ikea dan sadece ama sadece dizayn satın alırsınız kalite asla..

@jam niye çok mu kötü ya, ben ikeadan hiç büyük çaplı bir şey almadım bugüne kadar, en fazla masa. onun da kurulumu çok kolaydı.

ikeanın bi çok malzemesi sunta. Yada içi boş MDF vs. Kolay çiziliyor. Çünkü kaplaması aşırı dandik oluyor. Normalde MDF kalkacak bir malzeme değil. İkeanın sehpa ayakları köşelerden açılma yapmaya başladı 3. senesinde. Ki titiz kullanırız.

İkea çok dandik. Ben asla yatak falan almazdım. Çünkü gıcırdaması vs ölüm olur.

Özetle: ikea göze hoş gelir. Ama çok dandik. Kesinlikle önermem.

@zimbirik

nereleri önerirsiniz

vivense
ider
ekonmik mobilya firmaları ama ikea dan çok daha iyiler kesin ve net.

İkea billy kitaplık kullanıyorum, memnunum. Beklentimi karşılıyor, bence en önemli nokta burası. Ne beklediğini iyi bilmek.

Ayrıca Brimnes dolabını kullanıyorum, bu da beklentimi karşılıyor. Ürünler taşınma gördü. Daha ne kadar dayanır bilmiyorum ama mdf kalitesinde bir ağırlık falan beklememek lazım. Noktasına virgülüne kadar tasarlanmış ve size ne vaad etmişse onu sunar ikea. 102 cm demişse 103 çıkmaz.

Ancak karyola yatak için şahsen ikeayı düşünmem, tercih de etmem. Denemedim ama bana o güveni vermiyor. Dolap, komodin, masa vs ıvır zıvır alırım, tasarımları güzel, işlevsel, hantal değil, taşıması kolay, şık görünüyor ve o fiyatlarda ancak ikeayla olabiliyor.

ben de billy kitaplığı 8 senedir kullanıyorum, memnunum. ancak sürgülü gardrop almıştım, kapağı bir türlü yerinde durmuyor. kitaplık, şifoniyer gibi şeyler alınabilir bence zevkli olduğu için ve billy kapaklı olduğu için. ama o fiyata daha güzel şeyler yaptırabilirsiniz gibi geldi bana.

Ben de tek yaşıyorum, evde minimal eşya var. Çalışma masası, yatak, koltuk ikea. Zaten bundan başka çok temel eşya da yok. Koltuk hayatımda oturduğum en rahat koltuk diyebilirim. İkeadan al geç kafa rahat.

Gardrobu ikea'dan aldım. Platsa serisinden.
Yatak almaya cesaret edemezdim herhalde. Yatak ve koltukta idermobilya'nın şık seçenekleri vardı.

O duvara monte edilen açılır masa bizim masa. Çok memnunuz, küçük mutfaklara çok uygun. İki de yüksek tabure almıştık.
Ayakkabı dolabı aldık geçen ikeadan, stall. O da dar koridor için çok çok iyi.
Ivır zıvırı alıyorduk zaten hep ama monte edilebilen ürünler olduğu için gardropta ikeadan kaçtık. Mobilyacıdan aldık, şahane diyemeyeceğim. Keşke ikeadan alsaydık, içimde kaldı. Gardrop alacaksanız sürgülü olmasın, kapaklılar daha risksiz.
Bugün arkadaşımın yatağını gördüm çok beğendim, yatak değil de bazasını aslında, ikea ve sağlam gayet dedi.
Vivense ye bakmanızı önermiyorum. Sipariş teslim süreçleri çok kötü, sinir harbi yaşatıyorlar insana.

Ben neredeyse bütün evi Ikea'dan döşedim: Karyola Malm, yatak Hokkasen, kanepe Landskrone, çalışma masası Skarsta (bu Türkiye'de yok sanırım) Bir tane de mutfakta düz bir masa var ama adını bulmaya üşendim şimdi.

2,5 yıldır bir tersliğini görmedim. Bence sırf müşteri hizmetleri nedeniyle bile tercih edilebilir.

Ikea da çok dandik şeyler de var, çok sağlam şeyler de. Fiyatindan anlaşılıyor genelde zaten.
Bence baştan sona Ikea dosemeyin. Biraz tuhaf oluyor. Ogrenci evi gibi oluyoe ister istemez. Yarısı Ikea olabilir mesela.

Chavezding +100 diyorum.

Bir de bazali degil de cekmeceli yataklarda alan sorunu var. o cekmeceler derin degil ve yatagin ortasina kadar gitmiyor. Ve cekmeceleri cekmek agir olursa filan sikintili. Bas ucuna cok yakin komidin yerlestirmek sikinti vs vs

Ben bazali malm karyola almistim, 7-8 senedir de kullaniyorum, hala tas gibi.
Aslinda yatak odam full ikea (farkli seriler, karyola malm, sifonyer hemnes), salonda ikeadan tek parca bir sey bile yok.
Banyo dolaplarim ikea ama kimse ikea olduguna inanmiyor :D
Mutfakta ufak tefek seyler (masa vs astigim metal cubuklar mesela)
Bir de ayakkabilik

Ikea ucuz mali da var ve cidden kalitesiz ama parasina kiyarsaniz iyi mali hic de fena olmuyor. Ama evi sadece ikea doserseniz surekli ikea katalogu/ikea magazasi gibi olur ve hic size dair bir sey olmaz. Bence usenmeyin, diger dukkanlara da bakin.

telifport.com şu karikatür olmayın da.

Geçenlerde birsürü yerden yatak bakıp yatak+baza+başlık İşbir yatak'tan aldık. Öneririm.

L koltuk alırken Ikea'da beğendiğimiz modelin daha iyisini daha ucuza başka yerde bulduk, neresi olduğunu şu an hatırlamıyorum. Ha yatak ve koltuk demişken, ev 1+1'se hem yatağın hem koltuğun/koltukların altı bazalı olanlara bakın, çok işinize yarayacak.

Ikea'dan ufak tefek şeyler kullanmayı seviyorum ben. Mesela büyük orta sehpa hiç istemediğimiz ama yine de bir sehpa gerektiği için Lack TV sehpası aldık, incecik minicik bir çay-kahve sehpası olarak kullanıyoruz. Katlanır masası var, önce mutfakta kullandık, şimdi balkonda duruyor. Yer kısıtlıysa çok kullanışlı ve kompakt çalışma masaları var. Billy kitaplıklar 3 kez taşındıktan sonra haşat oldu, hâlâ kullanıyoruz ama dördüncü kez taşınmayı kaldırmayacak. Fakat boy boy Kallax'ları çok kullanışlı. Stüdyo dairede yaşayan bir arkadaşım yatağıyla oturma alanını ayırmak için 4*4 Kallax kullanmıştı, çok tatlı gözüküyordu. Bütün evi Ikea'dan döşemeyin +1

@jamswety
vivense nerede ikea'dan kesin ve net çok daha iyi yahu.

ev arkadaşım eşyalarını vivense'den aldı ben ikea'dan aldım. söylenen saatte, önceden arayıp teyit alan yetkililer kapıda temiz galoşlarını giyip, temiz temiz çalışıp, çöplerini toplayıp gittiler.

vivense ise randevu vermedi, "geliyoz evdeyseniz konum atın" diyip geldi, eksik/yanlış parça getirdi arkadaşımın dolabının bir çekmecesi yok, klasik bir evden eve nakliyat ekibi geldi, adamlara galoş verdim gerek yok diyip girdiler, fevri hareketlerde bulundular, ortalığı savaş alanına çevirip gittiler.

ikea, ürünlerin çoğunda "bu çok kaliteli&dayanıklıdır" iddiasında bulunmuyor fakat uygun fiyata profesyonel hizmet almak ve vaat edilen ürün ne ise birebir karşılığını almak isteyenin seçimi olması gereken yerdir.

Param kısıtlıysa ikea, param çook ise bilmiyorum neresi en iyisidir ama vivense iki tarafta da yeri olmaması gereken bir yer, onu biliyorum

Ikea'dan almayı düşündüğünüz ürünlere Amerika sitesinden bakın, orda kullanıcı yorumları oluyor. Çekmeceli ve kapaklı, menteşeli ürünleri dandik olabiliyor. Kanepeleri güzel ve dayanıklı. Sizin linkteki karyolanın çekmeceleri zamanla düşüyormuş, çökme yapıyormuş mesela ben daha önce yorumlarına bakmıştım. Yatağı ve karyolayı bir yatak firmasından almak daha iyi.

yakın zamanda ev döşedim. l koltuk ve birkaç masa ikeadan. hepsi de sorun çıkardı. daha 1 ay dolmadan koltuğun yayı attı. ahşap masanın üstü açıldı. ikisi de pahalı kaliteli şeylerdi lafta. müşteri hizmetleri rezalet. 2 ayda koltuğu incelemeye gelemediler, en son geldiler hmm evet haklısınız deyip bir daha olursa değiştirelim deyip gittiler. bir o kadardır masa değişimi için gelecekler. adı ikea diye çok abartılıyor, tamamen fos çıktı benim için.

vivense kötü denilmiş. tv sehpası, tekli koltuk, paspas vs aldım. başka şeyler de aldım, sorun çıktı anında çözdüler. mükemmel ilgilendiler, indirim çeki verdiler. mail ile anında bildirimlerde bulundular. 10 üzerinden 100 veririm. hiç bu kadar iyi müşteri hizmetleri beklemiyordum. ben de şaşkınım. ama ikeaya nal toplatır. bu arada, sorun çıkan şeyler vivense kendi üretimi değildi de vivensenin alt gruplarınındı. vivensenin kendi ürettiği hiçbir şeyde sorun yaşamadım. vivense internet mağazasından almıştım. alırken markasına dikkat edersiniz düşünürseniz.

gel gelelim ki bunlar biraz da şans işi. kimi ikeadan alır yıllarca kullanır, ben aldım 1 ayda bozuldu. kimisi de vivenseyle kötü deneyim yaşar, ama benim gibi memnun kalan da vardır. ama bence bir yeri komple aynı markadan döşemek için yeterince kaliteli değil ikea. talep de çok, bir sorun çıkınca müşteri hizmetleriyle uğraştırma ihtimali yüksek ve her şey çok zaman alıyor.

Ikea çok kalitesiz ürünler üretiyor. Belki kurdan dolayı tr pazarına iyice kalitesizleri de sürüyor olabilir. Komple ev döşenecek bir yer değil bence. Ama ugrasmayayim hepsini alayım ömürlük olmasin az modern tip görünsün diyorsan al. Ama 2-3 seneye rengi gider, tipi yamulur. Zaten taşınmaya hiç gelmiyorlar bence.

4 sene önce bütün evi ikea'dan döşedik, bir kez taşındık. Her şey sapasağlam, çok memnunuz. İkea ile ilgili bazı sabit fikirlerin yerel mobilyacı lobisi tarafından piyasaya sürüldüğünü düşünüyorum :) hayatta gidip yerel mobilyacılardan bir şey almam.

Linkteki karyolayi yaklasik 10 yil kullandim, simdi de misafir odasinda kullaniyorum. Bu arada da 3 kere tasindi.
Cekmeceler cok kullanisliydi bence. Icine yorgan, carsaf, yastik koyarak kullandim. Yeterince derindi benim icin. Sadece biraz yuksek bir model bir sure sonra da biraz ses yapabiliyor. Bunu istemezseniz malm oneririm.
Gardolaplarim pax, kayar kapi ve tekli modeller. Tekli modeller gene 10 yildir falan kullanimda, kayar kapililar 2 yildir. Hic bir sorun yok. Hatta en buyuk artisi zaman icerisinde raf/cekmece falan gibi seyler eklenebiliyor. Oldukca memnunum.
Sifonyerim malm, beyaz. Cabuk sarardi. Bunun disinda sorun yok.

Koltuk olarak sadece tekli tv koltugu kullandim. Sorun yasamadim.

Halilarim ikea. Yikama yapilmiyor, siliniyor. Sorun yok.

ikea'nın tasarimlarini cok seviyorum.
o sade, minimal tasarim hicbir mobilya markasinda yok.

1+1 ev dösemistim ben de, her sey ikea.

1+1 evden once kaldigim odamda da her sey ikea.

1+1de karyola, yayli yatak, kanepe, sehpa, sandalye, komodin, raf, abajur, lambader var. 2015'te almistim. sapasaglamlar ve hicbir sikayetim yok. ornegin yayli yataktan gayet memnunum.

eski odada da karyola, tum giysi dolaplari, duvar dolaplari, calisma masasi, calisma masasi sandalyesi, komodin, raf, sifonyer vardi yani her sey bembeyaz ikea. yani oda bildiginiz ikea magazasi gibi.
bir tek yatagin minder kismi yatas.

hepsi sapasaglam, ben cok memnunum.

daha once 5 yil yasadigim yurt odasinda da rafli yatak basligi, kucuk dolap, poang koltuk gibi urunlerini kullandim

sadece sunu biliyorum, ikeanin montaj yapilan mobilyalari defalarca sokeyim takayim islemine gelmiyor. kurdugunuz yerde hirpalamadan kullanmak lazim.

tasinma durumlarinda riskli olabilir belki.

ben kargoladınız mı, belgem nerede, ne zaman gelir, belgem gelmedi vs vs tonla şey söyledim. hiçbir zaman yanıt alamadım. belge melge de gelmedi.

Ne için kullanılacak? Üzerine ağır yükler binmeyecekse gayet sağlam.
Biz bir süre mutfakta kullandık, şimdi balkonda duruyor. Tabak çanak koyup yemek yemek için gayet uygun, ağır bir laptop koyup çalışmayı da kaldırıyor ama üstüne yaslanıp ağırlığını veren bir yetişkin insan olursa beni tedirgin ediyor.

yeriniz dar mi? bu tarz duvara monte masalar cok saglam olmayabilir, dar alanlar icin optimum fayda saglar,

yeriniz darsa daha masa gibi masa almaniizi tavsiye ederim. sunun gibi kare olabiilir, daha uygunu da vardir illa ki, hem daha mobil istediginiz yere cekebilirsiniz bunu, bes santim saga on santim sola

www.ikea.com.tr

www.ikea.com.tr

@exlibris 1. masa bende var ve 74-74 olsa da hiç küçük değil. bana dar bir şey lazım mutfak için. maks 60 cm olmalı genişliği. uygun güzel bir şey bulamıyorum bir türlü.

Ben yıllarca kullandım çok sağlam bir masa. Yemek yiyorduk sıkıntısız. Ama benim sevmediğim tek yanı kapalı konumdayken bir 5 cm daha geniş olmasını isterdim. En azından küllük vs. Koyabilmek için.

Bizim mutfak masamız bu. Üstünde yemek yenebiliyor, genelde hızlı yemeklerde tercih ediyoruz. Tabak çanakta sorun olmaz, alt desteği de sağlam, abartmadan tabii ağır kavanozlar makineler de koyuyoruz gerektiğinde. Alanınız darsa direkt alın bence.

genelde tektim. ilk tek olmayi huznu anaokulunda yasadim herkesinkini kutladik, benimkine sira gelecek diye beklerken okul tatil oldu... dumur olmustum ahahaha

sonralari zaten onemsemez oldum, ben kutlamiyorum diye kiz kardeslerimin kendi aralarinda.pasta alip benim dogumgunumu kutladiklarini biliyorum.
ulan bu nasil is ben yokum dogumgunumu kutluyorlar.
erkekler zaten umursamiyor dogumgunumu bilen kizlar da mesaj atiyor o kadar. zaten genelde calisiyor oluyorum kendim bile unutuyorum dogumgunumu.
en guzel dogumgunu de 99 depremi sonrasi koydeki dogumgunumdu herhalde bi 50/60 kisi vardik. hollandadan rusyadan almanyadan mektup arkadaslarim gelmisti.

Ne yalnız geçirmeyi, ne de abartılı eğlence biçimini beğeniyorum. Ama son birkaç yıldır sadece whatsapp üzerinden, hatırlayabilenler kutluyo. Farklı bi doğum günü geçireli epey bi yıl olmuştur.

En güzel doğum günüm lisedeyken yakın arkadaşımın "kuzenime bi şeyler alcam, boyu falan senle aynı sayılır, akşam bi alışverişe gidelim beraber" deyip 'kuzenine' aldığı hediyeleri aslında bana alıyor olması ve benim bunu hediyelerin bana verildiği ana kadar fark etmemem ve akşam bi cafede sürpriz doğum günü etkinliğine sürüklenmem.

Evet. Jeton kare.

Bu arada doğum günün şimdiden kutlu olsun.

@himmet dayı heheh teşekkür ederim. Her yıl burada "bugün benim doğum günüm" başlığı açarım zaten, klasiğimdir :D o zaman tebriklerinizi alırım, 10 gün kaldı ^^

Çocukluğumda hep mini partiyle kutlandı aile arasinda.

Doğum günüm belirli günler ve haftalara dahil xd o yüzden kolay unutulmuyor. Varligimdan gerçekten mutlu olduğunu bildiğim arkadaslarimin mesajları cokkk mutlu ediyor. Ancak iş yeri gibi ortamlarda pasta alinip kutlanacak olmasini bilmek aşırı geriyor beni... Hiç hoslanmiyorum.

Eğer hayatımda biri varsa onunla güzel bir yemek yemek isterim. Onun dışında kimsenin yapmacık kutlamalarini görmek istemiyorum (ancak maalesef görüyorum). Hl

Hatta son doğum günümü anlatayim. Arkadaslarima ısrarla "kutlanmasini hiç sevmiyprum.sakin kutlamayin" dedim. Sonra yine de suprizimsi yapmaya çalıştılar. Bir suratim düştü, bir moralim bozuldu... Dedim sevmiyorum demistim. Sonradan çok üzüldüm onların da keyfini kaçırdım diye

En güzel doğum günüm yok galiba

kendime Bremen'e 2 günlük seyahat armağan etmiştim 2015'teki doğum günümde. çouchsurfinğ'de anlaştığım arkadaş da nehir kenarında bir köşkte oturuyormuş, gitmeden anlamamıştım. terasını komple benim için ayarlamıştı. hem o 2 gün hem nehir yanı teras keyfi baya iyiydi. ryanair kampanyalarına denk getirmiştim gidiş dönüş uçak 18 euro idi. bir de festivale denk gelmişti ki her şey dahil maks 70-80 Euro'ya süper bi 2 gün geçirmiştim. en janti doğum günüm odur. ama genelde sade geçer.

En güzel mi bilmiyorum ama lisede sınıf arkadaşlarım aralarında para toplayıp doğum günümü kutlamıştı. Pasta almışlardı. Hatta o günkü harçlıklarını harcadıkları için biraz aç bile kalmışlar. Hoşuma gitmişti düşünmeleri, fedakâr olmaları. Kız arkadaşım da pasta yapmıştı bir kez. O da güzeldi. Ailem de pasta almıştı birkaç kez. Birkaç iyi geçen doğum günüm oldu. Ama yaş ilerledikçe eskisi gibi olmuyor. Ben o günü sakin geçirmek istiyorum. Hatta olaysız bitsin istiyorum. Biraz çekingen davranıyorum. Bunun yaşla ilgili olduğunu düşünüyorum.

ben bu konuda cok uzun yazabilirim. dogum gunu ve dogum gunu kutlamasina farkli gozle bakiyorum. burclarla filan hic isim yok mesela.

bundan 10 sene oncesine kadar herkesin dogum gununu caba gostermeksizin ezbere bilirdim. rastgele insanlar da olabiliyor bunlar. bir gun eski bir tanidigi gordum barda. sen dogum gunlerini hatirlardin benimkini hatirliyor musun dedi. bir dakka dedim ve onu bir arkadasimin yanina goturdum. arkadasima "dogum gununu soyler misin lutfen" dedim. (ikinci arkadasimin dogum gunu tanidik olan ile ayni gundu - 16 subat)

facebook cikana kadar insanlar cok deger veriyordu hatirlanmaya. sonra duvardan duvara yazmalar basladi ve herkes herkesinkini zaten biliyor oldugu icin cok onemsenmemeye baslandi. ben de biraktim bir yerden sonra.

su anda sadece cok yakinlariminkini kutlarim. o da oyle gece 12'den sonra filan degil gayet ertesi gun gun icinde (yegenlerim haric onlar benimkini 12'de kutluyor)

yeni tanidiklarimin dogum gunu ne zamandir hic bilmiyorum. onumde parti yapmadiklari surece kutlu olsun bile demem. cunku bunun onemsendigini dusunmuyorum. onemseyecek kisilerinkini kutluyorum.

bir gun bir "yakin" arkadasim dogum gunumu kutlamayi unuttu. "yani sen kutlamiyorum dedin ondan cok sey yapmadim" dedi. yahu kutlamadan kastim toplanma idi (kendisi her dogum gununde yemek organiza eden bir sahis)

ortalama 20-25 kisi kutluyor. kim kutlamadi diye aklima bile gelmiyor. ama yakinlarim bi zahmet kutlasin istiyorum :)

nasil geciyor? cok alelade geciyor. 12'de sevgili kutluyor ilk. sonra yegenler ve 20 yillik arkadas. aksamina da iciliyor (opsiyonel) pasta masta yasini zaten gectik (gene de arada aliniyor, olsun. pasta severim :D)

son birkac senedir toplu hicbir dogum gunu etkinligim olmadi (kendimin)

bu sene patronum (yunan) eve turkce mesajli cicek gonderdi hic ama hic beklemiyordum (birkac gun once gelmesi daha da surpriz yapti olayi) yani mutlu oldum tabi (birkac hafta once tatsiz olaylar yasamistik)

unutamadigim dogum gunum sanirim suydu: sene 2004 yurtta kaliyoruz. ben aksamlari calisiyorum part time. oda arkadaslarim hic kutlamadi ya da yarim yamalak kutladi hatirlamiyorum. dogum gunm ama 12'yi gecti saat yurda dondugumde.

kapiyi actim mumlar, karanlik, iyi ki dogdun...

dedim ki: bi dakka, ama benim dogum gunum gecti

arkadasim dedi: ulan demedim mi size bu kesin buna laf edecek diye sfdlsjfsldf

oyle tatlis bir andi. oyle...

dogum gunlerim sene gectikce berbatlasiyor hele bu yili hatirlamak bile istemiyorum. cocukken ailecek kutlardik teyzeler dayilar vs okulda da arkadaslarimizla kutluyorduk onlardan genel olarak memnundum ne abarti ne bir sey sadece toplanmak icin bahaneydi ve hediyeler mutlu ediyordu. artik olmuyor

tarihim kotu hava genelde yagmurlu ruzgarli vs oluyor cok ic acici degil

Tam doğum günümün olduğu gün, son senelerde yalnız odamda içip film izleyerek geçirmeye başladım. Çünkü canım kendim. Öncesinde de kendime hep hediyeler alırım.

Doğum günüm öncesi/sonrası eski şirket, lise, üniversite arkadaşlarımla basit bi yemek yeriz.

En güzeli de, üniversitedeyken arkadaşım bir sürü kişiyi bir partide toplamıştı. Partinin amacı başkaydı ama bir anda benim partim haline gelmişti.

Valla ben de ne ozellikle yalniz gecirmeyi ne de ozellikle gidip birileriyle olmayi istiyorum. Nasil denk gelirse artik oyle giriyorum.

29 yaş havuza atlamalı içip gebermeli parti
30 yaş evde tek başıma uyuyarak geçmişti
31 yaş arkadaşlarla rakı
32 yaş bekarlığa veda gecemi doğum günüme denk getirdim
33 yaş eşim tüm arkadaşlarımı toplayıp sürpriz yapmış kalamış parkında goygoy
34 yaş pandemiye denk geldi evde oturduk
35 yaş pandemiye denk geldi evde oturduk

En sevdiğim doğum günüm evde uyuyarak geçirdiğim.

Ağustos ayında olduğu için okul arkadaşlarımla hiçbir etkinliğim olmadı zaten sosyal bi tip değildim ama belki okul olsa en azından bir hareket olabilirdi.

Hayatımda bir kez evde doğum günü partisi yapıldı akrabalar birkaç arkadaş vs geldi hatırladığım tek anı; gelen en güzel hediyenin tam verilecekken veren kişinin elinden kayması sonucu kırıldığı an :/
gecesi 17 Ağustos depremi yaşandı yabancı ve kendi evimden çok daha yüksek ve desteksiz bir evdeydim çok korkmuştum. Çocuk kafası kıyamet kopuyor sanmıştım :):):) bir de o günlere dair güneş tutulmasını izlemeye çalıştığım bir an kalmış zihnimde.

Bu travmayla ilgili değil ama sonra hiç doğum günü kutlamadım.
Facebook kullandığım zamanlarda gün yaklaşınca profilimden doğum tarihi bilgisini gizlerdim kimse görmesin sayfam gerekesiz kutlama mesajlarıyla dolmasın diye.

99 dan sonra ilk kez bu yıl tam gününde olmasa da hemen bitişiğindeki hafta sonu minik tatilli bir etkinliğimiz var umarım güzel geçer.

Nice yıllara :)

Ben etrafımdaki insanların doğum günü için bir ay önceden hediye bakmaya başlarım. Pastayı kendim yapacaksam nasıl yapacağıma, hazır alacaksam nerden nasıl alacağıma, kutlamayı nasıl yapacağımıza karar veririm. Özenirim yani.

Ama benim doğum günüm gelir, doğaçlama, öyle baştan savma kutlamalar, bir gün kala sana ne hediye alalım diye sormalar. Tamamen soğuyorum. Bir gün kala hala ne yapacağını bilmiyorsan, ne hediye al bana öyle alel acele sırf almış olmak için, ne de laf olsun diye doğum günü kutla.

Kastettiğim abartılı şeyler değil, ama en azından düşünme kısmında özenilmeli. 1. derece yakınlardan bahsediyorum bu arada.

Ben kendiminkini pek önemsemiyorum. Etrafımdaki sevdiğim insanlar için bir farklılık yapmaya çalışıyorum ama o zamanki şartlara göre.

Hayatım boyunca doğum günleri kutlanan bir insan olmadım. Önem de vermedim açıkçası. Çocukken kutlansaydı belki önermserdim.

Bugün ailem doğum günümü kutladı mesela. Ama benim doğum günüm 10 Haziran. Sürpriz oldu bana da. :)

Peki gerçek doğum günümde ne yaptım? Hiç. Ama bu beni kötü hissettirmiyor. Sadece bir - iki arkadaşım var. Muhakkak kutluyorlar doğum günümü. Belki onlardan biri kutlamazsa biraz burulurum.

Birazdan yeni yaşıma gireceğim ailem memlekette, manitam uyudu, yalnızım. :( yarın bir şeyler yaparız herhalde. Doğum günlerini de çok severim bu arada.

genelde mesaj atmaktan fazlasını yapan olmadığı için yalnız geçirmeyi tercih ediyormuş, umursamıyormuş gibi yapıyorum. heheh.

dogum gunu kutlamayi cooook severim.

universiteye kadar ailemle kutladim. universiteden beri arkadaslarimla kutluyorum. sevgilimin oldugu donem onunla da kutlamistim.

eski sevgilim evime gelmis ve her yere kalpli mum koymus ve bana balon almis. cok tatliydi. onceki dogum gunumde de yarisi sonmus balonlarla kapima gelmisti ahahahhaha.

arkadaslarimla olanlar da cok eglenceli. bir tanesinde best friendimle ictik ictik uyuduk. video cektik bol bol. yilda 1 icen tipler oldugumuz icin baya sacmalamistik. cikolatalar bir yerde, biz bir yerdeydik. asik oldugum kisiyi aramamam icin beni tutmustu ki arayacak halim de yoktu ahahah. video cekmek onemli. sonradan cok guluyoruz.

benim degil ama bu bestimin dogum gunu de superdi. bu sefer bir yakin arkadasimiz daha vardi. sozde beni tutacaklardi o kisiyi aramamam icin ama onlar da kafayi bulunca ara ulan dediler. ben aradiiim, ses kaydi attiiiim, mesaj gonderdiiim... kendimi cok guzel rezil ettim. her yerde balon vardi. ben hepsini patlattim. bundan manyak gibi zevk aldim. sonra agladim agladim agladim. ilk defa viski denemistik. o bizi bozdu. ozellikle beni bozdu. kahve ictim olmadi, su ictim olmadi. midemin icine etmisim bir kere. bolca da pasta cikolata falan yemistim. ertesi gun acilden cikamadim :)) yine de guzeldi.

Başlasınında kendi doğum gümü de kutlamayı sevmem. O nedenle şimdiye kadar hiç kutlamadım yaş 30.

Doğum günlerini önemsemiyormuş gibi yapıp 1 yıl daha geçti diye içimden hüzünlenirdim. Gelen mesajlara cevap ver, pasta ye. O ruh halini dağıtmaya karar verdim. 1 ay önceden aileme doğum günümü nasıl kutlayacaksınız, bana ne alıcaksınız diye geyik yapmaya başladım. Artık doğum günümde ortalarda zıp zıp zıplıyorum. Ailem de bana uydu bir ay şamata yapıyoruz. Şakadan daha çok hediye istiyorum. Yalnız bir doğum günü geçirirsem de samimi olarak kendime hediyeler almayı, şımartmayı düşünüyorum. Belki hayır hasenat yapabilirim.

doğum günümü yalnız geçirmeye özellikle bir düşkünlüğüm yok.
tam aksine, eğlenceli geçenler insana daha çok yaşam enerjisi veriyor bence.
özellikle çocukluğumda hep çok güzel partiler yapardı annemler.
palyaçolar hediyeler mi getirmedi, barbie bebekli pastalar mı yapılmadı...
akla gelebilecek her şekilde kutlandı doğum günüm.
o yüzden bana hep eğlenceyi ve neşeli olması gereken bir günü çağrıştırır doğum günü.

35 yaşındayım, bugüne kadar sabahlara kadar eğlendiğim doğum günlerim de oldu, sabahlara kadar çalışarak geçirdiklerim de.
belli bir ritüelim ya da düzenim yok bu konuda ama yalnız geçirmek bence biraz morali aşağı çekebiliyor.
doğum günü kutlanması gereken bir şey çünkü.

çocukluğumdakiler dışında bugüne kadar en çok eğlendiğim doğum günüm, birinci ve en fazla ikinci dereceden yakın olduğum arkadaşlarımın olduğu kalabalık bir grupla asmalı'da yemek yedikten sonra sabaha kadar meyhane, nargileci, sahil falan dolaşıp eğlenip sabaha karşı bir arkadaşımın evine gidip kaldığımız doğum günümdü.
sabah yine hep birlikte kahvaltı yapmıştık.
grupta yeni tanışanlar olmasına rağmen gece boyu ve sabah tek bir kişi bile erken ayrılmadı, başladığımız kadroyla süreci tamamladık.
asmalı'da yemek yediğimiz yerde yan masadakiler doğum gününü duyunca kalan yarım şişe rakılarını bana hediye etmişlerdi, şişeyi hâlâ saklarım.

bir de, lisedeyken arkadaşlarımın harçlıklarını birleştirerek bana radyolu, çok güzel bir pikap aldıkları doğum günüm vardı.
kendilerince prodüksiyon yapmışlar.
annemle işbirliği yapıp benden gizli odama taşımışlar, paketlemişler falan.
ben eve gitmek isterken sürekli birileri oyaladı.
meğerse okulda neredeyse herkesin haberi varmış, bilerek lafa tutulmuşum.
ben de doğum günüm diye insanlar benle ilgileniyor sanmıştım, hiç uyanmadım o yüzden :)

sonra o kocaman paket açıldı, bütün gün boncuk strafor topladık odada.
ama çok eğlenmiştik, pikap da hâlâ çalışıyor.

İşbank

ne açıdan guvenilir? yani ne olmasindan korkuyorsun?

iş bankası.

yapi kredi, loglari yedeklemesi muazzam

iş bankası

banka size hangi manada guven asilayabilir anlamadim robokot'un yazdigi gibi.

İşbankası. Ali Ağaoğlu'na bir röportajında parasını hangi bankaya koyduğu sorulduğunda, iş bankası demişti. O gün dedim, bu herif parasını oraya koyuyorsa bir bildiği vardır.

isbank ve yapikredi
ikisine de guvenim esit

Yüzde 70 oranında seviyorum, kabul olur mu hocam ?

Ben!

ABD'de Türkçe öğretiyorum. Bu alanda yüksek lisansim. Burada da doktora yapıyorum. Esnaf bir ailenin çocuğuyum. Yasitlarim 90'larda okuldan kaçıp top oynarken ders çalıştım. Anadolu lisesinde okudum. Sonra devlet üniversitesinde okudum. İlk yıl burs alamadım çok sorun yaşadım, ikinci yıl tekrar başvurdum burs aldım. Lisede son iki yıl sabah 7 akşam 8 okul ve dersanede zaman geçirdim. Başarılı olduğum için de dersaneye para vermedim. Herkes gibi ortalama bir zekam var ama çalışkanım. Zekaniz ve paranız çok değilse, çalışmak zorundasınız, yoksa şikayet etmeyin.

çok seviyorum. sabah öf pöflesem de iş başında düzeliyor.

kendi işi olmadığı halde sabah severek giden bence cindir. yok yani sanmıyorum. müthiş para almam falan lazım anca öyle.

Valla ben iş tanımının getirdiği zorunluluk ve dayatma olayını sevmiyorum dolayısıyla da severek uyanma gibi bir durumum falan yok. Alarmla uyanmak zorunda kaldığım her gün istisnasız küfür ederim.

Yaptığım şeyden zevk alıyorum mu? Alıyorum ancak işte onu böyle saçma sapan standartlara oturtulması ve başkalarını zengin etmek için uğraşıyor olmam canımı sıkıyor.

Ben seviyorum abi su saatte kod yaziyorum.
dun sabah 6'ya kadar yazdim 2 saat uyudum 8'de mesaiye basladim. Kimse de bana demedi calis diye.

Ama firsatim olsa calismam, isi sevmekle calismak ayni degil ki.

Araba surmek gibi surmesi iyi, ama soforluk kotu.

seviyorum diyemem ama sevmiyorum da değil.. çalışma arkadaşlarım süper ama bayağı kıyak ortamımız var :D çekilir kılıyor diyeyim.

İşim çok bomba da yeterince para kazanamıyorum hala :D

Ben seviyorum valla

Ayda birkaç bin lira daha kazansam çok severim işi. Aslında şu anda da seviyorum ama hayatımı komple düze cikaracak maddi gelirim olmadığı için canım sıkılıyor arada.

Yaptığım şeyi seviyorum ama bunu belirli mesai saatleri içinde içinde, deadline yetiştirmeye ve müşteri memnun etmeye çalışarak yapmayı sevmiyorum. Şirket, çalışma arkadaşlarım ve yönetici tarafından rahat bırakılmış olmak olmasa devam edemezdim burada.

Severek yapıyorum.

meslegimi seviyorum da, severek icra edebilecegim bir sirket bulamadim. :/

Severek uyanmak için sevdiği işi yapmak yeterli sebep değil ki. Severek yaptığın işi birlikte yaptığın insanların onu ne kadar çok kirlettiği ortamdaysan asla huzur bulamazsın mesela. Ayrıca mutlu uyanmanın tek kriteri bunlar da değil. Ekonomik şartlardan güvenlik alanına, ülkece yaşanan psikolojik kaostan ailevi ve özel hayata kadar milyom tane etken var.

Evet sevdiğim işi yapıyorum ama Severek yapmamı engelleyenler, bunu kendilerine en doğal hak görenler, müdahale edince en pislik entrikalar çevirenler var.

İşimi seviyorum. Hem bedava araba ve bedava yakıtla geziyorum, hemde sevdiğim satışçılık işini yapıyorum. %90 diyeyim, %10, ayda çok fazla km yapmaktan kırıyorum.

Ben de işini severek yapanlardanım. Zor ve yorucu tarafları tabi ki var ama keyif aldığım işi yapıyorum.

Mesleğim fena değil. Ama beni mutlu edecek sektöre geçiş yapmam lazım.

Mesleğimi yüzde %60 seviyorum.

Sevdiğim bi sektörde çalışırsam bu oranı yukarı taşıyabilirim. Ama şuan bankacılık sektöründeyim iş tatmini %30 falan.

@howfaristhesky hayatım aynı şekilde geçti hep inekledim dershanelere hep burslu gittim her okulumu dereceyle bitirdim, kpssde de derece yaptım üstelik. ama şu an iş var ama var sadece. zerre sevmiyorum. şimdiki aklım olsa ylsy kasardım kpss kasacağıma kimse de akıl vermedi.

Sevmek zorunda olduğum işi yapıyorum diyebilirim.

Yıllarca hiç alakam olmayan bir sektörde aşırı yoğun şartlarda çalıştım.
Şu an en azından okulunu okuduğum işi yapıyorum ve görece daha insani şartlarda çalışıyorum.
İşten çıkarken şöyle bir işte çalışsam ne güzel olur dediğim işi yapıyorum tam olarak.
Bu da herhalde özellikle bizim ülkemizde gerçekten bir lüks. Bu yüzden nankörlük etmek istemiyorum.

Mesleği sevmek başka bir durum ya zamanında daha çalışkan olup, daha bir okulda daha iyi bir bölümde okuyup daha çok seveceğim bir işi yapabilir miydim, yapardım, ben tembelliği seçmişim şimdi bunu ödüyorum.
Bu yüzden şikayet etmeye hakkım yok diye düşünüyorum.

iş iyi de parası az, pandemi falan.

asker gibi çalıştığım bir işte çalışıyordum 1.5 yıl öncesine dek. tüm getirilerine rağmen işi sevmediğim için işini sevenler kendilerini kandırıyor gibi geliyordu bana da aynı sizin gibi. bastım istifayı, 1 sene yattım. kafaya koydum sadece sevdiğim işi yapacağım diye iş aramaya başladım sonra. başvurduğum ilk yer oldu. iyi ki de olmuş. artık sevdiğim ne kelime, hayalimdeki işi yapıyorum. hani burada soruyorlar ya şu kadar paranız olsa ne iş yaparsınız, hala çalışır mısınız vs, trilyonlarım da olsa hala yapacağım işi yapıyorum artık. 2 durumu da dibine kadar yaşamış biri olarak biliyorum ki insanın sevdiği işi yapması kadar hayatını dengeye oturtan, kişiye huzur veren bir şey daha yok.

Sinema ve Televizyon mezunuyum. MSA Profesyonel Aşçılık sertifikam var. Her ikisini de mesleki anlamda tecrübe ettim. Şu an ilginç bir şekilde lojistik sektöründe çalışıyorum. Artık sevmek sevmemek olarak değil de vazife olarak değerlendiriyorum. İş haricindeki hayatımı güzelleştirme peşindeyim.

risk management alanında head seviyesinde yöneticiyim. normalde işimi çok seviyorum. fakat işin kendisini seviyorum. üstümdeki kişi ile uğraşmak, etraftaki gerçekte iş yapmayan ama hep şikayet eden veya light konuları yönettiği halde daha fazla önem verilen kişilerle aynı organizasyon içinde olmak beni içten içe öldürüyor.

10+ senedir sevdiğim işi yapıyorum çok şükür.

öğretmenim hiç severek yapmıyorum işimi.
sevdiğim işte başarılı olursam ileride istifa etmeyi düşünüyorum.

iki yıldır sevmediğim işi yapıyorum. hedefim 5-10 sene içinde sevdiğim bir alana geçebilmek. iş sonuçta sevilir mi bilmiyorum

sevdiğim işi yapıyorum. sıkıntı insanlarda. insanları sevmiyorum.

Ben +1

4- iyi. kırmızı halı çok severim. ama şu linkteki gibi daha minik desenli olanlar çok daha şık duruyor. : www.pinterest.pt

3
Daha az desenli olanlar sade görünüyor bu karışık geldi

bundan 20 sene önce yeni çıkmaya başlamıştı bu tarz ve renkler sonradan yaygınlaştı şimdi çoğu yerde var, standart bir model yani ben sevdim, benim evde de var :p

edit: 3

5

2-kötü
bence çok kırmızı ve göz yoruyor. ben daha sade seven tayfadanım.

5

Çok sade, görseldeki gibi açık tonları baskın bir odada veya salonda 5 derim. Çok güzel halı.
www.hizliresim.com
Böyle turuncu ve açık kırmızılar da güzel duruyor bence

2- ama kirmizi ve sark temasi arasam alirdim hemen

datça emekli kasabası gibi bence, marmaris'te çok daha fazla seçenek var. ayrıca datça'ya ulaşım çok uzun sürüyor. Marmaris'e gelirseniz bozburun, selimiye vs gibi yerlerde değişik alternatifler var, marmaris merkezde de bar kulüp vs ortamı var.

genç biri olarak kişisel deneyimim sonucu diyorum ki Datça yaşlı kafaların yeri. ben acayip sıkılıp kaçmıştım hemen. Marmaris daha eğlenceli bir tatil merkezi. barlar ve etkinlikler de çok ve çeşitli. çok hatırlamıyorum ama plajları da güzel gibiydi, çakıllıydı galiba. ikisi arasında bir seçim yapılacaksa Marmaris derim ben.

datça sakin bir yer etkinlik azdır. marmaris gökova tarafında su aktiviteleri var. rafting vb. de.

IT'de hangi alanda çalışıyorsanız ve bu alanda devam etmek istiyorsanız o bölümde yapın derim.

var tabii ki. güzel bir sunumla neden o yüksek lisans bölümünü istediğinizi, ne işinize yarayacağını, neden özellikle o okuldaki bölümü istediğinizi, tez için ne düşündüğünüzü , nasıl hazırlandığınızı vs açıklar, anlatırsanız gayet de şansınız var. e biraz* da alan bilginiz varsa tez yazacağınız konuyla ilgili, oldu bu iş.

*gerçekten biraz. çünkü zaten çok bilseydiniz yükseğe niye gidesiniz dimi.

edit: sunumdan kasıt pp sunumu değil. kendini sunmak, anlatmak. hem mülakatta sorulacak sorulara hem niyet mektubunda bahsettiklerime hazırlanmış olarak cevap vermek.

Sunumla falan pek alakası yok bunun. Iş alacağın ALES, Dil vs puanlarında ve başvuracağın bölümün kriterlerinde. Bilgisayar ile ya da ona yakın bir dalda lisans falan bitirmediğin için çoğu üninin koyduğu X bölümlerinden mezun olma şartlarını o bitirdiğin bölüm YBS değilse sağlamıyorsun. Bu şartları olmayan ya da olsa bile öyle çok katı olmayan ünileri bulman gerekir.

Onları bulsan bile başvuru için ALES ve YDS puanların yüksek olmalı ki mülakatlara kalabilesin. Mülakatlar da öyle PowerPoint ile sunum yapabileceğin şekilde değil. Bölümle ilgili sınavlar şeklinde oluyor. Öyle sadece tez yazacağın alanla ilgili bilgi yeterli değil. Madem yüksek lisans yapacaksın o zaman lisans bilgilerinin yeterli olduğunu göstermen gerekiyor.

Durum en son TEZLI yüksek lisans için bu şekildeydi sürekli bişeyler değiştirdikleri için belki benim dediğim bazı şeyler geçerliliğini yitirmiştir ancak hepsinin geçerliliğini yitirdiğini sanmıyorum. Tabii özellerde veya tezsizlerde iş başka olabilir.

adres olarak avm'yi verin?

Olur ya neden olmasin. Not kismina gelip alacak kisinin adini filan da yazin.

- cebe para gonder ile cep numarasına para gönderebilirsin. tr numarası gereklidir muhtemelen.

- yada 2. yol qr ödeme ile alacagım desin, pos cihazından cıkan qr kodu olan kağıdın fotosunu whatsapp ile sana gondersin :) sende web whatsapptan acıp ceple okutup odemeyi yapabilirsin

yemeksepetinde şubeden teslim diye seçenek çıkıyor artık adresler kısmında.

Gerci siz siparis verince yemegi hazirlayacak sube, o avmdeki sube mi acaba? O da var...

O yuzden dnzbrs +1 diyorum.

Arkadaşınız avm'de olup yemeksepetinde de yer alan bir restorana gitsin. Kasadaki kişi ile görüşsün. Durumu anlatsın. Arkadaşım siparişi verecek, açıklama kısmına ismimi yazacak ben burada bekliyorum desin. Kabul eden bir restoranı size bildirsin.

cep telefonu varsa cebe havale yapıp direkt para gönderebilirsin

yıllardır lensmarket'ten alıyorum çok memnun olduğum için hiç farklı sitelere bakma ihtiyacı duymadım. acuvue oasys'ciyim.

asisamus +1
10 yıldan fazladır lens kullanıyorum. soflens 38'ciydim üretimden kalkana dek. şimdilerde bakınıyorum hangisini taksam diye. soflens 59 ve purevision tırt çıktı.

Bu arada, soruma verilen cevap üç olarak görünüyor ama iki cevap görüyorum. Bir sorun mu var duyuruda?

gözlükçülerden alıyorum. markayi unuttum ama airoptic mi ne

müşteri hizmetleri aşırı iyi olduğu ve çok hızlı teslimat yaptıkları için lensmarket’ten, bazen biofinity bazen de oasys alıyorum. hemen hemen bütün markaları denedim bu ikisinde kaldım.

lensmarket dışında lensci.com’dan da çokça almışlığım var. orası da bir lensmarket olmamakla beraber fena değil.

Circirt; bir tarafi yapiskanli cirtcirt var onu pencere cercevesine yapıştırıyorsun, üstüne o tülü geciriyorsun o cirtcirtlara.
Ise yariyor.
Ama sorun; onu tekrar cikartman gerekirse kolay değil. Yani bana kolay gelmemisti ama zamanim dz yoktu ugrasamadim.

Cırt cırtlı en iyisi ve kolayı. Bi tarafı bantlı, oradan pencereye yapıştırıp diğer cırt cırt kısmına da bez sinekliği yapıştırıp hallediyorsun. Attığın bana pahalı geldi daha makul fiyatlar olması lazım

Is gorur de bu pahali.

buldugunuz seyler icin genelde fiyat arastirmasi yapin, ayni urun n11 de falan yari fiyatina var ama o bile pahali gereksiz bence. ben soylelerinden aliyorum: urun.n11.com (bu fiyattan daha ucuza da cikar benzer urunler) her yaz degisiyorum.

koctas'ta onun daha ucuzlari var, ben yaptim gayet guzel. biraz ugrastiriyor sadece.

Merhaba;
Sabit sineklik yaptırma işini ev sahibi ile konuştunuz mu, sonuç olarak evde demirbaş olarak kalacak ve olması gereken birşey, en sağlıklısı pileli akordiyon sineklik yaptırmak olur.

Cırt cırtlı olanları balkon kapılarında kullanamıyorsun, bunun haricinde cam için düzgün kesilir, montajı yapılırsa iş görüyor.

www.hepsiburada.com
bundan aldım, çift taraflı bantla yapıştırdım gitti bitti. çok da iyi oldu. cırtcırt falan da yok, gerek de duymuyorum.

Evet

m7 mahmutbey hattı kapalı. diğerleri açık. yani evet sağlayabilirsiniz.

+1

Yazdıklarını okurken refleks olarak yeni tab açıp yemeksepetine girdim. Tarif okumaya bile üşeniyorum şu an.

Çok vaktimi almasın diyorsan şu videoya bir bakabilirsin, çok lezzetli değiller ama 30-40dk içinde halledebilirsin.

www.youtube.com

+1

yemek yapmaktan, yemek düşünmekten, acıkmaktan, yiyince üstüme çöken ağırlıktan kısacası yemekle ilgili kafa yorulması gereken her şeyden nefret ediyorum. bu duyuruyu okuyunca yemek yemediğimi hatırladım ama planladığım yemek için de saat geç oldu, yine ne yiycem diye dolaba aptal aptal bakmaya gitmem lazım.

2-3 gün yetecek kadar pişirin pişirdiğinizde.

ev işi nankör mü evet bir bakıma öyle, ev durmadan bakım isteyen bir makine, mutfak da öyle bugünü ya da iki günü atlattın tekrar yapmak gerekiyor

fakat tek tek baktığımda uzun sürmüş, buradan mutfak pratiğin fazla değil gibi görünüyor, yaptıkça hem eş zamanlı pişirmeyi hem hızlı hazırlamayı hem de en uygun boyutlu tencereyi tabağı gereçleri kullanarak verimli olmayı öğreniyorsun

önden patatesleri haşlamaya koyarsın, bu arada tavuk sotenin hazırlık kısmı 10 dakika pişme kısmı yarım saat, bunlar pişerken 15 dakikada semizotu salatasını hazırlarsın, tavuk piştiğinde patatesler haşlanmış ezilmeye hazır hale gelir 10 dakika bu kısım

yani 3 yemeği 50-70 dk da çıkarabilirsin eş zamanlı

@freebird 50-70 dk de çok ki :D

bir de bunlar basit olanlar bu kadar sürüyor. insanlar daha zor/uğraştırıcı şeyler yapıyorlar 0_o

aslında hazırlama süreleri kısa 10ar dakika senin yapacağın işler ama yemeklerin pişme süresi var patates en az 30 dakikada haşlanıyor, tavuk sote de 30 dk da pişiyor bu kısımda yaptığın bir iş yok aslında, yemeklerin ne kadar sürede piştiğini öğrenirsen bu sürede dizi, youtube vs izleyebilirsin, bu his zaman yönetimi mutfağa hakimiyet yaptıkça zamanla oturuyor

freebird5406_2 +1
insan eli alıştıkça ve yemek yapmaktan anlar hâle geldikçe, aynı sürede iki katı şeyi de çıkartabiliyor.
deneyimle ilgili.

ben haftada bir gün fırsat bulduğumda 2-3 saatimi mutfakta geçiriyorum, neredeyse bir haftalık yemeğim hazır oluyor.
o anda pişip sonra tüketilemeyecek şeylerin de en azından hazırlıklarını yapıyorum.
o gün pişecek eti sabah buzluktan çıkardıktan sonra her gün 10-15 dakikada halloluyor.

Kısmen katılıyorum. İnsan yapa yapa pratik kazanıyor, 2 saat gerçekten uzunmuş. Mesela ben haşlanacak şeyleri veya pişmesi vakit alan şeyleri başka bir iş yaparken ocağa koyuyorum. Yemek yaptığımda 2-3 gün götürecek porsiyon belirliyorum. Sandviç olayına katılmıyorum. Vücudunu seven bir insan olarak gerekirse her gün iki saatimi mutfakta geçiririm yine de o sandviçi yemem.

kesinlikle öyle.. 2 saatte sarma sarıyorsun 15 dkda yok oluyor :) o tür püreli alengirli yemekleri haftada 1 yapıyorum yaparsam. varsa yoksa herşeyin tencereye aynı anda konduğu tencere yemekleri.

bir de derin dondurucu sağolsun doğranmış sebzeler, önceden kavrulmuş et, haşlanmış bakliyat hatta doğranmış dereotu maydanoz vesaireyi çıkarıp oradan kullanıyorum. mesela karnıyarık yapacaksam boş bir zamanımda veya zaten mutfakta işim varsa bir yandan fırında patlıcanları kızartıyorum, buzlukta hazır bekliyor, yapacağım gün çıkarıp pişiriyorum. yani kısacası minik zaman boşluklarında yaptığım hazırlıklar yemek yapma süremi epey azaltıyor.

Ben de geçen gün lazanya yaptım ve pişip sofraya gelmesiyle beraber 3 saatten fazla sürdü. 3 kişiydik ve 6 dilimi 5 dakikada falan yedik çünkü çok güzel yapmışım :D Sonra bulaşıkları toplamak falan da yemekten çok daha fazla vaktimi aldı.

Ben de “bu ne içindi” diye düşündüm bi ama ben her türlü seviyorum ya yemeğin her aşamasını. Yeme kısmı zaten en büyük zevklerimden biri ama yapma kısmından da her zaman olmasa da zevk alıyorum çoğu zaman. Kapsüllere geçilmesini asla istemem ama şöyle maksimum 1 saatte birkaç çeşitten oluşan bir sofra kurulabilseydi her gün güzel olurdu.

evlenmek istememe sebeplerimden biri de bu. valla. ben zaten 44 kiloyum, pek bir şey yemiyorum. kendim için de oturup özenli yemek yapmam zaten asla. o yüzden yemek derdim yok. evli olsam adama hergün hergün ne pişiricem, bir de dediğiniz gibi vakit alıyor. üstüne işten yorgun argın gelinecek. kadın olmak zulümdür...

+1. zaten eşim de ben de kiloluyuz, ciddi ciddi şu habit benzeri eve diyet yemek getirme şeysilerine abone olalım diyoruz. böyle zayıflayan bir yakınım var. kaldı ki zaten yemek sepetiyle aynı şeye geliyor. salata malzemesini temizlemek bile -hele de şu pandemide- hem uzun hem zorlayıcı. ya da komple üşengeç olduk (bu ikinci seçenek daha mantıklı geldi şimdi XD )

aslında yaptıkça hızlanırsın da, cidden pişme süresine -düdüklü tencere kullanmak dışında- müdahil olma şansın yok. altına ateş olacak halin yok ya. o bakımdan ya anne yemeği ya da hazır yemek rulez...

Hem pratiğiniz eksik, hem de daha pratik yemekler de var. Ben dün akşam zeytinyağlı taze biber dolması yaptım, içini hazırlaması doldurması 20 dakika sürmemiştir. Tencereye pişerken 3-4 tane beybi patates koydum. Yoğurt ile afiyetle yedik.

Tarife bakmaya, düşünmeye giderseniz, çok uzun sürer. Günlük hayatta tek tencere yemekleri yanına salata veya yoğurt daha pratik oluyor. 3 çeşitli yemeği haftada 1-2 yiyoruz. Mesela suyu çektirilerek pişirilen ton balıklı makarna yanına salata, enginarlı pilav-yoğurt, kapaklı borcamda patates tavuk (efsane oluyor) - salata, fırında sebze (ne varsa) ve yoğurt. Daha da sayabilirim. Bu örnekleri hazırlamak yarım saat sürmez. Bulaşıkları da az. Bunlar gerçekten iş değil. Pazar günü yarım gününü mutfakta geçirip haftalık yemek hazırlayanlar da var, duruma göre o da mantıklı.

Haftada bir kez dışarıdan yiyoruz. Daha fazla yemem. Hangi yağı, unu, eti kullanıyorlar belli değil. Paketli ürünlerin içeriğine hiç değinmiyorum bile. Her gün vücudumuza alıyoruz gıdayı, fiziksel sağlıktan ruhsal sağlığımıza kadar binbir türlü etkisi var. Ben bu şekilde beslenip beyaz un ve rafine şekeri hayatımdan çıkardım, senelerdir birlikte yaşadığım yumurtalık kistlerimden kurtuldum.

İzlediğiniz dizilere, oynadığınız oyunlara, patrona para kazandırmaya harcadığınız onca vakti düşünün. Bunların yanında bedeninize yararlı olacak yemeğe her gün bir miktar vakit ayırmak mı çok?

+ 0,5 :D

Ben de yemek yapmayi hic sevmiyorum ama sebebi tek basima yasadigim icin tek kisilik yemek yapmanin zor olmasi. Ertesi gun ayni yemegi yemeyi de pek sevmiyorum cunku.

Burada cook box denilen naneler var. her ogun icin tarifiyle beraber nokta atisi malzemeleri yolluyor. Mesela 50 gr peynir mi diyor? Tam 50 gr peynir. 75 gr domates sosu mu? Tam 75 gr domates sosu…
Sonra kendin yapiyorsun yemekleri. Oyle olunca “ay bi su bardagi hangisi acaba, yarim demet ne abi” vs demeden cat cut yapiyorsun ve hazirlamasi min 40 dk surmesine ragmen keyif aliyorsun.

Evde malzemeleri bir araya getirmeye sinir oluyorum kisaca ve ne yapsam diye dusunmekten nefret ediyorum.
O yzuden salata-meyve-et yanina kepekli pirinc/bulgur pilavi vs seyler yiyorum ya da disarida yiyorum :D eve siparis etme gibi bir huyum yok allahtan. Bazen dondurulmus pizza vs oluyor evde, mumkun oldugunca almiyorum cunku usenip firini acip pizzayi atiyorum, hos olmuyor.

Bulasik makinasi olduktan sonra bulasik hic is degil bence, 5-10 dk ayirabiliyorum ona :) en kotu aciyorum arka planda bi dizi tablette, onla takiliyorum mutfakta, is de akip gidiyor yani

Geçen tam hazırlanırken planım iptal oldu. O gün de nasıl evde durmak istemiyorum sana anlatamam. Bu ara çizgi roman kitaplarına sardım (marvel, anime tarzı değil ) ve dedim ki İzmir’deki kitapçıları gezeyim ben yaaaa diyerekten Karşıyaka’dan başladım Konak ve Balçova’ya kadar yol aldım. İki tane kitap da aldım ama güzel bir doyumdu benim için. Sanırım ilerleyen zamanlarda bir planım daha iptal olsa bu kez halk kütüphanesine gidip kitap okumayı düşünüyorum bu da yurtdışında yaşarken cok sevdiğim bir aktiviteydi.

Sinemaya gidiyorum, yürüyüş playlistimi açıp yürüyorum, fotoğraf çekiyorum, güzel yeme içme noktaları varsa gözüme kestirdiğim, oralara gidiyorum
Bunları özellikle yalnız yapmaya çalışıyorum.

Denk gelince yalnız yaptığım şeyler bara gidip içmek, alışveriş yapmak.

mahallede yürüyorum. merdiven çok, oralarda oturuyorum. o sırada bir şeyler okumaca, içmece. kitapçıları dolaşıyorum. antikacılara girip çıkıyorum. kendime iş çıkarıp ya markete gidiyorum ya kargo şubelerine ya nalbura ya kırtasiyeye falan gidiyorum gerekli gereksiz :p sergidir kütüphanedir müzedir vb. yerler görünce girip birkaç saat dolanıyorum. cafelere yalnız gitmiyorum, belki çok sakinse girip otururum ama genelde girmem. genelde boş boş yürüyorum. önceden sürekli tiyatroya giderdim de pandemi sonrası henüz kısmet olmadı. bu döngüye bir de o eklenecek yakında.

Amaçsızca yürüyorum bazen. Eskiden sevgilimle çok yapardık. O kadar yürürdük ki; saçmalık derecesinde. Şimdilerde salacaktan iniyorum sahile merdivenlerden, kuzguncuğa kadar yürüyorum sonra geri dönüyorum.tabi bunu aktivite olarak yapmıyorum. Sadece yapıyorum.

Normalda 1 saat spor yapardım. sabah erkenden yüzmeye giderdim. Onun dışında market gezmesi falan. Bazen yürüyüş. Son zamanlarda aşırı sıcak olduğundan hiç bir şey yapasım yok

Benim pek arkadaşım yok canım sıkıldıkça bilgisayarımı alıp dışarı çıkıyorum. Kadıköy bazen Bağdat caddesinde geziyorum çalışıyorum dizi izliyorum vs

Çok klasik olacak ama son zamanlarda Starbucks'ta kitap okuyorum :D Hayatımda bir kafeye gidip kitap okumuşluğum yoktu, bu hafta birkaç kez yaptım bunu ve sardı. Bayaa kaptırıp gidiyorum, not alıyorum. Evde bunları yapamıyordum hep aynı ortamdan bıktığım için. Diğer sevdiğim şey de sergi gezmek kendi başıma. Bazen de bisiklet sürmeye gidiyorum Moda ya da Bostancı. Dün tek başıma Ada'ya gittim, sadece yürüdüm. Yürürken biri seslendi, kahveye davet etti, yaşlı bir amca. Kabul ettim, bahçesinde kahve içtik sohbet ettik. Kendi kendime bir şeyler yapmaya alıştıktan sonra başka insanlar var ya da yok fark etmemeye başladı her şeyden keyif alıyorum.

Birazdan çok güzel bir yerde yürüyüşe çıkıp, en sevdiğim foodtrucktan bir sandviç alıp nehir kıyısında yiyeceğim. Bu planı güya 3 kişi yapacaktık, acil işleri çıktı. Dışarıdaki her etkinliğe tek başıma gidebilirim, pek de keyifli geçer.

küçük bir tatil beldesinde yaşıyorum. uzaktan çalıştığım için bazen böyle halkın hala kabul edemediği üçüncü nesil kahveciye gidip sokaktan gelen geçeni izleyip çalışıyorum. eğer işim yoksa ve hava durumu müsaitse bisiklete binip 30- 40 km pedal çeviriyorum. eğer enerjim yerindeyse çıkıp koşuyorum. bu ikisini yapamazsam sandalyemi alıp denize gidiyorum, kitabımı okuyorum güneşin batışını izliyorum. biraz monotonlaşıyor bir süre sonra ama hiç yoktan iyidir. evde oturmanın kime ne faydası olmuş.

Sahilde yürüyüş yapmak, bara gidip bira içmek, sinemaya gitmek tek başımayken en sık yaptığım aktiviteler.

gezebileceğim sergiler varsa onlara gidiyorum, sahilde yürüyüş yapıyorum, kitabevlerini geziyorum, kedilere mama vermek için evin civarında turluyorum, bir kafede oturup çay kahve içiyorum, tatlı yiyorum :)

evde dizi film izlerken durduruyorum ezan bitince devam ediyorum o kadar çok çıkıyor sesi artık. linç yemeyeceğimi bilsem gidip hocayla kavga ederdim.

Biz de aynı sıkıntıyı yaşıyoruz. Eşim camiye gidip konuştu çocuk var uykusundan uyanıyor diye, onlar da biraz kısarız dediler ama hiç bir değişiklik yok. Belki siz de bu tarz bir bahaneyle gidip konuşabilirsiniz, bakarsınız işe yarar.

Keşke sadece ezan okunsa. Haftanın her günü ezan dışında da bir şeyler okuyorlar sürekli bizim buradakiler rastgele zamanlarda. Ses sonda, bir de üç dört farklı cami var civarda.

Telefonla konuşurken dışarıdaysam falan karşı tarafın söylediğini anlamıyorum.

aynen son ses açtılar, linç yemeyeceğimi bilsem şikayet ederim +1

evet biz de rahatsız oluyoruz. hatta ev arkadaşım işteki arkadaşlarıyla bile aynı şeyi konuşmuş. ezan mezan sela sömürebilecekleri her şeye daha bir dört elle sarılıp b*kunu çıkartmak istiyorlar şeklinde yorumladım.

Aynı duyguları 1500 yıldır paylaşıyoruz. İnternetin icat edildiği yıllardan bir flash animasyon ile derdimizi anlatmışlardı. Bekleyin yükleniyor...
www.youtube.com

isterse fısıltıyla okusunlar, ezan denen şeye hepten sinir oluyorum. günde 5 kez, kelimenin tam anlamıyla *her yerde* birilerinin yabancı bir dilde uzun uzun bağırmasının nesi nasıl normal olmuş anlamıyorum zaten. dinde zorlama yok derler bir de. bu zorlamayan hali yani. bi de bunun selası bilmem nesi var. tamamen gürültü kirliliği bence.

Ben geçenlerde ezan kötü okunduğu için ilçe müftülüğünü aradım, derdimi kibarca anlattım, şaşırtıcı derecede anlayışlı çıktılar ve bir sonraki ezanı başkası okudu asıl müezzin izinde miymiş neymiş onun yerine bakan kötü okuyormuş.

Siz de şansınızı deneyebilirsiniz bence.

Cimer'e yazmanızı tavsiye ederim. Ezanda ki kelimeler artık anlaşılmıyor sadece e ve a harfleri uzatılıyor. Aradım ilçe müftülüğü bana hak verdiler ama nedense yine aynı şeyler devam ediyor. Her vakit bir camii okusa aslında daha mantıklı tüm sesler birbirine giriyor ve hepsi son ses kafayı yemiş bu diyanet. Akp propagandası başka birşey değil

bunun ideali yok, kimse senin kadar düzenli tertipli olmak zorunda değil. benzer sıkıntıyı senin tarafında çekmiştim, sonrasında bunu karşı tarafı söylediğimde söylediğim şeyi çok güzel anlatmıştı.

bu bir yaşam tarzı meselesi gibi, öyle bak olaya ve onun senin gibi olmasını bekleme. ortak noktada buluşmanız lazım ama sen taviz vermez devam edersen o da sana yaklaşmaz. bence karşına alıp samimi bir şekilde bunlar beni rahatsız, bendeki de abartı ama orta yolu bulmak adına ne yapabiliriz gibilerinden içini dök. yaklaşımına göre hareket edersin.

biraz da salmayı öğrenmesi gereken kişi sensin yani.

kız arkadaşın bu saatten sonra değişmez, değişmeye çalışır belki ama olmaz yani. seni tatmin edecek standartlara yaklaşamaz dahi. umarım evlilik falan düşünmüyorsunuzdur yoksa hayat ızdırap olur.

O senin gibi olamaz sen de onun gibi rahat olamazsın

Böyle bir durumda temizlenecekleri önceliklendirin, örneğin kenara atılmış bir tişört ya da sehpada kalmış bardak sonra da kaldırılabilir ama tezgahta bırakılmış bulaşıklar kurur, koku yapar, karınca yapar bekletmeye gelmez günlük mutfak işi konusunda anlaşın

Eğer uğraşmaya değer buluyorsanız ilişkinizi iki tarafın da birer adım atmasıyla düzelebilecek bir şey. Kız arkadaşınız biraz düzen öğrenecek, siz de biraz salacaksınız. "Her zaman yatmadan önce bulaşık yıkanır tezgah silinir" noktasında mesela ben 2 çocuklu bir ev kadını olarak enerjimin kalmadığı gecelerde salıyorum. Bazen eşime rica ediyorum, ama o da benim kadar yorgunsa "canımızdan kıymetli değil" noktasında bırakıyorum. Bu ayda 1 olur belki. Tabii toplum daha çok titiz kadın-dağınık erkek klişesine alışmış olduğu için size hemen "ayrıl"ı yapıştırmışlar, ama dağınık insanla yaşamak her iki cins için de zor. Mesela benim kırmızı noktam mutfak bezi mutfakta kalır, banyo bezi banyoda kalır, diğer bezler ortak kullanımdadır. Onlarda da tozbezi ile yer bezi farklıdır. Bu mesela esnemez noktam. Onun dışında ev çok dağılırsa "haydi yarım saatte topluyoruz evi" diyorum, el birliği ile halloluyor.

değişmek isterse değişir, çok zor değil. orta yol bulabilirsiniz ama dediğiniz kadar çok dağınıksa o size daha çok yaklaşmalı sanki. yoksa siz yine rahat edemezsiniz. güzel güzel konuşun. uzun uzun anlatın. neden rahatsız olduğunuzu, ne hissettiğinizi...

ben de kardeşimle yaşıyorum mesela, bir huyu var yediği içtiği her şeyi ama her şeyi yarım bırakır. şişede soda, tenekede meyve suyu, tabakta yemek, kasede sos hepsi yarımdır. her gördüğümde uyarıyorum artık.

kedilerimi bile böyle yetiştirdim. kedilerin yatakta oyun oynaması yasak, 10 kere yatağa çıkıp güreşirlerdi 10 kere indirirdim usanmadan. öğrendiler. siz daha inatçı olacaksınız yani.

sağa sola bir şey bıraktığı an onu oradan alır mısın? yeni silmiştim ben, birazcık bir şey damlamış lütfen siler misin kurursa çıkmıyor vs. vs diye diye alışmasına yardım edebilirsiniz.

çünkü bazen insanlar yapmak istemediğinden değil ama bir düzenin içinde büyümediğinden öyle olması gerektiğini bilmiyor. sonradan öğrenmesi gerekiyor.

evet, kazanabilir, ama eğer ilişkinin ilk ay/yıllarındaysa kazanır. 5 yıldır nasıl ki siz esneyememişsiniz onun da artık düzenli olacağını sanmıyorum. yine de konuşmak lazım tabii. belki ciddi bir konuşma yardımcı olur. diğer her konuda iyiyseniz de sırf bu sebepten ayrılmak olmaz. sanırım.

kazanır. bundan 10 sene önce kız arkadaşınız gibiydim. şu an temizlik hayatta beni en çok rahatlatan şey diyebilirim. ama yeri geliyor yoğunluktan odamda kıyafetimi, çerimi çöpümü ortada bıraktığım oluyor. çünkü her insan gibi yorgun, halsiz veya isteksiz olabiliyorum.

mesele neden böyle olduğunu pasif agresiflik yapmadan veya tartışma çıkarmadan konuşmakta. davranışlarının sizi rahatsız ettiğini düzgün bir dille anlatıp bunu ilişkinizi etkileyecek bir sorun haline gelmeden çözmeye çalışın. dediğiniz gibi düzenli bir evde büyüyen insanın alışkanlığıyla da ilgisi var durumun.

iş bölümünü değiştirin. mesela ben mutfaktan nefret ederim. ev arkadaşım hafta sonu yemek ve mutfak temizliğini halleder, ben de evi siler süpürür banyoyu temizlerim. belki kız arkadaşınızın da daha çok sevdiği işler vardır -çamaşır yıkamak, asmak gibi-

burada sizin de fedakarlık yapmanız gerekiyor. "Her zaman yatmadan önce bulaşıklar halledilir ve tezgah silinir." böyle bir şey yok. o ev onun da evi. bir insanla -kız arkadaşınız olsun, ev arkadaşı olsun- ortak yaşam alanına dair kural koyarken birlikte konuşulur. sürekli tekrarlanmadığı sürece de müsamaha gösterilir.

Hazır yapan bulmuş niye değişsin ki

İşleri bölüşmeyi deneyin ya da yaptığın yemek temizlik için para iste

üstad dağınık olmak ile pis olmak ayrı şeyler. tamam eşyalar sağda solda olabilir o ayrı mesele, ama sağda solda kullanılmış peçeteler görsem ciddi söylüyorum ilişkimi gözden geçiririm. bu tarz dağınıklık - pislik olayları psikolojik rahatsızlıklardan dolayı da olabililiyor, depresyon falan geçiren insanlar salabiliyor bir yerden sonra bence bunu da düşünebilirsin.

2018'de girdim, gelmedi.

geçmiş yıllarda iki kere girdim ikisinde de yeniden mail atıp istemem gerekti.

Tam olarak politika/siyasi diziye girer mi bilmiyorum ama the good fight güzeldir. İlkinci sezon ve sonrası çok keyifli. Bakın derim.

Kısa değil ama The Americans tavsiye ederim.

madam secretary
sadece siyaset değil ama bolca siyaset-medya ilişkisi için the newsroom

komedi olur derseniz veep.

(bkz: borgen)

senin ilacın designated survivor.

kişiden kişiye değişiyor.

çevremde herkes hafif atlattı, kol ağrısı falan en fazla. annem babam 50 yaşında, hiçbir ağrıları olmadı. piyango bana vurdu. dün aşı oldum, bugün her yerim ağrıyor. ağır grip gibiyim. covid olsaydım, kesin ölürmüşüm heralde. yani kişiden kişiye değişiyor demek ki. kesin bir şey söyleyemeyiz. diğer soruların cevabını bilmiyorum ama öyle bir kural duymadım.

Aşıdan sonra bir süre alkol tavsiye edilmiyor. Eğer konserde alkol kullanacaksanız sorun olabilir.

valla ben aşıyı dün sabah oldum. dün hafif kol ağrısı (belli belirsiz) dışında hiçbir şikayetim yoktu. bugün kamyon çarpmış gibiyim. belim tutuldu, dik duramıyorum. uykulu ve halsizim sürekli. bununla birlikte çok sağlıksız olduğumu, normalde de yanımda çekirdek çitlense hastanelik olduğumu belirteyim. bazı kişiler hiç sorun yaşamadan atlatabiliyor.

bünyenize güveniyorsanız risk alabilirsiniz ama ben aşıdan hemen sonra gitmeyi tercih etmezdim sanırım, bu halde herhangi bir aktiviteden keyif almak pek mümkün gelmiyor bana.

Birkaç hafta önce Pazartesi günü ise gittim spor yaptim, salı günü sabahtan spor yaptım sonra isim erken bitti yakınlarda hastane vardı saat 5 gibi, dedim aşı mi olsam acaba, hemen o dakikada randevu vardı. Gittim asi oldum eve geldim biraz kolum ve basım ağrısı ağrı kesici aldım. Uyudum ertesi gün ise ve spora gittim. Şu an ne zaman asi olduğumu dahi hatırlamıyorum.

ben yıllardır aynı fotoğrafla kimlik alıyorum, işlere giriyorum. kimse bir şey fark etmiyor. ücreti de atm'den yatırmıştım diye hatırlıyorum. kimlik harcı ödeme sekmesi vardı galiba. nüfus müdürlüğüne gitmeden önce yapmıştım onu da.

Biyometrik fotoğrafların ne zaman çekildiği sanırım belli oluyor çünkü kimlik yenilemesi için başvurduğumda bu fotoğraf 8 aylık sorun olabilir demişti başvurumu alan kişi. Neticede sorun olmadı kimliği aldım ama çok eski bir fotoğrafsa sıkıntı çıkabilir.

Ücreti de devlet bankalarından birine ATM'den yatırabilirsiniz diye biliyorum ben öyle yapmıştım.

Tipiniz değişmediği sürece kimse bir şey demez. Maksat fotoğraftan farklı durmamanız.

İnternet bankacılığından kolayca ödeniyor. Ziraat mobil falan.

Valla ben 3-5 ayrı poşet şeklinde değil de 2'ye ayırıyorum. Birinde sebze- meyve-yemek artıkları diğerinde kağıt, karton, cam-plastik şişe şeklinde oluyor.

Ben her şeyi ayırıyorum. Yemek artıklarını mahalledeki hayvanlara, atık yağları, eski elektronik eşyaları ve kağıt atıkları ve eski kıyafetleri belediyeye veriyorum. Cam, plastik atıkları da konteynere atıyorum.

Ama bunların hepsine erişimim kolay. Mesela evimin önünde ayrı ayrı atabileceğim konteynerler var. Bu kadar kolay erişiyor olmasam uğraşır mıydım emin değilim. Benimki geri dönüşüm bilinci değil sanıyorum ki. Belediye o kadar uğraşmış boşa gitmesin diye düşünüyorum herhalde.

Geri dönüşüm zannettiğimiz kadar efektif değil, hele bizim ülkede hiç değil bence. Yine de ayırıp (yakınlarımda geri dönüşüm kutusu olmadığı için) çöpe ayrı atıyorum. Atık toplayan çocuklar bari alsın diye.

playing star again +1
Ayrıştırmak yerine daha az atık çıkarmaya çalışsak daha iyi.

blogs.scientificamerican.com

evet, plastik, kağıt ve ambalajları ayrı, evsel atıkları ayrı çöp poşetlerinde biriktirip ona göre çöpe atıyorum.

Her şeyi ayırıyorum, üşenilecek bir şey değil. Belediyenizi ve muhtarınızı arayıp bilgi almanızı öneririm. Geri dönüşüm kutusu her ilçede olmayabiliyor, örneğin bizim burda haftanın bir günü belli bir saatte evlerin önünden toplanıyor. Cam dönüşüm kumbaralarını da mahalleniz için talep edebilirsiniz.

Daha çok plastik tüketerek nasıl bir fayda sağladığınızı anlayamadım.

yakınımda iki cam kumbarası olduğu için camları muhakkak ayırıp onlara atıyorum.
ambalaj atabileceğim bir kumbara da var ama o biraz uzak sayılır, her zaman oraya atamıyorum.
o zaman da belki plastik toplayanlar alır diye ayrı bir poşetle atıyorum.

"Daha çok plastik tüketerek nasıl bir fayda sağladığınızı anlayamadım."


haklısınız
ama damacanaların temizliğine güvenmiyorum cam da olsa
olası sağlık sorunları daha fazla probleme yol açacak

31 yaşındayım, evli eş çalışmıyor, istanbuldayım, aylık maaşımın %30 civarını ev kredisine ödüyorum. Onun dışında bir birikim yapmıyorum şu an için. Geçen yıl bu rakam %60 civarı oldu pandemi dolayısıyla pek harcama yapmadık ama bu yıl tabii harcamalar arttı.

istanbul, 32, erkek, bekar, kira yok, araba var, birikim yok.

birikim yapmak istesem yapar mıyım emin değilim ama bir hedefim de yok açıkçası. maaşı komple harcıyorum. Nereye harcadığımı da bilmiyorum sağa sola gidiyor bir şekilde.

ankara, evli. maaşımın yüzde 45 i ev ve araba kredisi taksidine gidiyor. çok olmasa da ayrı bir birikimim de var. eskiden çok daha iyi birikim yapabiliyordum. şimdi harcama kısmı birikime pek izin vermiyor. 2013 sonrası ilk defa işe başlayıp birikim yapmaya çalışanlara kolaylıklar diliyorum.

Tam %50'si ev ve araç kredilerine gidiyor. Zorluyor bu sene için.

Erkek Bekar kişisi. Kira yok, Yaş 32.

1900 Euro var. Her ay 100 euro alıyorum. Köşede duruyor. Gerçi euro'yu yurtdışı gezilerinde yemek için birikiyorum. Türk lirası ise 5 haneli sınırda.

Bir 5 haneli kısım, borsada var. Değerlenir diye bekledim ama olamadı.

eve giren gelirin
%40a yakın ev kredisi,
%45i giderler.

%15 civarı birikim yapabiliyoruz şimdilik, ama her geçen gün giderler yüzde olarak artıyor. konut kredisinin tek iyi yani sabit olduğu için yıllar geçtikçe oranı azalacak olması.

evet. dert biriktiriyorum. acayip bir birikim oluştu şimdiye kadar. birikim deyince de aklıma ilk olarak dert geldi zaten, yanıtlarda paradan bahsedenleri gördüm. gelen gidiyor valla o kısımda. "merhaba, güle güle" bir ilişkim var parayla.

Birikim hic yok. Hem yapamiyorum oyle mukemmel bi maasim yok hem de neden yapmam gereksin diye dusunuyorum. Çocuk sahibi olmayi zaten düşünmüyorum. Yani aman evladim iyi yasasin gibi bi tasam olmayacak. Suanda olani rahat yasamak icin gonlumce harciyorum. Yil icinde birikenle tatil yapiyorum. Araba var. Ev kira. Borc yok. Ne kadar yasayabilecegimi bilmedigim bi ev icin de on yillik borca girip disimi sikmak istemedim.
Belki ciddi bir saglik sorunum olursa diye biriktirebilirdim ama ne bileyim direnmem yasadigim kadari ile ölürüm. Borcsuz harcsiz. Iyi bence.

antalya, 27 yaşındayım. maaşımın neredeyse %40-45'i kiraya gidiyor (kiralar pandemi döneminde inanılmaz yükseldi ve zam oranım %8-%10 arası kaldı). ev, araba yok. az az altın alabiliyorum kenara birikim için.

Kabaca yüzde 50 birikim yapabiliyorum. Altın ve usd biriktiriyorum. Evim yok, arabam yok.

Yaşam tarzını değiştirmeden çok zor.
Türkiye'de özellikle beyaz yaka çalışanlarda aşırı ve gereksiz bir tüketim alışkanlığı var. Ben 28 yaşına kadar ekonomik olarak çok zorlandım. Maaşım artsa da yetmiyordu. Sonra bir şeyleri değiştirdim hayatımda.

Şöyle düşünmek lazım, kaynaklarımız sınırlı. O zaman her istediğimize yetmeyecek. Bir şeyleri önceliklendirip bir şeyden vazgeçmek gerek.

Bizde şöyle bir alışkanlık var bende de vardı, taksitlerini ödemeye maaşım yeten her şeyi alabilirim diye düşünüyordum. Taksitle alışverişe bayılıyoruz milletçe. Ama öyle değil o, ürüne maaşın yetiyorsa almak lazım.

Şöyle örnek vereyim. 3-4 sene önce olsa iphone 11'i 3500 tl taksitle alırdım maaşım yetiyor diye. Şimdi gidp 3500 nakit verip samsung a51 alıyorum. Çünkü telefonda ihtiyacımı görmesi önemli. Yaptığım tek şey mesajlaşmak, sosyal medyada gezmek arada foto çekmek. bunun dışında bir şey yapan var mı telefonunda genelde? Çok az. Aradaki farkı sanki telefon almışım gibi, kenara atıyorum yatırım yapıyorum vs.

Bir de bütçe yapmak çok önemli. ben yapmaya başladığımdan beri ciddi para alışkanlıklarım rayına oturdu. Bütçe dediğim de basit bir kitapta okuduğum bir yöntem. 50-30-20 diye bir teknik uyguluyorum.
Gelirimin %50'si zorunlu harcamalar.
%30'u lüksler
%20'si de birikim & yatırım.

Böyle olunca fazla harcamaları görüp azaltıyorum. Mesela giyime ve dışarda yemek olayına çok harcadığımı gördüm bunu azalttım.

Ee bu sayede yapmak istediğim şeylere param kaldı. Ya da ya biriktiremiyorum ki dediğim miktarları biritkirmeye başladım.

Mesela daha fazla tatil yapabiliyorum. Haftasonları, long weekendler vs... Arkadaşlarım miras mı kaldı falan diyor. Ee yani işte sen telefona 10bin veriyorsun ben 3000 veriyorum 7000'le geziyorum. Ya da bir çantaya 3000 lira vermiyorum.

Mesela deterjan gibi düzenli aldığım ve bozulmayacak ürünleri de toptan alıyorum ki ucuza gelsin.

böyle birkaç ufak dikkat noktasıyla 50 oradan, 100 buradan derken bir bakmışsın bir ayda 300-500 para artırmışsın. Ayda 500 yılda 7200 yapar.

Aynısı harcamalar için de geçerli. 3-5 derken harcadığımız şeyler yıl içinde 5-10 binlere ulaşıyor. Ee basitce <benim bu hayattaki önceliklerim neler sorusunu sorarak gereksiz olanları durdurmak, birikim için bize fırsat verebilir diye düşünüyorum.

31 yaşındayım, evliyim, eşim de ben de mühendisiz, İstanbul'da kirada oturuyoruz, araba yoktu bu ay alacağız.

5 yıldır falan çalışıyorum ancak 5 haneli rakamlara geldi birikimim.

Yani pandemi bize yaradı yalan yok ama birikim yapmak stresli bir şey. Paramız erimesin diye sürekli yatırım aracı kovalıyorum. Sepet yapa yapa nerede ne vardı bilmiyorum artık.

Kripto paralarda al-satlarla güzel para kazandım ama bir günde %20 falan düşünce hoş olmuyor tabi. Orası o kadar riskliyken borsaya biraz para koydum pişman oldum. Fon aldım kimi çok güzel çıktı, kiminin zararı ne zaman çıkar bilmiyorum. Dolar euro altın da vardı şimdi araba alacağız diye sattık hepsini.

Öğrenilir de, ne kadar sürer önemli olan o. Kurs 1 yıl sürecekse güzel bir seviyeye gelinebilir. Güzelden kastım profesyonel seviyede olmasa da 'derdini anlatacak kadar' öğrenmiş olursun.

@Himmet dayı

gorevli 1 yıl dedi ama a1 olduğu için çok emin olamadım a1 nasıl 1 sene sürecek orayi çok anlamadim :) haftaya başlıyor netlesir heralde

haftada iki günde yabancı dil öğrenilmez de kursun amacı zaten temeli vermektir, yoksa haftada 15 saat kurs olsa da belki hızlı aşama kaydedeceksiniz ama kendiniz emek vermezseniz devamı gelmeyecek. araba sürmek gibi düşünün. kursa gidiyorsunuz, eğitmenden ders alıyorsunuz, ehliyet için sınava giriyorsunuz vs. ama sonrasında ehliyete hiç dokunmayıp arabaya binmemek veya istanbul'dan adana'ya gitmek sizin elinizde. bunu yaparken eğitmene ihtiyaç duymuyorsunuz, kendinizi geliştirdiğiniz için mevcut bilgilerinizin ve tecrübenizin üstüne koyarak devam ediyorsunuz.

haftada üç saat bir dilde aşama kaydetmek için az bence ama birincisi hiç yoktan iyidir, ikincisi siz bunun üzerine kendiniz koyabilirsiniz. eğer bir dili iyi öğrenmek istiyorsanız zaten koymanız gerekecek.

belki vardır ama ben hiç c1-c2 dil kursu görmedim mesela... sanırım olsa olsa çeviri veya daha farklı alanlar için kapsamlı kurslar vardır. çünkü genelde b2'den sonra kursa çok gerek olmuyor, ondan sonrası kişinin kendisine kalmış.

almanca ingilizceden daha zor bir dildir ve emek ister, kurs dışında da çalışmalar yapmanız gerekir

çok iyi olur, çok da güzel olur. tabii ki sadece 3 saatle uzman olmazsınız ama temeli atarsınız. üstüne kendiniz koyarsınız. yarın bir gün goethe'deki kurslara giderken temel kurslara para vermemiş de bir tık bile olsa ileri dereceden kursa kayıt olabilirsiniz. her türlü denemeye ve gitmeye değer yani. güzel bir başlangıç.

Kalan günlerde, günde max 10 dk şeklinde tekrar etmen gerek hangi dil olursa olsun. 10 dk aşılmamalı ama atlanmamalı.

ileri seviyede öğrenilmez. hobi olarak öğrenilir. ben haftada 10-14 saat arası ispanyolca öğreniyorum ve yavaş geliyor bana

Soyle dusun, iyi universitelerin hazirlik kisimlarinda ogrenciler her gun 5-7 saat arasi ingilizce ogreniyor ve 1 senein sonunda anca yarim yamalak ogrenmis oluyorlar.
Git tabi hic yoktan iyidir ama "kurs bana almanca ogretecek" diye bir beklentiye girme.

Goethe Enstitü de haftada 2 gün 3 er saat Almanca görürken gayet yeterliydi.Ödevleri vs anca yetiştiriyorduk zaten.Daha hızlı kurlar da vardı.Bir kuru geçmek 4 ay sirüyordu bu tempoyla.Burada saatten daha önemli olan kursun yani dersin içeriği,öğretenin kalitesi ve hatta sınıftaki diğer öğrencilerin öğrenme arzusu.Siz bu 3 saatte grameri kapıp kalan zamanda kendi kendinizi motive edebilirseniz ve aceleniz de yoksa bence yeterli.

Güzel ama biraz fazla yaşlı işi gibi. Günlük giyime uymaz bence. Takım elbiseli kravatlı bi giyimde olabilir.

Valla ben beğendim gayet güzel. Bence günlük de olur, klasik de olur.

çok hoş bence de.

Çok güzel, yapıştır.

Gayet güzel bir dress watch. Ancak ben olsam yakin bütçeye daha iyi mekanizması olan ve ikinci el değerini koruyan tissot ya da orient saatleri tercih ederdim.

para versen takarım. yoksa takmam. baya kotu.

Cicek veya cikolata hos olur.

Çikolata güzel olur desteklerine teşekkür notu da eklersiniz.

tanınmayan hocaya öyle atraksiyonlara girmezdim.

Sizin memleketin tatlısından yaptırt bir kilo strafolat gerekirse gönder gitsin. Çiçek ne alaka denebilir belki de tatlı bizim milli jestimiz sonuçta.

hocanız adına temaya birkaç fidanlık bağış yapın.

Tatlı ne kadar iyi paketlense de kargoda berbat olur. Paketler atılıyor oraya buraya. Çikolata,lokum daha iyi olur.

Adına fidan diktirin bundan güzel hediye mi olur:)

@passion rules the game bir yandan böyle düşünüyorum, olur mu görevimiz falan dedi ama yaptıgı görev tanımının dısında bence. kafam karısık.

@suicides underground aynı fikir önerildi, ben de cok hos olacagını düsünüyorum. yani belki kadın cölyak cikolata yiyemiyor o kadar tanımıyorum. ama adına agaca en azından gülümsemeyecek insan yoktur sanki hem ondan baska kimsenin haberi olmayacak bir sey.

hahah aklıma şey geldi, ben doktora danışmanıyla senelerce çalıştım, bitince çikolata götürdüm, meğer şekeri varmış :D

yaşça büyük hocalar dert etmiyor arada getirenler oluyor da biraz daha genç kesim için biraz gereksiz gibi. bana da yapılınca öyle garip geliyor. fidan olabilir ama.

Valla bilmiyorum bende mi sikinti var ancak birisinin adina fidan diktirmek bana cok gereksiz bir olay gibi geliyor. Daha dogrusu bunun hediye olmasi sacma geliyor bana. Bunu da 'adina fidan dikilmesine gulumsemeyecek kisi yoktur sanirim' yorumuna ithafen yazma geregi duydum. Birisi gelip yaptigim bisey sonrasi bana 'tesekkur icin adina fidan diktirdim' derse ben sevinecegimi sanmiyorum. 'Fidan ne alaka' derim, benim adima fidan dikilmesi sacma. Dikecek olsam ben kendim gider dikerim, atiyorum kisi cevrecisiyse benim adima niye fidan dikiyor? Yani ben ona iyilik yapmasam gidip o fidan dikilmeyecek mi? Fidanlarin dikilmesi icin illa iyilik yapilmasi ve birinin de gidip para mi vermesi gerekir. Acikcasi bana cok gostermelik bir olay gibi geliyor 'adina fidan diktirme' olayi.

Neyse, konu o degil de oyle o yorumu gorunce de yazmadan duramadim. Cikolata bir de cicek vs gonderebilirsin odasina tesekkur amacli. Cicek en azindan odasinda durur ve belki guzel bir gorunum kazandirir. Cikolatayi da kendisi yiyemiyor olsa bile gidip dagitir ya da coluguna cocuguna falan verir.

@j r r tolkien hayrani siz de haklısınız düşününce. ne alaka da diyebilir mümkün. zaten tam bu yüzden actım duyuruyu.

herkese teşekkurler.