hayir, bir istisna var. her basliginda muhendisim yazmasindan yeni hesabi oldugunu anlamistim cok zor olmasa gerek.

Evet :)

hayır.

Bu konuda oldukça iyiyim hatta bunu bir oyun haline getirdim:) Belirgin bir bireysel dil kullanımı varsa ve aktif birisiyse anlıyorum. Kim olduğunu tahmin edip özelden teyit ettiklerim de var ama ifşa etmem burada kimseyi.

6 yılda sadece bir kişiyi tahmin ettim. O da cevap vermedi. Yani pek anlıyorum diyemem.

Anlamıyorum. gerekte yok.
Sentenello , papi chulo zamanından kalma ergenlik dönemi sancıları da geçtik .
Sorulara, dertlerle odaklanıyorum daha çok .
Bu arada benimki her zaman tek hesap olacak burada. Aynı anda ikincisine gerek yok.

Duyuruyu çok fazla okumama rağmen anlayamıyorum. Yani bazen bir şeyler bir şeyleri anımsatıyor ama kullanıcı adlarını unutmuş oluyorum.

www.eksiduyuru.com
Bu soru bana şu duyurudaki cevaptan çıkmış gibi geldi (:
Geçenlerde birisi soru açmıştı. Sonra kendi sorusuna yanlışlıkla diğer hesaptan yanıt attı. Duyurucular da hemen "Hocam hesapları karıştırdın" diye dalga geçmeye başladı. Nickini hatırlamıyorum maalesef ama komik bir andı.

duyuruyu laf sokmak icin ikinci hesap acip trolleyecek kadar issiz olan arkadaslari umursamadigim icin takip etmiyorum boyle seyleri, umrumda degil.

yazarken zaten soruyu kim sormus diye bile bakmiyorum pek. sadece begendigim bir duyuru ya da cevap var ise nick'e dikkat ederim.

laissez faire, laissez passer

Çok anlayamıyorum.

anlıyorum ve hemen engeli çakıyorum. haha.

hiç anlamıyorum, anlasam da, bana bulaşmadığı sürece umrumda olmaz.

Aynı anda birden fazla hesap kullanan değil de 5-6 yıl önce aktif kullandığı hesabı kullanmayı bırakıp şu an başka kullanıcı ismiyle buralarda olabileceğini düşündüğüm iki kişi var.
Eski ve “şüphelendiğim yeni kullanıcı isimlerini” ancak görünce hatırlarım ama yazdıklarına denk gelince “bu kesin ….” diye düşünüyorum.

Biz anlayamıyoruz ama modlar panelde görüyor. Mod kankası olan biliyordur yani :)

ben bana olan nefretlerinden tanıyorum.

normalde burada arkadaş olduklarımın ikinci nickleri var mıdır diye eğlencesine bakınırdım ama son zamanlarda zorba bir ruh hastası (yataktan devrim yapan bir arkadaş) çıktı, insanlara dadanıyor. bir süredir de ortada yok, ikinci (belki üçüncü) nickine geçti diye düşünüyordum —ki bingo buldum. şimdi radarımda.

1 kullanıcı hariç (Onu da "eski nickim şuydu" dediği ve yakın zamanda yazar affı ile eski hesabını kurtardığı için biliyorum) kimsenin ikinci nickini yahut eski nickini bilmiyorum.

Bazen herkes aynı kişiymiş gibi geliyor bana. Ama anlamıyorum da kim kimdir. "şu kesin şunun hesabıdır" da diyemiyorum. Son birkaç ay hariç kimsenin nickine dikkat etmiyordum. Bazı kullanıcıları tanoyorduk tabii zamanla.

Mesela site yeni haline gelince sh.....rd nickiyle yazan kullanıcıyı 45+ kişi engelledi ve o da yazmaz oldu. Şimdi kesin başka bir nickle aramızda ama her duyurunun altına dikkat çekmek için saçma sapan şeyler yazan yeni bir kullanıcı fark etmedim. Acaba usturuplu mu yazmaya başladı. (Bu yeni fasiliteler çok hoş oldu, teşekkürler compu)

Kendimin de 3 hesap var kullandığım. Biri 18 yıllık sözlük hesabı. Hep kapalı normalde. Geçenlerde yolunu buldum kullanmanın. Sözlükm hesabım kapalı olsa da duyuru'da 100 günlüğüne Pc'de login olmuş vaziyette. Bilgisayardan onu kullanıyorum. Telefon ve tabletten bunu kullanıyorum. Bir de bu nickten önce 2012'ye kadar kullanıp kapattığım eski hesabım vardı. Son yazar affıyla canlandırdım. Arada onunla login oluyorum. Toplam 3 olmuş oldu.

Duyuru hayatım boyunca 2-3 kez anonim soru sormam gerekti ve tek kullanımlık hesaplar açtım. Onları da soru ile ilgili konulardan seçtim. Mesela sorun "iktidarsızlık" olsun, nick "ebediyyen muhalefet" gibi... (Yok böyle bir sorun ve nick, örnek olarak verdim) O tek kullanımlık hesapları da başkasını cevaplama yahut başka soru sormak için kullanmadım.

Bir de merak ettiğim hesabı kapalı bazı kullanıcılar var. Onlardan farklı nickle devam eden varsa, bilmek isterdim. İsteyenlerin kullandıkları eski/diğer nicklerini ifşa ettiği bir duyuru mu açsak...

Sonra toplarım çünkü yemekle uğraşırken ellere bir şeyler bulaşıyor, en basiti ıslak oluyor, bu ellerle un kavanozunu tutup yerine kaldırsam ona da bulaşıyor, en son her şeyi temizler siler toplarım

Dağınık.
Bir çeşit yemek yapsam mutfak savaş alanına dönüyor. Yemek yapma işi bitince mutlaka toparlar, temizlerim bırakmam öyle. Artık yaparken aynı zamanda toparlamaya çalışıyorum ama.

toplayarak çalışırım. dağınık çalışılmasından da nefret ederim. lavaboya kirli bulaşık vs biriktirilmesinden hiç hoşlanmam. yani bir şeyi lavabonun içine koymaktansa onu gerekliyse sudan geçirip bulaşık makinesine koymak zaman açısından neredeyse farksız. travmalarım tetikleniyor şu an.

düzenli. bulaşık makinesi boş olur. kullandığımı sudan geçirip koyarım.
tezgahım geniş. rahat rahat çalışırım. çok keyiflidir düzenli mutfakta yemek yapmak.

Yemek yerken bile, arada boşalan tabak olursa, onu sudan geçirip, bulaşık makinesine koyup yemeğime öyle devam ederim. O derece.
Eviyede herhangi bir an, bulaşık tabak görürsem o evde yemek yemem (OKB)

rahat ve hızlı çalışabilmek için eş zamanlı toparlarım ama içinde bulunulan ruh hali bazen bu ritmi bozabiliyor :v

Bulaşık makinem yok o nedenle kirli bulaşıkları günün sonuna kadar lavaboda biriktirip toplu yıkarım ama onun dışında yemek yaparken yaparken bir yandan toparlarım.

ben yemek yaparken mutfağım savaş alanına döner. yemek pişerken toplarım.

Toplaya toplaya çalışırım, dağınık mutfakta çalışamam hatta.

Bu konudaki uygulama farklılığımızdan dolayı eşimle sıkça tartışırız. Ben toplu olmayı severim, dağınık ortamda çalışmam, yemeğe birşey koymuşsam ondan geriye hiçbirşey kalmamalı tezgahta, sonra sırası ile giderim ki hiç biriken birşey olmaz geride. Ancak eşim önce yemekleri yapar çok hızlı ama arkası savaş alanı gibi kalır, sonra toplamaya da enerjisi kalmayınca mutfak berbat. Ama o da bana diyor ki sen hazırlayana kadar açlıktan ölürüz. Bilemedim...

Toplu çalışırım. Bulaşık makinem yok o yüzden işi biten şeyi yıkayıp kaldırırım, dolaba koyarım hemen.

Dağınık çalışırım, çok fazla şey kullanıp bir sürü bulaşık çıkarırım. İşim tamamen bittikten sonra toparlarım.

Düzenliyimdir. Labdan alışkanlık belki.

Truf +1
Bunu hiç düşünmemiştim ama ben de çok uzun süre labda ve ilaç sektöründe (aşırı steril) çalıştığım için baya temiz düzenli çalışıyorum,

Martta liste için basvurmustum 11 Kasım'da belgeleri teslim ettim.
Sıranın gelmesi sekiz ay sürdü. Almanya.
5 6 haftada sonuçlanır diye düşünüyorum.

qaperfectlie antalyadan arkadaşım ocağın ortası almanya listeye girmeye çalıştı kasım ortasına geldik hala haber yok sizin hangi il ? benim de mayıstan beri bekleme devam almanya..

İstanbul Gayrettepe ofisinden idi. Neye göre oluyor hiç anlayamıyorum ve aşırı uzun süre. Başka ülkelerden de bulamadığım için mecbur kaldım. Bu sekiz ay boyunca başka ülkelerden almayı denedim de denk gelmedi randevu.

martta hollanda 1 yıllık verdi. ama son 1 senedeki 4. schengenimdi başvurduğumda.
1 haftada sonuçlandı.

- Ülke: Malta

- Başvuru tarihi: Ocak 2025 üçüncü haftanın başları.

- Sonucun gelmesi süresi: 5 iş günü. Cuma günü başvurdum. Perşembe kargoya verdiler. Ertesi cuma geldi.

- Schengen Vize süresi: 1 sene

- Kaçıncı vizem: Totalde 8.vizem. Malta'dan ikinci vizem. 2024'te 6 ay vermişlerdi.

Fransa, Eylül başı, 1 hafta, 4 yıl.

4 yıllık vizeyi hiç duymamıştım. Hepinize hayırlı olsun.. çok da kısa sürede çıkmış vizeler.. 2 ay bekleyen var almanya için..

Ben de duymamıştım ama pasaportun bitmesine 6 ay kalaya kadar vermişler o nedenle 4 yıl olmuş diye anladım.

tüh evet 5 yıl olacakmış muhtemelen..

black hole

Fabian toulme - iki yaşam / hakimin yolcugu ve bence diğer tüm kitaplari
Manu larcenet - sıradan zaferler

Ooo en sevdiğim alan.

Favorim a perfect lie'n da önerdiği "Sıradan Zaferler". Hazır Karakarga'dan başlamışken onlardan devam edeyim.

-Boksör: Soykırımdan Kurtulan Hertzko Haft’ın Gerçek Hikayesi
-Kendine İyi Bak
-Eskisi Gibi

diğer beğendiğim Karakarga baskıları.

Ama doğruyu söylemek gerekirse grafik roman söz konusuysa benim aşık olduğum yayınevi Baobab.

-Cahiller: Karşılıklı Bir Aydınlanmanın Hikâyesi
-Avare Tanrı
-Hartlepool Maymunu
-Hariciye Günlükleri
-Rosalie Blum Üçlemesi

muhteşem eserler.

Baobab'ın ardından Desen geliyor. Oradaki favorilerim:

-Kumdan Sokaklar
-İki Yaşam (a perfet lie'a yine selam olsun)
-Ev

Bir de İletişim'den çıkan ve az bilinen Uğur Erbaş'ın "Germakoçi"si yerli grafik romanın zirvelerinden. Fırat Yaşa'nın "Tepe" ve "Sırça Köşk"'ünü de öneririm.

Daytripper (gün gezgini) - gabriel ba
de tales - gabriel ba
i killed adolf hitler
pyongyang - guy delisle

Güngezgini +1000
Sophie'nin baladı

-blankets. craig thompson. 2008’de okudum, hala hatırlarım.
-goodbye, chunky rice

İstediğin kategoriye giriyor mu bilmiyorum ama;
-Cyril Pedrosa, Portekiz

Daha önce yazılmamasına şaşırdım.

Sıradan Zaferler var o yazılmış neyse ki...

teşekkürler, güzel insanlar.

herhangi bir sanal platformdan kimseyle gerçek hayatta görüşmedim.

Duyurudan 8-10 kullanıcıyla zamanının pasaport kayıt hakkı, yurt dışından ürün getirme, alım-satım vs. sebeplerle yüz yüze iletişimimiz oldu. Benzer sayıda sözlük yazarıyla da benzer sebeplerden görüştük.

Bir duyuru kullanıcısıyla birkaç sefer yeni yıl kartı gönderdik birbirimize.

Birkaç yıl evvel halısaha maçları yaptık duyurucularla. Güzel de gidiyordu ama bir kişinin (o zamanki nickle aramızda yok artık) hırsızlık ve dolandırıcılık yapması sonucu bitti maçlar. (Güzel oluyordu)

2004-2006 gibi seçmece ekşi sözlük yazarlarından iki adet yahoo mail gurubumuz vardı. 40+ sayıda yazarla birçok zirve, etkinlik, gezi, mangal, konser, sanatçı buluşmaları vs. yaptık yıllarca. Güzel dostluklar oluştu. (Şu an 30'a yakını bıraktı sözlüğü. Kalanların ben dahil birçoğu yazmıyor artık)

Ezelden beri evli olduğum için romantik anlamda tanışma/kaynaşma yahut partner arayışı gibi şeyler olmadı. Alkole ve eğlenceye pek yatkın olmadığım için de o tarz toplaşmalara katılmadım.

Her iki platformda da güzel insanlar tanıdım. Artık devam etmeyen başka bir iki sözlükte de başka güzel insanlarla tanıştık, gezdik, tozduk, yedik, içtik.

Şimdi yarı münzevi bir hayatım var.

Duyurudan bir kişi galiba ama net de hatırlamıyorum yani. Sözlükten çok kişi, sayısını hatırlamıyorum.

avusturya camiasinin %99'unu tanirim. tanimadigim varsa ses etsin tanisalim :)
avusturya camiasi haric birkac kisi var tanidigim. genelde ortak bir yön olmali. biri meslektasim mesela, iki kisiyle cerkes oldugumuz icin tanisim, bir digeriyle ayni üni mezunu ciktik (benim üni mezunu burada neredeyse hic olmaz) vs gibi.
bir iki kere yasadigim yere gelen sözlükcüleri gezdirdim.
evli barkli insanim, duyuru üstünden tanisirken romantik bir tnaisma cabam, partner arayisim hic olmadi. görüstügüm herkes sözlükcü/sözlükcüydü ama duyuru üstünden konustuk bircoguyla.

Kardeşimle ilk kedimizi duyurudan sahiplenmistik sene 2017 filandi sanırım.
Eşimle de duyurudan tanışmıştım yıllar yıllar önce.
Bunlar dışında da o zaman aynı üniversitede okuduğumuz bı kullanıcı ile tanışmıştım.
Galiba toplam 5.

12 senedir Duyuru'dayım. İlk 2 senede 2 sevgilim oldu. Sonraki 10 senede sıfır. Dersimi aldım :)

Sevgililer dışında yine ilk 2 senede 3-5 kişiyle arkadaş olarak görüşmüştüm. Birinin kalçasını ellemiştim ama arkadaş olarak.

Zirveleri saymazsak eğer sözlük ve duyuru totalde 4-5 kişi. Ancak zirveleri sayarsak çok fazla.

bir kere zirveye gitmiştim ama şimdi görsem tanımam. bir iki kişi dışında kimsenin nickini de hatırlamıyorum.

sözlükte gerçekte tanıdığım iki kişi var.

20 den fazladır benim. ama ana sebebi meslekten dolayı bir şekilde işini yapmışımdır veya çok fazla telefonla görüşmüşümdür.

Buradan tanışıp evlendik mutluyuz. 50 den fazla kişiyle iş arkadaşlık için bulusmusumdur

3

duyurudan 2-3, sözlükten 20'den fazladır.

fiziki görüştüğüm sanıyorum 3 kişi :)

Duyuru 0, sozluk en az 6 hatirlayabildigim. Ama yakin zamanda degil boyle 2005-2017 arasi falan.

Birkaç zirveye katıldım. Birkaç kişiyle yüz yüze alışverişim oldu.

Dağcı nickini görünce aklıma geldi biri bana North Face kaz tüyü uyku tulumu ödünç vermişti sağ olsun buralardaysa hayatımda o kadar ısınmamıştım.

Eşimle de burası aracılığıyla tanıştık, birkaç haftaya bebeğimizi kucağımıza alacağız kısmetse :)

Son zamanlarda yunanistan çok şikayet edilen bir ülke oldu bu vize konusunda. Yani okuduğum kadarı ile ikinci üçüncü başvuru bile olsa kısa veriyor. Bir de sıra çok kolay bulunmuyor iyi takip etmeniz lazım temmuza yetişebilmek için.

kadın karşımda iqos içmeye başladı seans sırasında. "ben de yakabilir miyim?" dedim, kadın "sadece ben içebilirim burada" dedi. bir daha gitmedim. sanırım üçüncü ya da dördüncü seansımızdı. aynı seansın yarısını annesinin evine gitmekte olan inşaat ustasına yol anlatmakla geçirdi. bir daha gitmedim.

şöyle biriyle karşılaşmıştımm: www.youtube.com

ayrı ayrı seanslarda aldatmayı önermişti bana ve bir kadın arkadaşıma. sonra bir yan gözle baktık arkadaşla ama bir şey yaşamadan uzaklaştık. adamla da görüşmeyi kestim :))

mantığı da şu; aldatınca elindekinin kıymetini bilirsin eğer kötü hissetmezsen de zaten başkasıyla olmalısın.

On yıllar önce takıntı yaptigim biri için gitmiştim. Ama dedim ki unutmak da istemiyo gibiyim o duygu hoşuma gidiyor. Net hatırlamıyorum ama bu tarz bı ifade kullanmıştım. Kadın da kustahça kahkaha atarak e niye geldin o zaman ya da e benim yapabileceğim bir şey yok gibi bı cevap vermişti :d belki haklıydı ama daha profesyonel bir yaklaşımda bulunacağını dusunmustum. Beni yargılayacak bir vibe alıp bir iki seanstan sonra gitmeyi bıraktım.

Sanki arkadaşmışız gibi davranmıştı rahatsız olup bir daha gitmedim.

Benimkinin ekolu konuşmamayı emrediyor. O kadar konuşmuyor ki bırakmaya sebep olacak bir şey söyleyemiyor. En başlarda bu sebeple devam etmesem mi demiştim ben de ama alıştım. Zamanla o da birazcık daha konuşmaya başladı ama asla hata yapmıyor :)

Seans bitince hızla kalkıp ben odadan çıkar çıkmaz dank diye kapıyı kapatıyor ve ofisten ben kendim çıkıyorum. Bu garip geliyor. Ama bıraktıracak tavır cümle hiç bir şey yok.

bir sonraki buluşmaya evine davet ettiğinde.

bana değil de kendisine iyi gelecekti. Gizlilik ihlali.

Min. 90 g/m2 birimli kagitlar dolmakalemle yazmaya uygunmus. Marka söyleyemem, bilmiyorum ama bu özellige göre bakabilirsiniz. Benim kullandigim bir defter markasi 100g/m2 kagit kullaniyor mesela.

Ayrılabilir yapraklı defter de bu özelliklerde arayabilirim o zaman. Teşekkür ederim fikir için. @kuehles blondes

ofiste önemli bir şey için çıktı almamız gerektiğinde 120gr navigator kullanıyoruz, a4'ler arasında en iyisidir ama işinize yarar mı bilemedim.

eksisozluk.com

biz bunlari entrylerimizde yazdik. gramaj kagitta kullanilan pulp'un agirligini gosterir. dolmakalemdeki problem arkaya murekkep gecirmesidir. dolayisiyla daha agir yani daha kalin kagitlar dogal olarak daha iyi koruma yapar. ancak onlar da kagittan ziyade kartona benzerler, yani aslinda daha cok malzeme kullanirlar, daha iyi kagit degildirler.

bu isin teknigine baktigimizda en uc noktasi tomoe river denilen 52 gr'lik kagittir. ince bir kagit olmasina ragmen arkaya murekkep gecirmez, ve dolmakalem murekkebini cok iyi tutar. cok daha az pulp ile daha iyi basari gosterir, yani teknik olarak daha iyi bir kagittir. velhasil bulabilirseniz bu isin standardi tomoe river'dir.

defter ariyorsaniz ve daha ucuz istiyorsaniz clairefontaine markasina bakabilirsiniz. rhodia'yi da satin aldilar, ve basit gozukse de daha pahali japon markalarina gore hem tr'de daha ulasilabilir, hem de daha ucuzlar.

Çoğunlukla düşünüyorum, bazen arkadaşlarımla konuşuyoruz geç olmadığına ikna ediliyorum ama kendimle yalnız kalınca yine çok geç kaldığımı düşünüyorum, işin içinden çıkmak zor.

Sevdiğim kişiye sevdiğimi söylemeye acayip geç kaldım. Hem de öyle böyle değil. En büyük pişmanlığım, bambaşka bir hayatım olabilirdi.

Üniversite sınavına tekrar hazırlan, bölüm değiştir, hazırlık şu bu diyerek okulu uzattım, ki derslerimde başarılı olmama rağmen, üstüne askerlik derken iş hayatına geç kaldım.

Kilo vermeye geç kalmadım bi, yaşadığım bunalım sayesinde son bir ay içinde 9 kilo civarı verdim, sayılırsa.

Ne zaman böyle düşünsem aklıma “mr. nobody”den şu satırlar geliyor aklıma ama:
each of these lives is the right one. every path is the right path. everything could've been anything else, and it would have just as much meaning.

Ben varım.

O kafar çok Şey sayıp torba yasa gibi yapmışsın.
Hepsine birden geç kalmış olamazsın.
Hayatımın her döneminde bir şeyler değişti, değiştirdim.
Spor için hobi için mesela hiç bir zaman geç olmaz.
İş değiştirme için boşanma için ya da çocuk sahibi olmak için bilemem.

kedi sahiplenmek, hobi edinmek, kilo vermek, sevmek bunlara niye geç kalınmış olsun ki. ben geç kalmış hissetmem, hissetmiyorum. istiyorsan yaparsın. yapmıyorsan önemli değildir, zamanı değildir, elinden şu an gelmiyordur ya da demek ki istemiyorum o kadar da der geçerim.

İş, kariyer filan bunlar büyük pişmanlık (bana göre). Ne geç kalması. Bomboş şeylere ömrüm gidiyor diye düşünüyorum. Haa iş hayatını sonlandırmakta geç kaldığımı düşünüyormuşum bak evet. Bu var.

Bir de yani aşırı mühim bir misyonum mu var ki tamamlamam gereken. Kendime her gün eğlenecek bir şey buluyorum. İstediğim oyuna, konsere bilet bulduğum an gidiyorum. İstediğimi yiyip içiyorum, istediğim yere gidiyorum. Aceleciliğim var her fırsatta bir şey yapmak gibi ama bunu sebebi geç kalıyorum hissi değil.

Hayattaki en kesin şey ölmek. Ona da istesen de geç kalınmıyor. Boşver ne geç kalması ya. İyi geceler.

20 yasimdan beri kanuna baslamayi düşünüyorum. 23 yil gecti. Bu saatten sonra zor.

herşeye zorla erken başlatıldığımdan artık birşeye başlamak için hevesim yok. mesela ben 10'lu yaşlarımda elektro gitar çalmak isterdim ama ailem bağlama kursuna yazdırdı zorla. istemeden çaldım hep. aklımın ve kalbimin bir kısmında hep elektro gitar çalma isteği var. yaş 36.

Var ben. Çoookk geç kaldım hem de. Yakında ölür mölürsem mezar taşıma "şöyle içine sine sine patates kızartması yiyemeden gitti garip" yazarsanız memnun olurum... 🥹

düşünüyorum.

evlenmekte çok erken davrandım,
boşanmakta çok geç kaldım,
çocuk yapmakta çok geciktim,
çalışmak dışında hayatı yaşamada çok ama çok geciktim,
kendimle ilgilenmekte çok geciktim,
bir şeyler elde etmekte çok geciktim.

o yüzden şimdilik günümü yaşıyorum.

Her şeye geç kaldım hissiyatı sürekli geliyor. Sonra bi ara ne geç kalması ya daha ne oldu ki gencim her şeyi yaparım motivasyonuyla doluyorum. Ama mental azıcık darbe alınca sürekli bu düşünceye sürükleniyor insan.

Düşünüyorum ama sonra daha 40-50 yıl yaşayacağımı hatırlayıp vazgeçiyorum.

Ne olduysa iyi ki oldu, ne olmadıysa iyi ki olmadı diye düşünüyorum, hiç moralimi bozmuyorum

jimmy key, chima, mudo, mango, zara, yargıcı. papuç için de elle yi seviyorum baya.
basic tshirtlerimin hepsini de senelerdir kaft tan alıyorum.

çok param olsa tr den almam gider yurt dışından alırım. 36k

Beymen, Network, Massimo Dutti. Daha fazlasını istemem, gerekmez. 41 E

32E. Tişört Lufian. Jean, gömlek Mavi. Kışlık ayakkabı Lumberjack, spor ayakkabı Nike ve Adidas. Aslında Adidas tişörtüm de var, sırt çantam ve spor çantam da Adidas. Adidas'a çalışıyormuşum. Çok param olsa direkt İtalyan markaları tercih ederim.

Colombia, Levis, Adidas, Altınyıldız
E

LCW
E
Başka bir yer denemedim sabit insanım. Çeşit çok, fiyat ucuz ve bana göre kaliteli.

adidas, uniqlo, gap, new balance, levi’s, arket…
daha fazla param olsa ne alirim bilmiyorum.

Reserved, uniqlo, h&m

Daha çok param olsa cos ve the other stories

39k

1- Kullanım amacıma göre aldığım yerler değişiyor bir iki örnek;
Trençkot - Yargıcı
Günlük giysi - Oxxo
Tayt - Cadde butiği

2- Tarzını beğendiğim markalar;
Yargıcı, Twist, Oxxo, Massimo Dutti.
Aşırı zengin olsam sadece McQueen giyerim galiba.

Carhartt, Stag Provisions, Helly Hansen, lululemon...

39e.şu an beymen,kotta mavi,levis. genelde spor giyim. adidas under armour nike.

param olsa da fark etmez. spor giyinirim.

kafası karışık bir 30K olarak çoğunlukla lacoste, uniqlo, nike, pull&bear, oysho .. pantolon her zaman levis.

gözüme ne güzel gelirse o. marka kaygım yok.

zaten ben kıyafetlerimi türkiyede bulamıyorum. yurtdışından sipariş ediyor ya da terziye diktiriyorum.

daha çok param olsa da sonuç aynı olurdu. pahalı markaların sundukları şeyler çok sade. bana hitap etmiyor.

Lazanya. Flörtle birlikte yapmalık çok güzel bir yemek. Yanına da enginar dolması. Immh

lazanya
tavuklu kremalı ıspanaklı chedarlı arpa şehriye pilavı :)
enginarlı basmati pirinç pilavı

Tavuklu bezelye ile başla.
Tarif:
Küp şekerden büyük tavukları sıcak tencereye at, 4 dakika arada bir karıştır.
İnce kıyılmış soğanları dök, zeytinyağı dök, 4 dakika arada bir karıştır.
Salça bir büyük yemek kaşığı, 1 dakika karıştır.
Konserve bezelye dök.
Bezelyeyi biraz geçecek kadar sıcak su dök. Su kaynayınca altını kıs, 5 dakika pişsin.
Afiyet olsun.

Aynı tarifle tavuk yerine kuşbaşı et veya kıyma koyabilirsin. Hiç koymasan da olur.

Bezelye yerine neredeyse her şeyi koyabilirsin. Örneğin konserve nohut, konserve kuru fasülye, kabak, patates, bamya, taze fasülye, karnıbahar…

Biraz daha zor gibi olsun istersen beşamel soslu garnitürlü tavuk tarifine bak.
Enfes.

fırın var mı?
airfryer da olur.

fırında güzel yemekler oluyor. fırında tavuk patates deneyebilirsin.

balık seversen şunu bir deneyebilirsin. ben henüz denemedim ama basit ve güzele benziyor.
www.youtube.com

Şakşuka

uzun salınımlı demek bir iki hafta sonra etkisini gösterecek demek değil öncelikle. evet ilaç etkisini 2 haftada gösterir bu doğru ama uzun salınım bu demek değil istiyorum aman neyse.

ilaca ara vermiştin ve tekrar mı almaya başladın. böyleyse dediğin şeyler olabilir.

sktsi geçmediyse, blister üst folyosu yırtılıp nem almadıysa, aşırı sıcakta aylarca kalmadı ise bozulmamıştır. yani yaşadıklarının ilacın bozuk olması ile bağlantısı yoktur. geçmiş olsun.

Anti-depresanlarda toksisite hiç duymadım, genelde kan sulandırıcılar, tiroid ilaçları insülin vb ilaçlar buna sebep oluyor.

Benzer etkiyi ben de hissediyordum bi süre ara verip tekrar başladığımda. Alman gereken dozajda aldıysan ara verdiğin içindir diye düşünüyorum ben.

Muhtemelen anksiyeten tetiklendi, ya bozulduysa ve zarar verirse düşüncesinin etkisidir gibi :)

evet maalesef. zart diye kestim, aylarca kullanmadım. kullanmadığım süreçte fiziksel bir problem yaşamadım ama amiyane tabirle kafam bozuldu. genel olarak kötü bir dönemden geçiyorum, ondandır dedim. çok içiyordum, alkolü bırakayım dedim. üç aydan fazla zaman geçti. yok. kafada yaprak kımıldamıyor resmen. müthiş huzursuz, keyifsiz, mutsuzum. beyin kimyamın felç geçirdiğini hissediyorum adeta. o yüzden "böyle gitmez" deyip geri döndüm, daha önce kullanıp çok verim almış olmama da güvenerek...

tabii ki ilk fırsatta terapiste gideceğim onu tekrar belirteyim kamu spotu olarak. kafanıza göre kullanmayın derlerdi boşuna değilmiş, ben bu kadar yamultacağını düşünmezdim. aylar geçti yav beyin durumu hiç mi dikkate almaz, bu adam artık ilaç kullanmıyor ben ona göre hormon basayım demez... yok. iyi kötü 30 sene taşıdı beni, ilacı bırakınca "ilaç yoksa ben de yokum serotonini anan versin hadi yallah" dedi resmen.

Prospektüste belirtilen saklama koşullarına uyduğunuz sürece bozulması için bir sebep yok.

Alkol kullanıp kullanmadığınızı tam anlamadım, ama kullanıyorsanız bu tip ilaçları alkolle kullanmamalısınız.

Tarif ettiğiniz his daha çok ilacın yan etkisine benziyor. Antidepresanlar yeni başlandığı dönemde sıklıkla halsizlik ve tarif ettiğiniz tarzda hislere sebep olabiliyor. Özellikle de ilaca ilk başladığınızda daha düşük dozdan başlayıp sonradan yükselttiyseniz ancak şimdi geri dönerken bu tarz bir aşamalı kullanım yapmadıysanız yan etkiler daha sert ortaya çıkmış olabilir. Ya da belki ilk kullandığınız dönemde direkt bu dozdan başlamışsınızdır ancak öncesinde farklı bir ilaçtan buna geçmişsinizdir vs.

Siz her türlü kendi kendinize ilaç kullanmayın. Zibilyon tane sebebi olabilir bir durumun.

izmirde bir yer öneremeyeceğim ama son zamanlarda çerçeveler bana çok pahalı geliyor. Eğer renk ve tipini çok özellikli bir şey aramıyorsanız ikeanın çerveçelerine de bakabilirsiniz. Kalınlar ve güzeller. (online alınabiliyordur herhalde) Son dev boy çerçevelerimi oradan aldım bana baya uygun geldi. Aradığınız ölçüleri de bilmiyorum ama. Yine de alternatif olsun diye yazmak istedim.

teşekkür ederim. ben de baktım ortalama 480 e geliyodu ikea 50×70 belki dedim adetten dolayı indirim yapan esnaf bulurum. muhtemelen bulamayacağım.

maps.app.goo.gl

Göztepe'de çerçeveci ararken tanıdığın tanıdığı diye buraya gittim ben, iki çerçeve yaptırdım, çok güzel iş yaptılar. Ama ikea'dan daha pahalıya gelir diye tahmin ediyorum.

Isfahan Şiraz yazd. Persepolis
Ne Ürdünü? Petra belki

firsatim olsaydi ben ürdün taraflarina giderdim.
o civar cok karisik, iyice isler sarpa sarmadan görürdüm.

iran tabii ki. savasa girme ihtimali olan da urdun degil iran

Bence İran’a gitme Ürdün daha güvenli

Ben de kitap önermeye geldim, yolda olmak. Bende İran merakı yaratmıştı. Topkapiaksaray in yazdığı şehirlerden de bahsediyor.

Iran'a gitmedim ama ben Urdun diyorum. Petra'da gece guzel projeksiyon gosterisi oluyordu. Bunun disinda dead sea'yi tecrube edebilirsin. Cok tuzlu ve yogunluktan dolayi batmiyorsun. Wadi Rum'da kendini baska bir gezegendeymissin gibi hissedersin. Birkac gun icin gidilebilir. Degisiklik olur.

ama kadin olsam ve yalniz seyahat etsem... ikisine de gitmezdim.

iran derim ben,

Yarısı yok - dolu kadehi ters tut
Adamlar grubunun şarkılarında illa ki var.
Mor ve otesi - hazinende.

Cok aktif sayilmazlar belki ama Murder King aklima geldi, ozellikle Gurultu Kirliligi albumunun geneli.

Sarki olarak da Demokrasi ( youtu.be ), Kindar ( youtu.be ) vb.

Mabel Matiz in vardır sanki. Şarkı ismi veremeyeceğim ama.

Bir kaç şarkı yazayım güldünya, Ünzile, kız Leyla bunlar kadın cinayetlerini ve eril düzeni eleştirir.

Mvö protest bilinir duruşu olan bir gruptur. Redd, Duman
Peyk yine öyledir. Köleler ve kilitler (göç, insan kaçakçılığı, düzen eleştirisi)

Deniz Tekin yüzyıllardır aynı dert albümü toplumsal güvensizlik ve sıkışmışlığı çok iyi ifade eden bir iş.
Rahmetli Yavuz Çetin
Paptircem padişahım bu dönemde marş olacak bir şarkı.
Nova norda 'beteri yok uslanmaktan' bence ahlakçılığa cevap
Maddi konular zorluklar da işleniyor 'her şey para' pisilick

Sadece politik müzik yapan bandista, yorum falan demiyorum zaten..

pentagram-bu düzen yıkılsın
sanışer-susamam
saian-feleğin çemberine kırk kurşun

Tek cevap çok zor ama

The fall.

Yüzüklerin efendisi serisinden kralın dönüşü

The Shawshank Redemption

ilk aklıma gelen 12 angry men oldu

en sevdiğim film midir bilemem ama "hissettirdikleriyle" kısmına odaklanırsak özellikle tek bir sahnedeki duygu yoğunluğu nedeniyle the truman show derim, fena sarsmıştı.

tek film seçmek zor, hele benim gibi çok film izleyen biri için. büyük yapımlar akla gelebiliyor tabii, LOTR (Yüzüklerin Efendisi), Dune, Star Wars, Marvel/Avengers filmleri vs., ama bunlarda duygu eksikliği oluyor. Daha çok epik bir hikayeyi izliyorsun. İçine serpiştirilmiş duygulu anlar oluyor tabii.

her şeyiyle "The Others" olabilir. ilk izlediğimde çok etkilemişti.
duygu, özgünlük, oyunculuk, sahne ve ışık kullanımı, gerilim dozu, ve film tarihinin en şok sonlarından biri.

Sürekli izlemem sebebiyle;
Once upon a time in Hollywood - bilmiyorum acayip iyi buluyorum filmi. Yani o dönemi anlatisi, pitt ve di caprio uyumu falan.
Lotr üçlüsü - buna diyecek bir şey yok yani. Her şeyi ile bir şölen.

Cevap vermesi zor ama illa zorlasalar bir şey söyleyeceksin diye, Los Lunes Al Sol ve Baran ilk aklıma gelenler olur. Uyandırdığı duygular açısından ağırlıklı olarak. Teknik yönden çok daha yetkin işler çıkar tabi. Gelmişken çok bilinmeyen Ningen No Joken trilogysini de önereyim, harika filmlerdir her biri.

Sürekli kim Leon yazicak diye bakiyorum, yeniliyorum :(

@krang

Javier Bardem'in oyuncu olduğu filmler genelde iyi oluyor ya. Benim de onun filmlerinden seçmem olası ama seçmek çok zor. kategorilere ayırmak lazım :)

Mar Adentro
Biutiful
Dune: Part Two
No Country for Old Men

Tek cevap zor aslında ama bu soruya genelde Wristcutters: A Love Story diyorum.

Amelie
Gone with the wind

La Historia Oficial

cramer cramer e karşı

lotr ve alien serisi.

2. iş

Umarım dalga geçiyorsunuzdur. Ya da uzak bir diyarda filan yaşıyorsunuz ama elinizin altında burası var, diliniz bizimle ortak diye bizim fikrinizi almak istediniz.

Çalışan insanların sizin gibi boş vakti yok maalesef.

Sizin bu kadar boş vaktiniz varsa mesela bu sorunuza bizden çok daha iyi cevap bulabilirsiniz.

A perfect lie +1
Abi böyle kendi hayatınıza bakıp sosyal çıkarımlara gerek yok. Boş değiliz biz.
Sizin derdiniz kendinize, çok merak ediyorsaniz insanlar boş kalıyor mu falan diye, fabrikada işe girin.

a perfect lie +1

kıstas olarak ekşisözlüğü almışsınız sanırım. malum orada herkes memur gibi çalışıyor:)

Boşuna eksilenmişsiniz, yanlış anlaşılmaya ya da yanlış anlatmaya kurban gitmişsiniz.

Bunca insan eskiden yapılan o işleri yapmıyor ama yerine yeni yeni işler çıkıyor.

Mesela eskiden akşamları tv izlenirdi, bir iki saat sonra o dizi biterdi. Şimdi ise Binge watch yapıyor insanlar.

Ama zaten çok da boş kalmıyorlar. Günde 2-3 saat yolda geçiriyor istanbulda yaşayan biri. Günün 11-12 saati işte geçmiş oluyor yani.

İş esnasında ufak bir molada telefonla oynuyor insanlar. Verimlilik düşük, mesailer uzun. Çoğu insan için özellikle evden çalışıyorsa mesai ve yaşam karışmış durumda. Günün 20 saati iş gibi oluyor.

Bireysel yapılacak bir şey yok.
İnsan kaynağını geliştirmek diye bir kavram yok ülkemizde.

07.00 15.00 6 gün

07:30 - 17:00

08:15
11:30 gayriresmi
17:00 resmi

8.30-17.30

09:00 - 17:30
bazen müşteriye göre 15-20dk veya 30dk oynadığı oluyor

Ders saatine göre değişiyor. Bugün 19:00-23:00 dü, yarın tek dersim var. Para-cokomel eğrisi, ne kadar çok çalışırsam o kadar çok kazanıyorum.

Sabahları gidip bir dershanede mi çalışsam diyorum ama dünyanın en ağır emek sömürüsü dönüyor oralarda da

istediğim saatte başlayıp bitiriyorum.

genelde 9-5 arası.

9-6 çalışılıyor şirkette ama ben 10-6 arası ofisteyim genelde. Evdeyken daha erken açıyorum laptop'ı, daha erken kapatıyorum.

09.00-17.00
Ama sevdiğim için uyanık kaldığım saatler boyunca çalışıyorum.

08.00 - 17.30
Hafta sonu off

15:00-22:00

09.00-18.00
daily 10'da olduğu için çoğu zaman başlangıç 10

07:00-16:00
haftada 4 gün.

günlük mesai sürem normalde 8 saatti ama ekonomik krizden dolayı 7 saate düşürüldü. 45 dk. da öğle arası var. haftada 5 gün.

ne zaman olduğu ise çok ekstrem saatler olmadığı sürece flexible.

eğer uyarsa 07:00-14:45 de yapabilirim, 11:00-18:45 de.

ama toplantılar filan varsa genelde 09:00-16:45 arası.

Bu kısım ofisin kurallari;
Resmi olarak sabah 9 civarı işte olmam lazım.
12-2 arası öğle arası
Akşam da gene resmi olarak 4 mu 4.30mu ne isteyen çıkabilir. Ha ben 6-7 gibi çıkarim genelde.

Amma lakin harbici esnek çalışma saati var. Isini yaptığın sürece kimse kimsenin ne zaman geldigine gittigine bakmıyor. Misal doktor randevum varsa çıkıp gidiyorum. Sadece sigorta sebebiyle is yerinde olmayacaksam müdüre yazıyorum o kadar. Kart sistemi falan yok.
Onun dışında sözleşme gereği resmi çalışma saatim yok. Günde 20 saat de çalışsam 3 saat de çalışsam aynı parayı alıyorum ve yasal olarak ikisini de yapabilirim.

1. gün 08:00/20:00
2. gün 20:00/00:00>
3. gün <00:00/08:00
4. gün off

5. gün başa dönmüş oluyor. kısaca 12/24/12/48 düzeni diyoruz. sektör havacılık.

8-17. 8 de işe mi gelinir ............

7:45-17:45
5 gün

09.00-18.00 maalesef bıktım artık bu hayattan ag hayatı

08.45- 18,45
haftada 5 gün.

8:30-18:30
cumartesi pazar yok.

7-5, 5 Gün.
ev mesaisi var tabi

Resmiyette 8-5 herhalde ama bölümde kimse 8'de gelmiyor (belki personel hariç). Genelde 9 gibi gelinip 16.30 gibi çıkılıyor. 10'da gelip 16'da çıksan da kimse bi şey demez ki arada yapıyorum. Haftasonu deney falan yoksa gelmiyoruz, nöbet de yok bizim bölümde.

hafta içi sadece
10:00
18:00

08-16

Saha görevi yoksa sabah uyanınca başlar, akşam sıkılınca biter :)

Saha görevlerinde uçağa yetişmek için gece 3'te de başlar, akşam 8'de de başlar. Bitişi de genellikle belirsiz.

10:00 - 14:00 arasını kapsayacak şekilde istediğim zaman başlayıp bitirebiliyorum. Haftalık 40 saat çalışma süresine göre aylık toplam çalışma saatini tamamlamam yetiyor. Her gün 8 saat çalışmak zorunda değilim ama bir gün 7 çalıştıysam aradaki 1 saat eksiği diğer gün(ler) tamamlamam bekleniyor.

Rutinim 08:00 - 16:30.
Ama toplantım ve işim yoksa 14'ten sonra bilgisayarı kapatsam ve 16:30'a kadar çalıştım desem kimse sorgulamaz.

11-19 haftasonu yok. sabah geç gelmek çok güzel, uzun uyumak istersem uyuyabiliyorum. banka - hastane gibi işlerimi halledebiliyorum. gece erken yatmak zorunda kalmıyorum vs.

7/24

acil durumlarla ilgili bir iş yapıyorum:

1- telefonum 24 saat açık, sesi de açık.
2- ara ara beklenmedik yolculuklar yapıyorum, ne zaman döneceğim belli olmuyor. rekorum 35 gün. plansız bir şekilde evden çıktım, 35 gün sonra eve geri döndüm.

arabanın gidebildiği her yerde sürerim.

İstanbul ve genel olarak türkiye. Yollar dar, sokağa atlayan insan çok, belediyecilik ve iklim kötü.

Şarampole yuvarlanma ihtimalimin olduğu tüm yollar.
Virajlı tali yollar.

Her yerde sürerim sürdümde ama sevmediğim yerler dar olup karşıdan kamyon falan gelip teğet geçtiğimiz yerler

Asla araba süremediğim yer yok. Belki Tahran gibi yerlere alışması 1-2 hafta sürer. Yurt dışı sağdan/soldan direksiyonlu ülkelerde de kullandım. NY, LA gibi metropollerde de, ehliyet kasaptan alınan arap ülkelerinde de...

Altımdaki araç, yolun fiziksel ve coğrafi koşullarına uygun bir araçsa, her yerde kullanırım. Düzenli ve korkmadan araba kullanınca, kısa sürede adapte oluyorsunuz.

İlk 2-3 yıl /50bin km acemilik olabilir. Araba kullanmak roket bilimi değil. Sınırları kesin bir pratik.

Trafikte sevmediğim şeyler çok. Kural bilmeyen/takmayanlar, sağdan soldan çıkan motosikletler, kavşağı boş bırakmayı akıl etmeyenler, dar yerlerde geçmekten korkanlar, yaya geçidinde durmayanlar, kış lastiği gereken zamanda takmayanlar, magandalar, yoğun saatler vs...

Edit: Kiralık yahut emanet araç kullanıyorsam huzursuz oluyorum çok.

Dümdüz gideceksem her yerde sürerim, hahah sürdüm de, kağıthanenin arka sokakları gibi hem bayır hem tek yön dar yerlerden hoşlanmıyorum tabii, stress olurum ama sürerim,
Dar ve onü uçurum gibi yerlerde dönmeye çalışmak berbat, orada arabayı bırakırım, sürmem.

her yerde kullanırım +1 ama istanbul’da trafikli yerlere gitmektense toplu taşıma ya da yürüyebiliyorsam yürürüm. trafik kilit konumlar beni çok geriyor.

hollanda ve isvicre bana cok karisik geldi trafik kurallari ogrenmek lazim, ceza da ceza ama. suremem demiyorum ama sikintiya sokan yer kagithane gibi yerlerden nefret, hele zemin islaksa. cogu sebep arac kaynakli oluyor kar yagiyor ama kis lastigi yok gibi, ikincisi tek serit ama cift yon yollar. beni son zamanlarda geren bi mevzu var o da gece suruculeri, ucmalari, sahildeki yarislar bir de ustune kazalari gordukce

en zorlandığım gece sürmek tabii ki ve genelde gece sürmemeye çalışıyorum. gece karşıdan gelen farlar çok rahatsız ediyor. ışığın az olduğu yollar da cabası. zifiri karanlık yolda da mecburiyetten sürmüşlüğüm oldu. uzun otoban yolculuklarına da sabahın köründen başlıyorum o yüzden, yolculuk en geç günbatımına kadar olsun diye. ıssız yerler de tedirgin edici olabiliyor.

bir de çok bozuk yollara girmemeye çalışırım.

detroit şehrinde de mecburiyetten araba sürmüşüm zamanında, kabus gibiydi. google maps bile ters yola girdirdi beni. kanada kurallarından sonra çok farklı gelmişti. bir de abd'de eyalete göre bazı şeyler değişebiliyor heralde. yani farklı ülke ve şehirlerde zorlanmak mümkün. trafiğin bize göre ters olduğu ülkeler de var, ingiltere, kıbrıs, hindistan gibi.

türkiye'de. süremem cünkü. ehliyeti yurtdisinda aldim. türkiye'ye geldigimde hatasiz süren adam görmedim. trafik kurallari da bir garip. 82 diye hiz siniri var. tolerans limiti icin hesap makinesi cikarman gerekiyor.

Çok turistik yerlere asla arabayla girmem. Keşmekeş ve kaotik yerlere toplu taşımayla gitme taraftarıyım

Dik yokuşlardan nefret ederim, ehliyeti yeni aldığımda yağmurlu bir İstanbul gününde bebek yokuşunda trafikte kaldım elim el freninde yarım saat ecel terleri döktüm. Travmam var

düz vitesle trafiğe girmek istemem, işlenceye dönüyor. yoksa her türlü her yerde kullanırım.

süremem değil de sürmek istemem dediklerim: dar sokaklar, aşırı yokuşlu yollar, tek gidiş gelişli virajlı şehirlerarası yollar.

avrupa’nın birçok ülkesinde sürdüm, hala sürüyorum. araba sürmek kolay.

amerika’da doğu yakasında sürdüm. üstelik minivan gibi aşırı büyük ve hantal bir araç. aşırı kolay.

türkiye daha zor, özellikle istanbul ama yine de çok zor diyemem.

hiç gitmedim ama muhtemelen pakistan, hindistan, bangladeş gibi kuralın olmadığı ve yolların tuktuk’la dolu olduğu yerlerde alışması zor olur gibi düşünüyorum.

ha bir de gece karanlıkta dağ yolları, uçurum kenarları vs. sıkıntılı olabilir. sürmem zaten.

her yerde sürerim de yabancı olduğum gelişli gidişli yollarda sürmeyi pek sevmiyorum. özellikle geceleri.

Bayrampaşa sokakları.

Cin'den Fransa'ya bircok ulkede surdum. En zoru sanirim zamaninda Irak'ta trafik kurallari yokken zirhli land cruiser suruyordum. Belli bir kural olmadigi icin araclar, sag/sol farketmeden bos bulduklari her yerden size dogru gelebiliyorlardi. Kimsenin o zamanlarda ehliyeti oldugunu da sanmiyorum. Yine Irak'ta kum firtinasinda arac surdum. Bildigin gormeden ilerliyorsun. Ondeki aracin dortlulerini cok az gorup, tamamen kaybettigini dusun. Bu da cok zordu.

Hava olaylarini takip etmeden arac surmem bundan sonra.

2 yil once Tr'de tatildeydim. Tatil donusu Istanbul'a donerken. Sakarya nasil bir yermis bir bakalim dedik. Donel kavsaklari cok kotu kullanan, en sabirsiz, cok gereksiz korna calan surucu grubu gormedim.

Bunun disinda Kanada'da Quebec'te bir indian reserve'den bir tanidik yardimiyla vergisiz araba dolusu icki aldim. Taa Prens Edward Adasina arkadasin dugunune goturecegim. Hava durumuna hep bakarim ama yolda oldugum icin bakamadim. Donuste kar firtinasina yakalandim. Aracim o zaman Toyota Tundra. V8 motor. 5.7 litre. Yeni Nokian kar lastikleri var uzerinde. Kasa da icki dolu. Agirlik da var yani. Bundan daha iyi bir arac lastik kombinasyonu dunyada yoktur diye dusundum. 4x4 aldim. Yolda tampona kadar kar birikti. Biraz tedirgin olsam da devam ettim. Hani Star Trek'de uzay gemisi isik hizina ciktiginda geminin sagindan solundan kayan isinlar gorunurdu ya. Aynen tek gorebildigim buydu. encrypted-tbn0.gstatic.com Bu da cok zor bir arac kullanma tecrubesiydi.

asla surmem demem hicbir yer icin.
denemedim ama trafigin ve direksiyonun ters tarafta oldugu (i.e. ingiltere) ulkeler beni tedirgin ediyor.

Aile gevşek . Bu çocuk zaman ve nasıl uyuyor? kısmına daha gelmedik
Kimi ailelere bakın. onlar da farkında değiller belki ama çocukları onları yönetir. Onlar da bunu çocuk
büyütmek zanneder.

Tarlada çalışırken doğum sancısı başlayan, Sonra bebek ağaç gölgesinde uyurken tarladadaki işine devam eden kadının üçüncü kuşak torunu bu hale geldi.

Çocuk merkezli yaşayan bir garip aile modeli gelişti ülkede. O modeldir onlar. Hiç öyle bir şey yok yani.

3 saatte, beş dakikaya sığdırılamayacak ne yapıyorlar ki evden çıkarken.

Tamamen kisilere ve cocuga bagli. Ilk oglumuzu araba koltuguna oturtmak bile kucuk bir meydan muharebesi gibiydi. Adamin karakteri boyle, zor bir cocuk ve hala oyle. Daha sonra iki oglumuz daha oldu. Bunlari torbaya koyup sokaga cikarim, sikinti olmaz.

bir söz var ya “en iyi anne anne olmamış annedir” gibi. katılıyorum. en iyi anne ve babalar çocukları olmayan kimseler ki akıl vermekte çok iyiler :,)

15 aylık bir çocuk hala bakıma muhtaç. zamanla anne ve baba (daha çok anne tabii) kendisine vakit ayırabilmeyi başaracak ve çocuk (bebek) hayatlarına bu kadar hakim olmayacak. ama bu yaşlarda genellikle böyle, evet.

bizim anne babalarımız bizi çok rahat yetiştirmiş gibi hissediyorum ben ayrıca, şimdiki nesilde çocuk merkezli oluyor her şey. ben de isterdim çocuğum benim programıma uysun falan ama öyle olmuyor işte. aklı ermeye başlayınca daha kolaylaşıyor bazı şeyler.

soruyu ben tam anlayamadım. misafir size yardım etmedi diye takıldıysanız zaten olması gereken bu değil mi?

onun dışında 15 aylık bi çocuk varsa hayatın onun etrafında dönmesi normal o aile için.

3 saat derken abartı olduğunu düşünüyorum. zaten bir yetişkinin ceketini alıp evden çıkması ile 15 aylık bi çocuğun evden çıkması için gereken hazırlık tabi ki aynı olamaz.

bence çocuğu olmayan insanlar çocuklu durumlar için yorum yapmasınlar.

benim 75 yasinda kayinpederime, "cocuk gece teroru yasiyor, pek iyi durumda degiliz" dedigimizde, "ne olacak kabus goruyo iste, abartiyosunuz" demisti.
bizde misafir olduklari bir gece, gece terorune kendisi denk geldi, gozunu cikartacakti cocuk, odasina kacti pitir pitir koca adam.

baskasinin yasadigini yasamadan, o yasanan hakkinda gazel okumak kolay gelebilir de, genelde pek tutmaz. ben de yaptim cocugum olmadan once, yedik bi bok.

benim de çok sevdiğim arkadaşlarım çocukları ile bu durumda. ve ne yazık ki buna kendilerinin sebep olduğunu düşünüyorum. onlar o tablonun içinde en doğrusunu yaptıklarını düşünüyorlardır ki öyledir de ama ben dışardan bakınca hatalar görüyorum.

anneler ve babalar tabii ki siz bizi anlayamazsınız, çocuğunuz yoksa yorum da yapmayın demişler ama bir çocuğun 3 saat yemek yemesini beklemek, ikna etme çabaları, gerginlikler filan bence normal ve doğru davranış olamaz. Çok üzgünüm. bu örnekte 15 ay kucuk ama benim arkadaşlarımda bu yıllarca sürdü. Evlerine gitmek sırf bu yemek ve dışarı çıkma mevzularından beni çok daraltıyordu ki hala böyleler :(

bence duyuru sahibi de yemeği kendi hazırlaması toplaması kısmını 3 saat süren bu yemek sürecine dahil değil diye belirtmek için söylemiş. Arkadaşından bunu beklediği için değil de.

ben bu arkadaşımı bu yemek konusunda sorgulayıp ara ara eleştiriyorum. bunları yemezse hasta olur yine biz uğraşırız vesaire diyor ama her gün en az 2 saat süren yemek krizini yaşamak hasta olmasındansa tercih edilecek bir şey değil bana göre.

3 saat olmasada vakit alıyor doğru

Öncelikle çocuğu olmadan buraya yazan arkadaşlar buraya yazdıklarını eğer çocukları olursa; ondan sonra bir daha okusunlar. 3 saat 5 saat 5 dk on dk. Çocuk sahibi olmak dünyanın en zor işi. çocuk olana kadar, ne kadar özgür olduğunu anlamak dünyanın en acı şeylerinden. çocuğum olmadan önce çocuklu ailelere kızar laf ederdim. olunca anladım ki çok zor amkkkk.

3 saat veya 5 saat olması ailenin düzenine bağlı bir şey. artık çocuklar aileleri yönetir durumda.

ben er kişiyim, eşim ve benden başka çocuk bakımına yardımcı olan herhangi bir kimse yok. kendime dair bir hayatım kalmadı. eşimi zaten düşünemiyorum. gerçekten bilinçli ebeveyn olmak zor.

@a perfect lie beni çok iyi anlamış. derdim tabii ki bana yardım edilmemesi değil, durumu canlandırmak için yazdım ama yanlış anlaşılmış. Konu bir yemek yeme + yedirme sürecinin 3 saat sürmesinin normal olup olmaması. Aynı şey sabah hazırlanmak için de geçerli. 3 saat de hazırlanma süreci. Beraber etkinlik yapmak o kadar imkansız ki, hadi gidelim diyorlar tamam diyorum 3 saat geçiyor. Bireysel olarak onlara yardım edebileceğim her işi yapıyorum etraflarında ama yine de 3 saat.

3 saat çok fazla ama çocuğuna göre değişir, 5 yaş çocukla 45 dk falan alıyor benim oyuncaklarını toplayıp (bazılarını hala yanımızda gittiğimiz yere taşıyoruz işte bilinçsiz anne örneği ben) ve havaya göre giydirmekle, nereye gideceğimizi açıklamakla falan. yemek yemesi yarım saat gibi.

mecazen mi 3 saat dedin çok anlamadım ama gerçekten soruyorsan 3 saat çok abartılı. 14 aylık bebeğim var genelde gideceğimiz yerlere hesaplanan vakitten 20 dk sonra varırız. niye hep 20 dk geç kalıyoruz anlamıyorum ama genelde çocuk yürümek istiyor kucakta durmuyor filan yavaş yürüyor ondan kaynaklı sanırım.

yemek yedirmek ve kendimizin yemesi de max yarım saat olur, 3 saat kraliyet yemeği mi yiyorlar :D

aynısı durumu bizde de hala var, yani illallah ettiriyor, değişiklik filan istemiyorlar, biraz rutin çocuklara iyi geliyor. anne baba çalışıyorsa o yaşta kendi kurdukları oyunları oynamak istiyorlar, mesela dışarı çıkacaksak kuaför oluyoruz, pantolon giydirme makinesi oluyoruz bunları öğrendikçe 1 saat altına indik, tabi bizim hazırlanma sürecimiz de var.

yemek konusu ise şöyle, biz bir şeyler hazırlayıp arabada yemesini istiyoruz, sabah okula giderken kahvaltısı da öyle elinde çerezi, dışarı bakarak yiyor arabada, yemek yemesini beklemek de yanlış, zaten ben evde bakarken doğrudan kahvaltı hazırlamam, önce dışarı çıkarız, parkta acıktırır öyle kahvaltı kurarım.

mecazen 3 saat kullanılmış. kimse 3 saat çocuğa yemek yedirmeye çalışmaz.

ama dışarı çıkma konusu 3 saat alabilir.
altını değiştir.
yemek yedir.
bebek bakım çantası hazırla
dışarısı için hazırda mama yoksa onları yap.
bebeğin üzerini değiştir.
kendin tuvalete git
kendin hazırlan.
bu sırada bebek tekrar kaka yapmış mı diye kontrol et.
arabayı al kapının önüne getir.

ben eli yavas insana asiri kuruluyorum. böyle hadi dedikten sonra 3 saat evden cikamayan kisiler gercekten ömür törpüsü.
benim kayinvalidem öyle ve üc saati gercekten mecazen kullanip söylemiyorum. yani gercekten üc saat. benim uzun süre tolere edebilecegim bir sey degil.
bir yere gidilecek, kiyafeti giyiyor cikariyor, baska kiyafeti giyiyor cikariyor, baska kiyafeti... inanilmaz bir kararsizlik icinde. bu böyle on kere tekrar ediyor. banyo yapip cikmasi tam tamina 2 saat. millet onu beklerken altina isiyor. baska insanlar da var orada, en az 5-6 kisi, onlar da giyinecek, hazirlanacak, yikanip yumulacak degil mi? benim hayatimindan sen her gün nasil o kadar vakit calarsin ya? mecbur mu herkes seni beklemeye? cok cok cok düsüncesiz bir hareket. üc saat yemin ederim size mecazen ya da abarti degil, dosdogru. benim tahammülüm ilk gün sonunda sahiden bitiyor. kadinin yürümesi bile uyusuk uyusuk ya. bir km yolu 30 dkda yürüyemiyoruz ve hayir, yürüyemedigi icin degil, uyusukluktan amk.

bir senesi babamin kuzenine gitmistik izmir'e. hani bazilari ile dalga gecerler, yürürken sakiz cigneyemez diye. iste babamin kuzeni onun konusurken baska is yapamaz versiyonu ve inanilmaz geveze. hem kel hem fodul yani. köfte yapmaya basladi, aciz, yoldan gelmisiz. bir tane köfteyi avcunda sekilliyor, duruyor car car car arada 2 dk bir sey anlatiyor. diger köfteyi sekilliyor, duruyor car car car arada bir sey anlatiyor... her köfte arasina 2-3 dk laf molasi koyuyor. bir kilo kiymadan köfteyi yapmasi 2 saat sürdü.

hayir, cocuk büyütmek böyle bir sey degil. bu tamamen kisinin eli ne kadar agirsa o kadar basa gelir bir durum. allah sabir versin, ben bu insanlarin cok yaninda olsaydim kafayi siyirirdim. allahtan kayinvalideme uzak yasiyoruz. evliligimin en büyük sinavlarindan kendisi.

"Tarlada doğum sancısı tutan kadın" diyen arkadaşa çok katılıyorum. aynen kardeşim tarlada bebeğe bakmayıp işine devam ettiğinde bebeğin ve annenin fiziksel ve psikolojik sağlığında bir sorun olmuyordu. Ölüm oranları çok düşüktü bizim nenelerimiz zamanında, hele psikolojileri çok iyiydi kesinlikle damızlık gibi doğum yapıp bebeklerinin yarısı ölen ve kalan bebekleriyle bağ kuramayan nenelerimizin.
Onu da geçtim, kadının ne haddineymiş konforlu ve hijyenik ortamda bebeğe bakmak? Bu ne şımarıklık? Lütfen sevgili kadınlar, tıpkı nenelerimiz gibi yaşayın. Bir de utanmadan hayatınızdaki önceliği bebeğinize veriyorsunuz yahu! Mesela tek kullanımlık bezler de almayın, kakalı bezleri yıkayın çünkü nenelerimiz böyle yapıyordu biliyorsunuz ki. Allah allah ya!

Bir uçtan diğer uca fazla hızlı savrulduğumuzu anlatmak için verdiğim örnekten mağduriyet devşiren kronik mağdur arkadaşım,
Ne soruda ve ne de verdiğim cevapta aile yapısı içinde belirli bir cinse özel bir eleştri yoktur. 3 kuşak öncesindeki durumun doğru olduğuna dair de bir sözüm yoktur. Benim sözüm çocukerkil aile düzeninin abukluğunadır.
Yazdıklarım o gözle oku. Ya da okuma. Mağduriyetini doya doya yaşa. Sen bilirsin.
Bu arada mor kurdelalı bir eyleme katılırsan çağır ben de gelirim. Ama 7*24 dünyaya o gözle bakma. Mutlu olamazsın.

mor bembombom +1
tarladaki nenelerimiz örneği beni de çok rahatsız ediyor her defasında duyduğumda. dünyaya getirdikleri çocukların yarısı vefat ediyormuş zaten. yazık o kadıncağızlara. ve hala sömürülüyorlar emekleriyle.

bazı insanların götü ağır çocuktan bağımsız olarak. bence çocukla alakalı bir durum yok. ebeveynlerin karakteriyle alakalı bir durum.

Bazı insanların zaman algısı ve zamanı kullanma hızı çok tuhaf, çok yavaş olabiliyor. Annem de öyledir, onun sağlık sorunları da var ama öteden beridir annemin dikkati çok dağınık olduğundan bir işi yapana kadar saatler geçebilir evet. Olabilir, yapı.

İnsanlar abarttığımı düşünmüşler doğal olarak ama değil, maalesef. Neyse ki bu gözlemi yapan sadece ben değilmişim.

Cevap veremeyeceğim ama aynı sorun bende de brave browserda yaşandı. Sürekli bu hatayı veriyor. Bugün safariden girmeyi denedim, oldu. Ben de merak ediyorum.

benzer sorunu yaşıyordum tarayıcıdaki eksiduyuru cookie ve site datalarini silince çözülmüştü sorun

tekrar deneyin.

Ben bu hatayı yurtdışından Brave ile alıyordum, ancak şimdi sadece oturum açmadan ana sayfaya yönlendiriyor. Hatayı da göstermeyi bırakmış. Safari'den geldim şimdi denemek için oldu.
Mac'de sorun oluyordu. Windows'da bir problem yaşamadım.

Giris sayfasinin altina Sorun Giderme diye bir kutu koydum ona basip deneyin sozlukten veya kullanici adi sifre ile girmeyi.

Windows'ta da Mac'te de Chrome ile login olurken aynı hatayı veriyordu.
Firefoks ile bir sorun yok.

Bu akşam ne yapıldıysa, o hatayı vermiyor. login olamadan ana sayfayı açıyor.

Eski düzene dönelim. Sıkıldım ben bu işten.

bilgisayarda oyle bir sey zorlayamazlar?

amerikadan da alsanız avrupadan da alsanız sorunsuz ek ödemesiz kullanabilirsiniz.

ek odeme falan yok.
ama turkce klavye de yok.

Kullanırsınız tabii ama fiyat avantajı yok Avrupa’dan alinca. Türkiye’den alman finansal açıdan daha mantıklı, keza garanti açısından da.

ekstra bir ücret ödemek gerekmiyor da macbook fiyatları tr'de daha uygun olduğu için pek mantıklı bir durum değil.

örn. geçen ay amazon.de'de 1k euro olan m4 air 16/256 modelini trendyoldan %10 öğrenci indirimiyle 38k gibi bir fiyata aldım

Ek ödeme var aslında. 450€ aşan ürünler vergiye dahil. Ama gümrük memuru bile bilmediğinden kontrol olsa bile bir şey olmuyor.

Biz seul u gezdik japonya turumuzun devamı olarak gittiğimizden japonya sonrası sönük gelmişti
Klasik gangnam mahallesi namsan tower falan zaten internette yazan şeyler
Beklentimizin altında kalmıştı seul
5-6 gün yeterli

@baond japonya ya geçen yıl gitmiştik. Niyeyse koreyi daha çok seveceğimi düşünüyordum.

Ya japonya tarihi ve şehirleri bana daha derin geldi yapıları tapınakları mimarileri daha güzeldi kore biraz daha sade ve gösterişsiz olduğundan birde yorulduğumuzdan sanırım sönük geçti.

Tabi tercih meselesi japonya dediğim tokyo osaka hiroşima kyoto kobe turu yapmıştık en az tokyoyu beğenmiştik tarih anlamında diğer tarafları daha güzeldi.

Seulde tarihi yapılar az ve sade biraz fakirlik biraz sadelik ön planda kalanı normal şehir zaten

hiç gitmedim ama "daechang" diye bir yemekleri var çok iştahlı yiyorlar. fırsatınız olursa tadın.

busan şehitlik çok etkileyici

Ben 2 kere gittim seneye 3. Kez gideceğim çünkü turist olarak gezmesi inanılmaz keyifli bir ülke, çok sevmiştim gittiğimde.

Yapacak ve gezecek çok şey ama biraz sizin ilgi alanınız ve beklentileriniz de önemli. Örneğin Kpop storelar filan benim ilgimi çekmiyor ama devasa bir sektör var gezecek bunla alakalı.
Mutlaka görmeniz gereken klasik sarayı var ona gidersiniz zaten; çok sıcak mevsimde giderseniz mutlaka şemsiye ve şapka ile gezin saraydaki kumlar inanılmaz yakıyor gezerken sıcaktam pişiyorsunuz. Orada geleneksel kıyafet kiralayabilirsiniz ama ben kiralamamıştım. Asker değişimi saati oluyor seremonisi güzel izleyebiliyorsunuz. Sarayın yakınlarında girişi ücretsiz ya da cuzi ücretli çok fazla tarihi müzeleri var. Giriş saatlerine bakarsınız özellikle Japonya-Kore savaşında bunların kullandıkları ejderha başlı gemi imitasyonu filan sergilenen müzeleri var, simulatörlü koltuklarda savaş anını sarsa sarsa gemiden izler gibi izliyorsunuz devasa hizmet var müzelerde :D
Aynı zamanda Kore alfabesi ile kendi isminizi geleneksel kâğıtlara fırçayla yazdırıp hatıra olsun diye veriyorlar o yüzden bu müzeleri çok bilen yok ama o bölgede chatgpt yardımıyla gezebilirsiniz.

Kore’nin en eski tarzdaki geleneksel evlerinin olduğu Hanok bölgesi var en tepeye çıkıp fotoğraf çekiliyor ama çok kalabalık oluyor gitmeden google’dan bir araştırın ilginizi çekmiyorsa o yokuşu çıkmaya değer mi bu biraz kişisel bir şey şart değil bence dhjdjd

Meşhur olan Budist tapınaklarından merkezi yerleri gezin bence ambiyansı güzel gitmişken görülmeli derim.

Namsan Kulesi var isimlerin yazıldığı kilitlerin takıldığı meşhur tepe oraya gidebilirsiniz manzarası muhteşem. Seul kulesi ve lotte binaları var çıkabileceğiniz. Busan okyanus kıyısı şehir fırtınalı havada gezmesi zor olur ama güzel havada çok güzel doğası ve turistik yerleri var, orada 1 gün kalınabilir yazın gidiyorsanız.

Jungno bölgesinde inanılmaz sokak arası pazarları ve devasa oyuncakçılar sokağı var; çocuk olmasanız bile yetişkinken gezmesi aşırı keyifli oyunca cenneti. Bu bölgede yine gezilecek çok fazla yer var.

Kozmetik için Myeondong bölgesi zaten en meşhur yer ve konsept cafeleri çok fazla. Uber kullanabilirsiniz, Seoul metrosu biraz karışık ama chatgpt yardımıyla kullanabilirsiniz.

Gimbap mutlaka yenilmesi gerekenlerden, bir de masaüstü ızgara konseptindeki yerlerde et yeme yerleri çok iyi oluyor. Kendilerine has çayları çok güzel ikram edilenleri denemeden geçmeyin. Acı sosları gochuang sosları var ben marketten stoklayıp gelmiştim acı severseniz alabilirsiniz kendinize. Aklıma ilk gelenler bunlar Koreanair ile uçuştan memnun kalmıştım.

3 favori ile en lezzetli pastacı duyurum haha. ama asıl şok eden 15 yıldır duyuru kullanıyor olmam. yaşlılığıma ağlamak istiyorum.

11 sene önceki sorum. Kitap önerisi sormuşum, 9 favori almış.

favori duyurunuz hangisi duyurum 34 fav almış

Size bir iyilik yapayım duyurumda 25 fav almış ben 10f duyurusunuda bu duyuru ile hatırladım

9 favori ile şu: www.eksiduyuru.com

16 favori ile şu: www.eksiduyuru.com

kendisi aynı zamanda altındaki 721 cevap ve 11.006 izlenme ile sitenin en çok izlenen beşinci duyurusu. canım benim.

(git: 1232470)

Arkadaşın haklı.

cok cok cok begenmis olsam bile her kitabi iki defa okumam. ama basucu yaptigim kitaplar var tabii ki. iyice özümsemek gibi bir kaygim yok (sonucta fiction yani, akademik calisma yapmiyorsan herhangi bir romani "iyice özümsemek" sadece idealist kasintilik), amacim daha cok rahatlamak. Harry Potter benim icin comfort book mesela, stresli oldugum her seferinde okurum.
öte yanda devlet ana harika bir kitaptir ama acip acip okumam.

okunacak onca kitap varken niye okuduğumu bir daha okuyayım? e cünkü tanidik yerler, tanidik kisiler insana huzur verir. eger kafami yeni yerleri, yeni kisileri tanimaya verecek kadar toparlayamadigim bir dönemdeysem elbette bana mutluluk veren yere dönecegim.

İzlediğim filmleri tekrar izlemeyi, izlediğim dizileri tekrar izlemeyi çok severim ama okuduğum kitapları tekrar okumak çok fazla yaptığım bir şey değil, gerçekten içime işlemişse, özlediğim bir şeyler bulmak istiyorsam okurum ama bir elin parmaklarını geçmez.
Film ve dizi arkada aksın diye açılabiliyor çoğu zaman ama kitap konusunda arkadaşınla aynı fikirdeyim kısmen.

ah evet şu cümleler neden bunu yaptığımı çok iyi anlatmış: okunacak onca kitap varken niye okuduğumu bir daha okuyayım? e cünkü tanidik yerler, tanidik kisiler insana huzur verir. eger kafami yeni yerleri, yeni kisileri tanimaya verecek kadar toparlayamadigim bir dönemdeysem elbette bana mutluluk veren yere dönecegim.

ben de bu yüzden sanırım, bir okuduğumu yine okumayı seviyorum. alıştığım arkadaşlarım gibi sanki.

@konusma ben konusuyorum +1
Eskiden tekrar tekrar okuduğum çok kitap vardı, artık okuma hızım çok düştüğü için onu pek yapmıyorum. Ama mesela birkaç senede bir Çalıkuşu özlüyorum, açıp tekrar okuyorum. Baya "özlemek" bunu başka bir kelimeyle açıklayamam, komple kitabı, karakterleri falan özlüyorum.

Harry Potterları ben de çok kez dönüp dönüp okudum. Aynı şekilde mesela Otostopçunun Galaksi Rehberi, birkaç tur baştan sona okudum. Bir de bu kitapları sesli kitap olarak dinlemeyi seviyorum, normalde sesli kitap dinleyemem çünkü dinlediğimi anlamıyorum, zaten dinleyerek öğrenmeyi de hiç beceremem. Ama zaten iyi bildiğim kitapları ev işi yaparken, bir yere yürürken vs dinleyebiliyorum, çok keyifli oluyor.

evet çok severim, özellikle "zamansız" diyebileceğimiz kült eserleri beş senede bir tekrar okumaya çalışırım. bu belli bir yaştan sonra muhtemelen etkisini yitirecektir ama şöyle söyleyeyim suç ve ceza'yı 16, 21 ve 31 yaşında okumak mesela her seferinde başka roman okuduğunu hissettiriyor insana.

çocukken okumayı çok severdim, o eserlerin büyük kısmını yetişkinliğimde tam haliyle ve daha düzgün çeviriyle okumaya çalışıyorum. aradaki fark inanılmaz. en başta şu var: insan 13-14 yaşındayken konuya çok yüzeysel ve safça yaklaşıyor. yazar mesela belki o dönemin toplumuna, siyasetine yardırmış diyelim... sen bunların hiçbirini o yaşta görmüyorsun.

o yüzden bazı eserleri belli aralıklarla okumak bence perspektif açısından çok kıymetli.

edebiyat koca bir dünya. türlü türlü kitap var. gerçekten tasarlanarak yazılmış kurmacaları her okuduğunuzda hatta bitirdikten 5 dk sonra bile tekrar okuduğunuzda farklı bir şeyi keşfedersiniz. Artık öykünün özünü bildiğimiz için aa bu pastanın üstünde o yüzden gezegenler var uzay teması bu nedenle seçilmiş vay be diyebilirsiniz. bazı türlerde bu olmaz ama. kısaca okuduğunuz kitaba göre bu çok değişir ama iyi bir kurmaca okuyorsanız bence farklı farklı 5 10 kitap okumaktansa o kurmacayı üç kere okuyup detayları anlamak daha etkili olabilir.
Okuyup unuttuğum bir daha da asla zaman ayırmayacağım yüzlerce kitap var. Ama tekrar tekrar okuma planım olan sırada onlarca kitap da var.

Normalde aynı şeyleri tekrar okumayı, izlemeyi, aynı mekana sürekli gitmeyi çok sevmem. Yenilerini görmek isterim. Ama 1-2 şey var ki onları tekrarlayabiliyorum. Sadece onlar şeklinde yaşamıyorum elbette ama mesela bir kitap var, yazarın kalemine bayılıyorum, ama o kitaba ekstra bayılıyorum. Kutsal kitabım gibi. 2 kez okudum, az daha zaman geçsin tekrar okuyacağım su içer gibi.
Bu biraz o eseri, dilini, yazarın kalemini benimsemekle alakalı.

insanların rutinleri olmalı ya, her sene izlediğim filmler ve okuduğum kitap rutinlerim var
her seferinde ayrı bir yere takılıyorum, beni mutlu ediyor.
her sene her yaşanmışlıkta aldığım tat ayrı oluyor

İki ciltlik bir kitap var mesela. Durmadan sesli kitap halinde dinliyorum. Bittikçe başa dönüyor. Ortalama günde bir-bir buçuk saat. Bu biraz takıntı/konfor kitabı gibi bir şey. İstisna.

Kur'an gibi ibadet niyetiyle sürekli baştan sona hatmedilen kitapları da istisna olarak dahil etmiyorum.

Bazı kitapları yıllar içinde tekrar okurum. Mümkünse farklı dillerdeki versiyonlarını. Mesela Harry Potter serisini Türkçe, orijinal dili, Fransızca ve Arapça olarak okuyorum. Böylece hem aynı zevki tekrar yaşamış, hem de lisan pratiği yapmış oluyorsunuz.

Bazı kitapları da tekrar tekrar okuduğum oluyor. Umut Sarıkaya mesela. Yahut Don Quijote, Saatleri Ayarlama Enstitüsü, İhsan Oktay Anar, Oğuz Atay, Rus Klasikleri falan ömürde tek okumayla olmuyor sanki...

Yine eğer bir serinin yeni kitabı birkaç yıl sonra çıkmışsa, önceki kitaplarını dönüp tekrar okuduğum oluyor.

Bir de eski ortaokul/lise ders kitaplarımı nostaljik sebeplerle dönüp okuduğum oluyor. WOW!, Project gibi Anadolu Lisesi orta kısım ingilizce kitapları, 1988-2000 arası dönem İlkokul, Ortaokul MEB Türkçe kitapları gibi...

Kendi yazdığım birçok şeyi de (günlük, şiir, entry, duyuru, çeviri, kitap/kitap taslağı, kişisel not, mesajlaşma tarihçeleri vs. gibi) yıllar içinde dönüp dönüp okuduğum oluyor.

Birkaç başucu kitabım var, onları da böyle birkaç senede bir, törensel bir edayla okuyorum. Yani ritüeli var. Tatilde okumak, ormanda okumak, eve kapanıp okumak gibi. "4. geleneksel Foucault Sarkacı okuma günleri" havasında, böyle moda girip tekrar okuma yaptığım oluyor.

Tüm bu kadar tekrarın ve geçmişe hapsolmanın gölgesinde hâlâ yeni şeyler okuyabilmem aslında hiç de yabana atılamayacak şeymiş, yeni farkettim...

Pandemi zamanı konuyu epey araştırmıştım.

Hatırladığım kadarıyla ve o günden bu yana teknoloji gelişmediyse, hafif tempo yürüyüş için olabiliritesi var ama ter atmalı bir yürüyüş ve hele ki koşu için alt komşuyla papaz olmamak pek mümkün değil idi.

Yani çok apartman dairesi aleti değiller.

Bendeki model bütçenin üstüne düşüyor diye model önermedim ama
decatlondan kürek in altına koymak için kalın bi mat almıştık baya etli bir şey, ben onu koşu bandına geçirdim, alttaki komşulara sormak lazım sormadık tabii ama bence işe yarıyor,
bunu bi değerlendirebilirsiniz.
Hatta başta koşu bandına ince bir mat almıştık, üzerine de o kalını koydum bir süre,

ikizler burcu musun?

şaka bir yana bana da öyle oluyor genelde. bu aralar kitap konusunda çok kalın olmayan ama incecik de olmayan kitaplara yöneldim. bir gün yarısını, ertesi gün kalan yarısını okuyorum bitiriyorum.

sosyal medyayi cok kullaniyorsan ondan olabilir.

@gobekliraki evet ikizler ya :))

@buenosdias telefonu başka odaya koyuyorum, dikkat dağıtacak her şeyi. Oda boşalıyor sesim yankı yapacak neredeyse :))

Abartiyorum tabii biraz ama dediğim gibi dikkat dağıtacak her şeyi uzaklaştırıyorum.

Çare dopamin detoksu

Biraz bulunduğum yer ile alakalı. Tatilde olsam mesela 2 saat bile okurum ufak aralarla. Telefonuma bakmam. Yerimden kalkmam. Miss gibi olur.
Ama kendi evimde pek olmuyor. En fazla 10 12 sayfa okuyup kalkıyorum. Çünkü kafamda evle ilgili yapacak çok şeyim oluyor. Okumayı bırakıp telefona bakmıyorum mesela gidip kafamdaki bir şeyi yapıp geliyorum gibi oluyor.

Film, dizi filan tuvaletim gelmedikçe izliyorum :)

Son başladığım filmi 3 gündür izliyorum 2 güne bitiririm gibime geliyor.

tek tüketim yöntemim "kesintisiz" diyebilirim.
şöyle ki dizi mi izleyeceğim; sezonu bitmiş olmalı, hafta hafta bekleyip devam edemem. tüm sezonu baştan sona izlemem gerek, bir kaç gün sürebilir ama arada başka bir şey kesinlikle izleyemem.
Filme başlamadan süresine bakarım, kesintisiz izleyebileceksem başlarım.
kitap mı; okuyup bitirmem gerek, kimileri var aynı anda birden fazla kitabı parça parça okuyor kesinlikle yapamam. ara verirsem bitmez, başlayıp bitirmem gerek.
çizgi roman da aynı misal devam eden seriler vardı aldım okudum, sonrasına bakamadım yalan oldu.
misal sırf bu yüzden attack on titan'ı bıraktım. ilk sezonu çıktığında izlemiştim sonraki sezon bekle ki gelsindi, beklemedim bıraktım. şimdi bitti galiba ama dönüp izlemek gelmiyor içimden.

işlemcim tek çekirdekli.

telefonu uzaga koymak lazim. filmleri tek seferde izlerim. uzunsa arada bi 10-15 durdurabilirim.

kitap okuyorum ve 1 saat'ten sonra devreler yaniyor zaten. yani kurgu daha rahat olabilir ama non-fiction'da pomodoro yapiyorum. 1 saat oku, 10-15 dakika ara ver. sonra tekrar 1 saat oku gibi.

Sosyal medya kullanmıyorum ve telefonda yaptığım pek bir şey yok. Ona rağmen 10 sayfa kitap okuyorsam 20 dakika film veya dizi izliyorum. Haftada 300-400 sayfa okuduğum oluyor, ama kesintisiz yarım saatten fazla okumam namümkün.

@rock n roll: aslinda onu kastetmedim. uzun sureli bir hasardan bahsediyorum. son birkac ay, yil surekli kaydirmali videolar izliyorsan beyninin odul/tatmin mekanizmasi hasar almistir. herseyden cabuk sikilan birine donusuyorsun. eger oyle birseyse telefon saklamakla duzelmez.

motor icindeki yağ ile ayni standart olan ürünün 1 LT ambalajlisini secmelisin,

1.5 litre pet su al, peti tabanina yakin falçata ile kes,temiz bir hunin oldu,

dikat et,icerisinde su kalmasin.

yag ilavesi yaparken aracin düz bir zeminde olsun.

benzin istasyonlarında ücretsiz yapıyorlar bunu eğer sadece yağ eklenecekse 5 dk bile sürmüyor. bizim aracın kapağında nasıl yağ kullanılması gerekiyor yazıyordu. Ama oradakı gorevlı de aracın kmsı yılı mılı sorup şu olur diyor.

Yağ değiştirmek uzun işlem ve başka (galiba). Ama yağ eklemek basit.

komple değiştir riske atma.

yağ eklersin veya bir benzinciye git hallederler ama konu bu değil. bu araç neden bir anda bu kadar yağ eksiltmeye başladı. bu yağ nereye gidiyor bakmak lazım. dizelse ve turbodan emme manifolduna gidiyorsa bir anda motor devirlenir durduramazsın çok büyük masraf açar. ya da karterde bir çatlak vardır bir anda iyice açılır motor yolda yağsız kalabilir vs.

Benim yağ yakma sorunu olan bir aracım olmuştu, orada bilmediğim bir nokta vardı siz de yanılmayın diye belirteyim belki bilmiyorsunuzdur. Yağ çubuğu yaklaşık en üstte kalan 1 litre yağı gösteriyormuş. Yani ekleme yapacaksanız en fazla 1 litre civarı olmalı. Tabii asıl meselenin bu olmadığı bir önceki cevapda belirtilmiş.

Bu arada arabanın marka, model, yıl, motor tipi vs belirtirseniz kronik sorunlu bir motor ise burada da bilenler olur, internette de bilgi bulunabilir.

Aracınız dizel yakıt kullanıyor ise eklenecek yağ konusunda daha hassas olmalısınız. Şayet olması gerekenden fazla yağ eklerseniz aracınız halk arasında “ambeleye kalkmak” tabiri kullanılan yağı turbodan çekip motorda yakmaya başlıyor ve aracı bu durumda doğal yollarla stop ettirmek hiç de kolay olmuyor motor mevta oluyor. Ben olsam düz bir yerde ertesi sabah yağı tekrar kontrol ederdim. Şayet yağ dediğiniz şekilde ciddi eksiklik varsa aracı yıllık yağ bakımına götürür sorunu da varsa orada tespit ettirirdim. Bir de egzozdan farklı rutin dışı duman atma gibi durumlar varsa gözlemleyin. Motor suyunu motor soğuk iken inceleyin suya sağ karışmışsa belli olur çamurumsu tortumuş tabaka su deposundan fark edilir: devir daim ya da yağ soğutucuda sorun olabilir önemlidir ihmale gelmez. Aracı park ettiğiniz yerde yağ damla vs var mı inceleyin. Hortumları inceleyin. Bunlarda spesifik bir bulgu yoksa araç düz bir yerde iken araç dinlenmiş iken yağ eklemesi yapınız; yağ çubuğu iki kademe dolu olsa da yeterlidir. Aracınız dizel yakıt kullanıyorsa fazla yağ eklemek sıkıntı yaratır.

1.700.000 iyi bir bütçe. sıfır bir araç alma şansınız var gibi geldi bana ama son zamlar sonrasında şu anda fiyatlar ne durumda bilmiyorum.

Subaru forester :) binmedim kullanmadım ama var bir hayalimiz

bizde de subaru xv var. çok seviyoruz ama Giulietta dan sonra araba önermek bana düşmez diye yazmamıştım. foresterı görünce yazayım dedim :)

Tucson benzinli memnunuz. Opel peugeot citroen grubu oda motor dikkat edin

Internette ve sozlukte baktigimda "suv gorunumlu suv olmayan araclar" gibi benzetmeler yapilmis.

Yani kategorisi suv olup da o rahatligi, genisligi, konforu vermeyen araclara aldanmak da istemiyorum.
Ama tabii butce de zorluyo sanirim cok iyi olanlara ulasma acisindan.

tucson ya da sportage.

tabi ki tiguan

Güvenilir, sağlam: Honda CR-V

Güvenilir, daha da sağlam, ama biraz daha masraflı yakıt ve bakım açısından: Subaru Forester

İkisini de kullandım; Forester'ı hala kullanıyorum.

Honda hrv hibrit. Kullanıyorum ve memnunum

SUV yerine aynı altyapıyı (binek otomobil) taşıyan ancak ülkenizde çok tutulmadığı için daha yeni örneklerini aynı paralara alma imkanı olan SW araçlara yönelirdim yerinizde olsam. Bu bütçeyle alacağınız SUV C segmenti olacakken SW ise D segmenti olacaktır. D segmenti SW, daha kaliteli yürüyen aksamı ve üst segment şasisi sayesinde daha konforlu, ayrıca daha düşük ağırlık merkezi nedeniyle daha dinamik ve güvenli (hem yol tutuş hem de fren mesafesi) olacaktır.

Bu bütçeyle 2022 model (bir önceki kasa) VW Passat Variant bulabilirsiniz diye düşünüyorum. Bu kasa yenisi kadar konforlu olmasa da gayet konforludur. Diğer kriterlerinizi de karşılar. Eğer km’ye takılırsanız, bir model yılı düşerseniz mutlaka istediğiniz km’de araç bulursunuz.

Hayır hayır 15 gün içinde yeniden randevusuz gidebilirsin, sonuç gösterme diye bir şey var.

10 günmüş. Ben yanlış biliyormuşum.

sn-onuç göstermenin saatleri oluyor ama. genelde öğlen 2 ve sonrası sonuçlara bakılır diye kağıt görüyorum.

Devlet hastanesi ise alman gerekebilir sanki. Çünkü aynı gün çıkan sonuca bakmak için öğleden sonra ikinci bir randevu almazsan bakmıyor. Bu benim başıma geldi. Bakmadı. Ve saat ikide gittim numara bitti diye vermedi baya numara.
Belki her yerde aynı değildir ama yine de aklınızda olsun. Sorun.

bazı hocalar söylüyor randevu alıp gelin diye sonuç göstermeye.

sağ üst taraf emniyet kemeri kısmında sanki biley yazılı gibi. elindeki resim daha net ise büyütüp okuyabilirsen yardımcı olur bulmana.

biraz fazla stalk bir soru olduğuna da değinmeden edemeyeceğim.

Range Rover Sport ?

Twitterda bi deli vardı böyle fotoğraf atınca hop hangi marka model yıl söylüyordu. Safarin, safavin bir kullanıcı adı vardı. Bulursanız ona sorun :)

twitter kachow community'e yaz hocam orda deli çok illa bilen çıkar

Donanım paketi iyi, premium, yeni model bir araba. Marka model anlamak zor ama sahibi bekarsa her türlü yürünür.

son kasa audi q7
arka kolduk B pillar havalandirmadan buldum

cdn-s3.autocarindia.com

@cooper sana helalll olsunn

2,5 yil olmustu

1,5-2 yıl arasında bir yerde

1 haftada sevgili olduk
1.yıl dönümümüzde nikah yaptık

edit: karar verdiğimizi soruyormuşsun, evlenelim dediğimizde 2 aylık sevigliydik.

3 ay olmuştu ama yurt dışına yerleşme durumu nedeniyle biraz öne çekilmiş oldu. 3 ay olmasa 1 yılı geçmezdi muhtemelen.

4 yil

Ben degil ama esim biz evlendigimizde 34 yasindaydi. iliskimiz yaklasik 10 yillikti evlendigimizde (ben 28 yasindaydim)

Karar verme sorulmus pardon 8.yilimizda karar vermistik.

5 yil

2,5-3 yıl
Yurt dışından iş teklifi gelince birlikte gidebilmek için evlendik, iş teklifini kabul etmeye karar verince evlenmeye karar vermiş olduk yani, yoksa evlenmeye gerek görmüyorduk.

2 yıl galiba.
Ama zaten birlikte yaşıyorduk. Çocuk yapmak istediğimize karar verdiğimiz için evlendik.

5 6 senedeyken evleniriz bir ara diye diye 8 9 yılda şirketim batıyor tazmınatımı alayım diye evlendik :) yaş 35di.

Sabah işe giderken
Akşam işten dönerken

ekser akşam saatleri işten sonra. hafta sonları evdeysem kahvaltı sonrası.

sesli kitap sayılırsa: arabadayken, yürüyüş yaparken, evde yemek hazırlarken

Genelde haftaiçi saat 21:00 den sonra okuyorum. Günün sevdiğim bir kısmı; iş tamamlanmış, yemek yenmiş, kendime ayırdığım sessiz sakin ortamda dinlendirici oluyor.

Yazın çok sıcak havada konsantre olmaktan biraz zorlanıyorum, onun dışında sorun yok. Yıl içinde sormuşsun ona da cevap vereyim dedim.

Kurgu ise yatmadan önce kurgu dışı gün içinde.

canım istediğinde.

gece yatmadan önce. çoğunlukla bir sayfa okuduğum gibi dalıyorum. iyi mi yapıorum kötü mü bilmiyorum. ama bu şekilde okuyan biri kitap okuyorum sanrısına kapılmamalı.
kindle'dan okuyorum çünkü hem karanlıkta okunabiliyor hem tek elle tutulabiliyor.
kindle'da olmayan basılı kitapları bi türlü bitiremiyorum.
gün içinde, sokakta, metroda, kafe'de, birini beklerken falan okuma huyum 0'a indi. hepsinin yerini telefon twitter, eksi falan aldı. bir türlü geri döndüremedim. halbuki o anları kitapla doldurmak çok iyi oluyordu.

aksam ya da yatmadan once

@birseysorcaktim arti 1. aynisini yapiyorum. kitap okuyorum amac olmuyor arac oluyor, resmen uykum gelsin diye kindle'i yalan tutup 1-2 sayfa ancak okuyoruz. gozler kapaniyor zaten hemen.

-sabah işe giderken (20-25 dakika)
-akşam işten eve dönerken (20-25 dakika)
-akşam uyumadan evvel bir-iki saat.
-hafta sonu planım yoksa ara vererek birkaç saat.

birinin evine gittiğim zaman kitaplıktan seçip başlıyorum aniden namaza duran aile efradı gibi. ya da kahve içmeye falan çıktıysam aşırı iştahla okumak istiyorum. bir de havaalanında beklerken açşık susuzluk gibi vuuruyor okumamak. airportta kitapçı olsa mesela çaycıdan çok iş yapar gibi dergi hele uf. Ama düz günlük rutinimde, evde çok zor

hafta sonu ve tatilde.

Okumuyorum. Eksikliğini de hissetmiyorum

iş saatleri dışında kalanların çoğunda.

Storytel i de çok kullanıyorum, bir işle uğraşırken filan yüksek sesle dinliyorum. Yürüyüşte filan hem dinliyorum, hem okuyorum.

genelde haftasonlari. hafta icinde ancak aksamlari bos oluyor ve cok az okuyabiliyorum.

Evden calistigim gunlerde bazen oglenleri (muge anli tatile girdi :(( ), bazen de aksamlari. Hafta sobu ise gunduz. Gun isiginda okumayi daha cok seviyorum

Yaz aylarinda, tatilde

yemek yerken ve uyumadan önce. haftasonu kahve içerken.

yürürken, yemek yaparken, resim yaparken sesli kitap, akşamları fiziki kitap

5-6 ay sürüyor deniyor.. ben de mesela mayıs ortası başvurdum şubat 2026 başvurum için.

2024 temmuzda basvurmustum aralikta sira gelmisti, suanda da uc dort aydan once gelmiyor daha agustosta alanlara yeni veriliyormus

bugünden başvurduysanız imkansız. genelde minimum 5 ayda sıra geliyor. yalnız sözlükte yazar birine 3 ayda sıra gelmiş. kendisine özelden sorduğumda almanya'da akrabamı ziyarete gidicem denildiğinde işler hızlanıyor dedi. siz de öyle yapabilirsiniz belki ama bir kanıtınızın olması gerekiyor.

26 mart başvuru yapmıştım 16 haziran randevuya gittim.

edit : 25 haziranda da vizem geldi. 6aylık 90 gün

İstanbul, şubatta başvuru yapmıştım turizm için, hala randevu atanmadı

ben iki sene önce gittim, yaya çok vardı.

Merhaba, bi hafta önce gökçeadaya gittik, çok farklı değildir diye düşünüyorum. Yaya her türlü ilk gelene binip gidiyor. Vay araçlıların haline diyorum. İçiniz rahat olsun yani. Yer olmama gibi bir şey olacağını sanmıyorum.

yayada problem yok direk git ilk gelen vapura bin

yaz sezonunda belli seferlerde yığılma oluyor, araçlar çok uzun süre sıra bekliyor. o yüzden online satış ve rezervasyon var. ama yayalarda öyle bir durum yok. yıllardır bozcaadaya gider gelirim, yayaları almadıklarını görmedim. süresinde gelen her yaya biner gemiye.

İbuprofen muhtemelen. Mide ve bağırsak düşmanıdır.
Alka-Seltzer'de var mı bilmiyorum.

parolda sadece parasetemol var ama etken dışında yardımcı maddeler de var o ilaçlarda, yan etki üzerindeki gücü nedir bilmiyorum.

aferinde de parasetemol artı klorfeniramin maleat var,
advil tek etken ibuprofen
alka nın etkeni de asetilsalisilk asit,

bunların testi yapılabiliyor mu o konuda yardımcı olamadım.

Muhtemelen NSAİİ grubu ilaçlara alerji var. Bu alerjisi olanlar aspirine karşı da alerjik oluyor.

Müzik, podcast ve muhakkak ki sağa dönerek uyurum.

Kafamı koyduğum yastıklar dışında bi tane yanımda duran yastığım var, bir keresinde tatile giderken evde unuttuğumu fark edip 200 km yolu geri dönüp almıştım, o yastık olmadan uyuyamayacağıma kendimi inandırdığım için her zaman yanımda olur.

ay uyku saatim gelmiş deyip telefonu kenara koyuyorum ve 3 dakika içinde uyumuş oluyorum. Sabah da uyanıyorum :( Arası yok. uyuma çabası yok. dümdüz.

Bir yandan oyun oynuyorum, bir yandan da X'de space sohbetlerini dinliyorum. Sohbetler bir süre sonra ninni yerine geçiyor.
Genellikle sağa dönerek uyurum.

Duş alıyorum, dişlerimi fırçalıyorum, kremlerini sürüyorum, pijamalarımı giyiyorum, 5-10 sayfa kitap okuyup uyuyorum.

youtube'dan bir video açıp arkaplanda dinlerken, yastık kafayla kol arasında sağa ya da sola yatık şekilde 6 7 dönüşten sonra tam uykuya dalmadan sesi kapatıp öyle dalıyorum. uyumaya çalışırken gerçeklikle hiçbir bağı olmayan bir şeyler düşünmem lazım yoksa ya kızacak bir şey buluyorum ya heyecanlanacak bir şey ve uykum kaçıyor.

Hiç pijama giymedim uyumak için fazla sıcak ve rahatsız edici. Sadece trunk giyerim. Üstüme de yorgan alamam. Pike kışın da ince battaniye. Sağıma yatıyorum. Hiç solda uyumadım. Uykuya geçemem o tarafta. Uyku için yatağa giriyorum. Telefonla uğraşmam. Uyuyamazsam meditasyon yaparım.

Yastığa 10cm kala kafamı koyup sabah alarmıyla uyanırım.

Sesli kitap. Telefon hafızasında ses dosyası. (Uçak modu) Uykum varsa 11, yoksa 27 dk. içinde kapanmaya ayarlıyorum. Senelerdir aynı sesli kitap. Tekrar tekrar. (Uzunluğu 60 saat civarı) Her gece hatırladığım yere dönüp oradan devam ediyorum.

Aşırı kilo ve reflüden ötürü yarı oturur halde uyuyorum.

Tek rutinim dişlerimi fırçalayıp su içmek.
Genelde 5dk olmadan uykuya dalıyorum. Bazen 1-2 dk. Aklım çok doluysa ya da burun deliklerim tıkalıysa eğer max 10dk.

Edit: Aaa ben de pijamın cebi yoksa elimi pijamamın içine cep hizasına koyarım. Ama bu alışkanlığı bırakmak üzereyim.

Birseyler dinleyerek uykuya daliyorum. Sessiz ortamda calisamam ve uyuyamam.

Dişimi fırçalıyorum, yatak giysim günlük giysimden ayrı oluyor ama çok uyku rutini olarak da yapmıyorum bunları. Amacım bu değil en azından. Teknik olarak uyku rutini gerçi evet. :D böyle uyuyorum.

Narkolepsi hastasıyım. Eskiden daha düzenliydim. Dişimi fırçalar, her gün aynı saatte yatağımda okur, başımı yastığa koyunca uyurdum.

Şimdi düzenim kaçtı, pijama giyip yatağa gidebilirsem seviniyorum. Yoksa genele kanepede uyuyakalıyorum. Gece uyanırsam sürünerek yatağa geçiyorum. Uyanamazsam bakıyorum sabah olmuş, ışıklar açık, her yer darma duman toplanmamış. Ders çalışıyorsam masada uyumuşluğum da çok :/

psikiyatristin verdiği cedrina. süper bir şey alışkanlık yaptı. nasıl bırakacağım veya bırakınca nasıl uyurum bilmiyorum.

1- dişlerin fırçalanması
2- su içilmesi
3- zorlanarak kitap okuma
4- podcast açıp uykuya dalma ( 4-5. dk da uyuyorum) (komedi unsuru olanlar daha hızlı uyutuyor)

Sesli kitap veya radyo tiyatrosu dinleyerek.

karanlik saglanir, sesli bir sey acilir ama her sey olabilir cinayet belgeseli veya podcast. son zamanlarda diddynin mahkemesiyle uyuyorum. yastık bağımlısıyım en az 3 adet ortalama 4. biri kafaya biri bacağa biri ayağa biri kola gibi bi liste. bir de uykunirası var onubiraz bırakmaya çalışıyorum ama var öylr bi uykuya 3 saniyede dalma garantisi

uyku birası*

girerim yatağa genelde yan yatarım 5-10 dk içinde ise uykuya dalarım. ses olsun diye de telefondan bir şeyler açarım onu dinlerken bir bakmışım dalmışım.

Kurutulmuş patlıcan biber dolması ve menemen. Uzun yoldan geliyor olsam bu ikisi mutlu eder beni.

Çorba yerine barbunya pilaki yanına bulgur pilavı yanına çoban salata risksiz ve serin yemekler

@grimavi Pilaki hiç sevmiyorum ben, sevmeyince güzel de yapamıyorum :/ hava sıcak, daha fresh bir yemek iyi olabilir

@beyfendi kıymalı kuru patlıcan benim de ilk aklıma gelendi ama öğlen sıcağında ağır mı olur dedim

yemekte pilav olacaksa ya enginarlı ya kabaklı basmati pirinç pilavı olsun :)

@a oerfect lie bahar pilavı gibi :)

Dolmayla ilişkim günün saatinden bağımsız benim ama herkesin midesi aynı değil tabi.

Barbunya yoksa taze fasulye pilav salata yoğurt

Ayran aşı şahane fikir, ben de yapayım bu hafta <3
Yanına 1-2 zeytinyağlı ya da salata, meze gibi. Domatesli taze fasulye, (yoğurtsuz) semizotu salatası, bol ekşili yeşil salata?
Bir de karpuz ve güzel beyaz peynir, müthiş yaz öğle yemeği.

Uzun yoldan geliyor olsaydim ben de hafif yemekler istemezdim, ac olurdum.
İzmir kofte, cacik, pilav, corba fark etmez.

Darlamalı sıcaklar başladı. Eğlenceli, ferah tercihler de düşünebilirsin. Bir gün önceden yapılmış zeytinyağlı taze fasulye, soğuk. Güzel bir ekmek, zeytinli-kekikli olabilir. Üstüne de beyaz peynir ve karpuz.

yoğurtlu semizout salatası bir de havuç tarator. Yancıları belirledik...

taze fasulye
yaprak sarması
etli yemek seviyorsa da karnıyarık, ben pek severim kontenjanından yazdim bunu da.

Toplu cevap vereyim; meyve pek yemediğim için karpuz elendi. Ama yoğurt çorbası, 1-2 meze yanında bir yemek düşündüm. Yemek olarak fasulye bana da hafif geldi, galiba kuru patlıcan dolmasına yürüycem, antepten güzel patlıcan kurularım var. <3
@cosmicstring ; evet değer bilir ve bir çorba bile yapsam mutlu olur :)

Nereye gittigin ve kiminle muhatap olduguna gore degisir, tatil yoreleri boyle yerler degil.

Ben de çok az gittim ama dolandırıcılık dayak falan hiç uğramadı bana. Ailem giderdi genelde ben evde tek kaliyim de eve birilerini çağırıp partileyem diye onlarla gitmezdim, o yüzden doğru dürüst öyle bi alışkanlığım da yok. Ama biraz büyüyünce birkaç kez güzel yerlerde yüzdüm. Keyifli tabi. İlla pahalı olmasına gerek yok ama biz öğrenciyken otostopla Çıralıya gidip kamp yapmıştık beş kuruş para yokken. Tertemiz bir deniz, dağ ve orman manzarası, yeni insanlar değişik tecrübeler… Çok para bayılıp lüks otelde deniz tatili yapmadım hiç. Bir kere üniversiteyi kazandığım sene Kemer’e her şey dahil otel tatiline gitmiştim, bayağı eğlenmiştim orada 17 yaşındayken ama lüks her şey dahil konsept hoşuma gitmiyor genel olarak.

bazı yerlerde dolandırıcılık doğru biraz öyle hissettirebiliyor ama dayak ve kavga ben hiç görmedim. bizim ülke denizler açısından mükemmel bence. ve bir çok yerde de kendi biranızı şemsiyenizi götürüp istediğiniz bütçe ile sahillerde takılabilirsiniz. En pahallı otelleri de denedim, kamp da yaptım bir sürü yerde, oda kiralamaca, villa kiralama her şeyi denedim valla o yılki moduma göre. tekne ile gezeriz sağa sola gideriz dediysek ev oda kiraladık. Yok sadece yatarız dediysek her şey dahil tercih ettik gibi. Hepsi de birbirinden güzeldi. baya para verilip girilen meşhur beachler filan ilgi alanım değil onları bilemedim ama.

Benim de hiç ilgimi çekmiyor deniz kum tatili.

- 2019'da yamaç paraşütü yapmaya gitmiştim 2-3 geceliğine.
- 2022'de 4-5 geceliğine gitmiştiğim var. Buna ihtiyacım vardı cidden. Pandemi ve o süreçte departmandaki değişim yormuştu.

Yaş 36. Elimden geldiğince kadar yurtdışı kültür turu. Artık 45'imden sonra deniz kum güneş tatiline bakarım artık.

pesimist buldum. yaşadığın ya da güvenli alan dediğin sınırlarından çıktıktan sonra her şey Yeni ve bilinmez olduğu için belki kötü ihtimallere gardını bu şekilde gösteriyorsun Bir çok yerin merkezi veya turistik/göç alan her yer bu şekilde. Yani illa deniz tatili olması gerekmiyor kavga dolandırıcılık hırsızlık kötü olaylar olabilir ama benim Türkiye'de gittiğim hiçbir deniz tatilinde dediginiz sıkıntıları yaşamadım hiç kavga görmedim, pahalı* bir yerse bunu bilerek gittim ve potansiyel kazıklanma(bu da yok da) ihtimalimi görebiliyor buna göre davranıyordum. İstanbul'da yaşadığım için gittiğim hiçbir yer bana pahalı gelmiyor aksine hizmet ve lezzet anlamında aşırı aşırı iyiydi hatta bazı yerlere sırf yediğim yemekler için tekrar gitmişimdir

İnsanlar internette genelde haksızlığa uğrayıp sesini kimseye duyuramadığı, muhatap bulamadığı şeyleri yazıyor. Bu her şey için böyle. Birçok sıkıntı var bu tartışmasız, ancak %100 böyle olacak gibi bir durum da yok. Denildiği gibi nerede kimlerle olduğunuz daha önemli.

Ben çok otel tatili yapmıyorum, kendi evimiz var. Orayı seviyorum. Birkaç kere otel tatili de yaptım değişiklik olsun diye. Öyle pek sorun yaşamadım, ufak tefek yüz buruşturan şeyler olmuştur. Bunlarla ilgili hiç yorum falan yapmadım. Ama örneğin başka alanlarda "pü allah belanızı versin" noktasına varıp bulduğum her yere şikayet döşediğim olmuştur. Demek istediğim insanlar mutluluğu içinde yaşıyor, sadece anlaşılmadıklarını hissettiklerinde başkalarına ulaşıyor. Tabi bir taraftan da böyle hisseden insanların sayısı gittikçe artıyor gibi.

Müdürüm gerginlikten kaçınan biri. Barışmayı beceremediği için kavga etmediğini söyler.