aynisi bende de vardi, calistigim yerden birlikte calistigim insanlardan nefret ettigim donem. esim ayni kazanci yakalayabilecegi bir yer bulmadan cikmamam yonunde kavga ederek baski kuruyordu ve ayrilamiyordum ayni maasi verebilecek baska yer bulamadigim icin. hafta ici her sabah uyandigimda olsem ben bugun, araba carpsa, birsey olsa diye dusunurken buluyordum kendimi. ve ben de sizin gibi bir psikologa gorunuyordum.

ama sansima kadin hakikaten iyiydi ve kendi kazancindan olma pahasina bana 'su an ciddi bir depresyondasin, terapinin su an bir ise yaramadigini hissettigim gibi yaramaya baslacagini da dusunmuyorum. depresyonu bogaz iltihabi gibi bir hastalik olarak gor lutfen, nasil antibiyotiksiz iyilesemeyeceksen antidepresansiz da iyilesemeyecegini dusun ve bir psikiyatra gorun' dedi.

bir psikiyatra gorundum, psikologun soylediklerini aktardim, bir suredir nasil hissettigimden bahsettim ve prozac yazdi. birkac hafta herhangi bir etkisini goremedim ama 2-3 hafta icerisinde normal hissetmeye basladim - daha mutlu degil ama, dikkatinizi cekmek isterim. sonrasinda da yurtdisinda is buldum ve hayatimi negatif yone ceken faktorden kurtulmus oldum. daha sonra da kontrollu bir sekilde ilaclari biraktim.

su an mutluyum. dilerim siz de durumunuzu bir enfeksiyon hastaligi olarak degerlendirip bir psikiyatra gorunmeye karar verir ve sonrasinda hayatinizi bu noktaya ceken elementlerden kurtulursunuz. su anki yardim cagriniz bu yolda buyuk bir adim, umarim devami gelir.

intiharı düşünmedim ama 27 yaş bunalımı denen şey cidden var bence. her şeyi enine boyuna değerlendirip kafayı sıyırmalı, tüm kararların hayati olduğu işin içinden çıkamadığım zamanlar yaşadım. ama 24 saattir 28 yaşındayım hayat süper. şaka şaka. aynen devam. önerim sorunları çözemiyorsan zamana bırakmak. sonuçta daha bunun 30 yaş bunalımı, orta yaş bunalımı, yaşlılık bunaması var.

yaşım 27, aynı sıkıntılar bende de var. çözüm yok gibi yapacak tek şey farklı şeyler yapıp farklı hissetmeyi beklemek.

bilkent, odtü ve boğaziçi mezunları yurt dışına daha çok çıkıyor.

bilgisayar mühendisliğinde üniversite önemli değil diyenlere kesinlikle katılmıyorum. amaç coder olmaksa bilemem. ama ben bu işin bilimiyle, argesiyle uğraşacağım; işletim sistemi tasarım, real time sistem geliştirmesi ve embedded sistemlerle ilgileceğim diyorsanız iyi üniversite şart.

Türkiye'de bunlarla ilgilenen firma sayısı da iki elin parmağını geçmez.

bu arada itü, bilgisayar mühendisliğinde ilk 5'de değil, adamlar daha dğru düzgün ingilizc öğretemiyor. boğaziçi hariç hepsine puanı yeten biri olarak bilkent'i seçtim.

edit: amaç coder, software engineer, software developer falan olmaksa akademik geçmişten çok, programlama bilgine ve yeteneklerine bakarlar. Lakin google gibi firmalar bazı pozisyonlara alım yaparken phd'yi bile şart koşuyor, aldıkları kişiler de akademik geçmişi sağlam mühendislerden oluyor

su an yurtdisinda calisan, universiteyi eskisehir'de okumus bir disi bilgisayar muhendisi olarak cevap verebilirim sanirim.

yurtdisinda siradan bir recruiter icin bogazici yada sutcu imam'dan mezun olmus olmanizin herhangi bir farki yok gozlemledigim kadariyla. ellerinde teknik birisi tarafindan listelenmis bir skillset olur; linkedin'de, job boardlarda bu skillset'e uygun biri var mi diye bakarlar. CV'nizde listelediginiz yetenekler ne kadar match eder, CV genel olarak ne kadar dolu o dikkatlerini ceker. Benim boyle bir recruiter'in ilgisini cekme sebebim CV'min dolulugundan da ziyade 3 sene Siemens Turkiye'de calismis olmam diyebilirim.

Bu noktada en fazla sunu soyleyebiliriz belki, Siemens Turkiye'nin ITU'den, Bogazici'nden mezun olanlari alma sansi daha yuksek, cunku Siemens Turkiye'de calisan bir Turk recruiter bu universitelerin iyi oldugunu bilir ve bu universitelerden mezun olan adaylara daha cok sans verir. Bu gibi firmalara basvuru yapmak icin kariyer.net'e guvenirseniz dandik bir universite filtresiyle CV'niz dahi goruntulenmeden elenirsiniz. Recruiter'in mail adresini bulmayi becerip CV'nizi gonderebilirseniz bu da gercek bir sorun degil aslinda :) Sonrasi o firmayi etkileyebilmekte, bu noktada tek sahip olmaniz gereken sey iyi teknik bilgi ve bunun universiteyle falan degil kisisel ilginizle alakasi var.

Uzun lafin kisasi, beni de istatiklerinize ekleyebilirsiniz 75 muhendisin 72.si olarak :) 'üniversite farkı o kadar da önemli değil.'

"önemli" kelimesi cok subjektif. Bircok is icin gercekten donanimli bilgisayar muhendisi gerekemeyebiliyor, yani o kisinin cok iyi egitim almis olmasi yada almamasi cok da bir fark yaratmayabiliyor. Bircok durumda deneyimli olan egitimli olandan daha yararli olabiliyor. buna belki kimi arkadaslar kizabilir ama web gelistirme, networking gibi konularda iyi egitimden cok denyim ve pratik one cikarken, yapay zeka, karmasik algoritmalar ve buyuk yazilim mimarileri konularinda egitim ve zeka one cikiyor.

Bunun yaninda universitelerin birbirinden egitim kalitesi olarak farkli oldugunu dusunuyorum, hocalarin kalitesi onemli, anlatabilme ve ifade edebilme yerenegi onemli. Cunku cok soyut kavramlarin oldugu bir egitimde somut ornekler verildiginde ogrenci cok daha kolay kavrayabiliyor. Somut ornekler verebilmek icin de hocanin konuya sadece teorik degil pratik taraftada hakim olmasini gerektiriyor. Bunun yaninda siniftaki ogrencilerin genel durumu bir ogrenciyi yukari cekebiliyor. Eger sinifin geneli o konuyu hizli kavrayamiyorsa o konuyu kolay kavrayacak ogrenciyi de asagi cekiyor. Ama yine de bir kisi iyi bir universite olmasa da kendini yetistirebilir, yani universite cok da kritik degil.

Burada kisinin o konuda iyi mi kotu mu oldugunu universiteden cok bilgisin olcerek anlamak cok daha mantikli. Ise hakim bir uzman birkac soruda kisinin bilgili mi degilmi cok kolay olcebilir. Peki iyi universite okuyanlar daha iyi yerlere gelirken, nispeten daha populer olan universitedekiler niye onlarin seviyesine ulasamiyor? Cunku insan kaynaklari departmanlarinin tembelligi bunun nedeni, kisileri degerlendirmekten cok universiteye gore filtreliyorlar, dogal olarak her universiten mezun olan kariyer basamaklarini tirmanirken esit sartlarda baslamiyor.

başka benim gibi düşünen var mı ama ben şöyle düşünüyorum üniversite hakkında.

üniversite okumak insanı akıllı yapmaz, ama akıllı insanlar üniversite okur. aynı şekilde odtü'nün başarılı olmasının sebebi oradaki eğitimin inanılmaz kaliteli olması değil, oraya türkiye'nin en zeki ve çalışkan öğrencilerinin gitmesi.

o yüzden bence üniversiteler (en azından türkiye'dekiler) birer eğitim kurumu değil, sertifikasyon kurumu, bildiğini ve yapabildiğini ispatlama kurumu.

sertifikasyon dışında bir de üniversitenin şu yönü var. oradaki kişiler senin arkadaşın oluyor. birlikte proje yapıyorsunuz. senin arkadaşın iyi bir işe girdiğinde sana referans olabilir. zeki ve çalışkan kişilerin referansını almak çok önemli.

Yukarıda bir arkadaş "yurtdisinda siradan bir recruiter icin bogazici yada sutcu imam'dan mezun olmus olmanizin herhangi bir farki yok gozlemledigim kadariyla." demiş.

Yurt dışında bir bilgisayar mühendisliği mezunu olarak diyebilirim ki görece küçük firmalar için bu geçerli olabilse de büyük firmalar için geçerli değil. Hem ülke ofislerinden, hem bölge ofislerindeki Türkiye'de eğitim almış kişilerden hangi üniversitelerin iyi olduğu bilgisini alıp CV filtrelerken bunlara dikkat ediyorlar.

Bilgisayar mühendisliğinde üniversite farkı o kadar da önemli, işin gerçeği budur kabul edilmese de. İstisnalar tabi ki vardır.

Bugün BT sektörü çalışanlarının yapması gereken en önemli işlerden birisi, güncel teknolojileri takip etmek, hızlı adapte olmak. Bunu yapabilmek İngilizce bilmekten geçiyor. Sana soruyorum, Türkiye'de kaç tane üniversitenin mezunu İngilizce konuşabiliyor? İngilizce konuşamayan bir insanın Türkiye dışında çalışma ihtimali var mı? Lokal çalışsa zaman zaman yabancı insanlardan danışmanlık, ürün eğitimi vb. almak durumundayız. İngilizce bilmeyen birisi bunları nasıl yapacak? Uluslararası firmaya nasıl girecek?

Daha önce çalıştığım, Türkiye'nin en büyük IT firmalarından birisi, bankanın teknoloji iştiraki. İnsan kaynakları portalinde gözlerimle gördüm üniversite sıralamasını. İlk 3 üniversite her zaman tercih sebebi ve diğer mezunlardan (çok az da olsa) daha yüksek maaş veriliyor. Liste yapmışlar, bunlar dışındaki mezunları görüşmeye dahi çağırmıyorlar. Eminim birçok kurum buna benzer bir uygulama içindedir. Türkiye içinde durum bu.

bütçenize ve nasıl bir konsept beklediğinize göre değişkenlik gösterir. Kızılay'da ki mekanlar genel itibariyle öğrenci bütçesine uygun ortalama yerlerdir. Bence en iyisi foursquare den istediğiniz yeme-içme konseptine uygun Ankara mekanlarını taratın.

Bilkent Quick China, Butcha ya da Midpoint'te yemek güzel olabilir. Metro ile Kızılay'a, tekrar metro ile Bilkent ve taksi ile Bilkent AVM'ye ulaşılabilir.

Yemek öncesinden bağımsız olarak Gaziosmanpaşa'da Gaga'da bir şeyler içmek için güzeldir.

Bütçeni yazarsan ona göre tavsiye verebilirim

kızılay konur sokakta donkişot dinlence evi var. lüks değil ama hoş bir yer tavsiye ederim. bira satışı var.

Ben olsam kızılayda takılmazdım. Avm bile daha iyidir kızılaydan.

Midpoint Kitchenette gibi posh yerler yerine biraz daha Ankara'li gibi takilmak isterseniz Tunali'da Kitir'i onerebilirim, kumpiri enfes ortami guzeldir:

foursquare.com

kızılaydan başka bir yer bilmediğim için kızılay yazdım :)

bütçe açısından örnek olması açısından midpoint2i vermiştim. kişi başı 40 falan oluyor işte. orta karar bir yer. isteğim biraz daha ankaralı tkaılmak :)

Kıtır mıtır gibi yerlerde Ankara'ya özgü bir şey yok, İstanbul'da zebil gibi benzerleri bulunan bir cafe-pub bence, ha ortamı şenliklidir, biraz gürültü vardır, nereden baktığına bağlı, kuru kalabalık da deyip kötülemek pek mümkün. Azıcık da olsun farklı bir şeyler yiyip içmek için acizane spesifik tavsiyem, güne öncelikle Ulus Ankara Kalesi civarından başlayıp (kale içi-çevresi kahvaltı mekanları ya da en azından bir Ankara simidi götürün) oradan Kızılay'ın gözbebeği olan:) sakarya'ya akmanız (burada da muhtelif barlarda demlenmeye başlayabilirsiniz), inanın bana hafif bir profil farklılığı dışında Kıtır dan bir farkı olmayacaktır. Mesela Kızılay dayken Akman Pastanesinde boza içebilirsiniz, o da iyidir. Akşam yemeği veya alkol üzeri atıştırma için en azından Esat Caddesi üzerindeki aspavaları bir deneyin derim.

tepe prime'a git,mekanlar 10 numara

ya öyle süper mutlu şahane bi ruh halinde değilim ama iş bulduğum için mutluyum. piyasada gerçekten iş yok.

Mutluyum çünkü isten ayrıldım.

mutluyum çünkü taşınıyorum ^^

mutluyum çünkü aylardır işler yüzünden yapamadığımı şeyleri yaptım bu ara: 3 gün boyunca mis gibi yağmur yağdı (yağmur önemli!) ve hemen hemen evden hiç çıkmadan bir ton film izledim, kahve içtim, kedilerimle oynadım.

sınavdan 98 aldım. kredi kartı borcumu ödedim. işimi bitirdim, günün geri kalanında boşum. 14:30'da ve 21:00'de şahane iki maçım var, onları izlerim. oda arkadaşım da memlekete dönecek galiba. müthiş. iyiyim o yüzden.

çamaşır yıkadım dün akşam. ben yıkamadım gerçi makina yıkadı, ben oyun oynadım. neyse, evin içine asmak istemedim çok kokuyor ve salonun ortasında çirkin duruyor diye. yağmur riskini alıp balkona astım. yağmur yağmadı :) daha iyi haber, pazartesiye kadar yağmayacakmış. haftasonu sahilde yürüyüş qeyfi. yuppi.

çoğu insanın mutlu olduğunu bilmek de mutluluk verici..

Az önce peynirle boyoz gömdüm, çay içtim.

Hava cok soguk diye yanima bir poset mama alip sokak kedilerini besledim. Kis aylarinda vucut isilarini korumak icin ekstradan enerjiye ihttiyaclari oldugu icin kediler acliga 6 saat kopekler ise 15 saat civari dayanabiliyormus. Gordugunuz yerde bir avuc da olsa siz de besleyin minnoslar usuyup hastalanmasin ^^

sevdiğim işi yapıp para kazanmaya başladım! bu en büyük mutluluk bence. Dövme yapıyorum gelsenize uygun fiyata :D

çünkü sağlık ve sevdiklerinin yanında olması en önemli şey :)

geçen hafta bükreşe gittim, dün vergi borcumu ödedim. ben okayım yani, buna mutluluk denirse evet mutluyum mehmehmeh

çok fena hastayım ama kanser değilim en azından.

gerçi uzun zamandır doktora gitmiyorum belki o da vardır.

neyse en azından buraya yazabilecek kadar enerjim var ona da şükür.

:(

açım geceden beri kıymalı börek hayaliyle yanıp tutuşuyorum. bugünkü mutluluğum bu olacak.

sevdiklerimin sağlıklı olması, hayatı sorgulayan bireyler olmaları, kedilerin tatlılığı, ufak da olsa başkalarına yardım edebilme hissi beni mutlu ediyor.

cok naif cok sevimli bi soru ama bu yaa :) baskalarinin mutluluklariyla mutsuz olan dunya kadar insan tanidim son zamanlarda, keske arkadas olsak :)

mutluyum cunku esimin yuz uyusmasinin yuz felcinden degil kulak iltihabindan kaynaklandigini ve antibiyotikle 1 haftada gececegini ogrendik. mutluyum cunku insanin degerli oldugu, birbirlerini tanimasalar da insanlarin gulumseyip selamlastiklari bir ulkede yasiyorum.

umarim bugun en mutlu siz olursunuz :)

Dünkü rüyam çok güzeldi. Mutlu uyandım

Mühendissen ve gitmeyeceksen ben gideyim ya ayn bissen doyç

Gideceğin için üzülmüş kız, normal. Gidip gör içinde kalmasın. Güzel bir tecrübe olur her açıdan.

ya kızı da götür ya sen de gitme :)

Gitmedigin takdirde ömür boyu kalacak bir pismanligin olacak yüksek ihtimalle. Almanya'dan 2 senedir iliski sürdürenler biliyorum. Iliskiniz saglamsa birsey devam eder, mesafeler hallolur. Kendinize bu konuda güveniniz yoksa da zaten böyle bir iliski icin vazgecilmez böyle bir firsattan.

3-5 sene calistiktan sonra masteri burda yaparsiniz.

tüm içtenliğimle fikrimi belirtmem gerekirse durduğun bile kabahat derim. bana yurtdışından teklif gelse teklifi alır almaz -uçağı bırak- parende atarak giderdim mevzu bahis ülkeye.

sevgilin üzülmüş ama alışacak bir şekilde. keşke ağlama işine falan girip de senin zihnini hiç bulandırmasaymış. hem senin gitmen (eğer birlikte bir gelecek düşünüyorsanız, ki düşünüyorsunuz gibi anladım yazdıklarından yola çıkarak) onun açısından da iyi olacak. çocuklarınızı daha medeni ve güzel bir ortamda büyütme fırsatı bulacaksınız.

bir de bunu yazdığım için bana kızan arkadaşlar olacak belki ama hayat senin hayatın. biraz bencil olmak gerekir bazı hususlarda. başkalarını düşünerek böyle büyük fırsatları tepmen hiç akıllıca olmaz.

"türlü nedenlerden ötürü bir sene kadar yanıma gelemeyecek" derken? bir sene sonra yanına gelip yerleşebilecek mi? eğer öyleyse, bir sene idare edebilirsiniz. 2-3 ayda bir gelirsin, görüşürsünüz. zaten euro'yla kazanacaksın, almanya-türkiye arası uçak bileti ne kadar pahalı olacak, hele ki önceden aldığında? 4 yıllık kız arkadaşın, 1 sene ayrı kalmayı sindiremeyecekse, zaten bence bu kız için almanya'da yaşama fırsatını tepme. bunun dışında, ağlamasında bi gariplik yok, bugün almanya'ya gitsen ben bile ağlarım yav yepyeni bi hayata başlıyosun sonuçta. ağlanır. zamanla alışılır.

ikinci olarak ben şunu merak ediyorum, yerleştiğin pozisyonda yükselme ya da farklı alanlara yönelme şansın olacak mı? daha genel olarak, gittikten sonra "ben artık burada yaşıyorum" diyebilecek misin? işten çıkarsalar mesela, başka bir yerde iş bulabilecek misin?

cevaplar "evet"se, bence master bırakılabilir. türkiye'de master yapmış olarak bulacağın iş, kazanacağın para, erişeceğin standart bence almanya'dakinden çok daha iyi olmaz. alım gücünü, çalışan olarak haklarını falan da dahil et buna. ha master'ı bitirdiğimde çok daha iyi firmalardan, çok daha iyi ülkelerde teklif alabilirim dersen o farklı. onu bilemem.

ben senin durumunda olsam giderdim. kaldı ki "sktir olup gitmek" adamı da değilim. ukrayna'ya gittim, bir hafta sonra arkama bakmadan kaçarak geri döndüm. türkiye'de yaşamaktan hoşnut değilim, uzun vadede yine gitmek istiyorum ama sırf türkiye'den kaçmış olmak için dandik yerlere gitmenin doğru olmadığını da kendim görmüş oldum. velhasıl, "GİT ABİ YEA GECEKONDUDA YAŞASAN BİLE ALMANYA BİR NUMARA" diyen birisi değilim. buna rağmen ben derim ki git anasını satiyim. "yok yav gidilmez"lik bir durum yok.

ayrıca yarın bi gün ayrılırsınız, gitmedim diye çok pişman olursun. 8383953. kez yaşanmış bi şey bu. tamam bizim tuzumuz kuru, 4 yıllık ilişkiye böyle sığ bi şekilde bakmak ve sevgiliye "ben gidiyom by" çekmek kolay değil ama insan kendini de düşünmeli. dediğim gibi, 1 sene çok uzun bi zaman değil ve sık sık görüşme imkanınız olabilir. o buna yanaşmayacaksa, şuncacık şeye katlanamayacaksa ben zaten oturur bi düşünürüm ilişkimi.

et bence.

kadınların işi gücü ağlamak, ona çok takılma. uyarsa git.

yukarıda belirttiğin koşullar dışında almanya'dan aldığın teklifin detayları bence çok belirleyici, ben tası tarağı toplayıp gidecek olsam partnerime de oturma ve çalışma izni vermeyen bi' firmaya gitmem. aynı şekilde kira, sigorta gibi şeylerin de gitmeden ayarlanması stres faktörünü oldukça azaltacaktır. teklif geldi diye tuzla koşmak bence yanıltıcı, sonuçlar da hüsran dolu olabilir. bu açıdan da değerlendirmek gerekir diye düşünüyorum. en azından kızcağız vize mize darlanmadan düşünmeden gelir gider, siz pek bir şeye darlanmazsınız, ilişkiniz uzaktan da olsa sağlıklı bir şekilde yürür. belki onun da fikri değişir vs vs.

git.

herkese teşekkürler. kız arkadaşım aynı zamanda bulgar vatandaşı olduğu için yanıma gelmesinde bir sorun olmayacak :)

der meister'e bir cok noktada katiliyorum.

ek olarak bu isin CV'ne katkisini master'in CV'ne katkisiyla bir kiyasla. sana daha karli olan secenege yonel.

duygusal sebeplerle yatirim yapma. Oraya gittikten sonra omur billah ayni pozisyonda ve sirkette kalacaksin diye bir kural yok. bir sure calisirsin diyelim ki 1 yil. sonra tekrar gozden gecirirsin, daha iyi bir firsat bulma ihtimalin olur, oralara alisirsin.

ben olsam boyle yapardim.

edit: master'i cope atmadan gitmenin yollarina da bir bak. oluyorsa uzaktan bilmemne onu da tamamlarsin? ya da orada tekrar master yapma imkanlarini degerlendirebilirsin.

durduğun kabahat +1
almanya türkiye uçakla 2.5 saat, 100-150 euroya gidiş dönüş bilet bulunabiliyor. dolayısıyla hemen hemen her ay sevgilini gidip görebilirsin.
'şirket dünyaca bilinen bir şirket ama pozisyon 100% istediğim bir pozisyon değil. ama yine de fena da değil.' buna yorum yapmayacağım, daha 25 yaşında olduğun için bu yazdığını gençliğine ve z kuşağı olmana veriyorum.
taraflardan birinin iş bulmamış/bulamamış olması normal, biri yerleşince diğeri gidip bir şekilde bir şey buluyor zaten.
ayrıca der meister'in son paragrafına katılıyorum, ayrılırsanız kendin için çok iyi bir şey yapmış olacaksın, birlikteliğe devam ederseniz ikinize daha iyi bir hayat sunma şansın olacak. her halde iyi.

açıklamalarım da var uzun uzun ama gerek yok, git.

Kesinlikle bekleme, git. 26 yaşında bayan bilgisayar mühendisiyim, Amsterdam'dan iş teklifi aldığımda eşim Hollandaca bilmediği için ve işi dile çok bağlı olduğu için sürekli reddediliyordu ama gitmemiz gerektiğine inanmıştık ve çok çabaladık, 5 ay ayrı kaldık, maddi olarak değil ama manevi olarak zor zamanlar geçirdik ama şu an eşim de ben de tüm zorluklara değdiğini söylüyoruz.

Türkiye'ye kıyasla cennet gibi bir ülke burası; yeşiliyle mavisiyle, temiz havası ve GDOsuz sebze meyvesiyle. İnsanı saygılı ve güleryüzlü, siz onların yediğine içtiğine adetlerine öcü muamelesi çekmezseniz gayet içlerine girebiliyorsunuz söylenenin aksine. Miktar olarak Türkiye'de kazandığımın yarısını kazanıyorum burada (2 lira kazanıyorken 1 euro kazanıyorum diyelim) ama kiramı ödeyip her gün dışarıda yesem bile ay sonunda en az 500 kenara koyabiliyorum. Avrupada sınırsız dolaşıma sahibim ve haftasonu istediğim ülkede herşeyi 3.5la çarpıp canımı sıkmadan gezebiliyorum. Eşimden ayrıyken de 70 euro gibi bir ücrete ayda bir yanına uçabiliyordum, daha sık bile uçabilir.

Kendimi bildim bileli baskı ile büyüdüm, şunu giyersem peşime biri takılır mı, bunu yaparsam elalem ne der, güldü verecek diyen bir sapığa mı bakıyorum - gülsem mi gülmesem mi? ve daha niceleri... Kız arkadaşına rağmen değil, kız arkadaşın için git. İlk defa özgür hissediyorum ve bu hisse bir değer biçemiyorum.

Bol şans ve mutluluklar

1) 1 sene sonra yanınıza gelebilecekse bence tepmeyin bu fırsatı ama şu da bir gerçek ayrı kalmak ilişkinizi zorlayacak bunun sonunda ayrılık da çıkabilir, ama ayrılmazsanız ilişkiniz daha da güçlenecek.
2) siktir edin gitsin master'ı
3) bu bence çekince olarak dert edilebilecek konu. İleride istediğiniz gibi bir pozisyona geçmenşize sebep olabilecek mi onu düşünün ömrünüzün sonuna kadar istemediğiniz bir işi de yapmayın.
4) şu gerçeği kabullenin Türkiye'den almanya'ya giderken bir kaç adım geri gideceksiniz kariyerinizde kaybınız olacak orada 1-2 seneden sonra buradakine denk bir maaş alabilirsiniz.

sonuç olarak durduğunuz kabahat. Ama ücret için pazarlık yapın revize isteyin mutlaka.

Hangi sehir? Mutlu olacak misin? O sehri dhaa once gordun mu? Isveren barinma konusunda nasil yardim edecek? Bazi insanlar gercekten alisamayip geri donebiliyorlar.

Masteri cope atmaman taraftariyim, dondurabilirsen dondur ya da almanya'da bi uniye gecebilirsen orada devam et.

Bu arada almanca bildigini varsayiyorum, almanca cok onemli. Kiz arkadasinin da ogrenmesi gerekecek bilmiyorsa. Bulgar vatandasiymis, kolay zaten gelmesi.

Onun disinda ben olsaydim giderdim ama yasayacagim yeri bilmeden, biraz tanimadan da atlamazdim.

Go go go.

bence gitmen hiçbir açıdan mantıklı değil. ne 4 yıllık kız arkadaşını üz ne master'ını yarıda bırak ne de hem pozisyonu hem de maaşı açısından seni tam manasıyla tatmin etmeyecek bir pozisyonda çalış; bana mantıksız geldi

bir sene sonra birlikte daha düzgün şartlarla gidersiniz

Gitmeyeni bùzùklesinler diyeyim.

Der Meister güzel yazmış güzel kardeşim benim :)

Biraz daha bu tarafa çıralıya gelin

@intihar etsem de kendime gelsem, teşekkürler cevap için :) son olarak çıralı'da önerebileceğiniz kamp/bungalow alanı var mı?

asla egeye gitmeyin. buz gibi buz. en sıcak yer alanya bu sıralar.

datça olabilir

marmaris. nem çok yok. şu an kalabalık da değildir. pişman olmazsın gitmediysen.

ben Hollanda'da yaşasaydım bir fotoğraf makinesi alıp çıplaklar kampına katılırdım. orada çektiğim fotoğraflarla da porno sitesi açıp oradan para kazanırdım. ya da bunun daha kibar bir versiyonu, tüm Avrupa'yı dolaşır ve fotoğrafçılığa sarardım. makine müh. okuyorum. mühendisliğin bünyedeki etkisini azaltacak hiçbir şey bilmiyorum.

neden psikoloji veya seyahat alanlarında bir girişim yapmıyorsunuz? bu tür startup işlerine meraklı bir psikolog ile ortak çalışıp böyle bir işe kalkışabilirsiniz. bir derece tatmin edebilir diye düşünüyorum. seyahat konusu ise tamamen hayal gücünüze kalmış. çoğu kişi seyahate çıkıp blog açmayı tercih ediyor. iyi bloglar ciddi tutarda paralar getiriyor reklam aracılığıyla ya da birileri seyahatine sponsor olabiliyor.

bence yazılım bilginiz bir lanet değil bir gift. böyle bir devirde sizi çok kıskanıyorum. bu bilginizi ofis ortamından bağımsız hale getirebilirseniz daha olumlu bakabileceğinizi düşünüyorum.

çıplaklar kampında çektiğin fotoğrafları(izinsiz) porno sitesine koymak hapse girmeni sağlar. geri kalan ömrünü hapiste geçirmek istiyosan iyi fikir:))

8-5 çalışmayı sevmiyosan freelance çalışsan olmaz mı? hatta türkiye'ye dönüp, freelance çalışırken psikoloji okumak nasıl fikir?

@victum kesinlikle böyle bir niyetim, isteğim yok zaten :)

genel olarak freelance'e bile katlanamayacak kadar bıktım bu işten :( aşçılık mı denesem diye düşünmüyor değilim ama o da kafeste, o da süre baskılı, stresli :/

Bir psikologa gonullu yardimci ol, gozlem yap. Gercekten istiyo musun o isi anlarsin.

Kız kardeşim mammo

ımm şok olmazsın ama bir milyonerin ilk aşkını izle derim ben :D

incendies

agora çok güzel. rachel weisz oynuyor.

ateşböceklerinin mezarı aklıma geldi.

the fall'da fena ağlamıştım :) hikayesi süper, tam bir görsel şölen üstelik; olur da ağlayamazsanız bile (ki hiç sanmıyorum) vakit kaybı saymazsınız

agora hariç hepsini izledim :(

kesin izlemişsindir ama işte neyse deniyim şansımı

the elephant man

Tam bu filmi tavsiye veresim varken nasıl denk geldi duyurun.

Seven Pounds, dün gece ağlamaktan helak oldum :(

dünyanın orta yerinde aşk için ağlıyorum
uzak doğu filmi

7 numaralı hücredeki mucize

Million Dollar Baby (2004)
Gran Torino (2008)
Wit (2001 TV Movie)
Ben X (2007)
The Book of Stars (1999)
The Boy in the Striped Pyjamas (2008)
Dolores Claiborne (1995)
The Secret Life of Words (2005)
The Five People You Meet in Heaven (2004 TV Movie)
Detachment (2011)

The Bridge (2006)- Belgesel bu da, Golden Gate Köprüsündeki intiharlarla ilgili

kimse de old boy dememiş

Hayatimda cozum bulamadigim tek konu hatta dun sozluge de yazdim. Insanlardan uzak durmaya calisiyorum kendime zararim olsun sadece diye.ve gececek diye telkin etmeye calisiyorum ki regl olunca 180 derece degisip rahatliyorum.

Resmen çözümsüz. Bildiğim kadarıyla bu dönemler için antidepresan falan kullananlar var ama hiç denemedim.

(bkz: agnucaston)

merhaba,

hepimizde aynı problem var ne yazık ki :( ben bu dönemlerde en çok en yanımda olan kişiyi -eşimi- kırdığımdan ona regl olacağımı hissettiğimde haber veriyorum. süreci daha öncesinde kendisine "saçma sapan şeyler söyler ya da yaparsam beni ciddiye alma; gereksiz alınganlaşabiliyorum, zekam 10 puan geriliyor üstüne alınma diye açıklamıştım "kafam normalken". pms dönemindeyken saçma birşey söylersem gülüp geçiyor.

kendim için de şöyle yapıyorum: evdeysem, romantik komedi cinsinden, kafa yormayan, sevimli bir film açıp izliyorum bol çikolata eşliğinde. işteysem (daha fena) bildiğin iş miş yapmıyorum ekşi'de facebook'ta 9gag'de pinterest'te orda burda takılıyorum. ayda 1-2 gün iş yapmayıp takılmak patronun çakmıyorsa çok ölümcül değil bence, ben yazılım geliştirici olduğumdan elimdeki iş 3-4 günlük birşey oluyor sonuçta ve sonraki günlerde ekstra biraz çabayla kapatabiliyorum farkı.

hepsi aynı yola çıktı gerçi, kafanı dikkatini başka şeylere özellikle seni güldürebilecek şeylere (serotonin bombası) ver. sevdiklerini kırma huyun varsa onları önceden uyar.

uzak durulması gereken birisi eğer büyük aşk etkilenme vs yoksa baştan kesmek en hayırlısı.

Ardina bakmadan kac.

Kaç kaç kaç. maddiyata önem veriyor.

Yol ver gitsin ugrasmana degmez

oha bildiğin cağaloğlu motoru tuba'yı anlatmış adam.

kaç kaç kaç kaç.

Cenkist dostum senin insan iliskilerini duyurularini severek takip ediyorum. Ama bu kiz sana yaramaz. Sakin ha kiza hediye falan aliyim deme. Kadinligini kullanip somurur seni.

uzak dur, senin için kimin iyi olduğuna sen karar verirsin ama bundan uzak dur
bi iliskide karşılıklı güven ve saygı önemlidir. One öyle ısmarlama sevgili gibi yok başarılı erkeklerden hoşlanıyorum yok şöyle, yok böyle. Seni beğenen seni sen olduğu için begensin.

Abi hala ayni kiz de mi bu? Eğer öyleyse geç kalmissin zaten kacmakta

bu ne ya böyle ilişki mi yürür. bu kadın senden hiç elektrik almamış haberin olsun

kendini mutlu etme programına beklentisiz sponsor bakınıyo.

Ay götüm deseydin keşke

Evet bu tarz kadınlar var gerçekten, bir tanesi "süreç içerisinde severim" kısmı hariç eskiden başıma gelmişti.

Tamamen kadınlığını bir lütuf olarak görüyor ve onunla olmak istiyorsan bazı şeyleri tabi ki! senin sağlaman bekleniyor. Hesap vs zaten senin ödemen gereken şeyler, bunun beklentisinde bile olmamalısın vs.

Hadi güzelim yolun açık olsun deyince de hırs yapıp sanki aşktan ince hastalığa tutulmuş gibi peşinden koşar.

Uzak dur.

bir kadın olarak söylüyorum, arkana bakmadan kaç. hemcinslerim arasında en nefret ettiğim ve arkadaşlığı sürdüremediğim modeldir. bu tip kızlar sizinle buluşurlar sonra bize gelip ağlarlar; sizinle birlikteyken eski erkek arkadaşını aldatmış gibi hissettiklerinden, onda bulduklarını sizde bulamadıklarından falan bahsederler. sizin duygu ve düşüncelerinizi hiç umursamazlar, net vicdansızlardır; "yazık ediyorsun çocuğa da, sevmiyorsan bırak" dediğimizde "bana yazık değil mi" deyip kalplerinin ne kadar kırık olduğunu anlatırlar uzun uzun.

sevilmez ve kullanıldığınla değersizlik hissinle kalırsın. söylemedi deme.

kaç

valla iletişim ve medya sektöründe tutunmaya çalışıcam gibi.

bi sik olmayacağım evlat derim şuan sorana.

pilot. isin ilginci kucukken muhendis derdim ve su an muhendisim. 24

Hayattan muaf olucam derim.

jigolo olmak isterdim. 26.

insanlik uyurken sacini oksayan kisi olmak isterim.

bu da bugun icin tarihe notumdur.

"Kafasi rahat"

çocukken polis olmak istiodum. su anda lan keske polis olaymısım diorum hala:)

millet vekülü

Kucukken pilot diyodum.suan muhensim.buyuyunce deniz kiyisinda bir ege kasabasinda tarim ve hayvancilikla ugrasan ciftci olnak istiyorum.

Heykeltras idi, ama bu cevabi ilkögretim baslarinda verdigimde ama para kazanamam, o yüzden mühendis olcam diye ekliyordum.
Özetle realist cocukmusum ama cekilmez öyle cocuk. Simdi sorsan para derdini kaldirip, dag evine cikip, odun kesip, ormanda yasamak, arada sehre inip gereklilikleri almak haricinde insan görmemek, sebze ekip yetistirmek, köpegimle ava cikmak vs derim. Meslek degil tabi ama ne yapmak, ne olmak isterdin sorusunun cevabi bu. 22, e.

25 yaşındayım, kadınım, bilgisayar mühendisiyim.

mesleğimi çok seviyorum ama kafama göre uyuyup uyanmayı, keyfime göre çalışıp çalışmamayı daha da çok seviyorum. Mesleklerimiz sayesinde yakın zamanda Avustralya'ya göçmen olarak gidiyoruz eşimle ama orada okumak ve yapmak istediğimiz iş ikimizin de diş hekimliği.

Ben mesela, ÖSS'de aldığım puan birçok üniversitenin diş hekimliğine yetmesine rağmen Türkiye'de hasta profili cahil, pis ve kavgacı diye tercih listeme yazmamıştım -şimdiki aklımla da yazmam- ama Avustralya'da bu iş rüya gibi olur diye düşünüyorum. Aylık bana yeteceğini düşündüğüm kadar parayı kazandıktan sonra kafama göre kapatır muayenehaneyi gezerim kafama göre oturur çalışırım diye hayal ediyorum (ne kadar realistik bilmiyorum tabi) Hiçbir artısı yoksa bile kendi muayenehanem olacağı için kimseye 10'dan önce 5'ten sonra randevu vermemem gibi bir artısı vardır herhalde en azından - o bile birşey yani 8-5'ten baymış biri olarak benim için.

maaşı hep ayın birinde mi yatırıyorlardı? Belki pazartesine kalmıştır? Benimkini de hala yatırmadılar mesela ben pazartesi gelir diye bekliyorum.

@want2die
onu yapmak istedim ama kağıdı tahrip edemezsiniz,ya bu haliyle imzalarsınız ya da imzalamazsınız dendi; imzalamadım.

@interview with the vampire
şirket kurumsal, büyük ve ünlü bir alman firması. 3 senedir çalışıyorum ve 3 senedir maaş "her zaman" ayın son iş günü yattı. arkadaşlarımdan maaşlarını aldıklarını da doğruladım üstelik.

teşekkürler...

Maaş gününüzü bekleyin. Yatmazsa 170'i arayin noterden ihtarname cektiginizi de belirtin 170'e.

kural olarak işveren tazmimatınızı ve ücret alacağınızı banka yoluyla yatırmak zorunda. olası bir uyuşmazlıkta "alacaklarımı aldım, hiçbir hak ve alacağım kalmamıştır" şeklinde bir ibranameyi yargıtay geçerli kılmıyor. ibranamenin fesih tarihinden en az 1 yıl sonrası tarihli olması ve ibranamede tüm alacak kalemlerinin tek tek yazılması gerekiyor (kıdem tazmnatı - x lira gibi).

ama siz içiniz rahat olsun diye iş akdinizi evlilik sebebiyle feshettiğinize dair bildirimi noter kanalıyla yapın ve ihtarnameye "hak etmiş olduğum x lira kıdem tazminatının ve x lira ücret alacağımın 3 iş günü içerisinde tarafıma ödenmesi, aksi halde her türlü hukuki yola başvurcağımı ihtar ederim" diye de yazın. sizi oyuna getirmeye çalıştıklarını düşünüyorsanız bu yola başvurmanızı öneririm. bugün hızlı postayla gönderseniz ptesi ellerine ulaşmış olur. sormak istediğiniz bişi olursa mesajla yazabilirssiniz.

edit: ben ihtar kısmını nasılsa okuyamamışım bi ara biri geldi sanırım ondan koptum. hangi ilde olursanız olun iş mahkemelerinde davalar uzun sürüyor. ne yazıkki dava açma yoluna başvurmanız gerekecektir.

irmikli kurabiye var dr oetker'in ama biz tarife süt ekliyoruz

bi de kurabiye değil ama pötibörlü çikolata topları var efsane (muzlu ve portakal likörlü)

hiçbir kurabiye bir elmalı kurabiye olamadı, olamayacak.

hanım değilim ama
www.instagram.com

genel olarak tuzluyu tatlıya tercih eden, kurabiye yıllarca yemese aramayacak bendeniz için annemin portakallı şekerli kurabiyesi bu. google images'tan baktığımda anneminkine en çok bunu benzettim, umarım beğenirsiniz.

cgtanes.blogspot.com.tr

agizda dagilan bol vanilyali un kurabiyesi

erkekler tarif veremez mi teessüf ettim.

www.google.com.tr

www.nefisyemektarifleri.com
Birebor uyun. Muhtesem oluyor.

www.instagram.com

nekolaytezla +1

ben de bankada çalışıyorum ama sıkılmıyorum. işin püf noktası sevdiğin işi yapmak. yaptığın işi sevmiyorsan çözümü yok.

İnsanın kendi işi olmadığı sürece her türlü sıkılır.

Hayir. Daha iyi bir yapmak, daha cok sevecegim bir isle ugrasmak ister miydim, evet. Ama calismaktan sikilmis falan degilim. Calismazsam sikilmaya baslarim asil.

Ama calismadan cok para kazanma sansim olsa pekala kabul ederdim.

aynı durumdayız! yazılımcıyım, gebze'de çalışıyorum (ve çalıştığım yerden nefret ediyorum), istifa edeyim diyorum ama eşim engel oluyor, en büyük korkusu ev hanımı olmam (kesinlikle ev hanımı olma niyetim yok ama gebze'de çalışırken istanbul'da iş görüşmesine kaçmam zor olduğundan evden iş ararım diyordum bir süre)

doktordan rapor falan alabilirsem (hiç yıllık iznim kalmadı) yurtdışında bir firmayla görüşmem olacak... görüşmeye gideceğim ülkede başka bir firmayla daha görüşmüştüm daha önce ve adamlara haftada 45 saat çalıştığımı, her gün 1.5 + 1.5 saat yol çektiğimi ve yıllık iznimin 2 hafta olduğunu söylediğimde bana inanmayan gözlerle bakmış böyle birşey burada kabul edilemez demişlerdi. orada herşeyin düzgün olacağına dair umudum var...

İnşaatta, iş güvenliği uzmanı olarak çalışıyorum. Zaman zaman sıkılıyorum, sonra geçiyor. Şu sıralar sıkılıyor mesela.

Çalışma şartlarının değişmesi şart. Üretim ve hizmet sektöründe sabah 10 öğleden sonra 14e kadar olmalı. İnsanlar kendine daha çok vakit ayırmalı.
Benden iyi başbakan falan olur ha.

Benim sıkılacak kadar boş vaktim olmuyor, olana da hayret ediyorum. Zaten işle ilgili ters giden şeyler canımı sıkıyor.

iş olmayınca gitmediğim bir işim var ve son bir haftadır filan paso yatıyorum. ilk bikaç gün okeyde sonlara doğru sıkıyo gençler, çalışmak iyidir boşverin siz.

kendi işim gene sıkılıyorum gene sıkılıyorum.

sıkılmadım her gün farklı bir olay yaşadığım işte çalışıyorum

Yazılım alanında iyiysen evden Fortune 500 şirketlerinde çalışabilirsin. Şuraya bir bak: www.crossover.com

Sektor benim de yazilim + donanim, Amerika'da hem de bebek gibi bir iste calisiyorum. Oyle ki sabah geldim gittim derdi bile yok, is yerini arayip evde calisiyorum bugun, kendi sistemim lazim dedigimde oo tabi ayip ettin diyen patronlarim var. Fakat uzunca bir suredir is yerinin kapisindan girdigim anda bacaklarima filan kramplar girmeye basladi, bunaliyorum. Pencereyi acip atlayasim geliyor bazen. Fiziksel olarak hissediyorum bunaldigimi. Kafam surekli bulutlu, dogru duzgun dusunemez oldum. Lakin...
Iki ay kadar once 3 hafta bir izin aldim. Evde kendi start up'im icin on girisimlerde bulunayim, kendi isim olsun, freelance takilayim, cebim ferah olmasa da kafam rahat olsun konseptinde bir atilim gerceklestirmeye baslayacak calismalar icin. 3 Hafta boyunca bilgisayarin ekranina baktim aval aval. 2. Haftanin ortasinda, her sabah duzenli gittigim spor salonuna gidemez oldum. 3. haftanin sonunda mevzunun aslinda is yeriyle degil genel bir ruhani durumla ilgili oldugu kanisina varmam cok zor olmadi. Uzerime olu topragi atilmis gibi geziyorum hala. Ama en azindan bunun sebeplerinden tam olarak calistigim yer ya da yaptigim is olmadigi hakkinda kafam netlesti.
Belki boyle bir sey senin icin de faydali olur. Izin al, ise geri donmeyecekmis gibi takil bakalim. Belki hayatini kurtaracak bir degisim surecine girersin, ya da benim gibi olayin baska bir mevzuyla alakali olabilecegini idrak edip, problemi yanlis yerden debug etmeye calismaktan kurtulursun.
Neyse. Hayat bi tuhaf. Heralde 30 sene filan boyle sabahtan aksama kadar calisarak gunesi kovalayarak gececek. Sonrasinda alisacagiz, normallesecek. Ya da alisamayacagiz, hayat boyu izdirap olacak. Pis, fena.

Sıkıldım - girişimcilik olayını araştırdım ama gelecek korkusu, evli olma, sermaye olmayışı gibi nedenlerle erteledim bu hayali. Sanki birşeyler degisecekmis gibi yeni is arıyorum benzer alanimda, fazladan verilecek yan hak&para ile bir süre idare eder sonra yine ... fasit daire

yazılım sucks diyenlere katılarak baslıyorum. ben de asırı sıkıldım işi bıraktım, ilk aylar malak gibiydim. uyuyordum surekli ya da tembellik yapıyordum. şimdi yıla yaklasacak ayrılma sürecim kafam daha netlesti, hayallerime yonelik calısmalar yapıyorum. ama ben genel olarak yavas ve tembel bi insanım, herkes benim kadar bos zamana tahammullu olmayabilir.
öte yandan, gunluk yasamını senin yönetmen; haftaici taksimde bi etkinliğe elini kolunu sallayarak gidebilmen harika bi duygu. tabi birikmiş param bitince napacagımı kara kara dusunuyorum. evden bi iş guzel olurdu.

it's not enough to just live. You have to have something to live for.
Commander William Adama
planım 2020de işi bırakmak, biriktirdiğimle ömrümü geçirmek, kendi gıdamı üretmek, kendi kendime yetmek. dünyayı gezmek

Özel bir tıp merkezinin dahiliyesinden al.

özel tıp merkezinden 5 gün rapor alırsan işveren salak değilse devlet hastanesinden ister raporu tekrardan

ben olsam 2 gün rapor alır, geri kalanı geceleri falan sıkıştırmaya çalışırdım

il bilgisi paylaş belki böyle şeker gibi doktor tanıyanlar varsa ondan randevu al derler.

istanbul kartal'da yaşıyorum.

istanbul çok genel bir tanımlama:) silivri devlet hastanesinde dr şadi bey var gördüğüm en makul 657'li kendisi

Serra'nın Dostları - Islak Köpek :) haha ne video'ydu ya :D linkte bulabilirsin

www.youtube.com

Sağol dostum aynen bu.