Ekşi Duyuru

nazar hep :/

o stresle bir olup başedemeyecek adamların ayrılması daha iyi. ağlaya zırlaya ayrılıyorlar zaten. başka birini bulunca unutuyorlar ama. flört ayrı evlenmek ayrı.

aileler işin içine girmese güzel şey evlenmek.

aslında bu iş karşılıklı değilde hep dışarıdan gelen etkiyle oluyor.mesela oğlan, kızın ailesini sevmiyor.ama kız ve oğlan anlaşabiliyor.kızın tarafından gelen en küçücük bir etki oğlanda büyük bir tepkimeye dönüşüyor.dolaylı yollar aslında hep.

@acemi işte ilk örneğin gerçekten saçma geliyor. 5 yıl biliyordu kızın daha eğitimli olduğunu, o zaman daha önce ayrılmalıydı. Bu uçurumu 5 yılın sonunda farketmesi imkansız.

@tolkien, iş ciddiye binmeden önce doğru mı yapıyorum diye sorulmalı bence, doğru yaptığı konusunda emin ki iş ciddiye binmiş. ee eminse bu evlilik stresi falan bahane olmamalı. yalanmış o sevgi o zaman.

acemi'nin verdiği örnekteki gibi çok vaka oluyor
insanlar illa evlenecem diye başlamıyor veya ilşki dinamikleri farklı, evlilik bambaşka şey olabiliyor. ilişki içindeyken güzel gezilen, eğlenilen insan evlenmek için uygun kişi olmayabiliyor. niye daha önce ayrılmak zorunda olsun ki, ilişki içindeyken herşey güzeldi sorun evlenseler yürütemeyecek olmaları.
evet bazen de 8 sene çıktık evlenelim diyorlar ama aslında o ilişki bitmiş, gömmeyi unutmuş oluyorlar. evlenme hazırlıkları ortadaki meftanın fark edilmesini sağlıyor. evlilik kararı alman için bence onu çok çok sevmen gerekir, kısmı hep geçerli değil. atıyorum 3 sene çıktıktan sonra ne yapacaksın, bir şekilde evlenme yoluna giriyorsun, toplum evlen diyor vs. ama aşkından ölmüyorsun aslında...

o zaman durum vahim gerçekten, çok sevmediği ama baskı yüzünden evlendiği kişiyle her gün aynı yatakta uyanacak, çok yazık:/

1-iliskide daha once hic olmadigi kadar ailelerle muhattaplık oluyor. Evlenmeden önce istediğin kadar yakın ol ki aileleri son raddede işin içine sokmak istemişsen o da mümkün olmayabiliyor. Evlenmeden önce kayınvalideler daha sakinken iş resmiyete bindi mi "oğluşum elden gidiyor sendromu" geçirmeye başlayabiliyor. Sen anlastin o senin ailenle anlasti desen bakalım iki aile ne kadar anlaşacak, kültürleri yapıları ne kadar uyacak o var.

2-işin icine maddiyat giriyor. Gerekli-gereksiz bir ton harcama hele ki maddi durum da sıkışıksa ortamı gerer. Herkesin gerekli-gereksiz anlayisi farklı, bir de bunun üzerine aileler karışmaya ve eğer ödemeyi onlar yapıyorsa cogunlukla söz sahibi olmaya başlarlar. Ne istenecek ne yapılacak kiz tarafi sunu mu alsin perdeyi erkek tarafı mı alsın derken derken işler bayaa bir gerginleşebiliyor.

görücü usulü evlenmek diye bir şeyi hiç duymadınız herhalde?
yahut çok severek evlenip 3 günde ayrılanları?

ayrıca "çok sevmemek" değil olay sadece
bir insan çok şeker insan olabilir, harika sevgili olabilir
ama gel gelelim aynı insan anne/baba olmaya , 7/24 aynı çatı altında olmaya, aileleri idare etmeye, birlikte yatırım yapıp yaşlanmaya vs. hiç uygun biri olmayabilir.

ilişki ağırlıklı olarak romantik bir birliktelik iken evlilik, sosyal ve maddi yönleri çok olan resmi bir birliktelik. arada fark çok. insanlar çok sevmeyesem de olur ya da aşk illa bitecek ama evlilik için başka beklentilerim var, onları karşılasın diye bakıyor olabilirler. ki zaten evlilikler de genelde tarafların her sabah aşkla uyandıkları biçimde yürümüyor.

Bazen bir yola girersiniz doğru yolda ilerlediğinizi zannedersiniz.Lakin en başından yol yanlış bir yoldur. kimi zaman yolun başında, kimi zaman sonuna gelmeden yada kimi zaman sonunda anlaşılır. Bu da insanların Sadakat'i ile alakalı biraz. En başından Dürüst ve Sadık başlamamış veya kalamamış olmakta vardır.
Yolun bittiği yere nasıl olsa illaki ulaşılır da ,sevgiyi tüketen diğer etkenlere ne kadar dik durabildiğimiz önemli. Nişanı atan insanlarda var evlendikten bir yıl sonra boşananda.
Neden? En başından herşey güzel geliyor görmüyorsun çünkü dikkatli bakmıyorsun. bir kadının yada erkeğin sevgilisi/sevgilileri olması güzeldir. ama her hafta başka biri ile olan kadın/erkeğin bu hayata alıştıktan sonra evlilikten sıkılması yada o özgürlüğünden mahrum kalacak olması korkutabiliyor. çünkü canı istediği zaman istediği balığı yiyebilen bir kız niye hep aynı çeşitte kalsın.
yada sürekli başka havuzda yüzen bir erkek alıştığında bu hayata onda da bu özgürlüğünden vazgeçme korkusu olabilir.
ve şu da var ki ; önce den hep ben diyen biri biz demek zorunda kalacak.
Şimdi şurada bile en basit sevgili sorunsalında bile direk ayrıl cevapları varken. ve hepimizin bildiği kara kedicilik varken. sürdürebilmek meseledir.

o kadar sabrımız yok ki hiç bir şeye karşı.en ufak bir hatada sevdiklerimizin defterini dürebiliyoruz.hayatlarımızdan çıkartıyoruz.Kimsenin kimseye saygısı yok.En basitinden kendisi ile aynı fikirde olmayan birine bile tahammül edemez durumdayız.

Kendi ilişkimden örnek vereyim tam 6 senelik ilişkide evlilik yapamadan ölüm buldu bizi.ilk 3 seneyi saymıyorum sonrasında ise kayın pederin onayını bekledim ,çünkü kız arkadaşım onun onayını almadan olmasını istemedi.

daha çook uzunca devam ederim ama sizleri uykusuz bırakmak istemem. ilerleyen zamanlarda konuşulur. iyi geceler herkese.

"bence onu çok çok sevmen gerekir, huyunu suyunu, ailesini de bilirsin, iyice düşünüp"

Bunun nedeni yukarıda bahsettiğin şeylerin gerçekleşmemesi. Çoğu çift birbirini yeterince tanımıyor. Taraflar bütün yönleriyle kendilerini dışa vurmuyorlar. En iyi halleriyle görünüyorlar. Haliyle tanımak ve tanışmak mümkün olmuyor. Tanımadığın kişiyi de sevemiyorsun, sevdiğini sanıyorsun. Sevmek dedikleri şey de karşı tarafın sahip oldukları şeylerin cazibesi ve bu cazip şeylere sahip kişinin ilgisi, hoş davranışları vb. Evlilik öncesi ilişkilerin çoğu gönül eğlendirmekten ibaret ve ciddiyetten yoksun. Oysa evlilik bir insana ölene kadar bağlı kalacağının sözünü verdiğin çok ciddi bir sorumluluk. Bütün bu sebeplerle birçok ilişkide çatışma ve ayrılık kaçınılmaz oluyor.