Unutkanlıkta son nokta, tabula rasa
Öncelikle 21 yaşında olduğumu belirteyim. Haziran 2013'te üniversiteyi bitirdim. Tatil, kpss, cart curt hala iş bulamadım. Bunu çok sıkıntı yapıyorum, boşuna okumuşum, hiçbir işe yaramıyormuşum gibi düşüncelere kapılıyorum.Konumuza geleyim, hafızam çok kuvvetliydi normalde, alakasız insanların telef
Öncelikle 21 yaşında olduğumu belirteyim. Haziran 2013'te üniversiteyi bitirdim. Tatil, kpss, cart curt hala iş bulamadım. Bunu çok sıkıntı yapıyorum, boşuna okumuşum, hiçbir işe yaramıyormuşum gibi düşüncelere kapılıyorum.
Konumuza geleyim, hafızam çok kuvvetliydi normalde, alakasız insanların telefon numaralarını, plakalarını falan ezberlerdim. Tabi bir zamanlar.
Şimdi özellikle son 2-3 aydır anormal unutkan oldum. Şöyle ki, annemin on saniye önce yapmamı tembihlediği şeyi yapmayı unutuyorum, konuşurken ne söyleyeceğimi unutuyorum. Ama öyle, "ay tüh ya ne diyecektim ben, ne anlatacaktım" gibi değil. Birden beynim tamamen bomboş oluyor, felsefede öğrenmiştik "boş levha (tabula rasa)" diye, aynı onun gibi. Mesela doktorla konuşuyorum, bir soru var aklımda onu soracağım, Doktorun lafını bitirmesini bekliyorum. Adam lafını bitirdiği an tamamen her şey uçmuş gitmiş oluyor kafamda. Beynim o kadar boş kalıyor ki, hani bir şey uydurayım da geçiştireyim falan da yapamıyorum. O an söylecek hiçbir şey olmuyor aklımda, mal gibi kalıyorum.
Var mı böyle şikayeti olan? Bu yaşta bu kadar unutkanlık normal mi? Ya da sadece stres, sıkıntı bu kadar unutkanlığa neden olur mu sizce? Konuşurken ne söyleyeceğimi unuturum diye iş görüşmelerine gitmeye korkuyorum. Telefonla bir yeri arayıp bir şey soracaksam, bir kağıda söyleyeceğim şeyleri yazıp öyle arıyorum. Ciddi anlamda hayatımı mahvediyor bu durum.
0
pek normal değil. ama "stres" denen illet de buna sebep olabiliyor.
hafıza güçlendirme teknikleri kullanabilirsin. bir ne not almayı alışkanlık edinebilirsin.
0
Ben de aynı durumdayım, kendimi okudum resmen. Biraz kendimden bahsedeyim.
Ben de 21 yaşındayım. İlkokul arkadaşlarımın telefonu hala aklımda. Lisede bindiğim servisin plakası da aklıma ama bu çok önemli değil. Ama ilkokuldan beri aramadığım 10'larca numara var aklımda. Biraz sayısal bir zekaya sahibim diye düşünürdüm, bu aralar herhangi bir zekaya özel olarak sahip olmadığımı düşünmeye başladım.
Unutkanlık büyük sıkıntı. Annem bakkaldan 2 tane şey istiyor mesela, ben kesinlikle yazıyorum. Bazen yazarken bir şey oluyor, yazmayı unutuyorum. Sonra bakkalda görüyorum ki eksik yazmışım, annemi arıyorum mahcup mahcup. Doktora giserken şikayetlerimi yazmama ihtimalim yok benim, bu gayet normal geliyor bana. Ama bir insan arkadaşıyla görüşmeden önce anlatmak istediklerini yazar mı? Çocukla haftada 1 veya 2 defa görüşüyoruz birkaç saat, çok yakın bir arkadaşım. Bir süredir görüşmüyorduk. Bahsedeceğim 4-5 tane mevzu vardı ama biliyordum ki yazmasam unuturum, o yüzden yazmıştım önceden.
Haa daha da önemlisi annem yoğurt mayalar haftada 1 defa. Akşam mayalıyor, benim gece geç yattığımı bildiğinden diyor "saat 12:30'da alır mısın?" diye. Baktım birkaç defa unuttum, tamamen gözümün önüne koymaya başladım yoğurt tenceresini. Ona rağmen unutmaya devam... Telefona alarm koydum, unutmamaya başladım ama geçenlerde gittim yoğurdun kapağını falan açtım. Gideyim buzdolabının kapağını açayım öyle getireyim dedim tencereyi, oradan dolaba gidene kadar unuttum ben yoğurdu. Sonra taa ne zaman gördüm de koydum dolaba tesadüf eseri.
İşin acı tarafı ne biliyor musun? Annem bana yoğurdu bile emanet etmemeye başladı sanki. Haftalardır bana tembihlemiyor, bunu bile unutmuşum ben. Şimdi fark ettim. Yine yakın zamanda annem dedi ki "pilavın altını 1 dakika sonra kapar mısın" dedi, tabi dedim. "Unutma ama" falan dedi. Televizyonda yabancı bir kanal açıktı, sol altta saat yazıyor 18:07 diye (bak bunu bile hatırlıyorum). Mutfaktan çıktım, 2 dakika içinde geri gittim mutfağa. Aklımda pilava dair bir şey yok. Mutfakta biraz gezindim, tam çıkarken saat çarptı gözüme. Kapattım tencereyi, sonra odama geçtim. Annem abime seslendi (halletmesi gereken bir şey vardı o sırada) "Oğlum bakar mısın tencerenin altını kapatmış mı kardeşin" diye. Abim gitti kontrol etti. Kendimden şüphe etmeye başladım bu aralar, sürekli aklımda unuttuğum bir şey var ama ne bilmiyorum.
0
aguilas negras
(
15.01.14)
Hee bir de bir insan konuşurken aklıma bir şey geliyor, kesinlikle söylemem gereken bir şey mesela. O söz bitene kadar benim aklımdan uçup gidiyor söylemek istediğim şey...
0
aguilas negras
(
15.01.14)
kesinlikle ben de kendimi okudum şu an. En ufak bir şey için bile telefonuma alarm kuruyorum. Ama ne için kurduğumu unutmamak için alarma not yazıyorum, "şu yapılacak" diye. Son zamanlarda hayatım hep, "bir şey anlatacaktım ama neydi ya." şeklinde geçiyor.
Doktora gittin mi hiç peki bu konuda? @aguilas negras
Tavsiyeler için teşekkür ederim, hafıza güçlendirme tekniklerini araştırıp deneyeyim. @ermanen
0
Ben 20 yaşımdayım. Vitamin b12 eksikliği anemim var. Normalde kan değeri düşük değil. Yani unutkanlık yapacak kadar değil. Ama ben arada bir mallık yaşıyorum. O mallık da unutkanlıkla karışabiliyor. Bazen de ciddi unutkanlıklarım oluyor. O sebeple dahiliyeye giderek sorunun organik olup olmadığını öğren. Onu haricinde psikoloji de unutmaya sebep veriyor. Çünkü iş, gelecek gibi kaygıları siktir eden beyin, bununla beraber birçok şeyi de önemsememeye başlıyor. Düşünce yapını değiştirerek bunun önüne geçebilirsin.
0