kireç çözücüyle

Icine limontuzu koyup kaynatarak

Bir yemek kaşığı limon tuzu koyup kaynattım faydası olmadı. Birde bonus olarak ufak bir pas lekesi çıktı.

İçinde sirkeli su kaynatarak

Arkadaşlar kullanmadığınız yöntemleri yazmayın lütfen. Kireç çözücü aşındırıcı değil mi? Paslandırmaz mı bunu? Başları da okuyacak bunu insanların malzemelerine yazık.

Bir yemek kaşığı suya gore az mi geldi acaba, hep bu yöntemle temizliyorum ben aslinda, pas değil de tuz az sudan dolayi karamize mi oldu ki, kesin pas lekesi mi?

Limon tuzu +1 1 yemek kaşığı az, 3-4 yemek kaşığı atıp 10 dk kadar kaynattığınızda ilk günkü gibi olacaktır

Hangi ölçüyle kullanıyorsunuz? Kaynayan su, ısıtıcı nın içinde ne kadar süre ile bekliyor?

15 lt lık çay kazanını yarısına kadar doldurup 15 yemek kaşığı kadar koyuyoruz ve 10 dk kaynatıyoruz zaten kireçlerin sökülüşü görülüyor,bazen tamamı daha kısa sürede de bitebiliyor

Bulaşık tableti ile. Mümkünse finish marka olsun. İçinde kaynatıp bi 10 dk bekletin.

yarim limonu icine at, suyla kaynat. icerisinde birkac saat kalsin, ara ara bas tekrar kaynak. belki biraz vakit alir, ama biz boyle temizliyoruz.

Denedim sıcağı sıcağına yazayım.
3 büyük subardağı suya 3 yemek kaşığı limon tuzu at. Kaynat. Benimki çok kireçliydi 3 dakika kadar beklettim.

kirec cozucu DEGIL asla

sirke, ama elma sirkesi... cok su doldurma, kirecli bolgeyi kapatsin yeter.
limon tuzu da olur ama sirke daa iyi.

eskiden manitamla kaldigimiz oteldeki kettle'lari temizlemek icin limon tuzu getirirdim haha


kirecli olsa iyi, dokuluyor parca parca.


edit: siyahlanmis celik demlik icin calgon kullaniyorum, mihtesem.

ben 7 yıldır bunu (git: www.rossmann.com.tr) kullanıyorum. gayet başarılı.

Sirke hayvan gibi temizliyor. Sadece sirkeyi döküp kaynatın. İğrenç bir koku oluşuyor ama en az kimyasallı çözüm bu benim denediğim.

www.pankreaskanserindeyenilikler.com

Geçmiş olsun.
Öğrenci iken bir genel cerrahın annesi yakalanmıştı ve 6 ay izne ayrılıp annesine Türkiye ve Avrupa turu yaptırmıştı. Çünkü son 6 ayı olduğunu biliyordu.
Ben yoğun bakımda tanışmıştım.

Geçmiş olsun :(
Babamı çok hızlı şekilde daha ne olduğunu anlayamadan kaybetmiştik pankreas kanserinden. Başka birkaç kişiden daha benzer şeyler duydum.
Malesef ümitli şeyler söyleyemedim :( umarım arkadaşın kurtulur..

Cok uzgunum. Bildigim en uzun yasayan 2 yil yasadi.

2 ay once de amcam hayatını kaybetti. Ogretmendi, calisiyordu. Hastalanip hasteneye gitmesiyle olmesi arasinda 2.5aylik bir surec oldu.

Yaş dinlemiyor bu hastalık ne yazık ki. :( Pankreas çok zor ve yıpratıcı olanlarından, Allah'tan ümit kesilmez ama genelde doktorların tahmin ettikleri süre kadar yaşıyorlar. Ailemden biliyorum:(

Severim. Suratsızları sevmem

Tam tersine harika bulurum. Asik suratlilardan hazetmem.
Guleryuz candir. Asik suratlilar adamin enerjisini aliyor.

Yaşlı bir amca bana niye gülüyorsun dedi :)

Ben seviyorum, genelde sempati hissediyorum. Yumuşak yüz iyidir.

Valla ben insanların güleç bu kız dedikleri cinsten biriyim. Bugüne kadar hiç olumsuz bir tepki almadım. Hatta normal halim güler yüzlü oldugundan gülmediğimde insanlar bir sorun mu var Amaranta diye soruyor. Ama bir keresinde sabah yürüyüşünde bir amca sabahin altisinda nasıl bu kadar güler yüzlü olabiliyorsun diye şaşkınlıkla sormuştu. Garip gelmişti:/

Ben seviyorum. Teşekkür eden, rica eden, iyi günler, iyi akşamlar, günaydın diyen, gülümseyen insanlara karşı iyi şeyler düşünüyorum. Somurtkan ve soğuk insanlardan uzak durmaya çalışıyorum.

Sizler gibi düşünen insanları çok seviyorum ama bu durumu olumsuz karşılayan insanlarla da karşılaşınca acaba dışardan nasıl görünüyorum diye düşünmeye başladım. Keşke herkes sizin gibi düşünse. Artık ister istemez engel olmaya başladım kendime.

gülümserim, güleryüzlüleri severim. abartsa da olur.

Kıskançlara itici gelir, gülümsemeye devam :-)

Ben güleryüzluyum. Kadın olup guleryuzlu olmak bence sıkıntı. Yaptığım şeyler de; selam vermek, teşekkür etmek vb.şeyler. Arkadaşsa espri falan yaparım bol bol. Bunları yapınca başkasına söylemeye cesaret edemediklerini bana söylüyorlar.

Abartılmadığı sürece gayet hoş bir şey bence , gerçi bana birisi sürekli gülümseyerek baktığı zaman yine mi rezil olacak bir şey yaptım acaba diye düşündüğüm için rahatsız oluyorum.

ben de çok güleryüzlüyümdür ama insanların hakkımda "salak bu" diye düşündüğünü düşünüyorum bu özelliğimden ötürü. türkler kibarlığı, güleryüzlü olmayı bir zayıflık, saflık olarak algılıyor nedense. bana da neden gülüyorsun diyenler çok oldu. neyse zamanla azalıyor zaten. ben seviyorum güleryüzlü insanları.

@deartheodosia dediklerinizin hepsini ben de düşünüyorum. Psikologa gitmeyi bile düşünmedim değil. :(

Harika buluyorum. Böyle insanlarla toplaşıp yepyeni daha yeşil ve daha mavi bir dünyada yaşayabiliriz.

Hocam finalden çok iyi almanız gerekir o zaman. En azından vizede ne alırsanız o kardır ağırlıklı ortalama için. Sınavlar daha da zorlaştı çünkü.

Mümkün ama @stejerners'in de dediği gibi finallerden bayağı iyi puan almanız lazım. Ha bir de son sistemi bilmiyorum değişti mi değişmedi mi.

Bence gidin. Belki yarın alacağınız ekstradan 5-10 puan bile geçmenize yardımcı olabilir finallerden sonra.

Dahiliye yönlendiriyor devlet hastanelerinde. Değişir elbet; ama özel sektör diyetisyen konusunda bence daha etkili. Devlette pek ilgilenmiyorlar.

gercekten obezite gibi ciddi bir durumun yoksa devlet hastanesindeki dahiliyeciler diyetisyene yonlendirmiyor bu arada. yani 5-10 kilo fazlam var diye dahiliyeye gitsen diyetisyene yonlendirmeyecektir.

Konuyla ilgisi yok ama biri size "yeme" desin diye diyetisyene gitmeye hic gerek yok. Inanin bosu bosuna para vermis olursunuz.

Saglikli beslenme ve diyet üzerine yazilmis cok guzel kitaplar var. Internet uzerinden de guvenli kaynaklardan bilgi alabilirsiniz. Her sey elinizin altinda. Size sadece kilo vermeye karar vermek kaliyor.

Ben de gitmistim devlette. Dahiliyeci yonlendiriyor. Yag analizi yapip size 5 gun boyunca yediklerinizi yazin diye gonderiyor zonrasinda kontrol edip birlikte hazirliyorsunuz. Diyetisyene 1 ay sonra tekrar gitmem gerekiyordu ancak bilerek gitmedim. Zaten o listedekileri yiyebilsem diyetistene gitmeme gerek kalmazdi. En iyisi sizin iradeniz ve arkadasin dedigi gibi kararli olmaniz.

Canımı sıkması.
Keyif alamamak
Fayda çıkar gözetmesi
Uğraşmaktan yorulmuş olmam

Şimdilik aklıma bunlar geliyor

Bariz yalanlar söylemesi
Dengesiz hareketler
Enerjimi emerek sürekli modumu düşürmesi
Çok fazla dedikodu yapması
Hayatım hakkında haddine düşmeyen yorumlar ve yargılamalar yapması

@wrb 3’te 2 yapmışım.

Benim kriterler

-çıkarcı olması, halk aradında çakal da denir.
-yalan, aldatma etc.
-herhangi bir konuda sürekli olumsuz olması. Özellikle olumsuz yargı dağıtması.

Vefasız olması

-sürekli bahane üretip sorumluluklarından kaçması, bunun sonucunda da ne zaman bir araya gelsek mağdur edebiyatı yapması
-negatif enerji, negatif bakış açısı
-vicdandan ve empatiden uzak, bencil bir bakış açısı
-ırkçı, homofobik, eril, cinsiyetçi v.b. özelliklerden herhangi birini taşıması
-doğaya ve diğer canlılara saygısız olması
-arkadaşlığımızı etkileyen olumsuz yönleriyle ilgili ama ben böyleyim yaeee, biliyorsunuz beni deyip kabul görmeyi beklemesi

Keyfimi kaçırması, modumu düşürmesi, beni üzmesi.

bana birşey katamayacak olması

- çıkarcı olması
- faşist olması
- farklı fikirlere ve yaşam biçimlerine saygısızlık yapması
- bencil olması
- hayvansever olmaması

kurban kompleksi. asla sorumluluk kabul etmeyip surekli birilerini suclamasi.

bunun disinda yargi dagitan insanlari sevmem. kismen ben de oyleyim ve degismeye calisiyorum. yargi dagitmaktan kastim su: bu kisilerin yanindayken her hareketinizin sorgulandigini ve degerlendirildigini hissedersiniz cunku surekli olarak bu konuda fikir beyan ederler. kapiyi acisima bile dikkat kesilip bunu olumlu ya da olumsuz degerlendirecek biriyle uc dakika dahi gecirmek istemem.

boyle boyle yalniz kaldik, herkese kulp taktik, orasi ayri tabii.

-Feminazi olmasi.

-Surekli dusuk mod, bunalim - takilmasi.

-her halta bilenen, cabuk sinirlenen tiplerden olmasi.

-Alingan olmasi, her an her seye alinabilecek olmasi, yanında sarf ettigim her kelimeye ayri ayri dikkat etmen gerekmesi.


Bu gibi birkac sey disinda bir cok kriteri esnettim zamanla.

Sabit fikirli olmasi, bencil olmasi, her şeyden şüphe etmesi, vefasız olması

İnstagram kullanması

herkesi her şeyi yargılayan insanlar
yalancılar

sanırım diğer tüm olumsuzlukları bir şekilde tolere edebiliyorum

2 tane var.

- bana guvenmemesi.
- fazla baskin ve kontrolcu olmasi.

Seküler akla sahip olmayan, laik anlayışı benimsememiş hiç kimseyle anlaşamadım bu zamana kadar. Hep bir falsoları oldu malesef. Çok çok yakınlarımı çıkardım hayatımdan.

bencil olması, gösterdiğim sevgi ve ilgiyi görememem.
Sabit fikirli olması, şiddet eğilimi, küfür, alkol ve iddia gibi eylemlerin sürekli alışkanlığa dönmesi.

bencil, sevgisiz, ilgisiz, tembel, düşüncesiz ve kaba olması

"mış" gibi yapanlar.
özellikle de beni anlamamalarına rağmen sırf kendi çıkarları için anlıyormuş ve arkamdaymış gibi davrananlar. ne kadar seversem seveyim siliyorum bunu fark ettiğim an.

-huzursuz etmesi
-asla aklıma gelmeyen şeyler konusunda benden şüphelenmesi / güven problemi
-duygusal anlamda gel-gitler yaşaması
-kendi başına mutlu olamaması
-herhangi bir şeye ciddi seviyede bağımlılık (sigara,alkol,madde,anne, eş dost her şey olabilir)
-afedersiniz söylenen şeyi götünden anlaması

yorlamam bu kadar.

akşamdan karar vermek mi?
bazen kararsız kalınca, daha önce mağazada gördüğüm bir parçayı almak üzere, ona uyumlu birşey giyiyorum. sonra gideceğim yere varmadan o mağazaya uğrayıp eksik parçayı tamamlıyorum.
ikizler burcuyum,
sevgiler.

"Ne giyeceğinize akşamdan mı karar veriyorsunuz?"
- Bazen evet bazen hayir.
"Diyelim akşam karar verdiniz sabah değiştiriyor musunuz?"
-Canim isterse değiştirebiliyorum.

nasıl ya, ne demek pantolon-ayakkabı uymadı diye eve döndüm? öyle bir lükse sahipseniz en başta neden kalkıp dışarı çıkıyorsunuz ki?

benim 4-5 tane kot pantolonum, 2-3 tişört ve 2-3 gömleğim var. ne giyeceğime önceden karar vermiyorum. giyeceğim sabah hangisi temizse ve giyilebilir durumdaysa onu giyip çıkıyorum.

Akşamdan karar veriyorum, sabah eğer biraz geç uyanırsam bu karara uyuyorum,
ama vaktinde uyanabilirsem düşünecek vaktim de olduğu için acaba gerçekten giysem mi yoksa başka mı giysem diye düşünüyorum.

3-4 pantolonum var zaten düzenli giydiğim ki bi pantolonu bi kez giymeye başlayınca bi süre kirlenene kadar onu giyiyorum zaten ceplerini teker teker değiştirmemek için her gün.

Onun dişinda standart olarak tişört ve kapşonlu giyiyorum, onu da içime o gün ne eserse onları giyiyorum. Tişort genelde cekmecede en üsttekini almak şeklinde, sweatshirt de işte o gün hangi tasarim hoşuma giderse

dolabım tamamen uyumlu şeylerle dolu. yıkama ve ütüleme konusunda aksaklık yaşamadıysam ne giyeceğim derdi yaşamıyorum; kafama göre seçtiğim herhangi bir üst ve alt uyumlu oluyor.

Bir bayan olarak benim ayakkabım uymadı diye şuana kadar eve dönmüşlüğüm olmadi hiç. Güzel giyinirim. Sabah canım ne isterse onu giyerim. Akşamdan hazırlamak nedir anlam veremem. Çok önemli bir toplanti davet parti vs gibi birsey olursa kafamda önceden planlarım ama yine de aynısı olmaz ona yakın birseyler ya da tamamen zıt birsey de olabilir.

Çorabımdan çantama ayakkabıma kadar her şeyime akşamdan karar verip hazırlarım.

O günün hissine göre karar vermek için sabah bakmak gerekiyor.

Çoğu zaman evet, bazen modumda olmadığımda, sabah pencereyi açıp ona göre kıyafetimi ayarlıyorum. Ancak yarınki işim önemliyse her şeyi hazırlarım akşamdan.

hayır sabah ruh halime göre karar veriyorum,genelde öğlen, en geç akşam pişman oluyorum ama geçiyor. bu sabahların sağlıksız ruh halinden mütevellit günün sonunda eşofmanla bara gitmişliğim,döpiyesle çimlere serilmişliğim oldu. yine de hiçbir kuvvet milyon dolarlık akşamlarımı ertesi günün kıyafetlerini seçmek için harcamama sebep olamadı.

genelde evet. Geceden ne giyeceğim kafamda bellidir.

Bu kisiden kisiye degisir ama bana gizlemek cok sacma geliyor.

Yani dusunuyorum dusunuyorum sonucu degirmeyecekken ici bos moral vererek kurbani kandirmada bir mantik goremiyorum.
Ben boyle avutulmak istemezdim.
Bu benim düşüncem.

bu sorunun doğru bir cevabı yok, belki söyledikten sonra keşke söylemeseydiniz diyecek ya da tam tersi sakladığınız için bir şekilde öğrenirse size öfkelenecek. aynı şey benim başıma gelirse kesinlikle söylerim/bana söylenmesini isterim. "bence" yıkıcı bile olsa herkesin kendi başına ne geleceği hakkında mümkün olduğu kadar net bilgi sahibi olma hakkı var.

Size bu konuda dün yazdığım gibi bence pet çekmeden ameliyat yapacağım diyen o doktorun alternatiflerine de bakın.

Allah korusun metastaz durumunda tekrar mı ameliyat yapacak.

Ben koskoca Hacettepe Onkoloji baş hekimi ile babama evre vs belli etmemek için onlarca kez mesajlaştım. Adam kendisi mesajlaştı benimle. Bir şeyler gördüğünü ama bunun ilk evreler olduğunu çözülebileceğini. Anlattı hastaya.

Kanser olduğunu söylemek yanlış demiyorum tabii ki ama sizin doktor biraz fazla gibi geldi.

Umarım Pet-CT'de hiç bir yayılım çıkmaz da, siz de böyle bir ikilemde kalmak zorunda olmazsınız. Benim büyük halam akciğer kanseri olmuştu. Ailece kendisine söylememiştik. Ağır bir solunum yolu enfeksiyonu geçirdiğini, bu sebeple, radikal bir tedavinin yapıldığını söyleyerek, kemoterapi yaptırmıştık. Kendisi, görmüş geçirmiş bir kadındı, eminim durumun farkına varmıştır ama sesini çıkarmadı, çünkü o da, anladığını belli ederse, ailenin üzüntüsünü ona göstereceğini ve moralinin bozulacaklarının bilincindeydi.

Babanız zaten kanser olduğunu biliyor, durumun daha ciddi olduğunu ona belirtmek, moral olarak daha kötü olmasını sağlayacaktır. Umarım böyle bir karar vermek zorunda kalmazsınız ama ben anlattıklarınız doğrultusunda, söylememenizden yanayım.

@phoennixRising +1000

Ben de babama kanser olduğunu söyledim ama sıçrama olduğunu zamana yayarak ve olduğundan çok daha indirgeyerek söyledim.

Maalesef internet çağında baba da google “sıçramış kanser” yazdığında, çok iyi sonuçlar çıkmıyor -ki gerçek de değil-, bu yüzden söylemedim ben.

İki yıl evvel babamı kanser yüzünden kaybettim. Size şunu söyleyebilirim ki saklayabildiğiniz kadar saklayın. Hastanın umudunu maksimum düzeyde tutacak ne varsa yapın. Gerekirse yalan söyleyin. Hastanın iyi hissetmesinin ne demek olduğunu çok iyi biliyorum artık. Acil şifalar dilerim.

Çok üzgünüm.

Biz babamdan metastazı hep sakladık. Hep “ufak bir yayılma, kemo ile toparlanıyor.” Diye bildi. Bu arada propolis gibi bitkisel şeylerle destekleyip bunlar da sana kan oldu can oldu hee falan dedik. Biz ve doktor gazı verdikçe kendini çok iyi hissetti. Boşvermemesi için moral lazım. Kanser tedavisinde hastanın gayreti her şeyden önce geliyor.

Eğer kötüye giderse zaten kendisi anlar.

Pet çekilmemiş daha. Ümitsiz olmayın. İçinizi ferah tutmak çok zor olsa da iyi düşünmeye çalışın. Beş yıl kanser ile savaşıp yenilmiş bir evlat olarak her türlü destek için yanınızda olmaya hazırım.

Ben de söylememek gerektiğinden yanayım. Evet kanser olduğunu bilmeli çünkü ciddi bir hastalık geçirdiğini bu yüzden yediğine içtiğine moraline hijyenine çok dikkat etmesi gerektiğini bilmeli. Ama hastalığın yayıldığını öğrenip hayattan vazgeçmemeli. Bu hem siz yakınlarını çok daha fazla üzecek hem kendisi hastalığa teslim olacak gibi geliyor. Hayat ne yazık ki sevdiklerimizin acı çektiğini gördüğümüzde çok ama çok zor oluyor. Benzer şeyleri yaşamış biri olarak ne yazık ki sizi çok zor zamanların beklediğini biliyorum. Sadece şu sözü iliştirme geliyor elimden; ‘hepimiz aynı çukurda yaşıyoruz ancak bazılarımız gökyüzüne bakıyor.’ Her zaman umudunuzu koruyabilmeniz dileğiyle.

öncelikle çok geçmiş olsun, umarım PET sonucu temiz çıkar da mevcut tedaviye odaklanabilirsiniz bir an önce. bunları dert etmenize de gerek kalmaz.

içinde bulunduğunuz bu durum bence tamamen ilgililerin bu gerçekleri kaldırabilecek olup olmaması ile alakalı. hasta var, kanser olur, yener, nükseder, tekrar yener, metastaz olur, tekrar yener ve bu süreçte suratını asmaz, çevresine gülücükler saçar, ölürsem de yapacak bişey yok der, kabullenir ve canı istediği sürece tüm yan etkilere rağmen savaşmaya devam eder. hasta var, depresyona girer, kendini odaya/eve kapatır, hastaneye periyodik kontrollere gitmek istemez, ilacını almaz, tedaviyi reddeder, zaten zor olan durumu kendisi için de çevresi/ailesi için de daha da zorlaştırır.

ben bu tip hastalıkların tedavisinde önce hastanın sonra ailenin/çevrenin moralinin yüksek olmasını çok önemli buluyorum. bu nedenle babaniz hali hazırdaki durumu kabullenemediyse eğer, olası yayılmayı söylememeniz gerektiğini, hatta PET sonucunda mevcut kanserinin çok da kötü olmadığını fln söylemeniz gerektiğini düşünüyorum. bu sayede biraz olsun morali düzelebilir. siz de olgun bir insan gibi bunu söylemeden hayatınıza devam edebilirsiniz, yeter ki babanınızı tedavi sürecinde yalnız bırakmayın, rahat etmesini sağlayın ve bunu gerekirse neşeliymiş taklidi yaparak yapın. güçlü olun, babanız sizi güçlü görünce kendisini de daha iyi hissedecektir.

Doktor tam olarak nasil anladi kanser oldugunu? Cunku bildigim kadariyla rontgende kitle goruldukten sonra pet ct ile bakilip malignite ile uyumlu olup olmadigina ve vucutta nerelerde olduguna bakiliyor sonra da biyopsi/bronkoskopi yapiliyor. Cozemedim acikcasi.
Diger sorum da sizin neden yayilimindan suphe ettiginiz. Hangi isaretler sebebiyle yani.
Bir ay once gectigim yerdesiniz su an şok, kaygi, korku, caresizlik gibi pek cok duyguyu birarada yasiyorsunuz ama ne kadar zor olsa da kotusunu dusunmemek icin elinizden geleni yapin. Babaniz da sizin rahatliginizi gordukce rahatlayacaktir. Yayilsa bile bilmesi gerekmiyor olabildigince kuculterek anlatin her seyi. Zaten hastaligini biliyor ama erken yakalandigini, tedavi ile cok yol alabileceginizi soyleyin. Tam olarak yalan da sayilmaz, bas etme gucu oldukca iyilesmesi de kolaylasacaktir.
Bir de doktoru degistirin derim nacizane.

babam akciğer kanseriydi. kanser olduğunu biliyordu çünkü kemo alıyordu. ama biz yayıldığını sakladık. 4. evreydi çare yoktu, biz hep iyileşeceğini sadece akciğerde olduğuu söyledik.

benim fikrim yayıldığını söylemeyin, pet raporunu okumak isterse bilemem tabi

Evet oyle.
Buyuk bir odulum olmadı ne yazik ki:(

Tabi ki!
Tek ödül benim, bence güzel de bir ödül oldum.

canım anam <3

maddi desteğim var, hiç onu üzen bir evlat olmadım. arkadaşı gibiyim bu yeter sanırım.

Ödül müdür bilmiyorum ama şu an hastane de yanındayım. Her zamanda yanımda olucam.

bulaşık makinası aldım geçenlerde, maddi olarak en büyük bu.

manevi olarak da sürekli düşünüldüğünü bilmesi, hal hatır sorulması en büyük ödül.

Ilk maasimla yüzük almistim hanimefendiye.

Bence de iyi ki varlar.

iyi ki var.

en büyük hediyemiz: babama karşı onun yanında varolmamız.

kadın bugün kandil diye niyetliydi gittim ekmeğini aldım :)
annem böyle şeylere seviniyor benim, çünkü o herkesi düşünür, hep düşünür ve yapar, onu kimse düşünmez :/ (abartı yok tüm mahalleyi, tüm sülaleyi, kurdu kuşu düşünür, nasıl bir sabır nasıl bir kapasiteyse bitmedi...)
en büyük ödülüm 10 gün tatildi, her şey onun için düşünülmüştü. inşallah tekrarı olur.

Tanıyanlar var beni burda ama neyse.

Olmadı. Kral çıplak.

Lakin.
Ama onun annesine oldu. Yıllanmış bir ödül. Utansam da hayata dair gurur duyduğum tek hareketim bu. Mirasım da bu olabilir.

değil

Evet anne gibisi yok. Maalesef benim de annem yok ama. Ne sanslisiniz annesi olanlar, annesi olan herkesi cok kiskaniyorum. Annem olmadigi icin bir sey basarsam bile kim benimle gurur duyacak ki diyorum. Buyuk bir eksiklik.

ben de iyi ki var diyen şanslılardanım ama değil diyenleri de anlıyorum şahit olabildiğim kadar. babanın "iyi ki var" olmaması ile anne çok farklı, etkileri çok daha ağır.

en büyük ödül, telefon almıştım o galiba?

anamı çok severim, gurur duyarım, canım anam go girl go. hiçbir ödülüm olmadı açıkçası. ne okulu bitirip iş güç sahibi olduk, ne para kazandık. çocukken çok akıllıymışım, o zamanlar dehşet iyiymişim ama liseden sonra çok bozmuşum. ana tabii, her halükarda sevdiğini biliyorum ama eskisi kadar yakınlık bile göstermiyor açıkçası, sıkıldı herhalde denyoluklarımdan. pek bir şey vermedim, uzun vadede verebileceğimi de zannetmiyorum. en fazla işte belki arabam falan olursa gezmek istediği bir yere götürürüm. çok istiyormuş öyle çocuklarıyla gezebilmek. olursa o olur yani. ona kalsa ev alacağım falan... nah. 30 yaşında mezun oluyorum zaten. iş bulduk, para kazandık, kyk borcunu ödedik, akıl sağlığımızı koruduk, işten atılmadık, belimizi doğrulttuk da annemize ev alması kaldı.

Iyi ki varlar. Sag salim hep varolsunlar. Benim annemin kendini dusundugunu hic gormedim. Dışarıda bir sey yese paket yapip eve getirmezse rahat yiyemez. Oysa ki kucuk degiliz ve istersek alir yeriz ama nasıl bir duyguysa bogazdan gecmiyormus. Alisverise gittiginde sevecegimiz bir seyler gorurse kendine bir sey almaktansa o akkini bize bir seyler alarak kullanir. Kendi annesi yani anaannem dunyada tanidigim en kotu karakter. Maalesef kotu anneler de var.

Annemin mutlu olmasi yuzunun gulmesi icin abim ve benim saglikli ve mitlu olmamiz yetiyor ama ben calisirken ona butcem yettigince altin takilar alirdim. Cok sever. Ona yapacagim maarafa hic acimam. Yeterki mutlu olsun rahat etsin.

Allah daha fazla iyilik versin. Ben de iyiyim minik güzel bir şey oldu demin, sırıtıyorum kendi kendime.

intihar etmeyi düşünüyorum

her gece aç; sorun nedir?

Çok yüksektim sonra düştüm, bugün ders çalışırsam mutlu olurum.

Çok şükür, yeni yıl olduğundan dolayı umutlu ve mutluyum :)

ben de tüm hesapları kapattım, hiç sevmediğim iş bu kağıt kürek işleri, tek bi tane müşterinin evrakı eksik, ama tatilden dönmez onlar, mecbur bekleyecek artık.
iş olarak durmadığı için de mutluyum bu en ölü zamanlar, millet ağlıyor, iyi kötü bir kitle oturtmuşum aferin. ben de mi lahmacun ısmarlasam kendime?
daracık bir piyasada çalıştığım için herkes birbirini biliyor birisi kişisel bir meseleden işime taş koymaya çalıştı bugün merak ediyorum, onu bekliyorum ne olacak diye
biz Türkler neden böyleyiz yav?

@killer yıllar geçiyor ben hep aynıyım

Sevdiklerim yanımda. Ben de mutluyum

Sevdigim insan yanimda degil. Ben de mutsuzum. Yilbasilardan hic hoslanmam. Yahu 365 gunden biri. Yaslaniyoruz. Kutlamak nedir? Bir ben mi boyle dusunuyorum acep?

Evde oturmak. Herhangi bir plan yok, sıradan bir gece :)

arkadaşlara yemeğe ve kokteyl içmeye gideceğiz kız arkadaşımla. evde oturmayı yeğlerdim ama muhit çok gürültülü oluyor diye çıkalım dedik.

meb+1 365 gunden biri. Dogum gueri ve yilbasi kutlamalarina hicbir zaman anlam veremedim.:( Ustelik yas aliyor insan :(

"takılmalık arkadaş mı arıyor ki niye sormuş bunu lavuk" diye girdim ve yılbaşı olduğunu hatırladım. o derece. :(

lavuk dediğim için üzgünüm. :(

ev kanka. bayaa uzun bi menü yaptık annemle onu hazırlicaz.

aile ici ufak partimsi, bizim evde olacak, su anda biraz biraz hazirliklara basladik, suslemeler, saglikli ve lezzetli yemekler, ne izlenecek ne dinlenecek derken iyice havaya girme, ehehe, ertesi gun bir iki arkadasla ufak ufak sosyal aktiviteler :)
uzaktakilerle skype ve whatsapp gorusmeleri, bol bol ozlemek :(

ailemle ev

Kimya çok keyiflidir ya. Fizikokimya pek değil de onun dışındakiler.
Sihir gibi.
Ama yoruma dayalı tabi.
Kimya <3 ben

Hangi kimya?
Unide okuyanlara oyun gibi de bakalim napiyorlar :)

@acemi Çözeltiler, Karışımlar, Kimya ve Enerji, Kimyasal Denge vs.

Uzmanlık olarak Kimyadan bahsetmedim. Sınavlara yönelik gayet keyifli.

Sayısalcıyım, kimya severim. Ama tarihi daha çok severim :’)

Fiziğe ölüm -.-

Lise2 sayısal, lise son eşit ağırlıkçıyım. Kimyayı hiç sevemedim. Bence değil

full sayısalcıyım, fen lisesinde okudum. Genel olarak sayısal derslerim iyiydi tabi ama en sevdiğim kimyaydı aralarından. Yine de genel olarak en sevdiğim dersler top 3 tarih-coğrafya-edebiyat. Tarih ve coğrafya konusunda araştırma yapmayı da çok severim yani, en büyük hobilerimden.

Yani tarih kadar olmasa da zevkli bir ders bence kimya evet.

Kimya gerçekten çok eğlenceli. Sayısalcıyım ben de. Yalnız öğretmen faktörü de etkili.

sayisal okudum. ogretmenler sayesinde kimyayi hic sevmedim. hayvan gibi de anlamak icin zaman harcadim ama isin mantigini vermedikleri icin ben de bir turlu bu isi cozemedim maalesef.

benim kimya ogretmenleri kimya ogretmeyi bilmiyorlardi. lise sonda bi tane iyi hoca geldi ama is isten gecmisti artik. organik kimyada hepimiz mal mal hocaya bakiyoruk. ne diyor bu? diye..

zevkli gelmiyor bana kimya.

hayatim boyunca hic sevmedim. ironi bu ya, gittim meslegini okudum. bi ara organik sevecek oldum hadi dedim yuksegini yapayim, onun da hocasi psikopat cikti. kosarak uzaklastim. simdiki aklim olsa akademisyen olur fiti fiti kongre gezerdim ah salak kafam.

Benim iki tane kimya hocam vardı. Biri kimya, diğeri kimya uygulamaları dersine giren. Kimyacı malın önde gideniydi. Kimya uygulamaları hocasıysa bi lisede karşılaşabileceğin en mükemmel hocaydı. Boy 2 metre, izbandut gibi bi adamdı. Kel, mavi gözlü, profesör gibi konuşan bi adam. Erhan ertürk halt etmiş yanında. Şu adamın phil jackson kalıbında olduğunu düşün: www.kisa.link

Adama hayrandım yani. En sevdiğim hocalar listesi yapsam 1 numaraya koyardım. Ama kimya dersini bana o bile sevdiremedi. Ders saçma sapan bi şekilde işleniyo çünkü.

Bi kağıda 6CO2+6H2O=C6H12O6+6O2 şunu yazıyosun. Adına da kimya diyosun.

Bilemiyorum artık nasıl soğuduysam walter white bile sevdiremez bana o dersi. Dmmdmsms

Ben biyoloji manyağıydım. En iyi dersimdi lisede. Hoca anlatırken onunla birlikte anlatırdım hatta dersi. Canım biyolojim benim.