ustad, yillar oldu gitmeyeli ama atlayip marmaris'e git. marmaris'in koyleri muazzamdir. koyluler odalarini da uygun fiyatlara kiraliyordur eminim. harika vakit gecirirsin.

The lighthouse

Teksas katliamı, 2003

It

blair witch

(bkz: raw)
www.imdb.com

gizem ya da doğaüstü içermiyor ama çok rahatsız edici bir film önereyim: eden lake.

Kendi cevirinizi de koymaniz daha pratik olmaz mi :)

Dönemin terminolojisine pek hakim değilim ama aşağı yukarı şöyle çevirirdim:

Fatih Sultan Mehmet'in çıkardığı "Kanun Nameh-e-Sipahi" adlı kanunnamede talep ettiği üzere sipahilerin hemen hemen tümü Türk kökenliyken, aralarında Drakula ve Radu'nun da yer aldığı Yeniçeriler'in aksine İslam dinine dönen kişilerden oluştuğu görülür.

"sultan mehmet'in kanun name-i sipahi adli kendi kanunnamesince de gerekli kilindigi uzere, sipahilerin neredeyse tamami koken olarak turk iken, dracula ve radu'nun kendilerini (anlamin daha acik olmasi icin liberal bi yaklasimla buraya "savas alaninda" ibaresini eklemek bence mantikli olur) karsi karsiya buldugu yeniceriler tam aksine muhtedilerdi."

bu arada ben radu ve drakula'nin yeniceri falan olmayacagi dusuncesinden hareketle metnin bu adamlarla yenicerilerin savasta karsi karsiya geldigini ifade ettigini anladim ama gorunen o ki her ikisi de ciddi ciddi yeniceriymis. vay anasini!

bu nedenle ilgili yeri, "...dracula ve radu'nun da aralarinda bulundugu..." diye duzeltmis olayim.

Maks 1dk. En fazla o da.

neredeyse 1 dakika.

45 sn

Şimdi kronometrede tuttum 1dakika 12 sn. Daha fazla olurdu da bişey olur falan korktum devam etmedim :)

53 saniye tutabildim :)

62 sn tuttum.

30dan sonra canım sıkılmaya, 55ten sonra biraz kivranmaya başladım.

iki dakikadan fazla rahatlikla, egzersizler filan yapsam 3 u gormem uzun surmez diye dusunuyorum.

9 yaşımdayken yüzme takımına alındım. Sık sık yaptığımız şeylerden biri nefes alıp verme antremanlarıydı. Çok uzun süre nefes tutabilir dalabilirim. Şu an sayaç etkin. Bakalım kaç dakika. Antreman falan da yapmıyorum. Nefes verdim bir kaç defa ciğer temizledim o kadar.

2 dakika 50 saniye 46 salisiye.

ben de 3 dakika civari tutabiliyorum. basit bir egitimle 4-5 dakika tutmak gercekten de insanustu bi durum degil.

Sınıfa sorular sor ara sıra, siz me düşünüyorsunuz diye kişi kişi.
Hatta isimleriyle sor, hoşlarına gider. Ama amaç katılım olsun, konuşalım yanlış/saçma cevap verseniz de olur rahat olun minvalinde destek ol

Konuları açıklayıp arada bir örnek ver
Biraz yazdır önemli yerleri

Ara sıra konudan yola çıkıp anı vs bi takım anektodlar anlat.

dersin çok hızlı anlatılmasını hiç sevmem ben. hoca sanki soru sorulmadan elindeki notları tahtaya geçirip bir an önce kaçmak istiyor gibi geliyor. anlattıklarınızı mümkün olduğunca örneklendirmeniz güzel olur. çok fazla teorik bilgi bir noktadan sonra havada kalmaya başlıyor. arada sınıfa göz atarsanız konunun ne kadar anlaşıldığı belli oluyor zaten. öğrencileri soru sormaya teşvik ederek uzatabilirsiniz dersi.

bizde genelde çok sevilen hocalar derste aralara alanlarıyla ilgili/ilgisiz ufuk açıcı bilgiler sıkıştıranlar oluyor. bunlar siz derse ısındıkça olacak şeylerdir. dönem sonunda öğrencilerden feedback alırsanız yardımı dokunur daha sonrası için.

nice derslere :)

Aralarda karikatür göster

Stres bilmediğini dusundugunden. Ama onlar senden daha çok bilmiyor.
Hızlı anlatma plansizligindan. Dersi parçalara bol ve kendine göre konu-fıkra, konu-turku,konu vs diye ayarlama yap süreye göre. Bu zamanla oturacak rahatladiginda

Ara ara sınıfı gezip sorular sor, sohbet gibi ama fikirlerini dile getirmeler için teşvik et, esprili ol ve isimleri akılda tutmaya çalış. Böyle hocaları severdik :)

1. Stres bir yere kadar iyi. Bin kez anlattığım derse girerken bana da oluyor. Büyük hocalarda da çok görüyorum. Bunların bazıları anlattıkları konuyu literatüre sokan insanlar :) İşinizi yapmaya engel olursa konuşuruz.

2. Sanırım konuların siz anlatır anlatmaz kavranacağını, bu yüzden hızlı geçebileceğinizi düşünüyorsunuz. Araya açıklayıcı örnekler serpiştirin mutlaka. Sorular sorun, bir şeyleri yorumlamalarını isteyin. Ders sonunda ufak bir tekrar yapın. Göreceksiniz ki bazen birden fazla yoldan aynı şeyi anlatmanız gerekecek, ders saatleri yetmeyecek.

3. Derse katılmalarını sağlamak için çok zorlamanız gerekebilir. Eğitim sistemimizin bir sonucu olarak pasif kalmayı seviyorlar çünkü konuşmazlarsa azar işitmeyecekler, daha güvenli :) Derse katıldıklarında "bunu bilmiyorsan bu işi bırak", "buna da bu yorum yapılmaz ki" gibi laflar etmeyin, bir daha katılmazlar. Sordukları sorularla alay etmeyin. Kısa da olsa cevaplayın, yanlış yorumların değerli olduğunu ama başka açıdan düşünürse farklı yorumlayabileceğini filan anlatın. Sordukları sorular için bu da size ödev olsun demeyin, dersten sonra soranı dövmesinler.

4. Çoğunlukla dersleri birikim edinmek için değil, sadece geçmek için aldıklarından, sizin dersinize gelmeden önce almış olmaları gereken bilgileri alamamış olma ihtimalleri çok yüksek. Hap gibi verebildiklerinizi verin, veremedikleriniz için kaynak önerin ve her fırsatta bu tür bilgileri hatırlatın.

5. Dersinizi alıyor olma sebeplerini iyi açıklayın. Her konudan önce ve sonra o konuyu niye öğrendiklerini anlatın. Konularınız arasında ve konularınızla diğer dersler ve hayat arasında bağlantılar kurun.

6. Sınıfta bin kez anlattığınız, ders notu dağıttığınız, sınavda mutlaka çıkar dediğiniz şeyleri sınavda yapamazlarsa üzülmeyin. Ters köşe yapılmaya fazla alıştırılmışlar sanırım :)

7. Rahat olun ama taviz vermeyin. Mesela ödevleri 10:30'da toplayacağınızı bildirdiyseniz 10:31'de gelen ödevi almayın. Öğrenci başlarda işine gelmese de prensipli hocayı sever ve kendini ayarlar. Siz de sözünüzde durun. Şu gün size şunu yapıp vereceğim dediyseniz geciktirmeyin. Dersi ciddiye aldığınızı görürlerse onlar da ciddiye alır.

8. Zorunlu değilseniz slayttan anlatmayın. Slaytı sadece tahtaya çizimi zor olan görseller için kullanın. Açıklayıcı videolar filan da gösterebilirsiniz. Tahtaya yazın, çizin. Sözel ders ise can alıcı noktaları yazabilirsiniz.

9. Fırsat oldukça kürsüden inip aralarında gezin. Bu hem derse katılmalarını sağlar, hem de şunu gösterir: "tahtada dersin konusu var. bakın yanınızdayım, sizin tarafınızdayım, gelin hep beraber şunu halledelim". Derste eğlenmeyi unutmayın. Eğlenmeden yaptığınız iş bir süre sonra çok zor gelmeye başlar. Eğlencenize sınıfı da katabilirseniz o ders tadından yenmez.

10. Bazen olmayacak. Emin olmadığınız şeyleri anlatmayın. Bilmiyorum, emin değilim demekten korkmayın. Kısa bir şeyse o anda internetten veya yanınızdaki kaynaktan bakın. Uzunsa bakıp bilgi vereceğinizi söyleyin. Bu da öğrenciler için iyi bir derstir.

11. Belki ilk bunu yazmam lazımdı ama dersi geç bitirmeyin. Konu yetişmezse sonraki derse kalsın ama öğrencinin ders arası özgürlüğüne mani olmayın. Sınıfa beş dakika filan gecikebilirsiniz (çok gecikmeyin), özellikle sabah derslerinde öğrencilere toparlanma fırsatı vermiş olursunuz. Sınıfa girer girmez ders anlatmaya başlamayın. Havadan sudan konuşun. Sınavlarından konuşun. Sorun yaşadıkları dersler için küçük tüyolar verin.

12. Başlarda belki planlamanız gerekecek, sonra kendiliğinden gelecek ama derste sürekli ders anlatırsanız uyutursunuz. 20 dakikada bir filan araya başka laflar karıştırıp uyandırmanız lazım.

13. Birebir görüşüyor bile olsanız öğrencilerle kimse hakkında dedikodu yapmayın, politik, dini, hassas konularda konuşmayın, sır vermeyin. Öğrenciye güvenin, üniversite düzeyindeyse meslektaşınızı yetiştiriyorsunuz. Güvenmeniz lazım. Bir yandan da eşeğinizi sağlam kazığa bağlayın. Öğrenciler olayları işlerine geldiği gibi değiştirip size aktarabilirler. Özellikle resmi işlerde eyleme geçmeden önce aslını astarını öğrenin. Bunun ayarını zamanla kurarsınız. Aralarında size "başka yollarla" yaklaşmaya çalışanlar olabilir. Belki bu hoşunuza da gidebilir ama sakın, aman diyeyim :)

14. Not verme kısmı işin en tatsız tarafı. Neyi nasıl notlandıracağınız belli olsun ve kağıdını görmek isteyen öğrenciyle birlikte kağıdına bakın. Niye o notu aldığını anlasın. Çoğu sadece şansını denemek için kağıdına bakar ve aslında sınav kağıdında ne olduğundan habersizdir. İşin not kısmında çok dikkatli ve herkese eşit olmanız şart. Bu hem olması gereken bir şey hem de öğrenci not değişikliği için mahkemeye giderse tüm kağıtlarınız incelenecek. Hem içiniz rahat, hem de eliniz sağlam olsun. Her dönem sonu not isteyenlerle karşılaşacaksınız. Olabildiğince sabırlı olun. O notu niye aldığını anlatabiliyorsanız konuyu çok uzatmaya gerek yok.

15. Tüm hayatınız o ders olmasın. Öğrenci görüşme saatleriniz belli olsun (olabildiğince öğğrencilerin diğer dersleriyle çakışmasın) ve bu zamanlarda odanızda öğrencileri bekleyin. Gelmezlerse gönül koymayın ama bu saatler dışında da büyük bir zorunluluk olmazsa o ders konusunda öğrencilerle görüşmeyin. Ders hakkında e-mail'lerine cevap vermeyecekseniz tüm konuşmaların görüşme saatinde olacağını ve e-mail ile iletişim kuramayacaklarını ilk derste söyleyin. Sadece bazı konularda e-mail ile iletişim kurabileceklerini söyleyebilirsiniz. O zaman bu tür bir e-mail gelince çok vakit geçirmeden cevaplayın.

Aklıma gelenler bunlar. Anlattıklarımı uygulamadan da hocalık yaparsınız. O zaman büyük ihtimalle çok daha rahat edersiniz ama içinize siner mi bilmem. Bu soruyu soranın içine sinmez gibi geldi de bu kadar şeyi yazdım :) Başarılar dilerim :)

ustad, bana kalirsa bu konudaki en iyi cozum cok sayida pratik yapmak. evet, en kolay yol bu degil ve cok zaman aliyor ama daha etkili bir yontem ben bilmiyorum. bir de tavsiyem, dersten bir saat once dideral alman. daha sakin kalirsin.

uk misal 10 dk. startupları sever. londra'da şirket kuruyorsan dünyanın merkezi olarak görülüyor falan.

yurt dışının çoğunda şirketini çok rahat kurabilirsin oturum almak istiyorsan süreç karmaşıklaşıyor.

Free zone uyarsa dubai'de 2 haftada kurup, 1 ay icerisinde 3 yillik oturum iznini alabilirsin. Ilk kurulum ve oturum vizesi masraflari yaklasik 7-8bin dolar tutar. Yillik 50-60bin de trade license bedeli var. (Her sene odeniyor). 3 yilin sonunda oturumu uzatmak icin de 1-2bin dolar.

Edit olmadigi icin ek not: 50-60bin TL. Digerleri usd.

İrlanda'da da çok kolay şekilde kuruluyor. Ek olarak belli kriterlere uyuyorsa şirket kurumlar vergisi çok düşük olduğu gibi ilk 3 yıl da vergiden muaftı değişmediyse.

Amerikada kurdum, muhasebeciye evraklari veriyorsunuz ve 5 dk da kuruluyor. Evrak dedigim de kimlik ya da pasaport

kesinlikle uk

kalp kırıklığı...

sen?

Umarım atlatırsın en kısa zamanda.
Ben sanırım karmaşık düşüncelerimden boşluğa düştüm. Hayatımda uyuyamadığım nadir gecelerden birindeyim.

Sevdiceğime sürpriz yapmaya italyaya gidiyorum, havaalanından uçak bekliyorum, 33 saat önce uyandım 11 saat mesai yaptım hiç uyumadan dinlenmeden yollara düştüm, uçakta inş uyurum 2 saat yoksa öldüm ölücem jfjdks.
Uyumaya fırsatınız var da uyumuyosanız deli dürtmüş agalar sizi

geceleri okumayi daha cok seviyorum. cogu defa evimin yakinlarindaki bi ormana gelip karanlikta tek basima kitap okuyorum. bazen gokyuzune bakip dusunuyorum. sanki koca gezegende tek ben varmis gibi hissediyorum.

uyumamak veya uyuyamamak fena bi kisilik ozelligi degil bence. asil her gece rahatcaya uyuyan dertsizlerden olmamayi dilemeli bence kisi.

Birkac ekonomistin konusmalarini izlemekten.

hiç bir numarası yok beypazarının, boşuna vakit kaybı

Ben de büyük bir hevesle gitmiştim. Açıkcası yiyip içmelik yer benim için. Havuç suyu,kurusu,bir de almadığıma pişman olduğum yaprak sarması.

gidip gormeye deger bi yer olmadigina inananlardanim.

Kahvaltı için inözü vadisi güzeldir

Yaşayan müze vardı, hala varsa oraya gidilebilir. Onun dışında havuç suyu, beypazarı kurusu vs alırsın.

beypazarına 20-25 dakika uzaklıkta nallıhan kuş cenneti var. bu mevsimde pek su ve kuş kalmamıştır ama orayı da görmüş olursun. yaşayan müze fena değil. daha önce hiç gitmediysen gidilir bence arkadaşların gömdüğü kadar da kötü değil.

İnözü vadisinde kahvaltı yapabilirsiniz. araba varsa Nallıhan kuş cenneti var ilerde. Bu sene çok kuş vardı.

Yaw ne gömmüşsünüz, yapmayın etmeyin. O kadar da değil. :)

Rota önerim şöyle olacak. Ankara'dan çıkıyorsun, önce doğrudan Çayırhan'a. Sarıyar Gölü kenarında artık çay mı içersin, kahvaltı mı yaparsın, Juliopolis kalıntılarına mı bakarsın, sana kalmış. Oradan Nallıhan'a doğru geçiyorsun. Yol üstünde Nallıhan Kuş Cenneti var, Kıztepe manzarasına karşı bir rahat 15-20 dk. bakarsın, foto çekersin. Nallıhan'da merkezde arabayı park edersin, handa bir kahve içersin, yanında hanım varsa ipek oyası bakarsınız, bazlama falan alırsınız. Nallıhan'da Uyuzsuyu Şelalesi de var dağ bayır yapar, sonra parkur yürürüm dersen. Ben gitmedim hiç, bir dahakine gidicem.

Nallıhan'dan geri dönerken istersen Emremsultan köyüne girer, Tapduk Emre Türbesi'ne uğrarsın, oradan Sakarya Nehri kıyısına inersin. Sonra Beypazarı'na gidersin, güvece, sarmaya, havuç suyuna, kurusuna falan doyarsın, hediyelikçileri gezersin, Hıdırlık Tepesi'ne çıkar tepeden bakarsın, İnözü Vadisi'ne gider, tesislerin birinde çay kahve içersin, müzelere girersin falan filan. Bir günü dolduracak gezi planı sana.

Mangal seviyorsanız doğal parkı vardı galiba

faith no more'a katıldım, amma gömmüşsünüz yahu, tamam abartı bi numarası yok evet ama hiçbir şey yok da denemez, bir sürü ıvır zıvır yiyecek alınabiliyor mesela, yarım günlük güzel bir aktiviteymiş. yarın bir gün araştıran olursa diye yorumumu ben de buraya bırakayım.

yabancı değilim, böyle arkadaşlarım var ama neyse ki çoğunlukta değiller. katlanıyoruz.

ama mesela instagramımda arkadaşlarımı takip etmiyorum. insan hayatı takip etmek istemiyorum. dağ taş böcek hobilerim ilginç komik vs şeyler takip ediyorum. beni takip et beni takip et diyenlerin de yüzüne takip etmediğimi söylüyorum.

anca bu kadar uzak durabiliyorum. ama biri çıkarıp hadi poz verelim yok şu açıda tutun falan deyince bi iki dk zaman ayırdıktan sonra uğraşamiycam deyip aradan çekiliyorum.

kullanmiyorum. hic kullanmadim, kullanmam da, biraz saygisizca olacak ama her seyin "resmini" cekenleri de sevmiyorum. sadece twitter kullaniyorum. bana yetiyor hatta twitter'a bayiliyorum dunyanin en iyi 100 icadi bile olabilir. cevremde arkadasim diyebilecegim hicbir arkadasim bir yere gidince cekilelim soyle duralim vs de demiyor. benden korkuyorlar da mi demiyorlar benim gibi dusunuyorlar onu bilmiyorum.

hiç instagram kullanmadım, herhangi bir önyargım da yok, ihtiyaç hissetsem kullanırım. karşı taraf abartmadığı sürece sorun yok. bir arkadaşım her buluşmamızda istisnasız poz verdirip fotoğraf çekmeye çalışıyordu, birkaç kere uyardık -bokunu çıkardın, yeter- diye, şimdi yanımızda yapmıyor artık. ama yapmaya devam etseydi iletişimi koparırdım. yani çevrende bir budama yapman şart gibi görünüyor.

İnstagram hesabı açmayarak problemi kökünden çözdüm.

Facebook, Twitter hepsini kullandım ama instagram'a bi turlu alisamadim. Daha story paylasmisligim yok o derece. Fazlasiyla samimiyetsiz geliyor bana. Ama her mecra gibi bu da tuketilip rafa kaldirilacak birkac seneye.

Bende de var instagram ve bu sekilde yaşayanları sessize aliyorum hic görmüyorum sorun kalmiyor hatta baya bos insanmış dedigim kisiler bile cikiyor

Mevzu instagram hesabı açıp açmamak değil aslında. Orda önemli olan nokta sizin hesabınız olması değil ki; etrafinizdakiler aşırı aktif biçimde kullandığı için sizin de buna maruz kalmanız.

ben de kullanım konusunda senin gibiyim. haftada 1-2 stori paylaşırım. genelde kedim ya da ilginç bulduğum bir yer, bir bina. birkaç ayda bir de foto yüklerim. işten güçten güzel bir şey çekemediğimden 2 yılda 5-6 tane yükledim.

çevremde çok şükür seninkiler kadar instagram delisi tipler yok. fotoğraf çekilecekse de 2-3 dakikalık bir sembolik fotoğraf merasimi olur. ben de çekerken bu işin saçmalığını hissederek hep bıyıkaltından gülerim ama beğenirsem de arada sırada bir tane paylaşırım.

diğer yandan hayatı instagram üzerinden yaşayanlara sokakta denk geliyorum. garip garip bakıyorum. otun bokun resmini çekmeye çalışan insanların çok salak olduğunu düşünüyorum. zaten internette her şeyin resmi var. kız kulesini çekmesen de olur, google sana ayrıntısıyla gösteriyor zaten. her boku çekmekle vakit kaybedeceğine biraz bak ne bileyim, tadını çıkar.

bazen instagramda güzel kızlar görüyorum. o pozları ve dekoru oluşturmak için ne çok uğraştıklarını, kaç ayrı poz çektirdiklerini düşünüyorum. profillerinde hep kendileri varlar ama onları çeken kim, bu isimsiz kahramanlar kızımızın egosuna yenik düşmüşler ve görünmemeyi kabullenmişler mi yoksa onlar da zorla bizim kızımıza mı çektiriyorlar diye kendi kendime sorular soruyorum. zaten arkadaş çevrelerinin de öyle olduğu etiketlenen resimlerden anlaşılıyor. ara sıra "bir gün böyle insanlara zorunlu olarak denk gelirsem ne yaparım, sinirlenir miyim, kaçar gider miyim, bunlara nasıl uyarım" diye kara kara düşündüğüm oluyor. bir yandan da artık eski nesil olduğumu, yaşlandığımı fark ediyorum...

Bence şu ''arkadaşlarla kafedeyiz, foto çekilmekten muhabbet edemiyoruz'' olayını dramaya bağlıyor ve biraz abartıyorsunuz :D

herkese oluyor bu, rakı içiyoruz balkonda masayı çekip atıyoruz 5 dakika sürüyor. Geri kalan 3 saat muhabbet ediyoruz. veya balıkesir yolundayız ayçiçeği tarlası görüp giriyoruz içine foto çekilmek 10 dakika, sonra yine yolumuza devam ediyoruz. Bi hikaye atmak nasıl 1 saat sürüyor ben onu anlamıyorum. Sana demiyorum herkes bağladı bu ''muhabbet edemiyoruz'' olayına o yüzden merak ediyorum.

He Mesela Balıkesir yolundaki ve rakı masasında yanımızda olanlardan biri instagram kullanmıyor ama bizimle eğleniyor, gülüyor geçiyor. Dalganıza bakın biraz :)

Eazy, beş kişilik bir grup ile gittiniz diyelim; dördünün fotoğrafı cafenin farklı yerinde, farklı acılarla tek tek çekiliyor. Sonra özel programlar ile bu fotoğraf üzerinde tek tek oynama yapılıyor, hepsine bakılip en uygun olanı instagrama yükleniyor.

Farklı farklı gruplarda defalarca yaşadım bunu. Takdir edersiniz ki zaman alan bir şey ve her bulusmada yasaniyor. Gerçekten masayı terkedesim geliyor o esnada.

İki fotoğraf çekip instagramda paylaşmaya bir şey demiyorum zaten; keske dediğiniz gibi on dakika sürüyor olsa.

bir de sadece kendini paylaşanları eskiden takipten çıkarıyordum. şimdi mute gelince susturmaya başladım. kimsenin sadece suratını, boydan pozlarını merak etmiyorum. içerik sadece kendisinden oluşuyorsa ya da çok sıkıcıysa ve kendini tekrar ediyorsa sıkılıyorum ve mute ediyorum. tanımadıklarımdan sıkılınca takibi bırakıyorum. feysbuku da böyle kullanıyordum. sonunda feed'de tanıdığım kimse kalmamıştı :D instada 350-400 civarı hesap takip ediyorum. herhalde mute etmediğim 50-60 kişi falan kalmıştır.

instagram toplumun, özellikle kadın bireylerin evrimsel güdülerinin doyumunda ciddi bir araç evet. kolay, çabasız ve sürekli. sen de benzer doyuma belirli donanımlarınla, meziyetlerinle, görünüşünle bizzat toplumun içerisinde organik olarak ulaşıyorsundur. sana gereksiz gelmesinin büyük sebebi bu.

facebook gibi instagramda da bir süre sonra ekleyeceğiniz insan sayısı azalıyor ve bitiyor doğal olarak. hep aynı insanların aynı fotolarını görmeye başlıyoruz. bunun sonucunda da daha az girmeye başlıyoruz uygulamaya. şu an milletin daha ekleyeceği insanlar bitmedi. follow follower sayısı limite ulaşsın insanlar sıkılacak.

Böyle arkadaş edinmiyorum. Es kaza varsa ve zaman geçirmek durumundaysam minimum tutuyorum süreyi. Kendim hiç hesap açmadım, kullanmıyorum zaten. Hiç yalnızlıkta çekmiyorum, gayet geniş bir çevrem var.

Gorusum soyle :
Olay instagramdan ibaret oldugu noktada benden bu kadar der ortamdab uzaklasirim. Bkunu çıkarmamak lazim. Biraz gercek hayati yasamak lazim. Get a life lan.

Abi olay zaten ''life'' olayı :D

Orası artık kimlik gibi bir yer oldu. Şimdi takılmaya gittin diyelim, yanındaki 5 kişi haricinde kimse bilmiyor nereye gittiğini, ne yaptığını falan. Ee ne yapacaksın? Hikaye atıp kendi reklamını, takıldığını göstereceksin. Niye göstermeyeseyin? Kimi yazarak ne yaptığını anlatıyor, kimi Twit atıyor, kimi instagram'da kendi reklamını yapıyor. Yapmak isteyen yapar, yapmak istemeyen yapmaz. Sürekli selfie atmak saçma evet, kafede 1 saat foto çekilmek x2 saçmalık evet. Ama kimlik işte, orada yoksan, hayatta da yoksun gibi bir şey oldu.

Hee, hep İnstagram gömülüyor ama Twitter daha kötü lan. Memesini açan kızlar, sürekli karı kız kovalayanlar, yalandan vatsap görüntüsü atanlar, olmayanı olmuş gibi anlatanlar, fake hesaplar, dolandırıcılar, nude için maymun olanlar. İnstagram'da kendini dahi olsa güzel sanatsal foto çekenleri seviyorum ben. Twitter gibi rol yeri değil, tipin neyse onu atıyorsun easy :D

benim etrafimda sizin bahsettiginiz dereceye gelmis insan yok.
zaten ben de arkadaslarimla vs. bulusunca ya telefon yanimda degildir, ya da cebimden telefonu cikarmam. biri ararsa bile acil degilse acmam. karsimdakine saygisizlik olur.

tabii bulustuklarim icinde telefonu eline ikide bir alan tipler de var. ben de mal mal kalip izliyorum onlari oylece. bir sey de diyemiyorum. madem telefona bakacaktin, biz neden burada bulustuk?
bu durumu soyle goruyorum. tanimadiginiz bir ortamdasiniz. parti var diyelim. arkadasiniz sizi cagiriyor. ve merhaba deyip kaciyor sizden. siz de tum parti boyunca yalniz kaliyorsunuz.
sizi davet eden kisi de, baskalarina kendini begendirmekle mesgul. parti boyle guzel, ben boyle sosyalim, bu kadar arkadasim var vs.

ozetlersem, bence en hafif tabirle bu bir terbiyesizlik. insanlar bulusunca ellerinde telefon olmamali. ellerinde icecek agizlarinda da muhabbet ve kahkahalar olmali. bulusma boyunca elinde telefon olan, story derdinde olan kisinin karsisindaki zerre saygisi yoktur.

İnstagramı ilk duyduğumda henüz bu kadar yaygınlaşmamıştı. Baya baya fotoğrafçılık aplikasyonuydu. Olayın sosyal medya olmaya evrilişi sonradandır. Ben ilk başta öyle bir ilgi alanım olmadığından kullanmadım, sonra aldığı şekle ekstradan gıcık olup kullanmadım. Bazen dünyada bunu kullanmayan bi Sentinel adası yerlileri bir de ben kalmışım gibi hissetsem de başkalarının da benimle beraber olduğunu görüp rahatlıyorum.

sanırım ben olayı instagram hesabı açmayarak değil kalabalık arkadaş grubu edinmeyerek çözmüşüm :) bizde niye böyle olmuyor diye düşünüp düşünüp buna kanaat getirdim :) bizim buluşmalar çoğunlukla 2 kişi ya da 2 çift (bazen 3 çift olduğu oluyor nadiren) şeklinde oluyor. çiftlerden ben hariç kadın olanı instagram düşkünü bile olsa en fazla 3 dakika sonra işini bitirmiş sohbete dönmüş oluyor. benim de çok bi bağımlılığım olmamakla birlikle fotoğraf koyacaksam hemen koyuyor, filtreyle şopla filan uğraşmıyorum. hikayeleri de çoğunlukla paylaşan kişinin paylaşımından hikayene ekle butonuyla çözüyorum. bakınca bunların hiç biri 5 dakikadan fazla zaman almıyor, dolayısıyla rahatsız etmiyor kimseyi de.

twitter'a girmemek icin app'i silmem gerekirken, ilginc bir sekilde hic vaktimi almiyor instagram. gunde bes on dakikami aliyordur maksimum.

Kesinlikle sağlıklı olan sensin ve etrafındakiler bir nevi like bağımlısı olabilir.

Arkadaş çevreni kısıtlayabilirsin yahut geçirdiğin süreyi kısabilirsin.

Anneyle de konuşup bakış açını anlatırsın. Kuzene yapacak bir şey yok.

Ama şanslısın ki erkek arkadaşın böyle değil. O öyle olsa kafayı yerdin.

Instagram hesabim yok, açmayacağım da. Öngörülü bir insan değilimdir pek ama Instagram ilk yaygınlaşmaya başladığında çoğu kişinin zamanını ve ilgisini tutsak edecek birşey bu diye düşünmüştüm. Çevremde aşırı derecede Instagram kullanan yok, es kaza öyle biriyle vakit geçiriyorsam beni şöyle çeker misin'lere bir iki defadan sonra direkt çekemem yeter diyorum, telefonla meşgul iseler ve anlamıyorlarsa da önce şu telefonları bir kenara mi koysak diyorum, olduramadıysam kalkıp gidiyorum, çok nadir oluyor gerçi son söylediğim.

vay be hayat tarzları nasıl da değişmiş. geçen güldür güldür'de denk gelmiştim bununla ilgili espriye. bildiğin abartı falan değilmiş orada resmedilenler.

çevremde instagram odaklı tek bir kişi bile olsa iletişimi tamamen keserdim. yaptığı her şeyi alakalı alakasız herkesle paylaşan, ne kadar da güzel yapıyoruz, aman da şöyle eğleniyoruz, müthiş güzeliz, İYİKİ DOĞMUŞSUN İYİKİM falan kafasını asla anlayamıyorum çünkü ve bana aşırı kıro ve komik geliyor. iş münasebetiyle iletişimde olduğum bir kişi var böyle, gerçekten artık kızın storylerini arkadaşlar arasında birbirimize gönderip "SJDKSHDJSKHFJHSJK" odaklı şeyler yazmak eğlencemiz haline geldi. senin dandik hayatında neyle meşgul olduğundan kime ne ki saat başı bir şey paylaşıyorsun çünkü. iki üç gündür karşıma bişeysi çıkmıyor bahsettiğim kişinin bu arada öldü herhalde kızcağız, allah rahmet eylesin.

neyse ne diyordum, instagramda gün aşırı kendini paylaşan herkes aşırı kekodur ve aksini savunan herkes kekoluğa koşulsuz şartsız yaltaklık yapmaktadır. story konusuna hiç girmedim farkındaysan, çünkü açık ara dünyanın en kötü eklentisi ya, verdin eline milyonlarca maymunun bir oyuncak, şimdi arabada bir yere giderken dinlediği şarkının storysini atıyor, çeyizini falan çekiyor videoya allah akıl fikir versin ne diyim.

soruya cevap vermeyi unutmuşum, özel bir şey yapmıyorum etrafımda pek böyle insanlar olmadığından, kendiliğinden gelişiyor bu korunma. hasbelkader böyle birilerine denk gelirsem hunharca dalga geçerek bertaraf ediyorum instagramcılığını. beyle.

ben genellikle bisiklet turuna çıktığım zaman bir iki tane story atıyorum yollarda.. o da birileri arayıp sağa sola gidiyoruz sen de gel demesin diye.. malum tur 3-4 saat sürüyor, sonrası da yorgunluk oluyor.. story'i gören anlıyor zaten aramıyor.. story olmayan günlerde de arayıp akşam görüşelim planları yapılıyor.. uygulamayı mantıklı kullanınca güzel oluyor aslında :)

İki ismim var benim.
Birini abim koymuş. Sınıfta bir tane arkadaşı varmış o isimde, çok iyi çocukmuş. O yüzden o isim olsun demiş. Bir de Tanju Çolak'ın oğlunun adıymış, gaza gelmiş.
Diğerini de babamın iş arkadaşları "abi bunu koy be ehehehe" demişler, öyle olmuş.
Saçma sapan bir hikaye. Seviyorum ama ismimle bir sorunum yok.

bana hamileyken annem bir kadının çocuğuna seslendiğini duymuş. isim de hoşuna gidince koymuşlar. öyle egzentrik bir hikaye de değil.

Annem hamileliğinin başında kızı olursa koyacağı ismi seçmiş. Kraliçe olacak benim kızım diye :)
İsmimi çok seviyorum <3

Talihsiz bir hikaye var duyduğum: bir arkadaşımım adı bahar olacakmış, kadir gecesi doğunca kadriye koymuşlar.

Babamın bir arkadaşı vardı, o doğunca babası bütün isimlere bakmış hiçbirini içine sindirememiş, kendi isim uydurmuş: özerentin

beni kiz olacagim zannediyorlarmis. annemler merve olsun diye kendi aralarinda oyle konusmuslar anlasmislar sonra ultrason falan bakmislar ki erkegim, sonra dedemin buyuk dedemin kardesini falan koyalim demis halamlar babaannemler falan, annem ve babam karsi cikmis, onlari kaderi hic gulmedi bahti kotuydu bula bula onu mu buldunuz demisler. babam da adini burak koyacağim demiş, dayım, abimi fişfiklemiş, senin adin murat kardesinin adi burak olmasin x olsun uyumlu olur hem az isim demis. abim gunlerce x olacak da x olacak diye araksiz aglamis bogazlari sismis hep, sonra dayanamamis x koymuslar. benden 3 yas buyuk cocuga ismimi koydurttular. inanilir gibi degil sevgili seyirciler.
simdi kiz olsaydim yilbasi herkes bende olacakti aahh ahhh.

edit: bu basligin yandan carklisi lazim olanlar icun eksiduyu.ru

Babam çalıştığı yerdeki çaycıyı çok severmiş. Ordan geliyor benimkisi. İsim vermek isteyecek onca aile büyüğü varken çaycıda diretmesi bence enteresan.

benim ismimi dayım koymuş. anne baba aile kabul etmiş tamam diye. daha sonra babam kimliğimi çıkarmaya gittiğinde babasının ismini yazdırmış. siz yine bu ismi seslenin kimlikte de böyle olsun demiş. kimlikteki adımı akrabalar , mahalle arkadaşları falan bilmez. ablam bile sonradan öğrendi :)

Annem sinemada izlediği aktörü beğeniyor sonra da benim adimi koyuyor bu kdr saçma.;) adamın 4-5 filmi olması anneminse filmi su an hatırlamasi...

büyükdedemin soyadı. atatürk'ün silah arkadaşıymış.
başka kimsede yok, güzel isim :)

annemin ilk isminin 2 harfi ve soyadımızın ilk 2 harfi.. aslında annem başka isim istiyormuş da babam böyle ikna etmiş.

zamanında fenerbahçe'de oynayan bir futbolcudan esinlenerek vermiş babam. kendisi fenerbahçeli. işin ironik tarafı ben galatasaraylıyım.

dedemin ismi

Annem bir şiirde görüp koymuş. Tam anlamıyla nefret ediyorum ismimden.

Babamla anam eski komunistlerden. Devrim koyalım demişler sonra çocuk sivrilir başıma dert olur deyip evirip benzer bi isim vermişler.

annemin dayısının hiç çocuğu olmamış o yüzden ilk adımı annem koymuş.
babam da ilk doğan çocuğunun ismini annem koyarsa köyde gezdirmezler beni diye bana ikinci bir isim daha vermiş.
ismimi seviyorum evet ve türkiyede pek az kişide olması ismimi bana has kılıyor.

doğduğum sene fenerbahçeye kiralık gelen saçma sapan bir futbolcunun adıymış bunu 25 yaşında öğrendim ve kendimi çok değersiz hissetmeye başladım.

bizimkiler 80 öncesi aynı örgüte mensup. ben doğmadan 3 ay önce idam edilen yiğidin adı örgüt kararıyla verilmiş bana.

Annemle babam aralarında anlaşmışlar. Kız olursa anne, erkek olursa baba koyacak adını diye. Adım annemin iddiasına göre gazetede bir haberde isim olarak geçiyormuş. Türkiye'de toplasan 10 kişi yoktur benim ismimde.
Dayımla dedem ilerde sıkıntı cekmeyeyim diye sıradan bir isim daha onermisler. Böylece iki isimli olmuşum. Ama ikinci adım ailede hiç kullanilmadi. Sadece bir yerlerde ilk ismimi okuyamayan olursa ikinciyi söyler.

babam daha evlenmeden karar vermis adima. ilk adimi cok sevdigi icin, ikinci adimi da buyuk dedemin biraz sertligiyle unlu olup da erken olen kardesinin anisina secmis.

babam isimlere oyle takintilidir ki, ben daha 8 yasindayken bir gun oglum olursa ona konacak adi bile belirlemistik.

ülkeden ülkeye degisir ama genel olarak süt ve süt ürünleri yasak. Ayrica et de kesinlikle kabul edilmiyor.

Börek sorun olmaz diye dusunuyorum. Bizimkiler lahmacun yaptirip, derin dondurucuya koyup getiriyorlar her seferinde :)

Lahmacun, kek, börek, baklava, baharat, kuruyemiş, kurumeyve kimisini kabin bagajı ile getirdim. Kimse bir şey sormadı.

Edit: salça da getirdim.

biz de hollanda'ya sokamamıştık.

ülkeden ülkeye değişiyordur tahminim. hollanda bize (abimle gitmiştim) terörist muamelesi yapmıştı mesela. eldiven takıp çantalarımızı boşaltmışlardı, evde pişirip yanımıza koyduğumuz ufak tefek şeyler vardı da çöpe attırmışlardı pislik herifler. insanın onuru kırılıyor resmen. hala düşündükçe sinirim bozulur.

bir daha da kolay kolay schengen ülkesine gitmem zaten. eşim zorlarsa anca.

onun haricinde diğer ülkeler hiç öyle çanta arama işine vs. girmedi. ama belli olmuyor. aynı muameleye geçen başka bir arkadaşım arnavutluk'tan istanbul'a dönerken gördü. şans.

ingiltere'ye et ve sut urunu getirilemiyor. ha kangal kangal sucuk tasiyan arkadaslarim var ama ben bi sucuk getiricem diye burada oturum kartimi yakamam

Gümrük girişinde aramaya denk gelirseniz alırlar.

Götürdüm, soktum diyen arkadaşlar aramaya takılmayanlar.

Uçağa binmeden yapılan güvenlik kontrolünden bahsetmiyorum. Orası gümrükle ilgili bir şeye bakmaz. İndikten sonra bavulu alıp "nothing to declear" yazan yeşil kapıdan çıkışta kenara çekip bakıyorlar ya, orada arama yapılıp da içinde kıyma olan böreğe OK dendiğini hiç sanmıyorum.

kokusundan olsa gerek benim sucuklu simitin kopekli polis yakaladi, komple detayli aramaya maruz kaldim. tsa gorevlilerini lafa tutup diger simit ve borekleri kacirdim :D
arada 1 kilo erik ve 3 simit borek cope gitti ama :-/

(bkz: cenk tosun'un ingiltere'ye turşu bidonuyla gitmesi)

en son işyerinde bir arkadaşım gidip geldi. birçok balkan ülkesi dolaşmış aynı gezide ve arnavutluk için kurduğu cümleyi aynen aktarıyorum: düşmanım gitsin.

blogger falan bu arada, baya okuyup araştırıp geziyor.

tiran - budva en rahat araba kiralayarak, yoksa zor oluyormuş. (yine bi arkadaş)

ulaşım amacıyla uğrayacaksanız bilemem ama arnavutluk gitmeden ölünmesi gereken yerler arasında bence. orda konaklamakla vakit harcamaya gerek yok.

Ben Tiran’a inip kalmadan arabayla Güney’e dhermi kasabasına gittim. Denizi ve doğası mükemmel. Yemekler müthiş ve ucuz. İtalya’da yediğimden daha iyi pizza ve pasta yedim orada. Herhangi bir sıkıntı yok. Gece birkaç mekanda müzik ve eğlence de bulabilirsiniz ama tabi bir Köstence, Varna gibi çılgınlık beklemeyin.

Etrafta birkaç koya da günlük arabayla ziyaret yaptım. Dönüşte içerideki Gjirokaster isimli şehirde bir gece geçirdim. Orası da atmosferi hoş, tarihi bir yer. Görülmeye değer.

Blogger arkadaş ne bekliyordu da bulamadı çok merak ettim. Ama bence çok geç kalmadan bakir hali görülmesi gereken bir yer.

yaz tatili icin bence fantastik bi yer. sarande ornegin, harika bi tatil merkezi. sudan ucuz ayrica.

mac'e windows kur bence ustad. en mantikli cozum o gibi.

ben bu işlerden anlamam ama, belki birisinin yazması iyi gelir diye yazacağım (ben yalnızlığı sevmem ben yazsam iyi gelirdi)

ben de eskiden tuhaf bir rüya dizisi görürdüm, yani mesela bugün gördüğüm rüyanın, 3 ay sonra devamını görürdüm ve birkaç gün etkisinden çıkamazdım. korkardım.

beyin tuhaf bir organ. benimkisi tanrı ile ilgiliydi ama uyandığımda acayip ayrıntılı hatırlardım, normalde hiç hatırlamam. Yani üzerine düşünmemek lazım bence bu tür şeylerin. çünkü çıkışı yok diye düşünüyorum.

çevirmek zor geldi şu an ama ingilizce biliyorsan şu yorum işini görebilir:

"To dream that you kill someone indicates that you are on the verge of losing your temper and self-control. Consider the person you have killed and ask yourself if you feel any rage towards her or him in your waking life. Your dream may be expressing some hidden anger. Alternatively, you may be trying to kill an aspect of yourself that is represented by the person killed. Identify the characteristics of this person and ask yourself which of these qualities you are trying to put an end to.

To dream that you have been killed suggests that your actions are disconnected from your emotions and conscience. The dream refers to drastic changes that you are trying to make. There is a characteristic that you want to get rid of or a habit that you want to end within yourself. Killing represents the killing off of the old parts and old habits. Alternatively, the dream represents feelings of being let down or betrayed by someone in your waking life. You are feeling overwhelmed, shocked and disappointed."

birini fiziksel olarak degil ama bir baska acidan oldurmus veya cok kotu yaralamis olabilir misin ustad? belki de bunun vicdan azabidir.

vlookup

düşeyara yeni bir sütün aç çakışanlarde =düşeyara
youtube da video var anlatamıyorum.

@veritaslibertas

ustad cok tesekkurler! acaba bu tool'u bahsettigim amac icin nasil kullanacagimi da aptala anlatir gibi aciklamaniz mumkun mu? eger bunun icin zamaniniz yoksa tekrar tesekkurler.

www.youtube.com
buradan izle anlarsın diye düşünüyorum, basit oldukça. yazarak anlatması zor.

Buna benzer bi durumu operayla bi süre yaşamıştım. Belki sorun aynıdır diye yaziyorum.

Ccleaner'dan fark etmeden tarayıciyı her kapattığında çerezleri geçmişi vs sil diye ayarlamışim, o yüzden 1 ay falan çildirdim niye her defasinda tekrar giriş yapıyorum diye. Sonra fark ettim de iki saat sövdüm. Siz de eğer o tarz bi program kullaniyorsaniz bi bakın belki benzer bir ayar açik kalmiştir

@nundu,

ustad benim apple id ile ilgili bir sorundan kaynaklaniyormus galiba. apple sifremi yenileyince chrome'la ilgili sorun da cozuldu.

yok.

ben hep 1000 entry üzerindekilerde görüyorum. ya da uzun cok fav alacak entryler gireceksin.

Favla alakası yok favdan önce vardı karma. 500 Entry veya 1000 entry girince eğer pozitifse çıkıyor. Eskiden negatif karma da vardı eksiye gidiyordu. Tamamen şükela veya kötü oylamasına bağlı benim bildiğim. Ama tek bir kişi seriden eksi verirse bütün Entrylerine fazla bir etkisi olmuyor, bunu denedim :)

algoritmasini soruyorum dostlar. matematiksel denklemini yani.

Hemen ssg'ye bağlanıyoruz o zaman... Evet ssg, karma algoritmasını nasıl kodladın, sendeyiz...

profile wall

@kim bilir, fena tavsiye degil ama ben nickalti'dan "nickaltindaki entryler"i kastediyordum.

profile wall cok resmi bi de. daha salas bisi lazim.

ben de profile wall ile "nickaltindaki entryler"i kastettim zaten.

başka bişi gelmedi şu an aklıma, "nick/nickname/username/profile comments" belki.

Undernick

Nickunder

nickpage.

alias comments ... tam olarak nasıl bir şekilde kullanacağını anlamadım ama ben olsam alias derdim nick altı için

romantik muhabbetlere girme. bırak alışsın bulunduğu ortama zaten orada kendi derdi kendine yeter senin ne söylediğinin çok da bi önemi olmaz.

not: askerliğimi yapmasam da yapmış kadar bilgim var iyi kötü

kullandığı ilaçları ve tedavi geçmişini belirttiyse rdm görüşmesine mutlaka gider.

henüz çok yeni, ortam şokunu atlatana kadar çok fazla konulara girmeyin bence.

kısa dönem çabucak geçiyor merak etmeyin.

nerede acemi ve usta birlikleri?

ikisi de isparta

Ayrılma da.

yok canım

geleceğe dair planlar yararlı olur.
ya herkes yapıyor ne var bu kadar büyütücek gibi laflar zararlı olur.
bi de genel bu tarz bi yere alışma dönemlerinde dış dünyadan bağlantıyı az tutmak iyidir diye düşünürüm ben hep.ama bu biraz göreceli gibi.

biraz korkutucam, askerden dönünce sevgilisinden ayrılan çok gördüm, sana tavsiyem bu kadar üstüne düşmemen. kaç yaşında adam, çocuk değil üstesinden gelecektir, alışacaktır, bence sadece sen halledersin vb. telkinlerde bulun gerisine karışma.


dedemin babası 17 yaşında evlenmiş, 18-19 gibi askere çağrılmış (1. dünya savaşı) esir düşmüş toplamda 5-6 sene askerde kalmış, büyük babannemi düşündüm şimdi ne düşünmüştür diye de...

varlığını hissettir.

çevresinde askerdeyken terkedilmiş arkadaşlarını görecek. bunu düşünmesine izin verme.

özlediğini söyle. geçip biteceğini dile getir.

onun aklında şüphe bırakacak sözler ve davranışlarda bulunma.

acemiliği bitip çarşı izinleri başladığında yanına git. hatta şimdiden yemin töreni vs için bilet al.

tek ihtiyacı olan yanında olmanız ve bunu hissettirmeniz.

orada insanın sevdikleri çok önemli.

sadık kal. gerisi hallolur.

bana göre de tezgah. yani haberleri vardı ve göz yumdular buna. böylece fetonun kökünü kazıyacak kozu ellerine aldılar. darbeyi eniştesinden öğrenen bir cumhurbaşkanı hayal edebiliyor musunuz?
bu konu biraz hassas tabi, darbe tezgahtı desen linç ediliyorsun. onun için kimse bulaşmamaya çalışıyor.

bir çoğumuz bu darbe girişiminin bir süre tiyatro olduğunu düşündük ama zaman aslında gerçek bir darbe girişimi olduğunu gösterdi. tayyip tiyatroyu kendi yazmamış olsa da başkasının oyununun içinde buldu kendini ve krizi fırsata çevirdi. aptal insanlar maalesef siyaseti daha iyi yürütüyor. akıllı insanlar da izlemekten başka bir şey yapamıyor.

ortada bir oyun var, yıllardır dönen bir oyun ama bu darbe onların da planında olan bir şey değildi.

susturulma olayı falan yok, olamaz. muhalif olmak her şeye muhalif olmak değildir. ortada görünen bir şey varsa durduk yere muhalif olmanın biranlamı yok. sözlük bile bu duruma böyle az bir tepki veriyorsa vardır bir şeyler. akp yanlısı yazar da sözlükte çok az. en fazla %5'tir.

Darbe tezgah değildi, Tayyibin bundan çok iyi nemalanmış olması olayın tezgah olduğunu göstermez.

Ayrıca o kadar tutuklanan asker subay mal mı, sırf tayyip için kendi hayatlarını kariyerlerini mi yakacaklardı?

Ki Darbe başarılı da olabilirdi eğer karacı subaylar saat 03.00 yerine 22.00'da harekete geçmeyip havacılarla koordine olabilselerdi.

Cumhurbaskanligi dayatmasi sonrasi gercek bir darbe ile hukumeti dusurmek gayet mantikli gozukuyordu. Simdi bir darbe olsa askerler komutanin sozunu dinler mi? Kopruye surer mi tanki tekrar? Yeterince korkutuldu herkes. Bir riski daha ortadan kaldirmis oldular. Arada fetocu damgasiyla riskli isimleri de tutukladilar. Kafamdakileri yaziya dokebilsem anlatabilsam keske, hic iyi degilim yazma konusunda ne yazik ki.. Gunaydin turkiye

beyler ben tezgahlandı tezgahlanmadı düşüncesinde değilim. bir darbe oldu ben bunu biliyorum. ama şu bakış açısı çok çiğ: "o kadar asker mal mı?" "o f16'lar da mı tezgahtı?" "ölenler de mi bilerek öldü?"

abi bizler birer piyonuz sadece. bu olay tezgahsa da böyle, değilse de böyle.

Dumanım ben +1

Yazanın götüni kesiyolar görüyoruz... Neyi yazıcan...

Ben daha ilk gün yazdım, twitter'dan bile tehditler aldım. Artık yazmıyorum, tarih ortaya çıkaracak tiyatroyu ama biz görebilecek miyiz bilmiyorum.

gezideki ağaçları görenler&sevenler, darbe gecesi memlekete dikilecek incir ağacini neden görmüyorlar?
hadi şehit olanları da mı gör müyorsunuz? (tabi vatanı icin ölenleri enayi görenler de mevcut)
şengenle avrupayi gezenler, türkiyeden hemen cekip gitmek isteyenler bir şehit ailesinin evine de ziyarete gidebilir. yasak degil. ülkeden hala kaçmak isteyip yakalananlar ne oluyor peki? itirafları ?

varsa yoksa darbe tezgah.., halk çomar.. internettekiler troll..

@1adam sen olayi yanlis anlamissin. kimse darbe taraftari degil burada. Tabiki de lanet birsey darbe ulkeyi ne kadar geri goturdugunu biliyoruz. Olay koltuk sevdasi icin gozu bu kadar karartmalari. olumler ile inandiricilastirildi zaten. Sen bir dusunsene, darbe girisiminde olum olmasaydi bu kadar yanki uyandirir miydi?
"Gucluyuz kimse bizi koltugumuzdan edemez!" mesaji verildi. Bir tek muhaliflere ve olasi darbecilere degil tum dunyaya verildi bu mesaj. sonuc: 36 asker 250 sivil Allah rahmet eylesin. Ne ugruna?

Bu darbe girişimine tiyatro diyen doktora gözüksün. Ciddiyim yani ileride daha ciddi sonuçlar olabilir.

@harzem
iyice dolmuş taşmışsın. sizinkiler diyosun benim siyasi, yarı siyasi ya da benzeri bir yere kurum/dernek zerre kadar yakinligim üyeligim yok.
benim gibiler, çomar sen akıllısın. eyyi..
en ufak meselede dediklerini geri çekeceksen, yorum vs. sileceksen neyin davasinin savunuculugunu yapabilirsin ki?
dava adamı!
tankin üstune cikanları gördün, peki paletler altinda ezilenleri ?

benim "mallar sürüsü"ne eklisin, illa ki akp gençlik kollarına üye olman gerekmiyor. her fırsatta tarafını belli ediyorsun zaten.

ben dava adamı olduğumu söylemedim, akıl adamıyım ben. sizin gibi "dava uğruna" aklımı kaybetmedim. kimse için ölmem, hapse girmem, kefenimi giyip beklemiyorum da. bana zarar verebilecek şeyi görüyorum, önlem alıyorum. siz son 70 yılda benim yaptığımın onda birini yapsaydınız türkiye şu anda tarikat çöplüğüne dönmezdi.

AKP muhalifi olan insanlar haliyle korkuyor. Meydan bu tür adamlara kaldı. Doğaldır. Yarın bir gün AKP iktidardan düştüğünde (inşallah :) tam tersi olur. Kitleler daima güçlüden yana olur.

@harzem
marifetmiş gibi söylüyorsun bir de..
sen dahil, hiç kimse bende mallar sürüsüne ekli degil. merak etme, senin görmek istemediklerin, aşagiladiklarin da senin icin önemlidir :) arada bir sosyal yasantinda da karşılaşacaksın onlarla. mallar sürüsüne yeni mahkumlar eklemen, ancak yükünü arttıracaktır.

bu durum uç seviyelere gelmedikçe çok öyle değişmenize gerek yok bence hocam. size göre eli daha geniş birini bulun, mutlu mesut yaşayıp gidin.

bence daha bile güzel.. yani arada kendini bırakman gerekir ama kafanda harcamama fikri varken anlık gaza gelip harcamak daha beter. ben mesela eli çok açığım, o an mutlu olayım ya diyip parayı harcarım ama maddi durumum da orta halli. ay sonu para kalmıyor ve o zaman oturup ödediğim hesapları düşününce kendime de takıldığım insanlara da -kısa süreli de olsa- uyuz oluyorum. kendime harcarken ise sen gibi iki lirayı bile kafaya takıp huzursuz oluyorum sonra da bu durumun beni huzursuz etmesine daha çok bozuluyorum.

Sana pinti falan demiyorum, söyleyeceklerimi yanlis anlama sakin. Bu tamamen yaşamında öncelik sırası ile alakalı. Geçmişinle alakalı zorluklar dolayısıyla ön planda hep parayı tutuyorsun ister istemez. Bence seni mutlu execek şeylere, ufak anlara, güzelliklere paranın önünde birkaç kez yer vermeyi dene, bence cok daha mutlu olacaksın. Mantik çerçevesinde bir denge olusturdugunda maksimum verimi alabilirsin. Evet o yemek o kadar parayi haketmiyor olabilir belki ama seni mutlu edecekse buna fazlasıyla değer bunu unutma.

Üsttekiler +1

Ayrıca son yıllarda dışarıda yapılan herhangi bir aktivite, ortalama bir insanın alım gücüne oranla pahalı hale gelmiş durumda zaten. Böyle hissetmen çok da anormal değil o yüzden.

dışarda yediğiniz bir yemekten sonra "evde yeseydim aynı yemeği şu kadara mal olurdu" moduna girmiyorsanız yaşadıklarınız abartılı bir durum değil.

illa bu durumdan kurtulmam lazım diyorsanız da kendinizi bir süre teselli etmeniz gerek. "şu kadar harcadım ama baya mutlu oldum, fiyat performans olarak iyi bir oran" gibi sonrasında kendinizi teselli etmenize pek gerek kalmaz kanımca.

Ben kafamda hep max ve min değer oluşturuyorum para konusunda. Eğer hesap max değeri aşarsa o an bi bozulup sonra hemen boşver ya diyorum kendime. Çünkü o anın mutluluğu hiçbir şeyle ölçülemez. Sonrasında da o günün fazla harcamasini diğer günlerde yaptığım harcamalara dikkat ederek dengelemeye çalışıyorum. Bu şekilde planladığımdan çıkmamış oluyorum. Huzurum da kaçmıyor :)
Kendini anin güzelligine odakla. Para yerine gelir ama o an gelmez.

Tuzsuz leblebi. Kesin tedavi değil ama.

endoskopi vs mide kanseri.

endoskopinin korkulacak bir tarafı yok, tatsız bir tecrübe, oluyorsun bitiyor, bir daha aklına bile gelmiyor.

sabahları mide koruyucu falan alman lazım ama başkasına verilen ilaçlarla hareket etme bence.

Doktora gitmek sart. Endoskopiyi annem yaptirdi hiç korkuldugu gibi degil. Zaten sedasyon esliginde yapiyorlar. Anlamiyorsun bile.

Mide yanmasi oldugunda bir corba kasigi toz sekeri bir bardak suyla yut. Tabii seker hastaliginiz falan yoksa yapin. Cok etkili.

Proton pompası inhibutoru.

Mesela opagis.

Kesin çözüm olacaktır. Ağır bir ilaç değil. Doktorunuza sorun. Tamam derse kullanın.

nexium 40 mg sabahları aç karnına.

soğuk süt.

her zaman endoskopi yapmıyorlar. git doktora.

süt +1.

pulcet.

korkutmak gibi olmasın ama benim endoskopim korkunçtu.

lansor, lanzedin, gaviscon advance

rennie.

Geç saatte yemeyi kes. Geç saatte ağır yiyecekler tüketme.

doktora git demişler zaten. ben de ilave ev ilaçları diyeyim. tedavi için değil yardımcı olarak.
önce toz şekeri dene yanma olduğuda.
leblebi de iyi geliyor.
ama esas tavsiyem sakız. plastik değil gerçek sakız, helikobakterilerin düşmanı olan. www.ncbi.nlm.nih.gov

yalnız doktoru ihmal etme.

Tabi ki başarılı diyebiliriz. Birçok firma kan ağlarken bu oranda kâr elde etmek oldukça iyi.

Tabi sektörel bazda da bakmak lazım. Fakat bence dolarla rekabet edebilen her kâr marjı bugün için iyidir.

neye göre başarılı? şimdilik karda diyebiliriz.

başarılılığın ölçütleri var
sadece özsermye karlılığına bakarak yorum yapamayız
borçlanma çeşitleri nedir
hangi vadede hangi faizle borçlanmıştır
sermayeyi nerede değerlendirmiştir vs
karlarını içeride mi tutuyor nasıl değerlendiriyor vs


6 milyon sermaye ile 10 milyon ciro düşük bir faaliyet hacmi.
yeni kurulmuş galiba

kaç ortak var? yapılan yatırım ne kadar? yapılması planlanan yatırımlar nedir? büyüme hızı ile başa çıkılabiliyor mu? mevcut bir davası veya icra takibi var mı? (alacaklı/borçlu)

bunlar da önemli. kar ediyor olması tabiki başarılı olduğunu gösterir ama önemli olan başarılı olmak değil, ne oranda başarılı olunduğu.

bunun için bağımsız denetim şirketleri var mesela.

bu tarz büyük sermayeli ve hacimli müvekkillerimiz için raporlar hazırlayıp bağımsız denetim firmalarına gönderiyoruz. onlar da yine muhasebe vs. incelemeleri ile başarıyı o zaman belirliyorlar.

büyük bir müvekkilimiz var mesela. çalışanları dahi bu şirket bu hızla bu şekilde büyürse çok sürmez 1-2 yıla batar diyor. önemli olan büyümeyi kontrol altında tutabilmek.

25 çalışanın aldığı maaşlar da düşülmüş mü burada?
Onu anlayamadım ben mesela?

değildir. 6 milyon sermayeye 10 milyon satış yapmak, üstelik kar marjının da yüksek olması. iyi yönetilmiyor.

2 ortak var. icrada dosyası vs. hiçbir şey yok.

çalışanların maaşları tabi ki düşülmüş şekilde aksi halde net kar demezdim zaten.

@douchebag finans sektöründe olduğunuzu bildiğim için soruyorum, şirket büyüme konusuna tedirgin bakıyor biraz. kendi yağında kavrulnmak, riske girmemek istiyor. iş karşılığı aldığı daire ve arsalar var 1 milyon civarı onlar atıl bir şekilde duruyor. işe yatırım yapmıyorlar yani. yinede başarısız diyebilir miyiz?

2 ortak için 1 milyon tl fena değil bence.
işi büyütürler büyütmezler bilemem ama dediğin 1 milyon tl kar ortak başına ayda 41.500 tl demektir.
burada 6 milyon tl sermayeye bu kadar kar iyi mi? onu cevaplamak lazım asıl.

6 milyon sermaye ile yılda 1milyon kar iyi bence.

ama satış rakamı düşük. acep hangi sektör ola ki bu?

bir başka başarı kriteri de sektördeki benzer firmalarla kıyas yapmaktır. sektörün karlılık ortalaması nedir?

4milyon sermayeyle, 10 gunde 72500 net kar edilen isler de var. o yuzden sektoru bilmeden yorum yapmak cok saglikli degil.

Net kar oranı düşük. Özsermayeye göre yapılan ciro düşük. Bence başarılı değil.

ruby sparks

The way way back

save the last dance

about time

seeking a friend for the end of the world
the one i love

Tabi ki

Pursuit of happiness

il postino