Kaçta yatıyorsunuz?
Kaçta kalkıyorsunuz?
Mesai başlangıç saatiniz nedir?
Evden kaçta çıkıyorsunuz?
Uyuduğunuz uyku yetiyor mu?

ben aslen eskisehirliyim. tum ailem orada. ama ben istanbul'da yasiyorum ve yurtdisina gitmezsem de olene kadar burda kalcam.

beni ikametimin oldugu yere gomerler degil mi? istanbul'da.

aile mezarligi satin alsam, kedilerim oldugunde onlari oraya gomembilir miyim? sonra da ben olunce beni de oraya gomerler. olur mu boyle?

Cüzdanınızda acil durumlar için nakit taşır mısınız? Esas harcadığınız miktardan farklı bir bölmede, normalde dokunulmayan,acil durumlar için(taksi vs) kullanmak için sakladığınız bir miktar var mı?

İki tane 50'lik koyuyorum bu durumlar için. Arkadaşım çok garipsedi de merak ettim.

Merhaba duyuru,

Saçma giyinmeyi cok seven bir insanım. Aylardır bulamadığım gözlük geçenlerde rastgele denk geldi. Seçemedim tabii bir sürü güzel şey var. Yarı ironik olacağı için benim gibi zevksiz insanlara ihtiyacım var
İsyerinde takım elbise üstünde bu, altta ise ayaklarımda renkli puma x-ray ve dinozorlu coraplarimla dolanacagim.

Hangisi en iyi sizce:
www.nopeetstore.com
www.nopeetstore.com
www.nopeetstore.com
www.nopeetstore.com

Kararsız kaldım, sorayım dedim. Günlük tişört-spor ayakkabı kombinleri için hangisi daha hoş sizce? Özellikle yaşlı işi bir parça gibi görünmesin istiyorum.

1- cdn.dsmcdn.com cdn.dsmcdn.com

2- cdn.dsmcdn.com cdn.dsmcdn.com

3- cdn.dsmcdn.com cdn.dsmcdn.com

4- cdn.dsmcdn.com cdn.dsmcdn.com

merhabalar,

thy'den geçmişe dönük biniş kartı görüntüsü alma şansım var mıdır? daha önce tecrübe eden oldu mu acaba?

Kız arkadaşınızla ipleri koparacak düzeyde sert bir tartışma yaşıyorsunuz ve ilişki bitiyor, karşılıklı son ayrılık sözleri söyleniyor. Sonra da bir daha hiçbir şekilde iletişim kurmak istemeyeceğinizin net mesajını vermek için hemen o gün Whatsapp'tan onu engelliyorsunuz.

Aradan 1 ay geçiyor ama kendisi ise sizi ne engellemiş ne de rehberinden silmiş. Çünkü profil fotoğrafı halen görünür halde.

Böyle bir durumda şu 2 ihtimalden hangisini düşünürsünüz;

1. O "Belki bir gün engelimi kaldırır da yazar" umut kapısını tamamen kapatmak istemiyor.

2. Engelleme/silme işleriyle uğraşmıyor.

Sevgili değiliz. 2 gün sonra işe başlıyor, öğretmen. Yarın akşama kadar halletmem gerekiyor. Bütçe 150-200 TL. Ne tavsiye edersiniz :) Bir kitapla birlikte hediye edeceğim. Kitabı aldım.

günlerdir, hatta haftalardır üst üste felaket haberleri duymaktan psikolojim çok kötü bozuldu. 4 yaşında bir kızım var. zaten o doğduğundan beri sürekli korku halindeyim ona bir şey olursa diye. durduk yere aklıma kötü ihtimalleri getiriyorum şöyle olursa naparım, böyle olursa naparım diye çözüm yolları üretiyorum. yolda giderken araba caddeye azıcık hızlı girse bi anda yoldan çıkacak bizi ezecek gibi geliyor, ya da kızım elimi bırakıp birden caddeye fırlayacakmış ve ben tutamayacakmışım gibi hissediyorum bazen. evdeyken de şu anda deprem olursa ne yaparız korkusu var. çok şükür evi olabildiğince korunaklı hale getirdim her türlü ev kazası ve depremde devrilebilecek şeylere karşı ama zihnim sürekli alarm halinde. genel olarak sakinleşemiyorum, gece yatağa yattığımda bile saatlerce uyuyamıyorum bazen olabilecek kötü şeyleri düşünmekten.

önce ülkeye mültecilerin dolması, kızım genç kız olduğunda sokakta rahatça dolaşabilecek mi endişesi, ya yolunu keserlerse, ya zarar verirlerse, nasıl korurum, dışarı çıkma diyemem ama çıkınca da hep bir risk vs. önceden korkularım nispeten önceye aitti. sonra yangınlar, yanan insanlar, hayvanlar, evsiz barksız kalanlar... tam yangınlar söndü yardımlar yerine ulaşıyor derken suriyeliler yetmezmiş gibi tipi bozuk afganlar doluştu ülkeye. on sene sonra naparım derken şimdi bile kızımı okula götürüp getirirken huzursuzum. oturduğum yer istanbul, fatih suriçi. buralar zaten birleşmiş milletler gibi her milletten insan var. hep diken üstündeyim, hep gergin ve savunma halindeyim. ülkenin durumu zaten belli ekonomik ve sosyolojik çöküş hali ayrı geriyor. ben çok mutlu bir çocukluk ve gençlik yaşadım ama kızım benim o yaşlarıma geldiğinde başka ülkede mülteci olmak zorunda mı kalacak, iç savaşın ortasında mı yaşayacak diye düşünmekten delireceğimden korkuyorum.

şimdi de bozkurttaki sel videolarına denk geldim salak gibi oturdum izledim bir de. videonun sonunda biri "çocukların cesetlerini poşetlere dolduruyorlardı anne" dediği yerde videoyu aniden kapattım ve nefesimin kesildiğini hissettim.

direkt sahne geliyor aklıma kızım sokakta oynarken sel sularına kapılıyor ve bir şey yapamıyorum. yazdıkça biraz daha nefes alabilir haldeyim ama ofiste yalnızım, dışarı çıkma şansım yok ve bu duyuruyu yazmaya başlayalı yaklaşık 25 dk oldu ben ara vere vere yazıyorum. nefes alamıyorum kalbim çok hızlı atıyor. bağıra bağıra ağlamak istiyorum içim yanıyor. o annelerin yaşadıklarını, o çocukların yaşadıklarını düşünüyorum elimde olmadan.

düşünmemi durduramıyorum! zihnimi susturamıyorum kendime de kızıyorum benim daha empati yaparken fenalaştığım şeyi insanlar yaşadı, yaşıyor. daha başımıza neler gelecek belli değil üstelik başımızda beklenen büyük istanbul depremi var.

bilmiyorum yazarak rahatlayabiliyorum şu an çünkü konuşabileceğim kimsem yok, sanırım en kısa zamanda da psikolojik yardım almaya başlamam lazım. sıtma tutmuş gibi titriyorum şu an, dişlerim bile birbirine vuruyor, sakinleşemiyorum, ağlamaya başlarsam susamayacağımdan korkuyorum.

hiç mi güzel gün göremeyeceğiz artık, bir daha gülüp eğlenemeyecek miyiz? evde bile 1 2 dk mutlu olsam vicdan azabı gibi oluyor insanlar ne halde ben burda gülüp eğleniyorum tuzum kuru tabii diye. hayatı kendime zindan etmeye başladım.

üstelik sosyal medya olmasa bunların hiçbirinden haberimiz olmayacak. haberlerde şöyle bi kısa özet verip geçiyorlar sanki ufak bir şeyden bahseder gibi. durumun vehametinden çoğu kişinin haberi yok!

ben artık kafayı sıyırıyorum diye eşim kafamızı dağıtmak için tatil ayarladı, yola çıktığımız andan eve girinceye kadar da haber izlemek, sosyal medyaya bakmak yok dedik. normalde yolculuğa gideceğimiz zaman aşırı mutlu olurdum, müzik açıp valiz hazırlardım güle oynaya. onu bile yapmak gelmiyor içimden.

sürekli kötüyü düşüne düşüne kötüyü çağırıyorum gibi geliyor. elimden geldiğince felaket bölgesindeki insanlara yardım ediyorum, kendi çevremde de çantamda mamalarla, su kaplarıyla geziyorum ama benim etim ne budum ne elimden gelin sadece bu kadarı.

bu kadar üzüntü yeter, ben artık mutlu olmak istiyorum diye düşünmek bencillik midir? elimden gelen yardımı yaptım bundan sonrası beni aşar zaten diyip içimi ferahlatmak istiyorum ama olmuyor. sosyal medyaya giriyorum bakıyorum kimsenin umrunda değil o tatil storisi atıyor, beriki yediği yemeği paylaşmış, ötekisi birilerine atarlı giderli laflar sokarak gönderi paylaşıyor. ya son 10 günde yüzlerce belki binlerce can öldü bu ülkede. ben mi abartıyorum nasıl bu kadar umursamaz olunabilir?

nolur arkadaşlar gelin dertleşelim, konuşup rahatlayalım, ben en büyük derdimin yuh 450 lira doğalgaz faturası mı olur olduğu günleri çok özledim. çocuğum diş çıkardığı için günlerdir uyumuyor diye dünyamın karardığı günleri çok özledim. dertsizlikten sikko sorunları büyütüp aşılmaz dağlar gibi şımarıklık yaptığım günleri çok özledim. işyerindekilerle takışıp iş üstüne iş kitleniyor diye söylenmeyi özledim.

sizin psikolojileriniz nasıl?

edit: gerçekten bok gibi bir psikolojiyle ve nefes alamadıkça dura kalka yazdım. bazı yerlerde saçmaladıysam ya da kendimi tam ifade edemediysem kusuruma bakmayın lütfen.

Günaydın hanımlar beyler,

Yemek yemekten sıkıldım. Hep aynı şeyleri yiyormuşum gibi geliyor. Mesela şu an karnım aç ama ne yiyeceğimi bilmiyorum. Evden domates, peynir, zeytin falan getirip onları yiyorum genelde simit, poğaça, börek alıyorum bazen bazen tost yapıyorum evde onu yiyorum. Ama hep aynı şeyler...

Bazen dışarıdan pizza, lahmacun tarzı şeyler söylesek de onlardan da sıkıldım...

Akşam yemeklerinde de böyle hissediyorum. Bu ara çok zayıfladım. Özellikle son 2 ayda 5 kilo verdim. Hiç iştahım yok. Yemek yemek zulüm gibi geliyor artık.

Sizde durumlar nasıl? Neler yiyorsunuz bu rutinleri kırmak için...

fiyatından bağımsız olarak soruyorum: www.trendyol.com

beyaz tişört kot vs altına gider mi sizce

Merhaba,

Bundan 1.5 sene önce yapılan bir rezervasyonumun iptal olması sonucu otel.com'un sahiplerini tüketici hakem heyetine şikayet etmiştim, lehime karar çıkmış onanmış. 600 tl gibi bir alacağım var. Siteyi kapatıp kaçmalarına rağmen firma aktif ve bilindik başka turizm siteleri de var.

Açıkçası tutar umrumda değil, yeter ki o parayı geri versinler de isterse tamamını avukata versinler.

Ne yapmam lazım, bilen yol gösteren, ben hallederim diyenler vb. hiç bir fikrim yok. Her türlü yardıma açığım.

İş başvurusu için baya bir yere mail atacağım ama tek tek atmak zor oluyor. Alıcı kısmına birden fazla kişi eklesem diğerlerini görme imkanları var mı?

Şöyle pazartesi sendromuna iyi gelecek. Tür fark etmez.

Tşk