Ekşi Duyuru

Benim nazarımda değil zira bu kültürel bir husus, etnik bir konu değil. Adanalı, Hataylı olup Arap kökenleri olan insanlara karşı böyle bir tutum vaki değil mesela. Elbette ki istisnalardan değil, genel eğilimden bahsediyorum.

Bence degil. Malumun ilami neden irkcilik olsun. Pitbull saldirgan bir irktir. Alman coban kopegi korumaci bir kopektir. Kangal cok iyi bir cobandir. Bunlar nasil irkcilik degilse o da degil. Tum ortadogu milletleri; cahil, kindar, kiskanc ve fitnecidir.

hangi alanda mühendis acaba? hepsi o ortalamaya ulaşamaz.

@himmet dayı onu bende buldum.Sektör farketmez bildiklerinizi söyleyebilirsiniz.

Almanya'da 3-4 bin euro gibi.

10 sene tecrübeli Türkiyede şef pozisyonu eşdeğeri bir pozisyonda arkadaşım Amerika'da yıllık 120 bin dolar brut alıyor.

Ben saatte 99 kusur dollar aliyordum engineering yaparken. Haftada 30 saat calisiyordum

Türkiyede başlangıç maaşı 2bin.
Daha yüksek alanlar var mı acaba merak etmekteyim.

alana ve sektore gore degisir. Kanada'da 5 senelik muhendis ortalamna 70-80k kazaniyordur senede oda saatte $40 civari eder, vergiler kesilmeden. $65/saat 5 senelik adamin kolay kolay alacagi para degil, petrol firmasinda calisiyorsa belki. obur taraftan buralarda saatine $65 de buyuk para degil, turk lirasina vurdugun zaman cok gozuksede.

Idare eder, Almanyada Kablo Fabrikasinda Üretimde calisiyorum, gelirimden memnunum cok sükür ama is beni mutsuz yapiyor fazla kafa calistirmiyorum cok uyuz bir is.
Ofis de calismak istiyorum hedefim.

Mimarim. Isimi yapiyorum. Memnunum.

it sektorundeyim. memnunum. alakali is yapiyorum.

2010 da girmiştim şu an okuduğum bölüme. açıkçası dersleri sallamadığım için bu bölüme kaydolmuştum bir de bir sene daha hazırlık yapabilmeye imkanım yoktu. 2012 de ara verdim maddi sebeplerden dolayı. geçen yıl geri döndüm; daha öncekinden çok farklı modda bir dönüş oldu. yani okuldan zevk aldım ilk kez. yani okumanın tadına verdim diyebilirim. tüm yıl boyunca 24 ders geçtim, 40 küsur kitap okudum, ortaöğretim kpss de iyi bir puan alıp atandım. lakin şimdi iş yüzünden okulun gene sekte yemesi durumu var :) her ne kadar atandığım kurum okula 40-50dk uzaklıkta olsa dahi. murphy kanunları mı artık ne desem bilemedim :)

değilim, okuduğum bölümle ilgili bir işe atandım, ilk maaşımı alınca tüm bu duyguların uçup gitmesini bekliyorum.

Derdim çoktur hangisine yanayım.

Pek çok pişmanlıklarım da var.

Hayatımdan memnunum. Başka bi hayat kaldıramam.

Bazen çok isyan ediyorum hayata neden buyum yok neden şuyum yok diye. Eski ben olsam cebimdeki bilmem kaç bin tl tutarındaki kredi kartı çoktan patlamıştı sanırım 5 haneli borçlarım olurdu. Şimdi bir harcama yapmadan önce kaç kere düşünüyorum ve ona gerçekten ihtiyacım var mı diye kaç kere soruyorum bilmiyorum valla.

Aslında bir derdim yok ama insan kendine derdi varmış gibi sürekli bir şey yaratıyor. En büyük pişmanlığım bugüne kadar hayatı basit bir şekilde yaşamayışım. Şu anda onu yapmaya çalışıyorum olduğu kadar.

bariz bir pişmanlığım yok, sonuç olarak insan hayatı boyunca ne yaparsa yapsın çok büyük ihtimalle "keşke yapsaydım/yapmasaydım" dediği bir sürü şeye sahip olacaktır. ona takılmıyorum pek. dert dersen, ondan var. kız arkadaşımın beni terk edip etmediğini bile bilmiyorum şu an, öyle boktan bir durumdayım. çok özlüyorum ama tamamen kaybetmiş olabilirim, hem de benimle bile alakası olmayan bir sebepten. çok üzülüyorum. onun dışında maddi durum canımı sıkıyor. sonunda tek başıma, şahane bir yerde yaşayabileceğim ama eh bunun da karşılığı olacak. bir yandan okurken bir yandan iki işte birden çalışacağım. hadi bunu becerdim diyelim... yazılım öğrenmek istiyorum. gerçekten çok istiyorum ama okul başladıktan sonra ya altından kalkamazsam diye çok korkuyorum. sosyal hayat falan skimde değil, derslerimde başarılı olup yazılımda ilerlerken para da kazanabilirsem keyfim yerine gelir ama üç kuruşluk iq'yla nasıl yapacağım bilmiyorum. onun dışında kısa vadede pek bi' şey yok gibi. şu an sevgilim geri dönse ve babam "para buldum kankito, bundan böyle sana her ay 300 tele" dese dünyanın en mutlu ve gamsız adamı olabilirim. hadi parayı yine kazanıyosun da ben onu çok özledim amk. böyle işi skiyim.

Pişmanlıklar dertler elbet var ama buna da şükür diyelim

memnunum. derdim var tabii, olmazsa garip olur bence ama yoluma bakmamı engellemiyor nihayetinde. şöyle yapsam daha iyi ya da daha farklı olur muydu acaba dediğim şeyler de var ama geçmişe fazla kafa yormuyorum, ne gerek.

Okuduğum bölümden baya pişmanım. İşim dışarıdan iyi gözüküp içinde saç beyazlatan cinsten. Bir başkasının sahip olmak isteyeceği koşullarda ben bir türlü rahat edemedim yıllardır, bir eksik var.

Degilim.

Derdim de, pismanliklarim da cok. Derdi, pismanligi olmayan makbul insan degildir bence.

hayatım güzel , memnun olacağım şekilde gidiyor ama nedenini çözemediğim şekilde bir memnuniyetsizlik var..

derdim yok pişmanlık yok.

yaren +^1

Değilim. Çok büyük bir pişmanlığım var. Bu yükü daha ne kadar kaldırabileceğim bilmiyorum. Neyseki hayat bir şekilde ödetiyor.

gramatik - it's just a ride www.youtube.com

morcheeba - enjoy the ride www.youtube.com

buckethead - hold me forever (pike 65) www.youtube.com

damian marley & nas - patience www.youtube.com

moonspell - breathe www.youtube.com

en güzeli en sona:

camel - rajaz www.youtube.com

bayağı karışık oldu.

www.youtube.com

dark tranquility- single part of two- hours passed in exile
orhan gencebay- zulum-gitme-yokluk-nerden bileceksin

Yeni maceralar, yeni insanlar, hevesler, istekler...
Bir de keşfetme arzusu...
Yeni bir yere gidince çok mutlu olacak hayatı güllük gülistanlık olacak zannediyor insan. Oysa her şey kafada mutlu olmak isteyen insan dağ başında bir köyde dahi mutlu olabiliyor.

Guzel soru... psikolojik olarak bakarsak bence 2 nedeni var:

* gul gibi karisi varken gozu disarda olanlar sendromu. İnsanlar elindekinin kiymetini bilemiyor ulasamadiklari daha cazip geliyor.

* ego - savunma mekanizmasi devreye giriyor. kendini o zumreye ait gormeyip sorumluluktan vs kacmak bahane uydurmsk kendisinden baska bir seyde suc bulmak gibi bir sey bu ve kendini o zumreden ustun gormek.

Cok somut yazamadim, ornekler veremedim ama Dediklerimi derinlemesine dusunursen baglantiyi yakalayabilirsin. dedigin sekilde soylenenlerin gercek anlamda baska ulkeye gitmek istediklerini dusunmuyorum, blof yapip yakiniyolar sadece.

"kendi vatanında kendini yabancı hissetmek entelektüel icin ahlaki bir sorumluluktur" demiştir adorno. demiştir de şimdi elitist tavırlara giremeyeceğim tabii onun gibi. bu durumun her kesime yayılmasındaki en önemli etken teknoloji gibi sanki. her daim daha güzel bir yaşamın mümkün olabileceğini istemesek de görüyoruz. hem yetinmek hem de kabullenmek zorlaştı şu dönemde. yani modern toplumdan kopuk bir toplumdan, hatta kabileden bir kişinin yerinden hoşnut olmama gibi bir durum içerisine girdiğini pek sanmıyorum. sallıyorum tabii, belki de vardır istisnalar.

öte yandan biz insanlar öyle canlılarız ki, bir yerde uzun süre vakit geçirdikten sonra daha önce problem olmayan, hatta lüks olarak gözüken şeyleri sorun haline getirebiliyoruz. istanbul'da bisiklete binemiyorsun ya mesela, daha sonra taşındığın yerde biraz vakit geçirdikten sonra bozuk bisiklet yollarına küfreder hale gelebiliyorsun ve daha düzgün bisiklet yollarının olduğu şehirlerin varlığından da haberdar olduğun için "keşke oradaki gibi yollar olsaydı" diyorsun. ulan daha 2 sene öncesine kadar bisikletin bile yoktu deve, ne bu havalar diye düşünebiliyor insan tabii de kendiliğinden oluyor bu bi şekilde.

yani özetle, hep daha iyisinden haberin oluyor ve halihazırda yaşadığın alanda vakit geçirdikçe oraya has olan sorunlarla karşılaşıyorsun günlük hayatta. bu sorunların olmadığı başka bir yere gidiyor ve tekrar o gittiğin yere özgü sorunlarla karşılaşıyorsun...vs böyle gidiyor. benim yorumum bu şekilde.

çünkü hep daha iyi gidilecek ve yaşanacak yer var ve insanların daha iyisini istemesi çok normal? Yazdığın yerler Türkiye'ye göre çok iyi tabi ama dünyanın en iyi yerleri de değil. Gelir grubun düşükse en iyi yerde ya da avrupa'da da yaşasan, mutlu olma oranın daha düşük olabilir.

tutmaması gerektiğine işaret olabilir mi?

İkisi arasındaki ilişkiyi çözemedim. İlk defa duyuyorum

Çişini tutarken karnın basıncını ayarlar, bu da mideyi yukarı hoplatır.

Ortalamalarınız nasıl? Kafanızda özgün bir araştırma önerisi geliştirip bunu nasıl araştıracağınız ile ilgili bir plan yaptınız mı? Bu sorularınızın cevabına göre elbette mümkün.

referans? bu önemli noktalardan biri. ortalaman, aldığın dersler, varsa yayının. bunları güzelce bir listele. iyi bir motivasyon mektubu vs. hazırla. phd için iyi bir konu seçip (mühendislikte özellikle bu önemli) oradan bir hoca ile önceden iletişim kurup, birlikte çalışabilme imkanları vs. sorgulaman gerek.

Parasini odedikten sonra cogu yer kabul ediyor zaten. Hocalarla yazis.

cunku cahil ve fakirler. ayrica kokuyorlar.

Aslinda cahil kesimin moda tercihi su sekil:

onedio.com

seyler.eksisozluk.com

Gerci simdi bunlarin ozel bina universitelerinde okuyani (okuyamayani) da turemis. Ama kafa da ayni kilik kiyafet de.

İngilizce bilmiyor ki millet, Türkçe bile bilmiyor doğru dürüst ucuz mu ona bakıyor alıyor işte gerisi umrunda değil.

Buradan koku çıkarımı yapmak da güzelmiş.

@kurnaz şu yazdığın cümleden çok güzel tişört üstü yazısı olurdu aslında. yabancı bir dilde yazmak lazım tabii.

çünkü bunlar hep seks.

mecbur degiliz cunku.

Çünkü üzeri baskılı/yazılı tişörtlerin nerdeyse tamamında yabancı dilde bir şeyler yazıyor. İnsanları da sırf anlamlarını bilmiyorlar diye düz renkli tişörtlere yönlendiremezsin.

üzerine türkçe yazsan giymez büyük çoğunluk. ingilizce daha kuul... yabancı diyelim hatta ama nedense, üzerinde çinçe yazan ya da ispanyolca yazan tişört pek yok.

tamamen algıyla ilgili. ayakkabının üzerine nike değilde nikei yaz, adam yine onu alıyor. kinetix, bellona vs bunlar yerli firmalar, hep bu algıdan dolayı yabancı isim kullanıyorlar.

bir de klasik bir savunma var, ürün adlarıyla ilgili... efenim biz uluslararası bir firma olduğumuz için telaffuzu kolay bir isim... hadi len!

lavache guirit, schaub lorenz, fabuloso vs milyon çeşit firma var ve hiçbiri de, ay türkler bizim ismimizi nasıl telaffuz edecek acaba, diye düşünmüyor.

biraz da aşağılık kompleksi yani.

bir camide namaz kılan birinin fotoğrafını görmüştüm bir ara nette. adamın montunun arka kısmında "tanrı meşgul, ben yardımcı olabilir miyim?" yazıyordu.

ilgisiz belki ama şunu da ekleyeyim: otobüste, ihtiyar bir amcanın elinde tuttuğu eczane poşetinde VIAGRA yazıyordu. garibimin ne gözü görür, ne de görse yazılanı anlar... şerefsiz eczacı!

Ya hadi ucuz olduğu icin bakmadan alan cahil kesmi bi kenara bırakıyorum, belli bi düzeyin uzerindeki bi insan bi tişört aliyosa üzerindeki yazi urduca da olsa "ulan ne yazıyor burda dur google translate'den bakayim" diye aratip bakmali. Benim bi tişortümde Sound of İstanbul yazıyor, sirf ingilizce cümlede büyük İ kullanmişlar diye o tişörtü evde giyiyorum sadece(hediyeydi). Yani benim yaptığım da abarti evet ama en azından Fransızca yazili bi tişört beğensem açar bakarim anlamina, saçma bi şeyse almam tişörtü.

Para, ozgurluk, guvenlik...

www.guncelpsikoloji.net

Pramitte en temelde ilk iki basamak buralarda zor, hatta 3.basamakta bile gelismis ulkelerde daha basariliyim. Cahil insan orani azaldikca arkadas bulma sansim artiyor.

medeniyet ve huzur için.

Yaşam kalitemin artması için.

istemiyorum. taharet musluğu yok +1

Taharet musluğu on dolarlık bir aparatla hâllediliyor, şaka mısınız.

Neyse, Türkiye birçok açıdan yaşanmaz bir ülke. Rezil devletimiz sağ olsun her şeye beş katı para veriyoruz, kur farkı yetmiyormuş gibi bir de vergilerle geçiriyorlar. Şehirlerde yeşillik yok, yeşillik olan yerde başka bir halt yok.

Bu kişisel bir sebep ama birçok dünyaca ünlü müzisyen adımını atmıyor buraya. Avrupa'da en önden bilet 80 euro, bildiğin 80 lira yani. Ben alınca 250 lira oluyor, üzerine uçak bileti falan filan bir tane konser için bir sürü masraf ediyoruz. Salak salak işler çıkarıyorlar, bazen parasını ödediğin konsere bile gidemiyorsun (ıhıldın dılıyı ızın kığıdı lızım). Oldu da Türkiye'ye geldi, en leş yer 150 liradan aşağı olmuyor.

Bir şekilde girsek de wikipedia bile engelli lan yaşanır mı bu sefil ülkede.

orta ve kuzey avrupa için, en başta hayat standartları var. almanya gibi bi yerde 2 bin euro maaş almayı türkiye'de 10-12 bin lira almaya tercih ederdim mesela. alım gücü yüksek, devlet canına okumaya programlanmış bir mekanizma değil, yalan bile olsa saygı görüyosun, yol verme kavgasında ölme ihtimalin dikkate almaya değmeyecek kadar düşük vs...

rusya için, valla bunu ben de bilmiyorum ha. çocukken gelişti bu rus hastalığı, önünü alamadım. diğer yarım oralıymış gibi hissediyorum, 6 yaşımdan beri sıla hasreti yaşıyorum. novosibirsk'teki favori mobese kameram, bilhassa kışın kar yağıyor mu diye bakmak için sık sık ziyaret ederim, az aşağıda opera binasının orası da var: avtoline-nsk.ru

çocuğumu da böyle bir fotoğrafta göreyim istiyorum mesela: prntscr.com

kaynanam her yaz alanya'ya gelen şüşko bir teyze olsun ve ziyaretine gittiğimizde kafam kadar pelmeni yapsın, kayınbaba içip içip devrilsin, ben youtube'a her hafta ölümlü olmayan bir dashcam videosu yükleyeyim, çelyabinsk'e meteor düşerken ben de orada olayım istiyorum. bu yüzden rusya.

www.youtube.com

gözü hep dışarıda bir çocuktum. 9 yaşındayken norveç'e gitmeyi çok istediğimi net olarak hatırlıyorum. ulan o yaşta norveç'i nerden duydun da gitmek istedin amk kertenkelesi. çok fazla üke oldu böyle sevdiğim, görmek istediğim, kültürünü merak ettiğim. rusya bambaşka. bi de almanya var böyle ama almanya'dan yaş ilerledikçe soğudum, malum schengen olsun nato olsun işin içine politika girince jsfsfsk bağımı kopardım onlarla büyük ölçüde. geriye bir tek rasiya kaldı.

Bazen gitmeyi çok istiyorum bazen de istemiyorum.

Gitmeyi istiyorum çünkü satın almak istediğim programın en boş hali (teknik ismini bilmiyorum'_') 200 euro, alamanya da olsam iki yüz liraya alacağım işte o programı. Burada 800 liramın olması lazım kenarıda.

Şehirleşme iyi, 15 bin kişilik kasabalar yaşanılabilir düzeyde. Türkiyede sıkıntı basar 15 bin kişilik kasabalarda.

Kurallara uyan insanlar var, trafik daha çekilir.

Türkiye'ye geldiğimde cebimdeki para dört kat artacak.

Porsche binebilir ihtimalin daha fazla

Gitmek istemiyorum bazen

Çünkü Almanlar da beni bekliyordu sanki diyorum kendi kendime. Dışlanmış hissedeceğim kendimi. Türklere karşı önyargı üst düzeyde duyduğum kadarıyla.

Yemek, gerçi Almanya'da bu sorun olmaz ama yine de aklıma takılıyor.

Meyve fiyatları çok yüksek diyolla.

Belki de en büyük etken bu: alamancılar.

almanya'da yaşamak isterdim ama almanca öğrenesim yok.
ingilizce konuşsalardı eyiydi.

İstemiyorum çünkü burada bir sıkıntım yok. Fakir olsaydım belki Almanya'da 1000€ için tuvalet temizleme hayali kurardım ama Türkiye'de durumum iyi neden gidip oraların ikinci sınıf vatandaşı olayım.

Çünkü insanca muamele görüyorsun sinir stres yok kafa rahat. Para falan yalan, TR de 12bin maaş alıyorum da ne oluyor sanki? Hep stres hep kavga gürültü, sokmuşum öyle paraya. Son 3 aydır İspanya`daydım, aylık 1500 euro ya mis gibi yaşadım, son 10 senedir hiç olmadığım kadar da huzurluydum.

Yaşıyorum. İşimde alanımın uzmanları burada. O yüzden yaşamak istedim.

herkesin kendi tercihi bu şeyler. kimse kimseye karışmadığı, kimseyi çocukça terimlerle aklınca aşağılamaya çalışmadığı sürece sorun yok.

dışarıda susuzluktan ölse bir şişe su almayan tanıdıklarım oldu. ha, bugün adamın hatırı sayılır bir varlığı var, benimse hiçbir şeyim yok.

ne yeme içmemde ne de zevkimde çok kısmam, hatta biraz müsrif bile sayılırım. ama cimriliktense müsrifliği tercih ederim. aslında ikisi de yanlış, en iyisi orta yol.

sosyal medyada yenilen içilen mekanları paylaşmayı ben de hoş bulmuyorum ama dileyen yapar bana ne. gezilen mekanları paylaşmada ise sorun görmüyorum. aradaki fark, sanırım birinin insanların yiyip içemeyecekleri görmelerinin bana hoş gelmemesi. ayıp diye düşünüyorum. gezme olayı da benzer gerçi ama en azından açlık/susuzluk gibi birinci sırada bir şey değil.

Dogru. Insanlar sirf sosyal medyada paylasmak icin gezer, mekanlara gider oldu. Hayati kendisi icin degil sosyal medya icin yasiyor insanlar. Ilgi orospulugu hat safhada.

fotoğraf çekilmekten başka aktivite bilmeyen tipler yıllarca zen eğitimi alıp gelmiş gibi eylemlerini kutsiyet atfederek anlatıyor. eleştirilere şiddetle katılıyorum.

Bununla ilgili bir sosyal araştırma var. Kaynağını daha sonra hatırlayıp yazarım ama özetlemek gerekirse bu araştırma insanların artık tatillerini "başkalarına anlatabilme ihtimali" üstünden kararlaştırdıklarını gösteriyordu. Yani bazı kişilerin sırf bir kimlik yaratmak amacıyla bir şeyler yaptıklarını düşünüyorum ama genel yaklaşımım "herkesin hayatına hiçkimse karışamaz" şeklinde.

İnsanların sırf sosyal medyada fotoğraf çekmek için bile farklı kültürleri, yerleri gezmesi neresinden bakarsan bak olumlu bir gelişme, hele ki bizim insanımız için. Sebebi ne olursa olsun, kendi habitatının dışına çıkmak, dünyayı, insanları tanımak ufuk açıcı bir deneyimdir. Gidiş amacı bunu değiştirmez.

"ama layk için gidiyor" e gitsin abi, hiç gitmemesinden iyi değil mi?
Bu eleştiri tarzı insanımızın ne kadar kötümser, olumsuz yönden bakma meraklısı, baltalayıcı olduğunun bir kanıtı daha. Bu yapılan eleştiri bir tespittir ve ben de katılıyorum , sırf moda olduğu için yapan çok kişi var. Ama salak saçma şeylerin moda olmasındansa bu olsun moda, arkasındaki motif neyse ne, her halükarda kazanım sağlıyor. Ve bu eleştiriler bu şekilde düşüncesiz yapıldığı sürece bu gibi temelinde kazanımlar olan bir sürü eyleme bok sürülmüş olacak.

Bu durumdan memnuniyetsizlik duyabilirsin, oraya gidenleri samimiyetsiz de bulabilirsin ama işin bu başlıktaki kadar bombardıman haline gelmesi toplumdaki kötücüllük ve art niyetin sonucudur. Ben de onların tarzından gidip "bu sert eleştirileri yapanlar gidemedikleri için kıskananlar ve bir tek onlar gitmiş olsun başkası gitmiş olmasın diyen ezik ve farklı olma çabasındaki ergen ruhlardır" diyebilirim pekala.

Seyahat dunyanin en guzel etkinligidir. Mahallesinden disari cikmayan balkonda atletle cay icen adamdan baska da bir yorum beklenmez elbette. Zaten diger ulkeler Turkiye'yi kiskaniyor saniyor.

Ben de tum parasini iPhone almaya ya da evine yeni koltuk takimi almaya yatiranlara ve bu isi kutsallastiranlari elestiriyorum. Seyahat (Bodrum'da otelden cikmamak degil - kentleri gezmek) insani egitir. Neden Jon Turkler, Osmanli'nin degismesini sagladi cunku Bati'yi gorduler.

olay gezmekten çok zevk almayla alakalı. eğer gezmek zor gelmiyor sıkıntıları seni rahatsız etmiyorsa ferahlatıyorsa güzel bir şeydir. eğer evde oturmak seni rahatlatıyorsa bu senin için değerli bir şeydir.

ev almak araba almak mal üstüne mal koymaktansa gezmeyi yeğlerim.

hayat zaten övülmek beğenilmek üzerine kurulu. herkes farklı şekilde bunu tatmin etmeye çalışıyor. kimi araba alıyor kimi arabasını modifiye ettiriyor kimi kilo veriyor kimi koluna güzel kız, adam takıyor. kimse kimsenin hayatına karışamaz.

Bence tamamen israf hem para hem zaman açısından. 3-5 günde neyi gezip neyi göreceksin. Gittiğin ülkede 1 ay kalabiliyosundur o başka. Bilmemne şelalesini, kulesini görmüşüm bana ne. Elin turisti benim ülkeme gelip bir sürü kekoyla muhatap olup para dökerek gidiyor. Bizden de gidenler aynı.

Yurtdışına çıkmayı güç gösterisi olarak görüyorlar. Bunların çoğunun evi kira, bir sürü de borçları var. Bu gezgincilerin ortaya çıkması üzerinde instagram'ın etkisi çok büyük.

Yurtdışına çıkan değil lüks evi arabası olan övülür. En azından gerçek hayatta bu böyle. Sanalda yaşıyosan o başka.

Bu dediklerim kadınlar için geçerli olmayabilir. Kadının güzel olanının gezip tozarken paraya ihtiyacı yok.

Son derece haklı bir eleştiri. Bütün bu gezip tozma, yiyip içme goygoyunun 2 ayağı var. İlki sistem açısından ekonomik kısmı, insanları harekete teşvik etmelisin ki bu esnada ekonomik hareketlilik sağlanabilsin. Kimsenin ihtiyaç dışı tüketim yapmadığı bir dünya düşünelim, böyle bir dünyada sistem çöker. 2.si insan ayağı, zevk ve gösteriş düşkünlüğüyle ahmaklık birleşince bu türlü şeylerin değer kazanmaması mümkün değil. Seyahatin bütün sağlıklı yönlerini kabul etsem de bir kitapta okuduğum "seyahat ahmağın cennetidir" sözüne katılmadan edemiyorum.

Elestirilere katilanlarin cogu farkli bir kulturu gormemis, farkli bir sehrin sokaklarinda yurumemis, havasini yasamamis olanlar goruyorum ki. Duzenli bir hayatin varsa ne vize almak zor ne de izin.

öyle. so what?

menfaatsiz severse annen baban kardeşin yakın ailen falan sever sadece.

Gercekten yalniziz. Kesinlikle. Iki aya yakindir issizim, cok deneyim kazandim.

Hadi simdi biraz da para kazanayim Allahim... deneyimlerimi kullanmam lazım.

Sen de onlarin menfaatlerine zarar verme zaten. Soruna gelince, yalnizlik bana bir tercih gibi geliyor. Yoksa yaniliyor muyum?

yoo.

Ben değilim ya, çok moralimin bozuk olduğu ender anlar hariç öyle hissetmiyorum. Her ilişkinin maddi ya da manevi bir çıkara hizmet etmesi şart, bunu çok da yadırgamıyorum.

www.eksiduyuru.com

Suraya yazmistim.

Yonetim bilisim sistemleri ders icerigi bakimindan ogrencisini yazilim projeleri icin project manager, yazilim gelistirici, yazilim mimari, is anlisti, erp danismani, erp sistem uzmani gibi is alanlarina hazirlar. bu is alanlari daha cok yazilim ile isletme arasindaki skalada yer alirlar. bilisim sektor dunyada en hizli buyuyen alan oldugu icin is imkani da cok ama her bolumde oldugu gibi kendini gelistirmek sart cunku rekabet de cok.

Bu bolumun bilgisayar muhendisliginden farki ne? bilgisayar bilimleri elektronik-yazilim-isletme skalasinda genis yer kaplar. bilgisayar muhendisligi okuyan biri elbette farkli alanlara kayabilse de alacagi dersler daha cok (elbette istisnalar var) elektronik-yazilim kismina yogunlasirken yonetim bilisim sistemleri yazilim-isletme kismina yogunlasir. bu elbette bilgisayar muhendisi isletme alanina, ya da yonetim bilisim sistemi mezunu devre programlamaya yonelemez demek degil, elbette yapabilir ama ders icerikleri bu ayrismayi hedefler.

Ic hatlar icin var uyarsa atayim

Pardon ikisi de varmis

Nasil atilcak mesajla atmayi bilmiyorum :((

Yoo

Dunyanin en guvenli yerlerinde geziyor. Istanbul'da gezmekten daha guvenli.

Cesur mu değil mi bilemem ama bence güzel bir şey.

Cesurluk kıstası neye göre kime göre değişir tabi. Onun yaptığını yapamayacak insanlar vardır e o zaman bir cesurluk diyebiliriz. Tek başına 1 ay gezebilmek herkesin yapabileceği bir durum değil bence.

Vahsi ormanlarda falan mi geziyor? Avrupa ulkelerini gezmek icin cesaret falan gerekmiyor yav. Boyle normal cikip gidiyorsun direkt. Cesur denmez.

bence cesurdur.

değildir, sıradan bir şey artık

ben bunu "avrupa ülkelerinde gezmek için gereken cesaret" yönünden değerlendirmem.

ancak uzunca bir süredir, hayatta ne yapmak istediğine karar verip o doğrultuda herhangi bir insana vb. ihtiyaç duymaksızın isteklerini gerçekleştirdiğini dikkate alarak, en azından hayata ve beklentilerine karşı cesur diyebilirim.

ne yazık ki çok az insan, düzenli bir süre boyunca isteklerine göre yaşamayı düstur edinerek hayatını ona göre şekillendiriyor ve gerekeni yapıyor.

Nasıl ve nereye gittiğine bağlı
Otostop çekerek mi geziyor, şehir merkezlerine mi gidiyor yoksa Fransa'nın banliyölerine, şehirlerin bağcılar, gazi mahallesi gibi yerlerine de gidiyor mu. Hotellerde mi kalıyor dışarda çadır mı kuruyor.

Uçakla trenle gidip otelde kalıp şehir merkezini geziyorsa cesur denmwz, yukarıdakiler gibi şeyler yapıyorsa cesur denir. Hele o 1 ay tamamen otostop ve hotelsizse.

%82si köyünün bile dısına cıkmamıs memlekette cesur degil he.

Güzel bir gezinti yapan hoş bir insandır, cesareti bilemem. Ha dersiniz ki, üç aylık bebeği ile yapıyor, veya aslında kanser ona rağmen yapıyor falan, o zaman cesaretten bahsedilebilir belki. Yoksa cebinize parayı koyup, uçağa atlayıp bir başka şehire gitmekte özellikle dikkat çekici bir şey göremedim ben, because 2017.

buna cesaret degil gezginlik denir ki cok da guzel bir sey yaptigi. keske senede 1 aylik bos vaktim olsa aynisini yapardim.

2

2

1

kim diyo vermiyo diye.sağlık bile para olmadan olmuyor artık.önemli olan az para ile de mutlu olabilmek artık.

mutluluğu bir yere kadar getiriyor.daha sonradan ulaşılacak bir nokta kalmıyor.bu yüzden de mutsuzluk başlıyor.sanatçılar hep bu yüzden intihar eder zaten.30-40 yaşına kadar yaşanılacak herşeyi tüketirler.Sürekli tekrarlanan şeylerden sıkılmışlardır.

8-10 bin lira maaş alınca kendini zengin sana salaklar diyor onu sadece.

Yeterince zekiysen paranın mutluluk getirmediğini zaten düşünerek kavrayabilirsin. Çok yer gezdim, bütün paramı gezmeye harcayan biriyim.

First class uçup, indiğim yerde limuzin kiralasam ve 5 yıldızlı otel suitlerinde kalsam ne farkeder? Ben sevmiyorum ki öyle yaşamayı.

Yemeğimi kendim pişirmekten hoşlanıyorum. Zaten gurme seviyesi gıdalara ilgim var param da yetiyor.

Ben ormanda kulübede kamp yapmayı seviyorum mesela. Bisiklet sürmeyi seviyorum, ormanda koşmayı seviyorum.

Kamboçya'da budist tapınağı gezerken milyoner olsam ne farkeder?

Ferrari, pahalı hobiler vs bunlar oyuncak ben çocuk değilim malesef.

e banam +1
fakir tesellisi diyelim buna.

bu arada milyar dolarlar olmasa da en azından aylık iyi bi maaş(8-10bin değil) sürekli mutluluk için gerek şart. tabi yeter şart değil

Zenginlik ve mutluluk cok ayri ama bence soyle oluyo zenginlik beraberinde sorun getiriyo. Yeni borclar odemeler kontratlar va. E haliyle problemler ve riskler daha buyuk oluyor. Bu da mutsuzluga yol aciyor

Zenginlik amaç değil araç çünkü.

Fakir söylemidir bu. Yetinebilmek adına bir avuntu cümlesi.

Dünyanın zenginlerine bak adam 2. böbreğini 6. kalbini taktırdı. 100 yaşında. En son 200 yaşımı görmek istiyorum dedi. Der tabi. Gtün yiyirsa sen de.

Sağlık bile para ile satın alınabiliyor. Kanser fln hikaye. Bilmediğimiz ne teknolojiler var. Sadece geç kalmamak lazım.

Şu hayatta sağlığın oldun bir de paran olsun kim demiş mutluluk olmaz diye. O kişi mutlu olmayı bilmiyordur. Sen kalitesizsen zaman spor seyahat kavramın yoksa ufkun açık değilse tabi bir müddet sonra sıkılacağını düşünürsün.

Dünya uçsuz bucaksız bir derya. Her yıl bir ülkede yaşıyım talan edeyim heryerini gezeyim kültüründe harmanlanıyım desen yine ömür yetmez. Yapılabilecek öyle çok sey var gidilebilecek öyle çok yer okunacak öğrenilecek o kadar cok sey var ki.

Para sağlık ve zeka olsun yeter.

Sonradan zenginlik uyuşturucu, alkol ve seks bağımlılığından başka bişey kazandırmaz

çünkü insan alışıp hep daha fazlasını ister.
otobüse biniyorsan, bir arabam olsa mutlu olurum dersin.
onu alınca yeni modelini istersin.
onu alınca lüksünü istersin.
böyle gider bu.
sevdiğim bir laf var; herkes bir yükün eşşeğidir.
uyarlarsak, herkes birşeyin açıdır.

paran varsa çevren vardır ama çevrende insanların bir kısmı sağlına değil paranla ilgilenir. Eğer bir fabrika,çiftlik işletiyorsan bir sürü insanın sorumluğu üzerindedir

şu anda almak isteyip alamadığın ne var?

zengin olduğun zaman yukardaki sorunun cevabına tekabül eden şeyleri alınca mutlu olacaksın, bunun ötesi safi bir mutluluk getirmiyor; belki doyum getirir.

Fakirler isyan etmesin diye öyle diyorlar. Dünyada zenginler sadece küçük bir azınlıkken, çoğu insan fakir. Fakirler bir ayaklansa zenginlerin donlarına kadar alırlar. İşte din olsun, bu tarz fakir edebiyatı olsun, bir şekilde uyutuyorlar bu fakir kitleleri.

Sözlükte bir tespit okumuştum, dizilerde hep zenginlerin dramı, fakirlerin ise komedisi ise işleniyor diye, çok doğru. Dizilerde hep zengin ama mutsuz insanlar insanlar var, başlarında bir ton bela.

Yukarıda bir arkadaş demiş, first class uçsam ne olur, zaten sevmiyorum öyle yaşamayı.

Zengin olunca first class uçmak zorunda değilsin ki, sen yine istediğin gibi yaşa, yine yemeğini kendin pişir. İstediğinde 5 yıldızlı otelde kalma şansın varken, sen keyfin için hostelde kal mesela.

Paran kadar özgürsün sonuçta. Sağlık bile parayla.

kim demiş, geçen seneye kadar elime az miktar para geçerdi, şans bu ya süper loto'dan hatrı sayılır bir miktar kazandım.

Kendime, kardeşime, aileme en güzelinden ev aldım, keza arabalarda öyle. Babam bu sayede emekli oldu, rahat rahat evde oturuyor şuan. Kardeşime de çok istediği danışmanlık şirketini kurdum, maaşlı işinden istifa etti ve şuan çok mutlu.

Bir kaç gayrimenkul yatırımı yaptım, oralardan gelen sabit kira gelirim oldu. Bir kısmıyla finans yatırımları yaptım paraya öyle değer kazandırtıyorum.

Kendi işimi kurdum, yavaş yavaş tıkırdan işlemeye ve çok güzel paralar kazandırtmaya başladı. İlk defa bu sene arkadaşlarımla beraber neredeyse 3 aydır tatil yapıyorum, para hesabı yapmadan harcama yapabiliyorum.


Sadece ben değil, ailemde mutlu oldu ve bu parayı har vurup savurmadan arttırmaya da başladım, yaşam kalitem yükseldi.

24 yaşındayken inanılmaz güzel standartlarda yaşamaya başladım.

Kıssadan hisse parayı sonradan elde etmiş biri olarak mutluluk getirdiğini çok rahat söyleyebiliyorum.







şaka şaka cebimde 50 lira var, hayali bile mutlu ediyo aliminyum.

YATAGANTS AHAHAHAHA

Evin fotograflari vs varsa airbnb'e bildirin. Musteri memnuniyetine onem verdikleri icin dikkate alacaklardir. Para iadesi olmayabilir ama coupon verebilirler.

Umca

bir bardak suya bi tatli kasigi tuz atip karistir, sonra o tuzlu suyu burnuna cekip cekip disari at. Bu sekilde temizler ve rahatlarsin.

Burun damlası

Ben olsam Liverpool (Beatles), York ve Manchester ı seçerdim ama benim için bütün UK şehirleri sanki aynı gibi :-/

Hakkaten hepsi aynı gibi, ben de seçemedim. hava durumunda daha güneşli olana/yağmursuz olana git :)

Manchester sanki oburlerinden farkli olarakm daha az kozmopolit, ucuz ve sakin bi yer ya. Hem gecmisten gelme de bi işçi kulturu var

newcastle'da 1 yıl yaşadım, gelme hiçbir özelliği yok. Sheffield ingiltere'nin en kötü şehirlerinden biri.

York-Manchester-Liverpool

Ha Liverpool ha Manchester cok yakin sehirler

Birmingham i cikar listeden

Oyum York'a.

Nottingham nasıl?

Irkcilik bence. Neden almadigini sor. Sonra turksun filan derse polisi cagir o anda.

irlanda ırkçılığın en baba yaşandığı ülkelerdendir dünyada.

bu avrupada her yerde basina gelebilir. avrupalilar genelde irkcilardir zaten.

Biz kendimizi beğenmiyoruz, adamlar beğenir mi. Kim bilir kaç tane türk pasaportluyu içeri aldıktan sonra ne olaylar yaşadı .

Özet adam haklı

gizli kamerayla gidin, elemanlari biraz konusturun. ters yapmayin sadece. onlar ters irkci bir seyler soylerse hem youtube'a yuklersin hem polise gidersin.

ırkçılık değil genelleme ve savunma mekanizması diyelim.

genelleme yapmayın yahu. irlanda'da bulunmadım sonuçta, sallamak istemem ama bulunduğum yerlerle alakalı da kimisi insanlarının çok ırkçı olduğunu söyler, başkası farklı konuşur. bu tip konular direkt kişinin yaşadığı deneyimle alakalı ve kişiden kişiye değişebiliyor. kulüplerdeyse içeri alınma konusunda çok fazla değişken mevcut, net olarak sen türksün diye alınmadığını söyleyemeyiz. şayet daha sıradan bir ortam olsaydı, evet ırkçılık diyebilirdik tabii ki.

biz ingiltere'de kızlı erkekli bir gece klubüne gitmiştik.
yunanlı arkadaş sigara içmeye çıktı, dönüşte almadılar senin tipin uyuşturucu satıcısına benziyor demişler. sdfdsf.
aldılaramadık da geri çıktık çaresiz. herif hala kavga etme peşindeydi kapıda :D

işte tipine göre muamele yapıyorlar da kesin bişiler olmuştur daha önce oralarda sıkıntılı

okulun kayit kilavuzunu okudunuz mu? benim okulda yurtdisinda olanlarin yerine baska biri kayda gidebiliyor.

E devletten kayıt yapılıyor.

üni'yi arayıp sordunuz mu?

Abimin boğaziçine kaydını ben yapmıştım. Yurtdışından noterden vekalet yolladı

bence tek risk rezervasyonun iptal edilmesi. yeni üyelerde baya sık oluyor. alternatifin olsun acil durum için.
onun dışında bir risk görmüyorum. hostelden her şekilde iyidir:)

Biz de bir kere yorumsuz evde kaldık, bir sıkıntı yoktu.
Risk olduğunu düşünmüyorum, airbnb ev sahiplerinden kimlik belgesi, telefon vs ile doğrulama istiyor. Siz ev sahibi için ne kadar risk oluşturuyorsanız o da sizin için o kadar risk oluşturuyor yani.

risk her zaman var.
30 kere filn kullandım ama halen superhost dışında kalmıyorum.

can güvenliğinden bir şey olmaz ama host tecrübesizse uğraştırabilir. ev pis olabilir, gereksiz pürüz çıkabilir vs vs.

risk hep var. ben de airbnb de hiç yorumsuz birinde kalmıştım, daha önce cs ile birilerini ağırlamıştı ben ilk airbnb konuğuydum. benden sonra bi 10 15 yorumu vardı bi ara baktığımda. yani bunu niye anlattım risk var ama hiç olmayabilir de.

biz geçen sene macaristanda böyle birini bulduk. ilk misafir bizdik. yaşadığımız sorun, hostun bizimle iletişime geçmemesiydi. ne mail ne mesaj. en son artık biz aradık ve dediği şey evet geleceksiniz biliyorum. anahtarı başka apartmandan alıp evi bulana kadar bir ton sorunla karşılaştık. riskli bir iş ama birilerinin kalıp yorum bırakması lazım yeni başlayanlara.

merkeze uzak olsun ama superhost olsun. son dakika golu çok sıkıntılı olabilir.

london da camden town soho chinatown shoreditch gezin kesin

Glasgow da gprulevek gezilecek pek bir şey yok aslında

Skechers go walk'ları tavsiye ederim, fiyatı da fena değil, uzun süre yürüyeceksen çok rahat edersin.
Londra'da alınacak yer bilmiyorum maalesef.

airmax falan al işte. ortalama bi bütçeyle rahatlık verir.düz birşey alma. tabanı yumuşak ve yüksek olsun biraz.
sterlini düşününce nike öyle ucuza gelmeyebilir.
daha ucuz olsun dersen primarka git, kafana göre bişi al ordan.

Oxford street'te ayakkabicilar cok ama uygun olur mu emin degilim, soyle bir sey var oxford'dan aldigim ayakkabiyi camden town'da daha ucuza gormuslugum de oldu.

Bu arada reebok oneririm, kendi markalari oldugundan uyguna alabilirsin bi ihtimal.

Tabanlık alabilirsiniz, dr.scholl'un jel olanlarından, spor için olandan tercihen. Ayakkabıya para vermemiş olursunuz. Oldukça fark eder.

metrobüs ile uzunçayır > e-11 hatlı otobüs ile s.gökçen
metrobüs ile uzunçayır > herhangi bir otobüs ile kadıköy rıhtım > havabüs veya e-11 ile s.gökçen
metrobüs ile uzunçayır > metro ile tavşantepe > e-9 ile s.gökçen

Söğütlüçeşmeden gidebilme ihtimalim var mı ?

söğütlüçeşme'den direkt giden araç yok. orda işin varsa gidip işini halledip uzunçayır'a geri dönersin.

söğütlüçeşme'den rıhtıma yürümek 10-15 dakikanı falan alır en fazla. (valiz falan olacaksa ya da yürümeye üşenirsen otobüse/minibüse de atlayabilirsin) rıhtımdan yine havabüs veya e-11.

Teşekkürler rıhtımdan gidiyorum :)

rıhtımdaki otobüsler uzunçayıra taşınmadı mı ? rıhtıma gidiyorum yazmışsın ama aradığını bulamayabilirsin.

şirinevlerden taksim, taksimden de sabiha gökçen olabilir bir başka alternatif olarak

E 11 e bindim .Sabihadan londraya uçuyorum :)

altyapısı olan birisi değil 55, en az 80'lerde bir puan alır. yds'de ve yökdil'de tek ölçülen şey okuduğunu anlayabilmek. ingilizce altyapısı olan yani okuduğunu anlayabilen birisi için 55 almak mesele bile değil.

bence bu soru troll...ben de besleyeceğim..

ingilizce altyapısı olan biri bildiklerini bir kaç ay inatla unutmaya çalışırsa 55'e düşebilir evet.

Soğuk, stres vb sebeplerle kaslar iyi kanlanamadığında kasılı kalıyor. Kulunç dediğimiz şeylere dönüşüyor. Sporla kaslar ısındı, kan dolaşımı hızlandı. Kaslar gevşeyince baş ağrısı da geçti.

Susuzluktan olabilir. Spor yaparken susayıp içtiysen geçmiştir. Başım çok nadir ağrır şükür ki, ağrıdığında da nedeni genellikle budur.

kan akışı. akış zayıflayınca ağrı oluyor. hızlanınca geçiyor.

Bas agriniz neden kaynaklaniyordu bilmiyorum ama spor dogal agri kesici olarak adlandirilan epinefrinin salgilanmasini sagliyor.

Verilir de 2 paket eti formu ben bile yiyemem. Bayıyor zaten hemen. (100 kiloyum)

10 kilo verirsin. Ciddiyim.

1000 kalori bile etmez duruma göre.

Eğer 1.20 falan değilsen zayıflanır.

günde 3 litre su iç.
ekmek, makarna, pilav yeme.
yağlı gıdalardan koladan şekerden uzak dur.
pasta börek çörek tatlı vs yeme.
yürü spor yap biraz.
1 ayda 5 kilo garanti.

bu açlık grevi gibi bir şey olmuş. iki ayda verirsin de sonrasını bilmem.

Kaç kilosun günlük metabolizma hızın ne bilmiyorum ama bu resmen işkence. Birkaç günün sonunda açlıktan ölüyorum diyip 1.5 iskender söylediğini görebiliyorum. 2 ayda 5 kilo vermek gayet mümkün (ortalama bir vücudun ciddi bir sağlık problemin olmadığını varsayıyorum). Böyle bir diyetle bol bol su ve kas kaybedersin, istediğin görüntüye de kavuşamazsın sarkar vücudun.

bu sıcaklarda düşer bayılırsın. yaz mevsimi böyle ağır diyetler yapmak için en kötü zaman.

83 kiloyum 179 boy hedef 77 olmak

Zayıflanır da böyle zayıflama kesinlikle tavsiye etmem. Kasları parçalar onu yakarsın.

öğlen çok sağlıksız, eti form yerine ızgara ve sebze ye. et-meyve-sebzeden şaşma. paketlenmiş fabrikasyon her şeyden kaç. diyet ürün diye satılan her şey çöp. kalorisi düşük diye çöp yeme.

2 ayda 5 kg kolay bir hedef. ama 6 gün diyet yaptım diye haftasonu yarım kilo tatlı gömmeyeceksin tabi.

ölürsün açlıktan. onun yerine beyaz et ve salataya yönelsen? halam 100 kilo 1.55 boylarında bir kadındı, yıllarca aç kaldı. daha sonra bol su düzenli tuvalet alışkanlığı ve tavuklu salatayla 70'lere kadar indi(1 1.5 yıllık bir süreçte)

Cinliler ve genel olarak minyon insanlar gec yaşlanıyor. Bir de gam tasa yoksa boyle oluyor.

Uzak Doğu halkı genelde böyle. Kadınlı erkekli geç yaşlanıyorlar.
i.imgur.com

fotolarla oynuyor. zaten fotografçıymış.

50 olması ilginçmiş..beni de düşündürdü..ama @aycho +1 ben de gözlemledim..

ancak beni daha da şaşırtan @kakao'nun yaşı....ifşada gördüğüm kadarıyla şu an şoklardayım..bence şaka yapıyor :D

Bozulsun bence de. Sen götü yayıyon adam spor yapıyo :)

Yok artik. 29 yasindayin bundan buyuk gosteriyorum. Spor falan degil, bayagi genetik bu adamdaki. Spor yapayim 50 yasinda boyle goruneyim, yok oyle bir dunya. Genetigin izin verdigi kadar olur o.

saçında da toppik var

bu tür bisküvilerin amacı tokluk hissini arttırır, kalori alımını azaltır.
formda tutar mı sanmıyorum ama bir uzmana danışmakta fayda var.

Tutmaz. Spor yapmak formda tutar.

dönüş biletiniz mutlaka olmalı. kalacağınız yer, seyahat sigortanız ve dönüş biletinizin çıktıları yanınızda olmalı.

nereye gidiyorsunuz / kaç gün kalacaksınız / hangi gün dönüyorsunuz / dönüş biletiniz var mı -- bu sorulardan herhangi birini cevaplayamadığınız halde ingiltere, ab veya abd'ye girmeye çalışmak çok gereksiz risk almaktır.

6kez girdim Londra'ya girdim 4kez sordular dönüş biletini hatta birinde çıktısı yoktu internete girip bağlanmam gerek dedim tamam beklerim dedi yarım saat bekledi ve gördükten sonra damgayı bastı. Dönüş biletini çakma ayarlayın telefondan gösterin.

İsveç.
Tabii burada öyle para biriktirip ev alma olayı çok yok. Daha çok krediyle alınıyor. Ancak kredi ödemesi maaşının 4te 1i falan, iki kişi çalışıyorsa gayet rahat geçinebiliyor aile.

isveç.
asgari ücret bile almayan arkadaşım sadece çocuk yaparak alıyor. çalışmıyor. haftada bi 2-3 saat çim biçiyor sitesi de ona belli bi ücret ödüyor.

asgari ücretlinin rahatlıkla ev alabilmesi fikri çok saçma, çok ütopik.

asgari ücret vasıfsız elemanlara verilen bir ücret türü. bir ülkede ne kadar çok asgari ücretli varsa ülke o kadar gelişmeye kapalıdır. (türkiye pek çok boktan alanda olduğu gibi bu alanda da lider sanırım oecd arasında; toplam işgücünün %50'si asgari ücrete çalışıyor)
asgari ücretlinin ev alabildiği ülke boktan ve eşitliğin olmadığı geri kalmış bir ülkedir. umarım dünyanın hiçbir yerinde böyle bir ülke yoktur ve olmaz.

@lucky strike, neden saçma ve ütopik olsun?

"gelişmiş ve eşitliğin olduğu bir ülke" ifadesi ne kadar ütopikse, bu da o kadar ütopik işte. kendi karton kutularınız içinden neden yorumluyorsunuz hayatı, insanları, insanlığı...

bak iki kişi de demiş işte, isveç'te, ispatlı iki örnek. isveç boktan bir ülke mi? eşitliğin olmadığı geri kalmış bir ülke mi?

asgari ücret sadece vasıfsız elemanlara mı veriliyor? emin misin?

"gelişmeye kapalı" ne demek?

bu kadar kelimeyi, sonlarında nokta olacak şekilde birkaç parça halinde (cümle?) yazınca bir şey ifade etmesi gerekir normalde.

"asgari ücretin sadece vasıfsıza verilmesi" pıhhhhh.

"asgari ücretlinin ev alabildiği ülke eşitliğin olmadığı ülkedir" pufffff.

@lucky strike, nasıl bir eşitlik olmamasından bahsediyorsun acaba?
Zaten burada devlet Türkiye gibi gelirler arasında uçurum olmasın eşitlik olsun diye uğraşıyor. Minimum şartları vatandaşları kazanabilsin diye.
Asgari ücretliden %20 vergi kesilirken yüksek ücretliden %50 lere kadar çıkıyor kesilen vergi.
Ha noluyor elbette fazla ve az kazananlar var, az kazanan 2 odalı dairede oturuyorsa çok kazanan villada. Ama kendi evlerini de alabiliyorlar yaşam şartları zorlanmadan, yıllık 5 hafta minimum izinlerini alarak.

@runagain, kimsenin hayatını yorumlamadım, asgari ücretlileri aşağılayacak bir şey de söylemedim.
çok basit bir matematik var: ekonomik gelişmişlik ve eşitlik aynı anda olmaz. saçma ve ütopya dediğim kısım burası. bunu sabaha kadar tartışabiliriz dm'den. burada tartışmaya dönmesin (çünkü site kurallarına aykırı) diye uzatmayıp anafikrimi yazıp geçiyorum.
isveç konusunda örnek veren iki arkadaş da yanılıyor. kulaktan dolma şehir efsaneleri bunlar.
ben asgari ücretin olmasına tümden karşıyım. devlet tarafından işverene dikte ettirilen bir ücret olması sebebiyle maliyetleri arttıran bir ücret türü olduğu için karşıyım ve "gelişmeye kapalı" derken de buradan bir çıkarım yaparak söyledim. (bu da soruya cevap değil, bunu da tartışabiliriz dilersen)

@senolll, minimum şartları devlet dikte ediyor. işçilerin arz ettikleri emeğin karşılığı minimum mudur? niye minimuma razı oluyorlar? ve daha fazlasını hak edenlerin maaşlarının düşmesine sebep olup "uçurumu" derinleştiriyorlar?
işçilerin haklarının korunması hayati önemde, ancak (bu sözüme çok içerlediniz ama hepinizin bildiğini biliyorum) "hiçbir vasfı olmayanlara" verilen bu ücret işçilerin çok azının hak ettiğinden daha fazla almasına sebep olurken çoğunluğun hak ettiğinden daha azını almasına sebep oluyor.

@kosun lan mevzu var, aahahhaha. smith'in böyle bir teorisi yok. smith, işçi ücretlerinin sürekli artış göstermesi gerektiğini söyler hatta ama bunun ne şekilde olması gerektiğini söylemez (ürün fiyatından bahsederken bundan bahseder hatta ama fiyat oluşumunu yine fiyatla açıklamaya çalıştığı için çeliştiği nokta da burasıdır). işkembeden basmakalıp ve uydurma cevaplar yazmadan önce lütfen (bkz: econ 101)

@lucky ben başlıkta asgari ücret dendiği için burada asgari ücret gibi kabul edilen rakam üzerinden söyledim. Senin söylediğin gibi burada devlet tarafından dikta edilen asgari ücret diye bir kavram yok. İşveren istediğini verebilir ama o maaş azsa insanlar zaten işe girmez. Öte yandan insanlar gerçekten az kazanıyorlarsa devlet sosyal yardım veriyor onlara.

Ayrıca kulaktan dolma bilgiler değil, burada yaşayan akrabalarım var ve hem onları hem diğer insanları görüyorum. Bir kuzenim fabrikada işçi olarak çalışıyor, vasıfsız diyebileceğimiz, üniversite okumayı gerektirmeyen ve Türkiye'de olsa muhtemelen asgari ücret alacağı bir iş. Aldığı para 19000 SEK. Eşi de benzer miktarda kazanıyor, hem daireleri var hem arabaları, hem de yılda 1 ay tatillerini güzel güzel yapıyorlar, daha geçen 12 gün Çeşme Sheraton otelinde kaldılar. Şimdi de hem Audi 2008 model arabasını değiştirmeyi düşünüyorlar, hem de daha büyük bir eve geçmeyi. Ha 2 de çocukları var bu arada ve 50 tane lego oyuncağı var. Ben hayatımda legoyla oynamadım.

İkili konuşma kurala uygun olmayabilir ama bu söylediklerim soruya da dolaylı cevap olduğu için mesaj atmak yerine buraya yazıyorum.

@senolll, "asgari ücret gibi kabul edilen rakam" ile "asgari ücret" farklı şeyler.
isveç örneği geçersizdir derken bunu kastediyordum. duyuru sahibinin sormaya çalıştığı şeye cevap değil ayrıca aşağıda tırnak içine aldığım bölümü yazarak zaten benim "asgari ücret vasıfsızlara verilen ücrettir" tezimi doğruladınız diye düşünüyorum.

"Bir kuzenim fabrikada işçi olarak çalışıyor, vasıfsız diyebileceğimiz, üniversite okumayı gerektirmeyen ve Türkiye'de olsa muhtemelen asgari ücret alacağı bir iş."

@lucky strike, sokaktan, yok vazgeçtim... herhangi bir plazadan ya da en yetkin sayılan akademik kurumlardan birinden rastgele 10 kişi okusnu yazdıklarınızı, onlar "şunu anladık" derse ben de altına imzamı atarım.

"asgari ücretlinin rahatlıkla ev alabilmesi fikri çok saçma, çok ütopik." cümlesinin izahı mümkün değil. bunu kabul etmelisin önce. "almasınlar" anlamı da çıkar "alamasınlar tabii" anlamı da. bu bir tespit değil. adeta bir nefret, aşağılama içeren cümle ve "çok saçma, çok ütopik" ifadeleri de hayli iddialı.

isveç'ten örnek veren arkadaşlara "yanılıyorlar" demişsin ama sen "doğrusu nedir" söylememişsin. de ki misal isveç'te asgari ücret budur, ev fiyatı şudur. bir asgari ücretli zinhar ev sahibi olamaz.

eşitlik illa ki herkes için ve birebir olmaz ama vahşi kapital de olmaz. ama korkunç uçurumlar da olmaz. biri 1 000 m2 evde oturur diğeri 50 m2'de. bu matematik değil :) sözel bir şey bu. bu bir duruş meselesi. nerede, kimin yanında durduğun meselesi.

"asgari" bir şey nasıl maliyetleri arttırabilir? artı bu işverene dikte edilmiyor, en az bunu verebilirsin, deniyor. ve buradan "gelişmeye kapalı" gibi bir şeyi nasıl çıkardın tuhaf...

şu site kuralına aykırı şeyine de gerek yok. sorulan sorunun ve verilen cevapların daha iyi anlaşılmasına yönelik bu konuşmalar. özel hayatımızdan sohbet etmiyoruz ki.

@runagain, işgücünün en vasıfsız kesiminin rahatlıkla ev ve/veya araba alabilmesi için aklıma 2 yol geliyor:
1- ekonomi tam kapasiteye ulaşmıştır, inşaat sektörü diye bir sektör kalmamış ve herkese yetecek kadar toprak ve o topraklar üzerinde bir ev inşa edilmiştir ve aktif olarak sağlam kalan hiçbir ev ne eskiyecektir ne de yıkılma tehlikesindedir.
2- devlet herkese ev ve araba dağıtmıştır.
madde 1 ütopik, madde 2 saçma olan kısım. nefret veya aşağılama yok gördüğün gibi bu kişilere karşı.
madde 1 herhalde anlaşılmıştır ama madde 2 dünya görüşünüze göre değişir. ama yine asgari ücretliden ve diğer ücretlilerden toplanan vergilerle herkese ev verilmesi devlete tanrı rolü verir, yönetenleri yolsuzluğu sürükler ve kimse zannediyorum o ülkede özgürlükten söz edemez, kimse rejim karşıtı olamaz mesela o ülkede. benim saçma bulma nedenim bu.

isveç'ten örnek veren arkadaşın kendi söylediği gibi isveç'te asgari ücret diye bir kavram yok. ironik olarak dar gelirliler bile ev alabiliyor. asgari ücretin olmadığı durumda ev alınabiliyor görüldüğü gibi, belki de ekonomik gelişmenin sırrı burdadır? :)

mühim olanın eşitlik değil özgürlük olduğunu savunuyorum ben. bedeli ne olursa olsun. "vasıfsızlara en az bu kadar vereceksin" diye dikte eden devlet aygıtı gerçekten daha fazla hak eden vasıflı insanların hak ettiğinden daha fazla kazanmasını engelliyor.
önceliği eşitlikten daha ziyade ekonomik özgürlüğe vermeli ve işveren, işçi ile hangi maaşa anlaşıyorsa o maaşa çalıştırmalı. 750 lira kazanması gereken bir işçiye 1300 tl (bu net rakam, işverenin cebinden asgari ücretli her kelle başına 3200 lira gibi bir şey çıkıyor) vermek, 2000 lira alması gereken vasıflı işçiyi de 1500 liraya falan çalışmaya razı ediyor. asgari ücretin çıkmazı tam olarak burası. ülke ekonomisinin verimini düşüyor yani bu durum.

asgari bir şeyin maliyetleri ne kadar arttığını da bence ben söylemeyeyim, kobi tarzı bir işletmesi olan işverene sorarsan çok daha iyi ve sağlıklı anlatır.

@kosun lan mevzu var, üç kuruş almasi gerekiyorsa bir kisi üç kuruş almalidir benim görüşüme göre. Cunku o uc kurus almasin diye 10 kurusluk deger ureten de o 3 kurus deger uretenle birlikte 5 kurus almak zorunda kaliyor. Rekabet ne olacak? Isgucu kalitesi ne olacak? Urunlerin fiyatini arttiramayan sektordeki firmalar neden bu maliyete katlansin? Devletin gorevi iscilerin serbest bicimde orgutlenebilmesi ve grev haklari gibi temel haklari korumaktir. Piyasaya ne kadar min ucret dikte etmek degil.

Not: Kelle kelimesi benim gunluk hayatta kullandigim bir kelime, lafin gelisi soyledim, hakaret olsun diye degil. Mobile gectigim icin edit de yapamiyorum

@lucky strike, sorun şu ki... senin aklına gelen yol ve yöntemler dışında da seçenekler, ihtimaller var. iki seçenek, sunduğun seçenekler ve o seçenklerle bağlantılı verdiğin örnekler de kısıtlı bir düşünce ve hayal gücünün ürünü ve ayrıca kabul etmek istemesen de, "vasıfsız", "en vasıfsız" diyerek önyargılı hatta ötekileştirici, tepeden bakan sorunlu bir zihniyetin ürünü.

tr'de asgari ücret, asgari ücret belirleme komisyonunca her altı ayda bir belirlenip hükümete öneriliyor ve nihai kararı hükümet veriyor. komisyonda bir üye işveren, bir üye işçi, bir üye de hükümet temsilcisi. işte o komisyondaki fakir halkın oy yağdırdığı hükümet temsilcisi işçi temsilcisiyle bir hareket etse ve dahi bilimsel, objektif verileri göz önüne alsa insani, ahlaki her türlü kritere açık bir hakaret olan bu rakamlara milyonlarca insan maruz kalmaz. ha, o milyonlarca insan uyansa zaten bu düzen değişir ama o ayrı bir konu.

bahsettiğim bu işte. durduğun yer! tuttuğun zihniyet! olaya, insana, insanlara baktığın. bu sorunlu! bunu görmelisin.

her defasında yazdığın şeyleri düzelterek ilerliyorsun. isveç örneğini düzeltmene rağmen, "ama orada asgari ücret yok :)" diyorsun. adı illa ayşe, fatma mı olmalı? isveç'teki en düşük ücreti, tr'deki asgari ücretle kıyaslayıp, "oranın asgari ücreti/buranın asgari ücreti demek çok mu saçma? anlamsız mı gerçekten, iki minimum/asgari gelir seviyesini karşılaştırıp "oluyormuş" demek? senin söylediğini çürüten bir şey olduğunu fark etmen lazım...

verdiğin iki seçeneğe burada gelecek olursak, isveç örneğiyle birlikte...

1- "ekonomi tam kapasiteye ulaşmıştır" (ekonominin tam kapasiteye ulaşması ne demek acaba? daha ileri gidemez mi demek? ekonominin son noktasıdır mı demek? isveç... buraya kadar...) , inşaat sektörü diye bir sektör kalmamış (isveç'te inşaat sektörü bitmiş!)ve herkese yetecek kadar toprak (milyonlarca kilometrekare toprağı mı var isveç'in?)ve o topraklar üzerinde bir ev inşa edilmiştir ve aktif olarak sağlam kalan hiçbir ev ne eskiyecektir ne de yıkılma tehlikesindedir (çünkü bütün evler kırılmaz, dökülmez, yanmaz, eskimez bir maddeden yapılmıştır! çünkü bunu da ekonomisi tam kapasiteye ulaştığı için isveç bulmuştur! mesela isveç başka bir şey daha bulamayacaktır; yıkılmaz, eskimez evden sonra çünkü isveç'in ekonomisi tam kapasiteye ulaşmıştır!?).

2- devlet herkese ev ve araba dağıtmıştır (sscb diyosun? halbuki birilerinin bir şey dağıtmasından bahsetmedi kimse.).

ama yine asgari ücretliden ve diğer ücretlilerden toplanan vergilerle herkese ev verilmesi devlete tanrı rolü verir (ne ben ne de bir başkası böyle bir şey önermedi zaten. haddizatında, devletin birilerine birşeyler vermesinden dahi bahsedilmedi! devlet verirse kupon arazi verir ancak! devlet verirse vergi indirim/affı verir kodamanlara! çünkü devlet verirse ancak ihale verir, iş verir, kadro verir yandaşlarına! çünkü çalışan aktif nüfusun yarısının asgari ücretli göründüğü -göründüğü, çünkü bir kısmı asgari almadığı halde asgariden gösterilir sigortası- halde nüfusun yüzde bir ikisi daha eşit, daha layıktır devletin onlara bir şeyler vermesine. versin demedik zaten... vermesin. asgari ücretlinin ev sahibi olması/olabilmesini konuşuyoruz. devletin bir şey vermesini değil.), yönetenleri yolsuzluğu sürükler (çünkü ancak ve sadece yoksul, dar gelirli insanlar için bir şeyler yapılması yolsuzluğa sürükler!) ve kimse zannediyorum o ülkede özgürlükten söz edemez (kimin haddine!), kimse rejim karşıtı olamaz mesela o ülkede (kesin! inandım. çok bilimsel bir düşünce). benim saçma bulma nedenim bu.

mühim olan eşitlik, özgürlük ve adalet'tir! tek başına biri değil, birine feda edilmiş diğeri değil! eşitliksiz özgürlük, özgürlük değildir! adaletsiz eşitlik, eşitlik değildir! yasama-yürütme-yargı gibi hani... hatta yanına basın, dördüncü kuvvet olarak ve olmazsa olmaz, sivil toplum örgütleri!

liberal masallar, kapital hikayeler... bunu din/ırk/ideoloji sömürücüsü kitle ya da fikir partileri ideolojileriyle soslayıp halka pazarlar ve tr'de olduğu gibi bu tutar. vahşi kapitalizmin asıl yüzü de işte böyle görünür olur gören göze...

@senolll'un da dediği gibi... devlet kimseye bir şeyi dikte etmiyor. zaten bizatihi devletin bir kurumu olan tüik'in açlık sınırının da altı olan bir rakamı, asgari ücret olarak belirliyor. o halde tüik "karın tokluğuna", "canı çıkasıya" gibi kriterler de getirsin; "açlık sınırı" gibi... ona göre daha da az verilsin misal hak etmeyen vasıfsızın da vasıfsızılara!..

@senolll, bunu yazdığı halde, daha sonra verdiğin cevapta kullanman ilginç... devlet, yukarıda da açıkladığım gibi, kendi kurumunun verdiği "açlık sınırı"nın da altında asgari bir asgari ücret belirliyor ama "illa da bunu ver, beş kuruş da fazla verme" demiyor...

tüsiad'da ya da müstakil/müslüman(!) siad'da mı çalışıyorsunuz siz? :) "kelle" oldu şimdi de vasıfsızın da vasıfsızı, allahın belaları :) çünkü kullandığınız ifadeler, insandan değil de kölelerden bahsediyormuşsunuz gibi. sanki birkaç yüz yıl önce kölelere ağalık edip "şuna bir dilim ekmek, ona iki dilim ekmek" diyen biri gibi.

bakın kuzum...
tr gibi gelişmekte olan ve biat (dini/ideolojik) kültürünün çok baskın olduğu, hala şehirleşememiş (plazalardan bahsetmiyorum. kültürdür şehirleşmek!) bir toplumda "bırakınız işçi-işveren anlaşsın" demek, bırakınız parası olan "köle" gibi "işçi" çalıştırsın demektir!

kobi tarzı bir işletmecinin nasıl çalıştığını çok iyi biliyorum :) giderini gelirini kafasına göre gösterebildiğini :) kişisel/aile harcamalarını gider olarak gösterebildiğini :) kâr/zarar hesabını yine nasıl gösterebildiğini :) ... ki canımız ciğerimiz, sebebi hayatımızdır kendileri lordlarımız :)

tüm yazdıklarınız... bir bilimsel görüş/düşünce ya da sosyolojik bir tespit değil, ideolojidir! paranın, gücün ideolojisi! gerçekleri ters yüz etmektir. özgürlük diyerek, insan olmaktan kaynaklanan ve doğuştan elde edilen ve uğruna yüzyıllardır kan dökülerek geri alınan eşitliği yok etmektir! ama çok ayıptır :(

almanya'da saati 8.84 euro günde 8 saat çalış 70.72 euro yapar. hafta sonları çalışma diyelim temmuz ayında 21 iş günü var 1485.12 euro olur aylık asgari ücretin.

şöyle bir aile arabası alınabiliyor 1 tane aylık maaşınla;
www.ooyyo.com

türkiye'de 1200 - 3000 arasında şu var mesela;
www.sahibinden.com

Bu soru asgari ücretten son cevaptaki vida/sandalye yorumuna nasıl geldi bilmiyorum ama madem İsveç denmiş, İsveç'te durumlar nasıl biraz bilgi vereyim.

İsveç'te bizdeki gibi devlet tarafından belirlenen "asgari ücret" diye bir kavram yoktur ama hemen hemen her iş kolu için sendikaların o iş kolundaki şirketler ile yaptıkları anlaşmalar vardır ve ücretler buna göre verilir. O ücretler de tek kalem değildir, işçinin tecrübesine, eğitimine göre farklı ücret tipleri vardır. Örneğin x iş kolunda çalışan 2 yıllık iş tecrübesi bulunan biri ile 6 yıllık iş tecrübesi olan biri aynı maaşı almazlar.

Gelelim şu fabrikada çalışıp gününü gün eden meşhur kuzene. O kuzen orada mı doğmuş, sonradan mı göçmüş bilmiyorum ama İsveç'te bizdeki gibi hiçbir eğitimi olmayan vasıfsız adam bulmak için uğraşmanız gerekir. Eğitim sistemine dahilse (yani küçükten gittiyse oraya) zaten en kötü bir meslek lisesi bitirmiş olur kişi. Yok sonradan gittiyse de, o devlet seni eğitim vermeden bırakmaz, işsizlik maaşı alabilmek için dahi meslek kurslarına gitmen gerekir, öyle yattığın yerden maaş alamazsın. Fabrikada çalışacak işçiler öyle sokaktan seçmece usulu seçilmezler, mutlaka işin asgari bir eğitimini almıştır o kuzen. (Bu arada İsveç'teki fabrika işçisi bu "vasıfsız işçi" tanımına pek uygun değildir, siz yaşadığınız yerden yola çıkarak vasıflıdan "beyaz yaka" anlıyorsunuz ama gelişmiş ülkelerin mavi yakaları da vasıflıdır, bunu da bir not olarak düşeyim. İsveç'te x sektöründe 20 yıl tecrübeli bir mavi yaka hiçbirinizin o kadar yıl çalışıp kazanamayacağı paralar kazanır.)

Ev almaya gelince, yani yerine, işine göre değişir bu, standart bir tanım vermek çok zor. Stockholm'de yaşıyorsa biraz zor alır mesela, Lund'da yaşıyorsa daha rahat alır, gibi. İsveç'te esas zor olan krediyi çekmektir, buradaki bankalar gibi bol keseden dağıtmazlar, 3 sene önce ödemesini geciktirdiğiniz bir fatura yüzünden dahi red yiyebilirsiniz. Hele bir alacağınız icraya düştüyse falan, geçmiş olsun, 100 yıl kredi çekemezsiniz. Ama o krediyi bir kere çektiniz mi, gerisi daha kolaydır, geri ödemeler daha adildir.

Asgari=minimum ucret artik anlasilip, kabul edilip devam edilmesi gereken bir karsilastirma.

Ayni isimlendirme, ayni prosedur olmasi gerekmiyor. Minimum gelir=asgari demek zaten. Buna bu kadar takilmamak gerekiyor.

Ozellikle calisan haklari soz konusu oldugunda sahin gibi hucuma gecmek, yakaligiyla ovunup kendisinin de bir emekci oldugunu unutup sermaye/guc guzellemesi yapmak cok tuhaf bir şey.

Tr'de de 2 yillik isciyle 6 yillik iscinin aldigi ucret ayni degildir. Valistigi is koluna, deneyimine, egitimine, pozisyonuna gore ucreti degisir. Hal boyleyken, 'isvec'te boyledir' demek, tr'de degildir demeye geliyor, öyle olmadigi bilindigi halde. Bilinen seylerin kiyisindan kosesinden yarim benzetmeler, tam inkarlarla aciklanmaya calismasi komedi...

Yenikoy'den ev alamazsin da aydinlidan alirsin. Caddebostandan alamazsin da kayabasindan alirsin atiyorum.

Arkadaslar ornek verirken, daha yazarken yazdiklarinizi okusaniz hic yazmayacaksiniz.

Kredi almak belki tr'de daha kolay belki daha zor. Ama isvecte odeme sartlarinin daha kolay oldugu kesin.

Rica ederim bu bahsi kapatalim artik. Isvecte aagari ucret yok demesin artik biri lutfen. Isvecte ptt de yok ama karsiligi bir kurum var degil mi?

Cevabi defalarca yazilmis seylerin uzerinde ziplayip durmak artik neyin nesi?

yeni mezun diş hekimi arkadaşım 6 mı ne alıyor.

Eczacılık okumak isteyenler ilginç bir şekilde ortadan kayboldular. Benim 10 yıl önce eczacı olmak istiyorum diyen bir tanıdığım mimarlık bitirdi. Bu bölümler hala değerli. Ağış ve Diş Sağlığı Merkezleri sayesinde diş hekimleri rahatlıkla çalışma alanı bulabiliyor. İşsiz mezun hiç görmedim. Sadece eczane açmak sanırım eskisi kadar kolay değil. Eczacıların aldığı maaşı bilmiyorum ama bizim burada yeni açılan eczanenin sahibi birkaç ayda yeni araba aldı. Bunda eczanenin sağlık ocağının tam karşısında olmasının büyük etkisi var.

2. zonedan sonra tehlikelileşmeye başlıyor. 3'ten sonrasına gitmeyin demişlerdi bize.

Hackney taa nerede yahu özel bi sebebiniz yoksa uğranılacak yer değil.

Kuzey doğu, Doğu(Gece), Güney(Gece) Londra'ya işiniz yoksa gezip görmek için gitmeyin, zaten görülecek bi şey de yok.

Yumurta.

Yulaf. Muz.

Tok tutma konusunda yumurtayı tek geçerim. Avokado da ceviz ve peynirle birlikte yedikten sonra tok tutuyor uzun süre.

Brokoli

not: genel olarak glisemik indeksi düşük şeylere bakcaksın.

hazır çorba, yalnız büyük anadolu tip olanlar.

29 yaşında evlendim. Evlenmeden önce 7 sene birlikte olduğum için zaten düşünecek çok vaktim oldu.

Direk göte kitlendim ben

değil

vallahi seçilen örnek kümeye bağlı. sağlık alanı dışında yeni mezunların çoğu sürünüyor. ama eskiler 80-2000 tarihi arası mezun olanlar da çok iyi durumda mühendislik açısından vs. gördüğüm örnekleri söylüyorum. öyle yani.

para kazanmayı bilmem de olmayı istediğim iki şeyden biriydi. çevreye de bağlı diye düşünüyorum.

Cok yogun calisilan bir meslektir. Yetenekliysen gayet guzel kazanirsin, yeteneksizsen surunebilirsin cunku cok fazla mezun var.

Kısmen doğru kısmen değil. Arkadaş geçmişe dayanmış ama o zamanlar okuma oranı ve bölüm kontenjanı düşük olduğundan değerliydi şimdi ise bayağı değersiz. Para kazanma durumu da analitik zekaya ve beceriye bağlı. Sayısal zekanız iyi ise ve tecrübeniz 15 yılı geçtikten sonra şöyle kurumsal ve üst pozisyonlarda maaşınız 10 binlere çıkar. Bayağı tek adamlığı oynarsanız (maaştan bahsediyorum yine) 20 bini görebilirsiniz ama koordinatör falan olmanız lazım. Mesela medipol hastanelerinin inşaat emlak koordinatörü gibi.
Yurtdışı olayı bu sektörün pik noktasıdır. Aylık 8-9 bin dolar alan var ama nadir. (Ort 35 bin tl). Konum rusya-ırak-türkmenistan vs.

Ama umut dağıtmaya gerek yok. Bu adamlar baştan beri iyi yerlerde kendini geliştirmiş üst adamlar ve kontenjan bir hayli az.
Sözün özü mümkün ama çok çok zor ve doktorlar gibi yakın zamanda drğil orta yaşı geçtikten sonra bu maaşları kazanmaya başlıyorsunuz

aman diyim uzak durun mimarlıktan. özellikle de çok istekli değilseniz ki istekli olanlar bile bir yerden sonra pişman olabiliyor.

%90 katıldıgım bir olay. evet mimarlık gerçekten de o kadar kötü. dogru durust bir getirisi olmadıgı gibi goturusu de oldukca fazla.

mimarlık %50 yetenek, %50 çevre işi.
çevren yoksa ve inanılmaz derecede şanslı bir insan değilsen ciddi paralar kazanman zor.

bi liverpool maçı izle.

dublinde guinness fabrikasına git.

Yolun duserse Tank museum, Royal Airforce musem:)

Londra'dan sabah gidip akşam dönmeli günlük Stonehenge & Bath turuna katılmıştım ben, çok güzeldi. Tavsiye ederim.

pratisyen hekim için 4360 lira olması lazım.

Hepsinin 7 8i var en az. Eczane düzgün bir yerdeyse vergi rekortmeni bile olabiliyorsun ciddiyim :D ayrıca o pratisyenin çıplak maaşı

Vasat sağlıkçı dediğin pratisyen hekim acilde hayat kurtarıyor.

tamam en kötü ihtimal ne kazanıyorlar onu merak ediyorumda ..

benim 8 iş gününde çıkmıştı. seninki biraz fazla olmuş ama bu hafta haber alırsın kanımca.

Bende 4'nde istanbul da verdim , sitesinde 6 tikten, 4 yeşil tik gözüküyor , Yani pasaport un bugün yarın verirler sanırım

su siralarda biraz yogunlar galiba, birileri daha sikayet ediyordu uzun surmesinden.

ingiltere, avrupa birliginden cikmaya basladigi icin, ingiltere'de yasayan avrupalilar oturma izni almaya basladilar. onceden vizesiz calisabiliyorlardi, simdi vize gerekince onlarin toplu basvurulari oldu. diger vize servislerden bunlarin basvurulariyla ilgilenen servise memur transferleri oldu. bu yuzden, genel bir gecikme meydana geldi.

Zamanında diyetisyen beyaz leblebi(nohut) demişti. mide suyunu mu ne çekiyormuş. Ama kilo aldırmayan yiyecek olacağını sanmıyorum. bu da kilo aldırıyordur.

edit: tik mantığına/mantıksızlığına çok güldüm. Kıyamam zamanında ne yaşadıysa artık benimle ilgili :)) Atlatamamış hala. Yazık.

''Mallar sürüsü'' kısmına eklediğimizde aslında bu ''malların'' duyurularını da görmesek bu tür aksiyonlarla da karşılaşmayız. Bunlar hep gelişim.

yımbırta

glisemik indeksi düşük şeylere yöneleceksin. açlık hissi kan şekeri ile akalı bir durum.

bir tane yazayım brokoli.

Haşlanmış yumurta kesinlikle. Yemediğim gün kahvaltıdan iki saat sonra acıkıyorum yediysem beş altı saat tutuyor kahvaltı

et, balık, süt, bakliyat, kuruyemişler kısaca içinde protein ve yağ oranı yüksek doğal yiyecekler

Kendi kendinin girişimcisi, kendinin patronu, beşeri sermaye sahibi gibi öznellikler neoliberal politikaların toplumsal ve politik riskleri (işsizlik, yoksulluk, güvencesizlik vb.) bireylere yıkıp, orta sınıfları (özellikle beyaz yakalıları) işçi olmadıklarına ikna etmek için işledikleri mekanizmalar. Girişimcilik ve fırsat eşitliği, veraset yoluyla yeni aristokrasinin sürdürülmesini gizlemek için yürütülen politikalardan ötesi değil. Bu sermayedarların çıkıp girişimcilik dersleri vermelerine de gülüyorum. Asıl vermeleri gereken ders, ortak malların (commons - toprak, orman, deniz, vb.) devlet desteği ile nasıl çitlendiği, kara dönüştürüldüğü ve işçi (hem beyaz hem de mavi yakalı, hem maddi hem de gayrimaddi emek) sömürüsü üzerinden nasıl girişim yapacak sermaye elde ettikleri dersleri olmalı. Mesela Türkiye'den en meşhur örnek Vehbi Koç. Gençler onu girişimcilik örneği olarak değil de, devlet desteğiyle gayrimüslim mallarına konup nasıl sermaye yaratılır üzerinden örnek almalı (!-ironi).

Elimden geldiğince hem teorik hem de pratik olarak mücadele ediyorum. Kendimi ya da içinde bulunduğum hareketleri tanrısal görmediğim için, bu mücadelenin %100 başarıya ulaşıp ulaşamaması beni ilgilendirmiyor. Sadece mücadeleye devam.

tam olarak böyle olmasa da 5 ay dayanabildiğim özel sektör maceramda farkettim ben de bir şeylerin oldukça saçma olduğunu. ben şirketin işine değer katabilecekken hem bunun umursanmaması hem de bana bir faydası olmayacağını bilmek gibi. bu nedenle uzak durmaya çalışıyorum, kimsenin işine yaramayacak işlerle uğraşsam da zaman zaman bu saçmalığın bir parçası olmamak bana yetiyor.

Gerçek bilgi insana kaygı getirir. Hiçbir şey bilmeyen adam umursamaz olduğu için her şeye daha kolay ulaşır. Ben bu insanlardan nefret etmiyorum. Ben üniversiteye başlarken finalde bütün kızlar benim olacak diye saçma bir düşünceye kapılmadım. Yine bir mühendislik öğrencisi olarak mezun olunca bir şirketim olacak diye düşünmedim. Üniversiteye kendime bilgi katmak için girdim ki üniversitenin gerçek amacı budur. Herkesin kendi hayatı. Hayatın adil olduğunu zaten kimse söylemedi. Bir kural ihlali yok.

Yasaminizin merkezine parayi koymamayi deneyebilirsiniz mesela. Yazinizda mutluluk kelimesi bir defa geciyor. 5k maas alan neden mutlu olamasin ki? Mutluluk illa ferrari alacak kadar cok kazanmak midir? Yaziniz neden calismak zorundayiz, bu sistem neden var nasil insa edildi kismini sorgulamadigi icin oraya girmiyorum.

kassiopeia'nın açtığı yerden devam edeyim, yaşadığımız tüketim endeksli sistemde insanlara ancak bir şeyler satın aldıklarında mutlu olabilecekleri empoze edildiği için, mutluluk asla yakalanamayan ve sürekli yeni şeyler alınarak yaşanmaya çalışılan bir duyguya dönüşüyor ve asla tatmin olunamıyor çünkü bunun bir sonu yok. Sen 5K maaşla mutsuzsan, 10K veren bir yere geçersin ama bu sefer 15K kazanan insanlar olduğu için yine mutlu olamazsın. Ferrarisi ve boğaza nazır evi olan da hayata buradan bakıyorsa o da mutlu olamıyor çünkü ondan daha zengini de var.

Sürekli sende olmayanın peşine düşerek mutlu olmanın imkanı yok zaten, ister ferrarin olsun, ister 100K maaşın.

zamanında bir örnek yazmışım.
şimdi tekrar okudum da. sinirden baya hatalı yazmışım
eksisozluk.com

öncelikle nefret beslemiyorum.

birçok şey evet yalan. babasının verdiği 5 milyon tl sermaye ile seven hill'i kuran eleman "yılın girişimcisi" seçilmişti bir ara.

birçoğu yalan ve uyutma amaçlı doğru ama ciddi anlamda sıfırdan gelip yukselenler de var.

her ile üniversite, saçmasapan "apartman üniversiteler" konusu zaten acı bir hikaye.

herkes zengin ya da patro olacak diye bir kural yok ama başka arkadaşlar da değinmiş: 5-10 k ile mutlu olamıyorsan on yüz bin milyon k ile de mutlu olamayabilirsin. ha renault'a binmişsin ha ferrari'ye. günde 3-4 saat ayakta yolculuk yapıp üç kuruş maaşa çalışan insanlar var. belki o insanlar daha çok hak ediyordur birşeyleri. çok çok daha zeki ve entelektüel insanlar borç içinde öldü tarihte, biliyorsun.

5-10 k'yı harcamak için kullandığın sürece zaten bir girişimde bulunamayacaksın. 30 bine kurulan bir işten her ay 5 bin kazanılır mı? evet kazanılır, yapan kazanıyor şu anda. çok da zeki değil muhtemelen ve entelektüel hiç değil.

iş bilenin, kılıç kuşanananın...

başlık ve yazarların yazdiklari cok iyi. girişimcilik yalanları hollywood sinemasındaki super kahramanların dunya'yi devamli kurtarmasi ve dünya'nin kurtarilacagi inanci. bircok hayal gerceklesebilir, bircok hayal de insanlara satilabilir. turkiye icin su andaki durumda ise insanlara hayal satilmasi lazim ki ellerindeki son umudu da alsinlar.

tabi burada her girisimci yalan da demiyorum ama bir kismı da senin de belirttigin gibi yalan.

Burada iki sorun var. Birincisi kendinizi Ferrariye layık görmeniz. İkincisi Ferrariye layık olmayan başkalarının Ferrari alabilmesi. Siz birinciyi atlayıp ikinciye odaklanıyorsunuz. Ama bunları söylerken Ferrariye sahip olanların yüzde kaçının Ferrariye layık olduğu konusunda gerçekçi hiçbir fikriniz yok.

Ever

n'ayır.

evet

kısmen, bir level daha kaldı yapılacak. Sen ?

Hayal ettiğimle zerre kadar alakası olmayan bir hayat yaşıyorum.

hayal etmiyorum

malesef, hayır.

hep inşaat mühendisi olmak istemiştim. lys de adam gibi puan alamayınca teknik liseye gittim. yine aynı bölümde öğretmenlik bitiriyorum. ama başka okuyacak bölüm yoktu ünide. bölümden de koptum, alakasız bir iş yapıyorum para kazanmak için. para kazanacağım ayağına üni de yaşayamadım, mesleğe de alışamadım. öyle

Şükürsüzlük yapmak istemem ama hayır. Her şey hayalime uygun, yolunda ve güzel gidiyordu ama bir düşüş yaşadım ondan sonra toparlayamadım.

hayır.

o yönde ilerlemeya çalışıyorum ama şu an sadece vakit geçiriyor gibiyim.

Pek bişey hayal etmiyodum, o yüzden kıyaslama yapamadım şimdi. Ama bazen mutlu bazen mutsuz olmamı göze alarak, zaman zaman evet zaman zaman hayır diyeyim.

Tam olarak degil. Ama eskisine gore evet
Her asamada bir tik ustunu hayal edecegim icin hep boyle gidecek.
He sikayetci degilim mutluyum ama hayal ettigim hayat bu degil:)

Piyasada yeteri kadar uzun süredir (mesela liseden beri) bilişimle ilgilenen kişi varken belli bir süre sonra bilişim dünyasına atılmak pek mantıklı gelmiyor. Yani İTÜ, ODTÜ vs bilg. Müh. Kazansanız kesin gidin derim de Esenyurt üni. Ne gitmek pek mantıklı değil. Bence okuduğunuz hukuk alanında tamamlayıcı 2 yıllık bir bölüm ya da yüksek lisans tercih edin.

Şöyle bir yönelim ve işinizde gelişme sağlayacak rota çizebilirsiniz.
İnşaat bölümü okuyarak inşaat hukuku üzerine yoğunlaşıp şantiyelerinde avukat barındıran firmalarla işin teknik kısmını da bildiğiniz için anlaşabilirsiniz. Mesela uluslararası fidic sözleşmeleri felan var. Bunların hazırlanmasında danışmanlıkta yapabilirsiniz. Bu sadece inşaat değil makine vs. Üzerine de olabilir.

Dünyada haberi yapılacak daha ciddi olaylar var şu an.

36 yaşında, 2 çocuklu ve popülerliği azalmış bir isim o yüzden. Basın peşinde koşacak ama çektikleri fotoğraflar ve yaptıkları haberler reklam almayacak...

Ben de 2010'da girdim; sayısal 5649 EA 2815'ti.. Bugün girsem 100binlerde olurum muhtemelen merak ediyorum..

Benden 1 sene önce giren ilk 1000deki arkadaş 6 yıl sonra tekrar girip Çapa Tıp'a yerleşti. Öyle çılgınlar gibi de çalışmamıştı. Valla helal dedim, zeka başka bişi.

İlk girdiğim yıl 2 bin civarındaydım, geçen yıl hiç çalışmadan girdim 16 bininci oldum. 2 yıl geçmişti ve matematiği bayağı unutmuşum. Çok zeki değil ama çalışarak girdiklerini düşünüyorum. Ne kadar zeki olursan ol bir süre sonra çok iyi bildiğin şeyler bile unutuluyor ya da insan köreliyor.

2012, 2013 ve 2017'de girdim. hepsinde aşağı yukarı aynı puanları yaptım, dil-1'de 460'ın altına düşmedim sanırım, sıralamam daima 2 bin civarı olmuştur. dilde kolay gerçi bu, hem ingilizce olması hem de öğrenci sayısının az olması nedeniyle. temel matematik konularını eğer kullanmıyorsan unutabilirsin ama ingilizcen iyiyse ve ingilizceyi kullanıyorsan unutmazsın, haliyle aradan 15 sene de geçse girdiğinde sınavda yine yaparsın.

ygs netlerim de üç sınavda neredeyse değişmedi ama zaten iyi değildim onda. türkçe 35-5, sosyal 25-5, matematik 10-0, fen 2-0 falan olur genelde. sayısalda yapabildiğimi çözer, diğerlerinde hiç risk almayıp bırakırım.

ha gafa çalışıyo mu dersen hala az buçuk iq kırıntısı var ama üniversiteye giriş sınavında sürekli başarılı olan biri illaki zeki olacak diye bi kaide yok. burada başarı kriteri de önemli. ben üç sınavda ingilizceden sırasıyla 77-3, 73-7, 76-4 yaptım 80 soruda ama yaşıtlarım mezun oldu ben hala sınava giriyom amk, bu başarıysa başarılıyım yani.

YGS oluyor calismadan ama LYS unutuluyor.
Kardesim girdi oylesine,YGS hic calismadan 10k filandi ama LYS'de Mat-Fen'de unutmus konulari ilk seneye oranla.
Ozellikle biyoloji filan iyi yapiyorsa kesin calisiyorlardir, cunku ezber tamamen.

Ben girerken öss idi ve ea sıralamam 1600 civarındaydi

Geçen sene ilk bölüme girdim 17 olmuştum. Bir diğer puan türünde de 1400 lu bir sıraydi

Yalnız ales vs derken ben hep o soruların içinde kaldım.

Çalışan demir mevzusu yani

ilk girdiğinde fen fak kazanan (o zamanlar burslu fen fakülteleri yüksek puanla alıyordu)insanlar sonraki girişlerinde de yüksek yapar ben MBG mezunuyum fizik, kimya, biyoloji, matematik zaten hepsini okulda görüyoruz.
ama mimarlık veya tıp kazanıp 5. senesinde yine yüksek derece yapan adam varsa kafa çalışıyor demek.

unutuluyor çoğu şey özellikle matematik ve fen konuları ayrıca soru tipleri de değişiyor o kadar kısa sürede adapte olmak zorlaşıyor, bana da olmuştu 7-8 yıl sonra tekrar girince çuvallamıştım.

2003'te kazandım, 2009'da çalışmadan tekrar sınava girip daha iyi bir yer kazandım. (ege, marmara)
üstelik o aradaki altı seneyi bir zihinsel karadelikte geçirmeme rağmen. zaten ilkini terk ettim, ikincisini hala bitirmeye çalışıyorum.

kendi adıma ders çalışmak anlamında ineklikle hiçbir alakam yok. öğrencilik hayatım boyunca da ders çalışmadım ama üniversiteye gireceğimden de hiçbir zaman şüphem olmadı. yani yapacağımı adım gibi biliyordum.
zekâyla da alakalı olsa gerek ama öyle çok da abartılacak bir durum yok.
ben daha çok hafızamın çok güçlü olduğunu düşünüyorum.

Bilim sınavında ve mülakatta gerçekten yüksek lisans yapmak isteyip istemediğini ölçüyorlar. Paran da olsa amacının akademik kariyer olduğunu onlara kanıtlayamamışsın. Okul dandik de olsa gerçekten istekli adamları seçmeye çalışır.

En iyi ales benimdi.Bilim sınavını da yapmıstm .Yuh yani ne kadar salakça.Torpil dönüyor dicem ama çok salakça bu okul için millet torpil mi kasiyo ?

En iyi ALES tek başına bir şey ifade etmiyor ki. Her şartın belli bir etki yüzdesi var. ALES şartının yüzdesi genelde yüzde 50 oluyor. Diploma notu, bilim sınavı gibi diğer şartlarla başka adaylar seni geçebilir. Kontenjan azsa torpil olabilir.

Ortalama kaç?

Ales'i pek takmıyor hocalar. Yök zorlamasıyla %50 etkisi var.

Gelmis en iyi ales benimdi deyip duruyorvya ajdjfks. Ales ne? Ales beyin 0 mi yoksa sifirdan buyuk mu onu gosteriyor; baska bir sey degil. Bir de 70 almissin ki 100 bile alsan hicbir anlami yok, toplama yapabiliyorsun diye akademide basarili olacagini mi dusunecekler insanlar?

70 ales çok değil(Standart Türkçe-Matematik bilgisiyle 75-80 garanti gibi. En azından ben öyle yapmıştım). Dandik diye adam yerine koymadığın bir okulun bile seni almaması üzücü.

Özel üniversitede okudum,
Çok zengin arkadaşlarım vardı, paralarıyla hava atana denk gelmedim.
Burslu gittim,
Herhangi bir zorlukla karşılaşmadım.

Ama bu durum okuldan okula ve bölümden bölüme değişir bu durum. Bazı bölümlerin ortamı ve potansiyel öğrenci kitlesi çok garip oluyor. Bizim okulda inşaat mühendisliği öyleydi. İnşaatçı babaların dar paça kısa pantolon giyen oğullarıydı genelde bunlarda.

çok zengini de var, hayta evladına (erkek ya da kız) denkleştirerek eğitim aldırmaya çalışan da.
"senin maaşını ben ödüyorum" diye kütüphane müdürüne atar yapan dallama da gördük, ki müdür verdi ağzının payını.
sınıf sınıf... burslular "genelde" belli oluyor. ilk başlarda kantinden çay içerdik ancak. sonra okul yönetiminin part time çalışma olayıyla verdiği yemek kartı sağolsun, yemek dahi yiyebildik!
okulun çevresindeki esnafla, okuldaki görevlilerle daha bir yakın oluyor burslular. fakir dayanışması!
tabii zengini herkes sever, asıl onlar herkesle daha yakın, en yakın!
ultra sosyetik tipler var. yanına yaklaşamazsın. bir de normal, orta halli zengin çocuklar...
parasıyla hava atan da oluyor, ezik hisseden de.

çok zengini de var, ama genel olarak orta halli, benim durumum çok iyi değil mesela(aileden para almıyorum, bir tek okul parasını ödüyorlar) ama herhangi br sorun yaşamadım, yaşanmaz da zaten.

İlkokul- ortaokul- lise - üniversite

Tamamını özelde burslu okudum. Hem de en pahalılarından birinde. Hiç bizzat hava artan olmadı ama ben çok değişik şeylere şahit olup vay amk dediğim çok oldu.

Yüzüme karşı bişey olmasa da özellikle arkadan konuşan veliler vardı/varmış.

Özel değil Vakıf ünversitesinde okudum :) bir bitmedi şu terim karmaşası.

Ben okurken çoğu arkadaşımın burslu olup olmadığını bilmedim. Bildiklerim arasında her türlü insan vardı. Burslu demek fakir fukara demek değil. İyi bir vakıf üniversitesinde TED, Amerikan Koleji vs. gibi yerlerden çok iyi eğitimlerle çıkma burslu ama bir o kadar zengin insanlarda oluyor. Yani burslu/bursuza dair kalıp yargıları aşalım biraz.

Burslu olup ailesinin durumu çok kötü olup elinde olan azıcık para ile züppelik yapmaya kalkanda oluyor, Türkiye'nin en zengin ailelerinden olup benden daha mütevazı yaşayan insan da oluyor. Kendini aşırı "tiky" hissettirdiğinden dolayı ailesinin aldığı sıfır arabayla okula gelmek yerine hala inatla servis kullanan ama ailesinin maddi durumu çok iyi olan burslu bir tanıdığım vardı.

Özetle kişinin karakteridir mühim olan. ve her karakterden insan var. bu kişilerin statüleri çok farklı olduğu gibi davranışlarını belirleyen sadece karakterleri oluyor. Ha benim okuduğum iyi bir vakıf üniversitesiydi. Mahalle arası sadece belli gruba hitaben açılmış ve belli grup insanları pış pışlamak için adı vakıf üniversitesi olan ama ergen irisi gündüz bakım evi olan vakıf üniversitelerinde durum değişebiliyor. ama oradada sorun yine kişilik.

şuan pek çok özel lise, vakıf üniversitelerinden daha pahalı olduğu için bu konularda bu kadar net olmasanız iyi olur.

özel üniversitede tam bursluyum ve çap yapıyorum. burssuz ve arkadaşım olanlara havası ayrı güzel (bkz: swh)

şaka bir yana iki bölümümün birinde az insan var diğerinde kalabalık. kalabalık olanda kim tam burslu kim değil bilmiyorum. ama arkadaşlıklarda kriter bursluluk/burssuzluk değil. onu net diyeyim zira burssuz zengin ve çok iyi çocuklar da oluyor. denyo burssuz tipleri derste yaptıkları denyoluklarla anlıyorsunuz ki onlar da zaten kendi ortamlarına sahip.

özel üniversitede okumadım. ancak bu burslu burssuzdan ziyade fakir zengin ayrımı olmalı. çünkü imkanları sayesinde iyi kolejlerde okumuşlar da burs alabiliyor. kimsenin amk fakiri diye dalga geçeceğini sanmıyorum. ama hayat tarzı farklı olduğu için bir farklılık olabilir. bu arada orta sınıf dedikleri de min 10k gelire sahip aileler. eğer işçi çocuğuysan farkı hissedersin. kimse tabii ki dalga geçmez ama aynı kafada olmazsın işte. adam şu an abd'de tatildedir sen evine geri dönersin. ya da çalışırsın. ancak bu kişiden kişiye değişir. kimi takar, kötü hisseder. kiminin umrunda olmaz.

Vakıf üniversitesinde okuyorum.Şuana kadar hiç kimse parasıyla hava atmadı :) .Çoğumuz hatta metrobüs veya otobüsle okula gelip gidiyoruz.

Bir sene vakıf üniversitesinde okudum, şu an türkiyenin en büyük jenaratör üreticilerinden olan firmanın sahibinin oğlu sınıf arkadaşımdı. Çok mütevazı ve düzgün bir çocuktu, ben onun yerinde olsam okula porsche ile gelir giderdim, yurtta falan kalmazdım.

Onun dışında genellikle üst-orta gelir grubunun çocukları ve "çocuğum okusun" diyen orta gelir grubunun çocukları vardı.

Hava atan, başkasını küçümseyen kimse görmedim.

ev tarla senet sepet varsa alma ihtimali var

seni buraya bağlayan iş - okul gibi bir şey olduğuna ikna etmen yeterli kanımca. staj bu konuda ne kadar efektif, onu da sen bileceksin.