.

senin için telefona uzandım da açtım durum kısmına baktım;

şimdi tüm yollar hayırsız, har büyür halim direnmez.

Nickim:)

Durumumuz yok :(

in times of joy all of us wished we possessed a tail we could wag

Kitaplarin sarji bitmez,bisikletler benzin zammindan etkilenmez.bir kitap,bir bisiklet.ozgurluk ucuzdur...

Hey there! I am using WhatsApp.

like i give a fuck

Olum bana da öğretin şu mereti

krill alfabesinde adımın baş harfleri. adımın baş harflerini çok seviyorum ve kullanırım, krill alfabesinde de hoş durdular öyle koydum. ondan önce de excelsior'du latince daima yukarıya demek ve new york eyaletinin mottosu

I believe everything i read on the internet.

Symbian'dayken boşluk yapabiliyordum, sonra androide geçince yapamamaya başladım. Sinirlenip available olarak bıraktım.

seni görmek için savaşın çıkması mı gerekiyordu?

Her şey mümkün inanmak zor değil

Whatsappta durum diye bişey mi var? ;_;

3-4 yildir filan bu

I think many of you don't know how awesome I am.

birden herkes pek liberal

flört'ün bi şarkısından.

ugly but loveable.

Everything's cool and everythibg's smooth

2011'den beri

gravity always wins.

I feel nothing, which feel great

mücadeleye devam (ağaç ikonu)

tamam tamam ingilizceniz var, ahahaha.

Это была картина сама по себе прибить стол
uzun zamandır bu 6-7 yıl oldu galiba.

status quotes are for losers.

su anki statusum, probably available. öyle de kalacak. busy falan olur belki. ben statustan laf sokmanin msn messenger ve ergenlikle bittigini saniyordum cünkü.

pesin edit: status uncountablemis ya.

yassah hemşerim yassaah

milli iradeye saygılıyım, gözlerinin hastasıyım radiohead

bir de okudukça, hakkaten tamam tamam ingilizceniz var diyesim geldi benim de.

"i accidentally did that on purpose" uzun süredir bu,

Real unicorns have curves

@jazzabel sadfsdsgdg

typing...

biter mi? (yazar burada askerlikten bahsediyor)

Auch ein langer Weg beginnt mit dem ersten Schritt..
Evet Almanca öğreniyorum.

falanlar..

.

Only judge can god me.

Bundan önceki de; Karpe Diyem.

Bi önceki; Papipapipapiçülopapipapipapibengami.

Ondan da önceki; Hey girl are you çiğköfte, cos you are hot.

ŞAKA

Bayram boyunca ev bomboş bana kaldı. Su çok güzel, gelsenize...

sırasıyla öncekiler;

Kendime not: nevrotiklerden, kurgucu zihinlerden, önyargılı ruhlardan, sevgi nankörlerinden, bencil ve egoistlerden uzak dur!...

Garden State ütopyası...

Only time, only love...

Sevgi neydi? Sevgi yemekti. Nam nam nam...

Ne iyi, ne kötü, hem iyi, hem kötü.

3,141592653589793238462643383279...

Sahip olduğunuz şey eğer bir çekiç ise o zaman herşeyi çivi olarak görmeye başlarsınız...

Mavi tikçilere gelsin: "kuzenim okumuş"

Frak off

"Merhem değilseniz, insanların yaralarından uzak durun."

Elimden gelse anlıma yazıp öyle dolaşacağım. Öyle bir söz.

You love who you love.

Ben kısa konuşmayı seve

Sadece senin olmak istedim.

stay hungry, stay foolish.

"I feel nothing, which feels great"

haha soru hortlamış

ben de yazayım:

time heals all and heels hurt to walk in

l'appel du vide

bir kac tane vardi.
bir yil oncesine kadar gorusuyordum, son bir yildir bulusmuslugumuz/gorusmuslugumuz yok.

istanbul'da tanıştığım badimle şimdi yaşadığım şehirde karşılaştım. yine sözlükten başka bir abimizi de alıp üçlü rakı geceleri yapıyoruz.

Yok.

Duyurudan az, sozlukten cok var.

bir kaç kişi dışında kimsesizim :) görüşmüşlüğümüz yok.böyle iyi.

Var. Hem duyuru hem sozluk. En sık konustugumla her gun watsaptan cilginlar gibi konusuyoz. Baska ulkeye gitti malesef.

Olmaz mı? Sevmeyenim kadar sevenim ve sevdiğim var. :)

bir sevgili,
üç kadın arkadaşla buluşma,
iki kadın arkadaştan da buluşma sözü aldım. :p

Buluştum, sevgilim de oldu. Muhabbet için hala görüştüğüm bir insan var.

Hayır, buralarda yok.

Tanıştıklarım ya şişman yada deli çıktı, erkek arkadaş alımları da kapalı bende. Kimse yok yani.

sözlükten oldu da buradan yok pek. burada muhabbet ediyorum yani, dışarda buluştuğum olmadı pek. buluşmuşsak da bir kere olmuştur, samimi değilizdir vs. hatırlamıyom çünkü. samimi olsak hatırlarım.

Var

sözlükten yok, buradan var

anket duyuruya cevap beğenmeme egosu da yeni moda sanırım. nerede benim tik'im. sende mi şişmansın neyini beğenmedin cevabın?

Buradan yok, eskiden sözlükten vardı. Muhabbet azalsa da hala hal hatır sorariz, 6-7 senedir tanıyorum hepsini. Yüz yüze görüşmedik hiç, yolda karşılaştığım oldu ama ne bileyim büyüyü bozmamak için selam vermedim. :)

Sevgilim de sözlükten.
Şimdi hicbir mecradan arkadaş edinemiyorum, bu saatten sonra da zor heralde.

var, sözlükte daha fazla. daha doğrusu duyuruya 3 sene falan girmeyip o zamanlar kullandığım nicki de bıraktığım için burada öyle çok muhabbet ettiğim insan kalmadı.

sözlükten var burdan buluşmadığım ama sık sık konuştuğum biri var

en yakın arkadaşım olarak kız arkadaşım vardı.

nayır.

onlarca var. biri de sensin.

Evet. Bu yine neyse, eskiden "news" diye bir kültür vardı ve oradan koca bir arkadaş ordusu sahibi olduk, etkinlikler şunlar bunlar.

Tüm sevgililerimi de internet üzerinden edindim.

Kısaca internet en temizi. Direkt frekans odaklı bağlantılar kazanılabiliniyor. ;İşin püf noktası "kendiniz olmak."

Ben seviyorum ama saatlerce oynayamam. Bi süre sonra sıkılıyorum.

Çocuklarla oyun oynamayı, onların düşüncelerini dinlemeyi çok seviyorum. Kendilerini sevme kısmı çocuğa göre değişiyor. Şımarıksa, bilerek ve isteyerek canlılara ya da çevresine zarar veriyorsa sevmiyorum. Bebeklerin masumiyetlerini seviyorum.

Sevmiyorum. Belki bazı çocukları. Onları da seviyorum demeyeyim de hmm sevimliymiş falan diyorum, sempati duyuyorum gibi. Ya da şöyle diyeyim; bazı çocuklar diğerlerine göre daha katlanılabilir oluyorlar. Yaşı fark etmiyor. Buna rağmen nedense çocuklarla çok iyi anlaşırım, zır zır ağlayan çocuk kucağıma gelince susar, kimseye gitmeyen çocuk benim yanıma gelir, ben ablanın elini tutucam diye tutturur vs., mecbur kalırsam çok güzel oyalarım çocuğu. Neden böyle bilmiyorum. Çocuklarla aynı ortamda bulunmamaya gayret ediyorum elimden geldiğince.

İnsanlar çocuklara kişiliksiz gibi davranıyorlar o yüzden çok rahat oynayabiliyorlar onlarla. Genelleme gibi oldu ama ben öyle gözlemledim.

Ben o yaşlarda bir çocuk gördüğümde otomatik olarak yaşıtım başka bir insan gibi hissediyorum o yüzden gidip direkt yüzlerini sıkamıyorum mesela arada bir duvar oluyor. Alışmam, anlaşmam gerekiyor. Garip.

Edit: Bende bu hayvanlarda da oluyor. O yüzden hemen ısınamıyorum hepsine. Tabi hayvanlara 10 dakikada alışılıyor.

Ama sevme konusunda bayılıyorum tabi çoğu çocuğa uzaktan bile olsa.

sevmediğimi düşünüyordum hatta dokunmazdım bile ama seviyormuşum. gecenlerde 3 yasındaki kuzenimle sonsuz saatlerce fark etmeden oynamısım.

Çocukları severim.apayri bir dünyaları var.o kadar temizler ki bayiliyorum.

hayır, zerre kadar sevmiyorum; fakat çok ilginçtir ki onlar beni çok seviyorlar. ben yüz surat göstermeyip onlardan kaçtıkça üzerime gelip kendilerini bana sevdirmeye çalışıyorlar türlü muzipliklerle. sonuç olarak yine sevmiyorum.

ben de severim şayet çocuk suratsız değilse, sıcakkanlıysa.
şimdi düşünürken farkettim konuşmaya başlamamış çocuklarla aram daha iyi sanırım; agucuk gugucuk falan bi yere kadar da, diyalog olunca saçma geliyor.

Hayır. 0-12 yaş arası veletlerden köşe bucak kaçarım. Davranış şekline göre bu sayı daha da artabilir.

Tatlı, güzel bi çocuk değilse hiç ilgilenesim gelmiyor. Konuşmadığı zamanlarda daha çok seviyorum, yaş büyüdükçe sevgim de azalıyor benim de senin gibi. Geçen bi ortaokula anket yapmaya gittik, çoğunluğu acaip gıcıktı bi kaç tane de nötr olunacak çocuk vardı.

Birkaç iyi huylu arkadaş çocuğunu seviyorum, özel torpilli çocuklat var da, onun dışında sevmiyorum. İlk anda agu gugu yaptığım ve kucağıma aldığım az çocuk var, onları severim ama bir elin parmaklarını geçmeyen sayıdalar (saydım, üç tanelermiş) ve benim bir olayım yok, onlar sevgi dolu. O çocuklar dışında çocuk sevgim yok ama şundan bel yıl önce çocuğun varlığına tahammülüm yoktu, şimdi sevmediğim çocuk varken o ortama girebilmeyi öğrendim.

10 yaş civarı, büyümüş de küçülmüş, ukala , dayaklık çocuklarla çok iyi anlaşırım; büyükmüş gibi davranabileceğim, dinlryebileceğim, karşılık verebileceğim çocukları seviyorum. Onlar favorim.

hayır ne bebek seviyorum ne çocuk
imza: 1 hafta sonra anne olacak birisi aşslsl

bebekleri çok seviyorum ama genelde korkuyorlar benden. sakallı makallı esmer bir tipim. haklılar :)

sevmiyorum

Kız çocuğu sevmiyorum bilmiş ve gıcık oluyolar. Erkek çocuklarına bayılırım.

hayır. çoğu zaman aynı ortamda bulunmama seçeneğim varsa onu tercih ediyorum.

Cok degisken. Kimisine hayran kaliyorum gel benim cocugum ol kaciram seni diyorum kimisine keske aldirsalarmis seni gerci hala gec degil diyorum.

artık seviyorum sanırım, daha doğrusu bazı insanlar çocuklar tarafından çok sevilir hani ben onlardan biriyim görür görmez ısınır çocuklar bana öyle olunca da hep bi gülüşelim, konuşalım, oynayalım durumunu sevmiyordum önceden, şimdi bu çok sıkmıyor ama bilmiş çocukları sevmem.

Hayır. -_-

küçük çocukları seviyorum ben (2 yaş altı) ama saatlerce oynayamam büyük ihtimalle. onun dışında çocukların yanında rahat değilim genellikle

nefrete yakınsayacak şekilde sevmiyorum. ama hepsi bana bayılıyo :/

Bazi çocuklar mal oluyo. aile tarafindan terbiye verilmemislere dayanamiyorum. Onun disinda seviyorum. Istisnasiz hepsi de beni seviyo sevmediklerim dahil :p kuzenimi cok severim mesela asiri tatlis bi herif 4 yasina gelcek. Geceleri resmimle yatiyomus :d
Kendi çocuğum olsa cilginlar gibi severim heralde nasil bisey olur merak ediyorum.

0-6 yaş diyelim. BAYILIYORUM.

Hayattaki tek idealim 10 yıl sonra bir kız bir oğlan babası olmak.

çocuğa bağlı. şımarık, çığırtkan, fazla özgüvenli, çirkin çocukları sevemiyorum maalesef.

Sevmiyorum sırf bu yüzden çocuk yapmayı düşünmüyorum ilerde

Bebek olanlarına uzaktan "ay ne cici" deyip eğer annenin izni varsa ayağını elini tutuyorum. Ortalarda koştuğu iki yaştan itibaren bir süre konuşup oynayıp oyalayabilirim - kedilerle benzer mantıkta işliyorlar oyun konusunda.
Genel olarak uzaktan seviyorum, ama ağlama-zırlama, tuvalet eğitimi konularında sıkıntı geliyor bana. (Kedilerin gözünü seveyim nasıl da hemen ogreniyorlar kumlarını falan)

Sevmiyorum. Özellikle de 2-5 yaş arasında sürekli mızmızlananlar. Ben aşırı uslu ve sakin bir çocuktum belki de o yüzden bunlara uyuz oluyorum. Bebekleri filan yardım etme amaçlı olmadıkça kucağıma alıp sevmem, zaten çok da sağlıklı değil sanırım her gelenin öpüp koklaması.

hayır.

seviyorum. keşke evlensem baba olsam diyorum hatta.

çok seviyorum ufaklıklarla vakit geçirmeyi. saatlerce oyun oynayabilirim. daha geçen hafta 2 yaşına girmek üzere olan yeğenimle saatlerce oynadık, yoruldu kucağımda uyudu. o kadar güzel bir duygu ki... baba olma vaktim çoktan gelmiş sanki :) çocukların büyük çoğunluğuyla iyi anlaşırım. direkt gidip mıncırandan korkuyor çocuklar. ilk yarım saat sabredip uzaktan seveceksin, çocuk da sevildiğini anlayıp kendi geliyor zaten :) sonrası şenlik :) ama belirli bir yaşı geçtiklerinde ve huyları kötüyse çekilmez olabiliyorlar...
yetiştirme tarzına bağlı ama bu. olgun olgun sohbet edenleri, ilk aşkını anlatanları da mevcut :)

bebek sevmek basit iş. hele ki başkasının bebeğiyse. agucuk gugucuk edersin tepki ok bir şey yok, darlamaz etmez. biraz sıkılırsan ver anne-babasına gitsin.

çocuk sevmek herkesin harcı değil. büyük sorumluluk da gerektirir. hakkını vermeyeceksiniz hiç bulaşmamanız daha iyi. 4-14 değil, 4 ve civarı çocuklar çok meraklı olabiliyor. senin aklına hayaline gelmeyen, ilgilenmediğin, üzerine düşünmediğin, bazen aslında önemsiz soruları ısrarla soruyorlar. merak ediyorlar. "neden, neden, neden, neden..." hayal güçleri de aşmış gitmiş durumda. alakasız konuları, nesneleri, ortamları birbirine bağlıyorlar. dolayısıyla ezberinizi, algınızı bozuyorlar. o kadar akıl dışı bir dünyadan bahsediyorlar ki üstüne düşünmek bir de mantıklı yanıtlar vermek, o dünyaya dahil olmak çoğu kişi için sıkıcı ve vakit kaybı olarak geliyor. bir de bunu tekrar tekrar yapmanızı istiyorlar. eğer gerçekten gelecekteki insanların iyi olmalarını arzu ediyorsanız bu sabrı göstermeniz gerekiyor. sorularına değer verdiğinizi, "neden" sorusunun her ne için sorulursa sorulsun çok önemli olduğunu hissetirebilmeniz gerekiyor. işte bunu herkes yapamıyor. o yüzden çocuk sevmek herkesin harcı değil. çocukları geçiştiriyorlar ya da görmezden geliyorlar... çünkü böylesi daha kolay.

Seviyorum ya, değişik bir şey çocuk. Komik de geliyorlar çok, salaklar biraz :D.
Geçiririm zaman.

Erkek çocuk sevmem. İstemem. İSTEMEM!

Kız çocuklarını çok seviyorum bıcır bıcır konuşsunlar 62563 saat dinlerim.

Çoğunu sevmiyorum, çok dandik çocuklar var.

Geçen bankta oturuyordum, soldan dört yaşlarında, sarışın bir kız babasının elini tutmuş geliyordu, bana baktı, ben de ona baktım, ilerledikçe de kafamı çevirdim ona doğru, o da çevirdi, sonra gülerek babasının yanına koştu, o çok tatlıydı mesela.

Uzaktan seviyorum. Ama çok uzaktan.

3-4 sene öncesine kadar bebek delisiydim ama şimdi düşündüğümde tahammül edemem gibi geliyor. Bunda empatinin payı büyük tabii; yaş ilerledikçe çocuk sahibi olmaya daha da yaklaşıyorsun ama o sorumluluk seni korkutuyor ya, böyle bir dışavurumu oldu bende.

Bilmiş, her şeye ağlayan, mızmız çocuğa hiç katlanamam. Ama narin, sakin ve tatlı çocuk belki.

Çocukları severim, yetişkinkeri sevmem. Şu ekşi ahalisi insanların Çoğunuzu sevmiyorum zaten.

6-10 yaş çocuklara bayılırım. Saatlerce vakit geçirebilirim

ne yalan söyleyeyim sevmiyorum. daha bu akşam annem yan masadaki bebekle ilgilenmeye başladı. adı hiraymış. yazmaya utansam da çirkin bir bebekti, bayağı tek kaştı. nasıl gülerek sevebiliyorlar böyle diye düşündüm sonra da üzüldüm. aynı şeyi kuzenlerimin çocukları için de düşünüyorum. bebeklerle ilgili iki istisnam var sadece. birisi yiğenim. 3 yaşında ve uğruna canımı verebilirim. sırf özlediğim için hiç gitmeyeceğim mesafeleri gidiyorum, sırf mutlu olsunn eğlensin diye saatlerimi saçma sapan oyunlarla harcayabiliyorum. seni çok seviyorum diyip boynuma atlamasıyla dünyaları unutuyorum. bir diğeri de erkek arkadaşımın kuzeninin kızı. henüz yüz yüze görme şansını yakalamadım ama, erkek arkadaşımın kucağında fotoğraflarını görünce ona karşı da bir şefkat duymaya başladım.

bebekleri ve çocukları sevmesem de, aralarında bağ kurduklarımın 60 yaşındaki halini bile severim.

Bebeler güzel oluyor da oğlan çocukları 2 yaşından sonra itici bir hal almaya başlıyor, evlat olsa sevilmez dediğimiz kıvam. Sanırım bunun sebebi de erkek çocuklarının "aman paşam, erkektir çocuğudur yapar, pısırık mı yetişsin" gibi saçma sapan bahanelerle şımarık yetiştirilmesi sebep oluyor.

Kız çocukları her yaşta naif, al karşına bıdı bıdı konuşsun. (Bunların piremsesleri de biraz itici oluyor ama erkek çocuğu kadar değil)

Çocukları özellikle ortaokul çağına kadar olanları seviyorum. Çünkü çok saf ve temizler. Sevgileri de öyle. Ama saatlerce oynayamam yorucu geliyor. Ortaokul çağındakiler biraz baş etmesi zor tırsıyorum. Gerçi ortak bir nokta bulursak onlarla olan iletişimimden çok zevk alıyorum. İnsanlar iyi bir ebeveyn olacağımdan bahsetseler de kendimi çocuk sahibi olarak hayal edemiyorum. Bu beni korkutuyor.

Duyurunun yarısı çocuk sevmiyormuş ya. Ben de vakit geçirmekten cok hoşlanmıyorum diye kendimi kötü hissetmiştim bir an.

sevmem

çocuk severim. egosuz canlılar sevilmez mi yahu? ben bebek sevmiyorum. tipsiz yaratıklar. :P uyku kaçıran zamazingolar. hele o ağlamaları yok mu...

Çocuk sevilmez mi ya. Ben seviyorum valla :)

şu an 1. kötü hissediyorum sürekli.

3-5

5. daha iyi de olabilir.

1

Tamamına 4, şu ana 3. Benim de aklımdan o geçiyordu. Hayatının genelinde mutlu olan ne kadar insan var acaba?

Maslow piramidini baz alirsak 2/10 verdim kendime

Hep 3-4

Genele 9, simdi 8.5 Cok sicak :( sicak olmasa 9 :/

Her sey tikirinda, planlara uygun gidiyor. 1 puani da bu yil alabilirsem 10a tamamlarim belki kim bilir.

Allah nazardan korusun :)

Değilim. 2

Şuan 7 diyebilirim.

Çok şükür sağlığım yerinde, maddi sıkıntım yok. Tek eksiğim hayatımda birinin olmaması. Birkaç ay önce o da varken 9 verirdim mesela.

şu hayatta bize ne lazım?
para
sağlık
ilişkiler
hedefler
kişisel gelişim

ağırlıklandırılmış hali herkese göre değişir. biz hepsine 2'şer puan verelim.

para:0
sağlık:2
ilişkiler:2
hedefler:0
kişisel gelişim:1
toplam: 5

5/10, böyleymiş benim hayatım.

O kadar memnunum ki intihar bazen bir seçenek gibi aklima düşüyor.

2

8-9

5-6, memnun değilim ama memnun olabilmek daha doğrusu memnun olabilecek hale getirmek için ciddi çaba sarf ediyorum. Bir şeyler deniyorum, içsel anlamda huzura kavuşmak için...

Degilim, simdilik 2.

eksi verebiliyor muyuz?

facebooktan ekle, sonra melaba yaz

pat diye yazma sende küt diye yaz. :)

yahu yazmadan ,konuşmadan nerden bileceksin. en fazla red cevabı alırsın. en azından ne olduğunu bilirsin.

Yaptım öyle çılgınlıklar bikaç defa. Üniversitede işe yarıyodu not mot derken, fakat sonrasında olmadı galiba :( genelde aslında bildiğim bi şeyi bilmiyormuş gibi soruyorum sanırım öyle ilerliyor (ya da ilerlemiyor :) )

Bazisinda yariyor bazisinda yaramiyor. Kadinlar bi garip.

instagram ve facebooktan ekleştik zaten, sanırım bağrıma taş basıp buluşmayı bekleyeceğim @e bana nick... in dediği gibi
edit: facebooktan ekleyen o oldu :P

müdüre gider hayırdır derim

zamanıma ve açlığıma göre 1 veya 2

eğer hiç vaktim yoksa verdiğim paraya göre iade isterim veya çeker giderim.
değilse beklerim. unutmuş olabilir. sen-ben hiç mi bir şey unutmuyoruz?

bilhassa göz göre göre 25 dakika beklemiş olmamdan hareketle, 1 olmak zorunda bence.

daha makul bir süre de beklemiş olsam yine 1 derdim.

1 veya 2 ben de. ama buyuk ihtimalle 1. hayatim boyunca hic cemkirik bir insan olamadim. cok cok cok sinirlenmem gerekir ki, parami geri ver diyebileyim. o da bayagi zor, kolay sinirlenmem cunku.

İyi gunumdeysem 1, değilsem 2. Hafif homurdanirim ama cemkirmem. Bazen istiyorum chp kadın kolları başkanı gibi sesimi yukselteyim falan ama ben de çok cemkirik bi insan değilim.

Bir kere 8-10 dk sonra hazır dediyse 25 dk hayatta beklemem, en çok 10 dk sonra kasaya damlar benim siparişim vardı ne oldu ona derim. O anda hala hazırlanmadıysa ruh halime göre yapacağınız işi diyerek beklemeye devam da edebilirim, paramı verin başka yerde yiyeceğim de diyebilirim.

Ücretsiz hizmet olayını onlar teklif ederse kabul edebilirim ama ben talep etmem. Geçenlerde tavuk dönerden saç çıktı, adama abi saç çıktı bak içinden, hadi ben iğrenmedim de başkası olsa ağzına sıçardı, dükkanı başına yıkardı diyorum, adam eheh bazen evde eşimin yaptığı yemekten de saç çıkıyor diyor. Bir daha gider miyim, hayatta gitmem. Zomato/Foursquare gibi uygulamalarda notunu da veririm, başkaları da gitmesin.

Bir yemeği kısa sürede hazılanıyor diye sipariş ettiysem, zaten 25 dakika beklemiş olmam mantıksız olurdu. Zamanım olmadığı için 10. dakikada gidip akıbetini sormuş olurdum ve 1. gerçekleşirdi. Ya da zamanımın kalmayacağını düşünüyorsam 2. seçenek. Eğer 25 dakika beklediysem o kadar da acelem yokmuş, yine 1. seçenek olurdu.

8dk'ya hazırlanıyorsa pişme süresi uzun bir yiyecektir muhabbet etmeleriyle alakasını kurmam ama 25dk sonrasında 2dk ya hazır diyorsa o restorantın o şubesini uğraştırırım.

Müdürden hesap sorarım. Taşkınlık yapmadan, çiğleşmeden. Çalışana yüklenmenin alemi yok.

Ha çalışan küstahlık yaparsa ağzına tükürürüm o ayrı.

Genelde Migros gibi yerlerdeki fiyat tutarsızlıklarını müfettiş gibi şak diye görüyorum, gördüğüm fiyattan da müdüre söyleyip alıyorum. düzeltiyorlar sonra.

Asgari ücretle çalışan personele yüklenen müşterinin de kaba, karaktersiz olduğunu düşünüyorum.

ben acıkınca insanlıktan çıkıyorum ya, muhtemelen 25 dakika olduğunda çoktan kavga çıkmış olur ama senaryo üzerinden gidersem;

o kadar bekledikten sonra hala daha ılık gibi biraz çabuk olun lütfen demem o yüzden 1 numarayı da eledik

3 asla olmaz. o kavgadan sonra o hamburgerin veya içeceğin tükürüklü geleceği kesin gibi.

muhtemelen 2 ama duruma bağlı ya, heryer doluysa yoğunsa bi ihtimal bekleyebilirim.

4 olasılık dışı, rızkımı kaptırmama konusunda 10 hamit gücündeyim.

Bir fast food menüsü için 25 dk beklediysem önce kendime kızardım. Kendime kızınca rahatlamış olacağım ve salaklığımı kabul etmek bana dünyada yaşayan alelade bir varlık olduğumu hatırlatacağı için kasaya gidip kibarca "ne ayaksınız siz kuzum yha?" diye sorardım. Bunu sormamın o an için bir şeyi değiştirmeyeceğini bildiğimden, eğer yemeğim hazırlanıyorsa birazdan alacağımı, hazırlanmıyorsa şimdi hazırlanmaya başlanacağını öğrenip açlık durumuma ve çevrede başka restoran olup olmamasına göre oturmaya ya da yeni bir yere gitmeye karar verirdim.

Yanlış anlaşılma olabileceğini düşünürüm. Örneğin bir mağazaya girip vitrindeki mankenin üstündeki tişört ne kadar diye soruyoruz ama bu onu almaya karar verdiğimiz anlamına gelmiyor. Bu yüzden sizin şu ürün ne kadar sürede hazırlanır demeniz de sipariş olarak anlaşılmamış olabilir. Eğer iki dakikada hazır olur dedikten sonra gerçekten iki dakikada hazır olduysa hiçbir şey demezdim. Bu iletişimden kaynaklanan bir problem olabilir.

@dissendium 8 dk'da olur dedikten sonra sipariş alındı, para ödendi, fiş kesildi. yanlış anlaşılma gibi bir durum söz konusu değil.

%80 ihtimalle olay çıkar. ekip gelir.

2

Çok net 2, bağırıp çağırmak hem kendime zarar hem de o kişinin daha çok uğraşmasına ve papara yemesine sebep olacak şey para iadesi. Daha önce yaptım 2'yi, çoğu zaman para iadesi yapmayalım şunu şunu verelim diyorlar; eğer çok açsam, zamanım yoksa ya da gerçekten mahcup olduklarını düşünüyorsam kabul ediyorum, ters bi anımsa para iadesi almadan susmuyorum.

1

Peki sen nasıl tepki verdin

@all girls dream ben 2'yi yaptım; fakat sonradan biraz söylenmediğime pişman oldum, çalışanların tutumu laubaliydi. bir de paramı istiyorum deyince bana tip tip baktılar.

Insanlik hali, unutmustur, kizmam.
1- derim.
Hatali olup uste cikmadigi surece 1 derim. Zaten hatali oldugu icin kizarip bozariyorsa, ozur diliyorsa ustune gitmem.

Hayvan sömürüsüne karşı olduğum için hayvansal ürün tüketmiyorum. VVegan kafelerin de çoğu zincir olmayan kafeler ve bu tür durmlar olmuyor.

Ama ilerde o tarz zincir kafeler ya da fastfood açılırsa vegan ve bu olay başıma gelirse, dediği dakikadan fazla beklemezdim. Dakikayı geçince gidip sorardım. Biraz daha bekleyeceksiniz derse vaktim varsa decvam ederdim beklemeye. VE yemek gelince yiyip birzını, mesela sömürüsüz kansız gözyaşısız vegan hamburgerden 3-4 ısırık alırdım sonra içime saçımı atıp bunda saç çıktı deyip ya para iadesi ya da yenisini talep ederdim.

Eğer vaktim yoksa ve beklemeyeceksem para iadesi isterdim. Müdürle de konuşurdum ya da email filan.

hiç.

hiç

hiç+1

Şu ara çok su içtiğim için çişe kalkıyorum sabaha karşı bir kere.

Onun harici hiç kalkmam.

defalarca.

hiç diyenler ne şanslı insanlarsınız yahu.

ben 2-3 defa uyanıyorum sanki biri dürtüyormuş gibi.

düzenli uyuduğum dönemlerde hiç uyanmam genelde ama ara sıra sapıtıyorum, o zaman 2-3 oluyor

1 kere çişimi işemeye yada hiç.

deli gibi su içerim ama hiç kalkmam.

2 garanti.

Tolkien hayranı+1 hem sıcaktan hem de kedi var bende, hanımefendinin gece uyandırıp beni dolabın önüne götürme huyu var.

Bu faktörler olmasa danalar gibi uyuyorum.

Ekstra bir rahatsızlık olmadığı sürece asla uyanmam. Uyanınca da kolay kolay dalamıyorum.

uykunun tadına varmak için alarmdan 2 saat önce falan uyanıyorum bilerek :) yoksa hiç uyumamış gibi oluyor..

1 yani

1-2 falan eğer çok sıvı tükettiysem. Esmiyorsa 5-6 olabiliyor sıcaktan delirip.

Yalnız uyurken hiç. Biriyle birlikte uyursam (ki asla çok uzun süre düzenli her gece olmadı) 2-3 kere uyanıyorum ama uzun sürmüyor.

hiç. ama uyurken tüm olan bitenin farkında gibiyim. derin uyku uyuyamıyorum.

2-2.30 gibi yatıyorum sonra sabah 5-6 gibi çişe kalkıyorum sonra vurup kafayı tekrar yatıyorum ve 9.30-10 gibi tamamen kalkıyorum.

hiç

sıcak havalar nedeni ile 1 yada 2 kez.

uyanmıyorum.

şu aralar bin falan herhalde. ter icinde kalıyorum:(

55 kere falan herhalde. Dana gibi biriyle uyumak gercekten zor ya, ezilirsin, itelenirsin, tekme yersin, kendi bacagini kasiyacagina seninkini kasir, mini horlamalar :( Ayiracagim yatakları!

Normalde hiç. Ama bir kez olsun gece çiş yüzünden uyanırsam, 1 hafta ya da 10 gün boyunca aynı saatte uyanma gibi bir sorunum var. Vücut saatim nasılsa artık...

Dana gibi uyuyorum. Zaten dört saatten fazla uyumam.

hiç ama çevremde çokça uyanan insan var.

En fazla 2. SOnrasında uyku ölmüştür ama geçen 5-6 kere uyanıp devame ttim yine. Fenaydı.

hiç. arada sırada 1 kere çişe kalkanlar haricindekilerin hepsinde sıkıntı var, çözmeye çalışsınlar.

hiç. "uyumak zorundayım" diye değil de gerçekten "uykum geldiği" için yatağa girdiğimden kararlı bir şekilde uyuyorum. bazen alarmdan önce kalktığım oluyor ama.

gece değil ama nedense sabahın çok erken saati bi uyanıp mal gibi yine uyuyorum, hiç hoş değil.

hamilelikten önce hiç uyanmazdım şimdi 6-7 kez uyanıyorum.

ne guzelmis, herkes misil misil uyuyor. cisliler, sicaktan darlananlar, bebekliler, kedililer, iri sevgilisi olanlar sayilmaz :) dissal etmen onlar.

Kışın hiç. Yazın 4-5 defa. Odada ufak bir ışık açıksa 7-8 defa.

Facebook yavaş, twitter açılmıyor. izmir superonline fiber

VPN ile sıkıntısız giriyorum.

Cepten girebildik anca.bizde net bile yok.

hepsi vpn'siz gayet hızlı çalışıyor. ben de şaşkınım. ankara uydunet.

flipboard uygulumasını indirin bugüne dek hiçbir kısıtlamadan etkilenmedim .

izmir'de superonline adsl ve superonline fiber yerlerde sürünüyor, facebook'ta herhangi bir fotoğraf, video gösterilmiyor. zenmate bile saçmalamıştı sabah, şimdi zenmate ile açılıyor.

Ekşi dışında girebildiğim tek düzgün site yok google bile kapalı. Tatildeyim bi de tek eğlencemin içine edildi.

Sadece buradan açtı face telefonda yasaksiz.org.

İnstagramda sıkıntı yok

bende de gitti ve hala evimizde ne güzel mışıl mışıl oturuyoruz. ne zaman açarlar diye bekliyoruz. bizden bir sik olmaz abicim. bu eleştiri kendime ve bunu okuyan sanadır.

bilmem, istemesek de bir şekilde oluyor galiba.

bir yerde okudum güldürmüştü beni;
"sıkıntı yapma hayat, biz seni her türlü yaşarız."
düşe kalka devam hacı.

ben gayet kanıksadım. milletçe helak olmayı hakettiğimizi düşünüyorum. yavaş yavaş da öyle oluyor zaten. dolayısıyla gidişat beni üzse de şaşırtmıyor. bir yandan hayat devam ederken bir yandan da patlamalar oluyor ve ölüyoruz; gayet olağan...

etrafımdan gördüklerim, dün olayın içerisinde veya havaalanında yakını bulunmayanlar "haa bomba mı patlamış, bitti bu ülke ..." deyip sonra günlük yaşama devam ediyor.

Bense son 3-4 patlamada hep tanıdıklarım olaydan etkilendiği veya etkilenebilecek kadar yakında oldukları için olanları içimde hissettim.

Olayların kontrolü tamamıyla benim elimde değil ki. Ben kendimi paralasam da değişmeyecek çok şey var çevremde. Bunu kabullenerek başlıyoruz hayata devam etmeye.

Belki birazdan öleceğim, belki bunlar benim son nefeslerim, yaşadığımız ülke malum. Hal böyleyken neden üzeyim ki kendimi? Üzeyim de mutsuz mu öleyim? Ben yaşadığım her saniyenin tadına varmak istiyorum, zihnimi yaşadığım olumsuzluklardan tamamen arındırmak istiyorum. Hayat gerçekten çok kısa ve o sahip olduğumuz en değerli şey. Neden her şeye rağmen devam etmeyelim?

Dersen ki "Şu yaşadığımız hayat da hayat mı allasen!?", o zaman çeşitli intihar yöntemlerini araştır derim. Böyle yaşanmaz.

Edit: Benim uzun uzun yazmaya çalıştığım şeyi devilred özetlemiş o yüzden devilred +1 diyorum.

Ben bu patlama gibilerinden sonra daha bir sarılıyorum hayata. Nasıl olsa ne zaman gideceğim belli değil, kalanın tadını çıkarayım istiyorum.

insanın duygularını bile şoklayacak cinstendi dün akşamki patlama.

sl78
devilred +1

ben anlamıyorum artık insanları. ofiste kimsenin umrunda değil, o kadar duyarsızlar ki bırakıp kaçasım geliyor.
bu denli ağır bir toplumsal olayda neden sessizleşir, görmezden gelir insanlar?

ben anlayamıyorum, çok yoruldum düşünmekten.

@absinthe, hele bir tanesi, aa evet sabah duydum dedi ve geçti. Sanki Kadıköy'de su kesintisi haberi duymuş herif.

Aklimda o kadar soru var ki.

Su baskanlik sistemi ciktigindan beri kac bomba patladi,kac sehit verildi? Komplolar teoriler... Ve yine gizli kapakli isler. Maskeli baloya hoşgeldiniz diye ekranlarda boy gösterenler.hedef gösterenler.Ihanetler ve entrikalar. Masumlarin hayatları üzerine denge kurmalar.Korku yaratanlar.Evet sesleri cikmasini isteyenler. Kisacasi kafamda deli sorular..and time..

birkac defa baska baska yazdim, her seferinde sildim.

ne desem gg.

böyle yasamak zor. ölü olmamak yasamak degil @sour, güvende hissetmeden yasamak yasamak degil. yok sayabiliyor ya da kaniksayabiliyorsan, devam ediyorsun. afferim o zaman sana.

kalanlar icin degil. yasamak bu degil. insanca yasamak bu degil.

bazen şurada bile çok insancıl durumlarda bazı insanların verdikleri tepkileri görüp "ne ara bu kadar vicdansız olduk" diye düşünür olmuştum. mesela bu duyurunun altına mesaj atan insanlardan bir kaçı benim gözümde o seviyededir.kendini çok masum hissediyor mesela, olanlardan kendine hiçbir şekilde pay biçemiyor.. sana çok acımasız birşey söyleyeyim geldiğimiz noktayı anla. ölse sikimde olmaz. düşün. yüzünü bile görmediğim bir insana nasıl bir nefret besler olmuşum.

Ben kaldiramiyorum; dün geceden beri cok az uyudum, basım ağrıyor, gözümün önünden kaçan insanlar geçiyor.

İnsanların yorumları da ekstra midemi bulandiriyor. Bilmiyorum ülkenin sonu ne olacak ama benim sonum hiç iyi değil.

Açıkçası kanıksadım, 10 saniye içinde hayata devam ediyorum kaldığım yerden. Dediğin şeylerden yaşıyorum. 'Değerini bileyim, ben de olabilirdim. Ne zaman olacağı belli değil' gibi değil; bildiğin 'Evet, patlama olmuş. Ne zaman öleceğimiz belli değil. Öğle yemeğinde de bamya varmış, kantinden mi yesek? Bu arada, rektörlük yarın soruşturmaya çağırmış. O zaman yarına kalmadan dosyaları hazırlayayım. Aaaa, yine mi kadroyu bir partiliye vermişler? Ya, su bitmiş, söylesek ya' hızında.

Yaşıyor muyuz? Evet, nefes alıyorum. Yetiyor mu? Bazen.

Daha önce birkaç kere yazmıştım, tekrar okuyanlar için affola. İnsan bulunduğu koşula süper uyum sağlayabilen bir canlı. Haberler okuyoruz örneğin, diyor ki 'Irak'ta (ya da savaş olan başka bir yer) çocuklar dışarıda oyun oynarken, üstlerine havan topu düştü' ve biz şaşırıyoruz 'Savaşın ortasında aileler nasıl çocukları oyun için dışarı gönderir' diye. Ya da pazar yerinde bomba patladığında 'İnsanlar nasıl savaşta pazar yerine gider', diyoruz. İnsan kendi içinde yaşadığı koşulların süresi uzadıkça ona adapte oluyor, artık bunu normal kabul ediyor. Örneğin, kocasından şiddet gören ve kendi maaşı olan bir kadının nasıl olup da boşanmadığına hayret ediyoruz. İnsan hayatındaki kötüyü normalleştiriyor. İçten içe kötü olduğunu biliyor ama umutsuzlukla birlikte artık onu normal sayıyor ve 'Normal hayatım bu zaten' diyerek günlük işlerini yapmaya devam ediyorlar. İnsanlar savaşın göbeğinde yaşayıp akşama ne pişireceklerini, izleyebileceği dizileri düşünebiliyorlar. Bir nevi alışıyorlar.

Normalleştirme kabul etmek değildir, ilgisi yoktur; bunun altını çizmek gerek. Açıkçası, Facebook'a yazabileceğim ya da gördüğüm 'Kınıyoruz, lanet olsun. Allah belalarını versin' ya da 'Bu kaçıncı ha, kaçıncı'nın çok bir etkisi olduğunu düşünmüyorum. Tabii etkisi vardır, en azından çok insanın senin gibi düşündüğünü ve yalnız olmadığını biliyorsun ama artık yapıcı bir eleştiri gelmiyorsa, sadece lanet okuyorsak, bir eylem planı yoksa, 'Şunun şunun yapılması lazım' ya da 'Şunu şöyle yapmamız lazım' denmiyorsa, ben 'Kahretsin, güvende değiliz' diye devamı gelmeyen şikayetlerle ya da umutsuzlukla zaman geçirmek istemiyorum. Bir şiddet karşıtı olarak 'Hacı, ben her türlü kamu malına zarar vererek bunu protesto edeceğim' ya da 'Ben toptan ülkeyi terk ediyorum, bıktım' bile daha çözüm odaklı ve yapıcı görünüyor bana. Büyük oranda katılmadığım görüşleri söyleyen kişilere bile 'Çok teşekkür ederim çözümle geldiğin için' diye sarılmak istiyorum. Şu anda da Ekşi Sözlük'te debe'de okuduğum ekonomik boykotu uyguluyorum kendimce. Yoksa, öğle yemeğinde iş arkadaşlarımla 'Yine patladık, ne zamana kadar yaşayacağız. Allah belalarını versin' gibi aynı şeyi üç yüz milyonuncu kez konuşmak istemiyorum. Konuşup konuşup bir şey yapmamaktan sıkıldım. Bu şartlar altında konuşup üstünde durasım da yok.

Bir yandan da kendimi sorumlu ve suçlu hissediyorum. Çünkü diğer patlamalarda bir şey yapmadığım için bu patlamanın da gerçekleştiğine inanıyorum. Bir anlamda bu patlamaya da ben izin verdim. Dolayısıyla lanet okuyamıyorum; lanet okuduğum insanların içinde kendim de varım. Bir yandan da, kendimle yüzleşmemek için de düşünmemeye çalışıyorum.

ölüm, dünyanin her yerinde yaşanabilir. meseleyi sadece bu topraklarla sınırlayıp şikayet etmek seni beni başkasını kurtarmaz. dozunu kaçırmadan ihtimalleri düşünüp kendi tedbirini alırsın olur biter. kendi evimizde bile ne kakadar güvendeyiz? düdüklü tencere bile (yerine göre) o kadar masum değil.

ben 10 ekim katliamının tanıklarından biri olarak ertesi gün işe geldiğimde hayatın nasıl devam ettiğine inanamamıştım. o korkunç manzaralar hala gözümün önündeyken takip etmem gereken siparişler vardı. üstelik o katliam sonrasında, azımsanmayacak kadar çok büyük bir kesim "orada ne işleri varmış" düşüncesine sahip olduğu için duygularımı kimseyle paylaşamamıştım. günlerce ruh gibi yaşadım. daha toparlanamadan ankara katliamı oldu. çok uzun bir süre toplu taşımaya binemedim, kızılay'a, eğlence mekanlarına, avmlere gidemedim. aylardır her arkadaş ortamında bunları konuşuyoruz. artık katliamlar toplumun hiçbir kesiminde ayrım gözetmediği için herkes benim kadar endişeli.

kısacası ben zaten hayatıma eskisi gibi devam edemiyordum. şimdi kimse edemiyor.

yav ben duyarsız biri değilim. dün gece ağladım bile. her patlamadan psikolojik anlamda ciddi olarak etkileniyorum hatta çevremdekiler ipin ucunu kaçırdığımı söylüyor biraz. buna karşın her patlamadan sonra şu sosyal medyadaki "omg nasıl unutabiliorz ://" triplerinden nefret ediyorum. inanılmaz çiğ ve yapmacık geliyor. orada olabilirdimciler var bi de. ölene, patlamaya mı üzülelim senin vicdan mastürbasyonuna mı destek çıkalım amk ne istiyosun yani amacın ne. o açıdan üzüleceksem de kendi çapımda üzülüyorum ben, herkesin travma yaşadığı dönemlerde böyle piyasaya çıkıp da NASIL YAŞAYACAĞIZ ŞİMDİ tripleri yapmayı saçma buluyorum.

savunmaya geçme lütfen, ben senin nasıl düşündüğünü ve neden öyle düşündüğünü de anlıyorum ve buna bi şey diyemem. yani kendini haklı göstermeye, anlatmaya çalışmak zorunda değilsin çünkü ortada bir haklı veya haksız olma durumu yok zaten. nasıl devam ediyorsunuz demişsin ya, ben de en başta bu soruyu düşünmenin bile anlamsız olduğunu düşünüyorum. sormuyorum. o yüzden devam ediyorum. ulu önder till lindemann'ın dalai lama adlı eserinde de belirttiği gibi: wir müssen leben bis wir sterben.

devam edemiyorum diyenlere de şunu sorayım: normalde yaptığınız neyi yapmıyosunuz ya da yapamıyosunuz abi? sözlükte, duyuruda döşemeye devam ediyosunuz. hepiniz işinize gücünüze gittiniz. hayatınızda değişen ne? bu patlamalarda her insan etkileniyor. çoğu insan bir köşede gözyaşı döküyor ya da içten içe yaralanmış, örselenmiş hissediyor. speşıl snovfleyk'lik yapmanın lüzumu yok.

not: patlamaya şahit olanları ya da patlamada sevdiğini kaybedenleri ayrı tutuyorum elbette, onların attention whore'luktan çok daha büyük dertleri var.

Ne yapabiliyoruz ki başka? Öyle veya böyle, iyi ya da kötü, hayat devam ediyor bizler için.

En fazla buradan, sosyal medyadan veya arkadaşlar arasında konuşurken isyan edebiliyoruz.
Başka hiçbir şey yapamıyoruz. Birkaç gün sonra her şey normale dönecek yine. Sadece vefat edenlerin ailelerinin, arkadaşlarının içinde bir sızı kalacak.

@der meister seni anlıyorum ve kızmadım da söylediklerine. haklı olabilirsin. ama ben de bu "siz de şöyle şöyle yapmayın be abi" diye birbirimizi saçma sebeplerden eleştirmemizden bıktım. ben de yaptım bunu. "of bunlar da anca facebooktan bir şey paylaşsın, 2 gün sonra tatil fotosu atmaya devam ederler" dedim. bazı insanların her hareketlerine bir kulp taktım. her şeyin doğrusunu biliyordum ya. artık doğru bir davranışın olduğunu sanmıyorum. kimsenin elinden bir şey gelmediği bir ortamda ya bazıları psikolojik olarak çöküyor, bazıları hiçbir şey olmamış gibi hayatına devam ediyor, bazıları sosyal medyadan yardırıyor, bazıları da benim gibi kendi gibi düşünen insan varsa acısını paylaşmak istiyor. cidden başka da amacım yoktu. kimin neyi nasıl yaptığını ben artık sorgulamayacağım. varsın 2 gün sonra tatil fotoğrafı atsın, şu an bu durumdan acı duyduğunu görmek bile bir bakıma beni mutlu ediyor. o kadar da ölmemişiz diyebiliyorum. ne bileyim ya...

galeri13.uludagsozluk.com

ben ankara patlamasında ciddi anlamda travma yaşadım. orada değildim ya da çok yakınlarım orada değildi. ama birkaç gün hep gözlerim doldu hatırladıkça, çok güçsüz hissettim.
bu defa da üzüldüm ama aynı şekilde etkilenmedim ve şimdi de bu halime üzülüyorum. olaydan sonraki fotoğraflara bakabiliyorum rahat rahat bu nasıl kanıksamak gerçekten çok üzücü.
ama demiyorum ki yarın çıkmayayım, ya gittiğim yerde patlarsam vs. herhalde tek takıldığım nokta böyle saçmasapan şekilde bu hayattan gitmek. evet sadece buna üzülüyorum herkes adına.

Tüm Ankara patlamalarında Ankara'daydım, mayıstan beri de İstanbul'dayım. Bilmiyorum ya bende sıkıntı yok, patlamalar, ölümler tabii ki üzücü ama dışarıdayken falan off her an ölebilirim gibi bir düşüncem olmuyor.

Rahatsız olduğun şey tehlikenin hemen yakınlarda olması mı yoksa olayın acı vericiliği mi? Eğer 1.si ise haklısın, hiç yaşama sevinci olmayan kişi bile böylesine bir ölümle yaşama veda etmek istemez. Yok eğer 2.si ise pek mantıklı değil çünkü tarih boyunca hemen her gün bundan çok daha acı olaylar tekrar edip duruyor. Mesela, açlıktan ölen insanlar. Herşeyin deliler gibi üretildiği bir zamanda insanların yaşamlarını sürdürecek yiyeceğe ulaşamadıkları için ölmeleri bombalı saldırılardan daha korkunç bir gerçek. Ama yine de kimse bunun hakkında birşey söylemiyor çünkü aç kalma ihtimalimizin olmadığını düşünüyoruz. Dünya kötü bir yer, en güçlüden en zayıfa doğru herkes el birliğiyle onu bu hale getirdi. Bu kötülük ama kırıcı bir sözle ama büyük bir patlamayla dışarı vurmak durumunda. Nedenleri değil sonuçları konuşmaya devam ettiğimiz sürece değişen birşey olmayacak.

e bunun bir benzeri trafik kazası
güzel güzel yolunda 80 le gidiyorsun yandan bir kamyon gelip biçiyor seni bu da aynısı güzel güzel tatile gidecekken birisi gelip bomba patlatıyor.

Önlenebilir mi evet (trafik kazası da terör saldırısı da) önleyebiliyorlar mı hayır.
Sen ne yaparsan yap bir şekilde gelip seni buluyor.

Ölenler için üzülüyorum ama kendi elimden geleni yapıyorum bu kadar oluyor.

Gayette yaşıyoruz yaşamaya devam edeceğiz bir hafta sonra kimse hatırlamayacak bile.
yazık.

Peşin not: Atatürk Hava Limanında çalışıyorum. Patlama çalışma bölgemin az biraz uzağında yaşandı. Yolcu yada görevli olarak da orada olabilirdik.

SÖVÖŞÖRDÜK derken sevişirdik mi? Anlamadım

edit: savaşırdık demişsin galiba. Gerçekten çözemedim pardon.

Konuyla ilgili yorumum: Herkes aynı hayatı yaşamıyor, kimse başına gelmeden tahmin edemez nelerin olacağını. Büyük konuşmamak gerek.

Biz olsak savaşırdık demek istemiş sanırım. Evet kimse memnun değil bu manzaralardan ama bu tarz hareketler de güzel bir manzara olmuyor ki. O insanlar da bizim boklu sokaklarımıza bayıldığından burada değil yani.

ben de sevişirdik anladım.

sevişme savaş demek istemiş kibarca:)

Dilini bilmediği bir ülkede dilenci konumuna düştüğü gün, içinde bulunduğu itliğin farkına varabilir.

hee savaşırlardı kesin. o zaman gitsin polis, asker falan olsun, pkk'lilerle savaşsın. konuşmak kolay.

az bir sadaka verecegine, kendince ders vermeye çalışmış olmalı..

Suriyeliler bu konuda oldukca kararsiz zira ulkelerinde yasanan sey yunanustanin turkiyeyk veya akpnin turkiyeyi isgal etmesi gibi bir durum degil. Yani ulkenin bagimsizligina ve mevcudiyetine karsi savasilacak bir dusman yok. Degisimciler var ve mevcut yapi var. Yani bizim ulkede akp ile cemaatin meydanda silahla catismasi gibi bir durum var orada. Halk xogu zaman kimin icin carpisacagini bile bilmiyor ve bu sebeple caninin derdine dusuyor.

Nulteciler icin cok yazildi cizildi. Multeciler, turkiyeye gelene kadar siginmaci, ancak buradan avrupaya gitmek istedikleri anda ekonomik multeci statusune giriyorlar. Turkiyehe gelenler savastan kacarken turkiye ustunden avrupaya gidenler, hayati tehlikesi (nispeten) olmayan bir konumda daha iyi yasam sartlari icin avrupaya goc ediyor. Bu insanlar icin bir an once sinirlarin acilmasi ve avrupaya gonderulmesi gerekli cunku turkiyenin daha kendi halkinin gotune don alacak parasi yok. Havuzda biriken paralar facia itesi derin catlaklarla sifirlaniyor son 5 yildir. Eger nevcut hukumet gitmeyecekse (veya devrilmeyecekse) bu insanlari bu ulkede tutacak her karar hem ulke insanina hem de o insanlara zulumdur.

böyle ateşli ve hararetli insanlara hep hayret etmişimdir. bağıranlar, çağıranlar, böğürenler, anıranlar... ne güzel toksinlerini atıyorlar bir yerde. kabul, ben de çoğu zaman uyuz oluyorum bu ne idiğü belirsiz mültecilere ama kalkıp da bağırmak... bilemedim. s.klememek çok daha olumlu. neden tepki göstererek enerjimi tüketeyim ki?

olayı bilmiyorum da mültecilerin maaşı var. hangi şehirde olduğunu da bilmiyorum ama 850 tl civarı bir para aldıklarını duydum. bulunduğum şehirde ciddi anlamda yaşanılabilir hiç çalışmalarına gerek kalmadan. gelenler paso dilencilik barzoluk yapıyor. adam bıkmış olabilir.

insanların dilenmesinde yada savaştan kaçmasında bir sakınca yoktur.ailesi için bunu yapabilir. ama yeterli miktarda.

bunlar ne yapıyorlar günlük 600 700 tl vergisiz cukka yola devam. yahu dilenci her zaman gittiğimiz cafede bozuklukları bütünletiyor. hemde hergün 500 600 arası para. insanların duygularını sömürüyorlar sadece. dilenmek ayıp değil o günki ekmeğini alacak kadar dilenebilirsin. Gel ekmeğini alayım suyunu alayım dediğinde sen bize parasını ver demesini biliyorlar. bir çoğunun ekonomik durumu gayet iyi. öte yandan bazıları hırsızlık yankesiciliğe bulaşmış durumda.
bir yandan iyi bir yandan da kötü. bu mülteciler arasında işit üyesi kaç kişi girdi acaba memlekete detaylı araştırmalar yapıldımı sizce?

adam bağırmış. yaptığı yanlış diyebilmek için nedenini bilmek gerek. kapının önünde bahçeden bişimi alıyordu acaba? yada her gün gelip paramı istiyordu bilmek lazım.

işin başka bir yüzü biz böyle bir durumda kalsak hiç bir ülke sittin sene kapısını açmaz.
türkmenistan da 13 yasında çocuk elinde tüfekle nöbet tutuyor bunlar kaçıyor. sebebi haklı yada haksız istediğinizi düşünebilirsiniz.ama unutmayınız ki tüm dünya bu ülkenin üstüne çöktüğünde çanakkaleden Türkiyen'in her yerinde ölenler şehitler yaşını başını almış büyükler değildi sadece 14 15 yaşında çocuklarını savaşa uğurladı analar.

mültecidir eywallah sağlıktan işine kadar devlet buluyor sunuyor. onlar napıyor sizce? sokakta saat satan afrikalı kardeşim çalışıyor.onlar dilenmeyi tercih ediyor. biraz da etraflıca bakmak lazım. terkrar diyorum dilenmek ayıp değildir o günki ihtiyacın kadarı. ama ülkemizde ne yazık ki herşeyin boku çıktığı gibi buda aynı şekilde. yok öyle Allah rızası için ekmek parası. gel ekmeğini suyunu alayım deyin yok parasını ver sen oldu canım.

istemediği bir savaşta neden savaşsın insan? o adamın bu soruya cevap vermesi gerekli önce.

olayı bilmeden son cümleyi duyup yorum yapmak çok mantıksız olur . Kimbilir neden o amca o şekilde bağırdı öncesini de bilmek gerek

ben olsam savaşırdım.

yenisini bul.


düzen: montla sıçmak ciddiye alınıyormuş asdasd

fakyoras, bu tavsiyeyi ciddiye alacağımı sanmıyorum.

montla sıç

Geçmez. Zamanla hafifler.

şimdi biraz sert ve kırıcı konuşacağım, peşinen özür dilerim. ama belki işine yarar. arkadaşların falan bunları söyleyemez sana çünkü üzülürsün, kırılırsın diye. here we go.

"yaptığı şeyler aklıma gelince sinirleniyorum."

ne yaptı sana? böbreğini mi çaldı, seni kefil yapıp bankaya kredi borcu mu taktı, babanı mı bıçakladı naptı? hayatında telafisi olmayan ne hasar bıraktı, ne zarar verdi de oturup üzerine düşünüp kendini yıpratmaya değer buluyorsun? hayatınızı başka insanlara bu kadar endeksli yaşamayın, üzülüyorsunuz sonra boş yere. tamam ne bileyim aldatılırsın, kalbin kırılır, üzülürsün de neye sinirleniyorsun. geçmiş bitmiş işte, "nefret ediyorum", KOR GİBİ KIZGINLIK falan, noluyor napıyorsun yani. hayatta herkesin sana karşı dürüst olmasını, senin tüm hislerine istediğin gibi karşılık vermesini beklersen daha çok böyle üzülürsün.

kendine gel. büyü. get a life.

@bugunku antremanda goz dolduran futbolcu
herkesin derdi kendine. böbrek çalmadı evet.
ama kırdı, turlü türlü psikolojik travmalar bıraktı. benim de derdim bu.
endeksli yaşamakla alakalı değil bu, hayatımı kardeşim endeksli de yaşamam, ama istese beni bok gibi kırabilir, duygusal olarak yerlerde sürükleyebilir. bu birine değer vermekle alakalı, anlatabildim mi.

dğer verdiğin biri tarafından kırılmakla alakalı. nekdr değer verirsen okadar derinden hissedersin acıyı.

çözümü belki değer vermemek olabilir? ozmn da nekdr sağlıklı ilişkiler olur düşünmek lazım.

insanlar arasındaki ilişkiler adaletle yürümüyor,olsaydı hepimiz çok mutlu öfkelendiklerimiz de dünyanın en bedbaht insanları olurdu.

kabullen.

@antrenman

abi aldatmış kızı. daha ne yapsın. bi ilişkideki en kötü şeylerden biri. travması bile var. yoksa kazıklamasına gerek yok yani. bilemiyorum doğru mu okudum yazdıklarınızı.

kabullen+1

toplanıp dövelim

kendine gel, büyü, get a life +1

Acı acıya su sancıya derler bilmem anlatabildim mi :)

www.youtube.com

Affetmediğin zaman geçmez. İçinde bir duygu / his varsa geçmez. Ne zaman ona karşı duygusuzlaşırsan o zaman geçer.

Bugüne kadar 4 sevgilim oldu. Bir tanesi aldattı. En yakın arkadaşımla hemde, 2 yıl etkisinden kurtulamadım. 20 kilo falan aldım hatta. Yemeye içmeye verdim kendimi, okuluma sarıldım. Bir gün kalktığımda acı/nefret/öfke hissetmiyordum. Sonra hayatı düzene sokmalar, KPSS atanmalar falan derken 30 kg verdim, kariyerimi yaptım.

Geçen beni aradı, numaranı sildim demişti 50-60 ortak arkadaş var gerçi illa birinden almıştır. Görüşmek istediğini, bana yaptığını hak etmediğimi ama vicdanının hala sızladığını falan söyledi, ben ise hiçbir his yaşamadım. Yolda tanışıp, muhabbet ettiğim bir kadına bile az da olsa iyi niyet besler, güzel dileklerde bulunurum. Ona içimden bir şey yapmak gelmedi. Bunları anlatmamın nedeni mobycim, arkandan ne işler çevirse çevirsinler, ne yaparlarsa yapsınlar, bir gün kendilerinden iğrenecekler. O gün ise senin için bir kum tanesinden farksız olacaklar.

Zaman her şeyin ilacı klişesi aslında gerçek. İyi bir insana benziyorsun, umarım hayatında da hep karşına güzel insanlar çıkar.

Aldatmadım lan, uyduruyor.

Uyduruyorum, çok üzgünüm.

He yavrum he.

@krem peynir, haklısın.

ben eleştirye gelebilen biriyim. bütün bunların farkındayım da komik bir şekilde. onun kendisinden vicdani bir ağırlık yaratmak istiyorum evet. belki de vardır kimbilir.

ama okadr boktandı ki elimde değil. çevremdeki bütün uyarılara rağmen devam etmek de benim suçumdu biliyorum. ve büyük manzarayı şimdi görüyorum. o yüzden sinirlenmem artıyor. her gün yeni bir şeyde nkdr boktn davranmış olduğunu farkediyorum.

herşey için onu suçlamıyorum. bütün uyarılara rağmen devam etmek benim suçumdu biliyorum. çok hatalıyım. onu tanımamamış olmayı istiyorum sadece. çünkü ozaman şimdi imrendiğim bir hayatım olabilirdi.

yıllarımı kayıp olarak görüyorum.
birisi seni seviyorum dediğinde artık inanmıyorsam hiç inanmıyorsam bu kimin hatası?
bende yarattığı sevgi, insanlara güvensizlik, her an bırakıp gidebilirmiş hissi kimin hatası?
whatsapp konuşmalarımda 10 dk dan fazla kalamam çünkü o sıkıldığı için söyleceklerimi söyleyip konuşmayı bitirmeye bakardım. şimdi biriyle iki kelam edince senin işin vardır konuşuruz dediğimde, yo işim yok dediğimde, 5 dk sonra aynı dialogu tekrarlamam bu konuda bir garip davranmam, herkesin öyle olacağını düşünmem, bu konuda sürekli negatif feedback almam kimin hatası?
sürekli onun boktan davranışlarını kabullenmeye çalışıp, ona göre davranışlar geliştirip şimdi zorlanmam kimin hatası?
normal ilişki kavramına aşina olmamam kimin hatası?
ondan sonra görüştüğüm kişiler mükemmel geliyorsa bu yüzden sürekli teşekkür edip sen ne kadar iyisin ya demem, ama aslında böyle olması gerektiği, benim bunu hala içimde hissedememem kimin hatası?
yok aynı bölümde eskiden hoşlandığı bir kızdan bahsetmesi, şimdi olmaz fln demesi, bunun boktan bir davranış olduğunu kabul etmemesi kimin hatası?
avrupaya taşınmayı düşündüğünde üzülmem, sonra aylar sonra gitmemeye karar verince çok büyüttün be nolcak ya alt üstü düşündük demesi, sanki gidecek kendisi değil gibi, benim herşeyi çooook abarttığımı söylemesi, benim bunun sonucunda davranış bozukluğumun olması,ama etrafımdaki herkesin onun nekdr boktn olduğunu söylemesi kimin hatası?
arkadaşlarımla tanıştırırken çok güzel bir kız için sakın ona özel davrnama demem, bunu demek zorunda hissetmem, bunu demek zorunda hissettirmesi kimin hatası?

bunlarda benim hatam yok.

onu tanımasam belki kimbilir başka birini sevecektim, güzel bir ilişkim olacaktı, belki hiç birine takılı kalmayıp belki bin tane yeni hobim olacaktı. ama daha güvenli daha huzur dolu olacaktım biliyorum.

onu suçladığım tek şey ben de yol açtığı sorunlar. evet. ve üzgünüm. bu konuda haksızsam da haksız olmayı da yeğliyorum.

söyledğim gibi hayatımda sevmediğim nefret ettiğim tek insan o.
bukadar nefret biryerlerde boşalmalı.

profosyonel yardım onu affetmemi söyledi. bunu hergün söylememi, kendi içimde onu affetmemi söyledi. bir müddet mümkün olacağını sanmıyorum. ve hayatımda sevgi konusunda çok büyük kırgınlıklarım olduğunu, çok kırılmış olduğumu, bu yüzden kendimi sevilmeye değer bulmadığımı da söyledi. buyüzden bir iltifata yahut sevgi sözcüklerine hiç inanmadığımı söyledi. değersizlik hissi de gelişmiş. bir de yeni bir hayat için bırakılma korkum varmış. sanırım ilişkide! iken, avrupaya taşınmayı düşünmesi ve pilot olmayı düşünmesi yüzünden.

şimdi ben nasıl alayım zamanı geriye? nasıl onu suçlamayayım?

ben de aynı durumdayım ya geçmiyor meret.

götünden içeri kızgın kömür dökmek istiyorum.

değilim

Değilim

kendime baktığımda kişisel olarak ve yaşantıma bakarsam mutluyum ama ülkenin genel durumuna baktığımda ise endişeliyim ve dolayısıyla mutsuzum.

Dedem kanser
Annem kanser
Aile içi bir sürü sorun.
Ben hayata mahkum ve risk hastası.
Başa gelen onca onca olaydan sonra,

Yaşıyoruz. Çok şükür. Mutluyum. Üzgün olsam neye fayda ey gagarin? sen de ölüp gitmedin mi? Yok o yuri miydi?

Beeeenn

Kendi hayatımla ilgili genel olarak bir sorunum yok, mutluyum çok şükür ama ülkenin çoğu bu sekilde değil maalesef. Çevreden ben de etkileniyorum ister istemez.

Olduğu kadar be nagihan.

Ben mutluyum.

Kendimi dincilerin olduğu her yerden izole ettim. Tatile giderken bile oy oranlarına bakıp yer seçiyorum gayet mutluyum. Resmen laikland kurdum kendime gayet güzel.

ben çok memnunum:))

Ben mutluyum, haber izlemiyorum, mağara hayatı çok güzel arkadaşlar.

buzlu badem ve ters çevrilmiş sandelye 4 kişilik. yani o derece artık.
o kadar berbat tarifi yok.bir takım değişiklik şart.

İyi ya böyle, bir sıkıntı yok.

değilim

mutlu olunacak bi şey olsa mutlu olurduk. (bkz: komik olsa gülerdik)

kafamdaki sesleri duymadığımda çok mutluyum. "içimde bi yerde mutlu bir çocuk var." fakat bi sürü şeytan da var aklımın içinde.

ya beyle burnumu sevdiğim hatunun boynuna gömebilseydim daha mutlu olurdum.
sırf bunun için evlenirim valla.

1 saat önce mutluydum. az önce Avea ya geçiş yaptım ve yüklediğim ilk 50 tl 5 mb internet ile harcandı. meğer paketsiz kullanımda 1TL/100kb tarifesi varmış. çok koydu.

www.google.com.tr
Hergun en az bir kere bu sayfaya bakacak kadar mutlu bir haldeyim:((

Yes, çok şükür :3 ülkeyi karıştırmayaydın iyidi gerçi..

@goddard, diyorum kimdi bu? bu cevabınla açık ettin kendini :F

değilim

Omrumde ilk defa intihar esigine geldim. Hayata baglayan tek bie sey var. o olmasaydi bu aksam haberlerde izlerdiniz. Allahim aklima mukayyed olsun.

Mutlu olmak mumkun mu?

@manuel, yine mi deşifre oldum ya. o kadar da kamufle etmiştim kendimi..

ben de memnunum. bir sürü sıkıntım var ama yan dişlerimden biri öne çıkık. ister istemez komiklik oluyor.

Değilim. Ülkeyi napayım saçlarım döküldü.

memnunum

bence insanlar migreni olanlar ve olmayanlar diye ayrılıyor. Mutlu olanlar migreni olmayanlar :(

şiddete meyyalim vallahi dertten

www.youtube.com

Mutluyum memnunum ^.^

mutlu deilim xd

@goddard, kafayı boyuna gömme sevdan nedenile daha çok açık olursun sen :/

iyi yea, çok da şey değil.

Ben daha karsilasmadim,

Kapı pencere fora, sinek yok. Olan bi iki tanesini de kediler haklıyor

Kediler sinekle bir de konuşuyorlar mı yemeden önce, miyuukkk miyukkkk :)

Yok direkt gömüyorlar

ne diyosun, teller var bende hesapta, nereden girmişlerse havada seks yapıyolar mütemadiyen. dünyanın sonu geliyor sanki. ileride biz tükenmişken şezlonglarında kokteyl tokuşturup çak yapacaklar, öyle bir hız.

Klimam olmadığı için onlarla sevişerek yaşamayı öğrendim. onlar beni seviyor ben onları zararsız anlaşıyoruz.

Acayip var bu sene anlamis degilim, kedilerle 4 koldan kovaliyoruz. Acaba diyorum kurbagalidere yuzunden mi nedir?

beş ısırıgım var simdilik. klimam yok :(

Burada yok, evin içinde de yok. Beni ısırmazlar zaten hiç.

nazar hep :/

o stresle bir olup başedemeyecek adamların ayrılması daha iyi. ağlaya zırlaya ayrılıyorlar zaten. başka birini bulunca unutuyorlar ama. flört ayrı evlenmek ayrı.

aileler işin içine girmese güzel şey evlenmek.

aslında bu iş karşılıklı değilde hep dışarıdan gelen etkiyle oluyor.mesela oğlan, kızın ailesini sevmiyor.ama kız ve oğlan anlaşabiliyor.kızın tarafından gelen en küçücük bir etki oğlanda büyük bir tepkimeye dönüşüyor.dolaylı yollar aslında hep.

@acemi işte ilk örneğin gerçekten saçma geliyor. 5 yıl biliyordu kızın daha eğitimli olduğunu, o zaman daha önce ayrılmalıydı. Bu uçurumu 5 yılın sonunda farketmesi imkansız.

@tolkien, iş ciddiye binmeden önce doğru mı yapıyorum diye sorulmalı bence, doğru yaptığı konusunda emin ki iş ciddiye binmiş. ee eminse bu evlilik stresi falan bahane olmamalı. yalanmış o sevgi o zaman.

acemi'nin verdiği örnekteki gibi çok vaka oluyor
insanlar illa evlenecem diye başlamıyor veya ilşki dinamikleri farklı, evlilik bambaşka şey olabiliyor. ilişki içindeyken güzel gezilen, eğlenilen insan evlenmek için uygun kişi olmayabiliyor. niye daha önce ayrılmak zorunda olsun ki, ilişki içindeyken herşey güzeldi sorun evlenseler yürütemeyecek olmaları.
evet bazen de 8 sene çıktık evlenelim diyorlar ama aslında o ilişki bitmiş, gömmeyi unutmuş oluyorlar. evlenme hazırlıkları ortadaki meftanın fark edilmesini sağlıyor. evlilik kararı alman için bence onu çok çok sevmen gerekir, kısmı hep geçerli değil. atıyorum 3 sene çıktıktan sonra ne yapacaksın, bir şekilde evlenme yoluna giriyorsun, toplum evlen diyor vs. ama aşkından ölmüyorsun aslında...

o zaman durum vahim gerçekten, çok sevmediği ama baskı yüzünden evlendiği kişiyle her gün aynı yatakta uyanacak, çok yazık:/

1-iliskide daha once hic olmadigi kadar ailelerle muhattaplık oluyor. Evlenmeden önce istediğin kadar yakın ol ki aileleri son raddede işin içine sokmak istemişsen o da mümkün olmayabiliyor. Evlenmeden önce kayınvalideler daha sakinken iş resmiyete bindi mi "oğluşum elden gidiyor sendromu" geçirmeye başlayabiliyor. Sen anlastin o senin ailenle anlasti desen bakalım iki aile ne kadar anlaşacak, kültürleri yapıları ne kadar uyacak o var.

2-işin icine maddiyat giriyor. Gerekli-gereksiz bir ton harcama hele ki maddi durum da sıkışıksa ortamı gerer. Herkesin gerekli-gereksiz anlayisi farklı, bir de bunun üzerine aileler karışmaya ve eğer ödemeyi onlar yapıyorsa cogunlukla söz sahibi olmaya başlarlar. Ne istenecek ne yapılacak kiz tarafi sunu mu alsin perdeyi erkek tarafı mı alsın derken derken işler bayaa bir gerginleşebiliyor.

görücü usulü evlenmek diye bir şeyi hiç duymadınız herhalde?
yahut çok severek evlenip 3 günde ayrılanları?

ayrıca "çok sevmemek" değil olay sadece
bir insan çok şeker insan olabilir, harika sevgili olabilir
ama gel gelelim aynı insan anne/baba olmaya , 7/24 aynı çatı altında olmaya, aileleri idare etmeye, birlikte yatırım yapıp yaşlanmaya vs. hiç uygun biri olmayabilir.

ilişki ağırlıklı olarak romantik bir birliktelik iken evlilik, sosyal ve maddi yönleri çok olan resmi bir birliktelik. arada fark çok. insanlar çok sevmeyesem de olur ya da aşk illa bitecek ama evlilik için başka beklentilerim var, onları karşılasın diye bakıyor olabilirler. ki zaten evlilikler de genelde tarafların her sabah aşkla uyandıkları biçimde yürümüyor.

Bazen bir yola girersiniz doğru yolda ilerlediğinizi zannedersiniz.Lakin en başından yol yanlış bir yoldur. kimi zaman yolun başında, kimi zaman sonuna gelmeden yada kimi zaman sonunda anlaşılır. Bu da insanların Sadakat'i ile alakalı biraz. En başından Dürüst ve Sadık başlamamış veya kalamamış olmakta vardır.
Yolun bittiği yere nasıl olsa illaki ulaşılır da ,sevgiyi tüketen diğer etkenlere ne kadar dik durabildiğimiz önemli. Nişanı atan insanlarda var evlendikten bir yıl sonra boşananda.
Neden? En başından herşey güzel geliyor görmüyorsun çünkü dikkatli bakmıyorsun. bir kadının yada erkeğin sevgilisi/sevgilileri olması güzeldir. ama her hafta başka biri ile olan kadın/erkeğin bu hayata alıştıktan sonra evlilikten sıkılması yada o özgürlüğünden mahrum kalacak olması korkutabiliyor. çünkü canı istediği zaman istediği balığı yiyebilen bir kız niye hep aynı çeşitte kalsın.
yada sürekli başka havuzda yüzen bir erkek alıştığında bu hayata onda da bu özgürlüğünden vazgeçme korkusu olabilir.
ve şu da var ki ; önce den hep ben diyen biri biz demek zorunda kalacak.
Şimdi şurada bile en basit sevgili sorunsalında bile direk ayrıl cevapları varken. ve hepimizin bildiği kara kedicilik varken. sürdürebilmek meseledir.

o kadar sabrımız yok ki hiç bir şeye karşı.en ufak bir hatada sevdiklerimizin defterini dürebiliyoruz.hayatlarımızdan çıkartıyoruz.Kimsenin kimseye saygısı yok.En basitinden kendisi ile aynı fikirde olmayan birine bile tahammül edemez durumdayız.

Kendi ilişkimden örnek vereyim tam 6 senelik ilişkide evlilik yapamadan ölüm buldu bizi.ilk 3 seneyi saymıyorum sonrasında ise kayın pederin onayını bekledim ,çünkü kız arkadaşım onun onayını almadan olmasını istemedi.

daha çook uzunca devam ederim ama sizleri uykusuz bırakmak istemem. ilerleyen zamanlarda konuşulur. iyi geceler herkese.

"bence onu çok çok sevmen gerekir, huyunu suyunu, ailesini de bilirsin, iyice düşünüp"

Bunun nedeni yukarıda bahsettiğin şeylerin gerçekleşmemesi. Çoğu çift birbirini yeterince tanımıyor. Taraflar bütün yönleriyle kendilerini dışa vurmuyorlar. En iyi halleriyle görünüyorlar. Haliyle tanımak ve tanışmak mümkün olmuyor. Tanımadığın kişiyi de sevemiyorsun, sevdiğini sanıyorsun. Sevmek dedikleri şey de karşı tarafın sahip oldukları şeylerin cazibesi ve bu cazip şeylere sahip kişinin ilgisi, hoş davranışları vb. Evlilik öncesi ilişkilerin çoğu gönül eğlendirmekten ibaret ve ciddiyetten yoksun. Oysa evlilik bir insana ölene kadar bağlı kalacağının sözünü verdiğin çok ciddi bir sorumluluk. Bütün bu sebeplerle birçok ilişkide çatışma ve ayrılık kaçınılmaz oluyor.

Korkak ve ne istediğini bilmeyen erkekler sebebiyle oluyor genelde

Yırtık ve bozuk biletlere ikramiye ödenmesine İdarece yapılacak inceleme ve araştırma sonucunda Yönetmelik hükümlerine göre karar verilir. öyle diyor kural. yırtık bileti bantlamak pek bi etki etmeye bilir. ve biletine büyük ikramiye çıkmadı ise kimse uğraşmaz. uğraşmakta istemez.

garantiye almak için aynı numaralara tekrar oynasan? ne kadar tutuyor bir fikrim yok tabi

@€xpolerer

Aynı numaralarla tekrar oynasa ikramiye en az ikiye bölünür. İkramiyenin diğer kısmını alması için diğer kupona tekrar ihtiyaç duyacak :)

tutacağına inanıyorsa aynı numaraları 9-10 defa daha oynamalıdır. böylece zararını minimize eder. hatta bu oynama sayısı sonsuza yaklaştıkça zararı sıfır olur.

yenisini oynayacağım.

bunu da instagram'a koydum bir kaç layk alsa kafi :p

Cikmayacak

@rodeocu
hiç alamamasındansa yarısını alması daha iyidir :)

her eklediğin tanıdık 'kız' ise evet.

Erkeksen bir bayan ile konusuyorsan insanlarin düşündüğü tek sey kovalamak oluyor. Ben hep şöyle düşünürüm bir insanin fikri neyse zikride odur derim.

@eloria, %40 erkek %60 kadın.
@vi veri veniversum vivus vici, :(

neden eklediğine bağlı ? ekleyip gidip 3-5 ay öncesinin fotoğraflarını filan beğeniyorsan kesinlikle kovalamak.
ya da takipçim artsın kızlar daha çok eklesin gibi niyetlerle sağa sola talep yolluyosan yine kovalamak. sağa sola dediğim mesela okulda 1 kere görmüş konuşmuşssun çat instada görüp aa ekliyim diyosan bence de kovalamak.
ay her türlü kovalamak bence.

@Esinsin, başka?

keşfette çıkan kızların fotosunu beğenmek de kovalamak . :D

Merak etme, ülkenin %95'i senin gibi. Sosyal medyadan dolayı zengin çok sanıyoruz.

Kısmen herkes senin gibi sayilir. Tabi torpilli doganlari saymiyoruz.

"If you are born poor its not your mistake, but if you die poor its your mistake." -Bill Gates

"If you are born poor its not your mistake, but if your father in law is poor its your mistake." -Anonymous

"If you are born poor it's your mistake."

Ne sandın £#@½[{}! ?

90 yil oncesine kadar bu topraklarda insanlar mecburi savasa katilip oluyor ya da sakat kaliyordu.

100 yil once birak toplu tasimayi araba yoktu dogru duzgun.

17-18 yil once bulundugumuz sehire kablo net geldi diye gobek atiyorduk simdi elimizdeki cihazlardaki 15-20 mbps hizi begenmiyoruz.

Gecmis dunya tarihinin eminim en iyi doneminde yasiyoruz.
Onemli olan icinde bulundugun hayati nasil yasadigindir. Bunlari kafana takarsan hayat her zaman zindan olur. Etrafina degil onune bak. Illa bi' yere bakmak istiyorsan kafani goklere degil yere cevir. Belki bu sayede ne kadar yuksekte oldugunu anlarsin.

Ayrica istersen tum bunlari yapmadan da yasayabilirsin. Sonucta hicbir seye para harcamak zorunda degilsin. Dogada hicbir harcama yapmadan yasayan cok cok fazla insan var.

kimisi de asgari ücretle çalışır kimisi de semt pazarının bitmesini bekler ki kalan ezik çürük meyve/sebzeleri evine götürebilsin!!

aynen öyle dostum. sen şimdi " el " işinde salak salak adamları memnun etmek için didinirken, örneğin futbolcular buzlu badem yapıyorlar. hem de hayatın boyunca göremeyeceğin paralar kazanarak. sonra da bir tanesi çıkıyor ki bu kaptan görevini üstlenen bir birey, berbat oynadığı halde pişkin pişkin " herkesten tek tek hesabını soracağım " diyebiliyor.

sen de gece 11 de yatsam da sabaha dinç kalksam diye düşünüyorsun işte.

ben çok parayı pulu da geçtim insan gibi muamele görebileceğim bi ülkede yaşamak istiyorum.Hayır o kadar Avrupa ülkesi var sen git Türkiye'de doğ hay ebesini.

başkalarının hayatına bakıp iç geçirmekten vazgeç, kendi hayatını şekillendirmek için cesur ol. seni mutlu eden şeyleri yap. Para çok şey ama elindekinin kıymetini bil.

Kimisi lösemi, kimisi böbrek bekliyor, kimisinin dolmuşa binecek parası yok, kimi çocuğun hayali bile yok.

Soyadına uygun olan isimleri seviyorum ben aslında. Bide doğayla ilgili isimleri; Yağmur, Yaprak, Güneş vs gibi

elif koy.
çok güzel ve çok kibar bir isim.

elif olmadı hümeyra.

Yeğenimin adı İrem, siz de İrem koyun.
Çok güzel bir isim bence.

derin koyduk biz

Derin Duru Nehir Tutku

Defne Zeynep Leyla Eylül

Nazlı
Figen
Seçil
Elif
Ece

ablamın da kızı olacak. zeynep koyacaklar. ben kendi kızıma düşünüyodum o ismi :)

zeynep güzel isim. güçlü.

bu arada bu sene kız yılı diyolar. herkesin kızı oluyor.

Çisel
Başak
Berra
Öykü
Duru

derin koyan var arkadaş ya.

ne derin?
kuyu mu lan bu?
derinmiş.

Ferah

kesinlikle derin! şaşmayın derim

yapma volkan, yapma
sen git fadime hatçe falan koy kendi kızına.

@yapma volkan, gerçekten yapma..

derin çok güzel isim de bir tanıdıkları koyacakmış, o yüzden istemiyorlar.. yoksa derin olacağıdı bizim kızın ismi de.. ki cidden güzel bence de..

Duru koyun bence. ALLAH analı babalı büyütsün.

Sare?

tutku, selin, ela.

turkce karakterlerden uzak. yurtdisinda adini rahat soylerler.

Elvis

Ebru
Aylin
Gökçe

ecrin koymayin da...

elif ya da tuna diyorum

ablacım bir yeğenin olacak, itü sözlük ekşi sözlük ne varsa haberi var artık

elif, Zeynep +1

meryem
yaren

Gizem veya Melisa

zeynep(kendi adım)
hatta hep derim kendi adım olmasa kesin kızıma da koyardım bu ismi o kadar seviyorum aşslsls

kizsa da kizmasa da erkekse de: deniz ya da ozgur.

gülce

Elvin ismini çok seviyorum.

yiğen ne yahu. (bkz: yeğen)

Eda olsun.

Not: Ağustos doğumluyum, bıcır bıcırım .p

helen

derin koyma.

ileride çok acaip espriler yaparlar.

Seven

öykü

Meltem
Neslihan
Elif Ezgi
Gülsüm
Selen