rekabetçi ve hırslı kişiliği ehlileştirmek gerekir mi?
iyi akşamlar duyuru sakinleri: ufak bir derdim var, özellikle kişilik olaylarına meraklılar,pskiloji vb okuyanlar devam edebilir okumaya. ben bazen kendi kendimi strese sokuyorum gibi geliyor,bundan nasıl kurtulabilirim veya kurtulmam gerekir mi ne diyorsunuz?öncelikle,rekabet içgüdüm çok fazla,biri
iyi akşamlar duyuru sakinleri: ufak bir derdim var, özellikle kişilik olaylarına meraklılar,pskiloji vb okuyanlar devam edebilir okumaya.
ben bazen kendi kendimi strese sokuyorum gibi geliyor,bundan nasıl kurtulabilirim veya kurtulmam gerekir mi ne diyorsunuz?
öncelikle,rekabet içgüdüm çok fazla,birisi bana herhangi bir işte meydan okursa ve o kişinin benden üstün olmadığını düşünüyorsam onu alt etmek için çok uğraşıyorum.(onu yanlış çıkarmak-kendimi ona ispatlamak gibi)
+ama durup dururken kimseye artislenecek,kimseyi hakir görecek bir yapım da yoktur,hayatımın büyük kısmında çok sakin ve dinginimdir. birisine o öyle olur mu lan, yok efendim sen yanlışsın falan diye dangoz gibi direk söylemem,illa diceksem de izah ederim,ima ederim vs.
ve insanlara da (hemcinslerime özellikle) çok çabuk ısınamıyorum,bir güvensizlik var.2 gün önce tanıştığım eleman bana hadsiz bi şaka falan yaparsa,formasına dokunulmuş ibrahimovic gibi oluyorum.
+diğer yandan ise duyuruda saygı içerisinde yıllardır muhabbetimin olduğu kişiler de var,seviyesizliği sevmiyorum kısacası.
üni.de sınıfın yüksek alacağı belli olan sınavlara çok herkesten çok çalışırdım ki 90-100 arası alayım ama zor sınavlara ya da haziran gibi milletin artık pek kasmadığı sınavlarda 60 alsam yeter amk kafasıyla girerdim.
küçükken altıncı sınıfın yaz tatilinde normalde hep 2 olan ingilizcemi 4 sonra da 5 seviyesine çıkardım,(deli gibi sözlük,kelime vs çalışarak) sonrasında full ingilizce bir bölüm bitirdim ve şu an yurt dışında yüksek yapıyorum+başka diller de öğrendim zamanla ve bu bir sınavdan 45 aldım diye benle dalga geçen sınıfın şımarık kız grubu yüzünden oldu.öncesinde ingilizcem iyiymiş kötüymüş takmıyordum taso oynuyorduk amk teneffüslerde.
ayrıca;
benden büyüklerin veya sosyal hiyarerşi de üstümde olanların (anne baba öğretmen,girişteki memur vs) tepkilerini çok önemsiyorum.o tarz birisi beni haketmediğim halde eleştirsin kahrolurum,ciddiye alırım. Gururluyum da aynı zamanda. başka arkadaşlara bakıyorum,adam yüzüne he he afedersiniz efenim diyo,arkadan sallıyor basıyor küfürü amın oğlu senden mi öğrenicem vs diye afedersiniz. ben öyle yapsam bile kafama takılıyor beni nasıl öyle eleştirebilir diye.insanlara saygım üst seviyede. birileri tarafından "hadsiz veya yavşakça" diye tanımlanıcak hareketler yapmam kolay kolay mesela.
okuldaki rekabetçilikte mesela;
çocukluğumda hiç annem babam beni zorlamadı ders çalış,bak komşunun oğlu yardırdı sen mala bağladın tarzı şeyler demediler.(veli toplantılarına bile gelmezlerdi:p hep kendim farkettim bazı zayıflıklarımı ona göre çalıştım.
ÖSS zamanında örneğin: sınıf 8-9 kişilik bir dil sınıfıydı ve dil bölümlerinde rekabet olmazsa olmazdır,ordan gaza getirdim kendimi hep.
bu rekabetçilik asla agresif bir hale dönüşmedi,yukarıda belirttiğim gibi kimseyi eylemsel olarak veya laflar ile ezmeye çalışmak zaten benim huyum değil,ama içsel bir rekabet duygum var,bunu da genelde yıllardır iyi tanıdığım güvendiğim arkadaşlara karşı bastırabiliyorum.
yeni tanıştığım birine karşı alttan alma huyum olmuyor.atara atar da yapmıyorum durup dururken ama uzaklaşıyorum eğer karşı taraf çok kendini beğenmiş sürekli ahkam kesen biriyse falan,ama üstüme oynarsa da girişiyorum açık ya da üstü kapalı rekabete.birisi haksızsa,önerdiği şey mantıksızsa ve ısrar ediyorsa lafımı yapıştırıyorum.Peder beyle sürekli papaz oluyoruz ondan.
not: yukarıda yazdıklarımın "bence" nedeni haset veya kıskançlık değil ondan eminim,ulan adamın son model makinası var bnm ki niye eski bende de olsun! vs tarzı değil. daha çok gurur ve sürekli ileri gitme iç güdüsü karışımı.
yorum yapmanıza fayda edecekse söylüyorum; burcum terazi yükselen aslan
yaş:22 ,üslubtan anlamışsınızdır Erkeğim.
ve evet ciddiye almayanlar dertle ilgili butona yönelebilirler:D.
0
Hırslı, rekabetçi kişiliği çok insana yaraşır görmüyorum fakat kariyer, para, ilişkiler gibi konularda genel geçer somut başarılar için gerekiyor. Tercih sizin.
0
nereye bu gidis
(
10.09.14)
Yazı boyunca narsist olmadığının altını ısrarla çiziyor olman azıcık narsist olduğunu gösteriyor olabilir mi? :)
Şaka bir yana ben başarma yetilerinin farkında olan, ya da şöyle diyelim istediği her şeyi başarabilecek azim, zeka, yetenek vb.özelliklere sahip olduğunu bilen, kendinin farkında bir kalemi okudum şahsen. Yapabileceğinin farkındasın ve yapıyorsun. Bunun kötü olduğunu sana kim söyledi bilemiyorum ama bu kötü değil. Belki narsist olmana neden olur ileride ama o zamana kadar bu iyi bence :)
Başkalarına zarar vermeyen 'ben yaparım' duygun sana da zarar vermiyorsa (örn: yapmak için kendini heba etmiyorsan) herhangi bir sorun yok.
İnsanları ciddiye alma durumu ile ilgili biraz derine inmekte fayda var. Sadece ailenin toplantılara gelmiyor oluşu cümlenden (ki bu hiç yeterli bir done değil) ve bir de 'dalga geçen şımarık kız grubu' zincirleme tamlamandan yaptığım hadsiz çıkarımlarla, azıcık da olsa acaba değerli olma isteğin şiddetli olabilir mi diye düşünmedim değil. Yumuşatmadan söylersek histrionik kişilik kelimelerini bi Google a yaz bakalım neler çıkacak.
Benim naçizane tavsiyem stres düzeyini sürekli takip et. Kendini anlattığın kadarıyla bunu başarabileceğin kanısına vardım. Bu duyguların herhangi biri stres seviyeni yükselttiğinde yardım almaktan çekinme. Önemli olan seni rahatsız etmesi. Bu duyguların rahatsızlık yaratmasına izin verme. Sevgiler.
Not: psikolog değilim sosyolojideyken psikoloji dersleri de aldım+ilgi
0