yani friends vs himym olur da gossip girl biraz fazla alakasız.
Tabii bence friends ikisini de döver.

Friends acımaz.

Friends tabii ki de :)

Bu nasıl bir kıyastır? Aynı kulvarda bile değil bahsettiğiniz diziler.

Friends ve himym için konuşacak olursak ikisinin de yeri ayrı bende. Ama gossip girlü bu ikisiyle kıyaslamam bile, arada gülmek için izlenilen çerezlik bir şeydi.

Sonuç olarak:

Friends>=himym>>gossip girl

yavrucak+1

Hepimiz Joey'in pizzasından çıktık.

Barney Stinsonevski


gg konu dışı.

yararli

www.livestrong.com

yararli oldugu herkesce biliniyor saniyordum.

bildiğim kadarıyla önerilen miktar günde iki kadeh değil, haftada 3-4 en fazla. kesinlikle yararlı etkisi oluyor. ama günde ikiyi şimdi duydum çok gibi geldi

Bir ara annanem bile içmeye heves etmişti. Sağlıklı bir şey sanırım.
sagligabiradim.com

şimdi karşıma çıktı, net bilgi olarak paylaşayım:

erkekler için günde 30 mL etil alkol
kadınlar için günde 15 mL etil alkol

30 mL etil alkol:
- 720 ml bira
- 300 ml şarap (2 kadeh)
- 60 ml viski (100 derece)
- 60 ml rakı

kazım karabekir'e daha çok benziyor.

Enver Paşa'ya daha çok benziyor.

selanik değil pütürge doğumlu atatürk olmuş bu.

Kazım Karabekir +1

Bence de alakası yok hiç. İlgili yerlere mail atarsanız çok sevinirim. Teşekkürler.

karabekir +1

ne gerek var şikayete yahu.. benzemese de şikayet edecek bir şey yok.

Olmamis. Bence de

Atatürk'ten ziyade kalpak giymiş Ferhat Güzel'e benziyor. Ama şikayet etmeyi de ultra manasız buldum. Neticede bir aşağılama, hakaret vs yok. Sadece kötü çizim. Her kötü çizim için bu olmamış, bunu beğenmedik silin mi diyeceğiz. Biz güzellik, benzerlik otoritesi miyiz? Her resim, toplu olarak beğeni ve benzerlik onayından geçtikten sonra mı yayınlanmalı? Saçma

Neticede bu görseli beğenmiyorsanız, kullanmaz, satın almazsınız. Her beğenmediğimizi yasaklatalım, kaldırtalım gibi bir zihniyeti tehlikeli buluyorum.

amcama daha çok benziyor

Begenmedim. Olmamis. Hatta demet akalinin esine benzettim.

Hayır at gibi uyudum ben :/

Ben yasamadim. Cok ilginc ama birbirinden bagimsiz kisilerin ayni anda ayni seyi deneyimlemesi. Havalardan olabilir mi?

öyle güzel uyudum ki dün gece anlatamam. mışıl mışıl.

Sabah altı buçuğa kadar debelendim yatakta. Sonra sızmışım. Benimki final haftasından kaynaklı büyük ihtimal.

Gece biraz geç yattım, uykum gelmedi nedense ama yatağa yattığımda hemen uyumuşum :)

Hayır da sabah 6da kalktım uyumamış sayılırım:)

uyku takibi yapan bi program var. bugün ilk defa %100 kalite ile uyuduğumu söyledi ama ben yine aynı kalitesizlikle uyandım. bi fark yoktu yani.

bende güya 23:30da yatağa girdim 7de uyandım. ama hiç derin uyumamışım xiaomiye göre. öğlen oldu ayakta sallanıyorum dehşet uykusuzum ve başağrısı çekiyorum.

Son bir aydir ilk defa duzgun uyudum. Hem de gece uyudum.

Aferin sinüs aldım, uyku yapıyor. Ayı gibi uyumuşum:/

Çocuklara, yaşlılara, güçsüzlere ve hayvanlara yapılan eziyeti biz insanlar görüp üzülüyoruz.
Kendi neden seyrediyor.?
Caydırıcı bir yaptırımı olabilir mesela ?

Büyük olasılıkla 'Aha, tamam, delirdim. Lape'ye gideyim ben bir' derdim ama desen ki 'Bak bu gerçekten Tanrı. Herkes şahit', vb., o zaman standart 'Niye herkes farklı şartlarda yaşıyor? Niye biri 5 yaşında, biri 105 yaşında ölüyor? Olayın ne? Psikopat mısın?' diye sorardım.

Hangi tanrı

Lütfen beni affet. İçimden söylediklerimin hiçbiri kötü niyetli değildi.

Reenkarnasyon var mı?

İyi olurdu.

beraber yeni bi evren kurmaya varmisin derdim.

neden bizi sınamak istediğini sorardım. bunun cevabı çok insani duygular içeriyor bence. zaten tanrı da yok da bilemiyoz işte. en iyisi agnostisizm.

küfrederim, sevmiyorum.

Kâinatı yarattığı varsayımını kabul ettiğimiz bir varlıkla ne konuşacağız olm otur birader ne olacak bu işler mi diyeceğiz. Gönderdiği hangi haberci gerçekmiş onu söylerse neyi ıskaladığımızı biliriz. Bir de reva gördüğü bombok hayattın üstüne bir de bağlılık mı bekliyormuş?

"neden trollük ?"

sorum bu olurdu.

anahtarimi nereye koydun amk

Sana güvenmiyorum derdim

Şunu sorardım:
NİYE?

benim öyle bi oğlum yok

"Bunca kötülüğe neden izin veriyorsun?"

herşey tamam eyvallah da, ufak kardeşimi ufak yaşta babasız büyümesine nasıl müsaade ettin?

Amaranta Ursula +1,

hangi sandalye?

Buyrun kendi kafanızla düşünün. Benim sözüm teşekkür olurdu, daha çok seyrederdim incelerdim onu.

youtu.be

aaa harbiden varmışsınız ya! herkese anlatıcam. anlatabilir miyim?

her gece konuşuyorum zaten. iyi geliyor.

Yanına al.

beni sen yarattıysan ayıp etmedin mi sence de?

Seni ölmeden niye göremiyoruz hacı diye sorardım.

Müdür ne yaptın? Keyifler nasıl?

Kimseye hastalık vermesin, ozellikle cocuklara. sevdiklerimizden ayırmasın:/

"Ne yapmalı ne etmeli bilemiyorum Tanrım sanırım ben sana güvenmiyorum" diye çok sevdiğim bir şarkıyı söylerdim.

Benim icin sevmek ve sevilmek, aile, arkadaslar ve sevgili. Bunlarin kombinasyonu.

Beklentileri düşük tutmak, hayata pozitif yönden bakabilmek.

serotoninin beyinde inhibe edilmesinin önlenmesi şaka şaka
ilk önce sağlığın olacak sonra paran olacak sonra sevdiğin işin olacak sonra hayatta ilişkilerin olacak akraba,arkadaş,dost,sevgili. ardından güzel bir şehirde yaşayacaksın bir anlamı olacak hayatın. bir tutkun olacak. bir amacın olacak.
Maslow'un gereksinimler hiyerarşisinde de bir şeyler bulabilirsiniz.
Peki her şey teori gibi mi değil. anlık mutluluklarımı çikolata,yeşil çay,kahve,kuruyemiş,spor,cs go karşılıyor olsa da uzun vadede mutlu kalamıyorum.

Boşvermek, düşünmemek.

beklentiyi düşük tutup çok şükretmek :)

Küçük şeyler gerçekten. Kediler, köpekler, çiçekler, insanlar, iyisiyle kötüsüyle olaylar, yastık-yorgan-uyku, mandalina, kötü durumda yalnız kalmamak, Kemal Sunal filmi ve tabii ki herifle ben.

Budizm bakış açısıyla nirvana'ya ulaşmak.

Geçici duygular için verilen sürekli uğraş mutlu olmamıza engel oluyor. Haz duyarken bile o anı doyasıya yaşamak yerine bir süre sonra yok olacağını düşünmek veya hazzın kalıcı olması için çabalamak memnuniyetsizliğimizi artırıyor. Hazza çok önem verdiğimiz için acılarımızın dozajı da artarak dramatik hâle geliyor. Her şeyin geçici olduğunu özümsediğimizde acılardan kurtulabiliriz. Böylece duygu düzeyimizi dalgalanmayan bir seyirde tutup mutluluğa daha yakın olabiliriz.

İnsanın parası varsa çalışmak zorunda kalmaz. Böylece zamanı satın alır. Bu kalan zamanda da kendini mutlu edebilecek şeyleri yapar. Yani para mutluluğu satın alır.

Sağlık > para > eş > iş > arkadaşlar

bir sen bir ben bir de baby

Soruya muhalefet gibi anlaşılmasın lütfen. Mutluluk aslında o kadar da önemli değil bana göre. İç huzuru bulabilmek daha ciddi bir mesele diye düşünüyorum. Mutluluk kolay erişilebilir. Eski bir dostun araması, sokakta bir kedinin başını okşamak, bir çocukla şakalaşmak, bir yaşlıya yolda yardım etmek... Bunların hepsi mutlu eder, daha da örneklendirilebilir. Kısa bir süre sonra da etkisi geçer.

İç huzur daha kalıcı ve stabil, bunu bulabilmek çok önemli ve değerli. Mutluluk bi nevi uyuşturucu gibi. Olamayınca ufaktan bi çöküş, bi sinme hali. İç huzur ise bir bardak su. Yaşamak için elzem.

Nabız düşüklüğüne bradikardi denir. Kişisel görüşüm, mutlaka kardiyoloğa görünün zira maalesef tehlikeli bir şey olma olasılığı var.

Valla bundan daha tehlikeli bir sey varsa o da hastalık hastasi olmak:) baksana uyurken nabzini olcturmussun.

@i m sick tired

ölçtürmedim yahu :) saatin nabız ölçme özelliği varmış. tesadüfen rapor şeklinde gördüm. oradan çıktım yola.

Uyku halinda 40 50 araligina dusebilir ama 95 de cok 35 de az.bir kardiyolaga gorunun

Uykuda nabzıniz zaten düşer hatta gün içinde gelebilecek en düşük seviyeye gelir. Nabiz durumu kişiden kişiye fark eden de bir durum ortalama 40-50 arasına düşüyor sanırım uyürken. Sürekli olarak 35 civarında ise içinizin rahat etmesi için doktora gorunun isterseniz.

Doktor değilim bu arada, sadece uyku evreleri durumlari üzerinden yorum yaptım.

Your advance payment has been deposited into my account.

bu konuda elf of darkness tarzı nicki olan birisi vardı o bu işlerle ilgilendiğini çokça belirtiyordu bir ona sor istersen.

@blue eyes white dragon
Biraz araştırma yaparak sorumun cevabını büyük ölçüde çözdüm. İlginiz için çok teşekkürler :)

Combofix

Adw cleaner senin ilacin.

Bende de firefox ta böyle problemler oluyodu SUPERAntiSpyware, malwarebytes bi de webrootla tarattım ikişer kez. tarayıcılarla ilgili sorunlar ortadan kalktı.

Norton Power Eraser

umarım o kız ben değilimdir:)))

şaka bir yana internette sörf yapıyorum.

beyler bence kiz hepimizi oyaliyor.
bu olayin sonu inek sabanin taksim meydanindaki bulusmasina benzeyebilir

Benim kiza yazilani bulmaya calisiyorum

@kosun lan mevzu var
Ulan hepiniz ordaydınız be :)

Kız değildir o. Kız olsa duramazsın

iş

mutsuz mutsuz müzik dinliyorum.

yorucu iki günün ardından 3 günlük molam var. ne yapacağımı düşünüyorum şu an.

Yarın katılmam gereken bir eğitim var. Şu an tam olarak sabahın 6'sında nasıl uyanıp hazırlanacağımı düşünüyorum kara kara.

thi shi ve first aid kit eşliğinde tez sunumu hazırlıyordum. şimdi tesla'ya geçtim. iş devam ediyor. çayımı bitireyim yatacağım.

Modemin yanın ışıklarına boş boş bakıyorum.

master of none diye bir diziye basladim onu izliyorum.

bes alti saat sonra uyanacak olmanin mutsuzlugu da var tabi :/

demin 2 tane hazır waffle luplettim. kilo aldım hayvan gibi bu aralar ne zaman rejime girsem dıye dusunuyorum

kızla yazılanları okuyoruz, gülüyoruz.

Se şirket için çok küçük bence. Xiaomi mi6 diyorum mix2 de olabilir

samsung a5

Samsung Galaxy Note 3 Neo

Ödesinler y al iphone x gitsin. Beya 8 plus al o daha ucuz.

sormaktan zarar çıkmaz ya,
iPhone aliyim mi de, zaten masraf yazcaz deyip al derler belki,

hiç üzülmüyorum ya ne yalan söyliyim, aşırı önemli bişiy değil. ama olsa sevinirdim çünkü sonu güzel bi yemekle biten anlamsız şaklabanlıkları çok severim.

Üzülmüyorum ama imreniyorum. O sıcak ortamın ki, hele bir de dışarıda lapa lapa kar yağıyorsa, güzel şarkılar eşliğinde zevkini çıkarmak istiyorum ben de.

üzülmüyorum ama avrupa'da kasım sonundan aralık sonuna kadar süren şenlik havasına imreniyorum. daha geçen arkadaşla bunun konuşmasını yaptık. adamlar eğlenmeyi biliyor. biz bayramlarımızı bile neşeli bir ortamda geçiremiyoruz. hep stres karmaşa. Weihnachtsmarkt kültürü bence muhteşem bir şey.

Hayır

eh ramazan ya da kurbanda atlayıp tatile giden zihniyet x-mas'ta da biryerlere tatile giderdi diye düşünüyorum.

imrenmek yerine elindekileri değerlendirebilirsin.

not olarak da ateistim ancak bayramlar aileyle/sevdiklerinle değerlendirilmeli diye düşünüyorum.

Keske bizde de olsa :)

Üçaylar var bizde. Daha uzun :)

Şaka la şaka... gülmenin mutlu olmanın uğursuzluk getirdiğine, günah olduğuna inanan toplumdan ne bekliyon.

yooo

Valla benim çok daha büyük ve önemli dertlerim var şimdi kırmızı don dert edemicem.

Yoo üzülmüyorum. Yılbaşı, bayram vs de sevmiyorum zaten. Grinch gibi, moodkiller gibi takılırdım christmas olsa.

1 hafta 10 gün tatil yapamadığımıza üzülüyorum

Bizim kültürümüzde eğlenme yok. Dini kökeni ne olursa olsun adamlar her bayramı insanı hale getirip günümüz dünyasına adapte etmiş. Misal kurban bayramı hala bin yıl önceki gibi kutlanıyor, deforme edip herkesin inek kılığına girdiği Halloween tadında bir şey olması lazımdı. Biz hala köylü gibi sokakta inek devirmeye falan çalışıyoruz.

Evet üzülüyorum.

Türkiye’deki yabancılarla bir kere tam olarak yaşadım christmas’ı ve ondan sonra hep diyorum keşke bizde de olsa diye.

ortadoğu coğrafyası oldukça neşesiz bir bölge. Bunun sebepleri de yok değil, savaş burada hiç bitmedi. Geçim sıkıntısı (toplumun büyük kesiminde) hiç bitmedi. bunun yanında eğlenmek ekonomik olduğu kadar biraz da kültür işi. İnsan parasız eğlenemez demiyorum ama; insanın neşesini, eğlenme isteğini baltalayan sıkıntıları varken, eğlenmek zor oluyor.

x-mas istemez miydim? çok isterdim.

ben üzülüyorum. normalde kronolojik olayları sevmem ama etkinlik olarak hoşuma gidiyor. keşke bizde de olsa.

İsveç'in %80'i agnostik ateist falan. Kısaca adamların zerre alakası yok hristiyanlıkla. Ama burda noel neredeyse bir ay boyunca kutlanıyor çünkü o kara kış başka türlü geçmiyor. E ben de kutluyorum, çam ağacı aldım süsledim. Christmas birası, christmas kolası, Christmas keki şarabı vs götürüyorum evde. Olayın dini hiçbir boyutu yok, kültür olarak gelenek olarak bakılıyor ve Christmas şarkıları, filmleri falan gayet güzel.

Bizim bayramlarla karşılaştırmak istemiyorum çünkü bizim insanımız bilmiyor eğlenmeyi, iyi vakit geçirmeyi malesef.

İçerik ve eğlence olarak cadılar bayramı ya da meksikalıların ölüler günü daha eğlenceli görünüyor, bunlara benzer karadenizde rumlardan kalma kalandar geceleri/kutlamaları var bu da içerik olarak zayıf kalıyor.

Yani isterdim böyle eğlenceli şeyler olsun

olayı biz eğlenmeyi bilmiyoruz noktasında ele alırsak bizim eğlenmekten önce farklı ihtiyaçlarımız olduğu için böyle görünüyor. toplum olarak refah seviyesine ulaşamadığımız için bizim bayramlarımız karın doyurmak odaklı geçiyor, geçim derdim olan insanın kafasına kukuleta taktırıp o pırt pırtlardan üfletmek çok zor. kurban kesip et yiyor, baklava yapıp tatlı yiyoruz. aşure de böyle, kandil simidi de böyle. aç insanların eğlenmekten başka dertleri oluyor yani.

soruya cevap vermek gerekirse;
@kobuzchu kiz +1

Olaydı iyiydi tabii, tüm dünya ile aynı anda tatlı bir telaşa girerdik falan, ama yok diye de üzülmüyorum pek. Zaten artık resmi olmasa da Christmas tadında geçiyor Aralık ayı.

ben üzülmüyorum. bizde kavurmamızı yapıp sıcak pilavın yanında mutlu huzurlu ailemizle oturabiliriz. yani ne yönden baktığına bağlı. sırf yurtdışında yapılıyor diye özenilen şeyler bence christmas ruhu falan hikaye. anamın koynunda baklava yemek şahane !!!

böyle böyle bizim bayramlarımızı küçümsediğimiz önemsiz bulduğumuz için içi boşaldı resmen kimsenin kimseyi aramadığı herkesin tatile gittiği değişik bişeye dönüşmeye başladı.

Kutluyor olsak bile ulkede kriskis spirit kalmamis olurdu ama guzel bi krismis spiritle tabii isterdim. Sirf adet gelenek olarak tabii dini boyutu sebebiyle deyil

Evde tek başına izlediğimiz için imreniyoruz evet. Christmas o film çünkü. Karlı yemekli aileli falan.

@hosein +1 Aklıma bile gelmez.

Sokaktaki korolar Silent Night'i söylerlerdi evde eggnog içip ördek tüketirdik

İmrenmek yerine elindekileri değerlendirebilirsin+1

Valla çalıştığım şirket yurtdışı kökenli, zaten tatilimsi oluyor o dönemler. Kış zamanını evdeysek tchibo görünümünde geçirmeyi seviyorum. Chistmas ile ilgisi yok. Şeker ve Kurban bayramında da normalde kek pişmeyen evde kekler, kurabiyeler ev gezmeleri oluyor. Yaz zamanı biraz daha zor oluyordu, mevsim normalleştikçe kutlamalar güzelleşiyor.

Üzülmüyorum.
Bu tarz günlerden genel olarak hoşlanmam.
Belli başlı şeyler var o özel zamanlara ait onları severim.

Mesela Ramazan'ın en sevdiğim yanı pidedir. Ramazan pidesine bayılırım.
Kandillerdi kutlamam ama kandil simidini çok severim.
Mevlüt menüsüne aşığım mesela yeri gelmişken onu da söyleyeyim (tavuk pilav + ayran+ baklava).
Chritsmas umurumda bile değil ama ağaç süslemek en büyük hobilerimden biri.

Neyse çok uzattım kobuzchu kiz +1 diyorum kısaca.

ya sen bayramlıklarını giyip evde kös kös oturmadın mı? aynısı işte.

festivus for rest of us

Noel yok diye üzülmüyorum fakat bir Noel çarşısının dahi kurulamıyor olmasına üzülüyorum. Yabancı bir arkadaş sormuştu (agnostikti) İstanbul'da Hristiyan eşraf nereye kuruyor Noel çarşısını gideyim bir gezeyim diye, cevap verememiştim. O zamana kadar da düşünmemiştim. Yani bu şehir Ayasofya'ya, en meşhur kiliselerden birine (yapılış amacı ile) ev sahipliği yapıyor ve 20. yüzyıla kadar Hristiyan nüfusu hep daha fazla olmuş bir şehir nihayetinde. Beni üzen şey, geriye kalan Hristiyan nüfusun bir çarşı dahi kuramaması, hadi diyelim ki kurdular pinhan şekilde, düzenli ve duyurarak yapamamaları. (Otellerde yapılanlar sayılmaz, bu iş sokakta oluyor.)

Yok, üzülmüyorum. İnançsızım.

Biz eğlenmeyi bilmiyoruz diyen arkadaşlara katılıyorum. Batılılar müslüman, biz hristiyan olsaydık, onlar yine dini bayramları, özel günleri bir şekilde festivale, görsel şölene, eğlenceye cevirirlerdi. Biz de bu sefer müslümanlar ramazanı 1 ay boyunca çok güzel yaşıyorlar, festivaller müthiş oluyor der, biz de olmamasına üzülüyor musunuz diye sorardık kendi aramızda.

Hayır ama Hristiyanların da kutlayabilmesini isterdim. Gerçi alışveriş merkezleri, reklamlar vs hep Noel temasında hazırlanıyor da yeterli değil sanırım.

@Hosein +1 diyorum ama daha da genişletmek isterim. Bizim bayramlarda yurt dışına/şehir dışına gidip tatil yapanlar bunun nesine özlem duyuyorlar acaba, çok merak ediyorum. Belki İslam ile ilgisi olduğu içindir. Bir de kendi kültürümüzü unutuyoruz. Mesela annemler anlatıyordu, Hidrellez zamanında yumurtaları boyuyorlarmış soğan kabukları ile. Ben çok isterdim bu kültür devam etsin. Nevruz da kıymeti bilinmeyen değerlerden. Ama olsun Noel daha güzel, tıpkı Halloween gibi, baby shower gibi. Çünkü Orta Doğu ürünü değil bunlar. Hz İsa da İngiliz idi bu arada.

Bayramlarda tatile gidenlerin noele imrenmesini ikiyuzluluk olarak goruyorum. Adamlar baska ulkede de olsalar, asiri sosyal, asiri asi, asiri seyahat eden insanlar da olsalar noelde evlerine gidiyorlar. Aileleriyle bir araya gelip evde yemek yiyorlar, hediyelesiyorlar. Bu kadar aslinda.
Noel pazariysa her yerde yok zaten, genel olarak orta avrupa'da var. diger taraflarda olanlar turizm pastasindan pay alinabilmek icin acilmis olanlar.

Bu arada noel tatili bir hafta degil, 3-4 gun filan. Bir de tabi ki her yerde kar yagmiyor ahsjsj mesela avustralya'da da noel kutlaniyor ama orada yaz. Ya da arjantin vs.

hollywood'un pompaladığı yün kazak, şömine ve kar yağışıyla christmas ruhunu aramıyor değilim. ama hayat filmlerdeki gibi değil ne yazık ki.

Die Welle

dili almanca :(

O halde Lord of the Flies

never let me go :)

angel-a

siyah beyaz ama 2006 yapımı.

The Wolf of Wall Street.

12 angry men. Siyah beyazdı, renkli versiyonu var galiba. İzlemediyseniz öneririm

The man from earth

ilki resmi bir dille yazilmis, ikincisi google translate.

İkincisinde ne demek istediğini tam anlayamadım bile. Gramatik olarak doğru gelmedi. Birincisi olması gerektiği gibi.

yani ikinci cümle yamuk yumuk yazılmış ama sonuçta ilk cümle "aylık gelir" ikinci cümle "gezi masrafı" gibi bişiy.


Belki vize başvurusudur,
1- Aylık Gelir
2- Bu geziyi yapmaya yetecek paran olduğunun kanıtı

türkiyeyi mi anlatmalı ?

Türkçe kaynak arıyorsanız, yakın ilişkili olarak şiddetle şunu öneririm:
www.kaynakyayinlari.com

Turkey: A Modern History - Erik Zürcher
The Making of Modern Turkey - Feroz Ahmad

www.kitapyurdu.com

Güzel kitaptır.

www.kitapyurdu.com

Bu da güzeldir.

İlk ağızdan Kut'ül Amare:
www.idefix.com

Galiçya cephesi hakkında çok kitap yoktur:
www.kitapyurdu.com

Osmanlı ordusunda bir İngiliz Paşası, Amerikan iç savaşına da değinmiş biraz:
www.iskultur.com.tr

İlk anda aklıma gelenler. Hepsi otobiyografi, hepsi dediğin yıllardan.

hayır türkiye'yi anlatması zorunlu değil, başka ülkelerin tarihleriyle de ilgili olabilir

puslu kıtalar atlası

Tüfek, Mikrop ve Çelik

orijinal twilight zone dizisi. özellikle eye of the beholder bölümü.

kitaplar ->
george orwell - 1984, paris ve londra'da beş parasız
daniel goleman - duygusal zeka
dino buzzati - tatar çölü

edit : tolstoy - insan ne ile yaşar ?
aklıma gelirse yazacağım daha.

Mr.Nobody
Benzerleri var ancak en iyilerinden bence.

Schindler list



Tarih sümerlerde baslar
Tüfek mikrop ve çelik
Hakkaride bir mevsim

- Bach, Tocatta ve Fug
- Mozart, Requiem - Lacrimosa
- Yuval Noah Harari, Hayvanlardan Tanrılara - Sapiens
- İhsan Oktay Anar, Puslu Kıtalar Atlası
- Ömer Hayyam'a ait olan/olduğu iddia edilen rubailer
- Dizi olarak Death Note(Anime olan)
- Film olarak Amadeus, V For Vendetta

Ince Memed. Hayata bakisimi sekillendiren en onemli seylerdendir.

Tehlikeli Oyunlar - Oğuz Atay
Denemeler - Montaigne
Det Sjunde Inseglet - Ingmar Bergman
Captain Fantastic - Matt Ross
Ayasofya

Dante - Divina Commedia
John Fowles - The Magus
Marx&Engels - Das Manifest der Kommunistischen Partei

Requiem For A Dream
Goodbye Lenin
Tepenin Ardı
Mr.Nobody

İzninizle takip edeceğim. Bir de eskilerden İnsan Nasıl İnsan Oldu, Tüfek mikrop ve çelik kitaplarını ekleyeyim. Ali Demirsoyun son imparatora öğütler , viktor frankl- insanın anlam arayışı, geoffrey miller - tüketimin evrimi de bazı konulara bakış açımı değiştiren kitaplardır, ufkumu iki katına çıkarmasa da.

dante-la divina commedia +1
john milton-paradise lost, üzerine alexander pope-the rape of the lock ve diğer eserleri.

tür değiştirirsek dune serisi.

Dawkins: (bkz: the selfish gene)
Nietzsche: (bkz: zur genealogie der moral)
Nietzsche: (bkz: jenseits von gut und böse)
Peck: (bkz: the road less traveled)
Freire: (bkz: Pedagogia do Oprimido)

Black Mirror'un ilk birkaç bölümdeki anlamlı eleştirilerden sonra hızla popülist sosyal adalet bekçiliğine geçtiğini düşünüyorum. Bunda yazarlardan başka prodüktörlerin de etkisi olabilir. Neden böyle değiştiklerini araştırmadım. Zira hızla soğumuştum.

Hepsini anlarım da bir müzik ya da şarkı nasıl insanın ufkunu iki katına çıkarır ki?

İnsan Olmak - Engin Geçtan

franz kafka - dava
franz kafka - şato
hermann Hesse - bozkırkurdu
oğuz atay - tutunamayanlar
peyami safa - yalnızız
latife tekin kitapları

müzik preisner - yann tiersen - anouar brahem

sinema haneke filmleri, decaloglar...

Tüfek mikrop ve çelik
Dawkins'in bütün kitapları

Sinema ve diğer alanlarda örnek vermediğim hatırlatıldı. Listemi biraz daha genişleteyim.

Kynodontas, Antichrist, The Lobster, Being There, Dogville, The Truman Show, Back to the Future ve elbette ki Matrix serisi başlıca ufuk açan filmler listemde yer alıyor.

Black Mirror'a ek olarak birkaç dizi daha önermek istiyorum; %3, The Handmaid's Tale, Humans, Utopia, House of Cards, The Good Place, Rick&Morty.

Birkaç belgesel önereyim; abstract, the mask you live in, the truth about alcohol

Anime veya animasyon: Death Note, Gantz:0

Resim; Bosch'un eserleri şahane, Marcel Duchamp ufuk açıcı (sanat demişken sanat 101 kitabı muhteşem)

Anime Manga vs seviyorsan efsanevi seri: Berserk

Tek kelimeyle: '''derin'''

Bu serinin tek kusuru: Yazarı/Çizeri biraz tembel, hikayeyi bitirmiyor.

Death Note izleyeli yıllar oluyor... L öldükten sonra Death Note da sıkıyor. Sırf politik doğruculuk için olmadık U dönüşünü yaptırıyorlar karakterlere...

Lobster = Sağlam.

Ben şimdi şu filmi merak ediyorum: www.youtube.com

İzlemediysen Nuri Bilge Ceylan'ın filmlerini mutlaka tavsiye ediyorum.
Şu ikisi zaten ustalık eseri
Bir Zamanlar Anadolu'da: www.imdb.com
Kış Uykusu: www.imdb.com

Yine izlemediysen şuradaki animasyonları her yaşta tavsiye ederim: www.nytimes.com

Bunların ufuk açmaktan ziyade kaliteli yapım olduğunu düşünüyorum.

nuri bilge ceylan bir zamanlar anadolu'da bence de onun sinemasının zirvesi. reha erdem sineması son birkaç yılda çektikleri hariç ufuk açıcı.

Jean-Pierre Jeunet ilk filmleri(amelie öncesi) bugüne kadar izlediklerimin çoğu çöpmüş duygusunu uyandırmıştı. sinemayı onla sevdim.

türkçe müzik için redd grubu vs.

bu soruyu sileyim deme sakın :)

türk şiiri için kişisel beğenim m.youtube.com

tarihsel süreci içerisinde ise orhan veli'nin türk şiirini rayından çıkardığı kitabe-i seng-i mezar şiiri ufuk açıcı.

Modern hayat sorgulaması üzerine Into the Wild ve Captain Fantastic filmleri;

Jorgen Leth'in Perfect Human isimli kısa filmi ve Lars von Trier ile birlikte yaptıkları The Five Obstructions filmi,

Life of Brian filmi.

Birkaç kitap; John Berger - Görme Biçimleri
Gündüz Vassaf - Cehenneme Övgü
Orhan Pamuk - Kara Kitap
Aristoteles - Poetika
Erich Fromm - Sevme Sanatı
Stanislavski - Bir Aktör Hazırlanıyor
Tanrının Doğum Günü - Burak Özdemir

Tiyatro oyunu; Boris Vian - İmparatorluk Kuranlar yahut Şümürz

Dizi; Mr Robot, Inside no 9, Six Feet Under

Instagram'daki humans of new york hesabı: www.instagram.com

Beslemedigim bir iki troll var o kadar.

Sığır bir tip var bir tek ona cevap vermiyorum, habire İngilizce soruları soruyor bir de.

çoğunlukla kim açmış bakmam.
hoşuma giden ya da gitmeyen şeyler olunca bakıyorum, bakmıyorum değil, ama 1 gün bile kalmıyor aklımda, unutuyorum... işte bunlar hep omega3 eksikliği, yoksa b12'miydi?.. bak bunu da unutmuşum.

ahhaah :D hiç bakmam bodoslama yazarım :)

Kim açtı başlığı , kimler yorum yaptı vs hiç bakmayan bir tek ben mi varım? Yorumum / cevabım varsa yazıyorum hiç bakmadan

Kısaca önemsiz. Maksat yardımcı olabilmek.

önemli tabii, düşmanlarım var.

Problemli birkaç tip var onlara cevap vermiyorum genelde.

Birkaç kişi var benim de sorusunu bile okumadığım.

der meister görünce gözüm istemsizce bir engelle butonu arıyor mesela. bu kadar gereksiz sorular soran, soracağı şeyi bu kadar uzatan başka bir kullanıcı yoktur herhalde.

late viper + 1
Hayır, hiç bakmıyorum. Bazen yazdıktan sonra bakıyorum ya da artık tarzını tanıdığım biri varsa “Aaa şu mu” diye bakıyorum, o kadarcık. Baksam da unutuyorum zaten.
Troll sorusu bile olsa cevap veririm ya da cevapları okurum. Günü geliyor, en saçma şeyden bile aklıma bir fikir getrebiliyor. Bir de her şey insanlar için; hiçbir şey olmayacak kadar saçma gelmiyor bana.

troller ve birkaç zıpçıktının yazdıkları hariç soru ilgimi çekiyorsa cevap veririm.

Değil. Biliyorsam ya da fikrim sorulduysa cevaplarım.

Genelde kullanılan takma adın niteliği duyurunun da başlığının kalitesi anlamına geliyor benim için. İstisna olarak duyuru sahibi samimi cümleler içeren bir duyuru açtı ise cevap veriyorum.
Bir çok kez başkaları tarafından troll olarak etiketlenmeme rağmen kimseye troll olarak bakmam. Yaşanan gerilimleri de fazla uzatmam.

oldukça önemli. troll'lere ve troll gibi görünmeyen ama troll olduğunu düşündüklerime cevap vermemeye çalışıyorum. bazı tipler var yarı zamanlı troll, kafalarına estikçe trollük yapıyorlar salak saçma. onların ciddi sorularına yine çoğu zaman cevap vermiyorum. hele ki direkt, elle tutulur cevabı olan bir soruysa, ben doğru cevabı biliyorsam ve doğru cevap başkalarından gelmediyse "ohh bak cevap vermedim işi görülmedi zuhaha" diye kendimce o kişiye ceza vermiş oluyorum.

EMEK HARCIYORUM BEN O CEVABA SEN ÖNCE BENİM CEVABIMI HAK ET PAÇOZ!

Benim için değil; ama cevap vermeden önce nick'inin üzerine tıklayıp önceki duyurularına bakıyorum. Sürekli gönül işi soranlara, troll'leyenlere ya da ağırlıklı olarak gayrıciddi duyurular açanlara yanıt vermiyorum.

10 yıldır Sözlük'te ve Duyuru'dayım kimseyle düşmanlığım yok, bir iki tane kişiyle muhabbet edip tanış olmuşluğum var o kadar. Onun haricinde zaten kimsenin nick'ini aklımda tutamıyorum.

Yok yav mesaj yoluyla anlaşamamış bile olsam o mu açtı diye aramam konuyu bilmem daha önemli :)

uyuz olduğum birkaç kişi var, onların duyurusu olduğunu gördüğümde yazmıyorum ama dikkatimden kaçıp yanıtladığım da oluyor.

hepinizi cok sevdigim icin hic bakmiyorum

Pek değil. Zira buradan öyle çok sohbet ettiğim veya tanıştığım birileri yok. Troll gibi gelen 1-2 kişi ve cevaplarıma tik vermemiş kişilerin duyurularına bir daha cevap vermeden önce temkinli yaklaştığım doğrudur ama.

Kimin kim olduğunu unutuyorum ben

genelde açanın ismine bakmıyorum.

burada buna kimsenin dikkat ettiğine inanmıyorum.

hayır yapmıyorum.

sanaldaki nicklere takacak kadar geri zekalı değilim.

Güzel bi şarap al, beraber için

@MandMs

Öyle çok özel bir akşam olmayacak bu arada öyle sanıyorum.. Şarap zaten o kesin de hani böyle ne biliyim yanına da minik ne olabilir ki diye sordum. Teşekkür ederim öneri için.

en yakin madam coco veya English home'dan bir sey.
yilbasli mum gibi.

O zaman kaktüs alın (:
bakımı kolay ve tatlı mı tatlı birbirinden güzel bitkiler..
bence herkes sever? sevmeli, sevsin (:

Bence en güzel hediye kişinin ilgi alanına göre alınan ve manevi değeri daha yüksek olan hediyedir :) "Yeteneğinize göre bir şiir, güzel bir pasaj yazma olanağınız varsa bunları da düşünün." derim.

Ahşap fıçı şeklinde kumbara.

ben de senin gibi düşünüyorum. yeni bir şeylere başlamak, bir şeyleri değiştirmek için güzel bir tarih.

değil, benim için 28 hazirandan farkı yok. bir şeyler değiştirilecekse günün bir önemi yok bence. ha, 1 ocak motive edecekse sizi ne ala.

yoo.

toplu halde rejime mi başlıyoruz?

Nasılsa öyle devam edecek bende.

Her yılbaşında olduğu gibi yine umutlarla gireceğim bu yeni yıla da. Ne de olsa; "değişmeyen tek şey değişimin kendisidir."

Ocak ayının ilk günlerinde spor salonları hep acayip dolu oluyor. Bir sürü yeni başlayan akın ediyor. Üç hafta sonra yüzde doksanı gelmeyi bırakıyor.

Yani demem o ki, yeni yıl kararlarını herkes alıyor. Mühim olan uygulamak. Umarım uygularsın ve başarırsın dilediklerini.

Değil. Değişim yarın değil bugün başlar.

Aynı durum bende de var. Ev zaten öyle muhteşem güneş almıyor, bir de hava kapalı olduğu zaman bütün gün uyanamıyorum.

Ben odanın ışığını beyaz ışık ile değiştirmeyi düşünüyorum açıkçası. Malum, beyaz ışık uykuyu kaçırıyor (ya da en azından bende öyle). Belki o şekilde bu süre biraz arttırılabilir.

geçtiğimiz hafta arkadaşla sabah spor salonu 7'de açıldığı gibi yüzmeye gittik. tavsiye ediyorum. bütün gün gayet motivasyonum ve enerjim yüksekti.
ayrıca sabah hafif bir kahvaltı ile güne başladığımda da daha enerjik oluyorum.

gom bi sucuklu yumurta kendine gelirsen :)

İmkanınız varsa psikolojik destek almayı deneyebilirsiniz. Onun dışında spor ve müzik diyorum :)

Ritalin

Avmler gibi ışığa boğarsanız evinizi daha uzun süre çalışabilirsiniz diye düşünüyorum. Sabahlayamazsınız belki ama havanın karardığını geç anlayabilirsiniz.

tr.forvo.com

@simderun eyvallah, yoklukta gider de, pratik değil, site biraz fazla karışık, britiş - Amerikan ayrımı net değil

Rica ederim. Ben Youtube'u da kullanıyorum bazen. Onun dışında maalesef başka site bilmiyorum. Belki tureng.com de işinize yarayabilir. En azından Amerikan aksanı ile İngiliz aksanı net bir şekilde ayırlıyor.

Forvo'ya +1 vermeye geldim.
tr.forvo.com sözcüğe gidince her kaydın yanında US ya da UK bilgisi var, hatta daha çok telaffuz edilen sözcüklerde Kanada, Avustralya vs. de çıkabiliyor, çok seviyorum ben.

youglish.com

youglish diyecektim bari gelmisken +1 diyeyim.

youglish +1.

No pain no gain

Kitap dolu bir evde yaşama hayali ile.

okuduğum bölümü çok seviyorum. maç izlemeyi de. nerede kim şampiyon olacak, 10-12 sene sonra dünya kupası hangi ülkede düzenlenecek vs. böyle şeyleri düşünmek bile mutlu ediyor.

23 yıllık nispeten kısa ömrümde öğrendiğim bir şey varsa o da mutluluğun cidden büyük oranda içten geldiği. tabii insan daima şartlarını iyileştirmek, ilerlemek için çaba sarf etmeli ama şu veya bu sebep mutlu olmak için tek başına yeterli olmuyor. sadece kendi değerine güvenmen ve etrafına küçük dış mutluluklar serpmen lazım bence.

kendi değerinden kastım kalkıp da filozof olmak değil bu arada. diyorum ya benim adıma maç izlemek veya bu bölümde okumak bile bir çeşit değerdir. bana özel, benim sevdiğim, benim kontrolümde olan şeyler. maç izlemek ya da bu bölümü okumak için birinin onayına, sevgisine, ilgisine falan ihtiyacım yok. gavurların deyişiyle, "that's my thing". ben yapıyorum, ben seviyorum.

"neyi seviyorum? sevdiğim bir şey yok ki?" diye düşünüyorsan da denemeye devam et. bana hep kızarlar antin kuntin her şeye merak saldığım için. öyle olmasaydı ben de mutlu olmayacaktım. denedikçe, gördükçe buluyorsun seveceğin şeyleri. kimse durduk yere, öylece, yataktan kalktı diye mutlu olmaz bence.

maruz kalmak istemediklerimden kaçınmak. yani olmasını istediğim çok büyük hayaller kuramıyorum ben de, ama nasıl hissetmek istediğimi biliyorum ve bunu bana hangi koşulların sağlayacağını az çok tahmin ediyorum. hayalden ziyade hedef oluyor bunlar. o noktaya geldikten sonra da "ee şimdi?" demem mümkün, ama o vakit de bambaşka bir insan olacağım. bunu o zaman düşünürüm :d

yani şimdini, neden kötü hissettiğini, ne istediğini, bunu bulmak çok zorsa ne istemediğini eleyerek karar verip hedefler koyabilirsin. küçük hedeflerle adım adım ilerlersin, her yeni gün için bir sebebin olur.

Bebelerimin bana muhtaç olması eşimin beni sevmesi

Fi

(Şaka şaka)

Daha fazlasını elde etme isteği

Kısa vadede bahar ve yaz mevsimi.orta vadede oğlum.uzun vadede ahiret motive ediyor beni.

1- annemi mutlu etmek
2- etrafımdaki canlıları doyurmak
3- yaptıklarımda biraz daha iyi olabilme isteği

ben hayalim amacım yok diyeni ianlamıyorum hiç mi hayalin yok?
hiç mi hobin yok? hobilerini yapmak için alman gereken malzemeler, alacağın kurslari şehrinde, yakın şehirlerde veya yabancı ülkelerde gezilecek merak edilen yerler yok?

sana önerim maddi durumuna göre kendine 1-2 ay sonrasına, yaza ve önümüzdeki yıl sonuna yaklaşırken yılbaşına doğru gezmelik şehirler bul.
şehirleri, konaklayacağın yerleri orada yapılacak aktiviteleri araştır.
Param yok diyorsan kendine ufak da olsa bir iş bul, okuyorsan part-time işler bulabilirsin.
Çalışıyorsan işyerinden izinlerini hesapla kaç gün nereye gidebilirsin, 2018 tatillerini çıkart birbirine bağlayarak en uzun nerede ne yapabilirsin

böyle planlar yapmaya başladıkça sabah uyanmak için motivasyonun da olur, gördükçe hayattan aldığın zevk de artar.

en kötü kendine kitap hedefi koy, farklı farklı kitaplar oku

Yapmam gerekenler veya yapmak istedigim, "Sirasi gelince yaparim" dedigim seyler var ama bir amacim, "Uzun vadede su olayim" diye bir hedefim yok. Dolayisiyla, "Yonum su, rotam soyle" diye bir hayatim yok ama sorumluluklarim var.

Acikcasi bunu rotali, yonlu yasamaktan daha guzel buluyorum. "Sunu yapacagim" diye hedef koyup yasamak anlamsiz geliyor bana. Ulasip ulasmayacagin belli olmayan bir hedefe tum cabani verince hayati kaciriyormus gibi geliyor.

"Hayat bir yolculuk ve gidecegin yer zaten ayni" temasini daha cok seviyorum. Hayatinda gidecegin, ulasacagin yer iyi de olsa kotu de olsa sen ayni sensin. Sen ayni kaldikca iyideki algin da, kotudeki algin da cok farkli olmayacak. Bu yuzden, yoldan ve yolculuktan zevk alinmadigi surece hedefin pek bir anlami kalmiyor.

Is gelip üğpoıuy'un dedigi yere dayaniyor. Sabah "Bakalim bugun ne olacak" diye merak ederek kalkiyorum, hayatimi elimde cekirdegimle dizi gibi izliyorum. Oyle olay olmuyor cok fazla, daha cok slow tv kivaminda. Norvec'teki 7 saatlik tren yolculugunu ilgiyle izleyen gibi insanlar gibi hayati izliyorum. Bazen kotu oluyor, bazen iyi oluyor ama oluyor. Her gun kesfettigin bir sey oluyor mesela, sacma bile olsa, onlar cok keyif veriyor.

terelelli temcik'in "kendinin sıradan biri olduğunu fark etmek" basliginda bir entry'si var mesela, soyle diyor:
"çekoslavakya'da iş aramaktan, otostopla küba'ya gitmekten, evde taze fasulye yerine çin yemeği yapmaya çalışmaktan, beslemek için satılık iguana aramaktan, uzakdoğulu ya da zenci sevgili arayışından, senden başkasının okumadığı dergilere abonelik ücreti ödemekten vazgeçildiği andır.
evet, hayat kısa ama beyhude yere yormamak lazım bünyeyi; farklılık uğruna kafayı bite sokmamak lazım.
belki de naif değişikliklerle arada sıradanlığı kırmak daha caziptir.
ne adamlar gördüm bir sene çinde yaşamış mesela; tek tespiti; -abi yemekleri çok kötü- oluyor. ne hayatı vasat görünen insanlar var; öyle bir keyif alıyor ki oturma odasını boyamaktan, insan onu tom sawyer sanıyor."

benim gozumde de iste butun mesele bu.

Eskiden bu sehirin merkezi Turkiye'nin ender Avrupali sehirlerinden biriydi. Istiklal Caddesi, Besiktas, Gumussuyu insaniyle mimarisiyle Avrupa'dan farkli degildi. Simdi Istanbul'un bir anlami kalmadi cunku her yerini Orta Dogululastirdilar.

tek kelimeyle ozetlemek gerekirse, comaristan

iş kapısı

1- Memleket. Seviyor muyum? Hayır. Çünkü max. 15 senedir burada olan insanlar Bizans döneminden beri buradaymış tavırlarına büründü.

"Sen değil... Baban, deden, onun babası..." diyene terlikle girerim. Adem'e kadar varak istiyorsanız ayrı.

2- Samimiyetsizlik. Anadolu yakasındaki birkaç mahalle dışında komşuluk geleneğini sürdüren pek yer kalmadı. Üst katında oturan aileyi aylar sonra görünce içten içe "Bu kim lan?" triplerine girip dışından güler yüz ile hal hatır soran, arkasını dönünce de hakkında bildiği tek şey üst katında oturması olan insanın arkasından desteksizce atıp tutan varlıklar türedi. Yahu sen kimsin?

3- Düzensizlik. Her yer her yerde.

4- Kıyamet simülasyonu. Yoğun saatlerde bir yerden bir yere gitmeye çalışmak yeterli. İster özel araç ile ister toplu taşıma ile. Her türlü afakanlar basıyor.

5- İhanet. Devlet büyükleri şehre ihanet ettiklerini itiraf ediyor ama asıl ihanet şehrin sakinlerinden geliyor. Çevre vergisi veriyorum bir işe yarasın kafasında olup yere çöpünü atanlar, çevre düzenlemesinden sonra kaldırımlara montelenmiş babaları söküp aracını kaldırıma park edenler, iş işten geçtikten sonra sesini çıkartanlar, yapılanı bozup daha sonra bizle kimse ilgilenmiyor diye zırlamalar...

6- Benim için en önemlisi ve sonuncusu ise NEFESSİZLİK. Nefes alamıyorum. Hala kömür yakan var, bitmek bilmeyen egzoz dumanı var, sanayi var, havalimanları var... Meteorolojik etkiler yüzünden yükselemeyen kirleticiler her sabah, öğlen, akşam ciğerlerimize doluyor. Canını seven gelmesin, imkanı olan da gitsin. Bu nefessizliği 5. maddeye de tutuşturabiliriz. İnsan eliyle yapıldı her şey.

Tüm bu yağmalamalara, zararlara rağmen hala çıkıp da İstanbul'un şurası güzel, burası tarih kokuyor, orası böyle şeker, şöyle tatlı diyen varsa sağır ve kördür. Ya da zengindir, bilemiyorum. Tarih koklamak istiyorsanız metro inşaatlarını ziyaret edin. En çok tarih oralardan fışkırıyor artık.

evim, mahallem.

canım şehir. Çok seviyorum.

ömrümün 6 senesini geçirdiğim ancak bugün yanından geçmeyeceğim şehir.
gerek güvenlik kaygıları gerekse aşırı inşaatlaşma. 2002-2008 yılları arasında istanbul'daydım. istanbul'un can çekiştiği ancak yine de direndiği dönemdi. bugün bakıyorum da çoktan meftah olmuş.

"memleket" değil ama "ev" .

içindeki her şeyini trafiğini, pisliğini, insanlarını bile seviyorum. başka yerde yaşayabilirim ama yaşamak istemiyorum.

içinde istediğim her şeye erişim imkanı var, bu erişim imkanı için de ödenmesi gereken bedeller var. trafik, pahalı hayat, daha küçük evde yaşamak vs..

istanbulda yaşamak bir hesap işi, ne alıp ne verdiğini biliyorsan ve senin için güzel bir alışveriş oluyorsa burada yaşamak güzel.

istanbula bok atıp atıp hala burada kalan insanları anlamıyorum. (mecburi kalanlar hariç)

ilk gittiğimde açık hava müzesi demiştim,mest olmuştum gezerken. en son geçtiğimiz yaz gittim,koşarak döndüm. hala büyüleyici bir şehir ama aynı zamanda kaotik.

Doğduğum günden beri maalesef içinde yaşadığım iğrenç şehir. Nefret ediyorum her köşesinden, sağdan soldan gelip de burasını babasının ahırı gibi kullanandan, herkeste olan "istanbulluyuz yhaa .s" tribinden ve istanbul romantizminden. Burayı seven adamın 3 gram aklı yoktur. Karmaşası, kirliliği, kültür mozaiği dedikleri şeyin kültür kusmuğu olmasından başka bir şeyi olmaması. Her yönüyle çok fazla çirkin. El mecbur katlanıyorum ama beni de ruhumu da çok yoruyor. Türkiye için de farklı düşünmüyorum gerçi ama istanbul daha bir kötü. Bir gün kurtulacağım umarım temelli <3

18-22 yaş arasını geçirdiğim için bende yeri ayrıdır, şüphesiz çok güzel şeyler de yaşadım orada ama ne yazık ki daima aşırı kalabalık ve pis, insan yaşamına uygun olmayan lanet bir bok çukuru olarak hatırlayacağım genel anlamda. spesifik anılar dışında istanbul'a dair hiçbir düşüncem olumlu değil.

ben "ankara'yı çok sevdim" diye bas bas bağırınca insanlar şaşırıyor biraz haklı olarak. "lan ne pis hayatın varmış, iyi ki bi taşındın aq susmak bilmiyosun" diyorlar. ama bu basit değişikliğin beni mental olarak ne kadar etkilediğini (olumlu anlamda) kelimelerle anlatamam.

şehir değiştirmek insana bu kadar mı iyi gelir, her şeyi kökünden bu kadar mı hızlı zamanda çat diye değiştirir? ankaramın gözünü seveyim be heheyt.

benim için ayrıca bir anlamı yok, mevcut hayat standardımı ve hayat tarzımı en rahat şekilde yaşayabileceğim ülkedeki tek şehir olduğu için "uğff iğrençç" triplerine girmeden yaşayabiliyorum. 8 senedir buradayım, bana istediklerimi veriyor. metropol hayatı isteyen biri olarak, dünyanın diğer megakentlerinde de benzer sorunlar olduğunu da bildiğimden, hem her şey önümde olsun hem de sakin sessiz über medeni olsun gibi beklentilerim yok.

gittikçe bozulan şehir.

en son 4 yıl önce, konser için gittim. onun dışında bir konser bir de abimin askerlik mevzuları için uğramıştım. hayatımın hiçbir kısmında istanbul'a gitmeyi ya da orada yaşamayı düşünmüyorum. benim için fazlasıyla kalabalık, pahalı bir yer.

istanbul cok guzel ya. cok seviyorum sehri, trafigine ragmen, insanlarina ragmen, santiyelerine ragmen cok seviyorum. uzak kalabilme surem 15 gun, 15gunun sonunda delicesine ozluyorum, burnum sizliyor. bir sureligine tatile gitsem de ayni, birkac ayligina yurtdisina gitsem de ayni.

cok fazla aliskanligim var istanbul'a dair. ozellikle bunlari gerceklestirmeyi cok seviyorum. ornegin aliskanliklarimdan biri eminonunde dolanip bir seyler yaptiktan sonra en son sadirvanlardan birinde su icmekti. o sadirvanin kaldirildigini gordugumde gozlerim dolmustu, gozum kapali gitmistim halbuki oraya. kafami kaldirip baktigimda yerinde yeller estigini gordugumde aglayacak hale gelmistim. not: sonraki gidisimde yerine koymuslardi :)

calisma hayatina basladiktan sonra hafif uzaklastim istanbul'dan. eskiden her hafta yaptigim rituellerimi artik ayda bir anca yapabiliyorum ama o ayda bir o kadar guzel geliyor ki. dunyanin en mutlu insani oluyorum.

trafikte cok sinirleniyorum, disarda insanlara sinirleniyorum, santiye gordukce tepem atiyor ama artilariyla eksilerini yan yana yazinca artilar hala cok onde.

bir sonra yasamak istedigim sehir olarak biraz daha az nufuslu, daha rahat bir yer bakiyorum :) bir de onu deneyimleyebilmek icin.

Bir anlamı yok. Diğer şehirlerden farkı da yok. Aile büyükleri burada diye burdayım. Zaten bir süre sonra da olmam.

Trafik, gürültü, kirlilik, güven sorunu vb. şeyler yeterince kötü olan bir yer olduğu için artık 10-15 sene önceki halinden de eser kalmadı.

Ankara'da 11 yıl yaşadım. İstanbul'da sadece 3 aydır yaşıyorum. Ankara'da ailemin evi de güzel bir muhitteydi, İstanbul'da kendi evim de (bana göre) güzel bir yerde. Çalışmak, iş kurmak, okumak, gezmek, eğlenmek için İstanbul daha hoş bir yer. Çok kalabalık, hafta sonu oturacak yer bulamıyorum dışarı çıkınca. O kısmı kötü tabii de İstanbul'da ortalama üstü bir yerde yaşayan birinin buraya bok çukuru, pis it köpek şehir filan demesi garip. Nesi pahalı bir de anlamıyorum. Toplu taşıma, taksi, gece hayatı filan Ankara'dan iyi durumda öncelikle. Kiralar pahalı ama, evet. Geri kalan her şeyin her gelire sahip adama göre ayrı versiyonu sunulabiliyor zaten. Gayet güzel bence. Gereksiz İstanbul romantikleri olduğu gibi gereksiz anti-İstanbulcular da var. Ailem de burada olsa Türkiye'de yaşayacak daha iyi bir yer aramam açıkçası. Sabit maaşlı bir yerde çalışmam gerekmeyecek kadar zengin olursam bir gün belki Bodrum.

Benim icin anlami tr'de yasayabilecegim tek sehir olmasi. Etraf keko dolu, trafik var falan filan ama yasayabilecgim en iyi yer yine burasi ulkede.
Ne bugun ne de bundan sonra baska bir sehre tasinmayi dusunmuyorum.
@bruce benim yerime tam olarak ozetlemis aslinda. Aynisi diyorum.

Ruhuma iyi gelmeyen ama içinde yaşarken bile çok özlediğim şehir. Sürekli kendimi sinirlenmiş ve İstanbul nefreti kusarken buluyorum ama bi yandan da korunabilmiş, eskisi gibi kalabilmiş yerlerini çok beğeniyorum ve çok seviyorum.

Herkesin yazdığı gibi trafiği, pisliği, kalabalığı, içinde yaşayan medeniyetten uzak insanları hiç çekilmiyor ama vapurla karşıya geçerken Galata Kulesi'ni, Ayasofya'yı ve Sultanahmet Camii'ni her gördüğümde kendimi çok şanslı hissediyorum, böyle mükemmel bir manzaraya bu kadar kolay ulaşabildiğim için ama kafamı çevirip de pavyon ışıkları ile boğaz köprüsünü ya da Mecdiyeköy'de yükselmiş çirkin binaları görünce ruhum daralıyor.

Sanırım hem romantik hem de antiistanbulcu denilen kitleye dahil oluyorum ama ruhuma gerçekten iyi gelmiyor bu şehir ve en kısa zamanda buradan kurtulabilmeyi diliyorum kendi adıma.

Gezmeyi çok seviyorum İstanbul'u

Trafik ve kalabalık problemleri yüzünden yaşanacak şehir değil ama gezilecek, keşfedilecek rüya gibi bir şehir.

@acemi, araba kullanmayı bırakırsan saydığın dertlerden kurtulursun. öyle top mop semtlerde oturmaya da gerek yok, şişli-beşiktaş'ın merkezinde oturunca istanbul'un kaydadeğer yerlerine çoğu yerine 1 saat içinde, en uzağa 2 saatte ulaşabiliyorsun, haliyle arabaya gerek kalmıyor. uzağa gidecekem araba kiralıyorum, parkmış trafik çilesiymiş çekmiyorum. herkes dediğim gibi yaparsa trafik çilesi de kalmayacak ortada zaten...
metronun nimetlerini kullanın mesela, toplu taşıma deyince akla metrobüs gelmesine gerek yok.

sürekli dışarıda yemezsen o pahalılık da etkilemez seni ayrıca.

gitmek istediğimde gidemediğim, kalmak istediğimde de kalamayacağımı düşündüğüm bir değişik şehir. burada doğdum büyüdüm, başka herhangi bir şehirde (bir tanesi hariç) bir ay bile kalmışlığım yok belki, o yüzden buradan başka bir yerde nasıl yaşanır onu da bilmiyorum. ama buradaki de yaşamak mı onu da bilmiyorum. trafik sorununu azalttığım için eskisine göre çok daha mutluyum, biraz daha seviyorum. gün içinde minik minik seviyorum da ömrümü böyle mi geçirmek istiyorum bilmiyorum.
img.discogs.com:strip_icc():format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-4482467-1366131679-8967.png.jpg

Benim için anlamı; hayat. Hangi ülkeye, şehire, tatile gitsem ne kadar mutlu olursam olayım en fazla 15 gün sonra özlüyorum. Ömrüm bu şehirde geçti ama halâ Köprüden geçerken hayranlıkla bakıyorum, gecesi ayrı güzel, gündüzü ayrı. Ben şanslılardanım, 15 yaşıma kadar Küçükyalı'da yaşadım, tüm mahallenin birbirini tanıdığı, tüm çocukların arkadaş olduğu, kötü insanların azınlıkta olduğu bir semtti. sonra da İstanbul’un un bir ucuna merkeze göre daha sakin bir semtine geldim. İşim olduğunda şehir içine gidiyorum ve zamanları ayarladığım için metrobüsle de trafikte kalmıyorum. Oldu ki istanbul'dan başka yerde yaşamak zorunda kalırsam o zaman bile hiç olmazsa bir mevsimi istanbulda geçirmek isterim. Sevmeyenler giderse çok mutlu olacağız bu arada, zulmetiniz basıyor, asık yüzleriniz.

"Ah benim karmaşıklığı-huzursuzluğu içinde kendine has güveni ve onca çirkinliğin içinde sonsuz güzelliği olan canım İstanbulum; tüm deliliğine rağmen her şeyiyle sevilen, bir türlü vazgeçilemeyen sevgili gibisin."

İstanbul bundan 7-8 yıl önceye kadar bile güzel sayılabilecek bir şehirdi. Bana göre bu şehrin batmasının en büyük nedeni inşaat sektörü. Ülkedeki mimarlar o kadar vizyonsuz ki, Osmanlının kaç yüz yıl önce yaptığı sarayları örnek almak yerine hiçbir sıfatı ve anlamı bulunmayan binaların şehrin ortasında büyümesine izin veriyorlar. Şehrin bir standardı olsa kalabalık da sorun oluşturmaz ama gerek alt yapı gerek üst yapı olarak İstanbul kesinlikle bir Avrupa şehri değil. O potansiyel vardı ama o potansiyeli yok ettiler. Zaten gelecek depremde kendi kıyametini yaşayacak. Ben seviyorum bu şehri. İleride güzel bir ilçesine taşınma fikrim de var.

deprem!

Ha evet, @dissendium gibi düşünüyorum onu unutmuşum. Mimari konusunda berbatız, nasıl o muhteşem eserlerden bu sıradanlığa dönüştüler ve böyle de kabul ettirdiler anlamak mümkün değil. Estetik yok, hayâl gücü yok, sadece oldu bittiye getirmek ve düz duvar var.

İstanbul'da restorana 100 mü vermek! Vov. İyi paraymış. Ankara, İzmir, Bursa gibi şehirlerde restoranlar 20 lira üstündeki harcamaları ücretlendirmiyor çünkü. Meh.. Fuzuli konuştum ironi yapayım derken. Kısaca Türkiye'deki tüm büyük şehirler farksız bu konuda. Doğma büyüme İstanbullular öbür şehirlerden daha farklı beklenti içinde olabilir tabii ama yanılıyorlar açıkçası. Mesela restoran, yemek, alkol vs. Ankara Tunalı'da neyse, Beşiktaş'ta da o. Arjantin neyse, Nişantaşı o. Bütçene göre bir yere gidebilmen için yeterince alternatif sunuyor İstanbul en azından. İstanbul'un güzelliği kaliteli yer oranının öbür şehirlerden yüksek oluşu sanki. Ankara Oran, Bilkent, ODTÜ, Çayyolu vesaire çıkar aradan, gayet standart bir Anadolu şehri olarak kalıyor geriye. İstanbul'da çok fazla sayıda kurtarılmış bölge var öbür şehirlere kıyasla. Bir de "bana göre" güzel şu yüzden dedim.. İşe 15 dakikada gidiyor, eve 20 dakikada dönüyorum. Evden spora 5 dakikada gidiyorum. Tarabya, Beşiktaş gibi zaman geçirmekten keyif aldığım yerlere yarım saatin altında ulaşıyorum. Tüm arkadaşlarım da bana yakın yerlerde oturuyor. Misafir edip ziyaret edebiliyorum sık sık. Araba kullanmayı zaten sevmediğim için toplu taşıma büyük rahatlık sunuyor bana. Stüdyo daireye Ankara'da ortalama bir yerdeki 4+1'e verilen kirayı vermek zorunda kalıyorum ama bu zaten kabul ettiğim bir kazıktı gelmeden önce. Kira cidden üzücü derecede pahalı Türkiye'nin geri kalanına göre. Ama değer mi? Kimine göre değmez, bana göre değiyor.

Ömür törpüsü.

Evden çıktığında yürüyerek Sahile, Boğaza inemiyorsanız İstanbul'da yaşamıyorsunuz bana göre.

Ya da şöyle düzelteyim, "bu şehir sadece yürüyerek Sahile, Boğaza inebiliyorsanız çekilmeye değer".

kargaşa, kaos, arap, iç anadolu ve kürtlerin doldurduğu kültürsüz türbanlı ordusu.

seni güneş gözlüğü modeli olarak mı kiralamak istiyolar ?

Şöyle olabilir:
Bu tatil seznonuda size temsilci olarak ihtiyacımız var. Tam anlamıyla gözlükleri "taşıyorsunuz" ve öne çıkıyorsunuz. Bağlantıda olalım. Benim bağlantımı kontrol edin ki konuşabilelim.

inanma . ''rep''ecek.

Tamam tskler.

pazartesi gel başla diyo

www.monsternotebook.com.tr

www.hepsiburada.com

lise 4'de görmüştüm ben diye hatırlıyorum. sözelciydim. lise 2'de psikoloji, lise 3'de mantık lise 4'de de sosyoloji vardı. lise 3de sosyoloji 4de de sosyoloji olabilir tam emin değilim.

müfredatı bilmiyorum ama sosyoloji kavramları, sosyologlar ve tezleri ve sosyolojik sorunlara çözüm üretme ağırlıklı ders görmüştük. hocamız felsefe öğretmeniydi ve müfredata uymazdı. yani düz liselerde var mı bilmiyorum ama bulunduğumuz ilçedeki bütün anadolu liselerinde vardı.

Sayısalcıydım ve doğal olarak "sosyoloji" dersi almadık. Bununla birlikte, elimde bir imkan olsa istisnasız bütün liselerin müfredatına "Temel Sosyoloji ve Psikoloji" dersi yazdırırdım. "İnsan öncelikle kendi evrimini ve doğasını öğrenmeli." diye düşünüyorum.

baloncuyum, ucretsiz izindeyim.

Makine mühendisliğini bitirdim, şu an çalışmıyorum, doktora yapıyorum.

En son bir restoranda garsondum. Issizim. Atanmamisgillerden...

Bilgisayar mühendisiyim, ama gayrimenkulle ilgileniyorum. Kendi varlıklarımızla.

balon muhendisiyim!

Bilgisayar mühendisiyim bilgisayar mühendisliği yapıyorum.

tek öğrenci ben miyim ya. ÖĞRENCİ. ve çalışmıyorum.

bilgi teknolojileri alanindayim, calisiyorum

Öğrenciyim

mimarım, araştırma görevlisi olarak çalışıyorum.

5 aylık elektrik elektronik mühendisi. çalışmıyorum.

devrimciyim. hep bunu yapmak istemiştim:) soran arkadaşa tx.

IT, çalışıyorum.

mütahitim 1 yılda 1 bina yapıp 600bin tl kazanıyorum

Teknikerim. Küçük ev aletleri ar-ge projelerinde çalışıyorum.

Avukatım çalışıyorum.

uydurukçuyum

Ayakkabı tasarımcısıyım. Bir markaya çalışıyorum.

mesleksizim.

makina mühendisiyim - çalışıyorum

Çevre mühendisiyim. Şu an yine çevre mühendisliği üzerine yüksek lisans yapıyor ve makine-kimya ağırlıklı bir proje firmasında, mesleğimden çok uzaklarda çalışıyorum.

işsiz makina mühendisiyim. yüksek lisans tezini bitireyim bir ay içerisinde. plan işe dalmak...

toptan bilgisayar ve elektronik ürünler satıyorum

duyuru moderatörüyüm, aktif olarak kafama göre cevap siliyorum.

İngilizce/Türkçe öğretmeniyim, çalışıyorum.

mahalli bir idareye kpss ile memur olarak atandım. 3 aydır çalışıyorum. aynı zamanda öğrenciyim.

robotum, yeni yazılım bekliyorum.

striptizciyim, bugün off günüm. normalde şu sıralar yavaştan işe gidiyor olurum. bunun dışında zaman zaman özel işler oluyor parti vs.

zenneyim, oturmaya mı geldik?

hipster'im, alisiyorum.

The gathering_ alone
The gathering_ saturnine

sia ft. carl fret - our misonrecancy müthiş parça

Anita Drake - I'm Running
2:54 - Scarlet
Amina Alaoui - Hija Mia
Garou - Stand Up