Değiliz.
Ahmet örneğini bilmem ama hepimiz kafesteki hamster değil. Biz hayattaki kararlarımızız.
Çok da parlak bir öğrenci olmayarak lisansımı okuyordum, mezun olunca bir yerlerde işe girer belki ileride ofis açarım diyordum. Yüksek lisans yapmayı düşünmüyordum. Sonra son sene yüksek lisans için şansımı denemeye karar verdim, oldu. Hem de başka ülkede. Şu an bitirmeye yakın bir yerseyim, yakın zamanda part time da bir işe girdim. Kendi mesleğimi yapamasam bile başka işler yapabileceğime eminim. Peki yarın hayat ne getirecek biliyor muyum? Hayır. Ama bir kafeste koşmuyorum, sınırları zorlarım. Yarın öbür gün belki başka ülkeye gidicem. Belki yıllarca okuduğum işi yapmayıp hobilerimden biriyle yürüyüp bambaşka alanlarda çalışcam.

Sonuç, hamsterı o kafese biz koyuyoruz. Ancak bizi bir kafese koyan yok, istediğimiz yere gidebiliriz, bu da bize bağlı.

Ha bu arada yüksek lisans için kabul aldığımda arkadaş grubunda "Aramızda gitme ihtimali en az olan sendin" de dediler, çünkü yüksek yapmayı bile düşünmüyordum. Okullar ve başvuruyla ilgili konuştuğum hoca kabul aldığımı söyleyince, "ben başvuru sürecinde yarım bırakır uğraşmazsın diye düşünmüştüm" dedi. Yani ben kafesteki hamsterdım bazılarına göre...

maaş sadece bir örnek. asıl demek istediğim hayatın kişisel gerçeklikler bütünü olması.

Ben istisnaları merak ettim. Çünkü herkesinki kafes gibi.

Nasıl bir şey hocam bu. Yani whatsapp mektuplaşma berabet çalışma vs neler var. Nasıl katılınıyor. Dualingo ne onu da bilmiyorum :)

Ben daha bot chat özelliğini bulamadım yahu event de nereden çıktı.
Teşekkürler bilgi için.

Bot chat IOS'ta vardı sanırım sadece

Duolingo hangi şehirde hangi dillerde event düzenliyor, diye soran arkadaşlara topluca cevap vereyim:

İstanbul: İngilizce, Almanca, Türkçe events.duolingo.com
Ankara: İngilizce ve İspanyolca events.duolingo.com
İzmir: İngilizce events.duolingo.com
Bursa: İngilizce events.duolingo.com
Kocaeli: İngilizce events.duolingo.com

Tek tavsiye edebileceğim yer: Boğaziçi Üniversitesi Genel Ingilizce kursları!
www.ingilizcekursu.boun.edu.tr

Boğaziçini pek beğenmedim. British side iyidir fiyatları ortalamaya göre fazla ama

Su duyurulari yukarida tutsalar da herkes gorse.

ITI
British Side
International House

Turkiye'nin en iyi dil kurslari.

Franchise'lara bakacaksan Amerikan Kultur Besiktas.

Universiteler kendi hocalarini calistiriyor. Zaten orada dil ogrenilseydi bu kadar insan dil kursuna gitmezdi.

Engvid.com

Duyurularda arama yapıp ondan sonra sordum, çünkü o iyi denilenlerle ilgili yeni bi deneyim gelmiş olabilir diye :)

English time varmış, ucuz bayaa.
Ama iyi değil sanırım.

Ölü Ozanlar Derneği geldi ilk olarak aklıma.

12 angry men

the great dictator

The blind side
Taare zameen par
Wall e

Alanınız nedir, izletme sebebiniz nedir?

Biz hazırlıkta sherlock izliyoruz

madem üniversite öreğncisi, dogtooth o zaman.

İnteratate 60 Episodes of The Road yapıştır.

the monseuir lazhar
kim'in adası

the 400 blows

www.imdb.com

Pay It Forward (2000)
K-PAX (2001)

Hareketsizlik, bağırsak florasının bozulması, probiyotik tüketmemek, işlerin düşündüğünüz gibi gitmemesi

İsyanın sürekli içinde patlıyor gibi bir his içerisindeyim. Bir şekilde dışarı vurmanın yollarını bul. Seni anlayacak insanlarla beraber yap bunu. İçinde patlamazsa kuvveti azalır bence.

anlaşılamamaktan ileri geliyor olabilir. artık yorulmuş olabilir ve bu yüzden konuşmak istemiyor olabilirsin ve anlaşılamadığın / anlatamadığın için sinirli olabilirsin.

aynısı bende yaşıyorum. çevremdekileri küçük mü görüyorum diye düşünüyorum ancak hayat amaçları boş geliyor. sürekli ev araba almak için bir uğraşları var. ya da benim uğraşlarım saçma. valla hayat kısa ölecez, kısır döngüye devam.

özentilik. değilim çünkü güzel bir şey sağlığa zararlı olmasa ve maddi yük olmasa bırakmazdım ama bıraktım.

Cevap için teşekkürler. Nesinin güzel olduğundan bahsetmeniz mümkün mü acaba? Ben hiç içmedim ve bu merete neden bulaşılıp neden devam edilir anlamak istiyorum.

Tepki. Yarı bilinçli yarı bilinç dışı bir tepkiydi. Bir de tutunacak bir şey arayışıydı. 9.5 yıl içtim, çok pişman oldum. 3 yılı geçti bağımlılıktan tamamen kurtuldum.

Meraktan içtim. Başlamadım, o yüzden bırakmak gibi bir derdim olmadı. Senede üç beş tane içerim ortam olursa.

26 yaşında başladım. aslında sigara da değil önce nargile sonra puro. nargile meraktan, puro y.. pardon, o da bir nebze merak olabilir. canım istedi yaktım bir tane hoşuma gitti. keyif veriyor ve ağzımda bıraktığı tadı, dumanının kokusu hoşuma gidiyor. pişman değilim. devam ediyorum.

Arkadaslarim iciyordu onlardan gorup basladim. Pismanim. Dusen hayat kaliteme mi yanayim verdigim tonla paraya mi?

@air cevap için çok teşekkürler

@voyager hiçbirine yanmayıp bırakmayı deneyebilirsiniz hocam. En önemli eşiği geçmişsiniz bile. Çok da severek içmiyorsunuz.

aşıktım. marlboro kutusunun içinden samsun vermişti arkadaşım. bandrollü sigara içmiyorum artık. paket tütün (drum) arada da açık tütün içiyorum. pişman değilim.

merak. arkadaşlara ''versene bir tane'' diye diye başlamıştım. 10 sene olmuş, pişman değilim, severek içiyorum :)

@mimd @eazy içerken havalı olduğunuzu düşünüyor musunuz? Eğer cevap evet ise hâlâ içiyor olmanızda bunun bir etkisi var mı sizce?

Çok ergence gelecek belki ama üniversitede bir arkadaşım sigaraya başlamıştı. Ben o zamana dek sigara bağımlılığını anlayamaz ve içenlere hor bakardım kendilerine durduk yere zaaf yarattıklarından dolayı. Hem dumanını yel, parasını el almıyor mu? Ha, neyse, o sürekli bana "Bir tane iç, ne olacak?" diyip durdu, günde bir dal içtim, hiç paket almadım. Bağımlı olmadığımı iddia ederdim üç yıl önce. Sigara yokken delirmezdim yani. Şimdi de kardeşim evde, ben de işsizim mezun olduğumdan beri. Kardeşim içtikçe ben de içiyorum, arkadaşlarla buluştukça paket alıyorum. Sigara yokken de hala delirmiyorum ama abarttım içmeyi. Yine de bağımlı değilim herhalde.


Şimdi o arkadaşla küsüm, her yönden irtibatı kestim ama onun sunduğu, benim de kabul ettiğim bu alışkanlık (?) kaldı. Büyük konuşmamak lazım, evet.

@meb haklısınız hocam kazara ben de başlarsam hayvanlar gibi içerim sanırım, çünkü aşırılık benim içimde olan bir şey. Kokusundan tiksinen, tek bir fırt bile denememiş birinin sigara içen hâli de orta hâlli olamaz.

Ortaokul öğrencisi falandım havalı olmak için özentilikten denedim bu ne lan bok gibi dedim bir daha da içmedim.

Meraktan içtim. Lisede hiç içmemiştim ama üniversiteye girince yurttaki ilk günümde kantinden sigara alıp denedim. Sonra sıkıntılıydı o zamanlar aileden ayrılmak falan, sıkıntılı olunca içilir diye yee etmiş beynimde üzüldükçe içtim. Ama bağımlı olmamıştım taa ki 3. sınıfa kadar. 3.sınıfta yurtta oda arkadaşlarım fosue fosur içiyordu bwn de alıştım onlarla içerken. Evet pişmanım çünkü birşeye kontrolsüzce bağımlı olmak, kokmak, sigara yüzünden bir sürü sağlık sorunu yaşamak iğrenç birşey.çok denedim ama bırakacak motivasyona sahip olamadım. Issız bir adaya düşsem o zaman bırakırım heralde yokluktan.

@taktikmaktikyokbambambam hayır, içerken havalı olduğumu düşünmüyorum :)

@ufuk hocam çok sevindim.

@turp hocam yeni yıl yaklaşıyor. Yeni bir yıl yeni bir sayfa olabilir. Kalan şu dört günde tiksinene kadar içip 1 ocak itibarıyla da bırakmayı düşünebilirsiniz belki. Yeni yılla birlikte geçen her gün size motivasyon kaynağı da olur hem. Zinciri kırma yazıp aratın lütfen.

Lisedeyiz, arkadaşlarla sigara içmeye özenmiştik. İçmeye çalışıyoruz ama beceremiyoruz,o sırada yaşlı bir amca gelip "oğlum siz gerizekalı mısınız, sigara içmeyi bile beceremiyorsunuz" gibi bir şey demişti.

İlk ve son sigara içişim :)

@taktikmaktik hocam, bu ufak kıvılcımlar bende birşeyler yaratıyor ama o motivasyon kalıcı olmuyor. Yine de neden olmasın bir kez daha denenebilir.

Öve öve bitiremedikleri orgazm sigarasını denemek için içtim. İlk ve son oldu. İçtim dediğim de bi nefes. Ölüyordum.

14 yasinda basladim. Yatili okuduğum icin zor olmadi baslamasi. Evde icildigini gordugum ve algiladigim 6-7 yaslarindan beri icmek istiyordum. Dünyanın en pişman içicisi olabilirim. Farkli zamanlarda 2 sene 4 ay ve bikac kez 1 ay biraktim. Su anda yine içiyorum. Son 4 senedir falan sürekli birakma egilimindeyim. Mevcut durumda bosluk hissi ve motivasyon eksikliği kalıcı kurutuluşa engel maalesef.

Silivrikapı çocuğuyum, minnakken başladım içmeye. Araya spor girince bıraktım. Sonra can sıkıntısından 2 defa daha başladım, biri spor kariyerimi bitirdi. 2 sene önce tekrar bıraktım. Mutlu veya mutsuz değilim, değişen bir şey yok. Daha içmem ama.

Çok ama çok sıkıldığım ve bozulduğum bir zamandı. Gittim kafeteryadan cigarillo'lardan aldım. Kokuya karşı hassasım, arkadaşlarım içerken bir tek o (cafe creme olanlardan) kokmazdı. Üst üste 4 tane içmişimdir herhalde o hırsla.
Devamında midem bulandı, kustum. Sonrası da gelmedi zaten.

lisede denemiştim. sırf meraktan. bi bok anlamadığım için içmedim. üniversitede vs hiç içmedim sanırım belki bir iki tanedir. son iki senedir alkol yanında tüketiyorum sadece. iyi oluyor.

askerde içtim can sıkıntısından. pişmanım. tövbe ettim, canım çok nadir de olsa çekiyor ama kafam rahat

uzun olacak ama anlatıcam. serin hikaye.

23 yaşındaydım. tam gezi olaylarının olduğu dönem. canım sıkkındı, bir sürü kötü şey olmuştu. sigaraya başlamaya karar verdim. filmlerde kötü bir dönem geçirenlere hep "yak bi' sigara" derler çünkü.

yaz okulundan 2 ders almıştım. arkadaşlarımdan da kimse yoktu. okul bahçesinde tek başıma otururken yaktım bir tane. biri görecek, aa sen sigara mı içiyorsun diyecek diye ödüm koptu :D akşam eve gittim, tek yaşıyordum. bira aldım onunla içtim. ağladım içtim, üzüldüm içtim, kafam attı içtim. sigara bana hep o çirkin günleri hatırlatıyor. aylarca kimselere söylemedim ama sigaraya başladığımı, en yakın arkadaşlarıma bile. ki o dönem zaten kimselerle sık görüşmüyordum. hayatımın bunalım devriydi :)

ilk 2 sene boyunca piyasadaki en ağır sigaralardan birini içtim, hem de büyük bir keyifle. sonra da en light sigaralardan birine geçtim birden. dedim ki ben ne içiyormuşum 2 senedir, ciğerim solmuş. 1.5 sene de o light olanı içtim.

valla sonra bana birden ilginç bir şey oldu. bıraktım. daha doğrusu sigara beni bıraktı. neden böyle oldu tam bilmiyorum. 3 yıllık içiciliğimde hiç bırakmayı denememiştim, aklımdan bırakmak geçmiyordu bile. her gün net 1 paketimi içerdim yani. ama bir gün geldi, sabah içtiğim sigara midemi bulandırdı, yemekten sonra içtiğim sigara ağzımın tadını bozdu, evde içtiğim sigara bana bile leş gibi kokmaya başladı. tiksindim. 8-9 aydır içmiyorum. canım çok çekerse içeceğim dedim kendi kendime, gerçekten de bu 8-9 ayda belki 3-4 tane içmişimdir alkolle ama hepsi o yani.

böyle istemeden de olsa bırakmamın olası sebeplerinden biri yogaya başlamış olmam bence. yogaya ilk başladığımda kursa gitmeden içiyordum, çıkınca içiyordum. başta güzel bile geliyordu o hareketler sonrasında sigara içmek. ama yogayla hiç de bağdaşmayan bir şey yani düşününce. o yüzden vücudum zamanla onu istemedi, tepki gösterdi diye düşünüyorum. diğer bir sebep de, artık hayatımın gerçekten düzenli olması, huzurlu ve mutlu olmam. çünkü sigarayı kötü günlerimi atlatmada yardımcı bir araç olarak görüyordum, başlama sebebim bile buydu. şimdi ise mutluyum, dertsizim. sigaraya ihtiyacım yok.

sonuç olarak pişman değilim. 3-4 sene sigara içmemin ciğerlerim açısından büyük kayıp olduğunu düşünmüyorum. ama saçma bir şekilde de olsa bıraktığım için çok mutluyum. sigara eskiden hava atma aracı olabiliyorken günümüzde "yazık ya, iradesiz demek" gözüyle bakıyorlar, içenlere acıyorlar. artık o konumda olmadığım için mutluyum.

40 yil icmedim, ihtiyac da duymadim etrafimdaki herkes iciyordu. sıkıntılı zamanlarımda basldim. 1 yildir günde 1 paket iciyorum. pisman degilim.

ilk ne sebeple içtim... ilk kez coğrafya hocamız evde deneysel takılıp anne babamızdan sigara isteyip içmemizi ve tadını beğenmeyeceğimi iddia etti ama senelerdir evde ailem içtiği için pasif içiciyim ve etkilenmedim. üstünden çok zaman geçmeden de zaten alkolle birlikte sigara tüketimi başladı. sigarayı senelerdir kullanıyorum çünkü seviyorum. pişman mıyım ? bazen. çok tıkıyor nefesimi gerçekten. neden mi seviyorum ? her ruh halime uyum sağlıyor. mutluyken içince keyif veriyor, mutsuzken içince eşlik ediyor.
bırakamadım. 1 aylık içmeme serüvenim oldu, en uzunu bu ve sene 2010 veya 2011di. o günden beri maksimum verebildiğim ara uyku sürelerim oldu.
bırakmayı da düşünüyor muyum ? bazen ama çok nadiren. yani seviyorum, belki elektronik sigaraya başlayıp biraz azaltabilirim ama tamamen bırakacağımı pek düşünmüyorum. spora olan bağlılığımla alakalı bu durum da değişebilir belki ama bilemedim.

Lisede tüm arkadaşlarım içiyordu, onlarla denedim. 2-3 paket almışımdır ama tamamen mantık insanı olduğumdan devam etmek için sebep bulamadım.

Üniversitede de bölümün %98'i sigara içiyordu. Öyle olunca aralarda sigara içme bahanesiyle sohbet muhabbet oluyordu kendi aralarında. Fazla sosyal bir insan olmadığım için kaynaşma amaçlı başlasam mı diye düşündüm ama bunu da saçma buldum.

Şu anda da cahil işi geliyor bana sigara (özellikle avrupada bulunduktan sonra), kendini geçtim başka insanlara saygısızlık. Bazen trene binmek için beklerken daha inerken sigara yakanlar oluyor, ya da binmeden büyük nefes alıp yanımda verenler; pisliğe bakar gibi bakıyorum bu insanlara, tam bir saygısızlık.

5. sınıftaydım, bir arkadaş vardı anne-babası olmayan, yaşlı halasıyla yaşıyordu. hiç arkadaşı yoktu, aksi bir çocuktu, üzülüyordum haline ama arkadaşlarım onunla takılmak istemiyor diye sadece okul dışında yanına gidiyordum, bizim mahallede oturuyordu. evine gitmeye başlamıştım, sigara içtiğini görünce tuhaf gelmişti o yaşta nasıl içiyor diye. muhtemelen aynı sebepten havalı da geldi, tam hatırlamıyorum. o zamanlar içmiştim 1-2 hafta, sonra şahin taşındı mahalleden, ben de içmedim. bir daha sigara istemedi canım hiç, zaten 1-2 sene sonra ne kadar boş bir şey olduğunu anlamıştım, o yüzden lisede-üniversitede içmedim.

sonra; stresli bir işim vardı, ilk iş tecrübem. normal sigara hala tatsız tuzsuz geliyordu, o ara djarum'la tanıştım, onun tadını beğenince başladım. 1,5 sene civarı kullandım, sonra işi bırakınca sigarayı da bıraktım. o zamandan beri düzenli içmiyorum, ortamına göre. bilerek paket almıyordum ki başlamayayım diye, şu aralar boşluktayım baya, ara ara alıyorum paket, yalnız başıma biyerlere gidip oturdukça içiyorum kahve ya da birayla. paket bitince ara veriyorum ki yeniden başlamayayım diye.

ilk puroyla başlayıp 4 yıl kadar sigara içtim. maddiyat ve sağlık sebeplerinden bıraktım. ana etken özgürlüğümü kısıtlıyor oluşuydu. otobüste uçakta sınavda vs belli süre üstünde duramıyorsun. ilk hevesle küçük yaşta içmiştim. kimse kusura bakmasın sigaranın özentiden başka başlama sebebi yok.

ben de özentilikle başladım. 18 yıl içtikten sonra 10 aylığına bıraktım, sonra yine başladım ve 5 yıl daha içtim. 2 hafta önce yeniden bıraktım.

Başladığıma pişmanım.

13-14 yaşındayken en yakın arkadaşım ailesinden gizli balkonda içiyordu. Sonra birkaç arkadaşımız daha geldi, onlar da fosur fosur içmeye başladılar. Evde kimse yoktu. Bana da yarım sigara verdiler. İçmeyi denedim. 'Eee, bu böyle mi, olayı ne. Zevkli de gelmedi' dedim, bir daha içmedim.

şimdi ilk soru neden bilgisizler?
çünkü okumayıp, merak etmeyip, sorgulamıyorlar.
peki neden okumayıp, merak etmeyip, sorgulamıyorlar?
çünkü herşeyi bildiklerini sanıyorlar. her soruya kesin hükmü anında veriyorlar.
ne olması lazım?
bunlara öyle bir numara yapacaksın ki işte önce bildiklerini sanıp sonra böyle avel avel gerçek dünyaya bakacaklar. mesela bir eleman çıkacak bir konu hakkında konuşacak herkes çok bilmiş bir şekilde kesin bu şudur falan ehele ühele falan diyecek ama böyle toplumun %80 adı kadar emin bir şekilde sonra bu eleman gidip nobel falan alacak gibi.

bizim milletin çok bilmişlik olayını kırmak lazım.

Cevap için teşekkürler. Bugün buna benzer bir hikâye duydum. Bizim köylülerin yaşadığı bir semtte biri bir yerden dökük bir eve 60 bin vermiş, mahalleli adamla dalga geçmiş, geçenlerde mütahit 5 daire vermiş adama, şimdi helal olsun falan diyorlarmış. :))

Bilmiyorum demeyi nasıl öğretmek gerekiyor acaba, ben bunu çok merak ediyorum.

Müteahhit yahu mütahit yazıp geçmişim telefonda. :(

şaha kalkmış organize bir cehalet var karşımızda.
düzelmez artık.
ömür kısa, bunlarla boğuşacağıma topuklayıp kaçarım fırsatını bulabilirsem.

Mevlana boşuna hoşgörüde deniz gibi ol dememiş, boşuna ya olduğun gibi görün ya göründüğün gibi ol dememiş. 3 ayağı var: bilgi, kendini iyi yönde değiştirmek ve başkalarına karşı de olabildiğince çok hoşgörülü ve yapıcı tavırlarla örnek olmaya çalışmak.

Ben her şeyi tersinden görmeye çalışıyorum uzun bir süredir ve pek çok şekilde işime yaradı. Bu duruma da bilgiye aç bir toplum olarak yaklaşmak istiyorum ancak cahili bilgiye aç biri hâline nasıl getireceğimiz konusunda kafa yormamız gerekiyor.

Bu işle ilgilenenler var evet. Sivil toplum kuruluşları, belediyeler çeşitli çalışmalar yapıyorlar.

Bireysel olarak da elimizden ne gelyorsa eğitime destek olarak, gönüllü çalışmalara katılarak özellikle yetişmekte olan nesil için katkıda bulunulabilir.
Sivil toplum kuruluşlarına maddi destek olunabilir.
(Yazmaya gerek yok gerçi ama atlamamış olmak için yazayım. Öncelikle kendimiz örnek olarak tabii)

Bilmiyorum demeyi öğretmek için bizzat örnek olmak gerek. Hem de her fırsatta ve büyük bir özgüvenle öğrenmek istediğini göstererek. Önce beyinler dumura uğruyor sonra böyle birinin varlığına inanmaya başlıyorlar ve sonra örnek alıp onlar da böyle davranıyorlar.

dizi sektörü benim emrime girsin 1 senede düzelir.

@yaren çok haklısınız ancak örnek bireylerin daha fazla kişiye ulaşması artık bir zorunluluk hâlini aldı gibi. Buna da bir çare bulunmalı. İyinin, estetiğin havalı olması işe yarar mı acaba?

@hakbfu az denenmiş veya denenmemiş şeyler acaba artık daha mı iş yapar diye düşünüyorım ben de. Youtube kanalı mesela. Kaybeden olmaya çok yakın olan gençler de Youtube'da bir şeyler izliyor ancak onları önemsediğimizi nasıl hissettirebiliriz bunu bilemiyorum. Kendinden olmayanı nasıl sahiplendirebiliriz acaba bir insana?

herkes kendi yakınından başlayacak. mesela anne, baba, amca, teyze, hala. bu kişilere böyle genel sorular sor geyik yaparmış gibi.

işte dünya neden yuvarlak? ay neden dönüyor? amerika'yı nasıl keşfetmişler? internet nerededir? telefonla konuştuğumuz nasıl başkasına gidiyor? dolar nasıl artıp azalıyor gibi.
ama böyle her gün en az 5-6 soru sorman lazım.
sonra cevapları incele,
neredeyse hiç birinde araştırayım, bakayım, şuna sorayım yok bilmiyorum demek çok ender,
hep bir cevap verme mücadelesi içinde bu kişiler çok naif, masum da olsa. çünkü bu bir tür reflex olmuş yani. hani biliyorda nasıl söyleyeceğini bilmiyormuş gibi.
cevaplar hep yuvarlak. kendince ok ama gerçekle ilgisi yok.
sonra ben herşeyi biliyorum mottosu ile hayata devam.

biraz kendini sorgulasa millet böyle chain reaction gibi yayılacak işte. hata bizde aslında hep uzaklarda arıyoruz sorunları aslında hatanın temeli benim dddkd. ve dddkd'nin ailesi mesela. herkes kendi ailesini düzeltmeye çalışsa. her çocuk ailesine cevabı bildiği ama ailesinin bilmediği soruları sorup onları araştırmaya, sorgulamaya teşvik etse yol katedilmeye başlanır.

Yarar elbette. Güzelliğin tadını çıkardığımız kadar iyiliğin kalitenin doğruluğun adaletin de tadını çıkarmamız çok büyük bir imrenme oluşturur. Çünkü bu tadını çıkarma, mutluluğu dışa vurma davranışı büyük bir manevi güç ifadesidir ve insanlar özellikle özgüven şeklinde dışa yansıyan hoşnutluktan çok çok etkileniyorlar.

Bu bireylerin çoğalması için de kendimiz örnek olmak durumundayız. Hem çevremize hem de etrafımızdaki çocuk ve gençlere. Atatürk boşuna çocuklara ve gençlere titizlenmedi, boşuna birer bayram armağan etmedi. Boşuna öğretmenler yeni nesil sizlerin eseri olacaktır demedi. Hatta tam da bedeni kadar zihni de sağlıklı olan bireylerin yetişebilmesi için annelik ve babalık çok önemli, tam da bunun için kadın ve erkek çok önemli, tam da bunun için insan olmak çok önemli. Hepsi birbirine çorap ilmekleri gibi bağlıdır.

Samimiyet bilgi uygulama ve hoşgörü/şefkat bu işi çözer.

Sen çok bilgili ve kibarsın o yüzden toplumu eğitmek senin görevin... önce şu ön yargılarından başkalarını küçük görüp kendini üstün görme çabandan bir sıyrıl... bu yazdıkların bilinçaltında tamamen bu söylediklerimin tezahür ettiğini gösteriyor...
Sonra çık biraz özendiğini ülkelerde yaşa bakalım toplumumuz nasılmış, gör. Turist olarak değil yaşa oralarda... ulan herkes ilber Ortaylı olmuş, herkes çok biliyor kendince ama toplumumujz cahil ve eğitimsiz, yok ya! Nasıl eğitecekmişiz toplumumuzu

@benaslindayohum

Bence @taktik çok güzel bir niyetle çok güzel bir şey sordu. İnsanlardan bilgi ve fikir almak gibi bir güzellikle hareket etti. Onun bilinçaltında ne olduğuna girecek olursak burada hepimizin bilinçaltı ortaya dökülür, kavga olur, amaca ulaşılmaz boşa vakit ve enerji kaybedilir. Sen de düşünceni söylesen belki yeni ve çok farklı bir bakış açısı ortaya çıkar ve çok harika bir fikir gelişebilir.

Toplumsal değişimlerin hemen olmayacağını unutmadan ilerlemek lazım. Bu nedenle çocukları yeni yetişen nesili işaret ettim.
Çocukların sanatla, bilimle tanışmaları çok önemli. Tiyatro olur, sinema olur, fotoğraf, resim sergileri, müze gezileri, satranç, resim, müzik...
Mesela ÇYDD bu yönde epey iş yapıyor. Daha çok gönüllü daha çok iş. Bulunduğunuz illerde varsa öğrenciler yaz okullarına destek verebilir, çalışanlar cumartesi programlarına destek verebilir.

@benaslindayohum ne yazık ki büyük ihtimalle hiç düşündüğünüz gibi biri değilim. Kaygılarım var. Dünyaya bir kez gelen ve ortak kimliği paylaştığım bu kadar insanın mutsuz yaşaması beni kederlendiriyor. Dışarıları çok gezdim, yaşadım da. O konuya girmek istemiyorum.

siz kimsiniz?

Kaygılı bir vatandaş

Tabii ki az denenmiş veya denenmemiş şeyleri denemek çok güzel olur. Youtube kanalı olabilir başka şeyler olabilir. Benim gözlemlediğim scorb mu hikaye mi diyorsunuz konulu bişiler atıyorlar. Gençler arasında epey revaçta izleyip izleyip gülüyorlar. Bu tür eğlenceli şeyleri kullanmak iyi olabilir...

Dizi sektörü evet, 1 senede olmaz ama çok fark yaratır. Kızın yurduna gitmiştim kumsalda yarışma, işte evlilik, pembe dizi tarzı yayınları izlediler hep. Benim ruhum daraldı ^-^

Şimdi aklıma geldi uluslararası bi oluşum var, Türkiye ayağı da var. Alım gücü çok iyi olmayan ailelerin yaşadığı semt okullarından, göç almış bölgelerdeki okullardan katilmak isteyen öğrencilere müzik eğitimi veriliyor. Orkestra kuruyor çocuklar. Gönüllülerin bağışladığı müzik aletleri çocukların oluyor Eğitmenleri gönüllü çalışıyordu bildiğim kadarıyla. Çok güzel işler bunlar. Destek olunabilir.
Adını hatırlayamadım belki aramızda bilen duyan vardır.

Düzelmez dibe vurmadan.

Koca bir nesil eğitim sistemi bombok iken büyüdü gitti. Hak, hukuk, etik ve devlet terbiyesi denen kavramlardan uzak biçimde büyüdü koca bir nesil.

Devlet terbiyesi denen şeyi özellikle yazdım. Çünkü hem seçilmişler, hem de atanmışların günümüzde devlet terbiyesi ve teamüllerden uzak olduğunu görüyoruz. Askeri okullar, polis akademileri, siyasal bilimler, hukuk fakülteleri vs hepsinin kalitesi düştü ve değerlerinin içi boşaltıldı.

Bununla beraber çok fazla trajediye maruz kalındı ve buna alıştırıldı insanlar.

Çözüm: kolay çözüm yok. Yapılan yanlışların bedelleri ödenmediği müddetçe ders çıkartılamaz. Avrupa'da neden insan hakları, demokrasi, eşitlik, hukuk bu kadar üstün? Çünkü orta çağda teokrasi yüzünden, yeni çağda da faşizm yüzünden anaları ağladı. Ağır bedeller ödedikleri için ilerlediler. Biz ne bedel ödedik? Vatan elden gidiyor dışında bedel ödemedik. Vatanı elden bırakmayız çünkü bunu tecrübe ettik. Ama hiçbir zaman devlet geleneğimiz elden gitmemişti, kaybedince anlayacağız.

Cehalet, eğitimsizlik, boktan insanlar falan bunlar devlet politikasının sonuçları. İyiye dönüş olunca bir 20 yılda iyi sonuçlar almaya da başlarsınız. Uzun vadelidir bu işler.

pisa verileri ortada arkadaşlar. eğitimde ve öğretimde iyi noktada olmaktan çok uzağız ne yazık ki.

öyle bir eğitim yok.

ayrışacağız. biz kendi muhitlerimizde yaşayacağız, onlar kendi muhitlerinde. okumuş, dil bilen, dünyayı tanıyan, çevresine saygılı insanlar olarak kendi mahallelerimizi kuracağız, onları da kendi muhitlerine süreceğiz. aradaki iletişimi mümkün mertebe kesmeye gayret edeceğiz.

biz kendi mis gibi semtlerimizde yaşayacağız, onlar kendi cehennemlerinde. aramıza görünmez bariyerler çekmekten başka şansımız yok.

@babilbaligi
mevcut durum buna gidiyor ama tek tarafli olarak. sen gitmesen de onlar geliyor.
bariyeri ceksen de o bariyer cekmeyecek gelip seni rahatsiz edecektir.
bu suna benziyor sen tum kaskosunu vergisini duzenli odedigin pahali arabana gidip en pahali kis lastigini taktiriyorsun ama buzlu havada yazlik lastikli ama olesiye modifiye kaskosuz beyaz bir sahin kayip gelip sana carpiyor ve senin arabani pert ediyor.

@cedex; ankara'da yaşıyorum ve bu ayrışma gayet hızlı bir biçimde derinleşiyor. bazı semtler gayet çağdaş, laik, özgürlükçü bir hayat sürerken bazıları kadınların peçeyle gezdiği yerlere dönüşüyor. dar bir mıntıkada insanların karşılıklı birbirini yönlendirmesi daha kolay. hem öğreniyor hem öğretiyorsun, iyi oluyor.

ben ayrışmaya inanıyorum, hepimiz elitizmin şanlı sancağı altında birleşelim.

bilgisiz olmak illa düzeltilecek bir şey değil. istanbul şartlarında kaba olan da, anadolu'nun çoğu yerinde gayet normal kabul ediliyor.

bence asıl problem, toplumun büyük bir kısmının hoşgörü sahibi olmayan, tahammül göstermeyen insanlar oluşması. karşılıklı uzlaşı ortamı yok, saygı yok, hemen kavga var, kutuplaşma var. siz var biz var, onlaaaaaaaar var.

boyle ustenci bir dille hicbir sey degistiremezsiniz.

ben cevabı biliyorum. bu konu benim de aklıma çok takılan bir konuydu araştırdım, gözlemledim, inceledim... ve ebeveyn eğitimi diyorum. ne kadar eğitimli aileler o kadar eğitimli çocuklar.

Üstenci dil eleştrisine katılıyorum. Böyle olmaz evet.
Aziz Nesin doğru bişey dedi, yanlış ifade etti. Bizim milletin şu kadarı akıllıdır deseydi farklı tepkiler alırdı. (Bence alkış alırdı)

Ayrışma diye bişey pratikte mümkün değil. Zaten doğru da değil.

İş arkadaşı, komşu, alışveriş yaptığın esnaf, market çalışanı, dolmuş şoförü, öğretmen, kamu çalışanı... Nasıl ayrılacaksın?

İki kişilik toplumda bile hayat basit olanın seviyesinde akar. Akıyor işte görüyoruz.

Ben hayatımda ilk kez bi otobüs durağında otobüse önce erkeklerin bindiğini gördüm. Kadınlar sonra biniyor. O muhitte hep aynısı oluyor. Gönüllü çalışmalara katıldığım yoğun göç almış bi bölge burası. Basit bi örnek bu. Çok basit. Daha neler neler var. Dayak günlük rutinleri sanki çocukların. Dayaksız laf anlamazlarmış. Kadınların hali.. Gelin tuvaleti yıkıyor, o sırada kayınpeder koridordan geçiyor. Gelin ayağında çorap yokmuş diye kayınpederden dayak yiyor.
Kayınpeder kamyon şoförü. Sen evine alıyorsun eşyanı taşıyor.

Çocuğunu okula yolluyorsun dolmuş şoförü evladının ırzına canına kast ediyor.

Özgecan olayından aylar sonra bir yaz günü metroda yanımda oturan 3 delikanlı kısa etek giymiş hafif topluca bi kıza bakıp hakkında konuştular. "Bi de Özgecan'a üzüldüler" gibi tecavüzü haklı gören yorumlar yaptılar. Sonra yanlarındaki beni farkedip sözde utandılar. Biri kıdemli subay, biri bi kurumda çalışıyormuş konuşmalardan çıkardığım.

Adam resmi gazete yalan söylüyor diyor.

Hastaneye acil bi kadın hasta geldi sedyede. Girişte beklettiler yukardan kadın hasta bakıcı geldi aldı kadını. Belki saniyelerin değerli olduğu bi durumdu belki değildi bilmiyorum. O kısımın önemli olmadığını kadının namusunun ön planda olduğunu biliyorum. O hasta ben de olabilirdim, siz de olabilirdiniz, çocuklarımız da olabilir.

Elitizmle başka bişeyle ilgili değil bilgisizlikten, kabalıktan rahatsız olmak. Kabalık empati yoksunluğunu gösteriyor. Empati yoksunluğu yukarıda saydığım olayları yaşatıyor. Empati yeteneği eğitimle geliştirilebiliyor.

Ayrışmayı unutun gitsin. Hep birlikte daha güzel koşullarda yaşamak için, çocuklarımıza daha iyi bir dünya bırakmak için elimizden geleni yapmaya çabalayalım. Elimizden ne geliyorsa artık.

En yakinlarimizdan baslayacagiz. Misal iki tane kiz cocugu kuzenim var. Babalari görece bagnaz ama ben cocuklara kendilerini degerli hisettirmek icin elimden geleni yapiyorum. Onlara ufuklarini acacak kitaplar hediye ediyorum. Yukarida bahsi gecen örneklerde oldugu gibi mizojenist bir tavir gördügümde bundan mutlaka aile toplantilarinda bahsediyorum. Sonucta benim annem-babam da ilkokul mezunu dünya görüsü genc nesile göre daha kisitli insanlar. Benim onlarin yaninda takindigim tavir, annemin ISMEK kursunda diger mahalleli kadinlarla konusmasina etki ediyor. Dayilarim esnaf insanlar. Benimle konustuktan sonra toplumun bana daha uzak kesimine hitap etme sansina sahipler.

Bir de sivil toplum kuruluslarina bazen gönüllülük bazen de bagista bulunuyorum.

En ufak bir isik gördügüm insana yilbasi, bayram, dogumgünü gibi sebeplerle mutlaka kitap hediye ediyorum. Biliyorum ki ondan sonra kuzeni, kardesi vs. de o evlerindeki kisitli sayida bulunan kitaplardan okumaya heves edebilir.

@titiraprap +1

Bakamamıştım mükemmel yorumlar gelmiş.

Ayrışma tespiti çok doğru. Ankara'da aklıma direkt Eryaman geldi.

Kantonlara ayrılma olayı eninde sonunda kötü biter, cahillik kazanır diye düşünüyoruö.

Yüksek lisansı önümüzdeki dönem bitirirsem dört yılda bitirmiş olacağım. Lisansı uzatmamıştım, ancak önceden akademi istediğim için kadro sınavları beklerken zaten uzatmak gerekiyordu. Öyle öyle derken pes edip tezden de soğuyup iş aramaya başlayınca uzadı gitti. Ben daha anlaşılır buluyorum, çünkü hayat tokadı lisans bitince vuruyor.

y.lisansın uzaması çok doğal en basitinden çok daha zor ve zorunlu dersler var ve yapacağın tez çok daha zor ve tahmin edilemez düzeyde elbette eli yüzü düzgün birşeyler yapacaksan ayrıca iş durumları da olağan. var oğlu var yani.

şu 2+1 y.lisans zihniyetine sokayım akşam akşam küfür ettiriyorlar. ya sonraki yıllara ders başına ücret koy harç koy okul falan kazansın.

Elbette daha kabul edilebilir olan yüksek lisansın uzaması.

Çünkü hem dersleri daha zor hem tez çok kolay bir şey değil. Ki çok çok büyük ihtimalle derslerden değil tezden uzar yüksek lisans. Ne bileyim bir deneyin datası istediğin gibi çıkmaz direkt 3-4 ay uzatır yani. Allah kolaylık versin cümlemize ya. Eninde sonunda motivasyona bakıyor bu işler elinde olmayan sebepleri saymazsak.

Dinliyolar. Akıllı telefondan her türlü hinliği beklerim şahsen.

(bkz: seo)

a. Arkadaş da önerilen videolardan görmüş ++
b. Arkadaş o kadar önermiş ki video önerilecekler arasına girmiş

@hayat aklini ..
Arkadaş önerilen videolar arasında görmemiş ve yeni izlediği bişey de değil. 2 saatten uzun bi belgesel. Trend videolardan biri değil yani

Arkadaşla telefonda Kanada övüyoruz, telefonu kapatınca reklamlarım Kanada vizesi ike ilgili oluyor nette hiçbir arama yapmadığım hâlde. Arkadaşla Monster Abra serisinden konuşuyoruz üç gün Monster reklamı görüyorum telefonda.

Büyük İskender :)

Şöyle karizmatik, demokrat sayılabilecek, sanata önem veren, ince ruhlu bir hükümdar yok.

Abraham Lincoln :)

Osmanlı yayılmacı diyorsunuz,eski Türk hükümdarları ise barbar diyorsunuz. Lakin bugünden baktığınızda bunları diyebilirsiniz, ki bugünden bakıldığında doğru. Ama hangi imparatorluğun başında bir insan yayılmacı olmayabilir ki? İmparatorluğun temelinde yayılmacılık yatar. Bana sorarsınız, tarihin görmüş olduğu en karizmatik, sanatsever ve ince ruhlu imparator Fatih Sultan Mehmet. Kendisi Arapça, Farsça, Antik Yunanca, Sırpça, Boşnakça ve Latince biliyor. Aynı zamanda dönemin önemli felsefi eserlerini okumuş, şiirler yazmış ve üstüne üstlük resim çiziyor. Fatih Sultan Mehmed kadar renkli bir kişilik sanırım tarihte yok.

@Khalkedon haklısın. Fatih'i yapacağız. Karar verdik.

Ana basliklar haric fotograftaki yazilar okunmuyor, "Fatih'e karar verdik" de demissiniz ama bunlari gormezden gelerek buyuk frederik diyorum. Hem yeni bir sey arastirmis olur, hem de odevi digerlerininkinden farkli olmus olur.

(bkz: aydinlanmis despotizm)

Köktürklerin nesi barbarmış? Açın okuyun Köktürk Kitabeleri'ni.

Zaten İstanbuldaysanız Fatih Sultan Mehmet +

şair mi ararsın, kuyumcu mu, ne istersen var aslında padişahlardan. ama niyet farklı.

kendi tarihine düşman olan bir nesilden ne bekleyebilirsiniz ki? tarih yargılanmak için değil, analiz edilmek içindir. okuyun, öğrenin. yargılamayın.

Fatih ya da Sezar

Bende de var aynı durum. Yazım yanlışı görmemle o insandan soğumam bir oluyor.

Mi yi birleşik yazmasına soğumam da istemessen iticiymiş

Çok itici ya. Ben de direkt soğuyorum böyle durumlarda. Bence abartılı değil. Bir de bu tarz tipler genelde pek kültürlü ve iyi eğitimli çıkmıyor gözlemlerime göre.

Bendede oluyor.

sen de imşa hatası yapmışsın
Bence de önemli hak verdim
Ayrıl

arada beyin kısa devre yapıyor fazla facebook takılmaktan.

zamanla geçebilir, geçmezse türkçe öğretmeninize danışınız.

-de veya -ki olaylarında sorun yapmıyorum fakat sabrım "herkez" yazana dek.

"ya noldu foton gitti" oluyor ondan sonra.

'gibisinden' saçmalığını kullanmayan herkesle sonsuza kadar iletişim kurabilirim.

Bendede var o. yazim yalnisi yapan birisinden direk soguyorum

yadaha yasım yalnısı yapıyosa o is nasıl olacakki?

aynen öyle. vatsapta arkadaslarla konusurken türkçenin ırzına geçsem de yeni tanıştığım flortlestiğim birinde direkt soğuma sebebi benim için gayet de haklı bir sebep bence. bir insan görmedim ki böyle yazım hataları yaptığı halde hayata bakış açımız aynı olsun, yok uzun vadede hepsinin başka bir sürü falsosunu görüyorum o yüzden bu olay benim için önemli.

Bunları kabul edebilmem için cook öncesinden kör kütük aşık olmam lazım. Flört aşamasında farkedersem uzaklaşırım.

abartı değil, olması gereken bu bence. tamam anlık mesajlaşma sebebiyle selamı slm, kendine iyi bak cümlesini kib diye kısaltıyoruz ve buna alışıyoruz da, imla kurallarını bilmemek farklı bir mevzu.

bunca yıl kendi diline en basit düzeyde dahi hakim olmayı başaramamış bir şahıstan başka konularda da beklentim olmaz. var ise de anında imha eder önüme bakarım.

lisans mezunu kişi sürekli basit imla hataları yapıyorsa türkçeden habersiz kalitesiz bir bireydir. hadi entelektüel kişiliğe sahip değildir olsun da çok da abartma olmasın. 16 yıllık eğitim ve öğretim boyunca en azından ders kitaplarıyla uğraşırken doğru yazımları hiç mi görmedin diye sormak lazım. kimseden mesaj yazarken en ince detaya kadar dikkat etmesi zaten beklenmez de "istemessen, herkez, bian, bide" vs. nedir?

yalnız olmadığımı görmek sevindirdi. hem de karşı cinsten. açıkçası ben de bu tarz insanlardan çok çabuk soğuyorum. nedeni de sanırım bu imla hatalarının birçok şeyi anlatıyor olması. mesela bana göre böyle yazı yazan birisi kitap okumuyordur hiçbir şekilde. bırak kitabı internette 300 kelimeden fazla gördüğü yazıya uzun diyordur. böyle bir insanla açıkçası uzun süreli bir ilişki kurabileceğimi düşünmüyorum ben. (arkadaş olmak da dahil)

yazım yanlışı varsa okumuyor, yazmıyordur; bunlar yoksa kısaca karşınızdaki üniversite bitirmesinden bağımsız cahil biridir, küçük bir püf nokta büyük resmin habercisidir. Siz de cahilseniz sorun yok ama değilseniz sıkıntı olası.

"Herkez" yazıyorsa bana öyle bir soğuma geliyor ki :) Diğer durumlar belki tolere edilebilir.

Bunlar kalitesizlik belirtisi olduğu için soğumanız normal. Haksız değilsiniz.

Katılıyorum. Daha önce “hoşlanmadığınız kelimeler neler” gibi bir soru sorulmuştu; onları kullanan kişileri de itici buluyorum ben. Bir de, hadi öğrenemediniz, eğitim alamadınız da internet kullanan bir insanın bu tarz hatalar yapma bahanesi olamazmış gibi geliyor bana günümüzde. Ortalık “herkes böyle yazılır”, “de eki ayrı yazılır” gibi şeylerle dolu.
Ama sıralama yapmam gerekirse, benim en sinir olduğum şeylerden biri noktalama işaretlerinden önce bir boşluk bırakılması sanırım. Geçenlerde biri uzunca bir cevap yazmıştı ama hep “kedi ,köpek ,tavşan” gibi kullanmış, okuyamadım açıkçası.

çok takılma bence.ha başında bu tür şeylere takıldığını
söylersen mutlaka dikkat edecektir.

asiri kiyici oldugum meseleler bunlar. imkanlara ragmen daha dikkatli konusmaya ve yazmaya gayret etmeme tavri, sefil bir tavir.

Ben işe başvuracağım firmanın ilanında bile böyle hatalara dikkat ederdim. Kendim imla tanrısı olmamakla birlikte asgari de olsa dikkat ediyorum. Elin sürçmesi başka, alışkanlık başka. Uyarın. Size nasıl göründüğünü bilirse; sizi de önemsiyorsa daha dikkatli olacaktır. Mükemmelliyetçi de olmayın.

Bazen insanlar şirin veya samimi olmak için de yapıyorlar. O da karşıdaki kişinin yüz yüzeykenki tavırlarını biliyorsanız ona göre değerlendirilmeli. Yılışık birinin internette çok düzgün konuşmasını beklemezsiniz.

Özetle imla, tutarlı, ciddi, detayları atlamayan bir karakterin önemli bir göstergesidir. Hatasız da kul olmaz.

ben de takılıyorum, ve yaptığı hatalar bana göre belirleyici duruyor.

Farklı dünyalar durumu olabilir. Takılmadığın durum da olabilir di bu arada, o zaman ortada sevgi olurdu.

Çok itici geliyor bana da. Dikkat etmek lazım. Hele bir de karşında özendiğin, değer verdiğin bir insan varsa daha fazla dikkat etmek lazım.

biraz kibir.

Bence çok normal bu; çünkü bu tür yanlışları yapmakta ısrar edenler bildiğin cahil insanlar. Yazıyla, okumayla işi olmayan kimseler.

Sadece futbol ve kendi yaptığı işler hakkında konuştuğum arkadaşım bunu yapınca hiç garipsemiyorum mesela; çünkü zaten onunla paylaşacaklarım o kadarla sınırlı. Daha ötesi zaten olamaz.

Öte yandan muhabbetim sınırlı 3 5 alanla kısılı kalmamış arkadaşlarım bunu hiç yapmıyor; çünkü bu benim gözümde başka anlamlara da gelen bir işaret. Yani de, da, ki yazma değil mesele. Karşımdakinin vizyonunu, birikmişini falan tartıyor gibi hissediyorum. Zaten kurduğun fıkra kadar bir cümle, gündelik 300 farklı kelimeden fazlasını kullanmıyorsun, bari onu düzgün yaz değil mi? Meh.

Ezcümle; yok anacım yok. Sevgililik, arkadaşlık konularında kralı gelse "Akşam sana gelimmi ;)" yazsa "cnm tşk teyzem sünnet olacakmış gitmem lzm, bb" der gönderirim gibi geliyor.

aslında abartılı bir tepki ama aynısını ben de yapıyorum.

bu yüzden Türkçe öğretmeniyle evlendim.

kesinlikle abartılı değil aynı durumu ben de yaşıyorum. bu karşınızdaki kişiyle aynı hassasiyetlere sahip olmadığınızın en iyi göstergelerinden biri bence.

Böyle takıntılar da var iste. :) . eğer hoşuna gitmiyorsa bunu ona soylemelisin bence bize değil. Güzel takıntılar bunlar :)

Bunu ilkokul mezunu ya da eğitimi bir şekilde yarım kalmış biri yapsa, asla yadırgamam ve yargılamam ama üniversite mezunu biri bunu yapınca 'Bu kişi eğitimsiz; kendini geliştirmeye, öğrenmeye önem vermiyor' izlenimi oluşturuyor. Bu da benim için hayattaki önemli yanlardan biri. Hani, bir iki kelimeyi, kalıbı yanlış yazıyordur, öyle öğrenmiştir ve denk gelmemiştir; olur öyle şeyler. TDK bile günü geliyor, hoppidi hoppidi kural değiştiriyor. Bu tarz hatalar çoksa olay sadece yazım yanlışı, dilbilgisi hatası değil, bakış açısı uyumsuzluğu, farklı dünyaların insanı olma gibi görürüm.

Soğurum.

Valla kisiye gore degisiyor boyle seyler. Kiz beni imla hatasindan dolayi uyarsa nikahi bassam mi lan diye dusunmeye baslarim sahsen.

kime ne anlatabilirsin ki?

verilen cevaplarda da hata var, ironik :)

ben eğer yerine "eyer" yazilmasinda bitmistim...

tabii ki uzak dur, o ne oyle

Çok itici oluyor ya öyle insanlar

bu kadar çok insanın bu konuya eğilmesine sevindim, ben bu soruyu soracak olsam aklımdan kesin "şimdi gramer polisi misin ezik başka bişeye takıl" diyenler gelir diye geçirirdim; şaşırdım cevaplara.

bence abartılı değil buna takılmak ancak bir insanın umrunda olmamasını anlayabilirim. eskiden çok daha katıydım, imla bilmeyen insanı kendi sosyal hayatımda ciddiye bile alamıyordum ama zaman geçtikçe sayıca çok olduklarını gördüm ve "sorun bende galiba" diye düşündüm. bu kadar insan bilemiyorsa temel bir sorun olmalı.

ancak bunu değiştirecek olanlar da bizleriz, daha fazla kişi ilişkide seçim kriteri olarak belirlesin ki insanlar ciddiye almaya başlasın!

her zaman mı böyle? bazen ben mesela yolda yürürken tek elimle yazıyorsam mesajı en yakın harflere basarak yazıp geçiyorum. off şimdi kim gidip öte taraftaki a ya basacak ya da boşluk tuşuna falan diyorum. aceleden oluyor öyle hatalar. mail, mektup yazdır ona bak bakalım dil bilgisi sağlam mı o zaman belli olur :)

"aslında onun dışında bir sorun yok diyelim"

Bundan daha büyük nasıl bir sorun olabilir?

En az 15 yıl eğitimini aldığı ana dilini düzgün yazamayan birinin bir şeyleri doğru yapmasını nasıl beklersin? Ya da bu adamla neyi konuşup tartışabilirsin?

Hayır efendim, edebiyat öğretmeni gibi yazacak. Yazmıyorsa, kendini geliştirmekten aciz, vasıfsızın tekidir. Üzgünüm.

Neden 4 yıldır yalnız olduğumu açıklamış oldum sanırım.

Ben de acayip takılıyorum, kesinlikle haklısın. Edebiyat öğretmeni olmakla alakası yok, karşındakine olan saygınla alakası var. Sorarsın aceleden öyle yazdım derler bi de. Ben oturup insan gibi mesaj yazıyorum aq sen de otur uğraş.

Valla bende de direkt gözümden düşüyor.

gerçekden böle yapıorsa bilemiorum altan yaaaani.

mesela, bazı yazımları sanki karşında anlatıyormuş gibi yazmak ister ona bi şey diyemem, sonracıııma, geliiiciiiiim, tamm tarzı kişinin zaten günlük yaşamda ifade ettiği gibi yazması sıkıntı değil o kadar tdk yalamış yutmuş, mükemmel derece türkçe konuştuğum söylenemez ama bu kadar basit şeyleri ne bileyim bazen takıyorum yazmak içimden gelmiyor bazen de aman salla bu yaşa kadar öğrenememiş ben kazıkla çaksam nafile oluyor yukarıdaki ilk cümle örneğini yakın arkadaşım çok sık yapar kal geliyor amaaa :(


neyse ben ne istediğimin farkında değilim sanırım.

Klavye kazaları, özellikle telefonlarda, kesinlikle sorun değil. Benim de bol bol yaptığım şeyler.

Bir şey/birşey gibi masum olaylar da çok dert değil.

De/da, ki, yanlız, yalnış gibi kullanım hataları bende kırmızı bayrak kaldırır. Karşımdaki insanın beklentilerime uyuşmayacağına dair önemli bir göstergedir.

Haklısın, kim olsa soğurdu. Peki bu beyefendiyle konuşurken, anlaşırken, eğlenirken,vs hiç dikkatini çekmedi mi, sadece yazarken mi imla hataları yapıyor?

bunu yapan bana direk varoş geliyor yav açık konuşmak gerekirse. olay mahallinden uzaklaşıyorum.

bende de var bu. deli gibi aşık olsam da imla hatası görünce bir tiksinme geliyor.

Stolk mu? Bahsettiğin kadar berbat değiller gerçi

Kurcala mı? Gerçi onlar daha çok röportaj tarzında ve bayağı komikler.

Kamusal Mizah olabilir mi?

fanla dizayn edilmiş bir laptop fansız kalırsa kendini soğutamaz, işlemci zarar görmeden bilgisayar kendini kapatmazsa aşırı ısınıp bazı kartları bozabilir, sıcaktan dolayı hasar oluşur

modeline göre uygun fan bul bir yerden değiştir. zor değil.

Hazır başlamışken klavyeyi de sök belki dokunmatik olur.
Fansız olmaz asla olmaz. :)

islemci belli bir sicakliga ulasirsa aniden kendini kapatir bilgisayar korumak icin.

fan ile dizayn edilmiş laptopun fanını sökmek yanlış fakat şu sıcaklığa gelirse pc'yi kapat, uyar gibi programlar ile sıcaklığı kontrol altına alabiliyorsanız bir deneyin, oyun oynamadığınız sürece sıcaklık çok artmaz.

Sekizinci kez Fransız diye okuyorum başlığı

ben dokuzuncu kez okudum

Ciddi sorulduğuna inanamadım ama fansız olmaz. fransız hiç olmaz :)
Benim laptop ın fanı sıkıntılı, ısındıkça donuyor. Sonunda bir yerleri yanacak diye bekliyorum.

ListeningDrill tarife biraz uyuyor

telefonu restore edip yeni bir iphone olarak ayarlayacaksınız zaten kendi mailinizle, hiç bir virüs vs olmayacak.

arkadaşınız, iphone'a casusluk zımbırtıları yapacak kadar bilgisi varsa sizle zaten uğraşmaz apple'da falan çalışır.

iphone 6 eskidi. Bence SE alın

yahu ne casusu ne yazilimi format atiyorsun alete zaten(fabrika ayari / sifirlama)
korkacak hic bir sey yok.

Bi ara bu konuyu araştırmıştım.
Format atılınca da gitmiyormuş casus yazılımlar.
Yanlış mı bu bilg

Casus programlar format atılınca gider ama sizi biraz daha kuşkulandırmak için şöyle bir durum da olabilir, dinleme işlemleri her zaman yazılımsal olarak yapılmıyor, cihazın donanımına da müdahale edilmiş olabilir, bu durumda mikrofon ve ahize üzerindeki dinleme donanımı sökülmediği sürece sizi dinleyebilirler.

Cihazı elinize aldığınız alt dock (şarj kısmı) tarafında iki tane çok ince vidaları var. Müdahele edilip edilmediğini cihaza bu vidalardan anlayabilirsiniz ilk bakışta, eğer vida yerlerinde çok ufak bir yalama varsa veya tornavida belirtisi, cihazdan uzak durun.

Bu IMEI numarasından daha önce yapılmış işlemlerden muaf olmak için normal şartlarda aranızda bir yazılı satış sözleşmesi yapabilirseniz şu tarihten itibaren şu aksesuarlarıyla beraber filanca seri/imei numaralı cihazı yarın bir gün başınız ağrımaz. Cihazı iTunes ile sıfırladığınızda sıfırlanmış oluyor ve iCloud kilidi yoksa sıfır cihaz gibi kullanabiliyorsunuz.

İçiniz rahat mı etmedi, gidip bir Appe yetkili servise cihazı test ettirin, hem müdahale olmuş mu cihaza ona bakarlar hem de yazılımını ücretsiz sıfırlarlar.

Apple bu anlamda en güvenilir yazılıma ve donanıma sahip, rahat olun.

Cihazı elinize aldığınız alt dock (şarj kısmı) tarafında iki tane çok ince vidaları var. Müdahele edilip edilmediğini cihaza bu vidalardan anlayabilirsiniz ilk bakışta, eğer vida yerlerinde çok ufak bir yalama varsa veya tornavida belirtisi, cihazdan uzak durun.

Bu IMEI numarasından daha önce yapılmış işlemlerden muaf olmak için normal şartlarda aranızda bir yazılı satış sözleşmesi yapabilirseniz şu tarihten itibaren şu aksesuarlarıyla beraber filanca seri/imei numaralı cihazı yarın bir gün başınız ağrımaz. Cihazı iTunes ile sıfırladığınızda sıfırlanmış oluyor ve iCloud kilidi yoksa sıfır cihaz gibi kullanabiliyorsunuz.

İçiniz rahat mı etmedi, gidip bir Appe yetkili servise cihazı test ettirin, hem müdahale olmuş mu cihaza ona bakarlar hem de yazılımını ücretsiz sıfırlarlar.

Apple bu anlamda en güvenilir yazılıma ve donanıma sahip, rahat olun.

sifir iphone se alin daha rahat edersiniz

Ben aldım, memnunum. 5s’ten geçmiştim.

no artık 6 eski sayılır. 6s alın alıyorsanız.

Çare sıfır iphone se

1350 liraya pahalı.

Engvid.com

kursa vereceğin kadar parayı özel derse harcamanı tavsiye ederim, çok uygun fiyata İngilizce özel ders verenler oluyor. kursa gidip öğrenen kimseyi tanımadım. kendinizi o level, kur, seviye mevzularıyla sınırlamayın. bence böyle.

güzel bir ajanda alabilirsin belki

doğa yürüyüşü dediğin için belki outdoor baton olabilir.

Zet'ten falan keçe pasaport kılıfı alabilirsiniz. Güzel bir tumbler de olur ama pahalı kaçar sanırım.

Decathlon'a gidip "aa bu olabilir aslında" dediğiniz bir şeyi alabilirsiniz

Yves rocher da ya da bu tarz kozmetikçilerde yılbaşı hediye sepetleri oluyor, güzel kokulu kremler, duş jelleri vs. tüm kadınlar sever böyle şeyleri

Buff al, boyunluk: www.buff-tr.com

remzi'de seyahat gunlugu var, sahane. onu alabilirsin.

Doğa yürüyüşünü seviyorsa baton, buff gibi malzemeleri hali hazırda vardır bence.

Tanımadığım birine daha genel bir hediye alırdım ben, kupa, güzel/kaliteli bir mum, bere, atkı, bir mağazadan hediye çeki vs.

decathlon'dan çok güzel bir eldiven aldım kendime. soğuk havalarda eldiven giyiyor olmama rağmen dokunmatik telefon kullanabileceğim güzel ötesi bir mor renkte. :) eğer doğa yürüyüşlerini vs seven biriyse böyle bir şey hoşuna gidebilir belki.

Buff +1

Termos kupa.

Body Shop'tan kremli dus jelli hediye seti.

decathlon-tchibo-kutupayisi gorulecek magazalar
degistirme karti olacak nasil olsa. en kotu degistirir.
termal corap, boyunluk, hoparlor, kulaklik, bel cantasi olabilir.
kozmetik istemezdim.

decathlonda 30 liraya çok güzel forclaz eldiven var. Eldiven bi nevi sarf malzemesi olduğu için mutlaka işine yarayacaktır.
Buff da sarf malzemesi sayılır, ona da +1.

Bir de sineksekiz ajandası alabilirsiniz. küçücük, ama eminim sevecektir. Tercihen kendi sitesinden isteyin, çok güzel paketliyorlar.

çok güzel öneriler verilmiş ama lütfen bağış yapma. karşındaki hediye almayı bekliyor "senin adına balinalara bağış yaptım, al bu da belgesi" çok gereksiz bir şey. herkes bağışını kendi yapsın.

Şöyle beterinden geçtim iki sene evvel.
Defnettik haftası dolmadı, ev sahibi babanın bize kira borcu var diye kapıya dayandı. Elden aldığı ve Borcu olmadığını bildiğimiz halde. Bir sene sonra, kirayı arttırdı, bize de fazla geldiği için çıktık, kirayı da hesaba eft yaptığım için kayıt altında buna rağmen karakola şikayet etmiş kira borcu var diye.

Mezarlıkta, bizi ailesi yerine koymadılar akrabaların hepsi kendi aralarında taziyede bulundular.
En ufak kardeşi defnedilirken gülüyordu -sansürlü sıfat- insan evladı!
Abilerinden biri gasilhane de tüm harcamaları yaptı beni bulaştırmadı amcayım ben dedi. Defnedildikten sonra ada parseli, fatura fişinin arkasına yazarak verdi.
Bizim eve baba tarafı gelmedi bile cenaze evi bizim olmasına rağmen anası olacak ölemeyesice, kendi evinde yapmış her şeyi. Tabi biz de kendi evimizde yaptık. Tamam bi yerde ikişer kere okundu herşey ama. Olsun yapılan insanlığa sığmaz.

Ben baba tarafına bilendim açtım ağzımı yumdum gözümü çıkarcı köpekler.


Yalnız değilsin.

Git vur. Döv parçala

amcan diye, kan bağın var diye saygı duy demek istemiyorum. kan bağı varmış falan hiç umrumda olmaz benim böyle pislik insanlar karşısında. madem düzgün bir işin, hayatın var, başını belaya sokma. hiç değmez. kendi pisliğinde boğulsun de, zaten böyle işlerle uğraşıyorsa bela onu er geç bulur diye düşünüyorum. boş ver.

illa o kişiye karşı bir şeyler yapmak istiyorsan bunu şiddetle çözme. madem pis işler yapıyor git şikayet et ne bileyim. ama şiddet kullanmayın.

Başkasının bilmem kaç yaşına gelmiş çocuklarını siz niye terbiye edeceksiniz? Anneniz yaşıyorsa ona ekonomik olarak destek olun yeter. Birini dövmek size hiçbir şey kazandırmaz. Sadece içinizdeki öfkeyi açığa çıkarmış olursunuz. Bu yazıyla birlikte içinizdeki öfke zaten açığa çıkmış. Dövünce bir de bunun yanına suç ve pişmanlık eklenecek.

tamamen farklı şehirlerde yaşıyor ailem artık tırnakları bile dokunamaz onlara. o zaman ne kadar zor durumda kaldığımızı düşündükçe çıldırıyorum. şimdi hayatlarını zindan edebilecek durumdayım ama kendimi durduramam diye korkuyorum.

Büyük konuşmak istemiyorum ama ben de hep öylelerini tuhaf bulmuşumdur. İnsan yeri geliyor, hiç kan bağının olmadığı insanlarla kardeşten öte oluyor ama gerçekten kardeş olanlardan ise kazık üstüne kazık yiyor bir yandan. Yaşanılanlar elbette çok kötü ve kıyaslamak istemem ama benim de iki amcam var böyle. Babamın tam belinin doğrulduğu noktalarda çelme takmaktan başka bir bok yapmamışlar neredeyse. Babam küs artık. O bahsettiğim kişiler de tek başına, arayan veya soranları hiç yok. Arayanlar da borçlarını ödemesi için arıyorlar. Kısacası, kardeşlik bile insanların zalim olmalarına hiç engel olmuyor. Bu örnekler de bunun acı kanıtları işte.


O kazıkçıları da dövdürerek, onlara zarar vererek dertsiz başına dert açmak bence iyi bir şey değil. Bu tipler zaten en büyük cezayı sevgisizlik olarak yaşayacaklar. Şimdi olmasa dahi kafalarına dank edecek. Yedikleri hak, bir şekilde kendilerini vuracak.

@dissendium, bahsettiklerimden büyük olanı kanser zaten şu an. küçük olanı da 40lı yaşlarda. borcunu alanın tek yanlış ypatığı nokta zamanlamaydı ama dolandıran orosbu çocuğuna karşı içimde çok büyük bir kin var.

"forgive others not because they deserve forgiveness, but because you deserve peace"

pinkpeony, hakeden birini dövünce öyle olmuyor. burunlarıdan soludukları kanı yumruğunuzda hissedince buluyosunuz gerçek huzuru, önünüzde hareketsiz yatarken.

Zor zamanlar büyük adamları yetiştirir. O adi herifler de sizin yetişmenize vesile olmuş. Bu saatten sonra bulaşmayın. Allah'ından bulsunlar.

bulaşma gerçekten. bu zayıflık ya da korkaklık değil, o seviyeye düşürme kendini. herkes ettiğini bulur, onlar da su yolunda birer testi, kırılacaklar.

Bi yerde görürsen dediklerini yap ama şikayetçi olursa senin için sıkıntı olur, aileni bir de bu yüzden üzersin. Özellikle arayıp bulmana gerek yok.

Herkesi dolandırdıysa yerini öğren polise bildir. Dolandırdığı insanlara da yerini söyle. Nefesini ensesinde hissetsin. Sen kendini riske atma.

insomnia +1

sana yardım etmek isteyen abine rica et, o lavuğun yerini bulsun. daha sonra eğer dolandırdıklarına ulaşma şansın varsa ulaş ve yerini bildir g.t amcanın. sen uzaktan izleyip keyif al. risk aldığına değmez.

@silah taciri +1

olanlar kötü. ama geçmiş geçmişte kalmıştır. geçmişi düşünerek ve sinirlenerek sadece kendine zarar verirsin.

şimdi elinde olan imkanlara bak ve hangi noktadan hangi noktaya dişinle tırnağınla kazıyarak geldiğini gör, kendinle gurur duy. amcaları sal, geçmiş gitmişler işte. ben olsam bana dokunmadıkları sürece ne halleri varsa görsünler derim, elin dolandırıcısı ve elin yavşağı için hiç de huzurumu kaçıramam.

Çok benzer yakın akrabalara ben de sahibim. Amca, babanne falan. Bırak boşver uğraşma

tekrardan yanlis kullanim

Bana ikisi de yanlış gelmekle beraber, "yeniden merhaba" deniyorsa "tekrardan" da denir diye düşünüyorum.

edit: www.tdk.gov.tr
tekrardan zaten hiç yokmuş :)

tekrardan yanlış +1

“Tekrar merhaba” hem kulaga hem de goze hos geliyor bence. Dogru kullaniminin da oyle oldugunu biliyorum ben.

+1


Tekrardan diye bir şey yok.

Tekrardan diye bişey vardır ama cümledeki görevi açısından benim söylediğim şekilde yoktur olarak anlıycam izninizle. "3 tekrardan sonra hareketi bırakınız" oluyor çünkü. Bu şekilde kullanıldığı için ağzıma gelmiş olsa gerek, gereksiz bir pekiştirme...

Tekrar

Monster'a bir bakın derim. Belki üzerine biraz daha ekleyip hayvanî bir şey almak isteyebilirsiniz.

Arkadaşım monster abralardan i5 olanını aldı gta5'i falan en yüksek ayarlarda oynuyormuş

Evet bizdeki -de ile de'yi ayort edemeyen cahil kesime denk geliyor. En sevdigim de "de ayri mi bitisik mi?" yazilir diye sormalari. Hangisi! Haha

Bizdekiler bilmiyor onlar kolay diye yaziyor ha bilmeyen de var bir suru asiri basit kelimeyi yazmayi bilmeyen ama cogunlugu kolayliktan yapiyordur.

Bizdeki bağlaç olan de'yi, ki'yi ayıramayanlara denk geliyor evet. Bir de İngilizceyi sonradan öğrenenlerden çok ana dili olanlar yapıyor, sonradan öğrenince kafamıza baya net giriyor çünkü o ayrım.

Bir de should have yerine should of yazanlar var aynı kafada.

Bana da zor geliyo kesme işareti koymak, özellikle telefonda. Ama ben you are yazıyorum ADAMM GİBİ

bilmediklerinden. bazıları da mesela I should have diyeceğine should of falan diyor.

than/then karıştıranlar da çok var.

Kolaylıktan yapsalar you're yerine u r, your yerine ur yazarlar.
Bilmediklerinden kesinlikle.

Çoğunluğu cahil Amerikanlardan oluşuyor.

Ya onlar bir şey değil, ben were yerine where yazan gördüm. Gözlerim kanayacaktı.

İngiliz futbol forumlarında there, they, their ve that birbirine giriyor. Bizim için inanılmaz ama öyle. Cahil ise konuştuğu gibi yazarken bunların farkını anlayamıyor insan.

anadili ingilizce olanlar yapar daha cok bu hatayi cunku ikisini once duyarak ogrenirler. cogu okuma yazma ogrenene kadar aralarinda bir fark oldugunu bilmez cunku cok benzer duyulur. kimisi yazma ogrenince farka uyanamaz karistirir surekli.

ingilizceyi sonradan ikinci dil olarak ogrenenler daha dogru yazar genelde bunlari o yuzden. cunku ilk olarak yazarak / okuyarak ogrenir ikisini zaten.

The Fault in Our Stars.

çocuk var bunda. ama dayanamadım. kendine gelmen için terapi gerekebilir :D
grave of the fireflies

seni aglatir mi bilmem ama

changeling

@blue eyes bu filme 1 saat falan oturup ağlamıştım.
@i was izledim maalesef :(

Babam ve oğlum

- biutiful
- ondine
- 21 gram
- aurora
- the reader
- the english patient

flipped, room (2015)

(bkz: hüzünden öte)

(bkz: more than blue)

Heavenly forest

o kadar sert vurur ki ağlarmısın bilemem "içimdeki yangın"

Banyo yaptıktan sonraki vücut ısısına kanıp tarzan gibi pc başında oturduğumda bana da oluyor. Üşüyünce yani. Yazmazdım da buraya kadar okumuş olma meselesind yazıyorum :))

büyük ihtimalle asgari ücret ya da yarı zamanlı ücreti

Asgari ücret, 9 saat çalışma.

İstanbul ağzına dayandığını biliyorum ama emin olamadım. D diyorum

tıklanmayan duyuru olmuş sanırsam özel karakterden
cevabım d ve e

edebi konuşma dili ise a diyorum.

A

Turkce yazıldığı gibi okunmaz. Başka diller de yazıldığı gibi okunmaz. Türkçe Latin alfabesine geç geçtiği icin yazim konusunda Avrupa dillerine Göre daha avantajlıdır ama yazıldığı gibi okunmaz.

Diksiyon derslerinde bile “gideceğiz” biçiminde değil “gidicez” biçiminde okunması öğretilir. Agabey değil abi okunur vesaire...

Bir kere edebi konuşma dili nedir? Öyle bir şey yok ama edebi konuşma diline doğru Türkçe seslendirmesi dersek hayır İstanbul ağzı ile aynı değil, o başka bir şey. Doğru olan TRT konuşması. Hayır yazıldığı gibi kesinlikle seslendirilmez ve seslendirildiği gibi de yazılmaz, bkz: gelecek zaman ekleri. Cevap D gibi.

Turkce yazildigi gibi okunur. Gelecegim, Gelecegim dersen herkes anlar, ama konusma dilinde gelcem dersin. Konusma dilinde seslerin yutulmasi yazildigi gibi okunmadigi anlamina gelmez, ogretemedik Bunu marjinal takilanlara bir turlu. Ingilizce yazildigi gibi okunsa you dersin, ama yu diye okuyorsun ve konusma dilinde ya oldugu da oluyor.

a

E değil, tabii ki de şive söz konusudur. İstanbul ağzı, Anadolu ağızları vs.
D değil, D şıkkı bir manada E şıkkını geçersiz kılıyor zaten. Aynı zamanda İstanbul ağzının, Türkiye Türkçesinin kaynağı kabul edildiği doğrudur.
B ve C seçenekleri doğrudur.
A yanlış. Zira Türkiye Türkçesi bir dildir. Ağız ile dil ayrı kavramlardır. Ağız, bir dilin alt başlıkları arasında anılabilir ancak.

D

turkce genelde yazildigi gibi okunur ama tamami ile yazildigi gibi okunur denilemez zaten diller bir sure sonra yazi dili ile sozlu dil gelisim sureleri farkli oldugu icin yazildigindan farklilasiyor, bizim latin afabesine gecisimiz yakin zaman once oldugu icin bu etki daha yok gibi.

Cevabim:A

Kumaş boyası diye bir şey var. Kendin bile boyayabiliyorsun. Ancak tek renk olması lazım gömleğin falan. Kumaş boyası diye bir araştır google'dan.

biz pantolonları boyattık hep. özellikle lekesi filan açık renk pantolonları siyaha boyattık.

ama gömlekte olur mu emin değilim. bir de nerede yapılıyor onu bilemiyorum annem yaptırıyordu, bence terzilere filan sorabilirsin.

sanayilerde bu işi yapan profesyoneller var.

evde yapmak istersen bayağı pis ve asla istediğin rengi vermeyen bir yol. dalgalı malgalı tuhaf bir şey oluyor. ben becerememiş olabilir miyim? talimatları birebir uyguladığım için pek sanmıyorum.

siyah pantolon boyamışlığım var kumaş boyası ile ama verimli olmuyor. soluyor tekrar.

kuru temizleme yapan yerlerin çoğu boyuyor, oyle avm tarzı yerlerdekiler yapar mı bilmiyorum ama benimki sokak arası yılların kuru temizlemecisi.

hiç gömlek boyatmadım ama kanvas türü pantalonları boyatıyorum güzel oluyor. tabi tek renk olması lazım, bi de fazla renk seçeneği yok, en azından benim gittiğim yerde siyah, lacivert, kırmızı vs.

Evde çamaşır makinesinde kumaş boyasıyla yapanlar var. Detay bilmiyorum, şu iki linki buldum.

www.youtube.com

evhayat.com

Kuru temizlemeciler de boyuyor. Bazı kumaş cinsleri çekip küçülüyordu, kuru temizlemici söylemişti ama unutmuşum.

hayatımda bir kere kot pantolon boyattım ve pişman oldum.
pull&bear'dan 50-60 liraya yeni moda, güzel kot pantolonu alabiliyorken, eskiyi boyatmaya 20-30 lira verip rezil olmak mantıksız.
Gömlekleri de boyatmak yerine vintage olarak değerlendirin. bir kaç yıl sonra eski olsa da giyebilirsin. moda böyle boktan bir şey.

Herkese çok teşekkür ederim.

Çok basitse Google kendini aştı. İngilizceniz varsa önce İngilizceye çevirip sonra İng-Fr çeviri yapın derim. İng yoksa Türkçeden de deneyin, sonra sağlama yapın.

www.google.com.tr

başka varsa alabilirim arkadaşlar :)

Belki;

İti an çomağı hazırla

İstenmeyen ot dibinde bitermiş?

www.youtube.com

En son bunu izledim hala üzerinde düşünüyorum. Müthiş bi gelişme, bakalım ucu nereye varacak, çok helecanlı ben :)
www.ted.com

linki editledim, videonun sonunda kopyaladığım için sonraki videonun linki gelmiş, şmdi düzeldi.

www.youtube.com

www.ted.com

İlham verici denir mi bilemiyorum ama: www.ted.com

www.youtube.com

Antibiyotikler işe yaramadığında ne yapacağız
www.ted.com
Güven, ahlak aşk, doğum, annelik, erkeğin sırtını dönüp uyuması gibi konuların oxtoksin hormonunuyla ilgisi, biraz fazlaca süslenmiş, çalışmaların kapsamı tam anlaşılmasa da aydınlatıcı bi konuşma
www.ted.com
(bu konuşma @cansins beyby kolonya'nin verdiği linkteki robert Waldinger'in başkanlığını yaptığı 75 yıllık çalışmanın sonucuyla da alakalı bana göre)
hemen çok çok sarılalım ya da burun spreyi alalım demeden önce okumakta fayda var:
www.sci-news.com

Bağımlılıkla ilgili düşündüğünüz her şey yanlış:
www.ted.com

Aile içi şiddet kurbanları eşlerini niye terketmiyorlar:
www.ted.com

Gelecek zaman kipinin iktisata, tasarrufa, sigara içmeye, obeziteye etkileri araştırılmış
www.ted.com

21. yüzyılda liderlik kavramıyla ilgili bişeyler
www.ted.com

The way back

bu kadar kolay olmamalıydı, gerçekten de sevdim filmi. teşekkürler :)

3-iron / boş ev.

Being there.

boş ev'i izledim, gerçekten de çok etkileyici bir film. güney kore sinemasını ayrı bir seviyorum.

being there - the way back cepte.

shutter island izlendi.

elde hala being there ve the way back var.

the man from earth

the man from earth izlendi ve aslında aradığım da tam olarak bu tür filmler.

The fall.

the fall de izlendi.

O kadar iddialı bir film gelmedi aklıma.

Eğer izlemediyseniz Deat Poets Society iyi gider.
Bir de, henüz 25 yaşını geçmediyseniz: The Perks of Being a Wallflower

o captain my captain:( izledim.

25'i geçeli epey bir oldu :)

Antonioni filmleri, özellikle La Notte, Zabriskie Point, Identificazione di una donna.

mr. nobody

Hayatının hangi yönünü değiştirmek istiyorsun bilmeden film önermek zor.
About Time diyeyim ben de.

Bergman filmleri..

Ismimi seviyorum. Bazi isimlerle o kadar kotu anilarim var ki biraz on yargi olusuyor tabii ama kalici olmuyor. Eski isim yeni isim gibi ayrimlara girmiyorum pek acikcasi ama fonetik ve anlam benim icin onemli isimde. Ayrica mesela ilk kez duydugum bir isimse boyle aninda bir ilgimi cekiyor ne olursa olsun bir hos geliyor.

ismimden nefret ediyorum.

osman'lar şişman oluyor diye genelleme yapılabilir.
meriç'ler de malum :D

güzel isim bulsam ismimi değiştirirdim ama öyle süper isim diyebileceğim bi isim yok.

Eski isimleri pek sevmem. Kendi ismimi begeniyorum. İtici gelen isimler çokca var tabi :) destina tuana türkü umut isimlerini beğeniyorum

Seviyorum. Nadir bir isim. Kutsallık, tarihsel önem atfedilen isimleri sevmem. İnsanlar hiç orijinal olamıyorlar. Sevmediğim isimli insanlarla fazla konuşmam. (Ciddiyim.) Güzel isim kişiyi özgür kılmalı. Belli bir sınıfa sokmamalı.

Arapca kokenli bir adim olmadigi icin mutluyum, soyadim da birseyoglu ya da birseyyapan degil.

ismimi cok seviyorum. eski isimlere karsi notrum, kisiyi seversem ismini de severim. sevdiklerimin isimlerine sahip olan kisilere daha kolay isiniyorum. kotu tecrubeler yasadigim isimleri sevmiyorum, bu isimlere sahip insanlara onyargiyla yaklasiyorum. begendigim ve sempatiyle yaklastigim isimler duru, leyla, tolga, elif, deniz.

Ismime karsi notrum. Turkce karakter barindirmadigi icin, dini bir seyleri cagristirmadigi icin ve cok eski olmadigi icin memnunum ama. Cok eski isimleri ve cok yaygin olan isimleri sevmiyorum. Elif, fatma, osman, muhammed gibi. Ama bu ismi tasiyanlari sirf ismi bu diye antipatik bulmam. Kendimiz secmiyoruz sonucta. Sevdigim isimler; hanzade, agâh ve devin.

evet, türkçe çünkü. hatta soyadım da timurun soyundan geldiğimi iddia etse de öyle bir şey yok, nerden bilecekler 1934te. türkçe isimlere sempatiyle yaklaşıyorum. traveller gibi mutluyum.

ismimi seviyorum. ismim fatih.

Adım soyadım bir devlet büyüğününki gibi, ünlü bir sanatçı kişiliğinki gibi uyumlu, jenerik. Türkiye'de tek. O yüzden çok seviyorum.

Tek tek incelendiğinde de anlamları çok güzel, ikisi de öz Türkçe. Daha iyi olamazdı yani.

İsmimi seviyorum; çok yaygın bir kadın ismi olmasına rağmen ismin bana veriliş hikayesini çok hoş buluyorum.

Modern ebeveynlerin çocuklarına sürekli koydukları "aleyna, alina, alara, almira, lina, leya" vs gibi isimleri çok beğenmiyorum. Bunun erkek dengi de "baran, yağız, eren, boran, enes" vs olabilir. Antipafi duymamın sebebi hayatımın büyük bir kısmının bu alinalara ve yağız baranlara laf anlatmaya çalışarak geçmesi, başka sebebi yok. :)

Çocukken ismimi hiç sevmezdim. Annemlere çatıp dururdum benim adımı niye Şule / buket (öğğğ) koymadınız niye bilmem ne koymadınız diye. Büyüdükçe anlamlı ve güzel gelmeye başladı. Bir de insanların isimleriyle uyumlu karakterlere sahip olduklarına inanıyorum. Bir canlıya isim vermek onun bir nevi geleceğini tayin etmek gibi. Değerli ve dikkat edilesi. Sevdiğim isimler listesi gibi bir şeyim yok ama oğlum olursa adını rüzgar koymak konusunda çok ciddi ve ısrarcıyım :) kız da rüya olsa fena olmaz. Beyle.

İsmimi çok seviyorum. Kendi ismim olmasa oğluma da bu ismi koyardım.

Bu arada bora ben.

önceden sevmezdim, söylenişi kötü gelirdi bir anlamı da yok neticede derdim.
şimdi seviyorum, isim soyisim olarak düşününce bütün oluyor gibi.

eski isimleri sevmiyorum ama iki isimli olup da biri eskilerden bir şey olurca değişik bir havası oluyor sanki. ama bazı isimlere karşı olumsuz bir tutum sergilediğim oluyor, çok saçma olsa da.

İsmime bayılıyorum, 100 kere doğsam hep aynı adı isterdim, isim ve anlamı çok önemli, komik değil de yeni isimler çok eğreti geliyor bana. Çocuğuma modern isim koymam, eskiler daha güzel.

Ben sevmiyorum utaniyodum kucukken belli tarihlerde okula gitmiyodum. Bilincltimda kaldi hala sevmem hfif utanirim.

Maalesef, hikayesi ve buna bağlı olarak bir anlamı olsa da sevmiyorum ne yazık ki. Yani buna bağlı bir anlamı mevcut, kendi başına ne bir manası var ne de fonetik bir söylenişi, bir sürü Türkçe karakter bulunuyor; gerçekten berbat. Eğer bir çocuğum olsaydı, kendisine vermek isteyeceğim son isim olabilirdi.

Hem ad hem de soyad anlamında istediğim şeyler olmadığı için değiştirmek adına bir alternatif belirledim hatta, müsait olduğum bir zamanda tamamen değiştirmeyi düşünüyorum.

İsmimi severdim. Bir gün ekşi sözlük'te ismimin başlığına girilenleri okudum, Fransızca anan demek yazıyordu. Gülmüştüm, nasılsa hayatım boyu bir fransız ile huhatam olmam diyordum, sonra Fransız bir sevgilim oldu. Şimdi ismime hatırladıkça uyuz oluyorum.

İsmimden nefret ediyorum. Eskiden çok takardım kafama bu isim konusunu ama hala nefret etsem de çok umursamamaya çalışıyorum artık.

İsminden dolayı antipatik ya da sempatik gelmiyor kimse ama böyle birkaç isim var sinir olduğum insanların isimleri olduğu için sevmediğim.

Deniz ve Nehir de en beğendiğim iki isim.

Çok yaygın bir isim olmasına rağmen seviyorum. Herkesçe bilinen anlamının yanında sadece edebi eserlerde kullanılan ve çoğu kişinin bilmediği ikinci anlamı da hoşuma gidiyor.
Bir ismi sadece isim olduğu için sevmeme gibi bir durumum yok ama hatırlattığı olaylardan ve kişilerden dolayı sevmediğim isimler mevcut.
En sevdiğim kadın ismi İpek, ikinci olarak da Çerkesçe yine ipek anlamına gelen Denef. Erkek ismi olarak da Mustafa ismini severim.

2 ad ve soyadım Türkiye'de tek olan bir kombinasyon. Bu özelliği hoşuma gidiyor.

Çocuğuma klasik isimler koymak isterim. Daha ağır duruyor. Ayşe, ahmet tarzı

lanet olsun ki benim ismim "xcan" şeklinde fakat kadın anam müthiş bir vizyon örneği göstererek can'ı ayrı yazdırmış, ileride kullanmak istemezsem diye. "e anne madem öyle niye en başta koydun, ne gerek vardı?" dediğimde de "adi babana kalsa avseq01.dat olacaktın oğlum, 15 gün isimsiz gezdin umrunda mıydı adamın, ne bileyim ben öyle hoşuma gitti öyle koydum" der her seferinde.

can kısmını atarsak, fazlasıyla klasik ve 5 erkeğin 6'sında olan bir isim olmasına rağmen şahsen ismimi seviyorum. hatta "isim karakter uyumu" konusunda cuk oturuyor sanki. yabancı karakter içermediği veya ortadoğu-türk esintisi taşımadığı için kimsenin önyargıyla bakacağı bir isim değil. ad-soyad kombinasyonuyla yabancı arkadaşlarımdan birisi macar, diğeri sırp zannetmişti. yanlış anlaşılmasın, "beni tatilde italyanlara benzettiler" kezoluğu yapacak biri değilim, türk olmaktan da utanmıyorum ama malum kültürümüz araplar tarafından istila edildiği ve örneğin ismi "abdullah" olan biri önyargıya maruz kalabildiği için bu konuda şanslı olduğumu düşünüyorum. gerçi benim ismim de köken olarak arapça galiba ama dinli imanlı bi' şey değil en azından.

çocukken insanları isminden dolayı itici bulduğum olurdu ama ortaokulda tanışıp çok iyi arkadaş olduğum "hörü"den sonra bu tamamen değişti. daha sonra bir tane rahime vardı. ikisini de çok seviyordum, hem güzel hem kuul kızlardı açıkçası. ondan sonra isme hiç takılmamaya başladım. hatta ilk bakışta "kötü" ismi olan insanları sevmeyi daha çok sevdiğimi bile söyleyebilirim. çünkü düşünsene yani, rahime desen başkaları gülecek ama sen rahime dediğinde aklında çok güzel bir şey canlanıyor. hoş bi' şey bence bu. hörü'yle böyle bir bağlantı kuramadım çünkü daha ziyade höşmerim diyordum. bir insan 92-93 doğumlu kızına niye hörü ismini koyar, onu da hiç anlamadım ama neyse. bu vesileyle onları da anmış olayım, yıllardır hiç görüşmüyom iletişimi tamamen kaybettim, umarım iyilerdir.

beğendiğim, güzel olduğunu düşündüğüm çok isim var aslında. türkçe olarak, türk isimlerini seviyorum. etimolojik köken olarak çok kasmadım ama hem modern hem de eski türkçe sayılabilecek isimler. ne bileyim hakan, kaan (ya da kağan?), mete vs... bunun yanında oğuz, ozan gibi isimleri de severim. kız isimleri konusunda çok düz biriyim. ezgi ve aslı aklıma gelen ilk iki isim. bunlar hoşuma gidiyo ama kızıma vermezdim galiba. leyla'yı seviyorum, neden bilmem.

yabancı isim olarak rus ve ruh hastası olduğum için genelde bu soruyu rusça özelinde değerlendiriyorum. bir rusla evlenirsem çocuğumun adının kesinlikle anastasya olmasını isterim. çok seviyorum bu ismi. türkiye'de yaşıyorsak direkt nastya olarak yazdırırım, anastasya çok uzun. erkeklerde vyaçeslav hoşuma gidiyor ama oğlum olursa ve orada yaşıyorsak sergey isterim. çünkü sergey mozyakin gibi olmasını istiyom: müthiş istikrarlı, yaptığı işte başarılı, anasına babasına el kaldırmayan iyi ve yetenekli biri. maykıl jordın falan hikaye, benim sporcu olarak idolüm mozyakin. özel hayatında da çok düzgün bir insan olduğunu biliyorum. o yüzden sergey olur.

Ben de ismimi çok seviyorum, şebnem..böyle kadın kadın bir isim...kız isimlerinin gerçekten dişi olması hoşuma gidiyor, çok nötr olunca erkeksi geliyor, ulaş vs. gibi. Ya da her iki cinse de uygun olan isimler zorlayabiliyor beni, bir erkek ismi olarak Derya falan ile karsılastıgımda zihnimde cinsiyeti tam oturmuyor.

İki ismim var, aramız iyi. Birini diğerinden daha çok seviyorum sadece.

Adımı çok seviyorum. Cennetten düşen ilk X tanesi şeklinde bir ismim olmadığı için çok memnunum. Türkçe, modern ve yaygın bir isim. Henüz benim adımı taşıyıp anneanne babaanne olan bir olduğunu zannetmiyorum.

Adını sevmediğim insanlar oluyor. Fadime, Şükriye, Sümeyye, Fatma, Kadriye, Rabia, Züleyha gibi isimleri sevmem. Eskiledrn Belkıs, Necla, Ayla, Lale, Leyla, İnci; yenilerden Ece, Ezgi, Deniz, Nehir gibi isimleri severim. Aleyna, Tuana, Ecrin filan gibi isimleri de sevmem.

Erkek isimlerinden de dini referans içeren isimleri sevmem. Abdullah, Muhammet, Samet, Bekir, Ahmet, İsa, Musa, İshak gibi... Diziler için uydurulan isimleri de sevmem. Benzer isimlerden Mehmet ve Mustafa isimlerine ve Arapça kökenli isimlere o kadar sinir olmuyorum. Selim ve Murat buna rağmen beğendiğim isimler. Modern olanlardan Deniz, Eren ve büyük ünlü uyumuna uyan diğer bütün isimler uygundur.

Amma takıntılıymışım.

Eskiden nefret ederdim. Z harfiyle ilgili bi sıkıntım var, bana kelimenin ortasında z varsa telaffuz etmek zor geliyor ve kaba olduğunu düşünüyorum.
Ama kısaltıyorum, z sona kaldığı için daha naif geliyor kulağıma. Uzun haline de kısa haline de alışkınım tepki veriyorum sokakta akkdkdksl.

İsmim bence süper. Ayhan. Bir eksiğini görmedim ama fark yarattığını da düşünmüyorum. Sadece Ahmet Mehmet Hasan vb isimlere nazaran daha niche. Soyadım ise ülkede tek.

Sevdiğim isimlerin başında deniz geliyor unisex olarak. Sonra kadın için sena ve seda bana hoş geliyor. Erkek ismi olaraksa bora, alp ve ejder iyi. Bir de ayhan tabi.

Sevmiyorum çünkü çok kişide var.

ismime bayılıyorum. alaşımlardan oluşan bir çağ ismi. yazması 4 harf. soyadım da dört harf. tek kötü yanı türkçe karakter içermesi sorun yaratabiliyor yabancı resmi evraklarda.

Adımdan memnunum ama soyadımdan değilim. Uzun isimlerden hoşlanmıyorum. Kısa, net ve anlaşılır olmalı. Ayrıca j ve ş harflerini bulundurmazsa iyi olur.

ismim güzel ama bana olmuyor bence

hastasıyım. ölürüm.

Pis pis kelimelerle kafiyeli olsa da alistim, seviyorum. Super modern isimlerden nefret ediyorum (bilmem ne su filan), eski isimler daha guzel.

Bayağı seviyorum yahu. Arap ismi falan değil, tam laikci kafada bir isim. Babamın benim için yaptığı en iyi tercih olabilir.

Ben de seviyorum. Arapça değil, türkçe bir kere. Ayrıca çok kişide bulunan bir isim de değil. Ahmet mehmet gibi dayı dede ismi de değil, dinamik geliyor bana. Ad-soyad kombinasyonumda Türkiye'de 3-4 tane var. O yüzden kullanıcı adı alırken sadece soyadım olmazsa ad soyad kesin boş oluyor. İsim tolga bu arada.

ismim emirhan ama bildim bileli emirhan diyen yok. daha kısa olduğu için emir kullanıyorum.

konser değil ama müzikal tiyatro diyebilirim
phantom of opera

Massive attack, kurucesme'de.

kazım koyuncu'nun konseriydi. huzur içinde uyusun.

James 6 ekim 2011 <3

Iron Maiden-Rock im Revier, 2016

yildiz ibrahimova konseriydi, 2000lerin basinda.

izlediğim ve gittiğim her depeche mode konseri diyebilirim.

ayrıca park Orman'daki uriah heep de çok iyiydi.

Accept sonisphere istanbul.

Rammstein 2010 istanbul

Black Sabbath - The End turnesi

çok konser geçmişim yok ama the prodigy'de hissettiklerimi, yaşadıklarımı bir daha hiçbir konserde yaşayabileceğimi düşünmüyorum açıkçası. tek kelimeyle efsaneviydi bizim için.

www.youtube.com

en iyi arkadaşımla gitmiştim. yabancı olduğumuzu gören ukraynalılar ot ikram etmişti jshfsjk. ben türkiye'de festival ortamında pek bulunmadım ama arkadaşım türkiye'dekilerden çok daha güzel olduğunu söylemişti, o adam bile delirmiş ben ilk kez öyle ortam görüyorum nasıl mutlu olduğumu sen düşün. moshpit'e bile girdik burada ukraynalı ayılarla. çok güzeldi ya. cidden öyle bi şey yaşamadım hayatımda. daha da yaşayamam herhalde. konserden sonra iki gün yataktan çıkamamıştık.

evet sonisphere rammstein'ın bile önüne koydum <3

Pentagram 2007 konseri.

Sigur ros 2016 budapeste konseri.

moderat

(bkz: 4 ağustos 2013 roger waters istanbul konseri)
performans olarak zaten bir konserden fazlasıydı, objektif olarak bakınca en iyisi bu.

benim en çok eğlendiğim ve tıpkısının aynısı bir daha olsa, o an tekrar yaşanacak olsa deseler düşünmeden seçeceğim 8 eylül 2012 rhcp istanbul konseri 'dir.

2013 Roger waters konseri. Daha iyisini zor izlerim diye düşünüyorum.

1993 Metallica İstanbul Konseri/İnönü Stadı.

Manu Chao. 19 Nisan 2011, Babylon.

dream theater, 2005.

nekropsi, ikinci albumden hemen sonra.

Alisamiyende Metallica konseriydi 99 yılı.

Hayko Cepkin 2010 Dokuz Eylül Üniversitesi

Teoman - Harbiye

offspring en mutlu oldugum idi

madonna: en profesyonel idi
levent yüksel: en duygu dolu idi
evanescence: en ruhunu katan idi
mfö: en eğlendiren idi

daha çok gittim de tırtlar da var tabi

Manowar - Rock the Nations - 2005

prodigy - rock n cock

ooo hacı, ben de james diicem. keline dokunduğumun tim'i, allaaam, hoff ya. dertlendim şu an çok. hooffff. 2007 radar festival. hagfgh. ne diller döktüydüm forumlarda ingilizlerden ne fuck offlar yemedim. ama derdim ondan değil. james insanı olamadım hala ondan. şarkılarını söylüyorum ama yapamıyorum. yapmama gerek.

ape... youtr father's sins... your mother's mood swings... to perfection. aazıma zıçtın ceyms.

Wacken 2015 savatage & tso

birden fazla sayacağım; çünkü kimisinde nostalji etkisi var, kimisinde yeniyetmelik, kimisinde konserin entim olma hali. bunlardan sıyırıp en iyiyi seçmekte zorlanıyorum ama bunlardan biridir herhalde:
2002 manu chao (2011'deki de harikaydı)
2002 noir desir
2006 morrissey
2012 pulp
2011 brett anderson

+yer belirtmemişim. hepsi istanbul.

Olum manyak mısınız tabiki de roger waters konseri o konserdeki herkes o gece öldü ve başka bir hayata uyandı.

lamb of god konseri.
2008 metallica

erkan oğur, anjelika akbar ve mısırlı ahmet konser salonunun ışıklarinı kapattırıp doğaçlama çalmışlardı. olağanüstüydü.

faithless istanbul
daft punk kuruçeşme

Rhcp istanbul konseri.
Organizasyon berbattı ama adamlar sahneye çıkınca her şeyi unutturdular.

çok garip bir önerme, ben de geçen aylarda tek kalan twitter hesabımı uzayın derinliklerine gönderdim, facebook ve instagramda varım ama yokum, bir süre kendi reel gerçekliğimi denicem. ben tam bunlar çıkmadan önce de genç olan o ara nesilden olduğum için bunlarla beraber daha çok sosyalleşip daha çok eğlendiğimi söyleblirim.

Asıl sen varsın.

sosyal çevrene bağlı bu biraz.çok sevdiğim biri vardı, internet üzerinden tanışmıştık, oturduğumuz yerler arabayla 20 dakika mesafede. arada sırada görüşüyorduk ama bu buluşma teklifleri ondan sadece 2 defa gelmişti, birine ben gidemedim birini de ben aramasam iptal ettiğini söylemeyecekti.

ona, onun için sanal bir kisi oldugumu, online isem var, offline isem onun icin var olmadıgımı soylemistim. sahiden de oyle hissettiriyordu.

bu durum, internetten tanısılan bircok insan icin de gecerli sanıyorum.

özet: sanal ortamda alsterwasser diye biri yok.

öte yandan yaşadığın şeyler, ilişkilerin de tamamen gerçek. daha tatmin edici.

yoksun.

Ben de sosyal medya kullanmıyorum. Var mıyız yok muyuz bilemem ama böyle mutluyum.

yoksun, yallah arabistana. kıvranan ergen hezeyanı.

@baal

seviyesiz cevabınız için teşekkür ederim.

yalnız arabistana neden gitmem gerektiğini anlamadım. Aydınlatırsanız sevinirim?

varsın. yok olsaydın bu mesajı yazıyor olmazdın.

Varsın ama yok olma isteğindesin ve bu istek suni bir temellendirme üstüne inşa edilmiş gibi kokuyor.

Varsınız ve hatta sanırım iyi bir adamsınız.

Sosyal medya olmasa kendi gercekligine terk edilmeyecek miydin?

bu soruyu sorduğunuz yerde kaç kişi kullandığınız "hipergerçek" felsefi teriminin ne olduğunu biliyor?

yapmayın allah aşkına. tercihinizi biz yapamayız. çağı da tek başımıza değiştiremeyiz. ne sorduğunuzu bildiğiniz gibi cevabı da buradaki herkesten iyi biliyorsunuz.

tek siz değilsiniz bu durumda olan. sitem mahiyetli soru sorulmasını anlıyorum ancak kırmızı mı mavi mi çok eski bir soru ve neyi seçtiğinizle nereye düşeceğinizi de belirleyemiyorsunuz. aslına bakarsanız, seçeneklerden biri "rağmen" duygusunu barındırıyor. kaldırabileceksen gel, diyor. neyse. hipergerçeklik diyen dediğim her haltı anlar, bence daha fazla bir elaborasyona(hayvan) gerek yok. geçmiş olsun, ne diyim.

Ben de aynı durumdayım ve bunu bazen sorguluyorum. Örneğin bir arkadaş grubumla otururken aslında ilişkilerin sosyal medya üzerinden yürüdüğünü fark edip kendimi geride kalmış ve hatta onlarin hayatinda o kadar da bulunmayan biri gibi hissedebiliyorum. Ancak insanlarla olan iliskim gerçek hayatla sınırlı kaldığından ve onların örneğin instagram personalarini bilmediğinden mevcut durumun beni daha çok tatmin ettiğini söyleyebilirim.

Kısaca hem varız hem yokuz.

nerde yaşıyorsun?

avm'dense askeri malzeme satan yerlere bakin

Tchibo'da çok güzel bir model var.

Geçenlerde desa'da görmüştüm. Kendi ürünü değildi ama başka bir markanın kumaş bir modeliydi, markayı hatırlamıyorum.

Çantacılarda da olabilir. Ben çantacıdan almıştım.

İstanbul. İstinye Park mesela.