Benim oğlan bize geldiğinde çok küçüktü, biz 1,5 en fazla 2 ay diyorduk 4 aylık çıktı, beslenememiş. Zaten bize hasta gelmiş, sağlıklı bir bebe ortalığı koklar merak eder didiklemedik yer bırakmaz ve bir yandan da bulduğu her şeyle oynar, bunda meraklı bakışlar ve halsizlik vardı. Başı çok çok kötü kokuyordu, hekime gidince pek ümitlenme dedi hekim. İnatla günde 2 defa bir sabah bir akşam hekime gidip geldik, 2 ay sürdü. Ama bu süreçte ben bu kediyi battaniye içinde bile olsa çok kucağımda taşıdım, çok dokundum çok sevdim çok öptüm, ellerimle ona çok dokunma ihtiyacı hissettim. Sanki beden enerjimi onunla paylaşıyormuşum gibi, vücudumdaki mineraller ona dokunarak geçiyormuş gibi geliyordu. Sonuç, şu an 11 yaşında ve dana gibi bir kedi, kendini hep dokunarak sevdirir, biraz ilgilenmesem kendini pataklatır (sevme anlamında).
Siz onun iyileşeceğine inanın ve her yanına gidişinizde muhakkak çok dokunarak öperek sevin onu. Bir de dikkat edin hekime onu idrar içinde unutmasın. Başımıza geldi, bir de "unutmuşuz" diyor var ya ortalığı ayağa kaldırmadığıma çok şaşıyorum. Dikkat edin.
0