Çocuk bence çok büyük sorumluluk. ekonomik açıdan ve ilgilenme açısından bana yük geliyor.

Ben çocuk sesinden nefret ediyorum bağran çağıran zırlayan bi çocuk hayattan soğutuyor beni.

e arkadasinla oturup iki muhabbet edeceksin ya cocuk orda ses yapacak ya ilgilenilmesi gereken bi seyler olacak. laf bolmek zaten hepsinin yaptigi bi sey sonuc olarak rahat degil. hele is yerine getirmek, daha fazla yorum yok

Çok çocuklu ailede büyümüş (birisi 3 diğeri 4 kardeş) iki arkadaşım da çocuk istemiyor. Kardeşlerine anne babalık yapmak durumunda kalmışlar ve bıkmışlar öyle söylüyorlar

Sürekli bitmeyen bir ses... Ve o ses kulaklarini tirmalayacak seviyede olmadığında bile ilgini çekecek herhangi bir şey anlatmiyor

Ben o yüzü düşen kişiyim. Çünkü doğası gereği hareketli, meraklı ve gürültülü oluyor. Sınır kavramları da yok. Duygusal bağımın olmadığı çocuklar sevimli gelmiyor o yüzden. Bir çocuğa sevgi besleyip tahammül edebilmem için ya öğrencim ya da kan bağımın olması gerekiyor. Diğer türlü uzaktan seviyorum yetiyor.

Çocukları değil ebeveynlerini sevmemek aslında konu. Tek vasfı hamile kalmak-hamile bırakmak olan kişiler anne-baba olunca şımarık, sürekli ağlayan, bağıran, etrafı dağıtan, olay çıkaran insanların 2 saat dinlenmek için gittikleri yerin içine sıçan veletler ile hayvanlara ve kendilerinden daha küçüklere işkence eden p*çler doğuyor. Yoksa insan evladı gibi çocuklar ile ilgili sorunum yok. Baldan tatlı çocukları olan arkadaşlarım var.

@nawar, güzel nokta hocam. buna kesinlikle katılıyorum. bebek istediği kadar saçmalasın neticede birkaç senelik insan evladıdır, laf anlatsan da anlamaz ama çocuk yaptığı için kendini takdire layık gören sorumsuz ve dangalak ebeveynler gerçekten çekilmiyor.

Kaleci sacli +1
Nawar +1

Çocukları "sevmeyen" biri değilim, onlarla iletişimi beceremeyen, kısa süre sonra elinde olmadan bunalan, darlanan, zaman zaman (çocuğun şımarıklığına, ailesinin ona yaklaşımına göre) sinirlenen biriyim. Hiçbir zaman hiçbir çocuğa hiçbir şekilde zarar gelmesini şstemem ve zarar vermem. Fakat çocuklarla bir arada olmak beni fena halde darlar, bunalırım, bazen sinirlenebilirim. Uzaklaşırım, elimden geldiği kadar da sorumluluk almam,bir arada durmam.

Dediğin örneği de cevaplayayım,

Arkadaşımla buluşmaya gelirken bebeğini getirmesi beni çok bozmaz, ama 2 yaştan itibaren o bir bebek değildir çocuktur ve çocuk sürekli anne ilgisini üzerinde ister, ben ise annesini ondan çalıyormuş gibi hissederim ve bu histen nefret ediyorum. Ayrıca bir çocuk hiçbir zaman büyüklerin kendi aralarındaki sohbetleri dinlememeli, duymamalıdır. Çünkü bilinçaltı bunlaro kaydeder ve kendi hayatımda yaşadığım gibi hayata dair bazı şeylerden nefret yahut korku geliştirebilirler. Bunu çok şiddetli yaşıyorum, onun için arkadaşımla görüşürken yanımda çocuk istemem.

Çocukları severim, çocukluğun o hesapsız ve korkusuz coşkusuna çok imrenirim ama bir arada duramam, bunalırım. Belki ben baskı altında (kime göre neye göre baskı) büyüdüğüm içindir, bilmiyorum.

Bebeklere agucuk gugucuk yapmak hoşuma gitmiyor. Yani bebekler sevimli gelmiyor bana, bi de kontrol edilemeyen, iletişime geçilemeyen canlılar olması da rahatsız ediyor. Gürültü de zaten söylenmiş.

Şöyle 7-8 yaşından itibaren en azından sohbet edilebilir seviyedeki çocuklarla bir sorunum yok. Hele böyle spesifik bir ilgi alanı olan, meraklı ve hafif büyümüş de küçülmüş çocuklarla sohbet etmekten keyif de alırım. Ama ne bileyim gel boyama yapalım, evcilik oynayalım tarzı işlerde de yokum :D

Ben genelin aksine ergenler konusunda daha pozitifim. Tabii ki bu salak kanzi tip ya da zevzek ergenler değil de biraz okuyan eden ergenlerle sohbet etmek keyifli oluyor.

Benim kardeşimle aramda 11 yaş var, bebekken doğru düzgün zaman geçirmişliğim yoktu neredeyse. Büyüdükçe, bir şeyler paylaşabildikçe yakınlaştık ve şimdi 17 yaşında bir ergen olarak kendisini çok seviyorum. Kendi öz kardeşimi bebekken pek sevmiyodum yani, elin veledi de kusuruma bakmasın :D

Neyi neden sevip neden sevmediğimizi pek bilmeyiz aslında. Çok daha derinden gelen şeyler bunlar en fazla justify edebiliriz bi bahane açıklama uydururuz hemen aslında şundan dolayı diye.

Yani seven anlaşan bi şekilde seviyor, sevmeyen de sevmiyor dünyanın en bayağı dandik yanıtı gibi dursa da mevzu böyle cidden.

Ben sevmeyen taraftayım niye sevmiyorum diye düşündüğümde ne yapacağı belli olmayan kontrolsüz, ayarsız, salyalı yüksek sesli inanılmaz dikkat edilmesi gereken bi yaratık sonuçta diyorum. Tanımadığım çocuklarla ilgili sıkıntım var sanırım. (bunu beni tanımadan okuyunca vay g*t herif deniyor çok doğal olarak da öyle değil durum yani dediğim gibi mantıklı bi sebep aradığımda aklıma bunlar geliyor)

Ha çocuk görünce goblin görmüşüm gibi kaçmıyorum çok iyi anlaştığım çocuklar da oldu, yeğenlerimle gayet güzel vakit geçirdim ufaklıklarında çok da seviyordum. Ama 20 yaş altı olmayan bi yere gönder beni ay çocuk seveyim göreyim demek aklıma 20 sene gelmez sanıyorum.

sevgi dolu ortamda buyumemistir, genel olarak iletisim sorunu da vardir muhtelemen.
cok kalabalik ortamda buyumustur nefret etmistr
bir suru sebep olabilir

Ben de pek sevmem ya çocukları çünkü anlaşamam ve onu anlamaya çalışacsk sabrı gösteremem.

*geçen gün havuza gittim, çalışanlardan birinin çocuğu da gelmişti. Suya atlayıp bağrınıp çığrınıp duruyodu. Sabahın 8inde 2 kulaç atıcam, yarım saat 1 saat yüzüp gidicem, çocuk huzur bırakmadı.

*metroya biniyorum, bebek arabasıyla terör estiren biri biniyor, zaten sıkıl tepiş gidiyoz, bi de arabadaki çocuk zırıl zırıl ağlıyor, moral filan kalmıyor.

*bayram günü akraba evine gidiyorum, kahvaltımı yapıp kahvemi içip milletle sohbet edicem sanıyorum, çocuk eğlemekten başka bi şey yapmadan dönüyoruz eve. Acıkıyolar oyun istiyolar.

*bi ara amcamın evine gidemiyorduk çünkü kızı 4-5 yaşındaydı, gittiğimiz andan çıkana kadar barbi bebeklerle oynama simülasyonuna giriyoduk, oynamazsak mızmızlanıp ağlıyodu. Korkunç bi dönemdi.

Bu gibi şeyler yani. Ben de sevmiyorum. Zaten şöyle bi söz duymuştum çocuklar osuruk gibidir kimse kendisininkinden başkasına katlanamaz fjfkfkgk

Bi gün kendi çocuğum olursa bu bana yük gelmez muhtemelen içgüdüler sayesinde ama şu an başkasının çocuğunu pek de sevecek bi psikolojide değilim fmgkgkf

çok yeni bir şey söylemeyeceğim görünüşe bakılırsa:

çocuklarla çalışmayı seviyorum ama arkadaşlarımın çocuklarıyla ilgili toplumsal zorunlulukları yerine getirmek (örneğin, ilgilenmek, sevgi gösterisinde bulunmak, beğeni ifade etmek, hediye almak) istemiyorum. içimden gelirse bunları zaten yapıyorum, ama çok zaman söz konusu çocuk, benimle arkadaşımın arasındakı kopuşun "sorumlusu" oluyor. çünkü birlikte geçirilen zamanlarda çocuk bir şekilde odakta oluyor, veya çocuksuz bir insan olarak çocuklu akranlarınla geçirdiğin zamanlarda görünmez kalıyorsun senin bir hayatın yokmuş gibi. bezin kaç para olduğu da ilgimi çekmiyor, 3 yaşındaki çocuklarını kreşe vermek için milyor milyar gerekmesi de.

genelde de çocuktan çok, sorumsuz veya umursamaz ebeveynlerine kızıyorum. çocuğa yapacak bir şey yok, çok günahı veya sorumluluğu yok davranışlarında (mizaç olarak kiminin yamyam olduğunu kabul etmek gerek. ayrıca hepsinin öyle çok saf olduğunu da hiç düşünmüyorum).

arkadaşlarımın çocukları bir yana, hiç alakam olmayan insanların çocukları söz konusu olduğunda tahammülüm kendilerine ve ebeveynlerine çok çok daha düşük.

Açıkçası benim şahsen en zorlandığım şey çocuklu bir arkadaşla buluşup sohbet edebilmek. Sohbetin "Tamam yavrum, efendim canım, yapma evladım" gibi bir şeyle bölünmeden 10 saniye devam edebilmesi mümkün değil. Haliyle insan konuştuğundan da buluştuğundan da bir şey anlamıyor. Ha bir de tabi çocukla gelen kısıtlar var; oraya gidemeyiz, o saatte ayakta olamayız, onu yapamayız; o da zaman zaman zorlayıcı oluyor.

güzel noktalara değinilmiş aslında insanların sevmediği eğitimsiz şımarık çocuklar, ailesi biraz kaliteli ilgi alaka gösterip doğru şekilde ahlak kurallarını verirse insanları rahatsız etmeyen oyun oynayıp başkalarını üzmeyen çocuklar ortaya çıkabiliyor.

ha bazı çocuklar o yaşta o eğitimi reddediyor bazısı reddetmiyor olay çok değişkenli.

ben küçükken düzgün aile eğitimi almış çocukları seviyorum ama her bir halta ağlayan zırlayan mızmızlanan şımarık çocukları sevemiyorum. deniyorum oynamayı iletişimi vs baktım olmuyor hadi yoluna diyorum yok güzelce anlaşırsak tüm gün oynuyoruz.

Ben anneyim ve kendi çocuğumu çok seviyorum ama başka çocukları hiç sevmiyorum maalesef. Doğurmadan önce de sevmezdim çocukları.

Çünkü çok gürültü yapıyorlar, kontrol etmek zor, strese giriyorum, sürekli korumak gerekiyor, ilgi istiyor. Sevmiyorum arkadaş buluşmasında çocuk.
Ama kendi çocuğumda bunları kontrol edebildiğim için çok seviyorum.

çocukları sevmeyenler bence sevenlerden fazla. çoğu insan seviyormuş gibi rol yapıyor.

çocuklar sevilmez çünkü ağlarlar, zırlarlar, inatçıdırlar, şımarırlar
sürekli oyun oynamak isterler, yorarlar.
agucuk gugucuk yapmayı sevmiyorum. yapmadığım zaman ay ne soğuk diyorlar. bizim çocugu sevmedi, bizi de sevmiyor diyip gönül koyuyorlar.
agucuk yapıp çocuğu eğlendirince şımarıyor, bu sefer yapışıyor hep istiyor. ciddi olman gereken yerde de yapışıyor. hatta geçen başıma geldi, ciddi bir şey konusuluyor çocuk yapıstı konusup duruyor 4 yaşında falan. bir sus da diyemiyorsun anlamıyor.
ayrıca çocuklar her şeyi hemen söyler. adamı ipe götürür valla. anne bu bana böyle dediii diye hemen ispiyonlar. olay yanlış anlaşılır saçma sapan yerlere gider. bu sefer annesi ile aran kötü olur.
çocukların çoğu çirkindir. kirpi yavrusunu pamugun diye severmiş. herkese kendi çocugu yegeni güzel geliyor ama çogunlugu çirkin. foto gösteriyorlar bak ne kadar güzel diye, halbuki güzel falan değil.
geçen gün şöyle dedi diye anlatır dururlar halbuki her çocugun söyleyeceği normal şeyleri söylemiştir. ama annesi teyzesi öyle bir anlatır ki çocuk süper zeka sanki.
olur olmadık şeylere ağladıklarını söylemişmiydim

hocam işssizlik bence etken. iş geri dönüş için kuvvetli bir neden olarak görülüyor bence.

geçen sene kız arkadaşım iş arıyordu, başvurdu reddedildi. bir kaç ay sonra işe girdi. onun üzerine 1-2 ay sonra başka ülkeden başvurdu aldı tam seyahat tarihini kapsayan şekilde. ondan 1-2 ay sonra da yunanistandan 3 aylık vize aldı. bankada parası vardı.

hocam maalesef imkansıza yakın ya.

genç ve işsiz adam, üstelik schengen bölgesinde abisi var... bundan daha ideal "ülkesine geri dönmeyip gittiği yerde kaçak yaşayacak adam" imajı bulamazsın maalesef.

turist vizesinde en başta bu kişi gerçekten gezmeye mi geliyor, vizesi bittiğinde ülkesine geri dönecek mi diye bakıyorlar. para da önemli tabii ama mevcut durumda hesabında 100 bin euro olsa bile vermeyebilirler vize. daha önce kendim yaşadım çünkü. koskoca firma sponsorluğum vardı ama liseyi yeni bitirmiştim, üniversiteye başlamamıştım, işsizdim. "lise diplomasını almış, akrabasını kafalayıp sponsorluğunu yapmış, avrupa'ya kaçıyor eşşoooleşşek" diye düşündüler herhalde. halbuki schengen vizesi için gereken her belgeyi fazlasıyla sunmuştum.

Daha yeni kendi isi olan parasi pulu yerinde erkek bir arkadasima ret geldi. Bi de issiz diyorsunuz sikintili.

geçen aralıkta isveç'ten reddilmiştim.

sebep olarak aktif ssk olmayışım (işsizlik, (freelance ve remote çalışıyordum, ssk ödemiyordum yasal olarak işsizdim)), erkek, bekar oluşum gösterilmişti. red kodu 13 müydü neydi: "şengen bölgesine girdikten sonra türkiyeye dönmek için sebebin yok" maddesiyle reddedildi.

sonra itiraz ettim, işim gücüm , ailem şuyum burada, yaşam standartım bu ülke için başka yerde yapamam falan yazdım. kabul edildim.

ben kız arkadaşımla gidiyordum, davetliydim, bir de orada 5-6 ay kalacak kadar param vardı.

çok para göstermek sanırım o bakımdan olumsuzdu. az para göstermek de öyle.

bu günlerde zaten vize almak zor. ama makul bir başvuru (neden gidiyorsun, dönmek için sebepler neler gibi) ve geri döneceğine dair ikna ile kabul edebiliyorlar.

uf ayni sorunu yasiyorum. kardesimin yanima gelip biraz kafa dagitmasini cok isterdim ama calismiyor epeydir. pasaportu bile yok. cikartirdim, para da uc bes bi seyler gosterebilirdik ama sadece onun bi ise yarayacagini sanmiyorum.

sanirim sadece basimiza bir sey gelirse ayricalik taniyorlar...

davetiye attim serbest calisan bir arkadasima, reddettiler.

Tam ustune geldi daha bugun 40 yas ustu yengeme red geldi. Calisan biri, Hollanda'ya kacak olarak kapak atmasi icin hic bir sebep yok. Yani arkadaslara katiliyorum ozellikle pandemi sonrasi iyice igrenc bir hal aldi. Turkiye'de olsam hic girmezdim Schengen islerine bu aralar.

Sizinle alakasi yok ama genel olarak bu yuksek ret oranlari talebi daha cok artirmis gibi hissediyorum. Sevilmedikce cosuyoruz.

www.facebook.com

Ya neden herkes bilmeden, denemeden atıyor? Çalışırken, şengene başvurdum baya uğraştırdılar. Bir sürü belge istediler. Kardeşimin düğünüydü üstelik.

Ben de diğer şengen başvurularımı çalışsam da işsizim dedim. Böyle diyince bordro da istemediler ama hep döneceğime dair kanıtlar sundum. Gireceğim sınav gibi ailem gibi. Mesela yds sınavına yazılsın ya da açıköğretime gidiyorsa sınav tarihini göstersin. Daha sorunsuz çıkıyor. Böyle 4 şengen aldım.

Freelance çalışıyorum derseniz de gidecek gelmeyecek gözüyle bakıyorlar.

Çıkabilir ama yanıltıcı bilgi vermesin.

Gerçekte ne için gidiyorsanız ona başvurun. Banka hesabında para olmayan (geçmişinde de küçük küçük çekip yatırmış) ,sgk'sı olmayan, mal varlığı olmayan bir tanıdığım d tipi vizeye başvurmuştu geçen sene verdiler.

Aracı firmaya bile gitmedi.

geçen 2 işssiz yakınıma aldım. doğru belgeler ve davetiye ile şansın yüksek.

Kendi tecrubemi yaziyorum yazanlara katilmiyorum

Işsiz adama neden vize versinler?

Vize almada en onemli sey senin adamlari kendi ulkene geri donecegine ikna etmendir.

Işsiz adam demek kaçmak ve geri donmemek demektir.

Bir ihtimal belki hayat meyat meselesi durumlari falan olur bilemem orasini

Adamlar pasaportunda herhangi bir ulkeye son zamanlarda girdin ve ulkene duzgun bir sekilde dondun mu sorun cikarmadan ona bile bakiyorlar

Dusuk maas aliyorsan sahi killaniyorlar

Daha yazmiyayim bu kadar yeter heralde

"Işsiz adama neden vize versinler?"

Issiz adam gezemez mi? Neden vermesinler?

Asil calisan donmemeye en musait kisi. Belli bir geliri var. Issiz adam nasil gecinecek? Donecek elbet.

"Işsiz adama neden vize versinler?"

bu tek başına bi kriter değil ki.

"adamın işi gücü yok türkiye'de, gelecek avrupaya kapak atacak dönmeyecek" düşüncsi olabilir. işsize vize verilmez meselesi buradan kaynaklı. asıl freelance çalışan kimse alamamalı bu durumda.

bu düşünce külliyen yanlış değil ama yine de hatalı. burada kilit nokta "ülkenizde kalmayacağım, geri döneceğim. yemedik ülkenizi" diyebilmek ve ikna edici belgeler paylaşmak.

@Kahvedesu

"Işsiz adama neden vize versinler?"

işsiz adam gidecek, kaçak yollarla çalışacak ve dönmeyecek. o yüzden çok zor.

@brakg, Avrupa'da kaçak işçi çalıştırana günlük 6000 euro ceza var. Vizeyi verenler bunun mümkün olmadığını sizden daha iyi biliyor. Çalışma iznin olsa bile o niteliklerde işe girebiliyorsun.

İşsizlikten ziyade sorun Türkiye'nin imajı. Vize alanlardan iltica eden çok fazla var. İltica etmeyen de overstay yapıyor, iş arıyor, akrabası varsa dükkanında çalışıyor falan...İşsizlik bence başlıca bir kriter değil. Bir avrupalı, amerikalı çalışmıyor ve 1 yıl dünya turu yapıyor. İşini falan soran yok.

Türkiye şuanda suri, afgan ve iranlı dolu. Özellikle afganlardan avrupaya iltica etmek isteyen çok var.

Hatta vizeyi falan geçtim meksikada kartellere para ödeyip sınırdan giren ve hemen iltica eden Türklerin sayısı çok ama çok fazla. Youtube'da görülen şu ülkeye taşındım falan diyenlerin çoğu böyle yapıyor.

Terapi ücretleri epey uçuk. İstanbul'da online terapi veren bir psikolog biliyorum ama zannederim 3500 veya 4000'den aşağı değildir. Fakat sağlam eğitimlidir. İstersen özelden ismini vereyim (buraya yazdam olur mu bilemedim)

@ala09

Aç sürüsü mü?? Şu hayatta en sevmediğim meslekleri yapanlar hakkında bile böyle düşünmedim, hangi hakla aç sürüsü diyorsun? Çok fazla saygısız ve zalim bir ifade olmadı mı bu?

Online ise istanbul olmasi avantajin tam tersi dezavantaj olmaz mi? Cunku piyasa ortalamasina gore fiyat verecekler. Bulundugum sehirde (eskisehir) terapist olan psikiyatristlerin ucretleri bile 2500-3000 civarinda mesela.

Terapist bulma surecinde ise bence oncelikle farkli terapi ekollerinde (psikanalitik psikoterapiler, bilissel davranisci terapi, sema terapi vs gibi) egitimi ve pratigi olan birini bulmak gerekir. Uygun bir terapi baslangicinda da degerlendirme seansinda bu yontemlerle ilgili bilgilendirme yapilir ve birlikte bir yontem secilir. En iyi yontemlerden biri de guvenilir bir tanidiktan referansla gitmek tabi ama her zaman mumkun olmayabiliyor

Öncelikle, online terapi almayı düşünüyorsanız, neden istanbul olması şartı var? Gibicibicis'in de dediği gibi, ücret beklentileri daha uçuk olacaktır. Bence başka şehirlerden bir psikolog bulmayı da deneyebilirsiniz.

Yöntem olarak mı kişi bazlı mı seçmeniz gerektiğinin kararını verecek yetkinlikte olmayabilirsiniz. Daha önce terapi ya da herhangi bir psikoloji eğitimi aldınız mı? Cevap evet ise az buçuk fikriniz vardır neye daha çok ihtiyaç duyduğunuz konusunda. Aramayı ona göre yapın. Cevabınız hayır ise, eski usul deneme yanılma öneriyorum, peki neden? Tecrübenizin olmadığı hemen her konuda en doğru yol genelde bu oluyor eğer bilinçli bir insansanız. 3 senedir düzenli terapi alıyorum, şimdiye dek iki psikoloğum oldu, birincisiyle yaşadığım şehirde yüz yüze görüşüyordum (istanbul değil), ücreti dönemine göre uygundu ama aradığımın onunla geçirdiğim terapi sürecinde olmadığını anlamam biraz zaman aldı. Çünkü ona sadece iç döküyordum, sorunlar orada olmaya devam ediyordu. İkinci psikoloğum ile uzun zamandır görüşüyorum, online olarak (kendisi istanbulda yaşamıyor), sadece iki defa yüz yüze görüşebildik ve hiçbir farkı yoktu terapi namına, bu beni ayrıca mutlu etti. Bu psikoloğum sınırları aşmadan çizgi dışında düşünebilen ve bana neredeyse mükemmel şekilde uyumlanan biri. Aslına bakarsanız ona yaptığım şey de iç dökmek, ama döktüğüm o içimle ne yapmam gerektiğini ve nasıl stabil, mutlu ve sağlıklı olabileceğimi biliyor oluyorum her seans sonrasında. Bunu tarif etmek biraz zor, o yüzden size de deneme yanılmayı önerdim. Biz ekol olarak şema terapiden gidiyoruz ama ekol bir noktadan sonra teferruat oluyor, süreç bir şekilde zaten akıyor, en azından ben perde arkasını görmediğim için böyle düşünüyorum. O kısmı bırakın terapistiniz düşünsün, zaten talep ettiğinizde ve hazır olduğunuzda sizin üzerinizde hangi ekolü uyguladığını paylaşacaktır. Ona karar vermek onun işi. Siz sadece iletişim kurduğunuzda rahat hissettiğiniz, hayatınızdaki bir şeyleri eylemsel olarak değiştirdiğini fark ettiğiniz uzman kimse onu bulana dek deneyin ve bulduğunuzda da istikrarlı devam edin. Ben böyle yaptım, ve iki sene önceki halimden eser yok şu an. Hayatım yine ara sıra boka sarıyor ama ben iyiyim, dengeliyim, yaşıyor ve atlatıyorum. Ve bunu terapisiz yapmam ne kadar zor olurdu, düşünmek bile istemiyorum.

psikiyatrist ihtiyacın varsa özelden yaz sana hekim önereceğim. ben gittim memnun kaldım. istanbulda. özel hastane. pek pahalı değil.

ben bir psikolog olarak online terapinin yararına inanmıyorum. tabi ki bu bir subjektif yorumdur. terapi ücretleri özel doktor ücretleri kadar var çünkü alanda iyi olan psikologlar bana gelen de farklı olsun kafasında çünkü bir sürü meslekte yetkin olmayan terapist var.

araştırırken lisans mezuniyetinin psikoloji olması (iyi bir üniversiteden, tavsiyem boğaziçi, odtü, dokuz eylül, istanbul, ankara, hacette gibi) ilk kriteriniz olsun. sonra yüksek lisansının klinik psikoloji alanında olduğuna emin olun. bu yüksek lisanslar içinde yine belirli üniversiteleri referans alabilirsiniz. diğer üniler üzerine örneğin bilgi üni klinik oldukça güvenilirdir özellerde, ya da yeditepe, ışık, maltepe vs. de olabilir. sonrası da eğitimle desteklemiş mi, süpervizyondan bahsediyor mu kendini tanıtırken diye bakın.
metot konusunda önden neye yatkın olursunuz bilmeniz zor ama çözüm odaklı ya da bdt sizin sorununuza göre biraz didaktik kalabilir. psikodinamik/psikanalitik, şema ya da varoluşculuk üzerine çalışan kişileri tercih edebilirsin.
en son olarak da gitmesi sizi çok yormayacak, maddi olarak karşılayabileceğiniz uzmanlarla oturup konuşup 2-3 seans sonunda karar vermek en doğrusu. bu arada 2000-3000 arası çalışan çok insan var. ama daha düşük ücretli çalışanlar da mümkün olabiliyor çeşitli organizasyonlar vasıtasıyla.

red g o kadar saçma yazmışsın ki. boğaziçi mezunu olur ve sonra yurtdışında klinik yapmıştır falan ama sana hiç faydası olmaz, zaman, para ve sağlığını kaybedersin. arel üni mezunu olur, okan’da yüksek yapmıştır ama acayip faydasını görürsün. kişinin duruşu, anlayışı çok daha önemli. yukarıda geçen hiçbir üniversite ile de ilgim, alakam yok belirteyim. bu etiketleri görünce çığlık atmak istiyorum artık yalnızca.

ücretler fecaat durumda. özgeçmişi ve terapi eğitimleri aradığım niteliklere uyan bir terapist buldum ama görüşme ücreti 3bin liraymış ve online görüşüyormuş sadece. bakmak isteyen olursa: melis caner, fabula psikoloji

ankara'dayım. kasım 2022'de 750 lirayla başlamıştım. şu an ilk hasta ücretini bilmiyorum ama kendisi sağolsun "kadrolu manyak" olduğum için zam yapmıyor, ben seans başına 1500 ödüyorum, normali muhtemelen 3 bin hatta daha fazladır. daha ucuza gelen hastaları olduğunu biliyorum.

terapist bence tamamen şans işi. geçmişte bir kere denemiştim. hiç hoşuma gitmemişti. şu anki terapistimle ise ölüme giderim yani öyle söyleyeyim.

düzenli, uzun süreli bir terapi arayışındaysanız belki ilk birkaç deneme başarısız olabilir ama düzenli devam ettiğiniz sürece iyi bir terapist zaten sizden yeni müşteri parası almaz.

profesyonel bir iş olduğunun farkındayım ama benim terapistim sağolsun gerçekten benimle çocuk gibi ilgilenir, sınırlı sayıda danışanı vardır. o açıdan bunlara dikkat etmek önemli diye düşünüyorum.

ben özel üniversite mezunuyum ve red g ye katılıyorum. psikoloji sosyoloji ve soft bilimler kesinlikle özel üniversitelerde olmamalı. bir boğaziçi mezunu ile arel mezununu nasıl karşılaştırabilirsiniz ya?

@dearthedosia tam bir özel okul mezunu ağzı yazdıkların.

@mika ya bi tecrüben olsun, anlarsın bence. arel falan savunduğumdan da değil. kişinin kapasitesinde bitiyor, ösym sıralamasında değil

@deartheodosia ben psikoloğum zaten tecrübeye gerek yok. meslektaşlarım ne seviyede olduğunu biliyorum.

psikoterapide bir sürü teknik var. bu teknikler için zeka gerekiyor. koç sabancıyı dışarıda bırakırsak psikoloji bölümü eşit ağırlığın en yüksek puanlı 2. bölümü. yani ilk 30 bin içinden seçilen ege,boğaziçi,ankara,hacettepe mezunu ile 300bin sıralamadaki arel mezunu mu bir?

@mika, yalnızca üni. ismi nedeniyle senden çok daha iyi olacağımı kabul etmen gerekiyor o halde. ben kabul etmiyorum mesela, benden çok daha başarılı olabilir ve insanlara çok daha faydalı olabilirsin ama sana göre her koşulda ben senden daha iyiyim? böyle bi şey olamaz. uzatmak da istemiyorum daha fazla ama herkes aynı eğitim fırsatlarına sahip olmuyor.

Herkes aynı eğitim fırsatına sahip olmadığı için ve evet ösym sıralaması da kapasiteyi gösteren bir kriter olduğu için iyi devlet okulundan mezun olması benim için de şart. Özellerde dağıtılan klinik psikolog derecesinin benim için bir ederi yok. Simit sarayı gibi açılan üniversitelerde verilen eğitimi ciddiye alamıyorum. Sağlık,psikoloji, hukuk, bu üç alanda lisans özellikle önemli. İyi üniversite mezunu illa ki iyi mi olacak, hayır olmayabilir. İyi üniversite mezunlardan çalıştığı ekole ve bütçeye göre seçim yaparım. Düşük ücretli başlayıp kısa sürede seans ücretini arttıran oluyor, baştan konuşmanızı öneririm.

eksisozluk.com bu olabilir mi

Hocam konun hikayesini biliyorum ama bu olay günümüzde sadece futbol karşılaşmalarında mı yaşanıyor yoksa şehir halkı da hala bu olayın etkisinde mi onu merak ediyorum, neticede futbolla alakası olmayan bir nüfus da illa ki vardır, onlar da mesela "Portekizin köpeği Vigolular El Turco'nun s*kini yesin" gibi bir ruh halinde midir yoksa "ne Türkü birader" mi diyorlardır, bunu merak ediyorum.

La Coruña'ya gidip ben Türküm dersen, Coruña Türkü mü Türkiye'den mi geldin diyorlar. Yaşanmış bir örnektir.

Ben bunun şehir efsanesi olduğunu sanıyordum. Gerçekten var mı böyle birşey? deportivo nun ınstagram hesabına baktım ama türk bayrağını göremedim.

Abi kulüp seviyesinde o tür bi eylemleri yoktur belki ama tribünlerinde oluyor, özellikle Celta Vigo maçlarında oluyor ama Deportivo şu an alt liglerde olduğu için karşı karşıya gelmiyorlar: pbs.twimg.com

çoğunlukla bizim milletin ezikliğinden başka bir şey değil bu olay, çok fazla abartılıyor. şimdi evet la coruna'da bir markete girdiğinde türk olduğun için olumlu tepki görme ihtimalin zaragoza'ya, santander'e kıyasla daha yüksektir elbette ama öyle atla deve değil.

birincisi deportivo'nun "türkler" olmasının orijini bizzat kendi taraftarlarınca bile net olarak bilinmiyor. farklı teoriler var. temelde olay ezeli rakipleri vigoluların, ispanya'da müslümanların hüküm sürdüğü döneme gönderme yaparak "siz galiçyalı değilsiniz, siz müslüman atmığısınız" şeklindeki hakareti ve deportivo'nun da bunu kimlik olarak benimsemesi. sağolsunlar türk bayrağı filan açıyorlar ama temelde orada kastedilen şey müslüman/arap yani, daha doğrusu 200-300 sene önce "türk" dendiğinde kafada oluşan imajın temsili, türkiye cumhuriyeti değil.

rahmetli chievo'ya da "uçan eşekler" derlerdi mesela benzer bir hikayeden dolayı.

velhasıl adamların türkiye'ye, türklüğe, türk halkına vs. özel sempatisinden kaynaklanan bir tavır değil bu. tamamen vigoluların "siz barbar arapların torunusunuz" hakaretine karşılık sarkastik bir yaklaşım.

dediğim gibi deportivolular genel olarak muhtemelen türklere daha fazla yakınlık gösterme eğiliminde olabilir, zaten deportivo'nun türkiye'de bu sebeple çok sevildiğini biliyorlar ama burada iddia edildiği gibi ırmağının akışına ölürüm türkiyem olayı asla yok. çünkü en başta dediğim gibi adamlar bu lakabı türkiye'yi sevdikleri için filan almamışlar ki.

bizim millet bu konuları çok abartıyor. sorsan mesela azerbaycan, kazakistan, kırgızistan gibi ülkeler için de vay gardaşım kandaşım edebiyatı yaparlar, hepsinin bizi çok sevdiğini anlatırlar vs... o coğrafyaya yolu düşmüş veya oradan insanlar tanımış herkes ise gerçeğin uzaktan yakından alakası olmadığını bilir. tamam hepsi türki cumhuriyet, hepsi köken olarak türk ama türkiye onlar için çok uzaklarda ve geçmişinden kopmuş müslüman bir memleket artık. elin kazakının, sovyet sisteminde yetişmiş azerbaycanlısının da çok umrundaydı türklük filan.

(kızgınlığım sana değil ha yanlış anlama genel olarak bu tavra sinir oluyorum, senin zaten öyle bi iddian olmamış)

malesef dogru

hocam ben ankara'da sık sık kullanıyorum getir bitaksi'yi, hem gösterilen ücret hem de ödediğim genelde beklediğimden düşük çıkıyor açıkçası. yani tahmini 300 yazıyorsa mesela adam kendi taksimetresinde 230 varsa onu veriyor direkt, onu ödeyip gidiyorum. yolculuğu kabul ettikten iki dakika sonra sebep göstermeksizin iptal eden haydutlar dışında sorun yaşamadım. belki lokasyondan lokasyona değişiyordur bilemem ama ankara'da ben memnunum yani şu ana kadar absürt fiyat veya nahoş bir durumla karşılaşmadım.

martı tag candır gerisi heyecandır hocam

evet etkileniyorum ama sokakta gezmeme derecesinde değil. sadece kimseye bulaşmamaya, tartışmamaya çalışıyorum.. zaten insan sevmediğim için çok zor olmuyor.

Etkilenmiyorum diyen yalan söyler. Mesele bununla nasıl başaçıktığımız sanırım. Genel eğilim ise daha kapanık ve korumacı olmak. Sorunu çözmeye yönelik motivasyon yok gibi.

geceleri mümkünse arabayla geziyorum

çok etkileniyorum.

Etkileniyorum tabii ki, etkilenmemek mümkün mü.
Ben şu an metro beklerken bile arkadan gelip insanları metronun altına itenlerin videolarını hatırlayıp duvara yanaşıyorum.
Yüzde yüz haklı olsam bile haksızlıklara sesimi çıkaramıyorum, göz devirip geçiyorum.
Akşam eve dönüş saatim geçse mutlaka taksi paramı ayarlayarak hareket ediyorum.

Bu tarz haberler genelde operasyon öncesi köpürtülüyor, sonra bir anda kesiliyor.

Akp-mhp kavgasının artçı şokları bunlar. Mhp, yargı kanalında çok güçlü. Muhtemelen yakında "bak halk böyle istiyor" diye bir operasyon yaparlar, bir kaç tane baskın ve tutuklama haberi yaparlar, hepsi unutulur.

Çok endişelenmeye gerek yok. Kimseyle çok gerekli olmadıkça dalaşmayın, ortalık polisten ve yargıdan korkmayan, kaybedecek bir şeyi olmayan, bir yerlerde dayısı olan insanlarla dolu.


.

Ülkede insan tipolojisi ve mantalitesi değişti bence suç normalleşiyor hatta övgü alıyor. En ufak bir uyuşmazlık öldüresiye kavgaya dönüşüyor. Organize suç çeteleşme zaten tarihin en vahim seviyesinde.
Kurallara uyan sıradan bir insan olarak her gün sabır çekip geçiyoruz.
Kendimi geçtim ailem için endişe etmemek mümkün değil.

evet etkiliyor. kaygı durumumu stabil tutmaya çalışıyorum. ayrıca sadece fiziksel saldırılar değil ki, daha iki gün önce ofis arkadaşımızın annesinin bütün birikim hesabı boşaltıldı, üstüne iki farklı bankadan yüksek tutarlarda kredi çekildi. o ağladıkça bizimde moralimiz bozuluyor ve stres yaşıyoruz hem şahsi hem şirket hesapları için çünkü savcılık, banka her türlü işlemi yaptılar ama o bankadan hiç sonuç alabilen olmamış.

heryer kalabalık, kaba insanlar, mutsuz insanlar, trafik sesi, haftasonu doğru düzgün gidebileceğin konsept cafe veya etkinlik yok, sahil kalabalık, flirt etmek imkansız herkes sağlıksız beslenmekten ödemli gibi, güvensiz sokaklar, düşük gelir...

ben şahsen türkiyede hala nasıl yaşıyorsunuz şaşıyorum.

Bütun haberlerde iyi olan kisim belki yuzde 5 falandir.Acunun haberleri tv sine koymama nedeni de buydu galiba.

Etkileniyorum.

Mesela, kadın kaldırımda yürürken adamın teki geliyor kadına yumruk atıyor. Gerilmemek mümkün mü? Yolda yürürken sürekli etrafı kontrol ediyorum. Yanımda kim var, arkamdan kim geliyor? diye.

Geleceğin çok daha karanlık olduğunu, üstüne bir de beslenme sorunu yaşayacağımızı düşünüyorum.
Evden çalışan ve maddi sorunu olmayan biri olarak, yeterli bahçesi ve panik odası da olan bir dağ köyü evinde minimal bir yaşam hayali kurmaya başladım.

90 larda mafya vardı. Ama sadece mafya mafyalık yapardı. Şimdi bu halka sıçramış durumda. Ufak ufak mafyalaşmalar var. Bence endişe verici. Kimse konuşmuyor ama bireysel silahlanma çok fazla.

Tv ve haber izlemiyorum

adam vurma bıçaklama cinayet, ne kadar da türkiyeye uzak şeyler oysa
sorun yanlış
medya psikolojinizi etkiliyor mu diyecektin, tivitırı reelsi shortsu bırakacaksın
herifler hit almak için en rezil şeyleri bulup yaymakta beis görmüyor
geçen hürriyet gazetesinde 5inci kattan yere düşen 6 aylık bebeğin yere çarpmadan hemen önceki fotoğrafını gördüm

eskiden çok etkilerdi, artık pek etkilemiyor. çünkü,

1) ana akımı geçiyorum güya özgür platformlar bile belli kişilerin/grupların kontrolünde çoğunlukla. istedikleri gibi basıyorlar haberleri. iddia ediyorum bugün bir deney yapılsa, atıyorum türkiye'deki medya patronları zort partisine seçim kazandırmak için işe koyulsa o parti bir sonraki seçimlerde en kötü ihtimalle barajı geçip koz sahibi olur, en iyi ihtimalle tek başına iktidar.

2) haberlerde gördüğümüz şeyler adı üstünde "haber" niteliği taşıdığı için orada. bu ülkede 85 milyon insan her gün uyanıyor, yiyip içiyor, yaşıyor vs... evet keşke daha az olsa ama şurada birisi vurulmuş, şurada şu ölmüş filan bunlar ülkenin güvenlik düzeyini gösteren veriler değil. sen karadeniz'in bir ilçesinde yaşıyor olsan, sosyal medya-televizyon pek kullanmasan belki bunların hiçbirinden asla haberin bile olmayacak misal.

ülke sıkıntılı durumda, bunu asla reddetmiyorum. çok fazla problem var. bu tabii ki huzursuzluğu, suç oranını vs. bazen insanın kaçınamayacağı şekilde arttırıyor.

ama genel olarak medyadaki tabloya göre pozisyon almıyorum şahsen. bugün 85 milyonluk ülkede dört kişi vurulduysa akşam haberlerinde arka arkaya cinayet haberi izliyorsun. öyle düşün işte.

öfkeli, anksiyete düzeyi yüksek, etrafındakine düşman insan her zaman daha iyidir tepedekiler için. bak türkiye'de ortamı görüyorsun. millet birbirine giriyor öğretmen maaşı, doktor maaşı, suratsız kasiyer vs... diye. lan hepiniz aynı toplumun, aşağı yukarı aynı sınıfın insanısınız be. düşmanınız doktor mu, kasiyer mi, öğretmen mi sizce? ama öyle olduğuna inandırmak için şahane tezgahlamışlar olayı. biz birbirimizi yiyelim, savaşlarda ölelim, sabahtan akşama it gibi çalışalım. küçük bir kesimin tadı kaçmasın yeter ki.

x.com

x.com

Bugünümüz de bu gibi iğrenç şeylerle geçerken bu duyurum geldi aklıma. Bu duyuruyu açarken acaba sorun bende mi diye düşünmüştüm ama gerek burada gelen cevaplara, gerek sosyal mecralardaki yazılanlara bakılırsa psikolojimizi sağlam tutabilmek için ülkece terapiye girmek gerekecek bu gidişle. Herkese çelik gibi bir psikoloji diliyorum.

eksi sözlük dahil hicbir yerde haber okumuyorum türkiye hakkina. eksi duyuru'yu bile kullanmamin tek nedeni anadilde bir seyler okuma, yazma, günlük konusma dilinden kopmama ve arada da yeni jargonlari ögrenme ihtiyacindan. burasi da olmasa herhalde türkiye ile tek bagim senede 15 gün ailemi görmeye geldigim zaman olur sadece.

hicbir gazeteyi okumadan, haber kanali izlemeden, fb'da, twitter'da hicbir sey takip etmeden yasayabiliyorsaniy cok tavsiye ederim. harika bir duygu. ben haberleri rt eden hesaplari bile takip etmem. inanilmaz özgürlestirici.

Ayakkabısız antrenman yapmak delilik, evde de olsa gym'de de olsa ayakkabı şart zira ayakkabı hijyenik dertlerden çok özellikle ağırlıklarla yapılan çalışmalarda ağırlığın stresini absorbe etmek, stabilizasyon sağlamak ve bunlardan kaynaklı oluşabilecek sakatlıkları önlemek için kullanılır, ayakkabı türü de yapılan çalışmaya göre farklılık gösterir tabii.

açıkçası giymiyorum ya, kaleci saçlı yırtıcı forvet'in dediği doğru olabilir, karşı bir argümanım yok ama ben ev içinde yaptığım güç antrenmanlarında direkt yerine göre çıblak girişiyorum ve verim alıyorum. kişiden kişiye de değişir elbette. ben normalde düz yolda yürüyemeyen bir insanım. ayakkabısız bile olsa antrenman yapmanın bana çok faydası oluyor. ama halihazırda fit, formunu korumak isteyen ve üst düzey idman yapan biri ayakkabısız yaparsa perişan olabilir. ona bi şey diyemem.

giymiyorum. bir de onun teriyle uğraşmayayım. ama giymediğim için barfiks demirini bıraktığımda ayak parmağımı incittim.

evde esneme, pilatesimsi seyler yapiyorum. bunlar zaten ayakkabisiz yapiliyor.

Giymem ama kalın bir ped üzerinde çalışırım.

Aslında ağırlık kaldırırken ayakların da güçlenmesi ve vücudu destekleyebilmesi için giymeyin diyorlar. Evde her mevsim çorap + terlik ile gezen birisi olarak zamanında hediye olarak verilen ama hiç giymediğim bir spor ayakkabı vardı onu giyiyorum ben.

Sneaker giyorum.

Masumlar Apartmani’nda 9-10 yasindaki kizin adi Tomris’ti. Yani cocuk direkt 50 yasinda dogmus hissi yaratiyor bende. Cocugun ustunde nostaljinin, gecmisin, edebiyatin agirligi var gibi hissettiriyor.

Tamam Gudiksu gibi abidik isim demiyorum ama biraz da doneme uyumlu isim secmek lazim diye dusunuyorum. Eski isim artik bu.

Sizin hoşunuza gittiyse koyun derim, anlamı da güzel herhangi bir sakınca yok.

Annemin kuzeni vardı Tomris teyze, bence hoş isim.

nefret gibi değil de hiç sevemediğim isimlerden. yani duyunca "isim mi kalmamış" hissi veriyor.
ve fakat, siz ne isim koyarsanız koyun bahtı açık olsun, adıyla büyüsün.

tomris hatun. harika isim. asla eskimeyecek isim çok güzel.

bence söylemesi zor bir isim ama sizin içinize sinmiş belli ki. önemli olan da o. yolu bahtı açık olsun. sağlıkla gelsin.

teyze ismi, tom bombadili çağrıştırıyor artık.
zeynep modernliği yok tomriste

İnsan için güzel bir isim gibi gelmiyor bana tam bir kedi ismi bence. Ayrıca, tombi tomruk tomtom gibi birçok lakabın takılmasına neden olabilecek de bir sese sahip.

bilgili zeki bir insan izlenimi bırakan bir isim.

zeynep in nesi modern yau. tomris guzel isim hazir esinizle ayni fikirdeyken konulsun

zeynep, ali gibi isimler gayet klasikleşmiş ve modern isimler.

tomris bana da teyze ismi çağrıştırıyor, 70ler ve tozlu bir isim gibi. ama dünyanın en güzel ismini bile bulsanız çıkıp birileri eleştirecek ve beğenmeyecek zaten. sağlıkla gelsin bebişiniz

aslında çok melodik ve güzel bir isim ancak sonuna bey/hanım ekleyip denemek, mail adresini karşı tarafa verirken ingilizce/türkçe vb. zorluk yaşayıp yaşamayacağını düşünmek bile kriter sanki artık günümüzde.

bebişe sevgiler.

Bence de çok tatlı bir duyumu var. Soyadıyla uyum da önemli ama.

Koyun gitsin derim.

Tomris Uyar sebebiyle bende pozitif izlenimler bırakıyor.

Tomris isminde arkadaşımız var gayet de severiz kendisini güzel isim +1

çok seviyorum. ben de hiç bu isimde birini tanımadım, açıkçası kızım olursa da verir miyim bilmiyorum ama bence çok tatlı. ikiniz de seviyorsanız bence verin gitsin, ne çıkar?

Kaçtı çünkü Galatasaray Fenerbahçe'ye sahasında 3 tane soktuğu için haliyle Fenerbahçe şampiyon olsa bile Galatasaray şampiyonluğu hak ediyor oluyor, geçen sene böyle bir mantık vardı belli kitlelerde. Bildiri falan da yayinladilar, kongrelerinde konuştular. Laflarindan dönecek kadar dönek değildirler heralde?

Bu mantık sebebiyle Galatasaray otomatik olarak Fenerbahçe önünde bitirmeyi garantiliyor. O yüzden Fenerbahçe için kaçtı şampiyonluk. Ha bizim sahamızda 4-1 yenerlerse o zaman şampiyon olabilirler.

bu iş bitti. fener 3. olur.

alakası bile yok. lig 36 hafta. daha altı maç oynanmış. bunun avrupası var. galatasaraylı bir oyuncu hamlesinde azıcık geç kalıp erken kırmızı kart görse fark tekrar 3'e hatta 2'ye düşebilir. derbi skoru her zaman önemlidir ama herhangi bir profesyonel futbol adamının şu noktada sezonun sonuna dair değerlendirmede bulunacağını hiç sanmıyorum.

şampiyonluk fenerbahçe için kesinlikle kaçmış değil ama iyi görünmüyor fenerbahçe, orası kesin. psikolojik üstünlük filan, klasik muhabbet. galatasaray abuk bir kayıp yaşamazsa yürüyüp gider tabii.

gençlerbirlikliyim bu arada, sadece futbolsever olarak değerlendiriyorum. illa bir tarafı seçeceksem ailem çoğunlukla galatasaraylı olduğu için oraya daha yakınım.

Torreira sut atiyor, gol oluyor falan milyonda bir ihtimaller gerceklesmis gene. Gs bali. Zaten derbide ilk golu bulan aliyor maci. Ama su var, GS saha disinda cok guclu yanak oksattiktan sonra ne kart gorduler, ne puan kaybettiler gecen sene. Yandas medyayi 2 saniye acin bakin Ali Koc'a kuduz kopek gibi saldiriyorlar her firsatta

20 sene olmayacak gollere derbi kazanıp doğru düzgün şampiyon olamayan bu takım kadıköyü yol geçen hanına çevirdikten sonra sittin sene şampiyon olamaz. Psikolojik üstünlük denen nane fasa fisodur ama psikolojisi histerik ölçüde bozuk ve sorunu dış mihraklar olan bu grup için doğrudur. Kendi kaderini kendin çizemeyecek kafar beceriksiz olursan okşattı mokşattı diyip maçtan hemen önce rte ziyareti yapılmasını da unutursun doğal olarak.

Kim kazanır ligi, kim kaybeder konuşmak için çok erken ama Fenerbahçe kaosa girdi. Psikolojik üstünlük yüzde 60'i Galatasaray'da, yüzde 40'i Beşiktaş'da.

Turkiye'niun en rezil, en assagilik yillarinda Cemaatlerin, AKPnin hukum surdugu yillarda muzesi kupayla dolan, hocaefendi kucaklarindan inmeyen, bakan oksatmalara doyamayan, stadini dahi devlete yaptiran kulup sampiyon olmayacak da kim olacak Allah askina. Guldurmeyin adami

fenerbahce = akp
ali koc = tayyip

hem yonetim hem taraftar olarak.

ali koc 5 yildir, dis gucler vs diye sayiklayacagina yillardir, takimi duzgun yonetse belki 5. yildizi almaya zaten 1-2 sene kalmisti.

taraftar da bu yalanlara yillardir inaniyor, feto, gsli federasyon, beinsports bize karsi diyorlar, sonra 100 puan alan antrenoru tekme tokat kovuyorlar.

adamin 7 yildir yasatmadigi basarisizlik, rezillik kalmamis, buna ragmen yuzde 70 oyla tekrar seciyorlar ausdhasudausd

mourinho ve ali koç ikilisiyle şampiyon olunacağını düşünmek akıl işi değil :)

mourinho sezon sonunu göremez.

ayrıca fenerin kadro kalitesi şampiyonluk için yeterli değil. fenerliler geçen sene sorunun teknik direktörden kaynaklandığını düşünerek hata ettiler. sorun yönetim ve oyuncularda.

ilk anda cok buyuk darbe ama uzun vadede dusununce cok bi onemi yok. ikinci mactan sonra bile daha 10-15 mac oynanacak o yuzden 5 puan cok degil. hem odak fenerbahcenin uzerinde olmaz boyle daha iyi.

"odak fenerbahcenin uzerinde olmaz" mı? :))

tüm spor kamuoyu mourinho ve feneri konusuyor bu mağlubiyetten sonra. camianın üzerinde bu kadar şampiyonluk baskısı varken ve artık sabır kalmamışken odak fenerin üzerinde olmaz demek hiç mantıklı değil.

Katılmıyorum.
Terk edilen insanlar genelde toparlaniyor ama aldatilan insan resmen yaralaniyor, travma gibi oluyor. Sonraki iliskilerindeki güveni de etkileniyor vs.

Katılıyorum. İhanet sadece üçüncü şahsın bedenen veya ruhen veya hem bedenen hem ruhen varlığı demek değildir. İhanet güveni boşa çıkarmaktır, verilen sözleri tutmamak, verilen güvenceleri yıkmaktır. Güven ortamını huzur atmosferini paramparça etmektir.

Katiliyorum. Gittikten sonra neden gittiginin benim icin önemi yok. Ikisi de ihanet degil de ikisi gidis.

spesifik örnek biraz daha yaralayıcı normal terk edilmeye göre ama katılmıyorum aynı şey değil.

katilmiyorum. zor donem muhabbeti çok yorucu, gereksiz, drama queenliktir. istenmeyen iliski derhal bitmeli. yok sinava girecektim oncesinde ayrildi falan bos muhabbet

aldatilmak cok ayri bir dunya

Yani sizinle mutlu olmayan bir yetişkin, ayrılıp kendi hayatına bakmak yerine sırf siz istiyorsunuz diye, size destek olmakla (veya sizin yüklediğiniz sorumlulukla) yükümlü, yoksa aldatmış oluyor? Yani ilişkide mutsuz biçimde kalsa, göstermelik olarak destek olsa aldatmış olmayacak mıydı?

Bu bana bir tanıtığımı hatırlattı. Ayrıldıktan sonra başkasıyla flörtleşen *eski* sevgilisini, kendisini aldatmış ilan eden bir çocuktu. Ona göre ayrılıktan sonra da *eski* sevgilisi onunla ilgilenmeliydi, neden ayrıldıktan sonra onu bir kere bile aramadığını soracak kadar da ayrılık kavramını anlayamamış bir çocuktu. Yazık.

Aldattıktan sonra hala seninleyse bir şekilde hazmediyorsun da terk edilmek korkunç birşey. sanki o insan ölmüş gibi oluyor bir daha göremiyorsun.

Benzesen tarafları olduğuna katiliyorum. Terkedilmek, o artık yok demek bir bakıma. Aldatılmak aynı zamanda bir çeşit degersizlestirme aşağılama içeriyor, aldatilanin güvenine dair. Aynı zamanda terkedilme doğrudan bir tahrip etme amacı içermedigi için (bu amaçla yapılamaz demiyorum da, işte usturupluca ben senden ayrılıyorum diyip terkedeni düşünerek söylüyorum bunu), onarılması elzem olarak kalan şey, onun yokluğu.
Aldatilmada, ancak aldatanin onarabilecegi türden bir şey var gibi. Bu açıdan farklı.

Kesinlikle katılmıyorum. Aldatmak ahlaksızlık. Kimseyi aldatmadım. Affedilir bir yanı yok. Terk etmek başka. 1 kere aldatılmak yerine 20 kere terk edilmeyi tercih ederim.

katılıyorum. ikisi temelde aynı şey.

hatta örnek vereyim. birisi sizi aldatmasa, ama bir başkası için terketse, bu çok farklı mı olacak? hayır ikisi de aynı şey.

hatta artırıyorum. bu durumu anlatmasa ve bilmesen bile böyle bir ihtimal oldugunu hep düşüneceksin. e bunun aldatılmaktan pek farkı yok gibi.

Terk edince sebebini nereden bileceksiniz ki?

Bizim halkımızın en büyük sorunu her şeyi arabeskleştirmek, acı içinde debelenmekten zevk almak. Küçük Emrah'la büyüyünce böyle oluyor demek ki.

Terk etmenin tam olarak neresi aldatmakla bir? Sırf sen üzülme diye istemediği bir ilişkiyi mi devam ettirseydi? Kendinizi ne önemsiyorsunuz, karşınızdakini ne kadar değersiz görüyorsunuz ya. Yarım kalmışlık hissini ahlaksızlıkla bir tutup kimseyi suçlayamazsın. @bu ne bilimsizlik +1

@potasyum bebek, emrahla ne alakasi var ya?

bir insan cözümü iliski icinde aramayip kafasinda ayriligi kurguluyorsa bu hainlik gibi bisi evet. bu saatten sonra ha bana ayrilik konusmasi yapmadan biriyle birlikte olmus ha benden ayrilip senelerce evinde yalniz oturmus, bana ne.

o kisi kendi kendine gitmeye karar verdikten ve bana en son ben ayriliyorum yhaa diye geldikten sonra beni artik hicbir sey ilgilendirmez.

bence @gloomy'nin kastettigi de biraz böyle bir sey. karsi tarafa sans vermemek. sevgiyi kafanda bitirmek. ayriligi iliskideyken yasayip en son zahmet edip söylemek :)
o uzaklasma döneminde de ha bos zamaninda gidip baskasiyla görüsmüs ha yanimda oturup ic sesiyle ayriligi düsünüp durmus. no difference.

Katılmıyorum ve bazı cevaplar ilginç geldi çünkü bu bakışla kimse sevgilisinden ayrılmamalı, ancak iki taraf da medenice ilişkinin bitmesine karar verip el sıkışarak ters yönlere gider ise doğru. Hayatın olağan akışına uygun değil bu bence.

Yani ayağınız takılıp başınızı betona çarpıp öldünüz diyelim.

Başka senaryoda da birisi sizi bıçaklayıp öldürdü.

Sonuçta ortaya çıkan yıkım aynı. Ancak sonuçları aynı oldu diye bu sebepleri eş yapmaz.

Her iki olay da üzücü ve kıyaslamaya gerek yok, ancak birini diğerinden ayırabiliyor olmanız lazım.

Sizden ayrılmayı düşünen biri size karşı sizin ona beslediğiniz hisleri beslemiyordur.

Bu durumda ilişkiye devam ettiği sürece hem kendi geleceğinden, hem sizin geleceğinizden çalmış olur. Zaman durmuyor biliyorsunuz değil mi?

Terk edilmek üzücü, kuşkusuz. Peki sizi terk edecek aşamaya gelmiş birinin ne yapması olağan?

Yani siz sizi sevmediği halde sırf sizin duygularınızı düşündüğü için birinin kendi hayatından komple vazgeçip ömrübillah sizi mutlu etmeye uğraşmasını mı bekliyorsunuz? Bu nasıl mümkün olabilir? Cidden soruyorum. Nasıl olacak ki yani?

bunların terk edilen/aldatılan kişide bıraktığı yaralar ve affedememe hali

Senin bakış açına göre, hissettiğin duyguların suçlusu karşı taraf, o yüzden iki eylemde de karşı taraf suçlu çünkü kendimi kötü hissediyorum. Onların da kendi hayatı var ve yaptıklarını bir ihtiyaçlarını karşılamak için yapıyor. Suçlu arıyorsan bulursun zaten. Karşılaştırma yapmak istersen kedinin evden kaçması da benzer etiketler yarayacaktır. Hayatta başımıza bir sürü kötü olay gelecektir, kabullenmeyi öğrenmek olmalı asıl hedef. Niyesini araştırmak geçmişte tutmaktan başka şeye yaramıyor, yas süresini uzatır sadece. Suck it up and move on. Kabullen ve devam et.

@robert bosch

''bir insan cözümü iliski icinde aramayip kafasinda ayriligi kurguluyorsa'' bu neden hainlik olsun? İnsanların çözüm arayıp ilişkiyi devam ettirme gibi bir zorunluluğu, ahlaki yükümlülüğü mü var? Karşı taraf ayrılmak istemiyorsa, ikimiz de ayrılmak gibi ortak bir karara varamadıysak ama ben onunla devam etmek istemiyor ve haliyle ayrılmak istiyorsam sırf ''hainlik'' yapmamak için o istemediğim ilişkiye devam mı etmeliyim?

Ciddi mi cevap veriyorsunuz, anlamıyorum arkadaşlar çünkü o kadar mantıksız ve duygusal ki bakış açınız. İşleri bu kadar arabeskleştirmeye, acı devşirmeye gerek yok. Romantik komedi filminde yaşıyorsak neden olmasın ama gerçek hayat böyle fazla hassas beklentiler için son derece sert. @peki madem ve @akhenaten çok güzel açıklamış.

benden onceki son 4 cevaba asiri katiliyorum, bana da cevaplar cok enteresan geldi ya da yaslar cok genc.
terk edilmek acisindan; arkadaslar kafaniz mi guzel? birisi sizinle olmak istemiyor, bir sekilde sevgisi bitmis, ya da farkli yerlere evrilmis yasamlariniz, yani nereden baksaniz 20-30 hatta daha fazla yildan bahsediyoruz, siz kendinizi bu kadar mi degersiz goruyorsunuz, kendi yasaminiz bu kadar mi onemsiz sizin icin sizi sevmeyen ya da artik baska yollara gittiginiz asikar olan biriyle illa yasamimizin bir noktasinda bir soz verdik diye birlikte kalmayi sececeksiniz. yani baskasinin yasamini cope atmasini birakiyorum, kendi yasaminizi niye cope atiyorsunuz?
her iliskide onarilacak ya da onarilmayacak yaralar vardir, bazen bunlara karsimizdaki tek basina karar verir ve ayrilir, yapacak bir sey yok. aci mi? aci ama arabesklestirmek herhangi bir seyi iyilestirmez.
son olarak bi tik daha mantikla bakmak istiyorum, iki insanin 20li yaslarda tanisip taaa 70 yasinin sonuna kadar, hic degismeden, hisleri hic degismeden, hayatlarini derinden sarsacak olaylar yasamadan sabit kalmalari ne kadar mumkun? herkes biz fark etsek de etmesek de surekli bir devinim ve degisim icindediler, zaman zaman yollarimiz ayni yonde evrilmedigimiz icin ayrilabilir.
ayrica aldatilmanin travmasi bambaska bir sey, yalan soylenmesi, guvenin sarsilmasi farkli bir travma. dolayisiyla yazara burada da katilmiyorum.

kassiopeia +1

Ayrica evet terk edilmenin acısıyla aldatılmanın acısı aynı değildir.
Aldatılmak daha kötüdür.
Terk etmek cogu zaman onurlu da bir davranıştır.
İstisnalar olabilir... yine de aldatilmakla eş değer değildir.

kendine ve karşıdaki kişiye saygıdan, mutsuz olduğu hâlde ilişkide bulunmanın mantıksızlığından dem vuran arkadaşlara cevaben:

burada sorgulanan mevzu ayrılmak değil, terk edilmek. ayrılmak karşılıklı ve anlaşmalı da olabilir. ama terk edilmek farklı ve "ben mutlu değilim" ile haklı gösterilecek kadar basit değil. acun'un yarışmasında jürilik yapan bir yönetmen adam vardı. karısı kanser olunca onu boşamıştı. kurduğu cümle "ben artık mutlu değilim." olmuştur herhalde, ve kendisine ve karısına saygısı da büyüktür, değil mi?

neredeyse her ilişkimde terk edildim. bazılarında aldatılmış olabilirim ama bilgim yok açıkçası, ben hep terk edildim diye biliyorum.

üstelik kendi mental sağlığı problemli biri olduğumu söyleyebilirim, yani kolay kolay yol alamam vs. ama görüşünüze katılmıyorum.

terk edilmek ve aldatılmak bence ÇOK FARKLI şeyler. terk edilmek milyon tane sebeple gerçekleşebilecek, aslında doğal sayılabilecek bir durum. bazen olmaz yani. insanca veda etmek, "olmuyor" demek kendi içinde bence tutarlı ve makul.

aldatılmak ihanetin bambaşka bir boyutu. aldatıldığımı duysam, bilsem muhtemelen çok daha fazla üzülür ve yıpranırdım.

Aldatılmak: temelde yalan söylenmesi ve ego sarsıcı etkisi var. Ve o ana kadar yasananlarin da doğruluğunu sorgulatir


Terk edilmek: temelde fazla dürüst olunması <3 ego yine sarsılır ama aldatilirkenki kadar değil... Ve yaşananlar hatıra kalır


Yüz üstü bırakma olayı saşmalik zaten ama spesifik örnek verdiğin için yazayım; Biri beni artık sevmiyorsa, yanımda durması en başta beni rahatsız eder zaten. İstersem yatalak olayım kanser olayım, sürüne sürüne tuaylete giderim ama o adamdan gelecek yardımı istemem.

@gloomy

Ayrılmak ve terk edilmek aynı şey aslında, neden böyle dediniz ki? Evet insanlar karşılıklı anlaşarak da ayrılabilir ancak bu her zaman böyle olmaz.

Benim bir arkadaşım vardı böyle bir şey yaşayan. Çok sorunlu biriyle birlikteydi, bi hata yapıp ilişkiye başladığı biri ciddi anlamda problemli çıkınca uzun bir süre paçayı kurtarmak için bir çıkar yol aradı. Ayrılmaya çalıştığında bu kişi de "hayır ben ayrılmıyorum, tek başına ayrılamazsın" gibi şeyler söylüyordu. Haliyle iş adli bir sürece evrildi.

Yetişkin bir insanın ayrılık kavramını kabullenebilmesi gerekir bence, bunu çok dramatize etmemek gerekiyor, çünkü böyle şeylerin sonu genelde hiç iyi bir yere çıkmıyor. Bazen romantik, tehlikesiz, masum görünen hisler uygun ortamlarda en tehlikeli ve kontrol etmesi zor hislere evrilebiliyor, çok gri bir çizgi bu.

2 sevgilim oldu. ilkinde aldatıldım. ikincisinde terk edildim.

kesinlikle aynı değil.

ilk ilişkim 2.5 yıllıktı. ciddi ilerliyorduk sözde. ailelerle tanışacaktık. hatta o benimkiyle tanıştı. beraber yaşamaya başlıcaktık falan... meğer 6. ayımızdan beri ara ara aldatıyormuş beni.

özgüvenim eksilere düştü. insanlara güvenim de öyle. her şey yalanmış meğer dedim. şok geçirdim. inanmak istemedim. travma oldu. hala kimseye güvenemiyorum. aşırı derecede yetersiz ve değersiz hissettim. aptal olduğumu düşündüm. aşırı büyük bir hayalkırıklığıydı. saygısızlıktı. 1 yılda zor atlattım.

..

terk edilmemde de çok üzüldüm ve değersiz hissettim ama 3-4 ayda atlattım.

@art, 2,5 yıl boyunca asla bir şey sezmedin mi

sezmedim. ilk ilişkimdi. 19 yaşımdayken başlamıştı. sonuncusunda sezdim işte. sonra olaylar gelişti.

+ antalyalilar cimridir. para harcamayi sevmezler.

baska sehirlerden arkadaslarla bulusunca o avm senin bu avm benim cafeler vs basim dönerdi. su an antalya'dan tanidigim herkes beni yürüyüse, eve cay icmeye falan cagiriyor :D

sezlong'a falan da kimse para verip oturmaz. herkes ben semsiyeyi, termosu alip geleyim diyor :D avrupai

(bkz: adı taylan olanların esmer ve yavşak olması)

antalyalıyım, sayılanlardan sadece klimayı doğrulayabilirim. hadi rakı balık benim yakın çevrenin mezhebi değil diyelim ama yazın tüm gün plajda olmayı, güneşlenmeyi geçtim denize gitmeyi unuturlar neredeyse. markete bikiniyle gitmeye de çok güldüm.

cimrilik+1
tembelliği ve araba kullanmayı bilmemeyi de ben ekleyeyim

Kendisinin en az 3 gol atacağına bahis oynadığı için karşı karşıya normalde pas vereceği pozisyonda şut çekip gol kaçırabilir. Ya da 2-0 önde ve defans yapması gereken yerde gereksiz hücüma çıkıp takımına gol yedirebilir vs olasılıklar var

yani serefsizlik agir olmus ama kesinlikle etik degil. profesyonel futbolda zaten yasak. tespit edilirse ottururler. cok buyuk futbolculara bile 6 ay 1 yil filan ceza veriyorlar. oyle ikinci lig topcusuna hic acimazlar, kariyerin biter.

(bkz: futbol disiplin talimatı), madde 57: www.tff.org

Yaşanmışı var.

www.hurriyet.com.tr

Yani evet Sergen'in yaptığı bana çok yanlış gibi gelmiyor :)

bence etik değil. futbolcu adamın bahisle işi olmamalı. zaten milyonlar kazanıyorsun kumarın da eksik olsun

herhangi bir şekilde sonucunu kendi belirleyebileceği veya etkileyebileceği şeye bahis oynamak etik de değil, doğru da değil.

yani futbolda "teşvik primi" denen bir şey var mesela. şike gibi değil. yani "şu takıma bilerek yatın, yenilin, alın size para" şeklinde değil. "karşı takımı yenerseniz size şu kadar para veririm". e zaten yeneceğiz, amacımız bu değil mi? ama iyice yenin, canınızı dişinize takın mutlaka yenin.

bunun mantıken sorun olmaması lazım, zaten yenme amacıyla çıkan takıma daha iyi oynasınlar diye maddi bir gaz veriyorsun. ama bu da hem yasak, hem etik değil, hem ahlaki değil.

etik değil. bunu yapmayan orta seviye topçu yoktur bile. dolaylı olarak bunu yaptırır topçular.

Arabayı yıkadım, berbere gittim, boş boş oturdum onun dışında. Ankara'da yapacak bir şey yok.

sevgılımın yanına gıdıyorum

bazen turıstık yerler başta olmak üzere deniz bogaz falan gezıp yıyıp ıcıyoruz

modumuza göre sonra evde cınsellık yasamaca dadluslasmaca etkinlikleri

yazın olursa 2-3 gunluk ard arda ızın alabılırsek adalara gıdıp kalıyoruz yada ıstanbula en yakın yerlerde sürtüyoruz yüzme başta olmak üzere vs.

Bu haftasonu: temizlik, ütü, tatlı yapma, yürüyüş, kitap okuma ve dizi-film izleme ile geçti.

Çocukla oynuyorum, evde ve dışarıda, yemek de yapıyorum bazen, benim için fantastik sayılabilecek denemeler yapıyorum bazen. Ancak asıl istediğim; çöpe gidecek şeyleri yüklemek, ortalığı düzenlemek, temizlemek, bazı teorik çalışma gerektiren şeyler de olabilir, bunları biraz yapmışsam iyi bir hafta sonu olarak görüyorum.

Yeme içme manasında merak ettiğim yerler oluyor o listeyi tamamlamaya çalışıyorum. Bu cumartesi herise istanbul a gittim. Pazar günü de bazı bedelleri ödemekle geçti:( yediklerimi yakmam lazımdı :/

Koşu, yürüyüş, doğa gezileri, arkadaşlarla buluşma, date, yemek, temizlik, tiyatro, konser, havuz, tekne gezisi vs.

+ alışveriş :)

- Son dönemde genellikle tarihi yerleri ve kültür-sanat alanlarını geziyoruz. Kasırlar, saraylar, müzeler gibi. Bahçeleri genellikle çok bakımlı, manzaralı ve zaman geçirilecek şekilde oluyor. Oralarda zaman geçiriyoruz. Milli Saraylar ve İBB'nin son yıllarda restore ettiği tesisleri öneririm. Hepsi birbirinden güzel ve gez gez bitmiyor.

- Yeşil alanlarda/sahillerde yürüyüş: İstanbul'un kuzeyinde Polonezköy, Anadolu-Rumeli Kavağı, Beykoz gibi yerlerde tabiat parklarında ve sahillerde yürüyüş yapıyoruz. Akşam yemeği de yiyip -genelde balık- eve dönüyoruz.

benim iş yüküm hafta sonu daha çok, o yüzden aslında hafta sonu ne yapacağımı düşünecek vaktim çok olmuyor. imkanım olursa f1-f2 yarışlarını izliyorum, 2-3 tane maç izliyorum. bitiyor zaten. boş günlerim hafta sonu olsaydı ne yapardım diye düşününce de pek bir şey bulamıyorum açıkçası, herhalde yine camış gibi yatıp maç izlerdim. kalabalık sevmiyorum. e malum doğal olarak insanlar cumartesi-pazar dışarı çıkıyor, stres atıyor... o ortama girmek istemem pek. belki haftalık yemek yaparım, evi temizlerim. birisi bir yere davet etmediği sürece evden pek çıkmam herhalde hafta sonu.

denize gidiyorum, evde dinleniyorum ya da arkadaşlarımla bir şeyler içmeye dısarı cıkıyourm.

Son zamanlarda rutinin dışında olsam da koşu ve bira içmek.

Temizlik, örgü, egzersiz, varsa evdeki ufak tefek tamir işleri. Havalar ölümcül sıcaklığını kaybetmeye başladığı için daha çok yürüyüşe çıkabilmeyi umuyorum.

Ben ateistim öncelikle, Annem hep kalkar sonrasında uyuduğu da olur uyumadığı da o anki ruh haline bağlı galiba ama sabahın uhrevi dünyasında dua falan okuyordu sanırım, ayrıca sabah namazı zaten sınav gibi bir şey sanırım ona kalkmadıktan sonra diğerlerini kılmak... bilemiyorum.

Bu ara düzenli.
Tekrar uyuyorum çünkü işe gidene kadar 2.5saatim daha var. Ama keşke uyumayip diğer işlerimi halledebilsem. Lakin uyku baskın geliyor.

annem beş vakit kılar, sadece erkenden uyuyup alarm çalmasına rağmen uyanamadığı birkaç sefer olduğunu hatırlıyorum, onun dışında sabah namazına hep kalkar, onun için opsiyonel bir şey değil. anca çok hastaysa uyanamazsa filan kılmaz, bilinçli olarak hiç pas geçtiğini görmedim.

kışın saat zaten iyice yaklaştığı için uyumadan gidiyor işe ama yazın namazdan sonra tekrar yatıp 7'de filan geri kalkar, nasıl beceriyor hiç bilmiyorum. ben sabah 4'te 5'te uyansam bir daha asla geri yatamam, sonra bütün gün maymun gibi gezerim. canım anam terminatör gibi takılıyor.

Yazın, kılıp tekear uyurum çünkü namaz vakti 03:30 civarında

Kışın, kılıp uyumam çünkü iş saatine çok yakın 7:30 da ezan okunduğu bile oluyor

Müslümanım, namaz kılamıyorum, kendimi disipline edemiyorum çünkü, hayatımda çok enteresan noktalarda kesinlikle disipline olamıyorum. Namaz kılmayı çok istiyorum, canım çekiyor yemek çeker gibi, kılabildiğim zamanlarda hem sabah namazını hem yatsı namazını kılmayı seviyorum çünkü gün içine denk gelen namazları çok planlayamıyorum. Akşam vakti de gün içine denk geliyor benim. Keşke kılabilsem ama başlayınca ya aşırı namaz kılmaya başlıyorum ya tamamen bırakıyorum, dengeyi bulamadım.

uyuyabilirsem uyuyorum. eğer uyumazsam gün çok uzun geçiyor, bitmek bilmiyor maalesef.

Kalkarken uyumaya niyetlensem de sonrasında uyuyamıyorum. Yazın erken kılınabildiği için uyuyordum ama.

Kışın tekrar uyuyacak vakit dar oluyor ya işe gitmek için hazırlanıyorum yada evden çalışıyorsam o kısa arayı verimli geçirmeye çabalıyorum sonra mesaiye başlıyorum. Harici zamanda tekrar uyuyorum.
Erken yatabilsem günü verimli geçirebilmek adına çok güzel oluyor tekrar uyumamak.

Bugün itibariyle oğlan 7:20'de servise bineceğunden ve 6:45'te kalktığından, vakit de 6.25'te çıktığından 6:10'da kalkıp uyumama uygulamasına geçtik. Yoksa 5.00-5:30 civarı kalkıp kılıp geri yatıyorduk.
Not: yatış 23:00

Düzenli kalkıp kılıyorum. Kış aylarında güneş çok geç doğduğu için namazdan sonra uyumaya vakit kalmıyor zaten. ama yaz aylarında 04:00-05:00 arası namaza kalkınca tekrar uyuyorum haliyle. yani mevsimsel olarak sorunuzun cevabı değişiyor. Fakat güneşin doğuşu esnasında uyumamak zihinsel sağlık açısından daha iyi diyor Peygamber Efendimiz (sav). Dolayısıyla yazın da olsa kerahat vakti bitene kadar uyumamaya çalışıyorum. o arada da Kur'an veya başka bir kitap okuyarak vakti değerlendirmiş oluyorum.

dini açıdan yenmesi uygun olmadığı için.

İslama göre de helalmiş.

Kesimleri tesislerde yapılmadığı, diğer kesim hayvanlarına uygulanan hastalık vs gibi kontroller uygulanmadığı için.

çoğunlukla kültürel ve coğrafi şeyler bunlar. kültüre dini de ekleyebiliriz.

bi de tarihsel olarak eşek, at vs. zaten insanlığa çok faydası olmuş hayvanlar. yemen pek akıllıca olmazdı. öyle bir kültür gelişmedi dünyanın büyük bölümünde. ya şöyle düşün mesela bugün otobüsle yarım saatte gittiğin yolu at üstünde dıgıdık dıgıdık belki 2-3 saatte alabilirdin. at olmasa yağmurda çamurda karda kışta 20 saat yürüyecektin belki. yahut öküz diyelim. koş sabana tarla sürsün. sülalene yetecek kadar buğday-arpa verecek sana. o hayvanı niye kesip yiyesin ki. yakınlarda su varsa balık tut, tavuk-horoz ye, küçükbaş yetiştir vs...

kültür böyle yerleştikten sonra zaten istesen bile yiyemiyorsun çünkü üretimi/satışı olmuyor. çünkü talep yok. e kendim yapayım desen kim uğraşır eşek-at alıp onu kesip biçmekle, yularını tutup kasaba "ustam şu atı kesiver" diyemezsin ki.

domuz da öyle mesela. çok sağlıklı bi et olmadığını biliyorum ama önemli bi protein kaynağı. bakıp büyütmesi kolay, çok yavruluyor. türkiye'de domuz etine talep olsa mesela bence fiyatı uygun olurdu, belki tavuk gibi. e niye yenmiyor? islam haram demiş, müslümanlar yemiyor. üretiliyorsa bile talep çok az olduğundan fiyatı, lojistiği, yerine göre siyasi baskısı vs. sebebiyle istesen de erişimin kısıtlı.

aşırı kaslı olduğu için sadece sinir gelir dişe. yenebilecek lezzette değildir muhtemelen.

At "diğer kasaplık hayvanlar" maddesinde serbest ama eşek tebliğde geçmiyor. Bir de sorun olan dana eti diye satarken içinde at eti çıkması zaten. Algı da buradan çıkıyor bence.

Gerisi arz talep meselesi. O da kültürel konu. At ve eşek besi hayvanı olarak üretilen canlılar değil normalde.

Tek tırnaklı hayvanların yenmesinin dinen yasak olduğuna inanılıyor.

dini yönünün bilmiyorum ancak 2 hayvanda aşırı kaslı. etleri sert olur.

Ayrımcılık yapıyoruz.

dini ya da lezzet değil. sen inek eti diye satıyorsan ve içinde at eti çıkıyorsa bunu ucuz diye koymuşsundur. Türkiye düzenli at eti yenen bir ülke değil, bir et ucuzsa ya arzı çoktur ya da kalitesiz/yaşlı/hasta hayvandan yapılan sağlıksız kesimle elde edilmiştir. Denetimden geçmemiştir, hastalık var mı yok mu bilmiyoruzdur vs. O sebeple yani yoksa dini ya da "bizi kandırıyorlar" bakış açısı değil. At eti hangi şartlar altında elde edildi onu bilmediğimizden. Yoksa Orta Asya ülkelerinde at eti baya sevilen ve değer gösterilen bir et diye biliyorum.

İslama göre helal değil. Bizim memleketin ekserisi Hanefi mezhebiyle amel ediyor ve Hanefi mezhebine göre helal değil, diğer kezhepleri bilmiyorum. Ayrıca net olarak tek tırnaklı oldukları için helal olmayanlar grubunda sınıflandırılıyorlar diye biliyorum

bence bu hayvanlar normalde seyahat, yük taşıma ve tarla surme gibi işlerde çalıştırıldıkları için biraz kutsallaştırılma yapılmıs olabılır. diger hayvanlara oranla bana daha değerli gibi geliyor. bugun mesela nasıl araba cok lazımsa o zaman da at ve essek cok lazım bısey.

At ve eşek eti yemek İslam dinine göre haram değildir, ayrıca at ve eşek etinin sert ya da lezzetsiz olduğunu da zannetmiyorum zira bu etler Avrupa'da ve Orta Asya'da oldukça tüketilen bir et türü ama adamlar tabii ki tutup ömrü boyunca çalışmış ordan oraya koşturmuş yağ oranı düşük kas oranı yüksek atların etini yemiyorlar yemelik at yetiştirip onları yiyorlar, sanırım birkaç İslam ülkesi ve ABD dışında at eti yemeyen yoktur, ABD'liler her şeyi yedikleri halde at etine karşı çok yüksek bir önyargıları var kesinlikle karşılar ama Fransızlar da ABD'de kurdukları at çiftliklerinden at getirip kendi ülkelerinde yiyorlar ironik bir şekilde. Onun dışında bizde genelde hastalıklı ya da ölüme yakın at ve eşek kesilip piyasaya verildiği için böyle bir algı var, onun dışında bu hayvanlar muhtemelen sağlıklı bile olsa gayrıhijyenik şartlarla kesileceği için yine legal bir anlayış olmayacaktır, ayrıca bu hayvanların kesimi de özel bir kasaplık yeteneği istiyor, bizde bu işler olabilecek en illegal şartlarda yapıldığı için böyle bir algı var.

Bildiğim kadarıyla at eti helal, eşek eti haram. Ancak bunların yenmemesinin asıl nedeni bence dini değil, sosyolojik.

Lezzet kısmını bir yana bırakıyorum (gerçekten iki hayvan da son derece kaslı olduğundan etlerinin lezzetli olduklarını düşünüyorum), ikisi de koşum hayvanı olarak son derece değerliler. Hele at, Türk tarihinde mitolojik açıdan da önemi çok büyük bir hayvan. Bildiğim kadarıyla atı ehlileştirip tarım ve orduda kullanan ilk milletlerden biri Türkler. Çok eski, muhtemelen göçebe zamanlarda sanırım at eti yeniyor ancak yerleşik hayata geçilip tarım ve hayvancılık yapılmasıyla birlikte at eti tüketme kültürü azalıyor.

geleneksel anlayışta yenmesi helal değil diye bilindiği için.

Kuranda yenmesi haram olan yalnızca 4 şey ifade edilmiştir. Onların haricinde dilediğiniz şeyi yiyebilirsiniz(mideniz kaldırırsa).
Bu biraz da kültürel. Nasıl ki asya'da börtü böcek ne bulurlarsa yiyorlar ama biz alışık olmadığımız için bize tuhaf geliyor.

Bu arada kurana göre yenmesi haram olan dört şey şu şekilde.
1-Domuz Eti
2-Allah'tan başkası adına kesilmiş hayvan,
3-Leş,
4-Kan

Ya ikea köftesinde at eti çıktı orda da olay oldu. O da mı haram diye? Dinle ilgili değil olay. Hmm dana köfte lezzetsiz oldu biraz da şu attan koyayım demiyor ki adam. Muhtemelen yıllarca çalışmış hayvanın kesime gönderilmesi sonucu çıkan ve hijyeni tartışmalı eti koyuyor daha ucuz olduğu için

Birinci Dünya Savaşı esnasında Bulgarların iş görmez hale gelmiş binek atları kesip yedikleri, Türklerin kayıttan düşebilmek için (sanırım sağ ön idi) bacağı kesip yanlarına alıp ölen hayvanı terkettiklerine dair kayıtlar var. Ve bu olaylar yiyecek bulamayıp hayvan yemi arpaya niyetlendikleri döneme rastgeliyor.

Yine Birinci Dünya Savaşı esnasında Kut ül Amare'de kuşatılan ingiliz ordusu'na General Townhand at yedirmek istediğinde Hintli müslüman askerler karşı çıkıyorlar. Açlıktan ilk telef olan askerler de bu sebeple Hintli Müslümanlar oluyor.

Yani Dinen bir sakıncası olmalı diye araştırıp şunu buldum. Anladığım kadarıyla kafalar karışık olunca yemiyelim olsun bitsin demişler.

www.islamveihsan.com

Şuraya bir de Hintli asker fotoğrafı bırakayım.
player.slideplayer.biz.tr

at eti yedim, pisirirken kokusu bayagi agir, ve kasli yagsiz oldugu icin pek hosuma gitmedi. ama bir aralar yasadigim sehirdeki en pahali restaurantlardan biri sadece at eti satardi, oraya gitmek kismet olmadi fiyatlar sacma sapan oldugu icin.

at yeniyorsa esek de yenir bence, yenmez diye bisey yok.

domuz da duzenli yemesem ve heryerini sevmesem de bazi yerleri oldukca lezzetli olan bir hayvan.

at eti yedim ben bilmeden. gayet yumuşak ama tatsızdı.

olaylar şöyle gelişti, ukrayna'da bi restorana oturdum, açtım menüyü fotoğraflarına bakarak yemek falan seçtim menülerinde ingilizce yoktu ve sadece yerli turistin olduğu azak denizi etrafında küçük bi yerdi., işte patates kızartmasıdır, biradır ettir falan. söyledim menüdeki fotoğraflardan göstererek. et bi acayip geldi, sonra aynı mekana arkadaş geldi 'aa at eti mi söyledin?' muhabbeti oldu.

@Mirket,

Halbuki islama göre, açliktan ölmemek için domuz eti yemek bile caizdir.

Psikolojisi bozuk insanlar yalnızdır çünkü sağlıklı iletişim kurmayı öğrenmemişlerdir ne kendileri ne de başkaları ile. Burası da bir çeşit sosyal ortam olduğu için yalnız insanların anketlerle, dert tasalarla ilgili duyurular açıyor olması gayet doğal. Olayın özü yalnızlık ve görülme ihtiyacı. Bu ihtiyaçlarını karşılama stratejileri işlevsiz olsa da denedikleri için kızmak yersiz. Ben bakış açısını geliştirmeye çalışıyorum insanlarda cevaplarım ile. Hazır olunca işlerine yarar belki diye. Çözüm önerisinin olmadığı yerde sorunları konuşmak da pek bir şey ifade etmiyor benim için açıkçası. Eğitim alana kadar tüm hayatım sempati içinde savruldu, ne dediğini bilen insan bulmak zor açıkçası bu memlekette, arayan insan bırakın kendi sözleri ile arasın. Yargılamak istersek herkesde bir sorun bulabiliriz rahatlıkla. Güzel şeylere odaklanmak hayatı daha çekici kılıyor.

Hayır beni etkilemez.

Burada geçen haftalarda ilişki soruları sorduğum için bu duyuruna çok alındım ve sana cevaplar hazırladım nawar, bunları mesajla bildireceğim. :/

Ben şahsen verilen cevapların gerçek hayatta asla yeri olmadığını düşünüyor ve büyük bir kısmını ciddiye almıyorum, tıpkı internetin geri kalanında oluğu gibi çoğu kişi üstün internet personasıyla cevap veriyor. Ne titanic'in dediği gibi burada filtresiz şekilde ortaya dökülenlerden kendime bir yol haritası veya bir sonraki adım kılavuzu devşirmeye çalışıyor ne de kendimi özel, farklı, aşmış insan addedip birilerini doğru yola sevk etmeye veya bir tutam bakış açısı katkısı yapmaya uğraşıyorum. Dediğin gibi saldım ve kasmıyorum.

@titanic kemancısı etkilenmek insan psikolojisinin doğasında olan bir şey. İnternete bakıp "kadınlar şöyledir, erkekler ölsün" diye gaza gelmem ama çevremde de benzer işaret görünce rahatsız olurum. İnterneti fazla ciddiye almama konusunda haklısın.

@hasmetizm 2046 bahsettiklerim arasında "birinin telefonuna bütün işlemlerini görecek uygulamayı nasıl yüklerim?" ya da çok toksik etiketli kız/erkek arkadaşı ile ilgili ilişki tavsiyesi arayan duyurular da var. Yoksa gönül işleri duyurusu açıp asıl sorunlu kişinin kendisi olduğunu fark edenler de var. Genel konsept karşı tarafı gömmek üzerineyken duyuru sakinleri olarak, duyuru sahibinin gömüldüğü duyurular da görüyorum bazen. Ben bunları yargılamak değil, bu tip insanların varlığı üzerinden sizin bakış açınızın etkilenmesi ile ilgili sordum bu sebeple.

@moonie nick de vermemiştir oysa ama... ahshshd "...çoğu kişi üstün internet personasıyla cevap veriyor." Böyle birkaç kişi var benim gördüğüm. Kendilerince eğleniyorlar. Buna da tav olanlar var. Bir de internette asıp kesip aslında silik olanlar var. Gerçi asıp kesmeleri "gerçek hayattaki" ezilme ile ilgili olabilir. Bunların çoğunu gözardı ediyorum. Eğlenceli ise bakılır değilse zaman ayırmaya gerek yok. Benim dediklerim öyle değil. Yani umarım öyledirler ama değil.

Türlü türlü insan olduğu, herkesin hayalindeki kişinin birbirinden farklı olduğu ve sevilmek için olunması gereken ideal bir insan prototipi olmadığı konusundaki düşüncelerimi pekiştiriyor.

genc kizligimda burda cok soru sorardim. cok da faydasini gördüm.
su an daha bisileri görmüs yasamis birisi olarak analiz tarafindan bakiyorum.
cogu yorum iyi bence burada. soruyu soran kisinin dikakte almasi gerektigini düsündügüm cevaplar oluyor. basta benim cevaplarim mesela gdflkgj saka saka

daha genc arkadaslari daha cok etkiler daha bisiler yasamis etmis yasli dinazorlari daha az etkiler diye düsünüyorum.
bir de burada muhayyer divan bir kullanci var. onun görüslerini her konuda dikkata alirim. belli ki dolu biri ve de özenli yaziyor.

tldr: önceden daha cok etkilerdi simdi daha az etkiliyor.

@hier kommt die sonne bence bu bakış açısı yüzünden şiddetin, aldatmanın, solladı diye adam öldürmenin önüne geçilmiyor ülkede.

Hep bir hatalıyı/suçluyu aklama girişimi var. Herkes çok net bir şekilde tedavi görmesi gereken kişileri, kendi çevresinde olursa bir şekilde normalleştirmeye çalışıyor. Ondan sonra "Ben Xliyim, asabiyim. Y biraz takıntılıdır ama özünde iyi insan. Z sevmese kıskanıp dövmezdi. Q biraz sorunlu ama evlendirirsek düzelir diye düşündük." şeklinde şeyler çıkıyor ortaya. Evet, örnekler uç ama bunlar genelde domino taşı gibiler.

Sorunlu karakter bellidir. Sorunun ne olduğunu tespiti için uzmana gerek var. Sorunlu olup olmadığı için değil. İnsanların kötü zamanlardan geçmesi onlara kötü olma hakkı vermez. En fazla hafifletici sebep olur. Anlayışla karşılamak ile inkarı aynı yorumlamamak lazım.

@peki madem güzel, anlamlı, işe yarar cevaplar oluyor arada. Onların bu konuda faydalı olduğunu düşünüyorum.

@robert bosch şimdi bunun için linç edileceğim ama Z kuşağı, tıpkı baby boomer'ın TV ve gazete ve X'in TV ve Facebook'tan etkilendiği kadar internetteki her şeyden etkileniyor. Çok açıklar ve çok kolay yönlendiriliyorlar maalesef. Onlar için etkilerinin zaten kötü olduğunu düşünüyorum çünkü X(twitter olan) birbirinden ve karşı cinsten nefret eden ya da sadece sığ ilişkiler yaşayıp sonra ilişki yaşayamıyor/aşık olamıyor diye dert yananlar ile dolu.

Burada yazilanlari ciddiye alacak kadar iliski ve insan bilgisinden yoksun degilim.

birazcık etkiledi ama bunun olumlu anlamda olduğunu söyleyebilirim. duyuru'yu keşfettiğimde 16 veya 17 yaşındaydım, şimdi 30'um. eskiden ortam bu kadar kalitesiz değildi. psikolojisi bozuk, karaktersiz yahut aptal insan her yerde var ama en az onlar kadar aklı başında, kaliteli olanı da vardı. o açıdan ben faydasını bile gördüm diyebilirim duyuru'nun yetişkinliğin başlangıç yılları için.

bi de hala bu tür sorulara cevap verecek olursam hep aynı şeyi söyleyerek başlarım: her insan ve her ilişkinin dinamiği farklı. burada okuduklarımız/yazdıklarımız iyi niyetli olsa dahi yanlış yönlendirebilir veya anlaşılabilir. kim ne yaşıyor, nasıl yaşıyor, beklentisi ne, ahlak algısı ne vs. bilemezsin ki abi. adam mesela burada altı yıllık ilişkisiyle ilgili soru soruyor. dört satır yazmış. insan elbette fikir almak isteyebilir ona lafım yok ama biz ne diyebiliriz ki? seni tanımıyoruz, sevgilini tanımıyoruz, ilişkinizi ve yaşantınıı bilmiyoruz vs... atıyorum konu kıskançlık olsun. kimisi yeterince kıskanç değil diye sevgilisine kırılabiliyor, kimi insan bu konularda çok daha rahat. bu tür bir soruda neye göre, kime göre cevap vereceksin veya doğruyu, yanlışı, olgunu, aptalı nasıl tespit edeceksin?

o açıdan ben genç yaşlarda daha farklı fikirler, yaklaşımlar görme açısından duyuruyu faydalı buldum diyebilirim ama artık eğer buraya ilişki sorusu soracak olursam sadece can sıkıntısından, öyle laf olsun diye sorarım herhalde. genel olarak söylüyorum tabii ama duyuru artık hele ki böyle hassas konularda kimsenin fikrine, aklına danışılacak yer değil. yani adres sorarım, kişisel bi şeyler sorarım da kendi hayatıma yön verebilecek herhangi bir konuda asla zahmet edip soru sormam. kaç kere yaşadım çünkü yani farazi konuşuyorum daha ilk cümlede "19 yaşındayım, istanbul'da yaşıyorum" yazmışım herif cevabında "nerde yaşıyosun bilmiyorum ama" diye giriş yapıyor. bu adamın bilgisini, fikrini ne yapayım şimdi.

@geveze yazar ve @michael gary scott ortak paydadaki konunuza +1 diyorum. Yani ilişki için soru sormam ama olur da sorarsam zaten hayatımı buna göre yönlendirmem.

Yine bazı sorular ve cevaplar @Yourcousinmarvinberry'nin bakış açısı aksine farkında olarak ya da olmayarak insanları etkileyebilir. Bunu bilinçli ya da bilinçdışı şekilde tecrübe edebilir insanlar bu da doğal. Sübliminal mesaj ile hamburgere sex yazmak zorunda değiliz. Haberlerde ya da sosyal medyada tekrar eden bazı konuların aslında ufak tefek olaylar olmasına rağmen bu derece büyümesinde ve "Dünya'nın en büyük sorunu" haline gelmesindeki konu da bu.

Yani bahsettiğiniz kişiler zaten toplumun içinde yaşayan stereotipik insanlar/durumlar. Dolayısıyla aynıları ile ya karşılaşıyorum ya da bu kişilere maruz kalanların anlatımlarından biliyorum.
Yeni bir şeyle karşılaşmadığım için etkilemedi dolayısıyla.

Valla onların bakış açıları, ilişkilere bakış açımı pek etkilemiyor demek istiyorum ama karşılaşılan olaylar karakterler sonrasında hayatımıza ve algı dünyamıza bu tür olayların ya da insanların da var olabildiği farkındalığı ile devam ediyoruz. Dolayısıyla normalin ne olduğuna dair kavrayışımızı ister istemez etkiliyordur diye düşünüyorum.

Onun dışında genelde ilişkiler konusunda biraz "gundi" olduğum için burdaki soruları ve yanıtları görünce vay be böyle (düşünen) insanlar da varmış demek diyorum. Bir de buradaki profile bakınca Camus'nun da dediği gibi bazı insanların normal olabilmek için nasıl olağanüstü enerji sarfettiğini görebiliyorum.

Sorunlu kişiler her yerde var. Burada da olabilir ama dünyaya farklı açıdan bakan güzel tespitleri olan çok yazar var. Onların bakış açılarını okumak çok güzel.
Duyuru bakış açımı pek etkilemedi ama tetikte olmamı sağladı. Ayrıca; bu duyurudaki dünya ile benim yaşadığım yer arasında çok fark var. Duyuru profili Avrupa ise benim çevrem urfa gibi diyeyim örnek veriyorum tabii. Ben daha çok anadolu'da yetiştim. mesela buradaki bir erkek sevgilisinin karşı cins ile tatile gitmesine birşey diyemez ama benim çevremde buna karşı çıkan çok kişi oluyor.
Demek istediği duyuru profili ile yaşadığın yer arasında fark olabiliyor. Birde buradakiler eğer senle yüzyüze buluşmadıysa pek tanımıyorlar yazdıkların üzerinden çıkarım yapıyorlar.

@encokbenisevinnolur daha izole yaşayanlar ya da yaşı daha küçük olanlar etkileniyordur diyebilir miyiz o zaman? Bu da Cem Yılmaz ve Evlilik Programları muhabbeti gibi oluyor sanırım.

@Amaranta ursula işte İstanbul'da, İstanbul'da da artık kantonlaşmış bazı mahalle ve ilçeler dışında yaşayanlar daha farkında oluyordur belki ama işte yaşanan yere bağlı olarak daha farklı insanlar ile karşılaşmak olası. İnternet ve ulaşımın kolaylaşması ile artık homojen küçük kümeler yerine böyle büyük yetmiş iki buçuk millet muhabbeti oluyor artık.

@komando kani var bende işte yaşanan yerlere bağlı böyle bir konu var elbette. Onun dışında katılıyorum. Gerçekten güzel yorum yapanlar, hatta olay örgüsünü takip edip "şu duyurunuzda böyle yazmıştınız" diye girenler var. Zaten o kişilerin yorumları ya da bazı duyuruları yoksaymaları olmasa bu bahsettiğim konu yüzünden belirli başlı kanalları komple engellerdim :)

Ukrayna istilasinda, Rusya zaten uzun suredir sinirlara ordusunu yigiyordu. Ustune Rusya'ya "Neden askeri oraya yigiyorsun?" dendiginde "hiic" diyolardi, sanki kimse anlamamis gibi. Istila etme, saldirma ihtimali hep konusuluyordu yani ve Rusya bir gun "kandirdim" dedi saldirdi. Bilinmeyen birsey yoktu ortada.
Israil durumu daha farkli, Hamas bir sabah sinirdan havadan ve yerden olmak uzere saldirdi, 1-2 saat icinde 1200 e yakin insani oldurdu. Kimse boyle bir saldiri beklemiyordu. Bu sebeple zaten Israil hukumeti asiri elestirildi, nasil istihbarat yapilamaz diye.

Diger ulkelere dair bilgim yok.
Ama Turkiye'de bunun olmasini saglayacak bir sebep yok. Etrafimizda bize saldirip cikar saglayacak gucte sinir komsusu yok. Amerika neden saldirsin? Avrupa neden orta dogu ile tamponunu yok etsin.

Savaşlar hep ben geliyorum der ama ben iktidara güvenemiyorum yine de. Çok özgün durumlar yaşattılar, bunu da literatüre ekleyebilirler:) Lakin şu an uluslararası olarak tr'nin bir iddiası kalmadığı için şu an bir savaş riski görmüyorum. Yine de tümevarım şunu söylüyor: savaş "ben geliyorum" der.

genel olarak herhangi bir savaş aylar öncesinden "ben geliyorum" der. hatta birkaç hafta öncesinde çoğu ülkenin vatandaşlarına orayı terk edin demeye bile vakti olur. ukrayna'da olduğu gibi.

türkiye bu bahsettiğin ülkelerden çok farklı. nato üyesi olması askeri açıdan çok şeyi değiştiriyor. en büyük 10 ordudan birisine sahip olması çok şeyi değiştiriyor. batı ve doğu arasında sürekli bi gel-git üzerine kurulu dış politikası çok şeyi değiştiriyor.

türkiye'nin ukrayna gibi topyekün savaşa girmesi, dünya savaşı çıktı demek gibi bir şey.

Ukraynalı arkadaşım ile geçen konuştuk öncesinden biliyordum aslında dedi. Ama hatırlıyorum ki savaş çıkmadan önce ailesi ile çok tartışıyordu. Ailesi ona "paranoyaksın, ilaç tedavisi görmen lazım" falan diyordu savaş çıkacağından emin olduğu için. Yani iki görüş de mevcuttu diye anlıyorum. Bir de arkadaşım Ukrayna'da Kırım'ın 2014'te ilhak edildiğini bilmeyenler vardı, şimdi de savaş yokmuş gibi yaşayanlar var dedi. Onun gözlemleri bu şekilde.

Tehlike var.
Dertleri bizi Orta Asya'ya geri göndermek ama bir çok devlet için de
önemliyiz.
O nedenle bir savaş çıkacağını sanmıyorum.
Batının zaten bizim için olan niyetleri ortada. Allah (celle celaluhu)tan Rusya da şu an Ukrayna ile uğraşıyor da kendi yolumuza bakıyoruz.
Yoksa Rusya,özellikle Suriye yönetiminden aldığı destekle İdlib bölgesini daha fazla karıştıracak ayrıca yeni bir göç dalgasına sebep olacak. Neyse ki uzun zamandır Suriye'ye geri dönüşlerde de artış var diye biliyorum.

görebiliyorsan evet savaş öncesinden "geliyorum" der. ekşi'de senelerdir yazıyorum. rusya ile ukrayna arasında savaş olacağı belliydi.

maalesef yanılmayı çok istemekle beraber türkiye'nin de yakında savaşa gireceğini düşünüyorum. üç sene, beş sene, 10 sene... onu kestirmek zor. ama bu ülkenin mevcut dünya düzeninde bu şekilde var olmaya devam etmesi mümkün değil.

"türkiye'ye rusya dışında savaş açabilecek ülke yok" argümanına da katılmıyorum.

sadece ordu içerisindeki bir klik coşsa nur topu gibi iç savaşımız olur. dışarıdan müdahale olmasına gerek yok. kaldı ki trakyasından suriyesine her an ülkemize dalabilecek on binlerce asker/silah var. maalesef.

ukrayna olayı doğru bir örnek değil. ukrayna (özellikle devlet başkanı) amerikanın maşası durumunda. amerika saldır diyor saldırıyor. ukraynanın öyle topraklarını, ülkesini savunması gibi bir durumu yok. tamamen nato sınırlarını genişletip rusyayı daha çok sıkıştırmak için planlanan bir olay. yıllardır bunun alt yapısını oluşturdular. rusyanın tüm uyarılarına rağmen bunu gerçekleştirdiler.

zaten dikkatli bakınca sıra türkiyeye geliyor. şuan çevremiz amerikan üsleriyle çevrelenmiş durumda. (git:image.hurimg.com )
amerika yıllardır yunanistan ana karası ve yunan adalarına asker yığıyor ve yeni üsler açıyor. keza suriye kuzeyi ve kuzey ırak amerika kontrolünde. Bulgaristanda öyle.

bunun yanında istilacı türlerle ülkenin demografik yapısını değiştirmeyi başardılar. ilerde bizi bir iç karışıklık (savaş boyutuna varır mı bilmiyorum) bekliyor.
şuan iki tarafada (rusya ve abd) eşit mesafede durmaya çalışıyoruz. ama kamala harris seçilirse üçüncü dünya savaşı ihtimali hiç olmadığı kadar yüksek olacak. muhtemelen israil-suriye-iran ve türkiye çevresinde şekillenen bir savaş olacak.

eğer bir yığınak arıyorsanız abd'nin dedeağaç'a yaptığı yığınağa bakın. oraya binlerce savaş aracının sevkiyatının amacı nedir? ilginçtir ama rte'de bir yerde bundan bahsetmişti sanırım. böyle şeyler maalesef açık konuşulamıyor ancak satır aralarından çok şey çıkabiliyor.

türkiye'yi savaş çıkarılacak bir coğrafya olmaktan uzak görüyorum. avrupa için çok tehlikeli. hepimiz görüyoruz ama insanlık halinden dolayı basiretimiz bağlandığı için dillendiremiyoruz. türkiye yavaş yavaş çözülüyor. demografisi değişti, insanları kendi ülkesine soğudu. çözülen bir ülkeye savaş açmak çok mantıklı değil.

İktidarın ulus devletten, ümmet devlete geçiş projesi var. Bunun için her şeyi yapar. Savaşa girmekte dahil.

Şu an yeni anayasa yaparak geçmeyi deniyorlar. Olmazsa, bir anda farklı durumlar çıkabilir. Savaş bence iyi senaryo olur bu durumda. İç savaş çıkartırlarsa, durum vahim.


.

e yaşanır tabii... halihazırda bazı filtrelerden geçmiş ve hayata bakışı az buçuk birbirine benzeyen (en azından eskiden) insanlar birlikte bulunuyo. elektriklenme için çok doğru yer bence. destekliyorum

garip olur mu? olabilir ama kimin umrunda... hayatının aşkını bulup geçmişine de bakmazsın artık 2024

@abuzer, geçmişine bakmak değil aslında demek istediğim. Sık gittiğin mekana sevgilinin eski sevgilisinin gelmesi gibi bir tuhaflıktan bahsediyorum.

Bro sen herhangi bir yerde de biriyle tanışsan yine eski sevgilisiyle aynı ortamda bulunma ihtimalin olabilir, kaygıdaki sığlık biraz bundan kaynaklanıyor kimsenin geçmişini kurcalamazsak sorun da çıkmaz kanaatindeyim.

@Kaleci Saçlı Yırtıcı Forvet, pek aynı şey değil sanki ya?
O mekanda düzenli takıldığını biliyorsam gitmem mesela oraya. Tek seferlik denk gelmeden bahsetmiyorum çünkü.

o cevabi görünce ben de benzer düsündüm.
burada cok dating dönüyor/dönmüs :)
reddit'te mesela böyle bir sey olmaz heralde ama burada oluyor.

Benim kontenjanı da biri kullanmış demek ki.

@Mehmettheslim, soruyla hiçbir ilgisi olmayan cevabını silersen sevinirim dostum, gereksiz kalabalık yaptı.

İlişki yaşayan olmuştur mutlaka. Neden olmasın. Zeki komik kafa kişiler var burada. Eskiden vardı ya da.
Teklifler de almıştım ama olmadı o zamanlar

hayır canım niye herkes birbiriyle ilişki yaşasın ama burası küçük bir komünite, bazılarımız yıllardır buradayız. çoğu insanın karakterini, düşünce yapısını vs. iyi kötü anlıyorsun sürekli buradaysan. zaman içerisinde tanışıklık, arkadaşlık, dostluk, sevgililik vs. olabiliyor.

ben duyuru'dan iki sevgili yaptım mesela. allah seni inandırsın olay tamamen kızların "slm tanışalım mı" demesiyle başladı, gerçekten. yani olur, olmayacak şey değil ama burayı herkesin birbirini gondiklediği bir orgy ortamı olarak düşünmek de doğru değil elbette. insanın, iletişimin olduğu her yerde sevişme/öbüşme olur. duyuru istisna değil.

kulağıma gelmedi ama yüzde yüz eminim ki benim hakkımda da bissürü dedikodu yapılıyordur, eminim. aynı şey bunu okuyan duyurucuların en kötü ihtimalle yüzde 50'si için geçerlidir.

burası küçük bir sanal köy gibi. affedersin seksi de dedikodusu da eksik olmaz. insan doğası.

bak dissendium eski sevgilisi yüzünden kafayı yedi. adamı aforoz ettik. millet yedek hesaplarına kadar buldu. çocuk gönül rahatlığıyla duyuru açamaz oldu. yahut birisi çıkıntılık yaptığında hemen dikkat çekiyor, tepkiyi üzerinde topluyor vs...

aynı şeyleri ben de yaşadım. o zaman yaşım genç tabii, üzüldüğüm ve kırıldığım oluyordu. duyuruyu hafife alma. genel olarak insanların bir arada bulunduğu hiçbir ortamı hafife almamak lazım. buradan evlenip çocuk yapan da çıkar, birbirini dolandıran da çıkar, birbirini vurup öldüren de çıkar.

Valla ben buradan kimseyle sevgili olmadım. Ama görebildiğim kadarıyla burası Dallas'a dönmüş. Normal de geliyor bir noktada. Bazılarının neredeyse tek (sosyal) hayatı buradan ibaret. Etkileşim olmaması kaçınılmaz.

İnsanlar Okey Plus'tan sevgili ediniyor buradan niye edinmesin.

ben dahil değilim istatistik amaçlı bilgi veriyorum.
niyetim de yok.

10 yıldır falan duyurudayım, tek bir kişiyle bile tanışmadım ya da arkadaşlık kurmadım. istisnayım galiba.

Buradan sevgili yapmadım. Birçok kişi yaptı. Sonra ayrıldı yine buradan başka sevgililer yaptılar. Hatta çeşitli iletişim kanalları ile gruplar kurup BBG evine çevirdikten sonra yürüyen yürüyor sevgili olan oluyor ve o kanallardaki gruplar ölüyor. Daha sonra yenisi açılıyor diye devam ediyor.

Biraz tuhaf oluyordur tabii ki. O yüzden rahat soru sorabilmek için yeni nick alanlar da var. İlişki sırasında her gün ve günün büyük bir kısmında görüşmek -şimdi aşktapar tayfa şiirsel bir dille güzel bir şeymiş gibi övecek ama- güzel bir şey değil. İlişkiyi de yıpratıyor. Bir de ayrılınca aynı yerde olmak rahatsız edici tabii ki. Bu sebeple okulda aynı sınıftan ya da iş hayatında aynı ofisten biri ile sevgili olmadım hiç.

Benim bunlarla sorunum yok da asıl takıntılı ve ruh hastası kişiye denk gelmek kötü. Düşünsene buradan bulup sevgili oluyorsun sonra yürümüyor ve bir sebepten ayrılıyorsun. Sapık gibi her duyuruna dadanıyor. Özel konuşmalarınız üzerinden gelip laf çarpıyor. Başkaları ile iletişimini sabote etmeye çalışıyor. Duyuru açıp laf sokuyor falan. Düşman başına.

16-17 senedir buradayım. benim hakkımı kim yediyse haram olsun :)

yok valla, değil iliskiyi yazistigim biri bile yok, nick aşinalığını saymazsak kimseyi tanimiyorum. 2006'dan beri burada olduğum halde :)

buradan duyurudaki ruh eşime sesleniyorum,

- seni kimler aldı? kimler öpüyor seni?

herkes gelip ben sevgili yapmadim yazsin da suraya onlarin da sevgilisi olsun :P

Biz tam numlock ile ilişki yaşayacaz derken grimavi'nin aklımı ve kalbimi aynı anda çelmesi sonucu kendisine buradan (göz önünde, ulu orta, mesajla falan değil yani) evlenme teklif ettin, o da bana hemen düğünsüz börtü böceksiz kır nikahı ve yosunsuz hayvansız taşsız denizi olan bir balayı ayarlamaya başladı, en son bu şekildeyiz. Durumumuz nedir bilmiyorum.

@grimavi naber sevgilim?? :))

(Bu arada kendisini tanımam etmem o beni hiç tanımaz)

bu oranın çok yüksek olduğunu düşünmüyorum.

7-8 yıl önce, burası daha samimi ve herkes birbiriyle tanış sayılabilecekken biriyle buluşmuştum. Yüz yüze görüşünce pek bir şey hissedememiştik ama olsaydı devam ederdik herhalde. Kendisi birkaç yıl önce banlandı, sonra ''...2'' şeklinde ilk nickini kullanarak tekrar hesap açtı ama o da banlandı. Şu an başka isimlerle buradaysa bilemeyeceğim, gerçi olsaydı yazım stilinden anlardım.

Onun dışında dönem dönem sohbet ettiğim ve o sohbeti ilerletmek isteyenler elbette oluyor. Daha çok fikir beğenip yaklaşmayla başladığı için buradan bir ilişkinin devam etmesi daha kolay bile olabilir. Burada tanışıp evlenenler olduğunu da biliyorum, nick vermeyeyim.

Bu arada sırf bu amaçla burayı kullanan, pusuda bekleyen bir güruh var. Zibilyon yıl önce burada ilk hesabımı açtığımda kadın olduğumu anlayan beş altı erkek kişi damlamıştı mesaj kutuma. Üç beş ay önce bu hesabı açtıktan çok kısa bir süre sonra da aynı kişileri mesaj kutumda buldum. Hala buradalar, istiyorlar, talep ediyorlar, bekliyorlar. :d

İlişkiden çok daha fazlası da var aslında. Bu kulaklar neler duydu...

-bir de eski halini görecektiniz buranın, tey tey. tur dönüyorduk.-


hayu kendinize gelin, burası da bir toplum, burada da insanlar diyalog kuruyorlar. okulda da tanıştığınız birlikte olduğunuz insanların eski manitaları da aynı okulda olabilir.. okul kelimesini iş, kurs, klüp vb değiştirip baştan okuyunuz.

Etrafımda hiç bu ilişkiye benzer bir ilişki görmedim.

Kendim de böyle bir deneyim yaşamadım. Fatih gibi bir insanla bırak evlenmeyi arkadaş olmam. Benim ilişki yaşayacağım kişinin benim erkek versiyonum olması lazım. Hiç mütevazi olamayacağım.

Ben bu diziye şöyle başladım. En yakın arkadaşlarımdan birisi bir akşam mesaj attı ve dedi ki “X ile evlenseydin hayatının nasıl olacağının dizisini yapmışlar.”
Gerçekten de öyle.

Arkadaş da duyuruda, hanımı da buralarda sanırım. Mutsuz olsalar duyardık. Duyuru küçük yer malum, herkes her şeyi biliyor.

dogalarin hayati kayar, fatih yoluna bakar

Çevremde yaşayan var. Doğaların hayatı kayıyor, Fatihler yeni Doğalar bulup yoluna bakıyor ve finalde ise Sümeyyelerle evleniyor. +1

Muhafazakar erkek & seküler kız ilişkisinden hayır geldiğini görmedim. Kadının kendini “yontması” bekleniyor. Olmayınca da uyumsuz damgası yiyor. Seküler kadınlar boşanmaktan korkmadığı için boşanmayla bitiyor. Bu konuyu kızılcık şerbo üzerinden sosyolojik olarak inceleyen çok güzel bi yutup yayını var, tavsiye ederim; scotopia / haram ayva

youtu.be

benim universitede ki iliskim :D, fatih'in aile yapisi gibi sahte dinci insanlarda degillerdi daha gelenekci bir ailesi vardi diyim.

Bana surekli din ile ilgili seyleri dikte ediyordu ama tam din de degil mesela hapsurunca arapca biseyler diyordu. en son evlenince bayramlarda onun elini opmem gerektigini soyledigini hatirliyorum, sok olmustum. biz de annem bayramlarda el opmeye zorlar ama babam kimsenin elini opmemize izin vermez.
dusununce beni calistirmayacaksa falan operdim ama o da isi ne gelmiyordu :D.

kendi etrafımda görmedim. yürüyeceğine de asla inanmıyorum.

muhafazakar ailede büyümüş allahsız gomaniz bir erkeğim. ailemi çok severim. hayat görüşü olarak farklı olsak bile delikanlı, dürüst, düzgün, tutarlı insanlar olduğunu düşünüyorum. bizde mesela ben çocukken kız kardeşime nasıl ihtimam gösteriliyorsa, o nasıl "namuslu" yetiştirilmeye çalışılıyorsa aynı baskı benim üzerimde de vardı: "elinin kiri" durumu yoktu, bir haytalık, serserilik yapacak olsam döner tekmeyi kafama yerdim yani.

kızılcık şerbeti'ni anamın yanında yaşadığım, ayrıca odamın olmadığı dönemden biliyorum, gerçekten az izlememişimdir. türk halkının sinir uçlarıyla oynamaya yönelik sansasyonel bir yapım olduğuna inanıyorum. gerçekte böyle bir ilişki yürümez. imkanı yok. bak neo-nazi bir almanla sovyet aşığı bir rus evlenip mutlu olur ama doğa ve fatih gibi iki tane insan bir araya gelemez. ünlü düşünür rammstein'ın da dediği gibi feuer und wasser kommt nie zusammen. saçmalık.

Daha fakir versiyonunu gördüm.
Mutlu değiller.

Bu tür zıt hayattaki kişilerin ilişkilerinde maddiyatın bir önemi yok, hayata bakış, kafa yapısı bambaşka olan ilişkiler bir noktada çatlar hem de o çatlak çok derin olur.

Kişisel hayatımda çok dindar insanlara tahammülüm yok. Ayrımcılık bu diyebilirsiniz ama eminim onların da benim gibi insanlara tahammülü yoktur.

Tam bu ayarda üç kişi biliyorum. Üçünde de erkek tarafı zengin. Üçümde de kızlar çok genç yaşta evlendiler.
İkisi boşandı. Biri üniversiteyi bırakmıştı yeniden başladı. Diğeri üniversiteyi bitirmişti, edepli! yaşaması karşılığında şu an aldığı maaşın çok çok fazlası nafakayla gayet güzel yaşıyor, çocukları karşı tarafa verip yeni bir evlilik yapacak.
En sonuncusunun durumu pek iyi değil. 18 olduğu için evlendi. Sadece annesi hediye olarak o dönem istanbulda bir yerde villa almıştı. Kız 25 olmadan 2 çocuk yaptı. En son yatakta boğazının sıkıldığını biliyoruz. Boşan dedik kıskanıyorsunuz dedi o zamandan beri iletişim kurmuyoruz. Ne durumda bilmiyoruz kimsenin iletişimi kalmadı.
Özet üçü de aynı insan değil. Arkadaşları, hayalleri, hayatları bambaşka. Üçü de parlayan türde insanlardı, yazık ettiler. Para açısından çok iyiler ona bir şey diyemem. Bir yıllık maaşımı bir ayakkabıya veriyorlar ama allahın bedavaya alın lan azcık yararlanın dediği güneşe bile kocaları ve kaynanaları ne kadar isterse o kadar yakınlar.

nereye başvuruyoruz

TR vatandaşlığının bir avantajı yok. Vatandaşlıktan çıkanlar mavi kart alabiliyor oy verme hariç Türk vatandaşlığından farkı yoktu. (gerçi bu sadece Almanya veya AB için çıkmış bişey mi emin değilim)

Mesela Hollanda çifte vatandaşlığa izin vermiyor, bir akrabam oranın vatandaşı olmak için TR vatandaşlığından çıktı.

ABD'de vergi sıkıntısı var diyorlardı, dünyanın neresinde yaşarsan para kazanırsan yine de ABD'ye vergi vermen gerekiyor. Seyahat özgürlüğü ve tehlikeli bi durumda devletinin arkanda durması açısından ABD vatandaşlığı iyidir.

@Mehmettheslim
Amerika'da yaşayacaksın dememiş.
vatandaşlığı alıp Türkiye'de mis gibi yaşarım ülkemiz yabancılar için cennet;)
(bkz: vatandaşı olmasan aslında eğlenceli ülke)

Amerikaya bebek katili diyip oradan vatandaslik alan cocuklarini okutanlar varken bazi yorumlar bana inandirici gelmiyor kankitolar

Olmaz.
Tabi tek neden bu değil ama özellikle bu seçimlerinden sonra ortalık daha da gerilecek oralarda. İdeolojik ayrışma var.

tc kimliğinin bir avantajını 30 yaşıma kadar görmedim, bundan sonra da göreceğimi sanmıyorum.

Tabii ki kabul ederim. Devlet vatandasina nerde sahip cikiyor ki? Bi refah da saglayamiyor. Ulkede ikinci sinif vatandasiz zaten turkler olarak. E yurt disina gitsen vize kuyrugundasin. Ben hicbir avantajini gormuyorum tr vatandasliginin.

akebeli dayı gibi konuşacağım ama kabul etmem, türk vatandaşlığımı silmeseler de etmem. burayı çok sevdiğimden değil abd'den nefret ettiğim için. pü pü allah korusun.

ayrıca tr vatandaşlığının silinmesi sıkıntılı bir durum. tamam abd vatandaşı birisi muhtemelen iyi kazanır, istediği zaman da pek sorun yaşamadan girip çıkar türkiye'ye ama bilmiyorum ya benim ailem, sevdiklerim vs. ülkenin durumundan memnun olmasam bile türkiye'de yani. doğup büyüdüğüm topraklara yabancı olarak girebilmeyi, işte oturum iznine başvurmadan ne kadar kalabilirim diye bakmak zorunda olmayı istemem. anam, kardeşlerim, yeğenim, arkadaşlarım vs. sağ olduğu sürece çok sevdiğim başka bir ülke vatandaşlık verse dahi tr vatandaşlığımı kaybetmek istemem. isterse dünyanın en berbat köşesi olsun, doğup büyüdüğüm ve neredeyse her şeyimi yaşadığım topraklara yalnızca bir yabancı olarak girebilmek benim zoruma gider, üzülürüm.

Ruhumu bile satisa çikarabilirim USA için, vatandaslik ne ki.

kabul ederim. sebebi çok basit. abd'de rahatça ikamet edip çalışabilmek için. abd'yi çok seviyorum

asla. ben bu topraklara aitim ve önceliğim her zaman kendi ülkemin vatandaşlığı olur. söylediğiniz durum sanırım yalnızca iltica durumunda geçerli ki bu benim kabul edemeyeceğim bir durum.
2 yıl önce green card başvurum olumlu çıkmasına rağmen süreci hiç ilerletmedim bile. bi hevesle başvurmuştum zaten çıkmaz diye. gezip tozmalık gittim pek çok yere, gezmelik gidişler çok da güzeldi ama uzun süre başka bir yerde kalamıyorum ben ki amerika dışardan gözüktüğü gibi de değil pek çok konuda. gidip dönen de çok etrafımda. abd'de pek çok yeri gittim gördüm turistik olarak gayet güzel ama uzun süreli yaşam bana göre değil.

ABD pasaportu verilirse asimile olmam en fazla 10 dakikamı alır, 1,5 gün sonra falan belediye ile kavga edecek kadar oturduğum muhiti besinimseyip sorunlarıyla dertlenecek ve çözüm arayacak duruma gelirim.

Sirf bir zarari yok diye isteyebilirim ama cok da onemli degil. Bu arada hollanda cifte vatandasliga izin vermiyor denmiş ama bu nedir yeni birsey mi? Normalde izin veriyor çünkü.

Benim uzun bir süredir mevsim farketmeksizin kötü geçiyor. Çok üzücü şeyler yaşanıyor.

Uzun zamandır yoksun, ben dahil çok özleyenin var :)

Rahat, keyifli :)

Efssoooooo en kötü yılımız boyle olsun

@rock: işe başladım, ondan önce de grup kurdum, oralarda konuşuyoruz. Bekleriz bebeyim. Çok teşekkür ederim güzel sözlerin için.

Ortalama; İyisiyle ve kötüsüyle ortalama geçti.

Haziran: 9 günlük resmi tatil, görece sakindi ve bundan çok memnum oldum. Takip eden haftada yurtdışı gezisine gittim. İki Avrupa ülkesinin başkentlerini gördüm. Beklentimin altında bir gezi oldu ama yine de güzel tarafları var.

Temmuz: 20 Temmuz'a kadar destekledim. Sonrasında acayip gergin bir iş ortamı yaşadım.

Ağustos: 20 Temmuz'da başlayan gergin bir ortam, Ağustos'un ikinci haftasına kadar devam etti. Ortam bu haftanın başına kadar anca sakinleşti.

cok hizli gecti. haziran ve temmuz ayi benim icin cok yogundu. agustos tatil ayi. eylül tekrar yogun. büyük bir problem yasamadim. kendi yagimda kavrulmaca.

gelip geciyor iste hayat :)

ayağımı suya sokamadım, cepte para yok dışarıda oturup kahve içmenin bile hesabını yapıyorum. çoğunda da evdeydim.

Olmak istediğim yerdeyim. Şükredeceğim bir yaz oldu. :)

Biraz buruk: www.eksiduyuru.com

Nereden başlasam bilemedim...

Bir gruba girdim. Grup admini deli mi nedir? Durduk yerde küfürler, hakaretler. Sinir krizleri. Admin soru soruyor, cevaplayana küfür ediyor. Millet efendice niye küfür ettin diye soruyor BAM! gruptan atılıyor. Grubun yarısı böyle eridi. Şimdi kendi kendine yazıyor, eeee ayrıntı sorun yoksa muhabbet akmıyor ha diyor ahahhaha. Lan ne insanlar var. O admin grubum dediği boz çöplükte yalnızlıktan kuduruyor. Biz de kıs kıs gülerek izliyoruz. Yeni grup kurduk "O admin ve köpekler giremez" yazıyor grup girişinde.

çalıştım çalıştım paramı alamadım...

:(

bok gibi. netten çalıştığım için okul olmadığında yazları anamın yanında geçiririm. bu sefer ekstra zordu bizim için. kazandığım yetmiyordu, borcum vardı. anam haklı olarak kendi tabiriyle saçımı başımı yolmaya her an hazırdı. neredeyse 10 yıldır her yazımı annemin ve kardeşimin yanında geçiririm... ilk kez bu sefer kötü hissettim. boşuna yaşıyormuşum, hiçbir şeye yaramıyormuşum gibi geldi.

So bad

yaprak gibi geçti.
solmuş bir yaprak gibi.

@shepard seninki felaket geçmiş. Geçmiş olsun. Dejavu oldum ben de.

Benimki kötüydü ya. Taziye filan. Hiçbir şey anlamadım.

Mesleğim için yıllardır geçmeye çalıştığım sınavları bu sefer geçtiğimi öğrendim o açıdan iyi bir yaz oldu.

şükür sorunsuz geçti. eşimin gebelik haberini de aldık. şimdilik her şey yolunda. son tatili de haftaya 30 ağustosa bağlayarak yapacağız. umarım hepimiz için güzel geçmiştir.

fena değil ya baya güneşlendim bu yaz. fedon gibi giydim slip mayomu. karardım zenci gibi. midye topladım. dibe daldım denize düşmüş şeyler buldum. güzel insanlarla tanıştım. yazı seviyorum.

Rezalet

Kötüye daha yakın bir "fena değil" denebilir.

Henüz tatile gitmedim bunun etkisi olabilir.
Yaza tapan biri olarak bu yaz artık buna dayanamayıp kış insanı olmaya karar verdim bunun etkisi olabilir. Dayanılmaz bir sıcak var ve mahvoluyorum.

İşimde net bir sıkıntı yok inişli çıkışlı bir şekilde devam ediyor.

Tatil zamanıma az kaldığı için şu sıra biraz yoğunlaştım iş bırakmamaya çalışıyorum ve hafiften heyecan başladı, alışveriştir, plan programlamadır böyle ufak heyecanlarla geçiyor günler.

Ben hala Turkey kullaniyorum, aliskanlik, resmi isim degisikliginin ne kadar yaygin bilindiginden emin olmadigim icin hic dusunmedim bile.

Mbond +1
Benim de hiç aklıma gelmiyor. O kadar is varken pek aklima gelmemesi normal.

Mbond+1

Benim yöneticim aşırı takıntılı “Türkiye” denmesine. 1-2 toplantıda Türkiye dedim, karşı taraf anlamadı ilk söyleyişte. Sonra da bir daha da kullanmadım. Zamanla aşırı yaygın bir hale gelir, karşı taraf kendiliğinden “Türkiye” der, o zaman kullanırım. Şimdi Turkey/Türkiye düzeltmesini toplantı ortasında yapacak kadar vaktim yok.

Yazışmalarda Turkiye yazıyorum muhakkak. Konuşurken de kullanmaya çalışıyorum ama çoğu zaman ağzımdan Turkey diye çıkıyor. Muhatap olduklarım Turkiye deyince de anlıyorlar, sorun olmadı.

refleks olarak ilk turkey çıkıyor elimden/ağzımdan ama turkiye diye düzeltiyorum hemen. bizim ve dünya'nın alışması 3-5 ayda olacak şey değil ama 3-5 yıla oturur herhalde

Ben Turkey yazıyorum da benim eski şirketteki global'deki herkes Türkiye oldu niye öyle yazıyorsun diyip duruyorlardı. Websitesini, raporları vs hemen güncellemişlerdi.
Tayyip getirdi onu o yüzden kullanmıyorum ben diyip ülkemizin tanıtımını doğru yapıyordum ben de lol.

Türkiye olarak yazıyorum.

Turkey yazıyorum.

www.iletisim.gov.tr

Turkiye yaziyorum, resmi isim neyse o olmali.
konusurken Turkey'e alismisim, ben Turkey diyorum ama yabanci arkadaslarim Turkiye diyor, sempatisi olanlar.

türkiye diye yazıyorum ben. onların ne dediği çok umrumda değil. türk olmakla gurur duyan ya da utanan birisi değilim. mantıken akıllarında türkiye diye yer etmesinin daha makul olduğunu düşünüyor, o yüzden öyle yazıyorum

yazılı şeylerde Turkiye yazılabilir, konuşurken Turkey devam.

Yalnız Birleşmiş Milletlerde 6 ana dil varmış. Sadece İngilizcesi değişti galiba :D Fransızlar Turquie Almanlar Türkei demeye devam edecek. Bazı yabancılar da ülkenin adı değişti sanıyorlar, hayır mesela Almanlar kendilerine German değil Deutsch demenizi istiyor gibi düşünün diyorum.

Sacma bir degisiklik olmakla birlikte - cunku kimse sizin ana dilinizdeki ismi bilmek zorunda degil, bu cek cumhuriyetinin cekya diye degismesiyle ayni sey degil mesela - resmi bir durum varsa yani resmi bir daire soz konusuysa türkiye (mecburen) ama diger her yerde turkey kullaniyorum.

2,5ü oynadım ama aklım 2,5ü&ms2 de güzel oranı var :)

dinamo minsk-anderlecht kg var
lugono-beşiktaşım 3.5 üst
Molde-Elfsborg kg var
Hacken-Heidenheim 2.5 üst
St. Gallen-Trabzonspor kg var
PAOK-Shamrock Rovers 2.5 üst ve 1
şöyle bi kupon yaptım ama 1-2 maç elemeyi düşünüyorum. siz de atın kuponları da dostluğumuz pekişsin

ben sadece bjk için oynucam ama yüksek meblağ-düşük oran mı yapsam, düşük meblağ-yüksek oran mı yapsam onu düşünüyorum.

meblağları söylemicem, bikaç alttaki duyuru gibi dalga geçilmesine yol açmim xd

allah affetsin karşılıklı gol yazdım

@cisimcik, abi dinamo minsk çok kötü bi takım, anderlecht klasik belçika takımı şerefsizliği yapmazsa dağıtır geçer gibime geliyo. maç da belarus'ta değil zaten kendi evlerinde bile oynayamıyolar

chelsea, fiorentina ve bjk macina 2,5+ girildi :) gelince komisyonumu isterim

@sweet bi tane de senin kuponu yapcam

Lugano yenilmez bjk de boş bir hava var patlayacak o

kg var + bjk kazanıra yüklü girdim

@respect, senin yüzünden kuponum yattı.. 2,5 oynucaktim ms2 de oynadım sen deyince...

@sweet......

@abuzer sorma chelsea bitirdi beni de 2-0 da kaldı şaka gibi

Uzak doğunun çemişgezek muadiline gidersen evet, tuhaf bakarlar. Gerçi ben şu anki halimle üstümdekilerle de çemişgezek'e gitsem dikkat çekerim.

Bi de baksalar noluyor? Bakıp geçicekler.

aynı şey çoğu yer için geçerli ki. turist kaynayan çok merkezi noktalarda değilsen şıp diye yerine göre bu coğrafyada bile anlarlar oradan olmadığını.

uzakdoğu'da bulunmadım ama gezmekten rahatsızlık duymazdım. japonya, güney kore, tayland, vietnam gibi ülkeler zaten yabancıya alışık.

geri dönüşüm dünyanın anasını belleyenler tarafından uydurulmuş bir saçmalıktan başka şey değil.

ben kendi adıma dünyaya, doğaya elimden geldiğince faydalı olmaya çalışıyorum, orası ayrı... ama bir fabrikanın sadece bir günde yaptığı atık herhalde koskoca şehirlerin senelik sarfiyatına denk geliyordur. bunlar tamamen sorumluluğu "sıradan vatandaş"a yükleme çabasının sonucu. ben cebime 20-25 bin lira girerken doğayı düşüneceğim ama affedersin zıçmaya bile özel jetiyle giden, yatlarıyla gezen zenginler hiçbir şey yapmayacak?? bu iş böyle. umrumda bile değil.

Bazı plastikler geri donüşebilir, gerisi çöp. Cam ve metal dönüşür. Kağıt kısmen ve belirli ölçüde dönüşür. En mükemmel planlamada bile total geri dönüşüm oranı yüzde 30'dur diyorum (biyolojik atıktan enerji elde etme dahil). Ama bu geri dönüşümü çöpe atmak için geçerli bir sebep değil. Yine de şöyle diyelim: environmentalism without anti-capitalism is just gardening. Biz bireysel çabamızla kısmen ekolojik fayda sağlayabilsek de endüstriyle üretimi radikal biçimde dönüştürmeden kıyameti öteleyemeyiz.

Bazı metaller ve cam çatır çatır dönüşüyor. Plastikler bazıları kısmen dönüşüyor. Yağlardan biodizel üretiyorlar zaten. Gerisi elektrikli araçlar, badem sütü ve biraz da güneş panelleri gibi toplum duygularını sömüren yeşil kapitalizm hikayesi. Ambalaj üreten firmaların o atıkları toplama sorumlulukları var. Geri dönüşüm, tekerlekli sandalye vs. adı altında sana toplatıyorlar.

ayrıştırmak en azından çöpe çıkanlar için kolaylık oluyor, poşetleri parçalamadan alacaklarını alıyorlar. sokakların çöp içinde olmasının iki nedeni var, birincisi çöpe çıkanlar, ikincisi kediler. poşetler parçalanıyor, sonra rüzgarda içindekiler uçuyor.

en başta tüketmemek (ki bu nerede ise imkansız) yeniden kullanmak veya yeniden değerlendirmek (başka bir amaç için kullanmak, kola şişesini su şişesi yapmak gibi) daha önemli, poşetler parayla olmadan önce dahi ben aynı poşetleri defalarca kullanıyordum, hala da öyleyim.

markette paketli/dilimli peynir almak yerine, şarküteri reyonundan almak dahi 1 parça daha az plastik tüketilmesine neden oluyor (bir peynirin poşeti, bir plastik kap), eskisini yıkayıp (yada en azından biraz daha dayanıklı buzdolabı poşeti ile gitmek) götürmek, bakliyatları paketli ürün olarak değil açık olanlardan almak (kendi poşetin/torban ile gideceksin) vs. gibi önlemlerle tüketimi azaltmak önemli.

sadece elindekileri bir defa daha kullansan tüm tüketimin %50 azalıyor ki bu çok muazzam bir rakam.

pek çok şey geri dönüştürülebilinir malzemeden üretilse dahi, kullanıldıktan sonra temizlenmediği sürece geri dönüşümü çok maliyetli.

bir de dayanıklı malzemeler var, evet dayanıklılar ancak kullanım süresi arttıkça, geri dönüşümü de zorlaşıyor, kimi plastik türleri değerli olmasına rağmen açık alanda olduklarından temizlenmesi/arındırılması çok zor yada maliyetli oluyor. örn: araç içi plastikler. dayanıklı ve değerli malzeme, ancak işi bittikten sonra dönüştürmek için tozdan pislikten arındırılması çok zor. arındırılamadığı için tekrar kullanımı düşük.

geri dönüşüm/yeniden kullanım, ancak ve ancak sen yaparsan yüksek verimli oluyor.

bir ara 0 plastik konusunu kafaya takmıştım, bir nevi test etmek istedim kendimi ancak 2 nci gün yalan oldu, plastiksiz bir şey bulabilmek nerede ise imkansız.

Belediyeler bu işi hakkıyla yapmıyorlarsa bu onların sorunu. Bizim yapmamız gereken çöpleri doğru düzgün ayrıştırmak.

Mesela ıslak çöplere streç film, alüminyum folyo, kağıt, naylon ambalaj, plastik, mika ve daha pek çok doğal olmayan çöpleri asla karıştırmam.

Bana göre özellikle streç film ve benzeri "geri dönüştürülemediği" iddia edilen atıklar tamamen plastikler naylonlar kategorisinde toplanmalı, belki de özel bir biriktirme yordamı kullanarak biriktirip geri dönüşüme gönderilmeli. Ama hiç değilse ıslak çöplere (yiyecek atıkları) ve diğer geri dönüştürülebilir atıklara karışması önlenmeli. Bunu çok önemsiyorum.

Belediyeler işini yapsın. Belediyeleri halk kendi denetlemeli belki de.

unuttum, birde tür ayırmak gerekiyor, pet şişenin kimyasal yapısı ile, poşetin kimyasal yapısı bir değil, sen plastikler plastiklere diye ayırıyorsun ama bunların da kendi içlerinde yeniden ayrışması gerekiyor.

pet şişeyi eritirken, pazar poşetinide eritirsen pet'in özelliği gidiyor.

ve tabii her plastik üretici aynı oranlarla, aynı renk/kimya yapısı ile üretim de yapmıyor, bunlarda ap ayrı sorunlar.

son olarak; arkadaşının dediği doğru ama senin yaptığın daha doğru.

Geri dönüşümü organik çöpten ayrı tutuyorlar.
Geri dönüşümü plastik, kağıt, cam vs diye kategırize edip ayrı ayrı atman şart değil. Geri dönüşüm tesisinde kategorilerune göre ayırıyorlar.

"8. kıta" diye bir mevzu var, internette araştır derim.

Çok âşıktım ama bitti. Bitmesiiiiiinnnn niye bitsin kiiiiiii bitmesiiiiiiiinnnn ama bitti.

Hayatımda “aslında o kadar da sevmemişim” demedim. Hep çok sevdim.

kişisine göre.

ona ulaşamazdım zaten de dedim, onunla olmayacaktı zaten dedim, o kadar sevmemiştim de dedim, ölüyorum canım acıyor da dedim hatta demekle yetinmeyip ‘köpek gibi özlüyorum seni, çık gel’ de dedim. gelmediği de oldu, geldiği de.

sonuç mu? simulasyona yalnız devam ediyorum. denemekten asla vazgeçmem.

İnsan bence bir kere sever. Yıllar oldu, aylar geçti, günler bitti. Ama hala vesikalığı cüzdanımda. Her açtığımda görüyorum, unutamıyorum, unutmak istemiyorum.

Çok sevdim ama zamanla geçecek ve sıradanlaşacak , yabancılaşacak diyor ve sabrediyorum.

ben kendime zor itiraf ederdim ama seks yapmak için vakit eğlendirmek için güzel gidiyordu. ayrılınca bir boşlukta kaldım.

Karisik, insanoglu hep yeni seyler kesfetmek ister. Ama bunu dogru yere kanalize etmek lazim bi noktsda. O yuzden bazen pismanim bazen dwgilim ayrildigima. Su an sadece iyi bi hayati olsun isterim onun adina

zamanında sevmiştim ve gözüm başkasını görmüyordu ama zamanla katlanılamayacak yanları ortaya çıktıkça sevgiyi azalttı. tüm olumsuz şeylerin yanında sevginin pek bir önemi kalmadı maalesef.

hiç aşık olmadım ama, iyi ki ayrılmışım dedim hep. aksi asla olmadı. "uygun değilmişiz, denedik, olmadı"

ilişkiye ve yaşananlara göre değişiyor elbette...

çok sevmişim ama dosdoğru sevememişim diyelim söylenecek bir kötü söz veya bir anlık sinir bütün doğrularını yıkar geçermiş. O sevmemiş o kadar aslında diyebilirim.

belki hepsinde terk edilmiş olmamın etkisidir ama her ilişkimden sonra "çok aşıktım ama bitti" dedim. hiçbirinde bitmesini isteyen, memnun olmayan taraf ben değildim açıkçası. son "terk ediliş"imin üstünden neredeyse dört yıl geçti. kimseye dokunmadım, kimseyle münasebetim olmadı, onu karşımda görsem hala dizlerim titrer muhtemelen. ama aşk çift taraflı yürüyor, yapacak bir şey yok.

Pick me girl. İçten pazarlıklı. Bunların modası geçti çoktan diye düşünürdüm.

Kendisini begenmiyorsa ileride sacma sapan hareketler yapabilme potansiyeli yuksek

Bknz asiri makyaj yada botox estetik vs.

Ben olsam konusurduk hala ayniysa gelecegime katmazdim onu sorry kardes

Aklıma bir Yiğit Özgür karikatürü geldi, nette bulamadım. Bayağı güzel, çekici, seksi bir kadın karşısındaki adama "Kendimi güzel bulmuyorum." diyordu, adam da kadının göğüslerine şaplak atıp "Bunlar ne lan, o zaman?" diyordu. Şimdi çizse o karikatürü sağlam zorbalanırmıs bu arada. :)

Kendini cidden güzel bulmayan güzel kadın başkalarını da buna ikna eder. Gerçek göreceli bir yerden sonra.

ya ben pick me girl olup olmadığını sormuyorum ki. kendini gerçekten beğenmeyen ve kusurlarını büyüten kadının bunu paylaştıkça erkeğin bakış açısının da değişip değişmeyeceğini soruyorum. hani bi insan atıyorum ben çok inatçıyım der ve buna işaret edince karşı taraf da hmm inatçı gibi aklında kodlar ya.

insanlardan "yaaa hayır, sen çok güzelsin" lafını duymak istediği için böyle diyor olabilir.

kadına bakış açım değişir, güzel bulmaya devam eder miyim etmez miyim bilemiyorum ama sürekli "çirkinim" diye dolaşan insandan soğurum.

not: erkek.

Kadınlar iyi hissetmek için kendilerini güzel olduklarına inandırırlar. Ancak duygusal olarak birine açıldıklarında, onaylanma ve ilgi açlığı nedeniyle "kendimi beğenmiyorum" gibi ifadeler kullanarak ters psikoloji ile iltifat beklerler.

Çok üzerinde düşünme derim. Yaradılışları böyle.

Bence bakış değişmesi dışında kendini sürekli herhangi bir nedenden aşağılayan insanlar karşısındaki kişiye yorucu geliyor. Sürekli birisini telkin etmeye uğraşmak zorunda olmak bir süre sonra batmaya başlıyor. Bu ben çirkinim de olabilir, ben aptalım da, tembelim de vb. örnekleri çoğaltmak mümkün. Tabi hatalarımızı hiç görmeyelim ve her durumda en doğrusu biz olduğuma inanalım demiyorum ama bu tür düşüncelerin daha sağlıklı ve verimli şekilde üstesinden gelmenin yolunu bulmak lazım.

İlk başta yürüme fırsatı olarak kullandığı için erkeğin biraz işine geliyor ama bir yerden sonra yoruyor ve sıkıyor. Övgü/ilgi kovalayıp tekrara düşüyor sürekli.

@8910 ibb.co

Bu, "hayır" denildiğinde ya da reddedildiğinde karşı taraf o cevaba göre hareket edince beni kovalamadı ikna etmeye çalışmadı diye tribe girme, 20 yaşını geçtiği halde fikrini insan gibi belli etmek yerine imayı bile dolaylı yolda yapıp sonra neden istediği olmadı karşı taraf anlamadı diye iletişim bozukluklarını tedavi etmesi gereken kişiler normali buymuş da "erkekler/kadınlar çok rerörerö" diye geziyorlar.

Geçen gün de bir duyuru vardı bu paragraftaki gibi iletişim sorunlu. Ondan sonra "Neden kimse ilişki istemiyor?" İnsanlar, ilişki yürüttükleri insanları yormasın artık.

gunes balcikla sivanmaz

İlgi çekmek için bunu yapanlar dışında gerçekte böyle hisseden birinde özgüven eksikliği, değersizlik, beden imgesinde sorun vs vardır. Evet, karşıdakini de etkiler. Erkek ilk başta ilgisini korur, sonrasında yorulabilir, verdiği değeri azaltır, eleştirel olabilir gibi. Tek güzellik için değil, kişi iyi bir özelliğinden şüphe edince çevre de ediyor, ona göre davranıyor.

Değersizlik hissi.

Erkeğe söylemesi yanlış çünkü erkek de bir zaman sonra onun çirkin olduğunu kabullenecek.

Güzel ama çirkin bir kadın olarak söylüyorum,

Bazı kadınlar güzel olduklarını gerçekten bilmiyorlar ya da bir türlü güzel bulamıyorlar kendilerini. Çünkü yetişirken annelerinden güzellikleri hakkında geri bildirim almamış oluyorlar, babalarından almamış oluyorlar, anneleri bakımsız biri oluyor, sosyal çevre içinde büyümüyorlar, kendine bakmasını söyleyen olunca ne demek istendiğini kavrayamıyorlar vs.

Güzel olduklarına inanacakları tutunca da, mesela benim gibi çok kilolularsa hemen saklanma ihtiyacı duyuyorlar çünkü güzel olmak suçmuş gibi gelebiliyor, güzel olmaya alışkın olmadıkları için ne yapacaklarını nasıl davranacaklarını bilemiyorlar, bazen de savunma mekanizması olarak ben çirkinim diyorlar. Başkaları demesin diye, ya da birileri onlara musallat olmasın diye, bir erkekten alabildiğine kaçmak için vs vs.

Sebebi çok olabilir yani. Ama erkeklerin kadınların kendileri hakkındaki görüşlerini blinçaltı seviyesinde hissedip kabul ettiklerini düşünüyorum. Normalde de böyledir, kişi kendini ne kadar değerli hissediyorsa o hisleri davranışlarına ve sözlerine yansıdığı için çevresi de onu o değerle kabul edip ona o değeri veriyor. Aynı şey karşı cins ilişkileri için de geçerli sanırım.

42 yaş bitiyor, hayat tecrübemin öğrettiği bu.

ben böyle kadınlara saygı duyuyor ve daha çok begeniyorum. buradaki cevaplara şaşırdım. türk insanı böbürlenmeyi marifet sanıyor aksini düşünemiyor bile. hayret.

diger bir ihtimal de zarf atiyordur. ilgi manyagi kendini ovdurmeyi bekliyordur. oyleyse surekli problem cikarir. arkana bakmadan kac.

Bir süre sonra hayır olur mu öyle şey sen ne kadar güzelsin diyen başka birini arayışa çıkar, gibi gelirdi bana.

erkeğe göre değişir bu. her erkek farklı. karşı tarafla ilişkisi de farklı. yani kimi adam her gördüğüne karısı gözüyle bakıyor, kimisi çok affedersin vurup geçeyim kafasında. belli olmaz.

ama ben güzel olduğu halde çirkin olduğunu söyleyen birine pek enerji harcayamazdım ya açıkçası, uğraşamam. her insanın kendi sorunları, güvensizlikleri olur filan ama bariz biçimde güzel olduğu halde "güzel değilim" diyen birinin psikolojisi sağlam değildir diye düşünüyorum, onun tribiyle uğraşamam açıkçası ben kendi kafamı zor idare ediyorum

erkeğin bakış açısı şöyle değişebilir; güzel bir kadın kendini gerçekten beğenmiyor ise ortada hem cazip hem de kolay bir av olarak dolaşıyor diye bakılır bu kadına. ortalama bir erkeğin gözünde uzun vadeli ilişki düşünülmeyecek kadınların başında kolay ve cazip av görünümlü kadınlar geliyor. onların akılları kolayca karıştırılabilir , kendi flört ve ilişki ligini bilemedikleri düşünülürse her ligden güvenli bağlanan veya vur-kaççı erkeklerin radarına girer. bence hiçbir erkek, çok sayıda erkeğin radarındaki bir kadına tam manasıyla güvenemez.

ben kendimizle ilgili eksik bulduğumuz yanları karşı tarafa sürekli olarak aktarmama taraftarıyım. bir kere veya iki kere söylenir, "ben kendimde şu eksikliği görüyorum", ya da "şurayla ilgili sıkıntım var" diye, kendini anlatma amacıyla. ama sürekli olarak bunu karşıya yansıtmak bu eksikliği karşı tarafın doldurmasını bekleme eğiliminin belirtisi olabiliyor. ondan bu konuyla ilgili güvence alma isteği; bu da karşıdaki insanı çok yorar. ve hatta, eğer tam güvenmediğiniz ya da yanlış tanıdığınız biriyse, ileride bunu kullanma ortamı doğurur.

eğer bir konuda eksiğim varsa, bunu dile getirmek yerine "bununla ilgili ne yapabilirim?"e odaklanmalı. güzel görmediğim tarafları düzeltebilirim mesela, eğer yapamıyorsam, bakış açımı düzeltmem lazım gibi (ben de yapmaya çalışıyorum bunu)

ekşi sözlük başlığında der meister güzel yazıyo takip etmeni tavsiye ederim...

devam ediyor.

son 1 ayda rusya'nın toprak kazanımı sarıyer ölçüsünden fazlaydı 1-2 gün önce.
bu küçük gelmesin. son 1 yıldaki en büyük kazanım. her gün 2-3 köy düşüyor.

ukrayna'nın 2014'ten beri geçilmesine izin vermediği, 10 yıldır inşa ettiği savunma hatları çöküyor.
şu an abd ve avrupadan gelen son teknoloji sistemler olmasa ukraynanın ömrü çok kısa.

Silkeleme.

İnsanlarda bir huy var ki yatırım yapacağı yerin alt yapısından, markaların birbirleri ile bağlantısından aradaki diğer bağlantılardan, ülkelerarası ilişkilerden habersiz sadece kazanmak uğruna bu işlere giriyor.
Ve genelde de sonu hüsran.

İçeride satın alma söz konusu olduğunda uçurulan bir haber ile bir hisse sürekli değer kazanabiliyor. Bir şey diyen sorgulayan yok.

Üsttekiler devasa masayı kurmuş yerken içerken, küçük yatırımcı ise kemdince ya 20 - 30.000 tlsini döndüren figüran rolünde.

Bu hususta birbirleri ile ortak hareket eden borsadaki tanıdıklarımı aylarca uyardım son bir iki aydır sesleri çıkmıyor. Halka arzları çok seviyorladı oysa :)

Zarar ettim kendim ettim kendim buldum.. diyen de yok şimdilik.

Japonya ile ilgili parasal bir düşüştü bugünkü. Dünya savaşı ile ilgili bir durum degil ama politik gerginlik adım adım artıyor bence.

borsadan anlamam ama dünya gerçekten patlamaya hazır bomba şu an. daha önceki dünya savaşlarında olduğu gibi bir "paylaşım krizi" söz konusu. soğuk savaş'tan sonra tartışmasız tek kutupluluk ve abd liderliği vardı. adamlar yan bakana demokrasi götürüyor, canını sıkana ambargo uygulayıp tek kurşun atmadan ciğerini söküyordu. savaşlar sadece abd'nin istediği/desteklediği şekilde gerçekleşebiliyordu.

abd hala bir numaralı güç tabii ama karşılarında kanın kokusunu almış ayrı bir blok şekilleniyor artık. afrika'da mesela "darbe kuşağı" denen bölgedeki pek çok ülkede fransızları dehlediler, bazı yerlerde rusya nüfuzunu çok arttırdı. çin desen zaten yardırdı gidiyor. bu ülkelerin abd kadar "soft power" uygulama gücü veya propaganda etkinliği yok ama dünyanın farklı farklı yerlerinde çıkar/eksen çatışmaları güçleniyor, orası açık.

iran kolpacılıkta dünya markası olsa da "sen yine de ülkemizi küçümseme sebahattin" jsdfjdk olası bir savaşta israil'i yenemezler belki ama iran gibi bir devletin var gücüyle herhangi bir savaşa girmesi dünyayı her açıdan etkiler.

kısacası abd dünyayı hem askeri gücüyle ama daha yoğun olarak propaganda/ekonomi gücüyle yönetmişti. savaş açsan zaten açamazsın, dümdüz eder. başka türlü de karşı koyamıyorsun.

şimdiyse rusya'ya uygulanan yaptırımların bir halta yaramadığı görüldü, avrupa ne var ne yok ukrayna'ya gönderdiği için askeri olarak yetersiz, ekonomileri de zarar gördü. kısacası artık abd'nin en önemli kozları birer birer etkisini yitirmeye başlıyor. yitirmek demeyeyim de caydırıcılığı azalıyor. mesela kuzey kore hiçbir zaman abd gibi bir dev olmayacak, hiçbir şeye yön vermeyecek belki ama bu adamlar "biz neden güneydoğu asya'ya bütün cephanemizi boşaltmıyoruz?" derse, birkaç günde japonya ve güney kore'yi darmadağın etse... dünyanın hali nice olur? geriye kuzey kore kalmaz evet ama asya endüstrisi, ekonomi filan da kalmaz.

"abd bitmiş yeğenim" tarzı bir cevap olduğunun farkındayım, konuya bu kadar basit bakmadığımı ayrıca belirteyim, sadece kendimce bir özet geçmek istedim. tarafsız bakmadığımı da kabul ediyorum, ben şu an rusçuyum, yarın bir gün sadece rusya'nın hakim olduğu tek kutuplu bir dünya olursa o gün amerikancı olurum muhtemelen. ya da karşıda kim duruyorsa.

velhasıl üçüncü dünya savaşı çıkmadı, bildiğimiz anlamda konvansiyonel bir savaş hiçbir zaman da gerçekleşmeyebilir ama ortalık karışık ya. altı yaşımdan beri her türlü savaşı ve politik gelişmeyi takip ederim. abd'nin, israil'in filan bile "dur bakalım yaptık bi şeyler ama hayırlısı" gerginliği ve fikirsizliği yaşadığını (en azından bu ölçüde) görmedim.

bunlar borsaların etkilenmesiyle alakalı kısımdı tabii. dediğim gibi borsanın kendisinden anlamam. şimdi panik olduğu için çökmüştür. yarın belki çıkar. borsadır neticede hehe.

iki yukaridaki duyurucuya ithafen: savas donemlerinde bu endustrideki firmalarin hisseleri artar yalniz, azalmaz. eger abd bitcoin alirsa bitcoin fiyatlari artar, azalmaz.

yasananlarin nedeni istihdam dusuklugu, bilancolarin kotu gelmesi, fed'in bir sey yapmamasi, abd'deki (siyasal) belirsizlik. japonya cok uzun donemdir zaten kivraniyordu, bugun patladi. ha denildigi gibi savaslar da bunun tuzu biberi oluyor. ben 3. dunya savasi gibi bir senaryoyu mumkun gormuyorum.

Duyurudan arkadaşım var.
Sözlükten hem arkadaşım hem sevgilim oldu, ayrıldık sonra.
Yani edinilebiliyor

Yüz yüze düzenli görüştüğüm yok ama uzaktan arada sohbet ettiğim var.

insanın olduğu ve iletişime geçebildiği her yerde sosyal ilişkiler olur.

şu an sözlükten aktif görüştüğüm birisi yok ama geçmişte görüşüp samimileştiğim, ara sıra takıldığım insanlar oldu.

Sözlükten sadece bir tane var.
Bir mucize aslında.
Bunca yılda, cıvıtmadan sohbet edilip tanışılan ve hâlâ cıvımayan birinin çıkması tam bir mucize.

Ben 17 yaşındayken duyurudan biriyle birkaç kez takılmıştık. En son da 2020-2021 arası duyurudan bir sevgilim olmuştu. Hediyeleştiğim insanlar oldu. Bir kişinin de dava dosyasını almıştım. Öyle düzenli görüştüğüm bir arkadaşım olmadı ama.

Duyurudakiler genelde sanalla sınırlı kaldı, fiziksel mesafelerden dolayı. Sözlükten ise mektup arkadaşım var. 11 sene önce tanıştık, 2-3 sene birbirimizi hiç görmeden mektuplastik. Sonra birbirimizin şehrine evine vs gittik geldik. Hâlâ devam ediyor.

kimse yok.

Safî arkadaşım yok.
Yeni tanisip arkadas oldugum insanlar komsum olabilir sadece. Ayni sehirde bile yürüyerek evine gidemedigim biriyle arkadas olmam. Emek vermem, duygusal yatirim yapmam.
Yasliyim ve zamanim yok. Ilgilenmiyorum da zaten yurt disinda yasadigim icin burada cevre yapmak yeterince yoruyor.

2 sevgilim oldu buradan. fiziksel olarak görüştüğüm arkadaşım olmadı ama internetten de olsa çok samimi olduğum arkadaşım oldu. neden bitti, tam bilmiyorum.

20 yıldır sözlükte, 18 yıldır duyuru'dayım. İkisinden de görüştüğüm arkadaşım yok, olmadı. Lanet biriyim galiba.

Sözlükten 2003-2004'ten beri tanıdığım, düzenli olmasa da hâlâ iletişimde olduğum ve çok sevdiğim arkadaşlarım var. Eşimin sözlükten benden daha fazla arkadaşı var, düzenli olamasa da görüşüyoruz. Yirmi seneden sonra herkes farklı şehirlerde, ülkelerde, çoluklu çocuklu olunca arkadaşlıklar değişiyor.

Buradan daha az sayıda arkadaş edindim, hem burası üzerinden hem diğer sosyal mecralardan konuşup hikaye falan beğeniyoruz. Biri yurtdışında yaşıyor zaten (buradan arkadaşım G'ye el sallıyorum...) o İstanbul'a geldiğinde görüşebildik bir kez.

@kibritsuyu, sırf bunu dediğin için Ankara'ya gelince sana haber vericem, maaile görüşüp bu laneti kıralım. Ayıp yahu, çocuğunun doğumunu biliyorum senin :))

Benim de buradan hiç arkadaşım olmadı. Sözlük yazarı olmadığım için oradan da olmadı.

Şimdilerde çok aktif olmasam da eskiden çok aktif kullanıyordum burayı ona rağmen olmadı. Normalde arkadaşlarım buradan olmalıydı :))

E hadi o zaman arkadaş olalım :'))

Benim sözlükten de duyurudan da hiç arkadaşım/sevgilim olmadı ama bir arkadaşımın yıllardır görüştüğü arkadaşları var sözlükten.

Sözlükte pek yazmıyorum buraya da aklıma estikçe giriyorum o yüzden arkadaşlık kurma ihtimalim düşük sanırım.

Edit: 25-35 arası Ankara people ile arkadaş olabiliriz.

@ geveze yazar; hadi arkadaş olalım derken espri yapıyorum zaten :)

Ekşi'den arkadaşım var. Duyuru'dan yok.

duyurudan da sozlukten de arkadaslarim oldu. duyurudan hala aktif gorustugum en eski arkadasim 5 yillik herhalde. daha eskiden duyurudan tanistigim bir arkadasimla ispanya-portekiz seyahati yapmisligimiz var, mukemmel bir arkadasti ama maalesef koptuk bir sure once, gorusemedigimize uzulurum hala. yine duyurudan tanistigim baska bir arkadasimi viyana'ya ziyarete gitmisligim var, o da istanbul'a geldiginde gorusurduk fakat onunla da cok nadir haberlesiyoruz artik.

sozlukten ise hala her gun gorustugum en eski arkadasimla gecenlerde 12. yilimiz bitti, ondan once osmanogullari beyligi vardi zaten herhalde :) velhasil, duyuruda da sozlukte de cok iyi insanlar vardi, hala da var. iyi ki de varlar :) seviyorum hepsini.

Buradan tanışıp yıllarca görüştüğüm bi arkadaşım olmuştu artık görüşmüyoruz, koptuk zamanla. Birkaç kişiyle daha görüşmüştüm hatta erkek arkadaşım bile oldu duyurudan, eskiden insan seviyormuşum :)

Duyurudan ya da sözlükten tanışıp hala görüştüğüm kimse yok. Yani bir iki kişi var arada Instagram'dan mesajlaştığımız ama yakınlığımız o kadar.

Duyurudan 2 sevgilim oldu. Bir tane takıldığım biri. İlişkilerim bitti. Belki bir sonraki iliskimde burdan olur bilmiyorum.


Bir tane de arkadaşım vardı,koptuk sonra.

gitdaddy +1

insanların bir araya gelip iletişim kurduğu her yerde bu tür ilişkilerin oluşması doğaldır. ben mesela 10 yaşımdan beri internet faresi olmama rağmen insanlar nasıl instagram'dan tanışıyor hala anlayabilmiş değilim ama yapıyorlar demek ki.

duyurudan sevgilim bile oldu. yine de 10 küsür yıldır burada çok aktif olan birisi için şaşılacak derecede az arkadaşım/rabıtam oldu duyurucularla aslında. bi süre konuştuğum çok insan oldu (ki bunlar da abi/abla gördüğüm, genelde bana yol gösteren insanlardaki "kankito"dan ziyade) ama şu an duyurudan tanışıp düzenli görüştüğüm kimse yok galiba.

eski sevgilim daha sonra arkadaşım olmuştu, geçmişe sünger çekip aslında çok tatlı bi arkadaşlık ilişkimiz olabileceğini düşünmüştük ama onu da yapamadık. olsa onu sayardım.

Peki iletişiminizin koptuğu arkadaşlarınıza ulaşmaya çalışıyor musunuz? Arkadaşlığınız belki devam eder.

duyurudan arkadaşım: 0.
yazıştığım bile yok.

sözlükten arkadaşım: çok eskiden tanışıklığım olan birkaç insan var, çok eskiden birkaç zirveye gitmiştim. beni unutmuşlardır çoktan.

şu anda görüştüğüm yazistigim biri yok.

duyurudan tanışan/görüşen insanlar olduğunu öğrenince bayağı şaşırmıştım.

kibritsuyu +1
kara büyü var üzerimde galiba :D

En yakın dostlarımdan biriyle burada tanıştım.
Neredeyse 7 yıl oldu hala çok yakınız hiç kopmadık.
Şu an farklı ülkelerde yaşıyor olmamıza rağmen en kötü birlikte tatil planlayıp görüşüyoruz.

Sözlükte, instagramdan takipleşecek kadar muhabbeti ilerlettiğimiz tatlı biri var öyle çok konuşmuyoruz ama sevip saydığım iyi biri.

Bu iki kişi dışında iki platformda da arada sohbet ilerledikçe görüşüp zamanla koptuğumuz bazı insanlar oldu uzun zamandır isimlerini görmüyorum, ya başka üyelik açtılar ya da gittiler buralardan :)

sözlüğün eski zamanlarında 2008-2015 çok arkadaş edinmiştim. duyurudan da vakit geçirdiğim insanlar oldu. ancak pandemi sonra son 5 yıldır ne sözlük ne de duyurudan hiçkimse ile arkadaşlık kurmadım.

On yıl önce sözlüğe düzenli yazarken birkaç arkadaşım olmuştu, çoğuyla yıllar içinde koptuk. Görüşmeye devam ettiğim bir tane kaldı.

Duyurudan da var ama mesafe yüzünden uzaktan uzağa sohbetle sınırlı.

Sözlükten 2 tane arkadaşım oldu.

duyurudan hiç arkadaşım olmadı.