Ben bir ayar mı yaptım kendiliğinden mi oldu bilmiyorum ama trendyol iadelerim cüzdana geliyor.
Öyle yapın. Daha sonra yeni kartı tanımlar cüzdandan karta aktarırsınız.

cüzdana aktarabilirsiniz ancak cüzdandan sadece harcamayı yaptığınız karta geri aktarabilirsiniz.

odeme yapilan karta iade olur kayitli karttan bagimsiz. odemeyi cuzdan araciligiyla yaptiysaniz iade islemi sirasinda cuzdana aktar ya da karta aktar secenegi cikiyor karti secerseniz yine kayitli karta degil odeme yaptiginiz karta odenir.

iade olur. 1-2 ay önce öyle iade aldım.

iade otomatik olarak gelir, elle kart bilgisi girmezler. birakin siteden karti silmeyi karti uygulamada bloklasaniz hatta banka hesabini kapatsaniz da gelir cunku hesaplar kart iadesine her daim aciktir.

düşünmen yeter reyiz teşekkürler

(bkz: Conjuring) serisi guzel korku filmi ariyorsan. 1-2-3. hatta 3.su yeni cikti, internete dustu mu bilmiyorum izlemedim daha. ama 2000lerin en iyi korku filmlerinden diye addedildi bir cok yerde.

2018
Roma
The Favourite
A Quiet Place
Kelebekler
Ahlat Agacı
Sibel

2019
Portrait of a Lady on Fire
Joker
Marriage Story
Uncut Gems
Parasite
Kız Kardeşler

2020
I'm Thinking of Ending Things
Biz Böyleyiz

2021
Azizler
Geçen Yaz


(Yıllar IMDB bilgisi yanlışsa bilemiyorum, son yıllar dediniz diye 2018'den itibaren baktım.)

çok teşekkürler parasite ve joker güzel filmlerdi. diğerlerini de indireceğim.

Halkbank hepsini alıyor.
Ziraat de alıyormuş ben denemedim.

ziraatten yapmıştım 1+1 şeklinde ama bir tanesi 2 tanenin toplamıydı. ya da tek ödeme yapmıştım ya karıştırmayayım. sanırım ziraatte toplamı değerinde bi tane vardı. ziraat vakıf ptt ya da halk'tan birinden ödeme sayfasının ss'ni atarsan hesaplar buluruz

ziraatten hepsini yapabilirsiniz

ya evet dövme çok kişisel bişey, kimseye beğendirmek zorunda değilsiniz falan filan ama tanıştığım birinde bu dövme olsa, anlamını sorsam o da açıklasa içimden aşırı gülerim. bakış açım da değişebilir. riskli yani biraz.

"Bulunduğum coğrafyaya aşığım, kültürü, geçmişi...." diye okurken hangi İskandinav ülkesinde yaşıyor acaba diye düşünürken görseli açınca müthiş bir şok geçirdim :D :D

Gösterdiğiniz bölgede dövmeler güzel duruyor.
Yanımdan geçerken görsem güzelmiş değişik bir çalışma derdim neresi olduğunu anlayabilecek coğrafi bilgim sıfır olduğu için.
Ama bilsem ne diyeceğimi bilemedim çok garip.

Görüşleriniz için çok teşekkür ederim, ikilemde kaldım bende ama Niye öyle dediniz ya, Trakya bu toprakların en yaşanabilir yeri :)

trakya ok dedigin gibi ama bu cografya kotu. kotunun iyisi yani. ama problem o degil, harita olayi cok apaçi duruyor bence. onun yerine trakyayi, kulturunu, gecmisini, tarihini sembolize eden daha guzel bir sey kullanilabilir.

Harita ici bos sekilde, sadece sinirlar olunca gozume gagali kus gibi gorundu benim ya... Bunu da bir dusunun :))

İyi bir dövmeci belki harita outline'ını kullanarak soyut bir tasarım yapar, o zaman güzel olabilir ama dümdüz hâliyle elo+1

Dövme kişisel bir şey, bu fikri sizin sevmeniz yeterli. En az 6 ay bu fikirle yatıp kalkmanızı öneririm. Hala yaptırmak istiyorsanız yaptırın. İyi bir dövmeci bı fikri alıp güZel bir tasarım yapar fikrine +1

en az 1 senedir aklımda ama hem can tatlılığından hemde nasıl durur kararsızlığından dolayı yaptırmadım, tasarım fikri hiç aklıma gelmedi teşekkür ederim fikirleriniz için ama şimdi dövmeciye tasarım yaptırıp beğenmezsem o arkadaşında emeği boşa gidecek ne kadar ücret ödemem makbul olur tasarım için ? Tasarımı dövmeciye değilde tasarımcıya yaptırsam olur mu sizce ?

Valla direkt soruya cevap vermek gerekirse
Sizce çok apaçi işi olur mu ?
Evet.

Tabii zevk meselesi, istiyorsan yap.

Bence güzel değil

bence güzel kendin için yapıyosun dövmeyi senin için anlamlıysa yaptır geç.

Ikisi de 17 yaş kafası

Ömür boyu taşıyabilecek misiniz? Birkaç yıl sonra sildirmekle ugrasacaksiniz. Ben iyi bir dövmeci olsam yapmazdım.

çok gülerim :) ortaya da bi tekirdağ rakı şişesi kondur oldu olacak.

üj bej yıla pişman olma ihtimalin = %99

tasarımcıya yaptırmayın. en iyi dövme tasarımını yine dövmeci yapar. Ama gidip de kadıköydeki beşiktaştaki dükkanlara yaptırmamanız lazım. Önce türkiyedeki en iyi dövmecileri araştırın. İnstagramlarını takip edin. Benzer işler yapan kişiler önünüze çıkacaktır. Sonrasında Nasıl bir tasarıma yakın olduğunuz kafanızda canlanır.

Sonrasında dövmeci seçip tasarlattırırsınız. Tasarımla ekstra ücretli olmayabiliyor. Ama olabiliyor da. Tasarım aşamasında gitgel yaparsın bir kaç defa. Sonrasında anlaşıp yaptırırsın.

italya çizmesiyle karıştıra dabilirler.

Boşanırdım

Çaresiz bi hastalık yoksa benim için sıkıntılı. Sorgulamalar başlardı

Ben yaptırdım hacamat. corona olayları çıkmadan önce. Alerji hastası olduğum için kan vermem yasak o yüzden yaptırmıştım. pek bi olayı yok ama büyütülecek ya da mucizevi birşey değil.

Erillik ya da dişilikle manasını çözemedim ama neyse oraya girmiyorum.
Şu hacamat olayı kafama çok negatif kodlanmış bunu yaptırmayı düşünen insanlar gözümde değer kaybediyor.
İlk arkadaşın yazdığı gibi boşanma biraz ağır olur da benim açımdan boşanmaya giden yoldaki taşlardan biri olurdu bu.

Kendini mutlu hissediyorsa yaptırsın. Benim eşim de giderdi çevremde de çok gidip memnun kalan var. Belki psikolojik belki değil insanlara iyi geiyor sonuçta. Bana gel de gel demedikçe yaptırsın yani ne dert edeceğim.

Bana da ters geliyor. Eşinizin yaptırmasını istemiyorsanız hacamat yaptıranlar bir yıl kan bağışlayamıyormuş, bana ya da ailemize (kan gruplarınızın aynı olduğunu varsaydım) kan gerekirse veremezsin diye duygusal davranabilirsiniz.

ben faydasına hiç ama hiç inanmıyorum. ancak garip bir şekilde ne kadar acıdığını çok merak ediyordum. o yüzden yaptırdım. nitekim hiç faydası olmadı. çok acıdı. yine de denediğime pişman değilim, artık kafamda öyle bir soru yok.

size iğrenç geliyorsa kendiniz yaptırmazsınız ama bence buradaki sorun hacamat yaptırmasından ziyade, hacamat yaptırmayı doğru bulması ve sağlık için iyi geldiğini savunması.
veya sağdan soldan duyduğu hurafe benzeri (olsun veya olmasın) şeylere hemen inanan bir kafa yapısında olması.
sizin için bunlar başka şeyleri temsil ve ifade ediyor.

daha önceki duyurularınızdan da bildiğim kadarıyla eşinizle sosyal ve kültürel farkınız çok fazla.
asıl mesele bu, hacamat değil.

@blatta hiberna; duyuru araciligiyla bu farklarin boyutunu ve etkisini anlamaya calisiyorum.

enfeksiyon risklerinden bahsederim. kanıtlanmış bir faydası olmadığından bahsederim, 1-2 makale yollayıp olayı büyütmem. ama rastgele bir teyzenin evine gidip yaptırıyorsa cidden hır çıkarırım. salaklığa tahammülüm yok.

hocam götürüp bi doktora anlattırmaya çalış. çıkan siyah kanın pıhtılaşan kan olduğunu falan anlatsın. aklı almıyorsa yapacak bir şey yok. her insan yüzde yüz makul değildir.

Rengini çok beğendim. Zaten 169 liraya ayakkabı bulmuşsun abi, yapıştır her türlü.

rengi güzel.
ayakkabı da gayet iyi.

ayrıca plutongezegendegilmi +1

yalan yok, fiyatları aynı olsa siyah beyaz dövermiş ama fiyattan dolayı gri medeni şekilde konuşarak haddini bildirmiş.

Rengi çok güzel.
Fiyat aşırı aşırı iyi ben bu fiyata trendyoldan adı sanı belli olmayan birkaç ay sonra patlayacak ayakkabı alıyorum.

Güle güle kullanın.

ben de beğendim.güzel. rengi falan hoşmuş. kot altına mis gibi.

çok güzel güle güle giy. fiyat da çok iyi, o paraya pazardan ayakkabı almak istesen zor bulursun herhalde.

Çok güzelmiş. Güle güle kullanın...

Güzelmiş. Ama adidas numaraları küçük kalıp oluyor genelde, normalde 42 giyen ben Adidas'da 42,5 veya 43 giyiyorum.

genelde tektim. ilk tek olmayi huznu anaokulunda yasadim herkesinkini kutladik, benimkine sira gelecek diye beklerken okul tatil oldu... dumur olmustum ahahaha

sonralari zaten onemsemez oldum, ben kutlamiyorum diye kiz kardeslerimin kendi aralarinda.pasta alip benim dogumgunumu kutladiklarini biliyorum.
ulan bu nasil is ben yokum dogumgunumu kutluyorlar.
erkekler zaten umursamiyor dogumgunumu bilen kizlar da mesaj atiyor o kadar. zaten genelde calisiyor oluyorum kendim bile unutuyorum dogumgunumu.
en guzel dogumgunu de 99 depremi sonrasi koydeki dogumgunumdu herhalde bi 50/60 kisi vardik. hollandadan rusyadan almanyadan mektup arkadaslarim gelmisti.

Ne yalnız geçirmeyi, ne de abartılı eğlence biçimini beğeniyorum. Ama son birkaç yıldır sadece whatsapp üzerinden, hatırlayabilenler kutluyo. Farklı bi doğum günü geçireli epey bi yıl olmuştur.

En güzel doğum günüm lisedeyken yakın arkadaşımın "kuzenime bi şeyler alcam, boyu falan senle aynı sayılır, akşam bi alışverişe gidelim beraber" deyip 'kuzenine' aldığı hediyeleri aslında bana alıyor olması ve benim bunu hediyelerin bana verildiği ana kadar fark etmemem ve akşam bi cafede sürpriz doğum günü etkinliğine sürüklenmem.

Evet. Jeton kare.

Bu arada doğum günün şimdiden kutlu olsun.

@himmet dayı heheh teşekkür ederim. Her yıl burada "bugün benim doğum günüm" başlığı açarım zaten, klasiğimdir :D o zaman tebriklerinizi alırım, 10 gün kaldı ^^

Çocukluğumda hep mini partiyle kutlandı aile arasinda.

Doğum günüm belirli günler ve haftalara dahil xd o yüzden kolay unutulmuyor. Varligimdan gerçekten mutlu olduğunu bildiğim arkadaslarimin mesajları cokkk mutlu ediyor. Ancak iş yeri gibi ortamlarda pasta alinip kutlanacak olmasini bilmek aşırı geriyor beni... Hiç hoslanmiyorum.

Eğer hayatımda biri varsa onunla güzel bir yemek yemek isterim. Onun dışında kimsenin yapmacık kutlamalarini görmek istemiyorum (ancak maalesef görüyorum). Hl

Hatta son doğum günümü anlatayim. Arkadaslarima ısrarla "kutlanmasini hiç sevmiyprum.sakin kutlamayin" dedim. Sonra yine de suprizimsi yapmaya çalıştılar. Bir suratim düştü, bir moralim bozuldu... Dedim sevmiyorum demistim. Sonradan çok üzüldüm onların da keyfini kaçırdım diye

En güzel doğum günüm yok galiba

kendime Bremen'e 2 günlük seyahat armağan etmiştim 2015'teki doğum günümde. çouchsurfinğ'de anlaştığım arkadaş da nehir kenarında bir köşkte oturuyormuş, gitmeden anlamamıştım. terasını komple benim için ayarlamıştı. hem o 2 gün hem nehir yanı teras keyfi baya iyiydi. ryanair kampanyalarına denk getirmiştim gidiş dönüş uçak 18 euro idi. bir de festivale denk gelmişti ki her şey dahil maks 70-80 Euro'ya süper bi 2 gün geçirmiştim. en janti doğum günüm odur. ama genelde sade geçer.

En güzel mi bilmiyorum ama lisede sınıf arkadaşlarım aralarında para toplayıp doğum günümü kutlamıştı. Pasta almışlardı. Hatta o günkü harçlıklarını harcadıkları için biraz aç bile kalmışlar. Hoşuma gitmişti düşünmeleri, fedakâr olmaları. Kız arkadaşım da pasta yapmıştı bir kez. O da güzeldi. Ailem de pasta almıştı birkaç kez. Birkaç iyi geçen doğum günüm oldu. Ama yaş ilerledikçe eskisi gibi olmuyor. Ben o günü sakin geçirmek istiyorum. Hatta olaysız bitsin istiyorum. Biraz çekingen davranıyorum. Bunun yaşla ilgili olduğunu düşünüyorum.

ben bu konuda cok uzun yazabilirim. dogum gunu ve dogum gunu kutlamasina farkli gozle bakiyorum. burclarla filan hic isim yok mesela.

bundan 10 sene oncesine kadar herkesin dogum gununu caba gostermeksizin ezbere bilirdim. rastgele insanlar da olabiliyor bunlar. bir gun eski bir tanidigi gordum barda. sen dogum gunlerini hatirlardin benimkini hatirliyor musun dedi. bir dakka dedim ve onu bir arkadasimin yanina goturdum. arkadasima "dogum gununu soyler misin lutfen" dedim. (ikinci arkadasimin dogum gunu tanidik olan ile ayni gundu - 16 subat)

facebook cikana kadar insanlar cok deger veriyordu hatirlanmaya. sonra duvardan duvara yazmalar basladi ve herkes herkesinkini zaten biliyor oldugu icin cok onemsenmemeye baslandi. ben de biraktim bir yerden sonra.

su anda sadece cok yakinlariminkini kutlarim. o da oyle gece 12'den sonra filan degil gayet ertesi gun gun icinde (yegenlerim haric onlar benimkini 12'de kutluyor)

yeni tanidiklarimin dogum gunu ne zamandir hic bilmiyorum. onumde parti yapmadiklari surece kutlu olsun bile demem. cunku bunun onemsendigini dusunmuyorum. onemseyecek kisilerinkini kutluyorum.

bir gun bir "yakin" arkadasim dogum gunumu kutlamayi unuttu. "yani sen kutlamiyorum dedin ondan cok sey yapmadim" dedi. yahu kutlamadan kastim toplanma idi (kendisi her dogum gununde yemek organiza eden bir sahis)

ortalama 20-25 kisi kutluyor. kim kutlamadi diye aklima bile gelmiyor. ama yakinlarim bi zahmet kutlasin istiyorum :)

nasil geciyor? cok alelade geciyor. 12'de sevgili kutluyor ilk. sonra yegenler ve 20 yillik arkadas. aksamina da iciliyor (opsiyonel) pasta masta yasini zaten gectik (gene de arada aliniyor, olsun. pasta severim :D)

son birkac senedir toplu hicbir dogum gunu etkinligim olmadi (kendimin)

bu sene patronum (yunan) eve turkce mesajli cicek gonderdi hic ama hic beklemiyordum (birkac gun once gelmesi daha da surpriz yapti olayi) yani mutlu oldum tabi (birkac hafta once tatsiz olaylar yasamistik)

unutamadigim dogum gunum sanirim suydu: sene 2004 yurtta kaliyoruz. ben aksamlari calisiyorum part time. oda arkadaslarim hic kutlamadi ya da yarim yamalak kutladi hatirlamiyorum. dogum gunm ama 12'yi gecti saat yurda dondugumde.

kapiyi actim mumlar, karanlik, iyi ki dogdun...

dedim ki: bi dakka, ama benim dogum gunum gecti

arkadasim dedi: ulan demedim mi size bu kesin buna laf edecek diye sfdlsjfsldf

oyle tatlis bir andi. oyle...

dogum gunlerim sene gectikce berbatlasiyor hele bu yili hatirlamak bile istemiyorum. cocukken ailecek kutlardik teyzeler dayilar vs okulda da arkadaslarimizla kutluyorduk onlardan genel olarak memnundum ne abarti ne bir sey sadece toplanmak icin bahaneydi ve hediyeler mutlu ediyordu. artik olmuyor

tarihim kotu hava genelde yagmurlu ruzgarli vs oluyor cok ic acici degil

Tam doğum günümün olduğu gün, son senelerde yalnız odamda içip film izleyerek geçirmeye başladım. Çünkü canım kendim. Öncesinde de kendime hep hediyeler alırım.

Doğum günüm öncesi/sonrası eski şirket, lise, üniversite arkadaşlarımla basit bi yemek yeriz.

En güzeli de, üniversitedeyken arkadaşım bir sürü kişiyi bir partide toplamıştı. Partinin amacı başkaydı ama bir anda benim partim haline gelmişti.

Valla ben de ne ozellikle yalniz gecirmeyi ne de ozellikle gidip birileriyle olmayi istiyorum. Nasil denk gelirse artik oyle giriyorum.

29 yaş havuza atlamalı içip gebermeli parti
30 yaş evde tek başıma uyuyarak geçmişti
31 yaş arkadaşlarla rakı
32 yaş bekarlığa veda gecemi doğum günüme denk getirdim
33 yaş eşim tüm arkadaşlarımı toplayıp sürpriz yapmış kalamış parkında goygoy
34 yaş pandemiye denk geldi evde oturduk
35 yaş pandemiye denk geldi evde oturduk

En sevdiğim doğum günüm evde uyuyarak geçirdiğim.

Ağustos ayında olduğu için okul arkadaşlarımla hiçbir etkinliğim olmadı zaten sosyal bi tip değildim ama belki okul olsa en azından bir hareket olabilirdi.

Hayatımda bir kez evde doğum günü partisi yapıldı akrabalar birkaç arkadaş vs geldi hatırladığım tek anı; gelen en güzel hediyenin tam verilecekken veren kişinin elinden kayması sonucu kırıldığı an :/
gecesi 17 Ağustos depremi yaşandı yabancı ve kendi evimden çok daha yüksek ve desteksiz bir evdeydim çok korkmuştum. Çocuk kafası kıyamet kopuyor sanmıştım :):):) bir de o günlere dair güneş tutulmasını izlemeye çalıştığım bir an kalmış zihnimde.

Bu travmayla ilgili değil ama sonra hiç doğum günü kutlamadım.
Facebook kullandığım zamanlarda gün yaklaşınca profilimden doğum tarihi bilgisini gizlerdim kimse görmesin sayfam gerekesiz kutlama mesajlarıyla dolmasın diye.

99 dan sonra ilk kez bu yıl tam gününde olmasa da hemen bitişiğindeki hafta sonu minik tatilli bir etkinliğimiz var umarım güzel geçer.

Nice yıllara :)

Ben etrafımdaki insanların doğum günü için bir ay önceden hediye bakmaya başlarım. Pastayı kendim yapacaksam nasıl yapacağıma, hazır alacaksam nerden nasıl alacağıma, kutlamayı nasıl yapacağımıza karar veririm. Özenirim yani.

Ama benim doğum günüm gelir, doğaçlama, öyle baştan savma kutlamalar, bir gün kala sana ne hediye alalım diye sormalar. Tamamen soğuyorum. Bir gün kala hala ne yapacağını bilmiyorsan, ne hediye al bana öyle alel acele sırf almış olmak için, ne de laf olsun diye doğum günü kutla.

Kastettiğim abartılı şeyler değil, ama en azından düşünme kısmında özenilmeli. 1. derece yakınlardan bahsediyorum bu arada.

Ben kendiminkini pek önemsemiyorum. Etrafımdaki sevdiğim insanlar için bir farklılık yapmaya çalışıyorum ama o zamanki şartlara göre.

Hayatım boyunca doğum günleri kutlanan bir insan olmadım. Önem de vermedim açıkçası. Çocukken kutlansaydı belki önermserdim.

Bugün ailem doğum günümü kutladı mesela. Ama benim doğum günüm 10 Haziran. Sürpriz oldu bana da. :)

Peki gerçek doğum günümde ne yaptım? Hiç. Ama bu beni kötü hissettirmiyor. Sadece bir - iki arkadaşım var. Muhakkak kutluyorlar doğum günümü. Belki onlardan biri kutlamazsa biraz burulurum.

Birazdan yeni yaşıma gireceğim ailem memlekette, manitam uyudu, yalnızım. :( yarın bir şeyler yaparız herhalde. Doğum günlerini de çok severim bu arada.

genelde mesaj atmaktan fazlasını yapan olmadığı için yalnız geçirmeyi tercih ediyormuş, umursamıyormuş gibi yapıyorum. heheh.

dogum gunu kutlamayi cooook severim.

universiteye kadar ailemle kutladim. universiteden beri arkadaslarimla kutluyorum. sevgilimin oldugu donem onunla da kutlamistim.

eski sevgilim evime gelmis ve her yere kalpli mum koymus ve bana balon almis. cok tatliydi. onceki dogum gunumde de yarisi sonmus balonlarla kapima gelmisti ahahahhaha.

arkadaslarimla olanlar da cok eglenceli. bir tanesinde best friendimle ictik ictik uyuduk. video cektik bol bol. yilda 1 icen tipler oldugumuz icin baya sacmalamistik. cikolatalar bir yerde, biz bir yerdeydik. asik oldugum kisiyi aramamam icin beni tutmustu ki arayacak halim de yoktu ahahah. video cekmek onemli. sonradan cok guluyoruz.

benim degil ama bu bestimin dogum gunu de superdi. bu sefer bir yakin arkadasimiz daha vardi. sozde beni tutacaklardi o kisiyi aramamam icin ama onlar da kafayi bulunca ara ulan dediler. ben aradiiim, ses kaydi attiiiim, mesaj gonderdiiim... kendimi cok guzel rezil ettim. her yerde balon vardi. ben hepsini patlattim. bundan manyak gibi zevk aldim. sonra agladim agladim agladim. ilk defa viski denemistik. o bizi bozdu. ozellikle beni bozdu. kahve ictim olmadi, su ictim olmadi. midemin icine etmisim bir kere. bolca da pasta cikolata falan yemistim. ertesi gun acilden cikamadim :)) yine de guzeldi.

Başlasınında kendi doğum gümü de kutlamayı sevmem. O nedenle şimdiye kadar hiç kutlamadım yaş 30.

Doğum günlerini önemsemiyormuş gibi yapıp 1 yıl daha geçti diye içimden hüzünlenirdim. Gelen mesajlara cevap ver, pasta ye. O ruh halini dağıtmaya karar verdim. 1 ay önceden aileme doğum günümü nasıl kutlayacaksınız, bana ne alıcaksınız diye geyik yapmaya başladım. Artık doğum günümde ortalarda zıp zıp zıplıyorum. Ailem de bana uydu bir ay şamata yapıyoruz. Şakadan daha çok hediye istiyorum. Yalnız bir doğum günü geçirirsem de samimi olarak kendime hediyeler almayı, şımartmayı düşünüyorum. Belki hayır hasenat yapabilirim.

doğum günümü yalnız geçirmeye özellikle bir düşkünlüğüm yok.
tam aksine, eğlenceli geçenler insana daha çok yaşam enerjisi veriyor bence.
özellikle çocukluğumda hep çok güzel partiler yapardı annemler.
palyaçolar hediyeler mi getirmedi, barbie bebekli pastalar mı yapılmadı...
akla gelebilecek her şekilde kutlandı doğum günüm.
o yüzden bana hep eğlenceyi ve neşeli olması gereken bir günü çağrıştırır doğum günü.

35 yaşındayım, bugüne kadar sabahlara kadar eğlendiğim doğum günlerim de oldu, sabahlara kadar çalışarak geçirdiklerim de.
belli bir ritüelim ya da düzenim yok bu konuda ama yalnız geçirmek bence biraz morali aşağı çekebiliyor.
doğum günü kutlanması gereken bir şey çünkü.

çocukluğumdakiler dışında bugüne kadar en çok eğlendiğim doğum günüm, birinci ve en fazla ikinci dereceden yakın olduğum arkadaşlarımın olduğu kalabalık bir grupla asmalı'da yemek yedikten sonra sabaha kadar meyhane, nargileci, sahil falan dolaşıp eğlenip sabaha karşı bir arkadaşımın evine gidip kaldığımız doğum günümdü.
sabah yine hep birlikte kahvaltı yapmıştık.
grupta yeni tanışanlar olmasına rağmen gece boyu ve sabah tek bir kişi bile erken ayrılmadı, başladığımız kadroyla süreci tamamladık.
asmalı'da yemek yediğimiz yerde yan masadakiler doğum gününü duyunca kalan yarım şişe rakılarını bana hediye etmişlerdi, şişeyi hâlâ saklarım.

bir de, lisedeyken arkadaşlarımın harçlıklarını birleştirerek bana radyolu, çok güzel bir pikap aldıkları doğum günüm vardı.
kendilerince prodüksiyon yapmışlar.
annemle işbirliği yapıp benden gizli odama taşımışlar, paketlemişler falan.
ben eve gitmek isterken sürekli birileri oyaladı.
meğerse okulda neredeyse herkesin haberi varmış, bilerek lafa tutulmuşum.
ben de doğum günüm diye insanlar benle ilgileniyor sanmıştım, hiç uyanmadım o yüzden :)

sonra o kocaman paket açıldı, bütün gün boncuk strafor topladık odada.
ama çok eğlenmiştik, pikap da hâlâ çalışıyor.

Benzer bir soru soracaktım ayrı başlık olmasın ben de buraya ekleyeyim müsaadenizle;
Sonraki ay Lviv’e gidilecek.
Yakın zamanda hastalığı geçiren biri olarak aşı vurulamıyorum, her zaman yaptırdığımız standart covid testinin sonucunu İngilizce yazdırsam yeterli olmaz mı? İlla özelden “yurtdışı” için mi yaptırmak gerekiyor?

Teşekkürler.

Geçen ay Lviv’e gittim. Giderken özel klinikten 110 TL ye yaptırdım. (Şehir Bursa) dönüşte turla gitmiştik turun oradaki temsilcisi bir hastaneden hemşireyi otele getirtti 3000 grivna’ya test yaptırdık. Türkiye’deki test hem Türkçe hem İngilizceydi ve her iki havaalanında da sıkı kontrol var. Hele Ukrayna’da her geçtiğiniz kapıda çekinde falan ilk teste bakıyorlar. Zaten testte sadece “negative” yazısını görmeleri yetiyor. Ukrayna testimi atmamıştım baktım şimdi sizin için internet sitesi www.esculab.com gerekirse yaptıracak yer bulamazsanız buraya yaptırabilirsiniz dönüşte. Telefonu da 080 050 36 80 glori cafe’de benim için de bi kahve için. :)

Yüzde 70 oranında seviyorum, kabul olur mu hocam ?

Ben!

ABD'de Türkçe öğretiyorum. Bu alanda yüksek lisansim. Burada da doktora yapıyorum. Esnaf bir ailenin çocuğuyum. Yasitlarim 90'larda okuldan kaçıp top oynarken ders çalıştım. Anadolu lisesinde okudum. Sonra devlet üniversitesinde okudum. İlk yıl burs alamadım çok sorun yaşadım, ikinci yıl tekrar başvurdum burs aldım. Lisede son iki yıl sabah 7 akşam 8 okul ve dersanede zaman geçirdim. Başarılı olduğum için de dersaneye para vermedim. Herkes gibi ortalama bir zekam var ama çalışkanım. Zekaniz ve paranız çok değilse, çalışmak zorundasınız, yoksa şikayet etmeyin.

çok seviyorum. sabah öf pöflesem de iş başında düzeliyor.

kendi işi olmadığı halde sabah severek giden bence cindir. yok yani sanmıyorum. müthiş para almam falan lazım anca öyle.

Valla ben iş tanımının getirdiği zorunluluk ve dayatma olayını sevmiyorum dolayısıyla da severek uyanma gibi bir durumum falan yok. Alarmla uyanmak zorunda kaldığım her gün istisnasız küfür ederim.

Yaptığım şeyden zevk alıyorum mu? Alıyorum ancak işte onu böyle saçma sapan standartlara oturtulması ve başkalarını zengin etmek için uğraşıyor olmam canımı sıkıyor.

Ben seviyorum abi su saatte kod yaziyorum.
dun sabah 6'ya kadar yazdim 2 saat uyudum 8'de mesaiye basladim. Kimse de bana demedi calis diye.

Ama firsatim olsa calismam, isi sevmekle calismak ayni degil ki.

Araba surmek gibi surmesi iyi, ama soforluk kotu.

seviyorum diyemem ama sevmiyorum da değil.. çalışma arkadaşlarım süper ama bayağı kıyak ortamımız var :D çekilir kılıyor diyeyim.

İşim çok bomba da yeterince para kazanamıyorum hala :D

Ben seviyorum valla

Ayda birkaç bin lira daha kazansam çok severim işi. Aslında şu anda da seviyorum ama hayatımı komple düze cikaracak maddi gelirim olmadığı için canım sıkılıyor arada.

Yaptığım şeyi seviyorum ama bunu belirli mesai saatleri içinde içinde, deadline yetiştirmeye ve müşteri memnun etmeye çalışarak yapmayı sevmiyorum. Şirket, çalışma arkadaşlarım ve yönetici tarafından rahat bırakılmış olmak olmasa devam edemezdim burada.

Severek yapıyorum.

meslegimi seviyorum da, severek icra edebilecegim bir sirket bulamadim. :/

Severek uyanmak için sevdiği işi yapmak yeterli sebep değil ki. Severek yaptığın işi birlikte yaptığın insanların onu ne kadar çok kirlettiği ortamdaysan asla huzur bulamazsın mesela. Ayrıca mutlu uyanmanın tek kriteri bunlar da değil. Ekonomik şartlardan güvenlik alanına, ülkece yaşanan psikolojik kaostan ailevi ve özel hayata kadar milyom tane etken var.

Evet sevdiğim işi yapıyorum ama Severek yapmamı engelleyenler, bunu kendilerine en doğal hak görenler, müdahale edince en pislik entrikalar çevirenler var.

İşimi seviyorum. Hem bedava araba ve bedava yakıtla geziyorum, hemde sevdiğim satışçılık işini yapıyorum. %90 diyeyim, %10, ayda çok fazla km yapmaktan kırıyorum.

Ben de işini severek yapanlardanım. Zor ve yorucu tarafları tabi ki var ama keyif aldığım işi yapıyorum.

Mesleğim fena değil. Ama beni mutlu edecek sektöre geçiş yapmam lazım.

Mesleğimi yüzde %60 seviyorum.

Sevdiğim bi sektörde çalışırsam bu oranı yukarı taşıyabilirim. Ama şuan bankacılık sektöründeyim iş tatmini %30 falan.

@howfaristhesky hayatım aynı şekilde geçti hep inekledim dershanelere hep burslu gittim her okulumu dereceyle bitirdim, kpssde de derece yaptım üstelik. ama şu an iş var ama var sadece. zerre sevmiyorum. şimdiki aklım olsa ylsy kasardım kpss kasacağıma kimse de akıl vermedi.

Sevmek zorunda olduğum işi yapıyorum diyebilirim.

Yıllarca hiç alakam olmayan bir sektörde aşırı yoğun şartlarda çalıştım.
Şu an en azından okulunu okuduğum işi yapıyorum ve görece daha insani şartlarda çalışıyorum.
İşten çıkarken şöyle bir işte çalışsam ne güzel olur dediğim işi yapıyorum tam olarak.
Bu da herhalde özellikle bizim ülkemizde gerçekten bir lüks. Bu yüzden nankörlük etmek istemiyorum.

Mesleği sevmek başka bir durum ya zamanında daha çalışkan olup, daha bir okulda daha iyi bir bölümde okuyup daha çok seveceğim bir işi yapabilir miydim, yapardım, ben tembelliği seçmişim şimdi bunu ödüyorum.
Bu yüzden şikayet etmeye hakkım yok diye düşünüyorum.

iş iyi de parası az, pandemi falan.

asker gibi çalıştığım bir işte çalışıyordum 1.5 yıl öncesine dek. tüm getirilerine rağmen işi sevmediğim için işini sevenler kendilerini kandırıyor gibi geliyordu bana da aynı sizin gibi. bastım istifayı, 1 sene yattım. kafaya koydum sadece sevdiğim işi yapacağım diye iş aramaya başladım sonra. başvurduğum ilk yer oldu. iyi ki de olmuş. artık sevdiğim ne kelime, hayalimdeki işi yapıyorum. hani burada soruyorlar ya şu kadar paranız olsa ne iş yaparsınız, hala çalışır mısınız vs, trilyonlarım da olsa hala yapacağım işi yapıyorum artık. 2 durumu da dibine kadar yaşamış biri olarak biliyorum ki insanın sevdiği işi yapması kadar hayatını dengeye oturtan, kişiye huzur veren bir şey daha yok.

Sinema ve Televizyon mezunuyum. MSA Profesyonel Aşçılık sertifikam var. Her ikisini de mesleki anlamda tecrübe ettim. Şu an ilginç bir şekilde lojistik sektöründe çalışıyorum. Artık sevmek sevmemek olarak değil de vazife olarak değerlendiriyorum. İş haricindeki hayatımı güzelleştirme peşindeyim.

risk management alanında head seviyesinde yöneticiyim. normalde işimi çok seviyorum. fakat işin kendisini seviyorum. üstümdeki kişi ile uğraşmak, etraftaki gerçekte iş yapmayan ama hep şikayet eden veya light konuları yönettiği halde daha fazla önem verilen kişilerle aynı organizasyon içinde olmak beni içten içe öldürüyor.

10+ senedir sevdiğim işi yapıyorum çok şükür.

öğretmenim hiç severek yapmıyorum işimi.
sevdiğim işte başarılı olursam ileride istifa etmeyi düşünüyorum.

iki yıldır sevmediğim işi yapıyorum. hedefim 5-10 sene içinde sevdiğim bir alana geçebilmek. iş sonuçta sevilir mi bilmiyorum

sevdiğim işi yapıyorum. sıkıntı insanlarda. insanları sevmiyorum.

Ben +1

Biz mama aldığımız yerden alırdık küçük bir şey zaten tek kullanımlık gibi.

Yarar/zarar konusunda bilgim yok ben ne olur ne olmaz kendilerini yalayarak temizleyen hayvanlar diye az damlatırdım.
Sokaktaki kedilerde tecrübem olmadı evdekilerde sıkıntı yaşamadık tertemiz gezdiler.


Videoyu uygun zamanda izlemek için bekletiyordum bu bilgiyi öğrendiğim iyi oldu ben de mama ile birlikte pire damlası da taşıyayım yanımda madem.

veteriner kliniklerinden almak en güvenlisi. petshoplarda satılan bir sürü marka var ama hem etkisi hem de içerisindeki maddeler açısından güvenip almıyorum ben şahsen.
kulaktan dolma bilgiyle, araştırmadan kullanmamak lazım
mesela köpekler için olan ense damlalarını önerenler oluyor, 1 tanesi 5 kediye yetiyor, ekonomik oluyor vs diye ama içindeki bir etken madde köpeğe zarar vermezken kediyi zehirleyebiliyor. yani bir şekilde bir veteriner kliniğine ulaşmaya çalışın derim.

Zaten çok az olan arkadaş çevrem pandemiden sonra bende de bir tık daha azaldı.
Ben etrafında çok insan isteyen biri değilim zaten, bir de ailemle yaşamaya devam ettiğim için galiba arkadaş sayımı olabildiğince az tutuyorum ki başım fazla ağrımasın.
Bazen var olan arkadaşlarımın bile dertleri beni yorabiliyor.
Bazen dertlerini anlattıkları sırada "görmemezlikten gelirken" buluyorum kendimi.
Hazır hissettiğimde dönüş yapıyorum.
Derde tasaya tahammülüm kalmadı sanırım insandan ziyade. Özellikle de beni hiç ilgilendirmeyen dertleri olduğunda mesela dinlemek bile istemiyorum ama dinliyorum, bazen boş bakışlarımdan yakalıyorlar, bazen bir iki standart teselli cümlesiyle işi geçiştiriyorum.

Bu da bende "acaba kötü bir arkadaş mıyım?" düşüncesini çıkarıyor ortaya, bilmiyorum, değilmişim gibi geliyor.
Daha çok eğlenmeyi, iyi vakit geçirmeyi, filmlerden, dizilerden, kitaplardan böyle "bomboş" şeylerden konuşmak istiyorum.
"Geçim derdi", "eş derdi", "çocuk derdi" dinlemek istemiyorum.
Bunu belli etmemeye çalışmak en zoru.
İnsanın hayatında "bana azıcık müsaade edin, ben bu konulara pek girmek istemiyorum" dediğinde alınıp kırılmayacak insanlar olmalı ya.

yaklaşık üç aydır üç boyutlu modelleme yapıyorum bilgisayarda. vaktin nasıl geçtiğini anlamıyorum gerçekten. iş yerinde ya da dışarıda eve gitsem de başına otursam diye dakika sayıyorum.

amigurumi, örgü, panç nakışı ve etamin benim için yıllardır en güzel rehabilitasyon yöntemi

Kıyafet örüyorum.
Duvar süsü ile başladım ama ortaya giyilebilecek bir şey çıkarma olayı beni çok tatmin etti.
Hobi olarak kalsın paraya döndürmeyeyim dedim ama sanırım bunun için birkaç adım atmam gerekecek mevcut koşullarda.
Yani yeni bir hobi bulmam gerekecek gibi görünüyor :/

Kanaviçe ve ebru

bilgisayarda photoshop ile elimdeki fotoğrafları editlerken (gimp programı ile) arka planda müzik açıyorum. 4-5 saat keyifle otururum zaman nasıl geçiyor anlamam

Spor, resim, seramik.

Evde eşim ve kedilerle beraber boş beleş vakit geçirirken bira içmek

Koşmak

Fenerbahçe Beko' nun maçını, antremanını, herhangi bi' şeyini izlerken bira içmek

Mutfakta bira içerken arka fonda fado olur, Balkan ezgileri olur, Yunan müziği olur, İtalyanca şarkılar olur yemek hazırlamak.

Bunlar ayin gibi geliyor bana.

Tam tutmuyor ama Lana Del Rey Born to Die olabilir mi?

Don't make me sad dooont make me cry
Sometimes love is not enough

????

Ta kendisi sağolun @mutekeb

Filmlovers

Başka sayfaları da keşfederim umuduyla başlığı takip edeceğim.

spotify değil de youtube'da childs play adında bir baba ve oğlunun film incelemesi yaptığı tatlı bir kanal var.
Biraz konu dışı oldu ama tavsiye ederim.

Tatildir. Sana hitap etmiyor olabilir ancak baskalari icin deniz-gunes oldukca onemli olabilir. Bunun disinda su kisitlamalar ve sicaklar sonrasi da insanlar gidip bu sekilde bir serinleme, rahatlama ihtiyaci duymus olabilir. Gayet normal yani.

Bana uygun bir tatil değil ama kimilerini rahatsız etmiyor hatta kalabalıktan keyif alıyor insanlar. Bu yüzden tatildir diyebilirim :)

e çeşmeyi ve denizi seviyorsun diyelim. hazırlandın gittin ve manzara bu. napacaksın ki orada takılmaktan başka. tüm kıyı şeridini gezip sakin koy mu arayacaksın? her sene aynı muhabbetler.

Bunlar kişiye göre değişen sorular.

Bana göre de tatil değil mesela belki çalıştığım bir günden daha çok yorulurum orada çünkü benim derdim gürültü, benim derdim kalabalık. Bu yüzden tatillerde sakin yerleri tercih ederim.
Hatta ileri gideyim benim için evdeki herkesi bir yere gönderip yalnız başıma evde kalmak bile tatildir.

Ama oraya giden insanlar da bir şekilde memnunlar ki devam ediyorlar.
Bazı insanlar da kalabalık sever, hareket sever.

Eşinizin yaptığı çok bilinçsizce. Kendi bünyesine göre yazılmamış bir programı yaparak -ki kendisi erkekmiş- alması gereken kalori miktarının altında kalıp kas kütlesini kaybediyor. Bu duruma sevinmesi değil ağlaması gerek bence swh.

Eşinizin size karşı "saldırgan" olduğunu (moralinizi bozmaya çalışması gibi) düşünüyorsanız niye evlendiniz ki?

Yok eşiniz saldırgan değil, eğleniyorsa, bundan niye rahatsız oluyorsunuz?

Eşler ve sevgililer arasında bazen bu tarz kıskançlıklar oluyor. fiziksel anlamda ona göre daha dikkat çekiciyseniz mesela, güzelleşmenizi iyi görünmenizi vs. istemiyor olabilir. Öncelikle açık açık konuşmaya çalışır sidik yarıştırma durumundan rahatsız olduğumu dile getirirdim. Anlamıyorsa laftan, tamam harikasın mükemmelsin der tartışmazdım. Özgüven eksikliği ile alakalı bir durum.

bana da eşinizin eğlence anlayışı buymuş gibi geldi, acaba siz benzer şekilde davrandığınızda gülüp eğleniyor mu yoksa bozuluyor mu? her ne olursa olsun üzüldüğünüzü söylediğinizde bu davranışı kesmesi gerekirdi.

acaba rahatsız oluyorum gibi genel değil ama bu konu özelinde, benim motivasyonumu çok düşürüyor böyle yapman ve vazgeçmek istiyorum halbuki birbirimizi motive etsek daha iyi olmaz mı ikimiz için de gibi uzlaşıcı bir şekilde konuşmayı denediniz mi?

Bana bunu eski patronum yapıyordu.
Ben diyetisyene gidiyordum benimle birlikte olabildiğince benim gibi beslenmeye çalışıyordu bende pek fark yoktu ama o çok şişman olduğu için gözle görülür bir fark oluyordu. Her gören "aa zayıflamışsın" dedikçe sürekli bana "bak sen o kadar para veriyorsun doktora ben vermeden senden çok zayıfladım" diyordu saçma sapan.
Belki kendini motive etmek için yapıyordu ama benim motivemi düşürüyordu.

Böyle olduğunu kendisine söyleyebilirsiniz.
Ciddi olmayabilir şaka da yapıyor olabilir bu süreçte böyle sözlerin motivenizi düşürdüğünü söylersen anlar belki.

Dinlememeye devam ederse de aynı yöntemi siz uygulayabilirsiniz.
Duymamazlıktan gelin motiveniz düşmesin.
(Bunu sadece bu konuyla ilgili söylüyorum)

Korktuğunuz gibi bu olayın başka konulara da atlama ihtimali varsa, tavrı hep buysa ve iletişiminiz sıfırsa olay daha karışık gibi sanki.

doğrudan söylemem gerekirse eşinizin karakteri bu konuda olgunlaşmamış

bana spor salonuna yazılmaya giden çift arkadaşlarımı hatırlattı, uzun süre spor yapmamış bir çift, hoca bunlara hamlıklarını atsınlar kaslarını hazırlasınlar diye çok ağır olmayan bir başlangıç programı vermiş, erkek olan ne yani şimdi ben de eşimle aynı sayıda tekrar mı yapacam diye trip atmış hocaya

bence eşine göre bir tık daha iyisin eşin seni ezmeye çalışarak kendini ön plana çıkarma çabası içinde.
kilo vermek gibi zor işlemde sizin motivasyonunuzu düşürmeye değil desteğe zorunluluğu var.
eşiniz sıkıntılı bir tip bazı doğru sizin sevdiğiniz yönleri olsa da yorucu birisi olacak kesinlikle.
benim önerim şu şekilde kesinlikle sizi rahatsız eden konuda ters davrandıktan sonra yumuşamayın bunun tekrarı kesinlikle olmayacak şekilde net durunn. bir daha böyle yaptığında siz de hiç acımadan ama hiç acımadan gerekirse kırarak siz de onu eleştirip onun eksiğini yüzüne yapıştırın.
iki taraf kendini düzeltmez ise ya birine zorluk ömür boyu ya boşanma...

asla. espri olarak gıcık etmek için bazen belki yapar ama gıcık edip güldürmek amaçlı olduğu çok bellidir.

bu konudan bağımsız yaptığı şey sizi rahatsız ediyor ve kırıyorsa ve yaptığı şeyi yapmak karşı taraf için bir gereklilik değilse sizinle aynı şekilde düşünmüyor diye yapmaya devam etmemeli. ki bu insan eşiniz. konudan örnek verecek olursam sizinle kilo yarışı yapması sizi üzüyor, bu yarışa eşiniz girmese, en azından kendi içinde kendi motivasyonu için girse bile size her akşam gelip bunun dalgasını geçmese ölür mü? ölmez. hayatına negatif bir yansıması olur m? olmaz. ee kardeşim yapmıcan o zaman eşinin kırıldığı şeyi. sen dalga geçip 2 dakika eğlenicen diye ne gerek var? hatta bir de üste çıkıyor çocukça falan diye. ben zaten karşılıklı dalga geçilen ilişki anlayışını da anlamıyorum kaldı ki bir taraf yapıyor diğeri sadece gıcık oluyor, biri eğlenirken diğeri eğlenmiyorsa daha kötü.

sadece bu konuda değil diğer konularda da böyleyse rekabetçi yapıyla ilgilidir ve uzun vadede daha da canınızı sıkabilir. ilişkilerde bu rekabetçi yapı iyi şekilde de kullanılabilir. mesela ben de düzenli spor yapıyorum elimden geldiğince, erkek arkadaşıma "hadi bugün sporlar yapıldı mı?" diyorum yapıyoruz, birbirimizi tebrik ediyoruz geçiyoruz. ben onu teşvik etmeye çalışıyorum, rekabetimiz teşvik üzerine kurulu.

eğer iletişimi bu şekilde dalga geçme değil de motive etme, tebrik etme, perçinleme hatta ufak hediyeleşmeye çevirebilirseniz bu rekabet duygusunu güzel kullanabilirsiniz.

Friends'i ikinci kez izliyorum. Özel bir sebebi yok. Kafayı verip izleyeceğim bir diziye başlamadım. Yemek yerken falan açıyorum arkaplanda sürekli devam ediyor.

Bir de Rick and Morty'nin 5. sezonu başladı. Onun ilk bölümünü izledim dün.

House izliyorum cunku canim izlemek istiyor.

friends. ilk defa izliyorum. 1-2 haftada 6 sezonu bitirdim.

edit: aynı dizileri defalarca izleyen ben olmadığım için mutluyum.

Behzat Ç. izliyorum. Sevdiğim bir diziydi. Genelde izliyorum belirli aralıklarla.

Modern family e tekrar başladım çünkü yeni bir diziyi kafam kaldırmıyor.

house of cards ve behind her eyes izledim en son.
house of cards o kadar çok uzun sürdü ki uzun süre dizi izlemek istemiyorum.

Grace and frankie izliyorum ara ara da shtisel.

Bir zamanlar çukurova

The Knick pandemi döneminde tıpa merak saldim. Eskiden doktorların çalıştığını ve tedavi yöntemleri cok ilgimi çekti

Yakın zamanda doğu dizisini izledim. Şu an ise hükümsüz

Modern Family
Six Feet Under
Better Call Saul

Bron/broen

şu an the last man on earth izliyorum.

Friends.

Kafa dağıtmak için başlamıştım ama birkaç bölüm diye diye 9.sezona geldim. Nisan ayında başlamıştım.

sweet tooth, castlevania, demon slayer, elite, arada friends yemek yerken falan

dizi kalmadı evden çalıştığım için 1,5 senedir manyak gibi bütün dizileri erittim, şuan animelere falan geçtim, one piece izliyorum 915. bölümdeyim.

Geçen hafta denetmiyorlardı tamamen saçmalık

Dün açık değildi

Çarşamba akşamı kabinler kapalıydı.

kapalı :(

H&M bak kral anasını satayım. Helal olsun.

Eminönü'nde Hasırcılar Caddesinde pasta malzemeleri satan yerlerde bir sürü şeyin şurubunu görmüştüm bu da vardır kesin.

(Cadde isminden emin değilim ama kahvecinin oradan girince bir sürü aynı tip dükkan var zaten)

ty.gl

Metro marketlerde kesin vardir. Macrocenterlarda da olabilir

yarın 12.30da açılacak diye bana mesaj geldi, senin şubede farklıdır belki tabi.

onun harıcınde kalabalık olmaz. ilk gün diye çullanırlarsa bilemem tabi.

Direkt yarın başlamıyorum zaten birkaç güne kadar

Normal uyanma saatin 6:30-7 ise gidersin. 8-9’da kalkıyorsan güne başlamak için, boşa yazılıp paranı çöp etme. Max 6-8 sabah gidersin

Covid öncesi bir buçuk sene bu iradeyi gösterdim. Hayatım düzene girmişti. Bikaç gün gidersin diyenlere bakma. Dene ve kendini zorla. Benim için en zoru ilk sabahtı mesela.

İrade ile ilgili tecrübemi yazayım.

İlk birkaç gün çok hevesli kalktım sonraki birkaç gün görece daha zordu.
Ama sabah erkenden sakin salonda spor yapmak oradan işe gidiş yolunda herkes ayakta uyurken senin güne erkenden başlamış olman, sabah sabah muhteşem bir enerjiye sahip olman... harika duygular.
Bunların motivasyonuyla üyeliğim boyunca (1 yıllık üyelikti 3. ayda gitmeye başladım) devam ettim.

Not: O ilk 3 ay nadiren işten sonra gittiğim, çoğu zaman yorgunluktan direkt eve geçtiğim, sadece izin günümde uğradığım, spordan çok buhar odasında ya da saunadaki zamanlarla geçti.

Benim gittiğim yer akşam iş çıkışına oranla sabah çok daha sakindi iki kişiydik hatta. Rahat rahat yapıyordum programımı.

Salonları daha erken kapattıkları için normalde akşam gelenler de sabah gelmeye başlamıştı son kapanmadan önce. Sabahları eskisi kadar sakin olmuyor salonlar.
Erken saatte spor her türlü bünyeye bir momentum katıyor bu arada.

999720580598

999720560550
diye okudum.

999720560598

@juli+1
..72056.. ya da ..72058.. olmalı tam belli değil ancak bana 6 gibi geliyor.

"imam hatipler kapatılsın" gibi okudum. emin değilim.

999720500598

Sporla bir ilgisi yok 1 kilo yağ yakman için 7000 kalorilik açık vermen lazım, günlük 300 kalori açık versen gerisini sen hesap et işte kaç kilo için toplamda ne kadar açık vermen gerektiğini. Kilo verme işi birkaç günlük bir olay değil sürece yayılması gerekir.

Hızlandırmak için günlük yürüyüşler ekleyebilirsin. Ve evet, sabır şart.

egzersiz yapmanız sizi daha dinç yapar, kas kütlenizi korur. kas kütlesi artınca dolaylı olarak yağ yakımı hızlansa da direkt olarak kilo vermenize çok büyük katkı sağlamaz. (profesyonel sporcu değilseniz tabiki)
yağ yakmanın tek bir kuralı vardır: günlük harcadığınız kaloriden daha az kalori almaktır. yani kalori açığı bırakmanız gerekir. bunun için kabaca hesaplama yapan bir web sitesinden günlük kalori miktarınızı öğrenebilirsiniz. ben fitekrandaki hesaplamaları kullanıyorum ve fit365 app uygulamasını indirdim oradan takip ediyorum. günlük kalori hesaplarken bir de kaliteli kalori almalısınız. 3 makroyu dikkate alın sağlıklı yağlar tüketin, doymuş yağı azaltın, protein ve karbonhidratı dengede tutmaya özen gösterin. bence en kısa yolu akdeniz diyetidir. sebze meyve lif, beyaz et ve zeytinyağı özetle tüm ihtiyacınızı karşılar.
yağ yakarken vücut önce su ve kasları en son yağları yakmaya başlar dolayısıyla egzersiz yapmanız bu aşamada kas kütlenizi korumanıza yardımcı olurken vücut kompozisyonunuzu da değiştirir.
tabi ki en sağlıklısını bir beslenme uzmanı bilir. danışmanlık alırsanız eminim çok daha sağlıklı bir kilo verme süreci olur.
bence buraya yazarak bile en öneml kararı vermişsiniz sağlıkla kalın.

"Bir süredir dikkat etmeye çalışıyorum", "bazı şeyleri minimuma indirdim" şu geldiğim durumda kendime ve yanımdakilere en çok söylediğim yalan oldu bu cümleler.
Kendimce gerçekten dikkat etmedim mi? Ettim.
Ama bu süreçte öyle bir hale geldik ki keskin sınırları olan bir programın içine girmeden değişim görmemiz mümkün değil.

Eğer maddi durumum uygun olsaydı yeniden diyetisyene gitmeyi çok isterdim ama bir haftadır çok daha kesin sınırlı bir program uyguluyorum.
Kilo olarak fark olmasa bile (tartılmadım henüz) kendimi hafiflemiş hissediyorum. Ve önümüzdeki süreci bu bir hafta gibi geçirirsem değişimin de olacağına inancım tam.

Denediğim yöntem uzun zamandır ben yapamam bana göre değil dediğim yöntem bu arada.
Gayet de yapılıyormuş.
Intermittent Fasting 16/8

Bu süreçte yediklerime de dikkat ediyorum tabii bu saat aralığında yiyebiliyorum diye abartmadım.
Bunun dışında günü en az 2 litre su ile kapatıyorum ve her gün en az 40 dakika yürüyorum.

Bunu özellikle detaylıca yazdım ki ilerde dönüp bakayım :)

Kolaylıklar.

Ben öncelikle uygunsanız diyetisyene gitmenizi tavsiye ederim hatta İstanbul Avrupa Yakasında olan doktorumu da gönül rahatlığı ile önerebilirim, harika bir doktordur.
Ama kendiniz yapmak istiyorsanız da biraz kurallar getirip prensiple takip etmek gerekiyor.

Kas çalışmadan yüksek kalori açığı oluşturursanız, buna yürüyüş, koşu ya da kardiyo vs eklerseniz kaslarınıza da veda edersiniz.

Hızlı kilo vereyim diyorsanız o zaman kas da çalışın biraz proteinden kısmayın ki giden kilo yağdan gitsin. Yoksa kaslarınızdan kaybedersiniz ki bu hiç istenmeyen bir durum.

Belirli bir beslenme bilincine sahipseniz ( Az az sık sık yiyincce insülin sistemi nasıl olur, if de nasıl olur, şeker hastalığının, insülin direncinin nedeni nedir vs biliyorsanız) ve obez falan değilseniz bence diyetisyene gitmeyin.

Keskin sınırları olan bir diyet sizin motivasyonunuzu çabuk kaybetmenize neden olur. Zaralı şeyleri biliyorsunuz zaten bunları sınırlandırın, pilavı makarnayı ekmeği minimuma indirin, yanında da kas çalışın.

Sporsuz olur ama kaslardan da gider. Bu da sarkmanıza, yorulmanıza ve enerji harcayan kas kütlesi azaldığı için kilo vermenizin gittikçe zorlaşmasına neden olur.

Altta bi hormon vitamin vs eksikse istediğin kadar kalori hesapla, istersen spor manyağı ol o iş zor
Kan tahlili ile işe başla

Şifre de gerekiyor. Yani pek mümkün değil

Yani zor biraz. Ama birçok seminer, panel, meditasyon, study with me gibi şeyler düzenleniyor zoom üzerinden. Twitter'a vs zoom diye aratırsanız birçok link çıkar. Tabi hikayenizde birebir sohbet ortamı arıyorsanız bu pek işinizi görmez. Bir de bekleme odası ayarı var, açık tutarsanız gelen kişiyi alamama seçeneğiniz var Zoom'da.

sorunun cevabını bilmiyorum ancak bir öykü yazıyorsanız buna takılmayın. gerçekliğin bir önemi yok.

connected me diyebilirsin.

biri zoom linkini yanlışlıkla kahramanınızla da paylaşmış olsun. linkle rastgele toplantıya girmiş de olursunuz, şifreye gerek yok.

Mümkün,
Şifre gerekmiyor bu arada
Piyasada , watsap gruplarında,telegram gruplarında ve hatta yapılan etkinliklerin afişlerin üstünde bile zoom linkleri oluyor. Olabilitesi olan bir olay yani devam.

@paramolacak, ne zaman zoom toplantısı oluştursam rastgele bir şifre ile oluşturuyor ve linke gömüyor. Şifre link içerisinde yani. Linkteki bir karakteri değiştirirseniz başka odaya ulassaniz bile şifre farklı olacağından giremeyeceksiniz.
Özellikle şifresiz açılmış bir toplantı olacak, linki değiştirip yine şifresiz bir odaya denk geleceksiniz.
Pek olası değil.

pandeminin başlarında mümkündü zoom daha yeni yeni meşhur oluyordu, bir açık vardı ve istediğiniz zoom konferansına girebiliyordunuz, açığı paylaşan adam amerikan başkanının konferansına girdiğini bile kanıtlamıştı, sonradan düzelttiler.

@kisa zaten ondan bahsediyorum bende, millet şifre dalan koymuyor ağırlıkla meetings'den oluşturuyor sadece linki atıyor çok denk gelir

Geçen senenin ortalarına kadar bu mümkündü, şu anda otomatik olarak şifre atıyor. O yüzden hikayede böyle bir şeyi kullanman problem olmaz.

Çok kafaya takıyorsanız alternatif:

Zoom'da değil ama arkadaşımla telefondan ortak bir şeyler izlerken odayı kilitlemeyi unuttuğum için biri gelip ortalığı karıştırmıştı. Bizim filmi durdurup başka videolara geçme gibi.
Uygulamanın adı Rave, burada sesli konuşma ve yazışma var ama.


Ayrıca ben de öyküde gerçekliğin çok önemli olmadığını düşünüyorum.

adamı asosyal bir hacker yap olsun bitsin:)

Ben şimdiye kadar hiçbir iademin faturasını koymadım içine ama benimkiler hep tekstildi ya da ayakkabı. Teknolojik bir üründe tecrübem olmadı hiç.
Yine de sorun olacağını sanmam e-fatura vardır zaten sistemlerinde.

e-fatura olduğu için faturaya gerek yok. Trendyol'da belirtilen kargo şirketine iade koduyla ver yeter.

irsaliye çıktıysa ona, çıkmadıysa boş bir kağıda iade nedenini yazarak gönderebilirsiniz demişti trendyol.

firma iade kodu ile faturana ulaşabildiği için %99 sorun olmuyor

olduğu gibi gönderin, bir şey olmuyor.

Ben içine direkt süt konan içecekleri sevmiyorum :/ O yüzden starbucks seçeneklerim çok az. Genelde Amerikano (sıcak/soğuk) içerim. Kahve dışında meyveli yoğurda benzeyen krema bazlı frappuccino alırım.

Uzun zamandır sade kahveye geçtiğim için menüye pek hakim değilim.

Ama sonbaharda gelen kabaklı kahveyi her gelmesinde bir kere içerim :)
-Pumpkin Spice Latte özellikle ekstra tarçın ekleyince güzel oluyor. Aşırı şekerli bir tadı var ama bu yüzden bir kereden fazla içemiyorum.

Flat white + ahududu şurubu :)

zamanında naneli mocha çok içtim ama artık şekerli olduğu için içmiyorum. düz latteciyim.

Ben hep americano / cold brew içiyorum, üçüncü dördüncüyü içeceksem cortado'ya falan geçiyorum. Siz muhtemelen bunları sevmezsiniz, ama @sir gawain'in dediği gibi naneli mocha güzel bir alternatif olabilir.

nasil ya. resimli belge olmasi gerekmiyor mu? 5-6 ay once oyleydi. sitesinde bile yaziyordu. madem dijital'e dondu. emniyet sitesinde bilgisi olmali.

Sistemde görünüyor ama illa elimde rapor olsun derseniz e nabız da raporlarım bölümünde vardır çıktısını alabilirsiniz.

yok bir şey olmaz. parayı ödedin mi diye soruyor geçiyor.

@buenosdias ben de şaşkınım. bu yönde bir bilgi yok ve aile sağlık merkezi rapora gerek yok dedi. hatta sağlık beyan formu var, onu da e-devletten doldurmuştum. "çıktı alamadım" dedim. "gerek yok. sistemde varsa yeterli." dediler. sanırım e-devlet epey geliştirmiş kendini.

@mutekebbir duyuruda da belirttiğim gibi e-nabızda raporlarım bölümünde böyle bir rapor yer almıyor.

edevlette sürücü sağlık raporu gibi bir başlık altinda olması gerekiyor, ben de yeni almıştım, e-devlette görebiliyorum, iyice baktınız mi?

@orient blue

evet, dediğin gibi aratınca buldum.

ilgili link: www.turkiye.gov.tr

Başkasının işine yarayabileceği için buraya yazayım son durumu.

Dün Nüfus Müdürlüğüne gittim. Sadece 1 adet biyometrik fotoğraf istiyorlar. Onun dışında sağlık raporu ve sağlık beyan formu e-devlette yer alıyorsa ve gerekli harçları ödediyseniz "harçları ödediniz değil mi?", "sağlık raporunuz vardı değil mi?" sorularını sordular ve 5-10 dakika içinde hem kimlik kartı hem de sürücü belgesi işlemleri tamamlandı.

hayatımda gerektiği kadar içiyorum. önemli işim vardır ve bir miktar daha ayakta kalmak için içerim. spordan önce ve if yaptığım dönemlerde kullandım. bazen de demleme teknikleri farklı olan kahveleri denemek için içtim. saydığınız düşüncelerdeki gibi hayatımda aman aman bir yeri yok sadece ihtiyaçlar dahilinde...

wilson wilson'ın sözü ile kapatalım,

"kafein'i fbi buldu"

Abartıyolar. Bağımlısı olmuşlar. "Bana bi' americano, latte içiyorum" demek bazılarımıza havalı geliyor. Çavdarlı ekmeksiz olmuyor demek pek havalı değil. Gibi gibi.

kafein bağımlılık yapıcı bir madde sonuçta, insanların alıştıktan sonra deli gibi istemesi çok normal. ayılayım diye bir gün içince geri kalan günler mutlaka canım istiyor yine, içmeyince de kendimi kötü hissediyorum ayılamıyorum. günde 1-2 bardak içince bile akşam çarpıntı, sinir, mide yanması ve uykusuzluk yapıyor bende. o yüzden neredeyse tamamen bıraktım kahveyi.

1-2 ay çay dışında kafeinden uzak kalınca ne olduğunu daha iyi anladım. Özellikle ilk 1 hafta yoğun bir biçimde yoksunluk çektim ve ayılmakta çok zorlandım.(O ara çayı da çok azalttım zaten) Bizde kahve kültürü biraz da alkolün ayıplanmasından dolayı bu kadar popüler oldu bence. Dışarıda içecek bir şey bulamayınca kahveye sarıyor herkes.

Keyfine varmak dışında içmenin anlamsız olduğunu düşünmeye başlayanlardanım. Havalı yanı yok ama dışarıda bir yerde oturduğunuzda alternatifi çok az. Ve bunlar dışındaki mekanların çoğu alkollü ya da nargile tarzı. Alkollü mekanlarda alkol dışında pek bir şey olmaması gibi bunlarda da kahve harici bir şey yok. Bazen de mecbur kalıyor insanlar.

Biraz beyaz yaka abartması olan sıradan bir içecek işte. Ve gereksiz pahalı dışarıda.

Spor yapılacaksa içilir ama. Onu ayrı tutuyorum.

Ben kahve içmeye çok geç yaşta başladım önce nescafe sonra yavaş yavaş orta türk kahvesi, az şekerli türk kahvesi, sade türk kahvesi sonra sütlü filtre kahveye geldi sonra da sade filtre kahveye.

Hazır içecek de yok denecek kadar azdır hayatımda (kola asla içmem, fanta nadiren, meyve suyu nadiren)

Çayı da aynı şekilde çok geç yaşta içmeye başladım ve dışarıda çok nadir çay içerim dışarıda yapılan çayları beğenmediğim için hep kahve içmeye başladım.

Sevdikçe sürekli dışarıdan almak yerine paket alıp kendim demlemeye başladım.
Evde boş kaldıkça da ya çay ya kahve içiyorsun ya da iş yerinde su bir yere kadar idare ediyor.

Geçenlerde yine burada biri sormuştu ne kadar kahve tüketiyorsunuz diye o zaman ortalama bi hesap yapmıştım şu an yine grama vuramayacağım ama 800 ml french pressle günde 3 bazen 4 kez kahve demlediğim oluyor.

Ve bunu uzun süre tekrarladığında vücut bir yerden sonra arıyor.

Gribal hastalıklarda kahve içmem mesela tam olarak iyileşene kadar ara veririm. Geçenlerde grip olduğum süre boyunca içmedim, grip geçti ama halsizlik ve baş dönmesi kaldı birkaç gün daha yanımda çalışan arkadaşım "sen çok kahve içiyordun ya uzun zaman oldu bence ondan böyle oldun" deyince ufak bi tırstım.
Kahve içtikten sonra da düzelince iyice tribe girdim.
Azaltmaya çalışıyorum.

Yüceltmeye gelince de alt tarafı kahve yani bunu ne kadar yüceltebilirsin ki diyorum, işin şovunu yapanlar vardır mutlaka duyuyorum böyle şeyler komik de olur ama ben denk gelmedim hiç.

şimdi inanmayacaksınız ama konuyu kapitalizme bağlayacağım sdkfgl

kafein bağımlılığı da sigara bağımlılığı gibi bir bağımlılık. örnek cümlelerinizdeki kahve kelimesini sigarayla değiştirince hiçbir şekilde sırıtmıyor değil mi? peki neden biraz uyku açma, belki de çok hafif odaklanmadan başka pek de olumlu yanı olmayan şeye böylesine bağımlı bir güruh var?

bu güruha ben de dahilim şu an, tek sebebi ise kapitalizm. 6 ay önce çalışmaya başlamadan önce yılda 10 bardak kahve içmeyen bir insan olarak şu an günde en az 2 bardak kahve içiyorum. gerçekten içmeden kafam açılmıyor ve o ayıklık insanı tam vurmadan işin başına oturamıyorum. işin başına oturamazsam da para kazanamayacağım için mecburum gibi bir şey. ha hala nescafe, türk kahvesi ve white chocolate mochadan başka bir şey içmiyorum o ayrı mesele.

bu kadar insanın basit işlevleri yerine getirmek için ihtiyaç duyduğu bir şey de kendi kültürünü oluşturuyor elbette. yine sigara meselesine dönecek olursak ilk gençlikte yapılan abi şu sigara iyi bu sigara kötü veya sabah kalkar kalkmaz bir tane yakarım muhabbetinden farklı gelmiyor bana.

Her gün 10 fincan kahve içerim, bir bağımlılığını görmedim.

Kafeini sürekli fazla miktarda tüketen insanlarda, kafein yokluğunda fiziksel bağımlılık belirtileri ortaya çıkıyor. Baya madde bağımlılığı gibi. Ama sigaranın aksine kahve bağımlısı olmak çok popi çok cool. Sigara gibi zararlı da değil zaten, ciddi zarar vermesi için insanlık dışı miktarlarda tüketmek gerekiyor.

Ben çok net bağımlıyım diye düşünüyorum mesela, en son ne zaman hiç kahve içmediğim bir gün olduğunu hatırlamıyorum. Bazen yoğunluktan ya da dalgınlıktan günün büyük kısmını kahve içmeden geçirirsem migren atağı gibi baş ağrısı başlıyor ki kahve içince azalsa da hemen geçmiyor. Ama günde 6-7 koca kupadan 1-2 küçük kupaya kadar azalttım.

Bir de daha iyisini içtikçe geri dönmesi zor bir şey kahve. Filtre kahve içmeye başlayınca Nescafe nasıl berbat geliyorsa "taze kavrulmuş çekirdek öğütüp hazırlanan americano"dan sonra Starbucks'ın filtre kahvesi meh, bayat market kahveleri de BİM'in nescafesi gibi geliyor. Tam olarak doğru sıcaklıkta değil de 1 derece yüksek/düşük sıcaklıkta demlenirse kahvenin tadının bozulduğunu düşünen insan tanıyorum, manyak. Bana da kahve konusunda manyak diyenler vardır tabii, normal. Bazıları abartıyor, bazıları popüler dye sevmese de kahve içip poz veriyor falan ama hepsi normal. Çok konuştum.

Valla ben kahveye tamamen pragmatist yaklaşıyorum.

Kahveyi sevmiyorum ama kokusu ve french press yapım süreci güzel. Oturup mükemmel kahve tadını yakalamak için ya da damak tadıma uyan kahveyi bulmak için buna mesai harcamaya üşeniyorum, istemiyorum. Vakit kaybı buluyorum. Bu uğurda harcanan efor ve alınan sonuç arasındaki korelasyon beni tatmin etmiyor. Hepi topu 5 dkda soğuyan içilen bir şey.

Kahveyi uyanık kalmak için tüketiyorum. Ya da arkadaşlarla sohbet muhabbet için. En en çok tukettigim zamanlarda bile günde 1 taneyi geçmiyor. Eyyorlamam bu kadar.

günde 1 lt kahve içiyordum. geçen hafta ailemin yanında gittim. bir hafta hiç içmedim. herhangi bir etkisini görmedim.

ayılmaya etkisi oluyor mu, çok emin değilim. içmediğimde de aynıyım. sabah kahvaltı yapmıyorum, bunun yerine sütlü kahve içiyorum.

türk kahvesini sevmem. arkadaşıma gittiğimde, misafirliğe gittiğimde, iş yerinde verildiğinde herkesle beraberken istemem demem ama içmem kahveyi. elime alıp içiyormuş gibi götürüp lavaboya dökerim. bu da itiraf gibi olsun. normative conformity, deniyor sanırım buna.

Bütün cevapları okuyamadım fakat bana göre de kahve orta sınıfın sosyal statü sembolü oldu, eskiden bir çay edebiyatı vardı şimdi de kahvenin farklı bir alıcısı var, ne yapıyorsun denildiğinde boş boş oturuyorum demek yerine kahve içiyorum cevabı daha havalı

"kahve olmadan asla güne başlayamam" vb. sözler bu akım çok abartıldı. 2. nesil 3. nesil bunlar pazarlama stratejileri. ben de kahve seviyorum ama içmezsem ölmem. her şeyi abartmayı seviyoruz.

Valla ben de çok tüketiyorum ancak benim sanırım kahve konusunda çok bir damak tadım yok. Mesela @kobuzchu nun dediği gibi çoğu kişi "filtre kahve sonrası nescafe çok kötü gelir" diyor ancak bende pek bir farkı oluşmadı. Farklı farklı kahve makineleri ile içtim, french press ile içtim ancak sonra Nescafe içmeye başladığımda "bu ne lan böyle" demedim. Kimbilir belki de en son kolonya içmeye çalışan alkol bağımlıları gibi ben de bu şekil kahve bağımlısı olmuşumdur da haberim yoktur :D

Bunun dışında sürekli bir kahve edebiyatı yüzünden de sana hak veriyorum. Devamlı bir "elimde kahve kitap okuyorum', "kahve varsa hayat vardır", "güne kahvesiz başlayamam" şeklinde cümlelere hatta daha da kötüsü fotolara denk geliyoruz. Bu yüzden bazi insanlar da özenti bence. Yani amaç kahve değil amaç kahve ile popüler olmak bazı kişiler için. Kahve nasıl popüler olma aracı olabilir dersen de işte o da popüler kültür.

Kahve bence de saraptan sonra, en derinlikli icecek. Saraba ilgim var, kahve de cok ilgi cekici geliyor, hakkinda ogrenecek cok sey var.

Evde biraz ekipmanim var, farkli ulkelerden ve farkli aracilardan alim yapiyorum. Kophenhag´dan, coffee collective´den bir paket bulursam, bir arkadasimi da cagirip farkli farkli demleme yaparim, ayrica sosyallesme araci. Disarida icmek zaten oyle...

Hic kahve icmeden yasayabilir miyim? Tabii ki yasarim. Hedonistik konular... Kahve olmazsa surada dusup bayilmam.

Kacinci kahvem oldugunu da bilirim, ictigim kahvenin kaynagini da bilirim. Kahve lüks tüketim, zorunlu degil. Bu kadar sorgusuzca tüketilmesine, kilosuna 3-5 Euro verip iscilerin, ozellikle de cocuk iscilerin köle gibi calistirilmasinin da hic umursamamasina sasiriyorum.

söylemeye geldiğim şeyi @freebird5406_2 söylemiş. +1.

3,5 sene önce nescafe vs. türevlerini içmeyi bıraktım. zincir kahvecilerdeki kahveleri de oldum olası sevmezdim, sadece içmek zorunda olduğum için içerdim bazen içtikten sonra kustuğum oluyordu :( nescafe vs. de midemi bulandırmaya başladığı için bıraktım. filtre kahve birkaç defa denedim pek damak tadıma uygun değil. türk kahvesini senede on kere ya içiyordur ya içmiyorumdur.

bol bol su tüketiyorum, en kötü 2 günde bir soda içiyorum. her gün çay içiyorum. bunlar karşılıyor sanırım sıvı ihtiyacımı, kahveye ya da başka bir şeye ihtiyaç duymuyorum.

yani bilmiyorum gerçekten ayıltıyor mu insanı yoksa plasebo etkisi mi yaratıyor diğer birçok şey gibi, bilmiyorum. ama gerçekten kahve içmeden ders başına oturamayacağını söyleyen arkadaşlarım çoktu. belki ders çalışma alışkanlığını sürdürebilmek için kahve yapıyorlardı kendine bir ön hazırlık gibi.

Lezzetli kahve çok az.
Çoğumuz çöp içip kahve zannediyoruz

bana hicbir sekilde uyandirici veya daha dinc hissettirici etkisi yok. gunde bir-iki tane icerdim ama subattan beri hic icmedim, en ufak bir farki da olmadi.

ıslak mendiller alkol içerdiği için deri ya da nubuk ayakkabılara uzun vadede yıpratıp zarar verebiliyor.
ben, bulaşık bezi + sabun + ılık su ile siliyorum.

Yıpratıp sarartıyor.
Ben o temizleme köpüğünü internetten alıyorum uygun fiyata görünce gayet güzel temizliyor.

Açılın ayakkabıcı geldi. Islak mendille silmeyin. Temizleme köpüğü iyidir.

Cif de iyi temizler.

Yaptirirsin buyuk ihtimalle benim arkadasim gece fenalasip atesi dusmeyince teste gitmisti. Ama devlet hastanelerinin yogunlugunun az oldugunu sanmıyorum. Ozele git durumun varsa.

Gece de test yoğunluğu olmaz diye düşündüm. Bir de temaslıyım temaslılara hemen yapıyorlar diye duydum. Olmadı özele gideceğim.

Devlet hastanelerinde saat pek fark etmiyor galiba dün sabah çok kalabalık diye akşam 9 gibi gittik yine aynı kalabalık vardı ama tekrar git gel yapmamak için bekledim. Çok kalabalık görünse de hızlı ilerliyor dün akşam yapılan testin sonucunu da sabah gördüm.

Testin yapılış anından korkuyordum ama benim için sorunlu kısım o kalabalıkta beklemekti bunu tekrar yaşamamak için normalde yaptığımdan 3 kat daha dikkatli olacağım artık.

Tekrar böyle bir şey yaşarsam özele giderim diye düşünüyorum.

Geçmiş olsun.

Devlet hastanelerinin acil kısmında 24 saat yapılıyor diye biliyorum. Gece 4’te yaptıran tanıdığım var.

Karantinadaysaniz evden nasil cikacaksiniz?
Yeditepe uni kosuyolu hastanesinde yapiyorlar aksamlari da ama resmi karantinadaysaniz evden cikmamaniz lazim.

Temastan bu yana kac gun gecti? 1-2 gunse zaten henuz bir sey cikmaz.
Resmi karantinada bir de sokaga cikma yasagi varken hastaneye nasil gideceksiniz?

Karantinadaysanız tabii ki hastaneye gidebilmek için evden çıkabilirsiniz. Topluma karışmıyorsunuz, tedavi görmeye gidiyorsunuz.

ben hastanelerde 3 kere test yaptırdım. 2'si mesai saatleri dışındaydı. biri gebze'deki asm, diğeri tuzla'daki gisbir.

@hayaletimsi
Demek ki turkiyede farkli. Cunku hastaneye giderken ozel aracla gidilmedigi surece toplum sagligi tehlikeye atilmis oluyor.
Benim yasadigim ulkede 3-5 gun arasinda filyasyon ekipleri eve gelip ornek aliyor, oyle test yapiyorlar. Turkiye’de de vardir oyle belki.

Soru işareti olan varsa diye kendi deneyimimi aktarayım. Öncelikle karantinada da olsanız pozitif de olsanız bizzat yetkililer dışarı çıkabileceğinizi söylüyor ki mecbur çıktık. Çünkü annemin kronik rahatsızlıkları sebebiyle ilacı hastane doktorunun yazması gerekiyormuş. Pozitif vakayı hastaneye mi götüreceğim diye şaşkınlıkla sordum ben de. Sağlık bakanlığı mobil araç geldi al hastaneye götürdü. Çıkışta da pozitif vaka ben alıp eve götürdüm. Marmara eğitim araştırma hastanesinde ortalama 30 dk da test yapıyorlar. 5-6 saat sonra da sonuç sisteme düşüyor.

Asansör (1999) olabilir mi?
www.beyazperde.com

Değil hocam bu kadar eski bir film değildi. Daha günceldi.

Ölümlü Dünya’a böyle bir sahne var ama korku filmi değil:( benim de aklıma takıldı şimdi.

Hangi ildesiniz?
İstanbul ise mesaj atarsanız yardımcı olayım.

lviv şu anda sakin zamanlarını yaşıyor. Gece hayatı falan beklentiyi yukseltmeyin. lviv croussant çok meşhur. bir de pizzacı var old town da öneririm yeşil hamburger yapan restorant da gayet hoş. dağın tepesine kaleye çıkmaya gerek yok zaten. çikolata ve kahve fabrikalarında bir mola vermelisiniz.

-Fetiş restorana gidin
-Opera binasının karşısında bir likörcü vardı oraya uğrayın
-Birde bu likörcü'nün çaprazında eski sovyet sığınaklarından yaptıkları kahveci vardı

Eğer hala duruyorsa tabi, ah lviv ah likörlü kekim

şu anda açık olup omadıklarını bilmiyorum ama şu mekanlar oldukça iyiydi:

bira tiyatrosu (biraları, kaburgası ve ördeği efsane)
Kryivka (kesinlikle görülmeli)
lviv el yapımı çikolata
Champagneria
likörcü +1 (mekanların olduğu sokakta var)
kruvasan +1 (bir sürü şube var, herhangi biri olur)

www.tripadvisor.com.tr

burası var pankeki ve yemekleri çok meşhurdu bi aralar.

www.tripadvisor.com.tr

Hocam lviv merkezi bir şirket ya da bir kooperatifin işletmelerinin tekelinde neredeyse. Buralar turistlere yönelik iş yapan konsept mekanlar ve arkadaşların önerilerinin çoğunluğu da onlardan.

Lokal insanlar buralara takılmıyor mu takılıyor ama daha çok turistlere yönelik yerler buralar. Biz gidişimizde turistlere yönelik kurulan ekosistemin dışına pek çıkmamıştık o yüzden lokallerin gittiği mekanları belki sıralayamam ama gittiklerim içinde en iyisi Cukor (Şubeleri var), bir de kahvaltı için Baczewski Restoran var ancak buraya sabah 8 gibi gitmek gerekiyor yoksa sıra beklersiniz.

Libraria diye güzel bi kokteyl bar var baya keyifliydi. Lokal camianın takıldığı bir yer. Merkezde ama bulması zor tabela vs yok bir avludan giriyorsun 2. ya da 3. kattaydı

4

4

Tezgahın üzeri bardaklarla doluyor aynısını kullanmayı unutuyorum

2

Su içerken: 4
Kola içerken: 2

2

su icin 4, cay icin 2 ama 1 saatten fazla ara varsa.

3 nereye gitti?

2

(3. şık nerde? :D )

4.

2

4
Bıraktığım yerden milim hareket edince ölümcül hastalık taşıyan biri tarafından kullanıldığını düşünerek tezgahı yeni bardaklarla doldurduğum için, ilk kullandığımı buzdolabının üstüne koyarak bu şüphelerden kurtuluyorum.

4

3. bu sorunu çözmek için cam matara aldım

2.

2

4.

Calkalayip ayni bardagi kullanirim genelde. Zaten sicak iceceklerde bardagi isitmayi severim, icine kaynar su koyup calkalayinca da benim kriterlerime gore yeterince temiz oluyor.

Kokulu seyler haric, ayni bardagi ayni amac (icecek) icin defalarca kullanirim sikinti yok.

3- şekerli içecekten sonra tuzlu içecek içeceksem farklı bardak alırım, aynı türden ise suyla çalkalar aynı bardağı kullanırım. şekerli ya da tuzlu içecek içtiğim bardağa su doldurup içemem, su içeceksem temiz bardak.

Su için 4, diğerleri için 2.

Su: 4
Digerleri icin: 3 (1-2 saat icinde ayni seyi iceceksem ayni bardak)

Cevreye daha az zarar vermeye calisiyorum, artik elimden ne gelirse. O yuzden cok bulasik cikarmamaya calisiyorum

3- Her içecek için ayrı bardak kullanırım. İçtiğim ne ise onu peş peşe içeceksem aynısından devam ederim. Araya zaman girecekse yeni bardağa geçerim.

Fahriye evcen ve kocası.

kıvanç tatlıtuğ ve ya kadın bulamadım hiçbiri yeterince güzel gelmiyor. hazal kaya'nın yüzü çok güzel ama fizik yok onda da.

Yaşayan mı ? Cüneyt arkın ın gençliği yakışıklı, amerikada olsa dünyada tanınırdı

aktristi bilmiyorum pek çok seçenek var da aktör kesinlikle kıvanç tatlıtuğ.

hic aklima gelmedi. dizilerdeki hali degil de nesliha atagulun tarzini begeniyorum. meryem uzerli de iyi.
erkek kivanc olur

cüneyt arkın, göksel arsoy, kartal tibet

icdn.ensonhaber.com

aktrist; türkan şoray ve ıtır esen.

Yeniler: Tuba Büyüküstün ve Kıvanç Tatlıtuğ. Dünyanın herhangi bir ülkesinde de ünlü olabilirlerdi bence bunlar.

Eskiler: Cüneyt Arkın ve Gülşen Bubikoğlu. İkisinin bir filmi de vardı, çok severdim.

Tarık Akan bende 1. Sırada. Hülya Avşar da zamanın en iyilerinden

Cúneyt Arkın
Itır Esen

Salih Güney
Müjde Ar

eskilerden: cüneyt arkin ve emel sayin
yenilerden: kivanc ve esra bilgic

sanmıyorum ama bu olabilir mi?
www.imdb.com

Durante La Tormenta

Evet Durante La Tormenta imiş.
Çok teşekkürler.

Kurs merkezinden giris belgesini gidip alacaksiniz. o kagit gerekiyor. Topluyorlar sinav baslamadan

Peki sınav en erken kaçta oluyor? Başlamadan gidip alırım giriş belgesini, küçük şehirde yaşıyorum sorun olmaz ulaşım.

@hadi bilmiyorum o smsde gelmesi lazimdi yoksa giris belgesinde salonun saatin hepsi yazar

Hafta içi olan sınavlar akşam üstü oluyor panik olma pazartesi sabah arar öğrenirsin ona göre gider alırsın.

Başarılar.

hayır.
rüya her zaman sahibine aittir.

beni görmediyse ilgimi çekmiyor.

Gördüğü ben değilsem zerre ilgilenmiyorum aşırı sıkıcı geliyor bir de böyle heyecanlı heyecanlı anlatıyorlar ya deliriyorum.


Not: Ben de gördüğü rüyaları çok fazla seven ve anlatırken çok heyecanlanan biriyimdir.

başkasının rüyasını dinlemeyi niye sevesin ki zaten? anca seni görmüş olması lazım.

sevmiyorum ama nefret de etmiyorum. biri bana anlatıyorsa normal bir şekilde dinliyorum.

j r r tolkien hayrani +1, özellikle rüyalardan absürt çıkarımları yapmayı çok severim. konuya çok vakıf olmayanlara frued falan diyip gubidik yorumlar yaparım, "sie lan ne alakası var" derler. troll rüya yorumları yapmayı seviyorum yani.

Bana da hafakanlar basıyor. Eşim ve annem anlatmaya bayılıyorlar ama ben çok çok çok enteresan bir şey görsem bile hmm şundan herhalde deyip geçiyorum. Hiç sevmiyorum dinlemeyi ama mecbur dinliyorum :(

Sadece rüya değil karşımdaki kişi beni ilgilendirmeyecek ne konuşursa konuşsun 30-40 saniye sonra flulaşıyor ve kulağım duymamaya başlıyor.

Çok konuşan ve boş konuşan bazı kişilere çok maruz kaldım. Bu da bende bir taktik evrimleştirdi. 10-15 saniyede 1-2 kelime alıp birleştiriyor konuşmanın ana hatlarını kendim çıkarıyorum. Yanlış anlamışsam vereceğim feedback’i beğenmeyip bi daha anlatıyor zaten tükenmek bilmeyen bir enerjiyle.

Bazı arkadaşlarım çözdü bunu. Dinliyormuş gibi yapma ses ve mimiklerimi okuyup dinlemediğimi ve sıkıldığımı anlıyorlar ve kısa kesmiyorlar konuşuyorlar yine hiç sıkılmadan.

Rüya dinlemeyi seviyorum o kişiyle ilgili çok fazla izlenim verebilir bir rüya. Bilinç dışının ham hali ve karşıdaki kişi bu özel şeyi benimle paylaşmış. Gayet keyifle dinlerim. Alakam olmayan biriyse bu bilgiye ihtiyac duymadığım için çok keyif almasam da canim sıkılmaz.

Tanıdığın biriyse rüyalarındaki ufak tefek alegorik anlatımları kendince deşifre etmek keyifli oluyor. Ama sadece zeki insanların rüyalarını dinlemek keyifli.

Ben önce starbucks şekerli içecekleri (2013)
Sonra Starbucks şekersiz içecekler (2015)
Sonra Evde Filtre kahve (2018)
Şimdi de evde mokapot ile espresso durumundayım

haftada 250 gr çekirdek bitiyor, kendim çekiyorum falan.
Çişimin kahve kokması harici bir derdim yok
Uykusuzluk da yapmıyor bende

Yaklaşık iki yıldır her gün cold brew içiyorum. Haftada 300 gr kadar çekirdek gidiyor aşağı yukarı.
Bunun yanına arada sırada kullanmak için moka pot bakıyorum, amazonda ya da trendyolda falan guzel indirim olursa bialetti alıp geçeyim diyorum.

Saglik sorunu yaşamadım ama vücudumdan cikan her sıvı kahve kokuyor benim de

haftada 84 gr filtre kahve.

spora başlamadan önce haftada 3-4 kere türk kahvesi içerdim. spor yoğunlaştıktan sonra filtre kahveye geçtim. son 1 yılda 2 defa detaylı check-up dan geçtim. herhangi bir problem yaşamadım aksine daha önce kötü olan değerlerim bile çok iyi geldi.

ayda 1 kilo kahveyi moka potta yapıp içiyorum.

sağlık sorunum yok.

30 ile 45 gr arasinda degisiyor. 45 gr üstüne ciktigim nadirdir. Pour over seviyorum evde. V60, klasik Melitta ya da Kalita. French Press cok nadir. Disarida sevdigim kahvecilerden espresso bazli kahveler iciyordum, sadece take away yaptiklari icin onu da biraktim gibi.

Ayda bir kilo kahve bitiyor kesinlikle. Kahve aldigim yerde abonelik sisteminde oldugumdan bundan eminim.

Bir bes senedir tuketimim gunde en az 30 gr seklinde. Buna bagli bir saglik sorunu yasamadim.

Birim çevirme olayında hata yapmadıysam günde 40 gram filtre kahve.
(4 kez french presste ikişer kaşıktan)
Sağlık sorunum yok.

yalnız değil miyim? sevindim.

dun petrol ofisinde ayni seyi yasadim ve hemen yuksek mertebeli turev alarak analiz yaptim.
bizim gibi cok insan varmis. arkadaslar biz bildigin duymuyormusuz. bunca zaman dudak okumusuz.

Ben de yalnız olmadığıma sevindim. Bazıları maskeyi ağzına yapıştırıyor.

Özellikle kalabalık yerlerde çok zorlanıyorum.
Sadece duyarak değil dudak okuyarak ve mimik gözlemleyerek iletişim kurmaya alışmışız zor oluyor.

konuşulanları anlamakta zorlandığım gibi, duymakta da zorlanıyorum.
bazen birileri bir şeyler söylüyor da, duymayıp cevapsız bırakıyormuşum gibi geliyor.

Cok zorlaniyorum :(
Genelde karsimdakiler de zorlaniyorlar, bagirarak konusunca herkes de her seyi duyuyor dukkanlarda filan :(

uzaktan konusuldugunda anlamiyorum ben. gecen gun ben balkondayken (1. kat) asagida bir kadin bir seyler sordu yarisini anlamadim. gercekten ilginc ama duymayip dudak mi okuyormusuz gercekten bu zamana kadar bilemedim :)

çok sesli bir ortam olmadığı müddetçe anlıyorum ben. o kadar sıkıntı yaratmıyor bence.

Herkeste değil anladığım insanlar da var. Ama ben anlamadıkça ısrarla aynı ses tonunda konuşanlar oluyor onlara birkaç kere dediklerini tekrar ettirmek zorunda kalıyorum.

Beni anlamıyorlar.
Zaten tek düze bir ses tonum var , maskeyle tam boğuk oluyor.

Zor oluyor. Bu sebepten toplanti yaparken maskelerimizi cikarabiliyoruz (teams toplantisi).
Zaten Fransızcam super degil bir de bu eklenince iyice zorlaşıyor.

Ben de zorlanıyorum bazen. Normal düzende dudak okumayı çok yapıyormuşum bunu fark ettim.

Ben normalde de çok iyi duyamıyordum zaten maske bariyeri ile iyice anlayamaz oldum.

L ve R harflerini söyleyemiyorum, dolayısıyla maskeyle yabancı birine birşey söylemek eziyet haline geldi benim için, karşımdaki dediğimi anlayamıyor.

Zorlanıyorum. Dün Ielts'e girdim, speaking kısmında sinir bastı bu yüzden. Sorulan soruları duyamadım, tekrar ettirmek zorunda kaldım.

Bulunduğum ortam daha az kişiden oluşan sakin bir yer. Bu nedenle anlıyorum. Normalde duyma konusunda güçlük çekmeme rağmen.

ben isim olarak bilmiyordum ama yüzünü görünce tanıdım.

Ben Tesla'yı tanımayan kadından soğurum.

Soğurum. Birazcık pop kültür de olsun. Basit bir şey gibi geliyor ama bir yerden sonra sürekli bir şeyler anlatırken buluyorsunuz kendinizi karşıdakinin de size katacagı şeyler var mı yok mu böyle anlarda fark ediliyor.

olabilir çünkü bizde çok popüler biri değil, duyan da michael jackson'ı duymamış falan zanneder :d

25'den büyükse soğurum.

Çocukluğumdan beri ismini bilirim ama her defasında yüzüne bakmam gerekir. Yüzü tanıdık gelmeyince ben bu adamı niye tanıyorum diye her defasında sorarım kendime. Gençliğine baktım çok iddalı değil. Yaşlanınca daha bi oturmuş. Filmografisine baktım şimdi hep 80ler 90lar. Benim jenerasyonumun ilgisini çekmeyebilir.

Sınır 25 kabul edilmiş ama 32'ye kadar garipsenecek bişey yok.

Duymuş olan da tanıyor mu ki? Indiana Jones ve James Bond seven bir kadın varsa anca o tanıyordur zaten. Bırak bu filmleri, genç nesil Yüzüklerin Efendisi, The Matrix vb. görece 2000 civarı filmleri bile izlememiş oluyor.

Az önce arkadaş ile bire bir aynı muhabbeti yaptık. Özetle "eğer favori aktörleriniz yaşlılıktan bir bir ölüyorlarsa siz yaşlanıyorsunuz demektir" sonucuna vardık. Arkadaş'a örnek verdim: İki sene evvel üniversiteden mezun olan, doğma büyüme İstanbul'da yaşayan bir iş arkadaşım İlyas Salman'ı tanımıyordu. Yeni nesil eski nesli tanımak zorunda değil. Bir Atilla Atasoy, Nalan Altınörs falan bilinmeyecek birkaç seneye...

@playing star again, bilginin niteliğinin entelektüelite ve kültür birikimi açısından önemsiz olduğunu mu düşünüyorsunuz? Herhangi bir bilgi, birkaç bir şey bilmek çok afaki tabirler çünkü.

Sean connery'yi bilmeyen birinin entelektüel olmadığını ve genel kültürünün eksik olduğunu çok rahat savunabilirim mesela, bu bilgi herhangi bir bilgi gibi değil bana göre. Karşıdakinin bilmediğini bilmek değil maharet, o yüzden herhangi bir bilgi olarak kısıtlama yapılamaz diyorum.

@playing star again, kimin daha çok bildiğinden bağımsız aslında benim söylemek istediğim şey. Jari menpaa Sean connery kadar tanınmış biri değil, bunu kabul edersin sanırım?
Bazı bilgiler temeldir, onu demek istiyorum. Buna ben karar vermiyorum, belirli seviyeye gelmiş herkes bildiği için temel hale geliyor
Menpaa'yı bilen herkes entelektüeldir denebilir mesela. connery ondan daha common bir isimdir, onu bilen herkes entelektüel diyemem. Ama onu "bile" bilmeyen birinin kendini benim senden ayrı bildiklerim var demesi tuhaf gelirdi bana. Onları öğrenirken nasıl kaçırdın bunu gözden derdim öyle birine.

karşınızdakiyle sizin aranızdaki genel kültür düzlemi farkının ölçümü binlerce küçük bilgi / görgü parçası üzerinden yapılmalı. tek atış tek kurşunla adamdan soğuma aşırı genelleme olur. siz de bunun farkındasınız da belki de tanımadığını söylerken takındığı umursamazlık filan batmıştır.

Yerli yabanı ünlü tanıma konusunda benle kapışana rastlamadım. Sean connery’i herkes bilmez, zaten bilen insan az çok sinema kültürü olan bir insandır. Ama james Bond gibi bir kültü tanımayan, takip etmeyeni içten içe kınar içimden gülerdim herhangi bir platformda böyle bir kişiye rastlasam.

Ben bilmiyom. Çünkü isim hafızam yok. Şuan bunu burada okudum ve tartismalari takip ettim ya, 3-5 ay sonra tekrar sorulsa yine hatirlamayabilirim. Demem o ki hemen sogumayin :') 1-2 testten daha geçir xd

Sinema kültürü yeterli değildir. Başka kültürleri var mı ona bakın.
Bomboş biriyse o zaman soğuyun.
Herkes her şeyi bilmek zorunda değil.

siz ronny johnsen'i bilir misiniz kendisi besiktasa rekorla gelmisti?

insanlarim toplamdaki degerleri esittir. bu bilgi icin de boyle zeka icin de boyle yetenek icin de boyle.

ornek veriyorum, hekim arkadas derse kafasini yormustur disari cikmamistir kendisi spor alaninda pek bulamamistir.
bir de ders calismayip eve girmeyen gence bakarsin besyo'da okuyordur.

bakarsin birisi kendisini ise vermistir. isinde cok basarilidir altinda 800.000 lik arabayla dolasir laboratuvarindan cikmiyordur. digeri de internetten dizilerden gece aleminden kitaplardan sosyal hayattan dusmez ama altinda megane vardir.

biz insanlar icin de boyle. normal bireyler icin gozlerimiz goruyor diyoruz, ama gorme engellilerin de kulaklari bizden daha hassas onlar da oradan o acigi kapatip bizden one geciyor. ya da down sendromlular mesela. ilk bakista normal bir insanin aldigi egitimi almasi zor. bu alanda iyi degiller ama sayi ezberleme kapasiteleri. diger insanlardan cok cok cok cok daha fazla bizim yapabileceklerimizim ustunde.

sonunda herkeste 100 birimlik bir olusum var. kimisi 40 birimini c'ye koyuyor 60ini d'ye, kimisi 30'unu c''ye atiyor 70'ini D'ye. bazisi da cidde freedos hdjsks.. o da iste ne verirsen ezberlemeye meyilli tabularasa gibi emiyor hdks

İki ihtimal var. Ya yaşı küçük ya da cidden boş birisi.

50 kisilik üniversite sınıfında hitchcock un ismini duymus 4 kisi vardi. sınıftan sogudum. flört durumunda tuvalete gitmek icin izin ister bir daha geri dönmezdim.

Bu soruya Sean Connery özelinde değil de daha genel cevap vermek istiyorum.
Kişiye göre değişen durumlar, istediğin şey senin tanıyıp bildiğin birini onun da tanımasını istemen, mesela yukarıda biri Tesla'yı bilmezse soğurdum demiş ama Sean Connery'i bilmemesine takılmamış bunun gibi..

Kendimce "başarılı", "yetenekli" bulduğum ve sevip beğendiğim ya da yeteneksizliğiyle nam salmış sevmediğim ama "popüler" olan insanları tanımaması (ya da tanıyıp beğenmesi :)) soğuturdu.

Şu an aynı şeyi yaşasam mesela ve karşımdaki kişi "Sean Connery mi aa o kimdi?" dese ne derdim bilmiyorum, soğurdum direkt. Zaten soğuyasım varmış olayına çok inanmıyorum böyle şeyler önemli, çok sevip değer verdiğimiz insanlar böyle böyle puan kaybedebiliyorlar.

bilinmemesine şaşırılacak biri değil ki?

ben de adamı sadece james bond filminden biliyorum ki filmi de izlemedim sadece ekrandaki görüntülerden gördüm. adını ölümünden sonra duydum.

ama daha bilindik biri olsa: mel gibson, leonardo di caprio gibi birini bilmese de umrumda olmaz.

bunlar çok basit şeyler. onun da ilgilendiği başka bir alan vardır benim bilmediğim.

Benim de bilmediğim genel kültüre dair o kadar çok şey var ki sadece Sean Connery üzerinden bir insanı yargılayacak konumda olmadığımı düşünüyorum kendi açımdan.

sogurum

Valla şirkette eğitimde bir arkadaş Saddam Hüseyin'i tanımıyordu. Ben dinozorum kabul ettim onu çoktan, ama kendinden önceki 20 seneyi üniversite okuyan birinin bilmemesi bana yanlış geliyor. 90'lı birinin Ecevit'i, Demirel'i tanımaması gibi bir şey.

Politika'dan örnek verdim ama kült filmlerde oynamış birini üniversitede okuyan birinin tanıyor olmasını beklerim.

Soğumam, çiğ bir tavır ve dahası bahane.

Sean Connery nerdeyse 20 yildir oyunculuk yapmiyor ve oynadigi filmlerin ciddi kismi belli bir zevke hitap ediyor. Tanimiyor olabilir.

Sorun kendi yasi ve zevkine uygun bilgilerde bile genel kultur seviyesinin cok asagida kalmasi ise soguyabilirim bir insandan.

Kadıköy’de bugün de vardı sınav yine. Sanmıyorum azaldığını. Bugün bayağı yoğundu hatta.

Düzenli şekilde yapılıyor hala. Kardeşim iki hafta önce sınava girdi mesela. Hocasının dediğine göre kursiyer sayısında bekledikleri azalma olmamış.

iki gün önce sınava girdim, sadece sınav tarihleri bir kaç kez ertelendi.
hoca eksikliğinden ya da diğer sınavlarla çakışma sebebiyle.
onun dışında gayet kalabalık, bütün kurslar dolu.

Salgından sonra sayıda azalma değil tam tersi büyük bir yükseliş oldu.
Şu anki sınav sayıları yetersiz kalıyor aday sayısına bakıldığında.
İnanılmaz bir yoğunluk var.

Sınav ertelemeleri yukarıda da dendiği gibi başka sınavlarla çakışma durumunda veya sınava girecek hoca bulma konusunda sıkıntıya düşüldüğünde oluyor.
Son zamanlarda memurları ne zaman görsem sınavda görev alacak öğretmen aramakla/ikna etmekle uğraşıyorlar.

40 erkek hayır. Evlenmek bile istemiyorum.

cocuga bagli, 29 erkek.

Asla, hiçbir şekilde, kesinlikle istemiyorum.
33 kadın.

38 kadin, nope - 20lerin sonunda bi donem ister gibi oldum ama :-)

34,aşırı istiyorum.
Evlenirsem en büyük evlilik nedenim

Hiç istemiyorum. Hatta hiç hiç hiç.

Ama bir keresinde kısa donemliğine beraber olmak zorunda olsak da, bir iliskimdeki adamı cidden sevmiştim. İlk defa birinden çocuk yapabilme isteği hissetmiştim kendimde. Çok garipti.

Ama son 2 ilişkimde kesinlikle düşünmedim.

30 k

Dünyanın hali fln değil olay. Kesinlikle çocuk zamanından ve senden alan birşey. Daha ben gezecem tozacam, ohoooo. Sabah kalkıyorum 1 saat kendi rutinim var benim. 2 gün ailem için fadakarlik yapıyorum da 3. gün tükenmişlik sendromuna giriyorum kendime vakit ayıramıyorum diye.

Ama şöyle birsey eşimin maddi durumu kaygı taşımayacağım bir düzeyde olursa ve o çok istiyorsa ve en önemlisi sorumluluk sahibi bir adam ve düzgün bir baba olacaksa düşünebilirim. Kendimden yapacağım fedakarlık düzeyi ile alakalı bu. Sadece maddi durumla da direk bağdaştırmamak lazım, ama malesef alakalı işte yine de. Kendimden yapacağım fedakarlık düzeyini en aza indiren bir ilişkide, eşim istiyorsa düşünebiliriz.

36E - ben istiyorum ama o bebeklik çocukluk çok angarya işler. hemen 18 yaşına gelmesini istiyorum :)

çocuğu olan arkadaş ve tanıdıklarımın çocuklarına ayırdığı zaman, gösterdiği ilgi çok yorucu. çocuğunla bir kez daha çocuk oluyorsun. "aras bu ne? aaaa portakalmıııışş" falan.. hayal ettiğimde bile yoruluyorum.

bir de şu var

(bkz: gençken evlilik istemeyip yaşlanınca pişman olmak)

ve

(bkz: çocuk sahibi olunca hayatın kaydığı gerçeği)

24 k, şu an değil ama ileri de isterim gibi hiç mutlu büyük bir ailem olmadı çocukken. çok özenirdim o ailelere ileride kendim böyle bir aile kurmak isterim.

Evlilikte 5 yılı geride bıraktık. Eşimle psikolojik olarak zaman zaman "olsa güzel olurdu" gibisinden konuşuyoruz ancak reel olarak kesinlikle saçma geliyor.

Kişisel düşüncem şu ki; dünyanın nereye gittiği hem doğa olarak hem politik olarak belli değil, gördüğümüz her şey gün geçtikçe daha da saçma bir şekilde maddiyata bağlı yüzümüze vuruyor ki eminim hane olarak ortalamanın çok üstünde kazancımız var ancak hayatın anlamı bu olmamalı.

Eğer 1970 yılında bu yaşımda olsaydım, istemekle kalmaz iki tane hedeflerdim ancak bu zamanda kesinlikle karşıyım.

36 E

istiyorum ama olursa 2 tane istiyorum ama şu an doğurmaya müsait değilim ne yazık ki vakti geldiğinde inşallah. 21k

40'ların sonundayım. 2 çocuğum var, başka istemem. Zaten çok "agucuk" çocuk seven bir kafada olmadım. Kendi çocuklarımı seviyorum ama, kendimden bile çok.
30 yaşında çocuk istemeye başladım. Hatta bir ara sadece çocuk yapmak için evlenmek fikri bile vardı aklımda. Şimdiden söyleyeyim, çocuk öyle böyle bir sorumluluk değil. Şimdi "iyi ki yapmışım" diyorum.

Asla. Babadan yana şanssız bir adamım o sorumluluğu kendimde görmüyorum.
28e

31e Ben de 10 yillik sevgilim de istemiyoruz. Paramız ve iş nedeniyle zamanımız yok. Çocuk yapmak bizim için pet shop'tan alışveriş yapmak gibi çünkü o kadar evsiz çocuk varken evlat edinmek yerine yenisini yapmak bana evsiz çocuklara kötülük yapmak gibi geliyor. Insanlar olayı biyolojiye bağlıyor,kanimdan olsun diyorlar da sanki kızılötesi görebilen gözlerimiz sırtımızda kanatlarimiz var. Hepimiz benzersiz işte. O çocukları önce evlat edinirdim.

26 K, istemiyorum.

31 yaşında erkeğim. Keşke maddi manevi imkanım olsa da 3 4 tane olsa. Evli değilim ama geçen arkadaşın kızı oldu. Bakarken gözlerim doldu. Ağlayacaktım.

26 yaşında erkeğim. kısa cevap: kararsızım. uzun cevab için galerimizi ziyaret edebilirsiniz. İŞTE O ÜNLÜ DUYURUCUNUN MERAKLA BEKLENEN CEVABI

kafam çok karışık. bir yandan çok bencil olduğumu, pizza paramı bebek bezine harcamak istemediğimi, ayaklarımı uzatıp gebeş gibi yayılmak dururken çocuğu parka götürmekle uğraşmayacağımı vs. biliyorum ve benim gibi birisi için çocuk yapmanın çok ama çok yanlış olacağını düşünüyorum. öte yandan kız arkadaşım (25) iş ciddiye biner de evlenecek olursak kesinlikle çocuk istediğini söylüyor. onunla birlikte AŞKIMIZIN MEYVESİ AYTEK sahibi olma fikri de hoşuma gitmiyor değil... denize gitsek mesela, kollarından tutup böyle suya indirecek gibi olsam ama tipik bebek hareketiyle ayaklarını kaldırıp "yok istemezük" dese, ben de henry sen rahatsız mısın olm diye dellensem... fena olmazdı. yalnız "çocuk olabilir" dememin tek sebebi şu anki kız arkadaşımın istiyor olması ve evlenirsek türkiye'de yaşamayacak olmamız. bu ülkede çocuk yetiştirmek çok ama çok zor iş, yapanın önünde saygıyla eğilirim ama bende o cesaret ve çelikten sinirler yok açıkçası. anksiyeteden, kaygıdan manyak olup ölürdüm türkiye'de çocuk yetiştirmem gerekse.

İstiyorum. Kız olursa iyi olur. Kız çocukları çok sevimli oluyor. Küçücük kafaları, kocaman saçları var falan :D Güzel olursa bi de offf <3

Baba olmak nasıl bir duygu hep merak etmişimdir.

32 kadın
İstemiyorum.
Hiç istemedim.

28/k

doğru insanı bulursam istiyorum 4 5 tane filan :)

27 erkek. hayır istemiyorum. çocukları sadece uzaktan seviyorum.

Asla istemiyorum. Bugüne kadar zamanında büyük konuşup da sonradan yaptığım şeyler oldu ama çocuk konusundan çok eminim.

27, Kadın.

32 yaşındayım, kadınım, istemiyorum.

24 kadın, istememeye daha yakınım.

Fazlaca sorumluluk ve fedakarlık gerektiren bir iş bence çocuk sahibi olmak. Bu yeterliliklere sahip miyim emin değilim. Zaten daha çok erken olduğunu düşünüyorum kendim için ama ilerki 10 yıl içinde bile net olamam gibi geliyor.

Halbuki çocukları da çoook severim. Kardeşim anne gibisin der bazen bana agdhdj. Ama sevmek başka, bir bireyi dünyaya getirmek ona imkanlar sunmak başka.. sevmek için çocuk yapanlar var buradan kendilerine hayretlerimi iletiyorum O_O

Tabi fikirlerim değişebilir de, büyük konuşmak istemiyorum. Ama çocuk istemeyenlerin sayısı bence o kadar az değil, en azından çevremden gördüğüm kadarıyla.

29K
istiyorum. yani acilen değil de ilerleyen zamanlarda olsun isterim.

45 E ; Hiç istemedim , olmadı da zaten ama hanım çok sever çocukları olsaydı veya hala olursa sırf onun için kabul edip katlanırım.

En uyuz olduğum sohbet konusuda şu ; olunca anlarsın değerini, sevgisini O.o
Yahu zorla çocuk sevmek zorunda mıyım , sebze yemeği sevmem ısrar ederler bir tadına bak bayılırsın diye ( ki bakmam). Çocuk bu çocuk , var say senin gibi sevemedim , tencereye geri mi boşaltacağız. Etrafımda görüyorum bebekken aşıklar çocuklarına 10 lu yaşlarından itibaren boğacaklar.

27 k

3-4 yaşına kadar olan cocukları seviyorum. keske olsa ben de sadece sevsem oynasam ama bakmak zorunda olmasam. öyle bir şey mümkün olmadığı için de su an istemiyorum. insanın hayatını ablukaya alan bir sey. kendime zor bakıyorum

31 yaşında erkeğim, mesleğim gereği çocuklar ve ebeveynlerle çok haşır neşirim, uzun zamandır çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum, dünyaya çocuk getirmenin olası varoluşsal krizlere bir nebze çözüm olması dışında bir faydasını göremiyorum.

'olsa guzel olur herhalde' ile 'aman allah korusun' arasinda gidip geliyorum bu konuda. Eskiden hic istemezdim, son iki uc yildir etrafimdaki bebekli aile, arkadas sayisi artti, bakinca o kadar zormus gibi de gelmiyor ama aslinda cok buyuk bir sorumluluk. Normalde aman aman cocuk seven bir insan degilim ama arkadas bebekleri ile arada oynamak hosuma da gitmiyor degil. yine de ben kendi hayat standartina ve ozgurlugune oldukca duskun bir insanim; bile isteye bozabilir miyim, emin degilim. Bu konu ile ilgili kafalar oldukca karisik bende yani. Hicbir zaman tam olarak 'oldu o zaman yapalim bir cocuk' diyecek durumda olmayacagim muhtemelen, kazayla olursa da hayir demem gibi. 8 yillik bir iliskim var, erkek arkadasim da ayni kafada ki onun yasi benden buyuk.

bir de ben kedimi bile gunde 20 kere kontrol eden, saginda solunda ufacik bir sey olsa uzuntuden krize giren bir insanim, cocuk konusunda evhamli bir anne olarak 20 yil erken yaslanirim herhalde. kendime bu kotulugu yapmak da istemiyorum.

27 yas K.