Olmuyor.

geliyor ama zamanla o da geçiyor. 5,5 yıl ilişki sonrası 7-8 ay arkasından ağlamış 39 yaşında adamım :) sonrasında sağlam bir tatil yaptım, hiç masraftan kaçmadım. tüm izinlerimi kullandım. çok fazla insan tanıdım. arkadaşlarım x3-x4 oldu neredeyse ve hepsine zaman emek harcadım şimdi de kanka diyebileceğim bir sürü insan var. yetişemiyorum :)

sonra ağlamalar ayda bire düştü, şimdi ise sadece belli şarkılarda ya da çok özel anıların tekrar yaşandığı durumlarda ama ağlama, kriz gibi değil, aklıma geliyor ve çok üzülmüyorum. eskiden fotoğraflarına, fotoğraflarımıza, yazdıklarımıza bakınca içimi hüzün kaplardı. şimdi baksam bile çok kötü hissettirmiyor. bazen yeni ilişkimde bir şey yaşıyoruz, bunun aynısı olduğunda nasıl davrandığım aklıma geliyor ve keşke falan diyorum. kısacası, her şey geçiyor. asla geçmeyecek herhalde derdim, hayatımı böyle sürdüreceğim. aslında aklım, mantığım geçeceğini bilirdi. vakti geldi ve geçti.

oluyor bana. hatta ayrilik sonrasi ilk alti ay sadece sonuncuyu degil tum eski sevgililerimi ozluyorum jdkdkd sanirim ayni hisleri yasamak kafamda hepsinin baglantisinin olusmasina yol aciyor. devaminda da oluyor ama. bir keresinde hic unutmuyorum ayriligin ustunden dort yil gecmis, kizin yuzunu hatirlamiyorum ama gece ruyama girdi diye sabah kalkinca hungur hungur aglamistim. cabuk gecmisti ama tabii o. genelde yeni bir iliskim olunca eskilerin etkisi yok oluyor tabii ama sonra bu sefer sonuncuyu ozlemeye basliyorum, yine basa sarmis oluyoruz. birini ozlemeden, dusunmeden gecen gunum yok gibi. bir yil iliski, iki sene ozleme, sonra baska iliski, iki yil da onu ozleme seklinde gidiyor.

ozellikle introvert biriysen cok daha zor olabilir unutmak. bak gabe bissuru arkadas edindim filan yazmis. bende hic oyle seyler olmuyor, aksine daha cok yalnizlasiyorum. sonra bi de ask acisinin ustune ayni zamanda cok iyi bir dostumu kaybettim diye uzulmeye basliyorum.

ayrilali bir sene oldu mesela daha gecen gun bi meme gordum, sadece onun anlayip gulecegi turden, onu paylasamiyor olmak bile uzdu.

Ayrılalı 10 gün oldu her gün özlüyorum :(

Tam da şu son 4-5 gündür bana olan bu.
Epey şiddetli hatta mesaj atma derecesinde fln. Zor tutuyorum kendimi.
O yüzden normal diyebiliriz.

Bu arada ilginçtir, @der mesiter in yazdığı eskileri özleme durumuna benzer şeyler de oluyor. Açıkçası bunun arka planını çok merak ediyorum. Neden böyöe oluyor diye.

Çünkü, son ayrıldığlım sevgilimin de, benden ayrıldıktan sonra, benden bir önceki sevgilisi ile iletişime geçmeye çalıştığını biliyorum.

Toksik bir ex ise ilk zamanlar bu ataklar normal
Zamanla köprünün altından çok sular geçtikçe geçiyor ve çivi çiviyi söküyor, kesin bilgi

Oluyor, "bazen bana gelir gider seni dert etmeler" şeklinde tam da.

boşluğa düşmezsen olmaz.

@orpheus Bu bahsettiğim durum direkt boşlukta olmakla bağlantılı bir hal değil ama. Aksine boşlukta değilken, birileriyle iyi zaman geçirdiğim dönemlerde de gayet aklıma düşebiliyor. Şu şekilde de bir detay paylaşmıştım mesela; "En son olarak da biriyle takıldığımın ertesi günü aklıma düşmüştü kendisi ilginç şekilde."

zaten bir adet eski sevgilim var. onun da sohbetini, beraber geçirdiğimiz ilk ayları ve bazı anları özlüyorum bazen. sonra son ayları ve ayrılık sonrası dönemi hatırlayınca o özlem de geçiyor hamdolsun

Geçecek diye umuyorum.:(

Hicbirini ozlemiyorum. Iyi insanlardi ama aklima bile gelmiyorlar desem dogrudur.

pizza raffaele ataköy

miss pizza
pizza locale

nappo pizza,
suvlanınkiler de güzel.

bi de vagabondo'nun güzeldi.

Kanyon'daki Nappo'yu ben beğendim eşim beğenmedi. Denemekte fayda var ama alışılagelmiş pizzadan farklı hamuru ve yapısı.

Miss Pizza güzeldi Şişhane'deki. Orayı ikimiz de beğenmiştik.

Zorlu'daki Eataly'nin pizzalarını da çok methini duydum ama henüz gidemedim.

benim yedigim en iyi the artisan craft, kadikoy'de.

dilim pizza - yesilkoy

Kurtuluş'ta Zucca var, ödüllü balkabaklı pizzaları var. Şahane.

Cecconi’s
Nappo
Miss
Sou Baker
Pizzeria Pera

Benim şimdiye kadar en çok beğendiğim yerler bunlar.

En iyi pizzadan kasıt nedir ona göre değişir cevap. Napoliten pizza, yani "orijinal" pizzadan bahsediyorsak Il pellicano ve nappo'dan başka "orijinal" Napoliten pizza yapan yok zaten. Ama herkese hitap etmiyor bu, daha roma pizzası olanlar seviliyor bizde. Bunun en iyi temsilcisi bence miss pizzaydı ama Cihangir şubesini kapattılar, Şişhane'dekinde aynı lezzeti bulamadım.

Şahsi en iyilerim nappo ve pellicano. Nappo zaten avpn sertifikalı, tescilli Napoliten pizza yapıyorlar. Ancak kanyon şubelerinde odun ateşi fırınları yok o yüzden bir İzmir şubesi değil. Yakında cadde'de bir şube daha açıyorlar, sanırım oraya stefano ferrara fırın getirecekler, o zaman orası izmirle yarışabilir.

Pellicano'nun yeri bende ayrı, orası varken nappo yoktu. Ülkeyi Napoliten pizza ile buluşturan Salvatore ustanın elinin kiri lezzet katıyor. Malzeme kalitesi nappo kadar yüksek değil ama adam yukarıda dendiği gibi bizzat kendisi napoli havası katıyor; pizzanın anavatanında doğup büyüyüp buraya yerleşmiş biri haliyle İtalya'da fancy restoranlarda değil de bizdeki pide salonu gibi yerlerde yenen pizzanın hakkını veriyor. İmkanı olsa o da san marzano ithal eder ama nappo'nun özgür ustası kadar "business" bilgisi yok.

Bitane de çok bilinmeyen öneriyim, Sappa. yakında daha popüler olurlar, koskoca Nişantaşı bölgesinde doğru düzgün pizza yapan tek yer.

Edit: bu kadar anlattım diğer önerilere de salça olayım bari. Raffaele hariç yazılan tüm yerleri yedim. Nappo ve pellicano ile kıyas kabul edecek tek bir öneri var bence aralarında, o da artisan craft. Bir kere yediğim için çok bişi diyemiyorum ama hamur konusuna kafa yormuşlar belli.

Takip edebilwyim diye yazıyorum.

Bensw nappo diyorum.
artisan craft merak ediyorum. Ciddwn hamurla övünüyorlar, hamuru paylaşıp duruyorlar ama fırın görüntüsü hiç vermiyorlar. O sebeple niye, neyi saklıyorsunuz oğğğlum diye kendi kendime sesleniyorum. Neyle, nasıl pişiriyorsunuz. Bi gidem de deneyim..

@halboyle: firin goruntusu

@lemmiwinks teşekkür ederim. Takipteyiz.

Ben png ye çevirip oynayıp tekrar pdf e çeviriyorum, pdftopng

O büyük sıkıntı ne yazık ki. Ben de aynı problemi yaşadım ve hala bir alternatif bulabilmiş değilim. Sadece eğer Mac kullanıyorsanız Preview uygulaması Adobe'un yapabildiği hemen hemen herşeyi yapabiliyor, beni o kurtardı. Windows ise problem.

Zamunda dan full acrobat bulabilirsiniz bir problem olmaz

pdfxchange editor benim çok işimi gördü. bazı özellikleri paralı ama biraz uğraşırsanız aynı şeyleri uygulama üzerinden parasız olarak da yapabiliyorsunuz.

Pdfxchange bir çok işinizi görür.

nitro pdf pro

varillaz?

değildi sanırım.

Slipknot mi acaba

yerli grup hocam, tarz olarak da soft rock diyebiliriz.

edit: kesme şeker diyesim geliyor ama görsellerde arattığımda çıkmıyor karşıma

zardanadam

@south park in kapusonlu uyesi, evet ya çok teşekkür ederim :)

Abi onu çevirmen gerekmiyor ki o sistemin ismi zaten Intermittent Fasting, özel isim gibi düşünebilirsin direkt o şekilde yaz bence. Yok illa çevirmeliyim dersen, ki dediğim gibi bu gereksiz, "aralıklı oruç" beslenme rutinin ya da "aralıklı oruç" sisteminin faydalarını tartıştık ya da benzer bi ifade kullanabilirsin.

Böyle bir ifadeyi tırnak içine yazmak Türkçede doğru mu bilmiyorum ama illa yazılacaksa a şıkkındaki gibi olmalı.

kitap bizzat if ile alakalı olduğu için aralıklı oruç şeklinde çevirmek zorundayım.

arkadaşlar adam "tırnak içine aldığım şey sert ünsüzle bitiyor ve ek alıyor, sert ünsüzün yumuşaması lazım, yumuşatmayayım mı, yumuşatacaksam nasıl yumuşatayım" diye soruyor. niye tırnak içine yazacağı kelimeye alternatif düşünüp değiştirmeye çalışıyorsunuz? alternatifsiz bambaşka bir şey de olabilir tırnağın içindeki

tdk'da bununla ilgili net bir şey bulamadım. lakin kesme işaretinden mantık yürütürsek, özel isimlere gelen ek ile yumuşaması gereken ek yumuşamıyorsa, "Burağın kitabı" veya "Burağ'ın kitabı" değil, "Burak'ın kitabı" diyorsak, tırnak içindeki cümle için de "aralıklı oruç"un faydaları dememiz daha doğru diye düşünüyorum.

Cevap A şıkkı

Seyyar satıcılık yapamam sosyal fobim var. Yani küçümsediğimden hakir gördüğüm değil bilakis yapabilecek özgüvenim olmadığı için yapmam-yapamam.

lagimcilik
yukseklerde yapilan herhangi bir is (yukseklik korkum var)

Polislik ve askerlik.

Tutup mavi yaka islerini saysak sabaha kadar sayarim zaten cogunu yapamam.

ama beyaz yaka icinde marketing isini hayatta yapamam sanirim, bi donem arkamda marketing muduru vardi.
Sirket icin brosur tasarlanacak, 6 ay surdu.
3 sayfa html site yaptirdilar 3 ay surdu.
Esantiyon deftere karar vermeleri 2 ay surdu.

Sinirimden masayi isiriyordum bazen, hatta verin ben bedavaya yapayim sitenizi dedim. Gitti 100bin falan verdiler.

Hele dijital pazarlama bundan beterdi.

seyyar satıcılık yaptım. çürükleri arkaya koyan seyyar satıcı hiç olmadım, olmazdım. aklıma gelmezdi. hep seçtirdim. seçerken domatese masaj yapanları uyardım, tabii, "abla ezmeden al, onları kime satayım ben" çok normal. kırsalda bir ilçedeki hafta ortası pazarında seyyar arabayla domates sattım. pazarcılar çok zorladı, sattırmadı, e tabii izin yok, bir şey yok, işlerine engel oluyorum. onlar seçtirmiyor, ben seçtiriyorum. malın %20'sini zor sattım. bir kaç saat sonra pazardan ayrıldım. diğer ilçeye 40 km tek başıma yaya olarak (10-12 yaşımda) 10-12 belki 15 saatte geri döndüm. dönerken yolda domatesleri bağıra bağıra evlere sattım. tarla domatees! ayakkabı boyacılığı yaptım. boyaya cilaya kötü boya cila hiç katmadım. yola fırça düşürmedim, yapmam. günde 5 vakit camiye gitsen zaten rahat 3-5 boyuyorsun. avanta para hiç aklıma gelmedi. bu şekilde emeğinle para kazanmak inanılmaz güzel bir duygu. bir de durağan değil iş. kafa hep vızır vızır çalışıyor. ne yapsam da para kazansam diye düşünüyorsun ve aklındakini gerçekleştiriyorsun. supply and demand my friend. açık havada bir aktivite görüyorsun. toptancıdan kavrulmamış ay çekirdeği alıyorsun. evde vok tavada kavuruyorsun. gazete kağıtlarıyla külah yapıp içlerine koyup satıyorsun. aklındaki, sıcak sıcak çekirdek satılır şimdi bu serin havada. 3-5 sattın, maliyetine geldin ama hızlı satamıyorsun. aktivitenin belli vakti var. hemen kalanı enayinin birine ucuza satıp, nakite çevirip başka bir işe giriyorsun. mesela köfte ekmek. o sanıyor ki senden uygun fiyata aldı. ama sen mal maliyeti + hizmetini almışsın. varsın overhead kalsın. sen köfte ekmek için sermaye yarattın. o yaşta fırsat maliyeti, cash is king, nakit akış > karlılık öğreniyorsun.

piramitçi satışçılardan olamam herhalde. mega holdings, titan vs.

Zincir marketlerden birinde çalışmak. En son bir akrabama haftanın 4 günü 15 saat çalışmasını isteyip aksi taktirde işten kovmakla tehdit etmişlerdi.

meslek olarak adlandıramıyorum ama insan ve hayvanların canını yakmamı gerektirecek bir iş yapamam. bir de trafiğe çıkmamı gerektirecek bir iş yapamam, üç saniye içinde stresten ölürüm.

Trafikten ve yükseklikten çok korkuyorum. Bu ikisinin olduğu herhangi bir işi korkudan yapamam.

Mavi yaka işlerin çoğunu yapamazdım. Özellikle beden gücü gerektirenler.

Beyaz yaka işlerden de satış. Mümkün değil asla kişiliğime uymuyor.

Yalnız asla asla da diyemiyorum. İnsan mecbur kalınca düşünmeği şeylere adapte olabiliyor.

İçerisinde içki, kumar olan hiçbir işte çalışmam.

yok. zaten yuz iste calistim. insan cok hizli adapte oluyor.

Hizmet sektörü.
3 yıl çalıştım 30 sene gitti hayatımdan.

beceremeyeceğim/yapamayacağım çok iş var misalen müzisyenlik, ressamlık vs. tonla, ama yapmam şu işi yapmam diyeceğim bir iş yok.

icra memurluğu dışında her işi yaparım.

Çiftçilik, hayvancılık yapamam.

@camussar arti 1. insanin hakikaten alisamayacagi bir sey yok.

ama tarim iscisi olarak calismazdim herhalde. cok agir.

www.youtube.com

www.youtube.com

modjo Lady Hear Me Tonight, 90lar değil 2000ler.

patatesi bilmiyorum ama brokoli oluyor. üzerine de yağ gezdirin azcık.

hayaller bal kaymak, gerçekler brokoli

@killerbee tam isabet :)

nu - man o to

www.youtube.com

acaba?

www.youtube.com

evet bu, çok teşekkür ederim. rahatladım :)

Numan Oto Yıkama
maps.app.goo.gl

"Jiro Dreams of Sushi" yıllar önce orada izlemiştim. Filmden ziyade bir belgesel ama beni çok etkilemişti.

kişisel bir önerim yok ama arama kısmına "food" yazıp çıkan listelere göz atabilirsiniz belki.

Öğretmen alımında bu kriteri formasyonunuz olması veya eğitim fakültesi mezunu olmanız durumunda karşılıyorsunuz. müd yrd için de aynıdır diye düşünüyorum. maksat, adayın eğitim sektörü dışında olmaması.

biri bana bagirsa da anasindan dogduguna pisman olsa. boyle yonetmenin hafif yukselmeleri oluyordu ruh haline gore. yoneticisine sikayet ediyorum

calismistim. 10 yil onceydi. magaza muduru vardi milleti oyle sindirdigi herkes korkuyordu. bi gun herkesin ortasinda beni azarlayip molaya cikmami emretmisti. ben de, bas git lan cikmiyorum molaya demistim. ondan sonra herseyi rica minnet yaptirmaya calismisti. bu tipler genelde boyle karaktersiz oluyor.

üç buçuk sene kadar çalıştım, böyle ulu orta yerde bağırır çağırır, kendi ekibine laf söyleyerek iş yaptırmaya çalışırdı. alttan alta herkesin kuyusunu kazar, herkesi birbirine kırdırırdı, buna üç yıl içinde belki yüzden fazla kere şahit oldum. direkt benim yöneticim değildi o yüzden pek muhattap olmak zorunda kalmazdım ama kendi alanına dokunan benim takip ettiğim konularla ilgili çok laf sokmuştur. bu arada iş yeri kadar huzursuzluğa rağmen aşırı laçka bir iş yeriydi, yani o lafların edildiği kimselerin yüzü bile kızarmazdı geniş geniş hayatlarına devam ederlerdi. belki de bu yüzden o böyleydi, kim bilir. artı parantez: iş hayatımda hem tepeleri hem de dipleri gördüğüm, beni profesyonel hayata komple küstüren yerdir. minik bir türkiye simülasyonuydu adeta. of tüylerim diken diken oldu hatırlayınca. allah belanı versin fatih bey, inşallah rahat yüzü görmezsin.

o kadar huzursuz bir ortamda çalışıyordum ki artık işe giderken keşke bana kamyon çarpsa ama ölmesem ama kemiklerim kırılsa işe gidemesem diye dua ediyordum. psikolojim çok bozulmuştu, hayatımın en kötü dönemiydi. üç dört ay daha beklesem çok rahat edecekken (tüm yönetim komple değişecekti) bir araba parası tazminatımı yakarak üstelik de iş bulmadan işi bıraktım. biraz pişmanım çünkü bugünkü aklım olsa kendimi komple ofiste olup bitene kapar sadece işime bakardım, böyle küçük insanların neden böyle yaptıklarıyla ilgili de kendimde hata arayıp kafamı hiç yormazdım.

Evet Türkiye'de çalıştığım firmada genel profil buydu. Çok iyi bir tedarik zinciri müdürü vardı ama tarzı kötüydü. Ben onunla az çalıştım ama diger calisanlarla süper diyemem arası.

Ama fabrika müdürü vardi vallaha çocuk gibi azarlayan garip bir tipti. Ben çıkarken yurtdışına yerleştiğim için hepsine nasıl saçma bir iş ortami olduğunu anlatan bir dilekçe yazıp çıkmıştım.

Benden sonra 2 senede tedarik zincirinden totalde 10-15 kişi değişti. Fabrika müdürü de para yediği için ayrılmak zorunda kaldı.

Şu an böyle birine tarzinin bana uymadığını söylerim. Kendimde o özgüven var ama eskiden böyle değildi.

Yeni mezun olunca girdiğim dandik bir şirkette outsource olarak başka bir yere gitmiştim. İmamdan bozma IT müdürü deneyimsiz görüp istemedi (neredeyse hiç konuşmadık bile). Geri döndüğümde mahalle delikanlısı patron, önlisans mezunu arkadaşların yanında "fakülte mezunu olmakla olmuyormuş değil mi?" dedi, hiç çalışma ve kendimi gösterme fırsatımın olmadığını söylemeye çalışınca "başkasından önce kendinde hata ara" demişti. İki dakika sonra yanına gittim ve ayrılacağımı söyledim. Şimdiki özgüvenim olsa o an cevabını verir, hatta direkt kapıdan çıkıp giderdim :)

Bir süre akademide çalışıp girdiğim büyük bir şirkette karmakarışık yazılmış, açıklamasız kodları çözmekte biraz sorun yaşayıp bir şeyler sorunca "biz burada programlama öğretmiyoruz, zaten biliyor olmanı bekliyoruz" demişti. Çocukluğumdan beri kod yazan biriyim. Adamın her hali gergindi, bağırmamak için kendini zor tutar gibiydi. 1-2 yıl orada çalıştıktan sonra ayrılırken "şirket sana o kadar yatırım yaptı" diye bağırdı. Şimdiki özgüvenim olsa "ahaha saçmalama lan ne yatırımı" derdim.

Kaç yıldır kendim proje yönetiyorum. Genellikle kibarca rica eden, ekibe danışıp fikir soran ve teşekkür eden biri olmaya çalışıyorum. Her zaman çalışmasa da gereksiz hiyerarşiden kaçınmak, insanların değerli olduğunu ve bunun fark edildiğini hissettirmek önemli.

Kimse işyerinde yöneticisinin ruh hastalıklarına katlanmak zorunda değil.

Çalıştım. En küçük hatada veya kendi istediği gibi olmayan bişeyde bağıran çağıran veya pasif agresif laf sokan biriydi. Bana sadece bir kez sesini yükseltmişti, onda da kalabalıktaydık ve kendisini çok sert bir şekilde uyardım. 1 sene çalıştım, sözleşmem bitince de oradan ayrıldım. Türkiye'de bir parça üst düzeylik gören çıldırıyor.

son zamanlarda gelenlerden petite maman / küçük anne

Şurada bana güzel şeyler önermişlerdi: www.eksiduyuru.com

Mon roi

Petit Maman benim de ilk fırsatta izleyeceğim film, Çatlak, First Cow ve Titane da izlemek üzere listelediğim filmlerden, Titane çok herkese göre bir film değil tahminimce.

Anasayfaya şöyle bir baktım da, seyredip tavsiye edebileceklerim;

Üç Renk üçlemesi
Druk
Rüzgar Bizi Sürükleyecek
Köpek Dişi
Bal Ülkesi
Yedinci Kıta
And Then We Danced
Dönüş (Andrey Zvyagintsev)
Güz Sonatı
Inside Llewyn Davis

İçinde Yaşadığım Deri

Mubi'deki Türkiye yapımı filmlerin çoğu çok başarılı. Yakın zamanda Sardunya ve İki Şafak Arasında gelmişti, ikisini de öneririm.

Hala gösterimdeyse Shiva Baby de çok güzeldi.

Böyle bir düşüncem hiç olmadı ama dünyada sanki erkek şarkıcılar daha çok dinleniyor gibi. söyle bi listeye baktım %90 ı erkek.

kadınım, kadın vokal çok sevmeme rağmen dinlediklerimin çoğunluğu erkek. sebebini bilmiyorum ama bilinçli değil.

%90 erkek sanırım. Bilinçli seçim yapmıyorum, belki bilinçdışı olarak kalın, tok ve baskın sesi seviyor olabilirim. Dinlenen müzik türünün de etkisi var bence, rap dinlerken erkek, caz ve blues dinlerken kadın sesinin hoş gelmesi gibi.

Ben erkek şarkıcıları daha çok dinliyorum. Kadın şarkıcılarda ince ses çok sevmiyorum. Bunu arkadaşlarıma dediğimde bana çok takılmışlardı :) özellikle seçmiyorum ama hep erkek şarkıcıları ve grupları dinliyorum.
K

kadin

Rock-metal ağırlıklı dinliyorum bu alan da erkek ağırlıklı olduğu için otomatik olarak erkekleri daha çok dinliyorum ama Tarja Turunen gibi kadın vokallere denk gelirsem onları da dinliyorum.

çoğu meslekte olduğu gibi erkek sayısı müzik piyasasında da daha fazla bence.
o yüzden erkeklerin daha fazla dinlenmesi normal.

önemi yok ama rock-metal müzikte erkek vokal çok daha önde.

Sanki Türk pop müziği veya arabesk/fantezi vs. dinleyenler daha çok kadın dinliyor gibi geliyor bana. Ünlü pop şarkıcılarının çoğu kadın değil mi veya benimki algıda seçicilik mi?

Tok ve kalın ses +1

Yüzde 60 kadın, yüzde 40 erkek gibi bir oran var benim dinlediğim.

Erkek direkt. Kadin sesi genel olarak sevmem sarmaz beni. İstisnalari vardir tabii ama genel olarak net sekilde erkekciyim ben. Hangi tur müzik olursa olsun erkek.

Aa bu kadin bunu dinlemem diyr bir tercihim yok, sesini sevdiklerimin alayi erkek.

Benim cinsiyet erkek.

Tok erkek sesi +1 ne kadar bas o kadar iyi.
Tiz kadın vokallerden pek hazzetmiyorum ben de.

cinsiyetin hicbir onemi yok, dusunmedim bile..

sarkiya gore degisiyor. Bazi sarkilar kadin vokellere yakisirken bazilar erkek sesinde daha guzel oluyor.

hangi site? yazdır deyince pdf olarak yazdır mıyor mu?

online.flippingbook.com

yazdır dediğim zaman yalnızca hangi sayfadaysam o sayfayı yazdırıyor. çoklu sayfa da seçtirmiyor.

Bence yasamazsin. A1 konulari zaten cidden basit, alt tarafi bi kac gramer kurali. Ilk hafta adapte olamazsan hocandan kaynak istersin 1 kac gunde calisip bitirirsin a1 i

kursların çoğunda a1'in önemli bir kısmında hello how are you gibi aşırı basit kalıplar büyüm bir yer kaplıyor, en fazla 4 tane tense giriş niteliğinde anlatılıyor. a2'de ıvır zıvırla vakit kaybetmiş olmazsın, sorun yaşamazsın. a1'de bence hevesin kaçardı.

fishbowl wives demişler ama bilmiyorum, izlemedim.

Doğrudur Fishbowl Wives şu an Netflix'te

Sonuna kadar okudum. Sen haklisin (ve elbette iyisin, bunu tartisma bile) panpa.
Kadinim halet-i ruhiyesinin yerinde olduğuna emin misin?
Ben biraz yasiyla beraber yaşadıkları münasebetiyle biraz bozmuş kendini diye düşündüm (Allah affetsin).

Siz bu kişiyle niye arkadaşsınız, onu çözemedim. Siz hep veren tarafsınız. Anası babası değilseniz bence bu kadar verici olmayın.

Benim eski patronum zor zamanimdi ve yeni mezundum ve o is verdi gibi bisey oldu. Biraz onun ezikligi var.
O da cok sey yapiyor. Surekli benim sevdigim yemekler vb.ama yapmasin istemiyorum. Ben o uzulmesin diye yiyorum.

"arabası yok" kısmının devamında "araba aldım" yazacak diye çok korktum.

Lütfen kendinize gelin, şu yazdıklarınızı tekrar tekrar okuyun. Sizce normal mi tüm bunlar? Kadınla tüm münasebetini kesmek için gayet yeterli nedenler. Yeni mezun işe aldıysa da o onun sorunu, kaldı ki işine gelmese hiç bir patron hayrına eleman almaz.
Rica ediyorum kendinize değer verin.

bu kadında bir kişilik bozukluğu var gibi geldi bana.

sizdeki bir şemadan dolayı mesafe koyamıyor olabilir misiniz?

hayatı yeniden keşfedin isimli kitabı öneririm şemalar üzerine.

siz vermeye devam ettikçe o da dolaylı yoldan istemeye devam edecek. kaldı ki sizi maddi olarak bu kadar sömüren biri manevi olarak tüketir yakında (hala tüketmediyse)

anlattığınız şeyleri düşününce hanımefendi bana da pek sağlıklı gelmedi. bu artık onun problemi ama siz kaçın ve kendinizi kurtarın. "mirabel hep bendeydi" şeklinde yalan söyleyebilen biri çok daha büyük dertler de açabilir başınıza.

tencere kapak gibi birbirinizi çok iyi bulmuşsunuz. elektrik faturası için kendi payına düşeni mutlaka ver bence. hatta yarın yine küçümsediği zaman sizin hiç aldırış etmeden, yüzüne vurmadan sanki karşınızda yaptığınız iyilikleri hak eden biri varmış gibi aldırış etmeyeceğiniz bir rakam olsun ki kadınla aranızdaki hikayenin tadı kaçmasın, şu an olduğu gibi mutlu mesut geçinin.

Kadın sağlıklı değil tamam ama kimsenin değinmediği birşey var;
Bir zamanlar hali vakti yerinde hatta bir de sizin patronunuz olan bi insana kızılaya bağışlar gibi kıyafet, et falan verilmez. Her ne kadar “artık arkadaş olsanız da” bir zamanlar as üst ilişkisi içinde olduğunuzu unutmayın. Gerçekten sizden başka kimsesi yok ve hali yürek parçalayacak durumdaysa bi gün yemeğe götürür bişey ısmarlarsınız mesela. Yardımın, desteğin de bir usulü adabı var.
Belki sadece gururundan bile bu “bağışladığınız” şeyleri ona buna verdim demiş olabilir veya yine sırf bu yüzden vermiş olabilir. Öte yandan hayatı boyunca rahatlık içinde olmuş, etraftan hep karşılıksız hizmet almış biri bunu olağan karşılar ve biz emekçiler gibi ekstra bir minnet duymaz, bu anormal bir durum değil.

Yetişkin bi insan olarak böyle birinin evinde bir ay kalmamızaysa hiç anlam veremedim. Sağlık problemini öne sürmüşse de toparlayana kadar 1-2 gün kalınır maksimum, bir bahane bulmalıydnız. İyi yani benim sevgilim veya kardeşim falan olsanız sinir olurdum, ne münasebet.

Kadın kaba, hareketlerine sinir oldum ama sizin bu yaptıklarınız da başkasını sinir edebilecek cinsten. Böyle insanların gelip size sızlanmasına duygusal olarak manipüle etmesine izin vermeyin. Bunun için de ilişkinizi kesin direkt.

ablanın kişilik bozukluğu var gibi geldi +1

İşler çığrından çıkmadan ilişkinizi kesin diyeceğim de çığrından çıkmış aslında. Bakın benzer bir komşu bizde vardı, 15 sene önce falan. En son kadın bize hediye ettiği ufak bir hediyeyi unutup, bizi hırsızlıkla suçladı da artık işler iyice cozutunca bağı kesebildik. Uzak durun.

kusura bakma ama güldüm okurken.

bir tane olay yazsan kızardım kadına ama 10 tane olay yaşamışsın suçun yarısı senin, kadına kızmadım izin verende eşit suçlu.

neden kendini bu kadar kullandırıyorsun, ezdiriyorsun, başkalarına verdiğin değeri vermiyorsun sen bunlara odaklan boşver kadını.

faturayi olayini bir firsat olarak gör, atiyorum 500 lira ver, güzelze lafini söyle, bitir. bunun sonu gelmez.

Peygamber sabrınıza ve saflığınıza hayran kaldım.

Böyle kişilere ne denir bilemiyorum ancak resmen çok yakınım olan birini anlatmışsınız ve maalesef bu sorunun tek çözümü o kişiyi hayatınızdan çıkartmak.

Bu gibi insanları ağzınızla kuş tutsanız memnun edemezsiniz çünkü muhtemelen psikolojik sorunları var ve desteği siz değil profesyoneller verebilir ancak.
Bunca mevzu dönerken ve niyetine hakimken bir de fatura matura desteği diyorsanız biraz da kendinizi sorgulamalısınız tabi.

yazınızı sonuna kadar okudum. bu kişi ile kendi akıl sağlığınız için hayatınızdan çıkarmanız gerek. zor zamanınızda size iş vermiş olabilir, ama siz yan gelip yatmadınız o işte. yani size babanızın hayrına para ödemedi. o yüzden ezikliğinizi bırakın. eğer bu kişi hayatınızda kalmaya devam ederse olan size olacak.

Delirdim okurken bu ne böyle.
Size de kızmak istemiyorum ama kusura bakmayın sizde de suç var.

Böyle insan karşımda susuzluktan ölüyorum dese bir bardak su vermem.
Arkadaşı bırak annem olsun siler atarım. Bir de tekrar tekrar yardımcı olmaya çalışmışsınız, delilik.

Acil bir şekilde bitirin ilişkinizi.

O kadar sinirlendim ki şu an anlatamam.

İlişkini kestirip at bi an önce, kanser olursun.

okurken ben darlandim. size zamaninda yaptigi iyiligi fazlasiyla geri odemissiniz bence bir borcunuz kalmamis ona. ben olsam birakirdim gorusmeyi. en fazla ne olabilir ki ya? ay valla icim daraldi okurken siz bi de yasarken sıkılmadiniz mi bunlari?

mirabel, en büyük umudum troll olman, lütfen troll ol ya :).

o kadını geçiyorum. dönüp kendinize bir sorar mısınız ben bana bütün bu saygısız ve dengesiz davranışların yapılmasına neden izin veriyorum diye? mutluluğun anahtarı içinizde, yeminle öyle...

hediyeyi hediye etmek sünnettir, o yüzden sütçü kadın bahsini kapayalım
çöpe atmak veya bu bollukta* köpeklerin önüne löp et atmak :D
ne denir sıfat olarak? parazit

rewlack durumu tam olarak özetlemiş.

1- kadının gözünde hala o işe ilk aldığı çömezsiniz dolayısıyla hizmet etmenizde minnet duyacağı bir şey yok. O sizi işe alarak zaten ömür boyu sürecek işveren kimliğini üzerine geçirmiş,
2- Ona bir şeyi "iyilik" olarak yapmanız onun içini acıtıyor ve tekrar size kimin patron olduğunu göstermek istiyor.

Yaşlı ve huysuz insanlar her şeyden şikayet eder. Siz onun kalemi değilsiniz, akranı değilsiniz, arkadaşı değilsiniz. Onda kalmayın. Ölse-kalsa durumu için olmadı birbirinize anahtar verirsiniz (böyle bir insanın anahtarının sorumluluğunu alır mıydım, onu bile bilmiyorum) - vazgeçtim anahtardan, her gün yoklarsınız kapıdan. Dahası olmamalı. Kadın bütün ruhsal çöpünü size boşaltıyor yahu. Bu elektrik meselesine çok gücendiğinizi söyleyin. Verin 500 kapınızı kapatın. Valla ayağınıza gelmiş fırsat.

gel hele gel buldum ilacını
bu meseleye cuk diye oturan bi vidyo var diyordum
video.twimg.com

abartıyorsunuz bence. ev arkadaşıyla yaşamak gibi bir şey.

genelde tüm ev kiralanıyor zaten çok rahat oluyor otel gibi. oda kiralamayı zorda kalmadıkça ben de istemem.

oda kiralayınca bütün vaktinizi hostla geçirmek zorunda değilsiniz ki. bir şehre turist olarak gidiyorsanız daha da rahat, zaten yatmadan yatmaya lazım olacak oda. ortak alanları da misafir çekinmeden kullansın diye çoğu host misafirden çok misafir gibi davranıyor kendi evinde. bence tercih edilebilir bir seçenek.

elalemin evi dediğin otelden daha iyi olabiliyor. ev temizliğinde banyo olunca niye kasılasın ki? airbnb kullanmadığın belli oluyor. burada da, yurt dışında da kullanmış biri olarak söylüyorum bunu.

almanyada 4 gün airbnb'den oda kiralayarak kaldım. verdiğim en iyi karardı. gecesi 15 euroya iki katlı yeşillikler içinde bir villanın üst katında gayet temiz güzel bir odada kaldım, üst kattaki 3 oda sadece airbnb konukları içindi ve ayrı banyo tuvaleti vardı. hostumuz da alman olmasına rağmen gayet hoşsohbet insandı.

benzer bir-iki tecrübem daha oldu doğru hostu seçerseniz (superhost) ve evin yapısı da uygunsa hiç sorun olmuyor. saçmasapan evin salonunda çekyat kiralayan 5 euroluk evde de kalınmaz zaten.

yurtdışında üç farklı ülkede airbnb'de elalemin evinde üç kez kaldım. üç ev de, sahipleri de çok rahattı ve biz de rahat ettik. zaten hostlarla pek muhatap olunmuyor özel bir muhabbet ortamı oluşmadığı sürece. kurallar ve kullanabileceğiniz alanlar, kullanabileceğiniz eşyalar önceden belli. onların da sizin kaldığınız odayla ilgili kuralları belli. karşınızda insan gibi insanlar olduğu sürece ve siz de insan gibi davrandığınız sürece hiçbir sorun çıkmıyor. medeni olmakla, karşılıklı yaşama saygı duymakla ilgili yani deneyimin iyiliği biraz.

makul sınırlar içinde hareket edince kimse kimseye bir şey demiyor. ayrıca istediğiniz saatte girip çıkmanıza kimse bir şey demiyor ama tabii ki evdeki insanlara saygı çerçevesinde kalmanız lazım. tatil anlayışına da bağlı biraz. içelim edelim kafalar bi milyon eve gelip gürültümüzü de yapalım diyen insan bu tür yer seçmemeli tabii ki. aslında düşününce otelde ya da kiralanmış bir evde bile kalsanız bu hoş değildir mesela, gürültüyü yan odalara da ya da diğer dairelere de yapıyorsunuz otelde/evde kalırken. oralarda kalmak da rahatça gürültü yapmayı meşrulaştırmıyor, yine ortak alanların kullanımı söz konusu.

ya da mutfak banyo meselesi mesela, doğru düzgün kullandığınız sürece neden gönül rahatlığı konusu mesele olsun ki? neyi kullanabileceğiniz belli oluyor, buzdolabında size boş yer oluyor, zaten kullanacağınız iki tabak iki bardak, çatal ıvır zıvır, onları da insan gibi kullanınca bir şey olmuyor. ya da mesela tencere tava mı kullanmak istiyorsunuz, düzgünce kullanıyorsunuz, zarar vermiyorsunuz insanların eşyasına, o kadar. insan zaten kendi evinde bile dikkat etmeli buna, kendi eşyanızı da hor kullanan bir insan değilseniz ekstra bir çaba yok aslında. neyin ne amaçla kullanılacağının belli olduğu yerler mutfak da banyo da. kullandığınızı kullanıp temiz bırakıp geçiyorsunuz. öyle f tipilik bir durum/hissiyat olmuyor. evinizde davrandığınızdan biraz dikkatli davranıyorsunuz, o kadar.

tabii bunlar demek değil ki oda arkadaşı olarak kalmak herkese uygundur, herkes rahat hissederek kalabilir. tarz meselesi sonuçta, hoşlanmamak çok anlaşılabilir. ama öyle hücre gibi hissedilmek zorunda olunan bir şey değil, bunları en azından bunu demek üzere yazmak istedim.

sinema ve tiyatrolarda da aşı şartı devam ediyor.

Bugün sinemaya gittim (cinemaximum), bir süredir aşı şartı olmadığını söylediler.

bana abarti geldi. guvenlik saglamak degil de ogrenilmis panik hali gibi. yani peki dogumdan 2 ay sonra ne degisecek?
akisina birakmalisin. soyle dusun; o aksam gittigin doktor, gunduz bir suru muhtemel okumus etmis hamileye de bakiyor.

@kittie, doğumdan sonra şu değişecek: rs sezonu ilkbahar geldiği için bitmiş olacak, bebek de 2 aylık olduğundan ve yenidoğan faslını atlattığı için ölüm riski azalacak.

Bence haklısın

Bu arada cümleyi yanlış kurmuşum. Akşam markete, normal saatlerde de randevumuz varsa doktora gidiyoruz.
Yaşadığımız ülkede maske zorunluluğu yok ve toplu taşıma kullanıyoruz.

Dünyanin en savunmasiz varliklarindan birini korumak icin alinacak onlemler bana abarti gelmiyor. Covid olmasa da yeni dogmus bir bebegin yabancilar tarafindan mincirilmasi vs de bana dogru gelmiyor zaten. Iciniz nasil rahat edecekse oyle yapin, virus kapma ihtimali cok sakinsaniz bile var ama kendinizi suclamanizin onune gecmis olursunuz. Bebeginize saglikla kavusursunuz umarim.

"hadi doğur da mıncıralım diyenlere ilk 1-2 ay sezon geçene kadar görüşemeyebilirz"

Bu kısım çok doğru. Yenidoğan ilk haftalarda yabancıya maruz kalmamalı anne baba dışında. O açıdan bizim kültürümüzde olan kırkı çıkmak uygulamasını mantıklı buluyorum. 2 ay sonra severler, nolacak.

Hekim olarak belirtmek isterim ki aşırı bir ihmal olmadığı müddetçe bu kadar ince düşünmeye gerek yok gene de, bebeğinizin başına bir aksilik gelme ihtimali düşündüğünüzden çok çok daha düşük :) kaldı ki bebeğiniz mikroba da maruz kalmalı ki bağışıklığı oluşsun.

Abartmıyorsun, pandemi döneminde bebeği olan 2 yakın arkadaşımla da hepimiz aşılı ve dikkat eder durumda olmamıza rağmen görüşmedik. Bebeğe altın takamadık düşün yani :) Ha görüştük ha görüşücez açıldık kapandık derken çocuklar yürümeye başladı :)

Buradaki kitleye sorunca genel cevap "abartıyor" çıkabilir çünkü yaş ortalaması 25 :) Benim açtığım benzer bir duyuruya gelen ağırlıklı cevap "Pandemi diye değişen bişe yok yea, maskeyi takıyoz, eskisi gibi takılıyoz" gibiydi :)

Bi de bu bebek "mıncırma" olayından ailecek covid olan bir arkadaşım var. Hasta olunca yalnızsınız, mıncıranlar geçmiş olsun diyebilirler ancak.

@art pepper tabii ki virüs zart zurt bulacağı varsa buluyor, ona yapacak bir şey yok. :) onu hiçbir şekilde kontrol edemeyeceğimin farkındayım ki fazlası kontrol manyaklığına girer elbette. Rsv özelinde kıllanıyorum daha çok, çünkü bildiğin salgın var ve infant ölümlerine neden oluyor. Kimse yeni doğan çocuğunu yoğun bakımda nefes almaya çalışırken can çekiştiğini görmek istemez

abartıyorsun. benim oğlum da pandemide doğdu. herkesin kucağına veriyoruz sevsin diye. gelenimiz gidenimiz bitmiyor. bunu özellikle istiyoruz, yani başkalarıyla etkileşimde olmasını. toplu taşımaya bile sokuyoruz. canavar gibi eleman.

Valla acikcasi dogur da minciralim diyen birisine 'ilk 1-2 ay gorusemeyebiliriz' diyen birisi bana cok itici gelirdi. O 'dogur da minciralim' ifadesi zaten daha cok oylesine ve karsi tarafi iyi hissettirmek icin soylenmis ifadelerdir bana gore cunku yeni dogmus bebekler cok cirkin oluyor, degil mincirmak insanin sevesi bile gelmiyor :D Hal boyleyken kisinin bunu ciddiye alip da '1-2 ay sizle gorusmeyiz' tarzi cevabi insani direkt sogutur.

@ j r r tolkien hayrani bunu diyen yakınlarım literally yapmak istiyor bunu, onun için itici görünmek mi güvenlik mi diye tartıya koyduğunda itici görünmek çok umrumda olmuyor açıkçası.

@mermize nasıl düşündüğünü anlıyorum da bazı virüsler öyle sandığın gibi maruz kalsın güçlensin şeklinde çalışmıyor, yenidoğanlar özelinde söylüyorum bunu. Fikir vermesi açısından:
(git: www.memorial.com.tr:~:text=RSV%20%C3%B6zellikle%20yeni%20do%C4%9Fan%20ve,bron%C5%9Fit%20veya%20zat%C3%BCrreye%20yol%20a%C3%A7ar.)

Bana abartı geldi.

yakın aşamalardayız hamilelikte, biz de elimizden geldiğince covid konusunda dikkat ediyoruz ama kendimizi tamamen kapatıp izole etmedik. sizden biraz daha rahat davranıyoruz yani ama yine de dışarıyla temasımızı çekebileceğimiz bir minimuma çektik. bir tanıdığım yakın zamanda covid+ olarak doğum yaptı, çok strese girdi üzüldü ama şu an bildiğim kadarıyla her şey yolunda gitti ve sağlıkları yerinde. sonuçta ben de bu durumu ve süreci böyle karantinalı, yalnız yaşamak istemem o yüzden dikkat ediyoruz olduğunca. mümkün olduğunca tedbirli davranmayı paranoyaklık olarak niteleyeni de sallamam yani.

bence alabildiğiniz önlemi almak istemekte çok haklısınız, kimse de buna karışamaz açıkçası. covid dönemi ya da başka bir salgın olmasa bile ilk bir iki ay zaten dürtmemek gerekiyor bebekleri de aileleri de. toplumsal olarak "ay doğsa da mıncırsak" demek normal kabul edilmiş diye biz de normal kabul etmek zorunda değiliz. çok mıncırmak isteyen gidip yavru kedi falan mıncırabilir. dediğim gibi olay sadece sağlıksal da değil, psikolojik olarak da insanları darlamamak gerekiyor, orada bebekle bağ kurmaya çalışan, düzensizlik içinde bir anne baba var, ne bileyim özgürce evinde dolanıp emzirmeye çalışan falan bir anne var, bu insanların biraz kendi halinde kalması lazım önce.

covid yokken bile biz yeni bebeği olan arkadaşlarımıza mümkün olduğunca az giderdik. hele bebekle kıyafetinin üstünden ayağına falan dokunmak dışında çok temas etmezdim bile ben. türlü türlü başka hassasiyetleri de olabiliyor bebeklerin sonuçta. annesi babası ne zaman rahat eder de bırakırsa o zaman mıncırılır bebek.

ezcümle, insanların ne dediğini umursamayın. stres bozukluğu yaşayacak kadar da kaygılanmayın tabii, o zaman da size yazık, her şeyi kontrol edemiyoruz, covid bulaşması gibi (bazen ne kadar da korunsanız gelip bulabiliyor). öyle bir şey olursa da kendinizi falan suçlamayın yani, sakin olun. ama sınırlarınızı çizmek en büyük hakkınız, çizebilirsiniz. bebeğiniz o insanların sorumluluğunda değil, ebeveynleri olarak sizin sorumluluğunuzda. kararları da siz verirsiniz. çizmek istediğiniz sınır da zaten çok büyük bir şey değil, altı üstü bir süre gelmeyin diyorsunuz insanlara. buna anlayış göstermeyeceklerse de kendileri bilirler.

Bebek biraz kendine gelene kadar çıkarmayabilirsiniz ama kaygınız fazla. Afrika'da bir ülkede yaşamıyorsanız bu kadar korkmanıza gerek yok. Bahsettiğiniz virüs için de mutlaka belirlenmiş bir tedavi yolu vardır. Covid için ilaç tedavisi bile yok. Hastalık ilerlemediyse Parol ile atlatmanızı bekliyorlar. İki aşıya rağmen büyük ihtimalle Covid geçirdim. O kadar da ağır değil. Bundan daha ağır gripler geçirmiştim. Bunlar felaket değil. Aşırı olumsuz olduğunuz doğru.

şunu söylemeye geldim, benim bebeğim için de geriden takip ediyor, kg düşük dedi doktorlar. tehlikeli gördükleri için 8 ayda doğuma aldılar ve aylarca geriden takip ediyor, 2 kg doğacak dedikleri bebek 3.2 kg dünyaya geldi.
ayrıca bebeğim birkaç aylıkken covid oldum, tek başıma bakıyordum. hiçbir şey olmadı, iyileştik ve geçti.

stres yapma, boşver. şu an olsa rahatıma bakardım :) tecrübe işte.

ayrıca bebek doğduğunda her şey o kadar yorucu oluyor ki (ben öyle hissetmiştim en azından) eve gelen ziyaretçiler insanı çok rahatlatıyor, mutlu ediyor. yine de istemezseniz vakti geldiğinde yorgunuz/rahatsızız/şu an müsait değiliz gibi anlık bahanelerle de geçiştirilebilir.

Zerre abartı yok, %100 haklısınız. Şahsen çocuk yapmayı doğru bulmuyorum, antinatalistim ama o aşama geçilmiş zaten, bundan sonra ebeveynler dahil herkesin mutluluğu ikinci planda, çocuğun sağlığı birinci planda olmalı. Bunu düşünemeyip iki mıncıklayacak diye çocuğu riske atmayı göze alan insanların sizi pimpirikli bulması bir şey ifade etmiyor. Sonuçta yokluktan bir canlı meydana getiriyorsunuz ve onu elinizden geldiğince koruma yükümlülüğünüz var, bunu yerine getirmeye çalışıyorsunuz.

Bence abartı değil öncelikle. Biz de mart sonunda bekliyoruz bebeğimizi, biraz daha rahat davranıyoruz ama yine de abartı gelmedi.

Ayrıca bebeğin anne-babası olarak siz bu kararları aldıktan sonra başkalarına söz hakkı düşmez. Kuralları siz koyacaksınız bebeğiniz için başkası değil, içiniz rahat olsun. "Gelsin de mıncıralım" diyen kişiye de elbette sınırlarınızı göstermek için böyle bir cevap vereceksiniz. Bana söylense itici filan bulmam. Türk toplumu ne sınırdan anlıyor ne saygıdan ne kuraldan. Buradaki cevaplara hiç bakmayın o yüzden.

Bana gayet makul geldi, bebeğinizi korumak istemeniz çok normal ayrıca abartı bile olsa diğer insanlar bu isteğinize saygı göstermek durumunda, her bakımdan hassas bir dönem,başlı başına hamilelik zorken salgının ortasında hamilelik çok daha zor olmalı, siz bunca zaman beklemişsiniz, endişeleriniz yersiz bile olsa (ben yersiz olduğunu düşünmedim) diğer insanlar da bi süre bekleyiversinler.

Diğer taraftan yakınlarınız sizi kendinize zarar verecek bir endişe hali içinde görüyorlar ve uyarmak istiyorlarsa onlara da kulak vermek lazım. Bahsettiğiniz yenidoğan salgını hakkında hiç bir fikre sahip değilim, o nedenle işin bu tarafını da düşünmek istedim ama ‘yolda yürürken kafama saksı düşerse’ türünde bir korku değilse yaşadığınız bir süre korumacı davranmaktan kimseye zarar gelmez.

Ortada pandemi yokken bile "bebek mıncırmak" yasaklanmalıyken yokmuş gibi davrananlara ben hayret ediyorum. Biz hala arkadaşlarımla açık havada görüşüyoruz, işyerine ender gidip çoğunlukla evden çalışıyoruz. Çocuklar okuldan geldiklerinde doğru banyoya girip yıkanıyorlar. Olmadık, ama olmayacağız diye bir şey yok. 90 yaşında babam 80-85 yaşında kvalide-kpeder var. Onların hayatıyla mı oynayayım? Bazıları hakikaten çok hafif geçiriyor, ama bazıları hastanelik oluyor, bazıları da ölüyor. Neden canımdan kıymetlisini riske atayım? Başka biri bu riski alıyorsa kendisi bilir. Bunu düşünemeyecek insanla işim yok benim. Daha dün arkadaşlar arasında acilde yer bulabilmek için doktor tanıdık soruşturuyorlardı. Pandemi öncesinde bile 40'ı geçmeden gelmeyin diye konuşulurdu. Hadi o zaman pimpirik deyin ama bir pandemi gerçeği var ortada.

SiyamkedisiZorro +1

tabii ki bazı durumlarda rahat olunmalı ama tedbir almak gerekirken rahat olmak da biraz cehalet bana göre.
pandemi dışında yaşadığınız yerde rs virüsü salgını da varmış.
tedbirli olmak istemeniz gayet normal bence.

abartmıyorsun haklısın.
www.hurriyet.com.tr

Bildiği hâlde senin için İngilizce konuşmayan kızdan ne hayır gelecek. Bana çok kompleksli biri gibi geldi. Sonuçta senin zorlandığını görüyorsa sana destek olmalı. Sorun senin yarım Almanca bilmen değil, onun iletişim kurabileceğiniz bir dil olmasına rağmen pişkin şekilde bunu tercih etmediğini söylemesi. Yüzde 10 Almanca bilsen de karşıdakinin niyeti varsa kuş diliyle bile anlaşır.

zorlandığını gördüğü halde ingilizceye dönmeyecek biriyle olmaz bence. diğer arkadaşların senin daha iyi anladığın dilde konuşmayı tercih ediyorlar muhtemelen, hanım kızın derdi ne ki?

"yarim Almancayla verdigim cabayi görüyor, o da arti puan oldu sanirim" kendisine düşkünlüğünü fark etmiş, eğleniyor gibi geldi bana.

Bence olur, belki de bu onun sana yaptığı bir testtir. Önemli olan niyet, anladığım kadarıyla sana yardımcı olup iletişimi sürdürmeye yönelik de davranıyor. Ortak bir dil yerine ikinizden birinin anadili ile gitmenizde bir sakınca göremiyorum ben. Zaten iletişimin çok büyük bir bölümü mimikler, vücut dili, ses vb. ile yapılıyor. Konuşma dili elbette anlaşmada önemli ancak genele bakıldığında ufak bir yer kaplıyor.

Valla tanıdığım Almanlardan gidip genelleme yapacaksam kendi ülkelerinde başka bir dille iletişim olayına pek sıcak bakmıyorlar. O konuda biraz sıkıntılılar. Yani diğer arkadaşların aksine seninle eğlendiğini ya da çok sıkıntılı olduğunu vs düşünmüyorum.

Yine de ben olsam o durumda pek ilerlemezdim cunku tek taraflı çaba isteyen bir şey gibi durduğu için yorucu olurdu. Sende ise bu durum sıkıntı yaratmıyor gibi gözüküyor hâl böyleyken yardır gitsin.

Almancanı geliştirirsin en kötü ihtimal :)

Egleniyorsa ayrı kötü, "kendi ülkemde başka dil konuşmam cCc" kafasında biriyse ayrı kötü.

3 hayırla ugurluyoruz

İki sonuç olabilir,

a) Almancayı tam olarak öğrenmeni sağlayıp evinin erkeği yapacak.

b) encrypted-tbn0.gstatic.com

Arkadaşlar kızı temelsiz bir şekilde gömmüşler bana kalırsa. Sırf Almanca geliştirmek için bile denenebilir. Ben sizin yerinizde olsam iş ortamında ve dışarda olabildiğince Almanca konuşmaya gayret ederdim (sırf kıza yaranmak için değil, ama vesile olsun) mis gibi Almancanız olur işte.

Kızın belki ingilizce konuşma konusunda özgüven eksikliği vardır bilemeyiz.

Bence iyi vakit geçirdiysen neden olmasın. Almanca öğrenmen de plus ayrıca. Çünkü iş yerinde ingilizce konuşuyordanız ve günlük hayatını ingilizce devam ettirebiliyorsan almancanı c1 falan yapmak oldukça zor olur. Bence önüne düşmüş bir nimet.

Pek çok insan yabancı dilde kendisini ifade ederken kendini iyi/konforlu hissetmiyor. Bu Alman ya da Fransız icin de geçerli.

Almanya’nın görece küçük bir şehrinde, alışveriş yaptığım kocaman bir mağazada kasiyer kadın İngilizce konuşmaya çalıştığımda küçük bir çığlık atmış ve hiç fena olmayan bir aksanla İngilizce olarak üzgünüm İngilizcem iyi değil deyip arkadaşını çağırmıştı.

Burada konu olan hanımefendi sizin Almanca seviyenizi yeterli bulmuş olsa gerek sizden hoşlandığını belli etmeye devam ediyor. Sıkıştığınızda araya İngilizce sıkıştırmanız da sorun olmuyormus.

Bence hiç sorun yok gibi görünüyor. Niye devam etmeyesiniz?

cinsellik olmadan ilişki olmaz, önce cinsellik gelir. aksi halde kız kardeşin, kankan falan gibi bişi oluyor.

istatistiklere göre bir erkek ile kadın tanıştıktan sonra 7 saat içinde eğer kadın da erkekten hoşlanmışsa seks oluyor.

bu 7 saat tüm iletişim kanalları ile yapılan birebir iletişim'i içeriyor. ilk tanıştın 1 saat geçirdin, 2 gün sonra mesaj attın 15 dakika mesajlaştın diyelim, 1 saat 15 dakika harcadın gibi. 10 dakika telefon konuşması vs. diye ekleye ekleye 7 saat içinde oluyor. bu nedenle bol miktarda yüz yüze görüşme, mesajlaşmanın kısa kesilmesi iyi oluyor. daha fazla gözlem yapabiliyorsun, belki garsonları azarlayan kendisini büyük gören biri falan bunlar mesajlaşmada anlayamazsın, gözden ırak olan gönülden ırak olur.

bu zamanı geçirdikten sonra ise seks konusu biraz daha zorlaşıyor zira o 7 saat için aslında 1 veya 2 hafta harcanmış oluyor. 2 hafta içerisinde kıza yanaşmazsan kız da bu herhalde beni beğenmedi veya arkadaş olarak görüyor veya sünepe biri galiba vs. vs. gibi düşünceye giriyor. tabii her zaman böyle olacak değil. aylar sonra da seks ve ardından ilişki olabilir. kanun kaide değil. dediğim gibi istatistiksel bilgiler bunlar.

daha kızın kendisini tam olarak tanımadan duygusal bağlanabilirmiyim diye sormuşsun, bu tehlikeli bir durum, ne biliyorsun kızın hadi grup seks yapalım demeyeceğini? regl olduğunda çekilemez (en azından senin için) birine dönüşmediğini? manyak yada sapık olmadığını? straponumu aldım bekliyorum demeyeceğini? (senin içinde ok ise farklı tabii) kişisel bakımının düzgün olup olmadığını falan filan daha da binlerce soru sorabilirim sana, daha tanımıyorsun bile ama daha şimdiden duygusal bağ kurabilirmiyim diyorsun.

bu düşünce senin davranışlarını şekillendirir ve kızın senden uzaklaşmasına sebep olur. ne kadar yapışkan sıkıcı biri bu herif der. o nedenle bunu düşünme, hani diyorlar ya carpe diem diye, işte o carpe diem bu carpe diem. muhabbetine bak, keyfine bak, eğlenmeye bak, gelecek ile ilgili plan yapma takılayım mı bağlanayım mı diye. bütün bunları boş ver olacağı varsa olacaktır.

yarım almanca ile olur mu? 0 dil ile bile oluyor o kısmı kafana takma, iletişimin %90'ı beden dilidir.

zaten yeterince uzun zaman geçirmişsin, hanım efendi de belli ki seninle vakit geçirmekten hoşlanıyor ama biraz daha beklersen kankası olacaksın. o nedenle bir an önce harekete geçmen gerekiyor, bir buluşma ayarla baş başa, bu buluşma senin hoşlandığın veya hoşlanabileceğin (daha önce yapmadığın bir şey de olabilir) bir etkinlik olsun. önce bir cafe de buluşun bir kahve için, bir saati bulmasın orada geçirdiğiniz zaman, sonrasında ne bileyim poligon varsa poligona gidin mesela (sen bu kısmı çeşitlendir, yeterki az konuşma olacak bir etkinlik olsun, fiziksel aktivite içersin), çıkışta da bir pub vs. ye gidin. fiziksel temastan da korkma, belinden tut, elinden tut vs. eğer rahatsız olursa senden fiziksel olarak uzaklaşır veya sözlü olarak iletir sende ona göre davranırsın, içinden geldiği gibi davran, aklına bişi geldi ve ayıp olur mu diye düşündüğün her şeyi yap zira aslında iç güdülerin bunu yapmanı söylüyor (içinden geldiği gibi kısım burası) ancak bilincin bir çok toplumsal baskı korku endişe yüzünden bunu engellemeye çalışıyor, bilincini o sırada dinlememelisin. ilişkiler hayvani içgüdüler ile oluşur.

umarım kafanız uyuşur ve mutlu güzel bir maceranız olur.

gabe+1

Dil dile değmeden dil öğrenilmez geyiği vardır meşhur. Eğer muhabbet sürüyorsa kız da hoşlanıyordur. Devamlı iletişim halinde kalıyorsa gayet umut verici. Devam...

Açıkçası olay bölümüne, hocana hatta tez konuna göre değişir. Yine de bence aynı anda full zamanlı çalışarak bitirilmeyecek şey değil. Ders dönemindeki yoğunluğa kıyasla daha rahat da olur bence. Ders döneminde birçok ders, sınav, proje vs oldukça yorucu olurken tez döneminde sadece tek konuya odaklanıyorsun.

tezinize ve hocanıza bağlı +1

bana ders kısmında kolaylık sağlamışlardı, sunum olması gereken bazı ödevleri yazılı olarak kabul ederek vs. buna rağmen günde iki saatten fazla uyuyamıyordum. ama tezde derinlemesine görüşme yapmam gerekince ve sunduğum alternatifleri hocama beğendiremeyince bırakmak zorunda kaldım. tarama, araştırma ve derleme falan da büyük zamanınızı alacak, iş haricinde evdeki sorumluluklarınızı da göz önünde bulundurun muhakkak.

kolay gelsin.

10 gun once ben de nihayet danışman onayımı da alarak teze başladım. benimki yurtdisi, tr'de nasıl isliyor bilmiyorum ama su an hicbi is yapmıyorken bile yeteri kadar zaman bulamıyorum araştırma yapmaya. daha hala literatür kismindayim. konuyu ve basliklari belirledim ama hep diyorum allahtan calismiyorum yoksa napardim diye. bu biraz da ortaya çıkarmak istediğiniz is ile alakalı bence. bi yandan da is olanakları doğuyor vs diyorum buna deger mi ve her turlu tez daha faydalı geliyor sonuçta benim icin uzun ve onemli bi sureci bitiriyor oldugum ve kendime zaten en iyi yatırımlardan birini yapıyor oldugum icin maddi bi kazanc fikri bi kac ayligina direk devre disi kalabiliyor. tezin tadını cikarin bence. kolaylıklar dilerim. umarım en verimli sekilde atlatirsiniz.

Bölüm önemli o detayı unutmuşum; psikoloğum, klinik psikoloji yüksek lisansı yapıyorum.

Bizde lab ortamında çalışma olmuyor genelde anket üzerinden yürüyor işler ama literatür tarama vs gibi kısımları hesaba katmadim tabii. Kalitesiz bir tez de ortaya çıkarmak istemem asla. Aynı kaygıyla baktım olacak gibi değil; ilk ders dönemini stresten kurdeşenler dokerek de olsa tam zamanlı çalışarak tamamladım ama ikinci dönem hemen part time a geçiş yaptım. Dersler de bu dönem bitince yüküm daha da hafifler diye düşünmüştüm.

Benim gözlemim TR'de tez aşamasında işe giren ne kadar insan varsa hepsinin işle ilgili nedenlerden ve yoğunluktan tezi çöp oldu, yüksek lisans diploması da alamadılar.

Sizin nasıl bir iş yaptığınızı bilmiyoruz, en iyi siz karar verebilirsiniz.

Bu dediğimin tek istisnası devlette rahat bir iş olabilir belki, parantez içinde onu ekleyeyim :)

Kendimi bildim bileli dünya yansa gram otun yanmaz. Sonradan olmadım hep böyleydim. Ayrıca bana faydası olmayan dini kurumun yetkilisini seveyim. Ayrıca sonuna bakmam kafaya takmam kendi dümenine bakarım. Ne pis adammisim be

önce derin bir nefes alınır, daha sonra, kendini üzmen ya da hırpalaman olmuş olan şeyi değiştirecek mi diye düşünülür; değiştirmeyeceği anlaşılınca da koyver gitsin denir.

mis gibi gamsız oldun, tebrikler.

galiba gamsız olunmaz, gamsız doğulur. ne yazık ki.

Gözünün önüne ibretlik bi öykü getir. Bunu düşündükçe amaaan benimki dert mi sallaaa , çözülüüür diyorsun

eski bir iş arkadaşım kötü bir durumla ya da sorunla karşılaştığında beni aklına getirerek " bu da dert mi devilone neler yaşamış bak hala mutlu " gibi şeyler düşünüp teselli oluyormuş. bana çok sonra itiraf etmişti.
benim bakış açım da şöyle : olması gereken oluyor ve olacak diye düşünüyorum.sonuçta dünya üzerinde süremiz çok az ve bunu dertlenerek ve üzülerek harcamamalıyız.

kendime düşünceler kitabını tavsiye ederim.

"hepimizinki günübirlik hayatlar. hatırlayanın, hatırlanandan farkı yok. hepsi geçici. hem anılar, hem de onların nesnesi. her şeyi unutmuş olacağın günler kapıda, her şeyin seni unutacağı günler yakın. bil ki çok geçmeden hiç kimse ve hiçbir yerde olacaksın."

marcus aurelius

Gamsız doğulur +1

Ben de aynı şekilde gamlı baykuşumdur, henüz aşamadım.

Bunun bir formülü yok, insanlar buna benzer nedenlerle terapi alıyorlar, yıllar içinde belki değişebiliyorlar :)

gamsizligimi soyle bir dusunsem sunlara borcluyumdur:

asiri koruyucu turk aile yapisi. 32 yasindayim, herhalde isi gucu birakip ailemle yasasam, bana omrum boyunca bakabilirler, evden kovmazlar, git calis oglum demezler. ama asalak olmaya gerek yok elbette uashdasda
yaslandikca daha az takar oluyorsun, bir nevi bize ayrilan surenin sonuna geldigini her gecen saniye daha cok hissediyorsun ve kendini sacma sapan seyler icin uzmemeye calisiyorsun.
biraz da parayla alakali, ekonomik garantiler, pasif gelirler, birikimler yarattikca daha fazla ozgurluk kazaniyorsun ve bu da seni eyvallah cekmek zorunda kaldigin durumlari ve kisileri azaltabilme luksu saglayan bir pozisyona sokabiliyor.

bunlar bendeki sebepleri temel olarak.

Gamsız olunur da. Aslında bu gamsızlık değil stres yönetimi.

Önüne problem çıktığında, aklına götü bi şey geldiğinde bu konu seni çok endişelendiriyorsa ya da üzüyorsa bunu nasıl arlatabileceğin ile alakalı eğitimler var.

Öncelikle yaşadığın şey stres. Seni hayatını tehdit eden kurtaran ve gelişmeni sağlayan hormon. Bu hormonla barışman lazım. Bu hisle barışman lazım. Bu senin için faydalı bi his. Hayatta daha iyi koşullara sahip olmanı sağlıyor. Sadece dozunda kalmalı o kadar.

2. Şey ise şuan günümüz dünyasında hayatını tehdit eden bir şey yok. Bu hormonun kaynağı aslında hayatta kalma iç güdüsü. Ama her türlü ufak büyük problemde tetikleniyor maalesef. Sen kendine “şuanda bu hissi bu kadar derin yaşamama gerek yok çünkü ucunda ölüm yok” gibi telkinlerde bulunursan buna inanırsan daha koşay aşabilirsin stesini.

3. Şey ise olası zararları düşünmek. Mesela aklına bir problem geldi seni baya gerdi sıktı. Eğer o problem kötü giderse ne olur bi bunu düşün. En kötü şartlarda ne olabilir, tüm olası sonuçlarını değerlendir. Bu sonuçlar gerçekleşirse nasıl çözüm bulabileceğini düşün. Ama gerçekçi ol. Mesela iş yerinde bi şeylerin kötü gitme ihtimali var. Kötü gittiğinde başına ne gelebilir, ya da problem olmadan sıyrılma ihtimalin vs, problem olursa ve çalıştığın proje batarsa bu durumda ne yapman gerekir, her şey ortalama giderse bu durumda nasıl bir aksiyon alırsın vs vs. Bunları biraz düşünürsen detaylar kafanda netleşeceği için ( ve hiç biri ölüm olmadığı için) bilinç altın rahatlayacak. Ayrıca plan yapmak seni rahatlatır.

4. Şey aklındaki kötü düşüncelerin yalnızca düşünce olduğunu, soyut olduğunu, çoğu zaman aslında dünyanın çooook kötümser bir yansıması olduğunu anlamalısın.Düşünceler beyninde akıp gider. Senin sinirini bozan ve uykunu kaçıran kişi o sırada senin hakkında hain planlar yaptığı için aktif şekilde onu düşünmüyorsun bunun farkında ol. Zihnindeki fikirler yalnızca düşünceler. Ve geldikleri gibi giderler çünkü o sırada içinde bulunduğun an ile alakalı değiller. ( bu görüşün adı sanırım mindfullnes)

Şimdi ben sana burada özetledim ama bu benim okuduğum kitaplardan, dinlediğim podcastlerden, internetteki surf yaparken ulaştığım sitelerden vs geliyor. Yani bi anda yapamazsan üzülme, ben bu konuyu biraz özümsedim zamanla.

Tüm bunları yapabildiğinde soğuk kanlı kalabilirsin. Stresini kontrol edebilirsin. Ve şunu diyetim, stres çoğunlukla stresin kötü bir şey olduğunu düşünen insanları kötü etkiliyor. Stresi ile barışık ve bunun kötü bi şey olmadığını düşünen insanları kötü etkilemiyor. Bu da bi istatistik işte.

gamsız doğulur +1

Gamsız doğulur +1

Stres yönetimi bir yere kadar yardımcı oluyor ama tam bir teflon adam olamıyoruz biz pimpirik kumkumaları.

1 ay dogalgaz kullanimina 415

şişe kolaya 16 tl ödemiştim beşiktaş'ta. üstüne bi de hasta olmuştum. fiyatı mı çarptı soğuğu mu bilmiyorum.

bile isteye de el kremime abartılı fiyat ödüyorum, 230 tl.

Topkapı Sarayı'nın girişinde büfeden küçük karton bardakta otuz liraya salep aldık arkadaşımla. Basiretimiz bağlandı diyorum.

15 sene önce, çalıştığım ilk sene, üç kuruş maaş alıyorum. neyse yaz oldu, bende 3 kardeş var onlara dedim hadi tatile gidelim tatil parası benden, internetten 1 hafta 4 kişi tatil satın aldım. planlar yapıldı. kardeşlerimle buluştuk. tatil mekanına otobüsle gideriz diye düşünmüştüm ama karar verildi uçakla gideceğiz. yol parası? e hani tatil sendendi? şoklardan şok beğen. son dk kazık fiyatlarla 4 kişi uçak gidiş dönüşleri. taksiler. tatile gittik, akşam dışarıda yemekler, denize girilecek, bikinimiz yok. tövbe estağ. bikiniler, şortlar, tişörtler, terlikler, güneş yağları, gözlükler. 1 haftada harcadıklarımı sonraki sene ödeyemedim kredi kartını yapılandırdım mecbur. kardeşlerim bilmez bunları, hiç çaktırmadım.

yine 10-15 sene önce Anjelique'e 5 yabancı arkadaşla gidip locada bir kaç şişe absolut mapsolut açtırmıştım ne varsa. kokteyl kokteyl üstüne. tüm hesabı ödedim. tertemiz kredi kartı limiti ucu ucuna denk geldi :) mazi kalbimde bir yaradır. bunları iyi para kazanmazken yapmak çok koyuyor.

bugüne kadar lüks mekanlara verdiğim efsane kazık paralar var. utanırım söylemeye.

yakın zamandan örnek vereyim. kız arkadaşımla benim balkona çiçekler, bitkiler aldık. yalıların arasındaki bir çiçekçiye 3000 lira verdik. eve gelince online sitelerden aynı bitkilere baktım 600 lira tutuyor. ben normalde araştırmadan almam ama nutkum tutuldu, o çiçekçideki çalışanlar tezek satsa balkona tezeği koyup sabah akşam sularsın.

tamam buldum. 2 sene önce diş temizliğine 3800 lira verdim. bana bu zamana kadar en çok koyan buydu sanırım. şimdi bile 500-750'ye yaptırabileceğin bir şey. hem de iyi yapamamıştı.

topkapı sarayı'nda bir kase standart mercimek çorbasına 60 lira verdim. çorbayı içerken ağlamaklı olmuştum.

Ogrenciyken biraz icip bir bara gitmistik ve 'en fazla ne kadar olabilir ki' diye birer bira soylemistik. Herifler 50 lik biraya 20 tl almisti. O cok koymustu cunku o zamanlar bira 3-4 lira biseydi.

Şu an marketteki ne abartılı değil? Bulgur 17.90 tl daha ne olabilir?
Selpak tuvalet kağıdı çok lüks oldu. Bunları saymazsak 2005te abiye bi elbiseye 900 tl vermiştim. O çok koymuştu bana. Aynısı 300 tlye de varmış çünkü

Kendi berberime saç sakal 30 lira ödediğim bi dönem sırf meraktan bi de berber yemeğini nazı geçiyor diye hep bana denk getirdiği için avm berberine gittim bir kez. 100 lira ödemiştim yanlış hatırlamıyosam. hem kötü traş etti hem de ürün satmaya çalıştı bana. unutmadığım kazıklardan biridir.

çocukken de "bu taso büyülü her attığını çeviriyor" diye 5 tasoya güya 1 büyülü taso takas yapmıştım. bikaç oyun sonra kaybedince büyüsü yokmuş anladım.

Ben de bugün kare çikolataya 11 lira verince üzüldüm :(

Evdeki stoklar bitince Ped’e 35 tl verince hayattaki en pahalı şeyi almış gibi oldum.

bu aralar her şey öyle geliyor valla. birazcık ortalama üstü bir mekana gidince çaya, kahveye vs verilen paralar her seferinde içime oturuyor. ve git gide bu fiyatlara alışmak çok can sıkıcı ama alışıyoruz resmen.

geçenlerde bir de canım çok pringles çekti bime gittim orda ucuz oluyor diye bir baktım ki 19 lira mı 17 küsür lira mı ne olmuş. tam olarak hatırlamıyorum bile rakamı o anı sildim attım kafamdan inanmak istemedim. migrosta falan kaç olmuştur acaba diye düşündüm. öyle bir hüzünlendim ki gözlüklerim buğulandı. daha pandemi başında sokağa çıkma yasaklarında falan 6.50 lira değil miydi ya ühü.

Birkaç ay önce bir tane sade sodaya 18 TL verdim, kazığı iliklerime kadar hissedince o mekana gitmeyi bıraktım. Öyle ki ben bunu en son 2014 yılında bir tabak fettuciniye 50 TL verdiğinde hissetmiştim. (Asgari 800 TL falandı sanırım) o soda şuan 20 TL olmuştur herhalde. Menüye bakmadan sipariş verilmez bu devirde, ben kaşındım.

Bir süredir, sayamadığım kadar ürüne.

Market özelinde favorim tuvalet kağıdı ve deterjansal kombolar.

Pringles falan zaten ithal.

Toto silinen bir kağıdın 132 lira olduğu bir dünya bana çok anlamlı gelmiyor :)

Bundan neredeyse 20 sene filan önceydi. Evlendikten sonraki eşimin ilk doğum günü. O zaman oturduğumuz evin yakınlarında Paul&Shark vardı, vitrinde de çok güzel bir hırka. Gittim aldım (etikete baktım 60 TL gibi ki şimdinin 100 EUR'su gibi bir şey). Pahalı ama güzel diye düşünüyorum. 600 liraymış. Hala içimdedir acısı. Tek tesellim 20 senedir büyük bir zevkle giyiyor o hırkasını. Amorte etti kendini.
Bir gün de evde piyaz yapacağım diye kurmuşum ama bir türlü kırmızı soğan bulamıyorum. Migros'ta buldum aldım bir filede sayıyla 3 adet kırmızı soğanı, fiyatına bile bakmadım. Normalde kilosu 1 lira bile olmayan o 3 soğanı 20 liraya aldığımı eve gidip fişe bakınca gördüm. Hala içime oturmuştur.

iphone'da da var. göndereceğiniz resmi seçtikten sonra ok şeklinde olan gönderme butonuna basılı tutarsanız send with timer çıkıyor. oradan yapabilirsiniz.

(bkz: tasty cinema)

Karakterler ve konusu hakkında hiç fikrim yok ama Adını Sen Koy adında bir dizi vardı, belki odur aradığınız dizi.

alın yazım?

İş yerinde terfi aldım, maaşım 2 katından fazlaya çıktı, bunlar normal güzel haber. Asıl beni çok mutlu eden; bugün resmi duyurusu yapıldı şirkette, onlarca mail ve telefon aldım insanlardan. Bir çoğuyla samimi değilim, ayaküstü görüşmüşlüğüm vardır ama çok güzel şeyler söylediler hak ettin minvalinde, çok mutlu oldum. Başarılarıyla övünmeyen, yaptıklarını gözardı edip eksilere odaklanan bir insan olarak kendime göstermediğim takdir ve tebriğin başkalarından gelmesi biraz kendime getirdi. Bundan sonra kendime karşı daha az acımasız olmaya çalışacağım.

Almam gereken fizik tedaviyi daha uygun fiyata bulup ayarladım.
İlk defa kapuska pişirdim çok lezzetli oldu. Buz gibi soğuk havada güzel bir kış yemeği, hem de ekonomik.
İlk yazdığım makalem atıf almış.

Küçük şeylerden mutlu olmaya çalışıyorum. Yoksa kapuska ne allasen di mi... ama işte. Ekonomi gözlerdeki ışıltı.

son zamanlarda pek kötü bir şey olmadı. :))))))

taze fasulyeyi cok severim ama burda dondurulmus aldiklarimiz hep sert cikiyordu, pismiyordu. bugun internette bakinirken pisirirken icine azcik karbonat koyunca yumusayacagini gordum. gercenten de yumusadi, uzuun zaman sonra guzel bi yesil fasulye yemis oldum :)

bir de pzt gunu londra'ya geldigimden beri yapmak istedigim bir sey vardi onu yaptim, yapmak icin 6 saat boyunca yurudum ama o kadar guzel geldi ki, keske daha once yapsaymisim dedim. yaptigim sey de belirli bir yeri gezmek, ahim sahim bir sey degil.

Çok sağlam zam aldım. Prim de belli oldu. Yine küçüğünden bir ev parası gelecek.

Kız arkadaşım normalde aldığının üç katına başka bir şirkete geçiyor.

Son olarak:

Probis’in protein oranı artmış :)

bir şirket bana ulaştı mülakatları yaptık ve istediğimden daha fazla maaş (şu an aldığımın iki katı) teklif ettiler. teklif gelince istifa etmeye ofise geçtim. istifa sonrası 1500 kişilik şirketler grubunun ceosu beni arayıp yemeğe davet etti ve kalmam için beni ikna etmeye çalıştı, ve bu beni mutlu etti. insanın bir yerde istenildiğini görmesi insanı nedense mutlu ediyor. kaldım mı diye sorulursa kalmadım, gideceğim yerde kendimi daha çok geliştireceğimi düşünüyorum.

2018’den beri Amerika’da doktora yapıyorum, partnerim de başka bir ülkede. Normalde hep ben onun yanına gittim, pandemide de 1.5 sene Türkiye’de beraber kaldık, uzaktan çalıştım ve saat farkı canıma okudu. Ağustos’ta evlendik, Eylül’de geri döndüm ve yalnızlığa asla adapte olamadım, aşırı depresiftim. Kasım’da yine 5 hafta Türkiye, sonra yine dönüş. Cuma günüyse partnerim 2 ay kalmak üzere Amerika’ya yanıma geliyor ilk kez, içim içime sığmıyor desem yeridir, çok inanılmaz geliyor hala burada olacak olması.

@Bruce, @gabe, @amour tebrikler, devamini dilerim.

@buzbebek, @fakyoras afiyet olsun.

@rahip bakis acisi guzel.

@feliss mutluluklar.

Banko yüzde yüz kalırım dediğim dersten mucizevi bir şekilde geçtim. Ama gerçekten bu hoca bana taktı yüzyıllarca bu dersi veremeyeceğim dediğim bir durumda aynı dersin diğer hocası beni inanılmaz bir şekilde geçirdi. Bu sevinç beni uyutmuyor.

Yufkaya benzer bir sey buldum burda, yani turk markasi degil de benzer bir urun. Daha kargoya verilmedi ama gelirse ve kullanilabilir bir seyse borek yapabilicem ilk defa.

gecen gun mail geldi. bir kripto para sitesinden. efendim sitede degisiklige gidiyoruz falan.

iyi de ben buraya uye olmamistim ki ? herhelde dolandiricidir dedim bakmadim. 2 ay boyle gecti.

sonra bir daha mail geldi. dedim allah kahretsin report spam ve unsubscribe a bastim. dedim kesilir.

2 gun once is yerindeyim bos bir vaktimde gel su kripto para siteye bir bakayim dedim. girdim mailimi. her xaman kullandigim sifreyi girdim.

cat hesap acildi. haberler guzel :D

@playing hayirlisi olsun. Ve tesekkur ederim :)

@fıytfıyt bravo

@sopiro afiyet olsun simdiden

@ceylinf harika, tadini cikarin.

@charlotte montta unutulan paradan cok daha iyi.

bugün doğum günüm. azıcık o moral oldu bana. inşallah güzel haberler alırsınız çok yakında.

motosikletimi süremedim nice zamandır. Mutsuzum ben ya.

En son yaz tatiline gitmiştim. Güzeldi, o zaman mutluydum.

bir buçuk aydır gece gündüz çalışmanın ardından işi bitirdim.

ayrıca geçen sene beni heveslendiren ama fos çıkan bir işin şimdi olma ihtimaliyle ilgili bir email aldım az önce.
"acaba?" dedim, hayırlısı.

@hakikatler zor bir süreçten geçtiğinizi daha önce duyuruda görmüştüm. yeni yaşınız mutluluklar getirir umarım. ayrıca teşekkürler.

@baldan kaymak kışın sonu bahar, sonrası yaz. yine sürersiniz.

@blatta hayırlısı olsun.

history of war olabilir mi?

hay yaşa hocam

evet, hikayelere kimin baktığı gözüküyor

yeni güncellemeyle bu özellik kalktı ama herkeste kalkmamış olabilir

öncelikle geçmiş olsun. iki doz aşı olanlara artık ilaç verilmiyor sanırım, iki hafta önce benim de bir yakınım aynı durumdaydı ve ilaç vermediler. aile hekimini aradıklarında ağrı varsa parol için, vitamin alın falan demişler. yapılması gereken bu mu bilemiyorum tabii, sağlık şakaya gelmez. ancak durumu ağır değilse ve aşılıysa endişe etmeyin derim.

Valla hocam sen de anket gecesi ilan ettin herhalde bu geceyi.

Neyse, ben de iflah olmaz bir katilimci olarak cevap verirsem, sarimsakli mayonez diyorum.

Hardal

Barbeku

Hardal galiba. Barbekü de fena değil. Normalde mayonez sevmem ama bazen o da güzel geliyor.

hardal ve sweet chili

Sarımsaklı mayonez

mayonez ve bazı hardallar.

Sriracha
Tabasco chipotle
Sweet chili thai
Burger

Sarımsaklı mayonez
Ranch

hardaldan nefret ediyorum ama ballı hardala tapıyorum.

Barbekü ve sweet chili

Hardal ve sriracha

Diğer tüm soslar chipotle sosun önünde diz çöker tövbe eder. Ona bağlılık ve sadakat yemini eder.

soya ve barbekü

Gayda.

piyano.
(not: gitaristim :D)

Çello, kontrbas, bi de akordeon.

piyano.

tenör saksafon ve ney.

gürültü yapacak imkanım olsaydı 7 24 durmadan saksafon çalışmak isterdim, alf dizisini ilk izlediğimden beri aklımda hep.

kontrbas, bas gitar, piyano

tuba, trombon, french horn, trompet, saksafon, kontrbas.

tuba

www.youtube.com

Saksafon, elektro gitar.
Bir de synthizer sayilir mi?

ud

Ben de kanun ve kemanı çok severim

saksafon, gayda, piyano.

Piyano

piyano, alto flüt, arp, mey.

keman ve kanun.

Düzenlemeye göre değişir bazen bas gitar köpek gibi gelir dağıtır tonu insanı, bazen de tambur. Oturtum önemli şey.

Keman

Yok ya boyle insanlar olduklarini bildigin halde fazla bile almissin. Corap alip gecmeliydin belki de.

gercekten yaptilar mi bunu :(

is yerinde ekip ici hediyelesme semboliktir, begenmesen bile tesekkur eder gecersin. hep birlikte laf edip dalga gecmeleri inanilmaz ayip olmus.
bir nevi mobbing, zorbalik bu.

su an dislanmis ve onurunuz kirilmis hissediyorsunuz buyuk ihtimalle ve hep birlikte oyle bir tepki vermelerini beklemediginiz icin sok olmussunuz tabii.

boyle bir davranista bulunan da davranisa istirak eden de iyi insan degildir. uzmeyin kendinizi. kendilerine yakisan sekilde davranmislar.

samimi oldugunuz insana espri yaparsiniz, takilirsiniz falan tamam da su hayatta gercekten en nefret ettigim davranislardan biri bir insan ile dalga gecmek.

of aynı bizim işyerinin toksikliği. böyle hadsizler yüzünden 4-5 senedir bıraktık hediyeleşme işini, zaten herkes herkesten nefret ediyor, iyi arkadaş olanlar her türlü birbirlerine alıyorlar. böyle gerizekalılar da kendilerinde gereksiz yorumlar yapma cüretini buluyorlar. bizde de en son salak bi kıza doğumgünü hediyesi olarak altın set almışlardı sormadan etmeden, kişi başına bölünce düşen para bir haftalık mutfak masrafına denkti. ben bu parayı vermem almadan sormadınız fikrimizi almadınız diyince peşimden millet de ayaklandı kaldırdık hediye olayını.

hediye olayının özü budur bu arada, içinden ne gelirse, bütçen neye elverirse onu alırsın. kimse kimsenin hediyesini yargılayamaz. ki zaten baştan maddi sınırlar da belirlenmeliydi en çok şu kadar diye, yoksa adaletsizlik kaçınılmaz. bir de zaten işyerindeki insanı ne kadar iyi tanıyıp da bayılacağı hediye bulabiliriz ki. yakın olduğum kişiler dışında kimseye hediye almayı sevmem bu sebepten, %90 beğenilmiyor çünkü.

üzülmeyin, hassas davranmayın o onların densizlikleri. düşünüp almışsınız maddi imkanınız olmamasına rağmen bu bence iyi niyetinizi fazlasıyla gösteriyor. eğer ki alt limit 200tl iken gidip 50 tl.lik bir şey almadığınız müddetçe ortada sıkıntılı bir durum yok bana göre, ki öyle bile olsa şu ekonomik durumda böyle şeylere bütçe ayıramamanız çok normal. biz çekirdek ailemizde bile kardanadamlı çorap, noel babalı çamaşır falan aldık bu sene valla, geçti pahalı hediye dönemi artık. devir hayatta kalma devri

ya nasıl insanlarla çalışıyorsunuz, hayret ediyorum. bir insan bir diğerine neden böyle bir şey yapma ihtiyacında olsun. arkadaşlarımdan da benzer ofis dramaları duyuyorum, inanılır gibi değil. beklentisi neymiş ki o arkadaşın, michael kors çanta mı istiyordu yani? bana da 2 sene önce bildiğin 1 milyoncudan alınmış meşrubat bira açacağı hediye geldi. bir kere birlikte bira içmiştik o arkadaşla, çok bira içtiğimi düşünmüş. yani çok saçma bir hediye ama neden böyle bir tepki vereyim ki.

şirket içi iletişimde bu tür alaycı durumlar şirkete ve ekibine bağlılık ve güven bağının koparılmasında son aşama. çalışanı kaybedersiniz ve geriye dönüşü de çok zor.

Cehennemden mi yazdın bunu?

Kötü karakterden başka izahı yok bence hiç canınızı sıkmayın, değmez :)

suç sende değil. imkanın varsa acilen değiştir o işini.

yukarıda yazılanların hepsi +1

moralinizin bozulması normal ama bu onların ayıbı.
ağlamanız bitince yüzünüzü yıkayın, konuyu kapatın.
bundan sonra da hak ettikleri gibi davranırsınız.
kendinize acımayın, hayatta böyle şeyler olabilir.
kurban pozisyonuna geçmeyin.
ortada bir suç yok tabii ki.

Hic katilmamak lazim bu cekilislere.
Evin fotosu var mi?

Valla hediye olayinda yaptiklari sacma bisey olmus ancak bu duruma aglamak ve kendini hirpalamak da cok saglikli degil bence. Hadi sagliksiz demeyeyim de bence verilmesi gereken tepki degil diyeyim. Bilmiyorum belki cok asiri hassas birisin ya da bisekil bir sinir bosalmasi sonrasi bir patlama olmustur ancak her durumda pek iyi degil.

Is yeri oldukca sikintili ancak buradan ciksan bile ayni durumla baska yerde karsilasabilirsin. Insanlarin sacma davranislarina pasif tepki vermek ya da hic tepki vermemek yerine bir tepki vermek bence daha dogrusu. Misal o durumda bana laf atana ben de yerine gore ya hediyesine laf atar ya 'ehehe size de anca bu verilir' tarzi genel bisey soylerdim vs. Oyle susup bisey demedikce digerleri de birbirinden destek alip yuklenmistir. Yani bu tip durumlarda susmak iyi degil bence.

Neyse, kisaca uzulmeye gerek yok bu kadar. Yalniz bir dahaki sefere de tepkini ver.

Aldığım hediyeyi birinin eleştirebilmesi için çok yakın arkadaşım falan olması gerekir onun haricinde verilen hediyeyi açık açık eleştirecek tinyetteki kişiler ile ilişkimi keserim, senin durumunda bu mümkün olmayabilir bu durumda da yaptıkları eleştiriyi takmamaya çalışırım. Bir sonrakinde salatalık hediye et, kartivizitinizi yaptırdım dersin.

bence alttan alma. çekingen biri misin bilmiyorum. tepkini koyamayabilirsin belki ama tepki göster. o iş yerinde de kalmak zorunda değilsin. hediyenin iyisi kötüsü olmaz. gönülden kopan bir şeydir ve beğenmemek ağır ucuzluktur. 10-15 yaşındaki çocuklar yapsa bile çiğliktir. iş güç sahibi olmuş insanlar yapıyorsa büyük bir karakter sorunu vardır. sende bir sorun yok. karşıdakiler karaktersiz.

ya kafaya takmayacaksınız, yok ben kafama takmadan durmama derseniz gidip bir çorap alın, ama gri renkli erkek çorabı olacak, aynı arkadaşa gidip geçen gün aldığım hediye ile dalga geçmiştiniz, bu ne diye, haklıydınız, senin değerine uygun bir hediye almamıştım kusura bakma, buyur hediyeni deyip masasına bırakıp gideceksin gri erkek çorabını. ama bunu sesli bir şekilde söyleyeceksin ki herkes duysun. sonrasında bırak onlar kafalarına taksınlar.

hediye bahane olmuş sizi çekemiyorlar veya kıskanıyorlar bence. mesela kadınsanız ve onlardan genç ve güzelseniz vurabilecekleri tek yerden vurmaya çalışmışlar. bunu aldığıma dua edin salatalık da alabilirdim deyip geçseydiniz.

gelen diğer hediyeler nasıldı ki? gerçi nasıl olursa olsun yaptıkları şey düpedüz terbiyesizlik. kesinlikle sizinle alakası yok, bu tür etkinlikler zaten hoşbeş için yapılıyor. bunda bile kalp kırma fırsatı bulanlara yazıklar olsun.

bence hediyeniz çok tatlı bu arada, bana gelse çok mutlu olurdum.

yılbaşı hediyeleşmelerinden nefret ederim. keşke hiç yapılmasa. zaten ben kendi işyerimde bunun yapılmamasını sağladım. bir dahaki sefere katılmak istemediğinizi söyleyin ve katılmayın.

size yapılan çok büyük bir ayıp olmuş. çiğ insanlar olsa gerek. bu kadar kafaya takmayın, taktığınızı belli etmeyin. olur böyle şeyler.

Sabah gördüm işyerinde yazamadım şimdi sırf bunun için girdim duyuruya.

Üzgünüm. Ama çöp iş arkadaşlarına sahip olduğunuz için üzgünüm. Hiçbir hatanız yok. Daha pahalı bir şey almış olsanız bu çöp insanlara daha çok para harcamış olacaktınız sakın pişman olmayın.

Zevkiniz uymaz vs. gelen hediyeyi beğenmezsiniz diyelim, yine de normal bir insan hmm beğenmedim demez. Kibarca kabul eder, teşekkür eder. Dalga geçebilecek kadar leş insanları hayal bile edemiyorum.

bu gercek mi?

ortaokulda cekiliste, durumu da iyi olan bir arkadasim bana uyduruk bir kalem vermisti, arkadaslarim -iyy kalem mi almis demesine ragmen, begenmememe ragmen, hem cok güzel zaten ihtiyacim vardi dedim hem de onlari susturdum. bir ortaokul ogrencisi kadar olamamislar, sen hak edene hak ettigi degeri verip, daha iyi bir is ortamina bak.

ama ben olsaydim bunun altinda baska seyler arardim. kisisel ya da is ile ilgili bir kiskanclik vs.

Ya bu çekilişlerde zaten sikko sikko hediyeler alınmaz mi bana klasik gömlek almışlardı millete kartlik falan. küçük hediyeler alinir. millet tam hanzoymus. bir daha çekilişlere katilmazsiniz en sağlıklisi budur

Laf söyleyecek insanlar için ne aldığınızın önemli yok. Kendinizi boş yere üzmeyin. Sizi ve onları düşünmenizi hak etmiyorlar. İlk iş yerimdeki yılbaşı hediyeleşmesi geldi aklıma, o zaman çok üzülüp utanmıştım ama on sene sonra bakıyorum da esas üzülüp utanmaları gerekenler onlarmış. Bir senelik işsizlik sonrası işe yeni başlamıştım ve bir ay sonra yılbaşı çekilişi yapılmıştı. Kitap almayı düşünmüştüm ama az olur diye uyarmışlardı:)) Bütçem kısıtlı olduğu için dolanıp en sonunda mangodan hırka almıştım. Fişini de poşette unutmuşum. Yılbaşından sonraki bir sabah fişi masamda buldum:))) şimdi düşünüyorum da bunu yaptığında bana kendimi kötü hissetirmekten başka eline hiçbir şey geçmedi. Sadece kötü birine denk gelmiştim. İş hayatında her tipten insanla muhattap olunuyor. Değmeyecek insanlar için üzmeyin kendinizi. Benim gibi on sene sonra anar geçersiniz:)

Hepsini milden ödeyebiliyorsunuz, kargo ucretini bile milden odeyebiliyorsunuz.

hepsi ödenebiliyormuş, teşekkürler

İlk senemde ben kendime geleyim diye beni ana dal dersim olan Gitardan bıraktılar. Oysa fakülte içi geçişler çok kolaydı ve risksizdi Ses Teknolojileri bölümüne geçebilirdim. Gitar çalmaktan bezmiş bir hale gelmiştim emeğimin karşılığını vermeyen bir enstrümandı ve ortam gereği üzerimizde inanılmaz bir baskı vardı. Hem sosyal hayatımdan oldum, hem de panik atak hastası oldum. Günün sonunda sadece klasik müzik gitaristi oldum ve o da para etmiyor. Oysa müzikten anlamak bir tarafa dursun elektronik, coding ve donanım benim zaten nerd ü olduğum bir şeydi yerim tamimiyle Ses Teknolojileriydi. Bunun yanında mutsuzca sırf alışkanlık olduğu için süren ilişkim. Ailemin benim hayatıma karşı olan vurdum duymazlığı. Neyse gece gece açtı kutuyu zor kapanır.

Ohoooo nereden başlasam

* AFL'yi kazanınca zekiyim ben yaparım her şeyi tanrıyım ben diye dolandım 1.5 sene, sonra kurtaramadım tabii.

* Yine de h*cettepe yerine yarı burslu da olsa bilkent gitmeliydim

* İlkokulda ailem gitar hocasıyla tanış bi, istersen ders aldıralım dediğinde gidip meh diyip reddetmem büyük hataydı.

* Anksiyete sahibi ama extrovert biriyken yıllarca kendimi introvert sanıp kandırmam da gelişimime zarar verdi.

* Yine korkup sevgili edinmeye uzun yıllar uğraşmadım. Sonra olaya acemi olduğum için ilk sevgilime çok aşırı abartılı sevgi gösterdim, bunaldı gitti; sonraki ilk ciddi ilişkimde de sevgimi yansıtamadım istediğim kadar, ondan gitti. Şimdi çözdüm gibi bilmiyorum.

* Yine lisede beden eğitimi dersi yerine kesinlikle müzik seçmeliydim.

* Ha bir de sivilcelerimle oynamamalıydım izler iyileşti bayağı ama psikolojik olarak hala o eski halindeler kafamda hkgfdlh
- - -

Sanırım büyük pişmanlıklarım bir tek ilişkiler konusunda. Diğer her şey yoluna girdi.

spor abi spor. çocukken hem futbolu hem basketbolu şahane oynardım, kulüplerden teklif almıştım ki basketbolda o zamanki Ülkerspor'un altyapı sorumlusu tarzı birisi ilgilenmişti ama ailem ne yazık ki hiç üstüne düşmedi. atlattık artık tabii ama ne zaman düşünsem çok üzülürüm. ben çekingen çocuktum, fazla yırtık değildim, o yüzden kendi başıma o işlere girişip kulübe yazılmak ve bu yolu zorlamak akıl edebildiğim bir şey değildi. bir de hoca kontrolünde oynamayı sevmiyordum, o yüzden kaçtım biraz.

annem babam bu yeteneğimin farkındaydı aslında. evde akşamları haber yerine basketbol maçı izlenirdi ki babam ters adamdır, normalde böyle şeylere kızar. akşam izlemeyi geçtim bazen ben rica edince gece 3'te nba maçına bile kaldırırdı, uyandırmazsa ertesi gün çok üzülüyorum diye kıyamazdı, "iyi madem ben gece uyumıcam boyum kısa kalıcak gelişemicem diyorsan izle pezevenk bana ne" derdi kdkdkdld. evde bile potam vardı, okulda zaten hep oynuyordum ama okul yoksa sürekli alıp götürürlerdi ya okula ya başka potaya, sürekli oynardım yani.

kısacası ben bilinçsizdim ve ailem de bu tutkumu profesyonelleştirmem için yardımcı olmadı, hiç "oğlum emeksiz başarı olmaz, koçla da oynaman lazım, canını dişine takıp bol bol azar yiyip her şeyin üstesinden gelmen lazım" demediler. halbuki çocuğum ben, ne kaba soksan onun şeklini alacağım zaten ama yok abi, biraz fazla serbest bıraktılar, maymun gibi herif oldum çıktım sonra.

bazen "sen o disipline gelemezdin, takıma soksalar da profesyonel oynayamazdın, karıya kıza uyuşturucuya düşerdin, hem zaten boyun uzun değil" diye avutuyorum kendimi...

ama diğer taraftan... belki çocuk yaşta kulüpte disipline edilseydim farklı bir gelişim süreci (hem mental hem fiziksel) geçirebilirdim. bunu hiçbir zaman bilemeyeceğiz.

şu an ayakta zor duran bir şişkoyum. iki üç sene önce okuldan arkadaşlarla biraz oynamıştım bir gün. çok şaşırdılar. oha aq sen 10 dakika yolu üç saatte yürüyen adamsın, nasıl böyle oynuyorsun, babam böyle pasta yapmayı nerden öğrendi muhabbeti olmuştu. gururum okşanmıştı, çok mutlu olmuştum ama eve geçince ağlayacaktım neredeyse.

bi jordan olmazdık belki ama royal halı gaziantep'te rotasyona girerdik be abi. yazık oldu. ailem hep sevdiğim şeyler için beni destekledi ama yönlendirmedi... olm ben 8 yaşındayım desenize oğlum seni kulübe verek, gitmiyorsan kurşuna dizeriz gitmen şart diye. anca "oo kralsın kamki yapıyosun bu işi haa" diye gazlayıp öyle kenardan izlediler. ünlü filozof uğur ışılak'ın da söylediği gibi... bu kafayla kurulamaz koalisyon.

kısacası çekingen olsam bile şu ana kıyasla çok daha az ürkek olduğum, dünyayı tanımayan bir çocuk olduğum dönemde cesaret edip "koç boyunduruğu" altına girme konusunda direnç göstermemiş olsam belki şu an her şey farklı olabilirdi. en büyük pişmanlıklarımdan, "acaba nasıl olurdu"larımdan biri, belki de en derini budur.

keske o evlilik teklifini kabul etseydim. en buyuk pism. bu.

keske bana mobbing yapan kadini sikayet etseydim isten stifa edecegime.

keske o arkadasimla kusmeseydim.

keske bana ortalama ustu kazandiracak o isi kabul etseydim birkac yil once. is kolaydi da basarisiz olmam mumkun degildi. bu is bircok derdime kisa vadeli uzun vadeli dermandi.

Keşke sarışın kıza evlenme teklifinde bulunsaydım. Şimdi çoluğa cocuğa karışmıştım. Swh.

İşin aslı, böyle büyük bir keşkem yok. Çünkü keşke demeyeceğim şeyleri yaptım ve her fırsatı değerlendirip, denemeye gayret gösterdim. Bir ihtimal son ciddi ilişkimin böyle uzun sürmesine izin vermeseydim diyebilirim. Ama herşey bazan senin elinde olmuyor.

Düşünüyorum artık çember daraldı. 1 yıl içerisinde ya çok keşkem olacak ya da bu başlığı okurken gülümseyeceğim.

Yani bu butterfly effect olaylari biraz karisik. Ben de sorsan "keske 5 sene once ayrildigim sevgilime karsi daha ilgili davransaydim, daha fazla cabalasydim" diyorum ama o 5 sene icinde cok iyi arkadaslarim oldu, muhtemelen sevgilimin cevresinde kalsaydim muhtemelen onlarla tanismazdim. Ayrilmamin hayatima net olarak pozitif etkisi oldu sanirim ama ote yandan o zamandan beri tek bir iliskim bile olmadi, bir daha da ne zaman olur bilmem.

Gene klasik, universitede tip veya bilgisayar muhendisligi gibi dise dokunur bir sey okusaydim diyorum. 20'li yaslarimda hic zora gelemeyen bir yapim vardi, simdiki aklim olsa buyuk resme odaklanirdim hehe.

Diger yarismacilar gibi zamaninda bir spor ogrensem fena olmazdi. Yani hala gec degil de sifirdan baslamamis olurdum.

o kadar çok var ki. hayatı baştan alsaydım daha iyi olurdu.

bir kaç tanesini yazayım:

üniversite sınavında derece yaptım, herhangi bir okulun herhangi bir bölümüne gidebilirdim ama saçma bir yere girdim. Girdikten sonra çok sevdim, okulu ve arkadaşlarımı ama başka bir yerde de oranın insanlarını ve ortamını severdim.

iş hayatında yaptığım yanlışlar var. 25 yaşındayken büyük bir bankanın iştiraklerinden birinde mali işler direktörlüğü görevini yaşım ve tecrübem yetmez diye geri çevirmiştim. aşırı saçma bir hareket.

2009'da fransız bir kız arkadaşın ilişki teklifini reddetmiştim: bu işlerde o kadar saçmayım ki, kız bana "beni lütfen incitme, çok incindim" dediğinde aslında ilişkimizin çoktan başladığını düşünmüş. ben sadece türkiye'de iyi vakit geçirmesi için empati yaparak ona destek oluyordum ama yanlış anlamış. uzak ilişki bana göre değil diyip hızlı bir şekilde çözdüm olayı ve kız da garip bir şekilde aynı gün dostluğa çevirdi ilişkiyi. ilişki mi, ne ilişkisi :) neyse öyle saçma bir şey. şimdi çok sevdiğim bir insan, evli ve 3 kız annesi, kızlar inanılmaz olağanüstü şirin şeyler ama bizim olabilirdi o kızlar. bizimki belki o kadar sarışın olmazdı :) ama güzel olurdu. ondan sonra yaşadığım o kadar dramaya da gerek olmazdı belki. ama aşık değildim, ilişki aklımdan bile geçmiyordu.

sonra sözlükten biriyle tanıştım, çok kültürlü biri, benden çok daha fazla kültürlü, bilgi birikimi olsun, zekası olsun, pırlanta gibi. profesyonel voleybolcu. benden epey uzun ve çok daha güçlü :) bi baldır var, benim koşucu baldırımın iki katı. ama kötü durmuyor, orantılı. yere öyle sağlam basıyor ki, iki kolumla kaldırmaya çalışıyorum ama ayağını santim hareket ettiremiyorum. aynı zamanda biontech kurucuları gibi araştırmalar yapan doktor. yurtdışında üniversitelerde araştırmalar yapıyor. adını koymadığımız bir kaç ay süren ilişkimiz oldu. sonra görüşmeyi kestik. orada minik bir keşkem var. bir sene sonra tekrar gördüğümde obez olmuştu. en az 30-40 kilo almıştı. tabii ki, benden kaynaklı diyecek egom yok ama belki bir şeyler yaşadı ve ben destek olabilirdim derim hep.

Seo,dijital marketing, google analytics gibi konularda tum dunyanin cahil oldugu bir donem vardi.
Ben bunu daha amerika'da moda olmadan kesfetmistim. Google bile olayi anlamayip bedava veriyordu datayi.
Hatta google hesabim cok eski oldugu icin su an menuler bile calismiyor, google benim hesabi bozdu komple bug'da kaldi hesap.

O donem bu isten para kazanmayi kendime yediremedim.
Muhendisim illa kod yazicam diye dusunuyorum.
Cok aptalca ve cok basit geldi, menuden 2 tane degiskenle oynayip google'da onemli bir konuda ilk siraya geliyordum.

Benden 100 kat cahil arkadaslara gosterdim, simdi onlar silikon vadisinde villada yasiyor. yesil cimlerini bicip, sonra karisi jessica'yi opuyor.
haftasonu cocuklarinin beyzbol macini konusuyorlar.

Turkiye'de kalanlarin da 2 milyonluk arabalari 100bin tl maaslari var.
Ve bu heriflerin hic calismasi gerekmedi sadece menuden 2 yere tiklayarak head of marketing oldular.

dogduguma pismanim diyebilirim ehehehhw

yazılanları okudum hayatımı gözden geçirdim ve hiç bulamadım. :) hiç yok. hep ortalama bir hayatım oldu. ne en önde oldum ne sona kaldım. hep ortalarda oldum hayatım boyunca. :)))

4 ay önce birine bir şey söyledim, üstelik 4/5 alternatifi düşündükten sonra en kötü seçeneği seçtim. bu sıralarki en büyük pişmanlığım. genel olarak hayat pişmanlıkları içerisinde pek bir şey yok. genel olarak böyle iyiyim. sadece bazen liseyi bırakmasaydım sosyal yeteneklerim çok daha iyi olurdu diye düşünüyorum o konuda ufak bir pişmanlığım var ama bu sadece sosyal zeka ve becerilerim için geçerli mesleki anlamda elbette faydası olurdu ama bu o kadar da önemli değil, internet lebiderya bilgi konusunda.

İş hayatında daha "talepkar" işlere kariyerimin ilk yıllarında atılmaya çalışırdım. Aile firmalarında çok vakit harcadım.

Her şeye rağmen okumak için İstanbul'da kalmak yerine Ankara'ya gitmeyi göze alsaydım.

4 Haziran 2013'ü tekrar yaşayıp o gün verdiğim kararların tam tersini yapsaydım.

Bu ikisi şimdilik yeterli gibi.

Birkaç keşke de benden gelsin:

- Lisede ve üniversitede 2. bir dil öğrenme şansım vardı keşke üzerine eğilseydim.
- Ailemden başka şehirde üniversiteye gitseydim.
- Bir arkadaşım ile kötü ayrıldık keşke öyle kesip atmasaydım.
- Ülkeden ayrılmak için daha erkenden çaba harcasaydım.

aslında ciddi anlamda yok öyle ah keşke dediğim şey ama soruyu okuyunca lisans son sınıftayken bi hocamın bana ve en yakın arkadaşıma "gpa'iniz yüksekmiş, amerika'da bütünleşik doktoraya başvurabilirsiniz. bunu bi düşünün." dediği an aklıma geldi. demek ki içten içe öyle yapsaymışım diyorum.

yıllar önce çok samimi olduğum bir arkadaş grubu ile saçma sapan bir olaydan dolayı iletişimimi sonsuza dek kopardım. bende de onlarda da hata vardı. keşke o zaman krizi daha düzgün yönetseydim.

Yurtdışında kalmaya kassaydım keşke. 1 sene bitti mal gibi döndük hemen.

bir cocuk vardi, bir is toplantisinda tanistik, bana yürümedi, kostu. Ben de cok rahatsiz olmustum, napiyo bu ya? sapik mi bu ? diye söylenip durmustum, daha sonra yine konusmaya calisti, teklif etti ama ben tanimadigim icin de kactim.
bu bugünlerde oluyor, o yüzden pismanligim, baska bir arkadasimla fotografini görünce ona sordum megerse tam benlik biriymis.

sıgaraya hiç başlamamalıydım.

hangi birini sayayım.
arkadaş ilişkilerim,
üniversite tercihim,
kpss tercihim,
off offf

Valla pişman olduğum bazı şeyler var ama halen ne olduğunu tam olarak belirlemedim bir türlü.

2007 senesinde üniversite eğitimini İngilizce olarak seçmem, hayatımın en doğru kararıydı. Hazırlık sınıfını geçip, birinci sınıfa başladığımda iyi kötü bir İngilizce altyapısı vardı.

- Mallığım bu pişmanlığın üstüne koymamaktır. Ulan İngilizce seçmişsin, üstüne koysana mal mısın?

- Üniversite geçirdiğim 4+1 seneleri bir insan anca bu kadar boş geçebilir. Gerçi İngilizce ile ne kadar utangaç biri olduğumu hazırlıktayken fark etmiştim. Bu açından olumlu tabii ama bugün düşünce ne kadar mal olduğumu görebiliyorum. Dönüp dönüp ne kadar malmışım diyorum sürekli.

Daha fazla sinemaya gitseydim, daha fazla kitap okusaydım. Bir şeyler yapsaydım keşke.

- Valla bilmiyorum cidden. Ortada bir pişmanlık var ama çözemedim. Dur bakayım, halledeceğiz inşallah.

önceki duyurunuzu da baz alarak ilişkinizi pek sağlıklı bulmadım ancak başka bir şey söyleyeceğim. saç ektirmek veya kilo vermek istiyorsanız verin, kız arkadaşınızın gözüne hoş görünmek için değil kendiniz için aldığınız kararlar bunlar belli ki. kız arkadaşınız bir gün -olur ya- hayatınızdan çıktığında kendi kararlarınızı zamanında takip etmediğiniz için pişmanlık duyabilirsiniz.

Valla konser konusunda ne konseri olduguna gore degisir olay. Ayda yilda bir gelen bir grup ise gitmek istemesi dogal. Bir daha taa ne zaman gelecekler ya da belki hic gelmeyecekler cunku. Yok her hafta konserleri olan gruplardansa bir anda gitmek istesi tuhaf, ben olsam 'bu konsere bu kadar gitmeyi neden istiyorsun?' diye sorardim.

Kilo olayindaki yorumu ise bence yalan ancak oyle yalan soylemesini de anlayabiliyorum. Ne bileyim burda bile kilo alma konusunda ':(' su smile i kullandigina gore gercek hayatta surekli bir kilo konusunda 'off kilo aldim' diye diye dolaniyorsundur bence. Hal boyleyken o da stratejik davranip seni teskin etmeye calisiyordur. Direkt 'evet cok kilo aldin, zayiflamalisin' dese bu sefer 'biraz kilo aldim, hemen degistirmeye calisti beni' triplerine girebilirsin diye dusundugu icin yalan soyluyordur bence. Ancak dedigim gibi onun oyle yalan soylemesine de sen zorluyorsun bence. Kilo aldiysan zayiflamak istedigini soylemek yerine git zayiflamaya yonelik hareketler yap.

siz gitmeyecekseniz de onun gidebilmesi sizi mutlu etmeli basta sadece kendinize gore cevap vermeniz ayip ama sonuc olarak gidecek bu iyi. tutturmasini gerektirmeyecek sekilde gidebilseydi daha iyi olacakti neyi zorladiniz anlamadim. kilo konusunda j j t h+1

Senin onsuz bir şeylerden keyif alamaman gibi o da sensiz alamadığı için çağırmış, engellemeye çalışarak hata etmişsin.

Kilo veremeyeceğini düşündüğü için öyle diyor. İkinci seansı da geciktirdin galiba. Yapma. Kaçar.

Kiz arkadasinizin da konsere gitmesini engellemeniz garip bir istek olmus. Yani sizin uzun zamandir beklediginiz bir konser olsa ve iki gun sonra sizinle de gidebilecekken o gun gitmeyi tercih etmesi biraz kalp kirici olabilirdi. Ama X konseri olmadi biz de Y konserine gideriz demek luzumsuz. Pantolon olmadi gomlek verelim gibi.

Bruce'a kilo verme konusunda katiliyorum. Eger yeme bozuklugunuz veya bir mental rahatsizliginiz falan yoksa, kilo aldiginiz barizse ve vermeniz sizin icin saglik veya ozguven sebepleriyle vs daha iyi olacaksa 'kilo vermek istiyorum' diyen insana, 'hadi iyi sanslar' denir. "Yok yok, verme boyle de iyi' gibi seyler genelde karsinizdakinin cesitli sebeplerden yapamayacagini (veya bunu yapmasinin az once dedigim sebeplerden kendisi icin daha yikici olacagini) dusunuyorsaniz soylenir genelde.

Ayrica kilo vermek 'ona guzel gorunmek' icin yapacaginiz bir seyse sonradan 'ben senin icin X yaptim' demenize engel olmak icin de karsi cikiyor olabilir.

Hocam bu duyurunun amaci iyi şeyler duymak mi, yoksa aci gerçekler mi? Ona göre cevap vereceğim.

@kaptankedi her şeyi duymaya hazırım hocam . Zaten zor yürüyen bir ilişkim var

kız arkadaşın senin ve ilişkiniz için hangi emekleri veriyor

kilo konusunda j r r tolkien hayrani +1
ayrıca göbekli erkek seven kadın da var.
bilemeyiz ama siz moralinizi bozmayın diye öyle konuşuyor da olabilir.
burada "yalan söylüyor" denmesi biraz abartılı.
evet, doğruyu söylemiyordur belki ama bunları söylediğinizde, "evet, kilo ver" dese bu sefer kırılırsınız.
çok anlamsız olur çünkü.
"bu kadın beni beğenmiyor mu? dış görünüşe fazla mı takılıyor?" diye duyuru açarsınız bu sefer.
kız rahatsız olmuyorsa, "benden yana bir şey yok, iyisin işte" diyor size kasılmayın diye.

konser konusunda da siz gidemeyecekseniz o arkadaş grubunuzla gitsin zaten, neden gitmemesi gerekiyor ki?
tanımadığınız insanlarla bilmediğiniz yere gidecek olsa tamam belki bir derece ama ortak arkadaşlarınız çağırmış zaten.
her zaman çıkan bir grup olsa bile, arkadaşları gidiyorken o da gitmek istemiştir.
grup her zaman çıkabilir ama arkadaşları her zaman gitmiyor izlemeye muhtemelen.
eğer zaten kırk yılda bir gelen grupsa, durum iyice saçma olmuş.

size bir ay izin vermesi, ona eşlik edememeniz konusunda olmalı, evden çıkma, arkadaşlarıyla sosyal aktivitelere katılma konusunda değil.
siz gelemiyorsanız, o da çok istiyorsa kendi gider.
sizin işiniz bitince de başka etkinliklere katılırsınız.

bu hata veya anlayışsızlık olacak bir durum değil.
üstelik kendi ortak arkadaşlarınızın olduğu bir aktivite için bile olayı bu kadar didiklemeniz biraz değişik.
aslında çok kontrolcüsünüz ama ya kızdan çekindiğiniz ya da kaybetme korkunuz olduğu için bunu yansıtamıyorsunuz veya ortaya koyamıyorsunuz da, o yüzden böyle içinizde birikiyor gibi geliyor bana.

ilişki böyle her cümleden anlam çıkartılmaya çalışılarak yaşanmaz.
zor yürüyor çünkü yürütmeyi pek bilmiyorsunuz gibi.
kıza sorsak, muhtemelen bu düşüncelerden haberi bile yok, normal bir ilişkisi var zannediyordur.

siz gitmiyorsunuz diye o niye gitmesin ki saçma. çiftlerin her şeyi sürekli beraber yapma olayı bence müthiş itici bi olay. bana kendi başlarına bir şey yapamıyorlarmış, partnerleri olmadan bir hiçlermiş gibi bir düşünce veriyor bu istek. saygım azalıyor.

kilo konusu da gerçekten vereceğinizi düşünmediği için söylenmiş bir şey. erkekler bunu kadınlar göbekli erkek seviyor/kadın sevdi mi gözü tip mip görmez diye kodluyor ama o iş öyle değil. bu kadar salmaya devam ederseniz "bensiz yapamaz" dediğiniz kadın öyle bi sizsiz yapar ki ağzınız açık kalırsınız.

Kilo ve saç ekimi konusunda farklı hislerim var. Bir ihtimal kendi dış görünüşünü bu denli takıntı haline getirmiş birisinin (anlattığınız şekilde takıntı gibi duruyor, olmayabilir siz daha iyi tanıyorsunuz) özgüven problemleri yaşıyor olması ve sizin ondan daha az çekici görünüyor olmanızdan memnuniyet duyuyor olmasını da düşünmek gerekir. Bazı insanlar, çevresindeki insanlar tarafından, birlikte olduğu kişilerin kendilerine göre daha az çekici olarak yorumlanmasını güven verici buluyor. Bu kendi özgüven eksiklikleriyle alakalı olabileceği gibi, narsisist bir dürtüyle de böyle olabiliyor. Hiçbir açıdan sağlıklı bir durum değil tabi ki.

Burada önemli olan şey şu, sevgiliniz siz kilo verirken ya da saç ektirirken; yani genel anlamda dış görünüşünüz için efor harcarken sözleriyle sizi yatıştırmak adı altında her zaman yürüdüğünüz yolun önünü kapamaya çalışıyor mu? Yoksa gerçekten istediğinizi anladığı şeyler için sizi teşvik de ediyor mu içten bir şekilde? Bu desteği hissediyor musunuz hayatınızda?

Bana genel anlamda sevgiliniz sizi kendisinden üstün görüyor ve sizin görünüşünüzden kısarak bir şekilde kafasında durumu eşitlemeye çalışıyor gibi geldi.

edit: şimdi diğer sorunuza da baktım ve evet, bence kız arkadaşınızla ilişkinizi sürdürmek istiyorsanız onun kendisini ekstra bir şey yapmadan da yeterli hissetmesi için uzun ve zaman içerisinde oturacak bir uğraş vermeniz gerekecek.

siz de kız arkadaşınızın dış görünüşünü beğendiğinizi iki seferdir vurgulamışsınız, eğer dış görünüşü çok fazla önemsediğinizi ona da belli ediyorsanız onun güzellik takıntısını çok daha yüksek bir boyuta ulaşacak şekilde tetikliyor olmanız çok olası geldi bana. bir insana iltifat etmek güzel bir şey, insan kendisini güzel hissetmek ister; ancak güzelliğe olan ilginizi sık sık dile getirmek iltifattan farklı bir şey ve insanı yarışta gibi hissettirir.

konsere gitmek istiyorsa gitsin, her etkinliğe beraber katılacaksınız diye bir kural yok.

kilo konusunda ben nedense pek iyimser düşünemedim. iki ayrı tanıdığım kadının erkek arkadaşları obezdi. ikisinde de erkekler kilo vermeye çalıştıkça kadınlar engel oluyordu. dış görünüşü geçtim sağlık için bile kilo vermeleri gerekirken bu şekilde davranmaları şaşırtıcı gelmişti. sonra iki kadının da kendi ağızlarından erkek arkadaşlarını başkalarına kaptırmak istemediklerini, obez olmalarının işlerine geldiğini duydum. bahsettiğim iki çift de 20lerin başındaydı.

tabii sizin durumunuzda sevgiliniz sizi üzmek istemiyor olabilir, kelleri daha çekici buluyor olabilir. bilmek zor.

son olarak, önceki duyurunuzu da okuduğum için dayanamayıp savcı pars gibi olaya dalayım, aşk dediğin kaç mevsim sürer de böyle yoruyorsunuz kendinizi

önceki duyuruda hanımefendiyi bir parça dengesiz resmetmiştiniz, bu duyuruyla birlikte biraz yerine oturdu. siz de dengesizsiniz. böyle böyle birbirinizi yıpratacaksınız gibi duruyor.

diğer arkadaşların dediği gibi; 'evet kilo versen iyi olur' dese —aha beni olduğum gibi beğenmiyor mu/beni değiştirmeye çalışıyor! —diye duyuru açmanız da çok olasıydı.

neden siz kendiniz olmayı seçmiyorsunuz? kilo vermek istiyorsanız verin. vermeyecekseniz, halinizden memnun ve kendinizi beğeniyorsanız vermeyin? veresiniz varsa niye soruyorsunuz? siz kilo vermek için adımlar attığınızda zaten sizi destekleyecektir. yok desteklemiyor da köstek oluyorsa o zaman bir problem var demektir. onu da ayrıca değerlendirmek gerekir.

sizin tavrınızda şöyle bir şey var: "bu kadın olmadan ne yaparım ben? o zaman tam onun istediği gibi olayım, onu kaybetmeyeyim."

böyle ilişki olmaz. bu şekilde davranmaya devam ederseniz kesinlikle kaybedeceksiniz.

siz siz olacaksınız, parteriniz de kendisi olacak ondan sonra daha açık iletişim kurup, burada sorduğunuz soruları kendi aranızda konuşacaksınız. karşılıklı olarak niyetlerinizi bileceksiniz, ve belki buna göre kendinizden taviz vereceğiniz hususlar olacak, belki de olmayacak.

Ilk duyurunuzu az once gormustum oraya yazacaktim ama giris yapinca bu yeni soruyu gordum buraya yazayim.

bu kiz sizin icin bariz "manic pixie dream girl" olmus. sonunda kizi degistirmeye calisacaksiniz ve o arada bir evlilik olmussa kiza yazik olacak cunku ya degistirmeye calisacaksiniz elinizde harab olacak veya ayrilacaksiniz.

kendim maalesef hep iliskilerinde bir manic pixie dream girl olan biri olarak yapmayin diyorum. seviyorsaniz degistirmeden sevin. bahsettiginiz seylerden hicbiri kotu degil kiz hakkinda sadece siz ona uyumlu degilsiniz. uymak da istemiyorsunuz icinizdeki onu degistirme duygusu hic bitmiyor cunku.

kiza yazik.

Arkadaşlar kilo vermemi direkt kendisi istemiyor . Şöyle ki spora yazıldım ve spora gittiğimde , arayıp kiminle spor yapıyorsun , güzel kızlar var mı vs diyor. Gel hadi eve artık diyor .
Kendisi asla yemez ama akşam otururken Mısır patlatıyor , cips getiriyor . Ben yemeyim şimdi boş ver getirme dediğimde ye ya üç günlük dünya diyor :)

The suspect has been neutralized.

Gazete başlığı gibi atılacaksa kısaltılıp suspect neutralized da denebilir.

Ne kadar miktarda kıyafetten bahsediyorsun?

Ben normalde giysi kumbaralarına atıyordum. Belediyelerin kıyafet birimleri var. Bunları toplayıp muhtemelen ihtiyaç sahiplerine ulaştırıyorlar.

Ama yine bir gün kumbaraya kıyafet atacağım sırada yaşlıca bir belediye temizlik işçisi kıyafetleri duvara koymamı, böylece ihtiyacı olanın alabileceğini söyledi. Biraz konuşunca pantolonlardan birini kızına alacağını söyledi. Zaten alenen ihtiyaç sahibi biriydi. O günden sonra güzel havalarda sokaktaki bir duvarın üzerine koyuyorum, kağıt toplayıcılar, eskiciler, çoluk çocuk, yaşlılar gelip bakıp alıyorlar.

Tabi çok yüklü miktardaysa doğrudan muhtarlık ya da belediye ile iletişime geçmek faydalı olabilir. Dernek veya vakıf bilmiyorum.

ihtiyaç haritası'na bakabilirsiniz.

ben şimdiye kadar hep kumbaralara atıyordum ama o kumbaraların açılıp çalındığını öğrendiğimden beri Van'da arkadaşıma gönderiyorum kolileyip iki takım giysisi olmayana gidiyor en azından içim rahat.

Bize gönderin, yeni bir yer yapıyoruz tasrada bir üniversite kampüsü içinde adi da "giyin"

Merhaba, sorunuz tamamen dil kullanım alışkanlığı ile alakalı. Hata yaptığınızda sizi düzeltebilecek kapasitede bir kişiyle sohbet etmeniz ve yazışmanız zamanla doğru ve doğal kalıpları dilinize oturtacaktır.

Bunun için iki etkili yöntem var; ingilizce anadili olan arkadaş / sevgili ya da konuşma kursu ve mektup arkadaşı.

Eğer bu imkanlarınız yoksa bir diğer çok etkili yöntem şarkı sözü ezberleyip şarkılara eşlik etmek ve ingilizce anadili olan edebi eserleri her bir cümleyi anlayarak okumak. Gerekirse günde yarım sayfa okuyun, ama bir cümlede ne yazdığını anlamadan diğerine geçmeyin, zamanla artık hiç sözlük kullanmadığınızı göreceksiniz. the Wizard of Oz gibi klasik öykü kitapları artık public license altında olduğu için project gutenberg'in websitesinde bulabilirsiniz.

Ezber yapmak kafanıza cümle yapılarını yerleştirir. Daha sonra hiç farkında olmadan yanlış yapılar kulağınızı tırmalamaya başlar. Dil soyuttur, bozuk bir yapıya bile kulağınız alışsa size doğal gelir ve gerçekte olmayan bu dili siz gerçek gibi doğru algılamaya başlarsınız. Dil tamamen kullanım alışkanlığıyla yerleşen bir şey. "Mantığını" öğrenmek bir yere kadar taşıyor sizi o yüzden. Önemli olan ritmini ve akışını içselleştirmeniz.

Bizim ülke kadar grammar kitaplarına saplanıp kalan, İngilizceyi çok iyi öğrenmeyi kitaplarda arayan başka ülke yoktur. 2022'ye girerken her gün BBC ve CNN yazılarını okumamak büyük bir eksiklik. Bir tane National Geographic yazısı okusanız 20 tane kelime öğrenirsiniz.

ingilizceyi öğretmeyecekseniz dil bilgisine edattı zarftı vs bu kadar hakim olmanıza gerek var mı?

bene speaking ve listening üzerine odaklanın. farklı aksanlar dinleyin, anlamaya çalışın. konuşmayı ne kadar sürdürebiliyorsunuz test edin. bunların olması için en başta kelime bilgisi gerekiyor tabii. ingilizce basın, website, forum vs takip edin.

keptınsın çok güzel bi tespiti var türkler yabancı "dili" (bknz dil) öğrenmek istemiyor puan almak istiyor. sınavlar da zaten gerçeği ölçmüyor e o zaman bu çaba neden? :D
dil, iletişim kurmak için edinilen bişey. yani öyle olmalı. konuşabilmeli ve/veya yazabilmelisiniz.

önerim; çok okumalı, çok yazmalı ve çok konuşmalısınız. cambly preply falan olur başka bişey olur. her gün düzenli bişeyler okumanızı da öneririm.

Yabanci dil vücud geliştirmeye benzer heryeri eşit çalışmak lazım.

Bütün beceriler birbirleri ile bağlantılıdır.

Sadece grammer çözerek ilerleyemezsin.

İkinci soruya cevap: Metroyla Yenikapı. Yenikapıdan Marmaray. Marmaraydan Göztepe durağında ineceksiniz, oradan yürüyerek 5-10dk. Toplam seyahat süresi: 1 saat.

Google Maps veya Citymapper gibi uygulamalar birden fazla rota ve araç seçeneği ile detayli olarak bir yere nasil gidilebilecegini gösteriyor, onlari da kullanalım lütfen.

Pardon, masumiywt müzesi beyoğlunda değil mi? Marmaray göztepe vs... Ben mi yanlış biliyorum?

@saturn, iki müzeye de farklı günlerde gideceğim

istanbul’a hayatımda ilk kez okul için geldim, iki hafta sonra dönüyorum kalıcı olsam her şeyi öğrenirdim merak etmeyin. sadece oyuncak müzesini merak ettiğim için sordum, karşıyla bir alakam yok.

yahu ben mi anlatamadım beyoğlu’ndaki masumiyet müzesine bir başka gün gideceğim, kadıköy’deki oyuncak müzesine bir başka gün.

iki farklı müze, iki farklı konum aynı soruda sadece!

Kitabin ilk baskılarından biri var bende. İçinde bir sayfada, ayrı bir bilet değil, direkt kitabın kendi sayfasında mühür veya kaşe basılacak var alan vardı. Muhtemelen hala vardır

insanlar sorunuzun tamamını okumamışlar sanırım. :)

masumiyet müzesi sorunuza cevap olarak; kitabın son sayfalarındaki biletimsi alanı damgalıyorlar, bedavaya giriyorsunuz. eğer kitap yoksa gişeden bilet alabilirsiniz. pazartesi günleri kapalı.

ikinci sorunuza zaten @ananiyimioguz cevap vermiş. ben bakabileceğiniz uygulamalara ek olarak moovit'i de öneririm. bir yer-yön bulma özürlüsü olarak benim çok işime yarıyor.

kursun geneline yönelik yorum yapmak doğru olmaz bence, bu tür kurslarda öğretmen çok önemli bi unsur çünkü. dersine gireceğiniz hocanın bir dersine girmek istediğinizi belirtin kayıt yaptırmadan bence. ben uzun süre önce çalışmıştım bünyelerinde, hala aynıysa eğer kullandıkları kitaplar güzel değil maalesef. kurları da topluca almayın derim.

viagogo gibi ikinci el bilet satan sitelere bakın

bence biraz daha bekleyin, yakında burası da dahil elindeki biletleri satmaya çalışanlar çıkacaktır.

birçok kişi muhtemelen satmak için aldı, viagogo en kolay bulabileceğiniz adres olsa da şu anki karaborsa fiyatlara göre daha düşük şekilde bulunabileceğini düşünüyorum önümüzdeki aylarda

2019'da Balthazar konserinde ön grup olarak çıkmışlardı ve başarılı bulmuştum ben. O güne kadar birkaç şarkılarına denk gelmiştim, sonrasında dinlemeye başladım. İstanbul konserlerine bilet aldım, grubun popülaritesine göre pahalı ancak değecektir diye düşünüyorum.

amazon'da benzerleri satılıyor.

mesela: www.amazon.com

16.00 diye biliyorum. hatta bunla alakası var mı bilmiyorum ama "uygun randevu açılırsa sms gelsin" diye işaretlediğimde smsler hep 16.00 civarı geliyor.

16

öncelikle daha önce defalarca söylenmiştir ama ben de hatırlatayım: ana diliniz olmayan bir dili konuşurken hatalar yapmanız, yavaş konuşmanız vs oldukça doğaldır. dünyanın hiçbir yerinde de bunu türkler kadar abartan bir grup yoktur. dolayısıyla işe endişelerinizi geride bırakmaya çalışarak başlayın.

benim önerim aynada kendi kendinize konuşmanız. ister kafanızda hayali bir konuşma ortamı yaratın, isterseniz hazır sorulara cevap verin.

"çivi çiviyi söker" atasözünün dil öğreniminde yeri büyüktür. konuşma sorununu ancak konuşarak çözersiniz. kolay gelsin .

Cümleyi nasıl kuracağınızı bilememeniz Türkçe cümleyi İngilizce cümleye çevirmeye çalışmaktan oluyor olabilir. Türkçe düşünmeden İngilizce düşünmeye çalışınca kolaylaşıyor aslında konuşmak. Bence bol bol dizi izleyin. Hatta zaman zaman diziyi durdurup konuşulanları siz de söylemeye çalışın. Bir de bence bu iş çok boyutlu. Akıcı konuşmak için kelime bilgisinin iyi olması gerekir. Önce yazma becerinizi geliştirmeyi deneyin.

cambly için endişeniz yersiz bu arada, çünkü tam olarak bu tedirginliğinizi ve eksikliğinizi gidermek için var sanırım cambly. karşınızdaki dili size öğretmek, sizi konuşturmak için orada o yüzden cümle kuramasanız da bir şekilde ilerletiyor sizi karşınızdaki hoca.

Yaklaşık 4 yıldır iş hayatında İngilizce kullanıyorum; bir sürü farklı milletten İngilizceyi native ya da ikinci dil olarak konuşan insanla muhattap oldum, toplantılara girdim... İngilizceyi sonradan öğrenip de hiç hata yapmadan konuşan hatırlamıyorum. Tabiri caizse kafasını gözünü yararak konuşuyoruz, anlaşıyoruz; bugüne kadar ne bir kimse bana bir şey dedi, ne ben kimsenin arkasından konuşulduğunu duydum. Zaten en büyük sıkıntı bu "Hata yaparsam insanlar ne düşünür, komik duruma düşer miyim" korkusu, onu aşarsanız gözle görülür bir iyileşme yaşayacaksınız. Pratik yapmaktan, hele de parasını vereceğiniz Cambly, italki, vb. ugulamalardaki hocalardan kesinlikle çekinmeyin.

Ben de birkaç bölümde bıraktım. Seinfeld'e kaçtım.
Falanca sezonu atlatırsan güzel diye cümleler kuruyolardı burada, ilk sezon sanırım :)

UK versiyonunu izlemiştim ben de. Değişik bir tarzı var. Beğenmemen normal. Bence sorun yok. Ben bitirmiştim Rick Gervais hatrına ama çok da bayılmadım diziye.

Aslında Cringe Comedy olduğu için herkese hitap etmeyebiliyor. Peep Show gibi bu da. Başkası adına utanmak deyiminin karşılığı oluyor çoğu zaman. Ben çok sevmiştim, bence birkaç bölüm daha şans verebilirisiniz. US versiyonu için konuşursam Michael Scott benim favori dizi karakterlerimden biri. Günlük hayatta çoğu zaman bir şeyi anlamadığım o anlarda şu sahneyi hatırlayıp gülüyorum.
images.app.goo.gl

dunyanın en komik dizisi bence us versiyonu. ilk bolumlerde ben de tereddut etmiştim. gittikçe güzelleşiyor.

2. Sezon ortasi Ve 3. Sezon keyif vermeye başlıyor. Başlangıcı aşırı sıkıcı ve kötü. Tabii başta mantığı, çekimleri vs de anlamaya çalıştığın için salakca geliyor. Sonra ısınıyorsun

US versiyonu için konuşuyorsak dünyanın en iyi komedilerinden biri. İlk bölümler Michael'a gıcık olurken gittiği bölümde hüngür hüngür ağlamıştım. Sizin gibi yapan çok kişi var sanırım, cringe comedy sarmıyordur belki.

ilk başladığımda ilk bölümleri izleyip garip bulup bırakmıştım. sonra yeniden bi şans verdim ve şu an bitmesini hiç mi hiç istemiyorum :/

sarmadıysa da zorlamanın pek bi alemi yok açıkçası. çok beğenilse de herkese hitap etmeyebilir. sevmediğin bir şeyi izleyerek vaktini tüketme derim. sorun ne sende ne dizide. olur böyle şeyler.

ben de geçenlerde aynı manada soru sordum burda. Cringe karakter üzerinden yürüyen komedilerden keyif alamıyorum başkası adına utanma duygumdan dolayı. Hem Michael Scott hem de Dwight o kadar cringe karakterler ki, 5 dakika izlesem gözüm seğirmeye başlıyor. Zorlaya zorlaya ikinci sezonun sonuna kadar geldim ama sarmadı beni yani.

Aynı örneği vermiştim mesela, Türkiye'de de Avrupa Yakası'nda Burhan karakterine uyuz olduğum için hiç keyif alamadım o diziden.

ben de ilk izlemeye başladığımda 2-3 bölüm izleyip bu ne be deyip kapatmıştım. yıllar sonra ikinci şansı verdiğimde biraz daha sabrettim. başlarda çok zor izleniyor ama dayanabilirseniz sonrasında inanılmaz güzel bir dizi olduğunu fark ediyorsunuz. bitirdiğimde çok üzüldüm bittiği için. bi şekilde dayanıp karakterlerle, ortamla bağ kurduktan her şey çok doğal gelmeye başlıyor ve izlemeye doyamıyorsunuz.

Ilk bölümleri Amerika'da da benzer tepkiye yol açmıştı ama sonuç olarak gelmiş geçmiş en iyi 2-3 komediden biri oldu.
Michael harbiden çok zorluyor, özellikle scott's tots... Ama karakter bu yani insan yerin dibine giriyor izlerken.

Iki kere izledim, totalde de sürekli youtube videolarını izliyorum.