sokağa çıkma yasağı var, sence dolaşılıyor mu?

@reana şimdi gördüm yaya yolunda sürüyorlardı. Markete bisikletle gitme var mı yani onu sordum.

"dolaşmak" yasak. markete gidebilirsin anca belki. polis görmedikçe her şey serbest gerçi.

Ben her sabah işe gelip her akşam işten dönüyorum. Git-gel 15 km. Durduran olmadı.

Çıkıyor herkes ama piyango sana vurursa cezayı yersin.

meşhur "hiç mi yok" sorusu gibi olmuş, evet hiç yok.

yakalanmadigin sürece serbest

Cemaat işlerine girerdim, nasıl olsa 2000 lerde bilgisayardan da , telefondan da daha değerli olcak diye :)

Hazır kolayken ABD'ye göç ederdim. Iki yıl community college'de okur, sonraki iki yıl üniversiteye geçerdim biraz borç alıp. Ardından para biriktirip San Francisco'da ev alırdım. Nasıl olsa ev fiyatları 10 katı artacak. Sonra da Microsoft'tan Apple'dan Google'dan HP'dan param oldukça hisse satın alırdım.

Değerli arsaları toplardım. Ama gerçekten o yıllarda uyanmış olsam ekonomik girişimlerden daha başka şeyler benim için öncelik olurdu.

poker oynayarak dünyayı gezerdim galiba.

Değerli arsaları toplardım +1

bugünden her bilgiyi taşıyabiliyorsak iki hafta arka arkaya loto sonuçlarını alırdım yanımda. ahaha. sonuçta o günlerde de arsaların değerleneceğini kimse bilemezdi.

bu parayı da altın olarak kenarda tutup ölene kadar yerdim herhalde. ne uğraşıcam arsa toplayıp yatırım yapmakla.

Valla ben gider geleceğe dönüşteki gibi müzik camiasina dalar, ordan yürürdüm. Millet daha neyi besteleyeceğini bilmiyorken ben gider bişekilde dahil olur tarihin akışını değiştirirdim.

Adam beş kuruş sermayemiz yok diyor, siz arsa topluyorsunuz. Beş kuruşumuz yokmuş. O arsalar ucuzsa bile bedava değil ki. Bari gecekondu dikip seçim zamanı tapu almaya falan çalışın.

Çatır çatır bir kaç dil konuşuyorum. O devirde sırf bu sayede bile havada kapardı şirketler beni. Mevzuat değişir ama iş tecrübesi değişmez, okudun mu kavrayacak tecrüben olsun yeter. Bence çok kısa sürede adapte olurdum. Biraz para biriktir, kendime minimum sermayeyle bir şirket kurar, bir uçak biletiyle gidip yurt dışından distribütörlük kovalardım. Bunun yanı sıra, salt parayı değil, güç kazanmayı da dikkate alarak hareket ederdim.

@kibrit suyu, evet demek istediğim oydu :)

@bohr atom modeli, loto bilgileri ezberimizde yoksa o da mümkün değildi :) yanımızda götüremiyoruz çünkü ansızın 1970'de uyanıyoruz.

İlişki yaşamam mümkün değil derken? Sözleşme mi imzaladınız ilişki yaşamayacağım diye? Cidden merakımdan soruyorum

tinder'da genelde kendini yedirip içirip gezdirecek adam arayan kadın dolu. pavyon mantığı var yani. arada gerçekten ilişki ve iletişime açık kadınlar da denk geliyor

tinder'da ne ararsanız onu buluyorsunuz, tÜRk kIzI diyenler de aradıklarını buluyorlar :)


son 2 senede aktif olarak 3 hafta falan kullandım herhalde. erkek olarak beğenmediğim kadınlarla hiç muhabbete vs uğraşmıyordum swipe ediyordum, sadece beğendiklerime like atıyordum.

ikinci günümde birini buldum fena değildi bi 4 ay sonra amicable şekilde ayrıldık ama sonra hala friendly muhabbetlerimiz oldu, sevgili olarak uyuşmasak da mükemmel bir insan hala.

arada başkasıyla yine birkaç ay bir şey oldu ama en son tanıştığım insanlanla 1 seneyi aştık. 4 date'e çıkılan kişiden 3'ünden pişman olmamışsam bu hem kendimin hem uygulamanın mantıklı olmasındandır.


---


sorunuza gelirsek, fesih falan sebebi olamaz. işyerinizdeki bir sürü kıro insanın bile tinder'ı olduğuna eminim. çokçokçok önemli ve gizlilik içeren bir pozisyonda çalışıyorum ben de; işyerinde kullanan arkadaşlarla muhabbeti bile dönüyor.

soruda net ifade edememişim affola, iş yerinde ilişki yaşamak fesih sebebi olabilir, tinder kullanmak değil.

hr'dayım, kariyer yönetimi, özlük vs. her şey kontrolümden geçiyor. şirket içinde ilişki yaşamam halinde rotasyonum ya da iş akdi feshim söz konusu.

anlatamadığım için tekrar kusura bakmayın.

iş yerinden birinin sizi tinder'da falan görmesini istemiyorsanız tinder plus alın. çalışan insansınız çok da pahalı bir şey değil. orada "sadece beğendiğim insanlar beni görsün" seçeneği var. böylelikle tanıdık manıdık sizi, siz onu beğenmediğiniz sürece göremez. sadece "beğendiğiniz" insanlara gözükür sizin profiliniz.

Amerika, İngiltere, Fransa falan Almanya’dan daha iyi değil. Endüstriye dayalı bir işte çalışıyorsan güzel kazanıyorsun Almanya’da. Adam da diyor aslında, Almanya çok iyi değil, Türkiye çok kötü.

bu ulkeler iyi ama turkiye cok kotu daha dogru bir tanim. ozellikle son 5 senede turkiye inanilmaz fakirlesti. bu tip ulkelerde herhangi bir iste calisip, karsilayamacagin temel ihtiyac yok. araba, bilgisayar, laptop, marka kiyafetler (en azindan lee, adidas, levi's diyelim) devamli et, findik, fistik yersin, yilda da yurtdisi tatilini yaparsin.

ben avustralya'dayim, fakir gormedim burada. fakir diye bir sey yok aq.

Ben ekonomiden ziyade sosyal yaşamı soruyorum. Ama anladigim kadarıyla her ülkenin benzer sorunları var. O nedenle Turkiyedeki yönetimi ve insanları beğenmeyip yurt dışına gitmek mantıksız diye yorumladım.

o ülkeler şuanki konumlarına 10-20 yılda gelmedi, zenginlikleri tesadüf değil. türkiye'nin o ülkelerle aynı klasmana girmesi imkansız, önümüzdeki 100 senede dahi imkansız. bunun başlıca sebebi müslümanlık. avrupalılar dini bırakalı çok oluyor, her şeyi açıkca ve özgürce tartışırken sen hala aşı orucu bozar mı diyorsan ve ramazan programlarında 10 senedir ayrı soruları soruyorsan ilerleme katetmen imkansız. insanların '' ya ben burada ne yaşarım '' diyebildiği bir tane müslüman ülke var mı ? bae, katar çok ekstra yüksek paralar verdikleri için istisna, ki oraya dahi gidenler aldıkları paranın yarısına avrupa'ya okeydir bence.

yani türkiye'deki yaşamı beğenmeyen birisi için yurtdışına gitmek mantıksız değil, göç hep vardı hep de var olacak. bir tane hayatımız var neticede.

@baldur2 +1 bu arada.

Almanya bu saydiklariniz icinde sosyal devlet olmanin hakkini veren tek ulkedir. Zengin sinifi kiyaslayarak degil, en dusuk gelir grubunu kiyaslayarak anlarsiniz bunu. Yoksa zengin her yerde iyi yasar.

Bu su demek, paran olmasa bile en temel standartlari saglayabilme imkani saglarsin almanyada. Zengin fakir ayrimi daha az hissedilir. Yani en basitindrn et urunleri tuketebilmek icin illa ortalama ustu gelirjn olmasi gerekmez. En problemli gocmen mahallelerinde bile temel ihtiyaclarini karsilarsin.

Fransa ve ingiltere'de iyi bir isiniz ve gelirini varsa iyi yasarsiniz. Ama alt siniflarda durum cok oyle degildir. Fransa ve ingiltere'de yokluk icinde yasayan insanlar da var. Zengin fakir ayrimi daha belirgin. Karnı tok insan kolay kolay isyan etmez mesela. Almanya o kadar yogun gocmen nufusa ragmen, fransa ve ingikteredeki getto isyanlarina bener durumlara o kadar maruz kalmiyor.

Abd bunlar icinde en fenasi. Ekonomik sistem geregi devlet her seyden cekildigi icin, size hizmet ve guvence sunan bir yapi bulamazsiniz. Elbette adalet vb sistemleri guclu bu ayri bir konu. Ama abd'de paraniz oldugu surece sisteme dahil olabilirsiniz. Parasiz kaldiginiz anda mesela bir sene issiz kaldiniz ve kenarda birikkminiz yok evinizi bile alirlar altinizdan. Survivor of the fittest durumu gecerli biraz ABD'de. Obama Turkiye'deki sgk sistemine benzer bir model onerdi herkes saglik hizmetinden yararlanabilsin diye. Ulke ayaga kalkti komunizm mi geliyor diyerek.

Mesela Turk toplumu eskisi kadar olmasa bile hala epey yardimseverdir. Devletin sosyal imkanlari bircok anlamda daha iyidir ABD ile kiyaslandiginda. Simdi diyeceksiniz ki olur mu oyle sey. Tamam Abd guclu ve zengin bir ulke. Ama bu zenginligi ulkenin belli bir kesimi yasiyor. Onu guclu yapan niteliklerinj dunyanin bircok ulkesinde insan transfer ederek sagliyor. Mesela abd'nin egitim sistemi bile epey sorunludur.

Kanada mesela daha insani bir ulkedir. Almnya gibi daha sosyal devlwt nitelikleri tasir.

garavel+1

türkiye aşırı fakirleşti ayrıca.
saydıkların -ekonomik olarak ve herkes için almanyadan daha iyi değildir. en azından şimdilik. uk belki ileride daha iyi olur veya şu anda optimum yaşam stadartlarına sahip denebilir ama maksimum diyemeyiz, optimum deriz.

not: adama neden cahil dedin anlamadım. cahil, cehaletinin farkında olmayan ve öğrenmeye direnene denir. bu adam mütavazı, kendi sosyal pozisyonun farkında ve öğrenmeye kapalı bi şmaj çizmiyor.

Eğer ki sosyal hayat anlamında soruyorsanız, bu 4 5 ülke içinde Türkiye'den giden birinin mutlu hissetme şansı zor. Çünkü bize gore daha mesafeliler.

Ekonomiden bagimsiz olarak biz akdeniz ikliminde daha mutlu oluruz. Ispanya, italya, politik sorunlari bi kenara birakirsak yunanistan vb...

Bizdeki mahalle ve aile hayatindan cok da farkli degildir bu ulkelerdeki yasanti. Yunanistanda bir sokakta gezin, turkiyede herhangi bir mahalleden farki yoktur.

Almanyada birine gecerken ugradim diyemezsiniz, italya ya da yunanistanda cat kapi gittiginizde sizi buyur ederler.

Gelelim dine. Turkiye'nin eksiklerini dine baglamak oldukca eksik. Avrupa'nin gelisimini de dinden uzaklasmaya baglamak da oyle.

Ne olursa olsun, son yillarda biraz daha dinin baskinligi hissedilse de Türkiye'den daha fanatik seviyede dindar Avrupa ülkeleri var. Ama ekonomik olarak daha güçlüler.

Mesela İtalya ya da Yunanistan'da devlet kanalında pazar vaazları canlı yayınlanırsa şaşırmazsınız. Türkiye'de cuma hutbesinin trt'de yayınlandığını göremezsiniz.

Ya da bakmayın orta sınıfın agnostik takıldıgına, Avrupa ve ABD'nin ust siniflarinda fanatik derecede dindar insanlar vardir ve ABD de dini gruplar ulke politiklarina bile yon verecek kadar gucludur.

Yani bir ulkenin yasanabilir olup olmamasi dindarlikla alakali degil, insanlarin dini yorumlama bicimiyle alakqlidir.insanlarin ahlaki bakis acilariyla ilgilidir.

Türkiye kuralları esnetebilenlere göre iyi. Aileden malı mülkü olanlara iyi. Bir şekilde korunup kollananlara iyi.

İdealist ve amaçlı insana göre ABD ve batı Avrupa iyi. Hak hukuk arıyorsan yine oralar daha iyi.

Türkiye'de herkes kolaya kaçmaya çalışıyor. İdealistlik yok. İnsan ilişkilerinde mesafe yok ama bu iyi bir şey değil.

Daha ilk muhabbette Türk kadın ne kadar kazanıyorsun, ne kadar harcıyorsun vb tarzda salt maddiyata dayalı bir muhabbet yapıyor. Kadınalr halen daha çalışmadan ev hanımı olarak yaşam sürdürecek bir eş bulma fantazisinde. Kısaca herkes birbirinin sırtından geçinmek istiyor. Biri evlenmiş mesela ona halen ana babası destek oluyor. Zaten bunlar olmasa halk sokağa dökülür. O yüzden dini ve milli değerleri sürekli diri tutmak istiyorlar

Gelelim finale. Turkiye ile bu umsaydigimiz ulkeler ayni sinifta sayilmaz.

Abd almanya ingiltere fransa sanayilesmis, hatta post sanayi donemine gecmis ulkeler. Yani orasi sampiyonlar ligi 1. Torba gibi dusunun. Biz Avrupa ligindeyiz bazi konularda da 2. 3. Torbadan sampiyonlar ligine dahil oluyoruz.

Son yillarda politik ve ekonomik olarak ulkede sorunlar yasansa da, turkiye o kadar da gucsuz ve zayif bir ulke degildir. Guclu bir mirasi da vardir.

Benim gozumde Tr bu ulkelerin hepsinden daha iyi, ama biz kendi ellerimizle kendimizi mahvediyoruz.
Almanya'ya ilk geldigimde bizim bunlardan bi eksigimiz yok ama biz neden boyle refah seviyesinde degiliz diye cok dusundum.
En basitinden bireysel olarak cevre bilincleri cok yuksek. Gercekten milliyetciler, Hukuk guclu oldugu icin ters bisey yapamiyorlar, bi keresinde polisi cagiracagim dedigimde alman geri vites yapti, Tr olsa benim biseyim Xci, istediğini çağır falan der. vs. vs.

almanya hem çalışmak için, hem yaşamak için gerçekten çok iyi bir ülke. sadece oranın sosyal kodlarına ayak uydurmak zor, yani sosyal yaşam, insanlarla içice olmak, türk tipi duygusallık falan bunları bir kenara bırakıp makina gibi yaşarsan gerçekten yaptığın işten bağımsız olarak refah içerisinde yaşayabiliyorsun. stabil bir ekonomi var, gelecek kaygın olmuyor, 20 yaşında işe girip aynı işten 60 yaşında emekli olabiliyorsun. o yüzden evet, almanya gerçekten iyi. bir çalışan için ekonomik açıdan almanya ile yarışabilecek tek yer abd, ancak onda bile almanya'daki "ne iş yaparsan yap insan gibi yaşarsın" olayı yok, ABD'de sefil olma şansın varken almanya'da bir şekilde yaşayabiliyorsun. bir çok anlamda müthiş bir sistem yani kısacası.

fransa, ingiltere falan bunların almanya ve alman sistemi uzaktan yakından ile alakası yok. almanya'da üretim zenginliği var, sömürge zenginliği, finans zenginliği değil. sistem işçinin çalışması ve üretmezine dayalı olduğu için insanı el üstünde tutuyor.

tr'ye gelirsek, tr de güçlü ve zengin bir ülke. resource değil resource allocation problemi var. sistemin içine edilmiş durumda. dolayısıyla bir grup insan almanya'daki standart insandan çok ama çok daha zengin olacak. ama o grubun dışında kalanlar balkan ülkelerindeki gibi çok fakir bir hayat yaşayacaklar. yine kariyerin ve hayatına göre burada kalmayı da tercih edebilirsin, bu da mantıksız bir seçim olmaz.

Fransa falan amma gömülmüş ha. Meğer ne kötü hayat yasiyormusuz :)

Otobus icin siraya giremeyen insanlardan sonra buralara gelince oha burasi super diyor tabi insan.

Sosyal hayat icin diyorsaniz bir kere bunun ülke ile değil yasanilan sehir ile alakası daha cok var. Güney fransa insani ile kuzey fransa insani alakasiz. Kuzeyden güneye dogru İtalya sinirina yaklasinca "oha insanlar ne kadar iyi" demiştik çünkü yoldan gecerken millet selam falan veriyordu kuzeye oranla degisim.

Fransa'da maaş belki daha düşük ama sosyal haklar daha iyi. Fransa'da işsizlik maaşı, emeklilik ve tatil daha iyi Almanya'ya oranla.

Neyse yani hayat maddi ve sosyal olarak daha güzel burada. Sosyalden kastim en azından döner kavsak kullanmayi bilmek bile ekstra özellik yani...

Ingiltere, Fransa ve Amerika Almanya´dan iyi mi? Hangi kriterler soz konusu?

Bilemiyorum salliyor mu? Saatinin buyuklugunden, adamin konusmasina odaklanamadim. Atlaya atlaya ilerlettim. Vergi konusunda hakli sayilir. Ancak verilen o denli verginin hepsi, gercekten birilerinin cebine gitmeden geri donuyor mu? Hep degil. Neyse ki dolandiricilik, Türkiye´deki gibi, bir meziyet olarak sayilmiyor. Foyasi cikan politikaci istifa etmek durumunda birakiliyor hala. Arabalarin o kadar ucuz olmasinin sebebi, o sanayiden deli dehset para kazanilmasi ve lobicilik sebebiyle devletin bu sanayiye olan duzenli destegi. Bu sebeple de eski sanayi sehirlerinde berbat bir bisiklet yolu duzeni var. Ayni zamanda kamusal ulasim araclari agi kotu. Ucuz bir ozel arac alip onunla ulasimini saglamak, sehir ici otobus bileti alip ise gitmekten cok daha ucuza denk geliyor mesela. Kotu derken, Türkiye´ye gore tabii ki iyi.

"Yurt disi" hakiketen ruya gibi mi? Bilemiyorum. Almanya iyi, bayagi iyi, ciddi iyi, her seyi iyi mi? Hayir, tabii ki degil. Cok iyi olmasinin sebebi, karsilastirma noktamin Türkiye olmasi da olabilir.

yurt disi cok iyi degil, turkiye cok cok kotu.

inanma fake

sahte

bunların orijinal olduğuna inanan varsa dikkat edin galata kulesini çok ucuza kapattım diye gelmesin iki gün sonra.
niye instagram anlamıyorum. tezgahta aynısı var daha ucuza. en azından görüp alıyorsun.

Bunlar orijinalse mesleği bırakırım. ( buraların ayakkabıcısı benim:)

Daha geçenlerde bu tarz bir yerden sipariş verip dolandıran bir sözlük yazarı vardi.

Adamlar air jordanları 500 liraya satıyor abi 1399 lira o ayakkabılar. Zaten sınırlı sayıda geliyor, paran olsa bile alamıyorsun :D Bi de indirim yapmışlar 300 liraya düşümüşler ahahhah

Sahte

1 yıllık ev arkadaşı benim için yeterli ya da süre bitmek üzereyken yenisine bakarım vs diyorsanız niye saçma olsun? kontrat yapın işte imzalı falan olsun her şey. iyi bence.

ha bu arada ırkçılık gibi olmasın ama iranlı kadınlar sıkıntılı oluyor. bizim ofise gelen bütün iranlılar istisnasız burnundan kıl aldırmayan tiplerdi ama iran azerileri çok iyi oluyor. onları seviyorum. iran azerisiyse candır onlar, sarılın.

ne saçma geldi tam olarak? ilan vermişsiniz, biri yazmış. ilan vermeden biri yazmış olsaydı saçma olabilirdi.

Terörist vs olur mu diye tedirgin oldum aslında.

Ev arkadaşı ilanını internete veriyorsan risk hep var.

Böbreğini direk ver daha güvenli olur.

Gayet normal

yani hiç tanımadığımız bir kız hakkında nasıl güvenilir veya değil yorumu yapabiliriz ki ? iranlı olması mı eldeki tek bulgu ? bence ırkçılığa gerek yok. 1 yıllık kontrat normal gayet.

ister iranlı olsun, ister alman, ister fransız isterse türk olsun sonuçta tanımadığın birisiyle ev paylaşıyosun. etnik kökeninden bağımsız risk var.

geçen hafta yaptırdım 7-8 saatte çıktı. neresi öyle 5 dakikada sonuç verdi? labratuarda da değil de test kitiyle baktılar sanıyorum.

birisi hızlı test (~15 dk), diğeri pcr testi 7-8 saat (normalde daha kısa da size sonucun ulaşması uzun sürüyor).

hızlı testler her daim güvenilir değiller. ama temel bir ayrıcı olarak kullanılıyorlar. hızlı test pozitif cikarsa pcr testi ile kontorlü yapiliyor.

roche'nin böyle bir test kiti var. rapid antijen testi diye geçiyor. 15 dk'da sonuç veriyor ve söylenene göre %90 üzeri doğruluk payı var. bana nedense inandırıcı gelmedi. fiyatı da uygun aslında. (perakende satışı 50 lira)

eğer perakendesi 50 lira olan böyle bir test varsa, her hastane-klinik vs kullansa daha pratik değil mi?

Nerede yaptırıyoruz bu testi?

güvenmem.

E Dolandırıcı işte?
Dolandırıcılık illa parayı alıp kaçmak demek değil. Belki evin defoları var belki binada bi tuhaflık var belki deli komuşları var evin.
Kaporayı alsaymış o zaman hahah sizi aramış.. naif emlakçı demekki kıyamam.
Yeni konulan ilanı aynı gün görüp kapora verdiğim oldu. Ama evi görmeden öyle şey olmaz. kaporasız sözleşme vs bile olmaz.

Kapora göndermem.

Dolandırıcıların sıklıkla uyguladığı bir yöntem. Genelde de değerinin altında koyarlar ilanları. Bizzat kendim de denk geldim, internette para kaptıran bir sürü mağdurun hikayesini de gördüm. (Ben para kaptırmadım, dolandırıcı olduğunu anlamıştım.

Ev bakmak için kaparo göndermek başlı başına saçmalık zaten, dolandırıcılık olmasa dahi.

Dolandırıcı o kişi

İzmir'de bir arkadaşım birebir anlattığınız gibi bir olayla karşılaştı. Kapora gönderdi. Sonradan dolandırıcılık olduğu ortaya çıktı.

Dolandırıcı.
Eskiden erkekleri evlenmeye ikna etmek için "kızımızı isteyen çok" derlermiş. Bu üzerine bir de para alacak.

emlakcinin adi sani belli demissiniz. boyle kapora verenler var. emlakci da duzgun bi yermis ki size de haber vermis iste. bizzat bi evi bu sekilde kacirdi bi arkadasim. bi ev icin emlakcidaydik. ayni anda emlakcida bi taliplisi daha vardi dairenin. evi de ayni sizdeki durum gibi goremiyorduk. diger talipli ben kapora veriyorum diyip onumuze gecti. adam evin resimlerine bakip verdi kaporayi. guzel semt, guzel sokaksa bu sekilde kapora verenler oluyor yani. evin ici onlar icin onemli olmuyor.

bi de bu sekilde dolandiricilar var ama sizin durum gercek bence

kaçarsa kaçsın...açıkça dolandırıcılık kokuyor...

Mali gormeden para verilmez, kaciyorsa da kacsin.sallayin.

Evet, ataşehir'de ev bakarken bazı sitelerde karşılaştım, adı sanı belli blidğimiz remax tarzı yerlerde hem de. kapora yollamadım, başkası direkt yolladı evler tutuldu listeden kalktı. ben görmeden kapora vermeme tercihindeyim ama gerçekten dolandırıcı olmadan da görmeden kapora alanlar var. o yüzden site ise, belli özellikleri sağlıyorsa evi görmene zaten gerek olmuyor, adam direkt fotolardan kapora gönderebiliyor.

Yok biz görmeden veremeyiz dedik zaten ama, açıkçası @Kittie gibi düşünüyorum, güzel semt - sokak - eli yüzü düzgün fotoğraf insanlar için yeterli oluyor sanırım. Bize göre değil ama resmen kurtlar sofrası olmuş ortalık :)

emlakçı kadın yalan söylemiş. zarf etmiş. kimsenin kapora verdiği falan yok. böyle diyerek sizi acele ettirmek istemiş. böyle bir şeyle karşılaşmamak için türkiyede esnafla hiç muhatap olmamak lazım

Geçen yıl 2. el araç bakarken fırsat bir araç denk geldi. O anda da elimde bi iş vardı bitince ararım dedim 2 saat sonra aradım. Adam aramalardan sıkılmış şekilde açtı telefonu, "abi sabahtan beri telefonum susmadı, birisi aradı Antalya'dan kapora gönderdi, kusura bakma" dedi.

Velhasıl insanlar kelepiri görünce dünyanın bi köşesinden kapora gönderebiliyor. Özellikle piyasaları takipleyenler malın iyisini ucuzunu ayırt edip "şaaak" diye basıyor parayı. Soruya yanıt olarak dolandırıcı olabilir mi olabilir. Ama genelde bu tür fırsatları dolandırılma korkusu/paniği olmayan nispeten "gözü kara" tipler yakalıyor.

hayatımda ilk defa bu yaz kira dışında ev bakmak için emlakçı ile muhatap oldum.

ilk ev, ilk emlakçı. evi yapan satan müteahit dayı da yanında.

evi, bahçeyi gezerken telefonu çaldı bunların. bir iki metre uzaklaşıp konuştu geri geldi. "iranlı biri vardı evi soran. kapora göndereyim diyor. ama şimdi siz evin içindesiniz. hemen karar verirseniz ona satıldı diyecem" dedi.

evin kocaman bahçesi olması hoşuma gitmişti ama bu olay midemi bulandırdı, düşünelim dedim çıktım gittim.


ertesi hafta başka bir eve bakıyordum; sahibinden satılıyordu ama bir emlakçı evi gösterecekti, evsahibi ile başka bir mevzuları varmış tam detayını anlamadım. emlakçı komisyonu yok dendi neticede.

eve bakarken yine aynı şey, emlakçının telefonu çaldı. aynı muhabbet. doktor bir çift var evi görmek istiyorlardı geleceklermiş.
haydaa dedim ama ben evden çıkıp evsahibini konuşmak için beklerken gerçekten de DR plakalı bir araç ile bir çift geldi. ya çok detaylı bir prodüksiyondu, ya da gerçekti.

yeni mezun bir nevi sudan çıkmış balık misali olan avukat hangi davayı takip edecek? neyin ne olduğunu bilmeden nasıl para kazanacak? işi öğrenene kadar avukatlık bürosu olan birinin yanında asgari ücret veya karın tokluğu maaşa çalışıyorlar işte. biraz akıllıysa 30 larından sonra orada edindiği bağlantılarla kendi çevreleriyle vs. iyi kazanmaya başlarlar.

Yakin arkadasim avukat;
Bir kere cok fazla yeni mezun var, sürekli de geliyor.
Ilk baslarda harbiden kötü sartlarda calisiyorsun.
Kendi yerini açsan kim neden sana gelecek, o kisim icin acayip networking yapman lazım.
Sonrasinda davalar kazaniliyor da o para öyle gelmiyor. Benim arkadas dava kazandi ama daha süreçler sonuna kadar bitmedi. Bittiginde bir 80bin alırım diyor ama iki sene sonra biter diyo. E haliyle ceptekini bitiriyorsun ya da borç.

Ha bir de baya ciddi vergi ve masrafı var. O sizden aldığı 250 lira direkt cebine gidemiyor diye biliyorum.

Bence de yani mezunlarla ilgili eskiler kazanıyor zaten. Bir de şimdi avukat sayısında da artış var. Yeni işe başlayanların çok kazanacak kadar davası olmuyor.

O davalar yıllar sürüyor. Bi davadan 20.000 tl para alıyor diyelim. Ama 20 yıl da sürüyor :) Danışma ücretini alabilen avukat da görmedim. Lafta var. Asgari ücrete çalıştırılma tamamen piyasanın avukat dolması ve stajyerlerin ücretsiz çalıştırılması ile alakalı. Nasılsa buluyor asgari ücrete çalışacak. Bulamazsa da stajyer alıyor.

Sorduğunuz soru şey gibi ülkenin gsmh şu kadar, niye bir sürü insan fakir. Çünkü öyle.

Ben mezun oldugumda anca yuzde 50 bursla falan veya asiri kotu devlet unilerinde hukuka tutuyordu siralamam. En son meraktan bakmistim gecen sene falan galiba baraji gecen okuyabiliyor gibiydi

Çok fazla hukuk mezunu var. Bu kadar hukukçuya talep yok. Müşteri bulmaları da zor. Reklam falan yapamıyorlar.

steve jobs modeli

Bence pazara gitmeyi deneyin. İstanbul'daki büyük pazarlarda olabilir.

Decathlon'da genelde uygun oluyor montlar. Internetten satisi da var. urunlerin cogu kaliteli.

Eğer seneye gidecekseniz indirimleri bekleyebilirsiniz. Şuan için indirimli düzgün ürün bulmak zor. Zara ve mango nun erkek reyonlarına bakabilirsiniz indirimlerde. Decathlon markasına bakabilirsiniz. Boyner'de fiyatlar bazen çok uyguna düşüyor. Ama şuan indirim yok. İndirim olduğunda çok uyguna işe yarar kıyafetler bulabilirsiniz.

Eğer ikinci el düşünüyorsanız Dolap uygulaması var.

Decathlon

Defacto ve LCW gayet iyi tercihler bence, kimse niye dememiş şaşırdım açıkçası. Uygun fiyata görece kaliteli denebilecek ürünler var ve gayet sıcak tutuyor hepsi. Param olmasına rağmen çoğunlukla oralardan giyiniyorum diyebilirim.

LCWaikiki

Ucuz erkek giyim için zara ve mango da yazılmaz yahu.

Sorunuza cevap olarak lcw defacto ve koton öneririm. Decathlonda da 295 liraya çok güzel bir kar montu var dediğiniz duruma uygun fiyatı da o tarz bir şey için karşılanabilir.

istanbul için ali mağazalarına bakabilirsiniz. e-mağazada çok fazla ürün yok ama mağazalarda ihraç fazlası ürünler satıyor. alimagazalari.com

decathlon'da şaşırtıcı derecede ucuz ürünler olabiliyor. 220 liraya kar botu aldım geçen, çok da iyi çıktı mesela. bi bakmakta fayda var.

Cevap vermeyeceğim ama cevabı bulma yolunu göstereceğim:

1- İlgili beyaz yakalının o ülkedeki ilgili sektörün maaş seviyesini, Türkiyede'ki ilgili sektörün maaş seviyesi ile oranla ve buna a diyelim.
İlgili ülkenin alım gücü ile Türkiye alım gücünü oranla ve buna da b diyelim.
axb hangi ülke özelinde daha yüksekse o ülke ekonomi anlamında daha avantajlıdır.

3 ülkenin karsılastırması zaman alır. Ama sanırım Almanya önde olur.

2- Özellikle Akdenize kıyısı olan görece sıcak kentler/ülkeler arasında müslüman olmayanlar tercih edilebilir.
3 ülke arasında Hollanda öne çıkar. Söylediğim öznel kriterlere sınfta kalsa da.

3- Ortaya karışık dersen sanayisi ve finansı gelişmiş ülkeler tercih edilebilir.
Almanya ipi göğüsler bunda da.

Almanya ornegini biraz acayim.

- Büyük sehirleri olmali, yoksa sosyal yasami tatmin edici olmaz, ozellikle Istanbul´dan geliyorsaniz.

- Hollanda´nin ve Almanya´nin insanini karsilastirdigimizda hep sasiriyoruz, cunku cok benziyorlar. Kültürel degerleri birbirlerine cok yakin. Ancak Hollandali siz Ingilizce konusuyorsunuz diye kabalik yapmazken, bir Alman yapar, yapabilir. Almanca bilmeden paralel bir evrende yasamamak zor.

- Kira disinda cok buyuk giderleriniz olmaz, ancak maas da diger ulkelere oranla cok yuksek degildir, sanirim Hollanda´da bir tik daha yuksek. Ancak orada yasayan arkadaslarimla konustugumda, ki hepimiz ogrenci statüsünde gelip, yerlestik, kaldik, uzun süredir Avrupa´dayiz, bir yabanci icin Almanya´nin sosyal devlet sifatina daha yakin oldugunu gordum. Alim gucu yuksek.

- Kariyer imkanlari son degisikliklerle daha da iyilestirildi yabancilar icin. Gelip 6 ayligina is-arama vizesi ile size uygun yerlerle gorusebilir, buradaki hayati "deneyebilirsiniz" ornegin.

konuyu ele alırken türkiye'de yaşadığınız şehri ve yurtdışında yaşayacağınız şehri bilmekte fayda var. türkiye'de istanbul haricinde yaşamayı düşünmeyecek çok sayıda tanıdığım, bahsettiğiniz üç ülkede küçük küçük şehirlere ve kasabalara gittiler. hepsi çok mutlu.

ekonomik olarak küçük şehirde daha rahat edersiniz. türkiye'de 3-4 büyük şehir haricinde beyaz yakalar için düzgün iş bulamazken, yurtdışında neredeyse her yere yayılmış bir sanayi ve ticaret var. bir de bu ülkelerde gelir uçurumu bize göre daha az. herkesin yaşam standardı yüksek.

sosyal yaşam, sizin sosyal yaşamdan ne anladığınıza bağlı ama benim tanıdıklarım Türkler'in çoğunluk olduğu bölgelerden uzak yaşıyorlar, hepsi çok rahat.

kariyer tabii ki mesleğe bağlı ama iş imkanları genel olarak daha geniş. ülke olarak kriz olmayınca herkes önünü daha rahat görüyor.

birebir aynı durumdayım, yakın zamanda yurt dışına yerleşeceğim ve tamamen bu üç ülke ekseninde gidip geliyorum, ingiltere için oturumu kaybetmeden yerleşmem için süre kısıtlaması olmasa geç de olsa muhakkak ingiltere’yi seçerdim ingilizce için ama bu aşamada ‘ değer mi hazır olmadan gitmeye ’ sorusu muallakta bırakıyor beni. sizin duruyuda almanca da biliniyor diyorsunuz burada işler değişir.

ingiltere her ne kadar ekonomik olarak diğer ikisinden geride görünse de bir şekilde işleri toparlar diye düşünüyorum.

1) ingiltere’de birimler yüksek olmakla birlikte ( londra için ) kiralar inanılmaz pahalı. haftada 5 gün çalışan kamyon şoförü bir abinin 2600 pound aldığını biliyorum mesela, 3.000 euro yapar. bunu almanya veya hollanda’da alabilen kaç kişi var ? bu dediğim malum şoför tabi, yine de almanya ve hollanda’da bence öyle alamaz. diğer ikisinde hayat biraz daha ucuz birimler de bir tık daha düşük, bu konuda bence üçü de birbirine çok yakın, belirleyici olan şehirler.

2) almanya en geride gibi, londra en önde. bu soruyu tartışmam bile. dünyanın her anlamda başkenti londra, buna ek olarak ingilizler’de de klasik avrupalı soğukluğu yok sanılanın aksine çok sıcak bir millet. ayak üstü sohbet etmeye ve kaynaşmaya bayılırlar. gece hayatından spora sanata tiyatroya kadar londra bir numara. amsterdam’da kısa bir süre bulundum beni çok etkilediğini söyleyemem. londra = istanbulun 3-4 katı.

3) buna almanya denebilir sanırım ama çok da yorum yapmayayım yanıltmak istemem.

1-) kira diyince almanya. Berlin'de bile uygun ev bulunaniliyor. Diger giderer acisindan uc ulke arasinda cok fark yok bence. Gelir de sektorden sektore degisiyor.

2-) berlin'de 10-15 arkadasim var donemimden giden, orda daha cok sosyal hayatim olurdu herhalde. Her uc ulkede de expat'larla goruseceginiz icin cok fark olmaz bana kalirsa. Ingiltere'de ingilizce ile daha rahat sosyallesilebilir. Diger ulkelerde yerel dili bilmek gerekirdi.

3-) ucunun de cok farkli yok yine. Hollanda biraz daha yukselen yildiz

Arkadas ve kendi deneymimle averaj beyaz yaka icin:

Ingiltere:
- Sosyal devlet iyi. Zaman icinde kotulesecek.
- Maaslar genis skalada, ayni ise 4 kat maas farki gordum. Bazi yerlerde saglam birikim yapabilirsin, bazi yerlerde ucu ucuna gecinirsin.
- Gunluk masraflar pahali, eger buyuk sehirdeysen kira da pahali.

Hollanda:
- Sosyal devlet ucunun arasinda en kotusu.
- Maaslar ortalama.
- Kiralar arasinda buyuk ucurumlar yok. Gunluk masraflar ortalama.

Almanya:
- Sosyal devlet iyi
- Maaslar az daha dusuk.
- Kiralar sehirlerde yuksek. Gunluk masraflar dusuk.

Belcika: (Kisisel deneyimim)
- Sosyal devlet cok iyi
- Maaslar ortalama.
- Kiralar ortalama. Gunluk masraflar yuksek.

@cleric

hollanda ile belcika’nin mesela sosyal devlet farklarını söyler misiniz ? burada kasit issizlik maasi, kira yardimi, saglik, egitim vs mi onu merak ettim. hollanda’yi da baya övüyorlardı da en iyisinin belçika olduğunu bende okumuştum direkt farkları merak ettim.

2- ingiltere ya da avustralya.

diğer çoğu ülkede ırkçılık yüksek.

merhaba

Hollanda'da yasiyorum. Ingiltere ve Almanya'da hic yasamadim. Arkadaslarim var yasayan, onlardan duyduklarim ve kendi kisa sureli ziyaretlerimde edindigim tecrube ile cevap verecegim.

Oncelikle dogal olarak Ingiltere ve Hollanda'da ingilizce ile yasaminizi surdurebilirsiniz. Almanya'da ise sosyallesmek icin Almanca sart gibi.

1. Hollanda'da kennismigrant (nitelikli gocmenlik) icin vergi avantaji var 5 yil. Bu durumda ilk 5 yil icin Hollanda en avantajlisi. Ardindan Almanya ve Ingiltere. Hollanda'da Amsterdam basta olmak uzere buyuk sehirlerde kiralar cok yuksek. Bununla beraber ev almak cok kolay. 1 yillik ikamet, kalici is kontrati mortgage icin yeterli. Gelen beyaz yakali ilk 1-2 yil merkezde oturup 1700-1800 civari kira vermeyi goze aliyor, ardindan merkeze yakin yerlerde ev alip kirasindan daha az mortgage odeyerek ev sahibi oluyor/

2. Bu da sehre bagli. Amsterdam, Berlin, Londra gibi sehirlerde expat nufusu fazla oldugu icin kaynasmak sosyal cevre edinmek daha kolay. Kucuk sehirlerde ise isler degisecektir. Hollanda icin konusursak, bir Dutch arkadas gububuna sonradan dahil olmak imkansiz. Giderseniz buyuk ihtimalle kendiniz gibi gocmenler ile sosyalleseceksiniz ki bunda bir sorun yok.

3. Yazilimciyim. kendi sektorum icin konusacak olursak 3 ulkenin buyuk sehirlerinde de bir suru is var. Ilk ise kabul almak her zaman zordur fakat calismaya baslayip 1-2 yil tecrube edindikten sonra herpsinde is bulmak, degistirmek daha kolay. Hatta bu 3 ulkeden birisinde tecrubeniz varsa digerine gecis yapmak ilk basta Turkiye'den gitmekten de daha kolay.

1) Hayır, etmez.
2) Hayır. Ancak borcun neyden kaynaklandığına göre değişir. Örneğin kumardan kaynaklanan borç karşımdaki kişiye olan düşüncelerimi etkiler.

1-çok zenginse istemem gibi.
2-kendi maaşıyla ödeyebilecekse sorun yok

1. Maaşı zaten eğitimi ve kariyeriyle direkt ilgilidir, bu sebeple evet eder.
2. Eğer hali hazırda sahip olduğu bir ev - arsa - iş sebebiyle bu borç olmuşsa sorun etmem. Ama birine iyilik için bu borç varsa koşarak uzaklaşırım

1 eder.
2 borcun ne olduğuna bağlı. getirisi olmayan borç engel olabilir.

Eğer sorumluluk sahibi biriyse fark etmez

1- Evet..

2- Evet

bir kisiyle evlenmeye karar vermissem, o kisiyle uzun suredir sevgiliyim demektir. biriyle uzun sure sevgiliysem, her seyini kabul etmisim demektir. herifle takilip takilip hmm bunun maasi az, borcu cok, evlenmem hadi bye mi diyecegim? sonra da kendime evlenmelik zengin koca mi bakacagim?

ben egitimsiz, kariyeri olmayan biriyle sevgili olmam. sogurum zaten. cunku ben egitimli ve kariyer sahibi biriyim. kendim gibi orta halli biriyle olurum. fazlasinda gozum yok ama aziyla da anlasamam.

kendim gibi birinin de maasi, borcu sorun olmaz. illa benden cok alsin demem. benden az aliyor da olabilir ama egitimli ve caliskan olmali. ben de iskolik biriyim zaten. ya zaten boyle birinin maasi dusuk olamaz ki. genelde kendimden 10 yas buyuklere asik oldugumu da dusunursek boyle bir sey mumkun degil.

hem biriyle sevgiliysem zaten seviyorumdur yani. insan sevdigini bu sebeplerle birakip evlenmekten vazgecer mi?

mesela su an "o" bana gelse, borcu da olsa, isten de atilsa evlenirim.

Valla bakmıyorum diyen bana uyduruyor gibi geliyor, bir arkadaş ama güzel açıklamış yukarıda. Maksat eğitim seviyesi denkliği. Eğitim seviyesi aşağı yukarı aynı olan biriyle birlikte olunur, o an sizden az kazanıyor olabilir ama gün gelir sizin maaşınızı ikiye katlar.

Maaş önemli çünkü bir aile kuruluyor, herkes hayattan bir beklenti içersinde. Ailenin birliği bir nevi ekonominin de birliği demek. Aşırı zengin birlikte birlikte olmazdım zaten ben. Şu an manitamla aynı seviyedeyiz, eğitim ve aile denkliği olarak, iyi gidiyor bence.

İkinci soru konusunda da kendisine araba ev alır o borç ödenir o sorun değil. Ailesine ona buna başkasına saçmasapan krediler çekilmişse kabul etmem, söylerim zaten.

1- Evet
2- Evet. 300 bin tl dediğin rakam ayda 5 bin tl ödesen 5 senede bitiyor. Ciddi bir rakam yani küçük bir para değil.

Hayır diyen insan hayatında yokluk görmemiştir ya da kendisi zengindir, diğer tarafı dengeler. Bence evlilikteki en önemli konulardan bir tanesi maddi uyum. Bir tarafın maddi seviyesi çok iyi değilse de diğer tarafın bunu dengeleyebilmesi lazım, aksi takdirde sürünmek zorunda kalıyorsun. Huzursuzluk oluyor.

ben okul okurken eğitimim için (rakamlar 50-100K değişebilir) toplam 750K borca girdi ailem...

ona göre de kazançlı olacağını düşünülen bölüm..

karşı taraftan da aynı oykuyu bekliyor insan..

benim borcum benim borcum politikasından ilerledim..

sonucta ben okurken aileme cocuguma yararım olsun diye de okudum..

karşı tarafta elini taşın altına koyup bu anlattığım gibi yapması gerekir/di..

sağlık konusunda TR sosyalist sayılır.. o kadar borç çıkacağını düşünmüyorum..

özel okul borcuna ise okuduğu bölüme bakarım, çalıştığı kurumlara bakarım, maaşına bakarım, açıkcası herşeyine bakarım ve karar veririm..

ben dert aramıyorum, eş arıyorum fikrini savunurum.

asya ya da ilyas diye ölümler kaldı mı emin değilim

ekonominin sosyal ve kültürel hatta psikolojik (hatta ve hatta dolaylı olarak fiziksel) etkileri var.
saedec flört değil arkadaşlıklarda da sosyal yapı önemli? ztaen başka ne önemli olacak.

1-e heralde. maaş veya genel ekonomik hayat standardının benden "aşırı farklı" olması/olacağı garantisi çok yüksek maaş da olsa çok düşük maaş da alsa olumsuz bir yargıya sebep olur.

2-hayır. yüklü derken kime göre yüklü? bu soruyu sorana yüklü galiba? 30k kazanan insana yüklü olmuyordur.

özetle hayatını ne düzeyde yaşamak istemesiyle ilgili. az para kazanıyım, kendimi de geliştirmeyeyim. orta altı bi hayat yaşayayım diyen biriyle -serveti olsa da- sosyokültürel bakışı nedeniyle birlikte olmam.

1) hayır. maaşından ziyade çalışabilme, disiplin, sorumluluk alabilme gibi özelliklerine dikkat ederim. yani çok yetenekli, zaman zaman çok para kazanabilen ama devamlılığı olmayan birine kıyasla asgari ücretle çalışan ama devamlılığı olan, insana güven veren birini öne koyardım. sonuçta birlikte yuva kuracağız, belki 30-40 senemizi birlikte geçireceğiz. o aralıkta yaşam standardımız, kazandığımız para belki 50 kez değişecektir ama insanın karakteri kolay değişmiyor. asgari ücret alıp da çok sıkıştığımızda ek iş bakacak bir kadını ayda 10 bin lira kazanıp zora gelemeyen, kafasına göre işi bırakan birine tercih ederim. ikinci kişinin "kötü" olduğunu falan söylemiyorum, kişisel tercih elbette herkes istediği gibi yaşasın ama konu evlilikse eğer ben bir insana ne kadar güvenebileceğimi ön planda tutarım açıkçası. para sonra kazanılır. kaldı ki sevdiğim insanla "parası olduğu için" evlenmeyi düşünmüyorum, para kazanıp kendi hayatımı idame ettirmeyi şahsi sorumluluğum olarak görüyorum. eşimin çok para kazanması pastanın çileği olur, çok önemli bir şey değil.

2) kolay bir durum değil tabii ama evlenmemize engel olacağını zannetmiyorum. yine karakter ve bakış açısı meselesi bu esasen. atıyorum ben kendi maaşımla bir tanecik çikelata aldım diye "o kadar borcumuz var sen para harcıyosun" gibisinden laflar ederse ümüğünü sıkarım. onun dışında problem değil, elimden geldiğince ödemesine de yardımcı olurum. sevgi kolay bulunan bir şey değil, birlikte mutlu olduğum insana borcu var diye rest çekemem. varsa var nabalım, kimin borcu yok ki şu zamanda, canımızı mı alacaklar?

hayır diyenler yalan söylüyor. tr'deki boşanmaların %90'ı maddi kaynaklı şiddetli geçimsizlik kavga vs. kimse kimseye sen az para kazanıyorsun demiyor başka şeyleri bahane ediyor.

evleneceğin adam/kadın imza atmadan bir hafta önce sana geldi dedi ki benim 500k borcum var 15 yıl bunu kapatıcaz beraber

babayı evlenirsin.

maaşına bakmam ama mesleği, mesleğinin geleceğine bakmak lazım karşılıklı.
Birimizin başına bir iş gelse diğeri tek başına evi döndürebilir mi?

borcu harcını kendi ödeyecekse sorun yok
yine de 20 bin borca ses etmem
300bin borç çok, sorumsuz biri demektir 300bin borcu olan kişi (mortgage veya araba kredisi hariç)

Ben evlenmeyi düşünmüyorum ama Türkiye'deki evliliklerin çoğu mantık evliliğidir.

1- evet
2- hayır

ikisi de sevgili olmamda sorun yaratmaz. ikisi de evlilik kararımı etkiler. maasinin/parasinin miktarina bakmam, ama neyi nereye harcadığına bakarim. ev gecimini saglayamayacak gibiyse evlenmem. sacma sapan seylerle parasini carcur edip temel seyleri kısıyorsa askimdan olsem de ciddi dusunmem. tek basina yasasa ev gecindiremeyecek insanla evlenilmez. evlilik sadece ask/sevgi isi degil, olmamali.

Sorunun cevabı 2 türlü,
1)mantık evliliği durumunda iki sorunun cevabı da evet.
2)aşkın gözü kördür derler, böyle bu durumda hiç bir şey negatif etki etmez.

Ama çevremde gördüğüm kadarıyla o deli divane aşklar de bir müddet sonra bitiyor. Tanıdığım boşanmış olan çiftlerin hepsi zamanında aşık olarak evlenmişler, zamanla aşk bitince maddiyat dahil daha önce göze batmayan şeyler sorun oldu ve kaçınılmaz son.

Kimse kimseyi kandırmasın maddiyat önemli, aşk karın doyurmuyor. Belki az maaşla yaşamak bir derece tercih meselesi olabilir, ama borç meselesi sakat.

1- eğitim durumu ve hayattan/kendinden/evlilikten beklentileri, kariyer hedefleri benimle uyumluysa aldığı maaş sorun olmaz (uçurum yaratmıyorsa eğer. yaratıyorsa da zamanla bir şey paylaşamadığım için soğuma olabilir direkt olarak maaşı az ya ds benden çok fazla diye bitmez benim için. paylaşımla ilgili biraz). geliri için durum buyken yaptığı meslek çok daha önemli çünkü insanın yaptığı iş yaşama bakışını etkiliyor. burada yine işin içine sosyo-kültürel paylaşımlar giriyor. o yüzden mesleğine en başta dikkat ederim zaten.

2. yüklü miktarda borcu varsa eğer bunu kendi başına ödeyip eve de benim kadar katkı sağlayabilecek durumdaysa önemsemem. ama o, borcunu öderken evi yıllarca ben geçindirmek zorunda kalacaksam ve bu benim kişisel gelişimimi, kendimi gerçekleştirmek için harcayacağım kaynakları fazlasıyla etkileyecekse böyle bir evliliği yapmam.

elbette evlilik uzun bir sürecin meyvesi. yıllarca sevgili olup bunları görmezden gelip işler ciddileşince terk etmem. en başından zaten mesleği ve gelir durumu belli herkesin. hayatta beraber yürümek istemeyeceğim biriyle birkaç aydan fazla ilişki kurmuyorum (birkaç ay da tanıma evresi)

1-) Evet
2-) Evet

1. soru icin "tembellik" diye cevap vereyim. iki insandan nefret ederim kadin erkek fark etmeksizin. tembel ve cimri olan. ikisinin de kokusunu alirim tabir-i caizse. boyle tiplerle arkadas dahi olunmamali ama is sevgililikten evlenmeye filan gelmisse ola ki; tembellik zaten hepsine bir anlamda etki ediyor; bu da vizyonu etkiliyor bence. Valla ben biraz isin vizyon tarafina bakiyorum. Ben dunyayi gezmek isterim; adamin hic o taraklarda bezi yoksa, cocuklarin egitimine degil de arsaya parayi yatirmak istiyorsa filan beni cok etkiler ki etrafimda da bu sebeple iliskilerin bittigini cok gordum.

borcu filan beni ilgilendirmez. ama destek de olmam; benim borcuma da destek olmasini istemem veya beklemem.

Hangi ilde ikamet ediyorsunuz bilmiyorum, lakin Türkiye genelinde (hemen hemen) 3 üzeri depremler son 1 haftadır yoğunlaştı misal bugün 14 tane olmuş ( kaynak : earthquake app) belki buna sinirleniyor olabilirler ( gerçi benim köpeğim en son olan 4.7lik Ankara depreminde göğsümün üzerine uzanmış yatıyordu sabah Twitter’dan öğrendik depremi) veya ve en akla yatkın olan şey açtırlar :( yemek verin en iyisi

@avarel, izmirdeyim. benim de aklıma geldi deprem olayı ya.. çünkü birine kızmış gibi de havlamıyorlar hiç. tedirgin olmadım değil.

mamayı yasaktan önce verip giriyorum ama kim ne kadarını yiyiyor bilemiyorum :)

Yerim onları. Yapabildikleri tek şey havlamak. Boşverelim yapsınlar.

@warmy izmirin neresinde onlar? Gidip sarılacağım. kalp kalp kalp.

Havalar soğudu açlardır. Yemek az olunca çeteleşip birbirleriyle kavga edebiliyorlar. :( İnşallah iyilerdir. Deprem de mantıklı huzursuz oolabilirler

Merak etmeyin mamalar veriliyor, keyifler yerinde :P Ama üşüyorlarsa onun için çok bir şey yapamıyoruz.

Gece terör estiriyorlar. Kedi parçalamai kuryelere saldırma... ne ararsan var.

0 daire aramaıyorsanız söylediğiniz muhitlere 5000e çok rahat bulursunuz bence. ama muhakkak bildirimleriniz açık olsun, ilanlar çıktığında arayın ve görmeye gidin. aynı gün içinde giden çokk daire olabiliyor, şu mevsimde seçenekler daha az çünkü.
bi de o muhitlerde hurriyet emlak sahibindenden daha iyi olabiliyor.

10 yasin altinda ariyoruz.

Biz tanidik araciligiyla bulmustuk. O muhitlerde oturanlarin facebook gruplari varsa onlara katilip ev var mi diye sorabilirsiniz.

Sitelerde aramayin mahallede gezin, emlakci +1
sevgilim ve ailem tasindi ikisi de gezerek buldular. kesinlikle bu sekilde oneriirm. ozellikle ailem aylarca siteden kovaladilar ve bulup begendikleri sitedekilerden kat kat iyiydi.

en kisa zamanda bulmaniz temennisiyle

Ayni seyi alisveris yaparken de mutlaka gidip disarda gezmek gerektigini dusunuyorum. aylarca internetten sozde indirimlerinde vs baktigim bi urunu yari fiyatina outlet magazada denk gelip almistim. nasil desem bence gezip bulmanin bereketi var sjsjsk

gezip bakmak iyi tabi ama avrupa yakasinda oturuyoruz, haftaici aksam trafikten kadikoy'e gitmemiz en az 1 saat, donmemiz de bir o kadar muhtemelen. ne zaman gezecegiz? haftasonu zaten yasak. :(

Eviniz varsa kiraya çıkmayın. En az 10 bin masraf olur. Bir de paranla rezillik durumu var

Sahibindende bulunur başka yere bakmaya gerek yok. Arama filtreni kaydet, tarihe göre sırala ve günde 3-5 kere bak yeni ilanlardan hoşuna gideni ara randevu al. Bi de fiyat limitin örneğin 5000se ilanlarda 6000e kadar bak, beğendiğinle pazarlık et. Gezmeye falan gerek yok. %90-95 sahibindenden dönüyor bu iş. Ha aradığın muhitin bikaç emlakçısına numaranı bırakıp aradığın daireyi anlatırsan da faydası olur mu olur.

@Kahir ekseriyet: oyle yapiyorum, hatta gunde en az 20-30 kez bakiyorum ama yeni ilana cikmis bir evi esime gosterip, daha karar vermeye calisirken ilan kaybolabiliyor.

İstediğin kriterlerden bir tek ümraniye'yi çıkardığımızda en az 8-10 bin tl ödemeniz gerekiyor evet. 4 bin lira şu anda çok düşük bir rakam, saçma sapan semtlerde bile kiralar 3-4 bin lirayı buldu. ya bütçeni artıracaksın, ya kriterleri azaltacaksın.

Yani o hızda kayboluyorsa da kısmet değilmiş önümüzdeki ilanlara bakıcaz demek lazım :) inşallah gönlünüze göre, huzurla oturacağınız güzel bir ev tutarsınız.

@roket adam: butce 6000tl. beklentimize yakin evler goruyoruz arada, ama cok hizli kayboluyorlar.

çok hızla kaybolmasının sebebi aciliyeti olduğundan ilanların ederinin altına koyulması. o çok seyrek çıkan ilanlar aslında "ucuz" yani, o ucuzları düşürmek de piyango. kampanyalı ürünün çabuk bitmesi gibi.

ama rakamı 8-10'a çıkarırsanız bu kriterlerde bir sürü ev olduğunu göreceksiniz. bütçede sıkıntı var yani.

@roket adam: butcenin piyasada benim istedigim evler icin biraz az oldugunun farkindayim (umraniye icin yeterli ama orada da ev cikmiyor hic), ama piyasa yuksek degil mi? biz mi fakiriz ya da ruhumuz mu fakir? 2 kisilik gelirimizin %20'si cok mu az kira vermek icin? %33'unu kiraya vermek cok gibi geliyor bana, birikim yapip gelecegimizi de garanti altina almaya calisiyoruz sonucta. hayat standartimiz artacak tabi deger olarak gorunebilir, ama sanirim biz az kazaniyoruz istedigimiz gibi bir yerde oturmak icin. sanirim (git: 1462302) buradaki sorunlarimi cozup dolar/euro ile para kazanmaliyim, ya da yurtdisina tasinmaliyim.

hocam yanlış anlamayın bu gruba kendimi de koyuyorum çünkü biz de çok aradık. ama fark ettik ki sadece türk insanının değil, bilimum ortadoğu halklarının da yaşamak istediği semtlerde ev bakıyoruz ve pahalı olduğundan şikayet ediyoruz. bu manhattan'daki evlerin pahalı olmasından şikayet etmek gibi bir şey, istanbulun en iyi bölgesi yani fenerbahçe mesela. bir daire kesinlikle boş kalmıyor. kirayı 5 yap akşama verilir, 10 yap ertesi günü tutuluyor. zaten o bölgelerdeki yeni yerleşimleri de genellikle yabancılar kapattı, yani eskisi gibi sadece "türk insanı"ndan ibaret değil rakiplerimiz artık. o yüzden evet o bölgede oturmak için fakirsiniz-fakiriz (biz de dahil yani buna, normal bir şey bu)

bu yüzden insanlar kiradan bunalıp düşük faizli kredi düşürüp ev alma yoluna gidiyorlar (yani biz ve arkadaşlarım öyle yaptık genel olarak), caddeden ev alamadığım için ataşehirden aldım, biraz ufak bir ev ama 20 dakikada bisikletle gidebiliyorum sahile gerekirse. yaşam standartlarımdan feragat ettim yani. ya da it'ciler remote çalışıyorlarsa istanbuldan taşınıyorlar, çanakkaleye bodruma falan giden bir sürü tanıdığım var. bir de müstakil ev modası var, ben 6-8 bin tl para vereceksem gidip apartman dairesinde zaten oturmam. remote çalışıp istanbul içi çok keşfedilmemiş uzak bölgelere taşınıyor insanlar, çok daha ucuza amerikan hayatı yaşıyorlar (şile'de 4 bine 2 katlı villalar var 1-2 yaşında) yani herkesin yaşamak istediği aşırı popüler bölgelerden ziyade, daha saklı yerlere yönelmeniz, belki daha küçük evler bulmanız lazım. özetle ayağını yorganına göre uzatman lazım. kazandığınız para bu asgari ücret tartışmaları içerisinde aşırı çok gibi görünse de artık o kadar da çok değil, aylık 2 iPhone parası yani böyle bakmak lazım. araplar istanbula gelip giderken otelle uğraşmamak için tutuyor o evleri öyle düşünün.

edit: villa ilanı ekledim mesela bu www.sahibinden.com

begendigim ev: www.sahibinden.com
tutabilecegim ama esimin begenmeyecegi ev (mutfak tezgahi neredeyse yok): www.sahibinden.com

evet, oralar icin fakir oldugumuzu kabulleniyorum mecburen.

kadıköyde 6 ay süresince ev aradım. bütçemi bildiğim için 10 yıllık falan değil ama aşırı eski olmayan ("gerçek yaş" olarak 30-40a razıydım) ev aradım her yerde. emlakçı, sokakta gezmek, internet tanıdıklar..

bu süreçte 2 evi saat farkıyla kaçırdım, aynı gün tutuldular.

ben şu an kaldığım evi ilana çıktığı gün aradım, öğlen gittim kapora verdim. ertesi gün kontratı imzaladım.
emlakçı vardı.yani komisyon ödedim.
ama sahibindencom'da her gün f5 yaparak buldum.


dediğiniz kriterler için modada 5000 civarı vermeniz lazım.
modada 4bine 3+1 hahaha üstelik de 10 yaşın altında ev yok. 2+1 şanlıysanız bulursunuz. ya da ev daha yaşlıdır.

burada ısrar etmeyin, ziverbey (müjdat gezen sanat merkezi civarı) veya göztepe minibüs yolu falan oralardan bakın. düzgün muhit+4bin+3oda 1 salon bulunur.

@rewlack: moda'daki 4000tl'lik ev ornekti. benim aradigim yerler en alttaki not kisminda ve butcem 6000tl. :)

ataşehir'e bakabilirsiniz.
deprem için diyorsanız ataşehir emlak bankası konutları biraz eski ama güvenlidir ayrıca evler bayağı geniştir, tadilatlı 3+1 net 130m2 bir daireyi 5-6bin liraya bulabilirsiniz.

ya da trendist ataşehir var(5-6 yıllık yapım) kirası 6bin civarı fakat m2 ler biraz daha düşüktür.

pahalılık kısmına gelirsek, son dönemdeki konut fiyatlarının artışı kiralara yansımaya başladı. daha 2 sene önce 2500e kiralanan yerler için 4500tl istenmeye başladı.

işin ilginci pandemi var, beyaz yakalı istanbuldan kaçıyor diyorlar ama yine kiralıklar boş kalmıyor.

Ya valla aileme bu eylulde 3250 liraya feneryolu bagdat caddesine ikinci apartmanda daire tuttuk. Evet eski ama 145 metrekare aydinlik, aralardan deniz filam goruyor. Ben 10 yillik kiracıyim yine ayni eskilikte ama ici yenilenmis dairede cemenzarda 2500e oturuyorum yine 3+1e. Tamam giyinme odasi filan hayal olur da 8-10 bin de degil semtte daireler. Biraz minibuse yakin evler bakin, 6bine gayet bulursunuz.

@red g: eski olmamasi ilk sartlardan.

yani benim anladığım ev arama yönteminizde bir eksiklik var o zaman.
bu süreç her gün düzenli yapılmalı. hatta gün içinde sürekli kontrol etmelisiniz.
kriterleri sahibinden.coma yazıp kaydederek her gün aynı arama sçeeneklerine yeni eklenen ilan var mı varsa nasıl kontrol etmelisiniz.

şu an genç (deprem sonrası yani 0-20 yaş civarı) kadıköy "ilçesinde" yani göztepeden sonra minibüs ve sahil hattında, 3+1 evleri 4-5k ya bulursunuz. 6bine zaten rahat bulursunuz.
yukarıda yazılanlara da katılıyorum. ataşehirde daha da kolay/ucuz.


ama öyle iki üç günde bir ilanlara bakarak, arada bi yolunuz düştükçe emlakçılara giderek olmaz. en az 10 emlakçıda numaranız olmalı. bizzat gidip görüşmüş olmalısınız. onun dışında internetten de düzenli arama yapmalısınız.

kolaylıklar diliyorum. ama canınızı sıkmayın yani o kadar kötü değil durum.

@rewlack: internet uzerinden aramayi, ve duzenli kontrolu asiri sekilde yapiyorum ama kriterlerime uyan ev cok az cikiyor, cikan da ben acaba derken, esimle konusurken ilandan kalkiyor. emlakcilarla gorusmek lazim evet ama avrupada oturuyorum, aksam trafik, haftasonu yasak, gecemiyorum o tarafa. kriterlerime gercekten uyan evler zaten @roket adam'in dedigi gibi 9-10bin tl civari. hatta yukarida bir tane link verdim. kriterlerimi esneterek ancak 6bin tl civarina bazen rastlayabiliyorum.

abi kendin demişsin zaten :D
"uzerinden aramayi, ve duzenli kontrolu asiri sekilde yapiyorum ama kriterlerime uyan ev cok az cikiyor, cikan da ben acaba derken, esimle konusurken ilandan kalkiyor." naplaım biz mi tutalım senin yerine :D

yani kızdırmak için söylemiyorum yanlış anlama. ev arama süreci çok bunaltıcı haklısın ama istanbulda güzel konut sıkıntısı var, bu gerçek yani. pandemi şartları da bi tek size geçerli değil, başkaları da benzer durumda. görür görmez armudun sapı üzümün çöpü demeyin hemen arayın en fazla 24 saat içinde gidin kapora bırakın. bitsin gitsin bi daha denk gelirseniz.

@rewlock: kizacak bir sey yok zaten. ben de hem icimi dokmek, hem de ne yapmam gerektigini anlamak icin yaziyorum. uzakta olmanin dezavantaji var biraz bizim icin, biraz da kriterlerimiz fazla, paramiz az. bunlari dusunerek hareket edecegiz artik. :)

bir de gercekten bok gibi evler yapiliyor turkiye'de. hadi kucuk yapiyorsunuz tamam, bari biraz planli yapin di mi? cok dertliyim bu konuda. :D

şehir değişikliği sebebiyle taşınacağım zaman hem ilan sitelerinden hem de emlakçılardan bulduğum evleri gezdim, it bağlasan durmayacak evlere fahiş fiyatlar çekiyorlardı. tam istediğim muhitte ev bulmaktan vazgeçmiştim ki sokakta dolaşırken bir evin penceresinde ilan gördüm, yıkık dökük evlerden daha ucuza ve daha iyi yerde buldum, 2 yıldır da mutlu mesut yaşıyorum. sokakları gezin, gözünz pencerelerde olsun.

Suadiyeden yukari, senesenevler-kozyatagi tarafina cikin. Binalarin geneli yeni, yalniz kiralik cok fazla olmadigindan, olablarin da belirttiginiz gibi ayni gun içerisinde kiralandigindan dolayi fiyatlar biraz yuksek. Buralara bakacaksaniz mehmet sevki pasa ve sonrasina (maltepe yonu) bakmayin, dere yatagi. Kozyatagi-senesenevler guzel sakin bir semttir. Hem sahile-caddeye yakin hem de karmasasindan uzaktir, bence suadiyeye tercih edilesidir. 6bine 3+, gorece genis rahatlikla bulursunuz

şu mevsim kiralık ev bulmak zor, yaza doğru daha çok daire çıkar.

Geçecek bence. En fazla 3 sezon sürer.

geçer abi.

şimdi baktım da 3 bin 883 sayı atması lazımmış geçmek için.

en kötü ihtimali düşünüyorum, valla her maç ortalama sadece 10 sayı atsa bile 388 maçta geçer. yine en kötü ihtimalde takımı hiç play-off yapamadı diyelim, beş sezon bile etmiyor bu. lebuş 36 yaşında daha. kendini sıkarsa 2-3 sezonda halledebilir bu işi. hadi dört olsun.

ağır sakatlık yaşamazsa ve geçmek için hırslıysa her türlü geçer bence.

25 sayı ortalamasıyla 60 maça çıksa 2.5 sezonda geçiyor. fakat hem sezonda 60 maçtan fazla oynamış hem de 27 sayıları görmüş ortalamada. o yüzden 2 yıl sonra bu istatistiği yakalayabilir. lebron'u 5 sene daha sahalarda görmek isterdim.

31 gayet normal ve genç bir yaş özellikle avrupa için. o kadar yıllık tecrübe de varsa zaten sizin büyük yararınıza, gerçekten karar verdiyseniz almanca öğrenip linkedin kasın derim.

goc gitsin. 31 ne ki. oralardaki is ilanlarinda 28 yasindan kucuk olmali gibi sacma sapan ayrimciliga da rastlamazsin.

Benim tanıdıklarım hep 35ten sonra göçtü, gittikleri pozisyonlarda hep iyi. Benim de sene sonu gitme planım var. 34 ve evli spor.

bence de dil calisin gerisi sandiginiz gibi yas ile ilgili sorun olmaz

22'lik dimağlara eğer AB pasaportu varsa ve yeni mezun arıyorlarsa yönelirler.

Almanya'daki çok uluslu bir şirketten yıllık 51k brüt maaştan yüksek bir iş teklifi aldıysanız diploma ve dil şartı olmadan çalışabilirsiniz: www.auswaertiges-amt.de

aa ben :D
ben evsiz halimle yapacağım sizin yine iyi, vergilerden falan avantaj var bi de sıkılmazsınız negzel :D

cevap: demezler, bi senedir sürekli göç edenlerle görüşüyor, konuşuyor veya youtube'tan falan seyrediyorum. öyle bir algı yok orada.
kesinlikle deneyin.
zaten iş başvurusunda yaş olayı bi tek bizim gibi tarım kökenli toplumlarda var, o yaşta insanlar yeniden lisansa başlıyor falan.. :/

öyle bir göçerki... tek sıkıntısı dil olur. onu da 6 ayda halleder.

@sivrisinek,

türkiye'deki ekonomik durumumuz gayet yerinde. birikmiş paramız yok, ama maddi bir sıkıntı yaşamıyoruz.
sadece buranın gelecek kaygısı, siniri, stresi bıktırdı. başka bir şeyden gitmiyoruz yani. oraya daha zengin olmaya da gitmiyoruz.

yalnızca, yarın bir gün kanser olursam, bana destek sağlayacak bir devlet olduğunu bilmek istiyorum.
çocuk doğurduğumda, özel okul dışında alternatiflerim olsun istiyorum. veya eşim doğurduğunda yine özel hastanelere "eğilmek" yerine, doğru düzgün bir devletin yardımıyla olsun bu iş istiyorum.

her kararımdan önce 50 defa düşünmemek istiyorum kısaca.

katıksız bir orta direk olmak istiyorum. ne zenginlik beklentim, ne de fakirlik kaygım olsun istiyorum.

@sivrisinek hocam bu bahsettiğiniz ülke türkiye mi? ben başka ülkede yaşıyorum sanırım.

Mümkün ama yaş ilerledikçe senin açından uyum sağlama zorluğu artar.

rekabetin en az olduğu ülke türkiye mi? hocam ? aynı türkiye’yi mi yaşıyoruz ? @sivrisinek

@sivrisinek,

20-30k kazanmak sizce türkiye'de çok muhteşem bir şey?

benim işim için ortalama bir bilgisayarın fiyatı bu. ki 30k kazanmıyorum, rahatlıkla söyleyebilirim.

clio haricinde bir araç satın almak istesem cebinden 350-400bin tl çıkacak. (clio 280bin şuan)
bir çocuğum olsa, doğumuna 20bin liradan bir kuruş daha az para gitmeyecek. o büyüyüp bir okula gitse devlet okuluna mı yollayacağım? (ben devlet okulunda okudum. ama artık devlet okulları ışidçi yetiştiriyor) 5-6bin lira para gidiyor en dandik devlet okuluna.

yarın hastalansam,
yarın pandemi gibi bir şey çıksa türkiye cumhuriyeti devletinin tavrını gördük. herkese faizle kredi dağıttı, onu da sadece seçilmişlere dağıttı.

gelecek kaygısı budur kardeşim.
bugün 30bin lira kazanmanın, aslında geleceğine en ufak bir artısı olmamasıdır.

almanya'daki orta gelirli bir vatandaşla, türkiye'deki benim gibi iyi gelirli bir vatandaş arasında 50 yıl fark var yaşam kalitesi olarak. yaşam kalitesi denen şey sadece kazanılan parayla açıklanmıyor.

almanyada 3500-4000 euro kazanmak, şuanki halimden çok daha "rahat" ettirecek beni. işin özeti bu.

Türkiye'de Türkiye dışında geçerli bir mesleği olan birinin Avrupa'da aynı işi yaparak "olduğu konumun altına düşmesi" imkansız.

Böyle bir mesleğiniz varsa Avrupa'ya ancak evlilik yoluyla gidebilenlerin söylediklerine itibar etmemenizi tavsiye ederim.

Yoksa elmayla armudu karşılaştırmış oluyorsunuz.

bruce mclaren'e katılıyorum.

gelir seviyesi artarken veya azalırken sosyal seviye ve beklenti sabit kalmıyor arkadaşlar.
ben 20k'yı maaşla çalışarak alıyorsam yani kuruyemiş büfesinden veya otogalari işleterek almıyorsam (hoş orada çalışan insanın da vizyonu başka olabilir) 20klık işlerde çalışan biri olarak 3k'ya çalışan birine göre -genellikle- başka bir çevrem, hayattan beklentim, hassasiyetlerim oluyor. beni motive eden veya kötü etkileyen olayların türleri veya en azından öncelikleri değişiyor. maslow hiyerarşisi gibi yani..
sadece biraz gezeyim flanörlük olsun diyen veya ailesine para biriktirmek için yurt dışına giden kitleden farklı sebeplere sahip olabiliyor bazıları.

neyse, ben hayatımda şöyle bir örnek duymadım; "ya türkiyede işim gücüm mesleğim kariyerim vardı, bırakıp geldim. şimdi asla aynı konumda değilim, çok mutsuzum." en en en kötü senaryoda bir iki yıl keyifsiz geçer sonra olmanız gereken yere ulaşırsınız.

tam tersi. 22'lik dimağlara yönelip onu geliştirmekle uğraşacaklarına yetişmiş ve tak diye çalışmaya başlayabilecek insanları isterler. tam da göçmelik yaş.

36 yaşındayım. 40 yaşında göçezeyim. yaşla alakası yok.

maalesef zor.

mesleğe tecrübeye göre değişir.

Yeni mezunum :(

yabancı dilin var mı? sektör nedir?

ne iş yaptığını bileydik bari

Yabancı dilim İngilizce B2 seviyesinde var,İşletme mezunuyum ...

hangi sektörde aradığına göre değişir yazılım gibi covidden etkilenmeyen sektörlerin bazılarında iş bulabilirsin

Malesef Türkiye'de iibf fakültesi hiçbir şekilde belirli olmadığı ve herkesin her işi yaptığı algısı olduğundan, buna ek olarak isletmeci adam ne yaparin cevabi zor oldugundan maalesef is bulmaniz kolay değil.

Tecrübesizsen zor. Mesleğe de bağlı. Doktor olsan bulursun.

iibfci olduğun için üniversitene bağlı

Yurt dışı ve yurt içi uzun dönem fabrika projeler yapan şirketimize 6 tane yeni çalışan alındı geçtiğimiz ay. 2 tanesi yeni mezun. Sektöre bağlı +1

Akşam saatlerinde Tuzla, Çayırova, Gebze yönünde de trafik oluyor. O yolculuk 2 saati geçebilir.

dayanılacak gibi değilmiş :( özellikle de istanbul trafiğinde hem de manuel araç kullanmak zorunda olacağın için.
bu arada debriyaj balatalarına (öyle mi deniyordu?) bir baktır. ömrü dolmak üzereyse değiştirilsin, biraz pahalı ama pamuk gibi olur debriyaj, kullanım rahatlığı açısından çok farkeder.

o kadar uzun iatanbul trafiği manuel ile çekilmez bencede.

ben her gün yaklaşık bir saati servisle gidip bir saat geliyordum, usandım. Yılların sonunda iyice yoruldum. Servisin tavanında cam var, inmeye son on beş dakika kala filan ordan dışarı bakıp bir gün sonra salınacak mahkum gibi filan hissediyorum kendimi. Arada arabayla işe gideyim diyorum ama ona bile üşeniyorum, süremem şimdi onca yolu diyorum ki benim araç otomatik ve trafiksiz bir yol. Ona rağmen tercih etmiyorum. Bence iş için çok konforsuz ve çekilmesi zor bir mesafe.

Çıldırdır o yol.

biraz da nereden gideceğinize bağlı olur o durum. 2. köprü sonrası kuzey Marmaraya bağlanıp gebzeye kadar trafiksiz gidebilirsiniz ama bununda bir maliyeti var. Bu maliyeti ben işinize gelir mi bilemiyorum.

Ben arabada zaman geçirmeyi seven birisi olarak trafik olmadığı sürece günde 100 km git gel yapabilirim.

@lutwing o yolu kullansam maaşım biter herhalde (:

Neyse o zaman ben bi ev bakmaya vs başlayayım

gebze, banliyö treni, marmaray, metroyla levent yapamıyor musun?
o da 2 saat sürer ama seni yormaz hem oturursun hem de oyalanacak vaktin olur

@esref aslında köprüyü geçene kadar bile toplu taşıma kullansam harika olur, ama ailemin evi burası, Gebze. Ve onların yaşı çok genç değil. Toplu taşımayla birlikte onlara virüs bulaştırırsam diye endişe ediyorum.

banliyo-marmaray hattı boş denecek kadar sakindi birkaç ay önce iş saatlerinde.
levent metro hattının da sakin olduğunu duydum kullananlardan
bir kere denemeye değer

valla yapacak bi şey yok.
aynen dediğiniz gibi.
yapacakları tek şey var aileboyu calısıp hayatları boyunca 1 ev sahibi olmak.

20 yıl öncede aynı muhabbet ediliyordu çok iyi hatırlıyorum. ama haklısın çok daha zorlaştı ve zorlaşyor.

onların çocuklarına kalacak. ailesinde mal mülk olmayan bir şeye sahip olamaz.

İş hayatına 2000'lerin başında atılmış olan insanları gözlemliyorum çevremde, çoğunun kafası çalışmıyor. Canavar gibi gençler iş arıyor ama.

Bi tanesi ile sıklıkla muhatap oluyorum, kesinlikle beynini kullanmaması gereken bir işten ekmeğini kazanmalıymış. Galerici tipi var. Ortalarda geziyor bi halt yapıyormuş gibi, tek küpesine tükürdüğüm. Neyse. Onlardan çok daha nitelikli insanlar şimdi iş arıyor velhasıl. Yani, katılıyorum.

KPSS'de bile, 73'ler, 75'lerle 2006'da atanan mimar, mühendis tanıyorum. Şimdi girenlerin 95'i garantilemesi gerekiyor atanabilmek için yazık ki.

dünyada yeni nesil için bi şey kalmadı. şanslı %1-2'lik kesim youtuber, influencer falan olup oradan yürüdü. %5-10 kadarı da gece gündüz çalışır, 10 parmağında marifet olur, zaten işkoliktir vs. o şekilde devam eder.

şu an dünyada teknik lise veya üniversite öğrenimi görüp de haftada 40 saat mesaiden sonra "ben yokum eyvallah" diyebilecek lükse sahip, fazla kazandığında ek mesai ücreti alabilen, kazandığı parayla ev-araba alma şansına sahip olan insan sayısı çok az.

durum türkiye'de ekstra kötü diğer yerlerde de çok iyi değil. geçen hollanda için bir tablo görmüştüm reddit'te. maaşlar yıllardır yerinde sayıyor ama enflasyon da düşük zaten, eyvallah iyi güzel ama atıyorum 10 yılda gelir %20 artmışsa aynı dönemde ev fiyatı %200 artmış, bu tarz acayip bir fark vardı.

biz aç karnımızı doyuramıyoruz daha ama dünyanın en gelişmiş ülkelerinde bile artık gençler mal mülk sahibi olmakta zorlanmaya başladı. kanada desen hepsine çinliler çöktü mesela.

parayı sahip eden grup her geçen gün biraz daha güçleniyor, dünyanın her yerinde zenginler daha da zengin olurken insanlar kitleler halinde fakirleşiyor ama neyse biz jeff bezos övmeye, elon musk yalamaya, "çalış senin de olur" zihniyetiyle hiçbir şeyi sorgulamadan yaşamaya devam edelim. kesin tembel olduğumuz için fakirizdir hepimiz.

son yıllarda işe başlamış -görece genç- bir insanın hayali, amacı neden ev araba almak olsunki? bunu da bi düşünmek gerek.

ne yapsınlar? göç edebilirler.

''Götüren götürmüştür'' demek çok iddialı hemde haksız bir itham. Bu muhabbet 20 yıl öncede vardı daha eskidende de vardı. Ülkemizde maddi durumu kötü olanlar olduğu gibi maddi durumu çok iyi olan bir çok insanda var. Mesela tacirler, iş adamları, doktor, mühendis, mimar, avukat gibi görece gelir seviyesi yüksek kesimler mevcut. 1980'lerden itibaren Türkiye'de hızla artan orta sınıf var. Bunun haricinde ev fiyatları arzın talebi karşılayamamasından kaynaklı olarak yükseliyor. Merkezi yerlerdeki ev fiyatları artık şehirleşme ve rant dolayısıyla normal insanların alabileceği noktada değil. İstanbul için konuşmak gerekirse İstanbul'da 3 farklı gelir grubu var zengin, orta, fakir ve her sınıfın yaşadıkları semt, o semtlerdeki ev fiyatları, kiraları, temel tüketim ürünleri ve erzak fiyatları farklı.

Ben tam 30 yaşındayım, sakın gösteriş gibi algılanmasın ama benim de evim (kredili tabii ki) arabam (kredisi bitmek üzere) var. İkisinde de ailemin tek kuruş bir katkısı yok. Yani halen mümkün bu tarz şeyler. Her ay çok az da olsa bir birikim yapmak, birikimleri değerlendirmek, sürekli kazancı artırmaya odaklanmak, kazancın agresif bi şekilde artabildiği sektörlere yoğunlaşmak, sonra da devletin dağıttığı negatif reel faizli keriz kredilerini yakalamak şeklinde bir formülüm var, şu ana kadar tıkır tıkır işliyor. Burada kilit nokta şu, cazip olan sektörler çok değişti. Mesela 80'lerde bankacılar, 90'lar ve 2000'lerde inşaatçılar çok kazanıyorken, şu anda bilişimciler nispeten daha rahat bir hayat yaşıyor. Bu rüzgarı da yakalamak önemli.

Ancak yeni nesil müthiş bir negatif propaganda ve "yapamazsınnnn" ile büyüyor ki böyle bir kariyeri hayal bile edemiyorlar şu anda. Ama bu ülkede dediğim gibi kalburüstü bir beyaz yaka sınıfı var ve ciddi paralar kazanabiliyorlar. Hatta internet sayesinde global pazardan iş almanın kolaylaşması ve döviz - tl dengesinin alt üst olması dolayısıyla çok düşük döviz rakamının bile türkiyede iyi bir hayat yaşamaya yetmesi bunu daha da cazip hale getirdi. 90'ların çocuklarının hayal edemeyeceği fırsatlar var şu anda elinizde. Ancak bunu ne bileyim yazılımla uğraşmak yerine ekşide siyaset tartışmak için kullandığımızdan fark edemiyoruz.

Okul okumayıp erken yaşta iş hayatına atılarak bütün fırsatları zorlarsan belki götürme şansın olabilir.

Üniversite okudun ve ilk yılında kazanıp kalmadan bitirdin. Şansın çok iyi gitti hemen iş buldun diyelim. Yaş oluyor 23. Çok özel bir yeteneğin yoksa başlangıçta alacağın en iyi özek sektör maaşı 6-7 bin. Ayda 2 bin kenarı atsan yılda 24 bin yapar. Maaşın arttı ve 50 bin kenarı attın diyelim yine değişen bir şey yok. Bir ev bir araba yemeden içmeden 20 sene sürer en az.

Çevremde 30'larındaki bir doktorun hiçbir şeyi yok. Mühendislerin de aynı şekilde. Ama okumamış ve hayata erken atılmış olanlardan iyi durumda olanlar var

Kafasi yatirima birikime calisan insan okusa da okumasa da bir seyler sahibi olabiliyor. Burada kilit nokta tuketime ne kadar mesafeli yaklastigin. Kendi adima ortalamanin epeyce uzerinde kazaniyor olmama ragmen birikimmis yatirimmis hic o kafalarda olamadim. Kazandigini gunubirlik harcayanlardandim ama belki bi son 5-6 aydir bir seyler kafama dank etti, olgunlastim sanirim :) 3-5 kenara atiyorum, belki bi krediye vb girerim.
Bu arada alan aldi satan satti fikrine katilmiyorum, yatirimlik arsa hala var, yatirim olanaklari kolay kolay bitmez ama ozellikle yeni nesilde de ogrenilmis bi caresizlik yok degil. İnanmiyor olacagina.

mesela kickboxer'ın hesabından gidelim. yılda 24k kenara attın, dolara bastın örneğin oldu sana yılda 35k. İki senede 70 bin etti. İki sene sonunda 70 bin üstüne devlet vergi indirimi yaptı ya da düşük faizli keriz kredisi çıkardı, azıcık borçlanıp 100 binlik araba aldın. 2 sene içinde araba oldu mu 200 bin. noldu, 4 senede 200 bin tl servet yaptın.

bu fırsatları yakalayamayan arkadaş ayda 2 bin tl kenara atsam ne olacak dedi, atsa bile 24*4 anca 96 bin kenara koyabildi, onu da evlilikti, gezmesiydi oydu buydu yemediyse. fırsatları değerlendiren vatandaş tam iki katı servete ulaştı. yani bu iş biraz bununla ilgili. ilk aracımı alırken 88 bin tl kredi çekip 134 bin tl'lik bir araç almıştım, 3 sene krediliydi. herkes manyak mısın olum dedi, şu an o aracın kullanılmış ikinci el hali 300 bine gidiyor, hadi 270 olsun. evet ödemek kolay değildi ama kredi faizlerini düşsen bile çok ciddi bi para birikmiş oldu. yeni mezun arkadaşlar bu sistemi biraz anlamakta zorlanıyorlar genel gördüğüm. bir de instagram jenerasyonunun getirdiği acayip bi tüketim hırsı da var tabii. tüm bunları alt alta yazınca, okuyabilenler ve iyi kötü kazanabilenler için dünyanın çok az yerinde olan acayip fırsatlar var bu ülkede. garip boşluklar var yani enteresan bi şekilde.

fakat şu var, mesela yaşıtlarım ev araba aldı belki ama ben deli paralara bilgisayar, kamera, lens yatırımı yaptım. Cidden bilgisayar + kamera + lens'in biraz üstüne 2015'te araba alabilirdim ve o araba şimdi 250 bin falan, elimdekilerin değeri öyle değil :D Elimdekilerle o kadar kazanacak iş de yapamadım. Ama işim gereği bulundurmam da gereken şeyler. E n'apayım şimdi?

Ek olarak gençlerde öğrenilmiş çaresizlik var doğru, fakat ben üniversite okurken iyi bir laptop 2000-3000 liraydı, şimdi en az 8000 hatta daha fazla. Fakat o zaman ilk işe giren biri nasıl oluyorsa 1500-2000 alabiliyordu, şimdi 4000 teklif ederlerse iyi. "Bir şeyler yapabilmek için elde etmen gereken ekipmanlara" bile daha geç ulaşabiliyorsun.

Şu an öğretim görevlisiyim, valla benim 2010'da aldığım ve artık beğenmediğim kamerayı çocuklar sorup "hocam iyi mi iş görür mü" diye getiriyorlar. Çok kötü.

Maaşla çalışan biri de üst yerlere gelse 15-20 bin mi kazanacak mesela? O parayla bile şu an 300 bin olan arabayı, seneye 350 bin olunca alabilecek misin?

Bence gençler temel eğitimi aldıktan sonra para kazanabilecekleri e-ticaret, yazılım, 3d tasarım (bu hep atlanır mesela, mimar arkadaşlarım mimarlık işi bulamadı ama çatır çatır kanadaya 3d model satıyorlar) öğrenmeliler.

Ben 30 yaşında bunlara yeni uyanıyorum.

Bu her zaman konuşulur, 10 yıl önce de 20 yıl önce de 30 yıl önce de aynı şeyler konuşuldu durdu. Karamsar olan hep karamsardı, iş bitirici olan hep iş bitirdi. Yakın tarih için Levent Kırca parodileri, uzak tarih için yeşilçam filmlerine bakabilirsiniz.

Benim gençlere nacizane tavsiyelerim;

Aldığını şeylerin fiyatına bakmayacak birikime erişene kadar gereksiz alışveriş ve harcama yapmayın.

Alkol, sigara, gece hayatından da bütçeniz güçlenene kadar uzak durun.

Sürekli para emen, ölü yatırım gerektiren hobiler değil de, para kazandırmasa bile koyduğunuzu geri alabileceğiniz hobiler ile ilgilenin.

Üniversite bittiğinde sizi istihdam etmek isteyenlerin çokça olacağı bir üniversite bölümüne gitmeyecekseniz okul ile zaman kaybetmeyin.

Okumayı sevmiyorsanız, işe yarar bir bölüm kazanmadıysanız, sırf aileden uzaklaşıp üniversite gençliği hayatı yaşamak için okula gitmeyin.

Mutlaka ticareti deneyin, ticaret bilen bir tanıdık/yakın yanında takılın bir süre. O havayı koklayın, küçük de olsa bir sermaye bulup ticareti deneyin.

Eliniz yatkın ise bir ustalık konusunda kendinizi geliştirmeye çalışın, hatta üniversite okumayacaksanız hiç zaman kaybetmeyin ve karar verdiğiniz bir sektörde bir ustanın yanına girip işi öğrenin.

Birikim yapmayı küçümsemeyin, ben inşaatcıyım, bugüne kadar onlarca daire üretip sattım. Hemen hemen hepsini asgari ücretle çalışan ya da biraz üstü maaş alan insanlara sattım.

Götüren götürmemiş. O zaman da böyleydi şimdi de böyle. Sana bileciğin köyünden tarla almak mantıksız geliyorsa, onlara da senin şimdi tüh dediğin yatırımlar mantıksız gelirdi. Her zaman bir mücadele var, bu mücadelenin bir kazananı bir kaybedeni var. Bu sürekli olacak. Tek değişken zaman. Geri her şey aynı.

bu tespitte baya bir haklılık var, "20 sene öncede böyle diyorlardı" diye yazanlar yanılıyor.
bununla ilgili kerim rota'nın nefis bir yazısı vardı, hatta sözlüğe düşmüştü okumayanlar mutlaka okusun derim;
www.paraanaliz.com

ben ilk işe başladığım 2010-2011 yıllarında 10+ yıl tecrübeli uzmanlar 5bin dolar karşılığı tl maaş alıyordu 5bin!
şimdi ben tecrübe olarak o seviyelere geldim buraya aldığım maaşı yazmayayım ama çok komik bi rakam dolar olarak.
hem TL değere karşı müthiş değer kaybetti, hem de özel sektörde maaşlar reel olarak azalıyor sürekli.
yeni işe başlayanları hiç düşünemiyorum bu durumda.

Bu olay tamamen zamanı yakalamakla ilgili. Mesela çok daha önceye gidelim 70 li yıllarda gurbete gidenler kazandıklarını yine köylerinde tarım arazisi alarak değerlendirdiler. Çünkü bildikleri tek yatırım aracı buydu. Daha sonraki nesil metropollere aktı, fırsatçılık ve acımasızlık ve orman kanunları geçerli idi. Bazıları kazandı çoğu arada kayboldu gitti. Şu anda 40 yaş üzeri olanlar o kuşağın devamı beyaz yaka tabirinin ilk temsilcileri hatta. Çoğu ikini bir dil öğrenemedi böyle bir ihtiyaç duymadı. Bilgi bu kadar ulaşılabilir değildi. Mesleki anlamda tercihler dar ve bu coğrafya ile sınırlı idi.

Günümüzde standart olanın kazanma şansı çok az. Babadan dededen kalma meslekler ve uzmanlıklarla yırtmak kolay değil. Bir çok meslek aslında ölmek üzere olan zanaatlar gibi. Araba diye bir şey bulunmuşken dünyanın en iyi semercisi olmak için uğraşmamak lazım. Topraksız tarım çıkmışken iki dönüm tarladan ne kazanırım şeklinde düşünmemek lazım. Babadan dededen şanslı olmayanlar için biraz vizyon ve cesaret gerekli. Artık ortalama donanımda bir insan için kazanmak daha zor ama fırsatlarda eskisinden çok daha fazla.

türkiye'nin bu konudaki tek sıkıntısı herkesin başarıyı büyük şehirlerde yakalamaya çalışması. istanbul gibi bir şehrin nüfusu 16 milyon arkadaşlar yazıyla "on altı milyon".

100'bine araba alıp 200bine 2 sene sonra satmanız servet kazanmak değildir 100'bin aldığınızda 100bin+2sene'ye satmak demektir. bir şey kazandığınız yok sadece banka hesabınızdaki sayılar büyümüş oldu. hatta amortisman hesabı ve enflasyonu kattığınızda muhtemelen para kaybetmiş olabilirsiniz.

stok müzik, fotoğraf, ilüstrasyonla uğraşıyorum 3 4 senedir.

bu pandemi başladığından beri herkes bu işlere saldırır oldu, pastadan pay neredeyse 10 katı düştü. yani bu dediğim alan böyleyle, evden yapılabilen herhangi bir iş için de böyledir.

eğer para kazanma konusunda bişey bulamazsan, kendini geliştirmeye çalış, pandemi bittiğinde daha donanımlı bir insan olursun, bu işinle ilgili bişey olabilir, yabancı dil olabilir, ikinci yabancı dil olabilir.

Yanlış hatırlamıyorsam birisi vardı evleneceğin ama terk edilmiştin ?

26 yaş hayata atılmak için belki biraz geç bir yaş olsa da gene de pek çok şey için hâlâ erken bir yaş. Akademiden umudunu kesmelisin zira ülkede akademisyen olmanın hiçbir elle tutulur tarafı da kalmadı.

Genetik ile ilgili bir bilimsel kitap hazırlamaya ne dersin ? Farklı yaş grupları için, içinde grafikli anlatımları olan ? Yani en azından zamanını bir şeyle değerlendirmiş olursun.

Yanlış bölüm seçimi ya da üniversite mezunu olmanın zararları. Günümüzde 2 yıllık meslek veren ön lisans okuyup hayata atılacaksın.

Senin durumda Kpss ile memurluk düşürmek dışında pek bir şey yok.

dükkana eleman alınsa? çünkü iş kaçmıyor, iş sizin ama okulu bitirmek önemli

sonuna gelmişken bitir.

@neira yine de orada bulunmam gerekiyor çoğu zaman

@candide +1 bence de sonu gelmişken bitir, harcadığın zaman ve emek senin yanında diploma olarak dursun en azından.

Üniversite mezunu olmamak bir eksi değil, önemli olan faydalı bir iş yapmak ve yaptığı işi yapabildiği en iyi şekilde yapmak. Gıda sektörü gayet kıymetli bir sektör, insanlara yemek yapıp ulaştırmak da öyle. Bu alanda çalışmak çok kıymetli, insanların sağlığı üzerinden güven elde etmektir çünkü. Onun için üniversite okumaya gerek yoksa yoktur, bu bir olumsuzluk veya eksi puan asla değil.

Fakat şu var; sen şimdi canını dişine takar çalışırsın ömrünü vakfedersin vs. Ama gün gelir senin kendine ayrılman gereken bir zaman dilimi olur, Allah vermesin ama olur a, hastalık mesela. Ya da yabancılaşırsın bir anda sürmenaj gibi, dinlenmen gerekir. Öyle bir durumda hiçbir şey inan ki sağlığından kıymetli değil, o işler illa ki yürüyecek. Onun için her ne iş yaparsan yap, özel hayatınla (ya da kendinle diyelim) işin arasında bir denge muhakkak gözet. Ne işin galip gelsin ne kendi hayatın. Çalışmak muhteşem şey, gençlik enerjisi aliyyül pekâlâ bişey ama sağlık önemli. Yaşlılığın yatırımını bugünlerde yapıyoruz. Lütfen sağlığına ve kendine güzel yatırım yap.

Kazancın iyiyse boşver diplomayı. Bir şekilde mezun olursun.

şuan online ile bitmeyecek bölüm yok. okul bir şekilde biter aceleye gerek yok.

-okudugun bolumu sevmiyorsun. diplomayi para araci olarak goruyorsun.
-ticaret kafan var, esnaf olasin var.

senin gibi tiplerin okumasina gerek yok, universiteyi askiya al restauranttan yardir. Eger batarsan af falan ile geri doner bitirirsin ki ben donecegini sanmiyorum.

diplomayi salla gitsin +1milyon

yolu gosterirsin ama bırak secimini o yapsın.

umarım asgari ücretli iş bulabilir mezun olduğunda, bedavaya çalışmasın da sonra. yurt dışı için hukuk okumak son derece mantıksız. onun yerine mühendislik okusun yurt dışı düşünüyorsa bence. tabi kendi kararı. ben üniversite okuduğum içim pişmanım, keşke lise ve üniversiteyi hiç okumasaydım diyorum. ama belki onun işleri yolunda gider düşük bir ihtimal de olsa. lise ve üniversite sınavının her ikisinde de sayısalda %1'lik dilimlerdeydim. iş bulamıyorum, bulsam bile ödemeler sıkıntı oluyor. kağıt üstünde patronum(mesul müdür) fakat gerçekte beyaz yakalı(?) bir işçiyim. şuan işsizim.

Bence bir süre bir işte çalışsın. Para kazanmanın ne denli zor olduğunu kendi deneyimlesin.

Benim de o yaşlarda ütopik hedeflerim vardı. Eğer çalışsaydım çalışma şartlarının ne kadar önemli olduğunu görseydim böyle hayallerim olmazdı.

Hukuk okursa asgari ücrete iş bulması bile zor. 5-6 sene sonrasından söz ediyoruz. Durmadan üniversite açılıyor.

Bırakın kazanabilirse okusun. Dört sene sonra yeniden kaynak ustası olabilir ama avukat olamaz.
Tabela üniversitesi bile katkı sağlıyor insana bırakın okusun bir vizyonu olsun sonra para kazanmak için tamirci de olur kaynakci da.
Ben bir akademisyen olarak bir lise mezunu adamla evlendim hayat paylastim diploma para kazanmak icin e o da kazaniyor ne gerek var etiketlere diyerek. O diploma sadece etiket degilmis insan yasayinca anliyor.

"Dört sene sonra yeniden kaynak ustası olabilir ama avukat olamaz"

Tam tersi. Meslek erken yaşta öğrenilir. Diploma her yaşta alınır. Berberler bile 15 yaşını geçmiş çırak istemez.

kaynak mühendisi olarak yazıyorum. bu mesleğe bir kaynakçı olarak başlasaydım ve mühendisliğe verdiğim emeği kaynakçılığa verseydim. şuanda yurtdışında insani şartlarda şuan kazandığımın 3 katını kazanıyordum. nokta.

yurtdisi dusunuyorsa hukuk okursa yalan olur, baska diyecegim birsey yok cocugun kendi gelecegi..

Dünya hukuk endeksi iyi bir veri aslında. Ondan bahsedin

Hukukta yurt dışı kapısının açık olması çok çok zor. Hani çok heves ettiyse okusun da, hukuk okuyunca her şeyin güllük gülistanlık olmayacağını anlatmaya çalışın. Kardeşinizi adliyeye götürün, orada birkaç avukatla falan konuşsun. Ortamı görsün. Hala ısrar ediyorsa bırakın okusun; 4 yıl sonra pişman olsun.