Merhabalar
Geçtiğimiz cuma günü barınaktan bir tane can sahiplendim eve geldik herhangi bir şeyi yoktu o akşam hatta iştahla mama yedi ve iki saat sonra mamayı kustu ilk başta ishal sandım çünkü parçalı mamaların olduğu kahve bir sıvıydı ve ikinci kez kustuğunu görünce sabah beşe doğru kusmuk olduğunu anladım. Akabinde gün içinde sadece su içti ve yaklaşık 7 ye yakın kusma yaşadık mukuslu ve şeffafa döndü. O gün kustuğu için mama vermedim sadece sıvı mama verdim tabi onları da kusunca kestim. Sadece bir kez dışkı yaptı fakat katı ve kötü kokuyordu. Akabinde cumartesi akşam veterinere götürdük sahiplendiğim için geçmişini bilmiyorum sitede 11 aylık yazıyor ama zaten alırken de imkanı yok en az 2 3 yaşında vardır dedim oradaki kadına yok yok diye baskıladı sağlıklı vs diye geçiştirdi ısrarla neyi varsa söyleyin dememe rağmen neyse, akşamında testler yapıldı ve maalesef ki gençlik hastalığı olduğu söylendi şuan üç akşamdır orada hergün ziyaret ediyoruz kusması gitmiş zaten ishali yoktu halsiz yatıyor yalnızca bizi görünce hareketlendi miyavladı kendini sevdirdi vs ama hala mama yemiyor. Veteriner cins hayvan daha önce mutlaka aşı yapılmış olduğunu düşünüyorum atlatır umarım diyerek olumlu konuştu, kedisi bu hastalığa yakalanan oldu mu süreci nasıl atlattınız :(

verdiği ilacın parası ayrı, sadece muayene ücreti olarak pahalı değil mi? konum istanbul

Selamlar,

Bir yakınım annesini kaybetti ve 3 kız kardeşler, 2 si sigortalı ve diğeri çalışmıyor. Çalışmayan kız kardeş avukatına sormuş ve bu maaşı alabilmesi için kardeşlerinin notere gitmedi gerektiğini ve feragat etmeleri gerektiğini söylemiş. Gerçekten bu durum böyle mi merak ettik.

Bilgilendirmeleriniz için şimdiden teşekkürler

zaruri ihtiyaçlarımı alabileceğim küçük esnafı nasıl seçebilirim? ipuçlarını alayım.

binlerce insan bu yuzden enkaz altinda yardim cagiramadan oldu.
bu olay arada aklima geliyor. dusundukce cildiriyorum.
vatan hainligi, vatana ihanet, teroristlik vs..bile daha hafif kalir.

ben mi abartiyorum acaba? hafifletici bir sebebi, mantikli bir aciklamasi var miydi bu olayin?

Merhaba sokakta hasta bulup 7 aydır baktığım kediyi 1 hafta önce sahiplendirdim. Evim müsait ama zaten 2 kedim var bi türlü kaynaştıramadım. Başka bir yerde daha mutlu olur dedim.
Sahiplendirdiğim kişi anne ve babamın iş vesilesiyle bildiği birisi, genç ama onlar da çok tanımıyorlar. Gözüm gibi bakarım zaten kedilerim de var dedi. Kedileri güya bebekmiş benimkinden bile küçükmüş. Bu arada aşıları falan tamdı. Dedim 15 günde bir foto atacaksın. Bu ay içinde kısırlaştıracaksın parasını ben vereceğim, alışamazsa da haberim olsun alırım dedim. Tamam dedi.

Neyse sonuç itibariyle bir foto yollattım elemana 2.gün korkunç bir yer gibi geldi sanki depo gibi bi yerde arkada boya kutuları, borular falan. Pis ortam. Evde değil de evin bodrumu ve bebek dediği kediler azman gibi. İçime sinmedi kedinin hali. Dedim ben onu gelip alayım sanki ona uygun değil ortam. Yok alıştı bize ama siz bilirsiniz ben müsait olunca geri getiririm madem dedi.

Bugün elemana tekrar mesaj attım. 8.gün. Sen getirmedin ben kediyi gelip alacağım konum yolla diye. Yok balkondan atlamış kaçmış sabah. Bin tane yalan. 1.katmış zaten.

Zar zor konum yollattım gittim. Elemanın baya 10-15 kedisi var ama sokakta. Muhtemelen aldı eve hiç çıkarmadan sokağa koydu. Bu da dayak yiyip ya kaçtı ya sindi ya da başka bişey. Yok işte her şeyden korkuyordu gelmiyor bana diyor. Ne zamandır sokakta diyorum bu sefer 1 gündür diyor. Sinirlendim haliyle bugün yarın o kedi bana gelsin, kediyi bulana kadar her gün gelicem dedim. Sizce kedi nerede? Ve gelir mi? Saklanıyordur bi yerlerde diyor.

Annem aramış ben sana referans oldum kızımla aramı bozma kediyi bul ve bana haber ver demiş. Tamam demiş falan filan. Sizce yaptığımda yanlış bişey var mı? O kedi gelir mi? İçime dert oldu. Kendimi çok suçlu hissediyorum. Alırken yeminler ediyor ağzından bin laf çıkıyor.

selam, kedimi dışarı çıkarıyorum bu yüzden tasma takmak istiyorum ama bu boğulma karşıtı olanları hep çıkarmayı başarıyor. kemer gibi tokası olanlardan da korkuyorum, bunların lastikli olanı var ama emin olamadım.

öneriniz var mı?

Üç hafta evde yoktuk, kedi oteline bıraktık. Dün akşam eve geldi. Geldiğinde böyle günlerce temizlenmemiş kedi kumunun içinde bütün gün yuvrlanmış gibi kokuyordu. Pis kedi kumu, kedi çişi kokusu sinmiş üstüne. Bugüne biraz azalmış ama hala kokuyor :( Ne yapabilirim ben buna? Kendi kendine yalaya yalaya temizlenmesini mi bekleyeceğim? Temizlenmesini hızlandırmak için yapabileceğim bir şey var mı? Mümkün olsa da banyoya soksam yıkasam...

Merhaba duyuru. Bu sene evleneceğim kız arkadaşım doktor. Ben (29e) mühendisim. Kendisi Finlandiya'ya taşınmak konusunda kararlıydı, sürece hazırlanıyordu ama ben çok sıcak bakmadığım için seçimi bana bıraktı.

Onun açısından TR net daha kötü tabii, ben de destek olmak istiyorum ama bir yandan da kendi kariyerimi düşününce hiç emin olamıyorum. Kendimce artıları eksileri düşündüm:

+ Medeniyet, kültür, kibar insanlar vs.
+ Sokakta random bıçaklanmama, köprüden geçerken rastgele yıkılma şansının çok daha düşük olması.

- Şu an işyerinde memur değilim ama benzer şekilde disiplin suçu dışında atılamıyorum. 5 yıllık bir çalışan olarak 200.000/ay brüt maaş alıyorum. Finlandiya'ya gidersem maaşım büyük ihtimalle düşecek.
- İşyerinde kendi projelerimde çalışabiliyorum.
- İşimin mental yükü çok az. Evet saat olarak mesai saatleri yüksek, cuma geceleri genelde iş oluyor. Ama iş arkadaşlarımdan daha yetenekli olduğum için bazen evde oyun oynuyorum gün içinde, sonra 2 saatte hallediyorum; onların yapamadıklarını da topluyorum.

+ Online yurtdışından sipariş verebilme.
- Yemeksepeti vs. şeylerin olmaması.
+ Çocuk işlerine girilirse eğitim, güvenlik.
- Random bir dilleri var. Dil konusunda yetenekli biriyim ama işin içinden çıkılabilir durmuyor.
+ Türkiye 10 sene sonra çok daha kötü olur mu?

Siz ne yapardınız. Dener miydiniz?

Turgut Özal’dan bu zamana kadar olan zamanda tanıdığımız tüm siyasetçileri göz önüne alsanız bu kişilerden hangilerinin seçimde Recep Tayyip Erdoğan’dan daha fazla oy alma ihtimali olabilirdi sizce?
Bu süreçte parti başkanlığı yapmış liderleri göz önüne alalım, Tarkan veya Kemal Sunal gibi cevaplar vermeyelim lütfen.

devlet hastanesinde dişçi sırası beklerken benden önce yaşlı bir teyze girdi. dişçi arkadaş elinde eldivenle teyzenin ağzının içine parmaklarını soktu. bir şeyler yaptı. sonra eldiveni çıkarmadan eldiven kutusundan yeni bir eldiven alıp eskisinin üstüne taktı.

eldiven kutusundaki temiz eldivenlere salya bulaşmadı mı? birine söylediğimde sen çok takıyorsun diyorlar. tamam da orası dişçi pastane değil ki. haksız mıyım?

bir de bu tip duyurularımda "git tedavi ol" falan yazan birkaç arkadaş var. tamam ben hastayım da soruma cevap vermeyecekseniz bir ....rin gidin be abi. size mi kaldı benim hastalığım. hastayım diye düşündüğüm her şey mi hatalı. sizin yüzünüzden soru sormaya çekinir oldum.

Eminim farklı olanlar da vardır fakat yolda, markette, mağazada, hastanede gördüklerim o kadar huysuz ki. Her şeyden şikayet eder, sürekli dedikodu yapar, sana sohbet kisvesiyle laf arasında bin tane hakaret eder, surat sürekli asıktır, istediği gibi yaşamayan ve giyinmeyen herkese hakaret etmekte sakınca görmez, hep huysuzdur, mutlu insan görmeye dayanamaz, özellikle gençlerin keyif almasına şiddetle karşıdır. Benim annem de bu kategoriden mesela. Anneannem hiç öyle değildi fakat babaannem aynen bu modelden yine.

Bu zamana kadar dokuz ülke gezdim, bizdeki gibi sıkıntılı olanlara neredeyse hiç rastlamadım. Bunu çoğu kişinin yaptığı gibi sadece, zamanında çok çektikleri için bize tepkililer çünkü hiç rahat görmemişler yazık, ile açıklayamıyorum açıkçası. Konu hakkındaki sosyolojik tespitlerinizi duymak istiyorum.

Merhaba,
Çocuğumuzu kreşe başlatmayı düşünüyoruz hemen değilse de birkaç ay içinde. Kreş bakmaya başladık ama bakıcıya karşı çok sorumluluk hissediyorum. Bakıcısı 1.5 yıldır bizimle ve sevgi dolu çocuğumuza karşı. Daha önceden kötü bir tecrübemiz olduğu için bir de işe de ihtiyacı olduğu için bu geçişi nasıl yapsam bilemiyorum. Aslında sabahları biraz geç gelmeye başladı çocuğunun servisi nedeniyle bir de sık sık sağlık sorunu yaşıyor. İş saatlerim esnek ama bu da beni yine de zorluyor.
Yaşadığımız şehirde ailelerimiz de olmadığı için kreşe geçtiğinde ilk aylar çok hastalanır acaba 3 ay maddi durumu zorlayıp bakıcı ve kreş birlikte götürecek bir plan mı yapmalı? Bakıcıya şimdi kreş düşünüyoruz sen de iş bak konuşması yapsak o arada huzursuzluğu çocuğa yansır mı diye de düşünüyorum. Ne yapacağım? Mahçup hissettiğim için bir çocuk daha yapıp ona baktırmayı bile düşündüm gerçekten çok sorumlu hissediyorum ona karşı.

yaş oldu 38 bütün çocukluğum memur anne-babayla bi orda bi burda geçti. çocukluk arkadaşı kavramım hiç olmadı, hep okula yeni gelen ve görece üst düzey memur olan babamın mesleğiyle tanındığım lojmanlarda geçen bir çocukluk.

özel üniversite de maddi durumlar zorlanarak okunmuş bu ve başka sebeplerle neredeyse 0 arkadaşla bitmiş bir üniversite hayatı.

sonrası evlilik yine bir memurla. abuk subuk ilçeler, şehirler, 30 yıllık hayatımda karşılaşmadığım insanlar. (babamın mesleğinden kaynaklı ister istemez fazla rafine ve korunaklı büyüdüm) bu süreçte şahit olduğum insanlar ve olaylar sonrası aileme sürekli tepki gösterdim beni bu kadar saf yetiştirmeseydiniz diye)
din temelli, giyimim, sürdüğüm ojeden kaynaklı yargılandığım eşimin saçma çevresiyle geçen 7 sene.

ve bugün eşimden başka en ufak bir sıkıntımı paylaşabileceğim bir arkadaşım yok.

konumuza gelirsek evlenip 8 sene önce en yakınım dediğim(25yıldır tanıdığım) insanında yaşadığı istanbuldan ayrıldım. bu geçen 8 sene de mütemadiyen düzenim değişti tayinler, işsizlik vs. bi kere de ya nasılsın demedi. hep rutin diyaloglar, sen seçtin cümleleri. 12 yıllık evlilikte asla çocuk istemiyorken hamile kaldı mart ayında. 25yıldır ilk defa doğum günümü kutlamadı. marttan eylüle kadar arada bi nasılsın vs sordum. temmuzda yine tayin olduk taşındık vs üstünden geçmiş 3 ay mesaj attı taşındınız mı falan diye. açıkcası bu süreçte hep benim ittirmemle görüştüğümüz için artık ben de kimse için kendimi zorlamayacağım diye düşünüp eylülden beri hiç arayıp sormuyorum. sanırım artık ben çaba sarfetmekten, herkes beni sevsin diye uğraşmaktan yoruldum. ama doğum yaptı bu ara eminim rüyamda gördüm ama hiç içimden aramak gelmiyor. eminim beni bu hamilelik sürecimde aramadın falan falan diye trip atıcak. anlıyorum hamilelik, analık okey de bu bi insanın aranması için bir sebep mi? yani ben ömrüm boyunca doğurmazsam beni kimse aramayacak mı? neden herkes bu kadar bencil. ya benimde dertlerim var 8 senedir çalışmıyorum, sürekli ev taşıyorum, sürekli yeni insanlar, yeni çevre, kendini kabul ettirme hem de tam 36 senedir…

2 yıl önce zorunlu çip uygulamasında kediye çip takılmıştı. Az önce cildinde bi siyahlık gördüm, kene vs olmasın diye bakarken elime geldi. Daha önce başına gelen var mı?
Kedinin sağlığı için / çip açısından ne yapmak lazım acaba?

Merhaba,

Daha once sokaktaki canlara (kediler) internetteki alisveris sitelerinden 10 kg aldigim toplu yemi tarihi gecmemis olmasina ragmen yemediler, bir degisiklik yapilmis olabilecegini dusunuyorum. Tavuklu enjoy du mama. Yine bim den aldigim ucuz mamalari da yemiyorlar. Marka/site tavsiyesine ihtiyacim var

Kedimize araba çarptı. felç gibi bir durum var.
İyi bir cerrah var mı bildiğiniz.
İst, avrupa'da ama anadolu da olur farketmez

kendisi yurtdısında yasıyor. onunla mesajlastıgımızda bu tarz seylere oluyor

yurtdısındayken aynı mekanda calısmıstık sonra ben geldım ıstanbula o orada kaldı neyse

mesela konusuyoruz whatsaptan ve bana soru soruyor
cevap veriyorum okuyor
cevabıma cevap vermıyor ve en az 1 sene hiç sırra kadem basmış gibi yazmıyor

bu şekilde sohbetimiz senelerce devam etti ama hep aynı tarz boyle biraz konusuyoruz soru soruyor cevap verıyorum ve sırra kadem basıyor

çok ilginç bişey yazacagım bu arkadaşa eger cinsellikle ilgili bişey yazarsam direk cevap veriyor normal bişi yazarsam cevap vermiyor mesela Vajina salak mıdır anlamadım hal hatır soruyorum derdı sıkıntısı varmı falan soruyorum yani

aradan 1 sene gecmıstı ve gecen buna oglum yasıyor musun ne oldun gıbı bısey yazdım. cevap gelmedi bende ona "kanka sana bı hatun ayarladım telefonunu verım mı" yazdım mesela dırek cevap yazıyor. cinsel konusursam konusuyor.

neyse engeli bastım zaten ama merak ettim karakter analizini yazar mısınız

i am sam izlerken fark ettim. butun zihinsel engelli rollerinde erkekleri hatirliyorum. tom hanks, dustin hoffman, sean penn, di caprio, de niro erkek oyuncular var. boyle kafa yerinde degilmis gibi rol kesen kadin oyuncu var mi?

ingilizcesi ortanın biraz altı olan biriyim iş gereği ingilizceye bayağı bir abanmam gerekiyor. almanca bilmemde temel düzeyde lazım kendim için bu ikisini hedef koysam 8-9 ay içinde kendimi idare edecek seviyeye gelir miyim?

aynı anda ikisine abanmak mantıklı mı

Selam, diş hekimimi çok seviyorum, çok tatlı bir insan. Yakın bir zamanda yeğenini kaybetti, daha bebekti yeğeni. Haftaya kontrole gideceğim. Küçük bir saksıda çiçek götürsem, başsağlığı diledikten sonra çiçeği versem tuhaf mı olur? Çiçekler genelde insanları mutlu eder ya hani, moral olur belki diye düşündüm. Duyuruda da ince insanlar çok, o yüzden bir duyuruya sorayım diye düşündüm :)

zamanında benzer bir soruyu "yapabilir miyim" diye sormuş ve "yok yapamazsın, olmaz" şeklinde cevaplar alıp üzülmüştüm. bu sefer öyle sormuyorum. yapacağım, yapmam lazım. hikayemi çoğunuz zaten biliyorsunuzdur ama kısaca özetleyeyim: 30 yaşındayım, aç karnımı doyurmamı sağlayacak ve günlük yaşantıma engel olmayacak bir online işim var ama özellikle borçlardan dolayı ek gelire ihtiyacım var. aynı zamanda öğrenciliğim devam ettiği için full time çalışamıyorum hatta part-time işlerin bile çoğu okula ciddi anlamda engel oluyor. yakın zamanda bir fast food restoranında işe girmiştim ama bir hafta sonunda bıraktım. ben yaşlı ve sağlıksız bir adamım, SABAHIN 4'ÜNDE bütün restorana paspas atmak sürekli yapabileceğim bir iş değil. aslında ortamı çok sevmiştim ama ayda sadece 10 bin lira için bu topun altına giremedim açıkçası, bana fazla ağır geldi.

başlangıç seviyesinde rusça dersi vermek istiyorum, bunu yapacak rusçam da resmi yeterliliğim de var (rus dili-edb 4. sınıf öğrencisiyim, konuşma pratiğim zayıf olsa da gramer canavarıyım, c5 ingilizcem var, başka kurumdan a1-a2 bildiğime dair [ÖĞRETEBİLECEĞİME DAİR DEĞİL] belgem var, hangi kurumdan olduğunu hatırlamadığım olimpiyat plaketim bile var vs).

tabii ki tecrübem olmadığı için piyasa fiyatının altında çalışacağım. şu aşamada bu işten ayda 5-6 bin kazansam bile inanılmaz olur benim için, 10-15 filan zaten şahane, hayatım kurtulur öyle söyleyeyim.

ama kuzene/kardeşe/arkadaşa ihtiyaç doğrultusunda yabancı dil öğretme haricinde tecrübem yok.

bu aşamada nasıl bir yol izlemeliyim? belli bir kaynak kitap seçip onu mu alayım mesela? öğrenciye fotokopi veririm belki. ben sıkı gramerciyim. o açıdan dilin inceliklerini, detaylarını, sağlam temelini atmak isteyen kişilerle çalışmayı tercih ederim. yani elimde ne tür materyaller olması lazım, bu işin raconu nedir, genel olarak bunu merak ediyorum.

özel ders veren varsa yol gösterebilir mi bu konuda?

ben kendi bilgime ve yeteneğime güveniyorum. senelerce sınıf arkadaşlarıma bile derslerin çoğunu kendim verdim resmen. sağolsunlar hepsi de "olm ne güzel anlatıyon lan" dediler. başlangıç aşamasında malum, hedef dili konuşan hoca türkçeyi çok iyi bilmediği için detayları açıklayamayabiliyor. ama ben bir türk rusça öğrenirken neyi iyi anlar, neyi anlayamaz, nerede sorun yaşar vs. biliyorum. bu açıdan yardımcı olabilirim. evet konuşma pratiği ya da ileri düzeyde kurs için iyi bir öğretmen değilim ama "ben bu işe giricem" diyen insana alfabesinden başlayarak anlatırım, açıkçası çok da güzel anlatırım.

şu aşamada ne yapmam gerekir sizce? ilan verebileceğim platformlar olsun, kullanılabilecek materyal türü olsun vs. her türlü öneriye açığım. yani atıyorum matematik-ingilizce öğretiyorsunuzdur, siz ne kullanıyorsunuz, ne yapıyorsunuz tarz olarak paylaşabilirseniz benim için çok faydası olur. açık etmek istemem derseniz özelden yazabilirsiniz.

ben komünist bir adamım, emek edip iş yapan her insana saygım sonsuzdur ama açıkçası 30 yaşında mcdonalds'ta tuvalet temizleyince "olm sen ayda 10 bin lira para kazanmak için bunu yapmak zorunda değilsin ki amk??" demedim değil. çalışma arkadaşlarımı çok sevdim, asla onları küçümsemiyorum ama bana özellikle FİZİKSEL olarak çok ağır geldi bu iş. o yüzden becerebilirsem dil öğreteyim, fikir-sanat işleriyle uğraşayım istiyorum. yoksa icra gelecek yakında donuma kadar alacaklar, okul mokul gt altına gidecek.

mesela şu an tecrübesiz birisi için rusçada 300 lira saatlik ders ücreti + tavuk döner + ayran (evin altındaki dükkandan) uygun mudur? öğrencinin evine gittiğinizde daha fazla ücret alıyo musunuz?

bu konuda çok fazla sorum ve yardımınıza ihtiyacım var. umursamazlık etmeyin dostlar, çoğunuz beni 10 yılı aşkın süredir tanıyorsunuz, bir an önce "şöyle sakin yormayan bir iş" bulmazsam gerçekten yok olup gideceğim. toparlamam gereken çok fazla şey var. babam çok ters zamanda öldü maalesef. fikir, öneri, gazlarınızı bekliyorum. teşekkür ederim.

(konum ankara bu arada. "gel la bana rusça öğret notunu vereyim" diyen varsa çarşamba günü aç lan gapıyı diye ünal baba gibi kapısına dayanırım. yalnız yol parasını sizden alırım tşk)

Sanat hakkında daha çok konuşmak ve tartışmak istiyorum, klasik müzik, resim vs ancak nerden başlanır bilmiyorum. Bu konuda tartışabileceğim arkadaşım yok, mesela Mozart dinlemek bütün eserlerini hafızamda not etmek istiyorum ancak yorumlamayı bilmiyorum, orada manyak Bi minör vardı, o nasıl bir aryaydı içimden geçti falan demek istiyorum bu konuda ne yapmam gerekir lütfen yardım edin sanat yetmezliği çekiyorum

Ülker almış ablam meraktan yedik sonunda. :)

Dubai çikolatası yememekle övünüyordum, bekaretim bozulmuş sayılır mı?

500 tl ye satılan dubai çikolatası ile Ülker arasında çok mu fark var? :)

Ya neydi o kelime dilimin ucunda yüzü bişey kaplı mı deniyordu?

şimdi şöyle

Evin balkonuna Atatürklü Türk bayrağı astım malum CUMHURİYET BAYRAMI hani. annemlerle aynı apartmanda oturuyorum, konu komşu benim onların kızı olduğumı biliyor. geldiler bana oturmaya. babam bana geldi vayy kaldır o bayrağı vayy herkes senin ne olduğunu bilmek zorunda değil falan bir şeyler söyledi. babam iflah olmaz bir tayyiptapar (literally) olduğu için bu konularda pek konuşmam, o da benle konuşmaz. o yüzden bu çıkışına şaşırdım nooooluyo hayırdır "Sevdiğim şarkıcının posterini asmadım, bu ülkenin kurucusu bu adam farkında mısın" dedim hala bir şeyler diyor. en sonunda kavga çıktı. doğu perinçekin meşhur videosu gibi oldu, karşılıklı birbirimizi vatan haini ilan ettik falan klasik neyse

neyse yeterince içimi döktüm. şimdi en son akpliler baya Atatürkçü kesildiydi, noldu yine mi düşman oldular?? babam dışında etrafımda bu kafada insan yok. var olan bir açıklasın noluyor gene??

Beni heyecanlandıran pek bir şey veya hiçbir şey kalmadı ya. Buna dünyayı gezmek, sevdiğim yemekler ve tenasül dahil. Sevgili de işe yaramıyor. Spor iyi gelebiliyor ama onda heyecan yok tabii. Aliskanliktan devam. Muzik veya muzik etkinligi bir nebze ama onun da etkisi baya azaldi. Ailem de oyle duz insanlar, heyecan verecek bi durum yok.

Eskiden oyun oynamayi daha cok severdim. Bazi oyunlarin cikmasi heyecanlandiriyordu. Ama o da bitmis bende. Psikologa gitmicem.

Sizden spesifik ornekler verin lutfen. Belki ilham alirim.

fetö öldüğü gün apo gündeme getiriliyor

bana ilginç bir zamanlama gibi geliyor.

siz ne düşünüyorsunuz?

Sosyal medyada inanılmaz gaza basmış durumdalar.

İdam karşıtı açılan başlıkların da yine bu propagandanin bir ürünü olduğunu düşünüyorum: idamı tartışarak gündemde kalmasını sağlıyorlar, daha da mühimi insanların kafasına "idamın tartisilabilir bir şey oldugu fikri"ni eşik altı eşik üstü vs yerleştirmeye çalışıyorlar.

Ya da bu aktroller vs beni iyice paranoyaklastirdilar mı?

Peki ya aktroll olmayan insanların da bunlara tuzlukla kosmasi?

Aynı mahalledeki başka bir binada oturan, 12-13 yaşlarında, otizmli olduğunu düşündüğüm bir çocuk var. Aylardır mahallenin kedilerini gelip kovalar, yakalarsa kafasını sıkar, ayağıyla kuyruklarına basmaya çalışırdı. Anne babasına söyledim ama çocuktur yapar dediler. Tatlı dille çocuğu uyardım. O da sadece seviyorum dedi ve devam etti. Pek bir sonuca varmadı yani.

Bir iki haftadır ortalıkta yoktu. Bu hafta geri gelmeye başladı ve mahalle olarak kediler için koyduğumuz mamaları yiyor. Dakikalarca avuç avuç hem yaş mama hem kuru mama yiyor. Sonra da binanın kapısının önüne kusup gidiyor. Az önce aynısını yine yaptı.

Başka komşular bu sabah toplanıp annesine gitmişler. Kadın evde sıkılıyor diye dışarı salıyorum ama bir çocuğu mahalleye sığdıramadınız, kimseye zararı yok evladımın, tadına baktı diye ölmez ya, kedileriniz ve mamalarınız ne değerliymiş, benim evladımdan kıymetli mi demiş.

Biz bu çocuğa ne yapacağız? Nasıl kovarız diye sormuyorum. Ailesi okuldan gelince dışarı bırakıyor ve 21-22 gibi eve giriyor. Kimse ilgilenmiyor yazık. O yediklerinin çocuğa zararı olacak. Taş toprak da yiyor galiba. Kapıcımız dün kusmuğu temizlemeye çalışırken sinir krizi geçirdi. Çok mahzun yani höt zöt yapmaya zaten kıyamam. Ki olan biteni de anlamıyormuş gibi bakıyor etrafa. Psikolog arkadaşıma sordum. Kedilere birlikte mama yedirin dedi ama zaten mama verirken çocuk hep etrafımızda ve bizi görüyor. Napalım bilemedik. Mantıklı, uygulanabilir, sevgi temelli önerilere açığım.

az önce ekşi'de yazdım. tarihin en büyük kasırgalarından biri olacağı söyleniyor. ventusky'dan bakıyorum, en kuvvetli yerde bile hızı şu an 100km/sa civarı ki bu cat 1. fırtınanın bir tık üstü yani, abd bundan daha yıkıcı onlarca kasırga görmüştür.

karaya yaklaştıkça gücünün artacağı mı varsayılıyor, ondan mı yapılıyor bu değerlendirme? işe hakim birisi aydınlatabilir mi?

Selamlar
Bir CD çalar alacağım. İkinci eller uygun ama eski ürünler tabii, dayanıklı cihazlar mıydı bunlar çok hatırlayamıyorum. Lenco’nun var piyasada sıfır. Alınır mı? Ne dersiniz?

Kedim 8 yaşında, tekir. (Dişi)
Olayı baştan anlatayım.
Kedimizin iştahı birden bire kayboldu. Hatta mama sahte filan diye düşündüm, iade ettim vs.
Sonra ise kusmalar başladı. Biz 3. Günde filan veterinere götürdük. Ağızdan boya verdiler, bunun çıkması da en geç 48 saat içinde olmalıymış diye söylediler. Bizim kızda çıkmadı. Sonra bi şey yutmuş olacağından şüphelendiler. Tabii kedi orada kaldı. 3 4 gün. Ben ise başka bi göz de baksın istedim. Başka veterinere götürdüm. Onlar da ultrason da vardı. Direkt ameliyat dediler. Ben de onayladım. Bi sigaranın poşeti tarzında bi şey yutmuş. Bunu aldılar. Sonra orada da tedavi devam etti. Baktılar yavaş yavaş mama da yemeye başlıyor. Alın dediler bana. Burada daha fazla stres olmasın diye. Eve getirdik. Yine mamayla problemi başladı. Bu arada veterinerde verilen mama da bizim mamaydı.
Neyse yine red etmeye başladı mamayı. Ben de petshoplardan çorba dedikleri şeyi verdim. Parmağıma sürüp yediriyordum her gün(4 5 gün)Yiyordu. Ama yine red edince tekrar veterinere götürdüm. Kanser olma riskinden bahsetti. Bu iştahsızlık için. Yine tedaviye başlandı. Serum tedavisi, zorla şırınga ile bi şeyler vermek vs. Yaklaşık 10 gündür orada.
Dün görmeye gittiğimde veteriner bana fib ilacı alırsam kendi gelir dedi. Ama yasal değilmiş. O yapamazmış. Bana hızlıca gösterdi. Bi de fib ilacı alabileceğim numara verdi.
Yaklaşık 1 ayı geçkin aç bi kedimiz var. Ve doktorun önerdiği bu ilaç var.
Nasıl yapayım?
Konum- İzmit

dostlar, romalılar,

10 gün sonra 8 aylık olacak canavar kedimizi kısırlaştırmak istiyoruz.
bizim veterinerimiz en az 1 kez kızgınlığa girsin öyle yapalım, ilerde idrar yolu problemi yaşamayın diyor.

arkadaşımın kedisini götürdüğü vet ise tam aksini söylemiş, girmeden önce yapmalıyız, 1 kez bile girerse kötü olur demiş.

hangisi doğru? siz ne zaman yaptırdınız, deneyimlerinizi merak ettim.

teşekkürler.

temmuzun son günü ya da bir önceki gün sokak kedisini elimde bi ot parçasıyla oynatıyordum. hayvan da avcı içgüdüsüyle patisini attı ota tabii ama benim ele denk geldi. nokta şeklinde kanadı. normalde hep pimpirikli bir insan olduğumdan hemen aşı yaptırırım bu sefer mallığıma geldi ve yaptırmadım.

bir süre sonra karşıma bir şeyler çıkınca kafayı taktım ve internette önüme ne gelirse okudum tabii kafayı yedim. 4 eylülde dayanamadım gittim aşımı başlattım 1 hafta önce oldu diye. dün de aşılarım tamamlandı 4 doz.

şimdi normalde nisan 2023'te 4 doz aşım var zaten. ondan önce de 2020'de bi 4 dozum var. şimdi de dediğim gibi 4-18 arası tamamladığım 4 doz aşım oldu.

tüm bu sürecin manyaklık olduğunu biliyorum, ihtimallerin milyonlarda bir olduğunu biliyorum lütfen bunlara takılmayın.

tüm anlattıklarımla beraber, tamam artık bir şey olmaz cümlesini ne zaman kurabilirim? bu antikorlar ne zaman yeterli seviyeye ulaşır. bir belirti göstermedim henüz.

kız arkadaşım satmam için fotoğraf makinesini bana verdi. hafıza kartı boş fakat öncesinde neler çekmiş vs deli gibi merak etmeye başladım. ilişkinin başında(7aylığız) kendisini fazla merak ettiğim ve araştırdığım(derin sıtolk) ayar olmuştu. karttan silinen fotoğrafları geri getirirsem neyle karşılaşırım, ona söyler miyim, söylemeli miyim, merakımı gidermesem de olur mu kararsız kaldım.

önerilerinizi alırım.

kadınlardan ise eğer böyle bi şey başlarına gelseydi tepkilerini alırım

Dişi bir kedimiz var, canımız 9.5 yaşında, neredeyse hiç sokak görmemiş, daha süt kedisiyken annesini kaybetmiş ve daha 1 aylıkken sahiplendiğimiz bir prenses. kendisinin artık tansiyon/kalp problemi var ve her gün küçük bir doz tensinor alıyor. bunun haricinde şuan başka bir sorunu olmayan bir kedi fakat bir dönem yaklaşık 15-20 günlük tedavi gördüğü bir dönem olmuştu. hiç başka bir kedi ile iletişimi olmadı. üstümüze arkadaşlarımızın kedisinin kokusu sindiğinde dahi pek bi tepkisel. evine ortamına çok alışkın.

dün yeni otobanda evimize gelirken gece saat 2 bucukta benzin istasyonunda mola verdik. moladayken iki koca köpek bir yavru kediyi kovaladı ve kedi bizim aracımızın altına sığındı. 2 aylık kadar erkek bir ponçik, istasyona nası geldiği belli değil. muhtemelen bir tırın dorsesinden indi çünkü yerleşim olan bir yer değil. kuyruğunda 3-4 gün önce olduğu belli olan kocaman bir yara vardı ve kuyruğu kopmak üzereydi. benzin istasyonundaki arkadaşların da yardımı ile kediyi aldık ve gece veterinere getirirdik. kuyruğu yara yerinden zaten hemen kesildi, yarası temizlendi, antibiyotik yapıldı. her yeri kene pire vs. baya pire dökmüş dünden bugüne. yarın anestezi ile kuyruğu tamamen alınacak. 1 hafta kadar veterinerde kalacak. şimdi biz bu dostumuzu tedavi ettiriyoruz. tir tir titriyor hala ama yemeğini suyunu yiyor, veterinerler genel bir sağlık problemi görmedi. hayati bir riski de yok. peki iyileşince ne yapıcaz?

sahiplendirmeye çalışırız tabi ama o kadar güzel ki eşşoğlu eşşek, o kadar saçma sapan bi şekilde denk gelip bize sığındı ki başkasına da bırakmak istemiyoruz. zaten hep 2. kediyi isterdik ama cesaret edemedik, mevcut kedimizin veterineri de gerek yok yormayın zaten sağlık problemi var demişti bir sene kadar önce. bu yeni sıpayı aşılatacağız her şeyine baktırmaya çalışacağız ama corona/fip vs durumları, bizim kedimizin yaşlı olması ve strese girdiğine bağışıklık problemi yaşamasından korkuyoruz. deneyelim mi, ne önerirsiniz, ne yapmalı?