hani siyah oluyor genelde. alt uç tarafının eni, yukarı taraflara yakın oluyor. istanbul'da nerede satılır bunlar? bi de özel bir adı var mı bu kravatın? ne diye aramalıyım?

fiyat/performans oranı iyi olan bir ispanyolca kursu arıyorum acele..bilen,giden, gidipde memnun kalanlardan bir yardım bekliyorum..saygılar..

noluyo olum? kaymış filan ben anlamadım bişey

bıktım tozu mu?nikotin banti mi ya da baska bir sey mi? irade yeterli olmuyor.

Sevgili sinema sever duyuru sakinleri;

Mevzu bahis filmi 2 defa izleyip sözlükteki yorumları okudum ama bana bir türlü jeton düşmedi. Ben mi gerizekalıyım yoksa hiç kimse bir şey anlamadı da herkes götünden mi uyduruyor çözemedim. 3. defa izlemeden önce anneye anlatır gibi kısa bir olay örgüsünü anlatabilecek olan var mı?

Teşekkür ederim

az önce ttneti aradım ve internet hızımdaki sorun için çağrı bıraktım, telefondaki arkadaş bana 24 bilgisayarınızı kapatmayın dedi bende, tamam modemim 7-24 açıktır dedim o da hayır modem değil bilgisayarı kapatmayın, arkadaşlar işletim sisteminizi de kontrol edicekler dedi. şimdi bu adamlar çatır çatır benim bilgisayarıma mı bağlanıcaklar.

ek: kapatma dedi ama uykuya alabilirmişim. ta*k mı geçti bu adam benimle.

arkadaşlar şöyle ağlamaktan haşat edecek ama dram değilde duygusal olan sonu trajedi yerine mutlu biten my sassy girl, wicker park, lucky slevin tarzı film arıyorum

pes, fifa, nfs hariç, pc de gamepad ile oynanabilen oyunlar oynamak istiyorum. uçak simulator olur, savaş oyunları olur, ilerlemeli oyunlar olur..

mesela böyle groove metal tarzı,lamb of god gibi öenerebilceğiniz gruplar ve albümleri var mı?aman rap vokal filan olmasın,nu metal filan.sağolun.

Bir aksilik olmaz ise odtü matematiğe puanım yetiyor ama nasıldır okunur mu falan aklım çok karışık hala bir tercih yapamadım. Bilenler duyanlar okuyanlar bana yardımcı olmak isteyenler beni aydınlatın azıcık. Şimdi şu noktalarda kafam karışık aslında üniye kapak atıp yatacak bi öğrenci değilim ama inek gibi çalışabilecek deli gibi kendini derslere hocalara verebilecek bi insanda değilim aldığım duyumlara göre ise çok zor bi bölüm okuyanı hayattan soğutuyomuş öss stresi yanında hiçbir şey değilmiş falan fişmekan diyollar...
Bir de ben ekonomik olarak düşük gelirli bi ailenin çocuğuyum ama odtü deyince sanki oradaki herkes böyle zengin cool takılan insanlarmış gibi geliyo bana, oraya gittiğimde kendimi ezik gibi hissedicekmişim gibi geliyo falan :)

Aklımda daha binbir türlü soru var aslında.. bana bir yardımcı olun duyurunun hayırsever kullanıcıları :)

Çekingenlik, Utangaçlık, Özgüven Eksikliği, Asosyallik, Sosyal Fobi vb. her tür illet mevcut bende. Size hayatımdan bahsetmek istiyorum. Ne kadar zavallı ve kendim için utanç verici bir hayatım
olduğundan bahsedicem izninizle. Her şey tam olarak ne zaman başladı bilmiyorum ama lise de farkına vardım ben bu pisliğin. Lise1 de mahalledeki düz liseye gittim daha önceden de aynı mahalledeki ilkokulda
8 sene okuduğumdan lisedeki arkadaşlarımın %80 i zaten tanıdıktı. Ve o zamana kadar hep fazla kendine güvenen sınıfın ve okulun neşe kaynığı (ciddiyim, ve o günleri hatırladıkça hep
ağlamaklı oluyorum ya da ciddi ciddi ağlıyorum) arkadaşları tarafından hep sevilen sayılan dersleri bile gayet başarılı yani bildiğin herkesin kıskanabileceği fazla fazla sosyal ve eğlenceli biriydim.
Sonra lise2 ise okul değişikliği denen bir kabus çıktı karşıma. Çocukluğumdan beri yaşadığım yerden insanlardan koptum. taşındık. daha sonra taşındığımız
yerin baya bi uzağındaki bir liseye başladım. İşte ondan sonra benim için hayat yaşanmaz bir hale dönüşmeye başladı yavaş yavaş ve acı acı. İnanın okula başladığım ilk günleri falan doğru düzgün hatırlamıyorum
bile ve okuldan hiç arkadaşım olmadı hiç gerçekten hiç :( Hep sessiz sakin suskun ve kendi içine kapanık olarak geçirdim 3 senemi. Neden böle yaptım bende bilmiyorum. Sadece o sınıfa her girdiğimde
elimin ayağımın titreyecek gibi olduğunu herkesin bana garip garip baktığını falan hissediyordum. Ben sonradan gelen biri olduğumdan beni arkadaş gruplarına almayacakalrını falan mı hissettiğimden bilmiyorum
ama ben onlarla tanışmaya kalkışmadıkça onlarda benle tanışmaya yanaşmadılar hiç( normalde eli yüzü düzgün hatta gayet yakışıklı sayılabilecek bir gencim görüntümde flanda bi sorun yok ) Ama işte ilk bi
hafta öyle geçti kimse benle konuşmadı bende bu durumda daha çok kendimi garipsedim falan okula gittim sıramda oturdum ve derslerin bitmesini bekledim hep. Sonra da nedense hiç çaba göstermedim bu lanet
halimden kurtulmak için. 3 sene boyunca hep bu halimden kaçmaya çalıştım. Ve işin ilginci benim bu halimden ailem dahil - o okuldakiler hariç- kimsenin haberi bile olmadı. Zaten annem babam çok meraklı
değildi okula hiç gitmezlerdi veli toplantılarına falan katılmazlardı. Bu durumdan da onların haberi olmasını istemedim hep sakladım. Derslerim falan da hep iyiydi zaten konuşcak kimse olmadı mı haliyle dersi dinliyorsun çünkü.
Neyse ne. son sene biraz bana yanaşan ki onlar da kopya içindi biliyorum benden istifade etmek için benimle samimi olmasada arkadaşlık kuran bi kaç kişi oldu ama şimdi onlar beni görseler adımı bile hatırlamazlar
eminim. üç dört kere fln kriz gibi bşi geçirdim ki zaten onlarda artık önemli değildi çünkü o sınıftaki kimseyi önemsemiyordum artık lise bittikten sonra da hepsini o tüm kötü anılarımla birlikte
unutmak istiyeceğimi biliyordum. Lise bitti ben össden fln da gayet iyi bir puan yapmıştım. Tıp bile kazanıyordum evet. Ama o psikolojiyle üniversiteye adım atabilecek hal mi vardı bende. Üniversite benim için
kabus gibi bir şeydi o zamanlar. Sınıfımdaki nerdeyse herkes kazanıp bi yerlere gitti ben bi şekilde ailemi kandırıp tercih bile yapmadım. Hatta delicesine gelicek belki ama o sınıftaki herkesin nereleri kazandğını
öğrenip bi köşeye yazdım ki bi üniversiteye gidersemde asla onlardan birine gitmemeliydim. Çünkü o insanlardan hiçbirinin yüzüne bakıcak halim yoktu ve artık geçmişi hatırlamak gibi bi niyetim de yoktu.
Neyse daha sonra eski(lise1) okul arkadaşlarımdan kazanamayan bir kaç kişinin de olduğu bi dersaneye gittim. İlk defa dersaneye gidiyordum ve o yüzden aynı gerginliği falan o zamanlar da hissettim ama asla
bunu o dostlarıma yansıtmak istemedim bi şekilde zorda olsa kendime hakim oldum zaten tanıdığım arkadaşlarımın olması ortama adapte olmamı sağlamıştı. Biraz olsun eski zamanları yaşabilmiştim sanki. Bir süreliğine
mutluydum ve istisnai durumlar hariç hastalığımı yendiğimi düşünmek istiyordum hep. Ama öyle olmadı bu mutluluk bana pek yaramadı anlaşılan. Eski puanımı bile yakalayamadım tıp kazanan ben şimdi ordan
çok uzağım. Neyse zaten bunun önemi yok sistem değiştiği için falan ailem de pek bşi anlamadı bende çaktırmıyorum. Zaten zaman içine ailemle de daha az konuşmaya flan başladım nedense. Biraz da onların
suçu aslında genelde hep ilgisiz bi ebeveyndiler. Asla onları suçlamadım ben zaten şükrediyorum hep annem ve babam için. O değilde işte şimdi tercih zamanı da geldi çattı bu sene de bi mazeret bulup üni.ye
gitmekten yırtamam aslında bende bunu istemiyorum. Üniversiteye gitmek özellikle de sehir dışında kimsenin benim geçmişimi bilmediği bi yerde yeni bi hayata başlamak istiyorum. Ama gel gör ki ben üniversite
kapısından bile korkuyorum resmen. Hem bu lise gibi dersane gibi bir şey de değil ki böyle hem çok kalabalık hem çok kompleks geliyor bana oradaki yaşam. Ben resmen üniversiteye gitmekten korkuyorum.
Yine o geçmişteki ben gibi kriz falan geçiricem diye korkuyorum. Yeni insanlarla tanışmak falan beni gerçekten çok geriyor. rahat olamıycağımı biliyorum. Ondan sonra da yine eskisi gibi asosyal bir zavallı olup
çıkıcağımı düşünüyorum. Ben ne yaparım ki orda hem de tek başıma yol yordam blmeden. inanın bana şuan hayatı hiç yaşamamış bir çocuk gibiyim. Sevgili denen şey nedir hiç bilmedim mesela sevgiliyi bırak ben
son 4 senedir bir kızla bile konuştuğumu hatırlamıyorum. hiç kız arkadaşım yani arkadaş olarak arkadaşım olmadı. Eskiden vardı evet ama onlarla da koptuk sonradan dediğim gibi. Dersane olarakta Fem e
gittiğimi düşünürseniz. Yani böyle bildiğin sosyalleşmek isteyen aslında gayet eğlenceli biriyimdir de ama işte yılların içime işlediği asosyallik utangaçlık falan buna izin vermiyor. Ben 20 yaşıma geldim
bi otobüse binerken bile akpili o alete basarken kızaran biriyim ya. Eve bi akraba geldiğinde hoşgeldiniz derken bile kekeleyecek gibi olan bi insan olmuşum artık.
Okulda falan adım söylendiğinde -ki ya yoklama için ya da sınav notun için söyleniyordur- bile kalbim güm güm atar milletin bana baktığını düşünmek beni ölümden beter korkuturdu :( Ve hep herkesin benim bu halimi anlayacak
olmasından korkuyorum hep bi şeklde sakladım insanlar utangaç olduğumu falan yüzüme karşı söyleyenler olsa bile utangaç değilmişim gibi davranmaya devam ettim nasıl bir saçmalıksa bu. Utangaç
olduğumun bilinmesinden utanır oldum. Sosyal fobi midir nedir bilmiyorum. Ama sosyal kelimesi bile korkutuyor beni. lisede hoca yoklamada ismimi söylerken bile "burdayım" dedikten sonra etrafa bakıp
acaba şimdi bana gülüyorlar mı diye düşünürdüm hep. Şimdi ben ne yapıpta üniversiteye giderim hangi üniversiteye giderim hangi bölümü okurum nasıl arkadaş edinirim ki? tedavi falan ol demeyin bana
doktora ya da herhangi birine bunları yüz yüzeyken söyleyebilecek cesaretim var mı sanıyorsunuz :( Yok. Alkol sigara flan filan da kullanmam ve her zaman nefret ettiğim şeylerdir ama ne biliyim içimdeki şeytan
en azından bir arkadaş cevresi edinmek için iç o meretleri bile diyor. Üniversiteye giden çoğu kişinin bunları kullandığını kullanmassam onların beni dışlayacaklarını falan düşünüyorum. ben deliriyorum yardım edin ya:(
Yeniden asosyal bir hayat yaşamak istemiyorum ama öbür türlü nasıl ne yapıcağamı flanda hiç bilmiyorum. Ben çok zavallı hissediyorum kendimi ve ancak bunları böyle takma bir nickin altından anlatmaya gücüm yetiyor...

kafama takıldı sabahtır. bir sürü isim var ama hani böle "dünyanın en iyi oyuncusu" gibi bir ünvan olsaydı kesin ona verilirdi denecek kadar olan hangi kadın ve erkek var?

edi: biliyorum anket sevilmiyor ya da herkesin beğenisi elbette farklı ama oyunculuk sanatı adına gerçekten ciddi bir merak içindeyim.

edi: elbette ki fiziksel güzellikleri kaşları gözleri bacak boyları kriter değil. gerçek bir aktör ve aktris adı soruyorum.

sevgili arkadaşlar, birazdan soracağım soruya ciddi cevaplar verirseniz çok sevinirim. gayet masumane bir sorudur, sapıkça bir niyetim yoktur.

çoğu erkek(en azından tanıdıklarım) bayanların bikini bölgesinin pürüzsüz yani kılsız olmasından hoşlanır.
ben bir erkek olarak her zaman tam olarak traş etmem batmalar olduğu için, 2 numara yaparım rahat ederim.

ama bir de madalyonun öteki yüzünden bakmak gerekir bu olaya. bayanlar da tıpkı erkekler gibi kılsız olmasından mı hoşlanıyordur? erkek vücudu kıllı olduğu için, sadece o bölge tıraşlı olunca kasık ve göbek civarında kılların varlığı komik bir görüntü oluşturmaz mı? bir de temizlik yönünden bakmak lazım tabi.

neyse, arkadaşla bu konuyu tartıştık, kesin bir kanıya varamadık.
siz duyuru ahalisinin bu konu hakkındaki genel yorumu nedir?