Türkiye'de ikinci eli vs düşünürsen nasıl bilmiyorum ama bana 2012 cvtli modelini öneriyorlar öyle söyleyeyim:) sorunsuzluğuyla ve içinin ferahlığıyla bilinen bi araba.

Jazz dunyadaki en problemsiz arabalardan biridir.
Fiyati iyidir kotudur diyemem, kirmizi satarken sikinti yaratabilir ona dikkat etmek lazim.

sonra baska bir aracta karar kildik ama gectigimiz mart ayinda jazz bizim düsündügümüz araclardan biriydi cünkü servis falan cok cikarmiyor. ayni zamanda parca kolay bulunuyor vs. eger road noise seni rahatsiz ediyorsa bir test sürüsü yapmani öneririm. adac raporlarini da okuman iyi olabilir.

2010 modeli anlamda vardı suyunu çıkarana kadar kullandı aracın gıkı çıkmadı, başka birşey olsa elli kere yolda kalmıştı bu anlamda güzel bir araç.

Eşimde 2013 modeli vardı. 1.4 i-shift vitesli olanından.

İçi çok ferah, her donanım çok kullanışlı ama motor ve vites performansı azıcık dertliydi o sebeple sattık. Sonrasında Clio, i20 ve son olarak 2023 Taigo ile devam ediyoruz. Eşim en çok Taigo’yu sevdi ama ara ara Jazz’ı da anıyor.

Sizin alacağınız muhtemelen Cvt şanzımanlı bir araç olarak. O sınıfın iç hacmi en geniş aracıdır kendisi. Zırt pırt arıza da çıkarmaz. Tek eksi yanı belki Antalya’da böyledir ama servis bir tık sıkıntılı.

duyuruyu takipteyim.

hazirandan beri ben de yaris ve jazz üzerinde yoğunlaştım. bursa honda bayisine bayram haftası gittiğimde haziran liste fiyatının 1.490 olduğunu ve üstelik ellerinde araç olmadığını temmuzda geleceğini söyledi. temmuzda da liste fiyatının tekrar güncelleneceğini söylediler. fiyat temmuzda da 1.490dı. aynı dönemde yaris 1.255 liste fiyatıyla bayilerde 1.250den satışa sunuldu.

şu an yaris 1.290 oldu. 2 gün önce hondanın sitesine girip jazzın fiyatınında 1.290 olduğunu gördüm. ben şok :o kısacası elinizde para varsa yapıştırın geçin hocam. hem hibrit, yakıt performansı güzel, ben tipini de oldukça beğeniyorum, kadın sürücüler arasında popüler bi model satışa çıkardığınızda çok kısa sürede elinizden çıkarırsınız emin olun, 2. el alıcılarında renk pek aranmıyor araba temiz olsun kafasında oluyoruz bende dahil. ayrıca kırmızı olsun 3 kuruş fazla olsun kadın olarak severiz kırmızıyı :) b segmentinde en genis en ferah otomobil. honda zaten otomatik şanzumanın sorunsuzluğuyla bilinir yağını benzinini koy bakımlarını zamanında yaptır sana asla sorun çıkarmaz. japonların sağlam araba üretmesi zaten herkesçe bilinen bir gercek. sedandır suvdur hatchbacktir araba alırken herkesin bi fikri olur takılmayın. ona o parayı vereceğine üstüne 10 koy şunu al 30 koy şunu alcılar asla bitmez. önemli olan sizin kullanım amacınıza uygunluğu. bizim millete kalsa herkes ekmek almaya xc90la gidecek. böyle şeylere kulak asmayın. kendimi emre özpeynirci gibi hissettim asjsjsjjs

gönlünüze göre olsun. güzel günlerde kullanın. inşallah bana da nasip olur.

@dedim ben sana çok teşekkür ederim yorumunuz için. Sizin gibi arkadaşım olsa çoktan araba sahibi olmuştum demek ki :)
Benim de diğer seçeneğim Yaris ama orada şöyle bir fark var. 1295'e satılan alt paketteki aracın beygir gücü düşük. Onu da almışken 1470 olanı almak daha mantıklı ama çok fiyat çok artıyor bu kez.

est ne demek :) toyota da güzel sağlam sorun çıkarmaz ama ikisi arasında benim tercihim jazz olur. imkanınız varsa bayilere gidin ikisininde içine oturun aradaki farkı bence hissedeceksiniz. fiyat güzel cidden, bayilerde sıfır araba da bulmak zorlaştı artık. bütçeniz varsa, içinize de sindiyse alın. bu devirde alınmış alınmıştır çünkü. tuvalet kağıdı bile alsak karda olduğumuz bi dönemdeyiz diğer aya illaki zamlanıyor asjkhjk bi de eksisözlüktedeki yorumları en yakınlı tarihli yazılmış olanlardan başlayarak bi okuyun. gayet güzel yorumlar var yazarlar tarafından.

iki araç da güzel. yaris daha yakışıklı, sportif bir görünümü var. jazz iç hacim olarak daha büyük diye tahmin ediyorum. iki aracı da yakından görüp karar verin.
yaris 125 hp benzinli var eşimde.
116hp ve 130 hp güç arasında o kadar fark hissetmezsiniz bence.

Ayakkabı

eksisozluk.com

Yastığım var bir tane, nereye gitsem yanımda taşırım, yanımda olmazsa eğer kesinlikle boktan günler yaşayacağımı düşünürüm.

Ortaokuldan kalan sırt çantam var, ne zaman uzun yola çıkacak olsam yanıma alırım. Yaş 38.

yaptırılır. asistan yapar muhtemelen.

bildiğim kadarıyla diş fakültelerinin hastanelerinde öğrenciler muayene ediyor. geri kalan devlet, şehir, eğitim araştırma, adsm ve adsh lerde diş hekimi ve uzman diş hekimleri bakıyor.

Ben araştırma hastanesinde yaptığım kanal tedavisinden özel de yaptırdığımdan daha çok memnun kaldım

suv şart mı?

1.2 milyona nerdeyse sıfır, garantili 2 yaşında toyota corolla 1.8 hybrid'ler var. sorunsuzluk abidesi bi motor, marka. performans/güvenlik idealin üstü.

bence fıstık gibi bi seçenek ama çok kişisel bir tercih tabii.

Suv şart değil güzel bir alternatif olursa değerlendiririm. Corollaya da bakayım bir

Corolla demeye gelmiştim

Üstüne biraz daha para koyma imkanınız varsa yine 0km MG HS önerebilirim. Başta abim olmak üzere yakın çevremde bu aracı kullanan ve çok memnun olan insanlar var, ben de abimden dolayı arada kullanma fırsatı buluyorum ve beni de fazlasıyla tatmin ediyor. Bir bayiye gidip inceleme fırsatınız varsa alıcı gözüyle incelemenizi önerebilirim.

MG önerme sebebimi de şöyle açıklayayım; "1.2 Puretech" PSA grubun(Citroen) kullanmakta ısrar ettiği fakat ciddi sorunları olan bir motor. Trigger kayışı yağın içinde çalışıyor ve kayışın üstünde kuruyan yağ, kayışın normalden daha erken zamanda yıpranmasına neden oluyor ve ihmal edilmesi halinde aracınızın motoruna geri dönüşü olmayan zararlar açabilir.
Sözlüğü biraz dolaşırsanız bu motoru kullanan Peugeot araçların daha 100bin km yapamadan motor yediğini ve bundan dolayı araç sahiplerinin mağdur edildiğini görebilirsiniz.

Dizel olmadığı sürece Fransız araçlarıyla aranıza biraz mesafe koymanızı öneririm. Onun dışında alakasız bir öneri olacak ama, aracın düz vites olması problem olmayacaksa Dacia Jogger'ı da incelemenizi öneririm.

T-cross var o fiyatlara. Onu da düşünebilirsiniz. Mini suv diyebiliriz. Ufak tefek ama her işinizi görür.

Düğün evinizin olduğu şehirdeyse eve gitmek normal, bir de düğün salonuysa.
Otelse zaten düğün paketi gibi içinde size suit de veriyorlar yukarı çıkıp orada kalıyorsunuz. Tamamen koşullarla ilgili.

Düğünümde beni pataklamak isteyen ve arabanın önünü kesip para almak isteyenleri gaza basıp atlatarak eve gittik, biraz takip etmeye çalışanlar oldu ama nal topladılar. eve girince o kadar yorgunduk ki üstümüzü değiştirip direkt bayıldık.

Bazı arkadaşlarım düğün sonrası üstünü değiştirip gece kulübüne seçmece arkadaşları ile gittiler, ötesini görmedim.

özetle gayet normal, damat ve gelin o stresten koşturmacadan o kadar bitik düşüyorlar ki, düğün sonrası ev dışında bir yere gitmek ızdırap olur.

bence evlenmenin sembolik olarak da gerçekleşmesi için eve gidilmesi güzel bir şey. hem evleniyorsun hem "ev"leniyorsun.

zaten salonda kırda falan yapılan bir düğünse (nikah dairesinde olup biten bir şey değilse) gelin ve damat yorgun oluyor. o yorgunlukla tatili veya otele gitmeleri saçma olur.

bazı evlenen arkadaşlarım var. eve gittikten sonra spor kıyafetler giyip arkadaşlarıyla partilediler.

bazıları ertesi gün sabahında yurtdışına veya yurtiçine tatile gittiler.

bazıları nikah dairesinde yapılan düğünden sonra ailelerle yemeğe çıktı.

herkes kalbine göre birini bulsun. evlensin. hayat bayram olsun. <3 (kamu spotu)

Eve girmemle yatıp uyumam 10 dakika sürmemişti, eşim de aynı şekilde. Ertesi gün öğleden sonra uyanıp yola çıkmıştık balayı için.

Eve gidip gelinlik ve 1500 tel tokadan arınıp duşa girmek ve sonra da altınları sayıp o moralle uyumak en güzeli bence. Ben böyle yapmıştım. Tatile gidilecekse de ertesi gün ya da bir gün sonra valiz yapıp gidilir.

Herkesin isteğine göre değişebilecek bir durum.

Tatile gitme nedeni otelde seks yapmak. İlk seksleri evde yapınca komşular senfoni orkestrası dinler gibi dinler

evlenme gelenekleri aslinda tarihsel olarak cok yeni ve uydurma seyler. isteyen istedigini yapiyor artik. benim is arkadasim ocakta evlendi. paralari yoktu, is yogundu vs derken balayina agustos ayinda gidiyor keyfine gore. yani ne olacak ki bu kurallari bozunca.

@ferenc abi ne diyosun "ilk seks" falan, 1940larda mi yasiyoruz.

“Düğün” çıkışı arabaya/uçağa atlayıp balayına gidebilen babayiğitleri tebrik ederim. İnsanlar ya kendi evinde ya da düğün otelde ise otelde kalır benim bildiğim gördüğüm. Aynı gün balayına gitmek ciddi bünye ister sabahın göründen beri koşturmaca içinde oluyor insan zaten.

supplement olarak weider kullandın mı, bende bayağı fark etti diğerlerine göre.

akıllı süpürge almazdım.

Calgon. Zaten tum deterjanlarin icinde kirec cozucu var artik.

Türkiye'da: Bağbozumu festivalleri.
Bu beyaz yakalıları ırgat gibi römorklara bindirip üzüm toplamaya götürüyorlar, bir de üstüne para alıyorlar ajzkfl. Her seferinde yarılıyorum. Köylüler de aşırk dalga geçiyor zaten bunlarla.

Baby spa
Elektrikli bebek salıncakları
Denge bilekliği
Yaşam koçu, nefes koçu, doula gibi hippi büyücüleri
Yarım yaş doğum günü, kırk çıkarma pastası gibi şeyler
Hatta çok şatafatlı kutlanan ilk doğum günlerinin hepsi
Genel olarak hakkettiğinden fazlası istenen her ürün. Üstünde alaçatı yaZıyor diye bir torba yemeklik ota 800 lira vermek kerizlik

parfüme katılıyorum. iyi bir sabun, duş jeli, deodorant, temiz giysiler kullandıktan sonra parfüme gerek yok bence. zaten güzel kokan ve kokusu bozulmayan parfümler ateş pahası

suplementler çoğu gereksiz. ama bazı minareller gerekli bence. öncesinde kan tahlili yaptırıp ona göre değerlendirmek gerekir.

deodorant tenime doğrudan temas ettiği için önemli. bazıları yakıyor. yakmayan alırım.

bence asıl para tuzağı yaşam koçları. faydasını geçtim üçkağıtçı ve dolandırıcı olduklarını düşünüyorum.

ayrıca twitterdaki paralı hesaplar para tuzağı.

yani kişiye özel danışmanlık veya abonelik işlerinin hepsi dolandırıcı bence

Ayfon, 0 araba,

parfüm cidden şöyle bir şey sana bireysel olarak uyan bir koku vardır o üzerinde kalır diğerleri uçar gider,

onu bulana kadar bakar durursun

neden böyle oluyor bilmiyorum.

Biraz daha ekleyeyim:
Astroloji ile ilgili her şey, yok burç taşı, yok doğum haritası, zart zurt.
Crocs denen plastik ördek ayakkabısı. bedava verseler giymem.
Uggs. Süngerden kışlık ayakkabı olmaz.


Bir böyle keriz silkeleme odaklı şeyler vardır, bir de somradan belli bir zümrenin elinde keriz silkeleme ürünlerine dönüşen şeyler vardır. 8 yaşındaki çocuğunu stanley termos ile okula göndermek bunlardan ikincisidir. O yaştaki çocuğuma stanley termos almam. Haftada iki kere balığa çıkan, saatlerce yaz kış deniz ortasında çalışan Muhsin amcaya alırım.

Şu ara ara gündem olan hanzo yuvası plajlar ve kulüpler var. Onlar olabilir belki.
Somona da para vermem. Dünya’da bu kadar yüksek talebi karşılayabilecek çiftlikte yetişmemiş somon arzı yok.

Apple marka herhangi bir urun

vermem dediğim herşeye bir şekilde para verdim. diyemem.

valla burayı okuyunca her şeyin ne kadar kişisel olduğunu tekrar anladım. Parfüm ve Apple ürünleri benim aldığım en performans/fiyat şeyler olabilirler. Mesela millet bi akım diye Airfryer alıp kullanmıyormuş, biz eşimle neredeyse her gün onunla bişeyler yapıyoruz her gün çalışıyor, yine güzel. Yani kişiye bağlı şeyler bunlar.

Benim para tuzağı dediğim şey ucuz tıraş makineleri. Ucuz aldığımda ya kablo girişi bişey oldu ya ucu kırıldı hep kısa sürede yenisini almak zorunda kaldım. Bu sebeple gidip gerekirse çok para verip iyisini almak lazım, öyle bir tercih yaptım ve uzun yıllardır kullanıyorum.

meyve sikacaklari
cin mali ya da dengi kalitede elektronik urunler
eski atari oyunlarini iddia eden ucuz konsollar
bilimum sus esyalari

İphone+1

Android'e geçince bunca yıl eşek becermişim dedim

Çoğu sigarayı bırakmak için elektronik kullanıyordu ve bırakmıştır. Etrafımda 3-5 kişi tamamen bıraktı. Yeni başlayanlarda minicik podları kullanıyor. Podlarda nikotin tuzu (min 35mg) kullandığı için puff/çekme ihtiyacı az oluyor ve fazla dikkat çekmiyor.

Ülkede satışı yasak. Kolay ulasilamayan bir şey eskisi kadar popüler olamaz tabiki

@logistics oldukça popülerken de yasaktı

Vozol var ben çoğu kişide görüyorum

Ben plaja gidiyorum mesela kadın erkek genç yaşlı herkeste bunlardan var bence hala çok popüler, bir de sigara gibi gözükmüyor sanırım öyle bir algı olmadığı için minik minik elemanlar bile rahat rahat kullanıyorlar herkes bağımlısı olmuş bunun müptezel gibiler.

Parasi olan aliyor alamayan dal sigara otlaniyor knk

Ben hayatım boyunca çocuklara hiç bayılmadım. Ay hamile olsam da bebeğim olsa şöyle yapsak böyle yapsak hiç demedim, hiç içimden gelmedi. Ailem ve çevrenim %70'i öğretmen olduğu için sürekli bir çocuk eğitimi ve sorumluluk vurgusu vardı, kendim de çok benimsediğini hissedememiş bir çocuğum, sürekli ikaz edilmek düzeltilmek eleştirilmek yüzünden.

Yaşım 42, evlilik bile olamadı (çok istediğim halde), bu saatten sonra evlilik dahi olacağını sanmıyorum ama olsa bile çocuk istemiyorum...

Ama bugünlerde tatlı güzel aileler, çocuklarıyla ilgilenen anneler babalar gördükçe gözlerim doluyor, içim acıyor. Elimde değil, yönetemiyorum da.

Bu biraz bünye meselesi, içgüdüsel bir şey sanırım.

Hic cocuk istemedim. Artik cocugum olmasi icin son demlerdeyim. Baba adayi da yok hayatimda. Biri olacak da, cocuk yapacagim da zor artik. Tik tak tik tak...

Muhayyer divan gibi bebekli, kucuk cocuklu yasitlarimi gorunce bi ic geciriyorum ama sonra dusunuyorum bi aile kurmus olmalarini begeniyorum. Evlenmek istiyorum cunku ama cocuk sorumlulugunu almak istemiyorum. Disaridan o ciftler tatli geliyor bana ama cocuk fikri o kadar tatli gelmiyor. Bazen hele sokakta olur olmadik bi seye aglayan, mizmizlanan cocuklar goruyorum ve ohh iyi ki cocugum yok diyorum. Benim gozumde buyur gibime geliyor. Bazilari cok sevdigin biri olunca cocuk istersin diyorlar acaba diyorum ve yasimin gectigini fark ediyorum yavastan bu sefer de uzuluyorum.

Sonra kuzenimi goruyorum. Ard arda iki cocuk dogurdu. Neymis birlikte buyurlermis. Cildiriyor su an. Psikologa gitmeye basladi cok bunaldigi icin.

Bi de sakat dogan cocuklar var. Hem onlara hem ailelerine uzuluyorum. Bende anaclik degil de, cocuga karsi gosterebilecegim bi tolerans yok. Arada kaliyorum yani ama o kadar da arada degilim galiba.

Valla ben varım. Eski hayatımı özlüyorum. Ne para kalıyor ne vakit. Bi yandan da iki saat görmezsem özlüyorum. Heralde imkânım olsa zamanı geri alırdım.

Reddit kullanıyorsanız r/regretfulparents var, pişman ebeveyn hikayeleri ilginizi çekebilir. www.reddit.com

Çocuk istemeyen (ve 40 yaşında) biri olarak kendi tercihiyle çocuk yapmamış, benden büyük insanlarla konuştuğumda hiç pişman olan görmedim, biri bile "ben ettim sen etme, geç olmadan çocuk yap" demedi. On sene sonra keşke der miyim bilmiyorum ama evli ve çocuksuz hayattan çok memnunum.

Edit: r/childfree cidden toksik bir yer, aklı başında tartışmalar bulana kadar çabalamak gerekiyor. r/truechildfree daha az kalabalık ama daha makul insanlar bulunan bir subreddit.

Yine redditte childfree diye bir sub daha var

cocuk evliligin dinamiklerini bastan asagi degistiriyor.

cocuk ile baglantili olarak ciddi problemler yasamis ve yasamaya devam eden birisi olarak olmasada OK'mis diyemem, bir gulumsemesi bana yetiyor. Butun bu cikacak problemleri bastan bilseydim de yinede cocuk yapmaktan kacinmazdim.

cocuk sahibi olmak benim aklimdaki ideal cocuk sayisini degistirdi. Ben hep aralari max. 2ser sene olan 3 cocuk sahibi olmak isterdim. Ama maddi manevi kulfetini gorunce, tek cocukta jubilemi yaptim. 3+ cocugu olup maddi manevi hakkini vererek buyutene helal derim.

Sonunu düşünen kahraman olamaz.
hayat tercihlerden ibarettir. yaşadığımız her şey yaptığımız tercihlerin bir sonucudur.
bu sebeple keşkelerin, pişmanlıkların hiç bir anlamı olmadığını düşünüyorum.
çocuk sahibi biri olarak pişmanım demeyi bırakın bunu demeyi aklımın ucundan geçirmeyi bile hak görmüyorum kendimde.
zira bu benim ve tabii eşimin tercihiydi.

çocuk aslında çoğu insanın bilmediği ve sorumluluğunu alamadığı bir konu. geç yaşta çocuk sahibi olan ebeveynler olarak biz halen zorlanıyoruz. benim yaşım 38 eşim 36 yaşında. çocuğu isteyerek yaptık. avantajları tatlı olması, zorunlu sosyalleştirme yönlendirmesi vb. dezavantajları zamanını ve kararlarını çocuk belirliyor. tamamen kendi adıma olan düşüncelerim şöyle ben çocuk doğana kadar özgür bir bireymişim hayatın ne olduğunu çocuk olunca anladım. ekstra sorumluluk,tedirginlik,zamansızlık vb.ayrıca yeni nesil ebeveynlik çok zor. çocuğun doğduğu anda itibaren onu yemesin, şunu izlemesin, aman şu kursa gitsin vs. ana baba yıpranıyor.
şöylede bir durum var, çocuğu görünce sana sarılınca o kızgınlıklarını ve pişmanlıklarını bir süre unutuyorsun. çocuk olmasın demedim ama çocuk olduktan sonra kendi ebevynlerimiz keşke daha yardımcı olabilselerdi diyorum halen.

Çocuk sahibi olup bundan pişman olanlar, pişmanlığını çocuk üzerinden belirtmezler. Bu, genelde evlilik üzerinden aynalanarak ifade edilir. Pişman olunan olunan şey çocuk sahibi olmak değil, kötü giden evliliktir onlara göre. Çünkü çocuk sahibi olmak son derece kutsal bir yere konulduğu, bazen evliliğin amacı olarak tanımlandığı için pişman olunsa bile bununla yüzleşilmez. Mevcut pişmanlığın getirdiği sorunlar hızla büyüyerek evliliğin birçok yerine metastas yapar ve finalde siz bunu kötü giden evlilik olarak duyarsınız.

Şu sözü pek çok kez duymuşsunuzdur; " ben yirmilerimin başındayken sabaha kadar festivallerde içip eğleniyor ertesi gün de hiçbir şey olmamış gibi okula/işe gidiyordum. Şimdi ne içebiliyorum ne de kafam o müzikleri kaldırıyor."

Çünkü evrimsel olarak o enerji sende çocuk büyütebil diye vardı güzel kardeşim ama sen onu festivalde, seyahatlerde, partilerde harcadın. Bunu eleştirmek için söylemiyorum asla. Sadece evrimsel süreçteki durumu açıklıyorum. Kadının en doğurgan ve sağlıklı olduğu, erkeğin sperm kalitesinin en yüksek olduğu dönem yirmilerinin başı. İnsanlık tarihi boyunca döngü bu şekilde gerçekleşmiş. Dolayısıyla o yaşlarda sahip olunan yüksek enerjinin bir sebebi de çocuk büyütebilmek.

35'lerden sonra çocuk sahibi olmak elbette biyolojik olarak mümkün ancak maalesef çocuk büyütmek için gerekli olan enerji, tolerans seviyesi de o yaşlarda düşmüş oluyor. Bu da bir başka biyolojik gerçek. Sanayi devriminden sonra insan hayatı ve gündelik yaşayışın önceki yüzyıllara göre farklı şekillenmeye başlaması ve insan ömrünün de uzamasıyla birlikte geç yaşta çocuk sahibi olmak da yaygınlaştı. Ancak 300 bin yılda şekillenen biyolojik saatimiz öyle 150-200 sene ile değişmez maalesef. Tüm bunlar da günümüzde var olan ama aslında pek de dillendirilemeyen çocuk sahibi olmaktan pişman olmayı ya da hiç çocuk sahibi olmak istememeyi tetikleyen şeyler.

Evlenmedim evlensemde cocuk dusunmem yuzde 99

Cevremde goruyorum muthis bir fedakarlik yapman gerek

Full masraf

Belki inanilmaz bir tatile gideceksin senelik stressin kalmayacak ama cocugun okulu bakimi yemegi kurslari bilgisayari vs para kalmayacak derken memlekete gidip dagda cay icicen sadece bi sure

Cok basit ornek verdim dedigim gibi full fedakarlik yaoman lazim grce uykusuzluk var yok cocugun basina bisi geldi faoan cekilmez cile bence

Herkes pişman

kesinlikle dünyanın hem en güzel şeyi hem de en zor şeyi çocuk sahibi olmak :)

bu çok öznel bir konu. ayrıca cinsiyete göre de değişir.
çocuk sahibi olup da pişman olan kadın nadirdir. malum hormonlar vb.

bunun uzerine cok sey yazilir da gecen olani yaziyim sadece.
aksam yuruyuse cikmistim elinde scooter parka giden ebeveynler gordum, sonra dedim ki lan cocugum olsa her aksam alip parka falan goturmem lazim hava guzelse, degilse baska bir sey icin yine cikacagim edecegim. su an kendi kafama gore ciktim yuruyorum istemesem yurumezdim evde otururdum ne guzel diye dusundum icimden.

genel olarak da cocuklari sevmiyorum, hele ki erkek cocuklarini.

planlı yapılan bi çocuktan insan neden pişman olur anlamıyorum. sonuçta dünyadaki ilk bebek o olmayacak. bebek bakmanın ne denli zor olduğu, insanın hayatını çok değiştirdiği, eski hayatın neredeyse ortadan kalktığı, yeni sorumluluklar yükleyeceği, yeni masraflar çıkaracağı belli.

off ben bu çocuğu yaptım ama çok masraflıymış, bilememişim demez kimse. dememeli de zaten çünkü böyle olacağı belli bir şey. sorumluluk, zorluk, zamansızlık, uykusuzluk vs için de aynı şey geçerli.

ayrıca yeterli imkanlara sahip olur yeterli desteği alanlar da pişman olmaz. içten içe pişman olanlar b.ktan kocalarının b.ktan baba olacağını düşünmeden çocuk yapanlardır. ya da yeterli maddi gücü yoktur, sürekli kendisinden kısıp çocuğa veriyordur. o yüzden pişman olur.

mutlu bi evlilik varsa, baba gerçekten babalık yapıyorsa, eşlerin anne babası yardımcı oluyorsa insan çocuktan neden pişman olsun ki?

kendi adıma konuşuyorum. başlarda çoook zorlandığım zamanlar oldu. keşke yapmasaydık diye düşündüğüm zamanlar da oldu. ama kadınların hormonları şusu busu anca kendine geliyor. tabi ki gerçekte pişman değildim ama yenidoğan döneminde ne kadar destek olursa olsun insan biraz kafayı yiyor bebek anneye tam bağımlı olduğu için. ama o dönem harici asla pişman olmadım.

çoook geç evlenmiş bi kuzenim var. eşi de yaşlıydı. o söylemişti mesela pişmanlığını.

ha anne olup da keşke yapmasaydım diyen kadını toplumda taşlarlar. tabi ki fikrini samimiyetle dile getiremez. ama pişmanım diyebilmek için de insanın önce kendisine bakması lazım. yeterince şartlar uygun muymuş da bu işe kalkışmış.

bu çocuk mevzusu da bu ara duyurunun popüler konusu.

15 yasi gecmis alman alinmaz.
o yuzden net yaris.

Golf çok yaşlı, Yaris çok pahalı.

Golf’ün en eski 2010 modelinin kasko değeri görünüyor. Tam dengi olmasa da 2010 model 1.6 fsi modellerin kasko değeri 350 bin civarında. Yani 2007 golf’e 450 kesinlikle verilmez.

2015 yaris’in kasko değeri de 537 bin lira. Hasarı da düşününce maksimum ederi 450 falan.

Özetle ikisi de şişirilmiş, ben olsam hiçbirini almazdım. Ama fiyatları normal olsaydı yaris’i alırdım. Ayrıca 750 civarına sıfır benzinli fiorino var.

Yarise valiz bebek arabası sığmaz. 250 binde araç alınmaz. Egea falan bak bagaj lazım sana.

Buradakilere kalsa kimse iki yaş üstü 20bin kmden fazla arabaya binmiyor.. Hocam o bütçeye alman arabasına girme. Station corolla'lar var, örnek olsun diye bir ilan paylaştım shbd.io

Topu yıkarım öyle alırım içeri.

yıkarım.

Ben de aynısından alırım, alamıyorsam yıkarım.

Çocuk olarak eve girerken musluk altında yıkardım, çocuğum olsa bunu ona bir sorumluluk olarak verirdim

Eskiden umursamıyordum ama eskiden bu kadar çok yapay kimyasal vs bişey yoktu. Şimdi kıllanırım herhalde, çocuğum da yok, bilemiyorum.

abi siz ciddi misiniz? topu yıkamak mı?
annemin hiçbir zmana top yıkadığını falan hatırlamıyorum. aklınızı mı kaçırdınız cidden?

Bu topla evde oynanıyor mu getirildikten sonra?

Evetse siler/yıkarım, bir sonrakinde yine sokakta oynanacaksa hiçbir şey yapmam.

aynen yıkarım sonra da bir güzel masaj yaparım ki dışarının yorguluğunu atsın.

ya iyi misiniz arkadaşlar dışarı topu ayrı ev topu ayrı olur. dışarıdan top geliyorsa da yukarılara bir yerlere kaldırılır, balkona falan koyulur sonra yine dışarı çıkarken oradan alınır.

kedi köpek patisi siler gibi çocuğun her dışarı çıkarıp getirdiği şeyleri yıkayacak mısınız? 3-5 mecburu şey vardır yaparsın da top yıkamak nedir yahu?

soruya cevap: dışarıdan gelen topu yıkamam. evde başka temiz ev topunu kullansın. aynısını istiyorsa da aynısından 2 tane alınır.

ha diyelim ki evde olan topu biz fark etmeden dışarı çıkarmış ve tekrar gelmiş top. e o zaman temizlerim tabi ve bu bidaha dışarı çıkmayacak derim. çıkacaksa da evde oynanmayacak derim.

Benim yeğenler okul çantalarını bile halıya koymuyorlar, dışarıdaki topun eve girme ihtimalini düşünemiyorum. Topu poşete koyar kaldırırsınız, en temizi budur. Bir de apartmanda yaşıyorsak temiz bile olsa evde top oynanmamalı.

ben küçükken evdeki top dışarıdaki top ayrıydı. dışarıdan gelen topu balkona koyar ertesi gün oradan alıp çıkardık. içerideki koridora koyacaksam yıkadığımı hatırlıyorum ama. hala aynı şekilde yapardım çocuğum olsa.

Evde her yerde oynanacak o topla,mutfak tezgahına masaya zıplayacak, uğraşamam o kirle mikropla.

Yalayarak temizlerim

o an enerjim varsa yıkarım. ama böyle şeylere çok takılmıyorum. çocuğum da var, 2 yaşında.

parktan gelince el yüz yıkarım, yeter.

onun dışında ev ve dışarısı konusunda temizlik açısından aşırı bi ayrım yapmıyorum. yapmak da imkansız zaten. parkta ayakkabıyla basılan yere elini koyuyor, o elini ağzına sokuyor. hasta olsa o şekilde de olur.

bi noktada bi mikrop kapıp hasta olacak illaki. bunu engellemenin yolu yok.

burda soru bence top özelinde değil sanki. yani bu başka bi oyuncak da olabilir.

çocuğun gündüz bakıldığı ev müstakil. kapıyı açıyor, dışarı çıkıyor, o ayaklarla içeri giriyor, içeri/dışarı terliğini karıştırarak giyiyor. müdahale etmeye, öğretmeye çalışıyoruz tabi ki ama sürekli kuyruk gibi peşinde gezemeyiz ki.

yani tabi ki bazı şeylere dikkat edilir ama dışarıdan gelen topu yıkasan da iş bitmiyor ki.

mirty +1 ahahah hic boyle bir seyi dusunmemistim ya herhalde 2 top almak mantikli ama annemin de hic top mop yikadigini hatirlamiyorum yahu.

İyi etmişler. Belki marketten çıkan birinden düşmemişti, belki tamamen alakasız bir yerden gelmişti.

Almasaydın iyiydi.

Hiç dokunmam.

Muhtemelen almam, biri görürse diye çekinirim.
Alırsam da döner markete kedi maması alır mahallenin kedilerine ziyafet çekerim.

Aç olanı doyururum.

Dokunmam.
Anca cüzdan falansa bakarım içinde bilgi var mı diye o kadar.

kaybeden yürüdüğü güzergahı kontrol etmek için geri dönüp arayabilir diye düşünerek almam. isterse 200 dolar olsun.

almam da aramak maksadıyla geri dönecek kişi için görünür bir yere koyarım

Dokunmam

cuzdan bulursam icinde cok daha fazlasi da olsa dokunmam sahibine ulasmaya calisirim, en kotu karakola birakirim.

basibos para bulursam cebime atar devam ederim..

20 liradan az para bulursam hemen cebime atarım.
50 lira ve fazlası para bulursam alırım, ihtiyacı olduğu belli olan (dilenci olmayan) birine veririm.

Markette sorardım sahibi yoksa cebe atardım. Salaklığın lüzümü yok

herkes dokunmam demiş kgjhgjhkgh direkt alırım ne alaka

alırım ve kendime bir şey ısmarlarım.

Asla dokunmam.

Eskiden olsa ihtiyacı olduğunu düşündüğüm birine verirdim. Şimdiki aklımla oralı bile olmam. Üzerime vazife olmayan işleri dert etmemeye karar verdim. Cebime mi atayım, birine mi vereyim, sahibine mi arayayım? Bana ne "amk"!

geçenlerde marketin önünde gördüm, markete gidip verdim arayan olursa diye. kabul edemeyiz dediler onlar da. bende bir gün bekleyin alan olmaz ise kedi maması alıp dağıtın dedim o zaman kabul ettiler.

Geçen sene 50 lira mı 100 lira mı ne bulmuştum attım cebe öğrenci kardeşime o tutarı havale yaptım anında.

Bulduğum yerde ne insan vardı ne dükkan. Biri düşürmüş işte bi şekilde.

alir cebe atar yoluma devam ederim. ne yapacagima sonra karar veririm.

ben almıyorum gördüğümde.

ben yerde görünce alıyorum çantamın ayrı bir yerine koyup yaşlı bir dilenci görünce ona veriyorum.
ben almasam başkası alacak diye düşünüyorum bari ihtiyacı olan biri sevinsin.
geçende 100 lira bulmuştum alıp çöplerden kağıt toplayan yaşlı bir amcaya zorla verdim almak istemedi birkaç defa ısrar edince sevindi aldı.

ben losev kutusu varsa ona atiyorum ya da mehmetcik vakfina falan.

Mahallede kağıt toplayıcılığı yaparak geçinen adama verdim

alır cebe atarım. ancak çok merkezi bir yerde çanta dolusu para bulursan düşünürüm, belki onu polise veririm. yoksa atar cebe devam ederim.

200 lirayda cebe atarım. Yüklü bir meblağ ise ellemem. Bkz. No country for old men

alırım.

kedilere, köepklere yaş mama alırım o parayla ama.

Gerek yok, boşa harcama olur.

Elinizdeki arabanın yaşına ve durumuna göre değişir.

Skoda Fabia 2015 64.000 de

Maddi imkan bağlı almak.
Ama elektrikli araba alınmaz .

Ben olsam değiştirirdim. km'si düşük ama yaşı yüksek artık.

Elindeki araç problemsiz ise degistirme. Aracı surekli yenileme işi bizim millete has, sürekli değer kaybeden bir varlığa para baglamazdim ben olsam. Ancak ihtiyacın olmayan bir paraysa değiştir derim.

Elindeki aracı 1-2 ay içinde istediğin fiyata satabilirsen sıfır araç almanın tam zamanı bence. Güzel kampanyalar var.

Dik durursam 173. Çabuk uzadım, inek de olduğum için üniversiteye kadar zorbalandim. Üniversitede dediler uzun olmanın iyi bir şey olduğunu.

ben de 178. yani evet kısa değilim ama 4-5 cm daha uzun olmak iyi olurdu. ne uzunum ne kısayım işte. ciddi kısa veya uzun olmadıktan sonra hayatta bir problem olmuyor zaten

1.71
Avantajlar: Bakıldığında kısa durmuyorum, standart bir boy gibi.
Dezavantajları: Uzun etekler uzun elbiseler ya da dizin altında biten etekler giymek istiyorum ama güzel durmuyor, benden 3-4 cm daha uzun kadınlarda çok güzel duruyor bunlar.

Benim boyum 1,93m.

Uzun yolculuklar çok rahatsızlık verici oluyor. Koltuklara sığmıyorum, bacaklarım ağrıyor.
Bazı arabalara da sığamıyorum. Mesela VW Taigo görüp beğenmiştim, almaya heveslendim ama sürücü koltuğunun en düşük ayarında bile kafam tavana değiyordu, alamadım.

Askerlikte acemilik döneminde en uzun boylu bendim. Her şeyin en başında ben oluyordum. En ön sırada yürüdüm yemin töreninde. Ortalama bir boyda olunca arada kaynıyorsunuz uzun olunca öyle bir imkan yok. Ben sorun yaşamamıştım ama dezavantaj olarak görülebilir.

Onun dışında bir dezavantaj aklıma gelmedi. Seviyorum uzun boylu olmayı.

kadınım, 1.78. biraz fazla uzun kalıyorum gibi hissediyorum ama düşünecek başka çok şey var aman :d

@pispinti

Hacı 178 le pegasusla mi ne ucmustum ben sigamadim dizim agridi sen nasil gidiyorsun cok zor vallahi bazi yolculuklar 12 saat suruyor heralde business tarzi almak gerekir

Ben 179um hanim 183. Ben uzun hanım kısa olmak istiyor. Ortalamayım ne eksik ne fazla.

1.91 uçak ve otobüs dışında pek bir sıkıntısını görmedim.

bir de sürekli bir şeyler için aşağı bakmaktan boyun düzleşmesi oldu.

bir de işte evde perdeydi üst raflara veya dolap üstlerine uzanmaydı gibi işlerde hanım çağırıyor sürekli. ben de onu alçakta giremediğim yerlere sokuyorum ödeşiyoruz.

@ananniyimioguz

Bende hep dusunurdum sadece boyu kisa olanlarin mi boynu fitik oluyor diye yanilmisim :D

188. Paşabahçe mağazalarına girmiyorum.

bayagi uzun kadin varmis hem sasirdim hem cok hosuma gitti. 172yimavantaji rahat giyinmek olabilir cogu kesimi, oversize de olur uzun etek de, kendime yakistiriyorum. duz tek halim cok ok
dez;
normalde toplum standartinda cok uzunmusum gibi oluyor topuklu giyince hepten sirik cunku genelde cevremdeki kadinlar 160 ortalama
cok yakin arkadaslarim da 155-160 bandinda olduklari icin fotograflarda ablayla kardes gibi duruyor o yuzden sadece selfiede veya otururken
ayrica erkek secimi de turkiyede bence asiri zorlayici olabilir hep 4-5 cm uzun erkekler oldu, o da fiziksel olarak esit gibi oluyoruz. bi de 190 erkekler minyon seviyor o yuzden de denk gelmiyor olablirjkk

183, tr standartları için yeterli. dezavantajını görmedim. 5 cm daha olsaydı daha iyi olurdu.

İlkokulda falan hep sınıfın en uzun üç kişisinden biri olurdum. Sürekli beden eğitimi öğretmeninin kobayı olurdum. Anksiyete oluyordum yine ne yapacağız kesin beni seçecek diye :)

Bir de ergenlikte elimi kolumu ne yapacağımı bilemezdim dengem bozulurdu.

Şu an 184 boyum öyle çok uzun değilim ama konsere falan gidince lan uzunmuşum şunlara bak yazık sahneyi bile göremeyenler var aralarında diye geçiriyorum içimden.

Fiziğim de iyi sayılır o yüzden bir yere girince dikkat çekiyorum kafalar bi dönüyor illa.

Yurtiçi uçuşlarda özellikle boeing ile gidiyorsam zorluk yaşıyorum, airbus'lar biraz daha iyi diz mesafesi sağlıyor.

Minibüse binince ayakta duramıyorum.

Onun harici iyi bence mutluyum boyumdan.

aslında hiç düşündüğüm bi konu olmamıştı ama malesef yetişkinlikte bile ortamda çok kısa / çok uzun kim olursa olsun kötü konuşuluyor hobit ya da deve tarzı. haset erkeklerde de var yani uzun boy dikkat çektiği için bi tık dışlanabiliyor insanlar. ortalama olduğuma sevindiğim durumlar çok oldu.

ben de 178'im. iyi dedin. standart boy. ne olumlu ne de olumsuz hiçbir etkisini hissetmedim. ha mesela boyum 185 olmadığı için çok güzel bir ilişkiyi kaçırmışımdır ama benim haberim yok, hiçbir zaman herhangi bir dış etken sebebiyle kendimi "kısa" veya "uzun" hissetmedim hayatımda.

1.76. Avantajı sınıfta hep en arkada oturup öğretmenden uzak olmaktı. Uçak ve otobüs yolculukları genelde zor oluyor. Topuklu ayakkabı giydiğimde dev gibi oluyorum.

187 süper uzun olmasamda otobüs ve uçak yolculukları ayağım sığmadı mı eziyetli geçiyor. 2 kere bağ kopardığım ve menüsküsümü aldırdığımdan dolayı denge sağlamam bu boyla zor oluyor.

Paraya. Para aseriyorum.

3 ay yaz tatili. denizli bir sehirde oturdugum icin yaz demek deniz demekti.
ilkokulda arkadaslarla semsiyemizle deniz kenarina gider otururduk. öyle havlumuzun üzerine yatardik. beach'te oturmak falan aklimiza gelmeyi birak, özenmezdik bile.

bunu özlüyorum. ama sen sorunca :D yoksa aklima gelmiyor.

Geçmişte insanlar birbirlerinden taciz tecavüz dolandırma gibi büyük suçları bu kadar çok beklemezdi, güven ortamı şimdikine göre çok daha sağlamdı. O güven atmosferini özlüyorum.

Huzura.
Sakinliğe.
Gençliğe.
Hesap kitap yapmadan canımın istediği kadar içebilmeye.
Menüyü kontrol etmeden biramızın yanına aperatif söyleyebilmeye.

Plansızlığı özledim

İnönü stadına.

sonbahar aksam ustu, hafif bi soba kokusu. sokakta top oynayan cocuklar

Annemi özlüyorum. Tek özlemim kendisi.

Çocukluğumdaki kış aylarını özlüyorum. Farklı olan neydi bilmiyorum ama o zamanlar giydiğim giysinin kumaşı bile farklı kokuyordu. Her şeyden çok daha farklı bir tat alıyordum. Hayatım dolu dolu hissettiriyordu. Şimdi o hissi bir anlık yaşıyorum bazen, baya özletiyor o günleri.

Lisedeki bir şeyler yapmak zorunda olmama halimi özlüyorum. Sonrası hep ders çalış, evde çalış, işte çalış, bir yerden para bulmaya çalış, şunu bunu mutlu etmeye çalış gibi mecburi meşguliyetlerle geçti.

termal otel ve hamam. haziranda gittim çünkü im a hammam enthusiast. yine gitmek istiyorum tansiyonum düşer bayılır kalırım diye korkuyorum gidemiyorum.

top oynamaya, bisiklet sürmeye, saklambaç oynamaya.
çocukken günde minimum 6 saat bisiklet üstünde geçerdi, her gün mahallede maç yapardık.
şimdi en son ne zaman ayağıma top değdi hatırlamıyorum, en son bisiklete 5 sene önce falan bindim.

Benim babamda ticari zeka var mı, yok mu çok karar veremiyorum. Keyifci bir adam ama. Bu söylediklerin üzerine kafa yormak yerine alır viskisini, çikolatasını, bulur demlenecek bir mesire yeri, öyle takılır arkadaşlarıyla. Bu açıdan ben de babama çok benzediğim için şikayetçi değilim. Parayı idare edemeyiz biz zaten, erken ölürüz.

Benim dışımdaki aile üyeleri bu savurganlığına inanılmaz bileniyorlar. Ama adamın da canını mi alalım, 60 yaşında ve hala çalışıyor. Onun tarzı o. Ben zengin olduğu için aşırı hesapçı, gergin bir baba istemezdim. Öyle bir temayülü de var çünkü, eli para görse kimseyi tanımaz zaten kibirli bir insan. Erkeğin iyisi gereğinden fazla parası olmayanıdır bence, para bu cinsin ayarlarını bozuyor.

Benim babam ticaret yapardı, her yerde yerimizi hazır etmiş. Dışarıdan kolay zannederdim ben de ama emeksiz olmamış hiçbiri. Zaten bunları akıl edip yapabilmek dediğiniz kadar kolay olsaydı şimdi tüm türkiye milyonerdik.

sen ne yaptın mesela? derler insana

en azindan elindekileri millete vermemis, beterin beteri var mesela benimkiler.

Oğlum konuşuyor gibi geldi :)
Anne ve babası olarak biz iki boomer, bunak ve salak olarak elimizdekini değerlendirmeyi bilemedik ne yazık ki.

@nuisance2

Adamin babasi ev vermis, is kursun diye sermaye vermis. Tarla bag bostan vermis koye grlip kalsin diye koydede yer yapmis.

Abileri para vermis evlensin altin biriktirsin diye.
Birakta bisey yapsin artik dimi

Ben tek basina ofiste calisan bi isciyim ne yapabilirim tek basima?

benim babam tam tersi ticaretini yapıyor basıyor küpe yastık altına. güzel kazanıyor ama yemiyor. bize saklıyor sağolsun :) tabi bizim yaşta geçiyor torunlarına kalacak sanırım

Benim babamda çene cerrahı, Türkiye'ye implantı getiren kişi. Zamanında üniversite Almanya'ya göndermiş o da orada kal demelerine rağmen kalmamış dönmüş. Burada öğrencilerine/asistanlarına doğal olarak öğretmiş iyi de yapmış. Ama kendisi ne yapmış akademisyenlige devam etmiş, muayenehane açayım dememiş. Ondan işi öğrenenlerin yatları katları olurken biz ay sonunu getiremiyoruz. Canı sağolsun ben onun yaptığının yarısını başarsam kendimi mutlu hissederim.

herkes ticaretten anlayacak diye bir şey yok. çarçur etmesin elindekini, doğru dürüst olsun yeter

Yahu adam bunları yapmak zorunda mı? Bazı insanların ticarete almaya satmaya kafası uymuyor. Bir yerden geçibebilecegi kadar para geliyorsa yaşlı başlı haliyle niye koşustursun ki? Bir daha mı gelecek dünyaya. Yapacaksan sen yap. İlla babanın mı fırsat kovalaması lazım?

@limonlu eksi

Destege ihtiyacim var. Destek olan kimse yok. Bankada milyonlari var.
Kardeslere vermiyor is kuralim kolelikten kurtulalim. Hepimiz kirada yasiyoruz sikintilar coni moni hocam

sen al şimdi at kenara arsalar falan çocuklar için, düzenli almaya da devam et

gelişiyor bi yerler sonuçta, bim falan aç mesela.

hadi bakalım...

Ya o değilde neyzen tevfik'in bir lafı geldi aklıma "bu dünyada ne kazandıysanız yiyiniz yarın bigün öleceksiniz gömecekler, kalan malını bölecekler memnun kalmayıp sövecekler."
Isparta yöresinde bir laf vardır cimri, para mal mülk toplayan insan için. "yemeyeceksinde ne olacak zikicilere mi?(damatlara) bırakcaksın o kadar malı?" derler.
Belkide bababanız bu gözle dünyaya bakıyordur.
Fakat bu yazımdan babanızı savunduğumu zannetmeyin. kaç çocuğu varsa diyelim 3 kardeşsiniz hiç olmazsa her birinize 1 ev miras kalacak şekilde birikim yapması lazımdı.

babanın sana miras bırakma iyi yaşatma mecburiyeti yok.

sen daha iyisini yap elinden geliyorsa.

@gurur

Onun babasida ona miras birakmak zorunda degildi ama catir catir birakti? Herkesin babasi gibi o neden birakmasin soyler misin?

@duyuru kullanicisi

Yazilanlari okumadin galiba babadan bisey kalmazsa bir insana en kotu super bi egitimin falan olur aylik 100bin maas kenara koyarsin bimde acarsin arsada alirsin.

Suanki sartlarda yalniz basina sifir destekle bir iste calisip kira veren bir kisi bunlari nasil yapabilir?

Babam anasindan babasindan abilerinden full destek gormus kendine dukkan acmis ev almis. Dukkanin parasini bile abisinden babasindan almis onuda batirdi zaten.

Kızmakta haksızsınız.
Babanız sizin çocukkenki masraflarınız karşıladıysa, iyi bir eğitim almanız için elinden geleni yaptıysa, sevgi ve özgüven verdiyse başka bir sorumluluğu yok. 18 yaşınızdan sonra hiçbir sorumluluğu yok.

O kadar emek, zorluk, para harcadığım çocuğum benimle böyle konuşsa herhalde iletişimi bir süre keserdim.

Herkes ticaret konusunda çok uyanık olacak diye bir kural yok.
Neyse ki siz çok iyi biliyorsunuz bu işleri, hayatınız boyunca hiçbir fırsatı kaçırmaz ve zengin olursunuz.

@michael_knight
Sagolun yorumunuz icin
Egitim konusunda kendisi egitim hayatimi mahvetmisti.

Yasitlarim dershanelere gidip yada ozel hoca ve etut derslerle eksiklerini tamamlayip okulda deli gibi notlar alirken ben onlarla yarismak zorunda kaldim. Kisacasi egitim de alamadim cok fazla. Malesef

ben ne yapıyorum ki babama b** atayım. babam daha iyilerini yapabilecek olsa da yapacağının en iyisini yapmış, eğitim/beslenme/barınma sağlamış ben kendime dönüp bakayım bir zahmet.

Kuşak farkı.

Onların yetiştiği ortamla bizimki aynı değil.

Yazılanları okudum.

Yaşını bilmiyorum ama babanızın yaşadığı dönem kazanmaktan çok koruma gerektiren dönemlerdi.

90'larda, 80'lerde birçok insan malını mülkünü kaybetti yaşanan krizlerde. Babanız bugüne kadar bunları korumuş o bile yeterli.

Dediğiniz örnekler öyle basit görünüyor ama basit değil. Türkiye'de paranızı koruyabiliyor üstüne de biraz artırıyorsanız şanslınız.

Ticarete adım attı diyelim. Şu anda belki de "babam bütün malı mülkü ticarette batırmış" diye açacaktınız bu başlığı. Ticaret çevre işi. Ve türkiye'de ticaret hayatı hemşericilikle, ahbaplıkla hatta siyaset vb konularla iç içe gider. Sadece sermayen olması yetmez yani.

Arsa konusu da aynı. Havaalanı demişsiniz. Havaalanı yapılacak bölgede arsa alıp kar eden oldu, ama mesela benim kuzenlerim tarlasına imar gelsin diye bekliyor hala.

Eskiden regülasyonlar falan yoktu bugünkü kadar. O yüzden o kuşak bu tarz işlere temkinli yaklaşır. Normal.

Bir de belli bir yaşa gelmiş insanlar artık risk almak istemez. 30-40 yaşındaki adam risk alır. Çünkü zararını yerine koyabilir. 60 yaşında adam için bu daha zor. Evini kaybetse nasıl alacak?

O yüzden babanızı suçlamak yerine kendi yapabileceklerinize odaklanın.

Fırsatlar her zaman var. Bugünden geçmişe bakarak konuşmak kolay.
Emin olun sizin de önünüze bir sürü fırsat geliyor. Kaçırdığınızı bile anlamıyorsunuz.

Belki sizin çocuklarınız da size diyecek bunları. Mesela Bitcoin'i 2010'larda görmedin mi diyecek, e-ticaret çıktığında girmedin mi diyecek, 0,69 krediyle dişini sıkıp bir ev alamadın mı diyecek, diyecek de diyecek.

O yüzden babanıza kızmak yerine kendinize odaklanın.

Bu arada kölelikten kurtulmak istiyorum demişsiniz.
Muhtemelen babanızın sermaye desteğiyle iş kurmak istiyorsunuz. İşinize karışmak istemem ama, bence önce kafa yapınızı değiştirin.

Yani iş kurmak, ya da sermayeden önce girişimci kafası lazım.
Bu biraz doğuştan biraz öğrenmeyle olur.

Para kazanma becerisi öyle bir beceri ki, sermaye şart değil.
Şöyle anlatayım. Para kazanmayı bilen adam cebinde sıfır lirayla iş kurar büyütür.
Bilmeyen adama milyonlar da verseniz batırır.

Şöyle bir örnek duydum mesela:
Adam tatile gidiyor butik otele.
Otelin sahibiyle laflarken uygun fiyatlı sabun vb sarf malzemesi bulmakta zorlandığını öğreniyor. Girişken de bir tip.
İstanbul'a dönünce eş-dost üstünden imalatçı buluyor. Fiyat alıyor.
Sonra oteli arıyor diyor elimde böyle böyle mal var fiyat şu.
Otelci tamam diyor, adam gidiyor imalatçıya siparişi geçiyor, vadeli ödeme istiyor.
Bu aşamada cebinden hiç para çıkmıyor.
İmalatçıdan 1'e alıyor, otelciye atıyorum 3'e satıyor. Herkes mutlu.
Adam bakıyor bu iş güzel, birkaç otelci daha bağlayıp otellere sabun, şampuan dağıtımı yapan bir iş kuruyor.

anlatabildim umarım aradaki farkı:)

Yanlış anlamayın işinize karışmak değil derdim ama bu kafaya gelmeden babanız size tüm muslukları açsa bile istediğiniz verimi alamayabilirsiniz.

Bir de naçizane bir hayat tavsiyesi, başarısızlıkların sorumluluğunu başkalarına atmayın sadece. Dershane örneği verdiğiniz için diyorum bunu. Eğitim hayatımı da mahvetti demişsiniz dersaneye göndermediği için. Ben mesela iyi bir dershaneye gittim, kardeşim döneminde babamın işleri bozuktu ona o kadar iyi bir imkan sunulamadı.

O benden daha iyi bir okulda okudu ama. O da babamı suçlamayı seçebilirdi beni okutmadın diye...

@deartheodosia

1) Egitiminle hic ilgilenmedi 6 yasinda okula gittim cantami tasiyamiyordum
Herkes dershaneye giderken
Etut dersler alirken
Ozel hoca cagirip anlamadigi dersi gorurken evinde

Ben tek basima yardirmak ve bu insanlarla yarismak zorunda kaldim
İlk okul cocugunun ev odevine bile yardim etmeyen aile olur mu baba olur mu

2 barinma v beslenme annemin bilezikleri sayesinde oluyordu
Babam hicbirsey yaomiyordu gidip arkadaslsriyla takiliyordu

Abileri ubugunu sıkınca eve bakmaya basladi

@anten

Kardesim iyi niyetli yazini okudum tesekkur ederim. Girisimci olarak suanda yaoabilecegim maximum hareket kosgeb e gitmek heralde. Ama soylesigin girisimcilik durumlarini dusunecegim. Tesekkur ederim yaoici elestirin icin.

@zetnikov rica ederim.

Ama şunu unutmayın, ticaret, girişimcilik herkese uygun olmayabilir.

Kendi mesleğini bile girişimcilik olarak yaptığında yani şirketten ayrılıp kendi işini kurduğunda anlıyorsun bunu.

Para yönetimi, pazarlık, muhasebe, pazarlama vb bunlar önemli beceriler. İş kurmasa bile insanın hayatına faydası var.

O yüzden ticaret ve girişimcilik herkese uygun olmayabilir. Bunu da göz önünde bulundurun.

Bir de çıraklığını yapmadığınız işin ustalığını yapamazsınız.

Restoran mı açmak istiyorsunuz?
Gidin haftasonları bir cafede falan garsonluk yapın. Şaka gibi gelecek bu iş ama hakkaten öyle. Çevre edinirsiniz bir kere. Cebinize de ekstra para girer. Gocunmayın bundan. En azından işleyişi görürsünüz. Para nerden geliyor anlarsınız. Ürün nereden alınıyor, dükkan malzemesi nerden alınıyor, eleman nasıl bulunuyor, dükkan ne kadar kar ediyor...

bugün babanız size "al oğlum 10 milyon git istediğin işi kur" dese mesela ilk adımı nasıl atacağınızı biliyor musunuz? İyi dükkan nasıl seçilir, mobilyası nerden alınır, ucuz mutfak malzemesi nasıl bulunur, nasıl reklam yapılır, müşteri nasıl idare edilir, personel nasıl çalıştırılır, bütün toptancılardan nasıl ucuza mal temin edilir... Bunlar parayla olacak şeyler değil. hatta paranız varsa veişi bilmiyorsanız o toptancılar sizi soyar.

Ne bileyim gidin emlakçı eğitimi alın part time haftasonları. Eski iş yerimde biri yapmıştı bunu. İşten kalan tüm vakitlerinde ev gezdiriyordu millete şimdi bodrum'da bu işi yapıyor full time.

Youtube'da kafe açmak diye bir video vardı 140 journos'un. İş bilmeyip batıranları gösteriyordu. Bir bakın, iş bilmemek nelere maloluyor.

@anten

Yazilarini keyifle okuyorum cok tesekkur ederim

Bol sans diliyim. Monoply e sonradan katilan z kusagi olarak sizi anliyorum. Tum firsatlar kapilmis aq ulkesinde

Clio ve sandero stepway olarak açılışı yapıyorum

Özellikle toyoya corolla ve toyota camry hakkındaki yorumları merak ediyorum

Japon araçları kesin.
Bunun üstüne basit araclar. Misal dacia araclari.
Buna ek olarak misal kia rio, hemen savagegeese incelemesi!
youtu.be

Ne kadar az teknoloji o kadar ucuz, o kadar basit. Ne kadar çok teknoloji ne kadar çok turbo vs vs o kadar pahalı.

toyota

Ford fiesta

Toyota ve Honda gerisi fasa fiso

Samsung a24

Bende samsung s20 plus vardı, 4 sene sonra elimde durduk yere ekranı beyaza döndü ve bataryası iki sene içinde öldü. 10 yıldır samsung kullanırım bu sebepten dolayı yanına yanasmiyorum. Kronik bir problem var ve kullanıcı hatası diyerek baslarindan savdilar, gugilda binlerce yazi var konuyla ilgili. Simdi poco x6 aldım memnunum.

ben 69 yasindaki babama redmi 10c aldim baya da bakmistim. samsunglara gore daha ucuz ve islemcisi de kuvvetliydi rakiplere gore ayrica 128gb'di. gerci napacak onu ama zamanla hafiza ihtiyaci artiyor. biraz eskidi ama model olarak sanirim. o yuzden yine benzer olan
redmi 12,13, redmi note 11,12 ve poco dusuk serilere bakabilirsiniz.

kesinlikle çok zor olacak. içinizden gelmiyorsa girilmesine gerek yok. hele o kadar yıl sonra halen birbirinizi seviyor gibisiniz çocukla bozmaya gerek yok derim ben.

Eğer yaşlaninca cocuklarim bana bakar yada mirasim cocuguma kalsin fln dusuncesinde degilseniz bence hic gerek yok

herkes çocuk doğurmak zorunda değil öncelikle.

bu bir içgüdü ve olması gereken oluyor. o yüzden ben olsam takılmazdım. aileye de onların ikna olacağı şekilde "ne gelirse Allah'tan, kısmet" minvalinde cevaplar verebilirsiniz.

arada istiyorsanız da artık gelişine bırakabilirsiniz. çünkü kadının hamile kalma olasılığı bir ay içinde 4 gündür. hadi spermi tuttu sıkı sıkı + - 1 gün ekle. 6 gün.

kürtaj yaptırmadığınız sürece bebeğin kararıdır size doğmak/doğmamak.

burada asıl düşünülmesi gereken isteseniz bile normal yollarla çocuk sahibi olup olamayacağınız bence. bu yaşlarda tüp bebek harici hamile kalma ihtimali düşük. (sizden veya eşinizden veya her ikinizden kaynaklı)

istemiyorsanız istemiyorsunuzdur. baskı var diye çocuk doğurulmaz. ama belki isteriz gibi bi düşünce varsa yaşınız geçiyor söyleyeyim. 40 yaşında mı anne baba olacaksınız, 50 yaşındayken mi 10 yaşında bi çocuğun peşinden koşacaksınız? vaktiniz daralıyor, bu kes,n. yani net istemiyorum diyorsanız tabi ki doğurmayın, olmuyor deyin geçin hatta. ama bi acaba varsa hemen yapın geç kalmadan.

zorluklar bi noktada azalıyor. bitmiyor tabi. yenileri geliyor vs ama sürekli gece kalkıp çocuğa bakmanız gerekmiyor nihayetinde.

eşimin aklında çocuk fikri yoktu. benim de oldum olası bebeklerle/çocuklarla bi samimiyetim, düşkünlüğüm yoktu. ama çocuksuz evlilik olmaz diye düşünüyordum, yani bi noktada anne olacaktım. şartlar yerine geldi, yaşım 31 oldu. e hadi dedim. kızım 2 yaşında geldi. bin tane acabası olan eşim niye daha önce yapmadık diyor şu an. çocuk gerçekten bambaşka bi duygu. 30 ülke gezmekle kıyaslayanlara filan gülüyorum gerçekten.

istemeyene saygım sonsuz. ama siz istememe konusunda net değilsiniz. bazen istiyoruz diyorsunuz. yaşlar da 35. şu an hadi deseniz belki seneler sürecek. bence boşuna bekliyorsunuz.

Benzer durumdaydık yaptık. Kendiniz istemiyorsanız kesinlikle baskıyla falan çocuk yapmayın. Ben daha çok eşimin istemesiyle yaptım. Bazen kendimi zamanı geri alabilsem keşke diye düşünürken buluyorum. Her türlü çok zor maddi, manevi.

2,5 sene oluyor uykularımız yeni yeni düzelmeye başladı. Size çocuk baskısı yapanlar, bakıma, desteğe ihtiyacınız olduğunda yanınızda olmayacak. Maddi gücünüz kuvvetliyse, doğumdan itibaren sürekli bakıcıyla yapılır. Onun haricinde yapmayın, kendinizi yıpratıp ömrünüzden götürmeyin.

Öncelikle çevredeki baskıyı boşverin. Başkasının mutluluğu için çocuk sahibi olunmaz.

Bence siz öncelikle çocuk istiyor musunuz veya istemiyor musunuz ona karar vermelisiniz. Mesajınızdan anladığım kadarıyla istiyoruz ile istemiyoruz arasında bir yerdesiniz. Karşı koyamayacağınız bir gerçek var yaşlanıyorsunuz. Erkek için o kadar problem değil ama kadınlar için belli bir yaştan sonra gebe kalmak birçok riski arttırıyor. Ve bir de herkes her istediğinde çocuk sahibi olamıyor. Yıllarca uğraşanlar var.

Bence isteyip istemediğinize kesin olarak karar verin ve ona göre eğer istiyorsanız maksimum birkaç yıllık planınızı yapın. İstemiyorsanız da hayatınıza devam edin. Üzgünüm ama artık yavaş yavaş belki ileride çocuk sahibi oluruz deme zamanı geçiyor sizin için.

34 yaşında 2 yaşında bir kız babası olarak yazıyorum bunları. Ebeveyn olmak ile ilgili merak ettiğiniz birşey varsa herzaman yazabilirsiniz bana.

İstemiyorsanız kesinlikle yapmayın. İstiyorsanız bile çok düşünerek yapın.
Biz eşimle çok isteyerek çocuk sahibi olduk, bu konuda çok mutluyuz.

Çocuk yetiştirmenin zorluğu etraf baskısının sizde yarattığı zorluğun bin katıdır. Hiç umursamayın etrafı.

Gerçekten çok güzel bir duygu, aşık olmayı tarif etmek nasıl zorsa çocuk sahibi olmanın hissettirdiklerini tarif etmek de çok zor, hatta imkansız. Ama zorlukları da çok fazla. Onlar da saymakla bitmez.

Sonradan pişman olup olmayacağınızı sizin keşfetmeniz lazım, başka birinin hatta eşinizin ne düşündüğü bile bu konuda ne düşündüğü önemli değil.

bence çocuk "lan acaba istiyor muyum, istemiyor gibiyim ama ileride pişman olur muyum?" gibi sorularla yapılabilecek bi şey değil. böyle bir riske girmek için biraz fazla gözü kara olmak gerekir. ben ve eşim, biz de istemiyoruz ama net istemiyoruz yani. biz bu kadar net olunca aileler mecbur kabullendi.

isteyen ile istemeyen arasındaki fark o kadar net ki. çocuğu olan arkadaşlarımın gözünde görüyorum, ya da isteyen ama henüz olmayanların gözünde. bende o ışık yok, biraz bile yok. o nedenle siz de bi tekrar oturun düşünün.

Aa biz.

Yaşlarımız da aynı sayılır ben 34, eşim 33 yaşında ben erkek tarafıyım ve çocuğa daha sıcak bakan hep ben oldum 5 yıllık evliliğimiz boyunca.

Ama şu an emin olamıyorum çok düşünüyorum, çok gelgitler yaşıyorum. Eşim başta hiç istemezdi acaba pişman olur muyum diye düşünüyor o da. Vaktimizin daraldığının da farkındayız ama karar da veremiyoruz.

Ben oldum olası çocuklarla iyi geçinirim. Hep çocuğum olsun da isterdim ama evliliğimizin öncesinde eşim böyle bir düşüncesi olmadığını söylediğinde saygı duydum, terk etmek vs. aklıma bile gelmedi ve zamanla ben de kanıksadım sanırım bu durumu. Şimdi de bilemiyorum ona iyi bakabilir miyim, şartlar ne olur vs.

Diğer arkadaşların dediği gibi istesek bile belki olmayacak, belki zor olacak çok zor işler çok :)

Cocuk ucuncu partinin talebiyle yapilmaz.
Cocuk karsilikli emin olmadan yapilmaz.
Cocuk ortak "cocuk isteme" sebebi harici yapilmaz.
Cocuk kolay degildir.
Cocuk sevgisi sonsuzdur.
Cocuk yapmak olmazsa olmaz degildir.

Yukarıdaki genel yorumlara katılıyorum, 35 yaşına gelmişsiniz, söylediğiniz şeyler itibariyle de kendinizi biliyorsunuz belli ki, bir anda kişisel zevklerinizden ve hayat tarzınızdan sıkılıp "Keşke bir bebeğimiz olsaydı da hayatımıza renk gelseydi" deme olasılığınız sıfıra yakın.

Diğer yandan akrabaları da boşverin, sırf birileri bayramdan bayrama görecek diye dünyaya canlı mı getirilirmiş? Hayır bir de bunu söyleyen insanların 10 tane torunu, 5 tane çocuğu falan oluyor... Nasıl bir fetişse...

başkası istiyor diye çocuk yapılmaz.

ben oğlumu ilk 3 yıl tek başıma büyüttüm, ilk 2 yıl emzirdim ve bu 2 yılda her gece ortalama 8 kez uyanıyordum emzirmek için. gün içinde de öyle. sonra gaz attırması, uyutması falan çok zordu ama anne olmayı istediğim ve hazır olduğum için çok mutlu günlerdi benim adıma (şu an ama uyku problemleri yaşıyorum, babası başka evde çocuğu olmamış gibi fosur fosur uyuyordu).

büyüyünce bebeklikten daha zor; telefon tablet olmayacak, sağlıklı beslenecek, sosyalleşecek bir sürü şey :)

başkası istiyor düşüncesiyle asssssla asla çocuk yapılmaz. pişman oldunuz diyelim, ne yapacaksınız çocuk esirgemeye mi bırakacaksınız :p

çocuk yapmayın, hiçbir faydası yok düşüncesine de karşı biriyim, onu da belirteyim. çocuk dünyadaki en güzel varlık.

Cocuk yapcaginiza atlayin motora dunyayi gezin. Cocuk maalifyet 1m $ civarinda. O paraya gezmediginiz ulke kalmaz

35 yasinda 3.5 aylik bebek annesi olarak hemen taze tecrubemi paylasayim, acabaniz varsa hemen yapin insan çok yoruluyor bebek bakarken. Zaten birkac ay deneseniz, 9 ay da hamilelik derken cocuk dogana kadar 36-37 yasinda olursunuz. Ama gerçekten istemiyorsaniz da yapmayin cunku isteksiz bir sekilde gece elli kere uyanarak ve yillar boyu sürekli bir canlinin pesinde olarak mutlu olma ihtimaliniz çok dusuk. Yalniz gercek su ki cocuk olduktan sonra hayata dunyaya ve insanliga karsi bakis acisinda degisim oluyor, cocuk olduktan sonra bu sekilde dusunmeyeceksiniz çünkü gereksiz, olmazsa da olur bir sey gibi gelmeyecek.

açılın 45 yaşında ve 10 yaşında oğlu olan baba geldi.
birincisi cevapların hepsini okuyamadım, tekrar varsa affola.
ikincisi kimse istiyor diye çocuk sahibi olunmaz.
üçüncüsü biz de benzer durumdaydık ve 10 yıl sonra ne oldu onu anlatayım;

1-ilk 3 -4 yıl zorlu geçecek. eşler arası kavgalar artıp, seks azalacak. Fakat siz hayatınızı ne kadar çocuk odaklı olmaktan çıkarırsanız o kadar rahatlayacak. Bizim çocuk 4 yaşındayken 3 ülke gezmişti bile. çocuk odaklı olmamaktan kastım bu. Yine de ilk yıllar bebek kokusu, tombiş kolları sizi rahatlatacak.
2-4-5 yaştan zonra bakım ihityacı azalıp muhabetten arttıktan sonra tadından yenmemeye başlanacak. onun espirilerine güldükçe, onunla beraber aktivite yaptıkça ya iyi ki yapmışım demeye başlayacaksınız.
3-masraf hiçbir zaman bitmeyecek ve her zaman ya o parayla şunu yapardım diyeceksiniz ama ara sıra büyüyen çocuğunuzun bebeklik fotoğraflarını görünce ne zaman büyüdü diyip gözleriniz dolacak ve harcadığınız emek ve paraya helal olsun diyeceksiniz.
4-Evlilik zamanla monotonlaşmaya başladıkça çocuk ailedeki monotonluğun gazını alacak. Benim gibi 43 yaşında suşi yemeye başlayacaksınız.

sonuç olarak yapın demeye getirmiyorum. deneyimlerimi yazdım. karar sizin.
bu arada geç ebevyn olmak özellikle erkek çocuk (daha hareketli olduğu için) olursa ekstra yoruyor.

edit1: ihtiyaç durumunda çocuğa bakabilecek yakında anne baba varsa bonus. bizde hepsi çok yaşlıydı ve her şey daha zordu. ancak büyüdükten sonra bırakabildik. saçma bakıcılarla uğraştık vs.

40 demişti, 40'i bekliyorum.

Baktım hala bunalım takılıyor, bana faydadan çok zararı oluyor bir de başka şehre taşınınca yol verdim haberim yok şu an kendisinden.

Ben de 5 senelik evliyim, mutluyum.

Hepsi evlendi :d

30'a az kaldı ama arkadaşın adını soyadını unuttum. Facebook kullanmıyorum uzun zamandır. Bir ara arayıp bulacağım:D

Trans oldu. Los angelas'ta porno sektöründe. Hem yapıyor hem yapılıyor

evlendik :) ama başkalarıyla :)

zaten onunla evlenmemek için söz vermiştim.

ne biliyim ne yaptı, umrumda değil. :D

başka bi tane var 40 ımda diye konuştuk. hatun taş, yürümelere, otobanlara doyamıyorum. ama nein, kaparlar onu. zor onunla da swh.

manchester ceylanından devam

Evet, vardı. 30'a gelmeden görüşmeyi kestik.

Şakasına hatırlatmıştım kendisine bunu 2-3 sene önce. Geyiğini yaptık geçtik. O kendi hayatına bakıyor ben kendi hayatıma.

yaş 32

Bekar. 3 kedisi var.

Gençlik seçimiyle yanlış kişiye demişim, kibirli narsist gibi bir şey çıktı görüşmüyoruz.

Baskasiyla evlendi cocugu var.

Ben başkasıyla evlenince o da evlendi :p

evlendi. baya oldu

sihirli değneği yok ve zaten sihirli değneğe ihtiyaç da yok.
sizin çözüm dediğiniz şey her zaman mutlu beraberlik olmak zorunda değil, belki de çözüm mutsuz bir şekilde devam etmenin yanlış olduğunu anlamak da olabilir.
çift terapisi yetkin bir terapistte ve istekli çiftlerde işe yarar.
önemli olan birbirinizi anlamak, kendinizi tanımak, aslında küçük olan şeyleri büyük zannetmeden doğru değerlendirmeye tabi tutabilmek vs vs vs.
sonuçta kesinlikle faydasını görürsünüz ama bu sihirli değnek değil, çiftin de istek ve çabası olmalı.

Çift terapisi sorunları çözmüyor.

Sağlıklı iletişim kurmayı öneriyor.

Nasıl tartışacağınızı öğretmeye çalışıyor.

Bundan sonrası sizde bitiyor.

iki yakın çift tanıdım terapi alan, onun haricinde de deneyimi olan arkadaşlarım oldu aslında bana bu süreç bireylerin olgunlaşmak istememesi gibi bir durumdan kaynaklı gibi geliyor. genelde problem erkek tarafı; çözülemeyen problemler hep orada olsa da çocuk kaynaklı boşanmadan yürütmek gibi bi kaygıyla terapiye gidiliyor izlenimi uyandırdı bende. evet terapi yüzleşmek isteyenler için iyi, burada işe yarıyor. bildiğim kadarıyla ayrı ayrı görüşüp dinleniyorsunuz ve birlikte nasıl yapabilirizin cevabını arıyorsunuz. öneriler alıyorsunuz.

kesinlikle işe yarar. beraber yaşamanın bir yolunu bulamazsanız en kötü ayrılmanın bir yolunu bulursunuz.

iki tarafta "biz bu işin içinde çıkamıyoruz, hadi profosyonel destek alalım" demediği sürece işe yaramıyor. genelde bir taraf istekli oluyor bu da maalesef olumsuz sonuçlanıyor..

anlasmali bosanma icin iyi fikir

iki tarafin kafasi tutsa terapiste gerek kalmaz cok yanlis bir mantik, bu nedenle insanlar terapiye gitmekte cok gec kaliyor zaten, cok gec kalindigi icin de iliski fazlasiyla yipranmis oluyor. iki tarafin kafasi gayet uyabilir ancak nasil tartismayi ve sorunlari cozmeyi kisisel bilgi ve deneyim olarak bilemeyebilirler. terapi size kendinizi tanimanizi, karsinizdakini anlamanizi ve sorunlari kim hakli perspektifinden ziyade bir takim olarak cozmenizi ogretir. sadece iliskinizde degil kisisel yasaminizda da is yasaminizda da gayet faydali olur.

Bence elinde sigil cikinca nasil ki muz calip gomun diyolarsa bu da oyle

Kilit nokta iki tarafında istekli olması, kesinlikle ise yarar

Zorlamaya gerek yok yol ver gitsin

YHT Gar kapalı otoparkı var ama fiyatları uçmuş.
ahtgar.com

aşti karşısında metronun olduğu caddeye bırakabilirsin. bi şey olmaz. kapalı ücretsiz otopark bulamazsın.
kapalı istiyorsan kocatepe olur.

Ansera avm de ben 5 gün bıraktım problem olmadı ama kesin birsey demek zor

jelly bear +1

Güvenli bir semtte park yasağı olmayan bir sokağa bırakabilirsiniz. Hem de ücretsiz.

jelly bear'ın dediği yer emek mahallesi, yeterince güvenlidir, hatta az ötede karakol da var, yakınına koyarsanız sıkıntı olacağını sanmıyorum.

Enteresan ve soruya cevap sayılır mı bilmem ama ben twitterda konu ne olursa olsun yazamıyorum. Bu özgüven eksikliğinden gibi de değil çünkü topluluk önünde konuş desen konuşurum, lisede kompozisyonum en iyisi diye alkışlandım, iş yerinde dilekçeyi üstlerim bile bana yazdırır veya onaylatır, arkadaşlarım çiçek gönderecekse notlarını benden yazmamı ister gel gör ki twitterda yazmaya gelince bir haller oluyor.

Kendi çıktığım konser kayıtlarını kesinlikle izleyemiyorum. Birine birsey sormam gerekirse eşim yanımdaysa muhakkak ona sordurturum, cekinirim.

Kpss kursuna gidiyordum yıllar önce. Yanlış sınıfa girmişim farkında değilim. Arkadaşlar tanıdık değil. Sonra işte konuşanları dinliyorum, o zaman anladım yanlış sınıfta olduğumu. Sonra hoca geldi, utancımdan çıkamadım sınıftan. Halbuki pardon yanlış gelmişim de çık. Ders ise şansıma matematik çıkmasın mı. Sıkıldım, bunaldım. Mecburen dinledim, not aldım. Hoca soru yazıyor tahtaya yazıyor herkes çözüyor ben de kalem oynamıyor. Hoca da başımda deftere bakıyor, anlatıyor işte öyle...

Piknikleri sevmiyorum, bunun sosyal fobiyle pek alakası yok ama.

Asıl alakası olan anım, fakültede sanırım 5. sınıf biterken, topluca piknik organize edildi sınavların bittiği güne. Ben de başta bi gazla evet dedim ama sonra inanılmaz pişman oldum. Hem piknik sevmem, hem de ortamda sevdiğim bi iki kişi olsa da çoğunluk mehh seviyesinde olduğum tipler.

Kararımdan vazgeçtiğimi de söyleyemedim bi türlü. Arkadaşın arabasına bindik piknik alanına gitmek üzere. Tam o an cesaret geldi ve "Ben vazgeçtim gelmiyorum, size iyi eğlenceler" dedim ve arabadan inip metroyla eve gittim ahshsh

@nundu: Bir arkadaşımız aklıma getirdin. Sokakta röportaj yapan biri kıza pat diye mikrofonu uzatmış, bizimki birkaç saniye mal gibi kameraya bakmış, sonra da "Konuşmak istemiyorum" diye koşarak kaçmış. YouTube'da duruyor hala.

Curb your enthusiasm izleyemiyorum, odadan kaçıyorum.
Dizilerde falan da bu tarz durumlar olduğunda bakamiyorum.

@logistic: Sırf bu yüzden The Office izleyemiyorum.

Scott's tots izleyecegime kafama sıkar giderim...

Lanet ayna nöronlar....

Bindiğim asansör bir anda çok kalabalık oldu, hepsi yabancı. kendi ineceğim katın numarasına basamadım. hep beraber en üst kadar kadar çıktık. herkes indi, bana da ineyim diye yol verdiler. burası benim katım değil diyebildim :D tek başıma geri indim asansörle.

Aa the office ben de izleyemiyorum. Sokak röportajları da izleyemiyorum bu arada ama soru bana sorulursa diye değil, insanların verdiği cevaplar yüzünden. Daha önce burada başka sorular da sormuştum bu tarz. Bende başkası adına utanma duygusu çok yoğun. Cringe hissini iliklerime kadar yaşıyorum. The Office'de Michael Scott ve Dwight karakterlerini gördüğüm anda içim çekiliyor. Avrupa Yakası'nda da Burhan karakterini izleyemiyorum aynı şekilde. Bu tarz "itici" ve rahatsız edici karakter komedilerini izleyeceğime 10 saat beyaz duvarı izlerim shshsh

Bi de, bu sosyal fobiden mi bilmiyorum ama, tiyatro izleyemiyorum. Bununla ilgili de yıllar önce soru sormuştum. Tiyatroda karşımdaki kişi alanen rol yapıyor hissinden kurtulamıyorum. Film/dizi izlerken böyle bir sorun yaşamıyorum, oynayan kişinin aktör olduğunu unutuyorum bile ama tiyatroda olay canlı olduğu için ve dekorlar falan nesnenin doğası gereği, daha eğreti durduğu için beynim hep "BU İZLEDİĞİN OYUN" diye bağırıyor adhsh yani tiyatro oynayanlara ve sevenlere saygım var ama beni çağırmayın tiyatro izlemeye, maalesef stres oluyorum.

Bu arada kaliteli oyunlar da izledim yani, dandik oyunculuk meselesi de değil

Birilerini telefonla aramayi hic sevmem. Calisirken isler yurusun diye telefonla milleti darlamam gereken cok isim oluyor, sirf aramayi sevmiyorum diye geciktirebildigim kadar geciktirip kacamadigim noktada ariyorum.

biriyle telefonla konuşmayı olabildiğince ertelerim, mumkun olduğunda telefonla konusmam. genelde bir kişiyle bulusmam, min iki kişi

Detay bilmiyorum ancak benim arkadaşım unicef'te çalışıyor. Dediğin gibi ona parayı yatırıyorlar sigortayı ödeyip ödememek onun insiyatifindeydi.

vergialgi.com

Hangi ülke olduğuna göre vergi verip vermeyecegin değişir.

Elçilikler evet böyle. O elçilikte başına bir şey geldiğinde de olay yurtdışında sayılacak. Atıyorum ihtar çekiceksin. İlk önce yurtdışındaki dışişlerine, onlar Türk Dışişlerine çekecek.

fiziksel hareket azsa, aktif spor yapmıyorsanız gayet doğal. ama bu eski performansınıza asla gelemeyeceksiniz anlamına gelmiyor.

yaşla beraber tüm insanlar her yıl belli oranda kas ve kuvvet kaybeder. bunun istisnası düzenli spor yapmak ya da üstün bir genetiğe sahip olmak.

gene yaşa bağlı olarak 1-2 ayda eski seviyeye gelmek gayet mümkün. tabi bir de şöyle bakın gençken o kaslar 70kg bir insanı havaya zıplatıyordu şimdi belki 90kg bir insanı zıplatmaya çalışıyor arada çok fark var.

Hayır hiç hissetmiyorum. 20li yaslarimdan daha güçlüyüm.
Fark ettiğim iki şey; uykusuzluk ve alkol. Bu ikisine çok daha az dayanabiliyorum.

elbette normal,
eskiden daha az yorulurdum,
eskiden uykusuzluğa daha dayanıklıydım,
eskiden hafızam daha iyiydi.

bir çırpıda aklıma gelenler.

Reaksiyon, hızlanma, patlama gücü vb şeyler 30-35 sonrası gerilemeye başlıyor.

Ancak enteresan şekilde -erkek- bu yaşlarda 20'li yaşlardan daha güçlü oluyorsunuz. (20'li yaşların başından itibaren düzenli ağırlık çalışanlar beni anladi)

Bunun yanısıra vücudun itlik kopukluk serserilik gücü azalıyor.

20'li yaşlarda hayvan gibi içip sabahlayip ertesi gün zor da olsa okul is toplantiya bir şekilde gidilebilirken 30 sonrası o enerji kalmıyor, düzene daha çok ihtiyaç duyuyorsunuz.

Otuzdan sonra bende de eşimde de yokuş aşağı gidiyor her şey. İşin psikolojik kısmı da olabilir belki ama bence psikolojik değil, çok net hissediyorum kendimdeki kaybı.

Sırf bundan dolayı 30umdan sonra spora başladım, ekonomi olarak herşeyden kısıyorum spor haric.

Hissetmemek mümkün değil erkeklerde testosteron seviyesi düşüyor kas kütlesi zayıflıyor, eğer bunları tolere edecek bir spor geçmişin vs yoksa hissedersin, varsa eğer yine hissedersin ama daha az hissedersin.

Hem evet hem hayır +1
Bazı durumlars göre geriledim bazı durumlara göre ilerledim ğ

son 1-2 senede öyle bir hissettim ki, biraz panik oldum. haytımda gitmediğim kadar doktora gidiyorum, fiziksel yetersizliğim başka sorunlara yol açar mı diye.

Hayır. En iyi halim hep en yeni halim oluyor.

Eskiden gece 1-2 gibi yatar 5 saatlik uykuyla zımba gibi olurdum. Şimdi gece 22.30-23.00 gibi yatıyorum yoksa olmuyor.

hayir daha iyiyim su an. genelde gencken daha cok hareket edilir sonrasinda devam etmediyseniz normal.

Bazi seyler pratiklede alakali belki bibkac ay calissan gene smac basarsin

Genel anlamda soruyorsan 30 dan sonra bi agirlasma oldu kiloda aldim tembellik vs

Bence herkes belirli bi yastan sonra kesinlikle sebze agirlikli beslenip spor yapmali yoksa çalili kaliyor insan.

Ben böyle şeylerin yaşla ilgili geldiğine inanmıyorum.
Hantallık bambaşka bir şey.
Ben de mesela önceden asla asansör kullanmazdım sürekli merdiven çıkardım ve asla da rahatsız olmazdım şu an iki kat merdiven çıksam nefes nefese kalıyorum çünkü düzenli sporu bıraktım ve asansör kullanmak hayatımın bir parçası oldu.
Hareket hayatımızın temellerinden biri olmaya devam ettiği sürece bu tür gerilemelerin olabileceğine inanmıyorum.

Daha kolay kilo alıyorum. 25 yaşımdan önce ne yesem kilo almıyordum, inanılmaz zayıftım. Gece uyurken dizlerim birbirine çarpıp canımı yakmasın diye arasına yastık koyardım,. öyle bir zayıflık (bu detayı neden verdiğimi bilmiyorum). 25'ten sonra kademeli olarak yediklerim 'yaramaya' başladı. 30'dan sonra da 'su içse yarıyor'a kadar geldi is. Gerçekten çok kolay kilo alıyorum. Vermesi zor olmadığı için kafama takılmıyor bu durum.

Yukarıda söylediklerimle bağlantılı olarak yaşlandıkça vücudum çok kolay ödem tutmaya başladı, birtakım maddelere intolerans gelistirdi. Laktoz, gluten vs.

Uyku konusunda şanslı olan taraftayım ben. Gençliğimde uykuya daha çok ihtiyaç duyardım. Demir eksikliği ve sanırım düşük tansiyon kaynaklı. Bu iki rahatsızlık da yaşlandıkça tamamen olmasa da ortadan kalktı.

Hiçbir zaman düzenli spor yapmadığım için çevikliğim azaldı mı bilemiyorum ama reflekslerde bir gerileme var. Genckken çelik gibiydi. Gözlerim ileri derecede bozuk olmasına rağmen plajda uçan şemsiyeyi tek hamlede yakalardım. Beyin- el&kol koordinasyonum hala çok iyi olmasına rağmen bir yavaşlama var. Eskiden hic öğrenmeden Hilti kullanacak seviyedeydim.

Alkol intoleransı bende de bayağı düşmeye başladı. Üç bira içsem sabahında kendimi ruh gibi hissediyorum. Bu yeni oldu, geçen seneye kadar sünger gibiydim. Hala o masadan oturduğum gibi kalkıyorum ama ertesi gün(ler) kendimi berbat hissediyorum her anlamda.

aboov abi hem de nasıl ya.

benimki gerçi biraz istisnai ve ekstrem bir durum çünkü 20 yaşına kadar düzenli spor yapan, hayatı boyunca fit ve aktif kalmış birisi olarak 20'de öyle bir şişmeye başladım ki şimdi neredeyse 120 kiloyum. üstüne 22 yaşında sigaraya başladım. böyle olunca hasar ve "algılanan eşeklik düzeyi" daha fazla oldu tabii.

23-24 yaşındayken 18 yaşındaki performansımda olmadığımı bilirdim ama mesela bi konsere giderdik, o zaman "daha ölmemişiz be!" derdim. hala genç olduğumu hissetmemi sağlayan durumlar olurdu.

şimdi hakikaten ihtiyar gibi yaşıyorum, bileğim ve belim sakat zaten, sürekli oturup ara vermek zorunda kalıyorum yürürken filan.

ha kendime baksam fiziksel kapasitem tabii ki artar ama korkarım ki bu kadar zarardan sonra asker disipliniyle yaşasam bile asla 20-21 yaşındaki halime ulaşamam. hani ne olur, 60 yaşındayımdır ama vücudum 40-45 seviyesindedir, olacağı odur. onu da sanmıyorum gerçi.

klimayı açınca fan otomatik olarak düşük devir döner. ama D konumunda veya N konumunda olması bunu değiştirmemeli.

@orpheus klimayı açınca bu sorun oluyor. motor fanı klimayla alakalı değil mi zaten. bu değişince oldu.

durduğumda n'ye alıyorum mecburen n'de birkaç saniye sonra bomlama ve titreme gidiyor, d ye alınca yine başlıyor.

yüksek devirdeyken açmayın klimayı bu çok etkiler. İnanılmaz çok ses yapmaz yan sanayi fan. usta ya iyi takamadı ya da tam sıkamadı. babam klimacı haftada 10 tane fan siparişimiz oluyor. hiç biri de orijinali değil.. sıkıntı ustada olabilir. ya da yan sanayinin de yan sanayisi var aşırı ucuz bir şey almış olabilirsin.klimanız soğutuyor mu randımanlı peki ?

D veya N fark etmez klima açıksa motor fanı düşük devirde sürekli döner. D viteste titreşim var ama N alınca titreşim gidiyorsa bu fanla değil fanı takarken başka bir şeyi gevşek bırakmalarıyla ilgili olabilir. ama gevşek bırakılan birşeyde de araç komple titremez. sadece ses yapar.

ayrıca motor fanı motor harareti belli seviye üzerine çıkarsa önce düşük devir başlar, harareti düşüremezse mesela hava çok sıcaksa bir süre sonra yüksek devire çıkar ve öyle devam eder.

@ayağiniza gelen overlokçu aranan kan sizsiniz. ben klimacı ile tekrar konuştum bana ürün yan sanayi olduğu için böyle olduğunu söyledi. bu ses kesilsin diyorsanız orijinal takalım dedi onu da kabul etmedim. açıkçası orijinal taktırmak bunu söylediğini düşündüm. ben de doğru takamadığını düşünüyorum. yan sanayi ürün herkes taktırıyor böyle bir durum olsa kim taktırır ki değil mi?

peki ben şimdi eski parçayı taktırıp yetkili servise mi gideyim sizce? çünkü adam arabaya geçti normal deyip durdu. düzelmeyeceğini söylüyor.

Yan sanayi ürünlerin kalitesi de kendi içinde değişiyor, muhtemelen fanın balansı bozuk, gobekteki rulmana da hasar vermis olma ihtimali var. Ancak söyle bir durum var klima açıkta olsa kapalı da olsa o fan çalışıyor. Montaj hatası muhtemelen bizim ustalar tork anahtarını henüz kesfedemedi.

aselsanın linkedinde tonla iş ilanı var.

işe alım kriterlerini sağlıyorsan girebilirsin.

www.aselsan.com

Tanıdık olduğu sürece heryere girersin, aselsan'da özellikle kendim çok şahit oldum.

aselsan'dayken iyi okullar disinda pek kimseyi almak istemiyorduk.(bar dusuyordu gitgide yurtdisina gitme akimi yuzunden belki artik degismitir) ama bizimki baya teknik bi pozisyondu, belki daha az teknik alanlarda olabilir. zaten ben girerken oss siralamasina endeksli bi puan sistemi vardi, orada yeterli puan almayan basvuru bile yapamiyordu. ya da basvurusu dikkate alinmiyordu.

yeterince nufuzlu tanidigin varsa aselsan'a genel mudur bile olabilirsin.

www.linkedin.com

Hepsi aynı rafineriden alıyor, hatta depolama yerleri bile ortak

Abi aynı yakıtı kullanıyorlar, hatta Shell yeri geliyor Aytemiz Petrol'le de aynı yakıtı veriyor aana, bi farkı yok.

Yakıtı hepsi aynı rafineriden alıyor, yakıt kısmı aynı.

Ama her firma içine kendi katkısını koyup satıyor, shell v power, petrol ofisi vmax falan.

Abi o katkı olayı da yalan aslında ya, yani atıyorum 10 bin litreye 1 litre falan koyuyorlar, ne kadar fark yaratır tartışılır. Yani olsa olsa 1 depo benzinde 10 km'lik fark yaratırsa öpüp başına koy.

Şirket Shell TTS kullanıyor. Bir farkı yok, hepsi aynı.

Benzini shell den aklı kelden alacaksın derler

Türkiye'de tekel bir tene rafineri var. Bundan dolayı tüm markaların yakıt kalitesi aynı (burada yakıt kalitesini etkileyen en önemli faktör, yakıtın satıldığı istasyonun depo kalitesi ve taşıma koşulları). Yakıtta bulunan katkı maddelerinin motor ömrünü uzatmada veya yakıt ekonomisini artırmada etkileri yok; pazarlama stratejisinden başka bir şey değil.

www.eksiduyuru.com

detaylı yazmaya üşendim. ben bunu daha önce uzun uzun yazmıştım. hepsi aynı yerden geliyor demek çok yanlış. ülkeden ülkeye gelen petrol kalitesi bile değişiyor. amerikanın diesel yakıtları berrrrrbat ünitesi. mesela amerikadan diesel araç alan var mı bilmiyorum ben denk gelmedim 100.000 mili görmeden piston aşşa. ne bileyim azerilerin iyi yakıtı türkiyeye gelir kötüsü gürcistana gider gibi gibi. elbette ki hepsi aynı yerden geliyor rafine ediliyor ama öyle değil. kaldı ki bu işin asıl önemli olan kısmı içine koydukları katkı ve her benzin istasyonun yakıtı sakladığı depo. bazısı bakımını ihmal ediyor sen ona en temizi koysan ne olur. kuralı var denetimi var ama bazıları bu denetim süresine rağmen iki katına çıkartıp bakım yapıyor
atıyorum mesela depo bakımı senede 1 iken. petrol ofisi depo/tankını 6 ayda 1 temizliyor. bazısı ise bunu unutuyor.
buralara giden numune alan test eden ekipler arkadaşlar var.
opet çok da iyi değil opetin tuvaletleri iyi idi şimdi de iyi mi bilmiyorum.

genel anlamda shell ve petrol ofisi iyi. hatta petrol ofisi en iyisi. bu ikisi içerinde de şöyle bir fark var.
shell performansa yönelik temiz, petrol ofisi ise daha uzun mesafeye yönelik benzin satar (genel anlamda)
tanıdığınız bildiğiniz benzinci varsa tankını sürekli temizlediğini bildiğiniz en iyisi o. bu arada opet tam aksine son sıralarda gelir. hani shell ve petrol ofisinden sonra total diyebiliriz.
bu söylediklerim deneylerle numunelerle ortaya çıkan sonuçlar. kulaktan duyma falan değil.

burada da şöyle bir video vardı zamanında paylaşayım. bu devirde cahil kalmak zor olsa gerek.
www.youtube.com

ben erken kalkan bir insandım ama bebek doğunca bir artısını hissetmedim. çünkü zaten gece boyunca uykunuz bölünüp duracağından erken kalkmaya alışmış olmanız sizi kurtarmayacak. sırf doğum sonrası için şimdiden erken kalkmaya çalışmayın yani.

O "herkes"in dilini arı soksun. Boşverin siz onları. Dediğiniz gibi uyku depolanan bir şey değil. Ama bebek doğunca bir süre uykusuz kalacağınız bir gerçek, tabi bu bebeğe ve anneye göre değişir. Felaket tellallığı yapmaya da gerek yok. Şimdiden erken uyanmaya çalışmak bence gereksiz bir aktivite olur. Bebek doğunca bebeğe göre zaten alışacaksınız. Kendinize eziyet etmenize gerek yok, rahatınıza bakın.

Uyku depolanan bir şey değil de maksat bilgi olsun;
Misal üç gün kötü uyudunuz. Totalde 4-5 saat eksik var. 4. Gun o 4-5 saati toparlayabilirsiniz.

Ama misal 1 ay eksik uyudunuz. O iste toparlanabilen bir şey değil.

Bence insanlarin demeye çalıştığı şimdi iyi uyu, sağlıklı ol, keyfini çıkar çünkü sonra olmayacak. Ama soylenis sekli ile bir mantığı yok tabi.

Açılın 3.5 aylik bebegim var. Erken kalkmaya kendini alistirmanin hicbir anlami yok cunku bebek gece kafasina göre uyaniyor. Gece 3te baslayip sabah 7ye kadar her 45 dk'da bir kalktim mesela dun gece. Ondan onceki gece 2 saatte bir kalktik. Insanlar bu gelecek uykusuz gunlere istinaden uykuyu depola diye saka yapiyor. Cozum istiyorsaniz dogumdan sonra yaninizda yardim edecek biri olsun gece o kadar uykusuzluktan sonra sabah bebegi birine paslayip uyumak istiyor insan.

Bu işler biraz şans benim oğlan 2 yaşını geçti halen haftada 2 3 kere gece uyanıyor. Arkadaşın oğlunun gıkı çıkmıyor aralarında 5 ay var. Çok kafaya takmayın artık dönüşü yok zaten bir şekilde alışılıyor.

Demek istedikleri şey "hazır fırsatın varken uykunun tadını çıkar."

Deliksiz, kaygısız uykuyu gerçekten özleyeceksiniz.

kendini az uyumaya da, çok uyumaya da alıştırsan sonunda çocuğun uyku şekline paralel bir uyku düzenin olacak. o yüzden şimdiden kendini kasmaya gerek yok. akışına bırak. :)

Ya uykusuzluğun olduğu dönemler olacak. Bebeğe ve anneye göre hatta anneye destek olacak kişilere göre değişir, tamam.

En çok şuna dikkat edin derim: (bkz: sirkadiyen ritim)

Bence bu 1.5 ayda sirkadiyen ritim nedir ne değildir, uyku kalitesi ve düzeni insana neler sağlar, eksikliği yanlışlığı insandan neler götürür bunları araştırın. Mutlaka ve mutlaka, "artık uyku düzenine geçilmeli" denilen günden itibaren yıllar boyunca en çok dikkat edeceğiniz en çok titizleneceğiniz şey de bu uyku düzeni olsun.

Bebekken de ilk çocuklukta da bütün çocukluk boyunca da ergenlikte de üniversitede de ilk yetişkinlikte de uykuların bölündüğü, uyumak istenmeyen, gece sohbetlerine meraklanılan çok zamanlar olacak. Kâh doğal olarak kâh keyfî olarak bu uyku düzeni bozuluverebilecek. Önemli olan çocuğa tam vaktinde uyku düzenini başlatmalı ve zamanla aklı erdikçe, aklımın alabileceği şekillerde gece uykusunun önemini anlatmak ve buna kendisinin de önem verir hale gelmesini sağlamak.

Bir aile dostumuzun kızı benim çocukluk arkadaşım, bizde de kalsa, ben de onlarda kalsam 3 kalışımızın sadece biri geceyi kullanmamıza izin verilirdi. Mutlaka vaktinde uyunacak vaktinde uyanılacak otoritesi vardı ve üniversite hayatında o kadar büyük faydasını gördü, bense uykusuzluğumun o kadar büyük zararını gördüm ki anlatamam.

Şimdi kendini germe, kendini eğit derim.

Bir de gebeliği olabildiğince gerilimden uzak, gevşek, rahat, eminlik duygusu içinde geçir, son demleri bile olsa. Gevşe, rahat ol, hiç gerilme hiçbir şeye üzülme bunalma. Rahat ol. Çünkü uyku konusu aynı zamanda kanda dolaşan stres hormonlarının miktarıyla da ilgilidir. Hatta magnezyum takviyesi konusunu doktorunla konuş, çünkü stres vücutta magnezyumu yer, magnezyum eksikliği uykusuzşuk da yapar. Bu konuya çok sağlam giriş derim.

kazıklamayacak birkaç motorcu bulmaya çalış ve ona git. Partikül tıkanması gibi bir sorun da olabilir.Bilgisayar takmakla anlaşılamayabilir.

sadece tekliyorsa buji-bobin olabilir, soylenildigi gibi catalytic converter da olabilir. arabayi ileri itiyorsa debriyaj-sanziman da olabilir.

Manifoldda hava kaçağından bile yapabilir, markada uzmanlaşmış iyi bir usta bulmanız lazım.

İki yıldır tatile bir yere gitmiyoruz.

Kendimde dikkat ettigim en buyuk degisim,

Markete gidince mesela bisey alicam direk en ucuzunu yada marketin kendi uygun urununu aliyorum.

Eskiden en iyi markayi secip alirdim.kesinlikle dandik urunlere bakmazdim.

Artik kaliteye falan cok dikkat de etmiyorum.

Sadece kiyafette kaliteye bakiyorum yoksa bir ay sonra cop oluyor ondan kisamiyorum.

Eskiden en az on gun tatil yapardik simdi tatile gidemiyoruz gitsem max 3 gun.

gıda kalitesinden hala daha ödün vermemeye çalışıyorum. bu nedenle gıda harcamalarının gelirime oranı her gün artıyor.

36 yaşındayım, izmir'de yaşıyorum. hayatım boyunca her haftasonu dışarıda balıkçıya gidip deniz balığı yedim pandemiye kadar. ailede öyle büyüdüm yani. ancak şu an bu bir lüks oldu. ayda 1 yersek çok iyi.

babam 40 yıllık 8228 tane kriz atlatmış bir kobi. bu yıl işi tamamen kapatmayı düşünüyor. kur ve işçilik maliyetleri nedeniyle kar edemiyor artık. sözlükte de entry yazmıştım.

ben beyaz yakayım. pandemiden önce massimo dutti, yargıcı gibi markalardan sık sık alışveriş yapardım. terfi etmeme rağmen artık yapamıyorum.

her yaz bir kez güneye giderdik, artık gitmiyoruz.

evde annem de babamla tam gün çalıştığı ve yaşları ileri olduğu için haftanın 3 günü gündelikçi geliyordu yemek falan yapıyordu. 2 ye düşürdüler, 1e düşürmeyi düşünüyorlar.

buna benzer daha birçok şey sayabilirim.

Mümkün mertebe dışardan yemeği kestik, kıyafet vs ben zaten cok almazdim ancak hanımda zaruri ihtiyaç harici kesti. Eskiden 2 3 haftada bir genis aile toplanıp mangal yakardık, şimdi ayda yılda bir ortaklaşa para çıkarıp yapıyoruz. Birikim yapardık artık ucu ucuna denk gelirse iyi diyoruz. Bir de arabayı küçültücem satarsam.

Uyusturucu satıcısı tipim varmış :)

"duygusuz"

duygusuz biri oldugumu düsünmüyorum. denir mi öyle ayip be...

bana da hep sofilere, hocalara benziyorsun derler.
ateist olmam dışında sorun yok.

Beni şu ana kadar Haluk Levent, Adrien Brody, Ümit Davala ve Fırat Tanış'a benzeten kişiler oldu. Hiçbirine benzemiyorum. Onlar da birbirlerine benzemiyor zaten.

Üniversiteden bir erkek arkadaşım (sevgili değil arkadaş) "Sen tek başına yaşayıp çalışabilecek biri değilsin, 18'inde evlenirsin." demişti. Ben ailemden kilometrelerce uzakta okuyordum, o ise ailesinin yanında yaşıyordu. Üniversiteyi kazanınca ailesi onunla birlikte Ankara'dan İstanbul'a gelmişti.

insanlar birilerini geçmişiyle yargılayıp yorum yapmaya çok meyilli. isabetsiz yorumların neredeyse tamamının sebebi bu.

girdiğim her ortamda bir süre sonra insanlar "en başta seni çok ukala, küstah görüyoduk; bizimle muhatap olmak istemediğini düşündüğümüz için yanaşmıyoduk" der. istisnasız.

gerçekte ise yeni ortamlarda ürkek ve çekingen davranıyorum, tam aksine bir an önce oraya alışma ve orayı benimseme ihtiyacı doğuyor. kendi kişilik özelliğimden bağımsız olarak o ortamda ukala veya küstahça davranmam mümkün değil. ama öyle görünüyormuş.

liseye yeni başladığımda ise bunun daha kötüsünü yaşadım, ben okulun kuralı var diye kundura ayakkabıyla gitmiştim başta, meğer kimse sallamıyormuş. lakabım "kamyoncu" olmuştu (gerçi bunun tırları çok sevmemle de alakası vardı). yani nasıl desem böyle nezaketsiz, sert bi tip filan sanmışlar. alakam yoktur halbuki.

İlkokul 1’de Erzurum’daydık, okumayı öğrenen ilk ve nadir öğrencilerdendim, maalesef eğitim sistemimiz böyleydi, başka bir şey üzerine koyamadık ilk sene. 2. sınıfta Tekirdağ’a taşındık. Herkes çarpım tablosunu öğrenmiş orada. Ben ne olduğunu bilmiyorum. Hoca okulun ilk günü çarpım tablosundan sözlü yapıp, ona göre tembelleri arkaya, çalışkanları öne yerleştiriyor. Saçmalık. Beni en arka köşe sıraya koydu ve tembel teneke dedi bana :( hiç unutmam. 2. sınıf boyunca bu hoca sürekli 25 soruluk yaprak test yaptırırdı. Bir senede 48 kere test olduk. Tamamında 25’te 25 yaptım. Bana tembel teneke demek ha? Hala aklıma geldikçe utancımdan yerin dibine girişimi hatırlarım.

beşaktıyedi, değişiyor.

koşu yarışında grubun en ağırıyım diye kaybedeceğimi sananlara zafer şoku yaşatmışlığım var.

basket final maçında taktiğe uymayan kibirli arkadaşın maç kaybedilince maç sonu sahada sen haklıydın demesi.

kız arkadaşıma kafasını çevirip tanışmak isteyen erkeğe göz bakışı şoku. çocuk kafasını döndüremedi bile. öylece gitti.

son 5-6 haftaya galatasaray’ımla kafa kafaya giren menerime, gala şampiyonluğu şoku.

bitmez bu, onbironikionüç.

Birçok kişinin beni ajan zannetmesi. Ajan belli eder mi kendini diyorum ;))

Bana birisi “çok sıcak kanlı, çok samimi” demiş.
Arkamdan söylemiş, bir çalışma arkadaşım ve amcam benden bahsedip bahsetmediğinden emin olmak için defalarca teyid ettirmiş :):)
Hala da hakkımda böyle düşünüyor sebebini kimse çözemedi.
Asla sıcak kanlı değilim.

"sen seri katil olabilirsin."

Sessiz, sakin, kolay kolay sinirlenmeyen, soğukkanlı biri olmamdan dolayı arkadaşın birisi bana bunu söylemişti.

süpermarkette dolanırken bir hanım kızımızın bana bakıp arkadaşına "ay her yeri de araplar sardı" demesi. o an sakallıydım, anlamayacağımı düşünüp söyledi zaar. bırak arabı elimde güç olsa yurtdışından gelen kimseye 15 günden fazla turist vizesi harici vize vermeyecek ve her adımını takip ettirecek adamım. yorumun bana tezatlığı gülümsetmişti.

Geçen sene tanıştığım üç alakasız kişiden dışarıdan çok cool ve havalı durduğum yorumunu almıştım. Tanıdıkça aslında ne kadar overthinker olduğuma şaşırdılar üçü de.

Çevremdeki yaşça büyük insanlar hep anne babama dua ediyorlar “allah razı olsun böyle anne babadan” diye akskdkd Böyle beleşten dua almaları inanmasam da rahatsız ediyor. Hakkımdaki en talihsiz yorum budur o yüzden.

Bana ''böyle hergün farklı bi kadınla takılan piç erkeklere benzetmiştim seni'' demişti tanıştığım biri öyle bi tipim varmısdgşsldkgjgd ki alakam yoktur (tip olarak da)

atom parcalamadim tabii ki ama "bunlari yaparken cok zorlanmissindir" denmesi sanirim. cok duyuyorum ama bana o kadar da zor gelmedi. drama queen olmadigimdan olabilir.

çok güçlü göründüğümü bir tartışma anında vs çok soğuk kanlı oldugumu söylerler. halbuki inanilmaz güçsüz hissediyorum. tartışmak bu dünyada en sevmediğim şey, biriyle azıcık olumsuz bir iletişim kursam bile elim ayağım titriyor.

Bildiğim kadarıyla, bipolar dan muzdarip insanlar için iş de dahil ilişki, ticaret... sürdürme çabası ve süreklilik gerektiren her şey çok zor.

Mesguliyet iyi gelebilir tabii -herkese olduğu gibi- ama soylemekle olsa çoktan yapardı herhalde. Çözüm üretmeye çalışıp ittirmek yerine dinlemek makul olan. Öteki türlüsü, siz de bir sorun olacaksınız onun için, size de yük oluyorum gibi gelmeye başlayacak.

İlaç tedavisi altında çalışanlar var.

pederim bipolardı, dolayısı ile genetik olarak bende olduğunu nihayet kabullendim. şimdiye dek 3 kez psikiyatr, 2 kez de psikoloğa gittim. son 1 tanesi bence kabullenmenin vakti geldi ve tedavi olmanın dedi... normalde ilaç kullanmıyordum kendi kendime aşmaya çalıştım hep...

20'lerimde anlayama başladım durumu. bazı mevsimler süperdi modum, her şeyi yapabilen, insanların hep görmek istediği, benle mutlu oldukları, insanları ikna edip iş kurduğum dönemler yaşıyordum. bazı mevsimler ise tüm bağlarımın koptuğu, yataktan çıkamayacak kadar kötü, evden çıkmak istemediğim, içime kapanan, kurduğum işleri yapmaktan aciz hale gelen biri oluyordum. örneğin global şirketlerde hoş pozisyonlarda iş buluyor, işi kapıyor, süper devam ettiyordum. ama mevsim bir değişiyor hop tamamen içe kapanan, işlevsiz birine dönüştüğüm için yani depression moda'a girdiğim için kaybediyordum tüm bu kazanımlarımı. sonra 30'Larda ilaca başladım ve her şey hep akmaya başladı yani daha sağlıklı kararlar alan, girdiğim işleri ve ilişkileri tamamlamak için çabalayan, kendine güvenli birine döndüm.

tedavi ile normal bir insana yakın olabiliyoruz. ama tedavisiz yaşamak bence güç, buhranlar içinde yaşamak saçma gerçekten tedavi olun arkadaşlar.

inişli çıkışlı iki uçlu bir bireydim, yani evet bipolardım. ama ilaç kullanmaya 30'larımda başladım ve kabullenebildim.

Bipolarim yas 38. Doktor bana bipolar diyene kadar son on sene baska seyler demislerdi yani en son 6 sene fln bipolar tanisinda kaldim.

İlacsiz hicbir sans yok ilaclida kendini kontrol etmeyi ogrenmelisin. Misal stressten uzak yasamak, spora baslamak, beslenme isini cozmen lazim.

İlacta yuzde yuz basari saglamiyor ama baya yuksek etkili.

Bipolar olan insanlar cok zorbalik yada tramvalar yasamis olabilirler bu yuzden bipolari diyelim ki 3 ay duzeldi sonrasinda kafaya takma yada kabuguna cekilmeler vs gene basa sarmalar baslayabiliyor.

Cevredeki insanlarin anlamasida zor mesela bana herkes olm sen bizden daha akillisin nasil bipolarsin a....koyayim falan diyebiliyorlar halbuki icimde ne volkanlar patliyor insanlari rahatsiz etmemek icin.

Bilmeyenler icin soyleyeyim bipolarda 2 uc var mani ve depresyon.

Mani de insan kendini asiri iyi hossediyor bazilsri kendini peygamber sanabilir bu donemde.

Mani yikici olabiliyor boyle biri size seninseviyorum dese onu ters anlayip tokadi patlatabilirsiniz.

Ben mani deyken herkesi engellemeyr calisirim whatsapptan cunku terso hareketlerim olabilir.

Senin arkadasina gelincede o ozguvenini kaybetmistir ama haklidir cunku benim engelli raporum var is ararken seni cagirsalar bile psikolojik engellilere ayrimcilik yapiyorlar.

Ortopedik engelliler daha cok ariyorlar.

Yani arkadasin is bulsa bile almama ihtimalleri cok yuksek

@Zetnikov engelli raporu yok. Çünkü terapiye gitmiyor siciline işlemesin , yarın öbür gün memuriyet olursa önüne engel olmasın diye. Gerçi teşhis konduğuna göre bir yerlerde görünüyordur raporlu ilaçlar var ortada bilmiyorum fazla da kurcalamak istemiyorum ama engelli raporu yok, başvuru yok yani. Bu yüzden bir iş yerinin bu durumu görüp almayacağını sanmam, ha çalışırken bir sıkıntı yaşarlarsa onu bilmiyorum tabii ki. Dediğin gibi özgüven mevzusu da yerlerde. Mani yokmuş öyle dedi bana hep depresyon. Biz de derdimiz var sanıyoruz :/

@huzurlarinizds huzursuzluk

Eger engelli raporu alirsa ve engelli kpssine girerse memur olur.
Engelli icin ozel kontenjan var.

Simdi dicen sen bundan faydalandin mi hayir hocam cunku benim kafa basmiyor matematige hatta mat calisinca kotu hossediyorum kendimi bu yuzden uniyi terk ettim. Umutsuz vakayim yani.

Bence bipolarin iki kurtulusu var parasal anlamda

1 kendi isini kuracaksin

Yada

2 engelli kpss ye girip mermur olucan

Baska secenek goremiyorum ben

Eski kız arkadaşım da bipolardı, gayet iyi çalışıyor işinde, geçen yıl da evlendi, arada atak dönemleri olsa da düzenli ilaç(lityum)-terapi ve sosyal destekle gayet normal bir hayat sürdürebiliyorlar.

Bipolar hiçbir zaman tek uçlu olmaz. Kendini eve kapatabildiğine göre depresyon atağında. Bunun mani atağı da gelecek ve tanıyamayacaksınız onu. İlaçlı + sözlü tedavi görmesi lazım.

Eşim bipolar, işinde problemi yok. Ara ara atak dönemi olabiliyor, ilac ve psikologla devam ediyor. Benden önce ağır bir depresyon dönemi geçirmiş sonrasinda psikiyatri,psikolog ve ilaclar ile toparladigini anlatmıştı. Nitekim psikoloji konusunda tanıdığım en nitelikli insan kendisi.

Ben olsam arkadaşın evine götürmem, tanımadığı bir yere gitmek çok daha stresli olur.
Yemeğini suyunu oyuncaklarını odaya alın, kumuna istediği zaman erişebilsin yeter, iki gün idare edersiniz.

Alerjileri be kadar ağır, nefesleri mi kesiliyor, ya da burun akıntısı, biraz hapşırma mı oluyor? Çok ağır bir durumları yoksa, alerji ilacı alıp kediyle direkt temas kurmasınlar. Bence kediyi ne göndermeye ne de odaya kapatmaya gerek var.

Enişte 2 tane antihistaminik atsın hem alerjisi tetiklenmez hem de gece rahat uyur. Geçmiş olsun.

Kedinizi başka eve götürmeyin +1
Odada durur kediniz ara ara ilgilenirsiniz, bütün gün kapalı kalmasın ama. Mesela misafiriniz salondadır salonu kapatın kedinizin odasını açın gezsin biraz yavrucak.

Ayrıca üstteki iki yoruma da katılıyorum ekstrem bir alerjisi yoksa kediyi odaya kapatmaya da gerek yok.

Kedinize dokunmayın

Abartmasinlar alerji vs

Boğazı şişip nefes yolu mu kapanıyor geçsinler

Bi zahmet teyzeniz gelmeyi versin. Ve bunu açıkça söyleyin.
Böyle saçmalık mı olur. Evden ev sahibi mi kovulurmuş.
En sinir olduğum tipler. Rahatsız oluyorsan gelmeyeceksin.

@topkapı ve @my fault sizin canınızı yerim ben.

Odaya kapatın.

kesin alerjisi vardir ayn;) once kapatir gibi yapin yaslilar memnun olur, sonra cocuk durmuyor deyip salin. herhalde misafirlerin kucagina yatmaz zannediyorum. gelenler de kedili evde kalmasinlar cok hastalar ise. baska yere goturmek ne alaka onu hele hic anlamadim

Gene bilip bilmeden atılıp tutulmuş. Benimde kediye alerjim var, gozlerim sisip kapanıyor ve nefes almakta zorlaniyorum, evet nefes alamayabilir, alerjinin şakası yoktur. Kediyi baska odaya kapatmak çözüm olmaz çünkü önceden oturduğu yattığı yerler cok detaylı temizlenmezse alerji tetiklenecektir. Sizin eve gelmemeleri en doğrusu.

Kesin alinmaz diyemiyorum ama bu yaslarda Kia Sorento'dan biraz cekinirdim. Belki bir tik daha pahali olabilir ama Honda CRV dusunmez misiniz? Tabii her halukarda bakim gecmisi az cok olan arac tercih etmeniz daha iyi olacaktir.

bu arabaların 170 bg olan makyajlı modellerinin daha iyi olduğu bilinir. ayrıca makyajlı modellerin yol tutuşları ise önceki faza göre daha iyidir. buradaki bir sorun da yakıt olacaktır. bu araçların bu fiyatlara satılmasının bir nedeni de 2,5 dizel motorlu bir araç olması. 100 km 10-11 litreleri görebilirsin.

Bir dönem bende çok bakıyordum bunlara sonra sanziman motor mercedes, parçası daha uygun diye 2.7 gcherokee aldım. Önemli olan geçmişinin bilinmesi bakımları tam mı, sehrinizde ustası var mı bunlar önemli. 2-3 ayda bir birkere sanayiye gidersiniz ufak tefek işler için. Sürüş keyfi bambaşka bunların, hanım hem günlük kullanıyor hem de uzun yolda problemsiz kullanıyoruz.

suyuna gitmek, gereksiz inatlaşmamak, ben yapıcam dediği şeyleri ona yaptırmak vs bunları zaten biliyorsunuzdur. onun dışında bol bol ağlayın, deşarj olmaya bakın. bu pis evre geçene kadar hayatta kalmaya çalışın. ciddi ciddi kitaplarda şu yazıyor anne çocuğuyla ilgili anlatacağı, şikayet edeceği birilerini bulmalı yoksa kafayı kırıyor. sabredin tünelin ucunda ışık var.

Şu anda üç buçuk yaşında olan erkek yeğenim de sağlam bir iki yaş krizi geçirdi/geçirtti bizlere. O kadar çok şey yaptı ki, hangi birini anlatayım bilmiyorum. :) Kızkardeşim o dönem kendini çok kötü ve yetersiz hissetmeye başladı. O da çocuğa bağırıp sonra vicdan azabı çekiyordu. Uzun yıllar süren tüp bebek denemeleri sonrasında doğal yollardan döllenmisti. "Acaba bebek doğurmak için direttigim için mi başıma bunlar geldi?" diye düşünmeye başladığını biliyorum. Terapiye başladı, hala devam ediyor. Yeğenim de haftada bir pedagoga gidiyor. Dediğim gibi şu an üç buçuk yaşında ve bambaşka bir çocuk. Naif, laftan anlayan, sevgi dolu, geveze :) Geçecek bugünler:)

www.instagram.com

merhaba , ben babayım.

6 yıllık babalık sonunda anladığım şey sorun çocuklarda değil bizde.
bebekler/çocuklar aslında bizim davranışlarımıza göre tepki veriyorlar. Kendimize odaklanıp, kendimizi düzeltirsek çocuk da normale dönüyor.
kolaylıklar dilerim.

Baba olarak yazıyorum, benim oğlanda 26 aylık. 23. ayda güncelleme gelmiş gibi aynı durum oluştu, ancak bağırmak inatlaşmak tamamen yersiz durumu kötüleştirir. Çok sabır gerekiyor, isteklerini oyunlaştırarak yapman lazım. Üstümdeki girdiye tamamen katılıyorum ne görüyorsa onu yapıyorlar. Mesela banyoya gitmesini istiyorsun ancak gitmiyor, diyorsun ki zıplayarak mı gidelim yoksa koşarak mı ya da önce ben gidicem beni yakalayamazsın gibi gibi oyuna çevirmen lazım.

benim iki cocugumda da 2-4 yas arasi benzer seyleri yasadik. bu durumda kendime ilk sordugum soru bu yeni nesil anne-babalarda mi olusan birsey, yoksa cocuk dogasindan mi geliyor oldu.

kendimce buldugum cevap, eski anne-babalar bununla temelde iki turlu mucadele ediyorlardi, zaten bu durumun bir ismi de yoktu. eski anne-babalar bu durumu ilk basta umursamiyorlardi. ornegin cocuk bir sey soylemek istiyordu ama anne baba kendi aralarinda konusup cocugu pek sallamiyordu. bu nedenle de cocuk bir sure sonra kendini kabul ettirme inadindan vaz geciyordu.

eger cocuk bir seyi yapip yapmama konusunda inat ettiginde ise cezalandirma yolunu seciyordu eski anne-babalar. cocuk tuvalete gitmiyorsa fiziksel siddete, bagirmaya cagirmaya varan davranislarla cocugu "hizaya" getiriyorlardi. yani cocugu sindiriyorlardi.

simdi bir cogumuz bu sekilde buuyudugumuz icin bu gibi durumlarda kendi cocuklarimiza anne-babalarimzdan edindigimiz davranisi refleks olarak yapma egiliminde oluyoruz. bunun farkina varalim, yani sinirlenip bagirip cagirma istegimizin altinda bu yatiyor. icimizde uyanan duygu bizim kucuklugumuzde edindigimiz duygu oluyor.

bu sekilde yapmamak, mantikla yaklasmak icin peki ne yapacaz? bu cok zor, cunku kendi cocuklugumuzun dogasina aykiri bir sekilde mantigimizi one cikarmamiz gerekiyor. bu konuda cok zorlaniyorum diyebilirim.

ben ne yapiyorum? bircok yolu yontemi o andaki duruma gore uyguluyorum.
ornegin;
- kiyafetlerini giydirmek istiyorum ama inat ediyor giymiyor mu? eger zamanim varsa, ortam da uygunsa bir sure umursamiyorum. sanki kiyafetlerini giymesi veya gitymemesi benim icin hic de onemli degilmis gibi davraniyorum, hatta oyle dusunuyorum. cocuklar rol yaptigimizi anlayabiliyor, iyice o moda girmek gerekiyor. cunku temelde cocuk bizim icin onemli birseyi bizim aksimize kabul ettirme, kendini varligini kabul ettirmek istiyor. o sey bizim icin onemli degilse bu istegi bosa cikiyor, baska bir seye takincaya kadar o konu inatcilik meselesinden cikiyor. sonra bu konu onun aklindan cikinca hicbir sey olmamis gibi kiyafetini giydiriyorum.

- ikinci yontem oyunla birseyi yaptirmak. kiyafet giyme yarsi, yemek yeme yarisi, saklanayim sen gizlice yap gibi. ama bu yontem isi temelde zorlastirabiliyor. her zaman yapilmamasi lazim. cunku cocuk bu oyunlari aliskanlik haline getiriyor, ve bir sure sonra oyunsuz hicbirsey yapmaz oluyor. cok gerekmedikce yapmayin.

cocuga anlatmak, izah etmek, rasyonel bir zeminde konusmak gerekiyor, ama bu durumda beklentiyi iyice dusurun. dakikalarca anlatip cocugun hicbirsey anlatmamis gibi davranmasi sinirizi bozacaktir. anlatin ama uzun vadeli etki icin anlatin. cunku bizim hatamiz cocuklari rasyonel varliklar, neden sonuc iliskisi kurabilen varliklar gibi dusunmemiz oluyor. cocuklar daha cok duygusal varliklar, rasyonel dusunce buyudukce gelisiyor. o nedenle cocuklar konusmak lazim ama cok kisa zamanda bir beklenti icine girmeyin.

hatta cocukla konusmak cogu zaman icin ters de tepiyor. konusurken biz kurallari ortaya koyuyoruz, bunlarin onun icin onemli oldugunu anlatiyoruz ya iste anlatirken ister istemez kural koyucu ust perdeden konusmus, ya da rica minnet etmis oluyoruz. iste bu durum cocugun duygusal olarak varligini kabul ettirmek icin bulunmaz bir nimet, cunku bu ortaya doktugumuz her sey cocuk icin itiraz edilecek nokta olmus oluyor.

o nedenle biraz akisa birakmak, biraz sallamamk, biraz oyun vs ile cocugu cok da rasyonel zeminde dusunmemek, sakin kalmak ile yonetilebilir bir durum. yuzde yuz basari yok, cocuk bu diyip gecmek bazen anne-baba psikolojisi icin rahatlatici oluyor.

youtube'da hapa family videolarini tavsiye ederim. ashley'nin yaklasimini cok begeniyorum.

4.5 yaş erkek babasıyım ne kadar dik durursanız o kadar söz dinler doğruyu yanlışı öğrenir sabır ötesinde tavsiyem maalesef yok.
Tahammül edemiyordunuz ama yapacak birşey yok taktik falsn hepsi fasa fiso hepsini hemen öğrenip ksrşı taktik yapıyorlar hepimizi cebinden çıkarır keratalar

Bu arada bu yaşta normal davranıyor ileride daha da değişebilir davranışları hepsi normal olduğunun göstergesi bir anlamda sevinmekte gerekli beterin beteri var

Aksam 8 gibi ışıkları karartirdik. Magara gibi olurdu ev. Mum isigi yakardik. Perdeler hafif acik. Bi de cocugu butun gun yorardik. Arkadaşlarıyla oyun dans vb.
Pamuk gibi olur uyurdu. Ilkel sartlari saglayin evde

Daha önce gittiğim salonda 45-50 yaşında insanlar vardı. Spor geçmişleri de yoktu.

Boks için yok. Dünyanın en güzel sporu ayrıca.

Boksta iki sikinti var asiri saglam nefes alip verebilmen lazim burnun tikali vs ise hic baslama bence

Birde kondisyon cok lazim sisman olmasan iyi olur

Ben 30 yaşında başladım şimdi 37 yaşındayım halen yapıyorum. Düzenli devam ettikçe kondisyonda oturur, senkronda oturur. Karşındaki insanın mentalitesi sana uygun olduğu sürece çok zevkli kesinlikle tavsiye ederim. Reflekslerin, el göz koordinasyonun vücut duruşun çok güzel gelişir. Tek tavsiyem yanında sevdiğin bir arkadaşın olsun mümkünse üşendiğin günler birbirinizi motive edersiniz.

Osurmuyorum. Ben zaten osurmuyorum.

Yanımda osursa gülerdim :))

Doğrusunu ne bilelim ilişkiden ilişkiye değişir.

youtu.be
Devamı: www.youtube.com

Yukarıdaki animasyonda diğeri de yapıpı gülebilirlerdi ama öyle olmadı.

Fakat bana pek hoş gelmiyor hala 3 yıl oldu, tutuyorum. Hanım da öyle. Çünkü serbest olsa bokunu çıkarırım işin iyice asker arkadaşı moduna bağlanır iş.

O yüzden biz hala dikkat ediyoruz. Kimisine bu samimiyetsiz gelir, kimisine de gayet saygılı gelir. İlişkiye bağlı.

Yapmam. Ayrılık sebebidir :)

İlla ki osurmak için ıkınmıyordur diye düşünüyorum ama bazen kaçabilir bu sorun değil.

Osurarak istiklal marşı söyleyemeyenden olmaz.

Olm şaka mı cevaplar
Yapılır mı lan öyle şey

Ayrılık sebebi

@sekizdokuzon ve rock roll yakıştıramadım size hanımlar

@Cez: Şu tip bir aydınlanma yaşıyorsun sanisam: youtu.be

0:43'den itibaren.

@Cezcez; ben osurmam.

Sevgilim de kasıtlı osurmaz ama osurursa da gülerim. Kim osursa refleks olarak gülersin zaten. Geğirmek de aynı ona da gülerim. Biraz eğlenin arkadaşlar, hayatı çok protokol yaşıyorsunuz.

Ben ikircikli olduğum için osurmam ama benim yanımda osurulacaksa sesli osurulmasını tercih ederim sessizi ölüm gibi bir şey oluyor ama kimse ölmüyor.

Eşimin yanında osurmuyorum, o da osurmuyor. Ama gece uyku arasında cartlatıyor bazen, denk gelince gülüyorum, sonra da söylüyorum gece serenat yaptın diye gülüyoruz. Kendisi de beni benzeri durumlarda yakalıyor tabi. Ama bilinç açık halde ikimiz de yapmıyoruz, yapsak da ayrılık sebebi olmazdı şu saatten sonra.

eski sevgilim sag olsun beni tuvalete goturup basimda bekledigi icin gayet asinaydi ama baska iliskimde yasanmamisti. simdi olmazsa garipserim hele evlilerin red flagleriymis gumlettiniz yine beyler. bir seyleri guzellestirmeye/dusunmeye buradan baslayabilirsiniz zira seks yaparken bile oluyor as you know

Osurmam kalkar tuvalete ya da balkona giderim gaz çıkaracaksam

Kadınların bu duruma daha toleranslı olması da ilginç geldi

Sevişirken neler yapmıyoruz ki fakat o durumda çıkan ses de gaz değil hava, cinsellik konsepti içinde kabul edilebilir bir şey :)

Bana hiç osuran denk gelmedi. Bana sorarsan kadınlar osurmuyor.

@grimavi; valla dediğim gibi kimse sevgilisinin yanında kasıtlı osurmaz. Tabii ki tolerans göstereceksin. Seni terk ediyorum çünkü osurdun. Böyle bir şey olur mu?

Yarın, bir gün eşim hasta olsa ya da kaza geçirse yatağa bağımlı olsa altından bezini alacağım, bez bağlayacağım daha kötü hallerini göreceğim.

@rock

Hocam bu hastalık durumları ya da gecenin bi körü uykudan kalkıp koşarak tuvalete gitsin demedim, neticede insanız hepimizin akıntısı kokusu çıktıları var ama salonda otururken gaz çıkarma rahatlığı da sevmiyorum, ben kendi ilişkim için konuşuyorum, bu durumdan da rahatsız olmayan çiftler olabilir

Bir de bu konuyu uçlarda tartışıyorsun kafanda, bu insani durum yüzünden kavga edilsin ayrılınsın boşanılsın demedim :) sevgilimin yanında osursam özür dilerim yani bunda gülünecek bir şey bulamadım bu hayatı biraz protokol yaşıyorum galiba :p

Yanında rahatça osurmadığın insanla hayat mı geçer, cevaplara bak. Hunharca osuruyoruz 6 yılı evli olmak üzere 9 yıldır oldukça mutluyuz.

@grimavi; ben de senin gibi düşünüyorum, rahat rahat salsa ben de kızarım. İstemeden gaz çıkarırsa bir şey demem.