ya arkadaşlar ben iyiyim, depresyonda falan değilim sadece biraz fazla tembelim, her şeye yeniden başlamak çok zor geliyor. ulan diyorum uğraşacağıma basıp gideyim bari de kurtulayım, bu yani. aile şirketimiz battı, bu zamana kadar bi elim yağda bir elim balda yaşadım, senelerdir, üniversiteyi de bu yüzden pek hatta hiç sallamadım, nasıl olsa şirket vardı. ben ölene kadar böyle devam ederim artık sanmıştım ama, işte hayat. bunlar söylenmez ama bir şeyi alırken fiyatını sormazdım falan. şimdi ise kurulu düzenim bozuldu, birden hayatım altüst oldu, her şeye yeniden, sıfırdan başlamak durumundayım. ve bu yaştan sonra, kendimi bu kadar şirkete dayayıp rehavet içinde gelecek kaygısı olmaksızın huzur içinde hayatımın düzenini tam oturtmuşken her şey tepetaklak oldu. çok zor geliyor yeniden başlamak ve zamanımı alacak. ha ayrıca bugün iş görüşmem var, büyük ihtimalle de olumlu sonuçlanacak, her şeyi bırakmış falan değilim, af çıkmasını bekleyene kadar çalışmayı planlıyorum. ama açıkçası oldukça zorlanıyorum, bazen şeytan diyor 'ulan bırak ses şeyi çek git' bu yani, hanginiz işten, güçten, hayattan sıkılıp bunalıp da 'sikerler' deyip havlu atmıyorsunuz arada, her şeyi bırakıp ülkeden hatta dünyadan, dünya sınırları içinden defolup gitmeyi düşünmüyorsunuz? bence hepiniz bunu yapıyorsunuz, işte ben de böyle bir ruh hali içindeydim dün gece.
0