Problemin kaynagi buyuk olcude telefona bakmak. Ben de ayni durumdayim. Bazen naptigimi bile farketmiyorum, otomatik olmus, bi buraya bakiyorum, sonra youtube, sonra baska bir sacmalik. Oyle ki mesela instagram bagimlilik yapti birakim dedim biraktim diyelim, bu sefer soz gelimi sahibinden de buluyorum kendimi. Bu konu uzerine tonla bilgi var, sosyal medyada biraz da bu konuda takilin, sonra da birakin bence. Cal Newport diye bir eleman var ona bir bakmanizi tavsiye ederim. Birkac video izleseniz yeter, yoksa sonra o da bir kotu aliskanlik haline geliyor.

Biz insanlar, bana kalirsa, bir seyler ureterek, projeler yaparak, basararak mutlu hissediyoruz. Spor yapiyormussunuz, yetmez ama evet, bunun yanina bir de proje eklemek lazim. Cocuk yetistirmeyi de bir nevi bir proje olarak degerlendirebilirsiniz. Yalniz su tuzaga dusmemek lazim, hallac pamuguna donen beynimiz, yeni bir beceri ogrenmeye kalktiginda, tam verimli olacagi noktada artik sikiliyor ve birakiyor. Cunku Youtube Shorts cok daha eglenceli.

Telefon ve televizyon bagimliginiz olusmus, bunun yaslanmakla bir ilgisi yok bence, ha Turkiye'de yasamakla ilgisi olabilir orasini bilemem. Kendinizi zorlayacaksiniz, disiplinle o telefonu ve televizyonu keseceksiniz. Zaman hizla akip geciyor hocam, yazik yasaminiza. Bu demek degil ki atom parcalayacagiz ama yasami deneyimlemek de telefon televizyon degil.

Beni ve benzer dertlerden muzdarip arkadaşlarımı tarif etmişsin, özellikle şu vizede gerekli evrakları öğrenmeye üşenme kısmında kendimi gördüm, köklü değişikliklere hazır olmamak tamam da basit bir yazıyı bile okumaya üşenmek sanırım gerçekten brain rot. Bendeki his şu, hayat çok hızlı akıyor yetişemiyorum, bir ucundan tutamadıkça hepten dışında kalıyorum.

Çözümü bilemiyorum ya da bilsem de uygulayamıyorum ama çalışma odası hazırlamanın çözüm olacağını hiç sanmam.

Bir de hedefi küçük tutmak ya da güncellemek gerektiğini düşünüyorum, artık üniversite yıllarındaki parlak zamanlarımızda değiliz.

Yaşadığınız şey, kendim dahil pek çok insanın yaşadığı temel bir sorun. Bir sorunu çözmenin en iyi yolu onun kök sebebine inmektir. Önce neden böyle hissettiğimizin sebebini bulmalı, doğru teşhisi koymalıyız. Ekran bağımlılığı, ülke gündemi, rahat batması vs bunlar birer faktör olabilir ama kök sebep değiller.

Temele, en temele indiğimizde benim gördüğüm şey, yaşadığımız hayatın insan doğasına olan uyumsuzluğu oldu. Neredeyse sadece 100 sene öncesine kadar günün büyük kısmını gün ışığının altında geçiren, fiziksel yoğun hareket eden, buna göre bir beslenme düzeni olan ve maksimum bir köy kalabalığı kadar insanla muhatap olan, sorunlarını dertlerini bilen canlılardık. İnsan tarihini yaklaşık 300 bin yıl kabul edersek son 100 sene bir insan ömrünün birkaç dakikası bile etmez. Yani bu örneği açarsak, hayatı boyunca köyünden dışarı çıkmamış ve ilkel aletlerle çiftçilik yapmış dünyadan izole birini alıp, günümüz istanbuluna bırakmaya sonra da neden mutsuzsun demeye benziyor bu.

Mutsuz hissediyoruz çünkü genetik olarak mevcut hayatı yaşamaya henüz adapte olamadık. Çok hızlı bir değişim gerçekleşti ve ayak uydurmakta zorlanıyoruz. Sanki hayat hep böyleymiş gibi davranıyoruz, düşünüyoruz ama bu sadece bir yanılgı. Gün ışığına, hareket etmeye adapte olmuş vücudunuz, tüm gün kapalı bir ortamda bir ekran karşısında oturduğunda bir şeylerin ters gittiğini anlıyor ve stres hormonu salgılıyor. Stres hormonu insanoğlunun bugüne kadar gelmesinin en büyük sebeplerinden biri. Bizi bir şeylerin yanlış gittiğine karşın uyarıyor. Ama biz bu uyarıyı yatıştırıcılarla, daha fazla para kazanarak, daha iyi hayat diye pazarlanan şeylere ulaşmaya çalışarak görmezden geliyoruz. 100 sene öncesine kadar sadece komşularımızın, etrafımızda yaşayan tanıdığımız bildiğimiz insanların dertleri ile dertlenirken şimdi resmen bir bilgi ve acı bombardımanı altındayız. Sürekli dünyanın farklı yerlerinden felaket, acı, savaş, çekişme vs haberlerine maruz kalıyoruz. Ekranda her gün dünyanın farklı yerlerinde birbirini öldürenlerin, kavga edenlerin, birbirine laf yetiştiren didişen insanların türlü hallerine maruz kalıyoruz. Bir gün meksika, öbür gün afrika, çin, her gün ülkenin farklı yerlerinde olanlar... Bu kadar acıya, kavgaya, çekişmeye şahit olmanın, bu duruma adapte olamamış beynimize ne kadar zor geldiğini tahmin edersiniz. Her gün yolda yürürken bile beyniniz binlerce reklam tabelası görselini, trafik tehlikelerini, kornayı, türlü sesleri işlemeye çalışıyor. Her gün binlercesi. 100 sene öncesine kadar tüm insanlık tarihi boyunca buna alışık olmayan bir beyin için ne kadar büyük bir yük olduğunu bir düşünün.

Tabii ki söylemeye çalıştığım şey istifa edelim ve ağaçlara tırmanarak bitki kökü kemirelim gibi bir şey değil. Ama bu gerçeği akılda tutmak da bulacağımız çözümler konusunda bize yardımcı olabilir. Kendi adıma ben doğa ile daha fazla temas edeceğim aktiviteleri arttırdım. Uzun yürüyüşler olabilir, mümkünse bisikletle küçük turlar olabilir. Sosyal medya ile arama büyük bir mesafe koymaya çalışıyorum. elbette alışkanlıkları terk etmek pek kolay değil ama bunu sürdürmenin de bir faydası olmadığı açık. Ellerinizi kullanabileceğiniz bir hobi de tavsiye ederim. artık marangozluk mu olur, yeni bir enstürman öğrenmek mi olur, tamir tadilat mı olur size kalmış. ama bu tarz hobiler de iyi geliyor. Sizi bir izleyici olmaktan alıp aktif bir katılımcı olmaya zorluyor. Bir şeylerin adım adım geliştiğini, ilerlediğini görmek de pek çok şey için motive edici oluyor.

Özetle bu perspektiften bakıldığında yaşadığımız sorunlar biraz daha anlaşılır oluyor. En azından benim için.

Hocam merhaba, samimiyetle yazacağım, umarım alınmazsınız. Günlük 6-7 saat ekran süresi korkunç, gerçekten korkunç, sizi gerçek hayattan soyutluyor resmen. Benim hafta içi iş gereği 4 saat gibi, Haftasonları 2 saati bulmuyorum ( uygulamalara süre sınırı da koydum ) Ben sadece telefon olarak yazdım bunu ama haftasonların da maç syretme harici çok çok uçmuyorum yani tv ya da laptopta.
Daha önce tek başıma yemek yerken youtube açardım, zararlı olduğunu okuduktan sonra video seyretmeden yemek yemeyi denedim, bende gerçekten farkettirdi, yediğim yemeğe odaklandım ve bunu zorlayarak yapmadım, onun dışında kafamdan başka düşünceler geçtiğini farkettim ki video izleyerek yeseydim bunlar olmayacaktı. Sizde işe yarar yaramaz bilmiyorum ama İnsan dijitale yoğunlaştıkça gerçeklikten kopuyor çünkü, porno gibi düşünün.
Spor yapın diyeceğim de onu da yapıyorsunuz ama bence uzun ve tempolu yürüyüş çok iyi gelecektir size, mümkünse koşu tavsiye ediyorum, hem de şiddetle, ya da sevdiğiniz başka bir spor ( nabız 120 üzerine çıkacak ). Terlemek, oksitosin atmak, faydalı hormonları salgılamak, bunlar çok öenmli şeyler.
Evde çalışma odasında bahsetmişsiniz, çok çok iyi fikir, tabi o odaya telefonla ve tablet laptop vb. girmeyecekseniz.
Genelde kendinden bahsetmişsin diyebilirsiniz, ben bana iyi gelenleri yazdım ( bitki yetiştirmek de var, yemek yapmak, mutfakta vakit geçirmek de:) siz uyarsa bunları deneyebilirsiniz ya da size iyi gelenleri bulmaya çalışabilirsiniz ama çaba lazım.
life rewards action, not intellıgence ( Anadolu lisesi çıkışlıyız:)

yaslilik yada evlilikle alakasi yok. sagliksiz rutinlerlerden dolayi beyniniz pekmeze donmus bu da pismanliga ve cozumsuzluge sebep oldugu icin psikolojinizi etkilemis. spor yap, kursa git hocam gibi tavsiyeler cok sacma olur su asamada.

1. durumu kabul edin: bu durum sagliksiz, ama olmedik cok sukur. yavas yavas degistirecegim.
2. degisime zemin hazirlayin: motive edecek birseyler yapin. uygulamalari silmeyin ama her canininiz sikildiginda telefonu elinize almiktan kacinin ve uygulamada aptal saptal seyler izlemek yerine sizi motive edecek, ogrenme, sosyallesme isteginizi arttiracak seyler izleyin.
3. sagliksiz rutinlerin yerine koyacak kisa, orta, uzun vadeli hedefler bulun: meditasyon, yeni seyler ogrenmek, kisisel bakim, yuruyus yapmak, kiziniza biseyler ogretmek, onunla vakit gecirmek, kursa katilmak vs..

Tek çaresi var interneti iptal ettirmek.

10, 12 gun degil daha fazla calis.

Bir zamanlar adalar arası geçiş ücretsizdi, metrobüslerdeki iade sistemini getireceklerdi adalarda ama hala yok sanırım, tam ücret ödemek dışında seçenek yok gibi, sadece adakartlılar yani adalarda yaşayan ya da çalışan insanlar daha düşük ücret ödeyebiliyorlar.

şehir hatlarına binersen ve tüm adaları gezene denk gelirsen tam para alır. sadece iki ada arası ring e binersen daha uygun oluyor (mavimarmara) bir de adalıysan adalar arası ücretsiz oluyor ama ikamet gösteriyorsun

Merhaba,
Bilmediğiniz eğitimi nasıl vereceksiniz köpeğe? Hayır diye bağırmakla olmuyor eğitim. Koşullandırmanız lazım. Bence eğitim aldırın.

O egitimler eskide kaldi. Positive only yapan bir egitmen bulursaniz bahsettiginiz korkuya gerek olmaz çünkü positive only oluyor. Sizin bahsettiginiz aversive ki bunlar eskide kaldı ya da işte güvenlik köpekleri falan icindir anca.

Köpeğin ilk yaşı çok onemli. Düzgün bir eğitmen ile çalışın. Önceden arastirin. Kendiniz de okuyun. Ama ilk köpeği olan biri için egitim falan hele bu tarz davranış degistirmede biraz zorlu.

Büyüdükçe muhakkak azalır ama küçük ırklar büyüdüklerinde de çok söz dinlemez ve şımarık olabiliyorlar.

@yadigar Yanlış ifade etmiş olabilirim. Ben köpeğim robot gibi talimatlarıma uysun şeklinde bir eğitimden bahsetmiyorum elbette. Sadece saldırgan tavrına karşı nasıl reaksiyon vermeliyim bana saldırmaması için bunu çözmeye çalışıyorum. Onun dışında profesyonel gibi eğitim elbette veremem.

Köpeğim yok, eğitmen önermeye geldim. www.instagram.com

köpeğe olduğunuz yerden hayır demeniz bir etki yaratmıyor.

hayır derken ona yakın bir yere mümkünse bir sopa vb ile vurmanız lazım ama asla köpeğe değil. çok küçükken hafif burnuna vurulabilir ama hafif!!
hayır kelimesini de başka yerde kullanmamanız lazım. o yüzden hayır demeyin. dur veya farklı bir dil "halt" da olabilir. çok nazi evet.

koşullandırma mantığı işte.

ödül vermeyi de ihmal etmeyin yapmayı durduğunda.

onu da yaş mama yerken mesela, her gün yediği mama değil de, aferin diye tekrar edin sürekli o mama bitene kadar. sorun çıkarmıyorsa da usulca belirli bir bölgesine (kuyruk üstü) belirli sıklıkla dokunun.

aferin dediğinizde de ilk zamanlarda özellikle her seferinde ödül maması vermeniz gerekiyor. kuru aferin olmuyor. sonra aferin kelimesine alışıyorlar. alıştıktan sonra kuru aferin diyebilirsiniz ama mümkünse demeyin.

ödülü de her zaman verebileceğiniz ulaşılabilir bir şey belirleyin.

o gün çok para vardı da en pahalısından alıp iki ay sonra değiştirmeyin yani.

köpeğin saldırganlığını azaltmak için de kalın ipler var ya, onlar ve bol hareket ile azaltabilirsiniz. atılması gereken bir enerjisi var belli ki. koşturacaksınız, yoracaksınız hayvanı. dışarı çıkabilir haldedir artık değil mi?

uğraşmam bunlarla evde değilim vs derseniz de eğitmen tutun. 1 sene önemli ama benim boxer doğurduğunda 6 tane bebeye hayır öğretmiştim. çok zor değil de bebeklikten itibaren başlamıştım.

Hayalperest pembe arkadaşlar yine bilmediğin eğitim, hoca tut bilmem ne diye girişmiş.

Abicim çok basit, özelden de yazabilirsin.
Öncelikle daha yavru. Isırır havlar işer ve sıçar. Her şeyi oyun sanabilir, disipline zor girer. Eğitmeye çalışmaya devam edeceksin, büyüdüğünde bütün davranışları düzelecek. Bir kelime bulacaksın, mesela ben yapma diyorum. Artık yap dersem bile ikinci heceyi duymadan yaptığı şeyi durduruyor. Bir de elinle bir hareket yapmalısın bunu söylerken. Ben işaret parmağımı yukarıdan aşağı doğru indiriyorum. Görüp de duymazsa işe yarıyor, görmeyeceği yerde zaten ses yeterli oluyor. Ama her ihtimale karşı işte. Onun dışında büyüdükçe sana daha uyumlu olacaktır. Hocalara para kaptırma, hayvanın psikolojisini severler, iyi olmaz.

Isırma olayı için oyuncak lazım, dişlemeli sürekli. Kemik alabilirsiniz pet shop veya kasaptan.

Mathilda +1, ama sopayla oraya buraya vurmayın derim yoksa her sopaya benzer şeyden korkar. Dediği gibi köpeğe hafifce vurun, veya arka sağ sol kalça taraflarından ittirin çok hafifçe dürtme gibi.

Mirket +1, gazete rulosu eksi bir. Dışarıdayken sopa ve ruloyla gezemezsin. Elini rulo veya sopa gibi kullanmka lazım.

Zamanında bir köpek eğitim kitabında okuyup uygulamış, olumlu sonuç almıştım.
Auuuvvv!! Hayvan düşmanı falan diye de çıkabilir ama yine de söyleyeyim. Bir gazeteyi rulo yapıyorsun. hep yanında duruyor. İstemediğin bir hareketi yaparsa, Sertçe komut şeklinde Hayır diyorsun, kaşlarını çatıyorsun ve burnuna ruloyla pıt diye vuruyorsun. Pıtın şiddeti onu durduracak kadar oluyor.
Şiddet gün geçtikçe azalıyor ve zaman içinde Hayır deyip kaş çatmak yeter hale geliyor.

Ben gene önerimi yapayim;
Google ve reddit üzerinden köpek eğitimi kaynaklarini okuyorsunuz. Ona göre karar veriyorsunuz.
Köpek eğitimi konusu, özellikle Türkiye'de falan oldukça geri kalmış bir konu. Misal davranış veterineri yok ülkede. Bu sebepten tavsiyem yabanci kaynaklara yonelmeniz.

Dediğim gibi köpeğin ilk yılı önemli. Tabiki kikopop, patricia mcconell falan okuyarak , Sophia yin okuyarak bakabilirsiniz. Gene balanced leerburg academy var.
www.reddit.com

Buradan bakabilirsiniz.
Yani tabiki illa eğitmen lazım değil ama köpek davranışı böyle baskilanarak degistirilirse sorun cikabilir. Misal su an bu köpeğin size bu hareketinin sebebinin oyun mu yoksa gerçekten potansiyel bir agresiflik mi olduğunu görmeden bilemeyiz. Open dog trainingtz video falan çekip sorarlar misal.

Misal burada aversive methodlar onerilmis. Bilimsel olarak bunlar desteklenmiyor. Misal el ile buruna elle vurmak/dokunmak(burada smack demis tabi de gene de burundan elle correction vermek sonuçta) konusunda balanced trainingde ünlü olan robert cabral bile yapilmamasi gerektiğini söyler;
www.facebook.com

Yani kendiniz okuyun, öğrenin. Ben kendi köpeğim sebebiyle galiba 4-5 tane kitap okudum. Çok bilimsel araştırma falan okudum, davranis veterineri ile çalıştım. Şu an elinizde olan sorun sadece positive reinforcement ile cozulebilecek gözüküyor.
Ha tabi biz bilmiyoruz pek hayalperest pembe kisileriz.

Rulo gazete dedim ama terlik de olur.

www.youtube.com

K9 yetiştiriyorsanız tabi, psikoloji, sosyoloji falan düşünün de. Şu anki durumda abartmanın gerekliliği konusunu bilemedim.

bilmediğiniz eğitimi veremeyebilirsiniz, veya tam istediğiniz gibi olmaz da idare eder. yine de olsun tabi, köpek insandan hızlı öğreniyor.

eğitmen de önereyim: instagram.com/eceonderoglu

evde lokasyon cok önemlidir. o ev satilmaz bence o yüzden.
kensel dönüsüme ne zaman girecek ama? belki bina saglam?

kentsel dönüşüme girince üzerine para isteme durumu olursa verebilecek durumdaysanız bence tutun.

Kesinlikle tutulmalı

Kentsel dönüşüme gireceği için ancak yatırımlık ev düşünenler alıcı olur, onlar da genelde düşük değere almaya çalışıyor, her şey yolunda giderse tutmak daha mantıklı gibi, satılacaksa dönüşüm sonrası satılabilir. Bu işin maddi yönü,bir de rant için değil de gerçekten deprem tehlikesi sebebiyle kentsel dönüşüme girdiyse satmak mantıklı olur (sürecin başlamamış olduğunu, uzayacağını varsayarak söylüyorum)

Sat yenisini al, zaman maliyeti var bir de bu işin. Ömür gidiyor zaman geçiyor.

Eski oturdupum evi ev sahibi kentsel dönüşüme girecek diye almış. Yıllarca girmedi. Sonra bana ucuza satmak istediler çok uğraştılar. Ciddi ciddi düşündüm. Ama hala girmedi. Bir türlü anlaşma sağlanmıyor, bir de bazı yerlerde kat yasağı var. 4 katlı bina yıkılıp yerine maksimum 3 katlı bina yapılabilir durumdaysa giremez bir türlü.

Sizin bu bina hangi aşamada? Müteahhit var, projeye başlanıyor mı yoksa eski bina, komşu binalar yenilendi bu da yenilebilir mi

beklenir. ev bariz değerlenecek demektir bu.

Facebook grupları belki işinize yarar

Zaten konservatuvara 2 sene gittim. Enstrüman değil ama korodaydım.

Burası 60.000 kişilik bir ilçe. Konservatuvar deyince de müzik eğitimi almış, batı müziği bilen entelektüel yönden ileride kişiler canlanmasın gözünüzde.
Hocalarımız da genellikle 50-60 yaş bandında buranın yerel sanatçılarından oluşuyor. Thm tsm korosu (ikisi aynı koro zaten) halk dansları,bağlama zeka oyunları kursları veriliyor. Mesela bağlama hocamız (bence harika bir yetenek) ama alaylı, halk dansları hocası ilkokuldan beri halk danslarına katılmış ama alaylı bir arkadaş. Zeka oyunlarını veren ilkokul öğretmeni...Zaten buranın en büyük problemi zaten sınırlı yapılan sosyal etkinliklerri düzenleyen kitlenin de giden kitlenin de hep aynı olması. Bir nevi kendimiz çalıp kendimiz oynuyoruz. Mesela ben 2 yıl gittim koroya, annem konserime geldi. Şimdi 2 yıldır annem koroda söylüyor ben konserine gidiyorum. Bütün etkinliklere gelenler kadrolu izleyici gibiyiz :)

Bulunduğunuz bölgede diil de 800 km uzakta olduğunuz yerde arada bir sosyalleşeseniz? Ayda bir mesela mümkün oluyorsa ya da arkadaşlarınız o bölgeye gelse?

Detaycilik. Net bir sekilde hem olumlu, hem de olumsuz etkiliyor. Detaycilik hem iyi bir sey, guzel seyler yakaliyorsun, hem de kotu bazen detayda bogulup geneli goremiyorsun

bencillik

+ cidden kendini düsününce senin yararina olan bir sürü sey oluyor.
- disaridan igrenc görünüyor. fedakarlik yapamayan biri olmayi da beraberinde getiriyor. fedakarlik yapamadigin seyi de cok sevemiyorsun. insan neden mesela cocugunu cok sever? cok fedakarlik yaptigi icin.

gelecegi düsünerek planli hareket etme

+ planlarin gerceklesirse bomba
- planlarin obsesyona dönüsmesi zehirli. cok plan yaparken su ani kacirmak.

Çok düşünmek.

Çok değişik açılardan bakmamı sağlıyor konulara. Şöyle olursa böyle olur ya şöyle olursa ya da olmazsa gibi. Aynı zamanda daha tedbirli olmamı sağlıyor.

Çok düşünmek aynı zamanda çok da yorucu. Beynim çok yoruluyor. Karamsar bir ruh haline giriyorum ve yoğun bir stres yaşıyorum.

@mor oje +1

mesleki deformasyondan dolayi surekli "bu is nasil boka sarabilir" diye dusunmek.
- avantaj: gereksiz riske girmemek
- dezavantaj: moral bozuklugu ve tereddut.

Umut

“Let me tell you something my friend. Hope is a dangerous thing. Hope can drive a man insane.“

Her ozelligimiz bu kategoride aslinda, dozunda olmadiginda her ozellik olumsuz etkiler. Cok dusunmek ornek verilmis mesela, dozunda olunca iyi sonuc verir, her seyi surekli cok dusurseniz hareket edemezsiniz, detaycilik, dozunda olurda guzel isler cikarirsiniz, asiri olursa ya da hic detaylara dikkat etmezseniz yine felc eder ya da kotu isler cikarirsiniz gibi. Boyle olmayan bir ozelligi dusunemedim acikcasi.

önyargılı biri olmak

Mukemmeliyetcilik; bazen acil iste bile zaman kaybedebilirim bir de calisanlardan rapor istedigimde veri olarak sorun olmasa da misal excel formati umursamama falan gozume batar ya da hucrelerin yarisi cizgili yarisi cizgisiz falan.

Hizli dusunmek/konusmak; tedarik zincirinde ise yarasa da bazen acil olmayan seylerde de etkiliyor.

Olaylarin sikinti cikaracak yonlerini ilk dusunmek; misal bir proje gelirse ilk baktigim nerede patlayabilir. Cogu zaman iyi olsa da ozel hayatimda da Boyle bakiyorum.

Çok düşünmek, maaşımın hiçbirşeye yetmemesi swh, mükemmelliyetçi olmak.

Yüksek farkındalık

Gerçekçilik, gerçeklerden kopmamamı sağlıyor ama siyah kuğuyu kaçırabiliyorum bazen, sürprizler olmuyor hayatımda.

mesafeli olmak, gereğinden fazla önem vermemek

polonezköy

Adalar, Anadolu Kavağı, Durusu,Karaburun, Çilingöz, Şile,Ağva vs

Başlangıçta mı, devam eden ilişkide mi, başlangıçta her şey soğutabilir, kabalık,düşüncesizlik, bencillik, hayata benzer pencerelerden bakmamak vs. Devam eden ilişkimde sanırım hiç bir şey, çok büyük hayal kırıklığı yaşamam lazım, aldatılmak ya da aldatmış olmak belki, onu da hiç tahayyül edemiyorum, filmlerdeki gibi yanıbaşımdaki katili nasıl fark etmedim falan gibi bi hikayenin kahramanı olmam lazım:)

Hiç bir şey

Wef 2030 planimdan geri kalirsam sogurum. Kalmazsam devam

bok gibi iliski yasayinca insan kendini ozleyip bir sure yalniz kalmak isteyebiliyor. her zaman yalniz olabilirim veya olene kadar iliskim olabilir ikisi de cok ok ikisi de iptal edilebilir

Yalnızlığa ve genel anlamda bireysel yaşamaya fazla alışınca hayat yalnız da yaşanır diye düşünmeye başlıyor insan. Bir daha asla ilişki istemiyorum diyecek kadar eşinin sevgilisinin kendi hayatında bu kadar etkili olmasına izin vermişse eğer duygusal olarak zayıf biri olduğunu düşünürüm. O kararın arkasında da büyük ihtimal duramaz. Ciddi güven sorunu olmuştur belki anca o şekilde ilişkiden uzak durur.

Sevgiliyle hergun gorusup ayni yatagi paylasmak,

hic kendi alaninin olmamasi herseyini onla gecirmek

Her dakka basi sex istenmesi

-yasandi

Sevgiyi, samimiyeti, iyi niyeti, elimde değerli gördüğü her şeyi kullanmaya çalışması. Güven vermeyi önemsememesi. Benimle konuşurken saygısız, nezaketsiz, düşüncesiz olması. Ben merkezci biri olduğunu fark etmek, bir de sevişirken saygısız, bencil olması.

Hissedersin gibi geliyor. Benim tamam artık bitti aşaması, ilişkinin içinde başkalarının görüşlerinin bakış acılarının çok fazla yer almasi ile başlıyor. Gündelik bir konuda konuşuyoruz ve cevaben kendi söyleyeceği bir şey yerine x, y, z de böyle diyor; türünde konuşması fazlaysa o iş artık bitiyor demektir.

Küçükleri de var. 200-250ml civarı, Schweppes'in. Tek başına tadı çok kekri olacağından pek rağbet görmez ama içilemez de değil. Biz litrelik alıp evde cool lime hazırlarken katıyoruz. Lime'a hem su hem de soda kattığımdan bunun gazının kaçıp kaçmaması pek önemli olmuyon. Şeker tadını kırsın diye katıyoruz.

Tek başına içilecek bir şey değil berbat bi tadı var ama kardeşim tek başına içiyor, özellikle para verip alıp tek başına içtiğine birkaç defa şahit oldum.

Tek başına içerim.
Limonla içerim.
Zencefil ve limonlu içerim.
Misafire Müslüman kokteyli yaptım diye komiklik yapar onlara da iciririm.

Bir dönem içiyordum. İlk içtiğimde beğenmemiş bu ne lan demiştim ama birkaç sene sonra içtiğimde beğenmiştim.

cam sisede 200-250 ml olarak da satiliyor burda (almanya), tonic olsun bitter lemon olsun ben sade icmeyi seviyorum ve arada aliyorum.

içerim , güzel oluyor. birara baya sarmıştım da aramiyorum artik.

İçeni var, küçük şişede de satılıyor, içerdiği kinin kramplara engel oluyor diye denedim ama hiç hoşuma gitmedi tadı, gereksiz şekerli geldi. İçenler de gazoz niyetine severek içiyorlar.

Zorlarsan icersin de ozenilecek bir sey degil.

Hocam şöyle diyim, cin tonikte tonik cine eklenen bir şey değil. Cin, toniğe ekleniyor aslında. İngilizler Hindistanı kontrol ederken sıtma hastalığına karşı tonik içindeki kinin maddesinin etkili olduğunu buluyorlar. Oradaki askerlerine de toniği içirmek istiyorlar ama askerler tadını beğenmediği için cin katıp içmeye başlıyor. Bu sayede cin tonik ortaya çıkıyor. Yani tadını sevip içen vardır tabii ama toniğin tadı kötü diye cin tonik ortaya çıktı zaten

bol buz ve bir dilim limonla ferahlatıcı olabilir.

hatırlayın pandemi zamanında kinin bu hastalığa iyi geliyor deyu bolbol tonik için şeklinde gazlamışlardı milleti. hatta tv reklamları bile olmuştu o dönem.

içkilere karıştırılarak kullanılması tercih ediliyor ama gazoz gibi de içilir.

tek basina guzel bir sey degil, tropik yerlerde sitmaya karsi ilac olarak iciliyormus ama simdi kokteyl disinda kullanan gormedim.

arada canim ceker alir icerim.
icilmez diye bisey yok, aci seyleri seven birisi olarak benim hosuma gidiyor.

İçerim

fotoğraf makineleri için çok güzel desenli dokuma gibi olan kayışlar var onlardan bulursanız alabilirsiniz, fotoğraf makinesi askısı olarak kullanır, keyifle.

lens seklinde mug.

Xrite colorchecker ürünleri olabilir.

Şöyle bir çanta:
a.co

Çok kaliteli sırt çantaları da var ama hem çok ağır hem çok hacimliler, onlardan daha sonra ihtiyacına göre alabilir.

Lens şeklinde mug'a -1 oy vereceğim, gördüğüm hepsi çok dandik malzemeden yapılmıştı. Bana hediye geleni ancak kalemlik olarak kullanabildim. Gerek yok.

fotoğraf işi kuracaksa bu işi profesyonel olarak yapacaktır, desenli dokumalı kayışlar da işin profesyoneli için pratik olmuyor. sokak fotoğrafçısı olsa belki tarz için kullanılırdı.

profesyonel iş yapacak birine askı alacak olsam peak design’ın slide lite modellerinden almayı tercih ederdim. anchor link bağlantılı olduğu için istendiğinde askı 3 saniyede sökülebiliyor, yine üç saniyede bilek tipi wrist strap’e geçilebiliyor falan. ufak kamerayla amatör çekim yapan biri olarak bana pratik gelmemişti ama profesyoneller için çok pratik ve kaliteli ürünler peak design askılar.

lens şeklinde mug güzel ama işlevsiz bence. iyisinden bir lens taşıma çantası (lowepro falan) emin olun daha çok sevindirecektir arkadaşınızı.

bu tarz durumlarda fonksiyonel ürün almayı mantıklı bulmuyorum. belki onun kullanmayacağı bir şey olacak. yan ürünler daha mantıklı. mug gibi, kayış gibi..

Fotoğrafla ilgili bir kitap olabilir.

Hayvan sevmek. Sokakta yaşayan hayvanları beslemek, onlarla iletişim kurmak. Onlara destek olmak. En yakın arkadaş ile bütün bir günü geçirmek. Hobilerinle uğraşmak. Kitap okumak.

Temizlik yapmak deme lütfen. Evi dip köşe temizledim bugün canım çıktı. Bu mutluluk veren bir şey değil :(

Valla neredeyse alakalı her duyuruya aynı şeyi yazıyorum ama benim için 1 senedir güzel bir gün batımında (mümkünse doğada) koşmak.
Temiz nevresim, sen, gecelik üçlüsü beni de aşırı mutlu ediyor.

Gün batımı, gün doğumu izlemek, yunus görmek, dans etmek, yağmur sonrası toprak kokusu, gök kuşağına rastlamak,öpücükle uyandırılmak ilk aklıma gelenler oldu

hayvan sevmek
Hayvan beslemek
Çocuk mutlu etmek
Muhtaç birinin yardımına koşmak

(kısaca güçsüze muhtaca dilsiz canlara yardım etmek dışında beni çok da mutlu eden bir şey yok bu ülkede)

Çayın yanında bisküvi yemek
Patlamış mısır

sükretmek. aldigi nefes icin bile sükür diyen insan mutlu oluyor.

-Yanimda mama tasiyip sokakta kediyi kopegi beslemek, yolda gordugumde sevmek, selam vermek, onlarla konusmak
-kedimin gelip yanima sokulup uyumasi
-kisin yorgana sarinip uyumak
-kisin gunesli havada deniz kenarinda yurumek
-ormana gitmek
-arabaya atlayip sokaklarda dolasmak
-en sevdigim yabanci cikolatayi bulunca stoklamak

Eti Karam yemek.

Bu temiz nevresimle ilk uykunun çok iyi olması olayı bende hiç yok. Bi fark hissetmiyorum yani. Tabii leş gibi kokan nevresim değil kastettiğim de, standart bir nevresim de benim için ilk günkü keyfini veriyor :d

Beni mutlu eden şey, yapmam gereken hiçbir şey olmamasının verdiği huzurla miskinlik yapmak, yatakta uzanıp telefondan dizi falan izlemek, tembelce yatmak. Yani atalet, üşengeçlik seviyorum.

Antrenman sonrası yorgunluğu, zorlanmış kaslarda hissedilen hafif sızı,
Moka pot'un fokurdama anı,
Site otoparkında sevdiğim yerin kapılmamış olması,
Ekmek yapma makinemin pişmeye beş kala eve yaydığı koku,
Saksıdaki biber çiçeğinin bibere döndüğü an,
Okuduğum kitabın son cümlesi,
Şarabımın mayalanırken yaydığı koku,
Temiz nevresim kokusu,
Bostanlı sahilinde yağmur sonrası, ya da günbatımı joggingi,
Boş otobanda hız,
Yağmur gecesi balkonumda ışıklandırılmış havuz manzaralı sıcak şarap,
Bir önceki madde eşliğinde David Gilmour,
Zorlu bir parkurda trekking sonrası yalınayak betona basılan ilk anın hazzı,
Islak bir trekking sonrası alınan ılık duş,
Puzzleın son parçasının yerine konuşu,
Karda yaktığın mangalda yaptığın sucuk ekmek,
Sevdicekle oynanan kartopu,
Terhis olduğun gün lumbarağzından çıkıp dışardan dönüp baktığın an,
Dışarda geçirdiğin soğuk gecenin sabahı günün ışıma anı,
Güzel geçmiş bir gecenin ardından sevdiceği kahvaltı hazırlarken seyretmek,


Bu uzar gider. Liste uzun bende.

hersey yazilmis zaten
ben elizabeth ve sonrasi sicak dus diorum.
fiyat/performas orani oldukca yuksektir.

Birini mutlu etmek. Mutlu etmek için minik de olsa bir hediye vermek.

sıcak bir ev. sıcak bir eş. sıcak bir yemek. deniz kenarı yürüyüş. yatmadan güzel bir dizi izlemek. denizden sonra ılık duş almak.

telefona bakmamak.

yaa ben yemek yaptığımda ve eşim yemeği beğenip doyduğunda çok mutlu oluyorum :) benim de bazen kocamköylü modum açık kalıyor sanırım hghghfhdfg

- Sabah çok erken saatte sahil boşken uzun koşu. Ne kadar uzarsa o kadar mutlu ediyor beni.
- Bi' şişe rose ya da beyaz şarap açıp yemek yapmak, hanıma yeni reçeteler tattırmak, beğenmesi mutlu ediyor.
- Evde kedi köpekle vakit geçirmek.
- Fesleğenleri budamak, yaprakları ayırdıktan sonra kalan sapları köklendirmek için suya koymak.
- Avokado çekirdeklerini köklendirmek. 5 sene önce köklenen avokado çekirdeklerim şu anda 1 metre boyunda kabaca.
- Soğuk bira eski kaşar, çekirdeksin yeşil zeytin ve kornison turşuyla Fenerbahçe Beko maçı.

ana kimse yazmamış hala:

müzik dinlemek tabii ki. iyi bir kulaklıkla daha iyi.

Denize bakmak

1. Bisiklete binmek: Şehri keşfetmenin belki de en güzel yolu. Ne park derdi var ne trafik. Yorulduğunda dilediğin yerde mola verebilirsin, çok rahatlatıcı bir yorgunluk veriyor ama bisikletin biraz eli yüzü düzgün olmalı. Pahalı bir bisiklet ile sür demiyorum ama en azından freni, vitesi iyi çalışan ortalama bir tanesine bin.

2. Birşeyler ekmek: Zaten burada da yazılmış, ben kendi adıma geçenlerde sarımsak diktim. Bir file sarımsak almıştım herhalde 6-7 hafta önce. Çok sık tüketmeme rağmen ihtiyacımdan çok fazla vardı içinde. Ben de içlerinden filiz verenleri gidip toprağa diktim, başka hiçbir şey de yapmadım. Baktım ki gerçekten de büyüyüp serpiliyorlar, keyfim yerine geldi. Tavsiyem budur, süpürge tohumu olsa dahi bir şeylerin gözlerinin önünde büyüyüp geliştiğini görmek güzel bir şey galiba :)

Karot alındıysa süreç başlamıştır, binanın bağlı bulunduğu belediyeden bilgi alabilirsiniz.

O kitabı okuduğumu hatta ana temayi olaylari hatırlıyorum daha doğrusu hatırladığımı sanıyordum. Iki gün önce nickimin ilham aldigi yüz yıllık yalnızlık'ın dizisini izlerken hiçbir şeyi hatırlamadığım fark ettim. Sadece karakter isimlerini anımsıyorum başka daha bir şey yokmuş belleğimde. Bu farkındalık biraz üzdü açıkçası

Severek okuduğum kitapları çok net hatırlarım da mesela lisede sanırım Acımak okutmuşlardı Reşat Nuri'den. Aşırı sıkılarak okuduğum için hiçbir şey hatırlamıyorum kitaptan. Baba kız ilişkisi mi vardı neydi yani o kadar. Ama mesela aynı sene okuduğum Çanlar Kimin İçin Çalıyor'u hatırlıyorum. Karakter isimleri pek kalmamış aklımda ama olay örgüsü falan duruyor.

Benim hafızam bu tarz şeylerde iyi ama baya. Kitap, film, yaşadığım olay, öğrendiğim bilgiler vs kolay kolay unutmam. Ama mesela yüz hafızam rezalet. Bugün konuştuğum kişiyi yarın görsem hatırlamam.

Yazmaya utanıyorum aslında ama 100 temel eser olsun, Rus klasikler falan bunları çok az hatırlıyorum, genel hatlarıyla sadece. Devlet Ana'yı anlat desen iki cümle zor kurarım. İçlerinden bazıları daha çok aklımda kalmış mesela Çalıkuşu.

Ama zevkle okuduklarım yani Stephen King, Dean Koontz, Jean Christophe Grange, H. P. Lovecraft, Edgar Allan Poe, Tess Gerritsen vs bu yazarların kitapları epey aklımda. Cthulhu üzerine yarım saat konuşurum mesela :))

Harry Potter, LOTR, Twilight falan da baya aklımda ama filmlerin etkisi de olabilir bir miktar. "Patrick süskind - Koku" full hatırlıyorum. V. C Andrews çatı serisini komple hatırlıyorum. My sweet Audrina var yine VC Andrews yazarı ve herhangi bir seriye ait olmayan tek bir kitaptı. İngilizceden okumuştum ne isimle çevrildi bilmiyorum ama deli bir kurguydu. Dev plot twist yüzünden unutmam imkansız

ne filmi ne kitabı hatırlamıyorum. olasılıksızı okumuştum adam zamanda mı yolculuk yapıyordu, telekinezi gücü mü vardı hatırlamıyorum. olağanüstü bir şeyi vardı.

Ben bu soruyu bir adım öteye taşımak istiyorum:

Hani kitap okuma kültürü artırır ortamlarda satılacak bilgiler sağlar ve konuşma yetini geliştirir derler ya,

Çoğumuz kitabın yüzde 98 unutırken bunlar nasıl gelişiyor

Bence zoraki okuduğumuz kitapları unutma eğilimimiz var. Kendi zevkimize uygun metinleri hatırlamaya meyilliyiz. Bir de zaman faktörü var, kitabı okudun bir hafta içinde kritiğini yapmakla 1 sene sonra hakkında konuşmak arasında fark var. İlla ki yan karakterlerin ismini falan unutabilirsin. Ben mesela betimleme seven biri değilim, bana kurgu ver bana olay örgüsü ver. Çok değişik bir kurgu asla aklımdan çıkmaz. Curious case of the dog in the night time diye bir kitap okumuştum yazarı Mark Haddon. Süper iyi günler olarak tercüme edildi sonradan. Asperger sendromlu Christopher adında bir çocuğun ağzından onun bakış açısıyla yazılmış bir kitaptı ve unique bulmuştum o açıdan. Komşusunun köpeğini öldürülmüş olarak buluyorlar ve dedektif gibi bu olayın izini sürmeye başlıyordu. Çok tatlı bir anlatımı vardı.

hatırlama oranım kitaptan kitaba değişiyor. bir romansa bana ne kadar hitap ettiği, okumamın üzerinden ne kadar zaman geçtiği, ne kadar zihnimde canlandırabildiğim vb değişkenler var. kahramanların isimlerini pek hatırlamam kült bir eser değilse. araştırma kitaplarında da not çıkardıysam, ana fikir-yan fikirler gibi şemalara döktüysem, edindiğim bilgiyi kullanabildiysem yine hatırlama oranım epey artıyor. onun dışında genel kültür düzeyinde kalıyor.

Genel olarak beklediğimden az hatırlıyorum diyebilirim. Ama bunu çok normal karşılıyorum. Çünkü baya kitap okuyorum. O kadar ayrıntıyı olayı büyük oranda hatırlamam çok zor.

Şöyle diyorum 20 30 yaş arası kaç bin gün yaşadım bir sürü güzel şey yaptım, kendi yaptığım ve yaşadığım şeylerin ne kadarını hatırlıyorum ki? yaşadığım ve hatırlamadığım yüzlerce gün var. Kendi yaptıklarımı hatırlayamıyorken okuduklarımı hatırlayamamam çok normal.

Ama bazı sevmediğim kitapları niye sevmediğimi, gıcık olduğum karakterin nasıl olduğunu hatırlıyorum. Ya da çok etkilendiğim kitapların bazı kısımlarını ayrıntılı hatırlıyorum.

okuduklarını unutmak bu okumadan hiç bir şey kalmadığı, bir katkısı olmadığı anlamına da gelmiyor. nasıl ki 20 30 yaş arasını yaşamamış sayılmıyorsam, diğ mi?

izlediğim filmleri dizileri hatırlamıyorum ama okuduğum her kitabı hatırlıyorum, ilkokulda okudumlarım dahil.

ilgi duymadığım kitabı hatırlamam ilgi duyduğum kitabın %95 detayını seneler sonra hatırlarım.

%3

Kitaba aşık da olsam %3

t24.com.tr

Keyif için okuduğum kitapları şahane unutuyorum, çok güzel unutuyorum. Ama iş için okuduğum kitaplarda, mesela bir serinin dördüncü kitabına gelmişken 4 sene önce okuduğum ilk kitabın detaylarını hatırlayıp arada mantıksızlık var mı diye dönüp bakabiliyorum.

Pek çok şeyi unutuyorum, en çok hatırladığım okurken hissettiklerim oluyor, tortusu kalıyor diyebilirim, bazen de tüm hikayeyi unutmuş, çok küçük bir bölümü net hatırlıyor oluyorum, bir kaç kitap var ki okuduğumu bile unutmuşum. Bazı sevdiğim kitapları unutmamak için üstünde düşünüyorum aklıma geldikçe.

ben de hatırlamıyorum. bunun için not alıp deftere not alanlar var ama bu benim için zor bir şey. unutmak doğal bir durum ama okuyupta hiç okumamış gibi olması gerçekten üzücü.

o kitabı ne zaman okuduğuma bağlı olmakla beraber galiba zihnimin/belleğimin işleyişi şu yönde oluyor:

-çocukluk/lise zamanında okuduğum ilk eserlerdeki kahramanları ve genel olayları hatırlıyorum. o kitabı çok sevip sevmediğimi de hatırlıyorum. okuduğum ilk klasiklerden olması sebebiyle suç ve ceza ile birlikte sefiller'deki kahramanları hatırlıyorum, olayın genel gidişatını ve kilit olaylarını da hatırlıyorum. ama biri bana biri "tam olarak ne olmuş?" diye sorsa cevap veremem.

-üniversite zamanında okuduğum eserlerde hafızam eskiye kıyasla daha taze ve olay örgüsüne, temel ve yan kahramanları da hatırlıyorum.

-yakın zamanda okuduğum eserlerin içeriğine daha hakimim ama yine de ezber mahiyetinde "şu şuydu, bu buydu" diyemem yine de.

ben bu duruma ilişkin üzülüyordum epey, neden tam anlamıyla eserleri hatırlayamıyorum diye. ama bir gün, hatırlamıyorum, bir yerde bir yazı okumuştum; kitaplar da yemekler gibidir, bittiğinde onu sevip sevmediğinizi bilirsiniz, size faydasını da bilirsiniz ama nasıl ki yemek aracılığıyla vücudunuza aldığınız vitaminleri vs göremiyor ve fark edemiyorsanız ama arka planda vücudunuza katkı sağlıyorsa kitaplar da öyledir, minvalinde bir şeydi. yani, ruhen/manen o kitaptan alacağımızı zaten almışız, unuttuk diye dert edilecek bir durum yok(muş) ortada.

Yalnız olmadığıma sevindim, kendimi kötü hissediyordum bu durum yüzünden.

Kitap/film/dizi birkaç sene sonra uçuyor gidiyor aklımdan :D

Bine yakın okumuşumdur çok azını hatırlarım. Filmlerde olay daha beter, çok izleyip okumak mı bilemedim sebep

Çok fazla kitap okumuş, dizi, film izlemişimdir.
Büyük bir kısmını hatırladığım 10-15 tane vardır, kalanları genel hatları ile aklımda; şunlar olmuştu, konusu buydu şeklinde.
Yüzde verecek olsam %5'i geçmez.

Bitirdiğim ya da üzerine detaylı bir şeyler incelediğim/konuştuğum zamanın üzerinden 3-10 yıl geçtiyse en fazla yarısı, 10+ ise en fazla çeyreğini hatırlıyorum. Bazı isimler ve olaylar kayboluyor. Saçma detaylar kalabiliyor. Ana fikirde/hikayede sorun yok. Üzerine konuşmaya başlayınca o eksik olan yarı sanki bir kıza hava atmak için kitaptan söz etmişim de buluşma gününe kadar okuyamadığım için YouTube'da özetini izlemişim gibi hissettirebiliyor.

liste yapiyordur o. arada ben de bakarim önceden okuduklarima.
böyle bir kitap vardi ya dogru diye sasiriyorum.

goodreads o acidan güzel. tavsiye ederim. bir grup amazon tarafindan satin alininca goodreadsini kapatti ama güzel bir olusum yine de.

kitaplari hatirlamak icin okumuyoruz, bir an icin kendimizi bulmak ve sonra kaybetmek ve sonra tekrar bulmak icin bir yola cikiyoruz. ara ara kitaplardan bölümleri hatirlayip aaa so it goes diyoruz.

“The most important thing I learned on Tralfamadore was that when a person dies he
only appears to die. He is still very much alive in the past, so it is very silly for people to
cry at his funeral. All moments, past, present and future, always have existed, always will
exist. The Tralfamadorians can look at all the different moments just that way we can
look at a stretch of the Rocky Mountains, for instance. They can see how permanent all
the moments are, and they can look at any moment that interests them. It is just an
illusion we have here on Earth that one moment follows another one, like beads on a
string, and that once a moment is gone it is gone forever.
'When a Tralfamadorian sees a corpse, all he thinks is that the dead person is in a bad
condition in that particular moment, but that the same person is just fine in plenty of other
moments. Now, when I myself hear that somebody is dead, I simply shrug and say what
the Tralfamadorians say about dead people, which is "so it goes.”

İnsanlar evliyiz diye yapışık yaşamak gerektiğini düşünüyorlar. Kendine ait bir alanları yok. Beraber de zaman geçirilir ama kişilerin birbirlerinden ayrı geçirdikleri zaman dilimleri de olmalı. Yorulur insan ya.

Karaktere bağlı. Ben yapışık olmaya bayılıyorum. Tukenmiyo

kimi yapisik sever kimi mesafeli.

tutku falan korudugun pek yok ozellikle 10 seneyi devirdiysen. hatun tescilli dunya guzeli de olsa yine de koruyamazsin. olay dostluga donuyor.

her sey birlikte olmaz. tek basina kitap okuman, dizi izlemen, arkadaslarla bulusman da lazim. böylece kendini gelistirmeye devam edebilir ve karsi tarafi entelektüel acidan doyurabilirsin. anlatcak bisilerin olur. öbür türlü aksam yemek yerken ne konusabilirsin?

uzun iliskilerde dead bedroom olayi kacinilmaz gibi bir sey bence. libidosu düsük insanlar bunu sorun olarak görmüyorlar. libidosu yüksek insanlar icin de cözüm acik iliski bence.

birimiz remote birimiz part çalışıyorduk. o sanatsal etkinlikleri sever ben kültürel etkinlikleri. o evde olmayı sever ben dışarıda olmayı. kendimizce bir dengemiz vardı, ben bir iki günümü mutlaka tek başıma dışarda geçirirdim. ya bir sergiye tiyatroya falan giderdim ya bir kafeye oturup akşama kadar elimdeki kitabı bitirirdim. elimdeki şeyi evde de okuyabilirim ama beni boğuyor, değişiklik istiyorum, o da buna saygı duyuyor. o evde gitar çalar kayıt yapardı ya da güzel bir konser varsa ona giderdi. bazen bunları beraber yapardık. beraber yüzmeye gitmeyi severdik mesela çift aktivitemizdi o. akşamları beraber geçirirdik, çay demleyip o dönem neye sardıysak o diziyi izlerdik. karakterle, ilişkinin karakteriyle alakalı. illa yapışık gezmek gerekmiyor öyle bir zorunluluk yok. bana çok boğucu geliyor o. ayrıca anlatırken özlediğimi fark ettim :(

Sıkılmak demişsin, demek ki soru sahibi yahut bahsedilen ilişkideki taraflardan biri fazla sıkılgan. Çok çabuk sıkılan biri ise onu eğlemek zordur, toku ağırlamanın zor olması gibi. Kimse kimseyi eğlemek zorunda değil elbette ama birlikte vakit geçirmek demek birbirini özlemek demektir, özleyen insanlar bir arada olmayı seçerler. Ortada özlem yoksa zoraki birlikte vakit geçirmeyi anlayamam. Hadi evli olursun aynı evde salonda beraber oturursun falan ama o bile herkesin kendi dünyasında olması demek olabilir. Biri film izler diğeri oyun oynar mesela.

Bilmiyorum, kişilerden biri fazla sıkılgansa onu mutlu etmek çok mümkün olmayabilir. Ama o mutlu olacak diye diğerini yormak da anlamsız yani. Orta yol bulmak gerekir. İlşkiyi tek kişi taşımamalı.

Vallaha hanımla tanışalı 11 yil oldu, evlilik 7 yil bitti. Şu an çok daha keyifli yani. Misal bazen ikimiz de aynı şeye bakıp aynı şeyi düşünüyoruz falan.
Onun dışında hayatımın en güzel anları hanımın uyanıp kahveye aşağı inmesi ya da ben tv karşısında uyurken üstümü örtmesi falan. Ikimiz de evden çalışıyoruz daha bir gün sıkılmadım. Ama tabiki kendi hayatlarimiz var; misal ben günde 30 dakika dışarıda yürürüm 1 saat de spora giderim. O çıkar oyun falan oynar ya da kitap okur.

Bence doğru kişiyleysen böyle sıkılma falan olmuyor. Ben hanımdan ayrı kalmayi sevmiyorum misal, etrafımda olması beni iyi yapıyor.

Rutin demissiniz, bence dünyanın en güzel şeylerinden biri sevgili ile rutin.
Sürekli bungee jumping falan yapıp ne bileyim köpekbalığı ile yüzen bir insan değilseniz zaten yüzde 99umuz bu hayata karı koca cocuk olmak için geldik.

İçlerinden gelmeyerek doğrusu budur diyerek birlikte zaman geçirmeye çalışmak yorucu olsa gerek, iki tarafın isteği bu yönde değilse yine yorucu ve sıkıcı ama ilişkinin ilk zamanlarında sürekli birlikte olmak istemek işin normali sanki, sonsuza kadar böyle sürmez.

Geniş zamanda birbirlerini neden tüketsinler ki, zaten baştaki tutku/aşk nasıl ifade ederseniz bir noktada  sevgiye, saygıya evriliyor.  Tükeneceği varsa tükenir yoksa başka formda devam eder.

Eşimle evden çalışmaya başladığımızdan beri neredeyse 24 saatimiz beraber, kimseyi tanımadığımız küçük bir yere yerleştik, daha da iç içeyiz ama ikimizin de kendi dünyası, alanı var, mıç mıç her şeyi bir arada yapmıyoruz, hepten kopuk değiliz tabii, birlikte vakit de geçiriyoruz.  Geçenlerde eşten ayrı tatile gitmekle ilgili soru vardı burada, zaman ve para kısıtı yoksa ayrı tatile de gidilir, aksi yöndeki cevaplar şaşırtmıştı beni. 

Uzun ilişkide rutine dönmemek imkansız gibi, sıkılmaksa kendinden sıkılmak, hayattan sıkılmak gibi duygularımız oluyor elbette ama bu birbirimizden sıkılmak değil.  

Bu arada diğer cevaplarda da söylenmiş karakter meselesi, kimi yapışık kimi mesafeli sever diye, uyum ve denge önemli burada, başkası olsa beni ilgisiz olmakla yaftalayabilirdi mesela ya da ne güzel birlikteliğiniz var diye özenenler oluyor bazen, 3 günde huniyi takabilirlerdi benim yerimde olsalar.

tam sıkılmaya başlayacağın zaman çocuk yapıyorsun, geçiyor :D

şaka bi yana evlilik ateşi sürekli harlı tutulmaya çalışılacak bi ateş değildir ki? ne için çabalansın bu kadar anlamıyorum. insan eşinden sıkılmaz yani normal şartlarda. oturur aktivite de yaparsın, bişeyler izlersin, salonda boş boş oturup birbirini reelse de boğarsın... hani aman sıkılmayalım biraz da ayrı takılalım filan gibi özel çabalara gerek yok bence.

herkesin ayrı evi olsun. arada buluşulsun :p

evde osur osur ipe diz birini seksi bulamayabilir insan.

Toplamda 7 yıldır birlikteyiz, bunun 6 yılı aynı evde geçti. 4 yıldır da evden çalışıyoruz.

Birbirimizden sıkılıyor muyuz? Elbette, zaman zaman. Ne yapıyoruz? Herkes biraz kendi kabuğuna çekiliyor, bağımsız bir şeyler yapıyor, ailesini bi ziyaret ediyor falan sonra geçiyor :)

Bunun dışında evde de aynı salonda oturuyorsak ben konsolda oyun oynuyorum o tablette dizi izliyor veya bazen aynı filmi/diziyi de izliyoruz. Ben spora gidiyorum o evde vakit geçiriyor. Zaman zaman ofise gidiliyor değişiklik olsun diye. Yani bunların bazılarını eşimden sıkıldığım için değil sürekli evde olmaktan rahatsız olduğum için de yapıyorum.

Evliyim, beni boğar. Her şeyi her dakika birlikte yapmak zorunda değiliz, devamlı iletişim halinde olmak zorunda değiliz, kendimize de vakit ayırmamız gerekiyor. Bu elinde telefonla takılmak da olabilir, arkadaşlarınla dışarı çıkmak da olabilir.

Çoğu zaman, kentsele girip yapılacak binayı yeniden inşa edecek müteahhit yıkım işlemi için anlaştığı firmaya ödemesinin tamamı ya da bir kısmını o binanın içerisindeki para edecek şeyler ile ödeyebiliyor. Yani dolap, kalorifer petekleri, kombi, metal borular vb. Müteahhit problem çıkarmasın, dikkat edin.

Şaka yapıyorsunuz değil mi? :) Evden kalacak eski demirbaşlar yıkıcıya kalır çoğunlukla. Kentsel dönüşüm vb işlerde böyle anlaşılır. ayrıca kimse sizin eski dolaplarına gelip üç beş birşeyler vermez hocam üç evimizde de başımıza geldi.

Dolaplarla falan kimse uğraşmaz sanırım ama bizde sokaktaki eskici şofbeni almaya geldiğinde, evi dolaşıp işine yaracak taşınabilir şeyleri almıştı, bir baktık pencere kulplarını falan söküyor, tabii dişe dokunacak bir getirisi olmadı, sırf onun için çağrılmaz ama gelmişken 300-400 gibi bi şey teklif etmişti geçen sene.

Anlaşmanıza bağlı.
Bir çok insan yerdeki parkelere kadar satıyor.
Kaloriferler filan belki kalabilir ama mutfak dolabını müteahhite bırakma zorunluluğunu hiç görmedim.

Bence yazar anlatacağını anlatmış, daha fazla onu dinlemeye gerek yok gibi.

Zihninde canlananı değiştirmek istememek bana çok makul geldi, ben kendi adıma okuduğum bir kitabın filmi dizisi çekilirse merak ediyorum ama hep beğenmeyeceğim ön yargısı ile yaklaşıyorum o işlere.

Ekşi sözlükteki yorumların çoğu çöp oluyor, ya göklere çıkarılıyor, ya da bu ne ki şeklinde aşağılanıyor içerikler, arada gerçekten nitelikli eleştiriye rastlarsam onları okumayı seviyorum ben.

Bazen yorumları okurken, bu yorumu yazan kişi kim ki onun fikri benim için önemli olsun diye düşündüğüm oluyor benim.

Yorum yapmaktan ben de kaçınırım çünkü fikirler değişebiliyor, bir kitabı bitirdiğimde yorumlara hemen bakmak istiyorum ama benim fikrim zamanla demleniyor ya da değişiyor.

barthes yazarın ölümü yazısında yazarı çoktan öldürdü. ben bu görüşe çok katılmıyorum ama ahmet ümit gibi daha kitap çıkmadan imzalı ön sipariş, kitap çıkar çıkmaz yüz tane söyleşi yapılmasını da anlamıyorum. bazen sadece metin konuşmalı gibi geliyor. son yüz yüz yirmi yıllık dönemde de zaten metinler yazarın varlığından bağımsız incelenmeye çalışıyor. okur merkezli kuramlar da var.

bazen bir ekşi entrysinin abuk subuk bir makaleden daha çok şey anlattığı oluyor, doğru ama epey eskide kaldı sanırım. eski yazarların birçoğunun sildiği entryler de gitti. goodreads falan da Türk edebiyatından eserler de çok bir şey vaat etmiyor maalesef. Blog kültürü de eridikçe eriyor.

Şimdi diyeceğim şeyler sizin durumunuz farklı olabilir ama farklı bakış açısı olsun diye yazıyorum. Bence konunun başkasının filtresiyle bu kadar büyük oranda ilgisi yok. Film-kitap ilişkisiyle ilgili olan kısmıyla yorumlarla ilgili olan kısmı bence de birbirinden ayrı konular.

İnsan okuyup beğendiği ya da beğenmediği, kendisinde çeşitli hisler uyandıran şeyleri içinde olduğu gruplarla paylaşmak istiyor. Eğer bir şeyleri yaparken bu yaptığınız şeylerin sizin çevrenizde bir karşılığı yoksa yaptığınız şey gözünüzde anlamsızlaşmaya başlıyor. İnsanlar bu şekilde adım adım gittikçe çevreleri neye benziyorsa ona dönüşüyor. Sosyal medyadaki yorumları okumak da bu paylaşma isteğinin parçası biraz, ama çok etkileşimli bir şey değil. Çoğu zaman sizde gerçek bir karşılığı olmuyor. Her gün gördüğünüz insanlarla sözlü olarak konuşmak gibi değil yani. Bu açıdan sizi tatmin etmiyor, hatta sinirlendiriyor. Yaptığınız şey paylaşım ihtiyacınızı tatmin etmiyor olmasının yanında dediğiniz gibi başkalarının fikirlerini kafanıza dolduruyor sadece. Bu tek başına sorun olmazdı belki ama, sadece buna maruz kalıyorsanız büyük sorun olabiliyor. Eğer durum buna benzer bir şeyse okuduğunuz incelemenin kalitesi de çok önemli olmasa gerek.

Kitabı okumadan önce genelde Goodreads'te puanına bakarım, bazen emin olmak için bir iki yoruma göz gezdiririm ama eğer kitap beklentilerimle uyumluysa ben de açıp yorum okuma ihtiyacı hissetmiyorum. En azından normal romanlar için... Eğer bir görece ağır bir edebi eserse, bir klasikse vb. o zaman başka değerlendirmelere bakıyorum yine yorumlar yerine.

Yorumlara gerçekten bakmama neden olan şey kitap mesela Goodreads'te 4.50 puan almışken benim onu hiç beğenmemem oluyor; anca bu noktada gidip "Ben neyi kaçırıyorum" diye yorumları okuyorum.

Açıkçası o kadar üzerine düşünülecek bir şey değil bence. Fil, dizi konusu da çok kişisel; tabi ki genelde kitabı kadar iyi olmuyor ama ben yine de o sayfadaki karakterleri ekranda görmeyi seviyorum. Geçenlerde Paramount "Moskova'da Bir Beyefendi" kitabını mini dizi haline getirmişti mesela, hoşuma gitti izlemek. Keza "Marslı" da hem filmini hem de kitabını çok sevdiğim bir eserdir. Önyargılı olmamak lazım yani.

yas, beslenme, genetik, hayat kalitesi, saglik gecmisi vs.. ile alakali bir durum oldugu icin kisiye gore degisir. o yuzden kesin birsey soyleyemek zor. illa biseyler yapmak istiyorsaniz bagisikliginizi yuksek tutacak seyler yaparsaniz hizlanabilir.

Geçmiş olsun. Sanırım ekipman yoktu ve asfaltta kaydınız. bu tarz açık yaralar 2-3 hafta arası gibi bir sürede kapanıyor. Ama sizin düşündüğünüz şekle bir ay gibi sürede ancak gelir muhtemelen.

Geçmiş olsun, hızlı iyileşme için sarı kantaron yağı tavsiye ediyorum, açık yaralar 1-2 haftada iyileşiyor, görünüm olarak tam düzelmese de, ben de kaza geçirdim, esas sorun çıkaran kas zedelenmeleri. Bacağımın arka tarafında bir yara vardı kaza sonrası, görenler ah vah diyordu ama ilk bir kaç gün biraz acı verdiyse de sonradan varlığını bile unuttum. Sizin yaranız da tam bükme noktasında değilse, yürümeye, koşmaya çok engel olmaz sanki yakın zamanda.

burası basın express yolundaymış baktım haritadan. En kısası herhalde söğütlüçeşme durağından metrobüse binip sefaköy durağında inip taksi ile geçmek.

ya da yine söğütlüçeşmeden marmaraya binmek, bakırköyde inmek taksi ile bayiiye gitmek. Bu seçenekte biraz yürüyüp bi yerden otobüse binmek, inmek yine yürümek var ama tercih eder misiniz bilmem.

söğütlüçeşme bahçelievler arası çok uzak, martıyla falan gidilmez. farklı kıtalar zaten. bileti halkalıya değiştirebilirseniz, bahsettiğiniz yere 5-10km mesafede. çok rahat gidersiniz. ya da oluyor mu bilmiyorum da söğütlüçeşmede inmeyip halkalıda inilebiliyorsa yapılabilir.

sçeşmede inerseniz orada marmarayla halkalı yönüne binip ataköy'de inin, oralarda m9 metro ile aktarma yapın. yakınlarına vs bırakıyordur muhtemelen

google mapsten bakabilirsin.

en mantıklısı marmaray ile bakırköyde inip ordan m9 ile doğu sanayi durağında inip yürümek gözüküyor.

halkalıya gitmek de olur tren bileti varsa.

Sogutlucesme metrobuslerin kalkis noktasi, trenden sonra metrobuse binip Bahcelievler'de inebilirsiniz, Yenibosna ve Citroen bayisini tam olarak bilmiyorum, bir diger secenek de trenle Sogutlucesme'de inmek yerine Bakirkoy'e kadar devam etmek, oradan Yenibosna'ya ulasmak olabilir, Sogutlucesme'den marti uygun degil, mesafe uzun hem de kopru gecmek gerekiyor. Yenibosna kismini o taraflari bilen biri tarif eder, ben bildigim kisma degindim.

Tren gitmiyor maalesef halkalı'ya. Neden öyle bir şey yapmışlar bilmiyorum akşam 5 treni gidiyor sadece.

yenibosna, bahcelievler dedigin yerin halkaliyla falan alakasi yok. en kolayi

ankaradan bakirkoye tren.
bakirkoy'den yenibosnaya minibus/otobus

2 vesait

Bakırköy'e gitmiyor bindiğim tren. Söğütlüçeşme son durak sanırım.

Martı yazdım ama tag sanırım adı. Taksi demek istemişti.

Söylediğin yeri bilmiyorum ama yenibosna yada bahcelievlere ucuz ve hizli gitmek istersen

1 - Söğütlü cesme metrobus duragina git

2 - beylik duzu istikametine bindikten sonra

3 - yenibosna ve bahcelievler duragini goreceksin aralarinda 2-3 durak fark var

Heyecan yapma oturarak git cunku yolun biraz uzun surecek

Iki duraktada insen taxiye atlarsin gecnis olsun

Yardımcı olan herkese teşekkür ederim. Çok rahat gittim ve geri döndüm.

Normalde köpeklerin her 6-8 saatte dışarı çıkması lazım, ben iki kere acı tecrübe ile öğrendim :)
17:30 ile sabah 8 arası çok saat fark var. Bence akşam yatmadan cikarirsaniz iyi olur. Çünkü misal benim yaşadığım çok su içtiği bir gün dışarı cikartacakken dayanamadi saldi :)

2,5 yaşındayken sahiplendiğim 12 yaşında bir terrier ile yaşıyorum, ilk günden bu yana 12 saatte bir dışarı çıkarıyorum ve hiç problem olmadı. kendisi de uzun zaman önce çıkış saatlerini öğrendi. ona göre bana kaş göz yapıyor çıkma zamanından hemen önce.

Bizde de gunde 2 yeterli oluyordu, sadece tuvalet icin gunde 4 fazla bile ama enerji atmasi icin az diyebilirdim sure olarak ama yasini da goz onunde bulundurunca gayet uygun.

Logisticsin dedigi gibi fazla su icip olagandan farkli olarak ihtiyac hissederse belli etmiyor mu?

aslında bu yazdığımız rutine çok rahat adapte oldu. sadece bi kere evin kapısını tırmalama durumu oldu onda da garibim ishal olmuş meğersem çıkınca hemencecik yapıverdi. hiiç eve çiş kaka yaptığı olmadı. yani aslında bi durumu olursa belli ediyor diyebiliriz.

bizden önce bilmediğimiz bi yaşantısı olduğu için, bizim de ondan başka köpek deneyimimiz olmadığı için bi genel durumu sormak istedik. :)

4 ay kadar önce barınaktan köpek sahiplendik. Sabah 10 civarı akşam da 7 civarı çıkarıyoruz, ne kadar rahat bi' köpekmiş şimdi farkediyorum:)

Haftasonları da hava müsaitse uzun yürüyüşler yapıyoruz.

ben sizinkilere ek olarak akşam yatmadan önce de çıkarıyorum.

Cocuklar icin kamp sandalyeleri var, ben almistim 3 yasinda bir cocuga, hem cocuk hem ailesi sevmisti.

lego, çadır, kitap

kızılderili çadırı;
www.trendyol.com

top havuzu;
www.trendyol.com

boya ve etkinlik kitabı;
www.trendyol.com

parmak boyama;
www.trendyol.com

etkinlik masası;
www.trendyol.com

manyetik lego;
www.trendyol.com

dikkat güçlendirme;
www.trendyol.com

elsa lı veya frozen lı bişiy, bütün kızlar hasta, mesela hm den frozen ayakkabısı na canını verir.
bir de unicorn lu bişiyler. parlak pırıltılı ne kadar rukus kokos o kadar makbul.
boncuk ip vs gibi takı yapma seti. hobi yerlerinden kendinde bir araya getirebilirsin.
oyuncak olarak da magnatiles cakması sevilir.
aktivite kitabı boyama kıtabi yapıstırma kitabı
ozellikle yapıstırma olayına hastalar bu ara
kendi aralarında sürekli alıp veriyorlar
bir numaralı para birimi toddler dünyasında

Top model boyama kitapları, lol bebek, ufak parçaları ağzına atma huyu yoksa (3 yaşından sonra pek yapmazlar gerçi) polly pocket, barbie dreamtopia renk değiştiren deniz kızı, frozen lı elsa'lı herhangi bir şey.

Kızım yok oğlum var ama kızı olan arkadaşlar hep bunlardan alıyordu

Bir de bulaşık yıkama oyuncağı vardı bir arkadaşımızın kızında. Haznesi var su dolduruyorsun musluktan su akıyor tabak çanak yıkıyor. Bu ne biçim oyuncak demiştim hor görmüştüm ama hunharca saatlerce oynuyordu onunla

www.hepsiburada.com

olur sessiz sakin

Cok tatli olur. Fici’da bira icersiniz adalilarla, ordan bos sokaklarda dolasir, tatli mekanlarda bi kahvelik mola verirsiniz. Raki isterseniz eskibag’a cikar ic mekanda deniz manzarasi esliginde sicacik takilirsiniz

tavsiye etmem. soğuk ve rüzgarlı olur.

Subatta cok gitmisligim vardir, tshirt giyilen bir subat gunu bile hatirliyorum (2019 yili), kasimda kar serpistirdigini de bilirim. Asiri ruzgar, kar, siddetli yagmur olmayan standart bir subat gununde hava cok zorlamaz, gayet zevkli bir kacamak olur.

tshirtle subat+1 ben kisin daha sik gidiyorum ama oyle tatil gibi gelmiyor bana ya sadece hava degisimi. hele buyukada direkt istanbula bakiyor. otelleri genelde kotu oyle samimi sicak bi ortami da yok?? uygun fiyatli falansa olabilir ama beklentisiz bi gezi olmali

Hava soğuk olsa bile, Adalar'da bolca yüründüğü için ve yokuş çok olduğu için, yürüyerek hem romantik hem de sıcak ortam yaratabilirsiniz. Mola verebileceğiniz çok cafe ve durak da vardır.

Bence Sıraselviler’i bitirdikten sonra Defterdar Yokuşu başı ve civarı kısımlar iyidir ya. Ben Havyar Sokak’ta kaldım birkaç ay güzeldi konum olarak. Otopark sorunu var sadece onun dışında çok eğlenceli.

Oralari gezen biri olarak tek soyleyebilecegim bazi yerlerde hayvansi yokuslar var buna dikkat edebilirsin istiklale baglanirken fena yorabiliyor

Cihangir Sokak, Taksim'e yakin, Findikli'ya hemen inilebilir, cok yokus degil, evler biraz ust kattaysa manzara cok iyi, sokakta otopark ve kucuk bir park bile var, parkta kopek alani bile var daha ne olsun.

O bölgelerde oturmuş ve oralardan hatrı sayılır miktarda arkadaş edinmiş biri olarak kesinlikle Cihangir'den uzak durmanızı öneririm.

90'lardan 2015'lere kadar Cihangir is the best'ti. Ama 2015'ten sonra Araplar gelmeye başlayınca ortam çok bozuldu. Salgın sonrası kiraların uçması, deprem riski, otopark sorunları ve Beyoğlu'nun trend olmayı kaybetmesi nedeniyle Cihangir artık özentilerin yeri olarak kaldı.

Eğer Avrupa Yakası'nda olmanızı gerektirmeyen bir hayatınız varsa, Anadolu'ya kendinizi atın. Yok illa Avrupa olacaksa; Dikilitaş, Gayrettepe, Fulya, Ortaklar Cad, Kalp vakfı civarı gibi yerleri öneririm.

Evet biraz bulanik, fotograflarda gozuktugu renkte, davetkar degil, zaten gol suyu, Koycegiz Golu ile Iztuzu plaji arasindaki bogaz, koycegiz golu daha genis kisimlarinda deniz gibi, yuzmeye de uygun mesela.

çok tehlikeli bir yerdir.
gün içinde git geli fazla bir yerdir. tehlikeyi göz önünde bulundurun, önleminizi alın.

Soruya cevap mi bilmiyorum ama ayni kahve nasil hem filtre, french press hem de mokapot icin uygun oluyor ben anlamiyorum, olculeri farkli bildigim, migros vb yerlerde gordum bu kahvelerden ama anlayamadim, ben kahve.comdan aliyorum kahveyi, mokapota ozel gonderiyolar hizli bir sekilde.

@Gı

aldığım kahve bu:

www.mediamarkt.com.tr
moka pot ile denemek istedim. hadi köpürmedi diyelim eyvallah suyunu neden az veriyor demliğe?

Moka Pot haznesine kahve koyulurken genelde espresso makinelerinin haznesine olduğu gibi fazla kahve koyulup o da çok fazla sıkıştırılıyor ama Moka Pot aleti makinede olduğu gibi yüksek basınç üretemediği için su buharı sıkışmış kahveden gerektiği gibi geçemediğinden aromasız lezzetsiz bir kahve oluyor. Çözüm, kahveyi çok fazla sıkıştırmadan yüzeysel bir düzleme yapmak. Köpük olayı için de, aletten "ben oldum tamamım" fokurdaması duyulduğunda kapağı açmamak gerekiyor, kapak açıldığında tüm köpük gidiyor ama "lan ne oldu acaba" merakına yenik düşmeyip kapağı açmadan kahveyi doğrudan fincana döktüğünde nispeten köpüklü oluyor, tabii Moka Pot köpüğü öyle çok fazla olmuyor yine de yüksek beklentilere girmemek lazım.

Aldigim kahveyi ayni saticidan hepsiburada vs gibi bir yerden almak istedim, mokapota ozel cekmeden standart gonderdiklerini soylediler.

hizliresim.com bendeki kopuklenme boyle, suyun az gecmesi hazneye fazla kahve sıkıstırmaktan olabilir.

Öğütüm derecesi çok önemli. Benim moka pot ile @Gı’nın eklediği fotoğraftaki gibi oluyor, bardağa ekleyince çok köpük kalmıyor ama lezzeti çok iyi. Ben sanalbaharat’tan alıyorum, bazen moka pot için öğütüm seçeneğini kullanıyorum, bazen çekirdek alıp kendim el değirmeniyle öğütüyorum. French pressten ince, espresso makinesinden kalın bir şekilde öğütmek gerekiyor.

öğütüm haricinde ateş seviyesi de önemli. ocağı ne çok kısık ne de çok açmalısınız. mokapotun altından taşmamalı.

Baba oykuler diye bir kitap var, gazeteci, yazar, oyuncu, sarkici birkac unlu babalarini ve onlarla olan iliskilerini anlatiyor, benim babama bir arkadasi hediye etmisti bir babalar gununde, ben de okudum, o gunden sonra baba olan, ya da babasiyla derdi, bagi, meselesi olan arkadaslarima bu kitabi hediye ettim. www.kitapyurdu.com

Ne kadar şanslısınız babanızla böyle bir ilişkiniz var babanız da sizin gibi bir evlada sahip olduğu için şanslı. Mümkünse birlikte tura falan gidin beraber bir anınız olsun daha çok keyifli olur.

Bahçe işleri, kesip biçme, ahşap işleri, tamirat sever mi böyle şeyler?
Bosch'un yeşil serisi uygundu galiba bu işlere

Ya da köy seviyo mu baban? Köyü varsa ve seviyorsa ona dair bisiler.

Silah severse atış poligonu

Fethiye. Çok daha merkezi bir yer.
Yabancı sayısı fazla olduğu için bence daha medeni bir yer.

fethiye zira kasin ulasimi cekilmez surekli.

Tamamen ihtiyaclara bagli, Kas'a cok uzun zamandir gitmedim ama ben gordugumde bir tatil beldesi idi, Fethiye daha sehir gibi. Uzun sureli yasam dusunulunce buyuk sehirlere yakinlik onemli bir kritermis, bu sene bunu tecrube ettim, Egitimle ilgili hic fikrim yok ama buyuk ihtimalle Fethiye'de daha cok alternatif vardir. Sakin bir yasama ihtiyacimiz var derseniz Kas daha tercih edilesi gibi. Dedikleri gibi ulasim da onemli bir faktor, her turlu Fethiye daha uygun gibi. Tatil sorusu olsa muhakkak Kas derdim.

fethiye de sağlık olanakları Kaş'tan cok daha gelişmiş, bebeği de varsayarak fethiye diyorum

ferhiyede net kere net yasanir

Kaş, kalkan liseye fethiye’ye gelir. Ama bence hiçbiri. Never.

Kesinlikle Fethiye. Adeta büyükşehir. Kaş bildiğin kasaba

Ikisinde de bir sure yasadim. Fethiye buyuk bir köy, insani daha nobran, incelikten yoksun, arkandan dolap cevirir guvenemezsin. Ama fethiyede okul var hastane var acil bir sey oldugunda 1 saate havalimanindasin. Alisveris imkanlari daha fazla. Konut fiyatlari nispeten daha uygun.

Yazı. Dil, alfabe farketmeksizin cümle, isim, tarih vs.

Saydıklarının hepsini ben de keko buluyorum

2 3 ay yoga yapmış herkesin om dövmesi oluyor o da baydı artık.

Only God judge me dövmesi çok klişe geliyor. Bir dönem vardı sanırım.

Bütün parmak dövmeleri

Saydıklarına ek olarak az kişi tarafından bilinen dillerde Korece/Japonca/ Çince/Yunanca/Latince yazılan kelimeler ya da cümleler. Sanki altında birileri "ne demek?" diye sorsun ve sohbet açsın diye yapılmış geliyor.

renkli dövmeler. dövme siyah olur. renkli seyler yapacaksan git bir kagit kalem al onlari boya.
kuru kafa
erkeklerde gögse bisiler yazilmasi
kadinlarda memenin yanina ya da bele
el ve parmaklara yildiz bilmem ne cok kötü. yaptiranlar genelde kendini hippi sanan partici, uyusturucu kullanan tipler oluyor. (böyle bir yobazim fdlkgj)
penise kalp yaptirani gördüm, igrenc.

kadinlarda meme kücükse iki meme arasina bisiler güzel.
erkeklerde kas varsa sleeve tattoo ve military sac tirasi, sifir sakal seksi.
dirsegin hemen üstü güzel

Bir kere basladiktan sonra bir daha duramayip her tarafina dovme yapilmis vucutlari itici buluyorum.

Hepsini. Bir insan niye dovme yaptirir ki zaten.

Freedonia + 1
Hepsi

Her turlu aslan kaplan ejderha dovmesi. Cok buyuk renki dovmeler, yillar gectikce renkler gidiyor, camura donuyor o agresif hayvanat

beetlejuice +1
ben de onu yazmaya gelmiştim. yazı.

Iki gun icin vizesiz Batum fena olmayabilir, ilik yerler ariyosaniz Kibris, Ege'de herhangi bir yer olabilir Bodrum vs, soguk da olsa sorun degil derseniz Kapadokya olabilir, 2 gun deyince gezmeye degil de dinlenmeye yonelik yerler geliyor aklima.

Aslinda siz iyi bir devlet okulu bulsaniz sorun cozulecek gibi.

Terakki, istek ayari disindaki ozeller kimse alinmasin ama goygoy (esim onceden 1 milyonluk dediginiz okullarda ogretmenlik yapti ve cocugu devlete gonderiyoruz.)

Ingilizce egitimini ozel ders/cambly vs ile kendiniz organize edebilirsiniz. Hafta sonu da ilgisini ceken kaliteli bir kursa gonderirseniz tamamdir iste.

Yorumlarınızı okuyunca şunu eklemek istedim.
Bizim 1-2 yıl sonra Amerika'da çalışma ihtimalimiz var kesin olmamakla birlikte.
Yabancı dil o yüzden de önemli biraz.

Aile yapısı olarak laik, özgürlükçü, küçük yaş grubu çocuklara "Gazzeli kardeşlerimiz", "15 Temmuz" gibi temalarla müsamere yapmayı pedagojik açıdan uygun görmeyen bir yapıdayız.
Devlet okullarında öğretmen seçimi de kalkmış tamamen.
Bahsettiğiniz gibi ailelerden o dev ödenekleri alıp öğretmene cücük kadar para ödeyen yerlerin de farkındayım.

Ben Fide Okulları, Key Stone, Açı Okulları, Sezin vs. gibi okullardan bahsetmek istedim.
Hem kurumsal, hem çocuğu yarış atı görmeyen, hem de sosyal becerilerini de desteklemeyi ilke edinmiş.

Gerçekten çok ama çok üzgünüm bu saçma sapan durumlara.

Devlet okullarinin bir cogu oyle gibi dursa da eski usul egitim yapan, gocmen ogrenci kaydi almayan cok okul var. (Arastirmaniz gerek cevrenizdeki okullari)

Amerikaya gitmeden illa da ingilizceyi super ogrenmesine gerek yok. Azcik temeli olsa yeterli. 1 sene icinde zaten bulbul gibi konusmaya baslar orda.

1.Tabii ki ozel okula yollarim. Ilkokulu devlette okuyanlar kabul etmez ama ciddi fark oluyor ileride yasitlar arasinda en basitinden yabanci dil konusunda.
2. Bilge kagan olabilir. Isik olabilir.

Yalniz sunu da yazmam lazim. Bu devirde konu isik lisesi bile olsa verilen paralara aciyorum. Illa da ozele gitsin bu devir icin pek de gecerli degil. En azindan artik, veli bu parayi nasil oderimi falan dusunuyorsa ozel okul isini iki kere dusunmeli. Eskiden boyle degildi bu isler. Normal maasli biri bile kisip cocuguna yatirim yapabiliyordu. Sorulara net girip sonra kafa karistirdim gibi oldu ama durum bu.

Aa amerikayi yeni gordum. Bir iki sene icin iyi bir amerikali ogretmen de bulabilirsiniz ozel ders vermesi icin. Yani devlete karar verirseniz bunu yaparsiniz.

Ben iki sene okul öncesi + 8 sene ilköğretim hayatımın tamamını Şişli Terakki'de okudum. Diyeceğim o ki saklı masraflara hazırlıklı olun.
Okul parası üstüne gelecek olan ek masraflar hiç öyle azımsanacak masraflar değil.

Spor kıyafeti, üniforma, öğle yemeği (Terakki'de ilköğretimde zorunlu), okul kitapları, katılacağı etkinlik ücretleri, servis ücreti, arkadaşının doğum günü şudur budur derken inanılmaz meblağlara çıkıyorsunuz. İyi ihtimalle okul ücretinin en az %20'si kadarını da sene içinde bu tip şeyler için vermek sizin için mümkün değilse baştan başka seçeneklere yönelin, boş yere bütçeyi yormayın. Benim okul kitaplarıma 2001 senesinde 400 dolar para ödediğimizi hatırlıyorum. O zamanlar sosyal medya da yoktu; gösterişin insanın gıdası olduğu şimdilerde her şeyin şişirilmiş fiyatlarla toksik hırslı bir sidik yarışına döndüğüne yemin edebilirim.

İstanbul Anadolu yakasında ben öğrenciyken iki devlet okulu oldukça övülürdü. Moda'da Nihat Işık ve Bağdat Caddesi'nde İlhami Ahmed Örnekal, ikisine de girmenin çok zor olduğunu biliyorum. Günümüzde nasıl araştırmak gerek ama bence gene iyi okullardır.

çocuğunuz abd’ye taşınırsanız dili sizden iyi öğrenir her koşulda, sıfır dille gitse dahi. yaşı çok küçük. yani ingilizceyi sırf bu nedenle istiyorsanız saçma.

1. beklemeden direkt taşının taşınacaksanız
2. karşılayabiliyorsanız özele verin. bunu düşünmezdim bile.

yanıtlarda gördüm kusura bakmasın yazan kişi ama istek? istek ticarethane okullarının başı ve kalite? asla.

Özel okulların çoğunun kalitesi devlet okullarından kötü. Özel okulların öğretmenlere verdiği maaş çok düşük. Kimse birşey için uğraşmaz o paraya

iyi bir devlet okulu, + o paralari cocugun adina acilmis bir yatirim hesabina yatirsaniz o paralarla cocugunun emekliligi garantilenir. Okul icin bence gereksiz.

Ben de Ilhami Ornekal demeye gelmistim, bir arkadasim benzer sebeplerle sehir degil ama semt degistirmeyi dusunuyordu bu okul icin, bahsi gecen paralara inanamiyorum, durum gercekten icler acisi, ben de Sisli Terakki mezunuyum, biraz gec dogsam bambaska bir hayatim olacakmis demek.

Iki sene sonra gidecekseniz ingilizce her turlu ogrenilir, ben olsam kafa yapima uygun bir devlet okulu fikrini degerlendirirdim.

Özel okulların çoğu, birinci sınıf öğrencilerinin büyük kısmını kendi anaokullarındaki öğrencilerden alıyor. Ailelerin çoğu, çocukları o okullara girebildin diye ilkokul öncesi bu anaokullarını tercih ediyorlar. Eğer özel okula gönderme ihtimaliniz varsa, hızlı bir şekilde belirleyip, boş kontenjan var mı diye görüşmeniz, yoksa da yedek sıraya yazdırmanız gerekir, geç kalmayın.

devlet okulu + dil kursu + gerekli görürseniz hobi kursları.

özel okula vereceğiniz parayla çocuk zaten kendini her türlü geliştirir.

iki seneye amerikaya gidecekseniz çocuğu orta halli bi özel ilkokula verin. dil kursuna gönderin.

devlet okullarının tuvaletleri dahi temizlenmiyor, güvenlik hak getire... sırf güvenlik için özel okula gönderilir çocuk zaten. ama o yaştaki çocuğa motor takıp uçuramayacağına göre o kadar para vermeye gerek yok.

Aynı ikilemde kaldık, evimizin çevresindeki ilkokullar kötüydü, hem kalabalık hem de istemediğimiz sosyo ekonomik ve kültürel farka sahip bir popülasyon vardı diyeyim kibarca.

Ya özel okula yollayıp hayat kalitemizi bir gömlek alta çekecektik ya da düzgün bir devlet okulu bulup yakınlarına taşınacaktık.

Biz daha büyük dubleks bir eve taşınıp hayat kalitemizi yükselttik, 2 sokak arkamızda da devlet okulu var, şansımıza öğretmenimiz de çok iyi çıktı. Çocuk kültür şoku yaşamadı, ilkokul için asgari ücret verilen tecrübesiz öğretmenlerin çalıştığı bir özel okula 1M gömmek mantıksız. Paranın hesabı yoksa yollarsın ama çoğu orta üst gelir grubu için büyük bir para.

Acıbadem’de oturuyorsanız mahallenizdeki devlet okulu kitlesi güzeldir. Özel okul için ayıracağınız bütçeyi yurt dışında lise, üniversite eğitimi için biriktirebilirsiniz.

imkanınız varsa şehir değiştirin ve o okulların bir şubesine yollayın.
kira ve diğer yaşam masrafları düşer ama eğitim kalitesi aynı kalır.

zaten 2025'in ikinci yarısından sonra ekonomik rahatlama olması çok yüksek. üste kalan parayı da birikime dahil edersiniz.

büyük şehir dışında yaşamak eskisi gibi zor değil.
her şey ayağınıza gelmese bile ötenize geliyor.

hemen hemen aynı durumdayız, kızım seneye 1. sınıfa başlayacak. şu an oturduğum ilçedeki en iyi kreşlerden birine gidiyor. ingilizceyi oldukça güzel öğrendi. 2. sınıfa başlayan kuzeni devlet okuluna gidiyor daha renkleri bilmiyor. devlet okulundan önce özel kreşe de gitmişti oysaki. demek istediğim iyi bir kreşin dahi bu denli farkı varken özel okulun da farkı olacaktır illaki.

fakat gel gör ki özel okul ücretleri tam bir muamma, şimdi 1 milyon dedikleri 3-5 yıl sonra kaç milyon olacak kim bilir? ayrıca okul ücretiyle bitmiyor ki, servisi, kırtasiye ücreti, cart curt bir türlü bitmez.

daha bugün bildirim geldi, fotoğraf çekeceklermiş kreşte, 2700 tl fotoğraf ücreti istiyorlar. zorunlu değil elbette, ama bütün arkadaşları yapıyorsa geri kalmasın diye sen de yapıyorsun elbette. hal böyle olunca özel okulda da benzer şeyler olacak sürekli.

biz araştırdık, oturduğumuz ilçede nispeten yakın olabilecek bir devlet okulu var. oldukça da iyi diyorlar, alternatifini de belirledik. adresimiz orada çıkmıyor ama belirli bir bağış karşılığında kabul ediyorlarmış sanırm, yakınlarda gidip görüşeceğiz.

ben oyumu iyi bir devlet okulundan yana kullanıyorum. ama bütçe olarak da elimizde kalacak ciddi bir miktar olacak. bunun da bir kısmını kızımın ilerideki eğitim masrafları için yatırım, bir kısmını da bugünlerde ek ingilzice dersi özel hoca gibi değerlendirebilirim.

bahsettiğiniz acıbadem'deki devlet okulu hangisi? ben de orada okuduğum için merak ettim.

Mihriban Suat Bedük İlkokulu. @dilhun

Panic Room baya heyecanlı bir filmdi

Sığınak şart mı hocam? Hapishane hücresi olmaz mı?
g.co

Panic Room +1

10 cloverfield lane

Take shelter

Take shelter +1

Ihtiyaci tam olarak karsilar mi bilmem ama Emir Kusturica Underground diyecegim.

merhaba. the divide çok bilinmez bence iyi film.

The Hole vardı 2001 yapımı.

Valla yeni yıla dişlerimi fırçalayarak ve anneme şarjlı diş fırçası nasil kullanılır diye göstererek girdim. Sabah da kahvaltıya davetliydim, sonrasında aile evi sonrası yaşadığım şehir için yola çıktım. Annemin koyduğu yemekler sonrası ağır cantalarla otogardan nasil eve gideceğimi düşünüyorum. Benim de ex'ler gece yarısı yeni yıl mesajları atmışlar hayrola diye düşünüyorum.

Tembel geciyor, tam bir 1 ocak gibi, gece 1.30 gibi eve geldim, 2de uyusam, 5te gune basladim, bir film seyredeyim dedim, elim yeni bir film yerine daha once defalarca izledigim arkadasim seytana gitti, ardindan gunluk rutin aktiviteler, simdi de Viyana Filarmoni Orkestrasi'ni dinliyoruz, arada bir kalkip dans etme istegi falan geliyor, bir yanim bugun hic bitmesin istiyor, bir yandan da pazar gunu sıkıcılıgını yasiyorum.

Annemle yaşıyorum. Benimki de plansız bir şekilde gün düzenlemeye karar verince kendimi dışarı attım. Alışveriş yaptım, kendime yeni takılar aldım. Soğuk olması dışında güzel bir gün, epey keyifliyim. Eve döneceğim birazdan.

Kahvaltı yaparken İbo ile Güllüşah filmi açmıştı babam. Sırf ne olacağını merak ettiğimden sonuna kadar izledim kahvaltı sonrası.

Memleketten gelen kuzen ile Eminönü'ne geçtik. Çikolata ile kahve aldı. Kadıköy'e geri dönüp bir yerde oturup kahve içtik tatlı yedik. Eve geri döndük. Sinemaya gidecektik aslında da saldık.

Kısaca normal.

2 tane arkadaşla mekana gittik.
3. bir arkadaş daha vardı.
herkes ayrıldı.
resmen mekanı kapadım.
saat 8 miydi eve döndüğümde öyle bir şeyler.
öğlen 3'e kadar uyudum.
şimdi rumence çalışacağım.
canım sıkılırsa yine gece dışarı çıkarım.
yarın burada resmi tatil ama türkiye çalışıyor.
muhtemelen 10-11'e kadar uyurum.
yarının işlerini bitirmiştim.
cumanın işlerini bitiririm.

Yeniyıl kararlarımı uygulamaya başladım. Bu yıl benim yılım olacak, hissediyorum.

Mutlu yıllar

Hava çok güzel bugün, o kadar güzel ki uzun uzun yürüdüm. Bir süredir gitmek istediğim bir sergi vardı ona gittim kapalıymış :) ama üzülmedim bile yürümek çok iyi geldi.

Bomboş ama saçma bir şekilde huzurluydu bugün, umarım en kötü günüm böyle olur bu yıl :)

İyi seneler sana da.

Annemle kardeşim hasta, onlara bakıyorum. Sabahtan akşama mutfaktayım. Kendimi kapana kısılmış hissediyorum.

Örmeye çalıştığım atkıya 5. kez başladım bu sefer olacak diye umuyorum. Ara ara Arcane izledim tekrardan. Şimdi de yarın erkenden kalkıp fizik tedaviye gitmem gerektiği için uyumaya ikna etmeye çalışıyorum kendimi.

Mutlu yıllar!

Mubide turk filmlerinde ingilizce altyazi secenegi var ama cok fazla Turkce icerik yok, dizi de yok.

Stremio'da Türkçe içerikler var. Hepsinde değil ama bazılarında altyazı seçeneği de oluyor.

Viktor Levi'ye gidin. 1 Ocak günü sakin olur, o güzelim bahçenin tadını çıkarırsınız. Not: Fiyatları Kadıköy ortalamasına göre biraz yüksek.

Kadikoy sinemasinda guzel filmler var, sicak sarap oncesi film izleyebilirsiniz.

sen deyince indirip 2 bölümü izledim. 3. bölümü de bu gece izlerim herhalde. o da çıkmış.
bence iyi valla. karakterlerin genç halleri tam kafamda oturmadı ama bence yeni bölüm çıkınca hevesle hemen izlerim gibi.

Dexter, masuka, batista falan bu karakterlerin gençlik hallerini başarılı buldum aslında ama yine de kafada oturma işi zamanla olacak gibi

Dexter'ın huzurevi maceraları olsa onu da izlerim muhtemelen, new bloodı da zevkle izliyordum ama sonradan düşününce kötüydü hakikaten, bu sezondan beklemediğim kadar memnunum, yeni çocuk çok başarılı ama iç ses bizim öz Dexterımız olmasa yadırgayabilirdim belki. Debra Morgan diziler tarihinde en sevdiğim karakterlerden biri olabilir, ben genç Debra'yı da çok başarılı buldum, Harry'nin asla genç görünmediği gençlik sahneleri biraz rahatsız ediyor o kadar.

70 iyidir

saglik varsa kesinlikle evet. 200 de olur.

En az 90'ı görmek isterim.

İstemem. 50-55 yeter.

Videodakilerin hemen hepsinin,

Arada altına kaçırdığını,
Çok küçücük kalmış konfor alanlarından asla çıkamadıklarını,
Sabah tutukluğunun nirvanasını yaşadıklarını

ve daha bir çok şeyi iddia edebilirim.

Her şeyi tadında bırakmak, abartmamak lazım.

Neyse ki çoluğumuz çocuğumuz yok olan kerizler düşünsün.

Sağlık yoksa 15 yasinda bile olsan faydasız bu yuzden saglik lazim once

tamamen içinde bulunulan fiziksel ve zihinsel sağlıkla ilgili, bana kalsa 100'ümde her ikisine de sahip olmak ve hala bir şeyleri keşfetmek isterdim. pek gerçekçi olmasa da :/

Ben görürüm :)

www.theatlantic.com

Bir na önce ölsem çok iyi olur. Maalesef yüce Yaradan'ın işlerine karışamıyoruz...

82-83 yaşında sağlığı yerinde hareketli haftada 2-3 gün işine giden. boş vaktinde dünyayı gezen tanıdıklarım var. hayatı sınırlamayan böyle bir yaşlılık olacaksa isterim.80-85 yaşları ideal 90'dan sonra bedensel ve zihinsel olarak sağlıklı kalabilen pek görmedim.
ancak önümüzdeki 40-50 yılda tıp ilerleyip o yaşlarda bile hala hareketli ve sağlıklı kalmamızı sağlayabilir.

22 yaşındayım ve gerçekten merak etmiyorum devamını

Bugunden dusununce istemem gibi geliyor ama o yaslara gelirsem, sagligim da yerinde olsa olmek isteyecegimi sanmiyorum, videodaki ortam iyiymis:)

bence 80'i kafa yerinde gorebilmek buyuk sans. 80'i akli basinda gorsem mutlu olurum, iyi yasadim derim.

Akıl sağlığımı ve fiziksel sağlığımı kaybettiğim an ölmek isterim. Bunlar bugün olursa bugün. Kimseye yük olmak istemem. Birileri bana bakmak zorunda hissettiği için kendini, kendi yapmak istediği şeyleri ertelemesini ya da vazgeçmesini istemem. Herkesin sadece bir tane hayatı var.

Bir de yaşamak sadece yaşamak değil, yaşadığını hissetmek demek benim için. Yaşadığımı hissetmiyorsam ya da farkında olamıyorsam artık ölmeyi tercih ederim. Zaten çok yaşama heveslisi olmadım hiçbir zaman.

bir bardak su içmenin zor olduğu ve birilerine muhtaç olduğun zaman artık gitme vakti gelmiştir.

İstemem. Dedem 101 yaşında vefat etti, çocuğunun, torununun ve tüm arkadaşlarının ölümünü gördü bence çok zor. Elden ayaktan düşmeden 70 iyidir.

Teknoloji ve tıpta gelişim ile en kötü 50 yaş dinçliği ile yaşayacaksam 5000 de yaşamak isterim. Yok, yaşlandıkça yaşlılık etkenleri kendini gösterecekse gerek yok. Onu yeme, bunu yapma, şu saatte güneş varken çıkma diye başlayan sürecin yataktan desteksiz çıkama, yemeğini yapama, yetişkin bezi ile gez falan gibi bir hayat istemem ama çoğu evlat gibi ailemin yaşlansa da yaşamasını isterim. Ben bakarım sıkıntı yok.

yakınım neredeyse 100 yaşında.
hala kendi işini görebilse de, bir kaç seneye elden ayaktan düşmekten çok korkuyor. aklı çoğunlukla yerinde. bazen gidiyor mu, şaka mı yapıyor anlamıyoruz.
ilaçlarını içmezse başı dönüyor ya da astım krizine benzer bir şey yaşıyor.
ben onu tanıyalı beri hep ölmek istiyor. "geberemedik kaldık, daha ne kadar yaşayacağız" diyor. çoğunlukla güleç biri ama yaşlılığın getirdiği rahatsızlıklar, birilerine muhtaç kalma korkusu yüzünden ölmek istiyor.

bunu gören diğer yakınlarım da 70'lerde ölmek istiyor. sağ salim gideyim diyor.
elden ayaktan düşmeyim, kimseye rahatsızlık vermeyim, yük olmayım.

belli bi yaştan sonra demek ki yük olma düşüncesi oluyor.

o yüzden ben de sağlıklı olduğum sürece 80+lere gelmeyi (ama tek başıma her işimi halledebilecek kadar dinç olmak şartıyla) isterim. yoksa 70'ler iyi.

sağlıklı olacaksam kendi işimi kendim görür durumda olacaksam 80'i görmek isterim en az.
onun dışında bir şey demek istemiyorum evrene yanlış mesaj gitmesin :)

şu an ölmek isterim.

102 buçuk en ideali bence.

çok zor soru valla. iyi ki bana bırakılmamış bu karar diye sevindim şu an.
ama akıl baştayken gitmek en güzeli. Allah canımı almadan aklımı alma diye dua eden bir tanıdığım vardı, ne haklı. babanda alzheimer belirtileri fark ettiğim şu günlerde enteresan bir duyuru oldu.

@titanyum22, hangi belirtileri fark ettin özel degilse

33 yaşta kalarak 33 ü 10 sene kadar yaşayıp ölmek isterdim

Bluetooth kulakligim benim de kesinlikle

Kindle +1
Bluetooth kulaklık +1

Akıllı saatimi ilave edeyim ben de listeye.

Araç içi kamera da var.

@mirket

Ne kadar surede bir sarj ediyorsunuz sirf bu yuzden almadim

Apple watch'ların en kötü tarafı şarj süresi sanırım.

Akşamları benim bir kitap okuma saatim var. Bu zamanı evdeki her şeyi şarj etme saati olarak da kullanıyorum. Bir sıkıntı yaşamadım hiç.

Akıllı saat +1

Samsung watch var bende. 2 günde bir (bazen 3 güne yetebiliyor) şarj ediyorum. Benim için en kritik özelliği aramaları ve bildirimleri titreşim ile almak. Telefonu sessizde kullanmayı sevdiğim için bu en temel özellik aslında bana yetiyor bile diyebilirim, kalanı işin şovu :d

@nundu'ya katılmıyorum. Kalanı kesinlikle işin şovu değil.

Evdeyken telefonun nerede olduğunu unutmak,
Eller doluyken gelen aramaya saatten cevap vermek,
Yalnız yaşayan biri olarak, bir gün düşer kalırsam birilerine haber verileceğini bilmek, Sesli komutla, plunk için 3 dakika, fırındaki pizza için 15 dakika, kitap okumak için 1 saat süre başlatmak,
Gece yarısı uyanıp Siri'ye sabah hatırlat da Salim Abiye başsağlığı telefonu edeyim demek,
yıllar içinde uyku, nabız, nefes, yürüyüş, antrenman düzenlerimdeki değişmeleri izlemek,
yürüyüşte, koşuda nabzımı, tempomu, eğimi, mesafeyi, kaloriyi, son kilometre performansımı izlemek,
Evde kaybolan telefonu buldurmak,
Japon yeni kaç lira ya da Dubai'de şu an saat kaç diye sesli sorup sesli cevap almak

hiç de şov değil.

Ipad diyebilirim. En all around cihaz bence.

@Mirket

Şovu gereksiz özellik anlamında kullanmamıştım aslında. Hani benim için en temel özellik bu, diğerleri de pasta üstündeki çilek gibi demek istedim de yanlış anlaşılmaya müsait olmuş evet :D

Kendin gidebiliyorsan ya da biri götürebilirse hastaneye gidip yapılan kas gevşetici+ağrı kesici kesin çözüm.

En etkilisi kas gevsetici igne, voltarenin ucgen seklinde olan ilaci cok oneriliyor ama mide dostu degil,ben denemedim hic, sicak su torbasi ya da su sicak tutan bantlar iyi gelebiliyor bazen, termal terapi blasteri diye geciyor adi.

Kahve.comdaki cesitlere bakabilirsin, su aralar 3 al 2 ode kampanyasi var, 3 ayri cesit alip damak tadina en uygun kahveyi de secebilirsin.

Moliendo'nun ara sıra Amazon'da güzel indirimleri oluyor. Onlara da bakabilirsiniz.

sanalbaharat'ı tavsiye edebilirim. en son Honduras natural el jardin aldım memnun kaldım. ekşi'de sanalbaharat'ın yorumlarına bakabilirsin.

lavazzanın kendi sitesinden alabilirsin. n11 gibi sitelerde lavazza kendi satış yapıyor. şu iyi bu iyiden çok damak tadına uyan çekirdeği öğütürsün. tadım paketi al dene.

varonacoffee.com
bizim komşu dükkan, iletişimden konuşabilirsiniz damak tadınıza göre yardımcı olur.

Ürün bilmiyorum ama godox bu konuda iyi bir marka, taşınabilir çözümleri kesin vardır.

godox.com.tr bunu kullaniyorum, gece lambasi olarak da faydali:)

Çip dediğiniz noelli bölüm müydü? O güzeldi evet.

Çok popüler değil sanırım ama bu robot arılarla insanları öldürdükleri bölümü beğenmiştim ben.

Bi de san junipero'ydu sanırım ölenlerin bilincini aktardıkları sanal ada gibi yer. Mutlu sonla biten tek bölümdü (son 1-2 sezonu izlemedim). O kadar kasvetin arasında iyi gelmişti

Playtestmis adi.

Benim en sevdiklerim White Christmas ve şu akbilli olan Entire History Of You idi sanırım adı.

İzleyeli baya olduğu için bölüm isimlerini şak şak hatırlayamıyorum ama şimdi baktım nosedive bölümünü beğenmiştim. İnsanların birbirlerini puanladıkları bölüm.

Bir de shut up and dance.

Ceza verilen kisilere 1 gunu yasatiyorlardi ama 1 sn geciyordu aslinda falan oyle birseydi, bence de cok psikopatti. Dusununce keyif kaciran cinsten bir bolumdu.

@mbond, hangi bölümdü o?

Mbond'un dediğini anladım ben de, White Christmas o diye hatırlıyorum. Playtest fazla korku filmi klişesiydi ve biraz mehh bağlanmıştı çok sevmemiştim.

Bu ilk sezonda bisiklet binerek puan toplanan, siyahi abinin isyan edip en son sistemin çarklısı olduğu bölüm de iyiydi.

Bu ölen eşini robot olarak alan kadının olduğu bölüm ve insan bloklama teknolojisi olan bölümler çok popülerdi ama ben pek beğenmemiştim izlediğimde. O zaman yaşımız gençti belki şimdi izlesem severim :d

White Christmas ve San Junipero'yu eşit seviyorum.

White Christmas benim daha önce de kafamda düşündüğüm tarzda bir konuyu çok güzel işlediği için çok etkilenmiştim. Zaten dizinin en iyi bölümleri arasında hemen her listede bulunduğu için çok lafa gerek yok sanırım.

San Junipero ise tam aradığım tarzda bir konuydu. Ölen insanları dijital ortama upload etme konusu cidden çok iyi düşünülmüş bir şey. Bu kadar ilgi çekici bir şey nasıl daha önce düşünülmedi, neden daha sonra Upload gibi komedi dizisi dışında daha ciddi bir tonda işlenmedi bilmiyorum. Ben çok beğenmiştim.

Bu arada bu konu daha önce işlendiyse bile duymamıştım, bilen nerede işlendiğini söylerse bana da izleyecek bir şeyler çıkardı ne güzel.

Dizinin kendisini sevdiğim için Black Museum'u da sevmiştim örneğin ama Black Mirror'u hiç izlemeden onu izlesem öyle çok bayılmazdım.

white xmas

ben white christmasi izlememisim ya. sayenizde izleyecegim. jon hamm oynuyormus bi de.

bu kadar cevap arasında görmeyince şaşırdım açıkçası. benim için hated in the nation kesinlikle. hikayede belli kopukluklar ve abukluklar yok değil ama "vay ananıski!" etkisi açısından bence inanılmaz bir bölümdü. babadır bizim için.

ben 4. sezonun tamamını çok seviyorum. o sezon içinde de timsah ve metal kafa bölümleri. o 2 bölümün günümüzde veya yakın gelecekte gerçekleşme ihtimalinin yüksek olduğunu düşünmüştüm. oyunculuklar da çok iyiydi.

Entire History of You
Nosedive
The National Anthem

1- entire history of you
2- white christmas
3- san junipero

@mark

Benim robot arılı dediğim oydu ya çok severim o bölümü

san junipero

İlk 2 sezonun tüm bölümleri. Özellikle "White Bear."

Fifteen Million Merits
White Christmas
Nosedive
Shut Up and Dance
USS Callister
Black Museum

favori bölümlerim :)

San Junipero
Black Museum
Nosedive
USS Callister
Arkangel
Crocodile

Evet ama. Her seferinde değil.

Acelem varsa evet.

Hayır

Hayır. Sabah duştan önce fırçalarım.

Hayır, duşta diş fırçalanabileceği hiç aklıma gelmemişti.

@anlatamiyorum cok iyiymis.

@Gı, benim de. ama bunu yapan cok varmis :D

@kisa +1

Dusta dis fircalamak ne alaka hic anlamadim. Yani no.

Hiç yapmadım ama yapan olduğunu duydum ve yapanı garipsemem. Ben duş işini gece yaptığım için genelde sabah çok aceleyle ikisini birleştirmem gerekmiyor. Bi de işin lojistiğini ayarlamak zor gelir fırçayı macunu duşakabine sok, temiz kalmalarını sağla falan uğraşamam gibi

Duşa gireceksem muhakkak duşta fırçalarım

dusta disini fircalayanlar dis fircasini sonra nereye koyuyor? dus jeli konan yere mi?

dişlerimi duş esnasında fırçalayabileceğimi idrak ettiğim günden bu yana duşta fırçalıyorum. duş sonrası lavabo önünde diş fırçalamak zorunda kalmıyorum.

hayir. dis fircalamadan once dis ipi kullanirim geceleri. o aynaya bakarak yapilan bir sey benim icin. dolayisiyla disi de aynaya bakarak lavaboda fircaliyorum.

"dusta disini fircalayanlar dis fircasini sonra nereye koyuyor? dus jeli konan yere mi?"
bu soruyu soruyorsan bence elektrikli dis fircasi kullamiyorsun. cozmen gereken sorun o bence, dusta firacalama degil. derhal elektrikli fircaya gecis yapmalisin.

@hot potato, dis fircam elektrikli ama sen bu baglantiyi nasil kurdun fdklgj

asil elektri olan dusa sokulmaz bence

Ara ara tukurmen lazim bi yandan suyu kapatican fircalayip tekrar acican bu arada su bi isinip bi durucak sikintili dusta nasil dis fircalicaksin

En iyisi iki dk ayakta dikil fircala gec bence

Duştan hemen sonra, giyinmeden önce lavaboda fırçalıyorum. Duşun içi ile banyonun dışındaki hava sıcaklığı değişimine vücudu hazırlıyor o iki sıcaklık değeri arasındaki bi yerde olduğu için.

arada yapıyorum

valla abi sorunuzla alakalı olmayacak belki ama geçtiğimiz şubat ayında karıştığım kazanın değer kaybı ödemesini ancak ağustos ortasında alabildim. yok rapor gelmedi, dosyanın içinden bilmem ne evrağı ulaşmadı, e-devlet'e gir şu sayfanın görüntüsünü yolla falan... aptal aptal işler yaptırdılar, ki tüm dosya paket halinde gitti onlara oysa. yapılacak ödeme de 20bin lira falandı yani. o ödemeyi büyük ihtimalle yasadaki azami süreleri ne ise onu kullanıp öyle yapacaklar. yakında bu konu ile ilgili işlemleri hızlandıracak yeni yasa çıkar sanırım.

hocam sizin kasko yoksa trafik sigortası geç çıkıyor. kaskonuz olsa hemen işleme geçerdi bizde kaza geçirdik kaskodan yaptırdık eksper raporu 1 haftada çıktı sizin eksperde sorun var galiba.

Evet kasko yok ama zaten karşı tarafın sigortası ile yürüyor isler, eksper kesinlikle sorunlu, birkaç hafta hiç ulaşamadık kendisine, ulaştıktan sonra da bir aşama kaydedemedik.

sigorta şirketinizde hasar sorumlusu vardır ona ulaşın,
acenteniz varsa ona söyleyin süreci takip edip hızlandırsın,
keyfiyetten beklemez bu işler, beklemesi kimseye bir şey kazandırmaz, süreç işliyordur.

sigorta acentesinin önemi böyle durumlarda anlaşılıyor. siz sigorta acentenizi sıkıştırın, o da sigorta firmasını sıkıştırsın sürekli.

kaskodan bile 2 aya zor para alınıyor. karşı tarafın sigortasından alma olayı uzun sürer. ayrıca kaskosuz arabaya binmek çok mantıksız. böyle pert durumlarında mağdur olursunuz.

Parayı ne zaman alacağımızı sormuyorum aslında, zaten büyük ihtimalle mahkeme yoluna gidilecek ve tahkimde anlaşılacak, benim merakım bu dosyayı iletme işi ne kadar uzayabilir, yasal bir süre zorunluluğu yokmuş, bana inanılmaz geldi bu durum.

Benim bahsettiğim değer kaybı da tahkimde uzadı aslında, karşılıklı itirazlar falan. Bilirkişi ataması bilmem ne. Sizinki de böyle uzayacaktır.

Arthur

Ercan

Mümkün olduğunca kısa ve vurgulu bir isim olmalı. Kral, çiko, kont, dost gibi.

Laki

ben hep yemek isimlerinden giderim tipi sizde ne çağrıştırıyorsa. köpeklerimin adı pide ve macundu, kedimin adı reçeldi.

Hector

Vurgulu tek hece, Çok heceli olacaksa da son hecesi vurgulu bir isim, köpeğin adını öğrenmesini, sizin adı söylerkenki tonlamanızdan, sizi sevgi ile mi kızarak mı adını söylediğinizi anlamasını sağlar.
Adı aynı zamanda komut olarak kullanılacağı için bu hususa dikkat edin.

Layka

Pide +1 :)

Hiç köpeğim olmadı ama balıklarımın adı salça, sucuk ve nutellaydı. Küçüktüm o zamanlar:p şimdi bi kedim olsa adını mochi koyabilirdim ya da tofu

Köpeğin tipini görmeden isim koyulmaz, gelince foto at o zaman söyleriz.

Bir liste yapmışım, paylaşayım, benimkiler daha cok büyük ırka uygun, bir de Bruce+1

Patron
Müdür
Tembel
Bisküvi
Maskot
Obur
Haylaz
Hayta
Çapkın
Haydut
Miskin

Madem küçük ırk, adı "buçuk" olsun. Hem son hecesi sert,eğitim diline uygun.

hero

Shepard!

Guapo İspanyolca, Bello da İtalyanca yakışıklı anlamına geliyor. Dişi olsaydı canım falan derdik :)

DOG TAX!!
evcil hayvandan bahsedip resim atmamak ne bilimsizliktir, ne vicdansızlıktır!!birbir

illa resmini çekmişsindir, paylaş da ona göre isim bulalım

tipini görmek lazım +1

japon tınılı isimleri seviyorum. suşi, yoko, kaju vs.

arkadaşlar tipini yükleyemedim çünkü ben de henüz sadece mevcut sahibinin kucağında bir fotosunu gördüm. Başka görmediğim için o kişiyle olanı paylaşamadım kusura bakmayın :)

Hangi isimde karar kıldın?

İlgililere duyurulur Arthur ismini seçtik çok yakıştı :)

Arthur'un isim annesi oldum <3