Geçen hafta tatildeyken barda bir çocukla tanıştım(tanışmak isteyen ve yanıma gelen oydu, ben de hoşuma gittiği için kabul ettim). o gece normal muhabbet ettik, birkaç gün yoğun olacağım ama sen gitmeden bir kere daha görüşebiliriz dedi. Ertesi gün yazmasını bekledim mesaj gelmeyince ben yazdım nasıl gidiyor ben yine buralardayım diye. O da bugün çok yoğundum(pazartesiydi, çalışıyor) biraz da yorgunum ama uğrayabilirim deyip geldi ve o gün başbaşa çok romantik ve eğlenceli bir gece geçirdik. Ertesi gün sabah otelden ayrılıp artık farklı bir şehre geçecektim. Sabah sana uyandırma mesajı atacağım zaten çalışıyor olacağım dedi. Sabah dediği gibi mesaj attı ve ben de teşekkür ettim. Sonra bir daha da konuşmadık. Ben Türkiye'ye geri döndüm yaklaşık bir 4-5 gün geçti ve ondan ses çıkmadığı için mesaj atmak istedim. Nasıl gidiyor ben tatilden sonra işe adapte olmakta zorlanıyorum vs diye goygoy bir mesaj attım. Anında cevap verdi trafikteyim sonra sana döneceğim diye ve trafiğin fotoğrafını attı :D Çok şaşırdım çünkü anında cevap vermek zorunda değil kimse ama bu hoşuma gitti bir yandan da. Bir saat sonra falan yazdı, adapte olmak zordur seni anlıyorum, ben de çok yoğunum bu sıralar biraz yorucu geçiyor vs yazdı yine. Bu aralar kariyer odaklı vs olduğunu söyledi ama bir yandan da hayatı kaçırıyor gibi hissediyorum dedi. Ben de istediklerini başaracak birine benziyorsun gibi bir şeyler yazdım. Orayı özlediğimi söyledim manzara videosu çekip attı hemen. Biraz geçti ve çalışacağım gitmem lazım dedi ben de kolay gelsin dedim. Bunun üzerinden de 4 gün geçti ve nedense yazmasını bekliyorum. Mantıklı bir beklenti olmadığını biliyorum. Hatta bu çocukla takılırken hiç dert etmeme gerek yok küçük bir macera tatlı bir anı olacak ileride hatırlar tebessüm ederim diye düşünmüştüm hep ama kafama taktığımı fark ettim ister istemez. Tekrar yazsam mi öylesine sizce? Bu sefer son olur ve o yazmazsa bir daha da rahatsız etmem. Bu arada iş gereği yılda bir falan yaşadığım şehre geldigini ve geldiğinde görüşmek istediğini söylemişti. Sallıyor muydu? Kariyer odaklıyım derken bana artık yazma mesajı mi vermek istiyordu? Arkadaşça yazsam sorun olmaz diye düşünüyorum ki son mesajlasmalarimiz arkadascaydi asla baskı yaratmak ve darlamak istemedim. Öyle mesajlaşmak bile hoştu benim için. Yazmalı mıyım sizce? (Uzak olduğumuz için saçma galiba)

Haydi bir el atın da güzel bir isim bulalım kızıma.

1-)Gökçe, Eylül ve İpek isimleri arasında kaldım ancak karar veremedim . Bu isimlerden birinin yanına, ikinci isim olarak kulağa hoş gelen, uyumlu bir isim bulalım. ( Eylül ada, İpek Melis, Gökçe Beliz ... gibi)

2-) Bunun dışında önerdiğiniz farklı kulağa hoş gelen güzel bir seceneginiz barsa da yazabilirsiniz.

Zahmet edip yazan herkese çok teşekkür ederim. Eşimle çok araştırdık ama netleştiremedik, gerçekten zor bir süreçmiş isim konusu. Bu yüzden fikirlerine kıymet verdiğim sizlere danışmak istedik.

Soyisim soran olmuş; Oktay.

Mezarlıkların bu şekilde olması daha uygun olmaz mı? Mesela bi mezarlık 100 sene falan bir ölüye tahsis edilsin sonra zamanı dolunca o mezarlık başka bir ölüye verilemez mi, bir kişi herkesten önce öldü diye sonsuza kadar aynı mezarı işgal mi edicek evler el değiştiriyor arabalar el değiştiriyor mal mülk kimseye kalmıyor ama özellikle büyük şehirlerde insanlar bir mezara yatıp sonsuza kadar orada kalabiliyorlar, her yeri mezarlık yapamayacağımıza göre yeni ölülere yer açabilmek için her mezarın bir süresi olsa olmaz mı, artık ziyaretçisi geleni gideni kimse kalmayınca başkasına yer açılsın, olamaz mı böyle bir şey mantıksız mı?

Çoğu insan kullanıyor ama sanki herkes Instagram kullanmaya mecbur gibi bir tavır var. Yok diyorum yok mu niye vb soruluyor. Insanlara nasıl laf anlatılır

hayatımda ilk kez koltuk alıyorum heyecanlıyım :) renk seçiminde asla karar veremediğimden danışmak istedim, evin öyle net bir tarzı yok daha çok ahşap ağırlıklı ama evin genel havası. sizce koltuk ne renk olsun? ben ekte göreceğiniz latteden yana gibiyim ama böyle hardal sarısı mı olsa ya da koyu yeşil emin olamıyorum. veya gri?

Renk seçenekleri hizliresim.com
Koltuk latte rengi ile :hizliresim.com

salon kare şeklinde çok büyük değil, sadece beyaz klima ve tv var kalan eşyaları koltuğa göre ayarlıcam.
Odanın ışık alması ise orta.

Beslenir mi?

Sahiplendirme ilanları arasında dolaşıyordum.
Şu tatlışları çok sevdim:

www.patibul.com

Eskiden bahçeli evde köpeğim vardı da, tür olarak bilmem gereken ne olabilir sahiplenmeden önce, apartman dairesinde beslemek anlamında bir de?

Var mıdır bilgisi olan?

sizi maddi açıdan zorlamayacağını bilseniz ya da tüm masraflarınızın karşılanacağını bilseniz kuzey kore'ye TURİST olarak gitmek ister miydiniz? ben açıkçası çok merak ediyorum ve imkânım olsa kesinlikle gitmek isteyeceğim ülkelerden biridir. sizde durum nasıl? özellikle "gitmem" diyenlere sorayım. ilginizi mi çekmez? yoksa korktuğunuz için mi gitmezsiniz?

Babaymış, bu doğru mu, nasıl oluyor bu?

geceleri veya bazı durumlarda ciddi anksiyete basabiliyor.
örneğin 1 saat önce alerji bastı beni, burnum falan tıkandı ve uyuyamıyorum boğulma korkusu nedeniyle. uyuya kalıp aniden uyandığımda milyon tane kötü düşünce aklımdan geçiyor ve kafayı yiyecekmiş gibi oluyorum.

bu bazen gün içi durumlarda da oluyor; örneğin berber saçımı yıkaıynca vs.

bunlardan kurtulmamın tek yolu antidepresan mıdır?

bir başlık var, çok beğendim, tam söylemek istediğim şeyler, tüm atıfları vererek, cümleleri değiştirerek, asla çarpma çırpma olaylarına girmeden tabi ki, o içeriği alsam, turnitin buna intihal diyor mu

Benimki blok3, bir tık da semicenk.

Sizin var mı?

Yaş 38 boarada.

cep telefonundan yazıyorum, hatalarım olabilir.
olaydaki kişileri hızlıca tanıtıp esas kısma geçeyim.
ayşe: benim lise ve sonrasında arkadaşım. arkadaş grubumdan biriyle sevgili oldu, oradan arkadaş olduk. aynı fakülteye gittik derken işte arkadaş kaldık.
fatma: ayşe'nin çocukluktan beri arkadaşı. ben de ayşe sebebiyle tanıyorum. arkadaşım diyemem ama tanıştan da bir tık öte.
ikisi de halen çocukluğumuzun gençliğimizin geçtiği yerde ya da yakın yerlerde yaşıyor. ayşe yeni evli sayılır.
ayşe, eşini aldatıyor. bu, herkesin bildiği, herkesin de herkesin bildiğini bildiği ama bilmiyormuş gibi yaptığı bir şey.

bayramda nasıl olduysa fatma ile yolum kesişti.
ben de işte biraz yalnızlıktan falan yakındım. başka bir arkadaşımıza rastladık çocuğuyla. o çocuğu falan sevdim, oynadık biraz işte.

bütün bunlardan sonra fatma "sen madem bu kadar çocuk seviyorsun, çocuk istiyorsun eee ayşe'de istiyor. boşanacak zaten evlenin işte" gibi laf söyledi.
ben de birkaç saniye mal mal baktım ve "saçmalama mk biraz düşünerek konuş" dedim.
fatma ise bunun aşırı mantıklı olduğu konusunda ısrar etti.
ben de en sonunda hali hazırda evli olan ve eşini aldatan biriyle benim böyle hayali planlarda yer almamızın bile beni rahatsız ettiğini söyledim ama tabii bu kadar usturuplu bir şekilde değil.

aldığım cevapsa "aldatıyorsa aldatıyor, seni mi aldatıyor? kim biliyor ki zaten bu hadiseyi? sen, ben." oldu.
"benim bilmem yetmiyor mu zaten?" dedim ve bu konuyu bir daha hiçbir şekilde ağzına almaması gerektiğini söyleyip ayrıldım ortamdan.

yeni bir gün doğdu. ben bu saçmalığı nasıl zihnimden silerim diye düşünürken ayşe'nin ablası whatsapp'tan yazdı. kendisini tanıyorum ama numaramı hiç vermedim. hiçbir mecrada ekli değil. dışarda görürsem selam verir, hal hatır sorar, siktir olup yoluma giderim.

konuya "senin bizim şubede ticari hesabın varmış" falan bir şeyler anlatarak girdi. bayram günü ne bankası ne hesabı. "hesap 5 yıl öncesinin. sizin şube bile değil" dediğimde "ya öyle mi? ben karıştırdım herhalde. ayşe'nin durumlarından böyle oldu. ne dediğimizi ne yaptığımızı bilmiyoruz ailecek" falan bir şeyler anlattı. konu bir şekilde benim bekar oluşuma, ayşe'nin ne kadar da yanlış bir evlilik yaptığına, hiç görüşüp görüşmediğimize falan geldi. "abla, hesapla ilgili acil bir şey yoksa malum bayram, ben de kaç saatlik yoldan geldim, sonra mı konuşsak?" deyip sıyrıldım.

ayşe'nin bunlardan haberi var mı bilmiyorum. organize bir şey mi emin olamıyorum kesin olarak.
ancak inanılmaz rahatsız oldum ya.
hatta şimdi bu rahatsızlığımı daha net ifade etmediğim için daha da çok rahatsız oldum.

ayşe'ye karşı hayatımın hiçbir döneminde hiçbir çekim hissetmedim. kendi hayatında ne halt yediği de beni alakadar etmez.

nasıl desem... evlilik, çocuk isteyen erkek çok mu keriz gibi duruyor uzaktan merak ediyorum. bende mi bir alıklık olduğunu düşünüyorlar acaba? yoksa aldatmanın o kadar mühim olmadığı bir çağa geçtik de ben mi mağaramdan çıkmadığım için kaçırdım?

Soğan olur, sarımsak olur. Yenmez aslında ama yiyen var mı merak ettim. Aynı şekilde eşinizin yanında da bu durum geçerli. Ben mesela bu tür şeylerin tamamen menüden çıkarılması taraftarıyım.

Simdi ifsa duyurulari olunca aklima geldi, duyurudan tanisip gorustugunuz kac kisi oldu. Benim sanirim 10 civari kisi oldu, bircogu ortaliklarda yok artik. Bir arkadasi goruyorum hala buralarda, kendisi dunya tatlisi akli basinda bir insan. Sizler kimlerle tanistiniz, ilk intibaniz ne oldu?

Merhaba,
Bayram nedeniyle Alanya'ya geldim. Şöyle biraz inceledim, yabancı turistlerin hepsi apart otel'lerde kalıyor. Alışverişini migrostan veya diğer bilinen marketlerden yapıyor evlerinde yemeklerini yapıyor, içeceklerini yine buralardan alıyor ve esnafa 1 kuruş para kazandırmıyor. Dolayısıyla ülkemizde tatil yapan bu turistler 1 kuruş döviz kazandırmıyor. Buna engel olunamaz mı? Veya ülkeye giriş yapan turistlerden en az şu kadar harcama yapmalısın şartı konulamaz mı?


Şahsen çok rahatsız oldum.

Sizin bu konu hakkında düşüncelerinizi merak ettim.

...(türkiye sinirlari icinde yasayan arkadaslar) hangi sehirden katiliyorsunuz?

biraz psikolog seansı gibi anlatacağım, bi sonuç çıkarmayı da ummuyorum.

10 sene istanbulda yaşadıktan sonra 2 sene önce izmir'e (doğduğum şehir) taşındık. depresyonel süreçlerden geçtim ve o dönem eşimle de boşandık. ben izmirde kaldım, o istanbula geri döndü. aslında ben de istanbula geri dönmek istiyordum ama, o dönemki maddi yükümlülüklerim nedeniyle dönmem mümkün olmadı.

izmirde çok fazla arkadaşım var, istesem 1 dakika boş vaktim kalmayacak kadar sosyalleşebilirim. bazen de sosyalleşiyorum.

remote çalışıyorum.

köpeğim var, iyi de bir evim var. (bu maddelerin hepsinin bir karşılığı var o yüzden yazıyorum)

neyse.
geçtiğimiz hafta 1 haftalığına istanbula gitmem gerekiyordu iş gereği. çok özlemişim, onu farkettim. zaten izmirde kendimi eğreti gibi hissediyordum, artık hepten eğreti gibi hissetmeye başladım. ben istanbula ilk taşındığımda kelimenin tam anlamıyla bir hiçtim, istanbulda iş aile sahibi falan oldum. toparlandım, yani aslında istanbulu kazandım diyebilirim. izmirdeyse hiçbir şey kazanmadım. bugün bile izmir bana hiçbir şey vermiyor, remote çalışıyorum izmirle bir alakası bile yok.

ama diğer yandan..
yarın istanbula taşınsam, istanbulda artık faal arkadaşlarım kalmadı maalesef. çok az görüşebileceğim 2-3 arkadaşım var. remoet çalıştığım için sosyalleşmem de çok zor. köpeğim şuan bahçeli bir evde, acil durumlarda falan bahçede ihtiyaçlarını da giderebiliyor, orada koşup oynaya da biliyor ve bu şekilde rahat açıkçası. istanbulda apartman dairesinde bakmak artık zorlayabilir.

ama en önemli kısmı da; izmire ait hiç hissetmiyorum.
akut kocaman deyimiyle; her çiçek her toprakta açmıyor. ben de burda soluyorum gibi hissediyorum.


ha diğer yandan da acaba zaten mutsuz olduğum için, başka yerde mutlu olabileceğime dair bir varsayımla mı böyle hissediyorum onu da bilmiyorum.

istanbula taşınmak demek;
durduk yere yeni bir maddi yüke girmek demek, arkadaş çevremin kalmaması demek. ama sevdiğim şehirde yaşamak, belki remote yerine ofisten çalşmalı bir işe girebilmek demek.

o kadar kararsız ve o kadar mutsuz bir dönemden geçiyorum ki, bunun şeyiyle 15 kilo civarı aldım 2-3 ayda.
her şey tepetaklak gidiyor gibi hissediyorum.

1.5 senelik bir iliskim vardi cok emek zaman duygu yatirimi yaptim 5 gün önce Bitti. Ama bitme sebebi kizin daha öncesinden geçmişi olduğunu dürüstce anlattığı bildigim birisiydi. Gecmis derken benle baslamadan bir kac ay önce bir iki gun takilmis sevgilisi olduğunu ogrenince daha gorusmemis adamin o sirada uzakta bir sevgilisi de varmış sonradan sevgilisiyle evlenmesine rağmen ve şuan 8-9 aylik evli olmasina rağmen benimkinden asla vazgecmemis aylarca sürekli ilgi alanindaymis kizin soylediklerinden ve duyduklarimdan cikarimim. Bir zamanlar aramin iyi oldugu birisiydi ve kizin beni sevdigini biliyordu. Bir iki defa konuştum ama her seferinde evli olduğunu isi olmadigini söyledi. Bunun sistematik engelleme çabalarıni mesai listesini yaparken kızın isteklerini manipule etmesini(ozel günlerde bulusmamizi engelleyecek sekilde) ayni bina farkli birimlerde olmamiza ragmen ve iş yerinde sınırlı gorusmemize ragmen tamamen engellemek icin ortami calisma plani üstünden degistirerek sirf onunla ayni ortamda bulunmayayim diye uğraştigini biliyorum. İş dolayisiyla kizin mecburen muhatap olmak zorunda olduğu birisiydi ve ayni ortamda calismamasina ragmen kimi zaman iş bahanesiyle kimi saçma sebeplerle kizin olduğu ortama gidiyordu aylarca vazgecmemis kiz mecburen muhatap oluyor pozisyonu sebebiyle ve evet artik iliski bitti o adama bugüne kadar bir sey yapmadim kiz üzerinden kontrolü elime aldim hem iliski kotu etkilenmesin diye hem yeni evli bir adam olduğu ve ufak bir sey yapsam bile bedeli ağır olacagi icin ama artik iliski bitti onun istedigi oldu anlattiklarimin fazlasi var azi yok. simdi benim soğuk yenen bir seylere icimin sogumasina ihtiyacım var. Bu kisiye haddini bildirmek ve hayati boyunca unutamayacagi bir ders vermek istiyorum. Ruh halim oldukça kötü sogumam lazim. Önerilerinize açığım.

Benim sırasıyla;

Kova
Yay
Oğlak

Benim burcum balık.


Sizinkiler neler?

İndirmeyen/kullanmayan var mı? Alttaki duyurudan ilham. Yermek ya da övmek amaciyla sormuyorum. İstatistik :)

Son 5-10 yılda sağlam bir kavga ettiniz mi?
Yumruklu, saç baş dağıtmalı, bayılır veya ölür müyüm diye düşündürecek bir kavga.

Kim kazandı? Kazananda, kaybedende ne hasarlar oldu, sonuç ne oldu?

1 yılı aşkın bir süredir ilişkim var. Farklı şehirlerde yaşıyoruz ancak o uzaktan çalışabildiği için genellikle bir aradayız. Bu aralar da ciddi planlar kafamızda oluşur oldu.

İlişkimizin başında daha 2. dışarı çıkışımızda ikimiz de alkollüyken, o sarhoştu ama ben değildim, yan tarafımızdaki kız arkadaşıyla eğlenen bir erkeğin koluna girip bir şeyler söyledi ama anlamadım ne söylediğini müziğin gürültüsünden, dibimde olmasına rağmen. Eve döndüğümüzde ben eşyalarımı alıp dönmeye karar verdim. Ancak yalvar yakar, bir sürü sözlerle ertesi gün çözdük. Biraz fazla alkol aldığında hafıza problemi yaşıyor, yani hatırlamıyor olanları.

Bunun dışında beraber alkol aldığımızda da yaklaşık yarısında aramızda tartışma yaşanıyor. Alkol eşiği biraz düşük ve sonrasında tersleştiği oluyor. Ama buna alıştım, pek sorun değil.

Biz çoğunlukla bir arada olduğumuzdan bensiz alkol alış sıklığı çok olmadı. Ancak bu 1 yılda biz uzaktayken sarhoş olacak kadar alkol aldıkça, ki cuma, cumartesi ve pazar günlerinin yaklaşık 2’sinde alkol alır. Tümünde sarhoş olmasa da yarısında o noktaya geliyor diyebilirim. Ben de daha ilişkimizin başında olanları düşününce, o dışarıda her alkol alıp sarhoş aldığında rahatsız oluyorum. Yani verdiği sözleri geçiyorum, kararında içmesinin, hafızasının da zayıflığından ötürü bize zarar verdiğini, bende adeta bir travma yarattığını söylüyorum. Söylediğim gibi çoğunlukla bir arada içinde, çok da gündeme gelmedi bu konu son 3 ayda.

5 gündür ayrı şehirlerdeyiz. 4 gün sonra da yine bir araya geleceğiz, 15 gün falan ama sonrasında da büyük oranda bir arada olacağız diye planlamıştık. Neyse cuma alkol aldı arkadaşlarıyla, çakır keyif oldu. Dert etmedim döndü eve ama saçma sapan bir nedenden dolayı tartışma çıkardı o haliyle. Neyse sabahında çözdük. Bugün de öğlen çıktı ve akşam artık yazı yazamayacak noktaya gelmiş. Yanında benim de tanıdığım bir kız arkadaşı var ama yazışırken sadece 2 bira içtiğini, sarhoş olmadığını söyledi. Ben de bunca saat içip nasıl oluyor da 2 birada kaldığını ve sarhoş olmadığını iddia ettiğini sordum. Whatsapptan yazmaya çalışıyor yazamıyor bile öyle sarhoş olmuş. Aradı açtım, kız arkadaşı onun yerine konuştu. Ona vermesini söyledim ve zil zurna sarhoş. Benim güvenimi kırması beni öyle üzdü ki. Ben zaten hayatımı güven üzerine kurgulayan biriyim. Aradığı esnada arkadaşıyla eve dönüyordu. Saatlerdir de arıyor ama açmıyorum. Güvenimi kırdığına ve artık dilediği gibi yaşayabileceğini yazdım.

Biz evlenince bir arada olunca bu problem olmuyor pek belki ama daha ilişki başındayken yanımda dahi bir şeyler olmuşken, emin de olamıyorum. O konuyu aşamadım ancak o esnada verdiği sözlerin de hiçbirini tutmadı ve bunda bana da yardımcı olmadı. Şimdi bir yol ayrımındayım. Siz yaşananları nasıl görüyorsunuz?

Not: bu arada anlattığım alkol konusu dışında oldukça güvenirim kendisine.