O kedi senin sorumluluğunda artık.

"Bir şeyi kendine alıştırdığında onunla bağ kurmuş olursun. Ona vakit ayırırsın böylece sorumluluğun altına almış olursun. O bağı kurduktan sonra ise o sorumluluk sonsuza kadar sana aittir. Suladığın bir çiçeği ertesi gün de sulamak senin sorumluluğundur."

ikisini de alıp bu dertten kurtulabilirsin.

Iki kediye bakacak motivasyonum yok maalesef

Ben daha cok isin psikolojik tarafini merak ediyorum. Ne dusunuyorsunuz? Millet deli gozuyle bakiyor da

Normalsin, fazla düşünüyorsun.

Sen normalsin ve iyi bir insansın. O kediyi alabilirsin belki, hem sağlık sorunları nedeniyle gözetiminde olur hem de yetişkin kedileri insanlar çok evlat edinmek istemiyor sokakta zorlanabilir.

Yavru kedi için de sokakta yaşamak zor ama yavru olduğu için şansı yüksek. Birisi onu alıp bakabilir.

Deli gözüyle bakanlar emin ol o hayvanı o haliyle orada bırakıp gidecek insanlar. Alıp bir veteriner kliniğine götürseler o kedi iyilesebilecekken bırakırlar orada Vicdan yok çünkü.

Bence yetişkin ve sana bağlı olanı almalısın. Yavruyu herkes alabilir ama hikayesini bildiğin yetişkin kediyi kimse almaz.

Bu arada demeden geçemeyeceğim, ne güzel insansınız <3 iyi ki varsınız.

Bence normal. Ben 3 yıl önce tedavi ettirdiğim kedi için kredi çekmiştim. Son 5 taksidi kaldı. Sokakta gördüğüm istisnasız her kediye sabahları “günaydın”, akşamları da “naptın, nasıl geçti gün, sabah görüşürüz” falan diyorum. Delilikse delilik. Boşver, millet önce kendine baksın.

Kediler anlıyor bence. Mesela benim de sokaktan eve aldığım ama hala dışarı da çıkan bir kedim var. İlk veterinere götürdükten sonra yanıma yatmaya başlamıştı, hemen o akşamdan. Nasıl olduysa anlamıştı yani onunla ilgilenildiğini. Çok garip ama güzel bir duygu.

Bence de yetişkin olan kediyi alın eğer evde kedi beslemeye karar verirseniz. Ama eve ne kadar alışabilir onu bilmiyorum. Benimki her gün illa ki en azından 5 dakika da olsa sokakta bir tur atmak istiyor. Hatta veteriner eve kapatırsanız psikolojisi bozulup yemek yemeği kesebilir bile demişti.

Video oyunlari ve konsollar. Gerçi artik eskisi kadar çok alamiyorum.

Eskiden oynamadigim oyunlari bile alirdim.

Bir de internetten indirilen seyler(torrent).

Yemek.
Dün kalktım balaban yemek için Eskişehir'e gittim mesela.

Bu denli delice açgözlü olduğum başka bir şey yok galiba. Aklıma gelen olursa eklerim.

Mutluluk ve huzura; derin, kaygısız uykulara açım. Başka bir şey olmasa da olur.

kebap, lahmacun ve internet

Seks gençler, yapmayın.

@gabe: Seks mi yapmayalım abi? Bir kere yaparsak müptelası mı oluruz?

Seks dışında şeyler yazıyorsunuz, yapmayın.

Boxer & çorap.

Zamanım. Zamanımın çalınmasına katlanamıyorum. Her gün gördüğüm insanlarla boş boş ve uzun uzun konuşmayı sevmiyorum. Çalışırken bölündüğümde sinir oluyorum. Haber vermeden gelen misafire de aynı şekilde sinir oluyorum. Bazı insanlar çok düşüncesiz. Hastan mı var, işin mi var, yorgun musun...umurlarında değil. 15 yıldır görmediğim uzaktan akrabam geçen pazar sabah 8'de habersiz geldi. Bu kadar rahatlığa anlam veremiyorum.

yemek ya yemek konusunda inanılmaz aç gözlüyüm, sonra da fazla geliyor yiyemiyorum.

bir de eşantiyon ürünleri çok seviyorum. of.

görmemiş de değilim aslında ama ruhum aç doymuyor ahahahah

Gabe +1
Bir de tatlı açgözlüsüyüm. Dolapta duran pastada hep aklım kalır sabah aç karnına bile yerim skgjjsj

Her şeyi koşa koşa anasına anlatan insanlar maalesef bu tarz sorunlara yol açıyor. Ne gerek vardı. Kendi içinizde çözmeden anlatılması yanlış. Nasıl çözülür... Araya soğukluk girer, adam kızım mutlu olsun diye ses etmez, sen de kayinpederin her tavrına acaba... dersin ve adama tutulursun. Bazen bir şey bir kere raydan çıktı mı geri eskisi gibi olmuyor. Kayjnpederle olan ilişkin de böyle olur. Kusura bakmayın dersin yolunuza devam edersiniz ama durum bu. Eşinin anlatması yanlış.

Ekstrem bir durum olmadığı sürece böyle şeylerin anlatılması kesinlikle çok yanlış.

Eşinizle aranızı düzeltmişseniz kayınpeder tarafını zamana bırakmaktan başka çareniz yok. Belki bu size ders olur ve bir daha bu şekilde kırıcı konuşmazsınız eşinizle. O da hemen yetiştirmesin tabii, en sevmediğim insan davranışı.

Eşinizle arayı duzelttiyseniz gidip kayınpederle yüzyüze konuşup, bir sinirle ağzımdan çıktı diyip gönlünü almaktan başka çare yok.

aileye bir şey anlatılmayacağını öğrenmiş oldu eşiniz işte.

Biriyle konuşuma ihtiyacı duymuş eşiniz ki ben sizi hatırlıyorum diğer duyurulardan belli ki bu kırıcı konuşma zoruna gitmiş annesiyle paylaşmış ve anna babada evladı koruma iç güdüsü devreye girmiş bunda anormal bir durum göremedim ben tabii ki tavır alır adam hiçbir şey olmamış gibi mi davransın kızına kim bilir neler dediniz. Neyse.

Çıkış yolu zaman, bırakın bir süre kendi haline, sizi iyi görürlerse unutacaklardır. Bizim ailede de benzer şeyler oldu, neler neler unutuluyor bir bilseniz. Siz saygınızdan ödün vermeyin yeter.

Aile kavgaları ana-babaya prensip olarak anlatılmaz, ama...
Bunun aması maalesef var. Büyük kavgalar, hele hele işin içine namus vs. tarzı ithamlar ya da fiziksel zorbalık girerse anlatılması gerekir. Şöyle düşünün sizin kızınız olsa anlatmasını istemez miydiniz?
Kpeder bir babanın yapması gerekeni yapmış. Eğer şu anda eşinizle durumunuzu düzelttiyseniz zamanla kriz çözülür. Herkes kavgada ağzından çıkana dikkat eder, hayat devam eder.

şimdi eski duyurulara baktım da kavga anında ağzıma geleni söylerim vs demişsiniz. abartılı tepkileriniz olduğunu belirtmişsiniz.

normal şartlarda eşle olan kavga asla anne-babaya yansıtılmaz ama üstte bir arkadaşın dediği gibi kaldırılamayacak derecede ağır konuştuysanız son çare olarak babasına anlatmış olabilir. kaldı ki kendisine böyle bi durumla gelen kızına karşı da söyledikleri gayet normal.

son çare olarak eğer gerçekten pişman olup ve özür dilediniz ise sizlik bi durum yok. babayla orta yolu bulduracak olan kişi eşin.

evlilik böyle bir şey değil ya. ben de boşanıyorum ama eski eşten değil de kayınpederimden boşanıyorum gibi (kadınım). bu tip aileler, ı ı h.

türk kadını evliliğin, ailenin ne demek olduğunu hiçbir zaman öğrenemedi. evliliklerin çoğu bunlar ana babalarını her halta dahil ettiği için bitiyor. işin zor başkan.

iyi olmuş, bir daha ağzından çıkana dikkat edersin. el kızını nikahına alınca sahipsiz sanmaman gerektiğini öğrenmiş oldun.

Din hakkında ağzını açan herkes. İnsanlar, inançlarını kendince yaşamayı bir türlü öğrenemiyorum ve bu beni çok geriyor.

Yılmaz Erdoğan
Can Yılmaz

Hasan Can Kaya. Asiri overrated.

Yılmaz Erdoğan +1
Mesut Süre

Bartu Küçükçağlayan'la konuşmak zorunda kalsam en fazla 5 dakikada kendisini tokatlayıp kaçardım diye düşünüyorum.

Can Yılmaz
Zafer algöz

Bartu Küçükçağlayan
Caner Özyurtlu
Melikşah Altuntaş
Doğu Orcan
Enis Arıkan

30 saniyede tokatlardım hepsini.

Enis Arıkan beni istemeye istemeye 30 saniyede kankası yapar. :(((

Sohbet edip eğleniyoruz ayağına hülya avşar beni yerden yere vurup rencide eder diye çok korkuyorum.

Fatih Terim

Bos konusma, politik konusmada ustune yok. Zamaninda Avrupa sampiyonasindaki prim olayini anlaticam diye 2 saat basin toplantisi yapti, incir cekirdegini dolduran 1 kelimesi dahi olmamisti, korkudan soru da soramiyor zaten kimse. Kivir babam kivir, sacma sapamn ivir zivir, nereye kime gittigi belli olmayan imalar, dokundurmalar anca.

Hülya avşar +1
Yılmaz erdoğan

Ama ahmet mümtaz bana tam tersi geliyor çok kafa adam gibi insan halinden anlayan bir abi havası var. Şevket çoruh gibi aynı vibe.

@kedi: Kesif bir testesteron kokusu geliyor o adamdaki derinlikten. Rahatsız ediyor beni. Babacan bir tavırla sarılırken bir anda bir yerini ekleyecek gibi. Nadir3 bulunur bir sapıklıktır. Saygı duyarım, o ayrı.

Binali Yıldırım

Anshdhdhjfjd mümkün neticede erko ;)

Jdjdjsj güldürdünüz hepinize teşekkür

cem yılmaz bence her an tersleyecekmiş gibi hissediyorum

Uyusturucu satıcısı tipim varmış :)

"duygusuz"

duygusuz biri oldugumu düsünmüyorum. denir mi öyle ayip be...

bana da hep sofilere, hocalara benziyorsun derler.
ateist olmam dışında sorun yok.

Beni şu ana kadar Haluk Levent, Adrien Brody, Ümit Davala ve Fırat Tanış'a benzeten kişiler oldu. Hiçbirine benzemiyorum. Onlar da birbirlerine benzemiyor zaten.

Üniversiteden bir erkek arkadaşım (sevgili değil arkadaş) "Sen tek başına yaşayıp çalışabilecek biri değilsin, 18'inde evlenirsin." demişti. Ben ailemden kilometrelerce uzakta okuyordum, o ise ailesinin yanında yaşıyordu. Üniversiteyi kazanınca ailesi onunla birlikte Ankara'dan İstanbul'a gelmişti.

insanlar birilerini geçmişiyle yargılayıp yorum yapmaya çok meyilli. isabetsiz yorumların neredeyse tamamının sebebi bu.

girdiğim her ortamda bir süre sonra insanlar "en başta seni çok ukala, küstah görüyoduk; bizimle muhatap olmak istemediğini düşündüğümüz için yanaşmıyoduk" der. istisnasız.

gerçekte ise yeni ortamlarda ürkek ve çekingen davranıyorum, tam aksine bir an önce oraya alışma ve orayı benimseme ihtiyacı doğuyor. kendi kişilik özelliğimden bağımsız olarak o ortamda ukala veya küstahça davranmam mümkün değil. ama öyle görünüyormuş.

liseye yeni başladığımda ise bunun daha kötüsünü yaşadım, ben okulun kuralı var diye kundura ayakkabıyla gitmiştim başta, meğer kimse sallamıyormuş. lakabım "kamyoncu" olmuştu (gerçi bunun tırları çok sevmemle de alakası vardı). yani nasıl desem böyle nezaketsiz, sert bi tip filan sanmışlar. alakam yoktur halbuki.

İlkokul 1’de Erzurum’daydık, okumayı öğrenen ilk ve nadir öğrencilerdendim, maalesef eğitim sistemimiz böyleydi, başka bir şey üzerine koyamadık ilk sene. 2. sınıfta Tekirdağ’a taşındık. Herkes çarpım tablosunu öğrenmiş orada. Ben ne olduğunu bilmiyorum. Hoca okulun ilk günü çarpım tablosundan sözlü yapıp, ona göre tembelleri arkaya, çalışkanları öne yerleştiriyor. Saçmalık. Beni en arka köşe sıraya koydu ve tembel teneke dedi bana :( hiç unutmam. 2. sınıf boyunca bu hoca sürekli 25 soruluk yaprak test yaptırırdı. Bir senede 48 kere test olduk. Tamamında 25’te 25 yaptım. Bana tembel teneke demek ha? Hala aklıma geldikçe utancımdan yerin dibine girişimi hatırlarım.

beşaktıyedi, değişiyor.

koşu yarışında grubun en ağırıyım diye kaybedeceğimi sananlara zafer şoku yaşatmışlığım var.

basket final maçında taktiğe uymayan kibirli arkadaşın maç kaybedilince maç sonu sahada sen haklıydın demesi.

kız arkadaşıma kafasını çevirip tanışmak isteyen erkeğe göz bakışı şoku. çocuk kafasını döndüremedi bile. öylece gitti.

son 5-6 haftaya galatasaray’ımla kafa kafaya giren menerime, gala şampiyonluğu şoku.

bitmez bu, onbironikionüç.

Birçok kişinin beni ajan zannetmesi. Ajan belli eder mi kendini diyorum ;))

Bana birisi “çok sıcak kanlı, çok samimi” demiş.
Arkamdan söylemiş, bir çalışma arkadaşım ve amcam benden bahsedip bahsetmediğinden emin olmak için defalarca teyid ettirmiş :):)
Hala da hakkımda böyle düşünüyor sebebini kimse çözemedi.
Asla sıcak kanlı değilim.

"sen seri katil olabilirsin."

Sessiz, sakin, kolay kolay sinirlenmeyen, soğukkanlı biri olmamdan dolayı arkadaşın birisi bana bunu söylemişti.

süpermarkette dolanırken bir hanım kızımızın bana bakıp arkadaşına "ay her yeri de araplar sardı" demesi. o an sakallıydım, anlamayacağımı düşünüp söyledi zaar. bırak arabı elimde güç olsa yurtdışından gelen kimseye 15 günden fazla turist vizesi harici vize vermeyecek ve her adımını takip ettirecek adamım. yorumun bana tezatlığı gülümsetmişti.

Geçen sene tanıştığım üç alakasız kişiden dışarıdan çok cool ve havalı durduğum yorumunu almıştım. Tanıdıkça aslında ne kadar overthinker olduğuma şaşırdılar üçü de.

Çevremdeki yaşça büyük insanlar hep anne babama dua ediyorlar “allah razı olsun böyle anne babadan” diye akskdkd Böyle beleşten dua almaları inanmasam da rahatsız ediyor. Hakkımdaki en talihsiz yorum budur o yüzden.

Bana ''böyle hergün farklı bi kadınla takılan piç erkeklere benzetmiştim seni'' demişti tanıştığım biri öyle bi tipim varmısdgşsldkgjgd ki alakam yoktur (tip olarak da)

atom parcalamadim tabii ki ama "bunlari yaparken cok zorlanmissindir" denmesi sanirim. cok duyuyorum ama bana o kadar da zor gelmedi. drama queen olmadigimdan olabilir.

çok güçlü göründüğümü bir tartışma anında vs çok soğuk kanlı oldugumu söylerler. halbuki inanilmaz güçsüz hissediyorum. tartışmak bu dünyada en sevmediğim şey, biriyle azıcık olumsuz bir iletişim kursam bile elim ayağım titriyor.

Sen ailenin yanına değil o eve taşındıysan o ev senin kullanımında olan bir evdir. Kardeşin kız atacak ev arayacağına boşken o eve yerleşseymiş madem, neden ailenle yaşıyor?


Babanın tavrı yanlış, kardeşine gidip o ev abinin/ablanın evi şu anda, kafana göre kullanamazsın demesi gerekiyor. Çünkü belli ki seninki ihtiyaç, onunki tercih.

Bruce +1111

Bir meskenin sakini varsa orada bir başkası hak iddia etmemeli.

Şöyle bir örnek vereyim oradan pay biç.

Teyzem boşanıp anneannemin yanına geldi, yalnızlığı çok seven anneannem teyzeme mahkum oldu, teyzem de anneanneme mahkum oldu, bir şekilde 27 yıl bir arada yaşadılar. Anneannemin hepimizle ayrı ayrı çok güzel ve özel ilişkileri vardı, hepimiz için anneannemin evi olarak gördüğümüz o ev, anneannemin vefatından beridir aslında teyzemin evi, ama o evde annemin de hakkı var. Hatta o ev alınırken ödenen borcun büyüklüğü (ya da anneannemin maaşının yetersizliği diyelim) sebebiyle beslenememekten annem ilk ergenliğinde 3 ay çok ağır kansızlıkla evde yatmış ölümden dönmüş, sırf o ev alınacak diye. Annemin o evde ciddi hakkı var.

Peki bu durum, o evin şu anda teyzemin yaşam alanı olduğu gerçeğini değiştirir mi? Hayır. Annemin hakkını yok saydırır inkar ettirir mi? Hayır. Bir durum olduğunda ikisi kafa kafaya verip anlaşacaklar, ortak kararla adil bir sonuca bağlayacaklar. Olması gereken bu.

Şimdi o evde sen yaşıyorsun. Babana kira veriyorsan kardeşin de versin. Çünkü o evi o da kullanıyor. Babana kira vermiyorsan kardeşin sana kira versin, çünkü o evi o da kullanıyor ve bahse girerim hiçbir şekilde fatura ödemiyordur, giderlere ortak olmuyordur.

Bence kapının kilidini değiştirip "bundan sonra aşkınızı başka yerde yaşayın, işime engel oluyorsunuz" demelisin. Yok öyle olmuyorsa da ondan kira alıp (muhtemelen cüzi bir rakam olur bu) kuralları ben koyarım deyip kural koymalısın ve kurallara 3. kez uyulmadığında o kilidi kesin ve net değiştirmelisin.

Ortak yaşamın sorumluluklarını alamayıp neyin aşkını yaşayacaklar allah aşkına. Saygı önemli saygı. İşine engel olmak ne demek.

kardeşinizin de o evde hakkı olduğu için siz öyle kilit değiştirerek falan olayı çözemezsiniz. hatta kardeşiniz babanızla kavga eder, o evde kalmayacağım artık der tamamen eve gelir. bence babanıza durumu açın, bu evde sadece ben kalmak istiyorum, bunun için de kira da ödeyeceğim dersiniz. (atıyorum, anne-baba, kardeş ve siz iseniz, 10 bin rayiç kira varsa 3 anne-babaya, 3 de kardeşinize gönderirsiniz) böylece kullanamadığınız odayı da açarsınız. başka türlü olmaz.

malherios +7 ikiniz de kira vermiyorsaniz hakkınız ayni

Hak falan denmiş de. Kişi taşınmak üzere o eve yerleşmiş. Kardeş aileyle yaşamaya devam ediyor. Ne demek hakkı var? Miras kalan bir durum olsa anlarım da, kardeş bildiğin evi otel gibi kullanıyor.
İnsanda ne düzen kalır ne hijyen. Kendini evinde hissedemedikten sonra evi de batsın, kardeş de.

Yerleştiğiniz bir evin yedek anahtarı sizin izniniz olmadan başkasında olamaz.
Kardeş de evde hak idda ediyorsa yarım kira ödeyin babanıza her ay.

babainin cozecegini hic sanmiyorum ya, ikametgahini aldir, resmi isleri de yap, gelirse polis cagir. kilidi zaten degistirmemen hata. musamaha gostermiceksin, deli manyak olan sen olacaksin.

Kira ederi neyse yarısını kardeşine ver. O parayla da otele mi gider napıyosa yapsınlar yettiği kadar. Kilidi de değiştir ama kardeşini karşına alıp güzelce konuşarak yap bence bunları. Düşmanın değil sonuçta.

@numlock +1

Orası bir insanın yaşam alanı olmuş durumda ve o eve gelip gidip orada yaşayanın iş hayatını olumsuz etkileyen bir kardeş var. Şimdi tanımıyoruz etmiyoruz tamamen gömmeyelim de bu yapılanın da yapılmaması gerekir. Orası bir yaşam alanı, şahsa mahsus, istediği kadar hakkı olsun. Ne kirletmeye ne kaynaklarını harcamaya ne de çat pat gelip gidip gürültü etmeye hakkı var. Anne babanın da hakkı olamaz ki.

Numlock+1

Kardeşiniz de ayıp ettiğinin farkında değil herhalde ben açık iletişimden yanayım her şeyi konuşun istemiyorum diyin sen gelecektiysen neden beni bekledin burada kalacağını bilsem ben geçmezdim vs söyleyin ne varsa. Çözümü yapacak olanlar anne baba ama kardeşiniz anlamayacak biriyse onlarla tekrar daha ciddiye almalarını gerektirecek şekilde konuşun. Her türlü çözüm konuşmaktan geçiyor…

Sabah uyandıktan sonra içilen kahve, vücutta yağ artımına neden oluyormuş. vücut zaten uyandığında strese girdiği için, bir de kafein alınca yağ depoluyormuş diye birkaç yerde okuduğumdan beri uyandıktan sonra su, sonra türk kahvesi rutinimi değiştirip kahveyi kahvaltıdan sonraya aldım.
ayrıca aç karnına soda mı? :O

Haftaiçi haftasonu fark etmeksizin 7-7:30 arası uyanmak,
Kedişi kontrol etmek, birazcık oynamak gıdıklamak, totosuna şapşapşap vurmak,
Epey bi su içmek,
Telefona bir göz bakmak acil bir durum/haber vs var mı şeklinde,
Banyo işleri,
Mutfakta iki yumurtayı haşlamaya koymak…

-15dk-1 saat arası 5 dakikada bir alarmı erteleye basarak uyanmayı geciktirdikten sonra kalkış
-İlaçları içme
-Kedi tuvaletini temizleme
-Kendi tuvalet, yüz yıkama, dış fırçalama işlemleri
-Giyinme
-Kedi mamalarını ve suyunu tazeleme
-Evden çalışılacaksa kahve yapıp bilgisayarı açma, ofise gidilecekse evden çıkış

Hazırlanırken genelde Kısa Dalga'nın günlük bültenini dinliyorum.

Sabahçı olduğımda 5:20 uyanır kalkar işe giderim 1 bardak kahve içerim sonra işe başlarım
Akşamcı isem 6:30 gibi çocuk uyandırır beni kahvaltı hazırlarım kahvaltıda 1 bardak kahve içerim sonra onu okula götürürüm

son 1.5 aydır bir (kaç gün fireyle) 8 hareketten oluşan 3 setlik bir egzersiz rutini yarattım, tamamen kendi sevdiğim hareketlerden. sabah kalkıp kahvemi demledikten sonra bu hareketleri yapıyorum, 15 dk sürüyor. inanılmaz iyi geldi bana bu. asla bırakmama umuduyla.

Haftaiçi zar zor uyanıyorum o da hep bu aralar 7-30 -8.00 oluyor bu da işe geç kaldım demek.
Önce lavabo, el, yüz diş- bir adet yumurta haşlama, duş, üstünü giyinme ve koşarak evden çıkma, trafikte cebelleşerek ofise varma, kahvaltı.

Burdan sonra ilk iş kahve olurdu ama hemen kahve içmek çok zararlıymış bir de demir ilacı kullanmaya başladım kahveyi bıraktım bir haftadır, çok mutsuzum :(
yerine koyacak bir şeyler arayışındayım. Kahve beni mutlu ediyordu resmen ama hem memede kist yapıyor hem de demir emilimini azaltıyormuş.
Kafeinsiz kahve mi içsem diyorum.

Önce tuvalet
Sonra duş
Kahve (birkaç haftadır kahve içmeden önce bir bardak su içmeye çalışıyorum)
İlk kahvemi oturup sakin içmeyi severim youtubedan bir şeyler bulup biraz kafa dağıtırım.
İkinci fincanı içerken bir yandan yavaştan hazırlanıp bir yandan da bir şeyler izlerim.
Otobüs saatine bakarım vakit varsa bir kahve daha, zaman yoksa yola çıkarım.
Sonra iş güç...

yine sınıfsallık başlık altında kendini belli etmiş.

6.10 alarm
6.45'e kadar sırasıyla el yüz yıkama, giyince, varsa bi poğaça yeme, dış fırçalama
6.45'te servis için evden çıkış
6.52 gibi de servis alıyor

hafta içi:

07:50 uyanış.
07:50-08:00 arası tuvalet + kişisel elzem bakım.
08:10 - 08:15 arası giyinip evden çıkış.
08:15-08:25 metroya yürüyüş ve biniş.

hafta sonu:
11:00-12:00 arası uyanış.
12:00-13:00 arası kahvaltı hazırlamak.
13:00 kahvaltı yemek.

Şu sıralar bir rutinim oldu, oldum olası yataktan kalkmayı sevmeyen biri olarak; uyanmak için akıllı prize bağlı espresso makinesini her sabah 7.30'da otomatik çalıştırıyorum, makine çalışınca ve espresso içmeyi çok sevdiğimden kalkıyorum, espresso içtikten sonra kendime geliyorum, sonrasında müzik-duş-kahvaltı-işe gitmece şeklinde devam ediyor.

kalkıyorum, tuvalet, yüz yıkama, erken kalktıysam kahvaltı için vaktin geçmesini bekliyorum, tartılıyorum, kahvaltı, d vitamini alıyorum, sade soda içiyorum. sonra mutfak işleri vs. okula gideceksem kahvaltı etmeden okula gidiyorum.

yaz olduğu için buzlu kahve hazırlıyorum. mutlaka duş alıyorum.

5 dk kala uyanma sıfır noktasına alarmı kapamak
2 dk kala uyanma sıfır noktasına uyanmaz
el yüzümü yıkıyorum bu gidişat çok gidi gidişat diye
hop tartıya çıkıyorum
su içiyorum hemen, saçı başı düzeltme
erkek olunca bi de sakal-ense kontrolü
twitter galatasaray günaydınları tweet’i
whatsapp check
pc açılış hepsi 2 dk içerisinde tamamlanıyor bunların
5 dk önce uyandıysam 3 dk da sıkılıyorum hatta

yatağa dönme iyi aktiviteymiş. ben yaparsam uyurum boşver.

her sabah oğlum uyandırıyor, göz kapaklarımı kaldırıyor, anne anne anne sonsuza dek söylüyor. gözlerimi açıp biraz yatakta oynuyoruz. sonra ona kahvaltı hazırlama, yine oyun, çiş-kaka falan. rutinim bu.

Abdest
Namaz
Kahve
Üst kattaki amcaya ekmek alma
İşe gidiş.

7 de kalk. sabah koşusu. duş, uzanarak biraz işlerin durumuna bakma. portakal suyu ve kızarmış ekmek hazırla, kahvaltını yap. 2 saat daha kestirip 11 de kahvemle güne başlama.
ve gerçekler.. 5 kalk. 5:30 a kadar hazırlan. 5:40 servisine yetiş.

Manyak mısın olm. Tabirimi hoş gör ama az erkek olun.

E siz kendiniz evlilik yapmış bosanmisken; üstelik ilişkiniz gayet güzel gidiyorken bakış açınız çok yanlış değil mi sizce?

Ayrıca evlenmeyip, yıllarca aynı evde yaşayan bir sürü de insan var. Size belki hiç bunu söylemeyecek olan.

Ben kız arkadaşınız adına üzüldüm bu bakış aciniza.

Sen evlenip boşanmışsan gayet normal. Ama evlilik yapmamış adam için Türkiye'de ortam bunu kaldırmaz.

Eline erkek eli değmemiş kız oğlan kız istiyorum yazıp rahatlasanıza. Çok kasmışsınız:) O kadını üzersiniz, ayrılın en iyisi. Kadının vaktini daha fazla çalmayın.

Evlenmeyin. Kıza yazık.

Bazı erkekleri, bir kadının cinsel hayatının olması çok rahatsız ediyor.

Umarım kadın erken fark eder bu durumu.

Linçlenmek için açmadım başlığı. Yazan arkadaşlar boşanmış erkek bireyler mi?

Evet?

Evlenmemiş kadın bireyim. Sayenizde boşanmış erkeklere bakış açım değişti, teşekkürler:)

sen boşanmış bir erkek olarak kendini nasıl konumlandırıyorsun? senin evlenip boşanmış olman senin için bir eksi değil mi? insanlar aynı evde evli gibi yaşayıp ayrılınca boşanmış kadın ya da erkekten daha mı farklı oluyorlar?

troll olduğunu hatırlıyorum, öyle bir izlenim bırakmışsın ya da sosyal zeka konusunda kendini geliştirmen gerekiyor. fikrim troll olduğundan yana.

her seferinde hiç evlenmemiş kadınlarla sen evleneceksen biz ne yapacağız kral

mahalle baskısı böyle bişey herhalde, aklımda böyle bişey yok derken bile bu durumun gelecekte sana batabilme ihtimalini düşünüyorsun.

Bence çocuk olsa onu bi düşünmen gerekirdi, şu an düşünecek bişey yok. Fakat ikiniz de neden boşandınız evlilikte ne olmadı onu bi konuşun derim.

Not olarak, "kabullenmek" falan diyorsan bence sen bu durumu normal görmüyorsun, sana batacak, ayrıl coco.

Bekar ve bakire bir kadın da sizin için 3,5 sene evlilik yaşamış, sevmiş ki evlenmiş diyecek. Siz kendinize denk görecek misiniz bu kadını?
Giyim tarzı da sizi rahatsız ediyor zaten niye zorluyorsunuz. Lütfen zamanını çalmayın hanımefendinin, kendi kafasına göre birini bulup kursun yuvasını.

Ben bir kadınım, hiç evlenmedim ama fikrimi söylemek istiyorum.

Geçmiş bu kadar önemli idiyse siz neden boşandınız merak ettim. Bir başkası da sizin geçmişinizi en az sizin kadar sorun edebilir. Hatta ayrıldığınız eşinizin geçmişi de sorun edilebilir.

Üstelik "geçmişim sorun edilirse" diyecekseniz geçmişte hiç evlenmemeniz gerekirdi, şimdi de evlenmeniz hiç doğru olmaz.

Ben sizin ilk evliliğinizde çok acaip ilişkiler yaşadığınızı ve ayaklarınızın suya ilk evliliğinizle erdiğini düşünüyorum. Yoksa normal bir evlilik yaşayan hiç kimse bu kadar bunalmaz bana kalırsa.

Bekar kadinlara yönel hocam, bosanmis erkeklerden hoslanan tonla kiz var.

Hiç evlenmemiş bir kız arkadaşım boşanmış bir erkekle evlendi. Evlenmeden önce öyle değildi ama evlendikten sonra her gün adamın hayatını zehir edişini izliyorum. Şimdilerde boşansam mı acaba bile diyebiliyor.

Böyle bir kaygınız varsa lütfen evlenmeyin. Hem kendinize hem karşıdaki kişiye bu durumu yaşatmayın.

bu hasar takintisi ikinci al arac piyasasinin bile icine etti.

eyyorlamam bu kadar, selametle.

"Siz anlamışsınızdır" yazmışsın ama anlamadım.

hani bekar olsan neyse de, kendin de evlenip boşanmışsın..

bakacağın tek şey ayrılma sebepleriniz. kafanda bunu analiz edip anlaşıp anlaşamayacağınızı düşünmek.

kadının bedenine yapılan fantezileri aklına getirip kıskanır mıyım diye soruyorsun. hiç eğip bükmeye gerek yok. senin bedenine de başkası dokundu. karşı tarafta aynı şeyleri düşünebilir. bu kendi içinde çözeceğin bir mesele.

Bir de cevap veriyo, sus! tüü allah senin belanı .... :)

Şaka bir yana sevmesen zaten evlilik düşünmezdin. Sevdiğin için sorun ettiğin konuyu kafanda çözebilecek görüştesin diye düşünüyorum. Yetiştirilme tarzın farklı olabilir, ama kendi kafa yapını kırabilecek kişi de sensin.

O yüzden seviyorsan, değer veriyorsan evlen hocam, gerisi fasa fiso..

gnosis +1

Erkeklerin kendilerine hak gördüğünü kadınlara suç veya kusur görmemesinin bilmem kaçıncı örneği. Bu zihniyetin boşanmış olmakla alakası yok, eski sevgililer için de aynı kafadasınız muhtemelen. Bunlar belli bir yaştan sonra değişmez, evlenip kadının hayatını da zehir etmeyin.

Bosanmis kadin redflagdir hocam. Bosanmalarin %70 ini akdinlar baslatir. Memnuniyetsizlik gostergesidir bu. Ilerde tatmin edemezsiniz. Nafaka vs ugrasirsiniz

Usttekileri salla gec tc'de kadinlar acayip kollaniyor hukuk karsisinda. Nafaka odeyen var mi bunlar arasinda

ben aynı adamdan 2 defa boşanmış bir kadın ile evlilik düşündüğüm bir yola girmiştim. ciddi travmalar yaşamış , şiddet görmüş , aldatılmış, alkolik bir eski eşi var. biz ilişki içindeyken adam 3. defa evlenmek için kapılara dayanıyordu.

sevgilim tabi ki yüz vermedi ve kapıyı gösterdi. ancak ilişkimiz , sevgilimin ayrılık blöfü yapması ve benim kapısında yatıp içip içip dağıtmak yerine , ayrılığı kabullenip usulca çekip gitmem sebebiyle bitti.

demem o ki, hiç kıskançlık yapmasanız bile , siz eski eşten çok daha iyi olsanız bile , ilişkide olduğunuz insan eski eşinin "karaktersizliklerini" bile özleyip sizinle kıyaslayıp , sizden aynı karaktersiz davranışları bekleyip ilişkinizi ateşe atabiliyor.

eski eşini tamamen unutmuş(anılarda kalacak şekilde - özlemeyecek şekilde) , görüşmeyi irtibatı tamamen kesmiş bir kişi ile hiçbir problem yaşamazsınız. retroaktif kıskançlık belli bir yaştan sonra sürdürülebilir bir davranış paterni değil, bunu değiştirmek zorundasınız , er yada geç.

"Boşanmış ve 2. Evliliğini boşanmış bir kadınla yapmış olan arkadaşların cevap vermesini rica ediyorum."

duyuruda zaten 3-5 kişi var, bir de bu tanıma uyan kaç kişi çıkar :)

Orta doğuda sıradan bir başlık

Cevap: Çok şükür ben her haltı yiyip de hiç ilişkisi olmamış kadın bulayım diyen bir zihniyetten gelmedim.

Benim de 10 küsür ilişkim olduysa geçmişte, eşimin de olmuş.

Bunu övünmek için söylemiyorum fakat benim olduysa onun da olmuştur tabii ki 30una kadar diye düşündüm. Hiç sorun etmedim, geçmişteki ilişkiler de hiç önümüze gelmedi. Aksine iki tarafın da bir şeyleri deneyimlemiş olmaları faydalı bile oluyor.

Eşlerinin/sevgililerinin geçmişteki ilişkilerini dert edenler, eğer kendi geçmişteki ilişkileri olmasına rağmen bunu dert ediyorsa umarım tüm delilleri ortadan kaldırıp bir de üstüne kızlık zarı diktirme ameliyatı olup eş arayan hanımlarla karşılaşırlar <3

sen eski karını unutamamışsın ve yansıtma yapıyorsun diye yorumladım.

Abi İsviçre'de kımıl kımıl binlerce Türk ve müslüman Balkan göçmeni var, bence illa ki bir fikirleri vardır.

İsveçli balıkçılarla İsviçreli bilim adamlarını karıştırıyoruz bence.

@muhayyer

Balıkçılar Norveçli, bilim adamları İsviçreli. İsveçlilerle ilgili bi stereotip mesleğimiz yok sanırım.

@8910

Geçen avrupa geneli kongreye gittim, kesin aralarında isviçreli de vardır da bire bir sohbet etmedim bak keşke denk getirip bu geyikten bahsetseydim.

Gördüm ama bir numaraları yok. Mal gibi olanları çok var.

Hayir degiliz. Òyleyiz diyen salliyordur.

insanlar sirf yalniz ölmemek için evleniyor yoksa bir ömür tek partner ile geçmez.

Bence bunun kesin bir cevabı yok. Tek eşli olmaya müsait olan da var olmayan da. Çoğunluk değil bence ama modern dünyada tek eşli olmayı gerektiren kanunlar, ahlaki olarak yaratacağı imaj gibi sonradan insanlığın öğrendiği sebeplerle tek eşli olmaya çabalayan çok insan var.

Sadakat ise bir borç. İki kişi bir söz veriyorsunuz tek eşli olacağız diyorsunuz birbirinize ama sonra bir tanesi sözleşmeye aykırı davranıyor ve bunu da söylemiyor.
Yani dürüst değil ama olsa, belki diğer tarafta bunu bilse o da bu çabaya devam etmek için uğraşmayacak. İşte herkesin mabadı rahatını bozmayı yemiyor ve hayatı boyunca birini sömürüyor hem de bir zamanlar sevdiği birini. Bu bir problem kişilik problemi.

Evrimsel açıdan bakınca tek eşlilik insan doğasına uygun değil (hem kadın hem erkek için); temel gudumuz en iyi geni bulup, onunla çocuk yapıp bir sonraki nesle aktarım yapmak. E bu noktada ne kadar çok kişi, o kadar çok şans anlamına geliyor. Kadınlarin yumurtlama döneminin dışarıdan anlasilmamamasi bile bu mekanizmaya hizmet ediyor.

Dolayısıyla biyolojik olarak tek eşli değiliz ama modern dünya şartlarında, prefrontal lobun da gelismesiyle üst benlik, ahlak, toplumsal kabul gibi kavramlar da gelişti. Bu noktada iç gudulerimizi ikinci plana atmayı (basarabildigimiz kadar) öğrendik. Sonuçta çıplak da gezmiyoruz artık.

Bu bir spektrum, evlilik kurumundan sosyal inşalardan bağımsız, gerçekten içinden gelerek tek eşlisi de olacak çok eşlisi de

Ben tek eşliyim ve sadakatin değil belki ama dürüstlüğün bir ödev oldugunu düşünüyorum. İnsan doğası argümanı sıkıntı: naturalistic fallacy. Etik (ahlak felsefesi) bilmeyenler insan doğası argümanına dayanıyor ama bildiğin hayvanları kendi ahlaki tutumlarına rol model alma sorunu. Ahlak rasyonel varlıklar için vardır ve rasyonalite binlerce yıldır insanı hayvandan ayıran bir nitelik olarak ortaya konur.

Normalde değiliz ama günümüz şartlarında bazı duyguları bastırmak gerekiyor bununun için de evrimle birlikte ego süper ego id gibi içgüdüler gelişmiş boşuna gelişmemiş bunlar bir amaç var gördüğün herkese çökmeye yeltenme diye var, mağara devrini geçtik.

Bir kuğu ya da penguen kadar olamadık mı?

Et yiyen sinekler tek eşli örneğin. Kısırlaştırılmış erkek sinekleri diğer sineklerin arasına attığınızda sinekler bir başka sinekle birlikte olmuyor. Nüfusları bir iki nesilde sıfırlanıyor.

Bunları niye örnek veriyorum, biyolojik ya da evrimsel, hayvani içgüdü olarak düşünürsen, bunlar bizden daha hayvani, survival of the fittest hani?

Tek eşlilik doğamızda yok diyenler kendi yüzeyselliğini tümevarıyor.

İnsan evrimini sinekle bir tutacak kadar yüzeysel değiliz çok şükür.

Tek eşli olduğumuza inanmıyorum.
Kendimizi öyle zannediyoruz.

Sadakat önemlidir ama ya, karşılıklı haberli olunmalı baştan öyle anlaşılmalı ya da ilişkiye hiç başlanmamalı.
Aldatma dünyadaki en aşağılık durumlardan biri.

Ben insanların tek eşliliğe yatkın olduklarını ama karakter desteği olmayınca sadakatsizliği de normal gördüklerini düşünüyorum.

Şahsım adına tek eşliyim. Bekarken hep aklıma takılırdı acaba sadakatli olabilir miyim vs diye. Ama evlendikten sonra karşı cinse ilgim sıfırlandı. Sadece kocama karşı çekim hissediyorum. Çok ilginç ama bunun da insan/kadın doğası olduğunu düşünüyorum.

Bence değiller. penis bile vakum etkisi yaratacak şekilde evrimleşmiş. yani biri gidip döllüyor sonra sen birlikte oldun diyelim, içerideki spermi dışarı atıp kendinininkini bırakabiliyorsun. tabi çok zaman geçmemesi gerek diye düşünüyorum :D yani orada bile mücadele hakim.

fakat aile kurumu, toplum kuralları, din falan derken düzensilikten düzene doğru kavramlar kurgulamışız. akıl mantık veya inanç yolundan gittikçe tek eşlilik yaygınlaşmış.

ben şahsen tek eşliyim. nerede cokluk orada b*kluk olduğunu düşünüyorum. daldan dala atlayınca dalların artık sıradanlaştığını ve zevkin düşeceğini, sonra işte insanın başka fantezilere kayacağını düşünüyorum.

o yüzden tek eslilik bende ve çoğu insanda kafa rahatlığı sağlıyor. ama akıl ve mantığımız çok gelişmeseydi bence çok eşli olurduk. yine belli koloniler halinde takılırdık ama yine de birden fazla partner seçme durumu olurdu. özellikle de sürünün en güçlüsü en savaşçısı için millet sıraya girerdi.

ki biraz geçmişe gitsek bu olay çok uzak da değildir yani.

insanlığın güzelliği burada; tek eşlisi var, çok eşlisi var, hiç eşlisi var <3 çocuk isteyeni var, çocuk büyütmek için doğanı var, asla istemeyeni var, olsa da olur olmasa da olurcusu var. sevebileni var, travmalarından dolayı sevmek isteyip kaçanı var, kendine göre seveni, başkasına göre sevmeyeni var, hiç sevemeyeni var.

ahlak ve sadakat sorularının cevaplarını bilmiyorum. benim için önemli olan, karşıya kendini anlatabilmek ve ilişki içerisinde olduğun kişinin rızası dahilinde hareket etmek.

tek esli degiliz tabiiki.
ahlak, toplum baskisi, modern toplum kurallari, coluk cocuk isleri, hastalik kapip geberme riski, vs..

Tek eşli. Cybh korunmak için de tek eşli olmak gerek. Çok eşli olmak psikolojik açıdan yorucu

Hayvandan farkı olmalı bence insanın. Seks amaçlı partner olarak bir araya geliniyorsa çok eşlilik normal olabilir, tercih meselesi ama evlilik ya da sevgililik durumlarında sadakat olmayınca en yakınıma bile güvenemeyeceksem neden yaşıyorum hissiyatı çöküyor bünyeye ya. Sadakat karakterdir bence.

gercekten tek esli insanlar oldugu icin bi onermeyi reddedemeyecegim ama insanlar durust mudur gibi bi soru. normalde icgudusel olduguna inanmadigim ama yapildiginda uyumlu ve huzurlu hissettiren bir sey

Tek eşli derken hayat boyu bir kişiyle birlikte olmak mı yoksa ilişkide olduğu süre içinde bir kişiyle birlikte olmak mı? İlki ise büyük oranda tek eşli sayılmıyoruz. Ayırdı zor.

Tek eşliyim.

toplumun dayatmalarindan biri olarak görüyorum. cocuk yetistirmek icin odagin dagilmamasi lazim, bu acidan faydali görünmüs olabilir belki.
acik iliskiler de giderek artiyor aslinda bir yandan.

herkes farkli farkli ve farkli dönemlerimiz olabiliyor.

Evrimmiş, insan doğasıymış falan filan bu işleri geçin. insan tek eşlidir.Çokeşliliği savunan insan zevklerinin esiri olmuş bir insandır. Ben evli değilim evlensemde başka kadınlara falan bakmam bile, başkasına da çekim hissetmem.
5-10 yıl önce bir olay okumuştum internette. 1979 sovyet-afgan savaşında bir rus pilot kayboluyor. karısı, ailesi herkes öldü biliyor pilotu, 31 yıl sonra pilotun hayatta olduğu ve ölmediği anlaşılıyor. Rus pilotun karısı hiç evlenmemiş ve kimseyle sevgili olmamış. Böyle insanlara hayranlık besliyorum ve çok saygı duyuyorum.

sadakate ödev ve zorunluluk olarak bakarsanız bir noktada herkes pes eder. içten gelecek. içten gelmesi için de dinamikler biraz şans biraz çaba ile oluyor. yani mesela bir merak anlık çekim için falan aldattınız diyelim partnerinizin üzülmesini göze alabiliyor musunuz? ona kıyabilecek misiniz? yok zaten partnerinize bir çekim sevgi muhabbet hissetmiyorsanız zaten siz bitmişsiniz demektir ayrılın gitsin.

Sen haklısın. Düzgün diye herkesle çıkcak diyiliz ;)

Efendi erkek yerine piç tercih ediyorsun galiba. ''bilinçaltıyla, travmalarla, kendini sevme gibi şeylerle açıklamaya çalışmak biraz gereksiz'' demişsin ama tam anlamıyla bunla ilgili. Konunun uzmanları yazar ama sorun bizde.

Anlattığınız şey bir yargıya varacak kadar bilgi içermiyor. İki taraf da haklı olabilir. Yani her şeyi travmayla açıklamak yanlış tabi ki, ancak travmaları sebebiyle yanlış partner seçiminde ısrar eden insanlar da var sonuç olarak.

Siz ne hissettiğinizden eminseniz devam edin. Ancak zaman içinde çok enerji harcadığınız halde hiçbir sonuca ulaşamadığınızı hissetmeye başlarsanız bunu da dikkate alın.

Bazen insanlar "her şeyi de..." diye başlayan cümleleri o her şeyin tam tersinin doğru olduğuna kendini inandırmak için yanlış şekilde de kullanabiliyor. "her şeyi bilinçaltıyla, travmalarla, kendini sevme gibi şeylerle" açıklayamayız evet ancak bu "hiçbir şeyi bunlarla açıklayamayız" demek de değil. Kendinizden komple şüphe etmeyin, ancak arkadaşlarınızın sizi gerçekten tanıdığına inanıyorsanız da bu dediklerini en azından bir gözden geçirin. Zaten bu kişiler anladığım kadarıyla "hoşuna gitmese de sırf senden hoşlanıyor diye biriyle birlikte ol" dememişler. Kriterlerinizin sorunlu olabileceğini söylemişler. Bu gerçekten de olabilir, ancak dediğim gibi. Bunu biz bilemeyiz.

Sizin sorunuz sırf buna katılıyor musunuz ise ancak bu dediklerinizin ikisi de mümkün denebilir. Arkadaşlarınız sizi ne kadar doğru tanıyıp değerlendiriyor, siz kendinizi ne kadar dürüstçe değerlendirebiliyorsunuz bunlar önemli.

En azından hoşlandığınız insanların aralarındaki patternleri bulmaya çalışın. Eğer bu insanlar olumsuz karakter özellikleri benzer olan kişilerse bu bir ölçüt olabilir. Olumsuz özellikleri birbirlerine benzerken, olumlu yönleri birbirlerinden farklıysa gerçekten sizin ilginizi çeken şeyin aslında bu olumsuzluklar olabileceğini ciddi ciddi oturup düşünebilirsiniz.

incisözlükten kopan aynı türde bir sözlükten tanıştık. hangisi gerçek incisözlük bilmeden kaydolmuştum. 27 yaşında evlendim, cinsiyet kadın.

Henüz tanışmadık. Kadın.

Üniversite.
Irkek
26.

Lise
24
Erkek

bir arkadasin kafesinde
30
erkek

Selam, 35, işyeri, e.

selam, 33, online, e

Facebook'ta bir sayfanın içerik üreticileri olarak tanıştık, sonra meğer ikimiz de sözlükçüymüşüz, az daha denk gelsek on sene önce de tanışabilirmişiz onu fark ettik. 33-35'te tanıştık, 35-37'de evlendik, 40-42 olduk.

Eksi sozluk ben 20 yaşındayken tanistik 25te sevgili olduk 30da evlendik su an 35im o da 38. K

27e 29k iken çim sahada

On bin kez yazmışımdır hikayeyi yine yazayım çünkü seviyorum <3
Ekşi duyurudan tanıştık 30 yaşımda evlendim.
Ekşi duyuru benim için özel bir yer o sebeple. Anısı var <3

Evlenmedim ama evleneceğim adamla 38 yaşında bir barda tanıştım. Üstelik ben yürüdüm :I

Kadınım.

Her şeyi anlarım da sinema ve tiyatroya ara neden?

@abuzer;
Sinema gereksiz pahalı. Bir filmi merak edip gidiyorsun kötü çıkıyor bekleseydim keşke bir platforma gelmesini diyorsun. Sadece bilet olarak düşünme sinema dediğin şey insanın yarım gününü yiyor, e bir onunla bitmiyor yemek yiyorsun bir şeyler içiyorsun.
Filmden verim almadıysan bütün modun düşüyor.

Ben de festival dışı gitmiyorum festivallerde toplu bilet alırım atıyorum bir haftam full filmle geçiyor bazen günde 4 film bazen günde iki film bir de yarısından fazlası tatmin ediyor o haftayı genel olarak güzel kapatıyorsun.
E yılda iki tane festival var yaşadığım şehirde zor oluyor.
Bu yıl tatilimi Ayvalık film festivaline denk getirdim beni istanbul ve filmekiminde rahatlatsın diye.


Tiyatro; büyük sahnelerdeki oyunlar çok pahalı ve birçoğu tatmin etmiyor.
Ben de küçük sahnelerdeki puanı yüksek oyunlara gitmeye çalışıyorum.
Bu da sınırlı oluyor işte.

Biraz kızını zorla yüzmeye yollayan Deniz Akkaya vibe'ı aldım sizden :D üstünüze çok gitmeyin. Canınız isterse yaparsınız. Bazen istemez, bazen sadece tembellik yaparsınız. Sonra sıkılınca yeni zevkler edinirsiniz ya da eskilere geri dönersiniz.

Ulvi bir amaç bulmaya, hayatınızı her daim "verimli" geçirmeye çalışmayın. Çoğu insanın söylemekten utandığı leş zevkleri vardır. Bunlar genele göre saçma sapan boş işlerdir. Belki biraz bu tarafa dönmeye ihtiyacınız vardır.

hobim, merakım ve aktivitem kaldı. bunlar gerşek anlamda çok sevdiğim, her türlü zorluğuna rağmen severek yaptığım şeyler. bir kısmını çocukluğumdan beri yapıyorum. ama yanlış anlaşılmasın öyle über süper üst seviye bir öz disiplin isteyen şeyler değil. kolaylıkla başarabildiğim için devam ettiğim şeyler.

bir de kolaylıkla başaramadığım öz disiplin isteyen konular var, onlarda tam bir patatesim. (muhtemelen bana kolay gelecek şeklini bulsam bu konularda da motivasyon eksikliği yaşamayacağım. aydınlandım)
düzenli antreman şeklinde yüzmek istiyorum mesela, ama 1-2 yapıp bırakacağımı bildiğimden parasını bahane edip araştırmıyorum bile.

kolaylıkla başarabileceğin bir şeylere yönel, bu duruma alışıp konfor alanını daraltma, daraldı mı genişletmesi daha zor. gerekiyorsa eşlik edecek birini bul, yardımcı olur.

@akhenaten; Bu benzetme beni ne kadar üzse de maalesef hak veriyorum :/
Çocuk sahibi olmayı asla düşünmeme sebebim de kendimi tanıyor olmam :/

Guilty pleasure derinliklerindeyim bir aydır.
Çıkmak istiyorum :/


@nwnd;
İnsan anlıyor demek ihtiyacı olanı farkında olmadan tam olarak bunu yaptım. Yakın bir arkadaşımla birlikte squash oynamaya başlayacağız o benim salmama izin vermez birlikte toparlarız diye umuyorum.

@mutekebbir: Akademisyen ya da öğretmensen yazın aynı buhranı hepimiz yaşıyoruz.

youtu.be

@sekizdokuzon; Değilim, ama çok rahat bir işte çalışıyorum. Saatlerimi kendim belirliyorum istediğimde gelip istediğimde gelmiyorum.
Şimdi "derdini sikeyim" diyecekler ama gerçekten bana biraz bu rahatlık batar. Biraz hareket lazım, mesela geçen hafta çalıştığım yere bakanlıktan denetime geleceklerdi, onunla ilgili çalışmalar, denetim, hareket bunlar bana o kadar iyi geldi ki. Ben böyle yoğunluğu çok severim. Ama aksilik sevmem işte yoğun işe tamamım ama başka sorunlar beni düşürür.
%100 mükemmel bir iş değil tabii ki sıkıntılarım da var.
Şu an iş değiştirme durumum yok :/

Video için de ayrıca teşekkür ederim ama geçen konuşmamızı hatırlarsanız ben bu kişi için de hemen hemen aynı şeyleri düşünüyorum adhahdhadh

Gezme konusuna ne dersin?

Bana tatil az geliyo valla, yetmiyo yapmak istediklerime...

Sinema için hak verdim. Tiyatro da evet, doğru... Ama güzel bir ülkeyi/şehri keşfetmek? Buna da üseniosan öehh artık tedavi edilemezsinnn

Sevdiğin, keyif aldigin şeyleri iyi belirlemen gerekiyo sanirim

Spor için de motivasyonum şöyle "düşünme, hadi yola çık" :)))) sonrasında iyi hissediom çünkü

Ve diss'e hak verecegimi hiç dusunmezdim ama sebgilin vardır inş?

@abuzer; Bunun için de adımlar attım.
Ağustos sonu iki günlük de olsa bi Sinop planım var.
Eylül'de geçen sene planladığım bir Belgrad tatilim ve Ayvalık film festivali var (henüz filmlere bilet bulabilecek miyim belli değil ama o tarihlerde tuttum evimi en kötü gider dinlenirim :))

Ben sanki spora başladığım an bu detaylarla da birlikte toparlayacağım gibi hissediyorum ya. Şu an tek eksiğim buymuş gibi hissediyorum ona fena sardım da bakalım ne zaman adım atacağım.

Yalnızım ahdhadhad

Tm, spor için düşünme. Düşünmeden atla. Hiç üzerine düşünmeden bı salona kayıt yaptır ve hemen git xd

Sonrasında vücudunu iyi hissedip, kendini aynada beğendiğinde her şey daha keyifli oluyo... Tatil yapmak bile daha güzel, istediğim elbiseleri giyip iyi hissediom misss

@abuzer; Üyeliğim var zaten hatta bitmek üzere Ekim’de bitecek o zamana kadar değerlendirmek istiyorum işte :/
Dediğiniz gibi yapmayı deneyeceğim.

Hadi, uzerine düşünmeden ayakkaplari giy cantani suyunu havlunu al disariiiii

Merak etmek. Sonunu merak ediyorum.

bende de son yıllarda tam tersi bir durum oluştu, hiçbir şey yapmadığım bir gün bitince kendimi çok kötü hissediyorum. son 2 yıldır tüm opera gösterimlerine gittim mesela, benim için bambaşka bir keyif haline geldi. günlük tüm dertlerden, sıkıntılardan uzaklaşıp rengarenk bir dünyaya giriyorum 2-3 saatliğine de olsa. ancak yaz dönemleri maalesef olmuyor. eylül gibi devam edeceğim.

onun dışında evde sürekli bir puzzle olur, en fazla 2 gün kalıyor masada, sonra yapığımı bozup kutuya kaldırıp başkasını açıyorum. hobi gibi değil de benim için dinlenmek, meditasyon yapmak gibi puzzle.

bunun dışında bu aralar örgüye sardım, daha öne hiç yapmamıştım o da çok sakinleştirici, keyifli bir hobiymiş, işe yarasın yaramasın sürekli bişeyler örmeye çalışıyorum,

denemediğim bilmediğim yemekleri yapmaya çalışıyorum. kış için domates sosu vs gibi hazırlıklar yapmayı seviyorum.

beklediğim yazarların kitapları çıkmışsa onları takip ediyorum, okuyorum. evde temizlik ya da düzenleme yapıyorum. haftada bir ya da iki gün sevdiğim canlı müzik gruplarını izlemeye gidiyorum, bağıra bağıra şarkı söyleyip dans ediyorum, eğleniyorum.

bunların hiçbirini yapmak istemiyorsam ve hava da aşırı sıcak değilse kulaklıkları takıp, müzik dinleyerek yürüyüşe çıkıyorum.

bunlar için motivasyonu nasıl buluyorum kısmını düşünüyorum da galiba bunları yapmadığımda o hissettiğim "hiçbir işe yaramayan, depresif ve mutsuz" halimi bildiğim ve bu halimden nefret ettiğim için enerjim olmasa bile en azından bir ya da iki tanesini gün içinde yapmaya çalışıyorum.

Spora giderken seni de mesajla darlayayım ister misin? :p

Valla ben doğru yaşamaya ve kendim için yaşamaya çalışıyorum. Kendimi onceleyince çeşitli fırsatlar yaratmaya çalışıyorum.

yok ya ben bitiğim, sadece geri dönülmez bir noktada olmadığıma inandığım için devam ediyorum. akranım olan kuzenim intihar etmişti zamanında. biraz da işte onun yarattığı yıkımı yakından gördüğüm için aynısını aileme yapmak istemiyorum. yoksa şu an bi motivasyonum, hedefim, aktivitem vs. yok yani mal gibi yaşıyorum. en çok üzüldüğüm nokta da ekonomik durum sebebiyle iyiden iyiye endişelenen anneme destek olamamak, "yau bizim paramız var ya işte anne ne dert ediyon sokağa mı atıcaz seni" diyebilecek maddi duruma bile sahip olmamak. onun dışında kendi durumumu pek de önemsemiyorum yani. düzelir ama herhalde hayatta hep bi şeyler değişiyo.

Kendimi de yönetiyorum. Sanki o bahaneler bulan başka biriymiş gibi davranıyorum. Özellikle kendimi bir şeylerin ortasında bırakırım. Arkadaşlarımla buluşmak için yazıştığımda bugün akşam tabii olur hatta şurası olsun derim ama düşünmeye zamanım olsa bahane bulurum ya da bahane bulan içimde biri vardır, onu dikkate almam. Sustururum. Konuşmasına izin vermem.

youtube.com

Bu şekilde düşünüyorum o yüzden takılmıyorum bu motivasyon işlerine

Kondom kullan böyle dertlerin olmaz.

Prezervatif diye bir şey var, süper icat.

Babası olmak durumunda kalmazsın, direkt babası oluyon öyle durumda. Nüfusuna alman, masraflarını karşılaman falan gerekiyor. Hukuki olarak babası olduğunu ispatladığı anda -ki günümüz teknolojisininde bu çok kolay- o dediklerinin hepsi sana giriyor.

O yüzden prezervatif tak.

babalık testi sonucu nafaka bağlatabilir diye düşünüyorum. kurtulma şansınız yok. ben doğmasını istemedim deme hakkınız yoktur bence. eylemlerin sonuçları oluyor.

internetten de biraz bakınca, babalık reddinin sadece aldatma, irade sorunları gibi durumlarda kabul aldığını okudum.

böyle korkularınız varsa prezervatif kullanın, partneriniz de doğum kontrol hapına başlasın.

ya da güvendiğiniz biriyle birlikte olun.

beraber rıza dahilinde ilişkiye girelim ama bir şey olursa ben fıyayım tüm sorumluluğu kıza atayım mentalitesi ne pis bir şey ya. bence siz ilişkiye girmeyin.

gebelik durumunda sana babalığın tespiti davası açar. dna testi ile baba olduğun ispatlanır. o zamana değin çocuğu istemediğin için kadın bastırarak velayeti komple üstüne alır. aklı varsa çocukla görüşmeni iki haftada bir güne falan kısıtlatır. bu esnada sen çocuğa her ay nafaka ödersin ama üzerinde söz hakkın olmaz.

Çocuğun tüm masraflarını sana yıkar. Böyle zengin adamlara çöken kadın çok var

Abi yanlış anlama ama sorduğun sorudan ben biraz deneyimsiz gibisin anladım çünkü ben hayatımda bu işlerde deneyimli adamdan "yakinda birlikte olabiliriz, risk nedir" diye soru duymadim.

Kondom kullan. Sakin sacma sapan yok son anda disari cikarma gibi risklere girme (en azından emin olmadığın insanla).

Doğum kontrol kullanıyorum gibi seylere de net tanimadigin kişide güvenme.

"masraflarini babaya yikan kadin" falan olmuyo sen cocugun babasi olmus oluyorsun ve gerekliliklerini yerine getirmen gerekiyor. onemli olan cocuk istemediginiz sekilde korunmak, hemfikir olmak, gebelik olursa kurtaj yapabilecek biriyle birlikte olman. cocuk isteme ihtimali varsa karsi tarafin dogum kontrolune de guvenmeyebilirsin.
birileri kondom guzel demis de ona da katilamayacagim ama sartlar geregi neyse onunla idare edeceksiniz

"Çocuğun babası olmak durumunda kalır mıyım" mı??

Yani tohum sana ait olsun ama ürünü inkar et. Ben anlamadım, bence birlikte olma. Sana değil partnerine değil wğer dünyaya gelirse çocuğa yazık.

hamile kalmak o kadar kolay değil. hadi kalındı diyelim, hanım kişisi çok mu meraklı doğurmaya? hayat öyle uzun soluklu planlar yapılacak bişi değil. hamilelik riskinden çok hastalık riski var.

+ herkes

Ne anlatıyorsun gülüm sen?

troll başlık sanırım.

(bkz: vazektomi)

Abi ne alaka ya, yani birlikte olduğun kadını sırf hamile bıraktın ve çocuk doğdu diye niye baba olasın ki? Yani senin bunda ne gibi bir sorumluluğun olabilir. Baba falan olmazsın, amca olabilirsin ama. Ya da daha modern bir yaklaşımla teyze olabilirsin. Çünkü çok açık bir şekilde senden baba falan olmaz.

Çocuğun masraflarını niye üstlenesin abi, akıl var mantık var. Mesela lokantada yemek yedin, hesabı ödemek zorunda mısın? değilsin abi, sessizce sıvışabilirsin. Ya da araba sürerken birine çarptın ve öldü. Yine son sürat kaçabilirsin. Sen yaptıklarının sorumluluğunu alabilen bir insan mısın ki bunu alacaksın? Sana mı sordu çocuk doğururken.

Yani bence de işin gereği zor durumda kalmaman, bir çocuğun ortada kalmasından falan çok daha önemli olduğu buna ekstra dikkat etmelisin. hukuki olarak da ersan şen var avukat. böyle konularda uzman, ondan danışmanlık alabilirsin.

18-19 yaşındasın ve ilk tecrüben sanırım. Sen nasıl birkaç beraberlik sonucu baba olmak istemiyorsan partnerin de anne olmak istemiyordur merak etme. Zaten aklı olan hiçbir kadın tuzaklarla emrivakilerle çocuk sahibi olmaya çalışmaz. Sen korun sadece.

hocam korun kafan rahat olsun. çok dert etme gerisini

suyuna gitmek, gereksiz inatlaşmamak, ben yapıcam dediği şeyleri ona yaptırmak vs bunları zaten biliyorsunuzdur. onun dışında bol bol ağlayın, deşarj olmaya bakın. bu pis evre geçene kadar hayatta kalmaya çalışın. ciddi ciddi kitaplarda şu yazıyor anne çocuğuyla ilgili anlatacağı, şikayet edeceği birilerini bulmalı yoksa kafayı kırıyor. sabredin tünelin ucunda ışık var.

Şu anda üç buçuk yaşında olan erkek yeğenim de sağlam bir iki yaş krizi geçirdi/geçirtti bizlere. O kadar çok şey yaptı ki, hangi birini anlatayım bilmiyorum. :) Kızkardeşim o dönem kendini çok kötü ve yetersiz hissetmeye başladı. O da çocuğa bağırıp sonra vicdan azabı çekiyordu. Uzun yıllar süren tüp bebek denemeleri sonrasında doğal yollardan döllenmisti. "Acaba bebek doğurmak için direttigim için mi başıma bunlar geldi?" diye düşünmeye başladığını biliyorum. Terapiye başladı, hala devam ediyor. Yeğenim de haftada bir pedagoga gidiyor. Dediğim gibi şu an üç buçuk yaşında ve bambaşka bir çocuk. Naif, laftan anlayan, sevgi dolu, geveze :) Geçecek bugünler:)

www.instagram.com

merhaba , ben babayım.

6 yıllık babalık sonunda anladığım şey sorun çocuklarda değil bizde.
bebekler/çocuklar aslında bizim davranışlarımıza göre tepki veriyorlar. Kendimize odaklanıp, kendimizi düzeltirsek çocuk da normale dönüyor.
kolaylıklar dilerim.

Baba olarak yazıyorum, benim oğlanda 26 aylık. 23. ayda güncelleme gelmiş gibi aynı durum oluştu, ancak bağırmak inatlaşmak tamamen yersiz durumu kötüleştirir. Çok sabır gerekiyor, isteklerini oyunlaştırarak yapman lazım. Üstümdeki girdiye tamamen katılıyorum ne görüyorsa onu yapıyorlar. Mesela banyoya gitmesini istiyorsun ancak gitmiyor, diyorsun ki zıplayarak mı gidelim yoksa koşarak mı ya da önce ben gidicem beni yakalayamazsın gibi gibi oyuna çevirmen lazım.

benim iki cocugumda da 2-4 yas arasi benzer seyleri yasadik. bu durumda kendime ilk sordugum soru bu yeni nesil anne-babalarda mi olusan birsey, yoksa cocuk dogasindan mi geliyor oldu.

kendimce buldugum cevap, eski anne-babalar bununla temelde iki turlu mucadele ediyorlardi, zaten bu durumun bir ismi de yoktu. eski anne-babalar bu durumu ilk basta umursamiyorlardi. ornegin cocuk bir sey soylemek istiyordu ama anne baba kendi aralarinda konusup cocugu pek sallamiyordu. bu nedenle de cocuk bir sure sonra kendini kabul ettirme inadindan vaz geciyordu.

eger cocuk bir seyi yapip yapmama konusunda inat ettiginde ise cezalandirma yolunu seciyordu eski anne-babalar. cocuk tuvalete gitmiyorsa fiziksel siddete, bagirmaya cagirmaya varan davranislarla cocugu "hizaya" getiriyorlardi. yani cocugu sindiriyorlardi.

simdi bir cogumuz bu sekilde buuyudugumuz icin bu gibi durumlarda kendi cocuklarimiza anne-babalarimzdan edindigimiz davranisi refleks olarak yapma egiliminde oluyoruz. bunun farkina varalim, yani sinirlenip bagirip cagirma istegimizin altinda bu yatiyor. icimizde uyanan duygu bizim kucuklugumuzde edindigimiz duygu oluyor.

bu sekilde yapmamak, mantikla yaklasmak icin peki ne yapacaz? bu cok zor, cunku kendi cocuklugumuzun dogasina aykiri bir sekilde mantigimizi one cikarmamiz gerekiyor. bu konuda cok zorlaniyorum diyebilirim.

ben ne yapiyorum? bircok yolu yontemi o andaki duruma gore uyguluyorum.
ornegin;
- kiyafetlerini giydirmek istiyorum ama inat ediyor giymiyor mu? eger zamanim varsa, ortam da uygunsa bir sure umursamiyorum. sanki kiyafetlerini giymesi veya gitymemesi benim icin hic de onemli degilmis gibi davraniyorum, hatta oyle dusunuyorum. cocuklar rol yaptigimizi anlayabiliyor, iyice o moda girmek gerekiyor. cunku temelde cocuk bizim icin onemli birseyi bizim aksimize kabul ettirme, kendini varligini kabul ettirmek istiyor. o sey bizim icin onemli degilse bu istegi bosa cikiyor, baska bir seye takincaya kadar o konu inatcilik meselesinden cikiyor. sonra bu konu onun aklindan cikinca hicbir sey olmamis gibi kiyafetini giydiriyorum.

- ikinci yontem oyunla birseyi yaptirmak. kiyafet giyme yarsi, yemek yeme yarisi, saklanayim sen gizlice yap gibi. ama bu yontem isi temelde zorlastirabiliyor. her zaman yapilmamasi lazim. cunku cocuk bu oyunlari aliskanlik haline getiriyor, ve bir sure sonra oyunsuz hicbirsey yapmaz oluyor. cok gerekmedikce yapmayin.

cocuga anlatmak, izah etmek, rasyonel bir zeminde konusmak gerekiyor, ama bu durumda beklentiyi iyice dusurun. dakikalarca anlatip cocugun hicbirsey anlatmamis gibi davranmasi sinirizi bozacaktir. anlatin ama uzun vadeli etki icin anlatin. cunku bizim hatamiz cocuklari rasyonel varliklar, neden sonuc iliskisi kurabilen varliklar gibi dusunmemiz oluyor. cocuklar daha cok duygusal varliklar, rasyonel dusunce buyudukce gelisiyor. o nedenle cocuklar konusmak lazim ama cok kisa zamanda bir beklenti icine girmeyin.

hatta cocukla konusmak cogu zaman icin ters de tepiyor. konusurken biz kurallari ortaya koyuyoruz, bunlarin onun icin onemli oldugunu anlatiyoruz ya iste anlatirken ister istemez kural koyucu ust perdeden konusmus, ya da rica minnet etmis oluyoruz. iste bu durum cocugun duygusal olarak varligini kabul ettirmek icin bulunmaz bir nimet, cunku bu ortaya doktugumuz her sey cocuk icin itiraz edilecek nokta olmus oluyor.

o nedenle biraz akisa birakmak, biraz sallamamk, biraz oyun vs ile cocugu cok da rasyonel zeminde dusunmemek, sakin kalmak ile yonetilebilir bir durum. yuzde yuz basari yok, cocuk bu diyip gecmek bazen anne-baba psikolojisi icin rahatlatici oluyor.

youtube'da hapa family videolarini tavsiye ederim. ashley'nin yaklasimini cok begeniyorum.

4.5 yaş erkek babasıyım ne kadar dik durursanız o kadar söz dinler doğruyu yanlışı öğrenir sabır ötesinde tavsiyem maalesef yok.
Tahammül edemiyordunuz ama yapacak birşey yok taktik falsn hepsi fasa fiso hepsini hemen öğrenip ksrşı taktik yapıyorlar hepimizi cebinden çıkarır keratalar

Bu arada bu yaşta normal davranıyor ileride daha da değişebilir davranışları hepsi normal olduğunun göstergesi bir anlamda sevinmekte gerekli beterin beteri var

Aksam 8 gibi ışıkları karartirdik. Magara gibi olurdu ev. Mum isigi yakardik. Perdeler hafif acik. Bi de cocugu butun gun yorardik. Arkadaşlarıyla oyun dans vb.
Pamuk gibi olur uyurdu. Ilkel sartlari saglayin evde

"Bir nevi kimya ki alimi yoktur, tecrübe ettikçe biriken cahilliktir aşk."

Benden sana gelsin iki gözümün sekizi dokuzu onu

@numlock: youtu.be

@8 youtu.be

Aşkın kızılötesi ve yaralı müzesi olduğu ama gidene acımak mı ya da bu yükü taşımak mı sorularına cevabın hala arandığı bir yazı okumustum. Cok etkilemişti.
Kaynak;
www.google.com

"Ben böyle değildim inan eskiden
Ürpermezdim böyle ayak sesinden
Belki dönüp bana, beni yeniden
Seveceksin diye ödüm kopuyor."

‘içinden gelmeli sevmek’

Mevlâna’nın bir çok sözü var. Arada okuyorum.

@gabe: en sevdiklerinden bir tane paylaşır mısın? İçimiz ferahlasın.

“Sevenler en sonunda bir yerlerde buluşmazlar. Onlar en başından beri birbirlerinin içindedir. Bütün mesafeler yürekte başlar.”

“Senin görevin aşkı aramak değil; ancak onunla aranda kurduğun engelleri aramak ve bulmaktır.”

@gabe: yaktın ciğerleri. teşekkürler.

Sen aslında ne kadar derin bir abisin azıcık kazıyınca.

"sonsuza kadar sürecek yegane aşklar yarım kalmış aşklardır. sonsuza kadar süremeyeceğini bilerek yaşadığımız bir aşk daha uzun sürer.
ne kadar sürer?
kim bilir, belki de sonsuza kadar sürer."

şeytan'ın fısıldadıkları kitabından.

Aşk, bir kişinin dünyanın geri kalanından daha değerli olmasıdır.

sanırım bir parfüm reklamıydı... :)

"aşk, bile bile tutsaklıktır"

“Benzemek istemeyeceğin biriyle asl sevişme”
Eski bir arkadaşım söylemişti. Doğruluğu su götürmez bir gerçektir.

Aşk o kişiye benzemek istemektir. Onun gibi olmak, O olmak istemektir.

@füt: Seninle sürekli aynı sayfadayız :)

Valla aynen ya, cevap verdikten sonra, dönüp bakıyorum kim yazmıi diye. Hepsinde 8910

Kadinlarin pesonden kosma paran biter.
Paranin pesonden kos kadinlar bitmez.

her ürünün bir alıcısının olduğu dönemde yaşıyoruz. ayrıca kadınların ilgi hastalığı global boyuta ulaşmış durumda. zarflama ve stoklama çıktığından beri kitlesi oluyor böyle profillerinde haliyle.

şahsen sarışın dışında bakmadığım için bu tipler benim hiç dikkatimi çekmiyor. ama dikkatini çeken arkadaşlarım yok değil.

şu kısma katılıyorum: “ yüzeysel, giyinip süslenmek, lüks mekanlarda bol etiketli fotoğraf paylaşmak ve estetik yaptırmak dışında hiçbir mahareti veya vasfı/niteliği olmadığına inandığım bu kadınlar” ama dünya artık böyle bir yer değil. işler de böyle yürümüyor.

Beğenmiyorum, itici görünüyor. Kadınım ama ;)

Erkolar neyi görüyor ve begeniyordur; kolay SEKS

My eyyor bu kadar, hadi hayırlı işler

Erkek değilim, kadınım.

42 yaşın tecrübesiyle söylüyorum, bu işin bir ayağı güzellik dişil enerji işve cilveyse bir ayağı da erkeklerin sahip olduğunda tatmin olacakları bir güce sahip olmaları meselesi.

Mesela kadın hem güzel hem zengindir, kadının parasına da sahip olduğunu hisseder erkek onun için evlenir. Ya da mesela kadın dominant bir karakterdir ya da çevresindeki ukalâları zekâsıyla ya da bilgisiyle döven biridir, erkek buna sahip olmayı ister ve sahip olunca da kadının bu karakter özelliğini bastırmaya çalışır, kadının ona süt dökmüş kedilik etmesini ister.

Bahsettiğin kadınlar bu tarz bilinçsiz dürtüleri olan erkeklere hitap ediyor bence.

Bu kadınlar overall kadın olarak beğenilmiyorlar; sosyal medyada kendini teşhir etme modasına uydukları için, bu teşhiri cinsel dürtüsellik açısından "satın alan" erkekler tarafından, sadece bu amaçla takip ediliyorlar.

Bayağı bi şekilde benzetme yapmak gerekirse; eminönünde bedava dağıtılan baklavada çıkan izdihamla benzer dinamikler.

Kendini bu teşhir trendine kaptırmamış kadınların "bu estetik dolu basit tipleri neden beğeniyorsunuz" diyip erkekler hep aynı demesinde sorun var. Faruk güllüoğlu izdiham baklavasını yiyorlar gelip benden almıyorlar demiş midir; hiç sanmıyorum.

Erkeğim. Hiç beğenmiyorum. Hiç ilgimi çekmiyor.

Çok fazla Makyajlı kadınları hiç beğenmedim zaten.

Bu şuna benziyor. Evde yoğurt yapmak istersen gidip taze süt alman lazım. Mayasını tutturmak, gerekli ısıyı sağlamak, tencerenin kapağını doğru zamanda açmak falan aşırı zahmetli işler. Bir de yoğurdun tadı umduğun gibi çıkmayabilir günün sonunda. Böyle kadınlar, sağlam ambalajlanmış, tadı her seferinde aynı gelen, kolay ulaşıp tukettikten sonra kabını düşünmeden çöpe attığın her yerde karşına çıkan seri üretim hazır yoğurt.

Bana da cok ucuz geliyor. Takipcisine bakiyorsun kiro erkekler. Benim hosuma gitmezdi.

beğenmiyorum, böyle birisini takip edenleri de anlamıyorum. güzel bile değiller bana göre.

Kadın olarak yorumlayayım. Bu kadınlarda nasıl bir sorun gördünüz? Kadınlar kadınları gömüyor en çok. Belki de sizin sorun olarak gördüğünüzü onlar sorun olarak görmüyordur.

Bir de yüzeysel falan demişsiniz nasıl anladınız, yüzeysel olduğunu? Belki bir konuşmaya başlasa herkesi şaşırtacak düzeyde olabilir.

@rock: Kendini metalastiran kadınları savunmamıza gerek yok kanka.

Hiç uzatmıcam. Hayır beğenmiyorum. Özellikle 2. linkteki 2. fotodaki makyaj aşırı ve hepsi aynı geliyor bana.

erkek: not

yeni nesil eskort bunlar.
bunlarla birlikte olan erkeklerde ihaleyle, inşaatla, kara parayla sonradan zenginleşen tipler.
erkeler bu tip kızlarla ortamlarda zenginlik taslıyor, kızlarda bunlarla takılıp çevre yapıyor.

özdeğersizlik tabanlı özdeşleşme.

ikisi de hemen hemen aynı zaten :) bunlardan hoşlanmak için gerçekten midesiz olmak lazım. e/43

Android gibi geliyor asla beğenmiyorum

göz makyajı dışında makyajlı insanı sevmem. bu ablalar da ekmeğinde. ortalama Türk erkeği cahil, görgüsüz, özgüvensiz tipler ve bunları takip edip, beğeniyorlar. askere gidenler çok iyi anlayacaktır.

Bunlar kadın değil ki, adisyon.

ayy benim eski eş görünürde hep eleştirirdi sonra bir gün bir baktım ki hepsini takip ediyormuş :d asla inanmam yanıtlara. benim izlenimim çok kötü, yazmak istemiyorum. biraz da üzülüyorum kendilerini bu hale getirdikleri için ama onlar da bana üzülüyordur ahdjdjdj. zeki de bulmuyorum, ortalama altı zekaları bence.

ya peki 200 takipçili düşük bütçeli escort hesapların paylaşımı ne işe yarıyor? Takipçileri de parasız kız manken gibi.

dudak dolgusu gordugum an kosarak uzaklasirim.

Kadın kişisiyim. Üniversitedeyken böyle bir arkadaşım vardı. Kız marka tanıtımlarında mankenlik yapıyordu. Beğenmek ne kelime erkekler dünyaları önüne sermek istiyordu. Sözüne değer veriyor, normal kadınlara göstermedikleri sabrı ona gösteriyor, her dediğini yapıyorlardı. Hala hatırladığım en absurd olaylarından biri gece 1'de ballı manda sütü istemesidir. Mekan sahibi yok deyince ben onu içmeden uyuyamam dedi ve bulup getirdiler. Gerekirse mandayı kendileri sağıp isteğini yerine getireceklerine inanıyorum:D

Üstünde ne beğensek fiyatını bilmiyorum, hediye derdi. Burun estetiği yaptırmıştı o da hediyeydi.

Yanında hep zengin erkekler olurdu. Böyle bir kadınla sevgili olmak için para gerekiyor. Yeterli parası olmayanlar sosyal medyadan takip ederler, yolları kesişirse isteklerini yerine getirirler ama yanına yaklaşmaları biraz zor. Zengin de olsa tanışmak isteyenleri çoğunlukla reddederdi. Reddedilen de ısrar etmez, giderdi. Normal bir kadından daha fazla sözü dinleniyordu yani.

Peynir tenli kadınlar dururken bunların esamesi okunmaz.

Kadın bedeni üzerinden yapılan tartışmalardan siz sıkılmadınız mı?

Buraya duyuru açıyorlar ya bazen, işte mini etek giymiş çünkü dikkat çekmeye çalışıyor, kendini erkeklere göstermeye çalışıyor yok makyaj yapmış yok dekolte giymiş böyle yapmakta amacı ne acaba minvalinde sorular ki bazen açık açık soruyorlar ve hepimiz tepki gösteriyoruz. Peki özellikle hemcinslerim olan kadın arkadaşların şu an yaptığı ne? O zihniyetten ne farkınız kaldı? Neden bu ülkede ve bazı ülkelerde hep sınırlar, kurallar, ahlak, edep vs. hep kadınlar üzerinden konuşuluyor. Farkında olmadan bu toksik anlayışa bu ataerkil düzene destek veriyorsunuz. Hep kadınlar üzerinden tartışılıyor bütün normlar. " Şuna bak, su makyaja bak, her yeri estetik, her yeri dolgu, bu erkekler bu kadınlarda ne buluyor!". Kadınlar, kadınları linçliyor. Erkeklerden çok kadınlar kadınları gömüyor. Erkeklere ne diyelim biz o zaman? Bence erkeklerin de bu düzene karşı olması lazım.

@rock senin bahsettiğin konu çok farklı ama. bu ve bunun gibilerin hamuru belli zaten, saklamıyorlar da. sen bambaşka bişeyden bahsediyorsun.

Herkesin hayatına kimse karışamaz. Konu kilit.

karışan yok zaten, düşüncemiz soruldu cevapladık.

eskort bunlar

Sosyete eskortları. Bunları beğenen, yanında dolaştıran erkeklerin profili de belli aslında.

Kolay seks denmis ama dudaklari ari sokmus gibi, memeleri futbol topu gibi sisirilmis bu kadinlar hangi erkegin libidosunu harekete gecirir ki.Bence igrenc gozukuyorlar

bu duyuruya gelen cevaplarin bazilari cok asagilayici olmus, duyurunun moderatorleri yok mu?

Kızcağızların dudaklarını arı sokmuş sanırım. Geçmiş olsun. Ne acımıştır kim bilir. Burunlarını yapan doktoru da bence mahkemeye versinler.

Üzerine fazla düşmeye gerek yok. Bu tarz profiller ya da daha açık giyimli paylaşımlar yapanlar için "kolay seks" algısı oluştuğu için çevresinde dönüyorlar. Bu, bu kadınlar "kolay" demek değil. Ayrıca sosyal medya bu imajı yaratıp etkileşimin ekmeğini yiyen ve etkileşimin kaynağının bu olduğunu inkar edenler ile dolu.

@aboubakar +1

Ben erkeğim. Ben beğenmiyorum böyle tipleri ama ben bir kişiyim. İstanbul'daki "kriz varsa neden trafik var ve insanlar kafelerde" muhabbeti gibi bu biraz. Transit geçenler, turistler, ikamet edenler ve kayıt nüfus ile İstanbul'da anlık 25 milyon kişi vardır. Bunun 20 milyonu hiçbir yere gitmese bile 5 milyon o kalabalık algısı için yeter de artar. Bakmayın siz 150-200 bin kişilik mitinglere 1,5 milyon katıldı diyenlere. 1,5 milyon dehşet büyük bir sayı, aşırı kalabalık demek.

erkeğim, beğenmiyorum.

beğenenler de ciddi düşünerek beğenmiyor.
beğeniyor dediklerinizin %99'u bu tip biriyle evlenmek istemez.

Senin saçların kısa bence.

Tahmine gerek yok. 188cm,118 kilo adamım.

Senin saçların kıvırcık.

75c vardır burada bir yerlerde, kesin. Kör tahminimi bu yönde kullanıyorum.

@bruce zargana diye tabir edilen tiplerden bence. Algı o yönde yani.

@numlock: Herkese de sıradan sallama sen de (anan gibi oldum). Adam komik bir şey yazmış işte.

Ben de komik yazdım :( geyik yaptım

Sen de iyice manitam oldu ha, ne yazarsam yazarım slfllsls

Role giriyorum kanka..

Canını yerim, Sahne senin

@rock n roll: Kapkara siyah saç ya da kızıl renkli, kısa saçlı+ hafif balık etli beyaz tenli

@8910: esmer zayıf, fit, atletik, düz ve omuzlarda saçları var. boy 165-170 arası

@bruce
adı taylan, esmer biri sanmıştım ama değilmiş:D

@ben: aşırı alelade çok genel bir tip.

@Amarante: Aşkım sen bana aşık mısın? :p anlattığın kadına ben aşık oldum jdkdk bence senin saçların uzun ve açık bakır renkte.

Şöyle anlatayım: Nurgül Yeşilçay'ın orta yaşlı haliyle Yıldız Tilbe'nin gençliğini hidron çarpıştırıcısında çarpıştırınca ortaya ben çıkıyorum.

@rock şişman ve pasaklı gibisin böyle evine misafirliğe gidince uyku kokusu var gibi geliyor. Kedi besleyen bir tip canlanıyor gözümde.

@dedeminhirkasi: abi ayıp etmişsin ya.

rock taş bir insan diye biliyorum. bir kaç cevabında yazmıştı.

@8, ne var yahu dediğim de. Bozulacak birisi değil bence. Şişmanlar genelde kendisiyle barışık insan oluyorlar. Bozulacak olsa bu başlığı açmaz.

Kızcağız eğlenelim diye açmış başlığı, "pasaklı" diyorsun. Her düşündüğümüzü soylemeyelim, kalp kırmaya ne gerek var.

dedeminhirkasi bence zayıf, esmer bir tip

Sekizimi üzmeyin.

Bu kadar alınganlık yapmayın ya. Olabilir... Gibi dedim. Alındıysa özür dilerim. Küstüm ben valla gidiyorum.

@dear bence sabun kokuyor

hahahah güldüm :) bu duyuruya hep eski eşimle ilgili şeyler yazıyorum ama asansörü parfüm kokuttun, araba parfüm kokuyo, çocuğa sarılma parfümlüyorsun falan diyordu halbuki çok minimal kullanıyorum. olumlu bi şey olarak algılıyorum, teşekkürler

@dedem: sen de küsme, dur. Ya ne bileyim, asgari nezaket hepimize lazım be.

8-9-10 +1

@rock: siyah düz saçlı, minyon tipli diye düşünüyorum
@8910: hafif kumral, dalgalı saçlı
@gabe: duyurulara verdiği cevaplardan dolayı instagramda kiralık lüks arabalara binip para şöyle kazanılır diye nutuk veren takım elbiseli tipler canlanıyor kafamda kusura bakmasın :d
@amaranta: Eurovisiona letonya adına katılan bi amanita vardı, isim benzerliğinden dolayı hep aklım onu gidiyor, esmer ince biri olarak canlandırıyorum :d

ha bi de eskiden ifşalar olurdu duyuruda, iyi kötü birilerini görürdük. Yıllardır o da olmadı şimdi bu etkinliğe katılınca fark ettim dsjds

@nundu: ben de seni kumral hayal ettim. 175 boylarında, sıska değil ama hafif zayıf, kızıl sakallı. Murat Dalkılıç'ın az ağızlı hali gibi bir şey canlanıyor zihnimde. Bir de gözlük vardır kesin.

Ciddiye almadım arkadaşlar.

Sonuçta bu yorumu yazan kişi; henüz 12 yaşında ayna karşısında ergenlik sivilcelerini sıkmakla meşgul, anne ve babasına asilik eden, izin alamadığı için dışarı çıkamadığından öfkeli bir ufaklık olabilir.

Ama tabii ebeveyn denetimi şart.

Valla hepiniz çok güzel ve yakışıklısınız bence.

Tek doğru cevabı @gabe h coud vermiş.

Bir de yine bu çocuğun kedi tahmini doğru. 3 tane kedi çocuğum var.

Duyurunun eski zamanlarındaki başlıklar gibi eğlenceli bir konu olmuş.

@rock n roll benim gözümde hep 165 boylarında, kısa siyah düz küt saçlı, kahve gözlü, fit vücut yapısına sahip biri gibi canlanıyor.

@gabe üç numara saçlı, gözlüklü, hafif kaslı biri.

@kibritsuyu, en isabetli yorum senden geldi :)

Kibritsuyu bana aile babasi hafif gobekli hafif imanli esini cocugunu cok seven cevresinde de boyle bilinen biri gibi geliyor.

@floydian, iman kısmı hariç tam isabet. Vay be bazı şeyler ta oradan anlaşılıyor da göt mesafesi kadar yakından anlaşılmıyor ne acayip :)

mavi gökyüzü, sarışın hatunla flört, sakin bir müzik ve soğuk bir ortamda kafede yapılan enerjik konuşma bir kaç tane daha var ama henüz bilmiyorum yani biliyorum da farkında değilim

Gün batımını izlemek❤️

Valla sırf bunun için akşam yemeğimi gün batımından önce yiyorum. Hemen rahat şeyler giyip kulaklığımı alıp yaşadığım şehirdeki bir avuç yeşilin olduğu yere gidiyorum. Yürürken gün batımınin yeşille kavuştuğu anları seyrediyorum. O kadar o kadar keyif veriyor ki bazen aşırı mutlu olup o coşkuyla birkaç damla dökülüyor gözlerimden. Tarifi çok zor bir his. Bu anlara tanık olabildiğim için kendimi çok şanslı hissediyorum nedense:/ Hele bir de arkada güzel bir müzik varsa, örneğin daft punk'un touch solosu.
Mesela: hizliresim.com

Müzik, arkadaşlarla aktivite yapmak, aileyle görüşmek, koşmak, deli gibi koşmak.

Kedi ve köpek çocuklarım, bütün hayvanlar, doğayla iç içe olmak, ailem, sahip olduğum tek arkadaşım, kitaplar, yoga, meditasyon, bir gün deniz olan bir yerde yaşama ümidi, hobilerim, mesleğim, çok büyük bir hayalim var ( gerçek olup olmayacağı seneye belli olacak), kendime ayırabildiğim zamanımın olması ve çok ümidim olmasa da gerçek bir aşk ( karşılıklı olanından) karşılaşmak ve bu aşkı yaşayabilmek.

Temiz beslenmek.

İyi yemek ve sessizlik.

Yemek yapmayı seviyorum.
Ruhsal olarak bana çok iyi geliyor, alışverişini yapmak, onunla uğraşmak, sonucundan tatmin olmak... Harika.

Çok güneşli olmayan havalar hariç uzun uzun yürüyüş yapmak bana çok iyi gelir. Kulaklığımı takıp yürümek en sevdiğim şey. Bazen özellikle birkaç durak önce inerim yürümek için öyle seviyorum.

Kahve makineme aşığım.
Çocukken mahallerimizde arabalarını çocuğu gibi seven adamlar olurdu ya top sesi duyunca cama çıkarlar, kimseye elletmezler vs. böyle ruh hastası adamlara dönüştüm makineyi aldığımdan beri. Temizliğini kendim yaparım, bazen öylesine mutfağa gider izlerim çok seviyorum.

Şikayet etmemek ve öfkeyi sindirmeden tepki vermemek... Ne güzel yazmışsınız keşke azıcık bende de olabilse bunlar. Sürekli her şeyden şikayet ediyorum ve ani patlamalarım var bunlar gerçekten insanın enerjisini düşüren şeyler :/

@mutekebbir: benim de çok alışık olduğum haller değil bunlar. Ben de çok şikayet ederim, öfkelendigimde eğer hemen tepki vermezsem ezildiğimi, küçük düşürüldüğümü hissederim. İki hafta önce yedi gün boyunca şikayet orucu yaptım. Ana, iyi geliyor :) Bayağı bayağı iyi hissetmeye başladım kendimi, normalde hissetmem çünkü. Bir de şikayet ederek o alanı ketlemeyince zihin cidden çözüm aramaya başlıyormuş. Cidden bir anlamda makinayız makina. Girdisi belli, çıktısı belli. İki gündür de sorumluluk alma üzerine çalışıyorum. Başıma gelenler için başkalarını suçlamak yerine olayın o raddeye gelmesinde benim bir payım var mı, varsa neydi üzerine düşünüyorum. İşlerin zorlaşmasında benim sorumluluğum ne? Önce ona odaklanıp diğerlerinin kör göze parmak kötülüklerini, fesatlıklarını dışarıda bırakınca baktım ki cidden frekansım inanılmaz yükseliyor. Hem de sinirle konuşup kalp kırdıktan sonra yaşadığım vicdan azabını yaşamıyorum. Daha az efor harcamış oluyorum olan biten üzerine.

Diyeceksin, bunları kendin mi akıl ettin? Hayır :) Çetin Çetintaş'i takip ediyorum :p O böyle ödevler veriyor.

hayal kurmak, market alisverisi yapmak, bisiklet sürmek, kitap almak, overpriced kahvecilerde bos yapmak, date'e cikmak, tatil plani yapmak, oje sürmek

aşk

Senin sorularını cevaplamak

gunes

1. Kedim Maruş’un patisini gıdıklayınca parmaklarını gererek açması.
2. Fırından taze çıkmış sıcak, tatlı hamurişi kokusu.
3. Günün ilk kahvesini sabırsızlıkla beklemek ve o ilk yudum.
4. Uzun bir planlama sonrasında tatil bileti aldığım an.
5. Her gün yürüyüş yaptıktan sonra eve gelirken oluşan “bugün de tamam!” hissi.
6. Canım sıkkın olduğunda babama attığım “napıyorsun” mesajı. Devamında mutlaka iyi hissedeceğim bir şey söyler. En kötü ihtimalle onun bir rutinde olduğunu bilmek iyi hissettirir.
7. Kardeşimin sesini duymak.
8. Güneşe çıktığım her an.
9. Bulaşık makinesini güzelce başa kadar doldurup çalıştırdığım zaman yaşadığım garip tatmin.
10. Yeni kıyafeti işe giderken giydiğim gün.
11. Aniden ailemin ve kedimin sağlıklı olduğunu hatırlamak, gibi gibi gibi. :)

İyi ki okumuşum diyebileceğim bir kitabın son sayfasındaki son cümleler.

@geveze: Bunu da bedavaya dolaşıma soktuk:( şaka bir yana, işine yaradiysa gerçekten inanılmaz mutlu olurum. :)

gönül işleri harici, bazı akşamlar veya akşama doğru havalarda deniz kenarında bir banka oturup saatlerce denizi izlemek.

@amaranta, ilk kez duyuru cevabında emoji kullanılabildigini görüyorum, deneyeceğim :)

Bence yeni bir doktora gidip 1 yıl içinde hamile kalma mevzusunu gerçekten zayıf olup olmadığı hususunu netleştirin ve ona göre yol alın. Tamam eşinizle çocuk konusunda konuştunuz ama bir anda böyle bir kapının kapanacak olma ihtimali strese soktu demek ki. Ayrıca bu durumlar kadınlarda biraz da hormonal olduğu için net bir cevabı yok. Böyle bir hale girmiş sizinki de.

3 aylik evlilikte 3 yillik olay yasamissiniz.

cocuk konusunda farkli düsünmek bosanmak icin gayet iyi bir neden.
bosanan herkes sevmedigi icin bosanmiyor, hayatlari amaclari farkli oldugun icin de bosanmak saglikli bir durum.

bosanma meselesine aileleri karistirmak hata olmus. önce bosanip sonra haber vermeniz daha saglikli olurdu. süreci uzattiniz ve daha acili hala getirdiniz büyük ihtimalle. her kafadan bir ses cikacak.

@respect
Birlikte yaşamak ve hayatın devamını birlikte planlayacağımız için evleniyoruz sanıyordum. Eşimin "evlenelim ama çocuk yapmayı düşünmüyorum" dediğimde tamam demeden ileride isteme ihtimalini düşünerek hareket etmesi gerekmez miydi?
Ben keşke baştan hayallerini tam anlatsaydın hiç ilerleyip bu kadar acılı bir sürece girmezdik görüşündeyim.

@robert bosch
Evet o büyük hata oldu ama çok sıkışmıştım ve birilerine anlatıp ben mi abartıyorum veya bu şekilde bir reste üzülmem normal değil mi şeklinde bir cevap arayışındaydım. Her kafadan bir ses çıkmıyor aileler zaten sürekli tartışma olan bir evlilikte çocuk düşünülmemeli şeklinde düşünüyor.

Bir anda ciddi bir yol ayrımına gelince eşinizin ayarları bozulmuş. Bir de anlamadığım şey çocuk istiyor ama illa sizden mi olsun diye diretiyor yoksa bir an önce ayrılalım ben yeniden başkasıyla evlenip ondan çocuk mu yapayım diyor? İkincisiyse saçmaymış. Birini bulacak da sevecek de çocuğuna baba olacak kişiden bu stresli ruh halinde çocuk sahibi olacak da?

Kaçırdığım bir şey var ya da eşiniz de ne istediğini bilmiyor.

Bir de sizin çocuk istememe sebebiniz ezbere bir istek mi yoksa çok geçerli sebepleriniz mi var? Tanıdığım bazı kişiler de yıllarca çocuk istemiyorum asla diye gezdiler şimdi çocuk tuvaletteyken bile yanından ayrılmıyorlar.

@dedeminhirkasi
Evet hormonal birşey olduğu için bunu istemesine kızmıyorum. Her saniye bir sayacın çalıştığından bahsedip o üzüntüyle yaşayarak kendini de yıpratıyor.

@respect

Türkiye'de evlenmeden resmi olarak çift olduğun kabul edilmiyor. Herhangi bir hukuki hakkın olmuyor, yani sokaktan geçen A ve B kişisinden farkın yok istersen 30 sene birlikte yaşa. İnsanlara "Çocuk istemiyorsanız niye evleniyorsunuz" demek ve bu konudaki kendi düşüncelerini genel geçer kabul görmüş yasalar gibi dayatmak çok saygısızca ve yakışıksız. Kullanıcı adını kendine hayat ilkesi edinmeni ve başkalarına "respect" göstermeni temenni ederim.


soruya cevap olarak, zor bir durum ama bence de başka jinekologlara gidip iyice net sonuç edinin. Olmazsa boşanmayı düşünebilirsiniz

evlenen herkes cocuk icin evlenmek zorunda degil, ben buna katilmiyorum. gidin sevgili olarak ayni evde yasayin da herkes icin ayni degil. ayrica iyi gun var kotu gun var, basiniza bir sey geldiginde, hastane kapisinda 'sevgiliyiz, on yildir birlikte yasiyoruz' demeniz bir seye yaramiyor, ornegin sadece ailenin bilmesi gereken bilgileri, ya da ailenin almasi gereken kararlari alamiyorsunuz mesela. ona en yakin insansiniz ve o anda hicbir hukmunuz kalmiyor. dolayisiyla ben 'seviyorum, birlikte bir yasam gecirmek istiyorum ve evlenecegim ama cocuk istemiyorum' kararini gayet anliyorum.
ayrica cocuk yapmak icin evlenmeye de gerek yok mesela, bir de bu durum var bence. dolayisiyla evlilik ile cocuk karari, bence, dogrudan birbiriyle bagli degil.
bosanan herkes sevmedigi icin bosanmiyor +1 ve @robert'e fazlasiyla katiliyorum. ozellikle turk kulturunde aileler arkadaslar isin icine girince gercekten sacma bir hale geliyor olay. gerekirse terapist esliginde bu sureci yonetip bir karar vermeniz daha saglikli.
bunu su anda atlatabilmenizin bir yolu yok, once onu kabul etmek lazim. ne karar verirseniz verin zaman gerekiyor. ayrica bu tur kararlarin dogrusu ya da yanlisi da yok, o anda ihtiyaclariniz neyse ve yasam nasil gelisiyorsa genellikle o sekilde aliniyor kararlar. yani illa en dogru karari verecegim ve bu karar omrum boyunca ayni dogrulukta olacak seklinde de dusunmeyin. fikirlerimiz, dogrularimiz yanlislarimiz degisebilir, gelisebilir. yasamin kendinisi bir devinim zaten. boyle dusunmek kendi uzerinizde yarattiginiz baskiyi azaltabilir. yasam zaten siyah beyaz degil, grilerle dolu. su anda ihtiyaclariniz neler, hayat nasil bir surec sunuyor, sakin ve yavas hareket edin. ikiniz de olayin sicakligi ile bir karar almayin, buna bosanmak da cocuk yapmak da dahil.

@brkylmz
Çocukla ilgili hevesim hiç olmadı. Çocuk sahibi olmanın sorumluluğu bana hep korkutucu geldi. İyi bir aile yaşamı ve çocukluk dönemi de yaşamadım. Herhangi bir sorun veya gerginlik beni çok korkutur. Çocuk zaten dünyanın en geri dönülmez kararı. Benim genlerimi taşıyan bir canlıyı dünyaya getirmek ve onu iyi bir birey olarak yetiştirmek bana heyecanlı gelmiyor.

Bir de eşim de ben de soğukkanlı değiliz. O çok çabuk şekilde en kötü ihtimali düşünür ve dünyası başına yıkılır onu öyle görünce ben de çok kötü etkilenirim. Ben moralman düşsem o belki kaldırabilir ama o sürekli düşüyor ve ben kaldıramıyorum.

@edmond honda
o tarz bir yorum sürpriz değil önceden konuştuğumda çocuk yapmayacaksan niye evleniyorsun diyen yakın arkadaşım da oldu. Her fikri duymak lazım :)

@kassiopeia
evet bir anda köprüleri yakmak istemiyorum. O kadar hayal kurmuşken bunun bu kadar hızlı şekilde yok olmasını nasıl atlatacağım onu bilmiyorum.

@brkylmz
Eşim gerekirse başkasından yapmayı veya sperm bankasını da dile getirdiği için kötü bir noktaya gittik. Çocuğum olsa ben de severim bunu biliyorum ama çocuğun sorumluluğunu taşıyacak bir psikolojim yok. Hele ki kendimiz sürekli sürpriz tartışmalarla boğuşurken.

anladım hocam. uzaktan ahkam kesmek istemem ama eşiniz fevri bir kararla kendi hayatını karartabilir şu an, birinin onu sakinleştirmesi lazım. miyom ameliyetı sonrası çocuk sahibi olan çok kişi var. yaygın bir durum miyom. 50 tane çeşidi var ve artık kapalı ameliyetla bile kolayca çözülebiliyor. öncelikle başka doktorlarla da görüşüp olay hakkında tam bilgi sahibi olun. (acıbadem maslak canan genim ve aynı hastanedeki bi prof hocası var. gerekirse randevu alıp ikisiyle durumu masaya yatırın)

ve evet şu an yapacağınız en büyük hata çocuk yapmak olur. çocuk yuva kurtaran bir şey değil; aksine sağlam temelleri olan aileler tarafından yapılması gereken bir 'şey'. diğer türlüsü daha büyük bir yıkım oluyor genelde.

Yahu çocuk marketten domates alır gibi yapılacak bir şey mi? O market olmazsa şuradan alırım. Hele ki bir kadın diyor bu lafı. Senden olmazsa başkasından yaparım demek bana normal gelmedi ustad. Sizin sorununuz çocuk değil gibi. Bir kadın sevdiği adamdan çocuk yapmak ister hadi erkekler daha odun bu konuda tamam ama senden olmazsa bir başkasından yaparım bunu anlamadım valla ben.

@thetruenorthstrongandfree
olayın dışında olunca öyle de içindeyken sevgi öyle hızlı bitmiyormuş ve karar çabucak verilmiyormuş :( .

@arbre
Evet seçenekler bunlar ama risk alarak çocuk yapmak vs risk alarak boşanmak diye bakarsak boşanmak daha kabul edilebilir gibi geliyor ama karar vermek zor. Sonuçta anlaşabildiği kesin olmayan bir çift hamilelikte de ciddi gerginlik yaşayıp pişman olabilir.

@brkylmz
Aslında o alanda çok iyi olan iki doktora gittik. Sıkıntı şurda eşim sağlıkla ilgili travmalar sebebiyle ameliyat olamıyor çoğu muayeneyi bile zor oluyor. Çocuk olursa onun için dayanabilirim diyor. Ondan da emin değiliz tabii zamanı gelince krize dönebilir.

@brkylmz
Kapalı ameliyat ile çözülemeyeceği kesin gibi.

@dedeminhirkasi
bahsettiğim herşeyi uç noktalarda yaşama konusu bu tarz cümleler yaratıyor işte. Çocuğu o kadar çok istiyor ki benimle olmayacaksa başka bir yol arayacak kadar takıntı yapmış durumda. Konunun hormonal bir tarafı da olduğu için kınamıyorum ama bunları duymak üzücü oluyor.

arbre +1

Çok benzer durumda kalmıştım geçen sene. Çocuk istemiyordum veya istiyordum ama hemen istemiyordum, doktorlar çocuğun olmayacak diyordu. Son şansın diyordu. Zaten tek yumurtalığım alınmıştı.
Çok çaresiz hissettim kendimi yani hangi kararı verirsem vereyim pişman olacağım diye düşünüyordum. Of baya kötüydü yani.
Şu an 8 aylık hamileyim :) ve doğru kararı verdiğimi düşünüyorum. Bir insan ömür boyu asla anne/baba olmak istemiyorum diyemiyorsa böyle bir durumda çocuk yapmalı. Yoksa onun pişmanlığı daha büyük olur.

Ki sen ilk başlarda çok net konuşmayıp ileride belki isterim vs demişsin. Daha kesin ve net konuşsan belki evlenmezdi seninle. Ona da yazık.
Şimdi sana tamam çocuk yapmayalım dese 10 sene sonra artık anne olma şansını tamamen kaybetmişken başka başka sebeplerden boşanıp sen başkasıyla çocuk yapsan bu senaryoda kadının hayatı kararır. Ki böyle bir tanıdığım var. Çiftlerden birinin çocuğu olmuyor diye diğeri kabullenip uzun seneler bekledi sonra adam aldatıp boşandı kadın boşu boşuna anne olacağı seneleri kaybetti.

Netice olarak kadına hak veriyorum. Çocuk hiç istemiyorsan boşan, kadına haksızlık etme ama en ufak bir ihtimali varsa da yap çocuk. Başta korkunç geliyor ama şu an çocuğum olacak diye heyecandan duramıyorum ben iyi ki yaptım :)

@nundu
şuan kafasında sadece miyomun büyümesini geciktirici veya küçültücü tedaviler var ki çocuk şansı yok olmasın. Aynı anda beni de kaybetmek istemiyor ve seviyor inanıyorum ama konu biraz sadece ben istediğim için çocuk yap gibi bir mevzuya gitmiş oldu.

@kaptan maydanoz
Bu konuda ileride düşüncem ne olur bilemem şeklinde söylemiştim. Üzerine 1 yıl boyunca konusu geçtiğinde istemediğimi belirtmiştim. Ben ona ilk sorduğumda çocuk sahibi olma ihtimaline mani olmak istemem diye sormuştum. Hala daha çocuk sahibi olması öncelikliyse boşanma konusunda zorluk çıkarmam. Günaşırı tartışma ve gerginlik olan evlilikte çocuk yapıp onun da boşanma sonrası sorun yaşamasını istemem.

Karşınızdaki insandan emin olsaydınız çocuk konusuna olumlu bakardınız. Asla çocuk istemiyorum, çocuklardan nefret ediyorum vs. demiyorsunuz çünkü. Her insanın az ya da çok yaşadığı duyguları yaşayıp, bir kere bile olsa hissettiği şeyleri yazmışsınız.
Siz eşinizden emin değilsiniz. Anladığım kadarıyla da haksız da değilsiniz. Çocuk dünyaya gelirse bir daha ayrılamazsınız bu arada. Boşanmaktan vs. bahsetmiyorum. Eşinizle o çocuk olduğu sürece iletişim kurmak zorundasınız bu birincisi. Eşiniz çok büyük bir yardım alıp, farklı bir insana dönüşmeyecekse de o çocuğun tüm ağır sorumluluğu sizde olacak bu da ikincisi.
Eşiniz gerçekten zor bir olay yaşıyor, umarım en kısa zamanda en hafif şekilde atlatıp daha iyi olur. Ama karşınızdaki insan farklı olsaydı eminim ki çocuk konusunda farklı düşünürdünüz. Kendinize fazla yüklenmeyin.

daha dün eski kız arkadaşımı reddettim. en çekindiğim konu bu benim de.

tavsiye verebilecek durumda değilim ben. kararı kendiniz vermelisiniz.

ben olsam ihtimalleri kesinleştirirdim. gerçekten olamayacaksa ve 1 yılı varsa ve onu seviyorsam yapardım. nereden bilebilirim ki; hiç bilmediğim bir deneyimin bana kötü geleceğini? gerekirse gider terapi alırdım. psikoloğa görünürdüm. sorunun bende olup olmadığını da netleştirdikten sonra kesin bir adım atardım.

Birbirinizi yeterince tanımamışsınız hocam. Partnerini travma anlarında ne tepki verdiğini bilecek kadar tanımak lazım. Bir de insanların beyanlarından çok yaptıklarına bakmak lazım. Probleminiz çocuk mevzsu değil. Kişiliğinin değişmesi, söylediği sözünün arkasında durmak istememesi. Keşke orta yolu bulunacak bir şey olsaymış ama kategorik şeylerde orta yol olmaz. Yolları ayırmak gerek.

Çocuk konusunda geri adım atsa ve bir araya gelseniz tekrar, yine de 1 sene sonra "senin yüzünden çocuk sahibi olamadım, sen istemiyorsun diye o hakkımı çöpe attım ben. hayatımda en çok istediğim şeydi. Senin yüzünden hiç anne olamayacağım" deme ihtimali çok yüksek. Şu anda söyledikleri, bir miktar o zaman yapacaklarının habercisi. Söylememe gerek yoktur, böyle anlarda senin haklı olman hiçbir işe yaramıyor. Ona geçmişteki sözlerini hatırlatıp tutarlılık talep etmek de boş. Alamayacaksın o tutarlılığı. Yıpratıp biteceğine, yıpratmadan bitsin.

Çocuk için dediğin gibi, evlilik de hayatın amacı değil. İnsan birbirini sevmenin evlilik için yeterli olduğunu sanıyor. Fakat Gerçek bu değil.

@ mrvln a katılıyorum. Ben ilişkim olmadığı zamanlar özellikle de yeni ilişkiden çıktıysam "yok abi ne ilişkisi ya" diye takılıyordum hatta görüştüğüm kadınlara da istemediğimi söylüyordum, ona göre görüşüyorsa görüşüyordu.

fakat sonra eşim karşıma çıktı. dedim ki bu kadın taşı sıksa suyunu çıkarır, fabrikadan çıkma gibi diğer kadınlara da benzemiyor. hayatımda ilk defa evlilik kararı kaldım.

belli özelliklere tav olmasaydım hala ilişki düşünmüyordum. o yüzden karşındaki insan düşüncelerini değiştirebiliyor. çocuk konusunda da "ya ben ölsem gitsem bile eşim bakabilir tek başına" gibi bir güven olsa bence bu kadar diretmezdiniz. demek ki bir şeyler tam sağlanmamış.

çünkü konu sadece sizin hazır hissetmemeniz olsa, karşı tarafın hatrı için bir şekilde düşünceler değiştirilebilirdi. Belki zaten kafanızda eşinizle ilgili bazı acabalar, korkular var. üstüne de bu son dönemde yaptıkları sizi iyice korkuttu. belki çocuk düşünmeme konusunda ne kadar haklı olduğunuzu falan düşünüyorsunuz.

öte yandan eşinizin tarafından bakarsak, zaten çocuk isteniliyor, sizi de seviyor, sizden olmasını istiyor... mu? orası biraz gri kaldı bende. konu sanki senden olmazsa başkasından yaparıma kadar gelmiş. yani derdi sizden olmasından çok çocuk olması gibi duruyor. gerçi o tıbbı haberin sonucunda çoğu insan mantıksız davranabilir şimdi çok da eleştirmeyelim eşinizi ama...

açıkçası ben evlilik meraklısı veya çocuk meraklısı bir insanla yapamazdım.
saçma sapan bir takıntısı var. ya doktor deseydi ki bırakın 1 yılı şuandan itibaren çocuğunuz olmaz artık, geçmiş olsun... o zaman ne olacaktı? intihar mı edecekti? Tıbbı bir sorun olsun olmasın ölene kadar çocuğu olmadan yaşayan insanlar var. Çok da absürt bir şey değil. Millet kendine vakit ayırıyor, gezmeye tozmaya ayırıyor vaktini.

o yüzden bence önce şu çocuk ile ilgili olan takıntıyı çözmekte fayda var.

olmuyorsa yolları ayırmakta fayda var.

eşim mesela hiç çocuk istemiyor. ölürüm de yapmam demiyor ama genel olarak istememiş hiç oldu olalı. Ben de ileride olsa güzel olur diye bakan taraftayım. Şu an hiç çocuk yapmamak konusunda da birbirimizi ikna edebiliriz, birimiz çocuk yapmak isterse de yapmak konusunda ikna edebiliriz. Çünkü ben bu tarz büyük düşünceleri önemsiyorum. Tek başıma yaşamıyorum ki bu hayatı.

Öte yandan size gelirsek, çok fazla "ya aslında olsun istemiyorduk da yanlışlıkla oldu işte" diye çocuk yapan baba duydum ve genellikle çocuk büyüdükçe, yıllar geçtikte, o ilk günkü pişmanlık yerini sevgiye bırakıyor.

Yani korktuğunuz kadar kötü olmayabilir. Ama siz çocuktan ziyade eşinizden tam emin değilseniz yazıldığı gibi... orasını bilemem.

Çocuk isteyemeyen biri olarak yazıyorum. Bu durumu terapist ile konuşmalısınız. Çünkü bu kararınızın da nedenleri var ve çoğu zaman travmalara dayanıyor. Belki travmalarınızı aşabilirseniz gönül rahatlığı ile çocuk yapabilir ve sevdiğiniz insandan ayrılmak zorunda kalmayabilirsiniz. Eşiniz de siz de çok haklısınız ne yazık ki.

bence sen bir adım at ve çocuk iste, sandığınız kadar zor bir şey değil. bir daha düşündüm de siz bu kadar kısa zamanda bu kadar sorun yaşadıysanız bu ilişki yürümez, bence ayrılın.

@ananiyimioguz ve @mrvln
önceki yorumlar da genel olarak doğru olmakla birlikte özet olarak sizin yazdığınız şeyi yaşıyorum. Benim ailemde ve çevremde hep kadınlar güçlüydü tek başına herşeyi hallederdi paniğe kapılmazdı düşmezdi. Ben hep annem bu kadar zor geçen bir hayatta nasıl çıldırmadı diye düşünmüşümdür. Babalar görev verilirse yapardı yani anneler o kadar güçlüydü ama babalar da eşi üzülüyor diye kafayı yiyen tipler değildi. Yani düşününce biz benim kafamdaki anne baba profiline uyamıyoruz o yüzden çocuk ihtimali imkansız geliyor.
Yazdığınızı okuyunca çocuk isteseydim eşimle evlenmezdim diye düşündüğüm anı hatırladım. O da çocuk istemediği için onunla evlenmekten şüphe etmemiştim. Yoksa böyle anne mi olur ben zor topluyorum beni kim toplayacak diye düşünmüştüm.


Teşekkür ederim herkese. Gerçekten bir terapi seansı gibi iyi geldi.

yani isin icine zaman kisiti girince psikolojisini degistirmis ve "ya sansimi kaybedersem?" dusuncesine yenilmis gibi duruyor. oncelikli hedefiniz iyilesmesi olmali ve belki sure kisitinizi ortadan kaldirmak icin bir seyler yapmak mantikli olabilir. esinizi bir seyleri kacirmama psikolojisinden cikarmak icin, yumurta dondurmak mesela bir opsiyon olabilir. yumurtalar hazirda dururken acele etmem lazim dusuncesinden cikmis olur en azindan, tedavisine bakar. siz de kendinize cift olarak biraz zaman kazanmis olursunuz hem. bu surecte belki cocuk konusuna bakis aciniz da degisir cunku zaten asla istemediginizi dusunmuyormussunuz. ki bu cok anlasilabilir bir sey.

cocuk kesinlikle isteyerek sahip olunmasi gereken bir sey, evliligi kurtarmaz aksine bitirir. saglam temelli bir iliski yoksa gercekten gecmis olsun yani. psikolojisi kaldirmayacak insan kesinlikle kalkismamali. ama esinizin ilk adimi bir seyleri kacirmama psikolojisinden cikmak ve tedavisine odaklanmak olmali kesinlikle. her sey yoluna girdiginde hala isteyip istemediginizi anlamak icin bolca vaktiniz olacak zaten.

@ruhen hastayim ben ve @ravenudon
kendi eksiklerimizi giderip çocuk konusunu tekrar konuşma konusunda adım atacağım. Kestirip atmak istemiyorum. Onunla mutlu bir gelecek ihtimali %1 olsa bile denemeye değer.

Ben bu olayda hanım kızdan yanayım.

Her kadın anne olmak ister. İçgüdüsel bir olay bu. Saygı duymak lazım. Olayı anlatırken kullandığın cümlelerden anladığım kadarıyla bir kapı kapamak olayı yok. Üstünkörü konuşmuşsunuz. Ben seninle ancak çocuk yapmamak şartıyla evlenirim diye bir cümle kurulmadıysa kadın kişisinin şu anki ruh haline ve talebine saygı duyulmalı diye düşünüyorum.

Ha uzlaşıldı ve çocuk oldu diyelim. Bu evlilik yürür mü? O da muamma.

Başı sonu düşünülmeden, evliliğin ne olduğu, karşı tarafa ne fedakarlıklar yapıp karşıdan neler beklenileceği düşünülmeden yapılmış bir evlilik.

Hiçbir şey düşünülmeden yapıldığı için de incir çekirdeğini doldurmaz sorunlarla daha 1,5'uncu yılda debelenirken, kocaman bir sorun çıkması da ilginç olmuş.

Pardon yaa 1,5 yıl da değilmiş, 3 aymış.

tavsiyemi dinlemeni istiyorum kesinlikle yol yakınken dön bende 2 yıllık tanışma 4 yıllık evlilik.ve son dönemde çocuk isteyen biri tarafından hem iftiraya hemde boşanmak zorunda kaldım ayni sizin gibi bizimde kısa zaman içinde çok hızlı ve büyük sorunlar yaşandı bugün çocuk meselesi yarın başka inat o nedenle ne kadar hatıra eşya vs desende zarar kes uygula ve boşan yoksa büyük pişmanlıkların arkası kesilmeyecek

Bir kadın için çocuk yapamama ihtimalinin oluşmasının ne anlama geldiğini anlayamamışsınız. Sanki bu konuyu, eşinizin bu haber karşısındaki psikolojisini hiç düşünmemişsiniz gibi geldi. En çocuk istemeyecek kadın bile böyle bir haber aldığında ani bir şekilde fikir değiştirebilir, fevri olarak çocuk isteyebilir. Bekar, ilişkisi olmayan kadınlar bile regl olamadığında, regli geciktiğinde “ya ileride çocuk yapamazsam” korkusu yaşayabiliyor. Kadınlığın biyolojisinde olan bir şey bu. Ergenlikten beri vücudunuz her ay sizi çocuk yapmaya hazır hale getiriyor, aklınız reddetse bile bedeninizde bunun inkar edilemeyecek bir tarafı var. Ben maalesef eşinizi haklı buldum… Bir erkek olarak çocuk istemiyorum diyebilmek kolay ama bir kadının (kendi rızası dışında) çocuk sahibi olabileceği tek şansın elinden alınması ve üstelik böyle bir muamele ile karşılaşmak korkunç bir şey…

@silverleaf
kötü bir muamelede bulunduğumu sanmıyorum. Boşanmak zorunda kalacağım veya sprem bankası gibi seçenekleri değerlendirme cümlesi duyunca sinirli bir halde kaldım o da normal geliyor hala düşününce.

@Mirket
ben gerçekten evlilikten beklentilerimizi, hayallerimizi konuştuğumuzu sanıyordum. Sık görüşüyor ve ilişkilere dair birçok şeyi konuşuyorduk. Tartışma çıkan şeyler bana göre incir çekirdeğini doldurmayacak şeyler olsa da karşı taraf için korkularını tetikleyen birşey olabiliyor. Çocuk konusundan önce de birçok tartışmada ayrılalım boşanalım cümlesi duydum ama yine de mutlu olabileceğimize inancım vardı.

Çocuktan nefret eden kendini asla ebeveyn olarak görmek istemeyen biri değilsiniz. Eğer şuan çocuk için olumsuz bakıyorsanız eşiniz hakkında soru işaretleri var demek bence.
Çocuk çok ama çok büyük bir sorumluluk ve eşinden gerçekten emin olmak gerekiyor.

Ben eşimden emin olmadan çocuk sahibi oldum. Allah da belamı verdi tek başına büyütürken anam ağlıyor en kısa böyle ifade edebilirim.

Aldığı tanı sebebi ile eşinizin düşüncesinin değişmesi normal ama bu birbirinizi kırma dökme hakkı vermiyor ne size ne ona. Birbirinizin gelecekten beklentileri uyuşmuyor ise boşanmaktan doğal şey yok. Sakin sakin kırmadan dökmeden düşünerek karar verin.

Evliliğinizde başka sorunlar da varmış; daha çok yeni bir evlilik aynı zamanda. Tüm bunlar olurken, eşinizin bu ani haberle dengesi şaşmış olabilir. Bu anlaşılır.

Fakat sağlam bir zemini olmayan evlilikte, üstüne bir de çocuk gelince işler iyice sarpa sarıyor. Çocuk çok büyük bir sorumluluk, istemeden de o topa girmek hiç doğru değil. Ne olacağı belli değil. Üstelik hiç yaşanmasın tabii ama çocuğun sağlık problemi/ bakıma muhtaç vs olduğu bir durumda herkesin hayatı bir anda değişiyor.

Evlilik için çocuk şart mı? Asla değil. Türkiye'de "çocuk yapmayacaksaniz niye evleniyrosunuz?" Argümanı gerçekçi değil zira evlenmediginiz durumda dış kapının, dış mandalı oluyorsunuz. İki kişilik aile olur mu? Bal gibi olur fakat buna iki kişinin de gönüllü olması gerekiyor. Aynı şekilde çocuk için de iki taraf da gönüllü olmalı. Sırf biri istiyor diye ya da onu mutlu etmek için çocuk yapmayın.


Velhasıl önce diğer sorunlarınızı çözüp sonra bu konuya odaklanmalisiniz bence. Eşiniz bunu hiç istemiyorsa, o zaman boşanmak da dünyanın sonu değil. Herkes boşanıyor.

Bu arada olayi esime anlattim. ( Iletisimi artirmak adina artik bireysel dedikodularimdan uzaklasip hanimciliga agirlik vermeye basladim shdfj :( )

Hic aklima gelmemisti dedi ki, eşi şimdiki kendi korkusunun dışında, ileride olur da eşi de cocuk isterse, verebilecek bir pozisyonda olamayacagi icin eşi zaten benden sogur, uzaklasir, baska kadinlara gider veya bosanir gibi de dusunuyor olabilir dedi.

Boyle bakinca da yine eşiniz hakli dedim. Ama bunu soylerdi gerci yazmamis oyle bisey dedim. Bilmiyoruz yani esiniz bunu da dusundu mu ama bana mantikli geldi. Yani ileride onu eksik görürseniz ne olacak zaten simdiden goruyorsunuz. Belki aileniz arkadaslariniz vs. bir laf getirecek kulaginiza falan. Bir kadin bunu da düşünüyor olabilir.

Ote yandan hala sizin acinizdan dusundugumde sirf boyle bir sey oldu diye mecburen cocuk yapmak da bana cok mantikli gelmiyor. Iki ucu şey yani umarim ortak bir kararla cozerseniz.

Ve ben bu arada ben de eski kiz arkadaslarimi cok eksik gordugum oldu. Ama insan istedikten sonra gucsuz yanlarini gelistirebiliyor. Kaldi ki annelik icgudusel olarak otomatikmen belli skiller getirebilir. Yani maymunlar bile bakiyor afadersiniz en mıymıy en hassas en sakar en beceriksiz kadın bile bir sekilde cocuk bakabilirmis gibi geliyor.

Siz kendi sorunlarinizi cozduyseniz, bir sekilde birlikte yasamak istiyorsaniz biraz sıcak bakmakta da fayda olabilir.

Ama mantiginiza hislerinize oturtmadan bence sakin mecburiyetten falan yapmayin yani kedi kopek sahiplenmiyorsunuz ki. Kaldi ki o bile bence deneme yanilmayla yapilmamasi gereken bisey.

ben şu cümleye takıldım
"Ben mantıkla hareket eden bir insanken o sevgisini de siniri de çok uçlarda yaşayan, tamamen duygularıyla hareket eden, çok kaygılı şüpheci biriydi. Sanırım bu da bizi yakınlaştırdı."

bu nasıl bir yakınlaştırıcı sebep böyle anlamadım. çocukça bir şey. böyle ilişki olmaz. birbirinize hiç uyumlu değilsiniz, zaten hep kavga ediyor, çift terapisine gidiyorsunuz. çocuk isteği tek sebep değil. siz zaten uyumsuzsunuz.

@abelardo
Cümleleri düzenlerken yanlış yere yapıştırmışım.

"Aile ve çocukluk öykümüz birbirine çok yakındı.Sanırım bu da bizi yakınlaştırdı."

Olacaktı orası. Böyle çok tutarsız olmuş.

Bence boşanmanız şu açıdan mantıksız. Şimdi boşansanız eşiniz gidip hemen evlenip çocuk yapacağı ve sevebileceği birini bulabilecek mi bir sene içinde? Bu akla, mantığa ve sevgiye ters bir durum. Eğer zaten bu tıynette biriyse onu kaybetmeniz sizin için daha hayırlı olur. Öyle biri değilse zaten gene çocuk sahibi olamayacak ve bir de üstüne sizi kaybedecek. Kendisine bu şekilde açıklarsanız belki mantıklı tek yol olduğunu görür.

Ben de kadın tarafı olarak şu an çocuk istemiyorum ne zaman isterim ya da ister miyim bilmiyorum ona göre evlenme isteğini düşün dedim erkek arkadaşıma o da her kararıma saygı duyacağını söyledi ama bugün doktorumdan aynı şeyi duysam koşa koşa gidip çocuk yapalım diyebilirmişim gibi hissettim.

Bir şeyi tercihle yapmakla zorundalıkla yapmak arasındaki farkın bünyede yarattığı stres, duygu değişimleri vs hepsi evliliğinizin kısa ömründe sizi bulmuş.

Haddim olmayarak evliliğiniz için çabalamaya hazır olmanız çok takdir edilesi. Umarım eşiniz de bu çabanızı görüp kıymetini anlayacak biridir de en az hasarla uzlaşırsınız.

En büyük pay size düşüyor, bu denge ilişkisinde sizin sağduyunuz ve fevri olmayan yanınız sayesinde çözebilirsiniz.

Son olarak değinmeden geçemeyeceğim ama @nundu +1. İnsanlara evlilik = çocuk denklemini hangi kafalarla yazar ki birisi. çok garip.

eşin muhtemelen istemiyorum dedi ama ben onu her türlü ikna ederim diye düşünerek evlendi. ama sonra ikna süresi konusunda bi sürpriz yaşadı.

şu aşamada kadın çocuk istiyor mu evet. vakti kısıtlı mı, evet.

sen çocuk istiyor musun istemiyor musun? bence bu o kadar muallakta kalınacak bi durum değil.

çocuk asla istemiyorsun, ileride de istemezsin. o zaman herkes kendi yoluna.
şu an istemiyorsun, ileride istiyorsun. e bu şartlar altında beklemenin manası yok, çocuğu yaparsın.

aslında seçenekler belli. oyalanmanın bir manası yok. ha sen evliliğinden emin değilsen zaten o yola girme. bence asıl sorun burada. ikinizin de aileden kaynaklı problemleri var, bu da evliliğe yansımış. 3 aylık evlilikte hangi sorunu aşamadınız da terapiye gittiniz mesela? daha cicim aylarındasınız. bu dönemde aşamadığınız problemler varsa evlilik çok sağlam temelli değildir ki bu durumda zaten çocuk yapmanın manası yok.

bence bi evliliği ve kendi isteklerini gözden geçir.

Hayatımdaki hemen hemen herkesle görüşüm farklı. Gerektiği yerde de tepkimi gösteriyorum ama görüşmemek için bir sebep değil.

Bir kadın arkadaşım eşini aldatıyor. Hem de öyle birkaç kere değil. Tinder bile açmış. Bana son derece ters.

@kahvedesu; tam olarak bu gibi durumları kastetmiştim. görüşmeyi kestiniz mi, tepki verdiniz mi?

Eşine desem adam belki farkında ama umursamıyor. Gece 12'de eşini merak etmiyor musun? Yabancı arkadaşlarım bile ayıplıyor ve olay Türkiye'de yaşanıyor.

Şeriatçı bir arkadaşım var. Önceden ateistti, hristiyan oldu, Tevrat, Zebur ne varsa okudu. Yahudi olmak istedi, olamadı :) Sonra müslüman oldu ama şeriatçı oldu bu sefer de. Yeni bir arkadaş olsa görüşmem ya da hiç iletişimim olmaz ama bu eski ve can dostu bir arkadaş. Hayatta yolunu bulmaya çalışıyor. Sevgim, saygım azalmaz. Onun da bana karşı durumu aynı. “Yanacaksın oğlum” der, gülerek.

Eşini aldatan ve cesitli maddeler kullanan bağyan cinsiyetli cok yakin bir arkadasim var. Ben de evli çocuklu dumduz yasayan bir insanim. Benimle gorusurken ayık kafayla ve edepli bir haliyle bulundugu ve hayat standartlarimi tehdit etmediği surece sorun etmem biraz riskli gormekle beraber sevdiğim bir arkadasim.

Çocukluktan kalan arkadaşlarım var böyle. Daha henüz herhangi bir görüşümüz oluşmadan başladığım arkadaşlıklar. Zaman içinde herkes değişiyor tabi, ancak bu kişilerle olan ilişkimde aramıza bu tür şeyler girmiyor. Girebileceği kadar konuya yükselemiyoruz zaten. Zaten o beni olduğum gibi kabul etmiş, ben onu. Fikirsel açıdan soracak, tartışacak bir şey yok. Zaten bu kadar eski arkadaşlıklarda bu konular sıkıcı oluyor, yapacak daha güzel şeyler var. Toplum ölçeğinde olması istenen yaşam şekli yani. Herkesin fikri kendine. :D

Ancak üniden itibaren bu şekilde arkadaşım yok. Çünkü zaten fikirler oluşmuş artık, bir araya gelemiyorsunuz. Gelseniz birlikte yapacak bir şey bulamıyorsunuz. Samimi olmadığınız, içini bilmediğiniz biri bir konuda bir şey söyleyince önyargılar oluşuyor, uyuşmuyorsunuz, tanımak istemiyorsunuz, tanımak mümkün de değil zaten. Ne yapacaksınız? Ben seni sevmedim ama belki severim, istemeden de olsa vakit geçirelim denmez sonuçta. Garip olur.

Haliyle durum bu :D

Var tabii ki. Genellikle ideolojik ayrılıklarımız var, bu ayrılıkların yaşam tarzına doğrudan yansıdığı arkadaşlıklarım da var. Ama kısasın şöyle, insani ve ahlaki kurallar bakımından bir noktaya gelmiş, bazı temel kriterleri taşıyan arkadaşlarım ne ideolojide olurlarsa olsunlar arkadaşımdır. Ama kendine hiçbir şey kalmamış, cahil, empati yoksunu vs bir kişi ile aynı fikirde olsam da arkadaşlık kurmam.
Arkadaşımın yaşam tarzı ve ideolojisi benden farklıysa benimki de ona göre farklı. O da beni böyle kabul ediyor. Demekki başka noktalarda buluşmuşuz, paylaştıklarımız bu farklardan daha üstün şeyler.

Geçmeyecek.

Geçmiş olsun hocam bunun üzüntüsünü yasını tutmakta bir sakınca yok gayet insani bir durum kendi usulüne göre bunları yaşarsın, kendine dersler de çıkarmışsın bunlar da değerli hayat deneyimi

Yani ben tabi 10 yildir ayni kisiyleyim o dönemleri unuttum ama kolay olmuyor, orada hepimiz anlasalim. Nasıl geçecek? Yani genel olarak kişinin kendini bir hobiye ya da fiziksel aktiviteye vermesi her zaman en iyi çözüm olarak gözüküyor. Bu noktada hem aklı hem bedeni yoğun tutmak ilk dönem için ideali.

Bunun sonrasında asıl gerekli olan bu sürecten kaçmak değil ama kendi içinde absorbe etmek, bundan ders cikarmak, olgunlasmak.

Bir de kararlı olmak gerekiyor. Yani bittiyse kafanizda gerçekten "bitti" olmali. Bunun da en ideal yollari foto vs her şeyi silmek ve kabullenmek. Genelde bu süreleri acili cekenler hep olur mu olmaz mi mesaj atsam mi arasam mi vs vs diye sürekli yarayi desenler (biz de yaptık oradan biliyoruz. Simdi dusundugum zaman keske yapmasaydim diyorum).

bu neden oluyor bilemiyorum ama gercekten erkekler exleri asamiyor diye düsünüyorum. yani illa bir tanesini de degil birkac tanesi de öyle hafizalarda, kalplerde yer ediyor gibi hissettiriyor.

yapacak bir sey yok. olan oldu. kendine biraz zaman ver. agla, yemek ye, icki ic, oyun oyna... bir hafta süre ver mesela. sonra toparlan. tek tek bir seyleri silmene de gerek yok.

düsünmemeye calis bundan öncesini artik. ama bu iliskinde ögrendigin seyler muhakkak olmustur. onu bir sonraki iliskinde pozitife döndüreceksin o yüzden yasadiklarina sükret. yeni iliskine basladiginda ayrildigin kiz arkadasini ne kadar cok sevdigini, üzüldügünü vs anlatma. ayrilan taraf sen bile olsan kimse ayrildigi icin bayram etmez ama bunu karsidakinin bilmesine gerek yok.

fotograflari falan sakin silme. 20 yil sonra yaslandiginda cok güzel hatirlayacagin fotolar var elinde.

kesinlikle tut. bunu unutamamakla vs ilgisi yok.

İstanbul'da olsam gelirdim. Eğlenceli karakter çok var duyuruda.

hasmetizm+1

Ama nicklerimizi söyleyeceksek ben hiç olmayan bir nick söylerdim, kendimi saklamak için :))

İstanbulda olsam gelirdim 2017 civarlarında iki zirveye gittim hatta birini neredeyse organize edenlerden biriydim. Yurtdışındayım ama şimdi :/ yapın buraya da foto atın lütfen.

@hasmetizm 2046 +1

Burdakilerle iyi anlaşacağımızı umuyorum.

Hayatta gelmem.

Gelemem, Ankara'dayım.

Kesin gelirim.

Gelmem

Gelenlere bağlı

@gabe: plan şu şekil; sen, ben, bir ben var benden şurada toplanıp Ankara'ya gidiyoruz. Orada hasmetizm, rock n Rolla ve muhayyer divan'la buluşuyoruz Kızılay'da.

Ben götürürüm sizi

Benzinini koyarız, araba kaç kişilik?

:) şoför dahil 5 kişi rahat rahat, 6 kişi sıkışarak (arka dörtlü)

İmkansız

Ee ne zaman gidiyoruz

Kimseden ses çıkmıyor ki, o işler tarihin tozlu sayfalarına karışmış demek ki. :(

Ankara ne abi, Bodrum, Çeşme vs. olsa neyse.

Çeşme'ye gidelim şekerim.

Üzdünüz 8910u

Ankara'dan bahsettiğim yazarları da alıp Çeşme'ye gidelim. İnternet tarihinin ilk mobil zirvesini gerçekleştirelim. Ben varım, benim mentali toparlayacak ortam.

İstanbula yakın havuzlu villa, 3-4 gün tatil yapalım

@numlock: o is çok yanlış yerlere gidebilir

Çeşme bodrum gitmez sanki. Yanlış arayan, koşa koşa gider zaten. Sen buraların muhtarı gibisin, doğru seçimleri yaparsın :)

Kimse de benden ikametgah belgesi almıyor 50 liraya. Yerin dibine batsın öyle muhtarlık.

@sekizdokuzon; çok tatlısın <3

Çok isterdim hepinizle yüz yüze tanışmayı ve sizleri görmeyi ama şu aralar Ankara bile olsa katılamam. Umarım bir gün görüşürüz. Ama çok merak ediyorum sizleri yalan değil. Yüz ve fiziksel özelliklerinizi kafamda oluşturdum kendimce. Benzeyip benzemediğinizi çok merak ediyorum :)

@rock n roll o kadar merak ediyorsan al kendimi ifşalıyorum.

hizliresim.com

@numlock; bütün gizemi bozdun. Bazı şeyleri sürpriz tadında yaşamama izin ver. Gelmiyorum zirveye hayret bişey :))

Pazar olursa kesin gelirim. Cuma Cumartesi çalışıyorum ne yazık ki :(

Ankara olursa gelirim ama 28 temmuz falan olmalı.

ankara olursa gelirim +1 :D