goodreads

@Goldstein
Goodreads sadece İngilizce inceleme istemiyor mu?

Goodreads istediğiniz dilde yazabilirsiniz. Yabancı dildeki kitapların Türkçe çevirilerde eklenmiş durumda.

Bir şey yapmam.

100 kişi ölse endişelenirdim.

deprem olacağını bildiğimiz halde ne yapıyorsak aynısı: hiçbir şey.

Tirsarim.
Depremden tirsmiyorum ne zmaan ne olacagi belli olmadigi icin. Ama virustrn tirssrim.

ben şu an bile çok endişeliyim, sık sık hastaneye gitmek durumunda kalıyoruz, sık sık toplu taşıma kullanmak zorunda kalıyoruz. vallahi acayip endişeliyim.

Her seyden endiselenen ben nedense corona'dan endiselenmiyorum.

Turkiye'de vaka gorulse hatta bi de olen olsa maksimum yapacagim sey ellerimi daha sik yikamak olur. Gene endiselenmem sanirim.

Şı anda bile aşırı kalabalık ortamlardan uzak duruyorum. Sık sık elimi yıkıyorum. Dezenfektan kullanıyorum.

bağışıklık sistemimi güçlendiririm. takviye kullanırım. çünkü bu tip virüs hastalıklarını bağışıklık sistemi yenebiliyor. ayrıca virüs hastalığı ile birlikte ortaya çıkacak diğer olumsuzlukları da doktor kontrolünde takip etmek gerekir. yani virüs bir bakteri hastalığına da neden olabilir.

www.epicurious.com

mobilşef

@grinito

mobilşef'in linki vs bir şeyi var mı acaba?

aaa benim bitirme projemdi bu. sonra sattık ama alan adam bakamadı kaldırdı uygulamayı.

Ben de merak ediyorum.
Kaynak yapayım. İlla bele kadar uzun mu olması gerek? Atıyorum omuzun biraz aşağısında olunca da satılıyor mu?

çok açıklayıcı olmayacak ama bu saç satma olayı biraz şehir efsanesi gibi galiba :)
herkes satmak istiyor kimse satamıyor çünkü saçlar uygun olmuyor bi şekilde. boya olmayacak, çok uzun olacak, kesimi uygun olacak falan.
bu arada soruyu okuyunca ben de merak edip baktım şöyle bir şey var mesela; sacinizatalibiz.com
kilo başına 1000-2000 tl demişler. saçın ağırlığını düşününce ortalama bir saç çok cüzi bir fiyata satılıyor demek ki...

o siteyi ben de gördüm de kiloyla saç mı olur dedim, bir de göbekli dayıyı görünce ciddiye alamadım :)

Giyilmiş külodun alıcısı varsa saçın da çıkar bence.

Can dostum filmindeki psikiyatr Robin Williams ile.

Tabi ki true romance- alabama whitman.

kaplan ve ejderha'daki genc kiz ile. (Zhang Ziyi'nin oynadigi)

mr. darcy

edward fairfax rochester

Ninja kallumgalardaki April ile. Cok guzel, citi piti bir sey. Cunku Megan fox.

black widow

Juliette binoche

sayın duyurucular soru “en beğendiğiniz ünlü” değil. karakter soruyorum.

Muhtemelen Balkan filmlerindeki karakterlerden biri olurdu. Filantropica'daki sekreter örneğin.

Ingiliz Hasta - Count Almasy

Marla singer

About Time'daki Tim Lake ile.

The hobbit- Bard the bowman

Telefonunuzun mobil veriyi wireless paylaşma özelliği yok mu?

Anlayamadim grgn :(

ayarlar,diğer ayarlar-bağlanabilir ve taşınabilir wifi- açtıktan sonra pcde görünecektir. orda şifresi filan da vardır.

bluetoohta gerek yok, telefonun ayarlar kısmından mobil veri erişimini bulup açın, pcnin wifi da görecektir. aynı kısımda şifre de yazar, şifreyi yazıp bağlananilirsiniz.

Edit: simdi bi android belirdi wifi'da. O da sifre istiyor. Benim mobil operatorun sifresi ne ola ki
Ay cok cahilim valla keske olsem :D

Yapamadim tesekkurler yine de

Tamam tamam oldu :)

Bluetooth'u kapatın.
Ayarlar > Bağlantılar > Mobil Erişim Noktası ve İnternet Paylaşımı > Mobil Erişim Noktası > Yanındaki açma kapama butonuna tıklayıp açın. Sonra kendisine tıklayıp içine girin, wifi şifreniz orada yazar. O şifreyi bilgisayara girin. Bilgisayar normal wifi ağı olarak görecek.

Ben yazarken yapmışsınız. :)

emel müftüoğlu'nun "deli et beni" diye bir şarkısı vardı, çok güzeldi.

norm ender-deli

Mor ve Ötesi - Deli

mfö - deli deli kulakları küpeli

Yeni Türkü-Deliler

aleyna tilki- nasılsın aşkta şarkısında delinin aşkı bambaşka diye söz geçiyor ya da ben öyle anlıyorum:)

lyrics.alternatifim.com

yandan ercetin - umrumda degil

Sezen Aksu - Adem Olan Anlar www.youtube.com

Delilerden mi akıllılardan mı bahsettiği tartışılır ama :)

harika avci - deliyim ben

hande yener- deli gibi

özdemir erdoğan - sevdim seni bir kere
duman - deli
sezen aksu - ikili delilik
sezen aksu - bir zamanlar deli gönlüm
ebru gündeş - deli divane
tarkan -kış güneşi
tarkan - ay
tarkan - hepsi senin mi
tarkan - kimdi
ajda pekkan - resim
sertab erener - aldırma deli gönlüm
mustafa sandal - deli yangın

aklıma geldikçe editlerim.

Oynatmaya az kaldı
Beni siz delirttiniz

Büyük ev ablukada şarkılarından birşeyler çıkabilir. Bir de şurdaki listemde adım adım delirmeye eşlik edecek birkaç parça bulabilirsiniz:

open.spotify.com

yazilmamis bir sey ekleyeyim, feridun duzagac - deli

Şebnem Ferah Deli Kızım Uyan

Hande Yener - Nasil Delirdim

Hadise - Deli Oğlan

Bir de adını bilmiyorum ama şu eski meşhur şarkı var ya hani "ah kalbim ben senden çok çektim, söyle nedir bu halim? Valla sen delisin..." diye dizeleri olan.

kenan doğulu- deliyim gözü kara deliyim

Yasemin Mori- Deli Bando ve Yeniler şarkısı

zeynep casalini-delilik

kötü bir anne. bu sebeple gelişmiş mental rahatsızlıklar. mental rahatsızlıklar sebebiyle sürekli depresyona girip çıkma, öyle düzgünce duran hayatını kendi kendine bok etme.

durumla başa çıkmayı sürekli deneyip bazen başarıp bazen yeniliyorsun ama hala hayatta olmak sanırım bi şekilde başa çıkabildiğini gösteriyor günün sonunda. ha bu atlatmak mı? bilemiyorum.

Doğmam. Dünyaya gelmem.

Babamın ileri derecede epilepsi ve bilimum psikolojik hastalıkları olması. 5 yaşındayken at tepmiş, kafatası yarılmış vs... evlendirmişler tabii ki ileride bakacak karısı olsun diye. Hayatımızı babasız ve hiç büyümeyen bir çocukla geçiriyoruz.
Bize faydası; çabuk büyümek, sorumluluk almak, sıkı aile bağları aklıma gelenler.

Babam, yeğenlerine,kız kardeşlerine, hatta komşulara, komşu çocuklarına gösterdiği ilginin yarısını göstersin diye gözünün içine baktık hep.
Ama yok, ilgisiz, sorumsuz, sevgisiz, bencil.
Bazen diyorum ki hayatım çok kötü gitse, evliliğim bozulsa,arkamda duracak, Savunacak,gidip siginabilecegim en son insandır herhalde. Zira kardeşim boşandı, hiç bilmediği bir şehirde yapayalnız kaldı sahip çıkmadı.
Yıllarca çocukları olmamış keşke hiç olmasaydı.
Bazı insanların anne baba olmaması lazım.

Takipteyim ben de.

yaşları söylemeyi unutmuşsun

Yaşlar:
Kizlar yani b ve c:25
Erkek yani a:28

1 tane örnekten komple bir insanın ne yaptığını ne düşündüğünü anlamamızı mı bekliyorsunuz gerçekten?

A belki herkese aynı üslupla yaklaşıyordur, bir erkeğe de benzer mesajlar atıyor olabilir. Veya tamamen sizin düşündüğünüz gibi koşar adımlarla yürüyordur C'ye. Belki B gerçekten öyle düşünmüyordur, olayı bildiği halde problem etmiyordur ama ortamlarda da size öyle söylemiştir. Her şey, hepsi olabilir. Bu insanları tanımadan, genel tavırlarını, üsluplarını, karakterlerini bilmeden burada anca işkembeden sallamış oluruz.

Sevgilisi olmayan kiz erkegin yakın bir arkadaşı ise dalgasına falan demiş olabilir ama aralarındaki şey sevgilisinin arkadaşı sıfatından ibaret ise net erkek iş atmış kız böyle yapınca off kezban iste savunmasına sığınmış.

Sen haklısın

Ben de senin gibi düşünüyorum.

Tanımadan bilemeyizki. Yani sağlıklı cevaplar alamazsın bence bu konuda.

(yakın yaşta erkeğim) ben derim gayet de. benzer sözler etmişliğim çok oldu... ama ben kadınlara "zarf" atmayan biriyim, bunu da çevremdeki herkes bilir.

A kesinlikle C'ye iş atmış. Tipik bir *mcı erkek hareketi.
C aşırı adamlık göstererek bunu B'ye anlatmış helal olsun herkes yapamaz bunu.
B erkek arkadaşının arsız bir *mcı olduğunu kabullenmek istemediği için kendini kandırıyor ama zaman gösterecektir ona da.

zarf attığını düşünmüyorum. ben de arkadaşlarıma böyle diyorum, hiç de kezbanlaşmıyorlar.

A geyigine yazmis, C tam bir kezbanmis. B durumu hic kafasina takmasin.

@ceann deas +1

Zaten asiri samimi olsalar, kiz bunu sorun etmezdi.
A hem yilisik hem de sucu kiza atmis.

ne demiş wilde ? "yaşamak çok nadir rastlanan bir eylemdir, çoğu insan sadece var olur" bu gerçeği benimseyerek devam etmek lazım

taşı toprağı altın diye herkes istanbul'a taşınırsa olacağı bu. ne kadar çok insan yaşarsa, o kadar ucuz işgücü demektir. memleketine taşın, hobini işini evinde yap, internetten vergisiz kayıtsız sat, huzur içinde sakin, stressiz, trafiksiz, gürültüsüz, kavgasız, doğal besinlerle ve içeceklerle, tertemiz havada mis gibi yaşa. canın sıkılınca da atla git istanbul'a istediğin zaman..

bizim gibiler için hayat = mücadele etmek. başka çaremiz yok.

Herkes niye kimse ayaklanmıyor diyor ama kimse de elini taşın altına koyup ayaklanmıyor. Sen başla kitleler arkandan gelsin.

evet insan hayatı malesef ucuz
daha da ucuz olsun diye istanbula 1 milyon suriyeli , afgan göçmen daha çektiler.
sen çalışmassan mutlaka bi çalışan bulacaklar.

girişimci ol derim.

hangi bölüm mezunusun? belki girmeni engelleyen şey konusunda sertifika vs. öne çıkaracak bir şey iş görebilir.

maalesef ülke bu durumda, insanlara yazık

eger okudugum alanda is bulamazsam ya da bir aksilik olur mezun olmazsam sehirde yasamam. sehirdeki islerde de calismam. insaattir, efendime soyleyeyim, tezgahtarlik falan filan.

is bulamazsam baba meslegi ciftcilik yapacagim. yaylada belediyeden arsa kiralarim. devlet destekleri falan var bu konuda. ciftlik falan kurup tavuk, yumurta sut isleri ile ilgilenirim. kafamda bu dusunce var.
ya da sofralik bocek ciftligi kurar bocekleri yurtdisina gonderirim.

asgari ucrete kimsenin yaninda calisamam. yukselme yok bi sey yok. 2500 lira sehir hayatinda kime yetiyor? insani yerinde saydirir hayat boyunca.
mumkun degil. ineklerimin pisligi ile yasarim daha iyi. en azindan huzurum olur, mutlu falan olurum.

bence mezun insanimiz is bulamayinca ya da is begenmeyince is kurmaktan kesinlikle korkmasin. siz is yaratin.
devlet kim?
benim sensin odur. biz devletiz.
ve disardan birinin gelip agzimiza ekmek sokmasini ve akil vermesini bekleme huyundan vazgecmeliyiz. bu ulke bizim, belediye de, banka da, tesvikler de. kimseye ait degil. hepimize ait. yeri ve zamani geldiginde bunlardan en iyi sekilde faydalanmaliyiz.
bunlari disaridan yabancilarin gelip kullanacagina biz kullanalim.
senin durumdan memnuniyetsizligini cok guzel buluyorum. umarim guzel isler yaparsin.

mezun olmaya bak.

bunlar iyi günlerimiz.
asgari ücret daha $200 seviyesine gelecek.
belkide sonra $100 kusur seviyesine.
bu fakirliğin sebebi insan ortalamasının çok kalitesiz olması.
girişimci sayısı çok az, başaran siktirp olup gidiyor ülkeden.
zaten girişimcilikten para kazanıp yapıp bu ülkede kalmaya devam edecek salak olmak bir paradoks.
girişimcilerin ne ailesi, ne toplum ne devlet destekliyor.
en az 2-3 nesil bu kalitesiz insna ortalaması devam edecek.

isyan mı? arada kalmayacağından emin misin bu isyanda?
abartmaya gerek yok.
bak,ortalama üstü maaş alıp bankaları kullandıkları kredi kartı faizleriyle zenginleştiren(!) insanlar var. Yine para harcama temelli mutlu olan insanlar var bu ülkede. Cidden sadece kazandığınla satın alıp mutlu olacağını sanıyorsan o mutluluk gelmeyecek..

Üniversite okusan hatta üstüne yüksek lisans yapsan bile 2500 teklif ediyorlar. Üstelik haftada 6 gün ve günde 10 saat çalışmanı istiyorlar. Şu an diplomasız iş bulabilmek çok iyi bence.

kendini geliştirmeyip 2500 e razı olursan ömür boyu bu şekilde gider. Çünkü kendilerine köle istiyorlar. O paraya ev kirası ödemen, tatil yapman, gezmen mümkün değil. Sadece işsiz değilim dersin. Bu maaşlarla mutlu olabilmek bence de mümkün değil.

Geçen bir iş görüşmesinde mülakatta bana çay yapabilir misin diye sordular. Küfür edip mülakatın ortasında çıkacaktım

herkes zengin olsaydı kimse kimseye iş yaptıramazdı
insanlık bu şekilde gelişiyor
öldüren ise insancıl olmayan çalışma şartları

Evet ucuz. 1 oy değerindesin temelde bakarsan. Ama onu geç.

Bu ülkede senin kast ettiğin yaşamak şansla veya sahtekarlık yapmak ile doğrudan ilgili. Bulunduğun hayattan kopman, hayat seni buraya sürükleyerek getirdiği için zor. Hayatında değişim yapman da bu akıntıya karşı gelmek gibi bir şey oluyor haliyle. Bu yüzden çok zor. Akılla, zekayla ilgisi dolaylı bu şeylerin. Eğer bu işler akılla zekayla olsaydı, geçende burda başarı hikayelerini inandırıcılığını tartışıyor olmazdı insanlar. Çoğu insan kendi tercihlerini yaşadığı yanılsaması içinde bizim ülkede. Ama çok az bir kesim harici yaşamıyor. Bakma sen her şey senin kapasitene bağlıymis gibi alttan kendini övmeye çalışanlara.

Değişim istiyorsan bu mümkün. Ama dürüst insan için çok zor ve zaman alıcı. Bunu kabullen.

Bana da biri buradan kosgeb girişimciliklerinden yararlan, baba parası yeme demişti. Sanki ben çok meraklıyım. Girişimciliğe soyunanlar da batıyor, çünkü insanlar para harcamak istemiyor. Bu şartlar altında niye girişimcilik yapayım?

yazını okuyunca aklıma şu söz geldi "herkes bir kıvılcım bekliyor ama kimse yanan olmak istemiyor"

açıkçası ben de böyle düşünüyorum, bir isyan çıksa varımla yoğumla destek veririm ama yok işte çıkmıyor :) 6 aydır işsizim, ne bir gelecek umudu kaldı ne bir heves. allah sonumuzu hayır etsin.

çevremde kimseye üniversite okumayı önermiyorum, gidin meslek öğrenin diyorum
kombici, muslukçu, klimacı, elektrikçi olun daha iyi.

bu bahsettiğim kişilerin en az 1 ev, 1 yazlık, bir lüks otosu var.
kombiciyi eve getirtemiyoruz amk o kadar yoğun.

dediğim kişilerin yaşı da daha 30 bile değil.

e tabi bu meslekleri yaparken instagramdan havalı fotolar atamassın, pelinsu'yu düşüremessin o başka.

kizsaniz da xportant'in dedikleri genel hatlari ile dogru.

bu "hem hayalimdeki isi yapiyorum hem de cuvalla para kazaniyorum" olayi 80lerde bitti. yurtdisinda da bu boyle. nufus artti, diplomali sayisinda asiri bir artis var, sektorler dolu. istisnalar tabiiki var ama cogunluk sizinle ayni durumda.

ben para pesinde olan arkadaslara hayal kurmayi birakip piyasa arastirmasi yapmalarini ve mumkun oldugunca az okuyup biran once hayata atilmalarini oneriyorum. okudukca hayatin gerceklerinden kopuyorsun, bu devirde eger akedemiden kovalamayacak isen kendine yapabilecegin en buyuk kotuluk "profesyonel ogrenci" olmak.

ne yapacagini bilemeyen arkadaslara onerim, boktan bir universite diplomasi alacaginiza lise mezunu olarak kalin ve 4 senenizi az bilinen bir yabanci dili cok iyi sekilde ogrenmeye harcayin. mezun olan arkadaslariniz 4 sene sonunda elinde diploma ile aval aval gezer iken siz coktan calismaya baslamais olur ve zengin olmasaniz bile ortalamanin ustunde para yaparsiniz.

sorunun en temelinde iş standartlarının oturmaması var. üniversite mezunu olmak olmamak değil aslında. devlet memuru değilseniz ya da boğaziçi mezunu olup kaymak bir şirkette çalışmıyorsanız işiniz zor. bugün bir inşaat mühendisi, mimar min. 60 saat it gibi mesai almadan çalışmamalı. devletin bunu denetlemesi lazım. türkiye'deki şirketlerin %90'ı kobi ve bu şartlara sahip. ama devlet bir şey yapmıyor. onun dışında alım gücü çok düşük. insanlar yaşamıyor sadece hayatta kalıyor. birçoğu da sorun etmiyor. herkesin derdi araba almak, ev almak, telefon almak. bir şekilde bunları 150 ay borçla alabiliyorlarsa daha fazlasını talep etmiyorlar.

ben de benzer şeyler yaşadım, bulduğum işten de pek memnun değilim maaşı dışında. yeni mezun/tecrübesiz işsizliği diğer işsiz kalan insanların durumundan çok daha farklı. herkes "bulduğuna şükret" diyor ezberlemiş gibi ama tüm bunların hayatta kalmak için geçici olduğunu düşünüp kendini avutabilirsin belki biraz. ben öyle yapmaya çalışıyorum. yoksa madenlerde vs. ne şartlarda çalışan insanlar var senin benim bulduğum iş ona kıyasla muhteşemdir belki ama herkesin hayattan beklentileri ve standartları farklı bana kalırsa altı gün çalışmak insanlık dışı iki gün dinlenmeden çalışmak berbat ama çoğu insan böyle çalışıyor, bu duruma alışmaksa en korktuğum ve hepsinden berbat gelen bir şey. tüm bunlar hayata geç yaşta atılmaktan ve ülkenin bu konuda en boktan dönemlerinden birini geçirmesinden dolayı. muhteşem bir combonun içine düştük bence.

yaşamak bu değil ama idare etmekten başka çaremiz yok şimdilik.

başka bir duyuruya yazmıştım. aynen kopyaladım.
Herkes anasının karnından vizyoner doğmuş, kişisel gelişim gurusu olarak doğmuş haberimiz yok.
Gene her konuda olduğu gibi burada da insanımız nedeni sorgulamak yerine güçsüz olana, zaten ezilmiş olana yıkmış sorumluluğu.
Çok değil bundan 15 20 sene önce üniversiteye yeni girmiş adama kaç kişi kendini geliştir diye bomboş, ne ifade ettiği belli olmayan bir tavsiye vermiştir?
Bir kişinin girdiğini üniversiteden donanımlı olarak çıkamaması neden onun suçu oluyor?
Memlekette son 20 yılda nüfus 1/3 artmış, endüstri kavramı farklı aşamaya geçmiş ama bu konuda laf kalabalığından başka bir şey yapmayan ne yöneticiler suçlu ne başkası. Suçlu öğrenci, işsiz yeni mezun.
AB demiş şu yıla kadar şu yaş grubunda şu kadar yükseköğretim mezunu olsun demiş. Gene bakmış yarını düşünmeyen insanımız nasıl yapsak bunu diye her köşe başına üniversite açmış. Mis di mi hem şirketlere pr ve vergiden kaçınma alanı hem yönetici tayfaya işsziliği gizlice düşürme yolu.
Sadece İstanbul da 60 a yakın üniversite var. Ama suçlu kim, öğrenci. Memleketteki computer science phd sahibi elemanları birer birer dağıtsan bilgisayar mühendisliği bölümlerine yetmiyor ama olsun nitelik değil nicelik önemli. Yetmiyor zaten başlı başına sorunlu bir aöf sistemi varken diğer üniversitelerde aynı yola giriyor.
Bu kadar üniversite açmış peki başka ne yapmış? Hiçbir şey. Çimento tüketiminde ve işçi ölümlerinde liderliğe oynamaktan başka hiçbir şey ama sorun vizyonsuz öğrencilerde.
Yıllarca oku oku da böyle olma diye meslek aşağılandı bu ülkede sistematik olarak. Şimdi gene o aşağılanan meslekleri gösterip ama siz de iş beğenmiyorsunuz diyorlar.
Peki bu iş beğenmiyorlar diye gösterilen işlerde bu lafı söyleyenlerin kaçı az da olsa çalışmıştır o işlerde? Günde 12 13 saat haftada 6 gün asgari ücretten yarım sigortalı çalıştı mı tekstil atölyesinde bunu söyleyenler?
Ben bugün 9 saat yol yaptım.
Niye? Şeref yoksunu eski patronlardan biri piyasaya çıkmış gittik kavga dövüş 4 yıl sonra 2 bin lira aldık. Şimdi bu adam gene mekan işletiyor, ben gene işsizim ama sorsan iş beğenmiyoruz.
Kendi emeğinin sömürülmesini o kadar normalleşmiş ki adam ya ben yandım başkası yanmasın demiyor ben çok dayak yedim sen isyan etme sen de ye dayağını gel iki de ben vurayım diyor.bunu öylesine normalleştirmiş ki kendisinin yanlış yaptığını kabullenmektense başkalarını da yakmayı daha makul görüyor.
Memlekette 'network' olmadan 'referans' olmadan bir halt olmuyor, zorunlu stajda bile araya adam sokman lazım ama maşallah öğrenciden beklenen superman olması.
Yurtdışı görsün, staj yapsın, dil öğrensin - 1 tane de değil ha en az 2 - güzel bir ortalama ile güzel bir yerden mezun olsun.
Yeter mi yetmez bi de yl yapsın ne de olsa herkers lisans mezunu artık.
Nasıl olacak bunlar hele bir anlatın da bilelim.
O 'iyi' sayılan üniversitelerin aldığı öğrenci sayısı belli. Napsın dışarıda kalanlar var mı bir öneriniz?
Eğitimde fırsat eşitliği dediğinde diplerdeyiz.
Memleketin yarısı asgari ücretten kölelikten belki biraz iyi şartlarda çalışıyor. Bu insanlar çocuklarını zaten özel okula yollayamıyor. Kurs ücretleri 5 6 aylık asgari ücret en iyi ihtimalle.
Ya hadi her şeyi geçtim hiç açıp baktınız mı sınava hazırlık kitapları kaç para?
Kolay mı sizce anne baba ben odtü kazanana kadar sınava gireceğim demek? Memlekette son 15 yıldır liselerde İngilizce namına bir halt öğretilmiyor.
Ama İngilizce mühim, olmazsa olmaz. Ne yapacak kursa gidecek yetmez çünkü anasından native doğan birileri beğenmez onu illa bi yurtdışı görmesi lazım. Git desene bir 2000 lira maaş alan annene anne ben erasmus yapacağım ama hibe falan sıkıntı nasıl yaparız diye?
Her yerde o kadar çok var ki bu herkesi kendi ile aynı imkalara sahipmiş de diğerleri sırf gıcıklık şerefsizlik olsun işsizlik var denilsin diye işe girmiyormuş gibi yargılayan.
Hepsi vizyoner hepsinin kulağına adlarıyla birlikte geleceğin meslekleri okunmuş. Hiç sistemin, yönetenleri falan suçu yok ama. Suçlu bir umut ben okumadım o okusun diye çocuğunu iyi kötü bir üniversiteye sokmaya çalışan anada babada, onların kişisel gelişim gurusu olamayan evlatlarında.
İnsanlar işsizlikten parasızlıktan intihar ediyor ama işte vizyonsuzlar be abi hep onların suçu.

(bkz: ataması yapılmayan öğretmenler platformu )'a bakarsak baslik 2009'da acilmis, 11 ogretmenin intahar ettiginden bahsediliyor. 90'larda boyle bir proble oldugunu hatirlamiyorum, hatta ozel okullarin sayisi yeni yeni artmaya baslamisti, bu okullar devletteki iyi hocalari cektikleri icin devlet okullarinda hoca sikintisi vardi bir donem. dolayisiyla sikinti 2000lerin ortalarinda baslamis gibi ve katlanarak devam ediyor, isin boku cikmis durumda.

is bulamadigindan yakinan arkadaslarin mantigi ise su sekilde: ben bunu bile bile hayalimde ogretmenlik var diye catir catir ogretmenlik yazarim, okul bitince de devletin bana is bulma zorunlulugu var. madem is yok o zaman bolumu kapatsin.

ne desem bilemedim..

ya eğitim faşistliği tamam ben de katılıyorum ama adam marangoz olunca da dünyaları kazanmıyor ki? nerede o lüks arabası olan, bir evi bir yazlığı olan marangoz gösterin? bak yukarıda söylemiş mezun değilim iş başvurusu yapıyorum sömürüyorlar diyor. marangoz sanki kral gibi yaşıyor.

iki taraf da haklı. üniversitenin bi anlamı kalmadı, herkes sanki meslek garantili yaklaşır oldu ki ne alaka ((zaten şu öğretmenlik meselesini ayrıca saçma buluyorum, beni de atasın o zaman devlet çok daha yüksek puanlı bir yerden mezun oldum (ne alaka yani?)) ama üniversite okumamak da bir şey getirmiyor, iyice para kazanmak zorlaşıyor, asgari ücrete talimsin.

herkese hak verdim. şimdi bir de yüksek lisans konusu çıktı, apartman üniversitelerinde bile yüksek yapabiliyorsun, dandik kurul toplanıyor baştan savma karalanmış tez sunuluyor, ok bitti.

@denek hayatım ağzına sağlık. +1

yardım ve tavsiye isteyen birine 'senin suçun' demek de bizim ülkeye özgü bence. reddit'te takılıyorum. cevabı en basit bir google aramasıyla sorulan sorulara bile düzgünce cevap veriyorlar (olması gereken de bu). çok üzücü bi durum bizde aynı kültürün olmaması. bu iletişim bozuklukları çok önemli ve ülkenin durumunun da özeti.

buna uymayan bi sürü kişi var ama kötüler iyiden daha çok göze batıyor işte.

denek + 1 yazılabilecek her şeyi yazmış zaten.

aptala tahammülü tüketmiş oluyoruz

Bunu yapanlar genelde 15 yasindaki ergenler ya da ruhu 15 yasinda ergen olanlardir. Karakteri olan insan konusmak istemedigi kisiye insan gibi konuşmak istemiyorum der.

her şey demek ki iyi gitmiyor, bence de tahammül hakkı tükenmiştir.

Fazla nazın usandırması ve alternatif tercihi.

ghosting deniyor. artık görüşmeyelimin kibar hali.

Daha iyi gidenini bulmuştur

ghosting çağın vebası çünkü. takmayın.

testesteron hayatı çok zorlaştırıyor biliyo musun? bazen bir takım ihtiyaçlar için aslında hiç selam verilmeyecek bi insana kendini prenses gibi hissettiriyoruz. hormonlar dengeyi bulduktan sonra "o kadar efora değmez aslında" deyip uzaklaşıyoruz.

Bartebly +1

karakter meselesi.
flört, aşk-meşk, seks konularında biraz insan olabilmek lazım.

herkes seninle aynı hayatı yaşamıyor o sebeple, hayatın güzelliklerinin farkında olanlar takılıyor diğer ezik ekipte etmeyi düşünüyor ama eyleme dökemiyor

tek bir tane hayatım olduğu için keyif alabilmek adına elimden geleni yapıyorum. söylediğin gibi, baktığın zaman çoğumuz saçmasapan hayatlar yaşıyoruz ama olsun. ben hala bazen akşamüstü oturup da çay içince veya gece yatağıma uzanıp "hehehehe şimdi 8 saat uyuycam lan, negzel her yer de karanlık, tam uyku havası mmm" deyince mutlu oluyorum. aslında tam bir yıkığım. hayatımda doğru giden neredeyse hiçbir şey yok. anksiyete aldı başını yürüdü. ama iç huzur mu denir artık, küçük mutluluklar mı denir bilmiyorum, bi' şekilde tutunuyorum. tutunmak bile denmez aslında. seviyorum çünkü yaşamayı. bana da zor geliyor, ben de çok güzel olduğunu düşünmüyorum ama var olmak güzel yani benim için. bazen saçım dökülünce bile ilginç geliyor, hoşuma gidiyor. olumsuz anlamda bile olsa yeni bir gelişme, farklı bir şey... hiç olmasaydım, yaşanmazdı. o açıdan var olmayı seviyorum ben. bir gün gelecek ve hiçbirimizden geriye hiçbir şey kalmayacak.

o yüzden ölmek istemiyorum. zaten öleceğim. intihar etmek isteyen birisi için bu cümleler çok anlamsız, biliyorum, 5 yıl önce teşebbüs etmiştim. o zaman bana böyle saçmasapan laflar etseler gülüp geçerdim ama şu an kendi adıma ölmek istemiyorum yani, açıkçası sen sorana kadar da niye böyle olduğunu pek düşünmemiştim.

Denerdim ama becerememek de var.

Acıve dert çekmekten zevk alıyorum

tanışacak çok insan, öğrenecek çok bilgi, gezecek çok yer, tadacak çok zevk var. hiçbirine ömür yetmez.

Spontane yaşamak daha güzel olduğundan. Ölümün de plansızı güzel gelir insana.

Hayat her şeye rağmen güzel olduğu için benim gözümde intihar eden kim olursa olsun geri zekalıdır. Hele hele hayat çok sıkıcı diyerek intihar eden 9x gerizekalıdır. Şu hayatta zevk almaya bakacaksın.

Ben niye etmiyorum? kafama bir şey takmıyorum, çalışmıyorum, sıkılmıyorum, geziyorum, istanbul'un ara sokaklarına kadar giriyorum, sahilde bisikler sürüyorum bu bile keyif veriyor. Hatta arkadaşlarımın gelesi olmadığı zamanlar sözlükten bile bir adam bulup kafayı güzel yapıp geyik yapabiliyorum.

Kendinizi mutlu etmeye bakın.

Benim sebebim din.

Ha din dediysem müslüman değilim. Tanrıya da şu an yüzde yüz inanmıyorum. Ama bir gün suphesiz inanacagimi düşünüyorum.
Intihar mi dedin? Ben daha dün intihar edecektim ya la. :) ama etmedim. Şu an aranızdayım.

Eğer intihar edersem vazgeçmiş olacağım. Ben şu an zaten yaşadığımı düşünmüyorum. Ölüyüm ben. Yaşamak için çabalamalıyım. Vazgeçersem yaşama kavuşma ihtimalim de yok olur.

umarım acınası hale geldiğimde bunu yapacak bilincim olur. yaşlanınca ederim gibi geliyor.

intihar yolları zahmetli. kendini yakmak, asmak, suda boğmak, metronun önüne atmak, balkondan atlamak hepsi çok korkunç geliyor. ilaçla etmek de zor dozajı ve ilacı iyi ayarlaman lazım mide yıkatıp rezil olduğunla da kalabilirsin yanlış bi şey içersen çok korkunç bi şekilde de can verebilirsin. kafaya sıkmak nispeten rahat gibi geliyor ama onda da hem silah temin etmek kolay değil hem de kendini öldüremezsen deforme bi kafayla pipettten beslenerek yaşamaya devam edersin (var öyle örnekler). ötanazi olsa güzel olurdu.

edit: bilekleri kesme ve gazla zehirlemeyi unutmuşum. şahsen kesmenin düşüncesi bile acayip yapıyor içimi çok rahatsız edici benim için. gaz en iyisi olabilir ama iyice dolunca uykuya dalıyosun falan deniyor öyleyse çok iyi ama boğuluyor gibi can çekişerek ölürsek o da epey kötü. tabii tek yaşaman lazım ve gazın odayı doldurması uzun sürer iyi kapatmak lazım camı kapıyı vs. harbiden hepsi çok zor ya.

Sen niye etmiyorsun? Benimki de dinden ötürü.

Canım kardeşim kiyiya vuran dildolar

Çalışan sabah kalkıyor, çalışmayan sıkılıyor falan demiş o yüzden o örneği verdim. Şu sitede satalışacak son kişi benim, etliye sütlüye karışmam, kendi halimde takılırım. Hiç sataşma bana. İntihar edenlere saygı duymuyorum, bana aptallık geliyor. Napim yalan mı söyleyeyim.

Çünkü hayatta bu kadar küçük pencereden bakmıyorum :) çok mu para kazanıyorum? Hayır, resmen karın tokluguna çalışıp günü kapatıyorum. Çok mu istediğim yerdeyim? Hayır ama sahip olduklarımla mutluyum şu an için. Çok mu sağlıklıyim? Hayır, ama çoğu kişiye göre evet, en azından ölümcül birşeylerim yok. Gibi gibi..

Bence her sabah doğru düzgün canın acimadan desteksiz vs nefes alabiliyorsan, az çok başkalarına ihtiyaç duymadan yaşayabiliyorsan devam etmeye sebep hep.

Chuck Palahniuk Fight club’ta ne diyor: “Nefret ettiğimiz işlerde çalışıp gereksiz şeyler alıyoruz. Bizler tarihin ortanca çocuklarıyız. Bir amacımız ya da yerimiz yok, ne büyük savaşı yaşadık ne de büyük buhranı. Bizim savaşımız ruhani bir savaş, en büyük buhranımız hayatlarımız.” En başta bunu kabullenmek lazım sanırım.

İzledigin guzel bir film, yedigin guzel bir yemek, hoş bir sohbet bile yasamaya deger, hiçlikten iyidir.

Modern insanin yalnizligi, kapitalmizin koleligi falan geyik geliyor bana. O yuzden mehmet piskin’i alkislayan tayfadan da degilim.

Belki yarın güzel bi gün umudu,

çünkü beceriksizim ve kolay bir intihar yöntemi yok. en popüler yöntem kendini asma mesela günlerce evde nereye asılacak ki bu kodumun şeyi diye yer aradım bulamadım. bu intihar edenler nereye asıyor onu da anlamadım. ip de yok gerçi gidip almaya kalksam ne dicem bana ordan bi intihar ipi ver mi dicem. evden çıkmıyorum ki onu almaya gideyim. aldım diyelim bağlamayı da beceremem muhakkak. diğer yöntemlerin de hepsi çok zahmetli ve illa ki bir kurtulma ya da ölmeyip sakat kalma ihtimali var. en çok korktuğum şey kurtulup sakat kalmak ki bu beceriksizlikle her şeyi daha da bok edeceğimden eminim nerdeyse. yani kısaca zor. keşke kolay bi yolu olsaydı.

Öncelikle din inancımdan dolayı intihara kalkışmıyorum.
Kafama silahla sıkacak ya da kendini asıp ölmeyi bekleyecek bir insan değilim. Hap içip ölmeye kalkışsam 112'yi arar ambulans çağırırım. Tabi bunların en büyük sebebi, "Ulan niye yaşıyorum ki?" deyip ölmenin daha faydalı olacağı bir hayatımın olmaması.

İsmet Özel şöyle demis, "40 yaşıma kadar intiharı düşündüm. İntihar geride kalanlara yönelik ağır bir suçlamadır. Hayatımda o tiynette bir insan olmadığı için vazgeçtim."

Kimse kendi için intihar etmez. Birilerinin bundan sorumlu hissetmesini istediği için eder. Düşünsene sevgilin senden ayrılıyor, iki gün sonra intihar haberini duyuyor. İçi sızlamaz mı? Benim yüzünden mi diye düşünmez mi? Bütün intiharların sebebi bu bence. İnsanların hayatında istediği yeri edinememiş kişilerin sonsuza kadar sürmesini diledikleri bir sorumluluk ve suçluluk duygusu bırakmak. Bana kalırsa çok bir etkisi yok. Varsa ailen üzülür hayatı boyunca. Geride kalan kişilerin cok büyük bir kismi bir sure sonra hayatına devam eder, aklına bile gelmez. İntihar notu yazıp açık açık suçlasan bile.

İntiharı bir yere bağlamayıp, hayatın tekdüzeliği ve bir yere bağlanıp bağlanmaması sorusu üzerine After Life dizisini tavsiye ederim. Orada geçen ana fikir kısaca şu, hayatın güzelliği tek bir kere yaşanmasından geliyor zaten. Bir filmi yarısında kapatıp sonra devam etme şansımız ya da onlarca kez izleme şansımız var. Ama hayatın yok. Bizim seçmediğimiz bir yerde başladı hayat ve intihar haricinde bizim seçmediğimiz bir yerde bitecek. Bütün heyecanı burada. Hayatı güzelleştirmek de bizim elimizde, klişe ama öyle. Oturup sürekli intiharı ya da varlığın sebeplerini düşünmek buhrana yol açar. Hayata biraz hareket katmak lazım. Her şeye rağmen hayat yaşanılmaya değer bence.

Ben de bilmiyorum. Veren de yok zaten.

tolstoy "itiraflarım" kitabını okuyabilirsin bakmadıysan

dini yönü ağır basıyor. bide ölümden korkuyorum ben ya. gömülme düşüncesi falan. bide bebeğim olacak şimdi kimbilir belki herşey daha güzel olur.

2 yaşında kızım var. 1,5 ay sonra oğlum olacak. tabi ki yaşayacağım. rezil bir hayatım olsa da fedakarlık yapacağım. he isteyen gitsin ölsün. bana ne?

edit : hayatım şahane değil ama yaşamayı seviyorum. kızımla geçirdiğim vakitlere bayılıyorum. yeni hobiler ediniyorum. zevk almaya çalışıyorum.

hayat işte çok yorulunduğu için, ya da işi olmayan için de boş boş oturup canı sıkılındığı için katlanılmaz ve çekilmez ise verebileceğim tavsiye sırtına çantanı ve var olan tüm maddi birikimini, yoksa da ordan burdan bulunacak belli bir parayı alarak kendi çapında bir dünya turuna çıkmak olurdu. eldeki parayla yola çıkıp belli yerler gezildikten sonra gidilen yerlerde yapılacak ufa tefek işlerle gezi sürekli hale getirilebilir. benzer şekilde can sıkıntısı ya da hayattaki problemlerden bunalıp yola çıkan kişilerin yazıları okunarak hem motivasyon kazanılabilir, hem alternatif rota ve planlar oluşturulabilir.

normalde insanları böyle bir tura çıkmaktan alıkoyan şey sahip olunan sorumluluklar veya hayat konforunu bozma endişesi yüzünden halihazırdaki işi bırakıp cesaret edememek oluyor ancak intiharı düşünecek kadar her şeyi boş vermiş birinin bu tip bir engeli olmaması gerekir mantıken.

bi saat önce uzun bir yürüyüşten geldim. saatlerce bunu düşündüm, etmeli miyim edersem hangi yolla ederim diye. şimdi böyle bi başlıkla karşılaşmak garip oldu. cevabı bulursam editlerim burayı :)

Temel içgüdüler üremeyi ve bunu başarabilmek/sürdürebilmek için de hayatta kalmayı hedefliyor. İntihar edebilen, bu kararla ölebilme becerisi olanlar; haliyle genlerini günümüze aktaramadılar.

intihar edersem çekilecek filmleri izleyemem
bu beni çok motive ediyor mesela

çünkü var olmak yok olmaktan her zaman için daha iyidir. hayatı bouynca çok acı şeyler yaşamış kişileri dışında tutarsam bütün bu varoşuş sancıları, anlam bulma çabaları falan çok boş geliyor bana. yanlış olmasın 20 li yaşlarımda dibine kadar yaşadım bu boku o günlerime istinaden söylüyorum. şimdiki aklım olsa aldığım tek nefesi bile boşa geçirmez tadını çıkatırdım.

neyse konuyu bir kısım okuyucuya komik gelmeyecek bir fıkra ile sonlandıralım:

+18, argo içerir

geçmiş dönem; şehrin kadısının önüne iki suçlu getirilir, biri cinayetten diğeri de zina dan suçlanmakta. önce cinayet işleyen getirilir, kadı tarafları dinler eder, kararını verir:

- tiz kellesi vurula!

ardından zina eden getirilir, kadı yine dinler eder, kararını verir:

- tiz götü siküle!

yeniçeriler iki suçluyu da alıp cezalarını infaz etmek üzere dışarıya çıkarırlarken zinacı eleman yeniçerilere seslenir:

- agalar karıştırmayın sakın, götü sikilecek olan benim ha!


+18, argo içerir

intihar etmeyi ciddi olarak hiç düşünmedim. ama düşünseydim ve yapmış olsaydım, ya da bir şekilde ölseydim şu yaşıma kadar yaşadığım güzel anıların hiçbirini tadamayacaktım. bence çok üzücü.

hayatın çok eksileri var tabi ama bazen tek bir artısı oluyor, bütün eksileri unutturuyor. bırak 365 günün 10 günü müthiş, 355 günü kötü geçsin. müthiş günlerimzin şerefine yaşayalım.

e zaten ölüm bize geliyor, bizim ona gitmemize gerek var mı? her şey zamanla düzelir, ölüm şu hayatta düzelmeyen tek şey...

sevdiceğin gülcemalini bir kez daha görüp; onunla bir gün daha birlikte olmak, "neden intihar etmiyorsun?" sorusuna vereceğim ilk yanıt olurdu.
ikinci yanıtımsa, tereyağlı 1,5 iskender.
bu ikisi, benim için yaşamak için yeterli sebep.

Bunun kimseye faydasi olmaz deyip devam ederim. Zaten bu tür konularda sıfır beklenti ile yaşamak her işini kendin görmek daha iyi ve daha sağlıklıdır bence.

Böyle bir kıstasım yok. Biriyle menfaat karşılığı ilişki kurmak zaten sürdürülebilir bi şey değil. Zorlamayla olmaz. Kimse kimseye aracı, yardımcı olmak zorunda değil bence.

Sorulara gelelim: mesafe koymam. Birini seviyosam seviyorumdur. Yardımı dokunur diye görüşmem. Seviyosam görüşürüm, sevmiyosam görüşmem.

çok yanlış ama allah düşürmesin zor duruma düşersen kimse yardımcı olmuyor. kendi çıkış yolunu yine kendin buluyorsun. o yüzden minnet etmemek önemli.

ben mesafe koymayı bırak baya bir mesafe koydum o mesafeye giderken de kendileriyle vedalaşmadım bile. allaha yakın olsunlar. bana gerek yok.

Mesafe koymam ama benden bi yardım istediklerinde de yardımcı olmam.

Ben de zamani geldiginde onlara yardim etmem.

Yardım edermiş gibi yap ama etme

İşsizlik çok boktan bir durumdur. İşsiz adam düşmanım olsa yardım etmek isterim.
Bunu yapmayan adama selam bile vermem.

Valla annem babamla 2 gunde bir filan konuşuyorum. Dolayısıyla 2. günün sonunda tum arkadaslarimi ya da 155 i ararlar. Onun dışında telefonum zaten çoğunlukla uçak modunda. İnsanlara en geç 3. gün geri donüş yapmayinca hemen telaşlanırlar.

Ailemle sürekli görüştüğüm için onlar farkeder. Onun harici kimse farketmez ölsem kokarım evde.

baba yok.. annemle 3 günde bir konuşuyoruz.. arkadaşlarım da 4. gün mutlaka ararlar yani nerdesin napıyorsun diye.. 5. güne kalmam gibi geliyor bana..

Ev arkadaşım eve biraz geç kalsam bile farkeder. Ailemle de 2 3 günde bir konuşuyorum, daha uzun süre ulaşamazlarsa merak ederler. Onun dışında merak eden kimsem yok :(

bir rahatsızlığınız ya da yeni girdiğiniz bir depresyonunuz yoksa yokluğunuzun fark edilmemesi normal. ailenizle yaşadığınız için hiç kimse de ne oldu diye telaşlanmaz. tek yaşasanız, bu süre içinde her gün düzenli olarak ailenizle konuşsanız ve telefonlarınız birden kapansa, o zaman telaş olur. ama o da her gün görüştüğünüz arkadaşınız yoksa sadece aileniz telaş yapar.
bir de, birine mesaj atarım, mesaj gitmediyse hiç de panik olmam. kapatmış telini ya da internetini. anormal bir durum yok.

İşe gitmeyince anlarlar :/

Sosyal medya hesaplarınıza girmemenizim dikkat cekmemesi çok anormal değil. Bende de ancak aramalarw ceval vermezsem aninda endiselenilir. Sosyal medyaya bakmazsam sadece esim farkeder.

anlaşılmaz. çürür giderim.

Haberi olan olmaz.

Sevgilim 3-4 saat sonra anlar. Hafta içi bölüm başkanım ve yan ofisimdeki iş arkadaşım hemen fark edip arar. Ailem de o gün fark eder, her gün bir sabah günaydın denir aileye mesajla çünkü, mesaj gelmezse direkt endişe. Uzaktayım. Sosyal medya yok.

haber vermediysem gece 12'den sonra aramaya başlarlar.

1.gün de anlarlar

Birkaç saat içinde anlaşılır

3 saat sonra falan.

kızsan meriçlerin 1 güne farkeder.

erkeksen ve annen sosyal medyada çok aktif değilse min 3-4 gün

memur olarak çalıştığım ve onun haricinde özel sektörde yönetmem gereken bir işim var mevcut. eğer 24 saat ulaşamazlarsa kıyamet kopar bazen 12 saatte bile ortalık savaş alanına dönüyor.

Hafta içi kimse farketmez ama hafta sonu olunca anlaşılır. Yerin dibinde olayım kazar çıkarır ''kanka hadi içek'' derleraq

Annem birkaç güne anlar. Onun dışında bilmiyorum.

Eve köye pek ugramadigim serseri ergen zamanlarimda yine epeydir ortada olmadığım bi dönem abim ayri olduğumuz babama söylüyor kenan yok ortalikta endişeliyiz diye.
Pederin cevap;
"O itten haber gelirse korkun gelmezse endişe etmenize gerek yok"

Tuhaf bir şekilde hayat felsefelerimden biri oldu bu söz yetiskinligimde. Bu olayi hatırlattı sorun. Cevaba gelirsek de;
Ailem zaten kudurur da 3-4. Gün merak eden dostlar var ya, baş tacı.

peçete'den çiçek yapabilirsin :) umarım en kısa sürede de düzlüğe çıkarsın.

www.youtube.com

@mimikli, inan o kadar bile param yok kısa vadede. Diyeceksin ki ne yiyip içiyorsun, işe nasıl gidiyorsun, akbilim dolu, kahvaltı evde, öğle yemeği iş yerinde halloluyor. Evin ihtiyaçlarını da önceden toptan temin etmiştim zaten. O nedenle ücretsiz bir şeyler ayarlamak zorundayım.

@markasız, teşekkür ederim. hiç el becerim yok ama benzer şeyler deneyeceğim. :)

siir yazabilirsiniz. edebi degeri degil nasil olsa onemli olan. ya da tanismanizi, sizin icin ozel olan bir aninizi hikayelestirip craft deftere yazabilirsiniz.

fotograflardan, videolardan bir kurgu hazirlayabilirisniz.

ikinizi temsil eden bir fidan alip, bir piknik sepeti hazirlayip, daglara cikip uygun yere fidaninizi dikip pikniginizi yaparsiniz.

el beceriniz varsa evde kiyida kosede duran esyalarla bir diy projesi yapabilirsiniz. atiyorum eski hoparlorden saksi, pilatesi topundan puf vs.

@jimicik, şiir güzel fikir. tanışmamız da bir noktada edebiyat ve şiir üzerine olmuştu. Bir defter hazırlaaybilirim, güzel fikir.

ya da sizden hep istedigi ama hic yapacaginizi tahmin etmedigi bir sey yapin, atiyorum normalde hayatta utuye elinizi surmuyorsaniz bir yigin camasir utuleyin.

Abi sen geçen hafta boşanacağım demiyor muydun?

www.instagram.com

stajdaki arkadaşımı geçen gün bir dizide gördüm. okuldaki arkadaşım da sürekli dizilerde yan rol ama tvde denk gelince garipsiyorum yine de. lisedeyken de ingilizce ve edebiyat hocalarım kelime oyununa katılmışlardı.

Üniversiteden 2 arkadaşım yarıştı. Orada yarışan bir kişiyle de sonradan tanıştım.

birkaç ay önce liseden tanıdığım ama muhabbetimin olmadığı bir kız milyonere katılıp 3. soruda falan elendi.

Bi de bundan 12 yıl önce İzmir'de yapılan ilk Yemekteyiz programına apartmanımızın en üst katında oturan aşırı sorunlu tip katılmış ve yarışmayı kazanmıştı. Hatta o bölümde 1-2 saniye ben de görülüyodum sdhhsd

Bunun dışında yine liseden bi çocuk Çukur'da bi rolde oynuyomuş bi komiserin yardımcısı mı ne ama çocuğu hiç tanımıyorum.

geçen üni'den bir hocam yarışmıştı 500 milyon isterde, yıllar önce de 2-3 üniversite arkadaşım kelime oyununa çıkmıştı.

Lisede aşık olduğum ilk çocuk biz ayrıldıktan sonra (ve ben hala sümüklü lise aşkı açısı çekerken) dans yarışmasına katılmıştı.

Kim Milyoner Olmak İster'de yarışmacı ve yarışmacı yakını olarak bizim liseden iki kişi görmüştüm sadece.

Bir kere bizim dönemden bir arkadaş bir kere arkadaşın kardeşi bir kere de alt dönem biri milyonere katıldı.
Bir kere de babamın kuzeninin eşini kelime oyununda gördük tesadüf sonucu :D kötü yarıştı.

çoğu arkadaşımı dizilerde gördüm :)

Önceki evde tüplü ufak bi televizyon vardı. Nerdeyse hiç kullanmazdık. Bir gün ev arkadaşım yemek yapmış onu yerken açalım bir değişiklik olsun dedik açar açmaz bi baktık milyonerde ev sahibi yarışıyor. ilk soruda elendi gitti.

ben de hiç denk gelmedim. yalnız değilsin.

saymakla bitmez. zaten kadikoyde yasayinca tv dunyasinin yarisini taniyorsun sayiliyor galiba.
yengemin bize hic haber vermeden birkac yarisma programina katilip sak diye gorduk. daha dun kadikoyde hep gittigimiz mekanda calisan kizi taparsin askimda gordum.

Kim milyoner olmak isterse 2 kişi, başka bir bilgi yarışmasında 2 ayrı arkadaşım, yaparsın aşkımda tanıdığım bir çift, survivorda 2 kişi, şarkı yarışmalarından birinde liseden biri, daha vardır da aklıma gelenler bunlar

Denk gelmedim.

üç dört arkadaşım baya ünlü sayılır, yolda kesilip foto çekilelim diyenler oluyor, onları her dizi sezonunda görüyorum bazen de sinemalarda, kendim de bir iki kere ekonomi programına katıldım bloomberg'te vs.

i.hizliresim.com

Nurofen sanırım

nurofen cold'a benzettim. grip ilacına. ama bilisterden çıkmış ve bir köşede kalmış ilaçları yutacak tek kişi çöp tenekesi olmalı... tüketmeyin.

Nurofen cold
goo.gl

Bende olmuyor.

Yapmıyor

Ta da bu gece Beypazarı maden suyu içtim yapmadı.

kuruntu.

Yeme bence bozulmuştur.

Nohut gibi yiyecekler genelde bozulmuyor. Az biraz isitin tadi kokusu saglamsa yiyin.

ben olsam kokusunda-görünüşünde-tadında bi sıkıntı yoksa yerim. ama ekşidiyse, sulandıysa fln yemem.

Bozulmaz. Tum yemegi isitmak yerine yiyeceginiz kadarini isitin bi dahakine.

Suyu sunmuyorsa yenir

Bulasik makinesinde yikayin

Sicak karbonatli sirkeli su

Bulaşık makinemiz yok. Evde sirke de yok. Karbonat ve limon var limon suyu eklesek olur mu?

valla yeni pompa almak daha pratik gibi geldi

o sıvı pompanın içinden geçtiyse bence, cidden kardeşçe yazıyorum, saçmalamayın. atın çöpe, gitsin.

Makale bazında konuşursak kamu bünyesindeki bazı dergiler ödeme yapıyor. Maliye Dergisi (Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı tarafından yayınlanıyor) ve Sayıştay Dergisi (Sayıştay Başkanlığı
Yayın ve İletişim Grubu tarafından yayınlanıyor) bunlardan aklıma gelenler (Daha doğrusu makalelerimin yayınlandığı dergiler)
Her iki dergi de yazarlara 23 Ocak 2007 tarih ve 26412 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Kamu Kurum ve Kuruluşlarınca Ödenecek Telif ve İşlenme Ücretleri Hakkında Yönetmelik esaslarına göre telif ücreti ödemekte.
Bunun dışında bildiğim kadarıyla Vergi Dünyası, Vergi Sorunları, Tisk Akademi ve Çimento İşverenleri Sendikası kapsamındaki dergilerde de yazarlara ödeme yapılıyor.
Bir çok dergi de ödeme yapma yerine dergiden bedelsiz olarak 5-10 tane göndermekte.

şayet üniversite yayınevi bir kişiye ait eseri basmısşa, üniversitesine göre değişen bir miktar ücret ödeniyor satış üzerinden. eger konferans kitapcigi ya da dergide basılmışsa oradan bir gelir olmuyor, ama oradaki yayını gösterip kendi akademik ilerlemesinde bir tür puan elde ediyor ve uzun vadede o sekilde bir kazanım elde ediyor akademisyen arkadaş.

Tübitak'ın ve bazı üniversitelerin de yayına göre değişen teşvik ödemeleri oluyor.

eğer çalışmanızı basan dergi tübitak'ın a veya b sınıfına giriyorsa üç beş kuruş teşvik alıyorsunuz.

Peki uluslararası alanda durum nasıl? Mesela IEEE'ye baktığımda bir makale için 26 dolar istiyorlar. Yazan kişi buna ayrıca para ödüyor genelde. Daha da özelleştirecek olursam yazan kişiye de faydası olan uluslararası yayıncı kimleri bilirsiniz?

yurtdışı akademik yayınların da pek çoğu para ödemiyor benim bildiğim. dahası hakemli dergiler bile makaleleri ücretsiz/hayrına denetlettiriyor. yeni akım, makalelerinin yayımlanması için yazarların para ödemesi şeklinde.

bir hukuk dergisinde makalem yayınlanmıştı. hatta makaleyi gönderdikten 2-3 ay sonra yayınlandı ben bile unutmuştum. bir gün aradılar banka hesap numaramı istediler telif ücreti için. fakat makale yayınlanalı 3 ay oldu hala ortada para yok :)

makalenin telif hakkının devredilmesini istemeyen dergilere nasıl ulaşabiliriz?

Ben de soruya ek yapayım, üniversitenin bir enstitüsünün dergisinde yayınlanmasinin ücreti olur mu peki?