklılaştı. daha basit şeylerden mutlu olmaya başladım ama eskisi gibi sürekli bir "mutluluk" içinde olman mümkün değil. sorumluluklar var.

azalmadı. değerini daha çok biliyorum ve farkına vararak keyfini çıkartıyorum.

hiç değişmedi halen aynı coşkuyla hayatıma devam ediyorum

olmadi, bilakis daha buyuk farkindalikla ve derinlikle yasiyorum her seyi. 'playfulness' dedikleri yasami senlikle yasama hali bende hep vardi (varmis bunu fark ettim), artik bunu hic kaybetmemek benim icin bir yasam pratigi haline geldi. canim o an istemese de ya da eskiden olsa usengecligime yenilebilecekken, yaparken keyif alacagimi bildigim seyleri yapmak icin farkli bir caba gosteriyorum, sevdiklerimle zaman gecirmek benim icin hep onemliydi ama hayat bu artik eskisi gibi bir araya gelemiyoruz demiyorum, caba gosteriyorum vs. vs.

Yasam bir oyun, ve bu oyundan kimse sag cikmayacak. tek 'gercek' bu, ki bunun bile gercek olup olmadigi epey tartisilir. Bunu bilerek yasamak, gun batisini ayri bir keyifle izlememi, denize girdigimde suyun bedenimdeki hissini ayri bir deneyimlememi sagliyor.

stardart yukselmesi etkiliyo her seyden memnun ve mutlu olamiyosun. sartlari saglayinca cok ok

Hasta olan çocuğun tüm huyu değişir. İyileşince normale döner. Arada tutturdukları birileri olur. Hasta olunca biraz nazını çekin, eski düzeniniz konusunda ısrarcı olmayın. Bir kaç gün sonra yine eski düzene dönersiniz. Nazlı oldukları bu dönemde bazı kurallar ve düzen konusunda ısrarcı olmak bebeği de sizi de yorar. İşe yaramaz. İyice stres olur. Benimki naçizane kendi deneyimim.

öncelikle hasta iken muhtemelen nefes almakta zorlandığı için uyanıyordur normaldir. odaya soğan kesip koyabilirsiniz ya da coldmix damlalik damlatabilirsiniz. uyku kısmı emerek annesi ile uyurdu sonra uyandığında genelde ben tekrar uyuturdum

Bizimkisi de bir noktadan sonra annesine döndü(erkek cocuk). Ancak annesinin olmadığı günler yine ben uyutuyorum eğer evde hiç görmezse problem olmuyor ama görürse annesini istiyor. Uyku konusu ise bizimki 3 yaşına yaklaştı gece sık sık uyanıyor hala uyku danışmanı normal olduğunu söyledi. Hastayken uyanması zaten beklenen bir durum.

Cogu zaman hanim uyutuyor, zaten cogu zaman emzirilerek uyutuldugu icin benim yapmam mumkun degil. Bu aralar hasta, gece uyanip, uykusu iyice acilirsa benim kucagima geliyor ve salona gitmek istiyor. Bir sure mutfaktaki urunleri inceleyip, biraz konustuktan sonra tekrar annesine teslim ediyorum. Bu arada emzirme isi yakinda bitecek, siz nasil uyutuyorsunuz?

2,5 yaşında kızım babasında asla uyumuyor. hep ben uyutuyorum. babası odaya girip ışığı kapatınca bile krizlere giriyor, gece uyanırsa beni görmeden uyumuyor. bi de bu çocuğa 5 aylık olduğundan beri gündüz babanne-dede bakıyor, gündüz onlar uyutuyor. ama hafta sonu evdeyken gündüz de ben, gece de ben...

çocuğunun huyunun değişmesi normal ama. dönem dönem anneye/memeye düşkünlük olabiliyor.

hastalık dönemi zaten sıkıntılı. burnu tıkalıysa, geniz akıntısı varsa zorlanır çocuk. 8-10 karanfil batırılmış yarım soğan, cold mix +1 bir de hava nemlendirici alabilirsiniz odasına.

hem annesi hem ben sıra ile uyuttuk bizimkini hiç sorun yapmadı

anne evdeyse anne uyutsun oluyor. sık uyanmalar normal.

Benim sıpalar kocaman oldular tabii, özlüyorum şimdi o dönemleri.
Bizde şöyle olduydu efendim. İlk çocukta ilk 6 ay ben uyutmamıştım bile. Eşim gelene kadar annem/ablam, akşam eşim gelince de eşim uyutuyordu. Ben sadece sağmal inek olarak süt veriyordum. Gaz çıkartma / uyutma işi babadaydı. Sonra eşim uyutunca uyanmaya beni istemeye başladı, o dönem tam kabustu. Aslında uykusu var ama uyuyamıyor, ben ertesi gün işe gideceğim, onu uyuttuktan sonra ertesi günün yemeğini yapacağım. Ben sabırsızlandıkça (bebek anlar böyle şeyleri) durum iyice zıvanadan çıkıyordu. Bir ara "ağlarsa ağlasın" metodunu deneyelim dedi eşim, ben yapamadım. Odaya bir koltuk koyduk. eşim monoton bir sesle ya şarkı söylüyordu ya da masal anlatıyordu. Öyle öyle alıştı uyumaya büyük kızımız. Küçükte daha kolay oldu.
Hastalık dönemleri ilaveten güç geçer, evet. Normal ama bezdirici. Geçiyor illa ki. Geçeceğini bilip sabretmek gerekiyor. İkinci bizde o yüzden daha kolay büyümüştü.

Amerikan Tıp Merkezi / Hastanesi Prof. Dr. Can Atalay.

Eger randevu alabilirseniz Yusuf Bükey.

Çok geçmiş olsun. Haydarpaşa Numune Prof. Meryem Günay Gürleyik. Çok kıymetli bir hocadır.

İstanbul Onkoloji Hastanesi-Prof Taflan Salepçi. Geçmiş olsun.

Osman Cem Yılmaz. www.drcemyilmaz.com hem insan hem doktor olarak inanılmaz kaliteli, akademik ünvanı olmaması sizi yanıltmasın uluslararası akademilerle işbirlikleri olan ve eğitimler veren, son teknolojileri yakından bilen bir uzmandır. Geçmiş olsun.

youtu.be

Sebeplerle uğraşma, gerçeği gör.

nickin hakkini vermissin :)

29 yasindayim. kendi yasamimdan sikayet etmek yerine dünyadaki savasa, siddete, yoksulluga kahroluyorum ve hayatimi hak etmedigimi düsünüyorum acikcasi.

sizin hayatinizda eksik olan sey sükretmek. senin o rutin diye sikayet ettigin hayat bir baskasinin hayali. bunu görmek bu kadar mi zor?

ayrica cok siradisi bir hayat da yasayabilirsin ama sen sürekli o siradisiligi yasadigin icin sana siradan gelebilir.

Diger kolelere bakip gulumsuyorum

Ev lazim, omur boyu kira odeme fikri beni cildirtiyor

anlamsız olduğu kanaatine varalı çok oluyor. hayattan beklentimi güvenlik, beslenme, barınma gibi temel ihtiyaçları sağlayabilmek gibi konularla sınırlandırdım. uzun vadeli plan yapmıyorum. kontrolüm dışındaki faktörler yüzünden hayatımın kötüye evrileceğini öngörsem de dayanıklı olduğumu ve başıma gelecek zorluklarla bir şekilde baş edebileceğimi biliyorum.

Bunu sorgulamayana asam akşam yemeğini yedikten sonra duzlu fıstıkla meyve yiyip ulusal kanalları gezenler. Hayatın bir anlamı yok zaten. Çocuk oluncada o büyüsün diye bekleyip sonrada ölüyorsun.

ben ilk lisede bu sorgulamaya girdim. o zamanlar muslumandim tabi kurani okuyup insanlarla tartisiyordum ateistforum vardi o zamanlar. hatta oss'ye hazirlanamadim bu yuzden az kalsin hayatim kayiyordu. simdi 30 yasin uzerindeyim. ulastigim sonuclar ektedir.

hayatin birey icin bir anlami yok. bireyler doguyor, buyuyor, oluyor. bireyin kendisinin hicbir ehemmiyeti yok. yarin bir anevrizma, veya acik yaradan vucuduna giren bir tur amip sayesinde essek cennetini boylayabiliriz. ancak biz olsek de burada kalan seyler var. dil gibi, kultur gibi, sanat eserleri gibi, idealler ve anlamlar gibi. bireyden ziyade bunlarin onemli oldugunu dusunuyorum. insan bu askin mevzulara yoneldigi surece tatmin olabiliyor. yoksa hayvani gudulerin tatmin edilmesi insani bir yere goturmuyor. biz o sinifi gectik, bizim odev artik baska. hala gectigimiz sinifin sorularini cozmeye calismak enteresan bir hata.

nedir o gectigimiz sinif? bireyin hayvansal arzu ve istekleri var. bunlarin tatmin edilmesiyle mutlu oluyor :), eksikligini cekerse uzuluyor :( yemek, seks, sosyallesme vb gibi. ancak bu durtuler ne kadar tatmin edilirse edilsin geri geliyor. o yuzden bunlari tatmin etmek herhangi bir yere goturmuyor. dan bilzerian'in bir videosu vardi. dunyanin en guzel kadinlariyla sevisiyorum ama bu insani tatmin etmiyor diye agliyordu :) kendisi poker masasinda $1 milyon kaybedip ertesi gun hayatina devam edebilecek kadar da zengin. demek ki hedonizmin doruklarinda yasasan bile bir seyler rahatsiz ediyor. o yuzden bosuna buraya dogru gitmeye gerek yok.

demek ki askin bir mevzu bulup benligimizi orada eritecegiz. yasadigimiz cagin handikapi gecmiste insanlarin ugrunda yasadigi seylerin artik kalmamis olmasi. yani 100 yil once insanlar at sirtinda ac karna savasirken boyle anlam kaygilari yoktu. cunku bir sekilde dogru veya yanlis bir ideal ugrunda yasiyorlardi. veya 70'lerdeki ogrenci olaylarini dusun. daha iyi bir toplum ugruna kendilerini dusunmeden mucadele ediyordu insanlar. ancak simdi kapitalizm bizi tekrar herkesin kendi kicini kurtarmaya calistigi, bireyin on planda oldugu bombok bir kulture goturdu. amerika'da ozellikle cok goruyorum boyle milyon dolarlik ama hayattan keyif alamayan, ne icin yasadigini bilmeyen insanlar. adamin kagit ustunde her seyi var ama asil onemli seyin eksikligini sezebiliyor ve ici huzursuz bu yuzden.

ha sen kendi anlamini bulabildin mi dersen ben de hala gecim derdindeyim. hala hayatimi duzene koymaya calisiyorum. bu nedenle artik bu sorgulamalara cok giremiyorum cunku aksiyon halindeyim. hala sener sen kosusuyla bir yerlere ulasmaya cabaliyorum. bu kosusturma istedigim tatmini ve huzuru saglamasa da en azindan beni oyaliyor.

ya şimdi söylicem de b-k atacaksınız.

28-30 sürecinde satürn satürn kavuşumu

36 - 60 plüto - plüto karesi. eğer yaşam amacını gerçekleştirmişsen sana dokunmaz bu süreç pek.
gerçekleştirmediysen seni sıkar, boğar, hayatını alt üst eder ki değiştirebil artık.
www.facebook.com

hala yapmadın 42'de patlatır.
www.facebook.com

hala yapmadın, öldürür.

oldu.

hayat rutinimi, iş düzenimi, hayata bakış açımı değiştirdim. rahatladım.

önceden daha çok kazanayım, o işi de ben yapayım, daha çok fatura keseyim falan kafasında hırslı bir beyaz yaka insanıydım. bu sorgulamadan sonra günde 5-6 saat çalışan, evden çalışma düzenine geçmiş, her gün sporunu falan yapıp mahalleden çıkmayan bir insana dönüştüm.

çok da güzel oldu.

evet çıkarken bahşiş bırakmayınca bozuluyorlar.

Sizce bunu sahiden de bahşiş için mi yapıyorlar?
baska ne icin yapabilirler?

bahsis motivasyon ve kibarliktir. bahsis vermezsen ekstra bir sey görmemen dogal dagil mi?

evet, çoğunluğu sadece bahşiş için yapıyor.

bu bahşiş olayının "gönülden kopma", "gerektiğinden daha iyi hizmet görme" noktasından çıkarılıp abd kültürü etkisiyle zorundalığa dönüşmesini normal bulmuyor, "servis ücreti", "x hizmet bedeli" gibi saçmalıklar altında toplam hesabın %10-15'i olarak hesaba ekleyen işletmelere de "niye, burası abd mi?" diye aleni eleştiride bulunduğum çok oluyor.

yav zaten restoranda ödenen yemeğin ücreti nedir; her türlü gidere kârın da eklenmesi değil midir? ben neden garsonu geçindirmekle yükümlü olayım?

reservoir dogs'ta geçen bahşiş bırakmanın mantıksızlığına katılır, böyle bahsin sorun olmasına bile şaşırırdım. türkiye de kendi dertleri yetmez gibi böyle bir derdi de ithal etmekte gecikmedi tabii, hayret ediyorum.

cocuk demek ekstra servis demek. sicak su getirir misiniz, ay dokuldu, cocuktur yapar, mama sandalyesi vs... tek kisiye gore bahsis verme yukumlulugu daha cok. cocuklarin cok tatli diye yakinlik gostermiyorlar tabi para icin yapiyorlar.

Amerika' da bahşiş bırakmayan müşterinin üzerine yürümeye kadar giden durumlara şahit olabilirsin:)

Müşteri çıktıktan sonra müşterinin bahşiş bırakmadığını görünce, o parayı ya da kartı bıraktığın kutu / cüzdan gibi şeyi fırlatıp atanı gördüm.
Muhtemelen müşteriye pek belli etmedi ama göremedim o kısmı.
Empati yapıyorum, benim de bahşiş beklentim varken bir kusurum olmadığı halde bahşiş alamasam ben de bozulurdum, bazen de belli ederdim ciddi bir hayal kırıklığı yaşarsam.

Örneğin gelenlerin yabancı müşterileri veya misafirleri gelmiş, onları şöyle güzel bi yemeğe götüreyim demiş ve getirmiş. İlgi alaka gösteriliyor dört dönüyorlar başında, her şey iyi gidiyor ama günün sonunda 10 lira bile bahşiş almamışsın. Tuhaf karşılar, "ulan kesin bi kusurum oldu" diye düşünürüm açıkçası.

sor bakalım çok umrumuzda mı :D

Meb e katılıyorum, kimse bana işimi yaptığım için ekstra ücret ödemiyor

Yapan vardır illa ki, insanlar dizilerde gördükleri her şeyi kopyalıyor. ABD'de bahşiş kültürü çok katmanlı bir sosyal ilişki biçimi, sadece bahşiş verdim bittiden ibaret değil. ABD'lilerin parayı sosyal hayatta ele alış biçimi çok farklı. İş kanunları, çalışma biçimleri çok farklı. Bir sitcom'da bir garsonun bahşiş vermeyen müşteriye çılgın atmasını izleyip gaza geliniyor sanırım ama ABD'deki gibi bir sosyal yapı ve bahşiş kültürü bizde yok.

Yine de bu bahşiş vermenin yaygınlaştığı gerçeğini değiştirmiyor. Ben sunumdan özellikle çok memnun kalırsam ve adisyonda servis ücreti kesilmemişse (kuver değil, servis) bahşiş bırakıyorum, ancak garsona kendimi göstermek için yırtınıyorsam ya da gelen yemek olması gerektiği gibi değilse de bahşiş vermiyorum. Örneğin ABD'de bahşiş bırakmamak için ciddi anlamda bir sorun yaşamış olmak gerekiyor genelde.

Ek olarak şu da var, şu anda bence restoranlardaki her türlü yemek ederinin üstüne satılıyor. Kime göre? Bana göre :D isteyen katılır isteyen katılmaz. O yüzden bu sıralar hiçbir şekilde bahşiş bırakmıyorum. Bu dönemde kendime zor bakıyorum valla bir de milletin yüzünü güldüremiyorum diye alınıyorsa buyursun alınsın.

bir aileye baya iyi servis yapmıştı, bahşiş gelmeyince arkalarından sitem etti
bende hak verdim hatta bahşiş bırakmıştık kardeşimle yemiştik bi şeyler

"Amerika' da bahşiş bırakmayan müşterinin üzerine yürümeye kadar giden durumlara şahit olabilirsin:)"

Valla hiç böyle bir şeye şahit olmadım. Tam tersine herkes 1 doların hesabını yapar.

Türkiye'de de kazık fiyatlarla bahşiş veren insana madalya takmak lazım.

Ben kredi kartıyla ödeyip geçiyorum. Nakite girmem. Abü o karttan bana da bas diyen hiç denk gelmedi.

Gormedim, zaten her sey olup bittikten sonra surat asmasi da benim icin cok onemli olmaz. En kotu bir daha oraya gitmem olur biter.

Bu devirde düzgün bir yer bulunmuyor zaten. Uzun süreli gidebileceğim bir restoran-kafe bulamıyorum. Aynı yere bir daha gidiyorsam, etrafımdakilere tavsiye ediyorsam, internetten olumlu yorum yapıyorsam öpüp başlarına koysunlar. Hepsi potansiyel müflis zaten. Vallahi kimseyi düşünecek halde değiliz artık bence. Surat asıyorsa da umrumda olmaz. Bir daha da gitmem.

bahşiş için mi yapıyorlar bilemem ama bahşiş vermeyince dökülen çok oluyor. genellikle bahşiş bırakan biriyim, arada bir bu tavırla karşılaşınca acayip ayar oluyorum. ben bunu iradi olarak vermek istemeyebileceğim gibi o an cebimde buna uygun para olmayabilir de. sana mı soracağım garson biraderim paramla ne yapacağımı. bunun da top seviyesi kasaya gittikten sonra yanına gelip fişi alıp sümenle sana uzatması...

Extra ilgi alaka + memnuniyet = biseyler ateslemek demek

Heleki surekli gidiyorsan mutlu ederler seni sikintisiz bir gun gecirirsin

Eger adamin gorevi olmadigi bisiler istersen gerekirse gider bakkaldan alir gelir

Surekli gitme potansiyelin oldugu yerlere cuzdan acarsan iyi olur

hayir. ama uyukluyorsaniz pharmaton.

Sizle ne kadar bağdaşıyor bilemiyorum ama ben bu sorunu mevsime göre yaşayarak çözdüm.

Önceden kışı "atlatılması gereken ölü dönem" olarak görüyordum. Birkaç yıldır kışın kışa uygun şeyler yapıyorum daha iyi hissettiriyor.

Bunlar arasına mutfakta kullandığınız malzemelerden tutun, giysilere kadar her şey giriyor. Kışın ana malzemesi domates olan yemekler yapmıyorum örneğin; bal kabakları, brokoli, karnabahar, brüksel lahanası, et yemekleri vs. ağırlıklı gidiyorum. Giysileri seçerken "kışın iyi tutar bu" diye alıyordum önceden, yazlık seçerken daha detaycıydım. Şimdi kışlık şeyleri de daha beğenerek alıyorum. Kış temalı şeyler kullanıyorum vs. Örnekler saymayla bitmez. Masaüstü arkaplanım falan bile değişiyor. Kış etkinlikleri, kış içecekleri...

Doğrudan doğruya ne kadar etkisi oluyordur bilmiyorum ama kışın ölü zamanmış gibi gelmiyor artık.

Uyuklamıyorum ama kışın hep uyumak istiyorum.
İzin günlerimde yataktan asla çıkmak istemem.
Kış uykusu tam benlik bir durum aslında ya kışın komple uyuyup yazı hiç uyumadan geçirebilirim, keşke bu mümkün olsa :):)

(Daha çok başlığı takip etmek için yazdım, akhenaten'in yazdıkları çok ilgimi çekti mesela deneyeceğim)

Seker kullanmazsan cogunlukla duzelir

Vitamin spor ve bitkisel beslenme deneyebilirsin

Erken yatip erken kalk pc ve telde okuma modu mavi sari isik modunda kullan

ben butun kis cafe bar nere varsa disarda geciriyom. yeterli uyku aldiysam uyku fikrini unutuyorum haftada 1-2 öğlen uykusu olabiliyo bu kisa ozel diil aliskanliktan ve aksama enerji toplama kafasiyla yapiliyor. spor da enerjiyi yerine getiriyo+1

akıllı saat varsa gece yatarken kandaki oksijen seviyesine bakın. yüzde 90 altındaysa hastalıkmolabilir.

Bulunduğunuz ortamın yeterli derecede ısındığından emin olun. Birkaç derece bile düşük olunca vücut da düşük enerji moduna geçiyor.

Cocugum olsa hayat sigortasi yaptirirdim. Bu bir nebze rahatlatir.

Onun disinda her an her sey olabilir. Etkimizin olabilecegi alanlarda önlem almak, onun disindakiler de kader, basimiza gelenler diyelim yapacak bir sey yok.

inaniyorsan dua, sukur vs..
inanmiyorsan meditasyon, olumlama vs..
durum kritikse psikolog

olumsuz olamayacagima gore bunu kafaya takmamaya calisiyorum. tabii ki korkularin olabilir ama mantiginin galip gelmesi lazim bu korkularinin veya duygularinin uzerinde.

ya da zor olan seylere karsi kendimi hazirliyorum, yaslilik, parasizlik, kimsesizlik gibi. tasarrruf yatirim gibi seylere onem verip, vucudum icin duzenli bireysel ve takim sporlariyla ilgileniyorum, duzgun yiyorum, kotu aliskanligim yok, kafa icin de kulturel ve sanatsal aktivitelerle ugrasiyorum. yani hayat bir maraton, bitirirsek yeter.

Yaşlı anne babam ve küçük çocuğum var, aynı anksiyetelere bende sahibim. Aklıma bu düşünceler geldikçe dikkatimi başka şeyler ile dağıtmaya çalışıyorum. Değiştiremeyeceğim şeyleri düşünmeyi bırakmaya çalışıyorum.

evet böyle bir durum olabilir bunu kabul ediyorum, olacaksa zaten olur buna engel olamam, fakat sürekli bunu düşünerek hayatımı mahvedemem diye kendimi motive ediyorum ve dikkatimi pozitif şeylere yönlendiriyorum.

kendimi önemsiz görerek. dünyadan milyarlarca insan göçüp gitmiş. biz de onlardan biri olacağız. önemli olan dünya üzerinde olan süreci en iyi şekilde geçirebilmek. çocuğa bir şeyler bırakabiliyorsanız ne ala. bu dünyada ne trajediler yaşandı hatta ne mutluluklar yaşandı. yaşayanların hepsi de tarihe karışıp gitti.
bu tür şeyleri ben de dert ediyorum ama dert ederek bir şey çözemiyor aksine çözümün parçası olmak yerine sorunun bir parçası oluyorsunuz. elimizden geleni yapacağız. ötesi yok.

bu bir tür kaygı bozukluğu. en iyi çözümü de uzman bir psikolog veya psikiyatr ile çalışmak. buna imkan yoksa da şu kitabı okumanızı öneririm.

www.dr.com.tr

Ibadete asiliyorum bu aralar iyi geliyor kaygi sikinti yoksa

düşük.
ikame dozu her 10 kilo için 1000iu 1 damla şeklinde. 50 kilo için 5000iu 5 damla gibi.
ama eksiklikte iki katına kadar çıkılabilir.

her 10 kilo için 1000iu 1 damla ise, 50 kilo için 5000iu 1 damla ya da 1000iu 5 damla olması gerekmez mi?
(Edit: tamam ben neyi yanlış anladığını anladım. 5000iu=5 damla diyormuş cevap. Ben 5000iu*5 damla anlayınca matematiği tutturamadım. Bana bakmayın siz.)

D colefor'un dozajı epey yüksek, tahlilde 30,7 çıkan d vitamini değerine takviye olsun diye ayda bir kapsül kullanıyorum ben.

Youtube dumb phone yaz

uygulamaları silerek başlayacaksınız, en önemli adım bu.
amasız fakatsız bugün en çok kullandığınız uygulamaları silin.

ondan sonra hayatta kendinize bir hedef koyun.
mesela iş yerinde en başarılı çalışan olmak, ogrenciyseniz 4 ortalama getirmek gibi.
veya yabancı dil ogrenme olabilir.

Telefon android ise keep me out diye bir program var. Kaç saat istiyorsan o saat telefon kilitleniyor sadece gelen aramalara cevap veriyorsun yada birisini ararıyorsun.

çok istikrarlı bir çözüm olmayabilir ama kitap okumak. saracak, sevdiğin bir şey bulursan tıpkı "bakim sosyal medyada ne varmış?" dediğin gibi beynin "dur okuyalım bakalım ne olacak" diyor.

çok klasik ve tırt bir öneri gibi gelebilir ama ben bunu OKB tedavisi gören birisi olarak söylüyorum. yani bende bile işe yaramış bir tavsiyedir. tabii ki sorunu kökünden çözmez ama bu zamanda zaten telefonsuz yaşam gerçekçi bir istek değil. şikayetçi olduğunuz şey telefon başında boş boş saatler geçirmek ise dikkatinizi çekecek bir kitap/roman serisi yardımcı olabilir.

zaten sosyal medya öyle bir çukur ki insan yarım saat uzak kalsa özlüyor ama 2-3 gün geçtikten sonra geri dönesi gelmiyor. ben bu şekilde koskoca aylar devirdiğimi hatırlıyorum, yani gece 11-12 gibi oturup 50-60 sayfa kitap okuyup çat diye uyuyordum sonra. sosyal medya filan hiç yoktu. çok güzeldi. sonra tekrar düştük tabii ama olsun, ne kadar uzak kalınırsa o kadar kâr.

ev işi yap karına yardım et, boşanmaktan da kurtulursun

Kitap okumayı seviyorsanız e-kitap okuyucu harika bir çözüm olabilir

E-kitap okuyucu gercekten oldukca faydali. Hem gozu yormuyor hem de boyut itibariyle pek yer kaplamadigi gibi agirlik da yapmiyor. Hele bir de birkac favori kitap listede varsa tadindan yenmez.

Kitap okumaya zorla kendini, hiçbir halt anlamasan bile 1 saat oku. Beynini alıştır. Ya da ders dinle alanınla ilgili not al falan. Aktive et tekrar o pathwayleri.

normal değil. benim eşim babasının evinden dönünce oh be insanın kendi evi gibisi yok diyor. annesi mükemmel sofralar hazırlamasına el üstünde tutmasına rağmen.

2 evdeki konfor düzeylerini karşılaştır. laf arasında orda nelerden memnun olduğunu falan sor. belki sen sevgini fazla gösteremiyorsundur. onu şu anki evine bağlayacak anılar yaşanmışlıklar oluşturman gerekiyordur belki.

Normal değil. Yazları 2 3 hafta kalıyorum, sonlara doğru gün sayıyorum eve dönmek için.

P.S: eski duyurunu aşağıdaki cevaplardan sonra hatırladım genelde kullanıcı isimlerine dikkat etmiyorum. Sizin durumda ben de eşin gibi hissederdim. Sorun onda değil sende

ilginc bir psikologa görünsün bence. be uzun da kalsam kısa da kalsam eve döndüğümde herhangi bir adaptasyon sorunu yaşamıyorum. sonuçta orası da benim evim. insanın kendi evi gibisi var mı. eşim de yaşamıyor.

çıkarın üstünüzü bi donla gezin anlarsınız rahatlığı

normal değil +1 ben kendi anama babama tahammül edemem, eşimde aynen etmez. ne kadar az durursa kar olarak görür kendi.

Senin bir duyurunu hatırladım ve yanlış olmasın belki başka bir duyurucunun sorusudur diye baktım evet doğru hatirlamışım senin sorunmuş.

Ben de olsam eve dönmek istemezdim. Sebebi şu; evde sabahtan akşama kadar çocukla uğraşacağım sonra eşimin yere attığı kıyafeti toplayacağım. Yemeğini yiyecek ve koltuğa yayılacak ve ben onun tabağını, kaşığını kaldıracağım. Kim olsa dönmek istemez.

Abi psikologa git diyenler gelmiş yine... Ana babası ile anlaşamayan duyurucular da tuhaf bulmuş. İnsan ailesini sevmesin mi? Evlendik diye ailemiz eskide mi kalacak? Zamanla düzelir eşiniz.

sizin sunamadiginiz ikram, yemek, konfordan dolayi da olabilir. sonucta insanoglu. el ustunde tutuldugu yere ait hisseder kendini.

TV ve telefon yerine ev ve eşle ilgilenin. Ev de, eş de ilgi ister. Yorgun olsanız da farketmez. Güler yüz ve tatlı dil, bir çift güzel kelam.

tatilden dönüp işe başlar gibi geliyor çünkü. kaldır bir tarafını yardım et kadına. birkaç yıla tekmeyi yiyince ağlarsın divorce came out of nowhere diye

Normal değil +1
Mutsuzluğunu böyle mi ifade ediyor acaba?

çocukluğunun geçtiği bir evden bahsediyoruz o evin bir kokusu olur burnunda.
evden içeri girdiğinde anne şefkati baba sevgisi reseptörleri canlanır beyninde. Aile ilişkileri mesafeli olanların bu hisse uzak olması normal ama 4 yıl da kendi evine hala alışamamış olması da sıkıntı .

ailesinin evinde siz de kalın farkı görün bence en iyi çözüm bu

beni nereye bağlasanız dururum ama durduğum yere ev diyebilmek çok uzun zamanımı alır. 12 senelik evimizde belki son 3-5 sene ev gibi hissetmişimdir. o yüzden 4 sene bence çok değil, hele de tam oturmamış şeyler varsa. ha bir de baba evi yerine başka başka yerlere gidip geldikçe, dönüşte bu benim evim hissi daha belirgin oluyor. ya zamana bırakın yada daha çeşitli ve uzun seyahatler yapın.

esin tam bir MANCHILD.
ana baba evi güzel tabii. orada cocuk kendisi. anasi oglusuna patates kizarsin, babasi karpuz kessin, kadin gelsin donunu ütülesin, prensimin cayi önüne gelsin, evin hicbir isi icin sorumluluk almasin, isten atilsa bile ev var zaten kit kanaat olsa da gecinirler bir sekilde, anasi saclarini oksar falan. cok stres sikintiya gerek yok.

kendi evinde yetiskin kisi kendisi. ise gidecek, kira ödeyecek, süt var mi, tuvalet kagidi bitmis mi diye kendisi ugrasacak, faturalari kendisi takip edecek, hafta basina temiz kiyafeti var mi diye kendisi stres yapacak, arabanin kis lastigiyle servisiyle kendisi ugrasacak... ohooo.
ana babayi özlersin ama bahsettigin sekilde degil. bu adam yetiskin hayatina adapte olamiyorum diyor resmen.

konu sahibi erkekse lütfen özneleri ve sifatlari kadin versiyonu ile degistiriniz. prens yerine prenses, adam yerine kadin, manchild yerine daddy's girl falan koyabilirsiniz. Zira tespitim sabit kaliyor.

El üstünde tutuluyorum,yemeğim önüme hazır,kimse benden bişey beklemediği halde sıkılıyorum ve evime dönmek istiyorum. Bence normal değil eşinin durumu.

alice abla, konu sahibi erko. eski konularına bak bi

Yok öyle bir şey.

pet ct nin amacı daha çok kanserin yayılım durumunu veya tedaviye ne kadar cevap verdiğini ölçmek için.
ama yinede vücut hakkında en detaylı bilgiyi pet veriyor.

Hayir yok çünkü öyle bir sey olsa dahi, baslayan bir kanseri durdurmak tamamen sizin genetiginizle alakali.

Yani yagmurun gelecegini önceden biloyorsun ama sel olmasi halinde onu durduracak bir gücün yok.

öyle testler var ama herhangi bir insana yapilamayacak kadar pahali.
adi ne bilmiyorum ama o tarz testler yapan bir sirkette calisiyordum.

müsteriler genelde bilim insanlari ve cok zengin insanlar.

@sonsuz bu üzdü...

Ayni soruyu geçmişte Amerikan Hastanesi'ne sormuştum. Malesef yok öyle bir durum. Sizin şikayetleriniz ve rahatsızlıklarınız bulgu olarak değerli ipucu. Rahatsızlığınız yoksa MR filan doğru teşhise götürmesi çok zor. Tümüyle yorumlayan hekimin görüşü önemli (bence tabii).

Benzer durum vardi

Whatsap haric tum sosyal medyayi sildim ayrica telefonda vakit calan kitleyen herseyi

Pc de fazla vakit gecirmiyorum kendime cocuk gibi sure koydum 1 saat kullanip kalkiyorum

Spora basladim

Sebze agirlikli besleniyorum

Erken engec 10 30 yatip erken kalkiyorum ev isi falan yapiom yada ders hobi falan

Bu sekilde kitap okumaya basladim ama herdey bi anda olmadi

Pc ve telefonu uzaklastir

Youtube shorts, tiktok ve benzeri yerlere cok bakmaktan oluyor diye dusunuyorum. Bunlari birakmak disinda bir cozum bilmiyorum.

merhaba. az da olsa iyi kitap okurdum, mizah dergisi, kalkmadan film, uzun youtube videoları falan. kahretsin ki 3-4 ay önce gittim reddit yükledim. perişan oldum ya. her seyden sıkılıp bir an önce reddit'i geri açmak istiyorum. diğer tiktok, instagram vs sizin izlediğiniz hap eğlence aplikasyonu neyse onu silin bence. sıkılsanız bile youtube videosu, dizi, film x1.5 hızla dahi olsa bitirmeye başlamayı deneyebilirsiniz. andolsun ki kendi adıma hap bilgi, kısa video'dan uzaklaşacağım.

(bkz: dopamin detoksu)

DEHB konusunu araştırın.
Hayat kalitesini düşürür aşamadaysa bir Psikiyatriste gidin.
O kadar değil ama odaklanma probleminiz yine de sorun yaratıyorsa telefonunuzdan sosyal medyaya ilişkin her şeyi silin. Kısa videoları seyretmekten kaçının.

Kilo dışında hayatınızın kötü olduğunu, daha çok şey yapmanız gerektiğini falan söyleyen kişilere çok kulak aşmayın.
Galiba bizim cagimizin vebası da bu; mutlu evlilik, tatlı çocuk, stabil hayat = yetersiz. Hepimiz uçup kaçıp cosmaliyiz, sürekli daha fazlasını istemeliyiz falan. Burada da unutmam stabil hayat yaşayanlara laf atanlar çok olurdu, özellikle avrupa konusunda.

Siz önce daha fazlasını istiyor musunuz yoksa bu sosyal medyanın size verdiği bir baskı mı onu kesinlestirin. Onun dışında hayatinizla mutlu olun yani. Bunun yarısına sahip olamayan milyonlar var.

sağlık var.en önemlisi bu;sağlık ve aile. dünyalar tatlısı bir çocuk ,sevdiğiniz sadık bir eş de varsa diğer kriterlere bakmam bile. böyle bir rutinde hayır vardır.

kiloyu 5 yıl içinde verdin verdin, sonrası imkansıza yakın bunu bil. bir dahiliyeciye git danış, belki bir şeylerin eksiktir ondan kilo alıyorsundur. zaten diyetisyene yönlendirir. zayıflatıcı ilaç dedikleri iğneden bahseden olursa kaçarak uzaklaş.

madem annesin, kendin için ve çocuğunun başında uzun yıllar durabilmek için sağlığını bir an önce düzeltmeye bak. o kilo ileride muhakkak başka sorunlara da yol açacak. gençsin, verirsin.

iyi: mutlu bir ailen, işin var.
kötü: türkiyede yaşıyosun, rutinlikten sıkılmışsın, kilolusun ve long covid ihtimali var.

global ölçekte kötü; ama türkiye özelinde eh işte bir hayatın var.

Çok kilolu bir 42 yaş teyzesi olarak söylüyorum lütfen ciddiye al:

Hayatına her gün muhakkak yürüyüş, bisiklet, yüzme, fitness gibi hafif sıklette bir sporu dahil et, her gün değişmez olayın olsun.

Sana enerji gelecektir, yaşama sevincin artacaktır, odaklanman iyileşecektir, ruh halin çok daha iyi olacaktır mutluluk hissin artacaktır...

Spora önem vermezsen yaşlılığa ilerledikçe enerjin daha fazla çekilir ve genç denecek yaşta ölü toprağı serpilmiş gibi, hayattan elini eteğini çekmiş gibi hissedebilirsin, lütfen kendine spor alanı aç. Bunu şimdi yapmazsan bir daha yapamama ihtimali var. Lütfen bunu çok ciddiye al.

Bir de mutlaka gece uykusu uyu, doğru zamanda, doğru şartlarda, doğru süreyle uyu. Hayatının en önemli iki unsuru bunlar. Lütfen bunları yap, kilo milo hepsi sıraya kendiliğşnden girecek bak göreceksin.

Ekliyorum:

Vaktinde, doğru şartlarda ve doğru süreyle uyumak ile her gün muhakkak yapılan yeterli miktarda hafif spor senin iştahını çok güzel azaltıp dengeye getirecek, tatlı tuzlu karbonhidrat vs krizi tamamen bitecek, gerginlik kaygı ve depresyona yatkınlık %90 azalacak, çok daha kolay sabreden, çok daha rahat tahammül eden ve kendi sınırlarını çok daha kendinden emin çizebilen biri olacaksın. Lütfen kimyasal işine girme uykuyu düzenleyip sporu hayatının değişmez unsuru yap yeter.

Buna "orta yaş bunalımı" diyebiliriz.

Hayatınız güzel görünüyor nazar değmesin, maaşallah.

Alanınızla ilgili kitap yazabilirsiniz, ticarret başka bir konu. Onu en iyi siz bilirsiniz.

Rutini kırmak için hobiler deneyin. Ya da turlara katılın.

Bir psikolog da size yardım eder.

Evet. Ama bu sadece erkek onu doyurana kadar. Sonra hop kanatlanıp gidiyorlar asıl serseri tayfanın peşinden.

Her zaman baba figürü olması da gerekmez, sadece dinleyen ve karışmayan bir "korkuluk" erkek bulmaları da yeterli çoğu kez.

Kadınların bir koruyucuya ihtiyacı yok. Erkekler kendilerini korusunlar yeterli.

Soruna cevap, daha çok sevmiyorlar.

Şöyle bir mantıksızlık yok mu sözlerinizde;

Tipi iyi olan ve karakter özellikleri de olumlu olan birisi hali hazırda ilişkide olduğu kişilere (yani kendine ilgi duyan kişilere) daha fazla ilgi ve alaka gösterdiğinde, daha az ilgi ve alaka gösterdiği senaryoya göre daha fazla karşılık görüyorsa bu beklenen bir sonuç değil mi zaten? Neden şaşırdınız ki buna, ben anlamadım.

Babaçtan kastınız nedir bilmiyorum ama heralde gerçekten bu kişinin babası gibi davranmak yerine daha samimi ve açık yüreklilikle yaklaşmaktan bahsettiğinizi varsayıyorum.

Bu profilde birisine "ihtiyacım" yok, ama evet seviyorum. Bu da benimle alakalı bir şey bir nevi zayıf noktam, herkeste böyle olacak diye bir şey yok. Bazıları da sevmez

insanlar iliski secimlerini mutlu olacaklari sekilde degil, tanidiklari sekle göre yapiyorlar. "gelin, kaynana topragina benzermis" sözü ya da senin bahsettigin durum da biraz öyle.

orada anne baba genelde en yakin oldugu icin öyle. yoksa kimle büyüdüysen o yani.

iliskiler de iki taraf da birbirini koruyup kollamali.

sen iliskinde bu durumun tek tarafli yasandigini düsünüyorsan, belki sen de ailen tarafindan korunmus hissetmedin? bence ben neden bunu aramiyorum diye sor kendine.

yoksa kizlar öyle erkekler böyle diye bir durum yok.

Böyle bir şey olabilir fakat o insanı hayatındaki bu anne baba figürü ve ilgisi eksikliğinden dolayı manipüle etmek oluyor

Abartılı ve sağlıksız olmadığı sürece ilgi ve fedakarlık kimin hoşuna gitmez ki?

Ama tek kriter bu olamaz. Olmamali. Eğer olduysa o da sağlıksızdir, gerçekliğini ve samimiyetini sorgulamak lazim

ben provider kişilikte bir insanım, kim olursa olsun. bazı kadınlar seviyor bunu ama sevmeyeni ya da beklemeyeni de çok. biraz çekimi, kimyayı azaltıyor olabilir.

tamamen patriyarkal travmalardan gelen bir durum. turkiye gibi abi, baba, amca, elalem figurlerinin problem oldugu bir ulkede boyle vakalar fazla olabilir ve bu durum seni egosal, kizi da duygusal olarak tatmin edebilir; ama ozunde istismardan farki yok. iki tarafinda bu travmalari duzeltip normal ve saglikli iliski kurmasi gerek. obur turlu toksik(baskici, kiskanc, korumaci) bir iliskiye donme ihtimali cok yuksek. cunku bunlar primitif arzular.

"babaç" kelimesine çok güldüm arkadaş sağol. tıkaça benzemiş

soruna cevap: inanmayacaksın ama kadınların kendilerine has fikirleri olabiliyor. farklı tecrübeler yaşadıkları için tercihleri de buna göre şekilleniyor. ben hiç tıkaç pardon babaç bir adamla görüşmedim mesela. ama ilişkilerde kimse kimsenin anası babası olmamalı diye düşünüyorum

Bir de her ilişkide roller nettir. Sen, sevgilinin babası olamazsın. Sadece sevgilisi olabilirsin. Kimlik karmaşası yaşamayın.

bazı kadınlar babaç tipleri severken bazıları da sevmez,
aynı erkekler gibi bazıları anaç sever, bazıları sevmez.

bana asiri itici geliyo ya anac veya babac demek bile ensest hissi veriyo. sevgililerinde baba ana sevgisi arayan insanlara da ariza gozuyle bakarim. annen baban seni sevmediyse sana cocuk gibi bakamam?? just ask yasarim

Onu bilmem de günün sonunda kadın babası gibi, erkek de anası gibi bir kadın seçer diyorum.

akhenaten +1

geveze mahkemeye verildin. sen dindarlara nasıl sapık dersin!!! şafak baskınını bekle

alakası yok bence. bu algının sebebiyle ilgili düşüncem: karşımızda yetişkince davranan, olgun, ayakları üzerinde duran, özgüvenli, karakteri oturmuş, saygılı, saygın, hayatta en ufak zorlukta pes edip kendini salmayan, ciddiyet sahibi birini görmek istiyoruz eğer ergen ilişkisi yaşamıyorsak. uzun lafın kısası yetişkin mantalitesinde biri... bu da sanki babacan bir imaja sebep oluyor olabilir, aile babası olgunluğu gibi. ha bu saydığım özellikleri, erkek olsam da kadında görmeyi isterdim. erkeklerin böyle bir derdi var mı bilmem ama etrafımdaki kadınlarla konuşmalarımızdan da vardığım sonuç bu. onun dışında babacanlıktan kasıt şefkatli biri olmasıysa kim hayatında şefkatli bir eş istemez? zaten sevgi bağının temelinde olan bir şey bu.

Bu konularda ölümcül bilgisiz olmakla birlikte dropshipping mevzusuna bi bakardım böyle bi niyetim olsa.

zengin değil de girenler daha çok fakir oluyor diye biliyorum.

Trendyolda satıcıların yüzde beşi ancak para kazanıyor. Tek kazanan Trendyol. Mağazacılıkta bijuteriden daha risksiz ve bol kazancli bir iş yok. 20 senelik mesleğim. Bu sene zirvede beni erken emekli ediyor. Bijuteride iyi lokasyona yüksek kira ödemekten kaçınmayan herkes zengin olur. Dropshipping falan da sadece eğitim satanların para kazandığı bir beyaz yakalı kerizleme yöntemi.

eTicarete bu hafta peşin vergi geldi veya geliyor. Ürün satış fiyatına göre hesaplanarak satıcı kişi ise %25, şirket ise %15 tutarında anında kesilecek. Buna ek olarak komisyon ve nakliye de vereceksiniz. İadeler de size ait masraf olacak. Bu konuyu araştırmadan eticaret işini düşünmeyin bile. Tabii ürün başına %80 filan kar marjınız yoksa.

negatiflemek için yazmıyorum. ama orada binlerce rakibiniz olacak. sizin inanılmaz birşekilde tutan birşey satmanız lazım yada donem donem bazı urunler ragbet gorur ya ona kıtlenmek lazım bence

cunku mesela kalem satıcan aynı kalemden ıkı bın kısı satıyor mısal anlatabıldım mı onu bı arastırıp kurcalamak lazım. Ornek olarak rakibi az olarak adamın bırı kındle urunlerı satıyordu fıyatta normaldı depolamıs mı ne yapmıs artık herkes ondan alıyordu bende ondan aldım mesela. ne kadar az rakip olursa o kadar iyi bunu dusunmenı ısterım

Bence herşeyden önce kendinize şu basit soruyu sorun;

-Trendyol'da satacağınız ürünü sizden başka satanlar da var mı? eğer varsa müşteriler bu ürünü neden onlardan değil de sizden alacak?

Bu soruya çok ikna edici ve duyan herkesi "oo evet kesinlikle bu seni tüm satıcıların büyük oranda önüne geçirebilir" diyebileceği bir cevabınız yoksa zengin olmayı geçiyorum elinizdekinden de edebilir.

trendyol vs yerine kendi siteni açıp, sosyal medya üzerinden markanı parlatsan daha iyi para kazanırsın.

Bizim bir arkadaş organik gıda satıyordu nohut, fasulye, mercimek falan gibi.. pek iyi gitmedi ve bıraktı. Rakiplerle baş edemedi. Kolay iş değil yani e ticaret.

Risksiz sıcak para maalesef yok. Boş iş bunlar. Zor iş.

bos adam isi biraz. kazanani iyi kazaniyor ama tutturmak da kolay degil. zaman ayirmak gerekli.

bence tam aileden guvencesi olan ama bir baltaya sap olamamis adam isi bunlar. yani eleman bir is tutturamamis hayatta ama zaten tutturmak gibi bir kaygisi yok. bos zamanlarinda oyalansin diye girsin derim.

ama opportunity cost'u karsilayamayacak insanlarin bu islere girmesini tavsiye etmem. yani para kazanmam lazim diyen adama onerilecek is degil.

tutturup milyonlar kazanan da var. gerci trendyol'u degil de amerika'ya amazon ve etsy uzerinden mal satanlari kastediyorum. trendyol isi zor turkiyede milletin alim gucu mu kaldi ki o rekabetin arasindan kendine 3-5 bir sey dusuresin.

Bazı tahliller şimdiden yaptırın isterseniz. Aylarca sürmesi de tuhaf.
Akla gelen,
belli belirsiz yorgunluk haliniz vardı da griple bu iyice açığa mı çıktı?

Olmadi. Long covid yaşayanlar var, ona bakabilirsiniz bir.

Gripken uzun süre yüksek ateşiniz olduysa kalbinizi yormuş olabilir.

Böyle bir durum olduysa bir kardiyologa görünebilirsiniz