Ekşi Duyuru

3-4 kere ales'e girdim. hiçbirinde yetiştiremedim. özellikle matematikte çok yavaşım. "son yarım saatte yapamadıklarıma baktım" falan diyenlere çok imreniyorum.

ders çalışırken de çok yavaş çözüyorum.

1 aya yakın bir süre kaldı.

nasıl hızlanıcam ben?

 

şimdi ben internette bakıyorum küçük altın 174 tl diyor. haberlerde bangır bangır altın yükseldi diyorlar. annem bugün kuyumcuya gidip 164 tl'den küçük altın aldı. ben gittim başka bir yerde sordum 173 dedi. nasıl olur, az önce annem 164'ten aldı dedim. "tanıdık kuyumcudur o" dedi.

ne demek yani tanıdık kuyumcu? altın altındır, fiyatı her yerde aynı olması gerekmez mi? ya da ne bileyim en fazla 1 lira falan değişir. öyle değil mi yoksa?


 

5 yıldır birlikteyiz. geçen gün evlilik lafı açacak oldum. babası kredi çekmiş yazlık almış, bide düğün masrafına giremezlermiş. bi düğüne 40 bin lira (oha)verecek para mı var, dur bakalım biraz para biriktirelim falan dedi. 2 senedir çalışıyosun, 0 tl biriktirdin, bundan sonra nasıl biriktireceksin dedim. "biriktiririz elbet" gibi saçma sapan cevaplar verdi.

iyi madem dedim, borçlu adamı bunaltmayayım. ne olacak sanki 2 sene sonra evlensek.

şimdi 30 bin liraya araba almaya kalktı. babasından biraz destek isteyip, üstünü kredi çekecekmiş. kaç senede ödeyeceksin dedim. 2-3 yılda öderim diyor. biz ne yapıcaz peki dedim, "öfff ne alakası var" dedi.

şimdi ben ne yapayım? "ben şu anda evlenmeyi düşünmüyorum" dese eyvallah ama bu davranışlarını içime sindiremiyorum. evlenmeyi düşündüğüm adamdan uzaklaşıyorum. önümü görmek istiyorum sadece. oturup konuşalım, mantıklı olan neyse ona göre plan yapalım istiyorum.

not 1: evet evlenme meraklısı bir kezbanım.
not 2: evet "evlenmek nedir abi yeeaa"

 

kızlar toplanın. lila rengi uzun bir abiye elbise aldım. altına ne renk ayakkabı olur? nasıl bir model olsun?




 

bizim şirkette bilişim danışmanları böyle bir rapor sunuyormuş yönetime. çalışanlardan birine "bu ay 66 saat facebooka girmişsin" demişler.

girdiğimiz siteleri takip ettiklerini biliyoruz ama hangi sitede kaç saat takılmışız falan diye tek tek inceliyorlar mıdır? abi ben her gün sözlükte, duyuruda saatlerce kalıyorum. okumasam da site açık duruyor öyle.

bu işi yapan arkadaşlar varsa aydınlatın bizi panpalar. hatta yapmayın olm böyle piç işler.

 

hatun kişi benim. yaşlar 25.

bilmeyenler için özetleyeyim. ylsy denen bir burs programı var. yurt dışında yüksek lisans yapıyoruz. sonra da yurt dışında kaldığımız sürenin 2 katı kadar mecburi hizmetimiz oluyor.

ben burs için şartları sağlıyorum. muhtemelen anadoluda bir üniversiteye atanırım. master süresi daha kısa olduğu için ingiltere düşünüyorum. yani bu demek oluyor ki, ortalama 3 sene kadar mecburi hizmetim olacak.

5 yıllık bir ilişkim var. henüz açıkça konuşup karar vermedik ama 1-2 yıl içinde evliliğe gidecek gibi görünüyor. sevgilim mühendis, özel sektör çalışanı. bizim bölümde devlet memuru olmak kastırıyor. zaten kpss'de iyice bka sardı. hali hazırda işinden de memnun.

sevgilime ylsy konusunu açtım. açıkça gitme dedi. batıda büyük şehirlerden biri olursa eyvallah ama onun dışında olmaz, gelip ne yapıcam simit mi satıcam dedi. haklı..

özel sektöre tahammülüm kalmadı. akademisyen olmak için bu büyük bir fırsat. diyorum belki bir şans olur, şehir değiştirme imkanı çıkar. olur mu olur yani burası türkiye. ama bu da bir risk, işin ucunda ayrılmak var.

evet hadi bakalım ilişki uzmanları, hayat profesörleri. bana bir çıkış yolu gösterin.

ilişkim için sevmediğim bir işe mi katlanayım, yoksa istediğim alana yönelip sevgilimi yok mu sayayım?

 

lisedeyken platonik aşık olduğum biri vardı. işi gücü bırakıp peşinden koşuyodum, 1 dk görebilmek için 2 saat yol gidiyodum. hoşlantı falan derken iyice takıntı gibi olmuştu. beni ya da onu tanıyan herkes biliyodu artık. 4 sene böyle devam etti. ne acıdır ki, bırakın tanışmayı arkadaş olmayı, bu adam bana 4 yıl boyunca bir kere bile selam vermedi. liseden mezun olduk. önce o gitti üniversiteye, sonra ben. başka şehirlerde olduğumuz 2 yıl boyunca onu hiç görmedim ama yine hep onu düşündüm. ortak tanıdıklarımızdan haber almaya çalıştım. ama tabi hayatlar değişmişti artık, başka insanlarla başka ortamlardaydık. zamanla daha az düşünmeye başladım onu, fotoğraflarına daha az baktım. 2 yıl sonunda, "lisede de böyle bi platonik aşkım vardı işte" noktasına geldim.

ona aşık olduğum zamandan tam 7 yıl sonra hayatıma ciddi anlamda ilk defa birini aldım. yeniden aşık oldum. ve bu adamla 5 yıla yakın zamandır birlikteyim, 1 yıl içinde de evleneceğiz.

sevgilimle birlikte olduğum süre boyunca, eski platonik aşkımı ara sıra hatırladım, "ne yapıyordur acaba" diye düşündüm. 1-2 kere de karşılaştım(bakmamaya çalıştım ama heyecanlandığımı inkar edemem)

ancak dün gece öyle bir rüya gördüm ki, kendime kızdım. rüyamda eski platoniğimle karşılaşıyoruz ve sohbet ediyoruz. o bana sevgilisi olduğunu söylüyor, ben de kendi sevgilimi düşünüyorum ama ona söylemiyorum. yakınlaşıyoruz, hatta bu yakınlaşmayı ben organize ediyorum. "sevgilimi aldatıyorum" diye düşünüyorum içinden. "onun da sevgilisi var, ne yapıyoruz biz" diye içim içimi yiyor. ama uzak durmuyorum. "hayatım boyunca onu hayal edeceğime, bir kere yaşar kafamda bitiririm" gibi savunmalar uyduruyorum kendi kendime.
sadece bir rüya diyebilirsiniz tabi ama düşüncelerim ve hareketlerim o kadar kontrollü ki, bir rüyanın saçmalığından eser yok. en büyük korkum, -bilinçsiz de olsa- aklımın bir köşesinde başkası varken sevgilimle birlikte olmak, istemeden onu kandırmak.

bunu kendime dert edip sorgulamalı mıyım, yoksa salayım gitsin mi?

 

sürekli bir seyahat etme arzusu içindeyim. uçuşlara bakyıorum, otellere bakıyorum. acaba şu tarihte 1 haftalığına kaçabilir miyiz diye hayaller kuruyorum. abi keyfince dünyayı dolaşan adamlar nasıl yapıyor bunu bu anlatıverin bana. bende ne para var, ne zaman. bi hafta sonu abant'a gitmek için para bulamadım geçen kış. bu sene de az buçuk param var, birkaç avrupa şehrini görmek istiyorum ama 2 gün bile izin almam mümkün değil. emekli olmayı mı beklemek lazım?




 

edit: yazarken farketmemişim çok uzun olmuş kusura bakmayın. okuyanlara şimdiden teşekkürler. okumam diyenler için özet geçiyorum: sorumsuz ve aylak bir kardeşi nasıl adam ederim?

23 yaşında bir erkek kardeş sahibiyim. çok efendi ve saygılı bir insan (en azından bir zamanlar öyleydi)olmasının yanı sıra, zeki olduğunu düşünüyorum. öğrencilik hayatı boyunca hep orta halli bir öğrenci olmuştur. sadece okula giderek(dershaneye falan gitmeden),anadolu lisesini kazanmıştı.

ancak lisede işler ilköğretimdeki gibi yürümedi. hem okul notları düşüktü, hem sınav notları. bu arada başka uğraşlara kafayı taktı(bilgisayar oyunları, müzik vs) hatta bu uğraşlarla o kadar zaman geçirdi ki, üniversite okumanın artık onun için hiç bir anlamı kalmamıştı. üzerindeki psikolojik baskı nedeniyle okula bile gidemez oldu. sabah okula gitmek için kalktığında, ya da deneme sınavı falan olduğunda istifra ediyordu ve tekrar yatıyordu. son aylar bu şekilde geçti ve sonuç olarak ilk yıl kötü bir not aldı. tercih yapmadı.

"bu sene çalışıcam ve kesin kazanıcam" dedi. dersaneye yazdırdık. (ben bu sırada şehir dışında okuduğum için durumuna bizzat şahit olmadım, annemden dinlediklerimi yazacağım) ilk aylar dersaneye gitmedi. "daha sınava çok var" diyerek zaman geçirdi. sınav yaklaştıkça dersaneye gitmesi için annem babam çok baskı yapmaya başladılar (bu arada evdeki kavgaları, annemin babamın birbirini suçlaması vb hiç girmiyorum) sınav yaklaştıkça strese girip aynı belirtileri tekrar göstermeye başladı. mide bulantıları, bunalım takılmalar, odaya kapanıp yüksek sesle müzik dinlemeler, anne baba bişey diyince bağırıp kavga çıkarmalar..evde sinir harbi. kısacası ikinci yıl da benzer bir puan aldı.

ben burda devreye girdim. bir sene daha hazırlansa bile sonucun farklı olmayacağını düşündüğüm için özel bir üniversitenin yüksek okulunu yazdırdım. başarılı olursa dikey geçiş hakkı olduğunu anlattım. sonuç olarak o okula yerleşti ve ailem de onunla birlikte o şehre taşındı.

düzenli bir şekilde okula gidip geliyordu, yeni arkadaşlar edindi. sevdiği bölüm olduğu için derslerle ilgileniyordu ve bölüm üçüncüsü olarak mezun oldu. ancak bu arada dgs sınavına hazırlanmadığı için lisansa yerleşemedi.

"bu sene sadece dgs'ye konsantre olacağım için seneye yerleşirim" dedi. ama maalesef o senesi, aynen öss hazırlık senesi gibi geçti (önce ertelemeler, sınav yaklaştıkça stres ve hastalıklar) yine yerleşemedi.

tüm bu yıllar boyunca annem ve babam sürekli tartıştılar. kardeşimin durumu yüzünden birbirlerini suçladılar, küstüler vs 1 yıllık ağır hastalığın sonucunda babamı geçen sene kaybettik. kardeşimin bu durumda yaşadığı travmayı tahmin edebilirsiniz sanırım.. belli etmese de kendine pay çıkardığına eminim.

şu anda -güya- dgs'ye hazırlanıyor. dersaneye kaydoldu, ama bir kere bile gitmedi. annem sabah uyandırınca midesi bulanmaya başlıyor. fazla ısrar ederse istifra ediyor. birkaç ay önce "daha çok var" diyordu, şimdi sınav yaklaştıkça stres başladı. aynı döngü yani..

annem ve babam daha ilk öss senesinde kardeşimi doktora götürdüler. biraz süre ilaç kullandı ama sonra bıraktı. konsantrasyon sorunu var dendiği için nlp uzmanına götürdüler. verilen alıştırmaların hiç birini yapmadı. bir psikiyatri uzmanı tavsiye edildi, taa kalkıp istanbul'a götürdüler. 1 hafta kalacak şekilde ayarlamalar yapıldı. bir gün gitti, ikinci gün gitmedi. otel odalarında çıkan kavgalar, istanbulda sokak sokak evladını arayan anne baba... ben de dayanamayıp kızıyorum tabi her seferinde. boşa harcattığı paraya değil de, annemi babamı böyle üzmesine kızıyordum en çok.

bundan sonra ne olacak bilmiyorum. herhangi bir sınava hazırlanıp okuyası yok. ancak bir işe girip çalışacak adam da değil. sabaha kadar bilgisayar başında oturup, akşama kadar yatıyor. ayrıca sabaha kadar sigara içtiği için ev leş gibi kokuyor. annemin astımı var.. ne desek laf anlamıyor. daha bir kere markete gidip ekmek almışlığı yoktur. iyice insanlıktan çıktı. kızıyoruz olmuyor, güzellikle anlatıyoruz olmuyor. hani gücüm yetse dövücem yani o derece delirtiyor artık beni.

şimdilik idare ediyoruz ama maddi açıdan da düşünüyorum gelecekte ne olacağını. ben çalıştığım için anneme destek oluyorum, kardeşimin ihtiyaçlarını bir ölçüde karşılayabiliyorum. şu anda nişanlıyım, önümüzdeki sonbaharda evlenmeyi düşünüyorduk, ama bu durumda annemi yalnız bırakamam.

sınav kazanmasını falan geçtim, normal bir hayat sürmesini istiyorum sadece. çocukluğundaki gibi efendi bir adam olmasını.. anneme karşı saygı ve sorumluluk duymasını.. annemi ona emanet edemiyorum ben.

bir tavsiye verin bana ne olur. ne yapmam gerekiyor?

 

öğrenciyken iki arkadaşımla evde kalıyordum. 2 yıl sözleşmeli adsl aldık, modem hediyeli. abonelik benim adımaydı. ama 2 yıl dolmadan arkadaşlarla yollarımızı ayırdık, ben başka eve taşındım. o dönem maddi sıkıntı içindeydim ve adsl ücreti ödeyecek durumum yoktu. modemi almadım, onlara bıraktım. siz kullanmaya devam edin dedim. aradan 2 sene geçti. eve kol gibi borç geldi. adsl borcunu ödememişler. kalan ayların sabit ücreti + modem parası + 2 yıllık faiz + avukat ücreti öyle bir olmuş ki, görünce beynimden vurulmuşa döndüm. 2 yıldır görüşmüyordum eski ev arkadaşlarımla. birine mail attım, durumu anlattım. cevap bile gelmedi. lanet olsun dedim, ödedim borcu. ama içime öyle bir oturdu ki anlatamam. benim salak olduğum kesin ama bu o. çocukluğu değil de nedir panpalar?
götümde patladı ama içimde patlamasın diye anlattım.

edit: 1200 tl ödedim.

 

zorunlu araç sigortası yaptırdım. bu sigorta bana hangi hizmetleri sağlıyor? kaskonun farkı/avantajı nedir? 10bin liralık araç için kasko bedeli ne olur? beni aydınlatın panpalar.




 

çalıştığım yerde sözleşmem yok. istifayı basıp gitmek istiyorum. ama herkes yıllık izinde. çekip gitsem etik olmaz. ayrılmak istediğimi söylesem şu zamana kadar gel bari diye ısrar edecekler. ne desem ne yapsam da kurtulsam?




 

yetim aylığı alıyorum. 25 yaşıma girince kesilecek. sorum şu ki, çeyiz parası alabilmem için yetim aylığım kesilmeden (yani 25 yaşımdan önce) mi evlenmem gerekiyor? yoksa ne zaman evlenirsem evleneyim alabiliyo muyum?




 

bir kişi bankadan kredi çekse, banka bu şahsa hayat sigortası yapsa, şahıs ödeme vadesi dolmadan vefat etse, sigortanın aileye ve bankaya ödeyeceği para helal midir? (bilmeyenler için: sigorta şirketi bankaya borcun kalanını, aileye ise çekilen kredi miktarının bir kısmını geri ödüyor)

bu konuda bir çok soru-cevap okudum ama pek tatmin olmadım. sigorta yaptırmak bir akiddir ve buna göre para helaldir mi diyorsunuz, yoksa şahıs çektiği krediyi gönlünce kullandıktan sonra, bu paranın yakınlarına ödenmesi caiz değil midir?

bildiklerinizi söylemekten, kaynak göstermekten ya da sadece fikrinizi paylaşmaktan çekinmeyiniz efenim.