hollanda.
huzurlu ülke. doğası var. insanı ingilizce biliyor. ırkçılık yok.

Almanya mantikli zira ekonomisi guclu oldugu icin is bulmak daha kolay ve is piyasasi yabanci calisan istihdam etmeye bircok ulkeye gore daha yatkin.

atış serbestse italya. yaşarken gerçek avrupa'da kendimi rahat hissedeceğimi sanmıyorum; buraya yazılacak tüm önemli başkentleri büyük kentleri görmüşümdür denebilir, kendimi en rahat hissettiğim ülkeler italya ve ispanya. öyle medeniyet başkenti ekonomik uçup kaçma beklentilerim yok, zaten güncel türkiye'den her türlü iyi olacağı için bu koşullar, düşünmeme de gerek yok. roma, floransa, milano, madrid ve barcelona'da gül gibi yaşardım.

Ben de aynı durumdayım, vatandaşlık başvurusu yaptım bekliyorum. İşler bittiğinde, seneye filan ver elini İtalya :)

Kuzey ülkelerinde (Alp dağlarının kuzeyinde yani) yaşamadım da işte turist gibi gidip gezdim bi kısmını, çok soğuk ve kapalı bir havası var. Genelde hep kışın gittim belki ondan iyice bastı beni ama oralarda yaşanmaz ya.

hollanda'da turistik sehirlerin disina cikarsaniz babalar gibi irkcilik gorursunuz. ancak ben yine de hollanda'da yasamak isterdim.

ingilizce ile isleri yurutme orani cok yuksek, yeri guzel.
amsterdam harikulade bir sehir. ulke kucuk oldugu icin her yer birbirine yakin.
insani gelismislik seviyesi yuksek.

ingiltere, ab’den cikti tabi artik gecerli degil ama gecerliyken tercihimi ingiltere’den yana yapmıştım.

hollanda’ya da bir tık yakın olsam da ab ülkesi olduğundan zaten ne zaman istersem gidip yaşarım düşüncesiyle en azından birleşik krallık vatandaşlığı da alayım dedim, pişman değilim.

tek sebep bu değil tabii ki, kültür ve dil de büyük etmen + avrupa’da sanırım biraz paris hariç londra gibi bir metropol yok. londra parisi de tokatlar tabi orası ayrı.

@garavel. ben de ingiltere'ye gitmeyi çok isterdim. paris görüntüde güzel ama yaşaması nasıldır bilmiyorum ve tek kelime fransızcam yok :)
o yüzden ingilizce konuşmaya karşı olmayan bi ülke olması lazım.

Ingilizce diyorsaniz Irlanda

Almanya bildiğim kadarıyla hollanda'ya kıyasla ev fiyatları ve kredi imkanları açısından daha mantıklı. Uzun vadeli bakınca kira ödemek yerine ev almayı bi noktada mutlaka isteyeceksiniz. Şehir merkezinde 2 odalı bir daire almak yerine kırsalda dublex bahçeli bir ev almak daha mantıklı gelecek.

Ev fiyatlarına vs. çok aşina olduğumdan değil de hollanda'da yaşayıp almanya sınırında ev alan akrabalarımdan hareketle söylüyorum. Gideceğiniz ülkenin göbeğine yerleşeceksiniz diye bi kaide yok sonuçta.

Normalde İspanya, İtalya derdim ama Almanya'nın bu ülkelerden bir basamak üstte olduğunu düşünüyorum. Almancayı pek sevmesem de mesleğim gereği (mühendisim) Almanya iyi bir tercih olabilir. Bu nedenle Almanya'yı tercih ederdim.

Calisacaksam; İsviçre.
Calismayip hayati yasayacaksam; güneyde akdenize sahili olan ülkeler. Fransa'nın güneyi, İtalya güneyi olur hep. Ev fiyatlari da metropollere oranla oldukça iyi. Misal yasadigim yerde 300 bin euroya apartman dairesi alirken beziers/fransa sehrinde havuzlu villa alıyorum.

Almanya da derim ama kültür olarak cok alakasizim. Fransa'da yaşadığım yerde kültürel olarak sıkıntı çekmiyorum misal ama Avusturya/Almanya'da yaşayan Fransız arkadaslar var, onlar bile biraz sikinti cekiyor.

Lüksemburg.
Hollanda.
İngiltere.
İsveç
Norveç

Amaciniz nedir?
Mesleginiz nedir?
Nasil bir hayat surmek istiyorsunuz?
Nelerden hoslanirsiniz? Bunlari bilmeden cevap veremeyiz. Hayatinizi degistirecekseniz “ayy hangisi olsa”dan daha fazlasi gerekiyor :D cocuklukta/genclikte hayalinizi kurdugunuz bir ulke ya da sehir var miydi?

Ben viyana’da yasiyorum, cok da memnunum hayatimdan. Viyana cok kompakt bir sehir, gece hayati cok iyi ama kulturel acidan da hem modern akimlar olsun hem klasik akimlar, hepsi temsil ediliyor. Sosyal konutlar var, sehir yesil vs.
Vatandaslik alinca “isvec’e giderim” diyordum, viyana’dan bir yere gitmedim. Ama sizin icin Stockholm ve Gotheburg olabilir yani. Herkes ingilizce biliyor.

Is imkanlari ve o ulkenin refahi onemli.

Herhangi

sizin kim oldugunuz ve ne istediginize gore cok degisir... ama bana sormussunuz, ben fransa ispanya gibi ulkelerde olmaktan(zaten yasadim bu yerlerde) memnunum ama hayatimin 1-2 senesini kuzeyde gecirmek isterdim. Isvec norvec danimarka belcika belcika hollanda gibi...

yukarıdakilere gıcıklık olsun diye değil, bilgi olsun diye yazıyorum. iskoçya, norveç ve isviçre ab ülkesi değil.

ben ab içinde hollanda'da yaşamak isterdim. gezip gördüğüm ülkeler içerisinde, en huzurlu ve nezih bulduğum yer orasıydı.

İngiltere açık ara farkla. Gerçi ab ülkesi değil ama, dil sorunu çekmezdim. İskandinav ülkeleri de güzel olurdu ama kısa biriyim hemen dikkat çekerim. :)

Ama çalışmama gibi bir lüksüm olsa İspanya, İtalya, Portekiz, Fransa'nın Nice, Cannes gibi şehirleri..

nerede iş bulacaksam orada yaşarım ama bunu göz ardı edeceksek hollanda, hatta hollanda den haag'da yaşarım.

Norveç AB değil ama AET (Avrupa Ekonomik Topluluğu) üyesi, haliyle Schengen bölgesi sayılıyor.

Norveç diyen arkadaşlar sadece güzel şehirler veya iyi bir yaşam hayal ediyorlar ancak gerçekler pek öyle değil.

Misal kış günleri saat 10-10:30'ta aydınlanan hava (aydınlanmadan kasım bizdeki en karanlık yağmurlu gün kadar :)) öğlen 15:30 gibi tekrar akşam karanlığına dönüyor.

Ben ilk gittiğimde şaşırmıştım. Trenler ve otobüsler ne kadar dakik diye. Ancak yine yaşadıkça anlaşılıyor ki merkez veya merkeze yakınsan işler kolay, yoksa ufak bir yerde yaşayanlar için günde 2-3 defa tren seferi var.

Bir diğer husus, çok uluslu bir şirkette çalışsanız bile kendi vatandaşının sahip olduğu haklara sahip olmuyorsunuz. Hatta departmanda 5 senelik tecrübeniz olmasına rağmen yeni sıfır tecrübe gelen Norveçli daha yüksek maaş alabiliyor. Bu ırkçılık değil aksine kendi vatandaşını korumak gibi düşünebilir.

Alım gücü iyi ancak bir yandan da pahalı, misal şehir içinde 20m2 yada 10m2 gibi evlere binlerce euroya yakın kira ödemek gerekiyor (O ikea'daki bir odada yaşam konsepti gerçekten var). Şehir dışına çıktıkça bahçeli evler var ama yukarıda bahsettiğim gibi merkezden uzaklaştıkça ulaşım azalıyor. Düşünsene akşam parti var ama son tren 18:00'de :) Araba kullanmakta problem, şehir içinde neredeyse studio daire parasına garaj kiralayabiliyorsun.

Bunlar tabiki benim gözlemlerim, senenin yarısını geçirdiğim için kaçırdığım yada hatalı bildiklerim de olabilir.

Nice
Cannes
Barcelona
Valencia
Akdeniz kenarından sıkılırsak :)
Amsterdam
Paris
Madrid
Roma
Söylemeye bile gerek yok amaa binlerce değişen parametre var. Şartlara göre liste değişir.

Hepsi öğreneceğiniz dile bakar bence. Kültürü öğrenmek, anlamlı sohbetler etmek vs için ihtiyaç. Hollanda'da da İngilizce bir avantaj evet, doğası güzel.

Almanya'da Berlin gibi şehirlerde İngilizce ile idare edersiniz ama bir şekilde Almanca öğrenmeniz gerekecek ki yavaş ilerliyor.

Ben Prag, Lyon, Valencia gibi yerleri tercih ederdim.

İngilizce konuşulması sebebiyle irlanda.

-Artık şu vizeler verilmeye başlansa da ilk adımı atsak :(-

Evet. Özellikle yorumlar kısmında bir sürü böyle yorum var.

Pahalı ayakkabı ve telefon olduğunu görenler o kişiden para istiyor. Düşün yani sadece buna bakarak.

Dediğin kişilerden kesinlikle çok isteyen vardır. Sadece isteme de değil. Mesela benzin almak ister pompacı bahşiş ister, mekana gider garson bahşiş ister.

Bence evet.

Ohoo. YouTube'da, Instagram'da takipçi sayısı 10 bin olan kişiler bile mesajlara çok olduğu için bakamıyorum dediğine göre onlara binlerce mesaj geliyordur.

Bill gates lebron falan ülkenin en büyük gazeteleri bile ulaşmak için ajanslar aracılığıyla mesaj gönderiyor çok mesaj gidiyor mu ne? :)

1 milyon takipçisi olan adama sosyal medyada aktifse günde 3-4bin mesaj atılıyordur emin ol

Bana bile gunde 10 tane mesaj geliyorsa(eksiden) onlar bildirimleri acamiyorlardir.

Ünsüz olduğum halde ben bile günde birkaç mail alıyorum.

sirf sizofrenler gunde binlerce mail atiyorlardir.

Her yer modern dilenci dolu.

Bir ürünle ilgili distribütörlük sayfam var instagramda.deneme için ürün seti isteyenler,300 takipçiyle ürün tanıtımı yaparımlar,ürün göndermezsem kötü reklam yapacağını iddia edenler gırla gidiyor.numuneci dolu ortalık.

Saydigin isimlere ben zaten her gün beni evlat edinmeleri yonunde bilincalti telkinler iceren atıyorum.

Ben markette gözlemliyorum. Meyve reyonuna giden çok az.

millet yarı aç yarı tok geziyor ya da borç harç içinde yüzüyor. özellikle son birkaç yıldır ülkenin durumu vahim.

Bu dediginiz meyveler cilek disinda yaz meyveleri. Biz mayistayiz, henuz turfanda meyveler bu dedikleriniz. Fiyatin normallesmesi 2 ayi bulur rahat kayisi ve seftali icin. Ki bu sene havalar da oldukca serin gidiyor, o da geciktiriyor. Cilegin de yavas yavas sonu geliyor, o yuzden gittikce pahalilasir bundan sonra.

Daha mevsimi gelmedi saydığınız meyvelerin. Temmuz Ağustos olması lazım.

düşse bile 10-15 liraya düşer.

komşuda şansın daha yüksek

Çok lazım :(

yemek siparişi verip, çorba-salata vs yanına ekstra limon isteyebilirsiniz belki.

Çiğköfte siparişi verip yanında limonda iste

Biz parka yakiniz, gelirseniz verelim

Çiğ köfteciden söyledik herkese teşekkürler :D

hocam tekila mı iciyorsunuz afiyet olsun :)
yemek sepeti en pratik cozum

Ben tıp okumanın ve bitirmenin tam sürecini birkaç gün önce öğrendim, aile hekimi olmayı amaçlamıyorsan olmaz o iş 50 yıl falan sürüyor.

Hayır asla değil! Kendinizde o azmi ve potansiyeli görüyorsanız okuyabilirsiniz elbet.

hayir. okuybiliriniz. yas sadece sayidir.

ancak doktor maaslarina bakinca, harcadiklari o cabaya degmedigini dusunuyorum.

Özellikle de devlet hastanelerinde kaç kişi hocaların yaşı ve deneyiminden haberdar muayene olmadan önce?

Bana saçmalık gibi gelmedi, peşinden gidin.

Tıp puanları yüksek. Temeliniz yoksa ilk seferde kazanmak zor. Ama severek yapabileceğiniz bir meslekse saçmalık değil.

Saçmalık değil okumanın yaşı olmaz yaş sadece rakamdan ibarettir bazen.

büyük ihtimal ile sıfıra yakın sosyal hayatın olucak 5. yılda sen 35 aynı dersi aldığın kişiler 23 olucak. iletişim kurmakta zorlanmam diyorsan sorun yok.

şimdiki siemens health'in almanya'da bir yöneticisi var adam hindistanlı. ailesi çok fakir olduğu için tıp'da okuyamamış elektronik mühendisi olmuş sonra para biriktirip 32 yaşında tıp okumuş.

şimdi siemens'in beyin takımını yönetip tıp sektörüne patent üretiyor.

yanlış anlamaz isen adam artisliğine okumamış yani adam için bu bir yaşam tarzı. zaten hayatı tıp.

ben mesela 100 kere dünyaya gelsem bir kere tıp okumam. o derece uzak konu bana.

yurtdışında hem kariyer değişimi hem de tıp fakültesinin ikinci bir fakülte olarak okunması sebebiyle çok yaygın görülüyor 30'larında tıp öğrencileri.
ama tabii burası türkiye. insanların belli şartlanmaları var. üniversiteler yüksek lise kıvamında ve yetersiz oldukları için "bir an önce mezun ol, iş bul, evlen" zincirinin bir parçası. çok az kişi okuduğu bölümü gerçekten içselleştiriyor.
bunu yapabileceğinize inanıyorsanız buyrun okuyun bence.

Hiç mantıklı değil. Sen bitirene kadar tıp mezunlarının durumunun ne olacağı belli değil. Özel üniversitelerin yeni hedefi Tıp. O kadar okuyup da hekimlik yapma fırsatı bulamayabilirsin.

Bir de şu ekonomik krizde genel anlamda okumak eğer ki çok başarılı değilsen mantıklı değil.

hiç mantıklı değil. her şey zamanında güzel. okumanın yaşı yoktur doğru ama bu yaştan sonra tıp okumak hem ruhen hem de zihnen insanı çok yıpratır.

İngilizceniz ve fen bilimleriniz çok iyi ise italyada aynı türkiyedekine benzer yabancı öğrenci sınavı var. Onunla ücretsiz ingilizce tıp eğitimi alıp bologna gibi üniversitelerde okuyabilirsiniz. Hem köklü ve dünyada sıralamaya girmiş hem avrupa diploması veren bir yerde okumak (ingiltereye gidip doktorluk yapmak mesela) çok daha mantıklı. Tabi orada geçiminizi idame ettirecek iş ya da hazır para da lazım.

eksisozluk.com

Ben 30 yaşındayım fizik tedavi ve rehabilitasyon kazandım bizim bölümde de bir kadın 41 yaşında o da kızı liselere giriş sınavına hazırlanırken ben örnek olmak adına hem de birlikte çalışmak adına sınava girmiş kazanmış. Yani yapabilirsiniz istedikten sonra hersey olur.

Yalnız zor. Hani bi noktadan sonra kafam almıyor o yüzden biraz zor olabilir

Bana mantıklı gelmiyor ya. Şimdi bu sene hazırlansan anca seneye başlayacaksın, yaş oldu 31. İntörn olduğunda 35'i geçeceksin, yeri geldiğinde 36-40 saat çalışman gerekecek. 24-25'te beden kaldırıyor da 36-40 yaş arasında kafayı sıyırabilirsin bence. Vücut yeter ulan ben 20'li yaşlarda değilim diyebilir.

"okumanin yasi yok" palavradan baska bisey degil. okursun ama sonunda bir cacik olmaz, kendini tatmin edersin o kadar.

Ustune ekleyerek gitmen lazim. Eger simdiye kadar yaptigin seyin ustune tip ekleyince ortaya bulunmaz hint kumasi cikacak ve sen koseyi donecek isen, kendinde de dayanma gucunu goruyorsan girilir. Yoksa duz prastisyen hekim olmak icin 30'dan sonra
yapilmaz.

Okursun gayet de güzel ve keyifli olur ama her şeyin bir bedeli var. Ailen çocuğun varsa etkilenir, özel hayatın etkilenir. Yurtdışında okumak daha iyi olabilir

tip fakültesinde asistanlik yaptim, neden tip diye sordugum da en cok gelen 3 cevap, parasi iyi, gercekten tibba ilgisi olanlar, ailesi doktor olanlardi. cok zor bir bolum ders yuku cok fazla, gercekten istiyorsan yaparsin. yoksa durulacak bir bölüm degil, ki normalde doktorlari pek sevmezdim, egitimi görünce saygim kat kat artti.

baska bolumlere de bakabilirsin. doktor olmmazsin ama tip alaninda calisirsin.

Bu yola girin bence 36 yaşında biter. Çok guzel

asistanlık sırasında birbirlerine insanca davranmıyorlar. tertipçilik var resmen. yaş orada sorun olabilir. kendinden 10-12 yaş küçüklerden fırça yemek.

50 küsür yaşında hukuk fakültesi bitiren tanıdığım var.
Şimdi bu insan çevresini dinlese ne işin var diyeceklerdi. Otur oturduğun yerde diyeceklerdi. Bu yaştan sonra okumak zor diyeceklerdi. Sen yaşına uygun davran diyeceklerdi.

Bunları dinlese çoktan emekli modunda yaşıtları gibi boş boş takılacaktı.

Yani insan isteyince yapar. Ama bahsettiğiniz durumdaki isteğin çok büyük olması lazım ki maddi ve manevi yükünü kaldırabilin:)

Daha önce iş tecrübeniz var mi ?
İlk işiniz mi ?

icine o kuruntu girmis bir kere, orda kaldigin muddet periyodik olarak gelip gidecek o kuruntu. sokup atman lazim. radikal bir karardan ziyade uzun sureli bir planlama, hazirlik yapmani tavsiye ederim.

1. neleri seviyorsun, ne yapmak istiyorsun belirle.
2. birikim yap veya kursuna git, videolarini izle, pratik yap, kendini gelistir.
3. is bul veya is kur ve ayril

Hangi kurumdasınız bilmiyorum fakat kurum içinde farklı bir müdürlüğe/birime geçmek üzere dilekçe verebilirsiniz. Ben de bir kamu çalışanıyım ve müdürlüğümdeki birkaç kişi yazı vererek farklı müdürlüklere gittiler. Siz de biraz araştırıp böyle bir değişikliğe gidebilirsiniz.

Kamudan ayrılmak pek akıl karı değil bana sorarsanız şu dönemde.

İşi sakın bırakma, bu senin dediğin sektörden bağımsız olarak her çalışanda oluyor. İşi bırakırsan çok ararsın mevcut şartlarını. Devlet memurluğu zaten üretmek üzerine değil standart olarak on yıllardan beri süre gelen işlerin yapımına aynı şekilde devam etmek üzerine kurulu o nedenle işini yap ve çık. Kendine hobiler edin, gezme tozma işlerine gir, ancak işte yaşadığın bu durumu orada telafi edersin. Yani anlayacağın işe sadece para için bak ki zaten memurluk öyle bi şey.

Haftada bir gün tatil yapacağınız, cumartesi günü işe gideceğiniz, hafta içi fazla mesai yapacağınız, işten 5'te değil, 6'da çıkacağınız, kriz zamanlarında işten çıkarılma korkusu yaşayacağınız bir iş sıkılmanıza çözüm olabilir. Sıkılmak aklınıza bile gelmez, gelse de bunu düşünecek zamanınız olmaz. Hayatta ciddi hedefleriniz yoksa emekli olana kadar devam edebilirsiniz.

Başka iş ayarlamadan çıkmazdım ben. Hele bu dönemde çok zor.

Çok alakasız ama burcunuz ikizler mi merak ettim.

@ycaycayca daha önce ufak tefek tam iş denemeyecek işler yaptım, ama kurumsal ve resmi ilk işim burası.

@lapris yok değil, benimki düzenlilik ve titizlik ile bilinen burç.

1-işi bıraktıktan sonra kendi işini mi yapacaksın? Cevabın evet ise bırakabilirsin. Bir arkadaşın tanıdığı memuriyet bana uymuyor diye bıraktı ve şimdi kendi işini yapıyor.
2-özel sektöre geçersen daha iyi bir kariyer yapabilir misin?
3- mesai sonrası ve haftsonu kendine ait bir çok hobi vs yapabilirsin.

@1917 3'e cevap vereyim, bu iş kafamı çok dolduruyor ve akşam mesai çıkışı zihinsel şeylere çok fazla kuvvetim olmuyor. haftasonu da su gibi geçiyor ufak tefek şeyler yapıyorum, çeşitli okumalar, spor vs.. ama hobi işini de biraz zaman kaybı olarak görüyorum "şu dönem" şartları iyileştirmiyor, şu an yaptığım şeylerin beni ileriye götürüyor olması gerektiğini düşünüyorum. Fakat kendi işimi bile yapacak olsam üzerinde istiktarlı bir şekilde çalışmam lazım işi bırakmadan evvel, ama iş sonrası da dediğim gibi zihinsel bir doluluk oluyor.

Ben 3.5 seneye yakın sizin gibi sürekli aklımda bırakma fikriyle çalıştım. Düz memurluk değildi ve kendi mesleğimi yapıyordum, sağlık çalışanıydım. Vasıfsız ama torpille kendilerince bir yerlere gelmiş insanların saçma sapan egoları, yaptığım işin bana zerre kadar bir şey katmaması, komple nöbet olayı falan derken zaten 3.5 sene nefret etmiştim her şeyden. En son pandemiyle birlikte sağlık sektöründe çalışmak iyice rezil bir hal alınca ve başhekim yardımcısıyla da iğrenç bir olay yaşayınca nefretim iyice arttı.

Benim şansıma başka bir yol çıkmıştı önüme ve mart ayında zaten istifa edecektim. Ben istifa dilekçemi verdim ama sağlık çalışanlarının istifaları durduruldu 3 ay. Artık her şey bitti kafasındayken 4 aya yakın bir süre daha iyice nefret ede ede işe gittim. O arada covid de oldum hastane sayesinde. Gerçekten hayatımın en kötü birkaç ayıydı gitmeyi kafayı koyup da gidemeyip bir de bunları çekmek.

Bahsettiğim diğer yol da covid sebebiyle ertelendi 1 sene ama o arada benim dilekçem kabul edildi ve temmuzda işten ayrıldım. Şu an bir gelirim yok, inanılmaz boş bir hayat yaşıyorum 2.5 aydır ama sırf o hastaneden kurtulduğum için anlatamayacağım kadar huzurluyum 3.5 senedir ilk kez. Eğer her şey yolunda giderse mayıs ayına kadar da boşum ve mesleğimle ilgili herhangi bir şey yapmayı düşünmüyorum. Sonrasında da değil kamu, sağlık sektörünün hiçbir alanında çalışmak istemiyorum çünkü içini görünce gerçekten nefret ettim.

Çok uzattım ama asıl söylemek istediğim bir kere bu kafaya girdikten sonra çalışması çok daha zor oluyor bence insanın. Aynı işte geçen her gün işkenceye dönüşüyor. Ben her zaman bir gün bu işi ve mesleği komple bırakacağıma inanıyordum ama önüme başka bir yol çıkmasa o cesareti gösterebilir miydim emin değilim. Bu yüzden “bu kadar bıktıysanız kesinlikle ayrılın” gibi bir şey diyemiyorum ama eğer cesaretiniz ve sizi bir süre idare edecek birikiminiz varsa ve bütün şartlarınız yeterliyse gerçekten dünyanın en güzel hissi o bıkılan işten kurtulmak.

arkadaşlar fikirleriniz kafamı toplamakda ve düşüncelerimi yönlendirmekte çok faydalı oluyor teşekkür ediyorum, az çok demeden herkes fikrini yazabilir, gün içinde okuyor olacağım.

Bu konuda önemli olan tek bir şey var, daha iyi bir alternatifin var mı?
Varsa bugün çık, yoksa olana kadar bekle.

ilk düzenli işte, sıkıntı olması normal. Herkeste olur dert etmeyin. Bu sebeple iş miş bırakılmaz.
Ha iş yerinde taciz vardır, Kötü davranış vardır . Bas istifayı. Ama bu durumda istifa edilmez.

Şimdi biraz acımasız olacağım. Kusura bakmayın.

Memurluğu bırakan insanı kolay kolay kimse işe almak istemez. Bu adama rahat batmış derler. Zora gelememiş derler. Piyasada zibil gibi adam var.

Siz çok uzman/aranan veya 10-15 sene çalışmış belli yere gelmiş biri değilsiniz.
iş bulmanız çok zor.

Size tavsiyem evlenin.

Valla dostum, kurumsalsa kurumsal. 1.5 yıldır çalışıyorum. Corona öncesi haftada 2-3 gün mesai fiksti zaten. 17.15 yerine 20.45'te çıkıyordum. Haftasonu laptop yanında pazar min 2 saat evden çalışmadan bahsetmiyorum bile.

Sonra pandemi sebepli evden çalışma geldi. Son birkaç aydır sabah 7 buçukta başlayan mesai gece 12'de biterse şanslı sayıyordum. (tabi aralıksız çalışma olmuyor akşam 6'dan sonra bi yemek molası, 7 buçuk 8 gibi bilgisayara geri dönüş ve bu süreçteki çalışmaya artık ekiptekilerle goygoy yapma da dahil oluyor dayanabilmek için.)

Üstüne cumartesileri de mesaiye eklendi vs derken durum çok enteresan yerlere gidiyor benden söylemesi.

Şu an o sıkıcı dediğin 657 için adam öldürürüm anasını satayım.

657 olmadan bu ülke yaşanmaz bir ülke. Ben memur olamadığım için başka ülkeye yerleşme kararı aldım. Türkiye özel sektörü bedava çalıştırıyor.

ülke ekonomisi ve salgın ekseninde düşündüğünüzde daha iyi bir planınız yoksa, işi bıraktığınıza pişman olursunuz.

ben de 2 sene memur olarak calismistim. sonrasi:

www.eksiduyuru.com

Ağır torpil yoksa imkansız.

rene +1231241231

belediye=torpil

alternatif bir şeyler bulmanızı öneriyorum.

Emin ol o kadar ağır torpilin olsa zaten sana başka iş çıkar. Bir de özellikle Kadıköy demişsin. Tam en kalabalık ve elemana doymuş yer.

bunun bi model üstü var bende. allah gibi monitör be alınmaz mı?

O fiyat fazla bence. Ben bunu aldım www.dell.com iş görüyor

bende vardı bu monitör, ekranı çatlamamış olsa hala kullanırım. 27" arıyorsanız alın gitsin. ilerleyen zamanlarda %101 adobe rgb olmayacağı aşikar. bence minimum 6 7 sene götürür. sonra başka bir teknoloji çıkarsa belki değer kaybeder, ancak çıkmazsa yine kullanılır.

İlerleyen zamanlarda sorun olur mu :

14 senelik monitör ile autocad çizimleri yapıyorum :) markası da CTX , diyeceklerim bu kadardı

alınır. 8 bit + frc dediğin baya 10 bit, gerçek 10 bit bulamazsın zaten o fiyata.

Fakat yine de Viewsonic'in ürünlerine de bir bak, belki muadil bir şey çıkar benzer fiyata.

Ölmez ne yazık ki, ama artık iş görmediğinin herkes farkında. Bakkal dükkanı gibi babadan oğula işletilen bir meslek oldu sonuçta.

Ölmez.
Eğer girişimci iseniz gittikçe de güçlenir. Eczacılara da uzmanlık geldi, bunu değerlendirmek lazım.

Tercih arefesinde olan birisine söyleyeceğim bir şey var ;

Hangi iş olursa olsun, ama hangi iş olursa olsun,
İşini iyi yapan her daim kazanır.

Hem para kazanır, hem hayatını kazanır, hem de başarıyı kazanır.

Bu sebeple, şu ölür mü bu kalır mı yerine, ben bu mesleği yapar Mıyım, sever miyim diye sormak lazım,

Reisin iki dudagina bakar. Danismanin biri gaza getirir, market lobisi baski yapar, bir gecede eczacilar hain olur:) Ilaclar yuksek karla satiliyordu, gelismis ulkelerdeki gibi ilaci marketten alabilcegiz, bu hizmetle reis secim bile kazanir

ben eczacılikta bir hoca ve yine hoca olan eşi ile konuşmuştum. bunlar eski mezunlar tabi. eskiler iyi iş yapıyor ve kazanıyor ama yenilerde öyle bir durum yok eskisi gibi değil kazanç açısından gibi bir şeyler demişlerdi.

Belli olmaz. Özeller hukuğu, diş hekimliğini bitirdi. Sıra eczacılık ve tıp'ta. Şimdi girersin sonra bakmışsın özellerde batır batır açılıyor. Eyvah dersin ama iş işten geçer.

Eczacılık çoktan öldü. 2018, 2019 mezunlarının kaçı alanıyla ilgili bir işte çalışıyor acaba?

iyi de eczacıların hedefi bir eczane dükkanı açıp çalışmak mı ki? bazı şirketlerin bununla ilgili departmanlarında görev almıyor mu, dükkanda çalışanlara göre çoğunluğu?

buyrun örnek ders listesi. özellikle ismi farma** ile başlayan derslere bi bakın.

bit.ly

eczacılar kendi eczanelerinde veya laboratuvarda hammaddeden kendi ilaçlarını yapabilecek şekilde yetiştirilen kimyasalların etki mekanizmaları hk doktorlardan fazla şey öğrenen insanlar. bu meslek ölürse sen ben boku yedik demektir.

Corona ile birlikte ülke memur ülkesi oldu. Özel sektör bitik. İş ilanı bile çıkmıyor.

Bir dönem işsiz kaldım emin olun işyerinde deli gibi çalışırken bile daha az yoruluyordum.Muhtemelem karamsarlıktan dolayı mental yorgunluk oluşmuş bence tek çözümü yeni bir şeyler öğrenmeye çalışmanız.Mesela iş arıyorum diyorsunuz bu arada yüksek lisans kovalayabilirİniz ya da yabancı dil veya mesleki bir kurs

%5 ucuz mağazada.

Kartal'dan çok alışveriş yaptım. İnternette ne gözüküyorsa mağazada da o fiyattı. İndirimler dahil. Ama internetten alırsan yüzde 10 kargo ücreti alıyor. Mağazadan nakliye yaptırırsanız ne kadar alır bilmiyorum (ama sanırım yüzde 5 o da).

4 baya iyi duruyor fiyatı da uygun diğerlerine göre. 5 aman diyim.

1-5 bosver. 3'te kol olmamasi handikap olabilir. 2-4 arasinda fiyatinin uygunlugu acisindan 4u secerdim.

Bende 4 numaradan var eşimde ise ikeanın markusu 2 numara. Aralarında 200 lira fark var diye almıştım arada markusu çalıyorum öyle rahat.

home office'e geçtiğimizde aynen böyle düşünerek bir çalışma sandalyesi almam gerektiğine karar verdim. markus aldım, gram pişman değilim şahsen.

3 senedir markus kullanıyorum. alırken biraz içime oturdu fakat o kadar olumlu yorum sonrası dayanamayıp aldım, zerre pişman değilim. 3 numarayı bilemiyorum.

Fakat para markus'a yetiyorsa o ve 3 numara haricinde düşünme derim.

Aynı durumdayız, jarvfjallet aldım hiç memnun değilim, boyum 176 ve bel fıtığım var, bu sandalyeyi kullanmak için boyun min 180 ve üzeri olmalı, ayrıca belimi inanılmaz ağrıtıyor ve kağıt üstünde süper gözüken o her yerini ayarlama olayı kullanımda sorun çıkartıyor, şöyle ki ayarladığın şekilde kalmıyor sandalye parçaları, hem geriye yaslanmada hem oturakta boşluk var sen hareket ettikçe bu parçalar oynuyor, o yüzden tavsiye etmiyorum ben iade edeceğim. Ayrıca ikea mağazaları 1 haziranda açılıyor, biraz bekle mağazada dene gör öyle al kesinlikle

ikea markus'un deri olanını 6 yıldır kullanıyorum. gayet memnunum 400tlye almıştım 1400tl olmuş. seçenekler arasında yine gider markusu alırdım

1 numaranın benzerini kullanıyorum, derimsi olduğu için çok terletiyor, ayrıca bendeki hem oturma yei hem başın denk geldiği yer soyuldu.

fileli modeller hem terletmiyor hem rahat oluyor

jarvfjallet aldık memnunuz. Hem ben hem eşim evden çalışıyoruz bel fitiği problemimiz var Ebatlarımızı vereyim ben 1,80. 108 kg eşim 1.70 55 kg

Bence 3 en iyisi. 2,3 ve 1'i denedim. En iyisi 3'tü. Ayrıca malzeme kalitesi olarak ikea daha önde.

jarvjallet'ın bel desteği ayarlanabiliyor. Bu açıdan markustan bir adım önde. Markusun boyun desteği ayarlanmıyor.

Bunlara ek olarak ikea millberget'te iyidir. Ona bir bak derim.

Yetenekle.

yetenekli olmanın okulla alakası yok ki.

mezuniyetle beste yapmanin bir ilgisi yok. yetenek.

İlk okul mezunu da olabilirdi, bu iyi bir bestekar olmasına engel değil ki!

Bu bir yetenek, eğitimle okulla alakası yok, bu konuda eğitim alsa yeteneğini geliştirir insan.

Beni al dünyanın en iyi konservatuarlarında eğit, yine de bi satır beste yapamam.

belli ki çevrende lise diplomasına sahip zehir gibi dediğimiz o insanlardan hiç yok..

insanlar bir çok sebep yüzünden lisans okuyamazlar, özellikle geçmişte bu durum daha fazlaydı.

Tatlıses de böyle. Adam okul okumamış.

steve jobs lise mezunu olup nasıl bu kadar güzel cihazlar yapmış?
Bill Gates lise mezunu olup nasıl bu kadar büyük bir yazılım şirketi kurmuş?

üniversite'nin kattığı bir çok şey var ama bunun yanıdna ciddi bir zaman kaybı. üniversitede edindiğim hiçbir bilgi pratikte şu an işime yaramıyor. entellektüel olarak evet çok şey kattı ama bu kadar.

livaneli'nin hayatında en son şaşılacak şey lise mezunu olup iyi beste yapması.

adam lise mezunu olup birleşmiş milletlerin ün üst düzey büyükelçi seviyesindeki kırmızı pasaportuna da, yıllar sonra ise türkiye cumhuriyeti milletvekili olarak ülkenin en üst seviyedeki diplomatik kırmızı pasaportuna da sahip olmuş.

film yönetmenliği, çok satan/çok okunan yazarlık yeteneği, politika adamlığı filan var. yine söyleyeyim en son şaşılacak şey adaman iyi beste yapması. onu babam da yapar. ama yapamıyor çünkü yeteneği yok. livaneli ise daha 15 yaşlarında hala büyük ustaların bile beceremediği bağlamada şelpe tekniğini kullanabilen bir yetenek.

bir de atilla özdemiroğlu gerçeği var zülfü abinin olayında. onu da es geçmeyelim. atilla özdemiroğlu'na kadar işleri başka. ondan sonra bambaşka olmuş. oradan da çok büyük bir birikim ve görgü geçmiş.

@elestirman +1
Adam doğuştan sanatçı.
Senin dediğin mantıkla şu an üniversite mezunu olan herkesin şahane besteler yapabilmesi lazım.

gökhan özoğuz da lise mezunu sanırım ama informal olarak iyi bir müzik eğitimi almış. üniversite fazla abartılıyor. sonuçta bu adamın işine yaramayacak akademik bilgileri ezberlemesi onu nasıl daha iyi bir müzisyen yapacaktı ki? eğitim önemli ama alanında eğitim almak önemli. üniversite de aslında uzmanlık sağlayan bir alan ve bence bambaşka işler yapmak isteyen biri üniversiteye gitmeyebilir. türkiye'de bir zorunlulukmuş gibi algılanıyor.

bir de edebiyattan ornek verelim, Yasar Kemal..
Belki de dunya edebiyatina ilk 50 veya 100 den girer, yanilmiyorsam en fazla ilkokul mezunudur

Arkadaşların yorumuna ekleyeceğim bir şey kalmamış. Yaratıcılık gerektiren bir işteki başarının neden-sonuç ilişkisini akademik eğitim durumu ile açıklayamayız.

Soru dolara ne olur değil turk lirasina ne olur olmali.
Dolar deger kazanmiyor, türk lirasi her paraya karsi deger kaybediyor.

En son oldugunda meydanlarda dolari olanlar yandı diyorlardi. Uzerinden kac zaman gecti kimsenin yandigi yok.

Eğer ülkeden büyük beklentin varsa lirada tut. Söylenenlere göre duyuruda da, korona sonrasi bütün dünyanın üretimi bize geliyor, yukselise geciyoruz falan filan...

7'ye çıkmasın diye dolar rezervleri eridi zaten. O yüzden pek yapılacak bir şey yok. Müdahaleler de kalıcı çözüm değil. Zaman kazandırıyor sadece. Benmi tahminim ara ara böyle 1 haftalık tutmalar olacak.

Her sene turizm ile ülkeye giren milyarlarca dolar bu sene yok. Ekonomik durgunluk hatta küçülme var. Arz talep dengesine göre artması lazım. Zira ben de her şeyimi bu düşünceyle usd ye çevirdim. Arada altına dönüştürüp getirisi memnun edince tekrar usd ye dönüyorum. Borsa aşırı düştüğü zaman da dipten hisse alıp sonra satmıştım. Kısacası parayı tl veya vadeli tutmak harici her şey mantıklı gibi.

büyük buhrandan daha büyük sıkıntı olacağı söyleniyor.
muhtemelen sabit kur rejimine geçilecek.
lübnanda 3 gün önce banka döviz hesaplarındna döviz çekimi kısıtlandı, araştırın.
paranızı yarısını dolar yarısını altın yapıp evde tutun

@aslindasorunumpsikolojik altının düşeceğine dair söylentiler var ama bilemedim.

8 de olur 9 da yazın turizm olmayacak kafadan 35-40 milyar dolar giriş olmayacak

Temmuz gibi dolar krizinin yaşanacağı söyleniyor. O tarihe kadar 8'i bulabilir. 8 sonrasında panik başlar ve herşey olabilir.

Paranın hepsini tek defada gömme. Çeyreklik olarak al ne alacaksan. Örneğin, 3., 6., 9. ve 12. aylarda. Böylece usd biraz düşünce kalp krizi geçirmezsin.

ikisinde de bir işe yaramaz.

@rene zararı ne olur diye sordum aslında. Lisansta da erasmus yapmıştım. Dönüşte "ne boş adammışsın 2 kere erasmus yapmışsın onun yerine kursa gitseydin bir yerden işe başlasaydın" şeklinde red yer miyim acaba?

saatlerde bir miktar sapma oluyor

"A typical quartz watch gains or loses one second a day, while the best mechanical watches average three seconds."

sorunun cevabı burada

daha detaylı bilgi için:
watchranker.com

Bende tamamen dijital bi casioda da ayni sorun olusuyor. Senede bi 7 dk falan ileri atiyor. Yapacak bi sey yok duzeltmek lazim ara sira. Quartarda zaten oluyor hadi onu anladim ama dijitalde neden oluyor bi fikrim yok.

350 falan tanesi.

Çünkü çoğunluk işini sevmiyor.

Çoğunda iş ahlâkı yok ve yarı eğitimliler.

Ahlakın yoksa işini iyi yapmak için sebep de yok.

Ahlakı vardır. Yaptığı iş için yeteri kadar ödüllendirilmiyordur(maaş, hak vs). Bu sebeple çok da tınlamıyordur.

üstte yazanlara ek olarak özel sektörde çalışanların büyük bir kısmı 2 kişilik iş yapıyor, çalışma saatleri de uzun. yalap şalap bir şeyler yapıyolar.

Sadece kendi işi ile meşgul olan özel sektör çalışanı az çalışmalar sadece anı kurtarma amaçlı ve iyi yöneticiler yok bence

Kimse planlı yaşamıyor, günlük yaşıyoruz. Politikalarımız da böyle hayatlarımız da.
İşi, yapmak için değil geçiştirmek için yapıyoruz. O anlık, idare etsin yeter diye.

Bu konuyla igili "Türk Milleti ve “Sikinin Ucuyla İş Yapmak” Gerçeği" başlıklı bir başucu eseri var, şuraya bırakıyorum:

medium.com

işini iyi yapanın kıymeti bilinmiyor, kötü yapan cezalandırılmıyor. Fazla devlet memuru kafalıyız özel sektörde bile.

Bir de genel olarak çalışma kültürümüz böyle olduğu için işini düzgün yapmayan bile iyi yapıyorum zannediyor.

Çünkü bedelini ödemiyoruz

Sadece türkiye de değil bu dünyanın her yerinde aynı.sadece buradaki duyuruları takip et, herhangi bir alışveriş veya hizmet için ilk belirtilen kelime f/p.bunu derkende aslında fiyat,fayda filan kastedilmiyor,ucuza nasıl kapatırım soruluyor veya interneten alışveriş yapacaksın,otel ayarlayacaksın,.ilk gelen hali recommended.ne yapıyoruz ilk iş olarak,ayarlardan price-low to high i seçiyoruz.sana demiyorum bunu hepimiz böyleyiz.sonrada ucuz olandan yüksek fayda bekliyoruz.tamamen şansa kalıyor gerisi,iyiyi görünce şaşırıyorsun.

Hem 2,5 lira hem cam kenarı olmuyor işte.zihniyette zincirleme bozuluyor.sen ucuza almaya çalışıyorsun,o da mühendisi asgari ücrete çalıştırırım,materyal kalitesini düşürürüm,başka türlü kurtarmıyor.işi yapan bu paraya bu iş mi olur,bende burayı sakızla yapıştırırım diyor.sonra herkes mutsuz.

kendine saygisi olmayanin kime saygisi olabilir ki. kendine saygi duymak icin de bir nedeni yok cunku hic erdem sahibi olmamis. hayattaki basarilari, tuttuklari futbol takiminin basarisi, dogduklari ulkenin bayragi, vs. yani gercek bir basari yok.

Evet hem insan hem sistem kaynakli. Ahlaksizlik ve zeka dusuklugu, insani; isini iyi yapanlarin dislanmasi, ekonomik gercekler ve baligin bastan kokmasi sistemsel.

Isini iyi yapanlar goze batmiyor

para az diye millet kasmıyor. hizmet sektöründe falan millet müşteriye küfür eder gibi bakıyor. adama 3 kuruş para verince bu normal.

teşekkür eden de yok.

rakamsal değer önemli.

eşdeğerlik varsa aşağıda görülmez, denklik tablosuna bakın.

yüksek puanı kullanmak iyidir, diğerini de oraya kabul edilince vs söylersiniz. tıpdil'in prestijni bilmiyorum ama sıralarken puan önemli, kimse prestije bakmaz. kadro alacağınız zaman bakılır.

en iyisi Rolex, Patek Philippe gibi markalar. Fiyatları 1 milyon liraya kadar çıkıyor.

Paran ne kadar bilmem ama seiko, orient iyidir. Casio ve don kilot markası saatler yaramaz.

tissot da ucuz ve iyi.

Tabiki seiko değil. Ama grand seiko fena değildir. Benim tercihim longinesten yana oldu

Bütçene bağlı zevkine bağlı giyimine kuşamına bağlı, 10 milyon tane değişen var senin için. Ben Longines Heritage Flagship'i çok seviyorum ama yaz kış şort tişört giyen bi adamım ben taksam saçma olur, sen biraz daha formal giyiniyorsan sana öneririm. Bunun dışında Swiss Made olanlar her zaman iyidir.

bütçe biraz düşükse seiko olabilir. tissot'un otomatikleri pek ucuz değildir. seiko 5'in yeni saatlerine bakıyorum ben de

malesef tanıdık falan olmadığı sürece o kadar para için polis kılını bile kıpırdatmaz. savcıdan da delil yetersizliği falan gelir. kendin bir şeyler bulabilirsen bulursun yoksa 950 liraya güzel bir tecrübe satın almışsın gibi düşünebilirsin.

Böyle bir şey satacaksan parayı havale iste hesabına. Başka türlü anlamak mümkün değil. Bankamatik yanında cihazı al parayı ver yapıp kontrol edince verebilirsin

Telefonun faturasını bulabilirseniz imei'si yazar veya aldığınız yere fatura ile başvurup öğrenebilirsiniz. Yoksa belki başka bir yem atıp aynı adama tekrar telefon satma ayağına "abicim, arkadaşım da çok paraya sıkışmış acil ihtiyaçtan iphone var, senin oğlana gerek var mı" diye mesaj at. Buluşmaya çağır, paranı alana kadar döv.

Telefonu sıfır aldıysanız eğer aldığınız yer ile iletişime geçin. Telefonu aldığınız tarih (ay ve yıl) + faturaya yazdırdığınız isim ile birlikte daha önce adınıza düzenlenen faturanın bir kopyasını isteyin. Faturanın üzerinde yazıyor imei numarası genelde.

Ek olarak benim icloud hesabımda eski telefonlarım hala görünüyor. Ordan imei'lerini görebiliyorum. Telefonu sildiniz mi ordan ?