Benim babamda ticari zeka var mı, yok mu çok karar veremiyorum. Keyifci bir adam ama. Bu söylediklerin üzerine kafa yormak yerine alır viskisini, çikolatasını, bulur demlenecek bir mesire yeri, öyle takılır arkadaşlarıyla. Bu açıdan ben de babama çok benzediğim için şikayetçi değilim. Parayı idare edemeyiz biz zaten, erken ölürüz.

Benim dışımdaki aile üyeleri bu savurganlığına inanılmaz bileniyorlar. Ama adamın da canını mi alalım, 60 yaşında ve hala çalışıyor. Onun tarzı o. Ben zengin olduğu için aşırı hesapçı, gergin bir baba istemezdim. Öyle bir temayülü de var çünkü, eli para görse kimseyi tanımaz zaten kibirli bir insan. Erkeğin iyisi gereğinden fazla parası olmayanıdır bence, para bu cinsin ayarlarını bozuyor.

Benim babam ticaret yapardı, her yerde yerimizi hazır etmiş. Dışarıdan kolay zannederdim ben de ama emeksiz olmamış hiçbiri. Zaten bunları akıl edip yapabilmek dediğiniz kadar kolay olsaydı şimdi tüm türkiye milyonerdik.

sen ne yaptın mesela? derler insana

en azindan elindekileri millete vermemis, beterin beteri var mesela benimkiler.

Oğlum konuşuyor gibi geldi :)
Anne ve babası olarak biz iki boomer, bunak ve salak olarak elimizdekini değerlendirmeyi bilemedik ne yazık ki.

@nuisance2

Adamin babasi ev vermis, is kursun diye sermaye vermis. Tarla bag bostan vermis koye grlip kalsin diye koydede yer yapmis.

Abileri para vermis evlensin altin biriktirsin diye.
Birakta bisey yapsin artik dimi

Ben tek basina ofiste calisan bi isciyim ne yapabilirim tek basima?

benim babam tam tersi ticaretini yapıyor basıyor küpe yastık altına. güzel kazanıyor ama yemiyor. bize saklıyor sağolsun :) tabi bizim yaşta geçiyor torunlarına kalacak sanırım

Benim babamda çene cerrahı, Türkiye'ye implantı getiren kişi. Zamanında üniversite Almanya'ya göndermiş o da orada kal demelerine rağmen kalmamış dönmüş. Burada öğrencilerine/asistanlarına doğal olarak öğretmiş iyi de yapmış. Ama kendisi ne yapmış akademisyenlige devam etmiş, muayenehane açayım dememiş. Ondan işi öğrenenlerin yatları katları olurken biz ay sonunu getiremiyoruz. Canı sağolsun ben onun yaptığının yarısını başarsam kendimi mutlu hissederim.

herkes ticaretten anlayacak diye bir şey yok. çarçur etmesin elindekini, doğru dürüst olsun yeter

Yahu adam bunları yapmak zorunda mı? Bazı insanların ticarete almaya satmaya kafası uymuyor. Bir yerden geçibebilecegi kadar para geliyorsa yaşlı başlı haliyle niye koşustursun ki? Bir daha mı gelecek dünyaya. Yapacaksan sen yap. İlla babanın mı fırsat kovalaması lazım?

@limonlu eksi

Destege ihtiyacim var. Destek olan kimse yok. Bankada milyonlari var.
Kardeslere vermiyor is kuralim kolelikten kurtulalim. Hepimiz kirada yasiyoruz sikintilar coni moni hocam

sen al şimdi at kenara arsalar falan çocuklar için, düzenli almaya da devam et

gelişiyor bi yerler sonuçta, bim falan aç mesela.

hadi bakalım...

Ya o değilde neyzen tevfik'in bir lafı geldi aklıma "bu dünyada ne kazandıysanız yiyiniz yarın bigün öleceksiniz gömecekler, kalan malını bölecekler memnun kalmayıp sövecekler."
Isparta yöresinde bir laf vardır cimri, para mal mülk toplayan insan için. "yemeyeceksinde ne olacak zikicilere mi?(damatlara) bırakcaksın o kadar malı?" derler.
Belkide bababanız bu gözle dünyaya bakıyordur.
Fakat bu yazımdan babanızı savunduğumu zannetmeyin. kaç çocuğu varsa diyelim 3 kardeşsiniz hiç olmazsa her birinize 1 ev miras kalacak şekilde birikim yapması lazımdı.

babanın sana miras bırakma iyi yaşatma mecburiyeti yok.

sen daha iyisini yap elinden geliyorsa.

@gurur

Onun babasida ona miras birakmak zorunda degildi ama catir catir birakti? Herkesin babasi gibi o neden birakmasin soyler misin?

@duyuru kullanicisi

Yazilanlari okumadin galiba babadan bisey kalmazsa bir insana en kotu super bi egitimin falan olur aylik 100bin maas kenara koyarsin bimde acarsin arsada alirsin.

Suanki sartlarda yalniz basina sifir destekle bir iste calisip kira veren bir kisi bunlari nasil yapabilir?

Babam anasindan babasindan abilerinden full destek gormus kendine dukkan acmis ev almis. Dukkanin parasini bile abisinden babasindan almis onuda batirdi zaten.

Kızmakta haksızsınız.
Babanız sizin çocukkenki masraflarınız karşıladıysa, iyi bir eğitim almanız için elinden geleni yaptıysa, sevgi ve özgüven verdiyse başka bir sorumluluğu yok. 18 yaşınızdan sonra hiçbir sorumluluğu yok.

O kadar emek, zorluk, para harcadığım çocuğum benimle böyle konuşsa herhalde iletişimi bir süre keserdim.

Herkes ticaret konusunda çok uyanık olacak diye bir kural yok.
Neyse ki siz çok iyi biliyorsunuz bu işleri, hayatınız boyunca hiçbir fırsatı kaçırmaz ve zengin olursunuz.

@michael_knight
Sagolun yorumunuz icin
Egitim konusunda kendisi egitim hayatimi mahvetmisti.

Yasitlarim dershanelere gidip yada ozel hoca ve etut derslerle eksiklerini tamamlayip okulda deli gibi notlar alirken ben onlarla yarismak zorunda kaldim. Kisacasi egitim de alamadim cok fazla. Malesef

ben ne yapıyorum ki babama b** atayım. babam daha iyilerini yapabilecek olsa da yapacağının en iyisini yapmış, eğitim/beslenme/barınma sağlamış ben kendime dönüp bakayım bir zahmet.

Kuşak farkı.

Onların yetiştiği ortamla bizimki aynı değil.

Yazılanları okudum.

Yaşını bilmiyorum ama babanızın yaşadığı dönem kazanmaktan çok koruma gerektiren dönemlerdi.

90'larda, 80'lerde birçok insan malını mülkünü kaybetti yaşanan krizlerde. Babanız bugüne kadar bunları korumuş o bile yeterli.

Dediğiniz örnekler öyle basit görünüyor ama basit değil. Türkiye'de paranızı koruyabiliyor üstüne de biraz artırıyorsanız şanslınız.

Ticarete adım attı diyelim. Şu anda belki de "babam bütün malı mülkü ticarette batırmış" diye açacaktınız bu başlığı. Ticaret çevre işi. Ve türkiye'de ticaret hayatı hemşericilikle, ahbaplıkla hatta siyaset vb konularla iç içe gider. Sadece sermayen olması yetmez yani.

Arsa konusu da aynı. Havaalanı demişsiniz. Havaalanı yapılacak bölgede arsa alıp kar eden oldu, ama mesela benim kuzenlerim tarlasına imar gelsin diye bekliyor hala.

Eskiden regülasyonlar falan yoktu bugünkü kadar. O yüzden o kuşak bu tarz işlere temkinli yaklaşır. Normal.

Bir de belli bir yaşa gelmiş insanlar artık risk almak istemez. 30-40 yaşındaki adam risk alır. Çünkü zararını yerine koyabilir. 60 yaşında adam için bu daha zor. Evini kaybetse nasıl alacak?

O yüzden babanızı suçlamak yerine kendi yapabileceklerinize odaklanın.

Fırsatlar her zaman var. Bugünden geçmişe bakarak konuşmak kolay.
Emin olun sizin de önünüze bir sürü fırsat geliyor. Kaçırdığınızı bile anlamıyorsunuz.

Belki sizin çocuklarınız da size diyecek bunları. Mesela Bitcoin'i 2010'larda görmedin mi diyecek, e-ticaret çıktığında girmedin mi diyecek, 0,69 krediyle dişini sıkıp bir ev alamadın mı diyecek, diyecek de diyecek.

O yüzden babanıza kızmak yerine kendinize odaklanın.

Bu arada kölelikten kurtulmak istiyorum demişsiniz.
Muhtemelen babanızın sermaye desteğiyle iş kurmak istiyorsunuz. İşinize karışmak istemem ama, bence önce kafa yapınızı değiştirin.

Yani iş kurmak, ya da sermayeden önce girişimci kafası lazım.
Bu biraz doğuştan biraz öğrenmeyle olur.

Para kazanma becerisi öyle bir beceri ki, sermaye şart değil.
Şöyle anlatayım. Para kazanmayı bilen adam cebinde sıfır lirayla iş kurar büyütür.
Bilmeyen adama milyonlar da verseniz batırır.

Şöyle bir örnek duydum mesela:
Adam tatile gidiyor butik otele.
Otelin sahibiyle laflarken uygun fiyatlı sabun vb sarf malzemesi bulmakta zorlandığını öğreniyor. Girişken de bir tip.
İstanbul'a dönünce eş-dost üstünden imalatçı buluyor. Fiyat alıyor.
Sonra oteli arıyor diyor elimde böyle böyle mal var fiyat şu.
Otelci tamam diyor, adam gidiyor imalatçıya siparişi geçiyor, vadeli ödeme istiyor.
Bu aşamada cebinden hiç para çıkmıyor.
İmalatçıdan 1'e alıyor, otelciye atıyorum 3'e satıyor. Herkes mutlu.
Adam bakıyor bu iş güzel, birkaç otelci daha bağlayıp otellere sabun, şampuan dağıtımı yapan bir iş kuruyor.

anlatabildim umarım aradaki farkı:)

Yanlış anlamayın işinize karışmak değil derdim ama bu kafaya gelmeden babanız size tüm muslukları açsa bile istediğiniz verimi alamayabilirsiniz.

Bir de naçizane bir hayat tavsiyesi, başarısızlıkların sorumluluğunu başkalarına atmayın sadece. Dershane örneği verdiğiniz için diyorum bunu. Eğitim hayatımı da mahvetti demişsiniz dersaneye göndermediği için. Ben mesela iyi bir dershaneye gittim, kardeşim döneminde babamın işleri bozuktu ona o kadar iyi bir imkan sunulamadı.

O benden daha iyi bir okulda okudu ama. O da babamı suçlamayı seçebilirdi beni okutmadın diye...

@deartheodosia

1) Egitiminle hic ilgilenmedi 6 yasinda okula gittim cantami tasiyamiyordum
Herkes dershaneye giderken
Etut dersler alirken
Ozel hoca cagirip anlamadigi dersi gorurken evinde

Ben tek basima yardirmak ve bu insanlarla yarismak zorunda kaldim
İlk okul cocugunun ev odevine bile yardim etmeyen aile olur mu baba olur mu

2 barinma v beslenme annemin bilezikleri sayesinde oluyordu
Babam hicbirsey yaomiyordu gidip arkadaslsriyla takiliyordu

Abileri ubugunu sıkınca eve bakmaya basladi

@anten

Kardesim iyi niyetli yazini okudum tesekkur ederim. Girisimci olarak suanda yaoabilecegim maximum hareket kosgeb e gitmek heralde. Ama soylesigin girisimcilik durumlarini dusunecegim. Tesekkur ederim yaoici elestirin icin.

@zetnikov rica ederim.

Ama şunu unutmayın, ticaret, girişimcilik herkese uygun olmayabilir.

Kendi mesleğini bile girişimcilik olarak yaptığında yani şirketten ayrılıp kendi işini kurduğunda anlıyorsun bunu.

Para yönetimi, pazarlık, muhasebe, pazarlama vb bunlar önemli beceriler. İş kurmasa bile insanın hayatına faydası var.

O yüzden ticaret ve girişimcilik herkese uygun olmayabilir. Bunu da göz önünde bulundurun.

Bir de çıraklığını yapmadığınız işin ustalığını yapamazsınız.

Restoran mı açmak istiyorsunuz?
Gidin haftasonları bir cafede falan garsonluk yapın. Şaka gibi gelecek bu iş ama hakkaten öyle. Çevre edinirsiniz bir kere. Cebinize de ekstra para girer. Gocunmayın bundan. En azından işleyişi görürsünüz. Para nerden geliyor anlarsınız. Ürün nereden alınıyor, dükkan malzemesi nerden alınıyor, eleman nasıl bulunuyor, dükkan ne kadar kar ediyor...

bugün babanız size "al oğlum 10 milyon git istediğin işi kur" dese mesela ilk adımı nasıl atacağınızı biliyor musunuz? İyi dükkan nasıl seçilir, mobilyası nerden alınır, ucuz mutfak malzemesi nasıl bulunur, nasıl reklam yapılır, müşteri nasıl idare edilir, personel nasıl çalıştırılır, bütün toptancılardan nasıl ucuza mal temin edilir... Bunlar parayla olacak şeyler değil. hatta paranız varsa veişi bilmiyorsanız o toptancılar sizi soyar.

Ne bileyim gidin emlakçı eğitimi alın part time haftasonları. Eski iş yerimde biri yapmıştı bunu. İşten kalan tüm vakitlerinde ev gezdiriyordu millete şimdi bodrum'da bu işi yapıyor full time.

Youtube'da kafe açmak diye bir video vardı 140 journos'un. İş bilmeyip batıranları gösteriyordu. Bir bakın, iş bilmemek nelere maloluyor.

@anten

Yazilarini keyifle okuyorum cok tesekkur ederim

Bol sans diliyim. Monoply e sonradan katilan z kusagi olarak sizi anliyorum. Tum firsatlar kapilmis aq ulkesinde

Kolezyum’un dışında kabinler vardı, başka bir yerde dikkatimi çekmedi. Ama zaten girdiğiniz antik kentlerin vs kendi tuvaletleri oluyor.

Edit: Şimdi merak ettim baktım, harita üzerinde seçeceğiniz şehirlerde tuvalet araması yaptığınızda birçok nokta görebiliyorsunuz.

Papanın balkon önüne çömün :)
Şaka bir yana roma merkezden uzak tuvaletler var ama onlar mülteciler ve Satıcı kekolar için. Leş gibi yani.

Siz her daim cebinizde 4 euro bulundurun, her cafenin wcsi var, biriniz kahve içerken diğeri ihtiyacını gidersin.

Floransa için de durum aynı.

1. "Ağaca dayanma kurur, duvara dayanma çöker, insana dayanma ölür, Tanrıya dayan O ne kurur ne çöker ne de ölür" derler. Keşke sıfır beklentiye yaşayabilen insanlar olabilsek... Ama adalet de olsa illa ki bir beklentimiz oluyor işte, olmak da zorunda çünkü burası dünya, burada hayat Cennet hayatı değil. Onun için adalet beklentisini, kendimiz âdil insanlarsak gayet de olağan ve makul buluyorum.

27'sinde olup bitenlere göre değerlendiririm ben de. Ama beklediğim adaleti görememişsem gülerek ve daannn diye "eee benim için doğum günü yemeğini ne zaman organize edeceksiniz bakalım, hediyelerinizi merak ediyorum" diyebilirim. Aslında hediyeleri hiç katmam işin içine, benim doğum günümü kutlamayı ne zaman düşünüyorsunuz diye sorarım ama.

Şahsen benim adalet duygum vardır, içgüdüsel bir adalet titizliğim vardır. Bunu sağlamayan insanlar gözümde değerlerinden epey kaybederler. Seni haklı buluyorum ve diğer arkadaşlarını da gevşek buluyorum, özür dilerim. Hepsini gevşek buluyorum, x dahil.

Arada kaynamış olabilir bir şekilde. Büyük tepkiler vermeye gerek yok ama şakayla karışık hatırlatılır sebebi öğrenilebilir. Bilinçli şekilde bunu yapmaları için senden nefret ediyo olmaları lazım çünkü

Unutmuş olabilirler ya çok takılmayın bence.
Bende de eskiden vardı böyle şeyler benim doğum günümü kutlamayan insanınkini ben de kutlamazdım. Bir yıl o kadar yoğundum ki kendi doğum günümü unuttum :)
O günden sonra bıraktım artık bunları.

Bilmiyorlardır belki direkt bir tepki olsa ne bileyim davet edilmezdin en basiti.
Ben olsam söylerdim tripli değil de şaka yaparak araya beni de sıkıştırın derdim:):)

"Takılmayın olur öyle" vs. diyenlere katılmıyorum. Ortada bir çifte standart var, o yüzden de böyle hissetmekte haklısınız.

Beklentiye girmeniz normal. Eğer doğum gününe bu denli önem verilen bir ekipseniz size ne yapacakları turnüsol görevi görür. Hafif sitemle sebebini sorardım ben. Bundan sonra sizin hayatınızda gerçekleşecek önemli şeylere de benzer kayıtsızlık ve ayıp olmasın yaa tarzı tepkilerle karşılık verebilirler.

3 kadın 1 erkek demişsiniz. Benim de iş yerimde 2 kadın 1 erkek böyle bir grubumuz var ve bazen erkek olanı sallamıyoruz. Çünkü böyle şeylerden sıkılır, istemez gibi geliyor. Erkeklerin kadınlardan daha az duygusal/beklentisiz olduğu kalıbı hepimizin davranışlarına işlemiş, toplumsal cinsiyet rollerini kanıksamışız hepimiz. En güzeli açık açık sorup rahatsızlığınızı dile getirmek. Zihin okuyamıyoruz maalesef.

yanıtları okumadım ama erkek olduğunuz içindir. kadınlar böyle şeylere daha çok önem veriyor, erkeklerinki sallanmıyor. söyleyin benimkini niye atladınız diye, bunda bi şey yok.

toplu cevap: kızların arasında daha farklı bir iletişim var tabi ve evet ben her şeyi onlar kadar takmıyorum bu tarz konularda ama bu kızı erkeği olan bir şey değil bence. yani x'e, y'ye, z'ye yemek verelim semaforo'yu salla gitsin durumuna takılmayacak bir insan var mı cinsiyetten bağımsız olarak sanmıyorum. hani başka planlarım olduğundan bahsederim dg için o zaman olabilir ama öyle bir şey de yok hatta onlarla takılıcaz nasıl olsa diye başkalarını geçiştirdim tam tersi. bir de dediğim gibi x'le birlikte kutlanabilecekken sadece onunkini kutlayıp benimkini es geçmek garip olucak biraz. unutulacak bir şey de değil çünkü kutladılar zaten ofiste. konuşucam tabi bu konuyu en kötü şakayla karışık falan söylerim bir şeyler muhakkak ama x dışındakilerin çok da rahatsız olacağını sanmıyorum.

Xle bu durum hakkında dertleşmişsiniz. O yüzden sanırım ona yemek yiyelim dediklerinde, sadece benim değil semaforonunki de kutlayalım der, demeli. Yerinizde olsam ben de bozulurdum.

geçmiş yaş günün kutlu olsun!!!

insan insanın kurdudur. ilk yapıldığı için ücret fazla gelmiştir. ayrıca 3 ay önceki fiyatlar arasında da fark arttı. susmayı tercih etmişlerdir.

kızlarıınn arasındaaa kıvırcııık lahanaaa.
abi ne işin var üç kadının arasında, öyle arkadaş grubu mu olur allasen. drag falan değilsen sal gitsin, muhtemelen onlar da senin salmanı bekliyorlar ondan böyle göz göre göre öküzlük yapmışlar. 27si geçti naptın merak ettim bu arada :))

olsa da yesek.

Issız Adam'ı izleyip tribe giriyorlar.

Sanki “al beni allll” diye yakasına yapışmışız gibi önyargılı insanlardan hoşlanmıyorum. Belki ben seni tek gecelik görüyorum hemen soyadına ortak olacakmışız gibi tavırlar çok itici. Bu tür erkekleri filtrelemek için üstsüz fotoğraf koymuş mu diye bakarım hep. Bedenini teşhir ediyorsa selamını almam. Ayrıca keten modası bitmeli artık.

özel bir tecrübe olduğunu düşünüyorum. genele yayacak bir vaka yok. münferit. uzak durmak bir tercih. insan olduklarını geri plana atmadan. kendi hayatlarını kendi tercihlerini yaşıyorlar. bize düşmez madem uzak da duruyoruz.

Böyle biri karşıma çıksa sıkılana kadar takılırım aslında nolcak. Daha iyi bir alternatif olursa da tekmelerdim.

evlenebilecek birini bulana kadar veya abayı çok fena yakana kadar öyle söylenir evet ne diye başa bela alsınlar ki? zaten işinde gücündesin, arkadaş çevren var. geriye cinsel ihtiyaçlar kalıyor. onun için de neden tek bir kadını uzunca hayatına alıp kendi sıkıntılarını dedikodularını aile meselelerini, mesajlarını, hesap sormalarını falan lanetlenmiş gibi sürekli dinleyesin ki? ihtiyacını görene kadar idare et sonra güle güle.

eskiden kadınlar bu kadar kolay ulaşılabilir değildi kıymetliydi. ama artık çok zor değil. o yüzden ciddi bişey olmadıktan sonra kimse sorumluluk almak istemiyor.

Edit: o adamların gözünden işin mantığını anlattım, ben hayatımda hiç böyle takılmadım, savunmuyorum da. mesajlarda sövmeyin :D hep uzun ilişki insanı oldum daha huzurlu geliyor. ama bunu istemeyenleri de anlayabiliyorum.

bence bunlarda aşiri iletişim sorunu ve asiri imla hatasi oluyo mi mi bile ayirmayabilir eglence sektorundeki :d bana hpvli geldikleri icin topukluyorum

Slutshaming varyasyonu dönüyor yalnız.
Anı yaşamaya çalışan ama "*mcı" olmayan bir erkek olarak soruyu ve cevapları ofansif buldum. Bahsettiğin profilin üst kümesi bu *mcılık. Aşık taklidi yapmaya çalışmadığı için tebrik etmek lazım halbuki. Açıkça söylüyor ne istemediğini, uymuyorsa tercih meselesi diyip geçmek lazım.

Sizin bahsettiğiniz kişiler aynı olmayabilir de, saydığınız maddelerdeki şeyleri ben söylüyorum.

Ama farklı ve tüm olayı değiştiren bir ayrıntı var ki, ilk maddeye o yazılmalı, o da şu: "evlenme garantisi verecek birini arıyorum ama bunu da kendime itiraf edemiyorum, bu durum da daha "özgür" kişileri kendi ilişki plan ve beklentime uydurma çabasına dönüşüyor. Açıkça ilişki anlayışı ve beklentilerini dile getirenleri de sırf bana uymadığı için yaftaliyorum."

Belki sizin orneklediginiz durum farklıdır bilemiyorum, ama böyle de bir şey var. Sanırım bu da, yatamadigi ya da reddeden kadının arkasından "kötü kadin" lafı dolastirmanin kadın versiyonu.

Genellememek gerek bence. Hep aynı kişiler denk geliyorsa ya siz de aynı şeyleri yapıyorsunuzdur da bu sonuca variyorsunuzdur, ya da böyle kişilerle denk gelme ihtimalinin daha çok olduğu yerlerde takiliyorsunuzdur.

Hepsi aağğğbieee brocum demez, kibar olanları da var. Bir de nerdeyse hepsi her şeyi keyifle yapar, her dakika keyif peşindedir. Hepsi eğlence sektöründen değildir çok acayip tipler de gördüm ben, fakat yavşak oldukları kesin.

@ananiyimioguz tam seni çok fena haşlamaya geliyordum ki notunu gördüm. Yırttın :)

@rock n roll lütfen o tekmeyi çivili botlarla koyar mısın rica ediyorum, çok canım çekti :)

@encokbenisevinnolur

Kadınların evlenmek istemesi, evlilik amacıyla ilişki yaşaması, partnerini buna göre seçmesi veya tartması gayet doğaldır, olması gerekendir hatta. Sonra ortada güvenilir kadın kalmadı diye ağlıyorsunuz, aksine siz erkeklerin de böyle olması gerekir.

anı yaşamanın erkeğe bir zararı yok ama kadın için -eger kendi de anı yaşayalımcı değilse- zaman kaybı. ruhunu ve bedenini boşuna yıpratma durumu.

Her fırsatta cinsellik konuşmayı özgürlük sanırlar. Cinselliğini alsan geriye pek bir şeyleri kalmaz, sohbet konusu bulamazlar.

Genelde dövüyorum onları.

bunu iki taraf da yapiyor da erkeklerin bir kismi biraz saf oldugu icin direkt soyluyor ki aslinda bu bu isin en durustcesi. meali ben iyisini bulana kadar kenarda kal.

kadinlarin bunu yargilamasi cok komik cunku onlarin da bir kismi kismi birebir aynisini yapip asiri sogukkanli oluyor bu konularda ve sonucta "yapmamis" oluyorlar. belli seviyede iliski yasamis herkes bunu bilir.

yine ignorance is bliss deyip gecmek lazim.

Dürüst buluyorum, aşık taklidi yapmıyor, ileriye dönük sahte vaatlerde bulunmuyor, ne istiyorsa onu söylüyor kadın/erkek istediği gibi cinsellik yaşamak isteyen insanlara bir karakter çizerek gizli bir ahlakçılık yapmak daha kötü kokuyor bence

@muhayyer
Kadınların evlenmek istemesi, evlilik amacıyla ilişki yaşaması, partnerini buna göre seçmesi veya tartması gayet doğaldır, olması gerekendir hatta. Sonra ortada güvenilir kadın kalmadı diye ağlıyorsunuz, aksine siz erkeklerin de böyle olması gerekir."

Bu kesinlikle doğru, herkes istediği bir ilişki şeklini açıkça arayabilir talep edebilir, beğendiğimiz kişilerin ilişki istekleri bizimkiyle örtüşmüyorsa kendi beklentilerini ahlaki olarak daha üste konumlandırıp genellemelerde bulunmak doğru değil

Yapılacak tek şey - seni beğendim ama beklentilerimiz örtüşmüyor kendine iyi bak deyip başka yollara gitmek

@muhayyer: Ben açıkça soylemeyeni kastederek yazdım onları, başlığın diliyle "anı yasayalim"ci bir ilişki kurup, arkaplanda "ben bunu evlenmeye ikna ederim" oyunu oynanması. Oylesi, sonra mağdura yatıp erkekleri kötülüyor. İşte önceki cevapta dediğim gibi, erkeklerin ilişki beklentisine uymayan kadınların arkasından pis laflar etmesinin; kadın versiyonu da bu.

kırmızı kart.

potansitel std aktarımcıları.
"ben kondom takmam canım" da diyor bunlar. gecenin 2'sinde markete gönderirsin terli terli. gelince de istemez, yatar uyursun. yapmazsan küserim.

Bazi psikologlar gore erkekler cok esli. O yuzden dogalarini yansitiyolar. Dogal adamlar

1 dakika harcamaya değmez bence. tek derdin sevişip atmaksa ve hastalık kapma korkun yoksa mükemmel tercihler (bakımlı, çekici, rahat, ağzı iyi laf yapar vb dediğiniz gibi). gerçi sevişip atmak için de mükemmel tercih değiller ya sevişirken insanın aklının ucundan zerre umursanmadığının geçmesi de hoş değil, ben icraatime bakar gram umursamam denilirse mükemmel tercihler. geriye kalan tüm kadınlar ruh sağlığı ve bütünlüğü için uzak durmalı.

dümenden aşık numaraları ayağı

hpvliler +1

ikinci bulusmada evlilik muhabbeti acan kadinlara karsi bir savunma mekanizmasi bu. ki dogrusu ve daha dogali bu.

ben burada ciddi ciddi bunlarin cinsel hastalik tasidiklarini iddia edenlere hayranim bir de. uzaktan hastalik tanisi koyuyor adamlar helal olsun.

soruna cevap: onlarin seviyesinde degilsindir belki. onlarin seviyesinde olsan ciddi dusunebilirlerdi. bu da bir ihtimal.

soruna bir diger cevap: you are what you attract. hep bu kisiler sana denk geliyorsa artik kendini sorgulama vakti gelmistir.

@grimavi +1

Televizyonda hoşuna gitmeyen bir şey gördüğünde cimere şikayet etmek ya da twitter'da ahlak bekçiliği yapıp ahlakımız edebimiz bozulüyür diye yaygara yapmaktan bir farkı yok şunun. Beğenmiyorsan izleme kardeşim, kanalı değiştir gitsin?

Adam ya da duruma göre kadın ilişki anlayışını, niyetini açıkça ortaya koymuş, saklamamış. Bu sana uymuyorsa bu filmi izleme? Asıl yavşaklık, niyetini gizleyerek rol yapmak ve olmadığı biri gibi davranmak. Bu yüzden bize göre olmayan, beğenmediğimiz şeylere hakaret edip aşağılamak, onları niye bizim istediğimiz gibi davranmıyorlar diye suçlamak yerine kendimize göre olanın, içimize sinenin peşinden gitmek, enerji harcamak sizce de daha anlamlı değil mi?

Taban fiyat kisi basi 700 euro olarak anliyorum. Ekstra para istenen cogu seyin yapilmasi lazim zaten, onlari da katip kabaca kendiniz gitseniz nasil olur diye bakmak lazim. Otel ve ucagi hesaplayinca zaten kabaca tablo ortaya cikar. Bir de balkanlarda mesafeleri kat etmek cok suruyor. Her biri 4-5 saatlik yolculuklar, Belgrad'a sanki gitmis olmak icin gidiliyor gibi duruyor. Yolculuk gunu geziliyor ve bitti, ertesi gun tekrar yoldasiniz.

Kabaca hesaplarsak;
- o tarihlerde ayni sekilde gidis donus 275 euro, ama esnekseniz 200 euroya kadar dusebilir.
- Oteller 4 gece olsa 250 euro diyelim toplam. Kisi basi 125 euro yapar.
- Yiyecek ucuz ama asiri da dikkat etmediniz diyelim. 125 euro da oyle.

Sehirlerarasi gecisler falan da var tabii, diger harcamalar ise zaten turda da olacak. Dusunmek istemiyorum yonlendirileyim tur ile diyorsaniz bu hizmet icin yaklasik kisi basi 300-400 euro ekstra odemis oluyorsunuz.

Ben başkanlarda baya şehir gezdim. Bu şehirlerde bir şey olmadığını düşünüyorsanız balkanlar gitmek çok da doğru bir seçim olmaz sizin için. Zira balkanlarda görmeye en çok değer şehirlerden bazıları saydıklarınız. Fiyat ise epey pahalı geldi bana. Kendiniz gitseniz turdan bağımsız daha uygun olur.

Turu hiçbir zaman tercih etmedim. Bireysel gezdiğinizde hem ilginizi çekecek yerlere istediğiniz kadar vakit ayırabiliyorsunuz hem de kazıklanmıyorsunuz. Tek eksisi her şeyi ayrıntılı düşünmeniz gerekiyor. Dediğiniz ülkeler hakkında yorum yapamayacağım ilgimi çekmediği için gitmediğim yerler. Fakat 5 gün 700€ balkanlar için değerinin üzerinde bir fiyat olduğunu düşünüyorum.

uygun fiyatlı uçuşlar yakalayıp her birine ayrı ayrı 2-3 gece kalmalı gitmek daha mantıklı bence. iyice araştırıp yakın şehirlere giden otobüsleri araştırıp kendiniz gezersiniz. ben olsam tura o kadar para vermem.

cevaplarınız için teşekkürler ama duyurumda selam verdikten sonraki ilk cümlem "balkan gezisi turu aldık" :))

bir de turu 650 eur iken aldık geçen hafta ve önümüzdeki hafta sonu gidiyoruz.
bireysel baktık ama uçak biletleri ve oteller daha pahalı geldi hepsini toplayınca.

bu paraya budapeşte prag viyana turuna katılıp istersem slovakya ve kuzey almanya bile yaparım.

Aile ile ilgili cenaze, mezuniyet gibi şeyleri kapsıyor benim bildiğim. Yanlış hatırlamıyorsam geçen ekşi sözlükte bir yazar bununla ilgili rezalet başlığı açmıştı. Oğlu abd’deki bir kursa gidecekti ama acil vizeden red almıştı. Yine de başvurun tabii.

Normalde olur ama şimdilerde olmayabilir. Özellikle ergenler ve cahil tayfa youtube videolarından etkilenerek abd'de turist vizesiyle çalışabiceklerini düşünüp geliyorlar. Bu da Türklerin imajını olumsuz etkiliyor.

Ayrıca iranlı, afgan, suriyeli ve bazı afrika ülkeleri Türkiye'yi vize alma konusunda aracı olarak kullanıyor.

Etkinlik, konferans vb sebepler acil vize basvurusu icin gecerli görülmüyor.

maalesef buna acil vermezler. hayat memat meselesi olmasi gerekiyor cidden.

sacmaliga bak 2 yil sonraya vize mi alinir. cok cok sacma.

Sık sık randevuları kontrol edip öne çekmeye çalışmaktan başka çare yok. Biraz şans işi. 1 hafta sonrasına randevu bulan bile oluyor. Ankara'ya da bakın.

eksisozluk.com

2 mayısta ben ve eşim için ds-160 formunu doldurup 1 hafta boyunca randevuyu öne çekmeye çalışıp yılınca bir danışmanla anlaşıp eşimin randevusu 14 mayısa benim de 31 mayısa almışlardı ikimiz de turist vizemizi aldık pasaportlar randevudan 4-5 gün sonra gelmişti öyle birşey deneyebilirsiniz isterseniz

Loş sarı ışık ve bitki.

tavan aydınlatması kullanmamak.

Entrance is free every last Sunday of the month from 09am to 2pm

29'unda bedava girebilirsiniz yani.

@barabas, hocam ayrıntılı bilgi verir misin bu konuda rica etsem.

29 u pazara gelmiyor ki..

28'i pazarmış

Ben getyourguide kullanıyorum. Geçmiş etkinliklere baktım şimdi vatikan için bunu kullanmışım:

www.getyourguide.com.tr

Fakat bunu alırsanız direkt bilet yerine geçmiyor önce konumdaki ofisten biletleri bastırmanız gerekecek. Ofis yürüme mesafesinde o konuda sıkıntı yaşamazsınız.

Ama soylediq sana, bas geç uzun vadeli dusunme

Böyle durumlarda bahsettiğin kişiye ya çok yaklaşacak ya da göremeyecek kadar uzaklaşacaksın. İki türlü de büyü bozulur. Esas soru, sen büyü bozulsun istiyor musun?

S.çarken düşün

Yan yana görenler genelde bana senin bu adamla ne işin var diyor aslında. Bahsettiğim bu değil. Benim kendi kafamda kurduğum ve dert ettiğim şeyler çoğu. Beni yetersiz mi görüyor acaba, kesin beğenmiyor gibi düşünceler.

Kamu spotu = Her gün eski sevgilisini sözlükte halka açık şekilde tehdit eden ama kızın babasından korkup koşa koşa evden kaçan birinden yeterlilik dersi almayınız lütfen.

Kimseyi gözünüzde büyütmeyin hocam. Onlar sizi büyütsün.

Gözde küçüleceğine büyüsün. İlişkiyi diri tutar.

aranızda karşılıklı bir aşk varsa ve böyle bir eziklik tribine girip adama saçını süpürge etme kıvamına gelmek gibi bir psikoza girmiyorsan bir şey yapmana gerek yok bence öyle kalsın. ne güzel işte sen onu gözünde büyüt o da seni büyütsün gül gibi geçinip gidilir böyle.

yok senin sevgin tek taraflıysa ya da henüz bilmiyorsan karşı tarafın hislerini o zaman sıkıntı biraz bu karşıyı ilahlaştırma işi. kötü yanlarına odaklan onları tekrarla kendine derim ama ben bu moda geçince direkt soğuyorum karşıdan. ben daha kontrollü yaparım o işi dersen denenebilir ama zor bence onu başarmak. ortada bir şey olma ihtimali kalmadıysa bu moda geçmek lazım sanki o yüzden sizde durum ne aşamada bilmiyorum. eğer bir şey olma ihtimali varsa hala onun yerine kendi iyi yanlarına odaklanabilirsin. fiziksel ve karakter olarak pozitif özelliklerini düşün tekrarla kendine sık sık ve adamın seviyesine çıkar kendini bu şekilde.

sıçarken düşün +1 o da insan nihayetinde, maks ne kadar kusursuz olabilir ki? HELE DE BİR ERKEK... ayrıca ilişkide olduğun birini kendinden üstün görüyorsan özgüven ve özsaygı ile ilgili çalışmanı öneririm, en basitinden bu konularda yazılmış psikoloji kitapları okuyup sorununu kökten düzeltebilirsin.

Bu konuda en sık kullanılan ve önerilen yöntem onu tuvalette kaka yaparken hayal etmek.

Eğer bu kişiyle bir ilişki içindeyseniz bu düşünceleriniz söyleyin. Size yeterince iltifat etmiyor, sizin hakkınızda düşündüğü güzel düşünceleri paylaşmıyor olabilir. Bunu söyleyince bol bol iltifat duyarak daha iyi hissedersiniz. Bundan sonra da bu konuda daha dikkatli bir partneriniz olmuş olur.

Eğer bu kişiyle ilişki içinde değilseniz onun da herhangi biri olduğunu kendinize hatırlatın. Kusursuz bir insan yok.

Nasilsa birakip gideceksin günün birinde, bunlari da düsün.

Yorumum silinmis.. saygilar……
Bi daha yaziyorum


Ilk heyecan doneminde hormonlar ve duygular daha coskun oluyor, bunu bildiginde aslinda bunun hormonlardan kaynaklandigini kaniksadiginda bir tik normallesiyor. + daha once ilk zamanlarda gozunde buyutup aslinda oldugundan cok daha fazla gordugun ama sonra “bu muymus” dedigin insanlari bi aklindan gecir, bu da onlardan biri goreceksin. + kendine zaman tani. Heyecan bu. Mantiksiz bisi yapma tabii bu surecte.

40 demişti, 40'i bekliyorum.

Baktım hala bunalım takılıyor, bana faydadan çok zararı oluyor bir de başka şehre taşınınca yol verdim haberim yok şu an kendisinden.

Ben de 5 senelik evliyim, mutluyum.

Hepsi evlendi :d

30'a az kaldı ama arkadaşın adını soyadını unuttum. Facebook kullanmıyorum uzun zamandır. Bir ara arayıp bulacağım:D

Trans oldu. Los angelas'ta porno sektöründe. Hem yapıyor hem yapılıyor

evlendik :) ama başkalarıyla :)

zaten onunla evlenmemek için söz vermiştim.

ne biliyim ne yaptı, umrumda değil. :D

başka bi tane var 40 ımda diye konuştuk. hatun taş, yürümelere, otobanlara doyamıyorum. ama nein, kaparlar onu. zor onunla da swh.

manchester ceylanından devam

Evet, vardı. 30'a gelmeden görüşmeyi kestik.

Şakasına hatırlatmıştım kendisine bunu 2-3 sene önce. Geyiğini yaptık geçtik. O kendi hayatına bakıyor ben kendi hayatıma.

yaş 32

Bekar. 3 kedisi var.

Gençlik seçimiyle yanlış kişiye demişim, kibirli narsist gibi bir şey çıktı görüşmüyoruz.

Baskasiyla evlendi cocugu var.

Ben başkasıyla evlenince o da evlendi :p

evlendi. baya oldu

paranın sahibini haberdar edin, kar ederseniz de hakkını verin.
rızası olmadan ben olsam yapmazdım. tabi ki risk sizin ama kâr da ortaksınız.

Sana bu amaçla bırakılmadıysa sadece emanetçiysen doğru bir hareket olmayacaktır dinen de caiz değildir diye tahmin ediyorum ama din işleri çok belli olmuyor dini açıdan yorumlamaya kalkarsan biraz zorlandığında her şeye onay verebiliyor, o nedenle önemli olan sana emanet bırakılan ve sana ait olmayan bir para üstünden kazanç sağlamak konusunda senin etik anlayışın ve ahlaki sağduyun ne diyor, önemli olan o bence.

İslam’a göre bilmem ama ahlaki olarak bakalım, haberi olmadan başkasının parasından para kazanıyorsunuz. Bu içinize sinecek mi, kendinizi ahlaklı/dürüst olarak adlandırabilecek misiniz? Cevabım silinecek ama 2024 yılında arap kanunlarından yola çıkarak ahlak inşa etmek canımı sıkıyor. Geldiğimiz nokta bu olmamalı.

Edit: Benim paramla haberim olmadan kar yapıp bir de karı benimle “paylaşarak” lütfettiğini sanan insanı yerin dibine sokardım ya. Düşününce bu ne hadsizlik.

Parayı aynen iade edeceksen islami yönden bir sakıncası olacağını sanmıyorum. Sonuçta bir eskime ve yıpranma da söz konusu değil.

Baskasinin emanetini kafana gore kullanman dinimizce helaldir kardesim.

Aslında burada konu habersiz olması değil. Haber de verebilirim paranı kullanıp gelen kazancı bölümümüz zarar edersem de zarara ortak değilsin diye. Bu şekilde bi sorun yoktur heralde.

habersiz kullanman emaneti koruma açısından sıkıntılı, caiz olmaz.
haber verince de, şunu garanti etmen gerek: velev ki kaybettin, o parayı yerine koyup, adama bir gün bile geciktirmeden vermen gerek. en kötü ihtimalde zararı karşılayamayacak durumdaysan başına bela alırsın. (son cümle dinî açıdan değil, kişisel tavsiyeydi)

haber verince kârını paylaşma mecburiyetin yok. ama karşıdaki talep ederse/teklifine evet derse vermek zorundasın.

emanetin canı götünde olur.

din insanı değilim ama ahlaken rızasız yapılan hiçbir iş caiz değil.

bilgi vermeni engelleyen ne var?

valla dün bahçemdeki su hortumunun açılmış ve suyun kullanılmış olduğunu gördüm. canım sıkıldı.
nedeni de şu, o hortum sitenin deposuna bağlı. hortumun hepsini açtılarsa belirli saatlerde verilen suyu harcamış birisi.
bana haber verilse ben veririm suyu ama habersiz yapılınca hırsızlık oluyor. hem de tüm sitenin hakkını yemiş kim yediyse...

bak yine içim darlandı.

Zarar da etsen o parayı vereceksin

Caiz ne ya devam

2000 doları borsada batırıp sonra arkadaşına para yok diyeceksin.

devamke =)

Anapara sana ait olmadığı için uygun değil, haram.

dinen caiz değil, haberi ve rızası olması gerekiyor. o parayı size borç olarak değil, emanet olarak bırakmış. bunun yanında hassasiyetiniz var ise borsanın caiz olup olmadığı hususunda da farklı görüşler var. makbul olanı şüpheli şeyden uzak durmak. ama haber verip rızasını alıp o para ile ticaret yapayım derseniz Allah bereketini artırsın.

@mustafakesekci borsanın caiz olması konusunda ise caiz değildir denmiyor diyanet ve daha birçok görüşe göre katılım yani yatırım yapılabilir hisse listesi hazırlanmış ve bunlara yapılan yatırımlar caizdir deniyor. Net haram olmamanın yanında daha çok helale yakın görüşe belirtildiği için kendi adıma uygun buldum. Daha cok harama yakın görüş bildirilse uygun olmayabilir derdim. Tabii ki bu kesin doğru olduğunu göstermez ama.bu anlayışla at eti de yetmezdi. Tüm orta Asya at eti yiyor. Yoruma çok açık.

Şöyle bir fetva var:

kurul.diyanet.gov.tr

Para size emanet olarak verilmiş inancı olan biri değilim ancak bu durum ahlaken uygun değil. Kişi size parayı işletip kâr elde et diye vermiyor. İkincisi ise, borsada yatırım yapabileceğiniz alanlar çok sınırlı. Sonuçta bu paranın İslam’a göre işletilmesinin caiz olup olmadığını öğrenmek isteyen birisiniz. Yatırım yapacağınız şirketin faiz içerikli gelir elde etmemesi gerekir. Bunu yapan kaç tane şirket var, açıkçası merak ediyorum. Faizde işletilen parası olan şirketten kâr elde etmek İslam’a ne kadar uygun olabilir ki? Katılım endeksine göre yatırım yaptığınızı belirtmişsiniz ancak endekste Coca-Cola yer alıyor. Şirkete Anadolu Efes ortak ve temettü dağıtıyor.

İzin alınarak ticaret yapılabilir ve paylaşılabilir.

İzinsiz hiçbir tasarruf yapılmaz.

Emanetten kendiliğinden doğan kazanç emanet edene aittir. (Koyundan elde edilen yün gibi)

kediler nankördür bu dediğinizi bi köpek yapmaz mesela. kediden çok şey beklememek lazım

kediye nankör diyen hayatında kuş beslememiştir diyerek giriş yapmak istiyorum öncelikle. kuşlar gelmiş geçmiş en şeref yoksunu hayvanlardur ama kuşçuluk denen hastalığa bulaşınca bırakamazsın. her hareketine her tüyüne hayran olursun şerefsizin.


konuya döneyim. "hiç samimi gelmiyor" cümlesinde hönkürdüm kardeşim affet. ama ebeveynlik böyle bir şey. güzel antrenman olmuş ileride çocuk düşünüyorsan. tekir kedi dediğin tam 2 yaş sendromlu bebek. hayvan çok hırçınlık yapıyorsa belki de evde tutmaman gerekiyordur, sen ilk mesajdaki arkadaşın dediğini bir düşün. hayvan belki tutsak 15 yıl yaşayacağına aksiyon dolu 5 yılda ömrünü yaşamak istiyordur, karakteri budur.

Yok hiç alakası yok gayet sakin bir hayvan. Doğru düzgün sesi çıkmaz aşırı uslu yumoş bir şey. Ama işte şerefsizlk yaptı namussuz.
Zaten sokaktayken de sürekli dayak yiyordu bu denyo. Şimdi sokağa çıksa yine köteği yiyecek haberi yok.

:)) uzun zamandır okuduğum en guzel duyuru bu oldu sanırım :)

Bizim kedi de evin içinde el üstünde tutuluyor; en güzel mamalar, yataklar, herkes gözünün içine bakiyor mutlu olsun diye ama beyefendinin bu durum umrunda mı? Bence değil. Yaptığımız şeylere "yapacaksınız tabii ki köpekler, bir de alkış mi bekliyorsunuz?" Seviyesinde yaklaştığına adım gibi eminim.

O yüzden çok şey yapmayın, herkesin kedisi aynı. Siz yine de sevin, şöyle düşünün; onların bütün hayatı biziz aslında ve akılları da bizim kadar yok.

2 yaşında bir bebeğin zekasına sahip bir hayvana kızıyorsunuz.

Kendimi bildim bileli kedi görünce içim gider. Buna rağmen sahiplenmeye elim gitmiyor. Üzgünüm ama evde mutlu değil birçoğu. Hiçbir tür bir alana hapsedilmemeli. İstediğiniz kadar “harika” imkanlar sunun. İçgüdülerinde merak ve keşfetme var.

Kısa ama mutlu bir hayat mı isterdiniz yoksa uzun ama mutsuz mu?

Bir olayın tetiklenesi varmış tetiklenmiş, bütün mesele bu. Bilinçaltın sana kedinin davranışlarına dikkat ettirmiş, bir şeyleri hatırlatıyor, nasılsın diye soruyor.

Kedine selam söyle, muhtemelen balkonun dışında senin görmediğin bir yerde kertenkele midir bişey olmuştur ondan korkmuştur. Ya da sokağın stresine kapılmıştır kafası karışmıştır. Kedi bu :) hem de tekir. Ayhhh benim tekirim dışarı çıksa feleğini şaşırır :)

her sabah evden operasyonla çıkıyorum önce ayağıma atlayıp beni bağırtmalar sonra hızını alamayıp koluma bungee jumping yapmalar, kaçmak için her şeyi yapıyor hayır kaçtığı yerde apartman boşluğu iki adım atıp ışık görmüş tavşan gibi kalıyor. o evden nasıl çıktığımı bir ben biliyorum. gece uyurken yorgan altına sızıp parmak kemirmeler, evde tüm camlar kedi tüllü hapiste gibiyiz pezevenk iyi olsun diye gözünün içine bakıyoruz bir kere sevelim dediğimizde elimizi kemiriyor, bir kere kucağıma almışlığım yok :( bence yinede iyi konumdasınız.

Kedi nankör değil vahşi bi hayvandir. Evde yasar ama evcil degildir.

Güldürdün :) Tüm kedi sahipleri bir dönem benzer duyguları yaşar diye düşünüyorum. Kedileri tek bir kelime ile tanımlamak zorundasın deseler bu kelime sanırım "merak" olurdu. Meraklarına asla galip gelemeyen küçük şerefsizlere kedi denir. Evden kaçmasının da sebebinin de merak olduğuna eminim. Kim bilir ne gördü, neyin peşine takıldı.

Küskünlüğünüz bir süre sonra geçecek. Taa ki yeni bir ibnatorluk yapana kadar :)

@halk +1

Kediyi ormana sal dogasi orasi

kendimi bildim bileli kedi bakıyorum, bizzat kalıcı ya da geçici 8 kedi geçti elimden, rabbim ömürlerini versin iki tane evde var şu an. biri 7 biri 3 yaşında. etrafımdaki herkes her kedi sorusunu bana sorar, haliyle onlarca kedinin de karakterine hakimim.

bazı kediler gerçekten evde olmuyor, hayvan önüne en pahalı mamayı da koysan olmuyor, en kral oyuncakları da alsan olmuyor. mutlu olmuyor pek. benim 7 yaşındaki kedim apartman kapısını denk getirirse çok uzun bir kat koridoru var oraya fırlıyor, bir tur koşuyor garibim, iki dakika özgür gibi hissediyor galiba, geliyor sonra giriyor içeri, 2 kere fark etmedik de apartmandan topladık. salak bi de bizim katın kapısını denk getiremiyor alt katın kapısında miyavlıyor. eve dönesi var ama koşası da var hayvanın. ya da merakı.

diğerini kucağında kapının eşiğine götür, çıldırıyor korkudan. eşiği geçemezsin ya altına kaçırır ya parçalar çıkmıcam diye. o hayvan evde olmaya doğmuş.

sizi anlıyorum ama, bizim bu hayvanları bu kadar sevip bağlanmamız bir karşılık beklediğimizden değil ama arada gönlümüzü almaları gerekiyor lan ben bunu niye yapıyorum yoksa oluyorsun

gerçekten gelen cevaplarla zeka turnusolu bir duyuru olmuş
köpek bunu yapmazmış.
allah allah neden yapmaz acaba ya? heh buldum çünkü tamamen farklı bir tür olduğu için olabilir mi?
bu mantıkla çünkü penguenler de uçamaz dediğinde birisi ona "güvercinler bunu yapmaz" diye cevap verilebilir.

hayvan sevgisinde bile türcülük yapmak...

neyse soruya gelirsek, dışarısı tabi ki ona daha tatlı geliyor, bizim kedi de kapıyı açtığımızda direkt fırlıyor ama gidebileceği hiç bir yer olmadığı için koridorda koşturuyor ileri geri sonra tıpış tıpış geri giriyor.

yani kedinin verdiği tepki içgüdüsel, hani nasıl ki oyun oynarken elini ısırmaya çalışıp arka ayaklarıyla fıtı fıtı vuruyor onun gibi.

hayvanın doğası bu yani, kişisel algılama.

Sen haklısın!

youtu.be

Yok canım tabi ki kişisel algılamıyorum, karşımdaki kedi sonuçta. Ki zaten bahçe katında olduğumuz için sürekli dışarıdaki kedileri görüyordu, ilgisi hep vardı dışarıya. İlk bulduğu zayıf anımızda da kaçmış. Ki kaçması da normal, çünkü kedi bu, merak etmek için yaşıyor hayvan. Ama dönüşünün ve eve girişinin bu kadar zor olması kırdı beni.......
Balkona kafasını sokup sokup çıkardı resmen hıyar. Normalde "oo tamam benim mekan burası, dışarıda dayak yiyeceğime girip şurda mama yiyeyim, bunlar nasıl olsa seviyor beni" demesi lazımdı bence :D

Yukarıda bir arkadaş da yazmış, özellikle erkek çocuk sahibi olacaksanız güzel bir antrenman olmuş. Ben de 3 yaşındaki yeğenime aynı böyle küsüyorum. Bir gün gözümün içine bakıyor, ertesi hafta "Tamam, kapat telefonu!" diyor. :(

içim ağlayarak güldüm.

böyleler ama napcaz?
yanına gider sevmek istersin. tırnağı geçirir ama tam 1 dakika sonra karnını açar miyavlar gel sev diye. sen yara bandı ararsın o anda aort yırtılmış gibi kan akarken...
napcaz?

onun iyiliği için olan nedir asla bilmiyoruz. salın gitsin. her canlının belirli bir yaşam süresi var. daha ne yapacaksınız?

Benim terasta kapı kapanınca panik yapan 8 yıllık kedim şimdi eve girmek istemiyor

Valla ben de kedime mütemadiyen küsüyorum.

Çünkü ben onun iyiliği için ne gerekiyorsa yapıyorum, sabahları kendim 5 dakkada hazırlanıyorum, onun mama kabı su kabı her sabah yıkanıyor tazeleniyor kumu temizleniyor vitamini veriliyor derken yarım saatimi ona harcıyorum. O ne yapıyor dersin. Tırnaklarını kestiğim için bana çemkirip beni gördüğü yerde kaçarak saklanıyo. Valla biri gelip istese verecem o dereceye geliyorum.

Arada eti puf, sık sık çekirdek ve patlamış mısır yiyorum. çok tatlı krizim gelirse de coco star, tadelle veya gofrik. ama bu sıcakta çikolatalar eriyor o yüzden yiyesim gelmiyor.

Çoğu abur cubur aklımda yemek yokken aç değilken bir parça yemek beni birden acıktırıyor

Ama favori abur cuburum eti susamlı çubuk, uzun yola çıkacaksam gün boyu dışarıda olacaksam yanıma bir paket alırım, açlığımı çok güzel tutuyor resmen kurtarıcım

Neredeyse her gün biraz gong yiyorum. Eti burçak da güzeldir dediğiniz gibi, en son sultaninin çikolata kaplısını denedim 10 numaraydı. Daha sağlıklı yemeye çalışıyorum bu aralar, onun için Tadım'ın hurmalı barını seviyorum.

Yemem.

Kinder bueno ve ferrero rocher. Reglken bunlarla besleniyorum adeta. Bir de cola zerodan vazgeçemiyorum. Bu ürünler evime ayda bir giriyordur ama sürekli almam.

Sağlıklı atıştırmalık olarak meyve beni tatmin ediyor. Bazen dondurulmuş meyveden sorbe yapıyorum. Tuzlu olarak kruvasan sandviç kaçamaklarım oluyor.

Eti gong cips gibi olandan.
Daim cikolata ki cikolata bile degil galiba ama paketi ayni gun bitirmemek icin zor tutuyorum kendimi.
Bu kadar.

Burcak bitter cikolataliya asiktim.
Tadelle, cekirdek, eti karam bitter, bazi rittersport cikolatalarina bayiliyordum hepsini biraktim.
Tek zaafim var reese’s cikolata

@mor oje reeses ilk kez duydum. her markette var mı?

Her sene kilo kilo aldığım blueberry :) buzlugu doldurup atıştırıyorum :)

abur cubur insanı sayılmam , ayda bir belki aklıma gelir, aç kalmışımdır ya da dışardayımdır ancak o zaman tüketiyorum. genellikle evde sade çubuk kraker ve susamlı çubuk kraker, ve altınbaşak bulundururum. çantamda altınbaşak mutlaka taşırım acil durumlarda işe yarıyor. cips olarak da sade, düz patates cipsi seviyorum ama yine ayda bir ancak tüketiyorum. tatlı sevmiyorum ama kan şekeri düşmesi, regl vs gibi durumlar için de eti fındıklı hoşbeş bulunduruyorum.

Ülker Pötibör ve Eti Burçak dışında dışında aburcubur neredeyse hiç yemiyorum. Bu saydıklarımı da çok nadir. Arada da patlamış mısır yiyorum. Burada evde yaptığımız kek, kurabiye, poğaça gibi şeyleri değil ambalajlı ürünleri sayıyoruz bu arada değil mi?

Dondurma ve elmalı turtaya zaafım var, en hard diyet dönemimde bile önüme çıkarsa nefes almadan yerim.

Dondurma abur cubur mu sayılıyor? Tatlılar da mı? Meyveler nasıl abur cubur yaa? :D Bence sayılmaz. Abur cubur alüminyum astarlı paketli ürünler bana göre.

Sayılanlara bakarsak, o zaman yerim. Dondurma yerim, çilek, muz, kayısı, karpuz. Dondurma demiş miydim?

bu nasıl soru? abur cubur yemeyen var mı gerçekten? ben ayak kokulu peynirli doritosçuyum.

Her gün iki paket cips gömen biriydim. Artık elimden geldiğince sağlıklı yaşamaya dikkat ediyorum. Züber Noutos bence cips ihtiyacını gidermek için gayet başarılı, fıstıklı barlarının da tadını beğenmiştim. Bir de altınbaşak tahıl cipsi hoşuma gitmişti lays fırından gibi.

bademli patlamis mısır yeni favorim.
kola içmeyi çok seviyorum. hergün içerim neredeyse

sakına benim gibi üstünde şekersiz yazan ürünleri alıp hunharca yiyip sonra neden kilo aldım demeyin. sonradan farkedip herşeyin kalorisi varmış amk diye ayar olunabilir.

abur cubur yemiyorum.

Abur cubur ortamlarda denk gelince yerdim aliskanlik degildi. Sonra kulagima birsey calindi, bitter cikolata iyiymis diye, dedim alim, baktim sade gitmiyor, bitterle birlikte antep fistigi yedim. Bunu cok az miktarlarda yiyordum ama duzenliydi, bu nedenle su an asiri siddetli bagimlilik oldu.

Adi duyulmamis ornekler verecegim ama bunlar tam abur cubur da sayilmaz aslinda. Ekmege falan surulebilir veya direk kasiklanabilir.

- Toros naturel markali Ermenek Helvasi, sadece susam ve keciboynuzu pekmezinden olusuyor.
- Patar marka findik ezmesi, digerleri de iyi genelde ama bu dehset-ul vahset.

Her yerde bulunamayacak da olsa bir kac ornek daha vereyim.

- tony's chocolonely cikolatalari,
- Lindt orange intense,

@kediyi uzdun: her markette yok ithal bir urun. Migros, macro ve carrefourlarda var ama hepsinde olmuyor. Biraz magaza gezmek lazim. Tuzlu, yer fistikli muhtesem bisi

Okula erken başlayanlara genelde bu konuyu sorarım. Neredeyse %90'ı bu durumdan şikayetçidir.
Bir uzmanın ne düşündüğü elbette daha önemli ama ben çocuğu okula erken yazdırmanın onun hayatını zorlaştırdığına inanıyorum.

Beni herkesden 1 sene once okula yazdirdilar ve hayatim karardi


1 yas kucuk yastaki cocuk icin cok buyuk bir fark cok sikinti yasar hayat boyu

Uzman değilim ama daha önceden okuduğum bir makalede Kanada'da buz hokeyi sporunda başarılı olan çocukların neredeyse tamamının ocak-şubat-mart doğumlu olduğunu çünkü küçük yaşlarda birkaç ayın bile vücut koordinasyonuna büyük ölçüde etki ettiğini ortaya koyuyordu.

Diğer yandan okuma yazma bilen çocuklarda ADHD yatkınlığı konusunda da çalışmalar var. Akranlarıyla sıkılıp dikkat eksikliği de yaşayabilir yani ilerleyen hayatında.

O nedenle en mantıklı olan şey bir uzmana danışıp, çocuğa özel bir karar vermek gibi görünüyor.

Bu olay biraz kumar sanırım. Ben de erken başlayanlardanım. Benim hoşuma gidiyordu, üniversite bitene kadar her ortamda en küçük ben oldum. İnsanların beklentileri daha kolay karşılanıyordu. "Aaa daha kaç yaşındasın sen" muhabbeti çok dönüyordu ben de "yaa evet evet" deyip geçiyordum. Bir ortamdaki en genç insan olmakla ilgili bir problemim yoktu. Arkadaşlarımla aramda zaten sorun olmadı hiç. Bu tarz muhabbetler genelde hocalarla falan yapılıyor.

Ben de kendi kendimi ogrenmisim. Anaokuluna yazdirmaya goturmustu annem. Mudur ilkokula alalim demisti. Bana siniflari gostermisti. Bak burada oyuncak var, burada defter kitap var demisti. Ben birinci sinifi tercih etmistim. Annem daha kucuk diyip (cilizdim da) anaokuluna vermisti. Bende ters tepti. Yasim gelince ilkokula bi gectim kimse bi sey bilmiyor. Cok sikiliyordum. Ve butun yil ogretmen benle dogru duzgun ilgilenmedi bile. Cunku ben her seyi hemen yapiyordum. Yanima ugramiyordu. Sen zaten yapmissindir diye. Millet heceliyor (normal olarak) bana cok salak geliyordu herkes. Cocukluk iste. Hep bi adim onde oldum siniftakilerden. Zaten caliskan ve akilliydim yasitlarima gore hep ama ekstra bi sey olusturmustu bu durum. Kendimi farkli hissediyordum kotu anlamda. Garip bi duyguydu.

Bir yastan bi sey olmaz onun disinda. Vardi lisede bizden bir yas kucukler. Hic sorun olmuyordu.

Ben de 5 yaşında öğrendim ama normal zamanda okula başladım, o zamanlar 7 yaştı. Sınıftakiler bilmiyor, ben biliyordum ancak öğretmen bunu farketmedi bile sessiz bir çocuk olduğumdan. Açıkçası kendi kendine okuma yazma öğrendi diye herkes genius çıkacak diye bir şey yok. Her şey vaktinde güzel, bence zamanında başlasın. İçimde hiç 'ayy keşke 1 sene erken yazılsaydım' hissi ya da pişmanlığı olmadı. Hayata 1 sene erken atılmaya bence gerek yok, oyununu oynasın çocuk.

2011 kasım dogumlu kızımı beklemeyip erken baslattık. okuması vardı, tekrarlı aktivitelerden sıkılıyordu, yeniden ana sınıfı onu bayar diye düşündük asıl etken, fiziksel olarak yasının ilerisindeydi. yani bir sonraki sene göndersem sınıfın en irisi olabilirdi. bu denklemde bir sorun yaşamadık. benim çevremde gördüğüm okula erken başlayan çocuk minyon ise büyüklerin arasında baya zorlanıyor, eğer mental ve de fiziken büyük duruyorsa gönderebilirsiniz. ek not, her çocuk kendi içinde değerlendirilmeli , siz yine kendi durumunuza bakın. son not, erken okuması eğitim hayatında acayip bir fark yaratmadı, dikkatli bir öğrenci o kadar.

Okula bir şekilde gidecektir. Çocuktaki saklı becerileri ortaya çıkarmaya bakın. Yıllar süren sınavlar sonunda değil de , şimdiden belirli bir meslek hususunda ayrıca yönlendirme yapın.

Beni de yaşıtlarımdan iri olduğum için 5.5 yaşında okula gönderdi ailem. Zorbalanma gibi bir durumla karşılaşmadım. Üniversitede de hazırlık atladım. Benden en az 2 yaş büyüklerle okudum. Sınıfın gerisinde kalmadım.

ben yanlış mı biliyorum diye düşündüm ama zaten okul yaşı gelmiş, göndermek istemiyorsanız dilekçe vermeniz gerekecek, adresine bağlı okula kaydı düşmüştür bile. 2018 kasım doğumlu kızımızı yazdırıyoruz biz bu sene.

Devlet okulunda zorbalık görür. Ayrıca çocuğunuz üstün yetenekli - üstün zekali olabilir. Bence bu konuda profesyonel bir destek alın.

Zorbalık riskine karşı uzaktan eğitim veya özel okul en temizi. Ayrıca sınıf atlamayı da düşünün.

Bazı arkadaşlar sorun yaşamadık vs yazmış. bişeyler söylemek istiyorum.

ben 86 dogumluyum. 6 yasında okula yazdırıldıktan sonra ilk okulda herkes benden iriydi ezilmek kaçınılmaz oldu. orta okul ve lisede de o dönemde bilenler bilirler doğudan cok fena göç vardı. bu göç eden cocuklar okullarda gruplasarak teror estiriyorlardı.
devletin okullarından bahsediyorum. hele ki cok gelısmemıs yada varoşumsu bi yerde cok göç almıs bı yerde ise bu okul cocugunuzu baya ezerler.

dersenki bu durum bize uymuyor o zaman gönderin.

Sınıf öğretmeniyim, yazdırmayın. Okul sadece okuma yazmadan ibaret değil. Yazıp çizmeyle arası yok demişsiniz çünkü ince motor becerileri henüz gelişmedi. Yaşını beklemeden gönderirseniz ite kaka bir şekilde sınıftakilere uyum sağlar ama ön plana çıkan bir çocuk olma ihtimali düşer. Kendi yeğenimi de bir yıl bekletmiştim hiçbir zararı olmadı.

Bazı aileler hiç okula vermeden evde eğitimi tercih ediyorlar. Bunu da düşünebilirsiniz. Okulun sosyalleşme yönü olsa da bazı açıdan zaman israfı. Şimdi sınıfında suriyeli olacak falan.. hiç gerek yok.

ben de 5,5 yasinda baslamistim -ki basladigimda okuma yazma biliyordum. bir avantaji oldugunu dusunmuyorum. hatta onlardan kucuk oldugum icin sinif arkadaslarim dalga geciyorlardi. lisede bile siniftakiler dogumgunumde fenerbahce formasi alip arkasina dogum yilimi yazdirmislardi bu nedenle. ahaha

4 yil lise okuyup 21 yasinda muhendislik fakultesini bitirdim. o yasta avrupa'daki genclerin yarisi okula yeni basliyor.

Bir hoca özellikle böyle çocukları istiyordu. Sonra bu öğrencileri yarışmalara, olimpiyatlara vs. girdirip madalya topluyordu. Bu çocuklar sonradan çok iyi bölümlere girdiler. Eğer çocuğun herhangi bir alanda yetenekli olduğunu düşünüyorsanız, o yönünü desteklemeye çalışın. Erken yaşta alınan kaliteli ve verimli bir eğitimin yerini tutacak hiçbir şey yoktur. Elalemin yaramaz çocukları bizimkini ezer korkusuyla çocuğun potansiyelini harcamayın.

okul öncesi öğretmeniyim, yazdırmayın +1

ekim kasım aralık ayı doğumlular için ilkokulu öteleme hakkı tanıyor devlet. benim mottom her zaman devlet bi hak tanırsa kullanmak yönündedir. yılın son 3 ayında doğmuş çocuğu olan velilere bu hakkı kullanmalarını salık veriyorum. kimi dinliyor kimi dinlemiyor. dinlemeyenler 1.dönemin sonuna doğru ağlayarak geri geliyor. hocam siz demiştiniz ama biz yine de yazdırdık çocuğu ama olmadı öğretmeni oturmuyor diyor dersleri dinlemiyor evde ödev yaptıramıyoruz diyerek geliyorlar. normal çünkü çocuk henüz o hazırbulunuşlulukta değil. okuma-yazma öğrenmek ilkokula başlamak için kriter değildir. bizim çocuğun boyu uzun, bizim çocuk çok okula gitmek istiyor, bize çanta bile aldırdı, sayı saymayı biliyor, renkleri biliyor 1.sınıfa göndericez diyip götüren çok. ha uyum sağlayan da yok mu tabiki var. ama ne gerek var. 1 sene daha anaokuluna gitmesinde hiçbir sakınca yok. kasım doğumlu yeğenim ertelemeden başladı şu an 3.sınıfa geçti annesi inanılmaz zorlanıyor, çocuk da öyle. hep bişeylere yetişme derdinde. sınıftakilerin kolayca yapabildikleri, anlayabildikleri şeyleri o daha fazla efor sarfederek yapmaya çalışıyor. bi yerde de bırakmak istiyor çünkü alfa kuşağı her şeyden çok çabuk sıkılıyor.

çok uzun yazdım bilmem okur musunuz ama her zaman söylerim, ebeveyn olarak çocuğunuz için en iyisini siz bilirsiniz. çocuğunuzu en iyi tanıyan sizsiniz. çocuğun iyiliğine olacaksa yapın. 1 yıl eğitim-öğretimi ötelemek çocuğunuza hiçbir şey kaybettirmez.

Annem babam bir köyde ilkokul öğretmeniydi. (1-2-3 ve 4-5 birleştirilmiş sınıflar) , köy yeri olunca derslere kafama göre girip çıkıyormuşum , öğrencilerde bana bakıyormuş falan. Ben de beş yaşında öğrenmiştim okumayı. İlkokul birinci sınıfta yediğim dayağın haddi hesabı yoktu , sanırım sıkılıyordum millet okuma öğrenmeye çalışırken onlara sarıyordum.
Bende kötü olmuştu bu durum.

Bence anaokuluna gitsin , zaten yazma ayrı bir olay. Bu yaşta ince motor becerileri eksiktir , ondan size öyle geliyor. Her şey yaşında güzel.

herkese teşekkürler. öğretmeniyle de konuştum. bir yıl daha anaokulu okuyacak.

ben de 4 yaşında annem abime fişleri öğretirken öğrenmişim, yaşıtlarımla okula gönderildim ve iyi ki öyle yapmışlar. asla erken gönderilmeyi istemezdim. kendi oğlumu da 1 yıl geç göndermeyi düşünüyorum. kaçıracağı hiçbir şey yok.

Öncelikle; sen erko muydun oha.. bu benim kadın olmamdan daha skandal bı bilgi

Nys konuya gelirsek;evlilik hayatın çok içinde, ortasında bı mevzu. İnsanın hayatini da baştan sona degistiriyo. Dolayısıyla günlük sohbetlerde yer bulmasi normal geliyor bana. Ve boş muhabbet konusu işte mis

Bi de şey gibi, sohbete "nasılsın" ile başlamak gibi... Derine inince anlamsız ve gereksiz bir soru ama yerleşmiş...

Ağza yerleşmiş bir muhabbet +1

Değer verdiğim insanlar bana bu muhabbeti yapmaya başladığında “belki sizin acele edişiniz yüzünden paniğe kapılıp yanlış karar vereceğim neden bilinçaltıma hep evlenmeliymişim fikrini ekiyorsunuz” şeklinde konuşma yaptığımda bu ısrarlar, tavsiyeler, dokundurmalar bıçak gibi kesilmişti. Size de tavsiye edebilirim. Az samimi olduğum insanlara da “ben evlilik baskısı görmek için daha çok gencim” diyip gülüyorum :d

Sizi gerçekten seven insanlar ilk konuşmayı yaptığınızda yaptıklarının kötü bir şey olduğunu fark edip düzelteceklerdir. Diğer insanları da kafanıza takmayın. Çok sinir oluyorsanız siz de bekarlık övün ne olacak.

Cidden bos beles seyleri kendine dert ediniyor ve muhabbetini yapıyor olabilirsin, insanlar da birini bul daha somut dertlerin olsun hem de mutlu ol istiyordur.

30 yaşını geçip de bu baskıyı yaşamamış erkek çok azdır zaten. Evlenmem yönünde baskı yapanlara ya da fikrini sormuşum gibi akıl verenlere evliliklerini ve evdeki mutluluklarını sorgulatıyorum. Biraz da onlar huzursuz olsun.

hepsine mesafeyi koydum.

yalnızlaştık ama olsun.

galatasaray, aga ortamı, büyüklerle takılmak (50+), spor, arada kafa dengi hatunlarla tanışma dışında devamke.

evde halen bu baskı var. yakında evimi alınca o da bitecek :d

bey arkadaşım, üstüne alınma lütfen, soruna cevap vermek için genelleme yapacağım. ama bu ülkede evlenene kadar erkeklerin önemli bir kısmı ayı gibi yaşıyor. insan gibi değiller. otuzluk adamın hayatında doğru dürüst ilişkisi olmamışsa mağara adamı gibi bir şey oluyor. evcilleşmiş olanları da bunlara bakıyor ve tiksiniyor. hem kendini hatırlattığı hem de evcil ortamına yakıştıramadığı için onun da evcilleşmesi adına evlenmesini salık veriyor. sen düzgün adamsındır, aklından bile geçmez ama bir diğer bekar adam, senin arkadaşının karısına ortamda ayı gibi ağzını ayırıp bakmıştır, hatta öküz öküz konuşmuştur da. o yüzden bekar erkek, ortamlarda sıkıntı olarak görülür. senin yerinde olsam evlilerle arkadaşlığımı sürdürmem. şahsen sürdürmüyorum da, highly tavsiye ederim eksikliklerini aramadım hiç.

ha yukarıda bahsettiğim evcilleşme olayının da tamamen rol olduğunun farkındayım. yeri gelince anında özüne dönerler.

Din hakkında ağzını açan herkes. İnsanlar, inançlarını kendince yaşamayı bir türlü öğrenemiyorum ve bu beni çok geriyor.

Yılmaz Erdoğan
Can Yılmaz

Hasan Can Kaya. Asiri overrated.

Yılmaz Erdoğan +1
Mesut Süre

Bartu Küçükçağlayan'la konuşmak zorunda kalsam en fazla 5 dakikada kendisini tokatlayıp kaçardım diye düşünüyorum.

Can Yılmaz
Zafer algöz

Bartu Küçükçağlayan
Caner Özyurtlu
Melikşah Altuntaş
Doğu Orcan
Enis Arıkan

30 saniyede tokatlardım hepsini.

Enis Arıkan beni istemeye istemeye 30 saniyede kankası yapar. :(((

Sohbet edip eğleniyoruz ayağına hülya avşar beni yerden yere vurup rencide eder diye çok korkuyorum.

Fatih Terim

Bos konusma, politik konusmada ustune yok. Zamaninda Avrupa sampiyonasindaki prim olayini anlaticam diye 2 saat basin toplantisi yapti, incir cekirdegini dolduran 1 kelimesi dahi olmamisti, korkudan soru da soramiyor zaten kimse. Kivir babam kivir, sacma sapamn ivir zivir, nereye kime gittigi belli olmayan imalar, dokundurmalar anca.

Hülya avşar +1
Yılmaz erdoğan

Ama ahmet mümtaz bana tam tersi geliyor çok kafa adam gibi insan halinden anlayan bir abi havası var. Şevket çoruh gibi aynı vibe.

@kedi: Kesif bir testesteron kokusu geliyor o adamdaki derinlikten. Rahatsız ediyor beni. Babacan bir tavırla sarılırken bir anda bir yerini ekleyecek gibi. Nadir3 bulunur bir sapıklıktır. Saygı duyarım, o ayrı.

Binali Yıldırım

Anshdhdhjfjd mümkün neticede erko ;)

Jdjdjsj güldürdünüz hepinize teşekkür

cem yılmaz bence her an tersleyecekmiş gibi hissediyorum

Uyusturucu satıcısı tipim varmış :)

"duygusuz"

duygusuz biri oldugumu düsünmüyorum. denir mi öyle ayip be...

bana da hep sofilere, hocalara benziyorsun derler.
ateist olmam dışında sorun yok.

Beni şu ana kadar Haluk Levent, Adrien Brody, Ümit Davala ve Fırat Tanış'a benzeten kişiler oldu. Hiçbirine benzemiyorum. Onlar da birbirlerine benzemiyor zaten.

Üniversiteden bir erkek arkadaşım (sevgili değil arkadaş) "Sen tek başına yaşayıp çalışabilecek biri değilsin, 18'inde evlenirsin." demişti. Ben ailemden kilometrelerce uzakta okuyordum, o ise ailesinin yanında yaşıyordu. Üniversiteyi kazanınca ailesi onunla birlikte Ankara'dan İstanbul'a gelmişti.

insanlar birilerini geçmişiyle yargılayıp yorum yapmaya çok meyilli. isabetsiz yorumların neredeyse tamamının sebebi bu.

girdiğim her ortamda bir süre sonra insanlar "en başta seni çok ukala, küstah görüyoduk; bizimle muhatap olmak istemediğini düşündüğümüz için yanaşmıyoduk" der. istisnasız.

gerçekte ise yeni ortamlarda ürkek ve çekingen davranıyorum, tam aksine bir an önce oraya alışma ve orayı benimseme ihtiyacı doğuyor. kendi kişilik özelliğimden bağımsız olarak o ortamda ukala veya küstahça davranmam mümkün değil. ama öyle görünüyormuş.

liseye yeni başladığımda ise bunun daha kötüsünü yaşadım, ben okulun kuralı var diye kundura ayakkabıyla gitmiştim başta, meğer kimse sallamıyormuş. lakabım "kamyoncu" olmuştu (gerçi bunun tırları çok sevmemle de alakası vardı). yani nasıl desem böyle nezaketsiz, sert bi tip filan sanmışlar. alakam yoktur halbuki.

İlkokul 1’de Erzurum’daydık, okumayı öğrenen ilk ve nadir öğrencilerdendim, maalesef eğitim sistemimiz böyleydi, başka bir şey üzerine koyamadık ilk sene. 2. sınıfta Tekirdağ’a taşındık. Herkes çarpım tablosunu öğrenmiş orada. Ben ne olduğunu bilmiyorum. Hoca okulun ilk günü çarpım tablosundan sözlü yapıp, ona göre tembelleri arkaya, çalışkanları öne yerleştiriyor. Saçmalık. Beni en arka köşe sıraya koydu ve tembel teneke dedi bana :( hiç unutmam. 2. sınıf boyunca bu hoca sürekli 25 soruluk yaprak test yaptırırdı. Bir senede 48 kere test olduk. Tamamında 25’te 25 yaptım. Bana tembel teneke demek ha? Hala aklıma geldikçe utancımdan yerin dibine girişimi hatırlarım.

beşaktıyedi, değişiyor.

koşu yarışında grubun en ağırıyım diye kaybedeceğimi sananlara zafer şoku yaşatmışlığım var.

basket final maçında taktiğe uymayan kibirli arkadaşın maç kaybedilince maç sonu sahada sen haklıydın demesi.

kız arkadaşıma kafasını çevirip tanışmak isteyen erkeğe göz bakışı şoku. çocuk kafasını döndüremedi bile. öylece gitti.

son 5-6 haftaya galatasaray’ımla kafa kafaya giren menerime, gala şampiyonluğu şoku.

bitmez bu, onbironikionüç.

Birçok kişinin beni ajan zannetmesi. Ajan belli eder mi kendini diyorum ;))

Bana birisi “çok sıcak kanlı, çok samimi” demiş.
Arkamdan söylemiş, bir çalışma arkadaşım ve amcam benden bahsedip bahsetmediğinden emin olmak için defalarca teyid ettirmiş :):)
Hala da hakkımda böyle düşünüyor sebebini kimse çözemedi.
Asla sıcak kanlı değilim.

"sen seri katil olabilirsin."

Sessiz, sakin, kolay kolay sinirlenmeyen, soğukkanlı biri olmamdan dolayı arkadaşın birisi bana bunu söylemişti.

süpermarkette dolanırken bir hanım kızımızın bana bakıp arkadaşına "ay her yeri de araplar sardı" demesi. o an sakallıydım, anlamayacağımı düşünüp söyledi zaar. bırak arabı elimde güç olsa yurtdışından gelen kimseye 15 günden fazla turist vizesi harici vize vermeyecek ve her adımını takip ettirecek adamım. yorumun bana tezatlığı gülümsetmişti.

Geçen sene tanıştığım üç alakasız kişiden dışarıdan çok cool ve havalı durduğum yorumunu almıştım. Tanıdıkça aslında ne kadar overthinker olduğuma şaşırdılar üçü de.

Çevremdeki yaşça büyük insanlar hep anne babama dua ediyorlar “allah razı olsun böyle anne babadan” diye akskdkd Böyle beleşten dua almaları inanmasam da rahatsız ediyor. Hakkımdaki en talihsiz yorum budur o yüzden.

Bana ''böyle hergün farklı bi kadınla takılan piç erkeklere benzetmiştim seni'' demişti tanıştığım biri öyle bi tipim varmısdgşsldkgjgd ki alakam yoktur (tip olarak da)

atom parcalamadim tabii ki ama "bunlari yaparken cok zorlanmissindir" denmesi sanirim. cok duyuyorum ama bana o kadar da zor gelmedi. drama queen olmadigimdan olabilir.

çok güçlü göründüğümü bir tartışma anında vs çok soğuk kanlı oldugumu söylerler. halbuki inanilmaz güçsüz hissediyorum. tartışmak bu dünyada en sevmediğim şey, biriyle azıcık olumsuz bir iletişim kursam bile elim ayağım titriyor.

Muhtemelen dalga yok boğulma riski az bir de temiz olduğu düşünülüyor diye tahmin ediyorum.

Genelde çocuklar/gençler havuzu daha çok seviyor. Eskiden ben de öyleydim mesela, yazlıkta deniz yerine havuza girerdik hep. Şimdi en son ne zaman havuza girdiğimi hatırlamıyorum bile. Deniz varsa denize girerim.

Bir de çocuklu aileler mecbur çocukları için havuzda takılabiliyorlar.

Deniz suyunun tuzlu olması hoşlarına gitmiyor olabilir.

Günes, güneslenmek ve plajdan nefret ediyor olabilirler.

Ayrica yasadigim yerde deniz yok ve olsa da sirf yüzmek için tonla para vermezdim. Havuz daha pratik.

güzel deniz bulmak o kadar kolay değil özellikle birde halk plajı falan ise insanların rahat edememesi normal, kirlilik vs de işin içine girince bildiğin bir havuz daha mantıklı olabiliyor

Öngörülemeyen canlı popülasyonu korkutucu geliyor olabilir. Yüzerken savunmasız canlılarız aslında. Denize açıldığımda yunus sürüsü ile burun buruna geldiğimden beri ben de varsa havuz tercih ediyorum.

Denizdeki canlılar, çevredeki kalabalık, sahilde her yerin kum olması, tuzlu su, dalgalar, tatil yerindeysen türlü varoş su üstü etkinlikleri (muz, simit, jetski, hede hödö)...

Tabii genelde denizi tercih ederim. Çünkü yandan kalabalık bir yerde ya da düşük yıldızlı bir otelde havuza gireceğime -denize de giremiyorsam- duşa girerim daha iyi. Havuzlar pislik ve hastalık yuvası. Denizde 100 metre çapında çevrenizde mutlaka denize işeyen biri oluyor(dur) ama o kadar büyük ve hareketli su kütlesinde size düşen ppm'i hesaplayamazsınız bile.

yüzme bilmiyor olabilir.
balıklardan korkuyor olabilir.
kalabalıktan kaçıyor olabilir.
tuzlu su sevmiyor olabilir.

Dalga,
Tuzlu su genize kaçınca daha rahatsız edici,
Temiz,
Kum, çakıl vs yok,
Her giriş çıkışta tuzlu su tahrişi yok.

Ben de anlamlandıramıyorum. Deniz harika bir şey.

Kumsal temiz olmuyor, insanlar ne var ne yok kumlara atıyor, ayağına temas etsin istemiyordur. Denizin içinde de cam kırıkları olabiliyor, deniz kestanesi batabiliyor, bazı kişiler balıklardan ve diğer deniz canlilarindan korkabiliyor. Bunun yanında havuz daha pis aslında. Ben denizi seviyorum. Balıkları izlemek için özellikle denizde olmayı seçerim ve korkmam. Ayağıma bir şey batarsa diye deniz ayakkabısı giyiyorum ama aslında deniz ayakkabısı giymeyi istemezdim. Bir de kumsallar gerçekten çok pis ya.

Havuz her acidan denizden daha avantajlidir. Guvenlik olsun suyun tuzlu olusu sudan ne cikacagi belli degil misal.

Havuzun 2 dez avantaji var

1 temizlik konusunda sikintili deniz gibi kendini cok iyi yenileyemiyor birisi isedi diyelim bu suyu yutma ihtimalin var yada dus almadan apis arasi kokan bi amcanin girmesi fln alan dar vs bu konuda deniz cok iyi

2 havuzun kaldirma kuvvet az direk batabiliyorsun

2

idman icin havuz daha iyi.
sürekli git gel yaptiginda tamamen transa geciyorsun.

Havuza temiz diyeni de gördük burada vay arkadaş

En yakın arkadaşım, ki gerçekten yakınız, yer içer eğlenir çapkınlık yaparız. Ari abi, 73 yaşında.
Ne zaman başım sıkışsa yanına giderim.

Çok az arkadaşım var ama sadece okulda tanıştıklarımla yaşıtım.
Sonradan hayatıma girenler benden küçük.
Ben 88'liyim, şu an en çok görüştüğüm arkadaşlarımdan biri 99'lu.
Çok yakın dostlarımdan biri yanlış hatırlamıyorsam 92'li.
93'lü bir arkadaşım var.

Bir ara benden büyük (annemle yaşıt) arkadaşlarım da oldu aynı ortamdaydık buluşup kahve içer yemek yer sohbet ederdik. O ortamdan kopunca devam etmedi arkadaşlığımız ama sonuçta yaşandı.

Benim için önemli olan kafa olarak aynı noktada olmamız (enerji olarak uyumlu olmamız),
Hayat görüşü olarak yakın tarafta olmamız (siyaset ve din gibi mesela)
Bunlarda uyuşuyorsak yaşın hiçbir önemi yok.

@honda

şu anki arkadaş grubumun büyük kısmı evli, evlilerin bir kısmı da çocuklu zaten ya özellikle iş yerindekilerin hepsi evli+çocuklu. Her gün maruz kalıyorum o muhabbetlere :d boşanmayı düşünen yok en azından içlerinde dsjsjd

En yakın arkadaşlarım her zaman kız kardeşlerim olmuştur +11 yaş ve -4 yaş. Ama onları saymazsak:

Sürekli buluşup görüştüğüm, sık sık konuştuğum arkadaşlarımın yaşları birbiriyle alakasız. En yakın arkadaşım benden 8 yaş büyük. Başka biri +3.

Bunun yanı sıra sürekli dışarıya çıkıp görüşmesem de bir derdim olduğunda rahatlıkla arayabileceğim, oturup sohbet ettiğim iki tane +50 yaşında arkadaşım var.

Hepsiyle 4-6 yıl arası tanışıklığımız var. Ailem gibi hissediyorum.

70 yaşında arkadaşım var. Ben 45 yaşındayım.
En küçük arkadaşım 92 doğumlu.

benden max 5 yaş küçük arkadaşım var, en büyük ise 20 eski sevgilim +14 dü. Görüyorum ki yaş benim için çok önemsiz bir kriter :)

Ben 40, en yaşlı arkadaşım 67 yaşında, en genci 30-31 civarı olsa gerek.

Ben 38 en buyuk arkadasim 85 yasinda
En kucuk ise 28 galiba.

yasi kucuklere fazla tahmmulum yok cunku insanlara egitim vermekten yoruldum.

Yakın arkadaşım diyebileceğim 2 kişi de benden yaşca büyük. Biri 44, diğeri 53 yaşında. Sosyal ortamlarda karşılaştığım gençlerle iletişimde sorun yaşamıyorum; ama iş yerinde 90 sonrası doğumlularla frekansım tutmuyor nedense.

En yaşlı arkadaşımla aramızda 55 yaş fark var, ben 62 yaşındayım bu arada. İlkokuldan beri arkadaşız.

30'lu yaslardayim, 65 yasinda bir arkadas edindim bu yaz. Gayet de guzel anlasiyoruz.

Mümkün . arkadaşlık yaştan çok aynı frekansta kafa yapısında olmakla ilgili

Son 4-5 yildir en iyi arkadasim benden 20 yas buyuk bir abim.

Kondom kullan böyle dertlerin olmaz.

Prezervatif diye bir şey var, süper icat.

Babası olmak durumunda kalmazsın, direkt babası oluyon öyle durumda. Nüfusuna alman, masraflarını karşılaman falan gerekiyor. Hukuki olarak babası olduğunu ispatladığı anda -ki günümüz teknolojisininde bu çok kolay- o dediklerinin hepsi sana giriyor.

O yüzden prezervatif tak.

babalık testi sonucu nafaka bağlatabilir diye düşünüyorum. kurtulma şansınız yok. ben doğmasını istemedim deme hakkınız yoktur bence. eylemlerin sonuçları oluyor.

internetten de biraz bakınca, babalık reddinin sadece aldatma, irade sorunları gibi durumlarda kabul aldığını okudum.

böyle korkularınız varsa prezervatif kullanın, partneriniz de doğum kontrol hapına başlasın.

ya da güvendiğiniz biriyle birlikte olun.

beraber rıza dahilinde ilişkiye girelim ama bir şey olursa ben fıyayım tüm sorumluluğu kıza atayım mentalitesi ne pis bir şey ya. bence siz ilişkiye girmeyin.

gebelik durumunda sana babalığın tespiti davası açar. dna testi ile baba olduğun ispatlanır. o zamana değin çocuğu istemediğin için kadın bastırarak velayeti komple üstüne alır. aklı varsa çocukla görüşmeni iki haftada bir güne falan kısıtlatır. bu esnada sen çocuğa her ay nafaka ödersin ama üzerinde söz hakkın olmaz.

Çocuğun tüm masraflarını sana yıkar. Böyle zengin adamlara çöken kadın çok var

Abi yanlış anlama ama sorduğun sorudan ben biraz deneyimsiz gibisin anladım çünkü ben hayatımda bu işlerde deneyimli adamdan "yakinda birlikte olabiliriz, risk nedir" diye soru duymadim.

Kondom kullan. Sakin sacma sapan yok son anda disari cikarma gibi risklere girme (en azından emin olmadığın insanla).

Doğum kontrol kullanıyorum gibi seylere de net tanimadigin kişide güvenme.

"masraflarini babaya yikan kadin" falan olmuyo sen cocugun babasi olmus oluyorsun ve gerekliliklerini yerine getirmen gerekiyor. onemli olan cocuk istemediginiz sekilde korunmak, hemfikir olmak, gebelik olursa kurtaj yapabilecek biriyle birlikte olman. cocuk isteme ihtimali varsa karsi tarafin dogum kontrolune de guvenmeyebilirsin.
birileri kondom guzel demis de ona da katilamayacagim ama sartlar geregi neyse onunla idare edeceksiniz

"Çocuğun babası olmak durumunda kalır mıyım" mı??

Yani tohum sana ait olsun ama ürünü inkar et. Ben anlamadım, bence birlikte olma. Sana değil partnerine değil wğer dünyaya gelirse çocuğa yazık.

hamile kalmak o kadar kolay değil. hadi kalındı diyelim, hanım kişisi çok mu meraklı doğurmaya? hayat öyle uzun soluklu planlar yapılacak bişi değil. hamilelik riskinden çok hastalık riski var.

+ herkes

Ne anlatıyorsun gülüm sen?

troll başlık sanırım.

(bkz: vazektomi)

Abi ne alaka ya, yani birlikte olduğun kadını sırf hamile bıraktın ve çocuk doğdu diye niye baba olasın ki? Yani senin bunda ne gibi bir sorumluluğun olabilir. Baba falan olmazsın, amca olabilirsin ama. Ya da daha modern bir yaklaşımla teyze olabilirsin. Çünkü çok açık bir şekilde senden baba falan olmaz.

Çocuğun masraflarını niye üstlenesin abi, akıl var mantık var. Mesela lokantada yemek yedin, hesabı ödemek zorunda mısın? değilsin abi, sessizce sıvışabilirsin. Ya da araba sürerken birine çarptın ve öldü. Yine son sürat kaçabilirsin. Sen yaptıklarının sorumluluğunu alabilen bir insan mısın ki bunu alacaksın? Sana mı sordu çocuk doğururken.

Yani bence de işin gereği zor durumda kalmaman, bir çocuğun ortada kalmasından falan çok daha önemli olduğu buna ekstra dikkat etmelisin. hukuki olarak da ersan şen var avukat. böyle konularda uzman, ondan danışmanlık alabilirsin.

18-19 yaşındasın ve ilk tecrüben sanırım. Sen nasıl birkaç beraberlik sonucu baba olmak istemiyorsan partnerin de anne olmak istemiyordur merak etme. Zaten aklı olan hiçbir kadın tuzaklarla emrivakilerle çocuk sahibi olmaya çalışmaz. Sen korun sadece.

hocam korun kafan rahat olsun. çok dert etme gerisini

Bence yeni bir doktora gidip 1 yıl içinde hamile kalma mevzusunu gerçekten zayıf olup olmadığı hususunu netleştirin ve ona göre yol alın. Tamam eşinizle çocuk konusunda konuştunuz ama bir anda böyle bir kapının kapanacak olma ihtimali strese soktu demek ki. Ayrıca bu durumlar kadınlarda biraz da hormonal olduğu için net bir cevabı yok. Böyle bir hale girmiş sizinki de.

3 aylik evlilikte 3 yillik olay yasamissiniz.

cocuk konusunda farkli düsünmek bosanmak icin gayet iyi bir neden.
bosanan herkes sevmedigi icin bosanmiyor, hayatlari amaclari farkli oldugun icin de bosanmak saglikli bir durum.

bosanma meselesine aileleri karistirmak hata olmus. önce bosanip sonra haber vermeniz daha saglikli olurdu. süreci uzattiniz ve daha acili hala getirdiniz büyük ihtimalle. her kafadan bir ses cikacak.

@respect
Birlikte yaşamak ve hayatın devamını birlikte planlayacağımız için evleniyoruz sanıyordum. Eşimin "evlenelim ama çocuk yapmayı düşünmüyorum" dediğimde tamam demeden ileride isteme ihtimalini düşünerek hareket etmesi gerekmez miydi?
Ben keşke baştan hayallerini tam anlatsaydın hiç ilerleyip bu kadar acılı bir sürece girmezdik görüşündeyim.

@robert bosch
Evet o büyük hata oldu ama çok sıkışmıştım ve birilerine anlatıp ben mi abartıyorum veya bu şekilde bir reste üzülmem normal değil mi şeklinde bir cevap arayışındaydım. Her kafadan bir ses çıkmıyor aileler zaten sürekli tartışma olan bir evlilikte çocuk düşünülmemeli şeklinde düşünüyor.

Bir anda ciddi bir yol ayrımına gelince eşinizin ayarları bozulmuş. Bir de anlamadığım şey çocuk istiyor ama illa sizden mi olsun diye diretiyor yoksa bir an önce ayrılalım ben yeniden başkasıyla evlenip ondan çocuk mu yapayım diyor? İkincisiyse saçmaymış. Birini bulacak da sevecek de çocuğuna baba olacak kişiden bu stresli ruh halinde çocuk sahibi olacak da?

Kaçırdığım bir şey var ya da eşiniz de ne istediğini bilmiyor.

Bir de sizin çocuk istememe sebebiniz ezbere bir istek mi yoksa çok geçerli sebepleriniz mi var? Tanıdığım bazı kişiler de yıllarca çocuk istemiyorum asla diye gezdiler şimdi çocuk tuvaletteyken bile yanından ayrılmıyorlar.

@dedeminhirkasi
Evet hormonal birşey olduğu için bunu istemesine kızmıyorum. Her saniye bir sayacın çalıştığından bahsedip o üzüntüyle yaşayarak kendini de yıpratıyor.

@respect

Türkiye'de evlenmeden resmi olarak çift olduğun kabul edilmiyor. Herhangi bir hukuki hakkın olmuyor, yani sokaktan geçen A ve B kişisinden farkın yok istersen 30 sene birlikte yaşa. İnsanlara "Çocuk istemiyorsanız niye evleniyorsunuz" demek ve bu konudaki kendi düşüncelerini genel geçer kabul görmüş yasalar gibi dayatmak çok saygısızca ve yakışıksız. Kullanıcı adını kendine hayat ilkesi edinmeni ve başkalarına "respect" göstermeni temenni ederim.


soruya cevap olarak, zor bir durum ama bence de başka jinekologlara gidip iyice net sonuç edinin. Olmazsa boşanmayı düşünebilirsiniz

evlenen herkes cocuk icin evlenmek zorunda degil, ben buna katilmiyorum. gidin sevgili olarak ayni evde yasayin da herkes icin ayni degil. ayrica iyi gun var kotu gun var, basiniza bir sey geldiginde, hastane kapisinda 'sevgiliyiz, on yildir birlikte yasiyoruz' demeniz bir seye yaramiyor, ornegin sadece ailenin bilmesi gereken bilgileri, ya da ailenin almasi gereken kararlari alamiyorsunuz mesela. ona en yakin insansiniz ve o anda hicbir hukmunuz kalmiyor. dolayisiyla ben 'seviyorum, birlikte bir yasam gecirmek istiyorum ve evlenecegim ama cocuk istemiyorum' kararini gayet anliyorum.
ayrica cocuk yapmak icin evlenmeye de gerek yok mesela, bir de bu durum var bence. dolayisiyla evlilik ile cocuk karari, bence, dogrudan birbiriyle bagli degil.
bosanan herkes sevmedigi icin bosanmiyor +1 ve @robert'e fazlasiyla katiliyorum. ozellikle turk kulturunde aileler arkadaslar isin icine girince gercekten sacma bir hale geliyor olay. gerekirse terapist esliginde bu sureci yonetip bir karar vermeniz daha saglikli.
bunu su anda atlatabilmenizin bir yolu yok, once onu kabul etmek lazim. ne karar verirseniz verin zaman gerekiyor. ayrica bu tur kararlarin dogrusu ya da yanlisi da yok, o anda ihtiyaclariniz neyse ve yasam nasil gelisiyorsa genellikle o sekilde aliniyor kararlar. yani illa en dogru karari verecegim ve bu karar omrum boyunca ayni dogrulukta olacak seklinde de dusunmeyin. fikirlerimiz, dogrularimiz yanlislarimiz degisebilir, gelisebilir. yasamin kendinisi bir devinim zaten. boyle dusunmek kendi uzerinizde yarattiginiz baskiyi azaltabilir. yasam zaten siyah beyaz degil, grilerle dolu. su anda ihtiyaclariniz neler, hayat nasil bir surec sunuyor, sakin ve yavas hareket edin. ikiniz de olayin sicakligi ile bir karar almayin, buna bosanmak da cocuk yapmak da dahil.

@brkylmz
Çocukla ilgili hevesim hiç olmadı. Çocuk sahibi olmanın sorumluluğu bana hep korkutucu geldi. İyi bir aile yaşamı ve çocukluk dönemi de yaşamadım. Herhangi bir sorun veya gerginlik beni çok korkutur. Çocuk zaten dünyanın en geri dönülmez kararı. Benim genlerimi taşıyan bir canlıyı dünyaya getirmek ve onu iyi bir birey olarak yetiştirmek bana heyecanlı gelmiyor.

Bir de eşim de ben de soğukkanlı değiliz. O çok çabuk şekilde en kötü ihtimali düşünür ve dünyası başına yıkılır onu öyle görünce ben de çok kötü etkilenirim. Ben moralman düşsem o belki kaldırabilir ama o sürekli düşüyor ve ben kaldıramıyorum.

@edmond honda
o tarz bir yorum sürpriz değil önceden konuştuğumda çocuk yapmayacaksan niye evleniyorsun diyen yakın arkadaşım da oldu. Her fikri duymak lazım :)

@kassiopeia
evet bir anda köprüleri yakmak istemiyorum. O kadar hayal kurmuşken bunun bu kadar hızlı şekilde yok olmasını nasıl atlatacağım onu bilmiyorum.

@brkylmz
Eşim gerekirse başkasından yapmayı veya sperm bankasını da dile getirdiği için kötü bir noktaya gittik. Çocuğum olsa ben de severim bunu biliyorum ama çocuğun sorumluluğunu taşıyacak bir psikolojim yok. Hele ki kendimiz sürekli sürpriz tartışmalarla boğuşurken.

anladım hocam. uzaktan ahkam kesmek istemem ama eşiniz fevri bir kararla kendi hayatını karartabilir şu an, birinin onu sakinleştirmesi lazım. miyom ameliyetı sonrası çocuk sahibi olan çok kişi var. yaygın bir durum miyom. 50 tane çeşidi var ve artık kapalı ameliyetla bile kolayca çözülebiliyor. öncelikle başka doktorlarla da görüşüp olay hakkında tam bilgi sahibi olun. (acıbadem maslak canan genim ve aynı hastanedeki bi prof hocası var. gerekirse randevu alıp ikisiyle durumu masaya yatırın)

ve evet şu an yapacağınız en büyük hata çocuk yapmak olur. çocuk yuva kurtaran bir şey değil; aksine sağlam temelleri olan aileler tarafından yapılması gereken bir 'şey'. diğer türlüsü daha büyük bir yıkım oluyor genelde.

Yahu çocuk marketten domates alır gibi yapılacak bir şey mi? O market olmazsa şuradan alırım. Hele ki bir kadın diyor bu lafı. Senden olmazsa başkasından yaparım demek bana normal gelmedi ustad. Sizin sorununuz çocuk değil gibi. Bir kadın sevdiği adamdan çocuk yapmak ister hadi erkekler daha odun bu konuda tamam ama senden olmazsa bir başkasından yaparım bunu anlamadım valla ben.

@thetruenorthstrongandfree
olayın dışında olunca öyle de içindeyken sevgi öyle hızlı bitmiyormuş ve karar çabucak verilmiyormuş :( .

@arbre
Evet seçenekler bunlar ama risk alarak çocuk yapmak vs risk alarak boşanmak diye bakarsak boşanmak daha kabul edilebilir gibi geliyor ama karar vermek zor. Sonuçta anlaşabildiği kesin olmayan bir çift hamilelikte de ciddi gerginlik yaşayıp pişman olabilir.

@brkylmz
Aslında o alanda çok iyi olan iki doktora gittik. Sıkıntı şurda eşim sağlıkla ilgili travmalar sebebiyle ameliyat olamıyor çoğu muayeneyi bile zor oluyor. Çocuk olursa onun için dayanabilirim diyor. Ondan da emin değiliz tabii zamanı gelince krize dönebilir.

@brkylmz
Kapalı ameliyat ile çözülemeyeceği kesin gibi.

@dedeminhirkasi
bahsettiğim herşeyi uç noktalarda yaşama konusu bu tarz cümleler yaratıyor işte. Çocuğu o kadar çok istiyor ki benimle olmayacaksa başka bir yol arayacak kadar takıntı yapmış durumda. Konunun hormonal bir tarafı da olduğu için kınamıyorum ama bunları duymak üzücü oluyor.

arbre +1

Çok benzer durumda kalmıştım geçen sene. Çocuk istemiyordum veya istiyordum ama hemen istemiyordum, doktorlar çocuğun olmayacak diyordu. Son şansın diyordu. Zaten tek yumurtalığım alınmıştı.
Çok çaresiz hissettim kendimi yani hangi kararı verirsem vereyim pişman olacağım diye düşünüyordum. Of baya kötüydü yani.
Şu an 8 aylık hamileyim :) ve doğru kararı verdiğimi düşünüyorum. Bir insan ömür boyu asla anne/baba olmak istemiyorum diyemiyorsa böyle bir durumda çocuk yapmalı. Yoksa onun pişmanlığı daha büyük olur.

Ki sen ilk başlarda çok net konuşmayıp ileride belki isterim vs demişsin. Daha kesin ve net konuşsan belki evlenmezdi seninle. Ona da yazık.
Şimdi sana tamam çocuk yapmayalım dese 10 sene sonra artık anne olma şansını tamamen kaybetmişken başka başka sebeplerden boşanıp sen başkasıyla çocuk yapsan bu senaryoda kadının hayatı kararır. Ki böyle bir tanıdığım var. Çiftlerden birinin çocuğu olmuyor diye diğeri kabullenip uzun seneler bekledi sonra adam aldatıp boşandı kadın boşu boşuna anne olacağı seneleri kaybetti.

Netice olarak kadına hak veriyorum. Çocuk hiç istemiyorsan boşan, kadına haksızlık etme ama en ufak bir ihtimali varsa da yap çocuk. Başta korkunç geliyor ama şu an çocuğum olacak diye heyecandan duramıyorum ben iyi ki yaptım :)

@nundu
şuan kafasında sadece miyomun büyümesini geciktirici veya küçültücü tedaviler var ki çocuk şansı yok olmasın. Aynı anda beni de kaybetmek istemiyor ve seviyor inanıyorum ama konu biraz sadece ben istediğim için çocuk yap gibi bir mevzuya gitmiş oldu.

@kaptan maydanoz
Bu konuda ileride düşüncem ne olur bilemem şeklinde söylemiştim. Üzerine 1 yıl boyunca konusu geçtiğinde istemediğimi belirtmiştim. Ben ona ilk sorduğumda çocuk sahibi olma ihtimaline mani olmak istemem diye sormuştum. Hala daha çocuk sahibi olması öncelikliyse boşanma konusunda zorluk çıkarmam. Günaşırı tartışma ve gerginlik olan evlilikte çocuk yapıp onun da boşanma sonrası sorun yaşamasını istemem.

Karşınızdaki insandan emin olsaydınız çocuk konusuna olumlu bakardınız. Asla çocuk istemiyorum, çocuklardan nefret ediyorum vs. demiyorsunuz çünkü. Her insanın az ya da çok yaşadığı duyguları yaşayıp, bir kere bile olsa hissettiği şeyleri yazmışsınız.
Siz eşinizden emin değilsiniz. Anladığım kadarıyla da haksız da değilsiniz. Çocuk dünyaya gelirse bir daha ayrılamazsınız bu arada. Boşanmaktan vs. bahsetmiyorum. Eşinizle o çocuk olduğu sürece iletişim kurmak zorundasınız bu birincisi. Eşiniz çok büyük bir yardım alıp, farklı bir insana dönüşmeyecekse de o çocuğun tüm ağır sorumluluğu sizde olacak bu da ikincisi.
Eşiniz gerçekten zor bir olay yaşıyor, umarım en kısa zamanda en hafif şekilde atlatıp daha iyi olur. Ama karşınızdaki insan farklı olsaydı eminim ki çocuk konusunda farklı düşünürdünüz. Kendinize fazla yüklenmeyin.

daha dün eski kız arkadaşımı reddettim. en çekindiğim konu bu benim de.

tavsiye verebilecek durumda değilim ben. kararı kendiniz vermelisiniz.

ben olsam ihtimalleri kesinleştirirdim. gerçekten olamayacaksa ve 1 yılı varsa ve onu seviyorsam yapardım. nereden bilebilirim ki; hiç bilmediğim bir deneyimin bana kötü geleceğini? gerekirse gider terapi alırdım. psikoloğa görünürdüm. sorunun bende olup olmadığını da netleştirdikten sonra kesin bir adım atardım.

Birbirinizi yeterince tanımamışsınız hocam. Partnerini travma anlarında ne tepki verdiğini bilecek kadar tanımak lazım. Bir de insanların beyanlarından çok yaptıklarına bakmak lazım. Probleminiz çocuk mevzsu değil. Kişiliğinin değişmesi, söylediği sözünün arkasında durmak istememesi. Keşke orta yolu bulunacak bir şey olsaymış ama kategorik şeylerde orta yol olmaz. Yolları ayırmak gerek.

Çocuk konusunda geri adım atsa ve bir araya gelseniz tekrar, yine de 1 sene sonra "senin yüzünden çocuk sahibi olamadım, sen istemiyorsun diye o hakkımı çöpe attım ben. hayatımda en çok istediğim şeydi. Senin yüzünden hiç anne olamayacağım" deme ihtimali çok yüksek. Şu anda söyledikleri, bir miktar o zaman yapacaklarının habercisi. Söylememe gerek yoktur, böyle anlarda senin haklı olman hiçbir işe yaramıyor. Ona geçmişteki sözlerini hatırlatıp tutarlılık talep etmek de boş. Alamayacaksın o tutarlılığı. Yıpratıp biteceğine, yıpratmadan bitsin.

Çocuk için dediğin gibi, evlilik de hayatın amacı değil. İnsan birbirini sevmenin evlilik için yeterli olduğunu sanıyor. Fakat Gerçek bu değil.

@ mrvln a katılıyorum. Ben ilişkim olmadığı zamanlar özellikle de yeni ilişkiden çıktıysam "yok abi ne ilişkisi ya" diye takılıyordum hatta görüştüğüm kadınlara da istemediğimi söylüyordum, ona göre görüşüyorsa görüşüyordu.

fakat sonra eşim karşıma çıktı. dedim ki bu kadın taşı sıksa suyunu çıkarır, fabrikadan çıkma gibi diğer kadınlara da benzemiyor. hayatımda ilk defa evlilik kararı kaldım.

belli özelliklere tav olmasaydım hala ilişki düşünmüyordum. o yüzden karşındaki insan düşüncelerini değiştirebiliyor. çocuk konusunda da "ya ben ölsem gitsem bile eşim bakabilir tek başına" gibi bir güven olsa bence bu kadar diretmezdiniz. demek ki bir şeyler tam sağlanmamış.

çünkü konu sadece sizin hazır hissetmemeniz olsa, karşı tarafın hatrı için bir şekilde düşünceler değiştirilebilirdi. Belki zaten kafanızda eşinizle ilgili bazı acabalar, korkular var. üstüne de bu son dönemde yaptıkları sizi iyice korkuttu. belki çocuk düşünmeme konusunda ne kadar haklı olduğunuzu falan düşünüyorsunuz.

öte yandan eşinizin tarafından bakarsak, zaten çocuk isteniliyor, sizi de seviyor, sizden olmasını istiyor... mu? orası biraz gri kaldı bende. konu sanki senden olmazsa başkasından yaparıma kadar gelmiş. yani derdi sizden olmasından çok çocuk olması gibi duruyor. gerçi o tıbbı haberin sonucunda çoğu insan mantıksız davranabilir şimdi çok da eleştirmeyelim eşinizi ama...

açıkçası ben evlilik meraklısı veya çocuk meraklısı bir insanla yapamazdım.
saçma sapan bir takıntısı var. ya doktor deseydi ki bırakın 1 yılı şuandan itibaren çocuğunuz olmaz artık, geçmiş olsun... o zaman ne olacaktı? intihar mı edecekti? Tıbbı bir sorun olsun olmasın ölene kadar çocuğu olmadan yaşayan insanlar var. Çok da absürt bir şey değil. Millet kendine vakit ayırıyor, gezmeye tozmaya ayırıyor vaktini.

o yüzden bence önce şu çocuk ile ilgili olan takıntıyı çözmekte fayda var.

olmuyorsa yolları ayırmakta fayda var.

eşim mesela hiç çocuk istemiyor. ölürüm de yapmam demiyor ama genel olarak istememiş hiç oldu olalı. Ben de ileride olsa güzel olur diye bakan taraftayım. Şu an hiç çocuk yapmamak konusunda da birbirimizi ikna edebiliriz, birimiz çocuk yapmak isterse de yapmak konusunda ikna edebiliriz. Çünkü ben bu tarz büyük düşünceleri önemsiyorum. Tek başıma yaşamıyorum ki bu hayatı.

Öte yandan size gelirsek, çok fazla "ya aslında olsun istemiyorduk da yanlışlıkla oldu işte" diye çocuk yapan baba duydum ve genellikle çocuk büyüdükçe, yıllar geçtikte, o ilk günkü pişmanlık yerini sevgiye bırakıyor.

Yani korktuğunuz kadar kötü olmayabilir. Ama siz çocuktan ziyade eşinizden tam emin değilseniz yazıldığı gibi... orasını bilemem.

Çocuk isteyemeyen biri olarak yazıyorum. Bu durumu terapist ile konuşmalısınız. Çünkü bu kararınızın da nedenleri var ve çoğu zaman travmalara dayanıyor. Belki travmalarınızı aşabilirseniz gönül rahatlığı ile çocuk yapabilir ve sevdiğiniz insandan ayrılmak zorunda kalmayabilirsiniz. Eşiniz de siz de çok haklısınız ne yazık ki.

bence sen bir adım at ve çocuk iste, sandığınız kadar zor bir şey değil. bir daha düşündüm de siz bu kadar kısa zamanda bu kadar sorun yaşadıysanız bu ilişki yürümez, bence ayrılın.

@ananiyimioguz ve @mrvln
önceki yorumlar da genel olarak doğru olmakla birlikte özet olarak sizin yazdığınız şeyi yaşıyorum. Benim ailemde ve çevremde hep kadınlar güçlüydü tek başına herşeyi hallederdi paniğe kapılmazdı düşmezdi. Ben hep annem bu kadar zor geçen bir hayatta nasıl çıldırmadı diye düşünmüşümdür. Babalar görev verilirse yapardı yani anneler o kadar güçlüydü ama babalar da eşi üzülüyor diye kafayı yiyen tipler değildi. Yani düşününce biz benim kafamdaki anne baba profiline uyamıyoruz o yüzden çocuk ihtimali imkansız geliyor.
Yazdığınızı okuyunca çocuk isteseydim eşimle evlenmezdim diye düşündüğüm anı hatırladım. O da çocuk istemediği için onunla evlenmekten şüphe etmemiştim. Yoksa böyle anne mi olur ben zor topluyorum beni kim toplayacak diye düşünmüştüm.


Teşekkür ederim herkese. Gerçekten bir terapi seansı gibi iyi geldi.

yani isin icine zaman kisiti girince psikolojisini degistirmis ve "ya sansimi kaybedersem?" dusuncesine yenilmis gibi duruyor. oncelikli hedefiniz iyilesmesi olmali ve belki sure kisitinizi ortadan kaldirmak icin bir seyler yapmak mantikli olabilir. esinizi bir seyleri kacirmama psikolojisinden cikarmak icin, yumurta dondurmak mesela bir opsiyon olabilir. yumurtalar hazirda dururken acele etmem lazim dusuncesinden cikmis olur en azindan, tedavisine bakar. siz de kendinize cift olarak biraz zaman kazanmis olursunuz hem. bu surecte belki cocuk konusuna bakis aciniz da degisir cunku zaten asla istemediginizi dusunmuyormussunuz. ki bu cok anlasilabilir bir sey.

cocuk kesinlikle isteyerek sahip olunmasi gereken bir sey, evliligi kurtarmaz aksine bitirir. saglam temelli bir iliski yoksa gercekten gecmis olsun yani. psikolojisi kaldirmayacak insan kesinlikle kalkismamali. ama esinizin ilk adimi bir seyleri kacirmama psikolojisinden cikmak ve tedavisine odaklanmak olmali kesinlikle. her sey yoluna girdiginde hala isteyip istemediginizi anlamak icin bolca vaktiniz olacak zaten.

@ruhen hastayim ben ve @ravenudon
kendi eksiklerimizi giderip çocuk konusunu tekrar konuşma konusunda adım atacağım. Kestirip atmak istemiyorum. Onunla mutlu bir gelecek ihtimali %1 olsa bile denemeye değer.

Ben bu olayda hanım kızdan yanayım.

Her kadın anne olmak ister. İçgüdüsel bir olay bu. Saygı duymak lazım. Olayı anlatırken kullandığın cümlelerden anladığım kadarıyla bir kapı kapamak olayı yok. Üstünkörü konuşmuşsunuz. Ben seninle ancak çocuk yapmamak şartıyla evlenirim diye bir cümle kurulmadıysa kadın kişisinin şu anki ruh haline ve talebine saygı duyulmalı diye düşünüyorum.

Ha uzlaşıldı ve çocuk oldu diyelim. Bu evlilik yürür mü? O da muamma.

Başı sonu düşünülmeden, evliliğin ne olduğu, karşı tarafa ne fedakarlıklar yapıp karşıdan neler beklenileceği düşünülmeden yapılmış bir evlilik.

Hiçbir şey düşünülmeden yapıldığı için de incir çekirdeğini doldurmaz sorunlarla daha 1,5'uncu yılda debelenirken, kocaman bir sorun çıkması da ilginç olmuş.

Pardon yaa 1,5 yıl da değilmiş, 3 aymış.

tavsiyemi dinlemeni istiyorum kesinlikle yol yakınken dön bende 2 yıllık tanışma 4 yıllık evlilik.ve son dönemde çocuk isteyen biri tarafından hem iftiraya hemde boşanmak zorunda kaldım ayni sizin gibi bizimde kısa zaman içinde çok hızlı ve büyük sorunlar yaşandı bugün çocuk meselesi yarın başka inat o nedenle ne kadar hatıra eşya vs desende zarar kes uygula ve boşan yoksa büyük pişmanlıkların arkası kesilmeyecek

Bir kadın için çocuk yapamama ihtimalinin oluşmasının ne anlama geldiğini anlayamamışsınız. Sanki bu konuyu, eşinizin bu haber karşısındaki psikolojisini hiç düşünmemişsiniz gibi geldi. En çocuk istemeyecek kadın bile böyle bir haber aldığında ani bir şekilde fikir değiştirebilir, fevri olarak çocuk isteyebilir. Bekar, ilişkisi olmayan kadınlar bile regl olamadığında, regli geciktiğinde “ya ileride çocuk yapamazsam” korkusu yaşayabiliyor. Kadınlığın biyolojisinde olan bir şey bu. Ergenlikten beri vücudunuz her ay sizi çocuk yapmaya hazır hale getiriyor, aklınız reddetse bile bedeninizde bunun inkar edilemeyecek bir tarafı var. Ben maalesef eşinizi haklı buldum… Bir erkek olarak çocuk istemiyorum diyebilmek kolay ama bir kadının (kendi rızası dışında) çocuk sahibi olabileceği tek şansın elinden alınması ve üstelik böyle bir muamele ile karşılaşmak korkunç bir şey…

@silverleaf
kötü bir muamelede bulunduğumu sanmıyorum. Boşanmak zorunda kalacağım veya sprem bankası gibi seçenekleri değerlendirme cümlesi duyunca sinirli bir halde kaldım o da normal geliyor hala düşününce.

@Mirket
ben gerçekten evlilikten beklentilerimizi, hayallerimizi konuştuğumuzu sanıyordum. Sık görüşüyor ve ilişkilere dair birçok şeyi konuşuyorduk. Tartışma çıkan şeyler bana göre incir çekirdeğini doldurmayacak şeyler olsa da karşı taraf için korkularını tetikleyen birşey olabiliyor. Çocuk konusundan önce de birçok tartışmada ayrılalım boşanalım cümlesi duydum ama yine de mutlu olabileceğimize inancım vardı.

Çocuktan nefret eden kendini asla ebeveyn olarak görmek istemeyen biri değilsiniz. Eğer şuan çocuk için olumsuz bakıyorsanız eşiniz hakkında soru işaretleri var demek bence.
Çocuk çok ama çok büyük bir sorumluluk ve eşinden gerçekten emin olmak gerekiyor.

Ben eşimden emin olmadan çocuk sahibi oldum. Allah da belamı verdi tek başına büyütürken anam ağlıyor en kısa böyle ifade edebilirim.

Aldığı tanı sebebi ile eşinizin düşüncesinin değişmesi normal ama bu birbirinizi kırma dökme hakkı vermiyor ne size ne ona. Birbirinizin gelecekten beklentileri uyuşmuyor ise boşanmaktan doğal şey yok. Sakin sakin kırmadan dökmeden düşünerek karar verin.

Evliliğinizde başka sorunlar da varmış; daha çok yeni bir evlilik aynı zamanda. Tüm bunlar olurken, eşinizin bu ani haberle dengesi şaşmış olabilir. Bu anlaşılır.

Fakat sağlam bir zemini olmayan evlilikte, üstüne bir de çocuk gelince işler iyice sarpa sarıyor. Çocuk çok büyük bir sorumluluk, istemeden de o topa girmek hiç doğru değil. Ne olacağı belli değil. Üstelik hiç yaşanmasın tabii ama çocuğun sağlık problemi/ bakıma muhtaç vs olduğu bir durumda herkesin hayatı bir anda değişiyor.

Evlilik için çocuk şart mı? Asla değil. Türkiye'de "çocuk yapmayacaksaniz niye evleniyrosunuz?" Argümanı gerçekçi değil zira evlenmediginiz durumda dış kapının, dış mandalı oluyorsunuz. İki kişilik aile olur mu? Bal gibi olur fakat buna iki kişinin de gönüllü olması gerekiyor. Aynı şekilde çocuk için de iki taraf da gönüllü olmalı. Sırf biri istiyor diye ya da onu mutlu etmek için çocuk yapmayın.


Velhasıl önce diğer sorunlarınızı çözüp sonra bu konuya odaklanmalisiniz bence. Eşiniz bunu hiç istemiyorsa, o zaman boşanmak da dünyanın sonu değil. Herkes boşanıyor.

Bu arada olayi esime anlattim. ( Iletisimi artirmak adina artik bireysel dedikodularimdan uzaklasip hanimciliga agirlik vermeye basladim shdfj :( )

Hic aklima gelmemisti dedi ki, eşi şimdiki kendi korkusunun dışında, ileride olur da eşi de cocuk isterse, verebilecek bir pozisyonda olamayacagi icin eşi zaten benden sogur, uzaklasir, baska kadinlara gider veya bosanir gibi de dusunuyor olabilir dedi.

Boyle bakinca da yine eşiniz hakli dedim. Ama bunu soylerdi gerci yazmamis oyle bisey dedim. Bilmiyoruz yani esiniz bunu da dusundu mu ama bana mantikli geldi. Yani ileride onu eksik görürseniz ne olacak zaten simdiden goruyorsunuz. Belki aileniz arkadaslariniz vs. bir laf getirecek kulaginiza falan. Bir kadin bunu da düşünüyor olabilir.

Ote yandan hala sizin acinizdan dusundugumde sirf boyle bir sey oldu diye mecburen cocuk yapmak da bana cok mantikli gelmiyor. Iki ucu şey yani umarim ortak bir kararla cozerseniz.

Ve ben bu arada ben de eski kiz arkadaslarimi cok eksik gordugum oldu. Ama insan istedikten sonra gucsuz yanlarini gelistirebiliyor. Kaldi ki annelik icgudusel olarak otomatikmen belli skiller getirebilir. Yani maymunlar bile bakiyor afadersiniz en mıymıy en hassas en sakar en beceriksiz kadın bile bir sekilde cocuk bakabilirmis gibi geliyor.

Siz kendi sorunlarinizi cozduyseniz, bir sekilde birlikte yasamak istiyorsaniz biraz sıcak bakmakta da fayda olabilir.

Ama mantiginiza hislerinize oturtmadan bence sakin mecburiyetten falan yapmayin yani kedi kopek sahiplenmiyorsunuz ki. Kaldi ki o bile bence deneme yanilmayla yapilmamasi gereken bisey.

ben şu cümleye takıldım
"Ben mantıkla hareket eden bir insanken o sevgisini de siniri de çok uçlarda yaşayan, tamamen duygularıyla hareket eden, çok kaygılı şüpheci biriydi. Sanırım bu da bizi yakınlaştırdı."

bu nasıl bir yakınlaştırıcı sebep böyle anlamadım. çocukça bir şey. böyle ilişki olmaz. birbirinize hiç uyumlu değilsiniz, zaten hep kavga ediyor, çift terapisine gidiyorsunuz. çocuk isteği tek sebep değil. siz zaten uyumsuzsunuz.

@abelardo
Cümleleri düzenlerken yanlış yere yapıştırmışım.

"Aile ve çocukluk öykümüz birbirine çok yakındı.Sanırım bu da bizi yakınlaştırdı."

Olacaktı orası. Böyle çok tutarsız olmuş.

Bence boşanmanız şu açıdan mantıksız. Şimdi boşansanız eşiniz gidip hemen evlenip çocuk yapacağı ve sevebileceği birini bulabilecek mi bir sene içinde? Bu akla, mantığa ve sevgiye ters bir durum. Eğer zaten bu tıynette biriyse onu kaybetmeniz sizin için daha hayırlı olur. Öyle biri değilse zaten gene çocuk sahibi olamayacak ve bir de üstüne sizi kaybedecek. Kendisine bu şekilde açıklarsanız belki mantıklı tek yol olduğunu görür.

Ben de kadın tarafı olarak şu an çocuk istemiyorum ne zaman isterim ya da ister miyim bilmiyorum ona göre evlenme isteğini düşün dedim erkek arkadaşıma o da her kararıma saygı duyacağını söyledi ama bugün doktorumdan aynı şeyi duysam koşa koşa gidip çocuk yapalım diyebilirmişim gibi hissettim.

Bir şeyi tercihle yapmakla zorundalıkla yapmak arasındaki farkın bünyede yarattığı stres, duygu değişimleri vs hepsi evliliğinizin kısa ömründe sizi bulmuş.

Haddim olmayarak evliliğiniz için çabalamaya hazır olmanız çok takdir edilesi. Umarım eşiniz de bu çabanızı görüp kıymetini anlayacak biridir de en az hasarla uzlaşırsınız.

En büyük pay size düşüyor, bu denge ilişkisinde sizin sağduyunuz ve fevri olmayan yanınız sayesinde çözebilirsiniz.

Son olarak değinmeden geçemeyeceğim ama @nundu +1. İnsanlara evlilik = çocuk denklemini hangi kafalarla yazar ki birisi. çok garip.

eşin muhtemelen istemiyorum dedi ama ben onu her türlü ikna ederim diye düşünerek evlendi. ama sonra ikna süresi konusunda bi sürpriz yaşadı.

şu aşamada kadın çocuk istiyor mu evet. vakti kısıtlı mı, evet.

sen çocuk istiyor musun istemiyor musun? bence bu o kadar muallakta kalınacak bi durum değil.

çocuk asla istemiyorsun, ileride de istemezsin. o zaman herkes kendi yoluna.
şu an istemiyorsun, ileride istiyorsun. e bu şartlar altında beklemenin manası yok, çocuğu yaparsın.

aslında seçenekler belli. oyalanmanın bir manası yok. ha sen evliliğinden emin değilsen zaten o yola girme. bence asıl sorun burada. ikinizin de aileden kaynaklı problemleri var, bu da evliliğe yansımış. 3 aylık evlilikte hangi sorunu aşamadınız da terapiye gittiniz mesela? daha cicim aylarındasınız. bu dönemde aşamadığınız problemler varsa evlilik çok sağlam temelli değildir ki bu durumda zaten çocuk yapmanın manası yok.

bence bi evliliği ve kendi isteklerini gözden geçir.

Kobra takibi benim de ilgimi çekmişti. Sanirim kayseri’de durup dururken annesi babası dayak yiyen biri vardı. Hatta bookmark olarak tutuyordun, biri daha sorduydu, netleşen birsey yoktu galiba.

Net bir hikaye hatırlamıyorum ama cocodancer nick'li bir yazar vardı, onun anlattığı hikayelerde figüran olarak rol almak, olan biteni kanlı canlı izlemek isterdim. Ot bağımlısı bir sevgilisi vardı (hatırladım), onu naptı, o çocuk evinden çıkabildi mi, pijamasını çıkarıp üstüne doğru düzgün bir şeyler geçirdi mi? O çocuğun akıbetini merak ediyorum.

nicki market_arabasi_teroru gibi olan bir duyurucu vardı eskiden.

kleptomaniden muzdaripti, sürekli çaldıklarıyla ilgili soru soruyordu. hemşire olduğunu söylüyordu. en son afrikalı birinden hamile kalmıştı ama adam çocuğu istemiyordu. sokak kedisi iyileştirme bahanesiyle duyuruculardan topladığı paralarla ortadan kaybolmuştu.

nerede acaba şu an? çocuk doğdu mu, yoksa o da mı yalandı? veya yeni bir nickle aramızda mı salınmakta? güzin abla mektupları gibi uzun uzun yazardın, neredesin be kuzu?

İş arkadaşını sürekli olarak kendi arabasıyla işe götürüp getiren bir arkadaş vardı. Israrla sesini çıkartmıyordu adama. O ne yaptı onu merak ettim ben biraz.

Kedi kumuna işeyen adam. Kediyi ne yaptı, kumu sonrasında ne yaptı, hala aramızda mi? Yıllardır merak ederim.

Yeniler bilmez deyip duyuruyu da buraya ekleyeyim: www.eksiduyuru.com

Duyuruya yeniden gelirsem alacağım nick, sağol @fraise.

Suriyeli evli doktorla mesajlaşan kadını ben de hatırlıyorum. Belirli aralıklarla ufak krizler yaşatıyordu bize.

On yıl önce mi ne burda çıplak fotoğrafını paylaşan bir kadın olmuştu, sözlükte başlığı açılmıştı hatta. O abla umarım aradığını bulabilmiştir.

Sevgilisinin eski kocasını takıntı yapan biri vardı. Belirli aralıklarla “aşık olduğunuz kişinin geçmişi” diye anket yapar dururdu. Duyurunun medeniyet seviyesini aşağı çekerdi.

Son olarak da kız arkadaşının iş yerine gitmeye çalışıyordu biri. O ne yaptı kız bunu en son cinnet geçirip dövdürttü mü merak ediyorum.

Hesabına yatan paradan coin alanı çok merak ediyorum ben de. Umarım başına bi şey gelmemiştir

@nundu; ya ben onun sayesinde böyle garip bir olay olduğunu anladım. Sonra eksi'de gordum, Facebook grupları falan. Sorusunu sildi, bilemedik tabi sonra. Ben de öyle umuyorum ama okuduklarimdan genelde başlarına bir şey geldiğini anladim :/

Beni mesela hep üzüyor burada iş arayan/borcu olan yazarlar görmek. Genelde de bu tarz kişiler böyle işlere düşüyor.

Yazarken aklıma geldi; geçen kumarda hayatını dağıtan bir genç arkadaş vardı italya'da burs parasını yemişti falan. o da umarım toplamistir kendini.

15 yil kadar once bi peseve vardi, homeless takiliyordu sonra eve ciktigini yazmisti sanirim bir duyurusunda. ara ara gelir aklima napti acaba diye :)

want2die napıyor acaba. Bazen cevaplar görüyorum, cevap tarzına/üslubuna bakıyorum direkt aklıma o geliyor.

Duyurucu: acemi

Duyuru: şantaj duyurusu vardı bı tane. Çocuk biriyle sexting yapmıştı, ciblak fotolar fln

Duyuruda çiplak fotosunu paylasan kadin:

"heartache"

Kendisi sözlükte hâlâ aktif olarak saçmalamaya devam ediyor..

niye ama ne yapıyor, onu merak ediyorum.

Spor salonundaki 13 ya da 15 yaşındaki bir kızla birlikte olmaya çalışan 30'lu yaşlarında bir eleman vardı. Linç edilmişti burada. O zamanlar duyuru hesabım yoktu, lince katılamamıştım. Ne oldu ona? Nicki hatırlamıyorum, hatırlayan varsa yazsın lütfen:D

Ne büyük sapıklar varmış burada. Bugünlere iyi gelmişiz bir taraflarımızı kaptirmadan:(

Bu arada dünkü manken sanarak tanımadığı kadına tokat atan yazarı asamiyorum. Sanırım rüyama da girdi, beynimde dönüp duruyor. O hikayenin de devamını merak ediyorum.

@8910 kesinlikle. Misal onun videosu düşse haberlere "manken sanarken kadını tokatladi" diye sasirmam. Uzun zamandir böyle hikaye duymamistim.

@logistic: Mankene fiziksel şiddetten bir de Boyner oyuna girerse cidden son kalan beyin hucremi de bırakırım masaya.

belki bir 10 yıl olmuştur. Bir tane mühendis vardı işsiz, iş arıyordu nişanlısı mı yoksa sevgilisi mi vefat etmişti. Bütün kötü durumlar üst üste gelmişti inşallah iyidir durumu.

"yanlışlıkla manken yerine kadına tokat attım" duyurusu. ya olay çok trajikomik ve sonucu ne olacak, gerçekten merak ediyorum. inşallah yazar için olumsuz bir şey çıkmaz.

ben asil eskiden duyuruda aktif olup da artik yazmayanlari merak ediyorum. 6-10 sene falan once Aysho vardi yanlis hatirlamiyorsam.Ismi Ayse olabilir.Kisisel hic bir iletisimim yoktu ancak orjinal bakis acisiyla duyuruyu zenginlestiren bir karakterdi.Nedense yazmayi birakti.

Kıvrıla kıvrıla gidiyor yılan gibi, bence ondan.

Boğaz bence abartılacak bişey değil. Ben her baktığımda sadece bir "köprü" görüyorum. İstanbuldan nefret etmem belki bunda etken.
Venedikte cüzdanımı çaldırmama rağmen orası bence daha güzel.

Mecazi yüklenen anlamını saymazsak (iki kıtanın sınırı) çok da bir numarası yok diye düşünüyorum. Yani salt manzara olarak öyle aman ama bir özelliği yok ama bi taraf Asya, bi taraf Avrupa diyince wow oluyosun.

Ben bazen seviyorum, bazen sevmiyorum. İstanbul boğazını istanbul boğazı yapan benim o anki keyfim sanırsam. Bir de hava durumu. Çok rüzgar olmadığında, hava çok sıcak veya soğuk olmadığında güzel oluyor.

Yaprak kıpırdamayan ama havanın serin olduğu, hafif sisli bir bahar sabahı güzel.

Ortalık çok hareketliyse, hava çok sıcak veya soğuksa, görüntü HD kalitedeyse kötü.

Tam tersi. Boğazı her gördüğümde onu hiç ettiğimiz geliyor aklıma. Çarpık kentleşme, biriyle alakasız eciş bücüş binalar ve yeşilden çok grinin hakim olması… Bence güzel bir görüntü yok ortada. Hele o çamlıca kulesi falan berbat.

Şimdi bence burada kişinin o şehre olan ilgisinin, bağının önemi var.

Ben misal istanbul bogazindan buyulenirim ama çok acayip güzel gözüktüğü vs için değil (gözükebilirdi ama yapilasma...) ama çok büyük yani böyle hani her yerde göremeyeceğin bir şey.

Misal insanlar eiffel kulesine "bu ne" diyor ya, aynı şekilde ilk gördüğümde altindan "oha lan" diyip çok buyulenmistim. Aynısını new York'a gidince yasayanlar olduğunu da duydum gidenlerden.

Kısacası bence bu yapilarin (dogal ya da yapay) büyüklüğü falan bizi cok etkiliyor.
Misal beni büyük makine, rüzgar gülleri falan da etkiler :) su an yaşadığım yerdeki daglara da bakip "bu ne abi ya hayvan gibi dağ" diyorum her baktigimda.

Boğazı çevreleyen tepelerdeki selatin camileri, kız kulesi, beyazıt kulesi, galata kulesi bunlar ayrı bir hava katıyor.

Hocam yurtdisinda yasadim bence senin kastettigin sey "enerji" mevzusu. Ben mesela bogaza gidince bir huzur bi cosku geliyor icime nedendir bilmiyorum. Falat bu yurtdisinda falan gittim bogaz tarzi yerlerde hic enerji alamiyorum.
Belki ayni kafayi yasiyoruzdur.

Boğazın güzelliği ve çirkinliği baktığın yere göre değişir.
Yeşilliğin bol olduğu ve aradan eski yalıların ve köşklerin göründüğü otantik hali güzel.
Yüksek binaların çok olduğu, yeşilliğin neredeyse olmadığı ve sahili araba trafiğiyle dolu hali çirkin.
Ayrıca modern köprüler (tarihi, heykelli işlemeli vs. olmadıkça) insanlara neden güzel gelir hiç anlamam.

Boğaz güzeldir ama dünyada ne güzellikler var öyle aman aman büyütülecek dünyanın incisi bebeği vs konumlanacak bir durumu yok

güzel esiyor

Köprüden metrobüsle geçenken bile o güzellik karşısında büyüleniyorum. Çok seviyorum ben de görsel olarak çok güzel ama tam o kıyı kısımları ve deniz :) Biraz daha açını genişlettiğinde berbat bir kent o kadar karışık ki bakarken bile yoruluyorum.
Boğaz manzaralı bir evde oturmak ister miydim mesela sanırım orman manzarasını tercih ederim ama deniz kıyısına yakın olmak yürümek oturup izlemek bana hep iyi gelmiştir severim.
Bence boğaz gayet güzel ama bu noktada @ruhen hastayım ben'e katılmamak elde değil asla kıymetini bilemediğimiz güzellikte bir şehir burası, başka ellerde olsa çok daha güzel olabileceğini düşünürüm hep.

insanlar istanbuldaki kalabalıktan ve stresten o kadar bıkmış ki gerçekçi yaklaşamıyorlar bu güzelliğe.
mesela istanbul beton deyip duruyorlar, elbette öyle de zaten. ama boğaz hiç de öyle değil. belli kısımları hariç genel olarak gayet yeşil ve özellikle bazı günler çok güzel görünüyor. köşkler, saraylar, yalılar boğaz'ı boğaz yapan özellikler. birçok farklı tarzda çok estetik yalılarla dolu.
coğrafi olarak bu su yolunun özelliği zaten ortada. biz ezelden beri kafamızda çok normalleştirdiğimiz için iki kıtayı birbirine bağlayan bu yolun ne kadar özel olduğunu unutuyoruz.

dunyada cografi olarak istanbul'dan guzel sehir bulamadim ben. cok essiz bir sehir. belki san francisco ki o da bir bogaza sahip ufak da olsa.

istanbul cok guzel. hem deniz var, hem tepeler var bogaza bakan, hem de kiyidan bakinca gordugun karsi kiyi manzarasi var ki o da tepelik.

genelde deniz kenarindaki sehirler denizden bakinca guzel gozukur. istanbul'da kiyidan bakinca karsi tarafi gorebildigin icin iceriden de guzel.

bogaz dunyanin nadir guzelliklerinden biri, insan elindekinin kiymetini bilmiyor.

yurtdisinin lansmani herzaman iyidir, oraya gidersin bu ne lan dersin. cocuklugum boyunca gidip gorme hayali kurdugum, gidince bu ne lan mevzu bu muymus dedigim cok yer oldu.

eger istanmbul/bogaz bir ucuncu dunya ulkesinin degilde gelismis bir ulkenin elinde olsaydi, isvicre falan gibi, dunyanin 1 numarali turizm merkezlerinden biri olurdu. ama biz icine ettik.

Osurmuyorum. Ben zaten osurmuyorum.

Yanımda osursa gülerdim :))

Doğrusunu ne bilelim ilişkiden ilişkiye değişir.

youtu.be
Devamı: www.youtube.com

Yukarıdaki animasyonda diğeri de yapıpı gülebilirlerdi ama öyle olmadı.

Fakat bana pek hoş gelmiyor hala 3 yıl oldu, tutuyorum. Hanım da öyle. Çünkü serbest olsa bokunu çıkarırım işin iyice asker arkadaşı moduna bağlanır iş.

O yüzden biz hala dikkat ediyoruz. Kimisine bu samimiyetsiz gelir, kimisine de gayet saygılı gelir. İlişkiye bağlı.

Yapmam. Ayrılık sebebidir :)

İlla ki osurmak için ıkınmıyordur diye düşünüyorum ama bazen kaçabilir bu sorun değil.

Osurarak istiklal marşı söyleyemeyenden olmaz.

Olm şaka mı cevaplar
Yapılır mı lan öyle şey

Ayrılık sebebi

@sekizdokuzon ve rock roll yakıştıramadım size hanımlar

@Cez: Şu tip bir aydınlanma yaşıyorsun sanisam: youtu.be

0:43'den itibaren.

@Cezcez; ben osurmam.

Sevgilim de kasıtlı osurmaz ama osurursa da gülerim. Kim osursa refleks olarak gülersin zaten. Geğirmek de aynı ona da gülerim. Biraz eğlenin arkadaşlar, hayatı çok protokol yaşıyorsunuz.

Ben ikircikli olduğum için osurmam ama benim yanımda osurulacaksa sesli osurulmasını tercih ederim sessizi ölüm gibi bir şey oluyor ama kimse ölmüyor.

Eşimin yanında osurmuyorum, o da osurmuyor. Ama gece uyku arasında cartlatıyor bazen, denk gelince gülüyorum, sonra da söylüyorum gece serenat yaptın diye gülüyoruz. Kendisi de beni benzeri durumlarda yakalıyor tabi. Ama bilinç açık halde ikimiz de yapmıyoruz, yapsak da ayrılık sebebi olmazdı şu saatten sonra.

eski sevgilim sag olsun beni tuvalete goturup basimda bekledigi icin gayet asinaydi ama baska iliskimde yasanmamisti. simdi olmazsa garipserim hele evlilerin red flagleriymis gumlettiniz yine beyler. bir seyleri guzellestirmeye/dusunmeye buradan baslayabilirsiniz zira seks yaparken bile oluyor as you know

Osurmam kalkar tuvalete ya da balkona giderim gaz çıkaracaksam

Kadınların bu duruma daha toleranslı olması da ilginç geldi

Sevişirken neler yapmıyoruz ki fakat o durumda çıkan ses de gaz değil hava, cinsellik konsepti içinde kabul edilebilir bir şey :)

Bana hiç osuran denk gelmedi. Bana sorarsan kadınlar osurmuyor.

@grimavi; valla dediğim gibi kimse sevgilisinin yanında kasıtlı osurmaz. Tabii ki tolerans göstereceksin. Seni terk ediyorum çünkü osurdun. Böyle bir şey olur mu?

Yarın, bir gün eşim hasta olsa ya da kaza geçirse yatağa bağımlı olsa altından bezini alacağım, bez bağlayacağım daha kötü hallerini göreceğim.

@rock

Hocam bu hastalık durumları ya da gecenin bi körü uykudan kalkıp koşarak tuvalete gitsin demedim, neticede insanız hepimizin akıntısı kokusu çıktıları var ama salonda otururken gaz çıkarma rahatlığı da sevmiyorum, ben kendi ilişkim için konuşuyorum, bu durumdan da rahatsız olmayan çiftler olabilir

Bir de bu konuyu uçlarda tartışıyorsun kafanda, bu insani durum yüzünden kavga edilsin ayrılınsın boşanılsın demedim :) sevgilimin yanında osursam özür dilerim yani bunda gülünecek bir şey bulamadım bu hayatı biraz protokol yaşıyorum galiba :p

Yanında rahatça osurmadığın insanla hayat mı geçer, cevaplara bak. Hunharca osuruyoruz 6 yılı evli olmak üzere 9 yıldır oldukça mutluyuz.

@grimavi; ben de senin gibi düşünüyorum, rahat rahat salsa ben de kızarım. İstemeden gaz çıkarırsa bir şey demem.

Evliler yapıyor arkadaşlar, yapmıyorum diyen şuanda tribünlere oynayan tipler. Sevgilinin yanında olmaz, çünkü hala sevgiline kendini beğendirme, kabul ettirme durumlar devam ediyor. O alfa takılan veya mini minicik kibar kızlar da evlenince zatir zutur yapıyorlar bu işi birbirlerinin yanında. Yok yanından kalkıp tuvalete gider yaparım.... He canım he

@dedem

Osuruk savaşçısı gibi oldum ama cumartesi gecesi goygoyu olsun :) hocam bundan rahatsızlık duymayan çiftlere diyebileceğim bir şey yok tabi ama bana göre bazı şeyler sadece kendini beğendirmek için değil, hem kendine hem yanındaki kişiye saygı olarak görülür, sizin için bu bir saygı parametresi olmayabilir bunu gözardı ettiğiniz bir ilişki dinamiğiniz vardır bu da olabilir

Abartmayalım, gaz yapan yiyecek ve içecekleri bir müddet menünüzden çıkarırsınız.

Ben bugün kuru fasulye yedim.

Sevgilim/ eşim olsa yemezdim mesela.

Mirty +1
Bunu böyle tabu haline getirecek kişiyle evlenmezdim. Osurmayi bile babadan gizli sigara içer gibi yapmak olan bir hayat bana Çok garip geldi.

Hayır. Yanımda bile isteye sesli osuran, geğiren ne bileyim özensiz eski püskü ev kıyafeti ile gezen kişiye çekim hissedemem. Bir olur iki olur üçüncüde kardeş moduna bağlar insan. Asgari düzeyse saygı ve özeni hepimiz hak ediyoruz bence.

@grimavi; gaz çıkarırsa gülerim. Komik bulurum o yüzden bir de gaz çıkarınca kötü hisseder ya insan kendini o vaziyetten çıkması için de gülerim. Kötü hissetmesin kendini diye. Espri falan yaparım.

Daha kötü hissedermiş adam. En son ağlayarak evi terkedermiş :))

Siz o kadınla o adamla 30 sene aynı evde yasiyacaksiniz. Bu üst perdeden konuşmayı bırakın allah aşkına. Siz ayhan sicimoglu musunuz. Tamam 30 sene saklambaç oynarsınız evde osurmak için.

Tuvalete gitmek neden bu kadar zor :) yalnızken bile tuvalet dışında gaz çıkarmam.

Ben duyurunun bu kadar üst seviye bir yer olduğunu bilmiyordum vallaha. Bundan sonra takım elbise ile login yapacağım.

Şu an her duyurucu şu oldu gözümde;
youtu.be

Bunun için için tuvalete gitmek zor bir şey değil bence de. Nasıl ki işerken her seferinde tuvalete gidiliyorsa osururken de gidilir. Yük olmamalı bu bence, tuvalet neticede. Bu işler için var. Hayat böyle geçer, neden geçmesin. Atla deve değil.

@ruhen'e katılıyorum. bir olur, iki olur. Kaçırır, önemli değil. Ama her seferinde yanımda bilinçli şekilde osuran birine hissettiğim çekimi uzun zaman koruyabileceğimi sanmıyorum ben de. Fazla paspal bir şey, bazı şeyleri umursamalı bence insan :D ne bileyim. Ben şu yaşıma kadar kimsenin yanında bile isteye osurmadım, bir kere de "ya hayat böyle geçer mi, çile resmen" gibi bir şey düşünmek aklımın ucundan dahi geçmedi.

Herkese saygi duyarim ama

Düşünüyorum hani 20 sene gecmiş.
Yaninda eşin var ve osuramiyorsun.

Bana sanki çok kasinti bi hayat gibi geliyor.

Ben şahsen hem herseyimle kabullenilmek isterdim. Birgun 60+ olunca bu insan beziniz vs olur degistirmez sizden ayrilir gibi geliyor. Sozum herkese degil ama bence esler arasinda rahat olunmali yoksa baska nerede bi insan rahat olabilir?

Kafamda deli sorular

Tabi ki sırayla karşılıklı osuruyoruz. Tutması daha kötü. Ben bağırsak sorunu yaşayan biriyim zaten tutamıyorum hiç.

Bana cevaplar absürt geldi. Gözümü çizdirdim, elimi kedi cırmaladı bir hafta kullanamadım, yıkanmamdan tuvalet işlerime kadar hep eşim yardım etti. Ben de aynı şekilde her şeyini yaparım. Bana aile olmak, yani iki kişinin tek hale gelmesi için bunların yapılması gerekiyor gibi geliyor.

@Hallegadola, hastalık örneği yukarda da verilmiş ancak sıra dışı durumlar bunu değiştirmez gibi geliyor bana ya.

Neticede hastalık durumunda yukarda da dendiği gibi yeri gelir altını temizlersiniz. Ama bu durum mecburi ve kötü bir şeyi, yolunda olmayan sağlığı, normalde yaşanmamasını isteyeceğiniz bir süreci ifade ediyor. Ne yapan ne yapılan kişi bundan memnun olarak geçirmez bu süreci. Böyle ekstrem bir durumla diğerini karşılaştırmak doğru değil bence. Hastayken eşinize tuvalete kadar eşlik edersiniz, ancak hasta değilken ne o bunu ister ne de siz istersiniz heralde, bunun altında yatan bir neden olmalı değil mi?

Gözünüz mikrop kapar arkadaşlar, pink eye olursunuz. Gaz çıkarmak hijyenik bir şey değil. Gaz çıkarıp o halde yemek yemeye, film izlemeye, sevişmeye devam mı ediyorsunuz. Çok ilginç. Anında kıdemini, ihbarını veririm.

Bu galiba ailede ne gordugunle ilgili. Ben bunu "saygı" olarak gören taraftayim, çişin gelince tuvalete gidiosan bunun için de gitmelisin gibi...

Ama asıl başka bişi soylicem, tuvaletle ugrasamicak kadar fazla yasiyorsaniz bu durumu doktora gidebilirsiniz bence. Aklına gelmeyenler, bunun garip olduğunu fark etmeyenler için söylüyorum. Helikobakter pilori buna sebep olabiliyormuş ve Türkiye'de 3/4 insanda bu bakteri olduğu belirtiliyo. Bı dahiliye doktoruna gidin rahatlayin

Hayatım boyu bir kadınla 8 sene, 4 kadınla da en az 6 ay birlikte yaşadım.
Hiçbiriyle böyle bir şey konu da edilmedi, olmadı da.
Hastalıkta yatağa kustum, temizledi, alkol nedeniyle üstüme ve arabaya kustu temizledim. Hastalık, yaşlılık, mecburiyet konuları ayrı bir şey, bile isteye böyle bir rahatlık ayrı. Karıştırılmamalı bence.
Yukarılarda bir yerde birlikte tuvalet gibi bir şey denmiş, öyle bir şey de olmadı.
Çocukluğumda yıllarca Dayımda yaşadım. Onun ailesinde de yoktu böyle bir şey. Kendi ailemde de görmedim. Kardeşler arasında da çok küçük yaşı bilemiyorum da, olmadı ve olmaz.

Burda iki zıt görüşün birbirini anlamakta güçlük çektiğini gördüm. Bu bir aile öğretisi sanıyorum. Diğer türlüsü garip ve kendi yaptığı normal geliyor.

Beni şaşırtan rahatlıktan yana olanların bu kadar çoğunluk olup bana bugüne kadar rastlamamış olması. Allahtan da rastlamamış.

Bu arada çocuğun yanında bile o rahatlıkta olunmaması gerektiği düşüncesindeyim. Ama tabi herkesin kendi yaşantısında istediği gibi davranmasına saygı duyarım.

Yaparsiniz yapmazsiniz bilemem de rica edecegim su sacmaligi "aile olmak"la iliskilendirmeyin. O zaman Hindistan aile baglari en kuvvetli yer mi diyelim simdi.

Guzel de kilif bulunmus olaya ha, aileyiz biz "kasmiyoruz". Bi zahmet gotunuzu de tutun olm sevdiginiz kadinin adamin yaninda.