şafak karanlık önce ilişkiler düzelmeli sonrasında ilişkiler düzelse bile yaptırımlar el altından devam edecek bu şekilde uzun süreceğe benziyor.

Bugün bu konuda, ekşi şeyler'de de çıkan, immanuel tolstoyevski'nin bir yazısı var, mükemmel anlatmış. ona bakın derim ben, kendiniz karar verin:

seyler.eksisozluk.com

bu arada bu sıkıntı da değil, kriz de değil. şu anda olanlar, ülkenin kıyameti.

rusyayla dandik bir uçağın düşmesi mevzusu bile 1 yıla yakın sürdü. bu daha büyük bir olay.

1 yılı aşar +1

birazdan trump f35 vermiyoruz diye açıklama yapacak(ki beklenen bir olay) sonrasında elinden gelen her ambargoyu koyacak bu durumda ona ayak uyduranlar önemli herkes görünürde eyvallah bizde ambargo koyuyoruz diyecek ama kim ne kadarını delecek ve başımızın çaresine nasıl bakacağız ilerleyen günlerde ortaya çıkar abd nin ne kadar ileri gideceğide muamma askeri hamle yapar mı yapmaz mı rahibi almak için bunu da ilerleyen günler gösterir ha ne kadar sürer kesin net bilgi vermek imkansız evet en kötü senaryo bu şekilde.
en iyi senaryo ise karşılıklı adımlar atılır herkes biraz geri vites yapar tansiyon düşer ama dolar geri 4 lere falan düşmez bu şekilde seyreder.

"destek noktası" deyince ekonomist olduğunu zanneden hırbolardan değilim, ekonomi bilgim de çok kısıtlıdır ancak şahsi görüşüm en az 2-3 yıl daha devam edeceği yönünde. çünkü birincisi, yeni başlıyor. etkileri tam olarak hissedilmedi bile. ikincisi, bu rahiplik bir şey değil. türkiye'nin ödemesi gereken çok fazla borcu var ve buna karşılık bu borçları ödeyecek, bize para kazandıracak altyapımız yok. yapısal reform dedikleri de bu işte. ülkede ekonominin işleyişini değiştirmezsen bir şey olmaz. bugün katar'dan 300 milyar dolar gelsin, rusya'dan 500 milyar dolar gelsin, necmettin keynes'in dediği gibi şakkadanak art arda para sok... dolar 1 liraya düşse ne olur? mevcut sistem değişmediği takdirde, borcun vadesi geldiğinde yine aynı şey olacak; üstelik bu sefer borç da çok daha büyümüş hale gelecek.

dolar 20 lira olur, tüp kuyruğu oluşur demiyorum. diyemem. o kadarını bilemem ama şahsen yakın zamanda çözüleceğini düşünmüyorum. papazıydı, yaptırımıydı vs. bunlar ateşi harlıyor sadece. yoksa bunlar olmasa da ateş var, yakmaya devam ediyor.

bir de bence trump'ın f-35 vermeyeceğiz açıklaması şu an pek bir şeyi etkilemez. bu konu zaten aylardır konuşuluyordu, bugün ortaya çıkmış bir şey değil. yatırımcı pozisyonunu ona göre almıştır çoktan. yarın akşam tatile çıkacaksanız, bavulunuzu hazırlamaya uçuş saatinde başlamazsınız.

mevcut kafayla yillar boyu surebilir.

devlet buyuklerimiz ne zaman bakis acilarini degistirseler, nerede hata yaptiklarini anlayip kabul edip duzeltmeye karar verirlerse o zaman duzelir.

belki de yıllarca... çok ciddi dış politika kırılmaları yaşıyoruz. içeride anayasa değişti ve bu siyasi iktidar ve bakış açısı yıllarca gitmeyecek...

Kafana göre noktalama. Bırakmak istediğini bir psikiyatriste söyle, Bırakırken sana rehberlik etsin.

bir sabah uyandiginda hepsinin gecmis olma ihtimali varsa, biriyle karsilasip onlar icin sonsuza kadar yasamak isteyecegin cocuklarin olacaksa ya?
yarinin ne getirecegini kimse bilemez. hicbirsey getirmeyeceginden emin olan sen bile.

bence sana meditasyon iyi gelecek.

5 sene boyunca antidepresan ve antipsikotik kullandım. Düzenli Xanax + Seroquel kullandığım bir dönemden geçtim. Aklıma mukayet olamıyordum, ölüm düşüncesini kafamdan atamıyordum, intihar edemeyecek bir korkak olduğum için kendimden ölesiye nefret ettim ve kendime çok zarar verdim. Bu süre içinde uyuşturucu problemleri baş gösterdi, ben o dönem buna bir problem olarak yaklaşmıyordum tam tersine beni iyi ediyor sandım, kendimden uzaklaşmak için çok fonksiyonel bir araçtı. Zaten bir noktadan sonra ilaç-uyuşturucu farkı kalmamıştı benim suistimalim yüzünden. Sonra her şey yokuş aşağı gitti; beynim kızarmış gibi hissediyordum çünkü doğru düşünebilme yetimi kaybettim, kafam aşırı dağınıktı, birkaç junkie arkadaş hariç herkes uzaklaştı, kız arkadaşım gitti, okul uzadıkça uzadı, annemden sürekli para tırtıklıyordum. Bir gece ev arkadaşlarım yoktu, mutfağa giderken koridorda gözlerim doldu aniden, kapının dibine çöküp hüngür hüngür ağladım saatlerce. Kendime yaptığım şeyi, olduğum kişiyi gördüm, kaybettiğim her şeye son kez dönüp baktım; 2 sene önce yaşadığım o anı asla unutmadım. O gece kullandığım her şeyi bıraktım. Her şey birden mükemmel gitmeye başladı gibi bir durum olmadı tabii ki, 5-6 ay ciddi yalpaladım ama patinaj çekiyor olmak bile yaşadığımı hissettiriyordu bu yüzden bu da bir şeydir deyip devam ettim irademe sahip çıkmaya. Damacanadan su koymayı bile yapamayacak bir fiziksel durumun yanında bir paragraf yazı okuyup anlayamayacak zihinsel durumdan sonra; haftada 2 bazen 3 kitap okuyabilen, zaman yönetimini öğrenmiş, kendi çapında atletik, sağlıklı beslenen ve enstrüman çalan birine döndüm. Yavaş da olsa lineer olarak düzeliyor olduğumu hissettim. Bunu hissetmeye başlayınca hayatta her şeyin benim elimde olduğunu ve her şeye muktedir olduğumu anladım. Bir süre sonra her gün bir öncekinden daha iyi oldu, oluyor ve son 1.5 yılda okulda da kendime göre ciddi başarılar elde ettim.

Olay şuna dönüşmüştü benim için: madde bağımlılığı + travma sonrası stres bozukluğu + anksiyete + depresyon kombosu versus irade. Şimdilik irade maçı önde götürüyor, umarım kazanacak.

Bütün bunların özeti şudur:

1. Kendini sev. Aksi takdirde akıl sağlığın dahil hiçbir şey daha iyi olmayacak.
2. İradeni geliştir. Kendini zorla, sınırlarını gör ve o sınırları genişletmek için daha önce göstermediğin çabayı göster.
3. Her şeye rağmen, hayatta senin elinde olmayan birtakım dış etkenlerin olduğunu unutma. Ne kadar kendine sahip olursan ol, senin dışında gelişen ve sana dokunan olaylar olacaktır. İlk iki maddeyi vazgeçmeden uygularsan hayatın getirdiği problemlere karşı duygudurumunu stabil tutabilmeyi öğreniyorsun otomatik olarak.

Çok uzattım. Yine de ben sana kendi yöntemimi önermiyorum ve güvendiğin bir psikiyatr + klinik psikolog kontrolünde ilaçları bırakmanı öneriyorum, muhtemelen diyeceksin ki ulan ne diye yazdın o zaman bu kadar; şimdiki aklım olsaydı doktor kontrolüyle işleri daha doğru bir şekilde çözmeye çalışırdım, belki o şekilde iyi olmam daha kısa sürerdi ve daha kontrollü hallederdim her şeyi. Her metod herkese uymaz çünkü.

Kendine iyi bak, lütfen.

benzerini askeri denetlemede yaşadım o iş karışık hacı genel olarak kaslarım iyidir şınav mekik koşu vs hepsi tamam barfiks yok bende de.
Çalışa çalışa oluyor kanat kasları göğüs vs hepsi toptan güçlenmeli ve hergün barfiks çekerek kendini zorlayarak güçlenmelisin başka yolu yok.

ha her insanda farklı genetik doğası gereği farklı kas grupları gelişmiş olabilir normaldir sinir bozulacak bir durum yok.

Barfiksi bırak ben bir tane şınav çekemiyorum :( bildiğim kadarıyla barfiks hem kol hem sırt ve göğüs kaslarını çalıştırıyo hatta karın da kullanılıyodur muhtemelen. anladığım kadarıyla kadınsın sporla uğraşmadan sırt ve göğüs kası güçlendirmek mümkün değil gibi yani ben hiç kendiliğinden sırtı güçlü kız görmedim. Ondan üzülme çalış :D

Askerdeki ruh hastası üsteğmen eliyle değil işaret ve orta parmağıyla çekerdi barfiksi. Pazuyla kasla alakası yok genel kondisyon ve vücut ağırlığının fazla olmaması ile alakası var. Bir de bu barfiks olayı anatomik açıdan çok da makbul bir şey değil. Barfiksle uğraşacağına git dışarda 1 saat yürü.

@pastörizesüt

Ne kadını yav taş gibi erkeğim ben ama barfiks çekemiyorum diye kız vermediler. Asdsadfgas

150 kilo squat 260 deadlift yapıyorum ama nizami bir şekilde 10 tekrar barfiks yapamam, bu tamamen sürekli pratik yapmakla, antrenmanın rutini haline getirmekle alakalı bir durum. İlla bunu yapmalıyım diyorsan bir süre Inverted Row şeklinde yapabilirsin, ek olarak asistan bant da yardımcı olur. Bu arada barfiksi eğer chin-up şeklinde yapmayacaksan bicepsle bir ilgisi yok, sırtın güçlendikçe barfiks performansın da artar.

Ya sırf tahminim yanlış diye mi tik vermedin :D hem anafikir de değişmiyo üzülme çalış

Askerde gördüğüm kadarıyla barfiks olayının kasla pek alakası yok. Ne kaslı adamlar gördüm 5 barfiks çekemediler ne çelimsiz adamlar gördüm yarınlar yokmuşçasına barfiks çektiler.

Ben de hiç çekemiyorum mesela.

bir barfiks demiri alarak her gün en azından 5-10 dk asılı kalarak kendini alıştırabilirsin. belli bir süre sonra en az 1-2 çekebilirsin diye düşünüyorum vucüt ağırlığın çok değilse. ben 95'ken bırak çekmeyi asılı kalamıyordum, 82'ye falan düşünce 3-4 çekmeye başladım.

bende çekemiyorum. mekik - şınavda sorun yok bunda var. alışmamışız o yüzden. mekik ve şınavı yat yere çek. barfiks her zaman kolay ulaşılabilen bir şey olmadığı için pratikte eksik kalıyor.

Antrenmanla artar ama vücut ağırlığı falan da çok önemli. 1 tane bile çekemiyosan geliştirmek için çok çabalamak gerekir sanırım. Ben askerde 1 tane çekebiliyodum. O da ilk zıpladığımda. Sonra 5’e falan çıkarabildim en fazla.

Bi çocuk 35-40 tane nizami çekiyodu. Bilek güreşi şampiyonuymuş. Dışardan baksan normal bi insan ama sırtı, kolları, bilekleri çok güçlü demek ki.

Yine 1,55’lik badici devrem vardı, o da 30 tane çekerdi. Kickboksçuydu aynı zamanda.

tl'nin dolara verdigi deger kadar kendine deger versen yaparsin bence. biraz kilo ver, kas guruplarini gelistir, yaparsin.

20-30 tane şınav mekik çekip gerisinde şınav çekerken ya kollarım ağrır, titrer mekik çekerken karın kaslarım ağrır çekemem ama askerdeyken çıkıp 6-7 barfiksi gayet düzenli çekerdim. o derecede garip biriyim. 170 boy, 65 kg tiptim.

düzenli çalışırsan ve beslenmene dikkat edersen 1 ay sonra çekmeye başlarsın. barfisk zordur. vucüt ağırlığının %99'u ile çalışmak zorundasın. şınavda %70'i dir. sadece kolların değil, sırt omuz ve karın kaslarının da yavaş yavaş adapte olması gerekli.

Erkeklerde bile tek bir tane barfiks çekemeyecek adam sayısı çoktur, o yüzden çok dert etme.

Ayrıca youtube'dan destekli barfiks diye aratırsan ilk önce destekli olarak yap, arkasından ilgili kas grubu ve sinir sistemin buna uygun hale gelince desteksiz olarak yapabilir hale gelirsin, tahminim bir kaç hafta alır.

Basit gibi görünse de belli kas gruplarının sırayla çalıştırılması ile yapılan bir hareket.

sabit kiloda kalıp geliştiren biri olarak yazayım, farklı örnek olsun;

72-75 arası değişiyorum;

evde salonun girişinde duvarda civatalanmış asılı olanlardan var. ilk çıktığımda sallana sallana 3 tane çekebiliyordum, çekmek denirse. sonra 2-3 günde 1 (evet en sık kullanılan yerde olmasına rağmen görmeyebiliyorsun, yukarda) üstüne çıkıp, 2 çekebiliyorsam 3'e sallana sallana çıkıp aşağı inebildiğim kadar yavaş indim. çoğu ağırlık hareketinde olduğu gibi burda da gelişme aşağı inerken oluyor (karın kası dahil vücudu sıkıp bırakmamak şartıyla). ama aşağı inerken en çok acı veren kısım eller oluyordu. araştırdım ve tutunmanın önemini keşfettim. el yayı alıp akşamları tv karşısında çekirdek çitler gibi 100-150x3 set yaptım sürekli. bu güçlü bir tokalaşma da sağlıyor zaman içinde, itici bişey ama ister istemez olabiliyor. neyse, bu aşağı yavaş inmelerle tutunmanın da artmasıyla 6 ay içinde sayıyı 8'e çıkardım. ama inanılmaz yavaş inip çıkıyorum. kimi kandıracaksın ki zaten amaç sağlık. hergün yapsam rakam artardı. bu esnada salonda kabloyla çok az sırt çalıştım, onun etkisi olmamıştır. ama yoğun yüzdüm, onun etkisi olduysa yanlış bilgi vermiş olmayayım.

benim anlamadığım şeyse bu bara tutunup karın kası nasıl çalışabiliyor insanlar. tutunmayı istediğin kadar arttır, bacakları yukarı 10 çekişten sonra eller koptu kopacak gibi oluyor ama daha 40 çekiş daha lazım gelişim için. nasıl olacak bilmiyorum. normal kranç ve mekikle başım dertte, kemik tahriş ediyor yapamıyorum, bu ne güzel temazsız ödeme misali temazsız karın hareketi, ama olmuyor.

Şu egzersizleri yap:
Barda asılı kal
Zıplayıp kendini yukarıda tutmaya çalış (tam anlatamadım sanırım ama zıplayıp yerden de güç alarak kollarını kendini bara doğru çekiyorsun, o şekilde durabildiğin kadar duruyorsun - static hold deniyor sanırım)
Lastik yardımıyla yap

Çalışa çalışa şu an duruma göre 2-3 pull up yapıyorum :')

Rakam veremeyeceğim ama çok çok azına.

Çok büyük oyuncular var, yatırım ortaklıkları, devasa fonlar, hayvani servetleri yönetenler... Biz onların yanında karıncayız abi filler çok yukarılarda.

Mayıs'ta da yastık altındakileri bozdurun denilmişti, millet şovunu yaptı ama ne oldu kaç kuruş düştü dolar? Düşmedi. Şu an da senin benim sattığım dolarla düşmeyecek çok net. (Yatırım Tavsiyesi Değildir)

Toplumun beklentileri genele yayilinca belki dise dokunur bir hacim olusuyordur, bilemiyorum, ancak bana ekonomi politikasini halkin toplu hareketine endekslemek cok sacma geliyor. Hadi diyelim ki halk gercekten tarihte esi benzeri gorulmemis bir organizasyon becerisi gosterdi ve dolar satti. Eee, ne olacak, dolar 7 liradan 6 liraya dusunce butun sorunlarimiz mi cozulecek?

hedef şaşırtma, suçlu yaratarak sorumluluktan kaçınma vs hep aynı şeyler yıllardır.

ya şimdi halan olmasın iş bankası GM'i sanırım 100milyar dolar dedi milletin bankadaki parasına.
sorun şu ki bu panik olarak gelen al sat işlemleri doları hareketlendiriyor ve o hareketlilik diğer insanları panik haline geçiriyor böylece hareketlilik hiç dinmiyor buradan büyük oyuncular anlık al sat işlemleri ile para kazanıyorlar sonuçta tl değer kaybediyor.

o sebeple panik yapma sakin ol paran tl'de kalsın dolar hareketlenmesi demek istiyorlar ama tabi dolar iki kat artmış kim dinler yalova kaymakamını. 5000tl'lik laptop olmuş 10.000tl 35.000tl'lik motor olmuş 91.000tl

Hiç, sıfır.

(bkz: mahalle baskısı)

kizabilirler, ifade ozgurlugu var ama kimseyi dinlemiyorum.

dolara talep atiyor, fiyati yukseliyor ondan kiziyorlar. ama kizarak piyasaya mudahale edilmez bildigim kadariyla, ise yaramiyor cunku.

her koyun kendi bacağından asılır. serbest piyasa varsa kimse kimseye kızamaz, aksine bahsettiğin tepkiler döviz kurlarının artmasına bile sebep olur.

bir de yarın sen sermayenin değerini koruyamadığında, sana kızanlar "mal mıymış bu, neden almamış ki" diyecekler.

Benim bildiğim matematik de 12 diyor :S

Önce parantez içini yapıp, sonra parantezi yokedecek şekilde yaparsanız 3 çıkıyor.

Parantez varlığında işlem önceliği nasıldı hatırlamıyorum, matematikçiler aydınlatırsa sevinirim.

monogram +1

soruyu ilk gördüğümden beri 3 buluyorum ben de.

ben şıklarda olmamasına rağmen cevabın nasıl 2 verildiğini anlamadım asıl.
lise 1'den sonra matematik görmemiş biri olarak 3 diyorum, parantezi bitirir, önündeki sayıyla çarparsın, kalanı o sayıyla halledersin diye gördük biz.

edit: 2 yazıyordu 3 yapmışsın sonra, biz de göt altında kalmayalım kehkeh.

cevap 3.
düzeltiyorum 12.
parantezden önce bölme işareti algılamışım nedense.

eksiup.com

önce parantez içi yapılır.

8/4=2

daha sonra elimizde hem çarpma hem bölme olduğu için soldan sağa doğru işlem yapılır.

24/4=6
6.2=12 cevap 12 yani.

12 bulan arkadaşlara sorayım, parantezin başındaki sayı bir nevi parantezin dahili değil midir, onu 24 ile ilişkiye sokmadan önce parantezle olan hesabını tamamen kapatmak gerekmiyor mu? parantez 4'ün kuyruğu neticede, oradan çıkan sayıyı 4 ile çarpmadan, kendi içindeki hesabı kapatmadan ele güne bölmeye çalışmak ne kadar uygundur? 24'e bölerek ne yapmak nereye varmak istemektesinizdir?

@tabirimekruh

Parantez olduğunda bir işlem önceliği olmuyor muydu? Önce parantezi yokedin şeklinde bir şey yok muydu?

Bruce'un sorusu+1

@Bruce @monogram

lise 1'den beri matematik görmediğiniz belli heheh :D

4'ü neden paranteze nasıl dahil edebiliyorsunuz? parantez içini yaptıktan sonra işlem 24/4.2 şeklinde olmuyor mu? çarpmanın ve bölmenin birbirine üstünlüğü olmadığı için soldan sağa doğru işlem yapıyoruz.

ayrıca 4'ü parantez içine dağıtıp işlem yapınca da yine 12 çıkıyor, bu da başka bir yol.

24/4(8/4)
24/(32/16)
24/2=12

Ben bile 3 buldum.

Not: Sözelim.

Açılın matematikçi geldi.
Cevap: 12

Cevabi 12 buluyorum bende mi mallik var ya da kacirdigim bir sey mi var anlamadim:)

önce parantezi yapıp sonra sırayla böl çarp yapınca 12

24 / 4 x 2 özetle soru bu aslında.

önce parantez içi, sonra çarpma ardından bölme.
3

@pembe pijama,
Once bolmeyi yapsan da 24 bolu 4 esit 6. Sonra 6 bolu 2 esit 3.
yazmışsın ama "Sonra 6 bölü 2" değil, 6 "çarpı" 2.
"ohaaaaaaa yuhhhhhh cusssss" :)

edit: ayrıca www.google.com.tr

İnsan bilmeyebilir sorun yok. Ama matematikçi buna 12 dememeli. Üzücü olan o. Cevap şüphe götürmeksizin 3.

Kafası karışanlar, bölme işlemini rasyonel sayı gibi yazarlarsa, sorunu çözerler.

Ayrıca çarpma ile bölme arasında bir işlem önceliği yoktur. Ezbere dayalı öğrenme şeklinden dolayı bu yanılgı oluşuyor. Örneğin bir sayıyı 2'ye bölmek, ile 1/2 ile çarpmak aynı şeydir. Bir işlem yazsak ve bu ikisini yan yana yapsak, hangisinden başlarsak başlayalım sonuç değişmez. Fakat çarpmanın bölmeye göre bir işlem önceliği olasaydı, bu sonucun değişmesi gerekirdi. O durumda da zaten bir sayıyı 2'ye bölmek ile 1/2 ile çarpmak aynı şey olmazdı.

Sözel olarak düşününce de hata yapma olasılığı azalır. Örneğin soruyu şöyle okursak: 24 bölü 4 çarpı 8 bölü 4. Parantez içindeki 8 bölü 4, 4'ün çarpanı. Bunların hepsi de 24'ün böleni.

Ekleme: @Diyanet takvimi

Hata şuradan kaynaklanıyor, bu durumda 24'ü 4'e bölemezsiniz. Çünkü oradaki sayı 4 değil, 4 çarpı 2.

Şöyle detaylandırayım. Mesela 36/6=6. 6'yı 3 çarpı 2 şeklinde yazsam, 36'yı 3'e bölüp 2 ile mi çarpacaksınız? Sizin yaptığınız tam olarak bu.

12 dir efendim.

24 bolu 4, carpi 8 bolu 4

da vincinin matematigi bunu soyluyor.

ekleme: 3 bulanlar kendilerini 3. kattan asagi atsin. baska da bir sey demiyorum.

Cevap 3
Başka bir şey bulana temel matematik kursu verebilirim

"Şöyle detaylandırayım. Mesela 36/6=6. 6'yı 3 çarpı 2 şeklinde yazsam, 36'yı 3'e bölüp 2 ile mi çarpacaksınız? Sizin yaptığınız tam olarak bu." @windowsguvenlikduvarı

Eğer oradaki 6'yı 3*2 şeklinde ifade ederseniz 3*2'yi kapsüllemiş olursunuz. haliyle ifade 36/(3*2) olur ki sonuç değişmez. Ama 36/3*2 şeklinde yazarsanız sonuç 24 olur.

edit: @banaheryercehennem, google matlab wolfram falan hepsi yapamıyormuş bu basit 4 işlem sorusunu. temel matematik kursunun ilk öğrencileri belli oldu.
www.wolframalpha.com

o evden ayrılıp ailenle bütün bağını kopararak başlayabilirsin.

30 yaşında, işi olan bir kadınsın. Ailenle yaşaman için herhangi bir sebep yok. En kısa zamanda ayrı bir eve taşın ve kendi düzenini kurmaya çalış. Onlarla iletişimini de minimuma indir.

Bu süreçte kesinlikle psikolojik destek almalısın aksi takdirde yaşadıkların ömür boyu senin önünü keser.

çok isterim ama yapamıyorum. bakın ezik yetiştirilmek, ezilmek, aşağılanarak büyümek öyle birşey ki, hayata karşı çok korkak oluyorsunuz. başkaları için bebek oyuncağı olan şeyleri yapamıyorsunuz ya da adım dahi atamıyorsunuz. Açıklayıcı olabildim mi bilmiyorum. Zatebn bana ev bulma vs.konularında manevi bakımdan destek olabilecek 1 tane bile arkadaşım yok.Yoksa istemem mi bu aileden kurtulmayı.

@fragile kaldı zaten, bu yaştan sonra zaten ben iflah olmam ki.

ayrı ev konusunda dediğim gibi ben bir hayat korkağı oldum çıktım, ezik pasif biri oldum çıktım.

Öncelikle muhakkak bir psikolojik destek alın, emin olun size çok iyi gelecektir. Sonrasında en kısa sürede o evden ayrilin. Sırf kan bağınız var diye ömrünüzü sevmediğiniz insanlarkaberaner geçirmek zorunda değilsiniz. Tamamen hayatınızdan çıkarın demiyorum zira aile, belki zamanla onlar da hatalarını anlarlar ama evden ayrılın, mesafe koyun.

Geçmis geçmişte kalmış, lakap konusunu vs de çok kafanıza takmayın. Artık belirli bir yasa gelmiş, kendinizi geliştirmiş, kendi ayakları üzerinde durabilen bir kadınsıniz.

Ama psikolojik destek almayı lütfen ihmal etmeyin.

Kendini iyi ifade ediyorsin ama çok da ezik değilsin bence. En azından hissettiklerini yazıya dökecek kadar güçlüsün. Ben de şu an annemle sorunlar yaşıyorum ama bunu anlatamıyorum. Asıl ezik benim. Az önce sinir krizi geçirdim.

Yani evet o evde iş yürümeyecek gibi, ekonomik bağımsızlık varsa ayrı yer mantıklı.
prof. destek de gerekli olabilir denildiği gibi ama şu an alma imkanın yoksa bakış açını minnacık da olsa değiştitmeye çalışman iyi olabilir. ama ev sıkıntı.

Ayri ev ve psikolog +1

ayri eve cikma, baska sehre tasin.

@fraise o lakaba üzülmemek mümkün değil, onur kırıcı bir lakap, lise yıllarımı lanet ederek hatırlıyorum.Onurum gururum kırıldı, kişiliğimin geliştiği yıllarda buna maruz kaldım. Aşamıyorum bu aşağılanmışlığı.

küçüklükten itibaren "sen edenemzsin, yapamazsın, beceremezsin" diye büyüttüler beni. korkuyorum işte, hayatla başa çıkamamaktan.

bir de hayat enerjisi düşük, son derece bezgin bir insanım. işyerine zor gidiyor yapmam gereken işlere binbir güçlükle konsantre oluyorum. kaldı ki ayrı ev, bir sürü sorumluluk binecek sırtıma. bu bezgin bekir, herşeyi erteleyen sonsuza kadar devamlı erteleyen biri olarak altından kalkamam gibi gelyor.

30 yaşına gelmişim, paramı kazanıyorum ama bu bile bana saygı duymalarına yetmiyor. Hani para önemli ya güya. Onlara göre ben hala küçükken ezdikleri çocuğum. Benim odamı alıp kafana göre eşyalarımı atamazsın diyorum anneme, annem bunu anlamıyor. Tabi atarım diyor. Çıldırıcam. Çıldırıcam.

Bu da yetmiyor, canımı yakmak, tartışmada bana üstün gelmek için lisede bana takılan lakabı söylüyor. Bu nasıl anne ? Yanu elalemin anaları çocuklarının üzerine titriyor. O yeter k mutlu olsun diyor. İnsanlar çocukları özgüvenli olsun istiyor. Benimki de sıkışınca bana lakap takıyor. Sonra da orosğu diyor.

Burada sizin yaşıtınız çok güzel insanlar var. Eminim yardımcı olmak isteyeceklerdir size.

Hemen ayrıl tek başına yaşamaya başla korkulacak hiçbir şey yok emin ol. Şartlar durumlar iyiye gitmeden önce mutlaka kotu gider. Anne veya baba kim olursa olsun. Resti çek kendi yolunu ciz . öğrenci bir arkadaşla eve çıkabilirsiniz.

30 yasinda bir kadin olarak dayak yeme ve onur kirici ithamlari yasamaya devam etme cesaretini gostermek ayri eve cikma cesaretinden daha ciddi... once bunun farkina var. Sonra tekrar konusalim..

Icha, benim özdeğer bilincim yok. özdeğer duygum yok. ben kendimi değersiz görüyorum.

Sadece aile de değil, istisnasız girdiğim her ortamda bunu yaşadım, yaşıyorum, istsnasız ezerler beni her ortamda.

yaşayamadığın ergenliği şu anda yaşıyor gibisin. avantajın kendi durumun hakkında aslında çok da negatif olmayan ancak objektif bir durum analizi yapmışsın. farkına varmak aslında çözüm olduğunu anlamanın ilk adımı.

maddi durumun yeterli ise aileden ayrıl. belki bie ev arkadaşı ile ortak eve çıkarak çok daha düşük maliyetlerle bunu yapabilirsin. ikincisi bir psikologdan yardım alabilirsin. var mıdır bilmiyorum ama online olarka benzeri sorunlar yaşayan community ve destek gruplarına ulaşmayı deneyebilirsin.

ailenin bu tavırlarını kendi ezikliklerini yansıtma ile senin üzerinde gidermeye çalışması olarak tahmin ediyorum.

çözülmeyecek şeyler değiller. geç de kalmış sayılmazsın.

Yargilamak gibi dusunmeyin, bilmedigim şeyler de olabilir ama "anlattiginiz kadariyla" para kazanıyor olmaniza ragmen bunca yıl yardim almamaniza sasirdim acikcasi. Bunlari tek basiniza aşamayacaginiz için uzmanlar var.

Ailenizden saygi gormemissiniz evet ama once kendinize saygi duymaniz ve kendiniz için bir seyler yapmaniz gerekiyor. Yardim alip da sonuc alamadiysaniz bilemem tabi. Bircok insan bu tip aileler icinde yetişiyor. Sırf duyuruda bile bunun orneklerini gorduk defalarca. Neden ben tarzinda kendine acıma savunmasi yapmak yerine harekete geçmek lazim. Bunu 30 yasinda isinde gucunde bir kadın oldugunuz icin soyluyorum. Buraya boyle açıkça ifade edebiliyorsunuz, aynisini bir uzmana da yapabilirsiniz. Evi ayirmak ve uzman yardimi almaktan baska tavsiye verilebilecegini sanmiyorum. Mutlaka düzelebilir, öyle düşünün.

O zaman yeni cevap: Hocam tum sorunlarini fark etmissin ama destek almiyor aksiyon almiyorsun. Simdi bizim sana nasil bir katkimiz olsun bilemedim ki?! Doverek evden mi cikaralim? Zorla es mi bulalim? Yani bunun ucu yok, farkindaligin var ama uzgunum bi insan cozumu goruyor ama aksiyon alamiyorsa baskasi ona hicbir sey yapamaz. Sadece yaz buraya icini dok agla, aksiyon almadikca yarin yine aynisi olacak. O nedenle ozdeger farkindalik vs deme. Git efendi gibi profesyonel destegini al.

daha hafif düzeyde ancak yine de psikolojik baskı-şiddet gördüm, görüyorum ailemden. öğrenciyim henüz, ayrı eve çıkamıyorum, en ufak bir karşı çıkışımda ekonomik desteği kesmekle tehdit ediyorlar. çok kavga ettim ama en azından yurda çıkmayı başardım. yani tam anlamıyla kopamadım annem evde kalan eşyalarımı karıştırmış yerini değiştirmiş falan yine, haftasonları gittiğimde aynı sorunları yaşıyorum başlarda iyi olsak da.

yaşça daha küçüğüm, öneri vermek de bana düşmez ama kazancınızla en azından terapi almaya bakın, birden eve çıkmak korkutucu geliyorsa. ama ben yurda çıktığımda dahi (ki şu an beş kişiyle aynı odayı paylaşıyorum, iyi bir yurtta değilim) çok daha fazla huzurluyum. yani süper koşullara geçmediğim halde ailemin baskı ortamından uzaklaştığım için iyiyim. en azından bireysel sorunlarıma boğuluyorum artık.

değil 30 yaşımda, 20 yaşımda "çayı getirmeyi unuttuğum" için tekme yemek bile unutamayacağım şekilde beynime kazınmış durumda. ne olur yapmayın bunu kendinize. manevi destek konusunda elimden bir şey gelirse yapmak isterim. lütfen kendinizi kurtarın.

özdeğerim yok yazmışsın ama sevgili sucuklu yumurta, bunların farkında olman ve hepsinin yanlış olduğunu, hiçbirini hak etmediğini bilmen aksine özdeğer bilincinin olduğunu gösteriyor.

adım atamaman korkmandan, ama korkmadan çık o evden ve uzak dur. saygı duymuyorlarsa duymasınlar, sen onların seni yapmak istedikleri kişi değilsin. paranı kazanıyormuşsun, ayaklarının üzerinde durursun.

zor bir ailede büyümek kitabı da yardımcı olur.

ev bulma vs. konularında manevi bakımdan biz sana destek oluruz. sen başla gerisi akar gider.
kendi evin olunca, psikolojin düzelince bezgin bekirlik kalmaz merak etme. hatta tam tersi olur, şevklenirsin.

yazılması gereken her şey üstte yazılmış tekrar etmedim. hepsine +1

Herkesin travmaları var, neden diye sorgulamak sana vakit kaybettirir sadece.

Ailenden ayrı eve çıkıp çok görüşmemek tek çare. Ve tabii denildiğini üzere bu süreçte ve sonrasında psikolojik destek almak.

aile ile tartışma diyince hepimiz "evden ayrıl" kısmına odaklandık, istiyorsan yap tabi bunu. Hele de 3. ev arkadaşı olarak bir eve girersen, işine de yakın bir yerde neredeyse yol paran kiranın yarısını öder.

Ama asıl odaklanman gerekeni sen daha iyi biliyorsun, özsaygı, özdeğer, kendine kıymet vermek.
İster profesyonel yardımla yap, ister Tinder'la yap bir şekilde o konuya eğil.

Her konuda kendini değersiz hissetsen de "sucuklu yumurta'yı en iyi tanıyan ve anlayan" ünvanı sende :)
Bu arada çalışıyorsan bir değerinin olduğunu her ay başında somut olarak görüyorsun,

Kendine gel,

Cevap yazan herkese teşekkür ederim. Paylaşmak iyi geldi. İnsan kendi durumunu kanıksıyor, ve hep kendini suçluyor. Duruma objektif bakabilmek zor oluyor. Sarsılmam gerekyordu.

Ayrı ev konusunu araştırmaya karar verdim. Hayat korkağıyım, evet, bilgsizim. Ayrı ev ararken nelere dkkat edilmeli konulu bir duyuru açmayı düşünüyorum hatta birkaç gün içerisinde. Değişmek istiyorum, bu bezgin, yılgın moddan kurtulmak istiyorum. Kendime değer vermek istiyorum. Beni ezenlere had bildirmek istiyorum. Ama hiçbirşey yapmadan da değişim gelmiyor. Bana dua edin, umarım başarırım.

Allah yardımcın olsun. Her anlamda daha iyiye gitmen dileğiyle,

Ben de herkes gibi o evden ayrıl diyorum. Ama tek başına eve çıkmak sıfırdan bir düzen kurmak bu aşamada senin için biraz zor olacak gibi. Ev arkadaşı aranıyor ilanlarına bakmanı öneririm. Böylece hem hazır düzeni olan bir eve çıkmış olursun hem de ev arkadaşın ile iyi anlaşırsan yakın bir arkadaşın olur. Böylece yeni bir sosyal çevre edinirsin. Ayrıca tek başına çıksan pahalı olabilecek merkezi bir yerde oturabilirsin.

Arkadaşlar kız hayattan korkuyorum diyor siz ayrı ev diyorsunuz. Ev şimdilik dursun, BİR AN ÖNCE YARDIM ALIN! Maddi gücünüz var, lütfen bunun kıymetini bilin ve kendinizi destekle beraber yenileyin! Tüm korkularınız ancak terapiyle gücünüzün farkına varmanızla zamanla eriyecek, değişiminizle aileniz bile size saygı duyacak. Yaralarınızı tek başınıza ya da bir arkadaşla atlatamazsınız, malesef ailevi travmalar paylaşmakla düzelemez, anlık hafifletir. Eğer adım atarsanız yakında çok güzel haberler okuyacağız sizden, inanıyorum=) allah yardımcınız olsun.

Ben ayrı bir eve çıktım rahat ettim. Her şey zor oldu, makarnayı bile yapmayı arkasındaki tarifine bakarak yapmaya başladım. İlk günler duvarlar üzerine üzerine gelir. Ama zaman varsa alışırsın. Ayrıca psikolojik destek alman da şart. Ben ancak askere gitmeden önce başlayabildim. O da birinin içine çok kapanıksın sen demesiyle. GerçeklerI psikiyatr hekimden öğrendim. Askerde de devam ettim tedaviye. İşin zor ama şans olmasa da zaman bizden yana. Onlar gidecek, biz kalacağız döngüye göre.

her sefer benzer şeyleri yazıp burada anlatıyorsun..

hala anlamadın mı buradan sana bir olumlu dönüş olmayacağını. atılan msjlara da geri dönüş yapmıyorsun. valla kimse yemez.

yaşayacağınız ne olabilir acaba bahsedilenlerden daha kötü? Zaten yaşanılanların olumsuzluğu fark edilmiş, istenmediği anlaşılmış. Şimdi o zaman, bunlardan kurtulmak için, hala bir şeylerin hesaplarına girmek, öyle mi olur şöyle mi olur, denebiliyorsa, anlatılanlar o kadar da acıtmıyodur. öyledir, gider o.

böyle hikayesi olan birine, "şöyleyim böyleyim dedikçe, bataklığın içindesin" derdim. Bişey değiştirmek isteyen adım atar. Ama adım atmak ve bişey değiştirmek zorunda değil kimse. Zorunlu olmadıkça da bişey yapmıyor insan.
Su yolunu bulur, derdim.

Aynı şeyleri yaşamışız ama başkasından duyunca hadi oradan şımarık diyesim geldi

duyuru hortlamis:)

eksiup.com

tedavi ol her seyden once. psikolojik destek sart.

bence alınabilir bir risk. ben olsam yapardım.

Sözleşmenizi iyi inceleyin, büyük bir firmada çalıştığım bi dönemde ayrıldıktan bir sene önce aynı sektörde çalışmam bile yasaktı, hukuki olarak bir cezası olabilir yapacağınız şeyi bu tip maddelerin altına imza attıysanız başlangıçta.

fatura en kolay konu.
sizin için önemli olan; kuruluş ve işletme sermayeleri olacaktır.

yaptiginizin yatirimin geri donus suresine gore elinizde yeterli sermaye varsa, yapılabilir. zaten pek cok işletme bu sekilde kuruluyor.

bu şekil bir çok hikaye duydum, işi iyi biliyorsanız, iyi bir araştırma sonucu karar vermenizi öneririm.

Birikimden hiç bahsetmemişsiniz. Ben şu anda bir iş yeri açacak olsam, en az bir yıllık kira masrafımı kenara koymadan hiçbir adım atmam. Amcamın oğlu kendi işini kurdu bir iki yıl önce. Sanayide kiraladığı iş yerinin bakımı, makinelerin yerleştirilmesi, işlerin oturması üç ay kadar sürdü. Bu sürede hep kira ödedi. Bir iş yerinin kirası 3 bin lira olsa, üç ayda 9 bin lira kira masrafınız oluyor. Üretim için gerekli makineleri temin etmek de maliyet demek. Çalışanlara da işe girdikleri andan itibaren maaş vermeniz gerek. KOSGEB desteği hemen verilen bir destek değil. Öncesinde girişimcilik eğitimi veriliyor. Sonra bir dosya hazırlıyorsunuz ve o dosyayı inceledikten sonra destek verilip verilmeyeceğine karar veriyorlar. İşletmeyi yönetirsin, o sıkıntı değil de, imalat kısmı ayrı bir konu. Makine mühendisiyseniz belki bir şansınız var ama tekniker/teknisyen iseniz bence kurmayın derim. İmalatta malzeme temininden tutun, ürünlerin kalite kontrolüne kadar bir sürü sorun çıkıyor. İyi bir ekip kurmadan, sadece bir ustayla yola çıkmak mantıklı değil. Daha açık bir plan yapın.

Bana bir başarı hikayesinin başlangıcı gibi geldi. Ben henüz cesaret edemedim.

Şunu da şuraya bırakayım. www.youtube.com

kosgeb'e güvenip yola çıkmayın.

KOSGEB'e fazla güvenmeyin +1

evrak işleri için mali müşavir ile anlaşabilirsiniz.

Kosgeb'e güvenmeyin, ama sadece diğer arkadaşların dediği sebepten ötürü değil. Siz işe başlar başlamaz eski şirketiniz size dava açacak. Ürünlerini ne şekilde korumaya aldıklarını biliyor musunuz? Fikri / sınai haklarını korumaya almışlarsa hem size dava açarlar hem de bu dava varken kosgeb zırnık vermez.
Öte yandan bu şirket ne kadar eski? BU zamana kadar nasıl rakipsiz kalmışlar. Hacı hoca ayrı mesele de asıl mafioso tipler var mı? Ben bundan daha bir çekinirdim açıkçası.

Hem durumuna hem de yazina bakarak idari isler icin bir ortak almani oneririm.

patronlar cesaretleri ve vizyonları olduğu için patron oluyor genelde. sabancı-koç gibi devleri kastetmiyorum illa. yanında çalıştırdığı ustası, komisi, sekreteri, şoförü kendisinden daha vizyon sahibi olan kişiler var. ve üstelik bunların üç beş birikimi/kaynağı da var.

uzun süredir kendi işimi kurmayı hayal ediyor/planlıyorum. maddi olarak hiç öyle bir imkanım olmadı/olmuyor.

kosgeb girişimcilik eğitimi aldım ve sertifikam var. tek gereken başlangıç sermayesi.

kosgeb'e çok güvenme ama çok da vehimlere/korkulara düşme. her ihtimali ama özellikle her olumsuz ihtimali düşünerek yap planını.

neden olmasın? neden başaramayasın?

şimdiden başarılar...

Bence kesinlikle deneyin ama yola çıkmadan araştırma ve planlamanızı uzun uzun yapıp defalarca üstünden geçin. İlk zamanlar çok çalışmanız gerekebilir ama şunu unutmayın emek olmadan olmuyor. Bir ustadan bahsetmişsiniz, usta ile aranız şu anda iyi olabilir, çok iyi anlaşıyor olabilirsiniz ama iş ortaklık ya da kendi işinize gelince tavırlar değişebilir. Bunun için herkesin firmadaki yapacağı iş, ortaklıktaki yeri, şirketin prensipleri falan konuşun hatta yazıya dökün derim ben. Şimdiden hayırlı olsun.

aynı şeyi ben de düşünüyorum. firmanın muhasebe işlerine bakıyorum. işten hiç anlamamama rağmen ciddi ciddi düşünüyorum hem de. kosgeb'i ekstra gibi düşün. hep öyle bir para gelmeyecekmiş gibi gir işe. gelirse oh ne ala.

yapabileceğine inanıyorsan ve kendine ve ustaya güveniyorsan gir işe. dikkatli, becerikli, meraklı ve çalışkan bir ön muhasebe elemanı da bulursan sırtın yere gelmez.

su anki sirketine kizmissin. orada deger gormedigini hissediyorsun. onlarin batmasini istiyorsun. batmalari icin onlara rakip bir sirket kurmayi dusunuyorsun. boylece kendini iyi hissedecksin, ocunu(sana deger vermeme durumu) almis olacaksin.

ben olsam bu sebeple bir is baslatmam. ofkeyle kalkan zararla oturur. her zaman sakin bir kafayla hareket etme taraftariyim.

ancak, yazinin devaminda bu iste firsat oldugunu belirtmissin. bir isik var. bu nedenle is baslatilabilir.

sonuc olarak, evet firma kur ancak is kurma amacin onlar olmasin.

kur

gitmek istediğim: irlanda
yaşamak istediğim: avustralya

amerika
amerika

eçgi: yeni zelanda
eçyi: amerika(hawaii)

İTALYA
PORTEKİZ

1, hindistan, japonya, ekvator çizgisi

ikisi de almanya

En çok Norveç'i görmek isterdim. Yaşamak içinse sadece Almanya.

Gitmek istedigim; bir ulke degil, ortadoguyu karis karis gezmek istiyorum.
Yasamak; heryere kendimi de goturecegim icin farkli bir sey olacagini dusunmuyorum ve tabi her yerde uzermde otorite kuran bir devlet de olacagi icin sorguladigim her sey her yerde olacak. Oturdugum yerde oturabilirim, hic is cikarmaya gerek yok.

avustralya
amerika

ya param olsa tropik iklimde bir yerde yaşarım. her mevsim sıcak, hayat ucuz. denize gir, tropik mevyeler, sağlıklı yemekler, ucuz ve taze deniz ürünleri.

tropik meyveler başlı başına bir yaşam sebebi zaten.

napcaksınız almanya'yı orada bir elma bile ateş pahası. bakın bir kilo demiyorum. elma bile tane ile satılıyor.

1. japonya
2. ingiltere

Küba.

Herkes eşit, kimsenin müdürü yok, herkes hakettiği maaşı kazanıyor, insaniyet var, huzur var.

japonya
isveç

Aslında çok var ama öncelikle erasmus için Fransa'ya gitmeyi çok istiyorum. Yaşamak için Avustralya'yı tercih ederim.

hollanda, küba.

türkiye

yine gelmiş amerika'da, avrupa'da elma çok pahalı, ekmek çok pahalı insanları. tabi avrupa amerika açlıktan kırılıyor, bir tek türkiye zengin. satın alma gücü diye bir şey var duydunuz mu hiç?
(bkz: #42078021) bak amerika'da 25,000 dolara bu arabayı alan adam türkiye'de tam 5 katını vermek zorunda. amerika'da kbdmg 45,000 dolar, türkiye'de 10,000 dolar. yani arada tek kelimeyle uçurum var. bu istisna olsa bile teknoloji aynı şekilde ucuz, mavi jeans türkiye'de daha pahalı, amerika'dan, benzin ucuz vs. amerika'ya, avustralya'ya gidince tl olarak para kazanmayacaksınız arkadaşlar, dolar olarak para kazanacaksınız :) amerika'da çalışıp da elma'ya parası yetmeyen biri olduğunu sanmıyorum :D yani biraz ilerleyelim allah aşkına ya.

hollowlife savar:
1- amerika
2- avustralya.

çok uzak olmasa tasmanya veya avustralya.

ingiltere'de belli dönem yaşadım belki yakın gelecekte ömür boyu yaşıyıcam fakat aklımda hala california ve avustralya var. ingiltere'de yaşanılıcak yerlerden biri.

Görmek: En çok İtalya, daha sonra bütün dünya.
Yaşamak: Her yeri gördükten sonra karar vereceğim. Uzak olmasa Avustralya. Belki ben gidene kadar mesafe 5 saate falan düşer.

gitmek istediğim; italya
en çok yaşamak istediğim yer; çek cumhuriyeti. gittim gördüm, sırf dini inançlarından ötürü ayıla bayıla yaşarım.

@baldur
gittiğimiz ülkede ortalama ve üstünde para kazanıyor olmak garantisi yok soruda, gördüğüm kadarıyla
isveçte yaşayan akademisyen bir arkadaşım geçinebilmek için şehrin neredeyse bir saat dışında, bir evin tek odasında kalıyordu. 20bin kron maaş alıp 4.5 buraya veriyordu normal, şehirde bi yerde kalsa 7-8 verecek kalan para ancak yaşamaya yetiyor mc donaldsta bir menü 55 krondu, evet şahane ülke de yaşayacak parayı kazanabilene :). bir türk olarak manhattanda penthouse tutacak parayı kazanacak iş yapabilecek olsak zaten türkiyede de kral gibi yaşarız...hatta parası olan türkiyeden bi yere gitmesin bence en çok burda para, para ediyor.
neyse soruya cvp: hayatta kuzeyde bi yerde yaşamam gecesi gündüzü yazı kışı olan yerde yaşarım, bir yerde de yaşamam gezerim :)
en çok görmek istediğim yer nepal, katmandu, singapur filan.

-finlandiyayi gezmek istiyorum bir gun lappland ozellikle

-kanada iyi


elma taneyle satiliyor muhabbeti daha bitmedi mi la. asgari ucret turkiye'de 846 lira . saati 5.29 a geliyor sanirim. almanya'da tam bir asgari ucret olayi yokmus sanirim ama en dusuk 7 8 euro aliyorsunuz. hadi 7 olsun. 21 lira eder. turkiye'nin 4 kati. elma alabilirsiniz yani rahat olun.

@niye ama turkiye'de akademisyenler nisantasinda mi yasiyor efenim? Staj yapan adama para verilmeyen, kendini bilime adayan doktora yapan asistanlik yapan insana ekmek parasi veren bir ulke turkiye.

irlanda'da yaşamak istiyor, tüm iskandinavya'yı ve hindistan'ı görmek istiyorum.

@babamasoliimbananickaldirsin, almanyada doktora yapmış insanım
ki akademisyenin en yaşayabileceği ülkelerden birisidir, ortalama maaş bizim alanda 950 euro :) tek göz oda da en kötü 300 euro.
işsizlik maaşı+ çocuk parası doktora maaşından daha yükseğe geliyor!! (evet sosyal hak var da sen yabancıöğrenci olarak o sosyal hakları göremiyorsun misal sorun burda) grupta anne olan alman vatandaşı arkadaşımız çalışmasa evde otursa daha fazla para kazanacak durumdaydı - kaçak çalışan bakıcıya saatte 20 euro ödediği zaman oluyordu, zaten kaçak çalışan türk işçiler ondan çok kazanıyordu...işte mesele de burası zaten işçi hakkı var da onlar zamanında işçi olmuş olanlar için o saat ücretlerini vermiyorlar şimdi adam işçiye ücreti vermemek için fabrikayı kapatıp romanyaya taşıyor. yahut hintli/bulgar çalıştırıyor, onlar ucuz çalışıyor vb.
demeye çalıştığım akademisyenlik gibi kalifiye bir meslekte dahi, avrupa yahut abd'de olmak pek bişey değiştirmiyor ancak hayatta kalıyorsunuz, fon iyiyse kongreye gidebiliyorsunuz. burdakilerin nişantaşında oturmadığının da farkındayım. ancak ÖYP filan gayet para veriyor ve doğru düzgün ingilizce bilmiyor yerleşen insanlar, kalite de belli yani...
ha almanyada otomobil tamircisi, isveçte kaynakçı, norveçte sondaj işçisi olursunuz paranın dibine vurursunuz, yahut geçerli bir mühendislik vb. işiniz vardır, yahut 5 tane çocuk yaparsınız devlet size bakar, veya kaçak-köçek işleriniz vardır havyanlar gibi vergi ödemezsiniz o zaman olur bişey demiyorum. bunların hiçbiri yoksa y.dışında yaşamak çok da kolay değil.
ideolojik meseleler tamamen konu dışı.

amerika (miami)
amerika (miami)

ötesi yok.

1. güney amerika ülkelerinden biri (mesela uruguay)
2. fransa

@niye ama sosyal haklardan yabancilarin yararlanamamasi dunyanin her ulkesinde olan bir sey. o ulkenin vatandasi ya da kalici oturuma sahip olan bireyleri onceliklidir her zaman. okumak icin vize alirken de zaten ilk sart ben orada devlete yuk olmayacagim param var masraflarimi karsilayabilirim demektir, kanit gostermektir.

ben de kanada'da kanadalilarin odediginden 3 4 kat fazla okul parasi oduyorum, normal olan o. Kanadali neredeyse hic para odemiyor ustune butun masraflarini devlet yardimiyla cikartiyor. Dusuk faizli kredi vs aliyor.

Dunya'nin neresinde olursaniz olun ogrenci izniyle calisma izniyle bir ulkede yasarken haklariniz cok cok kisitlidir. Ama bir de soyle dusunun her onune gelen bedava okula gidebiliyor almanya'da, yabancilar dahil. Bu buyuk bir nimet yabancilar icin.
Avrupa'daki sosyal sistemden nefret ediyorum ama ben. Caliskan insanlarin tembellerin icki parasini odedigi bir sistem, Avrupa'nin cogu yerinde ayni. Egitim saglikla kalsaymis iyiymis. Almanya benim en nefret ettigim ulkelerin basinda gelir ama elma taneyle satiliyor turkiye'de kalin demek cok mantikli degil. Almanlar neden Turkiye'ye hucum etmiyor o zaman elma bizde kiloyla.

@babamasoliimbananickaldirsin, e ben de benzer bişey söylüyorum vatandaşı değilseniz o ülkenin şartları sizi ihya etmeyebiliyor, dışardan görünen istatistikler gibi değil.
almanlar geliyor ki nasıl gelmiyor, ama turist olarak geliyor zira orada para kazanıp burda harcamanın başka yolu yok- bu olabilirse yaşam süper oluyor zaten. geçerli iş durumu sorunu türkiye için de geçerli avrupalı burda para kazanamayacaksa nasıl gelsin?

@niye ama
manhattan'da yaşamak siteyen kim dostum?
biz amerika'ya gidince manhattan'da kralları gibi yaşayacaksınız mı diyoruz?
aynı işi türkiye'de yapın, bir de amerika'da yapın, amerika'da daha kolay geçinirsiniz diyorum ya da daha az zor.

japonya
amerika

bilgisayar mühendisi için en ideal ülke amerika olduğundan orda yaşamak isterim.

iran, çünkü özgür bir ülke her yere türbanla girme hakları var kadınların her şeylerini türban ile yapabiliyorlar.

sosyal mesajı verdikten sonra ciddi cevap. japonya, avustralya, kanada.

Arjantin,
Avustralya

gitmek istedigim: norvec. daglari seviyorum, fantastik yapida dogasi var. gidip gezmek isterim.
yasamak istedigim: turkiye'de yasamaktan memnunum. eksikler cok var ama dunya'daki yuzlerce ulkeden cok daha iyiyiz. simon reeve'nin belgeselleri beni uyandirdi. eksi sozluk bunalimindan ciktim. sukur.