@want2die hocam takipçinim zaten senin sen diyorsan inanırım :)
@lieutenantmono
200-300 gayet güzel rakamlar ben daha fazla olur diye korkuyodum açıkçası. arada toplu pazar alışverişi ve indirim takipleriyle 200 civarına götürebilirsem on numara olur benim için.

ucuz şok bim a101 den ve indirimleri takip ederek fazla lükse kaçmadan bimden toplu özkaynak su ve halk ekmeği ile 300 tl civarı tutuyor tüm yemekler.

@want2die
hocam tek kişiyim zaten çocuk felan da olmayınca temizlik-banyo masrafları fazla yekün tutmaz genel harcamada. benim korkum frenleyen bi anne faktörü olmayınca ayarsızca/beceriksizce mutfağa masraf yaparmıyımdı. herhalde ilk 1-2 ay bi zorlanmadan sonra rayına oturur diye tahmin ediyorum.

@kawaye hesinker
çok da sağlıklı olmayacak açıkçası. bol makarna bol menemen bol tavuk. düşündüğüm menüler genel olarak bu şekilde acemi bekar evi modeli yani :) 200-300 arası tutturabilirsem benim için idealdir. 400 zorlamaya başlar açıkçası

kawaye +1

ayrıca 50 liralık bi pazar alışverişi max. 1 hafta gider. ben de tek kişiyim ve öyle oluyo çünkü. üstelik bu 50 liranın içinde meyve yok (sevmem çünkü)

eski oturduğum semtte (bkz. şişli) hem et balık kurumu vardı, hem de diğer esnaf çeşitliliği bakımından çok zengindi, daha da ucuza getirebiliyodum ancak son 1 yıldır oturduğum semtte (bkz. örnek mah) hiç bi bok yok nerdeyse ve olanlarla idare edince %15-20 civarında daha pahalı oluyor totalde.

balığı pazardan alıyodum ben, çok daha ucuz oluyodu. tek handikapı balıkları pazarcıların ayıklamaması ama ben o konuyu da çok şeetmiyorum, oturup kendim ayıklıyorum asdfs

minimum 600. kendi yemeğimi kendim yapacam diyorsan değişir. ama ben yalnız yaşayıpta istikrarlı bir şekilde yemek yapanını görmedim.

kahvaltı harcaman olacak mı o çok önemli
olacaksa da peynir ekmek mi yoksa reçelli ballı sucuklu patatesli 3 çeşit peynir 2 çeşit zeytin öyle daha giden bir kahvaltı mı ?
bekar evlerinde genelde kahvaltı da pek olmuyor masraf azalıyor. yoksa tek başına 3-5 çeşitle kahvaltı yapmak masraflı. peynirler filan bozulmasın diye 150-200er gram alınıyor -ben alıyorum da 3er çeşit filan :P ayrıca sürekli kahvaltılık alışverişi yapıyorum reçelleri filan evde yapıyoruz, salam, sosis pastırma vs. tüketmem buna rağmen her hafta rahat 30 lira kahvaltılığa veriyorum o da indirimleri takip ettiğimden migrostan alsam o 50 lira olur. her gün evde ve çeşitli kahvaltı yapıyorum. artı çayı kahvesi, yağı, domatesi vb. var bunun.

akşam yemeği için de şu olur, ilk ayda biraz zorlar.. salça, yağ, baharat, bakliyat gibi şeyleri hep birden alman gerekir, bu toplu alışverişin bi 300-400 lira tutar. Sonraki aylarda 80-100 lira civarında tutar, eksilenleri alırsın. Bunları aldıktan sonra pişirme ve sevme durumuna göre haftalık 2-3 çeşit sebze, yarımşar kilo da tavuk ve kıyma alsan 30 TL gibi tutar, meyve, salata için de haftalık 10-15 liralık ekleyelim seni idare eder. içecek, tatlı, kuruyemiş işte bunları bilemiyorum ve bunlar sebze-tavuk yemeğinden filan çok daha masraflı şeyler :)
ben eve ekmek almıyorum onu hesaplamadım.

Herkes kendi çapında renkli koşu yapıyor. Geçen yıl sahilde yürürken Beşiktaş'ın düzenlediğine denk gelmiştik. Bebekten Kuruçeşmeye mi öyle bi yere kadar devam ediyordu. Bittiği yerde de konser alanı var.

Siz koşarken tepenizden toz boyalar atıyorlar boyanıyorsunuz. Tek olayı o. O boyalarla eğleniyorsunuz, güya sağlığa zararsız gıda boyasıymış atılanlar (bilemem) ama yıkanırken çıkması için epey uğraşmış arkadaşlarım.

saçma

yeteneklerin neler? ne öğrencisisin? ingilizce var mı? vs

Hukuk öğrencisiyim. İngilizce maalesef yok(öğretebilecek ya da iş görecek kadar yok). Paraya çevrilme olarak düşününce yetenek sayılırsa futbol hakemlik lisansım var. O da faal değil. Koşu testi falan var akif olabilmek için ona hazırlanmam lazım 1,2 ay.

Ne boş adammışım ya :):)

Giyim mağazalarına başvur. Avm de olabilir.

"inka" tarzı ajanslara git. günlük 40-50TL'den falan fuarlarda etkinliklerde çalışırsın. mihmandarlık, tercümanlık, sahne arkası, karşılama vs..
ya da şehrindeki restaurant, cafe, bar tarzı yerlere gidip garsona ihtiyaçları olup olmadıklarını sor.

makale yazabilirsin r10 gibi yerlerde. 100 kelimesine 1 lira veriyorlar.

ağzım laf yapıp satış yapabilirim diyorsan marka promotörlüğü yapabilirsin.maaş+yemek+prim şeklinde oluyor part time çalışma şekli. Hem de yazın sıcağında mis gibi teknoloji mağazasında klima altında çalışmış olursun. Haftada 3 gün çalışarak da 700-800 kazanmış olursun. Öğrenci olduğum zamanlarda dandik tabletlerden satıyordum teknoloji marketlerinde.

eğer sıkılmam diyorsan dershanelere git...soru yazarsın sayfa başı para veriyorlar...evden çalışmanın kolay yolu bence...üniversite okurken beni çok kurtarmıştı

* giyim mağazalarına gideceğim. Dönemsel pek almıyorlar. Daha önce bana uymamıştı pek.. Yaz okulu da sorun oluyor genelde ama yine de konuşurum bi.

* inka ile ilgili mesaj attım ama buradan da yazayım. Erzincandayım. İstediğim günler çalışabiliyorsam istanbula gideceğim 1, 2 haftalığına orada belki harçlığımı çıkaracak kadar çalışabilirim 4, 5 gün.

* makale için pek yatkın değilim. Gençliğim boşa gitti. Pek yetiştiremedim kendimi. Kitap okumaya bu sene başladım. 2 kelimeyi birleştirip cümle kuramıyorum makale zor iş:)

* erzincanda öyle marka promotörlüğü var mı bilmiyorum. Hatta pek sanmıyorum. Mekandan dolayı çok kaybediyorum ya:)

* dershaneye gideceğim. Hiç duymamıştım öyle bir olayı ama araştıracağım.

Tam bursadaysan gel benimle çalış diyecektim ama Erzincan ı şimdi farkettim. Dişini sıkıp okullar kapanınca Ege yazlıklarında iş bakmanı öneriyorum. Güney tırt bu sene.

otobus firmalarinda hostluk yap

bar a gir

* özelden yazdım. Neredesin bilmiyorum ama belki durumuma bi ayar verip yanına gelebilirim:)

* çok ilginç hostluk. Hiç aklıma gelmemişti. Bi gidip onu da sorayım madem.. sağolasın.

* "this is erzincan" :) ne barı. En geç kapanan yer dominos pizza o da 11.3p da kapanıyor. Kapıda 2 ye kadar açığız yazıyor:) öyle bir yer burası.

Avmlerdeki dukkanlarda personel olabilirsin, giyim falansa sekiz saat ayaktasin, sinemaysa yerine gore degisir genelde rahat olur, yemekse cok calistirirlar falan. Asgari ucret bir de, 1300 falan verirler.

Anketorluk de yapabilirsin, sirketi den sirketine degisir, biraz yorucu olur ama aldigin paraya deger (gunlugu 50den asagiya calisma).

Madem hukuk öğrencisisin bulunduğun şehirdeki baroya kayıtlı avukatların fb grupları oluyor, orayı takip et. istanbuldaysan istanbul barosunun baro levhasına bak. kendi işini yapmış ve para kazanmış olursun. alakasız bi işle vakit geçirme bari.

erzincan'da da olabilir promotörlük facebook'tan promotörler derneği grubuna üye ol. oradan takip edebilirsin.

vatan bilgisayar'a promotör olarak gir.

itü uçak itü maline ve itü elektrik mezunu 3 arkadaşım teknikte itü işletme mezunu biri de insan kaynaklarında. belki bişiler öğrenirim

Sor belki yardımcı olabilirim

Kendime, aileme dayiyorum.

aynı şekildeyim. zaman zaman korkunç bir boşluk hissediyorum, sonrasında ölüm düşüncesi bütün hisleri kaplayıp örtüyor.

Hayatın anlamsızlığının da kendine göre bir rahatlığı, güzelliği var. Onu bulmak lazım, diye fularlı bir açıklama yapayım kendi adıma.

öncelikle bilime inanılmaz onu düzeltelim. ben açıkcası bir şeye dayamıyorum sırtımı. hani her şeyin üst üste geldiği, sürekli bir pürüzün olduğu, koşturmaktan yorulduğun anlar olur ya, bunalırsın, sinirden ağlarsın falan. işte ben o anlarda gül gibi yaşayıp gittiğim, derdimin tasamın olmadığı, güldüğüm anları düşünüyorum ve nasıl mutlu anlarım olduysa mutsuz anlarım da olacak ama sürüp gitmeyecek nasılsa diyorum. ki sürmüyor da. er ya da geç her şey rayına giriyor. hayat işte.

edit: ölüm ve hayatın anlamsızlığı denmiş ama ben zor anlar diyince bunu yazmış bulundum^^

Bilimin bulgularına inansan da inanmasan da gerçekler onlar. Bilimin güzel tarafı ise bulduğu sorunlara çözüm de üretmesi hiçbir şeyi karanlıkta bırakmaması. Bilinemezlik beni daha çok korkutur. Hastalığını bilmemenin yarattığı korku bilmekten fazladır. Yapılan hesaba güvenmek hesabı hiç yapmayıp şansına güvenmekten daha kolaydır.

Galileo Galilei engiziyonda dediği gibi "ben demesem de dünya dönüyor."

İşin özeti tamamen bu:

www.youtube.com

nasılsa her şey anlamsız, ölüp gidicez diyince otomatik bi rahatlama bi boşvermişlik, bi vurdumduymazlık, bi banadokunmayanyılanbinyaşasıncılık geliyor insanın üstüne. neye kasıyorum ki bundan 40 yıl sonra hiçbir anlamı yok diyorum geçiyor.

sırtımı uzun süredir bir yere dayama ihtiyacı hissetmiyorum. yalnızca kendimden medet umma fikri bana çok güven veriyor. kendimden sorumlu tek insan benim. güç bende! :p eğer çok ama çok mutsuzsam müziğe sığınıyorum sadece. gerçi mutluyken de durum değişmiyor, müzik hep yanımda.

edit: bir de diğerlerinin dediği gibi birilerinden yardım bekleme alışkanlığını kaybedince insanın üstüne sonsuz bir rahatlama çöküyor. sallıyorsun her şeyi. sanırım sen daha yolun çok başındasın. zamanla her şey rayına oturacaktır, bu kadar karartma içini.

ben de şu hayata 40 yıl ıcın geldım. otekı taraf da yok.

sakat olana yazık.
kısa olana yazık.
cırkın olana yazık.
hasta olana yazık.
fakır olana yazık.

ornegın ben 178 lık erkek olarak bu sanslızlıgıma kzııyorum.
ya da mıllet ogrencııken bmw525 lere bınerken 4 gun aksam 5 gece 3 calısmaktan bıktım. kızıyorum sansıma.

sinirlneiyorum.

yahu bilime inanmak ne allah aşkına. bence siz de o bir görüş güzel gelip direkt onu benimseyen, sonra bir başkasını beğenip ben aslında buyum diyen tuğçe kazazgillerden biri gibisiniz.

huzur bilimdedir.

Öncelikle bilim bir inanç değildir, adı üzerinde "bilmek"ten geliyor. Ha tabi bilimin de yanıldığı noktalar var. Zaten mottoları "Herşeyi bilemeyiz, bu yüzden araştırıp öğrenmeliyiz" oluyor. Dolayısıyla gerçeği, olayların sebeplerini aramaları da bundan. Bazı dinler gibi gerçeküstü kurguları kabullenmek yerine hayatı,varoluşu sorgulayan insanlar işin sonunun yaşam ve ölüm arasında süren zamandan ibaret olduğunu farkediyor. Tümüyle bundan ibaret, ne eksik ne fazla.

İşte sizin gibi bu varoluşu sorgulayıp "Ee bu hayat böyle miymiş yani şimdi..." idrakı ile ortada kalan insanlar da doğal olarak "Yahu benim gibi düşünenler ne için yaşıyor acaba..." diyorlar :)

Bu herkese göre değişir, kimisi arkadaşları, eşi, dostu ile bu anlamsızlığı güzel kılmaya çalışıyor. Kimisinin motivasyonu çalıştığı, emek verdiği alanda duvara bir tuğla daha koymak oluyor(özellikle de bilim insanları). Bir başkası madem hayat bu zevkin sefanın dibine vurayım istiyor, ötekisi elinden geldiğince insanlara yardım etmeye çalışıyor falan filan işte.

Kendi adıma konuşursam "yaşamı ciddiye alıyorum, işte bu yüzden umursamıyorum" mottosuyla hareket etmeye çalışıyorum ama galiba bu doğrultuda pek de başarılı olamıyorum... Yaşama bir defa geldiğimizi farkındayım, maddi varlıklarımı mümkün mertebe geride bırakıp olabildiğince en az şeye sahip olmaya çalışıyorum, ihtiyacımdan fazlasını geride bırakmaya çabalıyorum. İnsanların yaşamları da en az benimki kadar zor, iyi kötü başkalarının yaşamlarını olumlu yönde değiştirebilmek bence "anlamlı" bir uğraş. Zekamı ve aklımı birşeyler ortaya koymak için yoruyorum. Bunun nasıl ne ve şekilde olduğunun önemi yok. Hayat boş diye olduğum gibi durmak istemiyorum. Son olarak da ruhumu doyurmak istiyorum. Müzik bana teselli veriyor, koskocaman bir dünya var ve imkanım dahilinde gezip görmek istiyorum. Başka insanların yaşamlarını tanımak istiyorum.

İşte böyle :)

secim sana kalmis, bu mu:

www.goodreads.com
richarddawkins.net

yoksa bu mu:

www.youtube.com

kendinize sığının. gücünüzü farkedin. sizin sizden başka kimseniz olmadığına, her şeyin size bağlı olduğuna inanın.

"bilime inanmak" ne demek? Orada denmek isteneni anlamadım.

Kendime, arkadaşlarıma ve aileme dayanıyorum yorulunca, zor gelmeye başlayınca vs. ama en çok kendim tabii.

Dua sayesinde hiçbir şeyin hallolduğunu ya da çözüleceğini sanmıyorum. Dua edince içinde bulunduğun, inanma ile gelen motivasyon ve ruh hali dersen başka. Hayatındaki bütün başarılarını (örn: derece yapman) başkalarının başarısı olarak yorumlarsan kendinden güç alamaz, tek başına ayakta duramaz sın tabii ki.

arkadasının kınasına gidion. teyzeciö valla yaşın var işte. leblebi de gömdün ömü?

koş. 8:den sonra yeme.

@matilda, buradaki okuzlerin yanitlarina bakma lutfen. su baslikta yazilanlar ne kadar dogrudur bilemeyecegim ama bir goz at:

(bkz: bacakları inceltmek için yapılması gerekenler)

Tatlıyı böreği bırak

pilates

pilates +1
thigh gap yapmak için egzersiz önerileri var nette bi sürü. genel olarak onları yapman lazım

kitap: bi ay 0 bi ay 100 geri kalanı için meritokrasi
dergi: 20/30
film: korsan
müzik: korsan

gelir: anne baba harçlığı, 500/600 değişken

kitaba para vermiyorum 5 liraya bi tane kitap aldım okuyorum bitiriyorum gidiyorum olgunlara takaslıyorum. bazen takaslamıyor ama oçlar ama mesela 3 kitap versen 2 tane kesin verirler. böylece beleşe geliyo gibi bir şey oluyo.

dergi okumam (senmevzuistiyosun.tumblr.com)
film torrentten
müzik youtube, syotify

gelir 1.5 falan

Kitap: 300-400 arasi (hediyelikler dahil)
Film: 0
Dergi: 30-40 tl

Gelir: 6.000

Kitap 10
Dergi 5
Film 0
Müzik 0
Gelir: 600-700

kitap: bazen 40-50 bazen 0. ortalama 20 diyelim.
dergi: 7 tl
film: netflix ve sinemia üyelikleri
müzik: spotify premium

film torrent
müzik spotify 5tl
dergi kafa ve naber i çalıom arkadaslardan
kitap epub

gelir 1400

Sıfır
Gelir yok

0 kitapları ablam satın alıyor ben de ondan alıyorum. yeni kitap almamışsa :) kütüphaneden alıyorum...

sinema : sinemia+internet
müzik : radyo+youtube
dergi : 0

250-300 gibi kitap
müzik spotify
dergi 50 belki
film en fazla 50

kitap: 75 tl (burda sınırım 75 tl yoksa ipin ucunu kaçırıyorum)
dergi: 0 (d&r'da ayaküstü okuyorum bazen :P)
film: torrent
müzik: korsan

Gelir 8000+


Saygılar,

Kitap: 50 civarı. Kindle sağolsun <3 ancak çok sevdiğim kitapları & ders kitaplarını satın alıyorum artık.
Dergi: yok. Olsa olsa mizah dergisi alırım o da 1 tane ayda. 3 lira falan.
Film: ayda 1 sinema desek, 20 lira belki.
Müzik: spotify premium <3 ayda ne kadar veriyorum bilmiyorum.

Gelir: öğrenciyim, 1500 falan

bu ay için:
kitap - 285 TL (kindle'ı upgrade ettim, artık paperwhite var :) )
dergi - 0
film - 0
müzik - 10 TL (spotify)

kitap: 100
dergi: 20; socrates ve popular science
dizi/film: torrent
müzik: 5

Kitap: 50 civarı, genelde indiriyorum. Bazen beğendiğim bir kitap olursa satın alıyorum.
Dergi: 12
Film: Korsan
Müzik: Spotify

Kitap: ~ $30 (Kindle)
Dergi: ~20TL + Gazete ~40TL
Film: Netflix + Teledünya
Müzik: Spotify Premium
Gelir: 5K+

Vay be dergi dışındaki içerikleri dijital mecralar üzerinden tüketiyormuşum.

kitap 80-100, bazen çok cazip kampanyalı setler oluyor onlar denk gelirse 200-250yi buluyor.
dergi eskiden çok alırdım ama şu sıralar 10-15 i geçmez. düzenli takip ettiğim dergi yok, bakarım hoşuma giden birşeyler görürsem alırım.
müzik için spotify premium enpara ile birlikte 5 lira.

bu soru daha kaç bin kez sorulacak acaba?

kitap: 0
dergi: 0
film: 0
müzik: 0
gelir: 1000-1500

kitap aylık ortalama 50 tl,dergi okumuyorum,film ve müzik için torrent kullanıyorum.

ne kadar sallamasyon rakamlar var mk. ayda 2 kitap işte 40-60 arası.

Ben bi kere öyle teslim oldum, derin yakınlık ve güven duydum, ebem skildi. Bi daha öyle teslim etmem kendimi.

şu anki ilişkim için tam olarak böyle hissediyorum, daha önceki ilişkilerim için hiç böyle hissetmemiştim.

evet. iki kez hissettim. ilkinde 20 ikincisinde 27 yasindaydim. toparlanmasi epey surdu zira anamdan emdigim sut vucudumun muhtelif yerlerinden geldi. psikolojik olarak da en cok bu iki iliskimde kotu etkilendim.

Çok sayıda ciddi ilişkim olmadı, hepsi uzun sürdü. Hepsinde de çok rahat teslim ettim kendimi. Karşılığında da sevgilimi teslim aldım. İlişkinin en güzel tarafı ve tüm anlamı, olayı da bu bence; kendini kayıtsız şartsız teslim edebilmek.

bahsettiğin derin yakınlık ve güven hissi vermeyen ilişkiye başlamıyorum. birden fazla oldu evet ama çok hissedilebilen bir şey olduğunu söylemek zor. uzun sürenlerin hepsinde hissettim, aksi halde uzun sürmezdi zaten. o kadar kendimi tamamen salamıyorum karakteristik gereği ama derin yakınlık, güven kısımları önemli.

evet ilişkimde tamamen kendimi açtım ve güvendim. sevdim ve sevildim. güvenip teslimiyet sağlanmazsa eğer strateji oyunundan öte geçmez ve ona ilişki denmez kanımca.

duvarları yıktınız mı diyosun? yıktığımız oldu. ama sonu hüsran. kadın tarafı erkeğin acizliklerini bilmek istemiyor aslında... bir süre sonra anlatmayı kestim bende. olumlu şeylerden bahsediyorum. zaaflarımı geçmişte yaşadığım travmaları anlatmıyorum. en güzeli bu...

hayatımda hiç öyle teslim olmadım, olabileceğimi de sanmıyorum. ama hayatta en çok istediğim şey bana o güveni verebilecek birine teslim olmak, sonunda ağzıma sıçılsa da o duyguyu bir kerecik yaşamış olmak.

ben de bir kere hissettim, sonra da evlendik.
end of story.

şu andaki ilişkim için evet tam anlamıyla hissediyorum. daha önceleri kısa süreli hissettim.

Hayatımda kimseye sonsuz güven besleyip kendimi fütursuzca açmadım. Bunun için uygun bir karakterim yok çünkü kendimi savunmasız hissetmek, perdelerimi indirmek bana çok riskli, çok rahatsız edici geliyor. Hayatıma giren herkesle aramda bir mesafe oldu. Hiçbir zaman "biz" olmayı tercih etmedim, hep sen ve ben olalım istedim. Kendimi güvende hissedebilmem için kimseye güvenmemem gerekiyor. En yakınlarıma bile sırlarımı açmıyorum, zayıf noktalarımı göstermiyorum.

Not: Bu arada uzun ve ciddi ilişkim olmuyor pek benim. Daha ziyade takılma düzeyinde kalıyor. Yularıda bahsettiğim özellik yüzünden olabilir bu.

Az sayida uzun iliskiler. Hepsinde full teslimiyet. Bu yuzden uzun ilski yasayip bunlari hissetmedigim olmadi. Kisa iliski yaşamadim. Diger türlüsünü bilmiyorum. Bu olmayacaksa ilişki olmuyor. Aci da huzur da dahil, ne yaşanacaksa üst seviye yaşanıyor.

ciddi saydığım tüm ilişkilerimde bunu yaşadım/buna sahiptim. bundan sonra olur da bir ilişkim olursa kesinlikle öyle olmayacağım. karşındaki ne kadar süper birisi olursa olsun, insan neticede. ayrıldıktan sonra ya da iş ayrılmaya geldiğinde o "intimacy" adamın içinde patlıyor hep. birine karşı tamamen savunmasız ve açık olmak iyi değil kötü bir şey bence. bi' çeşit eksiklik, yetersizlik.

Yaşadım.

Hala daha fatura ödüyorum.

Evdeki eşyaları kamyona yükleyip götürmüş satmış ibne.

bir kere hissetmiştim ağzıma sıçılmıştı, bir daha asla olmaz sanıyordum ama çok daha fazlası oldu ama onu da ben üzüyorum tam da bu nedenden ötürü. insan sevdiğini yerden yere vurur derler ya, en samimi hallerini görürken ister istemez en hırçın hallerini de görmüş oluyor karşındaki. kendine set çekme ihtiyacı duymuyorsun ve her şey güllük gülistanlık değilse eninde sonunda kırıcı oluyorsun.

evet hissettiğim oldu.

bir ilişkimde böyle oldu, evet. diğerlerinde öyle olmamasının temel nedeni, benim kendimi sakınmam değil, karşı tarafın fazla yaklaşmamasıdır sanıyorum. sakınarak ilişki yaşanmaz, yaşanamaz da.

bir kere derin güvendim derin sevdim ve derin yakınlık duydum.

güzel sıçtı ağzıma.

allah razı olsun sayesınde adam oldum.

@der meister ve baglanmak kotudur diyen digerleri: psikologlar da eskiden bunun bi eksiklik, fazla bagimlilik oldugunu, bireylerin bunu hissetmeden bagimsiz ve kendi baslarina guclu olarak iliskiyi yasamalari gerektigini dusunurken gunumuzde artik cogu psikolog bunun tatmin edici bir iliski icin sart oldugunu dusunuyormus. Bagliliktan ve teslimiyetten ne kadar kacsan ve icinde bunlara duydugun ihtiyaci ne kadar bastirmaya calissan da o ihtiyac orda duruyomus ve tatmin edilmedigi surece de bu arayista oluyomussun ve yeterince mutlu olamiyomussun (issiz adam).

Son ilişkimde aynı böyleydim. Aile fertlerime anlatamadıklarımı bile anlatırdım. Ayrıldık hala da anlatırım ki daha dün akşam hüngür hüngür ağlarken onu aradım, uzun süre beni teselli etti ve akıl verdi. Çünkü bu hayatta kendime en yakın hissettiğim tek adam o oldu.

en son 2007 yazında hissetmiştim, sonra da olmadı. bambaşka bir insanla evliyim şimdi.
hayat..

Hissettim. Hissedemediğim de oldu.

@bigbadabum aynen ben de bir defa yaptım . anlattıklarımı ısıtıp ısıtıp önüme koydu . gösterdiğim yaralarıma doğru vurdu hep . bir daha asla ..

bir ilişkimde yaşadım bunu. 20 yaşımda üniversitede iken. sonra üzdüm kızı ve ayrıldım. köpek gibi pişmanım. 34 yaşımdayım ve iflah olmadım. bir daha öyle bir ilişki bulamayacağımı düşünüyorum.

çokponçiksin :Ç

etkilenioz. ama unutuoz. dunyanın en guzel seyı ınsan hafızası :P

Sinir oluyorum. Bir sey yapamiyorum, ama ortami geriyorlar mutsuzluklariyla, rahatsiz oluyorum. Isyerinde cok oluyor.
"Off ben artik sikilmaya basladim su islerden" deniyor mesela, "ben hic sikilmiyorum, gayet rahatim" diye bozuyorum bazen dayanamayip.

3 Maymun. Böyle insanlara karşı üç maymun. Takmamak yani. Yoksa görmedim duymadım değil.

Tınlamıyorum bir de. İnsan öğreniyor zamanla. En stresli en negatif anda bile 3-5 sn liğine yok sayıyorum durumu. Ve her şeyin bir sonu var...

Birşey yapamıyoruz, çünkü tartışsan seni de gerer. Kendi haline bırakıp, he he diyip geçiyoruz.

Kendim bile farketmeden uzaklaşıyorum.
Her şeyin üstüste geldiği değişik bir günde gergin bir atak yaptım taksiciye,
O da bana an-dan, gerginlik vs bunları kapsayan bir konuşma yaptı.
Bunlar benim de düşündüğüm şeyler, hep aklımdan geçen şeyler,
ben gergin bir insan da değilim normalde,
ama o an bir yanım gergin ve sakinleşemiyorum,
hiç cevap vermedim adama, biliyorum zaten, o anki gerginlikle boş konuşmalar gibi geliyor zaten. Beni utandırmak için konuştu it' diye bile geçti aklımdan.
İnene kadar konuşmadım takside ve hiç ama gergin de davranmadım.
O sonuçta benden karşılık bekleyerek konuşmadı.
Kendininin harika bir insan olduğunu düşünerek de konuşmadı yüksek bir yerden.
Sanırım o umursadı. Ben bunu yapmam.

parfumu abartma.

rahat ol.

kendinizi rahat hissedeceğiniz bir yere gidin, her zamanki gibi giyinin, her zamanki kadar için. herhangi bir rahatsızlık yaşarsanız şakayla karışık söyleyin.
tiyatrodan vazgeçtiniz sanırım? :)

tiyatro öncesi/sonrası için hazırlanıyorum. :)

sıvı cesaret iyi de ben sınırı tutturamayıp kafa oluyorum. dsfsdfds.

centilmenlik önemli.

Centilmen olun, rahat ve ozguvenli gorünün ama ukala olmayin, fiziksel mesafeye dikkat edin.

Malı görmeden parayı gömme.

Ortada kuyu var yandan gec !

merhaba, bol sans.

Samimiyet sinirini o cizsin, arkadas gibi yaklasiyorsa, sen de oyle yaklas. O kadar bile mi samimi olmuyor, sen de olma. Yani, ilk adimi her zaman o atsin. Yoksa seni "aman yilisigin tekiymis" diye algilar. Expectated value nu minimum tut :)

eskilerden bahsetme & konuşacak ortak konu bul acil durumlar için.

rahat ol, kendinden emin ol.
bir de karşındaki insanı konuşturmaya yönelik şeyler söyle. insanlar dinlenilmeyi sever, ne kadar ilgi çekici bi insanım lan diye düşünür. seni de sever çünkü onu ilgi çekici buluyosun, dinliyosun. bunda ne kadar başarılı olursan akıllarda muhabbeti o kadar iyi birisi olarak kalırsın.

Başkası olma kendin ol

sen sus o konussun

Kendin ol diyenlere bakma, sen tip&trick arayan birisin zaten. Buradakileri dinle.

hiçbir çare bulamazsan beşiktaş'a inersin, kamil koç'tan filan alırsın.

yakınlarda yazıhane, nöbetçi eczane falan varsa bi deneyin şansınızı

Açık yer zor bulursun, telefonculardan falan rica et en kötü acik olursa
Son yds ye girememistim ben acik yer bulamayip

Adeks internet kafe pazar gunu saat 8de aciyomus.

oglum gel bizim eve en kötü. tükürdü mü bingül erdem

@sen nasıl bir insansın, adeksten hallettim teşekkürler.

igdaş

önce sigortaları kapa sonra kontrol kalemi ile kabloları sök bakalım nolacak. mekanik de olsa bir şekilde elektrik alıyor demek ki bir yerden.

edit: bunun için igdaşı veya bulunduğun şehrin doğalgaz dağıtım şirketini ararsan gülerler sana. adamlar senin zamanlayıcından sorumlu değiller. arama o yüzden.

şu anda görünürde hiç bir yere bağlı değil ama sesi kesilmedi. içinde sanırım kendi pili var. pili bitince susar herhalde diye düşünüyorum. bakalım ne olacak.

kiss kiss bang bang

izledim :(

In bruges
Big lebowski

:( izledim.

eski nick dude idi zaten :)

belki uncle

uncle duymadım, bi bakayım.

Spy var yeni.

kingsman'i de kesin izlemişsindir o halde.

kingsman ı izledim de dediğim tarzla alakası yok sanki. sağ ol.

Soul Kitchen'ı izlemişsindir kesin. :/

trainspotting'i de mi izledin mübarek?

merhaba. filth ve redirected.

Orijinal ismini bilmiyorum. Ama bu türde çok iyi bir film. Bir dilim suç. Daniel craig oynuyor. Seyretmişsindir ama rocknrolla var. Bir de bu Cool filmlerin şahı olan point break, bar fedaisi gibi seksenler filmleri var.

seven psychopaths

revolver de sanırım bu tarza girer.

abi kızıcaksınzı ama izledim allah kahretmesin ki izledim ya biri dışında. onu da dün izledim :(:(:(:(:(

boondock saints, oceans serisi, rocknrolla

2.5 yıl beraber olduğum bu süreçte 3 kere terk edilip 1 kere terk ettiğim eski kız arkadaşım.

sayesinde en değerli kişinin insanın kendisi olduğunu öğrendim.

2.5 yılım, berbat bir öss sonucuna, harcanmış tonla paraya ve en önemlisi gençlik zamanıma mal oldu.

ama bana kalan ömrüm için akıl verdi.

bilgisayarimdir sanirim fiziksel olarak.
onun disinda gezmek icin giden para degdi buyuk cogunlukla.

macbook air, ipad, iphone. Apple candir.

2009da kadıköy merkezde aldığım ev

macbook air, kindle, safaribooksonline üyeliği, her türlü razer ürünü, Betty Azar'ın İngilizce kitapları.

seyahatlerim için harcadığım uçak bileti paraları. beni ben yapan, gezdiğim yerler oldu.

Evdeki bulaşık makinesi.

izmirde bir ev aldım 2013de, mutfak dolabı bile olmayan bakımsız bir ev :) 45bine..

Eczaneden nikotin bantı. O gün 15 yıllık esaretin sonu oldu. Sonrasında tamamen farklı bir insan oldum. Spora başladım, sağlıklı beslenmeye başladım, paramı yeni hobilere harcadım kamp yapmak ve gitar öğrenmek gibi.

Seyahatler. Özgürleştirir.

16 mart 2015 tüp mide ameliyatı.
195 kiloluk ölmek üzere bir adamken şimdi yarı maraton koşan, triatlona hazırlanan, haftada 12 antreman yapan bir acaip adama dönüştüm, 90kg verdim ve devam ediyorum.
O ameliyat hayatımdaki en doğru karardı

Dolar. Düştüğünde al, artınca sat stratejisiyle birkaç ay içinde birikimimi %25 civarı arttırıp ilk arabamı aldım geçen sene.

valla beni pişman etmeyen yatırım olarak telefonum lg g3 derim. ilk çıktığında fiyatı yüksekken aldım ve hiç pişman etmedi sağolsun.

lasik. uzun vadede lense etmeyeceğim masrafla parasını çıkaracak... daha sağlıklı daha rahat ve daha net ayrıca...

braga-fenerbahçe maçına ilk yarı 0 basmaktı. 12 liramı katladım ve o maçtan aldığım gazla defalarca kupon tutturarak toplamda 131,56 TL'ye ulaştım. arada açıp bakıyorum ve eserimle övünüyorum, ayrıca kendimi güvende hissediyorum; param kalmadığında biliyorum ki beni kurtaracak bir para orada hazır bekliyor...

motosikletim wr250r. ben 15e aldim, aldiktan sonra 3-4 kere zamlandi. simdi satsam 20k kullanmis olmama ragmen en az 18e satarim.

Türkiye'de yalnız hissediyorum. Kemalist değilim, muhafazakar değilim, eşimi/sevgilimi aldatmak istemeyen bir erkeğim, para düşkünü değilim, ateist değilim, dindar değilim, hiçbir politikacıya hacıya hocaya lidere teba değilim, başını kapamak isteyeni de kendi kararıysa destekliyorum, çıplak gezmek isteyeni de kendi kararıysa destekliyorum, içki içmek isteyene de katılırım, din sohbeti yapmak isteyene de, Kürtlerden nefret etmiyorum ama Kürtler yalnızca Kürt oldukları için harikadır demiyorum, Türk olduğum için gurur duymuyorum çünkü insan kendi başarılarından gurur duyar yalnızca diye düşünüyorum tanımadığı insanın yaptıklarından değil, eşcinsellerin ne yaptığı beni ilgilendirmiyor kimsenin özel yaşamına karışmıyorum, biseksüellerin de çapkınların da fahişelerin de...

Türkiye'de ise taraf tutmak zorundayız! Birine teba olmak zorundayız yoksa iş bulamayız! Kürtsem Kürtler ne yapıyorsa haklı demek zorundayım, Türksem Ermenilerden nefret etmek zorundayım! Eşcinselsem yaşlı erkeklerden, şişmanlardan, fakirlerden, aşırı feminenlerden nefret etmek zorundayım! Ama düzcinselsem eşcinsellerden nefret etmeliyim! Sunniysem Alevilere dinsiz demek zorundayım! ... Falan filan

bende de var o. annem ve kardeşlerim dışında kimseyle bir gönül bağı, efendime söyleyeyim dostluk kardeşlik türküsü tutturamıyorum. onlarla olan ilişkim bile fazla yüzeysel bana kalırsa. kardeşlerimle birlikte hiçbir şey yapmıyorum. annem desen, çalıştığı için zaten yanındayken bile göremiyorum doğru dürüst. biri ilgi gösterse, bir ortama dahil olsam mesela sanki bunu lütfen yapıyorlarmış, aslında istenmiyormuşum gibi hissediyorum. hala kurtulamadım bundan.

ben aile içinde de yalnız hissediyorum ne edücük? hiç.

Evet. İstisnasız her gece kafamı yastığa gömdüğümde oluyor bu his.

Gün içinde o kadar belli etmiyor kendini okulda, aileyle vs. ama geceleri bir yalnızlık çöküyor evet.İçki içerken mesaj atacak birini bile bulamıyorum artık. Uzun zamandır gözlerimin içine bakıp gülümseyen, beni de gülümsetebilen kimse yok.Doğum günlerimi kutlayanlar giderek azalıyor. Bunlar oldukça ben daha bireysel bir insan oluyorum, ben daha bireysel bir insan oldukça daha da yalnızlaşıyorum.

Ama bunun dışında, ailemle sürekli gidip geldiğimiz yere bir araba yolculuğunda yalnızlık çekiyorum. 10 yıl sonra veya daha erken onlardan ayrı olacağımı, öleceklerini, belki başka bir ülkede olacağımı düşünüp yalnızlık çekiyorum. Öldüklerinde, bir daha onlara asla ulaşamayacak olma düşüncesi korkutuyor beni. Bir daha aynı yoldan çocukluğumdaki gibi geçemeyeceğimi, geçsem bile aynı şeyleri hissedemeyeceğimi düşünüyorum.

Yolculuk bitip çocukluğumun geçtiği eve geldiğimizde, çocukluğumdaki şen şakrak evi değil, soğuk, gri ve kasvetli bir ev buluyorum. ''Aitlik'' duygusunu çok güzel hissederdim çocukken, eve dönelim dediğimde kafamdaki ev bir sığınaktı, aileyle beraber olduğum sadece bize özel, kapıyı kapattığımızda hiçbirimize bir şey olmayacak bir yerdi benim için. Şimdi sadece soğuk duvarlardan oluşuyor.Eskiden çocukluğumun geçtiği şehir şimdi Rusya'daki terk edilmiş kentler gibi geliyor. Yalnızlık çekiyorum.

Dostlarla, tanıdıklarla bir birahane masasındayken, rakı sofrasındayken gülüşmeli sohbetin bitip, bir iki dakikalık sessizliğin olduğu ''o'' zaman yalnızlık çekiyorum. Sanki zamanımız kısıtlı gibi, bir daha onlarla görüşemeyeceğim gibi geliyor. Oraya ait olmadığımı hissediyorum, geleceğin belirsizliği ve bu belirsizliğe karşı kimsenin olmayışı beni korkutuyor. Yalnızlık çekiyorum.

En son konuşup hoşlandığım kıza sarıldığımda, yine yalnızlık çekiyordum. Biliyordum çünkü gideceğini, fazla uzun sürmedi öylede oldu zaten. Güvenemiyorum böyle olunca da, sanki ben onun için gelip geçiciyim gibi hissediyorum. Biliyorum da onun için öyle olduğumu. Bunlar beni daha da kendi kabuğuma çekiyor. Gün içinde gülüp eğlenip alkol alınca susup başını öne eğen, yüzü düşen insanlar hakkında az çok bilgi sahibi olmuşsunuzdur artık.

Ait hissetmiyorum. Sanki sürekli tek başıma bir yolculukta gibiyim, yanımdakiler de geçici insanlar, eğer kendime koyduğum hedefleri (maddi-akademik vs.) başarsam bile, en çok istediğim şey olan başka bir ülkeye taşınıp iyi parası olan bir iş bulduğumda bile aynı şekilde hissedeceğimi biliyorum.

Yanıma kimseyi alamayacak kadar yalnızlaştım artık, beni buna mecbur bıraktılar.

Önceden sarıldığın, sıcaklığını hissettiğin insanlarla hiç tanışmamış gibi göz göze gelmeden geçip gidiyoruz. Hep böyle oldu, muhtemelen de olmaya devam edecek.

Umursanmama hissi. Yalnız hissetmekten daha da kötü bence. Umursanmamaktan kastım, sanki orada yokmuşsunuz gibi davranılması. Karşılık olarak sizin de davranmanız. Yaşadığınız onca şeyden sonra herhangi biri olmanız. Böyle yalnızlık denizinde boğulan biriyken denizin değil de son umutla tutunduğunuz şeyin sizi boğması.

Gün içinde gördüğünüz o ''rahat'', kimseyi düşünmeyen, hiçbir şeyi kafasına takmayan insanlar belki de bu uzun yollardan geçip bu hale gelmiş ve o yolda hala da yürümektedirler.

Cekmiyorum. Erkek arkadaşım ve ailemden baska kimse yok.

Yalnızlık bir eksiklik olduğu icin tersinin bilgisine de sahipsin ki bunu hissediyorsun demektir. Yani mutlaka bir yerde yalniz olmadigin bir durum oldu, bir yere ait oldun ve simdi bu yok. Bir kere olduysa yine deneyimleyebilirsin. Bence yalnız hissetmek kayitsizliktan cok daha iyi :)

@utkumon: her kelimene katılıyorum. ben de işte böyle hisler içerisindeyim.
etrafımdakiler benim için değişmez-yeri doldurulamaz iken ben onlar için öyle değilmişim gibi hissediyorum. onları bir tutunacak dal gibi görürken onların beni öyle görmediğini düşünüyorum ve yalnızlık yine beliriyor onların bedenine bürünerek...

Yalnız olmadığım bir duruma geri dönebilmemin tek yolu geçmişe dönebilmek. Bunu da maalesef fizik imkansız kılıyor.

@m e b: İşin kötüsü ben bunun nasıl geçeceğini de bilmiyorum ve sürekli böyle sürmesinden korkuyorum. Ait olmama yalnızlığını belki seni gerçekten seven biriyle giderebilirsin, yeni yerleri size ''ait'' yapabilirsiniz ama önceki yaşadıklarımdan dolayı hayatıma yeni giren birinin bana çok yakınlaşmasına izin vermek, ona bağlanmak istemiyorum açıkçası. O gittiğinde üzülmek, aynı şeyleri baştan baştan yaşamak istemiyorum.

Bu genç yaşımda karaciğerimi yitiricem az kaldı.

evet. bilmiyorum malesef. bilsem boyle hissetmezdim zaten :/

Evet. İnsan sevgimi kaybettim. O zamandan beri yalnızlık üstüme yabıştı.

@utkumon, hepsini okudum yarın kemoterapiye başlıyorum

Evet hissediyorum. Utkumon'un dedigi gibi, gun icinde o kadar belli etmiyor kendini. Cunku bir seylerle mesgul oluyorsun. Ama yapacak bir sey kalmadiginda, surekli bunu dusunuyorum, ne kadar yalniz oldugumu. Yani bu yalnizlik sevgilinin olmamasi vs meselesinden ote.

Yani etrafimdaki insanlara bakiyorum bazen. Aileleriyle olan iliskilerini kiskaniyorum sanirim genelde. Kimisinin anne babasiyla. Kimisinin kuzenleriyle. Kimisinin abi, ablasiyla. Cunku benim hicbiriyle normal bir iliskim yok. Yani uzulerek soyluyorum ki, asla istedigim anne, baba, kuzen, abi ya da ablaya sahip degilim. Ya da sorun bendedir belki. Ben de istenilen cocuk, kuzen, kardes olmayabilirim.

Su an kendi acimdan bakiyorum. Daha farkli olsun isterdim. Yani bir sikintim oldugunda, annem, babam, abim, kuzenimle bunu paylasabileyim isterdim. Ama hicbir zaman oyle bir iliskim olmadi. Bir odada ben kendi sikintilarimla durur iken, diger odada da onlarin kendi sikintilariyla durduklarini bilip ama asla iki tarafin da digerinin odasina gecmedigi bir haldeyiz. Diger odaya gecmeyi de denedim tabii ama olmadigini gordum.

Insanlarin mutsuz, uzgun vs vs hissettigi zaman, yaninda bulunmasinin bile onlara rahatlik ve guven hissi verdigi birileri var en azindan. Etrafimda hic boyle bir insan yok. O yuzden her zaman tek basima oldugumu, arkami kollayan birinin, o kotu ve zor animda yanima kosacak birinin olmadigini hissediyorum. Beni uzen sey bu.

Nasil gececek. Bunu kabullenip bir birey olarak yasadigimda sanirim. Evet, boyle bir insanin olmasi arti sanirim. Ama olmamasi da eksi degil, normal olan. En azindan ben boyle dusunuyorum.

@azizakin :) Yazılacak, anlatılacak çok şey var ama bulunduğum durumdan çıkmama yardım etmiyor ne yazık ki.

ateistim. tüm arkadaşlarım boğaziçidne cerrahpaşada. ben itüde boktan bir bölümdeyim. hissedişyorum. kız arkadasımın yanında da calıstıgım barda da okulda da rıngte de her yerde.

hayatta annem dışında kimsem yok. babamla diyaloğumuz yok gibi bir şey. aramız kötü değil ama çok nadir bir araya gelip sohbet ederiz. ablam ve abim var. onlarla da 2-3 haftada bir konuşuruz. onlar kendi evleriyle aileleriyle çocuklarıyla fazlaca meşguller zaten. 3-4 tane arkadaşım var onlarla da 1-2 ayda bir görüşürüz. iş arkadaşlarımla da pek samimi değiliz, sadece iş yerinde azıcık muhabbet edip evlere dağılırız. takıldığım biri var. onunla da aramda mesafe var. günde mesaj yoluyla birkaç kez iletişiriz ve sık görüşmeyiz.

bu yalnızlık beni rahatsız etmiyor ama. bilakis rahatlatıyor. mesleğim dolayısıyla hep çok büyük kalabalıkların içindeyim. çevremde her zaman onlarca insan oluyor ve onlarla iletişim kurmak zorundayım. haliyle işten çıkınca canım ağzımı açmak istemiyor. böylesi bir hayat işime geliyor doğrusu.

Benzer duyguları hissediyoruz kardeşim.

benzer duygular + 1

Trde de öyleydim yurtdışında daha da katmerlendi, geçecek bir his olduğunu düşünmüyorum.

Üniversiteden beri -bu 7 sene öncesine tekabül ediyor- resmiyet ve nezaket havasından uzak, onaylanma kaygısı duymadan kendimi ortaya koyabildiğim içtenlikli arkadaşlıklar kuramadım. Hep görünmez bir perde oldu diğerleriyle aramda. Kişiliğimin en renksiz, en harcıalem yanlarını perde önüne koyup gerisini kendime sakladım. Merakı cezbeden, oturup iki kelam sohbet etme isteği uyandıran en ufak bir şahsiyet parıltısı göstermiyorum. Topluluk içinde gölgeden farksızım. Yalnızım, hem de delicesine yalnızım ama öyle şiirlere, şarkılara konu olacak cinsten dokunaklı bir yalnızlık değil benimki. Daha çok karanlık bir işkence odası gibi. İnsanın benliğini yıkan, parçalayan, yeryüzündeki dakikalarını anlamsızlaştıran türden bir yalnızlık. Nasıl geçer diye soruyorsan, vallahi onu ben de bilmiyorum :/

amacım yok yaşayıp gidiyom işte

30 yıl sonraki küresel krizi görebilmek.

Başarılı bir öğrenim döneminin ardından mesleğinde parmakla gösterilebilecek birisi olmak.

Basond +1

Ben bunu sorgulayabilecek lukse sahip olmak istiyorum. Butun dertleirm, sorunlarim bitsin ve "hayattaki amacim nedir acaba?" Diyebilmeyi istiyorum.

CARPE DIEM

carpe diem diyenin ağzına vurmak için kürek aranıyor

henüz o amacı arıyorum.

Yaşayabildiğim kadar uzun yaşamak. 100 yaşına bile gelsem yetmez. Anneannem 75 yaşında parise gitti geçen hafta. İdolüm.

uzun yaşamak tamam da ben içini nasıl doldurduğunuzu merak ediyorum? aşkın mı peşinden koşuyorsunuz, ya da yeteneğinizi geliştirmenin mi, ya da maddi şeylerin mi? ciddi bir tatminsizlik yaşıyorum, sorunum bu.

Maddi şeyler geçici mutluluk sağlıyor. Anne tarafımın hayattaki tek amacı mal mülk edinmek ama inanılmaz bir mutsuzluk var. Benim derdim yurtiçi/yurtdışı gezmek gibi şeyler. İleride bana kalan malı mülkü satıp bir yerlere giderim muhtemelen. Eğer olurda yapamazsam küçük bir yerde amaçsızca kedimle köpeğimle çocuğumla yaşamak. Mümkünse evden çalışmak vs. Hiçbir şey yapmayınca da çok mutlu oluyorum gerçi.

Doğrudan bir amacım yok. Hayata bağlayan iki şey var: İlki nefes alıp vermeyi, nefes alıp verdiğimi hissetmeyi çok seviyorum. 'Olmaya cihanda bir nefes sıhhat gibi' demişler. Hazır sıhhat yerindeyken nefesten daha güzel bir şey yok. Nefes almaktan delicesine bir tatmin alıyorum. İkincisi merak. Hayatımn her gününü dizi bölümü, arkası yarın gibi merak ediyorum. Her gün elime mısırı alıp hayatımı izliyorum. Çok drama ve entrika yok, Aşk-ı Memnu gibi değil; Bizimkiler ile bir sit-com karışımı gibi sakin ve durağan ama onun içinde bir şeyler geleceğe akıp gidiyor.

İkinci soru, bunların içine ne dolduruyorum kısmı. Her gün bir şey öğreniyorum, aslında üsttekileri motivasyon olarak söylesem, öğrenmek için yaşıyorum. O da merakın bir parçası. Bir şeyler öğrenmek çok tatmin ediyor beni ama biliyorum ki öğrenmek istediğim şeyleri öğrenmeye ömür yetmeyecek. Bir ömre sığmayacak.

Bu soru beni derin dusuncelere gark etti. Oyle ki, calistigim masanin basindan kalkip daha rahat bir pozisyona gectim dusunmek icin.

Ayni seyi gecenlerde dusundum ve defterime soyle yazdim, kendimden alintiliyorum. Neyse biraz ozelmis, alintilamaktan vazgectim. "Beni bu hayatta tutan ne var? Neyi seviyorum?" diye soruyorum kendime. Kayda deger cok bir sey bulamiyorum. Yani cok ufak tefek ve anlik seyler var. O yuzden beni bu hayatta mutlu bir sekilde tutacak seyleri yapmaya karar verdim. Saglikli ve duzenli bir hayat. Amacim bu. Bunu yapmak icin cabaliyorum. Ana amac buysa, buna giden alt amaclari siraladim. Simdi onlari yapmak var. Iste bu zor kisim. Cunku bunlari yapacak motivasyonu bulamiyorum. Burada da zaten basa donuyoruz. "Bunu yapmam icin bana ne motivasyon olabilir?" -Bilmiyorum. Cevabi bulunca baslayacagim.

oks denen zımbırtıda ilk bine girince, beşiktaş'ta deniz gören evimizden bakıp bakıp ben bu ülkeyi yöneticem diyordum.

şimdi azıcık uyuyum başka ihsan istemem diyorum.

zaten derece de gitti. okul da. boktan bir okulda boktan bir bölümde öğrenciyiz.

sokakta yakalayıp mıncırdığım kediler.

hayattaki tek amacım mutlu ve keyifli bir yaşam sürmek. yemek, içmek, gezmek. görebildiğim kadar çok yer görmek ve bolca seyahat etmek. bu yolla arınmak ve şahane hissetmek. kısacası keyif p..venkliği.

Evlenmeden önce her boku yiyip sonra evlenip bir kız bir oğlan babası olup onları sevgimle büyütmek.

Bir de motosiklet, seks falan.

bence tüm bu hırslarımız, kavgalarımız, yalan dolan ile birbirimizi aldatmaya uğraşmamız boşuna. bir gün ölüp doğaya karıştığımızda her şey son bulacak. hayatı bir kuş basitliğinde yaşamak gerek. şurada yemek var yiyeyim, kakam geldi yapayım, çocuğum oldu koruyayım basitliğinde.

porsche jipim olsun, marmariste yazlığım olsun, karım güzel olsun, paris'e gideyim eyfelde fotoğrafım olsun vs. böyle şeyler çok komik görünüyor bazen.

kendime ait net bir hedefim olmadığı için her sabah uyandığımda bana dayatılan hedeflere ulaşmak için çabalamaya devam ediyorum. ama aslında bunların hiçbirini istemyiorum. imkanım olsa sakin bir deniz kenarında bahçeli bir evde tüm gün okumayı isterdim sanırım. hiçbir insanın, hiçbir yalanın, aldatmanın, hırsın olmadığı bir yerde.

Kendimi anlamak. Bedensel ve zihinsel sınırlarımı öğrenmek. Bu arada başkaları icin işe yarar bir şey olmaya devam etmek.

Hayata tam anlamıyla bağlı olamayacagimizi öğreneli zaten cok oldu.

Kendi ayaklari uzerinde durabilen, ahlakli iyi evlatlar yetistirebilmek.Baba olmadan once bakis acim farkliydi.Ancak suan varsa yoksa o ve gelecek olan ins.

Para kazanmak için tırmalamamı gerektirmeyecek bir nakit akışı sağlayıp finansal özgürlüğe sahip olmak.

Sorun bu zaten, finansal ozgurlukten sonrasi

ekin

ikisi de kötü isim. gülce daha kötü.

ekin

ekin

gülce kötü. gülcan gibi.

İlla ikisinden biriyse Gülce. Ekin erkek ismi diye tanıdım çünkü.

Gülce koymayın, ben koyacağım onu :(

dönence

gülin?

Soyisimle kombinasyonunu da deneyin mutlaka.

Gülce Cemre
Ekin Neki gibi söylemesi zor hale gelmesin :)

Ben Ekin'i daha çok seviyorum. Gülce daha kezban geliyor :(

Ekin unisex bi isim. Seviyorum ben unisex isimleri.

Gülin okuyunca çok güzel geldi ama dıştan söyleyince üi üi zor gibi söylemesi.

Ayşe koyun.

Ben ayşe koydum.

Ayşe güzel isim bence.

Soyismi hiçbir şeyle kombine olmayacak alakasız bir şey. Her şeye uyar ya da hiçbi şeye uymaz :))

bizim ekin cerrahpaşa tıp ingilizceye
gülce de marmara hukuka gitti.

bence sen ada koy. o türkiye 3.sü olmuştu. :S

ayça, tuğçe, ela

ekin hep ekim olarak anlasilacak ilk duyan kisiler tarafindan. tabi Bunda ekin'in erkek ismi olarak yaygin olmasinin da katkisi var.
gülce de maalesef kötü bi isim.

Gökçe daha güzel değil mi ?

gülce hiç güzel değil ya gülce deyince aklıma köylü kızı geldi.
ikisinden biriyse ekin. o da ekin? ekim? hı ney? sorularıyla karşılaştıracak çocuğu.

Ekin ne abi ya, bu isimleri nerden buluyorsunuz, hasat falan koysaydınız bari. Saçmalığını geçtim çocuğun ismini kimse asla doğru yazamayacak, telefonda falan yüz kere tekrar ettirekecekler. Gülce de kötü ama ekin ne lan, anaa.

ikisini de seçmezdim ama biri olacaksa ekin. ileride cinsiyet değiştirme kararı alırsa da kullanabilir adını. unisex isimler daha iyidir...

gülce kötü.
ekin'i severim ama adı ekin olan bir arkadaşım sürekli erkek sanılmaktan şikayetçi.

Cidden, zevklere saygısızlık yapmak istemem, ebeveyn olarak en güzelini istediğinize düşündüğünüze de eminim. Ama cidden ikisi de hem hoş değil henm sıkıntılı isimler.
İsim hem anlamlı hem de tınısı güzel olmalı bana göre.

ekin

gülce cok kötü yaa :(


ekin diyorum

ekin.
gerçi bana sorarsan defne veya ipek. çok güzeller ya, kızım olsun nolur.

Ekin unisex ama cocuk ilerde maillesirken falan herkes tereddute dusecek, erkek sananlar olacak ayse vs gibi bir ikinci ismi olmadigi surece. O yuzden ben gulce derdim.

Ekin
olsun.

Ekin ismi direkt tarla filan canlandiriuo aklimda.
Hatta ekinler dize kadar isimli marsi:///

Gulce ismi de cok klasik, gokce, ozge, cansu, canan... Bunlar guzel bence :)

ikisi arasından ekin derim

Ekin

Gülce çok kötü ya nasıl oldu da güzel geldi size?

Ekin böyle düz uzun saçlı, ince bir kız gibi canlanıyor gözümde.

Gülce ise paçoz. Haha.

Ekin

gülce , güllü gibi bir isim. kulağa hoş geliyor mu?

Gül Cemre nasıl olur acaba. İsterseniz gülce de dersiniz. Ayrıca sanki çok fonetik oldu.

Allah analı babalı büyütsün.

Tanıdığım çok güzel bir ekin var, ona rağmen ekin kötü. Insanlar nickimi ekin diye okuyup bana hep ekin diyor, düzeltmiyorum kimseyi ama hiç hoşlanmıyorum da.

Gülce ekin'den daha kötü bence. Bu ikisi arasından seç demişsiniz o yüzden ekin diyorum.

@ananiyimioguz; parantez içinde bana kültür demeyin diyecektim, sonra hangi kıl der ki zaten diye sildim. keşke silmeseymişim.

tdk isimler sözlüğünden haberim var efendim.

ancak günümüzde ekin'in kültür anlamına gelmediği çok açık. ölen anlamlara tutunmak nafile. bitti o, yok oldu. 70'lerdeki muhabbet. hars da diyor tdk. siz de çocuğunuzun ismini hars koyun soranlara kültür anlamına geliyor diyip göz kırparsınız :)

ekin

gülce -1

bu kadar ekin'e rağmen gülce kesinlikle

gülce güzel hiç de kezbansı, paçoz değil.

gülce'ye kötü diyen çarpılır yahu, ne yaptınız arkadaşlar :/

Çok teşekkürler, şu güzel, bu değil, ikisi de kötü, ikisi de güzel diye fikir belirttiğiniz yorumlar için.

Ama şu "böyle saçmasapan isim mi olur tahıl diye isim mi olur hasat koysaydın, gülce ne abi kafayı mı yediniz nası insanlarsınız bu isimleri çocuğunuza koymaya nası cüret edesiniz?" yazan kafalar, söyleyin de isminiz neyse ondan koymayalım, bu hadsizliğe huy çekmesin.

Sanki çocuğu doğunca karanlık odaya kapatıp kuru ekmekle besleyeceğim demişim gibi, tepkilere bak.

28 defa.

Kadinin biri bana cok fena saygisizlik yapmisti, bir ara gunde 750 kez dusunuyordum. Onun disinda arada bir Alessandro ambrosio'yu dusunurum. 2-3 gunde bir.

33 fln

8

Bir kere aklıma getiriyorum o da 24 saat sürüyor.

6 ay gecti. Daha dusunmedigim an, saniye yok. Kafamin icinde hep var.

sürekli beynimin arkaplanında gibi birşey

zaten yalnızlığın kötü tarafı da bu ya. Aklına gelecek kadar önemli biri bile yok.

Aklımdan gittiği tek bir dakika bile yok.

Sayısı olmaz bunun ama her an düşünüyorum şahsen, iş de ki yoğunluk da buna engel olmaz. En fazla, yoğunluk yüzünden arayamıyor olabilirm

sabah ayrılıyoruz, güvende, sağlıklı, mutlu, huzurlu olduğunu biliyorsam direkt işe konsantrasyon. Arada bazen ilgi alanları olan şeyleri görüyorum, bazen konuşmalarımız aklıma geliyor,çok komik şeyler, dudaklarımı ısıra ısıra hatırlıyorum :) Eğer kendi dertleriyle ilgili huzursuzsa ya da aramız limoniyse daha çok aklıma geliyor.

Yalnız kalabalık bir yere gidiyorsam hep düşünüyorum. Yalnız olmak istemiyorum.

Aklımdan hiç çıkmayan biri olmuştu bir dönem. İş miş yapamıyordum, çok kötüydü, hayatımda karadelik gibi bir şey. Hastalıklı çok. Beyin kapanıyor.

İşim düşünce.

çok kez. iki senelik sevdiceğim.
hatta aklımın bi köşesinde hep var. saymak na'mümkün :)

kimi lan

2.

ne alaka? o devre uymak zorunda mı? kafasına esmiş çizmiş.

aynı zamanlarda yaşayan leonardo'nun çizimlerinden çok farklı da değil aslında.

amacı anatomi çalışmaktı bence. yalnızca gergedan değil birsürü hayvan çizimi vardır.

Dürer'in külliyatı var elimde. dilersen birkaç örnek çekip yollarım.

İki neden söyleyebilirim.
İlki rönesansa geçişin birden bire olmaması, stil ve konuların yavaş yavaş, sakin sakin kayışı.
İkincisi, bu resmin rönesans havası daha ağır gibi. Konu olarak Orta Çağ dönemi din yoğun bir dönem; Orta Çağ resmi desen, konu olarak ya din ya savaş ya birtakım hikayeler ararım. Ama gergedan çizmenin bir bilimsel yanı var. Rönesans sadece estetik demek değil, yavaş yavaş bilimin de işin içine girmeye başlaması demek. Anatomi demek. Örneğin, @maxc'nin dediği, Leonardo'nun sağlık adamı şeysinin estetikten öte tıp-mühendislik yanı var. Bir örnek,
www.ibiblio.org
Rönesans döneminin en önemli yanlarından biri oran-orantıya, perspektife dikkat edilmeye başlanması demek. Orta Çağda yapılan tablolar genelde garip oranlara sahipken (örneğin, bir tabloda bir dağ vardı, dağın yarısını bir tane tavşan kaplıyordu), artık düzgün bir perspektif oran-orantı yer alıyor. Örnek:
www.webexhibits.org
Rönesans sanatla anatominin iç içe geçebildiği bir dönem. Gergedan anatomisi bu konuda şaşırtıcı gelmiyor. Orta Çağ denmesi daha şaşırttı beni.

Ek: Rönesans estetiğin önemli olduğu bir dönem ama estetik barokla daha çok hareketlenip ön plana çıkıyor. Rönesansın estetiği serbest bir estetik değil, daha kurallı ve daha ciddi bir estetik.

House of Cards

forever çok güzeldi ama devam etmedi, iki sezon sürdü. gerçi yine de seyretmenizi tavsiye ederim :)

bir de 6 bölümlük night manager baya güzel. şiddetle tavsiye ederim.

Nickinden dolayı deutschland 83 'u izlemeni öneriyorum :)

Fringe
Supernatural
Rome
Dexter
Oz

fringe
person of interest

how not to live your life
black mirror
person of interest
the night manager

içlerinden öncelikli olarak black mirror'ı tavsiye ederim. :)

once +1

breaking bad

The missing i izle ve midene yumruk yemiş gibi ol. Ya da Bron broen i keşfet ve bir dizi nasıl tatmin edici bir duygu veriyor yaşa.

true detective

Sevdiğin dizilerle biraz alakasız da olsa, şimdiye kadar 120 yabancı dizi bitirmiş birisi olarak Mr. Robot'u öneriyorum.

true detective
b.bad

Önerilerin çoğu duyduğum ama izlemediğim diziler. Fringe aklımda bulunan dizilerden biriydi. Bir de bron/broen ilgimi çekti. Öneriler için çok teşekkürler! :)

5 senedir çalıştığım iş yerinden ayrıldım. 8 ay önceydi. bence büyük bir değişiklikti. insan değiştirmeden bilemiyor nelerle karşılaşacağını. iyi de yapmışım, ufkumu açan bir tecrübe oldu. yeni yerde daha memnun olmasam da...

9 gün önce istanbul'daki 80 metrekarelik evi toplayıp kuşadası'nda 190 metrekare dubleks bir eve taşındık hanımla. maddi olarak zor olacak ama kafa rahatlığı yeter. iki evin de kirası aynı.

6 yıl çalıştığım işyerinde bölüm değiştirdim
upgrade gibi oldu, daha çok çalışıyorum ama kariyer açısından daha iyi bir adımdı.
en büyük değişiklik bu.

11 yıldır uzattığım saçı kestim

2 sene önce sevgilimden ayrıldıktan sonra, bütün eski arkadaşlarımdan, çevremden yabancılaştığım çok yalnız bir dönem geçirirken barınak gönüllülüğü yapmaya başladım. Önceleri köpek gibi her boş vaktimde gidip ne iş olsa yapıyordum, bok temizlemeye kadar. Sonrasında biraz daha hafiflettim ilişkimi ama hala gidiyorum ve benim için inanılmaz güzel bir deneyim ve yenilik oldu. Çok güzel dostlar edindim, köpeğimi oradan sahiplendim, pek çok hayvana az çok faydam dokundu ya da en azından tanışmış oldum onlarla.

yuzmeye basladım , henuz ıyıkı yuzmusum diye bir geri donus alacak durumda degilim ama, kilo almaya calısıp kilo veriyorum etkisi varsa bırakabilirim

monitor aldım cuma günü iş cıkısı gördüm kendilerini parasal olarak iyi durumda olmamama ragmen aldım iyiki almısım

arayıslardayım ama hala , takipdeyim konuyu

Sağlıklı beslenmeyi prensip edindim. Saçma sapan şeyler yemiyorum uzun zamandır. Az ama öz arkadaş yaklaşımıyla sosyal medya hesaplarımı da kapattım. Fazlalık ne varsa giymediğim, kullammayacağım hepsini verdim. Artık giyim kuşam adına fazla harcama yapmaktansa, beni mutlu edecek bir şeyler katacak şeylere yönelmeye bütçe ayırmak çok daha tatmin edici olduğunu saptadım. En en olumlu etkisini gördüğüm şey de erken uyanmak. Haftasonları bile 6 da uyanıyorum. Çok iyi hissediyorum kendimi. Gün içinde bir sürü şeyi halletmiş oluyorum. Bahar aylarındayız diye belki de, bir enerji var üstümde. Şu sıralar da insan ilişkileriyle ilgili aşmak istediğim birkaç şey var, insanlara kıymet verdiğimi hissettiremiyorum. Bununla ilgili yeni kararlar aldım ve daha pozitif olacağıma söz verdim. Tabi tüm bunlar geçtiğimiz iki yıl içinde yavaş yavaş değiştirdiğim şeyler, devam eder etmez bilmiyorum ama bir hafiflemişlik, arınmışlık var üstümde.

Açık

açık şu an. az önce geçtim.

Yaşamazsın, son sürümler bir önceki tüm güncellemeleri içerir. O yüzden direk son sürüme atlayıp kurulum yapabilirsin.

güvenli modda aç. aygıt yöneticisine gir güncelle de.

geforce experience genelde indirip yükleyemez. antivirüs veya firewall kıllık çıkartıyor. onun yerine manual olarak nvidiadan indirip yönetici olarak başlatmanızı tavsiye ederim. bu arada firewallü filan komple kapatın. yüklerken temiz kurulum yapın. yine olmazsa driveri komple temizleyen program vardı bir tane adını unuttum googlela bulursunuz; onle eski driveri komple kaldırır; akabinde son sürümü güncellersiniz.

Güncellemek iyidir. Her zaman iyi olur.

break point
tanınmamıs yuzller

bilek kesenler. tom waits oynuo. gogol bordello muzıklerı var.

daha demin izledim.

the intern, fena değil. sıkmıyor en azından.

this is the end var. tanidik yuz dolu. <3 seth rogen <3

escape plan, sylvester ve arnold abiler

mother's day tam aradığın film. dün izledim. hem komik hem ünlü geçidi.

Burn afteri izledim
this is the end izledim

digerleri listeye alindi izlenecek.

tesekkur

Last Vegas
Holivud ihtiyarlarıyla nostaljik ve çerezlik film.
Red
Red 2

rengi masaya uysun.

evin geniş mi, iki katlı mı bunlara göre satıcıdan bir modem tavsiyesi isteyebilirsin. 100 tl civarında bi marka işini görür. TP link al gitsin

asus al gitsin

50 lirali asis da var 500 liralik da...

Ev 140m2 normal daire. Modeme kamera bagli olacak

Tp-link alırdım ben.
www.tp-link.com.tr
Ac uyumlu cihazım yok dersen www.tp-link.com.tr
Tplinkin kablosuz kameralarıda var. Onlarıda düşünebilirsiniz kamera almadıysanız.

DSL-N14U dusunuyorum ben eve tasininca...

TP-Link alacaksan chipsetinin ralink rt 2860 olmamasına dikkat et. Pixiewps açığıyla hacklemesi tam tamına 10 sn sürüyor modemin.

wps konusu doğru ama wps kapatılabildiği için çok da büyük risk taşımıyor.

Biriniz de demediniz ki telefonun var mi...yok telefon. Gittim aldim modem eve geldim takamiyorum :)

Isin komik tarafi elemanlar da bilemiyor ne uyar

telefon yok derken?
uydunet falan mı var yoksa?

wi-fi teknolojisi son teknoloji olmalı.

@nescafe evet uydunet :)

haydaa :)o zaman netmaster haricindes eçeneğin yokki :)
netmaster yoksa eldeki modemi de geri veremezsen ikisini birleştir. kablsuz ağı yeni mdem üzerinden al.

Sictik o zaman :)

nerde biraktin, newyork da mi yoksa yozgat bogazliyan da mi?

riskten kastın akü tüketimiyse 17 saat çalışır.

Benimki 20 dakika açık kalmayla yolda bırakmıştı beni. Ama akü eskiymiş baya.

yarım saate yolda kaldım. ciddiyim.

arabanızın modeli ne bilmiyorum lakin bir çok arabada akü koruma mevcut. belli bir düzeye ulaşınca akü otomatik kapatır.

ip man

bu gece izlemen gereken aksiyon filmleri baskın 1 ve 2.
drama bilemeyeceğim.
ama belki the man from earth ile değiştirebilirsin bugünlük drama seçeneğini.

15 gün önce sinemada izledim. Malum yerlere de düşmüş. Criminal.

deadpool

işyerinde olduğum için foto koyamıyorum ama isim vereyim : LONDON ANDREWS

Zerrin tekindor'un pek yakında filminde birkaç sahnesi. Çok güzel kadın ya bu ne güzelliktir zerrinciğim diyesim geliyor. İzleyenler anlamıştır.
İlk aklıma bu geldi.

seksi dedigin icin;

françoise hardy - goo.gl

gigi hadid - i.imgur.com

camila morrone - i.imgur.com

www.google.com.tr

Erkek değilim ama bu kadın çok güzel, seksi geliyor bana. Diğer Victoria's Secret mankenleri arasında ayrı bi yerde. Muazzam bir kadın. Alçakgönüllü, masum, karizmatik...

marisa tomei

çıta gibi genç kızlar çekici gelmiyor bana. mature iyidir.

kaya scodelario yaz bide marine vacth. fotoğraflarının da %90ı güzeldir ama illa fotoğraf istiyorsan daha sonra editleyeyim bunu.

kaya: www.filmizledepo.com (gel beni boya diyor)
kaya: assets.papelpop.com
kaya: cdn04.cdn.justjaredjr.com
kaya: 31.media.tumblr.com

marine: www.lahiguera.net
marine: www.studded-hearts.com
marine: www4.pictures.zimbio.com
marine: www2.pictures.zimbio.com

irina shayk
www.instagram.com

@freetakilir foto lazım :)

woman.hotnews.bg

şu üstteki abla baya hoşuma gidiyor benim. adını bilen söyleyebilir de.

goo.gl

inna
ayşe hatun önal

benim için www.google.com.tr

kıvırcık saç ve esmerlerden hoşlanmamdan dolayı kaynaklanabilir.

Anna Nyström

Winnie Harlow

www.viresattached.com

amy adams

www.standard.co.uk

kızıl hali candır.

monica belluci goo.gl

Bu aralar charlize Theron dikkatimi çekiyor, bence en güzel yaşlarında www.google.com.tr

i.imgur.com

eva green = tanrıça

i.dailymail.co.uk

direk gidiyorsun. kalak ayın faturası ile üstüne devrediyorlar.

mark lauren pdf ini indirip kendi ağırlığınla başla.

Şınav squat barfiks ve dips türevleri ile başla

Başlangıç için kendi ağırlığın idealdir ama alet de istiyorum dersen hepsiburada'da setler vardı, 3 4 farklı bölgeyi çalıştıran aletler bir makinede toplanmıştı onlardan bakabilirsin.

onlar imzalı olarak geliyor. ben iş veren firma bir b.k sanır diye girdim aldım 2 tane. gönderdiler mail olarak imzalı sertifikamı. mit'den ders aldım dicem işe girerken

daha once de bu soru defalarca soruldu. pek bir onemi yok. ben de o dersleri aliyorum ama sadece merak ettigimden ucretsiz olanlarini tercih ediyorum.

ben de önemi olduğunu düşünmüyorum. siz o kursu aldığınızı cv'nize yazarsınız zaten, konusu geçerse de içeriğinden bahsedersiniz, kimse de size sertifası nerede peki diye sormaz.

eger kurs size bir seyler kattiysa o yeterli, sertifikasiyla show yapip girebileceginiz isten zaten hayir gelmez

tool'un lateralus, 10.000 days ve ænima albümlerini tavsiye ederim. dinlerken biraz dikkat de gerektirdiği için yolculukta iyi geliyor.

pj harvey'in let england shake albümünü tavsiye ederim.

camel te moıdy blues king crimson eloy dinle

yolda dinlemelik Use Your Illusion Guns N Roses ve
red Hot Chili Peppers -Californication :)

youtu.be


bu albümü çok severim ama spotify'da var mı bilemedim.

Metin türkcan-vakti geldi
Taze çıktı, ben beğendim değişik bir albüm olmuş. Bütün türk rock yıldızlarını toplamış nerdeyse.

özel okula giden çocuğu sonradan tekrar devlet okuluna aldırırsanız çocuk sıkıntı yaşayabilir. özele sokup sonradan da(üniversiteye kadar) özele gönderecek bütçeniz olacağını düşünüyorsanız şimdiden gitsin.

büyük kızımı 8 yıl özel okulda okuttum. bu yıl lise 1 i devlet okuluna verdim. iyi de bir okul ama bariz fark var öyle böyle değil. seneye tekrar özel okula gönderiyorum. tabi yeni açılmış, dersaneden devşirme özel okullar değil de an az 30/40 yıllık köklü okulları tercih etseniz iyi olur. izmir bu arada.

Kurumsal bir özel okula ya da butik bir özel okula gönderebilirsinz bence. Diğer arkadaşların da dediği gibi dersanelerden devşirme olmasın çünkü onlar çocukları yeteneklerine göre yönlendirmiyor, boot camp gibi ele alıyorlar olayı, sürekli test çözdürüyorlar.

Benim çocuklarım da ödev yapmayı sevmiyor, uygun fiyatlı bir butik okuldalar. Ha yakınımızda İTü vakfı va da Bilfen gibi gayet donanımlı ama çok fazla ödev yükü veren okullar var ama benim çocuklarım orada yapamaz. Şahsına münhasır, biraz keyfine düşkün çocuklar.

Şu anda devam ettilleri okulda, müthiş bir sanat öğretmenleri ve çok iyi bir bilgisayar öğretmenleri var. Sanat ögretmeni hemen hemen her hafta bir sergiye, bale ye yada müzikale götürüyor onları ve rehberlik ediyor. tenefüslerde her hafta farklı bir ülkenin müziklerin dinliyorlar. Sanat dersinde her hafta ayrı bir sanatçıyı işliyorlar. Eve gelip bana büyük bir şevkle Frida Kahlo'yu anlatıyorlar mesela :)

Bilgisayar desinde Kodu Game lab la kod yazmayı öğreniyorlar keyifle. Dediğim gibi çocukların mutlu olduğu okul en iyi okuldur bence. Ben sınavlardaki başarılarını o kdar da önemsemiyorum. Mutulu olmaları ve meraklarının kamçılanması yeterli benim için.

özele yollamayın aşırı leş ve dejenere bir nesil yetişiyor. Devlet okulunu da göndermeden bi araştırın iyi devlet okulları gerçekten var.

Derslere daha çok özen göstermesini istiyorsanız etüt merkezleri ya da dershanelere gönderebilirsiniz.

özel okulların en büyük artısı sanat spor müzik gibi bazılarınca hobi olarak görülen alanlarda daha iyi olabiliyor. bir de sözde ingilizce eğitimi devlete göre daha iyi diyorlar ancak yabancı liseler ve anadolu lisesi dışında (o da eskiden, şimdi o da yalan oldu) hiçbir okul mezununun mezun olunca ingilizce bildiğini görmedim.

bana özel okul say dediğimde kafadan sayacağın türkiyenin en büyük ve bilinen özel okullarının birinin VIP şubesinde (üstün başarılı öğrencilerin toplandığı şube, şu afişlerde boy boy reklamları yapılan türkiye derecesi almış çocukların yoksa herhangi bir şubeden mi çıktığını sanıyordunuz) öğretmen olarak çalışıyordu. bu VIP bile leş, sen daha diğer şubeleri düşün demişti bana.

leş den demek istediği çoğunlukla ahlaki ve karakter olarak dejenere olma durumu. paralı ergenler bir araya gelince maddi manevi yemedikleri bok yokmuş.

abim büyük yeğenimi bu sene başında özel koleje yazdırmıştı, yok etüd yapıyorlar, ingilizce eğitimi devlete göre şöyle iyi, yok ata bindiriyorlar, gezi düzenliyorlar vs. diye. yukarda yazdıklarımı onlara da anlattım. resmen yaw he he diyip duymazdan geldiler. tekrar devlete almaları 3 ayı bulmadı.

ha devlet de derken gidip sıradan bir okulu kastetmiyorum. nasıl ki özel okullar kendi aralarında farklılık gösteriyorsa devlet de kendi içinde farklılık gösteriyor.

Bu digerlerinden farkli devlet okullarida ilk kayit yaptirirken ayni ozel okul gibi hatiri sayilir para istiyorlar,aslinda birazda o yuzden dusundum ozel okulu.

özel okulların devlet okullarındaki başarılı çocukları büyük indirimle ya da bedava alıp sınav başarısı kastığını da göz önünde bulundurmakta fayda var. lisede kesinlikle devlet fen liselerini tavsiye ederim tabi kazabilirse.

arkadaşlarımın hepsi devlet okullu. hepsi ilk 5bine girmiş insanlar. okulu büyütme. çocukta bitiyor iş. sınıfı 30 kişi üstündeyse başka okula al. değilse kalsın orda.
eğitimi sen vereceksin.
ingilizceyi de.

@Standart ben o egitimi veremem sadece destek ve takviya yaparim.

Okul boş iş ve vakit kaybından başka bir şey değil. Unschooling terimini araştırın.

bence çok basit, durumunuz varsa gönderin, yoksa göndermeyin.

benim iki kardeşim de ilköğretimlerini özel okulda tamamladılar (Denizli'de), pamukkale üniversitesinin eğitim vakfına bağlı okul. büyük şehirlerdeki top class özel okullardan değil elbette, maddi yükü de ona göre daha hafifti muhakkak. ama birinci sınıftan itibaren drama, satranç, bale dersleri vardı. sınıflar kalabalık değildi, öğretmenleri çok ilgiliydi. biri lise 3, biri lise 4'te şimdi hala arayıp, sorarlar. ikisi de iyi liseleri kazandılar.

ama sizi maddi açıdan sıkıntıya düşürecekse, öyle aman aman gerekli değil diye düşünüyorum. arkadaşların önerdiği gibi sınıfların kalabalık olmadığı devlet okullarını araştırıp, okul dışında kurslara gönderebilirsiniz. çocuğun başarısı için ailenin ilgisi ve takibi çok önemli. bunun dışında da sürekli devam ettiği bir spor veya sanat kursu olsun. boş zamanları kaliteli bir şekilde geçirmek okul başarısını da arttırıyor, bizimkiler senelerce üniversite kulübünde yüzdüler örneğin.

Ben de 4. sınıfta devletten özele geçirilmiştim. Ders yoğunluğu değil ama asıl en büyük problem aradaki sosyo-ekonomik uçurum oluyor. Devlet okulunda yapılanlar/görülenler ile özeldekilerle dağlar kadar fark oluyor. Adapte olmak çok zor oluyor. Benim tüm özel okul hayatım boyunca 1 tane çok iyi arkadaşım vardı. Hatta 8. sınıfım bol depresyonlu geçmişti. Ama tabi benim çocuğum adapte olur diyorsanız yabancı dil bakımından çok yararlı oluyor. Ders konusunda da ev ödevi yoğunluğu oluyor ama öğrenmesi açısından faydalı tabi.

in bruges.

viki kristina barrselonaaaaa

woody allen filmleri, ayrıca;
before sunrise
before sunset
before midnight

merhaba. devilred +1 şu paris ı love you, new york ı love you diye zorlama yaptıklarına kıl oluyorum. biz de karşılığı anlat istanbul, adanalıyız, angaralıyık... tüm bu isimden iddialı filmlerin arasından sıyrılan tek film var bence.

sonbahar.

Ronin

Paris i love you

la grande belleza

Slumdog millionarie tam dedigin gibi olmasa da hindistandaki hayati anlatabiliyor. Sehir adi vermiyor galiba ama yakin cevrelerde geciyor.

ankarayı seviyorum.

bol bol Venedik görmek için "turist" ve "İtalyan işi" filmlerini tavsiye ederim :)

Fellini-Roma

metro ile taksime kadar katara aktara gel.

AHL'den metro ile şirinevler. şirinevler otobüs durağından taksim otobüsü veya dolmuşuna bin. taksim son durakta in. yürümek istersen elmadağ tarafını sor (tahmini 15 dk.) yürü (yürümek istemezsen indiğin yerden elmadağ'dan geçen her hangi bir otobüse bin. elmadağ'da in.) notre dame de sion fransız lisesini geçer geçmez soldaki sokaktan aşağı sallan. karşına çıkacaktır.

AHL den taksime havataş otobüsüyle direkt gidebilirsin. oradan da crown'a yürürsün yükün yoksa

metro ile yenikapıya kadar git.
orada metro değiştireceksin, yenikapı son duragında inip yenikapıda taksim yönüne giden diğer metroya bineceksin.

2 metro ile taksim'desin, harbiye de taksim'e çok yakın zaten.

Havataş ile havalimanından direkt gidebilirsin bu da mantıklı bir seçenek.

kızsan ben limuzinle alıp bırakayım?
şaka şaka, havataş ve metro en iyi seçenekler. e5'te her saat çekikmez bi trafik olduğundan metro daha hızlı olur. tek kötü tarafı havaalanınd9an ilk istasyona ve yenikapı'dan taksim aktarması sırasında biraz yürürsün. fakat metro için akbil lazım, sümeyye olsaydın ben limuzinle akbil de getirirdim, neyse tek binişlik kartlardan alıcan artık. h.alanından metro yenikapı, ordan taksim yönüne geç, taksim'den gezi çıkışından çık, ilk cevaptaki gibi yürü ya da taksi. taksiye binersen, cumhuriyet cad. bölünmüş yol olduğu için otel tarafına araçla geçmek zor olabilir, yol uzayabilir. belki dolapdere tarafına dönüp aşağıdan gidebilir, neyse kafanı karıştırmayayım. taksi parasının üstüyle şehrizar'dan dayre almayı unutma. gelmişken bi de istiklal'in tadına bakayım dersen bomba momba oluyo oralarda, dikkatli ol. bombaya da nası dikkat ediliyosa artık, ebeveyn refleksi işte...

uçan spagetticanavarınınkiyle seninki aynı irem mi acaba? bunu merak ediyorum bikaç gündür. yoksa siz aynı kişi misiniz?

ben bıktım hayattan :(

aynen he ucanspattegginin de vardı. gitme cuma gunu okula mı gıdılır. gel kaıdkoyde menemen gömelim

win10 kurdum, neredeyse 4-5 saattir güncellemesiyle şusuyla busuyla uğraşıyorum. neyse ki samsung'unkiler dışında bitti gibi. 3'te maçım var onu bekliyorum. die antwoord'u kulaklıkla dinlemeyi yeni akıl ettim, eargasm yaşıyorum şu an. aşqım yolandi ne güzel söylüyor be.

@devilred
Neler diyorsun cano, İrem'i ilk ben gördüm spagetticiye yedirmem.

@standart
İstanbulda olaydım gelirdim be.

@der meister
win10 meretini ben de indirdim ama kurmaya üşendim. Yedekleme falan kim uğraşacak 7 akar.

10 bayağı iyi abi ya, ben de 8.1 fiyaskosundan sonra çok çekiniyordum ama canavar gibi. ha yükleme kısmı bayağı sıkıntılı işte, gerçekten uğraştırıyor. gerçi ilk kurduğumda çok çabuk sürmüştü, bu sefer neden böyle oldu bilmiyorum. 500 tane driver indiricem daha, ohoo.

2 senedir de format atmadım he, dur bakam yarın okul yerine win10 yüklerim bakarsın.

İçinde yanacak bir şey kalmayana kadar.

Sayende YouTube'da Neşet Ertaş kanalına abone oldum. Mutlu musun?

Unutmayi unutunca unutursun.

youtu.be

Ona ve sana kalmış.

hiç başlamıyor. zırlamaya devam edin siz :*

Hatırlamanı gerektiren bir şey kalmadığını anladığında.

bakıyorsun ki unutmasan da değişmiyor bir şey. Tek değişen sen oluyorsun unutmadıkça. O varken aklında bir soru işaretliyle yaşıyorsun, fark ediyorsun ki aklındayken hep ıskalıyorsun hayatı.

Sonra nasılsa dönmez artık diyorsun ve bitiyor her şey.

www.youtube.com

birader al senin ilacın 1.81 lik ayşe hatunu izleyerek göz zevkini doruğa çıkarmaktan geçiyor.