arkadaşlar siz iyi misiniz? başına gelip empati kurabilen bir kişi olarak soruyorum, sizin şuurunuz yerinde mi ya? adam aileni sahiplendir demiş.
insanlar ailevi mesele derken detay vermek zorunda değil, kafanızda ne kurguluyorsunuz, kediyi o kurgunun neresine yerleştiriyorsunuz bilmiyorum ama insanların başına her şey gelebilir. bu konuda hassasım, yazacağım kusura bakmayın.
mesela ailece komple felç geçirmiş, kaza geçirmiş olabilirler, sağlıkları kediye bakamayacak kadar bozulmuş olabilir, eve yatalak ve sürekli ilgiye muhtaç bir birey gelmiş, kediyle ilgilenecek kimse kalmamış olabilir, aile dağılıyor boşanıyor her biri bir yere gidiyor olabilir, herhangi birinin kediyi yanında götürüp bakacağı durum olmayabilir.
"aldım ama sıkıldım bakamıyom" ya da "ailem artık kedi istemiyor sıkıldılar" falan dese istediğin duyarı kas. ama adam 2 senedir gül gibi baktığı kedisine, detayını vermek istemediği, ama azıcık oturup mantıklı düşünürsen kedinin hayatının devamı için uygun olmayacağı malum olan bir durumda yeni yuva arıyor. bunu sorgulamak, ailevi problemini küçümsemek size mi düşer?
gerçekten seviyorum sizin gibi sülalesi rahat insanları. hiç anası babası yakını hayat arkadaşı hasta olmamış, zorluk yaşamamış, ailesi dağılmamış, hiçbir ciddi problemi olmamış kişileri. hayat size güzel, inşallah da hep güzel olur. ama empati duygusunu da bir şekilde edinmenizi dilerim.
soruya cevap: instagram'daki hayvan sahiplendirme post'larına hesaplarına yazabilirsiniz. durumun ciddiyetini anlatırsanız anlayışla karşılıyorlar.
2022 yılında aniden fenalaşıp hastanelik olan, bir daha da ayağa kalkamayan babamın köpeğine aylarca konu komşu baktı, babamı bakımebvine yatırdıktan sonra hiç öyle bir planım ve imkanım olmadığı halde ben bakmaya çalışıp bakamadım (çünkü bu süreçte tuvalet eğitimi, yeme içme alışkanlığı her şeyi bozulmuştu, babam hastanede, ben onun yanında olduğum ve köpek de ambulansla hastaneye kaldırıldığı yerdeki komşunun başına kaldığı için, komşu da el bebek gül bebek bakmayıp sokak köpeği besler gibi sokakta beslediği için. evde yalnız kalınca ortalığı yıkıyordu, işe güce gidemez olmuştum, sabah akşam saatlerce dolaştırdığım halde hala öğlen eve işiyordu. iradem dahilinde sahip olduğum bir hayvan da değildi, hiç köpek beslemek gibi bir planım da yoktu, o yüzden sahiplendirmek zorunda kaldım. aracı olan kişi de kendisini barınak kapısına zincirleyen, sokak hayvanı topluyorlar diye belediye görevlilerine saldıran tıynette, bir kısım kesimin şu son zamanlarda "ittapar" olarak tanımladığı bir kadındı. o bile "bakamayacaksan niye aldın, babanı sahiplendir" falan demedi, diyemedi. empati kurabildi, aldı, iyi bir yere sahiplendirdi.
ama maalesef başına böyle işler gelmeyen insanlar "ailevi sorundan dolayı kediyi sahiplendirmek istiyorum" diyince ponçik problemler var, aile kediyi istemiyor laylayloy falan zannediyor.
0