kuru temizleme? hassas programda soğuk suda yıkamak? koku havalandırarak çıkmaz ter kokan sigara kokan herşey yıkanmalıdır.
sigara kullanıyorum montumu 2 haftada 1 yıkıyorum.
kaşe-kaban-mont-polyester herşeyi yıkıyorum ben soğuk suda narinde eğer çok korkarsam 15 dk veya 30 dk lık programa atıp en düşük sıktırma yapıyorum

kuru temizleme.

bunu istemiyorsan, balkonda tutmaya devam. ekstra sabun koyabilirsin bi de cebine, arasina kollarin icine.

hocam kurutma makinesi varsa havalandırma modunda çalıştırabilirsiniz. ayrıca yumoş'un koku giderici spreyleri vardı, bunu sıkmayı da deneyebilirsiniz.

sigara dumanı kışın daha çok siniyor. iğrenç bir şey.

Bütün montlarimi yıkıyorum sürekli. Deforme olan olmadı. Kaban kullanmıyorum, kaban türü bir şeyse o konuda bilgim yok

sigara içenleri gaz odasında yakm-

ehm kuru temizleme. parasını sigara içen arkadaşlarından al

Çok sevindim yalnız değilmişim. Özellikle sigara içilen ortamlarda bulunmak zorunda kaldığım günler kendimi eve zor atar hemen duşa girerim. Saçım ve üstüm kokuyor gibi gelir. İçindeki etikette yıkama talimatları yazar ona bak, oradaki talimata göre yıkıyorum ya da kuru temizlemeye veriyorum.

ty.gl
Bir de şöyle bişi var. Haftada bir kuru temizlemeye verecek halimiz yok kaşe kabanları. Bundan sıkıyorum artık olduğu kadar.

Şu içi dolduku sıcak tutan montlardan benimki. Polyester falan yazıyor.

Kuru temizleme yapılmaz yazıyor şimdi etiketine baktım :/

Makinede yıkanabilir sanırım ama riske giremeyeceğim. Çok severek giydiğim bir mont. Balkonda havalandırmayı devam edeyim.

İlk defa böyle birşey yaşıyorum. Monttan 2-3 metre nesafedeylen bile kokusu geliyor.

İnsan içine falan çıkamam bu kokuyla ya

Ha bir de etikette "kurutma topuyla kurutunuz" yazıyor ki bu ne demek hiç bilmiyorum.

Kurutma topuna gerek yok, kururken ara ara cirpip içinin topaklanmasini engellersen sorun olmaz

images.app.goo.gl
Kurutma topu, kurutma makinesine atılan ve makine çalışırken çamaşırları döven yün küreler.
Daha ucuza bir torba en dandiğinden tenis topu alarak aynı şekilde kullanabilirsiniz, hatta tenis toplarıyla düşük devirde en kısa programda yıkarsanız topaklanmadan temizlenir.

Kadınları bilmiyorum ama erkeklerde önce bir iğne veriyorlar, aynı gün acilde iğneyi vuruyorlar. Daha sonra antibiyotike başlıyorsun fakat o kutuyu düzeni hiç bozmadan tamamen bitinceye kadar kullanman gerekiyor.

Belli ki ilaçlar işe yaramamış. Düzgün ve etkili bir antibiyotik tedavisi almanız lazım diye düşünüyorum. Kızılcıkla falan olacağını sanmam. Düzgün yorumları olan ürolog doktora gitmenizi tavsiye ederim.

Antibiyotik tedavisi alırsan, mutlaka ama mutlaka çok sağlıklı beslenmen gerekiyor.

Lütfen antibiyotik alırken

Şeker, nişasta ve un içerikli gıdaları yeme.

Bunlara bal da meyveler de dahil. Patates bezelye mısır da dahil. Nişasta içerikli bütün bakliyat dahil. Unlu ne varsa hepsi dahil.

Sadece sebze, zeytinyağı, yumurta gibi şahane besinler, yoğurt, sirke, turşu, kefir gibi probiyotik prebiyotik ürünler, kavrulmamış olmak üzere yağlı tohumlar, balık tavuk hindi gibi beyaz et, seviliyorsa domuz eti hariç kırmızı et, çok iyi temizlenmiş olacak şekilde deniz ürünleri gibi protein ve iyot kaynakları, bol su, günde en çok 2 şişe sade maden suyu (yemek sırasında veya tok karnına değil) yemek gerekiyor, bunları ye.

Hiçbir şekilde dayanamıyorum diyorsan patates ve bezelyeyi kontrollü olarak ekle.

Antibiyotik bağırsak florasını tamamen sıfırlıyor ve bağışıklık sistemini yok ediyor arkadaşım. İçeride besinlerden alınan malzemelerle hormon üretecek ve besini emecek mikrobiyota kalmıyor. Şekerle unla ve nişastayla ise sağlıklı bir mikrobiyota oluşturulamıyor, onun için onu yeme bunu ye şeklinde söyledim. Ayrıca ayakları sıcak tut, göbeğini kapalı tutan belini göbeğini sıcak tutan giyecekler giy. Ayrıca bol suyuna devam et, güneşe olabildiğince maruz kal, temiz hava al, intim denen malzemeleri asla kullanma, sabun dahi kullanma, her tuvalette suyla temizlen yeter ama her seferinde muhakkak kurula, mutlaka. Bir süre eğer kullanıyorsan tampon da kullanma, vajinanın kendi florası bi kendini toparlasın.

İşin ilaç kısmını bilmiyorum ama antibiyotik kullanımı çok riskli, lütfen beslenmeni çok sıkı kolla. Her şey mikrobiyotana bağlı çünkü.

enfeksiyon var gibi duruyor antibiyotik alman gerek

Mesane kanseri baslangici da olabilir, baska bir ürologa git.

selam,
herpes felan olmasın, bence bir doktora daha gidin.

probiyotik ve prebiyotik beslenmeye dikkat etmelisiniz. 2-3 ay kadar düzenli kefir ve yoğurt tüketmeyi deneyin. bir de eczanelerde vajinal sağlık için özel probiyotik içeren takviyeler var.

sentetik, dantel vb. iç çamaşırı asla giymeyin. illa giyeceğim diyorsanız da ağ kısmının pamuklu penye olmasına çok dikkat edin.

cinsel ilişkiden hemen sonra işemeye çalışın. cinsel ilişkide kayganlaştırıcı vb. kullanıyorsanız su bazlı olanları kullanın (bakınız balayı sistiti).

junk food, aşırı karbonhidrat ve şeker içeren gıdalardan mümkün mertebe uzak durmaya çalışın.

bir de cicadridina vb. ovüller var, kadın doğum uzmanına gidince sorabilirsiniz.

bende gençlik yıllarımda böyle geçmeyen bir sistit vardı ama kaçırmamıştım hiç. acaba mesane kasları ile alakalı bir durum da olabilir mi sistitin yanı sıra? ya da rahim kaslarıyla alakalı da olabilir. rahim sarkması denilen bir durum var, yaşın genç ve normal doğum yapmamış olsan da bi düşünülebilir. bence iyi bir ürolog bulup ona git, mesane kaslarıyla alakalı değilse bir de kadın doğum muayenesi patlat.

bu arada kadın sağlığı için cranberry takviyeleri var, böyle problemlere + vajinal floraya iyi geliyor. düzenli olarak kullan bence. problem olmasa da kullanmak iyi oluyo bunu. bi zararı olmaz yani.

ilk ilişki sonrası belirtiler ortaya çıktığına göre cinsel yolla bulaşan başka bi hastalık olmasın? bir de kadın doğuma gidilebilir.

Sistitte antibiyotik kullanımı gerekir, ancak antibiyotik vajina bölgesindeki faydalı bakterilere de zarar vereceği için florayı etkiler, antibiyotiğin bilinçsiz ve çok kullanımı faydadan çok zarar verir. Onun için iyi bir kadın doğum uzmanı kontrolünde kültür yapılarak mücadele edilmesi en iyisidir.

İlişki sonrası azması normal ancak anal ilişki varsa bu durum sistitin doğrudan sebebidir. Tuvalet sonrası temizlenmenin önden arkaya doğru olması gerektiği söylenir.

İdrar kaçırma konusuna çözüm için, kegel egzersizi yapmanızı öneririm. Günde yarım saatinizi ayırın. Nasıl yapıldığı Google'da bol miktarda anlatılır.

eczaneden cranberry içerikli bir vitamin al aşağıdaki yorumlara ek olarak bu vitamini bir süre düzenli olarak kullan. çok işe yarayacaktır.

Tarif ettiğiniz durumun adı "Balayı Sistiti" dediğiniz durum. Genellikle ilk kez cinsel ilişkiye giren kadınlarda üretranın kısa olması nedeniyle idrar kesesinde enfeksiyon gelişmesi durumudur. Çok sık idrara çıkma, idrar yaparken yanma-ağrı, idrarını kaçırma gibi şikayetlerle ortaya çıkar. Doktorunuzun reçete ettiği ilaçları kullanının ve muhayyer divan gibi sağlıkla ilgili en ufak bir okur yazarlığı olmayan kişileri dinlemeyin. Geçmiş olsun.

Öncelikle şu an şikayetler devam ediyorsa bir kez ürolojiye gidiyorsun. İdrar tahlilinde nitrit negatif ise asla antibiyotik kullanmıyorsun, antibiyotik gerekiyorsa nitrit pozitiftir. Genelde piyeloseptyl ya da cipro falan verirler. Gerekiyorsa kullanacaksın. Ondan sonra bol su içmeye dikkat edeceksin, cranberry tüket, bir de cinsel ilişki sonrası hemen wc ye git mesane yi boşalt derler bu sıkıntıyı çok yaşayanlara.

Ben yakismayanini gormedim. Tabii biyik gür ise ve top sakalla birlesiyorsa güzel hem agzi da örttügünden çirkin gülüsü de perdeler.

Ama ülkücü ya da sakirt biyigi gibi igrençligi sevecek kadin yoktur kekolar disinda.

ben sevmiyorum.

Kabul edilemez olduğunu düşünüyorum. Sakallı ve sakalsız tüm bıyıklar yasaklanmalı. Hatta sakal da yasaklanmalı. Eski köye yeni adet resmen, başımıza icat çıkarmasınlar.

kadınların görüşlerini bu kadar önemsemeyi bırakmalısın

Yakışana yakışıyor yakışmayan yapmasın. Kellik gibi bu, uzun saç gibi. Uzmanlık alanı, meraklıları var.

geyler bıyık bırakıyor artık

@hallegadola

Saka mi bu. Herkes biyik birakabilir.

@sir, görüntümüzü kadınlar için değiştirmiyor muyuz neden görüşlerini merak etmeyeyim ?

@Hallegadola, batıda bu söylediğin şey geçerli olabilir ama bizim ülkemizde hala geçmişten gelen belli bir zümreye Ait olmayan bir bıyık kültürü var.

Çok nadir yakışıyor, büyük bir çoğunluğa yakışmıyor

@sanemkk, ben kendime yakıştırıyordum. Erkeklerden tek kötü yorum duymadım herkes çok yakıştığını söylüyordu ama 40+ yaş birkaç kadın dışında yorum gelmeyince kadınlar hoşlanmıyor mu acaba dedim.

Yakışana yakışıyor, kimisinde de güzel durmuyor şimdi görmeden bişi diyemeyiz.

Yakışmıyor :(
Genel olarak beğenilen henry e bile yakışmıyor. Sakal vs yakışana gayet de güzel yakışıyor ama diğeri.. bilemiyorum. 30 yaştan bildiriyorum. Nope.

Şöyle de bir şey var İnternet'te dolaşan encrypted-tbn0.gstatic.com

pozitif yönleri:

hayatımda ilk kez ev sahibi oldum
güzel bir tatil yaptım
birikim yapabildim

negatif yönleri:

sevmediğim bir yerde yaşamaya devam ettim.
Gereksiz bir şekilde birikimimin bir kısmını harcamak zorunda bırakıldım.

yani

1-10 arası: 6.5-7 diyelim.

Dolu dolu geçti. Maddi olarak çok iyiydi. Hayatı yaşadığımı hissettiğim bir yıldı

Duyuruda buna "olumlu" cevap verebilenler sadece yurt disinda yasayanlar olacaktir.

Hem güzel hem kötü diyebilirim.

Çok yakın bir arkadaşım doğum yaptı, teyze oldum :)

Uzun zamandır istediğim diş tedavime başladım, çok güzel gidiyor.

İşten ayrıldım, mesleğime aşık birisiyim o açıdan kötü oldu ama olması gereken buydu.

Kedilerimden birinin sağlık sorunları var onunla uğraşıyorum ama iyi olacağına inanmak istiyorum.

Bir de özellikle beni çok etkileyen hayvanlara yönelik şiddette yaşanan artış, barınak haberleri beni kahretti. 2024 yılının özeti bu. Umarım yeni yıl her canlının yaşam hakkına saygı duymak gerektiğinin idrak edildiği, empati ve sevginin çoğaldığı bir yıl olur.

6 ayı bok gibi geçti, son 6 ay eh diyeyim. Güzel gelişmeler var. Genel olarak son 2 senem biraz depresif geçmişti bundan sonra o yönden rahatlıyorum 2025 iyi geçecek en azından ona seviniyorum

iş çalkantılı geçti. Reorg derken islerimiz olur mu olmaz mi derken bugün itibari ile maaşım deli gibi arttı. Kısacası garip başladık ama fantastik bitirdik.

Geri kalanı ise malesef babam ile kötü. Mayis ayından itibaren bir kaos içinde ameliyat, akıllı ilaç davası, ilaç kullanimi, zayifladi vs derken Mayıs'ta başlayan hikaye ekim sonu bitti. Arada kötü yapıyor aklıma geliyor, özledim yani. Bugün maaş/terfi haberinde annemle konuştum, keşke babamla da konuşabilseydim. Sevindir, hatta yüzde 99 "oooo babacim süper haber tebrik ederim" derdi. Neyse artık.

Yurtdışı gezilerimin eksik olmadığı güzel bir sene geçti. Deneyimler ve tecrübeler yaşadım, edindim.

Gezilerden dolayı spor biraz aksadı. Git gel iki gün kendimi toplarlayım derken bir gittim, bir geldim. Gezilerden eğlenirken spordan taviz verdim ama olsun, gözüm arkada kalmadı.

İşyerinde saçma sapan birkaç süreç yaşadım tatsız tuzsuz. İnsanlara hayret ettim, çok ilginç. Halen hayret ediyorum.

Bu sene biraz daha sürdürülebilir ve oturaklı bir rutin oluşturmak istiyorum. Yurtdışı gezisi olarak Bungee Jumping yaparsam, müthiş. Planladım genel olarak, geliştirmeyi bekliyor. Bu da sene içerisinde belli olacak.

Edit müdüt; Yaş 35ten 36. Vay anasına zaman geçiyor klişesine kapıldım, hafiften yaşlanıyorum tribi var.

Durağandı. Hiçbir şey katmadı, hiçbir şey eksiltmedi.
Olmasa da olurdu.

Bi tek bende kötü geçmiç sanırım.

Galatasaray'ın şampiyonluğu ve galatasaray'ın şu an ki hali dışında bok gibi geçti. Ne aşk, ne sağlık iyi değildi. Tanışma ve date kısmı ise skandal.

hayatımın objektif olarak en kötü yılı olabilir ya.

maddi olarak hiç çökmediğim kadar çöktüm. durumum zaten iyi değildi ama işte yaş gençti, öyle ya da böyle idare edebiliyordum. akademik açıdan ilerleme sağlayamadım, gelirim azaldı, üstüne çok lazımmış gibi alkol tüketimim arttı vs. her taraftan sıkıştım.

abartısız söylüyorum bunun bir tık ötesi ya çok ciddi bir hastalık/felç gibi bir durum ya da evsiz bir alkoliğe dönüşmek olur. o açıdan mental olarak iyi bile idare ettiğimi düşünüyorum ufak tefek sorunlara rağmen.

dayı olmam, en azından çevremdeki insanların dışarıdan göründüğü kadarıyla daha güzel bir sene geçirmiş olması, kendi adıma ise "daha ölmedik, göreceeeğz kimin taştaşı daha büyükmüş" diyebilecek noktada yer almam herhalde olumlu sayabileceğim tek şeyler benim adıma.

sonu boka sarsa da the substance.

Afire ı baya beğenmiştim.

The substance. Ama ben sonunu da beğendim

The father

-Substance sevenlerden değilim (sonundan dolayı) ama izlenmesi gereken bir film.
-Witches
-Düet

Perfect Days

perfect days <3

paradise: love

merhaba. benim mubim yok ama mubide olan filmleri biliyorum, "leyla'nın kardeşleri". yönetmenin diğer iki işine de bakın, (sonsuzluk ve bir gün, 6.5 metre) seveceğinizi umuyorum.

Yüzyıllık yalnızlık kitabının dizisi güzel 8 bölüm

Aksiyon istersen the day of the jackal

Her bölümü farklı bir bilgisayar oyununun dünyasında geçen antoloji istersen secret level

İngiliz espiyonaj dizisi istersen slow horses

www.imdb.com

The white lotus

line of duty
Special Ops: Lioness
Southland

Fargo'yu tavsiye ederim.

slow horses
ripley
disclaimer

bu sene izledigim en iyi üc dizi.

the bear başarılı ve her sene yeni sezonu geliyor
dune seviyorsan dune: prophecy dizisi yayınlanıyor, izlemedim ama ortalama galiba.

penguin kesinlikle.+1
yüzyıllık yalnızlık +1

Disclaimer +1

Ben de çok beğendim, hem de mini dizi

bad sisters fena değil.

Super kahraman dizisi izledim normalde sevmiyorum veledimsi oluyor bu dizi en son abarti degildi cok begendim

Gen V

İzlemediyseniz "The Last of Us."

ben yiyorum çıtır çıtır oluyor :p

ben de yiyemiyorum ama baligin beyni falan da yenir yani, yiyorlar.
balikci bir arkadasimizmis.

istavritte kuyruk kafa vs ayiracak bisey yok.
komple gomeceksin..

Ozellikle yerim cok keyifli

Kuyruk ve kafayı yemem

karadenizli olabilir. bazıları yer tercih meselesi.

Çocukken yerdik kraker niyetine. Hata yapmışız :)

Bana mı öyle geliyor biliyorum ama balıkta yüzgeç ve kuyruk gibi piştikten sonra sertleşen kısımlarda çok fazla tuz oluyor

Sadece hamsi, o da iyi kizarmissa. Onun disinda yemem

genelde yemem. hamsiyi komple yediğim olmuştur. kılçığıyla :)

bayılırım ve niye yenmediğini düşündün ki bu nasıl bir önyargı. çabuk dene :D

ooo duyurunun değişikleri damlamış eksik kalmayayım :D kafasını yemem ama yanaklarını yerim… kuyruğunu ucundan çıtırdatırım ama hepsini yemem…

Hamsi ve çok büyük olmayan sardalyalar bizim evde toptan yenir ayıklanmadan kılçık falan ne varsa ama hamsinin kuyrukları yemeyiz genelde. Ha yense de bi şey olmaz ama tuzlu oluyor bence de

evet. neden yemeyeyim? citir citir cogzel.

balığına göre yenir. çıtır çıtır güzel olur.

canım balık çekti beaa (avrupa yakası şahika beaa'sı olarak okunur)
normalde yemem ama çok övmüşler ilk fırsatta denicem

Küçük balıkların kuyruğunu yerim ama büyükler no

Babam yer. Etrafımda yiyen çok kişi gördüm.

Ben de çocukken yerdim ama şimdi balıgin tadını çok sevmeme rağmen kafasını ve kuyruğunu kesip öyle vermelerini rica ediyorum balıkçılardan. Asla yiyemiyorum balık formunda.

Küçük balık da yemem zaten.

Balık var, balık var. İstavrit, hamsi gibi balıklarda hiç ayırmam. Ama çipuranın da kuyruğunu yemem :D

İğrenç ama malsf bazı midesizler hamsiyi istavriti tekte gömüyo :(

Bizzat başıma gelen olaydır. Bazıları yiyor diye ben de bir defa balığın kuyruğunu yemiştim. Sonra boğazımda bir batma hissi oldu. Ekmek yedim, onu yedim, bunu yedim derken, geçmedi. yutkunduğum zaman batma hissini hâlâ hissediyordum. Aradan iki gün geçti, baktım olacak gibi değil, hastanenin yolunu tuttum. Kulak burun boğaz hekimi kamera soktu boğazıma, evet ufacık bir şey var dedi. Gel gelelim onu oradan alana kadar ne eziyet çektim. Boğazıma soktuğu ince uzun aletle defalarca almaya çalıştı, ama ben sürekli kusacak gibi olduğum için her seferinde izin vermedim. En son kalsın dedim ben bununla yaşamayı kabul ediyorum. Bu defa doktor inat etti, alacağız bir şekilde, bırakmam seni dedi. Hemşire kafamı tutuyor, doktor bir eliyle dilimi tutuyor, diğer eliyle o aleti boğazıma sokuyor, ekrandan bakarak kılçığı tutmaya çalışıyor, trajikomik sahneler, derken son defa deneyelim dedi ve o son defada almayı başardı.

Uzun lafın kısası, başınıza bu gibi bir şey gelmemesi için, kuyruk vs yemeyin.

Edit: çipura

Çocukken yerdim, hatta en hoşuma giden yeriydi. şimdi hamsinin bile üşenmeden kılçığını tek tek ayıklarım.

Ben de balığın kafasını ve kuyruğunu yiyemem ama babam denizden ne çıksa yiyen bir kişi olarak her yerini yiyor mesela. O nedenle balığın kuyruğu yenmez diyemem.

Güzel kızartılmışsa yenir mhmm!

hamsi tavayı komple kuyruğuyla kılçığıyla yerim.

tavada kızartılmış diğer küçük balıkların orta kılçığını çıkarıp yerim. orta kılçığı çıkarırken kuyruk da ayrılıra alıp özellikle yemem, ama kuyruk etli tarafta kalmışsa da ayırmam yerim.

büyük balıkların kuyruğu yenecek gibi olmuyor.

www.youtube.com

Menelaus onu Paris için terk eden Helena'ya söylüyor.

abi bu filmin ana konusu zaten. Bunu hatirlayamadiysan filmi nasil hatirladin :)

yaygın değil. elektrik pahalı. kurutma makinaları pahalı

Baştan aşağı hatalı tespitler;

“bildigim kadariyla turkiye'deki cogu evin/dairenin/konutun aman aman bir yer kaygisi yok“

türkiye’de özellikle büyükşehirde 2+1 balkonsuz evlere tıkılan milyonlarca kişinin yer sıkıntısı var

“haftada 1-2 camasir yikamiyor mu en plaza calisani buyuksehirli“

Ben nerdeyse her gün yıkıyorum spordan sonra spor kıyafetlerimi.

ben kurutmalı makine kullanıyorum.

@rentts

tesekkur ederim cevaplarin icin de biraz daha acarsan sevinirim acikcasi. ben sahsen uzun zamandir istanbul hayatindan uzagim ve anlamak icin sordum.

mesela kurutmai makina dedigin sey, kurutma ozelligi olan cam makinasi mi yoksa ayrica bir kurutma makinan mi var?

bi gunluk hayatin bir parcasi mi yoksa luksu mu?

istanbul hayatinda kurutma makinasinin yeri temali bir tezin yuzde 1 niteligini tasiyan bi tez sorusu gibi cevaplarsan cidden seviniriz arkadsaim ya.

Artık yeni yapılan evlerde çamaşır asılacak yer yok. Evin içine koysan çamaşırların nemi havayı bozuyor rutubet yapıyor. Bu yüzden mecburiyetten kurutma makinesi alıyorlar

Onun dışında çok cocugu olan ailelerde genelde çamaşır makinesi hergün çalışır. Kış vakti o çamaşırlar dışarıda yerin olsa bile yetişmiyor. O sebeple bir tane kurutucu alıyorsun 1 saat sonra kuru çamaşırlara sahipsin

çocuğa kreşten her gün 3 alt üst kıyafet artı iç çamaşırı istiyorlar. artı anne baba çalışıyorsa, her gün kıyafet değişiyorsa bu soğukta nasıl kurutacaksın? bunu soran adam bunları bilmez ondan sorar. işte bu sebepten almak zorunda kaldık.

2007den beri kurutma makinesi kullanıyorum. Alerjik astım sebebiyle aldım, sonra deniz kenarına taşındım ki burada kışın klima ile çamaşır kurtulmaz nemden. Yıllardır elim ayağım, çok da pratik bir şey.

tozu, tüyü çok güzel temizliyor, hızlı sonuç, pahalı değil, yazın sıcakta çabuk kurabiliyor ama güneşte kalırsa da çamaşırlar zarar görebiliyor kışın sogukta zaten iki gün o çamaşırın kurumasını bekliyorsun. Sık sık yatılı misafirler için nevresimler yıkanıp kurutuluyor ben de en az iki günde bir çamaşır yıkıyorum tek başıma olduğum halde gerçekten baştan aşağı yanlış tespit. Yeni evlerde kurutmak için alan olmaması ayrı bir sebep ama İstanbul'da çamaşır kurutmak her zaman kolay değil zaten ben şu olayı sevmiyorum asıl çamaşırı tek tek asılıp tek tek toplamak bir de onun süresini beklemek falan çok uzun bir iş

Çevremde neredeyse herkes kullanıyor. Elim ayağım resmen, neden daha erken almamışım diye her akşam kafamı duvarlara vuruyorum. Kışın evde çamaşır kurutmak iyi olmuyor, evde alerjik astımı olan varsa rahatsız oluyor. Bir kişinin çamaşırı söz konusu olsa neyse hadi olmasa da olur derim belki ama 4 kişilik bir aile için şart. Havlular kurutucudan çok güzel çıkıyor bir de yumuş yumuş

iki kişi yaşıyoruz. 70m2

bir yatak odası, bir oturma odası bir de depo ve ofis olarak kullandığım çalışma odam var.

kız arkadaşım sürekli çamaşıur yıkar. bence bir günde kuruyor ama ona göre nemli kalıyormuş ve üç boyunca duruyor çamaşırlar. ama her gün değilse gün aşırı yıkanıyorlar çamaşırlar. yatak odasında sürekli bir askılık var.

bir de bazen üstüne eşya atılıyor, hani sandalyeye attığımız ne çok temiz ne de kirli olan arafta kalmış çamaşırlar.

o kadar mutsuz ediyor ki beni çamaşırlar, kirli giymeyi tercih ederim kurutma problemi yüzünden.

kurutma makinesi çamaşırları yıpratıyor diye duydum, almadım.
çamaşır makinemi değiştirdiğimde kurutma özellikli bir tane almak istiyorum.

balkon ya da boş oda olmadıkça, çamaşırları oda içinde kurutmak tam anlamıyla dağınıklık.

bir de geçen yıllardan biliyorum; kuruturdum ama toplamazdım çamaşırlarımı. oradan alır giyer makineye atardım, bazı kıyafetler günlerce askılıkta kalırdı da pis olduğunu düşünür tekrar yıkardım. burası benim tembelliğimdendi, ama üstte yazdıklarım bir çoklarının ortak sorunu.

türkiye'deki çoğu ev müsait derken yeni yapılan evlerin çoğu 2+1 70 metrekare civarı. istanbulda çok daha küçükleri bile yaygın artık. 1+1 ülkenin yeni gerçeği oldu, 2+1'e şükrederiz.

Kendi cevreme bakinca pek yaygin degil olarak gormuyorum ama bu artik uygulanabilir bir opsiyon olarak degerlendiriliyor. Evine girip ciktigim kisilerde, sadece bir evde gordum. Yalniz benim cevre eksiduyuru cevresinden farklidir, tahminim en iyi ihtimal 2006 yilina kadar cevremdeki bir evde bile bulasik makinesi yoktu. Biraz geriden geliyoruz yani.

Bu arada bizde de yok. Olacagini da sanmam. Camasir makinesinin ve bir askiligin sigabilecegi ufak bir alan yapmislar. Eve ait isitma sistemleri de o kucuk yerde, oraya asiyoruz, zaten nispeten sicak oluyor cogu zaman, evi etkilemeden kuruyor.

Kurutma makinesi koyacak yer bulmak bence daha büyük sorun çamaşır kurutacak yer bulmaktan. Ben tek yaşadığım için salonun ortasında kurutma telinde kurutmak beni rahatsız etmiyor. Haftada 2-3 makine yıkıyorum zaten çok sorun olmuyor, salonda kalorifer de açık olduğundan hızlı kuruyor.

Ama mesela kurutma makinesi alayım desem nereye koyacağım bilmiyorum. Çamaşır makinesi banyoda ama orada kurutma makinesi koyabilecek herhangi bir alan yok. Başka bir yere koymak da mantıklı gelmiyor. Ülkece banyolarımız küçük yani bence. Bi de her çamaşırın atılamaması=hiçbir çamaşırın atılamaması demek benim için. Bu makinede kurur mu diye düşünmek hoşuma gitmez

Robot süpürgeden sonra ekşicilerin ikinci kutsalını eleştirmişsin hocam. Çok laf yersin şimdi:)

sebeplerini bilemem, buna yorum yapacak sosyo-eko-kültürel bir birikimim yok. ama bizim aileden örnek vereyim madem. beş kişilik bir aileyiz, annem de dahil herkes çalışıyor. çamaşır makinesi günde en az bir, en çok iki kere çalışıyor. her ne kadar bu kadar sıklığa karşı olsam da günlük kıyafet değiştiriyoruz, çamaşırlar birikiyor.

neyse. hal böyle olunca kısa programda olsa bile bu kıyafetlerin yıkanması + asması + kuruyunca toplanıp yerlerine yerleştirilmesi vs uzun bir zaman alıyor. bunun bir de kışı var. haliyle kurutma makinesi de şart gibi bir şey oldu diye eve kurutma makinesi aldım. anneme göre bu makine şu an çok iyi, kolaylık sağlayan bir eşya.

hiç de yaygın değil.

çamaşır kurutmak dediğiniz, çamaşırı bir yere serip beklemek. tamamen ücretsiz.

hiç bir çaba sarf etmediğiniz ve tamamen ücretsiz olan bir şey yerine para verip makine almak, hatta makineyi işletmek için elektriğe de para vermek Türk halkına hiç mantıklı gelmediğinden, kurutma makinesi o kadar yaygın değil Türkiye'de.

bende yaygın değil zannediyordum ama artık çalışan y kuşağının çoğunda var, bizim karşı apartmanda hep balkonda kurutmalar neredeyse sadece 2-3 dairenin yok kurtuması.
birde kedi köpekli evlerde çok kullanılıyor artık. 196-70 kuşağının alışık olmadığı bişey, maddi durum iyiyse ancak alırlar o yüzden çoğu hala kullanmıyordur.

ben kedi yüzünden aldım, koltuklara serilen örtülerde, kıyafetteki kıllarla uğraşmaktan bıktığım için ama sonra anladım ki ciddi zaman tasarrufuda asma toplama derdi yok.

robot süpürge denmiş, o da çok yararlı şimdiye kadar almadığıma ve mopunu yıkamalı model almadığıma çok pişmanım.

1- Yalnız yaşayan insan oranı arttı.
2- Evli çiftlerin her ikisinin de çalıştığı hane sayısı arttı.
3- Haftasonu çalışma yaygın
4- Çalışma saatleri insanların her işini görebileceği şekilde rahat değil.

Sabah 08.00 - 09.00 arası işbaşı yapıp akşam 18:30 - 19:00 gibi evde oluyorsanız yemek yapmak, çocukla ilgilenmek, ev temizliği yapmak, kişisel bakımınızla ilgilenmek gibi işlerin hepsini haftanın 6 günü 18:30 - 23:00 arasındaki 4,5 saatlik zamana sığdırmanız gerekiyor. Kafa dağıtıp koltuğa serilecek vakit yaratabiliyorsanız ne mutlu. Bu süre yeterli bir süre değil. Pazar gününü de bu işlere ayırmak istemezsiniz. Örneğin cuma akşamı eve gelir gelmez çamaşırları yıkarsanız gece yatmadan önce kuru çamaşırları katlayıp koyar haftasonu bunla alakalı hiç düşünmezsiniz.

Özellikle kış aylarında çamaşırların içerde ve dışarda kuruma süresi uzuyor. İçerde serili çamaşırlar kalabalık ve nemli bir ortama sebebiyet veriyor. Dışarda çamaşır sermekse hem kışın işlevsel değil hem de gittikçe önüne geçilmeye çalışılan bir olay, çevresel sebeplerden ötürü. Kurutma makinası denkleme girdiği zaman öngörülebilir belirli bir süre içinde çamaşırlar kuruyup dolaba giriyor ve aynı gün giymeye hazır hale geliyor. Bu özellikle de tek yaşayan ve çalışan çiftler için çok faydalı bir durum. Daha az planlama, daha az zahmet. Ütü konusunda da çok katkı sağlıyor, ütü gereksinimini büyük oranda azaltıyor.

Elinizin altında bir çamaşır kurutma makinası varsa neden kullanmayasınız sadece soruyorum?

Çamaşırla uğraşmak bir hobi değil, bir gereklilik, zorunluluk. Haliyle bunda sizin payınızı azaltan bir teknoloji varsa bu yayılır. Çok derinlemesine incelemeye gerek yok aslında. Türkiye'de henüz "yaygın" değil, ancak "yayılıyor." ilerde yaygın hale gelmesi büyük ihtimal. Sadece şu anda yaygın değil.

Faydaları şöyle özetleyeyim

- Çamaşırlar birkaç saat içinde yıkanıp kuruyup giymeye hazır hale geliyor.
- Ütü gereksinimi büyük oranda azalıyor.
- Çamaşır serme konusu ortadan kalkıyor. Serili çamaşırın yarattığı kalabalık ortadan kalkıyor.
- Yağmurlu, soğuk ve nemli günlerde çamaşır sermeyle ilgili her türlü sıkıntı ortadan kalkıyor. İklim, nem, gece gündüz durumu tamamen denklemden çıkıyor.

bizde de var. Artık ihtiyaç haline geldi. Bu kadar kentleşirsen, hava girmiyor.

kurutma makinesi bende var. almadan önce çamaşırları yıka, as kurumasını bekle, topla, ütüle toplamda iki güne yakın zaman gidiyordu. şimdi çamaşırları sabahtan makineye atıyorum. aynı gün öğleden sonra ütü işi dahil herşeyi bitmiş oluyor (uzun eko programda yıkıyorum, yoksa daha kısa da sürebilir.) bunun bir de havlusu, nevresimi vs. var. kurutma makinesi ile 5-6 saate her şeyi bitmiş oluyor.

kardeşimde iki çocuk var, kurutma makinesi yok. salonda her zaman bir çamaşır askısı var ve hiç boş olmuyor. evde koyacak yer olsa ilk alacağım şey kurutma makinesi diyor.

@all

yuh arkadaslar ben bu konuda hicbir sey bilmiyormusum. ben cok geride kalmisim. :)

amerika'da her evde var. mukemmel pratik. camasir yikadiktan sonra tek tek asmakla ugrasmiyorsun hepsini oldugu gibi kurutmaya alip sonra katliyorsun.

tek handikapi kumaslari kucultmesi olabilir. cunku yikamayi serin suda yapabiliyorsun ama kurutmada illa ki sicak hava ufleniyor.

çekiştirmiyolar bi ara gruptaydım.

En güzel yanı o, yoksa grupta olmazdım

Sabahtan akşama kadar tek meselemiz duyurudaki nickler hakkında atıp tutmak.

benim hakkımda da konuşuluyordu girince kesildi, çıkamıyorum şimdi neler konuşulduğunu bildiğim için.

Mevcut grup şimdiye kadarkilerin yüz karası. Ne bir heyecan ne bir aksiyon rezillik gece saat 4 bulmaca çözüyoruz. gruptaki arkadaşlara burdan selam. ada <3

Bence cekistiriyorlar da şu altta linki sabit olan resmi grupta degil.
Baska gruplar var gibi. Linkini atın da bilelim...

evet

yav 2011'den beri buradayım, eski nick'ler de dahil olmak üzere kimseyi karakteri, kişilik yapısı, mizacı hakkında keskin yargılara varacak kadar tanımıyorum. insan aynı ofiste/ortamda bulunduğu kişileri bile zar zor keşfediyorken SANALDAN "tanıdığınız" bu insanları çekiştirecek hangi detayları ne ara ve nasıl yakalıyorsunuz?

not: şaka yollu verilen cevapları ayırt edebiliyorum, sözüm onlara değil.

Çekiştiren varsa sevabına bana da yazsın :p telegram grubunda değilim

çekiştirmiyoruz

Çekiştiriyoruz. Sürekli bulmaca mı çözücez emekliler gibi…

19

18

19

18

23

21

26.

25. e sınıfı almıştım.

18

26 A
36 B

34

18 girer girmez.

30

18.

32 yaeşında aldım 40 yaşında aktif olarak kullanmaya başladım :/

27. Ama 18de alinmali. Araba olmasa da bilmek lazim

31 yaşındayım, daha yeni kursa yazıldım:)

24
yok ama a almayı düşünüyorum.

26
kahrolsun patriyarka
başka ehliyetim yok almayı da düşünmüyorum

18 girer girmez aldım

Bir de motosiklet (a sınıfı) var

19 yaşında aldım. B sınıfı, başka yok. 26 yıldır aktif olarak kullanıyorum.

27, aktif kullanıyorum.

18 yaşında B sinifi aldım. 28 yaşında A almak için kursa başvurdum, kadın olduğum ve henüz motor kullanmayi bilmediğim için bu hizmeti veremeyeceklerini soylediler :)))) çok tatlı değil mi...

Şimdi aklıma geldi şikayet etmeliydim aslında di mi? Sürücü kursuysa nasıl "ben ogretemem" diyebilir -_-

18

21 yaşında ailemin git al artık zorlamasıyla aldım. Direksiyon sınavından sonra da elimi sürmedim

29 yaşında B sınıfı aldım, araba kullanmayı bilmiyorum. Arabalar ve araba kullanmak zerre ilgimi çekmiyor. Kullanmayı öğrenmem lazım.

18 b
30 a

kamyon, tır falan sürmek istiyorum. sırf meraktan, eğer karşılanabilir bir tutarsa, bu ehliyetleri de almak istiyorum.

18 b
20 a2

20 yıldır aktif araç ve motosiklet kullanıyorum, yaşlanmışım :')

18

Ben cok acele etmedim evin dibinde metro vardi. Arabamiz da vardi ama istanbul trafiginde eziyetten baska bisey değil.

Araba ehliyetini 21 yasimda aldim, motoru 28

Hayir. Nostaljik birisin sanirim sen.
Annem eskiyen seyleri atamadigi icin kirilinca sevinirdi gkfkf ben de öyle diyorum aaa artik yenisini alabilirim oh be

Bende atma hastalığı var. Senin tam tersin olabilirim. Bir dönem 3 sene üst üste, yani üç yılda üç kere taşındım o ara minimalist oldum:p

Ben hiç atamıyorum, duruyor. Saklıyorum.

20 yıl kadar önce Karabük'te kırsal bir alanda öylesine bir taş parçası almıştım hala bendedir. Özel bir şekli rengi değeri de yok.

Bir de tuhaf olacak olacak ama tuvalette duvara asılı kokulu ernet var. Abartısız 10 yılı aşkın hala erimedi. Duvarda öylesine yalnız başına takılıyor. Çöp ile arası yaklaşık 1,5 m. ve hala atamadım :)
Geçenlerde bu gibi şeylerin satıldığı dükkana gittim daha satış için raftayken dağılan toz haline gelen bir çok ernet vardı. İçerikleri farklı olmalı

Ben de böyle bir şey (artık) yok. Eşyalara ve mekanlara aidiyet duygum yok.

Eşimle hep kavga ediyoruz evimiz çöp eve dönüşecek diye…
Mesela ortaokul 3’te fotokopiciden kopyaladığım level dergisi mortal kombat 4 hileleri sayfasını yahut ortaokuldaki ibni sina konulu ödev için ansiklopediden çektirdiğim fotokopiyi saklıyorum.

eskiden bende çok vardı. hala da var bir miktar ama son zamanlarda gerçekten el emeği, hatıra olacak şeyler dışında bir şey tutmuyorum.

rahmetli annem şeker hastasıydı. oğlan daha bebekken birkaç ay bizde kaldı, o dönemde de insülin kalemlerini buzdolabına koymuş. vefat ettikten sonra atmaya elim varmadı, hala koyduğu yerde duruyor.

ama tam 9 yıl önce, aldığım ufak paket yoğurtları buzdolabında unuttuğumu fark ettim. son kullanma tarihi 6 ay geçmişti. açıp baktım mis gibi duruyordu. açmadıklarımı da geri dolaba koydum, hatta birini açığa koydum. seneye bakayım hala bozulmamış mı diye deney yapmak istedim, iyice unuttum, aradan 9 yıl geçti hala duruyor. açıp bakmaya da, atmaya da kıyamıyorum şimdi.

Ben işime yaramıyorsa atarım. Gelen hediyeleri değiştiririm. Zamanı gelince işime yaramazsa atarım. Babaannemin evi bu şekilde çöp eve dönüşmek üzereydi. 70 senelik gazeteleri saklamış evinde. Erken müdahale gerekiyor ilerlememesi için.

Eğer şu an işime yaramıyorsa ama belli bir zamanı temsil ediyorsa, ve unutmak istemiyorsam fotoğrafını ya da videosunu cekiyorum. En azından yer kaplamıyor.

İstifçilik hastalığının ayak sesleri mi onlar?

Minimalizmde mutluluk vardır. Deneyin. Pişman olmazsınız.

1 milyoncularda kendini dikdortgen bir plastik kutu al ona yerlestir gozune batmaz bu sekilde cekyat altina falan kaldir yada dolaba

@kibritsuyu
O yoğurtlar asla atılmaz artık. Gittiği yere kadar gidecek…
Hatta bir 10 seneye güzel para edebilir dahi.

Bunlar aslında tek kişi degil bildigin çete. Sizin gibi onlarcası düşüyor bu tuzaga.

Gerçekten yurtdışındaysa yapabileceginiz bir şey yok. Karşıdaki tarafın sıkılıp bıkmasını bekleyeceksiniz.

Yurtiçinde olma ihtimalini düşünüyorsanız savcılığa gidip şikayette bulunun

Polise telefonla şikayette bulundum ama yeterli olmaz mı savcılığa da gitmem gerekir mi? Ya da cimer de işe yarar mı?

bu bilgilere eriştiğine göre bilgisayarında veya telefonunda bir trojan olabilir. telefon defterine erişiyorsa kesin var.

ilk olarak telefonu fabrika ayarlarına döndürmek ve bitdefender vs. bir antivirus-trojan yazılımı ile hem telefonu hem bilgisayarını taratmak iyi olur.

bu süreçte sana bir yazılım gönderdi mi, ya da bir linke tıklamanı istemiş olabilir, bir sayfaya da yönlendirmiş olabilir.

Telefon numarandan erişiyorlar bilgilerine. Muhtemelen whatsapa geçtiniz ve oradan attın fotoğrafı.

Gerçekten yurtdısındaysa hiçbir şey yapamazsın. Bu tip olaylar sık olmaya başladı. Nude atmayın. İlla özel platforma geçilecekse tel no veya isim soyisme doğrudan erişim mümkün olmasın

Bu konuyu sözlükte başlık olarak aç. Millet oltalanmasın

Maalesef görüntüyü whatsapp üzerinden ben attım, boşluğuma geldi. Sonra birden şantaj başladı. Panelden ulaşıldığına eminim çünkü telefonumda bile kayıtlı olmayan bilgiler var.
Babama ve kuzenime atıyor, saçma sapan hornet gibi sitelerde paylaşıyor numarayı.
Numaralardan biri türk ama diğerleri yabancı. Şantaj olarak kullandığı şey bir telefondaki yazışmamızı çekiyor yani türk hattı bir telefona kurulu vaziyette.
Ama tabii Türkiyede olduklarını kanıtlar mı bu bilmiyorum. Türk numarasını yurtdışında da kullanabiliyorlar malum. Ben yine de karakola gidip şansımı deneyeceğim.

Attığı kişilere montaj de, benden para koparabilmek için yapay zekayla hazirlamislar de ;) önemsiz bir olaymış gibi davran. prim verme hicbi şekilde, para gönderme.

Polise ya da savcılığa da yüz yüze başvuruda bulun. Gerisini onlar halletsin

Savcılığa suç duyurusu +1

Yurtdışında bile olsa ülkeye giriş yaptığında başı ağrır, o yüzden ihmal etme

Nick bilebilsek keşke.

Mutlaka yüz yüze şikayette bulun. +1

sözlüğe şikayet ettim 1 saat içerisinde uçtu. leyla falan da olmadı baya silindi gitti.
yarın bir karakola gideceğim bakalım.

Erkek adamsan koymaz, nolcak ailen güler geçer...Prim verme bu tiplere, hatta yollamak isterseniz başka açıdan çekeyim diye trolle.

Yasal yollara mutlaka başvur, belki bir hata yapıp kendilerine ulaşmanı sağlayacak bir açık bırakmışlardır.

Bunlar bi network kurmuslar, tarikat gibi bir seyler. Dahil olan kisiye fake spotify dinlenmelerden tut da milyonluk instagram takipcisine kadar organize ediyorlar.

Kimisi o gazla alip daha da buyuyor, kimisi yerinde sayiyor. Bu networktekiler surekli bir arada gorundukleri icin de birbirlerinin etkilesimlerini de arttiriyorlar.

Cesmenin basindakilerden biri onceden tekstilde calisan capsizin biri. Kaybedecek bir seyleri ve etik degerleri yok. Cahil cesaretiyle harala gurele ilerliyorlar.

insanlar kendilerini özel hissetmek için sadece kendilerinin dinlediği ve kendilerini anlatan insanları seçiyorlar o sebeple bu tür insanlar genel itibari ile her zaman olur sonra unutulur

Halkta karşılığı var. O yaşam tarzını benimseyen ve yaşayan milyonlar var maalesef. Yeni gelen nesil instagram ve tiktok video editlerinden bile etkileniyor.

Evde asla böyle şeyler dinlemiyoruz ama oğlum birinci sınıftayken çakal sefo falan hepsini öğrendi. Servisle gidiyordu okula büyük çocuklar hep bunları çaldırıyormuş. Ortaokulda lisede çok popüler keko rap

1. İkametinizi iyi bir okulun olduğu yere aldırıp eokuldan orasının çıkmasını sağlamak lazım. Sokak sokak ikametiniz neredeysa hangi ortaokul çıkacağı belli. Ona göre evi/ikametgahı taşımak lazım. Buna alternatif olarak okul müdürü ile konuşup uygun bir bağış yaparak da gerekli ayarlamaları yaptırma ihtimali de mevcut olabilir.
2. Okuluna göre değişir, bunu okulun burs yönergesine bakmadan söyleyemeyiz. Bursluluk sınavlarına girip kazanırsa müdüre sorarsınız.
3. Ortaokulda devlet okulları için sınavla alım olmaz, ikamete bağlı yerleştirme yapılır.
4. Hangi ilde/ilçede/mahallede olduğunuza, maddi durumunuza, okuldan beklentinize bağlı olarak değişir.

Özel okulda çalışıyorum, bursluluk sınavlarındaki başarıya göre burs veriliyor. Bizde yemek, kitap ve forma ücreti bursa dahil değil. Onları öğrenci her sene ödüyor. Ama başka başka okullarda daha farklı şartlar da duydum o yüzden okuluna göre değişir diyorum.

Çevredeki bütün özel okulların sınav tarihlerini takip edin hepsine girsin. Bazı pilot devlet ortaokulları oluyor, onları keşfedin çevrenizdeki.

İrade.

Çay ve kahveyi çok uzun yıllardır şekersiz içiyorum. Tatlı tüketimim hiç yok. Çok nadiren tatlı isteğim olur ama yemiyorum. Çok sağlıklı yaşıyorum. Bence bir anda kes şekeri. Belki zorlanırsın ama geçecek.

Bunu önce akıl yoluyla temellendirerek yapıyorum

Kafamda neden yapmamam konusunda bi liste hazırlıyorum market rafında almamam gereken bir şeyi görünce kafandaki listeyi hatırlıyorum

- sonrasında ağzımda bıraktığı tuhaf şekerki tat
- ertesi gün midemden gelen cips tadı
- karnımda yarattığı şişkinlik

Bana rahatsızlık veren şeyler gibi

17 18 yaşlarımdan beri çayı kahveyi şekersiz içerim. Önce 1 tane şeker atıyordum, sonra bir süre yarım şekerli içtim, bir süre babamın tatlandırıcısını kullandım ondan sonra tak diye şekersize geçmiştim ve çok aramamıştım şeker tadını. Zaten çayın da kahvenin de tadı şekersizken anlaşılıyor

Yıllar önce bir gün That Sugar Film'i seyrettim.
Gerçekten dedim ve bir anda şeker ve paketli gıda, işlenmiş gıda türü her şeyi bıraktım. 10 seneyi aşkın, yemedim ve yokluğunu da aramadım. Alakalı mıdır bilmem, yıllardır düşüremediğim kolestrol pat diye düştü.
Son zamanlarda, ölümlü dünyada o kadar kasmaya gerek yok dedim. Kahvenin yanında bir parça bitter çikolata, ayda bir falan bir kazandibi veya bir tane ekler falan yediğim oluyor. Mesela Bravo'nun oradan geçsem, dondurma yerim ama 3 yıl geçmesem aklıma gelmez. Kazandibi de, Kemeraltı'na gidersem Sütçiçeği'nde. Yoksa onu da aramam.

Benim bu tür durumlara bakış açım komple "yapılması gerekiyorsa yapılacak" üstüne kurulu :D

Kolay olması gerekmiyor, istediğiniz bir şeyse zorlana zorlana yapın.

Ben şahsen diyet amaçlı bırakmıştım 17 yıl olmuş.

O dönemde komple terk etmiştim ama 17 sene boyunca ağzıma şeker koymadım diyemem tabi. Sadece normalde 100x şeker yiyorsam artık 10x falandır. İçeceklerde ise 0.

Nasıl yaptım? Sadece yaptım oldu.

Diyet gibi bir niyetim yoktu. Kendime meydan okudum. Bunu yapacağım dedim ve pat diye çay kahve içerken şekeri kaldırdım.

adım adım azalt. kahveyi 4-5 şekerli içerken 1 senede sıfır şekere indirdim. en az 10 yıldır böyle devam ediyorum. daha sonra zaten ağız tadın buna adapte olacak ve çayın kahvenin gerçek tadını almaya başlayacaksın. hatta şekerli kahve - kola içemez hale geliyor insan.

4 şekerli mi içiyorsun 3e düşür ve 1 ay böyle takıl, sonra 2ye düşür ve devam et.

tatlandırıcı daha zararlı.

zamanla alışıyorsun, bunu bir zorunluluk olarak görmemen lazım, içinden gelerek yap.

Yillar once that sugar belgeseli ile birakanlardanim ben de, asiri bir bagimliligim yoktu zaten ama belgesel bittigi anda evi elden gecirip sekerli her seyi attik. Market alisverisimde paketli gidalar senelerdir yok.
Seker kokain kadar bagimlilik yapan ve zararli bir sey, inanin ya da inanmayin. Hormon dengenizi mahveden, erken yaslanmaniza neden olan, duygu durumunuzu ve psikolojinizi mahveden bir sey. Yasadiginiz sey bagimlilik, irade ile birakip daha iyi bir yasami hak ettiginizi idrak edeceksiniz ve icsellestireceksiniz baska yolu yok. Daha iyi bir yasami hak ediyorsunuz. Gunde 1-2 porsiyon meyve seker ihtiyaciniz icin yetip artmali bile. Ayrica kan sekerinizi stabil tutmanin ne kadar onemli oldugu ile ilgili okuyabilirsiniz. Bir de sizi ne motive ediyor onu bulun. Beni boyle seyler ogrenip kendime iyi bakmak motive ediyor, sizi kilo verme etkisi motive ediyor olabilir, baskasi icin ne bileyim cilt uzerindeki etkisini ogrenmek motive eder. Onu bulup o yonden kendinizi destekleyin.

Bir kaç ay şeker kullanmayınca bir tane abur cubur ya da şeker katkılı bir şey yiyince midem bulanıyor boğazım yanıyor.

İkinci ve sonraki yiyişlerde bu rahatsız edici durum olmuyor. Yine bi kaç ay daha yemeyim, yine beğenmiyorum.

Şeker bırakma sürecim kademeli oldu benim. Önce meraktan çaya bir şeker az at atayım, sonra hiç atmayım dedim. Süreç kademeli ama hızlı oldu.

Bu bir bağımlılık. Birden bırakmak çok zorlayıcı olabilir ve sürekli zihninizi meşgul edebilir. Azaltarak bırakmak daha iyi olabilir.

Çay'a da kahveye de şeker atan biriydim, çayı bir senedir, kahveyi de 4-5 senedir şekersiz içiyorum...

üstte bir arkadaş da yazmış... yarılama prensibiyle... alışana kadar hep yarıya indirin... bir süre sonra komple bırakabiliyorsunuz...

çay'da örneğin şu kağıt bardaklara kesme şekerin bir köşesinden kırıp atıyordum en son, 5'te biri filan...

ha diyabete yönelik bir faydası var mı dersen, yok... çayda ve kahvede tüketmememe rağmen şeker sınırda... o yüzden içeceklerde bırakmalı mı bırakmamalı mı tartışılır... kola/gazoz/çikolata/meyve/karbonhidrat tüketimini azaltmak daha mantıklı olabilir...

Azaltarak basliyorum arkadaslar o zaman

Ben tek yaşamıyorum ama zaten derli toplu olmak herkes için aynı. Mesela kullandığın bir şeyi hemen yerine koy, bekletme.

Temizlik de tek yaşayan için çok kolay aslında. Evde hayvan yoksa haftada bir kere evi süpürüp silsen yeter. İki günde bir de toz alırsın. 15 günde 1 kere de dip köşe temizlik yaparsın. Ben daha sık yapıyorum. Üç kedi annesiyim. Kumlarını falan dağıtıyorlar çünkü.

Bir zamanlar tek yaşamış biri olarak cevaplasam olur mu? :))

Sorunun fazla eşya olabilir diye düşündüm. At fazlalıkları ya da ver gitsin. Bir de mesela yemek yaparken bir yandan yaptığın dağınıklığı toparlıyor olman lazım. Yatak odasına geçerken gereksiz bişi varsa onu yanına alıp yerleştire yerleştire gitmen lazım (kargo gelmiştir açıp bakmışsındır misal koltuğa atıvermişsindir)

Çok dağılmasına fırsat vermeden aksiyona geçeceksin

Sen biriktirip temizliyorsun heralde

Ben hic dagitmayip direk topluyorum

Ornek vereyim subictim bardagi yanima koydum kalkinca mutfaga goturuyorum orada birakmam ayni sekil ne yaparsam yapayim direk toplarim kuvuk seyler finalde tum evin temizlenmesi demek

Ufak eşya sayısı arttıkça dağınıklık artıyor. Çamaşır makinesi dağınık durmaz ama içine attığın t-shirt iç çamaşırı çorap sayısı arttıkça etrafta dağınıklık yaratır.
Artık kullanmadığın ve gereksiz olan eşyaları doğrudan at. Hem yer açılsın, hem takip etmek zorunda olma.
Kapıya renkli bir şey yapıştır. Çıkarken onu gördüğünde çöpü, ütüyü ve varsa elektrikli soba ile klimayı kontrol edersin.

Haftada bir gün öğleye kadarı temizlik günü ilan ettim. Robot süpürgenin arkasından iki vileda takılınca yetiyor. En fazla 2 saatimi alıyor.

Mutfak tezgahında asla bir şey beklemez. Daha yemek yaparken işi biten bulaşık makinesinde yerini alır. Takıntı halinde o.

Dağınıklığın çözümü, işi biteni yerine koymaktır. Bir de her odadan çıkarken, yerinde olmayan ne var diye bakarsın, giderken yerine götürürsün, olur biter.

Başlayınca her şeyi bitireceğim düşüncesi insanı yıldırır. Şimdilik şu ikisini götüreyim diye başla, zaten birkaç güne ortada toplayacak bir şey bulamazsın.

Bunun kolay bir yolu yok aslında. Baştan aşağı evi buna göre döşedim ben.

Açık kitaplıklar ve tüylü halılar toz deposu. Bunlar yerine kapaklı kitaplıklar ve ince tüysüz halılar olmalı.

Obje sayısı mümkün olduğunca az olmalı. Her şeyin bir yeri ve amacı olmalı. Ne kadar az eşya o kadar az toz. Eğer tek tek bir şeylerin tozunu alacak zamanınız yoksa o şeyler size uygun değil. Kristal eşyalar, biblolar, çeşitli dekoratif objeler... Tozunu alabileceğiniz kadar tutun. Özellikle kristal gibi girintisi çıkıntısı bol olan şeyler yerine düz yüzeyli dekorasyon kullanın.

Odanın taşıyabildiğinden daha fazla koltuk, masa, sandalye, sehpa vs. bulundurmayın. Süpürge bir yere rahatça giremiyorsa orada fazlalık vardır. Seyreltin.

Bunlar eğer evi baştan döşemeyecekseniz bir anda değişecek şeyler değil ama bir şeyler eskidikçe gelecekte bunları düşünerek değişiklikler yapın.

gün belirliyorum ve ona göre plan yapıyorum. atıyorum temizlik pazar günleri. yemek akşamüzeri... evindeki değişikler ne kadar zamanda bir oluyor? onu gözlemlemelisin.

cam silme aleti, robot süpürge, sleepy mop. evcil hayvanım yok. temiz olmaya özen gösteririm ama dağınıklığa kafayı takmam. yere kıyafet atma gibi manyaklıklarım yok. en fazla bilgisayar defter kitap dağılır. mutfak desen her kullandığımı anında makinaya koyarım. makinaya konmayan tahta kaşığım bile yok, makinaya konmayan mutfak eşyası almam. tencereler de çelik, onları bile elde yıkamam. ütü için de aynı şey geçerli, son on yıldır mecbur kalmadıkça ütü kullanmadım, ütü gerektiren kıyafet almadım.

Aradigim seyi bulmakta zorlandigimda ya da pek ziyarete gelmeyen bir misafir gelecegi zaman ortaligi derleyip topluyorum. Onun disinda pek ugrasmiyorum ortaligi toplamayla falan.

10 sene 1+1 evlerde yalnız yaşadım.

İlk çözüm az eşya sahibi olmak. Çok eşya olan evler mecburen daha tozlu oluyor ve temizlemesi güçleşiyor.

Kılık-kıyafet değiştirdiğinizde hemen kirlileri kirli sepetine, temizleri dolabınıza düzenli şekilde yerleştirin ortalıkta yer kaplamasınlar.

Sabah kalkıp odayı havalandırdıktan sonra ilk iş yatağı toplamak olsun.

Yemek yedikten sonra bulaşıklar hemen makineye. Mutfak tezgahında tutulmayacak, makinede biriktirilecek ve elde yıkanmayacak. Yıkanmadan hemen sonra yerleştirilmeli.

Fazlalıkları evden uzaklaştırın. Defter, dergi, ayakkabı, kıyafet, mutfak eşyası vs. gereksiz ne varsa ya çöpe atın ya tanıdığınız birine verin veya bağışlayın her neyse.

Tek seferde tüm evi temizlemek çok zor oluyor. Örneğin bir gün banyoyu temizleyin, iki gün sonra mutfağı temizleyin. Arada temizlik hizmeti almak şart. Camların silinmesi ve birçok detay ancak öyle hallediliyor. Haftalık olarak evi süpürmek ve silmek de ayrıca şart. Ben evin temizlik ve genel diğer ihtiyaçları için genellikle haftasonları 1 gün evde olurum ama 1 tam gün de gezerim. Böyle dengeliyorum.

Çok madde saydım gibi oldu ama rutine bağladın mı hemen her zaman evin temiz kalır.

Cumartesi günüm full bununla geçiyor. Ki öyle dağınık biri de değilim. Ev küçük olunca koltuğun dibine bıraktığın laptop çantası bile dağınıklık gibi görünüyor:/

Az esya, kitaplik mutlaka kapakli olmali +1 ayrica her seyin yeri olsun, az esyaniz olursa her seyin yeri olur. 6ayda bir evi elden gecirip kullanmadiklari atmak. Biriktirmeden duzenli tutmak. Yemek yaparken kullandiklarini calkalayip kaldirmak, temiz yemek yapak yani.

bunun için excel tablosu tutan hanımablalar biliyorum. düşme o kuyuya salata bacım

Ya o excel tablosu tutanlardan birisi de bendim ahsdfs ama 300 takipçi var şimdi birileri arada eksiliyor ya da birkaç kişi artıyor bul bulabilirsen. Eskiden çok toy ve işsizmişim kabul:p

Vatana millete hayrım olsun, gizli olmayan hesaplar için şu siteyi kullanabilirsiniz stalk sevdalıları:

www.recentfollow.com

Günaşırı fıtı fıtı insan takip eden gizli hesaplar için çözümü olan varsa yazabilir.

Edit: Çözümü ben yazayım, iki dakika araştırınca buldum. Şu eklenti ile halledebilirsiniz.

chromewebstore.google.com

terrible two, horrible three, fucking four, freaking five...
erkek-kız farketmiyor. çocuklar benzer aşamalardan geçiyor. bahsettiğiniz gibi bir eşik atlayıp düzelme durumu olmuyor sanırım hiç. her yaşın ayrı bir zorluğu var.

3 yaşa doğru normalleşiyor. hele bi de konuşmaya da başlayınca çok eğlenceli oluyor, dediklerinizi de anlıyor orta yolda buluşabiliyorsunuz. ama tamamen bir normalleşme beklemeyin :')

Bir zamanlar üçüncü çocuğu kız olan bir adamın twitini okumuştum.

'Evde iki hayvan beslediğimi kızım olunca anladım.' diyordu.

Erkek çocuk hiçbir zaman normalleşmez. Her dönemi bir öncekini mumla aratır.

Selamlar iki erkek çocuk annesiyim sizin çare yavaştan haftada 2 3 gün anneli oyun grubu, iki buçuk yaştan sonra da yarım gün okul. Onların dengi değiliz artık oyun ve arkadaş arıyorlar. Büyük oğlum 2 3 yaşlarındayken 50 kg geziyordum bir ara 49 a düştüm insan vücudu o hareketi kaldıramıyor gerçi bizimki 7 yaşında dehb tanısı aldı psikiyatr dan. Ekstra bir hiperaktivite söz konusuydu.

Sanırım bir 4 yaşından sonra rahatladım. 7 yaşından sonra da hiç zorluğu kalmadı diyebilirim iki senedir maşallahı var hareket azaldı sadece spora kanalize oldu. Basketbol oynayarak atıyor enerjisini. Ergenlik zamanı çıldırmazsa şu hali baya baya ideal erkek çocuk.

Krese başladı, konuşması da gayet iyi durumda. Bizi de anliyor ama genelde söylediğimizi kendi canı isterse yapıyor.

çocukların normal rutine ulaşmaları 25 yaş civarını buluyor. Bu yaşa gelene kadar yok 2 yaş bilmemesi, yok 3 yaş sendromu, yok kreşe başladı ondan huysuz zamanı, yok okula başladısı, yok akran zorbalığı, yok ön ergenliği, yok ergenliği, gençlik sancıları, "aman teyzesi, sınava çalışıyor"ları, "e tabi üniversiteli olunca"sarı falan derken 25 yaş gibi rahatlarsınız.

Bizim çocuklar biraz manyak, benim beklentim 30.

normal değil. benim eşim babasının evinden dönünce oh be insanın kendi evi gibisi yok diyor. annesi mükemmel sofralar hazırlamasına el üstünde tutmasına rağmen.

2 evdeki konfor düzeylerini karşılaştır. laf arasında orda nelerden memnun olduğunu falan sor. belki sen sevgini fazla gösteremiyorsundur. onu şu anki evine bağlayacak anılar yaşanmışlıklar oluşturman gerekiyordur belki.

Normal değil. Yazları 2 3 hafta kalıyorum, sonlara doğru gün sayıyorum eve dönmek için.

P.S: eski duyurunu aşağıdaki cevaplardan sonra hatırladım genelde kullanıcı isimlerine dikkat etmiyorum. Sizin durumda ben de eşin gibi hissederdim. Sorun onda değil sende

ilginc bir psikologa görünsün bence. be uzun da kalsam kısa da kalsam eve döndüğümde herhangi bir adaptasyon sorunu yaşamıyorum. sonuçta orası da benim evim. insanın kendi evi gibisi var mı. eşim de yaşamıyor.

çıkarın üstünüzü bi donla gezin anlarsınız rahatlığı

normal değil +1 ben kendi anama babama tahammül edemem, eşimde aynen etmez. ne kadar az durursa kar olarak görür kendi.

Senin bir duyurunu hatırladım ve yanlış olmasın belki başka bir duyurucunun sorusudur diye baktım evet doğru hatirlamışım senin sorunmuş.

Ben de olsam eve dönmek istemezdim. Sebebi şu; evde sabahtan akşama kadar çocukla uğraşacağım sonra eşimin yere attığı kıyafeti toplayacağım. Yemeğini yiyecek ve koltuğa yayılacak ve ben onun tabağını, kaşığını kaldıracağım. Kim olsa dönmek istemez.

Abi psikologa git diyenler gelmiş yine... Ana babası ile anlaşamayan duyurucular da tuhaf bulmuş. İnsan ailesini sevmesin mi? Evlendik diye ailemiz eskide mi kalacak? Zamanla düzelir eşiniz.

sizin sunamadiginiz ikram, yemek, konfordan dolayi da olabilir. sonucta insanoglu. el ustunde tutuldugu yere ait hisseder kendini.

TV ve telefon yerine ev ve eşle ilgilenin. Ev de, eş de ilgi ister. Yorgun olsanız da farketmez. Güler yüz ve tatlı dil, bir çift güzel kelam.

tatilden dönüp işe başlar gibi geliyor çünkü. kaldır bir tarafını yardım et kadına. birkaç yıla tekmeyi yiyince ağlarsın divorce came out of nowhere diye

Normal değil +1
Mutsuzluğunu böyle mi ifade ediyor acaba?

çocukluğunun geçtiği bir evden bahsediyoruz o evin bir kokusu olur burnunda.
evden içeri girdiğinde anne şefkati baba sevgisi reseptörleri canlanır beyninde. Aile ilişkileri mesafeli olanların bu hisse uzak olması normal ama 4 yıl da kendi evine hala alışamamış olması da sıkıntı .

ailesinin evinde siz de kalın farkı görün bence en iyi çözüm bu

beni nereye bağlasanız dururum ama durduğum yere ev diyebilmek çok uzun zamanımı alır. 12 senelik evimizde belki son 3-5 sene ev gibi hissetmişimdir. o yüzden 4 sene bence çok değil, hele de tam oturmamış şeyler varsa. ha bir de baba evi yerine başka başka yerlere gidip geldikçe, dönüşte bu benim evim hissi daha belirgin oluyor. ya zamana bırakın yada daha çeşitli ve uzun seyahatler yapın.

esin tam bir MANCHILD.
ana baba evi güzel tabii. orada cocuk kendisi. anasi oglusuna patates kizarsin, babasi karpuz kessin, kadin gelsin donunu ütülesin, prensimin cayi önüne gelsin, evin hicbir isi icin sorumluluk almasin, isten atilsa bile ev var zaten kit kanaat olsa da gecinirler bir sekilde, anasi saclarini oksar falan. cok stres sikintiya gerek yok.

kendi evinde yetiskin kisi kendisi. ise gidecek, kira ödeyecek, süt var mi, tuvalet kagidi bitmis mi diye kendisi ugrasacak, faturalari kendisi takip edecek, hafta basina temiz kiyafeti var mi diye kendisi stres yapacak, arabanin kis lastigiyle servisiyle kendisi ugrasacak... ohooo.
ana babayi özlersin ama bahsettigin sekilde degil. bu adam yetiskin hayatina adapte olamiyorum diyor resmen.

konu sahibi erkekse lütfen özneleri ve sifatlari kadin versiyonu ile degistiriniz. prens yerine prenses, adam yerine kadin, manchild yerine daddy's girl falan koyabilirsiniz. Zira tespitim sabit kaliyor.

El üstünde tutuluyorum,yemeğim önüme hazır,kimse benden bişey beklemediği halde sıkılıyorum ve evime dönmek istiyorum. Bence normal değil eşinin durumu.

alice abla, konu sahibi erko. eski konularına bak bi

www.youtube.com

tam olarak bu.

Kendi tabağımdaki yemeklerden sevmediklerimi onun tabağına koyarım, onun tabağından sevdiklerimi de kendi tabağıma. Ayrıca komple tabakları degiştirebilirim bile. İçecek için de aynı şey geçerli.

Ben olmam. Hatta benim hanimin biraz mesleği oldugu için restoranda onun yemek istediği şeyler varsa onlardan seçerim ki farklı farkli deneyelim.
da bizde tam tersi; benim hanım bitiremez ve ben namnamnam yerim yemediklerini.

"kadının asıl amacı erkeğin sınırını ihlal edip ondan üstün olduğunu göstermek, kadın yemeğinden bir çatal alınca erkek kusmak ister, kadın seviştiği erkeği tanrı olarak gördüğü için onun yemeğinden yemek istiyor"

incellerdeki latent eşcinsellik göz yaşartıcı gerçekten, antik yunan kalk predecessorun gelmiş

soruya cevap : ağzına soktuğu çatalla yemeğime dalarsa kızarım. kenarından keserim, o parçayı alabilir

Ben rahatsız olurum. Kendi çatalımı, kaşığımı, kirli ellerimi de başkasınınkine sokmam. Bunun adı köylülük. Pisliğin alemi yok.

bu neden boylesine buyuk bir sorun olarak goruldu anlamiyorum? kadin erkegin parasini yemek istese zaten kendine de yemek soylemez mi?
datelerimde genelde siparis verecegimiz yemegi paylasmayi teklif ediyorum ve hayir diyen nadir cikiyor.

Genelde merak ettiğimiz şey çok olduğu için iki porsiyon söyleriz ama beraber yeriz. Hiç de rahatsız olmam

ben rahatsız olurum. tatlı bir eylem hiç değil.
çünkü yemeğimi paylaşmayı sevmiyorum.
www.youtube.com

sözlük yazarlarinin en az yarisi ilgi budalasi, %20'si cocukken hic sevilmemis, rahat %15'i klinik vaka, geri kalanin %50'si de özgüvensiz, redpillci loser.
sözlükte kadinlar hede hödö basliklarini ciddiye alacaksan insan iliskilerini cok yanlis anlarsin.

sadece çatalın ve kaşığın temas ettiği şeyi alıp götürebiliyorsa olur. çorba, pilav vb gibi kaşığın yemeğe komple girdiği durumlarda biraz iğrenç oluyor. kendim de yapmam başkasına.

bahsettikleri sey kiz arkadasim ac degil tabagi mi? manitanin agzindan bile yerim de tabagindan almak ayri bi sey ya. acgozluluk gibi geliyo bana:'( tadim degil zaten ordaki bi "onunde tabak senin degil ortanindir" hareketleri uncomfortable. hele bi de karsi taraf senden hizli yiyosa oehhhh

Yiyebilir, benim çatalımı da kullanabilir, yarısını ısırıp kopardığı patatesi sosisi bana da ikram edebilir, pilavıma, çorbama da dalabilir.
İçeceğimden fırt da alabilir.

Bir sıkıntı yok.

O anda olan şimdi olmayan ne var? sorusuna cevap araman lazım sanisam.

open.spotify.com

insan şu andan pek de memnun olmayınca geçmişte yaşıyor bence. ben de eskiden gündüz düşlerine dalardım, 2020 civarlarında böyleydim. hayatım iyiye gittikçe azala azala bitti. şu andan keyif alabileceğin şeyler eklemelisin hayatına. mesela sana o resim kursunu aratmayacak bir kurs, o iş yerinde hissettiğin samimiyeti aratmayacak bir arkadaş? ne eksikse artık...

ben de zaman zaman ilk çalıştığım iş yerimi çok özlüyorum. it gibi koşturmama rağmen mutluydum. şu an orada çalıştığımın onda biri kadar çalışmıyorum. ama pek keyfim yok.

bugünü anlamlandıracak faaliyetler arayın.
daha önce hiç yapmadığınız bir şey de olabilir.
konsere gidin, tiyatroya gidin, opera bale, orman yürüyüşü, yurt dışı gezisi vb bir şeyler..
farklı bir aktivite sizi içine ve bugüne çekecek.
yeni bir hobi olabilir.

Geçmişte özlediğim şeyler var ama bazen o hatıralarımı anıyorum, nostalji yaşıyorum kendimce. Sonra şu ana dönüyorum.

Ne yazık ki elimizde sadece "şimdi" var. Geçmişe takılı kalmak da gelecek hakkında endişelenmek de mutsuzluk getirir

Düşünmeden, beklemeden hemmen harekete geçerek

O düşünceler seni her teslim aldığında sen de bilerek ve isteyerek teslim ol, o duyguyu kanırta kanırta yaşa ve yaşarken kendini gözlemle. Acaba hangi DUYGUları yaşıyorsun tekrar tekrar. Hangi DUYGUlara uzak kaldığını, o zamanlar hangi DUYGUlarla beslendiğini fark etmeye çalış.

Sonra, bugünkü hayatında o duyguları nerelerde bulabileceğini düşün. Muhtemelen içinde bir küskünlük, kırgınlık, ufak bile olsa bir ağlama var, onun farkına var.

Eğer istersen ben buralara sık geliyorum, bana yazabilirsin. İstersen bir deftere veya hiç tanımadığın birine anlatabilirsin. En az yarı yarıya kurtulursun bundan.

Biraz hayatın içinde olmak gerekiyor.

Bir şey anlatayım da gülün.

Bundan taa 5 yıl önce çalıştığım yerin önünden geçecek otobüse biniyorum, bir yere gittiğimde dönerken. Orada çok sevdiğim 2 patronum vardı, onlar da beni çok severlerdi. Otobüste tam orayı en net göreceğim koltuğa oturuyorum cam kenarı. Belki görürüm onları diye, Bazen görüyorum, bazen otobüs hızlı geçiyor göremiyorum. Halbuki ziyaret edebilirim, çok da mutlu olacaklarını biliyorum ama gidemiyorum. Çünkü ağlarım :))

Bu alanla/hobiyle ilgilenen gazeteci bir arkadaşım var. Arada ona soruyorum çok sıkışınca.

buseileastrology Instagram nicki.

Susan Miller ama daha tuttuğunu görmedim.

Hiç takip etmiyorum. Uymuyor asla. Ama insanların burç özelliklerini taşıdıklarına inanıyorum bir de haritama baktırmıştım o da çok uygun çıkmıştı bana.

Yine de günlük yorumumu okuyup ona göre davranma gibi bişi söz konusu değil benim için

Güneş burcunuza değil yükselen burcunuza bakacaksınız. Bedenlendiğimiz (doğduğumuz) an ufukta yükselen burç, bizim dışarısı tarafından nasıl algılandığımızı, dışarıya nasıl davrandığımızı, hayattaki en önemli iç motivasyonlarını, davranış tarzlarımızı gösterir. Güneş olduğumuz değil olmamız gereken yapıyı gösterir.

Ben güveniyorum, çünkü bana hiçbir zaman ilaç dayatmadılar. 2 ayda bir gidip 2 aylık ilaç yazdırıyorum, bir ara bırakmak istedim, ben ne istersem o şekilde yönlendirme yaptılar. Hemen ilacın mg yarı oranında azalttık. Zaten ilk yazıldığında da istersen ilaç başlayabiliriz diyerek başlattı.

@turuncu tonlarda
Özel değilse teşhis neydi?

Valla ben doktora benim teşhisim nedir demedim de. İşten kaynaklı anksiyete, kalbimde sürekli pır pır hissi, takıntı ve takıntıya bağlı aşırı gerginlik ve sinirlilik şikayetleri ile gitmiştim. Ailevi vs sorunum yok ama iş konusu hayatımı çok zorlaştırıyordu.

25 yil anksiyete bozuklugu ile ugrasmis ve kurtulmus birisi olarak sunlari diyebilirim. Hem Turkiye'de hem de yurtdisinda gercekten alaninda isim yapmis psikiyatrlar da dahil olmak uzere, bu surede 20 ye yakin psikiyatr ile gorustum bir o kadar da psikolog gecti hayatimdan. Bu ise holistik yaklasmayan hic bir doktorun kapisindan bile gecmeyin derim. Maalesef bunu Tr'de yapan var mi bilmiyorum. Eger ingilizcen varsa "Daniel Amen" bu amcayi takip et. Gerci simdi ingilizceye gerek yok chatgpt ile halledersin.

Ozet gecersek guvenmeyi birak, cogunu gorsem yolumu degistiririm.

Ömür boyu ilaç kullanması gerekli şizofreni ağır bipolar gibi gibi rahatsızlıklar haricinde dönemsel olarak bence ilaçlar çok bunaldığınızda hekim kontrolünde elbette kar zarar oranı hesaplanarak kullanılabilir.

Fakat bunlar en nihayetinde kimyasal içerikler olduğu için bence üstte saydığım bazı ağır rahatsızlıklar hariç; daha yan etkisi sıfır olan yaşam tarzi değişimleriyle yol alınabiliyorsa uzun vadede öyle yol almak (terapi almak, sağlıklı beslenmek, egzersiz yapmak, kilo kontrolü, düzenli güneşe açık havaya çıkmak sosyalleşmem vb) daha sağlıklıdır diye tahmin ediyorum.

Nitekim ilaçlar iyileştirse de yan etkileri de karaciğerde iç organlarda kuşkusuz yıllar içinde bir yük biriktiyordur diye tahmin ediyorum.

Ağır denilen ilaçlar kırmızı veya yeşil reçeteli oluyor ve onları da kolay kolay yazmıyorlar zaten. Kişilik bozukluğu, bipolar, şizofreni vb. durumların teşhisi bazen yıllar süren takip sonucu alınıyor.

Bir de psikiyatrlar en nihayetinde hekim; şaman, uhrevi lider veya alim değil. Sen bu insana gidip şikayetlerini sayıyorsun ve bu şikayetleri gidermesi gerekiyor. Bunun için elinde iki seçenek var: ilaç ve terapi. Terapi yapmaya vakti yok, olsa da etkinliği tartışmalı. E mecburen ilaç veriyor. Başka ne yapabilir ki?

İlaç tuzağına düşen bir daha düzelmiyor

merhaba, uzun zamandır sahada çalışan bir ruh sağlığı çalışanı olarak, ve aynı zamanda sorunlarını psikolog psikiyatristle halletmeye çalışan birisi olarak şunları söylemek isterim.

psikiyatristler kolay ilaç yazıyorsa da burada şöyle bir sorun var: ''psikiyatristler hastayı tanımıyor'' tanımak zorunda da kalmıyor. buradaki tanımak kitaplarda yazan terimlerle değil, bağ ile, ilişki iletişim ile tanımak. Türkiye'de bir psikiyatri uzmanı yetişmesi için gerekli şartlar var, araştırma hastaneleri, uzmanlar, proflar ve hastalar. doktorlar hastayı ''yeterince tanımak zorunda değil'' çünkü her şekilde paralarını alıyorlar.

düşünün, yanlış ilaç yazdı, ya da o hasta bana gelmez bir daha, ya hastayı kaybetmeyelim dertleri yok. Japonya'da mesela, hastaya yaklaşımından sorumlu doktor ama burada öyle bir şey yok. bunu doktorlar çok kötüdür gibi bir yerden söylemiyorum, ne yazık ki sistemin çarpıklığı doktoru da yiyor. neden bir asistan hekim bir hastayı detaylı muayene edemiyor? zaman yok, acele etmek zorunda, sistemsel olarak işini aheste yapması ve tatmin olması da mümkün değil. dolayısıyla bence iki tarafı da zedeleyen bir süreç oluyor.

psikologlara gelelim, onlar özelde danışanı tutmak zorunda, eğer bir danışan size gelmiyorsa, ve akıllıysanız terapist olarak kendinize sorarsınız, ya bende mi bi sorun var acaba? zaten size tutunmaya, güvenmeye gelen biri, gidiyorsa, orada bir sıkıntı vardır. gidersiniz süpervizyonlar, akran süpervizyonları vs uğraşırsınız. çünkü danışanın size güvenmemesi ve drop olması da sizin için ve itibarınız için oldukça maliyetçi bir süreç ''maddi ve manevi'' bu sebeple psikologlar kendini geliştirmek zorunda. hoş, onlar da şarlatanların eline düşerse, ki burası türkiye düşebilir, işler daha da sarpa sarıyor.

özetle, bence psikiyatristler hızlı ilaç yazıyor çünkü hastayı tanımıyorlar, tanımak gibi bir dertleri de yok. tanımadan ve bağ kurulmadan yazılan ilaçlar da hastaya bana kalırsa tesir etmiyor.

piyasada hastayla düzgün iletişim kuran bir kaç psikiyatrist var, onlar alıp yürüyor zaten, diğerlerinin birbirinden bir farkı yok ne yazık ki.

ruh sağlığı yasası çıkmak zorunda, yoksa ruh sağlığımız elden gidiyor ve tedavisi de zor olacak gibi gözüküyor.

Özet geçicem 15 kusur yildir psikiyatri gider ilac alirim.

Oncelikle her doktor isinde iyi degil bunu bilmek lazim

İlaclar ilk yillar cok kazikti cevremdekiler cekinmeden zombi gibisin diyorlardi

Zombiligi nasil astim derseniz
Doktora gittim her ay yada 3 ayda bir sikintilari soyledim ve surekli ilacim degistirildi

Bu sekilde baya bir suru ilac denedim
Uzun sure sonunda bana uyan ve hasta olmayan insanlardan farksiz yasayabilecegim ilaclara kavustum

Bonus birsey soylemek isterim hep ayni doktora gitmek ve beslenmeyi arastirmak cok onemli

Beslenme derken mesela bipolar hastasinin almamasi gereken misal kafein gibi seyler var yada almasi gereken balik yagi, d vitamini gibi seyler var. Bunlari bilmek lazim

Zetnikov +1

Herkese her ilaç uymuyor, her hasta ilaçlık da değil. Bilişsel davranışçı terapi ve şema terapisi bana daha çok yaradı ilaçtan. Seneler önce kullandığım bir antidepresan bana iyi gelmiş ve düzeltmişti beni. O yerinde verilmiş bir ilaçtı diyorum.

Daha yakın geçmişte anksiyete kaynaklı başladığım bir ilaç beni mahvetti. Güya antidepresan lar uyutuyodu hani insanları? Bütün uykumu aldı götürdü daha manyak oldum. Doktora bu iyi gelmedi dedikçe de dur bakalım sabırsız olma falan dedi. Şu an azaltarak bırakıyorum ve BDT ile devam etme kararı aldım. Şizofren değilim, manik depresif değilim bir şekilde ilaçsız kendimi idare edeceğim öyle karar aldım

@tezek +1

Psikiyatrinin hâlâ deneyselliği en fazla yaşayan alan olduğunu düşünüyorum, çok büyük çoğunluktaki psikiyatrın da aslında ne yaptığını bildiğini hiç sanmıyorum. Beyni ve hormonları ilaçlarla etkiliyorlar ama bağırsaklara, uykuya hiç dikkat etmiyorlar.

Ergenliğin başlarından itibaren pkos yaşadım mesela, bu pkos neden oldu diyen olmadığı gibi, pkos'a sebep olan etkenlerin pkos'la birleşip beni ağır depresyonlara sürüklediğini de görmediler. Olay sadece doğru beslenmek, doğru uyuyamamak (aşırı stres yükü), hareketsizlik ve magnezyum eksikliğiymiş, bunu magnezyum takviyeleri kullandığından beri fark ettim. Ben mi bilecektim bunları, ben mi keşfetmeliydim? Doktorlar önce kan değerlerine bakalım demelilerdi, önce eksikleri tamamlamalılardı, demelilerdi ki bak gece uykusunu alamazsa stres yükün artar depresyon yapar. Sürekli makarna yersen bağırsakların yamulur depresyon yapar. Hareket etmezsen vücudun ölüm sürecine girdin sanır depresyon olur.

Doktorların çoğunun bildiklerini iyi bildiklerini sanmıyorum, üstelik psikolojik bilgilerini insana verilmesi gereken değerle birleştirip hastaları bilgilendirmediklerini herkes görüyor... ve güvenmiyorum evet.

bir psikolog olarak hatta psikiyatristlerle çalışmış biri olarak gözlemim: ne kadar iyi olurlarsa olsunlar sisteme uymak zorunda kalıyorlar. çünkü sistem ilaç yazmasını istiyor. suçlusu, toplumun en sorunluları vb. bağımlılar hepsi ilaç isterken ve doktorlara saldırı ihtimali yüksekken onlarda salmış durumda.

Biberon kullanmayan, önümüzdeki birkaç hafta boyunca gaz sancısı çekmeye devam edecek 50 günlük bebekle bir zorunluluğunuz yoksa 4-5 saat dışarıda durmamalısınız.

20 günlükten itibaren full dışardaydım. En güzel dönemiydi pusette gezdikçe uyuyordu mis gibiydi. Emzirme örtüsü ile aklına gelebilecek her yerde emzirdim. Altını bebek bakım odası olmayan yerlerde arabamın arka koltuğunda değiştirirdim. Emzirme sonrası kucağıma alıp omzuma koyardım sırtını ovalardım bir yandan insanlarla konuşurken. Bez değiştirirken de ayaklarını karnına doğru yaklaştırırdım birkaç kez o kadar.

Gaz probleminin sebebini incelediniz mi? Mesela bizde annesinin yediği süt içeren herseyden direk etkileniyordu.

Durumunuzu bilmeyerek cevap vereyim. Alakasiz da olabilir tabii, veya bütçe yoktur vs, karavana dönüştürülmüş transporter diyorum. Arabaya ulastiginiz yerlerde mini bir ev. Multivan de olur.

ilk ayından sonra sık sık dışarı çıktık. Bizim sıpa insan da seviyor, evde durmak istemiyor zaten. ilk aylarında şehirler arası tatil dahil herşeyi yaptık. Ama şunu da söylemek lazım, neyseki öyle aman aman bir gaz sancısı yoktu.

Emzirmeyi örtü ile yapabilirsiniz, ama doğrusu bebeklerinde örtü altında uzun süre kalması çok mantıklı gelmiyor bana. Bu yüzden emzirme odalarını da kullanabilirsiniz tabiki.

Biz evden uzaklaşacaksak mümkün mertebe araba ile çıkıyoruz dışarıya. Araba bir pit stop gibi oluyor. Alt değiştirmede çiş çok sıkıtı değil, her yerde bir şekilde değişir ama kaka olursa durum da fenaysa :D arabaya gidip halletmek daha mantıklı oluyor. Araba da öyle minivan değil, SUV ve bize fazlası ile yetiyor. (Bebek doğduğunda minnacık bir arabamız vardı, bu dışarı işleri artınca ilk onu değiştirdik.) Bu arada emzirme için de eşimin arabayı kullandığı oluyordu. Arabada rahat etmek isteseniz de cam filmi veya aşağıdaki gibi güneşlik sizi rahatlatacaktır.
www.amazon.com.tr

Bu süreçteki kritik nokta bebeğin dışarıya göre tavrı. Dediğim gibi bizimki zaten dışarıyı çok seviyor, arabasında gezerken uyuyor, bizim kucağımızda her yeri, her şeyi inceliyor. Ama bebeğiniz dışarıda, sesli ortamda, kalabalıkta rahat edemiyorsa, bu süreç ikinizi de çok zorlayacaktır.

Tabi şunu da eklemek lazım. Her ne olursa olsun, tek başına bebek ile bir şeyler yapmak, evde olmak da dahil, gerçekten çok zor bir durum. Bu yüzden mümkün olduğu kadar yanınızda birisi ile çıkmanız bütün süreci değiştirecektir.
Biz de benim programım ve izinlerim esnek olduğu için pek çok süreci eşimle birlikte geçirdik ve özellikle dışarıda yanınızda birisinin olması, en azından sıra ile yemek yiyebilmenizi veya gerektiğinde tuvalete gidebilmenizi sağlıyor ki, bunlar gerçekten çok önemli lüksler. :D

Doktorunuz önermedikçe asla biberon kullanmayın meme reddi riski var.
Bebek bakım odaları genel olarak kaka kokar ve yarım saat gaz masajı yapacak yer bulmanız zor olur. Aynı anda emziren, alt değiştiren anneler olacak, sıra olacak.
Emzirmeyi hep önlüğüm ile oturduğum yerde yaptım ben. Alt değiştirmeyi de kendi aracımın arka koltuğunda yapmışımdır genelde.
Dört beş saat değil de daha kısa sürelerle denemeye başlayabilirsiniz, devamı size ve bebişe göre şekillenir.
Sağlıkla büyüsün <3

hepsi pratik. yaptıkça kolaylaşıyor. bez değiştirme konusu, değiştire değiştire bir dk halletmeyi öğreniyorsunuz. her yerde bebek bakım odaları var zaten. bebeğim sizinki kadarken eve hapsolmuştum, sanki bir daha hiç dışarı çıkıp bi kahve bile içemeyecekmişim gibi geliyordu ama şu an kendimi zorlasaymışım, alışırdım diyorum.

çıktığım zamanlarda da restoran/avm mescitlerinde falan emziriyordum. bir keresinde anlamadan erkek mescidine girmişim emziriyorum ama örtü altından, bi şey görünmüyor. biri girdi namaz kılacakken bi baktı, hareket eden bebek bacaklarını gördü ve “özür dilerim hanımefendi” diyip çıktı :d sonradan anladım yanlış yerde olduğumu.

En güzel hediye fırsat buldukça onun evine gidip, bebeğine bakmak için destek vermek olurdu. Hiç uyuyamıyorlar, dinlenemiyorlar, doğru düzgün yemek yiyemiyorlar, tuvalete bile gitmek için bebeğin uyumasını bekliyorlar. Benim bir arkadaşım bir kaç ay önce doğum yaptı ondan biliyorum :)

Sen farklı sehirdeymişsin ama o zaman sadece arkadaşına kişisel bir hediye almalısın. Bebeği de baz alarak değil çünkü bebeğin üzerinde çok ilgi var anne biraz ikinci planda kalıyor. Kendini değerli hissetmesi lazım. Arkadaşının zevkleri neler? Belki bunları öğrenirsek daha isabetli tavsiyelerde bulunabiliriz

Anne olarak hayatını kolaylaştıracak şeyler mesela stanley termos su içmesi için emzirirken, kablosuz süt sağma makinesi, beyaz gürültü makinası, yoksa bebek telsizi, biberon ısıtıcı falan. Emin ol kendisine alınacak hediyelerden daha çok hayatını kolaylaştırır.

Bana yapılmış güzel jestlerden bir demet bırakıyorum:
Pandora charm almışlardı. Hala bilekliğime takılıdır.
Anais margaux tayt alan oldu. 1 2 ay eski kıyafetlerimi giyememiştim. O tayt çok işime yaradı eskilerime sığana kadar.
Maddi değil ama deep freeze hazırlığı yapıp getirip dolabıma koydu bir arkadaş grubum. Köfte, börek, yaprak sarma, kurabiye. Sadece çıkarıp pişirdim.

Arkadaşınızın yaşadığı şehire ve bebeği birkaç saat bırakıp bırakamamasına bağlı olarak spa ve masaj paketi, ya da eve giden düzgün ve işini iyi yapan bir masöz. Ben birkaç kişiye bunu hediye ettim, kişisel bakımlarına zaman ayıramadıkları, bebeği tutmaktan vb oluşan eklem ağrıları da oluştuğu için çok mutlu oldular.

ben yetişkin halimle onu kullanıyorum. büyük parçayı yutarken zorlanabilir çocuk.

bizim doktor 5 yaşa kadar möllers omega kullanmamızı söyledi, 2,5 ml.

www.mollers.com.tr

Elmalı olanı kullanıyoruz

cebeci

Ayrancı olabilir ama metro olmadığı için sık sık taksi kullanması gerekebilir. Metro olsun şehrin içinde olsun az biraz nezih olsun dersek Emek.

Batıkent - Eryaman...

buradaki yorumla yardımcı olabilir belki.

l24.im

aradığınız yer bana çayyolu/ümitköy gibi görünüyor.

bahçeli/emek şehir içi, çok merkezi, metrosu var, nezih. ama yakınlarda hastane yok.

çayyolu/ümitköy o kadar şehir içi ve merkezi değil, ama nezih, eğlenceli, çok şehir göbeği olmasa da şehir sayılabilecek kadar kalabalık, metrosu ulaşımı var. ebesinin nikahındaki siteler gibi değil. bilkent şehir hastanesine de yakın sayılır.

Bahçeli 4 7 8. Caddeler gayet emeklilere uygun.

Çayyolu ümitköy +1

1 sene kadar yaşadım Ankara'da mecburiyetten. Her yerinden nefret ettim. Sadece oturduğum muhiti seviyordum yani çayyolu'nu.

Yap desem yapmazsın he +1
Araba kullanmadığı için metroya yakın olsa iyi olur. Şehir merkezine bir işi düşse metro kolaylık sağlar. Koru mantıklı. Ama o tarafları iyi bilen biri olarak hastane çevrede yok diye biliyorum.
Bilkent taraflarına da bakabilir. Oralarda nezih ve şehir hastanesine de yakın.

Koru, Çayyolu, Ümitköy tarafları güzel ama metroya yakın olması lazım. Otobüsle ulaşımları kısıtlı ve çok kalabalık oluyor.

Özel hastaneler mevcut civarlarında ama en yakınları Bilkent Şehir Hastanesi ve Koru metrodan otobüsle gidebileceği Beytepe Murat Erdi Eker Hastanesi ama eski ve bakımsız bir hastane.

arabasiz cayyolunda yasanmaz. hic yurunebilir bir yer degil. nezih semttir ama sizin durumunuza uymuyor.

araba kullanmadan sehir icinde yasayacaksa ayranci, cebeci (hastanelere yakin), maltepe, bahceli, emek falan olur.

bahceli-emek anitkabir'den asti'ye kadar koccaman bir mahalle. gurultulu olan caddeleri bellidir oralardan uzakta oturursa hicbir sey olmaz.

bere aldim.

baska da bir sey almam. cok kötü duruyor. tisört falan her sey kesimleri farkli yani. hic boyfriend jeans, tisört tumblr kizi gibi durmuyor. vücudunun hatlarini belli etmek yerine kapatiyor.

Hiçbir şey almıyorum.

Ne beğenirsem alıyorum, ama genellikle üst giyim veya aksesuar. Alt giyim denemedim ama üzerime olsa neden olmasın?

Hangi bölümden olduğu farketmiyor benim için, önemli olan güzel durması ve rahat, kaliteli olması.

Şu ana kadar erkek reyonundan tek bir parça bile almadım kendime. Belki blazer omuzlardan kötü durmazsa alınabilir.

Erkek gömleklerinin desenleri daha güzel oluyor bence.

Tişört, hoodie, kazak, hırka. Bir ara pantolon almak üzereydim ama bu bilinçli olmamıştı. Farkında olmadan erkek reyonunda görüp beğenmiştim. Ağ ve popo kısmı garip durunca mevzuya aymıştım ben.
Ekose çoraplarından da almayı çok istiyorum ama ayak numarama göre yok.
Gömlek desenleri daha güzel +1 renkleri de çok güzel.

Hiç bir şey almam. Erkek kardeşimin verdiği bir iki oduncu gömleği haricinde de dışarıda giymem.
Evde abimin ve kardeşimin tişörtlerini ev tişörtü diye giyerim.

Erkek kesimi kadınlarda hiç estetik durmuyor çünkü. Bence sen de alma.

2 yıl devam ettiğine göre kimse ciddiye almamış orası bariz.

ben birisine küfretmişim o da beni dava etmiş. bana tebligat geldiğinde olayın üstünden tam 3 yıl geçmişti.

Nereden hakaret etmişti? Hakaret edenin kimliği belliyse daha hızlı oluyor bu işler ama sosyal medyadan isimsiz, resimsiz, anonim bir hesapsa takipsizlik çıkıyor daha çok diye biliyorum. Bir de hakaret söz konusuysa önce uzlaşmaya gidiliyor, sen uzlaşmazsan dava açılır. O iş daha da uzar.

Benim saçma salak bir tüketici mahkemem var 6 sene oldu, şu an istinafta. Yüzde yüz kazanırsın dediler gazladılar dava açtım. Bir daha kimseye dava falan açmam heralde bıktım. Çok yavaş işliyor her şey çok bunaltıcı

tüm ifadeler ve deliller toplanmadan soruşturma bitirilmez.

Telegramdan ve eksi nick altimdan kufretmisti. Hadi telegrami saymadilar kufurden. Eksi nick altima yazmisti. Caylak hesabiydi. Kizin ifadesi bile alinmamis.

Hesabini kapatmisti sikayet ettigimi ogrenince bu durumda bulamazlar mi?

edebilir. bir de kaleme gidip ittiren yoksa normal

Arkadaşım dedi ki, instagram çocuk pornosu olmadığı sürece ip vermiyor. Ben bana küfreden kişiyi tanıyan X kişinin numarasını verdim. Polis X kişisini sen bu kişiyi tanıyor musun diye ifadeye çağırır mı?

Yanlış hatırlamıyorsam 2006 yılında arabam çalınmış, ertesi günü hırsızlar yakalanmış, daha ertesi günü de arabam bana iade edilmişti.

Halen e devlette dava dosyalarıma bakınca iki tane dava görünüyor. müşteki imişim. Yıllar önce mahkemeye gel git olaylarından yorulup davacı değilim demiştim. Artık beni çağırmıyorlar.

2006 diyorum. Senin 2 yıl dediğin ne ki?

ben diyetteyken öyle yapıyordum da çok et et böyle bi lezzetsiz oluyordu ama amacına uygun işte

tabiki mümkün. içine ekmek koymak zaten biraz maddiyatı iyi olmayan insanların köfteyi çoğaltma taktiği.

soğan olmaycaksa en azından sarımsak olsun. onun dışında tuz karabiber kimyon toz biber. lezzet aslında tamamen ete bağlı. dana kuzu karışık kıyma olursa efsane olur. dana tranç da güzel ve yumuşak olur.

soğanı ayrı kıymayı ayrı kavurup birleştirip yenebilir

karbonhidrati az tuttugum icin hicbir sekilde koymuyorum ben, ekmek ya da galeta yerine ne kadar yapacaginiza bagli olarak bir yumurta ya da iki yumurta yeterli, yumurta orada ekmek gorevini goruyor. boyle kizartma gibi cok yaptim, hic dagilmadi. yanlis hatirlamiyorsam yaklasik yarim kilo kiymaya 2 yumurta koyuyorum. sogani da koymadigim oluyor, o zaman guzel baharat kullanmak lazim. bir de maydonoz koyarim ben, guzel oluyor bence.

hamburger köftesi ekmeksiz ve soğansız.

şart değil. mesela hamburger köftesine tuz ve karabiber harici hiçbir şey koyulmaz. öyle yapabilirsin. aynı zamanda yoğrulmaz da sadece şekil verilir.

Kassiopeia +1

Onun gibi yapıyorum ben de ve daha güzel oluyor bence ekmeksiz

Ekmeksiz ve soğansız köfte "kasap köfte"dir. Sadece et ve baharat. Tariflere böyle bakın.

Hamburger köftesi ekmeksiz ve soğansız +1

Yarı yarıya kuzu+dana kıyması kullanın

yemek.com

Damatla beraber şık bir yerde kutlama yemeği.

Kutlama yemeği +1
The Red balloon falan olabilir
Gitmedim daha ama bu ara herkesi sakhalin'i paylaşırken görüyorum gidip beğenirlerse yorum yapsınlar:p

Hangi testler yapıldı bilmiyorum ancak yine nöroloji görmeli.

anladım. tomografiydi galiba. onun dışında uygulamalı testler de yapıldı. epey detaylıydı öyle. ama durum.kötü :( gitmem gerekecek gibi doktora. teşekkürler öneri ićin.

Önce bir dahiliyeye mi gitsen?

teşekkürler öneri için. bir düşüneyim. olmazsa ilk sağlık ocağına giderim, doktor yönlendirsin duruma göre. bilemedim.

En son ne zaman göz muayenesi yaptırdın? Göz doktoru da bir bakmalı diye düşündüm epeydir gitmediysen

Bir buçuk seneyi geçmiştir.

Arkadaş da Vertigo olabilir dedi. Bakalım, tehlikeli bir rahatsızlık çıkmaz umarım.

Astigmatınız da olabilir. Dağınık görme ve netleyemediğiniz için başa ağrısı yapar. Öncelikle sağlık ocağına gitseniz sanırım işiniz daha kolay olur.

Vona psikoloji. Ece çeken

Fiyat bilgim yok ama onu yarın arar sorarsın. Bana artık uzak olduğu için gidemiyorum. Tam Bakırköy meydanda olduğu için söylemek istedim

Nisantasi'nda ama alaninda oldukca iyidir, ayni zamanda universiteden hocamdir; Ersin Bayramkaya.

www.wabipsikoterapi.com

buradam lokasyonunuza uyan kişilere ulaşmayı deneyebilirsiniz.

Çok iyi gidiyor, nazar değmesin. Her anlamda.
40. yaşım tereyağına giren sıcak bıçak gibi.

Maddi olarak çok sıkıştım, plansız harcamalarım oldu maalesef bir maaş gecikince patladım :)
Toparlanmam uzun sürecek ama takılmadım oraya.
Kendimi bu süreçte spora adamayı düşünüyorum parası ödenmiş sonuçta ekstra masraf çıkarmayacak en mantıklı aktivite bu.

Yağmurlar başlamadan önce ne güzel yürüyüşler yapıyordum yağmur kesti orayı biraz bu havalar benim modumu çok düşürür, bu yüzden mutsuzum :/

Benim son bir senem kötüydü biraz bunaldığım bir dönemimdeydim. Asıl şimdi güzelleşmeye başladı hafiften. Önümüzdeki Eylül itibariyle daha da umutluyum hatta her şeyin daha güzel olacağından <3

Sadece trafik cezası yemişim, kırmızı ışıkta geçmişim bir yerde. Bugün onun cezası geldi ona üzüldüm bak

No hashhash no serotonin....

Gayet akıyor. Çok da hırpalayarak, yıpratarak akıyor. Savunma mekanizması olarak hareketsizliği seçen bünyeme her şeyi bilen aklım sürekli itiraz ediyor, yaşlılık var kalk hareket et o totoyu kaldır diyor ama o öyle dedikçe bünye daha da gıcık olup daha da içeri kaçıyor. Bu arada kilolar alındıkça alınıyor ve gençlik de yetişkinlik de olgunluk da geçiyor, yaşlar yaşanıyor... Herkes ailesini kuruyor ama dışarıdan öyle bakıyorsun bir şey yapamaz durumda.

Hayat gayet akıyor. Birbirini düdükleyen düdüklüyor.

valla ben de bir süredir yaşamak için yaşıyorum.

ben de izmir'deyim. yoğun bir iş tempom vardı. plaza hayatı filan. 2 yıl önce künerde bir arazi aldım. duvardan temele, bir sürü inşaat işleri ile uğraştım. bir yaşam alanı oluşturdum.işi gücü bayağı bıraktım. bıraktım derken işverenim, işe 10 günde falan bir gelip kontrol ettim. köpeklerim var. ormanın içindeyim. kuşlar kurbağalar sincap ve tavşanlar daha neler neler. yazın fonda ağustos böcee sesi, sonbahar ve kış karadeniz gibi yağmur sesleri. mangallar mı dersin odun ateşinde yemekler, pizza fırını yaptım börekler çörekler. her neyse 1 ay önce birden bire inanılmaz derecede sıkıldım. şehri özledim. şimdi sadece cuma aklamları kalıyorum. c.tesi pazar sabah gidip 1-2 saat köpeklerle ilgilenip geri geliyorum.çalışmayı, şehri, kalabalığı trafiği özlemişim. demem o ki; ikisi de lazımmış.

Sehirden bunaldim. Sizin belirttiginiz herkesin kendini dusunmesi durumu yok fazla, bu buyuk arti, ama gene de patladim. Tabii sehir disina gecme durumunda da kendimi kirsala uygun ve uygun olmayan islere adamadiktan sonra muhtemelen bir sonra sehre donmek isterim diye dusunuyorum. Gene de denemek istiyorum.

Evet, bunalıyorum. Doğa sporları külübüne üyeyim. Ayda en az 2 hafta sonu hiking, nadiren de olsa trekking yapıyorum.

Evden çok çıkmıyorum.
Sessiz sakin, şehrin az dışında, orman + göl yanında sevimli bi muhitte oturuyorum. Durumu iyi yaşlıca insanların tercih ettiği bir mahalle. Ofise de 10 dk arabayla.
Sessiz, tantanasının az olması yeterli benim için oturduğum yerin.
Hiç güvenli alan ihtiyacı hissetmedim açıkçası. Size göre çok içeri dönük bi insanım sanırım, o yüzden sıkıntı çekmiyorum.

Aşırı kalabalık, kaotik yerleri ben de pek sevmiyorum ama kırsal, orman, @ground'un anlattığı tarzı müstakil evleri daha da sevmiyorum o yüzden şehir <3 ben. İstanbul diye sormuşsun sonunda, İstanbul'da delirirdim ama muhtemelen. Nefret ediyorum İstanbul'dan, umarım orada yaşamak zorunda kalmam.

İzmirliyim, İzmir bile artık kalabalık geliyor bana. İki sene Denizli'de yaşadım, son iki senedir de Eskişehir'deyim (ondan önce ilk 7 yılım Urla'da sonra İzmir merkezde geçti 25 yaşına kadar) Denizli ve Eskişehir tarzı orta büyüklükteki şehirler ideal bence. İşe toplu taşıma ile gidiyorum, dışarı çıkmak istediğimde taksi çok tutmuyor çünkü her yer yakın ya da yine toplu taşıma ile her yere gidebiliyorum. Kalabalık bunaltıcı değil, evim de çok merkezi bir yerde ve konumunu çok seviyorum. O yüzden burda baya mutluyum yani. İzmir'deki hayatımı da seviyordum Balçova'da yaşıyordum ki çok severim Balçovayı. Ama en son gittiğimde o kalabalık falan bunaltıcı geldi artık. Bence ideal hayat 500 bin - 1 milyon arası insanın yaşadığı orta büyüklükteki şehirlerde (Hem Denizli, hem de Eskişehir şehir nüfusu olarak bu klasmanda)

Beykoz'dayım. Çok seviyorum. Ön tarafta harika manzara. Arka bahçem göl. Lotus çiçekleri, ördekler, kaplumbağalar. Trafik yok.

Bursa'da doğdum kış mevsimini merkezde, yazları ise yine Bursa'nın küçük bir sahil kasabasında geçirirdik. Her haziran oh be dünya varmış, ağustos gibi de yeter artık be okullar açılsın derdim. 10 yaşına kadar çok sorun etmedim gerçi çoluk çocuk parkta bahçede oynuyorduk sonuçta ama ergenlikle beraber kasabada yapılacak bir şeyin olmaması bana batmaya başlamıştı ne bir avm, tiyatro, sinema. Göl, doğa, ağaç, bahçe falan da bir yere kadar. Bir de küçük yer insanını çok sevmem en azından bizim oradakiler insanın işine çok karışıp çok konuşuyordu.

O yüzden ben şehir sevdiğime karar verdim. Ufak yerlerde kısa süreli zaman geçirip kafa dinleyip dönmeyi tercih ediyorum. İstanbul'u seviyorum. Yaklaşık 10 sene metro metrobüs ün dibinde yaşadım. Ani bir tepe atması sonucu arabayla 20 30 dk da şehir merkezine inebileceğim ama aslında merkeze o kadar da yakın olmayan bir yerdeyim yani Göktürk'te. 5 dk da ormana gidiyorum. Şimdilik beni mutlu ediyor <3

İzmir'deyim salı günü öğleden sonra trafikte takılı kalınca bazen kafam ısınıyor bu nedir diye. Ama şehrin nimetleri de güzel kırsal iyi hoş 4. gün canım sıkılmaya başlıyor mütemadiyen orada da olmaz gibi geliyor. (Yaş 37 çok genç de sayılmam)

Genel değişiklik lazım bence insana şehirden değil de nerede bulunursak bulunalım belli bir süre tekrara düşünce batmaya başlıyor çoğu irili ufaklı şeyler. Genel bir değişiklik halinde olabilecek bir hayat tarzı çok güzel olurdu gibi geliyor bana.

"Aşırı kalabalık, kaotik yerleri ben de pek sevmiyorum ama kırsal, orman, @ground'un anlattığı tarzı müstakil evleri daha da sevmiyorum o yüzden şehir <3 ben." +1
Doğayı uzaktan ve küçük dozlarda seviyorum. Hatta küçük şehir de sevmiyorum, kültürel ve sosyal hayatı, tiyatrosu konseri sergisi olan şehir seviyorum. Bunun için mesela Eskişehir şahane, Denizli Çanakkale falan hayır.

Eskişehir, Antalya, Ankara ve İstanbul'da yaşadıktan sonra İzmir'e taşındım, çok mutluyum. (İstanbul dışında diğer üç şehirde de gayet mutluydum.) Karı koca evden çalıştığımız için sabah akşam trafiğine çok nadir giriyoruz. Sürekli konser/tiyatro izliyoruz. Canımız isterse etraftaki küçük kasabalara köylere koylara gidebiliyoruz. Ben <3 deniz kenarında büyük şehir.

Edit: güvenli alanım = evim. Huzurlu bir aileyiz, kendimize konforlu ve hobilerimize yer ayırabildiğimiz bir ev yaptık. Şehrin kalabalığından yarım saat içinde eve dönmek bana yetiyor.

Şehir iyidir. Ben köy kökenliyim ama köyü tavsiye etmem. Çünkü; küçük yerinin başka sıkıntıları var. Herkes biribirini gözetler, dedikodu çok olur, bazıları işine karışmaya kalkar.

Nundu'nun yazdığı gibi orta büyüklükte bir şehir olabilir ya da ekonomik durum iyiyse İzmir'in sessiz fazla gürültülü olmyan bir yerden müstakil ev alınabilir.

30 yaşındayım, bütün hayatımı "şehir bebesi" olarak yaşadım ve gerçekten bunaldım. yaşadığımın hayat olmadığını özellikle dağ-taş-toprak görünce fark ediyorum. köy hayatı romantizmi filan yapmayacağım, büyük şehrin bana sunduğu fırsatların vs. farkındayım ama mental olarak klasik tabirle toprağa/çimene dokunabilsem çok daha iyi durumda olurdum diye düşünüyorum.

güvenli alan sayabileceğim tek yer teyzemlerin trakya'daki minnak arazisi. senede birkaç kez de olsa oraya giderim. genelde kalabalık grup oluyoruz zaten. en yakın köy bile araçla 10-15 dakika mesafede. ormanın dağın içinde. utanmasam yani çıblak koşup ağaçlara tırmanırım. öyle doğal, öyle güzel. orada geçirdiğim 3 gün şehirde geçirdiğim 50 güne bedel resmen yoğunluk ve yaşadığını hissetme açısından. şehirdeyken hep sağlıklı kalma takıntısıyla genç olmayı isterim mesela... oradayken "burda 90 yaşında olsam bile sorun değil" diye düşünüyorum. fiziksel ve ruhsal olarak kötü hissedemiyorum oradayken.

uzun vadede sorunu nasıl çözebilirim onu da bilemiyorum açıkçası. çok zengin olsam şehre araçla 30-40 dakika mesafede kırsalda bahçeli evde vs. yaşamak isterdim ama öyle bir şansım da yok. akıl sağlığımızı korumaya çalışıyoruz işte.

İsimle evim arası 5dk bile yoktur. Her gün parka yürüyüşe koşmaya gidiyorum. Dün gece koşu dönüşü bildiğin kömür dumanı soludum, üstüm başım hep is kokuyordu. Ağlamak istedim. Bu ve daha pekçok sebeple hayalim köye yerleşmek.

İstanbul Kadıköy since 1989.

Ara ara darlandığım oluyor tabii ama seviyorum yine de. Bu cuma Kadıköy'e bir restorana gideceğim, muhtemelen arkasından Standup gösterisine giderim.

bu pazar feriköydeki bit pazarında tezgah bile açıyorum, beklerim.

Feriköy bit pazarı +1

Gerçi yalan yok ben sırf gözleme yemeye gittim hiçbişi almadım. Bengikurtcebe'den influence olmuştum :(

@eur istanbul'da olsam kesin gelirdim. pazarlık nasıl başlamalı yarı yarıya iyi midir? blöfleri yerler mi? yoksa küfür mü yeriz?

5-6 sene düzenli uğradım 2014 civarı izmirdekilere.

Felaket özlediğim bir ortam, çok hoşuma gidiyordu. Fakat ne beklentiyle gittiğinizin çok büyük önemi var. Benim spesifik ilgi alanlarım vardı (klasik video oyun, çizgiroman, figür, enstruman) bir defa boş döndüğüm olmadı. Çevremdeki herkes beni görüp gaza gelip bir kaç uğradılar "bu ne be çer çöp her taraf" diye hayal kırıklığına uğradılar.

Tabii o döneme göre artık daha derli toplu tezgahlarda falan sergiler ama yine market alışverişi gibi düşünmemek lazım.

Elektronik mucize olmaz baya bişey aldık onlarca insan çoğunluğu çalıştı, çalışmayanın ufak tefek hataları vardı tamir ettik. Perte çıkmış şeyler de denk geldi tabii mutlaka.

Bence bi gidip bakın erken saatte ortam hoşunuza giderse zaten tekrar tekrar çekecektir sizi.


Şunu aldım iyi olur diyeceğim şeyler anlatmayla bitmez çok kısa söylemek gerekirse bahsettiğim yıllarda koleksiyon yaptım, yakın zamanda satarak araba aldım.

Turkiye'de ne zaman gitsem hep hersey cok les gorundu. Sizin gibi heyecanliydim, buyuk hayal kirikligi oldu. Aranacak urunleri onden belirleyip o gozle bakmak lazim.

Yurtdisinda sade vatandas genelde fiyat konusunda kuyrugu dik tutmaya calisiyor ama makul fiyatlara da urun verenler oluyor. Ikinci el satan dukkanlarda genelde kiyafet turu seyler les, ama mesela kitapta cok iyi firsatlar olabiliyor.

izmirdeki bit pazarını son 5 yılda belki 10 kez değiştirdiler. o yüzden gittikçe azaldı.

en sevdiğim şeylerden biri bit pazarı gezmektir. genelde alakasız şeyler çıkıyor karşıma. eski bir porselen takımının parçalarını topluyorum buldukça. geçen ay flower game diye bir japon kart oyunu buldum. hala çözemedim oyunu ama hediye olarak almıştım zaten. ayrıca sağlam eski kıyafetler oluyor. kıyafet alışverişi de yapıyorum. erkek arkadaşım pokemon karakter kartları almıştı. elektroniğe hiç bulaşmadım

Ben arada yorumlatiyorum, kendimle ilgili guncel bilgiler de veriyorum. Evet cok isabetli yorum yapiyor, bayagi basarili bu konuda.

Of çok canım çekti:D dün rüya gördüğümü sanmıyorum aklımda bir şey kalmamış, umarım bu gece görürüm de yarın sabah denerim.

chatgpt verilerle ve WYGIWYG mantigiyla calisir. yani sizden kaptiklarini, gercek verilerle harmanlayip en mantikli cikarimi yapar. dolayisiyla buna ruya yorumu demek kismen yanlistir. sizi aylardir dinleyen bir psikologun verileri ansiklopedik bilgilerle harmanlayip en mantikli cikarimi yapmasi gibi dusunun.

chatgpt ye en son karışık bir romandaki karakterleri falan sordum %60 yanlış cevap verdi, orda kullanmayı bıraktım. tesadüftür, internette binlerce kaynakta olan şeyleri bile yanlış analiz ediyor.

Az once vize niyet mektubu yazdirdim, gayet resmi ve guzel bir metin yazdi. Ben bayagi faydalaniyorum :)

Bu rüya yorumlarında bir çok ekol var, islami açıdan rüyamı tekrar yorumla diyebilirsin, freudyen açıdan yorumla diyebilirsin, o da internetin bunlara karşılık gelen kaynaklarından bir şeyler derlemiş, google a rüyada şelale görmek ve ayağı aksamak diye yazmaktan farkı yok, sadece daha iyi derliyor

chatgbt degil ama baska bir ai sitesinde hatirladigim tum ruyalari yaziyorum, muhtemelen benzer bir database kullaniyorlar. Jung tabanli yorumlari, bilincaltim aydinlandi resmen, tam olarak soylediginiz gibi gordugumuz her ruya inanilmaz sembolik sekillerde bilincaltimizi yansitiyor, en alakasiz bu ne ya dedigim ruyayi bile o an icinde bulundugum durumu tanimlarcasina yorumluyor. kullanmayi bilene ve aldigi feedback ile adim atana acayip kaynak. cok memnunum. siteye uye olunmuyor ve genellikle incognito giriyorum ztn dolayisiyla beni tanidigi icin oyle yorumluyor olma ihtimali gecersiz. kaldi ki her ruyayi ayni anlamda yorumlamiyor ztn.

Kendi tecrubemdir mesela Eger korkulu ruya gorup uyaniyorsaniz bu sizin beyninizin bi sebepten dolayi sizi uyandirmak istemesidir

Mesela kolun sıkıştı
Kaburgana bisi batti
Cok tuvaletin geldi
Karnin agridi
Boynun tutuldu

Bunlar benim tecrubelerim ne zaman ozellikle fiziksel bi sikinti olsa nefes alamama vs normalde uyanamazsin cok derin uyku çat diye kabusa sokuyor korkup uyaniyorsun

Ruya tabirine pek inanmiyorum heleki chatgpt hic

@zetnikov rüya tabiri diyince aklına sadece Google da diyadinnet.com daki yorumlar gelmesin.
Carl Gustav Jung- Rüyalar
Sigmund Freud - Rüyaların Yorumu

Epey oldu okuyalı ama wow olmuştum. Yukarıda yorumlarda birisi Jung tabanlı yorumlar yapıyor başka bir AI demiş. Bu gece rüya görmezsem çok üzüleceğim :p