Ya ben insanların maaşını değil de bu 120.000 200.000 maaşları alanlar ne iş yapıyor gerçekten çok merak ediyorum

Uluslararası bir lojistik şirketinde operasyonlar mdr yrd olarak çalışıyorum.
Bundan önce bir yerelleştirme şirketinde proje yöneticisi olarak çalıştım.
Ondan önce de ortağı olduğum bir yazılım şirketinde satış sorumlusuydum (3 kere batırdım).
33 yaşındayım, lisans mezunuyum, yaklaşık 11 yıldır iş hayatındayım.
Baz maaşım 85 bin TL, yan haklarla birlikte 115 bini buluyor ama afedersiniz HAYVAN GİBİ çalışıyorum, sadece pazar günüm var.

Not: Ben hala eski müşterilerime çeviri yapıyorum; oradan geleni saymadım yani bazen akşamları da çalışıyorum. Bu çalıştığım yerden aldığım maaş. Aylık gelirim, bunun da üzerine çıkarak bazen kendimi komple kapattığımda artıyor.

@batuhan bizimki mühendislik firması. Bizim şef benim 2 katımı alıyordur diye tahmin ediyorum aşağı yukarı. Yani 140k civarı. Onun üstü müdür yardımcısı onun üstü müdür onun üstü genel müdür yardımcısı böyle böyle gidiyor işte muhtemelen 450-500k alıyordur gmy

@norek kolay gelsin hocam

7+ yıllık yazılım mühendisiyim. 180k maaş + 10k nakit yemek ile 190k yatıyor. özel sağlık var. yol, prim, bayramlık cart curt yok.

@messina

ama ne iş yapıyor yani. yani devre mi tasarlıyor bina statiği mi hesaplıyor ve spesifik olarak benim merakım bu paraların karşılığı olan teknik beceri nedir

10+ yıl matematik öğretmeni

42 bin.

@gitdaddy güzel para hocam iyi çalışmalar.

@batuhan orta düzey yönetici mühendis maaşı işte aşağı yukarı 32-33 yaşında. Arge proje falan yapıyor. Ek olarak bizi güdüyor

@sekizdokuzon özel ders işi devam ediyor mu okullarda. Eskiden öğretmenler özel ders verirdi

Özel ders devam ediyor. Benim öyle bir enerjim yok.

kamu taşra uzman. özel sektördeki çoğu işe göre rahat. 5 yıl. 63k

Finansal analist 62k

Bazan saat 08-18 arasında tuvalete bile gidemediğim oluyor, mesai sonunu bekliyip ofisten geç çıkıyorum.

1 dk dediğim şeyler 30 dk oluyor, annem mesaj atmış dönemedim kadına düşünün

Bence 50k ve üstü tüm maaşlarda o parayı sizden çıkartıyorlar fazla fazla.

Bazan diyorum 40k lık işe geç, 2 saat çalış ve yat. Sonra kiram geliyor aklıma yapamıyorum. Aylık maaşım 51k olduğunda ay sonunda para kalmıyor elime hesaplarıma göre.

Sektörde 8.yılım.

Yukarıda yazılmış bende ekleyeyim:
Müdürler o parayı alıyordur dediklerinizi.

Gmyler de 250-500k alıyordur.

Ama olmak istemezdim. İşe zincirle bağlılar.

CFO. Aylık 630 net + yıllık maaşın %20-25’i prim.
18 yıl tecrübe.

Biz de diyoruz gabe nerde, neden vurmuyor 7 haneli maaş bordrosunu yüzümüze

Ilac firmasinda mudur. Aylik 230 brut + yan haklar. Sektorde 5 yil

Kendi işinin patronu'da çalışıyor(facebook geyiği). Hizmet siktörü. 400k civarı. 4 yıl tecrübe. 7/24 iş.

@Batuhanolabilir, bir akrabam bunlardan biri. Ünlü bir tekstil markasının IT direktörü. Bu maaş üzerine ev kirası ve arabası da şirketten.

@batuhan 120 civarı it sektöründe 5+ deneyimi olanlar için normal bir ücret. 200net'e kadar bu alanda gelen hiç bir yanıt şaşırtmaz beni. ama takım lideri olup da iyi bir yerde çalışmadığın sürece ya da yüksek nitelikli biri olmadıkça 200 henüz yaygın değil.

---
brüt 150 civarı, yan hak bir şey yok (yabancı para ile maaş veriyorlar sayılırsa bir o avantaj), 32e, start-up'da mobil uygulama yapıyoruz.

Şantiye Koordinatörü. (Eski müteahhit)
150bin civarı maaş. Her hakedişten bir miktar pay.
Tecrübe 15+ yıl

aylık 4000 euro netto (bonus, prim, yemek, ulaşım dahil). uluslararası bir firmada pazarlama yöneticisiyim. tecrübe 10+ yıl. yaş 35. evliyim, eşimi seviyorum. o yüzden yazmayın lütfen.

memur maaşları yerlerde yine..

kamu merkez uzman 6 yıl bitti. 78 bin.

okuduğum okula verdiğim emeğe yazık.

şantiye hakediş mühendisi 86k. 3 öğün yemek, yol yok. 2.5 yıl tecrübe

@Batuhanolabilir, müdür olan tum arkadaslarim en az o aralikta maas aliyor

türkiye gibi memur cenneti bir ülkede de maasindan sikayet etmemen lazim ya.

Mali işler müdürü (SMMM) (Otomotiv yan sanayi yabancı sermayeli firma)
Yaş 43 / 18 yıl tecrübe
Maaş 150 net + şirket aracı ve sınırsız yakıt

Çok rahatım, sıfır mesai sıfır stres bir ortam. Benimle aynı pozisyonda çalışan ama benim aldığım maaşın yarısını alıp gece yarılarına kadar çalışan stresten hasta olan arkadaşlar var, bu işler biraz şans.

Elektronik haberleşme/13 yıl tecrübe/ haklar hariç 160 net/evden çalışıyorum. Bazen bir hafta boş geziyorum bazen tüm gün pc başındayım işin durumuna göre değişiyor. Ortalama 3 gün çalışıyorum.

Yazılım sektörü/100k civari/ full remote calisiyorum haftada bes gun, 7 yillik tecrube

ithalat sorumlusu-satın almacı karışımı bir pozisyondayım.

şartlar da şöyle: maaşım 55 bin + aylık akbil + ofiste yemek.

bu alandaki resmi deneyimim 2,5 sene ama önceki işim de buna kısmi olarak benzerdi. orada da 5 sene deneyimliydim.

uluslararası bir şirkette veri bilimci. 4000 euro net. 7+ yıllık tecrübe.

İsi yazilim olmayan bir şirkette yazilimci gibi bir is yapıyorum. 3300 euro hersey dahil net. Tek maasli olarak avrupanin göbeğinde kit kanaat geçiniyorum.

maaşlarınız çok moralimi bozdu söylemek bile istemiyorum hayırlı forumlar :'(

işsizim, çalışmıyorum: 0.

yalnız herkes zenginmiş ya. gabe sen hep atıyorsun bu arada, inanmıyorum sana.

Bir lojistik şirketinde operasyonlar müdür yrd. olarak çalışıyorum;
Dış asansörden bahsediyorsunuz sanırım; fiyatları değişiyor ama bizim çalıştığımız en ucuz asansör 3500 TL'den açıyor ve sonrasında saat başı 1000 TL ekliyor.
Edit: Özür dilerim, kibritsuyu haklı. Ben asansörün bana yazdığı fiyatı yazdım size. Bu fiyatı taşımaya artı olarak müşteriye yansıttığım gibi taşımanın ücreti gerç3ekten bir çok şeye göre değişiyor. Özelden yazarsanız size çalıştığım firmadan en uygun fiyatı verdirebilirim.

Çok değişkeni var, kaçıncı kattan inecek, kaçıncı kata çıkacak, ne kadar eşya var.

Üstteki arkadaş sadece asansör kirasını yazmış. Taşınma bedeli yok.

Nisan sonunda 4.kattan indirip 5.kata çıkarmalı 4-5 kişinin çalışıp her şeyi tek tek sarıp paketlemeli asansörlü taşımaya 35 bin lira verdim ankara'da.

İstanbul da sadece bi koltuk taşımaya 4.000 tl verdim asansör falan yok, dümdüz kamyon yükleme. Mesafe 5 km.

Bu fiyatlar 30-75k arası gibi buralarda

Duyduğum en kırıcı sözleri özel hayatımda değil iş hayatında duydum. İş hayatındaki insanlar %100 faşist.

Sen pedagojik formasyon almadın mi demişti bir hoca.

"sen kimseye, hicbir seye commit edemezsin. o kadar ki senin hobin bile yok. bir seye baslayip sikilip birakiyorsun hemen."

Kırmadı ama içimde yumru oldu oturdu.
Üniversite yıllarında flörtleştiğim biri vardı. Kafayı tek eşlilikle bozmuştu, benden güvenilmezlik sinyalleri almış, öyle demişti. Sen de herkes gibisin falan bir şeyler saçmaladı.

Ben de, bu konuda büyük de konuşurum, hiçbir zaman birini aldatacak (veya sırf formaliteden, aldatmış olmamak için şak diye ilişki bitirecek vb.) birisi olmadım. Bir şey de diyemedim, öyle içime oturmuştu. Birinin sizi tanımadan bir sonuca varıp hiç söz hakkı bırakmadan işine bakıp gitmesi zor bir şeymiş, insanın boğazında kalıyor bir şeyler. Olmadığına üzülecek kadar bile tanımıyordum, dedikleri çaresiz hissettirmişti sadece. Baya hadsizlik yaptı.

Neyse gözünü sevdiğimin karması, boş durmadı sonrasında :D onun o kafayla zor zaten. Tahlil yeteneği sıfırdı arkadaşta. Bak yine sinir oldum. Öyle olmasaydı nişanlımla tanışamazdım ama belki.

"Sen beni ne adam gibi sevebildin, ne adam gibi sikebildin"
Gayet iyiydi halbuki.

Yazdim, sildim. Ifsa olma olasiligim var. Bunu bircok kisiye soyledim. Icimde hep tekrar ediyor o sahne zaten. Olene kadar unutmam herhalde. Abim soyledi. Oz abim. Espri niyetine soyledigi cok agir bir cumleydi. Onu hayatimdan cikardim bu cumleyle.

kirici degil de baya koydu diyelim. 2 sene once bir dugune gittim, orada 30 senedir gormedigim bir elemanla karsilastim, ayni mahalleden top falan oynardik, yasitiz.

benim gobek onden gidiyor, saclar beyazlamis, herif ise hala filinta gibi, tek beyaz saci da yoktu. ben it gibi maasla calisiyorum ona kuyumcu dukkani acmislar carsida takiliyor.

kulagima egildi, "moruk, gotume donmussun" dedi..sagolsun, nokta atisi tespit.

ne demediler ki..
en güzeli kafaya şapka takin,
Fötr, saksı, fiyonk..

One night stand yasadigim bir kadinin evinden sabah çıkarken gayri ihtiyari görüşürüz demiştim o da "bakarız" demişti. 15 sene gecti, atlatamadim bunu.

Birinin söylediği bir şeye kırıldığıma dair bir örnek hatırlayamadım.

Ama şey çok var, bir olay ya da durum oluyor "lan bu böyle biri miymis" diye çok kırıldığım oldu. O kişinin öncesinde görmediğim, ama sonrasında bir şekilde ayyuka çıkan olduğu kişi kırdı beni.

Bu sorunu görünce düşündüm düşündüm düşündüm... fark ettim ki, en çok kelimelere cümlelere kırılıp yaralanan ben, en kırıldığım sözleri hafızama kaydetmemişim.

Şimdi bir şey geldi aklıma, bana hitaben söylenmemiş bir söz ama. Yakından tanıdığım bir adam boşanma aşamasındayken (işsizdi) çocuklara nafaka verme konusu açıldığında "maaşımın 4'te birini çocuklara yediremem!!!" demişti.

Bunu unutamıyorum evet. Sanki onun çocuğu benmişim ve gözümün önünde söylüyormuş gibi çok ama çok kırıldım.

Bu hatırayı niye bu kadar zor hatırladım bilmiyorum.

en kırıcı olan herhangi bir söz söylenmemesiydi.

sevdiğiniz insanın bir anda çekip gitmesi gerçekten çok acı.

öl diye emzirmedik de ama ölmedin.

Valla bende var tipini seviyorum

Genelde insanların çirkin bulduğu arabalar hoşuma gider, Bayon bana normal geliyor. Ne çirkin ne güzel, dümdüz.
Gerçekten çirkin araba görmek isteyenler "fiat multipla" diye aratabilir :)

Çok kötü değil ama tasarımı tercih sebebim de olmaz

Hyundai kona modelinin 2017 deki tasarımı da güncel tasarımından daha güzel

Piyasaya ciktigi zamanlar orta paketinden almıştım, kırmızıda beklerken ya da park ettikten sonra insanlar gelip bu ne marka, kac basıyor, elektrikli mi, turkiye'de var mi diye gelip acayip ilgi gosteriyorlardi.

çağrıştırdığı
(git:www.slashgear.com)

bence kötü değiller

çok çirkin olduğunu düşünüyorum ben de. hiç beğenmiyorum keşke bu kadar yaygın olmasa.

Kullanıcıyı tarif etmezseniz doğru seçimi söylemeleri zor.
Yılda kaç kilometre? Yılda kaç defa 150 kilometre üstünde uzak mesafe? Evde, ofiste şarj imkanı var mı? Eve, ofise yakın şarj imkanı var mı? Ve aklıma gelmeyen sorular.

Cevap veriyorum; elektrikli.

Türkiye'nin altyapısının elektrikli araçlar için çok yetersiz olduğunu düşünüyorum. Henüz biraz erken gibi. O yüzden seçeneklerimiz yalnızca elektrikli ve hibrit ise ben hibrit diyorum şimdilik.

Elektrikliye baktığınıza göre şarj imkanı var ya da dert etmiyorsunuz diye anlıyorum.

Bu durumda açık ara elektrikli.

Hibrit alırken pahalı, MTV’si yüksek, bakımı pahalı, sorun çıkarırsa yine daha pahalı. Yakit tasarrufunu mtv yoluyla veri ödüyorsunuz. Üstelik her halukarda elektrikliden çok harcıyor (evde şarj ederseniz).

Elektrikli muhtemelen daha donanımlı, daha performanslı, daha konforlu, daha ekonomik.

Türkiye altyapısı yetersiz değil, hatta Avrupa’nın neredeyse tamamından daha iyi.

Elektrikli kullanıyorum.

elektrikli araçlar hakkında bilgim yok, lakin hybrid kullanıcısı olarak yukarıda yazılanları yalanlamaya geldim.

mtv'sinin yüksek olmasının sebebi hybrid olması değil, memleketteki gerizekalı vergi kanunları. altındaki aracın yarısı elektrikli, ama vergisini termik motorunun hacmine göre alıyorlar. elin japonu da böyle bir şeyi bilmediği için arabasına elektrikli motorun yanına 1.8 litre benzinli motor koymuş. yani aracın vergisi hybrid olduğu için değil, 1.8 litre benzinli motor içerdiği için yüksek. toyota corolla değil de gidip düşük hacimli bir hybrid alırsanız mtv'si de düşük olur.

bakımı pahalı değil, hatta hybrid'liğin getirdiği ek bakım maliyeti neredeyse sıfır. sadece batarya haznesinin soğutma fanının filtresini 45 bin kilometrede bir değiştiriyorlar 500 lira falan. onun dışındaki bakım masrafı normal benzinli motorun yağ bakımı. yağı, yağ filtresi, hava filtresi falan değişiyor. hatta birçok parça her bakımda değil sadece ağır bakımlarda değiştiği için normal bir benzinliye göre ucuz bile sayılabilir. trigeri zincirli, debriyajı yok, yavaşlarken şarj motorunu kullanıp, fren balatalarını yavaşlarken değil sadece dururken kullandığı için balatalar ve diskler de aşırı uzun gidiyor. yani bakım masrafı kafanıza takacağınız son şey olabilir.

çıkacak muhtemel sorun ise batarya sorunu ki, tam elektrikli bir araçta da aynı risk fazlasıyla mevcut.

çoğunlukla şehir içinde kullanıyorsanız ve şarj imkanınız da varsa elektrikli. şehirlerarası yol yapıyorsanız hybrid.

hibrit alma da ne alırsan al.
"Türkiye'nin altyapısının elektrikli araçlar için çok yetersiz olduğunu" söylemek de bilemiyorum altan...

Elektrikliyi şarj edebilecek şahsi alanınız (kişisel garaj ve kişisel elektrik gibi) varsa ve şehirler arasına çok seyrek gidecekseniz, durmayın elektrikli alın. Yoksa her halukarda hibrit.
27.04.2025 itibarıyla elektrikle ş içi 40 krş, ş arası 70 krş yakıyor km'de, evden şarj etmekle. Hibrit ş içi 3-4; ş arası 4,5-5,5 lt yakıyor 100km'de.

hibrit

Telefonlar zaten cebe sığmayacak boyutlarda. Bir de bataryalar biraz daha büyürse Ericsson A1018 günlerine geri döneriz. Bombayla alakası olduğunu sanmıyorum. Daha büyük bataryalı bir sürü ürün var, misal tabletler ve laptoplar.

Pili 1 gün dayanabilen bir iPhone düşünelim. Bunun 7 gün çalışabilmesi için pilinin de fiziken 7 kat büyük olması gerekecek. O yüzden yapmıyorlar. Estetik, maliyet, ergonomi.

Komplo teorisi üretmeye gerek yok.
Zaten batarya bomba gibi patlamaz kuvvetli şekilde alev alır, bu da büyük olasılıkla öldürmez.

22.000 mah bataryası olan telefon vardı. baya kalın ama.

var ama ergonomik değil. ağır ve kalın olur. kim ister ki?

www.hepsiburada.com

iphone 6 1800 mah iken 16 3500 mah civarı. 2 katına çıkmış daha ne olsun? bir de uygulamalar, yazılımlar hız şu bu derken deli gibi enerji harcanırken

Şu videoyu tavsiye ederim
youtu.be

Son paragrafınız doğru kabul edilebilir ama özelini tanımadığı birine dökmek bazıları için sancılı olabiliyor. Sadece gözden çıkarmak olarak görmemeli bence, karşı tarafın yardım almasından ziyade bizzat soruna el koyup doğru adımı atmasını bekliyordur belki de...

ben direkt giderdim. yipranma gördügün anda gitmek lazim.
gitmek istemese ona ne cözüm sundugunu sorardim. gitmeyi reddedene ben rastlamadim.

hatta bence iliski iyiyse de gitmek lazim. psikologlari zengin etmeyi severim. dflkjg

Özelini sokaktan geçen birine anlatmiyorsun ki. Bunun için eğitim almış psikoloğa anlatıyorsun. Hastaneye gidiyoruz, doktora yeri geliyor her yerimizi açıyoruz. Doktor çünkü o, ondan cekinmiyoruz. Psikoloğa da en özelimizi anlatmalıyız bence.

Teoride evet ama pratikte o olgunluğa ulaşan bir karşı cins olacağını sanmıyorum. Hep saykolara denk geliyorum.

@arbre, sen neden gitmezsin?

İlişkiye başka otoriteler (polis, doktor, savcı,. Müge Anlı) girdiyse o ilişkiden cacık olmaz.

@gabe h coud

Belki de saykoluk sendedir, farkında değilsindir. Bana hep sayko denk gelse acaba bende bir sıkıntı mı var, neden hep saykoları ben çekiyorum? diye düşünürdüm.

Umarım seni kırmamışımdır ama bazen birilerinin bizi uyarması gerekiyor.

@arbre neden gitmezsin, ben de sorayım?

giderim. keşke gitsem. keşke gitse.

vay arkadaş, kadın cinayetlerinde “o saatte orada ne işi varmış” tan ne farkı kaldı şimdi.

@ gabe h coud

Verdiğin örnek konuyla çok alakasız. Bence sil, bu verdiğin örnek öyle ağıza sakız yapılacak bir söylem değil, çok ciddi ve rahatsız edici.

Bir insana hep aynı tipte insanlar denk geliyorsa orada kişinin kendini bir değerlendirmesi gerekir. Mesela bana hep sayko denk gelse " neden hep ben" derim. Özeleştiri yapmak lazım. Belki benim bir davranışım sinir bozucudur, karşı taraf bana bunu ifade etmeye çalışıyordur ama ben umursamayı bırak, dinlemiyorumdur bile. Saykoya bağlıyordur karşı taraf. Yani demem o ki, sayko demek işin kolayı.

Unutmayın, ilişki tavsiyesi almaya gitmiyorsunuz, sizde olanı sokratik sorgulamayla terapist çıkarıyor, o da kitaplardan tam olarak okumuyor. Çift terapisinin ne olduğunu erkekler bilmiyor, belki de o yüzden çekiniyorlar ve korkuyorlar?

Erkeğim. Cevaplayacağım ama bekarım ben, ona göre ciddiye alıp almamak size kalmış.
İlk iş olarak gitmezdim. Bende, sanki açık ve doğru iletişim olduğu sürece hiçbir sorun terapilik olacak kadar çözümsüz kalmaz gibi bir algı var.
Eşim o iletişimi doğru kuramıyorsa belki o işi çözmek için bi uzmana danışabiliriz ama çift terapisi işine ben de çok sıcak bakıyorum diyemem.
Çaresiz kalırsam, belki ancak o zaman.

@damba

Bence, erkekler çift terapisinin ne olduğunu biliyorlar. Sadece gitmek istemiyorlar. Psikiyatrist ve psikoloğa da gitmek istemiyorlar. Anlam veremediğim şekilde bunu gurur meselesi yapıyorlar.

erkegim, gittim.

Gabe e niye yukleniyonuz abi semasi oyledir adamin. Sema psikolojisinde bihaber hatunlar kendinize gelin

Soeuya yanit, gitmem. Ayrilirim daha iyi. Hatun mu kalmado piyasada

bedava olsa giderdim. ölsem psikologlara para kaptırmam.

@arcmeister8

Bedava olsa gidiyorsun da paralı olunca neden gitmiyorsun?

Psikologlar dert dinleyerek para kazanıyor diye bir algı var. Psikologlar, bizim arkadaşımız değil, onlar bize sorular sorarak aslında biz farketmiyoruz belki ama bizim hakkımızda, kişilik ozelliklerimizle ilgili bilgi ediniyorlar ve ona yönelik bizim iyilesmemizi sağlıyorlar. Psikolog çok faydalı bir şey. Bir insan kendi için en büyük yatırımı psikoloğa giderek yapar bence.

İlişkim de kötü gidiyorsa çift terapisine giderdim, ama tabi eşimin de gitmesi lazım. Hatta ayrıca bireysel olarak da giderdim psikoloğa.

gereksiz.

Erkegim.Gitmezdim. Eger 3. bir taraftan yardim alinacak hale gelmisse is bitmistir zaten.Duzeltmeye ugrasmak gereksiz.Ne olacaksa olsun diye dusunurdum.

ben giderdim.

en yakın arkadaşım evliliğinde problemler yaşadı. eşi gitmek istemedi. gerekçesi: "şimdi oraya gideceğim benim ailem hakkında bir şeyler diyecek asabım bozulacak". yani aslında kendisinin ve ailesinin kusurla oldugunu içten içe bilip bununla yüzleşmek istemedi sanırım. sonuç olarak düzeltemediler ve boşandılar.

Giderim

Eski olması sorun olmayacaksa o gruba tam uyan gothic serisi de var.

Mekanik olarak aynı ama tema olarak bilim kurgu olan mass effect serisi var. Mass effect'e şans verilir bence, şimdi bir de 4. oyun gelecek. Tamamen eskide kalıp bitmiş değil yani, kervana katılınabilir.

Eski Tom Clancy serilerine de bir bak(xbox 360).

dragon's dogma 2. bu ara çok sardım, skyrim tadı veriyor

Xbox'ta var mı bilmiyorum ama Alan Wake

Öncelikle Fallout serisi ve Starfiled
Horizon serisine bakabilirsiniz isimleri sanıyorum Horizon: Zero Dawn ve Horizon: Forbidden West
Final Fantasy XV (windows edition ve royal edition olanları yani sonradan remaster edilip elden geçirilenleri) kesinlikle bence Wticher 3'e en yaklaşan oyunlardan biri
Banishers Ghosts Of New Eden
Ucundan kıyısından Kingdom Come: Deliverance
Uygun konsolunuz varsa veya emilatörü kurarım derseniz Zelda Breath of the Wild ve onun ikincisi
S.T.A.L.K.E.R. 2 Heart of Chornobyl

Dragon Age serisi RPGlerin en iyilerinden bence benim favorim o da,

sanırım tam aradığınız oyun şu:

store.steampowered.com

ben mutfakaki tv ye xaomi stick i taktım, hiçbir app ile alakalı sorun yaşamadım. sadece bir keresinde youtube dan düşüp duruyordu. uygulamanın reset bölümünden işi çözdük.

diğer tv için de next in cihazını aldım, ki xaominin yarısından daha düşük bir fiyattı. o da işimi görüyor

mi box s alın, 4k derdiniz yok ama güncel bir cihaz olsun bence. Android tv'nin menüleri yavaşlayınca aldım 6-7 aydır tekrar akıcı şekilde kullanabiliyorun tv yi.

Annem ilk nesil mi stick kullanıyor, o dediğin hafif hantallık hariç hiçbir problem yok.

Pastane ve kuruyemişçilere bakmanızı tavsiye ederim. Direkt bundan olmasa da çok güzel kutulu çikolatalar var.

www.ostim.org.tr
Elit'in dağıtımını bu firma yapıyor galiba, telefonla ulaşsanız fabrika satışı var mı ya da hangi pastanede/mağazada vardır diye bilgi verirler bence.

Özel bir ürün aramıyorsunuz kahve dünyası mağazaları hem çok kaliteli hem taze hem de sunumu güzel çikolatalar var hediyelik de çok güzel olur

Ağam’da hep oluyor. Ve aşırı güzeller.

Hocam debriyaj tam basılıyken gaza bastığında araç boş vitesteyken gaza basmış oluyorsun bir anlamı yok ve saçma bir hareket olur bu, normalde kavrama noktasında gaza basmaya başlarsın araba hareket eder hatta dizelde gaza basmadan da kavramada hareket etmeye başlar.

O kadar hafif dokunurum ki pedala, debriyajdam ayağımı çeksem stop edecek kadar hafif. Dokunmak sayılırsa bu da.

yeni arabalarda nasil bilmiyorum ama benim kullandigim manuellerde debriyajdan ayagini cekmeden once gaza basmazsan araba istop eder.

kavrama noktasina kadar gaza basilmaz. kavrama basladiktan sonra ufaktan gaz verilir. bu da zamanla oturur.

Cesario+1

Dizel araba ise gaz vermene gerek yok ayağını debriyajdan çektikçe araba hareket eder zaten. Benzinli araba ise evet hafif gaz vermen gerekir.

Minik minik dokunuşlarla basmaya başlıyorum.
Benzinli.

ilk adım kavrama noktasını tanımak, bunu da düz ve boş bir yolda hiç gaz vermeden sol ayağımızı debriyajdan çekip, araç çok hafif devirden düşecek şekilde pratik yaparak kazanıyoruz. epey bir denemeden sonra kas hafızası oluşacak ve hiç zorlanmadan bu noktayı yakalıyor olacağız.

sonra aracı kaldırırken ister düz yol, isterse de hafif yokuş olsun. ilk adım bu kavrama noktasını yakalamak, son sağ ayak freni bırakıp hafifçe gaz verirken debriyajı kontrollü şekilde bırakmak.

Yazı. Dil, alfabe farketmeksizin cümle, isim, tarih vs.

Saydıklarının hepsini ben de keko buluyorum

2 3 ay yoga yapmış herkesin om dövmesi oluyor o da baydı artık.

Only God judge me dövmesi çok klişe geliyor. Bir dönem vardı sanırım.

Bütün parmak dövmeleri

Saydıklarına ek olarak az kişi tarafından bilinen dillerde Korece/Japonca/ Çince/Yunanca/Latince yazılan kelimeler ya da cümleler. Sanki altında birileri "ne demek?" diye sorsun ve sohbet açsın diye yapılmış geliyor.

renkli dövmeler. dövme siyah olur. renkli seyler yapacaksan git bir kagit kalem al onlari boya.
kuru kafa
erkeklerde gögse bisiler yazilmasi
kadinlarda memenin yanina ya da bele
el ve parmaklara yildiz bilmem ne cok kötü. yaptiranlar genelde kendini hippi sanan partici, uyusturucu kullanan tipler oluyor. (böyle bir yobazim fdlkgj)
penise kalp yaptirani gördüm, igrenc.

kadinlarda meme kücükse iki meme arasina bisiler güzel.
erkeklerde kas varsa sleeve tattoo ve military sac tirasi, sifir sakal seksi.
dirsegin hemen üstü güzel

Bir kere basladiktan sonra bir daha duramayip her tarafina dovme yapilmis vucutlari itici buluyorum.

Hepsini. Bir insan niye dovme yaptirir ki zaten.

Freedonia + 1
Hepsi

Her turlu aslan kaplan ejderha dovmesi. Cok buyuk renki dovmeler, yillar gectikce renkler gidiyor, camura donuyor o agresif hayvanat

beetlejuice +1
ben de onu yazmaya gelmiştim. yazı.

Yelp vardı bi, onun mu muadili acaba

Hiç duymadım

hayir kullanmiyorum, kolay kolay disarida da yemek yemem zaten.

başkasının aylarca uğraştığı şeyi devralmak

Sürekli yeni teknolojiyi öğrenmek zorunda kalmam.

Şehit ailelerine haber verme görevi yapanların işi olsa gerek. Sağlık ekibiyle falan gidiyorlar.

fast food sektöründen fakir bir kardeşiniz olarak şahsi yorumumu paylaşıyorum: standart olmayan siparişler. beyaz şov'daki hüsmen dayı'yı hatırlayan old'lar bilir hani o hesap, "döner istiyorum ama dönmesin istiyorum" gibi... şu ürünü istiyorum ama içinde şu olsun, bu olmasın...

şimdi müşterinin hakkıdır ona hiç itirazım yok, kimseye "sen niye buna mayonez istemiyon?" diye dalacak halim yok ama özellikle yoğun saatlerde bu modifikasyonları yapmak gerçekten ciddi enerji gerektiriyor. kimisi mesela sadece domates olmasın diyor o yine bi şey değil ama üç kalem çıkarıp üç kalem sokunca kafa direkt patlıyor "lan buna ne koyucaz şimdi" diye.

ben her zaman dikkat etmeye çalışıyorum çünkü müşterinin alerjisi olabilir, belki iplemeyip domates koysak adam hastanelik olacak vs. ama özellikle çok sayıda sipariş olan dkaikalarda bunları kafada kurgulayıp yapması ayrı dert, ön tarafta bu siparişlerin müşteriye doğru aktarılması ayrı dert...

bu işlere girmeden önce ben de çok kızardım açıkçası "ulan iki tane sosu doğru gönderemiyosunuz" diye ama arka tarafı görünce valla bütün sinirim stresim geçti ya.

dediğim gibi neticede müşteri bir sipariş vermiştir, verdiği şekilde almak hakkıdır. ona bi diyeceğim yok. ama ortam sandığınızdan çok daha kaotik ve kötü arkadaşlar. kimse bilerek, inadına yahut gerzek olduğu için yanlış göndermiyor onları. tepki gösterilmesi gerekenler tepede milyonlarla oynarken restoranda gtünden haberi olmayan yavrucakları üç kuruşa EŞEK gibi çalıştıran patronlar olmalı. bir ayda 2.5 milyon lira yerine 3 milyon lira ciro yapmak için binlerce siparişin içinden geçilmesine sebep olan, az eleman çalıştırarak aklınca kâr eden yöneticiler olmalı. bize kızmayın, biz hakikaten elimizden geleni yapıyoruz.

bu tür işletmelerde ikişer tane fazla çalışan olsa istisnasız HERKES mutlu olur ama patronlar yüzde 2-3 az kâr eder belki. bakın kâr diyorum, her türlü yine avantajlılar, her türlü yine daha çok kazanıyorlar. ama yapmıyorlar.

Kriz yönetimi.
Hayat bana, riski doğru yönettiğim sürece krizi yönetmeme gerek kalmayacağını öğretti ama risk de her zaman doğru yönetilemiyor.
Bir projenin, deadline çok yaklaşmışken yetişmeyeceği riski belirirse, o iş için yeni ve uygun tedarikçilerin bulunup projenin doğru şekilde bölünüp teslimat öncesi de doğru şekilde birleştirilmesi gerekir. Bunun da bazen pazar gecesi yapılması gerekir örneğin.
Kabus gibi.
Bazı projeler bittiğinde dayak yemiş gibi hissediyorum.

Benim tüm cocuklugum Harry Potter kitapları ve filmleriyle geçti; koca kadin oldum, hala çok severim. Saçlarım biraz kabarsa "yine Hagrid'e döndüm" derim en basiti, günlük dil kullanimima da yerleşmiştir yani; etrafımda anlamayan kimseyi görmedim şimdiye dek.

94 doğumluyum. İlk filmi de ben 7-8 yaşlarındayken çıkmıştı yanlış hatırlamıyorsam. Sinemada kendimi bilerek izlediğim ilk filmlerden biridir.

ilk 4 kitabı okudum.

Hp öncesi yüzüklerin efendisi nesliyim ama hp nesli de yaşlandı artık o muhabbeti bulamazsın artık

Edit: 95 sonrası okuyan kalmamıştır

@grimavi abim 87li, kuzenim 94lü, ben aralarındayım. üçümüz de hp okuyorduk ve kitapların yayımlanmasını bekleyen nesildendik. belki 95 sonrası daha uygun olabilir buna

93 doğumluyum, seriyi yeni bitirdim:)

ne kitabını okudum ne filmini izledim.

96lıyım, hp ile büyüdüm. Eskisi kadar manyak olmasam da potterhead'im, beynimde zibilyon trivia var evreniyle ilgili. Ravenclaw'dan selamlar :d

Hatta son üç dört gündür kız arkadaşımla rewatch yapıyoruz seriyi, bugün melez prensi izledik.

İlk 5 kitabı annemle beraber okumuştuk, ben 5-6 yaşındaydım ilk kitaba başladığımızda. Okuma biliyordum ama uzun diye annem okudu, 5. kitap 1114 sayfaydı yine de beraber okumaya devam ettik :D son iki kitabı kendimiz okumuştuk ama ahaha. Sonra iki üç kez daha tüm seriyi okudum tabii ki.

Mesela Hogwarts Legacy oyununu da iki defa %100 olacak şekilde bitirdim, ilk çıktığında ve bi iki ay önce olacak şekilde. Çocukluktan beri beklediğim bir oyundu.

Benim neslimde kitapları okuyan var baya ama filmleri izlemeyen yok gibi. Belki 2000 sonrasında o kadar popüler olmayabilir bilemiyorum.

90, bütün kitapları okudum 4 ve sonrasını mı ne bekledik yıl yıl okuduk diye hatırlıyorum. Filmlerin de ilk 5'ini sinemada izledim, sonra filmlerini sevmedim devamına ilgim kalmadı.(ama kitaplar çok iyiydi diye hatırlıyorum) Bu arada ilk filmin tanıtımını bile çok net hatırlıyorum haberlerde mi ne McGonagall'ın kediden dönüşüm sahnesi falan gösteriliyordu acayip görsel efektli çok iyi film gelecek diye tanıtıyorlardı :)

Ya özellikle 99 ve sonrası bizim için önemli olan hiçbir şeyi bilmiyor. HP, The Matrix, Lotr, Geleceğe Dönüş, The Mask, Looney Tunes çizgi filmleri, Pokemon vs...

edit: bu arada bir hayal kırıklığımı anlatayım. Çocukken Türkiye'den bakarken HP dünyası çok büyülü geliyordu. 24 yaşımda İngiltere ve İskoçya'yı gördüm, aslında çok müthiş bi yaratıcılık yokmuş J.K. Rowling zaten o dünyanın içinde yaşıyormuş dedim :/ yarattığı dünya müthiş ama filmde gördüğüm ortamlar çocukken çevremde hiç görmediğim şeylerdi ve büyüleniyordum, aslında o dünyanın UK olduğunu fark ettim.

1995.

hp ben ilkokul ve lisedeyken büyük olaydi. bana cocuksu geliyordu ama büyü falan ne diyordum. hicbir serisini okumadim. filmlerine denk geldiysem izledim hikayeyi de bilmiyorum. lisansi okurken de herkes quidditch oynuyordu. turnuva falan yapiyorlardi avrupa'daki okullarla. allan mallari nerdleri böyle bir salaklik olamaz diyordum fdglhkjg

2020'de ilk kez erkek arkadasimla lockdown'da izledim ve bayildim.

kitaplarini da okumak isterim. verdigi mesaj zamansiz ve hikaye de cok güzel.

Senin yaşlardayım, hepsini okudum. Kitapları ilk filmi sinemada izledikten sonra okumaya başladım, liseye geçmeden güncel kitapları bitirmiştim. Son 2 kitap ben lisedeyken çıktı onları da o zaman okudum.
Hatta öss'ye hazırlanırken son 1 ayda kafa dağıtmak için tekrar okumuştum son kitabı, o geceler hala aklımda bir yandan stres bir yandan kitaptan aldığım zevk. Erken uyumam lazım ama sayfalar peşini bırakmıyor, geceliyorum...
Filmlerle devam ettim sonra, son film çıktığında da üniversitedeydim. Çocukluk ve ergenliğimin tamamında, kitabıyla filmiyle bi şekilde hayatımda olmuş. O dönemlerdeki birinin okumasa bile illa izlediği bir hikaye.

95li bir kız arkadaşım vardı o da severdi, sonrasında doğanlar da kitaba olmasa bile filmlere maruz kalmıştır. Z kuşağı uzak kalmış olabilir bir tek, bir de 85 ve öncesi diye düşünüyorum.

Harry Potter'a ilgim o kadar sıfır o kadar yok ki başlığı okuduğumda H.P. Lovecraft'la ilgili zannedip onunla alakalı cevap verdim.

91liyim. turkcelerini sayisiz defa, ingilizcesini de birkac defa bastan sona bitirdim. artik kitaplari ezberlemistim bir paragrafi okurken sonraki paragraf aklima geliyordu. benim kadar manyagi 10-15 kisi falandir turkiye'de.

filmlerini cok sevmedim, ilk filmi disinda acip da izleyeyim dedigim filmi yoktur. bir de ucuncu film fena degil. ama kitaplari bambaska bir dunyaydi. oyle buyulu bir dunyanin icine cekilmek apayri bir duyguydu. universiteye kadar sayisiz kere okudum abartmiyorum.

harry potter ile buyuyen nesildik. kitaplar 2001'de cevrildi. o zamanlar ben 10 harry 11 yasindaydi. son kitapta da ben 16 harry 17 yasinda. beraber buyumusuz. son kitabi arkadasin tanidigi kitapcidan ayirtmistik ve sinifca almaya gitmistik. cunku tukeniyordu hemen. o gece uyumayip koca kitabi bitirmistim. binam ravenclaw'dir ama slytherin'e de sempatim vardir.

@nhk

ilk kitap 99'da turkceye cevriliyor ama cok populer degil o zamanlar. dost kitabevi basiyor hatta buyulu tas diye cevirmisler. sonra seri patlayinca 2001'de yky haklarini alip o zamana kadar yazilmis ilk 4 kitabi cevirip getiriyor. turk halkinin hp ile tanismasi budur.

sonra 2 senede bir yeni kitap geldi onlari bekledik. 2003 zumruduanka, 2005 melez prens, 2007 olum yadigarlari olmasi lazim. 2003 yilinda babama aldirdigim zumruduankayi hic unutmuyorum. hatta yanina bir de dort kafadarlar kitabi aldirmistim ve once onu okumustum. hp'yi bekletip hazzi arttiriyordum :)

91 doğumluyum, ne okudum ne izledim. Yetiskinligimde bı deneyeyim dedim filmini, çekmedi beni. Çocukken de çok okuyan cok izleyen biriydim ama ya bana denk gelmemiş ya da fantastik olduğu için ilgimi çekmemiş olabilir.

89'luyum ilk kitabı okuduğumda henüz filmi çekilmemişti ben de 6. Sınıftayım diye hatırlıyorum. Hepsini okudum, bütün filmlerini izledim. En son çıkan Cursed Child tiyatro metnini de okudum (keşke oyununu da izlesek). 9 yaşında oğlum var, birinci ve ikinci sınıfta tüm harry Potter kitaplarını okudu. Hatta sihirli almanak diye bir kitap daha çıktı hp evreni hakkında ansiklopedimsi. Onu gördü D&r da onu da istedi onu da okudu. Bazen gryffindor cübbesi ile geziyor, 8 yaş doğum gününü HP temalı yapmıştık, pastası Hagrid'in Happee Birthdae Harry yazılı pastasıydı.

Komşumuzun ortaokula giden kızı var kaç doğumlu bilmiyorum ama 12 13 yaşlarında sanki. O da baya Potterhead, hatta instagram sayfası açmıştı bir ara Harry Potter ile ilgili az bilinen şeyler, replikler falan paylaşıyordu kendisini zorla takip ettirmişti:))

87, Dumbledore'un öldüğü final sayfası ile beraber kitap bitip yeni kitap beklenilinceye kadarki süreçte Dumblodore ölmedi ve işte bu da kanıtı diye dedikodu niteliğinde forum yazıları ve websayfalarının açıldığını hatırlayacak kadar fanıydım. elimde 1. baskı bazı kitapları da var. bence bir şeyi sevmenin yaşı yok. Günümüzde 90'lı yılların dizilerini tekrar tekrar izliyorsa millet bir işin ne kadar iyi olduğu ile alakalıdır.

artık yaşım 34.

serinin tüm kitaplarını birkaç defa okudum, keza filmlerini defalarca izledim (hatta üniversitede baktım, bir dersin vize/finalini geçemeyeceğim, ben de tüm seriyi hatmetmiştim o gece).

yeni nesil zannedersem bunu bir kültürden ziyade dümdüz karakterler yığını vs olarak görüyor.
bir gün girdiğim bir fırında ravenclaw logolu kazak giymiş bir kasiyer vardı. "aaa, çoğunlukla gryffindor ya da slytherin'i tutarlar ama siz ravenclaw'u seviyorsunuz galiba :)" dedim. kadın da üstüne bakarak "dediğinizi hiç anlamadım, öylesine aldığım bir kazaktı" dedi. sonra harry potter'ı çok sevdiğim için bu temada bir kupa alan arkadaşıma "artık çok özlü iksirimi bununla içeceğim" dedim, bana "yaralarımıza şifa olsun" dedi :(

Kitapları da filmleri de zamanında zevkle tükettim ama potterhead sayılmam.
92liyim.

Popüler kültüre ait referanslar zaman geçtikçe eskiyor ve her yeni nesille birlikte güncelleniyor. Eskinin star wars, kara şimşek, Lotr, Lost, H.P gibi kendi dönemlerini domine etmiş diziler, filmler ve kitaplar yerini yenilerine bırakıyor.

Bence arada şöyle bir fark var; eskiden bu kadar çok platform, uygulama vs yoktu ve odak çok daha yüksekti. Yani mesela Lost yayınlandığı dönemde tüm dünya aynı anda interaktif bir şekilde izlenir, teori geliştirilirdi. Bu da o dönemin popüler kültür jargonunu, referanslarını vs domine ederdi. ancak şimdi çok sayıda platform, çok sayıda uyarlama, film dizi mevcut. Çok fazla odak var ve bunlardan herhangi biri global çapta popüler olsa da bu popülerlik çok kısa sürüyor. Eskiden tek bir dizinin tek bir bölümü için yayınlandığı saatlerde şehirlerde sokaklar boşalırken şimdi insanların böyle bir dizinin varlığından bile haberi olmayabiliyor. Özetle normal bir durum, hele ülkemiz gibi kültür tüketiminin son derece kısıtlı olduğu bir yerde.

Ben sadece ilk kitabını okumuştum. Sonra evlendim, kızlarım oldu. Büyük kızım tüm seriyi 1 defa, küçük olanı 10 yaş civarındayken tüm seriyi 6-7 defa filan okudu, her türlü detaya hakim.

92liyim kitabını hiç okumadım. İlk iki filmini izledim. Çok ilgimi çekmedi

Azkaban Tutsağı nı almıştı teyzem doğum günümde, delirmiştim okuduğumda. Ateş Kadehi yeni çıkmıştı, ona da yapıştım tabi hemen arkasından. Diğer 3 kitabı beklemek çileli ve keyifliydi. utopyam, esrardairesi gibi forumlarda çok sık vakit geçiriyordum.
Hatta son kitabı yine bu bahsettiğim forumlardan bir ekip çevirmişti Türkçe'ye -oldukça da iyiydi- pdfden okumuştum :D
Fantastik edebiyata meyilli olup da maruz kalanların kolay kolay kaçamayacağı bir furyaydı :v 91 liyim bu arada.

91'liyim. sayamayacağım kadar okudum ve izledim. benim güvenli alanımdır hp.
iş arkadaşımın orta sondaki kızına vermiştim, okumak istiyordu. ilgisini çekmedi mesela. ama kızıma zorla da olsa okuturum :)

hala sektör olarak ekmeğinin yenmesi çok mantıksız geliyor o ayrı. ama sadece kitap ve film olarak bakarsak ömürlük bir seri benim için.

okudum, 84'luyum. ilk kitaba lise 2'de baslamistim sanirim. ilk basladigimda ne bu cocuk kitabi deyip biraktim. ama sonra tekrar basladim, ve bir daha birakamadim. tum kitaplari 2'ser 3'er kez falan okudum, filmleri de en az 3'er kez izledim. o zamanlar arkadaslarimin bircogu da okudu kitaplari. cocugum olsa okumasini isterdim.

Yaşlıyım.
Hiçbir kitabı okumadım. Filmleri de baştan sona hiç seyretmedim.
Ama cevapları okuyunca bir eksiklik hissettim. E pub'ını bulursam bakacağım bi.

87liyim, neden okumadım bilmiyorum. hiç çevremde de görmedim. ben o zamanlarda seri stephen king okuyordum. :/

89 doğumluyum. Hepsini tekrar tekrar okumuşumdur filmlerin hepsini de tekrar tekrar izlemişimdir. Mesela hatırlıyorum 5. kitabın çevirisi yayınlanmadan önceki son 50 gün yayınevinin sitesinde her gün bir sayfa yayınlıyorlardı ben de her gün onu takip ediyordum. Gerçekten bir dönemime damga vurmuştur. Ama üniversiteden sonra ilgim azaldı, şimdi de hiç yok. Mesela şimdi yeni dizi çekiliyor sanırım ve vakit ayırıp izleyeceğimi düşünmüyorum.

Büdüt: Hatırlayan var mı ya daha 5. kitabın çevirisi yayınlanmadan Sabah (sanırım bu gazeteydi) JK Rowling Sirius'un ölümünü yazdığı için ağlamış diye ana sayfaya yazarak spoiler vermişti?

gururlu bir ravenclaw üyesi olarak okudum, filmlerini de defalarca izledim. 90 doğumluyum. çevremde hp'ci olduğunu iddia eden ve bina isimlerini bile hatırlamayan köpük birkaç kişi dışında tamamen gözden düşmüş bir seri.

@sanem, bir bilim adaminin romaninini lise sonda okumustum ben de cok etkilendigim bir kitapti.

Kitapları 2 defa okudum. Eskiden kitapları okumamış ama filmlere hayran görünce şaşırıyordum. Dövmeli bir kızla tanıştım. 1 sayfa kitap okumamış. Filmlerin kesinlikle kitabı okumuş kişiler için yapıldığını düşünüyorum. Kitap okumayanlar için anlamsız şekilde geçen bir sürü sahne var. O yüzden garipsemiştim okumamasını. Artık takmıyorum.

Benim gibi 30 yaşını geçen herhangi birinin ilk defa oturup da Harry Potter okuması çok zor. İlk 2 kitap direkt çocuk kitabı. Ben ilk üç kitabı orta okulda bitirmiştim. Harry benden büyük ama kitapların Türkiye'deki çıkış tarihleri ile neredeyse Harry ile birlikte büyüdüm gibi oldu. Geçen gün 3. defa tekrar başladım okumaya. İlk iki kitapta epey göz devirdim ve sıkıldım mesela.

@antikadimag ben de her kitabı 50’den fazla okumuşumdur, abartmıyorum. canım sıkıldığında herhangi bi kitap/sayfayı açıp okumaya başlardım.

bende evde bir ilk okuduğum kitaplar, bir ingilizce seri bir de yeni baskı seri var. boşandığım kişi evde 3 hp serin var, sorunlusun falan diyordu :d if you know you know durumu.

ne çok seven varmış ayrıca, mutlu oldum :) buluşup hp günü yapalım! (ben de ilk filmler dışında filmlerini izlemedim.)

@deartheodosia Amerikan İngilizcesi mi, İngiltere İngilizcesi mi? Hangi ülkede basıldı? Sadece "cookie-biscuit" ya da "gas-petrol" gibi kelime farkı yok. Daha ciddi farklar var.

www.hp-lexicon.org

87 doğumluyum.
fantastik edebiyat, bilim kurgu ile beraber hiç ilgimi çekmeyen alan olduğu için okumadım. fantastik edebiyat'a az da olsa ilgim olsa kesin okumuş olurdum çünkü çok popülerdi.

filmlerde ilk iki film kitaplara daha sadık ve biraz daha çocuksu ruh var, üçüncü film tam ara geçiş ve serideki en iyi yönetmen olan Cuaron'un filmi olduğu için gerçekten iyi bir film. Keşke tüm seriyi Cuaron çekseydi dedirtiyor ama mümkün olmazdı tabii :D Dört rezil, Mike Newell ile niye tekrar çalışmadıkları belli. Dumbledore'un saçma atarları falan aklıma geldikçe cringe oluyorum (meşhur bi did you put your name in the goblet sahnesi vardır bilen bilir). 5'ten sonra Yates ile devam ettikleri için belli bir sinematografik dil tutturulmuş ama kitaplardan uzaklaşma iyice belli oluyor bence.

Oyunlarını oynayan varsa bilir, ilk üç oyun tamamen kitaptan esinlenen, grafikleri çizgi film tadında ve macera hissini iyi yaşatan oyunlar. Dördüncü oyun yine rezalet tamamen co op oyunu yapmışlar. 5-6 tamamen filmlerin oyunu, ilk üç kadar olmasa da çıktığı dönemde keyifle oynamıştım. 7. filmin oyunlarına ise 1 saat dayanamadım korkunçlardı. Kitapları seven için LEGO oyununu tavsiye ederim. Bir de tabii ki Hogwarts Legacy çok keyifli, kusursuz bir oyun tabii ki değil ama Hogwarts'ı ve çevresini keşfetmek eğlenceli.

Ben de bu kadar HP seven görünce mutlu oldum. Kitapları son okumamın üzerinden birkaç yıl geçti, belki yakında tekrar bir tur atarım diye gaza da geldim :d

2016 doğumlu oğlanın masası:p

ibb.co

@nawar, uk editionları var ama hiç karşılaştırarak okumadım diğerleriyle :)

@kullanicadi, çok sevimli <3 benimki de büyüsün lotr, hp her şeye bulaştıracağım :)

evet çıkarken bahşiş bırakmayınca bozuluyorlar.

Sizce bunu sahiden de bahşiş için mi yapıyorlar?
baska ne icin yapabilirler?

bahsis motivasyon ve kibarliktir. bahsis vermezsen ekstra bir sey görmemen dogal dagil mi?

evet, çoğunluğu sadece bahşiş için yapıyor.

bu bahşiş olayının "gönülden kopma", "gerektiğinden daha iyi hizmet görme" noktasından çıkarılıp abd kültürü etkisiyle zorundalığa dönüşmesini normal bulmuyor, "servis ücreti", "x hizmet bedeli" gibi saçmalıklar altında toplam hesabın %10-15'i olarak hesaba ekleyen işletmelere de "niye, burası abd mi?" diye aleni eleştiride bulunduğum çok oluyor.

yav zaten restoranda ödenen yemeğin ücreti nedir; her türlü gidere kârın da eklenmesi değil midir? ben neden garsonu geçindirmekle yükümlü olayım?

reservoir dogs'ta geçen bahşiş bırakmanın mantıksızlığına katılır, böyle bahsin sorun olmasına bile şaşırırdım. türkiye de kendi dertleri yetmez gibi böyle bir derdi de ithal etmekte gecikmedi tabii, hayret ediyorum.

cocuk demek ekstra servis demek. sicak su getirir misiniz, ay dokuldu, cocuktur yapar, mama sandalyesi vs... tek kisiye gore bahsis verme yukumlulugu daha cok. cocuklarin cok tatli diye yakinlik gostermiyorlar tabi para icin yapiyorlar.

Amerika' da bahşiş bırakmayan müşterinin üzerine yürümeye kadar giden durumlara şahit olabilirsin:)

Müşteri çıktıktan sonra müşterinin bahşiş bırakmadığını görünce, o parayı ya da kartı bıraktığın kutu / cüzdan gibi şeyi fırlatıp atanı gördüm.
Muhtemelen müşteriye pek belli etmedi ama göremedim o kısmı.
Empati yapıyorum, benim de bahşiş beklentim varken bir kusurum olmadığı halde bahşiş alamasam ben de bozulurdum, bazen de belli ederdim ciddi bir hayal kırıklığı yaşarsam.

Örneğin gelenlerin yabancı müşterileri veya misafirleri gelmiş, onları şöyle güzel bi yemeğe götüreyim demiş ve getirmiş. İlgi alaka gösteriliyor dört dönüyorlar başında, her şey iyi gidiyor ama günün sonunda 10 lira bile bahşiş almamışsın. Tuhaf karşılar, "ulan kesin bi kusurum oldu" diye düşünürüm açıkçası.

sor bakalım çok umrumuzda mı :D

Meb e katılıyorum, kimse bana işimi yaptığım için ekstra ücret ödemiyor

Yapan vardır illa ki, insanlar dizilerde gördükleri her şeyi kopyalıyor. ABD'de bahşiş kültürü çok katmanlı bir sosyal ilişki biçimi, sadece bahşiş verdim bittiden ibaret değil. ABD'lilerin parayı sosyal hayatta ele alış biçimi çok farklı. İş kanunları, çalışma biçimleri çok farklı. Bir sitcom'da bir garsonun bahşiş vermeyen müşteriye çılgın atmasını izleyip gaza geliniyor sanırım ama ABD'deki gibi bir sosyal yapı ve bahşiş kültürü bizde yok.

Yine de bu bahşiş vermenin yaygınlaştığı gerçeğini değiştirmiyor. Ben sunumdan özellikle çok memnun kalırsam ve adisyonda servis ücreti kesilmemişse (kuver değil, servis) bahşiş bırakıyorum, ancak garsona kendimi göstermek için yırtınıyorsam ya da gelen yemek olması gerektiği gibi değilse de bahşiş vermiyorum. Örneğin ABD'de bahşiş bırakmamak için ciddi anlamda bir sorun yaşamış olmak gerekiyor genelde.

Ek olarak şu da var, şu anda bence restoranlardaki her türlü yemek ederinin üstüne satılıyor. Kime göre? Bana göre :D isteyen katılır isteyen katılmaz. O yüzden bu sıralar hiçbir şekilde bahşiş bırakmıyorum. Bu dönemde kendime zor bakıyorum valla bir de milletin yüzünü güldüremiyorum diye alınıyorsa buyursun alınsın.

bir aileye baya iyi servis yapmıştı, bahşiş gelmeyince arkalarından sitem etti
bende hak verdim hatta bahşiş bırakmıştık kardeşimle yemiştik bi şeyler

"Amerika' da bahşiş bırakmayan müşterinin üzerine yürümeye kadar giden durumlara şahit olabilirsin:)"

Valla hiç böyle bir şeye şahit olmadım. Tam tersine herkes 1 doların hesabını yapar.

Türkiye'de de kazık fiyatlarla bahşiş veren insana madalya takmak lazım.

Ben kredi kartıyla ödeyip geçiyorum. Nakite girmem. Abü o karttan bana da bas diyen hiç denk gelmedi.

Gormedim, zaten her sey olup bittikten sonra surat asmasi da benim icin cok onemli olmaz. En kotu bir daha oraya gitmem olur biter.

Bu devirde düzgün bir yer bulunmuyor zaten. Uzun süreli gidebileceğim bir restoran-kafe bulamıyorum. Aynı yere bir daha gidiyorsam, etrafımdakilere tavsiye ediyorsam, internetten olumlu yorum yapıyorsam öpüp başlarına koysunlar. Hepsi potansiyel müflis zaten. Vallahi kimseyi düşünecek halde değiliz artık bence. Surat asıyorsa da umrumda olmaz. Bir daha da gitmem.

bahşiş için mi yapıyorlar bilemem ama bahşiş vermeyince dökülen çok oluyor. genellikle bahşiş bırakan biriyim, arada bir bu tavırla karşılaşınca acayip ayar oluyorum. ben bunu iradi olarak vermek istemeyebileceğim gibi o an cebimde buna uygun para olmayabilir de. sana mı soracağım garson biraderim paramla ne yapacağımı. bunun da top seviyesi kasaya gittikten sonra yanına gelip fişi alıp sümenle sana uzatması...

Extra ilgi alaka + memnuniyet = biseyler ateslemek demek

Heleki surekli gidiyorsan mutlu ederler seni sikintisiz bir gun gecirirsin

Eger adamin gorevi olmadigi bisiler istersen gerekirse gider bakkaldan alir gelir

Surekli gitme potansiyelin oldugu yerlere cuzdan acarsan iyi olur

Sen yaslanmanin sancisini çekiyorsun su an. Hayat böyle hep iste...

Ben de apartman yöneticisiyim. Apartmanın ciddi dertleri yoksa eğlenceli olabiliyor :)

Belli bir yaştan sonra bu herkesin problemi. Yani demek istediğim o artık olmayan arkadaşlarınız da sizin gibidir büyük ihtimalle. En azından sizin hatanız nedeniyle aranızın açıldığı eski arkadaşları bir yoklayabilirsiniz bence. En fazla işe yaramaz, iki gün garip hissedersiniz ne gerek vardı diye düşünür aynen devam edersiniz. Dünyanın sonu değil ya? Ama belki arayı kapatırsınız.

bu durumu fazla kafaya takiyorsun. ne kadar takarsan o kadar buyur. ya biseyler yap ya da bakis acini degistir.

İnsanların çoğu yalnız hissediyor. Gerçekten dostları olan, geçmişten gelen insanlarıyla bağlarını guclu bir şekilde sürdüren o şanslı insanlar o kadar yaygın değil. Malesef hayat böyle bisey

ben de yurt disina tasininca ve her seyimi bilen dostlarimdan ayri kalinca böyle hissetmistim. su an düsündügüm sey asil arkadaslik komsularla oluyor. gözden irak gönülden de irak.
iki dk gel cay icelim, hadi yürüyüse cikalim, aksama bizde bulusalim dediklerin dostun. arkadaslik gecmisten ziyade o gününü, o haftani bilmek bir yerde. ancak komsularinla bu bagi kurabilirsin. burdan tasinip emekli olunca da bunlar da bitecek bu sefer tasindigin yazliktaki komsular dost olacak.

kardesim olmadigi icin sanirim arkadasliklara cok anlam yüklüyordum ama yaninda kim varsa dostun o. tasindigin yerden yeni dostlar edin. pozitif ol...

hayatta herkes, her sey gecici.

Tüm yorumlara katılıyorum daha 30'um. Belki hepiniz gideceksiniz tek kalacağım.

Ayrıca aklıma ansızın lise balosundaki kız geldi. Özledim onu özledim! Canım kavalyem :D neyse yamaha'dan devam.

(bkz: c'est la vie)

her seye c'est la vie dedikce icim huzur doluyor, gamsizlasiyorum, gereksiz kederlenmiyorum.

bas baba. hayat devam ediyor.

Arkadaşlık edinmeye çalışma, hayatın akışında bişeyler olursa olur, olmazsa olmaz. Dert etme bence. Arkadaşsız olmuyor çok haklısın ama kastırırsan daha da beter olabilir, daha fazla incinebilirsin, gerek yok sanki.

bu saatten sonra arkadaş ortamı istiyorsan bir hobi edineceksin, mesela balık tutmaya gideceksin orada yeni insanlarla tanışacaksın, o kişiler kafana uymadıysa farklı yere gideceksin.

Yas ilerleyince herkes yol aliyor hocam zaten sen vermesende

Benimde 28 yasina kadar inanilmaz cevrem vardi suan 38 im ve sadece 2 tane konustugum insan var oda aydan aya

Birde yaslandikca insanlarda cikar olayi zirve yapiyor isi dusmeyen aramaz vs

Kullanmadan olmaz. Şarabı havalandırarak servis yapmak lazım.
Şarabın içindeki mayanın faaliyetini sonlandırması ve bir şekilde bakteri, mantar üremesinin önüne geçmek maksadıyla şaraba potasyum metabisülfit konur.
Bu madde uçucudur ve havalandırıcı sayesinde uçar.
Havalandırıcı kullanmadan servis yapıldığında şarap içinde alınan potasyum metabisülfit çok pis baş ağrısı yapar.

Şarap bende baş ağrısı yapıyor yaaa. diyen adamlar hep şarap içme cahili adamlardır.

Yalnız şöyle basit bir şey daha hoş değil mi?

www.temu.com

Kapağı ya da mantarı açıp bıraksak öylece havalanmıyor mu? İlla gerekiyor mu bi aparat? Bilmediğim için soruyorum.

Uzun süre gerekir ve o uzun süre de şarabın tadını olumsuz etkiler diye fikir yürüteyim. Cevap yanlış olabilir.
Bir rastladığımda bizim üstada sorayım ben bunu :)

Havalandırmak için karaf lazım. Karaf koyup biraz bekleyip karaftan servis yaparsınız.
O agizligin bir işe yaradığını sanmıyorum.

Çok içli dışlı değilim şaraplarla ama geçen yazdan beri evde kendi şarabımı yapıyorum, ne yalan söyleyim ilk defa gördüm.
Hiç ihtiyacım varmış gibi de hissetmedim.

Ben varlığını şu an öğrendim. Ne kendim kullandım, ne bir yakınımda ne gittiğim yerli yabancı bir restoranda ne bir dizide filmde ne de alışveriş sitelerinde mutfak ıvır zıvırı karıştırırken gördüm :D Belki de dikkat etmedim.

Ama güzel fikirmiş, bir tane alabilirim.

Ben de ilk kez görüyorum, bayılırım böyle saçmalıklara.
Linkini eklediğin ürünü hemen temu sepetime ekledim, teşekkürler :)

offf. asiri asiri asiri cirkin. tamamen soyle bir urun cikacak diye tikladim linke www.pasabahcemagazalari.com
10 uzerinden 0 veriyorum urune.

Hayır, kullanmıyorum. Kullanmayacağım.

Bunlar şarabın tadını falan değiştirmez. İnanmayan kör tadım yapsın.

Sadece daha ritüel haline getirir, bu da aldığınız zevki artırıyor olabilir. İnsanoğlu ritüel seviyor çünkü.

gerçek olanı kadar olmayanı da vardır illaki.

örnek olması için bir yıl önce falan yine burada 1,8-2m arasında değeri olan birkaç araba modeli arasında kalmıştım. ve birçok insan beni o kadar param olmadığıyla suçlamıştı, şimdi o arabaya biniyorum hala. 1-2 seneye değiştireceğim yine benzer konular olacak muhtemelen.

ama bunu trollük olsun diye yapanlar da vardır illaki.

Hiç görmedim cidden ama show off diye düşünürüm görsem. Samimi ve ciddi gelmez bana.

benim o kadar param olsa buralara girip soru sormam. ama bu subjektif bir yorum. belki de gerçekten yazan vardır.

cogunlugu gercektir neden gercek olmasin. su kadar param var napayim diye cok yakin 1-2 kisi haric konusamazsin. e bankaciya gitsen maasli calisan yani. ekstra görüs alabilecegin kimse pek yoksa etrafinda burada ya da redditte sormak mantikli bence.

araba almak, ev almak icin cok büyük para veriyorsun. sen 500k TL bir baskasi 1m TL veriyor diye onun o 1 milyonu kolay mi kazandigini saniyorsun.
ya da miras kaliyor mesela onu napayim diye soruyor. bu da bir kere iki kere olabilecek bir sey. kendi parasi olmasa bile kim car cur etmek ister ki?

tatile nereye gideyim duyurlari mesela champagne problems.

%99 gercek. insanlarin durumlarinin iyi olmasi burada soru sormalarina engel degil ki, olmamali da. insan ne kadar iyi durumda olsa da bu normallesiyor ve daha iyisini ariyor. daha kotu durumdaki insanlara bu dertler/sorular onemsiz gorunebilir ama oyle degil. hem burada cok farkli kisilerden farkli gorusler alinabiliyor. zengin eksi duyurusu mu acsinlar bunun icin?

5000 dolar ya da 7000 dolar kazananlar ekşi duyuru'ya giremez mi? onlar da insan sonuçta!! bir de bu paraları kazanmak zor değil ve zannettiğinizden daha fazla kişi bu paraları kazanıyor.

Gerçeği de vardır kolpası da. Ama çoğunun amacı belli: ego tatmini. Zaten burada birkaç tip var, sabah akşam kendisini övüyor.

aynı anda gerçek ve gösteriş amaçlı olabilir. geneli böyle oluyor.

bazı insanlar da ülke şartlarının veya bulundukları ortamdaki genel vaziyetin farkında olmayabiliyorlar. yani burada tamamen iyi niyetle 5 milyon doları nasıl değerlendirebileceğini soran biri de çıkabilir. "bunlar hayatında o kadar parayı bi arada mı görmüş" diye düşünmüyorlar. etraflarında rehber olmayabilir, güvenebilecekleri biri olmayabilir vs. farklı sebepleri olabilir.

troll duyurular genelde çok daha basit içerikler oluyor, o açıdan ben burada "bir milyon lirayı nasıl değerlendireyim" gibisinden şeyler görürsem gerçek olduklarını varsayıyorum. dediğim gibi gösteriş amaçlı öylesine sorulmuş da olabilirler gerçekten fikir ihtiyacından da. ona bir şey diyemem.

şimdi mesela ben 500 bin lirayı bile çok büyük görüyorum ama anası babası memur olup iyi eğitim görmüş, mühendis olup ayda 100 bin kazanacak noktaya gelmiş, tek çocuk, dedesinden babasından vs. 3-5 tane dükkan/arsa kalmış birisi en az 20-30 milyonluk malın üstünde oturduğu halde "zengin" gibi yaşamıyor veya bununla ne yapacağını bilemiyor olabilir. bu adamla arkadaş olup aynı ortamlarda takılabilirsin. işinde gücünde, büyük harcaması olmayan, standart vatandaş gibidir. böyle birinin bir gün "ya ben işimde gücümdeyim bi ihtiyacım da yok ama böyle şeyler var bizde, bunlarla ne yapabilirim?" diye sorması bana çok uzak ihtimal gelmiyor... illaki gösteriş veya champagne problem olmak zorunda değil. öte yandan benim böyle bir duyuru görünce kahkaha atmam da tuhaf karşılanmaz sanırım "yuh ne dertler var" diye.

gerçeği de var yalanı da.
bir de şu lafa hastayım "bu kadar param olsa buraya sormam / burada yazmam"
bunu yazan adam hiç zengin tanımamıştır kesin.
nereye sorarsın mesela?
ayrıca buraya soran adam burada verilen cevabı harfiyen yapacak değil.
her yerden görüş alır, bildiğini yapar.
gidip eşe dosta sorsa herkes o paraya göz koyar.
anonim kalmak daha iyi.

bence değil ama ruhum işsiz olduğu için cevap yazıyorum. bu sitenin olayı da bu değil mi zaten?

bence çok büyük çoğunluğu gerçek.
herkes bizimle aynı segmentte değil. olmak zorunda da değil.
az önce kanyon istanbul'un kiralarına baktım, onlarca daire.
ve dedim "bu kiraları kim ödüyor olabilir ki ? bu imkansız!"
imkansız değil.
gelip buraya akıl danışmasıda bana makul geliyor.
ben de çok fazla şey danışıyorum.

Kusura bakmayın lütfen ama çekememezlik ve veya eziklik psikolojisi bu tarz düşünceler. Sözlük’te çalışılan pozisyonlar ve maaşlar başlığına herkes 100k alıyor nerede bu fakirler diyenlerle aynı kafa

Gözümüze sokmaya çalışmayıp, rastgele bir yerde konusu geçtigi için bahseden olursa inanabilirim. Ama her gün x markadan don aldım diye anlatanlar inandirici gelmiyor ya da gerçekse bile muteahhitlikle para bulan ilkokul mezunu görgüsüz keko profili çiziyor. Parası gerçekten varsa bile ciddiye alinmayacak kişiler

Evet 10 milyon dolarım olsa girmem abi siteye, gayet de mantıklı bir arguman. Nesini begenmiyorsunuz

Duyuruya hos geldin.

Ben senin dikkatini çeken bu tarz yorumlari yillar önce dile getirmistim. Buranin popülasyonu gerçekten bizim alistigimiz profilden çok uzak.

Mesela birisi vardi, tek sorun ettigi sey Amerika'ya gitmesi durumunda yeni bir araba alip almayacagina deger mi sorusuydu.

Bahsettigin tipler lokasyon olarak yurt disinda olmasina ragmen beyin olarak hâlâ göç edememis kisiler.

Gerçek olmama ihtimali olma ihtimalinden yüksek. Amerikada yaşıyorum. 5800 dolar, 7800 dolar gibi rakamlara toplumun %25'i falan ulaşabiliyordur. Daha ilgincini söyleyim, arabası olmayan çok insan var.

Türkiye'nin %70'i memur ve asgari ücretliden oluşuyordur. Ama torpille iyi işlere giren ve iyi kazanan çok var. Liyakatli azınlık da var ama sistem onlara bir şey yapmaya izin vermiyor.

Gerçek hayat ve sosyal medya arasında uçurum var. Ben bizzat gözlemliyorum. Özellikle yurtdışı göç video içerikleri kolpa.

Bundan 4 sene önce çalıştığım işyerinde şimdi düşününce komik denebilecek paralara çalışıyordum.

O zamanlar ilgili sorulara ve sözlükteki başlıklara bakınca aynı şekilde lan maaşlı çalışan olarak nasıl böyle paralar kazanılabilir diyordum.

Biraz şansın yardımıyla işinizde iyiyseniz olabiliyor.

10 tanesinden 9unun yalan olduğunu düşünüyorum. O duyurularda bahsedildiği kadar param olsa bir internet sitesinde asla vakit kaybetmem, ki maddi durumumun nispeten iyi olduğu zamanlarda sozlukmus, sosyal medyaymis açıp bakmıyorum bile, gezmekten, alışveriş yapmaktan etc.

Duyuru'da, sözlükte her türden insan var olabilir. Geçen bordo bereli bir sözlük yazarı ile mesajlaştım sözlükte.

Benim dramlarım sahte gibi duruyor ama gerçek.

paranın kimde olduğu belli olmaz diye boşuna demiyorlar.

ekipte bir tane junior var.
geçen kolunda rolex ile gelmiş(orjinal)
adamı tanımasak sahte deriz fakat aileden durumu iyi.

pozitif yönleri:

hayatımda ilk kez ev sahibi oldum
güzel bir tatil yaptım
birikim yapabildim

negatif yönleri:

sevmediğim bir yerde yaşamaya devam ettim.
Gereksiz bir şekilde birikimimin bir kısmını harcamak zorunda bırakıldım.

yani

1-10 arası: 6.5-7 diyelim.

Dolu dolu geçti. Maddi olarak çok iyiydi. Hayatı yaşadığımı hissettiğim bir yıldı

Duyuruda buna "olumlu" cevap verebilenler sadece yurt disinda yasayanlar olacaktir.

Hem güzel hem kötü diyebilirim.

Çok yakın bir arkadaşım doğum yaptı, teyze oldum :)

Uzun zamandır istediğim diş tedavime başladım, çok güzel gidiyor.

İşten ayrıldım, mesleğime aşık birisiyim o açıdan kötü oldu ama olması gereken buydu.

Kedilerimden birinin sağlık sorunları var onunla uğraşıyorum ama iyi olacağına inanmak istiyorum.

Bir de özellikle beni çok etkileyen hayvanlara yönelik şiddette yaşanan artış, barınak haberleri beni kahretti. 2024 yılının özeti bu. Umarım yeni yıl her canlının yaşam hakkına saygı duymak gerektiğinin idrak edildiği, empati ve sevginin çoğaldığı bir yıl olur.

6 ayı bok gibi geçti, son 6 ay eh diyeyim. Güzel gelişmeler var. Genel olarak son 2 senem biraz depresif geçmişti bundan sonra o yönden rahatlıyorum 2025 iyi geçecek en azından ona seviniyorum

iş çalkantılı geçti. Reorg derken islerimiz olur mu olmaz mi derken bugün itibari ile maaşım deli gibi arttı. Kısacası garip başladık ama fantastik bitirdik.

Geri kalanı ise malesef babam ile kötü. Mayis ayından itibaren bir kaos içinde ameliyat, akıllı ilaç davası, ilaç kullanimi, zayifladi vs derken Mayıs'ta başlayan hikaye ekim sonu bitti. Arada kötü yapıyor aklıma geliyor, özledim yani. Bugün maaş/terfi haberinde annemle konuştum, keşke babamla da konuşabilseydim. Sevindir, hatta yüzde 99 "oooo babacim süper haber tebrik ederim" derdi. Neyse artık.

Yurtdışı gezilerimin eksik olmadığı güzel bir sene geçti. Deneyimler ve tecrübeler yaşadım, edindim.

Gezilerden dolayı spor biraz aksadı. Git gel iki gün kendimi toplarlayım derken bir gittim, bir geldim. Gezilerden eğlenirken spordan taviz verdim ama olsun, gözüm arkada kalmadı.

İşyerinde saçma sapan birkaç süreç yaşadım tatsız tuzsuz. İnsanlara hayret ettim, çok ilginç. Halen hayret ediyorum.

Bu sene biraz daha sürdürülebilir ve oturaklı bir rutin oluşturmak istiyorum. Yurtdışı gezisi olarak Bungee Jumping yaparsam, müthiş. Planladım genel olarak, geliştirmeyi bekliyor. Bu da sene içerisinde belli olacak.

Edit müdüt; Yaş 35ten 36. Vay anasına zaman geçiyor klişesine kapıldım, hafiften yaşlanıyorum tribi var.

Durağandı. Hiçbir şey katmadı, hiçbir şey eksiltmedi.
Olmasa da olurdu.

Bi tek bende kötü geçmiç sanırım.

Galatasaray'ın şampiyonluğu ve galatasaray'ın şu an ki hali dışında bok gibi geçti. Ne aşk, ne sağlık iyi değildi. Tanışma ve date kısmı ise skandal.

hayatımın objektif olarak en kötü yılı olabilir ya.

maddi olarak hiç çökmediğim kadar çöktüm. durumum zaten iyi değildi ama işte yaş gençti, öyle ya da böyle idare edebiliyordum. akademik açıdan ilerleme sağlayamadım, gelirim azaldı, üstüne çok lazımmış gibi alkol tüketimim arttı vs. her taraftan sıkıştım.

abartısız söylüyorum bunun bir tık ötesi ya çok ciddi bir hastalık/felç gibi bir durum ya da evsiz bir alkoliğe dönüşmek olur. o açıdan mental olarak iyi bile idare ettiğimi düşünüyorum ufak tefek sorunlara rağmen.

dayı olmam, en azından çevremdeki insanların dışarıdan göründüğü kadarıyla daha güzel bir sene geçirmiş olması, kendi adıma ise "daha ölmedik, göreceeeğz kimin taştaşı daha büyükmüş" diyebilecek noktada yer almam herhalde olumlu sayabileceğim tek şeyler benim adıma.

Yüzyıllık yalnızlık kitabının dizisi güzel 8 bölüm

Aksiyon istersen the day of the jackal

Her bölümü farklı bir bilgisayar oyununun dünyasında geçen antoloji istersen secret level

İngiliz espiyonaj dizisi istersen slow horses

www.imdb.com

The white lotus

line of duty
Special Ops: Lioness
Southland

Fargo'yu tavsiye ederim.

slow horses
ripley
disclaimer

bu sene izledigim en iyi üc dizi.

the bear başarılı ve her sene yeni sezonu geliyor
dune seviyorsan dune: prophecy dizisi yayınlanıyor, izlemedim ama ortalama galiba.

penguin kesinlikle.+1
yüzyıllık yalnızlık +1

Disclaimer +1

Ben de çok beğendim, hem de mini dizi

bad sisters fena değil.

Super kahraman dizisi izledim normalde sevmiyorum veledimsi oluyor bu dizi en son abarti degildi cok begendim

Gen V

İzlemediyseniz "The Last of Us."

Çeviri sektöründeyim; sıklıkla Küba'ya hasta göndermek için başvuran ve tonla epikriz raporu, test sonucu gibi dosyalar çevirten müşterim oluyor.
Bildiğim kadarıyla Küba'daki hastaneler çok sınırlı sayıda hasta kabul ediyorlar ve yalnızca belli durumda olanları alıyorlar. Hastalığın durdurulamaz şekilde kötüye gidiyor olması ve diğer hastanelerdeki belli yöntemlerin denenip sonuç alınamıyor olması gibi durumlar sağlanıyorsa ancak o zaman kabul ediyorlar.
Küba'nın tıptaki başarısını ben de eskiden sosyalist arkadaşların Küba'yı şişirmek için kurdukları ve efsaneleştirdikleri bi şey zannediyordum yani PR olduğuna emindim (bunu anlata anlata bitiremeyenlerden birisi de babamdır bu arada).
Ciddi kaynaklardan biraz araştırınca cidden muazzam bi başarılarının olduğu görülüyor tıp konusunda.
Örneğin Küba ve Venezuela ortak bir proje başlatıp 2004 yılından günümüze kadar Güney Amerika'da bir sürü yoksul insana ücretsiz sağlık hizmeti verdi, sadece Paraguay'da 25bin 650 kişi göz doktorlarınca tedavi edildi, ücretsiz ameliyatlar bile yapıldı. 2015 yılında göz tedavisi yapılan insan sayısı 3 milyonu geçmişti.
"Operación Milagro" diye aratabilirsiniz.
Medyada yer bulamamasını da malum Küba'ya uygulanan ciddi bir ambargo var, direkt ona bağlıyorum.

Detayını bilmiyorum, ama dördüncü evre mide kanserini Küba’da uygulanan tedaviyle atlatan biriyle tanışmıştım. Türkiye’de birkaç ay ömür biçmişler.

peki bu adamlar bildiğimiz kemoterapi, ışın tedavisi dışında ne uyguluyorlar da modern tıbbın kısa ömür biçtiği insanları iyileştiriyorlar, bilen var mıdır?

Kübanın sağlık sektöründe çok iyi, yetiştirdiği hekimlerin çok başarılı olduğunu ben bile biliyorum, düz varandaş olarak. Muhtemelen teknik ve deneyimsel şeylerle de ilgilidir.

"Evrakları inceleyerek nasıl bir tedavi biçimi, nasıl bir hastalık olduğunu belirleyerek kişiye özel aşı üretiyorlar. Eğer sizin hastalığınıza uygun aşı üretilemiyorsa, ülkeye kabul etmiyorlar. Bana yaptıkları aşının hammaddesi mavi akrep zehriydi. Günde beş kere birer damla alıyorum. Ömür boyu kullanmam gerekiyor."
anlatilaninotesi.com.tr

Küba, venezuela, iran. Bu ülkeler batıdaki sektörün müdahalesinden uzak ve belirli bir protokole bağlı olmadıkları için bağımsız çalışmalar yapabiliyorlar.

Örneğin burada bir tedavi yöntemi buldun ve sonuç aldın diyelim. Yerleşik sistemdeki sürecin dışında bir çalışma yaptıysan onların protokolünü uygulamadığın için tedaviyi uygulamanı engelleyebilirler.

Bir çeşit zırvalık olma ihtimali de var. Bu tip tedavilerin bulunması için ciddi araştırmalar gerekiyor ve bu para demek. Küba açlıktan kırılan bir ülke. Araştırmaya para ayırmaları pek olası değil. Bilim yapmıyorlar.

Bu biraz bir dönem Iran çok güçlüymüş, herkesi darma duman edermiş diyen solcu zırvalarını andırıyor bana. Iran kendi başkanının düşen uçağını bulamadı

merhaba. daha sağlıklı olduğunu düşündüğün için vegan olmuşsun ama evinde pirzola, biftek falan var, atar mısın yoksa vegan olmayan arkadaşlarına mı verirsin? (Halley yerine pazardan kiloyla alınan gofret falan yazsanız düşüncenizde hemfikir olurdum)

Verin gitsin bence. Siz de yemeyecekseniz zaten ziyan olacaklar.

Verirdim.
Zararı olmaz merak etmeyin.
Komşum olsanız kendim isterdim hatta.

Arada yemekten bir şey olmaz.
Boyları protein, vitamin alamamaktan kısa kalıyor.

en fazla dişleri çürür.

Çocuklar bunları zaten bir şekilde tüketecek ya bu yüzden anlık mutluluk yaşatmak iyi olurdu.

Sabah akşam sadece halley ve gofret ile beslenme gibi bir durum yoksa "zararlı diye yemiyorum" denecek bir durum yok. Çocuklara dağıtsanız zaten muhtemelen çocuk başına 1-2 tane düşecek. Onun da bir zararı yok yani.

verme kız. helal olsun sana ince düşünmüşsün. ben boyları kısa kalmalarından ziyade kanser olmalarına katkı sağlar mıyım diye düşünürdüm. ama bayramda sağlıklı bir şey verince kapıyı tekmeliyorlar o yüzden mecbur veriyoruz

Veririm.
Onlar daha hareketli olduğu için, yakarlar onu.

guzel bir etik problem. eskiden olsa ben kimseye vermeden imha ederdim, onu mutlak zararli olarak gorurdum. ama artik boyle dusunmuyorum, kabul edilebilir duzeyde zararli diye bir kategoriye atiyorum bunlari. ismini biraz guzellersek "tolere edilebilir gidalar" daha uygun olur herhalde. zararin buyuk kismi sekerden (tuketim miktarina bagli olarak) ve hidrojenize yagdan gelir.

Parası ile çocukların alacağı ürünlerden bahsediyorsunuz. Kendim yemiyorum diye vermemezlik etmem ama çocuklar tanıdık değilse vermem.
Tanımadığım çocuksa yanlış anlaşılmaktan ya da diyabetik bir çocuğa bilmeden denk gelmekten korkarım.

Çocuklari alistircan sonra bir gofret için yolunu kesip, biçaklayacaklar seni...

Sen vermesen de yiyecekler

iki tane gofret yuzunden cocuklar kisa kalsaydi hepimiz bucur gezerdik.

hayattaki mottom keep calm and carry on. agiz payi falan vermem, laf dalasina girmem ama bana karsi yapilan hatayi öyle kibar düzeltirim ki hayattaki varliklarini sorgularlar. sonucta amacim o anlik hatalarini kanitlamak degil, yaptiklarinin hep hatali olduguna inandirmak.

İş icabı haftada 2-3 kez had bildirmek zorunda kalıyorum. Dolup taşmalı yapalı baya olmuştur, yazın oldu sanırım. Genelde profesyonel ve itidalli bir şekilde yapıyorum, yapılması gerektiği için.

İş dışında yapamam pek, bam telime vurulması lazım.

Had bildirmece yapmıyorum. Sakince ahahahaha diyip geçiyorum.

Bu sitede insanlar hayatı çok aksiyonlu yaşıyor ya. Ben "had bildirme" konseptini sadece Türk dizilerinde olan bi şey sanıyodum. Kime niye had bildireyim ki, hiç aklıma bir örnek gelmedi yaşadığım. Biri bana kötülük yapsa da ona cevap vermekle uğraşmam yani, hukuki bir mevzuysa o yola başvururum, değilse de hayatımdan silerim. Böyle epik yüzleşmeler yapmayı hem sevmiyorum hem de fazla dramatik buluyorum, benlik değil.

Çok kritik çok netameli bir yerde ve durumda elimde olmadan konuştum. Konu memurun kayıt dışı çalıştırılması. Çok pis laf sokmuş bulundum ama sonuna kadar haklıyım sonuna kadar.

@nundu+1
Ek olarak bu tarz durumlarda kavga ve ağız dalaşına ya da polemiğe girebilecek bir karakterim yok sanırım. En fazla muhatap olmam bir daha.

Sinyal vermeden şerit değiştirip önüme geçen birine uzun korna çaldım 2 gün önce.

hayatin ellerinden kayip gidiyor ve farkinda degilsin. simdiye kadar yazdiklarindan anladigim bu. profeysonel yardim al. birilerine had bildircem diye isinden olmak pire icin yorgan yakmak bence.

6 ay önce teslim ettiğim iş için 6 ay sonra ücretsiz destek isteyen müşteriye evire çevire haddini bildirdim. zaten gıcıktım iyi oldu rahatladım.

Evdeki duşakabine sorulsa her gün adalet dağıtıyorum ama gerçek hayatta kimseye had bildirdiğimi hatırlamıyorum.

titanic kemancısı +1

Böyle bir enerjim kalmadı, kimseyle en ufak bir tersliği kaldıracak ruh halinde değilim çoğu zaman yolda bana çarpana bile pardon der yoluma bakarım.

Gözlerimi yana devirip baktığım aşağılayıcı bir bakışım var benim onu yapıyorum, hiç muhatap olmadan yoluna gitmek daha sinir bozucu bir durummuş bunu fark ettiğimden beri yormuyorum kendimi.


Eskiden çok atışırdım insanlarla, bir de böyle üsttenci bir tavrım vardır, herkese "haddini bidirme" modum açık gezerdim ama gerçekten en çok ben yorulurdum, bunu hak eden insanlar oluyor etrafımızda ama "he he" deyip geçmek daha az yorucu ve daha sağlıklı bence.

32 yaşındayım;
3-4 sene öncesine kadar özellikle trafikte günde 2 defa had bildirirdim. Kaç kişiyi bir yumrukla kekeme bırakmışımdır ama son zamanlarda hiç kimseyle hiçbir tartışmaya girmiyorum.
Bana veya bir yakınıma haksızlık / terbiyesizlik yapılırsa had bildirme moduna girerim.
En son yine trafikte bir mevzu oldu. Arkamdan el kol yapan oğlan, ben inip iki adım atınca ellerini teslim olur gibi havaya kaldırıp defansif şekilde konuştu, diyeceğimi diyip geçtim ama çok komikti ))

Son 5-6 saattir kendime

profesyonel bir yalancı ve manipülatör olduğunu biraz geç keşfettiğim eski flörtüme. kendisini şutladım, şutlarken de ne kadar büyük bir sahtekar ve manipülatör olduğunu iyice anlatıp, cehennemin dibine kadar yolun var dedim ve blokladım. inanın o kadar rahatladım ki tüy gibi hafifledim.

göte göbeği salmış bir sürü sporcu eskisi var hiç öyle haftada 1-2 antrenan yaptıklarını sanmıyorum. sigarayı bırakır gibi çat diye bırakıyorlar galiba :D

Bildiğim kadarıyla bırakan sporcular zaten maça çıkmaya değil idmana çıkmaya erindikleri, o tempoyu kaldıramadıkları için bırakıyorlar.
Karşılığında para kazanıyormuş gibi antrenman yapan birisi olduğunu hiç sanmıyorum. Genelde zaten antrenman hazırlığı yapmaktan bile tiksinmiş olurlar.
Yaparlarsa da golf, tenis gibi sporlara yönelirler veya koşuya çıkmak gibi etkinliklerde bulurlar ama antrenman yapabilseler zaten bıramazlardı.

yapmıyorlar.
eski ev sahibim kaleciymiş. ondan gördüğüm kadarı ile cevap veriyorum. bir süre sonra hayat gailesi ile bırakılıyor sanırım ama koçluk yapanlar devam ediyor olabilirler.

Tabii ki kullanabilirsin. Hatta aradaki farkı anlayabilene benden Doritos cubun.

120Hz'de ama adaptif, ekranda video vs varsa 120Hz'e çıkıyor, sabit bir imaj varsa 24Hz'e düşüyor. Geliştirici seçeneklerinde ayar var test edebilirsiniz.

Esas pil yiyen şey çözünürlük, ben FHD+(2316x1080) kullanıyorum, QHD+(3088x1440) ile arasında hissedilir büyük bir fark göremedim.

120 hz.

120'ye alisinca 60 donuk gibi geliyor. cok daha akici bir deneyim elde ediyorsun yuksek ekran yenileme hiziyla.

120 hz. ben farkı baya hissediyorum. ayrıca parasını verdiğim teknolojiyi niye kullanmayayım.

www.testufo.com

buradan test edebilirsiniz.

arada bariz fark göremediğim için 60 hz kullanıyorum.

samsung a34 kullanıyorum, çok uzun zaman önce ısınma yaptığı için 120'den 60 hz'e düşürdüm. hem şarjı daha uzun gidiyor hem de artık ısınmıyor. hiç fark hissetmedim.

ben de izmir'deyim. yoğun bir iş tempom vardı. plaza hayatı filan. 2 yıl önce künerde bir arazi aldım. duvardan temele, bir sürü inşaat işleri ile uğraştım. bir yaşam alanı oluşturdum.işi gücü bayağı bıraktım. bıraktım derken işverenim, işe 10 günde falan bir gelip kontrol ettim. köpeklerim var. ormanın içindeyim. kuşlar kurbağalar sincap ve tavşanlar daha neler neler. yazın fonda ağustos böcee sesi, sonbahar ve kış karadeniz gibi yağmur sesleri. mangallar mı dersin odun ateşinde yemekler, pizza fırını yaptım börekler çörekler. her neyse 1 ay önce birden bire inanılmaz derecede sıkıldım. şehri özledim. şimdi sadece cuma aklamları kalıyorum. c.tesi pazar sabah gidip 1-2 saat köpeklerle ilgilenip geri geliyorum.çalışmayı, şehri, kalabalığı trafiği özlemişim. demem o ki; ikisi de lazımmış.

Sehirden bunaldim. Sizin belirttiginiz herkesin kendini dusunmesi durumu yok fazla, bu buyuk arti, ama gene de patladim. Tabii sehir disina gecme durumunda da kendimi kirsala uygun ve uygun olmayan islere adamadiktan sonra muhtemelen bir sonra sehre donmek isterim diye dusunuyorum. Gene de denemek istiyorum.

Evet, bunalıyorum. Doğa sporları külübüne üyeyim. Ayda en az 2 hafta sonu hiking, nadiren de olsa trekking yapıyorum.

Evden çok çıkmıyorum.
Sessiz sakin, şehrin az dışında, orman + göl yanında sevimli bi muhitte oturuyorum. Durumu iyi yaşlıca insanların tercih ettiği bir mahalle. Ofise de 10 dk arabayla.
Sessiz, tantanasının az olması yeterli benim için oturduğum yerin.
Hiç güvenli alan ihtiyacı hissetmedim açıkçası. Size göre çok içeri dönük bi insanım sanırım, o yüzden sıkıntı çekmiyorum.

Aşırı kalabalık, kaotik yerleri ben de pek sevmiyorum ama kırsal, orman, @ground'un anlattığı tarzı müstakil evleri daha da sevmiyorum o yüzden şehir <3 ben. İstanbul diye sormuşsun sonunda, İstanbul'da delirirdim ama muhtemelen. Nefret ediyorum İstanbul'dan, umarım orada yaşamak zorunda kalmam.

İzmirliyim, İzmir bile artık kalabalık geliyor bana. İki sene Denizli'de yaşadım, son iki senedir de Eskişehir'deyim (ondan önce ilk 7 yılım Urla'da sonra İzmir merkezde geçti 25 yaşına kadar) Denizli ve Eskişehir tarzı orta büyüklükteki şehirler ideal bence. İşe toplu taşıma ile gidiyorum, dışarı çıkmak istediğimde taksi çok tutmuyor çünkü her yer yakın ya da yine toplu taşıma ile her yere gidebiliyorum. Kalabalık bunaltıcı değil, evim de çok merkezi bir yerde ve konumunu çok seviyorum. O yüzden burda baya mutluyum yani. İzmir'deki hayatımı da seviyordum Balçova'da yaşıyordum ki çok severim Balçovayı. Ama en son gittiğimde o kalabalık falan bunaltıcı geldi artık. Bence ideal hayat 500 bin - 1 milyon arası insanın yaşadığı orta büyüklükteki şehirlerde (Hem Denizli, hem de Eskişehir şehir nüfusu olarak bu klasmanda)

Beykoz'dayım. Çok seviyorum. Ön tarafta harika manzara. Arka bahçem göl. Lotus çiçekleri, ördekler, kaplumbağalar. Trafik yok.

Bursa'da doğdum kış mevsimini merkezde, yazları ise yine Bursa'nın küçük bir sahil kasabasında geçirirdik. Her haziran oh be dünya varmış, ağustos gibi de yeter artık be okullar açılsın derdim. 10 yaşına kadar çok sorun etmedim gerçi çoluk çocuk parkta bahçede oynuyorduk sonuçta ama ergenlikle beraber kasabada yapılacak bir şeyin olmaması bana batmaya başlamıştı ne bir avm, tiyatro, sinema. Göl, doğa, ağaç, bahçe falan da bir yere kadar. Bir de küçük yer insanını çok sevmem en azından bizim oradakiler insanın işine çok karışıp çok konuşuyordu.

O yüzden ben şehir sevdiğime karar verdim. Ufak yerlerde kısa süreli zaman geçirip kafa dinleyip dönmeyi tercih ediyorum. İstanbul'u seviyorum. Yaklaşık 10 sene metro metrobüs ün dibinde yaşadım. Ani bir tepe atması sonucu arabayla 20 30 dk da şehir merkezine inebileceğim ama aslında merkeze o kadar da yakın olmayan bir yerdeyim yani Göktürk'te. 5 dk da ormana gidiyorum. Şimdilik beni mutlu ediyor <3

İzmir'deyim salı günü öğleden sonra trafikte takılı kalınca bazen kafam ısınıyor bu nedir diye. Ama şehrin nimetleri de güzel kırsal iyi hoş 4. gün canım sıkılmaya başlıyor mütemadiyen orada da olmaz gibi geliyor. (Yaş 37 çok genç de sayılmam)

Genel değişiklik lazım bence insana şehirden değil de nerede bulunursak bulunalım belli bir süre tekrara düşünce batmaya başlıyor çoğu irili ufaklı şeyler. Genel bir değişiklik halinde olabilecek bir hayat tarzı çok güzel olurdu gibi geliyor bana.

"Aşırı kalabalık, kaotik yerleri ben de pek sevmiyorum ama kırsal, orman, @ground'un anlattığı tarzı müstakil evleri daha da sevmiyorum o yüzden şehir <3 ben." +1
Doğayı uzaktan ve küçük dozlarda seviyorum. Hatta küçük şehir de sevmiyorum, kültürel ve sosyal hayatı, tiyatrosu konseri sergisi olan şehir seviyorum. Bunun için mesela Eskişehir şahane, Denizli Çanakkale falan hayır.

Eskişehir, Antalya, Ankara ve İstanbul'da yaşadıktan sonra İzmir'e taşındım, çok mutluyum. (İstanbul dışında diğer üç şehirde de gayet mutluydum.) Karı koca evden çalıştığımız için sabah akşam trafiğine çok nadir giriyoruz. Sürekli konser/tiyatro izliyoruz. Canımız isterse etraftaki küçük kasabalara köylere koylara gidebiliyoruz. Ben <3 deniz kenarında büyük şehir.

Edit: güvenli alanım = evim. Huzurlu bir aileyiz, kendimize konforlu ve hobilerimize yer ayırabildiğimiz bir ev yaptık. Şehrin kalabalığından yarım saat içinde eve dönmek bana yetiyor.

Şehir iyidir. Ben köy kökenliyim ama köyü tavsiye etmem. Çünkü; küçük yerinin başka sıkıntıları var. Herkes biribirini gözetler, dedikodu çok olur, bazıları işine karışmaya kalkar.

Nundu'nun yazdığı gibi orta büyüklükte bir şehir olabilir ya da ekonomik durum iyiyse İzmir'in sessiz fazla gürültülü olmyan bir yerden müstakil ev alınabilir.

30 yaşındayım, bütün hayatımı "şehir bebesi" olarak yaşadım ve gerçekten bunaldım. yaşadığımın hayat olmadığını özellikle dağ-taş-toprak görünce fark ediyorum. köy hayatı romantizmi filan yapmayacağım, büyük şehrin bana sunduğu fırsatların vs. farkındayım ama mental olarak klasik tabirle toprağa/çimene dokunabilsem çok daha iyi durumda olurdum diye düşünüyorum.

güvenli alan sayabileceğim tek yer teyzemlerin trakya'daki minnak arazisi. senede birkaç kez de olsa oraya giderim. genelde kalabalık grup oluyoruz zaten. en yakın köy bile araçla 10-15 dakika mesafede. ormanın dağın içinde. utanmasam yani çıblak koşup ağaçlara tırmanırım. öyle doğal, öyle güzel. orada geçirdiğim 3 gün şehirde geçirdiğim 50 güne bedel resmen yoğunluk ve yaşadığını hissetme açısından. şehirdeyken hep sağlıklı kalma takıntısıyla genç olmayı isterim mesela... oradayken "burda 90 yaşında olsam bile sorun değil" diye düşünüyorum. fiziksel ve ruhsal olarak kötü hissedemiyorum oradayken.

uzun vadede sorunu nasıl çözebilirim onu da bilemiyorum açıkçası. çok zengin olsam şehre araçla 30-40 dakika mesafede kırsalda bahçeli evde vs. yaşamak isterdim ama öyle bir şansım da yok. akıl sağlığımızı korumaya çalışıyoruz işte.

İsimle evim arası 5dk bile yoktur. Her gün parka yürüyüşe koşmaya gidiyorum. Dün gece koşu dönüşü bildiğin kömür dumanı soludum, üstüm başım hep is kokuyordu. Ağlamak istedim. Bu ve daha pekçok sebeple hayalim köye yerleşmek.

İstanbul Kadıköy since 1989.

Ara ara darlandığım oluyor tabii ama seviyorum yine de. Bu cuma Kadıköy'e bir restorana gideceğim, muhtemelen arkasından Standup gösterisine giderim.

genelde cok afedersiniz siktir cekmek oluyor tavrim

Hiç başıma gelmedi açıkçası.
Normal mesaj yazıyorum planın olduğu günün sabahı "naptın uyandın mı, nedir planımız, kaçta çıkalım" falan diye. Lakin şimdi aklıma geldi; ben genelde birini bi yere davet ettiğimde, tek başıma zaten onlar gelse de gelmese de yapacağım bi etkinlik oluyor bu. Dolayısıyla davet ettiğim kişi veya kişiler iştirak etmese de kalkıp kendim giderim.

Kendi kişisel gelişimini hala tamamlamadığını düşünerek uygun bir zamanda onu yarı yolda bırakırım.
Tatlı, ince sözlü olan bazı kimselerde de var durum.
Genelde borç istedikleri de oluyor.
O an param yok, kredim vs gibi yalan söylemeden istedikleri borcu vermiyorum.
Önce sözünü tutmalı..

önceden ben de kizardim ama burnout gibi bir sey yasadigim dönemde aynisini yapmaya basladim. o kadar cok sey vardi ki etrafimda hicbir sey yapamiyordum.

sebebini anlamak lazim.

b) b ama ben de sorarim tekrardan. cünkü bazen karsi taraf unutmusum yazdigin iyi oldu falan diyor.

Sil telefonundan. Engelle, Instagram vs hepsinden kaldırın böyle tipleri

Bir dakika düşünüyorsan o bir dakikana yazık

B

herkes işim vardı diyor. kimsenin işi 2 çocuklu bir anne baba kadar yoğun olamaz hele bekarsa fu.k off.

eskiden bende c derdim ama terapistim b'de kalmamı hatta biraz biraz a'ya yanlamamı öneriyor.

ama zor tabi.

a- meraktan değil, gelmiyecekse enayi gibi niye bekleyeyim. işi çıkabilir o zaman da haber versin. bir kaç sefer böyle olursa sonra bu konularda muhattap olmam

hayatta başarılar dilerim.

Kimi insan teyit ile çalışıyor "pazar gidiyoruz değil mi" şeklinde.

E niye yapmadık sen demiştin yapalım derseniz de "e ses çıkarmadın sen" diyebiliyorlar.

Mental olarak o gün onu yapmaya sizden daha fazla hazırlanması gerekiyor olabilir yani.

Ben de epey sinir olurdum ama, en azından olumsuz bir mesaj beklerdim "x yapalım dedik ama bugün hiç evde yokum kusura bakma" diye.

Ben çok takmıyorum böyle şeyleri ya, öyle kabul ediyorum. Örneğin pazar olmadan önceki gün veya başka bir gündem oluşma ihtimali olduğunda "plan iptal değil değil mi?" diye soruyorum. Çok zor değil, hayat daha kolay böyle. Eğer cevap vermezse plan iptal gibi kabul ederim. Zaten bunu bir iki kere yapınca karşıdaki kişi de yola geliyor, uyum sağlıyor, sağlamıyorsa da ses etmiyor. Haklısınız çünkü. Hiçbir zaman da "sanki çok meraklısı gibi" davrandığımı da hissetmedim, hatta aksine ipler daha çok benim elimde gibi hissediyorum böyle.

Yardım konusunda da baştan söylerim bak günümü boşaltacağım iptal olmasın diye. Eğer yine çamura yatarsa bir daha zaten boş gün haricinde zaman ayırmam bir süre.

Bu tarz insan çok, eğer böyle şeylere takılacak olsaydım o ya da bu sebeple çevremde kimse kalmazdı :D Arkadaşlık olayının güzel yanı bu. Sevgili, eş gibi bir şey değil arkadaş. Bir tane olup da ona muhtaç değilsiniz bazı şeyler için. Herkesi olduğu gibi kabul etmek gerek. Bunun bir zararı yok. Birlikteyken iyi vakit geçiriyorsam, bir şeyler paylaşıyorsam, ortak zevklerimiz varsa gerisi sorun değil.

Siz sorun ederseniz sorun olur, sorun etmezseniz sorun olmaz.

İlk kez oluyorsa B.
Aynı kişi ikinci kez aynısını yaparsa sonrasında onunla konuşulan planlanan her şey ikinci planda kalır benim için.
Sevdiğim biriyse buluşunca eğleniyorsam kesmem muhabbeti ama hem günümü ona ayırmam başak bir şey çıkarsa öncelik verir onu geriye atarım hem de o gelmezse takılmam, böyle kabul ederim.

Az sevdiğim biriyse görüşünce de eğlenmiyorsam keserim muhabbeti.

bunu yapanlar inanılmaz arttı bence, sosyal medya, hızlı tüketim, artan dikkat dağınıklığı vs.

ilk defa yaptıysa sorun yok ama iki kere yapıyorsa bir sorarım, ama bu hep benim başıma geliyorsa, yani arkadaşlarım hep bana yapıyorsa ben kendimi sorgularım, çünkü herkesin sana yapması biraz garip olabilir.

bir kaç kere yaparsa bu kişi o şeyi, genelde bir daha işim düşse de yazmam, buluşmak istesem de. o da anlar genel olarak, pişman olur falan.

ama böyle şeyler yapan insanlar genelde sınır koyamayan, her şeye evet diyen ve sonra pişman olan kişiler, dikkat et. sana özel değildir, ama onların kişilikleriyle ilgili çözemediği bir şeyler vardır. sen onlara bunu açık açık söylesen, ödül gibi bile olur onlara.

"bir soru soruyorsunuz cevap vs yok. kafasına göre. isterse yazıyor isterse yazmıyor."

Ben bu sebeple 23 yıllık arkadaşlığı bitirdim.

Ayrıca bir başka arkadaşlığı daha bitirdim.

Bu derece değersizlik dayatması aslında kendisini ne kadar değersiz bulduğunu ama en kötüsü de bunu asla düzeltemeyeceğini gösteriyor. O yükü taşımaya hiç niyetim yok. Bunca zaman taşımışım bişey değişmemiş, daha da uğraşmam.

Offf be rahatladim.. hep benim basima geliyor diyordum artik boyle seyler

Cevabi veriyorum : direk tekmeyi bas

Bu tur insanlar eli seyinde kendini dunyanin merkezinde hint kumasi sanan tipler ve dunyayi sallamadan yasayabileceklerini dusunurler.

Sende onlari sallama tekmeyi bas birgun yolda karsilasirsan boynuna atlarlar ki basima geldi oooo kardesim nerelerdesin diye. Yuzsuzdurler.

Engelle gec huzur gelsin
Adam olanlarla yola devam...

yarı yaşımda arkadaşlarım var, onlardan bile böyle saçmalıklar görmedim. "hep böyle yapıyor"a mahal vermeden kışkışlarım zatı. eğer görüşmek isterse sağlam bir özür dilemesi gerekir, geçiştirmesine izin vermem.

biseyler planladiysak onden, o gun ya da bir onceki gun tekrar bi kontorl ediyorum hala musait miyiz, planlar devam mi diye. degilse degil, dunyanin sonu degil ama 3-5 kez ust uste planlar iptal oluyorsa daha da plan yapmiyorum o kisiyle.

bisey sorup cevap alamiyorsam iletisimi azaltiyorum, bi daha bisey sormuyorum.

yardim isteme senaryosu da ilki gibi, ben kendim gun bosatmissam ve karsidan ses gelmemisse bi durterim, iptalse iptaldir. bi dahakine kendi dusunup planlasin bana uyan bir gunde, gun bosaltmam daha da.

Yazmayi unutmusum 85 90 li yillarda telefon yoktu diye hatirliyorum ondan midir nedir
insanlar gorusecegin zaman heyecanlaniyordu geliyorlardi ne bilim konusuyorlardi

Telefon icadindan sonra bence insanlar herkese kolay ulasmaya basladi ve umursamaz oldular
Nasilsa pesimden kosar gibisinden
Birde tr demi boyle yoksa dunyadami insanlarda yedek kulubesine alma cok var mesela

Adam sana olumlu cevap verip yedek kulubesine aliyor

Baska insanlarla takiliyor istedigi keyfi buda bir mevzu

Boyle cok kisi tanidim

100k usd

nereden geldiği fark etmeksizin ayda 4bin dolar para bi yerden gelirse çalışmam. iyi hoş zaten calısmıyorum keyfi işler kovalarım diyeyim.

Şöyle bakmak lazım bence; diyelim ki 80 bin tl maaşınız var. 80 bin lira pasif geliriniz varsa zaten maaşınızla aynı olduğu icin teknik olarak çalışmadan da yaşayabiliyor olmalısınız. Bu bana yetmez diyorsanız maaşınız da yetmiyor olmalı. Yani bu sorunun cevabı eğer maaşınız size yetiyorsa en az maaş kadar pasif gelirle çalışmayı bırakabilmeniz lazım. Onbinlerce hatta yüzbinlerce dolar havada uçuşuyor ama gerçekçi gelmiyor bana.

Bugünün 300.000 tl'sine bırakırdım.

Bırakmam, çalışmayan adam paslanir. Geri gider. Tatmin konusunda eksik kalır. Elindekini de bir şekilde kaybedebilir.

açık konuşmak gerekirse ben günümüz türkiye ekonomisinde/şartlarında günde 10 saat kendimi paralasam da çok para kazanabileceğimi düşünmüyorum. çalışmak benim için para kazanmaktan ziyade oyalanma, alkole düşmeme, az buçuk sosyalleşme yöntemi oldu artık... o açıdan bugün enflasyona/dolara endeksli aylık 50 bin türk lirası para ver bana hiçbi şey yapmam açıkçası.

öte yandan shepard'ın söylediğine de katılıyorum. asla hustle bustle'cı kapitalist bir gt oğlanı değilim ama yetişkin insanın "yatması" bana sağlıksız geliyor.

ayda 50 bin lirayla yaşayacaksam günde 4 saatlik, gönüllü bile olsa bana bi şey ayarlaman lazım. yoksa alkolik olurum, yalnız kalırım, 3-5 seneye ölürüm.

sabahın 7'sinde olmasa bile sokağa çıkmak, birkaç insanla selamlaşmak, bir şeyler yapmak, sağlıklı ölçüde baskı ve stres hissetmek... bunlar yetişkin insana lazım diye düşünüyorum.

neblim mesela şey olabilir, 9 yaşında çocuklara futbol antrenörlüğü yapacaksın, günde 4 saat, haftada 5 gün. bu durumda 50 bine tavım. yok tamamen serseri gibi zevk itlik serserilik için yaşayacaksın dersen bu YAŞAM SİDİLİni sürdürebilmem için en az 100 bin lazım.

Bazen o kadar bunalıyorum ki asgari ücrete fitim. Yeter ki çalışmak zorunda olmayayım. Kira derdim yok; çoluk çocuk yok. Azıcık aşım kaygısız başım.

Ben de 5k euro tarzı bi paraya fit olurum ya, fazlasında gözüm yok :d

İki sene önce kendi elimde olmayan sebeplerle çalışmadan maaşımı almaya devam ettiğim birkaç aylık bir dönem olmuştu. Böyle diyince etik dışı ATM memurluğu gibi duruyor da öyle değil :d neyse kişisel olarak kendimi en çok geliştirdiğim dönem o zamandı. Her gün yeni bir şeyler öğreniyordum. Sadece sosyal olarak biraz yalnızlaşmıştım ama o da bulunduğum şehirle alakalıydı. Yani çalışmazsam gelişmem konusu, en azından benim için, geçerli değil. Çalışmazsam daha da gelişirim :D

evim varsa ve buyuksehirdeysem 1000 dolar
evim varsa ve memleketteysem 750 dolar
evim yoksa 1500-2000 arasi

@orient, maasin yetmemesi her ay eksiye cikiyorsun demek degil. sonucta sen 5 seneye ekstra deneyiminle, belki yönetici pozisyonuyla cok daha fazla maas alacaksin. temettü ya da kiralarda öyle büyük sicramalar olmaz ama genelde.

2bin dolar.
Evim, arabam vs var, çok bir giderim yok. Zaten maaş olarak da o kadar geçiyor elime hemen hemen.
Hatta Türkiye'nin geçmişini ve geleceğini göz önüne alınca 2bin doların yetersiz geldiği/geleceği bi zaman düşünemiyorum ben. Her zaman iyi paraydı ve her zaman iyi para olarak kalacak gibi.

tandırdaki kadar güzel pişmiyor

Çunku tas firinda, hizli ve yogun pismesi gerek o dediklerinin.

Bir de hamura katilan un meselesi var

evde öyle fırın yok.

mayası da çok fark ediyor. hamuru da ayrı ustalık işi, pişirmesi de. pizza için 400 derece fırın lazım en az.

Evdeki fırın 220-230 dereceyi pek geçmez. Ama taş fırın 300 dereceyi geçiyor

Pizza fırınları var özel. Bunlarla yapılır ki yapan yapıyor zaten.
www.reddit.com

Normal fırında olmaz. Pizza bile aynı olmaz.

Ben artık evde hamur açmaya aşırı üşeniyorum.
Hem her taraf batıyor hem de harcadığım efor ve beklediğim süre değmiyor yapacağım yemeğe.

İlk aklıma geleni söyleyim. Apartman yöneticisi ile de konuşup tembihleyebilirsiniz halden anlayan biriyse.
Ben apartman yöneticisiyim, bazen polis soruyor "şu dairede şu kişi mi oturuyor" diye.

amaç ne acaba?

çok garantiye almak istiyorsanız faturaları üzerine alsın.

emlak vergisini ev sahibi öder, kiracı ödemez.

Kira vergisini ev sahibi öder kiracı ödemez.

not: kira kontratı yapmadan da sözlü kira kontratı yapılmış kabul ediyor bizim mahkemeler.

not: yabancıların oturum izni için kira kontratı yetersiz kalıp noterden istiyor.

ama normalinde ne olur.

kira kontratı yaparsın, kirasını bankadan düzenli öder, faturayı da üzerine alır.

aidatı da ödesin site ise yönetime kiracı olarak.

Detayları bilmiyorum ama neden bunun için bu kadar kasasınız ki? Yani dediğiniz şeyleri yapınca zaten gerçekten kiralamış olacaksınız daireyi. Bu kişinin arkadaşınız olması ve size ne kadar kira ödeyeceği gerçekten önem arz ediyor mu ve neden? Bence bundan emin olun önce. Çünkü örtülü bir iş yapmaya gerek olsun sanmıyorum. Kiralama işi basit bir iş, yasal düzenlemeler ve kontratlar birbirini tanımayan yabancı insanların ev sahibi - kiracı ilişkisini bir düzene koymak için var. Siz kiracınızı tanıyorsanız bunlar sadece formalite.

Tek problem aldığınız ödemeyle ilgili olabilir, ama bunun detayına kimse takılsın sanmıyorum.

yorumlar icin tskler arkadaslar. konu su: bir ulkede is buldum ama vize destegi vermiyorlar ben de oturum izni almak icin boyle bi yola basvurdum. kira geliriyle alinabiliyormus cunku. randevu 6 ay sonraya ve geriye donuk 6 aylik kira geliri istedikleri icin ve vize verecekleri kesin olmadigi ve 2. bir evim olmadigi icin bu yonteme basvuruyorum. eger vizeyi alirsam normal sekilde calisip gercekten birine kiralayacagim ama vize alana kadar formaliteden gostermem gerekiyor.

Randevu 6 ay sonra ya hani,
Geriye dönük kira göstergesini, size randevu verdikleri bu zamandaki tarihten geriye dönük istiyor olabilirler. 6 ay sonrasını baz almayabilirler.

Aklıma geldi söyliyim dedim.

Onun haricinde zaten normal bir kiralama yapacaksınız, kasacak bir durum yok.

is buldugunuz ulke, isiniz oldugu halde calisma izni vermiyor mu?

onun yerine turkiye'den kira geliri gosterene oturma izni mi veriyor?

bence bosluklu kisim burasi.

is bulduysaniz yasal olarak calisabilmeniz icin calisma izniniz olmasi lazim. genellikle duz oturma izinleri calismaniza izin vermez. is buldugunuz sirket vize almaniz konusunda yardimci olmayabilir belki, ama calisma vizesi almak icin belli basli prosedurler mutlaka vardir, yardimci olabilecek danisman sirketleri olabilir.


konuyu iyi anladiginizdan emin olun, belki de ben anlamadim.

bence gezmek ya. zaman geri gelmiyor. keşke çocuk olmadan biraz daha gezseymişiz diyorum bazen.

tabi ki insanın kenarda kara gün parası olmalı da. 50 attınız diyelim onu 100-150 yapacaksınız diye de hayatı kaçırmanın bi manası yok.

bu konuyu gezmek vs. para biriktirmek olarak değil de deneyim kazanmak vs. emtia almak olarak değerlendirebilirsiniz. önemli olan 1-3-5 yıl sonra sizi ev-araba almak mı mutlu edecek yoksa 1-3-5 yıl sonra gezmekten edineceğiniz yeni deneyimlerin hayatınıza getireceği mutluluk mu? ben ikisini de biraz yapmaktan yanayım, biraz kenara para ayıralım ama biraz da yeni tecrübelere yelken açalım. insanız, bu hayata bir kere geliyoruz ama iyi günler olduğu kadar kötü günler de var.

Bir insanın işsizlik durumunda kendisini 4-5 ay idare edebilecek parası olması yeterli bence birikim için.
Sonrasında çok kasmamak lazım ve gezebildiğimiz kadar gezip görebildiğimiz kadar çok şey görmeliyiz, sonrasında bunun pişmanlığı daha büyük oluyor bence.

Biriktirmek. Çevremde iki genç aile 10-12 yıl dolarla kazandı. Yedi içti gezdi. Sonra işler bir iki yıl ters gitti, kaliteye alıştıkları için harcamaları hemen azalmadı. Bir sürü borçları var kapıya icra geldikçe ,bankalar aradıkça keşke gezeceğimize köşeye 3 kuruş atsaydık diyorlar şimdi.

ikisinin de bütcesi vec planı farklı olmalı ki insan ilerde birinden pişman olmasın. Kazancın bir kısmı ile birikim ve uzun vadeli plan yapılmalı, bir kısmı ile de tatil ve gezi planı. Kazançlar elbette yeterli gelmeyebiliyor özellikle günümüzde ancak burada da öyle düşünüyorum ki hedefler zamanında belirlenirse ve doğru planlamalar yapılırsa, uygun teklifler kovalanırsa mümkün.

Cocuk yokken gezmis ve biriktirmis biri olarak soyluyorum.
Kesinlikle gezin. Gezmeye "gezmek" diye degil, tecrube edinmek diye, dunya gorusu edinmek diye bakin. Bakis aciniz ne kadar degisirse hayattan o kadar zevk alirsiniz.
Parayi yine kazanacaksiniz, zaten cocuk yapma plani gelince gotunuzu oyle bir sikacaksiniz ki, aile buyukleri "ehe ehe cocuk rizkiyla gelirmis bak sans iste" diyecek bilip bilmeden. Siz isin bilincinde insanlar olarak calisiyor olacaksiniz zaten.
Diger arkadaslarin da soyledigi gibi, 6 ay- 1 yil kendinizi sikinti etmeden yasatacak parayi koyun kenara, sonra kalanla kendi capinizda gezin ve tecrube edinin.

denge diyorum.
para biriktirmek sart. cocugu birak, emeklilik sistemlerini de görüyorsun.
ama gezmek de sart. yoksa mezarliktaki en zengin adam olmanin tadini cikarirsin anca.

3 kazanıyorsak eğer 2 / 1 iyi bir oran. 2 yiyelim, içelim, gezelim ama 1 de biriktirelim. Yaş aldıkça insanın hayata bakış açısı değişiyor ama bir yandan da enerji bitiyor. Bana birisi şimdi kalk Ugandayı gezelim dese amaaan otur oturduğun yerde derim. Hant hant yürünecek yaşı geçtim daha fazla konfor arayışındayım.

Çocuk varken gezilmiyor, yokken çok rahat ancak şu ekonomik koşullarda zor. 2 memur maaşıyla aynı yıl ingiltereye gidip araba almıştım, şu an bu mümkün değil. Hem enflasyon hem kur hem de hükümet 2023te yurt dışı harcamalarını taksitlendirmeme kararı aldı. Gezmek için zor bir dönem ama mal içinde 10 yılını kitlemeye gerek yok. En kral arabaya binsen ne en güzel evi alsan ne. Bu ülke böyle haldeyken gezcen yoksa psikolojin bozulur.

yillik butce yapin. gelirin %20si birikim %20si tatil %60i harcama %10u worst case scenario butcesi olsun. boylelikle ne yarin ne olacak endiseniz olur ne de tatile gidecek paramiz yok endisesi. ha oyle bir gelir yoksa ortada realist olacaksin. tek basina olmadigin icin esine, ailelerinize karsi sorumluluklariniz var. gelecek kaygisi varken tatil yapmayacak evde oturacaksin.

gezin. paranın tamamını gezmeye gömün demiyorum ama gezin. gezmediğim her sene için pişmanım arayı kapatmaya çalışıyorum.

Normalde "lamı cimi yok, şu devirde parayı harcamak mantıksız" derdim ama sizin açıklamayı görünce fikrim değişti. Ben; durumlar iyiyken çok gezdim, hevesimi aldım. Benim olduğum yerden böyle demek kolay.
Yine de gezmeyi tozmayı dahi tutumlu şekilde yapmanızı önermek istiyorum.
Önce vizesiyle şusuyla uğraştırmayacak, nispeten daha yakın yerlere gidip gezginliği deneyimlemenizi tavsiye ederim. Gezginliği deneyimlemek de önemli. Nelere ne kadar harcanıyor, ne konularda sıkıntı yaşanıyor... vs gibi konuları bi kafada oturtup sonradan açılmaya başlayabilirsiniz.

cocuklar dogmadan gezebildiginiz kadar gezin. Biz Turkler cocuklarla birlikte gezmeyi yuksek cogunluka beceremiyoruz

2 hafta yıllık izinle ne kadar gezilebilir ki
bence ortada bir sorun yok
önemli olan güzel vakit geçirmek
ev ve araba varsa istediğinizi yapın helalinden

gezip görmek. hayatı deneyimlemek güzel. ama biraz yatırım da yapılabilir.
dediğin gibi sağlık açısından yapamayacak duruma gelebilir insan, ve göçüp gidebilir de...

offf çok çok zor soru.

bence 40a kadar birikim yapın, vücudunuzu sağlıklı tutun. 40tan sonra gezin. o zamana kadar kitap okuyun bol bol. gezip görmeyle eşdeğer olmaz tabii ama gözle görülür açıklığını kapatır bahsettiğin görmemişliğin

bu sorunun cevabı çok ucu açık ya. Hayattan ne beklediğinizle ilgili.

Ama birinden birini seçmek zorunda da değilsiniz.

-Akıllı bir bütçe yönetimiyle hem birikim yapıp hem de gönlünüzce gezebilirsiniz.

Gelecek güvencesi sağlamak önemli. Şimdi 34 yaşındasınız, muhtemelen özel sektördesiniz.

45 yaşından sonra ciddi bir yönetici pozisyonda değilseniz ya da kendi işinizi vb kurmadıysasnız özel sektörde şu anki kadar kazancınız olamayabilir. Çünkü o yaşlarda birçok işveren için "yüksek maaşlı, yaşlı, yatırım yapılamaz" statüsünde olacaksınız.
Daha küçük şirketlerde daha düşük ücretlere yönelmeye başlayacaksınız. Kariyer eğrisi böyledir maalesef özel sektörde.

O zaman hayatınızda çocuk da olacak belki. Masraflarınız artacak, ama geliriniz en iyi ihtimalle yerinde sayacak. Zam alacaksınız tabii ama enflasyona oranlayınca muhtemelen aynı yerde kalacaksınız yani.

O yüzden bence birikim işini ihmal etmeyin. Mesela eviniz var mı? Kiranız var mı?
Şimdi belki dert etmiyorsunuz ama o yaşlarda bunlar daha sorun olacak.

Bütçe planlaması önemli. Yıllık bütçe yapmak lazım.

Türk insanı buna alışık değil ama yılbaşında oturun eşinizle yıl boyu cebinize girecek toplam parayı hesaplayın. Bunun bir miktarını seyahate bir miktarını birikim ve yatırıma ayırın.

Ve bu limitlere uygun hareket edin.

İnanın yıllık planlamayla aylık planlamanın farkı hayatınızı çok değiştirecek.

atıyorum 50+50 ayda 100bin mi kazanıyorsunuz?

Yılda 1.2 milyon.

500'ü atıyorum kira, masraflar vs.

geriye kaldı mesela 750000.

Bunun 500000'ünü iyi bir yatırım olarak değerlendirin.

Kalan 250.000'yi seyahatler, yeme içme, eğlence vs için ayırın. Gibi.

50-30-20 diye bir model var.

%50 ihtiyaçlar zorunlu harcamalar.

%30 istekler, eğlence vs.

%20 yatırım

ama bu amerikada yaygın bir model. Bence türkiye'de %30 yatırım olmalı min.

Medeniyeti, kültürü 3-5 günde göremezsin. 3-5 ay da eh anca birşeylerin tadına varırsın. Finansal stabilite çok önemli.

Gezmek +156165465

denge kurmak onemli. ikisini de abartmamak lazim ama paranin bir arac oldugunu bilmeniz gerek. bu aracla deneyimler elde etmek yeni araclar almaktan daha onemli bence cunku muhtemelen bir gun geriye donup bakacaksiniz. o zaman gordugunuz sadece sey farkli model arabalar, farkli esyalar falan olursa uzulebilirsiniz.

Cebine giren her kuruşun (buna yolda bulduğun para dahil) %30'unu ev ve emeklilik fonu olarak ayıracaksın.
Bunu en iyi şekilde değerlendirebilmek için finansal okur yazarlık öğreneceksin.

Kalan %70 ile ister evlen, barklan, çoluk çocuğa karış, istersen gez, toz.

ikisi de.

imkaniniz varken tabii ki de gezin, gorun, deneyim biriktiniz, anilar yaratin, dunyaya bakis acinizi genisletin.

ama bu demek degil ki elinize gecen her kurusu harcayin. hayatta yarin ne olacagi belli olmaz, isinizi kaybedebilir, kaza gecirebilir, engelli kalabilirsiniz. mali olarak sorumluluk sahibi olun, 2 bina gormek ugurna sacma sapan borca girmeyin.

bence butce yapin size uygun olacak sekilde. atiyorum elinize gecen paranin %60i zorunlu harcamalara gidiyor olsun (kira, kredi, borc, benzin, gida vs). kalan %40i'nin yarisini gezmeye tozmaya ya da zorunlu olmayan alisverise, diger yarisini da birikime yatirima ayirin.

boylece hem harcadiginiz para icin sucluluk duymaz, hem de birikiminizi yapmis olursunuz.

denge denge denge.

biraz kariyeri saglamlastirmak ve o sirada belki ev arsa alabilmek veya pasif geliri yarattiktan sonra kafa gezmek icin daha rahat oluyor.

bir de cocuk olunca isler komple degisir. ona gore icinizde kalmasin bazi yasanmisliklar hayatinizi bir cocuga adamadan once. sonra hep pismanlik, kavgalar, burukluklar vs.

tr gibi bir ülkede zorunlu olmalı bu kamera aslında. 70mai kullanıyorum ben.
araç dururken kaydetmek için de ekstra kablolar vs. var çok araştırdım ama bayağı teferruatlı işler. aküyü bitiriyormuş 2 gün araç çalışmasa falan diyenler var. yoksa en temizi 24 saat kayıt almak.

360 markasının kullanıyorum çok memnunum.

Hayır ama kullanmak lazım. Bir kazada kanıt olarak sunmak için önemli

Yakın arkadaşımız, geçirdiği ciddi bir kazadan sonra kullanmaya başladı. Üzerine bastıra bastıra bizden de kullanmamızı istedi aslında da o hariç benim çevremde kullanan yok.
Niyetlenip bakınıyorum ama her seferinde arabanın üst paneli falan açıp sağdan soldan kabloların sıkıştırılması, tepiştirilmesi gibi detaylar canımı sıkıyor. Ayıptır söylemesi arabam yeni sayılır, biraz da düşkünüm o "açılmamış, ellenmemiş" şekilde kalmasına. Kazası falan da olmadığından öyle sıfır ayarında kalma olayını bozacakmış gibi hissediyorum o kabloların takılması aşaması.

Kullanmıyordum ama eşim trafiğe çıkınca 70mai aldım. Avantajı hemen bağlanıp izleyebiliyorsun.

Kesinlikle kullanılması gerekiyor.
Bir kaza sonrası aracım pert oldu, haklı olduğumu ispat edene kadar canım çıktı.
savcılık-emniyet-kasko şirketi vesaire uğraştım durdum.

Şu an ben de 70mai kullanıyorum, memnunum.

Bu eleman detaylica incelemis ama bunu izleyince istekliligim gitti. Su an kullanmiyorum. Arkadas Garmin mini aldi, memnun, normalde dandik Asya markalarindan kullaniyordu, sirf sonradan guncellemesi bulunmuyor vs diye Garmin'e gecti.

www.youtube.com

Bu kameraların doğrudan çakmaklıktan güç alanları dışındakiler, arabanın garantisini bozmuyor mu? şarj edilen park sırasında da çalışan versiyonları yok mu?