Arkadaşlık, dostluk uzun mesai isteyen işler ben üşengeç bir insanım. Yalnız olmayı garipsemiyorum o yüzden.

20 yıldır arkadaşsız kaldığım bir dönemim olmadı.
Öncesinde de çok yakın arkadaşım dostum dediğim kimse olmamıştı içine kapanık zor arkadaş edinen biriydim üniversiteye gidene kadar.
O zamanlardan kalan çok yakın iki dostum var hiç kopmadık.
Sonrasında eklenenler oldu tabii ki, girenler çıkanlar oluyor bazen yalnız da kalabiliyorsun ve yalnız kalmak da kötü bir şey değil kendinle zaman geçirmek güzel.
Bu duruma çok takılmayın.

Olmadı. Her şey gibi arkadaşlık da emek ve zaman istiyor.
Boşuna dememişler:
Good coffee is a pleasure
Good friends are a treasure

yaşı 40'a yaklaşan biriyim, sonradan bu işler biraz zor oluyor, örneğin çok samimi olduğunu zannediyorsun ama bazen sen de siktiri çekiyorsun.

babam 50'lı yaşlarındayken 30'lu yaşlarda bir arkadaşı oldu. aradan 30 yıl geçti hala arkadaşlar diyebilirim. biraz kafanın almasına ve karşı tarafın bunu menfaat olarak görmemesine bakar.

"hemencecik uzaklaştılar."

aynı yaştayız benzerini pandemiden beri yaşıyorum. kimseyle küslük falan yaşamadım ama hal hatır falan soranım kalmadı. eskiden çok hal hatır sorardım ben özellikle 20'li yaşlarımda. mutlaka sorardım arkadaşlarımı. son dönemlerde mesajlarıma geri dönülmeyince, özel günlerinde haber vermeyince, sadece iyi günlerimde beraber olnca ben de bıraktım, çektim kendimi.

eskiden çok arkadaş canlısı olup bunları tecrübe edince insan kendini çekiyor. keşke yeni insanlarla tanışabilsem diyorum ama sosyal pilim bitik hissediyorum.

son zamanlarda arkadaşlık kavramını çok sorgulamaya başladım. bir insan biriyle neden arkadaş olur diye. kan bağın olmayan birisine neden önem göstereyim diye düşünmeye de başladım. insan sosyal bir canlıdır eyvallah ama sadece iyi zamanlarda yanında olacak insanlara neden zaman harcayayım? bu kişilerin sadece kötü zamanlarda da yanında olacağının garantisi var mı? kafamda böyle sorular varken de arkadaşlık geliştirmek zor oluyor.

35 yıllık hayatımda hiç arkadaşım olmadı. tercih değil mecburiyetten. çocukluğumda insanlardan uzak bir dönem yaşadım kişisel olarak utangaç çekingen ve içe dönük bir yapım vardı. kendi dünyasında mutlu olanlardandım. yaş ilerledikçe insanlarla iletişim ve bağ kurma yetim olmadığını farkettim ama sosyalleşmenin de büyük eksik olduğunu biliyordum. deniyordum ama olmuyordu. büyüdük küçük bir şirkette uzun bir iş hayatı vs derken yaş ilerledi bağ kurmak artık yaştan dolayı çok zorlaştı. kısacası bir dönem değil tüm hayatım boyunca yaşadım arkadaşsızlığı.

23 yıllık arkadaşlığımı bitirdim, 2 tane hem de. Biri başarılarını hiç haber vermedi, evlendiğinden itibaren aramadı sormadı, daha doğrusu 1 kere aradı o da görev savuşturmak için, benim eşi üzerinden ona selam göndermediğimi çok geç fark etti, ettiğinde aradı telefonuna çıkmadım, mesajına da çok uzaklardan cevap verdim. Diğeri ise hastalanmış, yazamazmış, arayamazmış, çok yoğunmuş çok yorgunmuş yazamazmış. DıvolSTREEETTcörnılı çektim kendisine, yaklaşık 1 yıldır aramıyorum sormuyorum o da aramıyor. Kardeşi evlenmiş haber vermedi.

İnsanlar dehşet verici şekilde bencilleştiler. Bir de gözden ırak gönülden ırak dedikleri doğru, ortamdan uzaklaşan bendim, unutulan da ben oldum.

1 tane dostum 1 tane de arkadaşım var. Sorsan arkadaşımdır diyecek belki 20 kişi çıkar ama alakaları yok benimle, hadi birincil ve ikincil olmasın ama üçüncül gündemlerinde dahi yokum. Ben kıymet verip de irtibat kurduğum sürece varım, ben yazmıyorsam yokum. Böyle şeylere arkadaşlık demiyorum açıkçası. Arkadaşlık öyle bir şey değil.

Falan filan. Çok canım sıkıldı. Dans etmeyi de sevmem ki gece gece çıkalım bir yerde kafayı dağıtalım diyeyim. Neyse.

Bildim bileli yalnızım ben.

Olmadı. Osuruktan arkadaş değil de çok yakın gördüğüm arkadaşlar için efor sarfederim.

oldu.

o degilde ne cok 35+ yalniz insan varmis burda. ben de onlardan biriyim. bu yaslarda dost, arkadasa bulmak zor. madem cogunluk bundan muzdarip bi bulusma ayarlayalim. istanbulda grup yada tek bulusma isteyen olursa haber versin gelirim.

hiç bu moda girmedim ben aksine ilişkilerimi kestikten sonra ulan kafam ne kadar rahatladı dedim.
genelde kesen taraf ben oluyorum, en ufak yanlışta bile kesmeyi öğrendim öbür türlüsü insanı daha çok yoruyor. kendinle zaman geçirmeyi öğreniceksin, rutinlerinin değişmesi ilk başta zor oluyor ama onrasında kendi düzenin oturunca ne kadar mutlu ve iç huzurunun olduğunu hissediceksin

tamamen degil ama is güc uzak kaldigim zamanlar oldu.

bir yastan sonra cok siki dost edinmek zor. ama coook yakin olmasina gerek yok.

sosyallesmek icin yeterli olan arkadas grubu iyidir. daha sonrasinda zamanla cok siki olabilirsin ya da öyle kalabilirsin

Bende de durum aynı. Yas 35 yolun yarisi
Harbi ne çok yalnız 35 ki varmış
İki tane kardeşim yerine koydugum kişilerle yollar ayrıldı. Şimdi de artık arkadaş edinmek için içimde heves yok. Olmaması da uzuyor açıkçası. Onların bubsekilde bunca emeği umursamaması da ayrı.

Heves yok şuanda çünkü yaş ilerledi, çaba zamanı ayırman ve değer vermen gerekiyor. Ayrıca sadece bunlar da yetmiyor. Arkadaşlığı sevdiren şey bir şeyler yaşamak, iyi -koyu anıların seni o kişiye bağlıyor.

Şimdi bu yaştan sonra da bunlar için donup bakiyorum da uğraşma hevesi kalmamış maalesef

40lı yaşlarıma basmama az kaldı. Çalışma çevremden dolayı arkadaşsız kaldığım, dostlarımın benden uzaklaştığını düşündüğüm zamanlar oldu. 2 dostumunda kendi hayatlarıyla ilgili yoğun dertleri var, günlük arkadaşlarda ararsan var, aramazsan yok. Bu durumu uzun süre kafaya taktım üzüldüm ancak hiç bir şey değişmedi. Ben de saldım.

Am bu durumun biraz sebebi de kendimim. Kafamın almadığı insanlara tahammül etmek istemediğim için insan seçiyorum ve 2 3 kişi dışında insan kalmadı. Ama çevreme bakıyorum çoğunlukta aynı durumda.

Not er kişiyim bayanlarda daha farklı olabilir.

benim hiç arkadaşım yok çünkü ben arkadaşlıkları sürdüremiyorum. bi şekilde kopuyorum böyle kertenkele kuyruğu gibi :) üşengeçim mesela çağırdıklarında gitmiyorum vs.

oldu. bu süreç benim için okula geri döndüğüm zaman bitmişti. 23 yaşındaydım o ara, aslında hiç beklentim yoktu çünkü bütün sınıf arkadaşlarım 18 yaşında olacak diyordum. hem bölümde kendim gibi ihtiyarlarla tanışıp kaynaştım hem de bazı farklılıklar olsa bile üniversiteye yeni başlamış çocukların kesinlikle arkadaşlık edilemeyecek kadar küçük olmadıklarını fark ettim. "dost" diyebileceğim tek kişi benimle yaşıttı ama ben hayatta dostlar kadar arkadaşların, amiyane tabirle "takılabileceğimiz" kişilerin de çok önemli olduğunu düşünüyorum. sosyallik önemli bir şey, herkes dara düştüğünde yanında olmaz belki ama onların varlığı ve onlarla kurduğun iletişim en başta senin sağlıklı kalmana ve düzgün yaşamana yardımcı olabilir. eyyorlamam bu şekilde.

şu an 31 yaşındayım, netten çalışıyorum. internetten görüştüğüm, uzaklarda yaşayan 2-3 arkadaşım kaldı sadece. sağlığım bozuk, maddi durumum kötü ama beni şu an en çok arkadaşsızlık/yalnızlık/hayatımda hiçbir "yeni" şeyin olmaması üzüyor açıkçası.

bu yaşlardan sonra arkadaş bulmak bir yandan çok zor, bir yandan kolay diye düşünüyorum... zor çünkü doğal olarak bir araya gelebileceğimiz alanlar kalmadı artık. okul, sosyal topluluklar vs. bu işin zirvesi. iş hayatında da çok arkadaş edinilir elbette ama riskli mevzular bunlar sçtımın "kurumsal" düzeninde. bi de sorumluluklar, endişeler artıyor. herkesin ya belli oturmuş bi çevresi oluyor, vakti zaten fazla yok. "agalarla x qeyfi" durumu pek mümkün olmuyor agalar olsa bile. yenisini bulmak daha da zor.

diğer taraftan kolay olan kısmı ise şu: belli yaşlardan sonra çok fazla insan benzer hislere sahip. bu yönde çaba harcayanları bulmak, onlarla iletişim kurmak daha kolay olabilir. mesela 16 yaşındayken bir akranına "merhaba ben çok yalnızım, etrafımda kimse kalmadı, arkadaş olabilir miyiz?" minvalinde teklifte bulunsan kötü bir izlenim uyandırabilirsin. belli bir yaştan sonra bu sosyal bariyer ortadan kalkıyor. pek çok insan aslında o kadar uyumlu olmasa bile herhangi biriyle iki satır sohbet edebilmeyi, bir şeyler paylaşabilmeyi kıymetli sayıyor.

emmilerin kahvelerde (veya daha üretken olmak isteyenlerin farklı şekillerde) toplaşıp boyuna konuşması boşuna değil... ben mesela artık yolda yanıma oturup kafa açan ihtiyarlara da kızamıyorum. adam belki ne hayallerle, ne hikayelerle 60 sene var oldu bu dünyada. ailesi belki hiç olmadı, belki onları kaybetti, eski dostları gitti... koca bir ömür. paylaşacak, anlatacak kimsesi yok. böyle düşününce üzülüyorum, o yüzden ses etmiyorum hiç. içimden dede çenenin yayını zkiyim ama anlat be, gün senin günündür, saldır dede diyorum.

***

velhasıl belli bir yaştan sonra arkadaşsızlık/dostsuzluk bence kaçınılmaz. çok güçlü bağlarınız olsa bile insanlar hayat gailesinde çok farklı yerlere gidebiliyorlar hem manevi hem fiziksel olarak. insanlık hali. ama bunun yarın da aynı olacağının garantisi yok elbette. çünkü konuşma, paylaşma, sosyalleşme ihtiyacı da insanlık hali. en başta bize arkadaşlık/dostluk veren öz kısmen değişmiş olmakla beraber daima orada duruyor. sadece işlemek daha zor.

böyle uzun uzun yazınca da kendimi michael scott gibi hissettim, gideyim de "100 tane çocuk yapıcam böylelikle 100 tane arkadaşım olacak" diye röportaj vereyim

"içime kapandığımdan biraz aramalarımı ve birkaç arkadaş ve dostumdan kendimi geri çektim.
hemencecik uzaklaştılar. demek ki hep ben sürdürmüşüm ilişkiyi. bu değersizlik hissettiriyor insana."

Değer teşkil eden bir şeyleri, pek de kıymet bilmeyecek insanlara vermişsiniz, bunun böyle olacağını da bilemezdiniz.

Ana soruya cevap: benim olmuştu. Birkaç gün ah vah ettim ama sonradan güzel bir sıfırlamaya donustu. Oh kafam rahatladı oldum yani. İnsan belli bir yaşa kadar içinde büyüdüğü cevre, aileden gördüğü ettiklerine benzeyen ilişkiler kuruyor; ama oralardaki olmadık şeyleri görmezden geldiği ölçüde o kısmını da taşıyor. Tamamen bundan ibarettir demeye getirmeyecegim de etkisi var.

Bir de arkadaşlık dediğin bitmeyecek diye bir kaide de yok, tek taraflı yürüyen her şey biter zaten; açığa çıkması güzel olan.

çok oldu hatta şimdi de öyle. bu yüzden de depresyon sorunum var.

Şahsen gelişmis ülkelerde çoğu insan gelirini ya da kenara ayırdığı parayı artırarak daha çok para sahibi oluyor. Yatırım ile daha çok para sahibi oranların oranı belki yüzde 3-5.
Bu noktada değerli zamanımı yatırım ve finans üzerine sürekli yoğunlaşmak yerine iş vs yoğunlaşıyorum ki gelirim artsin. Yatırımim da dollar cost averaging ile msci world. O yüzden bugün ne olmuş yarın ne olacak savaş mi var Trump mi var umrumda değil ve kafam çok rahat. Yatırım hesabima ayda 1 belki bakiyorum.

Bu sebepten spor, sağlık, ailem, iş falan yüzde 99.99. yatırım ise belki 0.01.

Ama maalesef Türkiye'de mevcut ekonomik durumdan ötürü insanlarin hayatının yüzde 70i ekonomi olmuş yapacak bir şey yok. Ama ben sizin yerinizde olsam ve isim traderlik değilse biraz azaltirim. Yarın size bir şey olsa daha fazla trade yapamadiginiz için mi üzulursunuz yoksa yüzde 30luk alanda kalanlar için mi?
Şu an harcadiginiz zamanı da yatirimin maliyeti içine alın.

Birikim oranını %70 yapmaktan bahsediyorsun sanırım, net bir ifade olmamış.

Pasif gelirlerimin tamamı yatırıma gidiyor.
Ücret gelirimin %60’ı. Aileyle vakit geçirmek için ve tatil için de üç yazlık aldığımdan itibaren birikim hızlandı. Airbnb ve kira alıyorum. Kredilerini rahatlıkla ödüyorum. Tatil de bedavaya geliyor.

5-10 yıl sonra hala piyasayı domine edebilecek şirketleri düşüş dönemlerinde alırdım. diğer zamanlarda parayı faiz altın eft gibi yerlerde tutardım. diğer yandan artık dünya öyle bir dünya oldu ki yeni bir şirket diğerlerini silip süpürebiliyor veya otokratik rejimler bunların ayağını kaydırabiliyor. 10 yıl sonrasına projeksiyon tutmak gerçekten zor.

bir tane örnek yazayım. google haftalık 200 ortalama seviyesine düştüğü zamanlardan alım yapılmış olsaydı güzel bir kar elde edilirdi.
pandemi zamanı 55 dolar civarı
2022 sonları 90 dolar civarı
2025 nisan 145 dolar civarı

ortalama maliyet 97 civarı olurdu şu anda.

tabi her zaman bir ama vardır. geçmiş grafiğe bakarak konuşmak kolay. ya google'da işler kötü gitseydi ne olurdu? ya malımıza sahip çıkacağız moduna girecektik ya da en baştan belirlediğimiz zarar noktasında kol kesip çıkacaktık. işte burada yumurtaları birkaç sepete dağıtmanın önemi ortaya çıkıyor.

Paramı dörde böler, birine euro eurbondlarından, birine ALTINS1, birine gümüş ETF'i, birine de Amerikan borsa ETL'lerinden alırdım.

Bu arada boş durmaz, hazır alt yapım da varken finansal okuryazarlık öğrenir, ülke ve dünya siyaseti hakkında geleceği okuyabileceğim kadar bilgi sahibi olurdum. Bundan sonra da kar hedefleri ve zararkeslerle yatırımlarıma sürekli olarak yeni yönler verirdim.

ben 5-10 yıl çok uzun bir süre ama kendi düşüncelerim.

Bir sepet yapmalı sepet içerisinde, trade ve uzun ve orta olarak ayrı bir çeşitlendirme olmalı

-Fed faiz indirimi bitene kadar, altın, gümüş ağırlıklı fizik. Bunun yanında karşılık etfler ile trade
-Dünyada savunma ve yapay zeka ve buna bağlı Blue Chip trendi var, bunlara yatırım yapan etf hisselere yatırım ve yine kısa vadede trade
-Bunun ile birlikte borsa istanbulda bu aralar güzel trade fırsatları var. Bunlardan gelen karları orta ve uzun vade beğenilen şirketlere eklenerek devam edilebilir.

Borsa bedava
Leasing ile ev alınabilir
Vadeli reel faiz veriyor hala.

Fiziki altın
Fiziki döviz
Mevduat (faiz)

Burası Türkiye

ayrıca ülke dışı yatırım ilginizi çekiyorsa berk dinçtürk takip etmenizi tavsiye ederim.

abi iktisat okuduysan anlaman, kavraman gereken iki sey stock ve bond. yani hisse senedi ve tahvil. en temel yatirim araci bunlar. bunlara nasil dogru sekilde yatirim yapacagini ogrenmen lazim.

"-Dünyada savunma ve yapay zeka ve buna bağlı Blue Chip trendi var, bunlara yatırım yapan etf hisselere yatırım ve yine kısa vadede trade"

Blue chip yanlis anlasilmis sanirim. Blue chip diye adlandirilan sirketler eski tip, global agirligi olan sirketler. walmart, mcdonalds, coca cola, caterpillar, home depot, boeing falan. chip diye bahsedilen sey poker fisi, yapay zeka trendiyle alakasi yok.

Şundan alıp dene bi

www.temu.com

Daraltılır yanlardan pens atar terzi

Pens attır. Kilo alırsan açtırırsın

Evet. Yeni alacaksan Network terzi işi harika oluyor. Üzerine diker gibi detaylı.

Sizce tahvil ve bono almak kazançlı bir yatırım mı ?

Hayır değil, alma.

Kısa vadeli eurobondlar daima iyidir. Vade öncesi bozdurma durumunda riskleri vardır. Vadesini beklerim diyorsan ve ikinci el fiyatı ve kupon faizleri tatminkarsa elbette alınabilir.

getirileri zaten o tahvilin yanında yazar. birikmiş kupon ödemesi de sen alırken toplam ücrete yansıtılır. şu sıralar risk primimiz düşük olduğu için alınabilir. eurobond paranızı develüasyona karşı korur aslında temelde, bunu düşünerek alabilirsiniz. kısa vadeli eurobondlar genelde iyi fiyattan satılmıyor. bunun için eurobond fonlarına veya kısa vadeli borçlanma fonlarına bakmak daha faydalı olabilir.

Psikolojik sorunları vardır,bir hastalığı vardır veya bağımlılığı, arada bir rehabe/hastaneye gitmesi gerekiyordur. Durumu da saklıyorlardır.

uyusturucu olabilir

Paylaşması sıkıntı doğuracak bir yere gidiyor belli ki. Aynı anda başka bir proje de yürütüyor veya gizlediği problemleri olabilir.
Asistanken dersin hocası fizik tedaviye gitmek için gizlice kart basmadan çıkardı. Dekan mesai saatinde gitmesine izin vermediği için yerine ben oturur hoca gelecek ben yardımcı olayım der sorunu çözer veya hoca gelince ona iletirdim. İnsani şeyler de çıkabilir yani atından.

bipolar olabilir. bu arkadaşların belli döngüleri var. o dönemlerde kendilerini komple dışarıya kapatıp izole oluyorlar

Yav üsttekiler sacmalamislar, aha ben de yaşıyorum aynısını.

Islerim var, toplantiya giriyorum, oraya buraya gidiyorum ve o an cevap veremiyorum telefondan ama yanımdaki kişinin soylediklerine cevap verebiliyorum. Yanimdaki kisi baska bir isle pc, telefon uzerinden ugrassa da bulundugumuz ortamda siritmiyor.

Bazen de küçük işler sıkıyor. Ugrasmak istemiyorum, canim istemiyorum, yoğunum vs. pasliyorum arkadaslara. Bana iletiyorlar ve işi yapacak kişiyle muhatap olmuyorum.

Şunu çok yaşıyorum, söyleyeceği şeyi 1 cümleyle anlatabilecekken sırf muhabbet veya govde gösterisi veya baska sebeplerle konuyla ilgili veya ilgili gibi görünen seyleri anlatanlar var. Ya shut and işini yap olmm. Hayat hikayesini anlatiyor.

Kaz dağlarındayim

belki de ibs

açık cezaevindeymiş

Puhahahahaha çok iyi, plot twist

Olmuyor olmuyor olmuyor.
Ligler denk değilse hayata bakış, aktiviteler, çevre, para, harcamalar gibilerinde farklar oluyor. Biri fine dining mekanı söylüyor, diğeri osesi biliyor.

Hele kadin kendinden aşağı olanin yüzüne tükürmez.

bu olay doğu toplumlarında hala var evet. batının genelinde (tamamı demiyorum) her meslek ve sorumluluk kendi içinde kıymetli ve toplumda eşit görüldüğü için ilişkilerde pek sorun olmuyor ancak bizimki gibi doğu toplumlarında ilişkinin başlarında olmasa bile orta ve uzun vadede sorunlar çıkıyor. toplumda statüsü yüksek kadın, düşük erkek ilişkisi nispeten daha az. muhtemelen erkeklerin nefes alsın yeter mantığından kaynaklı kendinden daha düşük statülü gördüğü bir kadına okey olma olasılığı daha fazla.

benim açımdan, entelektüel yönü güçlü, kendi ekonomisini yönetme olgunluğuna erişmiş, bilinçli ve hayata pozitif bakan neşeli bir kişinin mesleğine takılmam. statü olayı da salakça gelir. ancak varlığını inkar edemem. toplum böyle.

Erkek tarafı olarak diyeceğim.
Eğitimli ve entelektüel yönü olan garson birine ilgi duyan kadının muhakkak bir farkındalığı vardır.
Bu da toplumda oran olarak çok az seviyede.
Bedensel haz değil de, niteliksel haz denen bir durum var. Ot gibi kalmayı sevmek değil de çok yönlü olmak, farklı alanlarda öğrenmeyi sevmek gibi.
Yapılan araştırmalar kadınların daha çok maddiyata önem verdiğini de ortaya koyuyor.
Yoksa makamı,konumu olan biri karakter kişilik yönünden öküzün önde gideni de olsa, bir çok kadın tarafından evlilikte ve boşanmalarda nafaka yönünden (emeklilik parası diyen de var buna ) maddi kaynak olarak tercih sebebi olabiliyor.

Geçmişten bir örnek olarak o zamanlar tepki görse de haklılığı biraz geç ortaya çıktı. Yine de samimiydi :
m.youtube.com

Görücüye gelenlere :
-Kızımız okuyor.. diyen bile kızın mezuniyeti ve atanmasıyla birlikte alacağı maaşından koparmayı ve yine o kızın üstünden çekeceği kredinin hayallerini kuruyordur.

Olayın manevi veya eğitim, bilgisel yönüyle ilgilenen çok çok az.

Hem kendimden hem de 2 kadın arkadaşımdan örnek vereceğim. Biz 3 hatun statüye önem vermedik. Önce hiç problem olmuyor. Hele cicim zamanları, çevren de sorum yaratmıyor. Ama ilişki ızadıkça ya da evlenirsen falan zamanla entelektüel bilgi sahibi olmasının önüne geçiyor bazı şeyler. Başka taraftan farkındalık geliyor. Erkek de komlpleks yapabiliyor. Önermem.

Statü önemli değil. İyi ve karakterli insan olması, fevri davranmaması, kültürlü olması önemli. Huzur bozmasın. Yanında huzurlu hissedeyim. Cahil biri isterse mükemmel bir fiziğe sahip olsun, isterse çok üst düzey kariyerli olsun, sıfıra iner, varsa da çekim.

önemli benim için. lise mezunu birinden veya garsonluk yapan birinden etkilenmezdim ben. arkadaşça bakarım sadece. eşim de bana denk birisi bu nedenle.

İyi eğitim almış entelektüel yönü güçlü olan bir kişi garsonluk yapıyorsa orada bir problem vardır.

Eğitimi, kariyeri, geldiği ailenin kültürü, kişinin yaşantı biçimi ciddi bir ilişkide önemlidir. Uçurum varsa ileride illa ki problem çıkar.

Verdiğiniz ornek epey muğlak kalıyor bence, yaptığı şey zaruri mi (uzun süre is bulamamış elinde olmayan sebeplerle ve geçinmek için mi garsonluk yapiyor) yoksa başka mevzular mi, ona göre bile değişir.

Ha direkt derseniz ki tupcu erkekle akademisyen kadın sevgili olur mu, zor gibi ancak fantezi olarak olursa olur.

Meslek, statü, ihtisas bunlar birer sonuç, onun etrafında bir yaşam tarzı, seçimler vs var. Ha ama şu da var, bir önceki nesil cay ocağı isletmecisi olan akademisyenle öyle olmayanı arasında da fark var. Bu es seçimini vs de etkiler bana kalırsa.

Statü önemli değil hem bana yeterince hitap eden bir kişiliğinin olması hem de çalışmayı seven, taşı sıksam suyunu çıkarırım her işi beceririm kafasında olması önemli. Ekonomik olarak bana yüklenmeyeceğini, benimle ilişkisini para üzerine kurmadığını bilmem önemli. Yoksa hayat bu, istediği kadar en üst statüde olsun ne zaman ne yaşayacağı bilinmez ki. Hayat karşısında korkuları çok olmayan hatta az olan hatta mümkünse hiç korkmayan biri olması çok önemli.

@encokbenisevinnolur: varsayalım, geçici bir çözüm olarak başladığı garsonluk işinde dördüncü yılını doldurmak üzere. bu süreçte, mezun olduğu üniversitenin hayatına artık bir katkı sunmadığını fark etmiş; kendi alanında iş bulamıyor. şimdi, kendine yeni fırsatlar yaratma derdinde. ancak farkında olmadan, garsonluk hayatında kalıcı bir hale gelmiş.

ya da hikayeyi şöyle düşünelim: evlisiniz ve eşiniz uzun süredir işsiz. mesleğini icra edebileceği alanlar artık yok. yıpratıcı geçen işsizlik günlerinin ardından, bir şekilde ev ekonomisine katkı sağlamak için garsonluk yapmaya başlıyor ve bu şekilde uzun bir süre çalışmak zorunda kalıyor ve artık o bir garson.

aslında bu iki hikayeden sormak istediğim ve ogrenmek istediğim şu: statü sizin için her şey mi? bir noktada partneriniz onu kaybettiğinde vereceğiniz tepki ne olurdu? en uç senaryoları düşümelisiniz.

@ruzgarr

Verdiğin örnekte konu mankeni hep garson. Demek ki olayda bir garsonluk veya en alt seviyede hizmet sektörü çalışanı olmak var.

Sen kendini koy karşı cinsin yerine. Bunları yaşayan o olsa ne hissedersin ne düşünürsün. Senin reddedeceğin garson karakteri ile sevdiğin kadının karakteri benzer mi değil mi, seni iten ne olur, olursa bir garson kadında seni çeken, onu sana benimseten ne olur bunları düşün.

Bazı kadınlar için statü önemlidir, her şeydir vs. Böyle yetişirler, çevrelerinde bundan başka bir şey görmezler onun için de kafalarındaki şablonu değiştirmeleri pek mümkün değildir. Böyle biri ise yapabileceğin bir şey yok. Ama böyle biri değilse durum yukarıda anlattığım veya benzeri şeyler olur. Çünkü hiçbir kadın hayata küsmüş, yaşama sevincini kaybetmiş, içine kapanıp karanlık eve kapanan erkekleri çekici veya değerli bulmaz. Kendinden pay biç.

@muhayyer divan: garsonluk örnekti bağlamdan koparmamak için hep o örneği verdim. bana soracak olursan: hayat, bir mesleği sahiplenip ölene kadar onu icra etmek için fazla uzun. hele ki yapay zeka, otomasyon, robotlar gibi kavramların bu denli hızla geliştiği bir çağda, geleceği öngörmek neredeyse imkansız. bu yüzden ben meslekten bağımsız bakarım; hayatın akışı içinde yön değiştirmek, başka şeyler yapmak herkes için mümkün. geçimini nasıl sağladığı umurumda olmaz. asıl önemsediğim; karakteri, hayata bakışı, ne izlediği, ne okuduğu, ne yediği ne içtiği, kısacası nelerden keyif aldığıdır.

İnsanın başına her türlü iş gelebilir beni bugün bir iftira ile işten çıkartsalar yapacağım şey günlük ilanlara başvurmak olur kendi işimi bulana kadar üç beş kazanmak için. Eşim bir zaruriyetten hizmet sektöründe çalışsa gocunmam aşağılamam. Ancak bir garson kasiyer vs. asgari ücretli çalışan ile benim hayat standartlarım, iş çevrem, arkadaş çevrem çok farklı. Okuyan kendini geliştiren bir insan olsa bile zamanla zaten o gurur yapar benim statümü kaldıramaz. Bir kadın lise mezunu ev hanımı olarak bir profesör ile evlenip çocuk büyütebiliyor evi çekip çevirebiliyor ama erkek için bu görev bizim normlarımıza uygun değil.

yani benim anlamadığım şu... ben kendimden daha düşük statülü biriyle de, daha yüksek statülü biriyle de tanışamıyorum. iş yerimdekilerle tanışıyorum anca veya arkadaş çevremdekilerle. genelde aynı sektör aynı meslekteniz hepimiz...

bir arkadaşımın benden düşük statülü iki arkadaşıyla tanışmış ve hoşlanmıştım (farklı senelerde) fakat cidden hiç anlaşamamıştım ikisiyle de. çok fark ediyor. ikisi de eğitimsizdi ve yaşları da benden küçüktü. ayy ergenuslar bye dedim açtım resmen. zevkler ve renkler de hiç uyuşmadı zaten. tipe bakarak hoşlanmanın bir faydası yok yani. :d

benzerlik önemli. takıldığın mekanların, yediğin yemeklerin, alışveriş yaptığın yerlerin, hayallerin, kariyerlerin uyuşması önemli. sana benzemesi lazım işte yani. yoksa nasıl anlaşacaksın ki?

anlaşanlar var tabii ama ben anlam veremiyorum. çok zengin biriyle ben takılamam mesela. onun gittiği mekanların kapısından giremem. kıyafetlerim yanında ucuz görünümlü kalır. sohbetlerine dahil olamam. onların hayatı yatlarda, katlarda geçmiş. özel okullarda okumuşlar. oturup bu yıl 5 kere italya'ya gittim demesini dinledikten sonra ben de 7 yıldır tatile gidemedim mi diyeceğim? saçma.

o dediğim kişler de bir ünv bile okumamışlar. psikoloğa gitmemi saçma gereksiz boş iş bulan tiplerdi mesela. yaptığım mesleğin ne olduğunu bile kavrayamıyorlardı. ahlak anlayışları da çok düşüktü, karı kız peşinde kişilerdi instagram hesapları leşti leş.

denklik önemli.

bir amac ugruna yapiliyorsa -muhendislik diplomam varken bulasikcilik ve garsonluk yapmisligim var- bence sikinti yok ama halinden memnunsa ve baska bir plani yoksa biraz sikintili denebilir. garsonluk dunyanin hicbir yerinde entelektuel ve bilgi birikimi yuksek insanlarin yasamlari boyunca uzerinden para kazandigi bir meslek degildir.

Kariyer hedefleri veya yaşam tarzı beklentileri uyuşmazsa, bu da ilişkiyi zorlayabilir. Statü değil ama geleceğe dair uyumsuzluk, ciddi bir sorun olabilir. Yani sen örneğin daha yaratıcı, gezmeyi seven, entelektüel çevrelerde bulunmak isteyen biriyken, partnerin sadece "bugünü yaşamak" odaklıysa, bu seni yorar.
Kadınların statüye duyarlılığı, bazı araştırmalarda erkeklere göre daha yüksek çıkıyor. Ama bu, "hesap kitap" yaptığı için değil; daha çok, hayatını paylaşacağı kişinin "dayanıklı" olup olmadığını görmek istemesinden kaynaklanıyor olabilir.

Ama şunu kesinlikle göz ardı edemeyiz; Kadınlar bir yaştan sonra etrafındaki top-zirvedeki erkekleri görüp yanındakiyle kıyaslamaya başlıyorlar.
Dolayısıyla bırakın denk olmayı, erkek kadına göre çok bariz bir şekilde statü, maddi/manevi olarak güçlü ve üstün değilse ilişki maalesef sağlıklı yürümüyor.

%30-40 arasındadır. Büyük şirketlerde oran daha düşük.

"X kişisinin Y firmasına Z kişisi çok kalifiye elemandır" demek torpil değil referanstır. Söylenen kişinin verdiği güven katsayısı ile çarpılır ve her zaman iyi bir şey değildir. Kötü performanslı birinin önerdiği bir insan direkt ret edilir.

Özellikle kurumsal şirketlerde öyle milletvekili, ceo vs tanıdığı olmadığın sürece birinin tanıdığı olmak en fazla seni ik mülakatından geçirir.

Her işe girini torpilli sayalım da oran yüzde yüz olsun.

Bazı kademelerde bu düşünce ile zaten 100%
Önemli olan liyakat, işi yapabilme becerisinin olup olmaması (ki aslında işin tanımı basitçe işin etiketinin karşılığı bile değildir)

ofise temizlikçi alacağım, birisi derse ki "abi, ayşe abla var, çalıştığı iş yeri kapandı, namuslu dürüsüt işini düzgün yapan biri" alırsın denersin devam edersin, bu torpille girdi mi sayılmalı işe şimdi?

Bilmemne holding CFO alacak, kariyer.net e ilan mı veriyor? zaten sektör içerisindeki tanışıklıklar, tavsiyeler ile görüşmeler yapılıyor.

Temizlikçi ile CFO (hatta CEO) örneğini neden verdim, yelpazeyi geniş tutmak için. en alttan en üste kadar referans sistemi çok çok önemli ama torpil bu değil.

Torpil şu, personel müdürüyümdür, şirketin hesabını kimse kontrol etmiyordur, kuzeni işe alıp yüksek maaş bağlamışımdır, iş yapmıyordur, yapamıyordur. Bunu da her kademeye uygularsınız.

Benim çalıştığım şirkette içeriden birini tanıyor musun diye zarf atarlar. Torpil iyi bir şey gibi geldiği için çoğu insana, onlar da varsa dökülür. İçeriden tanıdığı, yakını olan birini ne kadar işinde iyi de olsa almıyorlar ki doğrusu da bu.

Kurumsal firmalarda müdür altı pozisyonlarda ve işi doğrudan etkilemeyecek pozisyonlarda, örneğin idari işler sorumlusu gibi, %20 olabilir. Diğer pozisyonlar için %5 bile değildir.

Kurumsal olmayan birmalarda %30-40 ve %20 olabilir.

torpille referansı bir tutarsan bu oran %50'lere kadar çıkabilir ama bir değil.

çalıştığım 5. şirket, hiçbirisine referansla girmedim. dümdüz linkedin'den başvurup sürecin doğal akışında ilerlemesiyle girdim ama torpil ve referans aynı şey değil.

çok matematiksel düşünüyorsun. yani diyorsun ki bir iş ilanı var, 100 kişi başvurdu. bu 100 kişinin vasıfları var, işte matlab biliyor +5, ingilizce biliyor +3 falan gibi, ve birisi referansla girdiğinde; ondan daha vasıflı birisine haksızlık olmuş haliyle "torpil" yapılmış gibi değerlendiriyorsun.

oysa beyaz yaka dünyasında (çoğu mühendislik de dahil), aşırı teknik bazı işler dışında, nerdeyse bütün işler averaj bilgi sahibi birisinin işe girip 3-5 ay içerisinde öğrenip yapabileceği ve uyum sağlayabileceği şeyler.

o yüzden referans o matematiksel vasıf hesaplarından çok daha kıymetli oluyor. benim çalışkanlığına güvendiğim bir takım arkadaşımın "bizim x şirketinde ahmet/ayşe vardı, çok azimli çalışkandı çok memnunduk bak o da iş arıyormuş onu da düşünelim bu pozisyona" demesi çok kıymetli bir şey. çünkü bu güvendiğim arkadaş, halihazırda nasıl bir iş yaptığımızı ve refere ettiği kişiyi tanıyor ve kafasında eşleyebilmiş. burdan çıkan başarılı işe alım oranı inanılmaz yüksek oluyor.

Bugüne kadar iş çevresinden tanıdığım 500 kişi varsa tamamen torpili olmayan kişi 30'u geçmez. Gururla söyleyebileceğim konulardan biri de budur benim hiç torpilim olmadı ama bazen keşke olsaydı diyorum çünkü bir noktadan sonra tıkanıp kaldım.

eğer o işi iyi yapıyor diye önerilmesi de torpil olarak sayılıyorsa rahat %80'ler vardır. Özel sektörde alt kademelerde daha az torpil olduğunu bizzat gördüm ben.

onun haricinde en basitinden 3-4 yıl o alanda deneyimi biri başvurduğunda sektör içi herkes birbirini öyle ya da böyle tanıyor illa bir telefon ediliyor neden başvurduğu ve halihazırda/ eski çalıştığı yerde performansı hakkında bilgi alınıyor.

Referans’ın ne olduğunu bilmeden bu sorunun cevabını öğrenemezsin.

Yukardakiler +1

100 bin kişilik amerikan forbes 500 şirketi. Şirketin kendi referans sistemi var, bu şekilde biri işe alinirsa sirket sana para değerinde puan vs veriyor (bazı pozisyonlar için birkaç bin euro bile). Bana ik'nin dediği bir ilana yüzlerce başvuru geliyor, bunun yerine bana logistics'in "bak bu eleman bizim şirketin değerlerine uygun biri demesi benim en azından o etabi dusunmememi sağlıyor" demişti.

Sen de kendi kafanda kurmussun bu torpil diye.

çok daha iyi adaylar varken, işi yapamayacak birisinin işe alınmasına torpil denmesi lazım bence. aynı seviyedeki iki adaydan tanıdık olanının işe alınması torpil olmamalı.

Birini işe alma olayını tecrübe etmediysen böyle düşünmen normal.

Alacağın kişi kalır mı gider mi, öylesine mi girdi yoksa gerçekten burada kariyer yapmaya mı girdi, hırlı mı hırsız mı, sorumluluk sahibi mi vs gibi şeyleri işe alırken anlayamıyorsun çünkü herkes gibi en iyi hallerini sunuyorlar.

Ama biri şu kişi olur derse onunla çalışmak en azından bu saydıklarımı ve fazlasını düşünme derdini yok ediyor. Aynı zamanda referans olan kişiyi de biraz zan altında bırakacak bir durum. Kendisini zor duruma düşürecek adamı refere etmez kimse. Buradaki güven büyüktür dışarıdan sıfır bilinen kumar ile alınan.

Buradan sonrası kişisel tecrübelerim.

Ama ben şöyle yapıyorum işe alım sürecinde. Tanıdık mesela, refere edene abi şöyle ederim böyle ederim bak şu olursa bu olur diye göz korkutuyorum. Süreci uzatıyorum. Abi noldu diye arıyorlar ve bazen bir şeyler söylüyorlar. Mesela ya abi bu kızın çocuğu var ona bakmalı dul. Para lazım, her gün çocuğu okula götür getir yapıyor. Hızlıca halledelim. Abi işe girince nasıl halledecek okulu? Zaten uzaktan çalışma, o kadardan bir şey olmaz. Okulu 15 dakika uzaklıkta. Bunu başta da söyleyebilirdi. Veya abi haftada 3 gün hastaneye gidiyorum para lazım. Veya abi midye satıyorum bu işe ihtiyacım var.

Başka örnek, süreç 3-5 gün bile uzasa hemen arayan noldu niye cevap alamıyorum neyi bekliyoruz diye darlayanlar oluyor. Tanıdık biri var arada ama bu yüzsüzlük.

Benim bu kişi aracılığı ile sizi aradığımı biliyorsunuz değil mi?

Tanıdıklardan da deliler çıksa da büyük konforu yok sayamam.

Patron şirketi diye tabir edilen küçük şirketlerde çok fazla.

yukarida yazilanlara ek olarak: torpilden kastin ne oldugu da onemli. mesela referans sistemi sadece ozel sektorde degil her sektorde var. sadece turkiye'de degil dunyanin her yerinde var. referans=torpilse oran %99 falandir. sizin soylediginizi ben torpil olarak gormuyorum. su an avrupa'nin en onemli kurumlarindan birinde calisiyorum, torpille girdim o zaman cunku daha once calistigim kisilerden referans aldim. iki kisinin ayni oldugu durum hemen hemen hic yasanmiyor. herkesin bazi artilari var, bazi eksileri var. bu durumda elbette tanidik olani seciyorlar. mesela burada karakter var. cok daha kalifiye biri olabilir ama bu kisiyle calismak nasil olur bunu hic degerlendirmiyorsunuz. bu cok cok onemli bir faktor. sadece kalifiye olmaya odaklanirsaniz calisma sureciyle ilgili olan kismi, karakter, sosyal yonleri kacirirsiniz. mesela calistigim kuruma cok kalifiye olan biri geldi, cok iyi okullar, sirketler ama referanssiz. is verildiginde ofleyip pofluyordu, bunu acikca belli ediyordu, bu nedenle kurumdan bazilari hastalik izni aldi. sonra da kovuldu zaten. bu kisiyle nasil calisabilirsin ki? insan iliskileri gelismemis, sosyal yonu gelismemis, takim calismasi yok, sabir yok, ogrenme istegi yok, iste bunlari veren genelde referanslar oluyor, cv degil.

gözlükler 5 numaraya benziyor limonlu soda mı o hiç sevmem biraz daha detay yakalayayım çok zevkli

Küllük al.

Çok iyi lan

tuvalet kağıdı niçin

bu kadar kapalı bi alana nasıl balkon denir ki

Hoş duruyor

Eline sağlık çok güzel görünüyor.

Ancak sigara içmeyen arkadaşların için tam bir işkence-gaz odası olacak orasi anladigim :)

link kurbağa olmuş

güzel olmuş olmasına da bu bir balkon değil ki. oda. balkonu kapatınca orası artık balkon olmuyor, daha büyük bir odan oluyor.

bunun nesi balkon ben onu anlamadım yerler parke, oda ile tamamen birleştirilmiş, dışarı bakan kısımda pencere altında da duvar var, pencere de düz pimapen pencere.
bir zamanlar balkonsa bile kapatılmış eve dahil edilmiş.

tavandaki perde rayı perde asılsa bile orada beyaz beyaz at şeyine konmuş kelebek gibi duracak, solda duran ayaklı çubuğun herhalde bir anısı var. kanepenin yanında kabak gibi duran modem hoş bir teknolojik dokunuş olmuş.

ben bir dekorasyon göremiyorum. sadece kanepe güzelmiş diyebilirim.

balkon değil + 1. bir de o koltukta rahat oturabiliyor musunuz? arkası alçak koltuklarda rahat edemiyorum ben.

denizgönen şöyle led lamba o bence lambaled.com.tr

Biraz basık olduğu işin eh işte diyorum.

bu balkon değil ki. kapalı balkon olayını da anlamadım. üstünü mü kapaın? e o zaman nasıl cam olan yerde duvar var.
sekizdokuzon ifşaları beklentiyi düşürmezdi hiç. ne oldu bu sefer

Tamam balkon değil cumba, çıkıntı ne boksa artık tamam

İnsan bir hayırlı olsun, bir eksiğin var mı, şuraya şöyle bir şey koysan süper olur der. Adamlar geceden beri balkon mu değil minin derdinde. Allah yakın çevrenize sabır versin.

Bütçeniz var ise daha büyük (ve belki biraz daha alçak) bir sehpa ve daha büyük bir halı güzel durabilir. Bir de radyatörün üstünde kalan duvara bir şeyler asarsanız, tablodur posterdir vs. Perdeler ne renk olacak? Onlar da odanın havasını değiştirecektir.

Perdeler beyaz, gri. Tül perde ve gri, kalın güneşlik var. Duvarın grisinin bir ton koyusu.

@sekizdokuzon senin iyiliğini düşünüyorlar. Düştüğün rüyadan uyandırıyorlar. ahahahaha

Hali ile koltuklar epey uymuş bir şekilde, kontrast olarak. İleride benzer desenli daha büyük bir hali da denenebilir gibi duruyor ama bu hali de iyi.

Sallanan sandalye vs de konabilir.

perde de takarsan kesin balkon değil. benden söylemesi.

Hayırlı olsun, iyi duruyor ama biraz elden düşme gibi eşyalar. Zamanla yenilersin eğer istersen.

Eşyaların hepsi kullanılmış, ev aşırı düzeyde elden düşme. Başlangıç için ideal bir mekan, yaza doğru daha iyi bir yere geçerim inşallah. Teşekkür ederim.

Reddit
Instagram
Youtube özellikle son zamanlarda body cam videolari. Ben Bence polis ya da detektif gibi bir sey olabilirmisim ama abd‘de.

Benim bence kafami dagitmam degil toplamam lazim da neyse fkfk

Reddit

Reddit.

reddit

sözlüğe asla girmem reddite de asla girmem başka hiçbir yere girmiyorum sırf duyuru

Süslü sözlük, x.

ev fiyatları düşmeyecek. arz doğru düzgün artmıyor, ev fiyatları tl olarak yüksek, fiansman ve kredi imkanı neredeyse yok, sadece yeni projelerde oluyor ve onların da fiyatları genelde yüksek (gelir dengesine göre)
evi alıp oturacaksan her şekilde doğru hareket olur. almadan önce mutlaka yönetim planını alıp incelemeni de ayrıca tavsiye ederim.

oturacağınız evi alıyorsanız, içinize de sindiyse bence alın. altının aşırı artması sürekli bu şekilde gideceği anlamına gelmiyor. faizler düştükçe de bizim millet konut fiyatlarını yukarı doğru çekecektir.

ev fiyatları reel olarak zaten düşüşte, o kısım biraz yatırımcıyı ilgilendiriyor. endeksa'nın ağustos konut raporunda "Türkiye genelinde satılık konut fiyatları yıllık bazda %29,1 aylık bazda ise %1,7 artış gösterdi. Enflasyon etkisi göz önüne alındığında fiyatlar bir yılda reel olarak %3,1 aylık bazda ise %0,3 düştü." diyor.

kredili hayat sigortasına işsizlik teminatı da istediğinizi söyleyin biraz ödenecek prim artar ama işten çıkarılırsanız 6 ay süre ile kafanız rahat olur.

bence mantikli. altin daha ne kadar artacak bilmiyoruz. ev fiyatlari da dusmez, en fazla sabit kalir, paranin degeri dustugu icin dusmus gibi olur.

kredi ne kadar cekiyorsunuz, altin ne kadar artacak bilmedigimiz icin hic kredisiz alabilir misiniz bilinmez.

İçine sinmiyorsa, hep birlikte sıkıntı hissediyorsan hata ediyorsundur. Yok aksine sana gayet mantıklı ve güvenli geliyorsa doğru ediyorsun, didikleme.

Kredi miktarına, ödeme vadesine, toplam geri ödeme miktarına göre değişir.

parametreleri bilmeden yorum çok zor.

genel kanı oturacağınız evse almanız yönünde.

maltepede ki alacağınız eve taşınmayı düşünüyorsanız alırdım. kredili almak hiç kredisiz almaktan daha mantıklı geliyor bana.

maddiyattan ziyade imkanın olduğuna göre canını düşünüp sağlam bir eve geçmek olarak düşün. deprem gerçeği net!
47 yaşındayım. şimdiye kadar gayrimenkul alıp uzun vadede zarar eden görmedim. ayrıca bu kafanı sokacağın ev ve temel ihtiyaç. yani yatırım olarak bakman ve altınla karşılaştırman yanlış. o yüzden ev al.
yatırım deseydin cevabım farklı olurdu.

Sektörden yazıyorum. Ev almanın tam sırası.

Kriz tamamen patlamadan ev fiyatları düşmez. Ben alırdım.

Kendi çevrene bile baksan; oturacağı evi alıp pişman olan bir kişi bile yoktur ama 'keşke o evi zamanında alsaydım' diyen onlarca insan vardır.

Genelde kullanıcıları birbirine karıştırıyorum... Uyuz olsam da yazıyorum, askerdeki bana değil üniformaya küfür gibi görüyorum olayı.

Yok açıkçası herkese yardımcı olmaya çalışıyorum

Yok hepsi şeker gibi insanlar.

Duyuruculara bu kadar anlam yükleyecek boş bir hayatım yok.

yok ama bu arkadaşların boş zamanı çok sağlık konusunda da akıl veriyor, siyasete de , tohum yetiştirmeye de. gidip kahvede takılsa daha iyi olacak bir grup var burada.

Benim var ne yalan söyleyeyim. Bazı insanlara yardımım dokunsun istemiyorum.

Özellikle hoşlanmadığım birkaç kişi var iş yerimdeki bilgisayarda eklenti var oradan engelliler göremiyorum bazen kendi bilgisayarımdan ya da telefondan bakıyorum denk geliyorumdur mutlaka ama isimlerini hatırladığım çok az kişi var, özellikle dikkatimi çekerse yazmayabiliyorum.

tahir +1
ben isimlere bile bakmıyorum bildiğim bir şeyse cevap veriyorum.

bilmediği halde yalan yanlış cevap veren, boş konuşan o kadar çok var ki kim ne demiş hiç takip edemem.

hiç kullanıcı adına bakmadım henüz.

Var ama cevap vermemezlik yapmam.

Var ama cevap vermezlik yapmam

Bildiğim cevap başkası tarafından yazılmadıysa kim olduğuna bakmaksızın herkese yazarım ama yorum, fikir ya da anket gibi sorularda bazı kişilere cevap veresim gelmiyor.

otu boku buraya yazan bir gereksiz var, gorunce direk pas geciyorum. imkanim olsa engellerim. bu yetmezmis gibi her duyurunun da altinda surekli milletin hevesini kursaginda birakacak sacmasapan yanitlar veriyor.

ne ekşide ne de burda niklere bakmıyorum bile.

hayır, kimsenin çetelesini tutmadım hiç.

ayrıca böyle bir çeteleyi tutmak için de tüm hayatımızın duyuru olması lazım gibi geliyor bana.

Günde ortalama bir saat geçirsen birkaç aya kimin ne olduğunu anlarsın şu sitede. Aktif olan max 50 duyurucusu var ve sürekli cevap yazıp duyuru açan benimle birlikte max on. Nicke bakmıyorum, kimin kim olduğunu bilmiyorum, duyurucular hakkında fikri olan hayatsizdir cümleleri bana tuhaf geliyor. Yolda iki sn göz göze geldiğin insanla ilgili bile bir fikrin olur. Neyse, mimlemek doğru tabir değil ama çok bulaşmak istemediğim, hakkında olumlu yönde kanaatimin olmadığı insanlar elbette var.

HIc bir kullaniciyi hatirlamiyorum belki de 3-5 kisi haricinde.
Bazen herhangi bir konuda biriyle tartismis oluyorum ama ne adini ne sanini hic bir sey hatirlamiyorum sonrasinda

turkuaz +1 ve tahir +1
mallar listemde 5-6 kisi var ama nickleri ne desen inan onu da bilmem. sirf bana mesaj atmasinlar diye eklemisimdir.

Insanlar burda birbirleriyle realde bile görüsüyormus ama sorsan kimse kimsenin nickini bilmiyor.

benim yok. ama yıllar önce bir kullanıcı bana hakaret ettiği için mallar sürüsü kısmına eklemiştim. sonra o kullanıcının hiç bir duyurusunu ya da cevabına denk gelmedim. acaba mallar sürüsüne eklenen kullanıcı aynı zamanda engelleniyor mu onu bilmiyorum.

Var. Zaten bir süredir biraz daha sık ziyaret ettiğim için birkaç nick kafamda. Birkaç nicki karıştırıyorum. Kalanı ya yeni geliyor bana ya da yeterli veri yok. Kafamdaki nicklerin de çoğu olumsuz değil tabii.

Hemen her dönem bir iki tane oluyor. Ama bir duyuruya cevap verirken kimin duyurusu olduğuna bakmadığım için, farklı davranmış olmuyorum. Ama bana yahut başka duyuruya yazılan cevapları okurken genelde bakıyorum nicklere. "Ha, falan mıymış, boşver" diyorum kendi kendime.

Sürekli sürekli duyuru açıp foruma cevap verenlere pek yorum yapmıyorum

Asliye ceza mahkemesi, yani öz asıl mahkeme. Konkordato ise kampanya yapan sirket demek abi nesi zor anlamadim ahahahah

Kampanya yapan şirket ne demek

encrypted-tbn0.gstatic.com

"İstikşafî görüşmeler" dahil, hepsini anlıyorum. Birkaç dil, birkaç yüz kitap iyidir.

Evet. Kelime dağarcığım geniştir. Örneğin: Konkordato önce iflasın alternatifi olarak ortaya çıktı. Sonra alacaklıyı tahsilat imkanına, borçluya erteleme şansına kavuşturdu. Ama yüksek enflasyon döneminde, son birkaç yıldır, şirketlerin nakit pozisyonunu düzeltmek için suistimal ettiği bir araca dönüştü. Tam Türk işi.

kpss alancı olarak biliyorum/anlıyorum maalesef

Böyle böyle dünyanın en çok dil bilen halkı olacaz. Bilmediğim ve anadilime ait olmayan kelimelerle yönetilmek zorunda olmak kötü bir şey.

KPSS çalışırken Vatandaşlık'ı en sona bırakıp çalışmamıştım. Herhalde ona çalışsam tamamdı, okuduğum birkaç yüz kitapta bunlar yoktu çünkü.

Haber izlemiyorum artık ama denk gelirse tak olarak kelime anlamını bilmiyorsam bile bağlamdan anlayabiliyorsun.

Viski candır

Gordon cin alıp bununla kolay kokteyller yapılabilir internette çok tarif var çakırkeyif yapar mideni yormaz

Seviyorsan viski +1
Ben yemeğin yanında sevdiğim için bir kadeh rakı veya şarap içiyordum, öyle çok büyük bir akşam yemeği de değil hafif bir şeyler, mesela semizotu salatası inın yanında bir kadeh rakı gibi.

Alkolizmin tanımına uymaya başlamışsın. Yol yakınken dön.
Melisa çayı iç

Papatya çayı, kedi otu çayı. Bayarsa kedi otunun besin takviyesi hap şeklinde olanı var.

Bu arada, her gün içiyorsanız bu alkolizm başlangıcı demek.

Kokteyl +1
Farklı kokteyller deneyebilirsin evde gerekli içki ve birkaç temel malzeme bulunsun yeter.
Likör seviyorsan öyle bir şey olabilir bende çikolata likörü var mesela hiç sevmedim tatlı içki sevmediğim için seversen sana veririm ama şişemi alırım bitince hediye çünkü :)

Kokteyle üşenirim dersen (senden böyle bir vibe alıyorum sebepsiz) cin soda limon candır.

Margarita keyifli ve etkisi güzel. Sen yazmışsın zaten, alkole özendirmeyelim. Sürekli kullanım ciddi yan etkileri birlikte getiriyor. Viski sevmiyorum belki sen seversin. Tam senin istediğin türde bir içki.

@mutekebbir: usengeclik ata sporu bende, likörü pet şişeye koyup alırım şişesini bir daha taşımamak için :p

Aksam rahat uyumak icin cok ciddi psikolojik sikintilariniz yoksa baska alternatifler bulunabilir. Uzun vadede alkol hic de guzel olan bir cozum degil. Yukarida ornekleri verilmis zaten, bi eczaci ile de konussaniz onun da alternatif onerileri olacaktir.

Uzerimize vazife olmayan akil verme kismindan sonra, soruya cevap verecek olursak. Herhangi bir cin, tercihen iyi bir cin elbette; soda, limon suyu, salatalik dilimleri, bolca nane veya feslegen.

Gereksiz seker yok, shake yok, bir avuc yesillik yikamak disinda derdi yok, bardaga doldur bol buz ve karistir.

Cin cin cin, karıştır birşeylerle. Dediğin sorunları da yaşatmaz.

Cin içince nasıl uykunuz geliyor yahu? Bende mi farklı işliyor bu içki?
Tatlı meyve şarabı içilir benim bildiğim. Melatonin ya da z ile yarım kadeh ilk etapta tertemiz uyutur insanı. Toleransı yüksek olmayan biri için en temizi meyve şarabıdır.
Alkol oranı bu kadar yüksek içecekleri her gün her gün içen vatandaş ne içecek yarın bir gün.
Cevapları bilemedim ben.

ben eskiden baileys icerdim. aksamlari ovomaltine yapardim, icine katardim. sabah kahveme katardim. baileys gibisi yok.

ben ciddi biracıyım.

sosyal alkolik rock'çı kontenjanından. 5-6 gider öyle.

parti uzarsa cuba libre veya vodka orange'a geçiyorum.

mesela cuma 6 bira 2 vodka orange yaptıktan sonra uyuyup, 300 km yol yaptım.

----

romen alkolik rocker'lar genelde viski tercih ediyorlar düzenli. shot yaparsan daha çekilebilir oluyor.

-----

askerde yedek subaydım güneydoğu'da. her gece 2 tane efes extra içip de öyle uyuyordum. 9 ay kıta görevinin en az 8.5 ayı böyle geçmiştir.

youtu.be

Viski veya cin. Ben öyle yapıyorum. Az evvel büyük Jameson alıp döndüm eve. 3 distile. İçimi yumuşacık.

Geçen gün Tuba Ünsal düştü önüme reelsta. Ben de şöyle bir baktım aşk hayatına. Gerçekten öyle olmuş, herkeste iz bırakmış. Sanırım enerjisi çok güzel. Bıcır bıcır insanı herkes sever :) tanımıyorum ama öyle olduğunu düşündüm, neşeli ve enerjisi yüksek birisi olsa gerek.

Güzel kadın ama sevişemem kendisi ile. Değişik bir aura ama sıfır seksi

Öpüşürdüm ama.

Keyifli bir insana benziyor. Slut shaming olmasın ama hızlı bir abla, çıktığı on adamdan ikisi birer şarkı yazsa hakkında epey şarkı yazılmış oluyor. Kadının portfolyosunda hem Mirgun Cabas hem Yalın var, öyle hızlı bir kraliçe kendisi.

ama neden herkes ona cok asik oluyor?

E güzel, ağzı laf yapıyor sanırım. C2 seviye flörtöz,. işveli vs dir. Kafası da çalışıyor gibi.

Çok hoş bir kadın, enerjisi çok güzel, kendisi çok güzel, hem çok tatlı hem çok cool görünüyor.
Yeteneğim olsa ben de ona şarkı yazardım :):)

Sevişmem diyenler kimlerle sevişiyor shdjd

sevismiyor ama öpüsüyor. yani o kadar da kötü degil :P

güzel kadın çünkü. senin gibi birinin kıskanması da gayet doğal

Öpüşmek başka sevişmek başka. Benim tercihim öpüşme yönünde. Çok naif birisine benziyor çünkü. Sevişemem

yazın kiraz yemedik. alamadığımızdan değil ama bir avuç şeye 500/600 tl vermek akıllıca olmadığı için almadık. hayatımın hiç bir döneminde en normal bir meyve alışverişinde acaba alsam mı diye düşünmemiştim.

Marka, trend olan şeylere kapılmak, alış verilte kolaylık diyerek ama "evet ben borçlu hayat sürmeyi kabul ediyorum " kısmını düşünmeden kredi kartı kullanmak ekonomide kriz olmasa da, kendi özel krizimizin başlangıcı için yeterli sebeplerden.

tommy hilfiger, discovery, beymen vs bunlarsız yaşayan ama yine de kendine yakışanı bulabilen milyonlarca insan var.

Bu arada büyük kriz var doğru ama olaya markalar üstünden değil ekmek ve su üstünden bakıyorum. 1 ekmek 12.5 TL civarında, 0.5 lt su ise bazı merkezi yerlerde 5 TL gibi olsa da bazı yerlerde 10 TL ye kadar çıkabiliyor. Fiyatlarına alıştık belki ama çok pahalılar. Çünkü bunlar hayatın olmazsa olmazları arasında.

Tam tersi tekstil son bir senede fiyatı en az artan ürün grubu. 1 ayakkabı 2 tekstil hatta. Geçen sene yarı maaş bu sene 5 maaş gibi absürt bir durum olmadı siz tamamen yanlış bakmışsınız. Öyle 10 kat değişen bir şey olmadı. Sezon ürünü, indirimli ürün, lüks ürün karışmış.

Ben enflasyona ev baktığım için ev gözüyle bakıyorum. İyi muhitte %60-70’lerde arttı. Mutfak masrafıyla bakıyorum o da o kadar arttı. Bi arabalar çok artmadı

Türkiye'nin her zamanki hali bence. kriz olmayan hiçbir zaman hatırlamıyorum. bu nedenle de porsiyonlarımızı küçültmeye, idareli olmaya marka kıyafetler almamaya olabildiğince alıştık sanırım.

@avatar en son ne zaman avmye gittin bilmiyorum ama boynere gidip fiyatlara bir bak istersen. ben şok oldum. adidasta pumada 4 binden aşağı adam akıllı ayakkabı yok. deichmandan isimsiz bir markayı 2200e aldım

Hissediyorum. İşe başlayalı neredeyse 10 sene olacak. Bizim meslekte de sene geçtikte kazancın ve gelirin artar normal şartlarda.

Ben mesleğe başladığım ilk seneye göre şuan çok kötü yaşıyorum. İlk senemde ne istersem yapabiliyordum kazanıyordum. Şuan sinek avlıyorum ofiste.

Ne olacak bilmiyorum böyle. Devam eden işler olmasa aç kalacağız...

Hissetmiyorum ama dolandırılmak da istemediğim için bazı yaptığım şeyler var.

Mesela evimin yakınında toptancı var. Yarım litre su 3-4 lira markasına göre. Markette 20 lira. 24lü paket alınca 400 lira cepte kalıyor. Koşu sonrası, yürüyüş için yanıma aldığım suyu buradan alıp arabanın bagajına atıyorum.

Bunun gibi saçma şişirilmiş fiyatları olan standart ürünlerde dikkat etmeye çalışıyorum. İhtiyacım olmasa da insanları keriz yerine koyan işletmelerden uzak duruyorum.

Geçen yıl saçımk 500 e kestirdim. Bu yıl 1500 aldılar.

Beymen, boyner oraları bilmem de, defacto da gömlek 1000 lira, zarada'da.

Kırmızı et çok pahalı. 2024 ocakta maaşım 20 bin idi galiba Kiram yoktu. Kırmızı et nadir yerdim. Şimdi burada kalsam ayda bir kere yiyebilirim herhalde. Her şey çok pahalı dolmuş 38 lira. Latte 200 lira.

Üçü bir arada karıştırıp getirseler 150 lira. Ankara'da uyduruk bir yerde şarap 500, meyveli alkolün adı neydi, unuttum şu an 700 lira.

Bizim Ankara'daki evin kirası 15 bin. İstanbul'da bir oda 16 bin.

Evli ve çocuklu bir birey olarak kriz içimden geçiyor, üstelik kirada bile değilim.

Hissediyorum. Geçen hafta saçıma röfle ve keratin bakım yaptırdım bir de uçlarından aldırdım. 18 bin TL tuttu

Restoran-Kafe fiyatları saçma denecek seviyelere çıktı. Bana en çok hissettiren bu oldu.

Giyim ise görece ucuz geliyor bana. Geçen gün lcw'de vitrindeki tişört indirimsiz 300 liraydı.

kas aldirmak 1000 tl ydi :d yaklasik 2 yildir yogun hissediyor ve fiyat takibi yapmiyorum/yetisemiyorum

"markalara bakmayın ekmek su fiyatına bakin"

Burada kötü bir sinsilik var. Akp 2017-2018 gibi ekmeğe daha da zam yapıp rezil olmayalim diye ekmek "gramaj"ini düşürdü :) hatta hatırlarsınız ahaber bunu "israfın önüne geçiyoruz" şeklinde vermişti. Minumum 250 gr olmasi gereken ekmegi 200 gr'a çektiler.

Su olayina hiç girmiyorum bile. Şu diye neleri içiyoruz gerçekten bilmiyorum. Toptancıdan ucuz diye aldığınız suları gidin teste sokun içinde kimbilir neler çıkacak :)

Özetle arkadaşın ilk duyuruda saydığı markalar durumu daha da yalın bir şekilde ortaya seriyor. Tr'de kafaya göre zam yapma ok var ama söyle bir durum da var; adamlar dövizle ithal mal alıyor. Aradan biraz zaman geçiyor, tl bariz bir biçimde baskilaniyor bütün piyasa biliyor bunu. Herif de malını ona göre bir fiyat biçip satıyor haklı olarak riske girmek istemiyor.

@makbur
elit zihniyetinle o markaları takip et. Özgürsün ya.
Zorluğu, açlığı alt tabaka daha çok hissediyor. tabi ki ekmek ve sudan bahsedeceğim. "Senin" avmlerdeki harcamanı kim ne yapsın? Ekonomik krizi zorluğu buradan mı okuyacağız?
Kasada hep aynı ürünün 2.sini alarak indirim kazandığını mı sanıyorsun?

Sjw'liğini böyle saçma gerekçelerle siyasete girerek değil markaların zamların ötesinde toplumu,insanı dönüştürmedeki etkisini görerek göster.

Sana burada merkez sağdan, merkez soldan bahseden mi var?

devlet memuru olarak süper hissediyoruz. evde oturmamıza rağmen anca kredi kartı asgarilerini ödeyebiliyoruz. tek lüks harcamamız benzin.

Toptancıdan aldığın su da aynı marka. Toptancıdan noname marka almıyoruz.
Otoparktan hallice bir yerde satıldığı için maliyeti çok az, çok ucuza alabiliyorsun.
Beypazarı maden suyunu da buradan alıyorum.

Tabiki de hissediyorum.

Hissetmorum diyen ya akp'lidir ya da parayı yasadışı yollarla falan kazanıyordur. Döviz geliri olan için bile pahalı bir ülke Türkiye.

AKP'den besleniyorsan o ayrı. 40 bin memur maaşını yatarak alıp sonra marka şöyle böyle kadercilik falan dersin apayrı bir konu.

adamın sırf "aktrollüğünü" eleştirdim diye "elit" ve "sjw" oldum :))

aklı sıra sözü geçmiş zamanlardaki asgari ücret / ekmek fiyatı oranına getirip durumun aslında günümüzde o da kadar kötü olmadığı vurgusu yapacaktı, onun için bu kadar kızdı :)

"zorluğu açlığı alt tabaka hissediyor" yazmış bir de utanmadan. evet, memlekette geçmişte "orta sınıf" diye bir kavram vardı, artık o da yok. hala arsız arsız "ben ekmeğe suya bakarım" diyorsun. ben orada "ithal" ürünlere vurgu yaparak evet krizi gösterir dedim. ama sen mevzuyu kasıtlı olarak markalara vs çekiyorsun.. mesela günümüzde artık cep telefonu da temel bir ihtiyaç ve yüksek teknoloji ürünlerinin hepsi "ithal". (yerli üretim reis meis diyerek kafa açma sakın, o yerli ürünlerin bütün temel bileşenleri "ithal")

napsın adam telefonsuz mu yaşasın? yahu devlet bile herkesin elinde o teknoloji var olarak kabul ederek her şeyi e-devlet'e aldı. olay sadece telefon da değil; bir şekilde kör topal bir bilgisayar lazım, internet lazım, telefon interneti lazım ve bunların hepsi türkiye'de max fiyat minumum hizmet. (neden acaba..)

insanları sadece ekmek suya indirgeyen nasıl bir vicdansız bakış açınız vardır yahu? 1930'larda mı yaşıyoruz? ama ben senin o kafayı çok iyi bildiğimden şaşırmıyorum bunlara tabii.

"Sjw'liğini böyle saçma gerekçelerle siyasete girerek değil markaların zamların ötesinde toplumu,insanı dönüştürmedeki etkisini görerek göster." demişsin bir de :)

hala ısrarla laf aman akp'ye rte'ye gelmesin diye kıvranıp durman.. insan olsan ben de sana derdim ki, "reisin ve yönetiminin zamlarını, toplumu-insanı dönüştürmedeki etkisini görerek göster"

şöyle ikimizin hakkaniyetli bir karşılaştırması yapılsa eminim ki benim en az 1000 katım falan sayıda avm'ye gitmişsindir sen. dolabımı açıp baksan 5-10 tane öyle markalı ürün vardır ki, istisnasız hepsi de hediyedir.

evet ben elit sjw, sen halk. yersen tabii. kimbilir nerden ne yakınlarınız işleriniz vardır malum partiden a..

@makbur

abicim boşver. sjw olmak hav hav olmaktan iyidir. bir kamu dairesi casper computerlarından atıyordur postlarını

@makbur
analiz yeteneğin troll etiketi yapıştırmaktan ibaret. geldin salça gibi bulaştın . O markaları da her zaman takip etmeye devam et.
ekmeksiz susuz kalabilirsin ama onlarsız yapamazsın.
Biraz beyininle sayfaya yukarıdan aşağı bakarsan, senden partiden siyasetten bahseden var mı hiç ?
Yok.

Neyse, sabaha evden çıkıp yolda ayağın taşa takılsa ekşide 'bu hükümet döneminde ayağım taşa nasıl takıldı " diye başlık açarsın.

@runaway sen de adın gibi kontrolden çıkan dizel motor devrini az öte yap.

Yapmam. Bir villa bakıyorum ama uçuk kaçık bir şey değil. Bir de yazlık bakıyorum, o da kelepir sayılır fiyatlarda.

elbette. istanbul yali daire piyasasi benden sorulur

Sadece arada arsa bakıyorum arkadaşlarla emeklilik evi için.

arada bakar hayal kurardım ama artık bu işi ilerlettim. zillow'dan yani amerika'dan bakıyorum. önce o şehirde bu mesleğimle maaşım kaç olur diye araştırma yapıyorum, sonra gelirim giderim ne olur onu hesaplattırıyorum. chatpgt yapıyor hepsini. sonra da nasıl evlerde yaşayabiliyorum onlara bakıyorum. en kötüsü bile buradaki evimin en az 2 katı olduğu için hayal kurmak çok mutlu ediyor.

Gerçeklerin nesi heyecanlı lo

Yapsam iyi olur aslında. Hayal panosu gibi bir şey. Kendime ev bakıyormuşum gibi olur ne güzel olur. Araba da bakarım.

Ay evet çok hoşuma gidiyo. Bi takım aşırı pahalı daireler işte boğaz manzaralı filan ya da köşklerin emlak danışmanı oluyo ya öyle ilana fiyat filan yazmıyolar. Aşırı merak ediyorum. Ama paramın asla yetmeyeceği ses tonumdan bile belli olacağı için arayıp sormuyorum. Meraktan çatlıyorum.
Bi debazen işlerim çok yolunda giderse ve doğru şekilde birikim yaparsam 10 yıl sonra alma ihtimalim olma ihtimali beeelki olabilitesi olanlara bakıyorum. Ama o o kadar eğlenceli değil.

Yok asla, moralim bozulur. Sokaktaki arabaları görünce dahi üzülüyorum. Toplumun yüzde olarak çok altında kalıyorum.

ben de zillow'dan miami'de, immobiliare'den roma'da ev bakıyorum emeklilik için.

hayaller hayatlar.

Bir dönem böyle bir hobim vardı sürekli girer bakardım ama öyle daire falan değil malikaneler, köşkler, yalılar bunları gezerdim hoşuma giderdi sonra bıraktım, artık Enes yılmezer izliyorum :)

son 5 yılda harıl harıl satılık/kiralık ev aramadığım ilk sene bu sene oldu o yüzden bıktım sahibindende ev aramaktan ve bayadır girmiyorum hatta uygulamayı da sildim telefondan. Zaten araba merağım da yok ve hatta kişisel arabam da yok yani o alanda da yokum. Eskiden arada keyfine bakardım böyle rezidansların bilmem kaçıncı katındaki loft dairelere (villa insanı değilim hiç) ama ondan da sıkıldım. Zaten mahallemi çok seviyorum, bu civarda bir tık daha yeni ve güvenlikli vs bir apartman dairesi bulsam bi daha ev mev bakmam yaşamak için. Yatırımlık falan anca

Kısa olsun ama en kısa modeli değil

ben şundan memnunum, arkasında da cebi var ama telefonunun sığıyor mu bakmak lazım benimki sığıyor.

www.decathlon.com.tr

hafif olsun, içinde taytı olsun, minik de olsa fermuarlı bir cebi olsun

en ucuzu olmasın, oerta seviye bi' şey iş görür, fermuarlı cebi olması güzel olur. Ben ek olarak şunu yazmak istedim aslında.

Freebelt kullanıyorum telefonu koymak için, heralde son 13 senedir freebeltsiz çıkmadım koşuya.

Yarısı vadeli yarısı borsa

gökten inse keşke şimdi.

ben borsa işlerinden hiç anlamam, keşke anlasam. ama o işlere bulaşacak kadar param olmadı hiç. önce borçlarımı kapatır stresten kurtulurum. kalanı vadeli.

Düzelteyim; vadelide paran var mı desen, yok :) tavsiye verirken riski dağıtmayı düşünüyor insan. Gayrimenkul, altın ve borsada benim yatırımım.

Direkt istanbula geri taşınırdım. Bitirdi bu şehir beni.

Müteahhit akrabamız var ona verip bir sonraki inşaattan kâr payı alırdık muhtemelen. En kötü ihtimalle şu anın en popüler yatırım araçları olan gümüş ve abd borsasına yatırım yapardım.

5 e bölüp
1/4 ile altın ya da altın sertifikası alırdım
1/4 uzun vade vadeliye atardım
1/4 borsa
1/8 gümüş
1/8 nakit ve ya günlük vadelide tutardım ki alım fırsatı gelen borsa kağıtları için

O mertebelerde bi seyler var kenarda. %50 abd borsalari, %30 vadeli, %20 ppf

yarısı fiziki altın yarısı fiziki gümüş

Yüzde yüz msci world index.
Bir diğer düşüncem de stoxx 500 + msci world ex Europe yüzde 50/50 olabilir.

Uzun vadeliyse tamamı altın

- Aylık temettü dağıtan ABD borsa fonları var bir kısmı oraya
- Bir kısım altın, hala gideri var
- Bir kısmına da Aselsan ve Tüpraş.

ev alırım (istanbulda yaşamıyorum)

Arabamı yenilerim

1. yatirimda ikinci milestone a ulasmak
2. uzak bir yere bir uzun gezi daha yapariz. bu yaz peru'ya gittik ve 20 gün oradaydik. bebekten önce birkac zor yeri aradan cikarmak istiyoruz. daha sonra beach tatili ya da avrupa sehir gezisi olur bir süre ancak.
3. ardindan benim de yeni isimdeki yerim netlestiyse daha büyük bir eve cikmak ve cocuk yapmak istiyoruz
4. ehliyet benim de to-do listemde. türk ehliyetim yasadigim ülkede gecmiyor.

YMM olmayı planlıyorum.

Japonya seyahati planım var.

- borçlarımı kapatacağım
- UI&UX design sertifikası alacağım
- almancamı A1 yapacağım :d

iş sahibi olmak
hazırda bekleyen 3 çalışmamı yayınlatabilmek
düzgün bir eve taşınmak
pikap almak

Borçlarımı kapatmak
Smmm belgesini almak
Ibt'de 70 üstü puan almak
15 kg vermek
Ev satın almak
700 cc+ motosiklet almak
Yurtdışı seyahati
Sığarsa zaman olarak: evlenmek

& toyota hilux'lara ekmek banarak ilan bakmak :d

Buraya moderatör olmak

1- araba kullanmayi ogrenmek
2- belki scooter almak
3- temelli turkiye'ye donus
4- donuste asya turu, dondukten sonra avrupa turu.
5- belki datca veya fethiye'de yasamak.

Cesitli arkadaslarla cesitli isler kovalamak.

İş değiştirmek.
Borçlarımı kapatmak.
Düzgün beslenmeye alıştım gibi, yavaştan yeme ve yaşam düzenimi de istediğim hale getirmek.

Ales'e girsem mi diye düşünüyorum

Asya kıtasındaki ülkerden birine gitmek. Vietnam, Güney Kore veya Japonya

Gemi yolculuğu yapmak.

Bakalım göreceğiz.

Evi boyatmak. (10 yıldır her sene “o sene bu sene” diyor, erteliyorum)
Hacca gitmek. (15 yıldır kura çıkmadı. O sene bu sene inşallah)
Arabayı yenilemek. (Satarım da, alabilir miyim belli değil)
Puerto Williams, Longyearbyen, Pontianak bu üçünden bir tanesini ziyaret edebilmek.
103 kiloya düşmek. (2005’ten beri başaramadım)
Ölmemek, ölmek istememek. (Çocuklar büyümedi daha)
Arapçam yahut Fransızcamın pasını atarsam süper olur. İkisinden birinden bir iki kur bitirirsem öpüp başıma koyarım.
Eğer 8910 duyuruyu silmezse, nasipse, 15.09.2026’da editleyip tik koyacağım en az bir tanesine.

çocuk yapcam inş

ozel 60-80 bandinda. memur da 55-70 arasi. saate vursan tabii ozel zararda

Özelde kime 60-siksen bin arası veriyorlarmış, sorarım arkadaşlar? MeRRaktan soruyorum, 3-5 meslek pozişyın yazarsanız sevinirim. Muhasebeciler 50 zor alıyor, ik da.

Edit: ulan beyaz yaka nedir unutmuşum. Tenks

grafik tasarımcıyım, çevremdekiler de hep grafik tasarımcı. hepimiz 7 yıl deneyimliyiz ve alanımız için en iyi üniversitelerden birinden mezunuz. işte maaşlarımız:

ben bir yazılım şirketinde 1800 dolar alıyorum. arkadaşım bir bankada 70 bin tl alıyor. başka bir arkadaşım bir holdingde 65 bin alıyor. başka bir arkadaşım bir gym'de 40 bin alıyor. diğer arkadaşım reklam ajansında 45 bin alıyor. reklam ajansları hep sömürücü bizim meslekte. gecelere kadar mesaisi var.

annem maliye memuru, 60 alıyor.

45 falan

Bi bankada çalışan arkadaşım 80 alıyor, bir diğeri 115 alıyor

Bi tane it arkadaşım 75 alıyor jr

Bi tane ik arkadaşım yarı zamanlı 40 alıyordu

Bi tane şubede bankacı 40 alıyor

Satış elemanı var o da 35 alıyor

Özel sektörde müdür altı memurdan düşük alır. Müdür ve üstü memurdan fazla alır.

Memur 60k, müdür memur 70k, grup müdürü 80k
Beyaz yaka 40-50k, müdürü 80-120k, direktör 250k+ gibi.

agiz dusu dis ipiyle rahat edemeyenler icin demistim discim.

agiz dusuna banyoda yer yok valla. her yer yolu. o yüzden dis ipi.

Ağız duşundan sonra da diş ipiyle artık çıkarabildiğim için diş ipi. Sağlık için amelelik olmaz.

İkisi birbirinin alternatifi değil. Ya o ya da o diye bir seçim olmaz.
Diş ipi kullanmak gerekliliktir. Ağız duşu artı fayda sağlar. Gerekli değildir.

Ç şeklinde satılan dış iplerinden var kullanımı kolay tavsiye ederim

Ağız duşu alırsan diş ipini daha uzun aralıklarla kullanabilirsin.

İkisi de. Ağız duşunun sonrasında diş ipi kullanıyorum (kürdan gibi olanlardan) yine de birşeyler çıkıyor.

Ağız duşunu her diş fırçalamadan önce, diş ipini gece en son fırçalamadan önce kullanıyorum.

Her ikisini de kullanıyorum, ama birini seçecek olsam kesinlikle ağız duşu derim.

Ağız duşu tam temizlemiyor diyenler neye göre diyor bilmiyorum. O kadar basınçlı suyu diş aralarına tutunca hiçbir şey kalmıyor arada (Waterpik kullanıyorum). Diş ipiyle iki saat uğraşıp çıkaramayacağım kadar fazla yemek kalıntısı çıkartıyor. İpi şu an sadece çantada gün içinde kullanmak için taşıyorum.

cok güzel bir soru.

kücük yaslarda duygularimi, isteklerimi hep icime atardim. mesela erkek arkadasimdan asla bir sey istemezdim. bulusacagiz ve mekani o sececek diyelim. benim istedigim yeri o bulsun secsin isterdim. velev ki benim istemedigim bir yer oldu, yine de iyi hissederdim ve hep o hayalin gerceklesmesini umut ederdim.
is yerinde de mesela terfi almak istiyordum. cok calisip sefimin bunu fark edip onun bana kendinin söylemesini beklerdim.

hayal kirikliklari yasaya yasaya ve bu sürecte yiprana yiprana kendi istediklerimi, duygularimi her seyi yapmayi ögrendim. hala da ögreniyorum. bir sey istemek asla ayip degil.

su anki calistigim ve ay sonuna calisacagim yer de kibar görünümlü ikiyüzlülerin mekani. iktidar kitabindaki yazilanlarin aynisi bizde günlük yasaniyor. game of thrones'dan hallice bir ortam. onlardan da kibar konusmayi, kendimi ifade etmeyi ve samimiyetsizligi ögrendim.

o yüzden su an yakin uzak orta herkese cok sesim cikiyor. kendimi iyi ifade edebiliyorum bence.

sirkettekilerden bir de cok kibar bir sekilde tartismayi ve fikrimi söylemeyi ögrendim. karsit görüslere saygi duymak ama yine de kendi fikirlerimi sonuna kadar ifade etmek. bu sürecte asla sinirlenmemek olaylari hiic kisisel algilamamak lazim.

30'lu yaslari bu yüzden cok seviyorum. 20lerde gücsüzmüsüm baya. su an cok güclü hissediyorum. i make the rules

10/10. Söz konusu duygu ve düşüncelerimi hislerimi vs aktarmak olunca bu konuda epey iyi olduğumu düşünüyorum.

Bazen çok akıcı ve çok derinlikli konuşurum. Bazen bildiğin dilim dönmez, hede hödö demek bile daha anlaşılır yani öyle düşün. Konuşamamak gibi bir problem yaşıyorum zaman zaman. Yani soyut olarak da somut olarak da.

I make the rules ahahahaa, psikolojik deli.

Sesim çok çıkıyor her konuda. Konuşup kendini ifade etmek çok önemli. İşini eksik yapana, anlaştığımızın dışında iş çıkaran veya isteyenden, eksik bilgi verip tam iş isteyene, sözünde durmayana gibi gibi.

Ne eksik ne fazla

Sonsuz seninle aynı süreçlerden geçiyormuşuz.

@shep, my way or highway canim ;) :P

Onceden oldukca sessizdi ama simdilerde yerine gore diyebilirim. Hergun yuz kusur farkli insan ve stresli durumlarla karsilastigim icin eskiye nazaran guclu cikar sesim. Ama yine de yerine gore diyebilirim. Dusuncelerimi aktarirken, duraksamam. Net sekilde ifade ederim kendimi.
Karsimdaki insan sesini yukselterek tartistiginda sadece dinlerim. Cevap verirken dusunur toplarlarim kafamda. Ciddi tavirla ve net sekilde, konuyu kapaticak sekilde yanitlarim. tartisma biter. Ama mesela yok yere zitlasildiginda falan felaket sesim gur cikar :D
Biraz sivri birisiyimdir genel olarak ama kendime en cok guvendigim konu budur da derim net sekilde.

Önceden çok çıkıyordu şimdi çoğu zaman fikir belirtmiyorum konuşmak zor geliyor. Münakaşaya girmeyi gereksiz buluyorum

Duygularımı ses çıkarma biçimime göre 10 üzerinden puanlayarak cevap vermek istedim;

Heyecan: 9
Kıskançlık: 1-2
Korku: 9
Utanç: 8-9
Sevgi: 3-4
Nefret: 8-9
Mutluluk: 8-9
Üzüntü: 3-4
Kızgınlık: 2-3
2-3’lük kızgınlıkların birikip öfkeye dönüşmesi: 10

Ufkum şu düzeye erişmek:

"... kazandım nefretini fahişelerin
lanet ediyor bana bakireler de..."

Ne kadarin optimum ölçüsü bu yani benim için.

Gerçek hayatta duyurucu görmedim.

cezcez, üc dkdir gercek hayatta duyurucu görmedim lafina gülüyorum. rhb peki adam miydi kadin mi? sorum acik olmamis, afedersinn.

"Baya" güzeller duyuruda olmaz, duyurunun mantığına 180 derece ters. Aksini iddia eden varsa yeşillendirebilir.

say something loving, ben duyuruda allah neler yaratmis erkekleri ve bir kadin gördüm. kadinin nickini unuttum harika bir geyik dövmesi vardi.
nadir bulunan pokemon gibiler. aramizdalar.

Aramızda baya güzel ve yakışıklılar var deniyor, şehir efsanesi bence. Aksini iddia edenler mesaj atmasın, güzel goresim yok. :p

duyuruda flört ettiği olanlar vardır, arkadaş olan vardır, gücendirmemek için yazmazlar. evli barklı olanlar da var zaten. duyurudan kimseyle görüşmedim, eski ifşa zamanından ya da telegram grubundan fotoğrafını görüp güzel dediğim oldu ama fazlası da değildi.

Güzel duyurucu görmedim ben ya.
Yani vardır ama aktif olan kişilerden güzel bir duyurucu yokmuş gibi geliyor.
Neira güzel olabilir sanırım

Eskilerden yazayım, burada olmayanlardan; Shotgunwoman güzeldi vakti zamanında ama şimdi teyze olmuştur fkskf

“o da olur” da çok güzel bir insan. Cecilia da hoş biriydi.

10 sene önce Aşırı popüler biri olan Glori’yi de gerçekte görmüştüm. O da iyiydi. Ortalama üstü.

Başka aklıma gelmeyen eskiler vardır.

duyurucular cinsiyetsiz değil mi ya?

@benaslındayohum saol canım ben de teyze oldum ama

Lan erkekleri yazsak gey gay guy dersiniz. Kadınları yazsak mesaj kutusu patlar.
arbre yakışıklı, onu yazdım diye gey demezsiniz inş.

@Shepard: youtu.be

@sekizdokuzon ahaahaha o nasıl klip lan?
benden sana shiatv.net

çok mesaj geldi hadi erkekleri yazayım aklıma gelen sırayla, karakter şeyi değil dış görünüş.

mbond
orta büyüklükte bir ülkenin kralı
rakicandir
yurtsuz john
gabe
arb-bögghhk haahhkkkkk tüüüü-re

kadınları yazmam, namahrem haram xd

En son lisedeyken başka bir nickle burada takılıyordum, birine aşık olmuştum ama 20 yaşında olduğu halde evli çıktı, uzun bir sure de bulusup etmistik oldurulmeden kurtulduguma seviniyorum xD o zamandan beridir pek ilgilenmiyorum, ilk ve sondu. Ama Allah var pamuk prenses gibi kizdi görünümde. 15 yıl falan önce bu.

Duyurudan kimseyi görmedim/ konusmadim/ flortlesmedim. Eskiden çok ifşa olurdu ama onları da hatirlamiyorum

eskiden çok ifşa olurdu ama hiç kimse kalmamış aklımda.

Kendimi suçlanmış hissedince böyle oluyor. Psikolojik bir olay. O an kendimi dışarı kapayayım da karşımdakine bir mesaj olsun diye akılla alınmış bir karar gibi değil de kötü bir haber aldığında moral bozukluğundan aniden modun düşer ve ağzından iki kelime bile çıkmak istemez bunun gibi

Yine de kadın erkek tartışma ve iletişim üzerine çalışmalıyız

Kazanamayacagi savasa girmiyor.

Bu karşıdakiyle ilgili. Sen en kapanık, asosyal, ev içi bir hobinin nerd'ü adamı bile yargılamaların olmadığı, içindekini söylediği için suçlanmayacağı bir iletişimi sunarsan konuşur, susmaz.

Kadınlar genelde haklı olmaya çalışıyor. Evli erkekler için laf var ya, ya haklı olacaksın ya evli. Kadınlar geri adım atmıyor, yanlışlarını kabullenmiyor, saldırıyor, iletişimde sürekli bu ilişkinin lideri benim gibi ilginç düşüncelere girebiliyor. Geçmişi açıyor.

Şimdi 3-5 kez 10 kez yüz kez tartıştık ama her defasında bu şekilde dönüş alınca insan salıyor ve amannn nasılsa anlamayacak diyip konuyu halı altına süpürüyor. Bir gün birikip patlar bu halı altındakiler de.

Olması gereken bunu nasıl çözeriz? Bak bundan rahatsız oldum ve sebepleri de bunlar, lütfen ne yaparsak bir daha bu olmaz vs gibi yapıcı değil de genel de videolarda gördüğünüz feminist kadın çığlığı adamı hayata küstürüyor. İletişim de katip seviyesine düşüyor belli bir süre.

çoğu zaman strateji değil, devre yanması. öfkesini kontrol edememekten ya da kırmaktan korkuyor, tartışmayı yönetemediği için sessizliğe kaçıyor. karşı taraf içinse bu pasif-agresif işkence gibi görünüyor.

Kadınlar asla tartıştıkları şeyi kastetmiyorlar ki, atıyorum sizinle buluşmaya geç kaldığınız için tartıştığınızı sanıyorsunuz ama aslında bi gün önce yazdığınız bir mesaja alınmış oluyorlar.

dementor saldirmis gibi hissetmekten,
olaylarin fazla buyumesinden korkmaktan,
caresiz hissetmekten, ne desem ise yaramaz hissinden,
ne diyecegini bilememekten,
ne dese hep haksiz cikmaktan, ogrenilmis caresizlikten,
suclu olmaktan, ne dese bos olacagini dusunmekten,
olayi kendi kafasinda yasamaktan, sanki soylemis gibi hissetmekten,
kafasinda olayi anlamlandirmaya calismaktan
vs

ama karsi tarafi gicik etmek veya susarak kazanmaya calismaktan degil.

@Shepard, nickini görmeden okumaya baslamistim. yariya gelince sen ya da senin kalibrende biri oldugunu hemen anladim.

kendi adıma konuşayım. benim yapacağım konuşmalar belli bir kelime ve süre sınırını geçmeyecek. o eşik aşıldıktan sonra yapılan şey kuru gürültüden ve dönüp dönüp aynı şeyleri konuşmaktan öte gitmiyor.

Erkeklerin beyinlerindeki konuşma alanı daha küçük, kadınlarda bu alan daha büyük, sanırım 3 kat gibi bir şey. Erkekler -eğer konuşma alanı gelişkin bir beyne sahip değillerse- kadın karşısında düşüncelerini kolaylıkla toparlayıp söze dökemiyor. Bu davranış bazı kadınlarda da mevcut, özellikle beyni donabiliyor bazı kadınların, yani düşünce akışı devam etse de ne düşündüğünü anlayamayabiliyor, cevap oluşturamayabiliyor. Erkekler de böyle. Ama beyninin konuşma merkez çok gelişkin erkekler de var, onlar asla mangalda kül bırakmazlar, en haklı olduğun konu da olsa en düzgün üslupları da kullansan, ne yaparsan yap o erkeği alt edemezsin. Kadınlardaki de böyle.

Bence erkeklerin sorunu HER ŞEYİ EGOLARINA SALDIRI OLARAK GÖRMELERİ. Kadınlar çok büyük çoğunlukla anlaşılmak ihtiyacıyla konuşuyor, ısrar ediyor, sesini yükseltiyor, bağırıyor, kavga ediyor. Duyulmak ve anlaşılmak için. Ama erkekler çok büyük çoğunlukla, bahsedilen sorunun kendisini yıkmak amacıyla dile getirildiğini, değerinin düşürülmeye çalışıldığını zannediyor ve bu sebeple dinlemiyor. Bundan bağımsız olarak dinlemeye üşeniyorlar, dinlemeye üşenen anlamaya da üşeniyor. Bir yandan da Serkan Karaismailoğlu'nun anlattığı bilgiler var, erkeğin konuşmalara odaklanması kadınlara göre epey kısa. Kadınlar da çok etraflıca konuştuğu için anlaşamıyoruz.

Çok konuşuyorsunuz ya. Bence konuşarak her problem halledilmez

kisisine göre degisiyordur bence. benim esim gayet cat cat laf yetistiriyor.

yani ben soruda bir genelleme gördüm, o sebeple kendi esimden örnek verdim. soru formüle edilisi bakimindan susan erkekleri degil, genel olarak erkekleri ele aliyor. benim cevapta bir yanlis yok o sebeple, sizin soruyu sorma seklinizde hata var.

@konusma, öyle heralde de ben senin esini degil de susan erkekleri sordum

Hiç böyle bir şey yapmadım. Bir de tartışma var tartışma var, banane ben haklıyım şeklinde yaklasilinca cinsiyetten bağımsız buna maruz kalan tarafa, diğer taraf pek söyleyecek bir şey bırakmıyor, böyle kafasında kurduğu bir şeylerden ötürü itham edip sonra engelleyenine bile rastladım, eminim başka yaşayanlar da olmuştur.

Bu taraflarını farketmeyen, düşünmeyen erkekler, sinip susarak geri çekiliyor olabilir. Bu kısım varsayımsal olacak ama, babasından böyle gördüğü için olmuş olabilir, belki evin idare eden rolü bir şekilde ona kalmıştır, bunlar da ihtimaller.

tam tersi bu konularda tamamen açık olma taraftarıyım ve genelde "karı gibi" olmakla suçlanıyorum. en sevdiğim atasözüm olan COMMUNICATION IS KEY'in geçerliliği konusunda şüpheye düştüm artık açıkçası.

Malesef artık şöyle düşünmeye başladım, erkeklerin birçoğunun ( böyle olmayanları tenzih ederim) iletişim problemleri var ve sorunlarla baş etme mekanizmaları zayıf ve birçok şeyi o kadar da umursamiyorlar. Bu ve belki daha başka sebeplerden genelde kaçmayı tercih ediyorlar

@sonsuz daha çok 2 paragrafı okursa ölecekmiş hastalığına yakalanmışsın gibi aahhaha. tldr yapayım mı bundan sonra?

@muhayyer divan ya boş mu yaptın yoksa kaynaklı bir şey mi söyledin? Instada takip ettiğin kişiler kaynak sayılmaz.

Kavga, tartışma bana çok düşük profil hareket olarak geliyor, klişe olarak söylemiyorum ama o seviyeye inmek istemiyorum, samimiyetle.

Kontrolsüz insan hareketi kavga etmek, bayağı bildiğin ilkellik yani.

@kumandan, iki insanin cok yakin olup da görüs ayriligi yasamamasi imkansiz. kavga veya tartisma hic yoksa sürekli harmoni varsa biri digerinin istediklerini yapiyordur sadece. bu da saglikli degil.

kadın olarak yazıyorum (örneğin annem) tartışılmıyor. 1 cümle kurarsan karşılık olarak 20 cümle geliyor üzerine ağlama, suçlama... erkek beyni ile kadın beyni farklı (yanıtları okumadım belki yazan olmuştur). kadınlar sözel olarak kendilerini daha iyi ifade ediyorlar. kişisel yorumum da en doğrusu susup ortamı terk etmek zaten, benim bu yaşımda hiçbir şeye enerjim kalmadı.

çünkü erkekler basit varlıklardır.
www.youtube.com

@kumandanim

Ben de kavgayı tartışmayı sevmem fakat hem ciddi bir konuda konuşurken heyecana kapılıyorum, tartışıyorum sanıyorlar, hem de bazı insan yumuşaklıktan, sessizlikten, tek kelimelik hamlelerden falan asla anlamıyor ve o iletişimi kurmak zorunda kalıyorsun. Mesela iş yerimde sebepsizce ve anayasaya aykırı şekilde ekmeğine çöküldüğünde on kere anlatmam yetmeyince polis çağırmıştım ve amir kişiyle haykırmalı kavga etmek durumunda kalmıştım. Başka türlü olmuyorsa yapacaksın. Evet ilkellik, primitiflik, iptidâîlik, savaş da öyle. Ama gerekebiliyor ve gerektiğinde geri durmamak en doğrusu oluyor.

kadınlar sosyal olarak kaybetmeye alışkın değiller, tartışmaları kaybedeceğini farkettikleri anda saçmalamaya başlıyorlar. bu sebeple erkek tartışmaya dahil olduğu anda her türlü kaybediyor, tartışmaya girip kazansa başka bir şekilde kaybedecek. men are simplez doğru, enerji harcayacak daha önemli şeyler var hayatta.

Çünkü erkek ne yapsa ne etse her türlü bu durumda haksız çıkacağını biliyor, en azından sessiz kalayım da mevzu uzamasın, daha kötü yerlere gitmesin kafasında.

Kadınla tartışırken haklı çıkan erkek, nadir bir ejderha türü olabilir.

Beyhude bir savaş olduğu için

5 senelik ilişkimde sevgilim sadece 1 kez haklısın dedi, onda da konu ikimizle ilgili değildi.

@ sonsuz; Hocam görüş ayrılığı başka bi' şey, kavga başka bence.

Bu ecnebilerde bi' tabir var, " agree to disagree " diye. öğrendiğimden itibaren hayatımda sürekli kullandığım bir surum diyeyim. Bizde hep niyeyse bi' taraf diğerini ikna etmek zorundaymış gibi bi' durum var, tartışmalar bu yüzden kavgaya evriliyor zaten.
Yoksa amacım kavgasız, tartışmasız pembiş pembiş yaşayalım değil.

@ muhayyer divan; Hocam ben soruyu kadın erkek olarak algılayıp cevap verdim açıkçası, yani sevgililik, evlilik içinde gibi düşündüm. Yoksa hakkın yenmiş vb. bir durumda yine kontrollü giderek sonuna kadar hakkını arayacaksın.

@kumandan, dostum mesela yaz tatilinde biri köyüne gitmek biri otele gitmek istiyor. ikisinin de farkli sebepleri. tartismadan nasil sonuca ulasabilirler? agree to disagree diyip hicbir yere gitmesinler mi?

kavgadan ne anliyorsun bilmiyorum ama saglikli bir iliskide tartismalar olur. hadi tatil konusu basit bir sey. bunun nerde oturalimi var hangi arabayi alalimi cocugu hangi okula yazdiralimi var. bunlara da mi agree to disagree diyelim :D

@sonsuz; abi hayır tabii ki:) Birinde birinin dediği olur, birinde dğierinin, çözülür yani, istek olsun önemli olan o :)

sırf ne kadar sinirleniyor, sinirlenince ne yapıyor diye merak ettiğiniz için bile sudan sebeple kavga çıkarabildiğinizi fark etmiş olabilirler. oyununuzu oynamıyorlar.

eski bir isim. teyze ismi. tombul değil uzun ince bir kadını çağrıştırır anlamı yüzünden.

selvi bir ağaç adı, selvi boylu tabiri de uzun boylu anlamında kullanılıyor, selvi boylum al yazmalım gibi. eskiden beri olan bir isim ama asla demode değil bence, hatta kullanılmayışına şaşırdığım nadir güzel isimlerden benim gözümde. defne koyacağıma selvi koyardım benim kızım olsa.

Mezarlıklarda ya da bahçe sınırlarının belirlenmesinde, yol kenarlarında hat çizilmesi istenen yerlerde çokça kullanılır ince uzun göğe yükselen ağaçlardır, hızlı büyür, boy atar bu sayede orman yollarında yangın önlemi olarak da kullanılan yangın perdesi diye tabir edilen ağaç hatlarında çokça kullanılır çam ağacı kadar hızlı ve kolay yanmaz bir perde gibi yangının diğer tarafa geçişini yavaşlatır, en nihayetinde ağaçtır yanar ama müdahale için zaman kazandırır, kenarını koruduğu yolu alevlerden korur, bir süre daha yolun kullanımını sağlar.

narin bir isimdir kadın ismi olarak düşünülürse ancak ailenin genotipi kısa boylu ise çocuk için uygun olmayabilir :)

Demode

bizim burada selvi ağaçları vardı kurumuştu kesmişler. o kadar eski.

Old but gold

Boylum Al Yazmalım diye devam etmek istiyorum her duyduğumda.

Sürahi Hanım'ın torunu, Süleyman Çakır'ın kızı...

kötü.

selvi de cirkin, gölgesi olmayan sacma sapan bir agac.

selvi kilisdaroglu tabii ki

Servi diye de yazılır, Dîvân edebiyâtı'nda öyledir.

Bir de servi aağacından klasik kemençenin kapağı (göğsü) yapılır, özellikle "kanlı selvi" dedikleri mezarlık servisinden yapılırsa çok yumuşak ve çok iyi ses verir. Bilmek istersen diye yazdım. İsim olarak bir ağacı ve mezarlığı çağrıştırıyor bana.

Böyle geçmiş zamanlardaki imkansızlıklara rağmen, kendi imkanlarıyla kendini geliştirmiş bir nine canlanıyor gözümde. Ya da olur ya bidir bidir çocuklar her şeye söyleyeceği bir şeyi olur, meraklidir, öyle bir kız ya da erkek çocuğu. İsmini de üstteki nineden ötürü vermiştir anne babasi ^^

NİNE, uzun boylu çöp gibi çubuk. Yaşlı. Hiç Selvi isimli biriyle tanışmadım.

-selviiii söyle şu kadınaaaaa...

sürahi nine'nin torunu (pelin körmükçü).
mezarlıktaki ağaçlar ve genel olarak çam ağaçları.
uzun boylu kişiler.

bence uzun ince bir kıza yakışacak türden güzel bir isim.

Maden suyu gibi

Sabunsu

Boz çöplük gibi, kahrevengi yeşil karışımı, dokunduğu yüzeyi eriten burna değil beyine vuran keskin bir koku.

Erkek gibi

ekşi yoğurt gibi

Parfümümle ten kokum karışık. Ten kokum da baskındır biraz. Evidence harika bir parfüm bana göre. Çok iyi anlaşıyoruz.

Ben de evidence in vücut kremini kullanmaya basladim @mutekebbir in tavsiyesiyle. Önümüzdeki ay parfümünü de alicam. Muazzam bir koku gerçekten.

Ferah, parfüm sebebiyle hafif odunsu.

bira+chloe intense bazen de omo 15 dk

@arbre abi kendini övmenin sana zararı olduğunu söyleyen olmadı mı? Fakir gibi orjinal .sss demene de gerek yok. Parfümü yazman yetiyor orjinal olduğunu anlamamıza.

@ala09 xD

bir ben kötü kokuyorum, tavsiyeler dm.

Mavi yumoş koklayan bir arkadaşım “aaa sen kokuyor” demişti.

Duş aldıktan sonra bebek gibi.

Kol altlarıma botoks yaptırdığım için terlemem ve kokmam. Onun dışında parfüm kokarım. Carolina Herrera Badboy ve Tom Ford Oud Wood

Şampuanım aloaveralı şu an ben de öyle kokuyorum. Mesai bitince eve dönerken büyük ihtimal ter kokmaya başlayacağım.

gözyasi, hüzün, keder

Birtakım orman çiçekleri, gül, pudra, sigara, yeşil elmaya benzeyen kendi vücut kokum. Genelde kokumla övgü alırım :P

En son eski erkek arkadaşım " birlikte dus alıyoruz aynı duştan çıkıyoruz sen nasıl böyle kokuyorsun" diyordu

Ben kendi kokumu bilemem ama 20 yildir birlikte oldugum su anki esim tenimin guzel koktugumu 20 yil boyunca hic ter kokumu almadigini soyler.

spordan geldiğim için ter kokuyorum

Herkes kendini yine deli gibi övmüş, iflah olmaz narsistler:D

@arbre parfümü nereden aldın, Sephora fiziksel mağazasından almadıysan çakma olma ihtimali oldukça yüksek.

Narsistler kendine narsist demez, elendin.

Empati yapamazlar diyorlar. Kimseyi kendi şartları içinde, kendi yaşadığı duygularla değerlendiremezler deniyor. Anlamak istedikleri her şey kendi işlerine gelen şeyler, duyguları asla çıkar kaygısından uzak oluşmuyor deniyor. Bir insana kendini anlatamıyorsan, zekâsı eksik değil ama ne yaparsan yap ne dersen de seni anlamıyorsa ya kötüdür ya narsisttir diye düşünüyorum şahsen.

Biri patronunun gerçek yüzünü görmüş gibi. O kadar para veriyorsam yaparım diyorsa işte narşist. Ben ben ben ben diyorsa da. Mesela ben öyle biri değilim. Ben öyle bir şey yapsam utancımdan işe gidemem. Ama allahtan ben öyle değilim. Mesela servis kiralayacaktık, vazgeçtim abi bana bakarlar ben de bakarım sevgili olurum onlarla. Benim isteklerim her şeyden önce gelir, eeee patronum bende para ve buraya savaşaRRak geldim. Demek ki benim gölgemde yaşar ve ölür bu çalışanlar. Ben ihlallerde bulunsam bile o şirkette benden yüksekte kimse yok, yapabilirim çünkü yaptım. BEN beN BEN.

narsisti tek hareketle değil, davranış örüntüsüyle anlarsın. sürekli onay bekler, eleştiriyi kaldıramaz, empati kurmaz, seni değersiz hissettirir. herkes ilgi ister ama narsist için bu oksijen gibidir.

Tek davranışla olmaz+1

narsistlik bir spektrumdur, ayrica hemen hemen herkes - siz de dahil - saglikli narsistlik denen ozellikleri tasir ve tasimasi gerekir aksi halde yasamda varligimizi surdurmek epey zorlayici olurdu. ozellikle patalojik kabul edilen narsistlik oyle instagramda sanildigi kadar yaygin bir durum degildir, narsist ozelliklere sahip olmak ile yikici bir davranis orgusu icinde kisilik bozukluguna sahip olmak bambaska seyler. dolayisiyla ben kendimi birinin narsist olduguna karar verecek kadar yetkin gormuyorum, bazi seyleri isin uzmanina birakabilmek lazim.

Geçen okumuştum, kim narsistmis neden narsistmis veya işte diğer tanilar; anladığım kadarıyla bunu takıntılı bir şekilde yapan kişiler için bir tanı grubu belirlenmiş yakin zamanda:

www.madintheuk.com

Her yerdeler ama sayıca çok azlar. Bir de insan hâşâ Tanrı değil, mükemmel olamaz, biz sonuna kadar güvenmek isteriz yaslanırız ama o insanlık hali bir şey yapar bize uymaz hemen yamuluruz, aslında biz eksiğizdir onların eksikliği değildir o. Tam da bu sebeple ahlaklı insanları göremiyor veya kaçırıyor olabiliriz. Bir de sanırım ahlaklı insanların ahlaklılığına karar verebilmek için bizim o ahlaklılık durumunu anlıyor olmamız lazım. Bizden daha ahlaklıysa yani. Belki bizden daha ahlaklı ama bilmediğimiz alanlarda veya inceliklerle. Bunları göremezsek farkına varamayız. Bu konunun hep burasına takılırım.

Çevremde "paralı" insan çok eskiden vardı, çok uzun zaman uzaklarda yaşadığım için irtibatlar kesildi, vefasızlığa samimiyetsiz bir sıcaklıkla cevap verebilen biri olamadığım için bağlar yeniden oluşmadı. Yani nasıl kazandıklarını bilmiyorum. Bu dönemde büyüme yaşadılarsa fazla hakkaniyetli ve helalinden olduğunu çok sanmıyorum.

İçini rahatlatacaksa para ortalama 3 nesil sonra el değiştiriyormuş, çocukların çocukları, mirasyedilerin parayı idare edememesi vs derken para dağılıyor genelde. Bir de kimse mezara götüremiyor lol, o yüzden kendi yaşam standartlarını yükseltmeye bakıp millete odaklanmamalı, enerjini başkasına harcama bence.

Etrafım orta gelirli olmak içini bir tarafını yırtan imposter doldu, bir gün görmesem ikinci gün gözüme batıyor. Her şeyi yok sayarak da yaşanmıyor, bazen bir şeyleri dert etmek lazım. Olan bitenin farkına varmazsan elin zayıflar, sömürülme riskin artar.

Eyyy sikizdokuzon, kendi işini kurarak veya işinde aranan kişi olarak.
Ahlaklı ben varım ama her fırsatta sövüyorsun.

“ Çevrenizdeki paralı insanlar o paraları nasıl kazanıyorlar?”
-Emek sömürerek.

“doğru düzgün, ahlaklı insanları nerede bulurum?”
- Bulamazsın.

“doğru düzgün, ahlaklı insan” diye aradığın şey gizli bir tarikatın üyesi falan değil ama kalabalığın arasında daha az ses çıkardıkları için görünmez oluyorlar.

paralı insanların kaynağı genelde miras. benim de çocuğum olursa o yiyecek paraları. olmazsa da kardeşlerim ve onların çocukları.

Çevremde çok çok paralı insanlar yok ama olanlar da çok çalışanlar, mevcut mesleğini en iyi haliyle yapıp buna vakit harcayanlar ya da aileden gelen parayı iyi degerlendirenler

borçla, ahlaksızlıkla, kul hakkı yiyerek, rantla , miras yolu ile, kalan bir kısımda gerçekten hakıyla çalışarak.

ne kadar paradan bahsediyoruz burada? ayda 150 bin euro kazanandan mi? yoksa görece iyi maas alandan mi?
cevremde iyi okullarda okuyan hickimse öyle birilerinin ittirmesiyle, torpiliyle bir yerlere gelmis insanlar degil. ailemde herkes iyi okullardan mezun, herkes isinde gücünde insanlar, kimsenin de emegini yedigimiz falan yok. insanlara böyle yaklasmak asiri cirkin ya, milletin götü cikiyor o seviyelere gelmek icin, üc bes tane oe gördünüz diye tutup nefret kusmak sinif kininden baska bir sey degil. ne demek emek sömürüsü falan.

@konusma: "çevrenizdeki" dedim. Benim çevremdeki insanların mentalitesi bu, senin çevrendeki insanların kalitesine haşa dil uzatmadim ya da iyi üniversitelerden mezun olan herkes gözü dönmüş bir hırs kübüdür gibi bir genelleme yapmadım.

Edit: beni kastetmemis, kusura bakmasın yanlış alarm.

konusma genel olarak sorulari anlamada bir sikinti yasiyor. hangi okuldan mezunsa artik oradaki sorulari nasil anlayip cevap verebilmis sasiriyorum. her soruyu ekseriyetle kisisel algiliyor ve ardindan gereksiz detaylar vererek bir ego mastürbasyonu yasiyor gibi hali var. allah kurtarsin.

cevremdeki parali diyebilecegim herkes bu wealthi miras yoluyla elde etmis ya da elde edecek. üstüne koyar ya da kovmazlar ama tek bir jenerasyonda para bulmak cok zor. bir is kurman ve cok basarili olman lazim. e bu da zor seyler.

dogru düzgün ahlakli insan bulmak cok zor. nerede bulursun bilmiyorum. denk gelirse kacirma.

Aileden gelen paralar ve değer kazanmış tarladan araziden gelen paralar

etrafımdaki paralı insanlar içinde kalan mirası deli gibi büyütüp o hale gelen de var, okuyup, çalışıp didinip biri bin yapan da var. bunların istinasız hepsi, toplumun geneline göre sıradışı bir veya daha fazla özelliğe sahip insanlar, hırs, çalışma azmi, zeka, öngörü vs. olarak.
burada "paralı" ifadesini iyi maaş alan olarak değil, direkt artık sermaye sahibi konumunda olan insanlar için kullanıyorum.

ikinci sorunuza cevap, siz doğru düzgün, ahlaklı olun, onlar sizi bulur.

rica ederim.

X istiyorsan x ol perileri gelmiş, sa

Hayvan gibi çalıştım, uğraştım ama benim sıfırdan biriktirdiğimin 50 katını miras alacağım. Bir annemin olduğunu ve ciddi anlamda zengin olduğunu 33 yaşında öğrendim. Miras istisnalar hariç zengin olmanın en önemli şartı.

algida seciciliktir o.

Yok ya algıda seçicilik değil bence. Bir aydır beyaz ı alacaktım hatta bana soranlara beyaz ve akgrt al dedim kendim alamadım gitti beyaz

Almayı düşünüp 'iyi ki almamışım' dediğin kağıtlar çok akılda kalmıyor da, alıp başını gidenler daha dikkat çekici oluyor.

Hepsi bu.

Abi bunun çözümü çok basit.
Almayı düşündüğün her şeyi al, sonra bak bakalım sonuç nedir.
Herkes yükselene bakıp alsaydım der, sonra düşene bakıp iyi ki almamisim ya da bunu kim alır falan der. Dünyanın her yerinde tradercilik oynayanlar, marketi zamanlamaya çalışanlar bunu yapar. Yani sana olmuyor sadece, böyle hisseye gir çık yapan herkes aynıdır.

ben daha da kötüsünü yapıyorum bazen. aldığım hisseyi koşmuyor diye birkaç ay sonra satıyorum. bir hafta sonra ralliye başlıyor :)

palantir’i aynı bu şekilde kaçırdım. çok geç girebildim. applovin, sofi ve robinhood’u da. ama bir o kadar da tutturduğum ya da elim gitmeyerek iyiki de almamışım dediğim hisse var. o yüzden çok takılmıyorum.

neyse ki yıllar sonra kademeli alım/satımı alışkanlık haline getirdim, artık böyle majör hatalar yapmıyorum.

not: amerikan borsası

Hep öyle oluyordu. Favoriye eklediğim ya da ana sayfaya ekleyip de almadıklarım hep yemyeşil görünüyordu.
Sonra bir tanesi öyle bir düştü ki. Hepsini almış olsam, onun yüzünden zararda olacaktım. İyi ki almamışım dedim. Artık içim çok rahat.

Böyle borsanın geçmişini geçmişini

Hindsight bias deniyor buna.

Ben ama ne anlatayım

Yeni hayat, ikinci sinif vatandas, irkcilik, hic bir zaman orali olmamak, aileyi geride birakmak, arinma gecesinde ilk hedef olmak. Her yerde kötü gözle bakilmak, kendi dilini konuşsan küçümsenmek. O ulkenin suriyelisi, afgani olmak.

Bu sebeplerden ben almayayim. Bütün önemli günleri veya olayları kacirmak da var. Hastalik da var. Yok tenks.

Ben. Farklı ve yabancı bir kültürde uzun süreli yaşamak istemiyorum. Evet medeni, rahat falan ama yaptığım şakalar, sevdiğim müzikler karşılığını bulmayacak, hep bir yabancılık hissi olacak vs. İstekli değilim o yüzden

şimdi buradaki şartlarım ile aynı olacak şekilde ortalama üstü bir avrupa şehrinde yaşama fırsat sunulsa tercihim avrupa'dan yana olur.

ama bu bir hayal mi? değil.

Avrupa'nın birçok yerini gidip gezdim gördüm zaten, milano'da metroda dilencilerin tacizine tanık oldum, almanyada türk taksici tarafından dolandırıldım, fransada ve almanyada pasaportumdan dolayı üçüncü sınıf insan muamelesi gördüm, polonya'da ırkçılığa maruz kaldım.

demek istediğim evet birçok konuda avrupa bizden daha önde, yaya geçiti, trafik, sosyal devlet, gelir adaleti, ekonomi, politika, hukuk adalet vs. ama bizimle aynı veya benzer olduğu çok durum da var.

özetle avrupa'da yaşama gibi bir hayalim yok, fırsat gelirse hayır demem muhtemelen ama bunun için çabalamıyorum.

böyle bir hayalim hiçbir zaman olmadı. sebebi korkmam. uyum sağlamakta zorlanacağımı düşünüyorum. bir de gitsem ne iş yapacağım?

ben. hayatta en önemli şey aile. isterse burası afganistan olsun. isterse iş imkanı olmasın, aç kalayım. ailemin yanında değilsem boş bir hayat yaşamış sayarım kendimi. defalarca teklifler aldım. hem çalıştığım yerlerde hem de headhunterlardan. bir kaç hafta, bir kaç ay geçici olarak çalıştım. daha fazlasını istemem.

ben. sirf ab vatandasligi, vize serbestligi, ydch vs.. yuzunden basvurmustum. vize cikti ve aralikta gidiyorum. tamamen yasama gibi bir niyetim yok. yilda 3,4 ay kalmayi dusunuyorum. ekonomi, siyaset, halk vs.. hersey sikintili burada ama kulturu, tarihi ve sevdiklerim benim icin herseyden onemli.

Farklı şehirlerde, farklı hayatlar yaşadım. Avrupa'da da bir süre yaşadım. Ama dışarıdan göründüğü gibi değil, bir tatil gezisi gibi değil... Her şehir kendi hikayesini taşıyor, herkes için her şehir aynı da değil veya aynı mutluluğu yakalayamazsın. Göçmenlerin de şehirlere etkisi oldu tabii. Bazı yerlerde fırsatlar daha çok, bazı yerlerde zorluklar daha ağır... Kalabilirdim, ama kalmadım, birçok nedeni var. Gidip gezmek daha cazip şimdilik ve istediğim zaman gidebiliyorum, ama durmadan da gitmiyorum tabii. Yine de aklıma gidip tekrar yaşamak geliyor, farklı bir şehrinde belki. Hayal değil de, sadece bir düşünce. Hayat ilerledi ve ilerliyor, belli bir düzen ve rahatlıkla. Hayatın zorluklarını ise çoktan fazlasıyla yaşadım zaten.

Shepard +1, niye tik alamamis anlamadim.

Benim vardi. 4 senedir Hollanda'da yasiyorum, Turkiye'ye gelince burayi ozluyorum aslinda ama artik Avrupa'da yasama hayalim yok. Hollanda ingilizce konusmanin sorun edilmedigi, insanlarinin yabanciya alisik oldugu ve bariz hissedilir irkcilik olmayan bir ulke diye dusunuyorum. Ona ragmen diger arkadaslarin yabancilik cekme olarak bahsettigi seyler gercekten bir noktadan sonra cok sikinti oluyor.

Simdilik cesitli sebeplerden Turkiye'ye donmek istemiyorum ama duruma gore Istanbul gibi asiri kalabalik, fazlaca kozmopolit yerler haricindeki yerleri tercih ederim. Insanlarin pek agresif olmadigi yerler, mesela Edirne. Ancak ofis isinde calisacaksam Turkiye'de calismayi istiyorum. Hibrit bile olsa ayda 2 kez her seferinde 2-3 gun ofise gelebilirim.

Yakin zamanda vatandaslik almaya calisip basarabilirsem yavastan baska bir ucuncu ulkeye uzarim. 2 sene kendime deneme sansi verir olmazsa doneriz.

Bir de cok bahsedilmeyen ilginc bir durum daha var. Tam tibbi sebebini bilmiyorum ama buranin havasi bizi ailecek cok etkiliyor. Soguk ve kapali hava olmasi da etkili ama sadece o degil. Buradayken cesitli kronik hastaliklar kendini gosteriyor. Belim agriyor mesela, burnum tikaniyor. Hanimda cocukda egzama gibi seyler oluyor. Turkiye'ye tatile gidince geciyor kisa surede. Burada da yaz aylari daha iyi geciyor tabii saglik anlaminda. Uyku yetmiyor vs bir suru sikinti var.

ben 10 yildir avrupa'da yasiyorum. su ana kadar bir kere bile irkciliga maruz kalmadim. bu arada 2, 3 sene araliklarla farkli ulkelerde yasadim (egitimle basladi, calismayla devam etti). ben epey sikildim avrupa'dan. bunu yasamayan insanin anlamasi pek mumkun degil, o nedenle ne anlatsak bos. bunu soyleyince de ya sen bulmussun da bunuyorsun ya da don o zaman ulkene diyorlar. neden daha iyisini aramak varken bunlari tercih edeyim ki? insan ulastigindan daha iyisini ister hep, bu motivasyonu olmali ki hayatin her alaninda basarili olsun. bu sorun aslinda global dunyanin bir sorunu (yani yasadigin yeri begenmeme) cunku imkanlar cok, herkes her seye cok kolay ulasabiliyor. ben turklerin hala avrupa hayali olmasina sasiriyorum (orta sinif bir insan icin gitmek o kadar kolay ki, bu kadar imkan varken bunun icin yanip tutusup da gidememek gercekten cok tuhaf). yani avrupalilarda da bu durum var. finlandiyalilar diyor ya bu nasil ulke, hollandalilar diyor ya bu nasil ulke, ingilizler diyor ya bu nasil ulke cunku her ulkenin kendine gore problemleri var. bazilarinin hayali olandan bazilari bikmis durumda.

daha once soyle bir duyuru acmistim, bir bak istersen:
www.eksiduyuru.com

buradan da goruldugu gibi avrupa'ya siki sikiya bagli olanlarin cevaplari turkiye'deki kaostan bikmis olmalari ve hala o sakinlige doymamis olmalari. insan heyecan ariyor bir sure sonra! ozellikle avrupalilar, fakat bu demek degil ki hayatini riske at, fakirles vs.

1) isa'yla, muhammed'le dalga geçmek düşünce özgürlüğü ama homolarla, zencilerle, sözde yahudi soykırımıyla dalga geçmek nefret suçu.
2) sadece ingiltere'de sosyal medya paylaşımıyla tutuklanan insan sayısı rusya'nın 10 katı ama avrupa cennet yeğenim.
3) internete girerken webcam'inize kimlik gösterip beraberinde de yüzünüzü okutuyorsunuz.
4) ab'nin otomasyonla dinleyemediği bütün chatler illegal. (wuhuuu özgürlük çok süper)
5) devlet okullarında 6 yaşındaki çocuklara götten yemenin faziletleri anlatılmasın dediğinizde nazi oluyorsunuz
6) yemeklerinize %10'a kadar böcek tozu katılması zorunlu hale getiriliyor.
7) ortalama avrupalı çocuk yapmak istemediği için ülkeye kedi köpek yiyen yamyamları dolduruyorlar.
8) ortalama avrupalı zaten aile kurup çocuk yapabilecek zenginliğe sahip değil.
9) 100 tane chad'ın, tyrone'un içine boşalmadığı iffetini, namusunu korumuş becky, stacy bulmak imkansız.
10) ülken için ölmeni istiyorlar.

@Karim iceride uyuyor ben seni dusunuyorum

3) internete girerken webcam'inize kimlik gösterip beraberinde de yüzünüzü okutuyorsunuz.

bu nerede oluyor?

11 yildir avustralya'dayim, en buyuk hayalim turkiye'ye donmek.

Yalnizlik, izolasyon, ait olamama, ne orali ne burali olma.

Tek basina gocmenlik oturum yoksa kariyer yoksa artik hayattan ziyan etmek oluyor. Benim icin durum bu. Ingilizce sorunum da yok bu arada.

@mbond abi duyuru'yu açan arkadaşımız gerçeklerden uzak bir hayat yaşıyor. Ondan ağlıyordur ahahahha. Kendine hakim olamayan bir kardeşimiz.

Risksiz bir yolla gitmeyeceksem ben istemem. Evlilik, oturum almak, iş teklifi gibi kesin sonuç veren yollar dışında sonucu rezillikle bitebilir.

Avrupa'da avrupalı bile yaşayamayabiliyor. Şuan İngiltere'de ciddi bir işsizlik var. Elin İngilizi bile Latin amerika'da, ortadoğu'da falan çalışıyor. Yazılım kurslarıyla kod monkey olup gitme olayları falan da bitti.

Ben Türkiye'ye döndüm. Geleceği olmayan bir yolda olduğu hissettim. Ölü bir Ata bindiğini hissettiğinde yapacağın en iyi şey attan inmektir demiş bir kızılderili atasözü. Bunu takmayıp 20 sene öğreni vizesinde veya oturum alacam diye arafta kalanlar var.

Gezip görmeye varım. Sürekli de geziyorum. Ama hiçbir zaman yaşama hayali kurmadım. Türkiye’deki mikro hayatım beni tatmin ediyor.

Fırsatım olsa 1 sn düşünmem giderim buradan, koşturdum da olması için ama bir türlü olamadı. Ne yediğimizin tadı var ne de soluduğumuz havanın bir hayrı.

18 seneyi devirdim ben avrupa'da. geldigimde daha 18 olmamistim bile. gectigimiz 9 senedir yilda sadece 17 gün gidip kaliyordum, bu sene firsat olunca biraz uzun kalayim dedim. uzun dedigim de bir ay. cehennem neresi deseler o an bana, bak burasi, derdim.
yurtdisi tecrübesi kötü olanlara diyecek bir seyim yok, yasadigini kendi bilir. ama yurtdisina bile cikmadan ikinci sinif vatandas zart zurt diyenler neye dayanarak bunlari diyorlar, komik sahiden.