Bana bir tık yükselen kadın hakları hareketinin olumlu rüzgarını arkasına alıp itibarını temizlemeye çalışıyor, Amber Heard taktiği uyguluyor gibi geliyor. Rok'un sıkıntılı bir tip olduğu belli, anlattıklarını da yapmıştır kadına büyük ihtimalle ama resmin tamamı o değil gibi.

Siz ne düşünüyorsunuz? Teşekkürler.

daha doğrusu bu anlatacağım mertebede bir arkadaş olabilmek için ne olması lazım?

doğumgünüm oluyor. arkadaşlarım arıyor, mesaj atıyor, doğumgünümü kutluyor. unutulmuyorum, hatırlıyorlar sağolsunlar. yaza denk geldiği için yazlıktaysam yazlık arkadaşlarım geliyorlar, yüzyüze kutluyorlar, sağolsun mutlu ediyorlar. burada kadar sorun yok.

ama instagram'a bakıyorum mesela. bazı arkadaşlarım, doğumgünü olan arkadaşıyla birlikte fotoğraflarını story yapıp "iyi ki doğrun iyi ki varsın" tarzı paylaşımlar yapıyorlar. hatta gün sonunda doğumgünü sahibi bunları kendi story'sine ekliyor falan.

bana hiç böyle şeyler yapan olmuyor. yani beni telefonla arayan yakın arkadaşım bana böyle bir şey yapmıyor, ama başka arkadaşına yapıyor. benim birlikte fotoğrafı paylaşılıp cümle aleme "bak bu benim canım arkadaşım, doğumgününü herkese ilan ederek kutluyorum" şeklinde paylaşılmak için nasıl bir arkadaş olmam lazım?

genellikle kadınlar kadınlara yapıyor gibi. ama hayır, beni arayıp kutlayan yakın kadın arkadaşım, kadın arkadaşlarına da yapıyor, erkek arkadaşlarına da yapıyor. yani yakınlık derecelerini bilmemekle birlikte çocukluktan beri neler neler neler yaşadığım 35 yıllık arkadaşımın beni paylaşmayıp belki benden daha az görüştüğü üniversite arkadaşını paylaşmasının nedeni ne olabilir?

yani benim neyim eksik olabilir? kötü arkadaş mıyım, soğuk muyum, uzak mıyım, gıcık mıyım, götveren miyim, ne olabilirim?

yani bana öyle bir şey söyleyin ki "bunun başına gelmesi için arkadaşlarınla şöyle şöyle olman lazım" falan diyin ki bileyim kendimi. zira hayatımda hiç böyle bir şey yaşamadım. şimdi yazarken düşünmesi bile heyecanlandırdı.

Dışarıda gördüğüm kadarıyla kendi tırnağına oje sürüp çıkan üç kadın falan kaldık. Burada da herkes bu yeni tırnaklardan mı kullanıyor diye duyurunun nabzını tutmak istedim.

Birisi bayramda iskeleden kalabalık sebebiyle çıkamayıp Adalar'a gitmek zorunda kalmış. Röportajda" şu an ben mecburen Adalar'a gonderiliyorum" diyor. Aslında tam Gibi dizisi konseptli :))

Sizin?

Naçizane aktif, meraklı yeni şeyleri uçlarda olmasa da denemetiöseven biriyim ve çevremde böyle tanınıyorum. Aktif iş hayatım var vs.

Birisi beni bir akrabasıyla aramızı yapmaya çalıştı, görüştük.
Görştüğüm kişi 44 yaşında eyt’den emekli olmuş.
Çalışmıyor. Boş zamanında ne yapıyorsun dedin. Playstation oynuyorum ve kahveye gdiyorum dedi.
Bu durum bende olumsuz olarak yankılandı açıkçası. 75 yaşında insanlar var ve halen çalışıyor. Ne iş yaptığı önemli değil, hayata katılıyor, dışarı çıkıyor, öyle ya da böyle birilerinin işine yarıyor.


Bu yüzden ilk görüşmede aracı olan kişiye “olumsuz” ger bildirm yaptım. İlk başta hiçbir sebep söylemedim ama sonra dayanamadım, geri bildirim in sebebini açıkşamam gerektiğni düşündüm.
Aracı olan kişiye Dedim ki böyle böyle;
“Ne yapıyorsun dedim, playstation oynuyorum kahveye gidiyprum dedi. Ya sen genç insansın, bi iş yap, bi bişi yap, yağmasan da gürle yani dimi”
dedim.


Bunlarınderken biraz fazla mı açık sözlü ve tepkisel oldum ya. Şimdi içim içimi yiyor, keşke daha yumuşal söyleseydim diyprum :(((

Siz be dşyorsunuz, konuşmamın dozu biraz fazla mı olmuş

Bu saçmalık hakkında ne düşünüyorsunuz? Aman n'olacak insanlar eğlensin birkaç saat mi dersiniz yoksa olumsuz mu düşünürsünüz?

Selam bildiginiz gibi memurlar belli oldu. Özel sektorde calisanlar icin duyumlar nasil hangi sektor zam alacak misiniz

Şirketin günlük, haftalık, aylık gelir ve giderlerini, borçlarını, taksitli ödemelerini, maaşlarını vs. takip edebilecek temel seviyede bir uygulama var mıdır?
Paraşüt bu konuda iş görür mü yoksa bu iş için fazla profesyonel mi kaçar?
Şirket herhangi bir fatura kesmiyor. Normal kafe diyebiliriz, al-sat usulü iş dönüyor. O yüzden ne girdi, ne çıktı, nereye ödeme yapılacak vs takip edilebilse yeterli olur.

15-20 temmuz arası 5 gün bir tatil yapayım diyorum. mesela sizin yaptığınız ve önerdiğiniz bir şey var mı?

mesela 2 gün çeşmede kal, 1 gün datça, 1 gün didim 1 gün marmaris vs gibi?

acaip kararsız kaldım ya.

hatun kişisi bunu bana bilfiil söylüyormuş ve ben fark etmedim. benden de beklemiş ama söylemedim.

dün akşam da çok fail bi hata yaptım ama unutkanlıktı. içten gelmeli bu tür söylemler diye düşünüyorum, siz ne düşünüyorsunuz?

Arkadaşlar merhaba
İş yerinden arkadaşlarla tatile gidecektik. Yarın yola çıkacaktık. Her planı bana göre yaptılar, kendimi buna hazırladım fakat içimden onlarla vakit geçirmek gelmiyor. İç sıkıntısı var. Sizce ne yalan söyleyeyim. Bu arada dün gece yurtdışından döndüm ve bugun döneceğim biliyorlar. Bu durumla ilgili bir yalan da olabilir.
Gitmek istememe sebeplerim:
1. evine davet eden kızın vakti zamanında aşırı büyük kötülükler yapması. Aslında gelmemi istememesi fakat gruptaki diğer insanlar gelmemi istediği için çağırması.
2. 6 kişiyiz. 3 tanesiyle hiç bir problemim yok hatta çok eğleniyoruz ama 2 kişi beni çok geriyor. Onların yanında rahat olamıyorum, onlara güvenmiyorum.

Gitmeme konusunda kararım net. Söz verdiğim için kendime de kızıyorum. Bana yalan bulur musunuz? Politik. Cephe alınsın istemiyorum. Aşırı ısrarcı insanlar özellikle ev sahibi. Israr edemeyeceği bir şey olursa sevinirim.

Şehirdışına ablasını ziyarete geldik. Arkadaşının kınasına düğününe katıldık. Kısa bir çift oturması yaptık. Bugün aynı arkadaşı yine çift oturması yapalım demiş onu söyledi ben biraz gezelim daha dün buluştuk dedim. Demez olaydım... Suratlar asıldı nefret dolu bir bakış. Klasik rutinimiz bu şekilde.

Sonra ablası bir akrabasına gidiyordu. Dönüşte bir gezmelik bir yakın yere uğrayabiliriz diyerek. Son dakika siz de gelin dedi. Eşim Kendisi ben kısa sürede çocukla hazırlanamam dedi. Sonra bana döndü sordu. Ben de daha önce gittik zaten o gezmelik yere şart değil dedim.

İki saat sonra surat asma seansı devam ediyor. Ve diyorki buraya evde oturmaya bireysel zaman geçirmeye mi geldik. Ablalarla gidebilirdik. :)

Sizce yaşadığımız iletişim problemi nedir? Kim haklı?

Sonra ben de veryansın edip söylenip evden çıkıyorum. Nefret dolu davranıldığını hissederek. Sonra ağlama bağırma krizleri...

Mesela yöresel mutfaklara bakiyorsun, deniz ve sebze kültürü sifir.
Nerede hamurlu, sekerli veya bol baharatli(tuz dahil) yemek çesidi varsa göklere çikariliyor(bknz. antep ve hatay mutfagi).

Diyabet, tansiyon, kötü kolesterol ve hatta kanserojen için gayet uygun yiyecekler.

Lokantalardaki sulu yemekler de 98% yag, salçali su ve patatesten ibaret.

Merhaba 12 saat önce park ettiğim yerden arabayı bu şekilde buldum. Sizce bu kuşların işi mi? Kuşların işiyse toplu halde aynı anda bu şekilde pislemeleri mümkün mü? Bunu açıklayabilecek birisi var mı çok merak ettim.

Park ettiğim yerde ağaç yoktu,
Bina önüydü,
Yol kenarıydı

hizliresim.com


hizliresim.com

Bir sevgilim olsun, onunla gezip tozayım hayatı paylaşayım çok isterdim.
Uzun zaman olmadı bu, olanlar kısa sürdü çünkü ben sıkılıyordum.
Yani ilişki bir süre sonra, "o kızı gezdirmeliyim, o kızla buluşmalıyım, onu mutlu etmeliyim" e dönüyor.
Ben hiç zevk almıyorum ve bir iş bir ödeve dönüyor ilişki, üstümde baskı hissediyorum.

Sonra bir arkadaş vasıtasıyla bi kızla tanıştım. İyi gibi görünüyor uzaktan her şey.
Akıllı, sevecen ve beni çok seviyor.

Ama iletişimimiz konuşmalarımız he geçen gün kötüye gidiyor.
Bana göre o; sürekli dediği olsun isteyen, kendi bildiğinin doğru olduğunu sanan biri.
Mesela "şu beyaz desem; bunun doğru olmadığını kendinin doğru olduğunu söyler ama sonuçta bu beyaz der.

Ona göre kendi; çooook görmüş geçirmiş, hayatın her aşamasını geçmiş biri. Ben daha ergenim, ilişki ne bilmiyorum, evlilik ne bilmiyorum, hatta bi ara arkadaşımın olmadığını filan söyledi yani ben içine kapanık asosyal bir tipim demek istiyor.

Son zamanlar her telefon konuşmamız tartışma, ses yükseltme, onun ağlaması, gerginlikle bitiyor (ona göre normalmiş)

Farklı şehirlerdeyiz biraz uzak mesafe yürütüyoruz.

Birlikte güzel şeyler yapıyoruz, buluştuğumuzda mutlu oluyoruz, ten uyumumuz iyi gibi fakat ne zaman bir gezi vs yapsak sonunda bir tartışma ve gerginlik (ona göre normalmiş) yaşıyoruz.

Ayrıca ben onu çok eleştiriyormuşum, ama yanlış olana yanlış diyorum ama bunu deyince kızıyor ağlıyor beni suçluyor.

Tüm bunlar ışığında biz ciddi düşünüyoruz, tanışalı 6 ay filan oldu, aileler tanıştı, yüzük takıldı sanırım nişanlandık.

Sanırım diyorum çünkü her şey öyle hızlı ve kendi kendine gidiyor ki.

Kız şöyle şöyle yapalım diyor tadımız kaçmasın diye tamam diyorum dediği oluyor.
Tatil ayarlıyor şu tarihte gideceğiz diyor tamam diyorum gidiyoruz.

Bir akarsuda öylece ilerliyorum. Hayır dersem gerginlik oluyor tadımız kaçıyor ben bundan nefret ederim. Kimseyle laf dalaşına girmek istemem ben.

Artık evlenme aşamasına geldik.
Bana gün al salon tutalım diye sürekli söylüyor.
Arkadaşları sürekli soruyormuş ne zaman evleneceksiniz diye cevap veremiyormuş.

Kimse bana neyi ne zaman istediğimi sormuyor.
Evlenmek istiyor muyum veya sürekli tartıştığım biriyle evlenmek istiyor muyum bilmiyorum. Hayır diyemiyorum. Demekten korkuyorum, beni azarlamasından korkuyorum. Bana kızmasından korkuyorum.

Biraz karışık anlattım ama inanın çok sıkışmış durumdayım. Lütfen kendinizi benim yerime koyun ve bana fikirler verin buna çok ihtiyacım var.

Ben zorla mı evleniyorum? Ne yapmalıyım?

Ofisin pencere bina içine bakıyor, iç oda yani. Özellikle yazın odada sıcaklık 38i görüyor o derece sıcak. Başka oda olmadığı için yer değiştirme mümkün değil. Yazın sağda solda çalışmak zorunda kalıyorum. Sizce buna nasıl bir çözüm bulabiliriz?

Not: kamu kurumu

Selam dostlar

En az 1 aylık, tek erkek gidilebilecek hangi yaz tatil bölgesini önerirsiniz?
Karı kız ortamı bol olmalı ama öyle kokoş tipler olmayacak bodrum tarzı, daha çok sıradışı, hippi vs tarzı mekanlar olmalı.
Bir kız arkadaşım Olympos tam senin aradığın her özellikle bungalov bölgesi öyle dedi.
Sizin fikirleriniz tecrübeleriniz nedir?

Hep afganları hintlileri falan linçliyoruz ama gram farkımız yok. Trtden bu korkunç açıklama geldiyse sebebi aç gibi sanki internet çağında değilmiş hiç meme görmemiş gibi ve nasıl kabullendilerse yeni türkiyeyi "oo meme trtde gördük ağağğağa" diye yırtınan türk erkeği yüzündendir. İnanılmaz bir açlık inanılmaz bir iticilik.

(git: görsel )

Edit: işte böyle de sapık olarak dünyaya açılıyoruz. (git: görsel)

Hello,

Ben 20 haftalık hamileyim ve yurtdışında doğum yaparız diye düşündüğümüz için sigorta yapmadık. Şimdi her doktor muayenesinde para ödüyoruz ancak şu an çok koymuyor. Oldu da yurtdışına gidemedik medikal sebepler dolayısıyla, doğum yaklaştıkça kontroller sıklaşıyor ya hani nst falan gün aşırı giriyorsun, hepsine para ödüyor olacağım değil mi? Atıyorum doktorumun viziti 3 bin tl, her gün nst ye girersem 3 biner tl mi ödeyeceğim??

Thank youuu

selamlar, bende kronik hastalık var da o yüzden arada kontrole gidiyorum ve bölümde randevu bulmak biraz sıkıntı. saat 10 da açılıyor ama 1-2 dakika içinde bitiyor. insanlar biraz taktiği çözmüş gibi. nasıl yapıyorlar?
saat 10'dan önce telefonla mı arıyorlar?
ben seçtiğim saati onaylayana kadar dolmuş oluyor o saat. hızlı internet olsa fark yaratır mı randevuyu kapmak için?
var mı bi taktiğiniz falan sizin de?

teşekkürler şimdiden cevaplarınız için.

fury road'da yeşil yerin yok olduğunu öğrendikten sonra furiosa ve many mothers 160 günlük bir yolculuk planlıyor ya tuzu geçmek için tek şansımız bu falan diyor. sonra max onları o yolculuk yerine kaleye dönmeye ikna etmişti ama o ilk plandaki 160 günlük yoldaki hedef neydi nereye gideceklerdi?

bir de furiosa'nın alnına siyah boya sürmesinin bir sebebi var mı yoksa furiosa'da gördüğümüz yanındaki adam yapıyor diye mi yaptı sadece? öyleyse de o adamın yapmasının bir anlamı var mıydı?

30 yaşına girmemle yüzümde sarkmalar başladı, kolajene başlayacağım. Yağlı/karma cildim var. Nemlendirip güneş kremi sürüyorum. Başka ne yapayım botoks haricinde?

2014 ehliyet aldım ama hiç aktif araba kullanmadım. İnstagram falan bazı yerlere soruyorum da 5-10 bin tl diyorlar. Bunu uyguna nasıl getirebilirim❓ arkadaş galan yok çevremde. Ya da o parayı versem garanti öğrenir miyim❓

Çocukluğumdan beri sinirlendiğinde ağzına ve aklına geleni söyleyen dürtü kontrol bozukluğu olan bir yapım vardı. Ablama, abime ağır küfürler eden annelerine sövmüşlüğüm bu nedenle babamdan ağır dayaklar yemişliğim çoktur.


Olayları gerçekte olan duruma göre değil kafamdaki teorilere göre anlamlandırıyorum. Örnek; eşim misafirler evdeyken hazırladığım bir şeye bunun bir şeyi az mı olmuş diyor herkesin içinde beni eleştirdiğini ve küçük düşürüldüğümü düşünerek al sen yap diyorum bırakıyorum. gibi aşırı tepkilerim oluyor.

O an karşıda eşimin eleştirme gibi küçük düşürme gibi bir niyeti asla yok ama benim aşamadığım insanlar beni aşağılıyor küçük düşürmeye çalışıyor bana toksik davranıyor gibi kötüye kullanılma şemam var sanırım...

Ve ben bugün emin oldum ki kötü bir eşim.. Çünkü eşime aileme zarar veriyorum.

Kafamda herkes beni kötüye kullanıyor gibi saçmasalakça düşüncelerim ve aşırı tepkilerim eşime hakaret eden bir ayı olmam.. listeyi uzatabilirim..

Ben aileme daha fazla zarar vermek istemiyorum. Dürtü kontrol bozukluğu olarak geçmişte psikoloğum söylese de ben Bunun bir hastalık olduğunu da düşünmüyorum artık. Sadece benim çocukluğumdan beri pekiştirilen bir özelliğim muhtemelen. ama tedaviyle ilgili de daha önce psikiyatriye gittim ilaç yazdı sonra ağır ilaçlar diye bıraktım düzenli takibe gitmedim aradan aylar geçti şimdi kendi kendime iyi gelebilecek ilaçları düşük dozlarda deniyorum değiştiriyorum. Ne kadar iyi bir "doktorsam" artık..

Eşim tedavi olmuyorsun diyor. Kafama göre ilaç denemem konusunda eleştiriyor çok haklı da. Ama 135 kez neredeyse psikiyatriye gittiğim için deneme yanılma usülü gidildiğini görmem ve kendim de detaylı araştırdığım için 15 günde bir gidip deneme yanılma yapmak yerine kendi kendime internet reddit topluluklarda benzer durumda olanların ilaç kullanımlarını araştırarak düşük dozda deneme yapmaya çalışıyorum.

Ama asıl sorunum dürtü kontrol bozukluğu ve bipolar tip 2 depresyon ve eşlik eden anksiyete olduğunu düşünüyorum. Ve kötüye kullanılmayla ilgili gerçeklik dışı düşüncelerim olduğunu düşünüyorum.


Özet olarak ben kötü bir eş olmak istemiyorum. Dün eşime saçma sapan tepkiler
veren kafasında kurduğu gerçekte olmayan hezeyanlarla küçük düşürüldüm vs diye zülmeden bir ayı olmayı hiç bir şekilde ben istemiyorum.


Ne yapmalıyım?

Online ya da Ankara'da diyetisyen önerilerini alırım

Biz pek düşünemiyoruz. Ben 30, eşim 32 olacak ama mantıklı gelmiyor. Aslında ben evlenmeden önce daha yakındım. Yani ileride çocuğum olur, babalık ve hatta dedelik hislerini yaşamak isterim diye düşünürdüm. Evlendikten sonra ülke, dünya, ekonomi, çevre vs. yüzünden ben de biraz uzağım ama eşim mesela kendini bildi bileli istemiyormuş, hala istemiyor. Oturup biraz konuştuk, biraz bencil olmak gerekiyor gibi geldi. Pek mantıklı bir sebep bulamadık.

- Olaya ilkel bakamıyoruz. Yani türümüzün devamlılığı gereği doğurmak gerekir falan diye düşünmüyoruz, öyle bir durum söz konusu değil zaten şu an. Hatta nüfus artışı dünyayı felakete sürüklüyor. Millet neden tavşan gibi ürüyor anlamıyoruz.

- Yine ilkel gelen bir görüş, nasıl ki eskilerde "boşanma" gibi bir kavramın olmadığı gibi, "çocuk yapmama" gibi bir bilinç de yokmuş gibi geliyor çoğu insanda.
Yani toplumsal olarak evlenince = çocuk yapılır gibi öğrenilmiş bir kalıplaşmış düşünce var. Kültürel ve dini olarak da bakıyor kimi. Çevre baskısı da had safhada. Bizde böyle şeyler de yok.

- Yine kırsal bir kafayla düşünüp, ya işte çocuk evin neşesidir dolansın ortalıkta, hem bağa bahçeye yardım eder, ne kadar çok çocuk, o kadar iyi. Birlikte büyürler gibi bir olayımız, düşüncemiz de yok. Zaten çok ilkel ve kontrolsüz bir üreme düşüncesi gibi geliyor. Çocuk sayısı arttıkça, çocuklar üzerine düşen refah azalıyor çok çok zengin değilse aile.

- İnsanın anlam arama ihtiyacı. Geçenlerde yaşarken çok boş oyalanmıyor muyuz gibisinden varoluşsal bir soru sormuştum. Öleceğini bilmek ve anlam arayışı zor bir süreç insanoğlu için. Bana çözüm olarak bir kaç kişi çocuk yap demişti. Belki bu bir çözüm olabilir. Fakat bunu yaparsam annelerimiz babalarımızdan ne farkımız kalıyor diye düşünüyorum. Onlar da büyük ihtimalle hayatı yaşamak için bir anlam bulamıyorum bari kendimi çocuğum üzerinden gerçekleştireyim diye düşündüler. Onlar için yaşadılar. Sonra da bişey olsa "yemedim yedirdim içmedim içirdim" diye başlarlar. "Ben kendim yaşamadım sen düzgün yaşa diye" diyerek yakınırlar. Yahu yaşasaydın kardeşim. Biz yaşamayı tercih edenlerdeniz. Bir çocuğa hayat adanması gerekliliğine karşıyız. Asgari düzeyde ayırırsın, ama hayatı kendin için yaşarsın. Ki ben, biz çocuk yapsak bile yine gezeriz tozarız diye düşünüyorum o kadar da paralatmayız kendimizi ama belli de olmaz. Çocuk büyüyüp ailesine dönüp bakınca kendini onun için heba etmiş bir aile görünce mutlu olmuyor ki. Çocuk en başta, birbirini ve hayatı seven ebeveynler görmek istiyorum.

Yani sonuç olarak bencilce bir yaklaşımla, sırf anlam arayışın için çocuk dünyaya getiriyorsan, bu hiç mantıklı gelmiyor. Çocuk sevme ihtiyacı için veya birinin sana bağlanması, sevilme ihtiyacın için vs... Hem belki çocuk sevmeyecek bu dünyayı veya seni.

- "Filmi bırak, peki çocuk olmuş mu?" Çocuk belki senin görüşlerini benimsemeyecek. Benimsemek zorunda değil belki biz özgür yetiştirme taraftarı oluruz ama aşırı aykırı davranacak belki. Hiç istemediğin bir yola sapacak. Sen ne kadar eğitim verirsen ver, görgü öğretirsen öğret dış dünyadan iyice soyutlanacak çocuk. Akran zorbalığına uğrayacak. Herkes aynı eğitim ve bilinç düzeyinde eğitmiyor ki çocuklarını. Sen ne yaparsan yap internet ve arkadaş çevresi sağ olsun beyinleri yıkanacak cocukların. Sana efendiyi oynayacak ama dışarıda bambaşka biri olacak belki. Ama sen kendi çocuğun diye yakıştıramayacaksın onu hep masum ve tatlı çocuğun, güzel kızın, aslan oğlum olarak gibi göreceksin. Ama belki pisliğin teki olacak. Veya aptalın teki olacak. Çocuk istedimiz gibi oluyor mu? Sanki bazen ne yaparsak yapalım olmuyor. Bunlar uç örnekler ama alınan sorumluluğun farkında mısınız?

- Kelebek etkisi. Siz nasıl yetiştirseniz yetiştirin. Yeni gelişen bir canlıya (çocuğa) uyguladığınız en ufak bir yanlışı, çocuk psikolojisiyle ödeyebilir. Başkası, çocuğunuzun büründüğü karakter veya huy yüzünden ödemek zorunda kalabilir. Çocuk, kendine zarar verebilir. İş yerindekilere kötü veya aşırı iyi davranabilir. Eşine ve çocuklarına karşı kötü veya aşırı iyi davranabilir (zarar göreceği düzeyde).

Yani "doğru" çocuk yetiştirmek ne demek? Bence böyle bir şey yok. Nasıl yetiştirirseniz yetiştirin, en ufak bir aktarılan bilginin sonucunu çocuğunuz yüzünden diğer canlılar çekecek. Bu iyi de olabilir kötü de olabilir. Çok iyi yetiştirirseniz kendi zarar görebilir, kötü yetişirse başkaları zarar görebilir. Yani etkisi zincirleme olarak etkileşim kurduğu tüm diğer canlı ve cansız varlıklara aktarılmış olacak. Bunun sorumluluğunu nasıl alabiliyorsunuz?

İşte ben annelik-babalık duygusu tadıcam, çocuk sevicem, ay birisi bana anne veya baba diyecek düşünsene *_* diye bencilce baktığınız bir olayın altındaki sorumluluğun büyüklüğünü görebiliyor musunuz? Bence çok fazla. Çocuk belki dünyayı görünce lanet olsun ne biçim yere geldim diyecek. İntihar edebilir, hassas bir kalbi olabilir sürekli depresif bir halde dolanabilir. Kendi doğrularınızı, kendi dininizi aktardınız diye aslında olabileceğinden, yani potansiyelinden daha kötü şartlarda büyüyüp ölebilir. Veya sizin gerçekliğinizden çıkıp dış dünyayı görünce sizden uzaklaşabilir.

Gerek var mı oyuna bir karakter daha sürmeye?

- Dış dünya tehlikesi. Çocuk her an bir savaşa, virüse, kimyasal bir saldırıya maruz kalabilir. Tecavüz edilebilir, vurulabilir, bıçaklanabilir, psikolojik sorunlar yaşabilir, dayak yiyebilir, veya bunları başka birine uygulayabilir. Dışarısı, aklı başında bir insanın pek de yaşamayı isteyebileceği bir yermiş gibi durmuyor. Ona nasıl koruma garantisi verebiliyorsunuz veya başına bir şey gelse, o sorumluluğu kaldırabilecek güçte misiniz?

Gibi gibi sebepler aklımızda dönüyor...

Edit: İmla.

Belki defalarca sorulmuştur ama bir de ben sorayım :)

Pandemi sürecinden önce haftada belki 2-3 kere dışarıda yerdik.

Bu son abartılı zamlara kadar da haftada 1 kere de olsa ya mekanda, ya da sipariş formatında dışarıda yerdik.

Fakat şu anda fark ettim ki neredeyse hiç dışarıdan yemiyoruz.

Esnafın ve zincirlerin abartılı zamları da etken oldu elbette ama en son evde bildiğiniz yufkadan harika lahmacun yapınca dışarıdaki kimliği belirsiz yiyecekler iyice gözümden düştü.

Mesela yarım saatte evde (metrochef hazır pizza tabanıyla) bir pizza yapıyoruz, ki dışarıda ciddi para ödersiniz.

Ek olarak restoranlarda ki yemeklerin aşırı sağlıksız olduğunu düşünüyoruz. Margariniydi, msg'siydi, ayçiçek yaglariydi...




Sizde durumlar nedir?

Hilton’da odadaki kettle’da külot kaynatılmış mıdır?

Normalde de kullandığım bir şey değil ama bu ihtimal ne kadar yüksek sizce?

merhaba ben kereste, karımın anneler günü ve evlilik yıldönümünü unutmuş bulunmaktayım, iki gün sonra da doğum günü, kendisi benim aksime sürprizlerden hoşlanır büyük beklentisi yoktur ama özel bir şey hoşuna gider, bana hususi doğum günü olduğunu belirterek düşün taşın bişeyler yap dedi, şimdi bu konuda da hiçbir fikrim yok neredeyse ihtiyacı olan bluetooth kulaklık var onu alıcam ama ek olarak birşeyler daha yapılmalı zannedersem, 5 yaşındaki oğlanı da katarak belki, fikir verseniz ne güzel olur, teşekkürler.