İnsanlardan destek alarak.

mutlu olmak zorunda olmadığımızı anladığımızda ve kabullendiğimizde.

Ufak sorunlara geçiş yapmayı odaklanmayı sağlayan o büyük köprüleri ortadan kaldırmak lazım.

Hayat, özgürlük adı altında bir çok alanda önümüze konan yapay konseptlere müdavimlikten ibaret değil.
Bu alışkanlıklarımızdan dolayı bazı şeyler gözümüzden kaçıyor.
Arkadaşlarla, tanıdıklarla yan yana gelindiğinde sürekli konuşulan maddi konular bu önemli engellerden biridir.
Dışarıdan zihnimize yediğimiz bu format ile zannediyoruz ki hayat sürekli bir kazanma çabasından ibaret.
Ama öyle değil.

Yakın çevreyle ilişkileri düzeltmelerin sonrasında internette takip ettiğin yerlere de gereken ayarı verirsin.
Anı yaşadığımızı, bu yoldazaman tükettiğimizi sanarken diğer yandan menfi manada bir kotayı da dolduruyoruz.
Arkadaşlarla bir araya gelip kafa dağıtmayı değil kafasını dağınık olanlardan uzaklaşıp kafa toplamayı düşünmeliyiz.

Reklamlara da dikkatlice bakılırsa "gençler" çoğunlukla hedef kitledir.
Çünkü para harcamaları ve ikna edilmeleri daha kolay ve bir aileye bakma yükümlülükleri yok.

Konu uzun.
Yeter ki,
-canım öyle istedi , diyerek süslü görünen her şeye kanmayalım.

kafani dagitacak bir sey bularak.
fiziksel olarak aktif kalarak.
sevdigin seylerin pesinden giderek.

Mutluluk nedir ki? Birkaç hormonun kokteyli, biraz da egonun okşanması... Ama işin psikolojisi bundan çok daha girift. Belki de "mutlu olmalıyım" baskısı yerine, "şu an bana iyi gelen nedir" sorusunu sormak daha gerçekçi. Çünkü kimi zaman bir kahve kokusu, kimi zaman da geleceğe dair küçük bir hayal bile ağır düşüncelerin üstüne ince bir perde çekebiliyor. Mutluluk kovaladıkça kaçıyor, ama kendini iyi hissetmenin küçük yollarını buldukça sanki yanına ilişiveriyor

buraya bir gün bir başlık açmıştım uyandıktan sonra kendimi çok mutlu hissediyorum nedensiz yere diye. bir daha öyle mutlu hissedemedim. sabah sadece kahve içmiştim. sürekli mutsuz veya mutlu hissedememenin hormonal olduğunu düşünüyorum. uzun süredir mutlu değilim.

Başkasını mutlu ederek mutlu olabilirsin. Bi hafta dene bunu.

terim öyle girmiş, çevirmeye de gerek duyulmamış. Lovebombing, ghostlamak gibi benzer modern ilişki terimlerini de ingilizce kullanıyoruz. Her kelimeyi dilimize çevirip almaya gerek yok ve günümüz dünyasında mümkün de değil. Bilgisayar kelimesini zamanında Türkçeye güzel çevirmişiz ama o zaman sosyal medya yok, gündelik hayatta computer kelimesinin yaygınlaşacağı bir alan da yok. Öyle olunca bunun adı bilgisayar denince halk benimsiyor. Şimdi ABD'de çıkan bir terim 3 saniye içinde burada da yaygınlaşıyor sosyal medya sayesinde. İstediğin kadar hızlı bir çeviri üret yine de toplumsal hafıza ilk duyduğunu kabul edip kullanıyor. 20 senedir 6 sıfır atamayanlar gibi düşün işte

@nundu

evet sosyal medya ile daha alakali sanirim. "ghosting" de guzel ornek ama o cok daha yeni bir kavram mesela, sosyal medyada ve sms ile yazmama anlaminda. "red flag" boyle arada kalmis ilginc bir terim gibi geldi. daha eski bir kavram. eski koye yeni adet getirmek gibi de ama iste sosyal medya...

Halktan farklılaşmış bir kitle içinde olma sevdası, hevesi tarih boyunca ve her ülkede var.
Üstün, üst kültür olarak görülen ülkenin dilinden sözcükler kullanmak insana kendini farklı hissettiriyor. Memleketin yüzde doksanbeşine 'red flag' desen sana boş boş bakar. Bu da o sözü kullanana ayrıcalıklı hissettirir.
Bir zamanlar Fransızca kullanmak bu işe yarar imiş. Okuduysanız Savaş ve Barış'da Rus Çarı bile bunu yapmaktadır. Recaizade'nin Araba Sevdası'nda da bu konu çok güzel hicvedilir. Cami hocaları da vaaz verirken bir türlü Türkçesini bir türlü hatırlayamadığı sözleri Arapçayla tamamlama gereği duyar.

Kısacası sosyal medyayla falan alakası yok. Özentidir.

TDK'ye göre "kırmızı bayrak" diye bir şey yok.

Türkçe yabancı kelimeleri kolaylıkla kabul eden bir yapıya sahip.

Dile yerleşimi kolay ve böyle şeylere adaptasyon sorunu yaşayan bir topluluk değiliz.
Bu adam kırmızı bayrak desen herkes ne alaka der, ama bu adam red flag dediğin an konu anlaşılır.
Yerine türkçe alternatif konulsa bile akışkanlıklar değişmiyor kim selfie yerine özçekim diyor mesela, bunun gibi.

Konusurken hic yabanci kelime kullanmam ama yazarken pratik oluyor. Yazi da yerine gore tabii. Nereye yazdigina da bagli.
Red flagi dunku sorumda kullandim. Ha normalde o soru baglaminda "sorun olur mu, tehlike mi, risk mi" falan denilebilir. Oyle seyler kullanirdim o soruyu sesli birine sorsaydim

İnternet küreselleşme denen nanenin en hızlı ve kontrolsüz geliştiği mecra. Amerikanın köyündeki biriyle çemişgezekti biri aynı konuda birbirileriyle fikir paylaşıyor. Bu da diller arası etkileşimin en jenerik halini tetikliyor. Bakıyor ki ingilizcedeki bir tabir cuk diye karşılıyor, kendi dilinde direkt karşılığı yoksa bağlamı korumak için orijinal halini kullanıyor.

Bunun önünde durmak mümkün değil çünkü herzan +1.
Türkçe beynelmilel bir dil olsaydı kızıl bayrak yayılabilirdi. Değil, o yüzden de ingilizce hali jargon haline geliyor.

Kompiterden bilgisayara geçiş var yakın tarihte ama o zamanlar dillerarası iletişim internetsiz ortamda yayılamadığı için kontrol edip yaygınlaştırabiliyordun. Şu anda selfie yerine bulunan özçekimi bile yaygınlaştıramıyorsun çünkü herkes selfie kelimesine global ölçüde maruz kalıyor.

Bugünkü anlamda red flag ne kırmızıdan ne de bayraktan geliyor bildiğiniz üzere. Orijinalinde kırmızı bayrak dikkat edilmesi gereken problemli bir noktayı işaret etmek için kullanılıyor. İngilizce konuşan birileri bu konsepti alıp insan davranışlarına uyarlıyor. Bu kültürel kontekst bu analojiyi yapan insanların yaşantısında var, diğerlerinin yok. Bu açıdan çevirisi anlamı korumuyor.

Bizim kültürel örüntümüz içinde bu yok. Kırmızı bayrak deyince bizim aklımıza daha ziyade ülkenin kendi bayrağı gelir heralde ilk. Hatta bayrak kavramı dahi daha farklı manalarla doldurulmuş kendi içinde ayrı bir derya. Haliyle uymuyor.

Bakın kendiniz dahi demişsiniz Fransa ile Kanada arasında dahi bir fark var. Bakmadım ama muhtemelen bu terim ABD'de türemiştir, Kanada ve ABD'de yaşayan insanların tarihsel ve kültürel pekçok ortak noktası var. İki grup da İngiliz ağırlıklı bir geçmişten geliyor ve yüzlerce yıldır bu kültürden temel alıp bir arada yaşıyorlar. Haliyle fransızca konuşsa da "drapeau rouge" analojisi bir kanadalı için anlamlı olabilir.

Bizim için değil. Olmadığı gibi bir de zaten dışardan ithal bir öbek. Yani bu dillere ve kültürlere hakim insanların "böyle de bir şey var" diye öğrendiği şeyi yaygınlaştırdığı bir şey... Gerisi kendi kendine halloluyor işte.

Terim kültüre çok yerleşirse kırmızı bayrak haline de dönebilir. Ama illa dönecek diye de bir şart yok tabi. Bir siyasetçinin çıkıp birkaç demeçte bunu kırmızı bayrak şeklinde kullanmasına bakar örneğin. Sonra onun üzerinden kendi siyasi etki alanındaki ingilizce bilmeyen ve terimle tanışıklığı olmayan birileri bu terimi benimserse bu şekilde de yayılabilir. Ama örneğin bir siyasetçinin bu terime konuşmasında yer vermesi için "red flag" haliyle daha baya bir benimsenip alışılması falan da gerek. Komplike süreçler cidden.

voltaj dalgalanmasından bozulabiliyor elektronik eşyalar

ampülu sayma onların ömrü zaten kısa
klavye dediğin şeyin elektrikle bir ilgisi yok usbden alıyor enerjiyi.
diğerleri de tesadüf.

elektronik cihazlarla arası kötü olan biri dolaşmıştır cihazların yanında. yani dokunması ya da yanından geçmesi yeterli oluyor, var böyle bir şey. belki de o kişi sensin.

geçmiş olsun.
çipi varsa ve birisi veterinere götürürse muhakkak bakarlar.

bir şehir efsanesi var sürekli duyduğum ve bunun gerçek olduğuna şahit oldum.
kediler evlerini bulabiliyormuş.
bir arkadaşımın kedisi balkondan düşüp, yaklaşık 1 ay ortadan kayboldu.
hiç beklemedikleri bir anda gecenin dördünde kapılarının önünde miyavlarken buldular.
sürece gözlerimle şahit oldum.

geçmiş olsun tekrar, umarım kavuşursunuz.

çok geçmiş olsun. evin etrafına bolca kumundan dökün, sokak başlarına vs. tabi oraları da hep kontrol edin. muhtemelen bir yer buldu kendine oraya pustu/sindi. aynısı bana da olmuştu. veterinerlere çip numarasını bırakın, cep numaranızı bırakın. çipten cinsi, cinsiyeti, yaşı falan çıkar, veteriner de sizi arar :(

Size bugün yasadigim yerde kayip kedi bulmak için cok paylasilan bir yaziyi aticam müsait olunca, ona bakin. Yapabilececiniz en iyi sey evinizin kapisina kendi kumunu koymaniz ve kediyi esas olarak gece vakti, herkes evlere cekilince aramaniz. Genelde gece 11'den sabah 4'a kadar derler.

@stay with me teşekkür ederim. Daha önce şiddet görmüş travmalı bir kedi. Mahvoldum üç gündür. Umarım geri döner.
@gobeklirak çevredeki veterinerleri arayıp anlattım durumu. Çipine bakıyoruz dediler.
Sadece barınaklardan emin değilim, oraların çok da güvenli olmadığını biliyorum belki alıp atarlar diye korkuyorum. Bi ulaşabilsem soracağım çiplere bakıyor musunuz diye.
Sindi mi onu da anlayamıyorum. Karanlıkta kalınca evi apartmanı yıkan bir kedi.
Teşekkür ederim. Kum dağıtayım ben biraz.

@konusma ben konusuyorum 2 gecedir sabaha kadar aradık. Sadece hayvanlar için lanet bir yerdeyiz. Köpek var, işlek bir caddedeyiz. Yazıyı bekliyorum. Sağ olun.

barınakların kedilerle pek işi yok. bulan birisi veterinere bırakır inşallah. onun dışında apartman önlerinde falan kedi besleyen çok olur, onlara resmini göster.

fotoğrafının altına ismi, seslenme şekliniz, rengi, türü, varsa yarasını ve sizin irtibat numaranızı yazan bir çıktı oluşturup veteriner klinikleri, petshoplar, çevrede kedi-köpek besleyen kişiler ve dükkan esnaf varsa onlara bırakın, ağaçlara elektrik direklerine, panolara yapıştırın.

Ya belki bu anlattığım saçma gelecek ama arkadaşım bunu yaşadığı için anlatacağım.
Onlar da taşındılar ve kedileri kayboldu. 2 gün her yeri aradılar. 3. Günün sabahı doğalgaz bağlantısı ile alakalı bir şey için eski eve gitmesi gerekti. Kedi evde kalmış. Yani nasıl olmuş bilmiyorlar. Ben de yıllar önceki olay detayları hatırlayamıyorum ama, kedi bildiğin eski evde kalmış.
Böyle bir şey olmuş olabilir mi?

@irene taşındığımız yer siteydi. Bahçeyi sokağı hiç bilmiyor. Dairede kalması gibi bir şeyden bahsediyorsanız birlikte geldik eve. Balkonda kendine yer bile yaptı.

korkaksa genelde apartman içinde bir yere sinmiş çıkıyor bodruma iyice baktınız mı?

Balkondan, pencereden düşmüş olabilir mi? Evin hizasını gören bir kamerayı takip ederdim. Belki siteden biri alıp çöpe bırakmıştır. Binanın bodrumuna da girmiş olabilir.

Bodrumu iki kere kontrol ettik.
Balkondan atladığını düşünüyoruz açıkçası. Şu an birinci kattayız ve balkonun altı çimli tertemiz toprak.
Kamera yok ne yazık ki. Şu devirde bir allahın kulu kamera için uğraşmamış. Ben yaptıracaktım ama yetişemedim. Bu alanı gören bir kameraya ulaşamadım.

- Gece 11 ile sabah 4 arasında sessizce ara, ismiyle yavaşça seslen (kedinin gece sessizken ortaya çıkma ihtimali daha yüksek, ama temkinli ol tabii, yanında destek olan biri olabilir, biraz uzağında durabilir)

- Yakın sokakları, bahçeleri ve bina çevresini dikkatlice gez

- Apartman bodrumu, depo, merdiven altı, şaft gibi gizli yerlere tekrar bak

- Park halindeki arabaların altına, motoruna ve çamurluk içine bak; kaputa vur

- Yakındaki otoparkları, garajları kontrol et, araç sahiplerini uyar

- Balkondan atladıysa alt kat bahçesini, çalı aralarını iyi kontrol et

- Komşulara tek tek sor, açık kapı veya pencereden girmiş olabilir

- Kapıya kumunu, üzerine senin kokun sinmiş kıyafet ve sevdiği eşyaları bırak

- Balkona mama ve su koy, kokuyla geri dönebilir

- Tüm veterinerleri ara, çip numarasını ve iletişim bilgini bırak

- Belediye barınağını ara ve düzenli olarak tekrar kontrol et

- Site yönetimine, güvenliğe ve WhatsApp grubuna haber ver

- Fotoğraf, isim, çip bilgisi, seslenme şekli ve telefon numaranla ilan hazırla

- Veterinerlere, petshoplara, esnafa ve bina girişlerine ilan as

- Sosyal medyada (Facebook, Instagram, Twitter) ilan ver, mahalle adıyla paylaş

- Yerel hayvan gönüllülerine ve mama veren kişilere fotoğraf göster

- Eski evi kontrol etme ihtimalini gözden geçirme

- Kedinin cevap verdiği sesi/kelimeyi kullan, tanıdığı seslere daha kolay tepki verir

- Her yeri tekrar tekrar kontrol et, saklanan kediler uzun süre çıkmayabilir

eski evinize gitme olasılığını hafife almayın, sokağı bahçeyi bilmemesi önemli değil kedilerde dünyanın manyetik alanına bağlı bir gps sistemi var :), ben evimde boya yaparken İzmir de kuş uçuşu 4km uzaktaki arkadaşın evine bıraktım tekiri evden kaçtı, ben günlerce o semtte aradım ama 7 gün sonra eve geldi. Giderken kapalı bagajda idi hiç bir yeri görmedi.

mahalle muhtarıyla iletişime geç instagram-facebook sayfaları varsa orda paylaşsınlar hatta yan komşu mahallelerin muhtarlıklarınada söyle. bizim muhtar böyle şeyleri çok paylaşıyor. hatta muhtarlar besleme yapanları tanır onlarla da iletişim kurma imkanı olur.

yeni taşındık demişsiniz.

en önce eski evinize bakın. yukarıda da yazılmış ama bunu hafife almayın, eski evinize gitmiş olabilir.

rahmetli babam anlatırdı, birinci ağızdan çocukluğunda bizzat yaşadığı olay. tabii o zamanlar ankara böyle şehir değil, bomboş şehir. cebeci'de oturuyorlar, yazın da keçiören'deki bağlarına gidiyorlar. kedi atın heybesinde cebeci'den keçiören'e gidiyor. birkaç gün sonra kedi kayboluyor. tabii o zamanlar şimdiki gibi mahvolmak falan yok, kaçtı gitti herhalde diyorlar. tatil sonu cebeci'ye dönüyorlar, kedi orada. ankara'yı bilenler için cebeci keçiören arası epey bir mesafe. üstelik o günlerde arada bir dere (kalaba deresi) akıyor. kedinin dereyi geçecek geçidi, köprüyü de bulması gerekiyor. ama yolunu bulmuş ve evine dönmüş.

tez vakitte döner inş. arama yaparken o anki telaşla mantıklı hareket edemeyebilir insan. aslında olabileceği yerlere bakmamış da baktığınız yerlerde olmasını ummuş olabilirsiniz. planlı ve mantıklı hareket etmek lazım. yaşadığınız yerde ne kadar uygulanabilir bu bilmiyorum ama binanın etrafında çember çizer, genişleterek o çember üzerine düşen her yeri dolaşır print ettiğiniz fotoğraf ve ulaşım bilgilerini uygun yerlere yapıştırabilirsiniz. dışarıda çocuklar varsa tembihlersiniz, görev edinirler kendilerine. vaktiniz varsa aynı rotayı sonraki gün yine dolaşırsınız. vakit yoksa haftasonunu buna ayırırsınız. her şey denendi sonuç alınamadıysa bile evden görülebilen bir iki noktaya bir hafta düzenli şekilde mama bırakır evden izleyebilirsiniz.

Kedinin eve dönmesine bir örnek de ben vereyim. 15 yıl kadar önce trafikte yol kenarında bulduğumuz iki yavru kediye verecek bir yer bulamadığımız için dükkanımızda 8 ay kadar bakıp iş güç arasında ilgilenecek kimse olmuyor diye mecburen 600-700 mt kadar ilerideki bir site bahçesine bırakmıştık. 1 belki 1.5 sene sonra kedilerden biri dükkanın önünde belirdi, davetsiz girdi içeri ve baya gözümün önünde her zamanki yerine gidip uzandı. 800mt kedi için hiç de az bir mesafe değil ama benim örnekte aradan en az 1 sene geçmiş olması sizin duruma dair umut verici bir fikir vermiyor malesef.

Baktığınız yerlere tekrar bakın, inşallah bugün bulursunuz:(

inşallah bulursunuz güzel haber bekliyoruz, çip olduğu için bir şekilde ulaşacaklardır size inşallah.

Kaybettik.
Binanın içindeymiş. Bodrumda ve merdivende dolaşmış. Binadakiler görüp dışarıya çıkarmaya çalışmışlar. Binadan çıkartmaya çalışanlar kediyi biliyorlardı, not da asmıştık haberleri vardı. Yabancı kedi sanmışlar. Biliyorlardı..
Canım çok yandı arkadaşlar. Başka kedim de var onlar ölseydi de çok üzülürdüm ama çok farklı bir acı hissediyorum şu an. Yalnız kalmaktan, karanlıktan korkan yavru köpeği gibi bir hayvandı. Hayatımda gördüğüm en masum varlığı kaybettim.
Çok yanlış yaptım. Ben aşağıda ararken kapının sesinden korkup yukarı çıktı büyük ihtimalle. Yukarıda da birinin olması lazım. Aşağıdada..
Çok canım yandı. Daha önce de evcil hayvan kaybettim ama yaşlılıktan ölmüştü. Korkmuyordu, şiddet görmemişti. Doğdu yaşadı öldü. Çok üzgünüm. Çok kızgınım.

Soru çok geniş ama ben de uzun Avrupa turu yaptım. Daha çok büyük şehirleri gezdim, arada da biraz kısa süreli küçük şehir. Tabii bu iş biraz senin seyahat zevkine, ne kadar esnek/rahat olduğuna, tecrübene, ne yapmak/görmek istediğine vs. bağlı. Şehirler arası ulaşımı tren ya da otobüsle yaparak daha ucuza getirebilirsin. Ne kadar erken bilet alırsan o kadar hesaplı olur. Konaklama için de Airbnb iyi bir seçenek olabilir, uygun fiyatlı yerler bulunabiliyor (Hostel zor geliyorsa veya tercih etmiyorsan, ben etmiyorum mesela, genelde hep Airbnb). Bazı şehirler pahalı tabii, Paris en pahalı şehirlerden ve Airbnb de çok pahalı orda. Batı ve Kuzey Avrupa doğal olarak daha pahalı.

Bonus:
Avrupa'da yüksek hızlı demiryolu hatları
tr.wikipedia.org
Kırmızı olanlara denk getirirsen hızlı olur. Mesela Lyon Paris arası hızlı trenle 2 saat gibi.

not: daha önce yurtdışına gitmemişsin. sonradan gördüm. önce kısa tatil daha mantıklı olabilir. tek şehir veya iki şehir gibi. öncelikle büyük şehir düşün. iyi planlarsan sorun olmayabilir, sen bilirsin.

15-20 gün hangi ülke veya ülkelerde kalacağınıza hatta o ülkelerin şehirlerine göre bile değişir.

Ne yiyeceksiniz, alkol alma sıklığınız nedir? Hostelde mi kalacaksınız otel odasında mı?

1865 euro, ucak bileti, sehirlerarasi biletler, yeme icme, konaklama, ekstralar... 15 gün bile olmaz bence ama 12 günü zorlarsin.
eger ayarlayabilirsen couchsurfing hayat kurtarir senin durumda. büyük bir masraf kalemi ortadan kalkar. 3-4 gece bile ayarlasan, nereden baksan 150-160 euro cebinde kalir.
cok ucuz airbnb yerine hostellerin 16 kisilik karisik odalarini tavsiye ederim, özellikle öyle ucuz airbnb'de dolandirilma ve büyük problemlerle karsilasma riskiniz hep cok fazla.
bati avrupa tercih etmezdim. estonya'dan baslardim, letonya, litvanya, polonya turu yapardim.

2 hafta önce 18 günlük Polonya-Litvanya-Letonya-Estonya-Finlandiya rotası yaptım, güzeldi, düşünebilirsin. Orta Avrupa'yı da düşünebilirsin.

tarih soylersen daha iyi olur. barselona paris brugge amsterdam. yazin bu rotadan cok memnun kaldim hem buyuksehirler hem klasik gormezsen olmaz. dedigin gibi 2 haftalik tatil yaptim ama asiri yorucuydu artik gezme istegi kalmamisti aktivitelere yonelmek durumunda kaldim yarisi denizde nehirde yuzerek, boardla falan gecti. kis tatiliyse islerin degisecegini soyleyebilirim ama barselona'yi sevmeyen yok, pariste gorulecek cok eser var, amsterdam da bana avrupayi sevdirdi hic beklemezken. merkezde tabii ki cok turist var ama civarda köylerde insanlar cok kibar ve ozgurluk seviyesi cok cok ust duzey.
hostel konakalamasi sart, estorantta oturup bir sey yemek istesen ortalama duz bi yer 25€ bandinda, bir kadeh bira veya sarap da 8€ gibi dusunebilirsin. marketlerde hazir yiyebilecegin salata, bakery, orada isitabilecegin dondurulmus yemek cesiti cok(carrefour vb). market ogunu 5-8€ yapabilirsin. muzeler 20-25€ gibi online aliyorsun louvre disinda belki 1 yer daha eklersin vangogh gibi. erken rez sart, baktigimda tren hic uygun degildi(150€ baslayan) otobus ve ucak daha iyi. boyle gun hesaplayabilirsin. parani da simdiden eur yap.
avrupanin kisina bayilan biri olarak genel turistik yeni baslanan avrupa gezisi icib kesinlikle sicakta yani yazin gitmeni öneririm zaten yagisli bolgeler disarda vakit gecirmen zor olur hastalanma ihtimali de cabasi. benim onerdigim yerde yaz cok rahat gecer bunaltmaz fakat italya istersen belki bahar daha iyi bir tercih olabilir.

Daha önce gittiğin ve mutlaka görmek istediğin yerleri yaz. ona göre plan önerelim. genelde önce italya, ispanya, fransa gezilir... yaş uygunsa ve zaman kısıtı yoksa uçak+interrail kombolar yapılabilir.

net tarih verirsen bi plan çıkarılır.
bir de gece otobüsüne binebilir misin? uçakla aran nasıl? 2 günde bir şehir değiştirmeyi mi yoksa gittiğin yerde 4-5 gün kalmayı mı istersin? paylaşımlı airbnb'de kalır mısın? 6 kişilik hostel uyar mı? gibi detayları da yazman gerek.

yeşil pasaportun olduğunu varsayıyorum.
gerisi kolay :)

Mart ayında gideceğim. Alkol kullanmıyorum, kültür ve yemek odaklı bir gezi olsun istiyorum. Uçağa da trene de otobüse de binerim. Paylaşımlı evde de kalırım.

Amacım gittiğim yerleri hakkıyla gezmek, sadece hollanda'ya git, şuraları gez derseniz onu da dikkate alırım. :)

KUltur ve Yemek dersen bence oncelikle Ispanya

mart'ta gideceksen öncelikle 90 bin TL'yi euro'ya çevirmekle başla. sonra ucuza uçak bileti bak.
Bu bütçeye 20 gün zor ama olacaksa italya ve ispanya tavsiye ediyorum. napoli'den başlayıp kuzeye çıkabilirsin. napoli, roma, floransa, venedik. ordan barselona ve madrid.
15 gün olacaksa sadece italya.
bu tür rotalarda ucuz uçak biletleri rotayı belirler. o nedenle uçak bileti takip etmen lazım. konaklama vs. detaylar daha sonra.
kabaca 300 euro uçak olsa. geriye 1500 euro kalıyor. konaklama, müze, metro, yemek için günlük 100 euro kalır. ben olsam 10 gün italya yapıp yeme içmeyi rahat yapardım.

arabam, vizem ve pasaportum varsa kesinlikle arabayla çıkardım.

Kapıkule sabah 8 giriş. İlk durak sınırdan 3.5 saat sonra Sofya. O adını unuttuğum muhteşem kiliseyi gezip, etrafında pizza bira yapıp yallah belgrad. 4-5 saatte belgrad'dayım. ilk gece orda kalırım. yine adını unuttuğum belgrad'ın istiklal caddesi'nde takılır, publarda biralardım. sonra airbnb'den evime geçerdim.

ertesi gün novi sad'da kahvaltı yapar, ordan macaristan'a geçerim. sana tavsiyem vonyarcvashegy'de kal. ufacık bir köy balaton kenarında. yeşillikler içinde. orda geceyi geçirir (tender disco açıksa gece uğrarım) ertesi gün ilk önce avusturya'nın başkenti viyana'ya geçerim. tarihi kiliseler, müzeler vb takıldıktan sonra ordan Slovakya'nın başkenti Bratislava'ya geçerim 1 saatte. Bratislava ufak bir şehir, 2 saat gezmek için yeterli tarihi şehir merkezini. Yine orda bir pubda bişeyler atıştırıp 2 bira attıktan sonra dönerim vonyarcvashegy'e.

4. güne mi geldik? Budapeşte'yi görmedin daha. 4. gün budapeş'te için.

5. gün yolda geçer, vonyarcvashegy'den dümdüz aşağı ohri'ye inerim kuzey makedonya'da. gece orda bitik halde kalır, biraz göl kenarındaki osmanlı sokaklarını ve tarihi evlere göz atar ertesi gün 3 saatte selanik'e inerim.

yorulduysan 7. gün direkt selanik'ten tr'ye dönerim. yorulmadıysam kavala'da deniz yapardım.

eve dönünce de cebimde kalan parayla ps5 ve fc 26 satın alır, bütün kış evde para biriktirir yaza tekrar arabayla avrupa turu atardım. özetle bu rota sana 50-60 bine patlar ya da patlamaz.

bunları deneyebilirsin:
- farklı browser
- cookie ve cache silme
- incognito mode

reddit'te de sormuş biri:
www.reddit.com

bu sorun devam ediyor, bilen bir dost var mıdır?

Benim telefon hep sessizde, uyurken de öyle.

Internet kapalı ses açık.

hER ŞEy AÇıK. 7/24 HizMeT

Sessiz

Sessiz. uykum çok hafif. sessizlik önemli. acil durum olursa da bekleyecek mecbur.
gün içinde de sessiz unutuyorum çoğu zaman. zaten telefon aramasını da pek kullanmıyorum. çoğunlukla whatsapp'tan herşey.

Normalde aksamlari sessize aliyordu kendisini otomatik. Sorna geçen sene sabahin dördünde böyle baş ağrısı ile uyaninca telefonda bir sürü arama görmem, babamin vefat haberini almam falan. Bu sebepten ötürü psikolojik olarak telefonumu asla ama asla sessize almıyorum. Yani daha doğrusu uygulamalar sessizde ama whatsapp, arama vs her şey açık ulasmak isteyen ulaşır.

ucak modu

internet kapalı sesi de kapalı.

uçak modu, internet açık, sessiz mod.

İstanbul'da yaşayıp telefonunu sessiz veya uçak modunda kullanabilen varsa büyük bir hayranlık duyarım kendisine. Benim maalesef her şey açık, telefon yanı başımda, şarjı yüksek oranda dolu ya da yanı başımdaki prize takılı halde :/

rahatsız etmeyin modu, bir kaç kişi istisna listesinde.

İnternet açık, ses açık

Hersey acik, hatta ses gun icinde kapaliyken yatarken mutlaka acik, maalesef biraz takintiliyim. Vito Corleone gibi kotu haberleri bir anca once almak istiyorum.

Uçak modu ve sessiz. İnternet falan da kapalı.

Rahatsız etmeyin 22:00'den sonra açık, internet kapalı.

Favorilerdeki kişiler (annem, babam, kardeşlerim) aradığında çalıyor.

Ses ve internet açık, silverleaf gibi şarjı dolu ya da prize takılı, bildirimler zaten her zaman sessiz.

Telefon 7x24 sessizde, saati hiç çıkarmam. Bir şey olursa o kıpraşır.

@ logisticsmanager'ın söylediği sebep de var da, bankada parası ya da kredi kartı olanın nasıl bir cesaretle gece oldu diye telefonunu işitilmeyecek hale getirdiğini de hiç anlamamışımdır.

internet kapalı çağrılara açık. acil durumlarda ulaşılabilir olmalı insan.

uyku modu; sessizde ama bazı kişiler üst üste ararsa çalıyor.

hücresel veri/wifi kapalı, sadece aramalar için ses açık

internet açık ses açık

konum almanya
herkes ciplak. igrenc. spordan soguttular.

duslar da yan yana ve arada paravan yok. gymde dus almiyorum ama havuzda mecburen aliyorsun. 7 numara miyobuma sükrettigim tek an.

avusturya'da saunaya circiplak girilmesi gerekiyor, herhangi bir kumas tasiyarak girmek yasak. sadece havlunu aliyorsun, altina seriyorsun. saunalar kadin erkek karisik üstelik.
abd'de bu durum cok baska, hem saunalar kadin ve erkek diye ayriliyor hem de ciplak girmiyorlar.
allah ne verdiyse uzanan kisiye abd'de sasirirsin ama avusturya'da normal karsilarsin.
yasadigin yeri, icinde bulundugun toplumun normlarini sen biliyorsun. sordugun sorunun cevabi sende.

yurtdışında normal. benim deneyimlediğim yerler: kanada, abd ve avrupa. Soyunma odasında rahatça çıplanabiliyor herkes. Gençler biraz daha az. Daha yaşlılar daha rahat.

türkiye'de soyunma odasında tamamen çıplanan görmedim. türkiye'de o norm yok. sadece donla duran çok. türkiye'de saunada çıplanan da görmedim. havluyla duruluyor. erkekler için böyle.

kadınlarda yerine göre tamamen çıplanan oluyor mu soyunma odasında?
soyunma odasında, üst kısmın giy çıkar yaparken gözükmesi normal belki de. kadınlar kendi aralarında daha rahat da sanırım. türkiye'de erkeklerin bu kadar rahat olması daha zor, malum durumlar yüzünden.

askerlikte istisna olur tabii, orda mecburiyetten birbirini çıplak görme olur. kışlaya göre değişebiliyor sanırım.

Ben soyunma kabininde soyunur giyinirim rahat edemiyorum vücudumu da beğenmediğim için ama birçok kişi dolapların olduğu ortak alanda soyunup giyinebiliyor bu normal de saunada çıplak birini görsem rahatsız olurdum ya hijyenik bulmazdım, peştemal de olsa bir şey al nedir yani. Oturduğun yere direkt birinin teninin değme durumu beni biraz rahatsız ederdi bizim salonda hiç denk gelmedim, gelsem kesin şikayet ederdim :)

başlık spor salonu, içerik sauna.
saunaya hiç gitmedim.

spor salonunda hiç çıplak erkek görmedim. en soyunuk olan iç çamaşırıyla duruyordu.(istanbul)

böyle yerlerde derdim asla çıplaklık değil tamamen hijyen. hele ecnebi ülkeleri düşünemedim şu an taharetsiz gezip saunaya oturmak aman allahım.

@tabu: sauna soyunma odasındq

www.trendyol.com

şundan almıştım hayatımı bayağı kolaylaştırdı yemek yaparken çok işime yaradı.

Kapı arkası askısı. Dilsiz uşak , duşakabiinin arasına asıp sabun vb koymak için telli basit bir raf büyük ıslak temizlik bezleri ( kulla. At ) mikrofiber bez (arabada da işe yarıyor
Dikey elektrik süpürgesi , yer minderi . O plastik askılar yerine gömlek kaban ıvor zırv için masif askı , Mikrodalga Fırın . Su sebili . Kallavi bir tırnak makası .
Birde elwkkrirkli Ocak olduğu için , Türk kahvesi yapmak için ufak kamp Ocağı .
( klasik beyaz eşya harici bunlar)
Almayı düşündüklerim oda nemlendirici , oda hava temizleyici ( konum karasal iklim , çok dağınık bir erkeğim )

Kitap arası okuma led ışığı.
Yoyo.
Dilsiz uşak.
Ocak arkası koruyucu.
Yoğun leke çıkarıcı.

tencere kapağı tutucu www.ciceksepeti.com
dolma için tencere altlığı www.trendyol.com

Söndürmeden at sigara küllüğü , banyo kovası maşrapa , banyo taburesi . İyi bir çekçek, ( çekpas ) Victorinox bıçaklar , cam kesme doğrama tahtası ( !) buz akülerinden, tel zımba çok balkon varsa yıkama hortumu banyo musluğuna bağlananlardan ( ev çok büyük ve çok balkon varsa )

bir de cam silme robotu aldım geçen sene. hayat kalitemi arttıran bir alışveriş oldu.
daha aklıma gelirse parça parça yazarım kusura bakmayın. üstte kalınca görmezsiniz diye. tik koymak zorunda değilsiniz.

@dunyatuhaf
Kapı arkası askı ben de almıştım. çok giydiğim şeyleri asmak için hayat kurtarıcı gerçekten. dolap düzenleyici asmalı şeyler de var. daha eskiden küçük dolaplı ev varken almıştım, şimdi gerek kalmadı

Ve araştırarak cam kesme tahtası ben de almıştım. kir leke tutmuyor çok iyi. ama keserken ses çıkıyor :)

Potpuri. Hem dekoratif hem güzel kokuyor.
Enteresan sayılmaz ama dikey şarjlı süpürge. kullanım açısından fişli süpürgelerle arasında dağlar kadar fark var. Fişlilere lanet olsun.

Ev tipi gözenek açıcı buhar makinesi
Elektrikli manikür seti
Ağız duşu

kendi evime kestane icin sunu aldim: www.trendyol.com
kisin haftada iki kere falan kestane piser evde, cok pratik oldu.

anneme de biber ve patlican közlemeyi cok sevdigi icin ocak üstü genis sac aldim. közmatik prensibiyle calisiyor. www.trendyol.com
o da cok memnun, o eski yuvarlak közmatiklerden kurtuldu. tek seferde sürüyle biber közleyebiliyor.

telve türk kahve makinesi
robot süpürge
hava temizleyici (tozu cok azaltti)
mikrodalga
ikea'nin kutulari
pizza cutter
poset mandallari
aynali taki dolabi
ayakkabilik (önceden yoktu :D)
ekmek kizartma makinesi

Gerçi ben almadım hanım evlenmeden önce almıştı, Tchibo cafissimo kapsül kahve. 4-5 sene önceye kadar hiç işim olmazdı çay kahve ile - çayla hala aram yok - ama kapsül kahveye alıştım, sabahları işe gitmeden önce evden çıkmadan bi' 10 dk oturup bi' kahve içme rutinim oluştu, acayip faydali bi' alet.
Ara ara kampanyalar oluyo' tchibo' da bilmem kaç paket kahve alana mainayı hediye veriyolar, aklında olan kovalasın.

Deterjan hazneli fırça. Duşun içine koydum, duş aldıktan sonra hazır içerideyken temizlik yapıyorum ıslanma derdi de olmadan.

@peki madem

önce bu "deterjan hazneli fırça" nedir dedim, google'da baktım ki benim evde de varmış. uzun zaman önce alınmış, bir köşede unutulmuş şekilde duruyordu. duşakabin temizleme fikri çok iyiymiş, ben de öyle kullanim madem. sağol hatırlattığın için :D

Balkonuma kuş havuzu aldım gözlerim yolda kuş bekliyorum geçen gün havuzun içinde buğday taneleri gördüm şişmiş, büyük ihtimalle su içtiler içerken döküldü ama ben yakalayamadım;
Onları izlemek için balkona bebek kamerası aldım, bu gece kuracağım umarım iyidir.

Evin içine girmesinler diye kapıya manyetikli sineklik aldım temudan, tahminimden sağlam bir şey geldi.

Evin içini gökkuşağı gibi aydınlatan cam stickerı aldım asla işe yaramıyor saçmalık.

Halı temizleme spreyi diye bir şey varmış domol marka aşırı iyi bir ürün yeni keşfettim müthiş ve şu an rossmannde indirimde (ekstra bilgi :)).

Adını bilmediğim bir alet aldım kokteyl yaparken bardağın ağız kısmına tuz/şeker/lime sürmek için bir aparat varmış ondan aldım daha kullanmadım ama çok işime yarayacak gibi duruyor. (www.trendyol.com) ben aldığımda 640 liraydı iki günde artışa bak şoka girdim.

Yine temudan şarjlı gece lambası aldım şişeye takılabilen, elimde şişesi çok güzel bir cin vardı onu gece lambası yaptım bitince, güzel bir aksesuar oldu.

Odamı yeni dekore ettiğim için bir sürü alım yaptım ama ilk etapta aklıma gelenler bunlar.
Mum aldım mesela seversen aşırı iyi kokuları şahane mumlar var hem de çok şıklar sevdiğin bir şeyse link atarım.

Şimdilik aklıma gelenler bunlar.

@mutekebbir

Eve faydalı diye sorarken, dışardaki hayvanlara bile faydalı bir şey düşünmen çok mütekebbir bir davranış olmuş :) hatırlatma olarak temizliğini de düşünmen faydalı olabilir.

temu'daki şeyler kaliteli oluyor mu ya? trendyol vs. temu? temu daha ucuz heralde. bunun için ayrı duyuru açılabilir.

Bakır görünümlü plastik bir şey zaten öyle havuz diye havalı durduğuna bakma çok kaliteli bir şey değil, her gün suyunu yeniliyorum zaten çok ısınıyor havadan dolayı sabahları temizleyip soğuk su döküyorum suyu da balkonda şişeden döküyorum belki çevredeki kuşların dikkatini çeker diye ama bakalım beklemedeyiz :)

Temudan alışveriş yapmayı hep erteledim ben güvensizlikten dolayı ama bir gün riske girdim ve bu tür ev için ufak tefek aksesuarlar aldım hepsi de çok ucuzdu hani kötü gelse bile üzülmezdim ama kötü gelen hiçbir şey olmadı. Aldığım her şey ürün bilgileriyle aynıydı. Önemli olan yorumlara bakmakmış sanırım ben de öyle yaptım.
dekoratif taşlar
gece lambası başlığı
sineklik
şapka askısı
kuş havuzu
bunları aldım hiçbirinde sorun çıkmadı.

hala airfryer benim için :D
deterjan hazneli cam silme fırçası
çalışma standı ama kitap koymalık sadece ya da tablet vs.
kapı arkası askısını ben de iki kere falan giyebileceğim ama dolaba da koymak istemeyeceğim şeyleri asmak için kullanıyorum.
ocak üstü tost makinesi
victorinox bıçak, soyacak vs.

@sonsuz hava temizleyici hangi marka ve model aldınız acaba? evdeki manasız tozdan bıktım

evin koridoruna sensörlü lamba, şu tür bir şey:
www.n11.com

ters kılavuz. Yalama olmuş vidaları açmak için ne zaman lazım olacağı belli olmuyor çünkü.
Tabiki eli alet tutanlar için.

hiç kimsenin matkap yazmaması. :))
alırken parayı çöpe atıyor gibi olmuştum ama çok fazla işimi gördü.

Eksi 24 erzincan.

-25 Talinn

-33 kırşehir.

Nefesim burnumda donuyordu. Burnumu sıktığımda içinde çıtır çıtır buz kırılıyordu.

Edit: Şimdi meteoroloji kayıtlarını kontrol ettim, şehir tarihinde en düşük -28 ölçülmüş diyor. Mola yerinde -33 yazısını görmüştüm oysa.

-40 Toronto
sert geçen bir kışta "wind chill" ile hissedilen dereceydi

ama kışın nasıl geçtiğine bağlı olarak Toronto'da genelde en soğuk -30'larda olur. kanada'da daha soğuk yerler var tabii. kanada'da en düşük sıcaklık yukon'da -63°C ölçülmüş.

-38 muş.

-27 Erzurum

-25 veya -30 civarlarındaydı. Van

-28 kiev

-41 Sarıkamış ta gece geç saatlerde

-17 Konya'daki görmüştüm ama en soğuğu değildi. Eskişehir ve Ankara'da yıllarını geçirmiş biri olarak eminim daha soğukları o görmüşümdür. Ölçüm yoktur sadece.

-14 ankara. Daha soğuk günler olmuştur ama karşımda dijital termometre olduğu için -14'ü net hatırlıyorum.

Kaç dereceydi bilmiyorum ama hatırlayınca içimi titreten en soğuk an izmir poligon'da sabahın beşinde tıraş olmuş yağmur çiselerken bölüğe doğru koştuğum andır.

2012 kisi, avusturya, -33 derece.

rekorum -46c, windchill dahil. saniyorum aracta -38c falan gosteriyordu.
radyo dondu yarim saat kadar calismadi. arac da cok zor calisti zaten ve resmen agliyordu motor ilk 15 dakika.

-30c benim her kis 5-6 kere maruz kaldigim bir seviye.

su amk ulkesinden bir kurtulayim buzlu su icmeyecem allahim amin.

-35 varşova

-17 NYC

-37 derece Sivas, bulunduğum yerde kalorifer deli gibi yanıyordu o yüzden t-shirt ile oturuyordum. 20 metre ilerideki markete gidip geleceğim diye t-shirt ile gidip geldim. 30 gün filan kuru öksürük oldu

-28 şemdinli. geçen kış. görev icabı 2ay bulundum. bana kalırsa karadeniz iklimi. biz gittik ya şans işte.

her şey yolunda ama yol bozuk.

bir kısmı yolunda, bir kısmı yolun kenarında :D

%100 yolunda değil ama yakın.

iyidir abi. Sen niye bu kadar dertlisin?

değil. hiç bu kadar kötü olmamıştı.

Yol yapılmamış...
Adımlarım toprağa değil, zamana gömülüyor; sanki varış yeri hiç olmamış gibi...

Yolunda çok şükür sosyal medya hesaplarımı kapattım, sürekli haber ve bilgi akışını kesmek beynimi rahatlattı xD

Ulan yolunda

değil. ama yoluna girecek tünelin ucundaki ışığı görmeye başladım.

değil valla ya. keşke olsa.

bir yola girdik ama yollar hep bozuk veyahut çukurlu.

ilerlemeye çalışıyoruz ama en azından tünelin sonundaki ışık çok uzaktan da olsa gözüküyor.

Yoluna girmeye başladı Allah'a şükür.

Yolunda ya da yan yolda olduğu anlar oluyor ancak bir fark göremiyorum, garip bir boşvermişlik ve ağırlık var üzerimde. Çok şükür diyelim.

haklisin. istisnalari olmakla birlikte ben bunu medeniyetsizlik olarak goruyorum. yapilan iyilige tesekkur etmemekle ayni sey. o yuzden soyle yapiyorum: burda, whatsapp, telegram gruplarinda sorulan sorulara cevap alinca tepki dahi vermeyen birini gorunce(uzun zaman gecmisse veya baskasina cevap veriyorsa) direkt cevabi silip o kisiyi kara listeye aliyorum. sana da tavsiye ederim.

Ben sorduğum soruyla alakasız saldırır tarzda cevap veren eşeklere ya da soruya yardımcı olmayan cevaplara tik vermiyorum, onun dışında katkısı olan tüm cevaplara tik veriyorum, tik vermeyi teşekkür eder gibi kullanmayı da doğru bulmuyorum ama senin dediğin gibi hiçbir cevaba tik vermeyen tipler de var, sanırım "ben çok farklıyım ağbii" izlenimi yaratmaya çalışıyorlar, ha sorsan üşendim falan derler ama herkese 50 tane cevap yetiştirmeye üşenmezler, çok acayipler.

@sonsuz isimli kullanıcı da vermiyor. dikkat çekmeyi cok seviyor cunku

Bazı insanlar bu nasıl yapılır, şuraya nasıl gidilir gibi sorulara onu yapma, oraya gitme tadında cevap veriyorlar. Okuduğunu anlama eksikliği mi, kendi fikirlerinin çok önemli olduğunu düşünme mi bilmiyorum ama özellikle ifrit oluyorum. Tek tik vermediklerim onlar oluyorlar genelde.

Son duyurumda soruma cevap olmadığı halde tüm cevaplara tik verdim. Çok alakasız bir cevap olsaydı ya da muhalefet etmek için olsaydı vermezdim muhtemelen. Genelde zaman ayırıp bir fikir belirtenlere tikini veriyorum.

Ben nasıl tık verileceğini bilmiyorum.

@abba cevapların solundaki kutucuğu işaretleyerek veriliyor

Bu sorunun cevabı basit. Bu şahıslar ellerine güç geçince nasıl da adaletsiz olacağının fragmanını gösteriyor. Mesela birini öldürme gücü olsa ve başına bir şey gelmeyeceğini bilse, en ufak şeyde al öl diyebilecek potansiyeldeler, çünkü kendilerine ufacık bir tik için bile hakim olamıyorlar. Mesela doktora git, yoksa o işlemi yaparsan doktara gitmek zorunda kalabilirsin diyorsun adam doğru cevaba sırf kendi cahilliğini gösterdiğimiz için tik vermiyor. Elimden geliyordu, yaptım. Bu en ilkel dürtümüz. Bunu kontrol edemeyen arkadaşlar var. Farkındalıkları düşük... Mesaj kutum rip XD

@sivri aslında haklısın ama mevcut şekliyle cevap veren kullanıcın yardımseverliğini puanlamak gibi oluyor, istatistiklerine etki ettiği için, o nedenle cevapları içeriğine bakmadan tikliyorum ben, abuk subuk, saldırı maksatlı cevapları hariç tutarak tabii.

Bazıları hiç tik vermez çünkü hayat da onlara hiç tik vermemiştir...

@koela, baydin artik. bir kadinla konusmak istedin ama o istemedi sal. orada birak onu.

Sadece alakasiz, sacma cevaplara ve saygisizca yazilan cevaplara tick vermiyorum.

Bu tick vermeyenler de (sorudaki kimseye vermemis olanlar) kaba saba, gorgusuz tipler bence. Hani disarida yok sorar atiyorum, tarif edersin, karsiliginda bi tesekkur etmez ya o hesap. Karsisindakine saygi duymayan kekolar benim gozumde bunlar

adam soru soruyor, ne tik atiyor ne yorum yaziyor. sanki soruyu sormus ve siteden ayrilmis gibi, cevaplari gördü mü, isine yaradi mi hicbir sey bilmiyoruz.
bu tip kisiler beni düsündürüyor ama onun disinda neden tik almadigima kafa yormuyorum.
ben genelde sorum trollenmiyor ya da cok abuk ir sey denmiyorsa tik veririm. iki durumda da tik vermediysem soruma gec yanit gelmis olmasi ihtimali var, geriye dönük sorularima pek bakmiyorum.

Yıllardır tartışılıyor bu konu, aynı soruyu 15 yıl önce de sormuştum benzer cevaplar gelmişti. İlk başlarda tik vermeyen kişilerden cevaplarımı siliyordum, sonradan enayi gibi hissetmeye başladığım için (bazı sorulara emek vererek uzun uzun cevap verdiğim oluyordu) kimseye cevap vermemeye başladım. Arada cevap vermek istediğim bir soru olursa o kişinin eski duyurularına bakıp edip tik verip vermediğini kontrol ediyorum.

Evet takıntılıyım.

@sonsuz senin gibi bir ucubeye kim konusmak istesin kendince laf sokup triplere girdin. git otede agla

Tik olayı saçma bir şey. Yani kullanıcının cevaplarının güvenilirliğini görmeni sağlayacak bir istatistik için çıkış belli ki. Gel gör ki kendi duyurunda verdiğin cevaplara tik atmazsan o yüzde düşüyor. Sen birine yardımcı olduğunda o cevap doğru ya da doğru bir seçenek de olsa karşıdakinin işine gelen cevap olmadığı için tik alamadığından o yüzde yine düşüyor. Birileri duyuruyu ya da tik atmayı unuttuğu için o yüzde yine düşüyor. Haliyle işe yaramaz bir hale geliyor.

Teşekkür butonu +Rep falan olup geçsin. "Cevap bu" gibi muhtemelen kimsenin bakmadığı istatistik de silinsin gitsin.

eskiden "dogru cevap" ya da "tesekkurler" anlaminda kullanilirdi.
artik "begendigim ve benim kafama uyan bu" olarak kullaniliyor o yuzden anlamini yitirdi.
herseyin icini bosaltiyoruz.

Umursamaz bir yavşaklık hareketi tik vermemek.

3 aylık süreçteki yüklü borçları ödeyip kışa ferah çıkmak.

kilo vermek (8 kg)
master tezini bitirmek
yeni baslayacagim iste tozu dumana katmak
belki bir umut yatirimda ikinci milestone a erismek

Ecelimle ölmemis olursam yaşamaya devam etmeye niyetliyim.

başka bir işe geçmek.

Bir, barı açıyorum. İki, Ayla'yla aramı düzeltiyorum. Üç, babamı da yanıma alıyorum.

@logisticsmanager aahhhaahaha,

Şirketi büyyütmek. Burada bana laf edenler şirkete başvurunca bak şıpırd diyordun naberrr demek. Eeee bir şepard kolay yetişmiyor xd

- Eylül ayında Roma ve Floransa gezisi. Özellikle Floransa'da Carro Matto geçişini izlemek.
- Sene bitmeden bir gezi daha yapmak. Muhtemelen Paris ile Amsterdam olur tek seferde.
- Daha derli toplu olmak.

planlanmış gezi var. ama spontane gelişen çok şey de oluyor. ve hayatım tamamen değişebilir bile. ve daha önce oldu da.

Çeşitli kurslara kayıt olmayı planlıyorum.

çok para kazanıp borç ödemek ve hafiflemek.

onu söyleyemiyoruz maalesef

hayata doymadim tabii ki de... saglik oldugu sürece de doyacagimi düsünmüyorum. allah beni ve sevdiklerimi hatta kimseyi saglikla sinamasin insallah.

35 yasinda olup hayat bitti abii tripleri atmak da sacmaligin daniskasi. sebebi depresyonsa acil sifa diliyorum.
yani koskaca rahmi koc 95 yasinda daima gelecegi düsünüyorum diyor ama sen tamam oyun bitti doydum mu diyeceksin? :)

Hayata doydum demek biraz geniş bir bakış açısı oluyor, detaylandırmak gerekir. Tabii ki doymadım hayata, daha yapılacak çok şey var. Ama bazı yönlerden kendimde bir tok gözlülük görüyorum. Alışveriş mesela eskisi kadar keyif vermiyor, arkadaş edinme motivasyonum pek yok, çevremde az kişi olsun istiyorum. Eşyanın fazlası gözüme batıyor.

Onun dışında gezilecek görülecek çok yer var, yenilecek çok yemek var. Böyle şeyler hala ilgimi çekiyor, hevesimi kaybetmedim. Hayat güzel, kendimi daha iyi tanıyorum, kendi kendime iyi vakit geçirebiliyorum neden doydum bu hayata diyeyim ki?

i.imgur.com

doydum

bir şeye sahip olmak, bir yere gitmek, bir şeyleri yapmak doyurucu bir tatmin sağlamıyor.

"ee so what, noldu şimdi, napıcaz şimdi" oluyor. sürekli yeni bir hedef koymak gerekiyor. bir müddet sonra da sıkıyor bu. bir de ne yaparsan yap kendini başkalarıyla kıyaslamak gibi bir huyun varsa, işte o zaman asla hiç bir şey ya da edinim keyif vermiyor.

bu noktada dünyaya doymak mümkün olmuyor.
yine bu noktada, dünyaya doymaya çalışmaya reddetmek gibi bir şey ortaya çıkabiliyor. buna da depresyon mu diyoruz, tükenmişlik mi diyoruz bilmiyorum.

doyma çabasını yitirmek çok tehlikeli.

bir de dini öğretiler, bazı koşullanmalar var.
"yalan dünyanın rengine aldanmak" mesela. yaşama ve yaşamdan zevk alma isteğine yalan dünyaya yapılan yalan bir yatırım gibi hissediliyor bazen. bu da yaşam enerjisini yok ediyor.

dünya gelip geçici, şu fani ömrümüz kısıtlı, süleymana bile kalmadı dünya, önemli olan öbür taraf.. böyle düşününce dünyadan zevk almak bile ızdırap haline geliyor.

hedonist bir şekilde sürekli bir şeyler yapmak zorunda olmak da, zaten dünya fani deyip evden çıkmamak da aynı ağırlıkta iki uç gibi geliyor bana.

bence dünyayı keşfetmeyi hiç bi zaman bırakmamalı, ama doyumu da deneyim, gezmek, görmek bir şeye sahip olmakla tanımlamamalı

Deep web bir yorum olacak ama yaşamaya daha başlamadım sayılır.

Doymadım ama yarın ölecek olsam "ulan yaşayamadık bee" diye de üzülmem, hep tadını çıkararak, çok kasmayarak yaşamaya çalıştım.

Doymadım hiç hem de.

Kendi cevabımı da vereyim madem; biraz kendimden, biraz da felsefi...

Genel olarak düşününce hayata doyduğumu hissediyorum. Çünkü istediklerimin birçoğunu, en azından bir kere de olsa, yaşama şansı buldum. Ama bu “artık vazgeçtim” anlamına da gelmiyor elbette. Bazen öyle anlar oluyor ki, “tamam, yeter” diye geçiriyorum içimden; sonra fark ediyorum ki hâlâ yapacak çok şey var.

Tabii bazı noktalara gelebilmek için bedeller ödemen, bazı şeylerden vazgeçmen gerekiyor. Ben de hep o dengeyi bulmaya çalışıyorum. Ama ne tuhaftır ki dengeyi aradıkça bazen o denge daha da bozuluyor — hatta senin elinde olmadan.

İş sonunda yine dönüp dolaşıp zaman ve para meselesine geliyor. İkisi bir araya geldi mi büyük bir özgürlük gibi görünüyor; ama insanın içinde istek, merak ve heves yoksa hiçbirinin anlamı kalmıyor. Çünkü hayatın bütün deneyimlerini yaşamak zaten imkânsız. Her şeyi bilemezsin, hatta farkında olduğun şeyleri bile denemeden asla öğrenemezsin. Yani mesele aslında ne yaşadığından çok, nasıl hissettiğinde saklı.

Toplumun bize “dönüm noktası” diye sunduğu kalıplar var: istediğin işi yapmak, evlenmek, çocuk sahibi olmak… Bunlar seni tatmin edebilir, ama etmek zorunda da değiller. Başkasının hayatına özenmek de bir zorunluluk değil. Hele sosyal medya… Bence en çok doyumsuzluğu o körüklüyor. Hep daha fazlası, hep daha iyisi varmış gibi.

Oysa belki de asıl mesele, “benim için yeterli olan nerede?” sorusunu dürüstçe sorabilmekte gizli.

Doymadım demeyelim de hayatta iyi bi yere varamayacağımı, potansiyelimi kullanamayacağımı anlayıp pes ettim diyelim.

Yanii ölsem gözüm arkada kalmaz.

36 yaşında bir erkek olarak yazayım:

Yani görece hem evet hem hayır (bkz: Gulyabani diye bir şey yoktur ama olabilir de).

Detaylandırayım:

İstediğim noktaya geldim, daha güzel ve sürdürülebilir bir hayat için gelişmeye devam edeceğim.

Zamanında yaşamadığım deneyimler ve tecrübeler oldu. Bunlar için geç kaldım. Güzel bir arkadaş grubum, kız arkadaşım ya da lisede sosyal bir hayatım olmadı mesela. Pandemi öncesine göre çok şükür işim, evim var; ama hep hayatımda bir şeyler eksik diye hissettim.

Pandemi sonrası bugüne kadar “işte yaşıyorum bu hayatı” dediğim çok oldu. O eksiklik duygusu gitti. Ha, yine bir kız arkadaşım olmadı ama bazı şeyler de eksik kalsın.

36. yaşımı, 1 ay gecikmeli olmak üzere, 1 Nisan günü bir Avrupa ada ülkesinde Michelin Yıldızlı bir fine dining restoranda kendi başıma kutlarken dedim ki: Cinsellik bulunan barlardan, casinoya ve fine dining’e kadar çok şükür kendimce geniş bir yelpaze içinde deneyimler yaşadım.

1 Nisan’dan 43 gün sonra, 14 Mayıs günü başka bir Avrupa kentinde Bungee Jumping yaptım mesela. Kasım ayında planlamaya başlamıştım. Nerede yapabilirim, nasıl gidebilirim diye araştırdım. Karar verdimç Bunun için Avrupa’daki ada ülkesinden vize aldım, oraya gittim (gitmişken doğum günümü de kutladım evet) ve gerçekleştirdim.

Yazlıkta otururken kendi kendime “bu aralar iyi değilim, ben bir Avrupa şehrine gideyim” dedim. Pazartesi günü yöneticimden sonraki Perşembe ve Cuma için izin istedim. Yakın çevreme anlatırken yaşça büyük biri, “Dün yazlıktaydın, şimdi Avrupa diyorsun; ne biçim iş bu?” diye şaka yaptı. Dedim ki: “Kral, bunun için geliştirdim kendimi.”

En son gezide fark ettiğim iki durum oldu:

1) Daha sürdürülebilir bir hayat; tamam istediğim hayatı yaşıyorum ama bazı defolar ve açıklar var.

2) Hoşuma giden sadece yurtdışı gezisi değil, aynı zamanda o gezi sırasında hissettiğim rahatlık ve güven duygusu. İstediğim aslında bu rahatlıktı ve buna sahibim.

Bir taraftan kendimce kendimi gerçekleştirdim, ama öte yandan da gelişmeye devam ediyorum.

Doyduğumu söyleyemem. Sabahları sıcak çıtır ekmek ezine peyniriyle kahvaltı, öğlenleri buz gibi kola sigara, gece bütün bademli sütlü çikolata, yeni müzikler, denizde yüzmek, hayata doydum desem bunları sevmem, istemem. Öte yandan, yapmak, sahip olmak istediklerimin tamamının sebebi başkalarıyla hesaplaşmak. Bunun ne kadar çocukça, beyhude ve aptalca olduğunu bilsem de bundan vazgeçmeyi henüz başaramadım. Yoksa benim kendi adıma bir isteğim varsa da ben bilmiyorum. Aslında gayet memnunum, mutluyum.
Ama 36 yıllık hayatımda da aklımın beni birçok kere hüsrana uğratmasından sebep, aklımı dinlemeyip tedbiren daha iyi bir iş için iş başvuruları yapıyorum. Tek girişimim bu.

haha çok beğendim. güle güle kullanın.

Harika.
Fikir özgünse yaratıcılığına şapka çıkarılır.

baya iyi nerden satın alabiliriz :d

teşekkürler güzel yorumlar için,

çinli bir tasarımcının hobi kullanımı için paylaştığı bir çizim dosyası bu aslında. üzerindeki logolar ve görünmeyen yerlerinde bazı teknik ufak tefek eklemeler yaptım ben, geri kalanı tamamen 3d baskı teknolojisi ve biraz teknik beceri işte.

Güzel olmuş, bir mimarlık ofisi için çok uygun görünüyor.

Çok beğendim <3

Super. Kepce gibi :)

Merak ettigim: Malzemesi ne oluyor? Parcalarin birlesimi nasil oluyor?

@ermanen, teşekkürler,

malzemesi PLA filament, organik olduğu söyleniyor, insan sağlığına ve çevreye zararı olmayan bir hammadde.

Elinize sağlık çok şık duruyor. Bir öneride bulunayım, pla'nın ısı dayanımı çok kötü, ben olsam led'in takıldığı yeri abs ile basardım.

@kimlanbu teşekkürler, üzerindeki led ısınma yapmayan hazır bir led kiti, bambulab'ın kendi kiti. ama dediğinizde haklısınız, farklı bir led sistemi olursa ısınacağından ötürü ABS veya petg ht gibi yüksek ısıya karşı daha dayanımlı malzemeler kullanmak gerekirdi.

Yaratıcı. Güzel.

Çok tatlı. Yaratıcılığın ve ilgi alanının kombinasyonu olmuş.

Elinize sağlık, çok güzel ve orjinal olmuş. Üstelik bence harika bir hediye fikri.
Erkek çocuklarına, mimar, inşaat mühendisi olanlara... Ay imkanım olsa alır dağıtır dururum hediye diye. Öyle sevdim.

Ben de begendim sevimli bi sey. Eline saglik

Başın sağ olsun. Böyle kayıplar için zaman gerekiyor. Sevdiklerinle vakit geçirmek de iyi gelebilir.

Belki zamanla, kendini hazır hissettiğinde, başka bir evcil hayvan da düşünebilirsin.

edit: başka kedin olduğunu bilmiyordum. hayatın bir parçası işte yapacak bir şey yok. daha uzun yaşayan evcil hayvan da düşünülebilir ilerde. kişiye kalmış. papağanlar uzun yaşıyor mesela.

Çok üzüldüm, başın sağ olsun. Benim de kedim var, 11 yıldır beraberiz, 2 yıllık kedim öldüğünde aylarca ağlamıştım iş yeri ev sokak fark etmeden, buna bişey olduğunda ne halt yiyeceğimi bilemiyorum, düşüncesi dahi mahvediyor...

Galiba bununla baş edilmiyor, içimizden geçiyor bu acı...

@ ermanen

İki kedim daha var. Onlarla da ayrılışım ölüm sebebiyle olacak. Bu acıyı iki kere daha yaşamak zorundayım yani. O yüzden istemem. Yoğun bakimdayken iki gün sadece onar dakika görebildim. Keşke daha uzun süre yanında kalabilseydim. Kucağımda hiç fotoğrafı yok çünkü çok korkak ve temas sevmeyen bir kediydi. Kucagima aldığım anda kendini yere atıp kaçardı. Oradayken hiç değilse bir fotoğraf cektirebilseydim onunla. Çok isterdim.

Senin yanında güvenli bir hayat yaşamış, dışarıdaki kedilerin başına neler geliyor.

Temas sevmemesi senin hayrına olmuş, dokunmadığın veya dokunmaya alışkın olmadığın için o bağın hafiflemesi daha kolay olur. Benim oğlan kucağıma almadığım gün küsüyor, daha da almazsam gelip zorla kucağıma oturup pata küte sevdiriyor kendini. Bu daha zor. Benim için tam bir yoksunluk olacak, bağımlıların çektiği yoksunluk yani. Hiç değilse temas yok denecek kadar azmış sizde.

zaman

Başın sağ olsun :( evlat gibi oluyorlar o yüzden yaşadığın ciddi bir kayıp, yas sürecindesin. Şunu bunu yap diyemem ama kendine şefkatli ol, kendini dinle, şöyle yapsaydım gibi bunu deneseydim gibi pişmanlıklara düşme sakın, elinden geleni yapmışsındır zaten.

başın sağ olsun, aynı durumu ben de yaşadım. sevdiğin yaşlı bir insanın ölümünden daha fazla üzüyor ve çoğu insan anlayamıyor bu durumu maalesef, bunun farkında ol. yas sürecini verimli bir şekilde bitir, acını yaşa gerekirse depresyona gir ama zamanı gelince normal yaşama dön.

Tüylerinden istedim kesip verdiler. Şimdi onunla avunuyorum. Ölü halini görmek istemezdim ama vedalaşmam gerekiyordu.

ona iyi bir hayat sunduğunu düşün ve buna odaklan.

Tüylerine de bir zaman gelecek veda edeceksin. Belki de sana yol gösterirler yaşadığın acı konusunda.

Elimizdeki kediler benim hayatımdaki 28, 29 ve 30. kediler. Ölenler, verdiklerimiz, kaybolanlar, trafik kazası sonucu kaybettiklerimiz... seni o kadar iyi anlıyorum ki... geçecek güzel arkadaşım, ama şimdi çok üzülmek gerek. Beynimiz bir yoksunluk yaşıyor, bunu seslendirmesi ve kabul etmesi zaman alacak, sonra geçmeye başlayacak.

Lütfen kendini suçlama, senin gibi 1.5 ay uykusuz gezen kaç kişi var... elinden geleni ardına koymadın, vicdanın rahat olsun. Sen onu hep çok sevdin.

başın sağolsun çok üzüldüm ama emin ol ona dışardakinden çok daha güzel bir yaşam sunmuşsundur. sıcak bir yuva olmuşsundur. ama hepimiz ölümlüyüz, elbet bir gün biz de öleceğiz. doğanın düzeni ne yazık ki böyle. sabırlar dilerim.

www.youtube.com

Ah, çok üzüldüm. Melek oldu. Gerçekten zaman, zaman, zaman.
Gitmesi, ayrıldığı anlamına gelmiyor. Hatırlamaktan, anmaktan, aklına gelmesinden korkma.

Başın sağolsun. Arkadaşımın 11-12 yaşındaki köpeği birkaç ay önce öldü. Birinci hafta ağladı sızladı. Üçüncü hafta o zor dönemindeki desteğim için teşekkür etti. İkinci ayında tatile çıkıp köpeğinin fotoğraflarını story attı. Üçüncü ayında doğumgününe beni çağırmadı. Dördüncü ay olan şu sıralar sadece yemek plaj restoran storyleri atıyor.

İnsan özüne çok çabuk dönüyor.

Başınız sağolsun. Hem kayıp hem hastalık sebebiyle hem kazalar sebebiyle sevdiğim çok kedilerimi kaybettim. Kaybolan kedimin acısı geçmiyor, nerde ne halde nasıl, öldüyse nasıl öldü bile bilmiyorum. Fip hastası kedimi 1 buçuk yaşında kaybettim, kampanyayla ilaçlar aldım dolar yüzünden, öleceğini bile bile elimden geleni yaptım. Vsvs. Hepsinin acısı yası başka.
Kediniz kaç yaşındaydı bilmiyorum ama o minicik ömründe sıcacık sevgi dolu bir yuva olmuşsunuz, hastalandığında gereken her şeyi yapmışsınız. Bana bir veteriner kediler uzaylı gibidir derdi:) çok güçlüler. son ana kadar hasta olduğunu anlamazsınız, genelde hastalandığında artık iş işten geçmiş olur demişti, genelde de öyledir hakikaten.
Acısı aynı olmayacak ama içinizde hep bir sızı olacak, onunla olan anıları gülümseyerek anlatacaksınız. Şu an dahasını yapabilirdim dediğiniz hiçbir şey sonu değiştirmeyecekti, son anınızda foto olmaması bence iyi olmuş, sağlıklı fotolarında anacaksınız. O sizi çok sevdi, onun hayatı sizdiniz, ve şimdi acı çekmeden huzurla uyuyor. Ben tüm yavrularımın cennette beni beklediğine kalben inanıyorum bu içimi rahatlatıyor:)

zaman...

Benim de nöronlar kaos içinde toplantı yapıyor, ama kimse gündeme sadık kalmıyor.
Spor beni de biraz düzene sokuyor, bir de seyahate çıkmak iyi gelebiliyor.

bazi yapilabilecek seyler: mikro adımlar. yapılacak işleri küçük, tek adımlık parçalara böl ve sırayla ilerle. görsel bir yapılacaklar listesi veya basit bir not defteri bile kafa karışıklığını azaltır. mesela seyahate cikmadan once "travel essentials" listesini kendim not defterine yaziyorum. spor düzenliyse, oradaki disiplini günlük yaşama minik dozlarla taşıyabilirsin.

Benim de böyle çalışıyor,. aşırı kaygılı olmama veriyorum.

Bazı insan yapı olarak böyledir. İçinden çıkamazsan birinin bir ucundan tut, içinden geldiği sırayla devam et, iyi bir çözümdür.

bir to-do programı kullanmak size iyi gelebilir.

pomodoro tekniğini öğrenin. sizin derdinizin çaresi gibi geldi. birebir cevap olmasa bile, benzer bir sistemi uygulayabilirsiniz.

degil demissiniz ama adhd olabilir, öyleyse bile bununla basa cikmak icin yöntemler ögrenebilirsiniz. benzer durumdaydim hatta her yeni görevle birlikte bu döngüye tekrar girerim.

mesela yapilacak seyleri listelemek, hangi isi hangi siralamayla yapmanin mantikli olacagini belirleyip bir siralama yapmak. sonra o islere o siralamaya göre girismek. veya mesela ev toplanacaksa benim belirli bir oda siralamam vardir ve cok kati bir sekilde o siralmaya uyarim. o odayi bitirmeden diger bir odaya gecmem, bir odadan aldigim bir seyi baska bir odaya götürmem gerekiyorsa, gider birakir geri gelirim falan. buna alistirabilirsiniz kendinizi.

tekrarlayan isler icin telefonumun takviminde hatirlatmalar eklerim bir de, mesela kahve makinasi temizligi, sürekli kullandigim bir ilacin recetesinin siparisi vs vs

Bir tane iş takip programı satın alıyorsun. Kendine görevler atıyorsun. Her göreve önem önceliği veriyorsun. Her göreve alt görevler ekliyorsun. Bu kadar

Benim de öyleydi, hocam sen istediğin yerden yazmaya başla zaten tamamlanır o demişti. Öyle yaptım oldu.

Atıyorum A analizi/deneyi sonucu o an ilginizi çektiyse onu yazın. B başlığı/konusu hakkında çok güzel bir kaynağa denk gelip heveslendiyseniz oturun orayı yazın. Sonra yazdıkça bağlantılar da çıkıyor zaten.

Ben tezimi böyle baya kaotik şekilde bitirmiştim. En son giriş bölümünü yazdım mesela. Üstüne jüride dışardan gelen hoca doktora tezi olmuş bu demişti, şımarmıştım :D

ADHD öyle siyah-beyaz gibi çok net ayrımı olan bir konu değil. onlarca farklı özellik ve farklı seviyelerde olabilir.

varsa vitamin minetral eksiklerini gidermek (B12, balık yağı, D vitamini, magnezyum) bol su içmek, uyku düzenini korumak gibi basit önlemlerle semptomlar azaltılabiliyor.

Bence biraz fazla anlam yüklüyor ve abartıyor olabilirsin. Ama tam olarak dediğin gibiyse yardım almayı dene.

muhtemelen değil ama aklıma geldiğinden dolayı yazayım :D reels de görmüştüm. patlıcanları ocakta ateşte çeviriyo. sonra soyuyo. sonra eziyo (dümdüz bi şekilde ama) yumurta kırıp bi tarafta karıştırıyo. ona bandırıyo patlıcanları sonra tavada kızartıyo. çok güzel görünmüştü gözüme :D

yok o değil. çiğden patlatıyordu.

çığırtma diyecem ama onda patlıcan ezilmiyor diye biliyorum.

babagannuş ve manca da değil heralde

Aradığınız değilmiş ama @chanandler bong'un dediği tortang talong olmalı.

@ chanandler bong'ın anlattığı, yumurta aşamasına kadarı, köz patlıcandır. Onun üzerine sarımsak, limon, zeytinyağı, pul biber yaparsan tadından yenmez de yumurta aşamasını bilemedim.

Şuymuş:
www.instagram.com

Ben Happy Color oynuyorum bi tek kafamı çok rahatlatıyo bi de özellikle arkaya video falan açıyorum mis. Çok iyi geliyo bana.

Yaş 40 oynamıyorum.

Duolingo sayilirisa bi o var. ama onu da azalttim baya.
Arada yolculukta WordScapes aciyorum. Muzik kesmezse :D

play.google.com

Karayip korsanları 2 de will turner ve davy jones un oynadığı blöf ve zar oyunu
youtu.be

No bi ara indirmistim sildim

sıkıldıkça agar.io oynuyorum. tarifsiz bir stres atma ritüeli benim için.

Sadece candy crush oynuyorum

Sudoku

number sums diye bir oyunu oynuyordum arada bir.
anne ve babamın telefonlarına da yükleyip reklamsız aldım onlara. babam 2500+ bölüm geçmiş. alzeihmer'dan korkuyor ve iyi geleceğini düşünüyor. ben de öyle düşünüyorum.

"water sort puzzle" diye bir uygulama var. onu çok oynadım da bir bölümden sonrasını geçemedim. türü neyse bu oyunların, çok çeşitlileri var.

çivi sökme oyunları var, onlardan da yine çok var. nuts and bolds, wood nuts vs gibi isimlerle farklı farklı üreticilerin yazdığı neredeyse aynı oyunlar. böyle bulmacaları da çok oynardım.

yok ben bulmaca istemiyorum dersen, en çok oynadığım oyun "tower war" adında lanet bir şey. bir müddet sonra hep aynı döngünün içinde olduğunu ve "online mod" havası verilse de asla online değil sürekli cpu'ya karşı oynadığın için sıkıyor. ama saatlerimi harcadım bu oyuna. oldukça keyifli.

akilli telefonu cevreye gore gec aldim 2015 yilinda bir kere bir oyun yukledim 3 gun sonra sildim yanlis hatirlamiyorsam.

oynamıyorum ama metrobüste gördüğüm herkes candy crash oynuyor yaşlısı genci fark etmeksizin.
dinner dash tarzı oyunları severdim. happy colorda gözüme güzel gözüktü.

monument valley güzel oyundu. tasarımı etkileyici.
leos fortune başlarda kolay ama sonradan güzelleşiyor.
limbo çok güzeldi.

oynamak istiyorum ama oynamak imkansız. bir oyun indirdim maç yapayım dedim yok kart açıyorsun yok oradan bir şey çıkıyor ona para istiyor yok oradan oyuncu ekliyorsun yarım saatte maç ekranına gelemedim. bende sildim.
fps bir oyun indirdim iki adam vurayım dedim onda da yok silah seç yok kamuflaj seç yok şunu yap yok şuna para ver deli etti yine sildim.
basit oyunlarda da devamlı reklam izletiyorlar onlarda öyle oynanmıyor.

zorla para harcatmaya çalışılan bir düzene geçildi.

ben oynuyorum. marvel contest of champions. müthiş bir oyun aaa bağımlılık yapar

Sudoku ve lichess

Diablo, lol, Brawl Stars, COD mobile telefonda iyidir.

kelimelik oynuyorum. telefonumdaki tek oyun :/ bağımlısıyım.

@my fault

milyar dolarların döndüğü bir endüstri bu. eskisi gibi bağımsız programcıların eğlence amaçlı yaptığı oyunlara denk gelme imkanımız çok düşük.

gazeteoksijen.com bu linkteki dream games, reklamlarda muhtemelen gördüğünüz başı sürekli derde giren kral oyununu yapan şirket.

Maın tarlası (minesweeper) var sadece. Sıkılınca yahut uçakta oynuyorum bazen. Aynı şekilde uçakta oynadığım bir offline texas holdem poker oyunu vardı. Yapımcısı malum katil devletin şirketlerinden olduğunu öğrenince sildim.

evde: köfte, pilav, makarnalar, tavuklu yemekler, fasulye, patates, mantı, karnıyarık, alinazik, pizza, fırın yemekleri vb.
her sabah kahvaltı.

dışarda: kebap, hamburger, pizza, lahmacun; döner. bazen açık büfe ev yemeği

eve asla yemek sipariş etmem.

%90 evde %10 dışarda yerim. max %20ye çıkar bu. sadece akşam yemekleri o da.

Sabah;

çavdar ekmegi+omlet+peynir+çay

ikindi;
biraz kuruyemis ve (varsa) elma

aksam;
tencere yemegi, eger o yoksa çavdar ekmegi arasi domates peynir+sade soda.

Evde mevsim sebzelerinden zeytinyağlı tencere yemekleri
youtube.com

Örneğin bu hem pratik az malzemeli ve lezzetli

Dışarıda yeme olayını azalttım

Bilumum ev yemekleri yapıyorum kisir, taze fasulye, köfte, güveç etc.
Disarda evde yapamayacağım şeyleri yiyorum mangal kebap, pizza (bunu aile evinde yapabiliyorum kendi evimde fırınım yok), baklava, kunefe, katmer vs
Dışarıdan eve hic sipariş vermedim.
%85 evde, %15 arkadaşlarla buluşunca ya da misafir gelince

Son bi iki ayda evde neredeyse hiç yemek yapmadım hep dışardan söyledim. Ondan önce de makarna, ızgara tavuk bonfile falan yapıyodum.

Kahvaltı yapmıyorum, öğle yemeklerini hastane yemekhanesinden yiyorum haftaiçi. Yemeği beğenmezsem hastane içinde kafeterya var oradan ev yemeği, mantı, döner vs bi şeyler yiyorum.

Akşam yemeklerinde dışarıdan tavuk pilav, makarna, tost, sandviç, bowl, hamburger, lahmacun, döner, noodle sıklık sıralamasında söylüyorum. Biraz evde yemek yapmaya dönmem lazım yine ama. Son 3 ayda evde yapıp yediğim gün sayısı 1 sanırım. %99 dışarıdan oluyor lol. Ondan önceki bir yılı düşünürsek %60 dışarıdan %40 evde olabilir

ev yemekleri yapıyorum. türlü, patates oturtma, patlıcan oturtma, tas kebabı, orman kebabı, hindi sote, mantarlı hindi ya da tavuk sote, kuru fasulye, taze fasulye, barbunya, ıspanak, pırasa, tavuk haşlama vs. vs.
dışarda ben mantı ve makarna çok severim o tarz şeyler ya da iskender, kebap, lahmacun gibi şeyler. arada da canım ev yemeği çekerse ve dışardaysam ev yemeği yerim.
eve haftada 1 bazen 2, bazen 2 haftada bir sipariş veriyorum. eve %80 mantı gelir eğer teksem.
çoğunlukla evde yiyorum. eve sipariş de dediğim oranda işte.

evde istediğim her yemeği yapıyorum.
zorunda kalmadıkça dışarıda yemiyorum. yersemde basit o anlık açlık ihtiyacımı ucuz şekilde karşılayacak şeyler.
hiç eve sipariş etmiyorum.

%99,99 ev %0,01 dışarısı

Protein olacaksa Kıyma kavurma, köfte, tavuk sote, bazen fırında somon, bazen nadiren kavurma filan pişiriyorum. Kışın düdüklü yemeği yaptığım oluyor. Yanına sebze tencere yemeği ya da fırında ızgara sebze, bazen salata, bazen pilav oluyor. Arada bir gimbap yapıyorum evde keyifli oluyor. Dışarıda yemem çok az 2 ayda bir filan o da sosyal amaçlı yoksa hiç yemem. Evde yemek yapmak kaliteli malzemeyle bile daha ucuz. Mesela 2 kişilik döner yeseniz düzgün yerde 1600 tl o parayla rahat 2 kilo kıyma alınıyor zaten. 1 gün önceden ne yemek yapacağımı planlar ona göre buzluktan eti vs çıkarıyorum ya da iş çıkışı markete gidiyorum, son ana bırakılırsa yorucu oluyor. Önceden planlayınca çok pratik oluyor her şey.

Nadiren iki öğün genelde tek öğün yiyorum.
İki öğün;
Evde standart kahvaltı tabağı hazırlıyorum.
İş yerinde uyguladığım diyete uygun bir yemek yapıyor aşçı benim için genelde sebze ve et grubundan oluşan doyurucu bir yemek oluyor bu.

İzin günlerimde de evde kahvaltı dışında sebze sote, köfte, yoğurt vs böyle basit pratik şeyler hazırlıyorum.

Programım yoksa dışarıda yemeyi bıraktım, sipariş vermeyi zaten aylar öncesinden bırakmış durumdayım.

Dönem dönem değişiyor.

2 yıl kadar akşam yemeği yapmayı bırakmıştım. Bu aralar salata (sadece soslu), meyve veya kendi yaptığım kekten yiyorum. Evden çalışıyorsam öğlen ve akşam makarna veya hazır vegan döner/köfte vb. yapıyorum.

Öğlenleri işteysem genelde ev yemekleri yapan bir yere gidip baklagillerden bir şeylerle salata yerim. Uzun zamandır evde tencere yemeği yapmadığım için iyi oluyor. Pizza, noodle ve vegan/vejetaryen bowl da seviyorum.

Benim hanımın mesleği yemek. Bu sebepten her gün her gün farklı yemek yiyoruz. Şunu diyebilirim; senede 300 farkli tarif yapıyor. O yüzden sürekli farklı dünya mutfakları falan, evin her yeri kitap, dergi doldu.

Bense düz adamım, öğle yemekleri bende. Sebze, karbonhidrat ve protein yapıp geçiyorum. Genelde somon köftesi, tavuk, dondurulmuş karışık sebzeler falan. Ya da konserve sardalya tavada pisirip salata falan.

@grimavi

guzelmis o kabak yemegi. pratik ve saglikli. arada ben de daha sade kabak yemegi yapiyorum.

zeytinyagli soyle bir versiyonu da var:
www.nefisyemektarifleri.com

@titanic kemancısı

gimbap bi kere yillar once Kore restoraninda yemistim heralde. adini unutmusum. susiye benziyor zaten. Kore'de misin yoksa? ya da Kore yemekleri seviyorsun. Kore restoranina gitmeyeli cok uzun zaman oldu.

@logisticsmanager

hanimin yemek meslegi olmasi guzelmis ve dunyanin cogu mutfagini denemek guzel ayricalik. ben de gezdigim yerlerde denemeye calistim.

yalniz 300 kusur cesit yemek de fazla gelmiyor mu ya? hepsini begenebiliyor musun? belki hanim yaptigi icin mecburiyetten de begendiklerin oluyordur :D

@ermanen metro marketlerde nori yosunu satılıyor, pirinci farklı sadece bizim pirinçten o da suşi pirinci diye satılıyor. ton balıklı, turşulu, mayonezli, sebzeli filan yapıyorum orijinal şeklinde susam yağı filan var onlar yok bende, olan malzemeyle yapıyorum daha çok :D. Kendi damak tadıma göre uyarladım biraz internette çok çeşitli videolar var tavuklu filan yapan da oluyor doyurucu bayağı. Sarmak için bambusu da 50 tl ye filan satılıyor, Kore’de yemiştim orijinalini ama arada bir evde de yemek güzel oluyor. Tek nori yaprağı ile yapıyorum pakette bayağı var alınca, buzdolabında saklıyorum uzun süre malzemesi oluyor böylece. Normalde gimbaba pirinç sirkesi katılmazmış, suşiye katılırmış sadece ben bilmeden onu da almıştım metro marketten bir iki damla pirince ekliyorum boşa gitmesin diye güzel oluyor. İyi sarmak için sebzeleri vs çok ince kesmek lazım birkaç video izlediktan sonra kolay oluyor yapması :d

Egeliyiz. Taze fasülye börülce bamya semiz otu çorbası.
Et olarak pirzola köfte.
Dışarıda kebepçıdan başka yemekçi yok. Farklı dünya mutfağı olursa deniyoruz.
Bölgemizde pide ünlü ve riskli olmadığı için ayda bir dışarıda yiyoruz. Eve de sadece pide söylüyoruz. Otlu peynirli kapalı pide ve kuşbaşı pide söylüyoruz.

@ermanen; abi canin kuru fasulye istese sipariş vermen lazım yoksa hayatta aklina gelmez =d bir de o kadar fazla yapıyor ki birkaç tarif oluyor, hastası oluyorum. Ama 2 hafta sonra ne olduklarıni unutmuyorum. Bana diyor hangisi soyle tekrar yapayim, diyorum nasıl hatırlayayim 300 tariften =d

Onun dışında yüzde 95i çok güzel. Yiyemedigim belki iki kere falan yılda.

evde pilav çeşitleri, nadiren makarna, farklı patates yemekleri, patlıcan, nohut tava, tavuk, köfte, ali nazik, hazır mantı, hindi, kabak ama genelde kıymalı kabak sandal gibi, kabak graten, pırasa graten falan.. sebze yemeklerini çok fazla tek başına yiyemem o yüzden kıyma koyuyorum genelde içine. eskiden hazır dondurulmuş çok yerdim şu an yemiyorum şinitzel falan da uzun süredir yemedim pratikliğine rağmen. bakliyatları hazır alıyorum konserve ya da paketli yayla'nınkiler gibi. ya haşlanmış şekilde ya yemek.

dışarıda ağırlıklık olarak pide, lahmacun, köfte. fast food genelde pizza butik burgercilerden hamburger. fine dining gitmem. güzel bir esnaf lokantası bulsam ağırlıklı olarak oradan yerim aslında.

eve sipariş edeceksem eskiden çok tavuk döner dürüm söylerdim artık söylemiyorum. söyleyeceksem dürümle'nden. yine genelde pizza lahmacun. güzel bir işkembeci var et yemekleri ve pide, lahmacun falan da yapıyor son zamanlarda oradan söylüyorum. porsiyonu bol ve doyurucu çok aç olmayınca oradan bir çorba söyleyip yanında gönderdikleriyle doyuyorum genelde.

dışarıda yeme oranı daha fazla maalesef.

şu sıralar hafta içi kahvaltı yapmıyorum. öğle yemeğini şirkette yiyorum. akşam bir kase yoğurt içine protein tozu. hafta sonu programa göre, davetler vs. çok değişiyor.

Büryan yiyorum.

dışarıdan yemeyi çok çok azalttım. hemen her tür yemeği yaparım ama kısa sürede yapılanları tercih ediyorum. bir de el işçiliği olanları hiç yapmıorun sarma içli köfte gibi. o kadar uğraşıp kısa sürede bitmesi mantıksız geliyor.

Evde: Sulu sebze/bakliyat yemekleri, başta somon olmak üzere balık çeşitleri, ev köftesi, küşleme/pirzola/kuzu şiş tarzı etler, zeytinyağlı çeşitleri, makarna üstü ton balığı/hindi, basmati pilavı (çok severim).

Dışarıda: Genellikle balık/kırmızı et çeşitleri. Rutin gittiğim yerler var; Rota Balık, Kavak Doğanay, Fevzi Hoca, Trabzon Kültür Derneği, Marmara Et, Nusret Burger, Günaydın gibi. Saray İşkembe'de sakatat çorbaları içerim.

Eve sipariş verirsem: Genelde döner oluyor, bazen de Adile Sultan ev yemekleri.

Haftaiçi günde üç öğün, haftasonu 2 öğün yiyoruz. Haftalık toplam 19 öğün yemeğin 2 veya 3'ü dışarıdandır. Haftasonu gezmeye çıkınca mecburen dışarıda yiyoruz.

%80 evde yerim.

bitkisel beslenme uyguluyorum ama işlenmemiş olanlar mümkün olduğunca ya da minimal işlenmiş olanlar.

Sabah küp peynir %0.03 yağlı

Öğleden sonra mercimek çorba 1 kase
Pancar, kuru fasulye, nohut, yoğurtlu roka; içeren bowl minik

Akşam ise bi avuç karışık yemiş 2 adet muz

6lı 1.5 litre.

Brita.

Cam damacana kullanabilirsiniz. Biz normal plastik damacana kullanıyoruz.

5 litrelik pet şişelerde.
4 tanesini eve çıkarmak da antrenman oluyor. Bir taşla iki kuş.

www.youtube.com

10 litrelik plastic şişe.

Arıtma cihazları sebil cihazına baglanilabiliyor, o çok pratik.

24'lü 0.5 sarıkız

Damacana kullanıyorum.
Belli konularda hijyen takıntısı geçmişi olan biri olarak bu konuların büyük oranda psikolojik olduğunu fark ettiğimden beri rahatım.
Hijyen estetik ve sağlık açısından önemlidir. Damacana su içtiği için başı hastalıktan kurtulmayan birileri olmadığına göre, gözün görmediğine gönül katlandığı sürece ortada bir sorun yok.

Mikroplastiklerin spermlere kadar girdiği bu çağda sadece damacanadan feragat ederek kurtulamayacağımı da bildiğim için işin sağlık tarafını gözardı etmeyi seçtim.

Depozitosuz ya da 5'lik plastik şişelerin atık dönüşümü ve israf açısından daha zararlı olduğunu düşünüyorum ayrıca.
Cam damacana seçeneği sevdiğim suda olsa tercih ederdim bu arada.

damacana kayisdagi<3

5 litrelik şişeler +1

1.5 lt 12li pet şişe. 90 tl. kendim taşıyorum. tek seferde 6 tane falan alıyorum.

Neden 5 litrelik ped şişelerde aldığımı da açıklayayım.
Geçen gün burada maden suyunun fazla içilmesi konusunda gündeme gelmişti. Maden suyunda nitrit, amonyak vb zararlılar olabileceği.

Maden suyunda varsa suda neden olmasın diye düşünmüşümdür hep. Damacana alırsan hep aynı markaya mahkum kalma ve suda bir zararlı var ise vücutta birikimine çanak tutma durumu söz konusu olur.

Bu düşünceyle marka çeşitlendirmesi çok mantıklı geliyor bana.

Aynı mantıktan hareketle hep aynı marka yumurta da almam ve sebzeyi hep aynı pazarcıdan da almam.

2 damacana ve 1 koli içinde 12 adet olan 1.5 litrelik saka su 450 tl, haftada 2-3 tekrarlı şekilde.

arıtma cihazı kullanıp maden suyu ile destekliyorum. en sürdürülebilir olanı bu bence.

@Mirket +1
ben de aynı

hep mantıklı cevaplar veriyor :)

Pınar damacana.

Arıtma cihazına geçtik geçen sene, damacanayla baş edilmiyor ya su bu kadar pahalı olmamalı :/

Cam damacana şeklinde alıyorum

hamidiye 19lt damacana

Arıtma cihazları suda mineral falan bırakmıyormuş. Bina girişi sistemler de çok pahalı. Damacanaya da hijyenik değil diyorlar. Pet şişe desen çok fazla plastik biriktiriyor.

hepsinde aynı fikirdeyim.

yaşadığım yerde doğal kaynak suları var.
ailem sık sık o tarafa giderken 15-20 litrelik büyük şişelere su dolduruyorlar.
bazen bir şişesini ben alıyorum, bazen su kaynağına doğru giderken elimdeki büyük şişeleri dolduruyorum.

bunun dışında çoğunlukla 1.5 x 6 alıyorum.
su içmeyi unutuyorum, hiç aklıma gelmiyor.
şişeleri sayarak ne kadar içtim takibi yapabiliyorum.

bir kaç ay önce taşındım buraya. eve servis damacana kim getiriyor bilmiyorum ama şişe olayını damacadan daha çok sevdim. şişeleri geri dönüştürme imkanı bulursam böyle devam edeceğim.

anadolu yakasında kayışdağı suyu çeşmeleri var. devamlı buralardan dolduruyoruz. hiç suya para vermedik.

damacana alıyorum pürsu marka. Getir'de de pürsu 1,5 litrelik 6lı sular var onlardan alıyorum. Arıtma suyunun tadından nefret ediyorum. Mineralinde falan değilim de tadı çok kötü. Damacana konusunda da seçiciyim, Ali Koç bu kadar pürsu reklamı yapmıyodur etrafta yani yıllardır başka damacana kullanmadım. Evde sebilim olsa 1,5 litrelik su almam pek de soğuk su içmek için daha rahat oluyor. Eşyalı ev olduğu için ve yakında taşınacağım için sebil de alamadım.

Ben de 5 ltliklerden alıyorum. Çevreye bile isteye zarar verdiğim yegane konu bu sanırım.

12'li 500 ml sulardan alıyorum daha pratik ve kolay oluyor.

Herhalde 25 yıldır falan ailecek arıtma suyu kullanıyoruz, kimsede bir problem bugüne kadar olmadı.

İstanbul'da bulunduğum sitede her katta plastik, kağıt ve metal için dönüşüm kutuları var. Mutfakta çöpün yanında geri dönüşüm kutumuz var. Dönüştürülebilen tüm paketleri, kâğıtları falan oraya atıyoruz.

Atık yağları site yönetimine götürüyorum. Onlar hallediyor.

Camları maalesef çöpe atıyoruz. Sitenin bilmem neresinde bir cam kumbarası var aslında. Şimdi düşündüm de, onları da biriktirelim balkon vb. bir yerde. Ara ara dolunca poşet, götüreyim kumbaraya.

Atık pil, elektronik atığı vs. biriktirip; bim, teknosa vs. yerlerin önündeki kendine has toplama kumbaralarına atıyoruz.

Giysi atığımız hiç olmuyor. Yani olmalı aslında. Bu sonuncuyu bir eşime sorayım.

istanbul'da yaşarken yüzde yüz başarılı değilse de cam, kağıt, plastik-ambalaj ve diğerleri (ev atığı, sebze çöpü vs) ayırıyordum.
kısaca kokanlar kokmayanlar olarak ayırıyordum. ayrı poşetlere koysam da her zaman atık kutusuna atmıyordum, bu durumda çöpleri karıştıranlara faydası oluyordu yani.

şimdi yaşadığım yerde bir tane çöp kutusu var.
organikleri toprağa dökmeyi düşünüyorum.
ama kutu/plastik/cam ayrımı yapmam mümkün değil.

Trde yasarken yapiyordum.
Plastik ve kagitlari ayirip temiz bir sekilde geri dönüşüm maltemesi toplayan insanlara veriyordum.
Piller markette vardi zaten.
Eskici de gelip metal şeyleri aliyordu.
Cam zorluyordu cünkü yakinda geri dönüsüm kutusu yoktu.

valla sitede ayıracak yer olsa yapardım. kendi evimde yapıyorum ve ortak çöpe ayrı atıyorum. ondan sonrası ne oluyor bilmiyorum.

yurtdışında yaşadığım yerlerde mükemmel geri dönüşüm yapıyordum. her şeyin ayrı çöp kutusu oluyordu çünkü.

Yıllardır atık kağıt ve plastiği ayrı poşete koyarım. Biriktirip kartonculara veririm. Cem Tokerden duyarak edinmiştim bu alışkanlığı.

Ayırıp çöp konteynirina atıyorum, maksat belediye para kazanmasın halkımız kazansın.

Apartmana ayrıştırma şeyleri getirilmedi, 62 dairelik bir oluşumda yaşıyorum, yanımda aynısından bir tane daha var. Az ileride 3-4 tane büyük çöp konteyneri var, hiçbir çöp ayrıştırılmadan atılıyor.

Ben evdekileri kırana koydum, plastik ve naylonlae bir yere, camlar bir yere, tenekeler bir yere, piller ayrı camlar ayrı şeklinde ayırtıyorum, inat ettim yıllarca uğraştım ve bunu yaptım, hâlâ uğraşıyorum.

Amacım ıslak çöpleri olabildiğince toprağa karışabilecekleri, toprak olabilecekleri şekilde göndermek. Çöp toplayıcılar çöpleri karıştırırken en azından benim attığım çöplerden rahat etsinler, plastiklere camlara ulaşırken hastalanmasınlar, çöp karıştıran hayvanların ağızları yaralanmasın vs.

Her çöpün naylon plastik poşetlerle atılmasından çok rahatsızım. Çabam yok oluyor aslında. Ama elimden gelen bu, kilometrelerce çöp taşıyamayacağım yanımda.

Belediyelere baskı yapmamız lazım diye düşünüyorum.

plastik ve ambalaj için evet. sarıyer belediyesi haftada bir siteden alıyor. site olmasının avantajı.

uzun süre yurtdışında yaşadım ayırmaya öteden beri alışkınım.

ama
şimdi muğlada yaşıyorum
burada geri dönüşüm işçisi yok
kimse çekçeklerle kağıt plastik cam vs toplamıyor, hurdacı bile bin senede bir geçiyor. (ankarada yaşadığım mahalleye haftada 3 kere gelirdi). hoş benim metal bir atığım da yok da.

birkaç bireysel toplayıcı var (yani çöp karıştırıyorlar), çok akıl sağlıkları yerinde kişilere benzemiyorlar (birinden kesin eminim, diğerlerinden emin değilim) tam olarak ne topladıklarını bilemiyorum. bilsem bende varsa ayırıp onlara iletirim.

mutfak çöpünü uzun bir süre bahçeye gömdüm, kompost yaptım. ama yazın zor geliyor bu. sıcaktan bekletemiyorum.her gün de uğraşamıyorum. apartmandakiler de deli olduğumu düşünmüştür muhtemelen.

etrafımda kutu zaten yok
ana caddede sadece kağıt/ambalaj için var onu arada ayrı bir araç topluyor, benim çok bir kağıt/ambalaj atığım zaten yok (çıktı almam evde çocuk yok vs.) çok uzun sürelerde anca birikiyor oraya taşıyorum.

ama cam mesela yazın çok çıkıyor bkz. soda şişeleri. bunları ayırıp çöp kutusunun yanına ayrı şekilde koyuyorum. hiç sanmıyorum kimsenin aldığını.

plastikleri zaten yıkayıp saklama kabı gibi kullanıyorum çok fazla ambalajlı gıda, hazır yemek vs. almıyorum aşırı bişey çıkmıyor. ben gelen kargo poşetlerini çöp poşeti olarak kullanırım, patpatları bile atmam 1-2 tur daha kullanırım yola giderken eşya sararım. böyle böyle pertini çıkarıyorum zaten.

pilleri markette veya üniversite içinde yerleri var, çoook uzun sürelerde oralara atıyorum (bir evden diğerine taşınırken filan) :D

kıyafetleri giymiyorsam birilerine veriyorum. değilse pert olana kadar kullanıyoum zaten sonra temizlik bezi yapıyorum. ya da balkona minderlere yüz filan yapıyorum.

ayırıp site dışındaki çöpün yanına çıkartıyordum. sonradan site görevlilerinin hurdacılara sattıklarını öğrendim (yine dışarı çıkartırken abi onu atacaksan bırak biz satıyoruz dediler). kat balkonundaki çöp kutusuna (veya yanına) normal çöpten ayrı koyuyorum artık.

Cam şişeleri biriktirip kumbarasına atıyorum, eski giysileri de kıyafet kumbarasına atıyorum. Piller ve plastik şişe kapakları da geldi aklıma şimdi.

Falın her çeşidine şiddetle karşıyım. Akıllı insan uğraşmaz öyle işlerle.

Batuhan+1.

Bu tarz şeyleri takip edenler rasyonelllikten son derece uzak kişiler. Yaptıkları ve yapacaklarına excuse yaratıyorlar bu vesileyle. Tembelim, götüm yemedi/yemiyor x yapmaya vb demiyorda retro ters açıyla götün götün bilmem neyle kesişmiş ondan olmadı/olmayacak benim o iş falan diyor. Gibi gibi.

www.youtube.com

Falına inanmıyorum ama bence kartların kendileri estetik olarak güzel. Değişik tasarımları oluyor bakmayı seviyorum.

vakit geçirmek için bir aktivite olabilir. ciddiye alanın zekasını sorgularım dsfjsdk

Falın her türlüsü eğlencesine olduğu sürece sıkıntı görmüyorum. Ciddiye alınmaması gerekiyor sadece. Geyiğine kahve falı bakmayı/baktırmayı severim mesela.

Tarot hiç baktırmadım ama biri bakayım dese baktırırım. Elbette ciddiye alarak değil dediğim gibi maksat eğlence olsun, vakit geçsin.

@himmet dayi

Ne kadar çirkin bir video göndermişsin. Ben burada küfürlü bir ifade kullanmadım sen neden bunu yapıyorsun? Ne kadar rahatsın, hadsizlik noktasında yani. Yuh.

@@@HERKES

Benim dikkatimi çeken şey bu tarot kartlarını satanların oyuncakçı veya ne bileyim elektronikçi ya da bit pazarı doğal taş falan satan yerler değil bizzat kitap evleri, yayın evleri olması. İnsanların kitapları okumaya düşünmeye anlamaya zihinlerinin yetmemesi (?) ama tarotu öğrenmeye, tarot bakarken sembol okuyup anlam araştırmaya zihinlerinin yetmesi.

Bu beni çok düşündürüyor. Size bunu soruyorum aslında.

internette viral olmuş bir sekans bu. orada amaç küfür etmek değil. astrolojinin ya da fal/tarot/büyü vs. her neyse, bunların saçmalığına vurgu yapan bir video.

bu kadar şahsi algılamana gerek yok. ayrıca küfürü eden de ben değilim. sanki sana ana bacı yapmışım gibi triplere girmen de komik.

@himmet dayi

Bana cevaben gönderdiğin içerikte bu küfür var. Ben bir kadınım ve sen tanımadığın, yakınlığın olmayan bir kadına küfürlü içerikle karşılık veriyorsun. Sana en ufak bir tepki gösterince de haysiyet meselesi haline getirip savunuyorsun. Asıl bu komik.

Komik buluyorum

düşünmüyorum.

ama mesela "Agatha All Along" dizisinde tarot olayı güzel işlenmişti. yani fantastik yapımlarda karşıma çıkarsa sorun değil. gerçekliği olan birşey değil zaten.

Midilli en ucuz (deniz soğuk), sakız

İşte buraların derdi Antalya'dan Ayvalık veya Çeşme'ye seyahat gerekliliği. Bu adalarda daha önce bulundunuz mu? Ada ortamı nasıl?

Rodos belki diğer adalara göre biraz pahalı olabilir. Mykonos kadar pahalı değil. Diğer adalardan da çok farkı yok. Belki Airbnb ve otel yaz sezonu hafif pahalı olabilir. Eylül'de ucuzlamaya başlar. İlla turistik veya pahalı yerlerde de yemeye gerek yok, ya da bi gece gidilir. 5 euro'ya iyi döner/gyro da var mesela.

Büyük bir ada olduğu için daha çok yapacak şey var. Uzun kalınacaksa mantıklı. Old town'da kale içinde olmak ilginç baya. Ama onun dışındaki yerlerde de kalınabilir.

Rodos, Midilli'ye göre daha pahalı ama Samos'a oranla pahalı mı emin değilim, gideli bir süre oldu. Midilli daha sade bir ada, özellikle Plomari'yi sevmiştim. Samos eskiye oranla özellikle mekanlar konusunda havalanmış. Benim adalardan beklentim rahat bir deniz tatili yapmak oluyor. Bu açıdan sıralarsam Rodos, Midilli, Samos gelir.

Antalya'dan illa ki seyahat edilecek, ona çözüm yok.

Rodos dev bir ada olduğu için her bütçeye göre yer var, ben olsam direkt rodos a giderdim. Hem yapacak çok şey var hem de her tür eğlenceyi, doğayı, akvaryum gibi denizi bulabileceğiniz bir yer.

Şu an bizim için zaten Rodos en olası senaryo ama geçtiğimiz yıl Samos fiyatları ile online ulaşabildiğim Rodos menülerini karşılaştırınca %30 civarı yüksek fiyatla karşılaştım. Alternatif arayışım o sebeple.

Bir de hanım ve ben konakladığımız akşamlarda müzik dinleyip içelim istediğimiz için Old Town'da kalacağız. Dolayısıyla araç kiralamak bir veya iki gün için makul olsa bile fazlası park yeri vs. açısından bizim için gereksiz olacak. Çok arada kaldık.

antalyadan çıkarak bir çok adaya gittim. Kaş Kastellorizo(meis) 30-35 euro arası değişiyor ancak Tr ve Gr de ek paralar alıyorlar ve fişsiz faturasız.. sorduğumda böyle yapacak bir şey yok dediler.. En mantıksılısı en yakını gözüyle bakarsan bu ada. Diğer seçenekler Fethiye Rodos Bodrum Kos ve Çeşme Sakız gibi.. İçlerinde en büyük şehir havası olan rodos en şirin olan meis ancak en romantik olan sakız. Sakızda fiyatlar fena değildi bu arada.

evde 3 kesi var, çocuk 3 oluyor. çok iyi arkadaşlar.

Not: Yapı itibariyle saldırgan bir kedi değil ama oyun oynamayı, ilgiyi sevilmeyi çok istiyor. Şimdi ilgi bebeğe kayınca kıskançlık durumu olur mu bilemiyorum.

Kediyi bebeğin kokusuna ve eşyalarına yavaş yavaş alıştırabilirsin.
Kedinin, bebeğin odasına girmesini sınırlandırın. kedinin vakit geçirebileceği güvenli alanları olsun (genelde onun girdiği veya onun odası da olabilir). evdeki değişiklikler kedide stres oluşturabiliyor.
Doğum sonrası kediyi bebekle yalnız bırakmayın ve gerekirse veterinere de danışın.

olur öyle kazalar, bişey olmaz. aynı evde yaşar giderler, arada kedinin tırmığı da batabilir bişey de olabilir. bişey olmaz.

millet çok boş büyütüyor bu mevzuları.

Asla yalnız bırakmayın. Kedi içgüdüyle hareket eden bi hayvan yeri geldiğinde sana bile tırnak atabilir ama esas kendi boyutunda ve daha küçük varlığı görünce sinir olabiliyorlar veya av sanabiliyorlar. Hepsi öyle değil tabii ama bilmenin de garantisi yok. Bizim kedimiz minnoş diyip fazla rahat olmayın. Ben bize hoş davranan ama kısa boylu (çocuk ve tekerlekli sandalyedeki adam) herkese saldıran bi köpek tanımıştım mesela.

Ben çocukların bir evcil hayvanla büyümesinin çok faydalı olduğunu düşünüyorum.

bizimki bebek bir aylık bile değilken kafasını dişlemişti. olabiliyor böyle şeyler. yapacak bir şey yok. ilk zamanlar uyurken kediyi odaya almıyorduk biz. yanına yaklaşınca vs tetikte oluyorduk. zamanla serbest bıraktık. kızım 3 yaşını bitirdi. hala arada gelip ısırıyor, tabi bizi de. kedi bu yani. dikkat etmekten başka çare yok. zaten çok korkulacak ya da büyütülecek bi durum yok.

bir şey olmaz. arkadaşlarımın hemen hemen hepsi kedili evlerde bebek büyütüyorlar, hatta biri 6 kedinin arasında kız bebek büyütüyor.
bebekleri haliyle gözlemsiz bırakmamak gerekiyor bir an. gözünüz üzerlerinde olduğu sürece de bir şey olmaz. arada yanlışlıkla tırnak takmalar olur ama öldürmez sonuçta, alışılır. tırnakları düzenli kesiyorsanız o bile problem olmaz hatta.
asıl problem çocuk büyüdükçe başlıyor. 2-3 yaşına gelince kediyle güreşmeye çalışıp kızdırabiliyorlar. asıl o zaman dikkatli olmak lazım. kedinin tırnaklarını kesik tutarsanız ve çocuğa kedinin güreşilecek bir oyuncak olmadığını anlatırsanız, gözünüzü de ayırmazsanız problem olmaz.
bir de cins kediler genelde sakin ve narin oluyor. size şu an pati atma ısırma gibi huyları yoksa bebek gelince de olmaz bence.

öncelikle hayırlı olsun. Allah bağışlasın. sağlıkla büyüsün.
sonralıkla, o kadar korkmayın bir şey olmaz yani bi iki tırmık bi iki ısırık yiyebilir bebek ama kedi aşılı olduktan sonra bi zararı olmaz korkmayın. ne saçma yerlerde düşecek de yaralanacak. hayvanla büyümesi çok güzel bir şey.
yine de baş başa bırakmayın tabii Allah korusun hayvan bu sonuçta. ama çok da evhamlanmayın. sakınan göze çöp batar derler.

hocam başlarda baş başa bırakmamak lazım. bizim kedimiz bazen ısırıyor tırmalıyor bebişi ama genelde hafif sıyrıklar şeklinde. zamanla alışıyorlar birbirlerine hatta kedi bizim bebeğe çok iyi geliyor sosyalleşmesine katkı sağladığını düşünüyorum. ilk zamanlarda dikkat etmek lazım sonra birbirlerine alışıyorlar bence.

Yeğenim doğduğunda (pek de insan canlısı olmayan, huysuz) kedi, bebeği kendine oyun arkadaşı yaptı, bebek yatağında beraber uyudular, bebeğe hiç zarar vermedi. Yeğen büyürken (neredeyse 6 yaşında artık) ara sıra kediyle sert oynasa da kedi çocuğa hiç zarar vermedi. Olabilecek en iyi ilişkiyi kurdular. Kedi başka insanlara bile daha yumuşak davranmaya başladı.

Arkadaşlarımızın çocuğu olduğunda onların kedisi bebeğe ciddi zarar vermeye çalışıyordu, çözemediler. (Zaten bu kedi bebekten önce de manyaktı, eve gelen insanlara oyun için değil zarar vermek için saldırıyordu.) Kediyi ailelerinden birinin evine taşıdılar, çocuk galiba 7-8 yaşında, kedi hâlâ yeni evinde yaşıyor.

Kediniz daha önce küçük insan görmediyse nasıl tepki vereceğini gerçekten bilemezsiniz. Kedinin tırnaklarını sürekli kısa tutun (normalde kesmiyorsanız şimdiden kesmeye başlayıp alıştırabilirsiniz) ve özellikle ilk aylarda kontrollü bir araya getirin tabii.

Ayrıca kedinizin kafasını ısırmak istiyorum, sevgiler.

size tavsiyem ya sahiplendirin ya da sokaga salın. bir şey olmaz diyenlerin mantığı hareket eden arabanın önüne atlasam bir şey olmaz. nasılsa frene basar mantığı ile aynı. kuzenim bebekken evdeki kedilerinin gözüne tırnak atması yüzüne retina yırtılmasından dolayı tek gözü kör olmuştu. 13 yaşında hala tek gözü kör yaşıyor. çocukcağız annesine diyor ben büyüyünce polis olacağım diye. ama aile çocuk şimdiden travma yaşamasın diye. evet olursun kızım diyor. kedi bunun farkında olmaz oyun sanar. ama bir insanın hayatı mahvolur.kediye ne oldu derseniz olaydan 3 ay sonra dişi bir kedinin peşinden atlayıp kaçtı. Olan bir hiç ugruna kuzenime oldu işte.
Bebeşiniz ne zaman 6 7 yaşına artık kendini koruyabilecek yaşa gelir o zaman alırsınız kedi veya köpek. Allah analı babalı büyütsün yavrunuzu. şimdiden saglıklı bir hayat dilerim

Çok ekstrem bir şey o yalnız. Kucağında bebek sallar gibi kedi sallayan kız videosu da dolaşıyor, onu da dikkate alın o da ekstrem.

Bu Badem'in cinsindeki kediler saldırgan olmazlar, zaten bildiğim kadarıyla hibrit hayvanlar onlar, ömür boyu ağrıyla yaşıyorlar. Ayrıca bebekten dolayı kediyi yok saymaya kalkışmayacaksınız diye umuyorum, kedi depresyona girerse dikkatinizi çekmeye çalışır elbette. Ayrıca kediler bebek nedir bilirler, korkmayın o kadar.

kardeşler, akraba çocukları da zarar veriyor bebeklere? o çocukları sokağa atmıyor da kontrol ediyorsak kedilere de aynı şeyi yapmalıyız. zamanla alışıyorlar zaten genelde. büyütmeyin lütfen kafanızda. yukarıda bi hayvan düşmanı demiş, sözde akrabasının retinası çizilmiş diye. bunlar hayatın olağan akışında zaten normalde de olabilen şeyler. benim yüzümde de kocaman bir iz var mesela. ben üç yaşındayken uzak bir akrabanın çocuğu tırnağıyla yarmış resmen yanağımı. abartmamak lazım bazı şeyleri. hayatta her şey olur, yeter ki vicdanlı olalım herkese ve hayvanlara karşı.

evde kedi beslenmez

Abi öyle videolara bakarak plan yapacaksan, anlık duygularla hareket edeceksen işin vahim. O halde hiç bir insanı, karını kocanı da yaklaştırma bebeğe. O videolarda gördük eş şiddetini de.

Evde kedisi olup da çocuktan sonra kediyi başkasına vermek zorunda olan 2 aile tanıyorum. Hiç sorun yaşamayan hatta sürekli kucak kucağa gezen de 3 tane biliyorum. O konuda kimse kesin konuşamaz sanırım. Kontrollü şekilde tanıştırın, gözünüzün önünde olsun. Olmazsa yapacak bir şey yok. Şimdiden paniğe gerek yok. Kedi çok tüy döktüğü için üst solunum yolu rahatsızlıkları endişen olabilir ama o da "kedi annesi" değilseniz bakımını yaptığınız için minimum seviyededir diye düşünüyorum.

kedinin kafasina sirke sürün,
cocugun elbisesinede sirke sürün,

Kavga eden iki kediyi bile kardes yapiyor bu sirke kokusu.

Aylarca birlikte yaşadığım canlıyı bebekle ne yapacak gözlemeden plan yapmam.
Kedi ve çocuğa çok bağlı. Sorun yaşayan kimse yok benim etrafımda.

Bizim kaç yıllık kedimiz evde sürekli bebek kalması gerektiğinde kokladı ve daha yaklaşmadı. Sürekli yattığı odada bebek var diye girmez oldu. Hatta kedi dediğin hayvan bir kumaş parçası falan olsa gider üstüne yatar. Yerde 1-2 metrekarelik bir kumaş parçası üzerinde bebek varsa bırak üstüne basmayı, etrafından dolaşırdı.

kediye bir sepet alin, koluna takin.
gidici gibi ..

Oğlum 2.5 yaşında kreşe başladı. 2 kere eve yüzü tırnaklanmış şekilde geldi. Kreşteki başka bir çocuk yapmış, ağzımı açıp bir şey diyemedim. Şimdi 10 yaşının içinde ve o izler gayet oyuk duruyor yüzünde.
Geçen sene sokaktan kedi sahiplendik. İster istemez bazen sıkıştırıyor benim oğlan. Sürekli anlatıyorum o da canlı, canın istediğinde kucaklayıp götüremezsin diye. Daha çizik yok, şükür.
Bazen insan yavrusu kediden daha çok iz bırakıyor.
Instagram'da @portibon'un geçmiş gönderilerini inceleyin. Lütfen.

Merhaba, cins olarak "saftirik" bir kedi bu, tekir olsaydı sıkıntı olabilir diyebilirdim.

Hayvanlar içgüdülerine göre hareket eden canlılardır, o anda bölgesine kimse girmesin istiyorsalar ona göre tepki verirler, buradaki "oğluşum o benim bir şey yapmaz" kafasındaki insanları pek dinlemenizi önermem.

Cins kediler biraz daha uysal oluyor, böyle bir avantajınız var.

Kedimle aynı evde yaşadığı yeğenimin şimdiye kadar tek bir teması oldu. O da yeğenim uyurken sürekli sakındığımız kedim gizlice gidip onu kokladı, burnunu dokundurunca da bebek uyandı ve ağladı. O ağlamayı duyan kedim arkasına bakmadan kaçtı odadan. :) Bu kadar.

Benim gördüğüm kadarıyla bebek emeklemeye başladığında esas sorun bebeklerden kaynaklanıyor, kedilerden değil. Bebek kedinin peşine gitmek, onu kuyruğundan tutmak ya da bir şekilde dokunmak, sıkmak, ısırmak filan istiyor. Benim kendim kaçangillerden olduğu için köşe bucak saklanıyor bebekten. Ama bazı kediler kaçmaktansa bebeğe bir tane pati atmayı ya da işte tırmalamayı vs tercih edebilir. Burada bebekle kedi arasında güvenli bir mesafe olduğu müddetçe hiçbir sorun olacağını sanmıyorum. Bebeğin kediyi hırpalamaması çok önemli. Yoksa kediler hiçbir zaman durduk yere gidip bir bebeğe ya da daha doğrusu insana zarar vermez. Genel modları zaten "bana dokunmayın, alanıma girmeyin, ne yapıyorsanız yapın" modunda.

ya ben fotoğrafa bakmamıştım, şimdi gördüm. kedide tasma ve zil var. bunlar çok tehlikeli. bu zil yüzünden dili kopan kedi biliyorum ben.

Arkadaşımın 1 yaşında kızına pembe tütü etek aldım. Doğum günü geçmişti çoktan, zaten kutlama falan da yapılmadı, benden hediye beklentisi de yoktu ama kız çocuklarına zaafım var içimden geldi aldım. Giydirmiş kızına bana da fotoğraf attı çok mutlu oldum :) benim çocuklar erkek, öyle süslü püslü şeyler hep içimde ukte kalmıştır ezelden beri

kulaklığımı şarjı az gidiyor garantiye göndermiştim. sıfırıyla değiştirdiler. küçük mutluluk.

Oğlum bana ne zaman sarılsa içim pır pır ediyor :')

(Şaka, ironi yahut zevzeklik değil)
İki gün önce 1 milyoncudan 25 liraya 2’li musluk hortumu (pekcazip.com ) aldım. Getirip evdeki alaturka tuvaletin taharet musluğuna taktım. Su böyle ses çıkarmadan, hızla dolduruyor artık maşrabayı. O suyun akma hissi bende iki gündür izahı pek mümkün olmayan bir mutluluğa sebep oldu. Sebebini ve bu işin psikanalizini de çok merak ediyorum, çünkü öyle yatlarım katlarım olmasa da mesela istediğim zaman şak diye malum son model telefonu dertsiz bir şekilde alabileceğim bir ekonomik seviyem var. Ama bu hortum beni son bir-iki yılda aldığım her şeyden daha fazla mutlu etti. Çok garip. Hatta duyuru açıp sormayı düşündüm de sonra çok saçma geldi.

Ben en son neyle mutlu ettim? Bilmiyorum. Geçen hafta kızımın manga setinin tek eksik cildini kitapçıda bulup almıştım ondan habersiz. Evde bir anda kendisine uzatıp “kızım al şu kitaplarını salondan, bırakma sağda solda, odana götür” deyip uzatmıştım cildi. Oflayıp poflayıp kitabı odasına götürürken fark edip dönüp koşup boynuma sarılmıştı.

Bir tanıdığım benim yaptığım brownie'nin bağımlılık yaptığını söyledi, beni mutlu etti.
Yarın brownie yapıp götüreceğim, ben de onu mutlu edeceğim.

@yadigar

bak bu tam istediğim gibi bir cevap. değişikmiş. küçük bir deneyim ve mutluluk. küçük mutlulukların psikolojisi ile ilgili araştırmalar var sanırım.

şöyle bir makale buldum:
Do Little Things Truly Make Us Happy?
Here’s why small moments matter more than big achievements.
www.psychologytoday.com

kısaca demis ki: Gündelik küçük anlar—örneğin sıcak bir kahve ya da nazik bir jest—çoğu zaman büyük başarılar veya maddi kazançlardan daha kalıcı mutluluk getirir. Araştırmalar, ilişkileri beslemenin ve küçük iyilikler yapmanın uzun vadede anlamlı bir yaşam ve içten sevinç sağladığını vurguluyor.

su makaleler de alakalı:
Small but Certain Happiness in Daily Life: Structure and Relation with Well-Being
link.springer.com

The Experience of Pleasure: A Perspective Between Neuroscience and Psychoanalysis
pubmed.ncbi.nlm.nih.gov

not: diğer cevaplar da güzel tabii. yadigar'ın cevabı ve işin psikolojisini sorgulaması beni de derine itti biraz.

Yüzmeye başladım yıllar sonra, inanılmaz mutlu ediyor.

Cezaevinden siyasi suçlu olarak 8 yıl sonra çok sevdiğim bir arkadaşım tahliye oldu. Dün onunla konuştum, Eylül'de onu göreceğim için çok mutluyum.

Gezip gördüğüm ülke sayısı geçenlerde 20 oldu, bu beni mutlu etti.

Bugun saclarimi kestirdim, kisaydi ama daha da kisa ve havali oldu. Epey mutlu etti. :)

Ben lezzet duraklarimi soylim;
İzmir- donerci vahap usta, sakiz alsancak restaurant
Urfa- balikli golun ilerisinde carsida cigerci veysel usta, gumruk han'da kahve (carsiyla ici ice zaten)
Antep - imam cagdas'ta alinazik kebabi, metanet'te beyran, kadir usta kebap'ta lahmacun(abartsiz asiri iyi bence), kebapci halil usta'da küsleme(pahali ama cok iyi), mahra sire evi'nde gul serbeti
Urfa'da 5 dk yuruyunce burun mukozasi buharlasip kuruyo o derece sicak, bu havalarda zorlayabilir.

fikir olarak:
şehir merkezi dışındaki yerlere de bak: ören yerleri, tarihi yerler, doğal güzellikler vs.
mesela şelale, vadi ve nehir kıyısı olan güzel yerler olabiliyor. adana çevresinde şelale ve vadi baya var mesela. oralar daha serin olur bir de. şu ara türkiye güneyi çok sıcak.
oralardan geçerken kapadokya'ya uğramadan da olmaz bence.

adana'da iyi kebap için: beyzade restoran. kabasakal (göle yakın) şubesi güzel. nezih bir restoran. mezeleri ve salataları da çok iyi.

yoldayken yemek yenebilecek iyi yerleri de araştırabilirsin. pozantı yol üstündeyse, orda güzel et yemekleri var. aksaray'da da var. konya'da da etli ekmek yenir.

batman: hasankeyf son durumu nedir bilmiyorum bakmak lazım.

bence burda mardin mutlaka olmalı ama sizin tercihiniz tabi.

bitlis: tatvan, ahlat belki adilcevaz. nemrut krater gölü.
van: akdamar adası, gözün yerse ağrı doğubeyazıt ishakpaşa sarayı. ığdır tarafına gidersen ağrı dağı manzarası da olur meraklıysan.
urfa: balıklıgöl, göbeklitepe, ben gitmedim ama halfeti baya popüler oldu.
adana: yeme içme güzel ama çok görecek bir şey yok malesef, bir kaç antik kalıntı var ama. tarsus'a da uğranabilir.

ilk aklıma gelenler.

bana sorarsanız, italya'yı tercih edin gitmediyseniz.
sarıp, sarmayacağı ise; denemeden göremezsiniz daha önce tecrübe etmediyseniz.
bence deneyin.

git hocam fazla düşünme, ben olsam italya'ya giderdim fransa'ya asla gitmezdim :)
onlardan bağımsız daha alternatif yerleri düşünürdüm, portekiz, macaristan, polonya gibi.

ne yapmak istediğine bağlı.

erkek olduğunu düşünerek:

- club-eğlence-ekonomik tatil: varşova ya da gdansk, sopot, gdynia trio şehri (yazın daha güzel sahil olduğundan birbirine çok yakın. gdansk'ta kal, gdynia'yı gez, sopot'ta eğlen).

- yeme-içme-eğlence: madrid.

- alışveriş, rave party, yeni insanlar tanıma: berlin

@cosmicstring +1
Geçen hafta Hollanda'ya gittim, gerçi orada yaşayan çok arkadaşım var, onlarla da bir sürü şey yaptık ama tek başıma gezdiğim günler çok keyifliydi. Bir kere neredeyse herkes İngilizce biliyor, iletişim sorunu yok. Trenle her yere gitmek kolay, Amsterdam'dan günübirlik başka şehirlere gidebilirsiniz. Kültür sanat seviyorsanız müzeler harika, gece hayatı seviyorsanız o da harika(dır diye düşünüyorum, tüm gece hayatı tecrübem kız arkadaşlarımla drag bar'a gitmekten ibaret). Ucuz değil diyeceğim ama İstanbul'dan pahalı da değil artık.

Amsterdam+1. Köyler de dahil, ulaşımı kolay bir şehir. Budapeşte olabilir. Viyana yalnız sıkıcı olur gibi geldi. Henüz gitmedim ama lizbon a yalnız gitmek isteyebilirim. Daha yorucu olabilir.

yemek yemeği seviyorsan bologna, italya :)

tek başına sıkıcı olur diyorsan hostellerde kalabilirsin. hem sosyalleşirsin hem de orada tanıştığın kişilerle beraber gezebilirsin belki.

bana sarıyor. kopenhagda tek basıma 6 gün gezmiştim. hollanda da güzel olabilir

Malta, italya ve karadağ’da yalnızdım. Ben hepsinde birkaç şehre gitmeye çalışmıştım ama şimdi olsa maksimum iki şehir seçer oralarda takılırdım. Roma veya floransa diyorum. Daha gece hayatı kop kop istiyorsan valetta.

Ben de Avrupa’da en az 20-30 şehre falan tek başıma gitmişimdir. Daha önce başkalarıyla gidip sonra bir kez de tek başıma gidip istediğim gibi rahat rahat takıldığım şehirler de oldu ve bence kafana göre gezmek mükemmel bir şey.

Kopenhag çok güzel bir şehir, ben de tek başıma gitmiştim. Ama biraz daha insanlarla tanışmak ya da gece hayatı vs olsun isterseniz Budapeşte’yi öneririm. Portekiz ya da İspanya da çok güzel olur.

bi an duyuruyu ben yazdım sandım :) Hep tek geziyorum Avrupa'yı. Eğlence ve gece hayatı diyorsanız Lizbon, deniz diyorsanız Yunan sahilleri, İtalya'da güzeldir ama çok kalabalıktır, turistik yerlerde sıra vardır. Deniz tarafı da amalfi civarı hep taşlıktı ben sevmemiştim.

Nice / Cannes bölgesi de güzel, bi trenle monte carlo'ya da geçebilirsiniz.

Amsterdam tek başına keyif alınacak bir şehir değil. Tek başına gidip birkaç gün gezmek isteyen biri için o ülkede konuşulan dilin bir önemi de yok zaten. Gezmeyi sevmeyen, heyecan duymayan, keyif almayı hiç bilmeyen biri olarak Floransa gördüğüm şehirler arasında bana başka bir yerde olduğumu hissettiren tek şehir oldu. Kokusu bile farklı, kendisi müze bir şehir. Ağzım açık sırıta sırıta gezmiştim.

ben eğlence hayatı renkli olan şehirlere arkadaşlarla gitme taraftarıyım. budapeşte’de ruin barlara tek gitsem hiç eğlenemezdim, çok sevdiğim arkadaşlarımla gittim çok daha keyifli oldu.

Nereye gideceğinize mevsime göre karar verin bence. orta ve kuzey avrupa için ağustos-eylül güzel olabilir, ekim-kasım dönemi ise italya-ispanya-portekiz iyi olur. kopenhag tek başına gezmek için uygun bir şehir ama oldukça pahalı, tek konaklamak daha da bel büküyor. Ağustos sonu eylül ortasına kadar mis gibi olur. eylül ayı amsterdam, prag, viyana, budapeşte için uygun zamanlar. ekim ayı italya-portekiz-ispanya-yunanistan için uygun olur. Kasım başı da endülüs ispanyası için ideal diye düşünüyorum.

Birinci sorunun cevabı kişiliğinize, ikinci sorunun cevabı neler yapmayı sevdiğinize bağlı. +1

ne yapmak istediğine bağlı+1

Amsterdam+1. Köyler de dahil, ulaşımı kolay bir şehir. Budapeşte olabilir. Viyana yalnız sıkıcı olur gibi geldi. +1

ilk sefer için çekingen olman normal. ama denedikten sonra en iyi seçenek olduğunu anlayacaksın. tek başına gezmek/seyahat etmek en büyük özgürlük. yıllardır yaptığım şey.

kişiliğine, özgüvenine bağlı olarak başka durumlar da olur. bir çok kişiyle tanışabilirsin. beraber zaman geçirebilirsin. ve gezdikçe kişiliğin de gelişir ve daha özgüvenli de olursun zaten.

başkasıyla gezdiğim de oldu tabii ve arada onu da yapabilirsin.

sehir önerisi, ne sevdiğine ve yapmak istediğine bağlı. ama zamanla avrupa'yı gezmek de güzel bir deneyim.

çıkıp napcaksın ki avmden çıkana kadar 5 dk geçer en az. en yakın güvenli yerde saklanmak lazım.

5 saniye icinde (ve o bile depremin buyuklugune gore fazla sure olabilir) disari cikamayacaksan bi anlami yok. Merdiven ve asansor depremde en kotu yerler zaten.

Koltuklarin altina yatman daha mantikli dedigin gibi.

Ama deprem durduktan sonra disari cikip bi sure disarda durmak mantikli olur. Baska deprem de olabilir ardindan.

@ermanen deprem bitmişti zaten, yine de çıkmadım. çıkıp napıcam dedim kendi kendime. film de devam ediyordu, izlemeye devam ettim.

güvenilir bir avm ise çıkmaman çok mantıklı bence de. o panikle izdiham yapanlar bile olmuştur.

benzer düşüncedeyim ben de.
sinemadan çıkardım sanırım ama avm'den çıkmazdım. ben de dün avm'de yakalandım. kimileri çıktı. henüz depremin büyüklüğünü bilmiyordum ama normal karşıladım. sonra internette bazı sitelere -mesela ekşisözlüğe- giremeyince deprem büyük galiba dedim, yine de çıkmadım.

ne yazık ki avm'lere dışarıdan ve bir çok konuttan daha çok güveniyorum.
gerçi bakırköy carousel avm ile ilgili depreme dayanıksız gibi haberler çıkmıştı, ama çoğu avm'nin güvenilir olduğunu düşünüyorum.

ben çıkmazdım şahsen. parasını vermişim o filmi izlerim aga. Zaten AVM'deyim çıkıp kapıya koşmam en az beş dakika mümkün değil kaçamam. Filmimi izlerim.

deprem anında değil ama bitince çıkmalıydın. öncü depremse arkasından yıkıcı geliyor olabilir. o zaman kaçanlar kurtulurken sen korku filmi izlerken huzur içinde ölmüş olurdun.