portekiz icin asi karti ve health pass ile hicbiryere girememistim. konsolosluk, disislerine yazmistim cvp gelmemisti en son kendi cabalarimla green pas diye bir app bulup ordan ekledim. her yere sikintisiz girdim. muhtemelen tum ab ulkelerinde ayni scanner kullaniliyordur.

İlgili ülkenin resmi olarak kullandığı Hayat Eve Sığar benzeri uygulama ne ise onu bulup telefonunuza indirin. Ardından Health Pass ya da E Nabız'dan oluşturduğunuz aşı sertifikasındaki QR kodu o ülkenin kullandığı uygulamaya tanıtın ve onu kullanın.

İsviçre için bu yöntemi uyguladım ben ve SwissCovid uygulaması ile sorunsuz her yere girdim çıktım İsviçre'de. Muhtemelen bu yöntem Portekiz için de çalışacaktır.

Edit: Üstteki yoruma dalıp Portekiz demişim, pardon :)

Almanya'nın uygulaması CovPass'miş galiba ama Türkiye'den kurulamıyor. Fransa'nınkini denedim, sertifikaları ekleyebildim.

Anladığım kadarıyla aşı kartının bir geçerliliği yok. HealthPass'te pasaport numarası yazmasa da işe yarıyor (teoride), ama o da sorunlu galiba. Kullanabilenler olmuş, olmazsa belki başka ülkelerin uygulamaları işe yarayabilir.

Bu arada, galiba HealthPass'te sertifika eklerken artık TAN kodu denen şeyi sormuyor. QR kodu direkt okudu ekledi.

PDF ciktisini kullaniyorum/kullaniyoruz. henuz bir sikinti yasamadik. pasaport numarasini ekleyebiliyor olmaniz lazim aslinda.

@65 derece Aşı kartı mı sağlık pasasportu mu kullanıyorsunuz?

Aşı kartına pasaport numaramı ben de ekleyebildim, ama diğerinde aşı/bağışıklık/test sertifikası oluştur deyince hiçbir şey sormadan sertifikayı oluşturuyor.

ya bu mavi tabanli, hes uygulamasindan olusturdugumuz sey var ya, pasaport numarami ekledim ona, onu kullaniyorum. Hatta gecen hafta ablam onu kullanarak avusturyaya girdi.
sertifika diye geciyor sanirim. pasaport numarasi eklemek de oyle cok gerekli degil bence. adamlar sadece asi tarihlerine bakiyor ve kimlik dogrulamasi yapiyorlar. yani onu gosterirken zaten kimliginizi de ibraz ediyorsunuz.

irlanda dil okulu.

irlanda dil okulu +1
yaşınız tutarsa avustralya veya yeni zelanda work&study.

@ rewlack

Ciddi bir konut sorunu mevcut şu an orada. :/ Sırf bu sorun yüzünden iki ay önce kaporamı yakmıştım.

27 yaşındayım, Avustralya'yı da düşünüyorum ama vize almak zor mudur bilemiyorum. İrlanda epey kolaydı gördüğüm kadarıyla.

Vize geçmişim de epey sağlam diyebilirim bu arada. Şu anda 3 yıllık İsviçre'den alınmış schengenim var. Bundan önce de 6-7 kere daha vize almıştım İsviçre'den.

Bunun dışında 2018'de 6 aylık Malta D tipi vize almıştım Malta'dan dil okuluna gitmek için.

2017'de ise Work and Travel'a gitmiştim, dolayısıyla J-1 vizesi de mevcut pasaportumda.

so?

konut sorunu olmayan bir yer biliyorsanız orayı tercih etmek daha iyi olur öyleyse.
ben öğrenciyken çalışma izni, sonrası için kalıcı iş ilanı, uyum/adaptasyon, alım gücü ve sosyal hayat açısından değerlendirdim.

almanya yüksek lisans tabiki, kim sallar irlandadan alınmış dandik dil kursu belgesini (eu dayım kimse umursadığı yok, konuşulan ingilizceyi duysan oturur ağlarsın) 10k blok hesapla güzel bi master yapılıp almanyada iş bulunur

ABD'de extention denen üni sonrası beceri kazanma programları varmış, bir gidene soralım programında dinlemiştim ona bakabilirsiniz. Tek sorun orada kiraların yüksek olması.
anchor.fm

Sokağa dokulmeli normalde halk ama alıştı millet.

Bu dalga 2018'den beri geliyordu ve zamlar 4 yıldır devam ediyordu. Hayata pahalılığı bu hale gelene kadar kimse ses etmedi, umursamadı. Son 6-8 aydır insanlar şikayet etmeye başladı. Sonucun böyle olması kaçınılmazdı.

Zamlar geldikçe geldi. İnsanlar almaya devam etti. Çip krizine rağmen araba fiyatları ortada. Kapış kapış gidiyor. 2 yıl önce 300.000 eden eve 1 milyon ödeyip "LAN NE 1 MİLYONU" demiyor kimse. Ödeyip geçiyor. Anca hayıflandığıyla kalıyor. Ama herkes bunu yapınca yeni eşik milyon liralar oluyor.

İnsanlar gerçekten itiraz edip satın almamaya başlarsa zamlar durabilir ancak.

edit: temel ihtiyaçlar istisnai bu değerlendirmede. onda bile tüketimin düşmesi gerekir ki fiyatlar dengelensin.

Türkiye'de artık ucuz bir şey yok ya pahalı ya da çok pahalı, eskiden pahalı ürünlerin ucuz muadili olurdu artık çok pahalı ürünlerin pahalı muadilleri var ve bunun bir çözümü yok, bu kabulleniş insanları delirmekten koruyor sanırım psikolojik olarak hemen adapte oluyoruz.

alıştı hocam millet. sokağa çıkmak eşittir terörist olarak görülüyor artık ülkede. öyle kolay kolay sokağa falan çıkılmaz zamlardan.

yoğurt örneği vermişsiniz, yumurta, peynir de çok pahalı. yarım kilo lor bile 15 lira.

evde yemek yapılıyorsa yağ kullanıyor yağ da çok pahalı.

ülke öyle bir noktada ki, 2 askeri ücretli kirada oturan bir ailenin 2 çocuk okutma şansı yok gibi bir şey. bu yüzden zaten çoluk çocuklar cemaatlerin, hocaların yurtlarında kalıyor yeri geliyor taciz ediliyor yeri geliyor intihar ediyorlar.

tüm bunların yanında da ülkenin kaymak kesmi lüks restorantları doldurmaya, lüks arabaları almaya devam ediyorlar. mesela borusan'ın yaptığı açıklamaya bakalım

"Tüm modellerimiz için aynı durum geçerli. Bizim stratejimiz de bunun üzerine kurulu. Yüksek donanımlı BMW satışlarında Türkiye, 44 ülke arasında birinci.”

Bir taraf var, içeceği sütü, yiyeceği ekmeğin fiyatını düşünüyor. Bir taraf da full araç alma peşinde.

ve evet nisan en zor ay olacak. tekstil ve gıda da daha yüksek zamlar bekliyorum.

Ben hayattan beklentimi sıfırladım. 27 yaşındayım bir de henüz. "Dur daha yolun başındasın" denebilir ama bu ülke asla düzelmez ve burada kaldığım için acı çekiyorum. Pahalılık falan da umrumda değil açıkçası. "Nasıl olsa hayat kuramayacağım" gözüyle bakıyorum.

TL kazanıp euro bölgesi pahalılığı çekiyoruz resmen.

geçtiğimiz ay sürekli pahalılıktan bahsetmemek ve artık indirimli ürün kovalamak istemediğim için 1 yıllık deodarant, pet, detarjan, yumuşatıcı, yağ, un, şeker vs.. alışverişi yaptım. elimden toplu bir para çıktı ama sürekli sürekli daha pahaşlı hale gelmesi aklımı çok meşgul eder oldu.

ya dün manava girmemek için dışardan söyledik sırf fiyatları görüp sinirlenmeyelim diye.

bundan uc yil once 600 tl ye iki alisveris sepeti doldurmustuk markette
kasiyer yuh demisti, ne yapacaksiniz bu kadar seyi diye
ev yeni dolap bombostu, ilk alisveristi, unutmuyorum

simdi 600 liralik alisveris iki poset anca ediyor
hele bide et sut yumurta gibi gorece pahali seyler alinca durum daha kotu

gecen bi balik yiyelim dedik, fiyatlar muhtesem :D
uc tarafi denizlerle cevrili ulkede balik yiyemiyoruz, saka gibi

Delirtiyor tabii ama bence insanlar şikayet ediyor ve tepkili artık, millet alıştı durumu yok. Gidecekler artık bu belli oldu (gitmeden de hiçbir şey düzelmeyecek çünkü ekonomik değil politik bir mesele ile karşı karşıyayız) ama ne zaman ve nasıl gidecekler? Muhalefetin seçim için çok sert bastırması gerekiyor. En son kaybedecekleri zaman neler yapmışlardı hatırlayın. Bu süreç ne kadar hızlı ve az zararla geçerse o kadar iyi. Biz bir şekilde market alışverişimizi yaparız da daha fazla uçuruma sürüklenmekten korkuyorum.

Türkiye'de bireysellik yok. Herkes birbirinin sırtından geçiniyor. O yüzden tepki gösteren yok bu pahalılığa.

Hiçbir şey yapamayan çift maaş olmak için evleniyor. 2-3 de çocuk yapıp çalıştırıyor tamam işte.

2 senedir market alışverişini online yaptığım için farkedebilme şansım oluyor. Aldıklarım hemen hemen aynı şeyler düzenli olarak. İlk aylarda max ayda 1000 ile bol bol alırken şimdi ayda 2500e çıkıyorum aldığım şeylerin kalitesini düşürdüğüm halde. Küçük çocuğum olduğu için bazı şeylerden ödün veremiyoruz ama kısabileceklerimi kısıyorum.

sadece market degil her seyin fiyati ucmus durumda; ofis icin alisveris yapayim dedim 2-3 ay once aldiklarimin en az 2-3 kati olmus her sey. market icinde kayitli olarak duruyor zaten, onda da her baktigimda fiyatlar artmis durumda. elektrik,su filan faturalar desen onlar da oyle. yani sadece market degil her seyin fiyatlari insani delirtecek sekilde artmis durumda

Şu an işçi ve kurye eylemleri grevleri var her yerde, mesela evrensel gazetesi bunu haritalandırmış
www.evrensel.net

Fakat çoğu beyaz yakalıya göre bu geçim derdi eylemleri "amele işi" bulunuyor

Twitter en azından bilgi sahibi olmak adına bu açıdan aktif, zaten bir iki hesap takip edince diğerlerinden de haberdar olursunuz

nasıl delirtmesin ki. kesinlikle sokaklara dökülmemiz lazım ama olmuyor bir türlü. "ne olacak bunun sonu böyle" çok klasik ama hep sormamız gereken soru. cidden benim de en çok merak ettiğim soru bu. nasıl son bulacağını çok merak ediyorum. gerçek bir kriz olsa bunları yaşar mıyız acaba. ölmüyor, sürünüyoruz resmen.

Y jenerasyonunun yasi biraz buyuk olanlari 94 krizini cocukken gordu. Geri kalani da 1999-2001 buhraninda kasarlandi.

Kisaca alisik insanlar.

Deliren yeni jenerasyon. Biz coktan delirmistik zaten.

1 paket 180gr kuruyemiş 62 tl !

delirtmiyor olmasının nedeni bir nebze olsun "tuzu kuru" kesimde olmak. ancak kısıtlı bütçelerle yaşayan insanlar için cidden üzgünüm.

darkrocq + 1

ben bugün 1 şampuan 1 sıvı sabun aldım, 100 tl civarı tuttu.

Delirmek değil bu “akıllanmak”(!) ama “uslanmak” anlamında.

Ne zaman dert yanan olsa “abi buraya da siyaset bulaştırmayın” diyen kitlenin konforu dayanılmaz boyutta bozuldu. Ve bu kitle siyasey yapmadan bununla nasıl başa çıkabileceğini bilmiyor. O yüzden isyan etmek yerine deliriyor.

Bugün bu kitle haberlerde x’le mücadele diye kutsal herhangi bir kavramla ilgili haber görse yine sınıfını (ezilen, işçi, emekçi, yoksul vs) unutur. sınıf bilinci yok.

Yoksul insanlar ölür, büyütülmez. Bir fabrika batar, ülkemiz nasıl kalkınacak, ülke kalkınsın ki hepimiz kalkınalım der. Güçsüzü dert etmez, güçlüyü eder.

Fırsat bulsa kendi de %100 zam yapar.

O duygusal, vicdanlı, merhametli, dayanışmacı, filmlerde bile yardımsever görünce gözleri dolan yönünü bir yere evriltemez bizim güzel toplumumuz. O kanallar kopuk.

Böyleyken biz daha çok deliririz…

benim nesil bence çok alıştı. bence biz hiç refahın tadını çıkarmadık. 94'lüyüm, belki 85'li falan olsam en azından araba almış, ev kredisi ödüyor olabilirdim şu an aylık 3k falan ama tam mezun olduk ekonomi serbest düşüş sürecine girdi. ha düzeldi ha düzelecek dedik daha da kötü oldu.

mesela ben part time çalışıyordum öğrenciyken fena da para kazanmıyordum. dedim ki bir sene okulu uzatayım hem ortalamam yükselir hem de şu ekonomik darboğaz çözülür zaten fena para kazanmıyorum full time işe girsem şu ekonomide azıcık fazlasını alıp daha yoğun çalışacağım. büyük hataydı. 2018'e kadar olan şeyler vardı tabii ama 2018 sonrası ben daha net hissetmeye başladım.

şu an arabası olan(bu bir kriter benim için çünkü araba = hayat kalitesine önemli katkı) bütün arkadaşlarım öğrenciyken ailesi aldığı için veya sonrasında aile desteğiyle aldığı için var. market fiyatlarına gelecek olursam, tek yaşayan biri olarak market alışverişi yapmak iyice zorlaştı çünkü ölçeklendiremiyorum ev ekonomimi. mesela 5'li paket bozulabilen x ürünü çok uygun olduğu halde alamıyorum çünkü çöpe gidecek yarısı. tek kişilik yemek yapmak çok zor. hayatıma da yansıyor bu durum, max 2 ay işsiz kalsam aç kalırım böyle bir dünya olabilir mi ya. İngiltere'de yaşıtım Doncaster denen UK'in en rezil şehirlerinden birinde asgari ücret ile detached house'da yaşayıp benzin fiyatlarından şikayet edebiliyor.

mesela zamları da ön göremiyorsun artık. annem tv alacaktı. 2 senede yüzde yüz elli en az zam gelmiş tv'lere. alayım yine zamlanır dedi, içimden "yok ya artık daha ne zam gelecek" dedim ama al bence de dedim. iyi ki almış. yine zam geldi çünkü.

fiyat algısı denen bir şey kalmadı en kötüsü de o. evdeki stoklar bitiyor mesela her alışveriş bir dayak yemiş hissi yaratıyor. bulaşık makinesi tabletlerim bitince nolacak bakalım asıl.

martta ne zammı gelecekmiş market ürünlerine mi?

Biberin kilosu 29 tl.
Söyleyeceklerim bu kadar

darkrocq +1

1 yıl 4 ay.

4 ay. Ama farklı ülkede arıyordum, Fransızca bilgim daha iyi olsa bu kadar beklemezdim.

3-4 ay.

4-5 ay ama o arada boş durmadım. aldım elime bi fotoğraf makinesi, turistlerin fotoğraflarını falan çekip harçlığımı çıkardım :)

20-21 gun sanirim. genelde bir gun isi birakip ertesi is gunu diger ise basliyorum.

1 yıl 2 ay

Temmuz 2014'te mezun oldum, Ağustos'ta iş buldum, kendi isteğimle Eylül'de başladım. Bir daha şimdilik işsiz kalmadım, bir kez iş değiştirdim. İşin işten ayrılmadan aranması gerektiğine inanıyorum.

4 yıl

mezuniyetten sonraki tecrübesiz dönemde 1.5 yıl ama o dönemde freelance bir kaç iş yaptım, bu dönemi saymazsak ikinci istifam sonrası 11 ay.

1 ay. Ama is aramadım, teklif gelmesini bekledim.

6 Ay kadar işsiz kaldım. Bunun aktif olarak 3 ayında iş aradım.

Mezun olduktan sonra 6 ay, iş bulmadan istifa ettikten sonra da 3 ay. 3 ay kursa gitmiştim yeni işimi öyle buldum.

kimmiş bu yakışıklı, aaa benmişim. gerçekten de bundan bir-iki sene evvel ben de kendime dair bu nahoş farkındalığa varmış; fakat bunun kendi kendime çözmem gereken bir durum olduğu konusunda feci şartlanmıştım. yani bu çok büyük bir sorun değil, insanların hayatında neler neler var ya kendim hallederim gibi geliyordu.

neyse uzatmıycam. terapiye gitmenizi öneririm. bu şekilde düşünüyor olmak (yani ara sıra değil, bunun artık bir yaşam biçimi olarak her an durmaksızın ve kontrolünüz dışında devam etmesi) birtakım travmalardan ve hatta bu birtakım travmaların da başka travmalarla katmerlenmesinden kaynaklanıyor olabilir. olmayadabilir ama bence olabilitesi çok daha yüksek. filmle kitapla makaleyle olmuyor. kısa süreli oluyor aslında ama pekiştirilmedikçe insan eski haline dönüyor.

Zygmunt bauman mutluluk üzerine bir şeyler söylemiş aslında hayatın bir sorunlar silsilesi olduğunu bunlardan kaçamayacağımızı söylüyor
youtu.be

Genelde bizdeki yanlış düşünce, a b ve c seçenekleri arasında a yı seçtiğimiz için iş istediğimiz gibi gitmediğinde yanlış seçimi yaptığımızı düşünüyor, b veya c yi seçseydik işin düzgün tam planladığımız gibi gerçekleşeceğini hayal edip kendimizi suçluyoruz

Hayat çizgisel değil bir sürü kırılmalardan oluşuyor, diğer yoldan gitseydik kesin daha iyi olacaktı diye bir şey aslında gerçek değil

hayatı yeniden keşfedin ve iyi hissetmek tarzı psikolojik olarak kendine yardım etme kitapları iş görebilir. sözlükte de bu kitapların çok yardımcı olduğu da yazılmış.

Yaygın Kaygı Bozukluğu Çalışma Kitabı pisikonet yayınları bu konuda gönül rahatlığıyla tavsiye ederim.

Kimmiş bu yakışıklı, aa benmişim +1

Öyle bir garantici insanım ki, asla risk alamıyorum. Yani almak istiyorum aslında, yoksa hayatımda hiçbir değişiklik olmayacak onu da biliyorum ama hep detaylarda boğuluyor, kötü ihtimalleri düşünüyorum. Başarısız olma korkusu sanırım bunu tetikliyor.

Nasıl çözülür, ben de takipteyim açıkçası.

aa benmişim + 1

ben kötüyü düşünerek yaşamaya alıştım gibi. mesleğimi titizlikle yapmamı sağladığını düşünüyorum. ama yakınlarımın düşüncesizliği beni deli ediyor. iyice düşünmeyip bir karar uygulayıp gün sonunda bundan muzdarip olmalarına içten içe sinirleniyorum.

Almayarak Türkiye'ye dönmeyi tercih etmiş bir aileye çok ciddi olmamakla beraber "Ah be kalaydınız ya orada" diye düzenli olarak söyleyebilirdim.

Kalamadılarsa ama yapacak bir şey yok.

Kimi kağıt parçaları çok önemlidir, hayatlar kayıyor bazı kağıt parçaları uğruna.

Siz burada mıydınız? Olay tam anlaşılmıyor.

Ben ve abim İsviçre'de doğduk ve abim sonrasında "Ben İsviçre'yi istemiyorum" dedi ve annem babam da ona uyup oturumu iptal etme kararı aldılar. Benim bir ağırlığım yoktu tabi 12 yaşında. Şu anki düşünce yapısına sahip değildim.

2013 yılında turist olarak gittiğimde bazı şeyleri görmeye başladım.

Ayrıca öncesinde bir kez ailem vatandaşlığa başvuruyor ama yaşadığımız belediye ret veriyor. Başka yere taşınıp yine başvuru yapabilirlerdi ama yapmamışlar. Her kantonun yasası bir olmadığı için birinin ret verdiğine öteki tamam diyebiliyor.

Sitem etmem tabi ki.

Birincisi zaten vatandaşlık alamamışlar. Diğer yere başvursalar alabileceklerinin bir garantisi yok. İkincisi de "X iyi TR kötü" gibi bir akım/moda var şu aralar ama ben şahsen katılmıyorum, ekonomi kötü ama iklim güzel mesela, şu an kazandığımın 2-3 katını verseler gidip İsveç'e yerleşmem.

Aslolan "isteği" kontrol altına almak bence. İsviçre'de olsan o zaman da "niye daha çok kazanmıyorum" diye şikayet ederdin belki. Sürekli daha fazlasını istemek yerine elde ne var, iyi yönleri neler, bir de ben neyi daha iyi yapabilirim düşüncelerine odaklanmak daha sağlıklı geliyor bana mental açıdan.

Bu arada benim dedem de TR'ye gelirken, kardeşi ABD'ye göç etmiş. Şimdi kuzenlerle aramızda maddi açıdan uçurum var, ama gidip dedeme sitem etmek hiç aklıma gelmemişti :)

10 yıllık mevzu, olmuş bitmiş. Böyle geçmişe bağımlı yaşayıp aileyi suçlamak biraz yanlış. Birey olarak sen ne yapabiliyorsun ona bakmak lazım, önüne bak yani artık boşver.

@ roket adam

Sorun şu ki, mevzu önünü görememek. Görebilseydim elbette umursamazdım bile belki.

Tamam da bu da senin sorunun artık yani. 10 yıl önce alınmış kararı irdelemenin bir manası yok yani, o karar verilmiş bitmiş. Kurban psikolojisine girmeye gerek yok, yetişkin gibi mevcut durumu kabullenip ona göre önüne bakacaksın. **bence**.

Hocam seninki yine iyiymis, eski ofiste bi cocugun babasi turkiyeye donunce cocugun belcika vatandasligini iptal etmis sadece turk vatandasi olsun diye :) her gun babasina kufu ediyordu :)

@ brkylmz

Neler neler duyuyoruz. Bu insanlar şaşırmış :(

gerek yok. keşke derdim 1-2 geçerdim.

bu bağlamda 2013te niye bitcoin almadık diye üzülebiliriz ama gerek yok böyle şeylere. gerek yok derken üzülmeye sitem etmeye gerek yok. onu başlarına kakmanız mutsuzluktan başka bi şey getirmeyecek.

o halde anlamsız bir sitem. herkesin ailesi herhangi bir konuda seçim yapıyor, sonucu iyi ya da kötü şekilde bizleri etkiliyor. etkiniz olmayan şeyler için ah vah etmek anlamsız.

Yani @hedep'in dediği gibi ah be kalaydınız seviyesinde olur, ben rahmetli babamın yanlış aldığı kararlar için bile keşke diyorum bazen, sitem etmek değil bu, ona karşı bir kızgınlık da değil, sadece bazı fırsatları değerlendirseymiş keşke seviyesinde.

Sizin durumunuzda TR'ye dönmeleri maddi olarak ne seviyede eksiye götürdü o önemli bence, İsviçre iyi güzel bugün çağırsalar bavulu toplar giderim ama burada maddi olarak iyi durumda olsam yine ailemin arkadaşlarımın olduğu yer daha iyi derdim.

Onlara artı kattı burası. Çünkü emekli olmuşlardı. Orada da geçinemezlerdi aldıkları paralarla. Ama burada şimdi durumlar malum. Baya artıdalar.

dedemin kardeşi abd'ye göçmemiş ama plutongezegendegilmi +100000

şikâyet etmek çocukça bir şey.
orada doğmuş olduğunuz için kullanabileceğiniz bir avantajınız varsa onu kullanın.
yoksa da yapılacak bir şey yok.

Birkaç kere sitem ederdim ama sonra takmazdım. Herkes kendi hayatını yaşıyor. Siz de kendi hayatınızı yaşayın. Onlar onu yaşamış, belki siz daha iyisini yaşarsınız.

onlar 22 yılda dünyayı hiç okuyamamışlar demek. İsviçre AB'de değilmiş gerçi ama yine de oranın pasaportuyla dünyaya açılman daha kolay olurdu veya orada okuman çalışman.

İsviçre çifte vatandaşlık kabul etmiyorsa belki o yüzdendir dedim, baktım kabul ediyormuş. O zaman istememişler demek.

Fakat 70-80'lerde oraya gidip çalıştılarsa bu işleri çok kolay görmeleri de olası. Benim bir hocam kaçak olarak İngiltere'ye gidip çalışmış, oradan Almanya'ya geçip kalmış sonra vatandaş olmuş vs anlatıyordu. Şimdi kaçak olarak git sıkıysa :D o dönemki bakış açısı çok farklı olabilir yani.

genel olarak, yapacak bir şey yok.

Bakış açısı +1 @ nhk ni youkosu

Aynı süreci teyzemler yaşadı, onlar Zürih’e taşındılar ve dünya kadar vergi borçlarına rağmen vatandaş oldular.

Biz de İsviçre'den döndük, bizimkiler hepimiz için vatandaşlığı alıp döndüler ve bunun için minnettarım onlara. Fakat herkes aynı öngörüye sahip olamıyor. Aynı dönemlerde vatandaşlık almadan dönen tanıdıklarımız var.

Belirli bir yaştan sonra kurban psikolojisine girmenin, aileyi suçlamanın bir anlamı yok. Bu konuda roket adam'a katılıyorum. Yetişkin olarak önünüze bakıp yolunuzu çizmeniz gerekiyor. Çünkü bu bakış açısıyla vatandaşlığınız olsaydı, bu sefer de "neden döndünüz" diye suçlayacaktınız ailenizi belki de. Olan olmuş artık.

1980'lerin başında kanada işçi alıyormuş. O zamanlar bu kadar ağır şartlar yokmuş. Başvuranların büyük çoğunluğu alınıyormuş. Babama da gel sende başvur çok kolay bak gideriz demişler tüm evraklar hazırmış ama babam "kanada çok soğuk olur" diye vazgeçmiş. Bazen derim baba kabul etseydin şimdi kanada vatandaşıydık.

olur böyle şeyler.

ahah benimkiler almamis, yurtdisi dogumluyum, ama ben kendim aldim baska ulkeden. sitem ettigim olmadi. vizyonsuzluk deyip gectim.

yas kac bilmiyorum ama anlamsiz bir hareket cunku eline bir sey gecmeyecek. "tepki", "sitem" vs sen gosterince/edince karsindaki kisinin kendini duzeltme ihtimali olan seye denir. burada oyle bir sey yok.

bir de orada dogup buyuduysen ana dil seviyesinde almanca olmali, almanya'da falan bedavaya universite okuyabilirsin.

senin çözemeceğin bir problem değil ki bu? vatandaşlık alabileceğin bir çok ülke var düzgün şekilde, yurt dışı iş basvuruları yap, git çalış, otur, vatandaşlık al.

sizinkiler zamanında nasıl gitmişlerse sende şimdi gidebilirsin, doğumdan ötürü vatandaşlık veriyorlar mı bakarsın, belki ben gitsem 6 sene de alacağım, sen 2 senede alacaksın falan filan.

onlar yapamadı yada yapmadı diye seninde yapamayacağın anlamına gelmiyor, zaten her bir bireyin sorumluluğudur bir önceki nesilden daha iyi olmak.

Yeniden dönmemin tek olur yolu evlilik yoluyla gitmek. Konsolosluktan ilgili belediyelere hatta havalimanındaki pasaport polisine kadar herkes “Hacı kız bulcan evlencen. Başka türlü uzun süreli kalmak zor” diyorlar.

Fakat sağolsun akrabalar yardımcı olmuyor bunun için. Diyorum kendim gidip bulayım, ancak bu sefer de isviçre’nin pahalı bir ülke olması tokat gibi yüzüme çarpıyor. Yani 2-3 ay kalmaya niyetlensem, ciddi bir bütçe gerekiyor. Ama bir şekilde harekete geçmek istiyorum artık.

Mesela zamanında babam da evlilik yoluyla oraya gitti, annemle evlendiği için.

arada bi abimi döverdim

benzer bir hikaye bende var.

peder 70'lerde almanya'da doktora yaparken yapilan vatandaslik teklifini reddetmis, toplamda 12 sene yasadiktan sonra kulustur bir vosvos ile kesin donus yapmis. Siniri geciyor, ilk benzincide duruyor. Pompaci cocuk alman plakayi gorunce hayirdir abi tatile mi geldin diye soruyor, o da yok kesin donus diyor. Abi sen bir baltaya sap olamamissin herkes sifir mercedes/bmw ile geliyor diye cevap veriyor.

mevzuyu defalarca konustuk, vatandaslik almadan donmem hataydi, size buyuk faydasi olurdu ama dondugum icin pisman degilim der.

ben de uzun sureli yurtdisi deneyimi sonrasi pederin gorusune katiliyorum. Disarida fazla vakit kaybetbeden, mumkunse pasaportu cebine koyup doneceksin.

Nedeni ozgul agirlik, derin mevzu ama eskiler ozetlemis "tas yerinde agirdir"

ödenmesi gerekiyor diye bir şey yok. zorunlu değiller. 36,72 TL öderse vergiden istisna tutuluyor. Fazla öderse ekstra vergi var, az öderse ya da ödemezse yaptırım yok.

şirketler normalde ihbar süresinde çalıştırmak istemezler. istiyorlarsa iş devri içindir. genelde çalışanla bu konularda uzlaşılır.

mobbing varsa kanıtları toplamanı tavsiye ederim. mahkemeler genelde işçi yanında.

sakin ol, istifanı vermişsin zaten. yıllar sonra geriye baktığında pişman olacağın bir şey yapma. kısa süreli öfkeni dindirirsin, deşarj olursun ama öfkeyle oturan zararla kalkar.

bugün gördüm, lc waikikide çalışanlar günlük 31 tl alıyorlarmış. 36 gibi bir zorunluluk yok.

Şirket maalesef yüzde 100 performans bekliyor, sanki hiç istifa etmemişim gibi. Ben pek takmamaya çalışıyorum ama sabır çekmekten derman kalmadı. :/

işinizi son güne kadar düzgün yapmaya çalışın, yavaşlatmanız mümkün ama sallamamanız problem yaratabilir (ne kadar şerefsiz olduklarıyla bağlantılı olarak)

yemek parası en az 36 tl olacak diye bir şey yok. 36 tl, işverenin kişi-gün olarak gider gösterebileceği maksimum rakam olduğu için şirketler de o rakamı baz alıyorlar çoğunlukla. yani şu anlamda, 36 tl verirse yemek parası olarak, bunun hepsini gider yazabiliyor ama 50 lira verirse, 36 tl'si için yemek parası olarak yine vergi vermiyor ama üzerinde kalan fark için, yani 14 lira için, personele maaş verilmiş gibi gelir vergisi ödemek zorunda kalıyor. bütün mesele bu. yani işveren ister 10 lira verir, ister 100 lira verir.

siz de bunu beğenirsiniz, çalışmaya devam edersiniz. beğenmezseniz istifa edebilirsiniz.

üstad minimum kriter diye bir şey yok. kız arkadaşının konsolosluğa göndereceği bir davet mektubu ile gidiş dönüş uçak biletinizi (1 hafta) gösterdikten sonra reddetmeleri için bir sebep yok.

Davet mektubu diye bir sey yok. Yükümlülük beyani aslinda bu islem. Bizimkiler boyle tatli bir isim vermisler.

Davet eden sizin her ihtiyacinizi karsilayacagini ve tüm sorumluluklari ustlenecegini soyluyor. Ancak, yine de sizden istenen evraklar var. Banka ekstreleri, maas bordrosu vs. vs.

Donme ihtimalinin az goruldugu insanlara vize cikmayabilir. Bunun yükümlülük beyaniyla vize alinmasiyla bir alakasi yok.

minimum kriter diye bir şey yok. davetiye de duruma göre ters bile tepebilir. işsiz olmak büyük dezavantaj. dandirikten de olsa bi sigorta-maaş görünse güzel olurdu. geri döneceğine inanmaları için neredeyse hiç bir sebep yok çünkü mevcut durumda.

banka hesaplarını isterler. para olması da avantaj sağlar ama genellikle gerçekten maaş alıyor musun vs. gibisinden bakmaları için istiyorlar.

sonuç: bileti alacaksın hocam. deneyeceksin. italya normalde çok turistik bir memleket olduğundan vize konusunda daha iyidir. uzun süreli vizeler verir, pek reddedileni de görmedim açıkçası. eğer vize çıkmazsa bileti açığa falan aldırmayı denersin, aldırabilirsen ileride bir zaman gidersin.

Bahsedilen kriterlere göre dönmen için hiçbir geçerli sebebin yok. Vize verirlerse de dönme zaten :)

Şu an sizi TR'ye bağlayan hiçbir şey yok. Dolayısıyla vizeyi alma ihtimalinizi sıfıra çok çok yakın görüyorum.

normalde italya vize konusunda çok sıkıntı çıkartmaz (5 vizem var italya'dan. en sonuncusu 3 yıllık) ama sigortalı bir yerde çalışmıyorsan çok zor diyebilirim. belki bankada yüksek miktar para ve üzerine gayrimenkul var ise ok diyebilirler. bileti sadece rezervasyon yaptır ?

Şu şartlarda almanız imkansız.

Ben 2019’da açıköğretimde okurken ve işsizken babam sponsor oldu diye İsviçre’den vizeyi almıştım. (Kendisi oradan emekli) Ama belki teyzemin davet etmesi de bir etkendi, bilmiyorum. Aileden biri sponsor olursa bir ihtimal sorun olmayabilir ama davet eden kişi de akrabanız değil. İnsanların ülkeden kaçmak için fırsat kolladığı şu ortamda şansınız biraz az bence.

Vize alman imkansız diyenlerle parasına iddiaya gir, toplam tutarın %60ını bana ver, sana vize danışmanlığı yapayım; evrak sürecine başladıktan 1 ay sonra vizen elinde. Kalan %40'la da lazanya falan yersiniz.

İmkansız değil.

Düzenli bir gelirinizin olması lazım.
Yoksa, size birinin sponsor olması yani tüm masraflarınızı karşılayacağını "belgelemesi" lazım.

İşsiz olduğunuz için banka hesabınızda biraz nakit olması iyi olur.

Bu arada vizede günlük bir masraf tutarı var. Rakamı hatırlamıyorum ama günlük minimum X miktar x gün sayısı gibi bir hesabı var. O miktarın elinizde olması lazım.

bir de bazı ülkeler bu "davet mektubu" ya da arkadaşımın evinde kalacağım konusuna takılıyor. Bu acaba dönmemek üzere mi geliyor diyebiliyor.

bankada yeterli para göster, ögrenci belgeni koy. ucak biletini satin alma sakin rez. göster(kons. da böyle istiyor) seyahat sigortasi yaparken de "vize basvurusu red edilirse bunu karsilayan sigortadan" sec. bisey olursa parani da geri alirsin. almak zor olmaz ogrenci oldugun icin.

www.bizevdeyokuz.com

Ben İsviçre'den aldığım schengen için TLS Contact'a 1700 tl ödedim üç gün önce. 80 eur + hizmet bedeli.

Ayrıca hesabınızda gideceğiniz gün sayısı kadar para göstermelisiniz. Ben 8000 tl koydum 4 gün için, yetti o para. 3 yıllık verdiler.

Fransa vfs 80vize+40 hizmet.

Almanya 80 euro + 320 tl + kargo 75 tl ( zorunlu)

en son pandemiden önce vize aldım o yüzden güncel olmayabilir bilgim ama aracı firmaya falan gerek yok pek şengen için eğer istanbuldaysanız. 5-6 sefer almışımdır. sadece ilk seferinde bir firma ile çalışmıştım avantajı olur belki diye. baktım ki firmanın temsilcisi de benimle beraber vfs'de sıra bekliyor, sıra gelince hadi gidelim diyor, dedim bunu ben de yaparım. yaptım da. firma ile çalışmaktan tek farkı ne evrak getireceğim diye firmaya sormaktansa web sitesine girip kendiniz öğreniyorsunuz. zor bir evrak da yok açıkçası. vakti olmayan iş adamları için falan belki avantajlı olabilir ama sıradan vatandaş için bana anlamsız geldi aracı firma kullanmak.


verdiğim para da toplam 80 euroydu. 60 euro zaten vize ücreti, 20 euro da vfs'ye ödüyoruz galiba. zam gelmediyse 80 euro yani.

güneyde tatil yerinde tanışmış olmaları muhtemel.

Bazi insanlar yalniz kalmaktansa kiminle olursa olsun evleneyim kafasinda

90% Antalya'da denk geliyorlar. Yani ne kadar gördüysem hepsi öyleydi. Kimi Fethiye'de otelde çalışırken müşteri olarak denk gelmiş kimi Antalya'da su sporları yaparken vs. Güneydoğu'dan Antalya'ya çalışmaya giden Kürt kardeşlerimiz affetmiyor.

Alt orta segment otellerde dikkat edin çalışanların ezici çoğunluğu doğu kökenlidir.

cogunlukla tatile gelen azicik orta yasli yabanci ablalar ve yurt disina kapagi bi atsam beklentisindeki yurdum gencleri arasinda oluyor bahsettiginiz evlilikler. bizim gencler cogunlukla barda ya da otelde garsonluk, komilik yaparken bu ablalara ekstra ozen gosterince onlarin da gonlu kayiveriyor. bizimkiler de oradan alip yuruyor. ablalar cogunlukla oturum vs. islemlerini hallediyor zaten o arada da birkac kez daha geliyorlar turkiye'ye ve sevgililerini yanlarina getirtiyorlar. yuzyuze degilken de internetten gorusuyorlar iste. gunumuzde cok zor degil bu sistem.

Cem Yılmaz'ın Are you Cola esprisini duymuşsundur. Millet hatalı konuşmamak için İngilizce konuşmaktan kaçarken bu adamlar A0,5 İngilizce ile cesaret gösterip konuşuyorlar.

20 yıl önce Tinder yoktu ama o zamanda bu kadınlar gelip, bu şekilde evleniyordu. Ben de anlamıyorum. Norveçli ev arkadaşım vardı. Annesi sarışın, mavi gözlü manken gibi bir kadınmış, resmini göstermişti. Babası turlarda çalışıyormuş, annesi Norveçten gelip Türkiye'ye yerleşmiş. Sonra babası şiddet göstermeye başlamış. Annesi kendini ve kızını zor kurtarmış.

Annesinden sonra bir de Rus bulmuş, ona da aynısını yapmış. Babası işi olmayan, alkolik bir adam bu arada. Tipi de yok. Kadınlar neden bunu kendilerini yapıyor ben de anlamıyorum.

Başka bir arkadaşım da google translate aracılığıyla iletişim kuruyordu.

Nesil değişti ve insanlar Sarah ile Musa'yı unuttu tabii artık :(
www.milliyet.com.tr
www.hurriyet.com.tr
(Tırt haber sitesi galerisi linkleri için özür diliyorum.)

Yalnız ne acayip olaydı ya. Soruyu görünce beynimin diplerinden çıktı geldi. Güneyde tanışıyorlar. Benim bildiğim ve yürüyen evlilikler genellikle ikisi de okumuş etmiş insanlar arasında oluyor. Mesela Rus ama eğitimli, işi gücü olan kadın eğitimli ve işi gücü olan adamla evlenip Türkçe öğreniyor, burada iş buluyor ya da sosyal hayata katılabiliyor.

Eski 3-4 komşumuz Facebook ile tanışmıştı. Hatta bir tanesi Afrikadan bir kadın getirmişti. Tek ingilizce bilen bendim kadıncağız benimle konuşabiliyordu sadece.

Mürsel vardı yakın zamanda. Google translate ile konuşuyordu. O da facebook gruplarından tanışmış.youtu.be bam bam yürüyorlar valla.

Turkıyede yasayan yabancılarla cok calıstım, tamamına yakını turkle evliydi.
Yabancı kadın-Turk erkek evliliklerinde erkeklerin neredeyse hepsi tatilde tanıstıkları garsonlardı. Cogu okula gitmemis, guney bolgelerinde otel ve restoranlarda calısmaya baslamıslar. Kadınlar da genelde bes on yas daha buyuktu.
Yabancı erkek - Turk kadın evliliklerınde kadınlarda aynı profil yoktu, isi gucu egitimi adama benzer olan cok vardı. Ogretmen- ogretmen evliliği gibi. Ama kadınlar cogunda bayagı genctı erkeklere gore.

Tespitlerim bunlardır.

Tatile gelen ruslarla tanışıyorlar. Aralarında sosyoekonomik bir uçurum olmuyor. Aslında mantıksızlık da yok. Evlilik bir amaca yönelik olmalı. Kadın eş buluyor, adam da bir şekilde başka ülkeye kapak atmaya falan çalışıyor. İki taraf için de evlilik motivasyonu oluyor. Hiçbir anormallik yok bence.

Bir de genel olarak evlilik durumunda erkek avantajlı. Evlilik nerede nasıl olursa olsun erkeğin istemesiyle olan bir şey. Date yapmak, sevgililik gibi değil mevzu. Bir kadının 100 erkek peşinden koşuyorsa gerçekten evlenmek isteyen 1-2 tanedir.

Benim gordugum genelde iki taraf da bitik, beklentileri sinirli, kaybedecek pek birsey yok. Hatun genelde orta yasin ustunde, kocasi vefat etmis ya da bosanmis olabilir, buyuk ihtimal orta direk bile degil (turkiye'ye pek zengin turist gelmez). Kendine hayatinin sonbaharinda bir vurucu tim ariyor. Erkek yagiz delikanli, mavi yaka, 30 yas alti. Lise terk, gelecek pek parlak degil. Ulkeden bir sekilde cikmanin yollarini ariyor.

Ortada bir win-win durumu var. Agdali bir yabanci dile gerek yok. Hatunun da bizim delikanlinin da ne istedigi belli.

uvbray o kadar hakli ki, Fethiye'de ki sef garsonlarin cogu kürttür ve esleri de ingilizdir.
ben de cözemedim ama en büyük etken ilgi, el üstünde tutulmalari galiba. yabanci arkadasim, okutmanlik yapiyor burada, bizi biliyor yani o sey demisti, siz evleniyorsunuz takilmiyorsunuz demisti belki bu konuyu actigimda, olabilir.

Tatil deyip geçmemek gerekiyormuş demek ki.. :)

Hayatta kalmasına kalırsın da her gün makarna yediğin hayat ne kadar hayat olur onu sen düşün. Eve taşınma masrafı bile binlerce lira tutuyor. Kimsenin aklına uyma. Gerçekçi düşünmüyor o kişiler.

Zamanında rahat rahat ev, araba sahibi olabildikleri için. Bir de yaşlanınca gerçekten zekada bir gerileme oluyor, artık bundan emin olmaya başladım ben.

Uyulacak bir akıl yok maalesef ortada. Ne ev kiralayacak ne de araba alacak durumu göremiyorum kendimde. Yemeyip içmeyip iki senedir birikim yapıyorum ama o bile yeterli değil. Bu ortamda yeterli param olsa da hareket edemem.

Yani insan belli bir yastan sonra kendi evine cikmasi makbuldur eyvallah da bunun basit bir matematigi var, ac kalacagini bile bile de bunu yapmanin alemi yok. Su anki piyasada bir asgari ucretliye bedava ev verseler sadece aile evinden cikip o eve yerlesmenin masrafini 2 senede odeyemez. Akil var mantık var.

ya mis gibi duzenin olsa da insanlar elestirecek bir seyler bulur hic farketmiyor yani, bizde genelde baskalarinin hayatini nasil da yanlis yasadigini gostermek gibi bir takinti var. "ben senin yerinde olsam ne yapardim biliyor musun?" -yapamazdin abicim

elestiri aileden geliyorsa uzun vade cozumunu merak ediyor olabilirler. barinma + yemek parasi olmadiktan sonra (aileyle yasaniyorsa, tabii onlara para veriyor musun bilmiyorum) o maas direk egitime harcanabilir. sonucta kendini gelistirmiyorsan maasin zamlansa bile alim gucun asagi yukari hep ayni kalacaktir. omur boyu bu sartlarda yasamak istemedigin varsayimiyla, "tamam simdi 4500 maas aliyorsun, sirada ne var? bu durumdan nasil cikacaksin?" diye merak ediyor olabilirler.

"Bunu ben açık açık görebiliyorken, bu insanlar neden böyle davranıyor?"

"Bunu ben açık açık görebiliyorken, bu insanlar neden böyle davranıyor?" Çünkü boş konuşmaya bayılırlar.

İş değiştirme imkanınız yok mu?

Şu an vasıfsız işçiler bile 4.250 lira alıyor. 4.500 liranın çok üstünü hak ediyorsunuzdur eminim. benim gibi düşünen işverenler de vardır. bu şartlarda çalışmak zorunda değilseniz mutlaka yeni bir iş bakın.

Schengen vizesine başvurdum, o çıkar çıkmaz işimi bırakacağım. Şu an Tik Tok’un işlerini yapan bir firmada çalışıyprum. Yani işim kabaca tik tok’ta içerikleri silmek. Çok havalı geliyor kulağa ama asla değil. İstifa etme sebebim de psikolojimin bozulması. İş bulabilir miyim, umutsuzum açıkçası bu konuda. Başvurduğum yerlerden dönüş alamıyorum. Yurt dışından çok daha iyi dönüşler var ama onda da çalışma izni sorun.

insanlari bosver, duzen kurmak istiyorsan once istanbul'dan tasinman lazim..
ayakta kalabileceginiz paranizin yettigi sehirde yasayin. Metropolde yasamanin bir maaliyeti var, ve bu giderek artmaya devam edecek. Ilerde gelirini duzeltirsen donersin.

@robokot +1 Özellikle ya mis gibi duzenin olsa da insanlar elestirecek bir seyler bulur hic farketmiyor +5


@invictae948 +1 Çünkü boş konuşmaya bayılırlar. +5

maalesef ülkemizde hava atmak, üstünlük taslamak, başkalarını aşağılayarak, ezerek, kötü hissettirerek iyi hisseden çok insan var. bu dediklerimi hobi gibi yapıyorlar, nefes almak gibi bir şey onlar için. kendilerini başka türlü önemli ve iyi hissedemiyorlar.

ülkemizde privacy denilen kavramın olmaması, herkesin birbirinin hayatına dan diye burnunu sokma cürretinde olması işleri daha da kızıştırıyor.

ek olarak hosftede kültür boyutlarından güç mesafesini inceleyebilirsiniz. ülkemizde ciddi bir ye kürküm ye durumu var. insanlar kendilerini ve diğerlerini güç, makam, mevki, mal, mülk üzerinden değerlendiriyor sadece.

insanlar hakikaten cok ilginc. turk insani hayati su planda kuruyor: oku > askerligi yap > ise gir > evlen. ben cocuklugumdan beri bu anlayisi hicbir zaman hazmedemedim. mesela ben evlenmem diyen bir arkadasim bile gecen gun bana dedi ki, isin gucun var keyfin yerinde niye evlenmiyorsun? dedim, niye evleneyim??? neden yani ne icin? duzen olur hayatina ortak olur falan diyor. sana bunlara ihtiyacim oldugunu kim soyledi birader :D ben ciddiye almiyorum valla allah nasip etsin falan diyorlar yok etmesin diyorum geciyorum. insanlarla ugrasmak cok zor, ya dalga gec ya da gormezden gel bosver

öncelikle sakin olun ve insanları da yargılamayın.
kaç senedir çalışansınız bu da önemli.
yalnız olay sizin şu anki ekonomik ve sosyal durumu normalleştirmemenizde yatıyor. napalım ülke böyle, süreç böyle diyip dur bakalım bekleyelim dememek lazım. neyi bekleyeceksiniz bişey gelmeyecek, eee ne güzel işte yerinde sayan bir fakir yani sürekliliğe sahip bir "mahrum" olursunuz ve asla değişmez.

insanlar bu kabullenişe sitem ediyor bira da.
ev arkadaşıyla çıkmayı düşündünüz mü? iş değiştirmeyi, ek gelir sağlayacak bir iş yapmayı düşündünüz mü? aileden bir destek alabilir misiniz örneğin? ev kredisi gibi bir şeye girseniz? bu kadar para getiren bir mesleğe sahipseniz ve bu -sosyal ve ekonomik statü açısından- pek değişmeyecekse neden istanbulda yaşıyıyorsunuz? küçük bir şehre gitme imkanınız var mı? yurt dışına göç etme imkanınız var mı?

4+1 bir eve çıkmak değil olay; kendi kendinize yetecek, birey olabilecek düzen kurmak önemli.

Sana öyle diyenlerin bir yerden desteği vardır. İstanbul'daki çoğu kişi ailesinden destek alıyor. Başkasının ne dediğini boşver. Zaten Türk insanının aklı ortada, gösteriş için yaşıyor millet.

Bir de beyaz Türk tayfası var. Kadıköy, Beşiktaş'ta evinde yoga yaparak ailesinin kira gelirleriyle falan yaşıyor. Bunları hiç dikkate bile alma.

ruhsen +1. zamaninda ucuza ev almis grup guncel gelir gider matematigini yapamiyor, zihinleri almiyor. takma.

Ayrıca şu an Türkiye'de iş bulsam da alacağım maaş 3700'den 10 bin seviyelerine fırlamayacak bence. Bu olsa bile bu pahalılıkta hayat kurmaya yine yetmeyecek gibi geliyor bana.

Bu ortamda yurt dışını zorlamak daha makul geliyor.

Önümde iki seçenek var; ya Polonya gibi ülkelere master için gideceğim ya da İsviçre'de evlilik kovalayacağım.

"Neden İsviçre?" derseniz, 2006'da oradan döndük ailecek. Ben orada doğdum. C -kalıcı- oturumumuz vardı ama ailem bu oturumu iptal edip Türkiye'ye döndü. Akrabalar hala orada ama kimseye faydaları yok

Bir şekilde evlilik yolunu zorlayıp dönmek bir seçenek olabilir ama kısmet bulmak zor. :( -Ayrıca konsolosluğundan tutun, ülkeye girerken muhatap olduğum pasaport polisi bile evlilik yolunu en sağlıklısı olarak görüyor, bu yolu işaret ediyorlar-

Bundan üç sene önce konsolosluğa gittiğimde benimle ilgilenen kadın "Akrabalarına söyleyeceksin, onlar sana kız bulacak. Öyle gideceksin" demişti.

Sorun şu ki, o kadar maaş verirler mi bilemiyorum. Onu da geçtim, ben şu anki işime benzer bir işin yakınından bile geçmek istemiyorum artık. Milletin rezilliklerini izlemek gerçekten sinir bozucu çünkü. Her allahın günü intihar eden insanları görmek hoş olmuyor.

Çevrendeki insanlardan kastın eş, dost, yaşlı akraba ise onların varsayılan davranışı o, değiştirmek mümkün değil. Yani içinde bulunduğun maddi durum, sosyal statü, ruh hali vb. ne olursa olsun hayatında bulunduğun aşamaya göre evlenmeni, ev ya da araba almanı, +1 çocuk sahibi olmanı falan istiyorlar. İnanılmaz garip bir kafa yapısı. Bazen bot olduklarını falan düşünüyorum bazı akrabalarımın. Gerçi bot için bile fazlasıyla basit kaçıyorlar, olsa olsa oyunlardaki tek repliği olup, sürekli onu tekrarlayan NPC gibiler.

Ayrı eve çıkma konusu, "tek başına hayatımı ve düzenimi kurdum" tavrı Türkiye'ye öğretilmiş bir davranış. 80'lerin sonundan itibaren türkiye'de bireyciliğin şişirilmesiyle bu yaşam tarzının itelenmesiyle ivme kazandı 2000'lerden itibaren. O yüzden sanki tek seçenek buymuş gibi kendini zorlama takılma:)

Sanılanın aksine Avrupa'da özellikle akdeniz ülkelerinde, yunanistan, italya, ispanya vb ve doğu Avrupa'da ailelerin bir arada yaşama alışkanlığı çok yaygın.
İş için bu konuda bir araştırma görmüştüm oradan biliyorum. "Tek başına yaşama" anglosakson ve kuzey avrupa kültüründe daha yaygın. Bir de bizim gibi onlara özenen ülkelerde. O yüzden üstünde böyle bir baskı hissetme stres olma.

Neyse bu kısmı geçiyorum. Önemli olan ekonomi zaten. Bizde insanlar gücü yetmese de zorluyor sırf etrafa kendini kanıtlamak için. ama istanbul'da bir evin maliyeti zaten 4000 lira, kirası, faturası, mutfak gideri vs.... O yüzden boşver kardeşim milletin ne dediğini. Herkes bol keseden atıyor. Emin ol "bak biz hayatımızı kurduk" diyenlerin çoğu 35-40 yaşında bile hala borç içinde yüzüyor oluyor. Ne hayat kurması?

Mesleğiniyazmışsın ama iş bulsan bile 4500 TL'den 8-9 bine çıkartabilecek misin maaşını?

eğitim durumunu bilmiyorum deidğim gibi. Ailenin maddi durumunu da.
Ama senin yerinde olsam şunları denerdim.

1-Eğer şansım varsa (aileyle yaşadığına göre kira, fatura vb giderlerin daha azdır diye düşünüyorum) maaşımdam mümkün olduğunca yatırım için ayırırım. Ama böyle NFT, Metaverse fantezi yatırımlar değil. Bir bankaya gider görüşürüm elimdeki nakiti ufak da olsa değerlendirmek istiyorum diye. Aile yanında olmanın en büyük avantajı bu.

2-Eğitimini bilmiyorum ama bana daha fazla maaş getirecek bir meslek için eğitim alırım. Beyaz yaka, mavi yaka fark etmez. İstersen bilişim üstüne teknik eğitim veren yerlerle görüş, istersen mutfak çalışanı yetiştiren eğitim kurumlarına falan git. ilgim alakam el yatkınlığım neye uyuyorsa ona giderdim.

3-Bir meslek edinmeye yoğunlaşırım. Yani büyük bir firmada çalışıyorsun ama bir uzmanlığın yok gibi duruyor. O yüzden yasal geçerliliği olan bir meslek sertifikası edinmeye çalışırım. Uluslararası olması daha iyi tabii. O yüzden elin yatkınsa mutfak çalışanı olmak bir seçenek çünkü uluslararası sertifikalar veren okullar var Türkiye'de.

4-Kulağımı etrafa tıkar, kendi hayatımı yaşarım.

Ben de aynı şeyi düşünüyorum. 4000'den 8-9'lara fırlamak pek mümkün gelmiyor bana şu ortamda.

Halkla ilişkiler mezunuyum ve bu alandaki işlerin maaşları maalesef bir yazılımcı vs kadar olamıyor bu ülkede. Artık alanımla ilgili pek konuşmak da istemiyorum, çünkü insanlar sanki herkes yazılımcı olmak zorundaymış gibi birbirini yermeye fırsat kolluyor. Bu ülkenin insanını zaten artık anlayamıyorum, neyse.

Bugün istifamı verip sonrasına bakacağım. Bir süre kendimi çekip çevirecek param var. Sonrasına bakıp bir yol bulacağım artık.

yaptigin is cok yipratici bir is. yipratici oldugu bilinen bir is (turkiye'de biliniyor mu bilmiyorum ama yabancilar uyandi buna coktan). bir suru kisi profesyonel yardim almak zorunda kaliyor sonradan. kesinlikle degecek bir is degil yani, aile yaninda kaliyorsan istifa etmekle cok iyi yapmissin.

Son cevabına göre istifa etme derim. İnanılmaz mantıksız bir hareket olur. Hareket alanın kısıtlanır. İş bulmadan istifa etme kesinlikle. Yıl başı olduğu için biraz durgunluk var. 4500>0. Ayrıca işe gitmeyince ailenle daha çok zaman geçireceksin.

Git Sultanbeyli'de bir giriş katında 1+1'de otur. Orada da A101 ve Bim'den kredi kartı ile borç içinde yaşayarak aldıklarınla beslen diyorlar. Çünkü onlar için o hayat ile Kadıköy'de, Beşiktaş'ta falan oturmak arasında fark yok. Sadece Etiler'de ve Bebek'te oturmak lüks diye biliyorlar, onların da masrafı kesin pahalı marka ve içki onlara göre o kadar. Geri kalan hepsi aynı onlara göre.

Kafa yok.

Türkiye'de insanlar bilmiyor bu işin ne kadar yıpratıcı olduğunu. Arkadaş çevremde falan bu işi yapıyorum deyince "Ooo ne güzel, evden video izleyip para kazanıyorsun" diyorlar. Ama o iş öyle olmuyor maalesef. Şirketim de bu işin ne kadar yıpratıcı olduğunu biliyor ki, geçen ay bize sözleşme imzalattılar "Psikolojiniz bozulursa bizi dava edemezsiniz" diye. Ki şirket psikolojik destek de sağlamıyor.

Geçen sene Dublin ofisine QA olarak başvurdum, sponsor da oluyorlardı ama şirkette daha 5 aylıktım o zaman. Deneyimden çuvalladım zannediyorum. Maaşı da 3000 euro civarıydı. Kısmet değilmiş.

@ dissendium

İstifa etmezsem kanser olacağım. Çok bunaldım çünkü. Vücudumda çıkmadık yara kalmadı.

başvurabilirsin, eski pasaportu delip veriyolar sadece biri(yenisi) geçerli oluyor

Başvurabilirsin.

Ayrıca bir kişi, aynı anda iki pasaporta sahip olabiliyor. Eğer geçerli bir vizen varsa o pasaportu süresi bitene kadar kullanabilirsin.

Ben Aralık ayında 10 yıllık aldım, diğer pasaportumun da 2.5 yıl geçerlilik süresi kalmıştı. Eski olan iptal edilmedi, süresi dolana kadar kullanabileceğim. (Yeni pasaportu 3-5 yıllık schengen alabilmek için aldım)

Bilgisayarda kendin düzelt cikti al ver. Zaten orijinal vermeyeksin cikti vereceksin hic bisey olmaz. Paintte bile yaparsin.

Bunun adı işini önemsememek, elinin ucuyla yapmak. Ben olsam hatayı yapan kişiye bunu söylerdim. Eğer belli değilse, bu işlemleri halleden grubun bir mail adresi vb. üzerinden yürüyorsa oraya mail atardım.

kendin duzelt, ciktisini al gotur +1

Bunun adı işini önemsememek mi sorusuna gelince, soyle diyelim, IKcilar ile emlakcilar benim gozumde ayni seviyede. Fazla performans beklemek utopik olur, salla gitsin.

Vize merkezini aradım, böyle bir hata olduğunu belirttim ve bunun için düzeltme niteliğinde basit bir dilekçe yazmanın yeterli olacağından söz ettiler.

yasadigim en berbat seneydi daha yeni kendime geliyorum ama cok sey kattigini dusunuyorum bu yilin. huzurluyum

bayağı kötüydü ya, hayatımın en kötüleri arasında yerini alır. bomboş, çoğu şeyin elimden kayıp gittiği, son yıllarda elde ettiğim kazanımların büyük bölümünü kaybettiğim, pek çok konuda başa sardığım saçmasapan bir yıl oldu. eğer dolmuşa binmeye çalışan bir yolcu olsaydı 2021'i kapıdan aldığım güçle çift depikle aşağı iterdim.

Bomboş.

Hala aynı yerimde sayıklıyorum. 2020 de 2021 de bok gibi geçti. 2022'den de pek bir beklentim yok.

maddi olarak iyi geçti.
sağlık olarak berbat. bel fıtığı yaşama sevincimi yok etti. 2022 ameliyatlar senesi olabilir.

bu sene başında bu sene kendimi geliştirecek hiç bir şey yapmayacağım, birikim yapmayacağım, geleni harcayıp kafama göre gezeceğim, birikmiş izinlerimi kullanacağım demiştim. tam olarak öyle yaptım. iş açısından nispeten sıradan bi sene geçirdim yani kendi standartlarıma göre. malum sıkıntılı geçen bi 2020'den sonra iyi geldi bu boşluk.

2020'nin nasıl geçtiğini anlamamıştım. 2021 de öyle oldu.
Tam bir "rat race".

daha demin 2019'daydım. öyle diyebilirim.

Ben biraz pişmanlık hissettim geçmişe doğru hep. Keşke üniversitede kendimi daha çok geliştirseydim dedim. Aslında üniversiteyi de it kopuk gibi geçirmedim ama niye böyle oldu bilmiyorum. Hep "yapılacak daha çok şey var" psikolojisi içindeyim.

Güzel şeyler tabii ki var ama Covid olduğu sürece normal kabul etmiyorum hiçbir yılı.

37 yaşındayım, 35 yaşıma kadar toplamda en fazla 1 hafta tatil yapmışımdır.

2021’de tüm izinlerimi bitirdim, efsane tatiller yaptım. İnsanlarla tanıştım, gezdim, gezdim. Mayıs’ta aldım yeni arabayı, home ofis olmamıza rağmen 20 bin km’yi geçtim. 15 bini tatildedir.

Kasım’dan itibaren ülkenin batmasıyla ben de finansal olarak etkilendim ama hala umudum var.

8/10

Maddi olarak kötüydü. İnşallah 2022 daha iyi olur.
Sosyal olarak da kötüydü, sosyal çevremden arkadaşlarımdan kendimi soyutladığım bir yıl oldu.

Valla oldukca normal bir yildi. Gerci su korona olaylari normalligin tanimi da degistirdi de yine de normaldi sanirim. Oyle cok ekstrem seyler olmadi.

köpek gibi calisarak gecti,
makalem icin ilk basta üzülüyordum, bu cok az diye ama simdi cok güzel bir yayin olacak ins.
kilo veremedim,
bana irkcilik ve mobbing yapan fransizlari, sinci planci ve kindar bir insan olarak en güzel sekilde hocanin önüne attim, özür dilettim, sonra da kovdum.. 'icimin yaglari eridigi icin kilo vermis olabilirim'. ve artik hoca herseyi bildigi icin bu bana onlara kötü davranma özgürlügünü verdi, aksi halde ben agresif olan olacaktim.
bir iki yer gezdim.
para birikitiremedim.
dil ögrenemedim.
ama ne ögrendim, hic kimseyi dislamayacakmissin. ne ekersen onu bicersin lafi cok dogruymus.

Her anlamda berbat bir yıldı. Kendimi kaybolmuş, boşa uğraşan ve beceriksiz hissettiğim başka bir sene daha olmamıştı.
Tüm yıl böyle bebek gibi mızmızlanarak geçti ona da ayrıca ayar oldum.
Şu halde bekliyorum yeni yılı
encrypted-tbn0.gstatic.com

Kendi halinde.

Dün ve bugün, ne kadar karakterli, ahlak anlayışına sahip, birey olmayı başaran biri olduğumu anladım. Bu açıdan güzeldi.

zor başladı, çok sıkıştırdı, ikinci yarıda biraz rahatlattı, sonu da sürprizli oldu.
çok çalıştım, çok yoruldum.
yılın son günü, bu saatte bile çalışıyorum hatta.

2022 daha iyi olacak gibi, hadi bakalım.

Güzel geçti benim ya, çocukluğumdan beri ilk defa ailemle birlikte yaşadım bi süre.

İyiydi ya kafamda olan baya bir şey vardı çoğunu yaptım. Böyle devam.

Fena degildi. En azindan sevdigim kimse ölmedi. Babam kalp krizi gecirip iyilesti. Senenin basinda teyzem kalp krizi gecirdi iyilesti. Diger teyzem kanseri atlatti. Korona falan olmadim hatta grip bile olmadim. Mide krambimi saymazsak hasta da olmadim. Umarim 2022 daha guzel olur en azindan sosyal anlamda. Ve umarim artik bir sekilde İstanbul'dan Ankara'ya tasinabiliriz artik

tüm yazışmalar vs ingilizce yürüyor diyorsan ve anlıyorsan zaten seviyen +5,5'tur.

5 tane ielts denemesi çöz. sınav mantığını da kavrarsan direkt min 5,5 alırsın bence. çalışmana gerek olmadığını düşünüyorum

Zannediyorum benim gözümü korkutan şey daha önce sınavı hiç deneyimlememiş olmam. Yani bana aşırı zor gibi gelmiştir hep.

Ayrıca gördüğüm kadarıyla en büyük sorunum writing'de. O da nasıl çözülür bilemiyorum

IELTS 5.5 epey düşük bir skor. Ayrıca IELTS'ten 5.5 değil de 6.5 ya da 7 istiyor olabilir yüksek lisans yapmak istediğiniz kurumlar. Bir kontrol edin bence.

B1-B2 noktası arasında bir yerdeyseniz 5.5 ve 6 almak kolay olur 6-7 ayda. Bence bir deneme sınavı çözün, şu anda bile 5.5 alabiliyorsunuzdur belki de. 6.5 ya da 7 için de şansınız çok ama dikkatli çalışmak gerekebilir.

Writing konusunda 5.5 almak zor değil. Onu da dert etmenize gerek yok. 6.5 ya da özellikle 7 için ise çalışmak lazım.

www.ielts.org

Kaynak tavsiyesi olarak Youtube kanalları istiyorsanız şunlara bakın:

www.youtube.com
www.youtube.com

Blog vs. olarak ise:

www.ielts-simon.com (düzenli çalışmak için daha uygun. biraz dağınık bir site yapısı var ama çok iyi hoca)
ieltsliz.com (daha düzenli bir site, aradığın şeyi tak diye bulabiliyorsun)

Hi,
In order to get a score that is higher than 5.5-6.0 band for either General or Academic Trainee, I can give you a leg up in max 14 hours study as I am a test expert of British Council.
Just write me for details.

( Still have students from eksisozluk for Canada Visa )

Murat S.Arslanturk
[email protected]

Arayıp acil falan deyin. 3 günde geldi benimki.

10 ekümde başvurduğum pasaport 9 Kasımda bana geldi.Birkaç sene önce başvurdupumda 3 günde gelmişti.

Bana geçen ay 3-4 haftada gelir çok yoğun dediler. Ama uçuşum var deyince acil ihtiyacım olduğuna dair bir dilekçe yazdırdılar. Perşembe başvurmuştum, cumartesi geldi.

Ben 10 gün bekledikten sonra geçen çarşamba 199'u arayıp "vizeye başvurucam ama pasaportum gelmedi hala" dedim ve ertesi gün kargoya verildi, cuma günü de pasaport elime ulaştı.

Sabiha-Frankfurt arası 2013 yılı 175 tl ödemişim

2013 Kasım ayında Atatürk-Zürih gidiş-dönüş uçuşunu Swissair'dan 230 liraya almıştım.

2011 Eylül, İstanbul-Şangay THY direkt gidiş dönüş: 1500 tl (666 euro)

2013 Haziran, İstanbul-Roma Pegasus tek gidiş 230 lira gibi bir şeydi tam 100 euro civarı diye hatırlıyorum.

2013 aralık, pegasus saw - amsterdam schipol, 320tl gidiş dönüş.

İspanya-Türkiye, gidiş geliş, 50 tl, THY. Yıl-2012

Etkili Pratik İngilizce (Burak Öztürk)
youtube.com

seviyeniz nedir ne alan da ilerlemek istiyorsunuz? akademik ingilizce mi, akademik yazım mı temel grammer mi?

@avatar is back başlangıç seviyesinde grammer. ama özellikle speaking alanında gelişmek istiyor.

Learn English with EnglishClass101.com

www.youtube.com

Nisan 2017'de mevcut işime başladım. O zaman 2030 dolardı. Şimdi 1030 dolar...

2019'da 1000 dolar alıyordum, şu an 384.

valla ben de ar görüm, ilk başladığım yıla kıyasla yarıya inmiştir :D ki bu sırada dil tazminatı, kıdem mıdem arttı. son yıllarda da herhalde 2/3e inmiştir

İş hayatına Mayıs 2020'de başladım, o zaman maaşım 390 dolardı. Hala aynı şirkette çalışıyorum, aldığım zama rağmen şu anki maaşımı 286 dolar.

"Hani herkes 30-40 bin kazanıyordu burada?" demek istiyorum öncelikle. Sonra da cevap veriyorum: Kamudayım ve enflasyonun çok çok altında zam aldığımız için dolar bazında da alım gücü açısından da son 3-4 senede yarı yarıyadan fazla düştü. Eskiden birikim yapabilirken şu an zor geçiniyorum.

from 1700$ to 840$ baya %50 yemişim. psikolojik etkisi ise %70 ama

%45 düşmüş dolar bazında.

@avatar is back haklısınız psikolojik etkisi hatta reel etkisi daha da fazla, çünkü ödediğimiz dolaylı ve dolaysız vergiler de arttı. bir de onları karşılaştırmak lazım birkaç sene öncesine göre.

kamu kurumlarında @prole'nin dediği gibi zaten çok az zam alıyoruz ama, görünüşe bakılırsa özel sektörde de maaşın erimesini engelleyebilen pek yok.

Ben hafif comezken 3bin dolar aliyordum su an hesaplayasim yok. Uzebilir.

Cok yurt disi teklifini reddettik o donem :)

2010-11 yılında 5bin dolar olan maaş, şimdi benzer pozisyonda 1500 dolar etmiyor, belki yılbaşı zammı ile 1,5-2bin arası olur..

2016'nın başında şimdiki işime girdiğimden bu yana dolar bazında %10 azalmış. Yine iyiymiş benimki. (Şimdiki doları 12 aldım, 13 alınca %17 azalmış oluyor.)

2018'de girmiştim işe, yıllık %30'dan fazla zam almama rağmen (son zammı saymazsam) şimdi hesapladım tam 1249 dolar içerideyim.

Deutschland kultur

Radio basilisk

Pinguin Classics - Netherlands
Radio Zürisee - Switzerland

@ sertac akin

Bunlara ilaveten facebook gruplarına da üyeyim, fakat aşırı talep görüyorum odalara. Hal böyleyken yer bulmak ne kadar kolay olur, benim endişem biraz da ondan açıkçası. Çünkü kimle konuşsam, “Evet şu an bir kriz var” diyorlar. (Ne kdar doğru bilmiyorum)

Bir de çoğu yer referans istiyor :(

bayrak radyo
kafa radyo
radyo voyage
kent fm

bilimradyo.com.tr
eksisozluk.com

Radio voyage tam arka planda calmalik

90 lar turkce pop seversen pal nostalji

luxuryloungeradio.com

Bir zamankar yön radyo etnik vardı tesadüfen bulmuştum youtubedeki dünyadan sesler kanalı gibiydi dünyadan aşırı kaliteli etnik müzikler çalardı hep şimdi arayıp bulamıyorum sanıfım kapandı.
Mest oluyordum dinlerken.
Biraz arayın bulursanız bana da haber verin :)

3 senedir kent fm'ciyim. alper-bilge, metehan... frekansı kaptırdılar bu sefer internetten dinliyorum. öyle ahım şahım da değil ama çaldıkları şarkıları, muhabbeti vs. beğeniyorum.

karnaval- joy fm

Houston blues radio

radio basilisk
www.basilisk.ch

12,5

Allah bilir.

Cidden işimiz Allah'a kalmış artık, tahmin yapmak zor.

10.2

1 ay sonra asgari ücret görüşmeleri var, asgari ücret için kuru baskılamaya çalışırlar sanki. Faiz indirimi devamı da bekleniyor orası da ayrı etkiler.

Aft kremleri var eczanelerde fakat diş hekimim tuzlu / karbonatlı su ile gargarganın da işe yarayacağını söylemişti.

Tuz basabilirsiniz. Acır ama çabuk geçer.

listerine gargara iyi geliyor bana.mor olanını kullanıyorum

Öneriler için teşekkür ederim. Listerine ile içeriği aynı mı bilmiyorum ama ilk birkaç gün Colgate Plax kullanmıştım, o da pek fayda etmemişti.

kenacort diye bir ilaç var, aft ın üzerine sürüyorsunuz üstünde donup hava almamasını sağlıyor. tam randıman almak için bütün yeme içmelerinizi bitirdikten sonra yatmadan önce sürün, sürdükten sonra mümkünsün bir müddet ağzınızı açık bırakın ki pomad o bölgede iyice kurusun. sonra da kesinlikle o bölgeyle elleşmemeye çalışın çünkü dil vs bir şekilde oraya gitmek istiyor ağızda sanki bir yemek parçası kalmış gibi.

colgate'in içinde alkol yok. listerine alkollü olduğu için iyi geliyordur belki. onda da alkolsüz var. ona dikkat etmek lazım.

Bu arada çare tuzlu sudaymış sanırım.

Daha da küçüldüğünü hissediyorum.

sutlu nescafe + 1 sanırım bende de çıkınca doktor vermişti.alkol var demişti gibi bişey demişti ben de biraz sorgulayınca adam dindar sanmıştı beni :) ben de alkolla ilgili sorun yok diyince tamam o zaman onu al demişti.
geniş vadede bence daha iyi olabilir.bende de bi ara çok çıkıyordu şu anda çok bi problem yaşamıyorum ki öyle her akşam da kullanmıyorum.malum fiyatlar dolayısıyla gargaranın da :(

Bunyeyi saglam tutmadigim vitamin degerlerimin dustugu donemde cikiyor bende, doktorda beslenmeme dikkat etmemi, elimi agzima goturmemi solemisti bu aftlar icin

bugun basvurdum. gelince yazarim. is arkadasim yeni aldi business visa. 6 aylik vermisler.

Sabah belli oldu benim. Istanbul vfs global’den gecen persembe basvurmustum; Fransa 30 gun kalisli 3 aylik turistik vize vermisler.
Alacaklari olsun :(

Ben değil ama babam geçen ay almıştı İsviçre'den aile ziyareti vizesi.

Toplamda 5 gün gibi bir sürede vizeyi vermişlerdi, 5 yıllık multi.

@deveyidiken 5 yıllık isviçreden vize almak.. Peki mesela babanızın uçağı falan mı var ? :) merak ettim extra bir durum var mı vize başvurusunda ?

Hayır :)

Oradan dönmüş olmamız da bir etken olabilir ama teyzem İsviçre vatandaşı olduğundan, onun gönderdiği davetiye ile alıyoruz. Mesela benim de 3 yıllık olacak vizem büyük ihtimal. (Önümüzdeki ay başvuracağım ben de)

Sürekli İsviçre'den başvurduğumuzdan 1-2-3 yıl diye arttıra arttıra veriyorlar.

Var mı bu aralar Shengen alan ? İnternette de çok söylenti var artık pek kolay vermiyorlar diye :/ Almanya için 2. haftaya girdim hala gelmedi bakalım hayırlısı.

gecen hafta macaritandan aldim 4 yillik verdiler.

Bizim arkadaş benden 1 hafta önce almanyaya başvurmuştu 90 günlük multiple 1 sürelik verdiler. Neyse içime bir umut düştü yavaştan.. Bakalım haftaya gelir muhtemelen..

Aslında 5. gün test yaptırmanız gerekiyordu.

@ clones

Hastaneye gittim, bugün böyle böyle oldu dedim, bi test yapılsın dediler. İlk testin negatif çıkması durumunda 5. günde ikinci testten sonra karantinanın sonlanacağını söylediler. Bilemedim :(

uzun sureli bir memnuniyet saglayacaksa git. ama her zaman gidiyorum artik normal geliyor gibi birseyse bosver.

git tabii, iyi gelir. gerçi yılbaşına kadar çok zaman var ama bilet almış olursan zorla gitmek zorunda kalırsın, bişi yapasın olmadığında böyle zorlayıcılar işe yarar.

eldeki iki veriye göre ben gitme diyorum. aslında eldeki tek veri 'paranın olmaması' da gitmemek için geçerli bir neden.

isviçre gidebileceğiniz en pahalı yerlerden biri, soğukta banka oturup marketten aldığınız sandviçi kemirecekseniz gidin tabii :) yoksa migros, coop gibi marketlerin kafeteryalarında bile bir öğün için 15 frank vereceksiniz.

İsviçre diğer Avrupa ülkelerine göre cidden çok pahalı. Kalacak yeri halletseniz bile günlük minimumda yemek harcaması yapsanız dahi 100 franka yakın para gidecektir ki gezeceginiz yerler için vereceğiniz yol parasını vs eklemedim. E insan tatilde de biraz rahat harcama yapmak, güzel yerlerde oturup yemek içmek ister.

Onun yerine daha uygun fiyatlı bir Avrupa ülkesi tercih edebilirsiniz. Bir de param yok notuyla İsviçre sizi bayağı zorlayacaktır.

Kalacak yere para vermeyecekseniz gidin. Aksi takdirde çok pahalıya gelir.

Git tabi, gelmeyecek paralari beklemenin manasi yok.

tabii ki.

kolay kolay bir şey silmem. msn konuşmaları bile duruyor yıllar önceden. hatta geçen öyle bir bakarken farkettim şimdilerde her şarkısı milyonlar dinlenen birkaç kişiyle zamanında saatlerce msnde muhabbetler etmişiz. bu logları saklamasam hatırlamayacağım bile. vay be dedim görünce.

çok pis film arşivi de yapardım ancak günümüzde artık film arşivi yapmak çok anlamsız hale geldiği için ve "şu kısa hayatta bir filmi bir insan en fazla kaç kere izleyebilir ki" diye düşünerek sildim ve attım hepsini.

Ne fotoğraf/video ne sohbet geçmişi...
Hepsini saklarım.
Arkadaşlarım bir şey demeye korkar 4 yıl önceki konuşmadan ekran görüntüsü atma ihtimalime karşı.

Diskte saklıyorum her şeyi bunu da sabit değil ama yılda bir gibi bir periyotta kontrol ediyorum anlık gerekli olup da alınan ekran görüntüleri, birden fazla olan fotoğraflar gibi gözden çıkarılacak şeyleri siliyorum.
Hafıza doluluğundan whatsappta temizlik yapmam gerekse konuşmaları (tamamını değil) önce maile yedekliyorum.

Ben bu durumumdan biraz rahatsız oluyorum, ne zaman yeter ya temizleyeyim artık şunları diye başına geçsem elim varmıyor ama.

Saklayamıyorum. Ki ben evi her temizlediğimde bir poşet eşya atan insanım. Fotoğraflar da belli bir süre sonra azalıp gidiyor haliyle.

saklarım 10 yıllık falan arşiv var, her telefon backup aldığımda whatsapp konuşma database'ini şifresiz hale getirir öyle yedeklerim telefonu

Saklıyorum. Şimdi değil yaşlanınca tek başıma rakımı içerken bakıp bakıp ah be gençlik diyip depresyona gireceğim.

Saklıyorum.

Benim için milli servet gibi bir şey. Belki bugün değil ama yaşlanınca çok değerleneceğine inanıyorum.

arkadaşlarım arasında arşivlerle ünlü biriyim. yandex, dropbox, icloud her yerde çeşit çeşit fotoğraflar saklıyorum liseden beri. düzenli değil ama 2-3 ayda bir tüm fotoğraflara bakıp duygulanırım.

fotoğraf bakmayı çok sevdiğim için saklarım ama ergenlik dönemimde kendimi görmeyi hiç istemediğim için o dönemi yok ettim diyebiliriz

saklıyorum maalesef aşağı yukarı 2006'dan beri. ama silmek istiyorum bazen. eski fotolara bakmak bana neşe vermenin aksine canımı sıkıyor.

E tabii ki. Ergenken hem çok foto çekilmezdim hem de hafıza kartımı kaybettiğim için fotolarım yok oldu o zamandan :(

Şimdi pcde + cloudda + cold storage 3 yerde tutuyorum. Ara sıra bakarım. İlk kez geçenlerde iki fotoğrafımı(zı) bastırdım vs. Güzel şey bence

saklıyorum. aksini düşünemem

Saklıyorum

Hangi dönem? Akşam dışarı cikmalik yoksa ofis? Çünkü akşam dışarı cikmalik parfüm ile ofis farkli. Ofiste kimsenin buram buram black orchid falan kokmasini istemezdim.

Benim tavsiyem genelde terre dhermes. Her sezona gider. Parfüm versiyonu daha kalici ama bende normal versiyonu daha iyi.
Onun dışında daha çok örnek var. Eğer tek parfüm her yere kullanmalik diyorsaniz farkli cevap olur'

Hugo Boss Reversed

Kokusu cidden çok hoş, bayıcı değil. "İyi ki almışım" diyorum her sıktığımda.

Parfüm tamamen sizin görünüşünüzle ilgili bir şey. Dünyanın en yakışıklı, karizmatik tipi de olsanız üzerinize giden ve gitmeyen kokular olur. Koku stilin bir parçası, giyiminizle, saç ve ten renginizle, boyunuzla, üslubunuzla uyumlu olması gerek.

Örneğin mülayim ağır başlı bir tip olup da ağır baharat ve deri kokuları kullanırsanız o koku sizinmiş gibi durmaz, az önce o kokuyu kullanan birinin yanından gelmişsiniz de koku üstünüze sinmiş gibi durur.

O yüzden bence biraz kendinizi anlatın.

Sauvage

schengen için yazıyorum, banka dökümü, tapu ve araba ruhsatı ile almışlığım var.

Turist vizesi icin calisma sarti yok bunlar hep efsane.
Calismazken daha kolay aliyorsun sifir belgeyle.

Tabi bankada iyi miktarda paran, belgelerde araba ruhsatin falan olursa reddetme ihtimalleri duser.

Birkac sene once Schengen almistim.
Formda meslek yerine de issiz yazdi oradaki kari.

Paran varsa hiç vize isteyen ülkelerle uğraşma, dünya kadar gzl yer var ve vize istemiyor

normal şartlarda gidebilirsin. öyle bir saçmalık olamaz zaten. ama normal durumda olmadığımız için birçok yer turistik vizeye izin vermiyor

Ben değil ama abim işsiz olduğu dönemde İsviçre’den aile ziyareti vizesi almıştı. Babam kendisine sponsor olmuştu ve kalacağı gün kadar vize vermişlerdi (4 gün)

Mümkün yani.

işsiz olduğum dönemde davetiye ile schengen almıştım. ama davetiyede belirtilen süre kadar vize vermişlerdi.

Uk vizesi almistim calismiyorken. Babam devlet memuru emeklisiydi, onun sgk belgelerini istemislerdi. Benim banka hesabina da biraz para atmistik (2017 yilinda 10-15 bin tl gibi bir miktardi), sak diye 6 aylik okeylendi. Ki UK vizesi, ABD'den sonraki en zor vizedir. Duzgun bir basvuru ile sorun cikacagini zannetmem.

öğle arası 1,5 saat. istediğin zaman ihtiyaç duydukça mola verebiliyorsun.

genelde mola toplam 1 saat olur, sizinki de o şekil olmuş.

Fabrikada mavi yaka 8 saatlik vardiyada yarım saat yemek molasına sahip. Ayrıca vardiyada 2 kez çay molası var 10'ar dakika.

Beyaz yaka 08.00-17.30 arası çalışıyor. Yine yarım saat yemek arası var. Onun dışında çay kahve sigara vesaire dışarı çıkılıyor. O molaların belirlenmiş bir süresi yok beyaz yaka için.

1 saat yemek molasının dışında iki tane 10 dakika aram var.

İş kanununun 68. maddesinde ara dinlenmelerin asgari süreleri belirlenmiştir. Buna göre;

Dört saat veya daha kısa süreli işlerde en az 15 dakika,

Dört saatten fazla ve yedibuçuk saate kadar (yedibuçuk saat dahil) süreli işlerde en az yarım saat,

Yedibuçuk saatten fazla süreli işlerde en az bir saat ara dinlenme süresi verilmelidir.

Bu sürelerin kısaltılması kanunen yasaklanmış olmakla birlikte daha uzun ara dinlenme sürelerinin belirlenmesine izin verilmiştir. Böylelikle sözleşmelere işçi aleyhine bir hüküm getirilmesi yasaklanmıştır. Sözleşmelerde bu yasağı ihlal edecek şekilde daha az ara dinlenme tanıyan sözleşme maddeleri geçersiz olup hüküm doğurmayacaktır.

Biz gunde 9 saat calisiyoruz, sadece 1 saat ogle aramiz var.

Sizde iki tane ayrica 15 dk mola da oldugu icin ogle arasi 30 dk.

İşin teknik kısmı bi şekilde öğrenilir, burda çok bişi yok müzik ve cut'ların uyumu ya da seri görüntülerden bi anlam çıkarma gibi hikayeleme yöntemlerini halletmen lazım. Bence bunu en fazla 1 ayda çözersin

bu kurguyu movie maker ile bile yaparsın bir olayı yok.

Peki o sondaki logolu kapanış kısmını nasıl yapıyorlar? Adobe Premiere dışında başka bir programdan yardım almam gerekir mi? (After Effects gibi)

logolu kısmı after'dan 2 tık ile yapabilirsin.

Barış Özcan'ın ABD şehirlerini gezdiği videoları iyi. Haricinde ben de böyle bir arayıştayım.

Berkoo ve Değişik Yollarda

yiğit can iç - önce güney amerika sonra nepal-hindistan yaptı. şimdide bisikletle türkiye turu yapıyor.

nurgül türk - oda uzak doğu ardından balkanlar yaptı şimdi iranda.

yırtıkpantalon - asya-uzak doğu yaptı şimdi güney amerikada

mert öztürk - oda uzak doğu-asya şuan balkanlarda

şenay akkurtla hayat bana güzel - daha çok tv formatında şehir turu

takip

Yiğit Can iç +1

Türkiye turunu dün bitirdiğini açıkladı ama yeni bir rota çizecekmiş yakında. Eski videoları da baya doyurucu ve keyiflidir.

Mustafa Karaaslan.

Şu an bisikletle İskoçya'yı turluyor. Çekimler, kurgular, hikayeler son zamanda izlediğim en keyifli seri. Kesinlikle tavsiye ederim.

Destek şart.

kendi işini kurmalisin. o kadar nefret ediyorsan zaten icinden cikmak icin her seyi denersin. daha iyilerine gercekten layiksan bir sekilde basarirsin zaten. bak zengin olan nasil yapiyor, sen de dene.

Bela birdir. Sabretmezsen iki olur.
Öyle ki, bir zaman gelir şimdiki halini bile ararsın.
Psikolojik destek için harcayacağın parayı fakirleri arayıp bularak onların hal hatırını sorarak kendilerine verirsen hayata dair sancı veren bazı düşüncelerin de değişebilir.

@erva katılmıyorum. Kişinin halinden memnun olmayıp daha iyisini istemesi doğraken bahşedilen nefsinin gereği.

Kim daha kötüyü ister?


Ayrıca kimine trilyonlar verip kimini kuruşlarla imtihan eden sistemi adil bulmuyorum. Beşerin yaptığı sınav bile daha adil.

Birine trilyon vermeyip milyonlar verse, diğerini de kuruşa mahkum etmek yerine trlyonlardan arda kalanım içinden en azından binler verse adil olmaz mıydı?

Ben iki cihanda da adeletin olduğuna inanarak büyüdüm de. Pek öyle değil gibi sanki.

Bence de psikolojik destek almalisin. Zira bahsettigin seyler "basarmak, bir sektoru sekillendirmek, liderlik etmek" falan degil. Araba, kiyafet, magaza falan gibi seylere odaklanmissin. Bu da basarisiz olmaya mahkum bir bakis acisi zira kendini karsilastirip asagilik hissedecegin senden daha zengin, daha iyi arabasi olan, daha buyuk evi olan insanlar hep olacak. Bence bu bahsettigin kadar ciddiye kesinlikle psikolojik bir sorun.

daha iyilerine layık"
"Potansiyelimin altındaki maddi durum"

Peki bunları değiştirmek için bir şey yapıyor musun? Yapıyorsan bunun seni oraya ulaşana dek canlı tutması gerek.

Bu arada çok para kazansan da pek bir şey değişmeyecek, onu söyleyeyim. Önemli olan alınan yolun kendisi, sonuç değil.

Psikolojik destek konusunda yorum yapamayacağım, fikrim yok.

@hayirdsiz, bence çok şey değişecek benim için. İsterseniz şartlarımızı değişebiliriz :)

Bir şeyler yapıyorum. Sonuca da yakınım. Ama beklemeye tahammülüm kalmadı.

Gayet normal düşünceler bunlar. Olması gereken hissiyat zaten bu.
Azmetmeye devam et umarım gönlünden geçen gibi olur

Gayet normal düşünüyorsun +1

Bu ülkede "standart" bir yaşamın adı lüks oldu artık. Yani belki Bugatti marka bir arabaya binmek lüks olabilir ama mesela eğer bir Alfa Romeo Giulietta almaya bile gücün yetmiyorsa, senden öte o ülkede bir sıkıntı var demektedir.

İnsanların bu durumu kanıksaması benim de canımı çok sıkıyor ama elde tek şans kalıyor, buralardan siktir olup gitmek

bence de haklısın böyle düşünmekle. bugün aynı şeyi düşündüm hatta. bu ülke zengine güzel. bu pahalılıkta maaşlı çalışan olarak yaşamak çok zor.

ben de aynıyım. desteklik durum yok bence. ortanın ortası olmak çok kötü.

Hayvan gibi zenginlikten kastin ne tam emin değilim.
Misal bir bmw bir yazlik gibi birşeyse farklı kendi uçağın olup uzaya seyahete gitmekse farklı.

Özellikle ikincisi gibi birşey için kendini bu kadar hirpaliyorsan üzülürüm ama diğeri için çabalaman normal.

Şükretmek zenginler tarafından fakirleri tutabilmek için üretilmiş bir şeydir. O yüzden daha fazlasını istemen normal ama bir noktada artık "tamam biraz kafamı dinleyeyim lan" demen de lazım.

Syabk +1
Erva’nın dediğini de uygulayabilirsin, verdikçe zenginleşirsin.

Ona kalırsa ben de kendimi çok daha iyi şeylere layık görüyorum ama sistem öyle çalışmıyor, Ayrıca Sakıp Sabancı’nın bir videosu dönüyordu, o kadar param oldu ama oğluma bir ayakkabı alamadım diye. Otomobil fabrikası kurdum ama oğlum benden bir araba istemedi diye. Çünkü çocukları engelliydi. O da daha iyisine layık olduğu düşünmüştür elbet ama bunun sonu yok. Birinin trilyonu varken yürüyemez, ötekisi milyonum yok diye diye koşar.

Potansiyelinin altında olduğunu düşünüyorsun ama değilsin emin ol. dünyada milyonlarca insan muhtemelen haketmediği şeyleri yaşadığını düşünüyordur.

ayrıca sistemi bozan veya gelir adetsizliği yapan beşerin ta kendisi. aslında siz de bunun bir parçasınız. 8 milyarlık dünyada 7,9 milyar insandan daha iyi yaşamak istiyorsunuz. bunun için her şeyi yapabilecek potansiyeliniz var işte dengeyi bozan da bu doyumsuzluk ve hırs.

fakirlikten orta halli bir duzeye gecmek nispeten kolay.
iyi maasli bir is bulursun ve artik bir seviye yukselmissin demektir.

ama o orta segmentten bir yukariya cikmak cok cok zor

dusunsene en iyi maasli calisan 30-40 bin filan aliyordur. belki 50-60 bin

ama ust segmentteki bi adamin arabasinin senelik masrafi 100bin olabiliyor.

zengin olmayi istemek ve bu dogrultuda calismak bence dogru. kabul edilebilir.

ancak bu konu hakkinda bir cok bilimsel calisma sonucu diyor ki; para ve mutluluk arasindaki korelasyon sandigimiz kadar guclu degil.

yani simdi 100 liran var 1 birim mutlusun. 1000 liran olunca 10 birim mutlu olmayacaksin

bir yerden sonra paranin mutluluga etkisi muhtesem azaliyor. ornek veriyorum, 100 milyon dolarin olmasiyla 110 milyon dolarin olmasi arasinda pek fark yok

bir de bence zenginlik parayla alakali bir durum degil. milyar dolarinda olsa elindekiler yetmiyorsa fakirsindir

potansiyelinin altındaki derken? serbest piyasa ekonomisinde herkes aşağı yukarı potansiyelinin tam olarak karşılığı pozisyonlarda yaşıyor aslında. genelde bu tarz cümleler kuranlar, kendine aynadan tam olarak bakamayan insanlar oluyor. mesela çok iyi teknik adamlar var, abi bana zaman verin facebook'u baştan sona yazayım triplerinde olurlar, belki geçrekten de yazarlar ama mark zuckerberg'in 1) sosyal becerisi 2) o dönemki ruhu ve fırsatı yakalama imkanı 3) risk iştahı 4) akademik geçmişi ve ortamı o arkadaşlarda olmadığı için bulunmak istedikleri yerde olamıyorlar. ben yerinde olsam, kuru kuru bunu istemekten ve şikayet edip mutsuz olmaktansa neden potansiyelinin altında kaldığına odaklanırım. psikolojik destekten ziyade kişisel ve kişilik gelişimime daha çok ağırlık verirdim. sen neden potansiyelinin altında bir yaşam sürdüğünü düşünüyorsun, şanssız olduğun nokta neresi, buna odaklanırım.

trde otomobil dışında yurtdışına göre çookk pahalı olan bir şey yok. üst düzey beyaz yakalı biri doğru yatırımları yaparsa birkaç yılda (tabiri caizse) milyoner olabiliyor hele ki şu enflasyon döneminde. karı koca çalışıp villada oturan yaşayan, hayatını düzen altına almış 35 yaşında insanlar tanıyorum hepsi de maaşlı çalışan. araba takıntınız yoksa bunlar mümkün, dediğim gibi beklenti ve plan meselesi. otomobil konusunda ise isyanında haklısın, ben de türkiyede giriş sınıfı lüks araç fiyatına amerikada porsche satıldığını görünce üzülüyorum ama o da işte ülkemizin bir dezavantajı.

MUhtemelen hayvan gibi zenginlik değil mevzu, emeğin karşılığında elde edebildiklerin.

Avrupalı bir dengin, rahatlıkla araba sahibi olup, meyvenin sebzenin, sütün, aburcuburun, kuruyemişin daha kalitelisine daha az emek karşılığında erişiyor. Beni de son 1 yıldır sıkan şey bu, tl bazında ne kadar para kazansam da bir gelişmiş ülkede yaşayanla denk şartlara erişmem çok zor.

Sadece otoyolda giderken bile lüks arabaların yabancı plaka olup istedikleri hızda gidebilmeleri bile canımı sıkıyor, ben saatlik çalışmamla 3 litre benzin alırken onlar muhtemelen 10 litre alabiliyor mesela.

Bu noktada psikololjik desteklik bir durum yok, kendi işini kurmak en mantıklı şey olur.

Kendi işini yapmadan bu çok zor.
Muhtemelen bu adamlar bu parayı kazanıyorken ben nasıl kazanamıyorum diye çok düşünüyor olman lazım. Çünkü bu konuda yalnız değilsin.

zengin olmanın ne demek olduğu hakkında, öyle sanıyorum ki, hiçbir fikrin yok.

ben şu an 31 yaşındayım ve şu anki en büyük korkum, elime bir anda yüksek miktarda bir para geçmesi. çünkü finansal zekam oluşmaya başladıkça şunu farkediyorum ki, aslında ben parayı kullanmayı bilmiyorum.

elime para geçse çar çur edeceğim diye çok korkuyorum.

şu an elime geçen parayı kuruşu kuruşuna takip ediyorum ve kendimi geliştirmeye çalışıyorum. elimdeki az miktarda paradan nasıl para yaratabilirim diye.

şu an senin eline havadan bir milyon tl geçse sen bu kafayla borca girersin. gidip ev araba alırsın ve üstüne kredi çekersin. daha da borçlanırsın.

ek iş bulup akşamları çalışırsın ve zerre zamanın kalmaz. maddi duurmun sadece iyi "görünür" ama hayatı yaşayamazsın ve 10 yıl sonra tamamen batarsın.

eğer tek bir tavsiye istiyorsan bu haftadan başlayarak her pazar akşamı bir saatini nakit akışını incelemeye ayır.

bol şans.

Davulun sesi uzaktan hoş gelir. Zengin olunca bütün dertlerinin biteceğini zannediyorsan yanılıyorsun dostum. Para değil huzur mutluluk getirir. İç huzurunu sağlamanın yollarını aramalısın ve hayattan zevk almayı öğrenmelisin. Gerekirse destek al.

kendini yetistirmis ve daha iyilerini haketmiyorsun demek ki. uzgunum tekrar deneyiniz

sana soru sormak istiyorum musadenle. su an 1 milyon dolar versem ne yaparsin? ne yapardin. ev ve araba mi alacaksin :)

planin nedir? is mi kuracaksin ne isi olacak bu?
bu soruya guzel bi cevap verebiliyorsan detaylayabiliyorsan hakediyorsun demektir. ve hakeden seye para kendiliginden gelir.

eğer göçmenlik isteğiyle İrlanda'ya gideceksen,
İrlanda > turistik gezi

fakat dil okuluyla gittikten sonra çalışma izni vs. alamazsın tahminen. Öyle bir amaç varsa onu da iyi araştırman lazım.

@ nhk ni youkosu

Eksik biliyorsunuz hocam. Uzun ve sabır gerektiren bir yol olsa da İrlanda'ya gidip kalan çok insan var, edit'te açıkladım

Bunu sorabildiğine göre o gelecek paraya çok da ihtiyacın yok. O zaman bırak gitsin. Ben mesela bunu hayatımın hiç bir döneminde sormayı aklımdan geçiremem. Sigortalı iş her zaman bulunur kriter oysa.

Ankara anlaşması bitti diye biliyorum.

UK için bitti ama İrlanda'da sürüyor olabilir çünkü AB ülkelerinde (Hollanda vs.) şirket kurup kalanı duyuyorum. Ama benim bildiğim iş planı vs. hazırlayıp sıfırdan iş kuruyor herkes, çalışarak olur mu/nasıl oluyor onu @deveyidiken bilir.

İrlanda'da durum şu:

Bir iş yerinde 12 ay part time çalışmanız gerek. Yazları ve yılbaşında full time haklarınız oluyor. Onun dışında işveren full çalıştırabilir sizi ama tamamen iletişimine bağlı bir şey.

12 ay çalıştıktan sonra elinizdeki paysliplerle başvuru yapıyorsunuz ve stamp 1 elde ediyorsunuz. Bu stamp 1 geldikten sonra dil okuluyla değil, işiniz vesilesiyle ülkede kalıyorsunuz. Ancak aynı iş yerinde ve aynı pozisyonda 2 yıl çalışmanız şart. Sonrasında iş ve pozisyon değiştirebiliyorsunuz. 4. yıl sonunda kalıcı oturum, 5'te ise vatandaşlık hakkı tanınıyor.

O yüzden sabır gerektiren bir süreç dedim. Ama deneyen ve başaran çok insan var. Tabi bu esnada bir sponsor bulup güzel bir iş de bulabilirsiniz. Kader, kısmet tamamıyla.

Anlaşmanın orijinal adı ise Turkish Association Agreement'dır. Ankara anlaşması denemez aslında.

Erken yatıp erken kalkma
Düzenli yürüyüş/bisiklet 40 dk-1 saat
Akşam 6'dan sonra yemek yememe
Günde 20-30 dk egzersiz

2 öğün yiyebilirsin. kahvaltı 11-12 gibi. akşam yemeği 5-6 gibi. if yani.

Süt ve süt ürünleri de etkili oluyor. Yoğurt vs. yağ yakımına çok faydalı.

Bir de öğlenleri yulaf yiyebilirsiniz. Sade pek gideri yok haliyle ama içine muz ve biraz süt ekleyince nefis oluyor.

Her akşam alkol almazsan veriyorsun.

Sabırsızlık diyeti bozar hocam. Bence olayı sabır alanından çıkarıp "ben böyle beslenen/yaşayan bir insanımdır"a dökersen sabretmene de gerek kalmaz. Alışıp giderken bir bakmışsın kalan kilolar da gitmiiiiş, organlarda varsa yağlanma da gitmiiiiş, her şey gayet iyi hale gelmiş vs. Olayı sabır noktasından görürsen çok fazla sabra ihtiyaç duyarsın. Tek başına bu bile şahane bir kilo verme yöntemidir.

twitter.com

barça dışında hiç denk gelmedim, şimdi birkaç büyük kulübe baktım yok. muhtemelen yok galiba.

Basel var en net hatırladığım hatta yanlış hatırlamıyorsam duyurudan biri yönetiyor.

Bir kac tane daha var ama hatırlayamadım su an.

Basel kulübünün türkçe hesabını ben yönetiyordum 2019’a kadar. Hesabı resmi yapabilmek adına çok çabaladım, St. Jakob-Park’ta iki kez kulüp yetkilileri, sosyal medya ekibiyle bir araya gelmeye kadar gitti süreç ama İsviçre’den kesin dönmüş olmam, temelli Türkiye’de yaşıyor olmam haneme eksi yazdı ve benim de hevesim kırılınca süreci sonlandırdım kendilerine teşekkür edip. Yoksa kulüp bünyesinde gönüllü (ücreti karşılığında) çalışmaya kadar gidebilirdi süreç.

Ayrıca Roma’nın vardı bir ara tr hesabı.

asagidaki listeye gore turistik seyahatlere acik degil. benim de vizem vardi. ama ona guvenemedigim icin business invitation ile geldim. girerken de pasaport memuruna turist olarak gelseydim ne olurdu diye sordum. almazdik dedi. bu arada asi, pcr testi, saglik sigortasi, antikor testi pek onemli degil. sadece business letter'a bakiyorlar. tuhaf ama gercek.


sadece su ulkeler acik gorunuyor.
www.turkishairlines.com

www.bmeia.gv.at zannediyorum aşılarınız yapıldıysa Avusturya'ya girebiliyorsunuz.

valla turkiyede cok sosyal olanlar da avrupada cevre yapamayabiliyorlar, bu oranin kulturuyle vs ilgili. o yuzden oyle bir cevre yapamama bir eksiklik degil aslinda. turkiye gibi olmasini zaten genel olarak beklemeyin ama turkiye cok mu iyi?

edit: homesick zaten olursunuz hic yurtdisi uzun tecrubeniz yoksa. ama gelir gecer. uzun vadeli dusunmek lazim.

@do you remember me ne kadar surer homesick acaba? ay olmuyor deyip bir kac ay sonra donmemek lazim sanirim.

Çok da güzel kurarsın.

Mesela benim Türkiye’de 1-2 arkadaşım ya var ya yok. Ama İsviçre’de (orada doğdum) buradakinden daha çok var. Her gittiğimde de yeni insanlarla tanışıyorum.

6 ay Malta’da bulundum, hayatımın en güzel aylarıydı sosyal olarak.

Ben şahsen kendimi Türkiye’ye bağlamak istemediğim için ne kız arkadaş, ne de normal arkadaş olaylarına girmiyorum. Biraz tuhaf bir yaklaşım ama burası bana hiç sıcak gelmiyor.

Olur yani, kurulur bence.

Vallaha ben evli olmasam kesin daha cok bulurdum. Acikcasi spor salonundaki kisiler disinda pek insan yoktu muhabbet ettigim.
Simdi is yerinde iki tane yabanci arkadas var onlarla takiliyoruz cumartesi aksamlari. Düzgün şehre giderseniz expat/yabanci gruplari oluyor onlardan bulursunuz.

Onun dışında hobi vs edinirseniz ondan da bulursunuz. Ha belli yastan sonra ayni yakinlikta arkadas cok zor ama imkansiz değil.

Ama bu kadar kafaya takiyorsaniz böyle şeyleri homesick olma ihtimaliniz yapamama ihtimaliniz fazla, en azından bana göre. Yani 4 tane arkadas ile kahve iceceksiniz diye burada potansiyel kötü bir gelecek sahibi olmayi göz ardi edebiliyorsaniz yapamazsiniz. Terazide hangisi önemli bakarsiniz.

@logisticsmanager omrumun sonuna kadar orada hayat kuracagimi sanmiyorum zaten ama deneyimlemek istiyorum bir kac yil da olsa, sonrasina sonra bakarim. potansiyel kotu gelecek tanimi kisiden kisiye degisir sanirim, benim icin akil sagligim, huzurum nerede daha iyiyse orasidir.

sosyal olan daha cok zorlanir.

Kişiden kişiye göre değişir tabii ama bence "ya bir gidelim 1-2 yıl takılalım sonrasına bakarız" diye o kadar prosedürle belgeyle otla bokla uğraşılmaz (İş başvurusu, iş görüşmesi süreçlerinin stresine hiç girmiyorum bile.) Benim yaşadığım ülkede neredeyse her resmi kurumun İngilizce sayfası ve online servisi olmasına rağmen baymıştım, Almanya bu açıdan daha da kötü.

Yurtdışına gönüllü hariciyecilik yapmaya gitmemiş kendi halinde ortalama bir insansanız pek bir sorun yaşamazsınız. Sektöre ve ülkeye göre değişir tabii ama genellikle ilk geldiğiniz zaman çalıştığınız şirketteki insanlar epey yardımcı oluyor. Zaten şirkette, yaşadığınız apartmanda vb. habire sosyal etkinlikler olduğu için bir yerden sonra sosyalleşememek imkansız hale geliyor.

@bruce mclaren iste o kadar sosyallesmek bile yeterli olabilir benim icin, insanlar arkadas canlisi olursa, nezaket norm halindeyse - tanimadigin insanla ayakustu 5 dk sohbet edebiliyorsan gelisiguzel mesela. min sosyallesmeye tamamim yani. ama bazi izledigim almanyada hayat videolarindaki insanlar kahve icmek icin bile birini bulamadiklarini, yani arkadas edinsen bile kultur farkliligindan oturu hadi gel musaitsen bir kahve icelim tarzi spontan planlari yapamadigini belirtmisti. sinsi irkcilik mi denir artik kultur farkliligi mi bilmiyorum ama, hissetirilirse rahatsiz olabilecegim durumlardan cekiniyorum. ay aman neyse gitmeden bilemeyecegim bir endise bu ama, herkes de durumu farkli yasayabilir. gidip yasadigin mahalle, is cevresi falan herkesin deneyimini bambaska kiliyordur.

Kapı tutarken selamlaşmak, markette sırada beklerken goygoy yapmak gibi şeyler insanlarının soğukluğuyla ünlü Kuzey Avrupa'da bile epey yaygın (büyük şehirler için konuşuyorum)

Kendimi o kahve içme teklifi edilen Alman'ın yerine koyuyorum: Eşimle veya kız arkadaşımla zaman geçirmek varken, bahçemle uğraşmak varken ya da evde yemek yaparken kafa dinlemek varken neden random bir kahve teklifini kabul edeyim ki? :)

Türkiye'de yaşarken hiç reddedilmemiş, ekilmemiş veya insanlarla frekansı uyuşmamış gibi davranmanın bir alemi yok bence.

Sosyal olan biri daha çok zorlanır bence. Türkiye'de çok sosyal olmayan biri zaten

Üstteki cevap yarım kalmış mobil olduğum için silemiyorum kusura bakmayın.

Sosyal olan biri daha çok zorlanır bence. Türkiye'de çok sosyal olmayan biriyse zaten Avrupa'da da ilk etapta sosyalleşememek problem olmayacaktık. Fakat sosyal biri için durum daha kötü bence. Bilmediğin bir ülkeye bir "yabancı" olarak gidiyorsun ve sosyalleşme ihtimalin ilk başlarda kolay değil. Daha büyük bir şok yaşayabilir sosyal olmayan birine göre.

orda da iki üç türk bulursun yeter sana. bu şartlarda tez elden evlenmeni tavsiye ederim. çoluk çocuk vs derken hissetmeyeceksin artık bunu

Bence en buyuk sikinti sosyal olmamaktan ziyade erkek arkadasinizla gitmeniz. Genelde gozlemim ciftlerin birbirlerini kisitladiklari. Gittiginiz yerde erkek arkadasinizi evde birakip is yerinden veya okuldan insanlarla gorusmeniz zor olacak. Bir cok seyi beraber yapmaniz beklentisi olacak, zamaninizin buyuk bir kismini erkek arkadasinizla gecirmeye mahkumsunuz, haliyle entegre olup kulture alisma, arkadas edinme falan firsatlariniz azalacak.

Ayni sekilde bekar olsaydiniz gittiginiz yerin yerlisi sevgili yapip onun ailesine ve arkadas ortamina girebilirdiniz. Oyle bir opsiyon da yok.

Baktım benim de açıkmış acil durum bildirimleri ama ben hiç denk gelmedim. Çok rahatsız edici gerçekten.

Aynı bildirim babama da geldi.

Sebebini biz de merak ettik ciddi ciddi

Ben de bunun için geldim. Uykumdan uyandırdı aklım çıktı. Bu dönemde neden bangır bangır çaldı ki evde kal diye?

Vodafone nun işleri işte. Hiç sevmem bu dandik operatörü. Bak hiç Turkcell de böyle şeyler oluyor mu, olmaz. Hiç rahatsız etmez gerçekten acil bir durum olmazsa.

yunanda yasayan biri olarak 3-4 defa aldim bu tarz bir uyariyi. biri orman yangini icindi, biri hava sicakligi icindi, otekiler covid icindi. her ne kadar alismis olsam da ben de urperiyorum her seferinde

exposure notifications diye bir sey var turkcesi nasildir bilmiyorum ama ayarlarda direkt (notifications icinde degil, pilin ustunde bende) belki ondan dolayi gelmistir.

İkinci şarkıda TikTok akımı var. Burada popüler oluyor. Sonra bu akımın videolarını Instagram'da paylaşıyorlar. Daha da popüler oluyor. Merak edenler de açıp dinliyorlar.

Tik tok etkisi +1

Şu an uygulamaya yüklenen her 10 videodan 5-6’sı bu şarkıyla yükleniyor.

Ayrıca yine ibrahim tatlıses’in ben bu aşktan ümidi kestim şarkısı da epey popüler şu an.

Sosyal medyada bu aralar popüler olan şarkılar ikisi de. Zaten sürekli manga eurovisionda nasıl birinci olamadı yeaa muhabbeti dönüyor :D

valla en kısa cevap sanırım “iş işte bulunur”. ben olsam başka bir iş bulup istifa ederdim.

işsizlik daha beter, en azından maaşlı ve mutsuzsunuz şu an. işiniz olmasa hem parasız hem mutsuz olacaksınız :')

bir yandan çalışırken bir yandan iş arayın.

Valla işin açıkçası maaşı pek muhteşem olmasa da, elime para geçince mutlu oluyorum. Ama iş, yapılacak bir iş değil. Sağolsun şirketimiz bir destek de sağlamıyor psikolojik açıdan. Başka iş bulan direkt uzuyor şirketten.

ben de oyleyim ve baska is benim icin cok zor bulmam. aklimdan ucretsiz izne cikmak geliyor is bulmadan direkt istifa etmemeye calisiyorum

Ben de bu durumdayım, mutsuzluktan enerjim bitiyor ve kafamı toparlayıp başka işlere başvurmaya takatim kalmıyor. Gitgide daha mutsuzlaşıyorum ve durum iyileşmiyor. Napsak anonim dayanışma grubu mu kursak :/

Merhaba, benim de yaptığım işten mutsuzdum ve ayaklarım işe gitmiyordu sizi anlıyorum. İş işte bulunur mottosu bence çok doğru, arta kalan vaktimde yoğun bir iş arayış sürecine girdim ve buldum gibi. Yarın istifayı veriyorum, umarım giden geleni aratmaz :)
Emekli olana kadar çok iş değiştireceğiz, çok şeyler göreceğiz buna da bir süreç veya basamak olarak bakmak istiyorum.

Kenara iki üç ay idare edecek para biriktirip o arada biraz iş ilanlarına bakıp istifayı basardım ben olsam. İnsan bi ferahlayınca kendine gelip yeni iş arayışında daha net ve hedefli oluyor.

Aşıyı ben satıyor olsam ben de 5. ve 6. dalgadan da bahsetmeye başlardım şimdiden. Çok ilginç bir durum yok yani.

Grip gibi sıradanlaşana kadar bunu çekeceğiz maalesef

İngiltere'de vakalar artmış mesela (tekrar günde 11k falan) ama ölüm günlük 10-15 kişi. Böyle dalga gelecekse gelsin. Aşılanma sonrası millet kapsa bile bişey olmuyor yani, şu an durum onu gösteriyor.

Ki İngiltere bayağı açıldı sanırım, birkaç arkadaşım orada pub'dan foto atmıştı millet dip dibe biraları götürüyor.

İngiltere’de birçok yer açıldı ama “tamamen eskiye dönmeyi” 21 Haziran’dan Temmuz ayının ikinci haftasına attılar.

Grip gibi olacaksa kabulüm.

çok gibi geldi fakat parlaklık dışında nasıl kullandığınız önemli. sürekli online oyun oynayıp habire şarj ediyorsanız pil ömrü çabuk dolar. yok normal kullanıyorsanız bence sıkıntı var.

Bu arada belirtmeyi unuttum, aldığımdan beri hiç oyun oynamadım. Sosyal medya, whatsapp ağırlıklı kullanıyorum.

bana fazla geldi biraz. ben de aralık başında 12 aldım ve full kullanıyorum arada oyun vs. de oynuyorum. hala 100% kapasitede.

son update'i yaptın mı? bir hesaplama hatası varmış (doğruysa), kız arkadaşımınki %95 miydi neydi şimdi %100 gösteriyor :D Nasıl bir hataysa o artık (inanalım mı inanmayalım mı bilmiyorum yani, ama iphone 11 ailesi için bi hata var son update ile düzelttik diyor apple)

edit: bu arada ben de kasım gibi SE 2020 aldım, %93 şu an. Ki ben evdeyken %20-80 arası tutmaya dikkat ederim. Bu SE'lerde pil problemleri duyuluyor ama herkesin hızlı düşüyor nedense. Bi tahminim, küçük pil olduğu için minik bi bozulmanın bile daha çok yüzdeye tekabül etmesi. Ama bilmiyorum. ip11'de öyle olmamalı mesela.

Valla telefonu güncellemeye de korkuyorum, son güncellemeyi yapmadım telefon eskir diye :D Ruhum fakir. Şakası bir tarafa, gerçekten bunu düşünüyor olmam bile ülke şartlarından tamamen. Ama öyle bir hata varsa, bilemedim yani.

support.apple.com

update etmeyeceksen bile şunu oku için rahatlar büyük ihtimalle. :)
(tabii şu an gördüğün düşük sayı bir yazılım hatası mı, yoksa gerçekten ömrü gidiyor Apple bizim Tüik gibi rakamlarla mı oynuyor onu tam bilemeyiz)

Bana da fazla hızlı tükenmiş gibi geldi. Ben Ekim 2019'da almıştım iPhone 11'i. Şu an pil ömrü yüzde 90 görünüyor.

Bağımsız Oyuncu'yu takip ediyorum. Tavsiye ederim.

Oyun üzerine değil ama ben Gökhan Öner’i takip ediyorum. gündelik hayatından şeylere yer veriyor yayınlarında. Amerika’da yaşamı görmek adına iyi oluyor. Youtube’da da uber üzerine baya videoları var ayrıca kendisinin.

yok ben de oyun kısmını geçtim, bana bir şeyler katacak kanalları arıyorum. teşekkürler

Becevit TW

genel gündem üzerine, siyasi, sosyal, ekonomik konular üzerine sohbet şeklinde bazen geyik bazen ciddi. CHP'den milletvekilleri falan konuk oluyor bazen gündem değerlendirmesi için. Yılbaşında Erkan Baş'tan İrfan Değirmenci'ye baya iyi bir konuk listesi yapmışlardı mesela Selin Sayek Bökeler falan. CHP siyaseti ile ilgiliyseniz takip edebilirsiniz