ekşiye başlık açmıştım ama buraya da yazayım aynısını sizden de biraz akıl alayım diye geldim buraya işte o yazı:nereden başlayacağımı bilmiyorum. öncelikle tüm sözlük yazarlarından özür diliyorum, bu sene üniversiteye yeni başladım tercih yaparken (bkz: dokuz eylül üniversitesi) ile ilgili entryler
ekşiye başlık açmıştım ama buraya da yazayım aynısını sizden de biraz akıl alayım diye geldim buraya işte o yazı:
nereden başlayacağımı bilmiyorum. öncelikle tüm sözlük yazarlarından özür diliyorum, bu sene üniversiteye yeni başladım tercih yaparken (bkz:
dokuz eylül üniversitesi) ile ilgili entryleri okurken siktir lan koskoca izmir'deki üniversite bu kadar kötü mü olur diye içimden sövüyordum size ama kafamı sikeydim sözlük de yazmasaydım tercihlere bu sikik üniversiteyi. aslında tercih yapmayacaktım ben, istediğim puanın çok altında aldım sınavda ama arkadaşlarım tercih yap diye baskı yaptı!? şimdi içinizden diyeceksiniz be amına koyduğum başkalarına göre mi yaşıyorsun hayatı diye ama o an çok mantıklı bir fikir gibi gelmişti okuduğum bölümü de söyleyim dokuz eylül üniversitesi ikinci öğretim iktisat. ülkenin halinden az çok anlayan biri olarak bu kadar (bkz:
iibf) mezunu işsizken ortalama bir üniversitede iibf okumak pek mantıklı bir şey olmadığını biraz geç anladım. bunu anlamam da biraz üniversite ve şehir de yardımcı oldu. ankaralı biri olarak izmir'de gerçekten bir üniversite yaşantısı yok özellikle dokuz eylül üniversitesinde. üniversite dediğinizde aklımıza büyük bir kampüs gelir en azından benim öyle geliyordu. ama okulun ilk günü dokuz eylül ydybinasını görene kadar. kampüs hayatı olmadığı gibi kampüs çevresinde öğrenci yaşamı adına hiçbir şey yok. ankara'da kurtuluş'u, beşevler'i, bilkent'i, odtü'yü görünce gerçekten buca dünya'da üniversite kurulacak en saçma yermiş gibi geliyor. yeter artık cidden bıktım ve okulun 2. ayında 5. dersin ortasında sınıftan çıkarak annemi aradım ve anne ben okulu bırakıyorum dedim. ve çıkıp kırıkkale'ye döndüm dönmeden önce tabi o gün yaklaşık 5 saat çeşitli kişilerle konuştum sonra sen gel 2 parça eşyanı alıp konuşuruz bunları deyip kestirip attı babam. gidince ikna girişimleri başladı tabi en son annem sen git hazırlığı bitir seneye gelir ankara'da dershaneye gidersin diye ikna ettiler sonunda. son gittiğimde ise babamla konuşurken işte seneye ankara'da anneannemde kalırım deyince babam ne anneannesi sen izmir'de çalışmayacak mısın dedi. sinirden kendimi sikecektim sözlük. şöyle bir diyalog oluştu aramızda:
ca: baba seneye ankara'da sınava çalışacağım daha iyi bir üniversiteye gitmek için işsiz kalmak istemiyorum.
b: vay amına koyayım ya.
ca: ya baba kaç tane iibf mezunu işsiz var hem siz demediniz mi oğlum tercih yapma bir sene daha hazırlan diye bak hazırlığı okuyup geleceğim seneye sınava hazırlanacağım öteki sene de hazırlığı atlayıp birinci sınıftan başlayacağım değişen bir şey olmayacak.
b: bırak allah'ını seversen ya okuyacak adam her yerde okur. öküzsün sen çalışsaydın da ilk sene girseydin o zaman sınava gerizekalı.
daha fazla uzatmak istemiyorum sözlük bunları yazarken bile elim titriyor. en son anneme dedim anne ben gelince eylülde deneme sınavına girerim eğer 400 puanın üstünde alırsam beni o okula hayatta gönderemezsiniz dedim ve annem tamam dedi. anlayacağın sözlük şu an hem ingilizce hem matematik geometri çalışıyorum. sabahın 4:25'inde sana bunları yazmayı ister miydim ki? keşke gamsız biri olsaydım hazırlıkta günümü gün edip baba parası yeseydim sonra mezun olup işsiz kalsaydım. neden ağlıyorum amına kodumun evka1'inde sözlük? sözlük yardım et amına koyayım lan.