ne güzel, evet bazen son anlarına kadar mutlu gidenleri olabiliyor. bir son olmadığını düşünmüştür.

uğur mumcu'nun bir sözünü anımsadım, sürekli ölümü anımsayıp hergün ölmektense; o gün geldiğinde bir kez ölmek gibi bir şeydi.

çok güzel yerde olduğunu düşün sen de arkadaşın için ve şimdi önündeki işlerine odaklan.

kabullenmeyip ne yapacaksın? sürekli somurta somurta ağlaya ağlaya mı bekleyeceksin? zaten kısacık ömrü kalmış, maksimum keyfi alarak yaşamaya çalışmış.

Belki de kabullenmiyorlardır.
Annem 8 ay önce vefat etti. Bir kere bile bize veda temalı sözler söylemedi. Son 1 aylık koma sürecine kadar (bizimle iletişimi kesilene kadar) iyileşmeye odaklanmıştı. Yazın ekeceği tohumlar vesaire bile evde hazır bekliyordu o hastanede komadayken.

Geçenlerde Ataşehir’de benzer şekilde bir öğretmen vefat etmişti. Hayatla barışık, dolu dolu yaşayan biri olarak bahsediliyordu.
Hastalığı karşılamak noktasında bu bir tercih mi, kişilerin karakteri mi acaba?
Herkes kendi yapısına göre davranıyor belki…

kişilik özelliği bence de o, ayşenur vardı mesela instagramda çok popüler, kadın onca ağrı sancıya rağmen her gününü çocuğu için güzel geçirmeye çalışıyordu, motivasyonu çocuğuydu.

evet bilezik güzel olur hem durdukça değerlenir.

bu ne lan ben ilk defa duydum diyenler varsa (bkz: push present) sosyal medyadan türeme bir gelenek.

doğum hediyesi çok eski bir gelenek. babam daha internet bile yokken anneme bilezik almış. bütçenize uygun olan bir bilezik iyi olabilir. kısmet olursa benim de aklımda bilezik almak var.

dedemin babam dogdugunda babanneme taktigi küpeleri babannem bana verdi. siz yeni duydunuz diye sosyal medyadan türeme olmuyor. dogum hediyesi gayet verilir. anneler de kizlarina bir sey alir verir.

neyse, bence takmayi en sevdigi taki neyse ondan alin. ben en cok küpe severim ama yüzük sevmem, belki esiniz yüzük seviyordur.

Saat ve tlf alindi ;)

Alinmak zorunda diil deeee bayaa buyuk bi olay bu dogum fln. Hem jest olsun iyi hissettirsin diye hem de bu buyuk gune dair hatira kalsin gibi. Kesin alin bisi

beştaş.

kolye de olur ya değerli ve uzun yıllar anısı kalacak bir şey alınmalı. bu her zaman var olan bir gelenekti. sadece çok fakir ailelerde alınmıyor ya da kocası barzo olanlara alınmıyor.

Hanımlar için bu hediye olayı değişik bi' şey, erkekler gibi değil yani. Objelerle ilintiledikleri, bağ kurdukları çok şey var, anı vb.

Hanım hem hediye vermeyi hem de almayı çok sever mesela. yani sadece kendisine alınmasını değil, bana hediye almayı da çok sever. daha dün 2 tişört almış:) kendini mutlu hissediyor.

Ki burda doğum diyorsunuz, Almak mecburi değil tabi ki ama alırsanız çok hoş bir jest olur bence.
Zincir iyi fikir.

bana alınmadı ama alınması ince ve şık bir davranış. altın öneririm. manevi değeri olur, ileride bir durum olursa da satıp kullanılabilir.

@nahtoderfahrung'un dediği gibi yeni bir gelenek değil. internet yokken bile vardı bu olay.

yanlış hatırlamıyorsam küpe kolye set almıştım.

telefon almıştım.

manevi değeri önemli bence. küçük büyük demeden bir şey almak iyi olur. şık olur yani. doğum sonrası sendromları hesaba katarsak bence kesin alınmalı evet.

Aldım, hatta bunun için gizlice para biriktirdim.
Bir seferinde yüzük, bir seferinde küpe.
Telefon gibi teknolojik ve sonradan değeri kaybedecek bir şey almak istemedim. Uzun süre kalacak değerli bir şey alınması makbul bence.
40 küsür sene önce babam da anneme hediye almış, annem hala o saati takar özel günlerde.
Yeni bir adet değil yani.

Soruya cevap değil, ama uzun süreli kullanımda kas tembelliği yapabileceğini göz önünde bulundurun lütfen. Evde yapabileceğiniz, basit egzersizlerle desteklemeyi düşünebilirsiniz belki.

bunu sormuştum buraya, kasları zayıflattığı için önerilmiyor diye cevap gelmişti ben de soğumuştum. araştırmadım da ne kadar doğru diye. ama şey, ben de otururken lap diye kamburunu çıkaran biriyim. yürürken iyiyim.

bol bol barfiks çalışın küreklere iyi geliyor.

kas tembelliği yaptığı için doktor bana önermemişti. arkadaş aldı, çok terlettiğini söylemişti.

Belimdeki sorun için almayı düşünmüştüm ben de, fizyoterapistim kesinlikle önermiyorum deyince vazgeçtim.

Egzersiz şart.

korseler kasların görevlerini yerine getirmeye çalıştıkları için kasları işlevsiz kılarak güçsüzleştirir. Dolayısıyla bir kısır döngüye girmiş olursunuz. isterseniz yine alın korse ama egzersiz rutinini hayatınıza ivedilikle yerleştirmelisiniz. özellikle masa başı çalışanlar için bu ciddi bir gerekliliktir. Spor salonuna gitmeden youtube üzerinden bulacağınız videolar sayesinde düzenli takip ederek sonuca ulaşacaksınız.
tabi monitör seviyesi vs çok önemli. göz hizası yada daha yukarıda olması sağlıklıdır. gözler hangi açıyla nereye bakarsa omurga da oraya yönlenme eğilimdedir. çalışma alanını düzenlemek de doğru duruş için sizi destekleyebilir.

Var. İnanıyorum.

var ya. ve bize çok değiyor eşimle bana. her seferinde hiçbir şeyi hiç kimseye anlatma diyorum ama olumlu ve güzel bir şey olduğunda paylaşmayı çok seviyor o yüzden başımıza türlü bela geliyor.

ben dini konulara komple şüpheci yaklaştığım için nazara doğrudan inanıyorum diyemem. ama bazı şeylerin bazı kişilere anlatılmaması gerektiğini düşünüyor ve matildaya katılıyorum.

benim eşim de mesela biri işler nasıl gidiyor dediğinde "çok şükür iyi vsvs" anlatıyor, ben de en son geçen gün anlatma şu insanların şerini üstümüze çekme dedim. iyi deme, idare eder işte bu ekonomide ne olabilirdi ki herkes gibi biz de bir şekilde yaşamaya çalışıyoruz de diyorum.

Nazar bize özgü değil, çok daha eski bir şey. Eski insanlar gözün çalışma mekanizmasını dokunmaya benzer bir şey olarak düşünüyorlardı; onlara göre gözden çıkan bir "şey" gidip görülen nesne ile temasa geçip onu algılıyordu. Buradan hareketle de kötü niyetli birilerinin haset dolu bakışları bizi olumsuz etkileyebiliyordu...

Yani kısaca "Yok öyle bir şey"

nazar diye bir şey yok. kendi kendini gerçekleştiren kehanetle plasibo etkisinin el ele tutuşmuş hali var. bir de algıda seçicilik eklenince, bütün saçmalıklar mantıklıymış gibi görünmeye başlıyor. aslında kimsenin gözü değmiyor, insan kendi dengesini kendisi bozuyor.

Var. Geçen haftalarda beni ilk kez gören bir komşu teyzenin (arkadaşımın komşusu) mavi gözlerinden sorgulayan sözlerinden yamuldum resmen, annem de yamuldu. Nazar değdiğinde nazar ayetleri vardır onlar okunur, annem bana okudu ve 2 gün kendine gelemedi kadın bitkinlikten, ben de aynı şekilde. Kur'an'da zaten "bakışlarıyla seni devireceklerdi" gibi bir ayet var, Kalem Suresi 51-52 olması lazım. Bizzat yaşamışlığım çok, bilim dünyası da bunu çalıştı, çalışıyor ve varlığına kanaat getirdiler.

Yok

evet var.

var, yok, var, yok, var, yok
sana yoksa yok

izah edemediğim talihsizliklerim oluyorsa neden nazar olmasın. her şeyin nedenini buluyorsan ne ala. ama bazen bunu neden yaşadım dedğimiz şeyler olmuyor mu oluyor. o zaman dikkatli yaşamalıyım. ne kaybederim. bir iki övgü almamın bedeli olarak bir sürü sorunlar yaşayacaksam, kendimi göz önünde bulundurmayacak şekilde yaşarım daha iyi. varsın bana kötü desinler ben huzurlu olayım da.
ha diyorlar ya birde kainat yıldızlarına bile nazar gelmiyor, size mi gelecek diye. o işler öyle yürümüyor işte, çünkü senin bir şeyin düşük olurmuş ve sana göz değermiş.

Nazar aslında dinimizce ortaya çıkan bir olgu değil Antik Yunan döneminde ortaya çıkmış. Nazar boncuğu gibi şeyler de şamanizmden kalma.

Soruna gelecek olursak tanrının varlığına inansakta inanmasakta evren enerjiyle dönüyor bana kalırsa. Hasis ve kıskanç insanlarda etrafımızda olunca onların negatif enerjilerini dolaylı yoldan üstümüze çekmiş oluyoruz ve buna da nazar diyoruz.
Ben hiçbir işim tamamlanmadan kimseye anlatmama taraftarıyım nazar olsun olmasın bazen kendimize saklamak önemli.

inanc ve mantik birbirini tamamlayan seyler olsaydi din diye bir mefhum olmazdi arkadaslar. insanlar inandiklari seyleri mantik süzgecinden gecirdikleri icin degil, kalplerinden öyle geldigi icin inaniyorlar. cevaplarda nazara inanmak isteyip de yargilanmaktan korktugu icin mantikli calismaya calisan bir sürü kisi var.

başımıza kötü bir şey geldiğinde gerçek sebebi aramak yerine "ahmet öyle demese böyle olmazdı" demek daha kolay geliyor. başımıza gelen 100 kötü olayın 3'ünde böyle bir cümle kursak nazara inanmış oluyoruz.

@konusma ben konusuyorum

"insanlar inandiklari seyleri mantik süzgecinden gecirdikleri icin degil, kalplerinden öyle geldigi icin inaniyorlar" demişsin,

Benim çevremde akılla mantıkla inanan çok insan var. O kadar ki, kalplerinden öyle geldiği için inandıklarını zannettiğin insanların kalplerinden falan gelmediğini, ya aileden gördüğü ezberle ya da menfaati orada olduğu için "inandığını" gözümüzle görüyoruz. Hiçbir şey bilmeden ve bilmeyi istemeden, merak etmeden inanmak Allah'ın istemediği, aşağıladığı bir şey. Bunun da farkındayız. Akıl çalıştırmanın iman olmadığını söyleyenler çıkacak, onların da başka izmlerin etkisinde olduklarının farkında olmadığını da belirteyim.

Yani inanç meselesi senin belirttiğin gibi değil aslında.

Yutubdan bakıyorum

onu sormamıştım gri mavişim ama olsun canın sağolsun. teşekkür ederim.

eksileme trollü yine iş başında. bunu bile negatiflemiş. belki senin de işine yarardı ama olsun eksile lan namım yürüsün.

Baslangicta gorece basit seyler bile karmasik gelebiliyor. Beynimiz bu tarz seylerden kacmaya meyilli, zorlamak gerekiyor. Bu sirada sakin kalip hersey anlamsiz bile gelse ugrasmaya devam ederseniz, dediginiz gibi isine gore yarim saatte cozuluyor.

Sürekli yapmam gerek işi düşünerek vicdan azabı ile kıvranıp yumurta kapıya dayandığında yalapşap yapıyorum. Tavsiye etmem.

bende de oluyor. ama ben epey yoğun işler yapıyorum. sebebi o işe başlarsam yarım bırakamıyorum, onun için planlıyorum. cumartesi sabah başlayacam diyorum. işi baştan sona düşünüp tüm gerekli eşyaları tamamlıyorum. 1-2 de ilgili video bakıyorum. o zaman geldiğinde kendiliğinden başlıyorum. en son kırık bir faraşı yeniledim. tava'nın sapını kesip bıçak yaptım. tavayla da ateş yakmak için bir şey yaptım. 3 basamaklı taş merdiven, beton saksı yemek masası, pizza fırını, mangal vs vs bir sürü iş yaptım. kimini aylarca bekledim. kimini 1-2 gün sonra yaptım. işi de merak ettim özelden yazsana.
www.facebook.com
yeni açığım bir face kanalı. şimdilik bunları yükledim.

Ground hocam siz aslında bir yutup hesabı açsanız çok güzel olur. Epey şeyler üretiyorsunuz. Yemekti, marangozluktu. Hem abone 500 üzeri olunca az az kazanıyorsunuz da.

Ama tavsiyem marangozluk ve mutfak işleri için ayrı olsun.

Sözleşmeli çalıştığım bayağı sağ cenah bir mahalledeki teknik lisenin müdürü ciddi anlamda solcuydu. Tabii adam bagirmiyordu solculugunu ama halinden tavrından anlaşılıyordu. Bu arada okulda herkes tarafından da inanılmaz sevilip sayılırdı. Bana da mesleki anlamda yardımı olmuştur.

evet 8910, sınavla atanarak gelinen müdürlükler varmış ve akp bunlara müdahale edemiyormuş. öğrenmek istediğim buydu aslında. soruyu pek anlaşılır kılamadım zihnim başka yerde takılı. çok teşekkür ederim. cevabım netletşti biraz.

Van’da tanıştığım bir arkadaş solcuydu. Müdür yardımcısı ya da müdürdü okulda. Mesai saatlerinde nasıl görmedim ama mesai dışında hangi tarafta olduğu netti.

Bence kamudaki üst yönetimin çoğunluğu solcu. Sağcı taklidi yapıyorlar. Kendi dayımdan biliyorum

hayır cezcez, müdürlerin hepsi badem bıyıklı. sınavla gelenler hariç.

gördüm.

kamuda 10 yıldır kıdemli danışman olarak çalışıyorum.

gurur hocam, sanırım sınavla müdür oldunuz değil mi? benim sormak istediğim aslında şuydu, siz becerinizle geldiniz oraya ama çoğu müdürlüklere akp kendi adamını koyuyor. adam yöneticilik vasfı taşımasa bile badem olması yetiyor diye biliyorum. anlamak istediğim buydu.

mesela diyelim iki tane aday var, biri yönetici pozisyonuna çok uygun ama fiziki görünümü sol, birçoğu görünüşten belli ediyor kendini. etmese bile araştılıyor da sanırım. yani az çok biliniyor. diğeri de idareci pozisyonuna çok uzak olamaz asla ama iktidara yakın, tabiki bunu seçiyorlar.

ama yine de bunun sınavı varmış, yarın bunu bir güzel öğrenip buraya yazacağım. tarafsz birinden.

kurumdan kuruma değişir. meb özelinde sendika etkili. eğer o iki sendikadan birisindeysen arşiv araştırmasında çok büyük bir sıkıntı çıkmazsa olursun müdür. var böyle tanıdıklarım. genelde solcu görünümlü orta yolcular.

Müdür yardımcılığında çok fark etmiyor genelde zaten adam bulunmuyor çoğu yerde ihtiyaç var bayağı.

halen okul müdür yardımcılığı görevindeyim, bu görevdeki ikinci atamam. ikisinde de sınavla atandım.

sınavla gelenlere müdahale edilemiyormuş kısmı tam doğru değil. yazılı sınav+mülakat şeklinde oluyor. mülakat kısmında elemek istediklerini gayet de elerler. sol görüşlü olsa da bunu bağıra bağıra yansıtan müdür görmedim. tercih edilmeyen, bir müdür olsun da okulun başında kim olursa olsun türünden okullara ihtimal ki gelebilirler, tırnak içinde aykırı diye sınıflandırdıkları kişiler ama diyelim müdür oldu. bir müdürü indirmek istediklerinde görevden almak çok zor bir iş değil. yani şöyle, okulda sıradan vatandaşın hiç haberinin olmadığı ama okul idaresinin sorumlu olduğu pek çok pek pek çok ıvır zıvır bir sürü şey var. yani açık bulmak isteyen illa ki bulur.

wilhelmwasmuss, evet hocam dediğinize birebir şahit oldum. bir ara vızır vızır idareci yer değişiklikleri ve öğretmenliğe geri dönüşler yaptırıldı. aralarında akplisi de vardı gerçi ama .

evet en açıklayıcı cevap işareti olsaydı sizi tiklerdim. teşekkürler.

Amma gereksiz takıntı yapmışsınız. Verdim eksini. Neyse mesele sol görüşlü olmak değil ki, torpil denen şey tanıdıkla ilgili, doğru kişilerle ilişkileri olan solcu da müdür olur. AKP sınavla gelenlere müdahale edemiyor yaklaşımı da komik, isterse yarın sınavla hiç almıyorum herkesi mülakatla alacağım der, kim ne diyebilir. Sanki partiler üstü bir güç AKP'ye engel oluyor, sınavla gelenlere birşey yapmaya güçleri yetmiyor.

Normal tarayıcımdan oturum açamıyorum bir süredir, sırf eksi vermek için Safari'den oturum açıp geldim. Birşey yazmayacaktım, ilk mesajınızda eksileyenlere yaptığınız yorum yüzünden yorumumu da yazdım.

Edit: şahsi algılamayın lütfen, benim de takıntılarım var, sadece duyurunuzla ilgili hissiyatımı paylaşmak istedim.

tarayıcını açmasaydın, yorulmasaydın keşke, neyse.

işte ben de bunu anlamaya çalışmıştım. sınavla gelenlere müdahele edemiyor mu edebiliyor mu diye. sana komik geliyormuş ama komik gelmeyen cevaplar da oldu okumuşsan eğer. diğer yazdıklarınızı pek anlayamadım ama tamamen benimle ilgili.

çok teşekkürler cevap için.

sınavla müdür olmadım.

bir kamu kurumundan diğer kamu kurumuna danışman giden kıdemli danışmanım.

genelde gm seviyesinde çalıştım.

çoğu kurumu dibine kadar biliyorum.

en üst yöneticiler genelde kendilerine yakın ama illa böyle olmuyor. daire başkanı seviyesinde ise durum genelde kabiliyete göre.

Müdür hatta gmy'lere kadar solcular çoğunluk. Daha yukarısı sağ ya da sol görüşlerini gizleyen korkaklar

solculuk, sağcılık, milliyetçilik, liberallik vs. makyajdan ibaret bu ülkede. asıl sistem hemşehricilik, benim adamımcılık, nepotizm gibi ilkel feodal sosyal yapılarla yürüyor. gayet akpli bir üst düzey yönetici sırf hemşehrisi diye ateist birini müdür yapar, yapıyor. bunlar makyaj konular.

Omron

Marka Omron
Model M2 basit ve ucuzdur.
Biraz daha vereyim, birden çok kişinin önceki ölçümlerini aklında tutsun, hatta uygulaması olsun, eski ölçümleri grafik halinde bana göstersin, gün gün ne durumdayım görebileyim dersen daha komplike modellerine bakabilirsin.

omron ev sahibimin tansiyonunu çok yüksekken çok düşük gösterdi. ayarlarının bi şey olması gerekiyormuş dediler o zaman burda ama acil bize kriz durumlarında ne olursa olsun güvenmeyin dedi.

omron +1

tansiyon ölçmede ne ayarı düzgün taktıktan sonra doğru ölçer

Dr Hegeli koldan ölçmeli almıştım 8 ay kadar önce. şimdiye kadar bir sorun yaşamadık ve sonuçlardan memnunuz. amazonda 980 tl civarı

bilekten ölçen almak istiyorsan BRAUN
koldan daha prof. bişi istersen OMRON

bahane yarat katılma

katıl daha çok bilenir, umrumda değilsin havası estirir

ben olsam katılırım, ondan daha çok eğlenmeye bakarım hatta.

kutlama kısmını atlayıp pasta yemeye gidilebilir sadece

katilin ve hic bir sey olmamis gibi davranin.

İş dünyasında böyle saçma sapan şeylere kafa takılmaz. iş yerindeki insanlar bizim arkadaşlarımız da degil. umursama pastanı ye kolanı iç geç

hangi takım?

aldırma hiçbir şey olmamış gibi çalışmaya doğum günü partilerine devam et. sıra ona da gelir elbet.

dünyanın en saçma şeyi iş yerinde doğum günü kutlanması bence. takılmaya gerek yok, istediğin arkadaşların kutlamalarına katıl istemediklerine katılma. bizim şirkette pasta işini iptal edip herkese doğum günü izni veriyoruz.

Böyle bir şey yaşanmamış gibi davran. Doğum gününe katıl ve kutla. İşi işte bırak.

Böyle ucuz hareketler yapan birine böyle biri değilseniz ve onun yaptığı şekilde cevap verirseniz kaybedersiniz.

Çirkef biri değilseniz hiç bir şey olmamış gibi davranın. Görmezden gelin.

Kutlatmadı derken, kutlamaları o mu organize ediyor yoksa organize edene (muhtemelen İK) mi engel oldu? Eğer öyleyse

d) İK'ya Mobbing konusunu götür, başlarını ağrıt.

Hayır, doğum günü kutlandı ama o seni kutlamadıysa he de geç. Onun kutlamasına git, kutlama pastanı ye +1 Kutlarsan pasif-agresif anlamak yerine "istediği kıvama getirdiği bir ezik" olarak bakması ihtimali daha yüksek. Milletin ego tatmini olmaya gerek yok.

İlk durum için Mobbing'i kullanmazsan da şirketten uzaklaştırılırken elinde bir şey olmaz. En kötü ihtimalle "düşük performansından dolayı çıkarılmasını gizlemek istiyor" denir.

biseysorcaktim +1

hepsine katıl tabi boşver, çirkeflikle nereye kadar uğraşacaksın. birde niye kendini yıpratasın ki karşındakinin bilenmeleriyle. amacına ulaşmış olur. aradığı savaşı çıkarmış olursun. mis gibi pastanı ye, şerefli bir ömür dile dimdik ayrıl ordan.

cok uzun sure kadin agirlikli ama erkek egemen bir sektorde calistiktan sonra, kadin agirlikli ve egemen bir sektore gectim. is yerinizde 50+ kadar kisi varsa kadinlarin bu tarz hareketlerini gormemek, tepki vermemek ve benzer durumlarin dedikodu donmeye baslayinca "anlamam" diyip aptala yatmak ise yariyor. sizinle de mevzu yasamazlar, siz de kafanizi rahata erdirirsiniz. dogum gunu varsa gidin, usulen birkac laklak sonra ise devam zaten.

e/35

Sıkılınır
Bildik yerleri gezer oturursun. Konunun Ankara ile alakası da yok tek başına insan sıkılıyor hoş ben bunu da çoğu zaman tercih ederim ama öyle işte.

Resim ve heykel müzesine ve anne müzesine gitmiştik biz son gittiğimizde. TBMM'nin ilk binasını ziyaret edebilirsin, kaleye çıkabilirsin. Kızılay'da bira-kokorec yaparsın seviyorsan. Kızılay civarında şarap icebilecegin güzel mekanlar da var, isimlerini unuttum. Bir konser yakalayabilirsen Ankara'nın konser kitlesi sahanedir. Stand-uplar, heavy metal bar ve drag queen showlariyla da ünlü bir şehrimiz. Hava güzelse bol bol yürürsün. Şehri bilen bir arkadaşın varsa yarım gün neyin nerede olduğunu anlatabilir sana. Ankara simidi ye mutlaka. Ankara güzel yerdir, ben çok severim. İyi eğlenceler.

Ankara Kalesi'ne çıkın. Orada Anadolu Medeniyetleri Müzesi'ni muhakkak gezin. Rahmi Koç Müzesi, Erimtan, Kelime Müzesi'ni gezebilirsiniz. Bir gazozcu var oraya uğrayabilirsiniz.

ankara kalesinde napacan ya? arjantin tunalı vb takılcan yoksa çok sıkıcı bir yer. ankara arkadaşsız çekilmez.

Gün 1: Bir yerlerden metroya binip Ulus'ta in. Cumhuriyet caddesi üzerinden heykele doğru çıkarken sağda bir Mimar Kemaleddin eseri olan Ankara Palas'ı şöyle bir seyret. Sonra karşıya geçerek Birinci Meclis binasını ve bağımsızlık müzesini ziyaret et. Oradan bir müze kart satın al çünkü daha sonra lazım olacak. Müzeyi gezdikten sonra heykelin yanından geçerek doğru Hacı Bayram-ı Veli camisini ziyaret et yanındaki bir Roma kalıntısı olan Augustus tapınağı hakkında önce biraz bir şeyler oku sonra gez. Gün daha bitmedi. Çıkrıkçılar yokuşu üzerinden Anadolu Medeniyetler Müzesine ulaş ve buraya birkaç saatini ayır.

Gün 2: Bir yerlerden metroya ya da ankaraya bin ve eski adı Tandoğan olan Anadolu durağında in. Oradan Anıtkabire yürü. Aslanlı yoldan müzelerin tamamının gezilmesine kadar Anıtkabir deneyimini yaşa.

Gün 3: Metroya bin ve Kızılay'da in. Karanfil, Sakarya gibi caddelerde dolaş. Karanfil'de Dost'a gir bir kitap al eline yarım saat oku. Kocatepe'yi gez. Oradan Atakule'ye doğru Tunalı ve Cinnah caddeleri üzerinden ilerle. Atakule'de bir Ankara manzarası gördükten sonra Beykoz'da güzel bir çorba içebilirsin.

Gün 4: Metroya bin ve Kızılay'da in. Kolej üzerinden Kurtuluş parkına paralel bir şekilde yürüyerek Hamamönü'ne git. Hamamönü Ankara'nın "old town"ı. 500-1000 yıl önce yapılmış 8-10 tane cami var. Taceddin Dergah'ı ve Mehmet Akif Ersoy'un yaşamış olduğu evi ziyaret ettikten herhangi bir yerde bir kahve içebilirsin. Oradan Ulucanlar Cezaevi müzesine yürü ve müzeyi gez.

Gün 5: Dinlen. Hala enerjin varsa CerModern çağdaş sanatlar müzesi, Rahmi Koç müzesi, Ankara kalesi alternatiflerini değerlendirebilirsin. Doğa istiyorsan Eymir'e gidip bisiklet kiralayıp göl etrafında bir tur atabilirsin.

eskiden 3 ay kadar ankara'da kalmıştım.kızılay kuğulu park ve necati bey caddesinde dolaşıp kitapçıları gezmiştim.o dönemde aşırı büyük kitapevleri ve kitap grupları sohbetleri oluyordu ve ankaralılar kitaplara çok düşkündü. yakın zamanda gittiğimde aynı atmosferi bulamadım malesef .
yine de oralarda gezebilirsin @but that was just a dream çok güzel anlatmış .

kale ve cevresi
ulucanlar cezaevi muzesi
hacibayram
itfaiye meydani ve cikrikcilar carsisi
anadolu medeniyetleri muzesi
resim heykel ve etnografya muzeleri
rahmi koc ve erimtan muzeleri
cer modern
anitkabir
tunali, bahceli, kizilay
ankaranin sokaklarinda dolasmak keyiflidir ayrica sakindir de.
kugulu park, guven park, kurtulus parki, genclik parki, botanik parki.
1nci ve 2nci meclisler - karsisinda ankara palas.

sonuc olarak, gezecek insan illa ki bir seyler bulur. vakit ve bilet varsa bir aksam devlet opera balesi ya da ankara devlet tiyatrosunun bir temsiline mutlaka gidilmeli.

hacı bayram'da cuma namazı kılın. erkekler bit pazarını çok seviyorlar oranın. erken bir saatte gidin ama, enteresan şeyler çıkabiliyormuş. eymir'de bisiklet sürün.

ve sakın ama sakın avm'lerde yemek yemeyin. 3 fazla verin özel bir yerde yiyin.

birde sezgice diye fırını instagram övmüşler ama aşırı pahalıydı ve kalitesi de iyi değildi.

tekrar gidersem eğer fırın gezcem. işi gücü bırakıp o fırın senin bu fırın benim fink atacağım.

Bir tişörte bu kadar anlam yüklediyseniz onu alan kişiye karşı da içinizde hala bir şeyler var demektir bana göre. Normal halükarda bir kaç yıl geçmiş üzerinden, üstelik bir ihtimal evliliğe doğru giden ilişkiniz varmış. Eskilerin adı üstünde eski kalması ve sizinle olmaması gerekirdi.

Ölmüş gibi oldu ya, hatirasina saygi :)

Bana yeni sevgilim eski sevgilimin şeylerini attırmıştı. Helal olsun kıza. Ağzıma sça sça yola getirdi. At gitsin.

Yardım dolabına atınız :) birinin mutluluğu olur

Eğer içinizde bir yerde hâlâ yeniden birleşme umudu olmadığına eminseniz, aklıma tek sebep geliyor:

Yaşanmışlığınız çok. Şu an durduğunuz yerde çok farklı kişiler oldunuz belki ama eski güzel günler sizde derin izler bırakmış. @abuzer’in dediği gibi, ilişkinizin ölümünü kabullenmişsiniz ancak yasını tutuyorsunuz. Atmayın. Kafaya da takmayın. Zamanı gelince ya giyeceksiniz, ya atacaksınız…

Yeni iliskim var evlilige gidiyor diyorsun...eski sevgilinin hediyesi tshirt diyorsun... Sentimental bir degeri de yok. Abicim ya kullan ya toz bezi falan yap.

Sen simdi o tshirti alip, gidip cope atsan hafiflersin :) Harika hissedersin. Tum problem cozulur. Tekrar bir sey dusunmek ya da hissetmek zorunda kalmazsin.

abi çünkü onu hatırlatıyor sana ve hatırladıkça atamıyorsun. ölen kişinin eşyalarını kaldırırlar orta yerden görüp üzülmesin yakınları diye. bana yolla tutacak yapayım ondan. pamuklu mu?

Hediyesi paketi bile açılmadan kenara atılan sevgilinin emeğine üzülen sadece ben miyim:'(

Bir ihtiyaç sahibine verirdim +1

Eski sevgiline karşı hislerin olmasaydı ve hala bir ihtimali düşünmeseydin atardın. Şu hali ile şu anki sevgiline üzüldüm açıkçası. Eğer tişörtü üzerine anlam yüklemeden kullanıyor olsaydın (yıprandığı halde atmamak gibi durum dışında) bence atmana gerek yoktu. Bence üstüne başka bir anlam yükle ve ihtiyacı olan birine ver. Sonra da ya o sayfayı kapat ya da şimdiki sevgilinle vedalaşıp tekrar dene. Bu kopamama sağlıklı değil.

Nereye kadar saklamayı düşünüyorsun? Diyelim ki şu anda hayatında olan kişiyle evlendin, çocuğun oldu ve 10 sene geçti, hâlâ tutacak mısın?

Bir şekilde vedalaşman lazım. İhtiyaç sahibi birini bulamıyorsan bir poşete koy ve çöpün yakınlarındaki yüksek bir yere as. İllaki gelen geçen birisi alır.

Ben de ilk kız arkadaşımdan ayrıldığımda dünyam başıma yıkılmıştı. Bende fotoğrafları vardı (basılı ).. Arada sırada çıkarır bakar ağlardım. Sonra bir gün fotoğrafları aldım evden çıktım, boş bir araziye gidip hepsini yaktım. Çok iyi geldi. Vedalaşmayı ve kafamda bitirmeyi bu şekilde sağlayabildim.

Çok ayrıntıya girmek istemiyorum ama o iş bitti. Ben bitirdim zamanında. Karşı da kabullendi. Ben de kabullendim. Çok özel ve güzel şeyler yaşadık ama dediğiniz gibi hayat bizi bambaşka kişiler yaptı. Bugün tekrar birlikte olsak kavgasız geçinemeyiz. Evlensek ertesi yıla kalmadan boşanırız. Şu an da çoooook farklı hayatlar yaşıyoruz. İnanınki inatla incinmişlikle yazmıyorum. Ortaokulda masum duygularla başlayan ve lise, üniversite, askerlik vesaire bir çok badireyi atlatmış bir ilişkiydi. Çoğu yönden birbirimizin ilkiydik. Fakat çok farklı insanlara evrildik. Gündelik hayatta çok şey var kullandığım onun hediiyesi. Problem olmuyor. Ama orada açılmamış duran o son tişört bende tarifi zor bir huzursuzluk, üzüntü yaratıyor. Belkide ben pes etmişken onun çabalamasının hatırası olmasından doğan vicdan azabı.

unutamamışsınız, hala bi umut var içinizde.

olur da dönerse bak senin hediyen diyeceksiniz içinizde.

veya ben ne bileyim. milyon varyasyon olabilir :)

Yaklaşık dört ay önce, bu nedenle üç yıllık ilişkimi bitirdim. Başta geçmişine saygı duyduğum için eski hatıralarını sorun etmedim. Ancak zamanla onu gerçekten unutamadığını fark ettiğim bazı olaylar yaşandı ve ayrıldık. Ayrılıktan birkaç hafta sonra ise onunla yeniden iletişime geçtiğini, yani geri dönmeye çalıştığını öğrendim. Anlayacağın yukarıdaki kuşkucu arkadaşlara hak vermemek elde değil. Kısacası şunu söylemek istiyorum: eğer şu anki sevgiline gerçekten değer veriyorsan, elinde geçmişe ait ne varsa hediyeler, fotoğraflar, mesajlar hepsinden kurtulmalısın. Aksi halde farkında olmadan bir başkasına büyük bir kötülük yapmış oluyorsun.

"atamıyorum" çok acizce bir bahane. Koliye girmiş bir şekilde falan, kendini kandırıyorsun biraz.

çöpe at. atamıyorsan kendini sorgula şimdiki sevgiline de haksızlık etme.

minik yorum, beğeni falan da atma, sana mı kaldı bunları yapmak?

aynı şeyi şimdiki sevgilinin yaptığını düşün. empati yapın biraz

cevabı basit. unutamamışsın ve hala seviyorsun. hissizleştiğin an atarsın.

Umarım aynılarını yaşarsınız. Bir de evliliğe gidiyor denmiş. Nefret ediyorum sizin gibilerden. Ne istediğini bilmeyen, bırak hayatındaki kişiye kendine bile dürüst olamayan kim varsa layığını bulur umarım.

@iggy pop ne bu şiddet bu celal!

@herkes
Ya unutamayacağım tabi. Ömrümün yarısından çoğu -ama uzakta ama yakında- beraber geçti. Hatıralarımın yarısının içinde o da var. Hayatımın yarısını silememki ama bitti işte. Ne yapayım? Öldü ilişki. Ölüye yıllarca kalp masajı yapılmazki. Napayım? Kalan ömrümde niye yalnız kalayım? Şu anki kız arkadaşımla iki yılı aşkındır çok güzel şeyler yaşıyoruz. Sorun geri dönmek istemem değil. Bazışeylerin dönüşü olmaz hayatta. Şu anki kız arkadaşıma fiziksel, duygusal, direk, dolaylı bir ihanetim de olmadı. Eksi sevgilimleyse ayrılalı beri hiçbir defa bi kere bile içimden "keşke yeniden birlikte olsak" diye geçirmedim. Ayrılık acısı çok yaşadım. Yalnızlık acısı yaşadım. Ama dönüp birleşmek istemedim tekrar. İstemiyorum da. Sadece keşke o tişört bana hiç gelmeseydi. Anlatması zor.

Gereksiz ek bilgiler: Ailelerimiz ilişkimize karşı değildi. Kimse bizi zorla ayırmadı. Önce o hata yaptı. Ben affetmedim. Ben ayrıldım. Zamanla oda kabullendi. Benden sonra iki ilişkisi oldu en az instagramdan gördüğüm kadarıyla.

Bunun doğrudan karşılık beklemekle ilgisi yok. İnsanlara iyilik yapmak istediğinde, bunu senin görevin olarak görmediğinden emin ol. İyilik yapıyorsan önce sadece kendin için yapmalısın çünkü iyilik iyidir. Eğer iyiliği yapmadan önce aklına bir karşılık beklemek geliyorsa o zaman sorunu kendinde arayabilirsin.

zaten senin her gün bol bol poğaçayla geldiğini biliyorlarsa abi sen de poğaça ister misin diye niye sorsunlar

@nahtoderfahrung: yukarıda "bu arkadaşlar erken geldiklerinde" diye belirtmiştim, mesaj diye bir iletişim şekli de var :)

tam olarak bu düşünce karşılık beklentisi düşüncesi. ben onlara alıyorum onlarda bana almalı beklentisi içindesin.
düğünde takı takmaylada aynı ben onların düğününe gittim tam taktık oda bana tam takmalı veya ben arkadaşımın doğum gününde hediye aldım oda bana almalı veya arkadaşımın babasının cenazesine gittim oda benimkine gitmeli hep bir yaptığı işin karşılığını bekleme beklentisi.

Abi sen davarlarla çalışıyormuşsun. Senin hislerin normal.

Sahipsin, sadece samimiyetin sınanıyor. Hani altını içindeki bakırdan ayırmak için yakarlarmış ya, iç dünyandaki bu sorgulama senin samimiyet hissini yakıyor, geriye ne kaldığını görmeni bekliyor kalbin. Bu anlamda kendine dikkat ediyorsun demek ki, güzel bir şey. Evet böyle düşünmek olayı samimiyetten uzaklaştırıyor ama sana bir rehber oluşturuyor bu durum, görmen ve birini seçmen kolaylaşıyor, öyle anladım. İç yolculuğun çok güzel 🌷

herkese olur bence. evet ikram yapıyoruz, arabımıza alıyoruz ve ben bunu Allah için yaptım, zordaki birine yardım ettim diyorum hafiflik hissediyorum. ama o beni yağmurda gördüğü halde arabasına almazsa içimden sövüyorum, yaptığım iyiliği içimden defalarca yüzünü vuruyorum ve başka yaptığı tüm çirkinlikleriniyüzeye çıkarasım geliyor. hele bunu birde bunu toplumun içinde yapsaa. ohooo

benim böyle bir not defterim var iç sesim diye. gerçekten orda işler çok karışık olabiliyor siz de tutun bir tane.

çünkü bozuluyoruz.

Düşüncen normal.

sana "m e b, fırına gidiyorum, bir şey ister misin?" diyen yoksa işte burada "mütekabiliyet esasları " devreye girmeli.

Temelde insani esaslarla değil, para kazanma için insanların bir araya geldiği yerlerden biridir iş yerleri. Bazı istisnalar dışında, samimi veya kalpten desteğe dayalı yakınlıklar pek olmuyor.
O nedenle "iş arkadaşı " kavramının yerine "iş yerinden biri " ifadesini kullanmak daha doğrusu benim için .

Bazen iş dışında içimden gelir kimi arkadaşları dışarıda çay vs. içmeye çağırırım. Maksat sohbet vs. İşleri vardır gelemeyeceklerini söylerler. Bunu anlarım ama davet etme sırası onlara geçmiştir. Bakıyorum bunu pek düşünen yok gibi .

Yine denk geldiğim hususlardan biri de klasik olarak biri diğerine "hanımı da al bize de bir gün gelin " ifadesi kadar saçma bir şey yok . Görünüşte misafirperverlik gibi görünse de
gerçekte öyle değil.
Abicim o hanımını yanına almasın sen de hanımı komşuya veya anne babasına gönder bir zahmet. Bizzat kendin o arkadaşına bir çay demle. Elin kolun bi zahmet arkadaşın için çalışsın. Pasta poğaça yapamazsın ama kaseye de biraz çerez koymayı unutma..
değil mi ama ?
Bir buluşma , ziyaret yapılacaksa, yakınlık gösterilecese kadınları bahane etmeyelim.

Önceleri ve hala var olan köylü şehirli (veya burjuva) ayrımının yanısıra, işyerlerinde de kadrolu /sözleşmeli / geçici işçi gibi hindistan'ın dışında ama toplum içinde gelişen, kendimize özgü kast sisteminde bu gruba mensup olanlar arasındaki iletişim dili , yakınlıklar da genelde bu çerçevede gelişiyor.

Çevrendekileri uzaktan izlemeye devam et, gerçekte ne sebepten yakın olduklarını anlamaya çalış. Belki biri diğerinin aracına biniyordur işe gelip giderken ona poğaca belki yemek ikramı düşünmüştür. Bu haklı anlaşılabilir bir durum yerine göre .
Belki bir başkası karşı cinse yakınlık tavırları sergiliyordur ikramlarıyla.
Bir başkası ise diğerinin sayesinde iş yerinde bazı avantajlar elde etmiştir. Bu nedenle yediği içtiği ondan ayrı gitmez.

Birlikte çalıştığınız insanlar hödük.
Hislerinizin karşılık beklemekle bir ilgisi yok. İnsan nezaketen ve sadece lafta kalacak bile olsa "Bir gün de poğaçalar benden olsun." veya "Kahve ısmarlayayım bi ara." gibi bir jest yapmalı.

acikcasi tam olarak anlattiginiz gibiyse ben de karsilik bekleyerek bir sey yapmadiginizi dusunuyorum, en azindan ilk etapta boyle baslamamissiniz, insanliginizdan almissiniz ve bence arada bir karsi tarafin da sizi dusunmesini beklemek ve bunu gormediginde kirilmak gayet insanca geldi bana. sadece ilk almaya basladiginizda karsilik beklemeden aldiginizdan emin olun (kendiniz icin) onun disinda karsi taraf(lar) tarafindan hic gozetilmediginizi gordugunuzde kirilmak cok insanca bence.

sen iyiliği görev edinip kendin beklenti oluşturmuşsun. alma başkan boş ver kimse senin istediğin gibi olmayacak.

Uzun uzun yazamayacağım haklı olduğunu düşünüyorum

ben fazla direkt bir insanım galiba, böyle düşünmek yerine muhatabı kişiye sorarım “gidiyorsan bana da sorabilirsin” diye. haklısın ama fazla düşünüyorsun, kendi hayatını zorlaştırırsın en fazla.

beklentiye girmen doğru mu değil mi bilmiyorum ama ben olsam ben de girerdim sanırım. üzülürdüm içten içe bana neden teklif etmiyolar diye.

seni sevmiyorlar. millete fazladan poğaca alma işini bırak. bir yere giderken sormayı da. kafanda da bu tür düşünceler bir daha olmaz. iyilik yaptığınla kal hayatına kaldığın yerden devam.

Samimiyetim olmayan bir iş arkadaşım bana ikide bir poğaça ya da başka bir şey ikram etse almaktan kaçınırım. Çünkü bilirim ki o ikram hesabıma borç olarak kaydedilecek. Ki siz de inanmak istemeseniz de aynen böyle yapmışsınız. Durduk yere üzerimde manevi bir borç yükü birikeceğine poğaçamı gider kendim alırım. Bu tip gizli borçlar birikip ileride mutlaka alakasız gibi görünen başka sorunlara yol açar.

Başka açıdan bakalım: Siz herkese ikram dağıtmaktan hoşlanıyor olabilirsiniz. Bense paylaşımları daha küçük ve samimi gördüğüm kişilerle yapmayı tercih ediyor olabilirim. O sizin tarzınız, sizin yaşam şekliniz, bu da benimki. Şimdi soru şu: Neden ben sizin yaşam tarzınıza uymak zorundayım?

"karşılık beklemeden insanlara yardım etme erdemine sahip değil miyim acaba?" sorunuza cevap:
Değilsiniz ama zaten bu erdeme gerçekten sahip olmak herkesin harcı değil. Muhtemelen şu soru altında görüş paylaşan hiçbirimiz bu erdeme sahip değiliz.

hayat bu kadar uzun değil.

sizi rahatsız ediyor belli. yapmayın kurtulun.

zaten poğaça yemek nedir? çok sağlıksız. yakında mide gidecek. gitmese bile göbek gelecek.

meyveli yoğurt, balkabağı tatlısı tam mevsimi. muhallebisini de yapıyorlar.

çizkek i süzme yoğurtla yapıyorlar aynı oluyor. labne den daha sağlıklı.

Bitter çikolata.
Yulaflı fındıklı kurabiye (tam buğday unlu).
Hurmalı enerji topları (hurma + kakao + ceviz) (lifli, doğal tatlılık).

Hepsi tatlı hissi verir ama “şeker koması” yaşatmaz

Yapabilirsen kuruyemiş, yağlı tohumlar yani. Kavrulmamış olursa daha da sağlıklı ama pahalıya patlar mı bilemedim, tatlı götürmekle aynı olur belki.

ben hurmanın içine ceviz koyuyorum (cevizli tatlıları hep daha çok sevmişimdir) ve tok tutuyor, şeker ihtiyacını da abartmadıkça sağlıklı olarak karşılıyor(dur bence). tavsiye ederim.

Gün Kurusu Malatya Kayısısı ve ceviz içi. Hediye/İkram olarak da garip kaçmaz. İnternette çok satılıyor kayısı tepsileri. Misal: www.hepsiburada.com

incirle yapıyan tüm tatlılarda güzel, incirle kurabiye içinde ceviz de var, incir uyutması şişirmesi. ama incir bayan bir kuruyemiş. pek sevmem

meditasyon?

Havalar bozuk olsun ne olacak. Hatta bence yürüyüşlerin en güzeli geceleyin hafif hafif yağmur yağarken.

Bence yorum yapmak zor. Ama anksiyete gibi duruyor.

Takma kafana, her şey olacağını varır gibi tavsiyeler “bi sus artık” dememek yerine kullanılıyor.

Yılların eskitemediği bir ruh hastası olarak konuşmanın en faydalı çare olduğunu düşünüyorum. Kullanmadığım ilaç kalmadı, ama psikiyatrist ile konuştuğumda rahatlıyorum.

Benimde tavsiye edeceğim, önce bir psikoloğa görünmek olurdu.

Bana da yakınan arkadaşlarım oluyor, ve bazen problem öyle bir noktaya geliyor ki yapılabilecek/denilebilecek hiçbir şey olmuyor. Bu durumda da şu iki sihirli kelimeyi kullanıyorum: geçmiş olsun.

Plaka konusunda planın ne? Hoşlandığın kızın baş harfi değildir inşallah. A olmasa, B olsa ne değişecek? Bunu düşün. Para kolay kazanılmıyor. Bir gün bir önemi kalmayacak şeylere para saçmaya gerek yok bence. Para harcamak stresi azaltma yolu olarak seçilebilir ama bunun sonuçları her şeyi daha kötü yapabilir. Stres için yüzme tavsiye ederim. Ağır bir spor değil.

Tanıdık memur aracı sokma + 2 kilo baklava ile bir şans denicem.

Kendi ismimi soyismimi sessiz harflerle yaptırıcam

ben de öyleydim.
bir sıkıntı çıkınca yerle bir oluyordum.
genel bir gerginlik vardı.
böyle bir engellenmişlik duygusu.
tatminsizlik duygusu vardı.
geçmesi yıllar sürdü.
hayat biraz patakladı.
pataklanmadan geçebilirmiydi:
evet, destek olan insanlar olsaydı,
toksik insanalrdan korunabilseydim olurdu.

Hayatta her şeyin dört dörtlük olamayacağını anlayınca bunları yönetebiliyorsun bence. En azından bende öyle oldu. Araba alman çok güzel bir şey ama sırf istediğin plaka olmazsa diye araba almaktan soğumak tamamen mükemmeliyetçiliğinden kaynaklanıyor olsa gerek. Belki bu huyunu törpülersen bazı kaygılarından otomatikman arınabilirsin.

Kendi başına kaldığın bir zaman bu konuyu düşün ve kendi iç dünyana "buna ihtiyaç mı duyuyorum, bundan ne fayda sağlıyorum" diye sor. Çünkü bu geliştirilmiş bir savunma mekanizmasına benziyor, gerçekten öyleyse iç dünyan bu söylediğim sorulara bir şekilde cevap verir. Meditatif bir şekilde sorarsan cevabı daha kısa sürede alacağını düşünüyorum.

Ayrıca harf seçmenin bedelinin 50 bin lira olması hakkında ben şahsen sinirlenirim, sen iyi sinirlenmemişsin yine. Benden iyisin bu konuda.

geçmişte düzenli spor yapan çabuk toparlıyor.

capilot şöyle yanıt verdi:


Evet, kondisyonunuz geçici olarak düşmüş olabilir ve düzenli egzersizle eski seviyenize rahatlıkla dönebilirsiniz. Vücudun alıştığı fiziksel aktiviteye ara vermek, dayanıklılığı ve performansı etkileyebilir ama bu durum geri çevrilebilir.

🧠 Kondisyon Neden Düşer?

Uzun süre hareketsiz kalmak: Kaslar ve kardiyovasküler sistem eski performansını kaybedebilir.

Düzensiz egzersiz: Vücut adaptasyonunu kaybeder, bu da nefes darlığı ve kas ağrılarıyla kendini gösterir.

Yaşam tarzı değişiklikleri: Uyku, beslenme, stres gibi faktörler de kondisyonu etkileyebilir.

💪 Kondisyonu Nasıl Geri Kazanırsınız?

Düzenli yürüyüşe geri dönün: Haftada en az 3 gün 30-60 dakika yürüyüşle başlayın.

Kademeli artırın: İlk günlerde zorlanmanız normal. Süreyi ve tempoyu yavaş yavaş artırın.

Isınma ve soğuma: Egzersiz öncesi ve sonrası 5-10 dakikalık hafif hareketler kasları korur.

Beslenme ve su tüketimi: Enerji seviyenizi destekler, toparlanmayı hızlandırır.

Uyku düzeni: Kas onarımı ve genel zindelik için kritik.

🏃‍♀️ Ne Zaman Eski Formunuza Dönersiniz?

Genellikle 2-4 hafta içinde düzenli egzersizle belirgin bir iyileşme görülür. Vücudunuzun adaptasyon hızı kişisel olsa da, sabırlı ve istikrarlı olursanız eski rahatlığınıza kavuşmanız çok mümkün.

Eskiden 1 saat yürüyüşte yorulmayıp ara verdikten sonra yorulmanın temel nedeni oksijen kapasitenin (Vo2Max) düşmesidir; önceden 1 saat yürüdüğünde oksijen kapasiten 5 birimken ara verdikten sonra bu 2 birime düşebilir, o zaman da dokulara yeteri kadar olsijen taşınamaz ve buna bağlı olarak da yeteri kadar enerji üretemediğin için daha çabuk yorulursun ama düzenli yürüyüşlerle bunu yine eski seviyesine ve üstüne çekebilirsin.

tabii ki edersin. ben aktif spor yapmıyorum, poğaça hamuru gibiyim. buraya ilk geldiğimde ev yokuşun sonunda olduğu için inanılmaz zorlanıyordum. nefes alamıyorum, dizlerim titriyor, bel zaten bitik vs. kendimi zor atıyordum kapıya. bir süre sonra aynı yolu aynı hızda bu sefer sigara içerek nefes nefese kalmadan çıkacak noktaya geldim. karl marx'ın da söylediği gibi NE VERİRSEN ELİNLE, O GELİR SENİNLE. vücut normal koşullarda (bir hastalık vs yoksa) hemen her şeye alışma ve uyum sağlama eğiliminde. yatınca kalkmıyor, kalktığı zaman da tam kalkıyor.

Gelmedik, hakedene yapıştırıyoruz.

Sebepsiz guldum yalniz bu soruya ve yorumuna, harika olmus o zaman. Benim icin pek bir sey degistigini soyleyemem ama

10 kişinin düzenli olarak kullandığı, bunlardan sekizinin birbirini bir kaşık suda boğma potansiyelinin olduğu bir sitede ne gereği vardı diye düşünmeden edemiyorum.

Eksileyecek adam seni kafaya almışsa her türlü eksiliyor ya. Niye onlar için kendimi kasayım.

Şimdi eksileyin beni çırpı bacaklı kin yumakları. :)

@aurora belki bir gun sadece 10 kisi takilmaz bu sitede diye geldi tum yenilikler.

İşte girişimcilik budur, arkandanım @compu. Bana yalaka diyecek olan olursa o kadar kisisel gelişmedim, kufrederim

@compu 500 yillik kullanici olarak, compu'nun artik boyle bir yaklasimi benimsemesi gercekten gozlerimi yasartiyor. Bence buranin da, eksi sozluk veya reddit olmasa dahi, ciddi bir potansiyeli vardi.

Konuyla alakasiz oldu, silinebilir ama yazayim istedim.

Biz de mallık düzeyindeki sadakatimizle sitenin gelişimine katkı sagladiysak mutlu olacağım

Ben eskiden de düzgündüm, aynen devam.

Ağzı bozuk tipleri tiplefi uçurup adam akıllı kitleyi bırakırsanız, 10 kişi kalmaz sitede.

Aynı şekilde yazmaya devam ediyorum. Yalniz ben mesaj atma butonunu bulamadım hâlâ. Mesela bir duyuruya cevap yazana mesaj atmak istersek nasil atıyoruz? Ben eski usul mesajlara gidip kişinin nickini yazıyorum.

Soru sormasını, yazı yazmasını bilmeyen embesillire ceza verilmeyip kinaye, ironi, taşlama yapan cevaplara ceza (silme, eksileme vb) olduğu sürece, kendimize bakmadan karşımızdakine bam bam bam. Allah ne verdiyse.

en ufak değişim olmadı, bildiğim gibi devam.

@amaranta:
ibb.co

Compu sırf sana yazmak için giriş yaptım :)

“Belki bir gün 10 kişi takılmaz diye yenilik yaptık” demişsin. Zamanında angelusu şutlasaydın bu zamanlara gelmezdik. sana mail bile attım angelus haklı dedin :)

Eminim birçok kişi de yazmıştır.

Soruya cevap olarak aurora +1 diyorum.

yoo beni de hiç sevmeyenler var biliyorum ama ben özellikle, bilerek, inadına vs. gıcık olmak veya olay çıkarmak için uğraşmadım hiçbir zaman zaten. yazdığımı beğenmeyen olursa ya da "ulan yine mi bu oç1!!" deyip hususi beni görünce eksiyi basarsa bassın sorun değil. insan şuncacık platformda bile olsa artı görmek, hürmet görmek, sevmek ve sevilmek, çiçek neyin koklamak ister tabii ama o kadar da mühim bir konu değil bunu yapsınlar diye kendimizi bozacak değiliz. yaptığımız şey zaten en fazla ayrıl coco demek, spor önermek diğer türlü yapsak artılayacaklar mı? artıladılar diyelim, bize ne faydası var ki?

ha ucunda gerçekten bi şey olsa kendimi bozarım yanlış anlamayın ama yok yani şimdi şunu eksi yağmuruna tutsanız ne, artı verseniz ne?

sifir etki, devamke.

evet retrospektif olarak bakinca angelustun yaptigi tum hareketler eksi duyuru kurallarina uyuyordu, ama uyuyor olmasina ragmen o kadar agresif bir sekilde moderasyon yapmamaliydi, veya biz ona izin vermemeliydik.

Eksi Duyuru'ya belli bir donemde 2-3 yil belki 10 kere login olmusumdur, sitede ne olup bittigini takip edememistim. simdiki moderasyon gercekten silinmesi gereken seyler disinda pek bir sey yapmamalilar. bunu konusuyoruz aramizda zaten.

@compu, ben angelus yüzünden bıraktım burayı. Aktif hesabımı salak bi sebeple banladı, ki benim o hesapla bu sitede güvenlik açıklarını falan bulup seninle konuşup çözmüşlüğüm bile vardı. Sözlük yerine burada takılıyordum daha çok, binlerce mesajım vardı.

Bu yedek hesabımla hiç kullanmıyorum, bununla sıfırdan başlamayı da düşünmüyorum artık. Angelus siteyi yok etti resmen.

Dişlerim karıncalanıp titremeye başlıyor, midem ağrıyor daha sonra tansiyonum düşüyor. Panik atak gibi bir şey yaşıyorum stres durumlarında. Ama bu stres bir kavga vbden değil de mesela 15dk sonra misafir gelecek ve ben 5 çeşit yemek yetiştirmeye çalışıyorum gibi ekstrem durumlarda oluyor.
Mutfakta çalışırken staj dönemimde olmuştu bir kaç kez :(

Saçta beyaz çıkıyor.

sizinki çok fenaymış. birde kusarsam iyice çıkmaza girerim. üzüldüğüm zaman niye üzüldüğüme odaklanıyorum ve sonra onu gidermeye çalışıyorum.

@bir sıcak el istifra çok sorun değil de, sırt ağrısından geberiyorum.

“Düşünce Gücüyle Tedavi” kitabına göre sırt ağrısı, kişinin duygusal ve zihinsel yükler taşımasıyla ilişkilendirilir. Özellikle destek eksikliği, maddi kaygılar ve geçmişe tutunma gibi düşünce kalıpları sırt ağrısına neden olabilir.

Üst sırt ağrısı: Sevgi eksikliği, duygusal destek alamama, suçluluk duygusu.

Orta sırt ağrısı: Geçmişte yaşanan olaylara takılı kalma, geçmişin yükünü taşıma. Affedememe ve geçmişi bırakmama eğilimi.

Alt sırt ağrısı: Maddi kaygılar, para ve güvenlik endişeleri. “Yarın ne olacak?” gibi düşüncelerle yaşanan stres.


bu tür ağrılarla başa çıkmak için şu cümleleri önerir.

“Hayat beni her zaman destekliyor. İhtiyacım olan her şey bana kolaylıkla gelir.”

“Hayatın akışına güveniyorum. Her şey benim iyiliğim için gerçekleşiyor.”

“Geçmişi sevgiyle bırakıyorum. Şimdiye odaklanıyorum.”

“Maddi kaynaklar bana kolaylıkla ve bollukla gelir.”

“Kendimi affediyorum ve özgür bırakıyorum. Hafifliğe izin veriyorum.”

“İçimdeki sevgi ve güvenle ilerliyorum. Her şey yolunda.”

Valla tam kürek kemiklerimin oraları kulunç dedikleri şey çıkıyor bi anda.

belimden omurilik boyunca değişik duygular yukarıya hücum ediyor. bunu "elektrik" gibi tarif edebilirim. şimşek hızıyla bir kroşe vursam sanki rahatlayacakmış gibi oluyorum. kendime engel olmasam joker soğuk kanlılığıyla doom müziği açar, mortal kombat gibi fatality yaparım. bir nevi berserker rage ama daha sistemli, daha metodolojik. insanları sinematik bir şekilde duvarın önünden sokup arkasından çıkartsam, "first blood, double kill, triple kill, monster kill" seslerini kendi kulaklarımla şaşırmam.
üzüldüğümdeyse karım junior vücudumun parçası değilmiş gibi oluyor. bundan gizliden gizliye zevk alıyorum.

Seboreik dermatit coşuyor. Onun dışında pek bir şey yok.

Üzülünce ya da sinirlenince nedenine bakılmaksızın sistem kortizol salgılar, kana kortizol salındığında fizyolojik olarak bazı tepkimeler meydana gelir mesela damarlar genişler kan akışı/debisi ve sıvı hacmi artıp tansiyonun yükselmesine ve buna bağlı semptomlar yaşanmasına neden olur ya da kortizol sonrası salgılanan adrenalin sinir sistemini yoğun şekilde uyardığı için anksiyeteye neden olur, bir sendroma bağlı olarak böyle bir problem yaşanıyorsa uzun vadede bağışıklık baskılanması nedeniyle bağışıklığa bağlı hastalık yaşanır ya da kortizol proteinlerden enerji ürettiği için kas kaybı ve kas kaybına bağlı olarak yine bağışıklığın zatıflamasına bağlı problemler yaşanır, bunlar hep sinir stres kaynaklı kortizol salınımına bağlı gerçekleşen olaylar, akut ya da kronik duruma göre sorun az ya da çok kendisini hissettirir.

@logsitic o ne hocam?

benim uykularim kaciyor. gece birde, ikide, ücte uyanip sabaha kadar uyuyamiyorum.

Daha çok bilindik düz baş ağrısı oluyor.
bazen deride kaşıntı olabiliyor. (yani logisticsmanager'ın teknik olarak dediği gibi)

Aşırı stres yükü migrenimi tetikliyor.

Uykusuzluk çekiyorum genelde. Son üç aydır saat 3-4 gibi uyanıyorum sebepsiz yere, sonra da uyuyabilirsem kendimi şanslı hissediyorum. Nereye kadar yürüyeceğiz bu yolu onu da bilmiyorum.

Anlımda egzama. Anlım kızarıyor, kabarıyor.

Üşüme, hava çok iyi bile olsa üşmeye başlıyorum.

İştahsızlık/ mide bulantısı. Hiçbir şey yiyemiyorum, yesem de kusmaya başlıyorum.

Hepsi olmuyor tabii. Ne kadar stres yaptığıma göre. Üşümeyi hep yaşarım, diğer ikisi ağır strese girdiğimde genelde. Özellikle egzama. Hatta bir ara o kadar ileriydi ki bacağımda sivilceler çıkmıştı bir sürü. Bunu bir kere yaşadım.

Zor

@konusma ben konusuyorum daha bitirmedim+1
Uykularım kaçıyor.

Direkt midem kilitleniyor. Korkunç bir yaz geçirdim ve 1 ayda 6 kilo verdim. Sporcuyum, zaten kilom yoktu, bildiğin eridim. Şimdi o yağ kaybetme durumunu avantaja çeviriyorum antrenmanla.

@bir sıcak el... Bu arada mutluyken de midem kilitlenir. Kitaba göre Bunun sebebi nedir?

@gobekliraki; cilt hastalığı. Özellikle stresle beraber coşuyor. Dermatolog bir şampuan, bir lityumlu krem verdi bir de zen olacaksin, tatile falan çık git Türkiye'ye stresi bırak dedi. Öyle garip bir hastalık.

Bu saydıklarınızın hepsi +evdeki bitkilerin saksı değişimi, budaması, gübrelemesi vs. Bitki işleri olmayınca oturup makale, katalog falan tarıyorum bir iki saat.

Örneğin bugün bir bitkinin saksısını değiştirdim, şimdi birazdan alışverişe çıkacağız. Haftaya da arkadaşları çağırıp evde yemek yapıp takılalım diyoruz. Öbür hafta da ormana bir gitmek istiyorum kış girmeden. Sonbaharda güzel oluyor, bakalım.

Çocukla vakip geçirme olarak değişiyor hava güzelse dışarıda kötü ise ev yada kapalı alanda beraber vakit geçiriyoruz

dışarda kapalı bir hava var. bulutlar sulanıyor, ben sulanıyorum, hüzünlü de bir şarkı açtım. soğuk havalarda sıcak evde pineklemesi ne hoş. ama camdaki teyze olmak için daha erken olduğunu düşündüm. şimdi waffle yapıp arkadaşıma kahve sürprizi yapacağım. bitirmem gereken bir kitap var, bir yandan da onu mu bitirsem diye düşünüyorum. aslında festivale gidecektik bugün adam da kırıtıp duruyor, bir gidelim bir gitmeyelim. keşke duyuruda bir sürü soru sorulsa da hepsine cevap versem. en güzeli, biraz daha yağmur havasını içime çekmek.

ben cuma günleri calismadigim icin isleri genelde cumadan bitiriyorum. benim esim gidiyor kiliseye. eger beraber kutlamamizi gerektiren bir bayram falan degilse ben gitmiyorum, evde takiliyorum. biraz is yapiyorum. yatagi kapat, camasir at, vs. bazen cuma gününden bir yerlere kaciyoruz. eger evde oldugumuz haftasonuysa her zaman dogada yürüyüse cikiyoruz. kar bile yagsa cikiyoruz. dogada yürüyüse hatta her gün cikiyoruz :) es gibt kein schlechtes wetter, nur schlechte kleidung (kötü hava diye bir sey yok, kötü kiyafet var) diye bir motto var, sahiden öyle büyümüs, evde de aynen bu motto uygulaniyor. sonra genelde hobilerimizle ilgileniyoruz. ben igne isi yapiyorum, o satranc falan oynuyor. genelde arkadas bulusmalarini cumartesi gününe kadar hallediyoruz, pazar günü sahiden aile olarak vakit gecirme günümüz.

Bugünkü derslerimi iptal ettim, iyice bir dinlenmek istiyorum. Akşama da annemlere gidicem. Çalışmıyorsam hafta sonu hiçbir şey yapmama taraftarıyım.

Sektör değişikliği yaptığım için bu haftaya kadar cumartesi pazar işleri yetiştirmeye çalışıyordum. Bu hafta ise CRTP (Certified Red Team Proffessional) diye bir sınavın hazırlığına başladım. Bir ay içerisinde sınavı verip, bunun bir basamak üstünde bulunan sınava hazırlanacağım. Yıl sonuna kadar ikisini birden verip bir üst lige çıkmak istiyorum açıkçası.

Çok değişken bazen yatıp dinleniyorum bazen geziyorum, ihtiyaca göre.
Bugün uzun zamandır görüşmediğim bir arkadaşım burada olduğu için onunla plan yaptım, tüm gün sergi gezip akşam da eğlenmeye çıkacağız.

Sevgilim varken çıkıyorum. Sevgilim yokken evdeyim. 6 gün zaten iş için çıkıyorum. Ondan bir gün çıkmak istemiyorum. Evde Instagram, Youtube, çay, kitap, keyifli oluyor.

görüştüğüm biri var

Dürüstlük her zaman kazanır : "Arkadaş olarak görüyorum", demen yeterli.

Birader ev işi yapan erkekten kadın soğur gibi redpillden arak beylik laflar ederken bir kadını kibarca reddetmeyi nasıl bilmezsin ki?

Ayıp olmasın başkası rahatsız olmasın diye kendi rahatsız etmemelisin.
Kızdan hoşlanmadığını net olarak söyleyebilirsin, ne söylediğin değil nasıl söylediğin önemli. Teşekkürde edersin kimse yapmıyor böyle aracılıklar bencilliklerinden iyi niyetle bir şey yapıyor ama tabi zorla güzellik olmaz

Biriyle birlikteyim

"İnce ruhunu görebiliyorum arbre ama net olamazsan yanlış anlaşılıp gönlün var zannedilebilirsin, bu da işleri daha da sarpa sarar." kolaylıklar dilerim

küçük bir ipucu vereyim: türkiye'nin mevcut halinden şikayetçiysen siyasetçilere ve sanayicilere bakman gerekiyor. gecekonduda doğmuş, mahallesinden çıkmamış insanlar değil ülkenin bugünkü halinin sorumlusu. koca ülkeyi karanlığa, cahilliğe, ucuz iş gücüne indirgeyen şerefsizlere bakarsan daha sağlıklı olabilir.

@der meister: ben de bahsettigin kitle içindeyim. Benim kafam niye çalışıyor, ben neden faşist değilim?

Date başarısız geçmiş.

sözüm meclisten dışarı ama herkes bir başkasına göre low değil mi?

çok çok abartılacak bir durum yoksa bence devamke...

soruya cevap kahvehanede olurdu sanırım..

dermeister+1 halkin cok oldugu yerde. hastane, okul, sosyal medya

diploma insanin cehaletini alsada,
hamurunda varsa eşeklik,
baki kaliyor elbet,

katagorilere ayirmamali tabi..

İnsanlarla iletişime geçtiğin heryerde örnek verilmiş yukarıda toplu ulaşım hastane vs gibi

herkes kendini aydın zannediyor ama maalesef mallık içinde yüzüyoruz

köylü low degildir. varos lowdur. varosun lowlugu egitimsizliktendir. plazalardaki, o cok sisim sisim gezdikleri caddelerdeki, hatta yeri gelip akademideki lowluga yegdir varosun lowlugu benim icin.
en azindan dersin ki, bu adamin bir bahanesi var böyle olmak icin. anasi evde üc posta dayak yedigi icin 14'ünde kocaya kacmistir, babasi alkoliktir, üc gün ac bir gün tok yasiyorlardir, abisini kahvede bicaklamislardir, diger abisi tefecilere düsmüstür, belediye gecekondusunu yikmistir... akademi ya da plaza lowlugunun böyle bahanesi de yok. sebepleri fesatlik, acgözlülük ve hirstir.

askerde karşılaştım. askerden sonra asla insanların eşit olmadığını, olamayacağını hatta bazı kişilerin insan olarak bile tanımlanmaması gerektiğini anladım. eğer bugün maymun türlerine insan demiyorsak, onlara insan hakları vermiyorsak askerde karşılaştığım bazı tiplere de asla denmemeli. inanılmazdılar. (bana bir rahatsızlık vermediler. sadece gözlem olarak; bizle aynı canlı değidli onlar. onu biliyorum)

Hastanelerde. Doktorun kapısında sırasının gelmesini beklerken son ses tiktok izleyen teyzeler ve amcalar, diğer yanda yine son ses maç özeti izleyen genç erkekler, kemoterapi gören annesi ile tiktok çeken genç kızlar, yüksek sesle telefonda konuşanlar, muayene sırasında sizle odaya girip oturmaya kalkanlar, bu belediyelerin hepsini kayyıma verecen muhabbetleri, Allah x'den razı olsuncular, özel hayatın içinden geçen sorular soranlar, ayakkabılarını çıkarıp koltuklara koyanlar...

Low insan yok ama low tavırlar davranışlar var ve düzeltilebilir. En korktuğum kollektif lowluk bunu düzeltmesi çok zor. Birbirini etkileyen lowluk,bulaşıcı hastalık gibi.

@tchuck merak ettim.

çok korunaklı bi hayat yaşıyorum galiba.

Ben de askerlik demeye gelmiştim ama zaten söylenmiş. Turkiye ortalamasinin gercek durumuyla yüzleşmek ilginc olmustu ki zaten gayet de ‘low’ ortamlarda olduğum halde.

Sıfır

Edit: dokuzmuş:)))

1 kişi engellemiş onu fark ediyorum ama sadece 1 mi daha mı fazla bilmiyorum. Nasıl bakılıyor onu da bilmiyorum.

İstatistiklerden bakılıyor.

yıllar önce tartıştığım 2 şapşik vardı, kinlerini diri tutmuşlar.

istatistiklerin neresinde, ben göremedim?

Ben >> İstatistikler >> Az aşağıda, favori duyurularının altında

teşekkür ederim. beni 15 adet sevgi ve insanlık düşmanı engellemiş, canları sağolsun...

11.

Aslında 10 kişiydi, dün senin " kaç kişiyi engellediniz?" soruna cevap yazınca 11 oldu. Artış bekliyorum.

10 olmuş. Ne ettim size

3 ve bugüne kadar tek bir tartışmaya dahil olmadım. hatta doğru dürüst yazmam bile genelde okurum :)

3 kisi engellemis :D
Birilerinin onemsemesi <3 ben asdgag

1 kişi engellemiş.

Hukuki sorununa beleş çözüm arayan birine tepki göstermiştim, sanırım o değil çünkü duyurusunu görebiliyorum. Fırsattan istifade ben engelledim kendisini. Bu nedenle benim de engellediğim kişi henüz 1 ama zamanla artacaktır.

Farklı rumuzlarla gelen bir akıl hastası (sanırım gerçekten hasta) vardı, denk geldiğim anda engelleyeceğim. Bir de garip rumuzlar kullanan tipler var ve gerçekten garip sorular soruyorlar, onlar da radarıma takıldıkça itinayla engellenecekler arasında.

O değil de Shepard resmen HAYATIMIZDAN ÇIKTI, inanabiliyor musunuz?

bak samimi söylüyorum ben 13 senedir filan buradayım. eskiler varsa hatırlar, 17 yaşındayken polonya vize başvurusuna giderken giyeceğim tişörte kadar buraya sormuştum. bir nevi duyuru'nun elinde büyüdüm. shepard kadar pislik birini görmedim. kaç kere mesaj attım. adres ver, geleyim görüşelim dedim. gerçekten amacım kavga etmek bile değildi, yani madem bu kadar agresif ve gıcık bir adamsın, her yazdığımıza böyle nefretle cevap veriyorsun, görüşelim dedim. politik olarak da zıt kutuplardayız zaten. ben komünistim, o kapitalistin allahı. dedim ki kardeşim beni misafir et, görüşelim, sen nasıl iş yapıyorsun, GERÇEKTEN merak ediyorum bunları, görmek istiyorum. yapacağın tek şey bana bir çay ve çorba ısmarlamak.

yok. adam hepsini reddetti. dövüşelim dedim, insanca buluşalım dedim... hepsini reddetti. üstüne gelip her duyurumun altına sıçmaya devam ediyordu. sanırım hala yapıyor ama engellediğim için görmüyorum. duyuru'da gördüğüm ilk akıl hastası değil ama en özeli diyebilirim. diğerlerinde hiç değilse insanlığın kırıntısını görebiliyordum, dövüşelim deyince "gel amk çocuğu" diyorlar veya geri vitese takıp susuyorlardı. bu kadar pervasız, bu kadar ahlaksız, bu kadar klavyesine güvenen rezil bir bit yavrusu hiç görmemiştim.

iki kisi imis..

@der meister: yemin ediyorum dünyanın en ılık gtlü insanıyım ama benim bile bu herifi ıslata ıslata dövesim gelmişti.

1

5 çıktı. Daha çok bekliyordum :))

Bir. Bizi shephard'dan kurtaran compu'dan Atatürk razı olsun. Acaba onu kaç kişi engelledi?

1. Çok şaşırdım bu kadar az olmasına

1 imiş, şaşkınım.

sözlük hesabımı kimse engellememiş, zaten bir iki yıldır aktif kullanmıyorum bu hesabı. 16 yıl önce açmışım hesabımı, vay arkadaş.

aktif kullandığım hesabım ise 1 kişi tarafından engellenmiş. 12 yaşındaymış, ona da vay be. o hesabı neden açtım bilmiyorum ama anonim olarak sormak istediğim sorular için açmıştım zamanında, bilhassa ilişki üzerine. sonra gerek olmadı ana hesap olarak kullanmaya devam ettim gerçi. muhtemelen bir ilişki sonrasında peşpeşe ayrılık soruları sorduğum için engellemişlerdir.

1
Ne yapmış olabilirim acaba engellenmek için deli gibi merak ediyorum şu an :):)

2 kişi engellemiş, vallahi şaşkınım :):

1 kişi engellemiş. Kim olduğunu ve niye engellediğini merak ettim doğrusu =)

2 kişi engellemiş.beni nerden bulup engellemekle uğraşmışlar şaşırdım.

Yoğun aktif zamanlarımdan kalan 5 kişi engellemiş beni bende heralde onları engelledim mallar listemde 5 kişi var hiçbiri aktif değil

iki kisi.
biri kim biliyorum. kendisi ile karsilikli engelliyiz. engelleme özelliginin gelmesine en cok onun kendini cool zanneden, esasinda altinda fazlasiyla özgüvensizlik ve aile travmasi yatan sirret tavirlarini görmeyecegim icin seviniyorum.
digeri kim bilmiyorum.

edit: bugün 3 kisi olmus :)

2 kişi engellemiş. kim bilmiyorum. şaşırdım açıkçası beni kimse engellememiştir diye düşünmüştüm. neyse sağlık olsun. kalan sağlar bizimdir.

4. şaşırdım :)

sıfır (0)

1
nedenini bilmiyorum. bir iki soruma troll müsün demişlerdi gerçi, sarhoşken kime ne sorduysam artık.

eskiden nasıl engelliyorduk? mallara ekle diye bir şey vardı, o muydu? ama bir işe yarıyor muydu ki sadece mesaj atmasını engellemiş oluyorduk.

Bu güncelleme ilk geldiğinde beni engelleyenlerin sayısı sıfırdı, dün baktım bir kişi engellemiş. Kim olduğu hakkında hiçbir fikrim yok, pek kimseyle ters düşmedim burada.

Ben sadece bir kişiyi engelledim ki kendisi muhtemelen duyuruda en fazla engellenen kişilerden birisi. Bana mesaj atıp saçma sapan konuşmasaydı belki yine de engellemezdim, görmezden gelirdim

Ulan beni de 3 kişi engellemiş, kim bunlar yazın konuşalım kardeşim kime zararım dokundu bileyim!
Gerçi engellediyse göremiyor bu cevabı dimi, vay ams...

Biz seul u gezdik japonya turumuzun devamı olarak gittiğimizden japonya sonrası sönük gelmişti
Klasik gangnam mahallesi namsan tower falan zaten internette yazan şeyler
Beklentimizin altında kalmıştı seul
5-6 gün yeterli

@baond japonya ya geçen yıl gitmiştik. Niyeyse koreyi daha çok seveceğimi düşünüyordum.

Ya japonya tarihi ve şehirleri bana daha derin geldi yapıları tapınakları mimarileri daha güzeldi kore biraz daha sade ve gösterişsiz olduğundan birde yorulduğumuzdan sanırım sönük geçti.

Tabi tercih meselesi japonya dediğim tokyo osaka hiroşima kyoto kobe turu yapmıştık en az tokyoyu beğenmiştik tarih anlamında diğer tarafları daha güzeldi.

Seulde tarihi yapılar az ve sade biraz fakirlik biraz sadelik ön planda kalanı normal şehir zaten

hiç gitmedim ama "daechang" diye bir yemekleri var çok iştahlı yiyorlar. fırsatınız olursa tadın.

busan şehitlik çok etkileyici

Ben 2 kere gittim seneye 3. Kez gideceğim çünkü turist olarak gezmesi inanılmaz keyifli bir ülke, çok sevmiştim gittiğimde.

Yapacak ve gezecek çok şey ama biraz sizin ilgi alanınız ve beklentileriniz de önemli. Örneğin Kpop storelar filan benim ilgimi çekmiyor ama devasa bir sektör var gezecek bunla alakalı.
Mutlaka görmeniz gereken klasik sarayı var ona gidersiniz zaten; çok sıcak mevsimde giderseniz mutlaka şemsiye ve şapka ile gezin saraydaki kumlar inanılmaz yakıyor gezerken sıcaktam pişiyorsunuz. Orada geleneksel kıyafet kiralayabilirsiniz ama ben kiralamamıştım. Asker değişimi saati oluyor seremonisi güzel izleyebiliyorsunuz. Sarayın yakınlarında girişi ücretsiz ya da cuzi ücretli çok fazla tarihi müzeleri var. Giriş saatlerine bakarsınız özellikle Japonya-Kore savaşında bunların kullandıkları ejderha başlı gemi imitasyonu filan sergilenen müzeleri var, simulatörlü koltuklarda savaş anını sarsa sarsa gemiden izler gibi izliyorsunuz devasa hizmet var müzelerde :D
Aynı zamanda Kore alfabesi ile kendi isminizi geleneksel kâğıtlara fırçayla yazdırıp hatıra olsun diye veriyorlar o yüzden bu müzeleri çok bilen yok ama o bölgede chatgpt yardımıyla gezebilirsiniz.

Kore’nin en eski tarzdaki geleneksel evlerinin olduğu Hanok bölgesi var en tepeye çıkıp fotoğraf çekiliyor ama çok kalabalık oluyor gitmeden google’dan bir araştırın ilginizi çekmiyorsa o yokuşu çıkmaya değer mi bu biraz kişisel bir şey şart değil bence dhjdjd

Meşhur olan Budist tapınaklarından merkezi yerleri gezin bence ambiyansı güzel gitmişken görülmeli derim.

Namsan Kulesi var isimlerin yazıldığı kilitlerin takıldığı meşhur tepe oraya gidebilirsiniz manzarası muhteşem. Seul kulesi ve lotte binaları var çıkabileceğiniz. Busan okyanus kıyısı şehir fırtınalı havada gezmesi zor olur ama güzel havada çok güzel doğası ve turistik yerleri var, orada 1 gün kalınabilir yazın gidiyorsanız.

Jungno bölgesinde inanılmaz sokak arası pazarları ve devasa oyuncakçılar sokağı var; çocuk olmasanız bile yetişkinken gezmesi aşırı keyifli oyunca cenneti. Bu bölgede yine gezilecek çok fazla yer var.

Kozmetik için Myeondong bölgesi zaten en meşhur yer ve konsept cafeleri çok fazla. Uber kullanabilirsiniz, Seoul metrosu biraz karışık ama chatgpt yardımıyla kullanabilirsiniz.

Gimbap mutlaka yenilmesi gerekenlerden, bir de masaüstü ızgara konseptindeki yerlerde et yeme yerleri çok iyi oluyor. Kendilerine has çayları çok güzel ikram edilenleri denemeden geçmeyin. Acı sosları gochuang sosları var ben marketten stoklayıp gelmiştim acı severseniz alabilirsiniz kendinize. Aklıma ilk gelenler bunlar Koreanair ile uçuştan memnun kalmıştım.

Arkadaşın haklı.

cok cok cok begenmis olsam bile her kitabi iki defa okumam. ama basucu yaptigim kitaplar var tabii ki. iyice özümsemek gibi bir kaygim yok (sonucta fiction yani, akademik calisma yapmiyorsan herhangi bir romani "iyice özümsemek" sadece idealist kasintilik), amacim daha cok rahatlamak. Harry Potter benim icin comfort book mesela, stresli oldugum her seferinde okurum.
öte yanda devlet ana harika bir kitaptir ama acip acip okumam.

okunacak onca kitap varken niye okuduğumu bir daha okuyayım? e cünkü tanidik yerler, tanidik kisiler insana huzur verir. eger kafami yeni yerleri, yeni kisileri tanimaya verecek kadar toparlayamadigim bir dönemdeysem elbette bana mutluluk veren yere dönecegim.

İzlediğim filmleri tekrar izlemeyi, izlediğim dizileri tekrar izlemeyi çok severim ama okuduğum kitapları tekrar okumak çok fazla yaptığım bir şey değil, gerçekten içime işlemişse, özlediğim bir şeyler bulmak istiyorsam okurum ama bir elin parmaklarını geçmez.
Film ve dizi arkada aksın diye açılabiliyor çoğu zaman ama kitap konusunda arkadaşınla aynı fikirdeyim kısmen.

ah evet şu cümleler neden bunu yaptığımı çok iyi anlatmış: okunacak onca kitap varken niye okuduğumu bir daha okuyayım? e cünkü tanidik yerler, tanidik kisiler insana huzur verir. eger kafami yeni yerleri, yeni kisileri tanimaya verecek kadar toparlayamadigim bir dönemdeysem elbette bana mutluluk veren yere dönecegim.

ben de bu yüzden sanırım, bir okuduğumu yine okumayı seviyorum. alıştığım arkadaşlarım gibi sanki.

@konusma ben konusuyorum +1
Eskiden tekrar tekrar okuduğum çok kitap vardı, artık okuma hızım çok düştüğü için onu pek yapmıyorum. Ama mesela birkaç senede bir Çalıkuşu özlüyorum, açıp tekrar okuyorum. Baya "özlemek" bunu başka bir kelimeyle açıklayamam, komple kitabı, karakterleri falan özlüyorum.

Harry Potterları ben de çok kez dönüp dönüp okudum. Aynı şekilde mesela Otostopçunun Galaksi Rehberi, birkaç tur baştan sona okudum. Bir de bu kitapları sesli kitap olarak dinlemeyi seviyorum, normalde sesli kitap dinleyemem çünkü dinlediğimi anlamıyorum, zaten dinleyerek öğrenmeyi de hiç beceremem. Ama zaten iyi bildiğim kitapları ev işi yaparken, bir yere yürürken vs dinleyebiliyorum, çok keyifli oluyor.

evet çok severim, özellikle "zamansız" diyebileceğimiz kült eserleri beş senede bir tekrar okumaya çalışırım. bu belli bir yaştan sonra muhtemelen etkisini yitirecektir ama şöyle söyleyeyim suç ve ceza'yı 16, 21 ve 31 yaşında okumak mesela her seferinde başka roman okuduğunu hissettiriyor insana.

çocukken okumayı çok severdim, o eserlerin büyük kısmını yetişkinliğimde tam haliyle ve daha düzgün çeviriyle okumaya çalışıyorum. aradaki fark inanılmaz. en başta şu var: insan 13-14 yaşındayken konuya çok yüzeysel ve safça yaklaşıyor. yazar mesela belki o dönemin toplumuna, siyasetine yardırmış diyelim... sen bunların hiçbirini o yaşta görmüyorsun.

o yüzden bazı eserleri belli aralıklarla okumak bence perspektif açısından çok kıymetli.

edebiyat koca bir dünya. türlü türlü kitap var. gerçekten tasarlanarak yazılmış kurmacaları her okuduğunuzda hatta bitirdikten 5 dk sonra bile tekrar okuduğunuzda farklı bir şeyi keşfedersiniz. Artık öykünün özünü bildiğimiz için aa bu pastanın üstünde o yüzden gezegenler var uzay teması bu nedenle seçilmiş vay be diyebilirsiniz. bazı türlerde bu olmaz ama. kısaca okuduğunuz kitaba göre bu çok değişir ama iyi bir kurmaca okuyorsanız bence farklı farklı 5 10 kitap okumaktansa o kurmacayı üç kere okuyup detayları anlamak daha etkili olabilir.
Okuyup unuttuğum bir daha da asla zaman ayırmayacağım yüzlerce kitap var. Ama tekrar tekrar okuma planım olan sırada onlarca kitap da var.

Normalde aynı şeyleri tekrar okumayı, izlemeyi, aynı mekana sürekli gitmeyi çok sevmem. Yenilerini görmek isterim. Ama 1-2 şey var ki onları tekrarlayabiliyorum. Sadece onlar şeklinde yaşamıyorum elbette ama mesela bir kitap var, yazarın kalemine bayılıyorum, ama o kitaba ekstra bayılıyorum. Kutsal kitabım gibi. 2 kez okudum, az daha zaman geçsin tekrar okuyacağım su içer gibi.
Bu biraz o eseri, dilini, yazarın kalemini benimsemekle alakalı.

insanların rutinleri olmalı ya, her sene izlediğim filmler ve okuduğum kitap rutinlerim var
her seferinde ayrı bir yere takılıyorum, beni mutlu ediyor.
her sene her yaşanmışlıkta aldığım tat ayrı oluyor

İki ciltlik bir kitap var mesela. Durmadan sesli kitap halinde dinliyorum. Bittikçe başa dönüyor. Ortalama günde bir-bir buçuk saat. Bu biraz takıntı/konfor kitabı gibi bir şey. İstisna.

Kur'an gibi ibadet niyetiyle sürekli baştan sona hatmedilen kitapları da istisna olarak dahil etmiyorum.

Bazı kitapları yıllar içinde tekrar okurum. Mümkünse farklı dillerdeki versiyonlarını. Mesela Harry Potter serisini Türkçe, orijinal dili, Fransızca ve Arapça olarak okuyorum. Böylece hem aynı zevki tekrar yaşamış, hem de lisan pratiği yapmış oluyorsunuz.

Bazı kitapları da tekrar tekrar okuduğum oluyor. Umut Sarıkaya mesela. Yahut Don Quijote, Saatleri Ayarlama Enstitüsü, İhsan Oktay Anar, Oğuz Atay, Rus Klasikleri falan ömürde tek okumayla olmuyor sanki...

Yine eğer bir serinin yeni kitabı birkaç yıl sonra çıkmışsa, önceki kitaplarını dönüp tekrar okuduğum oluyor.

Bir de eski ortaokul/lise ders kitaplarımı nostaljik sebeplerle dönüp okuduğum oluyor. WOW!, Project gibi Anadolu Lisesi orta kısım ingilizce kitapları, 1988-2000 arası dönem İlkokul, Ortaokul MEB Türkçe kitapları gibi...

Kendi yazdığım birçok şeyi de (günlük, şiir, entry, duyuru, çeviri, kitap/kitap taslağı, kişisel not, mesajlaşma tarihçeleri vs. gibi) yıllar içinde dönüp dönüp okuduğum oluyor.

Birkaç başucu kitabım var, onları da böyle birkaç senede bir, törensel bir edayla okuyorum. Yani ritüeli var. Tatilde okumak, ormanda okumak, eve kapanıp okumak gibi. "4. geleneksel Foucault Sarkacı okuma günleri" havasında, böyle moda girip tekrar okuma yaptığım oluyor.

Tüm bu kadar tekrarın ve geçmişe hapsolmanın gölgesinde hâlâ yeni şeyler okuyabilmem aslında hiç de yabana atılamayacak şeymiş, yeni farkettim...

ne dönmüş?

Bi şey döndüğü yok bu Rondak biraz ilgi orospusu sadece :)

sezen aksu tartışmasına dönecek sanki

Nolmuş?

Dünkü olay neydi öyle ya pes

Arkada dönen sıkıntıyı biraz açar mısınız

Dün geceki sıkıntı neydi öyle. Ekşi de gündem oldu

Ya bi allahın kulu da açıklamamış ne seviyosunuz boş muhabbeti.

Sanırım compumaster dün site ile uğraşırken login olan herkes compumaster olarak giriş yapabilmiş. İnsanların özel mesajlarına, silinen mesajlarına erişilebilinmiş.

Kimisi siteye hiç girememiş, başlık açamamış, yorum yapamamış.

Kimisi sözlük hesabıyla girişlerde sorun yaşamış.

Son ikisi hadi neyse de ilki ciddi bir olay geçmiş olsun.

Ayrıca zaten sözlükten de duyurudan da toplu kopuşlar oluyor dönem dönem, alıştık artık.

ne meraklısınız be milletin özeline girmeye. Gözümün önüne koysalar bak bunlar özel mesajlar diye kapatırım gözlerimi.

korkmayınm be, adam olun yeter. insansınızz hata da yaparsınız ibişler. hepsi sizin için.

şu yukardaki bir kaç sürüyü daha engellesem cennet gibi bir duyuru dünyası elde edecekmişim gibi bir his var içimde. ama engellersem sitede adam kalmaz.

aman onlardan gelecek cevap Allah'tan gelsin.

ellerine sağlık

10

feastofthedamned uçurulmuştu zaten ama yine de dirilir gelir belki diye korktum, her ihtimale karşı uçurulmuş adamı da engelledim. asdfghj

off kafam nasıl rahat. soru sorarken hiç tedirgin olmadım.


şuan da kıkırdıyorum ne hoş bir dünya.

Mallara eklemek ile engellemek farklı şeyse henüz kimseyi engellemedim. Bir de bizi engelleyenleri göremiyoruz galiba.

kimseyi engellemeyeceğim, aslında sinirimi bozan bi kadın var ters ters yanıtlar verip duruyor; onu engelleyebilirim sadece ama herkes tadı tuzu gibi bi şey. mesajdan engellediklerim olmuştu geçmişte, onlar sayılıyorsa bilmiyorum.

seni engelleyebilirim mesela. tanımam etmem her fırsatta laf atıyorsun.

@neira: ben seni engelledim bile ^^

1 kişiyi engelledim. (Sh****d) Tahammül etmesi çok zordu...

Edit: 2 oldu.

ay o neira'yı ben de engelledim.

neira, okuyamıyorsun ama yine de yazayım, kim olursa olsun sana tüm kalbiyle iyilik yapmaya çalışan bir insanı ağlattın.

dua ettim, mahşer meydanında suratına terlik fırlatacağım. senelerce o izle gezersin inşAllah.

ben iki kişiyi mallar listesinde gördüm. bu özellik daha eskiden varmış da sonradan kaldırılmış sanırım, o iki kişiyi de listeden geri çıkardım

Kimseyi engellemeyi düşünmüyorum.
parazit yapanlar olsa da bizim neye odaklandığımız önemli. sınırı bir şekilde aşanlar uçurulsun yeterli.

Bazen mizah,laflaşma da araya girse temelde bir şeyler öğrenmeye geliyorum.

0. Buralarda pek sık olmamamin etkisi de vardır.

"bir buçuk senenin hıncını çıkardım" derken? şimdiye kadar engelleme özelliği yok muydu yeni mi geldi? hiç bakmamıştım.

şimdi baktım mallar diye bir yer var. orada da 2 kişi var. ama ben bu kişileri engellediğimi hatırlamıyorum. yanında tarih de var. eğer bu tarih engellenme tarihleri ise (geçtiğimiz hafta) zaten hepten yanlış. o saatte iş yolunda oluyorum. sabahın o saatinde ekşi duyuru kullanıcısı engelleyecek motivasyonum yok. neyse nasıl olup da orada olduğunu bilmediğim bu iki kişiyi listeden çıkardım. şu an kimse engelli listemde değil.

ama burada bazı hayatsız tipler var, evlat olsa sevilmeyecek cinsten.. bazen engelleyesim geliyor ama eğlenceyi kaçırırım diye engellemiyorum.

0

ama beni bir kişi engellemiş. çok merak ettim kim acaba? yıllar önce mallar sürüsüne eklediğim bir kullanıcı hala duruyor. acaba o mu engelledi beni?

Direk şepard denilen vitaminsizi engelledim. Ty compu.

Neira ne etti size be.
Kimseyi engellemedim. Ne işim olur engellemek ile. Engellemek ciddiye almak demek

bu özellik tam olarak ne işe yarıyor? eskiden mallara eklediklerimiz özel mesaj atamıyordu. şimdi engellersek mesela duyuru'da hiç mi görmüyoruz?

ben engellemiyorum ama tarayicida highlight ozelligi kullaniyorum. isimlerini gordugum zaman uzak duruyorum.

ayni seyi sozlukte de yapiyorum. eklentimin ismi "Highlight this" eger merak ederseniz. (sadece bu sitede calisacak sekilde ekleyebiliyorsunuz)

1'di onunda engelini kaldırdım

Önceden sekiz kişi engelliymiş bende. Neden olduğunu hatırlamıyorum bile, kaldırdım onları da.

7-8 tane ırkçı-faşisti engelledim, no pasaran!

evet

Maalesef. Annem oyun indirmiş. Onu oynuyor. Kankileri var. Whatsapp'ta muhabbet. Babam Tiktok izliyor.

Bir bağımlılık var annemde

teyzem az gören gözleriyle tiktokta kaydırma yapıyor akşam olunca. kocasi da vefat etti. napsın kadıncağız.

Annem 69 yaşında biriyle konuşurken bile netflixden kore dizisi izliyor. Babam 72 yaşında işi bittiğinde sürekli ya oyun oynuyor ya youtubeden siyaset videoları izliyor. Bir zamanlar aynen bana kızarlardı, ben şimdi torunları varken bile telefona bakmalarına kızıyorum. Çok üzücü çok.

Anne (76) trt haber
Baba (76) haber, sosyal medya, youtube
Bağımlı diyemem ama günde 3-4 saat harcıyorlar.

Tabii ki degil.

diş ağrım için dinlemiştim ağlaya ağlaya. maalesef :( dişçiden gayrısı yalan.

Keriz avı.

Bu ne bilimsizliktir

Izlenmek için yapıyorlar aslı astarı yok

Ev bakmaya bayılırım normalde ama seçtiğiniz filtreler pek az. O yüzden ben olsam tavsiyesi vermeye geldim.

Stüdyo daireleri direkt elerim. 1+1 olacaksa en az 60m2. Ama tercihen 2+1 en ideali. Alanı küçük 1+1 evlerde evin kapısı direkt açık mutfaklı oturma alanına açılır. Rezalet bir şey. Dışarının tozu pisliği direkt içeride. Merdivenden inenin ayak seslerine kadar duyulur. Geniş 1+1lerde nispeten bir antre bulunuyor.

Evin ışığı çok önemli. Güneyde yaşamayacak olsam dogu-güney-batı ekseninde ev bakarım. Ancak Alanya'da güney cepheden koşarak kaçılır eğer giriş/yüksek giriş katta oturmayı düşünmüyorsanız ki bence düşünmeyin. Alt katların gürültüsü bazen dayanılmaz oluyor.
Eğer cephe kuzey değilse üs katlarda duvarlar gün boyu ısınır. Bu sıcaktan kaçınmanın yolu o cephedeki odada balkon olması. Ama maalesef yeni yapılan binalarda hem balkon yok hem de daireler eski Antalya evlerinin balkonları kadar. Yani gönlüm balkonlu evden yana. Çamaşır da zaten dışarıda kurumalı. Hem izolasyon sebebiyle hem de ıslanan ayakkabımı kurutayım, sabah kahve keyfi yapayım diye.

Konum olarak ana caddenin yoğunluğuna bağlı kaçarım. Ana caddeye yakın sokaklar daha az gürültülü olur. Tabi ki merkezden de kopmamak gerekir. Yürüyüş mesafesinde zevke hitap edecek sosyal mekanlar olsun.

Sizin filtrelerde ya yeni gelinlerin tatlı telaşı dekorasyonlu ancak süper ışığı olan geniş evler ya da yakışıklı eşyalı köhne rezidanslar gördüm. Benim önceliğim duvarların üstüme üstüme gelmediği, içinde depresyona girmediğim, girdiğimde de güneşi ayı görebildiğim bir ev olsun. Sizinki ne?

- durum acilse bile, acil olduğunu belli etmeyin, şehre yeni geldiğinizi de belli etmeyin. Olur ya, oldu bittiye getirmeye çalışan bir emlakçıya denk gelirsiniz, bir özelliğinden dolayı tutulmayan sorunlu bir evi itelemeye çalışır.
- eşyalı tutarsanız, eşyaların sözleşme kaydına geçtiğinden emin olun.
- 0-5 yaş binalarda, özellikle yeni veya 1 yıllık falansa, hala şantiye elektriği suyu kullanmadigindan emin olun. Aynı şekilde aboneliklerin kapalı olduğundan emin olun, kaldı mı hala bilmiyorum mülk sahibi üzerine ya da ortak tesisat gibi durumlar varsa sözleşmede belirttirin.
- iş yerinin eve yakın hatta yürüme mesafesinde olması bence birçok açıdan avantajlı oluyor. eğer mümkünse bunu önceleyin, iş yeri alakasız bir yerdeyse yapacak bir şey yok tabi o ayrı.
- tahliye taahhütnamesi imzalatan oluyor, imzalarsaniz bile hukuki mahiyetini bir teyit edin, ettirin bunun yapıldığı bir yeri tutacaksaniz.
- özellikle sigara içiyorsanız, ya da sigara içen misafirleriniz olacaksa balkon önemli bence. Çamaşır vs için de aynısını söyleyebilirim, görece geniş bir balkon olursa fena olmayabilir bu acılardan.
- Başka bir alternatif, eğer hemen eve geçeyim isteğiniz baskinsa ya da uzun sure istediginiz icine sinen bir yer bulamazsaniz da fiyat olarak en uygun ve eşyalasıni tutun, seneye rahat rahat başka yer bakmaya başlarsınız yaza doğru; taşınmak da zor ve/veya masraflı gelmeyecekse tabii.

şunun hem havuzu hem saunası var, hem en hesaplısı:

www.hepsiemlak.com

Haklısın. Ben sosyal medya platformu patronlarının (kaç kişilerse artık...) özellikle Türklere ırkçı politika uyguladığına inanıyorum. Benzer şekilde hesabı kapatılan çok insan biliyorum. Neye göre yaptıkları belli değil, delikanlı gibi arkasında da durmuyorlar yaptıkları şeyin. Bunu ırkçılıktan başka bir şey açıklamıyor maalesef.

Bin tane bebek çocuk takip ediyorsan pedofili şüphesiyle kapatılmış hesabın. Muhtemelen şikayet edilmişsin incelenince cidden de kapatılmaya bir sebep gibi duruyor.

@kaptan maydanoz ben "bin tane bebek takip ediyorum" mu dedim? bunun rahat 960 tanesi evcil hayvandır. o da çok gibi görünebilir ama instagram sürekli başka hesaplar önerdiği için "a bu da çok tatlıymış", "yazık bunun takipçisi azmış moral olsun" diye diye dört senede bu kadar çok hesap takip ettim. çoğu da hesapların kore'dendi. çünkü onlarda inanılmaz sayıda evcil hayvan hesabı var. inanılmaz komik, özenli, eğlenceli videolar vardı. günlük stres attığım bir alandı. o yüzden çok üzüldüm.

bebek fotoğraflarına baktın diye seni pedofili zannetmiş olma ihtimalleri epey saçma bir çıkarım. instagram binlerce beğenili bebek kaynıyor.

eğer hesabınız yeniyse yapıyor bunu. ama eski ve epey takipçili kendinize ait bir hesabınızsa pek silinmiyor.

silinince kimlik bilgileri, fotoğraf istiyor, verseniz dahi biz size döneceğiz yazıyor ama dönüş olmuyor. kalıyor öylece.

birde hani demişsiniz ya, bir sürü hayvan sayfalarım vardı diye. haddimi aşıyorsam özür dilerim ama sanaldaki hayvan sayfalarını kaybetmek o kadar da önemli değil gibi geldi bana. yine de sizin için anlamlı olabilir. yeni açarsınız yeniden beğenirsiniz.

bu sefer kapanmaz inşAllah.

bence dediğim sebepten kapandı. kadın, iğrenç bir kadın. küçücük bebeğe bir sürü yorum yapmış. çirkin, koca kafalı ne demek ya. gıcık olduğum şey, onun hesabının açık dururken benimkinin kapanması. takip ettiklerimin belli başlıların ismini hatırlıyorum ama çoğununkini hatırlamıyorum. çoğu, yandaki benzer sayfalardan eklediğim hesaplardı. instagram'ın inanılmaz saçma bir hesap kapatma politikası var. alanında tekelleşmiş bu tür uygulamaların böyle ali kıran baş kesen tarzı hesap kapatma yöntemleri oluyor. çok adaletsiz.

pedofil olabilir şüphesinden önce anne babaları çocuklarını paylaşmasın madem?

fake görünen hesapları kapatıyorlar. bence 1 yorumdan dolayı kapatılmamıştır ama hiç paylaşım yoksa falan sahte hesap nedeniyle kapatılmıştır.

@deartheodosia elli küsür de takipçi vardı. paylaşım yoktu ama yorumlardan da etkileşim alıyordum. yüzü aşkın beğeni alan yorumlarım vardı. öyle 0 takipçi, 0 takip etmeli hesap değildi.

Zinciri sökmek?

Pedalı sökmeden devre dışı bırakmak derken tekerleğe etki etmemesini ama orada durmasını mı istiyorsun? Pedal orada durursa mutlaka tekerleği döndüren ara bulucu malzemeyi oradan uzaklaştırmak yani sökmek gerekecek. Başka türlü mümkün değil diye düşünüyorum, gerçi önümde bisiklet olsa başka bir yol bulmak mümkün olurdu belki de. Zekâ sorusu gibi oldu bu.

Cumartesi günü hava güzel olursa, arkadaşıma parkta bisiklet sürmeyi öğreteceğim. Öncelikle bisiklet üzerinde dengede durmayı öğrenmesi gerekiyor. Pedalları sökmek en iyi yöntemmiş ama kiralık bisiklet olduğu için bunu yapamayacağız. Bunun yerine zinciri çıkararak pedalları devre dışı bırakacağız. Zincir olmayınca pedallar boşa döner, tekerlek ilerlemez. Böylece arkadaşım sadece dengeye odaklanabilir ve kontrolsüz hızlanma olmaz. Bu güvenli bir başlangıç olacak. Sonra kendi bisikletlerimizle devam ederiz.

Pedalların yerinde duruyor olması çok da iyi bir fikir olmayabilir.
Takılıp düşebilir.

mirket, zinciri sökeceğiz ve tekerler hareket etmeyecek. çimlerin üzerinde yaparız. hem ben de destek olurum bir yanından. neyse cumartesi size aktarırım. hava iyi gitsin de inşAllah.

yetişkin biri için pedalları sökmeye gerek yok bence.
ve zinciri sökme pedal sökmekten daha meşakkatli bir iş.
öğrenecek kişi ayakları ile kendini iterek denge çalışması yapabilir. zaten bisiklet akarken pedallar dönmeyecektir.

öğrenir bir tık cesaret lazım. annem bir iki kez denedi yapamadı. korktu çünkü.

Sen öğrenirsin lan, Ankarayın diyorum yukarı ayrancıyı avcumun içi gibi bilirim. Bin pedal çevir bu kadar. Geçen gördüm şempanze bisiklet sürüyordu.

edit: öğretemezsin, daha burada millete saygıyı sevgiyi öğretemedin. Kask, çelik yelek giysin. Baston ve tahta ve ip hazır et.

Shepard kardaşım iyi oku, ben öğreneceğim yazmıyor orda. öğreteceğim. inşAllah. bakalım.

Yardımcı tekerlekler olmadan zor. Çocukken düşünce geçiyor ama yaş ilerleyince Allah korusun daha kötü olur. Kırık olabilir. Koruyucu olmadan denemeyin. Bisiklet basit gözüken ama zor bir şey. Ama öğrenince çok keyifli.

evet arbre 3 tekerlekli olsaydı dedik aslında biliyor musun ama maalesef öyle bisikletimiz yok.

Bunun en rahat yolunu yazayım
bisikletin oedallarini soktur. Pedalsiz olsun.
Öğrenecek kişi düz yolda, seleye oturunca ayağının ne ucu tem tüm tabanı yere değecek değil de arada kalacak şekilde seleyi ayarlasın. Ayaklarını sallayıp yolu iterek bisikleti ilerlersin.
Hiç de müdahale etme. Düz yolda ver öyle oynasın
1 saate öğrenir

@kisa'nın dediği iş boş iş ha. Dene bize de cevabını ver. Pedalsız sürecek. Öğrendi diyeceksin bu sefer pedallı sürecek en baştan öğreteceksiniz. Futbolu da ayakkabısız oynatın öyle öğrensin. Kaleciliği eldivensiz. Arabayı boşta sürsün kanka, otoyola falan da zamanla alışır.

youtu.be
Bu video bir örnek olabilir. Boş iş değil yetişkinlere bisiklet sürme dersi veren birinden öğrendiğim bir şey. Tecrübe diyelim.

Ben hiç öğretmedim ama bana arkadaşım öğretti. Yaşım 26 idi. Kabaca müsait bir yerde tek ayak pedalda diğeri boşta ilerlemeye çalıştım. Deneye deneye daha fazla gidebildim, sonra pedal çevirmeyi yavaş yavaş denedim, bu sırada biraz daha geniş ama gene müsait bir yere geçmiştik. Muhtemelen bunu youtube'da video izleyip uygulatmıştır arkadaşım.

Neyse bu 3-4 saatlik eğitimin ardından bir bisiklet alıp, sadece bisiklet yolunda sürecek şekilde evime gitmiştim. 2-3 kez düşmüşümdür en az.

3 tekerlekli olmayacak zaten. 2 tekerlekli bisiklete bisikletçide 2 tekerlek taktıracaksınız. 2 hafta bu şekilde kullanacak. Sonra 1 tekerleği sökeceksiniz. 3 tekerlekle 2 hafta sürecek. En son onu da söküp 2 tekerlek olarak alışacak. Denge hissinin oluşması, gelişmesi gerekiyor. Bu işin tekniği bu.

@ kisa +1
Bir saatte öğrenir.

küçük bir çocuk için, bisiklet satan ve kiralayan bir dükkanın sahibine sormuştum. @kisa'nın dediğini bire bir söylemişti. yetişkinlerde de aynısı olacaktır.

ben eşime öğrettim, 30 yaşında filandı. yöntem basit, pedalllar sökülecek
kendi hızında gidonla kendine yön verecek hızına gelinceye kadar ayaklarıyla ittirecek. hatta çok hafif rampada başta yukarı doğru, sonra aşağı doğru.

aynısını kızıma yaptım bu sene 5. yaş gününde öğrendi. yani öğrenmesi bir saat sürmedi. öyle süper yetenekli biri de değil denge konusunda destek bile aldık bir süre

evet eşime öğretmiştim. aslında çok önemli detay şu ilk etapta hafif eğimli bir yer olması lazım böylece pedal çevirmeden de hareket edecek bisiklet o sadece dengede durmayı öğrenecek daha sonra denge oturdukça pedalı da hareket ettirir 1-2 saat sürer.

Evet, öğrendi.

kısa'nın önerdiği şekildeki bir kursa katıldım, 4. derste bisiklet kullanabiliyordum. grubun tamamı yetişkinlerden oluşuyordu ve herkes bu teknikle öğrendi.

önerenlerin aksine training wheel önermem. www.youtube.com

tam tersi doğal olmayan, denge hissini kazandırmayan, dönüş yaparken sahip olmaları gereken hissi yansıtmayan bişey. çocukken yıllarca yan tekerle sürüp gelişememiştim yıllar sonra 19 yaşımda gidip normal bisiklet aldım ve aynı gün içinde sürmeye başladım.

özetle yan tekerler sana sadece pedallamayı öğretir ama önce pedallamayı sonra dengeyi öğrenmek saçma olan. önce dengeyi sonra pedallamayı öğrenmek daha etkili ve hızlı olur. normal bisikleti direkt süremezse ona yan teker eklemek yerine pedalları sökmeyi deneyin düz yerde ayaklarıyla itekleyerek veya çok hızlanmayacağı hafif eğimli yerlerde filan pratik yapın pedalsız şekilde önce denge kurmayı öğrensin.

@kısa'nın dediği yöntem ile kendi kendime öğrenmiştim. Pedalları sökmemiştim de yokmuşlar gibi önce dengeyi kurmayı öğrenmek için işe yarıyor.

mideleri geniş. bir de o gün atıyorum 10 bin kalori aldıysa haftanın geri kalanında günde 1250 kalori alıp ortalama günde 2500 kalori almış oluyorlarmış.

bu konudaki sağlık riskleri hakkında bir chubbyemu videosu: www.youtube.com

200kg adamın midesi hepsinden geniştir ama o da 15 dakikada yiyemez bence bu kadar şeyi bu sürelerde.

kusuyorlar diye duymuştum.

Sokakta ve okulda teneffüslerde oynadığımız tüm oyunları severdim.
Saklambaç, yakartop, ortada sıçan, lastik atlamak... Hatta uzuneşek ve birdirbir :)

Bir ip oyunu oynardık üçgendi ismi. Onu çok severdim.

8 9 yaşlarında oynadığımız bir oyun vardı. Bilen çıkar mı acaba adı dansa davetti. Eşim misin de diyenler var. Üşendiğim için kurallarını uzun uzun yazmayacağım şimdi ama o yaşlardaki bir çocuğun tüm özgüvenini silip atan bi oyundu :p üst üste reddedilmek üzerdi. En sevmediğim oyun oydu, ama çıkıntılılık olmasın diye oynamak istemiyorum diyemezdim
eksisozluk.com

(git: eksisozluk.com) bu entryde anlatılan 9 taş vardı, çok severdim, kalabalıkla çok eğlenceli olurdu. akşam karanlıkta saklambaç oynamayı çok severdim. bir de klasik mahalle maçları.

9 taş +1
adını hatırlayamadım ama herkesin çember olduğu, topu yere düşürenlerin çemberin ortasında yere çöktüğü, diğer herkesin onları topla vurmaya çalıştığı bir oyun vardı. eğer ortadaki biri topu yakalarsa herkes ayağa kalkıp topu son atan kişi ortaya geçip oyun devam ediyordu.
on bir elli vardı. ama mahallede genellikle bunu zevkle oynayacak kadar kalabalık olmazdık. ilkokuldaki beden derslerinde ya da teneffüslerde oynardık. beden derslerinden hatırladığım mendil kapmaca var bir de.

kullanicadi, onu hatırladım biraz.
birde çember oluşturarak çömelirdik. biri arkamıza mendil bırakırdı. o mendili alır, bırakanı çemberin etrafında kovalardık.

lastik topu çok severdim ben. ah ah

teşekkürler arkadaşlar bunlar bir miniğimizin çok işine yarayacak.

misket yazmayan herkesi kınıyorum. şaka bir yana ne günlerdi be. sokağa boylu boyunca dizildikleri zamanki heyecan şampiyonlar ligi finalinde bile yoktur.

(bkz: 9 aylık)
(bkz: Alman kale)

5 taş tabiki, köyde büyüdük biz. Taşını da kendimiz düzerdik üstelik, tam bir sanat çalışması.

yassı taşları üst üste dizip uzaktan topu yuvarlayıp, onları devirmeyle kazanılan bir oyun vardı, bir de topu havaya atıp isim söyleyip kaçıyoduk. Eğer topu yakalayamazsa birimizi vurması gerekti gibi hayal meyal şeyler hatırlıyorum.

9 kiremit diye bir oyun oynardık. En sevdiğim oyunlardan biri oydu. Klasik olarak evcilik ve ayakipi var tabii.

Bir de dansa davet vardı. Evet çok yaşlıyım gençler.

açılın, y kuşağı geldi.

kuka: bu bizim mahallede kalabalık bir grup olarak oynanırdı ve herkes çok hırslı oynardı. millet bayağı camlardan balkonlardan izlerdi.

yağlı kayış: hem manyak gibi korktuğum hem de sapıkça zevk aldığım adrenalin dolu bir oyundu. sanırım beni çocukken en çok heyecanlandıran oyun buydu.

zımba: yaşlı kayışın light versiyonu. bir yağlı kayış kadar olmasa da iyiydi.

yerden yüksek: kondisyon gerektiren basit ama zevkli bir oyundu.

dokuz aylık: bir topla ve dar alanda oynanabilecek en iyi oyundu.

saysam 10-15 tane daha sayarım ama bir erkek çocuğu olarak ben en çok bunları severdim.

Oyunların hiçbirini sevmezdim hala da sevmem kutu oyunu vs hiç ilgimi çekmez.
Tüm çocukluğum ataride süper mario oynayarak geçti diyebilirim.

Eskiden emekli ikramiyesi ile ev alınabiliyordu. Şimdi emekli olunca verilen para 2.el araba almaya yetmiyor. Ev almak hayal değil ancak artık çok zor. Tatil yapmazsan, lüks yaşamazsan kısacası ot gibi yaşarsan düzenli birikim yaparak ev sahibi olabilirsin.

Miras durumları vs ayrı.

Ev almak parası olmayana hayal, parası olana neden hayal olsun ki?

Asgari ücret veya onun bir tık üstü alıp hem kira ödeyip hem aileyi geçindiren adam için para biriktirip ev almak hayal.
Ha alıyorsundur 100 bin lira maaş.Bekar adamsındır aielenin yanında takılıyorsundur. kira derdin yok. aldıgın maaşın 20 bin lirasını yiyip geri kalan 80 lirasını kenara atarsan tabiki birikir o para

soru bence şaka.

ayda kenara kırk bin tl koyabiliyorsun. ama mevcut maaşı 40 bin bile olmayan insanlar var.

bu mantıkla bakarsak uçak almak da hayal değil mesela.

tek maaşla 16 yıl sonra ev almaya hazırlanıyoruz. az birikim + zamanında ucuz aldığımız arsayı satıyoruz + birazcık miras + birazcık da kredi.

50 60 yaşında insanların evinin olmaması neden garip olsun. bu ülkede bir sürü fakir insan var. günlük ekmeğini zor alıyorken nasıl ev alsın?

Kime göre, neye göre, nereye göre. Bence hiçbir şey hayal değil, herşeyin illaki bir limiti ulaşılabilitesi var, yeter ki iste ve ona göre finansal kontrolünü yap.

2-3 milyon tl’ye nerede güzel daire var?

Ev almak hayal değil ama standartlar dahilinde. Bazı metaların değeri artık toplumun büyük bir kısmının ulaşamayacağı noktada. Bir çok şey menzilden çıktı, hayallerin çapını biraz sınırlı tutmak gerektiğini düşünüyorum.

2013'te bedava kredi verilmişti. Takvimler 2016 sonunu gösterdiğinde ev almak artık hayal deniyordu, alan aldı gerisi kiracı olacak deniyordu. Haziran 2020 hem evler çok ucuzda kaldı hem de yine bedava kredi dağıtıldı. 3 sene olur, 5 sene olur, yine böyle imkanlar gelecek, önemli olan bu imkan geldiğinde senin durumun, hazırlıklı yakalanmak önemli.

Kaçırdığın nokta şu... yılda yarım milyon biriktiriyorsun da 3 milyonluk evi 5/6 yılda alana kadar o evler 10 milyon oluyor. Bankalar kredi vermiyor.

Kısaca senede yarım milyon miriktiren bile ev alamıyor.

Taktik: önce döküntü ev alınır. O değer kazanırken üstüne konup 1+1 alınır sonra...

Bu yolla 5 yılda evet alabilirsin ancak.

Arbre abi sen ailenle yaşamıyor musun? Ailenle yaşarken "ev almak kolay değil mi ya" demek biraz garip durmuyor mu?
Ben misal şu an ailemle yaşasam 1000-1200€ ekstra param olurdu. Bu şekilde senede 50 bin euro kenara koyduğumu ve 5 senede rahatça ev alacağımı derdim.
40 yaşına kadar ailenin yanında yaşayıp sonra ev alacaksan belki de luluki dediği gibi o evler de yerinde saymıyor.

"gercek" bir orta diregin duzgun bir muhitte duzgun bir daire almasi zaten kapitalist dunya duzeninde 50li yaslari bulur. bundan once alabilmisse ya aileden zengindir, ya alengirli islere girmistir, ya da finansal bir deha falandir.

bu asagi yukari butun birinci dunya ulkelerinde de boyle bu arada. mortgage ile verseler bile zaten 25-30 sene oduyorsun, ev bankanin.

hayat herkese farklı imkanlar sunuyor, 4-6 yılda ev alabilmek senin orta halli olduğunu gösterir ve kesinlikle sana tavsiyem bu süre boyunca biriktir paranı evini al. ama dediğim gibi hayat herkese farklı imkanlar sunuyor, ben ticaretle uğraşıyorum bir sene 3 ev satın alıyorum ertesi sene hayatta kalmak icin birini satıyorum. babamsa profesör adam 50 yaşında evini aldı o evde ölecek umrunda değil dünya.

youtu.be

Sesini çok beğenirim denk geldikçe sever dinlerim ama şarkı ismi hiç bilmem.
Tarkan’la söyledikleri şarkıya bayılırım mesela.
open.spotify.com

youtu.be

Geceler

binlerce kez dinlediğim 2 şarkısı var.
bir gönül sayfası daha kapandı
www.youtube.com
aşktan sabıkalı
www.youtube.com

bülent ersoy bile kendi sarkılarını hatırlamıyordu dinleyenin olmasına sasırdım

yüzünü göremem

Çok oldu, iki kez de teşebbüs ettim. Nasıl devam ettim? Bekledim. Zamanla, herhalde çilem dolunca, her şey kendiliğinden yoluna girmeye başladı.

oldu. psikologa ve psikiyatra gittim. ilaç desteğiyle ve terapinin büyük etkisiyle normale döndüm. öyle kötü bir noktaya geliniyor ki, yaşama sebebim dediğiniz şey bile önemsizleşiyor. terapi sayesinde tekrar hayata döndüm. doğru psikoloğu ve psikiyatrı bir seferde bulamadım tabii ama denedim işte. biraz da güvenmek lazım.

Sahip çıkmam gereken bir annem ve iki kedim var.
Yoksa bu dünya üzerinde daha fazla yol yürümeyi istemezdim.

18-19 yaşındayken küçük kardeşlerim var onlara bunu yapamam dedim. 30'lu yaşların başında şimdi kardeşlerim ve annem var onlara bunu yapamam diyorum. bir yakınımızı böyle kaybettik. intihar etmekte bir şey yok ama onun ailesinin yaşadıklarını gördükten sonra "en kötü yaşayan halin, ölmüşünden iyidir" diyorum kendime. gerçekten mesele eğer toplumdaki konum, aile gözündeki yer ise insan için yürüyen/yaşayan ölü olmak toprak altında olmaktan bin kat iyi. kıyas dahi kabul etmez.

daha 20'ye gelmeden intiharın eşiğine gelmiş birisi olarak 10 küsür sene tekrar aynı mevzuyu tekrar etmemiş olmamın sebebi ise terapi ve ilaç tedavisidir. şimdi bile intihara meyyal birisi değilim aslında, sadece ailem için tamamen faydasız olmanın yükünü taşıyorum. biraz gerçek koşulların getirisi diyelim. o açıdan imkânınız varsa LÜTFEN profesyonel destek alın. üç ay sonra bile öyle farklı birine dönüşürsünüz ki kendiniz bile şaşarsınız.

ölmenizin gerçekten kimseye hiçbir faydası yok. siz de yaşayarak daha fazlasını yapabilirsiniz. şimdi "sktir lan pezevenk" diyebilirsiniz. dediğim gibi bir ay terapi ve ilaç filan bir şekilde yola girin lütfen, ondan sonra demeyeceğinizden eminim.

ilk defa bu sene biraz ailenin zorlaması ve teşvikiyle öğretmen olarak atanmak için çalıştım. yaşım biraz geçgin ama ailem sıkı akpli ama kendilerine bile faydası olmayan mal bir akp'lilik. ben ise fetö olaylarından yargılanmış ve beraat etmiş birisiyim. yine de güvenlik soruşturmasından ret yerim diye düşünüyorum. geçen sene sınava çalışırken süreki aklımda intihar etme olayı vardı. sürekli bu güvenlik soruştrmasından ya da mülakattan fetö iltisakı ile geçemeyip intihar edenleri araştırıyordum ve güvenlik soruşturmasından geçemezsen intihar ederim kurtulurum diyordum.

bu saatte bir aklıma geliyordu ve 3 ay böyle acayip sıkı çalıştım aslında. tam sınava bir hafta kala bir haber gördüm. almanya'ya yeşil pasaport ile gidip alınmayan bitisiydi. atanamazsam almanya'ya falan iltica ederim, devlet beni beraat ettirdiği halde öğretmenlik için bile almıyor diyerek. sınav anında bile bu iki düşünce arasında gidip gelerek soruları çözdüm. şimdi de akademiye almazlarsa böyle giderim diyorum. hem ailemden hem de ülkeden komple kurtulurum diyerek.

böylece intihar düşüncesinden kurtuldum diyebilirim.

ergenlikte bir ara çok düşünmeye başladım. düşünmeye derken gece yarısı birden kalkıp intihar edecek bir alet ip vs aramaya başlayıp bulamayınca geri uyuyordum. bir gün gündüz bu durum aklıma geldi ve yatağımın altına ip koydum. o günden sonra bu düşünce hiç gelmedi nedense. geceleri mışıl mışıl uyudum.

o kadar çok oldu ki. antidepresan.

insanlara sürekli ölümden söz etme hakkınız yok. zihninize geliyor geliyor gidiyor. bizim de yazımız bu demek deyip umursamayın. hoşgeldin ciğerim deyin, sana uymayacağım tabiki, herkes ölse bir ben kalsam bile yine de uymayacağım sana demelisiniz. çünkü örnek olmanız gereken çocuklar var.

bir tane kız çocuk tanıdım dudu dilli bi şey. her şeyi merak ediyor, soruyor. bizimkiyle kendininkileri birleştirip komik komik çıkarımlar yapıyor. onlara böyle bir cevap nasıl verilebilir.

doğal ölüm bile zor açıklanırken, kendi rızanla ölüme gitmen böyle minnoş bir kalbe nasıl açıklanır. onların temiz zihnini bulandırmaya kimsenin hakkı yok. adam gibi sesi kesip yaşayacaksınız.

namaz

İntihar düşüncem olmadı ama kedim oldukça olmayacağından eminim. Kedi insanı yaşama çelik konstrüksüyonlarla bağlıyor. "Ben olmazsam ne yapar" düşüncesi sizi sadece yaşamaya değil, yaşadığını da iyi yaşamaya itiyor. Çünkü canım sıkılınca, o daha sıkkın. Modum düşünce, onun modu daha düşük. Tam tersi, ben iyi hissedersem evde deli gibi. Öyle ki bazen kötü hissediyorsam kendimi iyi hissene kadar dışarıda geziyorum eve gidersem o benden kötü olacak diye. Ciddiyim bunda. Kendinden başka bir canlının gönüllü olarak alınmış sorumluluğunun ağırlığını koyuyor insanın üstüne. Sanırım çocuk da böyledir...

Malululen emekliyim küçük bir emekli maaşı var herkese ama herkese sktr çekmeyi düşünüyorum zira etrafımdakiler beni yoruyor bunu fark ettim. Kendim için yaşayacağım.

Bu düşünce geçer antidepresan al hiç de yan etki vs kafaya takma aci elmayı isirmak gerek ve de seni bu duruma getiren nedenleri iyi düşün ortadan kaldır kisa ve uzun süreçte kolayliklar yalniz degilsin.