orijinallik konusunda şüpheniz yok mu hiç?

ayakkabı dünyasında 30 lira daha pahalı. ben olsam ayakkabı dünyasından alırım.
www.ayakkabidunyasi.com.tr

duruşu çok iyi değil bence.

yok.

2 hafta önce aldığım yumurtada bu durumu yaşadım, evdekilere de koklattım ama onlar sorun yok dediler :) geçen haftaki yumurtalarda bu durum yoktu. bu hafta yumurta almadık.

değil

daha dün hüplettim, hiçbir koku falan yoktu.

2 hafta önce bir karton yumurtayı çöpe attım. Aklıma geldikçe öğürüyorum böyle bir koku olamaz.

benim rahatsızlığım şu; çok küçüldü yumurtalar. misket kadar *mk.

Bim'den al.

bazen kokuyor evet. tavuk tavuk kokuyor. :) bir de yanında ne yediğinle alakalı kokabilir. domatesle yiyince de kokuyormuş gibi.

bayramda 2 hafta dolapta kalmışsa bozulmaz ama değişim oluyor biraz. ben de hissetim bu durumu

Havalar çok sıcak olduğu için, sıcaklık etkisiyle daha hızlı bozuluyor olabilir mi?

Ben her gün tüketirim yumurta, koku almadım henüz.

Ben koku falan almadım gömüyorum birkaç gündür.

Not: Keskinoğluspor.

Kadının biri doktora gitmiş:
-"Doktor bey benim biraz garip bir problemim var ben çok sık ve fazla osuruyorum, ancak neyse ki hiç ses ve koku çıkmıyor, yine de her dakika her dakika bayağı rahatsız olmaya başladım lütfen bir çare bulun." demiş.Doktorda birkaç ilaç yazmış ve 1 ay sonra kontrole gelmesini rica edip kadını yollamış. Aradan 1 ay geçer geçmez kadın yine pat damlamış.
-"Doktor bey ne yaptınız? Yine çok sık gaz çıkarıyorum ama bu sefer bir koku çıkıyor bir koku çıkıyor, dayanılır gibi değil istediğiniz kadar cam kapı acın saatlerce gitmek bilmiyor." Doktor memnuniyetle cevap vermiş:
-"Hmmm güzel, demek burnunuzu tedavi edebildik şimdi sıra kulağınızda."

acaba sizin burunda problem olabilir mi? birbirinden bu kadar farklı çiftlikte, bu kadar farklı yöntemle beslenen tavukların yumurtalarının hepsi kokuyorsa bence buruna baktırmakta fayda var.

yumurta soğuk tedarik zincirinin bozulmaması gereken gıdalar.
muhtemelen bayram zamanında bu zincir kırılmıştır, market dükkan önüne bırakılan ve saatlerce alınmayan yumurtalar olmuştur ve bunlar da bozulmuştur.

tempolu yürüyüşler daha iyi bence. yavaş başlayıp sonrasında hızlanma sonlara doğru da hızı yavaş yavaş azaltarak bitirme.

kalp ritminin dalgalanmaması sağlıklıdır. yürüyüp ardından koşup tekrar yürürseniz kalbinizin ritmi düzensizleşir.
o yüzden koşacaksanız aynı ritmde koşun yürüyecekseniz aynı ritimde yürüyün.
bacak kaslarınız vücudunuz için yeterli değilse eklem sorunu yaşarsınız.

İnsom hiit duydun mu?
Bence koş yürü karışık yap dah sürdürebilinir oluyor

sağlıklı bir insan için koşmak zararlı değil, koşabiliyorsan haftada 2 kez koşmak iyi geliyor bünyeye, deli gibi ter atıyorsun, hızlı yürüyüş yerine yavaş tempoda koşu bence daha iyi. koşu aşama aşama ilerleyen bir spor, kimse senden ilk koşunda 5.30 pace koşmanı beklemiyor.

naçizane fikrimce ben koşmayı inanılmaz derecede gereksiz buluyorum. anatomik olarak yere düzgün basmayı bilmiyorsak düzgün olmayan bir şekilde milyonlarca defa yere çarparak dizlerimize onca darbe vurduğumuzu düşününce titreme geliyor. ama muhtemelen dediğiniz gibi bir sorun yaşamak için çok abartılı bir şekilde koşuyor olmak gerekir, bunu da gerçekçi bulmuyorum ama bana şahsen çok itici geliyor, o yüzden yürüyüş tercihim.

imkan varsa en güzeli eliptik bisiklet diye düşünüyorum.

bazı sıkıntıları başkasına ne kadar anlatırsan anlat o durumu anlamaları zordur. buna hayaller, planlar gibi durumlar da geçerli. bu hallerdeyken ben de kendi kendime iç konuşmalar yaparım. durum analizi yapmak olasılıkları düşünmek iyi oluyor :)

içimden bile konuşmuyorum.

not: ağır asosyalim

Tek başına yaşayan insanların genel durumu bu. Ben de konuşuyorum bol bol. Kendi kendime dersi anlatıyorum vs.

24/7

dougsampson+1

kendimi çok seviyorum <3

Tek başıma yaşamıyorum ama kendime sürekli konuşurum içimden. Tartışırım sürekli. Kendime karşı argüman üretirim. Çok sert eleştiririm kendimi mesela. Bunu yapmadığım bir iki durum var sadece. Kitap okurken ve film izlerken, dikkatimi oraya verdiğim için herkes susuyor içimde. :D

sanıyorum sesli konuşmaktan bahsediyoruz? öbür türlüsü düşünmek olmuyor mu zaten, yoksa roleplay yapıp bir o ağızdan bir bu ağızdan iki ayrı kişiyi seslendirmekten mi bahsediyoruz?

sesli olarak hiç konuşmuyorum, kendi kendime çok fikir geçiririm aklımdan başkasıyla konuşur gibi, iki ayrı kişi gibi içimden konuşmam.

kendimle o-ha phoebe, naptın kızım ya, affferrrinnnn sana (omzumu öpme, gıdımı sevme, yanaklarımdan makas alma ve kendime sarılmalardan bir veya birkaçı ile birlikte), sen var ya sennn falan diye gayet kafa bulduğum oluyor. rasyonel bi zeminden kaydığımı, arabesk bir moda bağladığımı falan hissediyorsam ekstra bir phoebe sesi daha var, o da sohbete giriyor, bilmiş bilmiş konuşuyor. çok eğleniyoruz ve mutluyuz.

Bazen o kadar çok konuşuyorum ki kendime, kendimi duymamak için kulaklıkla müzik dinliyorum. Çok yorucu.

ben tam olarak konuşmuyorum da, söyleniyorum ve yapmam gerekenleri tekrar ediyorum.

bunların yapacağımı işe.... ya da burdan da tuzu alalımmm, eveeet. gibi gibi.

Bol bol. Muhabbetim guzel bence.

10 güne unuturdum. Daha 15 gün önce unuttum. Unuttum dediğim, o hisleri yendim yani. Üstesinden geldim. Açılmayan kilidi zorlamamak gerek.

15 yıldır unutamadım. Hayatım onun üzerine kurulu. Ben ölsem de zor unuturum.Alıştım artık.

değil platonik bir aha görmeyeceğin sevgili bile unutulur. mucizelerle yaşanmıyor.

açıl red ye içinde ümit kalmasın daha çabuk unutursun. gerçi sen red de yesen bir süre ümitlenmeye devam edersin gibi geliyor.

Başka yerde staja başla. Orda daha iyisini bulursun. :)))

@kelepir böyle düşünmenize neden olan sey nedir?

Tamamen unutamasan da zamanla iş güç, bir şeylere yetişme hali falan derken eskisi kadar aklına gelmemeye başlıyor.

arkadaşların unut demiş hala bakıyorsun mucize beklemeler falan. o intibayı yarattı bende. platonik olarak kalmasım olay. efendice reddini ye defteri kapat.

unuttum. eskisi gibi olmadım. yeniden aynı heycanı da hissetmedim ama unuttum. mesele kim olduğu değil ben eski heycan ve duygularımı istiyorum.

neyin mucizesi, açılmadınız mı? açılmadıysanız, neden açılmıyorsunuz? en fazla reddedilirsiniz, defter kapanır.

Hiç beraber olmadığım biriyse umursamam
Bir süre beraber olduysam kısa bir sürede
Uzun süre beraber olduysam uzun bir sürede durumu kabulleniyorum. Unutmadığım insanlar da var elbette ama özelliklerine bağlı süreden çol

elinde insta adresi ismi varken yürü.
ben birinden hoslanmistim. tekrar bulmam 0 a yakındı gidip yazmadım ismini dahi bilmiyodum kaldı içimde öle.
fırsatın varken ve olay tazeyken kaçırma. sonra çok pişman olursun.

Açılsan da eline bişey geçmiycek ve diyelim ki o ilişkiye evet dedi, hiçbir şey senin hayal ettiğin gibi olmayacak. Çünkü platonik çok başka bişey, muhteşem ötesinde hisler besliyosun, onu o kadar büyütüyosun ki kendin onun altında eziliyosun. O, o kadar da mükemmel değil aslında o mükemmeli yapan sensin. Kendini ezen ve kendi hayatını bitirip onunkini yaşayan sensin. Kendisi bile senin oluşturduğun zihnindeki"platoniğin" kadar mükemmel değil. Bunu farkedebildiğin an kurtulmuş olcaksın ;)

Açıl, duygularını söyle. Karşılık bulursan ne ala, bulamazsan da red yersin unutman kolaylaşır.

şöyle düşün; insanlar 3-5-10-20-30 yıllık eşlerinden boşanıp hayatlarına devam ediyor. platoniği, sevgiliyi unutamadım, unutamıyorum diyen insan net LOSER OĞLU LOSERDIR. hayat devam ediyor. hem ortada yaşanmışlık bile yok, anı yok, hatıra yok...

neyine unutamıyorsun allasen? yaramıyorsa bakma, engelle. bir gün uyandığında onu unutmuş olarak uyanmayacaksın. güzel şeyler kendiliğinden gelmeyecek de aynı zamanda.

sen bir aksiyon almazsan, kendin çabalamazsan @basubadelmevt gibi bir hayatı onun hayali üzerine kurarsın. bu sırada o hala hayatına devam ediyor olur...

not: 3 ay önce 3.5 yıllık bir ilişkim bitti. hayatıma aksamadan devam ediyorum.

bu devirde 100 tl ile alınacak fazla bir hediye yok gibi :)
giyim üzerine şeyler en mantıklısı.

aranızda duygusal bir bağ ya da oluşma ihtimali var mı bilmiyorum. ben olsam minik bir bukete çok daha değerli bir mektup ya da bir kartpostal yazardım. eski günlerdeki gibi.

So Chic, indirimli bölümden bir takı alabilirsiniz.
www.sochic.com.tr

masaj spa paketi al indirim sitelerinden ikiniz için.
hem o mutlu olur hem de sen.

Sorun sende değil spor sonrası enerjik ve uyanık olan insanlarda, antrenman sonrası bırak enerjik olmayı, salonun ortasında uyuyasım geliyor benim. Yani salonda "Lay lay lom" yapmıyorsan çalışmak yerine muhabbet etmiyorsan, şeker rezervin biraz olsun azalıyorsa spor sonrası yorgun olursun, normali bu.

spora yeni başladıysan belki o etkiliyordur.
iş hayatın yoğunsa onun da etkisi olabilir.
bence biraz kendini zorlaman lazım. spordan çıkıp eve gel, biraz dinlen sonra tekrar dışarı çık, biraz gez, dolaş.

hocam ben sporun hakkını verdiysem ayakta bile durmak istemiyorum. gerekirse dururum ama sadece oturmak yatmak istiyorum.

spordan önce bir bardak kahve tavsiye ederim. kahve ortalama 5 saat boyunca yorgun hissini azaltır. tabiki ölçüyü abartmayın.

Oh, çok sevindim

Şu anda yeni başladım da, öncesinden üç yıl yapmıştım. Hiçbirinde de enerjik olmadım, banyoya zor attım kendimi. Çok sevindim, millet “Bilmemne salgılanıyor spordan, dinç olman gerek” dedi.

İş hayatım yoğun, spordan sonra da çalışmam gerekiyor genelde.

Kahve içiyorum normalde de, biraz bağımlılığ dönmeye başladı. Minik fincanda başladığım kahveyi vazo boyutuna getirmeye başlayınca kahveyi bıraktım, bağımlılığı azaltmaya çalışıyorum.

Dinç tutacak bir şey salgılamıyorsun, yani zaman ilerledikçe stres hormonları salgılıyorsun onların da anlık uyarıcı etkisi olabiliyor ama sonrasında şeker hızla düştüğü için zaten enerjik hissetmen biyolojik olarak imkansız hale geliyor. Antrenmanlarda bol miktarda şeker de yandığı için, boşalalan şeker depoları nedeniyle vücut biraz tribe girebiliyor, özellikle ağırlık çalışmaları ve uzun kardiyolar sonrasında, o nedenle antrenman sonrası bir miktar karbonhidrat alıp şeker depoları tekrar doldurarak bu bitkinlik hissini belki biraz daha düşük seviyeye çekebilirsin.

İlk başladığımda bende de çok yorgunluk oluyordu fakat zamanla daha ağır programa geçmeme rağmen bahsettiğiniz kadar aşırı yorgunluk olmadı, 1 saat 20 dakika spor yapıyorum. Ben spor sonrası maalesef uyumuyorum ama mutlaka 1-2 saat dinlenmem gerekiyor, öylece akşama daha toparlamış oluyorum. Erkeklerin yoğun iş sonrası bir de gece ağırlık çalışmaya nasıl dayanabildiklerini hiç anlayamıyorum yalnız.

nefes alıp verme olayına dikkat edin siz yine de. belki spor yaparken yeterli kadar oksijen alamıyorsunuzdur.

ben ağır spor yaparsam dedğiniz gibi oluyorum o yüzden sadece esneme ve germe, yoga gibi egzersizler yapıyorum ve çok enerjik oluyorum.

Spor rutinimi yazayim ama aletlerin adini Google'dan bakiyorum, dalga gecmeyiniz :(

Ilk 15 dakika yuruyus ya da bisiklet
Sonra leg abduction denen sey, icten ve distan. Her biri 20x3
Sonra 15x3 leg curl (Armut tipiyim, kilo bacagimda birikiyor)
Lower back extension, en baslar 15x3, sonralari 20x3
Mekik 12x3
Dambillarla 15x3 yanlara kaldir indir
15x3 dirsekten bukmeli dambil hareketi
10x3 shoulder press (pek beceremiyorum ben bunu)
12x3 pull down
15x3 push down
15 dakika bisiklet
Istiklal Marsi ve kapanis

Yeniden basladigim icin sadece yarim saatten biraz fazla yurudum ilk seferinde ama acildiktan sonra genel rutinim bu.

Genel olarak bazal metabolizma artiyor ve miskinlik uzerimden kalkiyor ama spor sonrasinda bir 3-4 saat dinlenmezsem en basitinden, o gun herhangi bir seyden verim alamiyorum, yemek isitmaya mecalim zor kaliyor. 3-4 saat dinlenirsem sikinti yok.

Yogaya bir sure gitmisligim vardi ama hem pek beceremedim ben o isi hem cok sikildim hem de ustumde cok bir etkisini de gormedim. Oryantal sinifi bile daha iyi geldi.

Spordan en az 1-2 saat önce protein ve karbonhidrat ağırlıklı besleniyor musun? Full aç karınla ağırlık kaldırmıyorsundur umarım...O da bir etken olabilir.

Şimdi aklıma geldi bundan seneler önce bir beden eğitimi öğretmeniyle yürüyüş yapmıştım. Nefesimle ilgili yürüyüş boyunca bize bazı teknikler vermişti, hayatımda yaptığım en güzel yürüyüştü. Ebru Şallı'da sürekli nefes çok önemli burda nefese çok önem veriyoruz filan der de kadının bu nefes olayını zerre takmazdım. Ama nefes bence spor boyunca çok önemli. Tabi tekniğini zerre anlamıyorum.

bu durumda alternatifin çok yok gibi. okuluna devam etmelisin. 1,5 sene çok uzun bir süre değil. imkanları da fena değil demişsin. ailevi sorunlar, maddi sıkıntılar herkesin yaşayabileceği şeyler. önemli olan pes etmemek.

Okuluna devam et sebat et ve bitir. İki üni okumuş biri söylüyor bunu. İlkini gelecek görmediğim için bırakıp 2.sine başlamıştım. Sene kaybetme psikolojisiyle öyle çalışıyordum ki bölüm 1.si olarak 25 yaşında bitirdim bölümü. İyi ki o ikinci uni'ye girmişim.

üniversiteyi yarım bırakmış biri olarak söylüyorum bunu

mutlaka bitir,kuru ekmek ye bitir kardeşim

Benim arkadaşım da ki kendisi şu anda 29 yaşında üniversiteyi hala bitiremedi.okulu uzatmanın nasıl bir duygu olduğunu biliyorum.ama tavsiyem şu anda ne kadar zor gelirse gelsin kesinlikle bırakmayın.
Hem belki hocalarla görüşüp,derslere daha fazla asılıp fazla ders alarak daha erken bitirme gibi bir şansınız da olabilir.

27 yasinda tribe girip okulu biraktigina 40 yasinda cok pisman olursun. okulu bitir. ogrencilikten sikilma falan bunlar anlamsiz seyler.

lise bittikten 2 sene sonra üniversiteye girdim, 1 sene hazırlık, okul bu sene bitti 1 sene de iş güç aramaca. şimdi düşününce boşa giden 3 yıla baya üzülüyorum ve önümde boş geçecek 1 yıl daha var, bu sürede bir bölüm daha bitirebilirdim. şu an 26yım, işe girdim 2 sene desen 28 olucam, senin okul bitecek 28,5 olacaksın; 2 bölüm artı çelik gibi sinir; mülakatta verirsin ellerine bence, olur senin iş.

direkt reddetmedim. denedim, sevemedim.

bu durumlarda birisi karşıma çıkmadığı için sorunun cevabı boş kalıyor.

Ettim.İyi bir insandı ama tipim değildi. Tip olarak hiç bir şekilde yakın gelmediyse zorlamıyorum. Pilot ve aynı zamanda aileden de baya zengin biriydi. Olmuyorsa zorlamaya gerek yok.

çok zengin değil(ortalama üstüydü yine) ama çok başarılı bir tıp doktoru-bilimkadınını reddetmiştim. çalışma alanında dünyadaki en önemli burslardan birini kazandı, yurt dışında alanının en iyi ve çığır açan proflarından biriyle aynı lab'de çalıştı; bir ara tv'de dönüyordu hatta sonra, en son tedx konuşmaları yapıyordu.

çünkü kafadan kontaktı. bu kadar çalışkan, başarılı olup sağlıklı olmanın mümkünatı yok zaten. ya da mümkünatı yok demeyeyim de zor diyeyim. aynı sebeple; yok diyince de anlamadı, mecburen biraz fazla soğuk davranmak zorunda kalmıştım kendimden uzaklaştırmak için.
kafadan kontak olmasaydı başarılarıyla beni etkileyebilirdi bu arada, genel olarak bilimkadını kalp ben <3. yani herhangi biriyle aynı seviyede olmamasına rağmen yine etkileyemedi; öyle de bi manyaktı.

Cok zenginim ve acayip basariliyim. Hic red yemedim.

yes.

Denk gelmedi ama 100 kiloluk zengin ve basarili bir kizi redderim mesela.

işte bütün bunların cevabı ikinci filmde :)

taslar saglam gorunuyordu, eldiven ise pert. thanos tekrar nidavellir’e gidip eldiven yaptirmak isteyebilir ama senaristler filmi tekrara dusurmemek icin farkli seyler gorecegiz sanirim.

5 saat ciddi bir süre elbette uyuşma olur ama ertesi gün devam etmesi bana pek iyi gözükmedi. bugün de devam ederse bence zaman geçirmeden doktora gidin.
geçmiş olsun.

Dolar

risk algisinda bir degisiklik yapman gerekiyor. turkiye'yi falan unut, kendini bir dunya vatandasi gibi dusun. elindeki varligi / degeri turkiye'nin lirasina yatirip risk almadigini mi dusunurdun?

turkiye dunya'da yatirim yapilmasi en riskli ulkelerden biri. elinte TL birikim yapan kisi, dunya'daki yatirimcilarin "en riskli" olarak gordugu yatirimlardan birini yapiyor demektir deger kaybi riskinden dolayi. biz icinde oldugumuz icin oyle gelmiyor ama elinde faizde tuttugun TL dunya'daki en riskli yatirimlardan biri.

Dolar al vs. demiyorum yanlis anlama (dolar dunyanin en guvenli bir kac limanindan biri olsa da) yani yatirim tavsiyesi degil de, risk algin / perspektifin biraz kayık bence o yuzden yazayim dedim.

Orta-uzun vadede lazım olmayacaksa yarısı dolar yarısı altın alınabilir

Gözden çıkarabileceğiniz bir miktarsa önerim kesinlikle kripto. Burada 8-9 ay önce yatırım tavsiyesi soran herkese bitcoin al ethereum al falan diyorlardı. O zaman fiyatları şu anki fiyatın 3x-10x'i arasında değişiyordu. Şu anda kimsenin umrunda değil, bakan yok, tavsiye eden yok. Bu da yatırım yapma zamanının geldiğini gösterir.

biri diyor ki disimden tirnagimdan 2 yilda artirdigim para, digeri diyo "gozden cikarilir paraysa dunya'da turk lirasindan daha riskli 3-5 seyden birine yatir"

@robokot

eyvallah hocam. siz söyleyince bakış açımın ne kadar saçma olduğunun farkına vardım.

dolar 1 ayda 10 kuruş düşer düşerse, 1 senede 1 lira artar. hepsini tek kapına bağlamak yerine @sylow’un dediği gibi bölmek mantıklı.

bence borsa.

Acilin tuccar geldi. Kardes bobregini sat dolara bas, soyle ki, 5 sene once 10 bin tl’n oldugunu dusun. %15 yillik faiz ile 5 senede 20,110 TL olur. Oysa 5 agustos 2013’de 1 usd = 1,93 TL, yani 10,000 TL = 5,180 USD yapar. 2% yillik faiz ile bu 5 senede 5,720 USD yapar. O da bugunku kur ile 29,170 TL yapar. Kaba hesap ile, 5 senede 1 TL paran, TL yatirimi ile 2 TL olur, USD yatirimi ile 3 TL olur. Uretmeyen ulkede Doviz hic dusmez. Dolayisiyla, dogru USD’ye aban :)

@robokot

Türk Lirası'ndan daha riskli ancak Türk Lirası hiçbir zaman getiri potansiyeli sunmazken, kripto oldukça güzel potansiyel sunabilir.

Tabi ben bunu paranın gözden çıkarılabilir kısmı için söyledim. Eğer tamamen risksiz bir yatırım isterseniz bence dolar en mantıklı tercih. Zaten tüketim kalemlerimizin hemen hemen hepsi dolara endeksli olduğu için en azından paranız değer kaybetmemiş olur.

kripto al 3 sene bakma. sonra ev araba arsa tatil köyü vs alırsın.

uzun vadede kripto para iş yapabilir. (az bir miktar ama)
borsada 1-2 hisse alınabilir.
yatırım sepeti durumu en mantıklısı elbette. yukarıda yazdıklarıma az bir miktar girilir. kalan paranın bir kısmı ile dolar alınır. bir miktar para faize yatırılabilir.(şu an faiz 20 bandında)

Ne kriptosu ya? Adam 2 yıl uğraşmış ne kriptosu?

Kardeş sen altından, dolardan ve tl’den bir sepet yap. Miktarları kendin belirle. Kısa vadede gerekebilir dediğini tl vadeli mevduata koy, hatta gecelik verenlere. En uzun vadeli olarak altını seçebilirsin. Mesela ben olsam 20.000 altın, 10.000 dolar, 5000 tl şeklinde bir sepet oluştururdum.

Ama mesela Euro kullanabileceğin bir yerlere tatile matile gitmeyi düşünüyorsan Euro’yu da kat sepete.

yok, hiçbir zaman olmadı. hiç yalnız hissetmiyorum

var. karakter olarak duyurucuların bildiği üzere olabildiğince detay vermeye, kendini anlatmaya gayret eden biriyim. haliyle hayatımda yer edinen insanlar zaten genelde nasıl hissettiğimi, nasıl biri olduğumu bilir. ne hissettiğimi ve dediklerimi anlayabilecek, anlamasa bile anlamaya çalışabilecek ve yargılamayacak insanlar da var. birden fazla. bu konuda genellikle yapıldığını düşündüğüm bir hata var: çok özel, erişilmez bağlar kurmaya çalışıyoruz. beni çok iyi anladığını ve yargılamadığını düşündüğüm insanlar yakın arkadaşım bile sayılmaz aslında. bana çok anlatıyorsun vikvik diyorlar da anlatmazsanız, korkarsanız hiçbir zaman "her anlattığınızı anlayacak" birini bulamazsınız. yoldan geçene hayat hikayenizi anlatın demiyorum ama korkmayın. kendinizi ifade etmekten, anlatmaktan, tanıtmaktan çekinmeyin. sevmeyeceklerse en azından sizi olduğunuz şey yüzünden sevmesinler. şu yaşıma kadar böyle yaşamaya gayret ettim, bence gayet de iyi yaptım. anlatmazsanız anlamazlar. "anlatmak istemiyorum" derseniz sizin tercihiniz elbette ama anlaşılmak istiyorsanız anlatmak zorundasınız, denemek zorundasınız.

***

bir insan bence tamamen anlaşılamaz çünkü insan genelde kendini bile tam olarak anlayamıyor. zaten bence buna gerek de yok. birini anlamaya çalışmak, sınava çalışırken kitaptaki her kelimenin altını çizmeye benziyor. buna gerek yok. etkisiz, verimsiz, faydasız, şerefsiz. konuyla ilgili olarak mustafa topaloğlu'nun çok sevdiğim bir sözü var, kendimce düstur edindim,


"Wear it like an armor and it can never be used to hurt you."

Var. Her tür saçma şeyi söyleyebilirim, beni yargılamaz.

yok maalesef
hissediyorum
-onunla alakalı olabilir ama tamamen bi kişiye de bağlamıyorum.31 yıllık hayatımın sonucu.
-bu sorunun cevabı net olamaz, sonuçta başka hayatları yaşıyoruz, çok kolay bişey değil tamamen anlaşılmak.gerçi ben artık sonuçta hormanlar,kimyasal reaksiyonların yönlerdirdiği yaratıklarız diyip pek sallamıyorum da

Yok. anlayabilen, paylaştığım, anlayacağını tahmin ettiğim birileri olsa da bahsettiğin "tamamen"in içini doldurabilen kimse yok bu aralar.

Var, çok şükür.

Kisisel olmayan soruya kisisel cevabim anlasilmanin benim icin sevmek veya sevilmekten daha da onemli oldugu. Bir kisinin beni %100 anlamasini ya da %100 yargilamamasini beklemem, ben kendimi %100 anlamiyorum, kim beni %100 anlasin. Bir kisiden boyle bir sey beklemem ama bir durumda en az bir kisi tarafindan anlasilmayi beklerim. Anlasilmayi iletisimin temel yapitasi olarak goruyorum. Anlasilmadigim kisiler duvara konusuyormusum hissi veriyor. Anlasildiktan sonra yargilanabilirim; hic guzel bir his degil, olmasa daha da tercih sebebi ama yargilanmak daha katlanilabilir ve geri bildirimi olan bir sey. Anlasilmamak tam bir kabusun icinde olmak gibi. Boyle kabus gordugunde bagirmak istersin de sesin cikmaz ya, anlasilmamak oyle bir sey benim icin. "E ben kendimi yirtiyorum, beni neden duymuyorsun" hissi. Belirli bir miktar anlasilmadan karsindaki ile bir baglanti kurmak mumkun olmuyor.

Bir de bugun beni anlamayan yarin anlayabilir, bugun anlamayan yarin da anlayabilir. Ayni sekilde ben de onlari zamana bagli olarak anlayabilirim, anlamayabilirim. Bugun basima gelen kotu bir durumda neden agir tepki verdigimi anlamayan biri, aynisi basina gelince beni anlayabilir, uc gun sonra acisi gecince yeniden anlamayabilir. Ben kotu bir sey yapsam, bugun anlayis gosterebilir ama ayni kotu durum kendisine yapilinca anlamayabilir. Ruh esine inanmak gibi bir sey bence, her an her konuda her durumda anlasilmayi ve de ustune yargilanmamayi beklemek. Anlamanin kolay oldugu durumlar ve zamanlar da oluyor, anlamak icin aktif caba gerektiren durumlar da. Onemli olan da o gayreti gosterebilmek.

Kisisel olan soruya cevabim ise her seyimi rahat rahat anlayabilecek kisiler var ama her zaman onlara yigilmam, her zaman onlara yigilirsam o da yorulur. Ayni sekilde her zaman kendime yigilirsam ben de yorulurum. Bu dayanisma her sekilde lazim geliyor, hatta bazen senin kafanda bir fikir varken bile birinin kendini sana anlatmasi bile lazim geliyor. Bazen kendinin anlamadigini baskasi anliyor. Dunyada nerede durdugunu bilmek ve bu sosyal labirenti bir miktar da olsa cozumlemek onemli geliyor bana.

Birkac hafta once bir durum oldu ornegin, o kisilere anlattim ve duygularimi da paylastim, hatta bol bol sarildik ve karsilikli biraz aglastik da ama icim hala sis sis kaldi. E simdi ayni kisiye civatasi bozuk musluk suyu gibi tum duyguyu yigip biraksam, hem ona fenalik gelir, hem ben ona kiyamam. Dolayisiyla havuz problemi gibi sisen ici bir musluk acarak bosaltmak lazim gelir bana, onu da genelde bircok durumu anlayabilme potasiyeli gordugum kisiyle yaparim. Gelip Duyuru'ya duygu kusmuslugum da coktur mesela.

köpeğim var. başka sanmıyorum.

Öyle birisine ihtiyaç duymuyorum çünkü komplike, anlaşılması zor bir insan değilim.

var, kardeşim. psikolog zaten herif. yani her şeyimi anlamasa bile anlamak için çaba gösterir, yargılamaz çoğu zaman.

bir insan tamamen anlaşılabilir mi? kusura bakma ama çok boş ve soyut bir soru bu. insan kendisini bile tamamen tanıyamazken bir başkası onu nasıl her şeyiyle anlayabilir? ayrıca insan çok katmanlı ve çok yüzlü bir varlıktır. kimisi senin bir yanını anlayabilirken, bir diğeri o yanına hiç anlam veremez.

yok sen anlamadın ile pardon ben anlatamadım insanları denk gelir hep hayatta.

Vardı, farklı şehre taşındı. Yalnız kaldım amk.

Var kanka.

Yok.
Evet.

Edit: Bir tane var. Ama iletişimimiz yok artık.

Aha, en sevdiğim soru!

Var öyle bir kimse, birden fazla kimse var hatta. Anlamasa da yargılamaz, anlamaya çalışır. Bu çok güzel bir şey -ki buna rağmen ben her şeyi anlatan bir insan değilimdir.

Mühdeşem bir alıntı bırakıyorum buraya, bunun için iki tane tik isterim:

“Ormanda yolunu yitirmiş çocuklar gibi terk edilmişlik içerisindeyiz. Önümde durup bana baktığında, ne sen benim içimdeki acıları anlayabiliyorsun ne de ben seninkileri ve senin önünde kendimi yere atsam, ağlasam ve anlatsam bile, biri sana cehennemi sıcak ve korkunçtur diye anlattığında cehennem hakkında ne bilebilirsen benim hakkımda da ancak o kadarını bilebilirsin."

var ama evlendikten sonra onunla karşılaştık, yapacak bir şey yok. başta onunla tanışsaydım durum farklı olurdu.

Yok maalesef. Gerçi benim “en yakın arkadaşım” olarak adlandırdığım biri de yok. Yalnız hissetmiyorum.

Var ama çok farklı dünyalardayız.

var, ne yapsam, ne söylesem, ne etsem yargılamaz, beni bilir, anlar, içimi görür. 23 yıllık dostum olur kendisi. bu boyutta olmasa da beni yargılamayan ve anlayan başka yakın arkadaşlarımda var.

Var.

Yok, olmasına da gerek yok. Olsa iyi olurdu.

Var da ben hic yargilanmamayi sevmem. Yargilama ne icin var? Bazen yargilamak ve yargilanmak gerekir. Yargilanmayi iyilik olarak kabul ederim duruma gore. Yne duruma gore kendim de yargilarim.

bi tane var. ne söylersem söyleyeyim, ne yaparsam yapayım yargılamayacağından eminim. arkadaşım kendisi. ben onu yargılarım mesela ama o yapmaz biliyorum. hem anlıyor, anlamaya çalışıyor hem de ne zaman ihtiyacım olsa ne yapıp edip yanımda olacağını biliyorum. dünyanın en kötü en saçma şeyini de yapsam yine beni anlar. ben ona karşı o kadar değilim, ortak arkadaşlarımız bana zaafı olduğunu düşünüyor :P

Tam olarak olmasada anlaşılabildiğini görünce insan seviniyor
Anlayan insanlar olmayınca yalnız hissediyor insan ayrıca anlaşılmayı beklemek nafile değil

oha, ilk soruya var dediğim için diğer sorular elimde patladı. Hiçbirini cevaplayamıyorum.

ekstra soruyu cevaplayayım; bir insan tamamen anlaşılabilir, bunun için birkaç yeterliliğin üst üste gelmesi gerekiyor sadece. Olur yani, teknik olarak mümkündür.

Yok, yalnız hissettiğim dönemler oluyor.

kişinin çok zaman kendisini bile anlamlandıramadığı bunu ben mi yaptım dediği zamanların olduğu bir duygu,düşünce dünyasında sizi sizden başka anlayacak birisinin olması çok zor.

aman olsa ne olmasa ne ben kendimi anlayamadıktan sonra.