yalnız değilsin.. her yerdeler:)

durduramıyoruz, midemiz kalktı.

hiç görmedim.
ama kedi delisi tanıdığım çok var. nedense bütün kediseverler de köpeksever beni buluyor. bir tane köpek besleyen tanıdığım yok.

birsürü kedim var, yaklaşık 3.5 senedir fotoğraf çekiyorum. ben de onlardan biriyim de benim de midem kalktı o tipleri görmekten. çoğu özenti lan. dışarıda kedi görse götünü kaldırıp mama vermez.

her yıl atama dönemlerinde istifa sonrası dönüş için belli bir kontanjan ayrılır diye biliyorum öğretmen atamalarında böyleydi ..bu atamaya ayrılan yerler pek de iyi yerler olmasa da...

öğretmenler açısından "açıktan atama" olur sadelisoda'nın bahsettiği şekilde. yıllar geçse de hakkı saklı kalır.
ve hatta şöyle de bir şey var: 1yıl ya da 6 ay içinde direkt kendi kurumuna da dönebilir.
açıktan atama, diğer memurlar için de geçerlidir kanımca. ama uygulamalar farklı olabilir elbet.

Bayramda ailecek olmayı seviyorum ben. Bütün aile dede evinde toplanıyor yaklaşık 20-25 kişi oluyor evde her kafadan bir ses :) seviyorum bu muhabbeti zaten birbirimizi anca bayramda seyranda görüyoruz.

bu sene ailem gelecek! ilk defa istanbul'da olacağım bayramda. bol bol gezmece.

Gitmedim ailemin yanına İzmir'e. İstanbul'da kaldım. Ne yapacağıma dair en ufak bir fikrim yok, keşke olsa. Yoğunluktan şikayet edip edip serbest kaldığında şapşal maymunlara dönen varlıklarız.

yardımcı olur mu bilemem ama,
babamı 2001'de anneannemi 2010'da kaybettik. ikisi de emekliydi (biri emekli sandığı biri ssk). annem babamdan dul maaşı alıyordu, anneannemden de maaş bağlandı.
not: annemin kendi maaşı yok.

(git:www.haberturk.com)

(git:ekonomi.bugun.com.tr)

Eğer ikisi de SSK'ysa alamaz ama biri emekli sandığı diğeri SSK ise olur.

bkz: dudak nemlendiricisi

hoşuma gitmez. hakan ural gelir aklıma.

alışkanlık o, ama dudak nemlendiricisi alırsan mesela blistex gibi, gerek kalmaz.

hakan ural +1

(bkz: blistex)
yuvarlak kapta olanı.

benimle yatmak istiyor diye dusunmem. guya beden dilinde o demekmis...dudaklarinizi yaladikca daha da kuruyor. yaladiginiz icin kuru zaten...bu nemlendiriciler olmadi (blistex vs gibi kaliteli marka disinda nivea su bu olmasin zaten) doktor merhem veriyor...gecmis olsun.

sey dusunurum: sorunlari var, gergin vb. iyi izlenim degil.

amiyane

çok ciddi.

Görürsem kaçarım. Atam izindeyizi hep yanlış anlamış bir ilkokul öğrencisi olaraktan.

sevişirken görsem donumu geri giyer, saygı duruşuna geçerim.

albert einstein'ın ders kitaplarında "pasaklı bir yahudi" olarak tanıtıldığı bir ülkede bırak sıradan olmayı tam tersine marjinal kaçar:) içinden geçtiğimiz karanlık döneme karşı bir direnç unsuru olarak algılanabilir ve bu da hoş olur bence..

ters anlamda bir bağnazlık bence. keza atatürk ün imzasını dövme yaptırmak gibi.

alnına yazdır süper olur

nerene yaptıracağına bağlı.

@ cokacayipbişey

koluma dusunuyorumda baska fikirlere de acıgım hani.

@all girls...

bazen çok ciddiye aldığımız şeyler hiç tahmin etmediğimiz yerlerde komik durabilirler. bence o söz senin aklının güzel bir yerinde kalsın, siktiret dövmeyi.

o ne ya asjkdalksf atatürk imzalı dövme bile daha katlanılabilinir. genel olarak siyasi dövmeleri amele buluyorum.

bilimadamiysan ve ilimden baska bi sey dusunemiyorsan yaptir. yoksa yaptirma.

@ freya

ordaki ilim sozunu meteforik olarak düsündum ben.

Seconds

ted

ya en iyi denebilir mi bilemiyorum da, animasyon olarak brave'i önerebilirim. yorumları nedense çok parlak değil, ama ben çok beğenmiştim.
sinema için gayet eğlenceliydi.

intouchables

a film with me in it

Hayır. Neden öyle bir şey olsun ki? Anlamsız yani sebep yok. Avuntudan başka bir şey değil.

yok ya ne doğrusu. bence avutmuş.

içini karartmak gibi olmasın ama ben öyle düşünmüyorum,bence herkesin bi' yeteneği olmak zorunda değil. ben de yeteneksizin biriyim,o kadar uğraştım bi' yeteneğimi keşfedemedim.

bence de olmak zorunda değil.
benim yok mesela, çok üzülürüm buna:/

bence bu tez doğru değil.bazı insanların hiç yeteneği yok.misal ben,ne müziğe ne spora ne resme yeteneğim olmadığını düşünüyorum.keşke olsaydı.ben de çok imreniyorum :)

Değil mi ya? Ben de aynı şeyi düşünüyorum, varsa vardır yoksa yoktur.
Arkadaşım da değildi zaten bunu diyen, şefimdi. Pis herif.

kulak oynatmayı da yetenekten sayıyorlarsa benim de bi yeteneğim var diyebilirim. aksi halde yeteneksiz olduğumuzu kabul edelim artık. gel kardeşim, elini ver bana.

@leman lemon: Hislerimi aktarabilmek yetenekten sayılıyorsa, düzyazı anlamında küçük çaplı bir arşivim var zaten :)

öncelikle, yetenek denilen şeyin karşılığını allah vergisi olarak tanımlar çoğu insan. bense allahın varlığına ne inanan ne de inanmayan, arada kalmış bir insan olarak bu kavramı çok da önemsemem. önemli olan düşünce zenginliği ve insan algısıdır.

konunun özüne de girersem, sizin yetenek olarak tanımladığınız durumun, -eğer varsa- çok geniş olduğunu düşünüyorum. mesela "rock n roll" müziğe, spora ya da resme yeteneğinin olmadığını söylemiş. onlara tabi yeteneğin bulunmayabilir, her insanda da o yetenekler olacak değil ya sonuçta, yoksa herkes sporcu, herkes müzisyen, ressam olsun, olacak iş mi?

şimdi yetenek geniş demiştim ya, misal sen insanlarla anlaşmada yeteneklisindir belki. bu bir yetenektir, insanlarla doğru anlaşabilmek ciddi bir yetenektir bana sorarsan. konuşmak, kendi başına bir yetenektir. bunun güzel konuşması var, kötü konuşması var. her insan iyi cümle kuramaz, her insan iyi yazamaz, her insan aynı şekilde konuşamaz (eğitimden bağımsız konuşuyorum, yanlış anlaşılmasın). dil öğrenmek de ayrı bir yetenektir mesela. bazı insanlar dil öğrenmeye gerçekten yatkındır, hemen öğrenebilir, bazısıysa daha fazla zorlanır. daha birçok şey var günlük hayatta, belki de senin hiç farkedemediğin ama etrafındaki insanlarca görülen basit fakat önemli özelliklerin elbette ki vardır.

yani bence oturup da, sanatın herhangi dalıyla alakalı bir yeteneğin yok diye, yeteneksizim deyip kendini hor görme..

ha ayrıca, hislerini aktarmak da yetenek tabi. onun dışında cümle kurmak derken bunu kastettim mesela. herkes aynı eğitimi alabilir ama hangisi bu aldığı eğitimi etkili olarak kullanabilir sorun orada. mesela sen devrik cümle kurmada da yeteneklisin bence. ben de çok sık devrik cümle kullanırım.

tabi şimdi yazdıkça da anlıyorum; yetenek dediğin şey, öğrendiğin bir konu, branş...vs karşısındaki tepkinin süresi ve içeriğiyle alakalı olsa gerek. birşeyi öğrenmeden, ona yeteneğin olup olmadığını bilemezsin yani. an itibariyle anladım ben de bunu.

sonuç olarak; herkes yeteneklidir, yeter ki çalışıp öğrenmeye kassın, sonrasında anlar zaten o kişi, o öğrendiği şeye yeteneği var mı yok mu diye.

olayı insanı ünlü edecek ya da hava attıracak spor ve sanatlar çerçevesinde görüyosan tabi yetenek epey kısıtlanıyor. yine de herkese uygun beden becerileri vardır elbet. ama kapsamı genişletirsen çok acaip yeteneklerin olduğunu keşfedebilirsin. mesela bi arkadaşım insanlardaki yeteneği görmekte yetenekli olduğunu fark etmişti bi zaman :)

@kediebesi: O arkadaşınıza ihtiyacım var benim demek ki :)

Bu arada cevaplar için herkese çok teşekkür ederim.

eastpak padded modelleri hoş ama liseliler de sık kullanıyor. thule tavsiye edebilirim. Dr'de var.

Değişik ve sağlam bir şeyler istiyorsan (eastpak, jansport gibi torbalardan aramıyorsan)

tavsiyemdir.

site bu: ful.com
Türkiye de tek satılan yer de burası: istiklal cad. Halep Pasajı No:62/98A Beyoğlu, İstanbul

jansport

beyaz peynir + bal

şu peynirden
www.varbak.com


beyaz peynir + kakaolu kek
beyaz peynir + sarelle
salatalık + bal

benim değil ama bir arkadaşımdan geliyor; ruffles ve yeşil erik.

şekersiz nescafe + fanta

peynir + reçel/bal
tarçın+ etli yeşil fasülye
tuz+ ekşi elma

kaşarlı ve çikolatalı tost

makarna ve pilavı ketçap ve yoğurtla yerim. insanlara iğrenç geliyormuş. ben bayılırım. hmfs..

bazı tatlıları yoğurtla tüketmek.

pilava ketçap sıkan odunla dövülesi tipler var.

pilavı çocukken ketçap+yoğurt ile yerdim ben de.

Tatlı ile ayranı birlikte tüketen bir arkadaşım var.

orange coffee,ben de öyle yiyorum.
benim iğrençliklerim de bunlar:her yemeğe limon ve ketçap koyarım.ekmek arası patates cipsi,erik yapmışlığım da var :)

kakaolu kek + domates

tatlı ile ayranı güzel bulan benden başka biri var mı? meraktan geldim

peynirli börek ya da sigara böreği üzerine çok azıcık şerbet. ballı tavuk kızartması, çin usulü bu.

şerbetli tatlılarla ayran veya yoğurt artık hangisine denk gelirsem. birileri kendilerini yalnız hissetmesin. =)

ıspanaklı börek + çikolatalı süt

eşimin spesiyali:
elma dilim patates + kuru soğan + filtre kahve

:)

herşey ile yoğurt yiyebilirim. balık ile de yerim, özellikle de tatlılarla (şöbiyet vs gibi tatlılar ve kabak tatlısı gibi tatlılarla)

yeşil üzümün içine çiğdem doldurmak:)
çocukluktan kalma oyunum.

bol tahıllı ekmekleri tercih edebilirsin daha çabuk doymanı sağlar bu, veya evde kendin kepek veya çavdar unuyla ekmek yapabilirsin. etimek tarzı şeyler satılıyor ekmek yerine onları tüketebilirsin, hiçbiri olmadı diyelim kızartıp yiyebilirsin en azından.

Ekmeği dilimlenmiş olarak ilk önce. Onların dilimleri baya ince oluyor. Yavaştan o ekmek dilimleriyle yetin,sonrası gelir. Ben de aynı yarım ekmek yemeden doymazdım,bu yolla şu an neredeyse ekmek aklıma gelmiyor.

kepekli ekmek, buğday ekmeği yada mısır ekmeği yersen hem daha azı ile doymuş olursun hem de sağlıklı beslenir kilo almazsın. tokluk hissi verir.

karatay diyeti hakkında bir kaç şey oku sözlükten. orada söylenenleri yaptığında zaten ekmek yeme ihtiyacı duymuyorsun, acıkma gibi bir durumun da olmuyor.

yemeğe başlamadan önce lif oranı yüksek meyvelerden ye. mesela elma, üzüm. yemek sırasında da tam tahıllı dilimlenmiş ekmek ye. yemekten önce 2 bardak su iç bir de.

ayakkabı ye

psikolojik bence. ekmek yemeden de doyarsın niye doymayasın. ayrıca doyma hissini duymadan da kalkabilirsin yeterince yediğini düşündüğünde.
ben kahvaltı hariç hiç ekmek yemeye gerek duymuyorum. ama yemeğin yanındaki pilav makarna patates falan olunca onları yiyorum. zaten hem pilav makarna hem ekmek yiyenlere çok şaşırıyorum. etrafımdaki insanlar bir yediklerime bir zayıflığıma bakıp anlam veremiyorlar. sadece ekmek yemiyorum

psikoterapiye ihtiyacın var.

bende de vardı aynı durum. ekmeksiz doymadığını düşünmek bence de psikolojik. ben tadını çok sevdiğim için çok tüketiyordum. şu an kahvaltıda hala çok yiyorum ama öğlen ve akşam azalttım, onu da seçenekleri çoğaltarak yaptım.
örneğin her öğüne dev salata konursa azaltılır bence. sonuçta bir kapasite var. düşün çorba, sebze/et, az pilav, bol salata, yoğurt, hepsini bir öğünde yesen zaten ekmeğe çok yer kalmaz.

Telefon sapıklığı filan. Kendimden tiksindim yeminle.

sevisiyorum
spor yapiyorum
cavusu tokatliyorum
buraya takiliyorum

anime-dizi-film.

internete girer, blog okurum, sözlüğü okurum. oradan oraya derken zaman geçer zaten.
çok geç değilse dışarı çıkarım, bakınırım çevreye, biraz havam değişir.

asosyalim. dizi izliyorum. sözlük-duyuru takılıyorum. balon patlatmacalı feysbuk oyunları oynuyorum. tivitiyorum. kedilerimi uyandırıp onlarla oynuyorum. kitap okuyorum. yapıcak hiçbişi bulamazsam temizlik falan yapıyorum.

sigara içiorum , film izliorum , yemek yapıyorum.

müzik dinlerim. her türlü olaya, her türlü ruh halime her türlü mekan ve zamana uygun müzik zevkim var kısacası her bi boku dinlerim. sinirliysem açarım bi r+, üzgünsem vururum yann tiersen'den, evgeny grinko'dan, böyle hafif bir mutluluk varsa içimde charlie brown dinlerim, "noluyor amk" modundaysam johnny copeland açarım. ağlamaklıysam fix you dinlerim, içim kıpır kıpırsa all american rejects açarım, "götünü siktiğimin dünyası" diyorsam manga dinlerim. daha sayayım mı ?

evet, tamamlanabiliyor.

okuduğun bölüm farketmez. istersen git zeytincilik oku, gene 4 yıllığa tamamlayabiliyorsun.

bölüme göre değişir.
mesela 2 yıllık halkla ilişkiler okuyup, üzerine 2 yıl daha işletme okuyabilirsin.

bildiğim kadarıyla, 12den sonra sıklığı azalsa da kesintisiz devam ediyor.
yine de iett.gov.tr'den kontrol etmek iyi olur.

evet çalışıyor. ama gece seferleri saatte 1 kez geliyor.

www.iett.gov.tr

www.iett.gov.tr

bayan olarak bildiğim kadarıyla, adonis göbeğin altında kasığa doğru 2 yandaki süper seksi kaslardır.
six packs göğüs altından göbeğin sonuna kadarki bölgede yer alır.

apayrılar. six pack baklavadır. adonis de kasıktan böbrek boşluğuna doğru giden çizgiler.

six pack bildiğin baklava. bunları çıkarmak için paso mekik çekmen lazım. adonis ise kasık tarafını belirten çizgilerdir. orayı çıkarmak için bi barfix demirine tutunun ve ayaklarınız vücuduza 90 derecelik açı sağlayana kadar kaldırın indirin. araştırırsanız bununla ilgili ve değişik bir sürü egzersiz çeşidi bulabilirsiniz.

Verdiğin bilgi için sağ ol defansif orta saha. tabi ki kulağa baklavaları çıkarmak daha cazip geliyor. alt tarafı bir çizgi olan adonisten önce baklava çalışmak lazım =)

adam gibi öğrenmek istiyorsan hepsi birden. almanca kolay ama dünyanın en sıkıcı dili.

valla ortaokul lisede 2. yb dilimdi. üniversitede 1 yıl das akademi'ye (izmir) gittim. yetmedi, bir dönem bremen'de okudum erasmus öğrencisi olarak.
ama "anfanger" seviyesinde kaldım maalesef.
(ki dil yeteneğim iyidir.)
demem o ki, zor çok zor! keşke küçük yaşlarda adamakıllı öğrenseydik..

en iyi ihtimalle 4 saat. şileden sonra ağva yolu çok boktan bir yol aşırı virajlı falan.

Biz geçen yaz kullandık, otobüs çok dolaşıyor. Şile'de yarım saat mola veriyor, yolcu indirip yeni yolcular alıyor. 09:00'da bindiğimiz araçtan 13:00'da indik.

durum o kadar da fena değil ya.
biz 10'da bindik 12'de şile'deydik, yarım saat mola, 13'de de ağva'daydık.
ama biz böyle şehirler arası gibi olan otobüslerle gittik (13 lira).

aboww için çürümüş resmen senin bacım.

(bkz: fight club)

izle bir bakalım, izlediysen tekrar izle

ne alakası var hayatında "event"e gitmemiş bi sürü insan vardır aynı kişiler gençlerle özdeşleşen başka bi sürü aktiviteyi sürekli yapıyordur.
kendin açıklamışsın işte, gereksiz pahalı, sıkış tepiş ve keyif almıyorum demişsin gitmek istememen çok normal
ben de yurt dışı yaptım o sıkış tepiş, gürültülü, alkollü mekanlarda bol bol bulundum hiç sevmedim hiç de aramıyorum misal ama hiç de yaşımın insanı (tüm akran arkadaşları 2 çocuklu evli barklı olan) bi hatun değilim
şimdiki veledlerle hiç samimi oldun mu? onlar 5 yaşında sıkılıyorlar herşeyden...devir böyle artık.

bence yaşınıza göre normal.ne olucaktı 30 yaşında sabahlara kadar o bar senin bu bar benim dolaşıcakmıydın.
zaten yapıcağını zamanında yapmışsın.
yalnız vakit geçirmekten hoşlanan ev canlısı birisin o kadar

çok maddiyatçi bir insan değilim, daha ucuz diye dandik yemek yemem, hostelde kalmayı sevmem, 4-5 yıldızlı otellerin parası neyse verir kalırım.

Ama dediğim gibi, canım istemeyince istemiyor. Bu akşam ayarlarsam bir arkadaşımla kahve içerim, ayarlayamazsam evde takılırım diyorm. Ama kesinlikle o curcunaya girmem.

edit: wayne fight club ı geçen izledim, güzelmiş gerçekten.

erayguloglu: iş arkadaşım 30 yaşında bağyan, tek takılıyor (ilişkisi yok yani), odur sürekli oraya gidelim buraya gidelim diyen.

Babylonda IAMX konseri var kasım sonunda (hayranlarına duyurulur), 2 saniye teklemeden bileti aldım, adamların 2 tane şarkısını seviyorum belki 5 tane şarkısını biliyorum ama tereddüt etmedim, koşarak giderim.

Sanki hem cuma, hem de cumartesi takılmak bana gelmiyor, en azından şu aralar. Cuma evde kalırsam, cumartesi illa çıkayım diyorum.

edit: aynı arkadaşlar, salı gecesi 12 de taksime gidip sabah 5 e kadar mekanda takılıp sonra 3 saat uykuyla işe geliyorlar arada. Grupta çalanlardan biri, iş yerimdeki hatunlardan birinin erkek arkadaşı, o sebeple. Ama bu da bana pek cazip gelmiyor, manyak mıyım sabah 5 e kadar duracam hafta içi

neden bilmiyorum ama hayatına feci özendim, çok huzurlu gibi göründü bana...

Olur öyle. Bazı bazı bana da oluyor. Aynı bokun lacivertine ek olarak her şey aynı bir noktadan sonra. O sıkıcı geliyor insana. E çıkıyorsun ilk kez duyduğun ve eşlik edemediğin ya da dinlemekten ezberledigin cover ları dinliyorsun, içiyorsun, yoruluyorsun, birine merhaba deyip sohbet etsen de aynı bokun lacivertligi fasit dairesine takılıyorsun. Sonuç olarak laboratuvar testleri gb her bokun sonucunu bilmek ya da %90 oranında tahmin etmek bizi mutsuz ediyor. Heyecan meyecan bi bok kalmıyor. He bir de genelde yaş ilerledikçe fazlaca alkol alınan ve yüksek sese maruz kalınan gecelerin ertesi günü mallik hissi yayginlastigindan insan az biraz depresif oluyor.

Cok fazla bok yazmışım pardon. Ama Su an ben de evde mi otursam dışarı mı çıksam ikilemindeyim. Aynı renk olacak gene (:

Bir de ek olarak daha seçici oluyoruz. Daha bir konfor düşkünü oluyoruz. Iamx e gitmesen ruhun çürümüş derdim.

vay arkadaş amma ruhumuz çürüyormuş ya. Benden 2 yaş büyük olup parti marti takılmayı sevmeyen, alkol tüketmeyen yabancılar bilirim. O kadar da kötü değil yani durumlar.

Şu kadar söylüyorum, abi akşam taksime içmeye gidecez gelir misin diye arasa bir arkadaşım, sonra da abi bak kahve de içebiliriz starbucksta falan dese, tereddüt etmem starbucksa ya da neyse artık oraya giderim.

Yok mekanlarda yer arayacan, ayakta kalacan, göt göte oturacan falan, her zaman çekici gelmiyor bana yani

Not: aynı arkadaşım şu an, yaşlı ve emeklisin diye laf etti bana :/

''Kız arkadaşım olsa, evimde oturur film izlerim, ya da adam gibi bir restoranda adam gibi birşeyler yerim, içerim.''

sorununu kendin tespit etmişsin zaten. muhtemelen iş arkadaşlarınla kafa olarak çok uyuşmuyorsun, biraz da onlardan sıkılmış gibisin. biraz daha senin kafanda insanlarla takılmaya, tanışmaya bak. bir de doğru düzgün bir gönül yoldaşın olsa her yere gidecek motivasyonun olur merak etme.

yaş meselesi. 25 yaş hepimizi değiştirdi.




hatta üzerimizden tırla geçti. biz de 25in üzerinden tırla geçiyoruz bence.

için çürümemiş durumun gayet normal bence. aynı durum bende de var. biraz kişilik meselesi sanırım. rahatına düşkün olabilir, kalabalık kafa sikmesinden sıkılmış olabilirsin. bir de şu davet yerine event' i kullanmasan tadından yenmezsin. event meselesi önemli.

bünye düzenli hayatın özlemini çekiyor. acil evlilik yazıyorum. :)

ben de son 1-2 yıldır değiştim (25'ten sonra sanırım).
yani değişiyoruz sonuçta, beklentimiz, eğlence anlayışımız vs.
belki yaş ve yorgunluk değil de, doygunluktur yaşadığımız. yani nereye kadar aynı şeyleri yapacağız?
bir de ben de kalabalık gruplardan çok, daha küçük gruplarla takılmaya (hatta sadece sevgilimle çoğu zaman) rağbet eder oldum.

ille özel mi olacak? ssk ile okmeydanı ağız ve diş hastanesi var. gayet ucuza yapıyorlar, implant için galiba diş başına 17 lira mı ne ödeniyor.

türkan saylan'ı çok duydum, bir araştırın bence.

sağolasın başkan.
ama özel olsa iyi olur çünkü babam şehir dışından gelip gidecek, sıra almakla falan uğraşmasın, bi sorun çıkarsa dönüp geldiğinde yine aynı doktora rahat görünebilsin falan derdindeyim.

şehir dışından gelecek derken bursa dan gelecekse uygun doktor tanıyorum yardımcı olabilirim ama bursa değilse elimden bir şey gelmez

mecidiyeköy'de yakın bir arkadaşımın diş kliniği var. benim çevremden gidenlere de biraz daha uygun fiyat veriyorlar.

şu an web sitelerini yeniliyorlar.
ama telefonlardan ulaşıp doktor mesut ile görüşebilirsiniz.
www.dentagra.com

tuzlu su yalnız tuzu fazla abartmayın. su ılık olsun. eğer ucu dar çaydanlığımsı bir şey bulabilirseniz suyu burnun bir deliğinden akıtıp diğerinden çıkmasını sağlamak çok işe yarıyor. bunun için neti-pot dedikleri bir alet var normalde. sinuswash.blogsavy.com ben bunu kullanıyorum onun yerine. çok memnunum. defalarca kafamı duvarlara vuracak hale gelmiştim sinüzit yüzünden, onca ilacın yapamadığını bu yaptı. böyle bir şey bulamazsanız da doğrudan burna çekecek suyu mecburen.

bir sefer dalışa gidin kökten çözülsün. kontrollü şekilde daldırıp sinüzitlernizi patlatıyorlar. aklınızda olsun

Eczanelerde mi satiliyor. Izmirde var midir acaba

ben internetten sipariş etmiştim, belki büyük eczanelerde olabilir. eczaneden alacaksanız okyanus suyu alabilirsiniz, ama tuzlu su kadar etkili olmaz (alacaksanız tonimer alın bu arada, bir tane daha var şimdi adını hatırlamıyorum da tonimer'e kıyasla çok basınçsız o). onun dışında cyrus diye bir ilaç var iyi açıyor burnu.

şimdi otrivine diyecekler onu almayın, hiç başlamasın ona.

- dalış yapabiliyosa gitsin dalsın uzun süre rahat eder .. hatta şanslı ise biter sinuzit filan kalmaz..
- tuzlu su kanalı açar , rahat nefes alır.. baş ağrısına bi faydası yok ..

- yakınlarda denız varsa kafayı soksun ıkı uc kere o da acar ..

Tuzlu su ile burnunu temizlesin.

okyanus suyu.
eczanelerde satılmakta.

iliadin sprey tam olarak olayın çözümüdür. (eczanelerde bulunur ve ucuzdur)ancak çok kullanmasın. tıkanıklık başladığında birer puff sıksın. sonra bana dua etsin. anında açar. bence bir kbb uzmanına görünün, antibiyotik ile geçebilecek bir durumsa ameliyatlık hale gelmeden önlenmiş olur.

dalmak iyi gelir.

dalış +1 diyorum kendimden biliyorum zıpkınla balık avı yapıyorum daldıktan sonra epey rahatlıyor.

biraz geç olmuş olabilir ama yine de inciraltında patlıcanı tavsiye ederim.

Levent Marina'nın girişindeki restoran ucuz ve güzeldir.

bostanlı deniz park

bornova taraflarında çiçekli köy diye bi yer varmış, ben gitmedim ama kahvaltısını öve öve bitiremiyorlar.

çiçekliköyün bir numarası yok. karsıyakada tuzu biberi ve ekspres var.

Burada baya bir incelemişler : www.vazgectimsenden.com

böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum.

Kaç yıl yaşayacağını kim biliyor ki? Kısa yaşarsan bekarlık fena bir şey olmayabilir de.

Zaman değişti, artık 40-50'lerinde insanlar evli değil boşanmış oluyorlar. Yalnız kalmak da insana bağlı, çekilmez biriysen arkadaşın olmaz, eğlenilebilir bir insansan çevrende her zaman birisi olacaktır. Önemli olan hastayken yanında olacak dostların olması, diğer türlü çorba yapsın diye evlenilmez. İyi bir arkadaş da "ben evliyim, hastaysan hiç bakamam valla sana" demez.
Çocuk konusu ayrı, ben çocuk sevmem. Sevene de mani olmayayım. 50 yaşında çocuğum yok diye üzülüyorsa bunun tek sorumlusu evlenmemek değil sorumluluk almamaktır. Artık çocuk sahibi olmak için evlenmek ön şart değil.

dostum birebir durumu açıklamışlar belli bir yaşa kadar evlenmek istemeyebilirsin bu yaz max 30-35 olur ama sonrasında evlilik insan hayatı için çok önemli.

Tabi evlenmiş olmak içinde evlenilmez ömür boyu beraber geçireceğin birisini 27 yaşındada bulabilirsin o zman bulursan 27 yaşında evlenirsin. önemli olan mutlu olmak 35 den sonra yanlız kalmanın mutlu olunacak bir yanını göremiyorum.

"kendim evliliğe inanmıyoken bu kaygılarla doğru bi evlilik yapamam"

oglm ben de anti marriage adamım. ama bunları okuyunca endişelendim lan. içimi rahatlatın. rahatlatamıyorsanız bana hemmmmen koyunuzden bir kız buluyorsunuz. ruşem amcanın kızı eda da olabilir. öğretmen olması tercihimdir.

fakirler icin evet, lakin yeterli servetin varsa bu argumanlarin hepsi gecersiz gibi bilemedim.

belirli bir noktadan sonra herkes kendi kabuguna çekiliyor.insanların yaşamlarındaki öncelikleri değişiyor bi kere, ilk neden o.sen o aşamada dışarıdaki arkadaş isen, tabii ki kimse sana "ben evliyim hastaysan bakamam " demiyor ama "benim kızı bilmem nerden alıcam ordan da suraya gitmemiz lazım" diyor.en iyi ihtimalle ertesi gün arayıp nasıl oldun diye sorulur.bu çekilmez biri oldugunla ilgili değil,evli insanların sorumluluk ve öncelikleriyle ilgili.
ama tabi ki evli olmak için de evlenilmez.şansla alakalı bir sey birazcık.hayatın boyunca birlkte olmak isteyeceğin birini bulmak pek kolay değil.

"böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum"

vay anasını sanarsın afganistandan duyuruya giriyor,

evliliğe mantık şeysi olarak bakıyosun, bence uygun yaştan sonra (25 falan) heran olabilir, yani 40 50 ye kadar takılacak adam bulayım sonra yedekte bekleyen kıza basayım nikahı falan... olmaz

Argümanlar çok mantıklı charlotte blanc. Evliliğe hazır hissetmiyorsan zaten kesinlikle evlenme... De, çok geciktirirsen de yalnız, yavaş ve mutsuz bir ölümü bekleyen bir insan olursun büyük ihtimalle. Böyle olmayabilir de, ama çok çok küçük bir ihtimal, bekar olup ilerleyen yaşlarda laylaylom mutlu yaşamak...

Yeni bebeğim oldu ordan biliyorum. Onun, büyüyüşünü izlemek, ilk gülüşünü, ilk sesini duymak, onu büyütmek, sarılmak, kokusunu duymak gibi bir mutluluk kaynağı tatmadım ben. (Hormonlarla yönetiliyoruz evet biliyorum, anne-baba olmayanlar buna yorum yapmasın)

Dünya kötülüklerle, zorluklarla, pisliklerle, fakirlik ve hastalıklarla dolu tabi. Bu 2500 yıl önce de böyleydi, 80lerde de. Biz de kolay büyümedik. Ama mücadele edemeyecek kadar zayıf, sadece kendi mutluluğu ve zevkini, boş zamanlarını düşünen, evliliğin ve çocuğun özgürlüğünü kısıtlayacağını düşünüp bundan korkanlar, "böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum" diyebiliyor, ki benim de böyle dediğim zamanlarım oldu. Evlenip çocuk yapmak doğal bir süreç. 2500 yıl önce de, eminim, acılarla dolu bu dünyaya çocuk getirmek istemiyorum deyip yalnız ölen insanlar vardı. Bu da normal...

Sonuçta insan yalnız ölmek üzere evrimleşmemiş. Sosyal bir varlık. Evlenmek ve çocuk yapmak da bu sosyalliğin bir parçası. Gençliğini yaşadıktan sonra evlenmeli insan. Doya doya gençliğimi yaşadım, şimdi vakti geldi artık der. Bunu da sen en iyi bilirsin içinde...

allah aşkına peki evlenip ne yapacaksın? misal bak kadir inanır hiç evlenmemiş. en doğrusunu da yapmış bence. ben de evlenmemeyi düşünüyorum. sana bakacak kimse olmayacak ne demek lan. sen çocuk yapmayı o kadar kolay mı sanıyorsun? evet ben çocukları çok severim ama kendi çocuğum olmasını istemem açıkçası. sana bakacak biri istiyorsan illa birini bulursun. ben hiç evli olup ta mutlu olan biri görmedimki. şimdi bana yok bu öyle felan demeyin.

"ben hiç evli olup ta mutlu olan biri görmedimki."

oha! evlilik 7/24 mutlu olmak değil illa kavgalı olduğun zamanlarda olacaktır ama evli olupda mutlu olmayana ben rastlamadım hiç.

Peşin not: Evet etrafımda boşanan kimse olmadı evliyim tüm arkadaşlarımda evli onlarda mutlular bende mutluyum.

Hayatımda böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum kadar malca ve ahmakça bir bahane duymadım. sen getirme o getirmesin, kim getirsin? Sonrada ay herkes sapık ay herkes hırsız, geri kafalı diye ağlak ağlak dolanıyorsunuz.

Hacı bu ülkede inan yada inanma bir söz vardır, Yalnızlık Allaha mahsustur diye. iyi günde kötü günde yanında olacak bir eş her zaman insani bir ihtiyaçtır. Arkadaşın dostun yeri ayrı, eşin yeri ayrı.

50 yaşına gelince yanında insanlar olabilir ama akşam saat 9-10da eve girdiğinde o yalnızlığın verdiği kasvet ve mutsuzluk duygusu ne olacak?

GEnçsin sana kolay gelebilir ama rica ederim bir huzurevine, darülacezeye git, bir onlara sor bakalım 50lerinde 60larında yalnız kalmak nasıl bir duygu? 80lik ihtiyarların çocuk gibi ağladığına hiç şahit oldun mu sen, ziyaretçileri yok diye?

İnsanlık 10bin yıldır var, bazı ahmaklar sanki 10bin yıldır olan herşey yanlışmışta son 20-30 yılda herşey yeni anlaşılmış gibi bazı şeyleri savunabilirler. aile kurmak bir yaşamsal ihtiyaçtır %95 için, boşuna da ihtiyaç olmamıştır.

Ha tabi, gidip ilk gördüğün kızla evlen demiyorum, uyumlu olduğun, aklına uygun birini bul falan filan onlar tamamıyla ayrı bir mevzu

evlilik nasıl bir şeydir , bunun tanımını yapamayız, çünkü değişkendir.

ama evlilik nasıl yapılmalıdır, bunun bence tek cevabı olmalıdır ;

Birini o kadar seversin ki, onsuz hiç bir şey yapmak istemezsin. hayat onunla devam etsin istersin. Kendine güvenirsin . Ve evlenirsin.

Bunun dışında nedenlerle ve argümanlarla evlenenler ; kusura bakmayın ama o işin sonu kötü...

türklerin birbirine yapışık olarak yaşama alışkanlığı. Bundan mütevellit türk insanının bireyselleşme süreci evrimini tamamlayamaz. insan vücudu, zihni, fikri, ruhu çok eşlidir. Bu etik midir, değil midir bu tartışılabilir. Evlilik bence bir yönüyle tamamıyle sosyal yükü hafifletmek, beklentileri tatmin etmek için uydurulmuş bir sözleşme gibi. avrupa'nın bazı ülkelerinde insanlar evlenmeden çocuk sahibi olabiliyorlar. aslolan çocuk sahibi olma içgüdüsünü karşılayabilmektir. bu çocuğu büyüteyim yaşlanınca o da bana baksın, birini bulayım da evleneyim sakata gelmeyelim türk işi davranımdır. Evliliğin de güzel yönleri vardır elbet eğer ki kişiler gerçekten birey olabilmişse.

gelişim psikologu e erikson'a göre her yaş döneminde ihtiyaç duyduğumuz birtakım şeyler vardır. bu şeyler bir yandan toplumun da bireyden bekledikleridir elbette (ve insanın toplumun beklentileri ile uyumlu olmasıyla mutlu olması çok ilişkilidir).
genç yetişkinlikte de bu ihtiyaç "intimacy"dir. yani yakın ilişki, insanı pek çok açıdan doyuran tarz bir ilişki. sosyal, duygusal, cinsel, entelektüel, ekonomik paylaşımlarda bulunabileceğiniz biri...
önce bilimi arkama alır, ardından gayet nesnel görüşlerimi açıklarım:
korkacak bir şey yoktur, abartmaya da gerek yoktur. herkes nasıl evlendiyse hepimiz istediğimiz ve kendimize uygun biriyle evlenicez işte, kasmaya "ben özgürüm" triplerine gerek yok bence.

evet roaccutane muadili. A vitamininin bir formu bu ilaç. doktorun kan tahlili istemesi çok iyi çünkü asla boş ilaç değiller. Fakat saolsunlar her aknem var diyene yazmaya başladılar. öncelikle sana verilen broşürü dikkatlice oku ve risklerinden haberdar ol ilacın. cildinde ciddi soyulma yapıcak. bu ilacı kullandığın zamanlarda doğrudan güneş ışınlarına maruz kalmamaya dikkat etmelisin. dudaklarında muhtemelen oluşacak olan soyulmalar için de hametan gibi bir krem tavsiyemdir. umarım faydasını görürsün.

alla alla, zerotoninden sonra bi de bu mu çıktı?
ben 6 ay zeratonin kullandım ve sonuç mükemmel. tedavi biteli 1,5 yıl oldu ve çok arada minik minik problem yaşıyorum sadece. o da 3-4 ayda bir cilt bakımı ile halloluyor;)
ancak kullanırken, aşırı yorgunluk yaptı ben de. kolumu kaldıramıyordum, hep uyumak istiyordum vs.
geçmiş olsun.

çok ciddi yan etkileri var bu ilaçların zenc. ben üç hafta kadar zerotonin kullandım yıllar önce, direkt bıraktım etkilere dayanamayıp. tüm vücudun kuruyo bunu kullanırken, gözde bir yer adını unuttum onun kurumasına bile yol açabiliyor. yüzün tamamen sivilce içinde değilse, sırtına başka yerlerine yayılmamışsa sivilceler kullanma derim böyle ağır bi' ilacı. yediklerine dikkat et, çok dikkat et hem de ben gayet az miktarda her gün kuruyemiş yerdim sağlıklı diye, onu kestim sivilceler azaldı mesela. krem kullan olmadı başka dermatoloğa git, farklı ilaçlarla daha iyi sonuçlar alınabiliyor. son çaren olsun derim.

içimdeki mature aşkı bambaşka. ters teper mi bilmiyorum adamına göre şimdi. anormallik falan değil tabii ki.

sıkıntı yok.normal.

benim gibi birine denk gelirsen ters teper.

benim de hoşuma gidiyor. niye gitmesin ki?

kadınlar fiziksel olarak erken olgunlaşsa da mental olarak daha geç olgunlaşıyorlar. haklısın gayet. benim sevgilim de 25 yaşında. yaşasın 25-35 arası kadınlar!

nevet benim gibi birine de denk gelirsen ters teper.

çekiciyiz zaten kıpss

gerekli gazı aldıysak, hemen sokakta gözümüze kestirdiğimiz ablalara salça oluyoruz. hadi bakalım.

kıps ne lan.

MILF diyolar onlara

memeleri olduğu için olabilir. normal.

ama söylediğin şey ters teper büyük ihtimalle.

gayet normal ben de bi turlu 27-28 yas alti hatunlai begenemiyorum

ne hoşuna gidiyor veya gitmiyor sanki yanlış varmış gibi duyuru açıyorsun. ben 18 yaşındayken 15 yaşındaki kıza aşık oldum şimdi benim eşim. nolmuş yani.

YEni nesil kızlarda bir salaklık var, 90lı olmaları ve hayatlarının büyük bölümünde tv izlemeleri vb gibi sebebten olabilir.

80li nesil TV ile o kadar haşır neşir olmadı dolayısı ile tornadan daha sağlam çıktı diyede olabilir

Senin yaşıtın işte onlar ne bekliyorsun ki. Ayrıca onlar milf olmamış oluyor daha. Önlerinde bi 5-10 yılları var.

yaşım 23.
aynı durum bende de var.
anormal bir durum olduğunu sanmıyorum.

20-60 yaş arası kadınlar çok hoşuma gidiyor benim de.

Pardon, mesajinda "benim gibi birisi" temasini bulunduran yazarlara ates edebiliyor muyuz? :))

beni çıldırtıyorsunuz ne lan abaza gibi..

ters tepmez bence, tipin müsaitse muhabbetin de ayak uydurabiliyorsa her türlü takılabilirsin.

şimdi herkes normal yazmış ki bence de normal, çocuklar sözkonusu olmadığı sürece iinsan dilediğini çekici bulabilir beraber olabilir, yalnız bu duyuruyu mature tabir edilen bir kadın açsaydı gençlere bayılıyorum falan deseydi neredeyse taşlanırdı, yanılıyor muyum?

ohaa arkadaş ya 25'den sonrası mature'a mı giriyor piii!

sorun yok.. gayet hoş olabiliyorlar bakımlı olunca ve daha da olgun oluyorlar... oyhhş... lan 18 yaşındaki adamı mature meraklısı yapacaksın hayvan.. üniversite hayatımı karattın panpa

özet: sorun yok seviyorsan git konuş..

çok normal, en güzel yaşlarımız zira;)
sadece fiziksel değil, duygusal, zihinsel olgunluk olarak da..
işini gücünü yoluna koymuş, tribi kaprisi azalmış hem de.

bunlar hep o pornolar yüzünden.

guzelcamli.

artvin.

Floransa geldi aklıma

akyaka ya da kaş

fas

aladağlar

kuşadası/ sevgili kişisi cıkmıyor ki akıldan..

gebze organize sanayi tabii ki.

hiçbir engelim yoksa ben güney kore veya filipinleri tercih ederdim. ne kadar uzak o kadar iyi. ama roma da olur bak. her türlü kendimi kaybedebilirim orda :)

bana komsu eyalet California ve Nevada'ya gitmek isterdim

(bkz: belize )

vize muhabbeti baslamadan hirvatistan

evime.

bodrum. hiç gitmedim seneye gideceğim inş.

maldivlere giderdim ama gidemiyorum :(

yunan adaları veya paris.

tam su anda ise eger,

cezayir'in alger limanindan ispanya'nin castellon de la plana limanina dogru 13 knot hizla seyreden kuru yuk gemisindeki insanin yaninda olmak isterdim. ah ulan ahh.

güllük

Roma

gokceada

kabak koyu

datça

öncelikle okumadım. başlığa göre konuşacağım.

konu hakkındaki girdim:

www.eksisozluk.com

gayet de yürütebilirsiniz. merak etmeyin.

:) okumamakla doğru yapmışsın bence de. son paragraf kayda değer kısmı. içimi dökmek istedim biraz sadece.

seninki yine izmir-ankara'ymış. benim en son tarif ettiğin gibi bir şey yaşadığım kız arizona'ya gitti amk.

neyse hülasa, uzun mesafe işe yaramaz hacı. yalan o iş. geçmiş olsun. seviş bol bol.

yatay geçiş yap hacı. yada o kız yapsaymış ama sanırım bazı üniversitelerin basvuruları bitti misal dokuz eylül..

eğer gerçekten kıza karşı bir şeyler hissediyorsan hiç durma derim. karşındaki hayatının aşkı olabilir ve sen elinin tersiyle itmiş olabilirsin, sonradan pişman olacağın bir şeyi yapma. iyi düşün..

ne ben izmir'de bilgisayar mühendisliği okurum, ne de o ankara'da okur. birkaç sene aynı yerde yaşamış olsak da sonradan araya mesafe girse yürür belki. ama daha böyle başındayken işin ayrı şehirlerde yaşamak epey zor olsa gerek.

3 3.5 senedir boyle bir iliskim var. baslarda bursa antalyaydi sonra ben elaziga gittim devam etti. simdi almanyadayim o hala antalyada devam da ediyor.. yakinda mesafeyi azaltacagim belki de minimuma indirecegim. guveniyorsan ve seviyorsan olur bence.

o zaman bir sene boyunca gidip gelmelere çalısın. aynı durumda arkadasım var 1haftalık tatilde tanısıyor birisiyle o izmirde diğeride istanbulda okuyor. yarım dönem boyunca ikiside birbirlerine gidip geldiler 1bucuk ayda 1 kere falan simdide yatay geçişle ugrasıyorlar. bunlarınkide uzak mesafe ilşkisi fakat bunlar fırsat buldukca birbrlerine giderek o acıgı kapatıyorlardı onun dısında da zaten her gün telefon ve webcam..

kaç sene var üniversitenin bitmesine? yani ne zaman bir arada olabileceğinizi bilerek yürütmek daha kolay oluyor.

izmir-ankara dediğin otobüsle 7 saat. klişedir belki ama iki taraf da istedikten sonra yürür. karşılıklı sevgi, saygı ve güven herşeyden önde olmalı bu tür ilişkide.

inanmaya bakar. ben yaptım olmuştu.

Asla vazgeçme. İnan dediğin gibi bir kız bulmak bir insan için uzun yıllar beklemek gerektirebiliyor. Eğer kızda seninle aynı düşünüyorsa o iş yürür, karşılıklı fedakarlıkla çok rahat olur.

Eski zamanlarda bir sefer yıllar sürebiliyordu, Dünya savaşı esirlik kurtuluş savaşı derken 6-7 yıl ayrı kalan insanlar olmuş ama ilişkileri yürümüş.

Bence mutlaka dene, eğer ilerde bozulsa bile en azından içinde bir ukte kalmaz.

bizim de aramızda 3.000 km var ve yürüyor. çabalarsan oluyor dostum. vazgeçme!

mümkün diil.

Bursa/Balıkesir değişmeli (geneli Balıkesir) yaşıyor/okuyor kendisi, ben de Ankara'dayım. 3 senedir tanışıyoruz ve bunun son 1,5 senesi mutlu mesut birlikteyiz. Lakin güven konusu çok önemli. Aldatmaktan bahsetmiyorum, o ufak bir parçası işin. Her açıdan güvenini kazanmak lazım. Güvenini kazanınca o kadar tatlı oluyor ki, içinde "acaba böyle gider mi" gibi bir soru da kalmıyor. Kendiliğinden gidiyor. Her şey bir yana, güven bir yana. Ben bunu bilir, bunu söylerim.

yurur veya yurumez demek abuk. istatistiklerle konusmak lazim:

buyuk ihtimalle yurumez(aha götumden atiyorum %76,2). yurumedigi takdirde inatciliginza oranla hirpanma katsayiniz artacaktir. gerisi matematik :P

göz gezdirdim.
değildir.

3 sene Ankara- Izmir uzak mesafe yasayan arkadaslarim 3 yildir evli. Ben Ankara Almanya yasadim 1,5 sene simdi evliyim. Ankara Izmit 6 yillik iliski yasayan arkadaslarim ayrildi kiz baskasiyla evli.

Size bagli kisaca. Birbirinize ve bu iliskiye ne kadar zaman ayiracaginiza bagli

senin o kıza aşık olacağın varmış bence: www.eksiduyuru.com kendini şartlandırmışsın sen zaten daha görüşmeden. soruyorsan olmaz o iş.

görüldüğü üzere, ilk başta kızla tamamen amaçsız görüştüysem de buluştuktan sonra cibilliyetim geri çark etti. kız hafif bir şeyse takılırım iki, değilse de donuk bir akşam geçirir ve eve yalnız dönerim sanıyordum. bahsettiğim gibi üçüncü bir ihtimal aklımdan geçmedi pek.

3 sene yürütmüşlüğüm var. olur yani. arada atlar gidersin yanına. mesela haftasonları. zaten aynı şehirde olsa haftada kaç gün görüşebiliyoruz işin gücün arasında. olur yani bence. ama tabii hatunun bu olaya bakışı da çok önemli.

almanya bursa iliskisi biliyorum.bizzat ablam ve sevgilisi olur kendileri.suan ikisi de almanyada.olur bu is

3 yıl 5 yıl birliktelikten ve yoğun paylaşımlardan sonra geçici süreli mesafelerde yürür.
ancak direkt mesafeli başlarsa ve yakın zamanda da, aynı şehirde yaşama olasılığı yoksa olmaz bu iş. herkesin ilgiye sevgiye ve paylaşmaya ihtiyacı var zira!

bence gecmis sinav sorulari en guzel calisma yolu.

katılıyorum.
seninle aynı tarz eğitimden geçtim. 3 tane geçmiş yıl soru kitapçığı çözdüm 83 aldım. sana kaç gerek bilmiyorum tabi ama.
çıkmış soruların dışına pek çıkmadıklarını biliyorum.

çıkmış soruları üzerinde birazcık oynayıp tekrar sordukları bile oluyor.

si tu disais - calexico ve orijinal vers.

ilk aklıma gelen stay with me - goran karan

türkçe

www.youtube.com

bob dylan one more cup of coffee

www.youtube.com

çok ağlatır

bak şöyle bir playlist var, aç birkaç saat dinle. www.youtube.com

the scorpions - still loving you

kelly clarkson - because of you var bak o da şimdi geldi aklıma

incubus - love hurts

nancy sinatra-bang bang
ben hep ağlarım.

Lara Fabian Je t'aime

klasikler:

morrissey - let me kiss you
starsailor - love is here
leonard cohen - dance me to the end of love (aslında mutlu bir şarkı ama leonard cohen bunu hiçbir zaman elde edemeyeceği bir kadına yazmış)
the cure - lovesong

modern zaman:

yeah yeah yeahs - runaway
noel gallagher's high flying birds - if I had a gun

scorpions-when you came into my life
nightwish-while your lips are still red
kate nash-nicest thing
judas priest-angel
starsailor-four to the floor

snuf-slipknot

ön yargıyla yaklaşmassan

brian mcknight - anytime
www.youtube.com

close 2 you - baby don't go
www.youtube.com

paul weller - you do something to me
www.youtube.com

the moody blues - nights in white satin
www.youtube.com

george michael - jesus to a child
www.youtube.com

bad company - if you needed somebody
www.youtube.com

sözlerini düşününce hoş geliyor, gerçektende bir durakta bir kitapta

www.youtube.com

ABBA - Happy New Year
The Alan Parsons Project - Old And Wise
Enrico Macias - Aime Moi Je t'aime
Randy Crawford - Almaz
Anna German - Nadezhda (Анна Герман - Надежда)
Alla Pugacheva - Million Allix Roz (Алла Пугачева - Миллион Алых Роз)
Salvatore Adamo - Les Filles Du Bord De Mer

çiğli ekol dent'te aydın saraç'tan çok memnun kalmıştım. (cerrahi 20'lik çekimi)

sultanahmet rulz bu konuda, çok da güzel oluyor, hastasıyım.

Polenezköy

kağıthane-sadabat.

bence de sultanahmet çok güzel oluyor.
bir de eyüp'ü önerebilirim.

Ben de baktım. Avrupa yakasında bu tür yerler pek yok galiba. Daha çok Anadolu yakasında bulunabiliyor böyle mekanlar. Onlar da Beykoz, Polonezköy gibi uzak mıntıkalarda.
Avrupa yakasında belki Kemerburgaz civarında veya Bahçeköy'deki kemerlerin arkasında yer alan restoranlara-piknik mekanlarına falan bakılabilir. Onun dışında istenen özelliklerde bir mekan bulmak için Çatalca'ya kadar uzanmak gerekebilir.

cem yılmaz - ozan güven

www.bakiniz.com

(bkz: yönetmenler ve favori oyuncuları)

martin scorsese - leonardo di caprio

(bkz: Jean-Pierre Jeunet) - (bkz: Dominique Pinon)

coen brothers için :

Frances McDormand
Steve Buscemi
John Goodman
George Clooney
Jeff Bridges

alejandro gonzalez inarritu - gael garcia bernal

ferzan özpetek-serra yılmaz var.

edgar wright - simon pegg, nick frost

james l. brooks - jack nicholson.

çağan ırmak- şerif sezer, hümeyra

mary hopkin - those were the days www.youtube.com

www.youtube.com
ve tüm şarkıları.

www.youtube.com
www.youtube.com

mutluluk verir mi bilmem ama planningtorock da harikö.

Loreena McKennitt - Huron 'Beltane' Fire Dance

tek geçerim.

porcupine tree - lazarus. albüm versiyonu olacak ama.

+ moonrise kingdom filmindeki şarkı
+ koop islands

4-5 yıl önce izmir'de yeni yüksektepe kültür felsefe derneği'nin seminerlerine katılıyor iken, orada işlenirdi. bulunduğun şehirde var mı bilmiyorum ama, sanırım o dernekle irtibata geçersen yardımcı olurlar.

evet dedigin problem var kardesim. normalde 1/2 haftada gelen pasaport o sacmalik yuzunden 20 kusur gunde geliyor. zaten vize mize de var. kisacasi senin is olmaz.

evet pasaportlarda sıkıntı var.aynı hafta içinde teslim ederlerken şimdi 2-3 haftada gelir diyorlar. vize isteyen bir yere gidecekseniz pazartesi başvurursanız belki ucu ucuna yetişebilirsiniz.

daha bugün pasaport başvurumu tamamladım, parmak izi falan verdim. 1 hafta içinde elime ulaşacağını söylediler.

20 haziranda başvurdum.
hala gelmedi.

vize isteyen bir yere gidecekseniz pek mümkün görünmüyor. yalnız uçak biletlerinizi alır, pasaport başvurusuna öyle gider ve biletleri gösterip "gitmem lazım" derseniz aynı gün basabilirler bile.

hiçbir rezervasyonu olmamasına rağmen gölbaşı'na(pasaportlar orda basılıyor) gidip "basın la!" diyen ve yarım saat içinde pasaportunu alan insanlar var.

bunları denerim, yaparım derseniz bir ihtimal olabilir.

300-500 arası

ibb ozurluler mudurlugu (isöm) tophanedekı bınasında ucretsız egıtım verıyor. Numaralara bakıp berna hanıma ulasabılırsınız, o detayları verecektır.

halk eğitimlerde de oluyor.
sanırım ücretsiz.

blogger. yani blogspot.com uzantılı bloglar. onlarda da next blog özelliği var, rastgele blog getiriyor önüne.

serrose

pinkket.blogspot.com

nadirkitap ve simurg sahhaf'ta yok en azından.

kitabı buldum!!!

ben aslında pek bakamıyorum ama bloglar yapıları itibarıyla güncel ve sıkıcı olmayan içeriklere sahipler. hem dünyadan haberiniz oluyor, hem de arkadaşlarınız olabiliyor. mesela benim sevdiğim bir blog şu: garajimdakiejder.blogspot.com

gerçekten ben de merak ediyorum. niçin blog okuyorsunuz?
bana saçma geliyor blog takip etmek. belki takip edilecek denk gelmemiştir. dizüstü edebiyat kitaplarını büyük bir zevkle okudum ama yazarların bloglarında 5dk. dayanamadım. aynı şey sözlük yazarları için de geçerli...

ben olsam kendi blogumu okumazdım. o yüzden yazmıyorum da. daha doğrusu başlıyorum, 3-4 yazı sonra bırakıyorum.
ben de merak ettim niçin okuyorsunuz?

ben ekonomiyle ilgileniyorum. duzenli takip ettigim yabanci agirlikli olmak uzere 25-30 kadar saglam, bana bir seyler katan blog var. bilgi aldigim icin, pozitif bir bilimle alakali oldugu icin takip ediyorum yani. normal, senin benim gibi birinin yazdigi takip ettigim blog yok.

ben hiç birini takip etmem sayılır ama bi blog buldum mu oturur bi gecede bütün yazıları okurum :)
bi de bu istatistik neye göre yapılmış o da önemli
mesela türkiyede haber siteleri wordpress, kişisel siteler wordpress, her şey wordpress. sen gidip bunları da blogdan yazarsan değil 4., 1. olmamız lazımdı

blog okunmuyor takip ediliyor, resimlerine bakilip cikiliyor.

ben hiç blog okumuyorum. istatige katkım yok yani.

bir blog yazarı olarak cevaplıyorum:
facebook, twitter vb sosyal mecralarda geçirdiğim zamanın haddi hesabı yok. oralarda bilgiye direk ulaşamıyorum. oysa blog adresleri belli temalar çerçevesinde bilgi sızdırabiliyor. gerek doğru gerekse yanlış. bol alternatif olduğu için neye inanacağını seçebiliyorsun. ve tutulan kişisel blog adreslerine karşı bir sempatim var. özellikle kalemi eğlenceli arkadaşlar acaba ne yazmış diye merak edebilip okuyabilirsiniz.

mesela benim blog adresimi normal biri sadece bir kere bakar, okur ve gider. çünkü bir bilimselliğe ışık tuttuğu yok. oldukça kişiselleştirilmiştir.

(git: www.yazaratar.blogspot.com)

ilgimi çeken şeyleri öğrenmek için, gündemi takip etmek için..

Her blog yazarın iç dünyasına bir kapıdır. Bu yüzden. Farklı tarzı farklı fikirleri vardır. Sebepleniriz diye. Şahsen

fazladan bir kişinin sorumluluğunu taşımadan sevgiliyle vakit geçirmek işte kafaya göre takılmak yani...mis.

herkes anne ya da baba olmak zorunda değildir sanıyorum. bazen çocuk sahibi olmak gerçekten toplum dayatması sonucunda oluyor. ama önemli nokta iki tarafın da istemediğinden emin olması.

ayrıca öyle ev çok sıkıcı olur, çocuk bağlayıcıdır falan diyenler çıkacaktır. birlikteyken o kadar sıkılacaksanız evlenmeyin zaten baştan. ayrıca çocuk için devam eden evliliklerin de ne kadar mantıksız olduğu belli bence.

çocuksuz evlilik de gayet gider. çocuk doğurmak kadar doğurmamak da bi seçenektir diyor ve gidiyorum.

ben çocuk yapılmalı diye düşünüyorum. en makbülü geç yapmaktır. çünkü çocuk olmazsa ilerde pişman olursunuz, içiniz cız eder.

eğer olur da birgün bir hata yapar ve evlenirsem, olmasını istediğim durumdur. hayatımı koca bir sorumlulukla kısıtlamak istemiyorum. sadece kendim için yaşamak istiyorum, plan yaparken acaba çocuğum için getirisi/götürüsü ne olur diye düşünüp isteklerimden vazgeçmek istemiyorm... daha uzar bu.

ha bu şu an evlenmeyi bile bir hata olarak gören biri olarak düşüncelerim. dediğim gibi evlilik gibi bir hatayı yapacak duruma gelirsem çocuk da isteyebilirim bilmiyorum. ama yine de evlilikten bile zor gözüküyor şu an düşününce.

not: erkeğim.

ablam ve eniştem 10 yıllık evliler ve çocukları da yok. nedeni ise; ablamın yaşam tarzının çocuk doğurmaya uygun olmadığını düşünmesi ki kesinlikle doğru. çocuk doğurup hem kendi psikolojinizi bozup hemde sevgisiz, ilgisiz bla bla bir çocuk yetiştirmketense doğurmamak daha iyi. Tabi ben teyze olmak istemez miyim. isterim. bizleri de düşünmek lazım. kız kardeşlere de yazık. biz de isteriz bir yiğenimiz olsun. ağız dolusu teyzeee desin. üstümüze kussun, yüzümüze işesin. cidden isteriz.

sevdigim bi çin atasözüyle cevap vereyim:
sarhoş olmayacaksan nie içtin, çocuk yapmayacaksan nie evlendin?
peki peki çin deil de benim sözüm... araya bi tane sıkıştırın ya... bana kalsa tayyip gibi üç derim de yakarlar burayı biliyorum:)

olur. mis gibi olur. ilerleyen yıllarda bi kedi köpek filan da alınır. daha güzel olur.

yalnız bu tip ilişkilerde tek tehlike var. belli zaman sonunda (yaş da ilerledikçe) kadının adama kocası gibi değil, çocuğu gibi yaklaşmaya başlaması, cinsel hayatın bitme seviyesine gelmesi filan...

o raddeye gelmemeli... kadın-erkek ilişkisi muhafaza edilebildikten sonra neden olmasın?

Bu konuda doğru veya yanlış davranış belirleyemeyiz. Herkes kendi kişisel ve ailevi yapısına göre kararını verir ve diğer herkese .ok yemek düşer bence.

Yanlış olan sebepler sayılabilir ama. Mesela çocuktan medet umarak çocuk yapmak. Yaşlandığımda bana bakar, para kazanır beni saraylarda yaşatır vb.

şimdi buradaki delüğanlıların böyle konuştuklarına bakma. bekara karı boşamak kolay. olmaz. kadının doğal olarak getirdiği anne olmak gibi bir duygusu var. bunu tatmin etmek isteyecektir.

çocuk yapmayacaksanız ve çocuk yapmayı kendi özgürlüğünüzü kısıtlayan, hayatınızı engelleyen bir şey olarak görüyorsanız o zaman neden evlenip tek kişiye bağlı kalıp kendi özgürlüğünüzü kısıtlayasınız ki değil mi? beraber yaşayın madem. hem kısıtlanmamış olursunuz.

biz öyleyiz. mutluyuz. çocuk gereksiz. gerekirse evlat ediniriz.

yaşlanınca çok koyar.

çocuksuz bir evlilik düşünemiyorum. elbette ki zaman alabilir böyle bir şeyin sorumluluğunu üstlenecek duruma gelmek ya da uygun şartları oluşturmak. ama çocuk olmazsa olmaz; bir şeyler tamamlanmamış gibi gelir bana. bu sadece yüzlerce yıldır dayatılan toplumsal değerlerden dolayı değil ki onların da etkisi yadsınamaz ve böyle bir etki kötü değildir her zaman için, biyolojik saat diye de bir şey var. insan bir zamandan sonra neslini devam ettirmesinin gerekliliğine dair uzlaşılamaz bir his duyuyor içinde. ayrıca bir bebeğe sevgi vermek kadar güzeli olabilir mi, bi düşünün.

tam anne olacak insanmışım gibi sanki yea :/

mumkun

kadınların çocuk doğurmaya bayıldığı, her kadının anne olmak istediği, yok efendim içgüdü vs olayı doğru değildir.

tabii ki çocuksuz evlilik olur, hatta daha güzel olur.

çocuk yapıp yapmamaya karar vermek elimizde olduğuna göre, uzunca süredir çocuk sahibi olmanın doğal değil, toplumsal-kültürel bir süreç olduğu besbelli. doğal ortamda tek başına büyüyen bir kadın doğurup doğurmama konusunda düşünmez bile, insan toplumuna dahil değildir... eğer bir erkekle karşılaşır ve birlikte olursa hamile kalma olasılığı oluşur, çocuk yapmak amaç değil sonuçtur doğallıktan söz edeceksek.

çocuk/lar gayrimeşru olmasın diye veya evlilik çok romantik geldi diye veya bir gerekçeyle evlenenlerin dışındakilerin, evliliği şart görmeyen, evliliğin birlikte yaşamaktan esaslı farkı olmadığını düşünerek evlenenler arasında çocuk istemeyenler için "evlenmek AMA çocuk yapmamak"tan çok, "evlenmek VE çocuk yapmamak" ya da "çocuk yapmayı amaçlamadan evlenmek" sözkonusu olabilir ve gayet olağandır. biyolojik değil, toplumsal saat sözkonusu doğurma işlerinde. içgüdüsel olan doğurmak değil cinsellik, doğurmak bunun sonuçlarından...

çocuksuz evlilik gerçenten de daha güzel. Ya da şöyle bakalım. Çocuksuz evlilik, ölene kadar flört etmek gibi birşey. Eviliğin asıl zorlukları cocuktan sonra başlıyor bence.

ben bunu istiyorum.
sadece sevdiğim adamla aynı evde olmak ve hayatı paylaşmak.

hahaha ya japonu sordum ama zencinin düz saçı hiç aklıma gelmedı tv de fln goruyoruz duz saclı zencı ama bide bu çorap mevzusuna cok guldum valla yaaa bunlar nasıl yapıyo bu işi sadece sundan eminim sivilcesi var bunların yakınen gordum

saçları bilmem ama asya tipli, çekik gözlü falan zenciler var
glamtings.files.wordpress.com
yukina2x.files.wordpress.com
hatta böyle eşşek gibi bi konu var :)
en.wikipedia.org

mavi gözlü zenci çocuk da varken dediğinden neden olmasın baldur?

asya tipli ya da melez demiyorum hacı, mavi gözlü zenci çocuğun annesi nereli acaba?

bak burada tartışılmış www.sciforums.com

ama özetle, epey karışık bir genetik geçiş hikayesi var burada. hani 7 kuşak öncesi hesabı.

bir film vardı, beyaz adam zenci kadınla cıkıyordu. kadının duz sacları var ve tabıkı peruk, bir gun orijinal saçlarıyla adamın karşısına çıktıgında, adam şaşırıyordu, aa saçların kıvırcık mıydı senin diye, kadın da bozuluyordu ki, benim hakkımda bişey bilmiyorsun bütün zencilerin saçları kıvırcık olur diye.ben onun yalancısıyım.

karaiplerde filan düz saçlı hatta zenci burunsuz normal burunlu zenciler var filmlerden gördüğüm kadarıyla

hotel rwanda filminden hatırladığım kadarıyla, hutular ya da tutsiler düz saçlı değil miydi?
yanlış mı hatırlıyorum?

tahtakale'de şark han var, full çin malı satan ve genellikle çinlilerin işlettiği dükkanlarla dolu bir iş hanı.

çok teşekkürler.

(daha fazla istiyorum daha fazla :)

şarkhandan daha fazlası olmaz usta.
daha cesıtlısını de bulamazsın. 6 katlı bı han işte. :)

pekala teşekkür ederim herkese ;)

istiklal hazzo pulo pasajının çıkışında sağda, uzakdoğudan gelen ürünlerin satıldığı çok güzel bir dükkan var.

dinlere skeptik bakış açısıyla yaklaşan Şüpheci Melek'i tavsiye ederim.

wordpress'te bi blog, ama ilgi fazla olduğu için domain name de almış.

www.suphecimelek.com

www.ahmer88.com

Fotoğraf: www.meren.org

www.5posta.com
passiflora-rapunzel.blogspot.com

bunlar güzel bloglar.. hem eğlenceli, hem de eğitici, okuması zevkli bloglar..

eğer dini mevzularla da ilgileniyorsan;

sexyhuri.blogspot.com

herhangi bir hobi ya da olayla ilgili degil de, hayat hakkinda sacma sapan yazilar ve anilar icin:
onkaplan.blogspot.com

Valla daha önce de reklamını demeyeyim de duyurusunu yaptım. Blog sayılmasada blog altyapısı üzerine kurulan ve arada kendi yazılarımı çiziktirdiğim bir site olduğu için www.bodytr.com

benbugunbunuogrendim.blogspot.com

incelemece.blogspot.com benden insanlığa armağan ;) beklerim.

www.hadincennete.blogspot.com

pinkket.blogspot.com

nordiksimit.org

benkalemdefter.wix.com henüz içinde iki öykü var, ama girip okursanız pek sevineceğim.

benimde çok yakın bir arkadaşımda bu durum var, yurtdışında, her yolu denedik, evet dövdük, aşağıladık, destek olduk, aç kaldı para verdik, yer verdik ama yok bize verdiği sözleri tutmadı. kartlarına el koyduk erkeklik taslamaya başladı, gene dövdük ama yok kumar bu.

gerçekten iller bir şey, şahsen o arkadaş sayesinde şu an iddia, loto, toto sayısal falan bişi oynamam.

bu arada, o arkadaş doktora da gitti ama sonra bıraktı gene.

sanırım tek yolu, ciddi bir şekilde gururun kırılması...
allah yardımcın olsun.

unutmuşum. bahsettiğim süre zarfında 2 sevgilim oldu. onlardan da ayrılmak zorunda kaldım bir süre sonra. yürümüyordu bu problem yüzünden. zaman dahi ayırmak istemiyordum.

kesinlikle birinden yardım al, tek başına halledilecek değil. kafanı kırsa ses çıkaramayacağın biri olsun. kartlarına el koysun, maaşını o çeksin sana versin ne bileyim hayatının kontrolünü bi süre başkasına devret. zaman en büyük dost, uzak kaldıkça etkisi azalacak azalacak, sonra unutabileceksin belki

efruz, verdiğim örnekte aynen dediklerini yaptık ama eroyin bağımlısı gibi davranılıyor ve bir şekil alıyorlar kartı, ki bıktırma, olay büyümesin demeler falan.
osmanoğlu, eğer bu yolu deneyeceksen, kesinlikle akraban ve büyüğün olsun ya da asla ama asla sesini yükseltemiyeceğin, kalbini kıramayacağın biri olsun, keza bağımlılığın bayağı ileri derece gibi, normal arkadaştan dayanamayıp alırsın geri.

bir de, harçlık sistemiyle çalış, minimum yetecek parayı al o kişiden.

Bence asosyalligin getirdigi bir sey bu. bakin ne guzel soz de vermissiniz; eger baktiniz ki tekrar oynamak uzeresiniz, buraya[eksi duyuruya] yazin ve eminim o an hem ne yapmak uzere oldugunuzu daha iyi gorecek, hem de buradan size verilecek moralle o illetten yavas yavas da olsa kurtulursunuz. ilk zamanlarda birakmanin keyfini hissedilmese de, ilerleyen zamanlarda kumari biraktiginizi gorunce kumardan aldiginiz zevkten kat be kat daha fazlasini alacaginiza eminim.

Ayrica, herkesin imrendigi bir ise sahibim demissiniz; bu durumda hesap kitap iceren bir meslekle ugrastiginizi dusunursek kumarda kazanmanin ne kadar dusuk bir ihtimal oldugunu kolaylikla gorebilirsiniz; kendi acinizdan bakmaktan ziyade buyuk resimi gorurseniz ne kadar ucuz bir numaranin etkisinde oldugunuzu haydi haydi goreceksinizdir.

Son olarak efruz'a katilmadan edemeyecegim. pek dogru soylemis.

haklısınız.ben hayatta sadece ailemden çekinirim. bugüne adar hiç açmadım aileme bu konuyu. çok düşündüm açayım mı diye ama yapamadım. zaten onlar benim para biriktirdiğimi düşünüyorlar. bana, "hiçbir şeyin yok parayı ne yapıyorsun?" diye sorduklarında "yedim içtim eğlendim, kalanını da biriktiriyorum" şeklinde yalan uydurdum yıllarca. bu yüzden gerçeği söylemem çok zor gibi ama yapmam lazım. er geç nasıl olsa açığa çıkacak. her telefonla aradıklarında korkuyla açıyorum telefonu acaba öğrendiler mi diye..

es geçilmemesi gereken bir konuda sanırım boşa geçen seneleriniz, aslında geçmişe bakmak her türlü sorun için körükleyici. beterin beteri vardır, bu gerçekten öyle, yani şükredin, bir şekil yaşadınız oldu bitti. hem 28 yaşı, yaşamak isteyip yapamadıklarınız/kaçırdıklarınız için geç değil, daha 30 olmamış en azından:)

şebnem kısaparmak'dan, keşke'li bir parça vardı onu dinle bikere:) (ben de bir kere dinledim, kötü ama olsun dinlenir bikere)

ben 26 yaşındayım ve senin problemine benzer olayları ben de yaşadım.
benimkinin temelinde maddi değil, manevi olumsuzluklar yatıyordu.
üni. hayatımın erken bir döneminde bulaştığım ciddi bir ilişki; taa bugüne kadarki olan hayatımın dengesini sikip atmaya yetti. kaldı ki ben o ilişkimi 4. sınıfta sonlandırmıştım.
ama etkilerinden daha yeni yeni kurtulmaya başladığımı hissediyorum.
arkadaşlarımdan koptum, gezip/tozmaktan koptum..
ulan insan üni.ye gidince sosyal olur, kendini geliştirir; ben daha bir monoton, daha bir içine kapanık oldum.
lisedeyken çok daha fazla hobilerim ve eğlence araçlarım olduğumu hatırlar, acı acı gülerim kendime.
çevremdeki hemen hemen herkes, büyümenin ve ayakları yere sağlam basan bir birey olmanın, ebeveynleri tarafından 4 bir yandan toparlanmadan yaşayabilmenin sırlarına ve güzelliklerine erşirken, ben moloz oldum, göt oldum ben.
yaşam sevincimin yarısından fazlasını üni.de bıraktım. işin en gıcık tarafı da, demin dediğim gibi, diğer insanların bunun tam tersini yapıyor olmasıydı.
derslerim de çöktü tabiki bu boka bağlı olarak. şu an 7. sınıfım ve hala uğraşıyorum derslerimle. yaşıtlarımın çocuğu olmaya başladı, neredeyse bütün arkadaşlarım askere gitti geldi, hepsinin güzel denebilecek bir işi var.
özendiğimden ya da çocuk yapmaya meraklı olduğumdan değil; sadece ben de artık hayata atılmak istiyorum ve tam bir "birey" olarak, maddi ve manevi özgürlüğüme kavuşmak istiyorum.
2 sene öncesine kadar, bitmiş durumdaydım yukarıda anlattığım nedenlerden ötürü.
ama sonra durdum, baktım aynaya ve dedim ki kendime,
"ulan hıyarağası! nereye kadar bu heder olma? nereye kadar bu arabeskçi tavırları? dışarıda hayat ve olanca hızıyla akıyor, git ucundan tut ve sakın bırakma!"

böyleyken böyle..
2 yıl önce girdiğim revizyonun şu anda meyvelerini topluyorum yavaş yavaş. en azından okulu biraz yola sokabildim. 2 yıl önce alttan 47 adet dersim vardı ve bu sayı bir mühendislik bölümü için çok yüksek bir rakamdır. o zamanlar çevremde birçok kişi bana okulu bırakmamı, bu saatten sonra hiçbir şey elde edemeyeceğimi söylüyorlardı. yılmadım, çalıştım ve şu anda geleceğe daha çok umutla bakabiliyorum.

amma uzatım haa! biraz dağınık anlattım kusuruma bakma, ama senin bu tertemiz ve saf özeleştrini görünce dayanamadım ve ben de biraz rahatlayayım dedim. insiyatifine sığınıyorum =)

osmanoğlu kardeşim, yukarıda zırvaladığım onlarca kelimden anlatmak istediğim tek birşey var:
hayatta hiçbir şey için geç değil inan bana. eğer inanaırsan, herşeye yeniden başlayabilir ve bundan sonraki yaşantını çok harika bir şekilde idame ve kontrol edebilirsin. sadece inanman gerek. ve hiçbir zaman karamsarlığa düşme. pollyannacılık da oynama, hayatın gerçeklerini gör, ama hayatın seni yenmesine izin verme.
geçmişi de sil artık kafandan. tatsız deneyimlerinden kendine ders çıkar, tecrübe oluştur. ama geçmişte yaşama, geçmişi bir kenara bırak. onlar, tatlı ya da acı hatıralar olarak kalsın sadece beyninde. asla ama asla hayatına müdahale edemesin, izin verme buna.
unutma ki; insanlar, mücadele ettikleri sürece var olurlar. çünük, hayat başlı başına bir mücadeledir ve mücadele edemeyeni sindirir.
her sabah sokak kedileri, çöp kutusundaki bir lokma ekmek için nasıl mücadele ediyor, nasıl birbirlerinin gözünü, kulağını tırmıklıyorsa; sen de aynen hayatı o şekilde tırmıklamalısın. tırnaklarınla kazımalsın. hak etmelisin.

boşluğa ve karamsarlığa düştüğünün ilk anlarında; bir iyilik perisi gelecek, sihirli çubuğuyla dokunacak ve herşey eskisi gibi, toz pembe olacak şeklinde düşünüyorsun maalesef. bunu hepimiz yapıyoruz. bu, insanın evrensel acizliği.
ama gerçek yaşam bu şekilde ilerlemiyor. hayat mücadele istiyor.
şimdi kalk oturduğun yerden, silkelen ve kendine gel. bu hayatta herkes hak ettiğini alır kardeşim.
git ve hayatı hak et.


not: parasal problemin için patronuna da başvurabilirsin. tabi eğer bir patronun varsa, kendi işini yapmıyorsan. ona git ve problemini açık açık anlat adama. yardım iste. patronun olarak değil, bir büyüğün olarak ona geldiğini ve bir büyüğün olarak onun nasihatlarına ve yardımına ihtiyacın olduğunu söyle.
sana maaşını harcırah olarak versin. 3-5 günlük olarak. o ayarlasın artık.
sevdiklerini veya anne-babanı para meselelerin yüzünden incitmiş olabilirsin. ama patronunu bu yüzden üzmen biraz sıkar =)
kolay kolay ona karşı da gelemezsin. bu şekilde düzgün bir para harcama metodu da geliştirebilrisin.

son söz olarak da; acil şifalar diliyorum sana. umarım en kısa zamanda iyileşirsin ve hayata kaldığın yerden devam edip, ihtiyacın olan yaşam enerjisini yeniden kazanırsın.

Hocam , eger ailen senin bu durumunu olgunlukla karsilayip seni sahiplenemeyeceklerse ben acma derim. bu sorununu farkedebilecek ve bunun icin buradan yardim talebinde bulunabilecek denli kendinin farkindasin. sadece biraz kendine guvenin ve motivasyonun eksik. ufak ufak adimlarla hayatini degistirmeye basla

mesela diyelim ki her sabah dus almak istiyorsun ama almiyorsun ve bu nedenle kendinden nefret ediyorsun. iste en kisa zamanda dus almaya basla ve bunu surekli kil. boylelikle ufak da olsa kendi iradene soz gecirmis olacaksin. bu ufak adimlarla kendi ozguvenini kazanacaksin ve bu gozunde buyuttugun kumar aliskanligindan da kolaylikla kurtulabileceksin. Onemli nokta, bu nefret ettigin zamanlarina ait gunlerini tekrar etme; ufakta olsa bir degisiklik yap. aksi taktirde git gide catch 22 ya kisilacaksin.

Kisacasi, sorununun ne oldugunu biliyorsun, cozumu de aslinda cok basit. biraz kendine guven ve guvenini kaybettigini dusundugun noktalarda bir yakininla bunu paylasman[ eksi duyuru ahalisi olarak biz de yakin sayiliriz butun uyelerimize ;) ] gecmis olsun.

kumar bağımlılığında benim görebildiğim kadarıyla büyük miktarlar kaybedilmesi ile girilen depresyonda insan hemen 'bir daha oynamıycam' diyor. siz tekrar oynamaya neden başvurdunuz, sadece çok çabuk çok fazla para kazanma hevesi miydi, yoksa kumar eylemi miydi sizi kendine çeken?

sigara bağımlılığından farkları olsa da temelde her bağımlılık, yerine sizi sigaradan daha mutlu eden bir şey koyabilmenizdir. biraz düşünün, yaparken kumarın aklınıza gelmediği bir eylem var mı? eğer yoksa uzman desteği almanız gerekir.

Sendeki kolay para kazanma hırsı. Birincisi online oynadığın kumar sitelerine ne kadar güvenebileceğin, sözde bağımsız şirketler tarafından kontrol ediliyor diyorlar ama sittirsinler. Yanlış anlaşılamsın git gerçek kumarhanede oyna demiyorum.

İkincisi kumarda kazanan taraf olduğu gibi kaybeden taraf da var, profesyonel değilsen bu kadar açılman sana sadece zarar olarak geri döner. İstatistik dersi almanı ve paranı ne ihtimallerle riske attığını görmeni öneririrm.

Üçüncüsü kasa her zaman kazanır.

Kumardan pat diye vazgeçemezsin, misal arkadaşlarla poker oynuyorduk bütün gece. Alkolümüzü alıyorduk, herkes 5ytl para koyuyordu, tombala pullarından da pot yapıyorduk. Bunu ayda bir yapınca eğleniyorsun ve o kumarın yarattığı heyecanı da tadıyorsun. Ama her gün oynarsan bağımlılık yapıyor. Nette parasına oynamadım ama betsson sitesini açıp deli gibi poker oynuyordum, her bilgisayar başına oturduğumda ilk işim o siteyi açmaktı.

Zararın neresinden dönülse kardır, başkalarına daha fazla kolay para kazandırmadan vazgeçmen dileğiyle. Ailenden hem maddi hem de manevi olarak yardım alırsan ve gerçekten bırakmak istiyorsan yapabilirsin. Profesyonel desteği de es geçmezsen iyi olur.

Ayrıca 'her şey için artık çok geç' havası sezdim yazdıklarınızdan. Hayatınızın en güzel dönemini kumarla geçirdiğinizi düşünüyorsunuz ama yanılıyorsunuz. Hiçbir şey için geç değil sevgili osmanoglu. Sizden birkaç yaş büyüğüm ve hayatımın geri kalanı için çok farklı planlarım var; yani her şey sizin için de değişebilir demek istiyorum. 28 yaş bir şey değil yapmayın, hiçbir şey için geç değil.
Bırakabilirsiniz, hayatınıza kaldığınız yerden devam edebilirsiniz, bunu unutmayın.

Selamlar dostum,

öncelikle sorunun için üzüldüm gerçekten. Günümüzde var olan en büyük problemlerden biri bu. Uzun zamandır bu batağın içerisinde olduğun belli. Defalarca kendine söz vermişsin ancak sözünü yiyen yine kendin olmuşsun, olsun. Hiçbirşeyden umut kesilmemeli.

Senin yerinde olsaydım şayet;

İlk yapacağım şey, konuyu en yakınlarıma açmak olurdu. Aileme, öncelikle anneme.. Annen bir şekilde babana anlatır.. Ama sana bu hususta en büyük desteği annen verecektir. Annene konuyu bütün detayları ile anlatmalısın. Ne zaman başladığından ne kadar para kaybettiğine, kimin başlattığından ne kadar süredir bu illet ile uğraştığına kadar aklına gelebilecek her türlü detayı annen bilmeli.

Bugüne kadar kazandığın paraların kontrolü hep sende olmuş ki bu iradenin zayıflığı sebebiyle kurtulamamışsın bu lanetten.

Konuyu ailene açtıktan sonra kendi paranın kontrolünü direk başkasına devretmelisin. Parayı bankamatikten mi çekiyorsun ? Hemen bankamatiğini veriyorsun bir yakınına, senin için parayı o çekiyor. Sigara kullanıyormusun, sigara paranı, paranın kontrolü kimdeyse ondan alıyorsun. Ne ihtiyacın varsa paran kimdeyse onlardan alıyorsun. Bu işi en iyi yapacak olan da bana göre yine annendir. Annen veya baban ile diyaloğunu elbette bilmiyorum ancak annenin bu konuda yeterli olacağını tahmin ediyorum, öyledir umarım.

Paranın kontrölünü başka birine geçirmen iradeni zorladığın anlarda sana müthiş fayda sağlayacaktır. Bu sadece bu illet için değil para harcama sıkıntısı olan herkes için geçerli olmalı.

Sana bu konuda destek verebilecek herkese, her bireye bu konuyu açmalısın. Konu senin içinde sır olarak kalmamalı, herkes bilmeli ki toplum tarafından da bir baskı hissedebilesin. Aksi takdirde kendi içinde bildiğin bir sır olarak kalmaya devam ederse - ki şu anda öyle - içinde çıkamazsın. Aslında irade müthiş birşey. Herşey elinde ama bahsettiğim yönergeleri izlemen senin için daha iyi olur. Yoksa direk bırak derdik yani değil mi :)

Bugüne kadar harcadığın parayı kaba taslak bir hesap et. O paralar ile neler yapabileceğini bir düşün. Kağıda yaz. Kaç milyarsa neyse neler yapabilirdin o parayla onu düşün. Dediğim gibi yapabileceğin herşeyin bir listesini yap. O yaptığın listeyi iyi oku.

Sonrasında ise, bundan sonra bu illeti oynamaya devam edersen ne kadar para kaybedeceğini hesapla. Bugüne kadar kaybettiğin paranın çok büyük misli olduğunu göreceksin.

Bundan sonra oynamazsan, cebinde kalacak olan parayla neler yapacağını gör, defalarca oku. Aklından çıkarma. Bilmem kaç milyar borcum var, yok şu kadar içerideyim, ödeyeceğim milyarlarca para var falanda filanda... Bunları siktir et. Kimse seni borcundan ötürü öldürmez. Bu tür düşüncelerde problemini yok etmez.

Lütfen konuyu aile bireylerinden birine aç. Bunu kesinlikle yap herşeyden önce. Asla ihmal etme. Devamlı telefon gelecek, öğrendiler tarzı korkuyla yaşama.

Konuyu ailene açtıktan sonra tepki görebilirsin, gayet normal. Hiçbir aile kendi çocuğunun bu tip problemler yaşamasını istemez. Ama hiçbir ailede çocuğunun problemle yaşamasına izin vermez / vermemeli.

Bu problemi aşacağına inanıyorum. Buraya açtığın başlık gibi, "arkadaşlar kurtuldum" başlığını görmeyi umut ediyorum.

hangi ildesin bilmiyorum, ankaradaysan eğer çayımı içmeye de beklerim. insanlar ne problemleri aşıyor, bu ne ki ?

böyle düşün lütfen.

kal sağlıcakla.

Dostum benim önerilerim diğerlerinden farklı olacak. "Sanal kumar oyna ! " Mesela facebookta var bi poker oyunu.Arkadaşların arasında hırs yapıyorsun böylece çok da az olsa seni dinginleştiriyor.
İkinci önerim salaklığa vur.Git modemin üstüne su dök sonra bunu yanlışlıkla yaptım havasına inandır kendini.
Eğer buradaki hiçbir öneri işe yaramazsa şunu hiçbir zaman unutma ama son çare herşey tekrar başladığında :
"Kazandığın anda o masadan kaç !"

Bu arada yukarıdaki önerilerimle ben de bu illeti yendim. Yani hiçbiri havadan değil.Benimkisi seninki kadar ciddi değildi çünkü ailemden geçiniyordum ve aldığım para sınırlıydı.Önce modemi sabote ettim,ertesi aya kadar modem alacak param olmadığından 1 ay oynayamadım ve dinginleştim.Sonra da facebook poker yardımcım oldu.

selam, ailemden birinin başına geldi bu hadise. ilk etapta kazandığı paranın yönetimini ben devraldım, ama sonra gidip tefecilerden borç almaya başladı ve hem kendini hem bizi daha büyük zarara soktu.

hmmm... anne baba değil de... kardeşin var mı hiç? mesela abin? en kesin çözümü o sunar sana bu konuda, sağlam kişilikliyse.

profesyonel yardım almak "zorundasın". diğer konulardaki yardımlar hep kısa vadeli olacaktır ama bu konuda bu illetten tamamen kurtulmak istiyorsan profesyonel yardım almalısın.

bir de, gerçekten kumardan daha fazla zevk alacağın bir uğraşı bulmalısın. aklına kumar oynamayı getirmeyecek bişey. eskiden kendini adadığını hatırladığın bişeyler varsa mesela, düşün, bişeyler üret, kendini zamanını alacak başka şeylere yönelt.

ama n'olur, profesyonel yardım al.

ben de olayin aile boyutuna deginmek istiyorum. boyle sikintilar ice atildikca hicbir sey cozulmez. boyle devam ettirmeye calisirsan allah gostermesin aileni ve sevdiklerini daha buyuk uzuntulere sokabilirsin. zararin neresinden donulse kardir.

benim de bir tanidigimin abisinin boyle bir derdi vardi. memur maasiyla iddaa'ya dadanip bankalara kredi borcu yapip, maasi bloke olup, es-dosttan daha da borclanip faizini bile odeyemez hale gelmis. nihayetinde para isteyecek kimse kalmayinca is mafyadan bos senete imza atmaya kadar gelmis, o noktada konuyu esine ve annesine babasina acmis. coluk cocuklu iken boyle birsey yapmak akil alacak birsey degil ama o ruh halini de anlamak zor degil. basta ufak tefek baslayan sey cig gibi buyuyor. derdini basta sizinkinin aynisi psikolojiyle kimseyle paylasamiyor. en bastan anlatsa belki ailesi sagdan soldan para toplayip o cig gibi olmayan borcu odeyebilecekken bir nevi pozitif geri-beslemeyle borc inanilmaz buyuyor. nihayi cozum ise maasinin senelerce bloke edilmesi, ebeveynlerinin evlerinin ipotek altina alinmasi, onlari senelerce banka kredi borcu altina girmeleri, benim arkadasin, maasinin yarisini senelerce abisine gondermesi. ama bunu da aileden baskasi yapmaz. aileyi aile yapan da budur. gururun kirilmasi, kardese bile mahcup olmak, kendi yaptiklarinin sonuclarindan dolayi en sevdigin insanlara cektirmek gibi sebeplerle bu illetten mecburen uzak duruyorsun. o gurur gelecekte yeniden olusur mu, mahcubiyet ortadan kalkar mi bilmem. ama arkadasimdan biliyorum, abisine kizginligi var tabi de, asil felaketin abisinin derdini paylasmadigi durumda ortaya cikacagini bildiginden gene de isin bu kadar ucuz atlatilmasindan memnun. o kucuk cocuklar ya babasiz, esi dul, ailesi ogulsuz kalsaydi. sonuc olarak, ailenizden korkmayin, kesinlikle destek olacaklardir. ama gene de uyarayim, olunun naasi bir kere kaldirilir, ayni hatayi tekrar ederseniz orda olmayabilirler.

baska bir tavsiyem de kendinizi bir yardim kurulusuna falan adamaniz olabilir. baskalarinin acisini icinizde gercekten hissedip onlara yardimci olmak iyi bir terapi yontemi olabilir.

geri döndürülemeyecek yıllar için üzülmeye değmez. benim de üniversiteli bir genç gibi yaşamam gereken en güzel beş yıl, gece çalışıp gündüz birkaç saat uyuyarak zombi geçti. şimdi üniversite mi okuyorum, işe mi gidiyorum belli değil.

kiminin otuz yılı hapiste geçiyor, sorsan, onların da en güzel yılları onlar. yaşamasını bilene hayatın her anı en güzel yılların bir parçası. yaşamasını bilene ama - bana değil mesela.

hiçbir şey için, hiçbir zaman geç değil!

kumar bağımlılığı psikolojik / psikiyatrik bir sorundur. derhal profesyonel yardım alırsanız kısa süre içinde kurtulursunuz.

yerinde olsam girdigin butun o kumar sitelerini bir arkadasa bilgisayarda sifreyle engellettiririm en azindan kendi bilgisayarindan bu sitelere giremezsin belki bir faydasi olabilir.. sadece bir oneri.. bir psikologla gorusmende fayda var zira profesyonel yardimin buyuk katkisi olur.. umarim zaman icinde hem maddi hem manevi olarak durumunu duzeltebilirsin..

@alchemistt
gururum çok kez kırıldı.haklısın aslında. ya ileriki yaşlarda evli barklı, daha da kötüsü çocuklarım varken başıma böyle birşey gelse, düşündüm de daha beteri olurdu. onların nafakasını böyle şeylere yatırmam felaket olurdu heralde. ayrıca bugün ne yaptım biliyor musun? gittim bireysel emekliliğe başvurdum. cüzi bir miktar da olsa her ay bir kenarda biriksin biraz para diye düşündüm. maaşımdan direk kesecekler ve bu şekilde o parayı başka işlerde kullanamayacağım. teşekkür ediyorum sana.

@efruz

ilk başlarda ben de böyle düşündüm. kafamı kırsa ses çıkaramayacağım birine paramı teslim etmeyi yani. aslında en mantıklı çözüm de buydu. ama ben onu çok kırdım bu meseleler yüzden. o da lanet olsun diyip çıktı hayatımdan. ailemden biri belki en iyi çözüm, onu da neden yapamadığımı aşağıda anlatacağım. teşekkür ediyorum.


@egotm

içinde bulunduğum durumu buraya yazarken, bir şekilde birilerinin bana yardımcı olmaya çalışacağından emindim. ki oldunuz da. hepiniz tek tek sağolun. bir gün yine nüksederse bu hastalığım, dediğin gibi buraya bakıp benim yazdıklarımı ve sizin tüm iyi niyetinizle bana nasıl bana yardımcı olmaya çalıştığınızı görünce utanırım belki. hesap kitap işine gelince, ben de hesaplayan adamlardan biriyim fakat işin içine hırs girince pek başarılı olamadım. her seferinde kaybettiğimin 2 katını ortaya koyarsam bir kere kazansam dahi kara geçeceğimi düşündüm. fakat olmadı. her zaman daha fazlasını istiyor nefis.

aileme bu meseleyi neden açamadığım konusuna gelinciye. kardeşlerimin de başından bu olayın aynısı geçti. tek farkı sanal değildi.(kalıtsal mı acaba bu diye düşünmüyor değilim bazen). 10 senede herşeylerini erittiler bu illetin yüzünden. bir zamanlar bizleri okuturken şimdi bizim gönderdiğimiz 3-5 kuruş paraya dahi muhtaç oldular. bu durumları şimdilerde biraz hafiflese de devam ediyor. annem babam çok yıprandı bu yüzden. çok üzüldüler, ve çok acı çektiler. evlatları ne de olsa! şimdi ikinci bir acıyı kaldırablirler mi emin değilim. hem de en son ihtimal verdikleri kişiden. (ne kadar dehşet verici değil mi?, yine de ders almamışım) teşekkür ediyorum sana da nasıl utanacağımı bana gösterdiğin için. söylediğin gibi, kendime güvenimi kazanmam anahtar burada. hemen bu yazıyı bitirir bitirmez evimi temizleyeceğim ve bir daha asla kirlenmesine izin vermeyeceğim.

@osmanoglu

seni şimdilik atlıyorum. seninle sonra hesaplaşacam.hele sen dur biraz şurda. yakında adam edeceğim seni.

@punkertifo

senin yaşadıklarının benzerini sebebi aynı olmasa da ben de yaşadım üniversitede okurken. 38 tane dersim vardı alttan(küsüratlı söyledim diye sanmayın salladığımı). okula 2-3 sene uğramadım. bitmez sanıyordum. ama evet iyi hatırlattın. silkinmiştim o zaman. 2 sene içinde makyavelist bir şekilde de olsa vermiştim o dersleri. bu 2 seneyi kaybolan yıllarım içerisinde saymamıştım yazımda. unutmuşum baksanıza. demek ki bir şekilde üstesinden gelince pek önemi kalmıyormuş çekilen sıkıntıların. sana da teşekkür ediyorum, farklı bir bakış açısına yönlendirdiğin için beni. bu arada patronumu şimdiye kadar hiç görmedim.

@tom riddle

sizler benim için birşeyler yazdıkça, bana sorular sordukça o günlere flashback yapıyorum birden. biliyor musun,ilk defa bir kredi kartına sahip olduğumda, paramı ilk bu sitelere vermiştim ben. ilk gün 100$ para kaybetmiştim ve "aman allahım!, ben ne yaptım, nasıl ödeyeceğim bu parayı şimdi" diye kendime kızmıştım. daha sonra hep o 100$ dolar zararı çıkarmak için oynadım sanırım.(klasik kumarda kaybeden tavırları işte).aslına bakarsan işin içindeki adrenalin de beni çekiyordu. akşam 5 olur olmaz bir internet cafe ye gidip saatlerce kaybediyordum yemeden içmeden. birçok kere zararımı çıkardım. yüksek miktarda bakiyelerim oldu. çekebilirdim o an. ama bu lanet olası siteler hiç bir zaman anında para çekmene izin vermiyorlardı. 2-3 gün beklemeliydin ve ben bekleydası yemiyordum. çekim emri veriyor fakat sonra kaybedince iptal ettirip tekrar kullanıyordum. bu güne kadar 1$ dahi hesabıma para yatırılmasına izin verdiğimi hatırlamıyorum. hep kaybettirakıp. beni çeken sanırım hem para kazanma hevesi hem de kumar eylemi. yerine birşeyler koyma meselesine gelince. bir ara yalnız kalmamaya çalışıyordum kendimle. işimi geceye bırakıp geç saatlere kadar işyerimde çalışıyordum birkaç arkadaşımla. gündüz de uyuyordum. baya faydası oldu. ama bir süre sonra vücut dengemi kaybettiğimden bıraktım. farklı bir hobi bunun yerine geçebilir. tavsiyen olursa memnun olurum. teşekkür ediyorum bunu bana sorgulattığın için.

@kimlanbu

evet, bu sitelere güvenmiyordum. hatta eften püften sebepler uydurmasından dolayı firmaların, parasını alamayanlarada şahit oldum. bir ara bıraktım her zaman oynadığım siteyi. ama sonra daha güvenilir olarak duyduğum başka bir yerde devam ettim. aah ahh dostum. istatistik demişsin. zaten beni mahveden de o istatistik kafam değil mi? yukarıda bir yerlerde bahsettiğim "yüklü girip bir kere kazansan dahi, kara geçersin" düşüncesi. ama herkes böyle düşünse kumarı oynatan nasıl para kazanacak bir de bu var değil mi?. olmuyor işte. hırs, nefis buna engel oluyor.hakim olamıyorsun kendine. gerçek hayatta elimde iskambil kağıdı dahi tutmayı bilmem. ciddiyim, bu yüzden arkadaşlarla kağıt oynadığımızda, espri konusu olur bu durumum. üniversite yıllarında arkadaşların eve iskambil kağıdı sokmasına izin vermeyen ben(hiç hazzetmezdim, ve anlamazdım da,ki hala anlamıyorum tahmin ettiğiniz gibi), sanal masalarda, 500$ potu olan oyunlarda kendimden geçiyordum. zaranın neresinden dönersen kardır demişsin. aslında ben bunu yıllar önce farketmiştim. bu sanal kumar olayına başlamadan 1 sene önce at yarışı oynamaya başlamıştım. (ki sanırım içimdeki hırs o zaman başladı). sadece 1 ay oynadım. bu bir ay içinde o "insanlar ne anlıyor lan bundan, karmakarışık" dediğim at yarışı bültenlerini yalayıp yutmuştum. ufak meblağlar yatırıp, yine ufak meblağlar kazanmıştım birkaç kere. tekten yatıp kıl payı büyük ikramiyeyi kaybettiğim bir günün ertesinde, altın vuruş yapma fikri zihnimde belirmişti. cebimde harç parası olarak ayırdığım 300 ytl vardı. bu paranın hepsini basacaktım. bu düşünceyle, sabaha kadar bir sonraki günün programını arkadaşla çalıştık. kesin kazanacağımızı düşünüyorduk. fakat yarışın başlamasına saatler kala içimdeki hisse güvenerek kupon yapmaktan vazgeçtim. iyi ki de vazgeçmiştim. çünkü oynasaydım en güvendiğimiz ayakta yatacakmışız. ben o gün arkadaşa "oynamadan da kazanabilirmişiz demek ki, baksana bugün at yarışından 300 ytl kazandım " dedim. O günden sonra da elimi sürmedim. güzel şeyleri hatırlattın bana. sana da teşekkür ediyorum.

@inatci kahraman aga

aslında "her şey için çok geç" demiyorum. sadece "daha da geç" olmadan yardım istedim sizlerden. bir şekilde içimi boşaltmalıydım. bu kadar yazacağımı ben bile tahmin etmiyordum. dikkat ettiyseniz hiç "keşke" kelimesi kullanmamışım. kabul ediyorum ben yaşadıklarımı. bazı şeylerin geri döndürülemez olduğunu da biliyorum. ama daha fazla uzun sürmesin istiyorum. bu müsabaka bitsin artık. hakemi ya da maçta gösterdiğim performansı tartışmak istemiyorum iş işten geçtikten sonra. tek isteğim bugünden ders alarak, önümüzdeki maçlara nasıl hazırlanabileceğim konusunda sizlerin fikrini almak. puan farkı açılıyor yoksa. geleceğe dair planlar konusunda haklısın. sizleri okudukça, ben de birşeyler yazdıkça zihnim açılıyor yavaş yavaş. uzun zamandan beri geleceğe dair bir plan yapmadığımı farkettim şimdi. herhangi bir hedef koymadım önüme. ya da bahsettiğim durum plan yapmama dahi izin vermedi. içinde bulunduğum günü düşündüm, yarının farkında bile değilmişim. teşekkür ediyorum.

@ensar

aileme bu meseleyi açma konusunu, @egotm paragrafında irdelemiştim. belki ailemden birine değil ama başka bir yakınıma bu meseleyi açacağım. bugüne kadar harcadığım para hep aklımda. aslında bundan sonra çok daha fazla çalışarak, işimde ilerleyerek, kariyer basamaklarını daha hızlı çıkmaya çalışarak bu açığımı kapatabilirim değil mi? bunu fırsata dahi çevirebilirim. inan bu yazıyı yazarken, aklımda hep o gün vardı. buraya "arkadaşlar kurtuldum" başlığını yazdığım gün. umarım o gün yakındır. hatta yakın değil, bugündür, su andır. insan böyle durumlara düşünce bazen tek problemi olan kendisiymiş gibi düşünebiliyor. benden kötüsü olamaz diyor çaresizlikten. eski kız arkadaşıma biraz açmıştım bu konuyu. o da bana aynen, senin gibi "başkalarının senden daha büyük problemleri var, ve aşabiliyorlar, bu ne ki!" demişti. zamanla aklımdan uçmuş gitmiş bu. daha felaket bir durum tahayyül ederek şükür edebilmeliyim. teşekkür ediyorum. umarım içmeye gelirim bir gün çayını.

@chaud

bahsettiğin şeyleri denedim bir ara. beni 4 ay uazaklaştırdı. gerçek hayattaki arkadaşlarımla betsson dan sanal parayla oynuyordum. ama bu öyle garip bir şey ki hiç ummadığın anda her şey çok güzel güzel giderken bir anda zihnine saplanıyor ve o sese uyup dedim ya gözün dönmüş gibi tekrar başlıyorsun. en iyisi sanal da olsa bulaşmamak diye düşünüyorum. çünkü iyi oynadığını düşünmeye başlıyorsun, neden gerçeğini oynayıp para kazanmayayım diyorsun sonra. betsson un "sorumlu oyun" adında güzel bir uygulaması var, istediğin zaman hesabını 6 aylığına kapattırabiliyorsun. 2 ay önce kapattırdım. geçtiğimiz günlerde ne yaptıysam ettiysem tekrar kabul etmediler beni. 6 ay dolmadan kesinlikle açamayız dediler.ne güzel bir uygulama. umarım tüm siteler bu uygulamaya geçerler. başka sitelerden de kapattırmıştım hesabımı ama tekrar açtılar hiç itiraz etmeden. sahip olduğum kredi kartlarımdan biri süresi dolunca iptal oldu ve bir daha da göndermediler. iyi ki de göndermediler. kaldı 2 kredi kartım. bunlardan da yüksek limitli olanı maaşı alır almaz biraz da borç alarak iptal ettireceğim. modem yakma meselesine gelince. 2 senedir oturduğum evlere internet bağlatmamıştım sırf bu yüzden. ama o zaman da internet cafeler konusunda yapabileceğim bir şey olmuyor. evden mümkün olduğunca uzak durmak ve kendimle başbaşa kalmamanın da faydası olduğunu düşünüyorum. teşekkür ediyorum sana da.

@karapolisnas

ailemin bu konuya çözüm bulması meselesinden yukarılarda bahsetmiştim. ağabey meselesine hiç girme, benden beter o:) güldüğüme bakma, içim kan ağlıyor. trajikomik.. profesyonel yardım cazip geliyor bana. internetten biraz araştırdım. sırf bu sanal kumarla ilgilenen psikiyatrlar varmış. sadece ben değilmişim yani. ülkenin kanayan bir yarası olmuş bu mesele. uğraş konusunda tavsiyelerini alabilirim. teşekkür ediyorum ilgin için.

@sethi

ben de buna şükrediyorum. çoluk çocukluyken böyle bir şey yapmadığıma. yukarılarda da bahsettim aynı şeyleri benim büyüklerim de yaşadı. ben ders alacağıma, belki de onlara daha fazla yardımcı olurum düşüncesiyle büyük paralar kazanmak amacıyla kumara başlamış ta olabilirim.(dehşetengiz bir düşünce, aldırmayın).bir kere daha kendim ve ailem dışından birilerinin yardımıyla bunu atlatmaya çalışacağım. olmazsa aileme açmayı düşünüyorum. aslında ailemin de bu yükün altından kalkacak durumları yok şimdilik. bizim her ay gönderdiğimiz parayla geçiniyorlar. şimdi ben bunu aileme açsam, ellerinden de bir şey gelmese daha da kahrolmazlar mı? biliyorum onlar da gidip tefeciden para bulup bu işi halletmeye çalışacaklar. girdap daha da büyür gibime geliyor. ben daha gencim ve ölmedim. söz veriyorum: 2 sene içinde borçsuz harçsız, isterse yine hiç bir şeyim olmasın ama huzurlu olacağım. hepiniz çok güzel şeyler yazıyorsunuz. şu ana kadar duyduğum en parlak fikirlerden biri bu: kendimi bir yardım kuruluşuna adamak. daha kötüsünü görüp belki kendi durumumla karşılaştırma yaparsam en azından karamsarlığımı yenebilirim. hissedip yardım etmenin huzuru belki temizler içimdeki kiri. çok sağol "sethi", çok sağol..

@actionary

daha kötüsü bu işte. bu işi sürdürüp, borçları ödeyemecek hale gelip hapse düşmek. bunu pek aklıma getirmemiştim ya da getirmek istememiş te olabilirim. işte o zaman gerçekten kaybedilmiş yıllar olur benim için. ama olmayacak bu kesinlikle. kalkacağım bu işin altından. ne güzel demişsin "yaşamasını bilene hayatın her anı en güzel yılların bir parçası. yaşamasını bilene ama" diye. belki de yaşamışımdır o yılları. ama bu illet üstüne bir sis perdesi gibi çöküp görünmez eylemiştir..profesyonel yardımı düşünüyorum. en kısa zamanda bağlantılarını kuracağım. teşekkürler..

@orange coffee

merak etme, bu gibi şeyler hiç çözüm olmadı. dedim ya bir şekilde üstesinden geliyorum o haldeyken. ne kötü bir ruh halidir o. yine de teşekkürler tavsiyen için. şifreyi önce zihnime koymalıyım. sigara gibi birşey bu. gerçekten kötü alışkanlık. bazen şunu düşünüp kendi kendime çok gülerim. hani birini övmek için derler ya" içkisi, kumarı, sigarası, karı kız ayağı yoktur". lan bende bunların hepsi kısmen de olsa var:)

o kadar kötü müyüm ben arkadaşlar, siz söyleyin?



şimdi,bu yazının tümünü baştan sona gözden geçirdim de, yazının başındaki karamsarlığın sonlara doğru yavaş yavaş kaybolduğunu farkettim. umarım bu iyiye işarettir. hepinizin yazdıkları üzerinde tek tek düşündüm ve cevap vermeye çalıştım arkadaşlar. iyi ki yazdım buraya. hepinize tekrardan tek tek teşekkür ediyorum. fırsat bulduğumda, hayatımdaki değişiklikleri ara ara yazacağım buraya..


şimdi sıra osmanoglu nda

Allah yardımcın olsun, kurtulman dileğiyle.

gelişmelerden haberdar et, ve öneri olarak mesela son maaşından kumara giden bölümü 'osmanoğlu las vegas'ı terk ediyor zirvesi' kapsamında çılgın atmamıza ayırabilirsin:)

not: şakaydı, kızmazsın umarım.

rica ederim. ufacık, tefecik bir yardımım dokunduysa ne mutlu bana.
en kısa zamanda güzel haberlerini bekliyoruz.

13 yaşında sigaraya başladım, 26 yaşımda bıraktım, bıraktığım zaman günde 3 paket camel içiyordum. artık gece yattığım zaman sırtım ağrıyordu, akciğerler iflas edecekti neredeyse. hiç bir şeye para harcamazdım, giyime kuşama filan, sigara için para biriktirirdim. nasıl bıraktım?

bir gün evde mangal partisi yaptı annemler, en yakın arkadaşlarım geldi. hepsinin huzurunda; bir daha içersem orospu evladının önde gideni olayım, benimde suratıma şerefsiz diye diye tükürün dedim. sürekli göz önünde o insanlar olduğu için içemedim, çünkü biliyorum ilk balgamı abim yapıştıracak, arkadaşlarım orospu çocuğu diyecek. bırakalı 5 yıl oluyor, keşke daha önce bunu söyleseydim dedim.

bence kimliğinizi açığa vurun, arkadaş ortamınızda, ailenizde, hatta sözlüte. ki sürekli göz altında olduğunuzu bilin. bu baskı bir süre sonra meyvesini verecektir. şu an ben osmanoğlu' na ulaşmak istemem ulaşamam, veya bu başlıkta yazan herhangi bir kişi, ama bir galahad veya alchemistt veya efruz' a ulaşılabilir. kendinizi denetim aldına aldırmanız gerekiyor.

umarım yakın zamanda bu illetten kurtulursunuz.

"hani birini övmek için derler ya" içkisi, kumarı, sigarası, karı kız ayağı yoktur". lan bende bunların hepsi kısmen de olsa var:)

o kadar kötü müyüm ben arkadaşlar, siz söyleyin?"

demişsin de bence bu laf zaten geyikten öte bir şey değil. alkolü normal aldığın sürece, hanfendilere takılmanın cılkını çıkarmadığın sürece, normal bir sigara içicisi olarak takıldığın sürece problem yok ama kumar oynarsan bunun gerisi hep geliyor ve batıyorsun. şimdi düşünsem bunların üçü olan ama kumarı olmayan 100 tane arkadaşımı sayabilirim. sen kendini kurtarabilecek bir durumdasın ama biraz daha buna devam edersen yazık olacak. ya abi diyorsun ki bu kadar yılımı kumara harcadım , e kardeşim sen kafadan 20 sene boyunca bir şey olabilmek için üniversiteyi bitirdin, okudun. bu 20 sene heba olmuyor mu? o 20 sene boyunca eğitimine geleceğine yapılan yatırım heba olmuyor mu?

benim aklıma bunun çözümüne yardımcı olmak için yazmak geldi. evet yaz arkadaşım aklına ne geliyorsa ellerin çürüyene kadar yaz. uğraşamam dersen internette bir blog aç oraya yaz. şu ekşi duyuru tayfası da gelir blog'a yazdıklarına yorum yapar. şuraya yazdığının en azından yarısı etkisini yapar içinden çıkar şeyler. hem sonradan belki kitap haline bile getirir bunu pozitif yöne çevirebilirsin. he ama yazdıkça kazandıklarımı hatırlar gene coşarım diyorsan salla gitsin yazmayıver.

madem bu illet yüzünden işinde ilerleyemedin ver kendini işine. kumara bağlı olacağına işine bağlı ol. hem bu şekilde biriken borçlarını da halledebilirsin.

ayrıca ben senin yerinde olsam evdeki bilgisayarı da birine verirdim bir süreliğine. hatta kendimi eve bile kitlettirirdim. ben eşşşek kadar adam oldum hala final zamanları anneme bilgisayarın kablosunu saklattırıyorum ders çalışayım diye hehe.

bir de şu var. hayatının sahibi kim ya da ne? şu anda sen değilsin maalesef. kendini, kendi kontrolünü ele geçirebileceğinden bahisle motive edebilirsin.

ha bu arada feysbukta texas poker'i bırakmamı sağladın teşekkür ederim: ) fark ettim ki yok arkadaş bunun sanalı bile tehlikeli.

sizi mıknatıs gibi çekip, tüm enerjinizi üzerine çekecek çok kuvvetli bir ilgi alanı lazım.
bu karşı cins olabilir mesela. birine deli gibi aşık olabilirsiniz ya da o size...
ya da bir sanat dalına falan kendinizi adayabilirsiniz.
öyle bir şey olsun ki, kumarın ne kadar gereksiz olduğunu görün.
hem bırakın, hem ders alın.

bedensel bir bağımlılık değil bu (eroin vb..), zihinsel bir şey..
bu yüzden ancak zihinde biter.
hayatınızı başka bir şeyle anlamlandırın.

şu da olabilir:
birkaç hafta mezarlığa gidin. cenaze yıkanan bölüme.
sevdiklerini kaybeden insanların acılarına şahit olun.
cenaze mezarında götürülürken eşlik edin. kalabalık ayrıldıktan sonra oradan ayrılmayın.

sonra kumar başında geçirdiğiniz zamanları düşünün.

böyle yaptıktan sonra kumara devam ederken aklınızda bu sahneler dalgalanır ve kumardan tiksinirsiniz.(diye düşünüyorum)

herkes çok güzel şeyler yazmış. bu dayanışma ruhu beni çok mutlu etti. umarım sen de buna duyarsız kalmaz, iradeni demirden avuçlarının içine alırsın osmanoğlu. çünkü görüyorum ki çok güçlüsün. kendine söz geçirmekte bir problemin yok. çünkü sana kimse söz geçiremiyor kendinden başka. sen de bunun gayet farkındasın. eğer başkaları sana söz geçirebiliyor olsaydı abinlerin durumundan ders alırdın, çok sevdiğin o kişiyi kırmaz,dinler, hayatından çıkıp gitmesine izin vermezdin.bu nedenle çok güçlüsün işte. sadece çok iyi bir sebebe ve "aydınlanmaya" ihtiyacın var.

tahminim, uzun zamandır güzel bir tatil bile yapmadın. sırf bilgisayardan uzak olmamak için.
bu nedenle, bilgisayardan, telefondan, bakkaldan bile uzak bir yere tatile git mümkünse. 10 -15 gün kal. döndüğünde binalar üstüne üstüne gelecek, kendini sokağa atmak isteyeceksin, bilgisayarın sesini bile duymak istemeyeceksin.
bana öyle olmuştu.

geçmiş olsun. ilacın şu abide olabilir: (bkz: kultegin ogel)