tetanoz yapan bakteri oksijensiz ve sıcak ortamda yaşıyor. tetanoz olmanız pek olası değil, ama gidin bir aşı olun.

Aşı olun riske değmez. Askerde falan da aşı yapılıyor, eğer yakın zamanda askerlik yaptıysanız aşıya gerek görmeyebilir acildekiler.

10 senede bir hatırlatma dozu önemli. Bu arada Türk halkında tetanos=paslı demir algısı var ama asıl olarak toprakta daha çok var tetanos bakterisi.

Bu kesiden bi şey olacağından değil ama yine de aşı olun, ilerisi için kafanız rahat olsun. 3 doz aşı olduysanız temiz kesilerde 10 sene, pis kesilerde (toprak bulaşı vs) 5 sene koruyucu etkisi var hatırlatma dozlarının.

Aşı karşıtıyım, özellikle doğum hassasiyetlerini kullanarak bebekleri her türlü ilacın aşının ve tedavinin denekleri olarak kullanabiliyorlar, son derece ikircikli bir durum. Öncelikle bunu belirteyim.

Şehir hastanesi sizi kabul etmeyebilir. Asm'ler aşılarınızı yapacaktır burada kalabalık etmeyin diyebilirler. Malum suriyeliler bizden öncelikli.

Güvenilir bir hekiminiz varsa hangi aşıların kesinlikle yapılması gerektiğini ve hangi aşılar ile tahlillerin kesinlikle yapılması gerekmediğini ondan öğrenin, mutlkaa bilgisi vardır ondan bilgi alın. Gerçekten asm'deki hemşirelerin ilaç/aşı/vs saklama titizliklerinde sorun görüyorsanız bunu lütfen sağlık bakanlığına bildirin ki orası bir denetlensin bir soruşturma geçirsin. Söylemedikçe artar çünkü.

Asm aşı saklama koşullarından şüpheniz olmasın. Bakanlık online olarak sürekli aşı dolabının sıceklığını takip ediyor (il sağ müd değul BAKANLIK). ASM personeli de, ister sevin ister sevmeyin, vatan haini veya câni değil genel olarak. Aşıları dolapta muhafaza ediyorlar.
Ben asm'yi tercih ettim yine onları tercih ederim

Özel hastanedeki çocuk doktorumuz "aşı için hastaneye gelmenize gerek yok, ASM'de yaptırabilirsiniz. Hatta onlarda daha sık aşı yapıldığı için hem daha taze oluyor hem de sıcaklığını çok sıkı takip ediyorlar" demişti.

evet, aile sağlığı merkezine gidiyoruz.

hatta, eşim de hastane personeli olduğu için, hastaneye götürüp yaptırtmayı düşünmüştüm. aşı uygulaması sadece asm de yapılıyor dendiği için asm ye götürmüştüm.

İlk cevabı veren arkadaşa katılmıyorum. Bebekler her türlü aşı/ilaç/tedavi derneği olarak kullanılmıyor. Yıllardır süregelen, yapılması gereken aşılar yapılıyor. Oğlum 8 yaşında, sadece göçmenlerin aşısız gelmesi sonucu 7yaşında yapılması gereken karma aşısı (geçmiş zaman ne kadar oldu hatırlamıyorum) daha erken yapıldı. Onun haricindeki aşılar bildiğimiz, bizim de çocukluğumuzda yapılanlar. Üstelik aşısız gelen göçmenler ve aşı karşıtları sebebiyle maalesef sonuna gelinmiş olan kızamık ve su çiçeği yeniden hortladı. Üstelik aşı karşıtları/aşısızlar da çocuklarının (haklı olarak) kamusal alanlarda oynqtıyor/gezdiriyorlar ve bu mikroplar maalesef daha hızlı yayılım gösteriyor.
Ben oğluma ekstra yapılan rota aşısını da yaptırdım. Yaptırmayan tüm anne babalar - maalesef hayatlarının ilk 3 yıllık döneminde hastanade yatmak zorunda kalırken ben hiç bir problem yaşamadan oğlumu bu yaşa getirdim. Kaldı ki ben de oğlum da alerjik bünyeliyiz. Buna rağmen ne oğlumun aşılarında bir sıkıntı yaşadım ne de (kuduz aşısı a alerjim olmasına ve yaşım ileri olmasına rağmen) bana yapılan 5doz covid aşısında bir problem yaşadım...

Aşı karşıtı olan arkadaşlar, hastalandıklarında yine tıbbın ve bilimin çözümlerine başvurmayacaklarsa karşıtlıklarını da son derece samimi buluyor ve hak veriyorum.
Menenjit aşısını da doktorunuzla görüşerek değerlendirmenizi tavsiye ederim.
Ve evet, asm'de sürekli bir aşı sirkülasyonu ve bakanlık soğutucu denetimi var. Asm hekimi 4 arkadaşım var, bizzat onlardan biliyorum.

biz de hep asm'de yaptirdik, sadece asi takviminde olmayan rota ve menenjit asilarini takip eden cocuk doktorumuz yapti. onun haricinde benim de edindigim bilgi asmlerin asi konusunda oldukca guvenilir oldugu ve soylendigi gibi asi sirkulasyonu daha fazla oldugundan tazeligi konusunda da endiseye yer olmadigi seklindeydi.

biz de hep asm'de yaptırdık. rutin kontrolleri için özel hastnaeye gidiyoduk. eğer kontrol aşı zamanına denk geliyorsa onu hastanede yapıyorlardı. ama doğduktan sonra ilk dozların tamamı asm'de yapıldı. sonraki hatırlatma dozları hastanede yapıldı.

saklama koşullarından yana endişeniz olmasın.

asm'de yaptırabilirsiniz.

ek bi hatırlatma rota virüs gibi bazı aşıları sağlık bakanlığı aşı kapsamında dahil değil, bunları varsa doktorunuzla takip edip zamanında yaptırın.

not : aşı karşıtlarını sosyal medyada ve gerçek hayatta ignore edin.

Yanıtlar için teşekkürler. Peki arkadaşlar aşı vakti gelince arıyorlar mı asm’den yoksa biz takip edip mi götürüyoruz?

devletin karşıladıklarına ek olarak ücretli rota ve menenjit aşılarını da sağlık ocağında yaptırdım.

aşı karşıtı olanlar keşke alınlarına dövme yaptırsa da kendileri ve çocukları ile toplumda yan yana gelmekten kaçınabilsek.

bizim sağlık ocağı bazen arıyor bazen aramıyor. zaten hangi aylarda yapılacağı önceden belli. kendiniz takip etseniz daha sağlıklı olur.

Aşıların buzdolabındaki sıcaklıkları merkezi aşı takip sistemi (ATS) tarafından buzdolabındaki sensörle takip ediliyor. Sıcaklıklarda oynama olduğu zaman uyarı geliyor. Aşılar kullanılamaz sıcaklıklara gelirse çok yüksek ceza veriliyor. Rahat olun o konuda.

Bi arkadaşımın babası aile hekimiydi, bi keresinde evlerinde otururken telefonuna uyarı gelmişti asm'de elektrik kesintisi var aşıları taşıyın gibi. Apar topar çıkmıştı. Yani asmler gerçekten iyi denetleniyor aşılar konusunda merak etmeyin.

Aşı karşıtlarını ignore edin +1. Geçen de benzer bir başlıkta yazdım, covid mrna aşısı gibi yeni bir aşıyı olmak istememek hadiii bir nebze makul karşılanabilir (ki bence normal değil de neyse), yıllardır yapılan ve çocuk sağlığında inanılmaz öneme sahip çocukluk aşılarına karşı olanı direkt hayatımdan çıkarırım. Fakültede hocalarımızın dediği çocuk sağlığı açısından hiçbir çocuk doktorunun karşı olmaması gereken iki şey var anne sütü ve çocukluk çağı aşıları. Bunlara karşı olan biri mesleğini doğru yapmıyordur. O yüzden takvimdeki aşıları ve hatta bence arkadaşların da belirttiği gibi takvim dışı aşıları yaptırın. Hiçbir çocuğu aşı adı altında denek olarak kullanmıyorlar merak etmeyin

bebeğimin tüm aşılarını asm de yaptırdım
asm ile iletişime geçin (ki sizi takip ediyorlardır, bizim asm hemşireleri aşı zamanı geldiğinde bize haber veriyor) randevu bile almadan gidip yaptırabilirsiniz. bebeklere her zaman öncelik tanıyorlar.
aşı karşıtı olanlar, tek söyleyebileceğim allah belanızı versin. kuzenimin 2 aylık bebeği yoğun bakımda yattı ölümden döndü çocuk, neymiş büyük kızının arkadaşlarından biri aşılarını olmamış (annesi aşı karşıtıymış), parkta toplaşmışlar bir gün ve o "arkadaştan" kızamık kapmış!! o arkadaşın annesi çocuğunun hasta olduğunu söylememiş çünkü hafif ateşi varmış sadece !!!

takvimdeki aşılar için asm'den arayıp haber veriyorlar. takvimde olmayan aşıları kendini takip etmeniz gerekiyor.

bu arada takvimde olmayan rotavirüs ve menenjit aşılarını da eczaneden alıp asm'de yaptırabilirsiniz. illa özel doktora gitmeye gerek yok. aşıyı yapıyorlar, sadece diğer aşılar gibi ücretsiz karşılamıyorlar.

evet bizim de takvimdeki asilar icin ariyorlar hatta plan yapiyorlar bize gore (su gun su saatte yaslilarin asilari var siz su saatte gelebilir misiniz? gibi). ve evet ayrica soylemeden gecemiycem ben de, asilarini ihmal etmek, hele ki asi karsitligi tum cocuklara buyuk haksizlik ve zalimlik bence. hicbirimiz doktor degiliz cocuklari denek olarak kullaniyorlar demek icin hicbir yetkinligimiz yokken sagdan soldan duydugu dayanaksiz cumlelerle tum cocuklari riske atanlardan gercekten uzak olalim dilerim. sayelerinde neredeyse bitme noktasina gelen hastaliklar hortladi. bahanesi de sey, "olursa benim cocugum hasta olacak sana noluyor???" saka gibi bir cehalet gercekten!

ben 0 iletisim ama avam olamadim tamamen fiziksel

elit bir erkeğim :)

Birleşik Krallık'ta iki meclisten biri olan house of commons'ın türkçe karşılığının avam kamarası olduğunu düşünürsek ve ülkemizde lordluk gibi bir unvan olmadığını da hesaba katarsak muhtemelen hepimiz avamız evet.

Onun dışında sorduğunuz anlamıyla bakarsam, maalesef uzun senelerdir kitap bitiremiyorum ben de ama gün içinde çok fazla şey okuyorum. Sadece ders kitabı, alanımda bilimsel makale ya da twitter'da geyik muhabbet de değil; ilgimi çeken konularda yazılmış köşe yazıları, wikipedia sayfaları ya da daha kapsamlı makaleler gibi türleri çok sık tüketiyorum. Kelime haznem nasıl bilmiyorum, internette bunu ölçen testleri yaptım ama öyle ciddi bir sonuç aldım mı hatırlamıyorum ama günümüz dünyasında hepimiz yaptığımız işlere göre günde belli sayıda kelime kullanarak konuşuyoruz ya. Farklı bir alanda bir sohbet çevirince kelime sayısı otomatik olarak artıyor zaten. Mesela tüm gün tıp alanında konuşurken bir anda ekonomi ya da otomotiv ya da ne bileyim politika konuşsan, kelime sayın kafadan 50-100 artar :d

Yani bence sorduğun sorudaki durumun karşı tezi, "Hayatını sadece günlük uğraşlarıyla mı geçiriyor yoksa kendi işi/eğitimi dışında öğrenmeye, kendini geliştirmeye zaman ayırıyor mu?" gibi bir şey ve ben bunu yaptığımı (hatta kendi işimin önüne geçecek kadar olduğu için biraz azaltmam lazım) düşünüyorum ve genel kültür gibi konularda iddialıyım. Ha ama tiyatroya gitmek, opera izlemek, festival filmini salonda izlemek, şiir okumak, her hafta bir kitap okumak faktörlerini sayıyorsak bunların hiçbiri bende yok :)

600 kelime üstün zeka ben 15 kelime bilmek

Az önce bir YouTube videosunda duydum arkadaşlar, yetkili bir abi/abla olmak için günlük 4000 kelimeyle akıcı bir şekilde konuşabilmek gerekiyormuş. Avam kafama yattı. Avam da olsam bir doğru - yanlış ayrımım var Allah'a şükür. Avam olmayanlara da büyük hasedim (, Urfa'da Oxford vardı da...)

Degilim.

Bilakis bu ülkenin okumus denen kesimi için bile fazlayim. Zaten bu yüzden yasamak istedigim degil olmak zorunda oldugum yere gidicem.

Sözlerime sofistike görünmek isteyen her avamın yaptığı gibi bir alıntıyla son veriyorum. Seneca'dan geliyor: Sürekli ikiyüzlülükle azap çekmektense, içtenlikten dolayı hor görülmek daha iyidir.

Değilim. Konu kelime bilgisiyse ülkedeki birçok profesörden fazla kelime ve dil bilgim var.

Ebru Yaşar dinleyenler bu gruba dahil mi?

Asla.
Bu arada 600-700 kelime fena değil. Zaten o kadar kelimeyi kullanmaya gün yetmez :)

Değilim ya. Etrafımda da beni böyle niteleyen olmaz sanırım.

köle, özgür kalınca ilk iş kendine bir köle tutar derler ya, biraz o hesap. biz de zamanında çok ezildik, çok zorlandık, sıra onlarda gibi bir bakış açısı oluyor. bi de doktorların bir kısmında (genelleme yapmayayım) tanrı sendromu oluyor. sonuçta sağlıkla uğraşıyorlar. bi noktada anlayabiliyorum. yapacakları bir hata bir organ veya bir hayat kaybına neden olabilir.
Doktorlar arasında büyümüş biri olarak yorum yapıyorum.

mor oje +1

bir de ister istemez kötü davranıldıkça yıpranıp farkında olmadan öyle davranıyorlar bence sadece doktor değil benzer dallarda da öyle olur.

ben bunu çok da yanlış bulmuyorum. mobbinge varmayacak şekilde disipli davranmaları normal. çünkü insan canı emanet ediliyor en ufak bir hataya bile yer yok o meslekte. tüm insanlığın bir özelliği olarak biraz gevşek bırakılınca işimizi düzgün yapma motivasyonu da azalıyor.

Kendini besleyen kapalı bir döngü var. Dizi ve filmlerdeki hastane ortamının yansıttığı stereotiplerden tutun, sohbet ortamlarında anlatılan anılara kadar her şey en başta bu döngüyü yaratmamış olsalar bile devam ediyor olmasında büyük pay sahibiler. Bu övünülecek, kendini içinde tanımlayacak bir şey haline gelmiş artık. Devrecilikten çok bir farkı yok aslında.

İnsan hayatının önemi vs. gibi konulara çok katılmıyorum. Bir çevredeki davranışların nasıl şekillendiği görevin kendisinden çok o ortamın kültürüyle alakalı, kültür derken "bunlar kültürsüz" demiyorum. Demek istediğim daha çok sosyolojik manada bir kültür. Eğitim kadrosundan tutun, asistanlarına ve deneyimli personele kadar herkes eğitim hayatı boyunca "biz böyleyiz, burada işler böyle yürür" mesajını içselleştiriyor. Başka nasıl davranacağını bilmediği için böyle davranılıyor çoğunlukla.

Öğrenciliğimde tıp okuyan birçok arkadaşım vardı, çoğunun uzmanlık sürecini de takip edebildim. Benim gördüğüm kadarıyla durum bu.

Aşçılarda da benzer bir kültür var örneğin. Sert olmak hoş görülen, iyi bir karakter özelliği olarak lanse ediliyor.

Özellikle cerrahi branşlarda kıdem mevzusu çok önemli. Askeriyede bu kadar önemsenmiyor olabilir. Bizim iki hoca vardı benzer yaşlarda, biri diğerinden 2 hafta önce asistanlığa başlamış ve yıllar boyunca aynı üniversitede kalmaya devam etmişler. Hâlâ 2 hafta sonra başlayan hocamız diğerine abi diyordu ki ikisi de camiada önemli profesörler yani.

Kıdemin yanı sıra mobbing seviyesine varan zorlamalar da çok görünüyor. Çömez asistanların cerrahi branşlarda yaşadıklarını arkadaşlarımdan biliyorum. Onlar kıdemli olunca da kendi çömezlerine aynısını yapıyorlar. Mesela İzmir'in en büyük kadın doğum servislerinden birinde çömez asistanlar sabahları erken gelip kıdemlilerine kahvaltı hazırlıyordu. Hayır yapmıycam deme şansın yok o zaman ameliyatlara almıyorlar ya da angarya iş veriyorlar. Hocalar da çok ses çıkarmıyor bu konuda.

Her branşta böyle değil tabii ama dediğim gibi ağır cerrahi branşlarda asistanın asistana yaptığını kimse yapmıyor.

Devrecilik.

Oto sanayi, kuaför, askerlik, iş ortamı,üniversite gibi yerlerde tipik örneğini görebileceğin devrecilik, tahakküm etme ,zayıf gördüğünün üzerinde yükselmeye çalışma gibi dürtülerin doktorlar arasındaki ilişkilerde tezahür etmesi durumu.

Hala gençsin, sisteme gir bir yerinden. Değiştir. Her şey hızla değişiyor çünkü, bir rol kalabilirsin.

Kapabilirsin*

Ben bunca teknolojik ilerlemeye rağmen yanlış zamanda doğduğumu düşünüyorum. 91’liyim ve etrafımdaki yozlaşmış toplumu (kimine göre de bu benimdir mutlaka) görünce iğreniyorum bu çağdan.

Cep telefonu ve internet öncesi dönemi de yaşamış birisi olarak ben kendimi şanslı görüyorum.

Evrenin ve uzayın sırlarını öğrenemeyeceğim için de şanssız.

84’lüyüm. Memnunum. 80-82’li olsam daha iyi olurmuş ama çok da önemli değil.

sekizdokuzn başlıklarını 100 metre öteden tanımak

83 lüyüm. Eskiyi de yeniyi de, Bir sürü şey gördük. Memnunum.

@fut: <3

sikinti yok - 1982

Çok da değil, yapay zeka ve yeni teknolojilerin iyice yerleştiği bir zamanda doğmak isterdim.

Sanırım elektronik taş devrini yaşıyoruz biz. büyük ihtimalle kullandığımız her şey bir prototip olarak görülecek. :D

gelecekte doğmak isterdim bir üstteki arkadaşa katılıyorum

84'lüyüm. Son birkaç yıldır maalesef dünyanın ve ülkemizin en rezil dönemini yaşadığını düşünüyorum. Ahlaki çöküş, insanların bencillikten artık çıldırmış olmaları, belirli bir kesimin hayatını mükemmel yaşarken, bir kesimin aç olması bak gerçekten aç olması, kadın düşmanlığı,hayvan düşmanlığı, doğa düşmanlığı, insanların kendini üstün tür olarak kabul edip diğer türlere zorbalık yapması, ormanların yanması, hayvanların öldürülmesi, işkence edilmesi vs. bak yazarken içim şişti off. Ben kendi yaşadığım dönem için konusabiliyorum tabi. Yani özetle doğmuş olmak istemezdim.

memnun değilim. benim memnuniyetsizliğim yozlaşma kaynaklı. eskiden de böyleymiş aslında ama şu an her şey çok daha görünür ve normalleştirilmiş durumda.

81'liyim, yukarıda ki dediklerine ek olarak, ileride mars'da yaşam çalışmaları, astronomideki gelişmeler, tıptaki gelişmeler heyecanlandırıyor (gerçi banane'yse o ayrı) kimi şeyleri göremeyecek olmak (o zamana kadar toprak oluruz zate) üzüyor.

ek olarak; artık kimi şeyleri yaparken zorlanacak yada hiç yapamayacak kadar yaşlı olmamda üzüyor :D

insanlığın tüm savaşlara, yıkımlara rağmen geçmişten günümüze hep ilerleme halinde olduğunu düşünüyorum. Yani arada ufak tefek dalgalanmalar olmakla beraber hep ileri yönde giden bir grafik. Geçmişin hiçbir döneminde doğmak istemezdim. Bu tarz sorulara verdiğim klasik cevap 2980'de doğmak isterdim oluyor. 2000lere girerken 4 yaşındaydım pek hatırlamıyorum, 3000lere girişte 20 yaşında olmak keyifli olurdu :d

yani geçmişten bugüne kadar düşünürsek memnunum ama gelecek açısından bakarsak geleceğin daha iyi olacağını düşünüyorum. En azından 200 sene sonra bile bugün yaşadığımız pek çok sağlık sorununu yaşamayacağımızı varsayıyorum.

Eski daha beterdi bence. bundan 300 yıl önce kadınlar savaş ganimetiydi. Tıp ileri değildi düşensene 1453 yılında bir yeniçerisin ve vucuduna ok saplanmış çok acı verici bir ölüm şekli. 70'ler,80'ler ve 90'larda da toplum yozlaşmıştı ama internet olmadığı için bilinmiyordu. mesela 90'lı yıllarda bizim mahallede bir erkek çocuğuna tecavüz edip kutuya koydular.

Fakat; 1950'lerde doğup 70'li,80'li,90'lı yılları yaşamak isterdim o zaman yiyecekler hormonsuzmuş kanser hastalığı yaygın değildi. Şimdi kanser grip gibi. İnsanlar şimdikine göre daha iyiydi birçok yönden.

Doksanlar özellikle kenar mahallelerde korkunçtu ya. Oturduğumuz mahallede sular sık sık kesilirdi, kapıya su tankeri gelirdi. Kadınlar birbiri üstüne çıkıp tankerin vanasindan bidonlara su doldurmaya çalışırlardı. Asfalt falan hak getire, sokak araları toprak yoldu. Üstleri başları çamur olurdu bütün kadınların. Allah'tan ben çocuktum o zamanlar, yetişkin olarak oralarda yaşamak annemin yerinde olmak istemezdim.

Şimdi yaşamasam 1900'lerin başında ama varlıklı bir ailede yaşamak isterdim ben de. Okuma yazma ve yabancı dil bilmek ve sürekli gazete okumak isterdim. Özellikle o iki dünya savaşı arasındaki dönemde herhalde dünyanın görüp görebileceği en büyük dahiler yaşamış. Atatürk'le, Freud'la, Einstein'le ve daha nicesiyle aynı çağda yaşayıp bu insanların yapıp ettiklerinden haberdar olmak ne demek. Dönem kıyafetleri de aşırı elegant artı olarak :p

Eskiden ayda bir giderdim ama en son Poor Things'e gittim.

ben sinemaya en son joker filmine gittim. daha da gitmedim. emin ol cok ucuz fiyat olsa bile gitmem. sinema cazibe alanımdan cıktı.

poor things +1

Çoook ünlü ya da beklediğim bir film olursa. Ya da festival filmine denk gelirsem. Senede 1-2'ye tekabül ediyor.

kendim için yıllardır gitmiyorum. 5 yaşındaki kızımı götürüyordum bir ara ama genelde filmlerin sonunu getirmeden çıkmak istediği için bayadır onu da bıraktık. sonbahar kış döneminde arkadaşlarla aramızda film gecesi yapıyoruz haftada bir sadece.

Neden gideyim ki evinde 55 inç tv, rahat koltugum. 40 dk neden reklam izleyeyim?

Ben hala gidiyorum, bir çeşit ibadet gibi algılıyorum onu.

genel olarak hollywood'u boykot ediyorum ve daha fazla zengin etmek istemiyorum. dolayisiyla bir ton para verip sinemada film izlemem cok nadirdir su aralar. son 12-15 ayda sadece dune 2'yi izledim sinemada.

Pandemi öncesinde de çok nadir gidiyodum. Pandemiden sonra ilk kez geçen sene gittim ve bir senede 3 film izleyerek kendi adıma baya yüksek bir sayıya ulaştım.

Spiderman across spiderverse
Oppenheimer
Barbie

Üçlüsünü izledim. Barbie'den beri gitmedim. Bayramda Inside out 2'ye gitmek istiyordum kardeşimle ama burda sadece Türkçe dublaj varmış sinemalarda. Evde izleriz diyip vazgeçtik

oldum olası sinema(salonda izleme) meraklısı değildim. malum ortamlardan indirip izlerdim. bir tek sinemia zamanı her hafta bir filme gitmeye başladımdı.
o kapandıktan sonra araya pandemi girdi. ardından da bilet fiyatları anlamsız şekilde arttı. bu sürede maks 3 filme gitmişimdir. o da arkadaşlarımın ısrarıyla.

zaten filmlerde bir iki ay sonra malum ortamlara düşüyor.

eskiden sinemadan handycam çekimi izlemek için saatlerce torrent arardık hey gidi günler hey. artık dijitale gelen 4k torentte.

Gitmiyorum.
Son 4 yılda herhalde bir kere gitmişimdir.

Artık çok rahatsız edici geliyor.
Dikkat süresiyle de çok ilgili bence durum. Dikkat sürem çok kısaldı ve bu konuda yalnız olduğumu düşünmüyorum, bence birkaç milyar kişilik bir aileyiz biz.

120 dakika boyunca sadece bir kere ara vermek, tuvalete gitmek yasak, telefona bakmak yasak, gidip su almak yasak, mısır alsan bitiyor, etraftan seyircilerin sesi geliyor vs. Artık evde izlemeye çok alıştığım için çok konforsuz geliyor ve pause tuşu yok.

Bir daha beni sinemaya götürebilecek bir film gelmiyor aklıma. Matrix 4 geldi, ona bile gitmedim.

pandemiden beri gitmedim ama en son ne zaman gittiğimi de hatırlayamadım.

sanırım en son aslan kral'a gittim. (2019) sonra gittim mi bilmiyorum.

Hayır. Yılda 1 kere belki. En son Dune: Part 2'ye gittim ben de. Türkiye'deki sinema salonları asla hak etmiyor ödenen ücretleri. Havalandırması berbat, sürekli öndekilerin telefonlarının ışıkları ve hışırtılar ile dikkatinin dağıldığı, berbat aydınlatma ve vasat ses sistemli çakma IMAX için 300 küsur lira vermek delilik.

Pandemiden önce çok sık gidiyordum bazen ayda 4-5 kez. Pandemiden beri hiç gitmedim.

Dune 2'ye bile gitmedim. Öyle bir boşvermişlik benimkisi.

Quiet place kötü bir film zaten. Sırf oyuncular için izledim.

degecek film ise gidiyorum, senede 1, max. 2

en son Top Gun: Maverick'e gittim..

İstanbul Modern'den sinefil üyeliğl aldım. Ayda birkaç defa gidiyorum. Bunun dışında ön gösterim ve festivalleri takip etmeye çalışıyorum.

çok ilgimi çeken bir filmse gidiyorum, onda da eğer mahallemdeki sinemaya gelmişse ancak. farklı semtte, eski filmleri filan gösteren bir sinema daha var ama resmen üşendiğimden gitmiyorum. kötü bir şey aslında.

paribu bir bilete bir patlamış mısır verip bizi kandırıyor maalesef.

en son fall guy filmine gittik güzeldi.

Pandemiden beri sadece Dune ve Dune 2'yi sinemada izledim.

Öncesinde Marvel filmlerine falan giderdik. Bir aksiyonlu gürültülü filmleri, bir de ağır yavaş sanat filmlerini sinemada izlemeyi seviyorum. (Birincisi dev ekranda bangır bangır güzel oluyor, evde sesi çok açarsak komşular rahatsız olacak diye geriliyorum. İkincisini de sinemada odaklanıp izleyebiliyorum, evde filmi sevsem de dikkatim dağılıyor bitiremiyorum.) Ama aşırı hevesle beklediğimiz filmler dışında "ya şu film gelmiş, gitsek ya" diyoruz, sonra üşeniyoruz. Böyle böyle Dune'dan başka bir şeyi sinemada izleyemedik işte.

en son "Doctor Strange in the Multiverse of Madness (2022)" izledim sinemada. onu da başkası istediği için. türkiye'de değildi. bi daha sinemaya gider miyim bilmiyorum. belki bir arkadaşım ısrar ederse olabilir. kendi isteğimle gitmem yani.

evde izlemek en iyisi...

öyle bir noktadayız ki sinemanın ev imkanlarından fazla vadettiği pek bir şey kalmadı. herkesin evinde dev tv'ler, ses sistemleri var. üstelik bir yandan rakınızı, biranızı içebiliyorsunuz. bir de bana son yıllarda bir huysuzluk hali geldi. sinemaya gittiğimde çatır çutur cips yiyen, yanındakiyle sohbet eden, telefona bakan insanları görünce kuruluyorum, dikkatim dağılıyor. o yüzden sadece bir platforma gelmesini bekleyemeyecek kadar merak ettiğim filmlere gidiyorum.

Pandemiden sonra çok azaldı ama bunun salt pandemi ile değil fiyat artışlarıyla ilgisi var en azından benim için.

Şu an film festivalleri dışında tek tük gidiyorum çok merak ettiğim ilgimi çeken bir şey olması lazım mesela en son inside out 2 için gittim.
Kinds of Kindness var şu an merak ettiğim ama sanırım gitmem sinemaya bilmiyorum kararsızım şu an.

Ortaokul Hard Rock , Heavy Metal
Lise Hard Core, Industrial, Death (Death ama çok anlamadan)
Fakülte Progressive ve arkadaşları

Olarak gidip bi 10 sene kadar trip hop, depeche mode, younger brother gibi efendi elektronik gruplar ile ara verip son bir kaç senedir eskilere dönmece mevcut.

Yeni grubu bırakın eski grupların yeni albümlerini bile çok şeyedemiyorum sanırım.

İcra olarak da lise zamanları çok sert olmasa da metal türevi çaldığımız bi grup vardı ondan sonra da sanırım en sertli grubum indie/brit yapan bi gruptu.

Yaş:36

10 yıl önce metallica, dio, judas biraz

Spor salonu haricinde arada işe giderken arabada sabah. Onun dışında çok değil.

Yorgunken falan hayatta dinleyemem kafam almıyor.

Eskilerden devam ediyorum yenilere bakmıyorum. Eskisi kadar çok dinlemiyorum. Motivasyonum düştüğünde, zor bir iş yapmadan önce enerji/gaz versin diye dinlediğimi fark ettim. Mesela temizlik yaparken Amon Amarth dinlerim hep:/

Metal müziği genelde spor salonunda-öfkeliyken-yorgunken dinlerim, şu an mesela full İdles dinliyorum, yorgunluğum azaldı sayesinde.

System Of A Down-Sepultura-Kreator-Bullet For My Valentine-Rammstein-İdles vs listemde olur.

genelde yeni. Ben her akşam dinliyorum, bişeyler yaparken de açık oluyor günde 3-5 saati olabilir.

Ben her tür duygu için metal tercih ediyorum. Sinirliyken veya enerjikken Decapitated, Bloodbath, Revocation, Protest the Hero vs.

Sakin zamanlarımda progresif metal çok severim. Yıllardır Haken, Between the buried and me, Leprous, Thank you scientist, daha eskilerden Symphony X, Nevermore vb. çok dinlerim.

Son zamanlarda daha jazz-vari Cosmosquad, King Crimson, The Aristocrats, Nick Johnston, vs. dinliyorum.

Sanırım yeni dediğim gruplar 2010'lara yakın kurulmuş gruplar yani Leprous vs mesela. Çok iyiler. Eski diye düşündüklerim 90'larda kurulmuş olanlar. Fakat şey, bu grupların 2020'ye yakın albümleri bayağı başarılı. Revocation, Haken falan mesela. Düz heavy metal dinleyen için o big four'un falan yeni albümleri heyecan vermiyordur sanırım ama progresif metal ve deathmetal camiası baya hareketli bence.

edit: Fleshgod Apocalypse'i nasıl unuturum. Ayrıca geçenlerde Rivers of Nihill'i dinledim sevdim gibi, Archspire da güzel. Bunları bilerek telaffuz ediyorum belki birileri açıp dinler.

Winston Churchill'e atfedilen ama doğruluğu konusunda şüpheli olduğum bir söz var "Gençken solcu olmayanın kalbi, yaşlanınca solcu olanın aklı yoktur." diye.

Burda solcu olmak yerine metal dinlemek koyuyorum ben :/ ortaokul ve lisede dinlerdim ama öyle çok da gurme değil işte metallica, rammstein falan birkaç grup. Hâlâ arada canım çekince açarım da eskiye göre çok nadir. 28 yaşında yaşlandım da denebilir kafam kaldırmıyor artık shdhdh

yeni gruplari takip etmem ama eskileri her haftada bir miktar dinliyorumdur.

eglenmek, enerji bulmak, kafa dagitmak

eskisi kadar yakın değilim. yeni grup takip etmem ama nihayetinde kürkçü dükkanım da metal. dönüp dolaşıp dinlediklerim genelde tool, iron maiden, pain of salvation, orphaned land ve deftones.

Pain of Salvation <3

Eskisi kadar sert olmasa da lise ortalarindan beri yaklasik 20 yildir progresif metal ve thrash dinliyorum, hic arasiz hemen her gun dinlerim. Ozellikle isten eve gelirken arabada cok iyi kafa dagitmaya yariyor. Bu ara galiba en cok gojira dinliyorum. Nhk ni ile acayip ortak bi listemiz varmis nerdeyse hepsine +1 diyorum, ozellikle de leprous ve thank you scientist. Between the buried and me’nin 2010lu yillarda yaptiklarini da cok dinliyorum bi de bu aralar.

Her sabah kesin dinlerim. Eskilere devam, yenileri takip etmek pek içimden gelmiyor açıkçası.
Modum düşük ve yorgunken, spor yaparken, yemek yaparken. Aslında her fırsatta aralara serpiştiriyorum :V

Dio
Blue Oyster Cult
Judas Priest
Metallica
ilk akla gelenler.

O yaşta şey demiş: "Demlenir içim kendim olmaktan. Süzerek yaşarım aslında."

Çok da boş bir kımse olmayarak saatlerdir burada ne demek istediğini çözmeye çalışıyorum.

Şanslı doğanlar elbette var ama o yaşa gelene kadar büyüdüğü şartlar ve çevresi de çok çok etkilidir diye düşünüyorum.

İnanmıyorum bunu sağlayan çevre ve yaşam koşulları, bilmiyorum dediğiniz kişinin çocukluğumu fakat, biraz yaşam mücadelesi ya da aile baskısıyla büyüseydi şuna bunu hiç konuşuyor olamazdık. O yüzden hiç inanmam böyle şeylere.

Dünyaya gelen hiçbir kişinin doğuş anında metafiziksel bir hazırlıkta olduğunu düşünmüyorum. Genetik/gebelikte annenin durumu vs gibi şeylerden kaynaklı biyolojik farklar olabilir evet ama onun dışında herkes tabula rasa işte. 10 yaşında düzgün şeyler okumaya başlasa 7 senede ifade yeteneğini geliştirmiş olabilir ya da sözel anlamda zekidir bilemeyiz. Söz de bana bir tık kulağına güzel geldiği için yazmış intibası verdi, sezen aksu'nun da vardır böyle bi anlama gelmeyen ama ilk dinleyince afili gelen sözleri

hazır paket mi geliyorlar bilmiyorum ama bi seçilmişlik var.

aynı şeyi yaşar kemal'in yalnızlık şiirini on yedi yaşında yazdığını öğrendiğimde hissetmiştim.

youtu.be

kırk yaşındayım, okuduğum gazete kitap derginin haddi hesabı yok, yani yaşar kemal'in on yedi yaşına kadar okuduğu kitapları çoktan katlamışımdır ama bir şiir yazsam bu şiirin çeyrek kalitesinde şiir yazamam.

aynı şey müzik için geçerli. bazı insanlar küçük yaşta inanılmaz bestelere imza atıyor. örneğin ilhan irem on sekiz yaşındayken işte hayat şarkısını yazıyor. hem söz hem müzik harika.

atatürk'ün her şey olabilirsiniz sanatçı olamazsınız sözü burayla ilgili. bazı şeyleri isteyerek olamıyorsun.

@tabudeviren: Acaba sanatçı dediğimiz insanlar dünyaya birçok kez gelip bizim şu an avam, yarı cahil,.akademisyen, aydın seklinde bir silsile halinde katettigimiz yollardan geçip dünyaya tekrar gelip her şeyin özünü müzikle, şiirle, ritimle verip aramızda sıradan vatandaş olarak dolaşıyor olabilirler mi?

Şu an milli maçı izliyorum. Evet bazı insanlar yetenek paketli geliyor.
Arda güler, 18 yaşında, sadece çalışmayla böyle yetenekli olunmazdı :) doğarken üflenmiş bişeyler.

hazır gelmek gibi değil de, ben bu durumu şöyle düşünüyorum. (sena şener özelinde değil, bir kaç şarkısını dinledim, bişeye benzetemedim ama hakikaten bazısının çabuk olgunlaşmak mevzusu var o da şu) DOLMAK VE TAŞMAK meselesi.

bazımız damacana kadar büyük bir kapla doğuyor,
bazımız da bardak büyüklüğünde bir kapla doğuyor. damacanaya ne atsan dolduramaz ve taşıramazsın, damacanayı taşırmak bir hayli uzun sürer. ama bardak çok çabuk dolar ve taşar. bardak ve damacana iki ayrı uç bu arada. bir sürü büyüklükte KAP çeşidi var.
aynı bu hesap. bazımız kabından dolayı çabuk taşmaya ve OLmaya başlıyor, daha erken yaşta anlatmaya, oynamaya ve DAHİ oldurmaya başlıyor.

Bir futbolcu kendi sahasında bekleyip gol sevincine gitmeyince santra yapılmaz diye bir kural olması lazım. Tüm takım sevinirken bir futbolcu kendi sahasında kalıyor rakip takım hemen santra yapmasın diye biliyorum

Gol atan takım genelde rakip sahada kutlama yapıyor. Kendi yarı sahalarına geçmeden oyun başlayamaz.

Ya zaten oyunun başlaması için hakemin düdük çalması gerekmiyor mu, takım kendi sahasında iken, rakip takım topu santraya koyup kendi kendine başlayabiliyor mu?

Yani takım kendi sahasında bile olsa, abartılı uzun bir gol sevinci yapmıyorlarsa, hakem de eşek değilse bekler herhalde sevinmelerinin bitmesini.

hakem beklemek zorunda değil. gol yiyen takım hazırsa ve gol atan takımın bütün oyuncuları kendi yarı sahasında ise maç başlar. kaleci penaltıdan gol atıyor ve sonrası: www.youtube.com

Oyuncukların hepsi saha dışında ya da kendi sahasında olursa santra yapılıp gol atılabilir. 1 tane oyuncu bile rakip sahadaysa santra yapılamaz. Haliyle gol atılamaz. Yani 90+7'de 1 gol atınca tüm rakip sahadaki oyuncular tribünlere koştu. Geri kalanı da kendi sahasındaysa. Santradan başlayıp gol atabilirler.

Hakem beklemek zorunda değil elbet, ama oyunu başlatmak için düdük çalmak zorunda değil mi?

Beklemek zorunda değil ama abartıp fazla uzatmazlarsa o kadar bekler gibime geliyor.

@but that was just a dream, good to know...

Youtube'da ''gol sevinci yaşarken gol yemek'' şeklinde aratınca

www.youtube.com
www.youtube.com

gibi örnekler çıkıyor. tabi baya eski videolar ama mümkün olay tabi belli kurallar çerçevesinde.

günümüzde üst seviye liglerde böyle bir şey mümkün değil. yukarıda bazı eski örnekler verilmiş ancak onlarda da aslında gol atan takım kendi sahasına dönmüş oluyor, günümüzde gol atıp rakip sahada kutlama yapmak yerine kendi sahasında kutlayan takım yok denecek kadar azdır. onlarda da genelde kaleci kalede beklerken sevinir.

denk gelmiş:
www.fanatik.com.tr

ya işte bunu anlatmaya çalışıyorum. şimdi bu tam bir hakem ipneliği değil mi?

oyun sırasında bile faul yapılan adam ayağa kalkıp atışı hızlıca kullanmak istiyor, düüürrt durduruyor oyunu, "düdüğümü bekle". ohooo herkes yerine yerleşiyor, baraj maraj kuruluyor. hızlıca kalkıp atışı kullanacak adamın bütün avantajı kayboluyor.

kaleye yakın herhangi bir serbest atışta bile vuruş yapacak oyuncuya düdüğünü gösteriyor bekle diye. barajın kurulmasını bekletiyor, mesafeyi ayarlıyor, yere köpük sıkıyor. e madem öyle kafama göre koyup başlayabiliyorsam kaleci direğe yaslanmış barajı hizalarken vurayım öteki kenara gol olsun. ama olmuyor, illa düdüğü bekleyecen. santra yaparken sevinmelerinin bitmesini, en azından kalecinin yerine geçmesini beklememek götlük değil mi? "düdüğümü bekle" diyip yerleşmelerini beklemek şöyle dursun, bir de düdük çalıp başlatıyor oyunu.

yani adam kendi sahasında bile olsa kaleci çıkmış seviniyor, takım yerleşmemiş, oyuncunun santra yapıp oyunu başlatmasına nasıl izin veriyorsun, orada da "düdüğümü bekle takım yerleşsin" desene.

Futbol kuralları çerçevesinde hakemin yorumuna çok açık bir spor. Kurallar, karşı takım kendi sahasındayken başlayabilirsin diyor. Hakem de başlatıyor yani yaptığının kurallara aykırı bir yanı yok.

Bi de u15 kızlar maçı olmasının etkisi de olmuştur. Derbi de olsa önemi düşük bir maç sonuçta. Hakem de sıcak havadan falan bunalıp aman bunları mı bekliycem diyip düdüğü çalmış olabilir. Ya da belki de hakemlerin bu durumda hadi yerleşin deme hakkı yoktur? Sonuçta yerleşin diyip bekletmek de karşı takıma haksızlık. Sen kendi sahanda seviniyorsan karşı takım hızlıca başlatıp gol atabilir sonuçta bu da bir taktiktir. Hakem olarak bunun önüne geçmek de yanlış bence

peki serbest vuruşta, topa rakip takım oyuncusunun 9.15'ten uzak durması gerekliliği kural mı, dezavantaj mı? yani rakip oyuncu 9.15'ten daha yakınken istersem başlayabiliyor muyum, yoksa kural olarak illa 9.15 açılması mı lazım?

yani ben serbest vuruşu kullanmak isterken hakemin bekletmesinin gerekçesi kural mı, karşı takıma saygı mı? sırf ben atışı kullanamayım diye rakibin topa yakın durması beni atış kullanmamı engeller mi? yoksa ona rağmen ben kullanmak istesem kullanabilir miyim?

orta sahada topu pasla hızlıca oyuna sokabiliyorsun zaten serbest vuruşta. Kaleye daha yakın açılarda yine pasla belki olur ama şut çekilemez diye biliyorum ama kural kitabına bu kadar hakim değilim ben de. Dediğim gibi hakem inisiyatifine kalan bir durum olabilir. Bazı hakemler avantaja bırakmaya meyilliyken bazı hakemler hemen düdük çalabiliyor. Basketbol gibi katı kuralları olan bir spor değil futbol, esneklik her zaman var. Bi 10-20 seneye tüm hakem kararlarını VAR gibi bir teknoloji anlık verecek olursa o zaman standart hâle gelebilir belki

Robot gibi her dersi aynı kelimelerle, aynı esprileri aynı yerde yaparak adeta bir stand up gösterisi gibi planlı anlatmak bence sıkıcı. Ben öğrenciyken hocanın laf arasında belirttiği alakasız şeyleri zihnimde hafıza çivisi olarak kullanırdım. Ya da en azından derste sıkılmış bünyeme iyi gelirdi.

Kastettiğin buysa bence öyle 40 dakika aynı disiplinle ders anlatayım diye kasmaya gerek yok, satır aralarında gelecek iki nasihattan, geçmişten gelen hatıradan zarar çıkmaz

@ses, tonlama, diksiyon bayağı önemli değil mi? Bazen, belki de çoğu zaman anlattığını şeyin önüne geçiyor?

Konuşurken es vermek de çok önemli. Sakin sakin konuşmak.

Kitap okuyun, anlatımınızı güzelleştirir

Sunum Teknikleri eğitimi alın.

D-Smart'ta hiç gitmedi görüntü. Şimdiye kadar hiç sorun yaşamadım. Yaşarsam: Ünlü futbolcu Hakan Ünal, jet sosyete Ajda Hanım, iş insanı Ali Bey ile izlerim maçı.

Tabii var resmi uygulaması twitterın ama çok geriden geliyor. Ben kablo tvden izliyorum orda da yayın gitmedi sorun uydu frekanslarında

Aman trt'nin dicektim twitter ne alaka shdhsh

ben valla belediyeden izlicem o derece sağlama aldık :d

@nundu bir ayar falan yapmadin di mi kablo tv icin? Bende de o var cunku direkt acip izlenebiliyor mu?

Ayar yapmadım hiç, şu ana kadar bir sorun yaşatmadı

bebeklikten itibaren sofrayı çok cazip göstererek alıştırdık. birlikte sofraya oturma seansları çok önemli. biz ne yiyorsak ondan yedi, yiyor. yemeklerini ayırmadık ve ayrıca bir özen göstermedik. ha fedakarlık yaptık mı yaptık, az tuzlu yedik mesela ama bizim için de iyi oldu. yumurtaya tuz atmak yerine bi ısırık yumurtadan sonra bir tane zeytin yedik. o da öyle alıştı.

aman onu hazmedemez, aman bunu yiyemez demedik hiç. bir de açıklayıcı olmak ve biraz da hafif aragazı (şunu yiyeyim de saçlarım uzasın, bunu yiyeyim de çok güçlü olayım vs. gibi) verdiğimiz için hiç sorun yaşamadık. telefon ve tableti yemek yerken asla vermedik, biz de bir şey izlemedik. en başında koyduk bu kuralı ve öyle devam etti. ufak atıştırmalıklar yerken bir şeyler izler sadece. eti de mangal, baba köftesi ve özel tarif tavuk kanat ile çok sevdi. balıkta da anne balığı etkili oldu.

en başından yanlış gitmiş sanırım bir şeyler. yine de eğlenceli sofra ortamında aşacağını düşünüyorum. ayrı tutarsanız yemez, birlikte yiyin.

Young Sheldon’da annesi bir bölümde yiyecekleri milshake kıvamına getirip veriyordu ama içine güzel tatlar da koyuyordu. Bana iğrenç gelmişti ama çocuk sevip içiyordu. Ne kadar mantıklı bilemedim.

Annem yemekte benden yardım alırdı çocukken. Benim çok da sevmediğim yemekler olunca birlikte yapardık yemeği bir sonraki sefer, yapımını görüp uğraşınca hoşuma giderdi :D Her zaman işe yaradı. Bir deneyin belki çalışır. Büyük ihtimalle babama da önden haber yolluyordu çünkü o da benim yardım ettiğim yemekleri yerken "of çok güzel, üf harika" şeklinde yerdi. Bir sorayım bunu :D

@Improbable, babası üzüm vermeme kızıyordu üzümün dış zarlarını soyup o şekilde vermediğim için :/ maalesef aşırı abarttı bazı şeyleri. ben de çok sağlıklı beslenen biri değilim, et yemem vs. ikimize de benzemiş biraz.

@akhenaten, bugün birlikte kek yaptık mesela, yumurtayı içine fazla koydum besin değeri artsın diye. ama kek işte, şekerli :/

@cemallamec, bunu da denedik :) güzel bir öneri, teşekkürler

bunları şu sebeple yediriyoruz argümanı anlayabilecek yaştaysa, boyun uzasın (büyümen neden önemli), kemiklerin bizim gibi sağlam olsun

bir de gerçekten acıkıyor mu başka şeyler yediği için mi tercih etmiyor

keki hurma ezmesi kullanarak yapabilirsin, tamamen şekersiz olarak. çok da yenilebilir ve güzel oluyor. tarifler var internette.

benim kız da peynir yemiyor. ıspanak da yemiyor. hayati besin mi bunlar? yoğurt yiyor mesela ama. yemediklerine değil yediklerine odaklanmaya çalışıyorum.

kilosu düşük ama kan değerleri iyidir, sağlıklıdır. o zaman kafaya takmaya gerek yok. bir de sırf proteinden kilo almayacak bu çocuk. karbonhidrata da ihtiyaç var. ekmek de yesin.

yemediği şeyleri yediklerinin içine minicik minicik doğramak gerek sanırım. mesela ciğeri yeşil mercimek çorbası içinde yiyebiliyorlar. yumurtayı da çorba içinde yedirebilirsin gibi geliyor mesela erişteli bi çorba içinde kaynar gider.

yemek problemini çözemiyoruz. 3. yaşında protein alsın diye biz yediriyoruz bu sefer kendi yememeye başladı. kendi yese diğer sorunlara daha sonra odaklanacağız. eğer çözen varsa akıl versin.

yemek istemiyorsa tok demektir.
öğün aralıklarını artırın.
çocuk çok küçük değilse evdeki diyete benzer yiyecektir.

yemek istemiyorsa toktur diyenlerin çocuğu var mı çok merak ettim :D çocuk açlıktan ağlıyor ama ağzına sürmüyor. evde ne pişerse onu veriyoruz, ama yok kafayı çeviriyor tadına bile bakmıyor. sonra da açım diye ağlıyor. başka yemeğin içine küçük küçük kattıklarımızı da geri tükürüyor. ağlama duvarı yaptık duyuruyu kusura bakma sista

Sebzeli borek. (Sebzeleri pisirir oldurup yufkaya sararsin. Biraz vitamini olur tabii ama belki denenebilir)

Peynirli, sutlu, cirpilmis yumurta. (Krema gibi oluyor, yumurta tadi ve kokusu da asla gelmiyor.ben yetiskin olarak baska turlu yiyemem)

Havucu patates gibi kesip yanina sevecegi bi sos yapsan? Atistirmalik diye.

Balik yemiyorsa onu da fishfinger gibi yapsan? Tarifi vardir eminim nette.

@nuisance2, öyle değil işte. bıraksam hiçbir şey yemeden günü kapatacak. kilosu çok düşüktü, ancak toparladık.

@pide’nin yazdığı gibi. benimki de tükürüyor, eğer pilav et oranını iyi ayarlamazsam ve etin tadını baskın alırsa direkt tükürüyor, çığlık çığlığa yemiyor.

@mikahakkinen +1

@elorelia, çok teşekkürler. ben de benzer şekilde yapıyorum ama daha ne kadar böyle gidecek :(

@bir soru sorcam, açıklıyorum, anlatıyorum. yalnızca yemek konusunda değil, akşam uyuması için, çorap giymesi için, dişlerini fırçalaması için… bi yerde ikna çabasına dönüşüyor, hayır yapacaksın, kurallar böyle, uymak zorundasına dönüyor.

Yaşa göre cevap degişir gibi geliyor bana.

Ben kendi çocukluğumda açlıktan bayılıp yine de yemek yemiyomuşum. Annemler sinirlerinden ağlıyomuş artık. Daha büyük yaşlarımda yemek yememek için verdiğim kavgaları hatırlıyorum. Şimdi birkaç sebze yemeği hariç çok sorunum yok. Çocuklar gıcık varlıklar yani yapacak bi şey yok. Bunun çok net bir cevabı olduğunu da sanmıyorum. Her bebek/çocuk için farklıdır

"açıklıyorum, anlatıyorum."
psikoloji şeysi olcak ama cevabı çocuk bulsun biraz daha manipülasyon belki işe yarar
yani büyüme hikayesini çocuk anlatsın
sorunun cevabını o versin

yas 3.5, bizimkine buyuyemezsin diyince buyumek istemiyorum yemicem o yuzden diyor :) çöp kadar kaldi yememekten fakat sonra fark ettik ki bademcikleri dev gibi, burnu hep tikali (hasta olmadigi halde), agzini kapatamiyor. oyle olunca bi kbb ziyareti cozdu isimizi. yakin zamanda adaya veda eden geniz eti ve bademcikler sonrasi simdi istahi iyi. gecen gun ilk defa "anne aciktim ne zaman yemek yiycez?" diye bir soru duydum sukur namazi kilacaktim inancsiz halimle :)

yani demem o ki, nefes veya yutma sıkıntısı da istahsizlik yapiyormus, birebir yasadim. oyle bir durum olup olmadigini da kontrol edin bence.

ben yumurtayi hep muzla cirpip (seker koymadan) icine yaban mersini koyup pankek gibi pisirerek yediriyordum. bazen de keciboynuzu unu da koyup kakaolu goruntulu gibi yapiyordum.

bir de sevdigi seylerden yuruyorum, illa bunlari yiyeceksin diye israrci olmamaya calisiyordum. hah peynir yiyor, ellemiyim ne kadar istiyorsa o kadar yesin, ogunu peynirle gecistirsin yeter ki yesin filan. yanina da muz veriyordum en azindan saglikli bir seyler yiyor diyip geciyordum. cunku bu yasta 1 yas tisortleri hala oluyor dusunun zayiflik halini. ama ne var mesela, kan degerlerine bakildi, eksiklik yok. boyu yasina gore normal kilosu az sadece o da hareketli diye kendimi teselli ediyordum.

bir de eski evimizin bahcesinde karadut agaci vardi, avuc avuc karadut yedigi bir donem var, o donem istahi inanilmaz artmisti. bilmiyorum psikolojik mi, yaz diye nefes sıkıntısı mı azalmisti yoksa gercekten istahina faydasi mi olmustu bilmiyorum. ama karadut surubunu istah artirici olarak kullanan cok kisi duydugum icin bi sans verilebilir diyecegim.

benim tecrubem bu kadar, bu zorlu yolda size kolayliklar diliyorum, yemeyen cocuk cok zor :(

Ormanın ortasında gotik malikaneler olur ya, şato gibi. Öyle bir evde yaşamasam da bir girip gezmek isterdim.

Öncelikle şöyle büyük bir mutfak hatta mümkünse ada tezhah bir mutfağı olan bir ev isterdim. Şu ana kadar oturduğum tüm evlerde tek ve yetersiz tehgah vardı, şimdiki evimde de öyle.

birden fazla mutfak eşyası koymak istediğimde olmuyor hep birini bi yerlere kaldırmak zorunda kalıyorum rahat çalışabilmek, yemek yapabilmek için.

Ebevenyn banyosu olan bir yatak odası olursa da çok rahat ederdim.

Yatak odası, salon ve ekstra bir oda haricinde hobi odası yapabileceğim geniş bir oda da hayallerim arasında :) mesela yeşil perdeyle çekimler yapmak bir şeyler denemek, üretmek istiyorum ancak şu anki evimde bu ancak ayakları, perdeyi kur topla şeklinde mümkün. Sürekli asılı durması mümkün değil çünkü tüy torbası bir kedim var :)

ha tabi bunları müstakil ve çok büyük olmasa da havuzlu bir evde birleştirebilmeyi isterdim. tabi ki şu an ekonomik şartlar ve en önemlisi benim ekonomik durumumdan dolayı sadece hayal olarak kalacak gibi gözüküyor.

2+1 apartman dairesi. kafelere vs yakin ama ayni zamanda kösede, sessiz sakin kalmis bir yer.

büyük bir ev yalniz insanin enerjisini ceker.

Müstakil/bahçeli evlere hiiiç özenmiyorum. Sevdiğim bir şehrin, nezih ama merkezi denebilecek bir mahallesinde, mahalle içi yeni, güvenlikli ve yalıtımı iyi (türkiyede hayal ama soru da hayalimizdeki :d) bir apartmanda, mümkünse en üst katın bir altı 3+1 geniş bir daire. Arabam yok ama kapalı otopark olsun, toplu taşımaya da (metro olursa tadından yenmez) yakın olsun. Böyle şehir içi iki üç bloklu siteler ya da direkt bahçeli tek bloklu siteler olur ya, onun gibi bir apartman dairesi çok iyi olur

Önünde yatımı bağlayabileceğim bir iskelesi olan, deniz kenarında bir yalı ama arkasında da koru var. Ormana gerek yok. Şehrin gürültüsünü ve kalabalığını uzakta tutsun yeter. Orman olursa gezmek, alışveriş yapmak, birileriyle buluşmak vs. isteyince "dışarı çıkmak" değil "şehre gitmek" zorunda kalırım.

İstediğim evde yaşıyorum. Arka bahçede kendine ait gölü var. Ördekler, kaplumbağalar, balıklar, lotus çiçekleri, çeşit çeşit berryler. Huzur doluyorum evimde.

Bizim burada Bafa gölü milli parkı var mesela arada gidip kalıyorum çadırda 1-2 gün. Ormanları çok seviyorum, insan yerlesiminden uzaklasabildigim kadar uzaklaşıp orada kamp kurmayı.

Hayalim de zaten bizim buralarda, Datça olur Didim olur, iyice böyle ormanın içinde tepelere doğru şu youtuberlarin yaptığı gibi bir göz odalı bir kulübe yapıp içinde yaşamak.

Tabii bunu gerceklestirebilmek için insanın önce kendini değiştirebilmesi gerekiyor. Modern hayatın getirdiği konforun fazlasıyla kölesiyiz.

Vallahi de hemen yakınında doğa ve yeşillik arasında yürüyüşler yapabileceğim herhangi bir ev olur. Yeter ki metropolden , büyük ışıklı caddelerden, gürültü ve keşmekeşten uzak olsun. Ve ben de saatlerce doğa içinde yürüyüş yapabileyim.

Yani İzmir insaniyim haliyle alismisiz kalabalığa.

Şimdi yaşadığım yer Fransa'nin en dağlık alanlarindan biri. Ben de 900mde yaşıyorum. Vallaha baya mutluyum. Yani sabah mutfak panjurunu açınca hayvan gibi dağ çıkıyor hele kışın karlı hali.

Ama gene de yakinimda göl olsun isterdim. Yani dag, kışın karlarla cevrili olmak falan güzel de biz deniz kenarinda buyumusuz. Fasli arkadaslarim da aynisini der. Bu sebepten hayalim cenevre taraflarina gidebilmek çünkü gördüğüm ve duyduğum bu göl olayını çok iyi kullanabiliyor insan orada.

Onun dışında ben evde sadece banyo umursayan bir adamım. Geri kalani hanimin isi. Bir de home gym yapabilirsem çok iyi olur.

Onun dışında bir şeyler ekip bicebilmek iyi olur. Ha şu anda da var yapabilecek yer de kiralık olunca insanin o kadar uğraşasi gelmiyor gibi.

Aslında Avrupa'da istediğin şeye ulasmak pahalı değil de Türkiye'de hem işin olduğu hem de böyle evin olabilecek yerler çok pahali çünkü isler belli sehirlere konsolide olmuş halde. Bence is kismini kenara atsan çok para gerekmeyebilir de is ile birlesince çok para lazım:/

Ben ıssızlık ve devasa yerler sevmiyorum. İşlek bir cadde ve 2+1 ev. Dağ manzarası falan beni yalnız hissettirirdi ben insan görmek istiyorum.

İzmir'de Foça yarımadasında, 1000 metrekare bir arsa.
Çevresi fensle çevrili. 2 metre aralıkla çepeçevre selvi dikilmiş, boyları 2,5 metre ve dış dünyayla ilişiği tamamen kesiyor.
500 metrekarelik kısım tamamen çim. Bu kısımda dubleks, çelik konstrüksiyon, geniş verendalı, bol camlı bir ev ile bir yüzme havuzu var.
Bahçede sondaj, bir mini rüzgar türbini ve çatıda güneş enerji panelleri var.
Diğer 500 metrekarede yükseltilmiş yastıklı sebze bahçesi, iki zeytin, bir kayısı iki mandalina bir erik ve bir elma ağacı var.
Bahçede serbest dolaşan bir alman kurdu, bir kedi bir keçi var. Ağaçlık alanın bir köşesinde bir kümeste kalabalık bir ispenç ailesi yaşıyor.
Giriş kapısının yanında bir kapalı garaj içinde Wolkvagen Tiguan var.

küçük böyle 2+1 ev ama bahçeli olsun, şehrin içinde olsun

Soyle 2+1 yuksek tavanli, eski bir nisantasi dairesinde yasamak istiyorum

Temizlemesi kolay, minimal döşenmiş, her eşyanın bir yeri olan akıllı ev sistemi güzel entegre edilmiş modern tasarımlı bir ev.

Ben de bitki seviyorum, birçok bitkim var ama kartpostallardaki o kır evlerinin işi bitmiyor, durmadan eve bakmak, evle uğraşmak gerekiyor. Düşündükçe bunalıyorum ben :D

köy şartları zor öyle dağda bayırda yaşayacak biri değilim en azından şu anlık. 2+1 ne çok küçük ne çok büyük ama geniş balkonlu bir ev isterdim, balkon cephesi başka bir eve bakmasın, önü açıklık olsun...

Shdhfs betimlemeleri duyunca aklima geldi sorry x.com

Apartmanda yasadim, koyde yasadim, havuzlu asansorlu villada yasadim (kisa bir donem), mutakil bahceli evde yasadim.

Onemli olan klise olacak ama huzur ve yaninda cevrende sevdigin insanlar olacak o bence. Yoksa en iyisi olsa bile o bir sure sonra siradanlasiyor.

Tipki deniz goren bir ev hayali kurup aldiktan sonra bit sure sonra kafani cevirip denize bile bakmamak gibi.

@nundu +1
Bir de çok büyük mutfak ve ada tezgâh +1

Teknoloji, konfor, büyük şehir olanaklarına yakınlık istiyorum. Hiç dağ bayır müstakil ev derdiyle uğraşamam.

denize sıfır arkası orman bir malikanede yaşamak isterdim.

Ben hayalime kavuştum darısı iyi kalpli , iyi niyetli insanların başına

Villa, bahçeli , barbeküsü olan, kış bahçesi olan , sabahtan akşama herşeyi güneş alan, göz alabildiğince orman ve parka bakan dünya güzeli hayat

Buyuk bir bahce icinde, ay coregi seklinde, kucuk bodrum ustu tek kat, bir yamaca oturtulmus sekilde. Bodrumun bahceye acilan kapisi olacak. Cok buyuk olmasina gerek yok, 3 oda yeter. Yuksek tavan sart. Konstruksuyonun gorunmesi super olur, betonsa beton, ahsapsa ahsap. 4 arabalik da garaj alirim, sagli sollu. Bahce icinde farkli meyva agaclari olsun lutfen. Tsk.

Uyku

Merak.

Alköl

Merak +1

Ama daha cok bilimsel veya manevi merak. Uzay ve okyanusta kesfedilebilecek seyler ilgimi ceker. Ya da teknolojik, tibbi gelismeler vs.

Ve muzik tabii ki.

Not: bu soru biyolojik elzemler disinda soruluyordur tabii.

Müzik

Müzik.

Keyif. Bill Gates kadar param olsun ama gün içinde tembellik yapacak zamanım olmasın, napıyım öyle hayatı.

Merak da sayabilirim. Yeni bi şeyler öğrenme duyusu beni hayatta tutan şey. Hatta biraz FOMO düzeyinde. Ben öldükten sonra yeni ülkeler bağımsız olacak ve ben tanık olamayacağım diye üzülüyorum mesela shdhdh bu ülkeler, bayraklar vs ilgi alanım olduğu için bunu belirttim. İntihara meyilli biri kesinlikle değilim de, olsam bile intihar etmeme sebebim bu olabilirdi sadece :d

Samimiyet.

Samimiyetimin kullanılması en büyük nefret kaynağımdır mesela. En ufak bir samimşyet kullanımı dahi fena iğrendirir beni, tiksindirir.

lükslerim :P

Seks, müzik, spor, uyku yani bir çok şey. Eksikliğinde hayat eksik olur, öyle değil mi? Su olmasa en olmazsa olmazın su olur.

Mizah+1
Ailem, kedi ve köpek çocuklarım, doğa, en yakın arkadaşım, aşk ve son olarak felsefe :)))

uyku ve tutku :)

@rock: encrypted-tbn0.gstatic.com

sevgi.

sevmek veya sevilmek olmazsa olmaz.

temel ihtiyaçları tek bir şeye indirgeyemeyiz ki. olmazsa olmaz sağlıktır. aynı zamanda uykudur. yemektir. sudur. sevgidir. hatta günümüzde modern tıptır. elektriktir. internettir.
bu sebeple verilen cevapların bazısı bana aşırı saçma geldi. uykuyu seçen var ama uykuyu seçip de suyu neye dayanarak seçmemiş? susuz yaşayabilecekmiş gibi :D

sorunun hayatta kalmak için ya da günümüzde yaşamı idame ettirmek için ihtiyaç duyduğumuz şeylerden ziyade daha hobiye dayanan şeyleri sorduğunu düşünerek doğaya dönmek diyorum. başak tarlarında yürümek. denizde yüzmek. geceleri yayılan çam ormanı kokusunu içime çekmek.

Aşk. Bulamıyoruz ama bi türlü...

güzel yemekler.

mizah +1

Tecrübeli olduğun öğretmenlik demek istiyorum.

Yazın özel sektörde iş olmuyor. O yüzden dara düştüm ya. Sözleşmeler de on aylık yapılıyor.

Hocam matematik mezunu olup şirketlerin istatistik ile ilgili bölümlerinde çalışanlari duymuştum. Belki bu alanlara bakabilirsiniz.

35 hem az hem çok bir miktar. Tecrübeli olmadığın alanda hem de dönemlik bir arayışsa ofiste tam maaş olarak bunu almak zor denk gelebilir bence. Hizmet sektöründe bahşis alabileceğin bir iş ya da satış iceren bir iş/uğraş olabilir. Turizm sektöründe dönemlik is vermeye niyetli olabilirler. Yine öğretmenlikle özel ders filan olabilir.

Sana 30bin kurban olsun sekizdokuzon, bana temel matematik öğret yeter.

@hops: beni Memati olarak işe al kanka. Yapılı bir bayanım, vurduğumu deviririm. Yengeye Elif deneme ses etmem.

Çocuklarına özel ders aldırmak isteyen aileler olabilir belki @sekizdokuzon hocam. Belki biraz seni ferahlatacak bir kazancın olur. Bu arada ben inanıyorum sana, sen en kısa sürede çok güzel bir iş bulacaksın. Moralini yüksek tut.

Çok teşekkür ederim, duygulandım :)

Özellikle 12. sınıfa geçen öğrencilerin özel derse başlama mevsimi bu sıralar. Eşe dosta haber salıp, bu alanda iş bulunan sitelere ilan verirsenis birkaç öğrenci çıkar bence de

özel ders demeye geldim, bir de bölüm matematik daha ne olsun. Bir iki öğrenci bulsanız çevre çevreyi getirir mantıkla çok iyi paralar kazanabilirsiniz. Çevrenizde yoksda online da götürebilirsiniz. Bir tanıdığım öyle yapıyordu.
Onun dışındaki işler için hocam iş buldunuz diyelim sonra kendinizi ispat etme çabaları olacak, yeni mezunda olmayınca insanın bazı şeyler zoruna gidiyor.
Son bir şey de azıcık birikmiş sermayeniz var ise yatırıma başlamak en azından günlük masraflarınızı kazanmanız için.

@nundu: çevrende varsa pasla, ayağına nazar değmesin ^^

Muhasebe outsourcing olabilir.

Yazın özeldeki öğretmenlere para verilmiyor mu?

@Kahvedesu: Iki ay yaz tatili oluyor, o arada para almıyoruz.

Memlekette kökü kuruyan kızamık vs gibi hastalıklar, sığınmacılar tarafından yeniden hortlatılınca aşı takvimi geri çekildi. Zaten olması gereken dozu erken yapıyorlar.

tabi ki yaptırın. bu hastalıklara yakalanırsanız çok büyük sıkıntı ve artan nüfusun da etkisiyle yakalanma ihtimali çok yüksek.

hadi yetişkin olunca covid aşısı falan istersen olma o senin bileceğin iş (ki bence hala aşı olmamak en hafif tabirle mantıksızlık da neysseee) ama çocukluk çağı takviminde bir aşı varsa o mutlak suretle yapılmalı (alerji vs durumlarını hariç tutarak). Çocukluk çağı aşıları gerçekten çok değerli. Kızamık dediğimiz hastalığı çocuk şimdi hafif geçirse, 20 sene sonra inanılmaz ağır komplikasyonları görünebiliyor yani riske atmaya hiç ama hiç gerek yok.

Sizin gibi insanları izleyici olarak çekip, sizden daha az dikkatli kişileri tutmak. Belki para kazanıyolardır belki trolldür. Her maçta bu soru soruluyor, yıllar önceden bu konu hakkında tweet de var. Demek ki yeni bir mevzu değil

@nundu

Ohanzi :S bu arada 20 senedir ilk defa mac izliyeyim dedim.

Hulk ne kadar gerçekse o maçlar da o kadar gerçek

ben de çekya maçında yakalandım bu olaya.
www.eksiduyuru.com

binlerce anlık izleyici var bi de.
radyodan dinlemenin bir boyut ötesi aslında. tamamen rastgele değil yani maç, gerçekle kısmen paralel. gündüz kuşağı programlarındaki canlandırmalar gibi. ama çok zevksiz.

Fetonun abileri işte

@grimavi, onlar bu kadar değildi sanki ya? biraz nurcuların bir kolu gibi geldi ama bilemedim

fetö zaten nurcuların bir kolu. bu kadar açık abi muabbeti fetöde vardı.

çok bariz bir şekilde fetö abilerinin taklidi. nurcuların diğer kollarını da yakinen tanırım, bilirim. böyle bir muhabbet yok. zaten "pilavlı sohbet" muhabbeti direk adresi belli ediyor. bkz maklube

Bi kere körfez dershanesinin bursluluk sınavına girdim İzmir'de lisedeyken. Derece yaptığım için çağırdılar arkadaşlarla gittik. Bire bir aynı konuşmayla pilavlı sohbete çağırdılar, işim var falan diyip kaçtım hemen. Çok net fetöcü cemaat abisi konuşması

Feto.

Ben de lisedeyken boylelerdi. Abiler ablalar. Bunları konuşmak çok normaldi, çok kolaydi. Ülkenin yarısi belki bu tedrisattan geçti. Simdi de gecmeyenlere fetocu diyorlar.

fetö :)

aynen böyle darlarlardı insanı, sürekli sohbete çağırmalar, gelmek istemediğini anlasa bile ısrar etmeler, sürekli kibar ve saf tonda konuşmalar. çok iyi yapmış.

bu arada videoyu şimdi izledim de ben bu dizide de aynı tiplemeyi yaptığını bilmiyordum. Yılllaaaar önce ben lisedeyken ve Doğu Demirkol ünlü biri değilken yaptığı bir taklit videosu vardı o sanmıştım. Benzer replikler vardı ama orda çok daha doğal gelmişti :d sonra bkm standup falan derken ünlü oldu tabii

www.youtube.com

ilk video burda

Gece uyurken şarj ediyorum. Yani gün içinde hiç etmesem geceye kadar %20 ile falan gelebilirim ama benim elimden düşmüyor telefon. Mesela şu an 22.37 itibariyle %24. İki saat daha gideri var en az, uyurken takmama yeter. Ama gün içinde yedek olarak bi takıyorum yine zaten çok hızlı fulleniyor.

Galaxy s24 ultra

15 pro max - akşama kadar şarjı yetmiyor. Gün içinde %50-60 kadar şarj ediyorum.

pil bitik olduğundan en fazla 2 kez takıyorum. galaxy j7:)

1 kez ediyorum gecenin üstüne lanet gelsin bu telefona iphone 15 aldığım günün şafağına sokayım

samsung s serisine dönmek için gün sayıyorum

telefonda ne tinder var ne insta ne de mesajlaşıyorum. surf youtube o kadar

14pro. Uyumadan önce şarja takıyorum. Gece bu saatlerde %20'nin altına düşmüş oluyor.

S23 günde bir kere şarj ediyorum. Telefonu çok kullanmadığım günlerde 1 buçuk gün sonra şarj ettiğim oluyor.
Genelde akşam şarja takıyorum ve %100 görünce çıkartıyorum, sabaha kadar şarjda takılı kalmasını sevmiyorum.

Genelde yüzde 30'a düştüğünü görünce şarj ediyorum.

Mesela bugün evden çıkmadan önce öğle 11 gibi şarj ettim. Şu an yüzde 67 görünüyor. Yarın çok kullanmazsam akşama şarj ederim.

iphone. 14pro olmalı, emin değilim. 1 kez şarj ediyorum, tüm gün yetiyor.

s24 ultra. %80e kadar şarj ediyorum, bir gün yetiyor.

Samsung A71, günde bir kere.

Yatmadan önce %100 şarj edip şarjdan alıyorum, sabah uyandığımda %99 dolu oluyor. Gün içinde standart bir kullanımım oluyor, sosyal medya, yarım saat telefon görüşmesi, biraz oyun, akşam eve döndüğümde %54 civarı şarjım oluyor. s23 ultra.

iPhone XS max'ım var. genelde geceden şarj ediyorum. arabayla da sabah akşam 1 saat git, 1 saat gel yolum var. arabada da sürekli kablo bağlı.

Google pixel 8.

Güne %100 ile başladıysam bazen günü çıkarabiliyor ama genelde 1 defa şarj ediyorum

Bu düşünceyle yetiştirilmeleri, kadınların bazı alanlarda neden geride kaldıklarını anlayabilecek perspektife sahip olmamaları

Sözlük, forum, sosyal medya gibi yerlerde dönen burç, manifest, fal, tuz lambaları, taşların enerjisi, quantum olumlama, 777 cart cut gibi zırvalara inanlar ve konuşanların çoğunluğu kadın olduğu için kadınların hayatı bunlardan ibaret olarak görüyorlar. Bilim kurgu edebiyat/film/dizi, matematik, fen bilimleri, mühendislik vb. alanlardaki oranlarda erkeklerin daha fazla olmasına sığınılıyor çoğunlukla.

İşin temeli aslında hangi cinsiyet, hangi suçlamayı/aşağılamayı tutturabilirse o. Bu şekilde yüklenenlerin de %80'ininin hayatı boş zaten. Aynı şekilde erkeklere başka bir kategori üzerinden benzer şekilde yüklenenlerin %80'inin de hayatı boş zaten. Çünkü genel olarak insanların aşağı yukarı %80'inin insanlığın gelişimine pek bir katkısı yok. Hayatlarındaki bu boşluklarını internette bir şekilde popüler olan bir şey üzerinde bir grubu ezerek tatmin etmeye çalışıyorlar. Kadın-Erkek karşılaştırmaları da bu "bir şey" ve "bir grup" için sadece bir örnek.

Erkeklerin ne yaptığı şeyleri = Erkeklerin yaptığı neleri

Telefondan yazdığım için oluyor bu typolar, kadın olduğum oldugum için değil.

Bu izlanda da kadinlar protestoya cikmisti ve baya bi sirketin hr'i is yapma hizinda degisim olmadigini soylemisti. Iste genel fark bu. Biz is yaapriz, kadinlar laf genelde

Entelektuellik sadece yazmakla, konusmamla olmaz kisaca

Kadınlara kendilerini ifade edecek alan bırakmayıp her türlü patriarka doğuştan karşı çıkmaya mecbur bırakıyorsunuz. Ne kadar ayrıcalıklı oldigubuzun farkında değilsiniz.

Ama artık kadınlara da ihtiyacınız var, söke söke o hakkı vereceksiniz :)

İşin içinde olmaması daha çok kadının fıtratı ile ilgili sanırım.

Güzel kadınları entellektüellikten alıkoyan şeylerden biri, çevresinin kendisine cildi sebebiyle ikram, iltifat ve diğer yakınlıkları olabilir.
Bu edindiği farkındalık güzel kadının kitaplara, arşivlere, belgelere bakmaktan çok aynalara bakmasına yol açıyor.
Sabah akşam şiddet gören o güzel kadının ise yüzüyle, estetiğiyle çok işi olmuyor.

Dünya meseleleri erkeklerin daha çok ilgi alanına giriyor. Dünya tarihinde krallar veya yöneticiler daha çok erkeklerden olmuştur.
Şurası önemli; erkek sahip olmayı, kadın sahiplenilmeyi ister. Yapı gereği durum bu.

Aslında fikirleriniz önemli ama duyguların ağır bastığı bir yönetimde idare imkansızlaşıyor.
Devlet işlerini bırakalım, mesela bir iş yeri veya firmanın bir aile tarafından yönetildiğini ya da iş yerinin patronun yakın olduğu kadın tarafından idare edilmesini düşünelim. Veya bir miras meselesinde varis erkeklerden çok kadınların etkin olduğunu düşünelim. Olaylar çözümsüz bir hal alabiliyor.
Miras konusunda Anadolu şehir veya bölgelerinde yetişenler bulunanlar bunu iyi bilirler çok kere de bazı olaylara şahit olmuşlardır.
Aslında bir şeyi idare edebilmek ve yönetmek en baştan zihnen ve imkân olarak kendi sınırlarımızı bilmekle ilgili.
Her şeyi yapabileceğini söyleyen birinin bir yerde günün sonunda zarar etmesi de yakındır.

Entelektüel birikimin ispatı sanırım şöyle bir benzetme ile mümkün olabilir. Kadın uzman olduğu yemek hususundan yola çıkarsak; pirinç, su , yağ, şehriye nasıl ki ocak üstünde ısıtılıp süre sonunda birleşip "pilavı" oluşturuyorsa kadının da toplumsal veya ilmi/ bilimsel bir meselede parçalardan hareketle (analiz), sonuçta bütün hakkında sağlam bir fikir öne sürebilmeli.

Bu gibi şeyler de entelektüel olmaya engel. Ne de olsa hayat küçük ve orta ölçekli ailevi, kişisel krizlerden ibaret değil:
i.hizliresim.com

Bunların yanında, yaşanan olaylara dair haberlere baktığımızda çeşitli akademik ünvanların da özellikle şu zamanda hakkıyla alındığını sanmıyorum.

Aşağılamaktan beslendikleri için.

Büyük çoğunluğunun kendi başına bir işte yeterince yetkin olmaması. Daima dayanacak bir duvar aramaları. Öyle kadınlar var ki aklınız yetmez.

çoğu ‘sen yap işte’ modunda ve görsen dünyayı kurtarıyorlar sanki. acınası olan kadınlar değil biz erkekleriz bu arada tabi bu bence. ama nedenini açıklarsam büyük çoğunluk tepki verir :d

@muhayyer divan +1 özetle

Mühendislikleri bilemem ama bizim alanda kadınlar erkeklerden fazla bile olabilir ya da en azından başa baş bir oran vardır yani. Herhangi bir mesleki fark yok. Entelektüel anlamda da kadınların erkeklerden daha entelektüel olarak gelişmiş olduğunu gözlemliyorum çevremde. Yüzlerce yıllık ataerkil toplumun anca son 40-50 yılda yavaş yavaş çözüldüğünü düşünürsek kadınların şu ana kadar geldiklerini noktanın gayet iyi olduğunu ve daha da ileriye geleceklerini düşünüyorum. Ben kendini feminist olarak nitelendiren bir erkeğim, bunu da her yerde söylüyorum yani. Eşitlik böyle kazanılacak, bu erkeklerin de işine gelir toplumsal olarak ama erkekler farkında değil

Kadının yeri mutfak. Karışmasın elinin hamuruyla önemli işlere.

Genel ataerki yüzünden tabi ki. Kadınların elinde şu son 30-40 yıla kadar kendilerine ayıracak vakit ve kaynak var mıydı ki? Entelektüellik için kendine ait bir oda gerekir virginia woolf'un deyimiyle. Kaç kadının bu imkanı vardı? En gelişmiş ülkelerde bile düne kadar kadınlar üniversiteye dahi gidemiyordu. Tüm bunlar bir günde iyileşecek ve toplumda yer edecek değil. Fıtrat mıtrat değil zaman gerekiyor sadece.

bence bu kadınların erkekleri duygusal bulmaması gibi bişey. Aslında iki cinsiyet de duygusal ama "diğeri gibi" olmadığı için "öyle değilsin" diyorlar.

Entelektüellikte de öyle. Sistemi erkekler kurduğu için "erkekler gibi entelektüel" olmazsan onların gözünde entelektüel görünmüyorsun.

Bir de üstteki arkadaşın dediği gibi, kendine vakit ayırma olayı önemli. Yeni jenerasyonlar + internet (bilgiye erişim) cinsiyetleri eşitleyecek bence. Ha ama yine toplumun sosyolojisi bunu etkileyebilir bilmiyorum. Ama bir kadın bir konuya kafayı takarsa onu durdurabilecek bir şey yok şu an. Fakat entelektüellikten bahsediyorum. İş bulma vb. süreçler ayrı konu. Aynı işi yapan (mesela görüntü yönetmeni) erkeğe daha çok güvenilirken kadına daha temkinli yaklaşıldığını biliyorum mesela.

Kadına neden defakto daha az guveniliyor? Kadına kendini gerçekleştirecek alan bırakılmadan devrim yapılması bekleniyor. Bütün bu bu boğucu atmosferde bizi azıcık eğlendirecek astroloji, metafizik alanlara segirttigimizde bütün bir cinsiyeti bunlar üzerinden değerlendiriyorsunuz. Sizle aynı cinsiyeti paylaşma şerefi gösteren en ahmak üyemize gösterdiğiniz müsamahayi bize göstermeyip bu kadar olumsuzluk içinden insanüstü bir çabayla başımızı çıkarmamızı bekliyorsunuz. Gerici, muhafazakar dediklerinize bir dönün bakın, ne kadar çok ortak yönünüz olduğunu göreceksiniz.

Ayrıca kadın başıma kaç erkeğe matematiği sevdirdigimin hesabını ben tutmadim artık.

aklıma direkt şunu getirdi. aradığınız bu mu bilmiyorum.
youtu.be

Bir yazlık bir kışlık spor ayakkabım olduğu için, yani 6 ay aynı ayakkabıyı giydiğim için paraya kıyarım, iyi bir markanın iyi bir modeli ne kadarsa o kadar öderim

Valla gerekirse kıçıma don almam, ayakkabıda paraya kıyarım.
Ayak sağlığı önemli.

çok farklı fiyat spektrumuna yayılmış ayakkabılarım var. mesela 30 euroya aldığım harika spor ayakkabılarım var, reebok. çok rahatlar. 200 euroya aldığım blundstone da var. kışın hemen her gün ayağımdalar. ihtiyaca göre değişir kaç para vereceğim ama spor ayakkabıya çok para vermem.

gözüme güzel geleni alıyorum direkt parasına, markasına bakmadan. bi ara mesela baya şu pull&bear ve onun gibi yerlerde satılan ayakkabılara sarmıştım.

ben artık ayakkabıda estetiğine, parasına bakmıyorum sadece ayağımı rahat ettirsin yeter. tüm ayakkabılarım skechers, sadece bu markada rahat ediyorum mlsf.

Benim üst sınırım 5-6 bin. Durumum olsa fazlasını da veririm, ayakkabı, ayak sağlığı önemli.

Spor ayakkabısına en fazla 340 Euro verdim.
Normal ayakkabıya da 12 bin tl verdim.
Daha pahalısında gözüm yok.

Herhangi bir ayakkabıya 3bin liradan fazla vermedim. Ama giyilebilir herhangi bir ayakkabı da bence 2binden aşağı değil. Bir tane Dexter'ım var, herhalde en pahalı ayakkabım odur.

En son 5k verdim ama gittigi yere kadar giyerim. Habire ayakkabi almiyorum. Alinca da kaliteli olsun isterim. Kislik, yazlik o kadar aliyorum.

Sadece topuklu ayakkabi icin para dokmem, cunku surekli ayagimda olmuyor, mangodan falan indirimde gordukce topluyorum.

2 senedir yeni ayakkabı almıyorum. En az 1 ya da 2 gün ara vererek ve bakımına dikkat ederek giydiğim için sağlam duruyorlar. Güncel fiyatlara baktım. 4-5 bin civarı veririm sanırım.

4500.

Ağa en garantisi TV+ şu an

O frekans dışında internette trt1 sitesinde yazan frekansları arattım bugün, hiçbirinde trt 1 bile çıkmadı. Tek çalışan o frekans o

Tavşan dağa küsmüş.

Helal etmiyorum de içinden geç, şov yapmayacaksan.

Bunun şovla ne ilgisi var imam boşuna mı soruyo, içimden geçerli oluyorsa öyle de olabilir, onu soruyoruz işte

Neden olmasın? İlla gitmene de gerek yok, şimdiden helal etmeyebilirsin. Orada helallik çadırı kurulmuyor sonuçta.

Şov yapacaksan da herkes önce bir ooooaaaaaa der sonra sevenler çıkışır, birkaç kişi yapma etme der sonra da banane der yoluna devam eder.

Şimdiden oluyorsa yüzüne söyleyeyim bari, kendi de bilsin teşekkürler pavlis

gitmesinler. terbiyesizligin lüzumu yok ölmüs bir insan sonucta.
allah sirali ölüm versin diyeyim. kimin önce gidecegini bilemezsin.

oy birliği esası arandığından, karar yeter çoğunluğu sağlanamaz namaz iptal olur.

yeteri kadar nefret ediyorsan gitmezsin. ne olacak cemaat bi haa hooo uğultu yapar, imam da bi yerden sonra işine bakar geçer, duası vs her neyse.

başınız sağolsun. anneanneymiş yabancı biri olsa bir şey demezdim ama eğer böyle bir durum varsa cenazeye gitmeyin. hoca sonuçta formalite icabı soruyor. torun olarak helal etmiyorum dersen diğer aile fertlerinden olumsuz tepki alabilirsin. ortam gereksiz gerginleşebilir. gerek yok ölen ölmüş ortamı germeye gerek yok. en fazla cenaze namazına gitmeyin olsun bitsin. anneniz cenazeye camiye mezarlığa gidecekse bence onun yanında olmanız da iyi olur. şova gerek yok +1

Ananem henüz hayatta, gidip helal etmeyeyim derken cenazeye gitmekten değil ananem hayattayken ona gidip helal etmediğimi yüzüne söylemeyi kastetmiştim

helallik vermeyince cenaze namazı sırasında ne oluyor ? Yazmışsın???

İsteyen helal eder isteyen etmez. Millet homurdanır en fazla helal etmeyene. Namaz kılınır olur biter.

@pavlis evet öyle sordum çünkü sadece o helalleşme ya da helalleşmeme imam sorduğu sırada söylenmeli sanıyordum

Cenazeye gitmeye de orda dile getirmeye de gerek yokmuş anladığım, derdim şov değil tabi ki

Hocam dizilerde filmlerde ya da gerçek hayatta "Sana hakkımı helal etmiyorum" diyen görmedin mi hiç? Tabii ki hakkı helal/haram etmek için bireyin ölmesine gerek yok yav. İtirazı olan şimdi konuşsun ya da sonsuza kadar sussun sahnesi değil bu shdhsh

Söyleyeceksen yüzüne söyle, cenazede hakkını helal etmeme videoları internete düşüyor arada. Millet kınıyor hep falan, haklıyken de haksız duruma düşersin eş dost arasında. Bizim kültürde ne olursa olsun ölünün arkasından kötü konuşulmaz algısı var. Dünyanın en kötü insanı olsa namazı kılınan kişi, yine helal olsun diyip geçilir orda

Cenaze çıkışı dayak yersiniz. Rahmetlinin sevenleri vardır illa ki.

Orada helal etmiyorum dediğinde cenaze sahiplerinden bazılarını incitmiş olabilirsin, öfkelerini ve tepkilerini çekebilirsin, hiç gereği yokken olay çıkabilir, hiç istemediğin insanları kırıp dökebilirsin.

Halbuki senin hesabın anneannenle, diğerleriyle değil. Dolayısıyla hakkını helal etmiyorsan da bunu kimsenin bilmesine gerek yok. Mirası vardır reddedersin vs, illa gözle görülür bir şey istiyorsan yani. Ama cenaze namazında helal etmiyorum ya da haram olsun filan dersen olay senle onun arasından çıkar, huzursuzluk olur. Başkalarını bırak yine sen yıpranırsın annen yıpranır. Boşver derim ama sen bilirsin tabii.

Helal etmiyorum demeniz çok büyük bir olasılıkla sadece annenizi üzer. Sevse de sevmese de annesi sonuçta. Geri kalan ise kızar, kınar ne gerek vardı derler.sonra da bolca dedikodusunu yapar. İmamın umrunda olacağını sanmam, sorup geçiyor sonuçta.

İmam zaten formaliteden soruyor. Cenaze namazında böyle bir şekilde ortalık yerde bagırırsan önce herkes bön bön sana bakar deli mi ne diye. Sonra da imam ortalık yerde seni azarlar dünyaevi sorunlarınızı buraya taşımayın diye. Ardından hiç bir şey olmamış gibi namaz devam eder.
Belki ordan biri videoya çekecek sosyal medyada dalga konusu olacaksın.
Helal etmiyorsan şuan şimdi de etmiyorum etmiyorum de sonra otur bir kenara yak bir sigara.

fıkhi olarak bir kişinin hakkımı helal etmiyorum demesi cenazenin defnedilmesine engel değildir. fakat Peygamber Efendimiz'in cenazede merhumun kimseye borcu var mıydı diye sorduğu ve varsa yakınları borcunu ödedikten sonra ancak cenaze namazını kıldırdığı hadislerde geçiyor.
eğer maddi bir alacağınız yoksa, bahsettiğiniz hak nefsî, ırzî vb bir haksa cenazeye katılmamanız daha uygun olur. yukarıda yazıldığı gibi boş yere gerginlik, husumet yaratmaktan başka işe yaramaz.

Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyet edildiğine göre, şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanında ölen bir kimse kötülükleriyle anılmıştı da Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştu:

(Ölülerinizi hayırla yâd ediniz.) (Buhârî, Cenaiz: 85; Tirmizî, Cenaiz: 63)

bir şey olmuyor. imam hakkınızı helal ediyor musunuz diyince cemaat üç defa helal olsun diyecek. sonra siz herkesin duyabileceği yüksek sesle "ben helal etmiyorum" diyeceksiniz. helal etmemek de sizin hakkınız. allah sana helal etmeme hakkı vermiş, imam da topluca soruyor. kulun ne haddine gidip hesap sormak, allah'ın kararını eleştirmek?
çolpan ilhan'ın cenazesinde hakkını helal etmeyen bir adam vardı :) youtu.be

teyzemin oglu vefat etti, ben Turkiye'de olsaydim bunu yapacaktim, anne babasini ele gune rezil etmek icin. ama senin durumunda geriye kalan yine sizsiniz, annen falan, bence cenazede boyle birsey yapmak sizin durumunuzda gereksiz olur.

Bence iyi, çeşitli ve sağlıklı bir mutfağımız var ama en iyi ya da en sağlıklı mıdır bilemiyorum. Biz dışardan en popüler yemeklerini biliyoruz her ülkenin orada yaşamadıkça ya da özel ilgimiz olmadıkça.

Atinadan dün döndüm mesela. Şimdi bizim gezdiğimiz turistik yerlerde klasik bildiğimiz yemekler vardı ama tabii daha görmediğimiz onlarca yemeği vardır. Girit mutfağı farklıdır, kuzey yunanistan mutfağı farklıdır vs

Türk mutfağı dediğimiz küçük bir odada üç beş çeşit değil ki. Hiçbir mutfak değil.

Ağırlıklı olarak yorumluyorsak, sağlıklı değil deriz. Fakat müthiş sağlıklı yemeklerde var.

Bunu demenizin sebebi türk olmanız. Ben hayatımda yabancı olup türk mutfağı en iyisi en sağlıklısı diyen görmedim. Türk olmayıp Türkiye en güzel ulke, en yasanilasi diyen de görmedim. Burada hep bizdeki türk olmanın eklediği etki var.

Türk mutfağı acayip güzel acayip çeşitli bir mutfak. Sagliksizlik kısmı da yemeğe göre bence çoğu mutfak ile aynı. Yani ege dersek oralar zaten akdeniz mutfağı Türk ile alakası yok. Hayatımda türk mutfağı denilince aklına taze fasulye gelen insan görmedim duymadım.

Konu hakkında ne düşünüyorum; vallaha Fransa'da yaşıyorum. Kuzeyinde güneyinde doğusunda batisinda aynı yemeği bırak aynı peyniri aynı şarküteriyi bile bulamıyorsun. O kadar çeşitli. Ama bunu yasamayan bilmez, cesitsiz der.

Kısacası herkese kendi ülke mutfağı böyle geliyor.

Sağlıklı kısmı nedir bilmiyorum. En sağlıklı yemek taze sebzeye beyaz protein falan katmak. Bu da tatsiz yani. En iyi yemek de bilmiyorum, cok var. Ama heralde ölüm doseginde kizartma isterdim. Hanima sorsan gnocchi ile beraber tavşan der. Herkesin kendi kültürüne bağlı.

dünyanın en sağlıklı mutfağı akdeniz mutfağıdır. yemek yaparken kullanılacak en iyi yağ zeytinyağı ise akdenizde en sağlıklısı olur.

akdeniz mutfagimiz, ege mutfagimiz kesinlikle cok sagliklidir.

ama dogudaki et kültürü de bizim mutfagimiz. etsiz yemege yemek demeyen de var egedeki gibi özellikle yazin soguk tüketen de. :)

gördügüm en iyi mutfak bence türkiye cünkü dogu-bati sentezi her sey var. ülkemizin iklimi de elverdigi icin her seye sahip olmusuz.

hindistan mutfagini ben cok severim. baharati cok iyi kullanirlar. tr mutfaginde ürün cesitliligi olsa da baharat olarak zayif buluyorum. hindistan fakir ülke oldugu icin lezzeti baharatla vermeyi ögrenmisler bu da benim hosuma giden bir sey. zencefil, zerdecal da zaten cok sagliklidir.

Katiliyorum. Dogru malzemeler kullanildiktan sonra gayet saglikli bence. Beyaz ekmek bagimliligi olusmus sonradan o pek iyi degil saniyorum. Bir de kulturel olarak misafirlikteki surec kotu diye dusunuyorum. Aksam yemegi yendi falan buraya kadar sikinti yok, fazlasiyla doyuldu, bu biraz sikinti. Asil sorun devaminda, cayla gelen tatlilar atirtirmaliklar, e zaten toksun, en ustune bir de meyve, mideler hosaf oluyor.

Türk mutfağını seviyorum, genelde akdeniz mutfağını seviyorum ama benim şu yaşıma kadar gördüğüm en net şey hiçbir şeyin "en" olmadığı.

Böyle şeyler ihtiyaca göre değişiyor. Örneğin Türk Mutfağında et tüketimi çok düşük. Et genelde yemeklerin içinde katkı olarak kullanılıyor. Kebaplarsa günlük yemekler değil, ara sıra yenecek ağır yemekler. Türk mutfağı protein açısından fakir demek ileri gitmek olur belki ancak protein açısından Türk mutfağından daha zengin mutfaklar mevcut.

Yine Türk mutfağında deniz ürünü çeşitliliği az. Konu deniz ürünü olduğunda Türk Mutfağının önünde birçok yer var.

Türk mutfağı hafif bir mutfak değil, yemekler yağlı, baharatlı. Bize çoğu zaman öyle gelmese de dışardan birine yedirdiğiniz zaman "bu çok baharatlı" çıkışıyla karşılaşmanız yüksek ihtimal. Hemoroid oluşumuna çok müsait bir mutfağımız var ki birçok kişi bu sorunu yaşıyor.

Bunlar Türk mutfağını kötü mü yapıyor? Asla yapmıyor tabi ki ancak "En sağlıklı ve en iyi" gibi tanımlar objektif olarak yanlış. Hele ki "en iyi" çok değişken bir husus.

İnsanların farklı beklentileri var, sağlıklı kalmak için farklı diyet gereksinimleri var. Bunlar değişken şeyler.

Ama şunu diyebiliriz; Türk Mutfağı bir ekol olabilecek kadar çeşitli ve zengin bir mutfak. Geçmişi olan, kendine özgü elemanları olan, birden çok karaktere sahip geniş bir mutfak.

akdeniz mutfagını geçtim o başlı başına saglıklı. iddia ediyorum dünyada en saglıklı mutfaklardan biridir türk mutfagı. sebebine gelirsen çorba kültürü cok gelişmiştir. sulu yemek kültürü cok gelişmiştir. cogu ülkede yemek kültürü gibi saglıksız kızartma türü ürünler cok azdır.

Diyabet olunca daha iyi fark ettim ki Türk mutfağı hamurişi ve kızartma üzerine inşaa edilmiş. Karbonhidrat ağırlıklı bir mutfak. En masum çorbalar bile unlu. Un yoksa patates var içinde. Ama sağlıksız da diyemeyiz tabii. Her mutfak yiyeninin yeme tercihlerine ve oranlarına bağlı olarak sağlıklı ya da sağlıksızdır diyebiliriz.

Sıcak filtre kahve soğutulursa geçen sürede acılaşır kahvenin aroması kaybolur, damakta metalimsi bozuk para yalamış gibi bir tat bırakır, köşeli bir tadı olur

Cold brewda ise bu acı tat olmaz, daha yuvarlak dengeli kahvenin cinsine göre karamel fındık badem karakterli bir tat kalır

Bunu kaç kişi ayırt eder bilemem

Ben sadece americano'yu ayırabiliyorum. Onu da genelde hep americano içtiğim için yapabiliyorum. Ayırmayı da bilinçli olarak yapamıyorum "bu bi değişik" diyorum sadece.

Filtre kahve cold brew için deney yapmıştık bir kere. Arkadaşla birimiz filtre birimiz cold brew almıştık. Yan yana içince anlaşılıyor, cold brew daha yoğun ve derin. Filtre 2K ekransa coldbrew 4k UHD. Ama ayrı ayrı içsem anlamam.

Sıcak demlenip yavaş soğuyan kahvedeki acı ve sevimsiz tadı ayırt edebiliyorum ben, ki çok iyi bir damağım/burnum yok. Ama mesela cold brew ve iced espresso'yu (sıcak demlenip çok hızlı soğuyor) ayıramam büyük ihtimalle.

Soğuk filtre dediğimiz tam nasıl soğuk? Bekleyip soğuyan kahveyi anlıyorum ben de ama normalde americano ile filtre kahveyi bile ayırt edemem bence :D

@nundu makinede yapılan filtre kahvenin bekleyip bir süre sonra buzdolabına koyup soğutulmuş hali demek istedim.

Ne yaptın Mike? Makinede yapılıp içine buz atılarak hemen servis edilen kahve ile karşılaştırıyorsun sandım. Bu hali ile fark etmeyen 3ü1 arada içince de French press herhalde falan diyordur. Bak o kahvenin acı tadı geldi bir an dilime sanki :)

@Nawar'ın dediği gibi uzun cold brew yerine hemen servis edilen bir teknik de var, youtube'dan japanese cold brew diye aratırsan çıkar, hem hızı hem tadı belki uyar sana

Bizim ülke "coat of arms"ımız da yok. Genel olarak bu konuya eğilmemişiz.

Böyle ülkeler var ama çok az sayıda ve genelde futbolda başarılı olmayan ülkeler. Şimdi ezbere isim veremem ama Google'da tüm ülkelerin diye aratıp bulabilirsiniz

Acarlar Longozu, Maden Deresi, Poyrazlar Gölü, Sapanca Gölü, NaturKöy, Sopali Doğal Yaşam Köyü, İl Ormanı, Uzunkum'un tamamı, içinde Uzunkum Park'ı, Taraklı, Kırkpınar, Geyve...

Doğma büyüme Sakarya'lıyım, ağırladığım her misafirim gurbetçi dayılara dönüyor, "burası cennat cennat" diyor. Cidden yeşil ve mavi bir şehir burası. Yukarıda saydığım konumlardan başka yürüyüş için SBB'nin özel programlarını, doğa sporları için SAÜ'nin etkinliklerini biraz takip ederseniz misafirlerinize kısa sürede güzel bir plan oluşturursunuz.

Sakarya benim için çok gizemli ve hiç bulunmadığım bi yerdi. Yani normalde coğrafyam çok iyi olmasına rağmen Sakarya diyince aklıma bi şey gelmiyordu. İki gün önce Ankara'dan İstanbul'a hızlı trenle giderken Sakarya'dan geçtik ve çok beğendim yemyeşil bi yer. Özellikle Geyve civarı harikaydı.

Ben de dogma buyume sakaryaliyim. Acarlar longozu, poyrazlar golu, sopali dogal yasam koyu, tarakli, masukiye(bu izmit de sayilir), esme(bu da izmitin girisi ama sakaryanin sonunda), serdivan golpark, kentpark, ferizli de cok guzel piknik alanlari, maden deresi, kuzuluk kaplicalari, geyve akyazi icin belediyenin duzenledigi trekkingler, dogancay selalesi, istanbuldere, karagol yaylasi(mevsiminde gidilirse cok guzel bi yer birsürü ufak goletler oluyor), ayri gezegen cam teras(izmitin girisi bu da sakaryaya yakin)...

Söyleyeceğim her söze, göstereceğim her davranışa dikkat ediyorum. Sonradan pişman olmamak için mecburen dikkat ediyorum. Bir de bu sinirlendiğim şey zaten 1 saat sonra bile sinirimde ciddi fark yaratıyor yani daha sakinleşmiş oluyorum. Belki de ertesi gün hatırlamayacağım bir şey için ne kendimi yıpratırım ne karsımdakini.

Bu işler bazen pek nasihatla düzelmiyor. Önce sütten ağzın yanması gerekebiliyor.

Sonrada pişman olmamak için pişmanlığa sebep olabilecek kişi ve hususlardan en baştan olabildiğince uzak kalmak önemli adımlardan biridir.

Bu sorunu çok yaşıyorum özellikle pms döneminde. Psikiyatriye gittim anlattım. Öfkeli günler için bir ilaç verdi. Kendini kötü hissettiğinde kullan dedi, sakinleştirici gibi bir şey.

O derece sinirlenmiyorum ya. Hayatımda hiç böyle öfke patlaması yaşamadım, sadece filmlerde falan olur sanıyodum ben bunları :/

En fazla kendi içimden söverim geçerim, 10 dk sonra unuturum

Evet, bende var. Duzelmiyor. Terapi alacağım.

ben haklı olduğum konularda itiraz da geliyorsa eğer karşı taraftan, çok ağır tepkiler verebiliyorum işyerimde. yani elimde ne varsa o an fırlatıyorum, maddi değerine bakmaksızın. üstümdeki yeleği falan yırtmışlığım var.
şantiyelerde senelerdir, en cahil insanlarla uğraşıyorum. bende psikolojik bir sıkıntı yarattı sanırım. sonradan tabiki hep pişman oluyorum, ama o an patlamazsam kalp krizi falan geçiririm sanırım.
takip edeyim önerileri dinleyeyim ben de.

bir iki olayda karşımdaki insanları korkuttuğum için sonrasında çok üzülmüştüm. bu tecrübeye ek olarak bu toplumda sinirlenip elde edeceğimiz hiçbir şeyin kazanımlarımızla kıyaslanacak bir şekilde sinirlenmeme değmeyeceği hissiyle 5-6 yıldır sakin sakin geçiniyordum. önceki gece arabamın yanında ağaç dallarını yükleyen kamyon şoförüne "geri al da çıkayım, siz devam edin" dedikten sonra sırıtarak "bi şey olmaz yeae" yanıtını alınca yine bir mafya babasına dönüştüm. iş makinalarını falan postaladım ama durduk yere mahalleye reklam oldum muhtemelen. bu pişmanlık bi 5 sene daha götürür:)

Uzun güzel bir cevap yazmıştım otomatik çıkış yapınca silindi. Kısaca başlıkları yazayım merak eden mesaj atarsa anlatırım gerisini.

1. Duygularımızdan kendimiz sorumluyuz. İnsanların söz ve eylemlerine kızdığımızı düşünürüz ama bizi asıl kızdıran bu söz ve eylemleri nasıl düşündüğümüzdür.

2. Öfkeyi pik noktasında durdurmak imkansızdır, yapılacak en iyi şey öfkeleneceğimizi farkedince uzaklaşmak nefes almak ve sakinleşmeyi beklemektir.

3. Konforsuz duygularımızı nelerin tetiklediğini bulmak için bizi kızdıran/öfkelendiren şeylerin listesini yapmak bir sonraki çatışma için farkındalık yarayacaktır.

4. Konforsuz hissederken neler düşündüğümüzü anlamak için basit bir çalışma yapabiliriz. Bizi 10 üzerinden 5 şiddetinde kızdıran bir anıyı hatırlayıp odaklanalım hikayeye, sonra da kafamızdan geçenleri yazalım. Özgürce yazın. Sonra bu yazıyı inceleyip içerisindeki suçlamaları yargıları haklılığı tespit edelim. Bu konforsuz hissederken genel düşünce yapınızdır.

5. Düşünce yapısı karakteri, karakter de kaderi belirler.

6. Hayatımızı güzelleştirmek için kendimizi konforsuz hissederken de ifade etmeyi öğrenebiliriz.

YOĞURT. Öhöm sakinim. Yoğurt :')

Şimdi ben gerçekten sıfır milliyetçi bi insanım. Milliyetçilik kavramıyla temelde anlaşamadığım noktalar var vs çok detaylandırmıyorum.

Ama yoğurt Türklerin ya. Ve hani diğer tüm yemekleri diğer milletler sahiplensin gram takmam ama yoğurtu sahiplendiklerinde sinirlerim hopluyor ahdhdh

@nundu +1

Adı bile yoğurt yani en başta, diğer dillere bile bu şekilde geçmiş. Daha da bunun kafa karıştırmaması lazım.

Milliyetçilikten ziyade yanlış bilgiye kıl oluyorum. Ondan sinirimi bozuyor. Greek yogurt diye gördüm mü "püh" diyorum her seferinde :D

Şimdi ben gerçekten sıfır milliyetçi bi insanım +1 Hatta yoğurt meselesi de umurumda değil, o derece.

Ama Türk Yıldızları ve/veya SoloTürk gösterisi izleyince (3 kere izledim galiba) allah allah allah diye bağırarak düşmanın üstüne koşasım geliyor. Gösteri bittikten bir süre sonra tansiyonum/nabzım normale dönünce geçiyor.

Spacex inişini izleyince “USA! USA!” diye çılgınca tezahürat yapıyorum.

Her milli bayramda muhakkak gösteri çıkarırım. Çocuklarla kırmızıları giyer laik atak geçiririz.

@8910 +1
@nundu -1 çünkü "absürt" değil bence yoğurt, türk kahvesi, baklava vs. refleksimiz :)

Ben, bana "hiç Türk'e benzemiyorsun yeaaa" denince tetikleniyorum. Türkleri, Arap ya da 60'larda iltica eden Kürtler gibi fenotipli ve Arap, Afgan ya da Paki gibi dinci görüyorlar. Üstüne bir de tam olarak sarı filtre ülkesi kategorisine koyuyorlar. O yüzden içki içen, dinli olmayan ve açık renk tenli birini (ya da başı açık kadını) görünce "whoa! you don't look like Turkish, though" Bunun Türkleri genel olarak aşağılayan bir yaklaşım olduğunu fark etmeyen tipler de Ekşi Sözlük ve X'te gurur duyuyor bu sözle.

Yürü be, Turan ülkün yürüsün, soyun sopun türüsûn @nawar

Şu aralar hiçbir milliyetçi refleksi absürd bulmuyorum. Özellikle müzik ve dil konusunda.

yurtdışında biri bir şey dedi mi aslan kesiliyorum, TR'de çok sallamam.

İş için yazıştığım biri Girne’nin Rumca adını kullanınca azıcık çemkirmiştim şehrin adı Girne diye. Kendime şaştım.

Soykirim diyip durdugu icin kim kardasyana bileniyorum djfkfk
Hele soykirim vardi diyen turk gorursem nefret doluyor icim.

Yunanistan'a her gittigimde cok rahatsiz oluyorum, kendimi hic guvende hissetmiyorum. bisey alikrken bile biriyle konusunca, eokaci midir? asalaci midir? aklima hep boyle seyler geliyor. belki ege bolesinde olunca cocukken anlatilanlardan etkilenmisimdir. Yunan arkadasim cok var, ama orada boyle hissediyorum.
bir de kafede aldigim baklavanin ustune, eskiden pastalara veya kokteyllere konan semsiyeden koymuslardi, artik dayanamadim kufur edip ciktim.

Bir de bunu tek karsilastigim Misirlilar yapti, yurtdisinda Turkum diyince evet ortadogulu oldugunu anladim falan diyor ama rahatsiz edici yilisik bir tavirlari var, hemen tetiklenip, tersliyorum benim atalarim Altay daglarindan arap collerinden degil diye. ben, beyaz tenli cekik gozlu bir yorugum, benzesek birsey demeyecegim.

daha once yabanci ulkelerde yasadim ama almanya'ya geldigimden beri ilk defa kendimi azinlikta hissettim. bu da bende biraz milliyetci refleksler olusturdu. bunlarin baslicasi turk mutfagi. turk mutfagini cok ovuyorum ve manasizca elestirilmesine gelemiyorum. bunun disinda da birkac sey var. genel olarak insan gurbetcileri bir nebze anliyor burada uzun sure yasayinca. bu buyuk kisminin garip insanlar oldugunu degistirmiyor tabii.

dogal yogurt yapmayi da deneyecegim yakinda. boyle icimden bir ses her turkun yogurt yapabiliyor olmasi gerekir diyor nedense...

Almanya'da starbucksta calistim ogrenciyken, bir tane de ukraynali kiz vardi. ve merkezi bir yerde calisiyordum, piril piril Turk ogrenciler, calisanlar gelirken hicbir sey demeyen bu kiz (Turkce konusurlardi belli ederlerdi yani), ne zaman tipi kayik bir suriyeli, arap gelse bunlar Turk galiba diye yanima geliyordu (onlarin guzeline hic Turk demedi ama).
Ben de karsilik olarak ne zaman rus veya eskort tipli biri gelse bunlar ukraynali, istersen sen ilgilen demeye basladim.

1. Üst tamamen çıplak, altta boxet+şort. Duruma göre opsiyonel popoyu kapatacak bi örtü olabilir çünkü gece popo açık kalırsa kabus görülür xd

6- short tshirt ince örtü

Durun sövmeyin, terlemediğimden değil tam aksine terlediğim için tshirt giyiyorum. Öbür türlü kendi terim vıcık vıcık rahatsız ediyor. Tshirt teri emiyor en azından.

Örtüsüz hiç yatmaya alışkın değilim. Zaten tamamen örtmüyorum, ince bir şerit halinde tutuyorum falan xD

5.
Yalnız yaşamayınca tek seçenek bu.

5-Alt üst giyinik örtüsüz, ekstradan üst gövdeye en az 2. kademede açılmış bir vantilatör.

1 ve bele hafif örtü.

Dörd nunero

5 numara artı hafif bir örtü. Yakınımda duruyor, tam uykuya dalacakken ustalıklı bir ninja hareketiyle bacaklarımın üst tarafını ve kalça bölgesini örtüyorum. Oralar bizde erkeklerden daha çabuk üşüyor.

5 + örtü, hatta + çorap. Yaz kış çorap giyerim çünkü ayaklarım çok üşüyor.

4. Seçenek. Şaka tabi ki
5. Seçenek + camı da açıyorum.

Ağustos’ta nem ve sıcak birleşince 1, diğer zamanlarda 5.

Evet 00
Sivil 17,7
Öğrenci 8,63

Haftasonu 24 saat ama yarım saatte bir sefer olması lazım.

Bu gece için de 24 saat di mi o zaman? @pavlis

İki aydır İstanbul'da değilim, hafızam da kötüdür ama evet öyle olması lazım.
Cuma başlıyor, pazar gece 00 da bitiyordu 24 saat olayı

Öyleymiş

www.metro.istanbul

Hafızamı tebrik ederim.

Evet, en son 23.59 gösteriyor bi sonraki de 00.30 da basliyacak ctesiye gecmis olacak

Çok teşekkür ederim ^^

Çift basıyormuş gece detaylarda gördüm

spor. hic atak, cevik biri degilimdir. reflekslerim zayiftir ve oyun da kuramam.

Yemek yapmak. Bir iki tane çok güzel yaptığım ve herkesin bayıla bayıla yediği yemek var tabi ama genel olarak yemeklerim vasat oluyor. Böyle yiyeni bu nasıl bir şeydir dedirtecek şeyler yapamıyorum.

Yani demek istediğimi anlatmak bile zor. Bazı insanlar bir yemek yapar, yedek mide takıp bir tur da öyle yiyesiniz gelir. Doyduğunuza üzülürsünüz falan. Olmuyor.

Görsel tasarım.

Resim değil de logo, bayrak gibi vektörel tasarımlar. İncelemeyi çok severim bu ikisini de. Takıntı derecesinde ilgiliyim ama tasarlama konusunda hem yaratıcılık hem de dijital tasarım bilgisi eksikliğim var. Tasarladığım birkaç bayrak var Türkiye'deki şehirler için, redditte falan beğeni de aldılar ama çok çat pat tasarımlardı yani. Şöyle afili görsel dizaynlar yapmak isterdim. Yani yeteneğim olsa bedavaya Türkiye'de ne kadar çirkin logolu belediye, kaymakamlık vs varsa hayrına logo tasarlayıp alın isterseniz kullanın derdim :)

şarkı söylemek. müzik kulağım varmış, tüm notaları doğru veriyorum ama sesim berbat. güzel ve dinlenilesi değil.

Kodlama bilmemek üzücü doğrusu.
Ufak tefek tool cinsinden yazılım fikirlerim oluyor ama öylece de kalıyor

Erken uyanmak ve sabahın sessizliğini dinlemek. Serinliğinde kahve içmek.

Gerçek şu ki uyumak kadar uyanmak konusunda da başarısızım. Erken uyumaktan da uyanmaktan da nefret ediyorum.

Sabahladığım gecelerden biliyorum söylediğim durumu da

Bilardo. Çok seviyorum oynamayı. Ama o kadar oynamama rağmen hala çok kötüyüm. Oysa genel olarak yetenekliyimdir sportif faaliyetler ve el becerileri konusunda. Bilardoyu yapamıyorum.

Kısa hikayeler yazmayı seviyorum, yazabildiğim zaman tabi. Aslında aklımda fikirler de var ama kelimeler kerpetenle çıkıyor asıl yazma kısmı işkence gibi. Öyle kafada hayal kurmaya devam.

Yüzme ve bağlama çalma
Çok uğraştım ikisi için de ama olmadı
Yapanlara da büyük saygı duyuyorum

Spor yapmak çok anlamsız geliyor, dışarıdan bakınca çok imreniyorum ama kendim yapınca anlamsızlık basıyor, tahammül edemiyorum.

Yemek yapmak yeteneksizlik değil de, 4 kişilik bir aileye sürekli yemek yapmak çok bunaltıyor beni, her gün sabahtan akşama mutfakta yaşamak gerekiyor, istemiyorum, reddediyorum.

Matematik fizik kimya çok severim ama bir türlü öğrenemedim. Öğrenemeyecek biri olduğumu sanmıyorum ama anlayamadığım çok şey oluyor, ben de bıraktım peşini.

Bir de tiyatro. Çok imreniyorum çok, ama ben rol yapamam bence. Çok gülerim :) ama muhteşem bir şey, harika bir şey. :)

Arkadaş canlısı, babacan, kısacası sosyal olarak daha girişken olmak.

Çevrem, dostlarım var ama yeni insanlarla iletişim kurmakta zorlanıyorum. 20 yıl aynı markete gitsem, bakkal bana bir defa bile merhaba demez. Outcast olarak geçiyor hayatım.

ben de yazmak diyebilirim. aslında oldukça çok kitap da okuyorum fakat okulda falan kompozisyon yazarken hep kötü not alırdım. belki de yazım kötü diyedir.

bi değeri de benim de yüzmek ki her yaz memlekette denize de girerdim ama başaramadık abi

ııı yaşamak diyebiliyor muyuz?

seviyorum valla aslında ama pek beceremiyorum elime yüzüme bulaşıyor genelde.

1) ders kitaplarının pdfi ve ders özeti/çıkmış soru gibi şeyler veriliyor. Ayrıca canlı dersler olduğu gibi ders kayıtlarını da izleyebiliyosun. Canlı ders esnasında hocalara soru da sorabiliyosun, hiç canlı derse katılmadım ama ilgiliysen diye söylüyorum. Bunlar dışında okuma verilmiyor. Yani dersler esnasında şu şu kitapları tavsiye ederiz diyorlar ama bununla ilgili bir zorunluluk yok, sınav soruları sadece aöf kitabından çıkıyor.

2) Anadolu AÖF uluslararası ilişkiler okudum. Ders kitapları bence kapsayıcı ama tabii ki bir alan yazısı kadar değil. Konuya ilgili biri keyifle okur ve o dersin anlattığı konuda genel bir bilgi birikimi olur. Detaylı bir wiki sayfası okumak gibi düşün üslubu falan da o şekilde.

3) Şimdi benim kendi öz lisansım tıp olduğu için ve onun eğitim sistemi diğer bölümlerden farklı olduğu için çok kıyas yapamam ama ben çoğu derse çıkmış bakıp çalıştığım hâlde iyi kötü baya bilgi birikimi edindim. Hafta hafta çalışsam fazlası da olabilirdi. Ama zaten ilgi alanım olan derslere daha detaylı bakıp sıkıcı bulduklarıma sadece çıkmış baktım gibi biraz.

Bu dediklerim Anadolu aöf için ama diğerleri için de benzerdir diye düşünüyorum

1. Anadolu AÖF için yazıyorum her türlü materyal dijital olarak e-kampüs'te mevcut. Dilerseniz bastırabilirsiniz.

2. Anadolu AÖF çok kapsamlı ve güncel bilgiler içeriyor. Hatta materyaller sürekli güncelleniyor.

3. Evet.

Not: Anadolu AÖF ile diğerleri arasında dağlar uçurumlar kadar fark var.

Ay takvimi

Puzzle

Bonded warehouse

Nakış.

Örgü. Bu yıl için son hediyemi ördükten sonra artık bir süre kendi istediklerime odaklanabileceğim için oldukça heyecanlıyım.

Mantarlar, ağaçlar, ev bitkileri, taksonomi, kayaçlar, herhangi bir şeyin kronolojisi, sanat tarihi.

Bir şeyleri kategorize etmeyi seviyorum.

Bir de bir şeyleri ölçmeyi de seviyorum.

Coğrafya. Canım sıkıldıkça coğrafya quizleri falan çözerim. Bayraklar, başkentler, ülkelerin yerleri vs şeylerde çok iddialıyım.

Onun dışında puzzle yapmak

psikoloji,nörobilim ve tarih.

Dart.
Paraya kıyıp kaliteli bir board aldım. Oklarım dandik ama yine de iş görüyor.

toplumlar nasil calisir? ayni toplum neden belirli donemlerde yukselir refah icinde ciddi uretim yaparken neden bazi donemlerde daralir, muhafazakarlasir?
cografya kulturu nasil etkiler?

-Çam ağırlıklı Orman ağaçları. Tohumdan yetiştirip ellerimle diktiğim, gölgesinde çay içebileceğim ağaçlarım var benim.
-Tarih. Yakın tarih. Bayılırım okumaya.
-Sinema. İMDB Top 500 ün ilk 350 sinde seyretmediğim film yok.
-Okumak. Deli gibi okurum. Dünya klasiklerinde okumadığım pek kalmamıştır.
-Sağlık. Bilmediğim bir hastalık falan duyarsam eksikli hissediyorum kendimi.
-Spor. 14 yaşımdan beri aktif. Son 2 yıl rotator cuff yırtığı sebepli göbek saldım. Fizik tedaviyle düzelir gibi oluyor. Sonra hooop. Başa dönüyoruz.
-Ekonomi (finans kısmı az) ve siyaset. Yapıcı tartışma yapacak adam sıkıntım var bu iki konuda.

daha dun dart almaya karar verdim simdiki eve, asiri canim cekiyor yukarida okuyunca bile cok hosuma gitti
lego kucuk birkac tane denedim, sevdim devami gelebilir
eve sardim birkac dizayn degisikligi(hali, perde, badana, tablo vs) calismalarim devam ediyir
tarihi icerik, genel kultur, sosyoloji alaninda begendigim bir yazari dinliyorum duzenli yayinlarinda
kisin haftalik duzenli sinema, tiyatro. eskiden sadece film odakliydim pcden ac telefondan ac yeter ki izleyebileyim seklinde simdi spesifik bir iki yerde izliyorum abiyans daha ilgimi cekiyor. tiyatroda mekan o kadar onemli degil ama en son yalida tiyatroydu
yazin ekseriyetle konser. bu sene istanbulda ilgimi çeken cok konser oldu, neredeyse doydum ama birkac planim daha var
evde yemek yapmaya calisiyorum(salata fln) o yuzden kimden ne yemek duysam TARIFI VEeğR diye atliyorum. kuzu ciger falan yaptım evde, disariyla ayni maliyet daha cok zahmet oldu ama hayirlisi
fitnessa ilk defa hayatımda bu kadar yer veriyorum oncesinde pilates, yuzmeye giderdim ama fitness cok baskaymis
maclar da yillar sonra eski cekiciligine kavustu futbol ve voleybolu takip ediyorum

birkac ay once cevaplasam bambaska bi dunyadaydim ha

Bu ara dinler tarihine sardım. Bir haftadır Hz. Ayşe kaç yaşında evlenmiştir videoları izliyorum.

antika seyler koleksiyonculugu
araba

Var var, yetenek değil de beceri diyelim. Gerçek hayatta bildiğin keko ama telefonda İstanbul beyefendisi kesilen çok insan var, hatta konuştuğu kişiye verdiği önemde göre olduğu yerde ayağa kalkan biliyorum. Var öyle şeyler.

Gerçek hayatta sosyal ilişki dehası olup telefonda konuşamayan çok kişi denk geldiğim gibi gerçekte iki kelime edemeyip telefonda akan birkaç kişiye de denk geldim. İkinci gruba daha az denk geldim ama

direkt konuya girmen gerekiyor. ık mık dersen olmuyor telde. hafiften bir nasılsın iyi msiin deyip konuya dalacaksın

İyi yapılan her şey bana göre yetenektir.

Evet. Beni 6 yasinda dukkanda telefon basina oturttular senelerce telefona baktim yas 38 simdilerde.

Tatil yapıyor insanlar, muhafazakarlık ile ilgisi olduğunu düşünmüyorum.

Ben bayramlarda ve tatillerde apartman görevlilerinin dahi tastamam tatil yapmalarından yanayım. Sağlıkçılar için de olabildiğince onları da rahatlatacak çözümler getirilmesinden yanayım. 4 günlük bayramın 9 günlük tatile çıkarılması durumunda önceden eve stok yapmak mümkün, derin dondurucu marifetiyle hayatta kalınabilir bence. İsteyenlerin dükkan açmalarını hoş karşılamıyorum çünkü haksız rekabete ve psikolojik baskıya sebep olur bu da ekonomiyi dahi etkiler, nitekim etkiledi de. Bence biraz daha insaflı olmalıyız. Birbirimize karşı, hepimiz.

tatillerde hep beraber tatilde olabiliyorsak bir yerlere varmisizdir diye olumlu buldugumu belirteyim. bizde firin market acik ama sokaklar bombos yani kapatsalar daha iyiydi

Belediyenin temizlik görevlisi, migros kasiyeri, devletin polisi, doktoru çalışıyosa mahallenin temel ihtiyaçlarını karşılayan esnafları da en azından bayramın ikinci gününden sonra çalışmalı. Tatil isteyen de dükkanı birine emanet eder, dönüşümlü yapılır. Bayramın dördüncü günü olmuş hâlâ fırında ekmek yok, manav yok, peynir zeytin yok durumu bana tuhaf geldi. İzmir'de böyle bir alışkanlığım olmadığı için de olabilir tabii belki doğrusu budur bilemiyorum ama mahalle kültürü açısından bana doğru gelen diğeri

Öyle bir yazmışsınız ki sanki devlet kurumu bunlar , açık olmak zorunda gibi.

Ortak yaşam kültürü gereği bence olsa iyi olur tarzı :) must/have to değil ama should diyelim :d

Bu sene bende ilk defa böyle bir şeyi farkettim. Hala her yer kapalı olduğu gibi sokaklarda bomboş.

tatil yapmaları daha "avrupai" olan şey. Mantıksız değil bence.

Fakat serbest piyasa varsa(?), birileri neden bunu değerlendirmiyor ona şaşırdım. Açsan daha çok satış yaparsın, hatta fiyatları birkaç lira yükseltsen bile satarsın.

Dukkan kapatanlarin genelde fakirim diyen kesim olmasi sorunsali asdf

Daha "Avrupai" ve medeni olanı tatil yapmaları +1
Hizmet sektörü her gün her an full kapasite çalışsın istemek çok şımarıklık bence (o şımarıklık bende de var, yok etmeye çalışıyorum). Aferin insnlara, dinlensinler.

1. Kurban bayramında daha çok olur kapalı olma durumu, insanların kurbanı vs işi gücü var

2. Bu sene bayram ve tatilin aynı anda başlamış olmasından mütevellit insanlar daha iyi bir planlama yapma imkanı buldu. Dolayısıyla memlekete/tatile gitme oranı daha yüksek oldu bence. Yine bu nedenle işi gücü oldu insanların

İstanbul’un geçen haftadan beri tenhalaştığını görüyorum.
Bayramın üçüncü gününde fırın çalışıyordu ama açık olan marketlerde de performans düşüktü. Tedarik ve nakliye sürecinceki aksamalardan olsa gerek geçen bayram da ürünlerde eksikler olduğunu hatırlıyorum

Hasılı bayram dönemi için normal bir durum, önceden tedarikli olmak gerek

kapalı olması muhafazakarlık değil, tam aksine gelişmişlik göstergesi bence.

ben de yurtdışında kısa dönemli öğrenci olarak bulunduğum sene christmas'ta aç kalmıştım. orada sadece küçük bakkallar değil migros, carrefour gibi büyük marketler de kapalıydı. zorluk çektim ama doğrusu bu. çalışanlar ve dükkan sahipleri de izin yapsınlar, kendilerine vakit ayırsınlar.

benim elimde yetki olsa hicbir resmi tatilde hicbir avm ve marketi actirmam yasa zoruyla. kimse ramazan bayrami ogleden sonra zara magazasina calismaya gitmek zorunda degil ya barbarligin luzumu yok.

@bay b+1

Ben ofis çalışanı olarak tatil yapabiliyorum, aynı tatil hakkı hizmet sektöründe çalışanlarda da olmalı. Açık yer olmaması ihtimaline karşı bayramlardan önce stok yapıyorum ben genelde. Yani çok abartı olarak değil ama ihtiyaçlarımı çıkaracak kadar.

91 senesinde oraya gitmiştim. akşam 6 olunca şehir kapanmıştı komple.
zamanında istanbul'da da hafta sonu her yer kapalı olurdu.
aslında doğrusu da bu. bu insanlar nasıl tatil yapacak veya dinlenecek?