Asus alma :( bazılarında internetten düşme sıkıntısı var hiç riske değmez bak

güzel ama fiyatı yüksek biraz. bir de sitedeki yorumlarda ssd hızı düşük demişler ona dikkat et istersen.

ben asus x550v kullanıyorum. bundan farkı ram 8gb ve ssd yok, ben 2800 tl'ye almıştım. ekran kartı da hemen hemen aynı (950m). ama ben freedos alarak windows için bir 600 lira bayılmaktan kurtulmuştum onu da söyleyeyim; linux kullandığım için (mint) ve windows'a sadece oyun ve arada sırada ms office için uğradığım için windows ve office'i korsan yükledim, ama aylardır giriş bile yapmamışımdır windows'a. link de bu: www.hepsiburada.com

bence fiyatı hafif yüksek, bir 200-300 lira daha az olabilirdi. ama çok para sıkıntın yoksa alabilirsin.

@dhadkan, aslında freedos almak mantıklıymış, ama bunun freedosunu göremedim. buna eşdeğer bilgisayarlara bakabilirim.

fiyat bencede max. 4000 lira civarında olmalı. Fazlasını vermeyi düşünmüyorum, indirim vs. olana kadar beklerim. acelem yok.

Bu fiyata çok daha iyi ürünler alınabilir.

asus alma mı? 10'dan fazla asus ürünü kullandım. hiçbirisi beni yarı yolda bırakmadı.

bu ürün biraz eski ama hala iş görür.justafakindream'in dediği gibi bu fiyata daha iyi ve yeni modeller alınabilir.

www.sanalmarketim.com

misal bu 8 gb ram ama performans olarak kafa kafaya olurlar ve 1000 lira daha ucuz

o acinin siirselligine tutunabiliriz

dindarlar kendini avutma, ileride göreceğim falan filan diyerek, dindar olmayanlar için ise kabullenme oluyor. her iki türlü de acı bir süre sonra hafiflemek zorunda. insanız çünkü biz.

nedir duyurunun bu ateistlere olan merakı? alıp veremediği diyecektim de, çok kışkırtıcı olur diye merakına çevirdim. ateizm duyuru için bilinmeyen bir şey de ve 5 yaşında çocuğun yeni bir kavramla tanışması gibi böyle abuk sabuk sorular çok sorulmaya başladı da. bu meraka sahip olan birileri de altta bana yanıt verebilirse sevinirim.

dünya üzerinde çekilecek herhangi bir acıya "zaten öldükten sonra buluşacağız." diye bir teselli olabileceğini sanmıyorum. bunun, inanan bir birey için de bir teselli olabileceğini düşünmüyorum açıkçası. 50 yılını beraber geçirdiğin ve sonrasında hayatından ayrılan bir insanın acısının tesellisi olmaz.

Ateist degilim ama olaya kendi cevrenden bakiyorsun. O cercevenin disina cikinca zaten soru gereksiz kaliyor.

Yani o kisi olumden sonra herhangi bir yerde olmadigindan onun yanina gitmek de sacma oluyor soru kendi kendini iptal ediyor.

Ornegin ateistler cehenneme gitmekten korkmuyor mu gibi sorular geliyor. Ateist zaten cehenneme inanmiyor ki neden korksun. Soru celiskili. Anlatabiliyor muyum? Ayni sekilde olumden sonra yasamin olmadigina inanan kisi zaten neden olumden sonra sevdigi kisiyi gorecegine inansin ya da bunu istesin?

alternatifi yok ki abi. ben kendimi biliyorum. öyle bir durum yaşasam %90 ihtimalle eşimin arkasından bir sene içinde hastalanıp ölürdüm, o zamana kadar zıpkın gibi olsam bile. ben de sevdiğim insanla sonsuza dek yaşamak isterim, ben de sevdiklerim ölmesin isterim ama ateistim nabiyim, inanmıyorum. sen sevgilin yokken "benim sevgilim var" diyo musun mesela? benim mantığıma göre bir yaratıcı yok, varlığı sürpriz olur. insan kendini çoğu konuda kandırabilir ama bazılarında kandıramaz. ben yaratıcıya inan(a)mıyorum, eşimin sonsuza dek yaşayacağına veya ona kavuşacağıma nasıl inanayım ki?

REALITY HITS YOU HARD deyip deli gibi ağlar, kısa süre sonra ben de ölürüm. yapacak bir şey yok. hayat böyle bir şey. ortada somut gerçekler varsa benim ne düşündüğüm ya da istediğim önemli değil. eşim ölmüş mü? ölmüş. ben yaratıcıya inanmıyor muyum? inanmıyorum. buna göre, eşim toprak olup gitmiş mi? gitmiş. imdi yürek yırtılır. bir hayatımız var. birlikte geçirdik. sonra herkes gibi öleceğiz. o da ölmüş olacak. kahrolurum, deliririm ama gerçek bu. yapabileceğim bir şey yok.

edit: söylediğim yanlış anlaşılmasın, "inananlar kendini avutmak için söylüyor, aslında allah yok" falan demiyorum. din bu konsept üzerine kurulu bi şey olsa da insanların bireysel olarak inanmak ya da inanmamak için farklı motivasyonları olabiliyor. zaten bu bir tercih değil, adı üstünde inanç meselesi. ben inanmıyorum, çünkü benim mantığıma göre bir yaratıcı yok. olduğunu düşünseydim, inanmamak gibi bir lüksüm zaten olmazdı, "bence var" derdim. "bence tanrı var ama ben inanmıyom" diyemezsin ki. yani bir müslüman çeşitli sebeplerle allah'ın var olduğuna ve dolayısıyla eşinin cennete gideceğine inanıyor olabilir ama ben onun gibi düşünmüyorum, bence yaratıcı da yok ve ölünce hiçbir yere gitmiyoruz. bana mantıklı gelen bu. bunu değiştiremem ki. benim 60 sene ateist olduktan sonra hop diye allah'a inanmam hiçbir şeyi değiştirmeyecek.

@i drive öyle bir teselli var. edit: bunu yazdıktan sonra beni engellemiş. yazdığım şey baya acıttı galiba? ne insanlar var şu dünyada.
@traveller açar mısın biraz?

ahiret inancı olanlar katlanıyor mu ki? öyle bir kaybın hiçbir tesellisi olacağını sanmıyorum. eşini kaybedip arkasından çok geçmeden ölen bir sürü karı/koca var. sanırım hepsi de ateist değil?

Onu geç "yok oluyorum" diyerek yaşamak her an her gün. İnsan nası katlanır buna? Nihilizm.

80 yıllık bir hayatı bir hiç için yaşayan bir insana ölüm acı veremez bence.

dindarların ölümle daha iyi başa çıkabildiğini hiç ama hiç düşünmüyorum. sevdiğin birini kaybetmek herkes için çok acılı, ama illa bir tarafı seçmek gerekirse inanmayanların daha sağlam durduğuna her zaman şahit olmuşumdur. hiç 'nasılsa öbür tarafta buluşacağız' diye metin olabilen birini tanımadım. bunlar kendi çevremden gözlemlediklerim.

inananlar öbür tarafta görüşeceğini düşünüyor, inşallah allah cennetine alır falan diyorsa, inanmayanlar da 'iyi ki onu tanımışız, iyi ki annemiz/babamız/dedemiz vs. olmuş' gibi şeyler diyorlar. eğer inanmayan biriysen zaten hayatını sevdiğin birini kaybedince bir daha görüşemeyeceğinizi bilerek yaşıyorsun. bunu hayatın bir gerçeği olarak baştan kabulleniyorsun. bu tabii ki kaybın acısını dindirmeye asla yetmez, sadece duruş farklılığı diyelim.

mesela inançsız bir ailedeysen, 80 yaşında ölen eşin için insanlar ağlayacak üzülecektir ama bir yandan da '80 sene sağlıklı huzurlu yaşamış, bunca seneyi ne güzel beraber geçirmişsiniz, ne kadar şanslısınız' diye teselli edecektir. yani insanlar gelecekte olduğu varsayılan ahirete değil, geçmiş günlerin güzelliğine odaklanarak acıyla baş etmeye çalışırlar genelde.

bir tesellisi yok. ayrıca o yaşlardaki insanlar ölümle daha barışık. gençler gibi ölüm olnlar için uzak bir konu değil. o yaşa gelene kadar bir sürü sevdiği tanıdığı insanı kaybetmiş oluyor zaten.

Sorunda sanırım bu anlatığın durum, en azından ibrahimi dinlerin ezelden beri sunduğu "diğer yaşam" tasvirlerinin ateistler açısından meşru kılma olasılığı olup olmadığı ile alakalı..

Bu durum "günler nasıl geçer? kavuşmayacağım" düşünleri maneviyatı ihtiyaç kılmaktan ziyade çok klasik olarak "varouşsal kriz" sorunu.

(bkz: varoluşsal kriz)

Bu tabii ki sana kalmış bir durum. İster Camusnün deyimiyle felsefi intiharı seçerek o yaşta bir dinin sunduğu "diğer manevi yaşam" anlatılarıyla kendini avutabilirsin. Yahut aslında o yaşa kadar aslında "ölüm" kavramının maddesel bir durum olduğunu onca yıl içselleştirip hayata tekrar seküler çerçeveden bakarak acını yaşayabilirsin. acı yaşamayacaksın demiyorum bak :)

sapere aude

bilmeye cüret et.

film senaryo açısından çok boşluk bıraktı. oyunda -ve kitaplarda- apple genetik kod falan taşımaz. zaten 1492'de genetik kodu bulsa ne yapacaktı tapınakçılar? apple insanlardan önce dünya üzerinde yerleşmiş, teknolojik anlamda çok ileri bir uygarlığın ürünü: assassinscreed.wikia.com

hikaye biraz sümer mitolojisine benziyor. insanlar köle bir ırk olarak dizayn ediliyor. sümerde de tanrılar insanı çalıştırmak için yaratırlar mesela. apple'lar insanların beynini manipüle eden, büyüleyen şeyler. adem ve havva bu elmalardan birisini çalıp isyan başlatıyorlar vs vs

filmde sofia karakteri yazılamamış, hatta asıl elemanın babasına olan nefreti falan da temelsiz. yönetmen halbuki macbeth'i çok iyi yönetmişti.

oyunu oyna. ac 1 oyun zevki anlamında sıkıcı olsa da, senaryo anlamında en gizemlisi ve en çok bilgi verenidir. ac revelations'a kadar -o da dahil olmak üzre- ac tarihi hakkında bolca bilgi alıyorsun. sonraki black flag, rogue, unity, syndicate falan boş aksiyon oyunu.

assassin'ler müslüman değil bu arada. assassin'ler tarih boyunca pek çok kişi ve grupla ittifak kuruyor, lenin'le bile ittifak kuruyorlar. dinle falan bağları yok, nothing is true diyen adamların dinle bir alakası olamaz zaten.

Filmde tarafsız durmuş. hangisi haklı gibi bir şey göstemremiş ama asassinler daha iyi bir amaç uğruna dövüşüyor g,bi. diğerleri her ne kada barış diyorsa da. özgür iradeyi yok etmekle bunu sağlayacaklar.

assasinler nomralde öşldren katleden insanlar mı masumları?

1 ülkenin zenginliğinden bahsetmek, 1 bireyin zenginliğinden bahsetmek gibi kolay değil. birey kişisinin ekonomik olarak zengin olması, nakde çevrilebilir mallarıyla ölçülebilir mesela. elinde cash para, evi, arabası bunların değerleri toplanır ve zengin veya değil denebilir.

ama devlet için böyle 1 kıstas belirleyemeyiz. bahsettiğin ufak ülke 5 bin kişiden ibaret 1 ülke olsun ve bu 10 milyar dolarlık bağış devletin kasasında dursun. devlet zengindir ama halk fakirdir. o yüzden zengin 1 ülke diyemeyiz.

veya devletin piyasa ekonomisine pek bulaşmadığı, sadece serbest piyasada hiçbir müteşebbisin kar dönüşü olmayacağı için üstlenmek istemediği işleri (sokak temizliği vs) yapabilmek maksadıyla yok denecek oranda vergi alan ve onu da bu hizmetlere harcayan, kasasında pek para tutma eğilimi olmayan 1 modelde halk da ekonomik olarak refah ierisindeyse bu ülkeye ne açıdan zengin diyebiliriz mesela?

ekonomik gelişmişlik desek, onun da milyon çeşit göstergesi var ve hiçbiri somut 1 anlam ifade etmeyebiliyor. en bilineni, ölçüt olarak kullanılan gdp (gayrısafi yurtiçi hasıla) ve gnp (gayrısafi milli hasıla) ama bunların da sadece istatiki sayıdan ibaret olduğunu, somut hiçbir anlama gelmediğini savunan 1 yığın insan var.

bunların yanı sıra, gelen bu 10 milyar doları ithalat ve ihracatta kullanmadan da milyon farklı çeşit yolla fayda sağlanabilir.

ithal edilen ürünlerin yerine yerlisini üretip ithalat kalemi düşürülerek dış ticaret dengesine katkıda bulunulabilir.

ülke bu parayı merkez bankası eliyle döviz manipülasyonu için kullanabilir ve bu şekilde kara geçebilir.

@materyalist imam'In cevabı yanlış. aslında arkadaş cevap bile vermemiş. sınavda notlandırsaydım direkt sıfır yazar geçerdim.

para nötraldir (bkz: neutrality of money); eğer bu parayı ne dış yatırımda ne de ithalatta kullanabileceksen, bu para sadece eflasyonu artırır. sadece ülke içindeki toplam para arzını artırmış olursun, bunun kısa vadede etkisi talebi artırıp birkaç çeyrek yüksek büyüme olsa da, 6 ay içerisinde elinde sadece enflasyon kalır. daha fazla ayrıntı için (bkz: quantity theory of money) (bkz: monetarism) (bkz: fiscal vs monetary policy)

üstteki arkadaş ithal edilen ürünlerin yerine yerlisini üretiriz demiş; en başta bu yerli ikamesi her zaman ekonomik anlamda verimli sonuçlar doğurmaz (bkz: comparative advantage). bunun da ötesinde, bu parayla dış ticaret/yatırım yapamıyorsan zaten o ürünü içeride üretebilecek teknoloji ve know-how'u da transfer edemezsin. bu 10 milyar doları bill gates'in vermesinin bir önemi kalmıyor yani, ülkenin merkez bankasının sisteme para sokmasından bir farkı yok.

ülkeye sokulan bu 10 milyar doları merkez bankası, yayınlayacağı tahvil ve bonolar üzerinden sisteme arz eder. bu bono ve tahvil gibi borçlanma enstrümanları kredi arzını artırır, dolayısıyla faiz oranları düşer, toplumun satın alma gücü birkaç aylığına artar. ancak talebin artması, birkaç ay içerisinde fiyatları da yukarı çekecektir (bkz: stickiness of prices). sonuçta 6-12 ay içerisinde elinde sadece enflasyon kalır. bu kısa vadeli suni büyümeyi iktidarlar özdllikle seçim ve referandum dönemlerinde yaparlar, tüik ve tcmb datalarına bakabilirsin.