maalesef yok... benim de en çok merak ettiğim lezzet bu ve gidince mutlaka deneyeceğim.

açık alanda odun ateşinde yapılması gerekiyor ve bizde öyle bir alan pek yok maalesef. türkiye'deki noel pazarları maalesef kermes kafasından öteye geçilmiyor...

Birkaç sene önce bir noel pazarında deneme fırsatı bulmuştum, bayılmıştım. Dün aniden aşeriyormuşum gibi oldum ve neden yok ki diye sorgulama ihtiyacı hissettim:( girişimciler bunu bi düşünsün...

Eğer bu bahsettiğiniz mekanın görseli varsa elinizde yandex ya da google görsel aramalar ile mekanı bulabilirsiniz.
Cup of joy ve the house cafe'de hatırladığım kadarıyla kısmen pembe sandalyeler vardı. Bahçesi de vardı onlardan biri de olabilir.

www.instagram.com

Bahsettiğiniz yer olabilir mi? Nişantaşı ve pembe denildiği zaman aklıma burası geliyor da

Zamane Kahvesi geldi aklıma.

Maalesef, bi bulamadik surayi ya

Sokak veya muhit gibi detay yok mu? Çoğu yeri bilirim de pembe sandalyeli hiç yer de hatırlamıyorum

Benim de aklıma nok, poco matcha, ve vakko l’atelier geldi. Bilse bilse Bruce bilir.
Bruce

Böyle yapacan
youtube.com

Aslında bunun güzel fotoğraf çeken arkadaşla ilgisi yok bence. Ben fotoğraflarda çok güzel çıkıyormuşum; bunu söyleyen çok kişi oldu ve kendim de farkettim.

Ben fotoğraf çekiminde asla kasmam altı üstü bir fotoğraf diye düşünürüm ve en doğal halimle dururum. Ayna karşısında poz çalışan insanlar var mesela buna gerek yok. Gülümsemek de çok önemli.

Kadın olarak yanıtladım sorunu. Güzel fotoğraf olması için ne yapman gerekir diye tüyolar vermek istedim. Erkek pozları diye sormuşsun ama gerçekten poz çalışma. Bu arada benim de fotoğraf çekilirken bazen aşırı poz veresim geliyor böyle kendimi " star" gibi hissediyorum :))

mesela yanındaki insanlarda güzel çıkıyor mu fotolarda ?
rock n roll

Merak ettim @rock n roll

İyi fotoğraf çekebilen arkadaş lazım insana. Bazı insanların çektiği fotoğraflar gerçekten manzara önü asker pozundan öteye gidemiyor. Bazen özellikle açıyı ve arkaplanı ayarlayıp gel bak buradan şöyle tutarak çekeceksin diyorum yine de istediğim gibi olmuyor:) nazının geçtiği birisine 15 20 tane çektireceksin içinden zaten 1 ya da 2 tanesini beğeneceksin. Bir de candid photo denilen tarz daha çok hoşuma gidiyor ona bir bak

FaceApp diyorum ve susuyorum hocam. İnstada doğal foto atan insan sayısı 17 falan

kolye yakisan erkek görmedim. gümüs, altin, metal, ip fark etmez. nacizane sevmiyorum. ama erkekte kolyenin seveni cok. begeniyorsan tak, millet ne düsünüyor salla.

erkek olarak itici buluyorum.

Şahsen ben kadın olarak beğenmiyorum . Atanamamış 90'lar popçu gibi duruyor. Ama kimin ne düşündüğü hiç önemli değil, beğenen taksın +1

bence cinsiyetten bağımsız, kişinin boynu ince ve uzunsa; kolye de nigga zinciri tarzı kıro bişey değilse, yakışıyor. bu tarife uyan erkeklere de yakıştığını düşünüyorum.

zincir kolyeler tam anlamıyla berbat. kekoyum diye bağırıyor. normalde keko turnusolü olan bir şey nasıl bu kadar yaygınlaştı aklım onu da almıyor.

ben beğeniyorum, eşim de takıyor.

kolyeye göre değişir, rapçi kolyeleriyle itici duruyor ama zarif figürlü bir şeyse güzel duruyor.

esmer hatta afrolara çok yakışıyor.

Erkek sevmeyi biliyorsa, sadakatsiz değilse yürür.

beklentiler ne peki? birbirinin farkliligi hosunuza mi gidiyor?

yas farki olmasa adam daha dengeli olur zamanla derdim de 10 yas ne kac yasinda bi erkekten bahsediyoruz

justin&hailey cifti gibi bi vibe

"Kadın da duvar gibi değil tabii ki."
Şunu görünce eyvah dedim, kadın cidden duvar gibi muhtemelen.

Kadının uyum sağlayabilme yeteneğine göre değişir sıkıntı olup olmayacağı. Çünkü özellikle erkeğin arkadaş ortamında demişsin, demek ki o ortama uyum sağlaymamış hissettin. Normal şartlarda bu bahsettiğin uyumsuzluğun fark edilebileceği en alakasız yer arkadaş ortamı; sanki arkadaşları buluşup çarli gibi ormanda ağaç yürüyüşü mü yapıyor da sen sakin kalıyorsun. Sosyal statü, ortamda edilen lafların rahatsız ediciliği, kendini aralarına ait görmeme gibi başka şeyler de var gibi geldi bana uzaktan.

Geri kalanlar okeyse bu basit bir sorun ama illa üzerine eğilmek istiyorsa, ki muhtemelen haklısın istemekte; bir sosyal anksiyete işareti de var gibi geldi, o açıdan yaklaşabilirsin.

Sorma ihtiyaci duyduysaniz muhtemelen olmaz

On yaş fark dediğinizin hangi yaşlar olduğu önemli ya. 21-31 sıkıntı ama 35-45'ten bahsediyorsak yaş farkını düşünmeye gerek yok mesela.

Yaş farkını bir kenara koyarsak, olmayacak bir şey yok, ben yaptım oldu:) Kontrolsüz ve fırlama değil ama çok dışa dönük ve çok fazla çevresi olan, çok sosyal bir adamla sekiz yıldır beraberim. Onun yakın arkadaşları benim sakinliğime alıştı, ortamlarına girmek istemediğimde ya da kalabalık bir yerdeyken enerjim tükenip "ben eve döneyim size iyi eğlenceler" deyip (eşimi de orada bırakıp) kaçtığımda fazla yadırgamıyorlar. Ama benim sosyal anksiyetem de azaldı, ben de onlara alıştım. Diğer uçta pandemide aylarca nadiren başka birilerini gördüğümüz zamanı da sıkıntısız geçirdik.

Kadın kendisinin yapmak istemediği şeyler için adamı kısıtlamazsa, adam kadını zorla her yere sürüklemezse, yani aslında ikisi de birbirinden ayrı hayatlar sürdürebiliyorlarsa sorun yok.

O kadın o ağırbaşlılığa kolay ulaşmadı, olmayacak ilişkidir.

Olmaz abi.

Fırlama ve dağınık yaşayan yazmasaydınız olur derdim ama o karakterdeki kadın da erkek de problem. Yürüdüğü kadar yürür. Kavga edip ayrılırlar. Dünyanın sonu değil.

"Yürür" ya da "yürümez" diye kesin bir yargıya varmak anlamsız, sadece kendi deneyimlerimize göre yorum yapabiliriz. Bana kalırsa farklılıklar iyidir, sıkıcılığı önler. Ama bazı ortak nokta ve zevkler de olmalı ki sohbet aksın, birlikte zaman geçirilirken eğlenilsin. Bir de bence çiftler her şeyi beraber yapmamalı, herkesin kendine kalan bir alanı da olmalı. Erkek çok enerjikse gitsin arada arkadaşlarıyla takılsın, kadın o esnada kendisiyle baş başa kalsın işte ne güzel. Win-win.

Şu anda uyum, beğeni falan bazı kısımlar mükemmel demişsiniz. Bu durumun gelecekteki zorluklar karşısında ne kadar esneyebildiği önemli. Geçinmeye gönlü olan, çaba ve gayret göstermeye çekinmeyen kişi böyle farklılıkları önemsemez. Deneyin görün diyorum ben, olursa iyi ki denedik dersiniz, olmazsa yine iyi ki denedik de gördük dersiniz.

uyku - oyun - kaliteli gym araştırması - hoşlandığım kızın telefonunu bulma

Yolculuk
Şimdi havaalanı yolundayim
İstanbul'da inip Çorlu'ya yola devam edeceğim

benim hiç kaliteli aktivitem yok. evde bir kasa bira var. dümdüz içicem.

youtu.be

İyi pazarlar herkese. Kahvaltımı ettim, Pluribus'un bir bölümünü bitirdim az önce.
Birazdan sınava çalışmaya başlayacağım, gün arasında perde takacağım ve duş alacağım.

!g.

Pazarda gözleme ile geç kahvaltı, oradan denize gireceğim

Ayfer Tunç'un son romanını okumaya devam edeceğim. Her günkü çalışmalarıma devam.

Boş boş takılacağım.

Zabaan köründe eğitime geldim 2 saate biticek. Eve gider 1 saat yatarım ulu manitu gelene kadar, sonra Feyyaz ile Haluk Bilginer’in başrolünü paylaştığı filme gideceğiz sonrasında da arkadaşlarla birkaç tane cin tuonik, sonrasında ev işleri ve hafta içine hazırlık ve kapanış.

birazdan cikip yürüyüs yapicam, kus gözlemlicem.

Sabah Van Gogh: Işığın İzinde sergisine gittim. Oradan bomonti'deki seoul kitchen'a geçtim. Geçen burada bir soru sormuştum hatta @eileengray önermişti tşkler tekrardan kendisine mekan çok ilgi çekiciydi <3 Yemekler de güzeldi özellikle ballı hardallı kore tavuk ile tatlı patates noodle ı çok beğendim.

5'te oğlanın basket antrenmanı var onu beklerken kitap okurum. Akşam da pluribus 3. Bölümü izleyerek günü kapatmayı planlıyorum

Çalışıyorum. 15 dk ya çıkarım sonra belki dizi izlerim ya da biraz oyun oynarım.

Bu bana en çok kokularda oluyor. Havanın kokusu ya da bi parfüm kokusu beni anıdan anıya ışınlayabiliyor.

Güzel zamanlar geçirdiğim sırada kulağıma çalınan şarkıları eşleştiriyorum.

Mesela Tarkan'ın Adını Kalbime Yaz şarkısını ne zaman duysam 2010 yılında Alanyada geçirdiğim güzel yaz tatili aklıma gelir. O yaz her yerde o parça çalıyordu çünkü.

Şarkıları anılarla kodlayan biri olduğum için çok oluyor.

Evet
Çok var ama iki örnek vereyim
*Seni yazdım kalbime* dinlerken düğünüm, "burası Adıyaman" dinlerken rahmetli annem aklıma geliyor

evet,

bir çok şarkı var denk gelince belirli anlara gidiyorum, şu şarkıya ilk şurada denk gelmiştim diye o ana gidiyorum, bazı şarkıları tanıdığım kişilerle eşlemişim kafamda. o kişi, mekan, ortam aklıma geliyor

Tabii ki, sırf bu durumdan dolayı bir süre dinleyemediğim parçalar da olmuştur, veya aksine çok dinlediğim. Bu arada, bir olay anında çalan parça değil sadece sonrasında çağrışım yapan, bir başında olup bir şey düşünürken kulağında denk gelen parça da sonrasında o olayla özdeşleşiyor bende..
Boşuna yeni flörtler birbirlerine parça yollamıyor, sonra o parça çaldığında akla gelinsin diye hep bunlar..

Müziğin hayatınızdaki önem seviyesiyle alakalı olabilir bu durumun azlığı veya çokluğu.

Evet ama doğrudan bir anıya değil de hayatımın belli bir dönemine ait oluyor daha çok.

bazı şarkılarda etrafımdaki insanlardan izin istediğim oluyor sessiz olmaları için

Alicia Keys - Fallin'
Adele - Rolling in the deep
Gotye - somebody that I used to know

Bu üç şarkıyı da genç ve salak halimle hayatımın travmatik ayrılıklarında ciğerim sökülene kadar ağlaya ağlaya dinlediğim için duymaya katlanamıyorum. Bir yerde çalarsa falan aniden içime sıkıntı basıyor.

Bunlar dışında sevdiğim şarkılara denk geldiğimde o şarkının çıkış zamanını dönem olarak hatırlıyorum. Aaa evet 2016 yazıydı ne zamanlardı falan diyorum

hic olmuyor.
koku ile olur. gördügüm bir manzara ile olur.
doganin kendi sesleriyle de olur.
mesela arabada giderken yagan yagmurun sesi + manzara bazen beni anidan aniya gezdirir.
ama müzik ile olmadi hic.

Bazen bir şarkıya takıyor, sözlerini bilmeden tekrar tekrar dinliyorum. Sözleri okuyunca aa bu beni anlatıyormuş diyorum. Mesela bu şarkı: genius.com
Sanırım dinlerken farkında olduğumdan daha fazlasını anlıyorum.

bir parca eti buzluğa at,
ertesi gün cikar,
ince ince pastirma gibi kes,
kavur,
pidenin ustune dök ,ye

not; denemedim, icimden öyle geldi.

ben denedim de güzel olmadı

İskender bir bütün olarak o lezzeti verebilir. Yani sadece marinasyon, etin kalitesi, pişirme derecesi ya da tereyağı değildir önemli olan. Tümüyle her şey tamamsa lezzetli gerçek döner olabilir. Verilen tarifler çok büyük oranda zaten döner tarifi fakat bence insanların kaçırdığı nokta o bütünlüğü sağlayacak nokta is tadı. Bunu evde sağlayabilecek püf noktası bence, fırında birkaç dakika eksik pişirip önceden ısıtılmış döküm tavada hızlıca cızbız yapmak o is tadını vererek bütünlüğü sağlar.

soğan, karabiber, tuz, dana kuzu karışık olarak denedim. bayağı da ince yaptım ama eh işte. tereyağı, salçası olmasa pek bişeye benzemez. tavuktan deneyeceğim bir de.

eskiden evde döner benzeri bir yemek yapabilmek için baharatlanan kıyma streç filme sıkıca sarılıp dondurulduktan sonra dilimlenip ve pişirilirdi. tadı da şekli de dönere benzerdi. ilk cevapta da önerilmiş.

sanırım "akım" olarak bahsedilen, benim de son 1-2 haftada sıkça gördüğüm değişik bir pişirme yöntemi. aynı et harcını yağlı kağıt üstüne incecik (döner inceliğinde) yayıp, üstüne ikinci bir yağlı kağıt koyduktan sonra dikine katlaya katlaya dürüm yapıyorsunuz ve fırın tepsisine koyup pişiriyorsunuz. piştikten sonra katlı kağıtları açınca içinden aynen iskendere koymalık yaprak döner gibi çıkıyor. kesip kesip iskender yapabilirsiniz.

çok ilgimi çekti, denemedim ama deneyeceğim.

www.youtube.com

şu tarife denk geldim. çok pratik geldi, denemedim ama bu şekilde deneyeceğim bakalım

etleri dümdüz et üstüste koy dondur donuk halde iken bıçakla döner keser gibi kes sonra tavada pişir.

Instagramı sınırladığım bi dönemdeydim o yüzden bu akımı en son ben gördüm sanırım ki viral tariflerin hastasıyımdır. Denemediğim şey azdır

Bu hafta içinde deniyorum, birebir İskender beklemiyorum zaten muadil olarak değerlendirirsek pişman etmeyeceğini düşünüyorum

Yapacağım diyen arkadaşlar,
Ahmet Şef konuya el atmış ve güzel bir tarif vermiş.

Ahmet Şef'in tariflerini tavsiye ederim.

www.youtube.com

bir dönem dönercilik yapmıştım. iskender'de asıl lezzeti veren olay etin kalitesi ve sosudur. diğer şeyler kabul edilebilir seviyede olsa bile yeter(pide ve yoğurt).

et tercihini size bırakıyorum.
sos için ise iki şey önereceğim

ucuz sos: tencerede margarini eritin, üstüne salçayı dökün çok az kavurup üstüne kaynar su dökerek açın ve içine de tencere büyüklüğüne göre küp şeker atın.

pahalı sos: tereyağını eritin, salça yerine domates suyu ve rende domates kullanın. kıvamı tutmazsa kırmızı toz biber veya en son çare olarak salça ekleyin.

sosun genel hatlarını aktardığımı düşünüyorum sonrasında asıl lezzeti yükseltecek olan şey yaptığınız özelleştirme olacaktır. hadi afiyet olsun.

Daha önce evde @duyurukullanicisi'nin dediği gibi döner yaptım: Eti sosla, dondur, kes, tavada pişir. Kıymalı tarifi de denemek istiyorum. Ben dışarıda yediğim dönerlerde buram buram kekik kokusu alıyorum. Ahmet Şef'in tarifine baktım kıymaya sadece tuz ve karabiber koyuyor baharat olarak. Farklı baharatlarla parça parça denemek lazım sanırım.
Bu arada kırmızı et sevmem, kebap tabii ki yerim:D

normali onlar. sen anormal olansın. sadece ünlü kadınlar değil, genelde öyle :P

Ya evet kaynak çıtçıt vs kullananlar illaki vardır da ama genel olarak sağlıklı duruyor çoğunluğunun. Gerçi ben kaynak gerçek saç çok ayırt edemiyorum belki cogunununki kaynaktır:s

Orijinal saçıyla çıkan %30 falandır en iyi ihtimalle.

İlla ki dökülüyordur ama azdır. 4 5 yaş civarı travmatik bir saç kesilmesi olayım var. Neymiş efendim çok ince telliymiş de gürleşecekmiş. Çok net hatırlıyorum hala upuzun saçlarla girdim kuaföre, asker traşı olmuş gibi çıktım. O yaşımdan beri de hiçbir güç kestiremez, omuz hizası bile kısa geliyor şöyle en az sırtımın ortasına gelmedikçe rahat edemiyorum. Doğum sonrası çok dökülmüştü sadece ama o da normal zaten. 10 senedir her gün yemek yaparım bir kere bile yemekten saçım çıkmadı. Saçımı yemek pişirirken toplamam. E yerlerde saç oluyor tabi ki ama öyle öbek öbek değil.

Beslenme çok önemli. Protein ağırlıklı bir diyet lazım. Demir, d vitamini, çinko, b12 değerlerinin normal olması da bir diğer dikkat edilmesi gereken nokta. Bunlar dışında 3 ayda bir kuaförde bakım yaptırıyorum. Her gün duşa giriyorum ama saç diplerimi her gün şampuanlamıyorum.

filtre vb. onların da etkisi oluyor görüdklerinizde ama bir kesim çok iyi bakım yaptırıyor ve stresi yok denecek kadar az hayatında :)

Anacım bunun en birinci formülü stresi yönetmek ve sağlıklı yeterli beslenmek. Çinko eksikliği çok etkili onu biliyorum. Ama stres yönetiminin en önemli ayağı sirkadiyen ritim denen şeyi hayatında bir alışkanlık haline getirmek. Güneşin doğmaya başlamasıyla beraber uyanmak ve gece 23.00'te derin uykuya geçmiş olmak, arada güneş görmek temiz hava almak mümkünse topraklanabilmek stresi şahane azaltır. Gündelik hayatta çok fazla uyaran ve stres kaynağı var onun için uykuya topraklanmaya güneşe çok önem vermek lazım.

Stresi azaltmaktadır beraber sağlıklı ve dengeli yeterli doğru vs vs hani temiz beslenme dedikleri şey çok önemli. Et seviyorsan muhakkak et yemelisin, "başka yerden kıs kendine yitecek et al" denebilecek kadar önemli olabiliyor bu durum, demiri proteinleri kolajeni vs...

Yani sirkadiyen ritim ve temiz beslenme diye arasan yeterince sonuç bulursun bence.

www.macrocenter.com.tr
budur :D sıcağı da güzel soğudu da güzel. hatta tatlı yaparken aroma olsun diye şerbete, muhallebiye falan koyabilirsin (arada irmik tatlısı yaparken atıyorum bir tane poşet içine şahane oluyor.

Ben kafeini bırakmak için Rooibos çayı aldım ve baya da memnun kaldım. Tavsiye ederim. Aromatik tadından ötürü şeker kullanma ihtiyacı da olmuyor.

ben de yeni rooibos aldim, guzel. siyah cayin yerini tutabilir gibi biraz.

www.rossmann.com.tr

ben evde chai yapmayi seviyorum. sütle falan. cok güzel oluyor.
sonnentor ürünlerini cok severim. su an evde herhalde 10-11 farkli paketi var. yüzlerce cay cikardiklari icin sunu alin diyemem ama karisik paketleri oluyor, onu siparis edip begendiklerinizi secebilirsiniz. üstelik organik caylar.
sweet apple ve sweet lemon caylari da bence cok güzel. baska bir markadan aliyorum bunlari ama türkiye'ye siparis göndermiyorlar galiba ama belki muadilini bulabilirseniz diye yazayim dedim.

adında bohça geçen çaylar var.

Melez tea Milk oolong demeye gelmiştim ama kafeinsiz sorulmuş. Bunda az da olsa kafein var

Ama bahaneyle çok güzel bir püf noktası öğrendim kisa'dan o iyi oldu🫶
kisa

75 yıllık.

10 yıllık.

9 ya da 10 yıllık bizimki de

10 15 arası.

4

8-10 yıllık.

16

8

10 ay

12 yıllık

26 Yıllık

70

6

1953'te insa edilmis. 72 yasinda.
2 katli. kismen ahsap. deprem kusagi degil. daglik bölgede.
o sebeple bir korkum yok.

5

99 yapımı 26 yaşında. güvenilirliği test edildi, zemini de sağlam.

10 olmak üzere.

59 yapımı.

Bizim burada 1800lü yıllarda yapılmış binalar var dimdik ayakta

8
ailemin 14
eşimin ailesinin 35+

villa 15 yıllık

5 yasinda, onceki 1970 modeldi kentsel donusumden yikip bastan yaptilar.
istanbulda yuksek riskli bolgedeyiz.
yeni yapilana da guvenmiyorum.

İlk 5 sezonu çok güzel. Hikaye benim için orada bittiği için sonrasını getirmedim. Diğer sezonlarının da seveni bol.
Ah ah, şimdi ofiste pineklemek yerine Dean'le demon avlamak vardı.

Ben de ilk 5 ya da 6 sezonu izleyip sonra bırakmıştım. Özellikle yellow eyed demon ile ilgili olay örgüsü beni çekmişti. O olay açıklığa kavuşunca hikaye benim için de bitti. Dean ve impalası ise uzun bir süre gençlik hayallerimi süslemişti <3

Vaktinde hastasiydim

bazen hatalı tempolama, formülüze edilmiş bölüm ve sezon yaklaşımı varken ben önermem. içerik değişse de patern genelde aynı.

modern family izle

Yumuşak ve güleryüzlüyüm.
Mesela markette kasada görevli benimle konuşur. Bazen yaşadıkları zorlukları anlatırlar, halimi hatırımı sorarlar.
Sert görünen kişilerden genel olarak bir çekinme hali oluyor insanların.

Soğuk. Buzdolabı derler böylesi daha iyi

Sanırım yumuşak yüzlüyüm. Çünkü beni yeni tanıyan bi insan bile "sen öyle bı şey yapmazsin" "öyle biri değilsin " ben yaparım mesela" gibi cümleler kullanıyor. Kastedilen konular işte insanlara cevap vermek, çirkef olmak gibi konular ama ben bu durumdan rahatsız oluyorum. Nasıl beni böyle çözüyorlar, yumuşak yuzlulugun belli kodları var ve ben hepsini uyguluyor muyum ister istemez. Bir de bütün duygulara da sahibim öfkem de var kin de tutarım. Haksizliga uğramayı da kaldiramam. Ama insanların beni duygusuz saf iyi biri gibi veya hakkımi savunmayacak biri gibi veya nazik olmamın suistimale açik anlamına gelen biri gibi beni algılamasından sıkıldım.

Yumuşak yüzlü algılanmayan insanlar neden öyle algılanıyor ben de bunu merak ettim şimdi.

Görgü kurallarına uyarım. Teşekkür ederim. Çok konuşan bı insan değilim. Küfür ve argo kullanmam. Çabuk sosyalleşemem. Bir sorun yaşarsam olay çikartarak değil doğru ve düzgün iletişim kurarak çözmek isterim. Olayları abartan biri değilim. Soğukkanlı bir yapıl vardır. Ama içten içe de çok yoğun duygular yaşarım.

Aklıma gelen bazı özelliklerim huylarım bunlar. Ama insanlar benle çok vakit geçirmese de buna vurgu yapan bir şeyler söylerler ve ben off yine mi böyle algılandım diye üzülürüm. Çunku onlarin kastettiği "güçsüz biri" gibi bir mesaj algılıyorum.

Çok yumuşak yüzlü, uysal zannediliyorum ama değilim ve insanlarda bu hayal kırıklığı yaratıyor.

Yumuşak yüzlü olmak bu ülkede kötü, başka ülkeleri bilmiyorum.

Yumuşak ve güleryüzlüyüm ama saygısız bir tavırla karşılaştığım zamanlarda kesinlikle kişiye çok güzel haddini bildiririm.

öyleyim ve bunun zararlarını cok yasıyorum

Yumuşak yüzlüyüm. Sevimli ve sempatik bir görünüşüm olduğu için insanlar beni kolay yönlendirebileceklerini ya da iyi niyetimden faydalanabileceklerini düşünürler. Damarıma basıldığında tam bir şirret olabiliyorum oysa ki.

Ben seviyorum ama böyle olmayı, benden beklemedikleri tepkiyi gördüklerinde insanların yüzündeki şok ifadesi hoşuma gidiyor

Hem gayet yumuşak yüzlüyüm hem de istediğim an bakışlarımla herkesi yıldırabilirim. Aşağıda biri "açılın ben yaşlı ve şişmanım" demiş, Allah'tan ben de öyleyim. Yoksa hiç çekilmezdim. (Bu yaşa gelene kadar bu hale geldiğimi de ekleyelim, insanoğlu şaşırmasın, ilk oeta lise üniversite sürecinde hiç böyle biri değildim, sonradan oldum).

yumuşaklı yüzlü olunca suistimal etmeye çalışıyorlar, adamına göre muamele yapıyorum, mesafeli ve sert olunca kimse suistimale yeltenmiyor ama o da benim doğama ters o ayrı. insanlar yoruyor...özellikle ticaretle uğraşırken büyük sıkıntı, nazik ve yumuşak yüzlüyse

sert mizaçlı ve güler yüzlüyüm. asabiyim ve aynı zamanda dışarıdan minnoş sevimli bir auram var.

Yumuşak yüzlüyüm, bunun zararlarınıda çekiyorum. Millet sert ve soğuk kişilerle mesafeli ve saygılı konuşurken. benimle farklı konuşuyorlar. Bazen insanlar bana yaklaşırken dik dik bakıyorum suratklarına artık. Bu ülke insanı adamı çıldırtır.

yumuşak yüzlüyüm ve kötü niyetli olmasalar da, insanlar bunu suistimal edebiliyor.

Türkiye gibi, sırada beklerken bile kaynak yapan var mı yok mu diye sürekli alarmda olman gereken bir ülkede tabii ki her şey gibi bu da bir 'açık' olarak görülür ve suistimal edilir.

Naçiz gözlemim, yurt dışında insanlar çok insansever olmasalar da tanımadıkları insanlara karşı güleryüzlü ve kibar davranıyorlar çünkü bu bir görgü kuralı ve toplumun hayat standardını yükseltiyor. Bizde ise dünyanın en iyi kalpli insanı bile tanımadığı insanlarla mubatap olurken somurtmak zorunda çünkü nezaketi ve güleryüzlülüğü acizlik ve ahmaklık zanneden çok ayı var.

Fitness veya Gym ile ilgili bi duyuru açmak lazım oralarda bitiveriyordu 😂

Benim de dikkatimi çekti ama son zamanlarda pek spor/diyet sorusu sorulmadığını fark ettim:d belki ondan gelmiyodur

Zaten gerçek hayatta tanımamama rağmen sevdiğim 5 6 kişi var şurada, onlardan birisiydi. Görüyorsa geri gelsin🥲 bazen özelden bişi sorardım da hiç üşenmeden uzun uzun açıklardı🫶

Evet çok yardımsever bir arkadaş

engellediğim için göremiyorum sanmıştım.

Benim de her spor soruma bıkmadan uzun uzun detaylı cevaplar veriyordu sağolsun ama belki de bot ya da AI bir bireydi kendisi update oluyordur :)

Vallaha biz normalde mesajlasirdik ama bayadir yok, mesaj attim ben de.
Yalan olmasın arada yapıyor detox gibi gene ondan yapıyor olabilir.
Gelsin çok komik sakatlık hikayem var, anlatmayı bekliyorum.
Dur hadi; az tekrar çok kg kas yaparsin, çok tekrar az kg yağ yakarsin.
Protein tozu zararlı.
Yağ yakmak için l-carnitine al.

Şu an marmara bölgesinde gökyüzüne Batman ışığı tutmak gibi şu yazdığım. Bakalım gelecek mi?

3 önceki sporla ilgili soruya verdiğim cevapta

Kaleci saçlı burada olsa daha güzel açıklardı. Nerede o, ya da burada da beni mi engelledi?

diye yazmıştım ki ardından bu soru geldi. Engellenmediğimi anladım. Bu sitede kendisinden çok şey öğrendiğim az sayıda insandan biridir. Sözünün üstüne söz söylenmeyecek güzellikte cevapları vardır. Bir an önce aramıza döner umudundayım.

Belki de hepimizi engelledi ve kendisi daha güzel sorular bulup yine kendisi cevapliyordur

(Adamın cevapları o kadar kusursuz ki sanki önce onun tarafından cevap yazılmış da insanlar da soruyu o cevabın üzerine uydurmuslar gibi :))

Kullanıyorum ve her seferinde korkuyorum.

Kullanıyorum ama korku oluyor bende de. Basıncı boşaltma sırasında mümkün olduğunca tencereden uzak duruyorum ve düğmeyi çevirir çevirmez mutfaktan son hız koşarak çıkıyorum ve kapıyı kapatıyorum :)
Eskinin düdüklü tencereleri biraz daha riskliymiş simdikiler daha güvenli yapılıyor herhalde.

korkmuyorum.
korkuya bir şey denmez tabi de gayet güvenli araçlardır.
o düdük denilen şey aslında bir güvenlik valfi, içindeki basınç aşırı artınca havayı boşaltır. o ses korkutuyr olabilir ama güvenlikle ilgili bir derdi yok. hep annelerin korkutması bunlar.
aynı valf kombide de var. kombiye fazla su basarsanız bir den foşşşşaarttşsşşss diye aşağıdan sfazla suyu fışkırtarak atar, etraf batar ama hiç bir yer patlamaz.
mantığını fiziğini anlayarak korkuyu yenebilirsin belki
edit: eskiler daha ügvensizdi, yenilerde bu ihtimal gerçekten çok çok çok küçük.

kullanıyorum, korkmuyorum. basıncının göstergesi var.

öğrencilik zamanımdan beri kullanırım.
kullanırım dediysem, senede bir iki ihtiyaç duyarım.
açarken bir yandan kapağa sıkıca basıyorum ve yavaşça kaldırıyorum kolunu. gereksiz ama gayri ihtiyari yapıyorum bunu.

içindeki havasını iyice aldıktan sonra bir de çeşme altında yıkayın tencereyi, her yerine su değsin, o zaman güvenle açabilirsiniz.

Korkuyorum. Düdüklü tencere şart olan bir tarifim de yok. En fazla bakliyat yemekleri için kullanabilirim. Onun yerine fasulyeyi nohutu akşamdan suya koymayı tercih ediyorum

Korkuyorum ve kullanmıyorum.

kullandım defalarca korku olmadı. ama şu an evimde yok. ihtiyaç olmuyor. kemik suyu vs yapmadığım için. diğer bütün yemekler düdüklü olmadan da yapılıyor nasılsa

fissler tarzı güvenli modellere bak. daha güvenli duruyor. kendi kendine ve zorlama ile açılacak bir alet değil.

Kullanıyoruz ama tehlikeli mi evet

fissler kullanıyorum patlamama garantisinden dolayı herhangi bir korkum yok. ama başka model de kullansam çok korkmazdım sanırım. patlama çok düşük bir ihtimal gibi geliyor

kullanıyorum ve korkmuyorum.

Korkutmak gibi olmasın iki defa patladı benimki. Kapağı iyi kapatmamışım. Mutfakta değilken patlayıp içindekiler tavana yapışmıştı. :( Kullanmaya devam ettim sonrasında; travmatik bir tecrübe değildi. Yeni nesilller daha güvenlidir, benimki eski epeyce.

kullanıyorum ve korkmuyorum. eski tipte duduklu.

Çalışıyorum zamanım kısıtlı ağır ağır pişirme imkanım yok.
Kullanmak ne kelime :) Wmf set aldım büyük ve küçük her gün illa kullanıyorum.

10 senedir kullanıyorum bir kez bile sorun yaşamadım. Fissler

yıllardır kullanıyorum, hiç de korkmuyorum, eskiden de korkmazdım.

eski tip düdüklü tencereler, içinde basınç varken açılabiliyordu. belki orada yanlışlıkla açma riski vardı. yeni düdüklü tencerelerin açma mandalı, içinde basınç varken kilitleniyor, isteseniz de açamıyorsunuz.

doğru kullandıktan sonra bir tehlikesi yok. ama mesela @kisa demiş ki düdük dediğin şey emniyet valfi, fazla basıncı oradan çıkarıyor. şimdi içini fazla doldurursun, içerideki bir mercimek parçası gelir içeriden o valfi tıkar, içerideki fazla basınç çıkamayınca ne olur? iyice sıkışır, sonra güm.

ama tepesine kadar doldurmak yerine yarısını doldurup içinde fokurdamaya yer bırakırsan hiçbir şey olmaz. ya da ne bileyim olmaz ya, fıslaması gerekirken fıslamıyor, fıslaması kesildi, ya da tuhaf sesler çıkarıyor, her zamankinden değişik bir şeyler oluyor. sakince ocağı kapat ve tencerenin durulmasını bekle. alttan ateşi kapattıktan sonra patlayacaksa bile patlamaz artık.

evimde düdüklü tencerem var ancak nasıl kullanılacağını bilmiyorum. içine ne koyup da pişireceğimi bilmiyorum.

korkuyorum, kullanmıyorum annem kullanıncada girmiyorum mutfağa, korkan bir arkadaşım elektriklisini aldı %100 güvenilirmiş o şekilde kullanıyor.

Kullaniyorum ve korkmuyorum.

Düdüklüde pişecek bir şey varsa eşim pişiriyor. Öğrenci evimde bir düdüklü tencere kazası sonrası saatlerce tavandan/duvarlardan salça ve fasulye silmem gerekmişti, gerçi o zaman da yemeği annem yapıyordu. Ben her türlü uzak duruyorum, gerek yok :)

Şimdi auroraaurora nin dediği şeyi ben patlama olarak almam, kapağı doğru kapatmamis, emniyet valfi ise yaramamış. Bu emniyet kemeri takmadan kaza yapınca emniyet kemeri ise yaramıyor gibi bir durum.
düdüklüyu savunayım (rakamlar uydurmadır)
Kapak kapalıyken 50 Bar iç basınca dayanır, düdük ise 6 barda açılır ve havayı boşaltir. Kapak tam. Kapanmazsa 4 barda kendini bırakır diyelim.
kapak kapalı olsa fazla. Basınç dudukten çıkacaktı, ama yarım kapalı olduğu içi. 6 bara gelmeden 4 5 varda kapak açıldı ve etrafı dağıttı. Mubtemelen bomba gibi. İr sarapnel parçası yoktur sadece ortalık batmıştır (kapak da bir tarafa gitmiştir)
auroraaurora

korkuyorum kullanmıyorum onun yerine arçelik gurme şef kullanıyorum, instant pot olarak geçen ürünler kullanılabilir kısaca

@kisa
Evet, kullanıcı hatasıydı benimki. Hala kullanıyorum aynı tencereyi, bir sıkıntısı yok. Yine de dikkatli olmakta fayda var.

surekli kullaniyoruz, elimizdeki tencere 15 yasini gecti.
sifir korku.
cunku (bkz: guvenlik katsayisi)

korkuyorum. evde bomba gibi duruyodu yıllardır. anneme verdim o da kullanamıyor çünkü o da korkuyor. niye istedi bilmiyorum sdkfsfg

Neredeyse tüm yemekleri düdüklüyle yapıyorum, korkmuyorum.

Reelde mümkün değil.
Kişilik özellikleri (ya da bozuklukları) değişmez. Belki biraz törpülenir ama o bile çok büyük irade ve emek ile.

Narsist birisi zaten narsist olduğunu, kendisinde bir sıkıntı olduğunu kolay kolay kabul etmez. O yüzden çoğunlukla terapiye de gitmez. Narsist in delirttiği normal insanlar daha çok gider terapiye.

Ama narsist tanısını teşhisini kim koydu o da önemli tabi. İnternetten okuyup okuyup "aa bu aynı bizim x, demek narsistmiş" gibi bir tanı söz konusuysa belki de narsist değildir o kişi.

Ben konunun uzmanı değilim ama bir yerlerde tedaviye en dirençli ve en uzun süre terapi gerektiren kişilik bozukluklarından biri olduğunu okumuştum.

imkansız. 39 yıllık hayatımda böyle birinin bırakın değiştiğini hafifçe düzeldiğini bile görmedim. aileden değilse uzak durmak en güzeli. ailedense, zaruri olarak bir bağ varsa işiniz zor tabii. uğraşmanız lazım.

Neredeyse imkansız. İmkansız.

En iyi senaryolardan biri yönlendirme olabilir. Narsisistik duygularini deşarj edebilecegi/yönlendirebileceği bir alan.

sadece yazdiginiza dayanarak bu kisinin narsist olup olmadigi konusunda suphelerim var. mesela klinik teshis konulmus mu? sanmiyorum. neden? cunku narsistler narsist olduklarinin farkina varmazlar, fakat sizin durumunuzda kisi kendi durumunun farkinda, yani durumun yanlis, kendisinin hatali, problemli oldugunu kabul ediyor ve bunu degistirmek istiyor. bu narsizmin dogasina aykiri. dolayisiyla narsist degil, fakat bazi semptomlari gosteriyor olabilir. bence cevresi cok erken davranip kafasina gore teshis koymus. biliyorsunuz, bu tarz psikolojik/psikiyatrik rahatsizliklar halk arasinda karmasaya neden olabiliyor, canimiz sikildiginda depresyon, kendimizi ovdugumuzde narsist, supheci oldugumuzda paranoyak teshisi koyabiliyoruz kolaylikla.

soruya gelecek olursak bu durumundaki kisi (yani kendi hatalarinin farkinda ve bunu degistirmek isteyen kisi) klinik bir vakaya gore daha kolay degisebilir. narsist olan kisilerde bu degisim arzusu yoktur, zaten mukemmel olduklarini dusunurler. narsistlerin degismesi daha direncli, daha zor, ama mumkun.

kisa cevap: evet.

cok zor. oyle. Durduk yere değişebilecek bir şey değil.

kimsenin bile isteye narsist ve/veya toksik olduğunu düşünmüyorum. hatta bu özelliklerini kabul edeceğini de düşünmüyorum. kısa vadede böyle bir değişim mümkün değil. yıllar geçtikçe, hayat tecrübesi değiştikçe belki toparlar.

Değişmek isteyen, değişmesi gerekliliğini ve sebeplerini kendi içinde fark eden kişi narsist değildir. Değişir. Her şey çabayla, değişmek de çaba ister. Narsist kendini hatalı görmez. Bir hatası olmadığı için de değişmeyi aklına bile getirmez. Eğer kendinden minicik bir miktar dahi şüphe edebiliyorsa, yav ben mi yanlış yaptım acaba diyebiliyorsa, hatası varken hatasını bulabiliyorsa o narsist değildir. Kendi hatasını bulabilmesi önemli.

Çoğunlukla düşünüyorum, bazen arkadaşlarımla konuşuyoruz geç olmadığına ikna ediliyorum ama kendimle yalnız kalınca yine çok geç kaldığımı düşünüyorum, işin içinden çıkmak zor.

Sevdiğim kişiye sevdiğimi söylemeye acayip geç kaldım. Hem de öyle böyle değil. En büyük pişmanlığım, bambaşka bir hayatım olabilirdi.

Üniversite sınavına tekrar hazırlan, bölüm değiştir, hazırlık şu bu diyerek okulu uzattım, ki derslerimde başarılı olmama rağmen, üstüne askerlik derken iş hayatına geç kaldım.

Kilo vermeye geç kalmadım bi, yaşadığım bunalım sayesinde son bir ay içinde 9 kilo civarı verdim, sayılırsa.

Ne zaman böyle düşünsem aklıma “mr. nobody”den şu satırlar geliyor aklıma ama:
each of these lives is the right one. every path is the right path. everything could've been anything else, and it would have just as much meaning.

Ben varım.

O kafar çok Şey sayıp torba yasa gibi yapmışsın.
Hepsine birden geç kalmış olamazsın.
Hayatımın her döneminde bir şeyler değişti, değiştirdim.
Spor için hobi için mesela hiç bir zaman geç olmaz.
İş değiştirme için boşanma için ya da çocuk sahibi olmak için bilemem.

kedi sahiplenmek, hobi edinmek, kilo vermek, sevmek bunlara niye geç kalınmış olsun ki. ben geç kalmış hissetmem, hissetmiyorum. istiyorsan yaparsın. yapmıyorsan önemli değildir, zamanı değildir, elinden şu an gelmiyordur ya da demek ki istemiyorum o kadar da der geçerim.

İş, kariyer filan bunlar büyük pişmanlık (bana göre). Ne geç kalması. Bomboş şeylere ömrüm gidiyor diye düşünüyorum. Haa iş hayatını sonlandırmakta geç kaldığımı düşünüyormuşum bak evet. Bu var.

Bir de yani aşırı mühim bir misyonum mu var ki tamamlamam gereken. Kendime her gün eğlenecek bir şey buluyorum. İstediğim oyuna, konsere bilet bulduğum an gidiyorum. İstediğimi yiyip içiyorum, istediğim yere gidiyorum. Aceleciliğim var her fırsatta bir şey yapmak gibi ama bunu sebebi geç kalıyorum hissi değil.

Hayattaki en kesin şey ölmek. Ona da istesen de geç kalınmıyor. Boşver ne geç kalması ya. İyi geceler.

20 yasimdan beri kanuna baslamayi düşünüyorum. 23 yil gecti. Bu saatten sonra zor.

herşeye zorla erken başlatıldığımdan artık birşeye başlamak için hevesim yok. mesela ben 10'lu yaşlarımda elektro gitar çalmak isterdim ama ailem bağlama kursuna yazdırdı zorla. istemeden çaldım hep. aklımın ve kalbimin bir kısmında hep elektro gitar çalma isteği var. yaş 36.

Var ben. Çoookk geç kaldım hem de. Yakında ölür mölürsem mezar taşıma "şöyle içine sine sine patates kızartması yiyemeden gitti garip" yazarsanız memnun olurum... 🥹

düşünüyorum.

evlenmekte çok erken davrandım,
boşanmakta çok geç kaldım,
çocuk yapmakta çok geciktim,
çalışmak dışında hayatı yaşamada çok ama çok geciktim,
kendimle ilgilenmekte çok geciktim,
bir şeyler elde etmekte çok geciktim.

o yüzden şimdilik günümü yaşıyorum.

Her şeye geç kaldım hissiyatı sürekli geliyor. Sonra bi ara ne geç kalması ya daha ne oldu ki gencim her şeyi yaparım motivasyonuyla doluyorum. Ama mental azıcık darbe alınca sürekli bu düşünceye sürükleniyor insan.

Düşünüyorum ama sonra daha 40-50 yıl yaşayacağımı hatırlayıp vazgeçiyorum.

Ne olduysa iyi ki oldu, ne olmadıysa iyi ki olmadı diye düşünüyorum, hiç moralimi bozmuyorum

Maşallah abime :)) doğum günün kutlu olsun...

11 kere maşallah

x.com

41 kere maşallah

maşmaşallah gabe duyurucuya. beraber kocadik burada.

🧿

cadilar bayramin kutlu olsun

Maşallah gabe 🫶 aperol ün bol olsun yeni yaşında da🍹

nice yıllara

y kuşağı yaşlanıyoruz. 40lara merdiven dayadık.

Aynı yaştayız nice sağlıklı mutlu yaşlar diliyorum. Doğum gününüz kutlu olsun :)

Doğum gününüz kutlu olsun :)
40'tan selamlar!

40'ı devirdin ha gabe, daha nice yeni yaşların olsun!

Vitrektomi olabilir mi? Vitreus sıvısını boşaltıp yerine gaz ya da tuzlu su enjekte ediyorlar. Tam teşekküllü bir göz hastanesi ve retina konusunda uzman bir cerrah öneririm eğer bu ameliyat kastedildiyse. Geçmiş olsun

"Gözün arkasında birşeyler birikmesi" eğer Santral Seröz Retinopati ise, fotodinamik tedavi ile çözüm aranıyor.

Korkunç bir film 1-2-3

Eski ama belki izlememissinizdir umuduyla yazayım

Rec1

izlemedim ama quiet place serisini baya öneriyorlar.

it de olabilir.

hereditary

aynalar benim için aşırı gerici bir filmi öyle de kaldı :D

Smile

Her korku filmi sorusuna aynı yanıtları veriyorum

Midsommar ve hereditary

korku değil ama her izlediğimde beni geren efsane bir film:
(bkz: coherence) tavsiye ederim

talk to me

etkilemez.

Bakır kahve seti alınabilir. Yanında da bir paket Bosna kahvesi

kuru et olabilir. meze olarak iyi gider. suho meso olarak geçer oralarda.
birde içki içiyorsanız rakija bizdeki boğma rakıya benziyor. mürdüm eriğinden yapılır genelde.
yemeklerde vegeta kullanıyorsanız, orada orijinali vardır. alabilirsiniz.

etkilemez. daha yeni döndüm. kuru et ve sucuk tavsiye ederim. onun dışında çok al getir kafasında aklıma pek bişi gelmiyor. cevabi ve börek yemeden dönemeyiniz efenim.

skansen'e kesin git bence. gamla stan'da da dolaşırsın zaten.
ek olarak vasa gemi müzesine gidebilirsin ilgini çekerse. södermalm tarafında tepeden şehir manzarası var oraya çıkabilirsin, böyle şeyler.

Vasa müzesi güzeldi, Vasa nın yanındaki vrak (museum of wrecks) müzesi bence gereksizdi. Bunların dışında fotografiska var abba müzesi var, hava kötüyse böyle ilgini çeken müzeleri gezebilirsin. Yeme içme ilgini çekiyorsa östermalms food hall iyi bir seçim olabilir. 1 saat gezip sürekli yemek denemiştim. Wallenbergare isminde büyük bi köfte yemiştim yumuşacık çok güzel yanağını yaslar uyursun. Smorrebrod yedim bir sürü farklı çeşit. Gamla stan da minicik bir seyyar balıkçı vardı dışardan pek bişeye de benzemiyor. Nystekt Strömming adı. Orda herring yemiştim çok yorgun ve 0 beklenti ile denediğim için mi bilmem ama epey beğenmiştim. Otur bir yerlerde fika yap. Kakuleli çörek ye kardemumbullar. Ben tarçınlı ya göre daha çok beğendim kakuleli olanı.

Stockholm’de en sevdiğim yer moderna museet ve junibacken museum

moderna museet, abba ve vasa +1

vasa'ya yakın bir yerde absolut'un bir müzesi vardı diye hatırlıyorum, biz garip bir vakitte gittiğimiz için tadım vs. yapamamıştık ama düzgün bir zamanda gidilirse orası da güzel olabilir.

fotografiska'yı da çok beğendiğimizi hatırlıyorum.

son olarak, kakuleli çörek de +1000.

sevgilimle komşuyuz. baya aynı mahallede komşuyuz. önceden de aynı iş yerinde çalışıyorduk öyle tanışmıştık. yani 24 saat beraberlik söz konusu neredeyse.

ben kadınım.

hep onun evindeyiz 2 yıldır. benim evde kediler olduğu için huylanıyor pek gelmek istemiyor, ben de zaten evimi sürekli toplamak zor geldiğinden pek çağırmıyorum. yine de gelirse kapıdan çevirmiyorum tabii.

ben de yalnız geçirilen zamanı çok severim. her gün de evine gitmiyorum zaten kedilerim var onları hep bırakamam. o bana istediğin zaman gel, aramana sormana yazmana gerek yok dedi. anahtarını da verdi. kafama göre gidiyorum baya.

ben yine de bazen soruyorum, geleyim mi diye. o da kızıyor sorma gel diyor. ben de diyorum ki "belki yalnız kalmaya ihtiyacın vardır belki bi işin vardır". o da diyor ki yok gel.

sen de direkt bu konuyu aç. "canım her gün sendeyiz darlanıyor musun? bana kalırsa ben hep görüşelim isterim ama sen de evde yalnız kalmak istersen biraz belki gün belirleyebiliriz veya başka bir çözüm bulabiliriz." diyebilirsin.

Her ilişkinin dinamiği farklı ama bence sende ve erkeklerde şöyle bir sorun var, reddedilme ve ayrılık anksiyetesi yüzünden kendini ifade edemiyorsun

Karşındakine rahatça ben bunları bunları severim bunlardan bunlardan da hoşlanmam demek yerine ifade etmekten kaçınıp çoğu şeyi halı altına süpürme eğilimindesin

Birbirine uygun olmayan çiftler ayrılma cesaretini göstermeyince ilerde işler daha da karışıyor

Size ayrılın demiyorum :) kişisel isteklerinizi rahatça ifade edebilin

Daralan, darlanan insan bir şekilde belli eder bence. 5 ay uzun bir süre değil. Bir problem olduğunu sanmıyorum. Çok aklınıza takılıyorsa da yanlış anlaşılmayacak düzgün cümlelerle ifade edin.

valla ben karımı bile her gün görmek istemiyorum. her gün görüşmek sıkıcı haftada 1 2.

Erkek tartışmasız sıkılır. Her gün nedir ya?

somut bir veri üzerinden böyle bir şey söylemiyorsanız, çok kafaya takılacak bir şey yok bence. ama bunu açık açık konuşmakta da herhangi bir problem olduğunu sanmıyorum ben.

ben olsam normalde 5 gün gidiyosam bu hafta 3 gün giderim, diğer günler neden gelmedin diye sorarsa işim vardı, vsvs derim. baktım gelmemi istiyor gibi bir tavır takınırsa gelmediğime üzülürse devam ederim yine gitmeye. ama tepki vermezse haftada 3-4 güne indiririm gitme olayını.

Dümdüz bir insan olarak aynı bize sorduğun gibi gider kendisine de sorardım. "Ben sana her gün bile gelsem sıkılmam, seninleyken mutlu oluyorum ama kendi kendine de vakit geçirmek istiyor olabilirsin, şayet böyle bir durum varsa bunu da normal karşılarım" benzeri bir konuşma yapardım.

Sadece soruyorum'un dediği gibi yaparsan kız "carnalflower neden 5 gün gelirken 3 gün gelmeye başladı?" diye düşünebilir. Bu sefer o kafasında kurar, acaba benden sıkıldı mı, söylemiyor mu, işim var dedi ama ne işi var acaba diyerek. Belki de üzerine gitmek gibi olmasın diye sormaz bile ama içten içe kafaya takar. Sen aaa bak neden az geliyorsun diye sormadı, tepki vermedi o zaman ben haftada 3 gün gideyim madem artık dersin🙈 Dümdüz konuşun gitsin işte hayatı zorlaştırmayın 🙈
Sadece soruyorum

evet haklısın böyle düşünmemiştim. ama dümdüz sorunca da "canım ben sıkılıyorum 3 gün gel yeter" diyemez ki o zaman da ayıp olur diye düşünüp gerçek düşüncesini saklayabilir.
kullanicadi

Bu bence tamamen kültür farkı. Benim yetiştiğim ailede tamamen açık iletişim var, birbirimizle herşeyi konuşarak veya tartışarak anlaşabiliyoruz, en kötü anlaşamadığımız konusunda anlaşıyoruz.
Eşimin ailesindeyse sürekli bir “ayıp olur” durumu söz konusu, aile içinde bile birbirlerine “ayıp olur, alınır” diye açık açık konuşmuyorlar. Ama sonuçta bence daha ayıp oluyor. Şöyle bir örnek vereyim, “gelmeyin, evde yokuz” demek yerine “gelmeyin dersek ayıp olur, gelme diyemeyiz” diyorlar ama insanlar geliyor ki bunlar evde yok. Bence bu daha ayıp mesela.
O yüzden karşı tarafın bu konudaki alışkanlığı ve kültürü önemli.

Sorunuz bu değil ama fikir vermesi açısından söylüyorum.
Eşimi haftanın 8 günü görsem sıkılmam.
Demem o ki; kişiden kişiye değişir.
İletişim kurmakta fayda var.

Boz ayıları hem çok seviyorum hem de insanlardan uzak Kuzey Amerika ya da Avrupa'da sakin sakin takılıp somon avlamak, bal kovalamak falan keyifli bir yaşam. Kışı da full uyuyarak geçiriyorlar daha ne olsun

Kelebek, az yaşadığı için.

Ya da panda. Zaten koruma altındalar. Yemek elden su gölden. Hasta olunca hemen bakıyorlar. Vahşi doğada değiller, düşmanları yok. Rekabet etmelerine bile gerek yok. Öyle sakince yaşayıp gidiyorlar.

Karga
Bir kere uçuyorsun. Her şeye yukarıdan bakabilirsin. Her yere kısa yoldan gidebilirsin.Kimseye av olmuyorsun.
Üstelik ömrün diğer hayvanlara göre daha uzun. Ayrıca hayvanlar içinde en zekilerden birisin.
Daha ne istenir

At.

istanbul'da kedi olmak isterdim.

besin piramidinin en tepesindeki kuşlardan biri olmak isterdim, mesela kartal olabilir. uçmak harika bir olay. av değil avcı olması da önemli. evet, kartal iyidir.

not : bjk'li değilim

Tavus kuşu olmak isterdim sırf estetik bir hayvan diye

Karadul veya peygamber devesi de takdir ettiğim badass hayvanlar. Dişi olanları çiftleştikten sonra erkeğin kafasını koparıp yiyor <3 çok tatlııığ

Daha mantık odaklı düşünürsem bal porsuğu olmak isterdim. "the meanest creature" olarak biliniyorlar daha ne? Kimse bana bulaşamazdı

kedi tabii ki. (entry nick uyumu)

tavus kuşu da olur ama erkek olanı tabii. bir ödevimde onu seçip oyuncağını yapmıştım.

üçüncü seçenek olarak da aslan.

Okyanusun derinlerinde yaşayan ve henüz türü keşfedilmemiş balıklardan olmak isterdim.

kartal.
16-20 yaş aralığındayken rüyalarımda sıkça uçtuğumu görürdüm. Nasıl bir gerçeklikse uyandığımda kollarım ağrırdı. Soruyu görünce bu rüyaları çok özlediğimi farkettim.

baykuş

bence çok şey biliyor bu hayvanlar ancak anlatamıyorlar.

karga +1

+diger hayvanlarin pek umrunda degilsin
+insanlarin umrunda degilsin
+uzun yasiyorsun
+ucmak buyuk avantaj
+en akilli hayvanlardan birisin, basit problem cozecek kadar kafan calisiyor

Araba ile gideceksen öneri sunabilirim birde kaç gün

Gumulcine - King Food'da ekmek arasi doner, ben durum yedim ama ekmegi daha ozel dediler, sonradan degismis cok da iyi degildi falan da dediler de neyse. Melucan adinda bir sos var, koz patlicanli yogurtlu bir sos, tavsiye ederim.

hepsi ufak şehirler zaten birer günde gezilir. kışın baya sakin oluyor. edirne, çanakkale gibi düşün. üç yıldızlı oteller ucuz. tarihi yerler var. kaleler, osmanlıdan kalma konaklar var. ufak müzeler var.

toplu ulaşım mevcut. taxibeat diye bir uygulamaları vardı en son hatırladığım. bizdeki bitaksi gibi.

yemekler aynı sayılır. gyros, döner vs. deniz ürünü lokantaları iyi ama.

kasketli dayılar oturur banklarda. gençleri ingilizce biliyor. yabancılık çekilmeyecek bir ülke.

Araçla gitmeyeceğiz çünkü kaskosu filan uğraşılmaz. Orada taksi + otobüs filan ayarlarız.

Bir de yurt dışı için e-sim öneriniz var mı internet açısından

mobimatter'ı orta ve kuzey avrupa, kore falan gibi yerlerde sorunsuz kullandım. indirip, kalacağınız süre ve ihtiyacınız olan veriye göre plan seçip kolayca kullanıyorsunuz.

otobüsle selanik için söyleyebileceğim; kışın sınırlar sakinken dahi gidilip gelinse, yolculuk için belirtilen saatin üstüne en az 3 saat koymak lazım. selanik'te oteller ucuz, kalabalıksanız airbnb'ler çok avantajlı. atatürk evi, bilinmeyen bir süre için kapalı.

Selanik'te full tou meze ye gidin.
Terkenlis pastanesinde (şubeleri var) tsoureki dedikleri çikolata kaplı paskalya çöreklerinden yiyin.
Çok bozdu diyor yakın zamanda gidenler ama nisiotiko da yemekler hoşuma gitmişti. Türk kaynıyor içerisi zaten
Dedeağaç ta kalimera mbougatsa da börek yiyin

Hani küçük çocukları annen geliyor baban geliyor sana kızacak diye korkuturlar senin durum da öyle olmuş, etrafındakiler sorumluluk paylaşmak istemediği için sorumluluğu senin korkuna yükleyip kenara çekilmişler

Çıkışın biraz sert olmuş fakat etrafındakiler senin üzerindeki manevi yük ve sorumluluğun farkında değil, uygun bir zamanda anlat bunu onlara da

Zor zamanlarda 3 ay gelmeyip geldiğinde de babanızın sağlığı için yaptıklarınızın tersini yapması hiç doğru değil.
Yengede truva atı mı desem yoksa virüs mü bilmiyorum ama ona benzer huy sezinledim. Öyle ya "içeri girdiğinde" ne olduğu belli oluyor.
Evdekiler sizin gördüklerinizi nasıl göremiyor, onun yaptıklarına karşı neden biraz olsun temkinli olamıyorlar? Bunu anlaması zor.
Söz konusu yeme içme olduğunda, genel olarak toplumda dizlerin bağı çözülüyor. Doktorun yasakladıkları daha bir cazip görünmeye başlıyor.

Maddi varlık durumunuzu bilmem ama babanızdan sonra miras konularında biraz daha gerçek yüzü görünecektir.
Sizin söyledikleriniz tam da uygun zamanda taşı yerine oturtmak olmuş. Başka bir zamanda yaşanacak gerilimde (2. raund için ) söyleyeceklerinizi şimdiden not alın. Zamanı geldiğinde de yine herkesin gözü önünde eleştirinizi yapın ama ses yükseltmeden, daha sakin bir şekilde.
Herkes birbirinin ne mal olduğunu , yapılan yanlışları bilmeli.

Sizin babanızla ilgili sorumluluklarda muhatabınz yengeniz değil ki, abiniz ve babanız. Muhtemelen abiyle çatışma yaşamayı göze alamadığınız için yengeye bilenmişsiniz ama yanlış kişiye fatura çıkarıyorsunuz. Abiniz dur diyecek sınır aşımı varsa ki anladığım kadarıyla o veya ailenin diğer üyeleri herhangi bir rahatsızlık duymuyor.

Babanız için endişelenmeniz, sağlıklı kalabilsin diye emek vermeniz çok doğru bir hareket ama en nihayetinde babanız da koskoca bir yetişkin, çocuk değil. Kimse bir yetişkine "zorla" (o da içten içe istese bile) yemek yediremez.

Ezcümle, onların hataları var evet ama sizin de tepkiniz hem yanlış kişiye, hem de fazla olmuş. Ayrıca bu gibi durumlarda çatışma yaşamanın kimseye faydası olmaz. Belli ki yorulmuşsunuz, bunu onlara daha sakin anlatmalısınız. Çoğu şeyi üstlenmeye meyilli biriyseniz farkında dahi olmayabilirler.

Phobe +1 demeye geldim

Benim babam da şeker hastası. Gözü kararıp bayılmışlığı bile var sokak ortasında. Her neyse ben katı davranırım. Mesela evde baklava servis edilirken onun önündekini ben alıp çekince “Bırak, yesin. Az yesin, gözü kalmasın.” deyip dururlar. Ben kızınca babam darılır yemez. Bir şey yapınca da benden habersiz yaparlar ki ben kızmayayım diye.

Şimdi sorun anne babada değil. Sorun çevredekilerin ciddiyetinin farkında olmaması ve yaptıklarıyla kendilerini iyi, seni kötü göstermesi. Çünkü “bir dilim baklavadan bir şey olmaz” anlayışıyla onlar merhametli, sen izin vermeyince kötü kalpli filan oluyorsun ama bir dilim baklava, şeker hastasına her şeyi yapar. Senin de durumun böyle. Çevredekilerin sözde merhameti aslında anlayışsızlık ve cehalettir. Ama toplum tarafından bazı duygular o kadar yanlış biliniyor ki…

Mesela senden gizlemeleri alttan alta seni de kötü gösteriyor bilinçli yapılmasa bile. Sen negatif bir uyarıcı oluyorsun. Nereden baksan sorunlu bir şey. Bir şey olunca da “ben demiştim” dersen bu da senin üste çıkmaya çalışmanı ve ailenin sağlığından çok kendi haklılığını sürekli vurguladığını gösterecektir.

@cemallamec işte tam olarak yaşanan şey bu. ciddi anlamda babamla aram bozuluyor bana karşı hep sert.

@phobe abimin umrunda bile değil. oldum olası karı kız manyağıydı onlar ne derse doğru bizi anında satabilir. ona bundan önce birden fazla defa iyilik yapmıyorsunuz babama desem de demekki eşini hiç uyarmamış. onun uyarmadığı yerde de iş bana düştü. annemde aman problem çıkmasın diyen tiplerden yapılan herşeyi unutan

@melodi, amacınız ve çabanız çok kıymetli ama bu karşınızdaki herkesin yetişkin olduğu ve esas sorumluluğun babanızda olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Herkes sizin doğrularınız ve seçimlerinize göre davranmak zorunda değil, bu gerçeği kabullenmeye mecbursunuz.

Ayrıca baktınız abiniz sınır çizmiyor eşine, muhatabınız yine de abiniz, yengeniz değil.

Siz elinizden geleni yapın babanızla ilgili ama o da yine bildiğini okuyacak. O alan açtığı için o yemekler ona önerilebiliyor. En fazla ona endişelerinizi, duygularınızı tatlı dille anlatabilirsiniz. Allah gecinden versin, aniden vefat etse sizin onunla son anılarınızın aile içi tartışmalar olmasını emin olun istemezsiniz.

Hasta bakımı ile ilgili yaşanan sıkıntıların, zorlukların ve endişelerin öncelikle çok bilincindeyim, sizi anlayabiliyorum. Genelde hastaya sürekli bakan kişi(ler) aslında bir süre sonra hastanın otoritesini ele almış gibi oluyor. Siz elbette endişelenmekte ve kızmakta haklısınız ama babanıza sürekli bakan kişi kimse buna göre bir rutin oluşturuyor ve aile arasında da gerginlik çıkınca “sen mi bakıyorsun sanki sen bak” noktasına geliyor her şey maalesef. Eğer babanıza sürekli bakan kişilerse ona özel yemek menüsü hazırlamak, yaşam düzeni oluşturmak onların rutinine girmediğinden böyle bir şey olmuş olabilir. Oturup konuşmak lazım bakın babama böyle bir rutin oluşturmamız lazım, ne eksik para mı yardım mı vs ona göre orta yol bulmak lazım. Şeker bir süre sonra uzuv kaybı yapabiliyor ve sakatlık vs de olabilir ileride o yüzden çözüm odaklı bir yol bulmam lazım. Sürekli bakımı ile ilgilenen kişi burada kritik olacak açıkcası.

@titanic kemancısı sürekli bakan diye bir şey yok Allaha şükür annemle beraberler kendi rutinleri var. ama abimler geldiğinde yada onlara gittiklerinde rutin nanay. tabi ki babam 1 gün ipin ucunu gevşetsen devamını her gün istiyor bu sefer anneme eziyet evde sürekli gerginlik.

benim aslında anlayamadığım konu ben eşimin ailesinde hiç bir olaya müdahil olmam beni ilgilendirmiyor çünkü.(ona sürekli diyorum ki annesi kanserden vefat etti şeker tabi ki yasaktı) ben senden gizli annene şeker yedirsem ne hissederdin. biliyorum bu konuda abim muhattap ama o yok zaten :)

Yukarıda anne baba yetişkin diyenlerin konuyla o kadar alakası yok ki. Olay yengenin güç gösterisinin bir insanın sağlığını etkilemesi. İnsanların bunu anlamaması normal bir aileye sahip olduğunu gösteriyor sanırım. Güzel bir şey bu.
Yengeyle uğraşacaksınız başka yolu yok. Klasik yenge.
Çok uğraştım ben bunlarla. Yarısıyla kavgalıyız diğer yarısı yerini biliyor. Günün sonunda yıllarca kendimi boşu boşuna üzdüğümü anladım. İnsanlığı, iyiliği, aman aileyiz aman şöyleyiz aman böyleyizi bıraktınız an rahat edeceksiniz. Kötü biri olduğunuz anda size gücü yetmeyen sizi çok sevecek, gücünüzün yetmediğiyle de güzel bir sosyal anlaşma yapıp uzaklaşacaksınız ama en azından kafanız rahat olacak.

@asue ben de dünden beri bu moddayım aman aileyiz diye ses çıkarmadığım her gün tepeme çıktılar. 40 yaşındayım çocuk değilim ev içinde sürekli bir küçük çocuk muamelesi. aman duymasın aman görmesin.

bana dün oturmuş bim dost yoğurt güzellemesi yapıyor gidip binlerce lira verip çanta alan kadın. en son dün kadın programlarından mı öğreniyosun bu sağlıklı beslenme şeylerini dedi(sağlıklı beslenme şeyi dediği akşam meyve-ekmek yenmemesi gerektiği) ki bunu bize doktorumuzda söyledi. kusura bakmayın kendim için istemiyorum istediğiniz şeyi yiyip içebilirsiniz ölebilirsiniz haklısınız beni ilgilendirmiyor dedim

Seni haklı buldum. En fazla yük ve sorumluluk sende olduğu için biraz dolmuşsun ve en nihayetinde de patlamışsın bu kötü olmuş sadece. Bir sonraki mevzuda tepkilerini doğru yerlerde ve bekletmeden verirsen birden taşma yaşamazsın. Mesela o üç ay boyunca tek başına bakım vermişsin ya, bunu etrafındakilerle paylaşmalıydın, siz de gelin vs demeliydin.

Onun dışında çoook haklısın ama insanımız sağlık konusunda hiçbir şey bilmiyor. Zamanında alerjik çocuğum vardı çok çektim ben de. Vermeyin dememe rağmen sırıta sırıta uzatırlardı, bak şimdi nasıl da kızacak diyerek.. Bak yine tetiklendim sinir bastı.. Ya da ben paketli gıda vermiyorum dediğimde kendisini eksik hissedenler oluyordu bunu hissediyordum. istiyor ki sen de yedir ve onunla eşit ol. İflah olmayız gerçekten, insanımızdaki bu yedirme içirme merakını asla anlayamıyorum.

@asue, 4-5'er yıl arayla abla, abi, baba ve anneyi kaybettim. 4 yıl paranoid şizofreni tanısı almış bir ablaya, yaklaşık 20 yıl da kalp/şeker/tansiyon hastası olağanüstü takıntılı ve dediğim dedik bir anneye baktım, ayrıca görme engelli bir babayla büyüdüm. Konuyla alakam olmadığı için değil, tersine bakım verme, hastayla ilgilenme durumlarında bu tür aile çatışmalarının her türlüsünü yaşamış biri olarak, deneyimlerimden yola çıkarak, aynı sizin "fikir belirttiğiniz" gibi fikrimi paylaştım.

@melodi, bütün çevresel faktörleri yönetemez, tüm aile üyelerini onların iyiliği için bile olsa domine edemezsiniz. Büyük ihtimalle hem psikolojik hem bedenen aşırı yorulmuşsunuz süreçten, çok normal bu ama dinlenmeli, hatta bir miktar uzak kalıp nefes almalısınız ki süreç daha da zorlaştığında (hayatın kaçınılmaz gerçeği) yanlarında olabilecek gücünüz ve psikolojiniz olsun.

@phoebe başınız sağ olsun. Cevaplarınızı tekrar okudum. Ne yazık ki çok iyi anlıyorum sizi.
Bir sürü güzel şey yazmışsınız ama bunların melodi için geçerli olduğunu düşünmüyorum. Konu yetişkinlerin sorumlulukları ya da sorumsuzlukları değil bana göre. Melodi de sorusunda belirtmiş, konu aile düzeninin bozulması.
Yenge görümceyle olan yarışını hasta bir babanın hayatı üzerinden yapıyor. Umarım baba bundan zarar görmez bu aile içerisindeki otorite savaşı başka şeyler üzerinden devam eder.
Son cevabınıza katılıyorum ama. Melodi kendine odaklanmalı. Daha yaşayacağı çok şey var.

işin açıkcası bir şeyle alakalı söz sahibi olmak için o işin içinde olmak lazım diye düşünüyorum. (babam torununu görüntülü aradıklarında bile gördüğünde ağlıyordu-ağladığı zamanda pıhtı atan yerde kanama oluyordu- bizde haklı olarak bu atak süresince getirmeyin çocuğu dedik) ona alınıp arayıp sormamış kendi de gelmemiş :) ki biz o 3 ayda babamın kendi kardeşlerine aramayın, eve gelmek isteyenlere gelmeyin dedik. ondan başka alınan olmadı.

pıhtı attıktan ve yaklaşık 1 ay hastanede yatıp çıktıktan sonra çay-kahve gırla yarınlar yokmuşcasına. melodi abartma bundan nolacak lafları. 1 hafta sonra kontrole gittiğimizde kanama artmış tekrar yatış dediklerinde babam polikliniğin önünde bayıldığında o yoktu yanımızda

Abi yöntemini bulursan milyar dolarlık kişi olabilirsin.
Tek çözüm daha az yemek, başka türlü kaloriyi azaltamazsın.
Içine x gram un, x gram tuz koyduğun, x litre su koyduğun ürünü daha az kalorili hale getiremezsin.

kalorisini düşürme değil de glisemik indeksini azaltacak yöntemler uygulanabilir. bunlar arasında da ekmeğe ısıl işlem uygulamak yok, aksine glisemik indeksi daha da artırır.

yanında tüketeceğiniz protein kaynakları veya ayran, süt gibi indeksi düşürecek içecekler olabilir.

tabi en iyisi beyaz ekmekten vazgeçmek. onun dışında ekşi mayalı seçenekler, alternatif olarak tam buğday, farklı tahıllardan yapılan veya kepek ekmeği gibi ekmekler olabilir.

Hiçbiri işe yaramaz. Kalori miktarı olarak minik farklar olabilir belki ama kayda değer, dramatik bir farklılık olamaz. Beslenme alışkanlıklarını kalıcı olarak değiştirmek fayda sağlayabilir. Beyaz ekmek lif fakiri. Bomboş bir kalori. Çavdar ekmeği her türlü daha güzel. Sindirimi daha yavaş, insülini zıplatmıyor

Ya da miktar olarak kısacaksın. Yine beyaz ekmek ye ama kısıtla

web sitesinde sorun olduğu için link veremiyorum

Kahvaltı tartışması: Sebzenin yeri' 🥗

Araştırmacılar son zamanlarda, nişastalı olmayan sebzeler gibi bazı yiyecekleri karbonhidrattan önce yemenin, karbonhidrattan sonra yemeye kıyasla daha düşük ve daha sağlıklı kan şekerine yol açabileceğini keşfetti. Özellikle kahvaltıda sebze yemek, açlığa neden olan hormonları gün boyunca bastırır.

Yazının tamamı bugünkü Kapsül Pazar'da.

Pandemiden önce ABD’nin Kuzey Carolina eyaletinde yaşayan Barbara Senich'e prediyabet teşhisi konmuştu, yani kanındaki şeker seviyeleri onu Tip 2 diyabet geliştirme riskiyle karşı karşıya bırakıyordu. Bu kan şekerinin kaynağı tatlı yiyecekler, tahıllar ve diğer karbonhidratlardı. Her 30 saniyede bir bu yiyecekleri düşündüğünü ve sürekli atıştırdığını söylüyordu.

Senich, yeme şeklini değiştirerek aşermelerini ve kan şekerini kısmen düşürdü. Ama karbonhidratlardan vazgeçerek değil, onları yeme sırasını değiştirerek.

Araştırmacılar son zamanlarda, nişastalı olmayan sebzeler gibi bazı yiyecekleri karbonhidrattan önce yemenin, karbonhidrattan sonra yemeye kıyasla daha düşük ve daha sağlıklı kan şekerine yol açabileceğini keşfetti. Özellikle kahvaltıda sebze yemek, açlığa neden olan hormonları gün boyunca bastırır.



İllüstrasyon: TIME
Karbonhidratlar doğaları gereği kötü değildir. Sinir sistemi için ana enerji kaynağı olmakla birlikte sindirime yardımcı olan ve kolesterol seviyelerini düşüren lifleri tedarik ederler. Karbonhidratlar bazı sağlıksız yiyeceklerde (patates kızartmasını düşünün) bulunsa da, beyni ve kasları besleyen işlenmemiş meyveler, mercimek ve fasulye gibi sağlıklı seçeneklerde de bol miktarda bulunur. Ancak bazı yüksek karbonhidratlı gıdalar, özellikle tek başına ve aşırı tüketildiklerinde glikoz olarak da bilinen kan şekeri seviyeleri ideal aralığın üzerine çıkabilir. Bu artış yıllar içinde sık meydana gelirse, hücrelerimiz normalde hücrelere enerji kullanımı için glikoz alma sinyali veren hormon olan insüline yanıt vermeyi bırakır. İnsülin direnci olarak adlandırılan bu sorun, diyabetin tanımlayıcı bir özelliği olarak, kanda şeker birikmesine neden olur.

Yaklaşık her üç ABD’liden biri, yani 98 milyon kişi prediyabet hastası ve yüzde 80'inden fazlası bunun farkında değil. Birçoğu Tip 2 diyabetle karşı karşıya kalırken, bu da potansiyel olarak sinir hasarı, görme kaybı ve daha kısa yaşama sebep oluyor.

Ancak yemek yeme düzeninizi değiştirerek hem karbonhidrat tüketip hem de sağlıklı kan şekerine sahip olmanız mümkün. Senich, bunun ücretsiz olduğunu ve “insanüstü bir irade gerektirmediğini” söylüyor.

Neden işe yarıyor?

Sebzeyi önce yediğimizde, lifleri bağırsaklarda bir filtre oluşturur. Karbonhidratlar sahneye çıktığında, tıpkı kumun sel suyunu tutması gibi, filtre onları yavaşlatır; böylece glikoz kan dolaşımına fışkırmak yerine sadece damlayarak girer. Hücrelerimizin bu damlaları emmesi için daha az insüline ihtiyaç duyulur ve pankreasa daha az yük biner. Weill Cornell Medicine'de yeme düzeni üzerine çalışan Dr. Alpana Shukla, “Araştırmalar, yemek sıralamasının yemekten sonra glikoz artışını azalttığı fikrini güçlü bir şekilde destekliyor” diyor.

Bu strateji, daha yüksek glikoz seviyelerine sahip oldukları için prediyabet ve diyabet hastalarına en büyük faydayı sağlayabilir. Ancak kan şekeri normal olanlar da yeme sırası uygulamasından oldukça fayda görüyor. Çalışmalardan biri, sağlıklı insanların glikoz seviyelerinin pirinci en son yediklerinde, et ve sebzeden önce pirinç yemelerine göre önemli ölçüde düşük olduğunu tespit etti. Daha istikrarlı bir glikoz seviyesi ciddi hastalıkların önlenmesine yardımcı olabilir.



Sebzeli Quesadilla
Bir başka artı da, önce sebze yediğinizde, yeşillik yemeden önce karbonhidratla doymadığınız için daha fazla yeme eğiliminde olmanız. Birçok ABD’li vitamin eksikliği yaşıyor ve atalarımız yaklaşık 100 gram lif alırken biz günde ortalama 10 ila 15 gram lif alıyoruz. Shukla, sıralamayı değiştirmenin “Daha besleyici gıdaları tercih etme olduğunu” söylüyor ve ekliyor: “Hâlihazırda sağlık sorunlarınız varsa ya da sadece bunlar için önlem almak istiyorsanız, iki şekilde de sıralamayı değiştirme iyi bir şey.”

Sebzeli başlangıçlar nasıl yapılır?

Shukla, karbonhidrat yemeden 10 dakika önce sebze yemenin iyi olacağını ancak bu ara verilmese de fayda görülebileceğini söylüyor.

Karbonhidrattan önce sebze ve proteini bir arada tüketmek, prediyabet hastalarında karbonhidrattan önce tüketmeye kıyasla yüzde 46 oranında daha düşük glikoz seviyelerine yol açıyor. Shukla'ya göre bu kombinasyon tek başına sebze yemekten bile daha iyi sonuç verebilir.

Bir başka fayda da yemekten sonra üç saat boyunca tok hissetmek oluyor, çünkü sebzeli ve proteinli başlangıçlar, ‘grelin’ adı verilen ve açlığa neden olan hormonu baskılıyor. Sonuç olarak daha az kalori tüketebiliyoruz. İnsanlar aynı yemeği ters sırayla, yani önce karbonhidratla yediklerinde, bu grelin hormonu üç saatlik sürede çok daha fazla yükseliyor.Karbonhidratları en son yemek, midenizin bağırsaklara yiyecek gönderme hızını yavaşlatan ve insülin sistemleri üzerindeki yükü daha da hafifleten başka bir hormonu, GLP-1'i ortaya çıkarıyor.

Yemek sırası özellikle kahvaltıda faydalı olabilir. Shukla, gece boyunca yemek yemedikten sonra, öğün zamanı geldiğinde glikoz seviyenizin öğle veya akşam yemeğinden daha yüksek olabileceğini söylüyor. Kahvaltıya sebzeli omletle başlamanızı öneriyor. Kahvaltıyı çok tahıllı tost ile bitirmeden önce yumurta proteini ile bol miktarda sebze karıştırın.



Yumurtalı kahvaltı salatası
King's College London'da beslenme bilimleri profesörü Sarah Berry, “Öğün sıralamasının gün boyunca devam eden bir etkisi olduğunu biliyoruz” diyor. Berry, öğle yemeğinden sonraki sağlıksız glikoz seviyelerinin, kısmen kahvaltıda glikozun yükselip yükselmediğine göre şekillendiğini ve kişisel kahvaltı menülerimizde karbonhidrat ağırlıklı tahıllar ve simitlerin hakim olduğunu tespit etti.

Shukla, “En iyi sonuçlar için tabağınızın yarısının sebze, yüzde 25'inin protein ve yüzde 25'inin karbonhidratla kaplı olduğunu düşünün” diyor. “Ancak daha küçük bir başlangıç kan şekerini düzenlemeye de yardımcı olabilir” diye ekliyor.

Proteinli bir atıştırmalık

Glikoz seviyelerini düzenlediği gösterilen bir başka seçenek: sebze olmayan bir protein başlangıcı. Karbonhidratlardan önce tek başına protein almak, glikoz artışlarını önleyebilir ve tokluğu artırabilir. Senich, yulaf ezmesinden önce, her ikisi de iyi birer protein kaynağı olan şekersiz süzme yoğurt ya da kuruyemiş tüketmeyi tercih ediyor. ‘Bademli bir atıştırmalık’, yemek sonrası glikozu yüzde 15 oranında azaltıyor

Nispeten düşük şekerli meyveler de ön yükleme olarak bir miktar fayda sağlayabilir. Bazı çalışmalar, çilek gibi bazı meyvelerdeki yüksek lif nedeniyle, diğer karbonhidrat türlerinden önce bunları yemenin GLP-1 hormonunu artırabileceğini ve meyveyi en son yemeye kıyasla iştahı bastırmaya yardımcı olabileceğini belirledi. Bu etki kilo kaybını destekleyebilir, ancak önce meyve tüketmenin kan glikoz seviyelerini kontrol etmeye yardımcı olup olmadığı konusunda araştırmalar tartışmalı.

Orijinal metin: Matt Fuchs/TIME

Kalorisini düşüremezsiniz ama kızartırsanız glisemik indeksini düşürmüş olursunuz bu da vücutta daha rahat öğütülmesini sağlar. Yani diyette de olsa ekmek yiyecekseniz kızarmış ekmek ilk tercihiniz olmalı.

Dondurup oda sıcaklığında çöz ve ye (nişasta retrogradasyonu).

Doğrudan başlıyorum, önsözler heyecanımı söndürüyor

share.google

Okurum; OKB’nin gözü kör olsun.
Yazarın kendisi tarafından yazılmışsa atlanmaması gerektiğini düşünüyorum.
Öte yandan, kitabı bir perspektife oturtur genelde özsözler. Sizin birçok kaynaktan tarayıp süzebileceğiniz bilgiyi ve çerçeveyi sağlar. İlyada’yı Azra Erhat’ın önsözü olmadan bütün kabul etmem zor kendi adıma.

Atlarım. Ama Hasan Ali Yücel klasiklerinden bir tanesinde önsöz şöyle başlıyordu: okuyucu, biliyorum sen önsöz okumazsın…

Bi bunu okumuştum :)

Kitap bittikten sonra okuyorum önsözleri ama kitabı çok beğendiysem hemen kopmamak için yoksa okumam.

önsözünü, kime ithaf edildiğini vs. hepsini okurum.

Okuyorum... Lanet olsun görev bilinci. Eksik bırakamam

Önsözler genelde spoiler içerdiği için bundan kaçınmak adına direkt başlıyorum. Önemli bir kitapsa bittikten sonra önsöze bakıyorum.

Okuyorum. Bazen kitaba dair can alıcı şeyler sunabiliyor. Kitabın içinde fark edemediğini önsözde bulabiliyorsun.

Ben de okurum mutlaka. Şu an okuduğum kitaba daha baslayamadım çünkü 20 sayfa önsöz var. Daha o bitecek bir de yazarın hayatı ve yapıtları var yaklaşık bir o kadar sayfa da o.

Bu bölümlerin önemli olduğunu düşünüyorum ama bazen çok uzun olduğunda sıkılıyorum. O yüzden merak ettim, benim durumumda olan var mı diye .

Satırını atlamadan okurum. İyi ki okudum dediklerim, boş boş konuşmuş olanlar, uzattıkça uzatanlar, önsöz yazıyorum diye kitabı özetleyenler, her çeşidini okuyorum.

@ auroraaurora'nın da dediği gibi OKB’nin gözü kör olsun.

önsözü yazar yazdıysa okurum. başkası yazdıysa pek okumak taraftarı değilim. kısaysa çevirmenin notlarını okurum. bazen uzun uzun yazıyorlar, o zaman şöyle hızlıca bir göz gezdiririm.

bazen farkına bile varmadan önsöze başlamış olurum.
eskiden "boşuna yazmamışlardır, adı üstünde önsöz işte" diyordum ve okuyordum. talihsiz bir kaç önsözden sonra boşuna da yazılabildiğini ve durduk yere tüm kitabı özetleyenler olduğunu görünce önsözleri pek sevmez oldum.

Okurum. Bazen kitaba başlayıp başlamayacagima dair fikir edinirim

Okumam. Kitabı birkaç sayfa okuduktan sonra da bir bakarım atıyorum 10-15 sayfa olmuş önsözü atladığım için.
Kısa günün kârı. Bravo bana.

Modern serilerde okumuyorum ama klasiklerde yazarın hakkında yeterli bilgim yoksa mutlaka okurum çünkü biyografisini özet geçiyorlar ve okurken nasıl şartlarda yazdığı , bakış açısı vs daha iyi şekillenebiliyor. Örneğin en beğendiğim Stendhal’in Kızıl ve Kara’sını okumadan önceki önsözdü, romandaki karakterin tam zıttı yönde bir kaderi olması enteresan gelmişti; kendisi zorunlu Napolyon askerliğine alınmış romandaki karakterin en büyük hayallerinden birisi de Napolyon askeri olmak. Bunu önsöz okumadan yakalayamazdım :)

okuyorum ben önsözü.

okumadığım tek ihtimal önsözün aşırı uzun ve sıkıcı olduğu halidir ki o durumda da zaten muhtemelen kitap da sıkıcıdır yarım bırakırım.

bu konudan defalarca kez ağzı yanan biri olarak artık okumamaya başladım.

dünyada nasıl bilmiyorum ama bizim ülkemizde bu bölüm kitabın tüm heyecanını alıp götüren, karakterleri ve olayları ön sözün sahibinin çıkarımlarına göre şartlanıp okumana neden olan bir yapıda oluyor. ön veya son sözü hep kitap bittikten sonra okurum.

hatta arka kapak yazısını bile spoiler ile dolduran yayınevleri olduğu için o kısmı bile okumam.

Kesinlikle okurum. Hem bir fikir oluşturur hem de benim takıntım. Önsözü okumadan başlarsam kitaba ortasından başlamış gibi huzursuz olurum. Kitabı rahat rahat okuyamam. Obsesyon gibi bir şey.

okurum. yazarın biyografisini de okurum. kitap basım yılı editör telefon numarası kaçıncı baskı vs her yerini okurum.

Felsef kitabı değilse veya önemli bi çeviri değilse direkt geçiyorum.

Pazar akşamı kasveti var ben bu kasveti daha da artıracak şarkılar dinliyorum çay suyu koydum

Yürüyüşe çıkıp çıkmamama kararsızlığı yaşıyorum. Bugün hiç dışarı çıkmadım. Yemeğim de hazır ama yağmurlu biraz hava:/

youtu.be

Bu müzik aletine kafayı taktım. Uykuya geçiş müziği olarak kullanıyordum bu ara. Chatgpt yi "alsam kenara atar mıyım?" "öğrenmesi zor mudur?" gibi sorularla darlıyorum şu an

Detoks is over. 13 gün sürdü, son 48 saatinde de sigara içmedim. Iki bira içip uyuycam.

1 e kadar mesai senden naber?

Harika bir gündü.

iyi diyelim iyi olsun be. iyiyim demek alışkanlık olmuş. senelerdir uzak kalmıştım buralardan. aklıma geldi, siteye gireyim dedim ve başlığı gördüm. boşanma davama 11 gün kaldı. saçma sapan bir 3 sene geçirdim. bu sefer bittin dediler, yine yıkılmadım. bilgisayar topladım, battlefield 6 aldım. saat 8 gibi işten eve geldim ve kafa dağıtmak için oyun oynuyorum.

Kendi saç rengime yakın bir renge, kendim boyuyorum.
Boyamayanların bakımsız, yaşlı vs. olduğunu düşünmüyorum tabii ki. Önemli olan sizin nasıl hissettiğiniz.

Bi akrabamız boyamadı. Kadın ak saçlı oldu hatta kar beyazı. Yok dedi alışacağım buna. 6 ay geçmeden hafif kızıllaşma ve sararma oldu doğal şekilde. Süper bi görüntü oluştu. Kadına hangi kuaföre gittiğini falan soruyolar.
İşin özeti. Deneyin boyamayın. Harika oluyor saç doğal bırakınca..

Ben kendi adıma doğallıktan yanaydim ama zaman zaman saçlarimi bskimsiz hissediyorum veya mesela çok genç yaştan itibaren tam ön alın bölgemde yoğun beyazlar var onlar da saçımı renk bakımından karmaşık gösteriyor bu yüzden kendimi iyi hissetmek adına boyuyorum. Bazen iki ayda bir bazen dört beş ayda bir biraz moduma göre değişiyor. Bir de saçim kuru ve kabarık olduğu için yumuşaklastiriyor gibi geliyor. Ama boyatmayan insanlari yadirgamam. Mesela ben evde kendi çapimda boyuyorum belki kuaförde boyatanlar da evde boyatmaya ön yargilidir ama ben hem usenirim hem de maddi boyutu karşılamak zor.

Bir erkek olarak diyorum ki, bazısına yakışıyor saçı boyatmamak. Hele özgüvenli bir yapısı varsa daha da fazla yakışıyor. Bence bir süre böyle deneyin, içinize sinmezse kökü sizde, istediğiniz zaman boyatırsınız.

39 yaşında kadınım. Saçlarım bembeyaz, boyatmıyorum.

Saçlarımda beyaz yok ama beyaz/ kır saçlı insanlara çok imreniyorum. Beyazlarım olsaydı boyatmayı hiç düşünmezdim. Çok hoş/cool duruyor. Keşke benim de olsa diyorum bazen:D

Ne kadar beyaz var saçta? Çoğaldı ama yine de rahatsız etmeyecek yoğunlukta dersen röfle yaptırabilirsin. Benim çok yoğun bir beyazım yok ama yine de rahatsız oluyordum, dip boyası ile de uğraşmak istemiyordum, kuaförüm dibe yakın bir yerden röfle yapalım beyazlar arada kamufle olsun biraz da öyle idare et seni yine 2 3 sene götürür dip boya ihtiyacı olmadan dedi. 3 4 ayda bir röfle yaptırıyorum sürekli kuaförde uğraşmıyorum. Geçişler doğal olduğu için dibim gelmiş havası da olmuyor saç uzadıkça. Işıltı gibi duruyor.

Gümüş grisi görünen bembeyaz saçlara ben de özeniyorum ama ona daha vakit var. Cool duruyor gerçekten. Bakımsız ya da pasaklı durmuyor, gerçi biraz da özgüven ve aura meselesi. Eskiden yoga ya gittiğim bir salonda muazzam esneklikte ve 55 yaşlarında olmasına rağmen vücudu sımsıkı bir kadın vardı ona çok yakışıyordu en azından. Instada ollaluna var yine. O da saçlarını boyamıyor ve çok tarz duruyor

boya boyamaya mecbur kalacaksın cunku

ölene kadar kafada saç olduğu sürece boyayacağım. kimsenin ne düşündüğü de umrumda değil eğer ben aynaya bakınca bembeyaz kafadan memnun değilsem. sen de memnun değilsen boya kimin ne düşündüğünü boşver

@kullanicadi şu halde (temsili resim): imgur.com
Röfle aklıma gelmemişti. Saçımı döküldüğü için kestirdim, çok kısa şu an. Röfle için biraz uzatmam lazım sanırım.
Yaş: 29.

Amaaaaan hiç gerek yok rahatsız olmana<3 Yine de bir süre de şöyle idare edebilirsin çok istersen

www.watsons.com.tr

Sadece beyazlara birkaç fıs yeter sana

@kullanicadi Böyle bir ürün mü varmış?! Saçım biraz uzayana kadar bununla idare edeceğim. Çok teşekkürler^^

kendi rengim su: i.pinimg.com
bende sadece daha cok aralarda sari var. simdiye kadar sik sik bagisladigim icin hic islem uygulatmadim saclarima. iki senedir beyazlarda bir artis fark ettim ama boyatmayi düsünmüyorum. hem belli olmuyor pek hem de acikcasi umrumda degil millet sever mi sevmez mi sacta beyazi, hem de ona ayiracak ne zamanim var ne hevesim ne de istegim. dogal kalan saci daha cok seviyorum. sac rengim daha koyu olsaydi belki baska düsünürdüm.

ben boyatıyorum saçımı. 34 yaşındayım ama erken beyazladı saçlarım. önceden evde eşime boyatıyordum koyu bir renge. sonra kuaförde ışıltı gibi bi şeyler yaptırdım. şimdi 1,5 ayda bir dip boyaya gitmem gerekiyor. ama boyamadığım hali aşırı bakımsız duruyordu ve yaşlı gösteriyor beni bence. herkes için aynı şey geçerli değil tabi ama genelde böyle duruyor maalesef :(

ama dediğin gibi boyaya bir kere bulaşırsan kurtulması biraz zor. benim beyazlarım yoğun olmasa bulaşmazdım.

bir de beyaz saçın yapısı kalın oluyor. boya onu da kırıyor biraz, saçı yatıştırıyor.

Saçtaki beyazlar tek başına yaşlı, pasaklı vs göstermiyor. Geri kalan her şeyle beraber (saçınızın tipi, bakımlı olup olmadığı, kesimi, ayrıca cilt, giyim tarzı, makyaj -yapıp yapmamanız, yapıyorsanız tarzı) yakışıyor ya da yakışmıyor. Gerçekten önemli olan sizin nasıl hissettiğiniz :)

Saçım şu: imgur.com
40 yaşımı geçtim, saçımı 10+ yıldır boyamıyorum, beyazlarım kafamın tepesinde ve ön sağ tarafta (bu fotoğrafta saçımı diğer taraftan ayırdığım için gözükmüyor) yoğunlaşıyor. Eskiden dalgaların arasında göze batmıyordu, hatta yakından görüp fark eden arkadaşlarım çok şaşırıyordu "oha senin beyazların varmış ya?" diye. Artık daha belirgin, pek saklanmıyor ama bu halini seviyorum.
"umrumda degil millet sever mi sevmez mi sacta beyazi, hem de ona ayiracak ne zamanim var ne hevesim ne de istegim. dogal kalan saci daha cok seviyorum." +1

@kobuzchu kiz Saçlarınız çok sağlıklı görünüyor ve beyazlar hiç göze batmıyor. Yanlış anlamayın ama güzel yaşlanmak bu oluyor herhalde. Benim saç rengimin tonu daha koyu (5 ya da 6 numara) ve pırasa saçlıyım. Birkaç tane beyaz tel bile "Ben buradayım!" diyor. 10 yıl sonra keşke sizin saçlarınız gibi olsa benimkiler de.(╥﹏╥)

eger sacinizda yasliliktan dokulme ve tepede acilma vs. yoksa (mesela annem 80 yasinda ve epey azaldi saci) %90 harika gozuktugunu dusunuyorum. belki tarza da bagli biraz ama yine de hic boyle 'genc' yasta beyazlari boyatmayi birakmis ve kotu gozuken gormedim. bence kendiniz ve saciniz bakimli olduktan sonra oyle beyaz sac kendi basina kimseyi bakimsiz falan da gostermiyor. ailemde 'genc' yasta boyatmayi birakan ve yari beyaz yari siyah kullanan var, dedigim gibi ben cok begeniyorum. yasli gosterdigine de katilmiyorum. kadin kisisi.

Yuzde yuz İngilizce. Bogazici Uni.

Türkçe yasaktı. Biri hariç tüm derslerin hocaları hep her zaman ingilizce konuşurdu. İronik bir şekilde sadece Speaking hocası Türkçe konuşurdu. Adam hazırlık program koordinatörüydü üstelik. Japonya anılarını falan anlatırdı.

Sadece İngilizce hiçbir işe yaramaz Türkiye'de. Bunu savunan ülkeyi tanımıyordur. Amaç İngilizce öğretmekse hem Türkçe hem İngilizce anlatılır. Öğrenciler anlamadıktan sonra sadece İngilizce bir işe yaramaz. Speaking dersinde sadece İngilizce konuşulabilir. Grammar falan İngilizce anlatılmaz. Böyle bir kural da yok zaten.

Grammar translation yöntemi eskide kaldı artık modası geçti. O bizim zamanımızda öyleydi, grammar Türkçe anlatılırdı. Artık communicative method, lexical approach ve task based learning kullanılıyor ağırlıklı olarak. Kurallar örnekler içinde fark ettirilerek öğretiliyor. Üniversitede hazırlık okumadım çünkü zaten dil bölümü mezunuyum mütercim tercümanlık okudum hazırlık yoktu bile bizim bölümde ama lise hazırlığı hatırlıyorum da bizim dersler %100 İngilizce işlenirdi. Türkçe belki ilk ay falan biraz kullanılmıştır. Özel okulda okumadım bu arada, yabancı dil ağırlıklı devlet okuluydu, o zamanlar süper lise deniliyordu.

ingilizceydi diye hatırlıyorum.

Okula bağlı. Hacettepe de kural buydu. Zart zurt ünilerde mecburen türkçe ingilizce.
Arbre.. iyi okullarda gramer dersi dahi olmaz. Öğrenci grameri aradan süzerek alır. Gramer dersi 3. Dünya ülkelerinde olur.

ingilizce değil ama başka bir dilde hazırlık okudum. 3 hoca vardı derslerimize giren.
bir tanesi çoğunlukla türkçe konuşuyordu.
diğer ikisi çoğunlukla yabancı dilde konuşuyordu.
türkçe'yi daha az konuşmaları iyi olurdu.

Bu arada 1 sene okutmanlık yapmıştım çok kötü bir vakıf üniversitesinin hazırlık bölümünde. İngilizceyi geçtim bir ders sırf Türkçe dil bilgisi anlatmam gerekmişti. Zamir ne demek bilmeyen vardı, Türkçe bir cümleyi öğelerine ayıramayan vardı, tamam dil Türkçe düşünerek öğretilmez ama insanda bir ana dil temeli olur ki insan başka bir dil öğrenirken kafasında o mantığı oturtur. Hayatımın en zor yılıydı çalışma anlamında. Bak işte o sene clt falan sallamıştım işte:d grammar translation da kullanıyordum yani ara ara, eclectic method uyguluyorum diyordum:p

Ege de her şeyi ingilizce anlatıyorlardı hazırlıkta

%100 ingilizce mühendislik okudum, orada da her şey ingilizceydi sadece 1 e 1 de sorduğun sorulara türkçe cevap veriyordu hocalar

luluki, alakası yok. Eğitim kimsenin malı değil. Eğitimi kimse şöyle anlatacaksın, böyle anlatacaksın diyerek sınırlayamaz. MEB bu kadar teori, yaklaşım uyguluyorsa millet neden bir tane cümle kuramıyor? Bir insana bir şeyi öğretmek için her yolu deneyebilirsin, her dili kullanabilirsin. Fransa'dan Türkiye'ye ailesinin işi sebebiyle gelmiş biri bir konuyu anlamıyorsa Fransızca biliyorsan Fransızca da anlatabilirsin. Maalesef bu tip üstten bakan, içi ve altı boş bakış açıları nedeniyle binlerce genç hiçbir şey öğrenemeden yıllarını harcayıp mezun oluyor.

Ingilizce ogretimini surekli olarak iyi yapan okullar var, surekli beceremeyen ogrencilerinin tarzanca konustugu okullar var.

En iyi okullarda, hazirlik siniflarinda hocalar 100% ingilizce konusur. Hazirlik hocalarinin ana dili Ingilizce olur ve bu iste egitimli olurlar. Hoca sinifa girer Good morning der ders baslar. Turkce konusmaz, bazilari Turkce bilmez. Benim dusunceme gore en basarili sistem budur. Bu tur egitim alanlarda yaziyorum ciziyorum ama konusamiyorum vs klasik Turk ogrenci problemi daha az olur. Bu hocalar standarti saglamayan ogrenciyi birakir. Bu ogrenciler de ya tekrar hazirlik okur ya da baska okulda egitimlerine devam eder. Burdaki egitimciler uluslararasi standartlarda maas alir.

"eh iste" okullarda da bazi yabanci egitimciler olabilir, Amerika'nin manikurcu, pedikurculerini onlarin eslerini ogretmen diye yuttururlar. Bazi dil kurslarinda da boyledir bu. Gostermeliktir. Zaten bu okullarda hazirlik okuyanlardan cok azi ogrendikleri dili aktif kullanabilir. Buralarda Turkce'de konusulur.

merhaba. beykent ingilizce sinema tv mezunuyum. 4 yıl boyunca tek bir hoca bir cümle bile ingilizce konuşmadı, tek bir cümle bile. hatta sovyet rusya döneminden değerli eski toprak hoca vardı, Azerbaycan Türkçesi/ rusça karışık konustuğu için iletişimde zorlandık (hiç bi sey anlamadık) yalvardık okula da türkçe ye çevirmen tuttu. sınıfta da kimse ingilizce bilmiyordu zaten "dublajlı izleyelim hocam", "bu devirde siyah beyaz film mi izlenir" falan diyen besyo tutmayınca uzun dönem askere gitmemek için sinema tv mezunu olan bir yığın insanla okudum.

Ilkokulun 5 yillik oldugu donemler, ilkokul bitince Anadolu Lisesi hazirlik okurken (yas 13) hocalar %100 Ingilizce konusurdu. Sonra bir daha hazirlik okumadim, hep muaf oldum (lisans, yuksek lisans vb).

Ortaokul, lise, lisans ve yuksek lisansta hocalarim Turk ya da yabanci farketmeksizin icerigi Ingilizce olmayan Turkce, Almanca, tarih, cografya, din kulturu gibi dersler haric dersleri tamamen Ingilizce islerlerdi, Turkce soru sorarsan cevap vermezlerdi.

%100 ingilizce. hiçbir şekilde Türkçe konuşmuyorlar, lisans derslerinde de böyle, adama ders arasında (sayısal bir bölüm dersi) Türkçe soru soruyorum ısrarla ingilizce cevap veriyor. Bence çok doğru bir sistem değil grammar konularını sağdan soldan video izleyerek öğrendim.

bilkent uni.

ingilizce 90'larda özel ortaokul hazırlık sınıfında öğrendim ilk. %100 ingilizce konuşulurdu, ders içinde ve dışında. Kimi hocalar yabancıydı, istese de Türkçe konuşamazdı. Bence gayet etkili bir yöntemdi, daha sonra devlet okullarına geçmiş olsam da lisede dil öğrencileri dahil benden iyi ingilizcesi olan tanıdığım olmadı.

(git: eksisozluk.com)

Hava güzel, Caddebostan'a bisiklet sürmeye gidecektim araba aldığım adamın kardeşi vefat etmiş onun cenazesine gideceğim bisikleti iptal ettim.

Kapadokyaya gidiyorum
Yarın izin
Ankara oradan karayolu ile Ihlara vadisi

beylikdüzü yaşam vadisi'nde bisiklet sürdüm. buralara yakın olanlara öneririm. arabasız ortamda 11,5km uzunluğundaki parkurda bisiklet sürme imkanı var.
akşama da el classico izleyeceğim. evli çocuklu adama bu kadar aktivite fazla bile.

Uzun bir sahil yürüyüşü yaptım. Sevdiğim bir kafeye geldim dinleniyorum, kahve içer biraz bir şeyler okur geri dönerim ufak bir alışveriş yapacağım sanırım akşam çalışacağım bakalım orası henüz net değil çalışmazsam uyurum.

Kırk yılda bir Anadolu yakasına geçmem gerekti, merak ettiğim bir tatlı vardı lumo'da, hazır fırsatını bulmuşken oraya gideyim matchalı tiramisu (matchamisu) yiyeyim dedim. Erken gitmişim açılmamış :( başka şeyler yedim içtim ama aklım kaldı orda:/

Büyük Ev Temizliği.

Hakinin tonunu çok beğenmedim ama yeşil çok hoş duruyor. Buğday tene de daha çok yeşil yakışır diye düşünüyorum.

Yeşil diyorum ben de

Yeşil, tarif ettiğiniz kişiye daha çok gider.

yeşil.

astronutturkey.com
www.findikcim.com.tr
citlekci.com.tr

www.cerezciyiz.biz

Saglikliyasiyoruzcom instagram hesabında görmüştüm bu sayfayı. Brezilya cevizi alıyordum en başta sadece, sonra diğer ürünlerini de denedim beğendim

Musko Kuruyemis.

Baya iyi

Çitlekçi boykot bu arada.

Ben de alıyordum önceleri bıraktım.

Bence bu hafif rose tonlarda bi ojenin üzerine chrome toz ya da inci tozu uygulanmış bir tırnak. Şunun gibi

cosskozmetik.com

Kalıcı oje yapan birisine gösterirsen sana nokta atışı ne olduğunu söylerler

bence bu nude jel oje üstüne inci tozu

sigaranin ayni zamanda bir dudak aliskanligi oldugunu duymustum bir doktordan. diyordu ki, emme/cekme güdüsünü giderirseniz daha rahat atlatirsiniz bu süreyi. onun icin de $u hedelerle su icilmesini öneriyordu. $u hedeler: s.alicdn.com
canin sigara istedikce bunlarla su ic.

Vay, tebrikler

Yoksunluk çekmiyor musun?

Yürü. Rahvan yürü, tırıs git, hafif koş, sağlam koş ama o bacaklar çalışsın ve o ter atılsın. Çok fayda göreceksin emin ol. Bir de vücudun uyku saatlerini geri çekerse direnme, o melatonin seni çok çok destekleyecek çünkü.

@Kahvedesu: Yoksunluk çok belirgin değil şu an, o atağı üçüncü gün bekliyorum. Bugün şokta gibiyim ya da akşamdan kalma gibi. Ne olup bittiğini anlamaya çalışıyor içeridekiler.

O atak geldikçe "yarım saat beklersem geçecek" deyip her canım sigara istediğinde yarım saat oyalana oyalana sigarayı bıraktım ben, on sene oldu.

Sigara istedikçe başka bir şeylerle kendinizi oyalayın, çocuk gibi dikkatinizi dağıtacak bir şey bulun. Yarım saate unutuyorsunuz.

İçine deterjan koyunca baloncuk yapılan oyuncaklar var ya onlar da yardımcı oluyor. Bu şekilde bırakan arkadaşlarım var.

İlk bir kaç gün karanfil çiğnedim ben. Canım sigara çektikçe karanfilli su içtim. 3-5 gün dayanırsan bırakırsın. Nerdeyse 1 sene olacak tek sigara içmedim. Canım çekiyor ama içesim gelmiyor.

Ben önceki duyurularınız üzerine “keşke sigarayı da bıraksanız” türünden şeyler yazacaktım, hadsizlik gibi geldi, vazgeçtim.

Şimdi bu kararınız üzerine can-ı gönülden yazayım:
Tebrikler!

Hayırlı, daim olsun…

umarım sonsuza kadar sürer

Tebrik ederim <3

tebrik ederim.
hayırlı olsun.
doğru karar.

daha önceki bıraktım tarzındaki duyurunuza yazmıştım yine yazıyorum "sigaralı ortama girdim, içmiş kadar oldum zaten, bir taneyi içeyim bir şey olmaz" demeyin.
velev ki bir tane içtiniz "zaten orucum bozuldu, battı balık yan gider bir kaç hafta keyif yapayım tekrar bırakırım" demeyin. bu işi zihninizde farklı kapılara sokup "sonsuza kadar içmeyeceğim" demeyin. o zaman daha zor olur. bırakmak bile değil, sadece "içmiyorum" olarak tanımlayın zihninizde.

sigaranın kimyasal bağımlılığı uzun değil, 1-3 gün arasında bir şey. sayısını tam hatırlamıyorum ama günler-aylar değil. 1-2 gün dayanırsanız eğer, bundan sonra canınızın sigara istemesi sadece alışkanlık ve sigaralı anlara özlem. onları da farklı şeylerle değiştirmeniz gerek.

Yıkıcıyım bu konuda.

İlişkinin nasıl bittiğine bağlı cidden.

Terk edildiğim ilişkiler oldu, hala severken arkadaş kalamam, zaten yeterince arkadaşım da var. Gereksiz drama. Nefret de etmedim, döndüm hayatıma baktım.

Terk ettiğim ilişkilerim de oldu, bu durumda zaten bende biten bitmiş. Arkadaş kalalım vs. demedim, diyen oldu olur dedim ama onlar da zaten azalarak bitti.

Sönüp biten ilişki de yaşadım, burada zaten arkadaş kalmışız, kalmamışız bir önemi yoktu. Kimsenin kafa yorduğunu sanmıyorum buna.

Ben genel olarak arkadaş kalma olayına çok karşıyım. Her şeyi çok karıştırıyor. İyilik desen alakası yok, faydalı desen faydalı değil. Hele terk edilen biri için çok büyük pranga. Safi zarar.

Ama nefretlik bir durum da yok. Seçenekler biraz sınırlı kalmış sanki.

Hiç arkadaş olarak kalamadım ama "iyi olsun, mutlu olsun" dedim arkalarından. Sadece tek bir kişi var ki evet zamanında nefret etmiştim. Ama neredeyse 15 sene geçmiş üzerinden, artık o kadar güçlü bir duygu beslemiyorum ona karşı. O yüzden nefret falan da kalmadı

İlk başlarda hatırlatacak şeyleri görmek istememen normal. Zamanla unutulmayacak şey yok, biraz zaman geçince hissizleşiyor insan

Nefret ile aşk birbirine bir hayli benziyor bence karakteristik olarak. Nefret de tutku içeriyor. En temizi bir şey hissetmeyebilmek.

Aşk başka nefret başka.
aşık olmadığım kişiden nefret etmeyebilirim mesela, ya da tam tersi.
Fakat şu sıralar her şeyden ve herkesten nefret edebilme potansiyelim yüksek .

@rakicandir aslında ne kadar aşık olursak sonucunda o kadar nefret mi ediyoruz açısından sormuştum. Bende son zamanlarda her şeyden nefret etmeye başladım hadi hayırlısı diyorum

Ayrılış sürecine göre değişir. Hiç tanıyamayacağım birine dönüşmüşse, nefret olmasa da kötü anmak olabilir.

Hiç bir eski sevgilimi kötü duygularla anmadım. Sadece bir tanesinin ciddi mal olduğunu düşünüyordum ama isimlerini bile unutmuşum çoğunun. Ne nefret edeceğim yani işim gücüm yok.

kimseden nefret etmem. bittiyse bitmiştir.

Kendi duyurusuna cevap veren kişiler. Dene istersen burada.

ben de az önce kendi duyurumda fark ettim. anladım tabi nawar ın dediği gibi olduğunu da çiçek nedir abi gay gay hareketler ya...

sdfsg seviliyorsun compu <3

compu coştu coştu, ücretli üyelikte gelsin <3

pembe japon gülü

compu, çiçeği olanları hawaii'ye tatile götürecekmiş

Görüp özendim dün, hatta ayarlardan kullanıcı adımıza kendimiz mi ekliyoruz diye kurcaladım sdjdj sonradan jeton düştü

Çok tatlı ama<3

Aslında sakuralı pembeli çiçek yerine cevap yaz yerindeki okun tersi yönünde küçük bir simge veya nickte renk farklılığı daha iyi gibi olurdu .

Ilk baska bir semboldü ama çok göze çarpmıyordu. Bu daha hoş geldi.

Vallahi aynı ya. Defalarca böyle rüya gördüm. Üni. bitmemiş, lise bitmemiş, askerlik falan. En son ilkokula kadar düştüm:)

merhaba. sözlükte bunun başlığı vardı ya, çoğu kişiye oluyor yalnız değilsin. insanlar liseye dönüp yine mi matematik falan diyor, askere dönen de çoktu. ben şahsen ayda bir üniversiteden alınıp uzun dönem askere başlıyorum, ben yaptım asteğmendim lan ben, biterken teğmendim şu an en azından üsteğmen olmam lazım" diyip derdimi anlatmak için farklı farklı komutanlara koşuyorum, kimse inanmıyo, anlamıyolar. ranzalarda yatıyorum falan. hatta kendi kendime ikna oluyorum bunu da çek erin halinden anla falan diyorum. yılgın bir hoşgörüyle kaderimi kucaklıyorum.

Yapamama yetirememe korkusu okul yıllarında seni çok derin yaralamış. Şimdi bilinçaltın bu yükü üzerinden atmaya çalışıyor kendini temizlemeye çalışıyor.

Naçizane tavsiyem. O yıllarda yaşadığın korkuları otur tek tek hatırla, o günlere o anlara git, o korkuları yeniden yaşa ve o yeniden yaşama esnasında bütün duygularını yüksek sesle söyle veya yaz. Yaz yaz yaz ne kadar ayrıntı hatırlıyorsan, kokusuna rengine kadar yaz. Yüksek sesle söylüyorsan bütün bu duygularını söyleyip bitirdikten sonra daha yüksek bir sesle "bütün bunları yaşadım ve o süreci bitirdim. Sınavlarımın hepsini başarıyla geçtim ve okullarımı bitirdim, bütün bu yaşadığım korkuları öfkeleri endişeleri ve bütün bunların yarattığı bütün kabusları terk ediyorum, bırakıyorum. Bıraktım, bıraktım, bıraktım" gibi, senin için "iptal oldu geçersiz oldu" anlamına gelen şeyler söyle. Kendine duyur. İçerisi duysun.

Geçecek emin ol. Bunu yap ki anksiyete gelişmesin ritim bozukluğu oluşmasın.

Ben de kendimi hep üniversite yurdunda görüyorum. En nefret ettiğim yer. Bir sebepten tekrar yurda dönmüşüm, oda arkadaşım varmış. Kabus.

Dönem dönem ben de bu rüyayı görüyorum. Liseye dönmüş halde buluyorum kendimi, öff diyorum bütün matematik müfredatını unuttum, fen Bilimleri desen aynı. Şimdi kim yine sınava hazırlanacak. Dil bölümü mezunuyum, üniversiteyi iple çekerdim bir daha sayısal bir ders görmek zorunda kalmamak için. Sanırım kafam hala orada takılı kaldı. Çünkü o rüyayı gördüğümde ilk aklıma gelen şey içinde sayı geçen dersleri yine görmek zorunda olduğum :/

eksisozluk.com

eksisozluk.com

eksisozluk.com

Ben de lise olanını görüyordum bir ara :) ulan diyordum türkçe olsa hadi neyse de almanca biyoloji bir sürü bok pusur terim. Yalniz bir yanda da hosuma gidiyordu ne güzel yine Lisedeyim diye :) zaten rüyada olduğumu farkettikten kısa süre sonra uyaniyordum, ama o sıkıntı stress rüyalar bile olsa boğuyordu resmen..

Askerlikten sonra defalarca görmüşlüğüm vardır rüyamda askere gittiğimi. Bir keresinde ikinci defa askere gidiyorum, birisi artislik yapıyor, öfkelenip diyorum ki; lan ben kaçıncı defa buradayım akıllı ol eziyet olurum sana.

2012'de mezun oldum. Bir şekilde 2019 senesine kadar tecil ettirdim askerliği. 2018'te bedelli askerlik yasasından faydalanıp 18 gün askerlik yapıp geliyorum.

Çok rahat askerlik geçermesine rağmen birkaç defa askere tekrardan gittiğimi rüyamda gördüm.

Mezuniyet sonrası uzun süre alttan dersim olduğunu vs. gördüm. Halen zaman zaman görüyorum benzer rüyaları. Yıllar geçti üzerinden cidden tuhaf.

Daha birkaç gün önce fizik sınavındaydım ve soruların hiçbirini bilmiyordum. Nerdeyse sıfırlık kağıt verecekken önümdeki çalışkan bir arkadaş kağıdını öylece gösterdi ve kopya çektim. Kendisine buradan teşekkürlerimi iletiyorum.

Ancak bin yıllar önce ağaçlarda gezen atalarımızdan kalma yüksekten düşme temalı rüyalar bi hayli görülüyor. İkisi de hayatta kalma mücadelesi olduğundan belki de.

son finali vereli 15 sene oldu, ben de arada yarin sinav var ben hic calismadim kabusuyla uyanirim..

okulun bizde yaptigi tipik tahribatlar bunlar..

eksisozluk.com

@cakmayazar

ekşisözlük linki vermeyelim lütfen. rejimin maaşlı trollerinin manipülasyon sitesi ora.

'Küllü' ifadesi olmamalı boyanın renginde. Her markada çikolata kahve var mesela. Beğenirsiniz diye düşünüyorum.

reelslerde tam numara olan boyalar turunculaşmıyor gibi birşey vardı atıyorum 8.1 turucuya musait ama 8 tam renk kalmış aklımda