www.youtube.com

www.youtube.com Ya bu da hareketli sozde ama bana cok huzunlu geliyor, o yuzden yazmayacaktim ama karari size birakayim, belki seversiniz

Dalaras dinle

www.youtube.com

youtu.be (favori dizim)
youtu.be
youtu.be
youtu.be
youtu.be
youtu.be
youtu.be
youtu.be
youtu.be
youtu.be
youtu.be

çok var... mesela rembetiko filminin soundtracki epey tatmin eder sizi.
öte yandan şunu demeye geldim aslında. her cumartesi gecesi yunanda bir program vardır (bkz: stin ugeia mas) . ben bilgisayar başında olduğum her cumartesi gecesi dinlerim, az sohbet bol müzikli meyhane konsepti. youtubeta da program adıyla da arama yaparsanız epey güzel örnekler bulabilirsiniz. programın linkini şöyle bırakıyorum: (git: www.skai.gr )

hareketli mi değil mi emin olamıyorum ama bunu çok seviyorum ben.

www.youtube.com

Sadece bağırışıyorlar, biliyor ki fiziksel temasta bulunursa aklını alırlar. Bizdeki gibi adam dövmek serbest değil.

Edit: Hayattan kaybedecek bir şeyi olmayan insanlar her durumda kavga ederler zaten. Ben daha çok normal iki insan arasındaki tartışmalardan söz ettim, iş fiziksele gitmiyor yasalara karşı korkudan dolayı.

nasıl bilmem ama bizdeki gibi tek kişiye elli kişi dalmıyorlardır herhalde.

Abd-ab-canada taraflarını bilmiyorum ama aklıma geldi şimdi. Rusya'da bir keresinde bir bar önünde kavga çıkmıştı, arkadaşla oturup izlemiştik. Karşıdaki kişi bayılmadan ayrılmıyorlar :)

bir kişiye elli kişi gayet dalıyorlar. kavga edeni kimse ayırmıyor anca seyrediyorlar. biz de kavganın bile namusu var.

dalıyorlar dalıyorlar. bullying dedikleri olay oldukça yaygın mesela okullarda. özellikle ghetto bölgelerde.

Amerika’da 2-3 defa tanık oldum. İki işi birbirine vuruyordu etrafta millet izliyordu. Genellikle Siyahi abiler oouuww huuu diye efektlerle gaz veriyorlardı. Hatta bir keresinde sadece ooouw seslerini duyup gittim.

Şahit olmadım ama duyduğum kadarıyla Polonyalılar imkanları varsa 1'e 10 dalma olayını yapabiliyormuş.

Ne kadar doğru bilmiyorum tabi.

Youtube'da gayette kafa göz dalmalı kavgalar var. Hatta amerika'da 2 siyah kadının bir travestiyi komaya sokana kadar dövdüğü video vardı.

Gayet de oluyor. Arkadasimin kafasinda sise kirip suratina kirik siseyi sapladilar. Yogunlugu belki Turkiye'deki gibi degildir ama gayet yasanan seyler bunlar.

bugün bunu gördüm çok güldüm ahaha

www.facebook.com

evet dendiği gibi genelde fiziksel atağa geçenin sonu kötü biteceğinden, çünkü bizdeki gibi sessiz kalmıyor millet, gider şikayetini eder, yargıya götürür olayı o yüzden sözlü sataşılıyor.
normal kavga eden de eder tabii, silah da çekerler

italyada bagirisip, küfür ederler, arabadan in mezeler. sonra basıp giderler. 8 senede bir tane. kavgaya denk gelmedim, bagirisip, küfür ise gırla.

Batıyı bilmiyorum ama Rus ülkelerindeki kavgaları gördükten sonra Tr'deki kavgalar evcilik oyunu gibi görünmeye başlamıştı bana. Sokakta, gece klubünde, barda ve birçok mekanda kavgaya şahit oldum.Adamlar direk öldürmeye oynuyorlar sanki. Herifin biri gözümün önünde dayaktan bayılan adamı altına alıp yaklaşık bir 50 yumruk daha atmıştı

Dizi sonlariinda genelde sponsor markalarin ismi oluyor. Ordan markayi bulup ürünlerine bakabilirsiniz.

Bir zamanlar Linens sponsordu sanırım bu diziye. Eğer hala öyleyse oraya bakabilirsiniz.

sponsorları kontrol etmekte fayda var.

ben 2003 yılında bir yemek takımı begenmistim; porselen.

satan adam hemen atlamisti; çocuklar duymasindaki yemek takımı diyecdiyecek satıyoruz demişti. ertesi hafta özellikle diziyi izlemiştim. gerçekten de oydu.

bir iki dükkan gezip sorsaniz da olur sanırım.

0

yılın hangi döneminde olduğumuza göre çok değişir. normalde hafta içi maksimum iki maç, hafta sonu günlük ortalama üç maç izlerim. maç başına ortalama 2 saat diyebiliriz çünkü %90 futbol ve hokey izliyorum. 11 nisan'dan sonra 5 haziran'a kadar NHL play-off'ları dolayısıyla günde yaklaşık 8 saat olacak. saat farkı yüzünden bazı günler çok zorluyor ama ev ile iş-okul yakınsa, sosyal olma mecburiyetin yoksa (en azından öğrencilikte) götürüyorsun her türlü. benim derslerim 9:30 - 15:00 arası mesela. maçlar sırasıyla gece 2 ve 5'te (bazen 5:30) başlıyor.

normal şartlarda en geç 17'de yatağa giriyorum. yapmam gereken bir ödev, çalışmam gereken bir sınav vs. varsa gece 11 veya 12'de (yoğunluğa göre) kalkıp onu hallediyorum, yoksa direkt 01:45'e kuruyorum saati. 2'den 8:30'a kadar maç izliyorum ama periyot araları 20'şer dakika falan, iki maçta toplam 4 periyot arası oluyor. ayrıca hafta sonları camış gibi uyuma şansı, bazen bazı seriler erken bittiğinde o günün boşa çıkması (yani o gece hiç maç olmaması veya tek maç olması) gibi durumlar oluyor. yapılması gereken işler, telafi edilmesi gereken uyku vs. de bu zamanda hallediliyor. sabah 9'da evden çıkmak koyuyor tabii ama çakıyorum kahveyi (normalde sevmem ve içmem ama amerika saatine göre yaşayınca çok iş görüyor), okulda zaten arkadaştır derstir derken açılıyorum. ooh hayat bana güzel.

normal şartlarda "oha ayı oğlu haftada 10 saat maç izlenir mi" diyen birine hiç ses etmem, "haklısın abi boşa yaşıyoz resmen" derim ama nhl play-off'ları çok başka bir şey benim için. çalışsam mesela, bir aylık yıllık iznim olsa, en az 15'ini ilk tur maçları için ayırırım. süper über bi yerde çalışsam ve senelik iki ay toplam iznim olsa, en az 1 ayı nhl dönemine gider.

daha başlamasına 10-12 gün var ama şimdiden sinirleniyorum günler geçmiyor diye.

2-3 maç izlerim heralde ortalama. ama dünya kupası falan varsa değişir.

Haftasına göre değişiyor.

Avrupa liglerinin olmadığı haftalarda genelde 2-3 maç izliyorum. Maçlar hafta sonu olduğu için o günler planımın ne olduğuna göre değişiyor. Genelde cumartesi öğlen ofiste premier ligde kimin maçı varsa onu, Galatasaray maçını, üstüne pazar akşamı da en eli yüzü düzgün maç neyse onu izliyorum. Takip ettiğim bikaç tane takım var, maçını izleyemediklerimin özetini izliyorum sonradan.

Şampiyonlar ligi vs. varsa, yine akşam bir şey yapmıyorsam 1er maç izliyorum salı-çarşamba günleri. O haftalarda da 4-6 maç oluyor.

hafta sonu iki saat kesin. fc basel'in her maçını mutlaka izliyorum.

onun dışında premier lig'de günde bir maç izlemeye çalışıyorum. ki bunun dışında süper lig'de 19:00 seansındaki maçları datakip ediyorum.

yani bir gün için 5-6 saat diyebilirim. duruma göre daha fazla.

Adın ne diye sorulsa 5 paragrafla cevap verecek :D bomboş.

Soruya cevaba gelirsek, totalde 20 falandır.

4

Haftada 1,5-3 saat arası bir ortalama çıkar. Beşiktaş'ımın maçını ritüel gibi beklerim, kaçırmam, yanına da rakiplerden Fb. ya da Gs'nin zevkli/kritik/büyük bir maçı varsa onu izlerim.

15 dk

Satranç sayılıyorsa benim bey geçen hafta boyu gunde onar saat falan izlediydi maçları. Normalde de haftada rahat bi 10-15 saat izler.

0

geçen seneye kadar challenger'ından futures'ına kadar izliyordum. grand slam dönemlerinde günde 10 saat falan izlediğim oluyordu. sonra djokovic ara verince ben de bıraktım izlemeyi. bu sene düzenli olarak bir tek -acı verici olsa da- djokovic'in maçlarını izliyorum. bir de geçenlerde indian wells finalinde iğrenç federer taraftarlarına rağmen del potro'nun kazandığını öğrendikten sonra onu indirip izledim zevk yapayım diye. 2 gece önce de uyku tutmadı miami masters'tan 2 maç izledim. şimdi üşenmeyip topladım hepsinin sürelerini. bu sene toplam 21 saat maç izlemişim. o da haftada 1.6 saat yapıyor.

29
Olacaktı vazgeçti başkasıyla evlendi ben de aşk konusunu rafa kaldırıp kariyerimi coşturdum. Yalnızlık arada can sıksa da kafana esince uçağa atlayıp istediğin yere gidebilmek, planlara, başka insanların düzenlerine bağlı olmamak fena değil. Bu saatten sonra evlenmeyi de düşünmüyorum. Herkes nedense bu evlenme konusunu çok fazla kafaya takmış. Keyfinize bakın. Özgürlüğün tadını çıkartın. İlla evlenmek istiyorsanız haftasonu AVM’lerin çocuk oyunu bölümüne gidip oradaki çiftleri izleyin. Hala isteğiniz varsa zaten sizin için ne desek boş.

valla ben de artık çocuk sahibi olmak istiyorum. ama sevdiğim/sevildiğim bir ilişki hayal gibi...

neden olmadı, çok basit aslında: ismail yk bunun şarkısını da yaptı. beni beğeneni ben beğenmedim, benim beğendiğim beni beğenmedi. kabaca ve özetle bu. ama detayı daha sıkıcı. girmek istemiyorum.

ne bileyim... olmadı işte, olmuyor.

edit: @catch the arrow, çocuklu çiftleri görmek, çocukları görmek deli ediyor beni. daha da istiyorum. çocukları çok seviyorum.

34.
Çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum, istemiyorum.
Evlilik de olmayacak kadar zor bir olasılık.
Bundan sonra böyle demek ki, diye düşünüyorum.

Edit: Buna tik atmama sebebiniz nedir acaba? "Aramızda 30 yaş üstü ve hala bekar olan var mı" diyorsunuz. Ben de "otuz yaş üstü ve bekarım" diyorum, sebebi de çocuk sahibi olmak istememem diyorum. Ama doğru cevap değil herhalde. Ne gereksiz işler yahu.

Geçen sene görüştüğüm bir kız vardı. Onun da beni sevdiğini sanmıştım. Sevmemiş, en yakın arkadaşlarımdan birine aşıkmış. Sonuçta hiç kimse kavuşamadı. Bu zamanlar evlenirim diyordum geçen sene. Şimdi kız başka birini buldu ve 1 ay sonra evlenecek. Gerçekten çok tuhaf.

İlişki konusunda hep berbattim, şimdi bana yapilanlardan sonra iyice soğudum.

Hâlbuki olsa güzel olurdu bir yuva kurmak.

Nasip diyelim.

3-4 senedir cinsel istek duymuyorum. (2 buçuk sene falan oldu mastürbasyon dahi yapmayalı.) ki cinsel istek duysaydım bile akli yapım ve sürdürdüğüm yaşantıdan ötürü bir ilişkim olamazdı da. +ayrıca ilişkileri iyiden iyiye düşük mal olarak algılamaya başladım. ama bu elbette sebepten ziyade bir sonuç da olabilir.

30 üstü sorularına cevap veremem daha 26yım da aşk hayatım nasıl sorusuna cevap olarak; 3.5 yıllık ilişkim bitti 2.5 sene kadar önce. Zaten bitecek gibiydi araya da mesafe girince bitti. 7 ay öncesine kadar başkası olmadı ve şimdi biriyle beraberim. Aşık mıyım bilmiyorum, başta çok uzun soluklu olmayabilir diye başladım hem belki başka yere de gitme ihtimalim var diye. Şu an baya da bağlandık gibi, ancak uzun vadeli olur mu evlenmek ister miyim emin değilim. Bir yandan yaş da ilerliyor, pek geç kalmak istemiyorum açıkçası, çocuk istiyorum ben de daha hazır olmasam da çok geç olmadan.

Böyle benim aşk hayatım, zaman gösterecek sanırım ne olacağını.

25 oldum halen hiç ilişkim olmadı. Hep istedim ama olmadı.

Vazgecile vazgecile vazgecmeyi ögrendim.

Yas 28

mökemmel

3 senedir doğru düzgün bi aşk hayatım yok sjdjfjfgfjg son 1.5 senedir hele, gerçekten kimse yok hayatımda. istemediğime kanaat getirdim. hoşlanamıyorum galiba.

ben de 28 e yaklaşıyorum, benim de aşk hayatım berbat. Hayat gerçekten tuhaf, artık akışına bırakmayı öğrendim.

Bu soru böyle mi sorulur daly.... :) (bkz: ozan güven)

Şaka bir yana, 23 yaşındayım ve bile isteye birine bağlanmak istemiyorum şu an.

Çünkü Eylül ayından itibaren yurt dışında master yapma hayalim var ve eğer birine bağlanırsam hayallerimden vazgeçerim diye korkuyorum.

Ama gittikten sonra ne olur bilmiyorum. Ama 30'u görmeden evlenmek gibi de bir hayalim var. 28-29 ideal gibi gözüküyor bunun için de.

28 yaşımdayım, yalnızım. Bursa'da yaşıyorum. Tam evlenilecek erkeğim ama karşıma uygun biri çıkmadı henüz. Helal süt emmiş bir sevgili arıyorum.

Bursa'lı hanımlarımız varsa yeşillendirsin.

Şu an birisi yok ama belli olmaz bu işler, birden oluyor, birden de ayrılıyorsun zaten

Yaş 28. Son uzun ilişkim biteli çok olmadı. Ciddi ciddi evlenmeyi düşünüyordum, kör kütük aşıktım çünkü. Sonra güvenimi yıkıp geçen bir şey yaptı. O saatten sonra çabalasam da toparlayamadım, devam edemedik. Artık kimseye evlenecek kadar güvenebileceğimi sanmıyorum. İşin ilginç yanı yalnızlığı cidden sevmeye başladım. Bu günlerde kendimi yeniden tanıyorum resmen. "Neden olmadı?" soruna gelirsek, 26 yaşına kadar bana da "bunla yaşlanmalıyım" dedirtecek kadar iyi birisi denk gelmemişti. Tamamen şans.

çok hoşlandığın biriyle birlikte olmaya başladıktan sonra "bu muydu istediğim?" diye sorgulama dönemi başlıyor. sonra kavgalar, hır gür, tripler, hep aynı terane. hapishane oluyor ilişki.

ciddi ve olgun iki insan arasında uzun dönemli flörtü daha evla görüyorum evlilikten. ilgi alanları da ortak olmalı. sadece canım-cicim ile sürmez ilişki.

Aha biri beni çağırmış :)

Yaş: 30.5

29 yaşımı doldurduğumda 6 buçuk yıllık erkek arkadaşımdan ayrıldım. Delilik de denebilir kısmet de...

Sonrasında karşıma çıkan tiplerde de ilişkiye çeviremedik. Hep böyle flörtlerde kaldık.

Her zamanki gibi şu anda da sevdiğim başka sevenim başka. 30 yaşındayım ve şu ana kadar hep böyle oldu. Beni sevenleri sevmeye çalıştım, sevemedim. Beni sevmeyenlere de kendimi sevdiremedim. Sonuç olarak olmadı.

Yaş 30.
Evlilik planları başlarken rüzgar savurdu ayrı yerlere.
Ayrıldıktan 2 ay sonra o evlendi, yaşadığı şehri değiştirdi.
Şu an nadas vakti benim için.

Daha gencim ben, 20'lerimdeyim ciddi miydi bilmiyorum da uzun bir iliskim oldu. O iliski butun iliski hayatimi degistirdi diyebilirim, sacma sapan karisik bir sey oldum, hani bildigim ve dogru olduguna inandigim seyler vardi atiyorum iliskilerle ilgili, sonra hepsi yikildi, simdi de boyle eski dusuncelerimle, yerine gelen yeniler arasinda falanim. Simdi artik uzun veya kisa bir iliski pek istemiyorum sanki. Cunku o sekilde uzulmek ve etkisi cok uzun suren bir sey yasamak, alismak vs istemiyorum bir insana. Hatta en dogru kelime bu galiba bir insanin varligina alismak istemiyorum. Zaten yeni bir insana alismasi vs de korkutucu geliyor. Kafamda her seyi netlestirmeden yeni bir seyin ortasinda bulmak istemiyorum kendimi, hazir olup olmadigimi da bilmiyorum zaten. Ama bir yandan bir insan olsun istiyorum. Su an uzun iliskiden sonraki sapitma kismindayim galiba, oyle gonul eglendiriyom.

Evlenmekle ilgili bir fikrim yok, yani asla evlenmyecegim de demiyorum, kesinlikle evlenmek istiyorum da demiyorum. Fark etmez cok ya, ne bileyim hayat bu, kisfmet

Benim bu.

Yani okulda insanlarla konuşuyorum, muhabbet ediyorum ama okulda olan okulda kalıyor.

Ben :D mezuniyetten sonra toplasan 30 satır yazışmışımdır

okurken fark edilmese de sonradan fark ettiğim üzere "herkes".

Var.

ben varım laughingsquid.com

5.5 sene geçirdim 5 kişinin adını bilmem, onlar da beni bilmez.

Ögrenciligim boyunca kendi üniversitemden hic dost edinmedim. Baska bir üniversitenin aktif olmak istedigim bir klubune gidiyordum, dolayisiyla iyi arkadasliklari orada edindim.

Liseden de arkadaşım olan bir kişi dışında hiçkimseyle arkadaş değilim. Tanımam etmem.

üniversite arkadaşlıkları çok samimiyetsiz zaten. ne kadar arkadaşlık etmeye çalışsan da bir süre sonra çoğu seni tanımamazlıktan geliyor.

"Universiteden arkadas mi olur yaaa" diyerek asiri sig bi cevap veriyorum. Ancak lise arkadasi veya cocukluk arkadasinin ustune tanimam. Digerleri is arkadasidir universite arkadaslari da dahil.

benim en güzel dostum üniversiteden.

Vay be ben de kendime yabani diyordum, size kıyasla sosyal kelebek çıktım. Benim bile üniversitede 3-4 arkadaşım vardı. Gerçi mezun olunca neredeyse hepsiyle iletişimim kesildi. Yalnızca bir tanesi ile arada Whatsapp’tan yazışıyoruz o kadar.

Benim ekürim üniden. Tüm kamp ve yurtdisi gezilerini birlikte yaptik. Diğer ekürim de taa ilkokuldan.

Hala konuştuğum üç tane insan var. Fakat rutin olarak görüştüğüm arkadaşlarım liseden.

başkalarına bakma hocam. mutlu olacaksan sevdiğin şeyleri yapmakta sıkıntı olmamalı. yaşın kaç olursa olsun.

başlığı görünce 40 civarı birisi zannettim. ki yine bence hiçbir şey için hiçbir zaman geç kalmış olmuyoruz, hayat sonsuz değil. 27 yaş bence çok çok çok normal. + evlilik ve cocuk hayat demek değil ve hatta artık şu zamanda bu yaşlarda bana daha uç geliyor evlilik. iş-kariyer için ise, şuan çalıştıgım yerde herkes 26-27 ve ilk işleri. ya da 38 yaşında mühendisimiz var 6 sene önce mezun olmuş. ya da benim yöneticim gerçek anlamda uzmanlığına 32-33 civarında kavuşmuş ve kendini öyle güzel geliştirmiş ki aranan bir insan olmuş ve şimdi amerika tarafından iş daveti aldı.

yuksek yaparken bi yandan calisirsan hic biseye gec kalmis olmazsin.

fakat calizmasan bile gec gozukmuyo

atatürk (sanırım) 44 yaşında "ülkeyi kurmaya" başladı. tesla da o yaşlarda ilk icatlarına başladı diye biliyorum. bir kaç ünlü isim daha var böyle.

Kesinlikle endiselenmen gerekmez. 27 bildigimiz genc yas. En fazla bir 3-5 sene "Yasitlarim boyle, ben soyle" dersin, sonra o farki bile unutursun. Kapanir gider :)

27 yaşındayım. Hayat felsefem bir an evvel hayata atılmak üzerine kurulu. Buna çok inanıyorum. Bir an evvel hayata atılmaktan yanayım. Erteledikçe ertelendiğini düşünüyorum hayatın. Çevrem hep böyle insanlarla dolu. Abim misal 32'sinde evlendi. Mütemadiyen bana keşke daha erken evlenseydim diyor.

24 yaşında evlendim. Elini öper 10 aylık bir bebeğim var. Yüksek lisans tez aşamasındayım. Doktora hayallerim var. Bir yandan da çalışıyorum sevdiğim işte. Mutluyum.

eğer içinde bir şeyler geç olacak diyorsa doğru diyordur. Yüreğinin sesini dinle. Benim yüreğimin sesi bana bir an evvel atıl hayata dedi hep...

Bence geç kalma. Bir an evvel atıl hayata. Zaman akıp gidiyor.

ben psikoloji okuyacağım, senden çok daha büyüğüm, geç kaldığımı düşünmüyorum. hatta yaşlılar için güzel şeyler yapacağım bu alanda. bizim yaşlılarımız da avrupadaki yaşlılar gibi olacak.

Umarım hedeflediğin yerlere gelirsin...

kendimizi bu hayatta hep baskalariyla kiyaslama hatasina dusuyor ve bunun sonucunda hayat boyu mutsuz ve stres dolu bir hayati yasamaya mahkum ediyoruz kendimizi.

kendini kiyas yapma huyundan vazgecir tez zamanda. diyelim ki vazgecmedin ve bu huyuna devam ettin. ne olacak? su anda kendini kiyasladigin insanlar 35-40 yil sonra olecekler. sen o zaman da kendini kiyaslayacak, ulan tum yasitlarim oldu ben acaba ne zaman olecegim deyip, hayatini gereksiz olan bu soruyla bitireceksin.

bu sebeple sana tavsiyem, tez zamanda kiyas huyundan vazgec. hayatini diledigin gibi yasa. bir kez geldigimiz bu hayata hic birimiz mutsuz ve stres dolu yasamayi haketmiyoruz.

27 geç değil insan kendini 20den sonra tanımaya başlıyor ne olduğunu biraz anladığın yaşlar 25 civarı. o yüzden bence asıl sorun bazı seçimleri erken yapmak ve bu yanlış seçimler arasında hayatın kalanında ezilmek.

27 geç değil, ama ne için geç değil? Güzel yapılmış bir plan için geç değil. Yükseği akademik kariyer için mi yapıyorsun yoksa hayata başlamaktan kaçmak için mi? Yüksek lisans yapma konusundaki fikirlerini bir gözden geçir derim. Yüksek yapıp sonrasında boşa 3-4 sene harcadım diyen çok insan tanıyorum, akademik kariyer yapılmayacaksa iş tecrübesi kasmak çok daha mantıklı.

aydınevler'de kentsel dönüşüm vesilesiyle yeni yeni binalar dikilse de o yeniliğin çok bir artı kattığını düşünmüyorum. yani bana çok tekin gelmiyor oralar.